52012PC0676

Zalecenie

DECYZJA RADY

uchylająca decyzję 2009/587/WE w sprawie istnienia nadmiernego deficytu na Malcie

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 126 ust. 12,

uwzględniając zalecenie Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)       Decyzją Rady 2009/587/WE z dnia 7 lipca 2009 r.[1], przyjętą na zalecenie Komisji zgodnie z art. 104 ust. 6 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (TWE), stwierdzono istnienie nadmiernego deficytu na Malcie. Rada odnotowała, że deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych na Malcie wyniósł w 2008 r. 4,7 % PKB i tym samym znacznie przekroczył wartość referencyjną wynoszącą 3 % PKB, natomiast dług brutto sektora instytucji rządowych i samorządowych począwszy od 2003 r. utrzymuje się na poziomie wyższym od wartości referencyjnej wynoszącej 60 % PKB i w 2008 r. wyniósł 64,1 % PKB[2].

(2)       W dniu 7 lipca 2009 r., zgodnie z art. 104 ust. 7 TWE oraz art. 3 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1467/97 w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu[3], Rada, działając na podstawie zalecenia Komisji, skierowała do Malty także zalecenie zlikwidowania nadmiernego deficytu najpóźniej do końca 2010 r. Zalecenie to podano do publicznej wiadomości.

(3)       W dniu 16 lutego 2010 r. Rada, działając na podstawie zalecenia Komisji, stwierdziła, że Malta podjęła skuteczne działania zgodnie z zaleceniem Rady na mocy art. 104 ust. 7 TWE, ale po przyjęciu tego zalecenia na Malcie miały miejsce nieprzewidziane niekorzystne zdarzenia gospodarcze, niosące poważne, negatywne konsekwencje dla finansów państwa. Rada przyjęła zatem zmienione zalecenie zgodnie z art. 126 ust. 7 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) w odniesieniu do Malty, przedłużając termin dokonania korekty nadmiernego deficytu o jeden rok, tj. do końca 2011 r. Zalecenie to podano do publicznej wiadomości.

(4)       Zgodnie z art. 126 ust. 12 TFUE decyzję Rady w sprawie istnienia nadmiernego deficytu należy uchylić, kiedy nadmierny deficyt w danym państwie członkowskim zostanie, w ocenie Rady, skorygowany.

(5)       Zgodnie z art. 4 załączonego do TFUE Protokołu w sprawie procedury dotyczącej nadmiernego deficytu Komisja dostarcza danych służących do zastosowania tej procedury. W ramach stosowania tego protokołu państwa członkowskie przedkładają dane na temat deficytu i długu sektora instytucji rządowych i samorządowych oraz inne związane z tym zmienne dwa razy w roku, mianowicie przed dniem 1 kwietnia oraz przed dniem 1 października, zgodnie z art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2009 z dnia 25 maja 2009 r. o stosowaniu Protokołu w sprawie procedury dotyczącej nadmiernego deficytu załączonego do TFUE[4].

(6)       Rozważając uchylenie decyzji w sprawie procedury nadmiernego deficytu, Komisja i Rada powinny podjąć decyzję na podstawie zgłoszonych danych. Ponadto decyzja w sprawie procedury nadmiernego deficytu powinna zostać uchylona tylko wówczas, gdy prognozy Komisji wskazują, że deficyt nie przekroczy w okresie objętym prognozą progu 3 % PKB.

(7)       Na podstawie danych dostarczonych przez Komisję (Eurostat) zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 479/2009 po przekazaniu przez Maltę zgłoszenia przed dniem 1 kwietnia 2012 r. oraz w oparciu o prognozę służb Komisji z jesieni 2012 r. uzasadnione są następujące wnioski:

– Po osiągnięciu najwyższego poziomu w 2008 r. deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych stopniowo się zmniejszał i w 2011 r. wyniósł 2,7 % PKB, czyli spadł poniżej wartości referencyjnej wynoszącej 3 % PKB. Ta znacząca poprawa w porównaniu z poziomem z 2010 r., kiedy to deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych wyniósł 3,6 % PKB, wynikała głównie ze wzrostu dochodów o 0,7 % PKB. Według prognozy służb Komisji z jesieni 2012 r. szacowany wpływ netto środków jednorazowych zmniejszających deficyt wyniósł w 2011 r. 0,7 % PKB. Szacuje się, że saldo strukturalne, tj. saldo budżetowe w ujęciu uwzględniającym zmiany cykliczne, po skorygowaniu o działania jednorazowe i tymczasowe, poprawiło się w 2011 r. o 1 punkt procentowy PKB, czyli przewyższony został poziom wymaganej korekty budżetowej w wysokości co najmniej ¾ % PKB zalecanej przez Radę.

– W prognozie służb Komisji z jesieni 2012 r. przewiduje się dalszy spadek deficytu do poziomu 2,6 % PKB w 2012 r., głównie dzięki środkom zwiększającym dochody, które w większości przypadków są uznane za jednorazowe; szacuje się, że wpływ netto środków jednorazowych zmniejszających deficyt wynosi 1 % PKB. Przy założeniu kontynuacji dotychczasowej polityki, tzn. bez uwzględniania działań konsolidacyjnych zawartych w budżecie na 2013 r., który został przyjęty po dacie granicznej prognozy, przewiduje się, że deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych wzrośnie do poziomu 2,9 % PKB w 2013 r., a następnie powróci do poziomu 2,6 % PKB w 2014 r., a zatem w okresie objętym prognozą będzie się utrzymywał na poziomie poniżej wartości referencyjnej wynoszącej 3 % PKB. W programie stabilności z kwietnia 2012 r. wyznaczono niższe docelowe deficyty wynoszące w latach 2012, 2013 i 2014 odpowiednio 2,2 %, 1,7 % i 1,1 % PKB. Różnica w zakresie docelowego poziomu deficytu w 2012 r. między prognozą służb Komisji z jesieni 2012 r. a programem stabilności wynika przede wszystkim z dynamiczniejszego wzrostu dochodów zakładanego w programie stabilności.

– W odniesieniu do kolejnych lat po upływie terminu wyznaczonego przez Radę na 2011 r. prognozy budżetowe służb Komisji z jesieni 2012 r. wskazują, że w 2012 r. nie nastąpi poprawa salda budżetowego w ujęciu uwzględniającym zmiany cykliczne, po skorygowaniu o działania jednorazowe i tymczasowe, natomiast w 2013 r. ma nastąpić jego poprawa o ¼ punktu procentowego PKB, czyli poniżej wartości odniesienia wynoszącej 0,5 % PKB dotyczącej dostosowania budżetowego w celu osiągnięcia średniookresowego celu budżetowego (MTO), wymaganej w części zapobiegawczej paktu stabilności i wzrostu, w szczególności w rozporządzeniu (WE) nr 1466/97[5]. Takie wolne tempo dostosowania przewiduje się wobec zasadniczo zrównoważonych warunków koniunkturalnych, tj. przy założeniu niemal zerowej luki produktowej. Jednocześnie zakłada się, że w strukturze wzrostu stosunkowo niewielki udział będą miały dochody podatkowe. W szczególności w 2012 r. wzrost gospodarczy stymulowany jest wywozem netto, podczas gdy przewiduje się, że popyt wewnętrzny będzie raczej niski w porównaniu z tendencjami z przeszłości. Zakłada się, że w 2014 r. poprawa wyniesie ½ punktu procentowego PKB. Ponadto przewiduje się, że w 2012 r. realne tempo wzrostu wydatków publicznych, po skorygowaniu o działania dyskrecjonalne po stronie dochodów, nie przekroczy wartości odniesienia, którą stanowi referencyjne średniookresowe tempo wzrostu potencjalnego PKB, określonej w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1466/97. Jednakże przy założeniu kontynuacji dotychczasowej polityki realne tempo wzrostu wydatków netto przyczyniłoby się do znacznego przekroczenia tej wartości odniesienia w latach 2013 i 2014.

– Dług brutto sektora instytucji rządowych i samorządowych w relacji do PKB rośnie od 2008 r. i w 2011 r. osiągnął poziom 70,9 % PKB. W prognozie służb Komisji z jesieni 2012 r. przewiduje się, że wskaźnik zadłużenia będzie nadal rosnąć, osiągając poziom 72,4 % PKB w 2012 r., 73,1 % PKB w 2013 r. i 72,8 % PKB w 2014 r. Natomiast w programie stabilności z 2012 r. przewiduje się, że wskaźnik zadłużenia zacznie się obniżać po 2011 r., osiągając do 2014 r. poziom 67,4 % PKB. Różnica między tymi dwoma prognozami wynika z niższej nadwyżki pierwotnej oraz wyższej wartości rezydualnej zmiany długu w prognozie z jesieni.

(8)       Rada przypomina, że począwszy od 2012 r., który jest rokiem następującym po korekcie nadmiernego deficytu, w okresie trzech lat Malta powinna dokonać dostatecznych postępów na drodze do spełnienia wymogu dotyczącego redukcji długu, zgodnie z art. 2 ust. 1a rozporządzenia (WE) nr 1467/97.

(9)       W ocenie Rady Malta skorygowała nadmierny deficyt w terminie do 2011 r., należy zatem uchylić decyzję 2009/587/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Z całościowej oceny wynika, że nadmierny deficyt na Malcie został skorygowany.

Artykuł 2

Niniejszym uchyla się decyzję 2009/587/WE.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Malty.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

                                                                       W imieniu Rady

                                                                       Przewodniczący

[1]               Dz.U. L 202 z 4.8.2009, s. 42.

[2]               Poziomy deficytu i długu sektora instytucji rządowych i samorządowych w 2008 r. zostały następnie zrewidowane i wynoszą obecnie, odpowiednio, 4,6 % PKB i 62,0 % PKB.

[3]               Dz.U. L 209 z 2.8.1997, s. 6.

[4]               Dz.U. L 145 z 10.6.2009, s. 1.

[5]               Dz.U. L 209 z 2.8.1997, s. 1.