52012DC0633

SPRAWOZDANIE KOMISJI

DWUDZIESTE TRZECIE SPRAWOZDANIE ROCZNE Z REALIZACJI FUNDUSZY STRUKTURALNYCH (2011)

Niniejsze sprawozdanie przedstawione jest zgodnie z art. 45 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1260/1999 ustanawiającego przepisy ogólne w sprawie funduszy strukturalnych. Obejmuje ono działania związane z udzieloną w 2011 r. pomocą ze środków funduszy strukturalnych na okres programowania 2000–2006.

1.           Wprowadzenie                                    

Rok 2011 był dwunastym rokiem realizacji programów i projektów funduszy strukturalnych w ramach okresu programowania 2000–2006. Budżet na 2011 r. został w pełni wykonany. W odniesieniu do środków na płatności, wykorzystano 100 % środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR).

Poza realizacją programów i projektów funduszy strukturalnych na lata 2000-2006 oraz przygotowaniem ich zamknięcia, Komisja była również zaangażowana w realizację 434 programów (317 w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR) i 117 w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS))[1], które odnoszą się do okresu programowania 2007–2013.

Wspierano wymianę doświadczeń, zwłaszcza przez sieci międzyregionalne i miejskie oraz konferencję „Regiony na rzecz zmian gospodarczych – wspieranie inteligentnego i zrównoważonego rozwoju w miastach i regionach.” w dniach 23–24 czerwca 2011 r. Podczas tej konferencji, po rozpatrzeniu 66 zgłoszeń, ogłoszono 5 zwycięzców konkursu o nagrodę RegioStars 2011. Celem nagrody RegioStars jest określenie najlepszych praktyk w zakresie rozwoju regionalnego i wyróżnienie oryginalnych i innowacyjnych projektów, które mogą być atrakcyjne i stanowić inspirację dla innych regionów.

W dniach od 10 do 13 października 2011 r. odbyły się po raz dziewiąty DNI OTWARTE – Europejski Tydzień Regionów i Miast, organizowane wspólnie przez Komisję Europejską i Komitet Regionów. Impreza zgromadziła 5 700 decydentów ze szczebla lokalnego, regionalnego, krajowego i europejskiego oraz ekspertów w dziedzinie regionalnego i lokalnego rozwoju. Wydarzenie to jest areną dla współpracy, tworzenia sieci kontaktów, wymiany wiedzy i doświadczeń, a także daje regionom i miastom możliwość zaprezentowania swoich osiągnięć. Stwarza ono również idealne warunki do pokazania efektów synergii między polityką spójności i innymi obszarami polityki UE.

Polska prezydencja zorganizowała dwudniową konferencję (19–20 października 2011 r.) zatytułowaną „Przyspieszenie reform – wsparcie EFS dla dobrego rządzenia”. Wspieranie dobrego rządzenia zapoczątkowano w okresie finansowania 2000–2006; priorytetowym celem na okres finansowania 2007–2013 było umocnienie i realizowanie tego wsparcia.

W dniu 17 listopada 2011 r. ponad 200 gości z 20 państw europejskich wzięło udział w cyklu imprez związanych z Europejską Nagrodą Sektora Publicznego (EPSA) 2011, które odbywały się w Maastricht pod auspicjami polskiej prezydencji. Nadesłano 274 zgłoszenia z 32 państw europejskich oraz 7 instytucji UE. Wśród zgłoszonych projektów Europejski Instytut Administracji Publicznej EIPA mógł stwierdzić wiele przykładów dobrych praktyk tworzenia potencjału administracyjnego. Wiele z nich współfinansowanych było w ramach działań wspierających EFS. EPSA ma na celu stworzenie ram, w których europejskie instytucje sektora publicznego będą mogły odnosić sukcesy i stawać się przykładem dla reszty świata.

2.           Analiza realizacji funduszy strukturalnych

2.1.        Wykonanie budżetu

2.1.1.     EFRR

Wykonanie budżetu

Wykonanie budżetu ukierunkowane było na zamknięcie w 2011 r. programów na lata 2000–2006. Ostatnie dokumenty zamknięcia otrzymano w marcu od państw członkowskich, które miały przyznany przedłużony termin kwalifikowalności. Wskaźnik całkowitej absorpcji środków wyniósł 100 %, czyli 1 457 mln EUR (włącznie z pomocą techniczną) zwróconych programom.

Komisja zarządza równolegle poprzednim i obecnym okresem programowania. Po powolnym rozruchu programów na lata 2007–2013, składanie wniosków o płatność uległo przyspieszeniu w 2011 r. Tendencja ta w połączeniu z faktem, że większość programów na lata 2000-2006 osiągnęła pułap 95 % dla płatności okresowych, doprowadziła do przesunięcia środków z okresu 2000–2006 na okres 2007–2013. Pozwoliło to na 100 % wykorzystanie środków na płatności na programy EFRR finansowane w ramach obu okresów programowania.

Płatności dla wszystkich celów były niższe niż pierwotnie zakładano, głównie ze względu na przesunięcie środków w ramach procedury przesunięcia zbiorczego w celu wzmocnienia środków na lata 2007–2013. Na cel 1 wypłacono 1 205 mln EUR zamiast 1 838 mln EUR, na cel 2 kwotę 221 mln EUR zamiast 410 mln EUR, a na INTERREG 16 mln EUR zamiast 108 mln EUR.

Płatności w 2011 r. na programy okresu finansowania 2000–2006:

|| EFOGR || EFRR || EFS || IFOR || Łącznie:

AT || || 14 394 959,85 || || || 14 394 959,85

BE || 5 254 566,66 || 1 014 831,52 || 14 544 488,07 || || 20 813 886,25

CB || || 15 403 515,36 || || || 15 403 515,36

CE || || 164 048,95 || || || 164 048,95

CY || || 1 401 140,35 || 1 186 299,92 || 170 953,65 || 2 758 393,92

CZ || 4 094 783,06 || || 21 148 761,57 || || 25 243 544,63

DE || 122 789 589,18 || 17 297 754,06 || 57 477 900,89 || || 197 565 244,13

DK || || || 3 541 889,88 || || 3 541 889,88

EE || 2 295 555,74 || || || || 2 295 555,74

ES || 73 787 602,49 || 172 807,37 || 77 731 182,47 || || 151 691 592,33

FI || 3 420 450,33 || 45 415 642,08 || || || 48 836 092,41

FR || 18 412 572,56 || 95 433 002,76 || 8 362 550,00 || || 122 208 125,32

GB || || 21 362 083,49 || 32 151 662,89 || 172 858,60 || 53 686 604,98

GR || 25 084 599,31 || 581 662 512,98 || || || 606 747 112,29

HU || || 60 190 178,63 || 9 650 823,51 || || 69 841 002,14

IE || 9 978 215,00 || || 44 856 572,31 || || 54 834 787,31

IT || 124 807 942,01 || 269 384 078,88 || 112 654 464,59 || 23 936,25 || 506 870 421,73

LT || 5 850 767,25 || || 24 481,07 || || 5 875 248,32

LV || 4 592 410,00 || || 6 367 098,00 || || 10 959 508,00

MT || 210 000,00 || 2 334 881,95 || 493 763,85 || 119 535,31 || 3 158 181,11

NL || 3 351 245,76 || 22 921 011,32 || 1 072 052,50 || || 27 344 309,58

PL || 55 988 004,63 || 643 191,12 || 28 620 387,05 || || 85 251 582,80

PT || 39 271 043,25 || 297 752 430,98 || 11 474 395,22 || || 348 497 869,45

RG || || 978 970,08 || || || 978 970,08

SE || || 9 619 354,82 || 2 922 846,29 || || 12 542 201,11

SI || 633 009,35 || || 2 760 201,06 || 89 052,00 || 3 482 262,41

SK || || 777 989,89 || || 91 453,25 || 869 443,14

Łącznie: || 499 822 356,58 || 1 458 324 386,44 || 437 041 821,14 || 667 789,06 || 2 395 856 353,22

Zamknięcie pomocy

W 2011 r. trwał proces kontroli dokumentów zamknięcia otrzymanych w 2010 r. Pozostałe dokumenty zamknięcia złożone zostały przez państwa członkowskie w marcu 2011 r. Było to wynikiem przyznanego przez Komisję przedłużenia o 12 miesięcy ostatecznego terminu kwalifikowalności wydatków dla niektórych greckich i transgranicznych programów.

Z 379 programów zrealizowano pod koniec 2011 r. wypłaty w związku z 152 wnioskami o końcową płatność, na kwotę 1 457 mln EUR. Ponadto zbadano w 2011 r. 138 poświadczeń zamknięcia i 40 sprawozdań końcowych.

Propozycję zamknięcia przesłano państwom członkowskim dla 33 programów, a do dnia 31 grudnia 2011 r. zostały wysłane i zaakceptowane kolejne 42 pisma zamykające. Wykonane w 2011 r. prace przygotowawcze stanowią solidną podstawę dla przeprowadzenia efektywnego procesu zamykania w 2012 r., gdy pozostałe programy będą zamknięte.

Za cały okres programowania 2000–2006 wypłacono państwom członkowskim do dnia 31 grudnia 2011 r. 124 308 mln EUR. Stanowi to przeciętny poziom absorpcji 96 % łącznego przydziału środków dla wszystkich państw członkowskich w wysokości 129 584 mln EUR. Pozostałe wypłaty dotyczą płatności sald na zamknięcie programów.

Zobowiązania pozostające do realizacji (RAL)

Na koniec 2011 r. zobowiązania z poprzednich lat, dla których nadal były zaległe płatności (RAL „reste à liquider”) wyniosły w przypadku EFRR 4 856 mln EUR, w porównaniu z 6 719 mln EUR na koniec 2010 r. Wartość ta stanowi 3,9 % ogółu zobowiązań w stosunku do EFRR. Dalsza realizacja zobowiązań pozostających do wypłacenia planowana jest wraz z płatnością ostatecznych sald w 2012 i 2013 r.

2.1.2.     EFS

W odniesieniu do okresu programowania 2000–2006, do zamknięcia pozostaje 239 programów operacyjnych EFS. Dokumenty zamknięcia dla wszystkich 239 programów zostały złożone w odpowiednim czasie i są zgodne z wymogami. Do tej pory przyjętych zostało 212 poświadczeń i 214 sprawozdań końcowych. Ukończono 84 procedury zamknięcia odpowiadające łącznej kwocie 445 mln EUR.

W 2011 r. wykorzystanie płatności osiągnęło 437 mln EUR.

Całkowite zobowiązania pozostające do realizacji (RAL) wynosiły na koniec 2011 r. 2 367 mln EUR (w porównaniu do 3 004 mln EUR w 2010 r.). Wartość ta stanowi 3,46 % ogółu zobowiązań na okres programowania 2000–2006.

Do końca 2011 r. wypłacono państwom członkowskim za cały okres 64 492 mln EUR. Daje to wskaźnik absorpcji dla wszystkich państw członkowskich w wysokości 94,09 % całkowitego przydziału środków wynoszącego 68 600 mln EUR.

W oparciu o wyniki procesu analizy zamknięcia przeprowadzone zostały w 2011 r. ukierunkowane audyty zamykające dotyczące poświadczeń zamknięcia programów wysokiego ryzyka w celu uzyskania dodatkowej pewności, że pozostałe zagrożenia nie przekraczają progu istotności.

2.1.3.     EFOGR

Całkowita kwota wypłacona w roku 2011 na programy Sekcji Orientacji EFOGR wyniosła 499,68 mln EUR, z czego kwota w wysokości 8,8 mln EUR wypłacona została z dochodu przeznaczonego na określony cel. Wykorzystano na płatności 90,2 % dostępnych na 2011 r. środków.

Realizacja programów na lata 2000-2006 została ukończona przed 2011 r. W 2011 r. Komisja otrzymała dokumenty zamknięcia dla pozostałych czterech programów (dokumenty zamknięcia dla 148 ze 152 programów rozwoju obszarów wiejskich otrzymano już w 2010 r.) i intensywnie pracowała nad zamknięciem programów. Oprócz 19 programów zamkniętych już w 2010 r., Komisja zamknęła w 2011 r. dalsze 75 programów. Ponadto dla 88 programów zaproponowano saldo końcowe, z czego część salda została wypłacona dla 13 programów.

Zobowiązania pozostające do realizacji (RAL) w ramach Sekcji Orientacji EFOGR na koniec 2011 r. wyniosły 632,3 mln EUR, co stanowi 2,9 % całkowitego przydziału środków na okres programowania 2000–2006. Kwota ta jest o 551 mln EUR niższa niż 1 183,3 mln EUR RAL na koniec 2010 r.

2.1.4.     IFOR

Wskaźnik całkowitej absorpcji dla płatności wyniósł 29,03 %, przy czym 0,7 mln EUR zostało wypłacone państwom członkowskim.

W odniesieniu do poziomu wykorzystania środków na płatności, kwota w wysokości 0,5 mln EUR wypłacona została w ramach celu 1, a kwota 0,2 mln EUR w ramach innych obszarów niż cel 1.

Łączna wartość RAL dla IFOR na koniec 2011 r. wyniosła 295,7 mln EUR (w porównaniu z 296,44 mln EUR w 2010 r.). Wartość ta stanowi 7,4 % ogółu zobowiązań za okres 2000–2006.

Za cały okres, na koniec roku 2011 wypłacono państwom członkowskim 3 640 mln EUR. Daje to wskaźnik absorpcji dla wszystkich państw członkowskich w wysokości 92,5 % całkowitego przydziału środków wynoszącego 3 935 mln EUR.

 3.          Spójność i koordynacja

3.1.        Spójność z innymi obszarami polityki UE

W poprzednich sprawozdaniach opisano szczegółowo istotne zmiany w dążeniu do zapewnienia zgodności pomiędzy polityką spójności a innymi priorytetami polityki UE, takimi jak cele polityki konkurencji, rynku wewnętrznego, ochrony środowiska, transportu i równości płci. Nie odnotowano żadnych szczególnych zmian w wymaganiach lub oczekiwaniach wobec instytucji zarządzających w czasie, gdy programy okresu programowania 2000–2006 weszły w fazę zamknięcia.

3.2.        Koordynacja instrumentów

3.2.1.     Fundusze strukturalne i Fundusz Spójności

W latach 2000–2006 wszystkie 25 państw członkowskich korzystało ze wsparcia ze środków funduszy strukturalnych, a 13 państw członkowskich otrzymywało środki również z Funduszu Spójności, którego celem jest wspieranie mniej zamożnych państw członkowskich. Programowanie i wdrażanie funduszy strukturalnych (zwłaszcza w przypadku EFRR) zostały dokładnie skoordynowane, także z Funduszem Spójności w celu uniknięcia podwójnego wspierania tych samych projektów.

3.2.2.     Fundusze strukturalne i Europejski Bank Inwestycyjny (EBI) / Europejski Fundusz Inwestycyjny (EFI)

W okresie programowania 2000–2006 Komisja oraz EBI i EFI zacieśniły współpracę poprzez ustanowienie trzech inicjatyw: JASPERS, JEREMIE i JESSICA. Szczegóły tej współpracy przedstawione zostały w poprzednich sprawozdaniach. Odkąd realizacja programów okresu programowania 2000–2006 weszła w 2010 r. w fazę zamknięcia, brak jest uwag.

4.           Oceny       

W 2011 r. Komisja przeprowadziła kolejne oceny mające na celu wsparcie decyzyjne w sprawie funduszy strukturalnych. Większość ocen dotyczących okresu 2000–2006 zakończono natomiast w 2010 r.

EFRR           

Kontynuowane obecnie oceny, których przeprowadzanie rozpoczęto w 2011 r.:

-           Badanie dotyczące oceny działalności innowacyjnej w celu określenia stanu oceny innowacji w państwach członkowskich, analizy korzyści i ograniczeń dostępnych metod oceny różnych rodzajów działań innowacyjnych, przeprowadzenia serii  badań przypadków oceny dobrej jakości oraz projektu wytycznych dla organów zarządzających w celu wspierania ich działań oceniających.

Zapewnianie wsparcia metodologicznego państwom członkowskim pozostaje w dalszym ciągu ważnym zadaniem Komisji. W związku z tym, dostępne w internecie i interaktywne aplikacje służące ocenie rozwoju społeczno-gospodarczego EVALSED będą stale aktualizowane, włącznie z uruchamianą obecnie nową sekcją poświęconą ocenie opartej na teorii.

EFS  

Dwie oceny, których realizację rozpoczęto już w 2011 r., zostały zakończone w 2012 r. Pierwsza z nich dotyczyła ustalenia, czy kryzys gospodarczy miał wpływ na wydatki EFS. Druga miała za zadania analizę skuteczności i wydajności wydatków EFS na program „Uczenie się przez całe życie”. Żadna z tych ocen nie obejmuje jednak okresu 2000–2006.

EFOGR        

Ocenę ex post programów rozwoju obszarów wiejskich na lata 2000–2006 przeprowadzano w ciągu 2011 r. i została ona zakończona w pierwszym kwartale 2012 r. W ocenie stwierdzono, że dla powodzenia polityki rozwoju obszarów wiejskich kluczowe znaczenie ma elastyczność w dostosowaniu do różnych sytuacji w całej Unii, w połączeniu z jasno określonymi zadaniami i odpowiednimi kryteriami kwalifikowalności i wyboru, aby skupić się na wyznaczonych celach. Szczególne uwzględnienie efektu synergii i komplementarności pomiędzy stosowanymi środkami wpłynęło na większą efektywność tej polityki. Ogólnie rzecz biorąc, polityka wpłynęła na utworzenie lub zachowanie miejsc pracy na obszarach wiejskich, wspierała dochody ludności wiejskiej, przyczyniła się do ochrony i poprawy środowiska wiejskiego i różnorodności biologicznej oraz przyczyniła się do poprawy jakości życia i stabilności społeczności wiejskich.

5.           Kontrole          

Szczegółowe informacje dotyczące wyników kontroli dostępne są w rocznych sprawozdaniach z działalności odpowiednich dyrekcji generalnych[2].

5.1.        EFRR          

Wiarygodność w odniesieniu do programów EFRR na okres 2000–2006 budowana była stopniowo na przestrzeni lat. Jeżeli chodzi o zasięg, audytorzy DG REGIO skontrolowali 43% programów krajowych i regionalnych, co stanowi 76% planowanego wkładu z EFRR. W odniesieniu do INTERREG odrębne kontrolne postępowanie wyjaśniające rozpoczęte w 2006 r. zakończone zostało w latach 2009–2010 dla 23 kontrolowanych programów odpowiadających 54 % przyznanych środków.

W ramach przygotowań do zamknięcia przeprowadzono szeroko zakrojone wstępne postępowanie wyjaśniające począwszy od 2007 r. w celu dokonania przeglądu instytucji poświadczających zamknięcie pomocy. Zadanie polegało na sprawdzeniu wiarygodności ich działań będących podstawą poświadczeń zamknięcia; innymi słowy, zweryfikowanie przygotowań państw członkowskich do zamknięcia, a także określenie i złagodzenie skutków ewentualnego związanego z tym procesem ryzyka. Celem było stwierdzenie, czy kontrole przeprowadzane przez organy krajowe mogą być traktowane jako główne źródło wiarygodności w odniesieniu do pozostałej części okresu programowania, a także czy poświadczenia zamknięcia będą oparte na prawidłowo wykonanych pracach kontrolnych, będących solidną podstawą wiarygodności przy zamknięciu programu. Przeprowadzone w ramach tego postępowania wyjaśniającego 42 kontrole, wraz z wizytami kontrolnymi w instytucji poświadczającej zamknięcie pomocy w ramach regularnych audytów systemów, które rozpoczęły się w 2004 r., pozwoliły na pokrycie kontrolą pod koniec 2010 r. instytucji poświadczających zamknięcie pomocy, odpowiedzialnych za około 85 % uzgodnionych sum w ramach programów na lata 2000-2006.

Biorąc pod uwagę znaczne ilości prac audytowych przeprowadzonych przez DG ds. Polityki Regionalnej w odniesieniu do programów na lata 2000-2006 w poprzednich latach i szeroki zakres tych prac kontrolnych, działania tej dyrekcji generalnej skupiły się na dwóch rodzajach prac kontrolnych w momencie zamknięcia:

1) kontrole na miejscu w odniesieniu do wybranych programów poprzez wspólne działania z DG ds. Zatrudnienia, Spraw Społecznych i Włączenia Społecznego, DG ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz DG ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa w odniesieniu do zamknięcia pomocy w ramach funduszy strukturalnych na lata 2000–2006 w 25 państwach członkowskich UE. Memorandum w sprawie planowanego postępowania wyjaśniającego (EPM), opracowane w 2009 r., obejmuje dwa rodzaje działań:

i) działania kontrolne na miejscu w celu dokonania przeglądu ilościowych i jakościowych aspektów krajowych działań audytowych będących podstawą poświadczeń zamknięcia pomocy wydanych przez instytucje poświadczające zamknięcie pomocy, w tym również powtórzenie kontroli wyrywkowej na próbie 8 do 10 poświadczeń zamknięcia,

ii) prace audytowe w celu oceny dopuszczalności poświadczenia i towarzyszącego mu sprawozdania (jak wyżej).

W latach 2010 i 2011 DG ds. Polityki Regionalnej przeprowadziła 21 wizyt kontrolnych na miejscu w ramach planu „Zamknięcie pomocy EPM na okres 2000–2006 w UE-25” w siedmiu państwach członkowskich (CZ, DE, ES, IT, IE, UK, SK) w tym niektórych programów INTERREG, obejmujących 39 programów w całości lub częściowo.

Te dotyczące zamknięcia wizyty kontrolne umożliwiły DG ds. Polityki Regionalnej reagowanie w związanych z zamknięciem sytuacjach szczególnego ryzyka (takich jak projekty retrospektywne, zamówienia publiczne, postępowanie w przypadku nieprawidłowości, obliczanie poziomu błędu) i ukończenie analizy poświadczeń zamknięcia. W niektórych przypadkach DG ds. Polityki Regionalnej zaproponowała korekty finansowe w celu uwzględnienia niedociągnięć systemowych, które nie zostały w wystarczającym stopniu poprawione, lub niewiarygodnych wskaźników błędu zgłoszonych w poświadczeniach zamknięcia.

2) Analiza poświadczeń zamknięcia: Zajmujący się audytem wydział Dyrekcji Generalnej ds. Polityki Regionalnej bada wszystkie 379 poświadczeń zamknięcia przedłożonych w związku z zamykaniem programów, zgodnie z przyjętymi przez DG ds. Polityki Regionalnej w 2009 r. wewnętrznymi procedurami w celu ustalenia zasadności końcowych wniosków o płatność. Prace te prowadzone były szczególnie w drugiej połowie 2010 r. i w 2011 r., a do połowy kwietnia 2012 r. zakończono analizę wszystkich 379 poświadczeń zamknięcia. Ogółem zaakceptowanych zostało 336 poświadczeń zamknięcia (89 %). Co się tyczy pozostałych 43 (11 %) poświadczeń zamknięcia, DG ds. Polityki Regionalnej zakończyła swoją wstępną analizę oraz wystąpiła o przeprowadzenie dodatkowych działań kontrolnych lub nadesłanie dodatkowych informacji przez państwa członkowskie, z których te poświadczenia zamknięcia pochodzą.

Zaakceptowane poświadczenia zamknięcia (w liczbie 336) dotyczą 15 państw członkowskich (AT, CY, DK, EL, FI, FR, HU, LV, LX, MT, NL, PL, SE, SK, SL). Pozostałe 43 nadal badane poświadczenia zamknięcia dotyczą 11 programów z Włoch, 8 z Hiszpanii, 5 z Irlandii, 4 z Republiki Czeskiej, 3 z Portugalii, 3 z Belgii, 5 programów INTERREG oraz po jednym programie z Estonii, Niemiec, Litwy i Zjednoczonego Królestwa.

Zgodnie z wytycznymi, instytucje poświadczające zamknięcie zakwalifikowały swoje opinie audytowe jako: bez zastrzeżeń (84 % przypadków), z zastrzeżeniami (16 % przypadków obejmujących 4 % płatności pośrednich) oraz niewydanie opinii (w trzech przypadkach). W żadnym z przypadków nie doszło do wydania opinii negatywnej ani do zrzeczenia się odpowiedzialności. Po zbadaniu poświadczeń zamknięcia DG ds. Polityki Regionalnej zaproponowała w konkluzjach z 147 poświadczeń korekty finansowe na kwotę ponad 1,3 mld EUR. Ponadto prawdopodobne jest, że w niektórych przypadkach, w sprawie których trwają dodatkowe działania audytowe lub postępowanie wyjaśniające, zostaną zaproponowane dalsze korekty finansowe.

5.2.        EFS              

W 2011 r. audytorzy kontynuowali sprawdzanie poświadczeń zamknięcia przedłożonych po zakończeniu tych programów, w przypadku których ostateczny termin składania dokumentów zamknięcia został przedłużony na 2011 r. Obejmowało to również działania następcze związane z wezwaniami do udzielenia dodatkowych informacji.

W oparciu o wyniki procesu kontroli zamknięcia projektów, przeprowadzono w 2011 r. 6 ukierunkowanych audytów zamknięcia, a 8 planowanych jest w 2012 r. Dotyczą one poświadczeń zamknięcia dla programów wysokiego ryzyka, aby móc uzyskać dodatkową pewność, że ryzyko rezydualne nie przekracza progu istotności. W niektórych przypadkach procedura ta doprowadziła do decyzji o ponownym przeprowadzeniu korekt finansowych. We wszystkich przypadkach wszczęto procedury naprawcze.

W odniesieniu do okresu programowania 2000–2006 zadecydowano w 2011 r. o przeprowadzeniu korekt finansowych na kwotę 8,6 mln EUR, z czego 8,1 mln EUR zostało już zrealizowane. Dodatkowo zrealizowano w 2011 r. wprowadzone w poprzednich latach korekty na kwotę 10,9 mln EUR.

5.3.        EFOGR

Pod koniec 2011 r. poddano audytowi 110 ze 152 programów (72,4 %), obejmujących 21,8 mld EUR (96,9 %) łącznych środków na zobowiązania. Łącznie 46 programów poddanych zostało audytowi uzupełniającemu.

Do dnia 31 grudnia 2011 r. zakończono badanie przedłożonych przez państwa członkowskie poświadczeń zamknięcia 146 programów, co stanowi 96,1 % całkowitej liczby programów.

5.4.        IFOR                       

W 2011 r. nie przeprowadzono żadnych nowych audytów IFOR, gdyż instrument ten jest obecnie zamykany Od początku okresu programowania 2000–2006 DG ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa przeprowadziła ogółem 58 wizyt kontrolnych obejmujących wszystkie programy jednofunduszowe tej dyrekcji generalnej (18 programów reprezentujących początkowy wkład z budżetu w wysokości 3 608,73 mln EUR, co stanowi 87,4 % całkowitego budżetu na lata 2000–2006) jak również 18 programów wielofunduszowych, reprezentujących wkład z budżetu w wysokości 374,58 mln EUR, czyli 9,2 % całkowitego wstępnego budżetu na okres programowania 2000–2006. Ogółem audyty systemów DG ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa objęły programy reprezentujące 96,6 % całkowitego początkowego wkładu IFOR na lata 2000–2006. W przypadku pozostałych programów uzyskano pewność z badań audytowych funduszy strukturalnych przeprowadzonych przez inne dyrekcje generalne lub z audytów krajowych.

Zakończono analizę wstępną dla 47 poświadczeń zamknięcia, dla pozostałych 13 jest ona nadal w toku. Spośród 47 przeanalizowanych przypadków zaakceptowano 16 zgłoszeń. Państwa członkowskie poproszone zostały o dostarczenie dodatkowych wyjaśnień w odniesieniu do pozostałych 31 poświadczeń zamknięcia, nad którymi prace zostały „wstrzymane”. DG ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa otrzymała dotychczas 27 odpowiedzi i przeanalizowała 14 z nich. Oznacza to, że nadal trwa badanie 27 poświadczeń zamknięcia (14 na etapie analizy wstępnej i 13, w stosunku do których prace zostały wstrzymane).

5.5.        OLAF

W 2011 r. OLAF przeprowadził 29 wizyt kontrolnych w państwach członkowskich w odniesieniu do środków współfinansowanych z funduszy strukturalnych. Podczas tych misji przeprowadzono 57 kontroli na miejscu[3] u podmiotów gospodarczych, a osiemnaście innych rodzajów kontroli przeprowadzono w celu zebrania informacji albo udzielenia pomocy krajowym organom administracji lub organom sądowym. Tak jak w poprzednich latach, do typowych problemów stwierdzonych przez OLAF w 2011 r. należały fałszywe deklaracje, fałszywe faktury, nieprzestrzeganie zasad zamówień publicznych oraz określone przypadki konfliktu interesów w niektórych procedurach przetargowych

W 2011 r. państwa członkowskie powiadomiły Komisję, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1681/94[4]2 z dalszymi zmianami[5] oraz rozporządzeniem (WE) nr 1828/2006[6] z dalszymi zmianami[7], o około 3 816[8] przypadkach nieprawidłowości dotyczących kwoty w wysokości 1,177 mld EUR, które miały wpływ na współfinansowane działania w okresach programowania 1994–99, 2000–2006 i 2007–2013[9].

6.           Komitety wspomagające Komisję                 

6.1.        Komitet koordynujący fundusze (COCOF)

Jedynym działaniem COCOF w 2011 r. dotyczącym okresu programowania 2000–2006 było przedstawienie analizy procesu zamknięcia w odniesieniu do programów na lata 2000–2006.

6.2.        Komitet Europejskiego Funduszu Społecznego

W 2011 r. miały miejsce trzy sesje plenarne i pięć spotkań technicznych grup roboczych. Na każdym ze swoich posiedzeń w 2011 r. techniczna grupa robocza dokonywała przeglądu postępów procesu zamknięcia na lata 2000–2006. Przeprowadzono również jedną szczegółową prezentację wniosków, które można było wyciągnąć z procesu zamknięcia.

6.3.        Komitet ds. Struktury Agrarnej i Rozwoju Obszarów Wiejskich (STAR)

              DG AGRI

Komitet STAR zbierał się w 2011 r. dwa razy, aby poinformować o procedurze związanej z finansowaniem, mającej zastosowanie do wydatków Sekcji Orientacji EFOGR w niektórych przypadkach nieprawidłowości. Opinia Komitetu nie była wymagana.

6.4.        Komitet ds. Struktur Rybołówstwa i Akwakultury (CSFA)

DG MARE

W 2011 r. Komitet ds. Struktur Rybołówstwa i Akwakultury (CSFA) zbierał się dwa razy. Główny punktem omawianym w ramach spotkań było zamykanie Instrumentu Finansowego Orientacji Rybołówstwa (IFOR).

7.         Wykaz dużych projektów, w finansowaniu których fundusze brały udział w okresie programowania 2000–2006

CCI_MP || NAZWA PROJEKTU

1999NL053PR001 || Megabanenmarkt Amsterdam

2001ES161PR001 || Circumvalación de Las Palmas - Fase II et Fase III

2001ES161PR002 || Autovía: Albacete-Murcia-Tramo: Albacete-Venta del Olivo

2001ES161PR003 || Proyecto de la presa de la Brena II

2001ES161PR004 || Desaladora de Aqua Marina de Carbonera

2001ES161PR005 || Autovía A-49: Sevilla-Frontera portuguesa. Tramo: San Juan del Puerto-Enlace de Lepe

2001FR162PR001 || Port 2000 Le Havre

2001FR162PR002 || Route Nationale 106 (Languedoc-Roussillon)

2001FR162PR003 || Grand Projet ATMEL

2001PT161PR001 || Terminal de Regasificação de Gás Natural Liquefeito

2001PT161PR002 || Armazenagem subterrânea de gás natural no Carriço-Pombal

2001PT161PR003 || Linha do Douro - Remodelação do troço Cête-Caíde

2001PT161PR004 || IC 10 - Ponte sobre o Tejo em Santarém e acessos imediatos

2002DE161PR002 || Ausbau der Schienenstrecke Berlin - Frankfurt/Oder - Grenze Deutschland/Polen

2002DE161PR003 || Neubau der Bundesautobahn A 17 von Dresden (B 173) - Tschechische Republik

2002DE161PR004 || Neu- und Ausbau der A 113, B 96 und B 96a

2002DE161PR005 || Neubau der Bundesstrasse B 6n in den Abschnitten Wernigerode-Blankenburg und Quedlinburg-Bernburg

2002DE161PR006 || Neubau der Bundesautobahn A71 AD Oberrolingen (A 38) - AS Erfurt-Bindersleben

2002DE162PR001 || Design und Kulturstandort Zollverein

2002DE162PR002 || Propylen Pipeline

2002ES161PR001 || Gran Telescopio de Canarias

2002ES161PR002 || Ampliación de la Darsena de Escombreras en Cartagena

2002ES161PR003 || Ampliación del Puerto de Castellon

2002ES161PR004 || Autovía Ruta de la plata. CN-630-Construccion del tramo del Enlace de Gerena-Enlace de Camas

2002ES161PR005 || Autovía Ciudad Real-Atalaya de Canavate- Tramo: Enlace de Miguelturra - Enlace de Daimiel

2002ES161PR006 || Autovía de Castilla-La Mancha - Tramo: Abia de la Obispalia y Cuenca

2002ES161PR007 || Ampliación del Puerto de Ferrol (Puerto exterior)

2002ES161PR008 || Autovía A-381: Tramo: Jerez - Los Barrios, Provincia de Cadiz

2002ES161PR009 || Autovía de la Plata CN-630 de Gijón a Sevilla. Tramo: Plasencia (Sur) - Canaveral (Este)

2002ES161PR010 || Presa del Arenoso

2002ES161PR011 || Autovía A-92 Sur, Guadix-Almeria. Tramo: Hueneja-Interseccion N-340

2002ES161PR012 || Línea de alta velocidad entre Córdoba y Málaga

2002ES161PR013 || Autovía de Castilla. Tramo Martin de Yeltes-Ciudad Rodrigo

2002ES161PR014 || Planta de regasificación de gas natural licuado en la Isla de Gran Canaria

2002ES161PR015 || Impulsión de la IDAM de Carboneras

2002ES161PR016 || Glapilk, A.I.E.

2002ES161PR018 || Asturiana de Zinc, S.A.

2002ES161PR019 || Conexión Almanzora-Poniente Almenriense. Fase I: Tramo venta del podre Nijar en Almería

2002ES161PR020 || Autopista Santiago de Compostela-Ourense. Tramo: Santiago-Alto de Santo Domingo

2002ES161PR021 || Autovía del Cantábrico - Carretera Nacional 632, de Ribadesella a Luarca. Tramo: Grases (Villaviciosa) - Infanzón (Gijon)

2002ES161PR022 || Delphi Automotive System España, S.A.

2002ES161PR023 || Construcción del nuevo Hospital General Universitario de Murcia

2002ES161PR024 || Autovía del Cantábrico. Carretra Nacional 632, de Ribadesella a Luarca. Tramo: Soto del Barco-Muros de Naon

2002ES161PR025 || Conducción Jucar-Vinalopo

2002ES161PR026 || Autovía Alacant-Alcoit y Villena Ibi. Tramo: Rambla de Rambuchar-Catalla)

2002ES161PR027 || Maspalomas Resort S.L.

2002ES161PR028 || Dupont Ibérica, S.L.

2002ES161PR029 || Autovía de la Plata. Tramo: Valverde de la Virgen-Ardon

2002FR161PR001 || Déviation de Sainte-Marie (Ile de la Réunion)

2002FR162PR001 || Cap 'Découverte

2002FR162PR002 || Grande Halle d'Auvergne

2002FR162PR003 || ATMEL ROUSSET (Bouches du Rhône) Phase 3

2002FR162PR004 || Pikington-Glass France à Seingbouse

2002FR162PR005 || Tunnel du Lioran

2002IE161PR001 || Purchase of diesel railcars

2002IE161PR003 || N 8 Watergrasshill by-pass

2002IE161PR004 || N11 Rathnew-Ashford by-pass

2002IE161PR005 || N18 Hurlers cross by-pass

2002IE161PR006 || N22 Ballincollig by-pass

2003DE161PR002 || AMD Piesteritz

2003ES161PR001 || Nueva carretera de acceso al Puerto de Castellón

2003ES161PR002 || Fibras del Noreste S.A.

2003ES161PR003 || Biotenol Galicia S.A.

2003ES161PR004 || Autovía del Mediterráneo CN-240. Tramo: Nerja-Almuñécar

2003ES161PR005 || Autovía del Cantábrico. Carretera Nacional 632, de Ribadesella a Luarca. Tramo: Vegarrozadas-Soto del Barco

2003FR161PR001 || SEVELNORD

2003FR162PR001 || Lenglet

2003FR162PR002 || Éléctrification des lignes vosgiennes

2003FR162PR003 || Plate-forme multimodale Dourges 2ème phase

2003FR162PR004 || RCEA Limousin

2004IT161PR002 || IVECO-Ristrutturazione stabilimento di Foggia e nuovo Lab. di Ricerca

2005ES161PR007 || FIBRAS DEL NOROESTE

[1]               Zob. komunikat w sprawie wyników negocjacji dotyczących strategii i programów w okresie programowania 2007–2013.

[2]               Opublikowano na stronie: http://ec.europa.eu/atwork/synthesis/aar/index_en.htm

[3]               Rozporządzenie (WE) nr 2185/1996 (Dz.U. L 292 z 15.10.1996, s. 2).

[4]               Dz.U. L 178 z 12.7.1994, s. 43.

[5]               Rozporządzenie (WE) nr 2035/2005, Dz.U. L 328 z 15.12.2005, s. 8

[6]               Dz.U. L 371 z 27.12.2006, s. 1

[7]               Rozporządzenie (WE) nr 846/2009 (Dz.U. L 250 z 23.9.2009, s. 1.

[8]               2010: liczba zgłoszonych przypadków – 6 910, łączna kwota dotycząca powiadomień – 1,1546 mld EUR.

[9]               Zob.: Sprawozdanie Komisji w sprawie ochrony interesów finansowych Unii Europejskiej (COM (2012) 408 final)