This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52012DC0633
REPORT FROM THE COMMISSION 23rd ANNUAL REPORT ON IMPLEMENTATION OF THE STRUCTURAL FUNDS (2011)
SPRAWOZDANIE KOMISJI DWUDZIESTE TRZECIE SPRAWOZDANIE ROCZNE Z REALIZACJI FUNDUSZY STRUKTURALNYCH (2011)
SPRAWOZDANIE KOMISJI DWUDZIESTE TRZECIE SPRAWOZDANIE ROCZNE Z REALIZACJI FUNDUSZY STRUKTURALNYCH (2011)
/* COM/2012/0633 final */
SPRAWOZDANIE KOMISJI DWUDZIESTE TRZECIE SPRAWOZDANIE ROCZNE Z REALIZACJI FUNDUSZY STRUKTURALNYCH (2011) /* COM/2012/0633 final */
SPRAWOZDANIE
KOMISJI DWUDZIESTE
TRZECIE SPRAWOZDANIE ROCZNE Z REALIZACJI
FUNDUSZY STRUKTURALNYCH (2011) Niniejsze sprawozdanie
przedstawione jest zgodnie z art. 45 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr
1260/1999 ustanawiającego przepisy ogólne w sprawie funduszy
strukturalnych. Obejmuje ono działania związane z udzieloną w
2011 r. pomocą ze środków funduszy strukturalnych na okres
programowania 2000–2006. 1. Wprowadzenie Rok 2011 był dwunastym rokiem realizacji
programów i projektów funduszy strukturalnych w ramach okresu programowania
2000–2006. Budżet na 2011 r. został w pełni wykonany. W
odniesieniu do środków na płatności, wykorzystano 100 %
środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR). Poza realizacją programów i projektów
funduszy strukturalnych na lata 2000-2006 oraz przygotowaniem ich
zamknięcia, Komisja była również zaangażowana w
realizację 434 programów (317 w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego (EFRR) i 117 w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
(EFS))[1],
które odnoszą się do okresu programowania 2007–2013. Wspierano wymianę doświadczeń,
zwłaszcza przez sieci międzyregionalne i miejskie oraz
konferencję „Regiony na rzecz zmian gospodarczych – wspieranie inteligentnego i zrównoważonego
rozwoju w miastach i regionach.” w dniach 23–24 czerwca 2011 r.
Podczas tej konferencji, po rozpatrzeniu 66 zgłoszeń, ogłoszono
5 zwycięzców konkursu o nagrodę RegioStars 2011. Celem nagrody
RegioStars jest określenie najlepszych praktyk w zakresie rozwoju
regionalnego i wyróżnienie oryginalnych i innowacyjnych projektów, które
mogą być atrakcyjne i stanowić inspirację dla innych
regionów. W dniach od 10 do 13 października 2011 r.
odbyły się po raz dziewiąty DNI OTWARTE – Europejski
Tydzień Regionów i Miast, organizowane wspólnie przez Komisję
Europejską i Komitet Regionów. Impreza zgromadziła 5 700
decydentów ze szczebla lokalnego, regionalnego, krajowego i europejskiego oraz
ekspertów w dziedzinie regionalnego i lokalnego rozwoju. Wydarzenie to jest
areną dla współpracy, tworzenia sieci kontaktów, wymiany wiedzy i
doświadczeń, a także daje regionom i miastom
możliwość zaprezentowania swoich osiągnięć.
Stwarza ono również idealne warunki do pokazania efektów synergii
między polityką spójności i innymi obszarami polityki UE. Polska prezydencja zorganizowała
dwudniową konferencję (19–20 października 2011 r.)
zatytułowaną „Przyspieszenie reform – wsparcie EFS dla dobrego
rządzenia”. Wspieranie dobrego rządzenia zapoczątkowano w
okresie finansowania 2000–2006; priorytetowym celem na okres finansowania
2007–2013 było umocnienie i realizowanie tego wsparcia. W dniu 17 listopada 2011 r. ponad 200 gości z
20 państw europejskich wzięło udział w cyklu imprez
związanych z Europejską Nagrodą Sektora Publicznego (EPSA) 2011,
które odbywały się w Maastricht pod auspicjami polskiej prezydencji.
Nadesłano 274 zgłoszenia z 32 państw europejskich oraz 7
instytucji UE. Wśród zgłoszonych projektów Europejski Instytut
Administracji Publicznej EIPA mógł stwierdzić wiele przykładów
dobrych praktyk tworzenia potencjału administracyjnego. Wiele z nich
współfinansowanych było w ramach działań wspierających
EFS. EPSA ma na celu stworzenie ram, w których europejskie instytucje sektora
publicznego będą mogły odnosić sukcesy i stawać
się przykładem dla reszty świata. 2. Analiza realizacji funduszy
strukturalnych 2.1. Wykonanie budżetu 2.1.1. EFRR Wykonanie budżetu Wykonanie budżetu ukierunkowane było na
zamknięcie w 2011 r. programów na lata 2000–2006. Ostatnie dokumenty
zamknięcia otrzymano w marcu od państw członkowskich, które
miały przyznany przedłużony termin kwalifikowalności.
Wskaźnik całkowitej absorpcji środków wyniósł 100 %,
czyli 1 457 mln EUR (włącznie z pomocą techniczną)
zwróconych programom. Komisja zarządza równolegle poprzednim i
obecnym okresem programowania. Po powolnym rozruchu programów na lata
2007–2013, składanie wniosków o płatność uległo
przyspieszeniu w 2011 r. Tendencja ta w połączeniu z faktem, że
większość programów na lata 2000-2006 osiągnęła
pułap 95 % dla płatności okresowych, doprowadziła do
przesunięcia środków z okresu 2000–2006 na okres 2007–2013.
Pozwoliło to na 100 % wykorzystanie środków na
płatności na programy EFRR finansowane w ramach obu okresów
programowania. Płatności dla wszystkich celów były
niższe niż pierwotnie zakładano, głównie ze względu na
przesunięcie środków w ramach procedury przesunięcia zbiorczego
w celu wzmocnienia środków na lata 2007–2013. Na cel 1 wypłacono
1 205 mln EUR zamiast 1 838 mln EUR, na cel 2 kwotę 221 mln EUR
zamiast 410 mln EUR, a na INTERREG 16 mln EUR zamiast 108 mln EUR. Płatności w 2011 r. na programy
okresu finansowania 2000–2006: || EFOGR || EFRR || EFS || IFOR || Łącznie: AT || || 14 394 959,85 || || || 14 394 959,85 BE || 5 254 566,66 || 1 014 831,52 || 14 544 488,07 || || 20 813 886,25 CB || || 15 403 515,36 || || || 15 403 515,36 CE || || 164 048,95 || || || 164 048,95 CY || || 1 401 140,35 || 1 186 299,92 || 170 953,65 || 2 758 393,92 CZ || 4 094 783,06 || || 21 148 761,57 || || 25 243 544,63 DE || 122 789 589,18 || 17 297 754,06 || 57 477 900,89 || || 197 565 244,13 DK || || || 3 541 889,88 || || 3 541 889,88 EE || 2 295 555,74 || || || || 2 295 555,74 ES || 73 787 602,49 || 172 807,37 || 77 731 182,47 || || 151 691 592,33 FI || 3 420 450,33 || 45 415 642,08 || || || 48 836 092,41 FR || 18 412 572,56 || 95 433 002,76 || 8 362 550,00 || || 122 208 125,32 GB || || 21 362 083,49 || 32 151 662,89 || 172 858,60 || 53 686 604,98 GR || 25 084 599,31 || 581 662 512,98 || || || 606 747 112,29 HU || || 60 190 178,63 || 9 650 823,51 || || 69 841 002,14 IE || 9 978 215,00 || || 44 856 572,31 || || 54 834 787,31 IT || 124 807 942,01 || 269 384 078,88 || 112 654 464,59 || 23 936,25 || 506 870 421,73 LT || 5 850 767,25 || || 24 481,07 || || 5 875 248,32 LV || 4 592 410,00 || || 6 367 098,00 || || 10 959 508,00 MT || 210 000,00 || 2 334 881,95 || 493 763,85 || 119 535,31 || 3 158 181,11 NL || 3 351 245,76 || 22 921 011,32 || 1 072 052,50 || || 27 344 309,58 PL || 55 988 004,63 || 643 191,12 || 28 620 387,05 || || 85 251 582,80 PT || 39 271 043,25 || 297 752 430,98 || 11 474 395,22 || || 348 497 869,45 RG || || 978 970,08 || || || 978 970,08 SE || || 9 619 354,82 || 2 922 846,29 || || 12 542 201,11 SI || 633 009,35 || || 2 760 201,06 || 89 052,00 || 3 482 262,41 SK || || 777 989,89 || || 91 453,25 || 869 443,14 Łącznie: || 499 822 356,58 || 1 458 324 386,44 || 437 041 821,14 || 667 789,06 || 2 395 856 353,22 Zamknięcie pomocy W 2011 r. trwał proces kontroli dokumentów
zamknięcia otrzymanych w 2010 r. Pozostałe dokumenty zamknięcia
złożone zostały przez państwa członkowskie w marcu
2011 r. Było to wynikiem przyznanego przez Komisję
przedłużenia o 12 miesięcy ostatecznego terminu
kwalifikowalności wydatków dla niektórych greckich i transgranicznych
programów. Z 379 programów zrealizowano pod koniec
2011 r. wypłaty w związku z 152 wnioskami o końcową
płatność, na kwotę 1 457 mln EUR. Ponadto zbadano w
2011 r. 138 poświadczeń zamknięcia i 40 sprawozdań
końcowych. Propozycję zamknięcia przesłano
państwom członkowskim dla 33 programów, a do dnia 31 grudnia 2011 r.
zostały wysłane i zaakceptowane kolejne 42 pisma zamykające. Wykonane
w 2011 r. prace przygotowawcze stanowią solidną podstawę
dla przeprowadzenia efektywnego procesu zamykania w 2012 r., gdy
pozostałe programy będą zamknięte. Za cały okres programowania 2000–2006
wypłacono państwom członkowskim do dnia 31 grudnia 2011 r.
124 308 mln EUR. Stanowi to przeciętny poziom absorpcji 96 %
łącznego przydziału środków dla wszystkich państw
członkowskich w wysokości 129 584 mln EUR. Pozostałe
wypłaty dotyczą płatności sald na zamknięcie
programów. Zobowiązania pozostające do realizacji
(RAL) Na koniec 2011 r. zobowiązania z poprzednich
lat, dla których nadal były zaległe płatności (RAL „reste à
liquider”) wyniosły w przypadku EFRR 4 856 mln EUR, w porównaniu z
6 719 mln EUR na koniec 2010 r. Wartość ta stanowi 3,9 %
ogółu zobowiązań w stosunku do EFRR. Dalsza realizacja
zobowiązań pozostających do wypłacenia planowana jest wraz
z płatnością ostatecznych sald w 2012 i 2013 r. 2.1.2. EFS W odniesieniu do okresu programowania 2000–2006,
do zamknięcia pozostaje 239 programów operacyjnych EFS. Dokumenty
zamknięcia dla wszystkich 239 programów zostały złożone w
odpowiednim czasie i są zgodne z wymogami. Do tej pory przyjętych
zostało 212 poświadczeń i 214 sprawozdań końcowych.
Ukończono 84 procedury zamknięcia odpowiadające
łącznej kwocie 445 mln EUR. W 2011 r. wykorzystanie
płatności osiągnęło 437 mln EUR. Całkowite zobowiązania pozostające
do realizacji (RAL) wynosiły na koniec 2011 r. 2 367 mln EUR (w
porównaniu do 3 004 mln EUR w 2010 r.). Wartość ta stanowi 3,46
% ogółu zobowiązań na okres programowania 2000–2006. Do końca 2011 r. wypłacono państwom
członkowskim za cały okres 64 492 mln EUR. Daje to wskaźnik
absorpcji dla wszystkich państw członkowskich w wysokości 94,09
% całkowitego przydziału środków wynoszącego 68 600
mln EUR. W oparciu o wyniki procesu analizy zamknięcia
przeprowadzone zostały w 2011 r. ukierunkowane audyty zamykające
dotyczące poświadczeń zamknięcia programów wysokiego ryzyka
w celu uzyskania dodatkowej pewności, że pozostałe
zagrożenia nie przekraczają progu istotności. 2.1.3. EFOGR Całkowita kwota wypłacona w roku 2011 na
programy Sekcji Orientacji EFOGR wyniosła 499,68 mln EUR, z czego kwota w
wysokości 8,8 mln EUR wypłacona została z dochodu przeznaczonego
na określony cel. Wykorzystano na płatności 90,2 % dostępnych
na 2011 r. środków. Realizacja programów na lata 2000-2006
została ukończona przed 2011 r. W 2011 r. Komisja otrzymała
dokumenty zamknięcia dla pozostałych czterech programów (dokumenty
zamknięcia dla 148 ze 152 programów rozwoju obszarów wiejskich otrzymano
już w 2010 r.) i intensywnie pracowała nad zamknięciem
programów. Oprócz 19 programów zamkniętych już w 2010 r., Komisja
zamknęła w 2011 r. dalsze 75 programów. Ponadto dla 88 programów
zaproponowano saldo końcowe, z czego część salda
została wypłacona dla 13 programów. Zobowiązania pozostające do realizacji
(RAL) w ramach Sekcji Orientacji EFOGR na koniec 2011 r. wyniosły 632,3
mln EUR, co stanowi 2,9 % całkowitego przydziału środków na
okres programowania 2000–2006. Kwota ta jest o 551 mln EUR niższa niż
1 183,3 mln EUR RAL na koniec 2010 r. 2.1.4. IFOR Wskaźnik całkowitej absorpcji dla
płatności wyniósł 29,03 %, przy czym 0,7 mln EUR zostało
wypłacone państwom członkowskim. W odniesieniu do poziomu wykorzystania
środków na płatności, kwota w wysokości 0,5 mln EUR
wypłacona została w ramach celu 1, a kwota 0,2 mln EUR w ramach
innych obszarów niż cel 1. Łączna wartość RAL dla IFOR na
koniec 2011 r. wyniosła 295,7 mln EUR (w porównaniu z 296,44 mln EUR w
2010 r.). Wartość ta stanowi 7,4 % ogółu zobowiązań za
okres 2000–2006. Za cały okres, na koniec roku 2011
wypłacono państwom członkowskim 3 640 mln EUR. Daje to
wskaźnik absorpcji dla wszystkich państw członkowskich w
wysokości 92,5 % całkowitego przydziału środków
wynoszącego 3 935 mln EUR. 3. Spójność i koordynacja 3.1. Spójność z innymi
obszarami polityki UE W poprzednich sprawozdaniach opisano
szczegółowo istotne zmiany w dążeniu do zapewnienia
zgodności pomiędzy polityką spójności a innymi priorytetami
polityki UE, takimi jak cele polityki konkurencji, rynku wewnętrznego,
ochrony środowiska, transportu i równości płci. Nie odnotowano
żadnych szczególnych zmian w wymaganiach lub oczekiwaniach wobec
instytucji zarządzających w czasie, gdy programy okresu programowania
2000–2006 weszły w fazę zamknięcia. 3.2. Koordynacja instrumentów 3.2.1. Fundusze strukturalne i
Fundusz Spójności W latach 2000–2006 wszystkie 25 państw
członkowskich korzystało ze wsparcia ze środków funduszy
strukturalnych, a 13 państw członkowskich otrzymywało
środki również z Funduszu Spójności, którego celem jest
wspieranie mniej zamożnych państw członkowskich. Programowanie i
wdrażanie funduszy strukturalnych (zwłaszcza w przypadku EFRR)
zostały dokładnie skoordynowane, także z Funduszem
Spójności w celu uniknięcia podwójnego wspierania tych samych
projektów. 3.2.2. Fundusze strukturalne i
Europejski Bank Inwestycyjny (EBI) / Europejski Fundusz Inwestycyjny (EFI) W okresie programowania 2000–2006 Komisja oraz EBI
i EFI zacieśniły współpracę poprzez ustanowienie trzech inicjatyw:
JASPERS, JEREMIE i JESSICA. Szczegóły tej współpracy przedstawione
zostały w poprzednich sprawozdaniach. Odkąd realizacja programów
okresu programowania 2000–2006 weszła w 2010 r. w fazę
zamknięcia, brak jest uwag. 4. Oceny W 2011 r. Komisja przeprowadziła kolejne
oceny mające na celu wsparcie decyzyjne w sprawie funduszy strukturalnych.
Większość ocen dotyczących okresu 2000–2006 zakończono
natomiast w 2010 r. EFRR Kontynuowane obecnie
oceny, których przeprowadzanie rozpoczęto w 2011 r.: - Badanie
dotyczące oceny działalności innowacyjnej w celu
określenia stanu oceny innowacji w państwach członkowskich,
analizy korzyści i ograniczeń dostępnych metod oceny różnych
rodzajów działań innowacyjnych, przeprowadzenia serii badań
przypadków oceny dobrej jakości oraz projektu wytycznych dla organów
zarządzających w celu wspierania ich działań
oceniających. Zapewnianie
wsparcia metodologicznego państwom członkowskim pozostaje w dalszym
ciągu ważnym zadaniem Komisji. W związku z tym, dostępne w
internecie i interaktywne aplikacje służące ocenie rozwoju
społeczno-gospodarczego EVALSED będą stale aktualizowane,
włącznie z uruchamianą obecnie nową sekcją
poświęconą ocenie opartej na teorii. EFS Dwie oceny, których realizację
rozpoczęto już w 2011 r., zostały zakończone w 2012 r.
Pierwsza z nich dotyczyła ustalenia, czy kryzys gospodarczy miał
wpływ na wydatki EFS. Druga miała za zadania analizę
skuteczności i wydajności wydatków EFS na program „Uczenie się
przez całe życie”. Żadna z tych ocen nie obejmuje jednak okresu
2000–2006. EFOGR Ocenę ex post programów rozwoju
obszarów wiejskich na lata 2000–2006 przeprowadzano w ciągu 2011 r. i
została ona zakończona w pierwszym kwartale 2012 r. W ocenie
stwierdzono, że dla powodzenia polityki rozwoju obszarów wiejskich
kluczowe znaczenie ma elastyczność w dostosowaniu do różnych
sytuacji w całej Unii, w połączeniu z jasno określonymi
zadaniami i odpowiednimi kryteriami kwalifikowalności i wyboru, aby
skupić się na wyznaczonych celach. Szczególne uwzględnienie
efektu synergii i komplementarności pomiędzy stosowanymi
środkami wpłynęło na większą
efektywność tej polityki. Ogólnie rzecz biorąc, polityka
wpłynęła na utworzenie lub zachowanie miejsc pracy na obszarach
wiejskich, wspierała dochody ludności wiejskiej, przyczyniła
się do ochrony i poprawy środowiska wiejskiego i
różnorodności biologicznej oraz przyczyniła się do poprawy
jakości życia i stabilności społeczności wiejskich. 5. Kontrole Szczegółowe informacje dotyczące wyników
kontroli dostępne są w rocznych sprawozdaniach z
działalności odpowiednich dyrekcji generalnych[2]. 5.1. EFRR Wiarygodność w odniesieniu do programów
EFRR na okres 2000–2006 budowana była stopniowo na przestrzeni lat.
Jeżeli chodzi o zasięg, audytorzy DG REGIO skontrolowali 43%
programów krajowych i regionalnych, co stanowi 76% planowanego wkładu z
EFRR. W odniesieniu do INTERREG odrębne kontrolne postępowanie
wyjaśniające rozpoczęte w 2006 r. zakończone zostało w
latach 2009–2010 dla 23 kontrolowanych programów odpowiadających 54 %
przyznanych środków. W ramach przygotowań do zamknięcia
przeprowadzono szeroko zakrojone wstępne postępowanie
wyjaśniające począwszy od 2007 r. w celu dokonania
przeglądu instytucji poświadczających zamknięcie pomocy. Zadanie
polegało na sprawdzeniu wiarygodności ich działań
będących podstawą poświadczeń zamknięcia; innymi
słowy, zweryfikowanie przygotowań państw członkowskich do
zamknięcia, a także określenie i złagodzenie skutków ewentualnego
związanego z tym procesem ryzyka. Celem było stwierdzenie, czy
kontrole przeprowadzane przez organy krajowe mogą być traktowane jako
główne źródło wiarygodności w odniesieniu do
pozostałej części okresu programowania, a także czy
poświadczenia zamknięcia będą oparte na prawidłowo
wykonanych pracach kontrolnych, będących solidną podstawą
wiarygodności przy zamknięciu programu. Przeprowadzone w ramach tego
postępowania wyjaśniającego 42 kontrole, wraz z wizytami
kontrolnymi w instytucji poświadczającej zamknięcie pomocy w
ramach regularnych audytów systemów, które rozpoczęły się w 2004
r., pozwoliły na pokrycie kontrolą pod koniec 2010 r. instytucji
poświadczających zamknięcie pomocy, odpowiedzialnych za
około 85 % uzgodnionych sum w ramach programów na lata 2000-2006. Biorąc pod uwagę znaczne ilości
prac audytowych przeprowadzonych przez DG ds. Polityki Regionalnej w
odniesieniu do programów na lata 2000-2006 w poprzednich latach i szeroki
zakres tych prac kontrolnych, działania tej dyrekcji generalnej
skupiły się na dwóch rodzajach prac kontrolnych w momencie
zamknięcia: 1) kontrole na miejscu w odniesieniu do wybranych
programów poprzez wspólne działania z DG ds. Zatrudnienia, Spraw
Społecznych i Włączenia Społecznego, DG ds. Rolnictwa i
Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz DG ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa w
odniesieniu do zamknięcia pomocy w ramach funduszy strukturalnych na lata
2000–2006 w 25 państwach członkowskich UE. Memorandum w sprawie
planowanego postępowania wyjaśniającego (EPM), opracowane w 2009
r., obejmuje dwa rodzaje działań: i) działania kontrolne na miejscu w celu
dokonania przeglądu ilościowych i jakościowych aspektów
krajowych działań audytowych będących podstawą
poświadczeń zamknięcia pomocy wydanych przez instytucje
poświadczające zamknięcie pomocy, w tym również powtórzenie
kontroli wyrywkowej na próbie 8 do 10 poświadczeń zamknięcia, ii) prace audytowe w celu oceny
dopuszczalności poświadczenia i towarzyszącego mu sprawozdania
(jak wyżej). W latach 2010 i 2011 DG ds. Polityki Regionalnej
przeprowadziła 21 wizyt kontrolnych na miejscu w ramach planu
„Zamknięcie pomocy EPM na okres 2000–2006 w UE-25” w siedmiu
państwach członkowskich (CZ, DE, ES, IT, IE, UK, SK) w tym niektórych
programów INTERREG, obejmujących 39 programów w całości lub
częściowo. Te dotyczące zamknięcia wizyty kontrolne
umożliwiły DG ds. Polityki Regionalnej reagowanie w związanych z
zamknięciem sytuacjach szczególnego ryzyka (takich jak projekty
retrospektywne, zamówienia publiczne, postępowanie w przypadku
nieprawidłowości, obliczanie poziomu błędu) i
ukończenie analizy poświadczeń zamknięcia. W niektórych
przypadkach DG ds. Polityki Regionalnej zaproponowała korekty finansowe w
celu uwzględnienia niedociągnięć systemowych, które nie
zostały w wystarczającym stopniu poprawione, lub niewiarygodnych
wskaźników błędu zgłoszonych w poświadczeniach
zamknięcia. 2) Analiza poświadczeń zamknięcia:
Zajmujący się audytem wydział Dyrekcji Generalnej ds. Polityki
Regionalnej bada wszystkie 379 poświadczeń zamknięcia
przedłożonych w związku z zamykaniem programów, zgodnie z
przyjętymi przez DG ds. Polityki Regionalnej w 2009 r.
wewnętrznymi procedurami w celu ustalenia zasadności końcowych
wniosków o płatność. Prace te prowadzone były szczególnie w
drugiej połowie 2010 r. i w 2011 r., a do połowy kwietnia 2012 r.
zakończono analizę wszystkich 379 poświadczeń
zamknięcia. Ogółem zaakceptowanych zostało 336
poświadczeń zamknięcia (89 %). Co się tyczy
pozostałych 43 (11 %) poświadczeń zamknięcia, DG ds.
Polityki Regionalnej zakończyła swoją wstępną analizę
oraz wystąpiła o przeprowadzenie dodatkowych działań
kontrolnych lub nadesłanie dodatkowych informacji przez państwa
członkowskie, z których te poświadczenia zamknięcia
pochodzą.
Zaakceptowane poświadczenia zamknięcia (w liczbie 336) dotyczą
15 państw członkowskich (AT, CY, DK, EL, FI, FR, HU, LV, LX, MT, NL,
PL, SE, SK, SL). Pozostałe 43 nadal badane poświadczenia
zamknięcia dotyczą 11 programów z Włoch, 8 z Hiszpanii, 5 z
Irlandii, 4 z Republiki Czeskiej, 3 z Portugalii, 3 z Belgii, 5 programów INTERREG
oraz po jednym programie z Estonii, Niemiec, Litwy i Zjednoczonego Królestwa. Zgodnie z wytycznymi, instytucje
poświadczające zamknięcie zakwalifikowały swoje opinie
audytowe jako: bez zastrzeżeń (84 % przypadków), z
zastrzeżeniami (16 % przypadków obejmujących 4 %
płatności pośrednich) oraz niewydanie opinii (w trzech
przypadkach). W żadnym z przypadków nie doszło do wydania opinii
negatywnej ani do zrzeczenia się odpowiedzialności. Po zbadaniu
poświadczeń zamknięcia DG ds. Polityki Regionalnej zaproponowała
w konkluzjach z 147 poświadczeń korekty finansowe na kwotę ponad
1,3 mld EUR. Ponadto prawdopodobne jest, że w niektórych przypadkach, w
sprawie których trwają dodatkowe działania audytowe lub
postępowanie wyjaśniające, zostaną zaproponowane dalsze
korekty finansowe. 5.2. EFS W 2011 r. audytorzy kontynuowali sprawdzanie
poświadczeń zamknięcia przedłożonych po
zakończeniu tych programów, w przypadku których ostateczny termin
składania dokumentów zamknięcia został przedłużony na
2011 r. Obejmowało to również działania następcze
związane z wezwaniami do udzielenia dodatkowych informacji. W oparciu o wyniki procesu kontroli
zamknięcia projektów, przeprowadzono w 2011 r. 6 ukierunkowanych
audytów zamknięcia, a 8 planowanych jest w 2012 r. Dotyczą one poświadczeń
zamknięcia dla programów wysokiego ryzyka, aby móc uzyskać
dodatkową pewność, że ryzyko rezydualne nie przekracza
progu istotności. W niektórych przypadkach procedura ta doprowadziła
do decyzji o ponownym przeprowadzeniu korekt finansowych. We wszystkich
przypadkach wszczęto procedury naprawcze. W odniesieniu do okresu programowania 2000–2006
zadecydowano w 2011 r. o przeprowadzeniu korekt finansowych na kwotę
8,6 mln EUR, z czego 8,1 mln EUR zostało już zrealizowane. Dodatkowo
zrealizowano w 2011 r. wprowadzone w poprzednich latach korekty na kwotę
10,9 mln EUR. 5.3. EFOGR Pod koniec 2011 r. poddano audytowi 110 ze 152
programów (72,4 %), obejmujących 21,8 mld EUR (96,9 %)
łącznych środków na zobowiązania. Łącznie 46
programów poddanych zostało audytowi uzupełniającemu. Do dnia 31 grudnia 2011 r. zakończono badanie
przedłożonych przez państwa członkowskie
poświadczeń zamknięcia 146 programów, co stanowi 96,1 %
całkowitej liczby programów. 5.4. IFOR W 2011 r. nie przeprowadzono żadnych nowych
audytów IFOR, gdyż instrument ten jest obecnie zamykany Od początku
okresu programowania 2000–2006 DG ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa
przeprowadziła ogółem 58 wizyt kontrolnych obejmujących
wszystkie programy jednofunduszowe tej dyrekcji generalnej (18 programów
reprezentujących początkowy wkład z budżetu w
wysokości 3 608,73 mln EUR, co stanowi 87,4 % całkowitego
budżetu na lata 2000–2006) jak również 18 programów
wielofunduszowych, reprezentujących wkład z budżetu w
wysokości 374,58 mln EUR, czyli 9,2 % całkowitego wstępnego
budżetu na okres programowania 2000–2006. Ogółem audyty systemów DG
ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa objęły programy
reprezentujące 96,6 % całkowitego początkowego wkładu
IFOR na lata 2000–2006. W przypadku pozostałych programów uzyskano
pewność z badań audytowych funduszy strukturalnych
przeprowadzonych przez inne dyrekcje generalne lub z audytów krajowych. Zakończono analizę wstępną dla
47 poświadczeń zamknięcia, dla pozostałych 13 jest ona
nadal w toku. Spośród 47 przeanalizowanych przypadków zaakceptowano 16
zgłoszeń. Państwa członkowskie poproszone zostały o
dostarczenie dodatkowych wyjaśnień w odniesieniu do pozostałych
31 poświadczeń zamknięcia, nad którymi prace zostały
„wstrzymane”. DG ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa otrzymała
dotychczas 27 odpowiedzi i przeanalizowała 14 z nich. Oznacza to, że
nadal trwa badanie 27 poświadczeń zamknięcia (14 na etapie
analizy wstępnej i 13, w stosunku do których prace zostały
wstrzymane). 5.5. OLAF W 2011 r. OLAF przeprowadził 29 wizyt
kontrolnych w państwach członkowskich w odniesieniu do środków
współfinansowanych z funduszy strukturalnych. Podczas tych misji
przeprowadzono 57 kontroli na miejscu[3]
u podmiotów gospodarczych, a osiemnaście innych rodzajów kontroli
przeprowadzono w celu zebrania informacji albo udzielenia pomocy krajowym
organom administracji lub organom sądowym. Tak jak w poprzednich latach,
do typowych problemów stwierdzonych przez OLAF w 2011 r. należały
fałszywe deklaracje, fałszywe faktury, nieprzestrzeganie zasad
zamówień publicznych oraz określone przypadki konfliktu interesów w
niektórych procedurach przetargowych W 2011 r. państwa członkowskie
powiadomiły Komisję, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1681/94[4]2 z dalszymi
zmianami[5]
oraz rozporządzeniem (WE) nr 1828/2006[6]
z dalszymi zmianami[7],
o około 3 816[8]
przypadkach nieprawidłowości dotyczących kwoty w wysokości
1,177 mld EUR, które miały wpływ na współfinansowane
działania w okresach programowania 1994–99, 2000–2006 i 2007–2013[9]. 6. Komitety wspomagające Komisję 6.1. Komitet koordynujący
fundusze (COCOF) Jedynym działaniem COCOF w 2011 r.
dotyczącym okresu programowania 2000–2006 było przedstawienie analizy
procesu zamknięcia w odniesieniu do programów na lata 2000–2006. 6.2. Komitet Europejskiego
Funduszu Społecznego W 2011 r. miały miejsce trzy sesje plenarne i
pięć spotkań technicznych grup roboczych. Na każdym ze
swoich posiedzeń w 2011 r. techniczna grupa robocza dokonywała
przeglądu postępów procesu zamknięcia na lata 2000–2006.
Przeprowadzono również jedną szczegółową prezentację
wniosków, które można było wyciągnąć z procesu
zamknięcia. 6.3. Komitet ds. Struktury
Agrarnej i Rozwoju Obszarów Wiejskich (STAR) DG AGRI Komitet STAR zbierał się w 2011 r. dwa
razy, aby poinformować o procedurze związanej z finansowaniem,
mającej zastosowanie do wydatków Sekcji Orientacji EFOGR w niektórych
przypadkach nieprawidłowości. Opinia Komitetu nie była wymagana. 6.4. Komitet ds. Struktur
Rybołówstwa i Akwakultury (CSFA) DG MARE W 2011 r. Komitet
ds. Struktur Rybołówstwa i Akwakultury (CSFA) zbierał się dwa
razy. Główny punktem omawianym w ramach spotkań było zamykanie
Instrumentu Finansowego Orientacji Rybołówstwa (IFOR). 7. Wykaz
dużych projektów, w finansowaniu których fundusze brały udział w
okresie programowania 2000–2006 CCI_MP || NAZWA PROJEKTU 1999NL053PR001 || Megabanenmarkt Amsterdam 2001ES161PR001 || Circumvalación de Las Palmas - Fase II et Fase III 2001ES161PR002 || Autovía: Albacete-Murcia-Tramo: Albacete-Venta del Olivo 2001ES161PR003 || Proyecto de la presa de la Brena II 2001ES161PR004 || Desaladora de Aqua Marina de Carbonera 2001ES161PR005 || Autovía A-49: Sevilla-Frontera portuguesa. Tramo: San Juan del Puerto-Enlace de Lepe 2001FR162PR001 || Port 2000 Le Havre 2001FR162PR002 || Route Nationale 106 (Languedoc-Roussillon) 2001FR162PR003 || Grand Projet ATMEL 2001PT161PR001 || Terminal de Regasificação de Gás Natural Liquefeito 2001PT161PR002 || Armazenagem subterrânea de gás natural no Carriço-Pombal 2001PT161PR003 || Linha do Douro - Remodelação do troço Cête-Caíde 2001PT161PR004 || IC 10 - Ponte sobre o Tejo em Santarém e acessos imediatos 2002DE161PR002 || Ausbau der Schienenstrecke Berlin - Frankfurt/Oder - Grenze Deutschland/Polen 2002DE161PR003 || Neubau der Bundesautobahn A 17 von Dresden (B 173) - Tschechische Republik 2002DE161PR004 || Neu- und Ausbau der A 113, B 96 und B 96a 2002DE161PR005 || Neubau der Bundesstrasse B 6n in den Abschnitten Wernigerode-Blankenburg und Quedlinburg-Bernburg 2002DE161PR006 || Neubau der Bundesautobahn A71 AD Oberrolingen (A 38) - AS Erfurt-Bindersleben 2002DE162PR001 || Design und Kulturstandort Zollverein 2002DE162PR002 || Propylen Pipeline 2002ES161PR001 || Gran Telescopio de Canarias 2002ES161PR002 || Ampliación de la Darsena de Escombreras en Cartagena 2002ES161PR003 || Ampliación del Puerto de Castellon 2002ES161PR004 || Autovía Ruta de la plata. CN-630-Construccion del tramo del Enlace de Gerena-Enlace de Camas 2002ES161PR005 || Autovía Ciudad Real-Atalaya de Canavate- Tramo: Enlace de Miguelturra - Enlace de Daimiel 2002ES161PR006 || Autovía de Castilla-La Mancha - Tramo: Abia de la Obispalia y Cuenca 2002ES161PR007 || Ampliación del Puerto de Ferrol (Puerto exterior) 2002ES161PR008 || Autovía A-381: Tramo: Jerez - Los Barrios, Provincia de Cadiz 2002ES161PR009 || Autovía de la Plata CN-630 de Gijón a Sevilla. Tramo: Plasencia (Sur) - Canaveral (Este) 2002ES161PR010 || Presa del Arenoso 2002ES161PR011 || Autovía A-92 Sur, Guadix-Almeria. Tramo: Hueneja-Interseccion N-340 2002ES161PR012 || Línea de alta velocidad entre Córdoba y Málaga 2002ES161PR013 || Autovía de Castilla. Tramo Martin de Yeltes-Ciudad Rodrigo 2002ES161PR014 || Planta de regasificación de gas natural licuado en la Isla de Gran Canaria 2002ES161PR015 || Impulsión de la IDAM de Carboneras 2002ES161PR016 || Glapilk, A.I.E. 2002ES161PR018 || Asturiana de Zinc, S.A. 2002ES161PR019 || Conexión Almanzora-Poniente Almenriense. Fase I: Tramo venta del podre Nijar en Almería 2002ES161PR020 || Autopista Santiago de Compostela-Ourense. Tramo: Santiago-Alto de Santo Domingo 2002ES161PR021 || Autovía del Cantábrico - Carretera Nacional 632, de Ribadesella a Luarca. Tramo: Grases (Villaviciosa) - Infanzón (Gijon) 2002ES161PR022 || Delphi Automotive System España, S.A. 2002ES161PR023 || Construcción del nuevo Hospital General Universitario de Murcia 2002ES161PR024 || Autovía del Cantábrico. Carretra Nacional 632, de Ribadesella a Luarca. Tramo: Soto del Barco-Muros de Naon 2002ES161PR025 || Conducción Jucar-Vinalopo 2002ES161PR026 || Autovía Alacant-Alcoit y Villena Ibi. Tramo: Rambla de Rambuchar-Catalla) 2002ES161PR027 || Maspalomas Resort S.L. 2002ES161PR028 || Dupont Ibérica, S.L. 2002ES161PR029 || Autovía de la Plata. Tramo: Valverde de la Virgen-Ardon 2002FR161PR001 || Déviation de Sainte-Marie (Ile de la Réunion) 2002FR162PR001 || Cap 'Découverte 2002FR162PR002 || Grande Halle d'Auvergne 2002FR162PR003 || ATMEL ROUSSET (Bouches du Rhône) Phase 3 2002FR162PR004 || Pikington-Glass France à Seingbouse 2002FR162PR005 || Tunnel du Lioran 2002IE161PR001 || Purchase of diesel railcars 2002IE161PR003 || N 8 Watergrasshill by-pass 2002IE161PR004 || N11 Rathnew-Ashford by-pass 2002IE161PR005 || N18 Hurlers cross by-pass 2002IE161PR006 || N22 Ballincollig by-pass 2003DE161PR002 || AMD Piesteritz 2003ES161PR001 || Nueva carretera de acceso al Puerto de Castellón 2003ES161PR002 || Fibras del Noreste S.A. 2003ES161PR003 || Biotenol Galicia S.A. 2003ES161PR004 || Autovía del Mediterráneo CN-240. Tramo: Nerja-Almuñécar 2003ES161PR005 || Autovía del Cantábrico. Carretera Nacional 632, de Ribadesella a Luarca. Tramo: Vegarrozadas-Soto del Barco 2003FR161PR001 || SEVELNORD 2003FR162PR001 || Lenglet 2003FR162PR002 || Éléctrification des lignes vosgiennes 2003FR162PR003 || Plate-forme multimodale Dourges 2ème phase 2003FR162PR004 || RCEA Limousin 2004IT161PR002 || IVECO-Ristrutturazione stabilimento di Foggia e nuovo Lab. di Ricerca 2005ES161PR007 || FIBRAS DEL NOROESTE [1] Zob. komunikat w sprawie wyników negocjacji
dotyczących strategii i programów w okresie programowania 2007–2013. [2] Opublikowano na stronie:
http://ec.europa.eu/atwork/synthesis/aar/index_en.htm [3] Rozporządzenie (WE) nr 2185/1996
(Dz.U. L 292 z 15.10.1996, s. 2). [4] Dz.U. L 178 z 12.7.1994, s. 43. [5] Rozporządzenie (WE) nr 2035/2005, Dz.U. L 328 z
15.12.2005, s. 8 [6] Dz.U. L 371 z 27.12.2006, s. 1 [7] Rozporządzenie (WE) nr 846/2009 (Dz.U. L 250 z
23.9.2009, s. 1. [8] 2010: liczba zgłoszonych przypadków – 6 910, łączna
kwota dotycząca powiadomień – 1,1546 mld EUR. [9] Zob.: Sprawozdanie Komisji w sprawie ochrony interesów
finansowych Unii Europejskiej (COM (2012) 408 final)