This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52010PC0246
Proposal for a Council Decision on the signature and provisional application of the Agreement on certain aspects of air services between the European Union and the Republic of Indonesia
Wniosek decyzja Rady w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania umowy między Unią Europejską a Republiką Indonezji dotyczącej pewnych aspektów przewozów lotniczych
Wniosek decyzja Rady w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania umowy między Unią Europejską a Republiką Indonezji dotyczącej pewnych aspektów przewozów lotniczych
/* COM/2010/0246 końcowy - NLE 2010/0131 */
Wniosek decyzja Rady w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania umowy między Unią Europejską a Republiką Indonezji dotyczącej pewnych aspektów przewozów lotniczych /* COM/2010/0246 końcowy - NLE 2010/0131 */
[pic] | KOMISJA EUROPEJSKA | Bruksela, dnia 26.5.2010 KOM(2010)246 wersja ostateczna 2010/0131 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania umowy między Unią Europejską a Republiką Indonezji dotyczącej pewnych aspektów przewozów lotniczych UZASADNIENIE 1. Kontekst wniosku | 110 | Podstawa i cele wniosku W następstwie orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości w tzw. sprawach o „otwartym niebie”, w dniu 5 czerwca 2003 r. Rada udzieliła Komisji mandatu na rozpoczęcie negocjacji z państwami trzecimi w sprawie zastąpienia niektórych postanowień obowiązujących umów umową na szczeblu Unii Europejskiej[1] („mandat horyzontalny”). Celem tych umów jest stworzenie wszystkim przewoźnikom lotniczym z Unii Europejskiej wolnego od dyskryminacji dostępu do tras między Unią Europejską a państwami trzecimi oraz zapewnienie zgodności dwustronnych umów o komunikacji lotniczej między państwami członkowskimi Unii Europejskiej a państwami trzecimi z prawem Unii Europejskiej. | 120 | Kontekst ogólny Międzynarodowe stosunki w dziedzinie lotnictwa między państwami członkowskimi Unii Europejskiej a państwami trzecimi są tradycyjnie regulowane przez dwustronne umowy o komunikacji lotniczej zawierane pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej a państwami trzecimi, załączniki do tych umów oraz inne dwustronne i wielostronne porozumienia między państwami członkowskimi a państwami trzecimi. Tradycyjne klauzule wyznaczania stosowane przez państwa członkowskie w dwustronnych umowach o komunikacji lotniczej są niezgodne z prawem Unii Europejskiej. Umożliwiają one krajom trzecim odrzucenie, wycofanie lub zawieszenie pozwolenia lub upoważnienia wydanego danemu przewoźnikowi lotniczemu, wyznaczonemu przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym jednak to państwo członkowskie ani jego obywatele nie posiadają przeważającej części udziałów i nie sprawują nad nim skutecznej kontroli. Taki przypadek został uznany za dyskryminację przewoźników z Unii Europejskiej ustanowionych na terytorium któregoś z państw członkowskich, ale będących własnością i pozostających pod kontrolą obywateli innych państw członkowskich. Sytuacja ta jest niezgodna z art. 49 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, który gwarantuje obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej korzystającym ze swobody przedsiębiorczości w innym przyjmującym państwie członkowskim traktowanie na równi z obywatelami przyjmującego państwa członkowskiego. Istnieją również inne zagadnienia, takie jak opodatkowanie paliwa lotniczego czy opłaty za przewóz stosowane przez przewoźników lotniczych z państw trzecich na trasach wewnątrzunijnych, w odniesieniu do których należy zapewnić zgodność z prawem Unii Europejskiej poprzez zmianę lub uzupełnienie istniejących postanowień dwustronnych umów o komunikacji lotniczej między państwami członkowskimi Unii Europejskiej a państwami trzecimi. | 130 | Obowiązujące przepisy w dziedzinie, której dotyczy wniosek Postanowienia umowy zastępują lub uzupełniają istniejące postanowienia osiemnastu dwustronnych umów o komunikacji lotniczej między państwami członkowskimi a Republiką Indonezji. | 140 | Spójność z pozostałymi obszarami polityki i celami Unii Umowa przyczyni się do realizacji głównego celu unijnej polityki w zakresie zewnętrznych stosunków w dziedzinie lotnictwa poprzez zapewnienie zgodności istniejących dwustronnych umów o komunikacji lotniczej z prawem Unii Europejskiej. | 2. Konsultacje z zainteresowanymi stronami oraz ocena skutków | Konsultacje z zainteresowanymi stronami | 211 | Metody konsultacji, główne sektory objęte konsultacjami i ogólny profil respondentów Przez cały czas trwania negocjacji konsultowano się z państwami członkowskimi Unii Europejskiej i z sektorem lotnictwa. | 212 | Streszczenie odpowiedzi oraz sposób ich uwzględnienia Uwagi państw członkowskich Unii Europejskiej i sektora zostały uwzględnione. | 3. Aspekty prawne wniosku | 305 | Krótki opis proponowanych działań Działając zgodnie z mechanizmami i wytycznymi przedstawionymi w załączniku do „mandatu horyzontalnego”, Komisja wynegocjowała umowę z Republiką Indonezji, która zastępuje niektóre postanowienia istniejących dwustronnych umów o komunikacji lotniczej między państwami członkowskimi Unii Europejskiej a Republiką Indonezji. Artykuł 2 umowy zastępuje tradycyjnie stosowane klauzule wyznaczania wspólnotową klauzulą wyznaczania, umożliwiającą wszystkim przewoźnikom z Unii Europejskiej korzystanie z prawa przedsiębiorczości. Artykuł 4 dotyczy opodatkowania paliwa lotniczego — kwestii, która została zharmonizowana na mocy dyrektywy Rady 2003/96/WE w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej, w szczególności jej art. 14 ust. 2. Artykuł 5 rozwiązuje ewentualne przypadki konfliktu z regułami konkurencji Unii Europejskiej. | 310 | Podstawa prawna Artykuł 100 ust. 2, art. 218 ust. 5 i art. 218 ust. 6 lit. a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. | 329 | Zasada pomocniczości Wniosek w całości opiera się na „mandacie horyzontalnym” udzielonym przez Radę, a uwzględniono w nim kwestie wchodzące w zakres prawa Unii Europejskiej i dwustronnych umów o komunikacji lotniczej. | Zasada proporcjonalności Umowa zmieni lub uzupełni postanowienia dwustronnych umów o komunikacji lotniczej jedynie w takim zakresie, w jakim będzie to niezbędne dla zapewnienia zgodności tych umów z prawem Unii Europejskiej. | Wybór instrumentów | 342 | Umowa między Unią Europejską a Republiką Indonezji jest najbardziej skutecznym instrumentem umożliwiającym zapewnienie zgodności wszystkich istniejących dwustronnych umów o komunikacji lotniczej między państwami członkowskimi Unii Europejskiej a Republiką Indonezji z prawem Unii Europejskiej. | 4. Wpływ na budżet | 409 | Wniosek nie ma wpływu finansowego na budżet Unii Europejskiej. | 5. Informacje dodatkowe | 510 | Uproszczenie | 511 | Wniosek przewiduje uproszczenie prawodawstwa. | 512 | Odnośne postanowienia dwustronnych umów o komunikacji lotniczej między państwami członkowskimi Unii Europejskiej a Republiką Indonezji zostaną zastąpione lub uzupełnione postanowieniami jednej umowy na szczeblu Unii Europejskiej. | 570 | Szczegółowe objaśnienie wniosku Zgodnie z typową procedurą podpisywania i zawierania umów międzynarodowych, do Rady kieruje się prośbę o zatwierdzenie decyzji w sprawie podpisania i zawarcia umowy pomiędzy Unią Europejską a Republiką Indonezji dotyczącej pewnych aspektów przewozów lotniczych, jak również o wyznaczenie osób upoważnionych do podpisania umowy w imieniu Unii Europejskiej. | 2010/0131 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania umowy między Unią Europejską a Republiką Indonezji dotyczącej pewnych aspektów przewozów lotniczych RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100 ust. 2 w związku z art. 218 ust. 5, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej[2], a także mając na uwadze, co następuje: 1. W swojej decyzji z dnia 5 czerwca 2003 r. Rada upoważniła Komisję do otwarcia negocjacji z państwami trzecimi w sprawie zastąpienia pewnych postanowień obecnie obowiązujących umów dwustronnych umową na szczeblu Unii Europejskiej. 2. W imieniu Unii Europejskiej Komisja wynegocjowała umowę z Republiką Indonezji dotyczącą pewnych aspektów przewozów lotniczych (dalej zwaną „umową”), zgodnie z mechanizmami i wytycznymi zawartymi w załączniku do decyzji Rady z dnia 5 czerwca 2003 r. 3. Z zastrzeżeniem zawarcia wspomnianej umowy w późniejszym terminie, wynegocjowana przez Komisję umowa powinna zostać podpisana i być tymczasowo stosowana, PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: Artykuł 1 Podpisanie umowy między Unią Europejską a Republiką Indonezji dotyczącej pewnych aspektów przewozów lotniczych zostaje niniejszym zatwierdzone w imieniu Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem zawarcia tej umowy. Tekst umowy dołączony jest do niniejszej decyzji. Artykuł 2 Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby (osób) umocowanej (umocowanych) do podpisania umowy w imieniu Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem jej zawarcia. Artykuł 3 Do czasu wejścia w życie umowa jest stosowana tymczasowo od pierwszego dnia pierwszego miesiąca następującego po dniu, w którym strony dokonały wzajemnej notyfikacji zakończenia niezbędnych w tym celu procedur[3]. Artykuł 4 Niniejszym upoważnia się przewodniczącego Rady do dokonania notyfikacji przewidzianej w art. 8 ust. 2 umowy. Artykuł 5 Niniejsza decyzja wchodzi w życie w dniu jej przyjęcia. Artykuł 6 Niniejsza decyzja jest publikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej . Sporządzono w Brukseli dnia […] r. W imieniu Rady Przewodniczący [1] Decyzja Rady nr 11323/03 z dnia 5 czerwca 2003 r. (dokument zastrzeżony). [2] Dz.U. C […] z […], s. […]. [3] Data, od której umowa będzie tymczasowo stosowana, zostanie opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej przez Sekretariat Generalny Rady.