19.11.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

CE 279/84

—

uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie szkodliwego wpływu stosowania uranu (w tym zubożonego uranu) w broni konwencjonalnej,

—

uwzględniając przemówienie Sekretarza Generalnego ONZ z dnia 6 listopada 2002 r. z okazji Międzynarodowego Dnia Zapobiegania Eksploatacji Środowiska Naturalnego podczas Wojen i Konfliktów Zbrojnych,

—

uwzględniając rezolucję Zgromadzenia Generalnego ONZ A/RES/62/30 przyjętą dnia 5 grudnia 2007 r., w której podkreślono poważne zagrożenia zdrowotne wynikające ze stosowania broni ze zubożonym uranem,

—

uwzględniając art. 108 ust. 5 Regulaminu,

A.

mając na uwadze, że (zubożony) uran jest powszechnie wykorzystywany w nowoczesnych działaniach wojennych, zarówno w amunicji przeciwko umocnionym celom na obszarach miejskich i wiejskich, jak i we wzmocnionym opancerzeniu przeciwrakietowym i przeciwartyleryjskim,

B.

mając na uwadze, że od czasu wykorzystania uranu przez siły sojusznicze w pierwszej wojnie z Irakiem istnieją poważne obawy związane z radiologiczną i chemiczną toksycznością drobnych cząstek uranu uwalnianych podczas uderzenia pocisku w twardy cel; mając na uwadze, że wyrażono również obawy dotyczące skażenia gleby i wód gruntowych przez pociski, które nie trafiają do celu, oraz ich skutków dla ludności cywilnej,

C.

mając na uwadze, że pomimo braku rozstrzygających dowodów naukowych na szkodliwe działanie broni uranowej istnieje wiele świadectw szkodliwych i często śmiertelnych skutków zarówno dla personelu wojskowego, jak i ludności cywilnej,

D.

mając na uwadze, że w przeciągu ostatnich kilku lat dokonano olbrzymich postępów, jeśli chodzi o zrozumienie zagrożenia dla zdrowia ludzkiego i środowiska, jakie stwarza zubożony uran, oraz mając na uwadze, że najwyższy czas, aby kwestia ta znalazła odzwierciedlenie w międzynarodowych normach militarnych wraz z ich rozwojem,

E.

mając na uwadze, że wykorzystywanie zubożonego uranu w działaniach wojennych jest sprzeczne z podstawowymi przepisami i zasadami zawartymi w pisanym i zwyczajowym międzynarodowym prawie humanitarnym i prawie ochrony środowiska,

1.

wzywa państwa członkowskie do przestrzegania ust. 1 wyżej wymienionej rezolucji ONZ oraz do przedłożenia sprawozdań przedstawiających ich opinie na temat skutków stosowania uzbrojenia i amunicji zawierających zubożony uran;

2.

zaleca, aby Wysoki Przedstawiciel UE uwzględnił w nadchodzącym przeglądzie europejskiej strategii bezpieczeństwa potrzebę poważnego zastanowienia się nad przydatnością pocisków niekierowanych w przyszłości, a także bomb kasetowych, min i innej broni przynoszącej masowe skutki, takiej jak broń ze zubożonym uranem;

3.

wzywa Radę i Komisję do zlecenia badań naukowych nad wykorzystaniem zubożonego uranu we wszystkich regionach, w których rozmieszczono europejski i międzynarodowy personel wojskowy i cywilny;

4.

wzywa państwa członkowskie, aby w ramach przyszłych działań nie wykorzystywały broni ze zubożonym uranem w operacjach przeprowadzanych w ramach Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obronnej, ani nie rozmieszczały personelu wojskowego i cywilnego w regionach, gdzie nie ma gwarancji, że zubożony uran nie był lub nie będzie stosowany;

5.

wzywa państwa członkowskie, Radę i Komisję do dostarczenia przebywającemu na misjach personelowi wojskowemu i cywilnemu oraz ich organizacjom zawodowym kompletnych informacji na temat prawdopodobieństwa wcześniejszego lub przyszłego zastosowania zubożonego uranu w ich regionach operacyjnych oraz do przedsięwzięcia dostatecznych środków ochronnych;

6.

wzywa państwa członkowskie, Radę i Komisję do przygotowania środowiskowego wykazu obszarów skażonych zubożonym uranem (łącznie z poligonami) oraz do udzielenia pełnego wsparcia — w tym wsparcia finansowego — dla projektów pomocy ofiarom i ich krewnym oraz operacji odkażania dotkniętych obszarów, jeżeli potwierdzone zostaną negatywne skutki dla zdrowia ludzkiego i środowiska naturalnego;

7.

ponownie zdecydowanie wzywa wszystkie państwa członkowskie i kraje należące do NATO do wprowadzenia moratorium na stosowanie broni ze zubożonym uranem i do podwojenia wysiłków na rzecz wprowadzenia światowego zakazu, a także do systematycznego wycofywania tego typu broni z produkcji oraz do zaprzestania jej zakupu;

8.

wzywa państwa członkowskie i Radę do objęcia przewodnictwa — w ramach ONZ lub „koalicji chętnych” — w pracach nad traktatem międzynarodowym wprowadzającym zakaz rozwijania, produkcji, składowania, transferu, testowania i stosowania broni uranowej oraz likwidację lub przetwarzanie istniejących zapasów, o ile pojawią się rozstrzygające dowody naukowe na szkodliwość takiej broni;

9.

zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, NATO i Zgromadzeniu Ogólnemu NATO, ONZ i programowi ochrony środowiska ONZ, Europejskiej Organizacji Stowarzyszeń Wojskowych, Międzynarodowemu Komitetowi Czerwonego Krzyża i Światowej Organizacji Zdrowia.