This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52008AG0027
Common Position (EC) No 27/2008 of 18 November 2008 adopted by the Council, acting in accordance with the procedure referred to in Article 251 of the Treaty establishing the European Community, with a view to the adoption of a Regulation of the European Parliament and of the Council establishing a European Training Foundation (recast)
Wspólne stanowisko (WE) nr 27/2008 z dnia 18 listopada 2008 r. przyjęte przez Radę, stanowiącą zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Europejską Fundację Kształcenia (wersja przekształcona)
Wspólne stanowisko (WE) nr 27/2008 z dnia 18 listopada 2008 r. przyjęte przez Radę, stanowiącą zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Europejską Fundację Kształcenia (wersja przekształcona)
Dz.U. C 310E z 5.12.2008, p. 1–14
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
5.12.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
CE 310/1 |
WSPÓLNE STANOWISKO (WE) NR 27/2008
przyjęte przez Radę w dniu 18 listopada 2008 r.
w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr …/2008 z dnia … r. ustanawiającego Europejską Fundację Kształcenia
(wersja przekształcona)
(2008/C 310 E/01)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności jego art. 150,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),
po konsultacji z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rada Europejska na posiedzeniu w Strasburgu w dniach 8 i 9 grudnia 1989 r., wezwała Radę do przyjęcia na początku 1990 r. decyzji niezbędnych do ustanowienia Europejskiej Fundacji Kształcenia dla Europy Środkowej i Wschodniej, działając na wniosek Komisji. W tym celu w dniu 7 maja 1990 r. Rada przyjęła rozporządzenie (EWG) nr 1360/90. |
(2) |
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1360/90 z dnia 7 maja 1990 r. ustanawiające Europejską Fundację Kształcenia (3) zostało kilka razy istotnie zmienione. Ze względu na konieczność dalszych zmian, rozporządzenie to powinno zostać przekształcone dla zachowania przejrzystości. |
(3) |
Dnia 18 grudnia 1989 r. Rada przyjęła rozporządzenie (EWG) nr 3906/89 w sprawie pomocy gospodarczej dla Republiki Węgierskiej i Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (4), które przewidywało pomoc w dziedzinach obejmujących szkolenie, mającą na celu wspieranie procesu reform gospodarczych i społecznych na Węgrzech i w Polsce. |
(4) |
Rada następnie rozszerzyła tę pomoc na inne kraje Europy Środkowej i Wschodniej na mocy odpowiednich aktów prawnych. |
(5) |
W dniu 27 lipca 1994 r. Rada przyjęła rozporządzenie (WE) nr 2063/94 (5) zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 1360/90, w celu objęcia działalnością Europejskiej Fundacji Kształcenia państw otrzymujących pomoc na mocy rozporządzenia (Euratom, EWG) nr 2053/93 z dnia 19 lipca 1993 r. dotyczącego zapewnienia pomocy technicznej na rzecz reform gospodarczych i odbudowy w niepodległych państwach byłego Związku Radzieckiego i w Mongolii (6) (program TACIS). |
(6) |
W dniu 17 lipca 1998 r. Rada przyjęła rozporządzenie (WE) nr 1572/98 (7) zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 1360/90 w celu objęcia działalnością Europejskiej Fundacji Kształcenia krajów i terytoriów basenu Morza Śródziemnego, niebędących państwami członkowskimi UE, które są beneficjentami środków finansowych i technicznych mających wspierać reformę ich gospodarek i struktur społecznych na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1488/96 z dnia 23 lipca 1996 r. w sprawie środków finansowych i technicznych (MEDA) towarzyszących reformom struktur gospodarczych i społecznych w ramach partnerstwa eurośródziemnomorskiego (8). |
(7) |
Dnia 5 grudnia 2000 r. Rada przyjęła rozporządzenie (WE) nr 2666/2000 w sprawie pomocy dla Albanii, Bośni i Hercegowiny, Chorwacji, Republiki Federalnej Jugosławii i Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii (9), zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 1360/90, w celu objęcia działalnością Europejskiej Fundacji Kształcenia państw Bałkanów Zachodnich objętych rozporządzeniem (WE) nr 2666/2000. |
(8) |
Programy pomocy zewnętrznej dotyczące krajów objętych działalnością Europejskiej Fundacji Kształcenia mają być zastąpione nowymi instrumentami polityki zewnętrznej, głównie instrumentem ustanowionym na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1085/2006 z dnia 17 lipca 2006 r. ustanawiającego instrument pomocy przedakcesyjnej (IPA) (10) oraz instrumentem ustanowionym na mocy rozporządzenia (WE) nr 1638/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 2006 r. określającego przepisy ogólne w sprawie ustanowienia europejskiego instrumentu sąsiedztwa i partnerstwa (11). |
(9) |
Wspomagając rozwój kapitału ludzkiego w kontekście swojej polityki zewnętrznej, Unia Europejska przyczynia się do rozwoju gospodarczego tych krajów w drodze zapewniania umiejętności niezbędnych do wzrostu wydajności i zatrudnienia oraz wspiera spójność społeczną, propagując udział obywateli. |
(10) |
W kontekście wysiłków tych krajów na rzecz reform struktur gospodarczych i społecznych, rozwój kapitału ludzkiego jest niezbędny dla osiągnięcia długoterminowej stabilizacji i dobrobytu, w szczególności dla uzyskania równowagi społeczno-gospodarczej. |
(11) |
Europejska Fundacja Kształcenia mogłaby przyczynić się znacząco, w kontekście polityki zewnętrznej UE, do poprawy rozwoju kapitału ludzkiego, w szczególności kształcenia i szkolenia w perspektywie uczenia się przez całe życie. |
(12) |
W tym celu, Europejska Fundacja Kształcenia będzie musiała odwołać się do doświadczeń zdobytych w UE w zakresie kształcenia i szkolenia w perspektywie uczenia się przez całe życie oraz do tych instytucji Unii Europejskiej, które działają w tym obszarze. |
(13) |
Zarówno we Wspólnocie, jak i w krajach trzecich, w tym również w krajach objętych działalnością Europejskiej Fundacji Kształcenia, istnieją instytucje regionalne i/lub krajowe, publiczne i/lub prywatne, do których można się zwrócić w celu współpracy w dziedzinie skutecznego udzielania pomocy w zakresie rozwoju kapitału ludzkiego, w szczególności kształcenia i szkolenia w perspektywie uczenia się przez całe życie. |
(14) |
Status i struktura Europejskiej Fundacji Kształcenia powinny ułatwiać elastyczne reagowanie na specyficzne i zróżnicowane potrzeby poszczególnych krajów, do których ta pomoc będzie kierowana, i pozwolić Fundacji na spełnianie jej funkcji w ścisłej współpracy z istniejącymi organami krajowymi i międzynarodowymi. |
(15) |
Europejska Fundacja Kształcenia powinna posiadać osobowość prawną, przy jednoczesnym utrzymaniu bliskich, strukturalnych związków z Komisją i poszanowaniu ogólnych politycznych i operacyjnych obowiązków Wspólnoty i jej instytucji. |
(16) |
Europejska Fundacja Kształcenia powinna posiadać ścisłe powiązania z Europejskim Centrum Rozwoju Szkolenia Zawodowego (Cedefop), z Transeuropejskim Programem Wspierania Mobilności dla Szkolnictwa Wyższego (Tempus) i wszystkimi innymi programami ustanowionymi przez Radę w celu niesienia pomocy w dziedzinie szkolenia krajom objętym działalnością Fundacji. |
(17) |
Europejska Fundacja Kształcenia powinna być otwarta na uczestnictwo krajów, które nie są państwami członkowskimi Wspólnoty, a które podzielają zaangażowanie Wspólnoty i państw członkowskich w świadczenie pomocy dla krajów objętych działalnością Europejskiej Fundacji Kształcenia w dziedzinie rozwoju kapitału ludzkiego, w szczególności kształcenia i szkolenia w perspektywie uczenia się przez całe życie, na zasadach, które zostaną określone w porozumieniach pomiędzy Wspólnotą a tymi krajami. |
(18) |
Wszystkie państwa członkowskie, Parlament Europejski oraz Komisja powinny być reprezentowane w Radzie Zarządzającej w celu skutecznego nadzoru nad funkcjonowaniem Fundacji. |
(19) |
W celu zagwarantowania pełnej autonomii i niezależności Fundacji należy przyznać jej własny budżet, którego dochody pochodzić będą przede wszystkim z wkładu Wspólnoty. Procedura budżetowa Wspólnoty powinna mieć zastosowanie do wkładu Wspólnoty oraz wszelkich innych dotacji pochodzących z ogólnego budżetu Unii Europejskiej. Księgi rachunkowe powinien kontrolować Trybunał Obrachunkowy. |
(20) |
Fundacja jest organem utworzonym przez Wspólnoty w rozumieniu art. 185 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (12) (zwanego dalej „rozporządzeniem finansowym”) i zgodnie z nim powinna przyjąć swoje przepisy finansowe. |
(21) |
Rozporządzenie Komisji (WE, Euratom) nr 2343/2002 z dnia 19 listopada 2002 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów określonych w art. 185 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (13) (zwane dalej „ramowym rozporządzeniem finansowym”) powinno mieć zastosowanie do Fundacji. |
(22) |
W celu zwalczania nadużyć finansowych, korupcji i innych bezprawnych działań, przepisy rozporządzenia (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. dotyczącego dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (14), powinny mieć zastosowanie do Fundacji bez ograniczeń. |
(23) |
Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (15) powinno mieć zastosowanie do Fundacji. |
(24) |
Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (16) powinno mieć zastosowanie do przetwarzania danych osobowych przez Fundację. |
(25) |
Na podstawie decyzji z dnia 29 października 1993 r., podjętej za wspólnym porozumieniem między przedstawicielami rządów Państw Członkowskich, podczas spotkania na szczeblu szefów państw i rządów w Brukseli, w sprawie lokalizacji siedzib niektórych organów i służb Wspólnot Europejskich oraz Europolu (17), Fundacja ma swoją siedzibę w Turynie we Włoszech. |
(26) |
Ze względu na to, że cel niniejszego rozporządzenia, to jest pomoc dla krajów trzecich w zakresie rozwoju kapitału ludzkiego, nie może być osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, możliwe jest natomiast jego lepsze osiągnięcie na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. |
(27) |
Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych uznanych w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności w jej art. 43, |
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Przedmiot i zakres zastosowania
1. Niniejszym ustanawia się Europejską Fundację Kształcenia (zwaną dalej „Fundacją”). Celem Fundacji jest przyczynianie się, w kontekście polityki zewnętrznej UE, do poprawy rozwoju kapitału ludzkiego w następujących krajach:
a) |
kraje kwalifikujące się do wsparcia na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1085/2006 i późniejszych powiązanych aktów prawnych; |
b) |
kraje kwalifikujące się do wsparcia na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1638/2006 i późniejszych powiązanych aktów prawnych; |
c) |
inne kraje wskazane decyzją Rady Zarządzającej na podstawie wniosku popartego przez dwie trzecie jej członków i opinii Komisji, oraz objęte instrumentem wspólnotowym lub umową międzynarodową zawierającą element rozwoju kapitału ludzkiego, i w miarę dostępności zasobów. |
Kraje, o których mowa w lit. a), b) i c), są dalej określane jako „kraje partnerskie”.
2. Do celów niniejszego rozporządzenia „rozwój kapitału ludzkiego” definiuje się jako „działania, które przyczyniają się do rozwijania przez całe życie indywidualnych umiejętności i kompetencji każdego człowieka przez poprawę systemu kształcenia zawodowego i systemu szkoleń”.
3. Aby osiągnąć ten cel, Fundacja może udzielać krajom partnerskim pomocy w następujących dziedzinach:
a) |
ułatwianie dostosowywania się do zmian w przemyśle, zwłaszcza przez szkolenie zawodowe i przekwalifikowanie; |
b) |
poprawa kształcenia zawodowego wstępnego i ustawicznego w celu ułatwienia integracji zawodowej i reintegracji z rynkiem pracy; |
c) |
ułatwianie dostępu do szkolenia zawodowego i sprzyjanie mobilności instruktorów i kształcących się, a zwłaszcza młodzieży; |
d) |
pobudzanie współpracy w dziedzinie kształcenia między instytucjami edukacyjnymi a przedsiębiorstwami; |
e) |
rozwijanie wymiany informacji i doświadczeń w kwestiach wspólnych dla systemów kształcenia w państw członkowskich; |
f) |
zwiększenie zdolności dostosowawczych pracowników, w szczególności przez zwiększony udział w kształceniu i szkoleniu w perspektywie uczenia się przez całe życie; |
g) |
planowanie, przedstawianie i realizacja reorm systemów kształcenia i systemów szkoleń, tak aby osiągnąć większą zdolność do zatrudnienia i przydatność na rynku pracy. |
Artykuł 2
Funkcje
Aby osiągnąć cel określony w art. 1 ust. 1, w granicach kompetencji przekazanych Radzie Zarządzającej i zgodnie z ogólnymi wytycznymi ustanowionymi na poziomie wspólnotowym, Fundacja ma następujące funkcje:
a) |
dostarczanie informacji, analiz strategii działania i doradzanie w kwestiach rozwoju kapitału ludzkiego w krajach partnerskich; |
b) |
promowanie wiedzy i analizy potrzeb w zakresie umiejętności na krajowych i lokalnych rynkach pracy; |
c) |
wspieranie zainteresowanych podmiotów w krajach partnerskich w budowaniu potencjału w zakresie rozwoju kapitału ludzkiego; |
d) |
ułatwianie wymiany informacji i doświadczeń między darczyńcami zajmującymi się reformą rozwoju kapitału ludzkiego w krajach partnerskich; |
e) |
wspieranie udzielania krajom partnerskim pomocy wspólnotowej w dziedzinie rozwoju kapitału ludzkiego; |
f) |
rozpowszechnianie informacji i zachęcanie do tworzenia sieci współpracy oraz do wymiany doświadczeń i dobrych praktyk między UE i krajami partnerskimi oraz między krajami partnerskimi w kwestiach rozwoju kapitału ludzkiego; |
g) |
udział, na wniosek Komisji, w analizie ogólnej skuteczności pomocy w zakresie szkolenia udzielanej krajom partnerskim; |
h) |
podejmowanie innych działań, mieszczących się w ramach niniejszego rozporządzenia, uzgodnionych pomiędzy Radą Zarządzającą a Komisją. |
Artykuł 3
Przepisy ogólne
1. Fundacja posiada osobowość prawną, a w każdym z państw członkowskich ma zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych o najszerszym zakresie przyznanym przez ustawodawstwa krajowe osobom prawnym. Fundacja może w szczególności nabywać lub zbywać mienie nieruchome i ruchome oraz występować jako strona w postępowaniu sądowym. Fundacja nie prowadzi działalności zarobkowej.
2. Fundacja ma siedzibę w Turynie we Włoszech.
3. Przy poparciu ze strony Komisji Fundacja współpracuje z innymi właściwymi organami wspólnotowymi. Fundacja współpracuje w szczególności z Europejskim Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop) w ramach wspólnego rocznego programu prac załączonego do rocznego programu prac każdej z agencji, mając na celu wspieranie synergii i komplementarności między ich działalnością.
4. W stosownych przypadkach Fundacja może zaprosić do współpracy przedstawicieli partnerów społecznych na szczeblu europejskim, którzy już uczestniczą w pracach instytucji wspólnotowych, i przedstawicieli organizacji międzynarodowych działających w dziedzinie szkoleń.
5. Fundacja podlega kontroli administracyjnej Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich na warunkach określonych w art. 195 Traktatu.
6. Fundacja może zawrzeć porozumienia o współpracy z innymi właściwymi organami działającymi w obszarze rozwoju kapitału ludzkiego w UE i na arenie międzynarodowej. Rada Zarządzająca zatwierdza takie porozumienia na podstawie projektu przedłożonego przez dyrektora po przedstawieniu opinii przez Komisję. Zawarte w nich zasady współpracy muszą być zgodne z prawem wspólnotowym.
Artykuł 4
Przejrzystość
1. Fundacja działa z zachowaniem wysokiego poziomu przejrzystości oraz zgodnie z przepisami, w szczególności z ust. 2–4.
2. Fundacja podaje do publicznej wiadomości w terminie sześciu miesięcy od ustanowienia Rady Zarządzającej:
a) |
regulamin wewnętrzny Fundacji oraz regulamin wewnętrzny Rady Zarządzającej; |
b) |
roczne sprawozdanie z działalności Fundacji. |
3. W stosownych przypadkach Rada Zarządzająca może zezwolić na udział przedstawicieli zainteresowanych stron w posiedzeniach organów Fundacji w charakterze obserwatorów.
4. Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 ma zastosowanie do dokumentów znajdujących się w posiadaniu Fundacji.
Rada Zarządzająca przyjmuje praktyczne ustalenia dotyczące stosowania tego rozporządzenia.
Artykuł 5
Poufność
1. Bez uszczerbku dla art. 4 ust. 4 Fundacja nie ujawnia osobom trzecim informacji poufnych, które otrzymała z uzasadnionym wnioskiem o traktowanie jako poufne.
2. Członkowie Rady Zarządzającej i dyrektor podlegają obowiązkowi nieujawniania informacji objętych tajemnicą zawodową, o którym mowa w art. 287 Traktatu.
3. Informacje zbierane przez Fundację zgodnie z jej aktem ustanawiającym podlegają rozporządzeniu (WE) nr 45/2001.
Artykuł 6
Środki odwoławcze
Decyzje podjęte przez Fundację na podstawie art. 8 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 mogą być przedmiotem skargi do Rzecznika Praw Obywatelskich lub skargi przed Trybunałem Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, na warunkach ustanowionych, odpowiednio, w art. 195 i 230 Traktatu.
Artykuł 7
Rada Zarządzająca
1. Fundacja posiada Radę Zarządzającą składającą się z jednego przedstawiciela każdego państwa członkowskiego, trzech przedstawicieli Komisji oraz trzech ekspertów, nieuprawnionych do głosowania, mianowanych przez Parlament Europejski.
Ponadto trzech przedstawicieli krajów partnerskich może uczestniczyć w posiedzeniach Rady Zarządzającej w roli obserwatorów.
Przedstawiciele mogą mieć swoich zastępców, którzy są mianowani w tym samym czasie, co przedstawiciele.
2. Państwa członkowskie i Komisja mianują swoich przedstawicieli i ich zastępców do Rady Zarządzającej.
Przedstawiciele krajów partnerskich są mianowani przez Komisję z listy kandydatów zaproponowanych przez te kraje oraz na podstawie ich doświadczenia i wiedzy w dziedzinach działalności Fundacji.
Państwa członkowskie, Parlament Europejski i Komisja dokładają starań, by osiągnąć zrównoważoną reprezentację mężczyzn i kobiet w Radzie Zarządzającej.
3. Kadencja przedstawicieli trwa pięć lat. Ich mandat jest jednokrotnie odnawialny.
4. Radzie Zarządzającej przewodniczy jeden z przedstawicieli Komisji. Kadencja Przewodniczącego wygasa z chwilą zakończenia jego członkostwa w Radzie Zarządzającej.
5. Rada Zarządzająca uchwala swój regulamin wewnętrzny.
Artykuł 8
Zasady głosowania i zadania Przewodniczącego
1. Każdy z przedstawicieli państw członkowskich w Radzie Zarządzającej ma jeden głos. Przedstawiciele Komisji mają jeden wspólny głos.
Decyzje Rady Zarządzającej wymagają większości dwóch trzecich głosów jej członków uprawnionych do głosowania, z wyjątkiem przypadków określonych w ust. 2 i 3.
2. Rada Zarządzająca ustala, jednomyślną decyzją swoich członków uprawnionych do głosowania, reguły dotyczące języków Fundacji, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia dostępu do prac Fundacji i udziału w nich wszystkim zainteresowanym stronom.
3. Przewodniczący zwołuje Radę Zarządzającą co najmniej raz w roku. Dodatkowe posiedzenia mogą być zwoływane na żądanie zwykłej większości członków Rady Zarządzającej uprawnionych do głosowania.
Przewodniczący jest odpowiedzialny za informowanie Rady Zarządzającej o innych działaniach Wspólnoty związanych z jej pracą oraz o oczekiwaniach Komisji wobec działalności Fundacji w nadchodzącym roku.
Artykuł 9
Kompetencje Rady Zarządzającej
Rada Zarządzająca ma następujące funkcje i kompetencje:
a) |
mianowanie i, w razie konieczności, odwoływanie dyrektora Fundacji zgodnie z art. 10 ust. 5; |
b) |
sprawowanie władzy dyscyplinarnej nad dyrektorem; |
c) |
przyjmowanie rocznego programu prac Fundacji na podstawie projektu przedłożonego przez dyrektora po przedstawieniu opinii przez Komisję, zgodnie z art. 12; |
d) |
sporządzanie rocznego preliminarza wydatków i dochodów Fundacji oraz przekazywanie go Komisji; |
e) |
przyjmowanie projektu planu zatrudnienia Fundacji oraz ostatecznego budżetu po zakończeniu corocznej procedury budżetowej, zgodnie z art. 16; |
f) |
przyjmowanie rocznego sprawozdania z działalności Fundacji, zgodnie z procedurą określoną w art. 13, i przesyłanie go instytucjom wspólnotowym i państwom członkowskim; |
g) |
przyjmowanie regulaminu wewnętrznego Fundacji na podstawie projektu przedłożonego przez dyrektora po przedstawieniu opinii przez Komisję; |
h) |
przyjmowanie przepisów finansowych obowiązujących w Fundacji na podstawie projektu przedłożonego przez dyrektora po przedstawieniu opinii przez Komisję, zgodnie z art. 19; |
i) |
przyjmowanie procedur dotyczących stosowania rozporządzenia (WE) nr 1049/2001, zgodnie z art. 4 niniejszego rozporządzenia. |
Artykuł 10
Dyrektor
1. Dyrektor Fundacji jest mianowany przez Radę Zarządzającą na pięcioletnią kadencję na podstawie listy co najmniej trzech kandydatów przedłożonej przez Komisję. Przed mianowaniem, kandydat wybrany przez Radę Zarządzającą jest wzywany do złożenia oświadczenia przed właściwą(-ymi) komisją(-ami) Parlamentu Europejskiego i udzielenia odpowiedzi na pytania zadane przez jej (ich) członków.
W ciągu ostatnich dziewięciu miesięcy tej pięcioletniej kadencji, Komisja, na podstawie wcześniejszej oceny przeprowadzonej przez ekspertów zewnętrznych, przeprowadza ocenę, w której uwzględnia w szczególności:
— |
wyniki pracy dyrektora; |
— |
zadania i potrzeby Fundacji w nadchodzących latach. |
Wyłącznie w przypadkach uzasadnionych zadaniami i potrzebami Fundacji Rada Zarządzająca, działając na wniosek Komisji oraz uwzględniając sprawozdanie z oceny, może jednokrotnie przedłużyć kadencję dyrektora nie więcej niż o trzy lata.
Rada Zarządzająca informuje Parlament Europejski o swoim zamiarze przedłużenia kadencji dyrektora. W ciągu miesiąca poprzedzającego przedłużenie jego/jej kadencji dyrektor może zostać wezwany do złożenia oświadczenia przed właściwą(-ymi) komisją(-ami) Parlamentu Europejskiego i udzielenia odpowiedzi na pytania zadane przez jej (ich) członków.
W przypadku nieprzedłużenia kadencji, dyrektor pełni swoje funkcje do czasu mianowania jego/jej następcy.
2. Mianowanie dyrektora odbywa się na podstawie osiągnięć, umiejętności w zakresie administracji i zarządzania oraz wiedzy i doświadczenia w dziedzinach działalności Fundacji.
3. Dyrektor jest przedstawicielem prawnym Fundacji.
4. Dyrektor ma następujące funkcje i kompetencje:
a) |
opracowywanie, na podstawie ogólnych wytycznych Komisji, projektu rocznego programu prac, projektu preliminarza wydatków i dochodów Fundacji, regulaminu wewnętrznego Fundacji, projektu regulaminu wewnętrznego Rady Zarządzającej i projektu przepisów finansowych Fundacji oraz przygotowywanie i organizację pracy Rady Zarządzającej i wszelkich zespołów roboczych ad hoc powołanych przez Radę Zarządzającą; |
b) |
udział bez prawa głosu w posiedzeniach Rady Zarządzającej; |
c) |
wykonywanie decyzji Rady Zarządzającej; |
d) |
realizacja rocznego programu prac Fundacji i odpowiadanie na wnioski o pomoc składane przez Komisję; |
e) |
wykonywanie obowiązków urzędnika zatwierdzającego zgodnie z art. 33–42 ramowego rozporządzenia finansowego; |
f) |
wykonywanie budżetu Fundacji; |
g) |
ustanowienie skutecznego systemu monitorowania pozwalającego na przeprowadzanie regularnych ocen, o których mowa w art. 24, oraz opracowywanie na tej podstawie projektu rocznego sprawozdania z działalności; |
h) |
przedstawianie rocznego sprawozdania z działalności Parlamentowi Europejskiemu; |
i) |
zarządzanie wszelkimi sprawami kadrowymi, a w szczególności wykonywanie kompetencji przewidzianych w art. 21; |
j) |
określanie struktury organizacyjnej Fundacji i przedstawianie jej Radzie Zarządzającej do zatwierdzenia; |
k) |
reprezentowanie Fundacji przed Parlamentem Europejskim i Radą zgodnie z art. 18. |
5. Dyrektor jest odpowiedzialny za swoje działania przed Radą Zarządzającą, która na wniosek Komisji może usunąć dyrektora ze stanowiska przed wygaśnięciem jego kadencji.
Artykuł 11
Interes publiczny i niezależność
Członkowie Rady Zarządzającej i dyrektor działają w interesie publicznym i niezależnie od jakichkolwiek wpływów zewnętrznych. W tym celu corocznie składają pisemną deklarację o zaangażowaniu oraz pisemną deklarację o braku konfliktu interesów.
Artykuł 12
Roczny program prac
1. Roczny program prac jest zgodny z celem, zakresem działalności oraz funkcjami Fundacji określonymi w art. 1 i 2.
2. Roczny program prac jest opracowywany na podstawie czteroletniego wieloletniego programu prac we współpracy ze służbami Komisji oraz z uwzględnieniem priorytetów w stosunkach zewnętrznych w odniesieniu do krajów i regionów, których to dotyczy, oraz na podstawie doświadczeń nabytych w zakresie kształcenia i szkolenia we Wspólnocie.
3. Projektom i działaniom określonym w rocznym programie prac towarzyszy preliminarz niezbędnych wydatków oraz przydział zasobów ludzkich i budżetowych.
4. Dyrektor przedkłada projekt rocznego programu prac Radzie Zarządzającej po przedstawieniu przez Komisję opinii na temat tego projektu.
5. Rada Zarządzająca przyjmuje projekt rocznego programu prac najpóźniej do dnia 30 listopada poprzedniego roku. Ostateczne przyjęcie rocznego programu prac następuje na początku danego roku finansowego.
6. W miarę potrzeby roczny program prac może być dostosowywany w ciągu roku przy zastosowaniu tej samej procedury w celu zapewnienia większej skuteczności polityk wspólnotowych.
Artykuł 13
Roczne sprawozdanie z działalności
1. Dyrektor informuje Radę Zarządzającą o wykonywaniu swoich obowiązków w formie rocznego sprawozdania z działalności.
2. Roczne sprawozdanie z działalności zawiera informacje finansowe i dotyczące zarządzania, wskazujące na wyniki działalności w odniesieniu do rocznego programu prac i założonych celów, na ryzyko związane z tymi działaniami, sposób wykorzystania zapewnionych zasobów oraz funkcjonowanie systemu kontroli wewnętrznej.
3. Rada Zarządzająca sporządza analizę i ocenę projektu rocznego sprawozdania z działalności dotyczącego poprzedniego roku finansowego.
4. Rada Zarządzająca przyjmuje roczne sprawozdanie z działalności i przesyła je wraz z jego analizą i oceną do właściwych organów Parlamentu Europejskiego, Rady, Komisji, Trybunału Obrachunkowego i Komitetu Ekonomiczno-Społecznego najpóźniej do dnia 15 czerwca następnego roku. Sprawozdanie to jest również przekazywane państwom członkowskim oraz, w celach informacyjnych, krajom partnerskim.
5. Dyrektor przedstawia roczne sprawozdanie z działalności Fundacji odpowiednim komisjom Parlamentu Europejskiego i organom przygotowawczym Rady.
Artykuł 14
Powiązania z innymi działaniami Wspólnoty
Komisja, we współpracy z Radą Zarządzającą, zapewnia spójność i komplementarność prac Fundacji z innymi działaniami na poziomie wspólnotowym, zarówno w ramach Wspólnoty, jak i pomocy udzielanej krajom partnerskim.
Artykuł 15
Budżet
1. Preliminarz dochodów i wydatków Fundacji przygotowywany jest dla każdego roku budżetowego i wykazywany w budżecie Fundacji, który zawiera również plan zatrudnienia. Każdy rok budżetowy odpowiada kalendarzowemu.
2. Budżet Fundacji powinien być zrównoważony w odniesieniu do dochodów i wydatków.
3. Dochody Fundacji obejmują, bez uszczerbku dla innych typów dochodów, dotacje z budżetu ogólnego Unii Europejskiej, płatności z tytułu wynagrodzenia za wykonane usługi, jak również finansowanie z innych źródeł.
4. Budżet zawiera również szczegóły dotyczące funduszy przeznaczonych przez kraje partnerskie na projekty korzystające z pomocy finansowej udzielanej przez Fundację.
Artykuł 16
Procedura budżetowa
1. Każdego roku Rada Zarządzająca, na podstawie projektu sporządzonego przez dyrektora, opracowuje preliminarz dochodów i wydatków Fundacji na następny rok budżetowy. Preliminarz, który obejmuje projekt planu zatrudnienia, jest przekazywany Komisji przez Radę Zarządzającą najpóźniej do dnia 31 marca.
2. Komisja analizuje preliminarz, biorąc pod uwagę proponowane limity całkowitej kwoty przeznaczonej na działania zewnętrzne, i włącza do wstępnego projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej zasoby, które uznaje za niezbędne w odniesieniu do planu zatrudnienia, oraz kwotę dotacji z budżetu ogólnego Unii Europejskiej.
3. Preliminarz jest przekazywany przez Komisję do Parlamentu Europejskiego i Rady (zwanych dalej „władzą budżetową”) wraz z wstępnym projektem budżetu ogólnego Unii Europejskiej.
4. Władza budżetowa zatwierdza środki na dotacje dla Fundacji.
Władza budżetowa przyjmuje plan zatrudnienia w Fundacji.
5. Rada Zarządzająca przyjmuje budżet Fundacji. Staje się on ostateczny po ostatecznym przyjęciu ogólnego budżetu Unii Europejskiej. W razie konieczności budżet jest odpowiednio dostosowywany.
6. Rada Zarządzająca jak najszybciej powiadamia władzę budżetową o zamiarze realizacji jakiegokolwiek projektu, który może mieć istotne następstwa finansowe dla finansowania budżetu Fundacji, w szczególności o wszelkich projektach dotyczących własności, takich jak najem lub kupno budynków. Powiadamia o tym Komisję.
W przypadku gdy organ władzy budżetowej wyraża zamiar przedstawienia swojej opinii, przesyła swoją opinię Radzie Zarządzającej w terminie sześciu tygodni od daty powiadomienia o projekcie.
Artykuł 17
Wykonanie i kontrola budżetu
1. Najpóźniej do dnia 1 marca następnego roku budżetowego, księgowy Fundacji zgłasza księgowemu Komisji tymczasowe sprawozdanie finansowe wraz ze sprawozdaniem z zarządzania budżetowego i finansowego w danym roku budżetowym. Księgowy Komisji konsoliduje tymczasowe sprawozdania finansowe instytucji i organów zdecentralizowanych zgodnie z art. 128 rozporządzenia finansowego.
2. Najpóźniej do dnia 31 marca następnego roku budżetowego księgowy Komisji przesyła Trybunałowi Obrachunkowemu tymczasowe sprawozdanie finansowe Fundacji wraz ze sprawozdaniem z zarządzania budżetowego i finansowego za dany rok budżetowy. Sprawozdanie z zarządzania budżetowego i finansowego za dany rok budżetowy jest również przekazywane do Parlamentu Europejskiego i Rady.
3. Dyrektor wykonuje budżet Fundacji.
4. Po otrzymaniu uwag Trybunału Obrachunkowego na temat tymczasowego sprawozdania, finansowego Fundacji, zgodnie z art. 129 rozporządzenia finansowego, dyrektor sporządza ostateczne sprawozdanie finansowe Fundacji na własną odpowiedzialność i przesyła je Radzie Zarządzającej do zaopiniowania.
5. Rada Zarządzająca wydaje opinię na temat ostatecznego sprawozdania finansowego Fundacji.
6. Najpóźniej do dnia 1 lipca po zakończeniu każdego roku budżetowego dyrektor przesyła Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu ostateczne sprawozdanie finansowe wraz z opinią Rady Zarządzającej.
7. Ostateczne sprawozdanie finansowe jest publikowane.
8. Najpóźniej do dnia 30 września po zakończeniu każdego roku budżetowego, dyrektor przesyła Trybunałowi Obrachunkowemu odpowiedź na jego uwagi. Swoją odpowiedź przesyła również Radzie Zarządzającej.
9. Dyrektor przedstawia Parlamentowi Europejskiemu, na jego wniosek, wszelkie informacje wymagane do właściwego zastosowania procedury udzielania absolutorium za dany rok budżetowy, zgodnie z art. 146 ust. 3 rozporządzenia finansowego.
10. Parlament Europejski, na zalecenie Rady stanowiącej większością kwalifikowaną, udziela przed dniem 30 kwietnia roku N + 2 absolutorium dyrektorowi w zakresie wykonania budżetu na rok N.
11. Dyrektor podejmuje wszelkie odpowiednie kroki zgłoszone w uwagach załączonych do decyzji o absolutorium.
Artykuł 18
Parlament Europejski i Rada
Bez uszczerbku dla kontroli, o których mowa w art. 17 oraz, w szczególności, dla procedury budżetowej i procedury udzielania absolutorium, Parlament Europejski i Rada mogą w każdej chwili zażądać od dyrektora złożenia wyjaśnień w jakiejkolwiek kwestii związanej z działalnością Fundacji.
Artykuł 19
Przepisy finansowe
1. Rada Zarządzająca przyjmuje po konsultacji z Komisją przepisy finansowe mające zastosowanie do Fundacji. Nie mogą one odbiegać od ramowego rozporządzenia finansowego chyba, że ze przemawiają za tym szczególne wymagania dotyczące funkcjonowania Fundacji oraz po uzyskaniu uprzedniej zgody Komisji.
2. Zgodnie z art. 133 ust. 1 rozporządzenia finansowego, Fundacja stosuje zasady księgowości przyjęte przez księgowego Komisji, tak aby sprawozdania finansowe Fundacji mogły być konsolidowane ze sprawozdaniami finansowymi Komisji.
3. Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 ma w całości zastosowanie do Fundacji.
4. Fundacja przestrzega porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 25 maja 1999 r. między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją dotyczącego dochodzeń wewnętrznych prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (18). Rada Zarządzająca przyjmuje niezbędne środki mające na celu ułatwianie przeprowadzania przez OLAF takich wewnętrznych dochodzeń.
Artykuł 20
Przywileje i immunitety
Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich stosuje się do Fundacji.
Artykuł 21
Regulamin pracowniczy
1. Personel Fundacji podlega zasadom i przepisom mającym zastosowanie do urzędników i innych pracowników Wspólnot Europejskich.
2. Fundacja wykonuje wobec swojego personelu kompetencje przekazane organowi powołującemu.
3. Rada Zarządzająca, w porozumieniu z Komisją, przyjmuje właściwe środki wykonawcze zgodnie z przepisami art. 110 Regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich i art. 127 Warunków zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich.
4. Rada Zarządzająca może przyjąć przepisy pozwalające na zatrudnienie ekspertów z państw członkowskich lub krajów partnerskich na zasadach oddelegowania do Fundacji.
Artykuł 22
Odpowiedzialność
1. W zakresie odpowiedzialności umownej Fundacji stosuje się przepisy prawa właściwego dla danej umowy.
2. W zakresie odpowiedzialności pozaumownej Fundacja, zgodnie z zasadami ogólnymi wspólnymi dla prawa wszystkich państw członkowskich, naprawia szkody wyrządzone przez Fundację lub przez jej pracowników przy wykonywaniu ich funkcji.
Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich jest właściwy do rozpoznawania sporów dotyczących wszystkich takich szkód.
3. Odpowiedzialność osobista pracowników wobec Fundacji jest uregulowana w odpowiednich przepisach dotyczących pracowników Fundacji.
Artykuł 23
Udział krajów trzecich
1. Fundacja jest otwarta na uczestnictwo krajów, które nie są państwami członkowskimi Wspólnoty, a które podzielają zaangażowanie Wspólnoty i państw członkowskich w świadczenie pomocy w dziedzinie rozwoju kapitału ludzkiego dla krajów partnerskich określonych w art. 1 ust. 1, na zasadach, które zostaną określone w porozumieniach między Wspólnotą a tymi krajami, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 300 Traktatu.
Porozumienia te precyzują, między innymi, charakter i zakres oraz szczegółowe zasady udziału tych krajów w pracach Fundacji, w tym również przepisy dotyczące udziału finansowego i pracowników. Takie porozumienia nie mogą przewidywać reprezentacji krajów trzecich w Radzie Zarządzającej z prawem głosu ani zawierać postanowień niezgodnych z regulaminem pracowniczym, o którym mowa określonym w art. 21 niniejszego rozporządzenia.
2. O udziale krajów trzecich w zespołach roboczych ad hoc może zadecydować Rada Zarządzająca bez zawierania porozumienia, o którym mowa w ust. 1.
Artykuł 24
Ocena
1. Zgodnie z art. 25 ust. 4 ramowego rozporządzenia finansowego Fundacja regularnie prowadzi oceny ex ante i ex post swoich działań wymagających znacznych wydatków. Rada Zarządzająca jest powiadamiana o wynikach tych ocen.
2. Co cztery lata Komisja prowadzi, po konsultacji z Radą Zarządzającą, ocenę wdrażania niniejszego rozporządzenia, wyników uzyskanych przez Fundację oraz jej metod pracy, zgodnie z celami, mandatem i funkcjami określonymi w niniejszym rozporządzeniu. Ocena ta jest przeprowadzana przez zewnętrznych ekspertów. Komisja przedstawia wyniki oceny Parlamentowi Europejskiemu, Radzie oraz Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu.
3. Fundacja podejmuje wszelkie odpowiednie kroki w celu rozwiązania jakichkolwiek problemów ujawnionych w procesie oceny.
Artykuł 25
Przegląd
Po przeprowadzeniu oceny Komisja przedstawia, w razie potrzeby, wniosek dotyczący zmiany niniejszego rozporządzenia. Jeśli Komisja uważa, że dalsze istnienie Fundacji nie jest już uzasadnione w kontekście postawionych przed nią celów, może złożyć wniosek o uchylenie niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 26
Uchylenie
Uchyla się rozporządzenia Rady (EWG) nr 1360/90, (WE) nr 2063/94, (WE) nr 1572/98, (WE) nr 1648/2003 i art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 2666/2000, wymienione w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.
Odesłania do uchylonych rozporządzeń należy odczytywać jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji zawartą w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 27
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w …
W imieniu Parlamentu Europejskiego
…
Przewodniczący
W imieniu Rady
…
Przewodniczący
(1) Dz.U. C …
(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 22 maja 2008 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym), wspólne stanowisko Rady z dnia 18 listopada 2008 r. oraz stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia … (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym).
(3) Dz.U. L 131 z 23.5.1990, s. 1.
(4) Dz.U. L 375 z 23.12.1989, s. 11.
(5) Dz.U. L 216 z 20.8.1994, s. 9.
(6) Dz.U. L 187 z 29.7.1993, s. 1.
(7) Dz.U. L 206 z 23.7.1998, s. 1.
(8) Dz.U. L 189 z 30.7.1996, s. 1. Rozporządzenie uchylone rozporządzeniem (WE) nr 1638/2006.
(9) Dz.U. L 306 z 7.12.2000, s. 1.
(10) Dz.U. L 210 z 31.7.2006, s. 82.
(11) Dz.U. L 310 z 9.11.2006, s. 1.
(12) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1.
(13) Dz.U. L 357 z 31.12.2002, s. 72.
(14) Dz.U. L 136 z 31.5.1999, s. 1.
(15) Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43.
(16) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1
(17) Dz.U. C 323 z 30.11.1993, s. 1.
(18) Dz.U. L 136 z 31.5.1999, s. 15.
ZAŁĄCZNIK I
Uchylone rozporządzenie i kolejne zmiany
|
Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1360/90 z dnia 7 maja 1990 r. (Dz.U. L 131 z 23.5.1990, s. 1) |
|
Rozporządzenie Rady (WE) nr 2063/94 z dnia 27 lipca 1994 r. (Dz.U. L 216 z 20.8.1994, s. 9) |
|
Rozporządzenie Rady (WE) nr 1572/98 z dnia 17 lipca 1998 r. (Dz.U. L 206 z 23.7.1998, s. 1) |
|
Art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 2666/2000 z dnia 5 grudnia 2000 r. (Dz.U. L 306 z 7.12.2000, s. 1) |
|
Rozporządzenie Rady (WE) nr 1648/2003 z dnia 18 czerwca 2003 r. (Dz.U. L 245 z 29.9.2003, s. 22) |
ZAŁĄCZNIK II
Tabela korelacji
Rozporządzenie (EWG) nr 1360/90 |
Niniejsze rozporządzenie |
art. 1 ustęp pierwszy |
art. 1 ust. 1 formuła wprowadzająca |
art. 1 tiret od pierwszego do czwartego |
– |
art. 1 zdanie drugie |
– |
– |
art. 1 ust. 1 lit. a)–c) |
– |
art. 1 ust. 1 akapit drugi |
– |
art. 1 ust. 2 i 3 |
art. 2 |
– |
art. 3 ustęp pierwszy |
art. 2 ustęp pierwszy |
art. 3 lit. a)–g) |
– |
– |
art. 2 lit. a)–f) |
art. 3 lit. h) |
art. 2 lit. g) |
art. 4 ust. 1 |
art. 3 ust. 1 |
– |
art. 3 ust. 2 |
art. 4 ust. 3 zdanie pierwsze |
art. 3 ust. 3 zdanie pierwsze |
– |
art. 3 ust. 3 zdanie drugie |
art. 4 ust. 2 |
– |
– |
art. 3 ust. 4 i 5 |
– |
art. 4 ust. 1–3 |
art. 4a ust. 1 |
art. 4 ust. 4 akapit pierwszy |
art. 4a ust. 2 |
art. 4 ust. 4 akapit drugi |
– |
art. 5 |
art. 4a ust. 3 |
art. 6 |
art. 5 ust. 1 |
art. 7 ust. 1 |
art. 5 ust. 2 |
art. 7 ust. 2 akapit pierwszy i drugi |
– |
art. 7 ust. 2 akapit trzeci i czwarty |
art. 5 ust. 3 |
art. 7 ust. 3 |
art. 5 ust. 4 akapit pierwszy |
art. 7 ust. 4 zdanie pierwsze |
– |
art. 7 ust. 4 zdanie drugie |
art. 5 ust. 4 akapit drugi |
art. 7 ust. 5 |
art. 5 ust. 4 akapit trzeci i czwarty |
art. 8 ust. 1 akapit pierwszy |
– |
art. 8 ust. 1 akapit drugi |
art. 5 ust. 4 ostatni akapit |
art. 8 ust. 1 ostatni akapit |
art. 5 ust. 5 i 6 |
art. 8 ust. 2 i 3 |
art. 5 ust. 7–10 |
– |
– |
art. 9 |
art. 6 |
– |
art. 7 ust. 1 zdanie pierwsze |
art. 10 ust. 1 zdanie pierwsze |
art. 7 ust. 1 zdanie drugie |
– |
– |
art. 10 ust. 1 zdanie drugie i akapity od drugiego do czwartego |
– |
art. 10 ust. 2 |
art. 7 ust. 2 |
art. 10 ust. 5 zdanie pierwsze |
art. 7 ust. 3 |
art. 10 ust. 3 |
– |
art. 10 ust. 4 lit. a)–k) |
– |
art. 11 |
– |
art. 12 |
– |
art. 13 |
art. 8 |
art. 14 |
art. 9 |
art. 15 |
art. 10 ust. 1 |
art. 16 ust. 1 |
– |
art. 16 ust. 2 |
art. 10 ust. 2 |
art. 16 ust. 3 |
art. 10 ust. 3 |
– |
art. 10 ust. 4–6 |
art. 16 ust. 4–6 |
art. 11 ust. 1 |
art. 17 ust. 3 |
art. 11 ust. 2 i 3 |
art. 17 ust. 1 i 2 |
art. 11 ust. 4–10 |
art. 17 ust. 4–10 |
– |
art. 17 ust. 11 |
– |
art. 18 |
art. 12 |
art. 19 ust. 1 |
– |
art. 19 ust. 2–4 |
art. 13 |
art. 20 |
art. 14 |
art. 21 ust. 1 |
– |
art. 21 ust. 2-4 |
art. 15 |
art. 22 |
art. 16 ust. 1 |
art. 23 ust. 1 akapit pierwszy i pierwsze zdanie akapitu drugiego |
– |
art. 23 ust. 1 zdanie ostatnie akapitu drugiego |
art. 16 ust. 2 |
art. 23 ust. 2 |
– |
art. 24 ust. 1 |
art. 17 |
art. 24 ust. 2 |
– |
art. 24 ust. 3 |
art. 18 |
– |
– |
art. 25 |
– |
art. 26 |
art. 19 |
art. 27 |
– |
załącznik |
UZASADNIENIE RADY
I. WPROWADZENIE
1. |
W dniu 25 lipca 2007 r. Komisja przekazała Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wniosek dotyczący przekształcenia obowiązujących ram regulacyjnych (1) ustanawiających Europejską Fundację Kształcenia (zwaną dalej „ETF”). |
2. |
Od początku procedury obie strony uznały potrzebę dopilnowania, by ETF była w stanie poczynając od roku 2009 przygotować swój program prac na podstawie odnowionego rozporządzenia. Odwołano się zatem do kontaktów nieformalnych (2) między trzema instytucjami, aby jak najskuteczniej dokonać postępów w procesie legislacyjnym. |
3. |
Parlament przyjął opinię w dniu 22 maja 2008 r. Jako że pewne jej aspekty okazały się niemożliwe do zaakceptowania przez Radę, odbyły się dalsze spotkania, w wyniku których uzgodniono, że należy dążyć do szybkiego osiągnięcia porozumienia w drugim czytaniu. |
4. |
Europejski Komitet Ekonomiczny i Społeczny wydał opinię w dniu 22 października 2008 r. |
5. |
W dniu 18 listopada 2008 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko, zgodnie z art. 251 Traktatu. |
II. ANALIZA WSPÓLNEGO STANOWISKA
Wspólne stanowisko odzwierciedla porozumienie osiągnięte przez te trzy instytucje w wyniku kontaktów nieformalnych, o których mowa powyżej. Chociaż wspólne stanowisko zawiera pewne znaczne zmiany w porównaniu z pierwotnym wnioskiem Komisji — zwłaszcza w odniesieniu do przepisów o zarządzaniu zawartych w art. 7–10 — zasadnicza struktura wniosku pozostaje niezmieniona. Najważniejsze zmiany wyszczególniono w rozdziałach (i), (ii) oraz (iii) poniżej, zaś pozostałe zmiany (w art. 4 ust. 2, art. 12, art. 13 ust. 2 i 4 i art. 19 ust. 4; jak również w motywie 27) mają charakter wybitnie techniczny/redakcyjny, ich jedynym celem jest zwiększenie jasności tekstu.
(i) Zakres działalności (art. 1, art. 2 lit. a), c), d), e) oraz f), art. 3 ust. 6 i art. 23; motywy 10, 11, 12, 14, 18 i 26)
Wniosek Komisji przewidywał rozszerzenie zakresu działalności fundacji poza kształcenie i szkolenia, aby objąć nim rozwój zasobów ludzkich, przede wszystkim z tego powodu, że różne aspekty kształcenia (podstawowe, średnie, zawodowe, wyższe, kształcenie dorosłych itd.) powinny być obecnie postrzegane całościowo w perspektywie całego życia, która obejmuje wszystkie te etapy. Chociaż Rada może do pewnego stopnia zgodzić się z zakresem działalności ETF, istnieje ogólne odczucie, że stale używany termin „rozwój zasobów ludzkich” ma zbyt szerokie znaczenie, przy wybranej podstawie prawnej (art. 150 TWE). W związku z tym Rada wolałaby zastąpić to wyrażenie w całym tekście terminem „rozwój kapitału ludzkiego”, jak również włączyć do art. 1 jasną definicję tego terminu używanego w rozporządzeniu; za podstawę tej definicji służyłby niemal wyłącznie art. 150 Traktatu.
Jeśli chodzi o proponowane rozszerzenie zakresu geograficznego ETF, podjęto wysiłek — również w art. 1 — aby precyzyjniej określić, które kraje kwalifikowałyby się do otrzymania wsparcia oraz, tam gdzie to właściwe, na jakich warunkach.
Ponadto Rada uwzględniła dwie poprawki przyjęte przez Parlament Europejski — w art. 2 lit. b) i w art. 3 ust. 3 — mające odpowiednio na celu: dopilnować, by fundacja propagowała wiedzę i analizę zapotrzebowania na umiejętności na krajowych i lokalnych rynkach pracy; oraz zadbać o to, by unikano powielania działalności fundacji i komplementarnego Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop).
Rada przywróciła również odniesienie, którego nie było we wniosku Komisji, dotyczące potencjalnego zaangażowania w prace ETF przedstawicieli partnerów społecznych na szczeblu europejskim.
(ii) Zarządzanie (art. 4 ust. 3, art. 7, art. 8 i art. 10; motyw 19)
Kluczowe zmiany we wniosku Komisji odnoszą się do struktury zarządzania, a konkretnie do zakresu, w jakim każda z trzech głównych instytucji powinna być reprezentowana w Radzie Zarządzającej. Aby usprawnić proces podejmowania decyzji, Komisja zaproponowała zmniejszenie liczby przedstawicieli państw członkowskich do nie więcej niż sześciu członków, i jednocześnie podwojenie liczby swoich przedstawicieli do tego samego poziomu, czyli sześciu, co zrównałoby ją z Radą. Rada bardzo uważnie rozważyła tę propozycję, m.in. w szerszym kontekście trwającej debaty horyzontalnej na temat zarządzania agencjami europejskimi w przyszłości. Choć Rada bierze pod uwagę niektóre argumenty Komisji przemawiające za lżejszą strukturą zarządzania, ostatecznie stwierdza, że należy zachować sytuację obecną, kiedy to każde państwo członkowskie ma prawo do przedstawienia swoich poglądów, posiadając miejsce w Radzie Zarządzającej i prawo głosowania. Według Rady indywidualne reprezentowanie jest najlepszym sposobem zwiększenia odpowiedzialności państw członkowskich za prace fundacji.
Rada nie widzi również żadnego istotnego powodu, aby zmienić obecne uzgodnienia dotyczące reprezentowania Komisji w Radzie Zarządzającej i początkowo sprzeciwiała się wszelkim formom przedstawicielstwa Parlamentu Europejskiego z powodu potencjalnego konfliktu interesów. Mimo to Rada gotowa jest — w duchu kompromisu — zaakceptować ostatecznie wypracowane rozwiązanie, zgodnie z którym trzy miejsca w Radzie Zarządzającej zostaną przyznane „nieuprawnionym do głosowania ekspertom mianowanym przez Parlament Europejski”.
Pozostałe zmiany uzgodnione przez Radę i Parlament w dziedzinie zarządzania są ukierunkowane na wyjaśnienie statusu i profilu przedstawicieli krajów partnerskich, z którymi współpracuje ETF, potwierdzając cel polegający na osiągnięciu równowagi płci w Radzie Zarządzającej, określeniu uzgodnień związanych z głosowaniem służącym podejmowaniu decyzji i zwoływaniu posiedzeń, jak również przedstawieniu pewnych dodatkowych zasad dotyczących mianowania i oceny dyrektora fundacji.
(iii) Sprawozdawczość i ocena (art. 13 ust. 5, art. 18 i art. 24)
Rada poparła poprawki Parlamentu ukierunkowane na dopilnowanie, żeby następował regularny przepływ informacji i informacji zwrotnych między odnośnymi organami Parlamentu i Rady. Wymiana ta może następować zarówno w formie sprawozdań pisemnych, jak i wystąpień dyrektora na forum odnośnej komisji Parlamentu Europejskiego i organu Rady.
Ponadto działalność fundacji będzie co cztery lata oceniana przez ekspertów zewnętrznych współpracujących z Komisją i Radą Zarządzającą.
III. WNIOSEK
Wspólne stanowisko — będące wynikiem nieformalnych negocjacji między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją — w dużej mierze spójne jest z podejściem i celami, do których dążyła Komisja w swoim pierwotnym wniosku dotyczącym przekształcenia rozporządzenia, z wyjątkiem przepisów dotyczących zarządzania, a konkretnie reprezentacji w Radzie Zarządzającej ETF. Zakres prac fundacji został rozszerzony i jaśniej opisany, wyjaśniono wątpliwości co do kilku przepisów odnoszących się do Rady Zarządzającej, jej zasad głosowania i roli dyrektora, jak również dopracowano procedury sprawozdawczości i oceny działalności i wyników fundacji.
(1) Aby zapoznać się ze szczegółami obowiązujących ram regulacyjnych, zob. załącznik I do wspólnego stanowiska Rady.
(2) Zgodnie z postanowieniami art. 251 ust. 2 Traktatu WE oraz pkt 16–18 wspólnej deklaracji w sprawie praktycznych zasad dotyczących stosowania procedury współdecyzji (Dz.U. C 145 z 30.6.2007, s. 5).