52007PC0600

[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH |

Bruksela, dnia 11.10.2007

KOM(2007) 600 wersja ostateczna

Wniosek

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji

(przedstawiony przez Komisję)

UZASADNIENIE

Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r.[1] pozwala na uruchomienie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFDG) poprzez zastosowanie mechanizmu elastyczności, w ramach rocznego pułapu w wysokości 500 mln EUR powyżej pułapów odpowiednich działów ram finansowych. Kryteria, które należy spełnić, aby móc skorzystać z funduszu, zostały zdefiniowane w rozporządzeniu (WE) nr 1927/2006[2] Parlamentu Europejskiego i Rady.

Służby Komisji przeprowadziły dokładną analizę dwóch wniosków złożonych przez Niemcy i Finlandię zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1927/2006, a szczególnie z jego art. 2, 3, 4, 5 i 6.

Najważniejsze elementy tej oceny podsumowano poniżej.

Sprawa EGF/2007/03/DE/BENQ

1. Niemieckie władze przedstawiły Komisji wniosek dnia 27 czerwca 2007 r. Opiera się on na szczegółowych kryteriach interwencji określonych w art. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 i został złożony w terminie 10 tygodni, o którym mowa w art. 5 tego rozporządzenia.

2. Wniosek dotyczy redukcji zatrudnienia w dwóch niemieckich spółkach zależnych przedsiębiorstwa BenQ, tj. BenQ Mobile GmbH&Co OHG (produkcja telefonów komórkowych) i Inservio GmbH (obsługa serwisowa telefonów komórkowych Siemens i BenQ). Informuje o redukcji łącznie 3 303 etatów w ciągu 4-miesięcznego okresu odniesienia (od 22 grudnia 2006 r. do 21 kwietnia 2007 r.), z czego 2 828 w spółce BenQ Mobile GmbH&Co, a 475 – w spółce Inservio GmbH. Przyczyną redukcji było całkowite wycofanie wsparcia finansowego przedsiębiorstwa BenQ dla obu niemieckich spółek zależnych, co spowodowało ich niewypłacalność.

3. Analiza związku pomiędzy zwolnieniami pracowników i głębokimi zmianami w strukturze światowego handlu opiera się na następujących informacjach. Wśród producentów telefonów komórkowych widoczna jest ogólna tendencja do przenoszenia produkcji do Azji, zwłaszcza do Chin. Główną przyczyną są przede wszystkim korzyści komparatywne dotyczące kosztów produkcji, ale również bliskość partnerów technologicznych i znaczny wzrost lokalnego popytu. Zgodnie z wnioskiem jednostkowe koszty złożenia telefonu komórkowego wynoszą około 8 do 10 EUR w krajach o wysokich płacach, takich jak Niemcy, podczas gdy w Chinach koszty te kształtują się na poziomie 1,50 EUR. Szacuje się, że między 2005 a 2008 rokiem światowy popyt na telefony komórkowe zwiększy się o 9 %, w Europie o mniej więcej 5 %, natomiast w Chinach o ok. 13 %.

4. W latach 2001-2006 światowa produkcja telefonów komórkowych wzrosła z 400 mln do 991 mln sztuk. W 2001 r. produkcja w Chinach osiągnęła poziom 80 mln sztuk, czyli 20 % światowej produkcji. W 2006 r. Chiny wyprodukowały 450 mln sztuk, czyli 45 % światowej produkcji. W 2002 r. wyeksportowano 46 % telefonów komórkowych wyprodukowanych w Chinach, podczas gdy w 2006 r. udział wywozu wzrósł do 75 %, tzn. wyeksportowano 340 mln z 450 mln wyprodukowanych telefonów.

5. Przed zamknięciem fabryk w Niemczech zdolności produkcyjne przedsiębiorstwa BenQ (w sztukach telefonów komórkowych) rozkładały się następująco: Chiny 30 mln, Tajwan 5 mln, Brazylia 15 mln i Niemcy 15 mln. Wykorzystanie zdolności produkcyjnych wynosiło 75 % w Chinach, 40 % na Tajwanie, 45 % w Brazylii i 60 % w Niemczech. Przedsiębiorstwo BenQ ogłosiło swoją decyzję o przeniesieniu produkcji z Niemiec do fabryk w Chinach, Brazylii i na Tajwanie. Informacje przedstawione przez BenQ Corporation[3] pokazują, że tendencja do przenoszenia produkcji jest również widoczna w danych dotyczących poziomu zatrudnienia: w 2003 r. w Europie (państwa UE-27 i byłego Związku Radzieckiego) pracowało 31 % ogółu zatrudnionych (w Chinach 15 %), natomiast w 2006 r. udział pracowników zatrudnionych w Europie spadł do 24 %, podczas gdy w Chinach wzrósł do 18 %.

6. Jeśli chodzi o spełnienie kryteriów określonych w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006, Niemcy przedstawiły poniższe informacje. Władze Niemiec potwierdziły, że wkład finansowy z EFDG nie zastępuje środków, za które zgodnie z prawem krajowym lub umowami zbiorowymi odpowiedzialne są przedsiębiorstwa. W Niemczech przedsiębiorstwa zobowiązane są do przyjęcia planu socjalnego łagodzącego ewentualne negatywne dla pracowników skutki zmian w działalności. Obowiązek ten nie dotyczy jednak nowych przedsiębiorstw w ciągu pierwszych czterech lat po rozpoczęciu działalności. Taka właśnie jest sytuacja dwóch niemieckich spółek zależnych przedsiębiorstwa BenQ. W przypadku restrukturyzacji niemieckie prawo pracy zapewnia instrumenty przejściowe, takie jak spółka transferowa (niem. Transfergesellschaft ), aby w zorganizowany sposób pomóc zwolnionym pracownikom w poszukiwaniu nowych miejsc pracy. Nie ma jednak obowiązku prawnego tworzenia spółki transferowej. Aby wykazać uzupełniający charakter wobec środków przyjętych na poziomie krajowym lub lokalnym, we wniosku wprowadzono rozróżnienie między pakietem środków uzupełniających w ramach EFDG a pierwotnym pakietem środków wspomagających aktywność na rynku pracy, finansowanych głównie przez władze krajowe i przedsiębiorstwo Siemens AG. Zasadniczym elementem tego pierwotnego pakietu było utworzenie spółki transferowej, która będzie działała przez rok, od 1 stycznia do 31 grudnia 2007 r. Niemcy potwierdziły, że na działania finansowane w ramach EFDG nie zostanie przeznaczona dodatkowa pomoc w ramach innych instrumentów finansowych Wspólnoty.

Podsumowując, z powodów przedstawionych powyżej proponuje się, aby zaakceptować wniosek nr EGF/2007/03/DE/BENQ złożony przez Niemcy w związku ze zwolnieniami pracowników w dwóch spółkach zależnych przedsiębiorstwa BENQ, ponieważ przedstawiono dowody, że zwolnienia te wynikają z głębokich zmian w strukturze światowego handlu. Zmiany te doprowadziły do poważnych zakłóceń gospodarczych, mających wpływ na lokalną gospodarkę. Zaproponowano skoordynowany pakiet kwalifikowalnych zindywidualizowanych świadczeń na sumę 25 532 300 EUR, z czego postulowany wkład EFDG wynosi 12 766 150 EUR.

Sprawa EGF/2007/04/FI/PERLOS

1. Fińskie władze przedstawiły Komisji wniosek dnia 18 lipca 2007 r. Opiera się on na szczegółowych kryteriach interwencji dotyczących małych rynków pracy, określonych w art. 2 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1927/2006, i został złożony w terminie 10 tygodni, o którym mowa w art. 5 tego rozporządzenia.

2. Wniosek zawiera informacje o redukcji 899 etatów w przedsiębiorstwie Perlos w okresie odniesienia (od 7 marca 2007 r. do 6 lipca 2007 r.) oraz dodatkowo 9 etatów u podwykonawców i w podmiotach stanowiących dalsze ogniwa łańcucha dostaw, co stanowi łącznie redukcję 908 miejsc pracy w wyniku zamknięcia fabryk przedsiębiorstwa Perlos. Dodatkowe 7 osób otrzymało od przedsiębiorstwa Perlos wypowiedzenia między 10 a 31 lipca i również kwalifikuje się do pomocy w ramach wprowadzanych środków. Redukcje etatów spowodowane były decyzją Perlos o zakończeniu produkcji w Finlandii i zamknięciu do września 2007 r. dwóch fabryk położonych w miejscowościach Joensuu i Kontiolahti w Północnej Karelii.

3. Analiza związku pomiędzy zwolnieniami pracowników i głębokimi zmianami w strukturze światowego handlu opiera się na następujących informacjach. Wśród producentów telefonów komórkowych widoczna jest ogólna tendencja do przenoszenia produkcji do Azji, zwłaszcza do Chin. Główną przyczyną są przede wszystkim korzyści komparatywne dotyczące kosztów produkcji, ale również bliskość partnerów technologicznych i znaczny wzrost lokalnego popytu. Głównym czynnikiem decydującym o zmianie miejsca produkcji jest szybkość cyklu produkcyjnego. Od dostawców w branży telefonów komórkowych oczekuje się obecnie reakcji na zamówienie w ciągu 2 dni (system „Just In Time”), aby obniżyć koszty magazynowania i reagować bez opóźnień na popyt rynkowy. To z kolei wymusza przenoszenie miejsc produkcji w bezpośrednie sąsiedztwo największych marek. Powoduje to znaczne obniżenie kosztów transportu, co jest szczególnie ważne w przypadku nowej generacji tanich telefonów komórkowych. Szacuje się, że między 2005 a 2008 rokiem światowy popyt na telefony komórkowe zwiększy się o 9 %, w Europie o mniej więcej 5 %, natomiast w Chinach o ok. 13 %.

4. W latach 2001-2006 światowa produkcja telefonów komórkowych wzrosła z 400 mln do 991 mln sztuk. W 2001 r. produkcja w Chinach osiągnęła poziom 80 mln sztuk, czyli 20 % światowej produkcji. W 2006 r. Chiny wyprodukowały 450 mln sztuk, czyli 45 % światowej produkcji. W 2002 r. wyeksportowano 46 % telefonów komórkowych wyprodukowanych w Chinach, natomiast w 2006 r. udział wywozu wzrósł do 75 %, tzn. wyeksportowano 340 mln z 450 mln wyprodukowanych telefonów.

5. Przed zamknięciem fabryk w Finlandii struktura zatrudnienia przedsiębiorstwa Perlos (z uwzględnieniem pracowników tymczasowych) wyglądała następująco: UE – 4 207 (Finlandia, Szwecja i Węgry, w tym 1 105 pracowników tymczasowych), Azja – 7 612 (głównie Chiny i Indie, w tym 4 605 pracowników tymczasowych), Ameryka Północna i Południowa – 1 125 (głównie Brazylia i Meksyk, w tym 5 pracowników tymczasowych). Na koniec 2006 r. poziom zatrudnienia w przedsiębiorstwie Perlos w Finlandii wynosił 1 600 osób (nie było pracowników tymczasowych).

Jeśli chodzi o strukturę fabryk, jeszcze w pierwszym kwartale 2007 r. w Finlandii znajdowało się 26 % światowej powierzchni fabryk Perlos (w metrach kwadratowych), w Chinach 41 %, a w Indiach – zero, natomiast w drugiej połowie 2007 r. nastąpiły głębokie zmiany: powierzchnia fabryk w Finlandii spadła do zera, w Chinach wzrosła do 58 %, a w Indiach – od zera do 12 %.

6. Jeśli chodzi o spełnienie kryteriów określonych w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006, Finlandia przedstawiła poniższe informacje. Władze Finlandii potwierdziły między innymi, że wkład finansowy z EFDG nie zastępuje środków, za które zgodnie z prawem krajowym lub umowami zbiorowymi odpowiedzialne są przedsiębiorstwa. Chodzi szczególnie o zobowiązania pracodawców, pracowników i urzędu pracy wynikające z fińskiego modelu zabezpieczenia w przypadku zmiany zatrudnienia. Władze Finlandii przedłożyły materiały potwierdzające, że działania te mają na celu udzielenie pomocy poszczególnym pracownikom i nie zostaną wykorzystane w celu przeprowadzenia restrukturyzacji przedsiębiorstw lub sektorów gospodarki. Ponadto Finlandia potwierdziła, że kwalifikowalne działania opisane w pkt 15–17 komunikatu (SEC(2007) 1228) nie są objęte pomocą w ramach innych instrumentów finansowych Wspólnoty. Finlandia nadmieniła finansowany z EFS projekt regionalny „A bridge between working life phases” (pomost między różnymi etapami życia zawodowego), który jest odmienny, lecz komplementarny w stosunku do proponowanej pomocy w ramach EFDG. Projekt ten jest realizowany w Północnej Karelii od dnia 1 października 2006 r. Ma na celu stworzenie modelu operacyjnego umożliwiającego odpowiednie reagowanie na wyzwania wynikające ze zwolnień, a także opracowanie przewodnika zawierającego informacje dotyczące zwolnień oraz wyszukiwanie środków wsparcia, uzupełniających środki wprowadzone w modelu zabezpieczenia w przypadku zmiany zatrudnienia.

Podsumowując, z powodów przedstawionych powyżej proponuje się, aby zaakceptować wniosek nr EGF/2007/04/FI/PERLOS złożony przez Finlandię w związku ze zwolnieniami 915 pracowników z powodu zamknięcia fabryk przedsiębiorstwa PERLOS i jego podwykonawców w Północnej Karelii, ponieważ przedstawiono dowody, że zwolnienia te wynikają z głębokich zmian w strukturze światowego handlu. Zmiany te doprowadziły do poważnych zakłóceń gospodarczych, mających wpływ na lokalną gospodarkę. Zaproponowano skoordynowany pakiet kwalifikowalnych zindywidualizowanych świadczeń na sumę 4 057 075 EUR, z czego postulowany wkład EFDG wynosi 2 028 538 EUR.

Finansowanie

Roczny budżet Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji wynosi 500 mln EUR. Dotychczas w 2007 r. na dwa wcześniejsze wnioski przeznaczono kwotę 3 816 280 EUR, więc do dyspozycji pozostaje kwota 496 183 720 EUR.

Przydział środków, o jaki występuje Komisja w ramach funduszu, opiera się na informacjach udostępnionych przez wnioskodawcę.

Na podstawie dwóch wniosków o pomoc z funduszu dla Niemiec i Finlandii, gdzie w branży telefonów komórkowych nastąpiła redukcja zatrudnienia w przedsiębiorstwach BENQ i PERLOS, całkowite szacunkowe koszty skoordynowanych pakietów zindywidualizowanych świadczeń, które miałyby zostać sfinansowane, są następujące:

Zindywidualizowane świadczenia do sfinansowania (w EUR) |

Niemcy: BENQ 03/2007 | 12 766 150 |

Finlandia: PERLOS 04/2007 | 2 028 538 |

Ogółem | 14 794 688 |

Po zbadaniu wymienionych wniosków[4] i mając na uwadze maksymalną dopuszczalną wysokość dotacji z funduszu oraz możliwości ponownego przydziału środków, Komisja wnosi o uruchomienie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji i przydział łącznej kwoty 14 794 688 EUR w ramach działu 1a ram finansowych.

Udzielenie pomocy w takiej wysokości pozostawi do dyspozycji ponad 25 % środków Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, które będzie można przydzielić w ciągu ostatnich czterech miesięcy roku, zgodnie w wymogami określonymi w art. 12 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006.

Komisja przedstawi wniosek o przekazanie tych środków w celu zapisania w budżecie na 2007 r. szczegółowych środków na zobowiązania i środków na płatności, zgodnie z wymogami pkt 28 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r.

Wniosek

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami[5], w szczególności jego pkt. 28,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji[6], w szczególności jego art. 12 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji[7],

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji ustanowiono w celu zapewnienia dodatkowego wsparcia pracownikom ponoszącym konsekwencje poważnych zmian w strukturze światowego handlu oraz udzielenia pomocy w powrocie na rynek pracy.

(2) Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pozwala uruchomić fundusz w ramach rocznego pułapu wynoszącego 500 mln EUR.

(3) Niemcy i Finlandia złożyły wnioski o uruchomienie funduszu w odniesieniu do dwóch przypadków redukcji zatrudnienia w branży telefonów komórkowych, konkretnie w odniesieniu do pracowników objętych redukcją w przedsiębiorstwach BENQ i PERLOS. Wnioski są zgodne z wymaganiami art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 dotyczącymi określenia wkładu finansowego.

(4) Dlatego należy uruchomić fundusz, aby zapewnić wkład finansowy dla powyższych dwóch wniosków.

STANOWIĄ, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

W ogólnym budżecie Unii Europejskiej na rok finansowy 2007 uruchamia się Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji, aby udostępnić kwotę 14 794 688 EUR w formie środków na zobowiązania i środków na płatności.

Artykuł 2

Niniejszą decyzję publikuje się w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej .

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady

Przewodniczący Przewodniczący

[1] Dz.U. C 139 z 14.6.2006, str. 1.

[2] Dz.U. L 406 z 30.12.2006, str. 1.

[3] Arkusz informacyjny przedsiębiorstwa BenQ: http://benqu.com/page/?pageld=5

[4] Skierowany do Komisji komunikat w sprawie wniosku o uruchomienie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji złożonego przez Niemcy w sprawie BENQ (SEC(2007) 1142) oraz skierowany do Komisji komunikat w sprawie wniosku o uruchomienie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji złożonego przez Finlandię w sprawie PERLOS (SEC(2007) 1228), zawierające przeprowadzoną przez Komisję analizę tych wniosków.

[5] Dz.U. C 139 z 14.6.2006, str. 1.

[6] Dz.U. L 406 z 30.12.2006, str. 1.

[7] Dz.U. C […] z […], str. […].