EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52007PC0475

Opinia Komisji na mocy art. 251 ust. 2 akapit trzeci lit. c) Traktatu WE w sprawie poprawek Parlamentu Europejskiego do wspólnego stanowiska Rady w odniesieniu do wniosku dotyczącego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego

/* COM/2007/0475 końcowy - COD 2005/0191 */

52007PC0475

Opinia Komisji na mocy art. 251 ust. 2 akapit trzeci lit. c) Traktatu WE w sprawie poprawek Parlamentu Europejskiego do wspólnego stanowiska Rady w odniesieniu do wniosku dotyczącego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego /* COM/2007/0475 końcowy - COD 2005/0191 */


[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH |

Bruksela, dnia 3.8.2007

KOM(2007) 475 wersja ostateczna

2005/0191 (COD)

OPINIA KOMISJI na mocy art. 251 ust. 2 akapit trzeci lit. c) Traktatu WE w sprawie poprawek Parlamentu Europejskiego do wspólnego stanowiska Rady w odniesieniu do wniosku dotyczącego

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego

2005/0191 (COD)

OPINIA KOMISJI na mocy art. 251 ust. 2 akapit trzeci lit. c) Traktatu WE w sprawie poprawek Parlamentu Europejskiego do wspólnego stanowiska Rady w odniesieniu do wniosku dotyczącego

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego

zmieniająca wniosek Komisji na mocy art. 250 ust. 2 Traktatu WE

1. Wstęp

Zgodnie z art. 251 ust. 2 akapit trzeci lit. c) Traktatu WE Komisja wydaje opinię w sprawie poprawek zaproponowanych przez Parlament Europejski w drugim czytaniu. Poniżej Komisja przedstawia swoją opinię na temat poprawek zaproponowanych przez Parlament.

2. Przebieg procedury

Data przekazania wniosku do Parlamentu Europejskiego i Rady (dokument COM(2005) 0429 wersja ostateczna – C6-0290/2005 - 2005/0191(COD): | 22.09.2005 |

Data wydania opinii przez Komitet Ekonomiczno-Społeczny: | 20.04.2006 |

Data wydania opinii przez Parlament Europejski, pierwsze czytanie: | 15.06.2006 |

Data przyjęcia wspólnego stanowiska: | 11.12.2006 |

Data wydania opinii przez Parlament Europejski, drugie czytanie: | 25.04.2007 |

3. Cel wniosku Komisji

Rozporządzenie (WE) nr 2320/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiające wspólne zasady w dziedzinie bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego obowiązuje od stycznia 2003 r. Doświadczenie zdobyte w wyniku przeprowadzonych przez Komisję kontroli oraz na podstawie codziennego stosowania rozporządzenia w państwach członkowskich pokazuje, że szybkie przekształcenie w akt prawny zestawu niezobowiązujących zaleceń, opracowanych przez państwa członkowskie, doprowadziło, ze względu na pospieszne przygotowanie i przyjęcie rozporządzenia w odpowiedzi na wydarzenia z dnia 11 września 2001 r., do licznych problemów mających wpływ na jego wdrożenie w bardziej konkretny sposób.

W związku z tym Komisja zaproponowała zmianę niniejszego rozporządzenia w celu dodatkowego wyjaśnienia, uproszczenia i ujednolicenia wymogów prawnych oraz mając na uwadze poprawę ogólnego poziomu ochrony lotnictwa cywilnego. Nowe rozporządzenie ramowe powinno jedynie ustanawiać podstawowe zasady działań niezbędnych dla ochrony lotnictwa cywilnego przed aktami bezprawnej ingerencji, natomiast akty wykonawcze powinny ustanawiać rozwiązania techniczne i proceduralne pozwalające na realizację tego celu.

4. Opinia Komisji w sprawie poprawek Przyjętych Przez Parlament Europejski

Komisja może przyjąć w całości, częściowo lub zasadniczo większość poprawek przyjętych przez Parlament Europejski w drugim czytaniu. Poprawki, na które Komisja może się zgodzić potwierdzają jej pierwotny wniosek, wnoszą drobne zmiany redakcyjne niemające negatywnego wpływu na wniosek, wprowadzają wymogi dotyczące sprawozdawczości oraz bardzo potrzebny zapis o współpracy z Organizacją Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO).

Komisja może przyjąć w pełni poprawki (w razie konieczności pod warunkiem wprowadzenia zmian redakcyjnych) 1, 4, 5, 9, 11, 14, 16, 18, 19, 24, 27, 28, 30, 35, 40, 41, 42, 43, 45, 48, 50, 52, 53, 55, 58, 59, 61, 64, 65, 69, 71, 76, 80, 83, 91 i 93. Zasadniczo Komisja może przyjąć poprawki 12, 17, 20, 23, 25, 26, 38, 46, 49, 56, 68, 92, 94 i 96, oraz częściowo poprawki 6, 7, 13, 15, 29, 34, 51, 54, 70 i 72 Pozostałe poprawki 2, 3, 8, 10, 21, 22, 31, 32, 33, 36, 37, 39, 44, 47, 57, 60, 62, 63, 66, 67, 73, 74, 75, 77, 78, 79, 81, 82, 84, 85, 86, 87, 88, 89, 90, 95 i 97 zostały odrzucone.

Poprawki zasadniczo przyjęte:

Poprawka 12 dotycząca stworzenia mechanizmu solidarności zapewniającego pomoc w przypadku aktów terrorystycznych jest nową koncepcją, przywołaną jedynie w preambule. Komisja potwierdza znaczenie tej kwestii, jednak uznaje, że jej konsekwencje wykraczają poza sektor transportu.

Poprawka 17 wprowadzająca definicję „portu lotniczego” nie jest bezwzględnie konieczna w tym rozporządzeniu, ale może zasadniczo zostać przyjęta przez Komisję.

Poprawka 20 zmieniająca definicję „strefy wydzielonej” nie jest niezbędna, ponieważ strefy operacyjne lotniska są niedostępne dla ogółu społeczeństwa. W celu wyjaśnienia powyższego lepiej byłoby po słowie „strefa” dodać termin „operacyjna lotniska”.

Poprawka 23 zmieniająca definicję „poczty” jest do przyjęcia, jednak powinna zostać doprecyzowana poprzez wykluczenie „poczty przewoźnika lotniczego”.

Poprawki 25 i 26 zmieniające definicję „znanego nadawcy” i „uznanego nadawcy” są zgodne z pierwotnym wnioskiem KomisjiJednak wskazane byłoby dodanie „na swój rachunek”, co uczyni tekst bardziej zrozumiałym . Ponadto w poprawce 26 wskazane byłoby wprowadzenie zapisu „lub przewóz jego poczty pocztowym statkiem powietrznym”, co będzie bardziej spójne z pozostałą częścią rozporządzenia.

Poprawka 38 dotycząca przejrzystości opłat stanowi, że koszty bezpieczeństwa podaje się do wiadomości pasażera.Nie jest to zapis bezpośrednio dotyczący rozporządzenia, ale można by go uznać za środek zapewniający obywatelom większą przejrzystość.

Poprawka 46 dotycząca współpracy z ICAO jest wskazana, jednak powinna być wprowadzona w odrębnym artykule jako artykuł 6 wyłącznie w odniesieniu do państw trzecich, którym ICAO nie jest.

Poprawka 49 dotycząca programów ochrony, nawet jeśli jest zbyteczna, może zostać przyjęta.

Poprawka 56 dotycząca zatwierdzania programu ochrony wspólnotowego przewoźnika lotniczego jest możliwa do przyjęcia, jednak konieczne są zmiany redakcyjne w celu uwzględnienia wymogów lokalnych.

Poprawka 68 dotycząca daty stosowania uzależniona będzie od daty przyjęcia rozporządzenia.

Poprawka 92 dotycząca zasady, że broń przewożona jako zgłoszony ładunek jest możliwa do przyjęcia, jednak należy zapis ten lepiej sformułować.

Poprawka 94 dotycząca jasnego określenia zakresu odpowiedzialności w przypadku aktu bezprawnej ingerencji może zostać przyjęta.

Poprawka 96 dotycząca sprzętu stosowanego do kontroli bezpieczeństwa jest możliwa do przyjęcia tylko w przypadku, gdy słowo „zatwierdzonymi” zostanie zastąpione słowem „określonymi”, ponieważ nie istnieje system zatwierdzania na poziomie UE.

Poprawki częściowo przyjęte:

Poprawka 6 obejmująca drobne zmiany redakcyjne może zostać przyjęta, z wyjątkiem zmiany zapisu „niniejsze rozporządzenie” na zapis „nowy akt”.

Poprawka 7 jest do przyjęcia, ale nie zmiana zapisu „niniejszego rozporządzenia” na zapis „nowego aktu”.

Poprawka 13 ogranicza wersję załącznika 17 do istniejącej wersji. Chociaż było tak w pierwotnym wniosku Komisji, Komisja przyjęła argumentację Rady w celu zachowania tej możliwości na wypadek pojawienia się nowych wersji. Ten sam argument odnosi się do poprawki 15 , gdyż dotyczy ona odwołania się do Konwencji chicagowskiej.

Poprawka 29 dotycząca „funkcjonariuszy ochrony lotu” powinna obejmować zarówno funkcjonariuszy państw członkowskich jak i państw trzecich, zatem należy usunąć słowo „członkowskie”.

Poprawki 34 i 51 , które likwidują możliwość przyjęcia w trybie pilnym środków wykonawczych w drodze procedury komitologii nie mogą zostać przyjęte.

Poprawka 54 dotycząca programów ochrony przewoźników lotniczych powinna odnosić się zarówno do prawnych wymogów UE jak i wymogów odnoszących się do krajowych programów ochrony przewoźników lotniczych, a nie tylko do tych ostatnich. Ponadto pierwotny wniosek nakłada podobne wymogi na przewoźników lotniczych, porty lotnicze i inne podmioty, co uległoby zmianie w momencie przyjęcia niniejszej poprawki.

Poprawka 70 zmieniająca „osoby” na „cały personel” musi zostać odrzucona, ponieważ osoba niebędąca członkiem personelu nie powinna mieć możliwości otrzymania karty identyfikacyjnej upoważniającej ją do dostępu bez eskorty do strefy zastrzeżonej lotniska oraz bez poddania się z wynikiem pozytywnym sprawdzeniu danych.

Poprawka 72 usuwająca słowo „poczta” skutkuje brakiem spójności w części tekstu odnoszącej się do ładunku i poczty.

Poprawki odrzucone przez Komisję:

Poprawka 2 zmieniająca „niniejsze rozporządzenie” na „nowy akt prawny” jest nie do przyjęcia, ponieważ za kilka lat akt ten nie będzie już nowy.

Poprawki 3, 31, 39 i 44 dotyczące finansowania ochrony dążą do zobowiązania państw członkowskich do ponoszenia części kosztów ochrony lotnictwa – środków wymaganych przez państwa członkowskie, uzupełniających rozporządzenie UE („bardziej rygorystyczne środki” zgodnie z możliwością przewidzianą na mocy art. 5 rozporządzenia). O ile Komisja może spojrzeć ze zrozumieniem na tę kwestię, nie powinna ona podlegać uregulowaniom w ramach niniejszego projektu rozporządzenia, które dotyczy norm technicznych.

Poprawki 8 i 60 dotyczące EASA wymagają od Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego przeprowadzania kontroli w zakresie ochrony lotnictwa. Nieodpowiednim jest zmienianie w zasadniczy sposób zakresu działalności EASA obarczając ją odpowiedzialnością za kwestie ochrony, wprowadzając takie poprawki.

Poprawki 10, 67, 77, 78, 79 i 81 dotyczące umów z państwami trzecimi mają na celu wprowadzenie jednolitego obszaru ochrony lotnictwa dla lotów pomiędzy Wspólnotą a państwami trzecimi. Chociaż intencje przyświecające wprowadzeniu takich poprawek są dobre, ich skutkiem byłoby utrudnienie, a nie ułatwienie zadania. Ponieważ przepisy dotyczące pasażerów tranzytowych i bagażu tranzytowego muszą być stosowane w portach lotniczych Wspólnoty, nie występują tutaj elementy eksterytorialne, a zatem nie ma potrzeby zawierania umów. Powinno się umożliwić uznanie norm w zakresie ochrony w państwach trzecich w drodze procedury komitologii.

Poprawki 21 i 32 dotyczące sprawdzania tożsamości mają na celu ujednolicenie przepisów w zakresie sprawdzania tożsamości personelu portów lotniczych i załóg. Wykracza to poza zakres niniejszego rozporządzenia, gdyż skutkuje udziałem krajowych służb wywiadowczych (pomocniczość).

Poprawka 22 dotycząca pasażerów tranzytowych jest nie do przyjęcia, ponieważ pasażerowie odlatujący tym samym statkiem powietrznym, ale wykonującym lot pod zmienionym numerem rejsu, nie byliby objęci zakresem rozporządzenia.

Poprawka 33 wprowadza klauzulę wygaśnięcia wymagającą przeglądu wszystkich aktów wykonawczych i ich ponownego przyjęcia po 6 miesiącach. Powyższe skutkowałoby niepewnością prawną, gdyż zabrakłoby stabilności w zakresie stosowanych środków, a najbardziej ucierpiałby na tym przemysł.

Poprawka 36 wprowadza ocenę ryzyka, oddziaływania i kosztów: Mimo, że definicja norm i ogólna polityka podlegają ocenie ryzyka i oddziaływania, dokonywanie takiej oceny nie jest stosowne dla poszczególnych środków i procedur. Ponadto grupa zainteresowanych stron (poprawka 65, którą Komisja przyjmuje) będzie w stanie stworzyć forum dla szczegółowej oceny środków wykonawczych i procedur.

Poprawka 37 wprowadza klauzulę „opt-out’ dla państw członkowskich w odniesieniu do środków, które uznają za nieproporcjonalne. Zniszczyłoby to całą koncepcję ujednoliconych podstawowych poziomów ochrony lotnictwa na terytorium Wspólnoty, przywracając sytuację, w której stosowane były w sposób nieskoordynowany krajowe przepisy.

Poprawka 47 wymagająca od Komisji przeprowadzenia konsultacji z państwem trzecim przed udzieleniem odpowiedzi temu państwu jest niewłaściwa dla celów rozporządzenia WE.

Poprawka 57 ograniczająca zakres stosowania do zarejestrowanych agentów jest nie do przyjęcia, ponieważ przepis powinien stosować się nie tylko do zarejestrowanych agentów.

Poprawka 62 , która przewiduje, że każdy europejski port lotniczy wchodzący w zakres niniejszego rozporządzenia zostanie poddany inspekcji przynajmniej raz w okresie czterech lat od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia jest nierealna. Oznaczałoby to, że Komisja przeprowadza 200 inspekcji rocznie lub, wręcz przeciwnie, Komisja narzuca państwom członkowskich czteroletni cykl inspekcji ich portów lotniczych, a taka częstotliwość nie jest wystarczająca.

Poprawka 63 przewiduje ograniczenie liczby przepisów, do których następuje odwołanie. Jednak, w odniesieniu do wszelkich środków i procedur zawierających wrażliwe informacje dotyczące ochrony, powinna istnieć możliwość traktowania ich jako „informacje niejawne UE”.

Poprawka 66 powiela poprawkę 64, już przyjętą przez Komisję.

Poprawka 73, 75, 86 i 90 charakteryzują się takim stopniem uszczegółowienia, że powinny znaleźć się w aktach wykonawczych.

Poprawka 74 stanowi powielenie przepisów, gdyż kwestia ta uregulowana została w pkt. 4.1.3b) załącznika. Poprawka 82 dotycząca identyfikacji bagażu rejestrowanego, towarzyszącego podróżnemu lub bez pasażera, odpowiada pierwotnemu wnioskowi Komisji, ale powinna zostać zmieniona, gdyż jest niezgodna z załącznikiem 17 ICAO (wytyczna).

Poprawki 84, 85, 87, 88 i 89 usuwające słowo „poczta” skutkują brakiem spójności w części tekstu odnoszącej się do ładunku i poczty. Ponadto, jeśli chodzi o poprawkę 85, tekst zaproponowany przez Radę jest bardziej precyzyjny.

Poprawka 95 dotycząca szkoleń odnosi się tylko do personelu posiadającego karty identyfikacyjne portu lotniczego lub karty identyfikacyjne personelu latającego, które nie są wydawane ani pracownikom zatrudnionym tymczasowo, ani też gościom.

Poprawka 97 dotycząca kontroli przeszłości przed wydaniem pilotowi licencji wykracza poza zakres niniejszego rozporządzenia.

5. Wniosek

Na mocy art. 250 ust. 2 traktatu WE Komisja zmienia swój wniosek jak przedstawiono powyżej.

Top