52007PC0432(01)

PL

Bruksela, dnia 19.7.2007

KOM(2007) 432 wersja ostateczna

2007/0147 (CNS)

Wniosek dotyczący

DECYZJI RADY

dotycząca podpisania umowy o readmisji między Wspólnotą Europejską i Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii

Wniosek dotyczący

DECYZJI RADY

dotycząca zawarcia umowy o readmisji między Wspólnotą Europejską i Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii

(przedstawione przez Komisję)

UZASADNIENIE

I. Tło polityczno-prawne

W konkluzjach ze szczytu pomiędzy UE i krajami Bałkanów Zachodnich, który odbył się w dniu 21 czerwca 2003 r. w Salonikach, ponownie podkreślono znaczenie, jakie ma dla Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, jak i dla innych krajów Bałkanów Zachodnich, zajęcie się kwestiami nielegalnej migracji. Na szczycie tym potwierdzono także europejskie perspektywy tych krajów. Zgodnie ze wspomnianymi konkluzjami podjęcie rozmów na tematy dotyczące wiz uzależnione będzie m.in. od rozwiązania kwestii nielegalnej imigracji. Jeśli chodzi o readmisję, UE w swojej „Agendzie z Salonik” zobowiązała się do wynegocjowania i zawarcia z wszystkimi krajami regionu Bałkanów Zachodnich umów o readmisji. Ponadto wezwała Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii i inne kraje Bałkanów Zachodnich do podjęcia wszelkich niezbędnych środków w celu ułatwienia zawarcia przedmiotowych umów oraz zapewnienia ich wdrożenia.

Znaczenie umów o readmisji podkreślono również w Układzie o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony [1]. Zgodnie z art. 76 ust. 2 tego układu „Strony zgadzają się zawrzeć, na wniosek, porozumienie między Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii a Wspólnotą Europejską, regulujące szczegółowe obowiązki Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii oraz państw członkowskich Unii Europejskiej, dotyczące readmisji, włączając zobowiązanie do ponownego przyjęcia obywateli innych państw i bezpaństwowców.”.

W dniu 13 listopada 2006 r. Rada ds. Ogólnych i Stosunków Zewnętrznych upoważniła Komisję do podjęcia negocjacji dotyczących umowy o readmisji z Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii. Tego samego dnia Rada przyjęła wytyczne negocjacyjne dla umów o readmisji z innymi krajami Bałkanów Zachodnich. W listopadzie 2006 r. przekazała projekt umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską i Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii władzom tego państwa. Negocjacje rozpoczęto w dniu 30 listopada 2006 r., natomiast pierwsza oficjalna runda rozmów miała miejsce w Brukseli w dniu 1 grudnia 2006 r. Dwie kolejne rundy odbyły się w Brukseli, przy czym równolegle prowadzono negocjacje w sprawie umowy o ułatwieniach wizowych między WE i Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii. W dniu 12 kwietnia 2007 r. miała miejsce ostatnia oficjalna runda negocjacji, podczas której osiągnięto porozumienie we wszystkich nierozstrzygniętych jeszcze kwestiach, w tym co do readmisji byłych obywateli Socjalistycznej Federalnej Republiki Jugosławii, którzy nie uzyskali żadnego innego obywatelstwa. Tego samego dnia przewodniczący negocjacjom obu stron parafowali umowę w ostatecznym brzmieniu.

Na wszystkich (oficjalnych i nieoficjalnych) etapach negocjacji w sprawie readmisji systematycznie informowano państwa członkowskie o przebiegu rozmów i zasięgano ich opinii.

Dla Wspólnoty podstawą prawną umowy jest art. 63 ust. 3 lit. b) w związku z art. 300 TWE.

Dołączone wnioski stanowią narzędzie prawne pozwalające na podpisanie i zawarcie umowy o readmisji. Rada podejmie decyzję kwalifikowaną większością głosów. Parlament Europejski będzie musiał wyrazić formalną opinię w sprawie zawarcia umowy zgodnie z art. 300 ust. 3 Traktatu WE.

Wniosek dotyczący decyzji o zawarciu umowy zawiera konieczne ustalenia wewnętrzne dotyczące jej praktycznego stosowania. Określa się w nim w szczególności, że Komisja reprezentuje Wspólnotę we Wspólnym Komitecie ds. Readmisji, ustanowionym na mocy art. 18 umowy. Zgodnie z art. 18 ust. 5 Komitet ds. Readmisji przyjmuje własny regulamin wewnętrzny. Podobnie jak w przypadku innych zawartych wcześniej przez Wspólnotę umów o readmisji, stanowisko Wspólnoty w tej sprawie określa Komisja w porozumieniu ze specjalnym komitetem wyznaczonym przez Radę. Jeśli chodzi o inne decyzje wspólnego komitetu, stanowisko Wspólnoty przyjmuje się zgodnie z obowiązującymi postanowieniami Traktatu.

II. Wynik negocjacji

Komisja uważa, że cele wyznaczone przez Radę w jej wytycznych negocjacyjnych zostały osiągnięte i że projekt umowy o readmisji jest do przyjęcia przez Wspólnotę.

Projekt umowy o readmisji z Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii został w możliwie szerokim zakresie zharmonizowany z projektami umów o readmisji z innymi krajami Bałkanów Zachodnich.

Ostateczną treść umowy można podsumować w następujący sposób:

- Umowa dzieli się na 8 sekcji i zawiera łącznie 23 artykuły. Zawiera także 7 załączników stanowiących jej integralną część i 6 wspólnych deklaracji.

- Określone w umowie obowiązki w zakresie readmisji (art. 2–5) działają na zasadzie pełnej wzajemności, odnosząc się zarówno do obywateli państw będących stronami umowy (art. 2 i 4), jak i obywateli państw trzecich i bezpaństwowców, w tym w przypadku Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, byłych obywateli Socjalistycznej Federalnej Republiki Jugosławii, którzy nie uzyskali żadnego innego obywatelstwa (art. 3 i 5).

- Obowiązek readmisji własnych obywateli obejmuje także byłych obywateli, którzy zrzekli się obywatelstwa i nie uzyskali obywatelstwa innego państwa. Oprócz tego, art. 2 i 4 uzupełniono o wspólną deklarację dotyczącą pozbawienia obywatelstwa.

- Obowiązek readmisji w odniesieniu do własnych obywateli obejmuje także członków rodziny (tj. współmałżonków oraz nieletnie dzieci, niebędące w związku małżeńskim), którzy legitymują się obywatelstwem innym niż osoba podlegająca readmisji i nie posiadają niezależnego prawa pobytu w państwie składającym wniosek.

- Obowiązek readmisji na swoje terytorium obywateli państw trzecich i bezpaństwowców (art. 3) wiąże się z następującymi warunkami wstępnymi: a) dana osoba posiada bądź posiadała w momencie wjazdu ważną wizę lub dokument pobytowy wydane przez państwo rozpatrujące wniosek lub b) dana osoba bezprawnie i bezpośrednio wjechała na terytorium państwa składającego wniosek po pobycie na terytorium państwa rozpatrującego wniosek bądź po tranzycie przez terytorium tego państwa. Z obowiązków tych wyłączone są osoby podróżujące tranzytem lotniczym i wszystkie osoby, którym państwo składające wniosek wydało wizę lub dokument pobytowy przed lub po ich wjeździe na jego terytorium.

- Byłych obywateli Socjalistycznej Federalnej Republiki Jugosławii, którzy nie uzyskali żadnego innego obywatelstwa, uznaje się za odrębną kategorię osób (art. 3 ust. 3). Była Jugosłowiańska Republika Macedonii zgadza się na ich readmisję, jeśli spełnione są dwa warunki: ich miejsce urodzenia znajdowało się na terytorium Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, jak również ich miejsce stałego pobytu w dniu uzyskania niepodległości przez Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii (tj. 8 września 1991 r.) znajdowało się na terytorium tego państwa. Specjalne warunki readmisji tej kategorii osób przyjęto we wszystkich umowach o readmisji z krajami Bałkanów Zachodnich.

- Zarówno w odniesieniu do własnych obywateli, w przypadku upływu określonego terminu, jak również do obywateli krajów trzecich lub bezpaństwowców, we wszystkich przypadkach, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii zgadza się korzystać ze standardowego dokumentu podróży UE do celów wydalenia z kraju (art. 2 ust. 4 i art. 3 ust. 4).

- Sekcja III umowy (art. 6-12 w związku z załącznikami 1-6) zawiera niezbędne ustalenia techniczne dotyczące procedury readmisji (informacje o formie oraz treści wniosku o readmisję, środkach dowodowych, terminach, sposobach przekazywania osób i wykorzystywanych środkach transportu). Procedura jest w pewnym sensie elastyczna, co wynika z faktu, że readmisja nie będzie wymagana w sytuacji, gdy osoba podlegająca readmisji jest w posiadaniu ważnego paszportu krajowego i – w przypadku obywateli państwa trzeciego – posiada także ważną wizę lub ważne dokument pobytowy wydane przez państwo, które ma taką osobę ponownie przyjąć na swoje terytorium (art. 6 ust. 2). W art. 6 ust. 3 mowa jest o kolejnym ważnym elemencie proceduralnym, tzw. procedurze przyspieszonej, której stosowanie uzgodniono w odniesieniu do osób zatrzymanych w rejonie przygranicznym. tzn. w regionie rozciągającym się na obszarze 30 km od wspólnej granicy lądowej między państwem członkowskim i Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii lub też obszar międzynarodowych portów lotniczych państw członkowskich albo Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii. Zgodnie z zasadami procedury przyspieszonej wnioski o readmisję należy składać i odpowiedzi na nie udzielać w ciągu 2 dni roboczych, podczas gdy przy normalnej procedurze termin rozpatrzenia wniosku wynosi 14 dni kalendarzowych.

- Jedna z sekcji umowy dotyczy również operacji tranzytowych (art. 13 i 14 w powiązaniu z załącznikiem 7).

- Artykuły 15-17 zawierają niezbędne ustalenia w sprawie kosztów, ochrony danych i stosowania umowy w kontekście innych zobowiązań międzynarodowych.

- Utworzony zostanie Wspólny Komitet ds. Readmisji, którego zadania i uprawnienia określono w art. 18.

- Aby umowę można było stosować w praktyce, w art. 19 przyznaje się Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii możliwość zawarcia dwustronnych protokołów wykonawczych z poszczególnymi państwami członkowskimi. Związek między dwustronnymi protokołami wykonawczymi oraz innymi obowiązującymi dwustronnymi umowami o readmisji między Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii i poszczególnymi państwami członkowskimi a niniejszą umową wyjaśniono w art. 20.

- Postanowienia końcowe (art. 21-23) zawierają niezbędne zasady dotyczące wejścia w życie umowy, czasu jej obowiązywania, ewentualnych zmian do niej, warunków jej zawieszenia i rozwiązania oraz statusu prawnego załączników do umowy.

- Szczególną sytuację Danii uwzględniono w preambule, w art. 1 lit. e), art. 21 ust. 2 oraz we wspólnej deklaracji dołączonej do umowy. Podobnie we wspólnych deklaracjach do umowy uwzględniono fakt włączenia Norwegii, Islandii i Szwajcarii we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen.

III. Wnioski

W świetle powyższych ustaleń Komisja proponuje, aby Rada:

- przyjęła decyzję o podpisaniu umowy w imieniu Wspólnoty i upoważniła przewodniczącego Rady do wyznaczenia w tym celu należycie umocowanej osoby (lub osób);

- zatwierdziła, po konsultacji z Parlamentem Europejskim, załączony tekst umowy o readmisji między Wspólnotą Europejską i Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii.

2007/0147 (CNS)

Wniosek dotyczący

DECYZJI RADY

dotycząca podpisania umowy o readmisji między Wspólnotą Europejską i Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 63 ust. 3 lit. b) w powiązaniu z art. 300 ust. 2 akapit pierwszy zdanie pierwsze,

uwzględniając wniosek Komisji [2],

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Decyzją z dnia 13 listopada 2006 r. Rada upoważniła Komisję do podjęcia negocjacji dotyczących umowy o readmisji między Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii.

(2) Negocjacje w sprawie umowy toczyły się między 30 listopada 2006 r. a 12 kwietnia 2007 r.

(3) Umowa parafowana w Brukseli dnia 12 kwietnia 2007 r. powinna zostać podpisana, z zastrzeżeniem możliwości jej zawarcia w późniejszym terminie.

(4) Zgodnie z art. 3 Protokołu w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Zjednoczone Królestwo powiadomiło o woli uczestniczenia w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji.

(5) Zgodnie z art. 3 Protokołu w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Irlandia powiadomiła o woli uczestniczenia w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji.

(6) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i w związku z tym nie jest nią związana ani jej nie podlega,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł

Niniejszym upoważnia się przewodniczącego Rady do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania w imieniu Wspólnoty Europejskiej umowy o readmisji między Wspólnotą Europejską i Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z zastrzeżeniem możliwości jej zawarcia w późniejszym terminie.

Sporządzono w Brukseli dnia …..… 2007 r.

W imieniu Rady

Przewodniczący

2007/0147 (CNS)

Wniosek dotyczący

DECYZJI RADY

dotycząca zawarcia umowy o readmisji między Wspólnotą Europejską i Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 63 ust. 3 lit. b) w powiązaniu z art. 300 ust. 2 akapit pierwszy zdanie pierwsze oraz art. 300 ust. 3 akapit pierwszy,

uwzględniając wniosek Komisji [3],

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [4],

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Komisja wynegocjowała w imieniu Wspólnoty Europejskiej umowę o readmisji między Wspólnotą Europejską i Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii.

(2) Umowa została podpisana w imieniu Wspólnoty Europejskiej w dniu … 2007 r., z zastrzeżeniem możliwości jej zawarcia w późniejszym terminie, zgodnie z decyzją Rady …../…/WE z dnia [….] r.

(3) Umowa powinna zostać zatwierdzona.

(4) Na mocy umowy ustanawia się Wspólny Komitet ds. Readmisji, który może przyjąć swój regulamin wewnętrzny. Celowe jest wprowadzenie uproszczonej procedury ustalania stanowiska Wspólnoty w tym przypadku.

(5) Zgodnie z art. 3 Protokołu w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Zjednoczone Królestwo powiadomiło o woli uczestniczenia w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji.

(6) Zgodnie z art. 3 Protokołu w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Irlandia powiadomiła o woli uczestniczenia w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji.

(7) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i w związku z tym nie jest nią związana ani jej nie podlega,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się w imieniu Wspólnoty Europejskiej umowę o readmisji między Wspólnotą Europejską i Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii.

Tekst umowy załączony jest do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Przewodniczący Rady przekazuje powiadomienie przewidziane w art. 22 ust. 2 umowy [5].

Artykuł 3

Komisja reprezentuje Wspólnotę we Wspólnym Komitecie ds. Readmisji, ustanowionym na mocy art. 18 umowy.

Artykuł 4

Stanowisko Wspólnoty w ramach Wspólnego Komitetu ds. Readmisji w sprawie przyjęcia jego regulaminu zgodnie z wymogami art. 18 ust. 5 umowy przyjmuje Komisja po konsultacji ze specjalnym komitetem wyznaczonym przez Radę.

Artykuł 5

Niniejszą decyzję publikuje się w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia …..… 2007 r.

W imieniu Rady

Przewodniczący

Załącznik

UMOWA

między Wspólnotą Europejską i Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii

o readmisji osób przebywających nielegalnie

WYSOKIE UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY,

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA, zwana dalej „Wspólnotą”,

oraz

BYŁA JUGOSŁOWIAŃSKA REPUBLIKA MACEDONII,

kierując się chęcią zacieśnienia współpracy w celu skuteczniejszego zwalczania nielegalnej imigracji,

pragnąc ustanowić w drodze niniejszej umowy oraz na zasadzie wzajemności szybkie i skuteczne procedury ustalania tożsamości i organizowania bezpiecznego i zgodnego z przepisami powrotu osób, które nie spełniają warunków wjazdu, przebywania lub pobytu na terytorium Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii bądź jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub przestały spełniać te warunki, oraz aby ułatwić tranzyt takich osób w duchu współpracy;

podkreślając, że niniejsza umowa nie narusza praw, obowiązków i zakresu odpowiedzialności Wspólnoty, państw członkowskich Unii Europejskiej i Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii wynikających z prawa międzynarodowego oraz w szczególności z europejskiej konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z dnia 4 listopada 1950 r. i Konwencji dotyczącej statusu uchodźców z dnia 28 lipca 1951 r.;

zważywszy, że postanowienia niniejszej umowy, wchodzącej w zakres tytułu IV Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, nie mają zastosowania do Królestwa Danii zgodnie z Protokołem w sprawie stanowiska Danii załączonym do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską,

uwzględniając art. 76 ust. 2 układu o stabilizacji i stowarzyszeniu [6], który nakłada na jego strony obowiązek zawarcia, na stosowny wniosek, umowy o readmisji.

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Definicje

Na potrzeby niniejszej umowy:

(a) „Umawiające się Strony” oznaczają Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii i Wspólnotę;

(b) „readmisja” oznacza przekazanie przez państwo składające wniosek i przyjęcie przez państwo rozpatrujące wniosek osób (własnych obywateli państwa rozpatrującego wniosek, obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców), w stosunku do których ustalono, że nielegalnie wjechali, przebywali lub zamieszkiwali na terytorium państwa składającego wniosek, zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy.

(c) „obywatel Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii” oznacza każdą osobę, która posiada obywatelstwo Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii zgodnie z jej przepisami prawnymi;

(d) „obywatel państwa członkowskiego” oznacza każdą osobę, która posiada obywatelstwo państwa członkowskiego w rozumieniu definicji przyjętej na potrzeby Wspólnoty;

(e) „państwo członkowskie” oznacza każde państwo członkowskie Unii Europejskiej z wyjątkiem Królestwa Danii;

(f) „obywatel państwa trzeciego” oznacza każdą osobę, która posiada obywatelstwo inne niż obywatelstwo Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii czy też obywatelstwo jednego z państw członkowskich;

(g) „bezpaństwowiec” oznacza każdą osobę nieposiadającą obywatelstwa;

(h) „dokument pobytowy” oznacza wszelkiego rodzaju zezwolenie wydane przez Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii lub jedno z państw członkowskich uprawniające daną osobę do przebywania na terytorium tych krajów. Pojęcie to nie obejmuje czasowych zezwoleń na pobyt na terytorium tych krajów w związku z rozpatrywaniem wniosku o azyl lub dokument pobytowy;

(i) „wiza” oznacza zezwolenie wydane lub decyzję podjętą przez Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii lub jedno z państw członkowskich, wymagane w związku z wjazdem na terytorium Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii lub jednego z państw członkowskich albo tranzytem przez terytorium tych krajów. Niniejsza definicja nie obejmuje lotniskowej wizy tranzytowej;

(j) „państwo składające wniosek” oznacza państwo (Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii lub jedno z państw członkowskich), które składa wniosek o readmisję zgodnie z art. 7 lub wniosek tranzytowy zgodnie z art. 14 niniejszej umowy;

(k) „państwo rozpatrujące wniosek” oznacza państwo (Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii lub jedno z państw członkowskich), do którego skierowany jest wniosek o readmisję zgodnie z art. 7 lub wniosek tranzytowy zgodnie z art. 14 niniejszej umowy;

(l) „właściwy organ” oznacza krajowy organ Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii lub jednego z państw członkowskich, któremu powierzono zadanie wdrożenia niniejszej umowy zgodnie z jej art. 19 ust. 1 lit. a);

(m) „region przygraniczny” oznacza region rozciągający się na obszarze 30 km od wspólnej granicy lądowej między państwem członkowskim i Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii lub też obszar międzynarodowych portów lotniczych państw członkowskich albo Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.

(n) „tranzyt” oznacza przejazd obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca przez terytorium państwa rozpatrującego wniosek podczas podróży z państwa składającego wniosek do kraju przeznaczenia.

Sekcja I.

Obowiązki Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii w zakresie readmisji

Artykuł 2

Readmisja własnych obywateli

(1) Była Jugosłowiańska Republika Macedonii dokonuje readmisji, na wniosek państwa członkowskiego i bez żadnych dodatkowych formalności, innych niż te przewidziane w niniejszej Umowie, wszystkich osób, które nie spełniają przewidzianych przepisami warunków wjazdu, przebywania lub pobytu na terytorium państwa członkowskiego składającego wniosek, lub przestały spełniać takie warunki, o ile zostało udowodnione lub istnieje uzasadnione domniemanie na podstawie dostarczonych dowodów prima facie, że osoby takie są obywatelami Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.

(2) Była Jugosłowiańska Republika Macedonii dokonuje również readmisji, w miarę możliwości równoczesnej:

– niebędących w związku małżeńskim i mających nie więcej niż 18 lat dzieci osób, o których mowa w ust. 1, niezależnie od ich miejsca urodzenia czy ich obywatelstwa, chyba że mają one niezależne prawo pobytu na terytorium państwa członkowskiego składającego wniosek;

– legitymujących się innym obywatelstwem współmałżonków osób, o których mowa w ust. 1, o ile mają oni prawo wjazdu i pobytu bądź przyznaje się im prawo wjazdu i pobytu na terytorium Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, chyba że mają niezależne prawo pobytu w państwie członkowskim składającym wniosek.

(3) Była Jugosłowiańska Republika Macedonii dokonuje także readmisji osób, które wraz z wjazdem na terytorium państwa członkowskiego zrzekły się obywatelstwa Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, chyba że osoby takie otrzymały ze strony tego państwa członkowskiego przynajmniej zapewnienie uzyskania naturalizacji.

(4) Po pozytywnym rozpatrzeniu przez Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii wniosku o readmisję właściwa misja dyplomatyczna lub urząd konsularny Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii bezzwłocznie i nie później niż w ciągu 3 dni roboczych wydaje dokument podróży wymagany do powrotu danej osoby, którego okres ważności wynosi 30 dni. Jeżeli z przyczyn prawnych lub faktycznych dana osoba nie może zostać przekazana w okresie ważności pierwotnie wydanego dokumentu podróży, właściwa misja dyplomatyczna lub urząd konsularny Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii wydaje w ciągu 14 dni kalendarzowych nowy dokument podróży z takim samym okresem ważności. Jeżeli w ciągu 14 dni kalendarzowych Była Jugosłowiańska Republika Macedonii nie wyda nowego dokumentu podróży, uznaje się, że do celów wydalenia z kraju akceptuje ona standardowy dokument podróży wydawany przez UE [7].

(5) W przypadku gdy osoba podlegająca readmisji oprócz obywatelstwa państwa rozpatrującego wniosek posiada także obywatelstwo państwa trzeciego, państwo członkowskie składające wniosek bierze pod uwagę wolę danej osoby co do wyboru państwa, do którego ma nastąpić jej readmisja.

Artykuł 3

Readmisja obywateli państw trzecich i bezpaństwowców

(1) Na wniosek państwa członkowskiego i bez żadnych dodatkowych formalności, innych niż przewidziane w niniejszej Umowie, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii dokonuje readmisji wszystkich obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, którzy nie spełniają obowiązujących warunków prawnych wjazdu, przebywania i pobytu na terytorium państwa członkowskiego składającego wniosek, lub przestali spełniać takie warunki, o ile zostało udowodnione lub istnieje uzasadnione domniemanie na podstawie dostarczonych dowodów prima facie, że takie osoby:

a) posiadają, bądź posiadały w momencie wjazdu ważną wizę lub dokument pobytowy wydane przez Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii; lub

b) bezprawnie i bezpośrednio wjechały na terytorium danego państwa członkowskiego po pobycie na terytorium Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii bądź po tranzycie przez jej terytorium.

(2) Obowiązek readmisji określony w ust. 1 nie ma zastosowania, gdy:

a) obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec przebywa na terenie międzynarodowego portu lotniczego w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii jedynie przejazdem w związku z tranzytem lotniczym; lub

b) państwo członkowskie składające wniosek wydało obywatelowi państwa trzeciego lub bezpaństwowcowi wizę lub dokument pobytowy przed wjazdem tej osoby na swoje terytorium lub po wjeździe, chyba że:

– osoba taka jest w posiadaniu wizy lub dokumentu pobytowego wydanych przez Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii, których okres ważności upływa w późniejszym terminie; lub

– taka osoba uzyskała wizę lub dokument pobytowy od państwa składającego wniosek na podstawie podrobionych lub sfałszowanych dokumentów, bądź składając nieprawdziwe oświadczenia, i dana osoba przybywa na terytorium Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii lub w związku z tranzytem przemieszcza się przez jej terytorium; lub

– osoba taka nie spełnia żadnych warunków związanych z wydaniem wizy i osoba taka przebywa na terytorium Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii lub w związku z tranzytem przemieszcza się przez jej terytorium.

(3) Na wniosek państwa członkowskiego Była Jugosłowiańska Republika Macedonii dokonuje także readmisji byłych obywateli Socjalistycznej Federalnej Republiki Jugosławii, którzy nie uzyskali żadnego innego obywatelstwa i których miejsce urodzenia i miejsce stałego pobytu znajdowały się w dniu 8 września 1991 r. na terytorium Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii.

(4) Po pozytywnym rozpatrzeniu przez Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii wniosku o readmisję w razie potrzeby państwo członkowskie składające wniosek wydaje osobie, na readmisję której wyrażono zgodę, standardowy dokument podróży UE do celów wydalenia z kraju [8].

Sekcja III.

Obowiązki Wspólnoty w zakresie readmisji

Artykuł 4

Readmisja własnych obywateli

(1) Państwo członkowskie dokonuje readmisji, na wniosek Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii i bez żadnych dodatkowych formalności, innych niż te przewidziane w niniejszej Umowie, wszystkich osób, które nie spełniają przewidzianych przepisami warunków wjazdu, przebywania lub pobytu na terytorium Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, lub przestały spełniać takie warunki, o ile zostało udowodnione lub istnieje uzasadnione domniemanie na podstawie dostarczonych dowodów prima facie, że osoby takie są obywatelami tego państwa członkowskiego.

(2) Była Jugosłowiańska Republika Macedonii dokonuje również readmisji, w miarę możliwości równoczesnej:

– niebędących w związku małżeńskim i mających nie więcej niż 18 lat dzieci osób, o których mowa w ust. 1, niezależnie od ich miejsca urodzenia czy ich obywatelstwa, chyba że mają one niezależne prawo pobytu na terytorium Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii;

– legitymujących się innym obywatelstwem współmałżonków osób, o których mowa w ust. 1, o ile mają oni prawo wjazdu i pobytu bądź przyznaje się im prawo wjazdu i pobytu na terytorium państwa członkowskiego rozpatrującego wniosek, chyba że mają niezależne prawo pobytu w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii;

(3) Państwo członkowskie dokonuje także readmisji osób, które wraz z wjazdem na terytorium Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii zrzekły się obywatelstwa państwa członkowskiego, chyba że osoby takie otrzymały ze strony Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii przynajmniej gwarancję uzyskania naturalizacji.

(4) Po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku o readmisję przez rozpatrujące wniosek państwo członkowskie, właściwa misja dyplomatyczna lub urząd konsularny tego państwa członkowskiego bezzwłocznie i nie później niż w ciągu 3 dni roboczych wydaje wymagany do powrotu podlegającej readmisji osoby dokument podróży, którego okres ważności wynosi 30 dni. Jeżeli z przyczyn prawnych lub faktycznych dana osoba nie może zostać przekazana w okresie ważności pierwotnie wydanego dokumentu podróży, właściwa misja dyplomatyczna lub urząd konsularny państwa członkowskiego rozpatrującego wniosek wydaje w ciągu 14 dni kalendarzowych nowy dokument podróży z takim samym okresem ważności.

(5) W przypadku gdy osoba podlegająca readmisji oprócz obywatelstwa państwa członkowskiego rozpatrującego wniosek posiada także obywatelstwo państwa trzeciego, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii bierze pod uwagę wolę danej osoby co do wyboru państwa, do którego ma nastąpić jej readmisja.

Artykuł 5

Readmisja obywateli państw trzecich i bezpaństwowców

(1) Państwo członkowskie dokonuje readmisji, na wniosek Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii i bez żadnych dodatkowych formalności, innych niż te przewidziane w niniejszej Umowie, wszystkich obywateli państw trzecich i bezpaństwowców, którzy nie spełniają przewidzianych przepisami warunków wjazdu, przebywania lub pobytu na terytorium Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, lub przestali spełniać takie warunki, o ile zostało udowodnione lub istnieje uzasadnione domniemanie na podstawie dostarczonych dowodów prima facie, że takie osoby:

a) posiadają, bądź posiadały w momencie wjazdu ważną wizę lub dokument pobytowy wydane przez państwo członkowskie rozpatrujące wniosek; lub

b) bezprawnie i bezpośrednio wjechały na terytorium Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii po pobycie na terytorium państwa członkowskiego rozpatrującego wniosek bądź po tranzycie przez jego terytorium.

(2) Obowiązek readmisji określony w ust. 1 nie ma zastosowania, gdy:

a) obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec przebywa na terenie międzynarodowego portu lotniczego w państwie członkowskim rozpatrującym wniosek jedynie przejazdem w związku z tranzytem lotniczym; lub

b) Była Jugosłowiańska Republika Macedonii wydała obywatelowi państwa trzeciego lub bezpaństwowcowi wizę lub dokument pobytowy przed wjazdem tej osoby na swoje terytorium lub po wjeździe, chyba że:

– osoba taka jest w posiadaniu wizy lub dokumentu pobytowego wydanych przez państwo członkowskie rozpatrujące wniosek, których okres ważności upływa w późniejszym terminie; lub

– taka osoba uzyskała wizę lub dokument pobytowy od Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii na podstawie podrobionych lub sfałszowanych dokumentów, bądź składając nieprawdziwe oświadczenia, i dana osoba przybywa na terytorium państwa członkowskiego rozpatrującego wniosek lub w związku z tranzytem przemieszcza się przez jego terytorium; lub

– osoba taka nie spełnia żadnych warunków związanych z wydaniem wizy i osoba taka przebywa na terytorium państwa członkowskiego rozpatrującego wniosek lub w związku z tranzytem przemieszcza się przez jej terytorium.

(3) Obowiązek readmisji, o którym mowa w ust. 1, dotyczy tego państwa członkowskiego, które wydało wizę lub dokument pobytowy. Jeśli wizę lub dokument pobytowy wydały dwa państwa członkowskie lub więcej, obowiązek readmisji określony w ust. 1 stosuje się do tego państwa członkowskiego, które wydało dokument o dłuższym okresie ważności, lub jeśli okres ważności jednego lub kilku z takich dokumentów upłynął, dokument, który jest nadal ważny. Jeżeli upłynął okres ważności wszystkich dokumentów, obowiązek readmisji określony w ust. 1 stosuje się do tego państwa członkowskiego, które wydało dokument z najpóźniejszą datą ważności. Jeżeli nie da się tego ustalić, obowiązek readmisji określony w ust. 1 stosuje się do tego państwa członkowskiego, które dana osoba opuściła najpóźniej.

(4) Po pozytywnym rozpatrzeniu przez dane państwo członkowskie wniosku o readmisję Była Jugosłowiańska Republika Macedonii w razie potrzeby wydaje osobie, na readmisję której wyrażono zgodę, dokument podróży wymagany do powrotu tej osoby.

Sekcja III. Procedura readmisji

Artykuł 6

Zasady

(1) Z zastrzeżeniem postanowień art. 6 ust. 2, przekazanie osoby, która ma podlegać readmisji na podstawie jednego z obowiązków określonych w art. 2-5, wymaga złożenia wniosku o readmisję do właściwego organu państwa rozpatrującego wniosek.

(2) Złożenie wniosku o readmisję nie jest konieczne, jeżeli osoba, która ma podlegać readmisji, posiada ważny dokument podróży oraz, w odpowiednich przypadkach, ważną wizę lub dokument pobytowy wydane przez państwo rozpatrujące wniosek.

(3) Jeśli daną osobę zatrzymano w rejonie przygranicznym (włączając w to porty lotnicze) państwa składającego wniosek po tym, jak bezprawnie przekroczyła granicę, przybywając bezpośrednio z terytorium państwa rozpatrującego wniosek, państwo składające wniosek może złożyć wniosek o readmisję w ciągu 2 dni roboczych od daty zatrzymania tej osoby (procedura przyspieszona).

Artykuł 7

Wniosek o readmisję

(1) Wniosek o readmisję w miarę możliwości powinien zawierać następujące informacje:

a) dane określające tożsamość osoby, która ma podlegać readmisji (np. imiona, nazwiska, datę i – w miarę możliwości - miejsce urodzenia oraz ostatnie miejsce pobytu, jak również dane określające tożsamość jej rodziców), a w stosownych przypadkach także dane określające tożsamość nieletnich dzieci niebędących w związku małżeńskim i/lub małżonków;

b) wskazanie środków, na podstawie których przedstawiony zostanie dowód lub dowód prima facie, potwierdzające obywatelstwo, tranzyt, spełnienie warunków readmisji obywateli państw trzecich i bezpaństwowców, a także bezprawny wjazd i pobyt.

c) zdjęcie osoby, która ma podlegać readmisji

(2) Wniosek o readmisję w miarę możliwości powinien również zawierać następujące informacje:

a) oświadczenie stwierdzające, że osoba, która ma być przekazana, może potrzebować pomocy lub opieki, pod warunkiem że osoba ta wyraziła jednoznaczną zgodę na takie oświadczenie;

b) wszelkie inne środki ochrony, bezpieczeństwa bądź informacje dotyczące stanu zdrowia danej osoby, jakie mogą być niezbędne w poszczególnych przypadkach przekazywania.

(3) Wspólny wzór, który ma być używany dla wniosków o readmisję, jest załączony jako załącznik 6 do niniejszej Umowy.

Artykuł 8

Środki dowodowe potwierdzające obywatelstwo

(1) Bez uszczerbku dla właściwych przepisów krajowych, dowód potwierdzający obywatelstwo zgodnie z art. 2 ust. 1 i art. 4 ust. 1 można przedstawić za pomocą dokumentów wymienionych w załączniku 1 do niniejszej Umowy. Jeżeli przedstawiono takie dokumenty, państwa członkowskie i Była Jugosłowiańska Republika Macedonii wzajemnie uznają obywatelstwo bez prowadzenia dalszego dochodzenia.. Dowód potwierdzający obywatelstwo nie może być oparty na fałszywych dokumentach.

(2) Dowód prima facie potwierdzający obywatelstwo zgodnie z art. 2 ust. 1 i art. 4 ust. 1 można przedstawić w szczególności za pomocą dokumentów wymienionych w załączniku 2 do niniejszej Umowy, nawet gdy upłynął ich okres ważności. Jeżeli przedstawiono takie dokumenty, państwa członkowskie i Była Jugosłowiańska Republika Macedonii przyjmują domniemanie, że obywatelstwo zostało ustalone, chyba że posiadają dowody wskazujące na co innego. Dowód prima facie potwierdzający obywatelstwo nie może być oparty na fałszywych dokumentach.

(3) Jeśli nie można okazać żadnego z dokumentów wymienionych w załączniku 1 lub 2, właściwe przedstawicielstwa i konsulaty dyplomatyczne danego rozpatrującego wniosek państwa na wniosek podejmują czynności zmierzające do przeprowadzenia bez zbędnej zwłoki, najpóźniej w ciągu 3 dni kalendarzowych od daty złożenia wniosku, rozmowy z osobą, która ma podlegać readmisji, w celu ustalenia jej obywatelstwa.

Artykuł 9

Środki dowodowe dotyczące obywateli państw trzecich i bezpaństwowców

(1) Dowody potwierdzające warunki readmisji obywateli państw trzecich i bezpaństwowców ustanowione w art. 3 ust. 1 i art. 5 ust. 1 oparte są w szczególności na środkach dowodowych wymienionych w załączniku 3 do niniejszej Umowy; nie mogą się one opierać na fałszywych dokumentach. Państwa członkowskie i Była Jugosłowiańska Republika Macedonii wzajemnie uznają wszelkie takie dowody bez prowadzenia dalszego dochodzenia.

(2) Dowody prima facie potwierdzające warunki readmisji obywateli państw trzecich i bezpaństwowców ustanowione w art. 3 ust. 1 i art. 5 ust. 1 oparte są w szczególności na środkach dowodowych wymienionych w załączniku 4 do niniejszej Umowy; nie mogą się one opierać na fałszywych dokumentach. W przypadku przedstawienia takich dowodów prima facie państwa członkowskie i Była Jugosłowiańska Republika Macedonii przyjmują domniemanie, że warunki zostały spełnione, chyba że posiadają dowody wskazujące na co innego.

(3) O bezprawnym charakterze wjazdu, przebywania lub pobytu decyduje brak w dokumentach podróży danej osoby koniecznej wizy lub innego dokumentu pobytowego na terytorium państwa składającego wniosek. Dowodem prima facie bezprawnego wjazdu, przebywania lub pobytu jest także oświadczenie państwa składającego wniosek, że dana osoba nie posiada niezbędnych dokumentów podróży, wizy lub dokumentu pobytowego.

(4) Dowody potwierdzające warunki readmisji byłych obywateli Socjalistycznej Federalnej Republiki Jugosławii ustanowione w art. 3 ust. 3 oparte są w szczególności na środkach dowodowych wymienionych w załączniku 5 do niniejszej Umowy; nie mogą się one opierać na fałszywych dokumentach. W przypadku przedstawienia takich dowodów prima facie państwa członkowskie i Była Jugosłowiańska Republika Macedonii uznają warunki za ustalone, chyba że posiadają dowody wskazujące na co innego.

(5) Jeśli nie można okazać żadnego z dokumentów wymienionych w załączniku 5, właściwe przedstawicielstwa i konsulaty dyplomatyczne Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii na wniosek podejmują czynności zmierzające do przeprowadzenia bez zbędnej zwłoki, najpóźniej w ciągu 3 dni kalendarzowych od daty złożenia wniosku, rozmowy z osobą, która ma podlegać readmisji, w celu ustalenia jej obywatelstwa.

Artykuł 10

Terminy

(1) Właściwy organ państwa składającego wniosek musi złożyć wniosek o readmisję do właściwego organu państwa rozpatrującego wniosek w ciągu jednego roku od daty uzyskania informacji, że obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec nie spełnia obowiązujących warunków wjazdu, przebywania lub pobytu bądź przestał spełniać takie warunki. Jeśli istnieją prawne lub faktyczne przeszkody uniemożliwiające złożenie wniosku w terminie, na wniosek państwa składającego wniosek termin ten przedłuża się, ale wyłącznie do czasu ustąpienia przeszkód.

(2) Odpowiedź na wniosek o readmisję musi mieć formę pisemną i udziela się jej

– w ciągu 2 dni roboczych, w przypadku gdy wniosek złożono w ramach procedury przyspieszonej (art. 6 ust. 3);

– w ciągu 14 dni kalendarzowych w pozostałych przypadkach.

Terminy te rozpoczynają swój bieg w dniu otrzymania wniosku o readmisję. W przypadku braku odpowiedzi w tych terminach, zgodę na przekazanie danej osoby uznaje się za udzieloną.

(3) Odrzucenie wniosku o readmisję należy uzasadnić.

(4) Po uzyskaniu zgody bądź w stosownych przypadkach po upływie terminów określonych w ust. 2 przekazanie danych osób następuje bezzwłocznie, najpóźniej w ciągu trzech miesięcy. Na prośbę państwa składającego wniosek termin ten jest przedłużany o czas potrzebny do usunięcia przeszkód prawnych lub praktycznych.

Artykuł 11

Formy przekazania i rodzaje transportu

(1) Przed przekazaniem danej osoby właściwe organy Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii i odnośnego państwa członkowskiego dokonują z odpowiednim wyprzedzeniem uzgodnień na piśmie co do daty przekazania, miejsca wjazdu, ewentualnej eskorty i innych szczegółów przekazania.

(2) Transport może się odbyć drogą powietrzną lub lądową. W przypadku przekazania danej osoby drogą lotniczą nie ma obowiązku korzystania z usług krajowych przewoźników Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii lub państw członkowskich; można korzystać zarówno z regularnych, jak i czarterowych połączeń lotniczych. W przypadku przekazania odbywającego pod eskortą, nie musi się ona ograniczać do uprawnionych osób z państwa składającego wniosek, jednak osoby takie muszą pochodzić z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii lub jednego z państw członkowskich.

Artykuł 12

Omyłkowa readmisja

Państwo składające wniosek ponownie przyjmuje każdą osobę przyjętą w ramach readmisji przez państwo rozpatrujące wniosek, jeżeli w okresie 3 miesięcy po przekazaniu tej osoby ustalono, że wymogi określone w art. 2-5 niniejszej Umowy nie są spełnione.

W takich przypadkach postanowienia proceduralne niniejszej Umowy stosuje się z uwzględnieniem niezbędnych zmian oraz przekazuje wszystkie dostępne informacje dotyczące tożsamości i obywatelstwa osoby, która ma być ponownie przyjęta.

Sekcja IV. Operacje Tranzytu

Artykuł 13

Zasady

(1) Państwa członkowskie oraz Była Jugosłowiańska Republika Macedonii ograniczają tranzyt obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców do przypadków, gdy niemożliwe jest przewiezienie ich bezpośrednio do państwa będącego miejscem przeznaczenia.

(2) Była Jugosłowiańska Republika Macedonii zezwala na przejazd obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców przez swoje terytorium na wniosek państwa członkowskiego, a państwo członkowskie zezwala na przejazd obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców przez swoje terytorium na wniosek Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, pod warunkiem, że zapewniono dalszą podróż przez ewentualne inne państwa tranzytu oraz readmisję przez kraj przeznaczenia.

(3) Była Jugosłowiańska Republika Macedonii lub państwo członkowskie mogą nie zezwolić na tranzyt przez swoje terytorium:

a) jeśli obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec narażony jest w państwie będącym miejscem przeznaczenia lub w innym państwie tranzytu na realne ryzyko tortur, nieludzkiego lub poniżającego traktowania czy ukarania, karę śmierci lub prześladowania ze względu na rasę, religię, narodowość, przynależność do określonej grupy społecznej lub przekonania polityczne;

b) jeśli obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec podlega sankcjom karnym w państwie rozpatrującym wniosek lub innym państwie tranzytu; lub

c) ze względu na zdrowie publiczne, bezpieczeństwo wewnętrzne, porządek publiczny lub inne narodowe interesy państwa rozpatrującego wniosek.

(4) Była Jugosłowiańska Republika Macedonii lub państwo członkowskie mogą cofnąć każde zezwolenie, jeśli po jego wydaniu wystąpią lub wyjdą na jaw okoliczności wymienione w ust. 3, stanowiące przeszkodę w przeprowadzeniu operacji tranzytu, lub jeśli przestanie być zapewniona dalsza podróż przez inne państwa tranzytu lub readmisja przez państwo będące miejscem przeznaczenia. W takim wypadku państwo składające wniosek, w razie konieczności i bezzwłocznie, przyjmuje z powrotem danego obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca.

Artykuł 14

Procedura tranzytowa

(1) Wniosek o tranzyt musi zostać złożony na piśmie do właściwego organu państwa rozpatrującego wniosek i musi zawierać następujące informacje:

a) rodzaj tranzytu (powietrzny lub lądowy), inne możliwe państwa tranzytu i przewidziany końcowy cel podróży;

b) szczegółowe informacje o danej osobie (np. imię, nazwisko, nazwisko panieńskie, inne używane imiona/nazwiska lub imiona/nazwiska, pod jakimi dana osoba jest znana lub pseudonimy, datę urodzenia, płeć i – jeśli to możliwe – miejsce urodzenia, obywatelstwo, język ojczysty, rodzaj i numer dokumentu podróży);

c) przewidywane miejsce wjazdu, termin przekazania osoby i ewentualność użycia eskorty;

d) oświadczenie, że z punktu widzenia państwa składającego wniosek spełnione są warunki określone w art. 13 ust. 2 oraz że nie są znane żadne powody mogące uzasadniać odmowę zgodnie z art. 13 ust. 3.

Wspólny wzór wykorzystywany dla wniosków tranzytowych jest załączony jako załącznik 7 do niniejszej Umowy.

(2) Państwo rozpatrujące wniosek powiadamia na piśmie państwo składające wniosek w ciągu 5 dni kalendarzowych o przyjęciu, potwierdzając nazwę miejsca wjazdu i planowany czas odebrania tej osoby, lub też powiadamia o odmowie przyjęcia, podając powody takiej decyzji.

(3) Jeśli tranzyt odbywa się drogą lotniczą, osoba, która podlega readmisji, oraz ewentualne osoby ją eskortujące są zwolnione z obowiązku uzyskania lotniskowych wiz tranzytowych.

(4) Właściwe organy państwa rozpatrującego wniosek, pod warunkiem przeprowadzenia wzajemnych konsultacji, udzielają niezbędnej pomocy przy tranzycie, w szczególności poprzez nadzorowanie osób podlegających readmisji oraz zapewnienie właściwych do tego celu udogodnień.

Sekcja V. Koszty

Artykuł 15

Koszty transportu oraz tranzytu

Bez uszczerbku dla prawa właściwych władz do dochodzenia zwrotu związanych z readmisją kosztów od osoby, która ma podlegać readmisji, lub od stron trzecich, wszystkie koszty transportu poniesione w związku z readmisją i operacjami tranzytu do granicy państwa końcowego przeznaczenia pokrywa zgodnie z niniejszą Umową państwo składające wniosek.

Sekcja VI. Ochrona danych i klauzula braku wpływu

Artykuł 16

Ochrona danych

Przekazanie danych osobowych może mieć miejsce wyłącznie wówczas, gdy jest konieczne do wykonania niniejszej umowy i odbywa się za pośrednictwem właściwych organów Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii lub państwa członkowskiego, zależnie od okoliczności danego przypadku. Przetwarzanie i obsługa danych osobowych w indywidualnym przypadku podlega krajowemu ustawodawstwu Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii a, w przypadku gdy kontrolerem jest właściwy organ państwa członkowskiego, przepisom dyrektywy 95/46/W [9]E oraz ustawodawstwu krajowemu tego państwa członkowskiego przyjętemu zgodnie ze wspomnianą dyrektywą. Dodatkowo mają zastosowanie następujące zasady:

a) dane osobowe muszą być przetwarzane uczciwie i zgodnie z prawem;

b) dane osobowe muszą być zbierane w określonym, jasnym i prawnie dopuszczonym celu związanym z wykonaniem niniejszej Umowy i nie mogą być dalej przetwarzane przez organ przekazujący ani organ, który je przyjmuje, w sposób niezgodny z tym celem;

c) dane osobowe muszą być adekwatne, właściwe i nie powinny być nadmierne w odniesieniu do celu, w jakim zostały zebrane i/lub są dalej przetwarzane; w szczególności przekazane dane osobowe mogą dotyczyć wyłącznie:

– szczegółowych informacji o osobie, która ma zostać przekazana (np. imiona, nazwiska, wszelkie poprzednie imiona i nazwiska, imiona i nazwiska, pod jakimi jest znana, pseudonimy, płeć, stan cywilny, data i miejsce urodzenia oraz obecne i ewentualne poprzednie obywatelstwo);

– paszportu, dowodu tożsamości lub prawa jazdy (numer, okres ważności, datę wystawienia, nazwę organu wystawiającego dokument, miejsce wystawienia);

– miejsc międzylądowań i trasy podróży;

– innych informacji potrzebnych do ustalenia tożsamości osoby, która ma zostać przekazana, lub do zbadania wymogów dotyczących readmisji zgodnie z niniejszą Umową.

d) dane osobowe muszą być dokładne i w razie konieczności aktualizowane;

e) dane osobowe należy przechowywać w formie, która umożliwia identyfikację osób, których dane te dotyczą, przez okres nie dłuższy niż jest to konieczne do realizacji celu, w jakim zostały zebrane lub w jakim są dalej przetwarzane;

f) zarówno właściwy organ, który przekazuje dane osobowe, jak i ten, który je przyjmuje, podejmują wszelkie uzasadnione kroki w celu zapewnienia odpowiednio sprostowania, usunięcia lub zablokowania danych osobowych, w przypadku gdy ich przetwarzanie nie jest zgodne z postanowieniami niniejszego artykułu, w szczególności w przypadku, gdy nie są one adekwatne, dokładne, istotne dla sprawy lub gdy wykraczają poza cel ich przetwarzania. Obejmuje to także obowiązek powiadamiania drugiej strony o wszelkich przypadkach sprostowania, usuwania lub zablokowania danych;

g) organ, który przyjmuje dane, powiadamia organ przekazujący dane na jego wniosek o sposobie wykorzystania przekazanych danych i uzyskanych wynikach;

h) dane osobowe mogą być przekazywane wyłącznie właściwym organom. Udostępnienie otrzymanych danych innym organom wymaga wcześniejszej zgody organu przekazującego;

i) właściwe organy przekazujące i otrzymujące dane osobowe są zobowiązane do prowadzenia pisemnego rejestru przekazywanych i otrzymanych danych.

Artykuł 17

Klauzula braku wpływu

(1) Niniejsza umowa nie ma wpływu na prawa, obowiązki i zakres odpowiedzialności Wspólnoty, państw członkowskich i Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii wynikające z prawa międzynarodowego, w szczególności zaś z:

– Konwencji dotyczącej statusu uchodźców z 28 lipca 1951 r. zmienionej Protokołem z dnia 31 stycznia 1967 r. dotyczącym statusu uchodźców;

– konwencji międzynarodowych określających państwo odpowiedzialne za badanie złożonych wniosków o azyl;

– europejskiej konwencji z 4 listopada 1950 r. o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności;

– konwencji z 10 grudnia 1984 r. w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania;

– konwencji międzynarodowych dotyczących ekstradycji i tranzytu;

– wielostronnych konwencji międzynarodowych i umów o readmisji cudzoziemców.

(2) Żadne postanowienia niniejszej Umowy nie uniemożliwiają powrotu osoby na mocy innych formalnych lub nieformalnych uzgodnień.

Sekcja VII. Wprowadzenie w życie i stosowanie

Artykuł 18

Wspólny Komitet ds. Readmisji

(1) Umawiające się Strony świadczą sobie wzajemnie pomoc prawną w zastosowaniu i wykładni niniejszej Umowy. W tym celu strony ustanawiają Wspólny Komitet ds. Readmisji (dalej zwany „komitetem”), którego zadania będą w szczególności obejmować:

a) nadzorowanie stosowania niniejszej Umowy;

b) podejmowanie decyzji w sprawie zasad wykonawczych niezbędnych do jednolitego stosowania niniejszej umowy;

c) prowadzenie regularnej wymiany informacji na temat protokołów wykonawczych sporządzanych przez poszczególne państwa członkowskie oraz Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii zgodnie z art. 19;

d) zalecanie wprowadzania zmian do niniejszej Umowy i jej załączników;

(2) Decyzje komitetu są wiążące dla Umawiających się Stron.

(3) W skład komitetu wchodzą przedstawiciele Wspólnoty Europejskiej oraz Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii; Wspólnotę reprezentuje Komisja.

(4) Komitet zbiera się w razie potrzeby na wniosek jednej z Umawiających się Stron.

(5) Komitet ustala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 19

Protokoły wykonawcze

(1) Na wniosek państwa członkowskiego lub Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii oraz państwo członkowskie sporządzają protokół wykonawczy zawierający zasady dotyczące:

a) wyznaczania właściwych władz, przejść granicznych i wymiany punktów kontaktowych i języka komunikacji;

b) zasad powrotu w przypadku procedury przyspieszonej;

c) warunków powrotu osób pod eskortą, w tym tranzytu eskortowanych obywateli państw trzecich i bezpaństwowców;

d) środków i dokumentów uzupełniających te wymienione w załącznikach 1-5 do niniejszej Umowy.

(2) Protokoły wykonawcze określone w ust. 1 wchodzą w życie dopiero po ich zgłoszeniu Komitetowi ds. Readmisji, o którym mowa w art. 18.

(3) Była Jugosłowiańska Republika Macedonii zgadza się stosować wszelkie postanowienia protokołu wykonawczego uzgodnionego z jednym państwem członkowskim również w jego stosunkach z każdym innym państwem członkowskim na wniosek tego ostatniego.

Artykuł 20

Związek z dwustronnymi umowami o readmisji

lub uzgodnieniami państw członkowskich

Postanowienia niniejszej umowy stają się nadrzędne wobec postanowień wszelkich dwustronnych umów lub innych uzgodnień dotyczących readmisji osób przebywających bez zezwolenia, które zostały zawarte lub mogą zgodnie z art. 19 niniejszej umowy zostać zawarte przez poszczególne państwa członkowskie oraz Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii w zakresie, w jakim takie postanowienia są niezgodne z postanowieniami niniejszej Umowy.

Sekcja VIII. Przepisy końcowe

Artykuł 21

Terytorialny zakres stosowania

(1) Z zastrzeżeniem postanowień art. 21 ust. 2 niniejszą umowę stosuje się na terytorium Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii oraz wszędzie tam, gdzie ma zastosowanie Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską.

(2) Niniejsza Umowa nie ma zastosowania na terytorium Królestwa Danii.

Artykuł 22

Wejście w życie, czas obowiązywania i rozwiązanie Umowy

(1) Niniejsza Umowa jest ratyfikowana lub zatwierdzona przez Umawiające się Strony zgodnie z ich odpowiednimi procedurami.

(2) Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym Umawiające się Strony dokonają wzajemnego powiadomienia o zakończeniu procedur określonych w ustępie pierwszym.

(3) Niniejsza Umowa jest zawarta na czas nieokreślony.

(4) Każda z Umawiających się Stron może w całości lub częściowo zawiesić na określony czas wykonanie postanowień niniejszej Umowy w odniesieniu do obywateli państw trzecich i bezpaństwowców z przyczyn związanych z bezpieczeństwem lub ochroną ładu publicznego bądź zdrowia publicznego, powiadamiając o takiej decyzji drugą stronę, i po konsultacjach z komitetem określonym w art. 18. Zawieszenie realizacji postanowień umowy wchodzi w życie drugiego dnia po dniu powiadomienia o takiej decyzji.

(5) Każda z Umawiających się Stron może wypowiedzieć niniejszą Umowę, powiadamiając o tym drugą Stronę. Niniejsza umowa przestaje obowiązywać sześć miesięcy po dokonaniu takiego powiadomienia.

Artykuł 23

Załączniki

Załączniki 1- 7 stanowią integralną część niniejszej Umowy.

Sporządzono w ........... dnia ................ r. w dwóch egzemplarzach we wszystkich językach urzędowych Stron, przy czym każda wersja językowa jest na równi autentyczna.

W imieniu Wspólnoty Europejskiej(…) | W imieniu Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii(…) |

Załącznik 1

Wspólny wykaz dokumentów

stanowiących dowód obywatelstwa

(Art. 2 ust. 1, art. 4 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1)

– wszelkiego rodzaju paszporty (paszporty krajowe, dyplomatyczne, służbowe, zbiorowe oraz zastępcze/wydawane w trybie przyśpieszonym);

– dokumenty tożsamości (włączając te wystawione tymczasowo i wstępnie).

– wojskowe dowody tożsamości

– książeczki żeglarskie, legitymacje służbowe kapitanów jednostek morskich;

– zaświadczenie o obywatelstwie do którego dołączono inny dokument tożsamości opatrzony fotografią danej osoby.

Załącznik 2

Wspólny wykaz dokumentów

których przedstawienie jest uznawane za

dowód prima facie obywatelstwa

(Art. 2 ust. 1, art. 4 ust. 1 oraz art. 8 ust. 2)

– fotokopie wszelkich dokumentów wymienionych w załączniku 1 do niniejszej Umowy;

– służbowe książeczki wojskowe lub ich fotokopie;

– prawa jazdy lub ich fotokopie;

– akty urodzenia lub ich fotokopie;

– urzędowe oświadczenia wiarygodnych świadków;

– oświadczenie złożone przez daną osobę i język jakim się ona posługuje, w tym stwierdzony na podstawie oficjalnego testu; na potrzeby niniejszego załącznika, „oficjalny test” oznacza test zlecony lub przeprowadzony przez organy państwa składającego wniosek, zatwierdzony przez państwo rozpatrujące wniosek;

– wszelkie inne dokumenty mogące pomóc w ustaleniu obywatelstwa danej osoby.

– dokumenty wyszczególnione w załączniku 1, które utraciły ważność.

Załącznik 3

Wspólny wykaz dokumentów

które są uznawane za dowód spełnienia warunków dla

Readmisji obywateli państw trzecich i bezpaństwowców

(Art. 3 ust. 1, art. 5 ust. 1 oraz art. 9 ust. 1)

– stempel wjazdu/wyjazdu lub podobne potwierdzenie w dokumencie podróży danej osoby lub inny dowód wjazdu/wyjazdu (np. fotograficzny);

– ważny dokument, np. wiza i/lub dokument pobytowy, wydany przez państwo rozpatrujące wniosek, zezwalające na pobyt na terytorium tego państwa.

– imienne bilety kolejowe i/lub listy pasażerów podróżujących samolotem, pociągiem, autokarem lub statkiem, które wskazują przebywanie i trasę podróży danej osoby na terytorium państwa rozpatrującego wniosek;

– oficjalne oświadczenie złożone przez pracowników służby granicznej, którzy mogą potwierdzić, że dana osoba przekroczyła granicę.

Załącznik 4

Wspólny wykaz dokumentów

które są uznawane za dowód prima facie potwierdzający spełnienie warunków

dla readmisji obywateli państw trzecich i bezpaństwowców

(Art. 3 ust. 1, art. 5 ust. 1 oraz art. 9 ust. 2)

– wydany przez właściwe organy państwa składającego wniosek opis miejsca i okoliczności, w których dana osoba została przejęta po wjeździe na terytorium tego państwa;

– informacje odnoszące się do tożsamości i/lub pobytu osoby dostarczone przez organizację międzynarodową;

– dokumenty oraz wszelkiego rodzaju zaświadczenia lub rachunki (np. rachunki hotelowe, karty przyjęć u lekarzy/dentystów, karty wejścia do instytucji publicznych/prywatnych, umowy wynajmu samochodów, kwity płatności kartą kredytową itd.), które jednoznacznie wskazują, że dana osoba pozostawała na terytorium państwa rozpatrującego wniosek;

– informacje, które wskazują, że dana osoba korzystała z usług pośredników wizowych lub biura podróży;

– oficjalne oświadczenie zainteresowanej osoby złożone w postępowaniu sądowym lub administracyjnym.

Załącznik 5

Wykaz dokumentów

które są uznawane za dowód prima facie potwierdzający spełnienie warunków

dla readmisji byłych obywateli Socjalistycznej Federalnej Republiki Jugosławii

(art. 3 ust. 3, art. 9 ust. 4)

– akty urodzenia (lub ich fotokopie) wydane przez byłą Socjalistyczną Federalną Republikę Jugosławii;

– wydane przez Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii lub byłą Socjalistyczną Federalną Republikę Jugosławii dokumenty urzędowe (lub ich fotokopie) określające miejsce urodzenia i/lub miejsce stałego pobytu zgodnie z wymogami art. 3 ust. 3.

– inne dokumenty lub zaświadczenia (lub ich fotokopie) wskazujące miejsce urodzenia i/lub miejsce stałego pobytu na terytorium Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii ;

– oficjalne oświadczenie zainteresowanej osoby złożone w postępowaniu sądowym lub administracyjnym.

Załącznik 6

(...PICT...)

| [godło Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii |

..............................................................…………................................................................……….… | .................................................................……..(miejscowość i data) |

(oznaczenie właściwego organu państwa składającego wniosek) | |

Numer referencyjny: .............................................……………

Do

................................................................……….… | |

.................................................................……….…................................................................…………(oznaczenie właściwego organu państwa rozpatrującego wniosek) | |

(...PICT...)

WNIOSEK O READMISJĘ

zgodnie z art. 7 Umowy z dnia … r. między

między Wspólnotą Europejską i Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii

o readmisji osób przebywających nielegalnie

(...PICT...)

B. Dane osobowe współmałżonka (w stosownym przypadku)

1. Imię i nazwisko (podkreślić nazwisko):

2. Nazwisko panieńskie:

3. Data i miejsce urodzenia:…………………………............................................................………………………………

4. Płeć i wygląd (wzrost, kolor oczu, znaki szczególne itp.):

…………………………………………………………………………………………...................………………….

5. Znany(-a) również jako (wcześniejsze imiona i nazwiska, inne imiona i nazwiska używane przez daną osobę, imiona i nazwiska, pod jakimi jest znana lub pseudonimy):

...........................................................................................................................………..................……………….

6. Obywatelstwo i język:

...........................................................................................................................………...................………………

C. Dane osobowe dzieci (w stosownym przypadku)

1. Imię i nazwisko (podkreślić nazwisko):

2. Data i miejsce urodzenia:…………………………............................................................………………………………

3. Płeć i wygląd (wzrost, kolor oczu, znaki szczególne itp.):

…………………………………………………………………………………………...................………………….

4. Obywatelstwo i język:

...........................................................................................................................………...................………………

D. Szczególne okoliczności związane z osobą przekazywaną

1. Stan zdrowia:

(np. wskazanie konieczności zapewnienia specjalnej opieki medycznej; łacińska nazwa choroby):

............................................................................................................................................………………………

2. Wskazanie osoby szczególnie niebezpiecznej

(np. podejrzanej o popełnienie poważnego przestępstwa; agresywne zachowanie):

............................................................................................................................................………………………

E. Załączone środki dowodowe

1..................................................................…………(nr paszportu) | ......................................................................…………(data i miejsce wydania) |

..................................................................…………(organ wydający) | ......................................................................………..(data ważności) |

2..................................................................…………(nr dowodu tożsamości) | ......................................................................…………(data i miejsce wydania) |

.................................................................…………(organ wydający) | ......................................................................…………(data ważności) |

3..................................................................…………(nr prawa jazdy) | ......................................................................………...(data i miejsce wydania) |

..................................................................…………(organ wydający) | ......................................................................…………(data ważności) |

4..................................................................…………(nr innego oficjalnego dokumentu) | ......................................................................…………(data i miejsce wydania) |

..................................................................…………(organ wydający) | ......................................................................…………(data ważności) |

F. Uwagi

....................................................................................................................................................................……………

....................................................................................................................................................................……………

……………………………………………………………………………………………………………………………...

...................................................

(podpis) (pieczęć/stempel)

Załącznik 7

(...PICT...)

| [godło Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii |

..............................................................…………................................................................……….. | .................................................................………(miejscowość i data) |

(oznaczenie właściwego organu państwa składającego wniosek) | |

Numer referencyjny:

................................................................…………

Do

................................................................…………. | |

................................................................…………................................................................…………(oznaczenie właściwego organu państwa rozpatrującego wniosek) | |

WNIOSEK TRANZYTOWY

zgodnie z art. 14 Umowy z dnia … r. między

między Wspólnotą Europejską i Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii

o readmisji osób przebywających nielegalnie

Dane osobowe1. Imię i nazwisko (podkreślić nazwisko):.............................................................2. Nazwisko panieńskie:.............................................................3. Data i miejsce urodzenia:............................................................. | Fotografia |

4. Płeć i wygląd (wzrost, kolor oczu, znaki szczególne itp.):

……………………………………………………………………………………………………….

5. Znany(-a) również jako (wcześniejsze imiona i nazwiska, inne imiona i nazwiska używane przez daną osobę, imiona i nazwiska, pod jakimi jest znana lub pseudonimy):

...........................................................................................................................……………….……

6. Obywatelstwo i język:

.............................................................................................................................…………………..

7. Rodzaj i numer dokumentu podróży:

.............................................................................................................................…………

B. Operacja tranzytu

1. Rodzaj tranzytu

drogą lotniczą | drogą lądową |

2. Państwo będące miejscem przeznaczenia

……………………………………………………………………………………………………….

Inne ewentualne państwa tranzytu

…………………………………………………………………………………………………………

4. Planowane miejsca przekroczenia granicy, data i godzina przekazania i ewentualne osoby eskortujące

…………………………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………………………

5. Czy istnieje gwarancja przyjęcia w innym państwie tranzytu i państwie będącym miejscem przeznaczenia (art. 13 ust. 2) ?

tak | nie |

6. Czy znane są jakiekolwiek powody odmowy zezwolenia na tranzyt (art. 13 ust. 3) ?

tak | nie |

C. Uwagi

..............................................................................................................................................…………….

..............................................................................................................................................…………….

..............................................................................................................................................……………..

.....................................................................................................………………………….……………..

...................................................

(podpis) (pieczęć/stempel)

Wspólna deklaracja dotycząca art. 2 ust. 2 i art. 4 ust. 2

Przy stosowaniu przedmiotowych przepisów Strony dążą do podjęcia właściwych środków na rzecz zachowania, w możliwie największym stopniu, jedności i integralności rodziny. W związku z tym Strony dokładają wszelkich starań, by dokonać readmisji członków rodziny w rozsądnym odstępie czasowym.

Stosowanie zasad jedności i integralności rodziny powinno być w szczególności monitorowane przez komitet, o którym mowa w art. 18.

Wspólna deklaracja dotycząca art. 2 ust. 3 i art. 4 ust. 3

Umawiające się Strony przyjmują do wiadomości, że – zgodnie z przepisami prawnymi Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii i państw członkowskich regulującymi kwestię obywatelstwa – obywatela Unii Europejskiej i Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii nie można pozbawić obywatelstwa.

Strony zgadzają się przeprowadzić z odpowiednim wyprzedzeniem wzajemne konsultacje, w przypadku gdyby taka sytuacja prawna miała ulec zmianie.

Wspólna deklaracja w sprawie art. 3 i art. 5

Strony będą starały się zapewnić powrót każdego obywatela państwa trzeciego, który nie spełnia obowiązujących warunków prawnych wjazdu, przebywania lub pobytu na ich odnośnych terytoriach, do jego państwa pochodzenia, lub który przestał spełniać takie warunki.

Wspólna deklaracja dotycząca Danii

„Umawiające się Strony przyjmują do wiadomości, że niniejsza umowa nie ma zastosowania do terytorium Królestwa Danii ani do jego obywateli. W takich okolicznościach Była Jugosłowiańska Republika Macedonii i Dania powinny zawrzeć umowę o readmisji na takich samych warunkach jak niniejsza Umowa”.

Wspólna deklaracja dotycząca Islandii i Norwegii

„Umawiające się Strony przyjmują do wiadomości ścisłe związki między Wspólnotą Europejską a Islandią i Norwegią, w szczególności na mocy Umowy z dnia 18 maja 1999 roku, dotyczącej włączenia tych krajów we wprowadzanie, stosowanie i rozwijanie dorobku Schengen. W takich okolicznościach Była Jugosłowiańska Republika Macedonii powinna zawrzeć umowę o readmisji z Islandią i Norwegią na takich samych warunkach jak niniejsza Umowa.”

Wspólna deklaracja dotycząca Szwajcarii

„Umawiające się Strony przyjmują do wiadomości, że Unia Europejska, Wspólnota Europejska i Szwajcaria podpisały układ dotyczący włączenia Szwajcarii we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen. Wskazane jest, aby wraz z wejściem w życie tego układu dotyczącego stowarzyszenia, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii zawarła umowę o readmisji ze Szwajcarią na takich samych warunkach jak niniejsza Umowa.”

[1] Dz.U. L 84 z 20.3.2004.

[2] Dz.U. C

[3] Dz.U. C

[4] Dz.U. C

[5] Termin wejścia w życie umowy o readmisji zostanie opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej przez Sekretariat Generalny Rady.

[6] Dz.U. L 84 z 20.3.2004.

[7] W formie określonej w zaleceniu Rady UE z dnia 30 listopada 1994 r.

[8] W formie określonej w zaleceniu Rady UE z dnia 30 listopada 1994 r.

[9] Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, str. 31).

--------------------------------------------------