52007PC0393

[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH |

Bruksela, dnia 9.7.2007

KOM(2007) 393 wersja ostateczna

2007/0135 (CNS)

Wniosek dotyczący

DECYZJI RADY

w sprawie wieloletnich wytycznych technicznych dotyczących programu badawczego Funduszu Badawczego Węgla i Stali

(przedstawion y przez Komisję)

UZASADNIENIE

WPROWADZENIE

Protokół załączony do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Traktat WE), w sprawie skutków finansowych wygaśnięcia Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali (EWWiS) i w sprawie Funduszu Badawczego Węgla i Stali przekazał Wspólnocie Europejskiej całe dziedzictwo EWWiS i przeznaczył Fundusz na badania w sektorach związanych z przemysłem węgla i stali. Przychody uzyskane z tego dziedzictwa przeznacza się wyłącznie na badania w wymienionych sektorach, prowadzone poza programem ramowym.

Decyzja Rady 2003/78/WE z dnia 1 lutego 2003 r. ustanawiająca wieloletnie wytyczne techniczne dotyczące programu badawczego Funduszu Badawczego Węgla i Stali[1] określa zasady wdrażania programu badawczego.

Program zapewnia pomoc finansową kwalifikującym się projektom, środkom towarzyszącym i innym działaniom określonym w pkt 1.5 załącznika do decyzji Rady 2003/78/WE z dnia 1 lutego 2003 r. ustanawiającej wytyczne techniczne Funduszu poprzez wspieranie współpracy między przedsiębiorstwami, ośrodkami badawczymi i uniwersytetami. Program obejmuje procesy produkcyjne, wykorzystanie i ochronę zasobów, poprawę stanu środowiska naturalnego oraz bezpieczeństwo w pracy w sektorach związanych z przemysłem węgla i stali.

W latach 2003-2006 budżet programu badawczego Funduszu Badawczego Węgla i Stali wynosił średnio około 57 mln EUR rocznie. Kwota ta została przydzielona odpowiednio w proporcji 27,2 % i 72,8 % na badania poświęcone sektorowi węgla i stali. Na budżet składały się przede wszystkim odsetki z kapitału (około 1,6 mld EUR) udostępnione po zakończeniu istnienia Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali w 2002 r. Zarządzanie finansowe i techniczne programem badawczym zostało powierzone jednostce utworzonej w tym celu w 2003 r. przy Dyrekcji Generalnej ds. Badań Naukowych. Po trzech latach funkcjonowania Funduszu zarządzanie nim jest skuteczne, natomiast osiągnięte wyniki można porównać do wyników pozostałych działań DG ds. Badań Naukowych. W 2006 r. termin między złożeniem wniosku badawczego a podpisaniem odpowiedniej umowy został zredukowany do 9 miesięcy. Płatności były natomiast realizowane średnio w ciągu 10 dni.

Celem załączonego projektu decyzji jest dokonanie przeglądu po upływie pięcioletniego okresu zgodnie z art. 2 decyzji Rady 2003/78/WE ustanawiającej wieloletnie wytyczne techniczne dotyczące programu badawczego Funduszu Badawczego Węgla i Stali (FBWiS).

Przegląd obejmuje również zobowiązanie Komisji do weryfikacji definicji pojęcia „stal” zgodnie z deklaracją nr 4 przedstawicieli rządów państw członkowskich zgromadzonych w Radzie[2], towarzyszącą decyzji 2002/234/EWWiS z dnia 27 lutego 2002 r.

Propozycje przeglądu omówiono z Grupami Doradczymi ds. Węgla i Stali, a także z Komitetem Programowym ds. Węgla i Stali. Uwzględniają one również wnioski ze sprawozdania monitorującego niezależnych ekspertów, którzy niedawno otrzymali zadanie sporządzenia krytycznej analizy funkcjonowania programu zgodnie z pkt 4 załącznika do decyzji Rady 2003/78/WE, a także komentarze Grup Doradczych ds. Węgla i Stali na temat sprawozdania. Podobnie jak w przypadku praktyk dotyczących podawania do publicznej wiadomości wyników monitorowania ramowego programu badawczego, sprawozdanie i dotyczące go komentarze Grup Doradczych ds. Węgla i Stali opublikowano na stronie internetowej serwisu Cordis: http://www.cordis.lu/coal-steel-rtd/home.html.

Ogólne podejście polega na zachowaniu w stanie nienaruszonym procedur, które okazały się skuteczne i dobrze opracowane, a jednocześnie na wprowadzeniu ograniczonej, lecz koniecznej liczby dostosowań i uproszczeń administracyjnych.

ZWERYFIKOWANA DECYZJA

Stosowanie zasad opisanych we Wspólnym praktycznym przewodniku Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji dotyczącym redagowania aktów prawa wspólnotowego w instytucjach wspólnotowych doprowadziło do ustalenia nowej struktury i treści programu badawczego Funduszu Badawczego Węgla i Stali. Aby ułatwić weryfikację tekstów, poniżej podano najważniejsze powody zachowania lub zmiany treści decyzji z 2003 r.

1. ROZSZERZENIE UNII EUROPEJSKIEJ O DZIESIęć NOWYCH PAńSTW CZłONKOWSKICH

Rozszerzenie Unii Europejskiej o nowe państwa członkowskie spowodowało konieczność zmiany zasad regulujących skład komitetów doradczych ds. węgla i stali. Zaproponowano, aby nie zmieniać maksymalnej liczby ekspertów wchodzących w skład komitetów zgodnie z decyzją 2003/78/WE głównie po to, by nie utrudniać przebiegu posiedzeń i nie zwiększać ich kosztów. Należy zatem skreślić zapis mówiący o co najmniej jednym przedstawicielu zainteresowanego państwa członkowskiego i zastąpić go określeniem wyrażającym troskę o jak największą reprezentację geograficzną. Ponadto Traktat o Przystąpieniu Estonii (Dz.U. L 236 z 23 września 2003 r., str. 589) wymaga rozszerzenia definicji pojęcia „węgiel” na łupek naftowy (art. 3 nowej decyzji i dodatek A do starych wytycznych technicznych).

2. WEJśCIE W żYCIE SIÓDMEGO PROGRAMU RAMOWEGO

Na przegląd wieloletnich wytycznych technicznych dotyczących programu badawczego Funduszu Badawczego Węgla i Stali miały wpływ decyzja Parlamentu i Rady dotycząca siódmego programu ramowego Wspólnoty Europejskiej na rzecz badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (2007-2013), a także rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiające zasady uczestnictwa przedsiębiorstw, ośrodków badawczych i uczelni wyższych w działaniach prowadzonych w ramach siódmego programu ramowego Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej oraz zasady upowszechniania wyników badań (2007-2013). Program badawczy Funduszu Badawczego Węgla i Stali musi w istocie uzupełniać działania podejmowane przez państwa członkowskie w ramach istniejących programów wspólnotowych, w tym programów ramowych. Taka komplementarność obejmuje różne szczeble, na przykład tematy badawcze, rodzaj instrumentu stosowanego w programach, ich budżety itp.

Komisja przeanalizowała najpierw konieczność weryfikacji definicji pojęcia „stal” zgodnie ze swoją deklaracją towarzyszącą decyzji 2002/234/EWWiS. Na podstawie lektury tematów, które mogą być finansowane na podstawie siódmego programu ramowego doszła do wniosku, że definicji tej nie należy zmieniać (art. 3 ust. 2, dawniej pkt 2 dodatku A do wieloletnich wytycznych technicznych dotyczących programu badawczego EBWiS).

Z drugiej strony, niektóre środki towarzyszące Funduszowi (organizacja konferencji i stypendia naukowe) usunięto, ponieważ uwzględnia je już siódmy program ramowy (szczegółowy program „Ludzie”).

Ponadto zaproponowano, aby ujednolicić rolę państw członkowskich za pośrednictwem Komitetu Programowego ds. Węgla i Stali, co pozwoli dostosować ją do przewidzianej roli programów szczegółowych siódmego programu ramowego.

Dotyczy to również okresowości monitorowania programu FBWiS, która zgodnie z propozycją miałaby zostać zwiększona z 5 do 7 lat.

Wreszcie zaproponowano, aby odpowiednio wykorzystać zasady wyznaczania ekspertów określone w art. 17 rozporządzenia nr 1906/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego zasady uczestnictwa przedsiębiorstw, ośrodków badawczych i uczelni wyższych w działaniach prowadzonych w ramach siódmego programu ramowego[3].

3. EUROPEJSKIE POLITYKI DOTYCZąCE ENERGII I ZRÓWNOWAżONEGO ROZWOJU

Z dyskusji szefów państw w Hampton Court, szczytu Rady Europejskiej w marcu 2007 r., przyjęcia przez Komisję Zielonej księgi w sprawie energii w pierwszej połowie 2006 r. i komunikatu Komisji w sprawie energii ze stycznia 2007 r. jasno wynika, że priorytetami politycznymi państw członkowskich są bezpieczeństwo dostaw energii w Europie, konkurencyjność przemysłu europejskiego i opanowanie oddziaływania różnych polityk europejskich na środowisko naturalne.

W konsekwencji zaproponowano zachowanie celów badawczych w sektorze węgla i stali (określonych wcześniej w dodatkach B i C wytycznych technicznych do programu badawczego Funduszu Badawczego, a obecnie stanowiących sekcje 3 i 4 nowej decyzji (art. 4-10)). W istocie cele badawcze obejmują w pierwszej kolejności:

- zwiększenie konkurencyjności węgla we Wspólnocie;

- skuteczną ochronę środowiska naturalnego, poprawę w zakresie wykorzystywania węgla jako czystego źródła energii, zmniejszenie emisji CO2 związanych z wykorzystaniem węgla, a także wychwytywanie i składowanie tego gazu cieplarnianego;

- zarządzanie uzależnieniem od zewnętrznych dostaw energii;

- zmniejszenie emisji, redukcję zużycia energii i oddziaływania produkcji stali na środowisko naturalne;

- ochronę zasobów i ekosystemu podczas produkcji stali;

- kontrolę i ochronę środowiska naturalnego wokół miejsc produkcji stali.

Aby zwiększyć komplementarność między programem ramowym a Funduszem Badawczym i/lub ukierunkować finansowanie na wybrane tematy, zaproponowano, by umożliwić Komisji uruchamianie procedury szczegółowych zaproszeń do składania wniosków w dziedzinie badań w ramach wymienionych celów badawczych.

Szczegółowe zaproszenia do składania wniosków zostaną określone przy uwzględnieniu programów prac, które zostaną opublikowane w związku z siódmym programem ramowym, a także, w razie potrzeby, strategicznych harmonogramów platform technologicznych leżących w obszarze zainteresowania programu (ESTEP - European Steel Technology Platform, ZEP - Zero Emission Fossil Fuel Power Plants Platform, SMR - Sustainable Minerals Resource Platform itp.).

4. ZASADY HORYZONTALNE

Zweryfikowany program badawczy uwzględnia przyjęte przez Komisję zasady horyzontalne, z którymi powinny być zgodne wszystkie programy badawcze zarządzane przez Komisję. Spośród nich do zweryfikowanych wytycznych technicznych włączono zasadę dotyczącą równowagi płci w różnych grupach ekspertów i komitetach (decyzja Komisji z dnia 19 czerwca 2000 r. dotycząca zapewnienia równowagi płci w powołanych przez nią komitetach i grupach ekspertów [4]).

5. ZARZąDZANIE FINANSOWE

Podobnie jak w przypadku pozytywnej oceny beneficjentów programu badawczego Funduszu Badawczego Węgla i Stali, a także oceny ekspertów odpowiedzialnych za monitorowanie programów Funduszu (w szczególności członków Komitetów Doradczych ds. Węgla i Stali), zaproponowano, aby utrzymać podstawowe zasady regulujące aspekty finansowe dotacji na badania.

Zaproponowano na przykład, aby utrzymać strukturę kosztów kwalifikowalnych określoną w wersji wytycznych technicznych z decyzji 2003/78/WE, to jest definicję kategorii kosztów kwalifikowalnych i stosowanie finansowania według zryczałtowanych stawek, aby pokryć koszty pośrednie (finansowanie zwiększone do poziomu 35 % kwalifikowalnych kosztów związanych z pracownikami). Symulacje przeprowadzone na podstawie umów o badania podpisanych od 2002 r. wykazały, że proponowane zwiększenie stawki z 30 do 35 % obejmuje koszty podróży, które zostały wykreślone z wykazu kategorii kosztów kwalifikowalnych. Symulacje wykazały również, że wydatki pośrednie obliczone na podstawie 35 % kwalifikowalnych kosztów związanych z pracownikami są porównywalne z wydatkami wyliczonymi na postawie zryczałtowanej stawki 20 % łącznych kosztów bezpośrednich z wyłączeniem umów cząstkowych, która jest stosowana w programach badawczych finansowanych na podstawie szóstego i siódmego programu ramowego.

Na podstawie doświadczenia zdobytego w ciągu pierwszych pięciu lat istnienia Funduszu zaproponowano bardziej precyzyjną definicję różnych kategorii kosztów operacyjnych.

Z drugiej strony zaproponowano, aby zwiększyć maksymalne wsparcie finansowe z 40 do 50 % kwalifikowalnych kosztów, co pozwoli promować wnioski badawcze dotyczące projektów pilotażowych lub demonstracyjnych. W przypadku pozostałych działań maksymalne wsparcie finansowe pozostaje niezmienione.

Wszystkie pozostałe przepisy pozostają bez zmian.

2007/0135 (CNS)

Wniosek dotyczący

DECYZJI RADY

w sprawie wieloletnich wytycznych technicznych dotyczących programu badawczego Funduszu Badawczego Węgla i Stali

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając załączony do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską Protokół w sprawie skutków finansowych wygaśnięcia Traktatu EWWiS i w sprawie Funduszu Badawczego Węgla i Stali,

uwzględniając decyzję Rady 2003/76/WE z dnia 1 lutego 2003 r. ustanawiającą środki niezbędne do wykonania Protokołu załączonego do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską w sprawie skutków finansowych wygaśnięcia Traktatu EWWiS i w sprawie Funduszu Badawczego Węgla i Stali[5], w szczególności jej art. 4 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji[6],

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego[7],

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Przychód z inwestycji wartości netto aktywów EWWiS w likwidacji oraz, z chwilą zakończenia likwidacji, majątek Funduszu Badawczego Węgla i Stali, zostaje przyznany Funduszowi Badawczemu Węgla i Stali, którego wyłącznym celem jest finansowanie projektów badawczych nieobjętych ramowym programem badawczym w sektorach związanych z przemysłem węgla i stali.

(2) Fundusz Badawczy Węgla i Stali ma być zarządzany przez Komisję zgodnie z zasadami podobnymi do tych, które dotyczą obecnych programów badawczych EWWiS w dziedzinie węgla i stali oraz na podstawie wieloletnich wytycznych technicznych, które powinny stanowić idealne rozszerzenie tych programów EWWiS, umożliwiając wysokie nasilenie działalności badawczej i zapewniając, aby uzupełniały one działania prowadzone w zakresie ramowego programu Wspólnoty dotyczącego badań i rozwoju technicznego.

(3) Siódmy program ramowy Wspólnoty Europejskiej w zakresie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (2007-2013), określony w decyzji 1982/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006[8] przewiduje środek zachęcający do przeglądu decyzji Rady 2003/78/WE z dnia 1 lutego 2003 r. ustanawiającej wieloletnie wytyczne techniczne dotyczące programu badawczego Funduszu Badawczego Węgla i Stali[9] w celu zapewnienia, by Fundusz Badawczy Węgla i Stali stanowił uzupełnienie siódmego ramowego programu w sektorach związanych z przemysłem węgla i stali.

(4) Badania i rozwój techniczny stanowią bardzo ważny środek wspierania celów UE w dziedzinie energetyki w odniesieniu do zaopatrywania Wspólnoty w węgiel oraz jego konkurencyjnej i przyjaznej dla środowiska konwersji i wykorzystania. Ponadto rozszerzający się międzynarodowy wymiar rynku węgla i globalna skala stojących przed nim problemów oznacza, że Unia Europejska musi przejąć wiodącą rolę w podejmowaniu wyzwań związanych z nowoczesnymi technologiami, bezpieczeństwem kopalń i ochroną środowiska na poziomie światowym poprzez zapewnienie przekazania know-how wymaganego do dalszego postępu technologicznego, poprawy warunków pracy (bezpieczeństwo i higiena pracy) i wzmożonej ochrony środowiska.

(5) W ramach ogólnego celu zwiększania konkurencyjności i przyczyniania się do zrównoważonego rozwoju, główny nacisk w zakresie badań i rozwoju technologicznego położono na rozwój nowych lub udoskonalonych technologii, aby zapewnić rentowną, czystą i bezpieczną produkcję stali i wyrobów stalowych charakteryzujących się stale rosnącą wydajnością, przydatnością do wykorzystania, zadowoleniem klienta, wydłużonym czasem użytkowania, łatwym odzyskiem i recyklingiem.

(6) Kolejność, w jakiej cele badawcze w dziedzinie węgla i stali przedstawione są w niniejszej decyzji nie stanowi o porządku pierwszeństwa pomiędzy tymi celami.

(7) W ramach czynności Funduszu Badawczego Węgla i Stali w zakresie zarządzania, Komisja powinna być wspierana przez grupy doradcze i techniczne reprezentujące szerokie spektrum interesów branż i innych zainteresowanych stron.

(8) Ostatnie rozszerzenie obejmujące nowe państwa członkowskie wymaga zmiany wytycznych technicznych ustanowionych dnia 1 lutego 2003 r., mianowicie w odniesieniu do składu grup doradczych oraz definicji węgla.

(9) Zgodnie z oświadczeniem nr 4 decyzji przedstawicieli rządów państw członkowskich spotykających się w ramach Rady 2002/234/EWWiS z dnia 27 lutego[10], Komisja ponownie zbadała definicję stali i doszła do wniosku, że zmiana tej definicji nie jest konieczna. Co więcej, odlewy stalowe, odkuwki i wyroby metalurgii proszków stanowią zagadnienia objęte już siódmym programem ramowym.

(10) Ogólna koncepcja zmiany decyzji Rady 2003/78/WE polega na utrzymaniu nienaruszonych procedur, które uznane zostały przez grupy pomocowe za skuteczne, wraz z ograniczoną, ale konieczną liczbą zmian i uproszczeń administracyjnych, w celu zapewnienia zgodności z siódmym programem ramowym.

(11) Zmiany te obejmują skreślenie niektórych środków towarzyszących, jak zostało to już przewidziane w siódmym programie ramowym. Konieczne jest także dostosowanie okresowości zmian programu i mianowania ekspertów do takiej, która stosowana jest w siódmym programie ramowym.

(12) Reguły dotyczące składu grup doradczych należy zmienić, mianowicie w odniesieniu do reprezentacji zainteresowanych państw członkowskich i do równowagi płci[11].

(13) Komisji należy umożliwić uruchamianie procedury szczegółowych zaproszeń do składania wniosków w ramach realizacji celów badawczych określonych w niniejszej decyzji.

(14) Maksymalną łączną kwotę wsparcia finansowego ze środków Funduszu Badawczego na projekty pilotażowe i demonstracyjne należy zwiększyć do 50 % kosztów kwalifikowalnych.

(15) Należy utrzymać koncepcję kosztów kwalifikowalnych wraz z bardziej precyzyjną definicją kategorii kosztów i zmienioną wartością procentową stosowaną do określania kosztów ogólnych.

(16) Komisja ponownie oceniła wytyczne techniczne określone w decyzji 2003/78/WE i stwierdziła, że w świetle wymaganych zmian decyzję tę należy zastąpić.

(17) W celu zapewnienia niezbędnej ciągłości względem decyzji 2003/78/WE, niniejszą decyzję należy stosować od dnia 16 września […] r. Wnioskodawcy, którzy złożą wnioski w okresie od dnia 16 września do dnia wejścia w życie niniejszej decyzji zostaną zaproszeni do ponownego złożenia swoich wniosków zgodnie z niniejszą decyzją, co powinno umożliwić im skorzystanie z bardziej korzystnych warunków przewidzianych niniejszą decyzją, mianowicie w odniesieniu do wsparcia finansowego projektów pilotażowych i demonstracyjnych.

(18) Środki niezbędne do wprowadzenia w życie niniejszej decyzji należy przyjąć zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji[12], które stosuje się na zasadzie analogii,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Rozdział I Przepisy ogólne

Art ykuł 1 Przedmiot

Niniejsza decyzja przewiduje przyjęcie programu badawczego Funduszu Badawczego Węgla i Stali oraz ustanawia wieloletnie wytyczne techniczne dotyczące realizacji tego programu.

Rozdział II Program badawczy

Se KCJA 1 PRZYJęCIE PROGRAMU BADAWCZEGO

ART ykuł 2 Przyjęcie

Niniejszym przyjmuje się program badawczy Funduszu Badawczego Węgla i Stali, zwany dalej programem badawczym.

Celem programu badawczego jest wspieranie konkurencyjności wspólnotowych sektorów związanych z przemysłem węgla i stali. Program jest zgodny z naukowymi, technologicznymi i politycznymi celami Wspólnoty oraz uzupełnia działania prowadzone w państwach członkowskich i w ramach realizowanych obecnie programów badawczych Wspólnoty, w szczególności programu ramowego w zakresie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (zwanego dalej programem ramowym w dziedzinie badań).

Należy wspierać koordynację, komplementarność i synergię między tymi programami, jak również wymianę informacji między projektami finansowanymi w ramach tego programu badawczego oraz projektami finansowanymi w ramach programu ramowego w dziedzinie badań.

Program badawczy wspiera działania badawcze mające na celu realizację celów określonych w odniesieniu do węgla w sekcji 3 oraz stali w sekcji 4.

SEKCJA 2 DEFINICJE WęGLA I STALI

Artykuł 3 Definicje

Do celów niniejszej decyzji, zastosowanie mają następujące definicje:

1. węgiel oznacza którekolwiek z następujących pojęć:

2. węgiel kamienny, w tym wysoko i średnio uwęglony węgiel „A” (węgiel podbitumiczny) w rozumieniu międzynarodowego systemu kodyfikacyjnego dla węgla ustalonego przez Europejską Komisję Gospodarczą ONZ;

3. brykiety z węgla kamiennego;

4. koks i półkoks z węgla kamiennego;

5. węgiel brunatny, w tym nisko uwęglony węgiel „C” (lub ortolignity) i nisko uwęglony węgiel „B” (lub metalignity) w rozumieniu określonego powyżej systemu kodyfikacyjnego;

6. brykiety z węgla brunatnego;

7. koks i półkoks z węgla brunatnego;

8. łupki naftowe.

9. Stal oznacza którekolwiek z następujących pojęć:

10. surowce do produkcji żelaza i stali, takie jak ruda żelaza, żelazo gąbczaste i złom żelazny;

11. surówkę (w tym gorący metal) i żelazostopy;

12. surowe wyroby i półwyroby z żelaza, stali węglowej lub stali specjalnej (w tym wyroby do ponownego użycia i wtórnego walcowania), takie jak stal płynną odlewaną w odlewaniu ciągłym lub w inny sposób, oraz półwyroby, takie jak kęsiska kwadratowe, kęsy, sztaby, kęsiska płaskie i taśmy;

13. gorące wyroby gotowe z żelaza, stali węglowej lub stali specjalnej (wyroby powlekane lub niepowlekane, z wyłączeniem odlewów stalowych, odkuwek i wyrobów metalurgii proszków), takie jak szyny, kształtowniki grodzicowe, kształtowniki konstrukcyjne, sztaby, walcówki, blacha gruba i blacha uniwersalna, taśma i blacha cienka oraz kęsy okrągłe do wyrobu rur bez szwu i pręty walcowane;

14. wyroby końcowe z żelaza, stali węglowej i stali specjalnej (powlekane lub niepowlekane), takie jak taśmy walcowane na zimno oraz blacha cienka i blacha elektroniczna;

15. produkty przetwarzania wstępnego stali mogące zwiększyć konkurencyjność określonych powyżej wyrobów żelaznych i stalowych, takie jak wyroby rurowe, wyroby ciągnione i polerowane, wyroby walcowane i formowane na zimno.

SEKCJA 3 CELE BADAWCZE W ODNIESIENIU DO WęGLA

ART ykuł 4 Zwiększenie konkurencyjności wspólnotowego węgla

1. Celem jest zmniejszenie kosztu całkowitego produkcji górniczej, poprawa jakości produktów i zmniejszenie kosztów wykorzystania węgla. Projekty badawcze obejmują cały łańcuch produkcji węgla, w tym:

(a) nowoczesne techniki badania złóż;

(b) zintegrowanie planowanie kopalń;

(c) wysokowydajne, w dużym stopniu zautomatyzowane technologie wyrobiskowe i eksploatacyjne, odpowiadające geologicznym właściwościom europejskich złóż węgla kamiennego;

(d) właściwe technologie wspomagające;

(e) systemy transportowe;

(f) usługi w zakresie dostaw energii, systemy łączności i informacji, przesyłu, monitorowania i kontroli procesów;

(g) techniki przeróbki węgla zorientowane na potrzeby rynków konsumenckich;

(h) konwersja węgla;

(i) spalanie węgla.

2. Projekty badawcze mają również na celu osiągnięcie postępu naukowego i technologicznego w celu uzyskania lepszego zrozumienia zachowania i kontroli złóż w odniesieniu do ciśnienia górotworu, emisji gazów, ryzyka eksplozji, wentylacji i wszystkich innych czynników oddziaływujących na czynności wydobywcze. Projekty badawcze realizujące te cele muszą przedstawiać możliwość osiągnięcia wyników mających zastosowanie w perspektywie krótko- lub średnioterminowej do istotnej części produkcji wspólnotowej.

Pierwszeństwo przyznaje się projektom wspierającym przynajmniej jeden z następujących celów:

16. integracja poszczególnych technik w ramach systemów i metod oraz rozwój zintegrowanych metod wydobywczych;

17. znaczne ograniczenie kosztów produkcji;

18. korzyści pod względem bezpieczeństwa górniczego i środowiska naturalnego.

Artykuł 5 Bezpieczeństwo i higiena pracy w kopalniach

Projektom obejmującym działania określone w art. 4 lit. a)-f) muszą również towarzyszyć odpowiednie działania w dziedzinie bezpieczeństwa górniczego, jak również kontroli gazów, wentylacji i klimatyzacji, w celu poprawy warunków oraz bezpieczeństwa i higieny pracy pod ziemią.

Art ykuł 6 Skuteczna ochrona środowiska naturalnego i poprawa w zakresie wykorzystywania węgla jako czystego źródła energii

Projekty badawcze realizujące ten cel dążą do zminimalizowania wpływu działalności górniczej i wykorzystywania węgla we Wspólnocie na atmosferę, wodę i powierzchnię w ramach zintegrowanej strategii zarządzania w odniesieniu do zanieczyszczenia środowiska. Ponieważ wspólnotowy przemysł węglowy podlega ciągłej restrukturyzacji, badania mają również na celu minimalizowanie wpływu na środowisko kopalń podziemnych przeznaczonych do zamknięcia.

Pierwszeństwo przyznaje się projektom wspierającym przynajmniej jeden z następujących celów:

19. ograniczenie emisji związanych z wykorzystaniem węgla, w tym wychwytywanie i składowanie CO2;

20. zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych, w szczególności metanu, ze złóż węgla;

21. odsyłanie do kopalni odpadów górniczych, popiołu lotnego i produktów odsiarczania, wraz z innymi rodzajami odpadów, w stosownych przypadkach;

22. rekultywacja hałd odpadów i przemysłowe wykorzystanie pozostałości z produkcji i zużycia węgla;

23. ochrona poziomu wód gruntowych i oczyszczanie wody drenowanej przez kopalnię;

24. ograniczenie wpływu na środowisko instalacji wykorzystujących głównie wspólnotowy węgiel kamienny i brunatny;

25. ochrona instalacji powierzchniowych przed skutkami osiadania gleby w perspektywie krótko- i długoterminowej.

Artykuł 7 Zarządzanie uzależnieniem od zewnętrznych dostaw energii

Projekty badawcze realizujące ten cel związane są z perspektywami długoterminowych dostaw energii i dotyczą podnoszenia jakości – w kategoriach gospodarczych, związanych z energią i środowiskiem naturalnym – złóż węgla, które nie mogą być eksploatowane rentownie przy pomocy konwencjonalnych technik górniczych. Projekty mogą obejmować badania, określenie strategii, badania podstawowe i stosowane oraz testowanie technik innowacyjnych, które oferują perspektywę podniesienia jakości wspólnotowych zasobów węgla.

Pierwszeństwo przyznaje się projektom obejmującym techniki komplementarne, takie jak absorpcja metanu lub dwutlenku węgla, wydobywanie metanu z pokładu węgla i podziemne zgazowanie węgla.

Se KCJA 4 CELE BADAWCZE W ODNIESIENIU DO STALI

ART ykuł 8 Nowe i udoskonalone stalownictwo i techniki wykończeniowe

Badania i rozwój technologiczny (BRT) mają na celu udoskonalanie procesów produkcji stali w celu podwyższenia jakości produktu i zwiększania produktywności. Integralną część pożądanych udoskonaleń stanowią: ograniczenie emisji, zużycia energii i wpływu na środowisko naturalne, jak również poprawa w zakresie wykorzystywania surowców i ochrony zasobów. Projekty badawcze dotyczą przynajmniej jednej z następujących dziedzin:

(a) nowe i udoskonalone procesy redukcji rudy żelaza;

(b) procesy i działania w zakresie produkcji surówki;

(c) procesy z użyciem pieców łukowych;

(d) procesy stalownicze;

(e) techniki rafinacji pozapiecowej;

(f) odlewanie ciągłe i technologia odlewania kształtowników siatkopodobnych z walcowaniem bezpośrednim i bez niego;

(g) techniki walcowania, obróbki wykańczającej i powlekania;

(h) techniki walcowania na gorąco i na zimno, procesy wytrawiania i wykańczania;

(i) oprzyrządowanie, kontrola i automatyzacja procesów;

(j) konserwacja i niezawodność linii produkcyjnych.

Art ykuł 9 BRT a wykorzystanie stali

BRT w zakresie wykorzystania stali są istotne do spełnienia przyszłych wymogów użytkowników stali i tworzenia nowych możliwości rynkowych. Projekty badawcze dotyczą przynajmniej jednej z następujących dziedzin:

(a) nowe gatunki stali do wymagających zastosowań;

(b) właściwości stali w odniesieniu do właściwości mechanicznych w niskich i wysokich temperaturach, takich jak wytrzymałość i wiązkość, zmęczenie, zużycie, pełzanie, korozja i odporność na pękanie;

(c) wydłużony okres użytkowania, w szczególności przez poprawienie odporności stali i struktur stalowych na gorąco i korozję;

(d) kompozyty zawierające stal i struktury wielowarstwowe;

(e) modele symulacji predyktywnej mikrostruktur i własności mechanicznych;

(f) bezpieczeństwo strukturalne i metody projektowania, w szczególności w odniesieniu do odporności na ogień i trzęsienia ziemi;

(g) technologie związane z kształtowaniem, zgrzewaniem i łączeniem stali i innych materiałów;

(h) standaryzacja metod testowania i oceny.

Art ykuł 10 Ochrona zasobów i poprawa warunków pracy

Zarówno w produkcji, jak i użytkowaniu stali ochrona zasobów, zachowanie ekosystemu i kwestie bezpieczeństwa powinny stanowić integralną część prac w zakresie BRT. Projekty badawcze dotyczą przynajmniej jednej z następujących dziedzin:

(a) techniki recyklingu niewykorzystanej stali z różnych źródeł i klasyfikacja złomu;

(b) gatunki stali i projekty zmontowanych struktur w celu ułatwienia ułatwionego odzysku złomu i jego ponownego przekształcenia w stal użytkową;

(c) kontrola i ochrona środowiska naturalnego w miejscu pracy i wokół niego;

(d) rekultywacja terenów hut i stalowni;

(e) poprawa warunków pracy i jakości życia w miejscu pracy;

(f) metody ergonomiczne;

(g) bezpieczeństwo i higiena pracy;

(h) ograniczenie narażenia na emisje w miejscu pracy.

Rozdział III Wieloletnie wytyczne techniczne

Se KCJA 1 UCZESTNICTWO

ART ykuł 11 Państwa członkowskie

Każde przedsiębiorstwo, organ publiczny, organizacja badawcza lub ośrodek edukacyjny szkolnictwa wyższego lub średniego, lub inny podmiot posiadający osobowość prawną, w tym osoby fizyczne, posiadające swoje stałe miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium danego państwa członkowskiego, mogą uczestniczyć w programie badawczym i składać wnioski o pomoc finansową, pod warunkiem, że ich zamiarem jest prowadzenie działalności w zakresie BRT, lub że mogą one wnieść znaczący wkład w taką działalność.

Art ykuł 12 Kraje kandydujące

Każde przedsiębiorstwo, organ publiczny, organizacja badawcza lub ośrodek edukacyjny szkolnictwa wyższego lub średniego, lub inny podmiot posiadający osobowość prawną, w tym osoby fizyczne, w krajach kandydujących, są uprawnione do uczestnictwa bez otrzymywania jakiegokolwiek wsparcia finansowego w ramach programu badawczego, o ile odpowiednie umowy europejskie i ich protokoły dodatkowe lub decyzje różnych rad stowarzyszenia nie stanowią inaczej.

Art ykuł 13 Kraje trzecie

Każde przedsiębiorstwo, organ publiczny, organizacja badawcza lub ośrodek edukacyjny szkolnictwa wyższego lub średniego, lub inny podmiot posiadający osobowość prawną, w tym osoby fizyczne, z krajów trzecich, są uprawnione do uczestnictwa na podstawie indywidualnych projektów bez otrzymywania jakiegokolwiek wsparcia finansowego w ramach programu badawczego, pod warunkiem, że takie uczestnictwo leży w interesie Wspólnoty.

Se KCJA 2 KWALIFIKUJąCE SIę DZIAłANIA

ART ykuł 14 Projekty badawcze

Projekt badawczy powinien z założenia obejmować prace badawcze lub eksperymentalne mające na celu zdobycie dalszej wiedzy, w celu ułatwienia osiągnięcia określonych celów praktycznych, takich jak tworzenie lub rozwój produktów, procesów produkcyjnych lub usług.

Art ykuł 15 Projekty pilotażowe

Projekt pilotażowy charakteryzuje się budową, eksploatacją i rozwojem instalacji lub znacznej części instalacji na właściwą skalę oraz użyciem odpowiednio dużych części składowych, w celu badania możliwości zastosowania teoretycznych lub laboratoryjnych wyników w praktyce i/lub zwiększenia wiarygodności danych technicznych lub gospodarczych niezbędnych do przejścia do fazy demonstracyjnej, a w niektórych przypadkach do fazy przemysłowej i/lub handlowej.

Art ykuł 16 Projekty demonstracyjne

Projekt demonstracyjny charakteryzuje się budową i/lub eksploatacją instalacji na skalę przemysłową lub znacznej części instalacji na skalę przemysłową, w celu zgromadzenia wszystkich danych technicznych i gospodarczych, aby kontynuować przemysłowe i/lub handlowe wykorzystanie technologii przy minimalnym ryzyku.

Art ykuł 17 Środki towarzyszące

Środki towarzyszące odnoszą się do wspierania korzystania ze zdobytej wiedzy lub do organizowania szczegółowych warsztatów lub konferencji w związku z projektami lub priorytetami programu.

Art ykuł 18 Działania wspierające i przygotowawcze

Działaniami wspierającymi i przygotowawczymi są działania właściwe dla należytego i skutecznego zarządzania programem badawczym, takie jak ocena i wybór wniosków zgodnie z art. 27 i 28, okresowe monitorowanie i ocena zgodnie z art. 38, badania, łączenie lub tworzenie sieci pokrewnych projektów finansowanych w ramach programu.

Komisja może, w przypadkach, w których uzna to za stosowne, powoływać niezależnych i wysoko wykwalifikowanych ekspertów do pomocy w działaniach wspierających i przygotowawczych.

SEKCJA 3 ZARZąDZANIE PROGRAMEM

ART ykuł 19 Zarządzenie

Programem zarządza Komisja. Komisję wspierają Komitet ds. Węgla i Stali, Grupy Doradcze ds. Węgla i Stali oraz Grupy Techniczne ds. Węgla i Stali.

Art ykuł 20 Ustanowienie Grup Doradczych ds. Węgla i Stali

Grupy Doradcze ds. Węgla i Stali (dalej zwane „grupami doradczymi”) są niezależnymi technicznymi grupami doradczymi.

Art ykuł 21 Zadania Grup Doradczych ds. Węgla i Stali

Co się tyczy kwestii BRT odnoszących się odpowiednio do węgla i stali, każda grupa doradcza doradza Komisji w kwestiach:

26. ogólnego rozwoju programu badawczego, pakietu informacyjnego, jak określono w art. 25, i kolejnych wytycznych;

27. spójności i ewentualnego powielania innych programów BRT na poziomie wspólnotowym i krajowym;

28. określania zasad przewodnich monitorowania projektów BRT;

29. pracy podjętej w odniesieniu do poszczególnych projektów;

30. celów badawczych programu badawczego, wymienionych w sekcjach 3 i 4;

31. rocznych celów priorytetowych wymienionych w pakiecie informacyjnym, a także, w razie potrzeby, celów priorytetowych szczegółowych zaproszeń, o których mowa w art. 25;

32. sporządzenia instrukcji oceny i wyboru działań w zakresie BRT, o których mowa w art. 27 i 28;

33. oceny wniosków dotyczących działań w zakresie BRT i pierwszeństwa, które ma być przyznane tym wnioskom, biorąc pod uwagę dostępne środki finansowe;

34. liczby, kompetencji i składu grup technicznych określonych w art. 24;

35. opracowania szczegółowych zaproszeń do składania wniosków, o których mowa w art. 25;

36. innych środków, w przypadku gdy zwróci się o to Komisja.

Art ykuł 22 Skład Grup Doradczych ds. Węgla i Stali

Skład każdej Grupy Doradczej jest zgodny z tabelami zawartymi w załączniku. Członkowie wyznaczani są przez Komisję w celu wykonywania obowiązków we własnym imieniu przez okres 42 miesięcy. Mandaty mogą być cofnięte.

Komisja rozważa wnioski dotyczące mandatów przedłożone:

(a) przez państwa członkowskie;

(b) przez podmioty określone w tabelach w załączniku;

(c) w odpowiedzi na zaproszenie do składania wniosków o umieszczenie na liście rezerwowej.

Komisja zapewnia, w ramach każdej grupy doradczej, zrównoważony zakres wiedzy fachowej orz możliwie jak najszerszą reprezentację geograficzną.

Członkowie wykazują się aktywnością w danej dziedzinie i mają świadomość priorytetów przemysłowych. Ponadto, wyznaczając członków grup doradczych, Komisja dąży do zapewnienia równowagi płci.

Art ykuł 23 Posiedzenia Grup Doradczych ds. Węgla i Stali

Posiedzenia grup doradczych zwoływane są przez Komisję, która im przewodniczy, a ponadto zapewnia pomoc sekretariatu.

W razie konieczności, przewodniczący może wezwać członków do głosowania. Każdemu członkowi przysługuje jeden głos. W razie potrzeby, do wzięcia udziału w posiedzeniach przewodniczący może zaprosić ekspertów zewnętrznych lub obserwatorów. Eksperci zewnętrzni i obserwatorzy nie mają prawa głosu.

W razie potrzeby (np. aby udzielić porady w sprawach mających znaczenie dla zarówno sektora węgla jak i sektora stali), obie grupy doradcze zwołują wspólne posiedzenia.

Artykuł 24 Ustanowienie i zadania Grup Technicznych ds. Węgla i Stali

Grupy Techniczne ds. Węgla i Stali doradzają Komisji w sprawach dotyczących monitorowania projektów badawczych i pilotażowych lub demonstracyjnych oraz, w miarę potrzeb, w sprawach dotyczących określenia priorytetowych celów programu badawczego.

Członkowie wyznaczani są przez Komisję i pochodzą z sektorów związanych z przemysłami węgla i stali, z organizacji badawczych lub branż użytkowników, w których odpowiadają za strategię badań, zarządzanie lub produkcję.

Ponadto, wyznaczając członków grup technicznych, Komisja dąży do zapewnienia równowagi płci.

Kiedy tylko jest to możliwe, posiedzenia grup technicznych odbywają się w miejscach wybranych w sposób zapewniający najlepsze warunki monitorowania projektów i oceny wyników.

Se KCJA 4 WYKONANIE PROGRAMU BADAWCZEGO

ART ykuł 25 Zaproszenie do składania wniosków

1. Niniejszym uruchamia się procedurę otwartego i stałego zaproszenia do składania wniosków. O ile nie ustalono inaczej, ostatecznym terminem składania wniosków do oceny jest dzień 15 września każdego roku.

2. W przypadku, gdy działając zgodnie z art. 41 lit. d) i e), Komisja postanowi zmienić ostateczny termin określony w ust. 1 w odniesieniu do składania wniosków, lub uruchomić procedurę szczegółowych zaproszeń do składania wniosków, Komisja publikuje tę informację w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej .

Szczegółowe zaproszenia określają terminy i warunki składania wniosków, w tym również czy procedura przeprowadzona zostanie w jednym czy w dwóch etapach, oraz terminy i warunki oceny wniosków, priorytety, rodzaj kwalifikujących się projektów, jak określono w art. 14-18, w miarę potrzeb, i przewidywaną kwotę wsparcia finansowego.

3. Komisja ustanawia pakiet informacyjny określający szczegółowe reguły uczestnictwa, metody zarządzania wnioskami i projektami, formularze wniosków, reguły składania wniosków, wzory umów w sprawie przyznania dotacji, koszty kwalifikowalne, maksymalną dopuszczalną kwotę wsparcia finansowego, sposoby płatności i roczne cele priorytetowe programu badawczego.

Komisja podaje pakiet informacyjny do publicznej wiadomości we Wspólnotowym Serwisie Informacyjnym Badań i Rozwoju (CORDIS) lub na odpowiedniej stronie internetowej.

Wnioski przedkładane są Komisji zgodnie z regułami ustanowionymi w pakiecie informacyjnym, którego drukowany egzemplarz Komisja udostępnia na życzenie.

Art ykuł 26 Treść wniosków

Wnioski odnoszą się do celów badawczych określonych w sekcjach 3 i 4 rozdziału II, natomiast w stosownych przypadkach, do celów priorytetowych wymienionych w pakiecie informacyjnym zgodnie z art. 25 ust. 3, lub do celów priorytetowych określonych w odniesieniu do szczegółowych zaproszeń do składania wniosków, o których mowa w art. 25 ust. 2.

Każdy wniosek zawiera szczegółowy opis proponowanego projektu i pełne informacje dotyczące celów, partnerstw, w tym precyzyjne określenie roli każdego partnera, strukturę zarządzania, przewidywane wyniki, spodziewane zastosowania i ocenę przewidywanych korzyści dla przemysłu, gospodarki, społeczeństwa i środowiska.

Proponowany koszt całkowity i jego podział są realistyczne i efektywne, natomiast od projektu oczekuje się korzystnego stosunku kosztów do korzyści.

Art ykuł 27 Ocena wniosków

Komisja zapewnia poufną, rzetelną i uczciwą ocenę wniosków.

Komisja ustanawia i publikuje instrukcję oceny i wyboru działań BRT.

Artykuł 28 Wybór wniosków i monitorowanie projektów

1. Komisja rejestruje otrzymane wnioski i sprawdza ich kwalifikowalność.

2. Komisja ocenia wnioski, korzystając z pomocy niezależnych ekspertów.

3. Komisja sporządza wykaz przyjętych wniosków, uszeregowanych pod względem znaczenia. Uszeregowany wykaz może być przedmiotem konsultacji z właściwą grupą doradczą.

4. Komisja decyduje o wyborze projektów i podziale środków finansowych. W przypadku, gdy szacunkowa kwota wsparcia finansowego Wspólnoty w ramach programu badawczego jest równa lub większa niż 0,6 mln EUR, zastosowanie ma art. 41 lit. a).

5. Komisja monitoruje projekty badawcze i działalność badawczą przy pomocy grup technicznych, o których mowa w art. 24.

Artykuł 29 Umowy w sprawie przyznania dotacji

Projekty oparte na wybranych wnioskach oraz środki i działania określone w art. 14-18 stanowią przedmiot umów w sprawie przyznania dotacji. Umowy w sprawie przyznania dotacji zawiera się z zastosowaniem odpowiednich wzorów umów w sprawie przyznania dotacji sporządzonych przez Komisję, z odpowiednim uwzględnieniem charakteru danej działalności.

Umowy w sprawie przyznania dotacji określają wsparcie finansowe przyznane w ramach programu na podstawie kosztów kwalifikowalnych, jak również reguły dotyczące sprawozdawczości w zakresie kosztów, zamknięcia rozliczeń i certyfikatów odnoszących się do sprawozdań finansowych. Ponadto zawierają one postanowienia dotyczące rozpowszechniania oraz praw do korzystania i dostępu.

Art ykuł 30 Wkład finansowy

Program badawczy realizowany jest na podstawie umów w sprawie przyznania dotacji na BRT przewidujących podział kosztów. Całkowita kwota wkładu finansowego, włącznie z jakimkolwiek innym dodatkowym wkładem publicznym odpowiada obowiązującym regułom dotyczącym pomocy państwa.

Zamówienia publiczne stosuje się także w przypadku dostaw składników majątku ruchomego lub nieruchomego, wykonania prac lub świadczenia usług, niezbędnych do realizacji działań wspierających i przygotowawczych.

Bez uszczerbku dla przepisów poprzedniego akapitu, maksymalna całkowita kwota wkładu finansowego, wyrażona jako wartość procentowa kosztów kwalifikowalnych określonych w art. 31–35, wynosi:

w przypadku projektów badawczych | do 60 % |

w przypadku projektów pilotażowych i demonstracyjnych | do 50 % |

w przypadku środków towarzyszących, działań wspierających i przygotowawczych | do 100 % |

37. Art ykuł 31 Koszty kwalifikowalne

1. Koszty kwalifikowalne obejmują:

38. koszty sprzętu;

39. koszty związane z pracownikami;

40. koszty operacyjne;

41. koszty pośrednie.

2. Koszty kwalifikowalne obejmują wyłącznie koszty rzeczywiste poniesione na realizację projektu zgodnie z warunkami umowy o przyznanie dotacji. Beneficjenci, beneficjenci stowarzyszeni i beneficjenci drugorzędni nie są uprawnieni do korzystania ze stawek określonych w budżecie lub handlowych.

Artykuł 32 Koszty sprzętu

Koszty nabycia lub wynajęcia sprzętu bezpośrednio związane z realizacją projektu nalicza się jako koszty bezpośrednie. Koszty kwalifikowalne leasingu sprzętu nie mogą przekraczać kosztów kwalifikowalnych ich nabycia.

Artykuł 33 Koszty związane z pracownikami

Nalicza się koszty godzin pracy rzeczywiście poświęconych wyłącznie projektowi przez pracowników naukowych, podyplomowych lub technicznych oraz koszty związane z pracownikami fizycznymi bezpośrednio zatrudnionymi przez wykonawcę. Wszelkie dodatkowe koszty związane z pracownikami, np. stypendia, wymagają uprzedniego pisemnego zatwierdzenia przez Komisję. Wszystkie naliczone godziny robocze muszą zostać zarejestrowane i poświadczone.

Artykuł 34 Koszty operacyjne

Koszty operacyjne bezpośrednio związane z realizacją projektu ograniczają się wyłącznie do kosztu:

42. surowców;

43. artykułów konsumpcyjnych ulegających zużyciu;

44. energii;

45. transportu surowców, materiałów zużywalnych, sprzętu, produktów, materiałów wsadowych lub paliwa;

46. konserwacji, naprawy, modyfikacji lub przeróbki istniejącego sprzętu;

47. usług informatycznych i innych usług szczególnych;

48. wynajmu sprzętu;

49. analiz i testów;

50. organizacji szczegółowych warsztatów;

51. zaświadczenia dotyczącego sprawozdania finansowego i gwarancji bankowej;

52. ochrony wiedzy;

53. pomocy ze strony osób trzecich.

Artykuł 35 Koszty pośrednie

Wszystkie inne koszty, takie jak koszty ogólne, które mogą powstać w związku z projektem, a które nie są wyraźnie określone w powyższych kategoriach, w tym koszty podróży i utrzymania, pokrywa się ryczałtem stanowiącym równowartość 35 % kosztów kwalifikowalnych związanych z pracownikami, o których mowa w art. 33.

SEKCJA 5 OCENA I MONITOROWANIE DZIAłALNOśCI BADAWCZEJ

ART ykuł 36 Sprawozdania techniczne

W przypadku pilotażowych i demonstracyjnych projektów badawczych określonych w art. 14, 15 i 16, beneficjent lub beneficjenci sporządzają sprawozdania okresowe. Sprawozdania takie wykorzystuje się do opisania dokonanego postępu technicznego.

Po zakończeniu prac, beneficjent lub beneficjenci przedkładają sprawozdanie końcowe zawierające ocenę wykorzystania i oddziaływania. Takie sprawozdanie zostaje opublikowane przez Komisję w całości lub w formie skróconej, w zależności od strategicznego znaczenia projektu, natomiast w razie potrzeby, po zasięgnięciu opinii właściwej grupy doradczej.

Komisja może zażądać, by beneficjent lub beneficjenci przedłożyli sprawozdania końcowe dotyczące środków towarzyszących określonych w art. 17, jak również działań wspierających i przygotowawczych określonych w art. 18, i może podjąć decyzję o ich opublikowaniu.

Art ykuł 37 Przegląd roczny

Komisja przeprowadza coroczny przegląd działań zrealizowanych w ramach programu badawczego i postępów prac w zakresie BRT. Sprawozdanie zawierające ten przegląd przesyłane jest Komitetowi.

Komisja może wyznaczać niezależnych ekspertów i wysoko wykwalifikowanych ekspertów do udzielenia pomocy w związku z przeglądem rocznym.

Artykuł 38 Monitorowanie i ocena programu

1. Komisja wykonuje zadania związane z monitorowaniem programu badawczego, w tym związane z oceną przewidywanych korzyści. Sprawozdanie z wykonania tych zadań zostanie opublikowane do końca 2013 r., a następnie będzie publikowane co siedem lat. Takie sprawozdania będą udostępniane do wiadomości publicznej przez Wspólnotowy Serwis Informacyjny Badań i Rozwoju (CORDIS) lub odpowiednią stronę internetową.

2. Komisja ocenia program badawczy po zakończeniu realizacji projektów finansowanych w każdym okresie siedmiu lat. Oceniane są także korzyści z BRT dla społeczeństwa i odpowiednich sektorów. Sprawozdanie z oceny jest publikowane.

3. Wykonując zadania związane z monitorowaniem i oceną, określone w ust. 1 i 2, Komisja korzysta z pomocy zespołów wysoko wykwalifikowanych ekspertów przez nią wyznaczonych.

Art ykuł 39 Wyznaczanie niezależnych i wysoko wykwalifikowanych ekspertów

W przypadku wyznaczania niezależnych i wysoko wykwalifikowanych ekspertów określonych w art. 18, art. 28 ust. 2 i art. 38, stosuje się odpowiednio przepisy art. 14 i 17 rozporządzenia (WE) nr 1906/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady[13].

Rozdział IV Przepisy końcowe

Art ykuł 40 Przegląd wieloletnich wytycznych technicznych

Wieloletnie wytyczne techniczne ustanowione w rozdziale III poddaje się przeglądowi co siedem lat, przy czym pierwszy okres kończy się dnia 31 grudnia 2014 r. W tym celu, i co najmniej w okresie pierwszych sześciu miesięcy ostatniego roku każdego siedmioletniego okresu, Komisja dokonuje ponownej oceny stosowania i skuteczności wytycznych technicznych, a w razie potrzeby, proponuje zmiany.

Jeżeli uzna to za stosowne, Komisja może dokonać takiej ponownej oceny i przedłożyć propozycje dotyczące odpowiednich zmian Radzie przed upływem danego siedmioletniego okresu.

Artykuł 41 Środki wykonawcze

Działając zgodnie z procedurą określoną w art. 42 ust. 2, Komisja przyjmuje następujące środki wykonawcze:

(a) zatwierdzanie działań w zakresie wsparcia finansowego w przypadkach, w których szacunkowa kwota wspólnotowego wkładu w ramach niniejszego programu jest równa lub większa niż 0,6 mln EUR;

(b) określanie zakresu wymagań i obowiązków związanych z monitorowaniem i oceną programu, o których mowa w art. 38;

(c) wprowadzanie zmian do sekcji 3 i 4 rozdziału II;

(d) dokonywanie zmian ostatecznych terminów, o których mowa w art. 25;

(e) opracowanie szczegółowych zaproszeń do składania wniosków;

(f) rozstrzyganie wszelkich innych kwestii dotyczących programu.

Artykuł 42 Komitet

1. Komisję wspomaga Komitet ds. Węgla i Stali, dalej zwany „komitetem”.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu na zasadzie analogii stosuje się stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Ustala się, że okres ustanowiony w art. 4 ust. 3 wspomnianej decyzji wynosi dwa miesiące.

3. Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 43 Uchylenie i środki przejściowe

[W przypadku przyjęcia przed dniem 15 czerwca 2008 r.:]

[„Decyzja 2003/78/WE traci moc. Jednakże decyzję 2003/78/WE stosuje się nadal do dnia 31 grudnia 2008 r. w odniesieniu do finansowania działań wynikających z wniosków złożonych do dnia 15 września 2007 r.”]

[W przypadku przyjęcia po dniu 15 czerwca 2008 r.:]

[„Decyzja 2003/78/WE traci moc. Jednakże decyzję 2003/78/WE stosuje się nadal do dnia 31 grudnia 2009 r. w odniesieniu do finansowania działań wynikających z wniosków złożonych do dnia 15 września 2008 r.”]

Art ykuł 44

Stosowanie

[„Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 16 września 2007 r.”]

[lub]

[„Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 16 września 2008 r.”]

Artykuł 45 Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

W imieniu Rady

Przewodniczący

[…]

ZAŁĄCZNIK

Skład Grupy Doradczej ds. Węgla, o której mowa w art. 23:

[pic]

Członkowie muszą posiadać szeroką wiedzę ogólną i szczególną wiedzę fachową przynajmniej w jednej z następujących dziedzin: górnictwo węglowe i wykorzystanie węgla, zagadnienia społeczne i ochrona środowiska naturalnego, w tym kwestie dotyczące bezpieczeństwa.

Skład Grupy Doradczej ds. Stali, o której mowa w art. 23:

[pic]

Członkowie muszą posiadać szeroką wiedzę ogólną i szczególną wiedzę fachową przynajmniej w jednej z następujących dziedzin: surowce; produkcja surówki; stalownictwo; odlewanie ciągłe; walcowanie na gorąco i/lub na zimno; obróbka wykańczająca stali i/lub obróbka powierzchni; określanie gatunków stali i/lub produktów; zastosowania i właściwości stali; zagadnienia społeczne i ochrona środowiska naturalnego, w tym kwestie dotyczące bezpieczeństwa.

[1] Dz.U. L 29 z 5.2.2003, str. 28.

[2] Dz.U. L 79 z 22.3.2002, str. 60.

[3] Dz.U. L 391 z 30.12.2006, str. 7.

[4] Dz.U. L 154 z 27.6.2000, str. 34.

[5] Dz.U. L 29 z 5.2.2003, str. 22.

[6] Dz.U. C […], […], str. […].

[7] Dz.U. C […], […], str. […].

[8] Dz.U. L 412, z 30.12.2006, str. 1.

[9] Dz.U. L 29 z 5.2.2003, str. 28.

[10] Dz.U. L 79 z 22.3.2002, str.42.

[11] Dz.U. L 154 z 27.6.2000, str. 34.

[12] Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2006/512/WE (Dz.U. L 200 z 22.7.2006, str. 11).

[13] Dz.U. L 391 z 30.12.2006, str. 6