52007DC0448

[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH |

Bruksela, dnia 25.7.2007

KOM(2007) 448 wersja ostateczna

KOMUNIKAT KOMISJI DO RADY I PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

Sprawozdania państw członkowskich dotyczące zachowań, które poważnie naruszyły zasady wspólnej polityki rybackiej w 2005 r.

KOMUNIKAT KOMISJI DO RADY I PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

Sprawozdania państw członkowskich dotyczące zachowań, które poważnie naruszyły zasady wspólnej polityki rybackiej w 2005 r.

1. WSTęP

W celu zwiększenia przejrzystości wypełniania przez państwa członkowskie zobowiązań dotyczących egzekwowania przepisów wspólnotowych, rozporządzenie Rady (WE) nr 1447/1999[1] zobowiązało wszystkie państwa członkowskie do przedstawiania Komisji corocznych sprawozdań o liczbie wykrytych „poważnych” naruszeń i o nałożonych karach. W tym celu we wspomnianym rozporządzeniu zawarto wykaz 19 typów naruszeń przepisów wspólnotowych uważanych za szczególnie poważne. Państwa członkowskie mają obowiązek zapewnienia podjęcia właściwych środków przeciw osobom fizycznym lub prawnym naruszającym zasady wspólnej polityki rybackiej[2].

Objęte wykazem zachowania są związane z najważniejszymi zobowiązaniami nałożonymi na mocy przepisów wspólnotowych dotyczących ochrony zasobów, monitorowania i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa.

Procedura zgłaszania Komisji wymaganych informacji została ustanowiona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 2740/1999[3]. Dane przekazywane drogą elektroniczną powinny umożliwiać porównanie państw członkowskich pod względem efektywności ich systemów egzekwowania zasad wspólnej polityki rybackiej. Poza zamiarem zwiększenia przejrzystości, ostatecznym celem ustawodawcy jest stopniowe doprowadzenie do stworzenia równych warunków dla rybaków, którzy – po stwierdzeniu, że zasady stosuje się w ten sam sposób w całej Wspólnocie Europejskiej – nabiorą większego zaufania do organów kontrolnych i będą stosować się do przepisów wspólnotowych dotyczących zachowania zasobów rybnych.

Niniejszy komunikat dotyczy przypadków zachowań stanowiących poważne naruszenie zasad wspólnej polityki rybackiej (WPRyb), w odniesieniu do których w 2005 r. organ krajowy wszczął postępowanie. Jest to szósty komunikat w tej sprawie. Komisja przedstawiła najistotniejsze dane dotyczące 2000 r. w komunikacie z dnia 12 listopada 2001 r.[4], dotyczące 2001 r. – w komunikacie z dnia 5 grudnia 2002 r.[5], dotyczące 2002 r. – w komunikacie z dnia 15 grudnia 2003 r.[6], dotyczące 2003 r. – w komunikacie z dnia 30 maja 2005 r.[7], a dotyczące 2004 r. – w komunikacie z dnia 14 lipca 2006 r.[8]

2. SPRAWOZDANIA PAńSTW CZLONKOWSKICH DOTYCZąCE 2005 R.

Rozporządzenie Rady nr 2740/1999 ustanowiło szczegółowe zasady przekazywania danych dotyczących zachowań poważnie naruszających zasady wspólnej polityki rybackiej. Dane przekazywane są drogą elektroniczną. Na podstawie tych danych służby Komisji opracowują tabele dołączane do komunikatu. Tabele te mają na celu przedstawienie najbardziej interesujących informacji wynikających ze sprawozdań państw członkowskich.

Należy podkreślić, że przedstawione dane są danymi przekazanymi przez państwa członkowskie. Państwom członkowskim umożliwiono zweryfikowanie tych danych przed opracowaniem ostatecznej wersji komunikatu przez Komisję

3. INFORMACJE UZUPEłNIAJąCE PRZEKAZANE PRZEZ PAńSTWA CZłONKOWSKIE

Ze względu na trudności w interpretacji zgromadzonych danych, składających się wyłącznie ze zbiorów liczb, i ponieważ niektóre dane mogą być do pewnego stopnia mylące, Komisja wezwała państwa członkowskie do dostarczenia informacji uzupełniających, które uznają za konieczne do analizy tych liczb.

Część państw członkowskich dostarczyła informacje uzupełniające, których główne elementy można podsumować w następujący sposób:

- postępowania (administracyjne i karne) uruchomione w celu zastosowania sankcji z tytułu naruszeń zasad WPRyb przeważnie trwają długo. Wydaje się, że średni czas niezbędny do zakończenia całego postępowania to 8 do 12 miesięcy. Najdłużej na ogół trwają postępowania karne (w Belgii, Irlandii, Holandii i Finlandii stosowane są tylko postępowania karne).

- niewiele informacji zgromadzono na temat gatunków najbardziej dotkniętych przez poważne naruszenia: na ogół chodzi o te gatunki, w przypadku których istnieją programy odbudowy zasobów lub restrykcyjne środki krajowe, i gatunki o dużej wartości handlowej (np. dorsz, śledź, żabnica, turbot, gładzica, labraks, przegrzebek itd.), jak i na temat obszarów, na których dopuszczono się poważnych naruszeń;

- wydaje się, że większość naruszeń państwa członkowskie wykrywają w ich wyłącznej strefie ekonomicznej, co jest oczywiste, natomiast obecnie nie jest możliwe wskazanie przez Komisję stref ICES, w których dopuszczono się naruszenia, ponieważ większość sprawozdań krajowych nie zawiera tego rodzaju danych szczegółowych.

Mając na względzie rozszerzenie zakresu komunikatu, po raz pierwszy komunikat zawiera odniesienie do krajowego ustawodawstwa i najlepszych praktyk krajowych. Wśród nowych instrumentów prawnych w dziedzinie egzekwowania polityki rybackiej przyjętych w ostatnim okresie warto wskazać, że:

- Irlandia uchwaliła w dniu 4 kwietnia 2006 r. ustawę o jurysdykcji w dziedzinie rybołówstwa i gospodarki morskiej w roku 2006 (Sea Fisheries and Maritime Jurisdiction Act 2006), w celu uaktualnienia przepisów krajowych w zakresie kontroli rybołówstwa morskiego i zapewnienia przestrzegania obowiązków kontrolnymi nałożonych przez wspólną politykę rybacką. Ustawa ta zaostrzyła kary za wykroczenia związane z rybołówstwem;

- Francja wyraziła wolę zmodyfikowania w najbliższej przyszłości systemu kontroli mającego zastosowanie w odniesieniu do WPRyb w celu zwiększenia skuteczności sankcji. W związku z tym w 2005 r. przyjęto już kilka środków administracyjnych;

- Zjednoczone Królestwo uzupełniło we wrześniu 2005 r. swoje środki kontrolne poprzez wprowadzenie nowego systemu rejestracji pierwszych nabywców ryb. Ponadto „Scottish Fisheries Protection Agency” (SFPA) – Szkocka Agencja Ochrony Rybołówstwa – zawarła porozumienie z „Crown Office Prosecution Service”, zgodnie z którym sprawy można kierować do prokuratora (Procurator Fiscal), który może nałożyć grzywnę; sprawy te nie trafiają do sądu i rozstrzygane są w ramach postępowania administracyjnego;

- Hiszpania przyjęła w 2005 r. ustawę administracyjną ustalającą szczegółowe kryteria dotyczące sankcji administracyjnych, które mają być stosowane w przypadku naruszeń w sektorze rybołówstwa;

- Portugalia przyjęła wytyczne w celu usprawnienia inspekcji i monitorowania naruszeń;

- Szwecja ogłosiła wprowadzenie zmian w systemie sankcji, który umożliwi organom administracyjnym nałożenie sankcji administracyjnych (zajęcia lub cofnięcie zezwoleń) z chwilą wydania przez sąd orzeczenia stwierdzającego, że sprawca jest winien poważnego naruszenia zasad dotyczących rybołówstwa.

4. POWAżNE NARUSZENIA W PORÓWNANIU Z LICZBą STATKÓW RYBACKICH W KAżDYM Z PAńSTW CZłONKOWSKICH

W poniższej tabeli podano liczbę statków wyszczególnionych w rejestrze statków rybackich dla każdego państwa członkowskiego według stanu na dzień 31 grudnia 2005 r., wraz z łączną liczbą poważnych naruszeń wykrytych i zgłoszonych przez państwa członkowskie (wyłącznie w odniesieniu do statków pływających pod ich banderą). Pomimo że niewłaściwe byłoby wyciąganie wiążących wniosków z prostego porównania poszczególnych państw członkowskich na podstawie tych liczb – naruszenia nie zawsze związane są bowiem z uchybieniami ze strony rybaków, lecz także z naruszeniami ze strony innych podmiotów gospodarczych –jednakże wydaje się, że w przypadku większości państw członkowskich liczba naruszeń – w porównaniu z wielkością floty – wskazuje na słabe wyniki działań kontrolnych lub nawet na brak kontroli w niektórych państwach członkowskich.

Państwo członkowskie | Liczba statków | Poważne naruszenia |

Belgia | 121 | 22 |

Dania | 3269 | 361 |

Niemcy | 2121 | 96 |

Grecja | 18279 | 377 |

Estonia | 1045 | 19 |

Hiszpania | 13684 | 2949 |

Francja | 7859 | 864 |

Irlandia | 1415 | 109 |

Włochy | 14426 | 3280 |

Cypr | 886 | 9 |

Łotwa | 928 | 132 |

Litwa | 271 | 3 |

Malta | 1420 | 3 |

Niderlandy | 828 | 117 |

Polska | 974 | 105 |

Portugalia | 9186 | 761 |

Słowenia | 173 | 13 |

Finlandia | 3267 | 25 |

Szwecja | 1639 | 53 |

Zjednoczone Królestwo | 6766 | 234 |

5. SPRAWOZDANIA PRZEDłOżONE PRZEZ PAńSTWA CZłONKOWSKIE

Łączna liczba przypadków zgłoszonych przez państwa członkowskie wynosi 10 443 i obejmują one całą listę uchybień wymienionych w rozporządzeniu Rady nr (WE) nr 1447/1999. Liczba ta jest o 8,11 % wyższa niż w 2004 r., co potwierdza tendencję wzrostową w zakresie liczby wykrytych uchybień, nawet jeżeli należy również wziąć pod uwagę rozszerzenie Unii Europejskiej. Dokładniej, w 2006 r. państwa członkowskie wykryły o 783 uchybień więcej niż w 2004 r., natomiast flota zwiększyła się o 5697 jednostek od czasu rozszerzenia w 2004 r. W celu ułatwienia porównania należy zauważyć, że liczba poważnych naruszeń wykrytych w latach poprzednich wyniosła 7 298 w 2000 r., 8 139 w 2001 r., 6 756 w 2002 r., 9 502 w 2003 r. i 9 660 w 2004 r.

Należy również zauważyć, że w 2005 r. część państw członkowskich zgłosiła znaczny i niewyjaśniony wzrost lub spadek liczby wykrytych przypadków w porównaniu z liczbami dotyczącymi 2004 r. Przynajmniej częściowo może to wynikać z faktu, iż – jak podkreślano już w poprzednich komunikatach - liczba zarejestrowanych naruszeń może obejmować uchybienia wobec przepisów innych niż zasady WPRyb i/lub odnoszących się do działalności prowadzonej na wodach krajowych lub podczas łowienia w celach rekreacyjnych zgodnie z wytycznymi krajowymi.

Główne elementy załączonych tabel można scharakteryzować w skrócie w sposób następujący:

74 % naruszeń zostało wykrytych przez Hiszpanię, Włochy i Portugalię. Kraje te również należą do w grupy państw posiadających większą liczbę statków. 23 % przypadków dotyczy nielegalnych połowów, podczas gdy na drugim miejscu sytuuje się składowanie, przetwarzanie, wprowadzanie do obrotu i transport produktów rybołówstwa, które nie spełniają obowiązujących norm handlowych (17 %). Prowadzenie połowów bez posiadania licencji połowowej plasuje się na trzeciej pozycji (15 %). Te wielkości procentowe są zbliżone do danych dotyczących 2004 r. i tak naprawdę większość naruszeń wykrytych od 2000 r. odnosi się do tych trzech rodzajów zachowań, podczas gdy bardzo nieliczne przypadki (mniej niż 10 %) dotyczą innych poważnych uchybień w stosunku do zasad WPRyb. W 2005 r. liczba przypadków naruszeń związanych z systemem satelitarnego monitorowania ruchu statków rybackich (Vessel Monitoring System - VMS) prawie uległa podwojeniu w porównaniu z latami poprzednimi. Niemniej jednak pozostaje niewielka w świetle uwag inspektorów Komisji.

W 2005 r. w 8 665 przypadkach postępowania zakończyły się nałożeniem kar. Nadal występują uderzające i niewytłumaczalne różnice w przypadku tego samego rodzaju naruszeń w całej UE, a średnia grzywna nałożona w 2005 r. w całej UE w ramach postępowań, które zakończyły się nałożeniem kary, wynosi 1 548 EUR . Liczba ta jest mniejsza niż średnia grzywna nałożona w 2003 r. (4 664 EUR) oraz mniejsza niż średnia grzywna nałożona w 2004 r. (2 272 EUR). Nastąpił również znaczny spadek w ilości odebranych licencji połowowych, który jest wykazany w załączonych tabelach (tylko 335 w porównaniu z 1 226 w 2004 r.). Jedynie Dania i Grecja stosowały tę karę w więcej niż 10 % przypadków naruszeń, za które grożą sankcje. Hiszpania i Francja zgłosiły odpowiednio 1 przypadek i 8 przypadków odebrania licencji.

Wreszcie, uwagę zwraca fakt, że kwota płacona przez sektor rybołówstwa w wyniku kar pieniężnych nałożonych w 2005 r. (10,8 mln EUR) nadal jest raczej bez znaczenia, ponieważ stanowi ona zaledwie 0,17 % wartości towaru wyładowanego w 2004 r.

6. UWAGI OGÓLNE NA TEMAT SPRAWOZDAń PAńSTW CZłONKOWSKICH

Kolejny raz podkreślając trudności związane z interpretacją zbioru liczb zawartych w tabelach bez uzyskania dodatkowych informacji od państw członkowskich, Komisja ocenia, że nie nastąpiła rzeczywista poprawa sytuacji w porównaniu z rokiem poprzednim.Niepokojące jest zwłaszcza to, że niewłaściwy poziom sankcji nakładanych w większości wykrytych przypadków, jak również niskie prawdopodobieństwo bycia złapanym i ściganym przez organy kontrolne, może skłaniać rybaka do przekonania, iż korzyści ekonomiczne, jakie może on czerpać z naruszania zasad, przeważają nad ryzykiem. Niedostosowany poziom kar pozwala sektorowi rybołówstwa traktować kary finansowe nałożone z tytułu naruszeń zasad WPRyb jako zwykły koszt prowadzenia przedsiębiorstwa, a to niweczy wszelkie realne zachęty do przestrzegania przepisów.

Komisja ponownie wzywa państwa członkowskie do zagwarantowania systemu kar o charakterze środków powstrzymujących oraz - w stosownych przypadkach - do zmiany ich ustawodawstwa, tak aby kary miały skutek odstraszający. W tym celu Komisja proponuje jako generalną zasadę, aby organ obliczający karę brał pod uwagę wartość połowu znajdującego się na pokładzie statku. Ponadto pomimo że państwa członkowskie mają swobodę w przyjmowaniu procedur uznanych przez siebie za najwłaściwsze, Komisja pragnie ponownie wyrazić pogląd, że wszelkie sankcje o charakterze administracyjnym, takie jak cofniecie zezwolenia na prowadzenie połowów lub na prowadzenia działalności zawodowej, są bardzo skutecznym narzędziem zwiększającym przestrzeganie zasad WPRyb, ponieważ możne je szybko stosować i odnoszą natychmiastowy skutek. Komisja stwierdza, że niektóre państwa członkowskie wprowadziły ten środek, który nie był wcześniej znany w ich porządku prawnym. Żałuje jednak, że większość państw członkowskich nie wykorzystuje jeszcze tego narzędzia, przynajmniej w przypadkach, gdy naruszenie zasad nie jest na tyle poważne, żeby uzasadniać wszczęcie postępowania karnego.

7. NARUSZENIA WYKRYTE W RAMACH REGIONALNYCH ORGANIZACJI RYBACKICH (ROR)

Kilka ROR wprowadziło w życie lub niebawem przyjmie systemy kontroli, które przewidują rejestrację naruszeń. Tego rodzaju systemy istnieją na przykład w ramach Organizacji Rybackiej Północno-Zachodniego Atlantyku (NAFO), Organizacji Rybackiej Północno-Wschodniego Atlantyku (NEAFC) oraz w Komisji ds. Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki (CCAMLR).

ROR ustaliły własne wykazy naruszeń zasad przyjętych w celu zachowania gatunków, które mają być uznawane za naruszenia „poważne”. Naruszenia te jako takie nie są przytoczone w kontekście niniejszego komunikatu, natomiast Komisja przypuszcza, że naruszenia zasad WPRyb popełnione przez statki działające w ramach wyżej wymienionych ROR są rejestrowane wśród przypadków zgłaszanych Komisji do celów niniejszego komunikatu.

Warto przypomnieć w związku z tym, że Wspólnota Europejska przedkłada wymienionym organizacjom sprawozdanie roczne poświęcone naruszeniom wykrytym i zgłoszonym służbom Komisji przez krajowe organy kontrolne. Nie jest jednak możliwe porównanie danych przekazanych do ROR z danymi znajdującymi się w załącznikach do niniejszego komunikatu, ponieważ rodzaje naruszeń nie są takie same.

W kontekście ROR okazuje się, że w 2005 r. w obszarze NEAFC wykryto 11 pozornych (tj. domniemanych) naruszeń, jeżeli chodzi o statki wspólnotowe. Nie wykryto naruszeń popełnionych przez statki wspólnotowe w obszarze CCAMLR. W odniesieniu do NAFO inne umawiające się strony zgłosiły 10 pozornych naruszeń przez statki wspólnotowe. ale liczba ta wymaga jeszcze potwierdzenia przez NAFO.

W celu zachowania przejrzystości Komisja pragnęłaby porównać liczbę poważnych naruszeń, jakich dopuściły się statki wspólnotowe i wykrytych w obszarze podlegającym kompetencji ROR, z liczbą poważnych naruszeń, jakich dopuściły się inne umawiające się strony w tych samych obszarach. Niemniej jednak każdy postęp w tej dziedzinie będzie zależny od zmian w polityce ROR odpowiedzialnych za publikację danych statystycznych dotyczących poważnych naruszeń wykrytych w obszarach podlegających ich kompetencji.

8. PRZYSZłE DZIAłANIA

Komisja nadal uważa, że niniejszy komunikat będzie potencjalnie przydatnym narzędziem nadającym się do porównania wyników działań państw członkowskich w zakresie zagwarantowania zgodności z zasadami WPRyb. Większość państw członkowskich podziela opinię Komisji.

Ocena wartości corocznego publikowania komunikatów w sprawie „poważnych naruszeń” będzie dokonywana pod kątem potrzeby zapewnienia równych warunków we wszystkich państwach członkowskich, tak jak to podkreślono wówczas, gdy w 2002 r. podejmowano decyzję o reformie WPRyb. Panuje powszechna opinia, że bardzo ważne jest zapewnienie pełnej przejrzystości w zakresie sankcji stosowanych przez państwa członkowskie z tytułu uchybień wobec zasad WPRyb, by spowodować poprawę ich egzekwowania. Jednakże doświadczenie zdobyte dzięki komunikatom w sprawie „poważnych naruszeń” w okresie 2000-2005 wykazało jednoznacznie, że nie będzie to możliwe bez znacznych dostosowań wspólnotowych tekstów prawnych i krajowych procedur.

Co do tekstów prawnych, wykonując zobowiązanie do doskonalenia zawartości tego dokumentu, zgodnie z treścią wcześniejszych komunikatów, Komisja przeprowadziła konsultacje z państwami członkowskimi w celu zebrania ich uwag. Debata wykazała, że jedna z fundamentalnych kwestii dotyczy definicji zachowań, które poważnie naruszają zasady WPRyb. Na ogół uważa się, że rodzaje wymienione we wspólnotowych tekstach prawnych nie są przedstawione wystarczająco szczegółowo, co prowadzi do rozbieżnych interpretacji wśród państw członkowskich.

W związku z tym w dniu 31 maja 2006 r. Komisja przedstawiła grupie ekspertów ds. kontroli rybołówstwa propozycje dotyczące nowej typologii naruszeń, które należy poddawać kontroli, jak również możliwości zmiany kształtu komunikatu.

Komisja zaproponowała w szczególności:

- ograniczenie zakresu komunikatu poprzez monitorowanie wyłącznie naruszeń tych zasad WPRyb, które są uznawane za najważniejsze wśród naruszeń „poważnych”. Naruszenia zasad krajowych lub naruszenia popełnione przez rybaków niezawodowych nie będą już rejestrowane;

- lepsze określenie każdego rodzaju naruszenia, oraz

- rozszerzenie zakresu sprawozdań składanych przez państwa członkowskie i zawarcie w nich w szczególności informacji na temat sytuacji społeczno-ekonomicznej podmiotów naruszających prawo oraz na temat faktycznego wpływu nałożonych sankcji.

Komisja będzie nadal omawiać tę sprawę z państwami członkowskimi przed złożeniem formalnego wniosku dotyczącego przeglądu ram prawnych, w szczególności w kontekście przekształcenia prawodawstwa wspólnotowego odnoszącego się do kontroli w obszarze rybołówstwa oraz do zwalczania nielegalnych praktyk połowowych . Do tego czasu Komisja musi utrzymywać, że konieczne jest, aby państwa członkowskie dostarczały Komisji informacji, które wykraczają poza dane statystyczne, w celu uzyskania poprawy jakości kolejnego komunikatu i spowodowania, iż stanie się on bardziej przydatnym instrumentem zapewniającym przejrzystość.

Co do obowiązków państw członkowskich, Komisja wezwie je ponownie do zwracania szczególnej uwagi na obowiązek zapewnienia zgodności z zasadami WPRyb przy pomocy wszelkich możliwych środków. Komisja musi stwierdzić, że państwa członkowskie nie wypełniają wszystkich zobowiązań wynikających z zasad WPRyb. Wystarczy jeden przykład: państwa członkowskie nie są obecnie dostatecznie wyposażone w odpowiednie środki, które w sposób należyty pozwoliłyby im na gromadzenie, przetwarzanie i ocenę danych dotyczących „poważnych” naruszeń zasad WPRyb. Państwa członkowskie nie utworzyły baz danych do kodowania stosownych aspektów dotyczących poszczególnych przypadków. Komisja na to nalega. Bez komputerowych baz danych zawierających informacje dotyczące podmiotu łamiącego prawo, statku lub przedsiębiorstwa, przepisów prawnych, gatunków i obszarów połowowych, sytuacji ekonomicznej, kosztów administracyjnych, wymierzonych kar głównych i dodatkowych, nie będzie możliwe dokonanie właściwej oceny zachowania, wyników działalności administracyjnej i skuteczności obowiązujących przepisów. Jedynie poprzez przetwarzanie tych danych oraz danych zawartych w bazach danych już przewidzianych w prawie wspólnotowym (np. rejestr statków, dane statystyczne, protokoły VMS) możliwa byłaby ocena wyników działalności państw członkowskich, porównanie tych wyników oraz w końcu dostosowanie procedur administracyjnych i tekstów prawnych, tak aby WPRyb mogła być skutecznie egzekwowana.Komisja już zaproponowała format, który ma być stosowany przez krajowe administracje w tym celu[9]. Jest gotowa do udzielenia pomocy państwom członkowskim, w tym także finansowej poprzez istniejące linie budżetowe, w procesie tworzenia nowych narzędzi.Komisja wzywa państwa członkowskie do dostosowania w odpowiedni sposób ich ustawodawstwa i struktury administracyjnej.

Lista tabel w załączniku

I Liczba wykrytych przypadków w podziale na rodzaje naruszeń i państwa członkowskie;

II Liczba wykrytych przypadków w podziale na narodowości stron dopuszczających się naruszeń i na państwa członkowskie;

III Liczba przypadków, w których nałożono kary, w podziale na rodzaje naruszeń i państwa członkowskie;

IV Średnia wysokość grzywny w podziale na rodzaje naruszeń i państwa członkowskie;

V Liczba przypadków zajęcia mienia w podziale na rodzaje naruszeń i państwa członkowskie;

VI Liczba przypadków odebrania licencji połowowej w podziale na rodzaje naruszeń i państwa członkowskie;

VII Kwota zapłacona przez sektor rybołówstwa w poszczególnych państwa członkowskich w rezultacie poważnych naruszeń;

VIII Średnia grzywna zapłacona przez sektor rybołówstwa w poszczególnych państwach członkowskich w rezultacie poważnych naruszeń i wartość towaru wyładowanego w każdym państwie członkowskim;

IX. Projekt formularza dotyczącego zbioru informacji odnoszących się do „poważnego naruszenia”.

[pic]

[pic]

[pic]

[pic]

[pic]

[pic]

[pic]

[pic]

ZAŁĄCZNIK IX

FORMULARZ DO WYPEŁNIENIA PRZEZ PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE

Nr akt |

Dane dotyczące uchybienia Kod uchybienia: Przepisy prawne: Numer rejestru statków: * Właściciel statku: * Nazwisko kapitana: * Nazwisko (nazwa) przewoźnika: * Nazwa firmy: … Akta powiązane z aktami nr: * Można stosować kody w rodzaju numeru VAT |

Dane dotyczące postępowania Organ, który sporządził protokół: Miejsce i data protokołu: Odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Organ odpowiedzialny za postępowanie: Rodzaj postępowania: administracyjne karne Data ostatecznej decyzji: Data wykonania decyzji: |

Dane dotyczące decyzji Kwota nałożonej kary EUR: Zawieszenie zezwolenia na działalność zawodową miesiące Przejęcie połowu wartość EUR Przejęcie narzędzi połowowych wartość EUR Wartość połowu nielegalnie odłowionego/sprzedanego wartość EUR Publikacja decyzji gazeta |

Dane odnoszące się do głównych gatunków i obszaru, których dotyczyło naruszenie Kody FAO i ICES Odpowiedzialna ROR Odnośny programu odbudowy zasobów |

Dane dotyczące aspektów ekonomicznych i społecznych Długość statku: > 10 m; > 15 m; > 24 m; > 40 m Roczne obroty przedsiębiorstwa Liczba pracowników Finansowanie wspólnotowe Ryzyko bankructwa |

[1] Dz.U L 167 z 2.7.1999, str. 5.

[2] Art. 25 R. 2371/2002.

[3] Dz.U L 328 z 22.12.1999, str.62.

[4] COM (2001) 650 z 12.11.2001.

[5] COM (2002) 687 z 5.12.2002.

[6] COM (2003) 782 z 15.12.2003.

[7] COM (2005) 207 z 30.5.2005.

[8] COM (2006) 387 z 14.7.2006.

[9] Patrz załącznik IX.