Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52006PC0042

    Wniosek rozporządzenie Rady (Euratom) ustanawiające zasady uczestnictwa przedsiębiorstw, ośrodków badawczych i uczelni wyższych w działaniach prowadzonych w ramach siódmego programu ramowego Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej oraz zasady upowszechniania wyników badań (2007-2011)

    /* COM/2006/0042 końcowy - CNS 2006/0014 */

    52006PC0042




    [pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH |

    Bruksela, dnia 7.2.2006

    KOM(2006) 42 wersja ostateczna

    2006/0014 (CNS)

    Wniosek

    ROZPORZĄDZENIE RADY (Euratom)

    ustanawiające zasady uczestnictwa przedsiębiorstw, ośrodków badawczych i uczelni wyższych w działaniach prowadzonych w ramach siódmego programu ramowego Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej oraz zasady upowszechniania wyników badań (2007-2011)

    (przedstawiony przez Komisję)

    UZASADNIENIE

    1. KONTEKST WNIOSKU

    Do przyjętego w dniu 6 kwietnia 2005 r. wniosku Komisji w sprawie siódmego programu ramowego (7PR) dołączony był roboczy dokument służb Komisji zatytułowany „Simplification in the 7th Framework Programme” („Uproszczenie siódmego programu ramowego”), który określał 10 głównych obszarów działań i podkreślał znaczenie uproszczenia jako „krytycznego czynnika decydującego o sukcesie”.

    Wniosek Komisji w sprawie zasad uczestnictwa w siódmym programie ramowym pozwala urzeczywistnić wiele elementów tego uproszczenia, także w oparciu o zasady ustanowione w szóstym programie ramowym (6PR).

    2. PODSTAWA PRAWNA

    Niniejszy wniosek w sprawie rozporządzenia Rady oparty jest na art. 7 i 10 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej. Ujęte w nim zasady uczestnictwa określają prawa i obowiązki podmiotów prawnych, które chcą uczestniczyć w programie ramowym oraz określają zasady wykorzystania i upowszechniania wyników prac badawczych. Siódmy program ramowy realizowany jest zgodnie z przepisami określonymi w rozporządzeniu finansowym i jego przepisach wykonawczych, a także zgodnie z przepisami w zakresie pomocy państwa, w szczególności przepisami dotyczącymi pomocy państwa na rzecz prac badawczo-rozwojowych.

    3. WCZEśNIEJSZE KONSULTACJE

    W trakcie seminariów i za pośrednictwem specjalnej strony internetowej przeprowadzono konsultacje z zainteresowanymi stronami, państwami członkowskimi i państwami stowarzyszonymi, dotyczące ewentualnych zmian w zasadach uczestnictwa w 7PR. Ponadto konsultacje w sprawie wniosku przeprowadzono z grupą mniejszych podmiotów, tak aby zapewnić, że zmiany nie będą niekorzystne dla tego rodzaju uczestników.

    4. TREŚĆ

    Niniejszy wniosek składa się z czterech rozdziałów: przepisy wstępne (przedmiot, definicje, kwestia poufności), udział (wymagania minimalne, aspekty proceduralne, w tym minimalna liczba oraz siedziba uczestników, składanie i ocena wniosków, realizacja działań, umowy o grant, monitorowanie projektów i programów, wkład finansowy Wspólnoty: dopuszczalność finansowania i formy grantów, stawki zwrotu kosztów, wypłaty, podział, zwrot i zabezpieczenia), zasady upowszechniania i wykorzystania oraz prawa dostępu (własność, ochrona, publikacja, upowszechnianie i wykorzystanie oraz dostęp do istniejącej i nowej wiedzy) oraz szczególne zasady uczestnictwa w działaniach w ramach obszaru tematycznego „Badania energii syntezy jądrowej” .

    Minimalna liczba uczestników oraz warunki dotyczące ich siedziby określone są w zależności od rodzaju działania. Podmioty prawne mające siedzibę w państwach stowarzyszonych mogą uczestniczyć w programie na tych samych warunkach, co podmioty mające siedzibę w państwach członkowskich.

    Zasady określają procedury publikacji zaproszeń do składania wniosków oraz wyjątków od tychże, a także procedury składania, oceny i wyboru wniosków oraz przyznania pomocy. Ustanawiają one także procedury wyznaczania niezależnych ekspertów. Dalsze, bardziej szczegółowe wewnętrzne zasady, regulujące procedury składania, oceny i wyboru wniosków oraz przyznania pomocy, zostaną ustanowione przez Komisję. Będą one zawierać przepisy dotyczące wyznaczania niezależnych ekspertów. Zasady te zawierać również będą specjalne przepisy dotyczące dwuetapowych procedur składania wniosków (które, tam gdzie jest to stosowne, mają być wykorzystywane w większym stopniu, np. gdy można się spodziewać dużej liczby wniosków, w przypadku bardzo dużych projektów oraz w celu ograniczenia kosztów przygotowania wniosków, które być może nigdy nie zostaną sfinansowane itp.) oraz dwuetapowych procedur oceny wniosków (w przypadku wniosków składanych w ramach jednoetapowej procedury). Proces oceny , wypracowany w trakcie poprzednich programów ramowych i przedstawiony w tych wewnętrznych zasadach, będzie w dalszym ciągu stosowany bez zasadniczych zmian. W miarę możliwości, wykorzystywana będzie w większym stopniu „ocena na odległość” i nadal będą udoskonalane instrukcje ekspertów. Zracjonalizowane zostanie stosowanie posiedzeń. Kryteria oceny są obecnie zawarte w programach szczegółowych, a nie w zasadach uczestnictwa, i mogą być one dalej rozwijane w programach prac (i zaproszeniach do składania wniosków).

    Chociaż nie zostało to określone w zasadach uczestnictwa, proponuje się, by regułą w 7PR stało się w pełni elektroniczne składanie wniosków , ponieważ rozwiązanie to zostało z pozytywnym skutkiem sprawdzone i było używane w 6PR. Także stosowanie uprzednio wypełnionych formularzy/uprzedniej rejestracji wykorzystujące dane z centralnego źródła oraz zmiany treści i formatu wniosków powinny pozwolić na szybszą realizację wybranych wniosków. Jednolity system rejestracji ze wspólną bazą danych dla wszystkich służb Komisji powinien stanowić znaczącą pomoc.

    W celu zapewnienia jednolitej oceny kondycji finansowej uczestników oraz powiązanych procedur finansowych Komisja przyjmie i opublikuje wewnętrzne zasady przeprowadzania tej oceny.

    Komisja przygotuje wzór umowy o grant, który będzie określał prawa i obowiązki uczestników między sobą oraz w stosunku do Wspólnoty. Wprowadzona w 6PR zasada autonomii i elastyczności konsorcjum, w szczególności w odniesieniu do zmian w jego składzie, będzie w dalszym ciągu stosowana. Umowa o grant będzie wchodzić w życie po podpisaniu przez koordynatora i upoważnionego urzędnika Komisji, podobnie jak w 6PR. Wszyscy uczestnicy muszą przystąpić do umowy o grant aby móc korzystać ze swoich praw i obowiązków w ramach projektu.

    Podobnie jak w 6PR uczestnicy muszą zawrzeć umowę konsorcjum, chyba że zaproszenie do składania wniosków przewiduje w tym zakresie wyjątek. Wiele nowych przepisów dotyczących praw własności intelektualnej powinno ułatwić zawieranie i ewentualne zmiany umów konsorcjum.

    Komisja będzie monitorować wszystkie działania pośrednie finansowane przez Wspólnotę, jak również siódmy program ramowy i jego programy szczegółowe, w razie potrzeby przy pomocy niezależnych ekspertów.

    W podsekcji dotyczącej finansowego wkładu Wspólnoty określono uczestników, którzy kwalifikują się do otrzymania finansowania. Sekcja ta zawiera również przepisy dotyczące formy grantów, stawek zwrotu kosztów, wypłaty, podziału, zwrotu oraz zabezpieczeń pomocy finansowej.

    Wkład finansowy Wspólnoty może przybrać jedną z trzech form grantów : zwrot kosztów kwalifikowanych, stawki ryczałtowe oraz finansowanie według jednolitych stawek (to ostatnie może być oparte na skali kosztów jednostkowych, ale obejmuje również jednolite stawki dla kosztów pośrednich). Każda z tych form może być stosowana by pokryć cały wkład finansowy Wspólnoty do systemu finansowania lub w połączeniu z pozostałymi formami. Dla większości systemów finansowania preferowaną formą będzie zwrot kosztów kwalifikowanych, w szczególności na początku realizacji 7PR. Wykorzystanie stawek ryczałtowych oraz finansowanie według jednolitych stawek będą wprowadzane stopniowo, a jeśli ich stosowanie okaże się sukcesem, stosowane częściej.

    Definicja kosztów kwalifikowanych została uproszczona, a trzy modele sprawozdawczości w zakresie kosztów stosowane w poprzednich programach ramowych zostały zlikwidowane. Oznacza to, że uczestnicy mogą naliczać wszystkie swoje bezpośrednie i pośrednie koszty i mają możliwość stosowania jednolitej stawki dla kosztów pośrednich. Koszty są określane zgodnie z zasadami rachunkowości i zarządzania stosowanymi zwyczajowo przez uczestników, przy czym na pierwszym planie stoi osiągnięcie celów projektu i przestrzegane są zasady gospodarności, skuteczności i wydajności.

    Wkład finansowy Wspólnoty będzie wynosił maksymalnie 50 % kosztów kwalifikowanych pomniejszonych o wpływy z działań w zakresie badań i demonstracji. W przypadku małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), instytucji publicznych, szkół średnich i uczelni wyższych oraz organizacji badawczych o charakterze niezarobkowym przyznawana będzie dodatkowa kwota na rzecz działalności badawczej wynosząca maksymalnie 25 %. W przypadku wszystkich pozostałych działań, w tym działań koordynacyjnych i wspierających oraz działań w zakresie kształcenia zawodowego i rozwoju kariery naukowców, wszystkie podmioty będą mogły otrzymać zwrot kosztów do wysokości 100 %.

    Podane wyżej pułapy mają zastosowanie do wszystkich rodzajów kosztów kwalifikowanych danych podmiotów, także wówczas, gdy niektóre z kosztów zwracane są na podstawie stawek ryczałtowych lub według jednolitych stawek. Pułapy te mają również zastosowanie w przypadku podmiotów uczestniczących w projektach finansowanych w całości na podstawie stawek ryczałtowych lub według jednolitych stawek.

    Dla sieci doskonałości proponuje się szczególny rodzaj stawki ryczałtowej . Kwota stawki ryczałtowej została określona w zasadach uczestnictwa jako stała kwota przypadającą na naukowca na rok. Okresowe płatności części stawki ryczałtowej będą wypłacane w zależności od osiągnięcia wskaźników ukazujących stopień zaawansowania realizacji wspólnego programu działań (Joint Programme of Activities, JPA).

    Instytucje publiczne, organizacje badawcze o charakterze niezarobkowym oraz szkoły średnie i uczelnie wyższe będą uprawnione do wystawiania świadectw kontroli przez upoważnionego urzędnika publicznego. Liczba świadectw kontroli przypadających na umowę o grant i uczestnika zostanie zmniejszona, a sprawozdania i okresy sprawozdawcze zostaną zracjonalizowane.

    Podobnie jak w 6PR, uczestnicy konsorcjum będą odpowiedzialni za pełne przeprowadzenie powierzonych im zadań, nawet jeśli jeden z uczestników nie zrealizuje przypisanych mu zadań. Jednakże w celu usunięcia barier dla uczestnictwa w programie, w szczególności dla MŚP, zrezygnowano z dalszego stosowania zasady solidarnej odpowiedzialności finansowej, wprowadzonej w 6PR dla większości działań. Powinno to również przyspieszyć procedury i zmniejszyć koszty. W zależności od oceny ryzyka, które dla budżetu Wspólnoty niesie finansowanie badań europejskich, może zostać wprowadzony mechanizm, który zabezpieczy finansowe ryzyko niezwrócenia przez uczestnika kwot należnych Wspólnocie. Mechanizm ten byłby finansowany przez niewielką składkę przedsiębiorstw i pozostałych uczestników, nie będących instytucjami publicznymi, szkołami średnimi ani uczelniami wyższymi, lub których udział nie jest gwarantowany przez państwo członkowskie lub państwo stowarzyszone. Uczestnicy działań wspierających kształcenie zawodowe i rozwój kariery naukowców nie będą finansować tego mechanizmu. Składka będzie pobierana poprzez zatrzymywanie należnych kwot. Zgodnie z art. 18 ust. 2 rozporządzenia finansowego, zatrzymane kwoty, które nie są już potrzebne do zabezpieczenia ryzyka finansowego, zostaną ponownie przypisane działaniom badawczym w ramach odpowiedniego ramowego programu badań. W związku z powyższym gwarancje bankowe będą wymagane jedynie w tych wyjątkowych przypadkach, w których finansowanie wstępne stanowi ponad 80 % grantu. Jest to jedyna sytuacja, w której rozporządzenie finansowe nakłada obowiązek zapewnienia gwarancji. Komisja podejmie również wszelkie niezbędne działania, aby zmniejszyć specyficzne ryzyko związane z poszczególnymi uczestnikami.

    Wprowadzono przepisy dotyczące upowszechniania i wykorzystania oraz praw dostępu (własność, ochrona, publikacja, upowszechnianie i wykorzystanie oraz prawa dostępu do istniejącej i nowej wiedzy). Przepisy te zawierają definicje istniejącej wiedzy, nowej wiedzy i praw dostępu oraz związane z nimi zasady, z uwzględnieniem odpowiednich postanowień traktatu. W szczególności art. 45 niniejszych zasad uczestnictwa upoważnia Komisję do upowszechniania nowej wiedzy w przypadku, gdy uczestnikom nie udaje się tego dokonać. Przepisy dotyczące praw własności intelektualnej w obszarze badań energii syntezy jądrowej zawarte są w odpowiednich szczegółowych aktach prawnych.

    Inne działania, które nie zostały objęte zasadami uczestnictwa

    Punkty kontaktowe

    Należy zapewnić jednolitą interpretację, w szczególności w odniesieniu do prawnych i finansowych postanowień projektów, we wszystkich służbach Komisji, których może to dotyczyć. Do pewnego stopnia może to zostać osiągnięte poprzez zasady Komisji, które mają być sformułowane zgodnie z przepisami projektu zasad uczestnictwa. Punkty kontaktowe i instytucje koordynujące („clearing houses”) mają zagwarantować spójność i jednolitość informacji wydawanych przez Komisję. W dalszym ciągu pomocą ma służyć tzw. „IPR-helpdesk”.

    Komunikowanie

    Czynione będą dalsze starania, aby zapewnić, że informacje są możliwie jasne i łatwo dostępne. Liczba i długość dokumentów powinny zostać ograniczone i skonsolidowane. Zamierza się również unikać powielania informacji oraz różnego sposobu przedstawiania tych samych informacji w różnych dokumentach.

    2006/0014 (CNS)

    Wniosek

    ROZPORZĄDZENIE RADY (Euratom)

    ustanawiające zasady uczestnictwa przedsiębiorstw, ośrodków badawczych i uczelni wyższych w działaniach prowadzonych w ramach siódmego programu ramowego Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej oraz zasady upowszechniania wyników badań (2007-2011) (Tekst mający znaczenie dla EOG)

    RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

    uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 7 i 10,

    uwzględniając wniosek Komisji[1],

    uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego[2],

    uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[3],

    uwzględniając opinię Trybunału Obrachunkowego[4],

    a także mając na uwadze, co następuje:

    (1) Siódmy program ramowy Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej został przyjęty decyzją Rady nr […/…./Euratom] z dnia […] r. dotyczącą siódmego programu ramowego Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej badań jądrowych i działań szkoleniowych (2007-2011)[5]. Komisja Europejska jest odpowiedzialna za realizację programu ramowego i jego programów szczegółowych, w tym za powiązane z nimi aspekty finansowe.

    (2) Siódmy program ramowy jest realizowany zgodnie z rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich[6] (zwanym dalej „rozporządzeniem finansowym”) oraz rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 2342/2002 ustanawiającym szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia finansowego[7] (zwanym dalej „zasadami wykonawczymi”).

    (3) Siódmy program ramowy realizowany jest także zgodnie z przepisami w zakresie pomocy państwa, w szczególności przepisami dotyczącymi pomocy państwa na rzecz prac badawczo-rozwojowych[8].

    (4) Zasady uczestnictwa przedsiębiorstw, ośrodków badawczych i uczelni wyższych powinny stanowić spójne i przejrzyste ramy zapewniające sprawną realizację siódmego programu ramowego i łatwy dostęp do niego dla wszystkich uczestników.

    (5) Siódmy program ramowy powinien wspierać udział podmiotów z najbardziej oddalonych regionów Wspólnoty oraz możliwie szerokiego kręgu przedsiębiorstw, ośrodków badawczych i uczelni wyższych.

    (6) Dla zachowania spójności i przejrzystości należy stosować definicję mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) ustaloną w zaleceniu Komisji 2003/361/WE[9].

    (7) W związku z tym właściwe jest dopuszczenie udziału nie tylko osób prawnych, pod warunkiem, że mają one zdolność do czynności prawnych, ale również osób fizycznych. Udział osób fizycznych gwarantuje, że powstawanie i rozwijanie doskonałych osiągnięć naukowych nie jest ograniczone do przypadków wspólnotowego finansowania projektów, w których biorą udział jedynie osoby prawne, poprzez umożliwienie również udziału MŚP, które nie są osobami prawnymi.

    (8) Niezbędne jest ustanowienie minimalnych wymogów dotyczących udziału, zarówno zasad ogólnych, jak również odnoszących się do specjalnego charakteru działań pośrednich w ramach siódmego programu ramowego. Należy w szczególności określić zasady dotyczące liczby uczestników i ich siedziby.

    (9) Właściwe jest, by każdy podmiot prawny miał możliwość udziału w programie, jeśli spełnia minimalne wymogi. Udział wykraczający poza minimalne wymogi powinien zapewnić sprawne przeprowadzenie przedmiotowego działania pośredniego.

    (10) Do udziału w siódmym programie ramowym zachęcać należy organizacje międzynarodowe, których działalność poświęcona jest rozwojowi współpracy w zakresie badań i szkoleń w dziedzinie jądrowej w Europie, i których członkami są w większości państwa członkowskie lub państwa stowarzyszone.

    (11) Zgodnie z art. 101 traktatu Euratom, należy również przewidzieć udział podmiotów prawnych z państw trzecich oraz organizacji międzynarodowych. Należy jednakże wymagać, by udział ten był uzasadniony zwiększonym wkładem wniesionym w ten sposób w osiągnięcie celów zakładanych przez siódmy program ramowy.

    (12) Zgodnie z wyżej wymienionymi celami konieczne jest ustanowienie zasad i warunków przyznawania środków finansowych Wspólnoty uczestnikom działań pośrednich.

    (13) W uzupełnieniu przepisów zawartych w rozporządzeniu finansowym i jego zasadach wykonawczych, Komisja musi określić dodatkowe zasady i procedury dotyczące składania, oceny i wyboru wniosków oraz przyznania pomocy. Należy w szczególności ustanowić zasady regulujące wykorzystanie pomocy niezależnych ekspertów.

    (14) W uzupełnieniu przepisów zawartych w rozporządzeniu finansowym i jego zasadach wykonawczych Komisja musi określić dodatkowe zasady i procedury dotyczące oceny kondycji finansowej i prawnej uczestników działań pośrednich prowadzonych w ramach siódmego programu ramowego.

    (15) Rozporządzenie finansowe i zasady wykonawcze dotyczą między innymi ochrony interesów finansowych Wspólnoty, zwalczania nieprawidłowości i nadużyć finansowych, procedur odzyskiwania kwot należnych Komisji, wykluczania z procedur zawierania umów i przyznawania grantów oraz związanych z tym kar, a także audytów, kontroli i inspekcji prowadzonych przez Komisję i Trybunał Obrachunkowy na podstawie art. 160 lit. c) traktatu Euratom.

    (16) Zawierane dla każdego działania umowy powinny zawierać postanowienia w zakresie nadzoru oraz kontroli finansowej sprawowanych przez Komisję lub przez każdy upoważniony przez nią podmiot, jak również postanowienia w zakresie audytów przeprowadzanych przez Trybunał Obrachunkowy i kontroli na miejscu przeprowadzanych przez Europejski Urząd ds. Nadużyć Finansowych (OLAF), zgodnie z procedurami ustanowionymi w rozporządzeniu Rady nr 2185/96.

    (17) Komisja powinna monitorować zarówno działania pośrednie prowadzone w ramach siódmego programu ramowego, jak również siódmy program ramowy i jego programy szczegółowe.

    (18) Zasady dotyczące upowszechniania wyników badań powinny zapewnić, że, tam gdzie jest to właściwe, uczestnicy chronią własność intelektualną powstałą w trakcie działań oraz wykorzystują i upowszechniają wyniki badań.

    (19) Respektując prawa właścicieli własności intelektualnej, zasady te powinny być sformułowane w taki sposób, aby zapewnić uczestnikom dostęp do informacji wnoszonych przez nich do projektu, a także do wiedzy powstałej w wyniku prac badawczych prowadzonych w ramach projektu, w stopniu niezbędnym do prowadzenia prac badawczych lub do wykorzystania powstałej w ich wyniku wiedzy.

    (20) Odstępuje się od ustanowionego w szóstym programie ramowym wymogu przejęcia przez niektórych uczestników odpowiedzialności finansowej za swoich partnerów w ramach tego samego konsorcjum. W zależności od poziomu ryzyka związanego z nieodzyskaniem kwot należnych Komisji, część wkładu finansowego Wspólnoty może zostać zatrzymana dla pokrycia należnych, ale niezwróconych przez uczestników kwot. Uczestnicy, którzy mieliby zostać zobowiązani do przejęcia finansowej odpowiedzialności za pozostałych uczestników, płaciliby dla pokrycia ryzyka składkę, która byłaby zatrzymywana przez Komisję w momencie wypłaty przez nią wsparcia finansowego.

    (21) Wkłady Wspólnoty do wspólnego przedsiębiorstwa utworzonego na podstawie art. 45 do 51 traktatu Euratom nie wchodzą w zakres zastosowania niniejszego rozporządzenia.

    (22) Niniejsze rozporządzenie respektuje podstawowe prawa i przestrzega w szczególności zasad przyjętych w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej.

    (23) Wsparcie finansowe Wspólnoty, zgodnie z rozporządzeniem finansowym, może mieć między innymi następującą formę:

    (a) zamówienia publiczne, w postaci określonej umownie ceny za towary lub usługi, które zostały wybrane w drodze postępowania przetargowego;

    (b) granty;

    (c) członkostwo w organizacji, która pobiera składki członkowskie;

    (d) honoraria dla niezależnych ekspertów w rozumieniu art. 16 niniejszego rozporządzenia,

    PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

    Rozdział I Przepisy wstępne

    Artykuł 1

    Przedmiot

    Niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady uczestnictwa przedsiębiorstw, ośrodków badawczych, uczelni wyższych i innych podmiotów prawnych w działaniach podejmowanych przez jednego lub więcej uczestników przy pomocy systemów finansowania określonych w załączniku II część (a) do decyzji […/…] ustanawiającej siódmy program ramowy, zwanych dalej „działaniami pośrednimi”.

    Ustanawia ono także zasady, zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002 (zwanego dalej „rozporządzeniem finansowym”) oraz rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002 (zwanego dalej „zasadami wykonawczymi”), dotyczące wkładu finansowego Wspólnoty na rzecz uczestników działań pośrednich prowadzonych w ramach siódmego programu ramowego.

    W odniesieniu do wyników badań prowadzonych w ramach siódmego programu ramowego niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady ujawniania nowej wiedzy poprzez wszelkie stosowne środki, za wyjątkiem ujawniania, które wynika z formalności związanych z ochroną tej nowej wiedzy; obejmuje to publikację nowej wiedzy przy pomocy dowolnego nośnika, zwane dalej „upowszechnianiem”.

    Ponadto niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady bezpośredniego lub pośredniego wykorzystywania nowej wiedzy w dalszej działalności badawczej nieobjętej działaniem, lub w celu opracowania, stworzenia i wprowadzenia do obrotu produktu lub procesu, lub w celu stworzenia i świadczenia usługi, zwane dalej „wykorzystaniem”.

    Zarówno w odniesieniu do nowej, jak i do istniejącej wiedzy, niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady dotyczące związanych z nią licencji i praw użytkownika, zwane dalej „prawami dostępu”.

    Artykuł 2

    Definicje

    Oprócz definicji zawartych w rozporządzeniu finansowym i zasadach wykonawczych, do celów niniejszego rozporządzenia zastosowanie mają następujące definicje:

    (1) „nowa wiedza” oznacza wyniki działań, w tym informacje, niezależnie od tego, czy mogą one zostać objęte ochroną, czy też nie. Wyniki te obejmują prawa autorskie i pokrewne, prawa do wzorów przemysłowych, prawa patentowe, prawa do odmian roślin lub podobne formy ochrony prawnej;

    (2) „istniejąca wiedza” oznacza informacje, które są własnością uczestników przed ich przystąpieniem do umowy o grant, jak również prawa autorskie i pozostałe prawa własności intelektualnej odnoszące się do tych informacji, w przypadku których wnioski o ich ochronę zostały złożone przez uczestników przed ich przystąpieniem do umowy o grant, i które są potrzebne do przeprowadzenia działania pośredniego lub wykorzystania wyników takiego działania;

    (3) „organizacja badawcza” oznacza organizację o charakterze niezarobkowym, której głównym zadaniem jest przeprowadzanie badań naukowych lub technicznych;

    (4) „państwo trzecie” oznacza państwo, które nie jest państwem członkowskim;

    (5) „państwo stowarzyszone” oznacza państwo trzecie, które jest stroną umowy międzynarodowej z Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, na mocy której, lub na podstawie której, wnosi ono wkład finansowy do całości lub części siódmego programu ramowego;

    (6) „organizacja międzynarodowa” oznacza organizację międzyrządową, inną niż Europejska Wspólnota Energii Atomowej, posiadającą osobowość prawną na mocy międzynarodowego prawa publicznego, jak również każdą specjalną agencję utworzoną przez tego rodzaju organizację międzynarodową;

    (7) „międzynarodowa organizacja o znaczeniu europejskim” oznacza organizację międzynarodową, której większość członków stanowią państwa członkowskie lub państwa stowarzyszone, i której głównym celem jest wspieranie współpracy naukowej i technologicznej w Europie;

    (8) „organ publiczny” oznacza dowolny podmiot prawny ustanowiony w tej formie na podstawie krajowego prawa publicznego lub organizację międzynarodową;

    (9) „MŚP” oznacza mikroprzedsiębiorstwa oraz małe i średnie przedsiębiorstwa w rozumieniu zalecenia Komisji 2003/361/WE w wersji z dnia 6 maja 2003 r.;

    (10) „program prac” oznacza plan przyjęty przez Komisję w celu realizacji programu szczegółowego określonego w art. 2 decyzji […/…];.

    (11) „systemy finansowania” oznaczają wspólnotowe mechanizmy finansowania działań pośrednich przewidziane w załączniku II część (a) do decyzji […/…];

    (12) „jednostka stowarzyszona” oznacza podmiot prawny, który zawarł umowę stowarzyszeniową z Europejską Wspólnotą Energii Atomowej.

    Artykuł 3

    Poufność

    Z zastrzeżeniem warunków określonych w umowie o grant, nominacji lub umowie, Komisja oraz uczestnicy traktują jako poufne wszelkie dane, wiedzę i dokumenty, udostępnione im z zastrzeżeniem poufności.

    Rozdział IIUdział

    Artykuł 4

    Zasady określone w niniejszym rozdziale mają zastosowanie bez uszczerbku dla zasad szczególnych, dotyczących działań w ramach obszaru tematycznego „Badania energii syntezy jądrowej”, określonych w rozdziale IV.

    Sekcja 1Wymogi minimalne

    ARTYKUł 5

    Zasady ogólne

    1. Przedsiębiorstwa, uczelnie wyższe, ośrodki badawcze lub inne podmioty prawne, niezależnie od tego, czy mają siedzibę w państwie członkowskim, państwie stowarzyszonym lub państwie trzecim, mogą uczestniczyć w działaniach pośrednich pod warunkiem, że spełniają minimalne wymogi określone w niniejszym rozdziale, w tym określone na podstawie art. 11 wymogi dodatkowe.

    Jednakże w przypadku działań pośrednich, o których mowa w art. 6 ust. 1 i w art. 8, w przypadku których możliwe jest spełnienie minimalnych wymogów także bez udziału podmiotu prawnego mającego siedzibę w państwie członkowskim, należy zwrócić szczególną uwagę na osiągnięcie celów ustanowionych w art. 1 i 2 traktatu.

    Podmiot prawny oznacza każdą osobę fizyczną lub każdą osobę prawną utworzoną na mocy prawa krajowego obowiązującego w miejscu jej ustanowienia, na mocy prawa wspólnotowego lub prawa międzynarodowego, posiadającą osobowość prawną oraz zdolność do czynności prawnych we własnym imieniu.

    2. W przypadku osób fizycznych odniesienie do siedziby oznacza odniesienie do ich głównego miejsca zamieszkania.

    3. Wspólne Centrum Badawcze Komisji Europejskiej, zwane dalej „WCB”, może uczestniczyć w działaniach pośrednich na tych samych zasadach i mając te same prawa i obowiązki, co podmiot prawny mający siedzibę w państwie członkowskim.

    Artykuł 6

    Wymogi minimalne

    1. W przypadku działań pośrednich zastosowanie mają następujące minimalne wymogi:

    (a) minimalna liczba uczestników wynosi trzy podmioty prawne, z których każdy ma siedzibę w innym państwie członkowskim lub państwie stowarzyszonym;

    (b) wszystkie trzy podmioty prawne muszą być od siebie niezależne zgodnie z art. 7.

    2. Dla spełnienia kryteriów ust. 1 lit. a), jeśli jednym z uczestników jest WCB lub międzynarodowa organizacja o znaczeniu europejskim lub podmiot utworzony na mocy prawa wspólnotowego, przyjmuje się, że mają one siedzibę w innym państwie członkowskim lub państwie stowarzyszonym niż pozostali uczestnicy tego samego działania.

    Artykuł 7

    Niezależność

    1. Dwa podmioty prawne są uważane za niezależne od siebie, jeśli jeden z nich nie znajduje się pod bezpośrednią lub pośrednią kontrolą drugiego, lub jeśli obydwa podmioty nie są bezpośrednio lub pośrednio kontrolowane przez trzeci podmiot prawny.

    2. Do celów ust. 1 kontrola może w szczególności wynikać z:

    (a) bezpośredniego lub pośredniego posiadania udziału przekraczającego 50% wartości nominalnej wyemitowanego kapitału akcyjnego przedmiotowego podmiotu prawnego, lub większości praw głosu akcjonariuszy lub wspólników tego podmiotu;

    (b) bezpośredniego lub pośredniego posiadania uprawnień decyzyjnych w przedmiotowym podmiocie prawnym, faktycznych lub na mocy prawa.

    3. Następujące związki między podmiotami prawnymi nie są uważane same w sobie za ustanawiające stosunek kontroli:

    (a) ta sama publiczna spółka inwestycyjna, ten sam inwestor instytucjonalny lub ta sama spółka venture capital (kapitału podwyższonego ryzyka) posiada bezpośredni lub pośredni udział przekraczający 50% wartości nominalnej wyemitowanego kapitału akcyjnego, lub większość praw głosu akcjonariuszy lub wspólników;

    (b) ten sam organ publiczny jest właścicielem przedmiotowych podmiotów prawnych lub podlegają one jego nadzorowi.

    Artykuł 8

    Działania koordynacyjne i wspierające oraz kształcenie zawodowe i rozwój kariery naukowców

    W przypadku działań koordynacyjnych i wspierających oraz działań na rzecz kształcenia zawodowego i rozwoju kariery naukowców minimalnym wymogiem jest udział przynajmniej jednego podmiotu prawnego.

    Ustęp pierwszy nie ma zastosowania w przypadku działań służących koordynacji projektów badawczych.

    Artykuł 9

    Pojedynczy uczestnik działań

    Jeśli minimalne wymogi udziału w działaniu pośrednim są spełnione przez szereg podmiotów prawnych, które wspólnie utworzyły jeden podmiot prawny, ten ostatni może być wyłącznym uczestnikiem działania pośredniego pod warunkiem, że ma on siedzibę w państwie członkowskim lub państwie stowarzyszonym.

    Artykuł 10

    Organizacje międzynarodowe i podmioty prawne mające siedzibę w państwach trzecich

    Udział w działaniach pośrednich organizacji międzynarodowych i podmiotów prawnych mających siedzibę w państwach trzecich jest możliwy pod warunkiem spełnienia minimalnych wymogów określonych w niniejszym rozdziale, jak również wszelkich wymogów określonych w programach szczegółowych lub odpowiednich programach prac.

    Artykuł 11

    Wymogi dodatkowe

    Oprócz minimalnych wymogów określonych w niniejszym rozdziale, programy szczegółowe lub programy prac mogą ustanawiać wymogi dotyczące minimalnej liczby uczestników.

    W programach szczegółowych lub w programach prac mogą również zostać ustanowione, odpowiednio do charakteru i celów działania pośredniego, dodatkowe wymogi w odniesieniu do rodzaju uczestników oraz, tam gdzie jest to właściwe, ich siedziby.

    Sekcja 2Procedury

    PODSEKCJA 1

    ZAPROSZENIA DO SKłADANIA WNIOSKÓW

    Artykuł 12

    Zaproszenia do składania wniosków

    1. Komisja publikuje zaproszenia do składania wniosków dla działań pośrednich zgodnie z wymaganiami ustanowionymi w odpowiednich programach szczegółowych i programach prac.

    Oprócz wymagań w zakresie publikacji ustanowionych w zasadach wykonawczych, Komisja publikuje zaproszenia do składania wniosków na stronach internetowych siódmego programu ramowego, poprzez specjalne kanały informacyjne oraz przez krajowe punkty kontaktowe utworzone przez państwa członkowskie i państwa stowarzyszone.

    2. W stosownych przypadkach Komisja zaznacza w zaproszeniu do składania wniosków, że uczestnicy mogą zrezygnować z zawarcia umowy konsorcyjnej.

    Artykuł 13

    Odstępstwa

    Komisja nie publikuje zaproszeń do składania wniosków w przypadku:

    (a) działań koordynacyjnych i wspierających prowadzonych przez podmioty prawne wymienione w programach szczegółowych lub, jeśli program szczegółowy zgodnie z zasadami wykonawczymi pozwala na takie określenie beneficjentów, w programach prac;

    (b) działań koordynacyjnych i wspierających w postaci zakupu lub usługi, które podlegają określonym w rozporządzeniu finansowym przepisom dotyczącym zamówień publicznych;

    (c) działań koordynacyjnych i wspierających związanych z wyznaczaniem niezależnych ekspertów;

    (d) innych działań, jeśli jest to przewidziane w rozporządzeniu finansowym lub jego zasadach wykonawczych.

    Podsekcja 2OCENA WNIOSKÓW

    ARTYKUł 14

    Ocena i wybór wniosków, przyznanie pomocy

    1. Komisja ocenia wszystkie wnioski złożone w odpowiedzi na zaproszenie do składania wniosków na podstawie zasad oceny oraz kryteriów wyboru i przyznania pomocy określonych w programie szczegółowym oraz w programie prac.

    Program prac może określać szczególne kryteria lub szczegółowe informacje dotyczące stosowania kryteriów.

    2. Wniosek, który narusza podstawowe zasady etyczne, lub który nie spełnia warunków wymienionych w programie szczegółowym, programie prac lub w zaproszeniu do składania wniosków, nie zostaje wybrany. Taki wniosek może w dowolnym czasie zostać wyłączony z procedur oceny, wyboru lub przyznania pomocy.

    3. Wnioski są wybierane na podstawie wyników oceny.

    Artykuł 15

    Procedury składania, oceny i wyboru wniosków oraz przyznania pomocy

    1. Komisja przyjmuje i publikuje zasady dotyczące procedury składania wniosków oraz powiązanych procedur oceny, wyboru i przyznawania pomocy. W szczególności Komisja ustanawia szczegółowe zasady dwuetapowej procedury składania wniosków oraz zasady dwuetapowej procedury oceny wniosków.

    2. Jeśli zaproszenie do składania wniosków przewiduje dwuetapową procedurę składania wniosków, jedynie w przypadku wniosków, które spełniają kryteria oceny określone dla pierwszego etapu, wymagane będzie złożenie pełnego wniosku w drugim etapie.

    3. Jeśli zaproszenie do składania wniosków przewiduje dwuetapową procedurę oceny, jedynie te wnioski, które pomyślnie przeszły przez pierwszy etap na podstawie oceny dokonanej w oparciu o ograniczony zestaw kryteriów, są poddawane ocenie w drugim etapie.

    4. Komisja przyjmuje oraz podaje do wiadomości publicznej zasady służące zapewnieniu jednolitej weryfikacji istnienia, statusu prawnego i kondycji finansowej uczestników działań pośrednich.

    Artykuł 16

    Mianowanie niezależnych ekspertów

    1. Komisja wyznacza niezależnych ekspertów pomagających w dokonywaniu ocen wymaganych w ramach siódmego programu ramowego oraz jego programów szczegółowych.

    W odniesieniu do działań koordynacyjnych i wspierających, o których mowa w art. 13, niezależni eksperci są wyznaczani wyłącznie w przypadku, gdy Komisja uzna to za właściwe.

    2. Niezależni eksperci są wybierani przy uwzględnieniu umiejętności i wiedzy stosownych do powierzonych im zadań.

    Niezależni eksperci są przedstawiani i wybierani na podstawie zaproszeń do składania podań przez osoby fizyczne oraz zaproszeń do sporządzenia list odpowiednich kandydatów kierowanych do krajowych agencji badawczych, instytucji badawczych lub przedsiębiorstw.

    Komisja może, jeśli uzna to za właściwe, wybrać posiadające odpowiednie umiejętności osoby spoza tych list.

    W przypadku wyznaczania grup niezależnych ekspertów należy we właściwy sposób zapewnić rozsądną równowagę płci w składzie grup.

    3. Wyznaczając niezależnego eksperta Komisja podejmuje wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, że ekspert ten nie znajduje się w konflikcie interesów w odniesieniu do spraw, w związku z którymi wymagana jest jego opinia.

    4. Komisja przyjmie wzór nominacji, zwany dalej „nominacją”, zawierający oświadczenie, że niezależny ekspert nie znajduje się w żadnym konflikcie interesów w chwili jego wyznaczenia, i że zobowiązuje się on do powiadomienia Komisji w przypadku zaistnienia jakiegokolwiek konfliktu interesów w trakcie sporządzania przez niego opinii lub pełnienia obowiązków. Komisja zawiera umowę o nominacji między Wspólnotą i każdym niezależnym ekspertem.

    5. Komisja publikuje okresowo w odpowiedniej formie listę niezależnych ekspertów, którzy pomagali jej przy poszczególnych programach szczegółowych.

    Podsekcja 3Realizacja działań i umowy o grant

    ARTYKUł 17

    Kwestie ogólne

    1. Uczestnicy realizują działanie pośrednie i podejmują w tym celu wszystkie konieczne i uzasadnione kroki. Uczestnicy tego samego działania pośredniego realizują prace przy solidarnej odpowiedzialności przed Wspólnotą.

    2. Na podstawie wzoru, o którym mowa w art. 18 ust. 7, i przy uwzględnieniu specyfiki wykorzystywanego systemu finansowania, Komisja sporządza umowę o grant między Wspólnotą i uczestnikami.

    3. Uczestnicy nie mogą podejmować żadnych zobowiązań niezgodnych z umową o grant.

    4. Jeśli uczestnik nie wypełnia swoich zobowiązań, pozostali uczestnicy wypełniają zobowiązania wynikające z umowy o grant bez dodatkowego wkładu Wspólnoty, chyba że Komisja jednoznacznie zwolni ich z tego obowiązku.

    5. Jeśli realizacja działania jest niemożliwa, lub jeśli uczestnicy nie wypełniają swojego zobowiązania do jego realizacji, Komisja zapewnia zakończenie działania.

    6. Uczestnicy zapewniają, że Komisja jest informowana o wszelkich zdarzeniach, które mogą mieć wpływ na realizację działania pośredniego lub na interes Wspólnoty.

    Artykuł 18

    Przepisy ogólne w umowach o grant

    1. Umowa o grant określa prawa i obowiązki uczestników względem Wspólnoty, zgodnie z decyzją […/…], niniejszym rozporządzeniem, rozporządzeniem finansowym i jego zasadami wykonawczymi oraz zgodnie z ogólnymi zasadami prawa wspólnotowego.

    Umowa o grant określa również, zgodnie z wyżej wymienionymi warunkami, prawa i obowiązki podmiotów prawnych, które status uczestnika uzyskały dopiero w trakcie trwania działania pośredniego.

    2. W stosownych przypadkach umowa o grant określa, jaka część wkładu finansowego Wspólnoty opiera się na zasadzie zwrotu kosztów kwalifikowanych, a jaka część opiera się na stawkach jednolitych (w tym skali kosztów jednostkowych) lub stawkach ryczałtowych.

    3. Umowa o grant określa, jakie zmiany w składzie konsorcjum wymagają uprzedniej publikacji zaproszenia do składania wniosków.

    4. Umowa o grant wymaga składania Komisji okresowych sprawozdań z postępu prac dotyczących realizacji przedmiotowego działania pośredniego.

    5. W stosownych przypadkach umowa o grant może stanowić, że Komisja musi zostać z góry powiadomiona o każdym planowanym przeniesieniu prawa własności do nowej wiedzy na stronę trzecią.

    6. Jeśli umowa o grant wymaga od uczestników przeprowadzania działań, z których korzyści odnosi strona trzecia, uczestnicy informują o tym powszechnie oraz określają, oceniają i wybierają stronę trzecią w sposób przejrzysty, sprawiedliwy i bezstronny. Jeśli zostało to przewidziane w programie prac, umowa o grant określa kryteria wyboru strony trzeciej. Komisja zastrzega sobie prawo zgłoszenia sprzeciwu wobec wyboru strony trzeciej.

    7. Komisja opracowuje wzór umowy o grant zgodny z niniejszym rozporządzeniem.

    8. Wzór umowy o grant uwzględnia zasady zawarte w Europejskiej Karcie Naukowca oraz Kodeksie postępowania przy rekrutacji pracowników naukowych[10]. Uwzględnia on również, o ile jest to uzasadnione, synergie z wszystkimi poziomami systemu kształcenia; gotowość i możliwość wspierania dialogu i dyskusji o zagadnieniach naukowych i wynikach badań z szerokimi kręgami społeczeństwa, wykraczającymi poza środowisko naukowe; działania mające na celu zwiększenie udziału oraz wzmocnienie roli kobiet w badaniach; oraz działania dotyczące społeczno-ekonomicznych aspektów badań naukowych.

    Artykuł 19

    Przepisy dotyczące praw dostępu, wykorzystania i upowszechniania

    1. Umowa o grant określa obowiązki uczestników w zakresie praw dostępu, wykorzystania i upowszechniania, o ile obowiązki te nie zostały ustanowione w niniejszym rozporządzeniu.

    W tym celu umowa o grant ustanawia wymóg przedłożenia Komisji planu wykorzystania i upowszechniania nowej wiedzy.

    2. Umowa o grant może określać, pod jakimi warunkami uczestnicy mogą sprzeciwić się przeprowadzeniu technologicznej kontroli wykorzystania i upowszechniania nowej wiedzy przez określonych, upoważnionych przedstawicieli Komisji.

    Artykuł 20

    Przepisy dotyczące rozwiązania umowy

    Umowa o grant precyzuje powody jej częściowego lub pełnego rozwiązania, w szczególności z powodu niedotrzymania warunków niniejszego rozporządzenia, braku odpowiednich wyników lub naruszenia warunków umowy, jak również konsekwencje niedotrzymania warunków umowy przez uczestnika dla pozostałych uczestników.

    Artykuł 21

    Przepisy szczególne

    1. W przypadku działań pośrednich wspierających istniejące infrastruktury badawcze oraz, tam gdzie jest to właściwe, nowe infrastruktury badawcze, umowa o grant może zawierać postanowienia szczególne dotyczące kwestii poufności, obwieszczania, praw dostępu oraz zobowiązań, które to postanowienia mogą mieć skutki dla użytkowników tych infrastruktur.

    2. W przypadku działań pośrednich wspierających kształcenie zawodowe i rozwój kariery naukowców umowa o grant może zawierać postanowienia szczególne dotyczące kwestii poufności, praw dostępu oraz zobowiązań, odnoszące się do naukowców czerpiących korzyści z działania.

    3. W celu ochrony interesów obronnych państw członkowskich w rozumieniu art. 24 traktatu, umowa o grant może, tam gdzie jest to właściwe, zawierać postanowienia szczególne dotyczące kwestii poufności, klasyfikacji informacji niejawnych, praw dostępu oraz przeniesienia praw własności do nowej wiedzy i jej wykorzystania.

    Artykuł 22

    Podpisanie i przystąpienie

    Umowa o grant wchodzi w życie po podpisaniu przez koordynatora i Komisję.

    Umowa ma zastosowanie do każdego uczestnika, który formalnie do niej przystąpił.

    PODSEKCJA 4 KONSORCJA

    ARTYKUł 23

    Umowy konsorcyjne

    Jeśli zaproszenie do składania wniosków nie stanowi inaczej, wszystkie podmioty prawne pragnące uczestniczyć w działaniu pośrednim zawierają umowę, zwaną dalej „umową konsorcyjną”, w celu uregulowania następujących kwestii:

    (a) wewnętrznej organizacji konsorcjum;

    (b) podziału wkładu finansowego Wspólnoty;

    (c) dodatkowych zasad upowszechniania i wykorzystywania obejmujących, jeśli jest to uzasadnione, uzgodnienia dotyczące praw własności intelektualnej;

    (d) rozstrzygania wewnętrznych sporów.

    Artykuł 24

    Koordynator

    1. Podmioty prawne pragnące uczestniczyć w działaniu pośrednim wyznaczają ze swego kręgu jednego uczestnika, który pełni rolę koordynatora i podejmuje następujące działania zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, rozporządzeniem finansowym, jego zasadami wykonawczymi oraz umową o grant:

    (a) zapewnia, że podmioty prawne wymienione w umowie o grant spełniają formalne warunki związane z przystąpieniem do umowy o grant, określone w tejże;

    (b) otrzymuje wkład finansowy Wspólnoty i dokonuje jego podziału;

    (c) zapewnia właściwe prowadzenie rachunków finansowych i ksiąg rachunkowych oraz informuje Komisję o podziale wkładu finansowego Wspólnoty zgodnie z art. 35;

    (d) zapewnia właściwą i sprawną komunikację między uczestnikami a Komisją.

    2. Koordynator zostaje określony w umowie o grant.

    Wyznaczenie nowego koordynatora wymaga pisemnej zgody Komisji.

    Artykuł 25

    Zmiany w składzie konsorcjum

    1. Uczestnicy działania pośredniego mogą zaproponować przystąpienie nowego uczestnika do konsorcjum lub wykluczenie uczestnika z konsorcjum.

    2. Każdy podmiot prawny, który przyłącza się do trwającego działania, przystępuje do umowy o grant.

    3. Jeśli przewiduje to umowa o grant, konsorcjum publikuje zaproszenie do składania wniosków i informuje o nim powszechnie, wykorzystując specjalne nośniki informacji, przede wszystkim strony internetowe siódmego programu ramowego, prasę specjalistyczną, broszury oraz krajowe punkty kontaktowe utworzone przez państwa członkowskie i państwa stowarzyszone.

    Konsorcjum ocenia oferty na podstawie kryteriów, które były stosowane przy rozpoczęciu działania pośredniego, i z pomocą niezależnych ekspertów wyznaczonych przez konsorcjum zgodnie z zasadami określonymi w art. 14, względnie art. 16.

    4. Konsorcjum powiadamia Komisję o wszelkich zmianach w swoim składzie; Komisja może wnieść sprzeciw w ciągu 45 dni od daty otrzymania powiadomienia.

    Zmiany w składzie konsorcjum w związku z propozycjami innych zmian w umowie o grant, które nie są bezpośrednio związane ze zmianą składu, wymagają pisemnej zgody Komisji.

    PODSEKCJA 5MONITOROWANIE PROGRAMÓW I DZIAłAń POśREDNICH ORAZ PRZEKAZYWANIE INFORMACJI

    ARTYKUł 26

    Monitorowanie

    Komisja monitoruje realizację działań pośrednich na podstawie okresowych sprawozdań z postępu prac składanych zgodnie z art. 18 ust. 4.

    W szczególności Komisja monitoruje realizację planu wykorzystania i upowszechniania nowej wiedzy, składanego zgodnie z art. 19 ust. 1 akapit drugi. W tym celu Komisja może skorzystać z pomocy niezależnych ekspertów wyznaczonych zgodnie z art. 16.

    Komisja monitoruje siódmy program ramowy, jego programy szczegółowe oraz, tam gdzie jest to właściwe, poprzednie programy ramowe, korzystając z pomocy niezależnych ekspertów wyznaczonych zgodnie z art. 16. Komisja może dodatkowo ustanawiać grupy niezależnych ekspertów, wyznaczonych zgodnie z art. 16, jako doradców do spraw realizacji wspólnotowej polityki w dziedzinie badań naukowych.

    Artykuł 27

    Udostępniane informacje

    1. Na żądanie Komisja udostępnia państwom członkowskim lub państwom stowarzyszonym posiadane przez nią użyteczne informacje dotyczące nowej wiedzy, która jest wynikiem prac prowadzonych w ramach działania pośredniego, pod warunkiem, że spełnione są następujące warunki:

    (a) informacje te są istotne dla polityki publicznej;

    (b) uczestnicy nie przedstawili należycie uzasadnionych i wystarczających powodów dla nieudostępnienia tych informacji.

    2. W żadnych okolicznościach udostępnienie informacji zgodnie z ust. 1 nie przenosi żadnych praw lub zobowiązań Komisji lub uczestników na odbiorcę informacji.

    Jednakże dopóki informacje te nie zostaną upublicznione lub udostępnione przez uczestników, lub nie zostaną przekazane Komisji bez zastrzeżenia ich poufności, odbiorca informacji traktuje je jako poufne.

    Sekcja 3Wkład finansowy Wspólnoty

    PODSEKCJA 1 KWALIFIKOWANIE DO FINANSOWANIA ORAZ FORMY GRANTÓW

    Artykuł 28

    Kwalifikowanie do finansowania

    1. Niżej wymienione podmioty prawne uczestniczące w działaniu pośrednim mogą otrzymać wsparcie finansowe Wspólnoty:

    (a) podmioty prawne, które mają siedzibę w państwie członkowskim lub w państwie stowarzyszonym, lub które zostały utworzone na mocy prawa wspólnotowego,

    (b) międzynarodowe organizacje o znaczeniu europejskim,

    2. W przypadku biorących udział organizacji międzynarodowych innych niż międzynarodowe organizacje o znaczeniu europejskim, lub podmiotów prawnych mających siedzibę w państwie trzecim, wkład finansowy Wspólnoty może zostać przyznany jeśli spełniony został przynajmniej jeden z poniższych warunków:

    (a) w programach szczegółowych lub w odpowiednim programie prac przewidziano taką możliwość,

    (b) ma to zasadnicze znaczenie dla przeprowadzenia działania pośredniego,

    (c) takie finansowanie jest przewidziane w dwustronnej umowie o współpracy naukowej i technicznej lub w innej umowie zawartej między Wspólnotą a państwem, w którym podmiot prawny ma swoją siedzibę.

    Artykuł 29

    Formy grantów

    1. W przypadku grantów określonych w załączniku II część a) do siódmego programu ramowego, wkład finansowy Wspólnoty opiera się na zwrocie kosztów kwalifikowanych.

    Jednakże wkład finansowy Wspólnoty może mieć również formę finansowania według jednolitych stawek, w tym skali kosztów jednostkowych, lub stawek ryczałtowych, albo być połączeniem zwrotu kosztów kwalifikowanych z finansowaniem według jednolitych stawek lub stawkami ryczałtowymi. Wkład finansowy Wspólnoty może mieć również formę stypendiów lub nagród.

    2. Wkład finansowy Wspólnoty jest obliczany w odniesieniu do kosztów całego działania pośredniego i jest oparty na kosztach wykazanych przez każdego uczestnika.

    Artykuł 30

    Zwrot kosztów kwalifikowanych

    1. Działania pośrednie są współfinansowane przez uczestników.

    Wkład finansowy Wspólnoty mający na celu zwrot kosztów kwalifikowanych nie może prowadzić do osiągnięcia zysku.

    2. Wpływy są uwzględniane przy obliczaniu i wypłacie grantu na koniec realizacji działania.

    3. Koszty poniesione dla realizacji działania pośredniego uznawane są za kwalifikowane, jeśli spełniają następujące warunki:

    (a) muszą zostać rzeczywiście poniesione;

    (b) muszą zostać poniesione podczas trwania działania, za wyjątkiem końcowych sprawozdań, jeśli tak stanowi umowa o grant;

    (c) muszą zostać określone zgodnie ze zwyczajowo przyjętymi przez uczestnika zasadami i praktykami rachunkowości i zarządzania, oraz muszą zostać poniesione wyłącznie dla osiągnięcia celów i zamierzonych wyników działania pośredniego, z zachowaniem zasad gospodarności, skuteczności i wydajności;

    (d) muszą zostać zaksięgowane w księgach rachunkowych uczestnika i zapłacone, oraz, w przypadku jakiegokolwiek wkładu strony trzeciej, w księgach rachunkowych strony trzeciej;

    (e) muszą wykluczać koszty niekwalifikowane, w szczególności dające się określić podatki pośrednie, w tym podatek od wartości dodanej, opłaty celne, należne odsetki, rezerwy na możliwe przyszłe straty lub obciążenia, straty wynikające z różnic kursowych, koszty związane ze stopą zwrotu z kapitału, koszty zadeklarowane lub poniesione lub zwrócone w związku z innym projektem Wspólnoty, zobowiązania i koszty ich obsługi, wydatki zbędne lub nieprzemyślane oraz wszelkie inne koszty, które nie spełniają warunków określonych w lit. a) do d).

    Do celów lit. a) mogą zostać wykorzystane przeciętne koszty personelu, jeśli odpowiadają one praktykom rachunkowości i zasadom zarządzania uczestnika, i nie odbiegają znacząco od rzeczywistych kosztów.

    Artykuł 31

    Bezpośrednie i pośrednie koszty kwalifikowane

    1. Do kosztów kwalifikowanych zalicza się koszty, które mogą zostać przypisane bezpośrednio do działania, zwane dalej „bezpośrednimi kosztami kwalifikowanymi”, oraz, tam gdzie ma to zastosowanie, koszty, które nie mogą zostać bezpośrednio przypisane do działania, ale które zostały poniesione w bezpośrednim związku z przypisanymi do działania bezpośrednimi kosztami kwalifikowanymi, zwane dalej „pośrednimi kosztami kwalifikowanymi”.

    2. Dla pokrycia pośrednich kosztów kwalifikowanych każdy uczestnik może wybrać jednolitą stawkę, stanowiącą określony procent jego całkowitych bezpośrednich kosztów kwalifikowanych pomniejszonych o bezpośrednie koszty kwalifikowane umów podwykonawstwa.

    3. Szczególnie w przypadku działań koordynacyjnych i wspierających oraz, tam gdzie jest to stosowne, działań wspierających kształcenie zawodowe i rozwój kariery naukowców, umowa o grant może stanowić, że zwrot pośrednich kosztów kwalifikowanych jest ograniczony do określonego maksymalnego procentu bezpośrednich kosztów kwalifikowanych pomniejszonych o bezpośrednie koszty kwalifikowane umów podwykonawstwa.

    Artykuł 32

    Dopuszczalne poziomy wsparcia finansowego

    1. W przypadku działań w zakresie badań i rozwoju technologicznego wkład finansowy Wspólnoty może wynosić maksymalnie 50 % łącznych kosztów kwalifikowanych.

    Jednakże w przypadku organów publicznych, szkół średnich i uczelni wyższych, organizacji badawczych oraz MŚP wkład ten może wynosić maksymalnie 75 % łącznych kosztów kwalifikowanych.

    2. W przypadku działań w zakresie demonstracji wkład finansowy Wspólnoty może wynosić maksymalnie 50 % łącznych kosztów kwalifikowanych.

    3. W przypadku działań koordynacyjnych i wspierających oraz działań wspierających kształcenie zawodowe i rozwój kariery naukowców, wkład finansowy Wspólnoty może wynosić maksymalnie 100 % łącznych kosztów kwalifikowanych.

    4. W przypadku kosztów administracyjnych, świadectw kontroli i pozostałych działań, które nie są uwzględnione w ust. 1, 2 i 3, wkład finansowy Wspólnoty może wynosić maksymalnie 100 % łącznych kosztów kwalifikowanych.

    Pozostałe działania, o których mowa w poprzednim akapicie, obejmują między innymi działania szkoleniowe, które nie są objęte systemem finansowania kształcenia zawodowego i rozwoju kariery naukowców, koordynację, nawiązywanie kontaktów oraz upowszechnianie.

    5. Do celów ust. 1 do 4 przy obliczaniu wkładu finansowego Wspólnoty uwzględniane są koszty kwalifikowane pomniejszone o wpływy.

    6. Ustępy 1 do 5 mają, tam gdzie jest to stosowne, zastosowanie w przypadku działań pośrednich finansowanych w całości na podstawie stawek ryczałtowych lub według jednolitych stawek.

    Artykuł 33

    Sprawozdawczość w zakresie kosztów kwalifikowanych i ich kontrola

    1. Komisji należy składać okresowe sprawozdania dotyczące kosztów kwalifikowanych, odsetek z zaliczek oraz wpływów związanych z przedmiotowym działaniem pośrednim, które tam, gdzie jest to stosowne, są poświadczone świadectwem kontroli sporządzonym zgodnie z rozporządzeniem finansowym i jego zasadami wykonawczymi.

    W sprawozdaniu należy wykazać istnienie finansowania uzupełniającego w odniesieniu do przedmiotowego działania oraz, tam gdzie jest to stosowne, poświadczyć je świadectwem kontroli na koniec realizacji działania.

    2. W przypadku organów publicznych, organizacji badawczych oraz szkół średnich i uczelni wyższych, świadectwo kontroli wymagane zgodnie z ust. 1 może zostać wystawione przez upoważnionego urzędnika publicznego.

    Artykuł 34

    Sieci doskonałości

    1. Jeśli program prac nie stanowi inaczej, wkład finansowy Wspólnoty na rzecz sieci doskonałości ma formę stawki ryczałtowej obliczonej na podstawie liczby naukowców, którzy mają zostać włączeni do sieci doskonałości, oraz czasu trwania działania.

    2. Kwota podstawowa stawki ryczałtowej wypłacanej na podstawie ust. 1 wynosi 23 500 EUR rocznie na jednego naukowca.

    Wysokość tej kwoty jest dostosowywana przez Komisję zgodnie z rozporządzeniem finansowym i zasadami wykonawczymi.

    3. Program prac określa maksymalną liczbę uczestników oraz tam, gdzie jest to właściwe, maksymalną liczbę naukowców, która może służyć za podstawę obliczenia maksymalnej stawki ryczałtowej zgodnie z ust. 1. Jednakże tam, gdzie jest to właściwe, liczba uczestników może przekraczać ich maksymalną liczbę służącą do określenia wkładu finansowego.

    4. Wypłata stawki ryczałtowej zgodnie z ust. 1 następuje w postaci okresowych rat.

    Raty okresowe są wypłacane na podstawie oceny bieżącej realizacji wspólnego programu działań poprzez kontrolę integracji zasobów i możliwości badawczych w oparciu o wskaźniki uzgodnione z konsorcjum i określone w umowie o grant.

    Podsekcja 2Wypłata, podział, zwrot i zabezpieczenia

    ARTYKUł 35

    Wypłata i podział

    1. Wkład finansowy Wspólnoty jest wypłacany uczestnikom za pośrednictwem koordynatora.

    2. Koordynator prowadzi dokumentację księgową umożliwiającą ustalenie w dowolnym momencie, jaka część funduszy wspólnotowych została przydzielona każdemu z uczestników.

    Na żądanie koordynator przekazuje te informacje Komisji.

    Artykuł 36

    Zwrot

    Komisja może podjąć decyzję o zwrocie zgodnie z rozporządzeniem finansowym.

    Artykuł 37

    Kwoty zatrzymane dla pokrycia ryzyka

    1. W zależności od poziomu ryzyka związanego z nieodzyskaniem kwot należnych Wspólnocie, Komisja może zatrzymać niewielki procent wkładu finansowego Wspólnoty przeznaczonego dla każdego uczestnika działania pośredniego w celu pokrycia wszelkich należnych, ale niezwróconych przez uczestników tego działania kwot.

    2. Ustęp 1 nie stosuje się do:

    (a) organów publicznych, podmiotów prawnych, których udział w działaniu pośrednim jest gwarantowany przez państwo członkowskie lub państwo stowarzyszone, oraz szkół średnich i uczelni wyższych;

    (b) uczestników działań wspierających kształcenie zawodowe i rozwój kariery naukowców.

    Uczestnicy określeni w lit. (a) i (b) są odpowiedzialni jedynie za swoje własne zobowiązania.

    3. Zatrzymane kwoty stanowią dochody przypisywane siódmemu programowi ramowemu w rozumieniu art. 18 ust. 2 rozporządzenia finansowego.

    4. Na zakończenie realizacji programu ramowego ustala się szacunkową kwotę wymaganą do pokrycia pozostałego ryzyka. Część kwoty zatrzymanej dla pokrycia ryzyka, która przekracza wspomnianą wyżej kwotę szacunkową, jest ponownie przypisywana programowi ramowemu i stanowi dochód przeznaczony na określony cel.

    Rozdział IIIUpowszechnianie i wykorzystanie oraz prawa dostępu

    Artykuł 38

    Zasady określone w niniejszym rozdziale mają zastosowanie bez uszczerbku dla zasad szczególnych, dotyczących działań w ramach obszaru tematycznego „Badania energii syntezy jądrowej”, określonych w rozdziale IV niniejszego rozporządzenia.

    Sekcja 1Nowa wiedza

    PODSEKCJA 1 WłASNOść

    ARTYKUł 39

    Prawo własności do nowej wiedzy

    1. Nowa wiedza jest własnością Wspólnoty w następujących przypadkach:

    (a) działań koordynacyjnych i wspierających w postaci zakupu lub usługi, które podlegają określonym w rozporządzeniu finansowym przepisom dotyczącym zamówień publicznych;

    (b) działań koordynacyjnych i wspierających związanych z niezależnymi ekspertami.

    2. Nowa wiedza, która powstała w wyniku prac prowadzonych w ramach działań pośrednich niewymienionych w ust. 1, jest własnością uczestników, którzy przeprowadzili prace prowadzące do jej powstania.

    3. W przypadku gdy osoby zatrudnione przez uczestnika lub inne osoby pracujące dla tegoż roszczą prawa do nowej wiedzy, uczestnik podejmuje odpowiednie kroki aby zapewnić, że ze wspomnianych praw można korzystać w sposób zgodny ze zobowiązaniami uczestnika wynikającymi z umowy o grant.

    Artykuł 40

    Współwłasność nowej wiedzy

    1. Jeśli kilku uczestników wspólnie prowadziło prace prowadzące do powstania nowej wiedzy i udział każdego z nich w tych pracach jest niemożliwy do ustalenia, ta nowa wiedza jest współwłasnością ich wszystkich.

    2. Jeśli nie zostało zawarte porozumienie dotyczące podziału oraz warunków korzystania ze wspomnianego prawa współwłasności, każdy ze współwłaścicieli może przyznawać stronom trzecim niewyłączne licencje, wykluczające możliwość przyznawania sublicencji, pod następującymi warunkami:

    (a) uprzedniego powiadomienia pozostałych współwłaścicieli;

    (b) świadczenia sprawiedliwego i godziwego odszkodowania na ich rzecz.

    Artykuł 41

    Przeniesienie prawa własności do nowej wiedzy

    1. W przypadku gdy uczestnik przenosi na cesjonariusza prawo własności do nowej wiedzy, przenosi on również swoje zobowiązania wynikające z umowy o grant, w szczególności dotyczące przyznawania praw dostępu oraz upowszechniania i wykorzystania.

    2. Jeśli uczestnik jest zobowiązany przenieść prawa dostępu, powiadamia o tym wcześniej, z zastrzeżeniem swoich zobowiązań dotyczących poufności, pozostałych uczestników tego samego działania i udziela im wystarczających informacji o cesjonariuszu, tak by mogli oni korzystać ze swoich praw dostępu zgodnie z umową o grant.

    Pozostali uczestnicy mogą jednakże, w formie pisemnej umowy, zrezygnować ze swojego prawa do indywidualnego uprzedniego powiadomienia w przypadku przeniesienia prawa własności z jednego uczestnika na dokładnie określoną stronę trzecią.

    3. Po dokonaniu powiadomienia zgodnie z ust. 2 akapit pierwszy pozostali uczestnicy mogą wnieść sprzeciw wobec każdego przeniesienia prawa własności, które wpłynęłoby niekorzystnie na ich prawa dostępu.

    W przypadku gdy pozostali uczestnicy udowodnią, że ich prawa zostałyby naruszone, planowane przeniesienie prawa własności może nastąpić dopiero po osiągnięciu porozumienia między zainteresowanymi uczestnikami.

    4. Tam, gdzie jest to właściwe, umowa o grant może dodatkowo stanowić, że Komisja musi zostać z góry powiadomiona o każdym planowanym udzieleniu licencji stronie trzeciej lub przeniesieniu prawa własności na stronę trzecią.

    Artykuł 42

    Utrzymanie europejskiej konkurencyjności, zagwarantowanie interesów obronnych państw członkowskich oraz przestrzeganie zasad etycznych

    Komisja może wnieść sprzeciw wobec przeniesienia prawa własności do nowej wiedzy na podmiot prawny mający siedzibę w państwie trzecim niestowarzyszonym z siódmym programem ramowym, lub wobec przyznania licencji do nowej wiedzy takiemu podmiotowi, jeśli uzna, że nie służy to wzmocnieniu konkurencyjności gospodarki europejskiej, narusza interesy obronne państw członkowskich w rozumieniu art. 24 traktatu lub jest sprzeczne z zasadami etycznymi. W takich przypadkach nie może nastąpić przeniesienie prawa własności lub przyznanie licencji, chyba że Komisja jest przekonana, iż zostały podjęte odpowiednie zabezpieczenia.

    Podsekcja 2Ochrona, publikacja, upowszechnianie i wykorzystanie

    ARTYKUł 43

    Ochrona nowej wiedzy

    1. W przypadku gdy nowa wiedza może mieć zastosowanie przemysłowe lub handlowe, właściciel takiej wiedzy zapewnia jej odpowiednią i skuteczną ochronę, zgodnie z właściwymi przepisami prawa oraz przy należytym uwzględnieniu uzasadnionych interesów, zwłaszcza ekonomicznych, uczestników przedmiotowego działania pośredniego.

    Jeśli uczestnik powołuje się na swój uzasadniony interes, musi w każdym przypadku udowodnić, że jego nieuwzględnienie wyrządziłoby mu nieproporcjonalnie dużą szkodę.

    2. Jeśli właściciel nowej wiedzy nie chroni nowej wiedzy, którą posiada, oraz nie przenosi praw własności do niej na innego uczestnika zgodnie z art. 41 ust. 1 i 2, nie można podjąć żadnych działań w zakresie upowszechniania przed powiadomieniem o tym Komisji.

    W takim przypadku Komisja może, za zgodą danego uczestnika, zostać właścicielem tej nowej wiedzy i podjąć działania mające na celu jej odpowiednią i skuteczną ochronę. Dany uczestnik może nie wyrazić zgody jedynie wtedy, kiedy potrafi udowodnić, że wyrządziłoby to nieproporcjonalnie dużą szkodę jego uzasadnionym interesom.

    Artykuł 44

    Oświadczenie związane z finansowym wsparciem Wspólnoty

    Wszystkie publikacje, wnioski patentowe złożone przez lub w imieniu któregokolwiek z uczestników oraz wszelkie inne formy upowszechnienia nowej wiedzy muszą zawierać oświadczenie wskazujące na fakt, że wiedza ta powstała przy pomocy finansowego wsparcia Wspólnoty.

    Treść tego oświadczenia zostaje określona w umowie o grant.

    Artykuł 45

    Wykorzystanie i upowszechnianie

    1. Uczestnicy wykorzystują nową wiedzę, której są właścicielami, lub też zapewniają, że jest ona wykorzystywana.

    2. Każdy uczestnik zapewnia możliwie szybkie upowszechnienie nowej wiedzy, której jest właścicielem. W przypadku gdy to nie następuje, Komisja może na mocy art. 12 traktatu Euratom sama upowszechniać nową wiedzę.

    3. Działania w zakresie upowszechnienia muszą być prowadzone z poszanowaniem praw własności intelektualnej, zasad poufności, uzasadnionych interesów właścicieli nowej wiedzy oraz interesów obronnych państw członkowskich w rozumieniu art. 24 traktatu Euratom.

    4. Uczestnicy powiadamiają z wyprzedzeniem pozostałych zainteresowanych uczestników o wszelkich działaniach podjętych w zakresie upowszechniania.

    Po dokonaniu takiego powiadomienia każdy z uczestników może wnieść sprzeciw jeśli uważa, że jego uzasadnionym interesom w odniesieniu do nowej wiedzy zostałaby wyrządzona nieproporcjonalnie duża szkoda. W takich przypadkach działanie w zakresie upowszechniania nie może zostać przeprowadzone, chyba że zostaną podjęte odpowiednie kroki w celu zabezpieczenia tych uzasadnionych interesów.

    SEKCJA 2PRAWA DOSTęPU DO ISTNIEJąCEJ I NOWEJ WIEDZY

    ARTYKUł 46

    Istniejąca wiedza

    Uczestnicy mogą w pisemnej umowie określić istniejącą wiedzę wymaganą dla potrzeb danego działania pośredniego oraz, tam gdzie jest to stosowne, mogą wykluczyć określoną istniejącą wiedzę.

    Artykuł 47

    Zasady

    1. Wnioski o przyznanie praw dostępu są składane w formie pisemnej.

    2. O ile właściciel istniejącej lub nowej wiedzy nie postanowił inaczej, prawa dostępu nie obejmują prawa do przyznawania sublicencji.

    3. Przyznanie wyłącznych licencji na nową lub istniejącą wiedzę jest możliwe pod warunkiem, że wszyscy pozostali uczestnicy pisemnie potwierdzają rezygnację ze swoich praw dostępu do tej wiedzy.

    4. Bez uszczerbku dla ust. 3 każda umowa przewidująca prawa dostępu do nowej lub istniejącej wiedzy dla uczestników lub stron trzecich musi zapewnić, że potencjalne prawa dostępu pozostałych uczestników pozostają nienaruszone.

    5. Uczestnicy tego samego działania powiadamiają się nawzajem możliwie szybko o wszystkich ograniczeniach w przyznawaniu praw dostępu do istniejącej wiedzy, a także o wszystkich innych ograniczeniach, które mogłyby w znaczący sposób wpłynąć na przyznawanie praw dostępu.

    6. Zakończenie przez uczestnika udziału w działaniu pośrednim nie wpływa w żaden sposób na jego zobowiązanie do przyznania praw dostępu pozostałym uczestnikom tego samego działania na warunkach określonych w umowie o grant.

    Artykuł 48

    Prawa dostępu w celu realizacji działań pośrednich

    1. Prawa dostępu do nowej wiedzy są przyznawane pozostałym uczestnikom tego samego działania pośredniego, jeśli jest to konieczne dla umożliwienia tym uczestnikom przeprowadzenia własnych prac w ramach tego działania pośredniego.

    Tego rodzaju prawa dostępu przyznawane są nieodpłatnie.

    2. Prawa dostępu do istniejącej wiedzy są przyznawane pozostałym uczestnikom tego samego działania pośredniego, jeśli jest to konieczne dla umożliwienia tym uczestnikom przeprowadzenia własnych prac w ramach tego działania pośredniego i jeśli dany uczestnik jest uprawniony do ich przyznania.

    Tego rodzaju prawa dostępu przyznawane są nieodpłatnie, chyba że przed przystąpieniem do umowy o grant wszyscy uczestnicy ustalili inaczej.

    Artykuł 49

    Prawa dostępu w celu wykorzystania

    1. Uczestnicy tego samego działania pośredniego korzystają z praw dostępu do nowej wiedzy, jeśli wiedza ta jest potrzebna do wykorzystania ich własnej nowej wiedzy.

    Takie prawa dostępu przyznawane są na sprawiedliwych i rozsądnych warunkach lub nieodpłatnie.

    2. Uczestnicy tego samego działania pośredniego korzystają z praw dostępu do istniejącej wiedzy, jeśli wiedza ta jest potrzebna do wykorzystania ich własnej nowej wiedzy i jeśli dany uczestnik jest uprawniony do ich przyznania.

    Takie prawa dostępu przyznawane są na sprawiedliwych i rozsądnych warunkach lub nieodpłatnie.

    3. Wniosek o prawa dostępu zgodnie z ust. 1 lub ust. 2 może zostać złożony w okresie jednego roku od upływu jednego z następujących wydarzeń:

    (a) zakończenia działania pośredniego;

    (b) zakończenia udziału w działaniu przez właściciela istniejącej lub nowej wiedzy.

    Zainteresowani uczestnicy mogą jednakże uzgodnić inny okres.

    Rozdział IVSzczególne zasady dotyczące uczestnictwa w działaniach w ramach obszaru tematycznego „Badania energii syntezy jądrowej”

    Artykuł 50

    Zakres

    Zasady określone w niniejszym rozdziale mają zastosowanie do przewidzianych w programie szczegółowym działań w ramach obszaru tematycznego „Badania energii syntezy jądrowej”. W przypadku jakiejkolwiek niezgodności między zasadami określonymi w niniejszym rozdziale i tymi określonymi w rozdziałach II i III stosowane są zasady określone w niniejszym rozdziale.

    Artykuł 51

    Przeprowadzanie badań energii syntezy jądrowej

    Działania w ramach obszaru tematycznego „Badania energii syntezy jądrowej” mogą być przeprowadzane na podstawie procedur oraz zasad upowszechniania i wykorzystania określonych w następujących uregulowaniach ramowych:

    (a) umowach stowarzyszeniowych zawartych między Wspólnotą i państwami członkowskimi lub stowarzyszonymi krajami trzecimi lub podmiotami ustanowionymi w państwach członkowskich, względnie w stowarzyszonych krajach trzecich;

    (b) Europejskim Porozumieniu na rzecz Rozwoju Syntezy Jądrowej (European Fusion Development Agreement, EFDA), zawartym przez Wspólnotę i organizacje w państwach członkowskich i państwach stowarzyszonych, lub organizacje reprezentujące państwa członkowskie i państwa stowarzyszone;

    (c) Wspólnym europejskim przedsięwzięciu na rzecz realizacji ITER, opartym na przepisach tytułu II rozdział 5 traktatu Euratom;

    (d) umowach międzynarodowych dotyczących współpracy z państwami trzecimi lub podmiotach prawnych, które mogą zostać utworzone na mocy takiej umowy, w szczególności w porozumieniu ITER;

    (e) każdej innej umowie wielostronnej zawartej pomiędzy Wspólnotą i organizacjami stowarzyszonymi, w szczególności porozumieniu w sprawie mobilności pracowników;

    (f) działaniach na podstawie podziału kosztów, mających na celu wspieranie badań energii syntezy jądrowej oraz udział w tych badaniach, prowadzonych wspólnie z organami państw członkowskich lub państw stowarzyszonych z siódmym programem ramowym, z którymi nie została zawarta umowa stowarzyszeniowa.

    Artykuł 52

    Wkład finansowy Wspólnoty

    1. Umowy stowarzyszeniowe wymienione w art. 51 lit. (a) oraz działania na podstawie podziału kosztów wymienione w art. 51 lit. (f) zawierają postanowienia dotyczące wkładu finansowego Wspólnoty w działania nimi objęte.

    W okresie trwania siódmego programu ramowego roczna stawka podstawowa wkładu finansowego Wspólnoty nie przekracza 20 %.

    2. Po konsultacji z Komitetem konsultacyjnym ds. programu syntezy jądrowej, o którym mowa w art. 7 ust. 2 programu szczegółowego wdrażającego siódmy program ramowy Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Euratom) działań badawczych i szkoleniowych w dziedzinie jądrowej (2007-2011), Komisja może finansować:

    (a) w ramach umów stowarzyszeniowych przy stawce nieprzekraczającej 40 %: wydatki szczególnych projektów realizowanych w ramach współpracy między jednostkami stowarzyszonymi, w przypadku których komitet konsultacyjny zalecił priorytetowe wsparcie, i które zostały zatwierdzone przez Komisję; wsparcie priorytetowe będzie przyznawane głównie działaniom istotnym dla projektu ITER/DEMO, za wyjątkiem projektów, które otrzymały już status priorytetowy podczas wcześniejszych programów ramowych;

    (b) działania prowadzone w ramach Europejskiego Porozumienia na rzecz Rozwoju Syntezy Jądrowej, w tym zamówienia, lub w ramach wspólnego przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 51 lit. (c);

    (c) działania przeprowadzane w ramach Porozumienia w sprawie mobilności pracowników.

    3. W przypadku projektów i działań otrzymujących wsparcie finansowe na podstawie ust. 2 lit. (a) lub (b), wszystkie podmioty prawne wymienione w art. 51 lit. (a) i (b) mają prawo udziału w eksperymentach przeprowadzanych przy użyciu danego sprzętu.

    4. Wkład finansowy Wspólnoty w działania przeprowadzane w ramach umowy o współpracy międzynarodowej, o której mowa w art. 51 lit. (d), jest określany zgodnie z tą umową lub przez podmiot prawny ustanowiony na jej mocy. Wspólnota może zarządzać swoim udziałem i swoim wkładem finansowym do takiej umowy przy pomocy dowolnego, odpowiedniego podmiotu prawnego.

    Rozdział V Przepisy końcowe

    Artykuł 53

    Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej .

    Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2007 r.

    Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

    Sporządzono w Brukseli, dnia r.

    W imieniu Rady

    Przewodniczący

    [1] Dz.U. C […] z […], str. […].

    [2] Dz.U. C […] z […], str. […].

    [3] Dz.U. C […] z […], str. […].

    [4] Dz.U. C […] z […], str. […].

    [5] Dz.U. C […] z […], str. […].

    [6] Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1.

    [7] Dz.U. L 357 z 31.12.2002, str. 1, zmienione rozporządzeniem Komisji (WE, Euratom) nr 1261/2005 (Dz.U. L 201 z 2.8.2005, str. 3).

    [8] Obowiązujące Wspólnotowe zasady ramowe dotyczące pomocy państwa na badania i rozwój, Dz.U. C 45 z 17.2.1996, str. 5.

    [9] Dz.U. L 124 z 20.5.2003, str. 36.

    [10] Dz.U. L 75 z 22.3.2005, str. 67.

    Top