52006IP0527

P6_TA(2006)0527

Sytuacja osób niepełnosprawnych

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji osób niepełnosprawnych w rozszerzonej Unii Europejskiej: Europejski Plan Działania na lata 2006-2007 (2006/2105 (INI))

Parlament Europejski,

- uwzględniając komunikat Komisji w sprawie sytuacji osób niepełnosprawnych w rozszerzonej Unii Europejskiej: Europejski Plan Działania na lata 2006-2007 (COM(2005)0604) (Plan działań na rzecz osób niepełnosprawnych),

- uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (CESE 591/2006)

- uwzględniając art. 13 Traktatu WE oraz art. 21 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej dotyczące zwalczania dyskryminacji, w tym dyskryminację wynikającą z różnych form i rodzajów niepełnosprawności, a także uwzględniając art. 6 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 14 Europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, która zakazuje wszelkich form dyskryminacji,

- uwzględniając art. 26 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej dotyczący integracji osób niepełnosprawnych oraz ich prawa do korzystania ze środków mających im to zapewnić,

- uwzględniając dyrektywę Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającą ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy [1],

- uwzględniając dyrektywę 2001/85/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 listopada 2001 r. odnosząca się do przepisów szczególnych dotyczących pojazdów wykorzystywanych do przewozu pasażerów i mających więcej niż osiem siedzeń poza siedzeniem kierowcy [2],

- uwzględniając decyzję Rady 2001/903/WE z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie Europejskiego Roku Osób Niepełnosprawnych 2003 [3],

- uwzględniając projekt konwencji ONZ dotyczącej ochrony i promocji praw osób niepełnosprawnych,

- uwzględniając swoje rezolucje z dnia 17 czerwca 1988 r. w sprawie języka migowego [4], z dnia 18 listopada 1998 r. w sprawie języka migowego [5], a także z dnia 4 kwietnia 2001 r. w sprawie komunikatu Komisji do Rady, Parlamentu Europejskiego, Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów - ku Europie bez barier dla osób niepełnosprawnych [6] oraz swoje stanowisko z dnia 15 listopada 2001 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie Europejskiego Roku Osób Niepełnosprawnych 2003 [7],

- uwzględniając zieloną księgę Komisji zatytułowaną "Poprawa zdrowia psychicznego ludności. Strategia zdrowia psychicznego w Unii Europejskiej" (COM(2005)0484),

- uwzględniając zieloną księgę Komisji pt. "Wobec zmian demograficznych: nowa solidarność między pokoleniami" (COM(2005)0094),

- uwzględniając art. 45 Regulaminu,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych oraz opinie Komisji Kultury i Edukacji oraz Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia (A6-0351/2006),

A. mając na uwadze, że zgodnie z art. 13 Traktatu WE oraz art. 21 i 26 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej strategia Wspólnoty dotycząca osób niepełnosprawnych powinna być skoncentrowana na niedyskryminacji oraz upowszechnianiu przestrzegania praw człowieka,

B. mając na uwadze, że Prezydencja portugalska Unii Europejskiej w 2000 r. podkreślała, że nie istnieje "hierarchia dyskryminacji" oraz że poparcie dla kompleksowych przepisów służących zwalczaniu dyskryminacji, opartych na art. 13 Traktatu WE, będzie następstwem osiągniętego w 2000 r. porozumienia dotyczącego przyjęcia dyrektywy zapewniającej pełną wolność od dyskryminacji na tle rasowym; mając na uwadze, że była komisarz ds. zatrudnienia i spraw socjalnych zapowiadała, że Komisja zamierza w 2003 r. zaproponować takie kompleksowe przepisy antydyskryminacyjne na rzecz osób niepełnosprawnych;

C. mając na uwadze, że grupa ad hoc ONZ przyjęła projekt międzynarodowej konwencji dotyczącej praw osób niepełnosprawnych, którego zatwierdzenie przez Zgromadzenie Ogólne ONZ jest spodziewane w grudniu 2006 r.; mając na uwadze, że działania Komisji muszą obecnie być zgodne z zasadami określonymi w tej konwencji,

D. mając na uwadze, że bezrobocie wśród osób niepełnosprawnych utrzymuje się na alarmująco wysokim poziomie,

E. mając na uwadze, że zatrudnienie to jeden z podstawowych warunków integracji społecznej obywatela,

F. mając na uwadze, że tradycyjne formy zatrudnienia są niedostępne dla wielu osób niepełnosprawnych, szczególnie osób o wysokim stopniu niepełnosprawności; mając na uwadze, że dlatego istnieje potrzeba zapewnienia szerokiego spektrum możliwości zatrudnienia, w tym zatrudnienia chronionego i wspomaganego,

G. mając na uwadze znaczenie zdobywania, utrzymywania i stałego doskonalenia kwalifikacji dla zapewnienia sobie pozycji na rynku pracy,

H. mając na uwadze, że istnieje potrzeba dalszego odchodzenia od ściśle medycznego rozumienia niepełnosprawności, przy czym uwzględniane powinny być rzeczywiste potrzeby rehabilitacyjne poszczególnych osób, w celu wprowadzenia modelu społecznego i podejścia skoncentrowanego na prawach osób niepełnosprawnych, skonstruowanego na podstawie i z myślą o promowaniu zasad równości, równości wobec prawa i równych szans, czy też podejścia opartego na odpowiednich prawach,

I. mając na uwadze, że nadmierna medykalizacja niepełnosprawności dotychczas uniemożliwiała pełne zrozumienie jej społecznego wymiaru oraz zakresu związanych z nią praw, obejmującego więcej niż tylko prawo do ubiegania się o świadczenia; mając na uwadze, że w związku z tym istnieje potrzeba stopniowego odchodzenia od tego dość ograniczonego rozumienia niepełnosprawności,

J. mając na uwadze, że w nadchodzących latach wielu starszych ludzi zostanie dotkniętych niepełnosprawnością, a wielu ludzi niepełnosprawnych zestarzeje się,

K. mając na uwadze, że udział osób niepełnosprawnych i reprezentujących ich organizacji jest istotną częścią wspomnianego podejścia skoncentrowanego na prawach osób niepełnosprawnych,

L. mając na uwadze, że jakość usług powinna zostać włączona, jako jeden z elementów horyzontalnych, do Planu działań na rzecz osób niepełnosprawnych,

M. mając na uwadze, że komunikat Komisji zatytułowany "Równe szanse dla osób niepełnosprawnych - Europejski Plan Działania" (COM(2003)0650) stanowił oczekiwane następstwo Europejskiego Roku Osób Niepełnosprawnych 2003 oraz że ważne jest, by widoczne były stałe postępy związane z poszerzaniem praw i poprawą warunków życia niepełnosprawnych Europejczyków, o czym mówiono w ciągu Europejskiego Roku,

N. mając na uwadze, że rozporządzenie (WE) nr 1107/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie praw osób niepełnosprawnych o ograniczonej sprawności ruchowej podróżujących drogą lotniczą [8] stanowi pierwszy wspólnotowy akt prawny, którego celem jest wyłącznie zwiększenie zakresu praw osób niepełnosprawnych,

O. mając na uwadze, że wniosek Komisji dotyczący wprowadzenia koncepcji niezależnego życia osób niepełnosprawnych była głównym postulatem dwóch historycznych kampanii na rzecz niezależności, których uczestnikami były osoby niepełnosprawne w większości mieszkające w placówkach opiekuńczych i które zostały zorganizowane przez Europejską Sieć Niezależnego Życia przy Parlamencie - a jej przyjęcie przez Komisję stanowi doskonały przykład reakcji Unii Europejskiej na postulaty obywateli;

P. mając na uwadze, że niewybaczalne pozostają przypadki wykorzystywania środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i innych funduszy strukturalnych do tworzenia nowej infrastruktury niedostępnej dla osób niepełnosprawnych;

1. wzywa Komisję oraz te państwa członkowskie UE-15, które nie przyjęły niezbędnych środków w terminach do dnia 2 grudnia 2003 r. (niektóre z krajów UE-15 wystąpiły o przedłużenie terminu) oraz dla państw członkowskich UE-10, które tego nie uczyniły do dnia 1 maja 2004 w celu skutecznego wdrażania dyrektywy Rady 2000/78/WE oraz przyjmuje z zadowoleniem decyzje podjęte już przez państwa członkowskie;

2. podkreśla, że brak dyskryminacji przy dostępie do towarów i usług powinien być zagwarantowany każdemu obywatelowi UE i z tego względu wzywa Komisję do opracowania osobnej dyrektywy dotyczącej niepełnosprawności zgodnie z art. 13 Traktatu WE;

3. wzywa państwa członkowskie do uchylenia wszystkich obowiązujących w ich krajowych systemach prawnych przepisów, które dyskryminują osoby niepełnosprawne i są niezgodne z art. 13 Traktatu WE;

4. uważa, że zakres dyrektywy 2001/85/WE powinien zostać rozszerzony, tak aby lepiej odzwierciedlała ona obecnie obowiązujące prawodawstwo wspólnotowe w zakresie praw przysługujących niepełnosprawnym pasażerom linii lotniczych; wyraża poparcie dla Komisji i zachęca ją do stopniowego rozszerzania zakresu tych przepisów, tak by objęły niepełnosprawnych pasażerów wszystkich środków transportu; przypomina, że równy dostęp do środków komunikacji publicznej ma zasadnicze znaczenie dla osób niepełnosprawnych dojeżdżających do miejsca pracy oraz utrzymujących kontakty rodzinne i towarzyskie; ponadto z zadowoleniem przyjmuje rozporządzenie (WE) nr 1107/2006, które jest pierwszym wspólnotowym prawodawstwem poświęconym specjalnie osobom niepełnosprawnym;

5. z zadowoleniem przyjmuje tendencję do stopniowej eliminacji wielu form dyskryminacji, z jakimi spotykają się niepełnosprawni pasażerowie środków transportu powietrznego, lądowego lub morskiego; wzywa do wysiłków na rzecz zapobiegania niebezpieczeństwu pojawiania się nowych form dyskryminacji, które nie istnieją obecnie, takich jak dyskryminacja finansowa;

6. z zadowoleniem przyjmuje starania Komisji o zwiększenie dostępu do technologii informacyjnych i komunikacyjnych; zauważa jednak, że w ponad 80 % przypadków publiczne strony internetowe, w tym strony instytucji europejskich, nie są w zasadzie dostępne dla osób niepełnosprawnych; utrzymuje, że dostępność technologii informacyjnych i komunikacyjnych mogłaby skutecznie przyczynić się do obniżenia wysokiego poziomu bezrobocia wśród osób niepełnosprawnych;

7. wzywa Komisję i państwa członkowskie do wspierania w ramach swoich kompetencji aktywnego zaangażowania osób niepełnosprawnych w zdobywanie wykształcenia, szkolenia zawodowe, kształcenie drogą elektroniczną, uczenie się przez całe życie oraz aktywnego uczestnictwa tych osób w życiu kulturalno-społecznym, działalności sportowo-rekreacyjnej, społeczeństwie informacyjnym oraz mediach;

8. wzywa Komisję i państwa członkowskie do promowania dostępu osób niepełnosprawnych do internetu, szczególnie do stron publicznych oraz stron związanych z kształceniem i szkoleniem zawodowym;

9. wzywa państwa członkowskie do podjęcia konkretnych kroków w celu zwiększenia dostępności wszystkich stron internetowych instytucji publicznych dla osób niepełnosprawnych;

10. wzywa do przyjęcia nowych rozwiązań w zakresie infrastruktury dla zapewnienia osobom niepełnosprawnym dostępu do terenów zabudowanych i nowo zaprojektowanych, podkreślając wagę odpowiedniego dostępu dla osób niepełnosprawnych już na etapie planowania i procedur administracyjnych, projektowania budynków o odpowiednim standardzie, wyposażeniu i urządzeniach, a także wagę eliminacji barier architektonicznych; wzywa Komisję do pełnego korzystania ze swoich kompetencji w tym zakresie przy wdrażaniu przepisów dotyczących funduszy strukturalnych w latach 2007-2013 oraz nawołuje instytucje europejskie, aby podjęły one niezbędne działania w celu uczynienia swoich budynków dostępnymi dla wszystkich;

11. wzywa Komisję i państwa członkowskie do podjęcia odpowiednich działań w celu zapewnienia dostępu osób niepełnosprawnych do ośrodków kulturalnych oraz ich udziału w wydarzeniach kulturalnych, w tym również poprzez zastosowanie nowych technologii tam, gdzie to konieczne;

12. podkreśla konieczność podjęcia środków na rzecz wsparcia możliwości artystycznego wyrażania się przez osoby niepełnosprawne oraz zapewnienia im równych szans w odniesieniu zarówno do tworzenia prac i ich promocji, jak i do uczestnictwa w wymianie kulturalnej;

13. podkreśla, że potrzebne są kampanie informacyjne mające sprawić, by pracodawcy podchodzili do zatrudniania osób niepełnosprawnych bez żadnych uprzedzeń, w szczególności jeśli chodzi o błędne wyobrażenia dotyczące kosztów finansowych zatrudnienia oraz możliwości kandydata; podkreśla, że należy aktywniej angażować się na rzecz zwiększania możliwości komunikacji, w celu wymiany najlepszych praktyk oraz podnoszenia świadomości wśród pracodawców na temat ich obowiązków, a także na rzecz zachęcania sądów państw członkowskich do właściwego stosowania w razie konieczności przepisów służących walce z dyskryminacją, zwłaszcza w związku z dyrektywą 2000/78/WE; proponuje objęcie problemów związanych z niepełnosprawnością nowymi usługami dla przedsiębiorstw, skierowanymi do osób narażonych na ryzyko niepełnosprawności w miejscu pracy, mającymi na celu zabezpieczanie zatrudnienia (usługi w zakresie zapobiegania) lub umożliwienia powrotu do zatrudnienia (usługi w zakresie rehabilitacji);

14. wzywa Komisję i państwa członkowskie, by stworzyły warunki konieczne do uniknięcia "pułapki świadczeń" i przechodzenia na wcześniejsze emerytury oraz do zapewnienia bezpieczeństwa zatrudnienia osób niepełnosprawnych;

15. wzywa państwa członkowskie do promowania poszanowania praw osób niepełnosprawnych zgodnie z dyrektywą 2000/78/WE oraz metod ich ochrony; wzywa związki zawodowe, aby uczyniły wszystko, co możliwe, aby informować swoich członków o prawach przysługujących im na mocy tej dyrektywy;

16. wzywa Komisję, aby z większym zaangażowaniem włączała kwestię niepełnosprawności do prawodawstwa z zakresu zatrudnienia i innych dziedzin, w szczególności do europejskiej strategii na rzecz zatrudnienia, do prawa zamówień publicznych, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz działań w zakresie uczenia się przez całe życie, a także do wyraźniejszego zaznaczenia praw osób niepełnosprawnych w strategii lizbońskiej;

17. wzywa Komisję do wspierania udziału osób niepełnosprawnych w nowych wieloletnich programach w ramach przyszłego okresu budżetowego 2007-2013, takich jak: "Kultura", "Kształcenie ustawiczne", "Młodzież w działaniu", "MEDIA 2007" oraz "Europa obywatelska";

18. wzywa państwa członkowskie do odpowiedniego uwzględnienia problemów rodziców niepełnosprawnych dzieci, którzy często zmuszeni są pozostawać poza rynkiem pracy oraz do upowszechniania strategii politycznych mających na celu wsparcie i pomoc takim rodzicom;

19. z zadowoleniem przyjmuje zamiar Komisji dotyczący uwzględnienia w ramach europejskich funduszy strukturalnych szkoleń dla personelu sprawującego opiekę nad osobami niepełnosprawnymi w domach, w placówkach opiekuńczych lub w systemie mieszanym;

20. z zadowoleniem przyjmuje zapis EFS odnoszącą się do osób niepełnosprawnych;

21. wzywa państwa członkowskie do możliwie najszerszego stosowania, promowania i upowszechniania języka migowego, zgodnie z rezolucją Parlamentu Europejskiego z dnia 17 czerwca 1988 r.;

22. zwraca uwagę na znaczenie uwzględniania, przy tworzeniu systemów i programów zapobiegania ryzyku przemysłowemu, szczególnej sytuacji osób niepełnosprawnych;

23. wzywa państwa członkowskie do korzystania z instrumentów ekonomicznych i społecznych w celu zwiększenia zakresu pomocy świadczonej osobom niepełnosprawnym w ramach solidarności międzypokoleniowej;

24. wzywa Komisję do współpracy z państwami członkowskimi we wspieraniu osób niepełnosprawnych od najmłodszych lat w dostępie do edukacji powszechnej, tam gdzie to tylko możliwe, uznając jednocześnie, że w niektórych przypadkach potrzebne są szkoły specjalne, a także uznając prawo rodziców do wyboru szkoły dla swoich dzieci; wzywa również do ułatwiania dostępu osobom niepełnosprawnym do wszystkich poziomów edukacji i kształcenia zawodowego oraz nowych technologii, stosownie do ich umiejętności i zainteresowań; wzywa Komisję, aby podjęła, wspólnie z państwami członkowskimi, badania i konsultacje dotyczące możliwości ustanowienia prawa do powszechnej edukacji dla wszystkich dzieci niepełnosprawnych i ich rodzin, które tego sobie życzą; uznaje i zachęca osoby niepełnosprawne do wnoszenia wkładu w europejską gospodarkę, co umożliwi im jednocześnie zdobycie większej niezależności dla siebie samych;

25. wzywa Komisję i państwa członkowskie działające w ramach swoich uprawnień do wdrożenia rezolucji Rady z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie e-dostępu - poprawy dostępu osób niepełnosprawnych do społeczeństwa opartego na wiedzy [9], z dnia 5 maja 2003 r. w sprawie równych szans w zakresie kształcenia i szkolenia dla uczniów i studentów niepełnosprawnych [10] oraz z dnia 6 maja 2003 r. w sprawie dostępności infrastruktury kulturalnej i działalności kulturalnej dla osób niepełnosprawnych [11];

26. wzywa Unię Europejską do dalszego promowania przesłanek Europejskiego Roku Osób Niepełnosprawnych 2003 oraz Europejskiego Roku Edukacji i Sportu 2004 poprzez kontynuowanie wysiłków w celu wyeliminowania przypadków wykluczenia osób niepełnosprawnych; zaleca, aby nadać specjalne znaczenie kwestiom niepełnosprawności w działaniach podejmowanych w ramach Europejskiego Roku Równości Szans dla Wszystkich 2007;

27. wzywa Komisję i państwa członkowskie do zwrócenia szczególnej uwagi na ułatwienie osobom niepełnosprawnym dostępu do mobilności w kształceniu i szkoleniu;

28. podkreśla ważną rolę sportu jako czynnika poprawiającego jakość życia, podnoszącego poczucie własnej wartości oraz zwiększającego niezależność i społeczną integrację osób niepełnosprawnych;

29. wzywa państwa członkowskie do poprawy dostępności obiektów sportowych, wyeliminowania przeszkód w dostępie do możliwości uprawiania sportu przez młode osoby niepełnosprawne, motywowania tych osób do większego zaangażowania w aktywność sportową oraz do propagowania imprez sportowych i zawodów dla osób niepełnosprawnych, takich jak "paraolimpiady";

30. podkreśla, że obejmowanie uczniów niepełnosprawnych systemem edukacji powszechnej, przy uwzględnieniu specyficznych środków wsparcia koniecznych do zaspokojenia specjalnych potrzeb edukacyjnych tych uczniów, jest obowiązkiem państw członkowskich,

31. przypomina, że dokumenty przygotowywane przez instytucje europejskie powinny być zawsze udostępniane na życzenie w formacie dostosowanym dla osób niepełnosprawnych, w szczególności jeśli chodzi o formy w pełni dostępne dla osób niewidomych i słabo widzących, a także dla osób z trudnościami w uczeniu się; podkreśla, że należy używać prostego i zrozumiałego języka, w miarę możliwości unikając stosowania języka technicznego;

32. podkreśla, ze istnieje wiele rodzajów niepełnosprawności, m.in. trudności w poruszaniu się, zaburzenia widzenia, zaburzenia słuchu, choroby psychiczne, choroby przewlekłe i trudności w uczeniu się; podkreśla, że osoby cierpiące z powodu kilku rodzajów niepełnosprawności są w szczególnie trudnej sytuacji, podobnie jak osoby narażone na wielokrotną dyskryminację, oraz że więcej uwagi należy poświęcić niepełnosprawnym osobom starszym i niepełnosprawnym kobietom;

33. podkreśla, że różne rodzaje niepełnosprawności wymagają zindywidualizowanej opieki, należycie uwzględniającej problemy związane z niepełnosprawnością dorastających dzieci i dorosłych;

34. podkreśla, że istnieje potrzeba poświęcenia szczególnej uwagi osobom dotkniętym niepełnosprawnością, które i tak są już dyskryminowane, jak osoby starsze, kobiety i dzieci; wzywa Komisję do wspierania programów mających na celu rozpoznawanie niepełnosprawności u dzieci w możliwie najmłodszym wieku, w celu wspierania ich integracji społecznej, a następnie zawodowej;

35. podkreśla, że należy wspierać inicjatywy prowadzące do większej interakcji między ogółem społeczeństwa a osobami chorymi psychicznie, tak aby położyć kres sytuacji, w której osoby cierpiące z powodu choroby psychicznej są napiętnowane oraz wzywa do udzielania niezbędnego wsparcia rodzinom osób o wysokim stopniu niepełnosprawności;

36. podkreśla wiodącą rolę mediów w zwalczaniu stereotypów i uprzedzeń odnoszących się do osób niepełnosprawnych oraz w rozwijaniu społecznej świadomości w odniesieniu do problemów, jakie osoby niepełnosprawne napotykają w codziennym życiu;

37. wzywa państwa członkowskie i Komisję do wsparcia, szczególnie w ramach programu MEDIA 2007, produkcji i sprzedaży filmów kinowych i innych produktów audiowizualnych, które przyczyniają się do poprawy wizerunku osób niepełnosprawnych w społeczeństwie;

38. wzywa państwa członkowskie do pełnego wykorzystania możliwości telewizji cyfrowej w celu zaspokojenia szczególnych potrzeb osób niepełnosprawnych, takich jak lepiej przygotowane napisy, tekst czytany przez lektora lub obecność tłumacza języka migowego, wspierając jednocześnie powszechne wykorzystanie napisów i języka migowego w programach telewizji analogowej;

39. wzywa państwa członkowskie do poświęcenia szczególnej uwagi niepełnosprawnym kobietom, które narażone są na wieloraką dyskryminację, któremu to zjawisku można stawić czoła jedynie poprzez połączenie środków służących włączaniu tej tematyki do głównego nurtu życia politycznego z pozytywnymi działaniami opracowanymi na drodze współpracy z niepełnosprawnymi kobietami i zainteresowanymi stronami społeczeństwa obywatelskiego;

40. wzywa państwa członkowskie do podjęcia energicznych działań w celu zwalczania wszelkich form przemocy wobec osób niepełnosprawnych, zwłaszcza kobiet, osób starszych i dzieci; które często padają ofiarami przemocy psychicznej i fizycznej, a także seksualnej; zauważa, że prawie 80 % niepełnosprawnych kobiet pada ofiarą przemocy i że ryzyko przemocy seksualnej jest w ich przypadku wyższe niż w przypadku innych kobiet; wskazuje, że przemoc jest nie tylko częstym zjawiskiem w życiu niepełnosprawnych kobiet, ale niejednokrotnie stanowi właśnie przyczynę ich niepełnosprawności;

41. z zadowoleniem przyjmuje odchodzenie od umieszczania osób niepełnosprawnych w placówkach opiekuńczych; zauważa, że dążenie to wymaga zapewnienia na szczeblu lokalnym usług na odpowiednio wysokim poziomie sprzyjających samodzielnemu życiu, prawu opieki, oraz pełnemu uczestnictwu w życiu społecznym w państwach członkowskich; wzywa do poświęcenia szczególnej uwagi potencjalnym przeszkodom w dostępie do takich usług, wynikającym z polityki opłat, i do wspierania zasady powszechnego dostępu; zaleca rządom państw członkowskich, aby skoncentrowały obecne wsparcie na usługach sprzyjających integracji społecznej osób niepełnosprawnych i ich zatrudnieniu; podkreśla potrzebą wzmocnienia polityki publicznej w celu zapewnienia rzeczywistego istnienia równych praw; zachęca Komisję do opracowania i/lub uznania europejskich wskaźników jakości w odniesieniu do usług społecznych;

42. z zadowoleniem przyjmuje zamiar Komisji dotyczący tworzenia wspólnotowej polityki opieki społecznej w następnej fazie planu działań w sprawie niepełnosprawności oraz wzywa usługodawców do wniesienia odpowiedniego wkładu; nalega jednak, aby badania, szkolenia, konferencje i inne inicjatywy w tym zakresie były systematycznie dostosowane do potrzeb grupy docelowej i wzywa Komisję do ścisłego monitorowania tego rodzaju akcji pod kątem uczestnictwa w nich osób niepełnosprawnych;

43. wzywa Komisję, w ramach toczącej się debaty na temat usług socjalnych użyteczności publicznej, do uwzględnienia roli usług w realizacji praw człowieka i pełnego uczestnictwa w życiu społecznym; w związku z tym uważa, że aktywne uczestnictwo użytkowników w określaniu usług wysokiej jakości jest niezbędne;

44. wzywa państwa członkowskie do wprowadzenia rozwiązania umożliwiające zagwarantowanie prawidłowego i przejrzystego zarządzania, a także przestrzegania wymagań w zakresie jakości wszystkich usług świadczonych na rzecz osób niepełnosprawnych w ich domach, w placówkach opiekuńczych lub w systemie mieszanym;

45. podkreśla, że niezależnie od modelu opieki nad osobą niepełnosprawną, w domu, w placówce opiekuńczej lub w systemie mieszanym, stosowanie rozwiązań zapobiegających złemu traktowaniu (stosowanie środków psychotropowych, przemoc fizyczna i psychologiczna, itp.) powinno być wymogiem do spełnienia przez wszystkie państwa członkowskie, zgodnie z zasadą pomocniczości;

46. wzywa Komisję do promowania europejskiej karty jakości opieki nad osobami niepełnosprawnymi w celu zapewnienia wysokiego stopnia integracji i uczestnictwa niezależnie od modelu opieki - w domu, w placówce opiekuńczej lub w systemie mieszanym;

47. wzywa Komisję do dalszego wspierania oraz do przeprowadzenia oceny wdrażania jej wytycznych dotyczących niepełnosprawności przy udzielaniu europejskiej pomocy rozwojowej; wzywa Europejską Inicjatywę na rzecz Demokracji i Praw Człowieka do utrzymania i rozszerzenia jej wsparcia dla projektów mających na celu upowszechnienie praw osób niepełnosprawnych na całym świecie; podkreśla, że rozdział rocznego sprawozdania UE w sprawie praw człowieka poświęcony osobom niepełnosprawnym w przyszłości powinien zawierać bardziej szczegółowe informacje;

48. wyraża zaniepokojenie faktem, że przy ocenie zgodności z kryteriami kopenhaskimi dokonywanej w ramach rozszerzenia UE Komisja nie uwzględnia wystarczająco aspektu praw człowieka w odniesieniu do osób niepełnosprawnych; wzywa Komisję do zdwojenia wysiłków w tym zakresie i do zapewnienia osobom niepełnosprawnym i ich organizacjom w państwach kandydujących pełnego dostępu do Instrumentu Przedakcesyjnej Polityki Strukturalnej;

49. wzywa Radę i Komisję do wdrożenia Planu działań na rzecz osób niepełnosprawnych i przedstawienia Parlamentowi sprawozdania z osiągniętych postępów; zwraca się do grupy wysokiego szczebla przedstawicieli ds. niepełnosprawności o dokonanie przeglądu i, w razie potrzeby, aktualizację "dziewięciu zasad doskonałości" dotyczących usług dla osób niepełnosprawnych;

50. z zadowoleniem przyjmuje zamiar Komisji dotyczący przeniesienia szczególnej uwagi z kwestii wspierania zatrudnienia (2004-2005) na kwestię "aktywnej integracji"; w związku z tym wzywa do położenia zrównoważonego nacisku we wszystkich dziedzinach uczestnictwa osób niepełnosprawnych i do ustalenia wzorców pomocnych w przeprowadzeniu tej fazy realizacji planu działania w sprawie niepełnosprawności;

51. uznaje istotną rolę, jaką organizacje pozarządowe oraz stowarzyszenia osób niepełnosprawnych odgrywają w opracowaniu i wdrażaniu praw osób niepełnosprawnych, oraz podkreśla, że Komisja musi w większym zakresie zasięgać opinii organizacji zrzeszających osoby niepełnosprawne, tak aby polityka wobec osób niepełnosprawnych zapewniała bardziej aktywne zaangażowanie zbiorowości osób należących do tej grupy;

52. z zadowoleniem przyjmuje zasadniczą rolę odgrywaną w tym zakresie przez Europejskie Forum ds. Niepełnosprawności, a także przez inne europejskie sieci zajmujące się problemem niepełnosprawności; wzywa Komisję, by starannie monitorowała swoje wsparcie finansowe dla tych organizacji, jednocześnie respektując ich niezależność, w celu utrzymania intensywnego i dynamicznego dialogu obywatelskiego z osobami niepełnosprawnymi na szczeblu europejskim;

53. wzywa państwa członkowskie, aby - wspólnie z przedsiębiorstwami, partnerami społecznymi i innymi właściwymi organami - bardziej intensywnie poszukiwały możliwości oferowania zatrudnienia osobom niepełnosprawnym;

54. wzywa do zachowania większej spójności wśród państw członkowskich w zakresie zbierania danych poprzez korzystanie z mechanizmów umożliwiających poprawę zawartości i jakości statystyk europejskich i krajowych, zwłaszcza w odniesieniu do różnorodnych problemów, jakich doświadczają osoby o różnym rodzaju niepełnosprawności; w związku z tym wzywa Komisję do włączenie niepełnosprawności jako wskaźnika do danych EU-SILC dotyczących dochodów i warunków życia w UE;

55. wzywa do opracowania wspólnej europejskiej definicji niepełnosprawności;

56. z zadowoleniem przyjmuje orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z dnia 11 lipca 2006 r. w sprawie C-13/05 Chacón Navas [12], dotyczące jednolitej wspólnotowej definicji niepełnosprawności; jest zdania, że w znacznym stopniu przyczyni się ono do stosowania i poszerzania praw oraz do poprawy traktowania osób niepełnosprawnych we wszystkich państwach członkowskich;

57. z zadowoleniem przyjmuje opracowanie projektu konwencji ONZ dotyczącej praw osób niepełnosprawnych; gratuluje Komisji, państwom członkowskim oraz europejskim organizacjom zrzeszającym osobyniepełnosprawne odegrania niekwestionowanej roli w uzyskaniu tego wyniku; wzywa do przeprowadzenia ogólnoeuropejskiej kampanii na rzecz szybkiego podpisania i ratyfikacji konwencji, po jej przyjęciu, zarówno przez UE, jak i naszych partnerów na całym świecie;

58. podkreśla znaczenie zagwarantowania upowszechniania i przestrzegania na poziomie UE zasad zapisanych w zaproponowanej przez ONZ kompleksowej i całościowej konwencji o ochronie i promocji praw i godności osób niepełnosprawnych;

59. z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie konwencji ONZ dotyczącej praw osób niepełnosprawnych; jest zdania, że przyjęcie tej konwencji stanowi punkt przełomowy na drodze do poprawy sytuacji życiowej osób niepełnosprawnych na całym świecie; przypomina, że konwencja ONZ dotycząca praw osób niepełnosprawnych - prawnie wiążąca dla państw członkowskich które ją ratyfikowały - stanowi, że kwestie związane z niepełnosprawnością należą do zakresu praw człowieka, które muszą być chronione;

60. wzywa Komisję do dokładniejszego przedstawiania w swoim tekście projektów, których realizacja już się rozpoczęła w ramach Planu działań na rzecz osób niepełnosprawnych;

61. wzywa Komisję do zwracania większej uwagi na problematykę płci i szczegółowe informacje w sprawie niepełnosprawnych kobiet i rodziców niepełnosprawnych dzieci w kolejnych fazach Planu działań na rzecz osób niepełnosprawnych;

62. popiera wezwanie Prezydencji brytyjskiej UE z 2005 r. do organizacji corocznych spotkań ministrów państw członkowskich odpowiedzialnych za sprawy związane z niepełnosprawnością;

63. wzywa Komisję, po dokonaniu stosownego monitoringu, do przeglądu i publikowania co dwa lata sprawozdań w sprawie postępów w zakresie polityki i dobrych praktyk na rzecz osób niepełnosprawnych w poszczególnych państwach członkowskich w różnych sektorach, których sprawy te dotyczą;

64. wzywa Komisję i państwa członkowskie do zagwarantowania, że działania obejmujące wymiar niepełnosprawności prowadzone w ramach Europejskiego Roku Równych Szans 2007 stanowiły będą twórczą kontynuację, a nie jedynie powielanie, osiągnięć Europejskiego Roku Osób Niepełnosprawnych 2003;

65. wzywa do podjęcia dodatkowych wysiłków na rzecz osób starszych dotkniętych niepełnosprawnością, z myślą o ułatwieniu im zaistnienia lub powrotu na rynek pracy oraz o unikaniu, w miarę możliwości, zjawiska przechodzenia przez osoby niepełnosprawne na wcześniejsze emerytury; zauważa, że wskutek zmian demograficznych liczba starszych ludzi niepełnosprawnych znacząco wzrasta; jest zdania, że starsi ludzie niepełnosprawni szczególnie potrzebują kompleksowej opieki i rehabilitacji społecznej w większym zakresie; wzywa Komisję do zbadania, jakie działania w tej dziedzinie są podejmowane w państwach członkowskich w celu zagwarantowania opieki adekwatnej do potrzeb tych osób; zaleca zamieszczenie wyników tego badania w zestawieniu porównawczym najlepszych praktyk;

66. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz parlamentom i rządom państw członkowskich, przystępujących i kandydujących.

[1] Dz.U. L 303 z 2.12.2000, str. 16.

[2] Dz.U. L 42 z 13.2.2002, str. 1.

[3] Dz.U. L 335 z 19.12.2001, str. 15.

[4] Dz.U. C 187 z 18.7.1988, str. 236.

[5] Dz.U. C 379 z 7.12.1998, str. 66.

[6] Dz.U. C 21 E z 24.1.2002, str. 246.

[7] Dz.U. C 140 E z 13.6.2002, str. 599.

[8] Dz.U. L 204 z 26.7.2006, str. 1.

[9] Dz.U. C 39 z 18.2.2003, str. 5.

[10] Dz.U. C 134 z 7.6.2003, str. 6.

[11] Dz.U. C 134 z 7.6.2003, str. 7.

[12] Dz.U. C 69 z 19.3.2005, str. 8 (wyrok dotychczas nieopublikowany w zbiorze orzeczeń ETS).

--------------------------------------------------