30.6.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 146/27

—

Sugeruje, by władze EIT zostały zorganizowane w taki sposób, by równoważyły potrzebę niezależności instytutu w jego codziennym funkcjonowaniu z potrzebami państw członkowskich i instytucji UE w zakresie możliwości gwarantowania interesów UE, np. poprzez przegląd dokonywany przez panel państw członkowskich raz na pięć lat.

—

Wyraża ubolewanie, że dodatkowe środki na finansowanie działalności naukowo-badawczej przewidziane w przedstawionym wniosku są nieadekwatne do potrzeb. Nalega, by nie dokonywać cięć istniejących strumieni finansowania badań, określając w zamian dodatkowy wkład ze strony sektora prywatnego, z zapewnieniem jego przejrzystych mechanizmów. Należy zachęcać wspólnoty wiedzy i innowacji (WWI) do osiągania z czasem samowystarczalności finansowej i regularnie dokonywać przeglądu ich budżetów po kątem wyników.

—

Zaleca, by na początkowym etapie EIT nie wydawał własnych dyplomów, a raczej by stworzył on markę bądź znak nadawany przez jedną z uczelni zrzeszonych w danej WWI.

—

Zaleca, by w procedurze doboru do WWI uwzględniać zarówno osiągnięcia jak i potencjalne osiągnięcia w dziedzinie badań, edukacji i innowacji. Wzywa Komisję do określenia sposobów pomiaru tych kryteriów.

—

Zaleca, by udzielić EIT wytycznych, by przyznawał wysokie noty wnioskom o zakwalifikowanie partnerstwa jako WWI, składanym przez partnerstwa ze zorganizowanymi wspólnotami badawczymi z udziałem władz lokalnych lub regionalnych. MŚP powinny zostać wyraźnie wymienione jako potencjalne organizacje partnerskie.

1.

Drugi komunikat Komisji w sprawie utworzenia Europejskiego Instytutu Technologii (EIT) i wniosek dotyczący rozporządzenia ustanawiającego EIT były prawdziwym krokiem naprzód.

2.

Choć bezpośredni udział wszystkich unijnych instytutów badawczych w Europejskim Instytucie Technologii nie jest możliwy, żywione przez wszystkich aspiracje przynależenia doń za pośrednictwem wspólnoty wiedzy i innowacji przyczynią się do zmian na lepsze w środowisku naukowym poprzez wzmocnienie tzw. trójkąta wiedzy, tj. edukacji, badań i innowacji.

3.

Wzmocnienie trójkąta wiedzy, a zwłaszcza budowa solidnego partnerstwa między przedsiębiorstwami a ośrodkami badawczymi, będą istotnym przyczynkiem do zwiększenia konkurencyjności UE.

4.

Zrównoważony rozwój regionalny może skorzystać na dopełniającej się współpracy między wspólnotami wiedzy i innowacji EIT — skupiającymi się wokół najlepszych zespołów pracujących ramię w ramię z przedsiębiorstwami — a organami odpowiedzialnymi za regionalny i lokalny rozwój gospodarczy.

1.1

Z zadowoleniem przyjął drugi już komunikat Komisji jako pozytywny wkład w debatę na temat utworzenia Europejskiego Instytutu Technologii (EIT) oraz realizację strategii lizbońskiej.

1.2

Z zadowoleniem wita wyważone podejście przyjęte przez Komisję w trakcie przygotowywania wniosku dotyczącego rozporządzenia, w tym zmianę tytułu „Wspólnoty wiedzy” na „Wspólnoty wiedzy i innowacji” (WWI), a także odnotowuje z zadowoleniem fakt włączenia władz lokalnych i regionalnych jako potencjalnych organizacji partnerskich w ramach WWI, niemniej żywi pewne obawy względem niektórych zagadnień szczegółowych.

1.3

Popiera inicjatywę zmierzającą do wzmocnienia związków pomiędzy trzema filarami trójkąta wiedzy, jakimi są edukacja, badania i innowacje oraz propozycję rozwiązania problemu stwierdzonej w Europie luki innowacyjnej.

1.4

Ponownie wyraża pogląd, że nie można dowolnie naśladować efektywnych modeli badań i innowacji, a Unia Europejska powinna raczej działać w oparciu o wzorce najlepszych praktyk utrzymywania silnych więzi pomiędzy badaniami, innowacjami a edukacją w UE.

1.5

Dostrzega znaczenie zaangażowania w działalność EIT wszystkich głównych podmiotów w ramach trójkąta wiedzy, najlepszych zespołów badawczych, sektora prywatnego oraz władz publicznych. Należy za wszelką cenę unikać systemu dwupoziomowego.

1.6

Uznaje, że niektóre kwestie dotyczące elementów wniosku nadal pozostają problematyczne.

1.7

Wyraża ubolewanie, że dodatkowe środki na finansowanie działalności naukowo-badawczej przewidziane w przedstawionym wniosku są nieadekwatne do potrzeb oraz że wniosek nie przewiduje jasnych mechanizmów zapewniających finansowanie ze strony sektora prywatnego.

1.8

Nalega, by nie dokonywać cięć istniejących strumieni finansowania (PR i CIP), określając w zamian dodatkowy wkład ze strony sektora prywatnego.

1.9

Podkreśla zasadnicze znaczenie oddziaływania władz lokalnych i regionalnych na warunki sprzyjające interakcjom prowadzącym do innowacji.

1.10

Przypomina Komisji o znaczącej roli władz lokalnych i regionalnych, a zwłaszcza ich partnerstwa gospodarczego, w stwarzaniu warunków sprzyjających interakcjom pomiędzy trzema elementami trójkąta wiedzy poprzez stymulowanie tworzenia grup (klastrów), zapewnianie infrastruktury dla inkubatorów, stymulowania inwestycji ze strony przedsiębiorstw itp.

1.11

Ponadto przypomina Komisji, że władze lokalne i regionalne mogą najlepiej zachęcać MŚP do współpracy w ramach partnerstwa naukowo-badawczego, a także promować te rodzaje partnerstwa między przedsiębiorstwami a uczelniami, które mogą rozkwitnąć w środowisku regionalnym i lokalnym, z uwzględnieniem obecnych i przyszłych okoliczności, polityki, czynników zachęcających i zniechęcających itp.

1.12

Podkreśla ponadto, że EIT powinien skupiać się przede wszystkim na innowacjach, transferze wiedzy i projektach z zakresu nauk stosowanych.

2.1

Zaleca, by Europejski Instytut Technologii łączył w sobie najsilniejsze strony zarówno cieszących się międzynarodowym uznaniem najlepszych uczelni europejskich, ich kadry naukowo-badawczej, jak i ośrodków badawczych, a także najlepszych zespołów badawczych z innych uczelni oraz ośrodków badawczych w całej UE, które dobrze rokują na przyszłość.

2.2

Wzywa zatem Komisję do współpracy z uczelniami i ośrodkami badawczymi, które mają duże doświadczenie z zakresu działania trójkąta wiedzy. Jeżeli EIT nie nawiąże współpracy z czołowymi uczelniami i ośrodkami badawczymi Europy, będzie to miało wpływ na jego postrzeganie na arenie międzynarodowej.

2.3

Nalega, by tworzenie wspólnot wiedzy i innowacji było procesem oddolnym, odbywającym się początkowo poprzez wybór istniejących przykładów doskonałej współpracy między ośrodkami badawczymi a przedsiębiorstwami.

2.4

Odnotowuje z zadowoleniem, że procedura doboru do wspólnot wiedzy będzie otwarta, tak aby o stowarzyszenie z EIT mogły ubiegać się obiecujące zespoły badawcze. Wszystkie uczelnie, zarówno te wielkie, jak i te mniejsze, powinny żywić przekonanie, że jeśli zagwarantują właściwe struktury, partnerstwo i politykę, ich najlepsze zespoły naukowo-badawcze będą mogły w końcu aktywnie uczestniczyć w działaniach EIT. Niemniej Komitet ubolewa, że związane z tym kluczowe kryterium „osiągnięć edukacyjno-badawczych” nie odnosi się także wyraźnie do osiągnięć potencjalnych oraz wzywa Komisję do określenia sposobów pomiaru obydwu kryteriów.

2.5

Sugeruje, że sposobem na wzmocnienie stosunków we wspólnocie wiedzy i innowacji pomiędzy środowiskami naukowo-badawczymi a sektorem prywatnym może być zachęcanie WWI do osiągania z czasem samowystarczalności finansowej oraz wzywa do uwzględnienia tego podejścia we wniosku dotyczącym rozporządzenia.

2.6

Nie zgadza się z propozycją Komisji, by EIT przyznawał własne stopnie naukowe oraz zaleca, by na początkowym etapie Europejski Instytut Technologii nie wydawał własnych dyplomów, a raczej by stworzył markę bądź znak nadawany przez jedną z partnerskich uczelni zrzeszonych w danej WWI. Wydawanie przez EIT własnych dyplomów mogłoby skutkować odwróceniem się od niego wiodących uczelni.

2.7

Sugeruje, by w pierwszych latach swej działalności Europejski Instytut Technologii ograniczał się do firmowania studiów magisterskich obejmujących takie konkretne elementy jak staże w przedsiębiorstwach, interdyscyplinarność, kursy przedsiębiorczości itp.

2.8

Nalega, by zagwarantować odpowiednią reprezentację sektora prywatnego w radzie zarządzającej, która powinna posiadać autonomię w ustalaniu planów strategicznych EIT.

2.9

Sugeruje, by władze EIT zostały zorganizowane w taki sposób, by równoważyły potrzebę niezależności instytutu w jego codziennym funkcjonowaniu z potrzebami państw członkowskich i instytucji UE w zakresie możliwości gwarantowania interesów UE, np. poprzez przegląd dokonywany przez panel państw członkowskich raz na pięć lat.

2.10

Wzywa Komisję do zalecenia tejże radzie w swych wytycznych, by dobierając wspólnoty wiedzy i innowacji, przyznawała wysokie noty wnioskom o zakwalifikowanie partnerstwa jako WWI, składanym przez partnerstwa z udziałem władz lokalnych lub regionalnych dysponujących zorganizowanymi wspólnotami badawczymi, zgrupowanymi w ramach współpracy naukowo-technologicznej pomiędzy uniwersytetami, ośrodkami badawczymi a przedsiębiorstwami, które posiadają średnio- i długoterminowe plany badawcze.

2.11

Przypomina Komisji o decydującej roli, jaką w tworzeniu klastrów odgrywają władze lokalne i regionalne poprzez swoją politykę w zakresie infrastruktury, jak i inwestycje w tej dziedzinie, co prowadzi do bliskiej współpracy między uczelniami a przedsiębiorstwami.

2.12

Sugeruje, by dokonując oceny działalności EIT, rada zarządzająca ustalała cele umożliwiające pomiar kierunków strategicznych. Miarą sukcesu mogłyby być wskaźniki, które oceniają zdolność EIT do oferowania konkretnych „poszukiwanych na rynku” rozwiązań problemów, z jakimi spotykają się MŚP, przedsiębiorstwa i przemysł.

2.13

Wzywa Komisję, by wskutek silnego rozmachu i pozytywnych efektów po utworzeniu EIT nie straciła z oczu zadania, jakim jest powołanie Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych jako wiodącej siły napędowej w zakresie badań podstawowych. Rada zarządzająca EIT powinna, na ile to możliwe, budować silne więzi z Europejską Radą ds. Badań Naukowych oraz stworzyć struktury zapewniające komplementarność i pozwalające uniknąć niezależnych i nieskoordynowanych modeli pracy oraz powielania się wykonywanej pracy.

2.14

Proponuje, by wspólnoty wiedzy i innowacji EIT tworzone były raczej stopniowo, czerpiąc naukę z kolejnych doświadczeń i każdorazowo odpowiednio dostosowując struktury, a także wyraża swoje zadowolenie, iż Komisja przewiduje utworzenie sześciu wspólnot do 2013 r.

2.15

Uznaje, iż z punktu widzenia tworzenia wspólnot wiedzy i innowacji oraz zarządzania nimi kluczowe znaczenie mają następujące zagadnienia takie jak:

2.16

Zaleca rozwiązanie zagadnienia rekrutacji personelu w sposób elastyczny, tak aby zagwarantować zatrudnienie w EIT najlepszych zespołów naukowych. Podwójna przynależność organizacyjna wydaje się krokiem naprzód w kwestii zatrudniania kadry naukowej.

2.17

Sugeruje, by celem angażowania najlepszych zespołów naukowo-badawczych oraz tworzenia poczucia przynależności do EIT, wspólnoty wiedzy i innowacji zatrudniały pracowników naukowych w określonym procentowo wymiarze czasu pracy. Minimalny i maksymalny wymiar mógłby być ustalany odrębnie w każdym przypadku i dostosowywany w miarę funkcjonowania danej WWI.

2.18

Wzywa Komisję, by w przygotowywanym przez siebie wniosku legislacyjnym dotyczącym EIT podkreśliła istotne znaczenie samorządów lokalnych i regionalnych, które będą służyć zasadniczym wsparciem dla WWI w szczególności oraz ogólnie przyczyniają się do zbliżania podmiotów w ramach trójkąta wiedzy.