EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52005PC0375

Wniosek rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie statystyk Wspólnoty z zakresu migracji i ochrony międzynarodowej

/* COM/2005/0375 końcowy - COD 2005/0156 */

52005PC0375

Wniosek Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie statystyk Wspólnoty z zakresu migracji i ochrony międzynarodowej /* COM/2005/0375 końcowy - COD 2005/0156 */


[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH |

Bruksela, dnia 14.9.2005

COM(2005) 375 końcowy

2005/0156 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENI E PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie statystyk Wspólnoty z zakresu migracji i ochrony międzynarodowej

(przedstawiony przez Komisję)

UZASADNIENIE

KONTEKST PROJEKTU

- Podstawa i cele projektu

Rozwój polityk Wspólnoty oraz prawodawstwa dotyczącego migracji i azylu uwydatnił potrzebę zrozumiałych i porównywalnych statystyk europejskich dotyczących szeregu kwestii związanych z migracją. Dalszy rozwój, realizacja i monitorowanie wspólnych systemów imigracyjnych i azylowych oznacza potrzebę informacji statystycznej lepszej od tej, która jest aktualnie dostępna. Rada Europejska w Salonikach z dnia 20 czerwca 2003 r. stwierdziła, że konieczne są bardziej skuteczne mechanizmy gromadzenia i analizy informacji dotyczących migracji i azylu w Unii Europejskiej.

Parlament Europejski w swojej rezolucji z dnia 6 listopada 2003 r. zauważył, że konieczne jest prawodawstwo, aby zapewnić tworzenie wyczerpujących statystyk, koniecznych do rozwoju uczciwych i skutecznych polityk Wspólnoty dotyczących migracji.

- Ogólny kontekst

Od momentu wejścia w życie Traktatu z Amsterdamu podjęto znaczne wysiłki w celu rozwinięcia wspólnych systemów azylowych i imigracyjnych w Unii Europejskiej. Stanowiło to istotną część ambitnego programu roboczego dla ustanowienia przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, który został określony jako priorytet dla Unii Europejskiej podczas Rady Europejskiej w Tampere w 1999 r. W kwietniu 2003 r. Komisja opublikowała plan działań (COM (2003) 179 ostateczna wersja)[1], ustanawiający krótko- i średniookresowe cele rozwoju działań statystycznych dotyczących migracji i azylu. Niniejszy projekt stanowi kontynuację zamierzeń Komisji zawartych w planie działań, zmierzających do wprowadzenia podstawy legislacyjnej dla tych statystyk.

- Obowiązujące przepisy w dziedzinie, której dotyczy wniosek. / Uchylenie istniejącego prawodawstwa

Nowe potrzeby wspólnotowe związane ze statystyką dotyczącą migracji i azylu sprawiają, że przepisy rozporządzenia Rady (EWG) nr 311/76 z dnia 9 lutego 1976 r. w sprawie zestawienia statystyk dotyczących pracowników-cudzoziemców[2] są nieaktualne, w związku z czym powinno ono zostać uchylone.

ASPEKTY PRAWNE PROJEKTU

- Streszczenie proponowanego działania

Celem niniejszego rozporządzenia jest ustanowienie wspólnych ram dla gromadzenia i zestawiania statystyk wspólnotowych, dotyczących międzynarodowej migracji i azylu. Uznano, że Państwa Członkowskie znacząco różnią się w kwestii sporządzania statystyk dotyczących migracji oraz w kwestii tego, które osoby definiowane są w statystykach jako migranci. Sytuacja dotycząca zapotrzebowania na różne rodzaje statystyk migracyjnych oraz dostępności różnych źródeł danych nie jest stabilna. Niniejsze rozporządzenie zmierza do pogodzenia ogromnych różnic, jakie istnieją w Europie w kontekście systemów administracyjnych oraz źródeł danych, przy rosnącym zapotrzebowaniu Unii Europejskiej i jej Państw Członkowskich na porównywalne statystyki dotyczące migracji. Mimo że celem wniosku legislacyjnego jest zmniejszenie wpływu tych różnic w definicjach i źródłach danych na porównywalność statystyk, zrozumiałym jest, że postęp zmierzający do harmonizacji musi być stopniowy. Proponowane przepisy zobowiązują Państwa Członkowskie do najlepszego wykorzystania dostępnych danych w celu tworzenia statystyk, które w możliwie najbliższy sposób odpowiadają zharmonizowanym definicjom. Nie proponuje się jednak nałożenia na Państwa Członkowskie obowiązku wprowadzenia całkowicie nowych źródeł danych lub narzucenia zmian w administracyjnych systemach imigracyjnych i azylowych. Państwa Członkowskie będą musiały jednak wyjaśnić wybór źródła danych oraz przewidywany wpływ źródła danych na stopień zgodności ze zharmonizowanymi definicjami. Informacja ta zostanie wykorzystana jako wskazówka do interpretacji statystyk.

- Podstawa prawna: artykuł 285 Traktatu WE

Artykuł 285 stanowi podstawę prawną statystyki wspólnotowej. Rada, działając zgodnie z procedurą współdecyzji, przyjmuje środki w celu tworzenia statystyk, jeśli jest to konieczne do wykonywania działań Wspólnoty. Artykuł ten określa wymagania dotyczące tworzenia statystyk wspólnotowych oraz wymaga zgodności ze standardami bezstronności, rzetelności, obiektywizmu, niezależności naukowej, efektywności pod względem kosztów oraz poufności informacji statystycznych.

- Zasada pomocniczości

Obecnie istnieje wiele różnych statystycznych definicji i pojęć migracji. Uniemożliwia to tworzenie porównywalnych statystyk dotyczących migracji. Przez wiele lat podejmowano próby gromadzenia danych w oparciu o zharmonizowane definicje, korzystając z umów dżentelmeńskich, ale Państwa Członkowskie nie zdołały zastosować tych definicji. Zgodnie z zasadą pomocniczości, określoną w art. 5 Traktatu WE, cel proponowanego działania, czyli systematyczne tworzenie zharmonizowanych statystyk wspólnotowych dotyczących międzynarodowej migracji i azylu, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez Państwa Członkowskie działające odrębnie, natomiast możliwe jest lepsze jego osiągnięcie na poziomie Wspólnoty. Parlament Europejski w swojej rezolucji z dnia 6 listopada 2003 r. stwierdził, że dalszy postęp związany z udoskonaleniem statystyki migracyjnej wymagać będzie prawodawstwa. Poza udoskonaleniem obliczeń liczby migrantów, istnieje rosnące zapotrzebowanie na lepsze informacje demograficzne i socjoekonomiczne dotyczące migrantów. Na przykład jeśli chodzi o statystyki dotyczące środków zapobiegających nielegalnej imigracji istotne jest rozwinięcie gromadzenia danych tak, aby dostarczały one informacje na temat wieku i płci rozważanych osób. Szczegóły te, aktualnie niedostępne, konieczne są do oceny polityk zapobiegających handlowi ludźmi. Podobnie, lepsze informacje socjoekonomiczne konieczne są do badania takich kwestii jak integracja migrantów oraz ich udział w rynkach pracy.

Indywidualne działanie Państw Członkowskich nie byłoby wystarczające dla zapewnienia dostępności porównywalnych statystyk wymaganych do tworzenia i monitorowania sprawiedliwych i skutecznych polityk Wspólnoty dotyczących imigracji i azylu. Rosnące znaczenie migracji jako czynnika w wielu obszarach porządku publicznego oznacza, że Państwa Członkowskie potrzebują rzetelnych i porównywalnych statystyk. Na przykład, odpowiednie informacje dotyczące migracji są konieczne do przewidywania przyszłych zmian na rynku pracy. Indywidualne działanie Państw Członkowskich, bez koordynacji i harmonizacji na poziomie Unii, stanowić będą nieefektywną i nieskuteczną odpowiedź na to zapotrzebowanie.

Wprowadzenie zharmonizowanych statystyk wspólnotowych dotyczących migracji i azylu stanowić będzie złożoną procedurę, która musi brać pod uwagę zapotrzebowania polityki na statystykę, praktyki i zalecenia międzynarodowe oraz praktyczne aspekty zastosowania definicji w każdym Państwie Członkowskim. Wymaga to konsultacji, koordynacji oraz planowania na poziomie Unii Europejskiej, a najlepiej te zadania jest w stanie wykonać Komisja. Istotne jest, aby dostępne były informacje z obszaru UE w celu monitorowania rozwoju i realizacji prawodawstwa oraz polityki wspólnotowej. Ogólnie rzecz biorąc, aktualna praktyka nie zapewnia w wystarczającym stopniu jednolicie regularnego, realizowanego na czas i szybkiego dostarczania oraz rozpowszechniania danych czy ich dostępności publicznej. Statystyki, które mają być tworzone na mocy proponowanego wniosku legislacyjnego będą w maksymalnie możliwym stopniu zgodne z zaleceniami Organizacji Narodów Zjednoczonych dotyczącymi statystyki odnoszącej się do migracji międzynarodowej. Statystyki objęte wnioskiem legislacyjnym są w dużej mierze oparte na dokonywanym przez Eurostat corocznym gromadzeniu danych migracyjnych oraz na comiesięcznym gromadzeniu danych dotyczących azylu i środków wykonawczych zapobiegających nielegalnej migracji. Dodatkową kwestią związaną z migracją, która powinna być wzięta pod uwagę, jest legalna imigracja obywateli spoza UE. Jest to przedmiot wielu działań Komisji w zakresie prawodawstwa i polityki.

Działając indywidualnie i pomimo szeroko zakrojonych, niezwiązanych z prawodawstwem wysiłków Komisji zmierzających do usprawnienia koordynacji w tym obszarze, Państwa Członkowskie nie były w stanie dostarczyć Komisji zharmonizowanych danych koniecznych do porównywalnych statystyk wspólnotowych dotyczących migracji i azylu. Mimo że w ostatnich latach miały miejsce zmiany i usprawnienia, jest oczywiste, że dostępne statystyki europejskie dotyczące migracji i azylu nie są wystarczające do przygotowania i monitorowania ustawodawstwa i polityki. Szczególne zaniepokojenie wzbudza brak znacznych ilości danych, których nie uwzględnia się zbierając dane. Występują również poważne problemy związane z brakiem harmonizacji – zarówno w kontekście wykorzystywanych źródeł danych, jak i definicji stosowanych w statystyce.

Mimo, że Komisja jest najbardziej odpowiednia do zorganizowania gromadzenia statystyk wspólnotowych, to Państwa Członkowskie są kompetentne w zakresie organizacji i działania krajowych systemów statystycznych. Projekt dotyczy wyłącznie międzynarodowych statystyk z zakresu migracji i azylu, które mają być dostarczane Komisji w celu tworzenia statystyk wspólnotowych. Brak jest jakiegokolwiek bezpośredniego wpływu na tworzenie statystyk dla celów krajowych lub statystyk dotyczących ludności, takich jak statystyka wewnętrznej migracji w ramach terytorium Państwa Członkowskiego. Odpowiednie zasady zostały określone w rozporządzeniu Rady (WE) 322/97 z dnia 17 lutego 1997 r. w sprawie statystyk Wspólnoty[3].

Wymieniony wniosek legislacyjny postrzegany jest jako istotne działanie zmierzające do poprawienia dostępności zharmonizowanych statystyk wspólnotowych dotyczących tematu, który został uznany za priorytet zarówno na poziomie europejskim, jak i na poziomie Państw Członkowskich. Niepowodzenie we wprowadzeniu rozporządzenia i późniejszych środków wykonawczych będzie miało poważny negatywny wpływ na rozwój i monitorowanie polityki.

- Zasada proporcjonalności

Zgodnie z zasadą proporcjonalności, niniejsze rozporządzenie ogranicza się do minimum wymaganego do realizacji zadania i nie wykracza poza to, co jest w tym celu niezbędne. Biorąc pod uwagę różnice w ramach UE odnośnie źródeł danych wykorzystywanych do tworzenia statystyk migracyjnych, niewykonalnym jest ustanowienie prawa dotyczącego źródeł danych wykorzystywanych w każdym Państwie Członkowskim. Zamiast tego, celem jest dopuszczenie pewnego stopnia elastyczności dla administracji krajowych, które wykorzystując najlepsze dostępne źródła danych mogą dostarczać statystyk opartych na zharmonizowanych definicjach. Istotnym aspektem będzie dostarczenie szczegółowych metadanych w celu wyjaśnienia wykorzystywanych źródeł danych oraz umożliwienia oceny możliwego wpływu tych źródeł danych na stopień zgodności statystyk ze zharmonizowanymi definicjami.

Proponowane rozporządzenie stosuje zharmonizowane definicje statystyczne wyłącznie dla migracji i azylu. Państwa Członkowskie zachowują swobodę zestawiania tych statystyk przy użyciu wszelkich odpowiednich krajowych źródeł danych, uwzględniając krajowe systemy i praktyki statystyczne. Nie ma obowiązku dokonywania zmian w systemach administracyjnych związanych z migracją i azylem. Na poziomie krajowym odpowiedzialność za statystyki dotyczące migracji i azylu spoczywa na wielu różnych placówkach. Należy zdawać sobie sprawę, że wniosek legislacyjny może w przypadku niektórych Państw Członkowskich oznaczać określone zmiany obecnych działań związanych ze statystyką migracji – na przykład, gromadzenie dodatkowych zmiennych lub zredukowanie opóźnień czasowych w dostępności danych. Eurostat kontynuować będzie bliską współpracę z odpowiedzialnymi władzami krajowymi oraz dążyć będzie do zminimalizowania wszelkich potencjalnych trudności spowodowanych rozporządzeniem ramowym oraz późniejszymi środkami wykonawczymi Komisji.

KONSEKWENCJE DLA BUDŻETU

Projekt nie ma żadnych konsekwencji dla budżetu Wspólnoty.

2005/0156 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENI E PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie statystyk Wspólnoty z zakresu migracji i ochrony międzynarodowej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 285 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji[4],

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[5],

uwzględniając opinię Komitetu Regionów[6],

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu[7],

a także mając na uwadze, co następuje:

1. We wnioskach Rady ds. Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych z 28-29 maja 2001 r. rozważono potrzebę stworzenia pełnych i spójnych ram dla przyszłych działań udoskonalających statystyki w kontekście wspólnej analizy i usprawnienia wymiany statystyk dotyczących azylu i migracji..

2. W kwietniu 2003 r. Komisja wydała komunikat do Rady i Parlamentu Europejskiego, ustanawiający plan działań dotyczący gromadzenia i analizy statystyk Wspólnoty w obszarze migracji[8]. Zawierał on wiele istotnych zmian zaprojektowanych w celu poprawy kompletności i stopnia zharmonizowania tych statystyk. Zgodnie z planem działań celem Komisji jest zaproponowanie wniosku legislacyjnego dotyczącego statystyk Wspólnoty w zakresie migracji i azylu.

3. Europejska Rada w Salonikach w dniu 20 czerwca 2003 r. stwierdziła, że konieczne są bardziej skuteczne mechanizmy gromadzenia i analizy informacji dotyczących migracji i azylu w Unii Europejskiej.

4. Parlament Europejski w swojej rezolucji z dnia 6 listopada 2003 r. zauważył, że w celu stworzenia wyczerpującej statystyki koniecznej do rozwoju uczciwych i skutecznych polityk Wspólnoty dotyczących migracji niezbędne jest prawodawstwo..

5. Rozszerzenie Unii Europejskiej przyniosło dodatkowy wymiar geograficzny i polityczny do szeregu zjawisk związanych z migracją. Stworzyło ono również kolejny bodziec zwiększający zapotrzebowanie na dokładną, dostarczaną na czas, i zharmonizowaną informację statystyczną. Istnieje również rosnące zapotrzebowanie na informacje statystyczne dotyczące zawodów, wykształcenia, kwalifikacji oraz rodzajów działalności migrantów.

6. Zharmonizowane i porównywalne statystyki wspólnotowe dotyczące migracji i azylu są niezbędne do rozwoju i monitorowania prawodawstwa i polityk Wspólnoty odnoszących się do imigracji i azylu, jak również do swobodnego przepływu osób.

7. Istnieje potrzeba wzmocnienia wymiany informacji statystycznych dotyczących azylu i migracji oraz udoskonalenia jakości procesu gromadzenia danych i obliczania wyników statystycznych Wspólnoty, co do tej pory odbywało się w oparciu o szereg „umów dżentelmeńskich”.

8. Istotnym jest, aby dostępne były informacje z całego obszaru Unii Europejskiej dla celów monitorowania i realizowania prawodawstwa i polityki wspólnotowej. Ogólnie rzecz biorąc, aktualna praktyka nie zapewnia w wystarczającym stopniu jednolicie regularnego, realizowanego na czas i szybkiego dostarczania i rozpowszechniania zharmonizowanych danych.

9. Nowe potrzeby wspólnotowe związane ze statystyką dotyczącą migracji i azylu sprawiają, że przepisy rozporządzenia Rady (EWG) nr 311/76 z dnia 9 lutego 1976 r. w sprawie zestawienia statystyk dotyczących pracowników-cudzoziemców są nieaktualne[9].

10. Rozporządzenie (EWG) nr 311/76 powinno zatem zostać uchylone.

11. Jako że cele działania, które ma zostać podjęte w celu ustanowienia wspólnych zasad gromadzenia i zestawiania statystyk wspólnotowych dotyczących migracji i ochrony międzynarodowej nie mogą zostać odpowiednio osiągnięte przez Państwa Członkowskie, a mogą ze względu na skalę działania zostać w lepszym stopniu osiągnięte na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości, jak określono w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tych celów.

12. Rozporządzenie Rady (WE) nr 322/97 z dnia 17 lutego 1997r. w sprawie statystyk Wspólnoty stanowi ramy referencyjne dla przepisów niniejszego rozporządzenia. W szczególności wymaga ono zgodności ze standardami bezstronności, rzetelności, obiektywizmu, niezależności naukowej, efektywności pod względem kosztów oraz poufności informacji statystycznych[10].

13. Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r., ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji[11].

14. Zasięgnięto opinii Komitetu ds. Programu Statystycznego, ustanowionego decyzją Rady 89/382/EWG, Euratom z dnia 19 czerwca 1989 r. ustanawiającą Komitet ds. Programów Statystycznych Wspólnot Europejskich [12] , zgodnie z art. 3 tej decyzji ,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia wspólne zasady gromadzenia i zestawiania statystyk Wspólnoty dotyczących:

(a) imigracji do oraz emigracji z terytoriów Państw Członkowskich, w tym przepływu z terytorium jednego Państwa Członkowskiego na terytorium innego Państwa Członkowskiego oraz przepływem pomiędzy Państwem Członkowskim a terytorium państw trzecich;

(b) obywatelstwa i kraju urodzenia osób fizycznych, posiadających zwyczajowe miejsce zamieszkania na terytorium Państw Członkowskich;

(c) procedur oraz procesów administracyjnych i sądowniczych w Państwach Członkowskich, związanych z imigracją, udzielaniem pozwolenia na pobyt, obywatelstwem, azylem i innymi formami ochrony międzynarodowej oraz z zapobieganiem nielegalnej imigracji.

Artykuł 2

Definicje

1. Dla celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

(a) „zwyczajowe miejsce zamieszkania” oznacza miejsce, w którym osoba zwykle spędza czas dzienny wolny od pracy, niezależnie od czasowych nieobecności związanych z wypoczynkiem, wakacjami, odwiedzinami u przyjaciół i krewnych, interesami, leczeniem medycznym czy pielgrzymkami religijnymi;

(b) „imigracja” oznacza działanie, w wyniku którego osoba fizyczna ustanawia swoje zwyczajowe miejsce zamieszkania na terytorium Państwa Członkowskiego na okres, który wynosi przynajmniej dwanaście miesięcy, lub przewiduje się, że wyniesie 12 miesięcy, będąc uprzednio rezydentem innego Państwa Członkowskiego lub państwa trzeciego;

(c) „emigracja” oznacza działanie, w ramach którego osoba fizyczna, mająca uprzednio zwyczajowe miejsce zamieszkania na terytorium Państwa Członkowskiego, zaprzestaje posiadania swojego zwyczajowego miejsca zamieszkania w tym Państwie Członkowskim na okres, który wynosi przynajmniej dwanaście miesięcy, lub przewiduje się, że tyle wyniesie;

(d) „imigrant” oznacza osobę fizyczną podejmującą imigrację;

(e) „emigrant” oznacza osobę fizyczną podejmującą emigrację;

(f) „rezydent długoterminowy” oznacza długoterminowego rezydenta zgodnie z definicją w art. 2 lit. b) dyrektywy Rady 2003/109/WE[13];

(g) „obywatel państwa trzeciego” oznacza każdą osobę, która nie jest obywatelem Unii w rozumieniu art. 17 ust. 1 Traktatu, łącznie z bezpaństwowcami;

(h) „wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej” oznacza wniosek o ochronę międzynarodową zgodnie z definicją w art. 2 lit. g) dyrektywy Rady 2004/83/WE[14];

(i) „status uchodźcy” oznacza status uchodźcy zgodnie z definicją w art. 2 lit. d) dyrektywy Rady 2004/83/WE;

(j) „status ochrony uzupełniającej” oznacza status ochrony uzupełniającej zgodnie z definicją w art. 2 lit. f) dyrektywy Rady 2004/83/WE;

(k) „członkowie rodziny” oznacza członków rodziny zgodnie z definicją w art. 2 lit. i) rozporządzenia Rady 2003/343/WE[15];

(l) „ochrona tymczasowa” oznacza ochronę tymczasową zgodnie z definicją w art. 2 dyrektywy Rady 2001/55/WE[16];

(m) “nieletni bez opieki” oznacza nieletniego bez opieki zgodnie z definicją w art. 2 li. I) dyrektywy 2004/83/WE;

(n) “przesiedlenie” oznacza udzielenie obywatelom państw trzecich zezwolenia na zamieszkanie w jednym z Państw Członkowskich w celu międzynarodowej ochrony w ramach krajowego lub wspólnotowego systemu przesiedlania.

2. W każdym przypadku, w którym jest to niezbędne, definicje w ustępie 1 mogą zostać dostosowane zgodnie z procedurą określoną w art. 11 ust. 2.

3. W każdym przypadku, gdzie jest to niezbędne w celu zagwarantowania harmonizacji statystyk, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, przyjęte mogą zostać dodatkowe definicje do tych zawartych w ust. 1 zgodnie z procedurą określoną w art. 11 ust. 2.

4. Fakt, że Państwo Członkowskie nie jest związane jednym lub wieloma tekstami prawnymi, o których mowa w definicjach w ust. 1 nie zwalnia Państwa Członkowskiego z dostarczania statystyk podlegających zakresowi niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Statystyki dotyczące migracji międzynarodowej, miejsca zwyczajowego zamieszkania populacji oraz przyjęcia obywatelstwa

1. Państwa Członkowskie dostarczają Komisji (Eurostat) statystyki dotyczące liczby:

(a) imigrantów przenoszących się na terytorium Państwa Członkowskiego, zdezagregowane w następujący sposób:

(i) obywatelstwo wg wieku i płci;

(ii) kraj urodzenia wg wieku i płci;

(iii) kraj poprzedniego zwyczajowego miejsca zamieszkania wg wieku i płci;

(b) emigrantów przenoszących się z terytorium Państwa Członkowskiego, zdezagregowane w następujący sposób:

(i) obywatelstwo wg wieku i płci;

(ii) kraj urodzenia wg wieku i płci;

(iii) kraj kolejnego zwyczajowego miejsca zamieszkania wg wieku i płci;

(c) osób fizycznych posiadających miejsce zwyczajowego zamieszkania w Państwie Członkowskim, zdezagregowane w następujący sposób:

(i) obywatelstwo wg wieku i płci;

(ii) kraj urodzenia wg wieku i płci;

(d) osób fizycznych, które przyjęły obywatelstwo Państwa Członkowskiego i posiadały wcześniej obywatelstwo innego Państwa Członkowskiego lub państwa trzeciego lub osób będących wcześniej bezpaństwowcami, zdezagregowane wg wieku i płci oraz wg wcześniejszego obywatelstwa rozważanych osób i wg tego, czy osoba była wcześniej bezpaństwowcem.

2. Statystyki, o których mowa w ust. 1 dotyczą referencyjnych okresów jednego roku kalendarzowego i są dostarczane Komisji (Eurostat) w ciągu dziesięciu miesięcy od końca roku referencyjnego. Pierwszym rokiem referencyjnym jest rok 2006.

Artykuł 4

Statystyki dotyczące ochrony międzynarodowej

1. Państwa Członkowskie dostarczają Komisji (Eurostat) statystyki dotyczące liczby:

(a) osób, które złożyły wnioski o ochronę międzynarodową lub zostały ujęte w takich wnioskach jako członkowie rodziny;

(b) osób objętych wnioskami o ochronę międzynarodową, rozpatrywanymi przez kompetentne władze krajowe pod koniec okresu referencyjnego;

(c) decyzji pierwszej instancji, odrzucających wnioski o ochronę międzynarodową, łącznie z decyzjami uznającymi wnioski za niedopuszczalne lub za bezpodstawne;

(d) decyzji pierwszej instancji, nadających lub cofających status uchodźcy;

(e) decyzji pierwszej instancji, nadających lub cofających status ochrony uzupełniającej;

(f) decyzji pierwszej instancji, nadających lub cofających ochronę tymczasową;

(g) innych decyzji pierwszej instancji, nadających, odrzucających lub cofających zezwolenia na pobyt ze względów humanitarnych i innych zgodnie z prawem krajowym;

(h) wycofanych wniosków o ochronę międzynarodową.

Statystyki te są zdezagregowane wg wieku i płci oraz wg obywatelstwa rozważanych osób. Odnoszą się one do referencyjnych okresów jednego miesiąca kalendarzowego i są dostarczane Komisji (Eurostat) w ciągu dwóch miesięcy od końca miesiąca referencyjnego. Pierwszym miesiącem referencyjnym jest styczeń 2006 r.

2. Państwa Członkowskie dostarczają Komisji (Eurostat) statystyki dotyczące liczby:

(a) osób wnioskujących o ochronę międzynarodową, które są uznane przez kompetentne władze krajowe za osoby nieletnie bez opieki;

(b) decyzji o odrzuceniu wniosków o ochronę międzynarodową, łącznie z decyzjami uznającymi wnioski za niedopuszczalne lub za bezpodstawne, podjętymi przez organy administracyjne lub sądowe w ramach odwołania lub rewizji;

(c) decyzji o nadaniu lub cofnięciu statusu uchodźcy, podjętych przez organy administracyjne lub sądowe w ramach odwołania lub rewizji;

(d) decyzji o nadaniu lub cofnięciu statusu ochrony uzupełniającej, podjętych przez organy administracyjne lub sądowe w ramach odwołania lub rewizji;

(e) decyzji o nadaniu lub cofnięciu statusu ochrony tymczasowej, podjętych przez organy administracyjne lub sądowe w ramach odwołania lub rewizji;

(f) innych decyzji podjętych przez organy administracyjne lub sądowe w ramach odwołania lub rewizji, o nadaniu, odrzuceniu lub cofnięciu zezwolenia na pobyt ze względów humanitarnych i innych zgodnie z prawem krajowym;

(g) wniosków i przeniesień objętych rozporządzeniem (WE) nr 343/2003 i rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1560/2003[17];

(h) osób wybranych do przesiedlenia w Państwie Członkowskim.

Statystyki te są zdezagregowane wg wieku i płci oraz wg obywatelstwa rozważanych osób. Odnoszą się one do referencyjnych okresów jednego roku kalendarzowego i są dostarczane Komisji (Eurostat) w ciągu trzech miesięcy od końca roku referencyjnego. Pierwszym rokiem referencyjnym jest rok 2006.

Artykuł 5

Statystyki dotyczące zapobiegania nielegalnemu wjazdowi i pobytowi

1. Państwa Członkowskie dostarczają Komisji (Eurostat) statystyki dotyczące liczby:

(a) obywateli państw trzecich, którym odmówiono wjazdu na terytorium Państwa Członkowskiego na granicy zewnętrznej;

(b) obywateli państw trzecich, co do których stwierdzono nielegalne przebywanie na terytorium Państwa Członkowskiego zgodnie z przepisami krajowymi odnoszącymi się do imigracji.

Statystyki te są zdezagregowane wg wieku i płci oraz wg obywatelstwa rozważanych osób.

2. Statystyki, o których mowa w ust. 1 odnoszą się do referencyjnych okresów jednego roku kalendarzowego i są dostarczane Komisji (Eurostat) w ciągu trzech miesięcy od końca roku referencyjnego. Pierwszym rokiem referencyjnym jest rok 2006.

Artykuł 6

Statystyki dotyczące zezwoleń na pobyt i pobytu obywateli państw trzecich

1. Państwa Członkowskie dostarczają Komisji (Eurostat) statystyki dotyczące:

(a) liczby zezwoleń na pobyt, wystawionych osobom będącym obywatelami państw trzecich, zdezagregowane w następujący sposób:

(i) zezwolenia wystawione podczas okresu referencyjnego, na podstawie których osobie udziela się zezwolenia na pobyt po raz pierwszy, zdezagregowane wg obywatelstwa, powodu wystawienia zezwolenia oraz okresu ważności zezwolenia;

(ii) zezwolenia wystawione podczas okresu referencyjnego i udzielone ze względu na zmianę statusu imigracyjnego osoby lub powodu pobytu, zdezagregowane wg obywatelstwa, powodu wystawienia zezwolenia oraz okresu ważności zezwolenia;

(iii) zezwolenia ważne w dniu referencyjnym (ilość wystawionych zezwoleń, niewycofanych i niewygasłych), zdezagregowane wg obywatelstwa, powodu wystawienia zezwolenia oraz okresu ważności zezwolenia;

(b) liczby rezydentów długoterminowych, zdezagregowane wg obywatelstwa.

2. W przypadkach, gdy przepisy krajowe i praktyki administracyjne Państwa Członkowskiego dopuszczają przyznanie szczególnych kategorii wizy długoterminowej lub statusu imigracyjnego zamiast zezwoleń na pobyt, liczby takich wiz i przypadków nadania statusu zostaną włączone do statystyk wymaganych zgodnie z ust. 1.

3. Statystyki, o których mowa w ust. 1 odnoszą się do referencyjnych okresów jednego roku kalendarzowego i są dostarczane Komisji (Eurostat) w ciągu sześciu miesięcy od końca roku referencyjnego. Pierwszym rokiem referencyjnym jest rok 2006.

Artykuł 7

Statystyki dotyczące powrotów

1. Państwa Członkowskie dostarczają Komisji (Eurostat) statystyki związane z liczbą obywateli państw trzecich, którzy wracają do krajów swojego pochodzenia, tranzytu lub innego państwa trzeciego, dobrowolnie lub przymusowo, w efekcie orzeczenia administracyjnego lub sądowego lub aktu nakazującego powrót, zdezagregowane wg wieku i płci oraz wg obywatelstwa powracających osób

2. Statystyki, o których mowa w ust. 1 odnoszą się do referencyjnych okresów jednego roku kalendarzowego i są dostarczane Komisji (Eurostat) w ciągu trzech miesięcy od końca roku referencyjnego. Pierwszym rokiem referencyjnym jest rok 2006.

Artykuł 8

Dodatkowa dezagregacja

1. Komisja może ustalić dalsze określone poniżej rozbicia, zgodnie z procedurą o której mowa w art. 11 ust. 2, dla następujących statystyk:

(a) dla statystyk wymaganych zgodnie z art. 3 dezagregacja wg:

(i) stanu zatrudnienia,

(ii) zawodu,

(iii) przemysłu,

(iv) poziomu wykształcenia i wyszkolenia,

(v) roku pierwszego przybycia,

(b) dla statystyk wymaganych zgodnie z pkt a), b) i c) art. 3 ust. 1 dezagregacja wg:

regionu aktualnego zwyczajowego miejsca zamieszkania,

(c) dla statystyk wymaganych zgodnie z art. 4 dezagregacja wg:

(i) liczby osób, których dotyczy decyzja administracyjna,

(ii) kategorii wnioskowanej ochrony,

(iii) roku złożenia wniosku,

(d) dla statystyk wymaganych zgodnie z art. 5 dezagregacja wg:

(i) powodu odmowy lub zatrzymania,

(ii) miejsca odmowy lub zatrzymania,

(e) dla statystyk wymaganych zgodnie z art. 6 dezagregacja wg:

(i) roku, w którym wydane zostało pierwsze zezwolenie na pobyt,

(ii) zawodu,

(iii) działalności gospodarczej,

(iv) wieku,

(v) płci,

(f) dla statystyk wymaganych zgodnie z art. 7 dezagregacja wg:

powodu powrotu.

2. W przypadku podejmowania decyzji, czy dodatkowa dezagregacja powinna zostać ustanowiona zgodnie z ust. 1, Komisja rozważy zapotrzebowanie na te informacje dla celów rozwijania i monitorowania polityk Wspólnoty oraz rozważy dostępność odpowiednich źródeł danych.

Artykuł 9

Źródła danych i normy jakościowe

1. Statystyki oparte są na następujących źródłach danych, odpowiednio do ich dostępności w Państwie Członkowskim oraz zgodnie z przepisami i praktykami krajowymi:

(a) księgi działań administracyjnych i sądowych;

(b) rejestry związane z działaniami administracyjnymi;

(c) rejestry populacji osób fizycznych lub poszczególnych podgrup tej populacji;

(d) spisy ludności;

(e) badania reprezentacyjne;

(f) inne właściwe źródła.

2. Państwa Członkowskie informują Komisję (Eurostat) o wykorzystanych źródłach danych, powodach wyboru tych źródeł oraz wpływie wybranych źródeł danych na jakość statystyk.

3. Na wniosek Komisji (Eurostat) Państwa Członkowskie dostarczają jej wszystkie informacje niezbędne do oceny jakości, porównywalności i kompletności informacji statystycznych..

4. Państwa Członkowskie niezwłocznie informują Komisję (Eurostat) o rewizjach i korektach statystyk dostarczonych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem oraz o wszelkich zmianach w wykorzystywanych metodach i źródłach danych.

5. Odpowiednie formaty przesyłania danych ustanowione zostaną zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 11 ust. 2.

Artykuł 10

Środki wykonawcze

Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia, w tym środki uwzględniające zmiany gospodarcze i techniczne, zostaną przyjęte zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 11 ust. 2. Środki te obejmą w szczególności:

(a) dostosowanie definicji oraz przyjęcie dodatkowych definicji zgodnie z art. 2;

(b) dodatkową dezagregację i jej poziomy, które mają zostać zastosowane dla zmiennych zgodnie z art. 8;

(c) terminy dla przesyłania danych do Komisji;

(d) zasady ustanawiające normy dokładności i jakości;

(e) zasady ustanawiające odpowiedni format przesyłania danych zgodnie z art. 9.

Artykuł 11

Procedura

1. Komisję wspiera Komitet ds. Programu Statystycznego, ustanowiony na mocy art. 1 decyzji 89/382/EWG, Euratom.

2. W przypadkach odesłań do niniejszego ustępu, stosuje się procedurę regulacyjną ustanowioną w art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE, uwzględniającą postanowienia jej art. 8.

Okres określony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE wynosi trzy miesiące.

3. Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 12

Sprawozdanie

W ciągu pięciu lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia i następnie co trzy lata Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące statystyk zestawionych na mocy niniejszego rozporządzenia oraz ich jakości.

Artykuł 13

Uchylenie

Niniejszym uchyla się rozporządzenie (EWG) nr 311/76.

Artykuł 14

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia [..] r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady

Przewodniczący Przewodniczący

[1] Przyjęty przez Komisję w dniu 15.4.2003 r.

[2] Dz. U. L 39 z 14.2.1976, str. 1

[3] Dz.U. L 52 z 22.2.1997, str. 61. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str.1).

[4] Dz.U. C , , str. .

[5] Dz.U. C , , str. .

[6] Dz.U. C , , str. .

[7] Dz.U. C , , str. .

[8] COM (2003) 179.

[9] Dz.U. L 39 z 14.2.1976, str. 1.

[10] Dz.U. L 52 z 22.2.1997, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

[11] Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

[12] Dz.U. L 181 z 28.6.1989, str. 47.

[13] Dz.U. L 16 z 23.1.2004, str. 44.

[14] Dz.U. L 304 z 30.9.2004, str. 12.

[15] Dz.U. L 50 z 25.2.2003, str. 1.

[16] Dz.U. L 212 z 7.8.2001, str.1.

[17] Dz.U. L 222 z 5.9.2003, str. 3.

Top