(1)

Art. 33 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 zobowiązuje organy celne, pod pewnymi warunkami, do podejmowania decyzji w sprawie wiążącej informacji taryfowej („decyzje WIT”) oraz decyzji w sprawie wiążącej informacji o pochodzeniu („decyzje WIP”).

(2)

W art. 35 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 wymaga się, aby w szczególnych przypadkach organy celne wydawały decyzje w sprawie wiążących informacji w odniesieniu do innych elementów, o których mowa w tytule II tego rozporządzenia. Wartość celna towarów, o której mowa w tytule II rozdział 3 rozporządzenia (UE) nr 952/2013, stanowi jeden z tych innych elementów, który nie podlega jeszcze decyzjom w sprawie wiążących informacji.

(3)

Decyzje w sprawie wiążącej informacji o wartości („decyzje WIW”) powinny zostać uwzględnione w prawodawstwie celnym, aby zwiększyć przejrzystość, pewność prawa, zgodność i jednolitość w zakresie ustalania wartości celnej, z korzyścią dla przedsiębiorców, organów celnych i interesów finansowych Unii.

(4)

Aby zapewnić spójność różnych rodzajów wiążących informacji, na ile to możliwe, przepisy dotyczące decyzji WIW należy dostosować do przepisów rozporządzenia (UE) nr 952/2013 i rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 (2) dotyczących decyzji WIT i decyzji WIP.

(5)

Należy zmienić art. 10 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, aby decyzje WIW były objęte tym samym wyjątkiem od prawa do bycia wysłuchanym, który ma zastosowanie do decyzji WIT i decyzji WIP na podstawie art. 22 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 952/2013.

(6)

Do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 należy wprowadzić nowy art. 18a, aby określić ustalanie wartości celnej jako przypadek kwalifikujący się do wydania decyzji w sprawie wiążących informacji, określić zakres przedmiotowy takich decyzji, wskazać sytuacje, w których wniosek o wydanie decyzji WIW nie może zostać przyjęty, oraz ustalić ich wiążący charakter zarówno w odniesieniu do organów celnych, jak i posiadacza decyzji, a także okres ich ważności, za pomocą przepisów podobnych do przepisów mających zastosowanie do decyzji WIT i decyzji WIP, zgodnie z art. 33 rozporządzenia (UE) nr 952/2013.

(7)

Art. 6 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 wymaga, by wszelka wymiana informacji, takich jak deklaracje, zgłoszenia, wnioski lub decyzje, między organami celnymi państw członkowskich oraz między przedsiębiorcami a organami celnymi państw członkowskich, a także przechowywanie tych informacji, zgodnie z wymogami prawodawstwa celnego, odbywały się za pomocą technik elektronicznego przetwarzania danych. Należy zatem uchylić art. 19 ust. 3 i art. 21 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 ze względu na planowane włączenie wniosków o WIP i decyzji WIP do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 21 zmienionego rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 (3).

(8)

Art. 20 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, który przewiduje przedłużenie terminów wydania decyzji WIT i decyzji WIP, w przypadku gdy wydawanie tych decyzji zostaje zawieszone ze względu na niezapewnienie prawidłowej i jednolitej klasyfikacji taryfowej lub prawidłowego i jednolitego określenia pochodzenia, należy rozszerzyć na wydawanie decyzji WIW, w przypadku gdy wydanie tych decyzji zostaje zawieszone z powodu niezapewnienia prawidłowego i jednolitego ustalenia wartości celnej.

(9)

Do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 należy wprowadzić nowy art. 20a w celu objęcia decyzji WIW przepisami dotyczącym zarządzania takimi decyzjami podobnymi do przepisów przewidzianych w art. 34 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do decyzji WIT i decyzji WIP.

(10)

W celu zapewnienia spójnego stosowania decyzji WIW, w tym w odniesieniu do zarządzania nimi za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie od tego samego dnia, w którym został wdrożony system teleinformatyczny, o którym mowa w art. 21 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447.

(11)

Przepisy niniejszego rozporządzenia dotyczące zniesienia wyjątku od stosowania technik elektronicznego przetwarzania danych do celów wymiany i przechowywania informacji odnoszących się do wniosków o wydanie decyzji WIP i odpowiednio decyzji WIP powinny mieć zastosowanie od daty wdrożenia, do celów tych decyzji, systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 21 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447.

(12)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2015/2446,

1)

w art. 10 dodaje się lit. e) w brzmieniu:

2)

w tytule I rozdział 2 sekcja 2 podsekcja 3 dodaje się art. 18a w brzmieniu:

3)

uchyla się art. 19 ust. 3;

4)

art. 20 ust. 1 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„Jeżeli Komisja powiadamia organy celne o zawieszeniu wydawania decyzji w sprawie wiążących informacji zgodnie z art. 34 ust. 10 lit. a) kodeksu w przypadku decyzji WIT i decyzji WIP lub zgodnie z art. 20a ust. 7 lit. a) w przypadku decyzji WIW, termin wydania decyzji, o której mowa w art. 22 ust. 3 akapit pierwszy kodeksu, zostaje dodatkowo przedłużony do czasu powiadomienia organów celnych przez Komisję o zapewnieniu prawidłowej i jednolitej klasyfikacji taryfowej lub prawidłowego i jednolitego określenia pochodzenia lub ustalenia wartości celnej.”;

5)

dodaje się art. 20a w brzmieniu:

6)

uchyla się art. 21.