(1)

Unia musi zapewnić skuteczną ochronę integralności i właściwego funkcjonowania swojego systemu finansowego i rynku wewnętrznego przed praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu. Dyrektywa (UE) 2015/849 stanowi, że Komisja powinna identyfikować państwa, które mają strategiczne braki w swoich systemach przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu („AML/CFT”), które to braki stwarzają znaczące zagrożenia dla systemu finansowego Unii.

(2)

W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2016/1675 (2) wskazano państwa trzecie wysokiego ryzyka mające strategiczne braki. Rozporządzenie to powinno być w miarę potrzeby poddawane przeglądowi w świetle postępów poczynionych przez te państwa trzecie wysokiego ryzyka w usuwaniu strategicznych braków w ich systemach przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu. Komisja powinna uwzględnić w swoich ocenach nowe informacje pochodzące od organizacji międzynarodowych i podmiotów ustanawiających stosowne standardy, takie jak informacje zawarte w dokumentach wydanych przez Grupę Specjalną ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy (FATF).

(3)

Z uwagi na wysoki poziom integracji międzynarodowego systemu finansowego, bliskie powiązania między podmiotami gospodarczymi, znaczny wolumen transakcji transgranicznych zawieranych z podmiotami z Unii i przez podmioty z Unii, a także stopień otwarcia rynku uznaje się, że każde zagrożenie dla międzynarodowego systemu finansowego związane z praniem pieniędzy lub finansowaniem terroryzmu stanowi również zagrożenie dla systemu finansowego Unii.

(4)

Zgodnie z kryteriami określonymi w dyrektywie (UE) 2015/849 Komisja bierze pod uwagę najnowsze dostępne informacje, w szczególności najnowsze dokumenty FATF pt. „Public Statement” i dokumenty FATF pt. „Improving Global AML/CFT Compliance: Ongoing Process Statement” oraz sprawozdania Grupy ds. Przeglądu Współpracy Międzynarodowej funkcjonującej w ramach FATF w odniesieniu do ryzyk stwarzanych przez poszczególne państwa trzecie, zgodnie z art. 9 ust. 4 dyrektywy (UE) 2015/849.

(5)

W październiku 2019 r. FATF uznała Mongolię za jurysdykcję mającą strategiczne braki w systemie AML/CFT; w celu usunięcia tych braków Mongolia opracowała, we współpracy z FATF, plan działania. Na tej podstawie i zgodnie z najnowszymi właściwymi informacjami Komisja, w swojej ocenie z maja 2020 r., doszła do wniosku, że za jurysdykcję państwa trzeciego mającą strategiczne braki w swoim systemie AML/CFT, które to braki stwarzają znaczące zagrożenia dla systemu finansowego Unii, należy uznać Mongolię, zgodnie z kryteriami określonymi w art. 9 dyrektywy (UE) 2015/849. Przyjęto także do wiadomości, że Mongolia przedstawiła podjęte na wysokim szczeblu pisemne zobowiązania polityczne do usunięcia stwierdzonych braków oraz opracowała wspólnie z FATF plan działania.

(6)

Na potrzeby aktualizacji załącznika do rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/1675 niezbędne jest, aby Komisja stale monitorowała zmiany w zakresie ram prawnych i instytucjonalnych obowiązujących w państwach trzecich, uprawnień ich właściwych organów i stosowanych przez nie procedur, jak również skuteczność ich systemów AML/CFT.

(7)

FATF z zadowoleniem przyjęła znaczne postępy poczynione przez Mongolię pod względem ulepszenia ich systemów AML/CFT oraz stwierdziła, że państwo to ustanowiło ramy prawne i regulacyjne mające na celu wywiązanie się ze zobowiązań podjętych przez nie w planie działania dotyczącym usunięcia strategicznych braków stwierdzonych przez FATF. W związku z tym państwo to nie jest już objęte procesem monitorowania przez FATF w ramach prowadzonego przez nią bieżącego globalnego procesu analizy zgodności z wymogami w zakresie AML/CFT. Państwo to będzie nadal współpracować z podobnymi do FATF organami regionalnymi w celu dalszego ulepszenia swojego systemu AML/CFT.

(8)

Komisja dokonała oceny informacji dotyczących postępów poczynionych przez Mongolię w eliminowaniu strategicznych braków.

(9)

W swojej ocenie Komisja stwierdziła, że w świetle dostępnych informacji Mongolia nie ma już strategicznych braków w swoim systemie AML/CFT. Mongolia zwiększyła skuteczność swojego systemu AML/CFT i usunęła jego braki techniczne w celu wywiązania się ze zobowiązań podjętych w swoim planie działania dotyczącym usunięcia strategicznych braków stwierdzonych przez FATF. Wprowadzone środki są dostatecznie kompleksowe i spełniają niezbędne wymogi, by uznać, że usunięto strategiczne braki stwierdzone zgodnie z art. 9 dyrektywy (UE) 2015/849.

(10)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2016/1675,