32020R1191

Language
- My EUR-Lex
- Sign in
- Register
- My recent searches (0)

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Search tips

Need more search options? Use the Advanced search

EUROPA
EUR-Lex home
Rozporządzenie wykonawcze - 2020/1191 - EN - EUR-Lex

Document 32020R1191

Help

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/1191 z dnia 11 sierpnia 2020 r. ustanawiające środki w celu zapobiegania wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się w niej wirusa brunatnej wyboistości owoców pomidora (ToBRFV) i uchylające decyzję wykonawczą (UE) 2019/1615

C/2020/5453

Dz.U. L 262 z 12.8.2020, p. 6–13 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Legal status of the document No longer in force, Date of end of validity: 31/08/2023: This act has been changed. Current consolidated version: 01/09/2023

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2020/1191/oj

HTML

PDF

Official Journal

12.8.2020

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 262/6

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2020/1191

z dnia 11 sierpnia 2020 r.

ustanawiające środki w celu zapobiegania wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się w niej wirusa brunatnej wyboistości owoców pomidora (ToBRFV) i uchylające decyzję wykonawczą (UE) 2019/1615

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013, (UE) nr 652/2014 i (UE) nr 1143/2014 oraz uchylające dyrektywy Rady 69/464/EWG, 74/647/EWG, 93/85/EWG, 98/57/WE, 2000/29/WE, 2006/91/WE i 2007/33/WE (1), w szczególności jego art. 30,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (2), w szczególności jego art. 22 ust. 3 i art. 52,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Wirus brunatnej wyboistości owoców pomidora (ToBRFV) („określony agrofag”) nie jest obecnie wymieniony jako agrofag kwarantannowy dla UE ani jako regulowany agrofag niekwarantannowy dla Unii w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2019/2072 (3).

(2)

Od 2018 r. państwa członkowskie zgłaszały jednak występowanie określonego agrofaga na uprawach pomidorów na swoich terytoriach oraz środki wprowadzane w celu jego zwalczania. W 2018 r. Niemcy i w 2019 r. Włochy przeprowadziły analizy ryzyka związanego z agrofagami, wykazujące, że określony agrofag i jego szkodliwe skutki mogą stanowić istotne zagrożenie dla zdrowia roślin w Unii, w szczególności w odniesieniu do produkcji Solanum lycopersicum L. i Capsicum spp.

(3)	Na tej podstawie przyjęto decyzję wykonawczą Komisji (UE) 2019/1615 (4) w celu ustanowienia środków zapobiegających wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się na jej terytorium określonego agrofaga.

(4)	Po przyjęciu decyzji wykonawczej (UE) 2019/1615 zebrano najnowsze informacje naukowe na temat rozprzestrzeniania się określonego agrofaga oraz na temat metod badań, co uzasadnia potrzebę wprowadzenia bardziej szczegółowych środków niż środki przewidziane w decyzji wykonawczej (UE) 2019/1615.

(5)

W szczególności nasiona Solanum lycopersicum L. i Capsicum spp. powinny być badane niezależnie od ich pochodzenia. Jest to konieczne ze względu na niepewność co do występowania agrofaga na całym świecie oraz z uwagi na to, że nasiona różnego pochodzenia są często mieszane w partii, gdy są przedmiotem obrotu, co zwiększa ryzyko rozprzestrzeniania się określonego agrofaga.

(6)	Ponadto określanie punktów produkcji wolnych od agrofaga musi podlegać pewnym środkom, aby zapewnić wytwarzanie zdrowego materiału.

(7)	Odmiany Capsicum spp., o których wiadomo, że są odporne na określonego agrofaga, nie są uważane za czynniki ryzyka zakażenia i rozprzestrzeniania określonego agrofaga. W związku z tym odmiany te powinny być zwolnione z wymogów badania, jeżeli są one urzędowo poświadczone jako odporne.

(8)

Pobieranie próbek i badanie należy przeprowadzać w określonych warunkach na podstawie najnowszych informacji zebranych na poziomie unijnym i międzynarodowym. Metody łańcuchowej reakcji polimerazy (PCR) w czasie rzeczywistym są najskuteczniejsze w wykrywaniu i identyfikowaniu określonego agrofaga. Metoda ELISA jest mniej czuła i mniej dokładna, ponieważ stwierdzono, ze występuje reakcja krzyżowa z innymi wirusami pomidora. Jednakże ze względu na pandemię COVID-19 brakuje zestawów wymaganych do wykrywania metodą PCR w czasie rzeczywistym. Do dnia 1 października 2020 r. metodę ELISA należy również uznawać za dopuszczalną metodę wykrywania i identyfikacji określonego agrofaga. Pobieranie próbek i badanie powinny mieć charakter dodatkowy w stosunku do pobierania próbek do celów kontroli bezpośrednich przeprowadzanego zgodnie z przepisami rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/2130 (5), aby zapewnić wyższy poziom ochrony fitosanitarnej Unii.

(9)

Warunki przemieszczania roślin przeznaczonych do sadzenia nie powinny mieć zastosowania do roślin już wyprodukowanych zgodnie z decyzją wykonawczą (UE) 2019/1615, ponieważ wymaganie dodatkowych badań w odniesieniu do tych nasion nie byłoby proporcjonalne i ponieważ w większości przypadków warunki te nie mogłyby zostać wdrożone w praktyce.

(10)

W załączniku III do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2130 określono zasady dotyczące działań, które mają być przeprowadzane podczas kontroli bezpośrednich roślin przeznaczonych do sadzenia, w tym pobierania próbek. Oprócz tych zasad oraz w celu dostosowania częstotliwości pobierania próbek i badań do ryzyka fitosanitarnego związanego z określonym agrofagiem państwa członkowskie powinny ustalić częstotliwość pobierania próbek i badania przy przywozie przesyłek określonych nasion i określonych roślin przeznaczonych do sadzenia. Współczynnik częstotliwości nie powinien być mniejszy niż 20 % przywożonych określonych nasion i określonych roślin przeznaczonych do sadzenia, tak aby sprawdzana była odpowiednio reprezentatywna próba.

(11)	Decyzję wykonawczą (UE) 2019/1615 należy uchylić i zastąpić niniejszym rozporządzeniem, aby uwzględnić rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 oraz rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/2072, które mają zastosowanie od dnia 14 grudnia 2019 r.

(12)	Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do dnia 31 maja 2022 r., co zapewni niezbędny czas na monitorowanie sytuacji i określenie statusu fitosanitarnego określonego agrofaga w odniesieniu do terytorium Unii i jego występowania na świecie.

(13)	Aby szybko zareagować na ryzyko fitosanitarne występowania określonego agrofaga, przepisy niniejszego rozporządzenia powinny wejść w życie w jak najkrótszym terminie. Z tego względu niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu.

(14)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a)	„określony agrofag” oznacza wirusa brunatnej wyboistości owoców pomidora (ToBRFV);

b)	„określone rośliny przeznaczone do sadzenia” oznaczają rośliny przeznaczone do sadzenia należące do gatunków Solanum lycopersicum L. i Capsicum spp., inne niż nasiona;

c)	„określone nasiona” oznaczają nasiona gatunków Solanum lycopersicum L. i Capsicum spp.;

d)	„określone owoce” oznaczają owoce gatunków Solanum lycopersicum L. i Capsicum spp.

Artykuł 2

Zakazy dotyczące określonego agrofaga

Określony agrofag nie może być wprowadzany, przemieszczany, utrzymywany, rozmnażany ani uwalniany na terytorium Unii.

Artykuł 3

Wykrycie lub podejrzenie obecności określonego agrofaga

1. Każdy, kto podejrzewa obecność na terytorium Unii określonego agrofaga lub stwierdzi taką obecność, niezwłocznie powiadamia o tym właściwy organ i przekazuje mu wszelkie istotne informacje dotyczące obecności lub podejrzenia obecności określonego agrofaga.

2. Po otrzymaniu takich informacji właściwy organ:

a)	niezwłocznie rejestruje przekazane informacje;

b)	wprowadza wszelkie niezbędne środki w celu potwierdzenia obecności lub podejrzenia obecności określonego agrofaga;

zapewnia, aby każda osoba mająca pod kontrolą rośliny, które mogą zostać zakażone określonym agrofagiem, została niezwłocznie poinformowana o:

(i)	obecności lub podejrzeniu obecności określonego agrofaga; oraz

(ii)	możliwym ryzyku związanym z określonym agrofagiem oraz środkach, jakie należy zastosować.

Artykuł 4

Środki dotyczące potwierdzonej obecności określonego agrofaga

W przypadku potwierdzenia obecności lub podejrzenia obecności określonego agrofaga na terytorium państwa członkowskiego właściwy organ państwa członkowskiego zapewnia zastosowanie właściwych środków w celu zwalczenia określonego agrofaga zgodnie z art. 17 rozporządzenia (UE) 2016/2031.

Artykuł 5

Badania dotyczące obecności określonego agrofaga w państwach członkowskich

1. Państwa członkowskie prowadzą coroczne badania dotyczące obecności określonego agrofaga na określonych roślinach przeznaczonych do sadzenia, określonych nasionach i określonych owocach na ich terytorium, w tym w miejscach produkcji określonych nasion i określonych roślin przeznaczonych do sadzenia.

2. Badania te:

a)	obejmują pobieranie próbek i badania określone w załączniku; oraz

są oparte na:

(i)	ocenie ryzyka wprowadzenia określonego agrofaga do danego państwa członkowskiego i rozprzestrzeniania się go na jego terytorium; oraz

(ii)	solidnych zasadach naukowych i technicznych w odniesieniu do możliwości wykrycia określonego agrofaga.

3. Do dnia 30 kwietnia każdego roku państwa członkowskie przekazują Komisji i pozostałym państwom członkowskim wyniki badań przeprowadzonych w poprzednim roku kalendarzowym.

Artykuł 6

Przemieszczanie na terytorium Unii określonych roślin przeznaczonych do sadzenia

1. Określone rośliny przeznaczone do sadzenia mogą być przemieszczane na terytorium Unii tylko wówczas, gdy towarzyszy im paszport roślin i jeżeli spełnione są oba następujące warunki:

określone rośliny były uprawiane w punkcie produkcji, o którym wiadomo, że nie występuje w nim określony agrofag, co stwierdzono na podstawie urzędowych inspekcji przeprowadzanych w odpowiednim momencie umożliwiającym wykrycie określonego agrofaga, a w przypadku gdy określone rośliny wykazują objawy obecności określonego agrofaga, właściwy organ pobrał od tych roślin próbki i poddał je badaniom, które wykazały, że rośliny te są wolne od określonego agrofaga;

b)	partie określonych roślin przeznaczonych do sadzenia były utrzymywane osobno od innych partii określonych roślin poprzez zastosowanie odpowiednich środków higienicznych i fizycznego rozdzielenia.

Pobieranie próbek do badań, o których mowa w niniejszym ustępie, przeprowadza się zgodnie z załącznikiem.

2. Ust. 1 nie ma zastosowania do:

a)	określonych roślin odmian Capsicum spp., o których wiadomo, że są odporne na określonego agrofaga;

b)	określonych roślin przeznaczonych do sadzenia wyprodukowanych zgodnie z decyzją wykonawczą (UE) 2019/1615.

Artykuł 7

Przemieszczanie określonych nasion na terytorium Unii

1. Określone nasiona mogą być przemieszczane na terytorium Unii tylko wówczas, gdy towarzyszy im paszport roślin i jeżeli spełniają wszystkie następujące warunki:

a)	ich rośliny mateczne zostały wyprodukowane w punkcie produkcji, o którym wiadomo, że nie występuje w nim określony agrofag, co stwierdzono na podstawie urzędowych inspekcji przeprowadzanych w odpowiednim momencie umożliwiającym wykrycie określonego agrofaga;

nasiona te lub ich rośliny mateczne zostały poddane pobieraniu próbek i badaniu na obecność określonego agrofaga przez właściwy organ lub zostały poddane pobieraniu próbek i badaniu przez podmioty profesjonalne pod urzędowym nadzorem właściwego organu i na podstawie tych badań zostały uznane za wolne od określonego agrofaga;

w przypadku podejrzenia obecności określonego agrofaga, pobieranie próbek i badanie przeprowadzane jest wyłącznie przez właściwe organy zgodnie z art. 87 ust. 3 lit. c) rozporządzenia (UE) 2016/2031;

c)	pochodzenie wszystkich partii określonych nasion jest rejestrowane i dokumentowane.

2. Określone nasiona, które były nadal składowane przed dniem 15 sierpnia 2020 r., są poddawane pobieraniu próbek i badaniu na obecność określonego agrofaga przez właściwy organ lub przez podmioty profesjonalne pod urzędowym nadzorem właściwego organu, zanim zostaną przemieszczone na terytorium Unii, i uznane za wolne od tych agrofagów.

3. Pobieranie próbek nasion i badania przeprowadza się zgodnie z załącznikiem.

4. Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do określonych nasion odmian Capsicum spp., o których wiadomo, że są odporne na określonego agrofaga.

Artykuł 8

Wprowadzanie na terytorium Unii określonych roślin przeznaczonych do sadzenia

1. Określone rośliny przeznaczone do sadzenia, inne niż rośliny odmian Capsicum spp., o których wiadomo, że są odporne na określonego agrofaga, pochodzące z państw trzecich, mogą być wprowadzane do Unii jedynie wówczas, gdy towarzyszy im świadectwo fitosanitarne, które pod nagłówkiem „Deklaracja dodatkowa” zawiera następujące elementy:

a)	urzędowe oświadczenie, że określone rośliny przeznaczone do sadzenia pochodzą z określonych nasion, które zostały poddane pobieraniu próbek i badaniu na obecność określonego agrofaga zgodnie z przepisami załącznika, i badania te wykazały, że są wolne od określonego agrofaga;

urzędowe oświadczenie, że określone rośliny przeznaczone do sadzenia zostały wyprodukowane w punkcie produkcji, który jest zarejestrowany i nadzorowany przez krajową organizację ochrony roślin w kraju pochodzenia i o którym wiadomo, że jest wolny od określonego agrofaga na podstawie inspekcji urzędowych przeprowadzonych w odpowiednim momencie umożliwiającym wykrycie określonego agrofaga, a w przypadku wystąpienia objawów zostały poddane urzędowemu pobraniu próbek i badaniu na obecność określonego agrofaga i na podstawie tych badań zostały uznane za wolne od określonego agrofaga;

c)	nazwę zarejestrowanego punktu produkcji.

2. Określone rośliny odmian Capsicum spp., o których wiadomo, że są odporne na określonego agrofaga, pochodzące z państw trzecich, mogą być wprowadzane do Unii jedynie wówczas, gdy towarzyszy im świadectwo fitosanitarne, które pod nagłówkiem „Deklaracja dodatkowa” zawiera potwierdzenie tej odporności.

Artykuł 9

Wprowadzanie określonych nasion na terytorium Unii

1. Określone nasiona pochodzące z państw trzecich, inne niż rośliny odmian Capsicum spp., o których wiadomo, że są odporne na określonego agrofaga, mogą być wprowadzane do Unii jedynie wówczas, gdy towarzyszy im świadectwo fitosanitarne, które pod nagłówkiem „Deklaracja dodatkowa” zawiera następujące elementy:

urzędowe oświadczenie, że spełnione zostały wszystkie następujące warunki:

(i)	ich rośliny mateczne zostały wyprodukowane w zakładzie produkcyjnym, o którym wiadomo, że nie występuje w nim określony agrofag, co stwierdzono na podstawie urzędowych inspekcji przeprowadzanych w odpowiednim momencie umożliwiającym wykrycie określonego agrofaga;

(ii)	określone nasiona lub ich rośliny mateczne zostały poddane urzędowemu pobraniu próbek i badaniu na obecność określonego agrofaga i na podstawie tych badań zostały uznane za wolne od określonego agrofaga;

b)	nazwę zarejestrowanego punktu produkcji.

2. Określone nasiona odmian Capsicum spp., o których wiadomo, że są odporne na określonego agrofaga, pochodzące z państw trzecich, mogą być wprowadzane do Unii jedynie wówczas, gdy towarzyszy im świadectwo fitosanitarne, które pod nagłówkiem „Deklaracja dodatkowa” zawiera potwierdzenie tej odporności.

Artykuł 10

Kontrole urzędowe przy wprowadzaniu do Unii

Nie mniej niż 20 % przesyłek określonych nasion i określonych roślin przeznaczonych do sadzenia poddaje się pobieraniu próbek i badaniu przez właściwy organ w punkcie kontroli granicznej pierwszego przybycia do Unii, zgodnie z przepisami załącznika.

Artykuł 11

Uchylenie decyzji wykonawczej (UE) 2019/1615

Decyzja wykonawcza (UE) 2019/1615 traci moc z dniem 15 sierpnia 2020 r.

Artykuł 12

Okres stosowania

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do dnia 31 maja 2022 r.

Artykuł 13

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 11 sierpnia 2020 r.

W imieniu Komisji

Ursula VON DER LEYEN

Przewodnicząca

(1) Dz.U. L 317 z 23.11.2016, s. 4.

(2) Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1.

(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/2072 z dnia 28 listopada 2019 r. ustanawiające jednolite warunki wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin i uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 690/2008 oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/2019

(Dz.U. L 319 z 10.12.2019, s. 1).

(4) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2019/1615 z dnia 26 września 2019 r. ustanawiająca środki nadzwyczajne zapobiegające wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się w niej wirusa brunatnej wyboistości owoców pomidora (ToBRFV) (Dz.U. L 250 z 30.9.2019, s. 91).

(5) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/2130 z dnia 25 listopada 2019 r. ustanawiające szczegółowe przepisy dotyczące działań przeprowadzanych podczas kontroli dokumentacji, kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich oraz po tych kontrolach w odniesieniu do zwierząt i towarów podlegających kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej (Dz.U. L 321 z 12.12.2019, s. 128).

ZAŁĄCZNIK

1. Plany pobierania próbek nasion, innych niż nasiona odmian Capsicum spp., o których wiadomo, że są odporne na określonego agrofaga

Pobieranie próbek nasion do badania jest przeprowadzane na podstawie następujących planów pobierania próbek, w zależności od partii materiału siewnego, zgodnie z opisem w odpowiedniej tabeli międzynarodowego standardu dla środków fitosanitarnych nr 31 Metodologia pobierania próbek z przesyłek (ISPM31):

—	w przypadku partii materiału siewnego próbka nie przekracza 3 000 nasion: zastosowanie planu pobierania próbek o rozkładzie hipergeometrycznym, dzięki któremu można stwierdzić z wiarygodnością 95 % poziom obecności zakażonych roślin wynoszący co najmniej 10 %,

—	w przypadku partii materiału siewnego przekraczającej 3 000 nasion, ale nieprzekraczającej 30 000 nasion: zastosowanie planu pobierania próbek, dzięki któremu można stwierdzić z wiarygodnością 95 % poziom obecności zakażonych roślin wynoszący co najmniej 1 %;

—	w przypadku partii materiału siewnego przekraczającej 30 000 nasion: zastosowanie planu pobierania próbek, dzięki któremu można stwierdzić z wiarygodnością 95 % poziom obecności zakażonych roślin wynoszący co najmniej 0,1 %.

Podpróbki co celów metody łańcuchowej reakcji polimerazy (PCR) składają się maksymalnie z 1 000 nasion.

Podpróbki do celów metody testu immunoenzymatycznego (ELISA) składają się maksymalnie z 250 nasion.

2. Plany pobierania próbek roślin przeznaczonych do sadzenia innych niż rośliny odmian Capsicum spp., o których wiadomo, że są odporne na określonego agrofaga

W przypadku roślin przeznaczonych do sadzenia innych niż rośliny odmian Capsicum spp., o których wiadomo, że są odporne na określonego agrofaga, na każdy punkt produkcji i na każdy kultywar zbierane jest 200 liści, najlepiej młodych liści z górnej części rośliny.

W przypadku roślin wykazujących objawy zakażenia próbki do badań pobiera się z co najmniej 3 liści z objawami.

3. Metody badawcze do celów wykrywania i identyfikacji określonego agrofaga na nasionach innych niż nasiona odmian Capsicum spp., o których wiadomo, że są odporne na określonego agrofaga

Do wykrywania określonego agrofaga na określonych nasionach stosuje się jedną z następujących metod badawczych:

—	ELISA, do dnia 1 października 2020 r., wyłącznie w celu wykluczenia obecności agrofaga na potrzeby wydawania paszportów roślin lub świadectw fitosanitarnych,

—	RT-PCR w czasie rzeczywistym z zastosowaniem starterów i sond, opisana w protokole Międzynarodowej Federacji Nasiennej (ISF) (2020) (1),

—	RT-PCR w czasie rzeczywistym z zastosowaniem starterów i sond, Menzel i Winter (Acta Horticulturae, w druku).

W przypadku dodatniego wyniku badania na obecność przeprowadza się badanie drugą metodą, inną niż metoda stosowana do wykrywania obecności, obejmującą jedną z wymienionych powyżej metod RT-PCR w czasie rzeczywistym, z wykorzystaniem tej samej próbki w celu potwierdzenia identyfikacji. W przypadku niezgodności między wynikami wykrywania i identyfikacji uzyskanymi w odniesieniu do nasion otoczkowanych, usuwa się otoczkę nasion, a nasiona bada się powtórnie.

4. Metody badawcze do celów wykrywania i identyfikacji określonego agrofaga na roślinach przeznaczonych do sadzenia innych niż rośliny odmian Capsicum spp., o których wiadomo, że są odporne na określonego agrofaga, oraz na określonych owocach

Jedną z następujących metod badawczych stosuje się do celów wykrywania określonego agrofaga na określonych roślinach przeznaczonych do sadzenia innych niż określone rośliny odmian Capsicum spp., o których wiadomo, że są odporne na określonego agrofaga, oraz na określonych owocach:

—	ELISA, wyłącznie w przypadku materiału wykazującego objawy,

—	konwencjonalna RT-PCR z zastosowaniem starterów, Alkowni i in. (2019),

—	konwencjonalna RT-PCR z zastosowaniem starterów, Rodriguez-Mendoza i in. (2019),

—	RT-PCR w czasie rzeczywistym z zastosowaniem starterów i sond, opisana w protokole Międzynarodowej Federacji Nasiennej (ISF) (2020) (2),

—	RT-PCR w czasie rzeczywistym z zastosowaniem starterów i sond, Menzel i Winter (Acta Horticulturae, w druku).

W przypadku dodatniego badania na obecność przeprowadza się badanie drugą metodą, inną niż metoda stosowana do wykrywania obecności, obejmującą jedną z wymienionych powyżej metod RT-PCR, z wykorzystaniem tej samej próbki w celu potwierdzenia identyfikacji.

(1) Protokół opracowany przez ISF (International Seed Health Initiative for Vegetable Crops (ISHI–Veg).

(2) Protokół opracowany przez ISF (International Seed Health Initiative for Vegetable Crops (ISHI–Veg).

Top