(1)

Konwencja o międzynarodowym lotnictwie cywilnym (zwana dalej „konwencją chicagowską”) regulująca międzynarodowy transport lotniczy weszła w życie w dniu 4 kwietnia 1947 r. Na jej mocy ustanowiono Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO).

(2)

Państwa członkowskie Unii są umawiającymi się państwami konwencji chicagowskiej oraz członkami ICAO, natomiast Unia ma status obserwatora w niektórych organach ICAO.

(3)

Zgodnie z art. 54 konwencji chicagowskiej Rada ICAO może przyjmować normy międzynarodowe i zalecane metody postępowania.

(4)

Podczas jednego z najbliższych posiedzeń Rada ICAO ma przyjąć poprawkę 91 do tomu III załącznika 10 do konwencji chicagowskiej dotyczącą systemu selektywnego wywoływania (SELCAL) (zwaną dalej „poprawką 91”).

(5)

Głównym celem poprawki 91 jest wprowadzenie nowych tonów w celu rozszerzenia dostępnej puli kodów SELCAL, a tym samym ograniczenia występowania fałszywych wskazań w kabinie pilota. Wprowadza ona również zmiany dotyczące wymogów w zakresie właściwości systemu i zapewnia mechanizm wprowadzania nowych tonów, które zapewniają mechanizm pozwalający na zwiększenie liczby kodów SELECAL przy minimalnym wpływie na operatorów statków powietrznych.

(6)

Należy ustalić stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii na forum Rady ICAO, ponieważ poprawka 91 będzie wiążąca dla Unii i może wywrzeć decydujący wpływ na treść prawa Unii, a mianowicie na rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/373 (1). Poprawka 91 będzie, po jej przyjęciu, wiążąca dla wszystkich państw członków ICAO, w tym wszystkich państw członkowskich Unii, zgodnie z konwencją chicagowską i w jej ramach. Art. 38 konwencji chicagowskiej zobowiązuje umawiające się państwa do powiadomienia ICAO, jeżeli zamierzają odstąpić od jakiejś normy, w ramach mechanizmu powiadamiania o różnicach.

(7)

Unia zdecydowanie popiera starania ICAO na rzecz poprawy bezpieczeństwa lotniczego dzięki zapewnieniu bezpiecznego i dokładnego świadczenia usług łączności, nawigacji i dozorowania. Unia powinna zatem poprzeć poprawkę 91.

(8)

Stanowisko Unii podczas jednego z najbliższych posiedzeń Rady ICAO w odniesieniu do poprawki 91 ma zostać wyrażone przez działające wspólnie w imieniu Unii państwa członkowskie Unii będące członkami Rady ICAO.

(9)

Stanowisko Unii po przyjęciu przez Radę ICAO poprawki 91, które ma zostać ogłoszone przez sekretarza generalnego ICAO w drodze oficjalnego pisma ICAO, powinno polegać na zgłoszeniu zgodności z poprawką 91 i ma zostać wyrażone przez wszystkie państwa członkowskie Unii.

(10)

W 2016 r. Rada ICAO przyjęła poprawki do szeregu załączników do konwencji chicagowskiej, których celem jest ograniczenie incydentów i wypadków związanych z wypadnięciem z drogi startowej. Poprawki te (zwane dalej „poprawkami”)przedstawiono w oficjalnych pismach o nr ref. AN 4/1 2.26-16/19, AN 2/2.4 – 16/18, AN 10/1.1 – 16/17 i AN 11/1.3.29-16/12 i będą miały one zastosowanie w umawiających się państwach od dnia 5 listopada 2020 r.

(11)

Unia zdecydowanie popiera starania ICAO na rzecz poprawy bezpieczeństwa lotniczego. Zmiany te – wprowadzające nową, zharmonizowaną metodykę oceny i meldowania w zakresie stanu nawierzchni drogi startowej – przyczynią się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia incydentów i wypadków związanych z wypadnięciem z drogi startowej podczas lądowania z powodu zanieczyszczenia jej np. śniegiem, lodem, błotem pośniegowym lub wodą.

(12)

Rozporządzenia wykonawcze Komisji (UE) 2019/1387 (2) i (UE) 2020/469 (3) włączają te poprawki do prawa Unii.

(13)

Rozporządzenia wykonawcze (UE) 2019/1387 i (UE) 2020/469 będą częściowo obowiązywać od dnia 5 listopada 2020 r. tak, aby było to zbieżne z datą rozpoczęcia stosowania poprawek. Pandemia COVID-19 ma jednak znaczący wpływ na starania podejmowane przez państwa członkowskie Unii i zainteresowane strony z sektora lotnictwa w celu przygotowania się do stosowania nowych środków wymienionych w poprawce 77B do załącznika 3, poprawce 13B do załącznika 14, poprawce 40C do załącznika 6 i poprawce 39B do załącznika 15 do konwencji chicagowskiej.

(14)

Postęp utrudniły w szczególności ograniczenia w przemieszczaniu się i częściowe bezrobocie pracowników, połączone z dodatkowym obciążeniem pracą koniecznym do poradzenia sobie ze znacznymi negatywnymi skutkami pandemii COVID-19 dla wszystkich zainteresowanych stron.

(15)

Właściwe organy i operatorzy doświadczają trudności w przygotowaniu się do wdrożenia poprawek. Konieczne może być zatem odroczenie o sześć miesięcy daty rozpoczęcia stosowania przewidzianej w rozporządzeniach wykonawczych (UE) 2019/1387 i (UE) 2020/469.

(16)

Jeżeli Rada ICAO nie odroczy daty rozpoczęcia stosowania poprawek o sześć miesięcy, podczas gdy na mocy prawa Unii data rozpoczęcia stosowania odpowiednich norm ICAO zostanie odroczona o sześć miesięcy, stanowisko Unii powinno polegać na zgłoszeniu ICAO różnicy zgodnie z art. 38 konwencji chicagowskiej oraz poinformowaniu ICAO o zamiarze przesunięcia daty rozpoczęcia stosowania poprawek o okres sześciu miesięcy,