(1)

Zjednoczone Królestwo uczestniczyło w rozporządzeniu Rady (WE) nr 377/2004 (1) zmienionym rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 493/2011 z dnia 5 kwietnia 2011 r. (2).

(2)

W dniu 1 października 2018 r., w wymaganym terminie trzech miesięcy, Zjednoczone Królestwo notyfikowało przewodniczącemu Rady, że nie chce uczestniczyć w przyjęciu przekształconej wersji rozporządzenia (WE) nr 377/2004, zaproponowanej przez Komisję w dniu 16 maja 2018 r. i którą Rada otrzymała we wszystkich wymaganych wersjach językowych w dniu 2 lipca 2018 r.

(3)

Rozporządzenie (WE) nr 377/2004 ma na celu wzmocnienie współpracy między oficerami łącznikowymi ds. imigracji oddelegowanymi do państw trzecich, zwłaszcza poprzez ustanowienie obowiązku tworzenia lokalnych lub regionalnych sieci między oficerami łącznikowymi ds. imigracji, a także propagowanie korzystania ze specjalnego e-narzędzia umożliwiającego regularną wymianę informacji w ramach sieci lokalnych oraz poprzez ustanowienie systemu sprawozdawczości dotyczącej działalności sieci oficerów łącznikowych ds. imigracji w postaci składanych dwa razy do roku sprawozdań Prezydencji, bez wprowadzania wymogu stosowania jakichkolwiek systemów operacyjnych lub bezpośredniej interakcji z jakimikolwiek przepisami zawartymi w innych instrumentach prawnych stanowiących część dorobku Schengen.

(4)

Wniosek z dnia 16 maja 2018 r. dotyczący przekształcenia rozporządzenia (WE) nr 377/2004, mający na celu poprawę koordynacji i optymalizację wykorzystania oficerów łącznikowych ds. imigracji, w tym nowych europejskich oficerów łącznikowych oddelegowanych do państw trzecich, aby skuteczniej realizować priorytety UE w dziedzinie migracji, nie odbiega od charakteru obecnego rozporządzenia (WE) nr 377/2004 w zakresie, w jakim dotyczy to jego specyficznej interakcji z innymi częściami dorobku Schengen.

(5)

Wniosek dotyczący przekształcenia rozporządzenia (WE) nr 377/2004, podobnie jak obecne rozporządzenie (WE) nr 377/2004, mogą w związku z tym być uważane za samodzielny środek w ramach dorobku Schengen, który nie jest funkcjonalnie powiązany z innymi instrumentami prawnymi, które stanowią część dorobku Schengen.

(6)

W tym wyjątkowym przypadku oraz w świetle charakteru samodzielnego środka w ramach dorobku Schengen obecnego rozporządzenia (WE) nr 377/2004, można uznać, że jeżeli Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy już w obecnym rozporządzeniu, lub w jakichkolwiek dalszych zmianach do niego, ale nadal uczestniczy w pozostałym dorobku Schengen, w którym uczestniczy obecnie zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE (3), to zapewniałoby to możliwie jak najszersze uczestnictwo Zjednoczonego Królestwa, bez poważnego wpływu na praktyczną operacyjność innych części dorobku Schengen i przy jednoczesnym poszanowaniu ich spójności.

(7)

Art. 8 ust. 2 decyzji 2000/365/WE powinien zatem, zgodnie z art. 5 ust. 3 Protokołu nr 19, przestać mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, w odniesieniu do obecnego rozporządzenia (WE) nr 377/2004, oraz jakichkolwiek dalszych zmian do tego rozporządzenia, w tym również wniosku dotyczącego przekształcenia rozporządzenia (WE) nr 377/2004, od dnia wejścia w życie zaproponowanego przekształcenia rozporządzenia (WE) nr 377/2004.

(8)

W związku z powyższym pkt 6 załącznika I do decyzji Rady 2004/926/WE (4) w odniesieniu do rozporządzenia (WE) nr 377/2004, zgodnie z art. 5 ust. 3 Protokołu nr 19, również przestaje mieć zastosowanie z dniem wejścia w życie zaproponowanego przekształcenia,