Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32017R2089

    Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2089 z dnia 14 listopada 2017 r. w sprawie warunków technicznych rozwijania, utrzymywania i wykorzystywania teleinformatycznych systemów wymiany informacji oraz przechowywania takich informacji zgodnie z unijnym kodeksem celnym

    C/2017/7474

    Dz.U. L 297 z 15.11.2017, p. 13–21 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    Legal status of the document No longer in force, Date of end of validity: 13/07/2019; Uchylony przez 32019R1026

    ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2017/2089/oj

    15.11.2017   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    L 297/13


    ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/2089

    z dnia 14 listopada 2017 r.

    w sprawie warunków technicznych rozwijania, utrzymywania i wykorzystywania teleinformatycznych systemów wymiany informacji oraz przechowywania takich informacji zgodnie z unijnym kodeksem celnym

    KOMISJA EUROPEJSKA,

    uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

    uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (1), w szczególności jego art. 8 ust. 1 lit. b) oraz art. 17,

    a także mając na uwadze, co następuje:

    (1)

    Art. 6 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 („kodeks”) wymaga, by wszelka wymiana informacji, takich jak deklaracje, zgłoszenia, wnioski lub decyzje, między organami celnymi oraz między przedsiębiorcami a organami celnymi, a także przechowywanie tych informacji zgodnie z wymogami przepisów prawa celnego, odbywała się za pomocą technik elektronicznego przetwarzania danych.

    (2)

    Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/578 (2) ustanawia program prac dotyczący wdrożenia systemów teleinformatycznych wymaganych do stosowania kodeksu, które to systemy mają zostać rozwinięte w ramach projektów wymienionych w sekcji II załącznika do tej decyzji wykonawczej.

    (3)

    Należy określić ważne warunki techniczne funkcjonowania wspomnianych systemów teleinformatycznych, takie jak warunki rozwijania, testowania i wykorzystywania tych systemów, jak również ich utrzymywania i wprowadzania w nich zmian. Należy określić dodatkowe warunki dotyczące ochrony, aktualizacji i ograniczeń przetwarzania danych oraz własności systemów i ich bezpieczeństwa.

    (4)

    W celu zabezpieczenia praw i interesów Unii, państw członkowskich i przedsiębiorców ważne jest ustanowienie przepisów proceduralnych i określenie alternatywnych rozwiązań, które mają być stosowane w razie wystąpienia czasowej awarii systemów teleinformatycznych.

    (5)

    Celem systemu decyzji celnych opracowanego w kontekście projektu decyzji celnych w ramach UKC, o którym mowa w decyzji wykonawczej (UE) 2016/578, jest harmonizacja procesów związanych ze składaniem wniosków w sprawie decyzji celnej, podejmowaniem takiej decyzji oraz zarządzaniem nią w całej Unii przy użyciu wyłącznie technik elektronicznego przetwarzania danych. Konieczne jest zatem ustanowienie przepisów regulujących ten system teleinformatyczny. Zakres systemu powinien być określony poprzez odniesienie do decyzji celnych, o które będzie się wnioskować przy jego użyciu i które mają być podejmowane i zarządzane przy jego użyciu. Należy ustanowić szczegółowe przepisy w odniesieniu do wspólnych komponentów systemu (unijnego portalu dla przedsiębiorców, centralnego systemu zarządzania decyzjami celnymi oraz usług dotyczących danych referencyjnych) i komponentów krajowych (krajowego portalu dla przedsiębiorców i krajowego systemu zarządzania decyzjami celnymi), poprzez określenie ich funkcji i wzajemnych powiązań.

    (6)

    Należy ponadto wprowadzić przepisy w odniesieniu do danych dotyczących pozwoleń, które to dane są już przechowywane w istniejących systemach teleinformatycznych, takich jak system regularnej linii żeglugowej (RSS), oraz w systemach krajowych, które muszą zostać przeniesione do systemu decyzji celnych.

    (7)

    System jednolitego zarządzania użytkownikami i podpisu cyfrowego opracowany w ramach projektu bezpośredniego dostępu przedsiębiorców do europejskich systemów informacji (jednolite zarządzanie użytkownikami i podpis cyfrowy), o którym mowa w decyzji wykonawczej (UE) 2016/578, służy zarządzaniu procesem uwierzytelniania i weryfikacji dostępu w odniesieniu do przedsiębiorców i innych użytkowników. Należyustanowić szczegółowe przepisy dotyczące zakresu i charakterystyki systemu poprzez określenie jego poszczególnych komponentów (wspólnych i krajowych), ich funkcji i wzajemnych powiązań. Funkcja „podpisu cyfrowego” nie jest jednak jeszcze dostępna w ramach systemu jednolitego zarządzania użytkownikami i podpisu cyfrowego. W niniejszym rozporządzeniu nie było zatem możliwe ustanowienie szczegółowych przepisów dotyczących tej funkcji.

    (8)

    Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, a w szczególności z prawem do ochrony danych osobowych. W przypadku gdy do celów stosowania przepisów prawa celnego konieczne jest przetwarzanie danych osobowych w systemach teleinformatycznych, dane te muszą być przetwarzane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (3) oraz rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (4). Dane osobowe przedsiębiorców oraz osób innych niż przedsiębiorcy przetwarzane przez systemy teleinformatyczne są ograniczone do zestawów danych określonych w załączniku A, grupa 3 – Strony i w załączniku 12-01 do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 (5).

    (9)

    Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu wykonawczym są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

    PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

    ROZDZIAŁ I

    PRZEPISY OGÓLNE

    Artykuł 1

    Zakres

    Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do następujących systemów teleinformatycznych:

    a)

    systemu decyzji celnych opracowanego w kontekście projektu decyzji celnych w ramach UKC, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/578;

    b)

    systemu jednolitego zarządzania użytkownikami i podpisu cyfrowego opracowanego w ramach projektu bezpośredniego dostępu przedsiębiorców do europejskich systemów informacji (jednolite zarządzanie użytkownikami i podpis cyfrowy), o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/578.

    Artykuł 2

    Definicje

    Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

    1)

    „wspólny komponent” oznacza komponent systemów teleinformatycznych opracowany na poziomie Unii, który jest dostępny dla wszystkich państw członkowskich;

    2)

    „krajowy komponent” oznacza komponent systemów teleinformatycznych opracowany na poziomie krajowym, który jest dostępny w państwie członkowskim, które utworzyło taki komponent.

    Artykuł 3

    Punkty kontaktowe dla systemów teleinformatycznych

    Komisja i państwa członkowskie wyznaczają punkty kontaktowe dla każdego z systemów teleinformatycznych do celów wymiany informacji, aby zapewnić skoordynowany rozwój, eksploatację i utrzymanie tych systemów teleinformatycznych. Przekazują one sobie wzajemnie dane kontaktowe tych punktów kontaktowych.

    Komisja i państwa członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o wszelkich zmianach danych kontaktowych tych punktów kontaktowych.

    ROZDZIAŁ II

    SYSTEM DECYZJI CELNYCH

    Artykuł 4

    Cel i struktura systemu decyzji celnych

    1.   System decyzji celnych umożliwia komunikację między Komisją, państwami członkowskimi, przedsiębiorcami i osobami innymi niż przedsiębiorcy do celów składania i przetwarzania wniosków i decyzji, o których mowa w art. 5 ust. 1, a także zarządzania decyzjami dotyczącymi pozwoleń, a mianowicie ich zmiany, cofnięcia, unieważnienia i zawieszenia.

    2.   System decyzji celnych składa się z następujących wspólnych komponentów:

    a)

    unijnego portalu dla przedsiębiorców;

    b)

    centralnego systemu zarządzania decyzjami celnymi;

    c)

    usług dotyczących danych referencyjnych.

    3.   Państwa członkowskie mogą tworzyć następujące krajowe komponenty:

    a)

    krajowy portal dla przedsiębiorców;

    b)

    krajowy system zarządzania decyzjami celnymi.

    Artykuł 5

    Wykorzystywanie systemu decyzji celnych

    1.   System decyzji celnych wykorzystuje się do celów składania i przetwarzania wniosków dotyczących następujących pozwoleń, jak również do celów zarządzania decyzjami dotyczącymi tych wniosków lub pozwoleń:

    a)

    pozwolenia na korzystanie z uproszczenia dotyczącego ustalania kwot stanowiących część wartości celnej towarów, o którym mowa w art. 73 kodeksu;

    b)

    pozwolenia na korzystanie z zabezpieczenia generalnego, w tym na możliwe obniżenie wysokości lub zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia, o którym mowa w art. 95 kodeksu;

    c)

    pozwolenia na odroczenie płatności należności celnych, o którym mowa w art. 110 kodeksu, o ile pozwolenie to nie zostanie przyznane w odniesieniu do jednej operacji;

    d)

    pozwolenia na prowadzenie magazynu czasowego składowania, o którym mowa w art. 148 kodeksu;

    e)

    pozwolenia na utworzenie regularnej linii żeglugowej, o którym mowa w art. 120 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446;

    f)

    pozwolenia na korzystanie ze statusu upoważnionego wystawcy, o którym mowa w art. 128 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446;

    g)

    pozwolenia na regularne stosowanie uproszczonego zgłoszenia celnego, o którym mowa w art. 166 ust. 2 kodeksu;

    h)

    pozwolenia na odprawę scentralizowaną, o którym mowa w art. 179 kodeksu;

    i)

    pozwolenia na dokonywanie zgłoszeń celnych poprzez wpis danych do rejestru zgłaszającego, w tym dla procedury wywozu, o którym mowa w art. 182 kodeksu;

    j)

    pozwolenia na korzystanie z samoobsługi celnej, o którym mowa w art. 185 kodeksu;

    k)

    pozwolenia na przyznanie statusu podmiotu upoważnionego do ważenia bananów, o którym mowa w art. 155 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446;

    l)

    pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego, o którym mowa w art. 211 ust. 1 lit. a) kodeksu;

    m)

    pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego, o którym mowa w art. 211 ust. 1 lit. a) kodeksu;

    n)

    pozwolenia na korzystanie z procedury końcowego przeznaczenia, o którym mowa w art. 211 ust. 1 lit. a) kodeksu;

    o)

    pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej, o którym mowa w art. 211 ust. 1 lit. a) kodeksu;

    p)

    pozwolenia na prowadzenie miejsc składowych przeznaczonych do składowania celnego towarów, o którym mowa w art. 211 ust. 1 lit. b) kodeksu;

    q)

    pozwolenia na korzystanie ze statusu upoważnionego odbiorcy w procedurze TIR, o którym mowa w art. 230 kodeksu;

    r)

    pozwolenia na korzystanie ze statusu upoważnionego nadawcy w procedurze tranzytu unijnego, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. a) kodeksu;

    s)

    pozwolenia na korzystanie ze statusu upoważnionego odbiorcy w procedurze tranzytu unijnego, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. b) kodeksu;

    t)

    pozwolenia na stosowanie specjalnego rodzaju zamknięć celnych, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. c) kodeksu;

    u)

    pozwolenia na stosowanie zgłoszenia tranzytowego ze zmniejszoną liczbą danych, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. d) kodeksu;

    v)

    pozwolenia na korzystanie z elektronicznego dokumentu przewozowego jako zgłoszenia celnego, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. e) kodeksu;

    2.   Wspólne komponenty systemu decyzji celnych wykorzystuje się w odniesieniu do wniosków i pozwoleń, o których mowa w ust. 1, jak również do zarządzania decyzjami dotyczącymi tych wniosków i pozwoleń, jeśli te pozwolenia lub decyzje mogą mieć skutki w więcej niż jednym państwie członkowskim.

    3.   Państwo członkowskie może podjąć decyzję dopuszczającą wykorzystywanie wspólnych komponentów systemu decyzji celnych w odniesieniu do wniosków i pozwoleń, o których mowa w ust. 1, jak również do zarządzania decyzjami dotyczącymi tych wniosków i pozwoleń, jeśli te pozwolenia lub decyzje mają skutki jedynie w tym państwie członkowskim.

    4.   System decyzji celnych nie może być wykorzystywany w odniesieniu do wniosków, pozwoleń lub decyzji innych niż te wymienione w ust. 1.

    Artykuł 6

    Uwierzytelnianie i dostęp do systemu decyzji celnych

    1.   Uwierzytelnianie i weryfikację dostępu przedsiębiorców i osób innych niż przedsiębiorcy do celów dostępu do wspólnych komponentów systemu decyzji celnych przeprowadza się z wykorzystaniem systemu jednolitego zarządzania użytkownikami i podpisu cyfrowego, o którym mowa w art. 14.

    2.   Uwierzytelnianie i weryfikację dostępu urzędników państw członkowskich do celów dostępu do wspólnych komponentów systemu decyzji celnych przeprowadza się z wykorzystaniem usług sieciowych świadczonych przez Komisję.

    3.   Uwierzytelnianie i weryfikację dostępu personelu Komisji do celów dostępu do wspólnych komponentów systemu decyzji celnych przeprowadza się z wykorzystaniem systemu jednolitego zarządzania użytkownikami i podpisu cyfrowego lub usług sieciowych świadczonych przez Komisję.

    Artykuł 7

    Unijny portal dla przedsiębiorców

    1.   Unijny portal dla przedsiębiorców jest punktem dostępu do systemu decyzji celnych dla przedsiębiorców oraz osób innych niż przedsiębiorcy.

    2.   Unijny portal dla przedsiębiorców musi współdziałać z centralnym systemem zarządzania decyzjami celnymi, a także z krajowymi systemami zarządzania decyzjami celnymi, które mogą zostać utworzone przez państwa członkowskie.

    3.   Unijny portal dla przedsiębiorców wykorzystuje się w odniesieniu do wniosków i pozwoleń, o których mowa w art. 5 ust. 1, jak również do zarządzania decyzjami dotyczącymi tych wniosków i pozwoleń, jeśli te pozwolenia lub decyzje mogą mieć skutki w więcej niż jednym państwie członkowskim.

    4.   Państwo członkowskie może podjąć decyzję dopuszczającą wykorzystywanie unijnego portalu dla przedsiębiorców w odniesieniu do wniosków i pozwoleń, o których mowa w art. 5 ust. 1, jak również do zarządzania decyzjami dotyczącymi tych wniosków i pozwoleń, jeśli te pozwolenia lub decyzje mają skutki jedynie w tym państwie członkowskim.

    Gdy państwo członkowskie podejmuje decyzję o wykorzystywaniu unijnego portalu dla przedsiębiorców w odniesieniu do pozwoleń lub decyzji mających skutki jedynie w tym państwie członkowskim, powiadamia o tym fakcie Komisję.

    Artykuł 8

    Centralny system zarządzania decyzjami celnymi

    1.   Centralny system zarządzania decyzjami celnymi jest wykorzystywany przez organy celne państw członkowskich do celów przetwarzania wniosków i pozwoleń, o których mowa w art. 5 ust. 1, a także do zarządzania decyzjami dotyczącymi tych wniosków i pozwoleń poprzez umożliwienie państwom członkowskim sprawdzania, czy spełnione są warunki umożliwiające akceptację tych wniosków i wydawanie decyzji.

    2.   Centralny system zarządzania decyzjami celnymi musi współdziałać z unijnym portalem dla przedsiębiorców, usługami dotyczącymi danych referencyjnych oraz z krajowymi systemami zarządzania decyzjami celnymi, które mogą zostać utworzone przez państwa członkowskie.

    Artykuł 9

    Konsultacje między organami celnymi z wykorzystaniem systemu decyzji celnych

    Organ celny państwa członkowskiego korzysta z centralnego systemu zarządzania decyzjami celnymi, kiedy potrzebuje skonsultować się z organem celnym innego państwa członkowskiego przed podjęciem decyzji w odniesieniu do wniosków bądź pozwoleń, o których mowa w art. 5 ust. 1.

    Artykuł 10

    Usługi dotyczące danych referencyjnych

    Usługi dotyczące danych referencyjnych wykorzystuje się w celu centralnego przechowywania danych dotyczących pozwoleń, o których mowa w art. 5 ust. 1, a także decyzji dotyczących tych pozwoleń; usługi te umożliwiają przeglądanie, powielanie i zatwierdzanie tych pozwoleń za pomocą innych systemów teleinformatycznych ustanowionych do celów art. 16 kodeksu.

    Artykuł 11

    Krajowy portal dla przedsiębiorców

    1.   Krajowy portal dla przedsiębiorców, o ile został utworzony, jest dodatkowym punktem dostępu do systemu decyzji celnych dla przedsiębiorców oraz osób innych niż przedsiębiorcy.

    2.   Jeśli chodzi o wnioski i pozwolenia, o których mowa w art. 5 ust. 1, a także zarządzanie decyzjami dotyczącymi tych wniosków i pozwoleń w przypadku, gdy dane pozwolenia lub decyzje mogą mieć skutki w więcej niż jednym państwie członkowskim, przedsiębiorcy i osoby inne niż przedsiębiorcy mogą wybrać korzystanie z krajowego portalu dla przedsiębiorców, o ile został on utworzony, bądź z unijnego portalu dla przedsiębiorców.

    3.   Krajowy portal dla przedsiębiorców musi współdziałać z krajowym systemem zarządzania decyzjami celnymi, o ile został on utworzony.

    4.   W przypadku gdy państwo członkowskie utworzyło krajowy portal dla przedsiębiorców, powiadamia o tym fakcie Komisję.

    Artykuł 12

    Krajowy system zarządzania decyzjami celnymi

    1.   Krajowy system zarządzania decyzjami celnymi, o ile został utworzony, jest wykorzystywany przez organy celne państw członkowskich do celów przetwarzania wniosków i pozwoleń, o których mowa w art. 5 ust. 1, a także do zarządzania decyzjami dotyczącymi tych wniosków i pozwoleń poprzez sprawdzanie, czy spełnione są warunki umożliwiające akceptację wniosków i wydawanie decyzji.

    2.   Krajowy system zarządzania decyzjami celnymi musi współdziałać z centralnym systemem zarządzania decyzjami celnymi do celów konsultacji między organami celnymi, o których mowa w art. 9.

    Artykuł 13

    Migracja danych dotyczących pozwoleń do systemu decyzji celnych

    1.   Dane dotyczące pozwoleń, o których mowa w art. 5 ust. 1, w przypadku gdy pozwolenia te zostały wydane w okresie od dnia 1 maja 2016 r. lub przyznane zgodnie z art. 346 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 (6) i mogą mieć skutki w więcej niż jednym państwie członkowskim, zostają przeniesione do systemu decyzji celnych i są przechowywane w tym systemie, o ile pozwolenia te są ważne w dniu przeprowadzania migracji danych. Migrację przeprowadza się najpóźniej do dnia 1 maja 2019 r.

    Państwo członkowskie może zdecydować o stosowaniu akapitu pierwszego również w odniesieniu do pozwoleń, o których mowa w art. 5 ust. 1 i które mają skutki wyłącznie w tym państwie członkowskim.

    2.   Organy celne dopilnowują, by dane, które mają zostać przeniesione zgodnie z ust. 1, były zgodne z wymogami dotyczącymi danych ustanowionymi w załączniku A do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 oraz w załączniku A do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447. W tym celu mogą one zażądać niezbędnych informacji od posiadacza pozwolenia.

    ROZDZIAŁ III

    SYSTEM JEDNOLITEGO ZARZĄDZANIA UŻYTKOWNIKAMI I PODPISU CYFROWEGO

    Artykuł 14

    Cel i struktura systemu jednolitego zarządzania użytkownikami i podpisu cyfrowego

    1.   System jednolitego zarządzania użytkownikami i podpisu cyfrowego umożliwia komunikację między Komisją a systemami zarządzania uprawnieniami i tożsamością użytkowników państw członkowskich, o których mowa w art. 18, w celu zapewnienia bezpiecznego, uprawnionego dostępu do systemów teleinformatycznych przedsiębiorcom i osobom innym niż przedsiębiorcy oraz personelowi Komisji.

    2.   System jednolitego zarządzania użytkownikami i podpisu cyfrowego składa się z następujących wspólnych komponentów:

    a)

    systemu zarządzania dostępem;

    b)

    systemu zarządzania administracyjnego.

    3.   Państwo członkowskie tworzy system zarządzania uprawnieniami i tożsamością użytkowników jako krajowy komponent systemu jednolitego zarządzania użytkownikami i podpisu cyfrowego.

    Artykuł 15

    Wykorzystanie systemu jednolitego zarządzania użytkownikami i podpisu cyfrowego

    System jednolitego zarządzania użytkownikami i podpisu cyfrowego wykorzystuje się w celu zapewnienia uwierzytelniania i weryfikacji dostępu:

    a)

    przedsiębiorców i osób innych niż przedsiębiorcy, do celów zapewnienia im dostępu do wspólnych komponentów systemu decyzji celnych;

    b)

    personelu Komisji do celów zapewnienia im dostępu do wspólnych komponentów systemu decyzji celnych oraz do celów utrzymania systemu jednolitego zarządzania użytkownikami i podpisu cyfrowego oraz zarządzania tym systemem.

    Artykuł 16

    System zarządzania dostępem

    Komisja ustanawia system zarządzania dostępem umożliwiający zatwierdzanie wniosków o udzielenie dostępu składanych przez przedsiębiorców i osoby inne niż przedsiębiorcy w ramach systemu jednolitego zarządzania użytkownikami i podpisu cyfrowego poprzez współdziałanie z systemami zarządzania uprawnieniami i tożsamością użytkowników państw członkowskich, o których mowa w art. 18.

    Artykuł 17

    System zarządzania administracyjnego

    Komisja ustanawia system zarządzania administracyjnego w celu zarządzania przepisami dotyczącymi uwierzytelniania i autoryzacji w odniesieniu do zatwierdzania danych identyfikacyjnych przedsiębiorców i osób innych niż przedsiębiorcy do celów udzielania dostępu do systemów teleinformatycznych.

    Artykuł 18

    Systemy zarządzania uprawnieniami i tożsamością użytkowników państw członkowskich

    Państwa członkowskie ustanawiają system zarządzania uprawnieniami i tożsamością użytkowników w celu zapewnienia:

    a)

    bezpiecznej rejestracji i przechowywania danych identyfikacyjnych przedsiębiorców i osób innych niż przedsiębiorcy;

    b)

    bezpiecznej wymiany podpisanych i zaszyfrowanych danych identyfikacyjnych przedsiębiorców i osób innych niż przedsiębiorcy.

    ROZDZIAŁ IV

    FUNKCJONOWANIE SYSTEMÓW TELEINFORMATYCZNYCH ORAZ SZKOLENIA W ZAKRESIE KORZYSTANIA Z NICH

    Artykuł 19

    Rozwijanie, testowanie i wykorzystywanie systemów teleinformatycznych oraz zarządzanie nimi

    1.   Wspólne komponenty są rozwijane, testowane, wykorzystywane i zarządzane przez Komisję. Krajowe komponenty są rozwijane, testowane, wykorzystywane i zarządzane przez państwa członkowskie.

    2.   Państwa członkowskie zapewniają interoperacyjność krajowych komponentów ze wspólnymi komponentami.

    Artykuł 20

    Utrzymywanie systemów teleinformatycznych i wprowadzanie w nich zmian

    1.   Komisja zajmuje się utrzymaniem wspólnych komponentów, a państwa członkowskie utrzymaniem swoich krajowych komponentów.

    2.   Komisja i państwa członkowskie zapewniają nieprzerwane działanie systemów teleinformatycznych.

    3.   Komisja może zmieniać wspólne komponenty systemów teleinformatycznych w celu korygowania nieprawidłowości, dodawania nowych funkcji lub modyfikacji istniejących funkcji.

    4.   Komisja informuje państwa członkowskie o zmianach i aktualizacjach wspólnych komponentów.

    5.   Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o zmianach i aktualizacjach krajowych komponentów, które mogą mieć wpływ na funkcjonowanie wspólnych komponentów.

    6.   Komisja i państwa członkowskie podają do wiadomości publicznej informacje na temat zmian i aktualizacji systemów teleinformatycznych, o których mowa w ust. 4 i 5.

    Artykuł 21

    Czasowa awaria systemów teleinformatycznych

    1.   W razie czasowej awarii systemów teleinformatycznych, o której mowa w art. 6 ust. 3 lit. b) kodeksu, przedsiębiorcy i osoby inne niż przedsiębiorcy składają informacje niezbędne do dopełnienia odnośnych formalności w sposób określony przez państwa członkowskie, w tym za pośrednictwem środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.

    2.   Organy celne zapewniają, by informacje złożone zgodnie z ust. 1 zostały udostępnione w odpowiednich systemach teleinformatycznych w terminie 7 dni od momentu ponownej dostępności tych systemów.

    3.   Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o niedostępności systemów teleinformatycznych będącej skutkiem czasowej awarii.

    Artykuł 22

    Wsparcie szkoleniowe w zakresie wykorzystywania i funkcjonowania wspólnych komponentów

    Komisja wspiera państwa członkowskie w zakresie wykorzystywania i funkcjonowania wspólnych komponentów systemów teleinformatycznych poprzez zapewnianie odpowiednich materiałów szkoleniowych.

    ROZDZIAŁ V

    OCHRONA DANYCH, ZARZĄDZANIE DANYMI ORAZ WŁASNOŚĆ I BEZPIECZEŃSTWO SYSTEMÓW TELEINFORMATYCZNYCH

    Artykuł 23

    Ochrona danych osobowych

    1.   Dane osobowe zarejestrowane w systemach teleinformatycznych są przetwarzane do celów stosowania przepisów prawa celnego, z uwzględnieniem szczególnych celów każdego z systemów teleinformatycznych, określonych odpowiednio w art. 4 ust. 1 oraz w art. 14 ust. 1.

    2.   Krajowe organy nadzoru w dziedzinie ochrony danych osobowych oraz Europejski Inspektor Ochrony Danych współpracują w celu zapewnienia skoordynowanego nadzoru nad przetwarzaniem danych osobowych zarejestrowanych w systemach teleinformatycznych.

    Artykuł 24

    Aktualizacja danych w systemach teleinformatycznych

    Państwa członkowskie zapewniają, by dane zarejestrowane na szczeblu krajowym odpowiadały danym zarejestrowanym we wspólnych komponentach i były stale aktualizowane.

    Artykuł 25

    Ograniczenia przeglądania i przetwarzania danych

    1.   Dane zarejestrowane we wspólnych komponentach systemów teleinformatycznych przez państwo członkowskie mogą być przeglądane i przetwarzane przez to państwo członkowskie. Mogą być one również przeglądane i przetwarzane przez inne państwo członkowskie, jeśli uczestniczy ono w przetwarzaniu wniosku lub w zarządzaniu decyzją, których te dane dotyczą, w tym poprzez konsultacje prowadzone zgodnie z art. 9.

    2.   Dane zarejestrowane we wspólnych komponentach systemów teleinformatycznych przez przedsiębiorcę lub osobę inną niż przedsiębiorca mogą być przeglądane lub przetwarzane przez tego przedsiębiorcę lub tę osobę. Mogą być one również przeglądane i przetwarzane przez państwo członkowskie, które uczestniczy w przetwarzaniu wniosku lub w zarządzaniu decyzją, których te dane dotyczą, w tym poprzez konsultacje prowadzone zgodnie z art. 9.

    Artykuł 26

    Własność systemu

    1.   Komisja jest właścicielem systemu w odniesieniu do wspólnych komponentów.

    2.   Państwa członkowskie są właścicielami systemu w odniesieniu do krajowych komponentów.

    Artykuł 27

    Bezpieczeństwo systemów

    1.   Komisja zapewnia bezpieczeństwo wspólnych komponentów. Państwa członkowskie zapewniają bezpieczeństwo krajowych komponentów.

    W tym celu Komisja i państwa członkowskie podejmują, co najmniej, środki niezbędne do:

    a)

    uniemożliwienia osobom nieuprawnionym dostępu do urządzeń wykorzystywanych do przetwarzania danych;

    b)

    uniemożliwienia wprowadzania danych oraz przeglądania, modyfikacji lub usuwania danych przez osoby nieuprawnione;

    c)

    wykrycia wszelkich działań, o których mowa w lit. a) i b).

    2.   Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o wszelkich działaniach, które mogłyby doprowadzić do naruszenia lub podejrzenia naruszenia bezpieczeństwa systemów teleinformatycznych.

    ROZDZIAŁ VI

    PRZEPISY KOŃCOWE

    Artykuł 28

    Ocena systemów teleinformatycznych

    Komisja i państwa członkowskie przeprowadzają oceny komponentów systemu, za które odpowiadają, a w szczególności analizują bezpieczeństwo i integralność tych komponentów oraz poufność danych przetwarzanych w ramach tych komponentów.

    Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o wynikach takich ocen.

    Artykuł 29

    Wejście w życie

    Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

    Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

    Sporządzono w Brukseli dnia 14 listopada 2017 r.

    W imieniu Komisji

    Jean-Claude JUNCKER

    Przewodniczący


    (1)  Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1.

    (2)  Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/578 z dnia 11 kwietnia 2016 r. ustanawiająca program prac dotyczący rozwoju i wykorzystywania systemów teleinformatycznych przewidziany w unijnym kodeksie celnym (Dz.U. L 99 z 15.4.2016, s. 6).

    (3)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

    (4)  Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).

    (5)  Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 1).

    (6)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 558).


    Top