This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32017R2089
Commission Implementing Regulation (EU) 2017/2089 of 14 November 2017 on technical arrangements for developing, maintaining and employing electronic systems for the exchange of information and for the storage of such information under the Union Customs Code
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2089 z dnia 14 listopada 2017 r. w sprawie warunków technicznych rozwijania, utrzymywania i wykorzystywania teleinformatycznych systemów wymiany informacji oraz przechowywania takich informacji zgodnie z unijnym kodeksem celnym
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2089 z dnia 14 listopada 2017 r. w sprawie warunków technicznych rozwijania, utrzymywania i wykorzystywania teleinformatycznych systemów wymiany informacji oraz przechowywania takich informacji zgodnie z unijnym kodeksem celnym
C/2017/7474
Dz.U. L 297 z 15.11.2017, p. 13–21
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
No longer in force, Date of end of validity: 13/07/2019; Uchylony przez 32019R1026
15.11.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 297/13 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/2089
z dnia 14 listopada 2017 r.
w sprawie warunków technicznych rozwijania, utrzymywania i wykorzystywania teleinformatycznych systemów wymiany informacji oraz przechowywania takich informacji zgodnie z unijnym kodeksem celnym
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (1), w szczególności jego art. 8 ust. 1 lit. b) oraz art. 17,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Art. 6 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 („kodeks”) wymaga, by wszelka wymiana informacji, takich jak deklaracje, zgłoszenia, wnioski lub decyzje, między organami celnymi oraz między przedsiębiorcami a organami celnymi, a także przechowywanie tych informacji zgodnie z wymogami przepisów prawa celnego, odbywała się za pomocą technik elektronicznego przetwarzania danych. |
(2) |
Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/578 (2) ustanawia program prac dotyczący wdrożenia systemów teleinformatycznych wymaganych do stosowania kodeksu, które to systemy mają zostać rozwinięte w ramach projektów wymienionych w sekcji II załącznika do tej decyzji wykonawczej. |
(3) |
Należy określić ważne warunki techniczne funkcjonowania wspomnianych systemów teleinformatycznych, takie jak warunki rozwijania, testowania i wykorzystywania tych systemów, jak również ich utrzymywania i wprowadzania w nich zmian. Należy określić dodatkowe warunki dotyczące ochrony, aktualizacji i ograniczeń przetwarzania danych oraz własności systemów i ich bezpieczeństwa. |
(4) |
W celu zabezpieczenia praw i interesów Unii, państw członkowskich i przedsiębiorców ważne jest ustanowienie przepisów proceduralnych i określenie alternatywnych rozwiązań, które mają być stosowane w razie wystąpienia czasowej awarii systemów teleinformatycznych. |
(5) |
Celem systemu decyzji celnych opracowanego w kontekście projektu decyzji celnych w ramach UKC, o którym mowa w decyzji wykonawczej (UE) 2016/578, jest harmonizacja procesów związanych ze składaniem wniosków w sprawie decyzji celnej, podejmowaniem takiej decyzji oraz zarządzaniem nią w całej Unii przy użyciu wyłącznie technik elektronicznego przetwarzania danych. Konieczne jest zatem ustanowienie przepisów regulujących ten system teleinformatyczny. Zakres systemu powinien być określony poprzez odniesienie do decyzji celnych, o które będzie się wnioskować przy jego użyciu i które mają być podejmowane i zarządzane przy jego użyciu. Należy ustanowić szczegółowe przepisy w odniesieniu do wspólnych komponentów systemu (unijnego portalu dla przedsiębiorców, centralnego systemu zarządzania decyzjami celnymi oraz usług dotyczących danych referencyjnych) i komponentów krajowych (krajowego portalu dla przedsiębiorców i krajowego systemu zarządzania decyzjami celnymi), poprzez określenie ich funkcji i wzajemnych powiązań. |
(6) |
Należy ponadto wprowadzić przepisy w odniesieniu do danych dotyczących pozwoleń, które to dane są już przechowywane w istniejących systemach teleinformatycznych, takich jak system regularnej linii żeglugowej (RSS), oraz w systemach krajowych, które muszą zostać przeniesione do systemu decyzji celnych. |
(7) |
System jednolitego zarządzania użytkownikami i podpisu cyfrowego opracowany w ramach projektu bezpośredniego dostępu przedsiębiorców do europejskich systemów informacji (jednolite zarządzanie użytkownikami i podpis cyfrowy), o którym mowa w decyzji wykonawczej (UE) 2016/578, służy zarządzaniu procesem uwierzytelniania i weryfikacji dostępu w odniesieniu do przedsiębiorców i innych użytkowników. Należyustanowić szczegółowe przepisy dotyczące zakresu i charakterystyki systemu poprzez określenie jego poszczególnych komponentów (wspólnych i krajowych), ich funkcji i wzajemnych powiązań. Funkcja „podpisu cyfrowego” nie jest jednak jeszcze dostępna w ramach systemu jednolitego zarządzania użytkownikami i podpisu cyfrowego. W niniejszym rozporządzeniu nie było zatem możliwe ustanowienie szczegółowych przepisów dotyczących tej funkcji. |
(8) |
Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, a w szczególności z prawem do ochrony danych osobowych. W przypadku gdy do celów stosowania przepisów prawa celnego konieczne jest przetwarzanie danych osobowych w systemach teleinformatycznych, dane te muszą być przetwarzane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (3) oraz rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (4). Dane osobowe przedsiębiorców oraz osób innych niż przedsiębiorcy przetwarzane przez systemy teleinformatyczne są ograniczone do zestawów danych określonych w załączniku A, grupa 3 – Strony i w załączniku 12-01 do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 (5). |
(9) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu wykonawczym są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
ROZDZIAŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
Artykuł 1
Zakres
Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do następujących systemów teleinformatycznych:
a) |
systemu decyzji celnych opracowanego w kontekście projektu decyzji celnych w ramach UKC, o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/578; |
b) |
systemu jednolitego zarządzania użytkownikami i podpisu cyfrowego opracowanego w ramach projektu bezpośredniego dostępu przedsiębiorców do europejskich systemów informacji (jednolite zarządzanie użytkownikami i podpis cyfrowy), o którym mowa w załączniku do decyzji wykonawczej (UE) 2016/578. |
Artykuł 2
Definicje
Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
1) |
„wspólny komponent” oznacza komponent systemów teleinformatycznych opracowany na poziomie Unii, który jest dostępny dla wszystkich państw członkowskich; |
2) |
„krajowy komponent” oznacza komponent systemów teleinformatycznych opracowany na poziomie krajowym, który jest dostępny w państwie członkowskim, które utworzyło taki komponent. |
Artykuł 3
Punkty kontaktowe dla systemów teleinformatycznych
Komisja i państwa członkowskie wyznaczają punkty kontaktowe dla każdego z systemów teleinformatycznych do celów wymiany informacji, aby zapewnić skoordynowany rozwój, eksploatację i utrzymanie tych systemów teleinformatycznych. Przekazują one sobie wzajemnie dane kontaktowe tych punktów kontaktowych.
Komisja i państwa członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o wszelkich zmianach danych kontaktowych tych punktów kontaktowych.
ROZDZIAŁ II
SYSTEM DECYZJI CELNYCH
Artykuł 4
Cel i struktura systemu decyzji celnych
1. System decyzji celnych umożliwia komunikację między Komisją, państwami członkowskimi, przedsiębiorcami i osobami innymi niż przedsiębiorcy do celów składania i przetwarzania wniosków i decyzji, o których mowa w art. 5 ust. 1, a także zarządzania decyzjami dotyczącymi pozwoleń, a mianowicie ich zmiany, cofnięcia, unieważnienia i zawieszenia.
2. System decyzji celnych składa się z następujących wspólnych komponentów:
a) |
unijnego portalu dla przedsiębiorców; |
b) |
centralnego systemu zarządzania decyzjami celnymi; |
c) |
usług dotyczących danych referencyjnych. |
3. Państwa członkowskie mogą tworzyć następujące krajowe komponenty:
a) |
krajowy portal dla przedsiębiorców; |
b) |
krajowy system zarządzania decyzjami celnymi. |
Artykuł 5
Wykorzystywanie systemu decyzji celnych
1. System decyzji celnych wykorzystuje się do celów składania i przetwarzania wniosków dotyczących następujących pozwoleń, jak również do celów zarządzania decyzjami dotyczącymi tych wniosków lub pozwoleń:
a) |
pozwolenia na korzystanie z uproszczenia dotyczącego ustalania kwot stanowiących część wartości celnej towarów, o którym mowa w art. 73 kodeksu; |
b) |
pozwolenia na korzystanie z zabezpieczenia generalnego, w tym na możliwe obniżenie wysokości lub zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia, o którym mowa w art. 95 kodeksu; |
c) |
pozwolenia na odroczenie płatności należności celnych, o którym mowa w art. 110 kodeksu, o ile pozwolenie to nie zostanie przyznane w odniesieniu do jednej operacji; |
d) |
pozwolenia na prowadzenie magazynu czasowego składowania, o którym mowa w art. 148 kodeksu; |
e) |
pozwolenia na utworzenie regularnej linii żeglugowej, o którym mowa w art. 120 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446; |
f) |
pozwolenia na korzystanie ze statusu upoważnionego wystawcy, o którym mowa w art. 128 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446; |
g) |
pozwolenia na regularne stosowanie uproszczonego zgłoszenia celnego, o którym mowa w art. 166 ust. 2 kodeksu; |
h) |
pozwolenia na odprawę scentralizowaną, o którym mowa w art. 179 kodeksu; |
i) |
pozwolenia na dokonywanie zgłoszeń celnych poprzez wpis danych do rejestru zgłaszającego, w tym dla procedury wywozu, o którym mowa w art. 182 kodeksu; |
j) |
pozwolenia na korzystanie z samoobsługi celnej, o którym mowa w art. 185 kodeksu; |
k) |
pozwolenia na przyznanie statusu podmiotu upoważnionego do ważenia bananów, o którym mowa w art. 155 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446; |
l) |
pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego, o którym mowa w art. 211 ust. 1 lit. a) kodeksu; |
m) |
pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego, o którym mowa w art. 211 ust. 1 lit. a) kodeksu; |
n) |
pozwolenia na korzystanie z procedury końcowego przeznaczenia, o którym mowa w art. 211 ust. 1 lit. a) kodeksu; |
o) |
pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej, o którym mowa w art. 211 ust. 1 lit. a) kodeksu; |
p) |
pozwolenia na prowadzenie miejsc składowych przeznaczonych do składowania celnego towarów, o którym mowa w art. 211 ust. 1 lit. b) kodeksu; |
q) |
pozwolenia na korzystanie ze statusu upoważnionego odbiorcy w procedurze TIR, o którym mowa w art. 230 kodeksu; |
r) |
pozwolenia na korzystanie ze statusu upoważnionego nadawcy w procedurze tranzytu unijnego, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. a) kodeksu; |
s) |
pozwolenia na korzystanie ze statusu upoważnionego odbiorcy w procedurze tranzytu unijnego, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. b) kodeksu; |
t) |
pozwolenia na stosowanie specjalnego rodzaju zamknięć celnych, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. c) kodeksu; |
u) |
pozwolenia na stosowanie zgłoszenia tranzytowego ze zmniejszoną liczbą danych, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. d) kodeksu; |
v) |
pozwolenia na korzystanie z elektronicznego dokumentu przewozowego jako zgłoszenia celnego, o którym mowa w art. 233 ust. 4 lit. e) kodeksu; |
2. Wspólne komponenty systemu decyzji celnych wykorzystuje się w odniesieniu do wniosków i pozwoleń, o których mowa w ust. 1, jak również do zarządzania decyzjami dotyczącymi tych wniosków i pozwoleń, jeśli te pozwolenia lub decyzje mogą mieć skutki w więcej niż jednym państwie członkowskim.
3. Państwo członkowskie może podjąć decyzję dopuszczającą wykorzystywanie wspólnych komponentów systemu decyzji celnych w odniesieniu do wniosków i pozwoleń, o których mowa w ust. 1, jak również do zarządzania decyzjami dotyczącymi tych wniosków i pozwoleń, jeśli te pozwolenia lub decyzje mają skutki jedynie w tym państwie członkowskim.
4. System decyzji celnych nie może być wykorzystywany w odniesieniu do wniosków, pozwoleń lub decyzji innych niż te wymienione w ust. 1.
Artykuł 6
Uwierzytelnianie i dostęp do systemu decyzji celnych
1. Uwierzytelnianie i weryfikację dostępu przedsiębiorców i osób innych niż przedsiębiorcy do celów dostępu do wspólnych komponentów systemu decyzji celnych przeprowadza się z wykorzystaniem systemu jednolitego zarządzania użytkownikami i podpisu cyfrowego, o którym mowa w art. 14.
2. Uwierzytelnianie i weryfikację dostępu urzędników państw członkowskich do celów dostępu do wspólnych komponentów systemu decyzji celnych przeprowadza się z wykorzystaniem usług sieciowych świadczonych przez Komisję.
3. Uwierzytelnianie i weryfikację dostępu personelu Komisji do celów dostępu do wspólnych komponentów systemu decyzji celnych przeprowadza się z wykorzystaniem systemu jednolitego zarządzania użytkownikami i podpisu cyfrowego lub usług sieciowych świadczonych przez Komisję.
Artykuł 7
Unijny portal dla przedsiębiorców
1. Unijny portal dla przedsiębiorców jest punktem dostępu do systemu decyzji celnych dla przedsiębiorców oraz osób innych niż przedsiębiorcy.
2. Unijny portal dla przedsiębiorców musi współdziałać z centralnym systemem zarządzania decyzjami celnymi, a także z krajowymi systemami zarządzania decyzjami celnymi, które mogą zostać utworzone przez państwa członkowskie.
3. Unijny portal dla przedsiębiorców wykorzystuje się w odniesieniu do wniosków i pozwoleń, o których mowa w art. 5 ust. 1, jak również do zarządzania decyzjami dotyczącymi tych wniosków i pozwoleń, jeśli te pozwolenia lub decyzje mogą mieć skutki w więcej niż jednym państwie członkowskim.
4. Państwo członkowskie może podjąć decyzję dopuszczającą wykorzystywanie unijnego portalu dla przedsiębiorców w odniesieniu do wniosków i pozwoleń, o których mowa w art. 5 ust. 1, jak również do zarządzania decyzjami dotyczącymi tych wniosków i pozwoleń, jeśli te pozwolenia lub decyzje mają skutki jedynie w tym państwie członkowskim.
Gdy państwo członkowskie podejmuje decyzję o wykorzystywaniu unijnego portalu dla przedsiębiorców w odniesieniu do pozwoleń lub decyzji mających skutki jedynie w tym państwie członkowskim, powiadamia o tym fakcie Komisję.
Artykuł 8
Centralny system zarządzania decyzjami celnymi
1. Centralny system zarządzania decyzjami celnymi jest wykorzystywany przez organy celne państw członkowskich do celów przetwarzania wniosków i pozwoleń, o których mowa w art. 5 ust. 1, a także do zarządzania decyzjami dotyczącymi tych wniosków i pozwoleń poprzez umożliwienie państwom członkowskim sprawdzania, czy spełnione są warunki umożliwiające akceptację tych wniosków i wydawanie decyzji.
2. Centralny system zarządzania decyzjami celnymi musi współdziałać z unijnym portalem dla przedsiębiorców, usługami dotyczącymi danych referencyjnych oraz z krajowymi systemami zarządzania decyzjami celnymi, które mogą zostać utworzone przez państwa członkowskie.
Artykuł 9
Konsultacje między organami celnymi z wykorzystaniem systemu decyzji celnych
Organ celny państwa członkowskiego korzysta z centralnego systemu zarządzania decyzjami celnymi, kiedy potrzebuje skonsultować się z organem celnym innego państwa członkowskiego przed podjęciem decyzji w odniesieniu do wniosków bądź pozwoleń, o których mowa w art. 5 ust. 1.
Artykuł 10
Usługi dotyczące danych referencyjnych
Usługi dotyczące danych referencyjnych wykorzystuje się w celu centralnego przechowywania danych dotyczących pozwoleń, o których mowa w art. 5 ust. 1, a także decyzji dotyczących tych pozwoleń; usługi te umożliwiają przeglądanie, powielanie i zatwierdzanie tych pozwoleń za pomocą innych systemów teleinformatycznych ustanowionych do celów art. 16 kodeksu.
Artykuł 11
Krajowy portal dla przedsiębiorców
1. Krajowy portal dla przedsiębiorców, o ile został utworzony, jest dodatkowym punktem dostępu do systemu decyzji celnych dla przedsiębiorców oraz osób innych niż przedsiębiorcy.
2. Jeśli chodzi o wnioski i pozwolenia, o których mowa w art. 5 ust. 1, a także zarządzanie decyzjami dotyczącymi tych wniosków i pozwoleń w przypadku, gdy dane pozwolenia lub decyzje mogą mieć skutki w więcej niż jednym państwie członkowskim, przedsiębiorcy i osoby inne niż przedsiębiorcy mogą wybrać korzystanie z krajowego portalu dla przedsiębiorców, o ile został on utworzony, bądź z unijnego portalu dla przedsiębiorców.
3. Krajowy portal dla przedsiębiorców musi współdziałać z krajowym systemem zarządzania decyzjami celnymi, o ile został on utworzony.
4. W przypadku gdy państwo członkowskie utworzyło krajowy portal dla przedsiębiorców, powiadamia o tym fakcie Komisję.
Artykuł 12
Krajowy system zarządzania decyzjami celnymi
1. Krajowy system zarządzania decyzjami celnymi, o ile został utworzony, jest wykorzystywany przez organy celne państw członkowskich do celów przetwarzania wniosków i pozwoleń, o których mowa w art. 5 ust. 1, a także do zarządzania decyzjami dotyczącymi tych wniosków i pozwoleń poprzez sprawdzanie, czy spełnione są warunki umożliwiające akceptację wniosków i wydawanie decyzji.
2. Krajowy system zarządzania decyzjami celnymi musi współdziałać z centralnym systemem zarządzania decyzjami celnymi do celów konsultacji między organami celnymi, o których mowa w art. 9.
Artykuł 13
Migracja danych dotyczących pozwoleń do systemu decyzji celnych
1. Dane dotyczące pozwoleń, o których mowa w art. 5 ust. 1, w przypadku gdy pozwolenia te zostały wydane w okresie od dnia 1 maja 2016 r. lub przyznane zgodnie z art. 346 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 (6) i mogą mieć skutki w więcej niż jednym państwie członkowskim, zostają przeniesione do systemu decyzji celnych i są przechowywane w tym systemie, o ile pozwolenia te są ważne w dniu przeprowadzania migracji danych. Migrację przeprowadza się najpóźniej do dnia 1 maja 2019 r.
Państwo członkowskie może zdecydować o stosowaniu akapitu pierwszego również w odniesieniu do pozwoleń, o których mowa w art. 5 ust. 1 i które mają skutki wyłącznie w tym państwie członkowskim.
2. Organy celne dopilnowują, by dane, które mają zostać przeniesione zgodnie z ust. 1, były zgodne z wymogami dotyczącymi danych ustanowionymi w załączniku A do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 oraz w załączniku A do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447. W tym celu mogą one zażądać niezbędnych informacji od posiadacza pozwolenia.
ROZDZIAŁ III
SYSTEM JEDNOLITEGO ZARZĄDZANIA UŻYTKOWNIKAMI I PODPISU CYFROWEGO
Artykuł 14
Cel i struktura systemu jednolitego zarządzania użytkownikami i podpisu cyfrowego
1. System jednolitego zarządzania użytkownikami i podpisu cyfrowego umożliwia komunikację między Komisją a systemami zarządzania uprawnieniami i tożsamością użytkowników państw członkowskich, o których mowa w art. 18, w celu zapewnienia bezpiecznego, uprawnionego dostępu do systemów teleinformatycznych przedsiębiorcom i osobom innym niż przedsiębiorcy oraz personelowi Komisji.
2. System jednolitego zarządzania użytkownikami i podpisu cyfrowego składa się z następujących wspólnych komponentów:
a) |
systemu zarządzania dostępem; |
b) |
systemu zarządzania administracyjnego. |
3. Państwo członkowskie tworzy system zarządzania uprawnieniami i tożsamością użytkowników jako krajowy komponent systemu jednolitego zarządzania użytkownikami i podpisu cyfrowego.
Artykuł 15
Wykorzystanie systemu jednolitego zarządzania użytkownikami i podpisu cyfrowego
System jednolitego zarządzania użytkownikami i podpisu cyfrowego wykorzystuje się w celu zapewnienia uwierzytelniania i weryfikacji dostępu:
a) |
przedsiębiorców i osób innych niż przedsiębiorcy, do celów zapewnienia im dostępu do wspólnych komponentów systemu decyzji celnych; |
b) |
personelu Komisji do celów zapewnienia im dostępu do wspólnych komponentów systemu decyzji celnych oraz do celów utrzymania systemu jednolitego zarządzania użytkownikami i podpisu cyfrowego oraz zarządzania tym systemem. |
Artykuł 16
System zarządzania dostępem
Komisja ustanawia system zarządzania dostępem umożliwiający zatwierdzanie wniosków o udzielenie dostępu składanych przez przedsiębiorców i osoby inne niż przedsiębiorcy w ramach systemu jednolitego zarządzania użytkownikami i podpisu cyfrowego poprzez współdziałanie z systemami zarządzania uprawnieniami i tożsamością użytkowników państw członkowskich, o których mowa w art. 18.
Artykuł 17
System zarządzania administracyjnego
Komisja ustanawia system zarządzania administracyjnego w celu zarządzania przepisami dotyczącymi uwierzytelniania i autoryzacji w odniesieniu do zatwierdzania danych identyfikacyjnych przedsiębiorców i osób innych niż przedsiębiorcy do celów udzielania dostępu do systemów teleinformatycznych.
Artykuł 18
Systemy zarządzania uprawnieniami i tożsamością użytkowników państw członkowskich
Państwa członkowskie ustanawiają system zarządzania uprawnieniami i tożsamością użytkowników w celu zapewnienia:
a) |
bezpiecznej rejestracji i przechowywania danych identyfikacyjnych przedsiębiorców i osób innych niż przedsiębiorcy; |
b) |
bezpiecznej wymiany podpisanych i zaszyfrowanych danych identyfikacyjnych przedsiębiorców i osób innych niż przedsiębiorcy. |
ROZDZIAŁ IV
FUNKCJONOWANIE SYSTEMÓW TELEINFORMATYCZNYCH ORAZ SZKOLENIA W ZAKRESIE KORZYSTANIA Z NICH
Artykuł 19
Rozwijanie, testowanie i wykorzystywanie systemów teleinformatycznych oraz zarządzanie nimi
1. Wspólne komponenty są rozwijane, testowane, wykorzystywane i zarządzane przez Komisję. Krajowe komponenty są rozwijane, testowane, wykorzystywane i zarządzane przez państwa członkowskie.
2. Państwa członkowskie zapewniają interoperacyjność krajowych komponentów ze wspólnymi komponentami.
Artykuł 20
Utrzymywanie systemów teleinformatycznych i wprowadzanie w nich zmian
1. Komisja zajmuje się utrzymaniem wspólnych komponentów, a państwa członkowskie utrzymaniem swoich krajowych komponentów.
2. Komisja i państwa członkowskie zapewniają nieprzerwane działanie systemów teleinformatycznych.
3. Komisja może zmieniać wspólne komponenty systemów teleinformatycznych w celu korygowania nieprawidłowości, dodawania nowych funkcji lub modyfikacji istniejących funkcji.
4. Komisja informuje państwa członkowskie o zmianach i aktualizacjach wspólnych komponentów.
5. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o zmianach i aktualizacjach krajowych komponentów, które mogą mieć wpływ na funkcjonowanie wspólnych komponentów.
6. Komisja i państwa członkowskie podają do wiadomości publicznej informacje na temat zmian i aktualizacji systemów teleinformatycznych, o których mowa w ust. 4 i 5.
Artykuł 21
Czasowa awaria systemów teleinformatycznych
1. W razie czasowej awarii systemów teleinformatycznych, o której mowa w art. 6 ust. 3 lit. b) kodeksu, przedsiębiorcy i osoby inne niż przedsiębiorcy składają informacje niezbędne do dopełnienia odnośnych formalności w sposób określony przez państwa członkowskie, w tym za pośrednictwem środków innych niż techniki elektronicznego przetwarzania danych.
2. Organy celne zapewniają, by informacje złożone zgodnie z ust. 1 zostały udostępnione w odpowiednich systemach teleinformatycznych w terminie 7 dni od momentu ponownej dostępności tych systemów.
3. Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o niedostępności systemów teleinformatycznych będącej skutkiem czasowej awarii.
Artykuł 22
Wsparcie szkoleniowe w zakresie wykorzystywania i funkcjonowania wspólnych komponentów
Komisja wspiera państwa członkowskie w zakresie wykorzystywania i funkcjonowania wspólnych komponentów systemów teleinformatycznych poprzez zapewnianie odpowiednich materiałów szkoleniowych.
ROZDZIAŁ V
OCHRONA DANYCH, ZARZĄDZANIE DANYMI ORAZ WŁASNOŚĆ I BEZPIECZEŃSTWO SYSTEMÓW TELEINFORMATYCZNYCH
Artykuł 23
Ochrona danych osobowych
1. Dane osobowe zarejestrowane w systemach teleinformatycznych są przetwarzane do celów stosowania przepisów prawa celnego, z uwzględnieniem szczególnych celów każdego z systemów teleinformatycznych, określonych odpowiednio w art. 4 ust. 1 oraz w art. 14 ust. 1.
2. Krajowe organy nadzoru w dziedzinie ochrony danych osobowych oraz Europejski Inspektor Ochrony Danych współpracują w celu zapewnienia skoordynowanego nadzoru nad przetwarzaniem danych osobowych zarejestrowanych w systemach teleinformatycznych.
Artykuł 24
Aktualizacja danych w systemach teleinformatycznych
Państwa członkowskie zapewniają, by dane zarejestrowane na szczeblu krajowym odpowiadały danym zarejestrowanym we wspólnych komponentach i były stale aktualizowane.
Artykuł 25
Ograniczenia przeglądania i przetwarzania danych
1. Dane zarejestrowane we wspólnych komponentach systemów teleinformatycznych przez państwo członkowskie mogą być przeglądane i przetwarzane przez to państwo członkowskie. Mogą być one również przeglądane i przetwarzane przez inne państwo członkowskie, jeśli uczestniczy ono w przetwarzaniu wniosku lub w zarządzaniu decyzją, których te dane dotyczą, w tym poprzez konsultacje prowadzone zgodnie z art. 9.
2. Dane zarejestrowane we wspólnych komponentach systemów teleinformatycznych przez przedsiębiorcę lub osobę inną niż przedsiębiorca mogą być przeglądane lub przetwarzane przez tego przedsiębiorcę lub tę osobę. Mogą być one również przeglądane i przetwarzane przez państwo członkowskie, które uczestniczy w przetwarzaniu wniosku lub w zarządzaniu decyzją, których te dane dotyczą, w tym poprzez konsultacje prowadzone zgodnie z art. 9.
Artykuł 26
Własność systemu
1. Komisja jest właścicielem systemu w odniesieniu do wspólnych komponentów.
2. Państwa członkowskie są właścicielami systemu w odniesieniu do krajowych komponentów.
Artykuł 27
Bezpieczeństwo systemów
1. Komisja zapewnia bezpieczeństwo wspólnych komponentów. Państwa członkowskie zapewniają bezpieczeństwo krajowych komponentów.
W tym celu Komisja i państwa członkowskie podejmują, co najmniej, środki niezbędne do:
a) |
uniemożliwienia osobom nieuprawnionym dostępu do urządzeń wykorzystywanych do przetwarzania danych; |
b) |
uniemożliwienia wprowadzania danych oraz przeglądania, modyfikacji lub usuwania danych przez osoby nieuprawnione; |
c) |
wykrycia wszelkich działań, o których mowa w lit. a) i b). |
2. Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o wszelkich działaniach, które mogłyby doprowadzić do naruszenia lub podejrzenia naruszenia bezpieczeństwa systemów teleinformatycznych.
ROZDZIAŁ VI
PRZEPISY KOŃCOWE
Artykuł 28
Ocena systemów teleinformatycznych
Komisja i państwa członkowskie przeprowadzają oceny komponentów systemu, za które odpowiadają, a w szczególności analizują bezpieczeństwo i integralność tych komponentów oraz poufność danych przetwarzanych w ramach tych komponentów.
Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o wynikach takich ocen.
Artykuł 29
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 14 listopada 2017 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1.
(2) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/578 z dnia 11 kwietnia 2016 r. ustanawiająca program prac dotyczący rozwoju i wykorzystywania systemów teleinformatycznych przewidziany w unijnym kodeksie celnym (Dz.U. L 99 z 15.4.2016, s. 6).
(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).
(4) Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).
(5) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 1).
(6) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 558).