18.10.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 274/174

(1)

W dniu 26 lipca 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/413/WPZiB (1) w sprawie środków ograniczających wobec Iranu.

(2)

W dniu 24 listopada 2013 r. Chiny, Francja, Niemcy, Federacja Rosyjska, Zjednoczone Królestwo i Stany Zjednoczone, przy wsparciu Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwanego dalej „Wysokim Przedstawicielem”), osiągnęły porozumienie z Iranem w sprawie wspólnego planu działania, który przedstawia podejście służące wypracowaniu długoterminowego kompleksowego rozwiązania kwestii jądrowej w Iranie. Uzgodniono, że pierwszym etapem procesu prowadzącego do wypracowania takiego kompleksowego rozwiązania będą obopólnie uzgodnione środki początkowe, które obie strony mają podjąć na okres sześciu miesięcy i które mogą być przedłużane za obopólną zgodą.

(3)

W dniu 2 kwietnia 2015 r. Chiny, Francja, Niemcy, Federacja Rosyjska, Zjednoczone Królestwo i Stany Zjednoczone, przy wsparciu Wysokiego Przedstawiciela, porozumiały się z Iranem odnośnie do kluczowych parametrów wspólnego kompleksowego planu działania (zwanego dalej „JCPOA”).

(4)

W dniu 14 lipca 2015 r. Chiny, Francja, Niemcy, Federacja Rosyjska, Zjednoczone Królestwo i Stany Zjednoczone, przy wsparciu Wysokiego Przedstawiciela, osiągnęły porozumienie z Iranem w sprawie długofalowego kompleksowego rozwiązania irańskiej kwestii jądrowej. Dzięki pełnemu wdrożeniu JCPOA zapewniony zostanie wyłącznie pokojowy charakter irańskiego programu jądrowego oraz zapewnione będzie całościowe zniesienie wszystkich sankcji związanych z kwestiami jądrowymi.

(5)

W dniu 20 lipca 2015 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję (RB ONZ) nr 2231 (2015) zatwierdzającą JCPOA, wzywając do pełnego wdrożenia tego planu zgodnie z harmonogramem przewidzianym w JCPOA i przewidując przeprowadzenie działań zgodnie z JCPOA.

(6)

W dniu 20 lipca 2015 r. Rada z zadowoleniem przyjęła i zatwierdziła JCPOA oraz zobowiązała się do przestrzegania jego warunków i ustalonego planu wdrożenia. Rada również w pełni poparła rezolucję RB ONZ nr 2231 (2015).

(7)

Rada podkreśliła ponadto, że działania i zobowiązania Unii w ramach JCPOA związane ze zniesieniem sankcji będą prowadzone zgodnie z harmonogramem i szczegółowymi uzgodnieniami zawartymi w JCPOA oraz że zniesienie sankcji gospodarczych i finansowych będzie miało miejsce po zweryfikowaniu przez Międzynarodową Agencję Energii Atomowej (MAEA) wykonania przez Iran jego zobowiązań związanych z kwestiami jądrowymi określonych w JCPOA.

(8)

Rada stwierdziła, że ważność postanowień wspólnego planu działania uzgodnionego w Genewie w 2013 r. przedłużono o kolejne sześć miesięcy, aż do momentu, w którym MAEA zweryfikuje, czy Iran podjął stosowne działania.

(9)

Zobowiązanie do zniesienia wszystkich sankcji unijnych związanych z kwestiami jądrowymi zgodnie z JCPOA pozostaje bez uszczerbku dla mechanizmu rozstrzygania sporów określonego w JCPOA oraz dla ponownego wprowadzenia sankcji unijnych w przypadku istotnego niewykonania przez Iran jego zobowiązań w ramach JCPOA.

(10)

W przypadku ponownego wprowadzenia unijnych środków ograniczających, zapewniona zostanie odpowiednia ochrona wykonania umów zawartych zgodnie z JCPOA podczas obowiązywania złagodzenia lub zniesienia sankcji, zgodnie z wcześniejszymi przepisami obowiązującymi w momencie nakładania pierwotnych sankcji.

(11)

Rezolucja RB ONZ nr 2231 (2015) przewiduje, że po zweryfikowaniu przez MAEA wykonywania zobowiązań Iranu związanych z kwestiami jądrowymi, zgodnie z JCPOA, postanowienia rezolucji RB ONZ nr 1696 (2006), 1737 (2006), 1747 (2007), 1803 (2008), 1835 (2008), 1929 (2010) i 2224 (2015) mają przestać obowiązywać.

(12)

Rezolucja RB ONZ nr 2231 (2015) przewiduje ponadto, że państwa mają przestrzegać odpowiednich postanowień zawartych w oświadczeniu z dnia 14 lipca 2015 r. wystosowanym przez Chiny, Francję, Niemcy, Federację Rosyjska, Zjednoczone Królestwo, Stany Zjednoczone i Unię Europejska, dołączonym jako załącznik B do rezolucji RB ONZ nr 2231 (2015), mającej na celu propagowanie przejrzystości i tworzenie atmosfery sprzyjającej pełnemu wdrożeniu JCPOA.

(13)

Odpowiednie postanowienia zawarte w oświadczeniu z dnia 14 lipca 2015 r. obejmują mechanizm przeglądu i podejmowania decyzji w sprawie przekazywania do Iranu materiałów jądrowych lub współpracy z Iranem w dziedzinie jądrowej, ograniczenia dotyczące broni i pocisków balistycznych, a także zakaz wydawania wiz i środki polegające na zamrożeniu aktywów mające zastosowanie do niektórych osób i podmiotów.

(14)

Zgodnie z JCPOA, państwa członkowskie powinny zakończyć wdrażanie wszystkich unijnych sankcji gospodarczych i finansowych związanych z kwestiami jądrowymi równocześnie ze zweryfikowanym przez MAEA wdrażaniem przez Iran środków związanych z kwestiami jądrowymi.

(15)

Ponadto państwa członkowskie powinny w tym samym dniu wprowadzić system udzielania zezwoleń w odniesieniu do przeglądu i podejmowania decyzji w sprawie przekazywania do Iranu materiałów jądrowych lub współpracy z Iranem w dziedzinie jądrowej nieobjętych rezolucją RB ONZ nr 2231 (2015), w pełnej spójności z JCPOA.

(16)

Zgodnie z JCPOA powołana zostanie wspólna komisja, składającą się z przedstawicieli Iranu oraz Chin, Francji, Niemiec, Federacji Rosyjskiej, Zjednoczonego Królestwa i Stanów Zjednoczonych, wraz z Wysokim Przedstawicielem,, aby monitorować wdrażanie JCPOA; komisja ta będzie wykonywać zadania przewidziane w tym JCPOA.

(17)

Wdrożenie niektórych środków przewidzianych w niniejszej decyzji wymaga dalszego działania Unii.

(18)

Należy w związku z tym wprowadzić odpowiednie zmiany w decyzji 2010/413/WPZiB,

1)

art. 1 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Zakaz ustanowiony w ust. 1 nie ma zastosowania do bezpośredniego lub pośredniego przekazywania do Iranu, do użytku w Iranie lub na rzecz Iranu, poprzez terytoria państw członkowskich, produktów, o których mowa w pkt 2 lit. c) ppkt 1 załącznika B do rezolucji RB ONZ nr 2231 (2015), przeznaczonych do reaktorów lekkowodnych.”;

2)

art. 15 ust. 1, 2, 5 i 6 otrzymuje brzmienie:

„1.   Państwa członkowskie, w porozumieniu ze swoimi organami krajowymi oraz zgodnie z prawem krajowym i z prawem międzynarodowym, w szczególności z prawem morza i ze stosownymi umowami międzynarodowymi dotyczącymi lotnictwa cywilnego, dokonują na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszystkich ładunków wysyłanych do Iranu i przysyłanych z tego kraju, jeżeli państwa te posiadają informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że dany ładunek zawiera produkty, których dostarczanie, sprzedaż, przekazywanie lub eksport są podejmowane z naruszeniem niniejszej decyzji.

2.   Państwa członkowskie mogą żądać inspekcji statków na pełnym morzu za zgodą państwa bandery, zgodnie z prawem międzynarodowym, w szczególności z prawem morza, jeżeli posiadają informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że dane statki przewożą produkty, których dostawa, sprzedaż, przekazanie lub eksport są podejmowane z naruszeniem niniejszej decyzji.

5.   W przypadkach gdy dokonuje się inspekcji, o której mowa w ust. 1 lub 2, państwa członkowskie zajmują produkty, których dostawa, sprzedaż, przekazanie lub eksport są podejmowane z naruszeniem niniejszej decyzji oraz pozbywają się ich (na przykład przez zniszczenie, uczynienie niezdatnymi do użytku, składowanie lub przekazanie do pozbycia się do państwa innego niż państwo pochodzenia lub przeznaczenia). Takie zajęcie i pozbycie się będą przeprowadzane na koszt importera lub – jeśli nie jest możliwe odzyskanie tych kosztów od importera – mogą one, zgodnie z prawem krajowym, być odzyskiwane od jakiejkolwiek innej osoby lub podmiotu odpowiedzialnych za próbę nielegalnego dostarczania, sprzedawania, przekazywania lub eksportu.

6.   Zabrania się świadczenia na rzecz statków, które należą do Iranu lub zostały przez Iran wynajęte, w tym wyczarterowane, usług bunkrowania lub zaopatrzenia statków lub innego rodzaju usług dla statków, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów pozostających pod jurysdykcją państw członkowskich, jeżeli posiadają one informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że dane statki przewożą produkty, których dostarczanie, sprzedaż, przekazywanie lub eksport są podejmowane z naruszeniem niniejszej decyzji, chyba że świadczenie takich usług jest niezbędne do celów humanitarnych lub odbywa się do chwili przeprowadzenia inspekcji ładunku, a w razie potrzeby jego zajęcia i pozbycia się, zgodnie z ust. 1, 2 i 5.”;

3)

art. 18 otrzymuje brzmienie:

„Zabrania się świadczenia na rzecz irańskich towarowych statków powietrznych usług inżynieryjnych lub związanych z obsługą techniczną, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, jeżeli posiadają one informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że dane towarowe statki powietrzne przewożą produkty, których dostarczanie, sprzedaż, przekazywanie lub eksport są podejmowane z naruszeniem niniejszej decyzji, chyba że świadczenie tych usług jest niezbędne do celów humanitarnych i bezpieczeństwa lub odbywa się do chwili przeprowadzenia inspekcji ładunku, a w razie konieczności jego zajęcia i zniszczenia, zgodnie z art. 15 ust. 1 i 5.”;

4)

w art. 19 ust. 1 dodaje się litery w brzmieniu:

5)

art. 19 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Zakaz ustanowiony w ust. 1 niniejszego artykułu nie ma zastosowania do tranzytu poprzez terytoria państw członkowskich do celów działań bezpośrednio związanych z produktami wymienionymi w pkt 2 lit. c) ppkt 1 załącznika B do rezolucji RB ONZ nr 2231 (2015) przeznaczonymi do reaktorów lekkowodnych.”;

6)

art. 19 ust. 7 ppkt (ii) otrzymuje brzmienie:

7)

art. 19 ust. 9 i 10 otrzymują brzmienie:

„9.   W przypadkach gdy zgodnie z ust. 4, 5 i 7 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osobom wymienionym w załącznikach I, II, III lub IV, zezwolenie ograniczone jest do celu, w którym zostało udzielone i do osób, których dotyczy.

10.   Państwo członkowskie, które zamierza przyznać wyłączenia, o których mowa w ust. 7 ppkt (i) oraz (ii), przedkłada proponowane zezwolenia Radzie Bezpieczeństwa do zatwierdzenia.”;

8)

w art. 20 ust. 1 dodaje się litery w brzmieniu:

9)

w art. 20 ust. 3 formuła końcowa otrzymuje brzmienie:

„po powiadomieniu Rady Bezpieczeństwa przez dane państwo członkowskie o zamiarze udzielenia, w stosownych przypadkach, zezwolenia na dostęp do takich funduszy i zasobów gospodarczych oraz niepodjęciu przez Radę Bezpieczeństwa decyzji odmownej w terminie pięciu dni roboczych od takiego powiadomienia.”;

10)

art. 20 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4.   Możliwe jest wyłączenie w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych, które są:

11)

art. 20 ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6.   Ust. 1 nie uniemożliwia wskazanej osobie lub wskazanemu podmiotowi dokonania płatności należnej zgodnie z umową zawartą przed umieszczeniem takiej osoby lub podmiotu w wykazie, pod warunkiem ustalenia przez odpowiednie państwo członkowskie, że:

oraz po powiadomieniu Rady Bezpieczeństwa przez odnośne państwo członkowskie o zamiarze dokonania lub otrzymania takich płatności lub zezwolenia, w stosownych przypadkach, na odmrożenie funduszy lub zasobów gospodarczych do tego celu, dziesięć dni roboczych przed udzieleniem takiego zezwolenia.”;

12)

art. 22 otrzymuje brzmienie:

„Żadne roszczenia, w tym o odszkodowanie ani inne roszczenie tego rodzaju, takie jak roszczenie do potrącenia lub roszczenie z gwarancji, w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, całkowicie lub częściowo, z powodu środków nałożonych zgodnie z rezolucjami RB ONZ nr 1737 (2006), nr 1747 (2007), nr 1803 (2008), nr 1929 (2010) lub nr 2231 (2015), w tym środków Unii lub którychkolwiek państw członkowskich nałożonych zgodnie z odpowiednimi decyzjami Rady Bezpieczeństwa, wymaganych przez te decyzje lub nałożonych w jakimkolwiek związku z wykonaniem tych decyzji, lub środków objętych niniejszą decyzją, nie są przyznawane wskazanym osobom lub podmiotom wymienionym w załączniku I, II, III lub IV ani żadnej innej osobie lub podmiotowi w Iranie, w tym rządowi Iranu, ani żadnej osobie lub podmiotowi wysuwającemu roszczenie za pośrednictwem lub na korzyść jakiejkolwiek takiej osoby lub takiego podmiotu.”;

13)

art. 23 otrzymuje brzmienie:

„1.   Rada wprowadza zmiany do załączników I i III na podstawie ustaleń dokonanych przez Radę Bezpieczeństwa.

2.   Rada, działając jednomyślnie na wniosek państw członkowskich lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, przygotowuje wykaz z załączników II i IV oraz przyjmuje zmiany do niego.”;

14)

art. 24 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1.   W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa umieszcza jakąś osobę lub podmiot w wykazie, Rada umieszcza taką osobę lub podmiot w załączniku III.

2.   W przypadku gdy Rada podejmie decyzję o objęciu danej osoby lub danego podmiotu środkami, o których mowa w art. 19 ust. 1 lit. b), c) i e) oraz art. 20 ust. 1 lit. b), c) i e), odpowiednio zmienia załączniki II i IV.”.

15)

art. 25 otrzymuje brzmienie:

„1.   Załączniki I, II, III i IV zawierają powody umieszczenia danych osób i podmiotów w wykazie, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa lub Komitet w odniesieniu do załącznika I lub przez Radę Bezpieczeństwa w odniesieniu do załącznika III.

2.   Załączniki I, II, III i IV zawierają również, w miarę dostępności, informacje niezbędne do zidentyfikowania danych osób lub podmiotów, przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa lub Komitet w odniesieniu do załącznika I lub przez Radę Bezpieczeństwa w odniesieniu do załącznika III. W odniesieniu do osób informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do podmiotów takie informacje mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załącznikach I, II, III i IV umieszcza się także datę umieszczenia w wykazie.”;

16)

art. 26 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4.   Środki, o których mowa w art. 19 ust. 1 lit. a), art. 20 ust. 1 lit. a), art. 20 ust. 2 oraz art. 20 ust. 12, w zakresie, w jakim odnoszą się do osób i podmiotów wymienionych w załączniku V, zostają zawieszone.

5.   Środki, o których mowa w art. 19 ust. 1 lit. b) i c), art. 20 ust. 1 lit. b) i c), art. 20 ust. 2 oraz art. 20 ust. 12, w zakresie, w jakim odnoszą się do osób i podmiotów wymienionych w załączniku VI, zostają zawieszone.”;

17)

art. 26a otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 26a

1.   Środki określone w art. 1 ust. 1 lit. a), b), d) i e), art. 2, 3, 3a, 3b, 3c, 3d, 3e, 4, 4a, 4b, 4c, 4d, 4e, 4f, 4g, 4h, 4i, 4j, 5, 6, 6a, 7, 8, 8a, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 16, 17, 18a, 18b, art. 20 ust. 7, art. 20 ust. 11, art. 20 ust. 13, art. 20 ust. 14, art. 21 oraz art. 26b, zostają zawieszone.”;

18)

dodaje się artykuły w brzmieniu:

„Artykuł 26c

1.   Bezpośrednie lub pośrednie dostarczanie, sprzedawanie lub przekazywanie do Iranu, do użytku w Iranie lub na rzecz Iranu, przez obywateli państw członkowskich lub poprzez terytoria państw członkowskich, lub przy użyciu statków lub statków powietrznych podlegających ich jurysdykcji, następujących produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii wymaga zezwolenia wydawanego przez Radę Bezpieczeństwa po rozpatrzeniu danego przypadku, niezależnie od tego, czy operacje te rozpoczęły się na terytoriach państw członkowskich:

2.   Wymóg określony w ust. 1 niniejszego artykułu nie ma zastosowania do dostarczania, sprzedaży lub przekazywania Iranowi sprzętu, o którym mowa w pkt 2 lit. c) ppkt 1 załącznika B do rezolucji RB ONZ nr 2231 (2015), przeznaczonego do reaktorów lekkowodnych.

3.   Państwa członkowskie prowadzące działania, o których mowa w ust. 1 i 2, zapewniają, aby:

4.   Wymóg określony w ust. 1 nie ma zastosowania do dostarczania, sprzedaży lub przekazywania produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii oraz wszelkiego związanego z tym świadczenia pomocy technicznej, prowadzenia szkoleń, świadczenia pomocy finansowej, dokonywania inwestycji lub świadczenia usług pośrednictwa lub innych usług, bezpośrednio związanych z:

pod warunkiem że państwa członkowskie zapewnią, aby:

5.   Świadczenie pomocy technicznej lub prowadzenie szkoleń, finansowanie lub świadczenie pomocy finansowej, dokonywanie inwestycji, świadczenie usług pośrednictwa lub innych usług związanych z dostarczaniem, sprzedawaniem, przekazywaniem, produkcją lub wykorzystywaniem produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii, o których mowa w ust. 1, jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi w Iranie lub do użytku w Iranie wymaga zezwolenia wydawanego przez Radę Bezpieczeństwa po rozpatrzeniu danego przypadku.

6.   Inwestowanie na terytorium znajdującym się pod jurysdykcją państw członkowskich przez Iran, jego obywateli lub podmioty zarejestrowane w Iranie lub podlegające jego jurysdykcji, lub przez osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierownictwem, lub przez podmioty należące do nich lub przez nie kontrolowane, w jakąkolwiek działalność handlową obejmującą wydobywanie uranu lub wytwarzanie lub stosowanie materiałów jądrowych wymienionych w części 1 wykazu Grupy Dostawców Jądrowych wymaga zezwolenia wydawanego przez Radę Bezpieczeństwa po rozpatrzeniu danego przypadku.

7.   Nabywanie od Iranu przez obywateli państw członkowskich lub przy użyciu statków pływających pod ich banderą lub przy użyciu ich statków powietrznych produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii, o których mowa w ust. 1, wymaga zezwolenia wydawanego przez Wspólną Komisję po rozpatrzeniu danego przypadku, niezależnie od tego, czy dane produkty, materiały, sprzęt, towary i technologie pochodzą z terytorium Iranu.

8.   Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie o wszelkich zezwoleniach udzielonych zgodnie z niniejszym artykułem lub działaniach podejmowanych zgodnie z niniejszym artykułem.

Artykuł 26d

1.   Bezpośrednie lub pośrednie dostarczanie, sprzedawanie lub przekazywanie do Iranu, do użytku w Iranie lub na rzecz Iranu, przez obywateli państw członkowskich lub poprzez terytoria państw członkowskich, lub przy użyciu statków lub statków powietrznych podlegających ich jurysdykcji, następujących produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii, nieobjętych art. 26c lub art. 26e, które mogłoby przyczynić się do działań związanych z przeróbką lub wzbogacaniem, ciężką wodą lub innych działań niezgodnych z JCPOA, wymaga zezwolenia wydawanego przez właściwe organy eksportującego państwa członkowskiego po rozpatrzeniu danego przypadku, niezależnie od tego, czy operacje te rozpoczęły się na terytoriach państw członkowskich.

Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych produktów, które należy objąć niniejszym przepisem.

2.   Wymóg ustanowiony w ust. 1 nie ma zastosowania do dostarczania, sprzedaży lub przekazywania Iranowi sprzętu, o którym mowa w tym ustępie, przeznaczonego do reaktorów lekkowodnych.

3.   Państwa członkowskie prowadzące działania, o których mowa w ust. 1 i 2, zapewniają, aby uzyskały one i były w stanie skutecznie egzekwować prawo do weryfikacji końcowego użytkowania i końcowej lokalizacji wszelkich dostarczonych produktów.

4.   Państwa członkowskie prowadzące działania, o których mowa w ust. 2, zapewniają, aby powiadomiły one pozostałe państwa członkowskie w ciągu dziesięciu dni od takich działań.

5.   Wymóg ustanowiony w ust. 1 nie ma zastosowania do dostarczania, sprzedaży lub przekazywania produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii oraz wszelkiego związanego z tym świadczenia pomocy technicznej, prowadzenia szkoleń, świadczenia pomocy finansowej, dokonywania inwestycji, świadczenia usług pośrednictwa lub innych usług, bezpośrednio związanych z:

pod warunkiem że państwa członkowskie zapewnią, aby:

6.   Świadczenie pomocy technicznej lub prowadzenie szkoleń, finansowanie lub świadczenie pomocy finansowej, dokonywanie inwestycji, świadczenie usług pośrednictwa lub innych usług związanych z dostarczaniem, sprzedawaniem, przekazywaniem, produkcją lub wykorzystywaniem produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii, o których mowa w ust. 1, jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi w Iranie lub do użytku w Iranie wymaga zezwolenia wydawanego przez właściwe organy w danym państwie członkowskim po rozpatrzeniu danego przypadku.

7.   Inwestowanie na terytorium znajdującym się pod jurysdykcją państw członkowskich przez Iran, jego obywateli lub podmioty zarejestrowane w Iranie lub podlegające jego jurysdykcji, lub przez osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierownictwem, lub przez podmioty należące do nich lub przez nie kontrolowane, w jakąkolwiek działalność handlową związaną z technologiami, o których mowa w ust. 1, wymaga zezwolenia wydawanego przez właściwe organy w danym państwie członkowskim po rozpatrzeniu danego przypadku.

8.   Nabywanie od Iranu przez obywateli państw członkowskich, lub przy użyciu statków pływających pod ich banderą lub ich statków powietrznych produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii, o których mowa w ust. 1, wymaga zezwolenia wydawanego przez właściwe organy w danym państwie członkowskim po rozpatrzeniu danego przypadku, niezależnie od tego, czy dane produkty, materiały, sprzęt, towary i technologie pochodzą z terytorium Iranu.

9.   Właściwe organy państw członkowskich nie wydają zezwolenia na jakiekolwiek dostarczanie, sprzedaż, przekazywanie lub nabywanie produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii, o których mowa w ust. 1, jeżeli stwierdzą, że dane dostarczanie, sprzedaż, przekazywanie, eksport lub nabywanie lub świadczenie danej usługi mogłoby wesprzeć działania niezgodne z JCPOA.

10.   Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia na mocy niniejszego artykułu co najmniej z dziesięciodniowym wyprzedzeniem.

Artykuł 26e

1.   Zakazuje się bezpośredniego lub pośredniego dostarczania, sprzedawania lub przekazywania do Iranu, do użytku w Iranie lub na rzecz Iranu, przez obywateli państw członkowskich lub poprzez terytoria państw członkowskich, lub przy użyciu statków lub statków powietrznych podlegających ich jurysdykcji, produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii, wymienionych w wykazie reżimu kontroli technologii rakietowych lub wszelkich dodatkowych produktów mogących wesprzeć opracowywanie systemów przenoszenia broni jądrowej, niezależnie od tego, czy operacje te rozpoczęły się na terytoriach państw członkowskich.

Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych produktów, które należy objąć niniejszym przepisem.

2.   Zakazuje się również:

3.   Zakazuje się nabywania od Iranu przez obywateli państw członkowskich lub przy użyciu statków pływających pod ich banderą lub przy użyciu ich statków powietrznych produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii, o których mowa w ust. 1 – niezależnie od tego, czy dane produkty, materiały, sprzęt, towary i technologie pochodzą z terytorium Iranu.

Artykuł 26f

1.   Dostarczanie, sprzedawanie lub przekazywanie do Iranu, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy użyciu statków lub statków powietrznych podlegających ich jurysdykcji grafitu oraz surowych i częściowo wykończonych metali, takich jak aluminium i stal, wymaga zezwolenia wydawanego przez właściwe organy eksportującego państwa członkowskiego, niezależnie od tego, czy operacje te rozpoczęły się na terytoriach państw członkowskich.

Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych produktów, które należy objąć niniejszym przepisem.

2.   Zapewnianie:

wymaga również zezwolenia wydawanego przez właściwy organ odnośnego państwa członkowskiego.

3.   Właściwe organy państw członkowskich nie wydają zezwolenia na jakiekolwiek dostarczanie, sprzedaż lub przekazywanie produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii, o których mowa w ust. 1, jeżeli:

4.   Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia na mocy niniejszego artykułu co najmniej z dziesięciodniowym wyprzedzeniem.

Artykuł 26g

1.   Dostarczanie, sprzedawanie lub przekazywanie do Iranu, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy użyciu statków lub statków powietrznych podlegających ich jurysdykcji oprogramowania do integracji procesów przemysłowych wymaga zezwolenia wydawanego przez właściwy organ eksportującego państwa członkowskiego, niezależnie od tego, czy operacje te rozpoczęły się na terytoriach państw członkowskich.

Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych produktów, które należy objąć niniejszym przepisem.

2.   Zapewnianie:

wymaga również zezwolenia wydawanego przez właściwy organ odnośnego państwa członkowskiego.

3.   Właściwe organy państw członkowskich nie wydają zezwolenia na jakiekolwiek dostarczanie, sprzedaż lub przekazywanie produktów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii, o których mowa w ust. 1, jeżeli:

4.   Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie o swoim zamiarze udzielenia zezwolenia na mocy niniejszego artykułu co najmniej z dziesięciodniowym wyprzedzeniem.”;

19)

dodaje się załączniki zawarte w załącznikach do niniejszej decyzji.