30.12.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 370/25

(1)

Rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 ma na celu stopniowe wyeliminowanie odrzutów we wszystkich połowach UE poprzez wprowadzenie obowiązku wyładunku połowów gatunków podlegających limitom połowowym.

(2)

Art. 15 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 upoważnia Komisję do przyjęcia planów w zakresie odrzutów w drodze aktu delegowanego na okres nie dłuższy niż trzy lata na podstawie wspólnych rekomendacji opracowanych przez państwa członkowskie w porozumieniu z odpowiednimi komitetami doradczymi.

(3)

Belgia, Francja, Hiszpania, Irlandia, Niderlandy i Zjednoczone Królestwo mają bezpośredni interes w zarządzaniu rybołówstwem na wodach północno-zachodnich. Powyższe państwa członkowskie, po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Zasobów Pelagicznych, Komitetem Doradczym ds. Połowów Dalekomorskich i Komitetem Doradczym ds. Wód Północno-Zachodnich przedstawiły Komisji wspólną rekomendację. Wkład naukowy pozyskano od odpowiednich podmiotów naukowych. Środki zawarte we wspólnej rekomendacji są zgodne z art. 15 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 i w związku z tym, zgodnie z art. 18 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, należy je włączyć do niniejszego rozporządzenia.

(4)

W odniesieniu do wód północno-zachodnich, zgodnie z art. 15 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, obowiązek wyładunku powinien mieć zastosowanie do wszystkich statków prowadzących połowy małych i dużych gatunków pelagicznych w odniesieniu do gatunków poławianych w ramach tych połowów, które podlegają limitom połowowym, najpóźniej od dnia 1 stycznia 2015 r.

(5)

Zgodnie ze wspólną rekomendacją plan w zakresie odrzutów powinien obejmować niektóre połowy małych i dużych gatunków pelagicznych, a mianowicie połowy makreli, śledzia, ostroboka, błękitka, kaproszowatych, argentyny wielkiej, tuńczyka białego oraz szprota w obszarach ICES Vb, VI i VII, od dnia 1 stycznia 2015 r.

(6)

Wspólna rekomendacja zawiera wyłączenie z obowiązku wyładunku w odniesieniu do makreli i śledzia złowionych przy użyciu okrężnicy pod pewnymi warunkami opartymi na dowodach naukowych na potwierdzenie wysokiej przeżywalności zgodnie z art. 15 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Dowody naukowe na potwierdzenie wysokiej przeżywalności zostały dostarczone przez grupę z Scheveningen we wspólnej rekomendacji na potrzeby planu w zakresie odrzutów w odniesieniu do Morza Północnego, w którym odwołano się do konkretnego badania naukowego na temat przeżywalności ryb po uwolnieniu w połowach przy użyciu okrężnicy. W badaniu stwierdzono, że odsetek przeżywalności zależy od czasu skupiania się i gęstości zarybienia w sieci, które są zwykle w tych połowach ograniczone. STECF poddał tę informację przeglądowi. STECF stwierdził, że — zakładając, iż wyniki badania są reprezentatywne dla wskaźników przeżywalności w komercyjnych operacjach połowowych — odsetek uwolnionych makreli pozostających przy życiu będzie prawdopodobnie wynosił około 70 %. Gęstości zarybienia będą też niższe niż gęstość, przy której zaobserwowano wzrost śmiertelności śledzia. Zakaz uwalniania makreli i śledzia przed pełnym wybraniem sieci na burtę statku rybackiego, powodujący utratę martwych lub ginących ryb, został ustanowiony w art. 19b ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 850/98 (2). Niniejsze wyłączenie w oparciu o zdolność do przeżycia nie narusza obowiązującego zakazu, ponieważ uwolnienie ryb nastąpi na etapie operacji połowowej, w którym ryby będą mieć wysoki wskaźnik przeżywalności po uwolnieniu. W związku z tym takie wyłączenie należy uwzględnić w niniejszym rozporządzeniu.

(7)

Wspólna rekomendacja obejmuje cztery wyłączenia de minimis z obowiązku wyładunku w odniesieniu do niektórych połowów i do pewnego poziomu. Dowody dostarczone przez państwa członkowskie zostały zweryfikowane przez STECF, który stwierdził, że wspólna rekomendacja zawiera uzasadnione argumenty dotyczące wzrostu kosztów postępowania z przypadkowymi połowami, poparte w niektórych przypadkach jakościową oceną kosztów. W świetle powyższego oraz wobec braku odmiennych informacji naukowych należy ustanowić wyłączenia de minimis zgodnie z udziałami procentowymi zaproponowanymi we wspólnej rekomendacji i na poziomie nie przekraczającym wielkości dozwolonych na podstawie art. 15 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

(8)

Wyłączenie de minimis w odniesieniu do błękitka (Micromesistius poutassou), maksymalnie do 7 % w 2015 r. i 2016 r. oraz 6 % w 2017 r. całkowitych rocznych ukierunkowanych połowów przemysłowych tego gatunku przez trawlery pelagiczne w obszarze ICES VIII, połączonych z przetwarzaniem na statkach złowionych ryb w celu wytworzenia bazy do surimi, opiera się na fakcie, iż zwiększenie selektywności nie jest możliwe oraz że koszty postępowania z przypadkowymi połowami są nieproporcjonalne. STECF stwierdza, że wyłączenie jest wystarczająco uzasadnione. Dlatego też wyłączenie to należy uwzględnić w niniejszym rozporządzeniu.

(9)

Podstawą wyłączenia de minimis w odniesieniu do tuńczyka białego (Thunnus alalunga), maksymalnie do 7 % w 2015 i 2016 r. oraz 6 % w 2017 r. całkowitych rocznych ukierunkowanych połowów tego gatunku przy użyciu tuk pelagicznych (PTM) w obszarze ICES VII są nieproporcjonalne koszty postępowania z przypadkowymi połowami. Są to koszty magazynowania i przeładunku na morzu i na lądzie. STECF w swojej ocenie wspomniał o ryzyku selekcji jakościowej. Wyłączenie to nie narusza jednak art. 19a rozporządzenia (WE) nr 850/98. Dlatego też wyłączenie to należy uwzględnić w niniejszym rozporządzeniu.

(10)

W celu uniknięcia nieproporcjonalnych kosztów postępowania z przypadkowymi połowami, takich jak koszty przechowywania, pracy, mrożenia oraz z uwagi na trudności w zwiększeniu selektywności połowów pelagicznych ukierunkowanych na makrelę, ostroboka i śledzia w obszarze ICES VIId, wspólna rekomendacja zawiera również wyłączenie de minimis z obowiązku wyładunku połowów mieszanych. Wyłączenie to opiera się na dowodach naukowych przedstawionych przez państwa członkowskie zaangażowane w opracowanie wspólnej rekomendacji i zostało poddane weryfikacji przez STECF. STECF stwierdził, że wspólna rekomendacja zawiera uzasadnione argumenty jakościowe na poparcie tego wyłączenia dotyczące nieproporcjonalności kosztów postępowania z przypadkowymi połowami. Dlatego też wyłączenie to należy uwzględnić w niniejszym rozporządzeniu.

(11)

Podstawą wyłączenia de minimis do wysokości 1 % w 2015 r. i 0,75 % w 2016 r. TAC kaproszowatych (Caproidae) w ukierunkowanych połowach ostroboka (Trachurus spp.) przez pelagiczne trawlery zamrażalnie przy użyciu włoków pelagicznych w obszarach ICES VI i VII jest trudność zwiększenia selektywności i nieproporcjonalność kosztów postępowania (rozdzielenie połowów docelowych od przypadkowych). STECF stwierdza, że wyłączenie to jest uzasadnione rozsądnymi argumentami jakościowymi dotyczącymi trudności w zakresie zwiększenia selektywności w ramach tych połowów oraz rozsądnymi argumentami odnośnie do nieproporcjonalności dodatkowych kosztów postępowania z połowami. Dlatego też wyłączenie to należy uwzględnić w niniejszym rozporządzeniu.

(12)

W celu zapewnienia właściwej kontroli należy ustanowić określone wymagania dotyczące dokumentowania połowów objętych wyłączeniem w oparciu o zdolność do przeżycia ujętych w niniejszym rozporządzeniu.

(13)

W związku z tym, że środki określone w niniejszym rozporządzeniu mają bezpośredni wpływ na działalność gospodarczą oraz planowanie okresu połowu dla statków Unii, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu. Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2015 r. w celu zapewnienia zgodności z ramami czasowymi określonymi w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Zgodnie z art. 15 ust. 6 tego rozporządzenia niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie przez okres nie dłuższy niż trzy lata,

—

połów zostaje wypuszczony, zanim pewna określona procentowo część (wskazana w ust. 2 i 3 poniżej) okrężnicy ulegnie zamknięciu („punkt odwracalności”),

—

okrężnica jest wyposażona w widoczne pływaki wyraźnie wyznaczające granice punktu odwracalności,

—

statek i okrężnica są wyposażone w elektroniczny system rejestrowania i dokumentowania czasu, miejsca i zakresu zaciągania okrężnicy w ramach wszystkich operacji połowowych.

a)

w odniesieniu do błękitka (Micromesistius poutassou): maksymalnie do 7 % w 2015 r. i 2016 r. oraz 6 % w 2017 r. z całkowitych rocznych połowów tego gatunku na skalę przemysłową przez trawlery pelagiczne w strefie ICES Vb, VI i VII, połączonych z przetwarzaniem połowów na statkach w celu wytworzenia bazy do surimi;

b)

w odniesieniu do tuńczyka długopłetwego (Thunnus alalunga): maksymalnie do 7 % w 2015 i 2016 r. oraz 6 % w 2017 r. z całkowitych rocznych ukierunkowanych połowów tego gatunku przy użyciu tuk pelagicznych (PTM) w obszarze ICES VII;

c)

w wysokości maksymalnie 3 % w 2015 r. i 2 % w 2016 r. z całkowitych rocznych połowów makreli (Scomber scombrus), ostroboka (Trachurus spp.), śledzia (Clupea harengus) i witlinka (Merlangius merlangus) w połowach pelagicznych przez trawlery pelagiczne o długości do 25 m przy użyciu włoków pelagicznych (OTM), ukierunkowanych na makrelę, ostroboka i śledzia w obszarze ICES VIId;

d)

w wysokości maksymalnie 1 % w 2015 r. i 0,75 % w 2016 r. z TAC kaproszowatych (Caproidae) w ukierunkowanych połowach ostroboka (Trachurus spp.) pelagicznymi przez trawlery zamrażalnie przy użyciu włoków pelagicznych w obszarach ICES VI i VII.