26.11.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 339/9

(1)

Od 2006 r. Dyrekcja Generalna ds. Konkurencji przeprowadza każdego roku monitorowanie ex post próby środków pomocy wdrożonych przez państwa członkowskie. Litewski program ulg w zakresie podatku akcyzowego od biopaliw uwzględniono w procedurze monitorowania w 2011 r., w ramach której Komisja zbadała, w jaki sposób państwa członkowskie zastosowały próbę istniejących programów w latach 2009–2010. Program ten został zatwierdzony przez Komisję pod numerem sprawy N 44/2005 jej decyzją K (2005) 2957C z dnia 27 lipca 2005 r. (zwaną dalej decyzją Komisji).

(2)

Pismami z dnia 7 października 2011 r., 27 stycznia 2012 r. i 26 czerwca 2012 r. Komisja zwróciła się do Litwy o przedłożenie niezbędnych informacji w celu oceny sposobu, w jaki program pomocy był wdrażany w latach 2009–2010. Litwa dostarczyła wymagane informacje pismami z dnia 10 listopada 2011 r., 24 lutego 2012 r. i 18 lipca 2012 r.

(3)

Pismem z dnia 17 lipca 2013 r. Komisja poinformowała Litwę, że postanowiła wszcząć postępowanie określone w art. 108 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do przedmiotowego programu pomocy, ponieważ była zaniepokojona potencjalnie niewłaściwym wykorzystaniem pomocy. Władze litewskie przedstawiły swoje uwagi w dniu 13 sierpnia 2013 r.

(4)

Decyzja Komisji w sprawie wszczęcia postępowania została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 8 listopada 2013 r. Komisja wezwała zainteresowane strony do przedstawienia uwag.

(5)

Komisja nie otrzymała żadnych uwag od zainteresowanych stron.

(6)

Program N 44/2005 dotyczył ograniczeń podatku akcyzowego na biopaliwa mieszane z paliwami kopalnymi. Ograniczenie miało zastosowanie tylko do biopaliw wchodzących w skład tych paliw mieszanych. W związku z tym stawka podatku akcyzowego, która miała być zastosowana do produktów mieszanych zawierających biopaliwa, została obniżona zgodnie z odsetkiem biopaliw w mieszaninie końcowej.

(7)

Celem programu było promowanie produkcji i stosowania biopaliw. Miał on też pomóc Litwie osiągnąć cele określone w dyrektywie 2003/30/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 maja 2003 r. w sprawie wspierania użycia w transporcie biopaliw lub innych paliw odnawialnych (2).

(8)

Ograniczenie podatku akcyzowego było dostępne dla wszystkich producentów biopaliw na Litwie, a także dla każdego importera przywożącego biopaliwa z innego państwa członkowskiego lub państw trzecich do Litwy.

(9)

Przedmiotowy program pomocy został zatwierdzony przez Komisję w dniu 27 lipca 2005 r. i przestał obowiązywać dnia 31 grudnia 2010 r.

(10)

Podczas monitorowania Komisja zauważyła, że Litwa wdrożyła program w sposób, który wyraźnie nie był do końca zgodny z decyzją Komisji.

(11)

Po pierwsze, jak wskazano w decyzji Komisji, Litwa zobowiązała się do rocznego przeglądu kosztów produkcji biopaliw kwalifikujących się do ograniczenia podatku akcyzowego, a także wahań cen biomasy w stosunku do cen paliw kopalnych i do dostosowania kwoty pomocy, jeżeli zajdzie taka potrzeba w celu uniknięcia nadmiernych rekompensat i utrzymania cen biopaliw na tym samym poziomie co ceny paliw konwencjonalnych. Litwa zobowiązała się także dostarczyć Komisji roczne sprawozdania z monitorowania zawierające wszelkie istotne informacje dotyczące kosztów produkcji biopaliw i cen rynkowych paliw w celu wykazania, że nadmierne rekompensaty nie występują. Wszystkie te czynniki zostały wzięte pod uwagę przez Komisję podczas oceny programu pomocy i stwierdziła ona na tej podstawie, że program był zgodny z rynkiem wewnętrznym.

(12)

Od czasu przyjęcia decyzji Komisji w 2005 r., właściwe służby Komisji (DG ds. Konkurencji) nie otrzymały żadnego sprawozdania rocznego zawierającego istotne informacje w sprawie kosztów produkcji biopaliw i cen rynkowych paliw w celu wykazania, że monitorowano i zapewniono brak nadmiernej rekompensaty. Takie informacje zostały przekazane przez Litwę na wyraźne żądanie Komisji podczas procedury monitorowania, ale tylko za lata objęte odnośnym monitorowaniem.

(13)

W zgłoszeniu programu Litwa dostarczyła informacje dotyczące kosztów produkcji bioetanolu i biodiesla, a następnie dane te zostały ocenione przez Komisję. Litwa wspomniała, że oprócz bioetanolu i biodiesla pomoc może być także przyznana w odniesieniu do czystego oleju roślinnego i zobowiązała się do przeprowadzenia analizy bezzwłocznie po objęciu biopaliw ograniczeniami podatku, aby zapewnić, że ograniczenie to nie doprowadzi do nadmiernej rekompensaty. Informacje te należało przedłożyć Komisji najpóźniej w rocznym sprawozdaniu z monitorowania. Odpowiednie służby Komisji (DG ds. Konkurencji) nie otrzymały żadnej informacji, że Litwa przeprowadziła taką analizę.

(14)

Po drugie, podczas monitorowania Litwa przedłożyła dokumenty dowodzące, że Ministerstwo Gospodarki już w 2009 r. zażądało, żeby beneficjenci przedstawili informacje w sprawie średnich kosztów i cen sprzedaży paliwa za 2008 r. Ministerstwo Gospodarki otrzymało te dane w 2009 r. i dostarczyło je Komisji w odniesieniu do wybranych beneficjentów w ramach monitorowania w 2011 r. Litwa nie przedłożyła jednak danych zbiorczych dotyczących kosztów produkcji biopaliw. Komisja nie mogła zatem prawidłowo zweryfikować braku nadmiernej rekompensaty.

(15)

Po wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego Litwa przedłożyła Komisji dodatkowe informacje.

(16)

Władze litewskie dostarczyły Komisji kopie sprawozdań dotyczących promowania stosowania biopaliw od 2005 r. do 2010 r.

(17)

Władze litewskie wyjaśniły, że choć prawodawstwo przewidziało możliwość przyznania pomocy w ramach programu dotyczącego czystego oleju roślinnego, nie produkuje się biodiesla z czystego oleju roślinnego. Pomoc taka nie została zatem przyznana w ramach programu NN 44/2005. Powyższe stwierdzenie wyjaśnia, dlaczego nie zostało przedłożone Komisji żadne sprawozdanie.

(18)

Roczne sprawozdanie za 2009 r. zawiera kilka tabel z informacjami dotyczącymi kosztów produkcji biopaliw, cen paliw kopalnych, cen biopaliw i cen różnych mieszanin. Informacje te zebrano w poniższych tabelach, przy kursie wymiany 1 EUR = 3,4528 LTL.

Tabela 1

Koszty produkcji i cena sprzedaży (przed opodatkowaniem) paliw (biodiesla i oleju napędowego) w 2009 r.

Tabela 2

Cena sprzedaży mieszaniny paliw (olej napędowy i biodiesel)

Tabela 3

Cena sprzedaży oleju napędowego

Tabela 4

Koszty produkcji bioetanolu i benzyny oraz cena sprzedaży (przed opodatkowaniem) w 2009 r.

Tabela 5

Cena sprzedaży mieszaniny paliw (bioetanol i benzyna)

Tabela 6

Cena sprzedaży benzyny

(19)

Władze litewskie argumentowały, że dane dostarczone w latach 2009 i 2010 (przedstawione w powyższych tabelach) jasno wykazują, że ani produkcja biodiesla, ani bioetanolu nie była objęta nadmiernymi rekompensatami.

(20)

Komisja stwierdziła już w swojej decyzji w sprawie N 44/2005, że przedmiotowy środek zawierał pomoc w rozumieniu art. 107 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). Komisja oceniła przedmiotowy program pomocy na podstawie wytycznych w sprawie pomocy państwa na ochronę środowiska z 2001 r. (9), w szczególności pkt E.3.3, i stwierdziła, że pomoc ta była zgodna z rynkiem wewnętrznym.

(21)

Władze litewskie potwierdziły Komisji, że przedłożyły roczne sprawozdania w sprawie NN 44/2005. Sprawozdania te zostały przedłożone DG ds. Energii jako załącznik do sprawozdania w sprawie promowania stosowania biopaliw lub innych odnawialnych paliw wykorzystywanych w transporcie.

(22)

Władze litewskie dostarczyły następnie DG ds. Konkurencji kopie sprawozdań, które zostały przedłożone za lata 2005, 2006, 2007, 2008, 2009 i 2010. Sprawozdania te zawierają szczegółowe informacje w sprawie kosztów produkcji biopaliw i cen sprzedaży. Ponadto uwzględniono cenę różnych mieszanin paliw.

(23)

W trakcie postępowania wyjaśniającego Komisja była w stanie ocenić, że władze litewskie zastosowały się do pkt 34 decyzji N 44/2005 i przedłożyły Komisji niezbędne roczne sprawozdania z monitorowania w sprawie przedmiotowego programu.

(24)

Władze litewskie wyjaśniły, że biopaliwa zostały wyprodukowane z czystego oleju roślinnego podczas obowiązywania programu.

(25)

W toku postępowania wyjaśniającego Komisja była w stanie stwierdzić, że skoro podczas obowiązywania programu nie wyprodukowano żadnych biopaliw z oleju roślinnego, nie było potrzeby umieszczania takiej informacji w sprawozdaniach przekładanych Komisji.

(26)

Po ocenie wszystkich dostarczonych przez Litwę informacji w sprawie kosztów produkcji biopaliw i cen paliw w latach 2009 i 2010, Komisja potwierdza, że w oparciu o dane zagregowane w latach 2009 i 2010 nie występowały nadmierne rekompensaty.

(27)

Komisja stwierdza, że Litwa poprawnie wdrożyła program pomocy N 44/2005 zgodnie z decyzją Komisji zatwierdzającej ten program,