Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32012D0270

    2012/270/UE: Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 16 maja 2012 r. w odniesieniu do środków nadzwyczajnych zapobiegających wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się w niej organizmów Epitrix cucumeris (Harris), Epitrix similaris (Gentner), Epitrix subcrinita (Lec.) i  Epitrix tuberis (Gentner) (notyfikowana jako dokument nr C(2012) 3137)

    Dz.U. L 132 z 23.5.2012, p. 18–21 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych) (HR)

    Legal status of the document In force: This act has been changed. Current consolidated version: 05/01/2018

    ELI: http://data.europa.eu/eli/dec_impl/2012/270/oj

    23.5.2012   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    L 132/18


    DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI

    z dnia 16 maja 2012 r.

    w odniesieniu do środków nadzwyczajnych zapobiegających wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się w niej organizmów Epitrix cucumeris (Harris), Epitrix similaris (Gentner), Epitrix subcrinita (Lec.) i Epitrix tuberis (Gentner)

    (notyfikowana jako dokument nr C(2012) 3137)

    (2012/270/UE)

    KOMISJA EUROPEJSKA,

    uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

    uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (1), w szczególności jej art. 16 ust. 3 zdanie trzecie,

    a także mając na uwadze, co następuje:

    (1)

    Z oceny przeprowadzonej przez Komisję na podstawie analizy zagrożenia organizmami szkodliwymi sporządzonej przez Europejską i Śródziemnomorską Organizację Ochrony Roślin wynika, że organizmy Epitrix cucumeris (Harris), Epitrix similaris (Gentner), Epitrix subcrinita (Lec.) i Epitrix tuberis (Gentner) są szkodliwe dla podatnych roślin. Atakują one w szczególności bulwy Solanum tuberosum L., włącznie z bulwami przeznaczonymi do sadzenia, zwane dalej „bulwami ziemniaka”, które produkuje się w całej Unii. Organizmy te nie są wymienione ani w załączniku I, ani w załączniku II do dyrektywy 2000/29/WE.

    (2)

    Portugalia poinformowała Komisję, że w tym państwie członkowskim występują Epitrix cucumeris (Harris) i Epitrix similaris (Gentner). Zgłoszenie przedłożone przez Hiszpanię w dniu 8 września 2010 r. wskazuje na stwierdzenie pierwszych przypadków Epitrix similaris (Gentner) w jednym regionie tego państwa członkowskiego. Z dostępnych informacji wynika również, że Epitrix cucumeris (Harris) i Epitrix tuberis (Gentner) występują w państwie trzecim, które obecnie wywozi bulwy ziemniaka do Unii.

    (3)

    Należy określić środki dotyczące wprowadzania do Unii bulw ziemniaka z państw trzecich, w których stwierdzono występowanie Epitrix cucumeris (Harris), Epitrix similaris (Gentner), Epitrix subcrinita (Lec.) lub Epitrix tuberis (Gentner). Należy również określić środki dotyczące przemieszczania bulw ziemniaka pochodzących z obszarów Unii, na których potwierdzono występowanie jednego lub większej liczby tych organizmów.

    (4)

    We wszystkich państwach członkowskich należy przeprowadzić badania dotyczące występowania Epitrix cucumeris (Harris), Epitrix similaris (Gentner), Epitrix subcrinita (Lec.) i Epitrix tuberis (Gentner) na bulwach ziemniaka i polach upraw ziemniaka oraz powiadomić o ich wynikach. Państwa członkowskie mogą również przeprowadzić badania w odniesieniu do innych roślin.

    (5)

    Środki powinny przewidywać ustanowienie przez państwa członkowskie wyznaczonych obszarów w przypadkach potwierdzonego występowania Epitrix cucumeris (Harris), Epitrix similaris (Gentner), Epitrix subcrinita (Lec.) lub Epitrix tuberis (Gentner), aby zwalczyć te organizmy lub przynajmniej powstrzymać ich rozprzestrzenianie się oraz zapewnić skuteczne monitorowanie ich występowania.

    (6)

    Państwa członkowskie powinny w razie potrzeby dostosować swoje prawodawstwo w celu spełnienia wymogów określonych w niniejszej decyzji.

    (7)

    Niniejsza decyzja powinna obowiązywać do dnia 30 września 2014 r., aby zapewnić czas na dokonanie oceny jej skuteczności.

    (8)

    Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin,

    PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

    Artykuł 1

    Zakazy dotyczące Epitrix cucumeris (Harris), Epitrix similaris (Gentner), Epitrix subcrinita (Lec.) i Epitrix tuberis (Gentner)

    Zakazuje się wprowadzania do Unii i rozprzestrzeniania w jej obrębie organizmów Epitrix cucumeris (Harris), Epitrix similaris (Gentner), Epitrix subcrinita (Lec.) i Epitrix tuberis (Gentner), zwanych dalej „określonymi organizmami”.

    Artykuł 2

    Wprowadzanie bulw ziemniaka do Unii

    1.   Bulwy Solanum tuberosum L., włącznie z przeznaczonymi do sadzenia, zwane dalej „bulwami ziemniaka”, pochodzące (2) z państw trzecich, w których stwierdzono występowanie jednego lub większej liczby określonych organizmów, mogą być wprowadzane do Unii jedynie wówczas, gdy spełniają szczególne wymogi dotyczące przywozu określone w załączniku I sekcja 1 pkt 1.

    2.   Przy wprowadzeniu do Unii bulwy ziemniaka muszą zostać poddane inspekcji przez odpowiedzialny organ urzędowy zgodnie z załącznikiem I sekcja 1 pkt 5.

    Artykuł 3

    Przemieszczanie bulw ziemniaka w obrębie Unii

    Bulwy ziemniaka pochodzące z wyznaczonych obszarów w Unii, ustanowionych zgodnie z art. 5, można przemieszczać w obrębie Unii jedynie wtedy, gdy spełniają warunki określone w załączniku I sekcja 2 pkt 1.

    Bulwy ziemniaka wprowadzane do Unii zgodnie z art. 2 z państw trzecich, w których stwierdzono występowanie jednego lub większej liczby określonych organizmów, można przemieszczać w obrębie Unii jedynie wtedy, gdy spełniają warunki określone w załączniku I sekcja 2 pkt 3).

    Artykuł 4

    Badania i powiadamianie o określonych organizmach

    1.   Państwa członkowskie prowadzą coroczne urzędowe badania dotyczące występowania na ich terytorium określonych organizmów na bulwach ziemniaka oraz, w stosownych przypadkach, na innych roślinach żywicielskich, w tym na polach, na których uprawia się bulwy ziemniaka.

    Państwa członkowskie powiadamiają o wynikach tych badań Komisję i pozostałe państwa członkowskie do dnia 30 kwietnia każdego roku.

    2.   Występowanie lub podejrzenie występowania określonego organizmu musi zostać bezzwłocznie zgłoszone odpowiedzialnym organom urzędowym.

    Artykuł 5

    Wyznaczone obszary i środki, które należy podjąć na takich obszarach

    1.   Jeżeli w oparciu o wyniki badań, o których mowa w art. 4 ust. 1, lub inne dowody państwo członkowskie potwierdzi występowanie określonego organizmu na części swojego terytorium, niezwłocznie ustanawia wyznaczony obszar składający się ze strefy porażenia oraz strefy buforowej, jak określono w załączniku II sekcja 1.

    Państwo to podejmuje środki ustanowione w załączniku II sekcja 2.

    2.   W przypadku gdy państwo członkowskie podejmuje środki zgodnie z ust. 1, niezwłocznie zgłasza wykaz wyznaczonych obszarów, informacje dotyczące ich granic, w tym mapy przedstawiające ich usytuowanie, oraz opis środków stosowanych na tych wyznaczonych obszarach.

    Artykuł 6

    Zgodność

    Państwa członkowskie podejmują wszelkie środki mające na celu spełnienie wymogów niniejszej decyzji oraz, w razie potrzeby, zmieniają środki, które przyjęły w celu ochrony przed wprowadzeniem i rozprzestrzenianiem się określonych organizmów, tak aby środki te były zgodne z niniejszą decyzją. Państwa członkowskie niezwłocznie informują o tych środkach Komisję.

    Artykuł 7

    Stosowanie

    Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 30 września 2014 r.

    Artykuł 8

    Adresaci

    Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

    Sporządzono w Brukseli dnia 16 maja 2012 r.

    W imieniu Komisji

    John DALLI

    Członek Komisji


    (1)  Dz.U. L 169 z 10.7.2000, s. 1.

    (2)  Glosariusz terminologii fitosanitarnej – norma referencyjna ISPM nr 5 i świadectwa fitosanitarne – norma referencyjna ISPM nr 12 sekretariatu Międzynarodowej Konwencji Ochrony Roślin, Rzym.


    ZAŁĄCZNIK I

    SEKCJA 1

    Szczególne wymogi dotyczące wprowadzania do Unii

    (1)

    Bez uszczerbku dla przepisów wymienionych w dyrektywie 2000/29/WE, bulwy ziemniaka pochodzące z państw trzecich, w których stwierdzono występowanie jednego lub większej liczby określonych organizmów, muszą posiadać świadectwo fitosanitarne, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ppkt (ii) akapit pierwszy dyrektywy 2000/29/WE („świadectwo”), które obejmuje w rubryce „Dodatkowe oświadczenie” informacje określone w pkt 2 i 3.

    (2)

    Świadectwo musi zawierać informację wymienioną w lit. a) lub informację wymienioną w lit. b):

    a)

    bulwy ziemniaka były uprawiane na obszarze wolnym od szkodników ustanowionym przez krajową organizację ochrony roślin zgodnie z odpowiednimi międzynarodowymi normami dla środków fitosanitarnych;

    b)

    bulwy ziemniaka zostały umyte lub oczyszczone, tak że pozostało na nich nie więcej niż 0,1 % resztek gleby, lub zostały poddane działaniu równoważnej metody zastosowanej specjalnie w celu osiągnięcia tego samego rezultatu i usunięcia przedmiotowych określonych organizmów oraz dopilnowania, aby nie zachodziło ryzyko ich rozprzestrzenienia.

    (3)

    Świadectwo zawiera następujące elementy:

    a)

    informację, że podczas urzędowego badania przeprowadzonego bezpośrednio przed wywozem bulwy ziemniaka uznano za wolne od przedmiotowych określonych organizmów oraz objawów ich występowania, jak również za zawierające nie więcej niż 0,1 % resztek gleby;

    b)

    informację, że materiały opakowaniowe, w których przywożone są bulwy ziemniaka, są czyste.

    (4)

    Jeżeli podawane są informacje określone w pkt 2 lit. a), w rubryce „Miejsce pochodzenia” należy wymienić nazwę obszaru wolnego od szkodników.

    (5)

    Bulwy ziemniaka wprowadzane do Unii zgodnie z pkt 1–4 poddawane są inspekcji w miejscu wprowadzenia lub w miejscu przeznaczenia określonym zgodnie z dyrektywą Komisji 2004/103/WE (1) w celu potwierdzenia, że spełniają one wymogi określone w pkt 1–4.

    SEKCJA 2

    Warunki przemieszczania

    (1)

    Bulwy ziemniaka pochodzące z wyznaczonych obszarów w Unii można przemieszczać z takich obszarów do niewyznaczonych obszarów w obrębie Unii jedynie wówczas, gdy posiadają paszport roślin przygotowany i wydany zgodnie z dyrektywą Komisji 92/105/EWG (2) oraz spełniają warunki określone w pkt 2.

    (2)

    Bulwy ziemniaka muszą spełniać następujące warunki:

    a)

    bulwy ziemniaka były uprawiane w zarejestrowanym miejscu produkcji zgodnie z dyrektywą Komisji 92/90/EWG (3) lub przez zarejestrowanego producenta zgodnie z dyrektywą Komisji 93/50/EWG (4), lub przemieszczane z magazynu lub centrum wysyłkowego zarejestrowanego zgodnie z dyrektywą 93/50/EWG;

    b)

    bulwy ziemniaka zostały umyte lub oczyszczone, tak że pozostało na nich nie więcej niż 0,1 % ziemi, lub zostały poddane działaniu równoważnej metody zastosowanej specjalnie w celu osiągnięcia tego samego rezultatu i usunięcia określonych organizmów oraz dopilnowania, aby nie zachodziło ryzyko ich rozprzestrzenienia; oraz

    c)

    materiały opakowaniowe, w których przemieszczane są bulwy ziemniaka, są czyste.

    (3)

    Bulwy ziemniaka wprowadzane do Unii zgodnie z sekcją 1 z państw trzecich, w których stwierdzono występowanie jednego lub większej liczby określonych organizmów, mogą być przemieszczane w obrębie Unii jedynie wówczas, gdy posiadają paszport roślin, o którym mowa w pkt 1).


    (1)  Dz.U. L 313 z 12.10.2004, s. 16.

    (2)  Dz.U. L 4 z 8.1.1993, s. 22.

    (3)  Dz.U. L 344 z 26.11.1992, s. 38.

    (4)  Dz.U. L 205 z 17.8.1993, s. 22.


    ZAŁĄCZNIK II

    WYZNACZONE OBSZARY I ŚRODKI PRZEWIDZIANE W ART. 5

    SEKCJA 1

    Ustanowienie wyznaczonych obszarów

    (1)

    Wyznaczone obszary składają się z następujących stref:

    a)

    strefy porażenia obejmującej przynajmniej pola, na których potwierdzono występowanie określonego organizmu, oraz pola, na których uprawiano porażone bulwy ziemniaka; oraz

    b)

    strefy buforowej o szerokości co najmniej 100 m poza granicami strefy porażenia; gdy część pola znajduje się w obrębie tej szerokości, całe pole jest częścią strefy buforowej.

    (2)

    W przypadku gdy kilka stref buforowych częściowo się pokrywa lub jest położonych blisko siebie, ustanawia się wyznaczony obszar obejmujący odpowiednie wyznaczone obszary oraz obszary pomiędzy nimi.

    (3)

    Ustanawiając strefę porażenia i strefę buforową, państwa członkowskie, w oparciu o rzetelne podstawy naukowe, biorą pod uwagę następujące elementy: cechy biologiczne określonych organizmów, stopień porażenia, rozmieszczenie roślin żywicielskich, dowód zadomowienia się określonych organizmów oraz ich zdolność do rozprzestrzeniania się w sposób naturalny.

    (4)

    Jeśli występowanie określonego organizmu zostanie potwierdzone poza strefą porażenia, granice strefy porażenia i strefy buforowej zostają poddane przeglądowi i odpowiednio zmienione.

    (5)

    Jeżeli w odniesieniu do wyznaczonej strefy, na podstawie badań, o których mowa w art. 4 ust. 1, nie wykryto danego określonego organizmu przez okres dwóch lat, państwo członkowskie, którego to dotyczy, potwierdza, że organizm ten nie występuje już na tym obszarze oraz że obszar ten przestaje być wyznaczonym obszarem. Wspomniane państwo członkowskie powiadamia o tym Komisję i pozostałe państwa członkowskie.

    SEKCJA 2

    Środki na wyznaczonych obszarach przewidziane w art. 5 ust. 1 akapit drugi

    Środki podejmowane przez państwa członkowskie na wyznaczonych obszarach obejmują przynajmniej:

    (1)

    środki mające na celu zwalczenie lub powstrzymanie rozprzestrzeniania się określonych organizmów, w tym zabiegi i odkażanie, jak również w razie potrzeby zakaz sadzenia roślin żywicielskich;

    (2)

    intensywne monitorowanie występowania określonych organizmów poprzez odpowiednie inspekcje;

    (3)

    nadzór nad przemieszczaniem bulw ziemniaka poza wyznaczone obszary.


    Top