10.5.2011

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 121/11

---

DECYZJA RADY 2011/273/WPZiB

z dnia 9 maja 2011 r.

w sprawie środków ograniczających wobec Syrii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Dnia 29 kwietnia 2011 r. Unia Europejska wyraziła poważne zaniepokojenie bieżącą sytuacją w Syrii oraz rozmieszczeniem sił wojskowych i sił bezpieczeństwa w kilku syryjskich miastach.

(2)

Unia zdecydowanie potępiła brutalne represje - w tym przy użyciu ostrej amunicji - wobec pokojowych protestów zorganizowanych w różnych miejscowościach Syrii, w wyniku których kilku demonstrantów poniosło śmierć, a pewna liczba osób odniosła rany lub została arbitralnie zatrzymana; Unia wezwała syryjskie siły bezpieczeństwa do okazania powściągliwości i zaprzestania represji.

(3)	W związku z powagą sytuacji należy zastosować środki ograniczające wobec Syrii i wobec osób odpowiedzialnych za brutalne represje wobec ludności cywilnej w tym kraju.

(4)	Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1.   Sprzedaż, dostawa, przekazywanie lub wywozu do Syrii wszelkich typów uzbrojenia i materiałów z nim związanych, łącznie z bronią i amunicją, pojazdami wojskowymi i sprzętem wojskowym, sprzętem paramilitarnym i częściami zamiennymi do wyżej wymienionych, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do stosowania wewnętrznych represji, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich lub z użyciem statków pływających pod ich banderą lub ich statków powietrznych, są zabronione niezależnie od tego, czy pochodzą z terytoriów państw członkowskich.

2.   Zabrania się:

a)

dostarczania, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług związanych z przedmiotami, o których mowa w ust. 1, lub związanych z dostarczaniem, produkcją, konserwacją i używaniem takich przedmiotów, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Syrii lub w celu wykorzystania na terytorium tego kraju;

b)

finansowania, bezpośrednio lub pośrednio, lub udzielania pomocy finansowej związanej z przedmiotami, o których mowa w ust. 1, w tym w szczególności dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów eksportowych, w odniesieniu do jakiejkolwiek sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu takich przedmiotów, lub w odniesieniu do dostarczania związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Syrii lub w celu wykorzystania na terytorium tego kraju;

c)	świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w lit. a) lub b).

Artykuł 2

1.   Art. 1 nie ma zastosowania do:

a)	dostaw i pomocy technicznej przeznaczonych wyłącznie do celów wsparcia Sił Narodów Zjednoczonych ds. Nadzoru Rozdzielenia Wojsk (UNDOF) lub wykorzystania przez te siły;

b)

sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego lub sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do stosowania wewnętrznych represji, przeznaczonego wyłącznie do celów humanitarnych lub ochronnych, lub do wykorzystania w ramach programów rozwoju instytucjonalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) i Unii Europejskiej lub w ramach prowadzonych przez Unię Europejską i ONZ operacji zarządzania kryzysowego;

c)

sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu pojazdów niebojowych, które zostały wyprodukowane lub wyposażone w materiały w celu zapewnienia ochrony przed pociskami balistycznymi i które przeznaczone są wyłącznie do wykorzystania w Syrii do celów ochronnych personelu Unii Europejskiej i jej państw członkowskich;

d)	dostarczania pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami;

e)	finansowania lub udzielania pomocy finansowej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami;

pod warunkiem uprzedniego zatwierdzenia takiego wywozu i pomocy przez odpowiedni właściwy organ.

2.   Art. 1 nie ma zastosowania do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, czasowo wywożonych do Syrii wyłącznie do użytku osobistego personelu ONZ, personelu Unii Europejskiej lub jej państw członkowskich, przedstawicieli mediów, pracowników organizacji humanitarnych i organizacji działających na rzecz rozwoju oraz personelu pomocniczego.

Artykuł 3

1.   Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki, aby uniemożliwić wjazd na swoje terytoria lub przejazd przez nie wymienionym w załączniku osobom odpowiedzialnym za brutalne represje wobec ludności cywilnej w Syrii i osobom z nimi powiązanym.

2.   Ust. 1 nie zobowiązuje państw członkowskich do odmowy wjazdu na swoje terytorium własnym obywatelom.

3.   Ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, gdy państwo członkowskie związane jest następującymi zobowiązaniami z zakresu prawa międzynarodowego:

a)	państwo to jest państwem przyjmującym międzynarodową organizację międzyrządową;

b)	państwo to jest państwem przyjmującym międzynarodową konferencję zwołaną przez ONZ lub pod jej auspicjami;

c)	zastosowanie ma umowa wielostronna przyznająca przywileje i immunitety; lub

d)	zastosowanie ma traktat pojednawczy z 1929 roku (traktat laterański) zawarty między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

4.   Uznaje się, że ust. 3 ma również zastosowanie w przypadkach, gdy państwo członkowskie jest państwem przyjmującym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

5.   Rada jest należycie informowana o wszystkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie zwolnienia na mocy ust. 3 lub 4.

6.   Państwa członkowskie mogą przyznawać zwolnienia ze środków nałożonych na mocy ust. 1 w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniach międzyrządowych, włącznie z posiedzeniami promowanymi przez Unię lub posiedzeniami, których gospodarzem jest państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE, i na których prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio wspierający demokrację, prawa człowieka i praworządność w Syrii.

7.   Państwo członkowskie zamierzające przyznać zwolnienia, o których mowa w ust. 6, powiadamia o tym Radę na piśmie. Zwolnienie uważa się na przyznane, chyba że jeden lub więcej członków Rady wniesie sprzeciw na piśmie w terminie dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym zwolnieniu. W przypadku gdy co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może postanowić o przyznaniu proponowanego zwolnienia.

8.   W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3, 4, 6 i 7 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osób wymienionych w załączniku, zezwolenie to zostaje ograniczone do celów, do których zostało udzielone, i do osób, których dotyczy.

Artykuł 4

1.   Zamrożone zostają wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do wymienionych w załączniku osób odpowiedzialnych za brutalne represje wobec ludności cywilnej w Syrii oraz osób fizycznych lub prawnych i podmiotów z nimi powiązanych, będące w ich posiadaniu, dyspozycji lub pod ich kontrolą.

2.   Nie udostępnia się – bezpośrednio ani pośrednio – osobom fizycznym lub prawnym ani podmiotom wymienionym w załączniku, ani też na ich rzecz, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

3.   Właściwy organ państwa członkowskiego może zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznaje za stosowne, po ustaleniu, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze, o których mowa, są:

a)	niezbędne do pokrycia wydatków na podstawowe potrzeby osób wymienionych w załączniku i członków ich rodzin pozostających na ich utrzymaniu, w tym opłat za środki spożywcze, najem lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b)	przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrotu poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi;

c)	przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów opłat lub usług związanych z rutynowym prowadzeniem lub utrzymaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; lub

d)	niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że właściwy organ poinformował właściwy organ pozostałych państw członkowskich oraz Komisję co najmniej dwa tygodnie przed przyznaniem zezwolenia o powodach stwierdzenia, że specjalne zezwolenie powinno zostać przyznane.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach przyznanych na podstawie niniejszego ustępu.

4.   W drodze odstępstwa od ust. 1 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile spełnione są następujące warunki:

a)

środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed datą umieszczenia w załączniku osoby fizycznej lub prawnej, lub podmiotu, o których mowa w art. 4 ust. 1, lub są przedmiotem orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

b)

środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych za uzasadnione w takim orzeczeniu, w granicach określonych w mających zastosowanie przepisach ustawowych i wykonawczych regulujących prawa osób posiadających takie roszczenia;

c)	zastaw nie został ustanowiony ani orzeczenie wydane na rzecz wymienionej w załączniku osoby fizycznej lub prawnej, lub podmiotu; oraz

d)	uznanie zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym w danym państwie członkowskim.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach przyznanych na podstawie niniejszego ustępu.

5.   Ust. 1 nie uniemożliwia wyznaczonej osobie lub podmiotowi dokonania płatności należnej z tytułu umowy zawartej przed umieszczeniem danej osoby lub danego podmiotu w wykazie, o ile odnośne państwo członkowskie ustaliło, że płatność ta nie jest przeznaczona bezpośrednio ani pośrednio dla osoby lub podmiotu, o których mowa w ust. 1.

6.   Ust. 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach z tytułu:

a)	odsetek lub innych dochodów należnych od tych rachunków; lub

b)	płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą, z którą rachunki te zaczęły podlegać niniejszej decyzji,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają ust. 1.

Artykuł 5

1.   Rada, stanowiąc na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, sporządza i zmienia wykaz znajdujący się w załączniku.

2.   Rada przekazuje swoją decyzję, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, danej osobie lub podmiotowi bezpośrednio - gdy adres jest znany - albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając tej osobie lub podmiotowi przedstawienie uwag.

3.   W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę lub podmiot.

Artykuł 6

1.   Załącznik zawiera uzasadnienie umieszczenia w wykazie danych osób i podmiotów.

2.   W załączniku podaje się również, jeśli są dostępne, informacje niezbędne do zidentyfikowania danych osób lub podmiotów. W odniesieniu do osób informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do podmiotów, informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 7

W celu maksymalizacji oddziaływania środków przewidzianych w niniejszej decyzji, Unia zachęca państwa trzecie do przyjmowania środków ograniczających podobnych do tych zawartych w niniejszej decyzji.

Artykuł 8

Niniejszą decyzję stosuje się przez okres 12 miesięcy. Jest ona przedmiotem ciągłego przeglądu. Jest odnawiana lub zmieniana, w stosownych przypadkach, jeżeli Rada uzna, że cele niniejszej decyzji nie zostały osiągnięte.

Artykuł 9

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

---

---