EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32011D0212(01)

Decyzja nr H6 z dnia 16 grudnia 2010 r. dotycząca stosowania określonych zasad odnoszących się do sumowania okresów zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego Tekst mający znaczenie dla EOG oraz dla Umowy między WE a Szwajcarią

Dz.U. C 45 z 12.2.2011, p. 5–7 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Legal status of the document In force

12.2.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 45/5


DECYZJA NR H6

z dnia 16 grudnia 2010 r.

dotycząca stosowania określonych zasad odnoszących się do sumowania okresów zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego

(Tekst mający znaczenie dla EOG oraz dla Umowy między WE a Szwajcarią)

2011/C 45/04

KOMISJA ADMINISTRACYJNA DS. KOORDYNACJI SYSTEMÓW ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO,

uwzględniając art. 72 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (1), zgodnie z którym Komisja Administracyjna odpowiada za rozpatrywanie wszelkich spraw administracyjnych lub dotyczących wykładni, wynikających z przepisów rozporządzenia (WE) nr 883/2004 i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczącego wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (2),

działając zgodnie z warunkami określonymi w art. 71 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 883/2004,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Art. 1 lit. t) rozporządzenia (WE) nr 883/2004 zawiera definicję „okresu ubezpieczenia”. Z brzmienia art. 1 lit. t) rozporządzenia (WE) nr 883/2004 wynika, że okresy traktowane jako takie są równorzędne z okresami ubezpieczenia i nie muszą być równorzędne z okresami składkowymi.

(2)

W art. 6 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 określono zasadę sumowania okresów. Zasada ta powinna być stosowana w sposób jednolity, co obejmuje sumowanie okresów, które zgodnie z ustawodawstwem krajowym są uwzględniane tylko w celu nabycia prawa do świadczenia lub zwiększenia jego wysokości.

(3)

Motyw 10 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 stanowi, że zasada zrównania pewnych okoliczności lub wydarzeń nie powinna kolidować z zasadą sumowania okresów.

(4)

Konieczne jest zapewnienie, aby podczas stosowania zasady sumowania okresów określonej w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 okresy ubezpieczenia zgłaszane jako takie przez jedno państwo członkowskie były akceptowane przez otrzymujące państwo członkowskie bez kwestionowania ich wartości.

(5)

Jednocześnie niezbędne jest uznanie zasady, zgodnie z którą państwa członkowskie zachowują właściwość do określania krajowych warunków przyznawania świadczeń z zakresu zabezpieczenia społecznego – o ile warunki te są stosowane w sposób niedyskryminujący – oraz potwierdzenie, że zasady tej nie narusza zasada sumowania. W ramach pierwszego kroku otrzymujące państwo członkowskie musi zaakceptować wszystkie zgłoszone okresy jako takie, aby usunąć możliwe przeszkody podczas ustalania prawa do świadczenia, a następnie, w ramach drugiego kroku, stwierdzić, czy spełniono szczególne warunki krajowe.

(6)

Definicja „okresów ubezpieczenia” w art. 1 lit. t) rozporządzenia (WE) nr 883/2004 pozostała niezmieniona w porównaniu z art. 1 lit. r) rozporządzenia (EWG) nr 1408/71.

(7)

Ponieważ niniejsza decyzja służy wprowadzeniu pewności prawnej, powinna mieć zastosowanie wyłącznie do przypadków rozpatrywanych po jej wejściu w życie,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

1.

Wszystkie okresy ubezpieczenia – zarówno okresy składkowe, jak i okresy traktowane jako równorzędne z okresami ubezpieczenia zgodnie z ustawodawstwem krajowym – wchodzą w zakres pojęcia „okresów ubezpieczenia” do celów stosowania rozporządzeń (WE) nr 883/2004 i (WE) nr 987/2009.

2.

Wszystkie okresy właściwe dla danego ryzyka spełnione zgodnie z ustawodawstwem innego państwa członkowskiego są brane pod uwagę wyłącznie poprzez zastosowanie zasady sumowania okresów określonej w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 i art. 12 rozporządzenia (WE) nr 987/2009. Zasada ta wprowadza wymóg sumowania okresów zgłoszonych przez inne państwa członkowskie bez kwestionowania ich wartości.

3.

Państwa członkowskie zachowują jednak – po zastosowaniu zasady sumowania zgodnie z pkt 2 – właściwość do określania swoich innych warunków przyznawania świadczeń z zakresu zabezpieczenia społecznego z uwzględnieniem art. 5 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 – o ile warunki te są stosowane w sposób niedyskryminujący – a art. 6 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 nie narusza tej zasady.

4.

Niniejsza decyzja ma zastosowanie wyłącznie do przypadków rozpatrywanych po jej wejściu w życie.

5.

Załączone przykłady dotyczące praktycznego stosowania pkt 1, 2 i 3 niniejszej decyzji stanowią jej część.

6.

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Stosuje się ją od pierwszego dnia drugiego miesiąca po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Przewodniczący Komisji Administracyjnej

Keyina MPEYE


(1)  Dz.U. L 166 z 30.4.2004, s. 1.

(2)  Dz.U. L 284 z 30.10.2009, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

PRZYKŁADY DOTYCZĄCE PRAKTYCZNEGO STOSOWANIA PKT 1, 2 I 3 NINIEJSZEJ DECYZJI

Przykład stosowania pkt 1 i 2 decyzji:

Zgodnie z ustawodawstwem państwa członkowskiego A osoba ubezpieczona ma 10 lat okresów składkowych i 2 lata okresów równorzędnych, które zgodnie z ustawodawstwem tego państwa są uwzględniane tylko w celu wyliczania.

Zgodnie z pkt 1 decyzji państwu członkowskiemu B należy zgłosić okresy wynoszące 12 lat.

Jak stwierdzono w pkt 2 (i motywie 2) decyzji, państwo członkowskie B musi uwzględnić te okresy wynoszące 12 lat jako takie w celu zsumowania.

Przykład stosowania pkt 2 i 3 decyzji:

Zgodnie z ustawodawstwem państwa członkowskiego A osoba ubezpieczona ma 30 lat składek związanych z „rzeczywistym wykonywaniem działalności zawodowej”. Ustawodawstwo państwa członkowskiego A wprowadza krajowy warunek dotyczący wcześniejszej emerytury, zgodnie z którym dana osoba musi wykazać co najmniej 35 lat składek związanych z „rzeczywistym wykonywaniem działalności zawodowej”.

Zgodnie z ustawodawstwem państwa członkowskiego B osoba ubezpieczona ma 2 lata studiów (zgłaszanych jako „równorzędne okresy studiów”) i 3 lata składek związanych z „rzeczywistym wykonywaniem działalności zawodowej”.

Jak stwierdzono w pkt 2 decyzji, państwo członkowskie A musi uwzględnić te okresy wynoszące 5 lat jako takie w celu zsumowania (pierwszy krok).

Jak stwierdzono w pkt 3 decyzji, państwo członkowskie A weryfikuje następnie, czy pozostałe warunki krajowe określone w jego ustawodawstwie zostały spełnione (w tym przypadku „rzeczywiste wykonywanie działalności zawodowej”) i czy warunki te są stosowane w sposób niedyskryminujący (drugi krok).

Ponieważ tylko 3 lata składek są związane z „rzeczywistym wykonywaniem działalności zawodowej” w państwie członkowskim B, wymóg „rzeczywistego wykonywania działalności zawodowej” przez 35 lat określony w ustawodawstwie państwa członkowskiego A nie został spełniony. Przy założeniu, że nie dochodzi do (pośredniej) dyskryminacji ze względu na przynależność państwową, zgodnie z ustawodawstwem państwa członkowskiego A nie ma obowiązku przyznania wcześniejszej emerytury.


Top