30.1.2010

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 26/30

---

DECYZJA RADY 2010/53/WPZiB

z dnia 30 listopada 2009 r.

dotycząca zawarcia Umowy między Australią a Unią Europejską w sprawie bezpieczeństwa informacji niejawnych

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 24,

uwzględniając zalecenie prezydencji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Na posiedzeniu w dniu 9 marca 2009 r. Rada postanowiła upoważnić prezydencję, aby przy wsparciu Sekretarza Generalnego/Wysokiego Przedstawiciela („SG/WP”) i w ścisłej współpracy z Komisją podjęła z Australią negocjacje zgodnie z art. 24 Traktatu o Unii Europejskiej i zawarła umowę dotyczącą bezpieczeństwa informacji.

(2)	W następstwie upoważnienia do otwarcia negocjacji prezydencja, wspierana przez SG/WP, wynegocjowała z Australią umowę w sprawie bezpieczeństwa informacji niejawnych.

(3)	Umowę tę należy zatwierdzić,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

W imieniu Unii Europejskiej niniejszym zatwierdza się Umowę między Australią a Unią Europejską w sprawie bezpieczeństwa informacji niejawnych.

Tekst umowy dołącza się do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejszym upoważnia się przewodniczącego Rady do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania umowy ze skutkiem wiążącym dla Unii Europejskiej.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej przyjęcia.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

30.1.2010

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 26/31

---

TŁUMACZENIE

UMOWA

między Australią a Unią Europejską w sprawie bezpieczeństwa informacji niejawnych

AUSTRALIA

oraz

UNIA EUROPEJSKA, zwana dalej „UE”,

zwane dalej „stronami”,

ZWAŻYWSZY, ŻE podzielają cel, którym jest wzmocnienie wszelkimi sposobami własnego bezpieczeństwa i zapewnienie swoim obywatelom wysokiego poziomu ochrony w ramach przestrzeni bezpieczeństwa;

ZWAŻYWSZY, ŻE zdaniem obu należy rozwinąć wzajemne konsultacje i wzajemną współpracę w kwestiach związanych z bezpieczeństwem, stanowiących przedmiot ich wspólnego zainteresowania;

ZWAŻYWSZY, ŻE w tym kontekście istnieje zatem stała potrzeba wymiany informacji niejawnych między stronami;

UZNAJĄC, ŻE aby konsultacje i współpraca były pełne i skuteczne, niezbędny może być dostęp do informacji niejawnych Australii i UE, a także wymiana informacji niejawnych między stronami;

ŚWIADOME, ŻE taki dostęp do informacji niejawnych i ich wymiana wymagają odpowiednich środków bezpieczeństwa;

MAJĄC NA UWADZE, że w dniu 29 października 2008 r. Australia i UE zainicjowały ramy partnerstwa na rzecz realizacji wielu wspólnych celów;

MAJĄC NA UWADZE, że cel 1 tych ram partnerstwa przewiduje konkretnie podjęcie negocjacji dotyczących umowy w sprawie bezpieczeństwa informacji niejawnych,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Zakres stosowania

1.   Aby można było zrealizować cel, jakim jest zintensyfikowanie dwustronnego i wielostronnego dialogu i współpracy na rzecz podzielanej przez obie strony zewnętrznej polityki bezpieczeństwa i wspólnych interesów w zakresie bezpieczeństwa, niniejsza umowa ma zastosowanie do informacji niejawnych, określonych w art. 2 lit. a), dostarczanych przez strony lub też wymienianych między nimi.

2.   Każda ze stron chroni informacje niejawne otrzymane od drugiej strony, w szczególności przed nieuprawnionym ujawnieniem.

3.   Każda ze stron realizuje zobowiązania wynikające z niniejszej umowy zgodnie ze swoimi przepisami ustawowymi, administracyjnymi i wykonawczymi.

Artykuł 2

Definicje

Na użytek niniejszej umowy:

a)

„informacje niejawne” oznaczają wszelkie informacje, którym jedna ze stron nadała klauzulę tajności (jak przewidziano w art. 4) i których nieuprawnione ujawnienie mogłoby w różnym stopniu przynieść szkodę lub stratę interesom którejkolwiek ze stron. Informacje te mogą mieć formę przekazu ustnego, wizualnego, elektronicznego, magnetycznego, formę dokumentu lub też formę materiału, w tym sprzętu lub technologii; informacje te obejmują również reprodukcje i tłumaczenia;

b)	„UE” oznacza Radę Unii Europejskiej (zwaną dalej „Radą”), Sekretarza Generalnego/Wysokiego Przedstawiciela i Sekretariat Generalny Rady oraz Komisję Wspólnot Europejskich (zwaną dalej „Komisją Europejską”);

c)	„strona dostarczająca” oznacza stronę, która dostarcza informacji niejawnych drugiej stronie;

d)	„strona otrzymująca” oznacza stronę, która otrzymuje informacje niejawne od strony dostarczającej;

e)

„klauzula tajności” to oznaczenie nadane informacjom przez stronę dostarczającą w celu wskazania minimalnego poziomu ochrony, jaki należy zapewnić tym informacjom, aby zabezpieczyć je przed ujawnieniem mogącym mieć niepożądane konsekwencje dla strony dostarczającej. Klauzule tajności stosowane przez każdą ze stron są przedstawione w art. 4;

f)	„zasada ograniczonego dostępu” oznacza zasadę, według której dostęp do informacji niejawnych powinien przysługiwać jedynie osobom muszącym używać takich informacji w celu wykonywania swoich obowiązków służbowych;

g)	„strona trzecia” oznacza każdą osobę lub jednostkę inną niż strony;

h)	„wykonawca” oznacza osobę fizyczną (inną niż osoby zatrudnione przez Australię lub UE na podstawie umowy o pracę) lub osobę prawną, posiadające zdolność prawną do zawierania umów na dostawy towarów lub usług; pojęcie to odnosi się również do podwykonawcy.

Artykuł 3

Poziom ochrony

W celu zapewnienia równoważnego poziomu ochrony informacji niejawnych wymienianych na mocy niniejszej umowy, każda ze stron oraz jej podmioty określone w art. 2 lit. b) zapewniają system bezpieczeństwa i środki bezpieczeństwa oparte na podstawowych zasadach i minimalnych standardach bezpieczeństwa określonych w ich przepisach ustawowych, administracyjnych i wykonawczych oraz odzwierciedlone w ustaleniach w zakresie bezpieczeństwa dokonywanych zgodnie z art. 12.

Artykuł 4

Klauzule tajności

1.   Informacje niejawne oznacza się następującymi klauzulami tajności:

a)	W przypadku Australii – informacje niejawne oznacza się klauzulami TOP SECRET, SECRET lub HIGHLY PROTECTED, CONFIDENTIAL lub PROTECTED, RESTRICTED lub X–IN-CONFIDENCE.

b)	W przypadku UE – informacje niejawne oznacza się klauzulami TRES SECRET UE/EU TOP SECRET, SECRET UE, CONFIDENTIEL UE lub RESTREINT UE.

2.   Następujące klauzule tajności odpowiadają sobie nawzajem:

W przypadku Unii Europejskiej	W przypadku Australii
TRES SECRET UE/EU TOP SECRET	TOP SECRET
SECRET UE	SECRET lub HIGHLY PROTECTED
CONFIDENTIEL UE	CONFIDENTIAL lub PROTECTED
RESTREINT UE	RESTRICTED lub X–IN-CONFIDENCE

3.   Przed dostarczeniem informacji niejawnych strona dostarczająca nadaje im klauzulę tajności i przykłada na nich pieczęć, oznacza je lub opatruje nazwą strony dostarczającej.

4.   Strona dostarczająca może oznaczyć takie informacje niejawne dodatkowo, aby określić wszelkie ograniczenia dotyczące ich używania, ujawniania, wydawania i udostępniania przez stronę otrzymującą. Strona otrzymująca przestrzega wszelkich takich ograniczeń.

Artykuł 5

Ochrona informacji niejawnych

Strona umowy:

a)

zapewnia bezpieczeństwo obiektów, w których przechowywane są informacje niejawne udostępnione jej przez drugą stronę, oraz zapewnia, aby w każdym takim obiekcie podejmowane były wszelkie niezbędne środki służące kontroli, ochronie i zabezpieczeniu informacji niejawnych dostarczonych przez drugą stronę na mocy niniejszej umowy;

b)	zapewnia, aby informacje niejawne wymieniane na mocy niniejszej umowy zachowały oznaczenie klauzuli tajności nadane tym informacjom przez stronę dostarczającą; klauzul tych nie obniża się ani nie znosi bez uprzedniej pisemnej zgody strony dostarczającej;

c)	przyznaje otrzymanym od strony dostarczającej informacjom niejawnym stopień ochrony co najmniej równoważny stopniowi ochrony przyznawanemu własnym informacjom niejawnym o analogicznej klauzuli tajności określonej w art. 4 ust. 2;

d)	nie używa takich informacji niejawnych do celów innych niż cele określone przez stronę dostarczającą ani innych niż cele dostarczenia takich informacji;

e)	nie ujawnia takich informacji niejawnych stronom trzecim ani żadnej instytucji UE ani podmiotowi UE niewymienionym w art. 2 lit. b) bez uprzedniej pisemnej zgody strony dostarczającej;

f)	nie zezwala na dostęp do takich informacji niejawnych osobom fizycznym, chyba że spełniają one zasadę ograniczonego dostępu na potrzeby wykonywania obowiązków służbowych i, gdy jest to wymagane, zostały odpowiednio sprawdzone do celów dostępu do takich informacji niejawnych;

g)	zapewnia, aby wszystkie osoby fizyczne mające dostęp do takich informacji niejawnych były informowane o swoim obowiązku ochrony informacji zgodnie z krajowymi przepisami ustawowymi, administracyjnymi i wykonawczymi danej strony; oraz

h)	zapewnia odpowiednią ochronę praw wytwórcy informacji niejawnych wymienianych na mocy niniejszej umowy, a także praw własności intelektualnej, takich jak patenty, prawa autorskie lub tajemnice handlowe.

Artykuł 6

Udostępnianie informacji niejawnych

1.   Informacje niejawne mogą być przez stronę dostarczającą ujawnione lub udostępnione stronie otrzymującej zgodnie z zasadą kontroli wytwórcy.

2.   Podczas wykonywania ust. 1 nie jest możliwe żadne zbiorcze udostępnienie informacji, chyba że strony uzgodniły między sobą, na mocy art. 12, procedury dotyczące pewnych kategorii informacji niejawnych istotne z punktu widzenia ich wymogów operacyjnych.

Artykuł 7

Poświadczenie bezpieczeństwa osobowego

1.   Dostęp do informacji niejawnych przysługuje w Australii i w UE jedynie osobom, które:

a)	potrzebują dostępu, zgodnie z zasadą ograniczonego dostępu, do informacji niejawnych w celu wykonywania swoich obowiązków służbowych; oraz

b)

w przypadku gdy żądają dostępu do informacji niejawnych o klauzuli CONFIDENTIAL, PROTECTED, CONFIDENTIEL UE lub wyższej, otrzymały poświadczenie bezpieczeństwa osobowego na odpowiednim poziomie lub zostały w inny sposób upoważnione ze względu na pełnione funkcje zgodnie z odpowiednimi przepisami ustawowymi, administracyjnymi i wykonawczymi.

2.   Decyzja danej strony dotycząca wydania danej osobie fizycznej poświadczenia bezpieczeństwa osobowego podejmowana jest w zgodzie z interesami strony w zakresie bezpieczeństwa i na podstawie wszystkich dostępnych informacji wskazujących, że lojalność, integralność, uczciwość i wiarygodność tej osoby nie ulegają wątpliwości.

3.   W przypadku każdej osoby fizycznej, której ma być przyznany dostęp do informacji niejawnych, wydawanie przez daną stronę poświadczenia bezpieczeństwa osobowego opiera się na odpowiednim postępowaniu przeprowadzonym na tyle szczegółowo, aby zapewnić spełnienie kryteriów, o których mowa w ust. 2.

Artykuł 8

Wizyty i procedury dotyczące bezpieczeństwa

1.   Strony świadczą sobie wzajemną pomoc w odniesieniu do bezpieczeństwa informacji niejawnych wymienianych na mocy niniejszej umowy.

2.   Właściwe władze bezpieczeństwa, o których mowa w art. 12, okresowo przeprowadzają wzajemne konsultacje i ocenę w zakresie bezpieczeństwa, aby ocenić skuteczność środków podjętych na mocy niniejszej umowy oraz ustaleń w zakresie bezpieczeństwa, które mają być dokonywane zgodnie z art. 12 do celów ochrony informacji niejawnych wymienianych między stronami.

3.   Każda ze stron na żądanie dostarcza drugiej stronie informacji odnoszących się do norm bezpieczeństwa oraz procedur i praktyk stosowanych w celu ochrony i niszczenia informacji niejawnych. Każda ze stron informuje drugą stronę na piśmie o wszelkich zmianach norm bezpieczeństwa oraz procedur i praktyk, które mają wpływ na sposób ochrony i niszczenia informacji niejawnych.

Artykuł 9

Udostępnianie informacji niejawnych wykonawcom

Informacje niejawne otrzymane przez stronę otrzymującą mogą zostać przekazane wykonawcy lub potencjalnemu wykonawcy jedynie po uzyskaniu uprzedniej pisemnej zgody strony dostarczającej. Przed ujawnieniem lub udostępnieniem wykonawcy lub ewentualnemu wykonawcy jakichkolwiek informacji niejawnych strona otrzymująca zapewnia, aby:

a)	ci wykonawcy lub ewentualni wykonawcy – oraz ich pracownicy wymagający dostępu do informacji niejawnych – mieli poświadczenia bezpieczeństwa osobowego zgodnie z art. 7; oraz

b)	ich obiekty były w stanie zapewnić odpowiednią ochronę informacji niejawnych.

Artykuł 10

Procedury wymiany informacji niejawnych

1.   Na użytek niniejszej umowy:

a)	w przypadku UE, wszystkie informacje niejawne są adresowane do kierownika kancelarii tajnej przy Radzie i są przekazywane przez kierownika kancelarii tajnej przy Radzie państwom członkowskim i Komisji Europejskiej, z zastrzeżeniem ust. 3;

b)

w przypadku Australii, wszystkie informacje niejawne są adresowane do kancelarii tajnej przy agencji lub departamencie rządu Australii za pośrednictwem ambasady Australii i misji rządu Australii przy Unii Europejskiej w Brukseli. Adres odpowiedniej agencji lub departamentu rządu Australii jest wymieniony w ustaleniach w zakresie bezpieczeństwa podjętych przez strony zgodnie z art. 12.

2.   Informacje niejawne przesyłane drogą elektroniczną są szyfrowane zgodnie z wymogami strony dostarczającej przedstawionymi w dokumentach dotyczących jej polityki bezpieczeństwa i w przepisach wykonawczych. Wymogi strony dostarczającej są wypełniane podczas przesyłania, otrzymywania, przechowywania i przetwarzania informacji niejawnych w ramach wewnętrznych sieci stron.

3.   Wyjątkowo informacje niejawne pochodzące od jednej ze stron i dostępne wyłącznie dla określonych właściwych urzędników, organów lub służb tej strony mogą ze względów operacyjnych być kierowane wyłącznie do określonych właściwych urzędników, organów lub służb drugiej strony, wyraźnie wyznaczonych jako ich odbiorcy, i im udostępniane – z uwzględnieniem ich kompetencji oraz zgodnie z zasadą ograniczonego dostępu. W przypadku UE korespondencja ta jest przesyłana za pośrednictwem kierownika kancelarii tajnej przy Radzie lub za pośrednictwem kierownika kancelarii tajnej przy Sekretariacie Generalnym Komisji Europejskiej, jeżeli informacje te są adresowane do Komisji Europejskiej. W przypadku Australii informacje niejawne są adresowane zgodnie z ust. 1 lit. b).

Artykuł 11

Nadzór

1.   Ze strony UE – nadzór nad wykonywaniem niniejszej umowy sprawują Sekretarz Generalny Rady oraz członek Komisji Europejskiej odpowiedzialny za kwestie bezpieczeństwa.

2.   Ze strony Australii – nadzór nad wykonywaniem niniejszej umowy sprawują minister spraw zagranicznych, minister obrony i prokurator generalny.

Artykuł 12

Ustalenia w zakresie bezpieczeństwa

1.   W celu wykonania niniejszej umowy właściwe władze bezpieczeństwa wyznaczone w ust. 2, 3 i 4 dokonują drogą pisemną ustaleń w zakresie bezpieczeństwa, tak aby określić normy wzajemnej ochrony informacji niejawnych na mocy niniejszej umowy.

2.   Departament Prokuratora Generalnego, działający w imieniu rządu Australii i z jego upoważnienia, opracowuje ustalenia w zakresie bezpieczeństwa dotyczące ochrony i zabezpieczania informacji niejawnych dostarczanych Australii na mocy niniejszej umowy.

3.   Biuro ds. Bezpieczeństwa Sekretariatu Generalnego Rady, pod kierownictwem i w imieniu Sekretarza Generalnego Rady, działające w imieniu Rady i z jej upoważnienia, opracowuje ustalenia w zakresie bezpieczeństwa dotyczące ochrony i zabezpieczania informacji niejawnych dostarczanych UE na mocy niniejszej umowy.

4.   Dyrekcja Bezpieczeństwa Komisji Europejskiej, działająca z upoważnienia członka Komisji odpowiedzialnego za kwestie bezpieczeństwa, opracowuje ustalenia w zakresie bezpieczeństwa dotyczące ochrony i zabezpieczania informacji niejawnych przesyłanych na mocy niniejszej umowy w obrębie Komisji Europejskiej i na terenie jej obiektów.

5.   W odniesieniu do UE ustalenia w zakresie bezpieczeństwa, o których mowa w ust. 1, podlegają zatwierdzeniu przez działający przy Radzie Komitet ds. Bezpieczeństwa.

Artykuł 13

Utrata lub narażenie na szwank bezpieczeństwa informacji niejawnych

Organy, o których mowa w art. 12, ustalają procedury na potrzeby:

a)	udowodnionej lub podejrzewanej utraty lub narażenia na szwank bezpieczeństwa informacji niejawnych dostarczonych lub wymienionych na mocy niniejszej umowy; oraz

b)	informowania strony dostarczającej o wynikach postępowania oraz o środkach podjętych w celu zapobieżenia ponownej utracie lub narażeniu na szwank bezpieczeństwa informacji niejawnych dostarczonych lub wymienionych na mocy niniejszej umowy.

Artykuł 14

Koszty

Każda ze stron odpowiedzialna jest za pokrycie własnych kosztów poniesionych w związku z wykonywaniem niniejszej umowy.

Artykuł 15

Zdolność do ochrony

Zanim informacje niejawne zostaną dostarczone lub wymienione między stronami na mocy niniejszej umowy, organy, o których mowa w art. 12, uzgadniają, że strona otrzymująca jest zdolna do ochrony i zabezpieczenia tych informacji w sposób zgodny z ustaleniami w zakresie bezpieczeństwa, które mają być określone na mocy tego artykułu.

Artykuł 16

Inne umowy

Niniejsza umowa nie uniemożliwia stronom zawierania innych umów i ustaleń odnoszących się do dostarczania lub wymiany informacji niejawnych, pod warunkiem że nie są one sprzeczne z postanowieniami niniejszej umowy.

Artykuł 17

Rozstrzyganie sporów

Wszelkie różnice stanowisk między Australią a Unią Europejską powstałe w wyniku interpretacji lub stosowania niniejszej umowy rozwiązywane są wyłącznie w drodze negocjacji między stronami.

Artykuł 18

Wejście w życie i zmiany

1.   Niniejsza umowa wchodzi w życie pierwszego dnia pierwszego miesiąca po wzajemnym powiadomieniu się stron o zakończeniu wewnętrznych procedur niezbędnych do tego celu.

2.   Każda ze stron powiadamia drugą stronę o wszelkich zmianach swych przepisów ustawowych, administracyjnych i wykonawczych mogących mieć wpływ na ochronę informacji niejawnych, o których mowa w niniejszej umowie. W takich przypadkach strony konsultują się w celu wprowadzenia niezbędnych zmian do niniejszej umowy zgodnie z ust. 4.

3.   Niniejsza umowa może zostać poddana przeglądowi na wniosek którejkolwiek ze stron w celu rozważenia ewentualnych zmian.

4.   Wszelkie zmiany niniejszej umowy dokonywane są wyłącznie w formie pisemnej oraz za obopólną zgodą stron. Zmiany wchodzą w życie po dokonaniu wzajemnego powiadomienia przewidzianego w ust. 1.

Artykuł 19

Rozwiązanie

1.   Każda ze stron może wypowiedzieć niniejszą umowę w każdej chwili w drodze pisemnego powiadomienia. Wypowiedzenie staje się skuteczne dziewięćdziesiąt (90) dni od dnia powiadomienia o nim drugiej strony.

2.   Niezależnie od wypowiedzenia niniejszej umowy wszelkie informacje niejawne otrzymane przez strony na mocy niniejszej umowy są nadal chronione zgodnie z niniejszą umową. Strony niezwłocznie konsultują się w sprawie wykorzystywania tych informacji niejawnych lub w sprawie ich niszczenia.