21.8.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 223/25

(1)

Aby pomóc Komisji Administracyjnej ocenić stopień, w jakim prace Komisji Technicznej przyczyniają się do przyspieszenia przyznawania świadczeń, należy zapewnić pewne podstawowe informacje zarówno ilościowe, jak i jakościowe.

(2)

Rozbieżności między informacjami dostępnymi w różnych państwach członkowskich utrudniają dokonanie porównania, a gromadzenie danych statystycznych nie powinno stanowić poważnego i niepotrzebnego obciążenia dla państw członkowskich.

(3)

Zamierza się zatem gromadzić najważniejsze podstawowe dane dotyczące rozpatrywania i rozstrzygania wniosków o emeryturę w celu poszerzenia wiedzy na temat sytuacji w każdym z państw członkowskich, w szczególności w zakresie dotyczącym usytuowania głównych utrudnień w systemach i procedurach każdego z państw członkowskich, w celu wymiany informacji w sprawie najlepszych praktyk i kreowania pomysłów dotyczących sposobów skrócenia czasu rozpatrywania wniosków oraz w celu ustanowienia wyraźnych punktów odniesienia, które pozwolą państwom członkowskim na przeprowadzenie analizy porównawczej ich własnych osiągnięć.

(4)

Należy zatem ustanowić szerokie wspólne ramy w zakresie gromadzenia danych na temat rozstrzygania wniosków o emeryturę, a władze właściwe powinny w tym celu udzielić instytucjom krajowym dokładnych wskazówek.

(5)

Instytucje właściwe powinny wziąć pod uwagę powstanie i zbliżające się wprowadzenie Systemu Elektronicznej Wymiany Informacji dotyczących Zabezpieczenia Społecznego (EESSI) przy projektowaniu i wdrażaniu wewnętrznych krajowych systemów pozyskiwania i gromadzenia danych dotyczących rozpatrywania i rozstrzygania wniosków o emeryturę.

(6)

Decyzja nr 182, w której przewidziano ustanowienie takich wspólnych ram, wygasła z dniem 1 stycznia 2006 r.,

a)

czas reakcji instytucji rozpatrującej sprawę w państwie miejsca zamieszkania (tzn. czas, w jakim instytucja rozpatrująca sprawę poinformowała instytucję właściwą o wpłynięciu wniosku o emeryturę do instytucji właściwej). Dla celów niniejszej decyzji „instytucja rozpatrująca sprawę” oznacza instytucję w państwie miejsca zamieszkania wnioskodawcy odpowiedzialną za wypełnienie formularza E 202, natomiast „instytucja właściwa” oznacza instytucję w danym państwie członkowskim, która otrzymuje wypełniony formularz E 202 i odpowiada za właściwe rozpatrzenie wniosku;

b)

czas, w jakim instytucja właściwa rozpatrzyła wniosek (tzn. czas, w jakim instytucja właściwa wydała ostateczną decyzję);

c)

łączny czas rozpatrywania wniosku przez obydwa zainteresowane państwa członkowskie (tzn. okres czasu, w jakim wnioskodawca musiał oczekiwać na wydanie ostatecznej decyzji, licząc od daty pierwszego złożenia wniosku do instytucji rozpatrującej sprawę).

a)

średni, najkrótszy i najdłuższy czas, jaki zajęło w poprzednich dwunastu miesiącach instytucji rozpatrującej sprawę wysłanie wniosku o emeryturę do instytucji właściwej;

b)

średni, najkrótszy i najdłuższy czas, jaki zajmowało w poprzednich dwunastu miesiącach instytucji właściwej wydanie ostatecznej decyzji w sprawie emerytury dla wnioskodawcy mieszkającego w innym państwie członkowskim;

c)

krótki komentarz ze strony instytucji właściwej sytuujący dane w kontekście i wskazujący czynniki wpływające na rozstrzygnięcie najkrócej i najdłużej rozpatrywanych wniosków;

d)

krótkie wyjaśnienie ze strony instytucji właściwej na temat stosowanej metodologii, czy wykorzystano próbę, wielkość próby, okres objęty badaniem, łączna liczba zbadanych akt itp.