8.3.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 65/11

(1)

Pismem z dnia 26 lipca 2005 r., zarejestrowanym dnia 29 lipca 2005 r. władze włoskie zgłosiły, zgodnie z art. 88 ust. 3 Traktatu środek pomocy N 367/2005 w trybie procedury uproszczonej. Pismem z dnia 28 września 2005 r., zarejestrowanym w tym samym dniu, władze włoskie zgłosiły zgodnie z art. 88 ust. 3 Traktatu środek pomocy N 623/2005, również w trybie procedury uproszczonej. Zgłoszenie zarejestrowane pod numerem N 367/2005 dotyczyło zmian wniesionych do istniejącego programu, zatwierdzonego przez Komisję pod koniec 2005 r. pod numerem N 717/2002 (2), natomiast zgłoszenie zarejestrowane pod numerem N 623/2005 dotyczyło przedłużenia ważności zmienionego programu do końca 2007 r.

(2)

Pismami z dnia 29 sierpnia 2005 r. i 21 października 2005 r. Komisja wezwała do przekazania dodatkowych informacji, które przesłano pismami z dnia 27 września 2005 r. i 21 listopada 2005 r., zarejestrowanymi w tych samych dniach. Po spotkaniu przedstawicieli Włoch i Komisji, które odbyło się na wniosek Włoch w dniu 9 grudnia 2005 r., Komisja przesłała w dniu 19 grudnia 2005 r. pismo stanowiące podsumowanie nierozwiązanych kwestii. Włoskie władze przedstawiły brakujące informacje w dwóch pismach: w piśmie przesłanym dnia 28 lutego 2006 r. zarejestrowanym 1 marca 2006 r. oraz w piśmie z dnia 28 kwietnia 2006 r. zarejestrowanym dnia 5 maja 2006 r. Drugie pismo zostało przesłane po spotkaniu Włoch z Komisją, które odbyło się dnia 15 marca 2006 r., i przesłaniu Włochom pisma w dniu 24 marca 2006 r.

(3)

Pismem z dnia 7 czerwca 2006 r. Komisja poinformowała Włochy o swojej decyzji o wszczęciu procedury, o której mowa w art. 88 ust. 2 Traktatu, w odniesieniu do omawianego środka pomocy. Obydwa zgłoszenia (N 623/2005 i N 367/2005) dotyczyły tej samej kwestii i Komisja, również dla zagwarantowania sprawnego przebiegu postępowania, przyjęła jedną decyzję o wszczęciu procedury dla obydwu zgłoszeń. Ponadto Komisja uznała, że cała korespondencja z Włochami, dotycząca zgłoszenia N 367/2005, dotyczy także zgłoszenia N 623/2005. Komisja przyjęła ww. decyzję w trybie standardowej procedury, ponieważ Włochy nie przedstawiły rocznego sprawozdania, o którym mowa w art. 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 794/2004 (3) w sprawie uproszczonej procedury zgłoszeń. Ponadto zmiany wprowadzone do zgłaszanego programu stanowiły zmianę istniejącego programu pomocy w rozumieniu art. 4 ust. 1 tego samego rozporządzenia, a więc należało ocenić ich zgodność ze wspólnym rynkiem.

(4)

Decyzja Komisji o wszczęciu procedury została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich  (4). Komisja wezwała zainteresowane strony do przedstawienia swoich uwag.

(5)

Komisja otrzymała uwagi od zainteresowanych podmiotów. Uwagi zostały przekazane włoskim władzom, które miały możliwość ustosunkowania się do nich. Uwagi włoskich władz przekazane zostały pismami z dnia 28 listopada 2006 r. i z dnia 10 kwietnia 2007 r.

(6)

Pismem z dnia 16 lipca 2007 r. Komisja wezwała do przekazania dodatkowych informacji, które władze włoskie przesłały pismem z dnia 6 sierpnia 2007 r.

(7)

Obydwa zgłoszenia dotyczą zmian w istniejącym programie pomocy.

(8)

Program zatwierdzony przez Komisję pod numerem N 717/2002 przewidywał obniżenie podatku akcyzowego od bioetanolu i substancji pochodnych (ETBE), a także dla dodatków i produktów przetworzonych otrzymywanych z biomasy, stosowanych w benzynach i oleju napędowym, za wyjątkiem biodiesla. Bioetanol jest produktem rolnicznym, pochodzącym w 100 % z odnawialnych źródeł energii. ETBE (eter etylowo-t-butylowy), który jest bioetanolem przekształconym w eter, otrzymywany jest z alkoholu pochodzenia rolniczego w wyniku reakcji bioetanolu z izobutylenem i pochodzi tylko w 47 % z odnawialnych źródeł energii. Jedynym znanym dzisiaj dodatkiem otrzymywanym z biomasy jest dietylowęglan, który może być stosowany jako dodatek do paliwa do silników diesla.

(9)

Biopaliwa mogą być stosowane w mieszankach lub w czystej formie. Dwa produkty końcowe w formie mieszanki, do których można zastosować obniżoną stawkę, to mieszanka bioetanol-benzyna (5 %–95 %) i mieszanka ETBE-benzyna (15 %–85 %).

(10)

Celem projektu było wspieranie wykorzystania biopaliw otrzymywanych z wina, zbóż, jak również z buraków cukrowych i melasy. Beneficjentami pomocy mieli być uczestnicy projektu eksperymentalnego. W ramach środka pomocy N 717/2002 wybrano trzy przedsiębiorstwa w drodze przetargu: Ecofuel SpA, Mediolan – producenta ETBE oraz IMA srl, Partinico (Palermo) i Silcoma SpA, Correggio (Reggio Emilia) – producentów bioetanolu. W przetargu mogły uczestniczyć wszystkie przedsiębiorstwa wspólnotowe produkujące ww. biopaliwa i spełniające warunki specyfikacji przetargowej.

(11)

Przewidywany okres obowiązywania środka pomocy miał wynosić trzy lata: od 2003 r. do 2005 r. Łączna przewidywana kwota dopłat wynosiła 15 493 706 EUR brutto rocznie. Jednak z powodu opóźnień w procedurze przetargowej pomoc zaczęła być przyznawana od początku roku 2005.

(12)

W okresie 2003–2005 przyznawano następujące ulgi w postaci obniżenia stawki podatku akcyzowego (na litr biopaliwa):

(13)

Ulga przewidziana na jeden litr ETBE była równoważna całkowitemu zwolnieniu z podatku 0,47 każdego litra ETBE, tj. części paliwa otrzymywanej z biomasy (5).

(14)

Obniżona stawka podatku akcyzowego miała zastosowanie do biopaliw zarówno w formie czystej, jak i mieszanek. W odniesieniu do biopaliw mieszanych z paliwami kopalnymi Włochy potwierdziły, że obniżenie stawki podatku akcyzowego byłoby proporcjonalne do ilości biopaliwa zawartego w produkcie końcowym.

(15)

W swojej decyzji N 717/2002 Komisja stwierdziła, że obniżki nie przewyższały różnicy między kosztami produkcji energii pochodzącej z biopaliw a ceną rynkową tej energii. Komisja wykluczyła zatem możliwość nadmiernej rekompensaty kosztów związanych z produkcją biopaliw.

(16)

Zgłoszeniem N 367/2005 Włochy poinformowały o przewidywanym zwiększeniu łącznego limitu wydatków na przedmiotowy program do 73 mln EUR brutto rocznie. Zgłoszeniem N 623/2005 Włochy poinformowały również o przewidywanym przedłużeniu obowiązywania istniejącego środka do końca 2007 r. Podstawą prawną obydwu zmian jest art. 1 ust. 520 ustawy nr 311 z dnia 30 grudnia 2004 r. Zmiany wprowadzono celem zwiększenia znaczenia programu w świetle ważnych zmian we wspólnotowej polityce dotyczącej biopaliw (w szczególności w związku z przyjęciem dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/30/WE z dnia 8 maja 2003 r. w sprawie wspierania użycia w transporcie biopaliw lub innych paliw odnawialnych (6) i dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (7)).

(17)

Dla nowego programu zostanie ogłoszony nowy przetarg. Włoskie władze podkreśliły, że trzej beneficjenci wybrani w drodze przetargu przeprowadzonego w ramach istniejącego programu N 717/2002 nie muszą wcale zostać wybrani do udziału w nowym programie.

(18)

Włochy poinformowały również o zamiarze wprowadzenia większej obniżki stawki podatku akcyzowego od biopaliw i większej stawki podatku akcyzowego od paliw kopalnych oraz przesłały zaktualizowane kalkulacje kosztów dotyczące bioetanolu i bio-ETBE. Zgłoszone stawki podatku akcyzowego są następujące:

(19)

Ulga podatkowa zgłoszona dla bio-ETBE (wynosząca 0,265 EUR/litr) jest równoważna całkowitemu zwolnieniu z podatku 0,47 litra ETBE, tj. części paliwa otrzymywanej z biomasy.

(20)

Koszty produkcji bioetanolu zwiększyły się o 32 EUR/1 000 litrów z powodu wzrostu cen surowców (buraków cukrowych i melasy) oraz kosztów pośredniego przetwarzania i transportu. Wzrost kosztów produkcji bio-ETBE (wynikający ze wzrostu cen bioetanolu) został zrekompensowany wzrostem cen sprzedaży produktów ubocznych. Referencyjna cena paliw kopalnych stosowana do porównania z cenami biopaliw wynosi 0,453 EUR/litr (8). Koszty produkcji i cena paliw kopalnych zostały wykorzystane w punkcie 39 do obliczenia dodatkowych kosztów produkcji biopaliw kwalifikowanych do pomocy.

(21)

Włochy zobowiązują się do przeprowadzania co pół roku monitoringu kosztów produkcji paliw kopalnych i, w razie potrzeby, do odpowiedniego dostosowania obniżonej stawki podatku akcyzowego w celu uniknięcia zjawiska nadmiernej rekompensaty w trakcie całego okresu obowiązywania przedmiotowego programu pomocy.

(22)

Pismami z dnia 21 października 2005 r., 19 grudnia 2005 r. i 24 marca 2006 r. Komisja wezwała włoskie władze do wstrzymania wypłat nowej pomocy w ramach istniejącego programu przedsiębiorstwom, które nie zwróciły ewentualnej kwoty pomocy niezgodnej ze wspólnym rynkiem, wbrew odpowiednim decyzjom w sprawie zwrotu środków, w szczególności decyzji Komisji 2000/128/WE z dnia 11 maja 1999 r. w sprawie programu pomocy przyznanych przez Włochy na rzecz zatrudnienia (9), decyzji Komisji 2003/193/WE z dnia 5 czerwca 2002 r. w sprawie pomocy państwa w formie zwolnień podatkowych i kredytów na preferencyjnych warunkach przyznanych przez Włochy na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej z przewagą kapitału publicznego (10), decyzji Komisji 2004/800/WE z dnia 30 marca 2004 r. w sprawie trybu dopłat państwowych zrealizowanego przez Włochy dotyczącej pilnych postanowień w dziedzinie zatrudnienia (11), i decyzji Komisji 2005/315/WE z dnia 20 października 2004 r. w sprawie systemu pomocy przyznanych przez Włochy na rzecz przedsiębiorstw, które dokonały inwestycji w gminach dotkniętych klęskami żywiołowymi w roku 2002 (12), aby umożliwić Komisji oszacowanie całkowitej wartości zakłócenia konkurencji, wynikającego z nowych środków pomocy i z poprzednich środków pomocy niezgodnych ze wspólnym rynkiem i dotąd niezwróconych.

(23)

Włoskie władze nie zamierzały podjąć takiego zobowiązania. Oświadczyły ponadto, że ich zdaniem wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 15 maja 1997 r. (13) (zwany dalej „wyrokiem Deggendorf”), w myśl którego Komisja ma obowiązek kontrolować całkowitą wartość starych i nowych środków pomocy, nie ma zastosowania do programów pomocy.

(24)

Włoskie władze podkreśliły, że trzej beneficjenci wybrani w drodze przetargu przeprowadzonego w ramach istniejącego programu N 717/2002 (zob. pkt 6) nie muszą wcale zostać beneficjentami nowego programu.

(25)

Zgłoszenie zarejestrowane pod numerem N 623/2005 przewiduje przedłużenie z końca 2005 r. do końca 2007 r. okresu obowiązywania istniejącego programu, uprzednio zmienionego zgłoszeniem N 367/2005.

(26)

Włoskie władze nie zobowiązały się do wstrzymania przyznawania nowych środków pomocy ustanowionych w rozpatrywanym programie przedsiębiorstwom, które nie zwróciły ewentualnych środków pomocy niezgodnych ze wspólnym rynkiem, zgodnie z decyzją w sprawie zwrotu pomocy. Dlatego też Komisja nie była w stanie ocenić łącznej wartości zakłócenia konkurencji, wynikającego z nowych i starych środków pomocy.

(27)

Jedyną zainteresowaną stroną, która przedstawiła swoje uwagi na temat wszczęcia procedury, było zrzeszenie Associazione Nazionale Industriali Distillatori di Alcoli e di Acquaviti (AssoDistil).

(28)

AssoDistil stwierdziło, że beneficjenci zgłoszonego środka pomocy nie są znani, i że nie można założyć, że będą to te same podmioty, które korzystały z poprzedniego programu pomocy.

(29)

AssoDistil poinformowało ponadto Komisję, że zaproponowało włoskim władzom zobowiązanie się do wprowadzenia do procedury przetargowej klauzuli stanowiącej, że warunkiem udziału w przetargu jest brak jakiejkolwiek kumulacji z poprzednimi, niezgodnymi z prawem środkami pomocy, a wypłata nowych środków pomocy zostanie wstrzymana, jeśli beneficjent nie zwrócił ewentualnych poprzednich środków pomocy niezgodnych ze wspólnym rynkiem.

(30)

Pismem, które wpłynęło dnia 10 kwietnia 2007 r., włoskie władze zobowiązały się do wprowadzenia do procedur przetargowych dotyczących biopaliw klauzuli, która warunkuje prawo do przystąpienia do przetargu brakiem jakiejkolwiek kumulacji z poprzednio udzielonymi, niezgodnymi z prawem środkami pomocy. Ponadto włoskie władze zobowiązały się do wstrzymania wypłat nowych środków pomocy beneficjentom, którzy nie zwrócili środków pomocy niezgodnych ze wspólnym rynkiem.

(31)

Włoskie wykluczyły możliwość, by zobowiązanie to stanowiło precedens dla programów, które będą zgłaszane w przyszłości, podkreślając, że dotyczy ono wyłącznie bieżących środków pomocy, ze względu na ich szczególny charakter.

(32)

Włochy zgłosiły środek pomocy Komisji, a jego wejście w życie jest uzależnione od zatwierdzenia przez Komisję. Tym samym Włochy wypełniły zobowiązania wynikające z art. 88 ust. 3 Traktatu. Zgłoszone zmiany w programie dotyczą zwiększenia puli środków finansowych programu oraz okresu jego obowiązywania. Komisja została ponadto poinformowana o zmianie w obniżonych stawkach akcyzy oraz o zmianach dokonanych w obliczeniach kosztów produkcji paliw kopalnych.

(33)

Zgodnie z art. 87 Traktatu przez pomoc państwa rozumie się a) pomoc przyznawaną przez państwo członkowskie lub przy użyciu zasobów państwowych, b) która zakłóca konkurencję c) poprzez sprzyjanie niektórym przedsiębiorstwom d) w zakresie, w jakim wpływa na wymianę handlową między państwami członkowskimi.

(34)

Obniżenie stawki przyznawane jest dzięki wykorzystaniu zasobów państwowych. Środek zakłada refundowanie producentom biopaliw części kosztów produkcji. Obniżając obciążenia podatkowe produktów, pomoc sprzyja określonym przedsiębiorstwom lub produkcji określonych towarów. W ten sposób ceny biopaliw mogą być obniżone do poziomu konkurencyjnego względem cen paliw kopalnych. Ponieważ biopaliwa mogą spełniać rolę zamienników paliw kopalnych, przedmiotowa ulga może zakłócić konkurencję na wspólnotowym rynku. Zważywszy, że paliwa mogą być sprzedawane na rynku międzynarodowym, pomoc może również wpłynąć na wymianę między państwami członkowskimi, dlatego też stanowi pomoc państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 Traktatu.

(35)

Artykuł 87 ust. 3 lit. c) Traktatu przewiduje odstępstwo od ogólnej zasady niezgodności ze wspólnym rynkiem, o której mowa w ust. 1 tego artykułu, dotyczące pomocy przeznaczonej na ułatwianie rozwoju niektórych działań gospodarczych lub niektórych regionów gospodarczych, o ile nie zmienia ona warunków wymiany handlowej w zakresie sprzecznym ze wspólnym interesem.

(36)

Zaproponowany środek pomocy ma na celu wspieranie użycia paliw ekologicznych, by zmniejszyć emisję gazów cieplarnianych. Promowanie energii ze źródeł odnawialnych, a w szczególności biopaliw (14), rozpoczęło się w roku 1995 poprzez przyjęcie licznych środków wspólnotowych (15), a w szczególności przez przyjęcie w 2003 r. dyrektywy 2003/30/WE (16). W myśl art. 3 tej dyrektywy państwa członkowskie powinny zagwarantować wprowadzenie na rynek minimalnego udziału biopaliw. Dyrektywa wyznacza wartość referencyjną dla celu krajowego na poziomie 5,75 %, który powinien zostać osiągnięty do dnia 31 grudnia 2010 r.

(37)

Cele analizowanego programu są zgodne z polityką wspólnotową w tym sektorze. Komisja musi ocenić zgłoszoną pomoc w świetle wspólnotowych wytycznych dotyczących pomocy państwa na rzecz ochrony środowiska naturalnego (17), chyba że pomoc przeznaczona jest na wsparcie produkcji wyrobów znajdujących się w wykazie stanowiącym załącznik I do Traktatu, w którym wymieniono wyroby podlegające postanowieniom tytułu II, dotyczącego rolnictwa.

(38)

Zgodnie z podrozdziałem E.3.3 wspólnotowych wytycznych dotyczących pomocy państwa na rzecz ochrony środowiska naturalnego, państwa członkowskie mogą przyznawać pomoc na działalność w zakresie wytwarzania energii ze źródeł odnawialnych. Komisja uważa, że tego rodzaju pomoc może być traktowana w szczególny sposób ze względu na to, że w niektórych przypadkach trudno zapewnić skuteczną konkurencję odnawialnych źródeł energii z tradycyjnymi źródłami energii.

(39)

Punkt 56 wspólnotowych wytycznych dotyczących pomocy państwa na rzecz ochrony środowiska naturalnego stanowi, że pomoc rekompensuje różnicę między kosztem produkcji energii ze źródeł odnawialnych a ceną rynkową tej energii. Podejście to zostało rozwinięte w pkt 59 i 60 tych wytycznych. Poniższe tabele, oparte na informacjach przesłanych przez Włochy, wyraźnie pokazują, że pomoc umożliwia producentom sprzedaż mieszanek paliw po cenie, która ledwo wystarcza na konkurowanie z paliwami kopalnymi. Ta sytuacja nie ulegnie zmianie przez cały okres obowiązywania programu. Włochy potwierdziły bowiem, że zmiany cen paliw kopalnych i kosztów produkcji biopaliw będą przedmiotem przeprowadzanego co pół roku monitoringu i, jeśli będzie to konieczne, wielkość pomocy zostanie skorygowana.

(40)

Zgłoszona pomoc przewiduje, że obniżona stawka podatku może być zastosowana, poza bioetanolem i bio-ETBE, również w przypadku dodatków i produktów przetworzonych otrzymywanych z biomasy. Jedynym potencjalnym dodatkiem otrzymywanym z biomasy jest aktualnie dietylowęglan. Jednak ponieważ produkt ten nie został jeszcze wprowadzony na rynek, nie są dostępne żadne informacje na temat kosztów produkcji. To samo dotyczy innych potencjalnych dodatków i produktów przetworzonych otrzymywanych z biomasy, które nie są jeszcze znane, ale które w przyszłości mogłyby zostać wprowadzone w ramach rozpatrywanego programu. Komisja Europejska zwraca uwagę na fakt, że Włochy w ramach istniejącego programu (pomoc N 717/2002) (20), zobowiązały się do przeprowadzenia specjalnej analizy, jak tylko nowy produkt zostanie objęty ulgą podatkową, aby sprawdzić, czy dana ulga nie powoduje powstawania zjawiska nadmiernej rekompensaty. Również takie informacje będą zawarte w rocznych sprawozdaniach przedstawianych Komisji.

(41)

Zboża, buraki cukrowe i melasa, a także wino, stosowane do produkcji biopaliw w ramach przedmiotowego programu, wchodzą w zakres zastosowania odpowiednio rozdz. 10, rozdz. 17.03 i rozdz. 22.05 załącznika I do Traktatu, w którym wyszczególnione są produkty objęte przepisami tytułu II Traktatu (rolnictwo). Pomoc na wytwarzanie tych produktów wchodzi w zakres zastosowania wspólnotowych wytycznych w sprawie pomocy państwa w sektorze rolnym i jest wyłączona z zakresu zastosowania wytycznych wspólnotowych na rzecz ochrony środowiska naturalnego, zgodnie z pkt 7 tych wytycznych. Na podstawie pkt 194 wytycznych Wspólnoty w sprawie pomocy państwa w sektorze rolnym i leśnym na lata 2007–2013 (21), zgłoszenia będące w trakcie rozpatrywania na dzień 1 stycznia 2007 r. winny być oceniane według wytycznych wspólnotowych w sprawie pomocy państwa w sektorze rolnym z 2000 r. (22). Zgodnie z pkt 5.5.3 tych ostatnich wytycznych, w uzasadnionych przypadkach, takich jak pomoc na rozwój biopaliw, Komisja może również zatwierdzić pomoc operacyjną, jeśli okaż się to niezbędne, by zrekompensować dodatkowe koszty wynikające z zastosowania ekologicznych środków produkcji zamiast tradycyjnych procesów produkcyjnych. Pomoc musi ograniczać się do rekompensaty dodatkowych kosztów i musi być przedmiotem okresowej analizy co najmniej raz na pięć lat. Analizowany program pomocy spełnia te warunki, ponieważ pomoc dotyczy tylko biopaliw, które w przypadku braku ulg nie byłyby konkurencyjne na rynku, oraz dlatego, że poziom pomocy będzie co roku poddawany analizie i ewentualnej korekcie, aby uniknąć zjawiska nadmiernej rekompensaty kosztów produkcji.

(42)

Ponieważ środek pomocy przewiduje obniżenie podatku akcyzowego od produktu energetycznego, musi zostać oceniony również w świetle dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r., która reformuje wspólnotowe przepisy ramowe dotyczące opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (dyrektywa w sprawie opodatkowania produktów energetycznych) (23).

(43)

Artykuł 16 ust. 1 tej dyrektywy pozwala państwom członkowskim na zastosowanie zwolnień z podatku lub obniżek stawek podatku dla biopaliw. Równocześnie jednak art. 16 ust. 2 tej dyrektywy ogranicza zwolnienie z podatku lub obniżenie stawki do części wyrobu otrzymanej z biomasy. Podczas gdy bioetanol pochodzi w całości z biomasy, to w przypadku ETBE tylko 47 % każdego litra substancji otrzymywane jest z takiego źródła. Wprowadzone przez Włochy obniżenie akcyzy od bio-ETBE (wynoszące 0,26508 EUR) odpowiada 47 % normalnej stawki podatku akcyzowego (0,564 EUR). Stanowi to całkowite zwolnienie z podatku tej części ETBE, która jest otrzymywana z biomasy, i jest zgodne z przepisami art. 16 ust. 2 dyrektywy.

(44)

Obniżenie stawki podatku akcyzowego ma zastosowanie zarówno do biopaliw w formie czystej, jak i do mieszanek. W przypadku biopaliw mieszanych z paliwami kopalnymi obniżenie stawki podatku akcyzowego jest proporcjonalne do ilości biopaliwa w produkcie końcowym. Dlatego też im większa jest procentowa ilość biopaliwa w produkcie końcowym, tym większa jest wartość potencjalnej obniżki akcyzy od tego produktu.

(45)

Zgłoszony program jest również zgodny z art. 16 ust. 3 dyrektywy 2003/96/WE, w myśl którego obniżki stawek podatku winny być zmieniane stosownie do wahań cen surowców, by nie powodowały one nadmiernej rekompensaty dodatkowych kosztów związanych z produkcją biopaliw.

(46)

Beneficjentami pomocy mogą być wszystkie przedsiębiorstwa wspólnotowe, które produkują biopaliwa i które spełniają warunki ustalone w specyfikacji przetargowej. Środek nie ma zatem charakteru dyskryminującego.

(47)

Należy podkreślić, że środek nie wszedł w życie, ponieważ władze włoskie zamierzają zastosować go dopiero po uzyskaniu zgody Komisji.

(48)

Należy również zaznaczyć, że okres stosowania pierwotnego środka został przedłużony i że nowy okres stosowania upływa w dniu 31 grudnia 2007 r.

(49)

Komisja podkreśla ponadto problem ewentualnej kumulacji zakłócenia konkurencji wynikającego z analizowanej pomocy, ustanowionej programem obniżenia stawki podatku akcyzowego, oraz zakłóceń spowodowanych innymi środkami pomocy, niezgodnymi z prawem i wspólnym rynkiem, w szczególności wprowadzonymi w ramach programów wymienionych w pkt 22, które nie zostały jeszcze zwrócone. W myśl wyroku Deggendorf zgodność nowej pomocy może zależeć od istnienia poprzedniej, niezgodnej z prawem pomocy, która nie została zwrócona, ponieważ łączny skutek środków pomocy mógłby spowodować poważne zakłócenie konkurencji na wspólnym rynku.

(50)

Komisja zwraca uwagę na fakt, że w odniesieniu do zastosowania wyroku Deggendorf, włoskie władze zobowiązały się, w ramach rozpatrywanego środka pomocy do wprowadzenia do specyfikacji przetargowej w sprawie biopaliw klauzuli, która uzależnia prawo uczestniczenia w przetargu od braku jakiejkolwiek kumulacji z poprzednią, niezgodną z prawem pomocą. Ponadto włoskie władze zobowiązują się wstrzymać wypłaty nowych środków pomocy beneficjentom, którzy nie zwrócili jeszcze środków pomocy niezgodnych ze wspólnym rynkiem, do których zwrotu Komisja wezwała w decyzji o wszczęciu procedury.

(51)

Komisja zauważa na koniec, że podczas procedury, o której mowa w art. 88 ust. 2 Traktatu, Komisja nie otrzymała od zainteresowanych stron uwag wskazujących na to, że zaproponowane pomoce mogłyby wpłynąć na warunki wymiany handlowej lub zakłócić konkurencję w zakresie sprzecznym ze wspólnym interesem.

(52)

W świetle powyższych uwag Komisja stwierdza, że środek pomocy spełnia warunki wspólnotowych wytycznych w zakresie pomocy państwa na rzecz ochrony środowiska naturalnego, wytycznych wspólnotowych w sprawie pomocy państwa w sektorze rolnym i dyrektywy 2003/96/WE. W ramach obecnego programu władze włoskie zobowiązały się ponadto do wstrzymania wypłat pomocy przedsiębiorstwom, które nie zwróciły jeszcze pomocy niezgodnych ze wspólnym rynkiem w myśl uprzednich decyzji o zwrocie pomocy. Dlatego też środek pomocy może być uznany za zgodny ze wspólnym rynkiem na mocy art. 87 ust. 3 lit. c) Traktatu,