a)

w ppkt I.3 „Materiały i wyposażenie” wprowadza się pozycje w brzmieniu:

b)

podpunkt I.6 „Wstępna obróbka laboratoryjnej próbki analitycznej” otrzymuje brzmienie:

„W przypadku obecności substancji, której nie uwzględnia się w obliczeniach zawartości procentowej włókien (patrz: art. 12 ust. 3 dyrektywy 96/74/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. w sprawie nazewnictwa produktów włókienniczych), substancję tę należy najpierw usunąć z zastosowaniem odpowiedniej metody, która nie ma wpływu na żaden ze składników włóknistych.

W tym celu substancje niewłókniste, dające się ekstrahować z zastosowaniem eteru naftowego i wody, usuwa się, umieszczając próbkę analityczną wysuszoną powietrzem w aparacie Soxhleta w lekkim eterze naftowym na jedną godzinę, przy minimalnej szybkości sześciu cykli na godzinę. Następnie próbkę pozostawia się na powietrzu w celu odparowania petrooleju, po czym ekstrahuje się za pomocą godzinnego moczenia w wodzie o temperaturze pokojowej, a następnie godzinnego moczenia w wodzie o temperaturze 65 °C ± 5 °C, okresowo mieszając roztwór. Stosunek objętości próbki do wody wynosi 1:100. Nadmiar wody usuwa się z próbki przez wyciskanie, odsysanie lub odwirowanie, a następnie próbkę pozostawia się do wyschnięcia na powietrzu.

W przypadku elastoolefiny lub mieszanek włókien zawierających elastoolefinę i inne włókna (wełnę, sierść zwierzęcą, jedwab, bawełnę, len, konopie, jutę, manilę, ostnicę, kokos, żarnowiec, ramię, sizal, włókno miedziowe, modal, włókno białkowe, wiskozę, akryl, polyamid lub nylon, poliester, elastomultiester) wyżej opisana procedura musi być zmieniona, a mianowicie petroolej powinno się zastąpić acetonem.

W przypadku mieszanek włókien zawierających elastoolefinę i acetat w ramach wstępnej obróbki należy zastosować następującą procedurę. Próbkę należy ekstrahować przez 10 minut w temperaturze 80 °C w roztworze zawierającym 25 g/l 50 % kwasu ortofosforowego i 50 g/l mocznika. Stosunek objętości próbki do wody wynosi 1:100. Próbkę wypłukać w wodzie, następnie osączyć i zanurzyć w 0,1 % roztworze wodorowęglanu sodu, po czym ostrożnie wypłukać w wodzie.

W przypadku gdy substancji niewłóknistych nie można oddzielić za pomocą eteru naftowego i wody, w celu ich usunięcia należy zastąpić opisaną wyżej metodę, w której wykorzystywana jest woda, inną odpowiednią metodą, która nie spowoduje istotnych zmian żadnego ze składników włóknistych. Niemniej jednak w przypadku niektórych naturalnych niebielonych włókien pochodzenia roślinnego (np. juta, kokos) należy zwrócić uwagę na fakt, że normalna wstępna obróbka z użyciem petrooleju i wody nie eliminuje wszystkich niewłóknistych substancji naturalnych; mimo to nie stosuje się dodatkowej obróbki wstępnej, chyba że próbka zawiera apretury nierozpuszczalne w petrooleju ani w wodzie.

W sprawozdaniu z przeprowadzonych badań należy szczegółowo opisać zastosowane metody obróbki wstępnej.”;

a)

metody szczególne – tabela podsumowująca otrzymuje brzmienie:

„2.   METODY SZCZEGÓLNE – TABELA PODSUMOWUJĄCA

b)

podpunkt 1.2 metody nr 1 otrzymuje następujące brzmienie:

c)

podpunkt 1.2 metody nr 2 otrzymuje następujące brzmienie:

d)

podpunkt 1.2 metody nr 3 otrzymuje brzmienie:

e)

punkt 5 metody nr 3 otrzymuje brzmienie:

„5.   OBLICZANIE I PRZEDSTAWIANIE WYNIKÓW

Wyniki obliczyć w sposób opisany w zasadach ogólnych. Za wartość »d« przyjmuje się 1,02 w przypadku bawełny, a 1,00 w przypadku elastoolefiny.”;

f)

podpunkt 1.2 metody nr 4 otrzymuje brzmienie:

g)

punkt 1 metody nr 5 otrzymuje brzmienie:

„1.   ZAKRES STOSOWANIA

Niniejszą metodę stosuje się po usunięciu substancji niewłóknistych, do mieszanek dwuskładnikowych:

h)

w metodzie nr 6 wprowadza się następujące zmiany:

i)

podpunkt 1.2 metody nr 7 otrzymuje brzmienie:

j)

podpunkt 1.2 metody nr 8 otrzymuje brzmienie:

k)

podpunkt 1.2 metody nr 10 otrzymuje brzmienie:

l)

w metodzie nr 11 wprowadza się następujące zmiany:

m)

w metodzie nr 14 wprowadza się następujące zmiany: