19.3.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 74/30

(1)

Artykuł 31 ust. 10 tiret trzecie rozporządzenia (WE) nr 1255/1999 stanowi, że w przypadku zróżnicowanych refundacji refundacje są wypłacane pod warunkiem, że produkty dotarły do miejsca przeznaczenia wskazanego w pozwoleniu lub innego miejsca przeznaczenia, dla którego refundacja została ustalona. Mogą zaistnieć wyjątki od tej zasady, zgodnie z procedurą określoną w art. 42 tego rozporządzenia, zakładając, że są określone warunki, które oferują równoważne gwarancje.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 351/2004 z dnia 26 lutego 2004 r. ustalające refundacje wywozowe w odniesieniu do mleka i przetworów mlecznych (2) wprowadziło refundacje zróżnicowane w zależności od miejsca przeznaczenia od dnia 27 lutego 2004 r.

(3)

Artykuł 16 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/1999 z dnia 15 kwietnia 1999 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych (3) wskazuje, które dokumenty mogą służyć jako dowód zakończenia formalności celnych w państwach trzecich, w przypadku gdy wysokość stawki refundacji jest zróżnicowana w zależności od miejsca przeznaczenia. Na podstawie tego artykułu Komisja może postanowić w niektórych szczególnych przypadkach, że dowód przywozu, o którym mowa w powyższym artykule, może być przedstawiony w postaci szczególnego dokumentu lub w jakikolwiek inny sposób.

(4)

Ze względu na to, że poddanie wypłat refundacji wymogom art. 16 rozporządzenia (WE) nr 800/1999 wiąże się ze znaczną zmianą w procedurach administracyjnych zarówno władz krajowych jak i eksporterów, pociąga to za sobą administracyjne konsekwencje i stanowi znaczące obciążenie finansowe. Uzyskanie dowodu, o którym mowa w art. 16 wyżej wymienionego rozporządzenia, może wiązać się z poważnymi trudnościami administracyjnymi w niektórych państwach.

(5)

Aby zmniejszyć niektóre z administracyjnych i finansowych ograniczeń narzucanych eksporterom oraz aby umożliwić władzom i eksporterom stworzenie nowych ustaleń dotyczących przedmiotowych produktów, a także wprowadzić procedury gwarantujące sprawne dokonywanie formalności, rozporządzenie Komisji (WE) nr 519/2004 z dnia 19 marca 2004 r. wprowadzające odstępstwo od rozporządzenia (WE) nr 800/1999 w zakresie wywozu mleka i przetworów mlecznych (4) przewiduje okres przejściowy, w którym przedstawianie dowodu dokonania formalności przywozowych zostaje ułatwione. Przepisy te wygasają z dniem 31 grudnia 2004 r.

(6)

W wielu państwach przeznaczenia brakuje jednak nadal odpowiednich procedur i właściwych środków gwarantujących wystawianie niezbędnych dokumentów. W celu zabezpieczenia podmiotów gospodarczych przed utratą refundacji wywozowych z powodu braku procedur administracyjnych w państwach trzecich należy nadal utrzymywać system przejściowy w 2005 r. Na podstawie doświadczenia uzyskanego w trakcie stosowania rozporządzenia (WE) nr 519/2004, w celu złożenia dodatkowych dokumentów powinno się przyjąć system przejściowy przewidziany w tym rozporządzeniu.

(7)

Należy przypomnieć o przepisach art. 20 rozporządzenia (WE) nr 800/1999, dających właściwym władzom Państw Członkowskich, w przypadku kiedy istnieją wątpliwości dotyczące miejsca przeznaczenia wywożonego produktu, prawo do wymagania okazania dodatkowych dowodów, dotyczących wszystkich refundacji, potwierdzających, że produkt został faktycznie wprowadzony do obrotu w państwie trzecim przywozu.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

a)

kopii dokumentu transportu;

b)

oświadczenia, że produkt został rozładowany, wydanego przez władze państwa trzeciego lub przez władze jednego z Państw Członkowskich mające siedzibę w kraju przeznaczenia, lub przez międzynarodową agencję kontrolującą zgodnie z art. 16a–16f rozporządzenia (WE) nr 800/1999, potwierdzającego, że produkt opuścił miejsce rozładowania lub że, zgodnie z wiedzą władz lub agencji wystawiających oświadczenie, produkt nie był następnie ponownie załadowany w celu ponownego wywozu;

c)

dokument bankowy, wystawiony przez zatwierdzonych pośredników mających siedzibę we Wspólnocie, potwierdzający, że wpłata odpowiadająca danemu wywozowi została dokonana na konto eksportera otwarte u tego pośrednika, lub dowód takiej wpłaty.