31989R2053

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2053/89

z dnia 10 lipca 1989 r.

ustanawiające szczegółowe zasady stosowania systemu minimalnych cen importowych na niektóre rodzaje przetworów z wiśni i czereśni

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 426/86 z dnia 24 lutego 1986 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku przetworów owocowych i warzywnych [1], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 1125/89 [2], w szczególności jego art. 9 ust. 6,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1676/85 z dnia 11 czerwca 1985 r. w sprawie wartości jednostki obrachunkowej i kursów przeliczeniowych, jakie mają być stosowane do celów wspólnej polityki rolnej [3], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 1636/87 [4], w szczególności jego art. 10 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

artykuł 9 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 426/86 przewiduje stosowanie minimalnej ceny importowej dla niektórych produktów wymienionych w wykazie stanowiącym część B załącznika I do tego rozporządzenia; do wykazu produktów podlegających takim ustaleniom dodaje się, na mocy rozporządzenia Rady (EWG) nr 2247/88 [5], niektóre przetwory z wiśni i czereśni;

rozporządzenie Rady (EWG) nr 3225/88 [6] ustanawia ogólne zasady odnoszące się do systemu minimalnych cen importowych dla niektórych przetworów z wiśni i czereśni; należy ustalić szczegółowe zasady stosowania tego systemu; celem takich zasad musi być zapobieganie uchylaniu się przez podmioty gospodarcze od przestrzegania cen minimalnych poprzez trudne do wykrycia i do skutecznego zwalczania oszukańcze praktyki; takie oszukańcze praktyki mogą mieć poważne konsekwencje dla wspólnotowego rynku wspomnianych produktów, a wynikające z tego nienakładanie opłat wyrównawczych przyczynia się do istotnej utraty środków budżetowych;

w celu zapobiegania oszustwom i ich szkodliwym konsekwencjom dla rynku wymienionych przetworów z wiśni i czereśni należy znacznie wzmocnić kontrole celne; krajowe władze celne powinny sprawdzać przestrzeganie minimalnej ceny importowej dla każdej przywożonej partii towaru, a w przypadku nieprzestrzegania tej ceny nakładać opłatę wyrównawczą w wysokości różnicy między minimalną ceną przy importową a zadeklarowaną ceną importową;

ponadto głównym celem systemu minimalnych cen importowych jest zagwarantowanie, że produkty z państw trzecich nie zakłócą rynku wspólnotowego z powodu zbyt niskich proponowanych cen; w związku z tym rzeczywiste przestrzeganie minimalnej ceny importowej powinno podlegać weryfikacji, aż do etapu sprzedaży; przy dostarczaniu dowodu przestrzegania minimalnej ceny importowej należy korzystać z dokumentów ustalających cenę odsprzedaży;

ryzyko fałszywego deklarowania cen importowych jest wysokie; dlatego też należy ustanowić specjalną procedurę zajmowania się sprawami, w których zachodzi podejrzenie złożenia fałszywych zgłoszeń;

w przypadkach rzeczywistego nieprzestrzegania minimalnej ceny importowej należy zapewnić pobranie opłaty wyrównawczej; w tym celu produkty mogą zostać zwolnione na mocy art. 13 dyrektywy Rady 79/695/EWG [7], ostatnio zmienionej dyrektywą 81/853/EWG [8] i art. 20 dyrektywy Komisji 82/57/EWG [9], ostatnio zmienionej dyrektywą 83/371/EWG [10]; importer musi udokumentować przestrzeganie ceny minimalnej; należy również określić terminy dostarczenia takiego dowodu;

niezbędne jest również wprowadzenie kontroli przywozu a posteriori; właściwe władze Państwa Członkowskiego muszą przeprowadzać wyrywkowe kontrole około 10 % partii przywożonych towarów; w związku z tym należy wymagać od podmiotów gospodarczych zachowania odnośnych dokumentów przez określony czas w celu umożliwienia właściwym organom dostępu do tych dokumentów; okres taki powinien być ograniczony do trzech lat następujących po roku, w którym przyjęto zgłoszenie o dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu;

Komisja musi być informowana o kontrolach przeprowadzanych w celu sprawdzenia przestrzegania minimalnych cen importowych;

Komitet Zarządzający ds. Przetworów Owocowych i Warzywnych nie przedstawił swojej opinii w terminie ustalonym przez jego przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Zasady i definicje

Artykuł 1

Uważa się, że minimalna cena importowa niektórych przetworów z wiśni i czereśni jest przestrzegana wtedy, gdy cena importowa jest nie mniejsza niż minimalna cena importowa obowiązująca w dniu przyjęcia zgłoszenia o dopuszczeniu towarów do swobodnego obrotu.

Artykuł 2

1. Do celów niniejszego rozporządzenia cena importowa składa się z:

a) ceny fob w kraju pochodzenia; oraz

b) kosztów transportu i ubezpieczenia do punktu wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty.

2. Do celów ust. 1 "cena fob" oznacza cenę przy transakcjach z natychmiastową dostawą, zapłaconą lub do zapłacenia za ilości produktów zawartych w partii towaru, obejmującą koszt załadunku tej partii towaru na środek transportu w miejscu wysyłki w kraju pochodzenia i inne koszty poniesione w tym kraju. Cena fob nie obejmuje kosztu żadnych usług, które ma ponieść sprzedawca od czasu załadunku towarów na środek transportu.

3. W przypadku stwierdzenia, że ceny odsprzedaży bezpośredniej lub przez pośredników handlowych są ponad 15 % niższe od minimalnej ceny za przywożoną partię towaru, za ceny importowe uważa się średnią ważoną tych cen.

4. Gdy składniki określone w ust. 1 wyrażone są w walucie innej niż waluta Państwa Członkowskiego, w którym towary zostały dopuszczone do swobodnego obrotu, stosuje się rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1766/85 [1] Dz.U. L 168 z 28.6.1985, str. 21. w sprawie kursów walutowych stosowanych w ustalaniu wartości celnej towarów.

5. Cena importowa musi być wykazana w zgłoszeniu dopuszczenia towarów do swobodnego obrotu.

6. Do celów niniejszego rozporządzenia ostatecznym odbiorcą jest albo producent używający produktu w celu przetworzenia na produkt objęty kodem CN innym niż produkty wykazane w zgłoszeniu dopuszczenia towarów do swobodnego obrotu, albo kupiec detaliczny sprzedający je wyłącznie konsumentom.

7. Do celów niniejszego rozporządzenia przywożona partia towarów składa się ze wszystkich produktów będących przedmiotem jednego i tego samego zgłoszenia dopuszczenia towarów do swobodnego obrotu.

Artykuł 3

Minimalną cenę importową koryguje się o współczynnik walutowy ustalony tak, aby przeliczyć tę cenę w oparciu o średni kurs walutowy stosowany do jej ustalenia lub do zmiany walutowych kwot wyrównawczych.

Kontrola i opodatkowanie przywozu

Artykuł 4

W każdym przypadku przyjęcia zgłoszenia dopuszczenia towarów do swobodnego obrotu właściwe władze krajowe porównują zadeklarowaną cenę importową z minimalną ceną importową stosowaną dla towarów w dniu przyjęcia zgłoszenia.

W przypadku gdy cena wykazana na fakturze jest ceną z odroczoną płatnością o okres dłuższy niż trzy miesiące, to cenę wykazaną na fakturze obniża się o 1 % za każdy miesiąc odroczenia płatności przyznanego powyżej tych trzech miesięcy.

Artykuł 5

W przypadku gdy cena importowa jest niższa od minimalnej ceny importowej obowiązującej dla tych towarów, właściwe władze krajowe nałożą opłatę wyrównawczą w wysokości ustalonej w oparciu o skalę cen importowych.

Specjalna procedura kontrolna

Artykuł 6

1. Gdy władze celne mają uzasadnione wątpliwości co do tego, czy cena wykazana w zgłoszeniu dopuszczenia do swobodnego obrotu odzwierciedla rzeczywistą cenę importową, to żądają one od importera dostarczenia w ciągu sześciu miesięcy dowodu zbycia produktu na warunkach zapewniających przestrzeganie minimalnej ceny importowej, z zastrzeżeniem stosowania art. 13 dyrektywy 79/695/EWG i art. 20 dyrektywy 82/57/EWG.

2. Właściwy organ może przedłużyć termin ustalony w ust. 1 maksymalnie o trzy miesiące na podstawie prawidłowo uzasadnionego wniosku złożonego przez podmiot gospodarczy.

Artykuł 7

1. Uważa się, że minimalna cena importowa jest przestrzegana, jeżeli importer dostarczy w odniesieniu do przynajmniej 95 % przywożonej partii towaru dowód stwierdzający, że produkt został sprzedany końcowemu odbiorcy bez dalszego przetwarzania, po zapakowaniu, bezpośrednio lub poprzez pośredników handlowych, po cenie przynajmniej równej minimalnej cenie importowej.

2. Jeżeli, pomimo wszelkich podjętych przez importera czynności, nie można uzyskać dowodu od odbiorcy końcowego, właściwy organ może przyjąć inny dowód dokumentujący sprzedaż produktu na warunkach wskazujących na przestrzeganie ceny minimalnej.

3. Specjalną procedurę kontrolną stosuje się z zastrzeżeniem kontroli a posteriori określonych w art. 8, 9 i 10.

Kontrola a posteriori

Artykuł 8

W celu udostępnia do zbadania właściwym władzom w kontekście kontroli a posteriori importer zachowuje dowód zapłaty sprzedającemu i wszystkie dokumenty handlowe, takie jak faktury, umowy i korespondencja dotyczące zakupu i sprzedaży odnośnych produktów przez przynajmniej trzy lata po roku przyjęcia zgłoszenia dopuszczenia towarów do swobodnego obrotu.

Artykuł 9

1. Właściwe władze przeprowadzają kontrole wyrywkowe.

2. Kontrole muszą być przeprowadzane w każdym roku kalendarzowym dla około 10 % przywożonych partii towarów.

Artykuł 10

W przypadku gdy właściwe władze w trakcie kontroli stwierdzą nieprzestrzeganie minimalnej ceny importowej, władze te nakładają opłaty wyrównawcze pomniejszone o kwoty już uprzednio wpłacone z tytułu opłaty wyrównawczej.

Przepisy końcowe

Artykuł 11

Raz do roku Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję, przed upływem pierwszych sześciu miesięcy, o kontrolach przeprowadzonych w roku poprzednim w celu sprawdzenia przestrzegania minimalnych cen importowych.

Artykuł 12

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie ósmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 10 lipca 1989 r.

W imieniu Komisji

Ray Mac Sharry

Członek Komisji

[1] Dz.U. L 49 z 27.2.1986, str. 1.

[2] Dz.U. L 118 z 29.4.1989, str. 29.

[3] Dz.U. L 164 z 24.6.1985, str. 1.

[4] Dz.U. L 153 z 13.6.1987, str. 1.

[5] Dz.U. L 198 z 26.7.1988, str. 21.

[6] Dz.U. L 288 z 21.10.1988, str. 11.

[7] Dz.U. L 205 z 13.8.1979, str. 19.

[8] Dz.U. L 319 z 7.11.1981, str. 1.

[9] Dz.U. L 28 z 5.2.1982, str. 38.

[10] Dz.U. L 204 z 28.7.1983, str. 63.

--------------------------------------------------