This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 22005A1021(01)
Protocol to the Euro-Mediterranean Agreement establishing an association between the European Communities and their Member States, of the one part, and the Republic of Tunisia, of the other part, to take account of the accession of the Czech Republic, the Republic of Estonia,the Republic of Cyprus, the Republic of Latvia, the Republic of Lithuania, the Republic of Hungary, the Republic of Malta, the Republic of Poland, the Republic of Slovenia, and the Slovak Republic to the European Union
Protokół do Układu Eurośródziemnomorskiego ustanawiającego Stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii I Republiki Słowackiej Do Unii Europejskiej
Protokół do Układu Eurośródziemnomorskiego ustanawiającego Stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii I Republiki Słowackiej Do Unii Europejskiej
Dz.U. L 278 z 21.10.2005, p. 3–8
(ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV) Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych)
(BG, RO, HR)
Dz.U. L 173M z 27.6.2006, p. 30–35
(MT)
In force
ELI: http://data.europa.eu/eli/prot/2005/721/oj
21.10.2005 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 278/3 |
PROTOKÓŁ
do Układu Eurośródziemnomorskiego ustanawiającego Stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii I Republiki Słowackiej Do Unii Europejskiej
KRÓLESTWO BELGII,
REPUBLIKA CZESKA,
KRÓLESTWO DANII,
REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC,
REPUBLIKA ESTOŃSKA,
REPUBLIKA GRECKA,
KRÓLESTWO HISZPANII,
REPUBLIKA FRANCUSKA,
IRLANDIA,
REPUBLIKA WŁOSKA,
REPUBLIKA CYPRYJSKA,
REPUBLIKA ŁOTEWSKA,
REPUBLIKA LITEWSKA,
WIELKIE KSIĘSTWO LUKSEMBURGA,
REPUBLIKA WĘGIERSKA,
REPUBLIKA MALTY,
KRÓLESTWO NIDERLANDÓW,
REPUBLIKA AUSTRII,
RZECZPOSPOLITA POLSKA,
REPUBLIKA PORTUGALSKA,
REPUBLIKA SŁOWENII,
REPUBLIKA SŁOWACKA,
REPUBLIKA FINLANDII,
KRÓLESTWO SZWECJI,
ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,
zwane dalej „Państwami Członkowskimi WE”, reprezentowane przez Radę Unii Europejskiej, oraz
WSPÓLNOTA EUROPEJSKA,
zwana dalej „Wspólnotą”, reprezentowana przez Radę Unii Europejskiej i Komisję Wspólnot Europejskich,
z jednej strony, oraz
REPUBLIKA TUNEZYJSKA, zwaną dalej „Tunezją”,
z drugiej strony,
MAJĄC NA UWADZE, że Układ Eurośródziemnomorski ustanawiający Stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony, zwany dalej „Układem Eurośródziemnomorskim”, został podpisany w Brukseli w dniu 17 lipca 1995 r. i wszedł w życie w dniu 1 marca 1998 r.
MAJĄC NA UWADZE, że Traktat dotyczący przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii oraz Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej (zwany dalej „Traktatem o Przystąpieniu”) został podpisany w Atenach w dniu 16 kwietnia 2003 r. i wszedł w życie w dniu 1 maja 2004 r.
MAJĄC NA UWADZE, że zgodnie z art. 6 ust. 2 Aktu Przystąpienia z 2003 roku, przystąpienie nowych Umawiających się Stron do Układu Eurośródziemnomorskiego zatwierdzane jest przez zawarcie protokołu do tego Układu.
MAJĄC NA UWADZE, że konsultacje przewidziane w art. 23 ust. 2 Układu Eurośródziemnomorskiego odbyły się celem zapewnienia, że zostały uwzględnione wzajemne interesy Wspólnoty i Tunezji,
UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:
Artykuł 1
Republika Czeska, Republika Estońska, Republika Cypryjska, Republika Łotewska, Republika Litewska, Republika Węgierska, Republika Malty, Rzeczpospolita Polska, Republika Słowenii oraz Republika Słowacka stają się niniejszym Umawiającymi się Stronami Układu Eurośródziemnomorskiego oraz przyjmują do wiadomości i zatwierdzają zarówno tekst Układu, jak również wspólne deklaracje, deklaracje jednostronne i wymiany listów w taki sam sposób, jak pozostałe Państwa Członkowskie Wspólnoty.
Artykuł 2
W celu uwzględnienia niedawnych zmian instytucjonalnych w Unii Europejskiej strony uzgadniają, że w następstwie wygaśnięcia Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali postanowienia Układu Eurośródziemnomorskiego dotyczące Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali zostaną uznane za postanowienia odnoszące się do Wspólnoty Europejskiej, która przejęła wszystkie prawa i obowiązki Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali.
ROZDZIAŁ I
ZMIANY W TEKŚCIE UKŁADU EUROŚRÓDZIEMNOMORSKIEGO, W SZCZEGÓLNOŚCI ZMIANY W JEGO PROTOKOŁACH
Artykuł 3
Produkty rolne
1. Artykuł 3 ust. 1 i 2 protokołu nr 1 otrzymują brzmienie:
„1. Począwszy od dnia 1 stycznia 2001 r. dopuszcza się bezcłowy przywóz do Wspólnoty nieprzetworzonej oliwy z oliwek, objętej kodami NC 1509 10 10 i 1509 10 90, w całości otrzymywanej w Tunezji i transportowanej bezpośrednio do Wspólnoty, w ograniczonej ilości do 50 000 ton. Od dnia 1 maja 2004 r. ilość ta wzrośnie o 700 ton w skali roku.
2. Od dnia 1 stycznia 2002 r. ilość ta będzie corocznie zwiększana o 1 500 ton przez okres czterech lat, tak aby dnia 1 stycznia 2005 r. osiągnąć roczną ilość 56 700 ton.”
2. W tabeli, która znajduje się w załączniku do protokołu nr 1 w sprawie zasad dotyczących przywozu do Wspólnoty produktów rolnych pochodzących z Tunezji, wiersz dotyczący koncesji na produkty objęte kodem NC 1509 10 otrzymuje brzmienie:
„Kod NC |
Opis towarów |
Stopa obniżenia należności celnych (klauzula największego uprzywilejowania) % |
Roczne kontyngenty celne lub dla wskazanego okresu (tony netto) |
Stopa obniżenia należności celnych (klauzula największego uprzywilejowania) poza już istniejącymi kontyngentami celnymi (%) |
Postanowienia specjalne |
1509 10 |
Oliwa z oliwek i jej frakcje oraz oliwa z oliwek tłoczona na zimno |
100 |
50 000 + 700 |
— |
Artykuł 3 ust. 2” |
Artykuł 4
Reguły pochodzenia
W protokole nr 4 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
Artykuł 19 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Świadectwa przewozowe EUR1 wystawione z mocą wsteczną muszą posiadać jedną z następujących adnotacji:
|
2) |
Artykuł 20 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Wystawiony w ten sposób duplikat musi zostać opatrzony jedną z następujących adnotacji:
|
3) |
Artykuł 22 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. W przypadkach przewidzianych w ust. 3 lit. a), w polu »Obserwacje« świadectwa przewozowego EUR1 znajduje się jedno z następujących wyrażeń:
|
Artykuł 5
Przewodnictwo Komitetu Stowarzyszenia
Artykuł 82 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Przewodnictwo Komitetu Stowarzyszenia sprawuje kolejno przedstawiciel Komisji Wspólnot Europejskich oraz przedstawiciel rządu Republiki Tunezyjskiej.”
ROZDZIAŁ II
PRZEPISY PRZEJŚCIOWE
Artykuł 6
Dowód pochodzenia i współpraca administracyjna
1. Dowody pochodzenia prawidłowo wystawione przez Tunezję lub nowe Państwo Członkowskie w ramach umów preferencyjnych lub uregulowań niezależnych stosowanych pomiędzy tymi państwami są akceptowane w poszczególnych państwach, na mocy niniejszego Protokołu, pod warunkiem że:
a) |
uzyskanie takiego pochodzenia przyznaje preferencyjne traktowanie taryfowe na podstawie preferencyjnych środków taryfowych przewidzianych w Układzie Eurośródziemnomorskim albo we wspólnotowym systemie ogólnych preferencji taryfowych; |
b) |
dowód pochodzenia i dokumenty przewozowe zostały wystawione najpóźniej w dniu poprzedzającym datę przystąpienia; |
c) |
dowód pochodzenia zostanie przedłożony organom celnym w terminie czterech miesięcy od daty przystąpienia. |
Jeżeli towary zostały zgłoszone do przywozu do Tunezji lub do jednego z nowych Państw Członkowskich przed datą ich przystąpienia na podstawie umów preferencyjnych lub uregulowań niezależnych stosowanych w tym czasie między Tunezją i nowym Państwem Członkowskim, dowód pochodzenia, który został wystawiony z mocą wsteczną na podstawie takich umów lub ustaleń, może również zostać przyjęty, pod warunkiem że zostanie on przedstawiony organom celnym w terminie czterech miesięcy od daty przystąpienia.
2. Tunezja i nowe Państwa Członkowskie mają prawo utrzymać zezwolenia, na podstawie których został im nadany status „zatwierdzonych eksporterów” w ramach umów preferencyjnych i uregulowań niezależnych stosowanych między nimi, pod warunkiem że:
a) |
postanowienie takie zostało również przewidziane w umowie zawartej między Tunezją i Wspólnotą przed datą przystąpienia; |
b) |
zatwierdzony eksporter stosuje reguły pochodzenia obowiązujące na mocy tej umowy. |
Powyższe zezwolenia zostaną zastąpione, nie później niż rok po dacie przystąpienia, przez nowe zezwolenia wydane zgodnie z Układem.
3. Wnioski o późniejszą weryfikację dowodów pochodzenia, wydanych na mocy umów preferencyjnych lub uregulowań niezależnych przewidzianych w ust. 1 i 2, są akceptowane przez właściwe organy celne Tunezji lub nowych Państw Członkowskich przez trzy lata od chwili wydania dowodu pochodzenia i mogą być przedstawione przez te organy w okresie trzech lat od akceptacji dowodu pochodzenia dostarczonego tym organom na poparcie deklaracji celnej przywozowej.
Artykuł 7
Tranzyt towarów
1. Postanowienia Układu Eurośródziemnomorskiego mogą być stosowane w odniesieniu do towarów wywożonych z Tunezji do jednego z nowych Państw Członkowskich lub wywożonych z jednego z nich do Tunezji, które są zgodne z postanowieniami protokołu nr 4 i które, w dniu przystąpienia, znajdują się w tranzycie albo w składzie czasowym, w składzie celnym lub w wolnym obszarze celnym w Tunezji lub w nowym Państwie Członkowskim.
2. W takich przypadkach preferencyjne traktowanie może zostać przyznane, pod warunkiem że w terminie czterech miesięcy od daty przystąpienia zostanie przedstawiony organom celnym kraju przywozu dowód pochodzenia, wystawiony z mocą wsteczną przez władze celne kraju wywozu.
ROZDZIAŁ III
POSTANOWIENIA OGÓLNE I KOŃCOWE
Artykuł 8
Tunezja zobowiązuje się nie wnosić żadnych roszczeń, wniosków lub skarg, ani nie wprowadzać zmian i nie odwoływać żadnych koncesji na podstawie art. XXIV.6 i art. XXVIII GATT w związku z rozszerzeniem Wspólnoty.
Artykuł 9
Na rok 2004 poziom zwiększenia istniejącego kontyngentu taryfowego na przywóz nieprzetworzonej oliwy z oliwek jest obliczany proporcjonalnie do wielkości podstawowych, biorąc pod uwagę czas, jaki upłynął przed datą określoną w art. 12 ust. 2.
Artykuł 10
Niniejszy Protokół stanowi integralną część Układu Eurośródziemnomorskiego. Załączniki do niniejszego Protokołu stanowią jego integralną część.
Artykuł 11
1. Niniejszy Protokół jest zatwierdzony przez Wspólnotę, przez Radę Unii Europejskiej w imieniu Państw Członkowskich oraz przez Tunezję, zgodnie z ich procedurami wewnętrznymi.
2. Strony powiadomią się wzajemnie o zakończeniu stosownych procedur, o których mowa w ust. 1. Dokumenty zatwierdzające zostaną złożone w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej.
Artykuł 12
1. Niniejszy Protokół wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu złożenia ostatniego dokumentu zatwierdzającego.
2. Niniejszy Protokół jest stosowany tymczasowo od dnia 1 maja 2004 r.
Artykuł 13
Niniejszy Protokół został sporządzony w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach w językach angielskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim, włoskim i arabskim, przy czym są one jednakowo autentyczne.
Artykuł 14
Tekst Układu Eurośródziemnomorskiego, w tym również załączniki i protokoły, które stanowią jego integralną część, a także tekst Aktu końcowego oraz załączone do niego deklaracje są sporządzone w językach czeskim, estońskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, polskim, słowackim, słoweńskim i węgierskim, przy czym są one jednakowo autentyczne z tekstami oryginalnymi (1).
Teksty te zatwierdza Rada Stowarzyszenia.
Hecho en Luxemburgo, el treinta y uno de mayo del dos mil cinco.
V Lucemburku dne třicátého prvního května dva tisíce pět.
Udfærdiget i Luxembourg den enogtredivte maj to tusind og fem.
Geschehen zu Luxemburg am einunddreißigsten Mai zweitausendfünf.
Kahe tuhande viienda aasta maikuu kolmekümne esimesel päeval Luxembourgis.
'Εγινε στo Λουξεμβούργο, στις τριανταμία Μαΐου δύο χιλιάδες πέντε.
Done at Luxembourg on the thirty–first day of May in the year two thousand and five.
Fait à Luxembourg, le trente–et–un mai deux mille cinq.
Fatto a Lussembourgo, addi' trentuno maggio duemilacinque.
Luksemburgā, divtūkstoš piektā gada trīsdesmit pirmajā maijā.
Priimta du tūkstančiai penktų metų gegužės trisdešimt pirmą dieną Liuksemburge.
Kelt Luxembourgban, a kettőezer ötödik év május harmincegyedik napján.
Magħmul fil-Lussemburgu, fil-wieħed u tletin jum ta' Mejju tas-sena elfejn u ħamsa.
Gedaan te Luxemburg, de eenendertigste mei tweeduizend vijf.
Sporządzono w Luksemburgu dnia trzydziestego pierwszego maja roku dwutysięcznego piątego.
Feito em Luxemburgo, em trinta e um de Maio de dois mil e cinco.
V Luxembourgu, enaintridesetega maja leta dva tisoč pet.
V Luxemburgu dňa tridsiateho prvého mája dvetisíc päť.
Tehty Luxemburgissa kolmantenakymmenentenäensimmäisenä päivänä toukokuuta vuonna kaksituhattaviisi.
Som skedde i Luxemburg den trettioförsta maj tjugohundrafem.
Por los Estados miembros
Za členské státy
For medlemsstaterne
Für die Mitgliedstaaten
Liikmesriikide nimel
Για τα κράτη μέλη
For the Member States
Pour les États membres
Per gli Stati membri
Dalībvalstu vārdā
Valstybių narių vardu
A tagállarnok réseéröl
Għall-Istati Membri
Voor de lidstaten
W imieniu Państw Członkowskich
Pelos Estados-Membros
Za členské štáty
Za države članice
Jäsenvaltioiden puolesta
Pä medlemsstaternas vägnar
Por la Comunidad Europea
Za Evropské společenství
For Det Europæiske Fællesskab
Für die Europäische Gemeinschaft
Euroopa Ühenduse nimel
Για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα
For the European Community
Pour la Communauté européenne
Per la Comunità europea
Eiropas Kopienas värdā
Europos bendrijos värdā
az Európai Közösség részéről
Għall-Komunità Ewropea
Voor de Europese Gemeenschap
W imieniu Wspólnoty Europejskiej
Pela Comunidade Europeia
Za Európske spoločenstvo
Za Ecropsko skupnost
Euroopan yhteisön puolesta
På Europeiska gemenskapens vägnar
Por la República de Túnez
Za Tuniskou republiku
For Den Tunesiske Republik
Für die Tunesische Republik
Tuneesia Vabariigi nimel
Για τη Δημοκρατία της Τυνησίας
For the Republic of Tunisia
Pour la République Tunisienne
Per la Repubblica Tunisina
Tunisijas Republikas värdā
Tuniso Respublikos vardu
A Tunéz Köztársaság részéről
Għar-Repubblika tat-Tuniżija
Voor de Republiek Tunesië
W imieniu Republiki Tunezyjskiej
Pela República da Tunísia
Za Tuniskú republiku
Za Republiko Tunizijo
Tunisian tasavallan puolesta
For Republiken Tunisien
(1) Tekst umowy sporządzony w 11 językach urzędowych Unii Europejskiej (hiszpańskim, duńskim, niemieckim, greckim, angielskim, francuskim, włoskim, niderlandzkim, portugalskim, fińskim, szwedzkim) został opublikowany w Dz.U. L 97 z 30.3.1998, str. 2. Wersje czeska, estońska, łotewska, litewska, węgierska, maltańska, polska, słowacka i słoweńska zostały opublikowane w niniejszym Dzienniku Urzędowym.