02019R0125 — PL — 27.05.2020 — 001.001

---

Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

►B

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2019/125 z dnia 16 stycznia 2019 r. w sprawie handlu niektórymi towarami, które mogłyby być użyte do wykonywania kary śmierci, tortur lub innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania (tekst jednolity) (Dz.U. L 030 z 31.1.2019, s. 1)

zmienione przez:

		Dziennik Urzędowy
		nr	strona	data
►M1	ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2020/621 z dnia 18 lutego 2020 r.	L 144	1	7.5.2020

---

▼B

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2019/125

z dnia 16 stycznia 2019 r.

w sprawie handlu niektórymi towarami, które mogłyby być użyte do wykonywania kary śmierci, tortur lub innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania

(tekst jednolity)

ROZDZIAŁ I

PRZEDMIOT I DEFINICJE

Artykuł 1

Przedmiot

W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się przepisy unijne dotyczące handlu z państwami trzecimi towarami, które mogłyby być użyte do wykonywania kary śmierci lub w celu stosowania tortur lub do innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania, a także przepisy dotyczące świadczenia usług pośrednictwa, pomocy technicznej, szkoleń i reklamy w związku z takimi towarami.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia:

ROZDZIAŁ II

TOWARY, KTÓRE NIE MAJĄ ŻADNEGO INNEGO PRAKTYCZNEGO ZASTOSOWANIA NIŻ WYKONYWANIE KARY ŚMIERCI, STOSOWANIE TORTUR ORAZ INNE OKRUTNE, NIELUDZKIE LUB PONIŻAJĄCE TRAKTOWANIE ALBO KARANIE

Artykuł 3

Zakaz wywozu

1.  Przywóz towarów wymienionych w załączniku II, niezależnie od ich pochodzenia, jest zakazany.

Załącznik II obejmuje towary, które nie mają żadnego innego praktycznego zastosowania niż wykonywanie kary śmierci lub stosowanie tortur oraz inne okrutne, nieludzkie lub poniżające traktowanie albo karanie.

Dostawcom pomocy technicznej zakazuje się świadczyć, za wynagrodzeniem lub nieodpłatnie, pomocy technicznej w związku z towarami wymienionymi w załączniku II na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów w państwie trzecim.

2.  Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, właściwy organ może udzielić pozwolenia na wywóz towarów wymienionych w załączniku II oraz świadczenie związanej z nimi pomocy technicznej, jeśli zostanie wykazane, że w państwie, do którego towary te będą wywożone, będą one użyte wyłącznie w celu publicznego wystawienia w muzeum ze względu na ich znaczenie historyczne.

Artykuł 4

Zakaz przywozu

1.  Przywóz towarów wymienionych w załączniku II, niezależnie od ich pochodzenia, jest zakazany.

Osobom, podmiotom i organom w Unii zakazuje się przyjmowania pomocy technicznej w związku z towarami wymienionymi w załączniku II, świadczonej, za wynagrodzeniem lub nieodpłatnie, z terytorium państwa trzeciego przez jakiekolwiek osoby, podmioty lub organy.

2.  Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwy organ może zezwolić na przywóz towarów wymienionych w załączniku II oraz świadczenie związanej z nimi pomocy technicznej, jeśli zostanie wykazane, że w docelowym państwie członkowskim towary te będą użyte wyłącznie w celu publicznego wystawienia w muzeum ze względu na ich znaczenie historyczne.

Artykuł 5

Zakaz tranzytu

1.  Tranzyt towarów wymienionych w załączniku II jest zakazany.

2.  Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwy organ może udzielić pozwolenia na tranzyt towarów wymienionych w załączniku II, jeżeli zostanie wykazane, że w państwie przeznaczenia towary te zostaną użyte wyłącznie w celu publicznego wystawienia w muzeum ze względu na ich znaczenie historyczne.

Artykuł 6

Zakaz świadczenia usług pośrednictwa

Pośrednikowi zakazuje się świadczenia usług pośrednictwa na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów w państwie trzecim w związku z towarami wymienionymi w załączniku II, niezależnie od pochodzenia takich towarów.

Artykuł 7

Zakaz szkolenia

Dostawcom pomocy technicznej i pośrednikom zakazuje się świadczenia lub oferowania jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom w państwie trzecim szkolenia dotyczącego używania towarów wymienionych w załączniku II.

Artykuł 8

Targi handlowe

Zakazuje się osobom fizycznym i prawnym, podmiotom i organom, w tym spółkom osobowym, niezależnie od tego czy mają miejsce pobytu lub siedzibę w państwie członkowskim, wystawiania lub oferowania na sprzedaż towarów wymienionych w załączniku II na wystawach lub targach odbywających się w Unii, chyba że zostanie wykazane, że z uwagi na charakter wystawy lub targów wystawienie lub zaoferowanie na sprzedaż takich towarów nie przyczynia się do sprzedaży lub dostarczania takich towarów jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom w państwie trzecim ani nie propaguje ich sprzedaży lub dostarczania tym osobom, podmiotom lub organom.

Artykuł 9

Reklama

Zakazuje się osobom fizycznym i prawnym, podmiotom i organom, w tym spółkom, mającym miejsce pobytu lub siedzibę w państwie członkowskim, które sprzedają lub nabywają przestrzeń reklamową lub czas reklamowy w Unii, osobom fizycznym mającym obywatelstwo państwa członkowskiego, które sprzedają lub nabywają przestrzeń reklamową lub czas reklamowy w Unii, oraz osobom fizycznym i prawnym, podmiotom i organom, zarejestrowanym lub ustanowionym na mocy prawa państwa członkowskiego, które sprzedają lub nabywają przestrzeń reklamową lub czas reklamowy w Unii, sprzedawania jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi w państwie trzecim przestrzeni reklamowej w mediach drukowanych lub w internecie lub czasu reklamowego w telewizji lub radiu w związku z towarami wymienionymi w załączniku II, lub nabywania od tych osób, podmiotów lub organów takiej przestrzeni reklamowej i czasu reklamowego.

Artykuł 10

Środki krajowe

1.  Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów unijnych, w tym zakazu dyskryminacji ze względu na obywatelstwo lub przynależność państwową, państwa członkowskie mogą przyjąć lub utrzymać środki krajowe ograniczające transport, usługi finansowe, działalność ubezpieczeniową lub reasekuracyjną lub ogólną reklamę lub promocję w związku z towarami wymienionymi w załączniku II.

2.  Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich środkach przyjętych zgodnie z ust. 1 lub o zmianach i uchyleniu tych środków przed ich wejściem w życie.

ROZDZIAŁ III

TOWARY, KTÓRE MOGŁYBY BYĆ UŻYTE W CELU STOSOWANIA TORTUR LUB DO INNEGO OKRUTNEGO, NIELUDZKIEGO LUB PONIŻAJĄCEGO TRAKTOWANIA ALBO KARANIA

Artykuł 11

Wymóg uzyskania pozwolenia wywozowego

1.  Wywóz towarów wymienionych w załączniku III wymaga uzyskania pozwolenia, niezależnie od pochodzenia takich towarów. Pozwolenie nie jest jednak wymagane w przypadku towarów, które są jedynie przewożone przez obszar celny Unii, tj. takich, którym nie nadano innego przeznaczenia celnego niż procedura tranzytu zewnętrznego w rozumieniu art. 226 rozporządzenia (UE) nr 952/2013, łącznie ze składowaniem towarów nieunijnych w wolnym obszarze celnym.

Załącznik III obejmuje wyłącznie następujące towary, które mogłyby być użyte do stosowania tortur lub do innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania:

Załącznik III nie obejmuje:

2.  Ust. 1 nie stosuje się do wywozów na te terytoria państw członkowskich, które są wymienione w załączniku VI i nie stanowią obszaru celnego Unii, pod warunkiem że towary te są używane przez organy odpowiedzialne za egzekwowanie prawa zarówno w kraju lub na terytorium przeznaczenia, jak i w części stanowiącej metropolię państwa członkowskiego, do którego należy to terytorium. Organy celne lub inne zainteresowane organy mają prawo do skontrolowania, czy warunek ten jest spełniony, oraz mogą podjąć decyzję, że wywóz nie może nastąpić do czasu zakończenia takiej kontroli.

3.  Ust. 1 nie stosuje się do wywozów do państw trzecich, pod warunkiem że towary są używane przez cywilny lub wojskowy personel państwa członkowskiego uczestniczący w operacji utrzymania pokoju lub operacji zarządzania kryzysami przeprowadzanej przez UE lub ONZ w danym państwie trzecim lub w ramach operacji przeprowadzanej na podstawie porozumienia między państwami członkowskimi a państwami trzecimi w dziedzinie obrony. Organy celne lub inne właściwe organy mają prawo do skontrolowania, czy warunek ten jest spełniony. Wywóz nie może nastąpić w czasie trwania takiej kontroli.

Artykuł 12

Kryteria udzielania pozwoleń na wywóz

1.  Właściwe organy wydają decyzje w sprawie wniosków o udzielenie pozwolenia na wywóz towarów wymienionych w załączniku III, biorąc pod uwagę wszystkie istotne kwestie, w tym w szczególności to, czy w ciągu ostatnich trzech lat inne państwo członkowskie oddaliło wniosek dotyczący wywozu zasadniczo identycznych towarów, oraz kwestie związane z zamierzonym końcowym zastosowaniem i ryzykiem przekierowania.

2.  Właściwy organ nie udziela pozwolenia, jeśli istnieją uzasadnione podstawy, aby przypuszczać, że takie towary wymienione w załączniku III mogłyby być użyte przez organ odpowiedzialny za egzekwowanie prawa lub jakąkolwiek osobę fizyczną lub prawną w państwie trzecim w celu stosowania tortur lub do innego okrutnego, poniżającego lub nieludzkiego traktowania albo karania, w tym w celu wykonania orzeczonych przez sąd kar cielesnych.

Właściwy organ uwzględnia:

Mogą zostać wzięce pod uwagę inne stosowne informacje, obejmujące dostępne orzeczenia sądów krajowych, sprawozdania przygotowywane przez organizacje społeczeństwa obywatelskiego oraz informacje dotyczące ograniczeń w wywozie towarów wymienionych w załącznikach II i III stosowane w państwach przeznaczenia.

3.  Przy sprawdzaniu zamierzonego końcowego zastosowania i ocenie ryzyka przekierowania stosuje się zasady określone w akapicie drugim i trzecim.

Jeżeli producent towarów wymienionych w ppkt 3.2 lub 3.3 załącznika III wystąpi z wnioskiem o udzielenie pozwolenia na wywóz tych towarów do dystrybutora, właściwy organ przeprowadza ocenę postanowień umowy zawartej między producentem a dystrybutorem oraz środków, jakie zamierzają oni podjąć w celu zapewnienia, aby towary te oraz – w stosownych przypadkach – produkty, do których zostaną one włączone, nie zostały użyte w celu stosowania tortur lub do innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania.

Jeżeli wystąpiono z wnioskiem o udzielenie pozwolenia na wywóz towarów wymienionych w ppkt 3.2 lub 3.3 załącznika III do użytkownika końcowego, właściwy organ może, oceniając ryzyko przekierowania, wziąć pod uwagę mające zastosowanie postanowienia umowne oraz oświadczenie dotyczące końcowego zastosowania podpisane przez użytkownika końcowego, jeżeli takie oświadczenie zostało przedłożone. W przypadku nieprzedłożenia oświadczenia dotyczącego końcowego zastosowania obowiązek wskazania podmiotu, który będzie użytkownikiem końcowym, oraz zastosowania danych towarów, spoczywa na eksporterze. Jeżeli eksporter nie dostarczy wystarczających informacji dotyczących końcowego zastosowania i użytkownika końcowego, uznaje się, że właściwy organ ma uzasadnione podstawy, aby przypuszczać, że dane towary mogłyby zostać użyte w celu stosowania tortur lub do innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania.

4.  Oprócz kryteriów określonych w ust. 1 przy ocenie wniosku o udzielenie pozwolenia globalnego właściwy organ bierze pod uwagę stosowanie przez eksportera proporcjonalnych i odpowiednich środków i procedur zapewniających przestrzeganie przepisów i celów niniejszego rozporządzenia oraz warunków określonych w pozwoleniu.

Artykuł 13

Zakaz tranzytu

Osobom fizycznym i prawnym, podmiotom i organom, w tym spółkom osobowym, niezależnie od tego, czy mają miejsce pobytu lub siedzibę w państwie członkowskim, zakazuje się wykonywania tranzytu towarów wymienionych w załączniku III, jeżeli wiedzą, że jakakolwiek część przesyłki takich towarów ma być użyta w celu stosowania tortur lub do innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania w państwie trzecim.

Artykuł 14

Środki krajowe

1.  Niezależnie od art. 11 i 12, państwo członkowskie może przyjąć lub utrzymać zakaz wywozu oraz przywozu kajdan na nogi, łańcuchów na nogi oraz przenośnych urządzeń do wywoływania elektrowstrząsów.

2.  Państwo członkowskie może nałożyć wymóg uzyskania pozwolenia na wywóz kajdanek, których łączna długość, w stanie zamkniętym, łącznie z łańcuchem, mierzona od zewnętrznej krawędzi jednej obręczy do zewnętrznej krawędzi drugiej obręczy, przekracza 240 mm. Dane państwo członkowskie stosuje do takich kajdanek rozdziały III i V.

3.  Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich środkach przyjętych zgodnie z ust. 1 i 2 przed ich wejściem w życie.

Artykuł 15

Wymóg uzyskania pozwolenia w odniesieniu do określonych usług

1.  Pozwolenie wymagane jest w przypadku świadczenia przez odpowiednio dostawcę pomocy technicznej lub pośrednika, za wynagrodzeniem lub nieodpłatnie, na rzecz jakiejkolwiek osoby, podmiotu lub organu w państwie trzecim jednej z następujących usług:

2.  Przy rozpatrywaniu wniosków o udzielenie pozwolenia na świadczenie usług pośrednictwa w odniesieniu do towarów wymienionych w załączniku III, art. 12 stosuje się odpowiednio.

Przy rozpatrywaniu wniosków o udzielenie pozwolenia na świadczenie pomocy technicznej w związku z towarami wymienionymi w załączniku III, kryteria określone w art. 12 uwzględnia się w ocenie:

3.  Ust. 1 nie stosuje się do świadczenia pomocy technicznej, jeżeli:

4.  Niezależnie od ust. 1, państwo członkowskie może utrzymać zakaz świadczenia usług pośrednictwa w odniesieniu do kajdan na nogi, łańcuchów na nogi oraz przenośnych urządzeń do wywoływania elektrowstrząsów. W przypadku gdy państwo członkowskie utrzymuje taki zakaz, informuje Komisję, jeżeli środki przyjęte wcześniej i zgłoszone zgodnie z art. 7a ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1236/2005 zostają zmienione lub uchylone.

ROZDZIAŁ IV

TOWARY, KTÓRE MOGŁYBY BYĆ UŻYTE DO WYKONYWANIA KARY ŚMIERCI

Artykuł 16

Wymóg uzyskania pozwolenia na wywóz

1.  Wywóz towarów wymienionych w załączniku IV wymaga uzyskania pozwolenia, niezależnie od pochodzenia takich towarów. Pozwolenie nie jest jednak wymagane w przypadku towarów, które są jedynie przewożone przez obszar celny Unii, tj. takich, którym nie nadano innego przeznaczenia celnego niż procedura tranzytu zewnętrznego w rozumieniu art. 226 rozporządzenia (UE) nr 952/2013, łącznie ze składowaniem towarów nieunijnych w wolnym obszarze celnym.

Załącznik IV obejmuje wyłącznie towary, które mogłyby być użyte do wykonywania kary śmierci i które zostały zatwierdzone lub są faktycznie używane do wykonywania kary śmierci w jednym lub większej liczbie państw trzecich, które nie zniosły kary śmierci. Załącznik ten nie obejmuje:

2.  W przypadku gdy wywóz produktów leczniczych wymaga uzyskania pozwolenia na wywóz zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, a wywóz ten podlega również wymogom w zakresie udzielania pozwoleń ustanowionym w międzynarodowych konwencjach w sprawie kontrolowania środków odurzających i substancji psychotropowych, takich jak Konwencja o substancjach psychotropowych z 1971 r., państwa członkowskie mogą stosować jednolitą procedurę w celu wywiązania się ze zobowiązań spoczywających na nich na mocy niniejszego rozporządzenia i odnośnej konwencji.

Artykuł 17

Kryteria udzielania pozwoleń na wywóz

1.  Właściwe organy wydają decyzje w sprawie wniosków o udzielenie pozwolenia na wywóz towarów wymienionych w załączniku IV, biorąc pod uwagę wszystkie istotne kwestie, w tym w szczególności to, czy w ciągu ostatnich trzech lat inne państwo członkowskie oddaliło wniosek dotyczący wywozu zasadniczo identycznych towarów, oraz kwestie związane z zamierzonym końcowym zastosowaniem i ryzykiem przekierowania.

2.  Właściwy organ nie udziela pozwolenia, jeśli istnieją uzasadnione podstawy, aby przypuszczać, że towary wymienione w załączniku IV mogłyby być użyte do wykonywania kary śmierci w państwie trzecim.

3.  Przy sprawdzaniu zamierzonego końcowego zastosowania i ocenie ryzyka przekierowania stosuje się zasady określone w akapicie drugim, trzecim i czwartym.

Jeżeli producent towarów wymienionych w pkt 1 załącznika IV wystąpi z wnioskiem o udzielenie pozwolenia na wywóz takich produktów do dystrybutora, właściwy organ przeprowadza ocenę postanowień umowy zawartej między producentem a dystrybutorem oraz środków, jakie zamierzają oni podjąć w celu zapewnienia, aby towary te nie zostały użyte do wykonywania kary śmierci.

Jeżeli wystąpiono z wnioskiem o udzielenie pozwolenia na wywóz towarów wymienionych w pkt 1 załącznika IV do użytkownika końcowego, właściwy organ może, oceniając ryzyko przekierowania, wziąć pod uwagę mające zastosowanie postanowienia umowne oraz oświadczenie dotyczące końcowego zastosowania podpisane przez użytkownika końcowego, jeżeli takie oświadczenie zostało przedłożone. W przypadku nieprzedłożenia oświadczenia dotyczącego końcowego zastosowania obowiązek wskazania podmiotu, który będzie użytkownikiem końcowym, oraz zastosowania danych towarów, spoczywa na eksporterze. Jeżeli eksporter nie dostarczy wystarczających informacji dotyczących końcowego zastosowania i użytkownika końcowego, uznaje się, że właściwy organ ma uzasadnione podstawy, aby przypuszczać, że dane towary mogłyby zostać użyte do wykonywania kary śmierci.

Komisja, we współpracy z właściwymi organami państw członkowskich, może przyjąć wytyczne dotyczące najlepszych praktyk w odniesieniu do oceny końcowego zastosowania oraz celów, dla których pomoc techniczna zostałaby wykorzystana.

4.  Oprócz kryteriów określonych w ust. 1, przy ocenie wniosku o udzielenie pozwolenia globalnego właściwy organ bierze pod uwagę stosowanie przez eksportera proporcjonalnych i odpowiednich środków i procedur zapewniających przestrzeganie przepisów i celów niniejszego rozporządzenia oraz warunków określonych w pozwoleniu.

Artykuł 18

Zakaz tranzytu

Osobom fizycznym i prawnym, podmiotom i organom, w tym spółkom osobowym, niezależnie od tego, czy mają miejsce pobytu lub siedzibę w państwie członkowskim, zakazuje się wykonywania tranzytu towarów wymienionych w załączniku IV, jeżeli wiedzą, że jakakolwiek część przesyłki takich towarów ma być użyta w celu wykonywania kary śmierci w państwie trzecim.

Artykuł 19

Wymóg uzyskania pozwolenia w odniesieniu do określonych usług

1.  Pozwolenie wymagane jest w przypadku świadczenia przez odpowiednio dostawcę pomocy technicznej lub pośrednika, za wynagrodzeniem lub nieodpłatnie, na rzecz osoby, podmiotu lub organu w państwie trzecim jednej z następujących usług:

2.  Przy rozpatrywaniu wniosków o udzielenie pozwolenia na świadczenie usług pośrednictwa w odniesieniu do towarów wymienionych w załączniku IV, art. 17 stosuje się odpowiednio.

Przy rozpatrywaniu wniosków o udzielenie pozwolenia na świadczenie pomocy technicznej w związku z towarami wymienionymi w załączniku IV, kryteria określone w art. 17 uwzględnia się w ocenie:

3.  Ust. 1 nie stosuje się do świadczenia pomocy technicznej, jeżeli:

ROZDZIAŁ V

PROCEDURY UDZIELANIA POZWOLEŃ

Artykuł 20

Rodzaje pozwoleń i organy wydające

1.  W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się generalne unijne pozwolenie na wywóz niektórych towarów, zgodnie z załącznikiem V.

Właściwy organ państwa członkowskiego, w którym eksporter ma swoje miejsce pobytu lub swoją siedzibę, może zakazać temu eksporterowi korzystania z tego pozwolenia, jeżeli istnieją uzasadnione wątpliwości co do zdolności tego eksportera do spełniania warunków tego pozwolenia lub przestrzegania przepisów w zakresie kontroli wywozu.

Właściwe organy państw członkowskich wymieniają informacje na temat wszystkich eksporterów pozbawionych prawa korzystania z generalnego unijnego pozwolenia na wywóz, chyba że ustalą one, że dany eksporter nie będzie usiłował wywieźć towarów wymienionych w załączniku IV przez terytorium innego państwa członkowskiego. Do tego celu wykorzystuje się bezpieczny, szyfrowany system wymiany informacji.

2.  Pozwolenia na wywóz innego rodzaju niż ten, o którym mowa w ust. 1, na który na mocy niniejszego rozporządzenia wymagane jest pozwolenie, udziela właściwy organ państwa członkowskiego, w którym eksporter ma swoje miejsce pobytu lub swoją siedzibę, zgodnie z wykazem w załączniku I. Pozwolenie takie może być pozwoleniem indywidualnym lub globalnym, jeżeli dotyczy towarów wymienionych w załączniku III lub w załączniku IV. W odniesieniu do towarów wymienionych w załączniku II udziela się pozwolenia indywidualnego.

3.  Pozwolenia na tranzyt towarów wymienionych w załączniku II udziela właściwy organ państwa członkowskiego, w którym osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ, które dokonują transportu towarów na obszarze celnym Unii, mają miejsce pobytu lub siedzibę, zgodnie z wykazem w załączniku I. Jeżeli ta osoba, podmiot lub organ nie mają miejsca pobytu lub siedziby w państwie członkowskim, pozwolenia udziela właściwy organ państwa członkowskiego, na którego terytorium następuje wprowadzenie towarów na obszar celny Unii. Pozwolenie takie jest pozwoleniem indywidualnym.

4.  Pozwolenia na przywóz, które jest wymagane na mocy niniejszego rozporządzenia, udziela właściwy organ państwa członkowskiego, w którym utworzono muzeum, zgodnie z wykazem w załączniku I. W odniesieniu do towarów wymienionych w załączniku II udziela się pozwolenia indywidualnego.

5.  Pozwolenia na świadczenie pomocy technicznej w związku z towarami wymienionym w załączniku II udziela:

6.  Pozwolenia na świadczenie pomocy technicznej w związku z towarami wymienionymi w załączniku III lub w załączniku IV udziela właściwy organ państwa członkowskiego, w którym dostawca pomocy technicznej ma miejsce pobytu lub siedzibę, zgodnie z wykazem w załączniku I, lub, w przypadku braku takiego państwa członkowskiego, właściwy organ państwa członkowskiego, którego dostawca pomocy technicznej jest obywatelem lub zgodnie z prawem którego został zarejestrowany lub utworzony.

7.  Pozwolenia na świadczenie usług pośrednictwa w związku z towarami wymienionymi w załączniku III lub w załączniku IV udziela właściwy organ państwa członkowskiego, w którym pośrednik ma miejsce pobytu lub siedzibę, zgodnie z wykazem w załączniku I, lub, w przypadku braku takiego państwa członkowskiego, właściwy organ państwa członkowskiego, którego pośrednik jest obywatelem lub zgodnie z prawem którego został zarejestrowany lub utworzony. Pozwolenie jest udzielane na określoną ilość wyszczególnionych towarów przemieszczanych między dwoma państwami trzecimi lub większą ich liczbą. W pozwoleniu wyraźnie określa się miejsce, w którym towary te znajdują się w państwie trzecim będącym państwem pochodzenia oraz użytkownika końcowego oraz dokładne miejsce, w którym się on znajduje.

8.  Wnioskodawcy dostarczają właściwemu organowi wszelkich stosownych informacji wymaganych przy składaniu wniosków o udzielenie indywidualnego lub globalnego pozwolenia na wywóz lub na świadczenie usług pośrednictwa, na świadczenie pomocy technicznej, indywidualnego pozwolenia na przywóz lub na tranzyt.

W przypadku wywozu właściwe organy otrzymują pełne informacje, w szczególności na temat użytkownika końcowego, państwa przeznaczenia oraz końcowego zastosowania towarów.

W odniesieniu do usług pośrednictwa właściwe organy otrzymują w szczególności informacje o miejscu, w którym towary te znajdują się w państwie trzecim będącym państwem pochodzenia, wyraźny opis towarów i ich ilości, informacje o stronach trzecich biorących udział w transakcji, państwie trzecim będącym państwem przeznaczenia oraz użytkowniku końcowym w tym państwie oraz dokładnym miejscu, w którym się on znajduje.

W stosownych przypadkach udzielenie pozwolenia może być uzależnione od przedłożenia oświadczenia dotyczącego końcowego zastosowania.

9.  Na zasadzie odstępstwa od ust. 8, w przypadku gdy producent lub przedstawiciel producenta ma wywieźć lub sprzedać i przekazać towary objęte ppkt 3.2 lub 3.3 załącznika III lub pkt 1 załącznika IV do dystrybutora w państwie trzecim, producent przekazuje informacje na temat poczynionych ustaleń i środków podjętych w celu zapobieżenia używaniu towarów objętych pkt 3.2 lub 3.3 załącznika III w celu stosowania tortur lub do innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania lub w celu zapobieżenia używaniu towarów objętych pkt 1 załącznika IV do wykonywania kary śmierci, informacje na temat państwa przeznaczenia oraz, o ile są one dostępne, informacje na temat końcowego zastosowania towarów i ich użytkowników końcowych.

10.  Na żądanie krajowego mechanizmu prewencji ustanowionego zgodnie z protokołem opcjonalnym do Konwencji ONZ w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania z 1984 r., właściwe organy mogą postanowić, aby informacje uzyskane od wnioskodawcy na temat państwa przeznaczenia, odbiorcy, użytkownika końcowego i użytkowników końcowych lub, w stosownych przypadkach, dystrybutora, ustaleń i środków, o których mowa w ust. 9, były dostępne dla krajowego mechanizmu prewencji. Właściwe organy wysłuchują wnioskodawcę przed udostępnieniem informacji i mogą nałożyć ograniczenia na możliwości wykorzystania informacji. Właściwe organy podejmują decyzje zgodnie z przepisami i praktykami krajowymi.

11.  Państwa członkowskie rozpatrują wnioski o pozwolenia indywidualne lub globalne w terminie określonym zgodnie z przepisami lub praktykami krajowymi.

Artykuł 21

Pozwolenia

1.  Pozwolenia na wywóz, przywóz i tranzyt są wydawane na formularzach zgodnych ze wzorem zamieszczonym w załączniku VII. Pozwolenia dotyczące usług pośrednictwa są wydawane na formularzach zgodnych ze wzorem zamieszczonym w załączniku VIII. Pozwolenia dotyczące pomocy technicznej są wydawane na formularzach zgodnych ze wzorem zamieszczonym w załączniku IX. Pozwolenia takie są ważne w całej Unii. Okres ważności pozwolenia wynosi od trzech do dwunastu miesięcy, z możliwością przedłużenia o maksymalnie dwanaście miesięcy. Okres ważności pozwolenia globalnego wynosi od jednego do trzech lat, z możliwością przedłużenia o maksymalnie dwa lata.

2.  Pozwolenie na wywóz udzielone zgodnie z art. 12 lub art. 17 oznacza pozwolenie eksporterowi na świadczenie pomocy technicznej użytkownikom końcowym w zakresie, w jakim pomoc ta jest niezbędna do zainstalowania, eksploatacji, konserwacji lub naprawy towarów, na których wywóz udzielono pozwolenia.

3.  Pozwolenia mogą być wydawane za pomocą środków elektronicznych. Szczegółowe procedury określa się na poziomie krajowym. Państwa członkowskie korzystające z tej możliwości informują o tym Komisję.

4.  W pozwoleniach na wywóz, przywóz, tranzyt, świadczenie pomocy technicznej lub świadczenie usług pośrednictwa umieszcza się wszelkie wymogi i warunki, jakie właściwy organ uzna za stosowne.

5.  Właściwy organ, działając zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, może odmówić udzielenia pozwolenia oraz może unieważnić, zawiesić, zmienić lub cofnąć udzielone pozwolenie.

Artykuł 22

Formalności celne

1.  Przy dokonywaniu formalności celnych eksporter lub importer składa należycie wypełniony formularz zamieszczony w załączniku VII jako dowód uzyskania niezbędnego pozwolenia na dany wywóz lub przywóz. Jeśli dokument nie jest wypełniony w języku urzędowym państwa członkowskiego, w którym dokonuje się formalności celnych, eksporter lub importer może zostać zobowiązany do dostarczenia tłumaczenia na język urzędowy tego państwa.

2.  Jeżeli dokonano zgłoszenia celnego towarów wymienionych w załączniku II, III lub IV oraz stwierdzono, że na ich planowany wywóz lub przywóz nie zostało udzielone pozwolenie zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, organy celne zatrzymują zgłoszone towary i zwracają uwagę eksportera lub importera na możliwość złożenia wniosku o udzielenie pozwolenia zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Jeżeli wniosek o udzielenie pozwolenia nie zostanie złożony w terminie sześciu miesięcy od zatrzymania towarów lub jeżeli właściwy organ oddali taki wniosek, organy celne podejmują działania mające na celu uregulowanie sytuacji zatrzymanych towarów zgodnie z mającym zastosowanie prawem krajowym.

Artykuł 23

Wymóg zawiadamiania i konsultacji

1.  Państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję, jeżeli jego właściwe organy, zgodnie z wykazem w załączniku I, wydały decyzję o odmowie udzielenia pozwolenia na podstawie niniejszego rozporządzenia lub unieważniły pozwolenia, którego udzieliły. Takiego powiadomienia dokonuje się nie później niż w ciągu 30 dni od daty wydania decyzji lub unieważnienia.

2.  Właściwy organ, w razie potrzeby lub gdy jest to właściwe poprzez kanały dyplomatyczne, konsultuje się z organem lub organami, które w ciągu ostatnich trzech lat oddaliły wniosek o udzielnie pozwolenia na przywóz, tranzyt, świadczenie pomocy technicznej na rzecz osoby, podmiotu lub organu w państwie trzecim lub świadczenie usług pośrednictwa na podstawie niniejszego rozporządzenia, jeżeli otrzyma wniosek dotyczący wywozu, tranzytu, świadczenia pomocy technicznej na rzecz osoby, podmiotu lub organu w państwie trzecim lub świadczenia usług pośrednictwa odnoszący się do zasadniczo identycznej transakcji, której dotyczył taki wcześniejszy wniosek, a organ uważa, że należy jednak udzielić pozwolenia.

3.  Jeżeli po przeprowadzeniu konsultacji, o których mowa w ust. 2, właściwy organ podejmie decyzję o udzieleniu pozwolenia, odpowiednie państwo członkowskie niezwłocznie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję o swojej decyzji, wyjaśniając powody podjęcia takiej decyzji oraz przedstawiając w stosownych przypadkach istotne w danej sprawie informacje.

4.  W przypadku gdy odmowa udzielenia pozwolenia jest oparta na krajowym zakazie zgodnie z art. 14 ust. 1 lub art. 15 ust. 4, nie stanowi ona decyzji o odmowie udzielenia pozwolenia w rozumieniu ust. 1 niniejszego artykułu.

5.  Wszystkie powiadomienia wymagane na mocy niniejszego artykułu przekazuje się za pomocą bezpiecznego, szyfrowanego systemu wymiany informacji.

ROZDZIAŁ VI

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 24

Zmiana załączników

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 29 w celu zmiany załączników I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII i IX. Zawarte w załączniku I dane dotyczące właściwych organów państw członkowskich zmienia się na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie.

W przypadku gdy, w odniesieniu do zmiany załączników II, III, IV lub V, jest to uzasadnione szczególnie pilną potrzebą, do aktów delegowanych przyjmowanych na podstawie niniejszego artykułu zastosowanie ma procedura przewidziana w art. 30.

Artykuł 25

Wnioski o dodanie towarów do jednego z wykazów towarów

1.  Każde państwo członkowskie może zwrócić się do Komisji z należycie uzasadnionym wnioskiem o dodanie towarów przeznaczonych lub wprowadzanych do obrotu do celów egzekwowania prawa do wykazów zamieszczonych w załącznikach II, III lub IV. Wniosek taki zawiera informacje o:

Państwo członkowskie, które zwraca się do Komisji z wnioskiem, przekazuje jednocześnie ten wniosek pozostałym państwom członkowskim.

2.  W terminie trzech miesięcy od daty otrzymania wniosku Komisja może zwrócić się do wnioskującego państwa członkowskiego o przekazanie informacji uzupełniających, jeżeli uzna, że wniosek nie zawiera wystarczających informacji na temat jednego lub większej liczby istotnych punktów lub że dodatkowe informacje na temat jednego lub większej liczby istotnych punktów są niezbędne. Komisja wskazuje punkty, w odniesieniu do których należy przekazać informacje uzupełniające. Komisja przesyła te pytania do pozostałych państw członkowskich. Pozostałe państwa członkowskie również mogą przedłożyć Komisji dodatkowe informacje potrzebne do oceny wniosku.

3.  Jeżeli Komisja uzna, że nie ma potrzeby zwracania się o informacje uzupełniające, lub, w stosownych przypadkach, jeżeli otrzyma żądane informacje uzupełniające, w ciągu 20 tygodni, odpowiednio od daty otrzymania wniosku lub od daty otrzymania informacji uzupełniających, wszczyna procedurę mającą na celu przyjęcie wnioskowanej zmiany lub informuje wnioskujące państwo członkowskie o powodach, dla których nie wszczęto takiej procedury.

Artykuł 26

Wymiana informacji pomiędzy organami państw członkowskich a Komisją

1.  Bez uszczerbku dla art. 23, Komisja oraz państwa członkowskie, na wniosek, informują się nawzajem o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia oraz dostarczają sobie wszelkich istotnych informacji, którymi dysponują w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacji dotyczących pozwoleń, których udzielono i których udzielenia odmówiono.

2.  Istotne informacje dotyczące pozwoleń, których udzielono i których udzielenia odmówiono, obejmują przynajmniej rodzaj decyzji, uzasadnienie decyzji lub jego streszczenie, nazwy lub nazwiska odbiorców oraz końcowych użytkowników, jeśli nie są nimi odbiorcy, a także nazwy danych towarów.

3.  Państwa członkowskie, o ile jest to możliwe we współpracy z Komisją, sporządzają publiczne roczne sprawozdanie z działalności, zawierające informacje o liczbie otrzymanych wniosków, towarach i krajach, których dotyczyły wnioski, oraz o decyzjach, które podjęto w tych sprawach. Sprawozdanie to nie zawiera informacji, których ujawnienie, zdaniem państwa członkowskiego, naruszałoby jego żywotne interesy w zakresie bezpieczeństwa.

4.  Komisja opracowuje roczne sprawozdanie obejmujące roczne sprawozdania z działalności, o których mowa w ust. 3. To roczne sprawozdanie jest udostępniane publicznie.

5.  Z wyjątkiem przekazywania informacji określonych w ust. 2 organom innego państwa członkowskiego oraz Komisji, niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla odpowiednich przepisów krajowych dotyczących poufności i tajemnicy zawodowej.

6.  Odmowa udzielenia pozwolenia wydana na podstawie krajowego zakazu przyjętego zgodnie z art. 14 ust. 1 nie stanowi decyzji o odmowie udzielenia pozwolenia w rozumieniu ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu.

Artykuł 27

Przetwarzanie danych osobowych

Dane osobowe przetwarza się i wymienia zgodnie z przepisami określonymi w rozporządzeniu (UE) 2016/679 oraz rozporządzeniu (UE) 2018/1725.

Artykuł 28

Wykorzystywanie informacji

Bez uszczerbku dla rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady ( 2 ) oraz krajowych przepisów dotyczących publicznego dostępu do dokumentów, informacje otrzymane na podstawie niniejszego rozporządzenia są wykorzystywane tylko do celów, w jakich wnoszono o ich przekazanie.

Artykuł 29

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.  Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.  Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 24, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 16 grudnia 2016 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3.  Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 24, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.

4.  Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.

5.  Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6.  Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 24 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 30

Tryb pilny

1.  Akty delegowane przyjęte w trybie niniejszego artykułu wchodzą w życie niezwłocznie i mają zastosowanie dopóki nie zostanie wyrażony sprzeciw zgodnie z ust. 2. Przekazując akt delegowany Parlamentowi Europejskiemu i Radzie podaje się powody zastosowania trybu pilnego.

2.  Parlament Europejski albo Rada mogą wyrazić sprzeciw wobec aktu delegowanego zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 29 ust. 6. W takim przypadku Komisja uchyla akt natychmiast po powiadomieniu jej przez Parlament Europejski lub Radę o decyzji o sprzeciwie.

Artykuł 31

Grupa Koordynacyjna ds. Przeciwdziałania Torturom

1.  Ustanawia się Grupę Koordynacyjną ds. Przeciwdziałania Torturom, której przewodniczy przedstawiciel Komisji. Każde państwo członkowskie wyznacza przedstawiciela do tej grupy.

2.  Grupa Koordynacyjna ds. Przeciwdziałania Torturom rozpatruje wszelkie sprawy dotyczące stosowania niniejszego rozporządzenia, w tym, bez ograniczeń, wymianę informacji dotyczących praktyk administracyjnych i wszelkie sprawy, które mogą być podnoszone przez przewodniczącego lub przedstawiciela państwa członkowskiego.

3.  Grupa Koordynacyjna ds. Przeciwdziałania Torturom może, o ile uzna to za konieczne, przeprowadzać konsultacje z eksporterami, pośrednikami, dostawcami pomocy technicznej oraz innymi odnośnymi zainteresowanymi stronami, których dotyczy niniejsze rozporządzenie.

4.  Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu na piśmie roczne sprawozdanie z działalności Grupy Koordynacyjnej ds. Przeciwdziałania Torturom, rozpatrzonych przez nią spraw i przeprowadzonych przez nią konsultacji.

Sprawozdanie roczne sporządza się z uwzględnieniem ochrony interesów handlowych osób fizycznych lub prawnych. Dyskusje Grupy Koordynacyjnej ds. Przeciwdziałania Torturom są niejawne.

Artykuł 32

Przegląd

1.  Do dnia 31 lipca 2020 r., a następnie co pięć lat, Komisja dokona przeglądu wykonania niniejszego rozporządzenia oraz złoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wyczerpujące sprawozdanie z jego wykonania i oceny skutków, które może zawierać propozycje jego zmian. W ramach przeglądu zostanie przeprowadzona ocena potrzeby objęcia nią działalności obywateli Unii za granicą. Państwa członkowskie dostarczają Komisji wszelkich stosownych informacji potrzebnych do przygotowania sprawozdania.

2.  Szczególne części sprawozdania dotyczą:

Artykuł 33

Sankcje

1.  Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie w przypadkach naruszeń niniejszego rozporządzenia i podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia ich wykonania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2.  Państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają Komisję o wszelkich zmianach dotyczących przepisów o sankcjach zgłoszonych zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1236/2005.

Artykuł 34

Zakres terytorialny stosowania

1.  Niniejsze rozporządzenie ma taki sam terytorialny zakres stosowania jak Traktaty, z wyjątkiem art. 3 ust. 1 akapit pierwszy, art. 4 ust. 1 akapit pierwszy, art. 5, 11, 13, 14, 16 i 18, art. 20 ust. 1–4 oraz art. 22, które stosuje się do:

2.  Do celów niniejszego rozporządzenia Ceutę, Helgoland i Melillę traktuje się jako część obszaru celnego Unii.

Artykuł 35

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 1236/2005 traci moc.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia odczytuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia zgodnie z tabelą korelacji w załączniku XI.

Artykuł 36

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

---

ZAŁĄCZNIK I

WYKAZ ORGANÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 20 I 23, ORAZ ADRES, NA KTÓRY NALEŻY PRZESYŁAĆ POWIADOMIENIA DO KOMISJI EUROPEJSKIEJ

A.   Organy państw członkowskich

BELGIA

▼M1

Federale Overheidsdienst Economie, K.M.O., Middenstand en Energie

Algemene Directie Economische Analyses en Internationale Economie

Dienst Vergunningen

Vooruitgangstraat 50

1210 Brussel

BELGIË

Service public fédéral économie, PME, classes moyennes et énergie

Direction générale des analyses économiques et de l’économie nationale

Service licences

Rue du Progrès 50

1210 Bruxelles

BELGIQUE

Tel. +32 22776512

E-mail: vincent.wuyts@economie.fgov.be

▼B

BUŁGARIA

Министерство на икономиката

ул. „Славянска” № 8

1052 София/Sofia

БЪЛГАРИЯ/BUŁGARIA

Ministry of Economy

8, Slavyanska Str.

1052 Sofia

BUŁGARIA

Tel. +359 29407771

Faks +359 29880727

E-mail: exportcontrol@mi.government.bg

REPUBLIKA CZESKA

Ministerstvo průmyslu a obchodu

Licenční správa

Na Františku 32

110 15 Praha 1

ČESKÁ REPUBLIKA

Tel. +420 224907638

Faks +420 224214558

E-mail: dual@mpo.cz

DANIA

Załącznik III, nr 2 i 3

Justitsministeriet

Slotsholmsgade 10

DK-1216 København K

DANMARK

Tel. +45 72268400

Faks +45 33933510

E-mail: jm@jm.dk

Załącznik II i załącznik III, nr 1

Erhvervs- og Vækstministeriet

Erhvervsstyrelsen

Eksportkontrol

Langelinie Allé 17

DK-2100 København Ø

DANMARK

Tel. +45 35291000

Faks +45 35291001

E-mail: eksportkontrol@erst.dk

NIEMCY

Bundesamt für Wirtschaft und Ausfuhrkontrolle (BAFA)

Frankfurter Straße 29—35

D-65760 Eschborn

DEUTSCHLAND

Tel. +49 61969082217

Faks +49 61969081800

E-mail: ausfuhrkontrolle@bafa.bund.de

ESTONIA

Strateegilise kauba komisjon

Islandi väljak 1

15049 Tallinn

EESTI/ESTONIA

Tel. +372 6377192

Faks +372 6377199

E-mail: stratkom@vm.ee

IRLANDIA

▼M1

Ceadúnú agus Rialú Trádála

An Rionn Gnó, Fiontar agus Nuálaíochta

Ionad Phort an Iarla

Sráid Haiste Íochtarach

Baile Átha Cliath 2

D02 PW01

ÉIRE

Tel. +353 16312121

E-mail: exportcontrol@dbei.gov.ie

Trade Licensing and Control

Department of Business, Enterprise and Innovation

Earlsfort Centre

Lower Hatch Street

Dublin 2

D02 PW01

Ireland

Tel. +353 16312121

E-mail: exportcontrol@dbei.gov.ie

▼B

GRECJA

Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων

Γενική Διεύθυνση Διεθνούς Οικονομικής Πολιτικής

Διεύθυνση Καθεστώτων Εισαγωγών-Εξαγωγών, Εμπορικής Άμυνας

Ερμού και Κορνάρου 1,

GR-105 63 Αθήνα/Athens

ΕΛΛΑΔΑ/GRECJA

Ministry of Development, Competitiveness, Infrastructure, Transport and Networks

General Directorate for International Economic Policy

Directorate of Import-Export Regimes, Trade Defence Instruments

Ermou and Kornarou 1,

GR-105 63 Athens

GRECJA

Tel. +30 2103286021-22, +30 2103286051-47

Faks +30 2103286094

E-mail: e3a@mnec.gr, e3c@mnec.gr

HISZPANIA

Subdirección General de Comercio Internacional de Material de Defensa y Doble Uso

Secretaría de Estado de Comercio

Ministerio de Economía y Competitividad

Paseo de la Castellana 162, planta 7

E-28046 Madrid

ESPAÑA

Tel. +34 913492587

Faks +34 913492470

E-mail: sgdefensa.sscc@comercio.mineco.es

FRANCJA

▼M1

Service des biens à double usage (SBDU)

67, rue Barbès – BP 8000

194201 IVRY-SUR-SEINE CEDEX

FRANCE

Tel. +33 179843419

E-mail: doublusage@finances.gouv.fr

▼B

CHORWACJA

▼M1

Ministarstvo vanjskih i europskih poslova

Uprava za gospodarske poslove i razvojnu suradnju

Služba za izvoznu kontrolu

Trg Nikole Šubića Zrinskog 7–8

10000 Zagreb

HRVATSKA

Tel. +385 14598135 (137)

Faks + 385 16474553

E-mail: kontrola.izvoza@mvep.hr

▼B

WŁOCHY

▼M1

Divisione Materiali a duplice uso

Autorità nazionale – Unità per le autorizzazioni dei materiali di armamento (UAMA)

Ministero degli affari esteri e della cooperazione internazionale

Viale Boston, 25 – 00144 Roma

ITALY

Tel. +39 0659932439

Faks +39 0659647506

E-mail: uama.dualuse@cert.esteri.it

▼B

CYPR

Υπουργείο Ενέργειας, Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού

Υπηρεσία Εμπορίου

Κλάδος Έκδοσης Αδειών Εισαγωγών/Εξαγωγών

Ανδρέα Αραούζου 6

CY-1421 Λευκωσία

ΚΥΠΡΟΣ/CYPRUS

Ministry of Energy, Commerce, Industry and Tourism

Trade Service

Import/Export Licensing Section

6 Andreas Araouzos Street

CY-1421 Nicosia

CYPR

Tel. +357 22867100, +357 22867197, +357 22867332

Faks +357 22375443

E-mail: ts@mcit.gov.cy, pevgeniou@mcit.gov.cy

ŁOTWA

Ārlietu ministrija

K. Valdemāra iela 3

LV-1395 Rīga

LATVIJA

Tel. +371 67016426

Faks +371 67828121

E-mail: mfa.cha@mfa.gov.lv

LITWA

Policijos departamento prie Vidaus reikalų ministerijos

Viešosios policijos valdybos Licencijavimo skyrius

Saltoniškių g. 19

LT-08105 Vilnius

LIETUVA/LITWA

Tel. +370 82719767

Faks +370 52719976

E-mail: leidimai.pd@policija.lt

LUKSEMBURG

Ministère de l'Économie

Office des licences

19-21, boulevard Royal

L-2449 Luxembourg.

BP 113/L-2011 Luxembourg

LUXEMBOURG

Tel. +352 226162

Faks +352 466138

E-mail: office.licences@eco.etat.lu

WĘGRY

▼M1

Budapest Főváros Kormányhivatala

Kereskedelmi, Haditechnikai, Exportellenőrzési és Nemesfémhitelesítési Főosztálya

Németvölgyi út 37–39.

1124 Budapest

MAGYARORSZÁG

Tel. +36 14585599

Faks +36 14585885

E-mail: armstrade@bfkh.gov.hu

▼B

MALTA

Dipartiment tal-Kummerċ

Servizzi ta' Kummerċ

Lascaris

Valletta VLT2000

MALTA

Commerce Department

Trade Services

Lascaris

Valletta VLT2000

MALTA

Tel. +356 21242270

Faks +356 25690286

NIDERLANDY

▼M1

Ministerie van Buitenlandse Zaken

Directoraat-Generaal Buitenlandse Economische Betrekkingen

Directie Internationale Marktordening en Handelspolitiek

Rijnstraat 8

Postbus 20061

2500 EB Den Haag

NEDERLAND

Tel. +31 703485954

▼B

AUSTRIA

▼M1

Bundesministerium für Digitalisierung und Wirtschaftsstandort

Abteilung „Außenwirtschaftskontrollen” III/2

Stubenring 1

1010 Wien

ÖSTERREICH

Tel. +43 171100802067

Faks +43 171100808386

E-mail: aussenwirtschaftskontrollen@bmdw.gv.at

▼B

POLSKA

▼M1

Minister właściwy do spraw gospodarki

Ministerstwo Rozwoju

Departament Obrotu Towarami Wrażliwymi i Bezpieczeństwa Technicznego

plac Trzech Krzyży 3/5

00-507 Warszawa

POLSKA

Tel. +48 224119665

Faks +48 224119140

E-mail: SekretariatDOT@mr.gov.pl

▼B

PORTUGALIA

Ministério das Finanças

AT- Autoridade Tributária e Aduaneira

Direcção de Serviços de Licenciamento

Rua da Alfândega, n. 5, r/c

P-1149-006 Lisboa

PORTUGAL

Tel. +351 218813843

Faks +351 218813986

E-mail: dsl@at.gov.pt

RUMUNIA

▼M1

Ministerul Economiei, Energiei și Mediului de Afaceri

Direcția Politici Comerciale

Calea Victoriei nr. 152

București, sector 1

Cod poștal 010096

ROMÂNIA

Tel. +40 214010596, +40 214010523

E-mail: dgre@dce.gov.ro, miruna.popescu@dce.gov.ro

▼B

SŁOWENIA

Ministrstvo za gospodarski razvoj in tehnologijo

Direktorat za notranji trg, Sektor za trgovinsko politiko

Kotnikova 5

1000 Ljubljana

REPUBLIKA SLOVENIJA

Tel. +386 1 400 3564;

Faks +386 1 400 3588

Ministry for Economic Development and Technology

Directorate for Internal Market, Trade Policy Division

Kotnikova 5

1000 Ljubljana

REPUBLIKA SŁOWENII

Tel. +386 1 400 3564;

Faks +386 1 400 3588

SŁOWACJA

▼M1

Ministerstvo hospodárstva Slovenskej republiky

Odbor výkonu obchodných opatrení

Mlynské nivy 44/a

827 15 Bratislava

SLOVENSKO

Tel. +421 248542172

Faks +421 243423915

E-mail: patricia.monosiova@mhsr.sk

▼B

FINLANDIA

Sisäministeriö

Poliisiosasto

PL 26

FI-00023 Valtioneuvosto

FINLANDIA

Inrikesministeriet

Polisavdelningen

PB 26

FI-00023 STATSRÅDET

SUOMI/FINLANDIA

Tel. +358 295 480 171

Faks +358 9 160 44635

E-mail: kirjaamo@intermin.fi

SZWECJA

Kommerskollegium

PO Box 6803

SE-113 86 Stockholm

SVERIGE

Tel. +46 86904800

Faks +46 8306759

E-mail: registrator@kommers.se

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

▼M1

Przywóz towarów określonych w załączniku II:

E-mail: enquiries.ilb@trade.gov.uk

Wywóz towarów i świadczenie pomocy w związku z towarami wymienionymi w załącznikach II, III lub IV:

Department for International Trade

Export Control Joint Unit

3 Whitehall Place

London

SW1 A 2AW

UNITED KINGDOM

Tel. +44 2072154594

E-mail: eco.help@trade.gov.uk

B.   Adres, na który należy przesyłać powiadomienia do Komisji Europejskiej:

European Commission

Service for Foreign Policy Instruments

EEAS 02/290

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIUM

E-mail: FPI-ANTI-TORTURE@ec.europa.eu

▼B

---

ZAŁĄCZNIK II

WYKAZ TOWARÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 3 I 4

Uwaga wstępna:

Kody CN w niniejszym załączniku odnoszą się do kodów wyszczególnionych w części drugiej załącznika I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 ( 3 ).

W przypadku gdy kod CN poprzedzony jest oznaczeniem „ex”, towary objęte niniejszym rozporządzeniem stanowią jedynie część zakresu kodu CN i są określone zarówno poprzez wyszczególnienie przedstawione w niniejszym załączniku, jak i poprzez zakres kodu CN.

Uwagi:

---

ZAŁĄCZNIK III

WYKAZ TOWARÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 11

Uwaga wstępna:

Kody CN w niniejszym załączniku odnoszą się do kodów wyszczególnionych w części drugiej załącznika I do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87.

W przypadku gdy kod CN poprzedzony jest oznaczeniem „ex”, towary objęte niniejszym rozporządzeniem stanowią jedynie część zakresu kodu CN i są określone zarówno poprzez wyszczególnienie przedstawione w niniejszym załączniku, jak i poprzez zakres kodu CN.

Uwagi:

---

ZAŁĄCZNIK IV

TOWARY, KTÓRE MOGŁYBY BYĆ UŻYTE DO WYKONYWANIA KARY ŚMIERCI, O KTÓRYCH MOWA W ART. 16

---

ZAŁĄCZNIK V

GENERALNE UNIJNE POZWOLENIE NA WYWÓZ EU GEA 2019/125

CZĘŚĆ 1

Towary

Niniejsze generalne pozwolenie na wywóz obejmuje towary wymienione w którejkolwiek pozycji w załączniku IV do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/125 ( 4 ).

Obejmuje ono również świadczenie pomocy technicznej użytkownikom końcowym w zakresie, w jakim pomoc ta jest niezbędna do zainstalowania, eksploatacji, konserwacji lub naprawy tych towarów, na których wywóz udzielono pozwolenia, jeżeli eksporter świadczy taką pomoc.

CZĘŚĆ 2

Miejsca przeznaczenia

Pozwolenie na wywóz na podstawie rozporządzenia (UE) 2019/125 nie jest wymagane w przypadku dostaw do państwa lub terytorium będącego częścią obszaru celnego Unii, który do celów niniejszego rozporządzenia obejmuje Ceutę, Helgoland i Melillę (art. 34 ust. 2).

Niniejsze generalne pozwolenie na wywóz jest ważne na całym terytorium Unii w przypadku wywozu do następujących miejsc przeznaczenia:

▼M1 —————

▼B

▼M1

▼B

▼M1

▼B

▼M1

▼B

CZĘŚĆ 3

Warunki i wymogi dotyczące korzystania z niniejszego generalnego pozwolenia na wywóz

Eksporterzy zgłaszają również w zgłoszeniu celnym, że korzystają z niniejszego generalnego pozwolenia na wywóz EU GEA 2019/125, zaznaczając w polu 44 odpowiedni kod znaleziony w bazie danych TARIC.

Państwo członkowskie może wymagać od eksporterów mających miejsce pobytu lub siedzibę na jego terytorium, aby przed pierwszym skorzystaniem z niniejszego generalnego pozwolenia na wywóz dokonali rejestracji. Bez uszczerbku dla art. 20 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/125 rejestracja odbywa się automatycznie i eksporter jest o niej powiadamiany przez właściwe organy niezwłocznie, a w każdym razie nie później niż w ciągu dziesięciu dni roboczych od wpłynięcia wniosku.

---

ZAŁĄCZNIK VI

WYKAZ TERYTORIÓW PAŃSTW CZŁONKOWSKICH, O KTÓRYCH MOWA W ART. 11 UST. 2

DANIA:

FRANCJA:

NIEMCY:

---

ZAŁĄCZNIK VII

FORMULARZ POZWOLENIA NA WYWÓZ LUB PRZYWÓZ, O KTÓRYM MOWA W ART. 21 UST. 1

Specyfikacja techniczna:

Wymiary formularza wynoszą 210 × 297 mm, przy czym dopuszczalne są wymiary mniejsze o najwyżej 5 mm i większe o najwyżej 8 mm. Wielkość pól formularza jest wyznaczona na podstawie jednostki miary równej jednej dziesiątej cala poziomo oraz jednej szóstej cala pionowo. Podział pól jest wyznaczany na podstawie jednostki miary równej jednej dziesiątej cala poziomo.

Wyjaśnienia dotyczące formularza

„Pozwolenie na wywóz lub przywóz towarów, które mogłyby być użyte do stosowania tortur (rozporządzenie (UE) 2019/125)”

Niniejszego formularza pozwolenia używa się w celu wydania pozwolenia na wywóz lub przywóz towarów zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/125 ( 5 ). Nie należy go stosować przy wydawaniu pozwolenia na dostarczanie pomocy technicznej.

Organ wydający jest organem zdefiniowanym w art. 2 lit. h) rozporządzenia (UE) 2019/125, określonym w załączniku I do tego rozporządzenia.

Pozwolenie wydaje się na niniejszym jednokartkowym formularzu, zadrukowanym obustronnie. Właściwy urząd celny odlicza wywożone ilości od łącznej dostępnej ilości. Musi on upewnić się, że różne pozycje podlegające pozwoleniu są w tym celu wyraźnie oddzielone.

W przypadkach gdy procedury krajowe państw członkowskich wymagają dodatkowych egzemplarzy formularza (na przykład do wniosku), pozwolenie to może zostać włączone do kompletu formularzy zawierającego niezbędne egzemplarze zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami krajowymi. W polu powyżej pola 3 każdego egzemplarza oraz na marginesie po lewej stronie powinno być wyraźnie określone przeznaczenie (na przykład wniosek, kopia dla wnioskodawcy) odnośnych egzemplarzy. Tylko jeden egzemplarz stanowi formularz pozwolenia określony w załączniku VII do rozporządzenia (UE) 2019/125.

---

ZAŁĄCZNIK VIII

FORMULARZ POZWOLENIA NA ŚWIADCZENIE USŁUG POŚREDNICTWA, O KTÓRYCH MOWA W ART. 21 UST. 1

Specyfikacja techniczna:

Wymiary formularza wynoszą 210 × 297 mm, przy czym dopuszczalne są wymiary mniejsze o najwyżej 5 mm i większe o najwyżej 8 mm. Wielkość pól formularza jest wyznaczona na podstawie jednostki miary równej jednej dziesiątej cala poziomo oraz jednej szóstej cala pionowo. Podział pól jest wyznaczany na podstawie jednostki miary równej jednej dziesiątej cala poziomo.

Wyjaśnienia dotyczące formularza

„Pozwolenie na świadczenie usług pośrednictwa w związku z towarami, które mogłyby być użyte do wykonania kary śmierci lub do stosowania tortur (rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/125 ( 6 ))”.

Niniejszego formularza pozwolenia używa się w celu wydania pozwolenia na świadczenie usług pośrednictwa zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2019/125.

Organ wydający jest organem zdefiniowanym w art. 2 lit. h) rozporządzenia (UE) 2019/125. Jest to jeden z organów wymienionych w wykazie właściwych organów w załączniku I do tego rozporządzenia.

---

ZAŁĄCZNIK IX

FORMULARZ POZWOLENIA NA ŚWIADCZENIE POMOCY TECHNICZNEJ, O KTÓREJ MOWA W ART. 21 UST. 1

Specyfikacja techniczna:

Wymiary formularza wynoszą 210 × 297 mm, przy czym dopuszczalne są wymiary mniejsze o najwyżej 5 mm i większe o najwyżej 8 mm. Wielkość pól formularza jest wyznaczona na podstawie jednostki miary równej jednej dziesiątej cala poziomo oraz jednej szóstej cala pionowo. Podział pól jest wyznaczany na podstawie jednostki miary równej jednej dziesiątej cala poziomo.

Wyjaśnienia dotyczące formularza

„Pozwolenie na świadczenie pomocy technicznej w związku z towarami, które mogłyby być użyte do wykonania kary śmierci lub do stosowania tortur (rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/125 ( 7 ))”

Niniejszego formularza pozwolenia używa się w celu wydania pozwolenia na świadczenie pomocy technicznej zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2019/125. Jeżeli pomoc techniczna jest świadczona przy okazji wywozu, na który udzielono pozwolenia w rozporządzeniu (UE) 2019/125 lub zgodnie z tym rozporządzeniem, nie należy stosować niniejszego formularza, z wyjątkiem następujących przypadków:

Organ wydający jest organem zdefiniowanym w art. 2 lit. h) rozporządzenia (UE) 2019/125. Jest on organem wymienionym w wykazie właściwych organów w załączniku I do tego rozporządzenia.

Pozwolenia wydaje się na tym jednostronicowym formularzu, w razie potrzeby z załącznikami.

---

ZAŁĄCZNIK X

UCHYLONE ROZPORZĄDZENIE I WYKAZ JEGO KOLEJNYCH ZMIAN

---

ZAŁĄCZNIK XI

TABELA KORELACJI

---

( 1 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).

( 2 ) Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145, 31.5.2001, s. 43).

( 3 ) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).

( 4 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/125 z dnia 16 stycznia 2019 r. w sprawie handlu niektórymi towarami, które mogłyby być użyte do wykonywania kary śmierci, tortur lub innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania (zob. s. 1 niniejszego Dziennika Urzędowego).

( 5 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/125 z dnia 16 stycznia 2019 r. w sprawie handlu niektórymi towarami, które mogłyby być użyte do wykonywania kary śmierci, tortur lub innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania (Dz.U. L 30 z 31.1.2019, s. 1).

( 6 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/125 z dnia 16 stycznia 2019 r. w sprawie handlu niektórymi towarami, które mogłyby być użyte do wykonywania kary śmierci, tortur lub innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania (Dz.U. L 30 z 31.1.2019, s. 1).

( 7 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/125 z dnia 16 stycznia 2019 r. w sprawie handlu niektórymi towarami, które mogłyby być użyte do wykonywania kary śmierci, tortur lub innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania (Dz.U. L 30 z 31.1.2019, s. 1).