Back to EUR-Lex homepage

EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search
You are here

Document 02017R1004-20210714

Consolidated text: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1004 z dnia 17 maja 2017 r. w sprawie ustanowienia unijnych ram gromadzenia danych, zarządzania nimi i ich wykorzystywania w sektorze rybołówstwa oraz w sprawie wspierania doradztwa naukowego w zakresie wspólnej polityki rybołówstwa oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 199/2008 (wersja przekształcona)

Access initial legal act
(

Legal status of the document In force

)

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2017/1004/2021-07-14

02017R1004 — PL — 14.07.2021 — 001.001

Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

►B

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2017/1004

z dnia 17 maja 2017 r.

w sprawie ustanowienia unijnych ram gromadzenia danych, zarządzania nimi i ich wykorzystywania w sektorze rybołówstwa oraz w sprawie wspierania doradztwa naukowego w zakresie wspólnej polityki rybołówstwa oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 199/2008

(wersja przekształcona)

(Dz.U. L 157 z 20.6.2017, s. 1)

zmienione przez:

 

 

Dziennik Urzędowy

  nr

strona

data

►M1

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2021/1139 z dnia 7 lipca 2021 r.

  L 247

1

13.7.2021



▼B

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2017/1004

z dnia 17 maja 2017 r.

w sprawie ustanowienia unijnych ram gromadzenia danych, zarządzania nimi i ich wykorzystywania w sektorze rybołówstwa oraz w sprawie wspierania doradztwa naukowego w zakresie wspólnej polityki rybołówstwa oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 199/2008

(wersja przekształcona)



ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot i zakres stosowania

1.  
W celu przyczynienia się do realizacji celów wspólnej polityki rybołówstwa określonych w art. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, w niniejszym rozporządzeniu ustanawia się przepisy w zakresie gromadzenia danych biologicznych, środowiskowych, technicznych i społeczno-ekonomicznych w sektorze rybołówstwa, zarządzania nimi i ich wykorzystywania, jak przewidziano w art. 25 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.
2.  
Dane, o których mowa w ust. 1, gromadzi się jedynie, jeżeli na mocy aktów prawnych Unii innych niż niniejsze rozporządzenie nie przewidziano obowiązku ich gromadzenia.
3.  
W odniesieniu do danych niezbędnych do zarządzania rybołówstwem, które mają być gromadzone na podstawie aktów prawnych Unii innych niż niniejsze rozporządzenie, określa się w nim jedynie zasady wykorzystywania i przekazywania tych danych.

Artykuł 2

Ochrona danych

W stosownych przypadkach przetwarzanie i wykorzystywanie danych gromadzonych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz zarządzanie nimi odbywa się zgodnie z dyrektywą 95/46/WE, rozporządzeniami (WE) nr 45/2001 i (WE) nr 223/2009 oraz bez uszczerbku dla tych aktów.

Artykuł 3

Definicje

Na potrzeby niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje, o których mowa w art. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Ponadto stosuje się następujące definicje:

1) 

„sektor rybołówstwa” oznacza działania związane z rybołówstwem przemysłowym, połowami rekreacyjnymi, akwakulturą i przemysłem przetwórczym produktów rybołówstwa;

2) 

„połowy rekreacyjne” oznaczają niekomercyjną działalność połowową, w przypadku której żywe zasoby morza eksploatowane są w celach rekreacyjnych, turystycznych lub sportowych;

3) 

„region morski” oznacza obszar geograficzny wymieniony w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, obszar ustanowiony przez regionalne organizacje ds. zarządzania rybołówstwem lub obszar zdefiniowany w akcie wykonawczym, o którym mowa w art. 9 ust. 11;

4) 

„dane pierwotne” oznaczają dane odnoszące się do poszczególnych statków, osób fizycznych lub prawnych lub pojedynczych prób badawczych;

5) 

„metadane” oznaczają dane o jakości i ilości zgromadzonych danych pierwotnych;

6) 

„dane szczegółowe” oznaczają dane oparte na danych pierwotnych, mające formę, która nie pozwala bezpośrednio ani pośrednio zidentyfikować osób fizycznych lub prawnych;

7) 

„dane zagregowane” oznaczają wynik zsumowania danych pierwotnych lub danych szczegółowych do celów konkretnej analizy;

8) 

„obserwator naukowy” oznacza osobę wyznaczoną do obserwacji działalności połowowej w związku z gromadzeniem danych do celów naukowych, powołaną przez organ odpowiedzialny za wdrażanie krajowych planów prac dotyczących gromadzenia danych;

9) 

„dane naukowe” oznaczają dane, o których mowa w art. 1 ust. 1, które są gromadzone lub wykorzystywane, lub którymi zarządza się na mocy niniejszego rozporządzenia.



ROZDZIAŁ II

GROMADZENIE DANYCH W RAMACH WIELOLETNICH PROGRAMÓW UNII I ZARZĄDZANIE TYMI DANYMI



SEKCJA 1

Wieloletnie programy Unii

Artykuł 4

Ustanowienie wieloletniego programu Unii

1.  
Komisja ustanawia wieloletni program Unii dotyczący gromadzenia danych, o których mowa w art. 1 ust. 1, oraz zarządzania nimi, posiadający treść określoną w art. 5 i odpowiadający kryteriom określonym w tym artykule.

Komisja przyjmuje, w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 24, część wieloletniego programu Unii obejmującą kwestie określone w art. 5 ust. 1 lit. a).

Komisja przyjmuje, w drodze aktów wykonawczych, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 25 ust. 2, część wieloletniego programu Unii obejmującą kwestie określone w art. 5 ust. 1 lit. b) i c).

2.  
Przed przyjęciem aktów delegowanych i wykonawczych, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, Komisja przeprowadza konsultacje z regionalnymi grupami koordynacyjnymi, o których mowa w art. 9, STECF oraz wszelkimi innymi odpowiednimi organami naukowymi, o których mowa w art. 26 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

Artykuł 5

Treść i kryteria przyjmowania wieloletniego programu Unii

1.  

W wieloletnim programie Unii określa się:

a) 

szczegółowy wykaz wymagań dotyczących danych służących realizacji celów określonych w art. 2 i 25 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

b) 

wykaz obowiązkowych połowów kontrolnych na morzu;

c) 

progi, poniżej których państwa członkowskie nie są zobowiązane do gromadzenia danych, na podstawie swojej działalności w zakresie rybołówstwa i akwakultury, lub do prowadzenia połowów kontrolnych na morzu.

2.  

Dane, o których mowa w ust. 1 lit. a), obejmują:

a) 

dane biologiczne na temat wszystkich stad poławianych i przyławianych w ramach unijnych połowów przemysłowych i, w stosownych przypadkach, rekreacyjnych na wodach Unii oraz na wodach nienależących do Unii, w tym połowów węgorza i łososia na odpowiednich wodach śródlądowych, a także innych gatunków ryb diadromicznych o znaczeniu handlowym, na potrzeby zastosowania ekosystemowego podejścia do zarządzania rybołówstwem i ochrony niezbędnych do realizacji wspólnej polityki rybołówstwa;

b) 

dane służące ocenie wpływu rybołówstwa unijnego na ekosystem morski obejmujący wody Unii oraz wody nienależące do Unii, w tym dane na temat przyłowu gatunków niebędących gatunkami docelowymi, w szczególności gatunków chronionych na mocy prawa Unii lub prawa międzynarodowego, dane dotyczące wpływu rybołówstwa na siedliska morskie, w tym wrażliwe obszary morskie, i dane na temat wpływu rybołówstwa na sieci pokarmowe;

c) 

dane dotyczące działalności unijnych statków rybackich na wodach Unii i wodach nienależących do Unii, w tym poziomy połowów i dane dotyczące nakładu połowowego oraz zdolności połowowej floty Unii;

d) 

dane społeczno-ekonomiczne dotyczące rybołówstwa umożliwiające ocenę społeczno-ekonomicznych wyników unijnego sektora rybołówstwa;

e) 

dane społeczno-ekonomiczne i dane dotyczące zrównoważonego rozwoju akwakultury morskiej, umożliwiające ocenę społeczno-ekonomicznych wyników i zrównoważonego rozwoju unijnego sektora akwakultury, w tym jego wpływu na środowisko;

f) 

dane społeczno-ekonomiczne dotyczące sektora przetwórstwa ryb umożliwiające ocenę społeczno-ekonomicznych wyników tego sektora.

3.  
Ponadto dane, o których mowa w ust. 1 lit. a), mogą obejmować dane społeczno-ekonomiczne i dane dotyczące zrównoważonego rozwoju akwakultury słodkowodnej umożliwiające ocenę społeczno-ekonomicznych wyników i zrównoważonego rozwoju unijnego sektora akwakultury, w tym jego wpływu na środowisko.
4.  

W celu przyjęcia wieloletniego programu Unii Komisja uwzględnia:

a) 

zapotrzebowanie na informacje do celów zarządzania wspólną polityką rybołówstwa i jej skutecznego wdrażania, w dążeniu do osiągnięcia jej celów określonych w art. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Takie informacje umożliwiają też określenie celów koniecznych do wdrożenia planów wieloletnich, o których mowa w art. 9 tego rozporządzenia;

b) 

zapotrzebowanie na odpowiednie, kompletne i wiarygodne dane w celu podejmowania decyzji dotyczących zarządzania rybołówstwem oraz ochrony ekosystemów, w tym wrażliwych gatunków i siedlisk;

c) 

zapotrzebowanie na dane i ich znaczenie dla zrównoważonego rozwoju akwakultury na poziomie Unii, z uwzględnieniem głównie lokalnego zasięgu jego skutków;

d) 

potrzebę wsparcia ocen skutków środków z zakresu polityki;

e) 

koszty i korzyści, z uwzględnieniem najbardziej opłacalnych rozwiązań służących osiągnięciu celu gromadzenia danych;

f) 

potrzebę unikania sytuacji przerwania istniejących szeregów czasowych;

g) 

potrzebę uproszczenia i uniknięcia wielokrotnego gromadzenia tych samych danych, zgodnie z art. 1;

h) 

w odpowiednich przypadkach, potrzebę gromadzenia danych odnoszących się do połowów, w odniesieniu do których brakuje danych;

i) 

specyfikę regionalną i umowy regionalne zawierane przez regionalne grupy koordynacyjne;

j) 

międzynarodowe zobowiązania Unii i jej państw członkowskich;

k) 

zakres przestrzenny i czasowy działań w zakresie gromadzenia danych.

5.  

Wykaz obowiązkowych połowów kontrolnych na morzu, o którym mowa w ust. 1 lit. b), sporządza się z uwzględnieniem następujących wymagań:

a) 

zapotrzebowanie na informacje do celów zarządzania wspólną polityką rybołówstwa, w dążeniu do osiągnięcia jej celów określonych w art. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

b) 

zapotrzebowanie na informacje, wynikające z międzynarodowych uzgodnień dotyczących koordynacji i harmonizacji;

c) 

zapotrzebowanie na informacje umożliwiające ocenę planów zarządzania;

d) 

zapotrzebowanie na informacje w celu monitorowania zmiennych dotyczących ekosystemów;

e) 

zapotrzebowanie na informacje obejmujące w odpowiednim zakresie obszary występowania stad;

f) 

potrzeba unikania powielania połowów kontrolnych na morzu; oraz

g) 

potrzeba unikania sytuacji przerwania szeregów czasowych.

6.  
W przypadku stad objętych limitami połowowymi przepisy dotyczące udziału poszczególnych państw członkowskich w połowach kontrolnych na morzu, o których mowa w ust. 1 lit. b), określa się w oparciu o udział poszczególnych państw członkowskich w całkowitych dopuszczalnych połowach udostępnionych Unii w odniesieniu do danych stad. W przypadku stad nieobjętych limitami połowowymi przepisy te określa się w oparciu o względny udział poszczególnych państw członkowskich w całkowitej eksploatacji danego stada.
7.  
W przypadku stad objętych limitami połowowymi próg, o którym mowa w ust. 1 lit. c), określa się w oparciu o udział danego państwa członkowskiego w całkowitych dopuszczalnych połowach udostępnionych Unii w odniesieniu do danego stada. W przypadku stad nieobjętych limitami połowowymi próg ten określa się w oparciu o względny udział danego państwa członkowskiego w łącznej eksploatacji danego stada. W odniesieniu do akwakultury i sektora przetwórstwa takie progi muszą być proporcjonalne do wielkości tych sektorów w danym państwie członkowskim.



SEKCJA 2

Wdrażanie wieloletniego programu Unii przez państwa członkowskie

Artykuł 6

Krajowe plany prac

▼M1

1.  
Bez uszczerbku dla obecnych obowiązków państw członkowskich w zakresie gromadzenia danych, wynikających z prawa Unii, państwa członkowskie gromadzą dane w ramach planu prac sporządzonego zgodnie z wieloletnim programem Unii (zwanego dalej „krajowym planem prac”). Państwa członkowskie przedkładają Komisji swoje krajowe plany prac, drogą elektroniczną, do dnia 15 października roku poprzedzającego rok, od którego dany krajowy plan prac ma być stosowany, chyba że nadal stosuje się aktualny plan i wówczas powiadamiają o nim Komisję.
2.  
Komisja przyjmuje akty wykonawcze zatwierdzające krajowe plany prac, o których mowa w ust. 1, do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rok, od którego dany krajowy plan prac ma być stosowany. Podczas zatwierdzania krajowych planów prac Komisja uwzględnia ocenę przeprowadzoną przez STECF zgodnie z art. 10. Jeżeli z takiej oceny wynika, że dany krajowy plan prac nie jest zgodny z niniejszym artykułem lub nie zapewnia przydatności naukowej danych lub odpowiedniej jakości proponowanych metod i procedur, Komisja niezwłocznie informuje o tym dane państwo członkowskie i wskazuje zmiany do tego planu prac, jakie uważa za konieczne. Następnie dane państwo członkowskie przedkłada Komisji poprawiony krajowy plan prac.

▼B

3.  

Krajowe plany prac muszą zawierać szczegółowy opis:

a) 

danych, które należy gromadzić zgodnie z wieloletnim programem Unii;

b) 

czasowego i przestrzennego rozkładu oraz częstotliwości gromadzenia danych;

c) 

źródła danych, procedur oraz metod gromadzenia danych oraz ich przetwarzania do postaci zbiorów danych, które zostaną dostarczone użytkownikom końcowym danych naukowych;

d) 

ram zapewniania jakości i kontroli jakości w celu zapewnienia odpowiedniej jakości danych zgodnie z art. 14;

e) 

formy i terminu, w jakich dane mają zostać udostępnione użytkownikom końcowym danych naukowych, z uwzględnieniem potrzeb określonych przez użytkowników końcowych danych naukowych, jeżeli są one znane;

f) 

międzynarodowych i regionalnych uzgodnień dotyczących współpracy i koordynacji, w tym umów dwustronnych i wielostronnych zawartych na potrzeby realizacji celów niniejszego rozporządzenia; oraz

g) 

sposobu, w jaki zostały uwzględnione międzynarodowe zobowiązania Unii i jej państw członkowskich.

4.  
Przygotowując krajowy plan prac, każde państwo członkowskie w ramach regionalnych grup koordynacyjnych, o których mowa w art. 9, współpracuje z innymi państwami członkowskimi i koordynuje z nimi swoje działania, w szczególności z państwami położonymi w tym samym regionie morskim, w celu zapewnienia skutecznego pozyskania wystarczających danych i uniknięcia powielania działań w zakresie gromadzenia danych. W tym procesie państwa członkowskie dążą również do zaangażowania odpowiednich zainteresowanych stron na właściwym szczeblu. W odpowiednich przypadkach taką współpracę i koordynację można również prowadzić poza regionalnymi grupami koordynacyjnymi.

▼M1

5.  
Komisja może przyjmować akty wykonawcze w celu określenia procedur, formatu i harmonogramów przedkładania krajowych planów prac, o których mowa w ust. 1. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 25 ust. 2.

▼B

Artykuł 7

Korespondenci krajowi

1.  
Każde państwo członkowskie wyznacza korespondenta krajowego i informuje o tym Komisję. Korespondent krajowy pełni funkcję punktu kontaktowego do celów wymiany informacji między Komisją a danym państwem członkowskim w odniesieniu do przygotowywania i wdrażania krajowych planów prac.
2.  

Ponadto korespondent krajowy wykonuje w szczególności następujące zadania:

a) 

koordynuje przygotowywanie sprawozdania rocznego, o którym mowa w art. 11;

b) 

zapewnia przekazywanie informacji w danym państwie członkowskim; oraz

c) 

koordynuje obecność odpowiednich ekspertów na posiedzeniach grup eksperckich organizowanych przez Komisję i ich udział w odpowiednich regionalnych grupach koordynacyjnych, o których mowa w art. 9.

3.  
Jeżeli w danym państwie członkowskim we wdrażaniu krajowego planu plac uczestniczy kilka podmiotów, korespondent krajowy jest odpowiedzialny za koordynację tych prac.
4.  
Każde państwo członkowskie zapewnia, by jego korespondent krajowy dysponował wystarczającymi uprawnieniami do reprezentowania państwa członkowskiego w regionalnych grupach koordynacyjnych, o których mowa w art. 9.

Artykuł 8

Współpraca w obrębie Unii

Państwa członkowskie współpracują i koordynują swoje działania w celu dalszej poprawy jakości i zakresu danych oraz terminowości ich dostarczania, umożliwiając zwiększenie wiarygodności metod gromadzenia danych, w celu usprawnienia swoich działań w zakresie gromadzenia danych.

Artykuł 9

Koordynacja i współpraca regionalna

1.  
Jak przewidziano w art. 25 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, państwa członkowskie koordynują swoje działania w zakresie gromadzenia danych z pozostałymi państwami członkowskimi położonymi w tym samym regionie morskim i dokładają wszelkich starań, aby skoordynować swoje działania z państwami trzecimi, które sprawują zwierzchnictwo lub jurysdykcję nad wodami w tym samym regionie morskim.
2.  
Aby ułatwić koordynację regionalną, zainteresowane państwa członkowskie powołują regionalne grupy koordynacyjne dla każdego regionu morskiego.
3.  
Celem regionalnych grup koordynacyjnych jest opracowywanie i wdrażanie procedur, metod, a także zapewnianie jakości i kontroli jakości gromadzenia i przetwarzania danych w celu umożliwienia zwiększenia wiarygodności doradztwa naukowego. W tym celu regionalne grupy koordynacyjne dążą do rozwijania i wdrażania regionalnych baz danych.
4.  
Regionalna grupa koordynacyjna składa się z ekspertów wyznaczanych przez państwa członkowskie, w tym korespondentów krajowych, oraz przez Komisję.
5.  
Regionalne grupy koordynacyjne opracowują i uzgadniają regulamin wewnętrzny swojej działalności.
6.  
Regionalne grupy koordynacyjne koordynują ze sobą i z Komisją działania w kwestiach mających wpływ na kilka regionów morskich.
7.  
Przedstawiciele odpowiednich użytkowników końcowych danych naukowych, w tym odpowiednie organy naukowe, o których mowa w art. 26 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, regionalne organizacje ds. zarządzania rybołówstwem, komitety doradcze i państwa trzecie są w razie potrzeby zapraszane do udziału w posiedzeniach regionalnych grup koordynacyjnych w charakterze obserwatorów.
8.  
Regionalne grupy koordynacyjne mogą przygotowywać projekty regionalnych planów prac, które muszą być zgodne z niniejszym rozporządzeniem oraz z wieloletnim programem Unii. Te projekty regionalnych planów prac mogą obejmować procedury, metody, zapewnianie jakości i kontrolę jakości gromadzenia i przetwarzania danych, o których mowa w art. 5 ust. 2 lit. a) i b) i ust. 5, a także koordynowane regionalnie strategie pobierania próbek oraz warunki wprowadzania danych do regionalnych baz danych. Mogą one także zawierać ustalenia w zakresie podziału kosztów udziału w połowach kontrolnych na morzu.
9.  
W przypadku gdy przygotowany zostaje projekt regionalnego planu prac, zainteresowane państwo członkowskie przedkłada go Komisji do dnia 31 października roku poprzedzającego rok, w którym ten regionalny plan prac ma być stosowany, chyba że nadal obowiązuje aktualny plan; w takim przypadku zainteresowane państwa członkowskie powiadamiają o nim Komisję. Komisja może zatwierdzić projekt regionalnego planu prac w drodze aktu wykonawczego. Taki akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 25 ust. 2. W tym celu Komisja uwzględnia w odpowiednich przypadkach ocenę przeprowadzoną przez STECF, o której mowa w art. 10. Jeżeli z takiej oceny wynika, że projekt regionalnego planu prac nie jest zgodny z niniejszym artykułem lub nie zapewnia przydatności naukowej danych lub dostatecznej jakości proponowanych metod i procedur, Komisja niezwłocznie informuje o tym dane państwo członkowskie i wskazuje zmiany do tego projektu planu prac, jakie uważa za konieczne. Następnie dane państwo członkowskie przedkłada Komisji poprawiony projekt regionalnego planu prac.
10.  
Uznaje się, że regionalny plan prac zastępuje lub uzupełnia odpowiednie części krajowych planów prac każdego zainteresowanego państwa członkowskiego.
11.  
Komisja może przyjmować akty wykonawcze ustanawiające przepisy dotyczące procedur, ustaleń w zakresie podziału kosztów udziału w połowach kontrolnych na morzu, obszaru regionu morskiego do celów gromadzenia danych oraz formy i harmonogramów składania i zatwierdzania regionalnych planów prac, o których mowa w ust. 8. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 25 ust. 2.

Artykuł 10

Ocena planów prac przez STECF

STECF dokonuje oceny krajowych planów prac i projektów regionalnych planów prac, o których mowa w art. 6 i 9. W ramach tej oceny STECF bierze pod uwagę:

a) 

zgodność planów prac i zmian do nich z art. 6 i 9; oraz

b) 

przydatność naukową danych objętych planami prac do celów określonych w art. 1 ust. 1 oraz jakość proponowanych metod i procedur.

Artykuł 11

Ocena i zatwierdzanie efektów krajowych planów prac

1.  
Państwa członkowskie corocznie przedstawiają Komisji sprawozdanie z wdrażania ich krajowych planów prac. Komisja może przyjąć akty wykonawcze określające przepisy dotyczące procedur, formy i terminów składania i zatwierdzania sprawozdań rocznych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 25 ust. 2.
2.  

Zgodnie z art. 10 STECF ocenia:

a) 

wykonanie krajowych planów prac; oraz

b) 

jakość danych zgromadzonych przez państwa członkowskie.

3.  

Komisja ocenia wdrażanie krajowych planów prac na podstawie:

a) 

oceny dokonanej przez STECF; oraz

b) 

konsultacji z odpowiednimi regionalnymi organizacjami ds. zarządzania rybołówstwem, dla których Unia jest umawiającą się stroną lub obserwatorem, i z właściwymi międzynarodowymi organami naukowymi.



SEKCJA 3

Wymagania co do procedury gromadzenia danych

Artykuł 12

Dostęp do miejsc pobierania prób badawczych

1.  
Państwa członkowskie zapewniają, aby podmioty gromadzące dane wyznaczone przez organ, któremu powierzono wdrażanie krajowego planu prac, miały do celów służbowych dostęp do wszystkich połowów, statków i innych miejsc pobierania próbek oraz do rejestrów przedsiębiorców i wszelkich innych niezbędnych danych.
2.  
Kapitanowie unijnych statków rybackich przyjmują na pokład obserwatorów naukowych i współpracują z nimi tak, by mogli oni na pokładzie unijnego statku rybackiego wypełnić swoje obowiązki, a także, w odpowiednich przypadkach, umożliwiają stosowanie alternatywnych metod gromadzenia danych określonych w krajowych planach prac, bez uszczerbku dla zobowiązań międzynarodowych
3.  
Kapitanowie unijnych statków rybackich mogą odmówić przyjęcia na pokład obserwatorów naukowych działających w ramach programu monitorowania na morzu jedynie wtedy, gdy na statku ewidentnie brak jest miejsca lub jeżeli wynika to ze względów bezpieczeństwa zgodnie z prawem krajowym. W takich przypadkach dane gromadzone są przy zastosowaniu alternatywnych metod gromadzenia danych określonych w krajowym planie prac, opracowanych i kontrolowanych przez organ odpowiedzialny za wdrażanie krajowego planu prac.



SEKCJA 4

Procedura zarządzania danymi

Artykuł 13

Przechowywanie danych

Państwa członkowskie:

a) 

zapewniają, aby dane pierwotne zgromadzone w ramach krajowych planów prac były bezpiecznie przechowywane w komputerowych bazach danych i podejmują wszelkie konieczne działania, by dane te były traktowane jako dane poufne;

b) 

zapewniają, aby metadane odnoszące się do społeczno-gospodarczych danych pierwotnych zgromadzonych w ramach krajowych planów prac były bezpiecznie przechowywane w komputerowych bazach danych;

c) 

podejmują wszelkie niezbędne środki techniczne, by dane te ochronić przed przypadkowym lub nielegalnym zniszczeniem, przypadkową utratą, uszkodzeniem, dostępem osób niepowołanych lub rozpowszechnieniem.

Artykuł 14

Kontrola jakości danych i ich zatwierdzanie

1.  
Państwa członkowskie odpowiadają za jakość i kompletność danych pierwotnych, które zgromadzono w ramach krajowych planów prac, oraz za pochodne od nich dane szczegółowe i zagregowane, które przekazuje się użytkownikom końcowym danych naukowych.
2.  

Państwa członkowskie zapewniają, aby:

a) 

dane pierwotne gromadzone w ramach krajowych planów prac były odpowiednio sprawdzane pod kątem błędów według właściwych procedur kontroli jakości;

b) 

dane szczegółowe i zagregowane pochodne od danych pierwotnych zgromadzonych w ramach krajowych planów prac były zatwierdzane, zanim zostaną przekazane użytkownikom końcowym danych naukowych;

c) 

względem danych pierwotnych, szczegółowych i zagregowanych, o których mowa w lit. a) i b), zostały opracowane procedury zapewnienia jakości zgodne z procedurami przyjętymi przez międzynarodowe organy naukowe, regionalne organizacje ds. zarządzania rybołówstwem, STECF i regionalne grupy koordynacyjne.



ROZDZIAŁ III

WYKORZYSTANIE DANYCH

Artykuł 15

Dostęp do danych pierwotnych i ich przekazywanie

1.  
Do celów weryfikacji istnienia danych pierwotnych zgromadzonych zgodnie z art. 6 ust. 1, innych niż dane społeczno-gospodarcze, państwa członkowskie zapewniają Komisji dostęp do krajowych komputerowych baz danych, o których mowa w art. 13 lit. a).
2.  
Do celów weryfikacji danych społeczno-gospodarczych zgromadzonych zgodnie z art. 6 ust. 1 państwa członkowskie zapewniają Komisji dostęp do krajowych komputerowych baz danych, o których mowa w art. 13 lit. b).
3.  
Państwa członkowskie zawierają z Komisją porozumienia zapewniające Komisji skuteczny i nieograniczony dostęp do krajowych komputerowych baz danych, o których mowa w ust. 1 i 2, z zastrzeżeniem obowiązków wynikających z innych przepisów unijnych.
4.  
Państwa członkowskie zapewniają, aby dane pierwotne zgromadzone podczas połowów kontrolnych na morzu były przekazywane międzynarodowym organizacjom naukowym i odpowiednim organom naukowym przy regionalnych organizacjach ds. zarządzania rybołówstwem zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami Unii i państw członkowskich.

Artykuł 16

Przetwarzanie danych pierwotnych

1.  

Państwa członkowskie przetwarzają dane pierwotne do postaci zbiorów danych szczegółowych lub zagregowanych zgodnie z:

a) 

w stosownych przypadkach – odpowiednimi normami międzynarodowymi;

b) 

w stosownych przypadkach – protokołami uzgodnionymi na szczeblu międzynarodowym lub regionalnym.

2.  
Państwa członkowskie dostarczają w razie konieczności użytkownikom końcowym danych naukowych i Komisji opis metod użytych do przetwarzania danych, o które wystąpiono, i ich właściwości statystycznych.

Artykuł 17

Procedura zapewniania dostępności danych szczegółowych i zagregowanych

1.  
Państwa członkowskie wprowadzają odpowiednie procedury i technologie elektroniczne, aby zapewnić skuteczne stosowanie art. 25 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 i niniejszego rozporządzenia. Nie wprowadzają one ograniczeń w zakresie rozpowszechniania danych szczegółowych i zagregowanych wśród użytkowników końcowych danych naukowych i innych zainteresowanych stron, które nie są konieczne.
2.  
W przypadku danych obejmujących informacje dotyczące zidentyfikowanych lub możliwych do zidentyfikowania osób fizycznych lub podmiotów prawnych państwa członkowskie zapewniają odpowiednie zabezpieczenia. Państwo członkowskie może odmówić przekazania odnośnych danych szczegółowych i zagregowanych, jeżeli istnieje ryzyko, że osoby fizyczne lub podmioty prawne zostaną zidentyfikowane, w którym to przypadku dane państwo członkowskie może zaproponować alternatywne sposoby spełnienia potrzeb użytkownika końcowego danych naukowych, które zapewnią anonimowość.
3.  
W przypadku wniosków przedstawionych przez użytkowników końcowych danych naukowych o wykorzystanie danych jako podstawy do formułowania zaleceń w zarządzaniu rybołówstwem państwa członkowskie zapewniają, by stosowne dane szczegółowe i zagregowane były aktualizowane oraz udostępniane odpowiednim użytkownikom końcowym danych naukowych w terminie określonym we wniosku, który nie może być krótszy niż miesiąc od daty otrzymania wniosku o te dane.
4.  
W przypadku wniosków innych niż te, o których mowa w ust. 3, państwa członkowskie zapewniają, by stosowne dane były aktualizowane oraz udostępniane odpowiednim użytkownikom końcowym danych naukowych i innym zainteresowanym stronom w rozsądnym terminie. W terminie dwóch miesięcy od daty otrzymania wniosku państwa członkowskie informują wnioskodawcę o takim terminie, który jest proporcjonalny do zakresu wniosku i ewentualnej potrzeby dodatkowego przetworzenia danych stanowiących przedmiot wniosku.
5.  
W przypadku gdy wniosek o udostępnienie danych złożony przez innych użytkowników końcowych danych naukowych niż użytkownicy, o których mowa w ust. 3, lub przez inne zainteresowane strony wymaga dodatkowego przetwarzania zgromadzonych już danych, państwa członkowskie mogą pobrać od wnioskodawcy opłatę odpowiadającą faktycznym kosztom wymaganego dodatkowego przetwarzania danych przed przekazaniem tych danych.
6.  
W należycie uzasadnionych przypadkach Komisja może wyrazić zgodę na przedłużenie terminu, o którym mowa w ust. 3.
7.  
W przypadku wniosku o szczegółowe dane na potrzeby publikacji naukowej państwa członkowskie mogą zażądać odroczenia publikacji danych o trzy lata od daty, do której dane te się odnoszą, w celu ochrony interesu zawodowego podmiotów gromadzących dane wyznaczonych przez organ, któremu powierzono wdrażanie krajowego planu prac. Państwa członkowskie informują użytkowników końcowych danych naukowych i Komisję o wszelkich takich decyzjach i ich uzasadnieniu.

Artykuł 18

Kompatybilne systemy przechowywania i wymiany danych

1.  
W celu zmniejszenia kosztów i ułatwienia dostępu do danych szczegółowych i zagregowanych użytkownikom końcowym danych naukowych i innym zainteresowanym stronom państwa członkowskie, Komisja, naukowe organy doradcze oraz wszelcy odpowiedni użytkownicy końcowi danych naukowych współpracują nad stworzeniem kompatybilnych systemów przechowywania i wymiany danych, z uwzględnieniem przepisów dyrektywy 2007/2/WE. Systemy te muszą również ułatwiać rozpowszechnianie informacji wśród innych zainteresowanych stron. Takie systemy mogą przybrać postać regionalnych baz danych. Regionalne plany prac, o których mowa w art. 9 ust. 8 niniejszego rozporządzenia, mogą stanowić podstawę porozumienia w sprawie takich systemów.
2.  
Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów wykonawczych ustanawiających przepisy dotyczące procedur, formatów, kodów i harmonogramów, które należy wykorzystywać w celu zapewnienia kompatybilności systemów przechowywania i wymiany danych oraz w celu wprowadzenia w stosownych przypadkach zabezpieczeń, jeżeli systemy przechowywania i wymiany danych, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, obejmują informacje dotyczące zidentyfikowanych lub możliwych do zidentyfikowania osób fizycznych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 25 ust. 2.

Artykuł 19

Weryfikacja odmowy dostarczenia danych

Jeżeli państwo członkowskie odmawia dostarczenia danych na podstawie art. 17 ust. 7, użytkownik końcowy danych naukowych może wystąpić do Komisji o zweryfikowanie tej odmowy. Jeżeli Komisja uzna, że odmowa nie jest należycie uzasadniona, może zażądać od państwa członkowskiego, by dostarczyło dane użytkownikowi końcowemu danych naukowych w terminie miesiąca.

Artykuł 20

Obowiązki użytkowników końcowych danych naukowych i innych zainteresowanych stron

1.  

Użytkownicy końcowi danych naukowych i inne zainteresowane strony:

a) 

wykorzystują dane jedynie do celu wskazanego w ich wniosku o informacje zgodnie z art. 17;

b) 

należycie podają źródła danych;

c) 

odpowiadają za prawidłowe i odpowiednie wykorzystywanie danych z punktu widzenia etyki naukowej;

d) 

informują Komisję i zainteresowane państwa członkowskie o wszelkich przypuszczalnych problemach z danymi;

e) 

przekazują zainteresowanym państwom członkowskim i Komisji odniesienia do wyników, które uzyskano dzięki korzystaniu z danych;

f) 

nie przekazują otrzymanych danych stronom trzecim bez zgody zainteresowanego państwa członkowskiego;

g) 

nie sprzedają danych stronom trzecim.

2.  
Państwa członkowskie informują Komisję o wszelkich naruszeniach, których dopuścili się użytkownicy końcowi danych naukowych lub inne zainteresowane strony.
3.  
Jeżeli użytkownicy końcowi danych naukowych lub inne zainteresowane strony nie zachowują wymagań określonych w ust. 1, Komisja może zezwolić, by odnośne państwo członkowskie ograniczyło danemu użytkownikowi dostęp do danych lub odmówiło mu takiego dostępu.



ROZDZIAŁ IV

WSPARCIE DORADZTWA NAUKOWEGO

Artykuł 21

Uczestnictwo w posiedzeniach organów międzynarodowych

Państwa członkowskie zapewniają uczestnictwo ich krajowych ekspertów w odpowiednich posiedzeniach regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem, dla których Unia jest umawiającą się stroną lub obserwatorem, i w posiedzeniach międzynarodowych organów naukowych.

Artykuł 22

Koordynacja i współpraca międzynarodowa

1.  
Państwa członkowskie i Komisja koordynują swoje wysiłki i współpracują w celu dalszej poprawy jakości i zakresu danych oraz terminowości ich dostarczania, umożliwiającej zwiększenie wiarygodności doradztwa naukowego oraz poprawę jakości planów prac i metod pracy regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem, w odniesieniu do których Unia jest umawiającą się stroną lub obserwatorem, oraz międzynarodowych organów naukowych.
2.  
Taką koordynację i współpracę prowadzi się bez uszczerbku dla otwartej debaty naukowej i z myślą o propagowaniu bezstronnego doradztwa naukowego.



ROZDZIAŁ V

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 23

Monitorowanie

1.  
Komisja wraz ze STECF śledzi postępy planów prac w ramach komitetu ds. rybołówstwa i akwakultury, o którym mowa w art. 25.
2.  
Do dnia 11 lipca 2020 r. Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące wdrożenia i funkcjonowania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 24

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.  
Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.
2.  
Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 4 ust. 1, powierza się Komisji na okres trzech lat od dnia 10 lipca 2017 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu trzech lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.
3.  
Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 4 ust. 1, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.
4.  
Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.
5.  
Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
6.  
Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 4 ust. 1 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub gdy przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 25

Procedura komitetowa

1.  
We wdrażaniu niniejszego rozporządzenia Komisję wspomaga komitet ds. rybołówstwa i akwakultury ustanowiony na mocy art. 47 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
2.  
W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 26

Uchylenie i przepisy przejściowe

1.  
Rozporządzenie (WE) nr 199/2008 traci moc ze skutkiem od dnia 10 lipca 2017 r.
2.  

Niezależnie od ust. 1:

a) 

uchylone przepisy mają jednak nadal zastosowanie do programów krajowych zatwierdzonych przed dniem 10 lipca 2017 r.;

b) 

wieloletni program Unii obowiązujący w dniu 10 lipca 2017 r., o którym mowa w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 199/2008, pozostaje w mocy przez okres jego trwania lub do czasu przyjęcia nowego wieloletniego programu Unii na mocy niniejszego rozporządzenia, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.

3.  
Odesłania do uchylonego rozporządzenia traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji znajdującą się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 27

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.



ZAŁĄCZNIK



Tabela korelacji

Rozporządzenie (WE) nr 199/2008

Niniejsze rozporządzenie

art. 1 ust. 1

art. 1 ust. 1

art. 1 ust. 2

art. 1 ust. 1

—

art. 1 ust. 2

—

art. 1 ust. 3

art. 1 ust. 3

art. 2

art. 2 lit. a), c)–h)

art. 3 pkt 1–7

art. 2 lit. b), i), j) oraz k)

—

—

art. 3 pkt 8 i 9

art. 3

art. 4 i 5

art. 4

art. 6

art. 5

art. 8 i 9

—

art. 7

art. 6

art. 10

art. 7

art. 11

art. 8

—

art. 9

—

art. 10

art. 12 ust. 1

art. 11

art. 12 ust. 2 i 3

art. 12

art. 5 ust. 1 lit. b) i ust. 5

art. 13

art. 13

art. 14

art. 14

art. 15

—

art. 16

art. 15

art. 17

art. 16

art. 18, 19 i 20

art. 17

art. 21

art. 19

art. 22

art. 20

art. 23

art. 21

art. 24

art. 22

art. 25 i 27

art. 24 i 25

art. 26

art. 23 ust. 1

—

art. 23 ust. 2

art. 28

art. 26

art. 29

art. 27

załącznik

załącznik
Top