Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

►B	DECYZJA RADY (WPZiB) 2017/1775 z dnia 28 września 2017 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Mali (Dz.U. L 251 z 29.9.2017, s. 23)

zmieniona przez:

		Dziennik Urzędowy
		nr	strona	data
►M1	DECYZJA WYKONAWCZA RADY (WPZiB) 2019/29 z dnia 9 stycznia 2019 r.	L 8	30	10.1.2019
►M2	DECYZJA WYKONAWCZA RADY (WPZiB) 2019/1216 z dnia 17 lipca 2019 r.	L 192	26	18.7.2019

▼B

DECYZJA RADY (WPZiB) 2017/1775

z dnia 28 września 2017 r.

w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Mali

Artykuł 1

1. Państwa członkowskie podejmują środki niezbędne do uniemożliwienia wjazdu na ich terytoria lub przejazdu przez nie osób wskazanych przez Komitet Sankcji jako bezpośrednio bądź pośrednio realizujące albo jako odpowiedzialne lub współodpowiedzialne za następujące działania lub polityki, które zagrażają pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Mali:

a) udział w walkach z naruszeniem Porozumienia na rzecz pokoju i pojednania w Mali (zwanego dalej „Porozumieniem”);

b) działania, które utrudniają lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują realizację Porozumienia albo jej zagrażają;

c) działania na rzecz, w imieniu lub pod kierownictwem osób i podmiotów, których dotyczą lit. a) i b), lub w inny sposób wspierające lub finansujące te osoby i podmioty, w tym z dochodów z przestępczości zorganizowanej, takiej jak produkcja narkotyków i ich prekursorów oraz handel narkotykami i ich prekursorami pochodzącymi z lub przewożonymi przez Mali, handel ludźmi i przemyt migrantów, przemyt broni i handel nią oraz nielegalny handel dobrami kultury;

d) udział w planowaniu, sponsorowaniu, przeprowadzaniu zamachów lub kierowaniu zamachami na:

(i) różne podmioty wymienione w Porozumieniu, w tym instytucje lokalne, regionalne i państwowe, wspólne patrole i malijskie siły bezpieczeństwa i obrony;

(ii) uczestników Wszechstronnej Zintegrowanej Misji Stabilizacyjnej ONZ w Mali (MINUSMA) i personel ONZ oraz personel współdziałający, łącznie z członkami panelu ekspertów;

(iii) międzynarodowe siły bezpieczeństwa, w tym Wspólne Siły Państw Grupy Pięciu na rzecz Sahelu (FC-G5S), misje Unii Europejskiej i siły francuskie;

e) utrudnianie dostarczania pomocy humanitarnej do Mali albo dostępu do tej pomocy lub jej dystrybucji w Mali;

f) planowanie lub popełnianie czynów lub kierowanie czynami w Mali naruszającymi prawo międzynarodowe dotyczące praw człowieka lub międzynarodowe prawo humanitarne, stosownie do przypadku, lub stanowiących pogwałcenie lub naruszenie praw człowieka, w tym czynów obejmujących atakowanie ludności cywilnej, również kobiet i dzieci, poprzez popełnianie aktów przemocy (w tym zabójstw, okaleczeń, tortur, gwałtów lub innego rodzaju przemocy seksualnej), uprowadzenia, wymuszone zaginięcia, przymusowe wysiedlenia lub ataki na szkoły, szpitale, miejsca kultu religijnego lub miejsca, w których ludność cywilna szuka schronienia;

g) wykorzystywanie lub rekrutacja dzieci przez ugrupowania zbrojne lub siły zbrojne w związku z konfliktem zbrojnym w Mali, co stanowi naruszenie obowiązującego prawa międzynarodowego;

h) świadoma pomoc w odbyciu przez wskazaną osobę podróży z naruszeniem ograniczeń podróżowania.

Wskazane osoby, o których mowa w niniejszym ustępie, wymieniono w załączniku.

2. Przepisy ust. 1 nie zobowiązują państwa członkowskiego do odmowy wjazdu na swoje terytorium własnym obywatelom.

3. Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania, jeżeli wjazd lub przejazd jest konieczny w związku z uczestnictwem w postępowaniu sądowym.

4. Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania, jeżeli w indywidualnych przypadkach Komitet Sankcji stwierdzi, że:

a) wjazd lub przejazd jest uzasadniony potrzebą humanitarną, w tym obowiązkami religijnymi;

b) zwolnienie przyczyniłoby się do osiągnięcia celów związanych z pokojem i pojednaniem narodowym w Mali oraz stabilnością w regionie.

5. W przypadkach w których zgodnie z ust. 3 lub 4 państwo członkowskie zezwala na wjazd na lub przejazd przez swoje terytorium osobom wymienionym w załączniku, zezwolenie to jest ograniczone do celów, do których zostało udzielone, i do osób, których ono dotyczy.

Artykuł 2

1. Zamrożone zostają wszelkie środki finansowe i zasoby gospodarcze będące własnością osób lub podmiotów lub kontrolowane przez osoby lub podmioty wskazane przez Komitet Sankcji jako bezpośrednio bądź pośrednio realizujące albo jako odpowiedzialne lub współodpowiedzialne za następujące działania lub polityki, które zagrażają pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Mali oraz osób bądź podmiotów działających w ich imieniu lub pod ich kierownictwem, albo podmiotów będących ich własnością lub przez nie kontrolowanych:

a) udział w walkach z naruszeniem Porozumienia;

b) działania, które utrudniają lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują realizację Porozumienia albo jej zagrażają;

d) udział w planowaniu, sponsorowaniu, przeprowadzaniu zamachów lub kierowaniu zamachami na:

(i) różne podmioty wymienione w Porozumieniu, w tym instytucje lokalne, regionalne i państwowe, wspólne patrole i malijskie siły bezpieczeństwa i obrony;

(ii) uczestników MINUSMA i personel ONZ oraz personel współdziałający, łącznie z członkami panelu ekspertów;

(iii) międzynarodowe siły bezpieczeństwa, w tym FC-G5S, misje Unii Europejskiej i siły francuskie;

e) utrudnianie dostarczania pomocy humanitarnej do Mali albo dostępu do tej pomocy lub jej dystrybucji w Mali;

g) wykorzystywanie lub rekrutacja dzieci przez ugrupowania zbrojne lub siły zbrojne w związku z konfliktem zbrojnym w Mali, co stanowi naruszenie obowiązującego prawa międzynarodowego;

h) świadoma pomoc w odbyciu przez wskazaną osobę podróży z naruszeniem ograniczeń podróżowania.

Wskazane osoby lub podmioty, o których mowa w niniejszym ustępie, wymieniono w załączniku do niniejszej decyzji.

2. Nie udostępnia się – bezpośrednio ani pośrednio – żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych osobom bądź podmiotom wymienionym w załączniku, ani też na ich rzecz tych osób bądź podmiotów.

3. Środki, o których mowa w ust. 1 i 2, nie mają zastosowania do środków finansowych i zasobów gospodarczych, w odniesieniu do których odpowiednie państwo członkowskie stwierdziło, że są:

a) niezbędne do pokrycia podstawowych wydatków, w tym opłat za żywność, czynszu lub spłaty kredytu hipotecznego, kosztów lekarstw i leczenia, podatków, składek ubezpieczeniowych i opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrot wydatków związanych z usługami prawniczymi; lub

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

po tym jak odpowiednie państwo członkowskie powiadomi Komitet Sankcji o zamiarze udzielenia, w stosownych przypadkach, zezwolenia na dostęp do takich funduszy lub zasobów gospodarczych, a Komitet Sankcji nie wyda decyzji odmownej w terminie pięciu dni roboczych od takiego powiadomienia.

4. Środki, o których mowa w ust. 1 i 2, nie mają zastosowania do środków finansowych lub zasobów gospodarczych, w odniesieniu do których odpowiednie państwo członkowskie stwierdziło, że są:

a) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych, pod warunkiem że państwo członkowskie powiadomiło o takim ustaleniu Komitet Sankcji, a Komitet Sankcji je zaakceptował;

b) przedmiotem zastawu albo orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego, w którym to przypadku środki i zasoby gospodarcze mogą zostać wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub do wykonania tego orzeczenia, z zastrzeżeniem że zastaw został ustanowiony lub orzeczenie zostało wydane przed datą umieszczenia danej osoby lub podmiotu w załączniku i że zastaw ani orzeczenie nie zostały ustanowione ani wydane na rzecz osoby ani podmiotu, o których mowa w ust. 1 – po tym jak dane państwo członkowskie powiadomi o tym Komitet Sankcji.

5. Przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania, jeżeli Komitet Sankcji stwierdzi w indywidualnych przypadkach, że zwolnienie przyczyniłoby się do osiągnięcia celów związanych z pokojem i pojednaniem narodowym w Mali i stabilnością w regionie.

6. Przepisy ust. 1 nie uniemożliwiają wskazanej osobie ani wskazanemu podmiotowi dokonywania płatności należnych zgodnie z umową zawartą przed umieszczeniem takiej osoby lub podmiotu w wykazie, pod warunkiem ustalenia przez odpowiednie państwo członkowskie, że płatność nie jest bezpośrednio lub pośrednio dokonywana na rzecz osoby lub podmiotu, o których mowa w ust. 1, oraz po tym, jak właściwe państwo członkowskie w terminie dziesięciu dni roboczych przed udzieleniem takiego zezwolenia powiadomi Komitet Sankcji o zamiarze dokonania lub otrzymania takich płatności lub zezwolenia na odmrożenie do tego celu środków finansowych lub zasobów gospodarczych.

7. Przepisów ust. 2 nie stosuje się do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a) odsetek ani innych dochodów na tych rachunkach; ani

b) płatności należnych na podstawie umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków środkami ograniczającymi przewidzianymi w niniejszej decyzji;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają przepisom ust. 1.

Artykuł 3

Rada ustanawia wykaz zawarty w załączniku i wprowadza w nim zmiany zgodnie z ustaleniami Rady Bezpieczeństwa lub Komitetu Sankcji.

Artykuł 4

1. Jeżeli Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji dokona wskazania osoby lub podmiotu, Rada dodaje tę osobę lub ten podmiot do załącznika. O swojej decyzji, w tym o powodach umieszczenia w wykazie, Rada informuje daną osobę lub dany podmiot bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając tej osobie lub temu podmiotowi zgłoszenie uwag.

2. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu swojej decyzji i informuje o tym daną osobę lub dany podmiot.

Artykuł 5

1. W załączniku określa się powody umieszczenia w wykazie osób i podmiotów przedstawione przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

2. W załączniku umieszcza się także informacje, o ile są one dostępne, dostarczone przez Radę Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji, niezbędne do identyfikacji danych osób lub podmiotów. W przypadku osób informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W przypadku podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę wpisu do rejestru, numer w rejestrze i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 6

Niniejsza decyzja jest zmieniana lub zostaje uchylona w miarę potrzeby zgodnie z ustaleniami dokonanymi przez Radę Bezpieczeństwa.

Artykuł 7

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

▼M1

ZAŁĄCZNIK

A. Wykaz osób, o których mowa w art. 1 ust. 1

1. Ahmoudou AG ASRIW (alias: a) Amadou Ag Isriw; b) Ahmedou; c) Ahmadou; d) Isrew; e) Isereoui; f) Isriou)

Data urodzenia: 1 stycznia 1982 r.

Obywatelstwo: malijskie

Adres: a) Mali; b) Amassine, Mali (poprzednie miejsce pobytu)

Data umieszczenia w wykazie ONZ: 20 grudnia 2018 r.

Inne informacje: Płeć: mężczyzna. Prawdopodobnie aresztowany w Nigrze w październiku 2016 r. Strona internetowa: https://www.youtube.com/channel/UCu2efaIUosqEu1HEBs2zJIw

Dodatkowe informacje

Ahmoudou Ag Asriw został umieszczony w wykazie w dniu 20 grudnia 2018 r. na mocy pkt 1–3 rezolucji nr 2374 (2017) za udział w walkach z naruszeniem Porozumienia oraz działania na rzecz, w imieniu lub pod kierownictwem osób i podmiotów, których dotyczą pkt 8 lit. a) i b) rezolucji nr 2374 (2017), lub w inny sposób wspierające lub finansujące te osoby i podmioty, w tym z dochodów z przestępczości zorganizowanej, takiej jak produkcja narkotyków i ich prekursorów oraz handel narkotykami i ich prekursorami pochodzącymi z lub przewożonymi przez Mali, handel ludźmi i przemyt migrantów, przemyt broni i handel nią oraz nielegalny handel dobrami kultury.

Ahmoudou Ag Asriw jest wysokim ranga dowódcą Grupy Samoobrony Tuareskich Imghadów i Sojuszników (GATIA) i w ramach tej funkcji brał udział w prowadzeniu konwojów przewożących narkotyki w północnym Mali co najmniej o października 2016 r., a także w naruszaniu zawieszenia broni w regionie Kidal w lipcu 2017 r i kwietniu 2018 r.

W kwietniu 2018 r. Ahmoudou Ag Asriw wraz z członkiem Arabskiego Ruchu Azawadu prowadził konwój przewożący cztery tony haszyszu z miejscowości Tabankort poprzez Ammasine, region Kidal, w kierunku Nigru. Konwój został zaatakowany przez członków Koordynacji Ruchów Azawadu (CMA) i niezidentyfikowanych napastników z Nigru. Podczas walk zginęło trzech bojowników.

A zatem, w ramach konkurowania o konwoje z narkotykami, Ahmoudou Ag Asriw uczestniczył w walkach naruszających Porozumienie z 2015 r. na rzecz pokoju i pojednania w Mali. Ponadto jest wysoce prawdopodobne, że udział Ahmoudou Ag Asriwa w handlu narkotykami zapewnia finansowanie dla jego działań wojskowych, w tym naruszeń zawieszenia broni.

2. Mahamadou AG RHISSA (alias: Mohamed Talhandak)

Data urodzenia: 1 stycznia 1983 r.

Obywatelstwo: malijskie

Adres: Kidal, Mali

Data umieszczenia w wykazie ONZ: 20 grudnia 2018 r.

Inne informacje: Płeć: mężczyzna. W dniu 1 października 2017 r. siły francuskie przeprowadziły nalot na dom Mahamadou Ag Rhissy i aresztowały go oraz sześciu członków jego rodziny.

Dodatkowe informacje

Mahamadou Ag Rhissa został umieszczony w wykazie w dniu 20 grudnia 2018 r. na mocy pkt 1–3 rezolucji nr 2374 (2017) za działania, które utrudniają lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują realizację Porozumienia albo jej zagrażają; działania na rzecz, w imieniu lub pod kierownictwem osób i podmiotów, których dotyczą pkt 8 lit. a) i b) rezolucji nr 2374 (2017), lub w inny sposób wspierające lub finansujące te osoby i podmioty, w tym z dochodów z przestępczości zorganizowanej, takiej jak produkcja narkotyków i ich prekursorów oraz handel narkotykami i ich prekursorami pochodzącymi z lub przewożonymi przez Mali, handel ludźmi i przemyt migrantów, przemyt broni i handel nią oraz nielegalny handel dobrami kultury; oraz planowanie lub popełnianie czynów lub kierowanie czynami w Mali naruszającymi prawo międzynarodowe dotyczące praw człowieka lub międzynarodowe prawo humanitarne, stosownie do przypadku, lub stanowiących pogwałcenie lub naruszenie praw człowieka, w tym czynów obejmujących atakowanie ludności cywilnej, również kobiet i dzieci, poprzez popełnianie aktów przemocy (w tym zabójstw, okaleczeń, tortur, gwałtów lub innego rodzaju przemocy seksualnej), uprowadzenia, wymuszone zaginięcia, przymusowe wysiedlenia lub ataki na szkoły, szpitale, miejsca kultu religijnego lub miejsca, w których ludność cywilna szuka schronienia.

Mahamadou Ag Rhissa, alias Mohamed Talhandak, to wpływowy biznesmen w regionie Kidal oraz członek Wysokiej Rady na rzecz Jedności Azawadu (HCUA). W 2016 r. reprezentował Koordynację Ruchów Azawadu (CMA) na spotkaniach w Bamako dotyczących realizacji Porozumienia z 2015 r. na rzecz pokoju i pojednania.

Mahamadou Ag Rhissa uczestniczył w handlu benzyną między Algierią a regionem Kidal i przejął kontrole nad przemytem migrantów przez miasto graniczne Talhandak. Migranci zeznali, że Mahamadou Ag Rhissa nadużywał swojej funkcji, m.in. poprzez zmuszanie do pracy, stosowanie kar cielesnych i więzienia. Mahamadou Ag Rhissa uczestniczył w seksualnym wykorzystywaniu co najmniej dwóch kobiet i ułatwiał ten proceder; zostały one uwolnione dopiero po zapłaceniu okupu w wysokości 150 000 –175 000 franków CFA (300–350 USD).

W dniu 1 października 2017 r. siły operacji Barkhane przeprowadziły nalot na dwa z jego domów w obszarze Kidal w związku z podejrzeniami kontaktów z siatkami terrorystów. Mahamadou Ag Rhissa został na krótko aresztowany. W dniu 4 listopada 2017 r. rzekomo uczestniczył w spotkaniu uzbrojonej grupy terrorystycznej na pograniczu Mali i Algierii.

Zaangażowanie Mahamadou Ag Rhissy – oficjalnego przedstawiciela CMA w procesie pokojowym – w działania terrorystyczne, przestępczość zorganizowaną i naruszenia praw człowieka zagraża realizacji Porozumienia i szkodzi wiarygodności HCUE jako partnera w negocjacjach.

3. Mohamed OUSMANE MOHAMEDOUNE (alias: a) Ousmane Mahamadou; b) Mohamed Ousmane)

Tytuł: szejk

Data urodzenia: 16 kwietnia 1972 r.

Miejsce urodzenia: malijskie

Obywatelstwo: malijskie

Data umieszczenia w wykazie ONZ: 20 grudnia 2018 r.

Inne informacje: Płeć: mężczyzna. Opis: kolor oczu: brązowe; kolor włosów: czarne Nr telefonu: +223 60 36 01 01 Języki, którymi się posługuje: arabski i francuski Znaki wyróżniające: okulary

Dodatkowe informacje

Mohamed Ousmane Ag Mohamedoune został umieszczony w wykazie w dniu 20 grudnia 2018 r. na mocy pkt 1–3 rezolucji nr 2374 (2017) za działania, które utrudniają lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują realizację Porozumienia albo jej zagrażają oraz za udział w planowaniu, sponsorowaniu, przeprowadzaniu zamachów lub kierowaniu zamachami na: (i) różne podmioty wymienione w Porozumieniu, w tym instytucje lokalne, regionalne i państwowe, wspólne patrole i malijskie siły bezpieczeństwa i obrony; (ii) uczestników MINUSMA i personel ONZ oraz personel współdziałający, łącznie z członkami panelu ekspertów; (iii) międzynarodowe siły bezpieczeństwa, w tym FC-G5S, misje Unii Europejskiej i siły francuskie.

Mohamed Ousmane Ag Mohamedoune (określany jako Mohamed Ousmane) to sekretarz generalny Koalicji na rzecz Ludności Azawadu (CPA), utworzonej w 2014 r. jako grupa rozłamowa Narodowego Ruchu Wyzwolenia Azawadu (MNLA). Mohamed Ousmane przejął dowództwo w CPA w czerwcu 2015 r. i od 2016 r. utworzył kilka baz wojskowych i punktów kontroli w regionie Timbuktu, zwłaszcza w Soumpi i Echel.

W latach 2017 i 2018 szef sztabu Mohameda Ousmane i inne zbrojne jednostki CPA brały udział w śmiertelnych atakach przeciwko malijskim siłom bezpieczeństwa i silom zbrojnym w okolicy Soumpi. Do ataków tych przyznała się grupa terrorystyczna Jamaat Nosrat al Islam wal Muslimin (JNIM), którą dowodzi Iyad Ag Ghali, umieszczony w wykazie dotyczącym sankcji wobec ISIL i Al-Kaidy, zgodnie z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa nr 1267/1989/2253.

Ponadto w 2017 r. Mohamed Ousmane założył szerszy sojusz grup rozłamowych – Koalicję Ruchów Ententy (CME), której został przewodniczącym. W dniu 30 kwietnia 2018 r. Mohamed Ousmane zorganizował pierwszą konwencję CME w Tinaouker (region Gao), podczas której został mianowany rzecznikiem CME. W trakcie swojej konwencji założycielskiej w oficjalnym oświadczeniu CME otwarcie zagroziła realizacji Porozumienia na rzecz pokoju i pojednania w Mali.

CME utrudniała też realizację Porozumienia poprzez wywieranie nacisków na rząd malijski i społeczność międzynarodową w celu ujęcia CME w różnych mechanizmach utworzonych na podstawie Porozumienia.

▼M2

4. AHMED AG ALBACHAR (alias: Intahmadou Ag Albachar)

Funkcja: Przewodniczący Komisji Humanitarnej Bureau Regional d'Administration et Gestion de Kidal

Data urodzenia: 31 grudnia 1963 r.

Miejsce urodzenia: Tin-Essako, region Kidal, Mali

Obywatelstwo: malijskie

Nr malijskiego dowodu tożsamości: 1 63 08 4 01 001 005E

Adres: Quartier Aliou, Kidal, Mali

Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 10 lipca 2019 r.

Inne informacje: Ahmed Ag Albachar jest znanym biznesmenem i, od początku 2018 r., specjalnym doradcą gubernatora regionu Kidal. Wpływowy członek Haut Conseil pour l'unité de l'Azawad (HCUA), należy do społeczności Tuaregów Ifoghas, jest również mediatorem w kontaktach między Coordination des Mouvements de l'Azawad (CMA) a Ansar Dine (QDe.135).

Dodatkowe informacje

Ahmed Ag Albachar został umieszczony w wykazie na mocy pkt 8 lit. b) rezolucji nr 2374 (2017) za działania, które utrudniają, lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują, realizację porozumienia albo jej zagrażają; oraz na mocy 8 lit. e) rezolucji nr 2374 (2017) za utrudnianie dostarczania pomocy humanitarnej do Mali albo dostępu do tej pomocy lub jej dystrybucji w Mali.

W styczniu Ag Albachar wykorzystuje swoje wpływy, aby kontrolować i wybierać, które projekty humanitarne i rozwojowe są realizowane w regionie Kidal oraz kto, gdzie i kiedy je wdraża. Nie można podjąć żadnych działań humanitarnych bez jego wiedzy i poparcia. Jako samozwańczy przewodniczący komisji humanitarnej Ag Albachar odpowiada za udzielanie zezwoleń na pobyt i pracę pracownikom pomocy humanitarnej w zamian za pieniądze lub usługi. Komisja kontroluje również, które przedsiębiorstwa i osoby fizyczne mogą uczestniczyć w przetargach na projekty ogłaszane przez organizacje pozarządowe w regionie Kidal, co daje Adze Albacharowi prawo do manipulowania działaniami humanitarnymi w regionie i wyboru, kto będzie pracował dla organizacji pozarządowych. Wsparcia można udzielać wyłącznie pod jego nadzorem, przez co wpływa on na to, kto korzysta z pomocy.

Albachar wykorzystuje również bezrobotną młodzież do zastraszania organizacji pozarządowych i stosowania wobec nich wymuszeń, co poważnie utrudnia ich pracę. Szersza społeczność humanitarna działa w regionie Kidal w strachu, w szczególności personel krajowy, który jest bardziej podatny na zagrożenia.

Ahmed Ag Albachar jest również współwłaścicielem przedsiębiorstwa Timitrine Voyage; jednego z niewielu przedsiębiorstw transportowych, z którego usług organizacje pozarządowe mogą korzystać w regionie Kidal. Ag Albachar, wraz z tuzinem innych przedsiębiorstw transportowych, których właścicielami jest mała klika wpływowych notabli Tuaregów Ifoghas, zawłaszcza znaczną część pomocy humanitarnej w regionie Kidal. Ponadto pozycja monopolistyczna utrzymywana przez Agę Albachara sprawia, że niektórym społecznościom trudniej jest udzielić pomocy humanitarnej.

Albachar manipuluje pomocą humanitarną dla osobistych korzyści oraz interesów politycznych rady HCUA, stosując terror, zastraszając organizacje pozarządowe i kontrolując ich działania; wszystkie te działania stanowią przeszkodę w udzielaniu pomocy osobom potrzebującym w regionie Kidal. Ahmed Ag Albachar utrudnia zatem dostarczanie pomocy humanitarnej do Mali lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w tym kraju.

Jego działania stanowią również naruszenie art. 49 Porozumienia na rzecz pokoju i pojednania w Mali, które zobowiązuje strony do poszanowania zasad humanizmu, neutralności, bezstronności i niezależności, przyświecających działaniom humanitarnym, aby zapobiec wykorzystywaniu pomocy humanitarnej do celów politycznych, gospodarczych lub wojskowych oraz aby ułatwić dostęp agencjom humanitarnym i zapewnić bezpieczeństwo ich personelowi. Albachar utrudnia zatem realizację porozumienia lub jej zagraża.

5. HOUKA HOUKA AG ALHOUSSEINI (alias: a) Mohamed Ibn Alhousseyni b) Muhammad Ibn Al-Husayn c) Houka Houka)

Tytuł: kadi (cadi)

Data urodzenia: a) 1 stycznia 1962 r. b) 1 stycznia 1963 r. c) 1 stycznia 1964 r.

Miejsce urodzenia: Ariaw, region Timbuktu, Mali

Obywatelstwo: malijskie

Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 10 lipca 2019 r.

Inne informacje: Houka Houka Ag Alhousseini został mianowany przez Iyada Agę Ghaly'ego (QDi.316) kadim Timbuktu w kwietniu 2012 r., po utworzeniu kalifatu dżihadystycznego w północnym Mali. Houka Houka ściśle współpracuje z islamską policją Hesbah, której szefem był Ahmad Al Faqi Al Mahdi, przebywający od września 2016 r. w areszcie Międzynarodowego Trybunału Karnego w Hadze.

Dodatkowe informacje

Houka Houka Ag Alhousseini został umieszczony w wykazie na mocy pkt 8 lit. b) rezolucji nr 2374 (2017) za działania, które utrudniają, lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują, realizację porozumienia albo jej zagrażają.

Po interwencji sił francuskich w styczniu 2013 r. Houka Houka Ag Alhousseini został aresztowany 17 stycznia 2014 r., lecz następnie zwolniony przez władze malijskie 15 sierpnia 2014 r., co spotkało się ze sprzeciwem organizacji broniących praw człowieka.

Houka Houka Ag Alhousseini mieszka od tego czasu w Ariaw w regionie Az-Zuwajrat, w miejscowości na zachód od Timbuktu (gmina Essakane), na brzegu jeziora Faguibine ciągnącego się wzdłuż granicy mauretańskiej. 27 września 2017 r. został oficjalnie przywrócony na stanowisko nauczyciela przez gubernatora Timbuktu, Koinę Agę Ahmadou, po tym gdy lobbing przeprowadził podlegający sankcjom Mohamed Ousmane Ag Mohamidoune (MLi.003), przywódca Coalition du peuple de l'Azawad (CPA), umieszczony w wykazie 20 grudnia 2018 r. przez Komitet Rady Bezpieczeństwa ds. Mali z powodu m.in. działań, które utrudniają, lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują, realizację porozumienia albo jej zagrażają. Mohamed Ousmane założył w 2017 r. szerszy sojusz grup rozłamowych, Coalition des Mouvements de l'Entente (CME), której został przewodniczącym. W trakcie swojej konwencji założycielskiej w oficjalnym oświadczeniu CME otwarcie zagroziła realizacji Porozumienia na rzecz pokoju i pojednania w Mali. CME utrudniała też realizację porozumienia poprzez wywieranie nacisków na rząd malijski i społeczność międzynarodową w celu ujęcia CME w różnych mechanizmach utworzonych na podstawie porozumienia.

Houka Houka i Mohamed Ousmane ułatwiali sobie nawzajem robienie kariery: ten drugi umożliwiał spotkania z urzędnikami rządowymi, a pierwszy – odegrał kluczową rolę w zwiększaniu wpływów Ousmane'go w regionie Timbuktu. Houka Houka uczestniczył w większości spotkań społeczności organizowanych od 2017 r. przez Mohameda Ousmane'go, przyczyniając się do zwiększenia jego popularności i wiarygodności w regionie, jak również w ceremonii założycielskiej Coalition des Mouvements de l'Entente (CME), której publicznie udzielił błogosławieństwa.

Strefa wpływów Houka Houka rozszerzyła się ostatnio dalej na wschód do regionu Ber (bastionu Arabów plemienia Berabich mieszczącego się 50 km na wschód od Timbuktu) i w północnej części Timbuktu. Chociaż nie pochodzi z linii kadich i rozpoczął pełnienie urzędu dopiero w 2012 r., Houka Houka zdołał umocnić swoją władzę jako kadi i swój potencjał utrzymywania porządku publicznego na określonych obszarach przez wykorzystywanie zasobów Al-Furqan i obaw, które ta organizacja terrorystyczna budzi w regionie Timbuktu, przez dopuszczanie się szeroko zakrojonych ataków na międzynarodowe i malijskie siły obrony i bezpieczeństwa oraz ukierunkowanych zabójstw.

W związku z tym z powodu udzielania wsparcia Mohamedowi Ousmane'mu i utrudniania porozumienia, Houka Houka Ag Alhousseini zagraża jego realizacji, jak również pokojowi, bezpieczeństwu i stabilności w całym Mali.

6. MAHRI SIDI AMAR BEN DAHA (alias a) Yoro Ould Daha b) Yoro Ould Daya c) Sidi Amar Ould Daha d) Yoro)

Funkcja: zastępca szefa sztabu koordynacji regionalnej Mécanisme opérationnel de coordination (MOC) w Gao

Data urodzenia: 1 stycznia 1978 r.

Miejsce urodzenia: Djebock, Mali

Obywatelstwo: malijskie

Nr malijskiego dowodu tożsamości: 11262/1547

Adres: Golf Rue 708 Door 345, Gao, Mali

Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 10 lipca 2019 r.

Inne informacje: Mahri Sidi Amar Ben Daha jest przywódcą społeczności Arabów Lehmar w Gao i wojskowym szefem sztabu prorządowego skrzydła Mouvement Arabe de l'Azawad (MAA) powiązanego z koalicją Plateforme des mouvements du 14 juin 2014 d'Alger (Plateforme).

Dodatkowe informacje

Mahri Sidi Amar Ben Daha został umieszczony w wykazie na mocy pkt 8 lit. b) rezolucji nr 2374 (2017) za działania, które utrudniają, lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują, realizację porozumienia albo jej zagrażają.

Ben Daha był wysokiej rangi oficerem policji islamskiej działającej w Gao gdy Mouvement pour l'unicité et le jihad en Afrique de l'Ouest (MUJAO) (QDe.134) kontrolował miasto od czerwca 2012 r. do stycznia 2013 r. Ben Daha jest obecne zastępcą szefa sztabu koordynacji regionalnej Mécanisme opérationnel de coordination (MOC) w Gao.

12 listopada 2018 r.Plateforme w Bamako zadeklarowała, że nie będzie uczestniczyć w przyszłych konsultacjach regionalnych, planowanych na 13–17 listopada, wedle uzgodnionego przez wszystkie strony planu działania do porozumienia na rzecz pokoju i pojednania z marca 2018 r. Następnego dnia w Gao zostało zorganizowane spotkanie koordynacyjne przez wojskowego szefa sztabu komponentu Ganda Koy należącego do Coordination des mouvements et fronts patriotiques de résistance (CMFPR)-Plateforme, z udziałem przedstawicieli MAA-Plateforme, aby zapobiec konsultacjom. Blokadę koordynowano z przywództwem w Plateforme Bamako, z MAA-Plateforme, jak również z posłem do parlamentu Mohamedem Ouldą Matalym.

W dniach 14–18 listopada 2018 r. wielu kombatantów MAA-Plateforme wraz z frakcjami CMFPR utrudniało przeprowadzenie konsultacji regionalnych. Działając zgodnie z instrukcjami Bena Dahy – i w jego obecności – co najmniej sześć samochodów ciężarowych z Mouvement Arabe de l'Azawad (MAA-Plateforme) ustawiło się przed urzędem gubernatora w Gao i w jego okolicach. Na miejscu zaobserwowano również dwa pojazdy Mécanisme opérationnel de coordination (MOC) kojarzone z MAA-Plaforme.

17 listopada 2018 r. doszło do incydentu między zbrojnymi jednostkami blokującymi dostęp do urzędu gubernatora a patrolem FAMA przechodzącym w pobliżu; incydent został jednak załagodzony zanim doszło do eskalacji, co stanowiłoby naruszenie zawieszenia broni. 18 listopada 2018 r. w sumie dwanaście pojazdów i zbrojnych jednostek zniosło blokadę urzędu gubernatora w następstwie ostatniej rundy negocjacji z gubernatorem Gao.

30 listopada 2018 r. Ben Daha zorganizował panarabskie posiedzenie w Tinfadzie, aby omówić restrukturyzację w zakresie bezpieczeństwa i administracji. W posiedzeniu uczestniczył również objęty sankcjami Ahmoudou Ag Asriw (MLi.001), którego Ben Daha wspiera i broni.

A zatem Ben Daha utrudniał realizację porozumienia poprzez skuteczne blokowanie rozmów na temat jego kluczowych postanowień związanych z reformą struktury terytorialnej północnego Mali. Ben Daha wspiera też – poprzez swoje zaangażowanie w naruszanie zawieszenia broni oraz udział w zorganizowanej działalności przestępczej – osobę fizyczną, którą określono jako zagrażającą realizacji porozumienia.

7. MOHAMED BEN AHMED MAHRI (alias a) Mohammed Rougi b) Mohamed Ould Ahmed Deya c) Mohamed Ould Mahri Ahmed Daya d) Mohamed Rougie e) Mohamed Rouggy f) Mohamed Rouji)

Data urodzenia: 1 stycznia 1979 r.

Miejsce urodzenia: Tabankort, Mali

Obywatelstwo: malijskie

Nr paszportu: a) AA00272627 b) AA0263957

Adres: Bamako, Mali

Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 10 lipca 2019 r.

Inne informacje: Mohamed Ben Ahmed Mahri jest przedsiębiorcą ze ...społeczności Arabów Lehmar w regionie Gao, który wcześniej współpracował z Mouvement pour l'unicité et le jihad en Afrique de l'Ouest (MUJAO) (QDe.134).

Dodatkowe informacje

Mohamed Ben Ahmed Mahri został umieszczony w wykazie na mocy pkt 8 lit. c) rezolucji nr 2374 (2017) za działania na rzecz, w imieniu lub pod kierownictwem osób i podmiotów, których dotyczą pkt 8 lit. a) i b) rezolucji nr 2374 (2017), lub w inny sposób wspierające lub finansujące te osoby i podmioty, w tym z dochodów z przestępczości zorganizowanej, takiej jak produkcja narkotyków i ich prekursorów oraz handel narkotykami i ich prekursorami pochodzącymi z Mali lub przewożonymi przez jego terytorium, handel ludźmi i przemyt migrantów, przemyt broni i handel nią oraz nielegalny handel dobrami kultury.

W okresie od grudnia 2017 r. do kwietnia 2018 r. Mohamed Ben Ahmed Mahri dowodził przemytem ponad 10 ton marokańskich konopi, transportowanych w ciężarówkach chłodniczych przez Mauretanię, Mali, Burkinę Faso i Niger. W nocy z 13 na 14 czerwca 2018 r. jedna czwarta przesyłki została skonfiskowana w Niamey, a konkurencyjna grupa rzekomo ukradła pozostałe trzy czwarte w nocy z 12 na 13 kwietnia 2018 r.

W grudniu 2017 r. Mohamed Ben Ahmed Mahri był w Niamey z obywatelem malijskim, aby przygotować operację. Ten ostatni został aresztowany w Niamey po przybyciu z 15 na 16 kwietnia z Maroka wraz z dwoma obywatelami marokańskimi i dwoma obywatelami algierskimi, aby spróbować odzyskać skradzione konopie. Aresztowano również trzech jego wspólników, w tym obywatela marokańskiego, który został skazany w Maroku w 2014 r. na pięć miesięcy pozbawienia wolności za handel narkotykami.

Mohamed Ben Ahmed Mahri dowodzi przemytem konopi do Nigru bezpośrednio przez północne Mali, z wykorzystaniem konwojów kierowanych przez członków Groupe d'autodéfense des Touaregs Imghad et leurs allies (GATIA), w tym przez podlegającego sankcjom Ahmoudou Agę Asriwa (MLi.001). Mohamed Ben Ahmed Mahri wynagradza Asriwa za korzystanie z tych konwojów. Konwoje te często powodują starcia z konkurentami powiązanymi z Coordination des Mouvements de l'Azawad (CMA).

Korzystając ze swoich zysków finansowych z nielegalnego handlu narkotykami, Mohamed Ben Ahmed Mahri zapewnia wsparcie terrorystycznym ugrupowaniom zbrojnym, w szczególności objętemu sankcjami podmiotowi Al-Mourabitoun (QDe.141), próbując wręczać łapówki urzędnikom, aby uwolnili oni aresztowanych uczestników walk, a także ułatwiając bojownikom włączenie się do Mouvement Arab pour l'Azawad (MAA) Plateforme.

A zatem poprzez wpływy z przestępczości zorganizowanej Mohamed Ben Ahmed Mahri wspiera osobę określoną na mocy pkt 8 lit. b) rezolucji nr 2374 (2007) jako zagrażającą realizacji Porozumienia na rzecz pokoju i pojednania w Mali oraz grupę terrorystyczną wskazaną w rezolucji nr 1267.

8. MOHAMED OULD MATALY

Funkcja: poseł do parlamentu

Data urodzenia: 1958 r.

Obywatelstwo: malijskie

Nr paszportu: D9011156

Adres: Golf Rue 708 Door 345, Gao, Mali

Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 10 lipca 2019 r.

Inne informacje: Mohamed Ould Mataly jest byłym burmistrzem Bourem i obecnym posłem do parlamentu z okręgu wyborczego Bourem, należącym do Rassamblement pour le Mali (RPM, partii politycznej prezydenta Ibrahima Boubacara Keity). Pochodzi ze społeczności Arabów Lehmar i jest wpływowym członkiem prorządowego skrzydła Mouvement Arabe de l'Azawad (MAA) powiązanego z koalicją Plateforme des mouvements du 14 juin 2014 d'Alger (Plateforme).

Dodatkowe informacje

Mohamed Ould Mataly został umieszczony w wykazie na mocy pkt 8 lit. b) rezolucji nr 2374 (2017) za działania, które utrudniają, lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują, realizację porozumienia albo jej zagrażają.

12 listopada 2018 r.Plateforme w Bamako zadeklarowała, że nie będzie uczestniczyć w przyszłych konsultacjach regionalnych, planowanych na 13–17 listopada wedle uzgodnionego przez wszystkie strony planu działania do porozumienia na rzecz pokoju i pojednania z marca 2018 r. Następnego dnia w Gao zostało zorganizowane spotkanie koordynacyjne przez wojskowego szefa sztabu komponentu Ganda Koy należącego do Coordination des mouvements et fronts patriotiques de résistance (CMFPR)-Plateforme, z udziałem przedstawicieli MAA-Plateforme, aby zapobiec konsultacjom. Blokadę koordynowano z przywództwem w Plateforme Bamako, z MAA-Plateforme, jak również z posłem do parlamentu Mohamedem Ouldą Matalym.

Jego bliski współpracownik Mahri Sidi Amar Ben Daha, alias Yoro Ould Daha, zamieszkujący w jego majątku w Gao, uczestniczył w blokadzie miejsca konsultacji w biurze gubernatora w tym okresie.

Ponadto 12 lipca 2016 r. Ould Mataly był również jednym z inicjatorów demonstracji wrogich wobec realizacji porozumienia.

A zatem poprzez skuteczne blokowanie rozmów na temat kluczowych postanowień porozumienia na rzecz pokoju i pojednania związanych z reformą struktury terytorialnej północnego Mali, Ould Mataly utrudniał i opóźniał realizację tego porozumienia.

Ponadto Ould Mataly apelował również o uwolnienie członków swojej społeczności schwytanych w trakcie operacji antyterrorystycznych. Mohamed Ould Mataly zagraża realizacji porozumienia poprzez udział w przestępczości zorganizowanej i stowarzyszenie z terrorystycznymi ugrupowaniami zbrojnymi.

▼M1

B. Wykaz osób i podmiotów, o których mowa w art. 2 ust. 1

Top

Choose the experimental features you want to try