02014R0516 — PL — 28.03.2020 — 002.001

---

Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

►B

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 516/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające Fundusz Azylu, Migracji i Integracji, zmieniające decyzję Rady 2008/381/WE oraz uchylające decyzje Parlamentu Europejskiego i Rady nr 573/2007/WE i nr 575/2007/WE oraz decyzję Rady 2007/435/WE (Dz.U. L 150 z 20.5.2014, s. 168)

zmienione przez:

		Dziennik Urzędowy
		nr	strona	data
►M1	ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2018/2000 z dnia 12 grudnia 2018 r.	L 328	78	21.12.2018
►M2	ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2020/445 z dnia 15 października 2019 r.	L 94	1	27.3.2020

---

▼B

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 516/2014

z dnia 16 kwietnia 2014 r.

ustanawiające Fundusz Azylu, Migracji i Integracji, zmieniające decyzję Rady 2008/381/WE oraz uchylające decyzje Parlamentu Europejskiego i Rady nr 573/2007/WE i nr 575/2007/WE oraz decyzję Rady 2007/435/WE

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Cel i zakres stosowania

1.  W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się Fundusz Azylu, Migracji i Integracji („Fundusz”) na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.

2.  W niniejszym rozporządzeniu określa się:

3.  W niniejszym rozporządzeniu przewiduje się stosowanie przepisów określonych w rozporządzeniu (UE) nr 514/2014, bez uszczerbku dla art. 4 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

Artykuł 3

Cele

1.  Celem ogólnym Funduszu jest przyczynianie się do skutecznego zarządzania przepływami migracyjnymi i do realizacji, wzmacniania i rozwoju wspólnej polityki w zakresie azylu, ochrony uzupełniającej i ochrony czasowej oraz wspólnej polityki imigracyjnej z pełnym poszanowaniem praw i zasad zapisanych w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej.

2.  W ramach tego celu ogólnego Fundusz przyczynia się do realizacji następujących wspólnych celów szczegółowych:

Realizację celów szczegółowych Funduszu ocenia się zgodnie z art. 55 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 przy zastosowaniu wspólnych wskaźników określonych w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia oraz wskaźników dotyczących poszczególnych programów zawartych w programach krajowych.

3.  Środki podejmowane z myślą o realizacji celów, o których mowa w ust. 1 i 2, muszą być w pełni zgodne ze środkami wspieranymi poprzez zewnętrzne instrumenty finansowe Unii oraz z zasadami i ogólnymi celami działań zewnętrznych Unii.

4.  Cele, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, realizuje się z należytym uwzględnieniem celów i zasad polityki humanitarnej Unii. Zapewnia się spójność ze środkami finansowanymi przez zewnętrzne instrumenty finansowania Unii zgodnie z art. 24.

Artykuł 4

Partnerstwo

Do celów Funduszu partnerstwo, o którym mowa w art. 12 rozporządzenia (UE) nr 514/2014, obejmuje odpowiednie organizacje międzynarodowe, organizacje pozarządowe i partnerów społecznych.

ROZDZIAŁ II

WSPÓLNY EUROPEJSKI SYSTEM AZYLOWY

Artykuł 5

Systemy przyjmowania i systemy azylowe

1.  W ramach celu szczegółowego określonego w art. 3 ust. 2 akapit pierwszy lit. a) niniejszego rozporządzenia, w świetle wyników dialogu politycznego przewidzianego w art. 13 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 oraz zgodnie z celami programów krajowych określonymi w art. 19 Fundusz wspiera działania ukierunkowane na jednej lub większej liczbie poniższych kategorii obywateli państw trzecich:

W zakresie warunków przyjmowania i procedur azylowych Fundusz wspiera w szczególności następujące działania ukierunkowane na kategorie osób, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu:

W stosownych przypadkach oraz w przypadku gdy przewiduje to program krajowy państwa członkowskiego, Fundusz może również wspierać środki związane z integracją, takie jak środki, o których mowa w art. 9 ust. 1, dotyczące przyjmowania osób, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu.

2.  W ramach celu szczegółowego określonego w art. 3 ust. 2 akapit pierwszy lit. a) oraz zgodnie z celami programów krajowych określonymi w art. 19 w odniesieniu do infrastruktury zakwaterowania i systemów przyjmowania Fundusz wspiera w szczególności następujące działania:

3.  W ramach celów szczegółowych określonych w art. 3 ust. 2 akapit pierwszy lit. a) i d) i zgodnie z celami programów krajowych określonymi w art. 19 Fundusz wspiera również działania podobne do tych wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu, w przypadku gdy takie działania dotyczą osób tymczasowo przebywających:

Artykuł 6

Zdolność państw członkowskich do opracowywania, monitorowania i oceny własnych polityk i procedur azylowych

W ramach celu szczegółowego określonego w art. 3 ust. 2 akapit pierwszy lit. a) niniejszego rozporządzenia, w świetle wyników dialogu politycznego przewidzianego w art. 13 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 oraz zgodnie z celami programów krajowych określonymi w art. 19 niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do działań związanych ze zwiększaniem zdolności państw członkowskich do opracowywania, monitorowania i oceny ich polityk i procedur azylowych Fundusz wspiera w szczególności następujące działania:

Artykuł 7

Przesiedlanie i relokacja wnioskodawców ubiegających się o ochronę międzynarodową lub osób korzystających z takiej ochrony i inne doraźne przyjmowanie ze względów humanitarnych

1.  W ramach celu szczegółowego określonego w art. 3 ust. 2 akapit pierwszy lit. a) i d) niniejszego rozporządzenia, w świetle wyników dialogu politycznego przewidzianego w art. 13 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 oraz zgodnie z celami programów krajowych określonymi w art. 19 niniejszego rozporządzenia Fundusz wspiera w szczególności następujące działania związane z przesiedleniem każdego obywatela państwa trzeciego, który jest przesiedlany lub został przesiedlony do państwa członkowskiego oraz inne programy przyjmowania ze względów humanitarnych:

2.  W ramach celu szczegółowego określonego w art. 3 ust. 2 akapit pierwszy lit. d) niniejszego rozporządzenia, w świetle wyników dialogu politycznego przewidzianego w art. 13 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 oraz zgodnie z celami programów krajowych określonymi w art. 19 niniejszego rozporządzenia Fundusz wspiera również działania podobne do tych wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu, w przypadku gdy są one uznawane za stosowne w świetle zmian w zakresie polityki w okresie wdrażania Funduszu lub w przypadku gdy w programie krajowym danego państwa członkowskiego przewidziano takie przepisy, w odniesieniu do relokacji wnioskodawców ubiegających się o ochronę międzynarodową lub osób korzystających z takiej ochrony. Relokacja następuje – za zgodą tych osób – z państwa członkowskiego, które przyznało im ochronę międzynarodową lub które jest odpowiedzialne za rozpatrzenie ich wniosków, do innego zainteresowanego państwa członkowskiego, które zapewni tym osobom równoważny poziom ochrony lub w którym rozpatrzony zostanie ich wniosek o ochronę międzynarodową.

ROZDZIAŁ III

INTEGRACJA OBYWATELI PAŃSTW TRZECICH I LEGALNA MIGRACJA

Artykuł 8

Środki w zakresie imigracji i środki poprzedzające wyjazd

W ramach celu szczegółowego określonego w art. 3 ust. 2 akapit pierwszy lit. b) niniejszego rozporządzenia, w świetle wyników dialogu politycznego przewidzianego w art. 13 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 oraz zgodnie z celami programów krajowych określonymi w art. 19 niniejszego rozporządzenia Fundusz wspiera działania prowadzone w państwach trzecich ukierunkowane na obywateli państw trzecich, którzy stosują się do szczegółowych środków lub warunków poprzedzających wyjazd określonych w prawie krajowym, a w stosownych przypadkach zgodnie z prawem unijnym, w tym działania dotyczące zdolności do integracji ze społeczeństwem państwa członkowskiego. W tym kontekście Fundusz wspiera w szczególności następujące działania:

Artykuł 9

Środki integracyjne

1.  W ramach celu szczegółowego określonego w art. 3 ust. 2 akapit pierwszy lit. b) niniejszego rozporządzenia, w świetle wyników dialogu politycznego przewidzianego w art. 13 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 oraz zgodnie z celami programów krajowych określonymi w art. 19 niniejszego rozporządzenia Fundusz wspiera działania, które prowadzone są w ramach spójnych strategii integracji, z uwzględnieniem potrzeb obywateli państw trzecich w zakresie integracji na poziomie lokalnym lub regionalnym. W tym kontekście Fundusz wspiera w szczególności następujące działania ukierunkowane na obywateli państw trzecich, którzy przebywają legalnie w państwie członkowskim lub – w stosownych przypadkach – są w trakcie uzyskiwania zezwolenia na legalny pobyt w państwie członkowskim:

2.  W działaniach, o których mowa w ust. 1, w razie konieczności uwzględnia się szczególne potrzeby różnych kategorii obywateli państw trzecich, w tym beneficjentów ochrony międzynarodowej, osób przesiedlonych lub przekazanych, a w szczególności osób o szczególnych potrzebach.

3.  W programach krajowych można zezwolić na objęcie działaniami, o których mowa w ust. 1, bliskich krewnych osób należących do grupy docelowej, o której mowa we wspomnianym ustępie, w takim zakresie, jaki jest konieczny do skutecznej realizacji takich działań.

4.  Na potrzeby programowania i realizacji działań, o których mowa w ust. 1 niniejszego rozporządzenia, partnerstwo, o którym mowa w art. 12 rozporządzenia (UE) nr 514/2014, obejmuje organy wyznaczone przez państwa członkowskie do celów zarządzania interwencjami podejmowanymi w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

Artykuł 10

Praktyczna współpraca i środki budowania zdolności

W ramach celu szczegółowego określonego w art. 3 ust. 2 akapit pierwszy lit. b) niniejszego rozporządzenia, w świetle wyników dialogu politycznego przewidzianego w art. 13 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 oraz zgodnie z celami programów krajowych określonymi w art. 19 niniejszego rozporządzenia Fundusz wspiera działania ukierunkowane na jedno lub większą liczbę poniższych:

ROZDZIAŁ IV

POWROTY

Artykuł 11

Środki towarzyszące procedurom powrotu

W ramach celu szczegółowego określonego w art. 3 ust. 2 akapit pierwszy lit. c) niniejszego rozporządzenia, w świetle wyników dialogu politycznego przewidzianego w art. 13 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 oraz zgodnie z celami programów krajowych określonymi w art. 19 niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do środków towarzyszących procedurom powrotu – Fundusz jest ukierunkowany na lub większą liczbę poniższych kategorii obywateli państw trzecich:

W tym kontekście Fundusz wspiera w szczególności następujące działania ukierunkowane na kategorie osób, o których mowa w akapicie pierwszym:

Artykuł 12

Środki w zakresie powrotów

W ramach celu szczegółowego określonego w art. 3 ust. 2 akapit pierwszy lit. c) niniejszego rozporządzenia, w świetle wyników dialogu politycznego przewidzianego w art. 13 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 oraz zgodnie z celami programów krajowych określonych w art. 19 niniejszego rozporządzenia – w odniesieniu do środków w zakresie powrotów – Fundusz wspiera działania ukierunkowane na osoby, o których mowa w art. 11 niniejszego rozporządzenia. W tym kontekście Fundusz wspiera w szczególności następujące działania:

Artykuł 13

Praktyczna współpraca i środki budowania zdolności

W ramach celu szczegółowego określonego w art. 3 ust. 2 akapit pierwszy lit. c) niniejszego rozporządzenia, w świetle wyników dialogu politycznego przewidzianego w art. 13 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 oraz zgodnie z celami programów krajowych określonymi w art. 19 niniejszego rozporządzenia – w odniesieniu do praktycznej współpracy i środków budowania zdolności – Fundusz wspiera następujące działania:

ROZDZIAŁ V

RAMY FINANSOWANIA I RAMY WDRAZANIA

Artykuł 14

Zasoby ogólne i wdrażanie

1.  Zasoby ogólne przeznaczone na wykonywanie niniejszego rozporządzenia wynoszą 3 137  mln EUR.

2.  Parlament Europejski i Rada zatwierdzają kwotę rocznych środków dla Funduszu w granicach określonych wieloletnimi ramami finansowymi.

3.  Zasoby ogólne wdraża się poprzez:

4.  Budżet przeznaczony na mocy rozporządzenia na działania Unii, o których mowa w art. 20 niniejszego rozporządzenia, na pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych, o której mowa w art. 21 niniejszego rozporządzenia, na Europejską Sieć Migracyjną, o której mowa w art. 22 niniejszego rozporządzenia, oraz na pomoc techniczną, o której mowa w art. 23 niniejszego rozporządzenia, jest wykonywany w ramach zarządzania bezpośredniego zgodnie z art. 58 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 oraz, w stosownych przypadkach, w ramach zarządzania pośredniego zgodnie z art. 58 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012. Budżet przeznaczony na programy krajowe, o których mowa w art. 19 niniejszego rozporządzenia, jest wykonywany w ramach zarządzania dzielonego zgodnie z art. 58 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012.

5.  Komisja pozostaje odpowiedzialna za wykonanie budżetu Unii zgodnie z art. 317 TFUE oraz informuje Parlament Europejski i Radę o operacjach prowadzonych przez podmioty inne niż państwa członkowskie.

6.  Bez uszczerbku dla prerogatyw Parlamentu Europejskiego i Rady, pulę środków finansowych stanowiącą główny punkt odniesienia wykorzystuje się orientacyjnie w następujący sposób:

Artykuł 15

Zasoby na działania kwalifikowalne w państwach członkowskich

1.  Kwotę 2 752  mln EUR przydziela się państwom członkowskim orientacyjnie w następujący sposób:

2.  Kwotę, o której mowa w ust. 1 lit. b), przeznacza się na wsparcie:

3.  W przypadku gdy niewykorzystana zostanie kwota w ramach ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu lub gdy dostępna jest inna kwota, zostanie ona przydzielona w ramach przeglądu śródokresowego określonego w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 proporcjonalnie do kwot podstawowych na programy krajowe, ustanowionych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 16

Zasoby na działania szczegółowe

1.  Kwota dodatkowa, o której mowa w art. 15 ust. 2 lit. a), może zostać przyznana państwom członkowskim, pod warunkiem że jest ona odpowiednio wskazana w programie i że zostanie wykorzystana na realizację działań szczegółowych wymienionych w załączniku II.

2.  Aby uwzględnić nowe zmiany w zakresie polityki, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 26 niniejszego rozporządzenia w celu zmiany załącznika II w kontekście przeglądu śródokresowego, o którym mowa w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 514/2014. Na podstawie zmienionego wykazu działań szczegółowych państwa członkowskie mogą otrzymać kwotę dodatkową zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu, w zależności od dostępności zasobów.

3.  Kwoty dodatkowe, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, przydziela się państwom członkowskim na mocy indywidualnych decyzji w sprawie finansowania zatwierdzających lub zmieniających ich program krajowy w kontekście przeglądu śródokresowego, zgodnie z procedurą określoną w art. 14 i 15 rozporządzenia (UE) nr 514/2014. Kwoty te wykorzystuje się wyłącznie na realizację działań szczegółowych wymienionych w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 17

Zasoby na unijny program przesiedleń

1.  Oprócz przydziału obliczonego zgodnie z art. 15 ust. 1 lit. a) państwa członkowskie co dwa lata otrzymują kwotę dodatkową, jak określono w art. 15 ust. 2 lit. b), w oparciu o kwotę ryczałtową w wysokości 6 000  EUR na każdą przesiedloną osobę.

2.  Kwotę ryczałtową, o której mowa w ust. 1, zwiększa się do 10 000  EUR na każdą przesiedloną osobę zgodnie ze wspólnymi unijnymi priorytetami w zakresie przesiedleń ustanowionymi zgodnie z ust. 3 i wymienionymi w załączniku III oraz na każdą osobę o szczególnych potrzebach, jak określono w ust. 5.

3.  Wspólne unijne priorytety w zakresie przesiedleń są oparte na następujących kategoriach ogólnych osób:

4.  Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 26 w celu zmiany załącznika III, w oparciu o kategorie ogólne przedstawione w ust. 3 niniejszego artykułu, w przypadku gdy jest to wyraźnie uzasadnione lub w świetle wszelkich zaleceń UNHCR.

5.  Następujące grupy osób o szczególnych potrzebach również kwalifikują się do otrzymania kwoty ryczałtowej, o której mowa w ust. 2:

6.  W przypadku gdy państwo członkowskie przesiedla osobę należącą do więcej niż jednej kategorii, o których mowa w ust. 1 i 2, otrzymuje ono kwotę ryczałtową na daną osobę tylko jeden raz.

7.  W stosownych przypadkach państwa członkowskie mogą również kwalifikować się do otrzymania kwot ryczałtowych na członków rodziny osób, o których mowa w ust. 1, 3 i 5, pod warunkiem że ci członkowie rodzin zostali przesiedleni zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

8.  Komisja określa, w drodze aktów wykonawczych, harmonogram i inne warunki realizacji związane z mechanizmem przydziału zasobów na rzecz unijnego programu przesiedleń. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 27 ust. 2.

9.  Kwoty dodatkowe, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, przydziela się państwom członkowskim co dwa lata, za pierwszym razem na mocy indywidualnych decyzji w sprawie finansowania zatwierdzających ich programy krajowe zgodnie z procedurą określoną w art. 14 rozporządzenia (UE) nr 514/2014, a następnie na mocy decyzji w sprawie finansowania, która ma zostać załączona do decyzji zatwierdzających ich programy krajowe. Kwot tych nie można przenosić na inne działania w ramach programu krajowego.

10.  W celu skutecznej realizacji celów unijnego programu przesiedleń i w ramach dostępnych zasobów Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 26 w celu dostosowania w stosownych przypadkach kwot ryczałtowych, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, w szczególności z uwzględnieniem aktualnych stóp inflacji, istotnych zmian w dziedzinie przesiedleń, a także czynników, które mogą zoptymalizować wykorzystanie zachęty finansowej, jaką są kwoty ryczałtowe.

Artykuł 18

▼M1

Zasoby na przekazywanie osób ubiegających się o ochronę międzynarodową lub osób korzystających z ochrony międzynarodowej

▼B

1.  Z myślą o realizacji zasady solidarności i sprawiedliwego podziału odpowiedzialności oraz w świetle zmian w zakresie polityki unijnej w okresie wdrażania Funduszu państwa członkowskie, oprócz należnego im przydziału obliczonego zgodnie z art. 15 ust. 1 lit. a), otrzymują kwotę dodatkową, jak określono w art. 15 ust. 2 lit. b), w oparciu o kwotę ryczałtową w wysokości 6 000  EUR na każdą ►M1  osobę ubiegającą się o udzielenie ochrony międzynarodowej lub osobę korzystającą z ochrony międzynarodowej ◄ przekazywaną z innego państwa członkowskiego.

2.  W stosownych przypadkach państwa członkowskie mogą również kwalifikować się do otrzymania kwot ryczałtowych na członków rodziny osób, o których mowa w ust. 1, pod warunkiem że ci członkowie rodzin zostali przekazani zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

▼M1

3.  Kwoty dodatkowe, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, przydziela się państwom członkowskim za pierwszym razem na mocy indywidualnych decyzji w sprawie finansowania zatwierdzających ich programy krajowe zgodnie z procedurą określoną w art. 14 rozporządzenia (UE) nr 514/2014, a następnie na mocy decyzji w sprawie finansowania, która ma zostać załączona do decyzji zatwierdzającej ich programy krajowe. Ponowne przydzielenie tych kwot na to samo działanie w ramach programu krajowego lub przesunięcie tych kwot na potrzeby innych działań w ramach programu krajowego jest możliwe w przypadku, gdy takie potrzeby zostały należycie uzasadnione w odpowiednim zrewidowanym programie krajowym. Kwota może zostać ponownie przydzielona lub przesunięta tylko jednokrotnie. Komisja zatwierdza takie ponowne przydzielenie lub przeniesienie w drodze rewizji programu krajowego.

W odniesieniu do kwot wynikających ze środków tymczasowych ustanowionych decyzjami Rady (UE) 2015/1523 ( 3 ) i (UE) 2015/1601 ( 4 ) z myślą o umacnianiu solidarności i zgodnie z art. 80 TFUE państwa członkowskie powinny przeznaczyć co najmniej 20 % tych kwot na działania w ramach programów krajowych, na przekazywanie osób ubiegających się o ochronę międzynarodową i osób korzystających z ochrony międzynarodowej, na przesiedlenia i inne doraźne przyjmowanie ze względów humanitarnych, a także na środki przygotowawcze do przekazywania osób ubiegających się o ochronę po ich przybyciu do Unii, w tym drogą morską, lub w celu przekazania osób korzystających z ochrony międzynarodowej. Środki takie nie obejmują żadnych środków związanych z zatrzymaniem. Jeżeli państwo członkowskie ponownie przydziela lub przekazuje zasoby poniżej tej minimalnej wartości procentowej, nie jest możliwe przeniesienie różnicy między kwotą ponownie przydzieloną lub przeniesioną a minimalną wartością procentową na inne działania w ramach programu krajowego.

▼M1

3a.  Do celów art. 50 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 514/2014, w przypadku gdy kwoty wynikające ze środków tymczasowych ustanowionych decyzjami (UE) 2015/1523 i (UE) 2015/1601 są ponownie przydzielane na to samo działanie w ramach programu krajowego lub przenoszone na potrzeby innych działań w ramach programu krajowego zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu, odnośne kwoty uznaje się za przydzielone w roku, w którym zrewidowano program krajowy zatwierdzający to ponowne przydzielenie lub przeniesienie.

3b.  W drodze odstępstwa od art. 50 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 termin umorzenia kwot, o których mowa w ust. 3a niniejszego artykułu, zostaje przedłużony o sześć miesięcy.

3c.  Komisja składa co roku Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie ze stosowania niniejszego artykułu.

▼M1

4.  W celu skutecznej realizacji celów solidarności i sprawiedliwego podziału odpowiedzialności, o których mowa w art. 80 TFUE, między państwami członkowskimi oraz w ramach dostępnych zasobów Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 26 niniejszego rozporządzenia w celu dostosowania kwot ryczałtowych, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, z uwzględnieniem w szczególności aktualnych stóp inflacji, istotnych zmian w dziedzinie przekazywania z jednego państwa członkowskiego do innego osób ubiegających się o ochronę międzynarodową i osób korzystających z ochrony międzynarodowej oraz w związku z przesiedleniami i innym doraźnym przyjmowaniem ze względów humanitarnych, a także czynników, które mogą zoptymalizować korzystanie z bodźca finansowego, jakim są kwoty ryczałtowe.

▼B

Artykuł 19

Programy krajowe

1.  W ramach krajowych programów, które mają zostać przeanalizowane i zatwierdzone zgodnie z art. 14 rozporządzenia (UE) nr 514/2014, państwa członkowskie w ramach celów określonych w art. 3 niniejszego rozporządzenia oraz uwzględniając wyniki dialogu politycznego, o którym mowa w art. 13 rozporządzenia (UE) nr 514/2014, realizują w szczególności następujące cele:

2.  Państwa członkowskie zapewniają, aby wszystkie działania wspierane w ramach Funduszu były realizowane z pełnym poszanowaniem praw podstawowych i godności ludzkiej. W szczególności działania muszą być realizowane z pełnym poszanowaniem praw i zasad zapisanych w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej.

3.  Z zastrzeżeniem wymogu dotyczącego realizowania wyżej wymienionych celów oraz przy uwzględnieniu swoich szczególnych uwarunkowań, państwa członkowskie dążą do osiągnięcia sprawiedliwego i przejrzystego rozdziału zasobów na cele szczegółowe określone w art. 3 ust. 2.

Artykuł 20

Działania Unii

1.  Z inicjatywy Komisji Fundusz można wykorzystywać do finansowania działań transnarodowych lub działań o szczególnym znaczeniu dla Unii („działania unijne”) dotyczących celów ogólnych i szczegółowych, o których mowa w art. 3.

2.  Aby kwalifikować się do finansowania, działania Unii w szczególności wspierają realizację takich celów, jak:

3.  Działania unijne realizuje się zgodnie z art. 6 rozporządzenia (UE) nr 514/2014.

4.  Komisja zapewnia sprawiedliwy i przejrzysty rozdział zasobów na cele, o których mowa w art. 3 ust. 2.

Artykuł 21

Pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych

1.  Fundusz zapewnia pomoc finansową w celu zaspokojenia pilnych i szczególnych potrzeb w przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej, jak określono w art. 2 lit. k). Środki realizowane w państwach trzecich zgodnie z niniejszym artykułem muszą być spójne z polityką humanitarną Unii oraz, w stosownych przypadkach, uzupełniać ją, a także muszą być zgodne z zasadami humanitarnymi określonymi w konsensusie w sprawie pomocy humanitarnej.

2.  Wdrażanie pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych odbywa się zgodnie z art. 6 i 7 rozporządzenia (UE) nr 514/2014.

Artykuł 22

Europejska Sieć Migracyjna

1.  Fundusz wspiera Europejską Sieć Migracyjną oraz zapewnia pomoc finansową niezbędną dla jej działalności i przyszłego rozwoju.

2.  Kwotę udostępnianą Europejskiej Sieci Migracyjnej w ramach rocznych środków Funduszu oraz program prac określający priorytety jej działania przyjmuje Komisja, po zatwierdzeniu przez komitet kierowniczy zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 4 ust. 5 lit. a) decyzji 2008/381/WE. Decyzja Komisji stanowi decyzję finansową zgodnie z art. 84 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012.

3.  Pomoc finansowa przewidziana na działania Europejskiej Sieci Migracyjnej przyjmuje w stosownych przypadkach formę dotacji dla krajowych punktów kontaktowych, o których mowa w art. 3 decyzji 2008/381/WE, oraz formę zamówień publicznych, zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 966/2012. Pomoc ta zapewnia tym krajowym punktom kontaktowym stosowne i terminowe wsparcie finansowe. Koszty ponoszone w związku z realizacją działań krajowych punktów kontaktowych, wspieranych za pośrednictwem dotacji przyznanych w 2014 r., mogą być kwalifikowalne od dnia 1 stycznia 2014 r.

4.  W decyzji 2008/381/WE wprowadza się następujące zmiany:

Artykuł 23

Pomoc techniczna

1.  Z inicjatywy Komisji lub w jej imieniu na pomoc techniczną wykorzystuje się rocznie do 2,5 mln EUR ze środków Funduszu zgodnie z art. 9 rozporządzenia (UE) nr 514/2014.

2.  Z inicjatywy państwa członkowskiego z Funduszu można finansować działania związane z pomocą techniczną, zgodnie z art. 20 rozporządzenia (UE) nr 514/2014. Kwota przeznaczona na pomoc techniczną nie może przekraczać, w odniesieniu do okresu 2014–2020, 5,5 % łącznej kwoty przydzielonej danemu państwu członkowskiemu plus 1 000 000  EUR.

Artykuł 24

Koordynacja

Komisja i państwa członkowskie, w stosownych przypadkach wraz z Europejską Służbą Działań Zewnętrznych, zapewniają, aby działania w państwach trzecich i dotyczące państw członkowskich były podejmowane w synergii oraz przy zapewnieniu spójności z innymi działaniami prowadzonymi poza Unią i wspieranymi za pośrednictwem instrumentów unijnych. Powinny one w szczególności zapewnić, aby działania te:

ROZDZIAŁ VI

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 25

Przepisy szczegółowe dotyczące kwot ryczałtowych z tytułu przesiedlenia i relokacji ►M1  osób ubiegających się o udzielenie ochrony międzynarodowej lub osób korzystających z ochrony międzynarodowej ◄ z jednego państwa członkowskiego do innego

W drodze odstępstwa od zasad kwalifikowalności wydatków określonych w art. 18 rozporządzenia (UE) nr 514/2014, w szczególności w odniesieniu do kwot ryczałtowych i stawek ryczałtowych, kwoty ryczałtowe przydzielane państwom członkowskim z tytułu przesiedlenia lub relokacji ►M1  osób ubiegających się o udzielenie ochrony międzynarodowej lub osób korzystających z ochrony międzynarodowej ◄ z jednego państwa członkowskiego do innego zgodnie z niniejszym rozporządzeniem:

Artykuł 26

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.  Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.  Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 16 ust. 2, art. 17 ust. 4 i 10 oraz art. 18 ust. 4 powierza się Komisji na okres siedmiu lat od dnia 21 maja 2014 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu siedmiu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na okres trzech lat, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem okresu siedmiu lat.

3.  Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 16 ust. 2, art. 17 ust. 4 i 10 oraz art. 18 ust. 4, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4.  Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

5.  Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 16 ust. 2, art. 17 ust. 4 i 10 oraz art. 18 ust. 4 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 27

Procedura komitetowa

1.  Komisję wspomaga Komitet ds. Funduszy Azylu, Migracji i Integracji oraz Bezpieczeństwa Wewnętrznego, ustanowiony na mocy art. 59 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 514/2014.

2.  W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 28

Przegląd

Na podstawie wniosku Komisji Parlament Europejski i Rada dokonują przeglądu niniejszego rozporządzenia do dnia 30 czerwca 2020 r.

Artykuł 29

Zastosowanie rozporządzenia (UE) nr 514/2014

Bez uszczerbku dla art. 4 niniejszego rozporządzenia, do Funduszu mają zastosowanie przepisy rozporządzenia (UE) nr 514/2014.

Artykuł 30

Uchylenie

Decyzje nr 573/2007/WE, nr 575/2007/WE i 2007/435/WE tracą moc ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2014 r.

Artykuł 31

Przepisy przejściowe

1.  Niniejsze rozporządzenie nie wpływa na kontynuację ani zmianę odnośnych projektów i rocznych programów, w tym całkowite lub częściowe anulowanie, aż do ich zamknięcia, ani pomocy finansowej zatwierdzonej przez Komisję na podstawie decyzji nr 573/2007/WE, nr 575/2007/WE i 2007/435/WE ani jakichkolwiek innych przepisów mających zastosowanie do tej pomocy w dniu 31 grudnia 2013 r. Niniejsze rozporządzenie nie wpływa na kontynuację ani zmianę, w tym całkowite lub częściowe anulowanie, wsparcia finansowego zatwierdzonego przez Komisję na podstawie decyzji 2008/381/WE ani jakichkolwiek innych przepisów mających zastosowanie do tej pomocy w dniu 31 grudnia 2013 r.

2.  Przyjmując decyzje w sprawie współfinansowania na mocy niniejszego rozporządzenia, Komisja uwzględnia środki przyjęte na podstawie decyzji nr 573/2007/WE, nr 575/2007/WE, 2007/435/WE i 2008/381/WE przed dniem 20 maja 2014 r.

3.  Sumy przeznaczone na współfinansowanie, zatwierdzone przez Komisję między dniem 1 stycznia 2011 r. a dniem 31 grudnia 2014 r., w odniesieniu do których w terminie wyznaczonym na złożenie sprawozdania końcowego nie przesłano do Komisji dokumentów wymaganych do zamknięcia działań, są przez nią automatycznie umarzane do dnia 31 grudnia 2017 r., co skutkuje koniecznością zwrotu nienależnie wypłaconych kwot.

4.  Kwoty dotyczące działań zawieszonych ze względu na postępowania sądowe lub odwołania administracyjne o skutku zawieszającym nie są uwzględniane przy obliczaniu kwoty podlegającej automatycznemu umorzeniu.

5.  Do dnia 30 czerwca 2015 r. państwa członkowskie przedkładają Komisji sprawozdania z oceny dotyczące wyników i wpływu działań współfinansowanych na mocy decyzji nr 573/2007/WE, nr 575/2007/WE oraz 2007/435/WE w odniesieniu do okresu 2011–2013.

6.  Do dnia 31 grudnia 2015 r. Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów sprawozdanie z oceny ex post na mocy decyzji nr 573/2007/WE, nr 575/2007/WE oraz 2007/435/WE w odniesieniu do okresu 2011–2013.

Artykuł 32

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.

---

ZAŁĄCZNIK I

---

ZAŁĄCZNIK II

Wykaz działań szczegółowych, o których mowa w art. 16

▼M2

▼B

---

ZAŁĄCZNIK III

Wykaz wspólnych unijnych priorytetów w zakresie przesiedleń

---

ZAŁĄCZNIK IV

Wykaz wspólnych wskaźników pomiaru realizacji celów szczegółowych

---

( 1 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 604/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca (Dz.U. L 180 z 29.6.2013, s. 31).

( 2 ) Dyrektywa Rady 2003/86/WE z dnia 22 września 2003 r. w sprawie prawa do łączenia rodzin (Dz.U. L 251 z 3.10.2003, s. 12).

( 3 ) Decyzja Rady (UE) 2015/1523 z dnia 14 września 2015 r. ustanawiająca środki tymczasowe w obszarze ochrony międzynarodowej na rzecz Włoch i Grecji (Dz.U. L 239 z 15.9.2015, s. 146).

( 4 ) Decyzja Rady (UE) 2015/1601 z dnia 22 września 2015 r. ustanawiająca środki tymczasowe w obszarze ochrony międzynarodowej na rzecz Włoch i Grecji (Dz.U. L 248 z 24.9.2015, s. 80).