EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 02012R0236-20240109
Regulation (EU) No 236/2012 of the European Parliament and of the Council of 14 March 2012 on short selling and certain aspects of credit default swaps (Text with EEA relevance)Text with EEA relevance
Consolidated text: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 236/2012 z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie krótkiej sprzedaży i wybranych aspektów dotyczących swapów ryzyka kredytowego (Tekst mający znaczenie dla EOG)Tekst mający znaczenie dla EOG.
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 236/2012 z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie krótkiej sprzedaży i wybranych aspektów dotyczących swapów ryzyka kredytowego (Tekst mający znaczenie dla EOG)Tekst mający znaczenie dla EOG.
02012R0236 — PL — 09.01.2024 — 003.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 236/2012 z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie krótkiej sprzedaży i wybranych aspektów dotyczących swapów ryzyka kredytowego (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. L 086 z 24.3.2012, s. 1) |
zmienione przez:
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
nr |
strona |
data |
||
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 909/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. |
L 257 |
1 |
28.8.2014 |
|
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2022/27 z dnia 27 września 2021 r. |
L 6 |
9 |
11.1.2022 |
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2023/2869 z dnia 13 grudnia 2023 r. |
L |
1 |
20.12.2023 |
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 236/2012
z dnia 14 marca 2012 r.
w sprawie krótkiej sprzedaży i wybranych aspektów dotyczących swapów ryzyka kredytowego
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
ROZDZIAŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
Artykuł 1
Zakres stosowania
Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do:
instrumentów finansowych w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. a), które są dopuszczone do obrotu w systemie obrotu w Unii, w tym takich instrumentów będących przedmiotem obrotu poza systemem obrotu;
instrumentów pochodnych, o których mowa w załączniku I sekcja C pkt 4–10 dyrektywy 2004/39/WE, związanych z instrumentem finansowym, o którym mowa w lit. a), lub z emitentem takiego instrumentu finansowego, w tym takich instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza systemem obrotu;
instrumentów dłużnych wyemitowanych przez państwo członkowskie lub Unię i instrumentów pochodnych, o których mowa w załączniku I sekcja C pkt 4–10 dyrektywy 2004/39/WE, związanych z instrumentami dłużnymi wyemitowanymi przez państwo członkowskie lub Unię lub odnoszących się do nich.
Artykuł 2
Definicje
Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
„instrument finansowy” oznacza instrument wymieniony w sekcji C załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE;
„krótka sprzedaż” akcji lub instrumentów dłużnych oznacza każdą sprzedaż akcji lub instrumentów dłużnych, które w chwili zawarcia umowy sprzedaży nie są własnością sprzedającego, w tym taką sprzedaż w sytuacji, gdy w chwili zawarcia umowy sprzedaży sprzedający pożyczył akcje lub instrumenty dłużne do celów ich dostawy przy rozrachunku lub uzgodnił ich pożyczenie, nieobejmującą:
sprzedaży przez którąkolwiek ze stron na mocy umowy z udzielonym przyrzeczeniem odkupu, w przypadku gdy jedna ze stron zgodziła się sprzedać drugiej stronie papier wartościowy po określonej cenie, a druga strona zobowiązała się do odsprzedania tego papieru wartościowego w późniejszym terminie po innej określonej cenie;
przeniesienia papierów wartościowych na mocy umowy pożyczki papierów wartościowych; lub
zawarcia kontraktu terminowego typu future ani innej umowy na instrumenty pochodne, w przypadku gdy uzgodniono sprzedaż papierów wartościowych po określonej cenie w późniejszym terminie;
„swap ryzyka kredytowego” oznacza umowę na instrument pochodny, w ramach której jedna strona wnosi opłatę na rzecz drugiej strony w zamian za płatność lub inne świadczenie w przypadku zdarzenia kredytowego dotyczącego podmiotu referencyjnego i wszelkiej innej sytuacji niewykonania zobowiązań, w odniesieniu do tej umowy na instrument pochodny, która to sytuacja ma podobne skutki gospodarcze;
„emitent długu państwowego” oznacza dowolny z poniższych podmiotów emitujących instrumenty dłużne:
Unię;
państwo członkowskie, w tym dowolną agendę rządową, agencję lub spółkę celową danego państwa członkowskiego;
w przypadku federalnego państwa członkowskiego, członka federacji;
spółkę celową dla kilku państw członkowskich;
międzynarodową instytucję finansową ustanowioną przez co najmniej dwa państwa członkowskie, której celem jest pozyskiwanie środków finansowych i świadczenie pomocy finansowej z korzyścią dla jej członków, którzy doświadczają poważnych problemów finansowych lub są zagrożeni takimi problemami; lub
Europejski Bank Inwestycyjny;
„swap ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego” oznacza swap ryzyka kredytowego, zgodnie z którym w przypadku zdarzenia kredytowego lub niewykonania zobowiązań odnoszących się do emitenta długu państwowego zostanie dokonana płatność lub wypłacone inne świadczenie;
„dług państwowy” oznacza instrument dłużny emitowany przez emitenta długu państwowego;
„wyemitowany dług państwowy” oznacza całkowity dług państwowy wyemitowany przez emitenta długu państwowego, który nie został jeszcze spłacony;
„wyemitowany kapitał podstawowy” w odniesieniu do spółki oznacza wszystkie akcje zwykłe i ewentualne akcje uprzywilejowane wyemitowane przez spółkę, nie obejmuje jednak zamiennych dłużnych papierów wartościowych;
„rodzime państwo członkowskie” oznacza:
w odniesieniu do przedsiębiorstwa inwestycyjnego w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 dyrektywy 2004/39/WE lub do rynku regulowanego w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 14 dyrektywy 2004/39/WE, rodzime państwo członkowskie w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 20 dyrektywy 2004/39/WE;
w odniesieniu do instytucji kredytowej – rodzime państwo członkowskie w rozumieniu art. 4 pkt 7 dyrektywy 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe ( 1 );
w odniesieniu do osoby prawnej niewymienionej w ppkt (i) lub (ii), państwo członkowskie, w którym znajduje się jej siedziba statutowa, lub w przypadku braku siedziby statutowej – państwo członkowskie, w którym znajduje się jej siedziba;
w odniesieniu do osoby fizycznej – państwo członkowskie, w którym znajduje się jej siedziba, lub w przypadku braku siedziby – państwo członkowskie, w którym osoba ta ma miejsce zamieszkania;
„odpowiedni właściwy organ” oznacza:
w odniesieniu do długu państwowego państwa członkowskiego lub, w przypadku federalnego państwa członkowskiego, w odniesieniu do długu państwowego członka federacji, lub swapu ryzyka kredytowego dotyczącego państwa członkowskiego lub członka federacji – właściwy organ tego państwa członkowskiego;
w odniesieniu do długu państwowego Unii lub swapu ryzyka kredytowego dotyczącego Unii – właściwy organ jurysdykcji, w której znajduje się departament emitujący dług;
w odniesieniu do długu państwowego kilku państw członkowskich działających za pośrednictwem spółki celowej lub do swapu ryzyka kredytowego dotyczącego takiej spółki celowej – właściwy organ jurysdykcji, w której dana spółka celowa ma siedzibę;
w odniesieniu do długu państwowego międzynarodowej instytucji finansowej ustanowionej przez co najmniej dwa państwa członkowskie, której celem jest pozyskiwanie środków finansowych i świadczenie pomocy finansowej z korzyścią dla jej członków, którzy doświadczają poważnych problemów finansowych lub są zagrożeni takimi problemami – właściwy organ jurysdykcji, w której ustanowiono tę międzynarodową instytucję finansową;
w odniesieniu do instrumentu finansowego innego niż instrument, o którym mowa w ppkt (i)–(iv) – organ właściwy dla tego instrumentu finansowego, zdefiniowany w art. 2 pkt 7 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1287/2006 ( 2 ) i określony zgodnie z rozdziałem III tego rozporządzenia;
w odniesieniu do instrumentu finansowego, który nie jest objęty przepisami ppkt (i)–(v) – właściwy organ państwa członkowskiego, w którym ten instrument finansowy został dopuszczony po raz pierwszy do obrotu w systemie obrotu;
w odniesieniu do instrumentu dłużnego wyemitowanego przez Europejski Bank Inwestycyjny – właściwy organ państwa członkowskiego, w którym znajduje się Europejski Bank Inwestycyjny;
„działalność animatora rynku” oznacza działalność przedsiębiorstwa inwestycyjnego, instytucji kredytowej, podmiotu z państwa trzeciego lub przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 2 ust. 1 lit. l) dyrektywy 2004/39/WE, będących uczestnikami systemu obrotu lub rynku w państwie trzecim, którego ramy prawne i nadzorcze zostały uznane za równoważne przez Komisję zgodnie z art. 17 ust. 2, w przypadku gdy wymienione podmioty w charakterze głównego uczestnika dokonują transakcji na instrumentach finansowych, niezależnie od tego, czy są one przedmiotem obrotu w systemie obrotu, czy też poza takim systemem, działając w dowolnej z poniższych sytuacji:
wystawiając ostateczne kwotowania dotyczące jednocześnie kupna i sprzedaży, o porównywalnej wielkości i po konkurencyjnych cenach, w wyniku czego rynek jest stale i regularnie zasilany płynnością;
w ramach swojej zwykłej działalności, realizując zlecenia składane przez klientów lub zlecenia w odpowiedzi na zapotrzebowanie ze strony klientów dotyczące transakcji;
zabezpieczając pozycje wynikające z realizacji zadań na mocy ppkt (i) oraz (ii);
„system obrotu” oznacza rynek regulowany w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 14 dyrektywy 2004/39/WE lub wielostronną platformę obrotu w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 15 dyrektywy 2004/39/WE;
„główny system obrotu” w odniesieniu do akcji oznacza system mający największy obrót tymi akcjami;
„upoważniony główny dealer” oznacza osobę fizyczną lub prawną, która podpisała umowę z emitentem długu państwowego lub która została formalnie uznana za głównego dealera przez emitenta długu państwowego lub w jego imieniu, oraz która na mocy tej umowy lub tego uznania zobowiązała się do dokonywania transakcji w charakterze głównego uczestnika w związku z operacjami na rynku pierwotnym i wtórnym związanymi z długiem emitowanym przez danego emitenta;
„partner centralny” oznacza podmiot prawny, który działa pomiędzy kontrahentami umów będących w obrocie na co najmniej jednym rynku finansowym, stając się nabywcą dla każdego sprzedawcy i sprzedawcą dla każdego nabywcy, i który jest odpowiedzialny za prowadzenie systemu rozliczeniowego;
„dzień handlowy” oznacza dzień handlowy, o którym mowa w art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1287/2006;
„obrót” akcją oznacza obrót w rozumieniu art. 2 pkt 9 rozporządzenia (WE) nr 1287/2006.
Artykuł 3
Pozycje krótkie i długie
Do celów niniejszego rozporządzenia pozycja będąca wynikiem jednej z poniższych czynności jest uznawana za pozycję krótką dotyczącą wyemitowanego kapitału podstawowego lub wyemitowanego długu państwowego:
krótka sprzedaż akcji wyemitowanej przez spółkę lub instrumentu dłużnego wyemitowanego przez emitenta długu państwowego;
zawarcie transakcji, w wyniku której powstaje instrument finansowy inny niż instrumenty, o których mowa w lit. a), lub zawarcie transakcji związanej z takim innym instrumentem, gdy skutkiem lub jednym ze skutków takiej transakcji jest uzyskanie korzyści finansowej przez osobę fizyczną lub prawną zawierającą tę transakcję, w przypadku spadku ceny lub wartości danej akcji lub danego instrumentu dłużnego.
Do celów niniejszego rozporządzenia pozycja będąca wynikiem jednej z poniższych czynności jest uznawana za pozycję długą dotyczącą wyemitowanego kapitału podstawowego lub wyemitowanego długu państwowego:
posiadanie akcji wyemitowanej przez spółkę lub instrumentu dłużnego wyemitowanego przez emitenta długu państwowego;
zawarcie transakcji, w wyniku której powstaje instrument finansowy inny niż instrumenty, o których mowa w lit. a), lub zawarcie transakcji związanej z takim innym instrumentem, gdy skutkiem lub jednym ze skutków takiej transakcji jest uzyskanie korzyści finansowej przez osobę fizyczną lub prawną zawierającą tę transakcję, w przypadku wzrostu ceny lub wartości danej akcji lub danego instrumentu dłużnego.
Do celów ust. 1 i 2 przy obliczaniu pozycji krótkiej lub długiej dotyczących długu państwowego uwzględnia się wszelkie swapy ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego dotyczące danego emitenta długu państwowego.
Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 42, określających:
przypadki, w których osoba fizyczna lub prawna jest uznawana za posiadacza akcji lub instrumentu dłużnego do celów ust. 2;
przypadki, w których osoba fizyczna lub prawna ma pozycję krótką netto do celów ust. 4 i 5, oraz metodę obliczania takiej pozycji;
metodę obliczania pozycji do celów ust. 3, 4 i 5 w przypadku gdy poszczególne podmioty wchodzące w skład grupy mają pozycje długie lub krótkie lub w odniesieniu do działalności zarządzania funduszem związanej z odrębnymi funduszami.
Do celów akapitu pierwszego lit. c) metoda obliczania uwzględnia w szczególności, czy wobec danego emitenta stosuje się różne strategie inwestycyjne za pośrednictwem więcej niż jednego odrębnego funduszu zarządzanego przez tego samego zarządzającego funduszem, czy wobec danego emitenta stosuje się tę samą strategię inwestycyjną za pośrednictwem więcej niż jednego funduszu, oraz czy więcej niż jeden portfel w ramach tej samej jednostki jest zarządzany w sposób uznaniowy zgodnie z tą samą strategią inwestycyjną w odniesieniu do danego emitenta.
Artykuł 4
Niepokryta pozycja z tytułu swapu ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego
Do celów niniejszego rozporządzenia uznaje się, że osoba fizyczna lub prawna posiada niepokrytą pozycję z tytułu swapu ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego, w przypadku gdy ten swap ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego nie służy do zabezpieczenia:
ryzyka niewykonania zobowiązania przez emitenta, w przypadku gdy dana osoba fizyczna lub prawna ma pozycję długą z tytułu długu państwowego tego emitenta, do którego to długu odnosi się dany swap ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego; lub
ryzyka obniżenia wartości długu państwowego, w przypadku gdy dana osoba fizyczna lub prawna posiada aktywa lub pasywa, w tym np. kontrakty finansowe, portfel aktywów lub zobowiązania finansowe, których wartość jest skorelowana z wartością długu państwowego.
Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 42 TFUE, określających, do celów ust. 1 niniejszego artykułu:
przypadki, w których transakcja swapu ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego jest uznawana za zabezpieczenie ryzyka niewykonania zobowiązania lub ryzyka obniżenia wartości długu państwowego, oraz metodę obliczania niepokrytej pozycji z tytułu swapu ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego;
metodę obliczania pozycji w przypadku gdy poszczególne podmioty wchodzące w skład grupy mają pozycje długie lub krótkie lub w odniesieniu do działalności zarządzania funduszem związanej z odrębnymi funduszami.
ROZDZIAŁ II
PRZEJRZYSTOŚĆ POZYCJI KRÓTKICH NETTO
Artykuł 5
Zgłaszanie właściwym organom znacznych pozycji krótkich netto z tytułu akcji
Artykuł 6
Publiczne ujawnianie znacznych pozycji krótkich netto z tytułu akcji
Artykuł 7
Zgłaszanie właściwym organom znacznych pozycji krótkich netto z tytułu długu państwowego
Komisja:
zapewnia wyznaczenie progów na poziomach, które nie powodują obowiązku zgłaszania pozycji o minimalnej wartości;
uwzględnia łączną wartość niewykupionego wyemitowanego długu państwowego dla każdego emitenta długu państwowego oraz średnią wielkość pozycji z tytułu długu państwowego tego emitenta długu państwowego, które są w posiadaniu uczestników rynku; oraz
uwzględnia płynność każdego rynku obligacji państwowych.
Artykuł 8
Zgłaszanie właściwym organom niepokrytych pozycji dotyczących swapu ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego
W przypadku gdy właściwy organ zawiesi ograniczenia zgodnie z art. 14 ust. 2, osoba fizyczna lub prawna, która posiada niepokrytą pozycję dotyczącą swapu ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego, powiadamia odpowiedni właściwy organ, gdy pozycja ta osiąga stosowne progi powodujące obowiązek zgłoszenia w odniesieniu do danego emitenta długu państwowego lub spada poniżej tych progów, określonych zgodnie z art. 7.
Artykuł 9
Sposoby zgłaszania i ujawniania
Do celów art. 5, 6, 7 i 8 osoby fizyczne i prawne posiadające znaczne pozycje krótkie netto przechowują przez okres pięciu lat dokumentację dotyczącą pozycji brutto, które składają się na znaczną pozycję krótką netto.
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 31 marca 2012 r.
Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia 31 marca 2012 r.
Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Artykuł 10
Stosowanie wymogów dotyczących zgłaszania i ujawniania
Wymogi dotyczące zgłaszania i ujawniania na podstawie art. 5, 6, 7 i 8 stosują się do osób fizycznych i prawnych mających miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Unii lub w państwie trzecim.
Artykuł 11
Informacje przekazywane EUNGiPW
Właściwy organ przekazuje EUNGiPW żądane informacje najpóźniej w terminie siedmiu dni kalendarzowych. W przypadku wystąpienia niekorzystnych zdarzeń lub okoliczności, które stanowią poważne zagrożenie dla stabilności finansowej lub zaufania do rynku w danym państwie członkowskim lub w innym państwie członkowskim, właściwy organ dostarcza EUNGiPW w terminie 24 godzin wszelkie dostępne informacje zgodnie z wymogami dotyczącymi zgłaszania na podstawie art. 5, 7 i 8.
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 31 marca 2012 r.
Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia 31 marca 2012 r.
Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Artykuł 11a
Dostępność informacji w europejskim pojedynczym punkcie dostępu
Informacje te muszą spełniać następujące wymogi:
zostały przekazane w formacie umożliwiającym ekstrakcję danych zgodnie z art. 2 pkt 3 rozporządzenia (UE) 2023/2859 lub – jeżeli wymaga tego prawo Unii – w formacie nadającym się do odczytu maszynowego zgodnie z art. 2 pkt 4 tego rozporządzenia;
towarzyszą im następujące metadane:
wszystkie imiona i nazwiska osób fizycznych lub wszystkie nazwy osób prawnych, których dotyczą informacje;
w przypadku osób prawnych – identyfikator podmiotu prawnego osoby określony zgodnie z art. 7 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (UE) 2023/2859;
w przypadku osób prawnych – wielkość osoby według kategorii określonej zgodnie z art. 7 ust. 4 lit. d) tego rozporządzenia;
rodzaj informacji według klasyfikacji na podstawie art. 7 ust. 4 lit. c) tego rozporządzenia;
wskazanie, czy informacje zawierają dane osobowe.
W celu zapewnienia wydajnego zbierania informacji przekazywanych zgodnie z ust. 1 oraz zarządzania nimi ESMA opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych określających:
pozostałe metadane, które mają towarzyszyć informacjom;
strukturę danych zawartych w informacjach;
informacje, w przypadku których wymagany jest format nadający się do odczytu maszynowego, oraz jaki format nadający się do odczytu maszynowego należy stosować w takich przypadkach.
Do celów lit. c) ESMA ocenia zalety i wady różnych formatów nadających się do odczytu maszynowego i przeprowadza odpowiednie testy praktyczne.
ESMA przedkłada Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
ROZDZIAŁ III
NIEPOKRYTA KRÓTKA SPRZEDAŻ
Artykuł 12
Ograniczenia dotyczące niepokrytej krótkiej sprzedaży akcji
Osoba fizyczna lub prawna może dokonać krótkiej sprzedaży akcji dopuszczonej do obrotu w systemie obrotu tylko wówczas, gdy spełniony jest jeden z następujących warunków:
osoba fizyczna lub prawna pożyczyła daną akcję lub poczyniła inne postanowienia wywołujące podobny skutek prawny;
osoba fizyczna lub prawna zawarła umowę pożyczki danej akcji lub ma inne w pełni wymagalne roszczenie na mocy umowy lub prawa rzeczowego do uzyskania prawa własności do odpowiedniej liczby papierów wartościowych tej samej kategorii, w związku z czym możliwe jest dokonanie rozrachunku w odpowiednim terminie;
osoba fizyczna lub prawna zawarła z osobą trzecią porozumienie, na mocy którego ta osoba trzecia potwierdziła, że dana akcja została zlokalizowana, i podjęła względem osób trzecich środki niezbędne do tego, aby osoba fizyczna lub prawna mogła racjonalnie oczekiwać, że rozrachunek może zostać dokonany w odpowiednim terminie.
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia 31 marca 2012 r.
Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z procedurą określoną w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Artykuł 13
Ograniczenia dotyczące niepokrytej krótkiej sprzedaży długu państwowego
Osoba fizyczna lub prawna może dokonać krótkiej sprzedaży długu państwowego tylko wówczas, gdy spełniony jest jeden z następujących warunków:
dana osoba fizyczna lub prawna pożyczyła dług państwowy lub poczyniła inne postanowienia wywołujące podobny skutek prawny;
dana osoba fizyczna lub prawna zawarła umowę pożyczki długu państwowego lub ma inne w pełni wymagalne roszczenie na mocy umowy lub prawa rzeczowego do uzyskania prawa własności do odpowiedniej liczby papierów wartościowych tej samej kategorii, w związku z czym możliwe jest dokonanie rozrachunku w odpowiednim terminie;
dana osoba fizyczna lub prawna zawarła z osobą trzecią porozumienie, na mocy którego ta osoba trzecia potwierdziła, że dany dług państwowy został zlokalizowany, lub może w inny sposób racjonalnie oczekiwać, że rozrachunek może zostać dokonany w odpowiednim terminie.
Zawieszenie obowiązuje przez początkowy okres nieprzekraczający sześciu miesięcy od daty opublikowania stosownej informacji na stronie internetowej odpowiedniego właściwego organu. Zawieszenie może zostać przedłużone o okresy nieprzekraczające sześciu miesięcy, o ile powody, dla których wprowadzono zawieszenie, są nadal aktualne. Jeżeli zawieszenie nie zostanie przedłużone przed upływem początkowego okresu lub każdego kolejnego okresu przedłużenia, wygasa ono automatycznie.
W ciągu 24 godzin od powiadomienia przez odpowiedni właściwy organ EUNGiPW wydaje opinię w oparciu o ust. 4 na temat zawieszenia lub jego przedłużenia będących przedmiotem powiadomienia. Opinię tę publikuje się na stronie internetowej EUNGiPW.
Parametry i metody umożliwiające państwom członkowskim obliczenie progu ustala się w taki sposób, by osiągnięcie tego progu oznaczało istotne pogorszenie względem średniego poziomu płynności w odniesieniu do danego długu państwowego.
Próg ten określa się na podstawie obiektywnych kryteriów specyficznych dla danego rynku długu państwowego, m.in. łącznej wartości niewykupionego wyemitowanego długu państwowego dla każdego emitenta długu państwowego.
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia 31 marca 2012 r.
Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Artykuł 14
Ograniczenia dotyczące niepokrytych swapów ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego
Właściwy organ może tymczasowo zawiesić ograniczenia, o których mowa w ust. 1, jeżeli ma obiektywne podstawy do uznania, że rynek długu państwowego nie działa prawidłowo i że ograniczenia te mogą niekorzystnie wpłynąć na rynek swapów ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego, w szczególności zwiększając koszt pożyczania dla emitentów długu państwowego lub obniżając zdolność emitentów długu państwowego do emisji nowego długu. Podstawy te oparte są na następujących wskaźnikach:
wysokie lub rosnące stopy procentowe w odniesieniu do długu państwowego;
wzrost spreadów stóp procentowych w odniesieniu do długu państwowego w stosunku do długu państwowego innych emitentów długu państwowego;
wzrost spreadów swapów ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego w stosunku do własnej krzywej i w porównaniu z innymi emitentami długu państwowego;
odpowiedni okres powrotu ceny długu państwowego do pierwotnej równowagi po znaczącej transakcji;
kwoty długu państwowego mogące stanowić przedmiot obrotu.
Właściwy organ może również skorzystać ze wskaźników innych niż te wymienione w akapicie pierwszym lit. a)–e).
Przed zawieszeniem ograniczeń określonych w niniejszym artykule odpowiedni właściwy organ powiadamia EUNGiPW i inne właściwe organy o proponowanym zawieszeniu i podstawach tego zawieszenia.
Zawieszenie obowiązuje przez początkowy okres nieprzekraczający dwunastu miesięcy od daty opublikowania stosownej informacji na stronie internetowej odpowiedniego właściwego organu. Zawieszenie może zostać przedłużone o okresy nieprzekraczające sześciu miesięcy, o ile powody, dla których wprowadzono zawieszenie, są nadal aktualne. Jeżeli zawieszenie nie zostanie przedłużone przed upływem początkowego okresu lub każdego kolejnego okresu przedłużenia, wygasa ono automatycznie.
W ciągu 24 godzin od powiadomienia przez odpowiedni właściwy organ EUNGiPW wydaje opinię na temat planowanego zawieszenia lub jego przedłużenia, niezależnie od tego, czy właściwy organ przyjął za podstawę zawieszenia wskaźniki określone w akapicie pierwszym lit. a)–e), czy też inne wskaźniki. W przypadku gdy podstawę planowanego zawieszenia lub jego przedłużenia stanowi akapit drugi, opinia ta zwiera również ocenę wskaźników, z jakich skorzystał właściwy organ. Opinię tę publikuje się na stronie internetowej EUNGiPW.
▼M1 —————
ROZDZIAŁ IV
WYŁĄCZENIA
Artykuł 16
Wyłączenie w przypadku głównych systemów obrotu znajdujących się w państwie trzecim
Odpowiedni właściwy organ powiadamia EUNGiPW o akcjach, w stosunku do których ustalono, że ich główny system obrotu znajduje się w państwie trzecim.
Co dwa lata EUNGiPW publikuje wykaz akcji, których główny system obrotu znajduje się w państwie trzecim. Wykaz ten obowiązuje przez okres dwóch lat.
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 31 marca 2012 r.
Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Aby zapewnić jednolite warunki stosowania ust. 1 i 2, EUNGiPW opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych w celu określenia:
daty, w której dokonywane są obliczenia dotyczące ustalenia głównego systemu obrotu akcją, i okresu, za który są one dokonywane;
daty, do której odpowiedni właściwy organ zawiadamia EUNGiPW o akcjach, których główny system obrotu znajduje się w państwie trzecim;
daty, od której wykaz opublikowany przez EUNGiPW nabiera mocy obowiązującej.
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia 31 marca 2012 r.
Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Artykuł 17
Wyłączenie w przypadku działalności animatora rynku oraz działalności na rynku pierwotnym
Ramy prawne i nadzorcze państwa trzeciego można uznać za równoważne, jeżeli w tym państwie trzecim:
rynki podlegają obowiązkowi posiadania zezwolenia oraz stałemu skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu;
w odniesieniu do rynków istnieją jasne i przejrzyste przepisy dotyczące dopuszczania papierów wartościowych do obrotu, tak aby papiery wartościowe mogły być przedmiotem uczciwego, należytego i efektywnego handlu oraz aby były swobodnie zbywalne;
emitenci papierów wartościowych podlegają okresowym i stałym wymogom informacyjnym zapewniającym wysoki poziom ochrony inwestorów; oraz
zapewnione są przejrzystość i wiarygodność rynku przez zapobieganie nadużyciom na rynku w postaci wykorzystywania informacji wewnętrznych i manipulacji na rynku.
ROZDZIAŁ V
UPRAWNIENIA DO INTERWENCJI PRZYSŁUGUJĄCE WŁAŚCIWYM ORGANOM I EUNGiPW
SEKCJA 1
Uprawnienia właściwych organów
Artykuł 18
Zgłaszanie i ujawnienie informacji w wyjątkowych okolicznościach
Z zastrzeżeniem art. 22 właściwy organ może zażądać od osoby fizycznej lub prawnej posiadającej pozycje krótkie netto dotyczące określonego instrumentu finansowego lub kategorii instrumentów finansowych, aby zgłaszały temu organowi lub podawały do wiadomości publicznej informacje dotyczące danej pozycji, gdy osiąga ona ustalony przez właściwy organ próg powodujący obowiązek zgłoszenia lub spada poniżej tego progu, oraz jeżeli:
wystąpiły niekorzystne zdarzenia lub okoliczności, które stanowią poważne zagrożenie dla stabilności finansowej lub zaufania do rynku w danym państwie członkowskim lub w co najmniej jednym innym państwie członkowskim; oraz
środek ten jest konieczny do ochrony przed tym zagrożeniem i nie będzie miał niekorzystnego wpływu na efektywność rynków finansowych, co byłoby niewspółmierne do korzyści płynących z tego środka.
Artykuł 19
Zgłoszenie przez kredytodawców w wyjątkowych okolicznościach
Z zastrzeżeniem art. 22 właściwy organ może zastosować środek, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, jeżeli:
wystąpiły niekorzystne zdarzenia lub okoliczności, które stanowią poważne zagrożenie dla stabilności finansowej lub zaufania do rynku w danym państwie członkowskim lub w co najmniej jednym innym państwie członkowskim; oraz
środek ten jest konieczny do ochrony przed tym zagrożeniem i nie będzie miał niekorzystnego wpływu na efektywność rynków finansowych, co byłoby niewspółmierne do korzyści płynących z tego środka.
Artykuł 20
Ograniczenia krótkiej sprzedaży i podobnych transakcji w wyjątkowych okolicznościach
Z zastrzeżeniem art. 22 właściwy organ może zastosować jeden lub więcej środków, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, jeżeli:
wystąpiły niekorzystne zdarzenia lub okoliczności, które stanowią poważne zagrożenie dla stabilności finansowej lub zaufania do rynku w danym państwie członkowskim lub w co najmniej jednym innym państwie członkowskim; oraz
środek ten jest konieczny do ochrony przed tym zagrożeniem i nie będzie miał niekorzystnego wpływu na efektywność rynków finansowych, co byłoby niewspółmierne do korzyści płynących z tego środka.
Właściwy organ może nałożyć zakaz lub ograniczenia w stosunku do osób fizycznych lub prawnych, które dokonują:
krótkiej sprzedaży; lub
transakcji innej niż krótka sprzedaż, w wyniku której powstaje instrument finansowy lub związanej z takim instrumentem, gdy skutkiem lub jednym ze skutków takiej transakcji jest uzyskanie korzyści finansowej przez osobę fizyczną lub prawną w przypadku spadku ceny lub wartości innego instrumentu finansowego.
Artykuł 21
Ograniczenia transakcji swapów ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego w wyjątkowych okolicznościach
Z zastrzeżeniem art. 22 właściwy organ może ograniczyć zdolność osób fizycznych lub prawnych do zawierania transakcji swapu ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego lub ograniczyć wartości pozycji dotyczących swapu ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego, które te osoby mają prawo otworzyć, jeżeli:
wystąpiły niekorzystne zdarzenia lub okoliczności, które stanowią poważne zagrożenie dla stabilności finansowej lub zaufania do rynku w danym państwie członkowskim lub w co najmniej jednym innym państwie członkowskim; oraz
środek ten jest konieczny do ochrony przed tym zagrożeniem i nie będzie miał niekorzystnego wpływu na efektywność rynków finansowych, co byłoby niewspółmierne do korzyści płynących z tego środka.
Artykuł 22
Środki stosowane przez inne właściwe organy
Bez uszczerbku dla art. 26 właściwy organ może – w odniesieniu do instrumentu finansowego, względem którego organ ten nie jest odpowiednim właściwym organem – nałożyć lub przedłużyć środek na mocy art. 18, 19, 20 lub 21 wyłącznie za zgodą odpowiedniego właściwego organu.
Artykuł 23
Uprawnienie do tymczasowego ograniczenia krótkiej sprzedaży instrumentów finansowych w przypadku znacznego spadku ceny
W przypadku gdy właściwy organ jest przekonany, zgodnie z akapitem pierwszym, że takie działanie jest celowe, nakłada – w przypadku akcji lub instrumentu dłużnego – na osoby fizyczne i prawne zakaz lub ograniczenie dotyczące dokonywania krótkiej sprzedaży w tym systemie obrotu lub – w przypadku innego typu instrumentu finansowego – ogranicza transakcje na tym instrumencie finansowym dokonywane w danym systemie obrotu po to, by zapobiec niekontrolowanemu spadkowi ceny tego instrumentu finansowego.
Jeżeli właściwy organ nie zgadza się z działaniem podjętym przez inny właściwy organ w stosunku do instrumentu finansowego będącego przedmiotem obrotu w różnych systemach obrotu regulowanych przez różne właściwe organy, EUNGiPW może wspomóc te organy w osiągnięciu porozumienia zgodnie z art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Do postępowania pojednawczego powinno dojść przed północą po zakończeniu tego samego dnia handlowego. Jeżeli właściwe organy nie zdołają dojść do porozumienia w fazie postępowania pojednawczego, EUNGiPW może podjąć decyzję zgodnie z art. 19 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. Decyzja zapada przed rozpoczęciem następnego dnia handlowego.
Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 42, zmieniających progi, o których mowa w ust. 5 niniejszego artykułu, biorąc pod uwagę rozwój sytuacji na rynkach finansowych.
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 31 marca 2012 r.
Komisji powierza się uprawnienia do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Artykuł 24
Okres ograniczenia
Środek nałożony na mocy art. 18, 19, 20 lub 21 obowiązuje przez początkowy okres nieprzekraczający trzech miesięcy od daty opublikowania komunikatu, o którym mowa w art. 25.
Środek ten może zostać przedłużony na kolejne okresy nieprzekraczające trzech miesięcy, jeżeli nadal aktualne są powody podjęcia tego środka. Jeżeli środek nie zostanie przedłużony przed upływem takiego trzymiesięcznego okresu, wygasa on automatycznie.
Artykuł 25
Komunikat o ograniczeniu
Komunikat ten zawiera co najmniej informacje dotyczące:
nałożonych środków, w tym instrumentów i kategorii transakcji, do których środki te mają zastosowanie, oraz okresu ich obowiązywania;
powodów, dla których właściwy organ jest przekonany o konieczności nałożenia tych środków, w tym dowodów potwierdzających te powody.
Artykuł 26
Powiadomienie kierowane do EUNGiPW i innych właściwych organów
SEKCJA 2
Uprawnienia EUNGiPW
Artykuł 27
Koordynacja przez EUNGiPW
Artykuł 28
Uprawnienia interwencyjne EUNGiPW w wyjątkowych okolicznościach
Zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, z zastrzeżeniem ust. 2 niniejszego artykułu, EUNGiPW:
żąda od osób fizycznych lub prawnych posiadających pozycje krótkie netto związane z określonym instrumentem finansowym lub kategorią instrumentów finansowych, aby zgłaszały właściwemu organowi lub podawały do wiadomości publicznej informacje dotyczące danej pozycji; albo
nakłada zakaz lub ograniczenia dotyczące dokonywania przez osoby fizyczne lub prawne krótkiej sprzedaży lub innej transakcji, w wyniku której powstaje instrument finansowy inny niż instrumenty finansowe, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. c), lub związanej z takim instrumentem, gdy skutkiem lub jednym ze skutków takiej transakcji jest uzyskanie korzyści finansowej przez taką osobę w przypadku spadku ceny lub wartości innego instrumentu finansowego.
Dany środek może mieć zastosowanie w szczególnych okolicznościach lub podlegać wyjątkom określonym przez EUNGiPW. Organ ten może w szczególności wskazać wyłączenia, które stosują się do działalności animatora rynku oraz działalności na rynku pierwotnym.
EUNGiPW podejmuje decyzję na mocy ust. 1 tylko wówczas, jeżeli:
środki wymienione w ust. 1 lit. a) i b) stanowią ochronę przed zagrożeniem dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych lub stabilności całego systemu finansowego Unii lub jego części, przy czym istnieją skutki transgraniczne; oraz
żaden właściwy organ nie podjął środków w celu ochrony przed zagrożeniem lub jeden lub większa liczba właściwych organów podjęła środki, które nie stanowią adekwatnej ochrony przed tym zagrożeniem.
Podejmując środki, o których mowa w ust. 1, EUNGiPW bierze pod uwagę stopień, w jakim środek ten:
stanowi znaczącą ochronę przed zagrożeniem dla prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych lub stabilności całego systemu finansowego w Unii lub jego części lub znacznie zwiększa zdolność właściwych organów do monitorowania tego zagrożenia;
nie stwarza ryzyka arbitrażu regulacyjnego;
nie ma niekorzystnego wpływu na efektywność rynków finansowych, w tym nie powoduje ograniczenia płynności na tych rynkach ani niepewności wśród uczestników rynku, które byłyby niewspółmierne do korzyści płynących z tego środka.
W przypadku gdy jeden lub większa liczba właściwych organów podjęła środki na mocy art. 18, 19, 20 lub 21, EUNGiPW może podjąć dowolny ze środków, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, bez potrzeby wydawania opinii przewidzianej w art. 27.
EUNGiPW publikuje na swoich stronach internetowych komunikaty o decyzjach dotyczących nałożenia lub przedłużenia środka, o którym mowa w ust. 1. W komunikacie tym podaje się co najmniej:
nałożone środki, w tym instrumenty i kategorie transakcji, do których środki te mają zastosowanie, oraz okres ich obowiązywania; oraz
powody, dla których EUNGiPW jest przekonany o konieczności nałożenia środków, w tym dowody potwierdzające te powody.
Artykuł 29
Uprawnienia EUNGiPW w sytuacjach nadzwyczajnych związanych z długiem państwowym
W razie wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej związanej z długiem państwowym lub swapami ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego zastosowanie mają art. 18 i 38 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Artykuł 30
Szczegółowe określenie niekorzystnych zdarzeń lub okoliczności
Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 42, określających kryteria i czynniki, które właściwe organy i EUNGiPW mają wziąć pod uwagę, decydując o przypadkach, w których występują niekorzystne zdarzenia lub okoliczności, o których mowa w art. 18–21 i w art. 27, oraz zagrożenia, o których mowa w art. 28 ust. 2 lit. a).
Artykuł 31
Dochodzenia prowadzone przez EUNGiPW
Na wniosek właściwego organu lub większej ich liczby, na wniosek Parlamentu Europejskiego, Rady, Komisji lub z własnej inicjatywy, EUNGiPW może przeprowadzić dochodzenie dotyczące określonej kwestii lub praktyki związanej z krótką sprzedażą lub stosowaniem swapów ryzyka kredytowego, aby ustalić, czy ta kwestia lub praktyka stanowi potencjalne zagrożenie dla stabilności finansowej lub zaufania do rynków w Unii.
W terminie trzech miesięcy od zakończenia takiego dochodzenia EUNGiPW publikuje sprawozdanie zawierające dokonane przez ten urząd ustalenia oraz wszelkie zalecenia dotyczące danej kwestii lub praktyki.
ROZDZIAŁ VI
ROLA WŁAŚCIWYCH ORGANÓW
Artykuł 32
Właściwe organy
Każde państwo członkowskie wyznacza co najmniej jeden właściwy organ do celów niniejszego rozporządzenia.
W przypadku gdy państwo członkowskie wyznaczy więcej niż jeden właściwy organ, jednoznacznie precyzuje ono odnośne role każdego z tych organów i wyznacza organ, który odpowiada za koordynowanie współpracy i wymiany informacji z Komisją, EUNGiPW i właściwymi organami innych państw członkowskich.
Państwa członkowskie informują Komisję, EUNGiPW i właściwe organy innych państw członkowskich o wyznaczonych przez siebie organach.
Artykuł 33
Uprawnienia właściwych organów
Aby wypełniać swoje obowiązki na mocy niniejszego rozporządzenia, właściwe organy muszą posiadać wszelkie uprawnienia nadzorcze i dochodzeniowe niezbędne do pełnienia swoich funkcji. Właściwe organy wykonują swoje uprawnienia w dowolny z następujących sposobów:
bezpośrednio;
we współpracy z innymi organami;
poprzez składanie wniosków do właściwych organów sądowych.
Aby wypełniać swoje obowiązki na mocy niniejszego rozporządzenia, właściwe organy muszą posiadać, zgodnie z prawem krajowym, uprawnienie do:
uzyskania dostępu do wszelkiego rodzaju dokumentów w dowolnej formie i otrzymania lub pobrania ich kopii;
żądania informacji od dowolnej osoby fizycznej lub prawnej, a w razie konieczności wezwania i przesłuchania osoby fizycznej lub prawnej w celu uzyskania informacji;
przeprowadzenie zapowiedzianych lub niezapowiedzianych wcześniej kontroli na miejscu;
żądania istniejących rejestrów połączeń telefonicznych i przesyłu danych;
żądania zaprzestania działań sprzecznych z przepisami niniejszego rozporządzenia;
żądania zamrożenia lub zajęcia aktywów.
Nie naruszając ust. 2 lit. a) i b), właściwe organy muszą być uprawnione w indywidualnych przypadkach do żądania od osób fizycznych lub prawnych zawierających transakcję swapu ryzyka kredytowego, aby przedstawiły:
wyjaśnienie celu transakcji i czy jest ona zawierana na potrzeby zabezpieczenia przed ryzykiem czy w innym celu; oraz
informacje służące sprawdzeniu ryzyka podstawowego w przypadkach gdy transakcja jest zawierana w celu zabezpieczenia.
Artykuł 34
Tajemnica służbowa
Artykuł 35
Obowiązek współpracy
Właściwe organy współpracują ze sobą, gdy jest to konieczne lub wskazane do celów niniejszego rozporządzenia. W szczególności właściwe organy wymieniają między sobą, bez zbędnej zwłoki, informacje mające znaczenie w kontekście wykonywania ich obowiązków na mocy niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 36
Współpraca z EUNGiPW
Właściwe organy współpracują z EUNGiPW na potrzeby niniejszego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1095/2010.
Właściwe organy niezwłocznie udzielają EUNGiPW wszelkich informacji niezbędnych do wypełniania jego obowiązków zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1095/2010.
Artykuł 37
Współpraca w przypadku wniosków dotyczących kontroli na miejscu lub dochodzeń na miejscu
Właściwy organ występujący o pomoc informuje EUNGiPW o każdym wniosku, o którym mowa w akapicie pierwszym. W przypadku dochodzenia lub kontroli o wymiarze transgranicznym EUNGiPW może koordynować i – jeśli zostanie o to poproszony – koordynuje takie dochodzenie lub kontrolę.
Właściwy organ, który otrzymał wniosek właściwego organu innego państwa członkowskiego dotyczący przeprowadzenia kontroli na miejscu lub dochodzenia na miejscu, może:
przeprowadzić kontrolę na miejscu lub dochodzenie na miejscu samodzielnie;
zezwolić właściwemu organowi, który przedstawił wniosek, na uczestniczenie w kontroli na miejscu lub dochodzeniu na miejscu;
zezwolić właściwemu organowi, który przedstawił wniosek, na samodzielne przeprowadzenie kontroli na miejscu lub dochodzenia na miejscu;
wyznaczyć audytorów lub specjalistów do przeprowadzenia kontroli na miejscu lub dochodzenia na miejscu;
podzielić się z innymi właściwymi organami określonymi zadaniami związanymi z czynnościami nadzorczymi.
Artykuł 38
Współpraca z państwami trzecimi
Właściwy organ informuje EUNGiPW i właściwe organy innych państw członkowskich o zamiarze zawarcia takiego porozumienia.
EUNGiPW koordynuje również dokonywaną między właściwymi organami wymianę informacji, które zostały uzyskane od organów nadzorczych państw trzecich i które mogą mieć znaczenie w kontekście podejmowania środków na mocy rozdziału V.
Artykuł 39
Przekazywanie i zatrzymywanie danych osobowych
W odniesieniu do przekazywania danych osobowych między państwami członkowskimi lub między państwami członkowskimi a państwem trzecim państwa członkowskie stosują dyrektywę 95/46/WE. W odniesieniu do przekazywania danych osobowych przez EUNGiPW państwom członkowskim lub państwu trzeciemu EUNGiPW stosuje rozporządzenie (WE) nr 45/2001.
Dane osobowe, o których mowa w akapicie pierwszym, są zatrzymywane przez okres nie dłuższy niż pięć lat.
Artykuł 40
Ujawnianie informacji państwom trzecim
Właściwy organ może przekazywać organowi nadzorczemu państwa trzeciego dane i analizę danych, jeżeli spełnione są warunki określone w art. 25 lub 26 dyrektywy 95/46/WE, lecz takie przekazywanie danych odbywa się jedynie w indywidualnych przypadkach. Właściwy organ musi stwierdzić, że przekazanie danych jest niezbędne do celów niniejszego rozporządzenia. Każde takie przekazanie danych odbywa się przy założeniu, że dane państwo trzecie nie przekaże odnośnych danych organowi nadzorczemu innego państwa trzeciego bez wyraźnej, pisemnej zgody właściwego organu.
Właściwy organ ujawnia organowi nadzorczemu państwa trzeciego informacje będące poufnymi zgodnie z art. 34 i otrzymane od właściwego organu innego państwa członkowskiego tylko wówczas, gdy właściwy organ uzyskał wyraźną zgodę właściwego organu, który przekazał te informacje, oraz, w stosownych przypadkach, informacje te są ujawniane wyłącznie do celów, które zaaprobował ten właściwy organ.
Artykuł 41
Sankcje
Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące sankcji i środków administracyjnych, mających zastosowanie w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia oraz podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia wdrożenia tych przepisów. Sankcje i środki administracyjne muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.
Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1095/2010 EUNGiPW może przyjmować wytyczne zapewniające stosowanie spójnego podejścia w odniesieniu do sankcji i środków administracyjnych, które państwa członkowskie mają ustanowić.
Państwa członkowskie powiadamiają Komisję oraz EUNGiPW o przepisach, o których mowa w akapicie pierwszym i drugim do dnia 1 lipca 2012 r. i powiadamiają je niezwłocznie o wszelkich późniejszych zmianach tych przepisów.
EUNGiPW publikuje na swojej stronie internetowej i regularnie aktualizuje wykaz istniejących sankcji i środków administracyjnych, mających zastosowanie w każdym państwie członkowskim.
Państwa członkowskie przekazują EUNGiPW roczne zestawienia informacji dotyczących zastosowanych sankcji i środków administracyjnych. Jeżeli właściwy organ ujawnia publicznie fakt, że zastosowano sankcję lub środek administracyjny, powiadamia o tym jednocześnie EUNGiPW.
ROZDZIAŁ VII
AKTY DELEGOWANE
Artykuł 42
Wykonywanie przekazanych uprawnień
Artykuł 43
Termin przyjęcia aktów delegowanych
Komisja przyjmuje akty delegowane na mocy art. 2 ust. 2, art. 3 ust. 7, art. 4 ust. 2, art. 5 ust. 4, art. 6 ust. 4, art. 7 ust. 3, art. 17 ust. 2, art. 23 ust. 5 i art. 30 do dnia 31 marca 2012 r.
Komisja może przedłużyć o sześć miesięcy termin, o którym mowa w akapicie pierwszym.
ROZDZIAŁ VIII
AKTY WYKONAWCZE
Artykuł 44
Procedura komitetowa
ROZDZIAŁ IX
PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE
Artykuł 45
Przegląd i sprawozdanie
Do dnia 30 czerwca 2013 r. Komisja, w świetle dyskusji z właściwymi organami i EUNGiPW, przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące:
adekwatności progów powodujących obowiązki zgłoszenia i ujawnienia informacji na mocy art. 5, 6, 7 i 8;
skutków poszczególnych wymogów dotyczących ujawniania informacji na mocy art. 6, zwłaszcza w odniesieniu do efektywności i zmienności rynków finansowych;
zasadności bezpośredniej i scentralizowanej sprawozdawczości wobec EUNGiPW;
działania ograniczeń i wymogów określonych w rozdziałach II i III;
adekwatności ograniczeń dotyczących niepokrytych swapów ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego oraz celowości dalszych ograniczeń lub warunków dotyczących krótkiej sprzedaży lub swapów ryzyka kredytowego.
Artykuł 46
Przepisy przejściowe
Artykuł 47
Personel i zasoby EUNGiPW
Do dnia 31 grudnia 2012 r. EUNGiPW dokona oceny swych potrzeb odnoszących się do personelu i zasobów, związanych z przejęciem przez ten organ uprawnień i obowiązków na mocy niniejszego rozporządzenia, i przedłoży sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji.
Artykuł 48
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 listopada 2012 r.
Jednakże art. 2 ust. 2, art. 3 ust. 7, art. 4 ust. 2, art. 7 ust. 3, art. 9 ust. 5, art. 11 ust. 3 i 4, art. 12 ust. 2, art. 13 ust. 4 i 5, art. 16 ust. 3 i 4, art. 17 ust. 2, art. 23 ust. 5, 7 i 8 oraz art. 30, 42, 43 i 44 stosuje się od dnia 25 marca 2012 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
( 1 ) Dz.U. L 177 z 30.6.2006, s. 1.
( 2 ) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1287/2006 z dnia 10 sierpnia 2006 r. wprowadzające środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do zobowiązań przedsiębiorstw inwestycyjnych w zakresie prowadzenia rejestrów, sprawozdań z transakcji, przejrzystości rynkowej, dopuszczania instrumentów finansowych do obrotu oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy (Dz.U. L 241 z 2.9.2006, s. 1).
( 3 ) Dz.U. L 142 z 30.4.2004, s. 12.
( 4 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/2859 z dnia 13 grudnia 2023 r. w sprawie ustanowienia europejskiego pojedynczego punktu dostępu zapewniającego scentralizowany dostęp do publicznie dostępnych informacji mających znaczenie dla usług finansowych, rynków kapitałowych i zrównoważonego rozwoju (Dz.U. L, 2023/2859, 20.12.2023, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2023/2859/oj).
( 5 ) Dz.U. L 96 z 12.4.2003, s. 16.
( 6 ) Dz.U. L 390 z 31.12.2004, s. 38.
( 7 ) Dz.U. L 336 z 23.12.2003, s. 33.
( 8 ) Dz.U. L 191 z 13.7.2001, s. 45.