EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 02008R0767-20230803

Consolidated text: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS) oraz wymiany danych pomiędzy państwami członkowskimi na temat wiz krótkoterminowych (rozporządzenie w sprawie VIS)

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2008/767/2023-08-03

W tej wersji skonsolidowanej mogą być nieuwzględnione następujące poprawki:

Akt zmieniający Rodzaj poprawki Zmienione elementy Data wejścia w życie
32024R1356 Poprawki wprowadzone przez artykuł 6 ustęp 2 12/06/2026
32024R1356 Poprawki wprowadzone przez artykuł 6 ustęp 2a 12/06/2026
32023R2667 Poprawki wprowadzone przez artykuł 45 ustęp 2 litera (n) 27/12/2023
32023R2667 Poprawki wprowadzone przez artykuł 45 ustęp 2 litera (p) 27/12/2023
32023R2667 Poprawki wprowadzone przez artykuł 45 ustęp 2 litera (o) 27/12/2023
32023R2667 Poprawki wprowadzone przez artykuł 48a ustęp 2 Tekst 27/12/2023
32023R2667 Poprawki wprowadzone przez artykuł 45 ustęp 2 litera (m) 27/12/2023
32023R2667 Poprawki wprowadzone przez artykuł 45 ustęp 2 litera (i) 27/12/2023
32023R2667 Poprawki wprowadzone przez artykuł 45 ustęp 2 litera (g) 27/12/2023
32023R2667 Poprawki wprowadzone przez artykuł 45 ustęp 2 litera (r) 27/12/2023
32023R2667 Poprawki wprowadzone przez artykuł 45 ustęp 2 litera (j) 27/12/2023
32023R2667 Poprawki wprowadzone przez artykuł 45 ustęp 2 litera (q) 27/12/2023
32023R2667 Poprawki wprowadzone przez artykuł 48a ustęp 3 Tekst 27/12/2023
32023R2667 Poprawki wprowadzone przez artykuł 48a ustęp 6 Tekst 27/12/2023
32023R2667 Poprawki wprowadzone przez artykuł 45 ustęp 2 litera (l) 27/12/2023
32023R2667 Poprawki wprowadzone przez artykuł 45 ustęp 2 litera (h) 27/12/2023
32023R2667 Poprawki wprowadzone przez artykuł 45 ustęp 2 litera (k) 27/12/2023

02008R0767 — PL — 03.08.2023 — 007.001


Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

►B

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 767/2008

z dnia 9 lipca 2008 r.

w sprawie Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS) oraz wymiany danych pomiędzy państwami członkowskimi na temat wiz krótkoterminowych (rozporządzenie w sprawie VIS)

(Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 60)

zmienione przez:

 

 

Dziennik Urzędowy

  nr

strona

data

►M1

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 810/2009 z dnia 13 lipca 2009 r.

  L 243

1

15.9.2009

►M2

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 610/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r.

  L 182

1

29.6.2013

►M3

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2017/2226 z dnia 30 listopada 2017 r.

  L 327

20

9.12.2017

►M4

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2019/817 z dnia 20 maja 2019 r.

  L 135

27

22.5.2019

►M5

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2021/1134 z dnia 7 lipca 2021 r.

  L 248

11

13.7.2021

►M6

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2021/1152 z dnia 7 lipca 2021 r.

  L 249

15

14.7.2021


sprostowane przez:

 C1

Sprostowanie, Dz.U. L 303, 14.11.2013, s.  60 (767/2008)

►C2

Sprostowanie, Dz.U. L 258, 15.10.2018, s.  5 (2017/2226)

►C3

Sprostowanie, Dz.U. L 284, 12.11.2018, s.  39 (767/2008)

 C4

Sprostowanie, Dz.U. L 284, 12.11.2018, s.  38 (810/2009)

►C5

Sprostowanie, Dz.U. L 117, 3.5.2019, s.  13 (2017/2226)




▼B

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 767/2008

z dnia 9 lipca 2008 r.

w sprawie Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS) oraz wymiany danych pomiędzy państwami członkowskimi na temat wiz krótkoterminowych (rozporządzenie w sprawie VIS)



ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot i zakres zastosowania

Niniejsze rozporządzenie określa cel Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS), ustanowionego na mocy art. 1 decyzji 2004/512/WE, jego funkcje i związane z nim obowiązki. Niniejsze rozporządzenie określa warunki i procedury wymiany między państwami członkowskimi danych dotyczących wniosków o wydanie wiz krótkoterminowych oraz związanych z nimi decyzji, w tym decyzji o unieważnieniu, cofnięciu wizy lub przedłużeniu jej ważności, w celu ułatwienia rozpatrywania takich wniosków i podejmowania związanych z nimi decyzji.

▼M4

Poprzez przechowywanie danych dotyczących tożsamości, danych dokumentów podróży i danych biometrycznych we wspólnym repozytorium danych umożliwiających identyfikację ustanowionym na mocy art. 17 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/817 ( 1 ) system VIS przyczynia się do ułatwiania i wspomagania poprawnej identyfikacji osób zarejestrowanych w VIS na warunkach i w celach określonych w art. 20 tego rozporządzenia.

▼B

Artykuł 2

Cel

Celem VIS jest poprawa realizacji wspólnej polityki wizowej, poprawa współpracy konsularnej i procesu konsultacji pomiędzy centralnymi organami wizowymi poprzez ułatwienie wymiany danych pomiędzy państwami członkowskimi o wnioskach i związanych z nimi decyzjach, w celu:

a) 

uproszczenia procedury składania wniosków wizowych;

b) 

zapobieżenia omijaniu kryteriów służących do określania, które państwo członkowskie odpowiada za rozpatrzenie wniosku;

c) 

ułatwienia walki z nadużyciami;

d) 

ułatwienia odpraw w przejściach granicznych na granicach zewnętrznych państw członkowskich i na terytorium państw członkowskich;

e) 

pomocy w identyfikacji osób, które mogą nie spełniać warunków wjazdu, pobytu lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich lub też przestały spełniać te warunki;

f) 

ułatwienia stosowania rozporządzenia (WE) nr 343/2003;

g) 

przyczynienia się do zapobiegania zagrożeniom bezpieczeństwa wewnętrznego każdego z państw członkowskich.

Artykuł 3

Dostępność danych na potrzeby zapobiegania, wykrywania i ścigania przestępstw terrorystycznych i innych poważnych przestępstw

1.  
Wyznaczone organy państw członkowskich mogą w szczególnym przypadku i na uzasadniony wniosek pisemny lub elektroniczny uzyskać dostęp do danych przechowywanych w VIS, o których mowa w art. 9–14, jeżeli istnieją uzasadnione podstawy do uznania, że przeglądanie danych w VIS przyczyni się zasadniczo do zapobiegania, wykrycia lub ścigania przestępstw terrorystycznych i innych poważnych przestępstw. Europol może korzystać z VIS w granicach przysługujących mu uprawnień i wówczas, gdy jest to konieczne dla wykonania jego zadań.
2.  
Przegląd danych, o którym mowa w ust. 1, odbywa się za pośrednictwem centralnego punktu lub punktów dostępu, odpowiedzialnych za zapewnienie ścisłej zgodności z warunkami dostępu i procedurami określonymi w decyzji Rady 2008/633/WSiSW z dnia 23 czerwca 2008 r. w sprawie dostępu wyznaczonych organów państw członkowskich i Europolu do Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS) do celów jego przeglądania, w celu zapobiegania przestępstwom terrorystycznym i innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania i ścigania ( 2 ). Państwa członkowskie mogą wyznaczyć więcej niż jeden centralny punkt dostępu, jeżeli odzwierciedla to ich strukturę organizacyjną i administracyjną w zakresie wykonywania ich konstytucyjnych lub prawnych obowiązków. W wyjątkowo pilnym przypadku centralny punkt lub punkty dostępu mogą otrzymać wniosek pisemny, elektroniczny lub ustny oraz sprawdzić jedynie ex post, czy wszystkie warunki dostępu zostały spełnione, w tym czy zachodził wyjątkowo pilny przypadek. Sprawdzenie ex post następuje bez zbędnej zwłoki, po rozpatrzeniu wniosku.
3.  
Dane otrzymane z VIS zgodnie z decyzją, o której mowa w ust. 2, nie są przekazywane lub udostępniane państwom trzecim lub organizacjom międzynarodowym. W wyjątkowo pilnym przypadku dane te mogą jednak zostać przekazane lub udostępnione państwu trzeciemu lub organizacji międzynarodowej wyłącznie do celów zapobiegania i wykrywania przestępstw terrorystycznych i innych poważnych przestępstw, na warunkach określonych w tej decyzji. Zgodnie z prawem krajowym państwa członkowskie zapewniają rejestrowanie takich przypadków przekazania danych i zachowują o nich informacje, które udostępniają na żądanie krajowym organom odpowiedzialnym za ochronę danych. Przekazanie danych przez państwo członkowskie, które wprowadziło dane do VIS, podlega przepisom prawa krajowego tego państwa członkowskiego.
4.  
Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla jakichkolwiek zobowiązań wynikających z przepisów właściwego prawa krajowego dotyczących informowania właściwych organów o działalności przestępczej wykrytej przez organy, o których mowa w art. 6, podczas wykonywania przez nie obowiązków w celu zapobiegania, ścigania i zaskarżania związanych z tą działalnością przestępstw.

Artykuł 4

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) 

„wiza” oznacza:

▼M1

a) 

„wizę jednolitą” zdefiniowaną w art. 2 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Wizowy (kodeks wizowy) ( 3 );

▼M1 —————

▼M1

c) 

„wizę lotniskową” zdefiniowaną w art. 2 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

d) 

„wizę o ograniczonej ważności terytorialnej” zdefiniowaną w art. 2 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

▼M1 —————

▼B

2) 

„naklejka wizowa” oznacza wizę w jednolitym formacie zdefiniowaną w rozporządzeniu (WE) nr 1683/95;

3) 

„organy wizowe” oznaczają organy, które w każdym państwie członkowskim są odpowiedzialne za sprawdzanie i podejmowanie decyzji w sprawie wniosków wizowych lub odpowiedzialne za decyzje o unieważnieniu wizy, jej cofnięciu lub przedłużeniu jej ważności, w tym centralne organy wizowe i organy odpowiedzialne za wydawanie wiz na granicy zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) 415/2003 z dnia 27 lutego 2003 r. w sprawie wydawania wiz na granicy, w tym wydawania takich wiz marynarzom podróżującym tranzytem ( 4 );

4) 

„formularz wniosku” oznacza ujednolicony formularz wniosku wizowego zawarty w załączniku 16 do wspólnych instrukcji konsularnych;

5) 

„osoba ubiegająca się o wizę” oznacza jakąkolwiek osobę podlegającą obowiązkowi wizowemu zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) 539/2001 z dnia 15 marca 2001 r. wymieniającego państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu ( 5 ), która złożyła wniosek o wydanie wizy;

6) 

„członkowie grupy” oznaczają osoby ubiegające się o wizę, które ze względów prawnych są zobowiązane do wspólnego wjazdu na terytorium państw członkowskich i wspólnego opuszczenia tego terytorium;

7) 

„dokument podróży” oznacza paszport lub inny równoważny dokument, który upoważnia posiadacza do przekraczania granic zewnętrznych i w którym może być umieszczona wiza;

8) 

„odpowiedzialne państwo członkowskie” oznacza państwo członkowskie, które wprowadziło dane do VIS;

9) 

„weryfikacja” oznacza proces porównywania zestawów danych w celu stwierdzenia autentyczności podawanej tożsamości (kontrola jeden do jednego);

10) 

„identyfikacja” oznacza proces ustalania tożsamości osoby poprzez przeszukiwanie bazy danych w oparciu o wielorakie zestawy danych (kontrola jeden do wielu);

11) 

„dane alfanumeryczne” oznaczają dane wyrażone literami, cyframi, znakami specjalnymi, odstępami i znakami przestankowymi;

▼M4

12) 

„dane VIS” oznaczają wszystkie dane przechowywane w systemie centralnym VIS i wspólnym repozytorium danych umożliwiających identyfikację zgodnie z art. 9–14;

13) 

„dane dotyczące tożsamości” oznaczają dane, o których mowa w art. 9 ust. 4 lit. a) i aa);

14) 

„dane daktyloskopijne” oznaczają dane dotyczące odcisków pięciu palców ręki prawej: wskazującego, środkowego, serdecznego, małego i kciuka oraz, o ile występują, palców ręki lewej.

▼B

Artykuł 5

Kategorie danych

▼C3

1.  

W VIS rejestruje się jedynie następujące kategorie danych:

a) 

dane alfanumeryczne, o których mowa w art. 9 pkt 1–4 i art. 10–14, dotyczące osoby ubiegającej się o wizę oraz dotyczące wiz, o których wydanie złożony został wniosek, które zostały wydane, których wydania odmówiono lub które zostały unieważnione, cofnięte lub przedłużone;

b) 

fotografie, o których mowa w art. 9 pkt 5;

c) 

odciski palców, o których mowa w art. 9 pkt 6;

d) 

odsyłacze do innych wniosków, o których mowa w art. 8 ust. 3 i 4.

▼M4

1a.  
Wspólne repozytorium danych umożliwiających identyfikację zawiera dane, o których mowa w art. 9 ust. 4 lit. a)–c), ust. 5 i 6.,Pozostałe dane zawarte w VIS są przechowywane w systemie centralnym VIS.

▼B

2.  
Wiadomości przekazywane przez infrastrukturę VIS, o których mowa w art. 16, art. 24 ust. 2 i art. 25 ust. 2, nie podlegają rejestracji w VIS, bez uszczerbku dla zasady rejestrowania operacji przetwarzania danych zgodnie z art. 34.

▼M5

Artykuł 5a

Wykaz uznawanych dokumentów podróży

3.  
Komisja przyjmuje akty wykonawcze w celu określenia szczegółowych zasad zarządzania funkcją, o której mowa w ust. 2 niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

▼B

Artykuł 6

Dostęp w celu wprowadzania, korygowania, usuwania i przeglądania danych

1.  
Dostęp do VIS w celu wprowadzania, korygowania lub usuwania danych, o których mowa w art. 5 ust. 1, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem jest zarezerwowany wyłącznie dla odpowiednio upoważnionego personelu organów wizowych.

▼M6

2.  

Dostęp do VIS w celu przeglądania danych jest zastrzeżony wyłącznie dla odpowiednio upoważnionego personelu:

a) 

organów krajowych każdego państwa członkowskiego i organów Unii, które są właściwe do celów art. 15–22, art. 22g–22m i art. 45e niniejszego rozporządzenia;

b) 

jednostki centralnej ETIAS i jednostek krajowych ETIAS wyznaczonych na podstawie art. 7 i 8 rozporządzenia (UE) 2018/1240 do celów art. 18c i 18d niniejszego rozporządzenia i do celów rozporządzenia (UE) 2018/1240; oraz

c) 

organów krajowych każdego państwa członkowskiego i organów Unii, które są właściwe do celów art. 20 i 21 rozporządzenia (UE) 2019/817.

Dostęp taki jest ograniczony stosownie do zakresu, w jakim dane te wymagane są do wykonywania zadań przez te organy krajowe i organy Unii zgodnie z tymi celami, i musi być proporcjonalny do zamierzonych celów.

▼B

3.  

Każde państwo członkowskie wyznacza właściwe organy, których odpowiednio upoważniony personel ma dostęp pozwalający wprowadzać, modyfikować, usuwać lub przeglądać dane w VIS. Każde państwo członkowskie niezwłocznie przekazuje Komisji wykaz tych organów, w tym organów, o których mowa w art. 41 ust. 4, oraz wszelkie zmiany tego wykazu. W wykazie tym należy określić, do jakich celów każdy z tych organów może przetwarzać dane zawarte w VIS.

W terminie 3 miesięcy od rozpoczęcia funkcjonowania VIS zgodnie z art. 48 ust. 1 Komisja publikuje skonsolidowane wykazy w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. W przypadku wprowadzenia zmian do wykazu Komisja publikuje raz w danym roku zaktualizowany skonsolidowany wykaz.

▼M5

5.  
Komisja przyjmuje akty wykonawcze w celu określenia szczegółowych zasad zarządzania funkcją scentralizowanego zarządzania wykazem, o którym mowa w ust. 3 niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

▼B

Artykuł 7

Zasady ogólne

1.  
Każdy właściwy organ uprawniony do dostępu do VIS zgodnie z niniejszym rozporządzeniem zapewnia wykorzystanie VIS w zakresie koniecznym, odpowiednim i proporcjonalnym do wykonywania zadań właściwych organów.
2.  
Każdy właściwy organ zapewnia, by w trakcie korzystania z VIS nie dochodziło do dyskryminacji osób ubiegających się o wizę lub jej posiadaczy ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną, oraz zapewnia pełne poszanowanie godności ludzkiej i integralności osoby ubiegającej się o wizę lub jej posiadacza.



ROZDZIAŁ II

WPROWADZANIE ORAZ WYKORZYSTYWANIE DANYCH PRZEZ ORGANY WIZOWE

Artykuł 8

Procedury wprowadzania danych w chwili otrzymania wniosku wizowego

1.  
►M1  Jeżeli wniosek wizowy jest dopuszczalny zgodnie z art. 19 rozporządzenia (WE) nr 810/2009 ◄ organ wizowy niezwłocznie tworzy plik danych dotyczących wniosku przez wprowadzenie do VIS danych, o których mowa w art. 9, o ile dane te są wymagane od osoby ubiegającej się o wizę.
2.  
Przy tworzeniu pliku danych dotyczących wniosku organ wizowy sprawdza w VIS, zgodnie z art. 15, czy poprzedni wniosek wizowy danej osoby ubiegającej się o wizę został zarejestrowany w VIS przez którekolwiek z państw członkowskich.
3.  
Jeżeli poprzedni wniosek wizowy został zarejestrowany, organ wizowy tworzy odsyłacz między każdym nowym plikiem danych dotyczących wniosku a poprzednim takim plikiem dotyczącym danej osoby ubiegającej się o wizę.
4.  
Jeżeli osoba ubiegająca się o wizę podróżuje w grupie lub ze współmałżonkiem lub z dziećmi, organ wizowy tworzy dla każdej osoby ubiegającej się o wizę plik danych dotyczących wniosku oraz odsyłacze między odnośnymi plikami danych dotyczącymi osób podróżujących wspólnie.
5.  
W przypadku gdy określone dane nie są wymagane ze względów prawnych lub nie mogą zostać podane z przyczyn faktycznych, w pole (pola) przeznaczone na te dane wpisuje się „nie dotyczy”. W zakresie odcisków palców system powinien umożliwiać, do celów art. 17, rozróżnienie pomiędzy sytuacją, w której złożenie odcisków palców nie jest prawnie wymagane, a przypadkami, w których nie mogą one być złożone z przyczyn faktycznych. Rozwiązanie to wygasa po upływie czterech lat, chyba że zostanie potwierdzone decyzją Komisji na podstawie oceny, o której mowa w art. 50 ust. 4.

Artykuł 9

▼M1

Dane wprowadzane do wniosku

▼B

Do pliku danych dotyczących wniosku organ wizowy wprowadza następujące dane:

1) 

numer wniosku;

2) 

informację o statusie wskazującą, że został złożony wniosek o wizę;

3) 

nazwę organu, do którego wniosek został złożony, w tym jego adres, oraz informację, czy wniosek został złożony do organu reprezentującego inne państwo członkowskie;

4) 

poniższe dane, pochodzące z formularza wniosku:

▼M4

a) 

nazwisko; imię (imiona); data urodzenia; płeć;

aa) 

nazwisko rodowe (poprzednie nazwisko lub nazwiska); miejsce i państwo urodzenia; obecne obywatelstwo i obywatelstwo w chwili urodzenia;

b) 

rodzaj i numer dokumentu lub dokumentów podróży i trzyliterowy kod państwa wydającego dokument lub dokumenty podróży;

c) 

data upływu ważności dokumentu lub dokumentów podróży;

ca) 

organ, który wydał dokument podróży, i data jego wydania;

▼B

d) 

miejsce i datę złożenia wniosku;

▼M1 —————

▼B

f) 

szczegóły dotyczące osoby zapraszającej lub odpowiedzialnej za poniesienie kosztów utrzymania osoby ubiegającej się o wizę podczas pobytu, czyli:

(i) 

w przypadku osoby fizycznej – nazwisko, imię i adres tej osoby;

(ii) 

w przypadku przedsiębiorstwa lub innej organizacji – nazwę i adres przedsiębiorstwa lub innej organizacji, nazwisko i imię osoby, z którą należy się kontaktować w tym przedsiębiorstwie lub organizacji;

▼M1

g) 

państwo(-a) członkowskie będące docelowym miejscem wizyty i czas trwania planowanego pobytu lub tranzytu;

h) 

głównego(-ych) celu(-ów) podróży;

i) 

planowana data przyjazdu do strefy Schengen i planowana data wyjazdu ze strefy Schengen;

j) 

państwa członkowskiego pierwszego wjazdu;

k) 

adres miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o wizę;

▼B

l) 

obecnie wykonywany zawód i nazwę pracodawcy; w przypadków uczniów: nazwę ►M1  instytucji edukacyjnej; ◄

m) 

w przypadku małoletnich – nazwisko i imię (imiona) ►M1  osoby sprawującej władzę rodzicielską lub opiekuna prawnego ◄ osoby ubiegającej się o wizę;

5) 

fotografię osoby ubiegającej się o wizę, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1683/95;

6) 

odciski palców osoby ubiegającej się o wizę, zgodnie z właściwymi przepisami wspólnych instrukcji konsularnych.

▼M5

Osoba ubiegająca się o wizę wskazuje aktualnie wykonywany zawód (kategorię zawodową) na podstawie wcześniej określonej liście.

Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 48a w celu ustanowienia wcześniej określonej listy wykonywanych zawodów (kategorii zawodowych).

Artykuł 9h

Wdrażanie i podręcznik

2.  
Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 48a w celu ustanowienia – w formie podręcznika – procedur i zasad niezbędnych do zapytań, weryfikacji i ocen.

Artykuł 9j

Szczegółowe wskaźniki ryzyka

2.  

Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 48a w celu dokładniejszego określenia rodzajów ryzyka związanego z bezpieczeństwem lub ryzyka nielegalnej imigracji lub wysokiego ryzyka epidemiologicznego na podstawie:

a) 

statystyk wygenerowanych przez EES, wskazujących, że w określonej grupie posiadaczy wiz liczba osób przekraczających dozwolony okres pobytu i liczba odmów wjazdu odbiegają od normy;

b) 

statystyk wygenerowanych przez VIS zgodnie z art. 45a, wskazujących, że liczba wniosków wizowych rozpatrzonych negatywnie z powodu ryzyka dla bezpieczeństwa, ryzyka nielegalnej imigracji lub wysokiego ryzyka epidemiologicznego związanego z określoną grupą posiadaczy wiz odbiega od normy;

c) 

statystyk wygenerowanych przez VIS zgodnie z art. 45a oraz przez EES, wskazujących na korelację między informacjami zebranymi przy użyciu formularza wniosku a przekraczaniem dozwolonego okresu pobytu przez posiadaczy wiz lub odmów wjazdu;

d) 

informacji – popartych faktami i dowodami przedstawionymi przez państwa członkowskie – dotyczących szczegółowych wskaźników ryzyka dla bezpieczeństwa lub zagrożeń dla bezpieczeństwa stwierdzonych przez państwo członkowskie;

e) 

informacji – popartych faktami i dowodami przedstawionymi przez państwa członkowskie – wskazujących, że w przypadku danego państwa członkowskiego w określonej grupie posiadaczy wizy liczba osób przekraczających dozwolony okres pobytu i liczba odmów wjazdu odbiegają od normy;

f) 

informacji dotyczących konkretnego wysokiego ryzyka epidemiologicznego, przekazanych przez państwa członkowskie, jak również informacji uzyskanych w wyniku nadzoru epidemiologicznego i ocen ryzyka przekazanych przez Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób oraz informacji o ogniskach epidemicznych przekazanych przez Światową Organizację Zdrowia.

3.  
Komisja przyjmuje akt wykonawczy w celu określenia rodzajów ryzyka zdefiniowanych w niniejszym rozporządzeniu i w akcie delegowanym, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, będących podstawą szczegółowych wskaźników ryzyka, o których mowa w ust. 4 niniejszego artykułu. Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

Co najmniej co sześć miesięcy przeprowadza się przegląd szczegółowych rodzajów ryzyka, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, i w razie konieczności Komisja przyjmuje nowy akt wykonawczy zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

▼B

Artykuł 10

Dane dodawane w przypadku wydania wizy

1.  

W przypadku podjęcia decyzji o wydaniu wizy organ wizowy, który wydał wizę, dodaje do pliku danych dotyczących wniosku następujące dane:

a) 

informację o statusie wskazującą, że wiza została wydana;

b) 

nazwę i adres organu, który wydał wizę, oraz informację, czy organ ten wydał wizę w imieniu innego państwa członkowskiego;

c) 

miejsce i datę wydania decyzji o wydaniu wizy;

d) 

rodzaj wizy;

▼M3

da) 

w stosownych przypadkach, informacje wskazujące, że została wydana wiza o ograniczonej ważności terytorialnej, zgodnie z art. 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

▼B

e) 

numer naklejki wizowej;

f) 

terytorium, na którym posiadacz wizy ma prawo podróżować zgodnie z właściwymi przepisami wspólnych instrukcji konsularnych;

g) 

datę początku i datę końca okresu ważności wizy;

h) 

liczbę wjazdów, do których upoważnia wiza na terytorium, na którym jest ona ważna;

i) 

długość pobytu, do którego upoważnia wiza;

j) 

w stosownych przypadkach, informację o tym, że wiza została wydana na oddzielnym arkuszu zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 333/2002 z dnia 18 lutego 2002 r. w sprawie jednolitego wzoru formularza, na którym umieszcza się wizę wydawanego przez państwo członkowskie osobom posiadającym dokumenty podróży, które nie są uznane przez państwo członkowskie sporządzające formularz ( 6 );

▼M1

k) 

w stosownych przypadkach, informację o tym, że naklejka wizowa została wypełniona ręcznie;

▼C2

l) 

w stosownych przypadkach, status osoby wskazujący, że obywatel państwa trzeciego jest członkiem rodziny obywatela Unii, do którego to członka rodziny ma zastosowanie dyrektywa 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ( 7 ), lub członkiem rodziny obywatela państwa trzeciego korzystającego – na mocy umowy między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony – z prawa do swobodnego przemieszczania się równoważnego prawu przysługującemu obywatelom Unii.

▼B

2.  
Jeżeli przed podjęciem decyzji dotyczącej wydania wizy przez organ wizowy, do którego złożono wniosek, wniosek wizowy został wycofany przez osobę ubiegającą się o wizę lub osoba ta zaniechała dalszych starań o wizę, organ ten wskazuje, że rozpatrywanie wniosku zostało zakończone z powyższych przyczyn oraz podaje datę zakończenia rozpatrywania wniosku.

Artykuł 11

Dane dodawane w przypadku zaprzestania rozpatrywania wniosku wizowego

▼M1

Jeżeli organ wizowy reprezentujący inne państwo członkowskie zaprzestaje rozpatrywania wniosku wizowego, do pliku danych dotyczących wniosku dodaje on następujące dane:

▼B

1) 

informację o statusie wskazującą, że zaprzestano rozpatrywać wniosek;

2) 

nazwę i adres organu, który zaprzestał rozpatrywania wniosku;

3) 

miejsce i datę wydania decyzji o zaprzestaniu rozpatrywania wniosku;

4) 

informację o państwie członkowskim właściwym do rozpatrzenia wniosku.

Artykuł 12

Dane dodawane w przypadku odmowy wydania wizy

1.  

W przypadku wydania decyzji o odmowie wydania wizy organ wizowy, który odmówił wydania wizy, dodaje do pliku danych dotyczących wniosku następujące dane:

▼M1

a) 

informację o odmowie wydania wizy oraz o tym, czy dany organ odmówił jej wydania w imieniu innego państwa członkowskiego;

▼B

b) 

nazwę i adres organu, który odmówił wydania wizy;

c) 

miejsce i datę wydania decyzji o odmowie wydania wizy.

▼M1

2.  

W pliku danych dotyczących wniosku wizowego należy również wskazać co najmniej jedną z poniższych podstaw odmowy wydania wizy:

a) 

osoba ubiegająca się o wizę:

(i) 

przedstawia fałszywy, podrobiony lub przerobiony dokument podróży;

(ii) 

nie przedstawia potwierdzenia co do celów i warunków planowanego pobytu;

(iii) 

nie dostarcza dowodu na posiadanie wystarczających środków utrzymania odpowiednich do długości planowanego pobytu oraz środków pozwalających na powrót do państwa pochodzenia lub zamieszkania ani na tranzyt do państwa trzeciego, co do którego istnieje pewność, że udzieli osobie ubiegającej się o wizę pozwolenia na wjazd, albo nie jest w stanie zgodnie z prawem uzyskać takich środków;

▼M2

(iv) 

w bieżącym 180-dniowym okresie przebywała już przez 90 dni na terytorium państw członkowskich na podstawie wizy jednolitej lub wizy o ograniczonej ważności terytorialnej;

▼M1

(v) 

jest osobą, co do której dokonano wpisu nakazującego odmówić pozwolenia na wjazd;

(vi) 

jest uważana za osobę, której obecność stanowi zagrożenie dla porządku publicznego, bezpieczeństwa wewnętrznego lub zdrowia publicznego w myśl art. 2 pkt 19 kodeksu granicznego Schengen lub dla stosunków międzynarodowych któregokolwiek z państw członkowskich, a zwłaszcza w krajowych bazach danych należących do państw członkowskich jest na jej temat wpis, który z wymienionych względów nakazywałby odmówić jej pozwolenia na wjazd;

(vii) 

nie dostarcza dowodu na posiadanie odpowiedniego, ważnego podróżnego ubezpieczenia medycznego – jeżeli dotyczy;

b) 

okazało się, że informacje złożone na potwierdzenie celów i warunków planowanego pobytu nie są wiarygodne;

c) 

nie można było ustalić z całą pewnością, czy osoba ubiegająca się o wizę zamierza rzeczywiście opuścić terytorium państw członkowskich przed upływem terminu ważności wizy;

d) 

nie przedstawiono wystarczającego dowodu na to, że osoba ubiegająca się o wizę nie mogła wystąpić o nią z wyprzedzeniem i w z związku z tym musi wystąpić o wizę na granicy.

Artykuł 13

Dane dodawane w przypadku wizy unieważnionej lub cofniętej

1.  

Jeżeli została podjęta decyzja o unieważnieniu lub cofnięciu wizy, organ wizowy, który podjął decyzję, dodaje następujące dane do pliku danych:

a) 

informację o unieważnieniu lub cofnięciu wizy;

b) 

organ, który unieważnił lub cofnął wizę, w tym jego usytuowanie;

c) 

miejsce i datę wydania decyzji.

2.  

W pliku danych dotyczących wniosku wskazuje się również następujące powody unieważnienia lub cofnięcia wizy:

a) 

co najmniej jeden z powodów wymienionych w art. 12 ust. 2;

b) 

wniosek posiadacza wizy o jej cofnięcie.

▼M3

3.  
Jeżeli została podjęta decyzja o unieważnieniu lub cofnięciu wizy, organ wizowy, który podjął decyzję, niezwłocznie pobiera i eksportuje z VIS do systemu wjazdu/wyjazdu ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2226 ( 8 ) (EES) dane wymienione w art. 19 ust. 1 tego rozporządzenia.

▼B

Artykuł 14

Dane dodawane w przypadku przedłużenia wizy

▼M1

1.  

Jeżeli została podjęta decyzja o przedłużeniu okresu ważności wizy lub długości pobytu objętego tą wizą, organ wizowy, który przedłużył wizę, dodaje następujące dane do pliku danych:

▼B

a) 

informację o statusie wskazującą, że ważność wizy została przedłużona;

b) 

nazwę i adres organu, który przedłużył ważność wizy;

c) 

miejsce i datę wydania decyzji;

▼M1

d) 

numer naklejki wizowej przedłużonej wizy;

▼B

e) 

datę rozpoczęcia i wygaśnięcia przedłużonego okresu ważności wizy;

f) 

okres, o jaki dozwolony czas pobytu został przedłużony;

▼M1

g) 

terytorium, po którym posiadacz wizy ma prawo podróżować, jeżeli ważność terytorialna przedłużonej wizy różni się od ważności terytorialnej wizy pierwotnej;

▼B

h) 

rodzaj wizy, której ważność przedłużono.

2.  

W pliku danych dotyczących wniosku wskazuje się również co najmniej jedną z podstaw przedłużenia wizy, które są następujące:

a) 

siła wyższa;

b) 

względy humanitarne;

▼M1 —————

▼B

d) 

istotne przyczyny osobiste.

▼M3

3.  
Organ wizowy, który podjął decyzję o przedłużeniu okresu ważności wydanej wizy lub długości pobytu objętego tą wizą, niezwłocznie pobiera i eksportuje z VIS do EES dane wymienione w art. 19 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/2226.

▼B

Artykuł 15

Wykorzystanie VIS do rozpatrywania wniosków

1.  
Właściwy organ wizowy przegląda VIS w celu rozpatrzenia złożonych wniosków oraz podjęcia decyzji dotyczących tych wniosków, w tym decyzji o unieważnieniu, ►M1  cofnięciu lub przedłużeniu wizy, ◄ zgodnie z odpowiednimi przepisami.
2.  

Do celów, o których mowa w ust. 1, właściwy organ wizowy otrzymuje dostęp do wyszukiwania danych na podstawie jednej lub kilku poniższych danych:

a) 

numeru wniosku;

▼M3

b) 

nazwiska, imienia lub imion, daty urodzenia, obywatelstwa lub obywatelstw, płci;

c) 

rodzaju i numeru dokumentu podróży, trzyliterowego kodu państwa wydającego dokument podróży oraz daty upływu ważności dokumentu podróży;

▼C3

d) 

nazwiska, imienia i adresu osoby fizycznej lub nazwy i adresu przedsiębiorstwa lub innej organizacji, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. f);

▼B

e) 

odcisków palców;

f) 

numeru naklejki wizowej i daty wydania każdej poprzedniej wizy.

3.  
Jeżeli wyszukiwanie informacji według jednej lub kilku danych wymienionych w ust. 2 wskazuje na to, że dane dotyczące osoby ubiegającej się o wizę są zarejestrowane w VIS, właściwy organ wizowy otrzymuje dostęp do pliku (plików) dotyczących wniosku i plików powiązanych z nimi odsyłaczami, zgodnie z art. 8 ust. 3 i 4, wyłącznie do celów, o których mowa w ust. 1.

▼M3

4.  
Do celów przeglądania danych zawartych w EES w celu rozpatrzenia wniosków wizowych i wydania decyzji w ich sprawie zgodnie z art. 24 rozporządzenia (UE) 2017/2226 właściwy organ wizowy uzyskuje dostęp do wyszukiwania w EES bezpośrednio z poziomu VIS według jednej kategorii danych lub większej liczby kategorii danych, o których mowa w tym artykule.
5.  
Jeżeli w wyniku wyszukiwania według danych, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, okaże się, że dane dotyczące obywatela państwa trzeciego nie zostały zarejestrowane w VIS, lub jeżeli istnieją wątpliwości co do tożsamości danego obywatela państwa trzeciego, właściwy organ wizowy uzyskuje dostęp do danych do celów identyfikacji zgodnie z art. 20.

▼B

Artykuł 16

Wykorzystanie VIS do przeprowadzania konsultacji i składania wniosków o wydanie dokumentów

1.  
Do celów konsultacji pomiędzy centralnymi organami wizowymi w sprawie wniosków wizowych zgodnie z art. 17 ust. 2 konwencji z Schengen wniosek o konsultację oraz odpowiedzi na wniosek są przekazywane zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu.
2.  

Państwo członkowskie odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku przekazuje do VIS wniosek o konsultację wraz z numerem wniosku wizowego, wskazując państwo lub państwa członkowskie, z którymi mają być przeprowadzane konsultacje.

VIS przekazuje wniosek do wskazanego państwa lub państw członkowskich.

Państwo członkowskie lub państwa członkowskie, z którymi przeprowadzane są konsultacje, przesyłają swoją odpowiedź do VIS, który z kolei przesyła ją wnioskującemu o konsultacje państwu członkowskiemu.

3.  
Procedura określona w ust. 2 może również mieć zastosowanie do przekazywania informacji o wydawaniu wiz o ograniczonej ważności terytorialnej oraz innych informacji dotyczących współpracy konsularnej, jak również do przekazywania właściwemu organowi wizowemu wniosków o przesłanie kopii dokumentów podróży i innych dokumentów uzupełniających wniosek oraz do przekazywania elektronicznych kopii tych dokumentów. Właściwe organy wizowe niezwłocznie odpowiadają na wnioski o konsultację.
4.  
Dane osobowe przekazywane zgodnie z przepisami niniejszego artykułu są wykorzystywane wyłącznie do prowadzenia konsultacji z centralnymi organami wizowymi oraz do współpracy konsularnej.

Artykuł 17

Wykorzystywanie danych do sporządzania sprawozdań i statystyk

Właściwe organy wizowe mają dostęp do danych do celów ich przeglądania, wyłącznie w celu sporządzania sprawozdań i statystyk oraz w sposób uniemożliwiający zidentyfikowanie poszczególnych osób ubiegających się o wizę, do następujących danych:

1) 

informacji o statusie;

2) 

nazwy i adresu właściwego organu wizowego;

3) 

obecnego obywatelstwa osoby ubiegającej się o wizę;

▼M1

4) 

państwa członkowskiego pierwszego wjazdu;

▼B

5) 

daty i miejsca złożenia wniosku lub wydania decyzji dotyczącej wizy;

▼M1

6) 

typ wydanej wizy;

▼B

7) 

rodzaju dokumentu podróży;

8) 

podstaw uzasadniających wszelkie decyzje dotyczące wizy lub wniosku wizowego;

9) 

nazwy i adresu właściwego organu wizowego, który odrzucił wniosek wizowy, wraz z datą odrzucenia;

10) 

informacji o przypadkach, w których ta sama osoba ubiegająca się o wizę złożyła wniosek w więcej niż jednym organie wizowym, wraz z nazwą i adresem tych organów wizowych i datami odmowy wydania wizy;

▼M1

11) 

głównego(-ych) celu(-ów) podróży;

▼C3

12) 

informacji o przypadkach, w których dane, o których mowa w art. 9 pkt 6, nie mogły zostać faktycznie udostępnione zgodnie z art. 8 ust. 5 zdanie drugie;

13) 

informacji o przypadkach, w których dane, o których mowa w art. 9 pkt 6, nie były prawnie wymagane zgodnie z art. 8 ust. 5 zdanie drugie;

14) 

informacji o przypadkach, w których osobie, która z przyczyn faktycznych nie mogła dostarczyć danych, o których mowa w art. 9 pkt 6, odmówiono wydania wizy zgodnie z art. 8 ust. 5 zdanie drugie.

▼B



ROZDZIAŁ III

DOSTĘP DO DANYCH PRZEZ INNE ORGANY

▼M3

Artykuł 17a

Interoperacyjność z EES

1.  
Od momentu uruchomienia EES, zgodnie z art. 66 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/2226, ustanawia się interoperacyjność między EES i VIS, aby zwiększyć efektywność i szybkość odpraw granicznych. W tym celu eu-LISA ustanawia bezpieczny kanał komunikacyjny między systemem centralnym EES i centralnym VIS. Bezpośrednie przeglądanie danych pomiędzy EES i VIS jest możliwe wyłącznie wtedy, gdy zostało przewidziane zarówno w niniejszym rozporządzeniu, jak i w rozporządzeniu (UE) 2017/2226. Pobieranie danych wizowych z VIS, ich eksportowanie do EES i aktualizowanie danych z VIS w EES jest procesem zautomatyzowanym po rozpoczęciu danej operacji przez zainteresowany organ.
2.  

Interoperacyjność umożliwia organom wizowym korzystającym z VIS przeglądanie EES z poziomu VIS:

a) 

przy rozpatrywaniu wniosków wizowych i podejmowaniu decyzji w ich sprawie, o czym mowa w art. 24 rozporządzenia (UE) 2017/2226 oraz w art. 15 ust. 4 niniejszego rozporządzenia;

b) 

w celu pobierania i eksportowania danych wizowych bezpośrednio z VIS do EES w przypadku unieważnienia, cofnięcia lub przedłużenia wizy, zgodnie z art. 19 rozporządzenia (UE) 2017/2226 oraz zgodnie z art. 13 i 14 niniejszego rozporządzenia.

3.  

Interoperacyjność umożliwia służbom granicznym korzystającym z EES przeglądanie VIS z poziomu EES w celu:

a) 

pobierania danych wizowych bezpośrednio z VIS i importowania ich do EES w celu utworzenia lub zaktualizowania w EES wpisu dotyczącego wjazdu/wyjazdu lub wpisu dotyczącego odmowy wjazdu w odniesieniu do posiadacza wizy zgodnie z art. 14, 16 i 18 rozporządzenia (UE) 2017/2226 oraz zgodnie z art. 18a niniejszego rozporządzenia;

b) 

pobierania danych wizowych bezpośrednio z VIS i importowania ich do EES w przypadku unieważnienia, cofnięcia lub przedłużenia wizy, zgodnie z art. 19 rozporządzenia (UE) 2017/2226 i zgodnie z art. 13 i 14 niniejszego rozporządzenia;

c) 

zweryfikowania autentyczności i ważności wizy lub zweryfikowania, czy warunki wjazdu na terytorium państw członkowskich zgodnie z art. 6 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 ( 9 ) są spełniane, zgodnie z art. 18 ust. 2 niniejszego rozporządzenia;

d) 

sprawdzania, czy obywatele państw trzecich zwolnieni z obowiązku wizowego, w odniesieniu do których nie istnieje rejestr indywidualny w EES, byli wcześniej zarejestrowani w VIS, zgodnie z art. 23 rozporządzenia (UE) 2017/2226 i art. 19a niniejszego rozporządzenia;

e) 

zweryfikowania, w przypadku gdy tożsamość posiadacza wizy jest weryfikowana z wykorzystaniem odcisków palców, tożsamości posiadacza wizy poprzez porównanie odcisków palców z danymi w VIS zgodnie z art. 23 ust. 2 i art. 23 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2017/2226 i art. 18 ust. 6 niniejszego rozporządzenia.

4.  
Do celów działania usługi sieciowej EES, o której mowa w art. 13 rozporządzenia (UE) 2017/2226, VIS codziennie aktualizuje – przez jednokierunkowe pobieranie minimalnego niezbędnego podzbioru danych VIS – oddzielną bazę danych przeznaczoną wyłącznie do odczytu, o której mowa w art. 13 ust. 5 tego rozporządzenia.
5.  
Zgodnie z art. 36 rozporządzenia (UE) 2017/2226 Komisja przyjmuje środki niezbędne do ustanowienia i zaprojektowania zaawansowanej struktury interoperacyjności. W celu ustanowienia interoperacyjności z EES organ zarządzający opracowuje niezbędne zmiany i dostosowania w centralnym VIS, interfejsach krajowych w każdym państwie członkowskim oraz infrastrukturze łączności między centralnym VIS i interfejsami krajowymi. Państwa członkowskie dostosowują i rozwijają infrastruktury krajowe.

▼M3

Artykuł 18

Dostęp do danych w celu weryfikacji na granicach, na których działa EES

1.  

Wyłącznie w celu zweryfikowania tożsamości posiadaczy wizy, autentyczności wizy, jej ważności czasowej i terytorialnej oraz statusu lub w celu sprawdzenia, czy spełniane są warunki wjazdu na terytorium państw członkowskich zgodnie z art. 6 rozporządzenia (UE) 2016/399, organy właściwe do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, uzyskują dostęp do wyszukiwania w VIS informacji z wykorzystaniem następujących danych:

a) 

nazwisko, imię lub imiona, data urodzenia, obywatelstwo lub obywatelstwa, płeć, rodzaj i numer dokumentu lub dokumentów podróży, trzyliterowy kod państwa wydającego dokument lub dokumenty podróży oraz data upływu ważności dokumentu lub dokumentów podróży; lub

b) 

numer naklejki wizowej.

2.  
Wyłącznie do celów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, w przypadku wyszukiwania informacji w EES zgodnie z art. 23 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/2226 właściwa służba graniczna uruchamia wyszukiwanie informacji w VIS bezpośrednio z poziomu EES z wykorzystaniem danych, o których mowa w ust. 1 lit. a) niniejszego artykułu.
3.  
Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 niniejszego artykułu, w przypadku wyszukiwania informacji w EES zgodnie z art. 23 ust. 2 lub ust. 4 rozporządzenia (UE) 2017/2226 właściwa służba graniczna może wyszukiwać informacje w VIS bez wykorzystywania interoperacyjności z EES, jeżeli wymagają tego konkretne okoliczności, w szczególności w przypadku gdy konkretna sytuacja obywatela państwa trzeciego sprawia, że właściwsze jest wyszukiwanie z wykorzystaniem danych, o których mowa w ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu, bądź w przypadku tymczasowego braku technicznej możliwości przeglądania danych EES lub w przypadku awarii EES.
4.  

Jeżeli w wyniku wyszukiwania według danych wymienionych w ust. 1 okaże się, że w VIS przechowywane są dane dotyczące jednej wydanej lub przedłużonej wizy lub większej liczby takich wiz, które są ważne pod względem czasowym i terytorialnym na potrzeby przekroczenia granicy, organ właściwy do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, uzyskuje dostęp – wyłącznie do celów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu – do przeglądania następujących danych zawartych w odpowiednim pliku danych dotyczącym wniosku, jak również w pliku lub plikach danych dotyczących wniosku powiązanych z nim zgodnie z art. 8 ust. 4:

a) 

informacje o statusie i dane pochodzące z formularza wniosku, ►C5  o których mowa w art. 9 pkt 2 i 4; ◄

b) 

fotografie;

c) 

dane, o których mowa w art. 10, 13 i 14, wprowadzone w odniesieniu do wizy lub wiz wydanych, unieważnionych lub cofniętych lub do wizy lub wiz, których ważność została przedłużona.

Ponadto w przypadku tych posiadaczy wizy, w odniesieniu do których określone dane nie są wymagane ze względów prawnych lub nie mogą zostać podane z przyczyn faktycznych, organ właściwy do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, otrzymuje powiadomienie dotyczące określonego pola przeznaczonego na te dane lub określonych pól przeznaczonych na te dane, w których wpisuje się „nie dotyczy”.

5.  

Jeżeli w wyniku wyszukiwania według danych wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu okaże się, że dane dotyczące danej osoby są zarejestrowane w VIS, lecz nie jest zarejestrowana ważna wiza, organ właściwy do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, uzyskuje dostęp – wyłącznie do celów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu – do przeglądania następujących danych zawartych w pliku lub plikach danych dotyczących wniosku, jak również w pliku lub plikach danych dotyczących wniosku powiązanych z nimi zgodnie z art. 8 ust. 4:

a) 

informacje o statusie i dane pochodzące z formularza wniosku, ►C5  o których mowa w art. 9 pkt 2 i 4; ◄

b) 

fotografie;

c) 

dane, o których mowa w art. 10, 13 i 14, wprowadzone w odniesieniu do wizy lub wiz wydanych, unieważnionych lub cofniętych lub do wizy lub wiz, których ważność została przedłużona.

6.  

Niezależnie od przeglądania przeprowadzanego na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu organ właściwy do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, weryfikuje tożsamość danej osoby w VIS, jeżeli w wyniku wyszukiwania według danych wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu okaże się, że dane dotyczące tej osoby są zarejestrowane w VIS, i spełniony jest jeden z poniższych warunków:

a) 

tożsamości danej osoby nie można zweryfikować w EES zgodnie z art. 23 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/2226:

(i) 

ponieważ posiadacz wizy nie został jeszcze zarejestrowany w EES;

(ii) 

ponieważ tożsamość jest weryfikowana, na danym przejściu granicznym, z wykorzystaniem odcisków palców zgodnie z art. 23 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/2226;

(iii) 

ponieważ istnieją wątpliwości co do tożsamości posiadacza wizy;

(iv) 

z jakiegokolwiek innego powodu;

b) 

tożsamość danej osoby można zweryfikować w EES, lecz zastosowanie ma art. 23 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2017/2226.

Organy właściwe do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, weryfikują odciski palców posiadacza wizy na podstawie odcisków palców zarejestrowanych w VIS. W przypadku posiadaczy wizy, których odciski palców nie mogą być wykorzystane, wyszukiwanie, o którym mowa w ust. 1, odbywa się wyłącznie według danych alfanumerycznych określonych w ust. 1.

7.  
Do celów weryfikacji odcisków palców w systemie VIS zgodnie z ust. 6 właściwy organ może przeprowadzać wyszukiwanie w VIS z poziomu EES.
8.  
Jeżeli weryfikacja tożsamości posiadacza wizy lub samej wizy nie powiedzie się lub w przypadku wątpliwości co do tożsamości posiadacza wizy lub autentyczności wizy lub dokumentu podróży, odpowiednio upoważniony personel organów właściwych do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, uzyskuje dostęp do danych zgodnie z art. 20 ust. 1 i 2.

▼M3

Artykuł 18a

Pobieranie danych VIS na potrzeby utworzenia lub aktualizacji w EES wpisu dotyczącego wjazdu/wyjazdu lub wpisu dotyczącego odmowy wjazdu w odniesieniu do posiadacza wizy

Wyłącznie do celów tworzenia lub aktualizacji w EES wpisu dotyczącego wjazdu/wyjazdu lub wpisu dotyczącego odmowy wjazdu w odniesieniu do posiadacza wizy zgodnie z art. 14 ust. 2 oraz art. 16 i 18 rozporządzenia (UE) 2017/2226 organ właściwy do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, uzyskuje dostęp do pobierania z VIS i importowania do EES danych przechowywanych w VIS i wymienionych w art. 16 ust. 2 lit. c)–f) tego rozporządzenia.

▼M6

Artykuł 18b

Interoperacyjność z ETIAS

1.  
Od daty uruchomienia ETIAS, określonej zgodnie z art. 88 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1240, VIS jest połączony z europejskim portalem wyszukiwania, aby umożliwić automatyczne weryfikacje i sprawdzenia zgodnie z art. 20, art. 24 ust. 6 lit. c) ppkt (ii) i art. 54 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia.
2.  
Automatyczne weryfikacje i sprawdzenia zgodnie z art. 20, art. 24 ust. 6 lit. c) ppkt (ii) i art. 54 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2018/1240 umożliwiają przeprowadzenie weryfikacji określonych w art. 20 tego rozporządzenia oraz dalszych weryfikacji określonych w art. 22 i 26 tego rozporządzenia.

Do celów przeprowadzenia weryfikacji, o których mowa w art. 20 ust. 2 lit. i) rozporządzenia (UE) 2018/1240, system centralny ETIAS korzysta z europejskiego portalu wyszukiwania, aby porównać dane przechowywane w ETIAS z danymi przechowywanymi w VIS, zgodnie z art. 11 ust. 8 tego rozporządzenia, korzystając z danych wymienionych w tabeli odpowiedników zawartej w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 18c

Dostęp jednostki centralnej ETIAS do danych VIS

1.  
Do celów wykonywania zadań powierzonych jej rozporządzeniem (UE) 2018/1240 jednostka centralna ETIAS ma prawo do dostępu do odpowiednich danych VIS i do ich wyszukiwania zgodnie z art. 11 ust. 8 tego rozporządzenia.
2.  
Jeżeli weryfikacja przeprowadzona przez jednostkę centralną ETIAS zgodnie z art. 22 rozporządzenia (UE) 2018/1240 potwierdza, że dane zapisane w pliku wniosku ETIAS odpowiadają danym VIS lub jeżeli po przeprowadzeniu takiej weryfikacji pozostają wątpliwości, zastosowanie ma procedura określona w art. 26 tego rozporządzenia.

Artykuł 18d

Korzystanie z VIS do celów ręcznego przetwarzania wniosków przez jednostki krajowe ETIAS

1.  
Jednostki krajowe ETIAS, o których mowa w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1240, przeglądają VIS korzystając z takich samych danych alfanumerycznych jak dane, z których korzysta się w przypadku automatycznych weryfikacji i sprawdzeń zgodnie z art. 20, art. 24 ust. 6 lit. c) ppkt (ii) i art. 54 ust. 1 lit. b) niniejszego rozporządzenia.
2.  
Jednostki krajowe ETIAS mają tymczasowy dostęp do przeglądania VIS, w formacie wyłącznie do odczytu (read-only), do celów rozpatrywania wniosków o zezwolenie na podróż zgodnie z art. 8 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/1240. Jednostki krajowe ETIAS mogą przeglądać dane, o których mowa w art. 9–14 niniejszego rozporządzenia.
3.  
Po dokonaniu przeglądu VIS przez krajowe jednostki ETIAS, o których mowa w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1240, odpowiednio upoważniony personel jednostek krajowych ETIAS odnotowuje wynik przeglądu wyłącznie w plikach wniosku ETIAS.

▼B

Artykuł 19

Dostęp do danych w celu kontroli wiz na terytorium państw członkowskich

1.  

Wyłącznie w celu weryfikacji tożsamości posiadacza wizy lub autentyczności wizy lub w celu sprawdzenia, czy warunki wjazdu, pobytu lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich są spełnione, organy właściwe do prowadzenia na terytorium państw członkowskich kontroli w celu sprawdzenia, czy zostały spełnione warunki wjazdu, pobytu lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich, posiadają możliwość wyszukiwania informacji za pomocą numeru naklejki wizowej łącznie z weryfikacją odcisków palców posiadacza wizy lub numeru naklejki wizowej.

W odniesieniu do posiadaczy wizy, których odciski palców nie mogą być wykorzystane, wyszukiwanie danych odbywa się jedynie na podstawie numeru naklejki wizowej.

2.  

Jeżeli wyszukiwanie informacji według danych wymienionych w ust. 1 wskazuje na to, że dane dotyczące posiadacza wizy są zarejestrowane w VIS, właściwy organ uzyskuje, wyłącznie do celów, o których mowa w ust. 1, dostęp do celów przeglądania następujących danych zawartych w pliku danych dotyczących wniosku oraz w pliku(-ach) powiązanym(-ych) odsyłaczami zgodnie z art. 8 ust. 4:

▼C3

a) 

informacji o statusie i danych pochodzących z formularza wniosku, o których mowa w art. 9 pkt 2 i 4;

▼B

b) 

fotografii;

c) 

danych, o których mowa w art. 10, 13 i 14, wprowadzonych w związku z wizą (wizami) wydanymi, unieważnionymi lub cofniętymi lub z wizami, których ważność została przedłużona ►M1  ————— ◄ .

3.  
W przypadku gdy kontrola posiadacza wizy lub samej wizy nie przyniesie rezultatu lub w przypadku wątpliwości co do tożsamości posiadacza wizy, autentyczności wizy lub dokumentu podróży, należycie upoważniony personel właściwych organów uzyskuje dostęp do danych zgodnie z art. 20 ust. 1 i 2.

▼M3

Artykuł 19a

Korzystanie z VIS przed utworzeniem w EES rejestrów indywidualnych obywateli państw trzecich zwolnionych z obowiązku wizowego

1.  
W celu sprawdzenia, czy dana osoba została uprzednio zarejestrowana w VIS, organy właściwe do przeprowadzania odpraw na przejściach granicznych na granicach zewnętrznych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/399 przeglądają VIS przed utworzeniem w EES rejestru indywidualnego dotyczącego obywatela państwa trzeciego zwolnionego z obowiązku wizowego, zgodnie z art. 17 rozporządzenia (UE) 2017/2226.
2.  
Do celów ust. 1 niniejszego artykułu, w przypadku gdy zastosowanie ma art. 23 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2017/2226, a w wyniku wyszukiwania informacji, o którym mowa w art. 27 tego rozporządzenia, okaże się, że dane dotyczące danego obywatela państwa trzeciego nie zostały zarejestrowane w EES, organ właściwy do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, uzyskuje dostęp do wyszukiwania w VIS z wykorzystaniem następujących danych: nazwisko, imię lub imiona, data urodzenia, obywatelstwo lub obywatelstwa, płeć, rodzaj i numer dokumentu podróży, trzyliterowy kod państwa wydającego dokument podróży oraz data upływu ważności dokumentu podróży.
3.  
Wyłącznie do celów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, oprócz wyszukiwania informacji w EES zgodnie z art. 23 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2017/2226 organ właściwy do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, może wyszukać informacje w VIS bezpośrednio z poziomu EES z wykorzystaniem danych alfanumerycznych, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu.
4.  
Ponadto, jeżeli w wyniku wyszukiwania według danych, o których mowa w ust. 2 okaże się, że dane dotyczące danego obywatela państwa trzeciego zostały zarejestrowane w VIS, organ właściwy do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, dokonuje weryfikacji odcisków palców danego obywatela państwa trzeciego na podstawie odcisków palców zarejestrowanych w VIS. Organ ten może przeprowadzić taką weryfikację z poziomu EES. W odniesieniu do obywateli państw trzecich, których odciski palców nie mogą zostać wykorzystane, wyszukiwanie odbywa się wyłącznie według danych alfanumerycznych określonych w ust. 2.
5.  

Jeżeli w wyniku wyszukiwania według danych wymienionych w ust. 2 niniejszego artykułu i weryfikacji przeprowadzonej na podstawie ust. 4 niniejszego artykułu, okaże się, że dane dotyczące danej osoby są zarejestrowane w VIS, organ właściwy do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, uzyskuje dostęp – wyłącznie do celów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu – do przeglądania następujących danych zawartych w odpowiednim pliku danych dotyczących wniosku, jak również w pliku lub plikach danych dotyczących wniosku powiązanych z nim zgodnie z art. 8 ust. 4:

a) 

informacje o statusie i dane pochodzące z formularza wniosku, ►C5  o których mowa w art. 9 pkt 2 i 4; ◄

b) 

fotografie;

c) 

dane, o których mowa w art. 10, 13 i 14, wprowadzone w odniesieniu do wizy lub wiz wydanych, unieważnionych lub cofniętych lub do wizy lub wiz, których ważność została przedłużona.

6.  
W sytuacji gdy weryfikacja, o której mowa w ust. 4 lub 5 niniejszego artykułu, nie powiedzie się lub w przypadku gdy istnieją wątpliwości co do tożsamości osoby lub autentyczności dokumentu podróży, odpowiednio upoważniony personel organów właściwych do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, uzyskuje dostęp do danych zgodnie z art. 20 ust. 1 i 2. Organ właściwy do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, może przeprowadzić identyfikację, o której mowa w art. 20, z poziomu EES.

▼B

Artykuł 20

Dostęp do danych w celu ustalenia tożsamości

▼M3

1.  

Wyłącznie w celu identyfikacji każdej osoby, która mogła zostać uprzednio zarejestrowana w VIS lub która może nie spełniać warunków wjazdu lub pobytu, lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich, lub mogła przestać spełniać te warunki, organy właściwe do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, lub kontroli na terytorium państw członkowskich w celu sprawdzenia, czy spełniane są warunki wjazdu lub pobytu, lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich, mają dostęp do wyszukiwania danych w VIS według odcisków palców danej osoby.

▼C3

W przypadku gdy wykorzystanie odcisków palców danej osoby nie jest możliwe lub wyszukiwanie za pomocą odcisków palców nie przyniesie rezultatu, wyszukiwanie przeprowadza się według danych, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a) lub c); wyszukiwanie to można prowadzić jednocześnie według danych określonych w art. 9 pkt 4 lit. b).

▼B

2.  

Jeżeli wyszukiwanie informacji według danych wymienionych w ust. 1 wskazuje na to, że dane dotyczące osoby ubiegającej się o wizę są zarejestrowane w VIS, właściwy organ uzyskuje, wyłącznie do celów, o których mowa w ust. 1, dostęp do celów przeglądania następujących danych zawartych w pliku danych dotyczących wniosku oraz w pliku (plikach) powiązanym (powiązanych) odsyłaczami zgodnie z art. 8 ust. 3 i 4:

a) 

numeru wniosku, informacji o statusie i organie, do którego złożono wniosek;

▼C3

b) 

danych pochodzących z formularza wniosku, o których mowa w art. 9 pkt 4;

▼B

c) 

fotografii;

d) 

danych wprowadzonych w związku z każdą wizą wydaną, której wydania odmówiono, unieważnioną, cofniętą lub wizą, której okres ważności został przedłużony ►M1  ————— ◄ , lub w związku z wnioskami, których rozpatrywania zaprzestano, o których mowa w art. 10–14.

3.  
W przypadku gdy dana osoba posiada wizę, właściwe organy powinny w pierwszej kolejności skorzystać z VIS zgodnie z art. 18 lub 19.

▼C3

Artykuł 21

Dostęp do danych w celu określania odpowiedzialności za rozpatrywanie wniosków o udzielenie azylu

1.  
Wyłącznie w celu określenia państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie azylu, zgodnie z art. 9 i 21 rozporządzenia (WE) nr 343/2003, właściwe organy odpowiedzialne za udzielanie azylu mają dostęp do wyszukiwania informacji według odcisków palców osoby ubiegającej się o azyl.

W przypadku gdy wykorzystanie odcisków palców tej osoby nie jest możliwe lub wyszukiwanie informacji według odcisków palców nie przyniesie rezultatów, wyszukiwanie przeprowadza się według danych, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a) lub c); wyszukiwanie to można przeprowadzić w połączeniu z danymi, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. b).

2.  

Jeżeli wyszukiwanie informacji według danych wymienionych w ust. 1 wskazuje na to, że wydana wiza, której data ważności upływa nie później niż sześć miesięcy przed datą wniosku o azyl, lub wiza przedłużona, której data ważności upływa nie później niż sześć miesięcy przed datą wniosku o azyl, są zarejestrowane w VIS, właściwy organ odpowiedzialny za udzielanie azylu otrzymuje, wyłącznie do celu, o którym mowa w ust. 1, dostęp do celów przeglądania następujących danych z pliku danych dotyczących wniosku, a w przypadku danych wymienionych w lit. g) – dotyczących współmałżonka i dzieci, zgodnie z art. 8 ust. 4:

a) 

numeru wniosku i nazwa organu, który wydał wizę lub przedłużył jej okres ważności, oraz informacja, czy organ ten wydał wizę w imieniu innego państwa członkowskiego;

b) 

danych pochodzących z formularza wniosku, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a) i b);

c) 

rodzaju wizy;

d) 

okresu ważności wizy;

e) 

czasu trwania planowanego pobytu;

f) 

fotografii;

g) 

danych, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a) i b), pochodzących z powiązanych plików danych dotyczących współmałżonka i dzieci.

3.  
Przeglądanie VIS zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu może być prowadzone wyłącznie przez wyznaczone organy krajowe, o których mowa w art. 21 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 343/2003.

▼B

Artykuł 22

Dostęp do danych w celu rozpatrzenia wniosku o udzielenie azylu

1.  

Wyłącznie w celu rozpatrzenia wniosku o udzielenie azylu właściwe organy odpowiedzialne za udzielanie azylu mają dostęp do wyszukiwania według odcisków palców osoby ubiegającej się o azyl, zgodnie z art. 21 rozporządzenia (WE) nr 343/2003.

▼C3

W przypadku gdy odciski palców osoby ubiegającej się o azyl nie mogą zostać wykorzystane lub gdy wyszukiwanie według odcisków palców nie przyniesie rezultatów, wyszukiwanie przeprowadza się według danych, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a) lub c); wyszukiwanie to można przeprowadzić w połączeniu z danymi, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. b).

▼B

2.  

Jeżeli wyszukiwanie informacji według danych wymienionych w ust. 1 wskazuje na to, że wydana wiza jest zarejestrowana w VIS, właściwy organ odpowiedzialny za udzielanie azylu otrzymuje, wyłącznie do celu, o którym mowa w ust. 1, dostęp do celów przeglądania następujących danych z pliku danych dotyczących wniosku o osobie ubiegającej się, zgodnie z art. 8 ust. 3 oraz, w przypadku danych wymienionych w lit. e) – o współmałżonku i dzieciach, zgodnie z art. 8 ust. 4:

a) 

numer wniosku;

▼C3

b) 

dane pochodzące z formularza wniosku, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a), b) i c);

▼B

c) 

fotografie;

d) 

dane wprowadzone w związku z każdą wizą wydaną, unieważnioną lub cofniętą, lub wizą, której okres ważności został przedłużony ►M1  ————— ◄ , o których mowa w art. 10, 13 i 14;

▼C3

e) 

dane, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a) i b), zawarte w powiązanych odsyłaczami plikach danych dotyczących współmałżonka i dzieci.

▼B

3.  
Przeglądanie VIS zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu może być prowadzone wyłącznie przez wyznaczone organy krajowe, o których mowa w art. 21 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 343/2003.

▼M5



ROZDZIAŁ IIIa

WPROWADZANIE ORAZ WYKORZYSTYWANIE DANYCH DOTYCZĄCYCH WIZ DŁUGOTERMINOWYCH I DOKUMENTÓW POBYTOWYCH

Artykuł 22b

Zapytania kierowane do systemów informacyjnych i baz danych

18.  
Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 48a w celu ustanowienia – w formie podręcznika – procedur i zasad niezbędnych do zapytań, weryfikacji i ocen.

▼B



ROZDZIAŁ IV

PRZECHOWYWANIE I ZMIANA DANYCH

Artykuł 23

Okres przechowywania danych

1.  

Każdy plik danych dotyczących wniosku przechowywany jest w VIS maksymalnie przez okres pięciu lat, bez uszczerbku dla możliwości usuwania danych, o której mowa w art. 24 i 25, oraz możliwości prowadzenia rejestru, o której mowa w art. 34.

Okres ten rozpoczyna się:

a) 

z datą wygaśnięcia okresu ważności wizy, jeżeli wiza została wydana;

b) 

z nową datą wygaśnięcia okresu ważności wizy, jeżeli okres ważności wizy został przedłużony;

c) 

z datą utworzenia w VIS pliku danych dotyczących wniosku, jeżeli wniosek został wycofany, zamknięty lub zaprzestano jego rozpatrywania;

d) 

z datą podjęcia decyzji przez organ wizowy, jeżeli odmówiono wydania wizy, wiza została ►M1  unieważniona lub cofnięta. ◄

2.  
Po upływie okresu, o którym mowa w ust. 1, VIS automatycznie usuwa plik danych dotyczących wniosku i odsyłacze do tego pliku, o których mowa w art. 8 ust. 3 i 4.

Artykuł 24

Zmiana danych

1.  
Tylko odpowiedzialne państwo członkowskie ma prawo do zmiany danych, które przekazało do VIS, poprzez skorygowanie lub usunięcie takich danych.
2.  
Jeżeli państwo członkowskie posiada dowody wskazujące na to, że dane przetwarzane w VIS są nieścisłe lub że dane zostały przetworzone w VIS niezgodnie z niniejszym rozporządzeniem, powiadamia ono niezwłocznie odpowiedzialne państwo członkowskie. Taka informacja może być przekazana za pośrednictwem infrastruktury VIS.
3.  
Odpowiedzialne państwo członkowskie sprawdza przedmiotowe dane oraz, jeżeli to konieczne, niezwłocznie koryguje je lub usuwa.

Artykuł 25

Wcześniejsze usuwanie danych

1.  
Jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w art. 23 ust. 1, osoba ubiegająca się o wizę uzyskała obywatelstwo państwa członkowskiego, pliki danych dotyczących wniosku oraz odsyłacze, o których mowa w art. 8 ust. 3 i 4, dotyczące osoby, są niezwłocznie usuwane z VIS przez państwo członkowskie, które utworzyło przedmiotowy plik danych dotyczących wniosku oraz odsyłacze.
2.  
Każde państwo członkowskie niezwłocznie powiadamia odpowiedzialne państwo lub państwa członkowskie o tym, że osoba ubiegająca się o wizę uzyskała jego obywatelstwo. Taka informacja może być przekazana za pośrednictwem infrastruktury VIS.
3.  
Jeżeli odmowa wydania wizy została uchylona przez sąd lub organ odwoławczy, państwo członkowskie, które odmówiło wydania wizy, usuwa dane, o których mowa w art. 12, niezwłocznie po tym, jak decyzja uchylająca odmowę wydania wizy stanie się ostateczna.



ROZDZIAŁ V

FUNKCJONOWANIE I ODPOWIEDZIALNOŚĆ

Artykuł 26

Zarządzanie operacyjne

1.  
Po upływie okresu przejściowego za zarządzanie operacyjne centralnym VIS i interfejsami krajowymi odpowiedzialny jest organ zarządzający („organ zarządzający”), finansowany z budżetu ogólnego Unii Europejskiej. Organ zarządzający zapewnia, we współpracy z państwami członkowskimi, że w centralnym VIS i w interfejsach krajowych zawsze stosuje się najlepszą dostępną technologię, z zastrzeżeniem analizy kosztów i korzyści.
2.  

Organ zarządzający jest również odpowiedzialny za następujące zadania związane z infrastrukturą łączności pomiędzy centralnym VIS a interfejsami krajowymi:

a) 

nadzór;

b) 

bezpieczeństwo;

c) 

koordynację stosunków między państwami członkowskimi a dostawcą usług.

3.  

Komisja jest odpowiedzialna za realizację wszystkich pozostałych zadań związanych z infrastrukturą łączności pomiędzy centralnym VIS a interfejsami krajowymi, w szczególności za:

a) 

zadania związane z wykonywaniem budżetu;

b) 

zakupy i odnawianie;

c) 

sprawy umowne.

▼M3

3a.  
Od dnia 30 czerwca 2018 r. organ zarządzający odpowiada za zadania, o których mowa w ust. 3.

▼B

4.  
W okresie przejściowym, zanim organ zarządzający podejmie swoje obowiązki, Komisja jest odpowiedzialna za zarządzanie operacyjne VIS. Komisja może powierzyć to zadanie oraz realizację zadań związanych z wykonywaniem budżetu, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich ( 10 ), krajowym organom sektora publicznego w dwóch różnych państwach członkowskich.
5.  

Każdy z krajowych organów sektora publicznego, o których mowa w ust. 4, musi spełniać następujące kryteria doboru:

a) 

musi udowodnić długotrwałe doświadczenie w eksploatacji wielkoskalowych systemów informacyjnych;

b) 

musi posiadać znaczne doświadczenie dotyczące obsługi i wymogów bezpieczeństwa wielkoskalowych systemów informacyjnych;

c) 

musi dysponować wystarczającym i doświadczonym personelem posiadającym odpowiednią wiedzę fachową i kwalifikacje językowe do pracy w środowisku współpracy międzynarodowej, takim jak środowisko, którego wymaga VIS;

d) 

musi dysponować bezpieczną i opracowaną specjalnie dla jego potrzeb infrastrukturą, zdolną w szczególności wspierać wielkoskalowe systemy informatyczne i gwarantować ich ciągłe działanie; oraz

e) 

musi działać w środowisku administracyjnym umożliwiającym właściwe wywiązywanie się z zadań i unikanie wszelkich konfliktów interesów.

6.  
Przed delegowaniem zadań, o którym mowa w ust. 4, a następnie w regularnych odstępach czasu, Komisja informuje Parlament Europejski i Radę o warunkach, na jakich zadania te zostały delegowane, dokładnym zakresie delegowania oraz organach, którym zadania delegowano.
7.  
W przypadku gdy Komisja deleguje swoje obowiązki w okresie przejściowym zgodnie z ust. 4, zapewnia pełne zachowanie przez takie delegowanie ograniczeń określonych przez system instytucjonalny ustanowiony w Traktacie. W szczególności zapewnia, aby delegowanie zadań nie wpłynęło niekorzystnie na jakikolwiek system skutecznej kontroli na podstawie prawa wspólnotowego, niezależnie od tego, czy jest to kontrola sprawowana przez Trybunał Sprawiedliwości, Trybunał Obrachunkowy, czy przez Europejskiego Inspektora Ochrony Danych.
8.  
Zarządzanie operacyjne VIS składa się ze wszystkich zadań niezbędnych do utrzymania funkcjonowania VIS przez całą dobę w ciągu całego tygodnia zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności z prac konserwacyjnych i technicznych prac adaptacyjnych koniecznych do zapewnienia zadowalającego poziomu jakości działania systemu, zwłaszcza w zakresie czasu wymaganego dla trwania operacji wglądu do centralnej bazy danych przez placówki konsularne, który powinien być możliwie najkrótszy.
9.  
Bez uszczerbku dla art. 17 Regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich ustanowionego rozporządzeniem (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 ( 11 ), organ zarządzający stosuje odpowiednie zasady tajemnicy zawodowej lub inne równoważne wymogi poufności wobec wszystkich swoich pracowników, którzy muszą operować danymi zawartymi w VIS. Zobowiązania te stosuje się także po odejściu takiego personelu z urzędu lub z pracy lub po zakończeniu przez niego swojej działalności.

Artykuł 27

Umiejscowienie Centralnego Wizowego Systemu Informacyjnego

Główny centralny VIS, sprawujący nadzór techniczny i administrację, mieści się w Strasburgu, we Francji, natomiast rezerwowy centralny VIS, zdolny do zapewnienia wszystkich funkcji głównego centralnego VIS w przypadku jego awarii, mieści się w Sankt Johann im Pongau, w Austrii.

Artykuł 28

Powiązania z systemami krajowymi

1.  
VIS jest połączony z systemem krajowym każdego państwa członkowskiego przez interfejs krajowy w danym państwie członkowskim.
2.  
Każde państwo członkowskie wyznacza organ krajowy, który zapewnia dostęp do VIS właściwym organom, o których mowa w art. 6 ust. 1 i 2, i łączy ten organ krajowy z interfejsem krajowym.
3.  
Każde państwo członkowskie przestrzega zautomatyzowanych procedur przetwarzania danych.
4.  

Każde państwo członkowskie odpowiada za:

a) 

rozwój systemu krajowego lub jego dostosowanie do VIS zgodnie z art. 2 ust. 2 decyzji 2004/512/WE;

b) 

organizację, zarządzanie, funkcjonowanie i utrzymanie swojego systemu krajowego;

c) 

zarządzanie i ustalenia dotyczące dostępu do VIS odpowiednio upoważnionego personelu właściwych organów krajowych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem oraz sporządzenie i regularną aktualizację listy takiego personelu wraz z jego profilami;

d) 

pokrycie kosztów ponoszonych przez systemy krajowe oraz kosztów ich podłączenia do interfejsu krajowego, w tym kosztów inwestycji i kosztów operacyjnych, dotyczących infrastruktury komunikacyjnej pomiędzy interfejsem krajowym a systemem krajowym.

5.  
Przed otrzymaniem upoważnienia do przetwarzania danych przechowywanych w VIS personel organów mających prawo dostępu do VIS przechodzi odpowiednie przeszkolenie w zakresie zasad bezpieczeństwa i ochrony danych oraz otrzymuje informacje na temat związanych z nimi przestępstw i sankcji.

Artykuł 29

Odpowiedzialność za wykorzystanie danych

1.  

Każde państwo członkowskie zapewnia zgodne z prawem przetwarzanie danych, a w szczególności zapewnia, aby dostęp do danych przetwarzanych w VIS miał wyłącznie odpowiednio upoważniony personel, który korzysta z nich w celu wykonania swoich zadań zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Odpowiedzialne państwo członkowskie zapewnia w szczególności:

a) 

gromadzenie danych zgodnie z prawem;

b) 

przekazywanie danych do VIS w sposób zgodny z prawem;

c) 

rzetelność i aktualność danych w momencie ich przesyłania do VIS.

2.  

Organ zarządzający zapewnia funkcjonowanie VIS zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i przepisami wykonawczymi do niego, o których mowa w art. 45 ust. 2. Organ zarządzający w szczególności:

a) 

podejmuje środki niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa centralnego VIS oraz infrastruktury łączności pomiędzy centralnym VIS a interfejsami krajowymi, bez uszczerbku dla obowiązków każdego z państw członkowskich;

b) 

zapewnia, aby jedynie odpowiednio upoważniony personel miał dostęp do danych przetwarzanych w VIS w celu wykonania zadań organu zarządzającego zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

▼M5

2a.  
Komisja przyjmuje akty wykonawcze w celu ustanowienia i opracowania mechanizmu i procedur przeprowadzania kontroli jakości oraz odpowiednich wymagań dotyczących spełnienia wymogów jakości danych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

▼B

3.  
Organ zarządzający informuje Parlament Europejski, Radę i Komisję o środkach podjętych przez siebie zgodnie z ust. 2.

▼M5

Artykuł 29a

Zasady szczególne dotyczące wprowadzania danych

3.  
Komisja przyjmuje akty wykonawcze w celu określenia specyfikacji tych norm jakości. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

▼B

Artykuł 30

Przetrzymywanie danych VIS w plikach krajowych

1.  
Dane uzyskane z VIS mogą być przetrzymywane w plikach krajowych tylko wówczas, gdy jest to konieczne w konkretnym przypadku, zgodnie z celem VIS oraz zgodnie z właściwymi przepisami prawa, w tym przepisami dotyczącymi ochrony danych, nie dłużej niż jest to konieczne w tym konkretnym przypadku.
2.  
Ustęp 1 pozostaje bez uszczerbku dla prawa państwa członkowskiego do przetrzymywania w swoich plikach krajowych danych, które to państwo członkowskie wprowadziło do VIS.
3.  
Wszelkie przypadki wykorzystywania danych niezgodnie z ust. 1 i 2 uznaje się za nadużycia zgodnie z prawem krajowym poszczególnych państw członkowskich.

Artykuł 31

Przekazywanie danych państwom trzecim lub organizacjom międzynarodowym

1.  
Dane przetwarzane w VIS zgodnie z niniejszym rozporządzeniem nie są przekazywane lub udostępniane państwom trzecim lub organizacjom międzynarodowym.

▼C3

2.  

Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, dane, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a), b), c), k) oraz m), mogą zostać przekazane lub udostępnione państwu trzeciemu lub organizacji międzynarodowej wymienionej w załączniku, jeżeli jest to konieczne w konkretnych przypadkach w celu udowodnienia tożsamości obywateli państw trzecich, w tym do celów powrotów, wyłącznie w przypadku spełnienia następujących warunków:

▼B

a) 

przyjęcia przez Komisję decyzji o odpowiedniej ochronie danych osobowych w danym państwie trzecim zgodnie z art. 25 ust. 6 dyrektywy 95/46/WE, lub obowiązywania umowy o readmisji zawartej pomiędzy Wspólnotą i danym państwem trzecim, lub stosowania się przepisów art. 26 ust. 1 lit. d) dyrektywy 95/46/WE;

b) 

zgody państwa trzeciego lub organizacji międzynarodowej na wykorzystanie danych wyłącznie do celów, do jakich zostały one udostępnione;

c) 

przekazania lub udostępnienia danych zgodnie z właściwymi przepisami prawa wspólnotowego, w szczególności umów o readmisji, a także zgodnie z prawem krajowym państwa członkowskiego, które przekazało lub udostępniło dane, w tym z przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa danych i ich ochrony; oraz

d) 

zgody państwa członkowskiego (państw członkowskich), które wprowadziło dane do VIS.

3.  
Przekazywanie danych osobowych państwom trzecim lub organizacjom międzynarodowym nie narusza praw uchodźców i osób ubiegających się o ochronę międzynarodową, w szczególności w odniesieniu do non-refoulement.

Artykuł 32

Bezpieczeństwo danych

1.  
Odpowiedzialne państwo członkowskie zapewnia bezpieczeństwo danych przed ich przekazaniem do interfejsu krajowego i w trakcie ich przekazywania. Każde państwo członkowskie zapewnia bezpieczeństwo danych, które otrzymuje z VIS.
2.  

Każde państwo członkowskie z myślą o swoim systemie krajowym przyjmuje niezbędne środki, w tym również plan bezpieczeństwa, w celu:

a) 

zapewnienia fizycznej ochrony danych, w tym poprzez sporządzanie planów awaryjnych służących ochronie najważniejszej infrastruktury;

b) 

uniemożliwienia jakiejkolwiek nieupoważnionej osobie dostępu do krajowych obiektów, w których państwo członkowskie przeprowadza operacje zgodnie z celami VIS (kontrole przy wejściu do obiektu);

c) 

uniemożliwienia odczytu, kopiowania, modyfikowania lub usuwania nośników danych przez osoby nieupoważnione (kontrola nośników danych);

d) 

uniemożliwienia nieuprawnionego wprowadzania danych oraz nieuprawnionej inspekcji, modyfikacji lub usuwania zgromadzonych danych osobowych (kontrola przechowywania danych);

e) 

uniemożliwienia nieuprawnionego przetwarzania danych w VIS oraz dokonywania wszelkich nieuprawnionych modyfikacji i usuwania danych przetworzonych w VIS (kontrola wprowadzania danych);

f) 

zapewnienia, aby osoby mające dostęp do VIS miały dostęp jedynie do danych objętych ich upoważnieniem dostępu za pomocą indywidualnych i niepowtarzalnych profilów identyfikacyjnych oraz poufnych haseł (kontrola dostępu do danych);

g) 

zapewnienia, aby wszystkie organy mające prawo dostępu do VIS opracowywały profile opisujące funkcje i zakres kompetencji osób upoważnionych do wglądu do danych, ich wprowadzania, aktualizacji, usuwania i wyszukiwania danych oraz niezwłocznie na żądanie udostępniały te profile krajowym organom nadzorczym, o których mowa w art. 41 (profile pracowników);

h) 

zapewnienia możliwości sprawdzenia i określenia organów, do których za pośrednictwem urządzeń służących do przesyłu danych mogą być przekazywane dane zarejestrowane w VIS (kontrola przesyłu danych);

i) 

zapewnienia możliwości sprawdzenia i określenia, jakiego rodzaju dane, kiedy, przez kogo i w jakim celu zostały przetworzone w VIS (kontrola zapisu danych);

j) 

uniemożliwienia nieuprawnionego odczytu, kopiowania, modyfikowania lub usuwania danych w trakcie przekazywania danych do lub z VIS lub podczas transportu nośników danych, w szczególności za pomocą odpowiednich technik szyfrowania (kontrola przekazywania danych);

k) 

monitorowania skuteczności środków bezpieczeństwa, o których mowa w niniejszym ustępie, a także podjęcia niezbędnych działań organizacyjnych związanych z kontrolą wewnętrzną w celu zagwarantowania przestrzegania niniejszego rozporządzenia (kontrola wewnętrzna).

3.  
Organ zarządzający podejmie niezbędne środki dla osiągnięcia celów określonych w ust. 2 w odniesieniu do funkcjonowania VIS, włącznie z przyjęciem planu bezpieczeństwa.

Artykuł 33

Odpowiedzialność

1.  
Każda osoba lub państwo członkowskie, które poniosły szkodę w wyniku bezprawnej operacji przetwarzania danych lub jakiegokolwiek działania niezgodnego z niniejszym rozporządzeniem, są uprawnione do otrzymania odszkodowania od państwa członkowskiego, które odpowiada za poniesioną szkodę. To państwo członkowskie jest zwolnione z odpowiedzialności, w całości lub w części, jeżeli udowodni, że nie ponosi odpowiedzialności za zdarzenie powodujące szkodę.
2.  
Jeżeli niewywiązanie się przez dane państwo członkowskie ze swoich obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia spowoduje szkodę w VIS, odpowiada ono za taką szkodę, chyba że, i w zakresie w jakim, organ zarządzający lub inne państwo członkowskie nie podjęło uzasadnionych środków w celu zapobieżenia szkodzie lub zminimalizowania jej skutków.
3.  
Roszczenia o odszkodowania za szkodę wobec państwa członkowskiego, o których mowa w ust. 1 i 2, podlegają przepisom prawa krajowego państwa członkowskiego, przeciwko któremu są skierowane.

Artykuł 34

Prowadzenie rejestru

▼M3

1.  

Każde państwo członkowskie oraz organ zarządzający prowadzą rejestr wszystkich operacji przetwarzania danych przeprowadzanych w VIS. Zapisy w rejestrze wskazują:

a) 

cel dostępu do danych, o którym mowa w art. 6 ust. 1 i w art. 15–22;

b) 

datę i godzinę;

c) 

rodzaj przekazanych danych, o których mowa w art. 9–14;

d) 

rodzaj danych wykorzystanych przy wyszukiwaniu, o których mowa w art. 15 ust. 2, art. 17, art. 18 ust. 1 i 6, 19 ust. 1, art. 19a ust. 2 i 4, art. 20 ust. 1, art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1; oraz

e) 

nazwę organu wprowadzającego lub pobierającego dane.

Ponadto każde państwo członkowskie prowadzi rejestr personelu odpowiednio upoważnionego do wprowadzania lub pobierania danych.

▼M3

1a.  
W przypadku operacji wymienionych w art. 17a zgodnie z niniejszym artykułem i art. 46 rozporządzenia (UE) 2017/2226 rejestrowana jest każda operacja przetwarzania danych przeprowadzona w VIS i EES.

▼B

2.  
Takie rejestry mogą być wykorzystywane jedynie do monitorowania dopuszczalności przetwarzania danych pod kątem ochrony danych oraz w celu zapewnienia bezpieczeństwa danych. Zapisy w rejestrze są chronione przed nieuprawnionym dostępem przy zastosowaniu odpowiednich środków oraz usuwane jeden rok po upływie okresu przechowywania danych, o którym mowa w art. 23 ust. 1, jeżeli dane te nie są wymagane do procedur monitorowania, które zostały już rozpoczęte.

▼M6

Artykuł 34a

Prowadzenie rejestrów do celów interoperacyjności z ETIAS

Każda operacja przetwarzania danych przeprowadzona w ramach VIS i ETIAS zgodnie z art. 20, art. 24 ust. 6 lit. c) ppkt (ii) i art. 54 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2018/1240 jest rejestrowana zgodnie z art. 34 niniejszego rozporządzenia i art. 69 rozporządzenia (UE) 2018/1240.

▼B

Artykuł 35

Samokontrola

Państwa członkowskie zapewniają, aby każdy organ uprawniony do dostępu do danych zawartych w VIS podejmował konieczne działania, które zapewnią stosowanie przepisów niniejszego rozporządzenia, i stosownie do okoliczności współpracował z krajowym organem nadzorczym.

Artykuł 36

Sankcje

Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zapewnienia karalności wszelkiego niewłaściwego wykorzystania danych wprowadzonych do VIS za pomocą skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających sankcji, w tym za pomocą sankcji administracyjnych lub karnych zgodnie z prawem krajowym.



ROZDZIAŁ VI

PRAWA DOTYCZĄCE OCHRONY DANYCH I NADZÓR NAD NIĄ

▼M5

Artykuł 36a

Ochrona danych

1.  
Do przetwarzania danych osobowych przez Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz eu-LISA na mocy niniejszego rozporządzenia stosuje się rozporządzenie (UE) 2018/1725.
2.  
Do przetwarzania danych osobowych przez organy wizowe, służby graniczne, organy azylowe i organy imigracyjne przy wykonywaniu zadań na mocy niniejszego rozporządzenia stosuje się rozporządzenie (UE) 2016/679.
3.  
Do przetwarzania danych osobowych przechowywanych w VIS, w tym do dostępu do tych danych, do celów, o których mowa w rozdziale IIIb niniejszego rozporządzenia, przez wyznaczone organy państw członkowskich na mocy tego rozdziału stosuje się dyrektywę (UE) 2016/680.
4.  
Do przetwarzania danych osobowych przez Europol na podstawie niniejszego rozporządzenia stosuje się rozporządzenie (UE) 2016/794.

▼C3

Artykuł 37

Prawo do informacji

▼M5

1.  

Bez uszczerbku dla prawa do informacji, o którym mowa w art. 15 i 16 rozporządzenia (UE) 2018/1725, art. 13 i 14 rozporządzenia (UE) 2016/679 oraz art. 13 dyrektywy (UE) 2016/680, osoby ubiegające się o wizę i osoby, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. f) niniejszego rozporządzenia, są informowane przez odpowiedzialne państwo członkowskie o:

a) 

tożsamości administratora, o którym mowa w art. 29 ust. 4, w tym o danych kontaktowych administratora;

▼C3

b) 

celach przetwarzania danych w ramach VIS;

▼M5

c) 

kategoriach odbiorców danych, w tym o organach, o których mowa w art. 22l, i Europolu;

ca) 

fakcie, że państwa członkowskie i Europol są uprawnione do dostępu do VIS do celów ochrony porządku publicznego;

▼C3

d) 

okresie przechowywania danych;

e) 

obowiązku uzyskania danych do celów rozpatrzenia wniosku wizowego;

▼M5

ea) 

fakcie, że dane osobowe przechowywane w VIS mogą zostać przekazane państwu trzeciemu lub organizacji międzynarodowej zgodnie z art. 31 niniejszego rozporządzenia oraz państwom członkowskim zgodnie z decyzją Rady (UE) 2017/1908 ( 12 );

▼M5

f) 

o istniejącym prawie do zażądania dostępu do danych ich dotyczących, prawie do zażądania sprostowania nieprawidłowych danych ich dotyczących, uzupełnienia niekompletnych danych osobowych ich dotyczących, usunięcia dotyczących ich danych osobowych, które były przetwarzane niezgodnie z prawem lub ograniczenia ich przetwarzania, a także o prawie do otrzymania informacji o procedurach wykonywania tych praw, w tym do otrzymania danych kontaktowych organów nadzorczych lub, w stosownych przypadkach, Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, które to organy rozpatrują skargi dotyczące ochrony danych osobowych.

▼M5

2.  
Informacje, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, przekazywane są – w zwięzłej, przejrzystej, zrozumiałej i łatwo dostępnej formie pisemnej, przy użyciu jasnego i prostego języka – osobie ubiegającej się o wizę w momencie pozyskiwania danych, wizerunku twarzy i danych daktyloskopijnych zgodnie z art. 9 i 22a. Dzieci są informowane w sposób dostosowany do ich wieku, w tym przy użyciu narzędzi wizualnych w celu wyjaśnienia procedury pobierania odcisków palców.

▼C3

3.  
Informacje, o których mowa w ustępie 1, są podawane osobom, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. f), w formularzach, które mają być podpisane przez te osoby, stanowiących dowód zaproszenia, sponsorowania i zakwaterowania.

▼M5

W przypadku braku takiego formularza podpisanego przez te osoby informacje te są przekazywane zgodnie z art. 14 rozporządzenia (UE) 2016/679.

▼M5

Artykuł 38

Prawo do dostępu do danych osobowych, ich sprostowania, uzupełnienia, usunięcia oraz do ograniczenia przetwarzania

1.  
Aby wykonywać prawa przysługujące na mocy art. 15–18 rozporządzenia (UE) 2016/679, każda osoba ma prawo do uzyskania informacji na temat dotyczących jej danych zarejestrowanych w VIS oraz na temat państwa członkowskiego, które wprowadziło te dane do VIS. Państwo członkowskie, która otrzymuje wniosek, musi go rozpatrzyć i udzielić na niego odpowiedzi jak najszybciej, nie później niż w terminie jednego miesiąca od otrzymania wniosku.
2.  
Każda osoba może wystąpić z wnioskiem o sprostowanie nieprawidłowych danych jej dotyczących i o usunięcie danych zarejestrowanych niezgodnie z prawem.

Jeżeli wniosek jest skierowany do odpowiedzialnego państwa członkowskiego, w przypadku stwierdzenia, że dane VIS są niezgodne ze stanem faktycznym lub zostały zarejestrowane niezgodnie z prawem, odpowiedzialne państwo członkowskie dokonuje zgodnie z art. 24 ust. 3 sprostowania lub usunięcia tych danych w VIS niezwłocznie, nie później niż w terminie jednego miesiąca od otrzymania wniosku. Odpowiedzialne państwo członkowskie niezwłocznie informuje osobę zainteresowaną w formie pisemnej, że podjęło działania w celu dokonania sprostowania lub usunięcia dotyczących jej danych.

Jeżeli wniosek skierowany jest do państwa członkowskiego innego niż odpowiedzialne państwo członkowskie, organy państwa członkowskiego, do którego wniosek został skierowany, kontaktują się z organami odpowiedzialnego państwa członkowskiego w terminie siedmiu dni. Odpowiedzialne państwo członkowskie podejmuje działania zgodnie z akapitem drugim niniejszego ustępu. Państwo członkowskie, które skontaktowało się z organem odpowiedzialnego państwa członkowskiego, informuje osobę zainteresowaną o przekazaniu jej wniosku, o państwie członkowskim, do którego przekazano wniosek, i o dalszej procedurze.

3.  
Jeżeli odpowiedzialne państwo członkowskie nie zgadza się z twierdzeniem, że dane zarejestrowane w VIS są niezgodne ze stanem faktycznym lub zostały zarejestrowane niezgodnie z prawem, wydaje niezwłocznie decyzję administracyjną, w której wyjaśnia osobie zainteresowanej na piśmie, dlaczego nie zamierza sprostować lub usunąć dotyczących jej danych.
4.  
Decyzja administracyjna, o której mowa w ust. 3, zawiera też informacje przeznaczone dla osoby zainteresowanej, wyjaśniające możliwość odwołania się od tej decyzji, a w stosownych przypadkach – informacje dotyczące sposobu wniesienia sprawy lub skargi do właściwych organów lub sądów oraz informacje dotyczące pomocy dostępnej dla tej osoby, w tym ze strony właściwych organów nadzorczych.
5.  
Wnioski składane na podstawie ust. 1 lub 2 zawierają informacje niezbędne do zidentyfikowania osoby zainteresowanej. Takie informacje wykorzystuje się wyłącznie w celu zapewnienia możliwości wykonywania praw, o których mowa w ust. 1 lub 2.
6.  
Odpowiedzialne państwo członkowskie odnotowuje w formie dokumentu pisemnego, że wniesiono wniosek, o którym mowa w ust. 1 lub 2, oraz w jaki sposób został on rozpatrzony. Państwo to udostępnia ten dokument właściwym organom nadzorczym niezwłocznie, nie później jednak niż siedem dni po wydaniu decyzji o sprostowaniu lub usunięciu danych, o których mowa w ust. 2 akapit drugi, lub po wydaniu decyzji administracyjnej, o której mowa w ust. 3.
7.  

Na zasadzie odstępstwa od ust. 1–6 niniejszego artykułu i wyłącznie w odniesieniu do danych zawartych w uzasadnionych opiniach, które są rejestrowane w VIS zgodnie z art. 9e ust. 6, art. 9g ust. 6 oraz art. 22b ust. 14 i 16 w wyniku zapytań na podstawie art. 9a i 22b, państwo członkowskie podejmuje decyzję o nieprzekazywaniu całości lub części informacji osobie zainteresowanej, zgodnie z prawem krajowym lub unijnym, w zakresie i przez okres, w jakim takie częściowe lub całkowite ograniczenie stanowi niezbędny i proporcjonalny środek w społeczeństwie demokratycznym, przy należytym uwzględnieniu praw podstawowych i uzasadnionych interesów osoby zainteresowanej, po to aby:

a) 

uniemożliwić utrudnianie prowadzenia urzędowych lub sądowych postępowań wyjaśniających, postępowań przygotowawczych lub procedur;

b) 

uniemożliwić utrudnianie zapobiegania przestępstwom, ich wykrywania, prowadzenia w ich sprawie postępowań przygotowawczych lub ich ścigania lub wykonywania kar;

c) 

chronić bezpieczeństwo publiczne;

d) 

chronić bezpieczeństwo narodowe; lub

e) 

chronić prawa i wolności innych osób.

W przypadkach, o których mowa w akapicie pierwszym, państwo członkowskie bez zbędnej zwłoki informuje na piśmie osobę zainteresowaną o odmowie lub ograniczeniu dostępu oraz o powodach takiej odmowy lub takiego ograniczenia. Informacje takie można pominąć, jeżeli ich przekazanie godziłoby w jeden z celów określonych w akapicie pierwszym lit. a)–e). Państwo członkowskie informuje osobę zainteresowaną o możliwości wniesienia skargi do organu nadzorczego lub możliwości skorzystania ze środka ochrony prawnej przed sądem.

Państwo członkowskie dokumentuje faktyczne lub prawne powody swojej decyzji o nieprzekazywaniu informacji osoby zainteresowanej. Informacje te udostępnia się organom nadzorczym.

W takich przypadkach osoba zainteresowana może również wykonywać swoje prawa za pośrednictwem właściwych organów nadzorczych.

Artykuł 39

Współpraca w celu zapewnienia praw dotyczących ochrony danych

1.  
Właściwe organy państw członkowskich prowadzą aktywną współpracę w celu egzekwowania praw ustanowionych w art. 38.
2.  
W każdym państwie członkowskim organ nadzorczy, o którym mowa w art. 51 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/679, po otrzymaniu wniosku udziela osobie, której dane dotyczą, pomocy i porady w zakresie wykonywania przysługującego jej prawa do sprostowania, uzupełnienia lub usunięcia dotyczących jej danych osobowych lub do ograniczenia przetwarzania takich danych, zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679.

Aby osiągnąć cele, o których mowa w akapicie pierwszym, organ nadzorczy odpowiedzialnego państwa członkowskiego oraz organ nadzorczy państwa członkowskiego, do którego skierowano wniosek, prowadzą ze sobą współpracę.

Artykuł 40

Środki ochrony prawnej

1.  
Bez uszczerbku dla art. 77 i 79 rozporządzenia (UE) 2016/679 każda osoba ma prawo wnieść sprawę lub skargę do właściwych organów lub sądów państwa członkowskiego, które odmówiło jej prawa dostępu do dotyczących jej danych, do sprostowania, uzupełnienia lub usunięcia takich danych przewidzianych w art. 38 i art. 39 ust. 2 niniejszego rozporządzenia. Prawo do wniesienia sprawy lub skargi ma również zastosowanie, gdy administrator danych nie odpowiedział w terminach przewidzianych w art. 38 na wniosek o udzielenie dostępu do danych, ich sprostowanie, uzupełnienie lub usunięcie lub gdy takiego wniosku nie rozpatrzył.
2.  
Pomoc ze strony organu nadzorczego, o którym mowa w art. 51 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/679, jest dostępna przez cały czas trwania postępowania.

Artykuł 41

Nadzór ze strony organów nadzorczych

1.  
Każde państwo członkowskie zapewnia, by organ nadzorczy, o którym mowa w art. 51 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/679, monitorował w sposób niezależny, czy przetwarzanie danych osobowych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem przez dane państwo członkowskie jest zgodne z prawem.
2.  
Organ nadzorczy, o którym mowa w art. 41 ust. 1 dyrektywy (UE) 2016/680, monitoruje, czy przetwarzanie danych osobowych przez państwa członkowskie zgodnie z rozdziałem IIIb – w tym dostęp państw członkowskich do danych osobowych i przesyłanie takich danych do VIS i z tego systemu – jest zgodne z prawem.
3.  
Organ nadzorczy, o którym mowa w art. 51 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/679, zapewnia przeprowadzenie co najmniej raz na cztery lata kontroli – zgodnie z odpowiednimi międzynarodowymi standardami przeprowadzania kontroli – operacji przetwarzania danych przez odpowiedzialne organy krajowe. Wyniki tej kontroli mogą być uwzględniane w ocenach przeprowadzanych w ramach mechanizmu ustanowionego rozporządzeniem Rady (UE) nr 1053/2013 ( 13 ). Organ nadzorczy, o którym mowa w art. 51 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/679, publikuje co roku informacje na temat liczby wniosków o sprostowanie, uzupełnienie lub usunięcie danych, lub ograniczenie przetwarzania danych, działań podjętych w odpowiedzi na wnioski i liczby sprostowań, uzupełnień, usunięć i ograniczeń przetwarzania dokonanych w odpowiedzi na wnioski osób zainteresowanych.
4.  
Państwa członkowskie zapewniają swoim organom nadzorczym zasoby wystarczające do tego, by organy te mogły wypełniać zadania powierzone im na podstawie niniejszego rozporządzenia, oraz dostęp do doradztwa świadczonego przez osoby dysponujące wystarczającą wiedzą na temat danych biometrycznych.
5.  
Państwa członkowskie dostarczają wszelkich informacji, o których udzielenie wystąpiły organy nadzorcze, a w szczególności przekazują im informacje o działaniach prowadzonych zgodnie ze swoimi obowiązkami na podstawie niniejszego rozporządzenia. Państwa członkowskie udzielają organom nadzorczym dostępu do swoich rejestrów oraz umożliwiają im dostęp do wszystkich swoich pomieszczeń związanych z VIS w dowolnym momencie.

Artykuł 42

Nadzór ze strony Europejskiego Inspektora Ochrony Danych

1.  
Europejski Inspektor Ochrony Danych jest odpowiedzialny za monitorowanie działań eu-LISA, Europolu i Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej w zakresie przetwarzania danych osobowych na podstawie niniejszego rozporządzenia i za zapewnienie, by takie działania prowadzone były zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i rozporządzeniem (UE) 2018/1725 lub, w odniesieniu do Europolu – z rozporządzeniem (UE) 2016/794.
2.  
Europejski Inspektor Ochrony Danych zapewnia przeprowadzenie co najmniej raz na cztery lata kontroli – zgodnie z odpowiednimi międzynarodowymi standardami przeprowadzania kontroli – działań eu-LISA w zakresie przetwarzania danych osobowych. Sprawozdanie z tej kontroli przesyłane jest Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, eu-LISA, Komisji i organom nadzorczym. eu-LISA ma możliwość przedstawienia uwag, zanim sprawozdania zostaną przyjęte.
3.  
eu-LISA dostarcza informacji, o których udzielenie wystąpił Europejski Inspektor Ochrony Danych, zapewnia Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych dostęp do wszystkich dokumentów i do swoich rejestrów, o których mowa w art. 22s, 34 i 45c, oraz umożliwia Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych dostęp do wszystkich swoich pomieszczeń w dowolnym momencie.

Artykuł 43

Współpraca organów nadzorczych z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych

1.  
Organy nadzorcze i Europejski Inspektor Ochrony Danych prowadzą w ramach swoich kompetencji aktywną współpracę w zakresie przysługujących im uprawnień w celu zapewnienia skoordynowanego nadzoru nad VIS i systemami krajowymi.
2.  
Europejski Inspektor Ochrony Danych i organy nadzorcze wymieniają się stosownymi informacjami, udzielają sobie pomocy w przeprowadzaniu kontroli i inspekcji, analizują wszelkie trudności dotyczące wykładni lub stosowania niniejszego rozporządzenia, oceniają problemy związane ze sprawowaniem niezależnego nadzoru lub z wykonywaniem przez osoby, których dane dotyczą, przysługujących im praw, sporządzają zharmonizowane propozycje dotyczące wspólnych rozwiązań wszelkich problemów i wspierają działania na rzecz zwiększania świadomości w obszarze praw dotyczących ochrony danych, stosownie do potrzeb.
3.  
Do celów ust. 2 organy nadzorcze i Europejski Inspektor Ochrony Danych odbywają posiedzenia co najmniej dwa razy w roku w ramach Europejskiej Rady Ochrony Danych. Europejska Rada Ochrony Danych organizuje i ponosi koszty tych posiedzeń. Na pierwszym posiedzeniu przyjmowany jest regulamin wewnętrzny. Dalsze metody pracy opracowuje się wspólnie stosownie do potrzeb.
4.  
Co dwa lata Europejska Rada Ochrony Danych przesyła Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji, Europolowi, Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej i eu-LISA wspólne sprawozdanie z działalności podjętej na podstawie niniejszego artykułu. W sprawozdaniu tym każdemu państwu członkowskiemu poświęcony jest osobny rozdział przygotowany przez organ nadzorczy tego państwa członkowskiego.

▼M5 —————

▼B



ROZDZIAŁ VII

PRZEPISY KOŃCOWE

▼M5

Artykuł 45

Wdrażanie przez Komisję

1.  

W celu ustanowienia środków niezbędnych do rozwoju systemu centralnego VIS, jednolitych interfejsów krajowych w każdym państwie członkowskim oraz infrastruktury łączności między systemem centralnym VIS a jednolitymi interfejsami krajowymi Komisja przyjmuje akty wykonawcze dotyczące:

a) 

projektu architektury fizycznej systemu centralnego VIS, w tym jego sieci łączności;

b) 

aspektów technicznych mających znaczenie dla ochrony danych osobowych;

c) 

aspektów technicznych mających poważne skutki finansowe dla budżetów państw członkowskich lub mających poważne konsekwencje techniczne dla systemów krajowych;

d) 

opracowania wymogów bezpieczeństwa, w tym związanych z aspektami biometrycznymi.

2.  

Komisja przyjmuje akty wykonawcze w celu ustanowienia środków niezbędnych do technicznego wdrożenia funkcji systemu centralnego VIS, w szczególności do:

a) 

wprowadzania danych i tworzenia odsyłaczy między wnioskami zgodnie z art. 8, art. 10–14, art. 22a i art. 22c–22f;

b) 

uzyskiwania dostępu do danych zgodnie z art. 15, art. 18–22, art. 22g–22k, art. 22n–22r oraz art. 45e i 45f;

c) 

sprostowania, usunięcia i wcześniejszego usunięcia danych zgodnie z art. 23, 24 i 25;

d) 

prowadzenia rejestrów i uzyskiwania dostępu do nich zgodnie z art. 34;

e) 

mechanizmu zasięgania opinii i procedur, o których mowa w art. 16;

f) 

uzyskiwania dostępu do danych do celów sporządzania sprawozdań i statystyk zgodnie z art. 45a.

3.  
Komisja przyjmuje akty wykonawcze w celu ustanowienia specyfikacji technicznych dotyczących jakości, rozdzielczości oraz wykorzystywania odcisków palców i wizerunku twarzy do celów weryfikacji i identyfikacji biometrycznej w VIS.
4.  
Akty wykonawcze, o których mowa w ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu, przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

▼M5

Artykuł 45c

Dostęp do danych do celów weryfikacji przez przewoźników

3.  
Komisja przyjmuje akty wykonawcze określające szczegółowe przepisy dotyczące warunków działania portalu dla przewoźników oraz mające zastosowanie przepisy dotyczące ochrony i bezpieczeństwa danych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.
5.  
Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustanawiające system uwierzytelnienia dla przewoźników. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

Artykuł 45d

Procedury awaryjne w przypadku braku technicznej możliwości uzyskania przez przewoźników dostępu do danych

3.  
Komisja przyjmuje akt wykonawczy określający szczegóły procedur awaryjnych w przypadku braku technicznej możliwości dostępu do danych przez przewoźników. Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

▼M5

Artykuł 45e

Dostęp zespołów Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej do danych VIS

1.  
W celu wykonywania zadań i korzystania z uprawnień na podstawie art. 82 ust. 1 i 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1896 ( 14 ), członkowie zespołów Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej, jak również zespołów składających się z personelu realizującego operacje w dziedzinie powrotów mają, w ramach swojego mandatu, prawo do dostępu do danych VIS oraz do wyszukiwania takich danych.
2.  
W celu zapewnienia dostępu, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej wyznacza jako centralny punkt dostępu wyspecjalizowaną jednostkę z posiadającymi odpowiednie uprawnienia funkcjonariuszami Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej. Centralny punkt dostępu weryfikuje, czy spełnione zostały warunki wystąpienia z wnioskiem o uzyskanie dostępu do VIS określone w art. 45f.

Artykuł 45f

Warunki i procedura dostępu zespołów Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej do danych VIS

1.  
Z myślą o dostępie, o którym mowa w art. 45e ust. 1, zespół Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej może przedłożyć centralnemu punktowi dostępu Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej, o którym mowa w art. 45e ust. 2, wniosek o przeglądanie wszystkich danych VIS lub konkretnego zbioru danych VIS. Wniosek zawiera odesłanie do przyjętego przez to państwo członkowskie planu operacyjnego dotyczącego odpraw granicznych, ochrony granicy i powrotów, który stanowi podstawę wniosku. Po otrzymaniu wniosku o uzyskanie dostępu centralny punkt dostępu Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej weryfikuje, czy spełnione zostały warunki dostępu, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu. Jeżeli spełnione zostały wszystkie warunki dostępu, odpowiednio upoważniony personel centralnego punktu dostępu przetwarza wniosek. Dane VIS, do których uzyskano dostęp, są przekazywane zespołowi w taki sposób, aby nie zostało naruszone bezpieczeństwo tych danych.
2.  

W odniesieniu do udzielenia dostępu zastosowanie mają następujące warunki:

a) 

przyjmujące państwo członkowskie upoważnia członków zespołu Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej do przeglądania VIS na potrzeby osiągnięcia celów operacyjnych określonych w planie operacyjnym dotyczącym odpraw granicznych, ochrony granicy i powrotów; oraz

b) 

przeglądanie VIS jest niezbędne do wykonania konkretnych zadań powierzonych zespołowi przez przyjmujące państwo członkowskie.

3.  
Zgodnie z art. 82 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2019/1896 członkowie zespołów Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej, jak również zespołów składających się z personelu realizującego zadania w dziedzinie powrotów podejmują działania w odpowiedzi na informacje uzyskane z VIS jedynie na polecenie i – co do zasady – w obecności funkcjonariuszy straży granicznej lub personelu realizującego zadania w dziedzinie powrotów z przyjmującego państwa członkowskiego, w którym działają. Przyjmujące państwo członkowskie może upoważnić członków zespołów Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej do działania w jego imieniu.
4.  
W przypadku wątpliwości lub jeżeli weryfikacja tożsamości posiadacza wizy, posiadacza wizy długoterminowej lub posiadacza dokumentu pobytowego nie przyniesie rezultatu, członek zespołu Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej kieruje tę osobę do funkcjonariusza straży granicznej przyjmującego państwa członkowskiego.
5.  

Przeglądanie danych VIS przez członków zespołów odbywa się następujący sposób:

a) 

przy wykonywaniu zadań związanych z odprawami granicznymi zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/399 członkowie zespołów Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej mają dostęp do danych VIS w celu dokonywania weryfikacji na przejściach granicznych na granicach zewnętrznych zgodnie z, odpowiednio, art. 18 lub 22g niniejszego rozporządzenia;

b) 

przy weryfikacji, czy spełnione zostały warunki wjazdu, pobytu lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich, członkowie zespołów mają dostęp do danych VIS w celu dokonywania na terytorium państw członkowskich weryfikacji obywateli państw trzecich zgodnie z, odpowiednio, art. 19 lub 22h niniejszego rozporządzenia;

c) 

przy identyfikacji osób, które nie spełniają warunków wjazdu, pobytu lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich lub które przestały spełniać te warunki, członkowie zespołów mają dostęp do danych VIS w celu przeprowadzania identyfikacji zgodnie z art. 20 i 22i niniejszego rozporządzenia.

6.  
W przypadku gdy w wyniku dostępu i wyszukiwania, o których mowa w ust. 5, stwierdzone zostanie istnienie danych zarejestrowanych w VIS, powiadamia się o tym przyjmujące państwo członkowskie.
7.  
Każdy rejestr operacji przetwarzania danych w VIS przez członka zespołów Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej lub zespołów składających się z personelu realizującego zadania w dziedzinie powrotów jest prowadzony przez eu-LISA zgodnie z art. 34.
8.  
Każdy przypadek uzyskania dostępu i przeprowadzenia wyszukiwania przez zespoły Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej jest rejestrowany zgodnie z art. 34, a ponadto rejestracji podlega każdy przypadek wykorzystania przez zespoły Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej danych, do których uzyskały dostęp.
9.  
Do celów art. 45e i niniejszego artykułu żadnych części VIS nie podłącza się do systemów komputerowych służących do gromadzenia i przetwarzania danych wykorzystywanych przez Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej lub w jej siedzibie, a danych zawartych w VIS, udostępnianych Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej, nie przesyła się do takich systemów. Nie można pobierać żadnych części VIS. Rejestrowania przypadków dostępu i wyszukiwania nie należy traktować jako pobierania lub kopiowania danych VIS.
10.  
Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej przyjmuje i stosuje środki mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa danych przewidziane w art. 32.

▼B

Artykuł 46

Integracja funkcji technicznych w ramach sieci konsultacji Schengen

Mechanizm konsultacji, o którym mowa w art. 16, zastępuje sieć konsultacji Schengen z dniem określonym zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 49 ust. 3, gdy wszystkie państwa członkowskie korzystające z sieci konsultacji Schengen w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia powiadomią o rozwiązaniach technicznych i prawnych, jakie przyjęły, aby korzystać z VIS w celu przeprowadzania konsultacji pomiędzy centralnymi organami wizowymi w sprawie wniosków wizowych zgodnie z art. 17 ust. 2 konwencji z Schengen.

Artykuł 47

Początek przesyłania danych

Każde państwo członkowskie powiadamia Komisję, że przeprowadziło konieczne przygotowania techniczne i prawne niezbędne do przesyłania do centralnego VIS danych, o których mowa w art. 5 ust. 1, przez krajowy interfejs.

Artykuł 48

Uruchomienie systemu

1.  

Komisja określa datę rozpoczęcia funkcjonowania VIS, gdy:

a) 

przyjęto środki, o których mowa w art. 45 ust. 2;

b) 

Komisja oświadczyła o zakończeniu z wynikiem pozytywnym wszechstronnego testu VIS, który Komisja przeprowadza wraz z państwami członkowskimi;

c) 

po walidacji przygotowań technicznych państwa członkowskie powiadomiły Komisję o zakończeniu prawnych i technicznych przygotowań do gromadzenia i przekazywania do VIS danych, o których mowa w art. 5 ust. 1, dla wszystkich aplikacji w regionie pierwszym określonym zgodnie z ust. 4, w tym przygotowań do gromadzenia lub przekazywania danych w imieniu innego państwa członkowskiego.

2.  
Komisja informuje Parlament Europejski o wynikach testu przeprowadzonego zgodnie z ust. 1 lit. b).
3.  
Dla każdego pozostałego regionu Komisja określa datę, od której przekazywanie danych określonych w art. 5 ust. 1 staje się obowiązkowe, gdy państwa członkowskie powiadomiły Komisję o zakończeniu prawnych i technicznych przygotowań do gromadzenia i przekazywania danych, o których mowa w art. 5 ust. 1, do VIS dla wszystkich aplikacji w danym regionie, w tym przygotowań do gromadzenia lub przekazywania danych w imieniu innego państwa członkowskiego. Przed tą datą każde państwo członkowskie może rozpocząć korzystanie z systemu w każdym z tych regionów niezwłocznie po powiadomieniu Komisji o zakończeniu niezbędnych prawnych i technicznych przygotowań do gromadzenia i przekazywania do VIS co najmniej danych, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. a) i b).
4.  
Regiony, o których mowa w ust. 1 i 3, są określane zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 49 ust. 3. Kryteriami do określenia tych regionów są: ryzyko nielegalnej imigracji, zagrożenie bezpieczeństwa wewnętrznego państw członkowskich oraz wykonalność gromadzenia danych biometrycznych ze wszystkich miejscowości regionu.
5.  
Komisja publikuje daty uruchomienia systemu w każdym regionie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
6.  
Żadne państwo członkowskie nie może przeglądać danych przekazywanych przez inne państwa członkowskie do VIS, zanim samo lub inne państwo członkowskie je reprezentujące nie rozpocznie wprowadzania danych zgodnie z ust. 1 i 3.

▼M5

Artykuł 48a

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.  
Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.
2.  
Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 9, art. 9h ust. 2, art. 9j ust. 2 i art. 22b ust. 18, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 2 sierpnia 2021 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.
3.  
Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 9, art. 9h ust. 2, art. 9j ust. 2 i art. 22b ust. 18, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.
4.  
Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.
5.  
Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
6.  
Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 9, art. 9h ust. 2, art. 9j ust. 2 lub art. 22b ust. 18 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

▼M5

Artykuł 49

Procedura komitetowa

1.  
Komisję wspomaga komitet ustanowiony na mocy art. 68 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/2226. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 ( 15 ).
2.  
W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

▼B

Artykuł 50

Monitorowanie i ocena

1.  
Organ zarządzający zapewnia wprowadzenie procedur pozwalających na monitorowanie funkcjonowania VIS pod względem realizacji celów związanych z wynikami, opłacalnością, bezpieczeństwem i jakością usług.
2.  
Na potrzeby konserwacji technicznej organ zarządzający ma dostęp do niezbędnych informacji związanych z operacjami przetwarzania danych przeprowadzanymi w VIS.
3.  
Dwa lata po rozpoczęciu funkcjonowania VIS, a następnie co dwa lata, organ zarządzający przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji sprawozdanie dotyczące technicznego funkcjonowania VIS, w tym jego bezpieczeństwa.
4.  
Trzy lata po rozpoczęciu funkcjonowania VIS, a następnie co cztery lata, Komisja opracowuje całościową ocenę VIS. Ocena ta obejmuje analizę osiągniętych wyników w porównaniu z założonymi celami oraz ocenę dalszej zasadności przesłanek stworzenia VIS, stosowanie niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do VIS, bezpieczeństwo VIS, korzystanie z przepisów, o których mowa w art. 31, oraz wszelkie konsekwencje dla funkcjonowania VIS w przyszłości. Komisja przekazuje ocenę Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

▼M5

W celu ułatwienia gromadzenia tych danych zgodnie z rozdziałem IIIb, państwom członkowskim udostępnia się rozwiązanie techniczne służące generowania statystyk, o których mowa w niniejszym ustępie. Komisja przyjmuje w drodze aktów wykonawczych specyfikacje tego rozwiązania technicznego. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

▼B

5.  
Przed upływem okresów, o których mowa w art. 18 ust. 2, Komisja poinformuje o postępie technicznym osiągniętym dzięki wykorzystaniu odcisków palców na zewnętrznych granicach oraz o jego wpływie na czas trwania wyszukiwania danych z użyciem numeru naklejki wizowej w połączeniu ze sprawdzeniem odcisków palców posiadacza wizy, w tym określi, czy oczekiwany czas takiego wyszukiwania nie wiąże się z nadmiernie długim oczekiwaniem w przejściach granicznych. Komisja przedkłada ocenę Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. Na podstawie tej oceny Parlament Europejski lub Rada mogą zwrócić się do Komisji o przedstawienie, jeżeli to konieczne, odpowiednich zmian do niniejszego rozporządzenia.
6.  
Państwa członkowskie dostarczają organowi zarządzającemu i Komisji informacji niezbędnych do sporządzania sprawozdań, o których mowa w ust. 3, 4 i 5.
7.  
Organ zarządzający dostarcza Komisji informacji niezbędnych do sporządzania ogólnych ocen, o których mowa w ust. 4.
8.  
W okresie przejściowym, do czasu podjęcia obowiązków przez organ zarządzający, za sporządzanie i przekazywanie sprawozdań, o których mowa w ust. 3, odpowiedzialna jest Komisja.

Artykuł 51

Wejście w życie i stosowanie

1.  
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
2.  
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od daty, o której mowa w art. 48 ust. 1.
3.  
Artykuły 26, 27, 32, 45, 48 ust. 1, 2 i 4 oraz art. 49 stosuje się od dnia 2 września 2008 r.
4.  
W okresie przejściowym, o którym mowa w art. 26 ust. 4, odesłania do organu zarządzającego w niniejszym rozporządzeniu należy interpretować jako odesłanie do Komisji.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską.




ZAŁĄCZNIK

Wykaz organizacji międzynarodowych, o których mowa w art. 31 ust. 2

1. Organizacje ONZ (takie jak UNHCR).

2. Międzynarodowa Organizacja ds. Migracji (IOM).

3. Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża.

▼M6




ZAŁĄCZNIK II

Tabela odpowiedników



Dane, o których mowa w art. 17 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/1240, przesyłane przez system centralny ETIAS

Odpowiednie dane VIS, o których mowa w art. 9 pkt 4 niniejszego rozporządzenia, z którymi należy porównać dane w ETIAS

nazwisko

nazwiska

nazwisko przy urodzeniu

nazwisko rodowe (poprzednie nazwisko (nazwiska))

imię/imiona (imiona nadane)

imię (imiona)

data urodzenia

data urodzenia

miejsce urodzenia

miejsce urodzenia

państwo urodzenia

państwo urodzenia

płeć

płeć

aktualne obywatelstwo

obecne obywatelstwo lub obywatelstwa i obywatelstwo w chwili urodzenia

inne obywatelstwa, jeśli je posiada

obecne obywatelstwo lub obywatelstwa i obywatelstwo w chwili urodzenia

rodzaj dokumentu podróży

rodzaj dokumentu podróży

numer dokumentu podróży

numer dokumentu podróży

państwo wydania dokumentu podróży

państwo, które wydało dokument podróży



( 1 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/817 z dnia 20 maja 2019 r. w sprawie ustanowienia ram interoperacyjności między systemami informacyjnymi UE w obszarze granic i polityki wizowej oraz zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008, (UE) 2016/399, (UE) 2017/2226, (UE) 2018/1240, (UE) 2018/1726 i (UE) 2018/1861 oraz decyzje Rady 2004/512/WE i 2008/633/WSiSW (Dz.U. L 135 z 22.5.2019, s. 27).

( 2 ) Zob. s. 129 niniejszego Dziennika Urzędowego.

( 3 ) Dz.U. L 243 z 15.9.2009, s. 1.

( 4 ) Dz.U. L 64 z 7.3.2003, s. 1.

( 5 ) Dz.U. L 81 z 21.3.2001, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1932/2006 (Dz.U. L 405 z 30.12.2006, s. 23).

( 6 ) Dz.U. L 53 z 23.2.2002, s. 4.

( 7 ) Dyrektywa 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium Państw Członkowskich, zmieniająca rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 i uchylająca dyrektywy 64/221/EWG, 68/360/EWG, 72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/EWG, 75/35/EWG, 90/364/EWG, 90/365/EWG i 93/96/EWG (Dz.U. L 158 z 30.4.2004, s. 77).

( 8 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2226 z dnia 30 listopada 2017 r. ustanawiające system wjazdu/wyjazdu (EES) w celu rejestrowania danych dotyczących wjazdu i wyjazdu obywateli państw trzecich przekraczających granice zewnętrzne państw członkowskich i danych dotyczących odmowy wjazdu w odniesieniu do takich obywateli oraz określające warunki dostępu do EES na potrzeby ochrony porządku publicznego i zmieniające konwencję wykonawczą do układu z Schengen i rozporządzenia (WE) nr 767/2008 i (UE) nr 1077/2011 (Dz.U. L 327 z 9.12.2017, s. 20).

( 9 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie unijnego kodeksu zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (Dz.U. L 77 z 23.3.2016, s. 1).

( 10 ) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1525/2007 (Dz.U. L 343 z 27.12.2007, s. 9).

( 11 ) Dz.U. L 56 z 4.3.1968, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 337/2007 (Dz.U. L 90 z 30.3.2007, s. 1).

( 12 ) Decyzja Rady (UE) 2017/1908 z dnia 12 października 2017 r. w sprawie wprowadzenia w życie w Republice Bułgarii i w Rumunii niektórych przepisów dorobku Schengen dotyczących Wizowego Systemu Informacyjnego (Dz.U. L 269 z 19.10.2017, s. 39).

( 13 ) Rozporządzenie Rady (UE) nr 1053/2013 z dnia 7 października 2013 r. w sprawie ustanowienia mechanizmu oceny i monitorowania w celu weryfikacji stosowania dorobku Schengen oraz uchylenia decyzji komitetu wykonawczego z dnia 16 września 1998 r. dotyczącej utworzenia Stałego Komitetu ds. Oceny i Wprowadzania w Życie Dorobku Schengen (Dz.U. L 295 z 6.11.2013, s. 27).

( 14 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1896 z dnia 13 listopada 2019 r. w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz uchylenia rozporządzeń (UE) nr 1052/2013 i (UE) 2016/1624 (Dz.U. L 295 z 14.11.2019, s. 1).

( 15 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

Top