EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 02006D0133-20090616
Commission Decision of 13 February 2006 requiring Member States temporarily to take additional measures against the dissemination of Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Buhrer) Nickle et al. (the pine wood nematode) as regards areas in Portugal, other than those in which it is known not to occur (notified under document number C(2006) 345) (2006/133/EC)
Consolidated text: Decyzja Komisji z dnia 13 lutego 2006 r. zobowiązująca państwa członkowskie do tymczasowego podjęcia dodatkowych środków przeciwko rozprzestrzenianiu się Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Buhrer) Nickle et al. (węgorek sosnowiec) w odniesieniu do obszarów w Portugalii innych niż te, na których organizm ten nie występuje (notyfikowana jako dokument nr C(2006) 345) (2006/133/WE)
Decyzja Komisji z dnia 13 lutego 2006 r. zobowiązująca państwa członkowskie do tymczasowego podjęcia dodatkowych środków przeciwko rozprzestrzenianiu się Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Buhrer) Nickle et al. (węgorek sosnowiec) w odniesieniu do obszarów w Portugalii innych niż te, na których organizm ten nie występuje (notyfikowana jako dokument nr C(2006) 345) (2006/133/WE)
2006D0133 — PL — 16.06.2009 — 005.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość
|
DECYZJA KOMISJI z dnia 13 lutego 2006 r. zobowiązująca państwa członkowskie do tymczasowego podjęcia dodatkowych środków przeciwko rozprzestrzenianiu się Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Buhrer) Nickle et al. (węgorek sosnowiec) w odniesieniu do obszarów w Portugalii innych niż te, na których organizm ten nie występuje (notyfikowana jako dokument nr C(2006) 345) (Dz.U. L 052, 23.2.2006, p.34) |
zmienione przez:
|
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
|
No |
page |
date |
||
|
L 115 |
41 |
29.4.2008 |
||
|
L 130 |
22 |
20.5.2008 |
||
|
L 224 |
8 |
22.8.2008 |
||
|
L 271 |
47 |
11.10.2008 |
||
|
L 338 |
64 |
17.12.2008 |
||
|
L 135 |
29 |
30.5.2009 |
||
DECYZJA KOMISJI
z dnia 13 lutego 2006 r.
zobowiązująca państwa członkowskie do tymczasowego podjęcia dodatkowych środków przeciwko rozprzestrzenianiu się Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Buhrer) Nickle et al. (węgorek sosnowiec) w odniesieniu do obszarów w Portugalii innych niż te, na których organizm ten nie występuje
(notyfikowana jako dokument nr C(2006) 345)
(2006/133/WE)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie ( 1 ), w szczególności jej art. 16 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:|
(1) |
W przypadku gdy państwo członkowskie uznaje, że istnieje bezpośrednie niebezpieczeństwo wprowadzenia na jego terytorium Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Buhrer) Nickle et al. (węgorek sosnowiec) z innego państwa członkowskiego, należy zezwolić temu państwu na tymczasowe podjęcie dodatkowych środków niezbędnych do ochrony przed takim niebezpieczeństwem. |
|
(2) |
W dniu 25 czerwca 1999 r. Portugalia poinformowała pozostałe państwa członkowskie i Komisję, iż niektóre próby pobrane z drzew sosny pochodzących z jej terytorium uznano za porażone przez węgorka sosnowca. Komisja przyjęła decyzje 2000/58/WE ( 2 ) i 2001/218/WE ( 3 ) określające środki, jakie mają zostać podjęte w celu zwalczania węgorka sosnowca. |
|
(3) |
Z ocen dokonanych przez Biuro ds. Żywności i Weterynarii, z których ostatnie przeprowadzono w listopadzie 2004 r., przekazanych przez Portugalię dodatkowych informacji i przeprowadzonych przez inne państwa członkowskie urzędowych badań drewna, oddzielonej kory i roślin z rodzajów: Abies Mill., Cedrus Trew, Larix Mill., Picea A. Dietr., Pinus L., Pseudotsuga Carr. i Tsuga Carr. wynika, że wprowadzenie w Portugalii programu zwalczania węgorka sosnowca spowodowało, że rozprzestrzenianie się tego organizmu jest ograniczone do wyznaczonych obszarów w Portugalii. Jednakże podczas badań przeprowadzonych na tych obszarach stwierdzono, że nadal znajdują się tam drzewa z objawami porażenia przez węgorka sosnowca. |
|
(4) |
Podczas posiedzeń Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin, które odbyły się w lipcu 2004 r. i w maju 2005 r., dokonano oceny realizacji średniookresowego planu zwalczania węgorka sosnowca w Portugalii z lutego 2003 r., do którego wprowadzono zmiany w czerwcu 2003 r. Podczas ostatniego posiedzenia uznano, że zamierzony cel zmniejszenia poziomu porażenia w wyznaczonej strefie nie został jeszcze w pełni osiągnięty. |
|
(5) |
Portugalia powinna zatem w dalszym ciągu podejmować szczególne środki w odniesieniu do przemieszczania drewna, oddzielonej kory i roślin żywicielskich wewnątrz wyznaczonych obszarów w Portugalii oraz z takich obszarów do innych obszarów Portugalii i do pozostałych państw członkowskich. |
|
(6) |
Niezbędne jest również, by Portugalia w dalszym ciągu podejmowała środki w zakresie kontroli rozprzestrzeniania się organizmu w celu jego zwalczenia. W związku z tym należy przedstawić zaktualizowany średniookresowy plan zwalczania węgorka sosnowca mający na celu lepszą kontrolę jego rozprzestrzeniania się. |
|
(7) |
Pozostałe państwa członkowskie powinny w dalszym ciągu mieć możliwość stosowania dodatkowych środków pozwalających na ochronę ich terytoriów przed węgorkiem sosnowcem. |
|
(8) |
Skutki zastosowania środków nadzwyczajnych i realizacji planu średniookresowego powinny być stale poddawane ocenie, w szczególności w oparciu o informacje dostarczane przez Portugalię i pozostałe państwa członkowskie. |
|
(9) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:
a) „węgorek sosnowiec”: Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Buhrer) Nickle et al.;
b) „podatne drewno i kora”: drewno i oddzielona kora drzew iglastych (Coniferales), z wyjątkiem drzew z rodzaju Thuja L.;
c) „podatne rośliny”: rośliny (inne niż owoce i nasiona) z rodzajów: Abies Mill., Cedrus Trew, Larix Mill., Picea A. Dietr., Pinus L., Pseudotsuga Carr. i Tsuga Carr.
Artykuł 2
Do dnia 31 marca 2012 r. Portugalia oraz, w odpowiednich przypadkach, Hiszpania gwarantują, że spełnione są warunki ustanowione w załączniku w odniesieniu do podatnego drewna, kory i roślin, które mają być przemieszczane wewnątrz wyznaczonych obszarów, zdefiniowanych zgodnie z art. 5, lub poza nie, do obszarów innych niż wyznaczone obszary w państwach członkowskich lub do krajów trzecich.
Przy sprawdzaniu, czy spełnione są wymogi określone w pkt 1 załącznika, Portugalia stosuje możliwie jak najwyższy poziom urzędowych kontroli odnośnie do przemieszczania podatnego drewna, kory i roślin z obszarów wyznaczonych na terytorium tego kraju na obszary inne niż obszary wyznaczone w państwach członkowskich lub w krajach trzecich. Portugalia zwróci szczególną uwagą na przemieszczanie, które stwarza największe ryzyko wywiezienia żywego węgorka sosnowca poza obszary wyznaczone. Wspomniane kontrole urzędowe są przeprowadzane w miejscach, w których podatne drewno, kora i rośliny opuszczają wyznaczone obszary. Co tydzień Komisja i pozostałe państwa członkowskie powiadamiane są o wszystkich wynikach kontroli.
Do dnia 31 marca 2012 r., Portugalia realizuje plan zwalczania mający na celu ograniczenie rozprzestrzeniania się szkodnika i jego zwalczenie. Plan ten zawiera szczegółowe informacje na temat gospodarowania wewnątrz wyznaczonego obszaru gatunkami roślin bardzo podatnymi na węgorka sosnowca w warunkach panujących w Portugalii. Plan ten będzie poddawany corocznemu przeglądowi do dnia 31 grudnia danego roku
Artykuł 3
1. Państwa członkowskie przeznaczenia inne niż Portugalia przeprowadzają urzędowe kontrole podatnego drewna, kory i roślin pochodzących z Portugalii i przemieszczonych na ich terytorium. Kontrole te składają się z kontroli dokumentów obejmującej sprawdzenie obecności i zgodności oznakowania zgodnie z niniejszą decyzją, z kontroli tożsamości oraz, w stosownych przypadkach, z kontroli zdrowia roślin, która może obejmować badanie na obecność węgorka sosnowca.
2. Urzędowe kontrole określone w ust. 1 przeprowadzane są z częstotliwością zależną w szczególności od ryzyka związanego z różnymi rodzajami podatnego drewna, kory i roślin oraz od dotychczasowego przestrzegania wymogów niniejszej decyzji przez podmiot odpowiedzialny za przemieszczanie podatnego drewna, kory i roślin.
3. W przypadku gdy w wyniku przeprowadzenia urzędowych kontroli zgodnie z ust. 1 potwierdzone zostanie nieprzestrzeganie przepisów, podejmuje się odpowiednie środki, podobne do środków określonych w art. 11 dyrektywy 2000/29/WE.
Artykuł 4
1. Państwa członkowskie prowadzą urzędowe badania roczne dotyczące występowania węgorka sosnowca, obejmujące podatne drewno, korę i rośliny pochodzące z ich terytoriów w celu ustalenia, czy istnieją jakiekolwiek dowody porażenia przez węgorka sosnowca.
Nie naruszając art. 16 ust. 1 dyrektywy 2000/29/WE, co roku do dnia 15 grudnia powiadamia się pozostałe państwa członkowskie i Komisję o wynikach tych badań.
2. ►M4 Oprócz badań, o których mowa w ust. 1, Portugalia oraz, w odpowiednich przypadkach, Hiszpania przygotowują co roku plan badania dla wyznaczonych obszarów i przedstawiają ten plan Komisji do zatwierdzenia. Plan ten oparty jest na analizie ryzyka i uwzględnia rozmieszczenie podatnych roślin na terytorium tych krajów. ◄
O wynikach badania przeprowadzonego na podstawie tego planu bezzwłocznie powiadamia się Komisję oraz pozostałe państwa członkowskie.
Artykuł 5
Portugalia ustanawia obszary, o których wiadomo, że nie występuje tam węgorek sosnowiec, oraz wyznacza obszary (zwane dalej „wyznaczonymi obszarami”) składające się z części, o których wiadomo, że węgorek sosnowiec tam występuje, oraz części uznanej za strefę buforową otaczającą pierwszą część na szerokości co najmniej 20 km, biorąc pod uwagę wyniki badań, o których mowa w art. 4.
Jeżeli wyniki badania, o którym mowa w art. 4 ust. 2, wskazują na obecność węgorka sosnowca w odległości mniejszej niż 20 km od granicy z Hiszpanią, Portugalia natychmiast informuje o tym fakcie Hiszpanię. Jeżeli obecność węgorka sosnowca zostanie potwierdzona w odległości do 3 km od granicy z Hiszpanią lub jeżeli w ciągu jednego roku obecność węgorka sosnowca wykryta zostanie w pobliżu miejsc, w których węgorek sosnowiec wystąpił po raz pierwszy, Hiszpania ustanowi na swoim terytorium obszar wyznaczony, jako przedłużenie obszaru wyznaczonego w Portugalii, obejmujący strefę buforową o szerokości 20 km wokół miejsca wykrycia węgorka sosnowca.
Komisja opracowuje wykaz „obszarów”, o których wiadomo, że nie występuje tam węgorek sosnowiec, i przekazuje taki wykaz Stałemu Komitetowi ds. Zdrowia Roślin oraz państwom członkowskim. Obszary w Portugalii nieumieszczone we wspomnianym wykazie uznaje się za wyznaczone obszary.
Wspomniany wykaz jest aktualizowany zgodnie z wynikami badań, o których mowa w art. 4, i ustaleniami zgłoszonymi na mocy art. 16 ust. 1 dyrektywy 2000/29/WE.
Artykuł 6
Niniejszym uchyla się decyzję 2001/218/WE.
Artykuł 7
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
ZAŁĄCZNIK
Do celów art. 2 powinny być spełnione następujące warunki:
1. Bez uszczerbku dla przepisów, o których mowa w pkt 2, w przypadku przemieszczania z wyznaczonych obszarów na obszary inne niż wyznaczone obszary w państwach członkowskich lub do krajów trzecich, a także w przypadku przemieszczania z części wyznaczonych obszarów, na których stwierdzono występowanie węgorka sosnowca, do części wyznaczonych obszarów pełniących rolę strefy buforowej:
a) podatnym roślinom, w przypadku miejsc przeznaczenia na terytorium Wspólnoty, towarzyszy paszport roślin przygotowany i wydany zgodnie z przepisami dyrektywy Komisji 92/105/EWG ( 4 ), po:
— poddaniu roślin urzędowej kontroli i stwierdzeniu, że są one wolne od oznak lub objawów porażenia przez węgorka sosnowca; oraz
— stwierdzeniu braku objawów porażenia przez węgorka sosnowca w miejscu produkcji lub jego bezpośrednim sąsiedztwie od rozpoczęcia ostatniego pełnego cyklu wegetacji;
b) niedozwolony jest wywóz z wyznaczonego obszaru podatnego drewna i oddzielonej kory, innych niż drewno w postaci:
— wiórów, kawałków, odpadów lub ścinków drewnianych uzyskanych w całości lub w części z tych drzew iglastych,
— skrzyń, pudeł, klatek, bębnów i podobnych opakowań,
— palet, nadstawek paletowych, palet skrzyniowych lub innych płyt załadunkowych,
— drewna sztauerskiego, przekładek drewnianych i wsporników,
łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnie zaokrąglonej powierzchni; właściwy organ urzędowy może przyznać wyjątek od tego zakazu, jeżeli drewnu lub oddzielonej korze, w przypadku miejsca przeznaczenia w ramach Wspólnoty, towarzyszy paszport roślin, o którym mowa w lit. a), wydany po poddaniu ich właściwej obróbce termicznej przy minimalnej temperaturze rdzenia drewna wynoszącej 56 °C przez 30 minut w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca;
c) niedozwolony jest wywóz z wyznaczonego obszaru podatnego drewna w postaci wiórów, kawałków, odpadów lub ścinków drewnianych uzyskanych w całości lub w części z tych drzew iglastych; właściwy organ urzędowy może przyznać wyjątek od tego zakazu, jeżeli temu drewnu, w przypadku miejsca przeznaczenia w ramach Wspólnoty, towarzyszy paszport roślin, o którym mowa w lit. a), wydany po poddaniu go właściwemu zabiegowi fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca;
d) niedozwolony jest wywóz z wyznaczonego obszaru podatnego drewna w formie drewna sztauerskiego, przekładek drewnianych i wsporników, łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnie zaokrąglonej powierzchni, jak również w formie skrzyń, pudeł, z wyjątkiem pudeł zrobionych w całości z drewna o grubości 6 mm lub mniejszej, klatek, bębnów oraz podobnych opakowań, palet, palet skrzyniowych i innych platform załadunkowych, nadstawek do palet płaskich, niezależnie od tego, czy są faktycznie wykorzystywane w transporcie różnego rodzaju przedmiotów; właściwy organ urzędowy może przyznać wyjątek od tego zakazu, jeżeli drewno to było poddawane jednej z zatwierdzonych obróbek wyszczególnionych w załączniku I do międzynarodowej normy dla środków fitosanitarnych FAO (ISPM nr 15): Wytyczne do przepisów dotyczących drzewnych materiałów opakowaniowych w handlu międzynarodowym, i zostało oznakowane zgodnie z załącznikiem II do wymienionej normy.
Właściwy organ urzędowy upoważnia zakłady przetwórcze do przeprowadzenia zabiegów, o których mowa w lit. b), c) i d) oraz do wydania paszportów roślin, o których mowa w lit. a) dla podatnego drewna na mocy lit. b) i c) lub oznakowania podatnego drewna na mocy lit. d), zgodnie z międzynarodową normą dla środków fitosanitarnych FAO (ISPM nr 15). W celu zweryfikowania skuteczności obróbki oraz identyfikowalności drewna przeprowadza się regularne inspekcje urzędowe upoważnionych zakładów przetwórczych.
Komisja opracowuje wykaz zakładów przetwórczych upoważnionych przez właściwy organ urzędowy i przekazuje taki wykaz Stałemu Komitetowi ds. Zdrowia Roślin oraz państwom członkowskim. Wykaz ten jest aktualizowany zgodnie z wynikami inspekcji urzędowych w celu zweryfikowania skuteczności obróbki i identyfikowalności drewna oraz zgodnie z ustaleniami zgłoszonymi na mocy art. 16 ust. 1 dyrektywy 2000/29/WE.
Portugalia dopilnowuje, że tylko zakłady przetwórcze włączone do tego wykazu są upoważnione do wydawania paszportów roślin, o których mowa w lit. a) dla podatnego drewna na mocy lit. b) i c) lub oznakowania podatnego drewna na mocy lit. d) zgodnie z międzynarodową normą środków fitosanitarnych FAO (ISPM nr 15).
Paszport roślin, o którym mowa w lit. a), lub oznakowanie zgodnie z międzynarodową normą środków fitosanitarnych FAO (ISPM nr 15) są załączane przez upoważniony zakład przetwórczy do każdej przemieszczanej jednostki podatnego drewna, kory i roślin.
2) ►M4 W przypadkach przemieszczania wewnątrz wyznaczonych obszarów: ◄
a) Podatne rośliny poddawane są następującym zabiegom:
(i) podatnym roślinom uprawianym w miejscach produkcji, w których – lub w ich bezpośrednim sąsiedztwie – nie zaobserwowano objawów występowania węgorka sosnowca od rozpoczęcia ostatniego pełnego cyklu wegetacyjnego, i uznanym podczas urzędowych inspekcji za wolne od oznak i objawów występowania węgorka sosnowca, w czasie ich przemieszczania z miejsca produkcji towarzyszy wspomniany paszport roślin;
(ii) podatne rośliny uprawiane w miejscach produkcji, w których – lub w ich bezpośrednim sąsiedztwie – zaobserwowano objawy występowania węgorka sosnowca od rozpoczęcia ostatniego pełnego cyklu wegetacyjnego, lub uznane za porażone przez węgorka sosnowca, nie są przemieszczane z miejsca produkcji i są niszczone przez spalenie;
(iii) podatne rośliny uprawiane w miejscach takich jak lasy lub publiczne bądź prywatne ogrody, które uznano za porażone przez węgorka sosnowca, lub wykazujące jakiekolwiek objawy słabej kondycji zdrowotnej, bądź znajdujące się na terenach rekultywowanych:
— jeżeli zostały zidentyfikowane w okresie od dnia 1 listopada do dnia 1 kwietnia, są w tym okresie wycinane, lub
— jeżeli zostały zidentyfikowane w okresie od dnia 2 kwietnia do dnia 31 października, są wycinane natychmiast, oraz
— poddawane są badaniom na obecność węgorka sosnowca w każdym przypadku, gdy takie podatne rośliny znajdują się w części wyznaczonego obszaru oznaczonej jako strefa buforowa zgodnie z art. 5. Jeżeli obecność została potwierdzona, porażone rośliny i wszystkie podatne rośliny w promieniu co najmniej 50 m od porażonych roślin, a obowiązkowo w promieniu pokrywającym co najmniej dziesięć podatnych roślin, są niszczone (strefa ogniska). Wszystkie podatne rośliny w strefie o promieniu co najmniej 50 m wokół strefy ogniska są urzędowo kontrolowane co dwa miesiące w okresie co najmniej roku od usunięcia porażonych roślin (strefa bezpieczeństwa). Jeżeli w tym okresie ponownie stwierdzona zostanie obecność węgorka sosnowca, wyznaczony obszar należy zmienić zgodnie z art. 5 akapit pierwszy;
▼M4 —————
b) w okresie od dnia 1 listopada do dnia 1 kwietnia, podatne drewno w formie drewna okrągłego lub piłowanego, z korą lub bez kory, łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnie zaokrąglonej powierzchni:
i) uzyskane z drzew uznanych za porażone przez węgorka sosnowca lub znajdujących się na terenach rekultywowanych, bądź wykazujących jakiekolwiek objawy słabej kondycji zdrowotnej, jest przed dniem 2 kwietnia:
— niszczone przez spalenie pod urzędową kontrolą w odpowiednich miejscach, lub
— przemieszczone pod urzędową kontrolą do:
—— zakładu przetwórczego w celu rozdrobnienia i utylizacji w tym zakładzie, lub
— zakładu przemysłowego w celu wykorzystania jako paliwo drzewne w tym zakładzie; lub
— zakładu przetwórczego, gdzie drewno jest:
—— poddane obróbce termicznej w taki sposób, aby osiągnąć minimalną temperaturę rdzenia drewna wynoszącą 56 °C przez 30 minut, lub
— rozdrobnione i poddane fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca.
ii) uzyskane z drzew innych niż wymienione w ppkt i) poddaje się urzędowym badaniom na obecność węgorka sosnowca i szkodników z rodzaju Monochamus spp.; jeżeli obecność węgorka sosnowca lub szkodników z rodzaju Monochamus spp. zostanie potwierdzona, drewno podlega przepisom, o których mowa w ppkt i); jeżeli obecność węgorka sosnowca oraz szkodników z rodzaju Monochamus spp. nie zostanie potwierdzona, drewno może zostać przemieszczone pod urzędową kontrolą do zakładu przetwórczego celem dalszego wykorzystania jako drewno konstrukcyjne lub w drodze odstępstwa przemieszczone pod urzedową kontrolą na obszary Portugalii inne niż wyznaczone, do zatwierdzonych zakładów przetwórczych, zgłoszonych Komisji, gdzie – w okresie między dniem 1 listopada a dniem 1 kwietnia – uzyskane z niego drewno lub wióry są:
— w przypadku wiórów, wykorzystane do celów przemysłowych w zatwierdzonym zakładzie przetwórczym, lub
— w przypadku drewna:
—— poddane obróbce termicznej w taki sposób, aby osiągnąć minimalną temperaturę rdzenia drewna wynoszącą 56 °C przez 30 minut; dalsze przemieszczanie drewna poddanego obróbce termicznej może być dozwolone, jeżeli drewnu towarzyszy paszport roślin, lub
— rozdrobnione i poddane fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca; dalsze przemieszczanie drewna poddanego fumigacji może być dozwolone, jeżeli drewnu towarzyszy paszport roślin, lub
— rozdrobnione i wykorzystane do celów przemysłowych w tym zakładzie, lub
— przemieszczone pod urzędową kontrolą do zakładu, gdzie drewno jest:
—— poddane obróbce termicznej w taki sposób, aby osiągnąć minimalną temperaturę rdzenia drewna wynoszącą 56 °C przez 30 minut, lub
— rozdrobnione i poddane fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca, lub
— rozdrobnione i wykorzystane do celów przemysłowych;
c) w okresie od dnia 2 kwietnia do dnia 31 października, podatne drewno w formie drewna okrągłego lub piłowanego, z korą lub bez kory, łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnie zaokrąglonej powierzchni:
i) otrzymane z drzew uznanych za porażone przez węgorka sosnowca lub znajdujących się na terenach rekultywowanych bądź wykazujących jakiekolwiek objawy słabej kondycji zdrowotnej jest:
— natychmiast niszczone przez spalenie pod urzędową kontrolą w odpowiednim miejscu, lub
— natychmiast okorowane w odpowiednich miejscach poza lasem, zanim zostanie przemieszczone pod urzędową kontrolą do miejsc składowania, gdzie drewno jest poddane zabiegowi przy użyciu odpowiedniego insektycydu lub jest przechowywane w odpowiednich i zatwierdzonych warunkach mokrego przechowywania dostępnych przynajmniej podczas wspomnianego okresu, w celu dalszego przemieszczenia do zakładu przemysłowego, gdzie drewno jest:
—— natychmiast rozdrobnione i wykorzystane do celów przemysłowych, lub
— natychmiast wykorzystane jako paliwo opałowe w tym zakładzie, lub
— natychmiast poddane obróbce termicznej w taki sposób, aby osiągnąć minimalną temperaturę rdzenia drewna wynoszącą 56 °C przez 30 minut, lub
— natychmiast rozdrobnione i poddane fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca;
ii) otrzymane z drzew innych niż drzewa, o których mowa w ppkt i), jest natychmiast okorowane w miejscu ścięcia lub w jego najbliższym sąsiedztwie, oraz jest:
— poddane urzędowemu badaniu na obecność węgorka sosnowca i szkodników z rodzaju Monochamus spp.; jeżeli obecność węgorka sosnowca lub szkodników z rodzaju Monochamus spp. zostanie potwierdzona, drewno podlega przepisom, o których mowa w ppkt i); jeżeli obecność węgorka sosnowca lub szkodników z rodzaju Monochamus spp. nie zostanie potwierdzona, drewno może zostać przemieszczone pod urzędową kontrolą do zakładu przetwórczego do dalszego wykorzystania jako drewno konstrukcyjne, lub
— przemieszczone pod urzędową kontrolą do zakładu, gdzie drewno jest:
—— rozdrobnione i wykorzystane do celów przemysłowych, lub
— poddane obróbce termicznej w taki sposób, aby osiągnąć minimalną temperaturę rdzenia drewna wynoszącą 56 °C przez 30 minut, lub
— rozdrobnione i poddane fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca;
d) podatna kora jest:
— niszczona przez spalenie lub wykorzystana jako paliwo w przemysłowym zakładzie przetwórczym, lub
— poddana obróbce termicznej w taki sposób, aby osiągnąć minimalną temperaturę 56 °C przez 30 minut w całej korze, lub
— poddana fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ona wolna od żywych osobników węgorka sosnowca;
e) Podatne drewno w formie odpadów powstałych w trakcie wyrębu jest, pod urzędowym nadzorem, spalane w odpowiednich miejscach lub krojone na kawałki grubości i szerokości poniżej 3 cm i pozostawiane na miejscu:
— w okresie od dnia 1 listopada do dnia 1 kwietnia, w tym okresie, lub
— w okresie od dnia 2 kwietnia do dnia 31 października, natychmiast;
f) podatne drewno w formie odpadów powstałych podczas jego przetwarzania jest natychmiast spalane w odpowiednich miejscach pod urzędową kontrolą, wykorzystane jako paliwo drzewne w zakładzie przetwórczym lub poddane fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca;
g) podatne drewno, pochodzące z wyznaczonych obszarów, w formie nowo wytworzonych skrzyń, pudeł z wyjątkiem pudeł zrobionych w całości z drewna o grubości 6 mm lub mniejszej, klatek, bębnów oraz podobnych opakowań, palet, palet skrzyniowych i innych platform załadunkowych, nadstawek do palet płaskich, drewna sztauerskiego, przekładek drewnianych i wsporników, łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnie zaokrąglonej powierzchni, jest poddawane jednej z zatwierdzonych obróbek wyszczególnionych w załączniku I do międzynarodowej normy środków fitosanitarnych FAO (ISPM nr 15): Wytyczne do przepisów dotyczących drzewnych materiałów opakowaniowych w handlu międzynarodowym, oraz oznakowane zgodnie z załącznikiem II do wymienionej normy.
( 1 ) Dz.U. L 169 z 10.7.2000, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2005/77/WE (Dz.U. L 296 z 12.11.2005, str. 17).
( 2 ) Dz.U. L 21 z 26.1.2000, str. 36.
( 3 ) Dz.U. L 81 z 21.3.2001, str. 34. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2003/127/WE (Dz.U. L 50 z 25.3.2003, str. 27).
( 4 ) Dz.U. L 4 z 8.1.1993, s. 22.