EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 02005R1236-20140720
Council Regulation (EC) No 1236/2005 of 27 June 2005 concerning trade in certain goods which could be used for capital punishment, torture or other cruel, inhuman or degrading treatment or punishment
Consolidated text: Rozporządzenie Rady (WE) nr 1236/2005 z dnia 27 czerwca 2005 r. w sprawie handlu niektórymi towarami, które mogłyby być użyte do wykonywania kary śmierci, tortur lub innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania
Rozporządzenie Rady (WE) nr 1236/2005 z dnia 27 czerwca 2005 r. w sprawie handlu niektórymi towarami, które mogłyby być użyte do wykonywania kary śmierci, tortur lub innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania
2005R1236 — PL — 20.07.2014 — 008.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość
|
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1236/2005 z dnia 27 czerwca 2005 r. (Dz.U. L 200, 30.7.2005, p.1) |
zmienione przez:
|
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
|
No |
page |
date |
||
|
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1377/2006 z dnia 18 września 2006 r. |
L 255 |
3 |
19.9.2006 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE RADY WE nr 1791/2006 z dnia 20 listopada 2006 r. |
L 363 |
1 |
20.12.2006 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 675/2008 z dnia 16 lipca 2008 r. |
L 189 |
14 |
17.7.2008 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 1226/2010 z dnia 20 grudnia 2010 r. |
L 336 |
13 |
21.12.2010 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1352/2011 z dnia 20 grudnia 2011 r. |
L 338 |
31 |
21.12.2011 |
|
|
L 158 |
1 |
10.6.2013 |
||
|
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 585/2013 z dnia 20 czerwca 2013 r. |
L 169 |
46 |
21.6.2013 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. |
L 18 |
1 |
21.1.2014 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 775/2014 z dnia 16 lipca 2014 r. |
L 210 |
1 |
17.7.2014 |
|
sprostowane przez:
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1236/2005
z dnia 27 czerwca 2005 r.
w sprawie handlu niektórymi towarami, które mogłyby być użyte do wykonywania kary śmierci, tortur lub innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,
uwzględniając wniosek Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:|
(1) |
Zgodnie z art. 6 Traktatu o Unii Europejskiej poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności stanowi jedną ze wspólnych zasad Państw Członkowskich. Zważywszy na to, w 1995 r. Wspólnota postanowiła traktować poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności jako zasadniczy element jej stosunków z państwami trzecimi. Zadecydowano o zawieraniu klauzuli dotyczącej tej kwestii w każdej nowej ogólnej umowie handlowej, o współpracy oraz o stowarzyszeniu zawieranej z państwem trzecim. |
|
(2) |
Artykuł 5 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, art. 7 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych i art. 3 Europejskiej konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności ustanawiają bezwarunkowy, pełny zakaz stosowania tortur i innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania. Inne przepisy, w szczególności Deklaracja Narodów Zjednoczonych w sprawie tortur ( 1 ) i Konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania z 1984 r., nakładają na państwa obowiązek zapobiegania stosowaniu tortur. |
|
(3) |
Artykuł 2 ust. 2 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej ( 2 ) stwierdza, że nikt nie może być skazany na karę śmierci ani poddany jej wykonaniu. Dnia 29 czerwca 1998 r. Rada zatwierdziła „Wytyczne dotyczące polityki UE w stosunku do państw trzecich w sprawie kary śmierci” i postanowiła, że Unia Europejska będzie dążyła do powszechnego zniesienia kary śmierci. |
|
(4) |
Artykuł 4 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej stanowi, że nikt nie może być poddany torturom ani nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu albo karaniu. Dnia 9 kwietnia 2001 r. Rada zatwierdziła „Wytyczne w sprawie polityki UE wobec do państw trzecich dotyczącej tortur i innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania”. Wytyczne te dotyczą zarówno przyjęcia Kodeksu postępowania UE w sprawie wywozu broni w 1998 r., jak i trwających prac nad wprowadzeniem nadzoru nad wywozem sprzętu paramilitarnego w całej UE i stanowią przykłady środków mających na celu skuteczne zapobieganie torturom i innemu okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu albo karaniu w ramach Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa. Wytyczne te przewidują także nakłanianie państw trzecich do zapobiegania stosowaniu i produkowaniu sprzętu oraz obrotowi sprzętem, który przeznaczony jest do zadawania tortur lub do innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania i zapobiegania wykorzystywaniu wszelkiego innego rodzaju sprzętu do takich celów. Zaznacza się w nich także, że zakaz okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego karania nakłada wyraźne ograniczenia na stosowanie kary śmierci. Dlatego też oraz zgodnie z tymi dokumentami kary śmierci nie uważa się w żadnym wypadku za karę zgodną z prawem. |
|
(5) |
W swojej rezolucji w sprawie tortur i innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania, przyjętej dnia 25 kwietnia 2001 r. i popartej przez Państwa Członkowskie UE, Komisja ds. Praw Człowieka Organizacji Narodów Zjednoczonych wezwała członków Organizacji Narodów Zjednoczonych do podjęcia stosownych kroków, łącznie ze środkami ustawodawczymi, w celu zapobieżenia i zakazania m.in. wywozu sprzętu, który jest specjalnie przeznaczony do zadawania tortur lub do innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania. Stanowisko to zostało potwierdzone rezolucjami przyjętymi w dniach 16 kwietnia 2002 r., 23 kwietnia 2003 r., 19 kwietnia 2004 r. oraz 19 kwietnia 2005 r. |
|
(6) |
Dnia 3 października 2001 r. Parlament Europejski przyjął rezolucję ( 3 ) w sprawie drugiego rocznego sprawozdania Rady zgodnie z 8. przepisem wykonawczym Kodeksu postępowania Unii Europejskiej w sprawie wywozu broni, wzywającą Komisję do niezwłocznego podjęcia działania w celu przedstawienia stosownego instrumentu wspólnotowego zakazującego wspierania sprzedaży, handlu oraz wywozu sprzętu policyjnego i bezpieczeństwa, którego stosowanie jest z natury okrutne, nieludzkie lub poniżające, oraz do zapewnienia, że ten instrument wspólnotowy wstrzyma transfer sprzętu policyjnego i bezpieczeństwa, jeśli medyczne skutki jego stosowania nie są w pełni znane, a także takiego sprzętu, którego stosowanie wykazało w praktyce znaczne ryzyko nadużycia lub powodowania nieuzasadnionych obrażeń. |
|
(7) |
Stosowne jest zatem ustanowienie przepisów wspólnotowych dotyczących handlu z państwami trzecimi towarami, które mogą być stosowane w celu wykonywania kary śmierci, oraz towarami, które mogą być stosowane do zadawania tortur i do innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania. Zasady te odgrywają podstawową rolę w propagowaniu poszanowania życia ludzkiego i podstawowych praw człowieka, a tym samym służą celowi ochrony moralności publicznej. Zasady te powinny zagwarantować, że podmioty gospodarcze Wspólnoty nie czerpią żadnych korzyści z handlu, który albo przyczynia się, albo w inny sposób ułatwia wprowadzanie w życie polityki dotyczącej kary śmierci lub tortur i innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania, które nie są zgodne z właściwymi wytycznymi UE, Kartą Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz konwencjami i traktatami międzynarodowymi. |
|
(8) |
Dla celów niniejszego rozporządzenia uznaje się za właściwe zastosowanie definicji tortur i innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania sformułowanych w Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania z 1984 r. oraz w rezolucji 3452 (XXX) Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych. Definicje te powinny być interpretowane z uwzględnieniem orzecznictwa dotyczącego wykładni odpowiednich terminów, zawartych w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i stosownych dokumentach przyjętych przez UE lub jej Państwa Członkowskie. |
|
(9) |
Uważa się za konieczne zakazanie wywozu i przywozu sprzętu, który nie ma żadnego praktycznego zastosowania innego niż do wykonywania kary śmierci lub w celu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania. |
|
(10) |
Konieczne jest również kontrolowanie wywozu niektórych towarów, które mogą być używane nie tylko w celu stosowania tortur i innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania, lecz mogą być także używane w celach zgodnych z prawem. Kontrolę tę powinno się stosować do towarów, które są stosowane głównie w celu egzekwowania prawa oraz, jeśli taka kontrola nie jest dysproporcjonalna, do wszelkiego innego sprzętu i produktów, które przy uwzględnieniu ich konstrukcji i cech technicznych mogłyby być wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem do zadawania tortur lub do innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania. |
|
(11) |
W odniesieniu do sprzętu służącego do egzekwowania prawa należy zaznaczyć, że art. 3 Kodeksu postępowania funkcjonariuszy porządku prawnego ( 4 ) stanowi, iż funkcjonariusze porządku prawnego mogą użyć siły wyłącznie w wypadku absolutnej konieczności i tylko w granicach niezbędnych do wypełnienia ich obowiązków. Podstawowe zasady użycia siły oraz broni palnej przez funkcjonariuszy porządku prawnego, przyjęte przez ósmy Kongres Narodów Zjednoczonych w sprawie zapobiegania przestępczości i postępowania ze sprawcami przestępstw w 1990 r., przewidują, iż funkcjonariusze porządku prawnego, w czasie wykonywania obowiązków, powinni, na ile to możliwe, stosować środki niewymagające użycia siły, zanim odwołają się do użycia siły i broni palnej. |
|
(12) |
Wobec tego w Podstawowych zasadach popiera się również rozwój nieśmiercionośnej broni obezwładniającej przeznaczonej do stosowania w odpowiednich sytuacjach, przyznając jednocześnie, że stosowanie takiej broni powinno być uważnie kontrolowane. W tym kontekście pewne rodzaje sprzętu tradycyjnie stosowanego przez policję do celów samoobrony i opanowywania zamieszek zostały zmodyfikowane w taki sposób, aby mógł on być używany do wytwarzania wstrząsów elektrycznych lub rozpylania substancji chemicznych do obezwładniania osób. Istnieją sygnały, że w kilku krajach taki rodzaj broni jest używany niezgodnie z przeznaczeniem do zadawania tortur i do innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania. |
|
(13) |
W Podstawowych zasadach podkreśla się, iż funkcjonariusze porządku prawnego powinni być wyposażeni w sprzęt do samoobrony. Dlatego też niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć zastosowania do handlu tradycyjnym sprzętem przeznaczonym do samoobrony, takim jak tarcze. |
|
(14) |
Niniejsze rozporządzenie powinno mieć także zastosowanie do handlu niektórymi specjalnymi substancjami chemicznymi używanymi do obezwładniania osób. |
|
(15) |
W odniesieniu do kajdan na nogi, łańcuchów na nogi oraz kajdan i kajdanek, należy zauważyć, że art. 33 Wzorcowych reguł minimalnych postępowania z więźniami Narodów Zjednoczonych ( 5 ) stanowi, iż narzędzi przymusu nigdy nie wolno stosować jako kary. Ponadto łańcuchów i kajdan nie wolno stosować jako narzędzi przymusu. Należy także zauważyć, że Wzorcowe reguły minimalne postępowania z więźniami stanowią, iż innych narzędzi przymusu nie wolno stosować w celach innych niż jako środek ostrożności przeciwko ucieczce w czasie transportu, ze względów medycznych na zalecenie lekarza lub, o ile zawiodą inne metody kontroli, w celu zapobieżenia zadaniu przez więźnia obrażeń sobie lub innym albo uszkodzeniu mienia. |
|
(16) |
Uwzględniając fakt, że niektóre Państwa Członkowskie już wprowadziły zakaz wywozu i przywozu takich towarów, stosowne jest przyznanie Państwom Członkowskim prawa do wprowadzenia zakazu wywozu i przywozu kajdan na nogi, łańcuchów na nogi oraz przenośnych urządzeń do elektrowstrząsów innych niż pasy paraliżujące za pomocą elektrowstrząsów. Państwa Członkowskie, jeśli wyrażają taką wolę, powinny również być uprawnione do zastosowania środków kontrolnych w stosunku do wywozu kajdanek, których łączna długość w stanie zamkniętym, łącznie z łańcuchem, przekracza 240 mm. |
|
(17) |
Przy interpretacji niniejszego rozporządzenia należy przyjąć, że nie narusza ono istniejących przepisów dotyczących wywozu gazów łzawiących i środków używanych do opanowywania zamieszek ( 6 ), broni palnej, broni chemicznej oraz toksycznych środków chemicznych. |
|
(18) |
Stosowne jest przewidzenie szczególnych wyłączeń z zastosowania środków kontroli wywozu, aby nie utrudniać funkcjonowania sił policyjnych Państw Członkowskich, przeprowadzania pokojowych operacji zarządzania kryzysami oraz, z zastrzeżeniem przeprowadzenia przeglądu w późniejszym etapie, w celu dopuszczenia tranzytu towarów pochodzenia zagranicznego. |
|
(19) |
Wytyczne dotyczące polityki UE w stosunku do państw trzecich w sprawie tortur i innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania przewidują, m.in., że szefowie misji w państwach trzecich włączą do swoich sprawozdań okresowych analizę dotyczącą stosowania tortur i innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania w państwie, w którym są akredytowani, oraz środków przedsięwziętych w celu zwalczania tych zjawisk. Stosowne jest, aby właściwe organy uwzględniały te i podobne sprawozdania, sporządzone przez stosowne organizacje międzynarodowe i organizacje społeczeństwa obywatelskiego, przy podejmowaniu decyzji w sprawie wniosków o udzielenie pozwolenia. Takie sprawozdania powinny także opisywać wszelkiego rodzaju sprzęt stosowany w państwach trzecich w celu wykonywania kary śmierci oraz do zadawania tortur i do innego okrutnego, nieludzkiego i poniżającego traktowania albo karania. |
|
(20) |
W celu przyczynienia się do zniesienia kary śmierci w państwach trzecich oraz zapobiegania torturom i innemu okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu albo karaniu uważa się za konieczne zakazanie dostarczania państwom trzecim pomocy technicznej odnoszącej się do towarów, które nie mają żadnego innego praktycznego zastosowania niż do wykonywania kary śmierci lub stosowania tortur oraz do innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania. |
|
(21) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu mają być stosowane w celu zapobieżenia zarówno wykonywaniu kary śmierci, jak i zadawaniu tortur oraz innemu okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu albo karaniu w państwach trzecich. Obejmują one ograniczenia w handlu z państwami trzecimi towarami, które mogą być stosowane w celu wykonywania kary śmierci lub do zadawania tortur oraz do innego okrutnego, poniżającego lub nieludzkiego traktowania albo karania. Nie uważa się za konieczne ustanowienia podobnej kontroli transakcji w ramach Wspólnoty, ponieważ w Państwach Członkowskich kara śmierci nie istnieje, a Państwa Członkowskie przyjmą odpowiednie środki, by zakazać i zapobiec stosowaniu tortur i innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania. |
|
(22) |
Powyższe wytyczne stanowią, iż w celu przedsięwzięcia skutecznych środków zapobiegających torturom oraz innemu okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu albo karaniu powinny zostać podjęte środki w celu zapobieżenia stosowaniu i produkowaniu sprzętu oraz handlowi sprzętem, który przeznaczony jest do zadawania tortur lub do innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania. Do Państw Członkowskich należy nałożenie i egzekwowanie przestrzegania koniecznych ograniczeń w odniesieniu do stosowania i produkcji takiego sprzętu. |
|
(23) |
W celu uwzględnienia nowych danych oraz osiągnięć technicznych wykazy towarów objętych niniejszym rozporządzeniem powinny być poddawane przeglądowi, a także powinny zostać przewidziane specjalne procedury zmiany tych wykazów. |
|
(24) |
Komisja oraz Państwa Członkowskie powinny się wzajemnie informować o środkach przyjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i przekazywać sobie inne stosowne informacje, którymi dysponują w związku z niniejszym rozporządzeniem. |
|
(25) |
Środki konieczne do wykonania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji ( 7 ). |
|
(26) |
Państwa Członkowskie powinny ustanowić zasady dotyczące sankcji stosowanych w przypadku naruszenia postanowień niniejszego rozporządzenia oraz zapewnić ich wykonywanie. Sankcje te powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. |
|
(27) |
Niniejsze rozporządzenie nie ogranicza uprawnień przyznanych na mocy i wynikających z rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny ( 8 ) oraz jego przepisów wykonawczych zawartych w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2454/93 ( 9 ). |
|
(28) |
Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
ROZDZIAŁ I
Przedmiot, zakres stosowania i definicje
Artykuł 1
Przedmiot i zakres stosowania
1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia przepisy wspólnotowe dotyczące handlu z państwami trzecimi towarami, które mogą być stosowane w celu wykonywania kary śmierci lub do zadawania tortur oraz do innego okrutnego, poniżającego lub nieludzkiego traktowania albo karania, oraz dostarczania związanej z nimi pomocy technicznej.
2. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do dostarczania pomocy technicznej, jeśli wiąże się ono z transgranicznym przepływem osób fizycznych.
Artykuł 2
Definicje
Do celów niniejszego rozporządzenia:
a) „tortury” oznaczają każde działanie, którym jakiejkolwiek osobie umyślnie zadaje się ostry ból lub cierpienie fizyczne bądź psychiczne, w celu uzyskania od tej osoby lub od osoby trzeciej informacji lub przyznania się, w celu ukarania tej osoby za czyn popełniony przez nią lub osobę trzecią albo za czyn, o popełnienie którego ta osoba lub osoba trzecia jest podejrzana, a także w celu zastraszenia lub wywarcia nacisku na tę osobę lub osobę trzecią, albo w jakimkolwiek innym celu wynikającym z wszelkiej formy dyskryminacji, gdy taki ból lub cierpienie powodowane są przez funkcjonariusza publicznego lub inną osobę występującą w charakterze urzędowym lub z ich polecenia, albo za ich wyraźną lub dorozumianą zgodą. Pojęcie to nie obejmuje jednak bólu lub cierpienia wynikającego wyłącznie ze zgodnych z prawem kar, związanego z tymi karami lub wywołanego przez nie przypadkowo;
b) „inne okrutne, nieludzkie lub poniżające traktowanie albo karanie” oznacza każde działanie funkcjonariusza publicznego lub innej osoby występującej w charakterze urzędowym lub podjęte z ich polecenia, albo za ich wyraźną lub dorozumianą zgodą, poprzez które jakiejkolwiek osobie zadawany jest znaczny ból lub cierpienie fizyczne bądź psychiczne. Pojęcie to nie obejmuje jednak bólu lub cierpienia wynikającego wyłącznie ze zgodnych z prawem kar, związanego z tymi karami lub wywołanego przez nie przypadkowo;
c) „organy odpowiedzialne za egzekwowanie prawa” oznaczają wszelkie organy w państwie trzecim odpowiedzialne za prowadzenie dochodzeń, zapobieganie, wykrywanie, zwalczanie i karanie przestępstw, w szczególności policję, prokuraturę, władze sądownicze, publiczne lub prywatne służby więzienne oraz, w odpowiednich przypadkach, wszelkie państwowe siły bezpieczeństwa i organy wojskowe;
d) „wywóz” oznacza każde wyprowadzenie towarów z obszaru celnego Wspólnoty, łącznie z wyprowadzeniem wymagającym zgłoszenia celnego oraz wyprowadzeniem po ich składowaniu w wolnym obszarze celnym o kontroli typu I lub składzie wolnocłowym w rozumieniu rozporządzenia (EWG) nr 2913/92;
e) „przywóz” oznacza każde wprowadzenie towarów na obszar celny Wspólnoty, włączając w to czasowe składowanie, wprowadzanie do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego, objęcie procedurą zawieszającą oraz dopuszczenie do swobodnego obrotu w rozumieniu rozporządzenia (EWG) nr 2913/92;
f) „pomoc techniczna” oznacza każde wsparcie techniczne związane z naprawami, opracowywaniem, wytwarzaniem, testowaniem, utrzymaniem, montażem lub serwisem technicznym wszelkiego innego rodzaju i może przyjmować takie formy, jak wskazówki, porady, szkolenie, przekazywanie wiedzy praktycznej lub umiejętności albo usługi konsultingowe. Pomoc techniczna obejmuje również pomoc udzielaną ustnie lub przy wykorzystaniu środków elektronicznych;
g) „muzeum” oznacza stałą instytucję prowadzącą działalność nie nastawioną na osiąganie zysków w służbie na rzecz społeczeństwa i jego rozwoju, otwartą dla publiczności, która to instytucja nabywa, przechowuje, przeprowadza badania, informuje i wystawia w celach naukowych, edukacyjnych i rozrywkowych materialne dowody związane z ludźmi i ich środowiskiem;
h) „właściwy organ” oznacza organ Państwa Członkowskiego, określony w załączniku I, który zgodnie z art. 8 ust. 1 jest uprawniony do podejmowania decyzji w sprawie wniosków o udzielenie pozwolenia;
i) „wnioskodawca” oznacza:
1) w przypadku wywozu, o którym mowa w art. 3 lub 5, każdą osobę fizyczną lub prawną, która zawarła umowę z odbiorcą w państwie, do którego towary będą wywożone i która jest uprawniona do podjęcia decyzji o wysłaniu towarów podlegających kontroli na mocy niniejszego rozporządzenia poza obszar celny Wspólnoty w momencie przyjęcia zgłoszenia celnego. Jeżeli nie zawarto umowy wywozowej lub jeżeli podmiot będący stroną umowy nie występuje we własnym imieniu, rozstrzygające znaczenie ma uprawnienie do podjęcia decyzji o wysłaniu danego przedmiotu poza obszar celny Wspólnoty;
2) stronę umowy mającą siedzibę lub miejsce zamieszkania na terenie Wspólnoty, jeżeli w przypadkach takich wywozów prawo rozporządzania towarami przysługuje zgodnie z umową, na podstawie której odbywa się wywóz, podmiotowi mającemu siedzibę lub miejsce zamieszkania poza Wspólnotą;
3) w przypadku dostarczania pomocy technicznej, o której mowa w art. 3, osobę fizyczną lub prawną, która będzie świadczyła tę usługę; oraz
4) w przypadku przywozu i dostarczania pomocy technicznej, o których mowa w art. 4, muzeum, które będzie wystawiało towary.
ROZDZIAŁ II
Towary, które nie mają żadnego innego praktycznego zastosowania niż wykonywanie kary śmierci, torturowanie oraz inne okrutne, nieludzkie lub poniżające traktowanie albo karanie
Artykuł 3
Zakaz wywozu
1. Zakazuje się wywozu towarów, które nie mają żadnego innego praktycznego zastosowania niż wykonywanie kary śmierci lub torturowanie i inne okrutne, nieludzkie lub poniżające traktowanie albo karanie, określonych w wykazie znajdującym się w załączniku II, niezależnie od miejsca pochodzenia takich towarów.
Zakazuje się dostarczania z obszaru celnego Wspólnoty jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi w państwie trzecim pomocy technicznej odnoszącej się do towarów określonych w załączniku II, zarówno za wynagrodzeniem, jak i bez wynagrodzenia.
2. W drodze odstępstwa od ust. 1, właściwy organ może udzielić pozwolenia na wywóz towarów określonych w załączniku II oraz dostarczanie związanej z nimi pomocy technicznej, jeśli zostanie wykazane, że w państwie, do którego towary te będą wywożone, będą one użyte wyłącznie w celu publicznego wystawienia w muzeum ze względu na ich znaczenie historyczne.
Artykuł 4
Zakaz przywozu
1. Zakazuje się przywozu towarów określonych w załączniku II, niezależnie od ich pochodzenia.
Zakazuje się przyjmowania przez osoby, podmioty lub organy na obszarze celnym Wspólnoty pomocy technicznej odnoszącej się do towarów określonych w załączniku II, dostarczanej z terytorium państwa trzeciego za wynagrodzeniem lub bez wynagrodzenia.
2. W drodze odstępstwa od ust. 1 właściwy organ może zezwolić na przywóz towarów określonych w załączniku II oraz dostarczanie związanej z nimi pomocy technicznej, jeśli zostanie wykazane, że w docelowym Państwie Członkowskim towary te będą użyte wyłącznie w celu publicznego wystawienia w muzeum ze względu na ich znaczenie historyczne.
ROZDZIAŁ III
Towary, które mogłyby być użyte w celu torturowania lub innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania
Artykuł 5
Wymóg uzyskania pozwolenia wywozowego
1. Wywóz towarów, które mogą być użyte w celu torturowania i innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania, określonych w załączniku III, wymaga uzyskania pozwolenia, niezależnie od pochodzenia takich towarów. Pozwolenie nie jest jednak wymagane dla towarów, które są jedynie przewożone przez obszar celny Wspólnoty, tj. takich, którym nie nadano innego przeznaczenia celnego niż procedura tranzytu zewnętrznego w rozumieniu art. 91 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92, łącznie ze składowaniem towarów niewspólnotowych w wolnym obszarze celnym o kontroli typu I lub w składzie wolnocłowym.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do wywozów na te terytoria Państw Członkowskich, które są określone w załączniku IV i nie stanowią obszaru celnego Wspólnoty, pod warunkiem że towary te są używane przez organy odpowiedzialne za egzekwowanie prawa zarówno w kraju lub na terytorium przeznaczenia, jak i w części stanowiącej metropolię Państwa Członkowskiego, do którego należy to terytorium. Organy celne lub inne zainteresowane organy mają prawo do skontrolowania, czy warunek ten jest spełniony, i mogą podjąć decyzję, że wywóz nie może nastąpić do czasu zakończenia takiej kontroli.
3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do wywozów do państw trzecich, pod warunkiem że towary są używane przez cywilny lub wojskowy personel Państwa Członkowskiego uczestniczący w operacji utrzymania pokoju lub operacji zarządzania kryzysami przeprowadzanej przez UE lub ONZ na terenie danego państwa trzeciego lub też w operacji przeprowadzanej na podstawie porozumienia między Państwami Członkowskimi a państwami trzecimi w dziedzinie obrony. Organy celne lub inne właściwe organy mają prawo do skontrolowania, czy warunek ten jest spełniony. Wywóz nie może nastąpić w czasie trwania takiej kontroli.
Artykuł 6
Kryteria udzielania pozwoleń wywozowych
1. Decyzje o udzieleniu pozwoleń na wywóz towarów określonych w załączniku III są podejmowane przez właściwe organy indywidualnie w odniesieniu do każdego wniosku, z uwzględnieniem wszystkich istotnych okoliczności, w szczególności faktu, czy inne Państwo Członkowskie w okresie poprzednich trzech lat odmówiło udzielenia pozwolenia na zasadniczo identyczny wywóz.
2. Właściwy organ nie udziela pozwolenia, jeśli istnieją uzasadnione podstawy do przypuszczeń, że takie towary określone w załączniku III mogłyby być użyte przez organ odpowiedzialny za egzekwowanie prawa lub inną osobę fizyczną lub prawną w państwie trzecim w celu zadawania tortur lub w celu innego okrutnego, poniżającego lub nieludzkiego traktowania albo karania, w tym w celu wykonania orzeczonych przez sąd kar cielesnych.
Właściwy organ uwzględnia:
— dostępne orzeczenia trybunałów międzynarodowych,
— ustalenia właściwych organów ONZ, Rady Europy i UE oraz sprawozdania Europejskiego Komitetu do Spraw Zapobiegania Torturom oraz Nieludzkiemu lub Poniżającemu Traktowaniu albo Karaniu oraz Specjalnego Sprawozdawcy ONZ ds. Tortur i innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania.
Uwzględnione mogą zostać inne stosowne informacje, obejmujące dostępne orzeczenia sądów krajowych, sprawozdania przygotowywane przez organizacje społeczeństwa obywatelskiego oraz informacje dotyczące ograniczeń w wywozie towarów określonych w załącznikach II i III obowiązujące w państwach przeznaczenia.
Artykuł 7
Środki krajowe
1. Bez względu na przepisy art. 5 i 6, Państwo Członkowskie może przyjąć lub utrzymać zakaz wywozu oraz przywozu kajdan na nogi, łańcuchów na nogi oraz przenośnych urządzeń do wywoływania elektrowstrząsów.
2. Państwo Członkowskie może nałożyć wymóg uzyskania pozwolenia na wywóz kajdanek, których łączna długość, w stanie zamkniętym, łącznie z łańcuchem, mierzona od zewnętrznej krawędzi jednej obręczy do zewnętrznej krawędzi drugiej obręczy, przekracza 240 mm. Dane Państwo Członkowskie stosuje do takich kajdanek przepisy rozdziałów III i IV.
3. Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich środkach przyjętych zgodnie z ust. 1 i 2. O istniejących środkach powiadamia się do dnia 30 lipca 2006 r. O przyjętych później środkach powiadamia się przed ich wejściem w życie.
ROZDZIAŁ IV
Procedury udzielania pozwoleń
Artykuł 8
Wnioski o udzielenie pozwolenia
1. Pozwolenie na wywóz i przywóz oraz na dostarczanie pomocy technicznej jest udzielane tylko przez określony w załączniku I właściwy organ Państwa Członkowskiego, w którym wnioskodawca ma siedzibę lub miejsce zamieszkania.
2. Wnioskodawcy dostarczają właściwemu organowi wszelkich istotnych informacji dotyczących działań, na które wymagane jest pozwolenie.
Artykuł 9
Pozwolenia
1. Pozwolenia na wywóz i przywóz są wydawane na formularzach zgodnych ze wzorem przedstawionym w załączniku V i są ważne na całym terytorium Wspólnoty. Okres ważności pozwolenia wynosi od trzech do dwunastu miesięcy i może zostać przedłużony do 12 miesięcy.
2. Pozwolenie może zostać wydane za pomocą środków elektronicznych. Szczególne procedury są określane na szczeblu krajowym. Państwa Członkowskie korzystające z tej możliwości informują o tym Komisję.
3. W pozwoleniach na wywóz i przywóz umieszcza się wszelkie wymogi i warunki, jakie właściwy organ uzna za stosowne.
4. Właściwy organ, działając zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, może odmówić udzielenia pozwolenia na wywóz oraz może unieważnić, zawiesić, zmienić lub cofnąć udzielone pozwolenie.
Artykuł 10
Formalności celne
1. Przy dokonywaniu formalności celnych eksporter lub importer składa należycie wypełniony formularz przedstawiony w załączniku V jako dowód uzyskania koniecznego pozwolenia na dany wywóz lub przywóz. Jeśli dokument nie jest wypełniony w języku urzędowym Państwa Członkowskiego, w którym dokonuje się formalności celnych, eksporter lub importer może zostać zobowiązany do dostarczenia tłumaczenia na język urzędowy tego państwa.
2. W przypadku gdy dokonano zgłoszenia celnego towarów określonych w załącznikach II lub III, co do których stwierdzono, że na ich planowany wywóz lub przywóz nie zostało udzielone pozwolenie na podstawie niniejszego rozporządzenia, organy celne zatrzymują zgłoszone towary i wskazują na możliwość złożenia wniosku o udzielenie pozwolenia zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Jeśli wniosek o udzielenie pozwolenia nie wpłynie w terminie sześciu miesięcy od zatrzymania towaru lub jeśli właściwy organ rozpatrzy odmownie taki wniosek, organy celne podejmują działania mające na celu uregulowanie sytuacji zatrzymanych towarów zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi.
Artykuł 11
Wymóg zawiadamiania i konsultacji
1. Organy Państw Członkowskich, określone w załączniku I, informują wszystkie inne organy Państw Członkowskich określone w tym załączniku oraz Komisję o odmowie udzielenia pozwolenia na podstawie niniejszego rozporządzenia i o unieważnieniu pozwolenia, którego udzieliły. Zawiadomienia dokonuje się nie później niż w ciągu trzydziestu dni od daty wydania decyzji.
2. Właściwy organ konsultuje się z organem lub organami, które w ciągu ostatnich trzech lat odmówiły udzielenia pozwolenia na przywóz lub wywóz albo pozwolenia na dostarczanie pomocy technicznej na podstawie niniejszego rozporządzenia, w przypadku otrzymania wniosku dotyczącego przywozu, wywozu lub dostarczania pomocy technicznej odnoszącego się do zasadniczo identycznej transakcji, której dotyczył taki wcześniejszy wniosek, gdy organ uważa, że należy jednak udzielić pozwolenia.
3. W przypadku gdy po przeprowadzeniu takich konsultacji właściwy organ postanowi o udzieleniu pozwolenia, niezwłocznie zawiadamia on o swojej decyzji wszystkie organy wymienione w załączniku I, wyjaśniając powody podjęcia takiej decyzji oraz przedstawiając istotne w danej sprawie informacje.
4. Odmowa udzielenia pozwolenia na podstawie krajowego zakazu zgodnie z art. 7 ust. 1 nie stanowi decyzji o odmowie udzielenia pozwolenia w rozumieniu ust. 1.
ROZDZIAŁ V
Postanowienia ogólne i końcowe
Artykuł 12
Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 15a w celu zmiany załączników I, II, III, IV i V. Zamieszczone w załączniku I dane dotyczące właściwych organów państw członkowskich są zmieniane na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie.
Artykuł 13
Wymiana informacji pomiędzy organami Państw Członkowskich a Komisją
1. Bez uszczerbku dla art. 11, Komisja oraz Państwa Członkowskie, na wniosek, powiadamiają się nawzajem o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie istotnych informacji, którymi dysponują w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacji dotyczących pozwoleń, których udzielono i których udzielenia odmówiono.
2. Istotne informacje dotyczące pozwoleń, których udzielono i których udzielenia odmówiono, obejmują przynajmniej rodzaj decyzji, uzasadnienie decyzji lub jego streszczenie, nazwy/nazwiska odbiorców oraz końcowych użytkowników, jeśli nie są nimi odbiorcy, jak również nazwy odnośnych towarów.
3. Państwa Członkowskie, o ile jest to możliwe we współpracy z Komisją, sporządzają publiczne roczne sprawozdanie z działalności, zawierające informacje o liczbie otrzymanych wniosków, towarach i krajach, których dotyczyły wnioski, oraz o decyzjach, które podjęto w tych sprawach. Sprawozdanie to nie zawiera informacji, których ujawnienie, zdaniem Państwa Członkowskiego, naruszałoby jego żywotne interesy w zakresie bezpieczeństwa.
4. Z wyjątkiem przekazywania informacji określonych w ust. 2 organom innego Państwa Członkowskiego oraz Komisji, niniejszy artykuł nie narusza odpowiednich przepisów krajowych dotyczących poufności i tajemnicy zawodowej.
5. Odmowa udzielenia pozwolenia wydana na podstawie krajowego zakazu przyjętego zgodnie z art. 7 ust. 1 nie stanowi decyzji o odmowie udzielenia pozwolenia w rozumieniu ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu.
Artykuł 14
Wykorzystywanie informacji
Bez uszczerbku dla przepisów rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji ( 10 ) oraz krajowych przepisów dotyczących publicznego dostępu do dokumentów, informacje otrzymane na mocy niniejszego rozporządzenia są wykorzystywane tylko do celów, w jakich wnoszono o ich przekazanie.
▼M8 —————
Artykuł 15a
Wykonywanie przekazanych uprawnień
1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.
2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 12, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 20 lutego 2014 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem tego pięcioletniego okresu. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużane na okresy o tej samej długości, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.
3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 12, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.
4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 12 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub gdy przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.
▼M8 —————
Artykuł 17
Sankcje
1. Państwa Członkowskie przyjmują przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie w przypadkach naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia oraz podejmują wszelkie niezbędne środki, aby zapewnić, iż są one stosowane. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.
2. Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach do dnia 29 sierpnia 2006 r. i niezwłocznie powiadamiają ją o późniejszych ich zmianach.
Artykuł 18
Zakres terytorialny stosowania
1. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do:
— obszaru celnego Wspólnoty, zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (EWG) nr 2913/92,
— hiszpańskich terytoriów Ceuty i Melilli,
— niemieckiego terytorium Helgoland.
2. Do celów niniejszego rozporządzenia Ceutę, Helgoland i Melillę traktuje się jako część obszaru celnego Wspólnoty.
Artykuł 19
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 30 lipca 2006 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
ZAŁĄCZNIK I
WYKAZ ORGANÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 8 I 11, ORAZ ADRES, NA KTÓRY NALEŻY PRZESYŁAĆ POWIADOMIENIA DO KOMISJI EUROPEJSKIEJ
A. Organy państw członkowskich
BELGIA
Federale Overheidsdienst Economie, K.M.O., Middenstand en Energie
Algemene Directie Economisch Potentieel
Dienst Vergunningen
Vooruitgangstraat 50
B-1210 Brussel
BELGIË
Service public fédéral économie, PME, classes moyennes et énergie
Direction générale du potentiel économique
Service licences
Rue du Progrès 50
B-1210 Bruxelles
BELGIQUE
Tel. +32 22776713, +32 22775459
Faks +32 22775063
E-mail: frieda.coosemans@economie.fgov.be
johan.debontridder@economie.fgov.be
BUŁGARIA
Министерство на икономиката, енергетиката и туризма
ул.„Славянска” № 8
1052 София/Sofia
БЪЛГАРИЯ/BULGARIA
Ministry of Economy, Energy and Tourism
8, Slavyanska Str.
1052 Sofia
BULGARIA
Tel. +359 294071
Faks +359 29872190
REPUBLIKA CZESKA
Ministerstvo průmyslu a obchodu
Licenční správa
Na Františku 32
110 15 Praha 1
ČESKÁ REPUBLIKA
Tel. +420 224907638
Faks +420 224214558
E-mail: dual@mpo.cz
DANIA
Załącznik III, pkt 2 i 3
Justitsministeriet
Slotsholmsgade 10
DK-1216 København K
DANMARK
Tel. +45 72268400
Faks +45 33933510
E-mail: jm@jm.dk
Załącznik II i załącznik III, pkt 1
Erhvervs- og Vækstministeriet
Erhvervsstyrelsen
Dahlerups Pakhus
Langelinie Allé 17
DK-2100 København Ø
DANMARK
Tel. +45 35291000
Faks +45 35466001
E-mail: erst@erst.dk
NIEMCY
Bundesamt für Wirtschaft und Ausfuhrkontrolle (BAFA)
Frankfurter Straße 29—35
D-65760 Eschborn
DEUTSCHLAND
Tel. +49 61969080
Faks +49 6196908800
E-mail: ausfuhrkontrolle@bafa.bund.de
ESTONIA
Eesti Välisministeerium
Poliitikaosakond
Julgeolekupoliitika ja relvastuskontrolli büroo
Islandi väljak 1
15049 Tallinn
EESTI/ESTONIA
Tel. +372 6377192
Faks +372 6377199
E-mail: stratkom@vm.ee
IRLANDIA
Licensing Unit
Department of Jobs, Enterprise and Innovation
23 Kildare Street
Dublin 2
ÉIRE
Tel. +353 16312121
Faks +353 16312562
GRECJA
Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων
Γενική Διεύθυνση Διεθνούς Οικονομικής Πολιτικής
Διεύθυνση Καθεστώτων Εισαγωγών-Εξαγωγών, Εμπορικής Άμυνας
Ερμού και Κορνάρου 1,
GR-105 63 Αθήνα/Athens
ΕΛΛΑΔΑ/GREECE
Ministry of Development, Competitiveness, Infrastructure, Transport and Networks
General Directorate for International Economic Policy
Directorate of Import-Export Regimes, Trade Defence Instruments
Ermou and Kornarou 1,
GR-105 63 Athens
GREECE
Tel. +30 2103286021-22, +30 2103286051-47
Faks +30 2103286094
E-mail: e3a@mnec.gr, e3c@mnec.gr
HISZPANIA
Subdirección General de Comercio Exterior de Material de Defensa y Doble Uso
Secretaría de Estado de Comercio
Ministerio de Economía y Competitividad
Paseo de la Castellana 162, planta 7
E-28046 Madrid
ESPAÑA
Tel. +34 913492587
Faks +34 913492470
E-mail: sgdefensa.sscc@comercio.mineco.es
Departamento de Aduanas e Impuestos Especiales de la
Agencia Estatal de la Administración Tributaria
Avda. Llano Castellano, 17
E-28071 Madrid
ESPAÑA
Tel. +34 917289450
Faks +34 917292065
FRANCJA
Ministère du budget, des comptes publics et de la fonction publique
Direction générale des douanes et droits indirects
Service des titres du commerce extérieur (Setice)
14, rue Yves-Toudic
F-75010 Paris
FRANCE
Tel. +33 0970271710
E-mail: dg-setice@douane.finances.gouv.fr
michele.lefebvre@douane.finances.gouv.fr
CHORWACJA
Državni ured za trgovinsku politiku
Gajeva 4
10 000 Zagreb
Republika Hrvatska
Tel.: + 385 16303794
Faks: + 385 16303885
WŁOCHY
Ministero dello Sviluppo Economico
Direzione Generale per la Politica Commerciale Internazionale
Divisione IV
Viale Boston, 25
00144 Roma
ITALIA
Tel. +39 0659932439
Faks +39 0659647506
E-mail: polcom4@mise.gov.it
CYPR
Υπουργείο Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού
Υπηρεσία Εμπορίου
Μονάδα Έκδοσης Αδειών Εισαγωγών/Εξαγωγών
Ανδρέα Αραούζου 6
CY-1421 Λευκωσία
ΚΥΠΡΟΣ/CYPRUS
Ministry of Commerce, Industry and Tourism
Trade Service
Import/Export Licensing Unit
6 Andreas Araouzos Street
CY-1421 Nicosia
CYPRUS
Tel. +357 22867100, +357 22867197
Faks +357 22375443
E-mail: pevgeniou@mcit.gov.cy
ŁOTWA
Ekonomikas ministrija
Brīvības iela 55
LV-1519 Rīga
LATVIJA
Tel. +371 67013248
Faks +371 67280882
E-mail: licencesana@em.gov.lv
LITWA
Załącznik II i załącznik III pkt 1, 2 i 3
Policijos departamento prie Vidaus reikalų ministerijos
Licencijavimo skyrius
Saltoniškių g. 19
LT-08105 Vilnius
LIETUVA/LITHUANIA
Tel. +370 82719767
Faks +370 52719976
E-mail: leidimai.pd@policija.lt
Załącznik III pkt 4
Valstybinė vaistų kontrolės tarnyba prie Lietuvos Respublikos sveikatos apsaugos ministerijos
Žirmūnų g. 139 A,
LT-09120 Vilnius
LIETUVA/LITHUANIA
Tel. +370 852639264
Faks +370 852639265
E-mail: vvkt@vvkt.lt
LUKSEMBURG
Ministère de l’économie et du commerce extérieur
Office des licences
BP 113
L-2011 Luxembourg
LUXEMBOURG
Tel. +352 226162
Faks +352 466138
E-mail: office.licences@eco.etat.lu
WĘGRY
Magyar Kereskedelmi Engedélyezési Hivatal
Németvölgyi út 37-39
H-1124 Budapest
MAGYARORSZÁG/HUNGARY
Tel. +36 14585599
Faks +36 14585885
E-mail: armstrade@mkeh.gov.hu
MALTA
Dipartiment tal-Kummerċ
Servizzi ta’ Kummerċ
Lascaris
Valletta VLT2000
MALTA
Tel. +356 21242270
Faks +356 25690286
NIDERLANDY
Ministerie van Buitenlandse Zaken
Directoraat-Generaal Buitenlandse Economische Betrekkingen
Directie Internationale Marktordening en Handelspolitiek
Bezuidenhoutseweg 67
Postbus 20061
2500 EB Den Haag
NEDERLAND
Tel. +31 703485954, +31 703484652
AUSTRIA
Bundesministerium für Wirtschaft, Familie und Jugend
Abteilung „Außenwirtschaftskontrolle” C2/9
Stubenring 1
A-1011 Wien
ÖSTERREICH
Tel. +43 1711008341
Faks +43 1711008366
E-Mail: post@c29.bmwfj.gv.at
POLSKA
Ministerstwo Gospodarki
Departament Handlu i Usług
pl. Trzech Krzyży 3/5
00-507 Warszawa
POLSKA/POLAND
Tel. +48 226935553
Faks +48 226934021
E-mail: SekretariatDHU@mg.gov.pl
PORTUGALIA
Ministério das Finanças
AT-Autoridade Tributária e Aduaneira
Direcção de Serviços de Licenciamento
Rua da Alfândega, n.5
P-1149-006 Lisboa
PORTUGAL
Tel. +351 218813843
Faks +351 218813986
RUMUNIA
Ministerul Economiei
Departamentul pentru Comerț Exterior și Relații Internaționale
Direcția Politici Comerciale
Calea Victoriei nr. 152
București, sector 1
Cod poștal 010096
ROMÂNIA
Tel. +40 214010504, +40 214010552, +40 214010507
Faks +40 214010594, +40 213150454
E-mail: clc@dce.gov.ro
SŁOWENIA
Ministrstvo za gospodarski razvoj in tehnologijo
Direktorat za turizem in internacionalizacijo
Kotnikova 5
1000 Ljubljana
Republika Slovenija
Tel. +386 14003521
Faks +386 14003611
SŁOWACJA
Ministerstvo hospodárstva Slovenskej republiky
Odbor výkonu obchodných opatrení
Mierová 19
827 15 Bratislava
SLOVENSKO
Tel. +421 248542165
Faks +421 243423915
E-mail: maria.kopecka@economy.gov.sk
FINLANDIA
Sisäasiainministeriö
Poliisiosasto
PL 26
FI-00023 Valtioneuvosto
SUOMI/FINLAND
Tel. +358 718780171
Faks +358 718788555
E-mail: asehallinto@poliisi.fi
SZWECJA
Kommerskollegium
PO Box 6803
SE-113 86 Stockholm
SVERIGE
Tel. +46 86904800
Faks +46 8306759
E-mail: registrator@kommers.se
ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO
Przywóz towarów określonych w załączniku II
Department for Business, Innovation and Skills (BIS)
Import Licensing Branch
Queensway House
West Precinct
Billingham
TS23 2NF
UNITED KINGDOM
E-mail: enquiries.ilb@bis.gsi.gov.uk
Wywóz towarów określonych w załączniku II lub III oraz dostarczanie pomocy technicznej związanej z towarami określonymi w załączniku II zgodnie z art. 3 ust. 1 i art. 4 ust. 1
Department for Business, Innovation and Skills (BIS)
Export Control Organisation
1 Victoria Street
London
SW1H 0ET
UNITED KINGDOM
Tel. +44 2072154483
Faks +44 2072150531
E-mail: Ian.Bradford@bis.gsi.gov.uk
B. Adres, na który należy przesyłać powiadomienia do Komisji Europejskiej
European Commission
Service for Foreign Policy Instruments
Office EEAS 02/309
B-1049 Bruxelles/Brussel
BELGIA
E-mail: relex-sanctions@ec.europa.eu
ZAŁĄCZNIK II
Wykaz towarów, o których mowa w art. 3 i 4
Uwaga wstępna:
Kody CN w niniejszym załączniku odnoszą się do kodów wymienionych w części drugiej załącznika I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej ( 11 ).
W przypadku gdy kod CN poprzedzony jest oznaczeniem „ex”, towary objęte rozporządzeniem (WE) nr 1236/2005 stanowią jedynie część zakresu kodu CN i są określone zarówno poprzez wyszczególnienie przedstawione w niniejszym załączniku, jak i poprzez zakres kodu CN.
Uwagi:
1. Pkt 1.3 i 1.4 w sekcji 1 dotyczącej towarów przeznaczonych do przeprowadzania egzekucji ludzi nie obejmują towarów medyczno-technicznych.
2. Kontroli przewidzianej w niniejszym załączniku nie należy czynić bezskuteczną przez wywóz jakichkolwiek towarów niepodlegających kontroli (w tym instalacji przemysłowych), lecz zawierających jeden lub kilka komponentów objętych kontrolą, jeżeli te komponenty stanowią podstawowy element towarów i mogą w praktyce zostać z nich usunięte i użyte do innych celów.
Nb.: Przy rozstrzyganiu, czy komponent lub komponenty objęte kontrolą należy uznać za podstawowy element, niezbędna jest ocena czynników ilości, wartości i technologicznego know-how oraz innych szczególnych okoliczności, które mogą decydować o tym, że komponent lub komponenty objęte kontrolą stanowią podstawowy element dostarczanego towaru.
|
Kod CN |
Wyszczególnienie |
|
1. Towary przeznaczone do przeprowadzania egzekucji ludzi, takie jak: |
|
|
ex442190 97 ex820890 00 |
1.1. Szubienice i gilotyny |
|
ex854370 90 ex940179 00 ex940180 00 ex940210 00 |
1.2. Krzesła elektryczne do przeprowadzania egzekucji ludzi |
|
ex940600 38 ex940600 80 |
1.3. Hermetyczne komory, wykonane np. ze stali i szkła, zaprojektowane w celu przeprowadzania egzekucji ludzi przez podanie trującego gazu lub trującej substancji |
|
ex841381 00 ex901890 50 ex901890 60 ex901890 84 |
1.4. Urządzenia do automatycznego wstrzykiwania narkotyku, zaprojektowane w celu przeprowadzania egzekucji ludzi poprzez podanie śmiercionośnej substancji chemicznej |
|
2. Towary, które nie są odpowiednie do stosowania przez organy odpowiedzialne za egzekwowanie prawa w celu krępowania ludzi, takie jak: |
|
|
ex854370 90 |
2.1. Urządzenia porażające prądem zakładane na ciało osoby skrępowanej, takie jak pasy, rękawy i kajdanki, zaprojektowane w celu krępowania ludzi poprzez poddawanie wstrząsom elektrycznym |
|
ex732690 98 ex761699 90 ex830150 00 ex392690 97 ex420330 00 ex420340 00 ex420500 90 |
2.2. Kajdanki na kciuki, kajdanki na palce, śruby do zgniatania kciuków i śruby do zgniatania palców Uwaga: Pozycja ta obejmuje zarówno ząbkowane, jak i nieząbkowane kajdanki i śruby. |
|
ex732690 98 ex761699 90 ex830150 00 ex392690 97 ex420330 00 ex420340 00 ex420500 90 ex621710 00 ex630790 98 |
2.3. Obręcze do krępowania nóg połączone prętem, zespół łańcuchów składający się z obręczy do krępowania nóg połączonych prętem lub urządzeń z obciążeniem do krępowania nóg Uwagi: 1. Obręcze do krępowania nóg połączone prętem to kajdany lub obręcze wyposażone w mechanizm blokujący połączone sztywnym prętem wykonanym zazwyczaj z metalu. 2. Niniejszy punkt obejmuje obręcze do krępowania nóg połączone prętem oraz urządzenia z obciążeniem do krępowania nóg, które są połączone ze zwykłymi kajdankami za pomocą łańcucha. |
|
ex732690 98 ex761699 90 ex830150 00 ex392690 97 ex420330 00 ex420340 00 ex420500 90 ex621710 00 ex630790 98 |
2.4. Kajdanki do krępowania ludzi zaprojektowane w celu przytwierdzenia ich do ściany, podłogi lub sufitu |
|
ex940161 00 ex940169 00 ex940171 00 ex940179 00 ex940180 00 ex940210 00 |
2.5. Krzesła do krępowania: krzesła wyposażone w kajdany lub inne urządzenia umożliwiające krępowanie ludzi Uwaga: Punkt ten nie wprowadza zakazu krzeseł wyposażonych jedynie w pasy lub taśmy. |
|
ex940290 00 ex940320 20 ex940320 80 ex940350 00 ex940370 00 ex940381 00 ex940389 00 |
2.6. Ławy do krępowania i łóżka do krępowania: ławy i łóżka wyposażone w kajdany lub inne urządzenia do krępowania ludzi Uwaga: Punkt ten nie wprowadza zakazu ław i łóżek wyposażonych jedynie w pasy lub taśmy. |
|
ex940290 00 ex940320 20 ex940350 00 ex940370 00 ex940381 00 ex940389 00 |
2.7. Łóżka-klatki: łóżka wyposażone w klatkę (cztery boki i sufit) lub podobną strukturę umożliwiającą zamknięcie osoby w ramach łóżka, których sufit lub jeden lub więcej boków posiada metalowe lub inne pręty i które można otworzyć jedynie od zewnątrz |
|
ex940290 00 ex940320 20 ex940350 00 ex940370 00 ex940381 00 ex940389 00 |
2.8. Łóżka z siatką: łóżka wyposażone w klatkę (cztery boki i sufit) lub podobną strukturę umożliwiającą zamknięcie osoby w ramach łóżka, których sufit lub jeden lub więcej boków jest zabezpieczony siatką i które można otworzyć jedynie od zewnątrz |
|
3. Urządzenia przenośne, które nie są odpowiednie do stosowania przez organy odpowiedzialne za egzekwowanie prawa w celu tłumienia zamieszek lub samoobrony, takie jak: |
|
|
ex930400 00 |
3.1. Kije lub pałki wykonane z metalu lub innego materiału, których trzon pokryty jest metalowymi kolcami |
|
ex392690 97 ex732690 98 |
3.2. Tarcze z metalowymi kolcami |
|
4. Bicze, takie jak: |
|
|
ex660200 00 |
4.1. Baty splecione z wielu rzemieni w rodzaju bicza lub knuta |
|
ex660200 00 |
4.2. Baty splecione z jednego lub wielu rzemieni, wyposażone w zadziory, haczyki, kolce, metalowe druty lub podobne elementy zwiększające siłę rzemienia |
ZAŁĄCZNIK III
Wykaz towarów, o których mowa w art. 5
Uwaga wstępna:
Kody CN w niniejszym załączniku odnoszą się do kodów wymienionych w części drugiej załącznika I do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej.
W przypadku gdy kod CN poprzedzony jest oznaczeniem „ex”, towary objęte rozporządzeniem (WE) nr 1236/2005 stanowią jedynie część zakresu kodu CN i są określone zarówno poprzez wyszczególnienie przedstawione w niniejszym załączniku, jak i poprzez zakres kodu CN.
Uwagi:
1. Kontroli przewidzianej w niniejszym załączniku nie należy czynić bezskuteczną przez wywóz jakichkolwiek towarów niepodlegających kontroli (w tym instalacji przemysłowych), lecz zawierających jeden lub kilka komponentów objętych kontrolą, jeżeli te komponenty stanowią podstawowy element towarów i mogą w praktyce zostać z nich usunięte i użyte do innych celów.
Nb.: Przy rozstrzyganiu, czy komponent lub komponenty objęte kontrolą należy uznać za podstawowy element, niezbędna jest ocena czynników ilości, wartości i technologicznego know-how oraz innych szczególnych okoliczności, które mogą decydować o tym, że komponent lub komponenty objęte kontrolą stanowią podstawowy element dostarczanego towaru.
2. W niektórych przypadkach substancje chemiczne zostały ujęte w wykazie według nazwy oraz numeru CAS. Wykaz ma zastosowanie do substancji chemicznych o takim samym wzorze strukturalnym (w tym hydratów) bez względu na nazwę lub numer CAS. Numery CAS są zamieszczone w celu ułatwienia identyfikacji danej substancji chemicznej lub mieszaniny, bez względu na przyjętą nomenklaturę. Numery CAS nie mogą być jednak użyte jako niepowtarzalne identyfikatory, ponieważ niektóre postacie substancji chemicznych wymienionych w niniejszym wykazie, a także ich mieszaniny, są lub mogą być oznaczone odmiennymi numerami CAS.
|
Kod CN |
Wyszczególnienie |
|
1. Towary zaprojektowane do krępowania ludzi, takie jak: |
|
|
ex732690 98 ex761699 90 ex830150 00 ex392690 97 ex420330 00 ex420340 00 ex420500 90 ex621710 00 ex630790 98 |
1.1. Kajdany i łańcuchy na nogi Uwagi: 1. Kajdany to urządzenia ograniczające swobodę ruchu składające się z dwóch obręczy lub pierścieni wyposażonych w mechanizm blokujący i połączonych łańcuchem lub prętem. 2. Ten punkt nie odnosi się do urządzeń do krępowania nóg i łańcuchów na nogi zakazanych w pkt 2.3 załącznika II. 3. Ten punkt nie odnosi się do „zwykłych kajdanek”. Zwykłe kajdanki to kajdanki na ręce spełniające wszystkie poniższe warunki: — ich całkowita długość łącznie z łańcuchem, przy obu zamkniętych obręczach, mierzona od zewnętrznej krawędzi jednej obręczy do zewnętrznej krawędzi drugiej obręczy wynosi pomiędzy 150 mm a 280 mm, — wewnętrzny obwód każdej z obręczy wynosi maksymalnie 165 mm przy zapadce zamkniętej na ostatnie nacięcie wchodzące do mechanizmu blokującego, — wewnętrzny obwód każdej z obręczy wynosi maksymalnie 200 mm przy zapadce zamkniętej na pierwsze nacięcie wchodzące do mechanizmu blokującego oraz — obręcze nie zostały zmodyfikowane, by zadawać fizyczny ból lub cierpienie. |
|
ex732690 98 ex761699 90 ex830150 00 ex392690 97 ex420330 00 ex420340 00 ex420500 90 ex621710 00 ex630790 98 |
1.2. Pojedyncze obręcze lub pierścienie, wyposażone w mechanizm blokujący, o średnicy wewnętrznej przekraczającej 165 mm przy zapadce zamkniętej na ostatnie nacięcie wchodzące do mechanizmu blokującego Uwaga: Niniejszy punkt obejmuje urządzenia do krępowania szyi oraz inne pojedyncze obręcze lub pierścienie wyposażone w mechanizm blokujący połączone ze zwykłymi kajdankami za pomocą łańcucha. |
|
ex650500 10 ex650500 90 ex650691 00 ex650699 10 ex650699 90 |
1.3. Kaptury uniemożliwiające oplucie: kaptury, w tym kaptury wykonane z siatki, posiadające element zakrywający ust. i uniemożliwiający oplucie Uwaga: Niniejszy punkt obejmuje kaptury uniemożliwiające oplucie połączone ze zwykłymi kajdankami za pomocą łańcucha. |
|
2. Broń i urządzenia zaprojektowane do celów tłumienia zamieszek lub samoobrony, takie jak: |
|
|
ex854370 90 ex930400 00 |
2.1. Przenośna broń elektryczna, którą można porazić tylko jedną osobę za pomocą elektrowstrząsu, obejmująca również między innymi pałki elektryczne, tarcze elektryczne, paralizatory lub pistolety paraliżujące Uwagi: 1. Ten punkt nie odnosi się do pasów paraliżujących za pomocą elektrowstrząsów i innych urządzeń wchodzących w zakres pkt 2.1 załącznika II. 2. Ten punkt nie odnosi się do przenośnych indywidualnych elektronicznych urządzeń porażających, które użytkownik ma przy sobie w celu obrony własnej. |
|
ex854390 00 ex930599 00 |
2.2. Zestawy zawierające wszystkie ważne komponenty do montażu przenośnej broni elektrycznej, do której odnosi się pkt 2.1 Uwaga: Za ważne komponenty uznaje się towary takie jak: — element generujący elektrowstrząsy, — przełącznik, z możliwością zdalnego sterowania lub bez oraz — elektrody lub, w stosownych przypadkach, przewody, za pomocą których można porazić prądem elektrycznym. |
|
ex854370 90 ex930400 00 |
2.3. Broń elektryczna mocowana na stałe lub z możliwością montażu o szerokim zasięgu zdolna porazić prądem elektrycznym wiele osób |
|
3. Broń i sprzęt rozprowadzające obezwładniające lub drażniące substancje chemiczne przeznaczone do tłumienia zamieszek lub obrony i określone substancje powiązane, takie jak: |
|
|
ex842420 00 ex842489 00 ex930400 00 |
3.1. Przenośna broń i sprzęt, które w momencie podawania lub rozprowadzania substancji chemicznej bądź podają dawkę obezwładniających lub drażniących substancji chemicznych zdolną porazić jedną osobę, bądź też rozprowadzają dawkę takiej substancji na małym obszarze, np. w formie rozpylonej mgły lub chmury Uwagi: 1. Punkt ten nie dotyczy sprzętu, do którego odnosi się ppkt ML7.e. Wspólnego wykazu uzbrojenia Unii Europejskiej (1). 2. Ten punkt nie odnosi się do przenośnego sprzętu osobistego, nawet jeśli zawiera on substancję chemiczną, który użytkownik ma przy sobie w celu obrony własnej. 3. Oprócz właściwych substancji chemicznych, takich jak środki rozpraszania tłumu lub PAVA, za obezwładniające lub drażniące substancje chemiczne uznaje się towary, do których odnoszą się pkt 3.3 i 3.4. |
|
ex292429 98 |
3.2. Wanililoamid kwasu pelargonowego (PAVA) (CAS RN 2444-46-4) |
|
ex330190 30 |
3.3. Oleożywica capsicum (OC) (CAS RN 8023-77-6) |
|
ex292429 98 ex293999 00 ex330190 30 ex330210 90 ex330290 10 ex330290 90 ex382490 97 |
3.4. Mieszaniny zawierające co najmniej 0,3 % PAVA lub OC w masie oraz rozpuszczalnik (np. etanol, 1-propanol lub heksan), które mogłyby zostać podane same jako środki obezwładniające lub drażniące, w szczególności w formie aerozolu lub w formie płynnej, lub też które mogłyby zostać wykorzystane do produkcji środków obezwładniających lub drażniących Uwagi: 1. Punkt ten nie odnosi się do sosów i preparatów do nich, zup i preparatów do nich oraz zmieszanych przypraw lub zmieszanych przypraw korzennych, pod warunkiem że PAVA lub OC nie są ich jedynymi składnikami aromatyzującymi. 2. Punkt ten nie odnosi się do produktów leczniczych, w przypadku których wydano pozwolenie na dopuszczenie do obrotu zgodnie z prawem Unii (2). |
|
ex842420 00 ex842489 00 |
3.5. Sprzęt mocowany na stałe do rozprowadzania obezwładniających lub drażniących substancji chemicznych, który może zostać przymocowany do ściany lub sufitu wewnątrz budynku, zawiera zbiornik z drażniącymi lub obezwładniającymi czynnikami chemicznymi i jest uruchamiany za pomocą systemu zdalnego sterowania Uwaga: Oprócz właściwych substancji chemicznych, takich jak środki rozpraszania tłumu lub PAVA, za obezwładniające lub drażniące substancje chemiczne uznaje się towary, do których odnoszą się pkt 3.3 i 3.4. |
|
ex842420 00 ex842489 00 ex930400 00 |
3.6. Stały lub mocowany sprzęt do rozprowadzania obezwładniających lub drażniących czynników chemicznych, o szerokim zasięgu, nieprzeznaczony do mocowania do ściany lub sufitu wewnątrz budynku Uwagi: 1. Punkt ten nie dotyczy sprzętu, do którego odnosi się ppkt ML7.e. Wspólnego wykazu uzbrojenia Unii Europejskiej. 2. Punkt ten dotyczy również armatek wodnych. 3. Oprócz właściwych substancji chemicznych, takich jak środki rozpraszania tłumu lub PAVA, za obezwładniające lub drażniące substancje chemiczne uznaje się towary, do których odnoszą się pkt 3.3 i 3.4. |
|
4. Produkty, które mogłyby zostać wykorzystane do przeprowadzania egzekucji ludzi poprzez podanie śmiertelnego zastrzyku, takie jak: |
|
|
ex293353 90 [a) do f)] ex293359 95 [g) i h)] |
4.1. Krótko- lub średniodługo działające barbituranowe środki znieczulające, m.in.: a) amobarbital (CAS RN 57-43-2); b) sól sodowa amobarbitalu (CAS RN 64-43-7); c) pentobarbital (CAS RN 76-74-4); d) sól sodowa pentobarbitalu (CAS RN 57-33-0); e) sekobarbital (CAS RN 76-73-3); f) sól sodowa sekobarbitalu (CAS RN 309-43-3); g) tiopental (CAS RN 76-75-5); h) sól sodowa tiopentalu (CAS RN 71-73-8), znana również jako tiopenton sodu |
|
ex300390 00 ex300490 00 ex382490 97 |
Uwaga: Ten punkt odnosi się również do produktów zawierających jeden ze środków znieczulających wymienionych w wykazie krótko lub średniodługo działających barbituranowych środków znieczulających. |
|
5. Komponenty towarów przeznaczonych do przeprowadzania egzekucji ludzi, takie jak: |
|
|
ex820890 00 |
5.1. Ostrza gilotyny |
|
(1) Ostatnia wersja dokumentu przyjęta przez Radę w dniu 11 marca 2013 r. (Dz.U. C 90 z 27.3.2013, s. 1). (2) Zob. w szczególności rozporządzenie (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. ustanawiające wspólnotowe procedury wydawania pozwoleń dla produktów leczniczych stosowanych u ludzi i do celów weterynaryjnych i nadzoru nad nimi oraz ustanawiające Europejską Agencję Leków (Dz.U. L 136 z 30.4.2004, s. 1) oraz dyrektywę 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (Dz.U. L 311 z 28.11.2001, s. 67). |
|
ZAŁĄCZNIK IV
Wykaz terytoriów Państw Członkowskich, o których mowa w art. 5 ust. 2
DANIA:
— Grenlandia.
FRANCJA:
— Nowa Kaledonia i terytoria zależne,
— Polinezja Francuska,
— Francuskie Terytoria Południowe i Antarktyczne,
— Wyspy Wallis i Futuna,
— Majotta,
— St Pierre i Miquelon.
NIEMCY:
— Büsingen.
ZAŁĄCZNIK V
Formularz pozwolenia na wywóz i przywóz, o którym mowa w art. 9 ust. 1
Specyfikacja techniczna:
Wymiary formularza wynoszą 210 × 297 mm, przy czym dopuszczalne są wymiary mniejsze o najwyżej 5 mm i większe o najwyżej 8 mm. Wielkość pól formularza jest wyznaczona na podstawie jednostki miary równej jednej dziesiątej cala poziomo oraz jednej szóstej cala pionowo. Podział pól jest wyznaczany na podstawie jednostki miary równej jednej dziesiątej cala poziomo.
![WSPÓLNOTA EUROPEJSKAPOZWOLENIE NA WYWÓZ/PRZYWOZ SPRZĘTU SŁUŻĄCEGO DO TORTUR1 Wnioskodawca (pełna nazwa, adres, numer celny) Rodzaj:POZWOLENIE NA WYWÓZ LUBPRZYWÓZ TOWARÓW, KTORE MOGŁYBY BYĆ STOSOWANE DO ZADAWANIA TORTUR(ROZPORZADZENIE (WE) NR 1236/2005)2 Odbiorca (pełna nazwa i adres)3 Nr pozwoleniaWywózPrzywóz4 Termin ważności5 Agent celny/przedstawiciel (jeżeli jest inny niż wnioskodawca)6 Państwo, w którym znajdują się dane towaryKod7 Państwo przeznaczeniaKod8 Państwo Członkowskie, w którym nastąpi objęcie procedurą celną9 Użytkownik końcowy (pełna nazwa i adres)Organ wydający10 Opis pozycji11 Poz. nr 112 kod CN13 Ilość14 Szczególne wymogi oraz warunki10 Opis pozycji11 Poz. nr 212 kod CN13 Ilość14 Szczególne wymogi oraz warunki10 Opis pozycji11 Poz. nr 312 kod CN13 Ilość14 Szczególne wymogi oraz warunki15 Niżej podpisany potwierdza, że właściwy organ zezwolił na [wywóz] [przywóz] (niepotrzebne skreślić) towarów określonych w polu 10 zgodnie z art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1236/2005 oraz z zastrzeżeniem wymogów, warunków i procedur określonych w niniejszym formularzu i załączniku lub załącznikach, do których zawiera on odesłanie.16 Ilość załącznikówSporządzono w (miejscowość i data)Nazwa (podana drukiem lub wielkimi literami)Podpis:(Pieczęć organu wydającego)](./../../../resource.html?uri=celex:02005R1236-20140720.POL.xhtml.L_2005200PL.01001601.tif.jpg)
Wyjaśnienia dotyczące formularza „Pozwolenie na wywóz i przywóz towarów, które mogłyby być użyte do zadawania tortur (rozporządzenie (WE) nr 1236/2005)”
Niniejszego formularza pozwolenia używa się w celu wydania pozwolenia na wywóz lub przywóz towarów zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1236/2005 w sprawie handlu niektórymi towarami, które mogłyby być użyte do wykonywania kary śmierci, tortur lub innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania. Nie należy go stosować przy wydawaniu pozwolenia na dostarczanie pomocy technicznej.
Organ wydający jest to organ określony w art. 2 lit. h) rozporządzenia Rady (WE) nr 1236/2005, określony w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.
Pozwolenie wydaje się na tym jednokartkowym formularzu, zadrukowanym obustronnie. Właściwy urząd celny odlicza wywożone ilości od łącznej dostępnej ilości. Musi on skontrolować, czy różne pozycje podlegające pozwoleniu są w tym celu wyraźnie oddzielone.
W przypadkach gdy procedury krajowe Państw Członkowskich wymagają dodatkowych egzemplarzy formularza (np. do wniosku), pozwolenie to może zostać włączone do kompletu formularzy zawierającego niezbędne egzemplarze zgodnie z odpowiednimi przepisami krajowymi. W polu powyżej pola 3 każdego egzemplarza oraz na marginesie po lewej stronie powinno być jasno określone przeznaczenie (np. wniosek, kopia dla wnioskodawcy) stosownych egzemplarzy. Tylko jeden egzemplarz stanowi formularz pozwolenia określony w załączniku V do rozporządzenia (WE) nr 1236/2005.
|
Pole 1: |
Wnioskodawca: |
Proszę podać nazwę wnioskodawcy oraz jego pełny adres. Można również podać numer celny wnioskodawcy (w większości przypadków fakultatywnie). Należy podać rodzaj wnioskodawcy (fakultatywnie) w odpowiednim polu, używając cyfr 1, 2 lub 4 przy odwoływaniu się do punktów w definicji zawartej w art. 2 lit. i) rozporządzenia Rady nr 1236/2005. |
|
Pole 3: |
Pozwolenie nr: |
Proszę wpisać numer oraz zaznaczyć pole odnoszące się do wywozu lub przywozu. ►C1 Patrz: art. 2 lit. d) i art. 2 lit. e) oraz art. 18 rozporządzenia ◄ odnośnie do definicji określeń „wywóz” i „przywóz”. |
|
Pole 4: |
Termin ważności: |
Proszę podać dzień (dwie cyfry), miesiąc (dwie cyfry) oraz rok (cztery cyfry). |
|
Pole 5: |
Agent celny/przedstawiciel: |
Proszę podać nazwę posiadającego stosowne upoważnienie przedstawiciela lub agenta (celnego) występującego w imieniu wnioskodawcy, jeżeli wniosku nie składa wnioskodawca. Patrz również: art. 5 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92. |
|
Pole 6: |
Państwo, w którym znajdują się dane towary: |
Proszę podać zarówno nazwę danego państwa, jak i odpowiedni kod z wykazu kodów krajów ustanowionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 1172/95, Dz.U. L 118 z 25.5.1995, str. 10. ►C1 Patrz: rozporządzenie Komisji (WE) nr 1779/2002, Dz.U. L 269 z 5.10.2002, str. 6. ◄ |
|
Pole 7: |
Państwo przeznaczenia: |
Proszę podać zarówno nazwę danego państwa jak i odpowiedni kod z wykazu kodów krajów ustanowionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 1172/95, Dz.U. L 118 z 25.5.1995, str. 10. ►C1 Patrz: rozporządzenie Komisji (WE) nr 1779/2002, Dz.U. L 269 z 5.10.2002, str. 6. ◄ |
|
Pole 10: |
Opis pozycji: |
Proszę rozważyć dołączenie informacji dotyczących opakowania danych towarów. Proszę zwrócić uwagę na fakt, że w polu 10 można także podać wartość towarów. Jeśli w polu 10 nie ma wystarczającej ilości miejsca, można pisać dalej na dołączonym czystym arkuszu, podając numer pozwolenia. W polu 16 proszę podać liczbę załączników. Formularz przeznaczony jest do zgłoszenia najwyżej trzech różnych rodzajów towarów (patrz: załączniki II i III do rozporządzenia). Jeżeli potrzebne jest uzyskanie pozwolenia na wywóz lub przywóz więcej niż trzech rodzajów towarów, proszę wydać dwa pozwolenia. |
|
Pole 11: |
Pozycja nr: |
To pole wymaga wypełnienia na drugiej stronie formularza. Proszę sprawdzić, czy numer pozycji odpowiada wydrukowanemu numerowi w polu 11 znajdującym się obok opisu odpowiedniej pozycji na pierwszej stronie. |
|
Pole 14: |
Szczególne wymogi oraz warunki: |
Jeśli w polu 14 nie ma wystarczającej ilości miejsca, można pisać dalej na dołączonym czystym arkuszu, podając numer pozwolenia. W polu 16 proszę podać liczbę załączników. |
|
Pole 16: |
Ilość załączników: |
Proszę podać liczbę ewentualnych załączników (patrz: wyjaśnienia do pól 10 i 14). |
( 1 ) Rezolucja 3452 (XXX) Zgromadzenia Ogólnego ONZ z dnia 9.12.1975.
( 2 ) Dz.U. C 364 z 18.12.2000, str. 1.
( 3 ) Dz.U. C 87 E z 11.4.2002, str. 136.
( 4 ) Rezolucja 34/169 Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych z dnia 17.12.1979 r.
( 5 ) Zatwierdzone rezolucją 663 C (XXIV) z 31.7.1957 i 2076 (LXII) z 13.5.1977 Rady Ekonomicznej i Społecznej ONZ.
( 6 ) Patrz: punkt ML 7 c) wspólnego wykazu uzbrojenia Unii Europejskiej (Dz.U. C 127 z 25.5.2005, str. 1).
( 7 ) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.
( 8 ) Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 648/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 117 z 4.5.2005, str. 13).
( 9 ) Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 883/2005 (Dz.U. L 148 z 11.6.2005, str. 5).
( 10 ) Dz.U. L 145 z 31.5.2001, str. 43.
( 11 ) Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1.