EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 02003R1334-20140304

Consolidated text: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1334/2003 z dnia 25 lipca 2003 r. zmieniające warunki zezwolenia na kilka dodatków paszowych, należących do grupy pierwiastków śladowych

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2003/1334/2014-03-04

2003R1334 — PL — 04.03.2014 — 003.001


Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość

►B

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1334/2003

z dnia 25 lipca 2003 r.

zmieniające warunki zezwolenia na kilka dodatków paszowych, należących do grupy pierwiastków śladowych

(Dz.U. L 187, 26.7.2003, p.11)

zmienione przez:

 

 

Dziennik Urzędowy

  No

page

date

►M1

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 2112/2003 z dnia 1 grudnia 2003 r.

  L 317

22

2.12.2003

►M2

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1980/2005 z dnia 5 grudnia 2005 r.

  L 318

3

6.12.2005

►M3

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 601/2013 z dnia 24 czerwca 2013 r.

  L 172

14

25.6.2013

►M5

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 107/2014 z dnia 5 lutego 2014 r.

  L 36

7

6.2.2014




▼B

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1334/2003

z dnia 25 lipca 2003 r.

zmieniające warunki zezwolenia na kilka dodatków paszowych, należących do grupy pierwiastków śladowych



KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 70/524/EWG z dnia 23 listopada 1970 r., dotyczącą dodatków paszowych ( 1 ), ostatnio zmienioną dyrektywą Komisji (WE) nr 1756/2002 ( 2 ), w szczególności jej art. 3 i 9 lit. d) i e),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Kilka dodatków należących do grupy pierwiastków śladowych uzyskało zezwolenie na pewnych warunkach zgodnie z dyrektywą 70/524/EWG, w drodze rozporządzeń (WE) nr 2316/98 ( 3 ), (WE) nr 639/1999 ( 4 ), (WE) nr 2293/1999 ( 5 ), (WE) nr 2200/2001 ( 6 ) i (WE) nr 871/2003 ( 7 ).

(2)

W związku z rozwojem wiedzy naukowej i technicznej zbadano ponownie maksymalną zawartość pierwiastków śladowych, dozwoloną w paszach w celu zapewnienia optymalnego zastosowania warunków zezwolenia, ustanowionych w art. 3 lit. a) dyrektywy 70/524/EWG.

(3)

Przy obecnym stanie wiedzy naukowej i technicznej można uznać, że maksymalna zawartość żelaza, kobaltu, miedzi, manganu i cynku dozwolona w paszach zgodnie z dyrektywą 70/524/EWG powinna zostać zmniejszona w celu lepszego spełniania wymogów ustanowionych w art. 3a lit. a) i b) tej dyrektywy, w szczególności działań w celu zaspokojenia potrzeb żywieniowych, poprawy produkcji zwierzęcej oraz ograniczenia szkodliwych skutków spowodowanych przez odchody zwierzęce, a także zmniejszenia niekorzystnego wpływu, jaki obecne poziomy niektórych pierwiastków śladowych wywierają na zdrowie ludzkie oraz środowisko naturalne.

(4)

Maksymalna zawartość pierwiastków śladowych dopuszczalnych w paszach musi być obliczana, biorąc pod uwagę nie tylko wymagania fizjologiczne zwierząt, lecz także inne aspekty, takie jak średnie wymagania oraz zmienność wymagań co do diety, konieczność zaspokojenia potrzeb większości członków populacji zwierzęcych oraz możliwości zaistnienia niedociągnięć w stosowaniu składników pokarmowych.

(5)

Komitet Naukowy ds. Żywienia Zwierząt dnia 19 lutego i dnia 14 marca 2003 r. wydał opinię na temat zastosowania, odpowiednio, miedzi i cynku w paszach. Komitet Naukowy ds. Żywienia Zwierząt stwierdził, że obecne najwyższe dopuszczalne poziomy omawianych pierwiastków śladowych dozwolone w paszach są w większości przypadków wyższe niż jest to konieczne z uwagi na skutki odnośnych dodatków i zaleca on obniżenie tych poziomów w celu dostosowania ich do fizjologicznych wymogów zwierząt.

(6)

Zgodnie z aktualnym stanem wiedzy naukowej i technicznej dotyczącej w szczególności zawartości żelaza w paszach, ssące prosięta muszą zatrzymywać 7–16 mg/kg żelaza dziennie lub 21 mg żelaza na kilogram wagi ciała w celu zachowania odpowiednich poziomów hemoglobiny. Mleko macior zawiera przeciętnie tylko 1 mg żelaza na litr. Dlatego też prosięta otrzymujące tylko mleko szybko zapadają na anemię. Należy więc podawać prosiętom żelazo w mieszankach paszowych uzupełniających, zawierających wysoką zawartość tego pierwiastka, jeżeli w okresie ssania prosięta karmione są tylko mlekiem.

(7)

Należy zapewnić okres przejściowy trwający sześć miesięcy na wprowadzanie życie nowych wymagań oraz okres przejściowy trwający dziewięć miesięcy na zbyt istniejących zapasów pasz oznakowanych zgodnie z poprzednimi warunkami ustalonymi na mocy dyrektywy 70/524/EWG.

(8)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:



Artykuł 1

Warunki zatwierdzania dodatków E1 żelazo-Fe, E3 kobalt-Co, E4 miedź-Cu, E5 mangan-Mn oraz E6 cynk-Zn, należących do grupy „pierwiastków śladowych” ( 8 ), zastępuje się warunkami określonymi w Załączniku do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z dyrektywą 70/524/EWG.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 26 stycznia 2004 r. Jednakże istniejące zapasy pasz, oznakowane zgodnie z poprzednimi warunkami ustalonymi na mocy dyrektywy 70/524/EWG mogą być stosowane podczas okresu przejściowego, wygasającego dnia 26 kwietnia 2004 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.




ZAŁĄCZNIK



Nr EWG

Pierwiastek

Dodatek

Wzór chemiczny, opis

Maksymalna zawartość pierwiastka w mg/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej lub w mg/dzień

Pozostałe przepisy

Okres ważności zezwolenia

▼M1

Pierwiastki śladowe

E1

Żelazo-Fe

Węglan żelaza (II)

FeCO3

Owce: 500 (łącznie) mg/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej

Zwierzęta domowe: 1 250 (łącznie) mg/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej

Trzoda chlewna:

— prosięta do jednego tygodnia przed odsadzeniem; 250 mg/dzień

— inna trzoda chlewna: 750 (łącznie) mg/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej

Inne gatunki: 750 (łącznie) mg/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej

 

Na czas nieograniczony

Chlorek żelaza (II), tetrahydrat

FeCl2. 4H2O

Chlorek żelaza (III), heksahydrat

FeCl3. 6H2O

Cytrynian żelaza (II), heksahydrat

Fe3(C6H5O7)2. 6H2O

Fumaran żelaza (II)

FeC4H2O4

Mleczan żelaza (II), trihydrat

Fe(C3H5O3)2. 3H2O

Tlenek żelaza (III)

Fe2O3

Siarczan żelaza (II), monohydrat

FeSO4H2O

Siarczan żelaza (II), heptahydrat

FeSO4. 7H2O

Chelat żelazowo-aminokwasowy, hydrat

Fe(x)1–3. nH2O

(x = anion aminokwasu otrzymanego z hydrolizowango białka soi)

Masa cząsteczkowa nie przekraczająca 1 500

▼B

E 3

Kobalt-Co

►M3    Octan kobaltu (II), tetrahydrat ◄  ◄

Co(CH3COO)2·4H2O

2 (łącznie)

Na czas nieograniczony

►M3    Podstawowy węglan kobaltu (II), monohydrat ◄  ◄

2CoCO3·3Co(OH)2·H2O

►M5  Chlorek kobaltu (II), heksahydrat ◄

CoCl2·6H2O

►M3    Siarczan kobaltu (II), heptahydrat ◄  ◄

CoSO4·7H2O

►M5  Siarczan kobaltu (II), monohydrat ◄

CoSO4·H2O

►M5  Azotan kobaltu (II), heksahydrat ◄

Co(NO3)2·6H2O

E4

Miedź-Cu

Octan miedzi, monohydrat

Cu(CH3COO)2·H2O

Świnie

— prosięta do 12 tygodni: 170 (łącznie)

— pozostałe świnie: 25 (łącznie)

Bydło

1)  

— Bydło przed okresem przeżuwania:

— 

— substytuty mleka: 15 (łącznie)

— inne mieszanki paszowe pełnoporcjowe 15 (łącznie).

2)  

— Inne rodzaje bydła 35 (łącznie).

Owce: 15 (łącznie)

Ryby: 25 (łącznie)

Skorupiaki: 50 (łącznie)

Inne gatunki: 25 (łącznie)

Na etykietach i w towarzyszących dokumentach dodaje się następujące deklaracje:

— Dla owiec:

— 

Jeżeli poziom miedzi w paszach przekracza 10 mg/kg: „poziom miedzi w tej paszy może spowodować zatrucie u pewnych gatunków owiec.”

— Dla bydła po rozpoczęciu przeżuwania:

— 

Jeżeli poziom miedzi w paszach wynosi mniej niż 20 mg/kg: „poziom miedzi w tej paszy może spowodować niedobory miedzi u bydła pasącego się na pastwiskach o wysokich zawartościach molibdenu lub siarki.”

Na czas nieograniczony

Podstawowy węglan miedzi, monohydrat

CuCO3·Cu(OH)2·H2O

Chlorek miedzi, dihydrat

CuCl2·2H2O

Metioninian miedzi

Cu(C5H10N02S)2

Tlenek miedzi

CuO

Siarczan miedzi, pentahydrat

CuSO4·5H2O

Chelat miedzi z aminokwasami, hydrat

Cu (x)1–3· nH2O

(x = anion któregokolwiek amino- kwasu uzyskanego z białka soi poddanego hydrolizie)

Masa cząsteczkowa nie może przekraczać 1 500

Kompleks miedzi i siarczanu lizyny

Cu(C6H13N2O2)2·SO4

31.3.2004 dla kompleksu miedzi i siarczanu lizyny

E 5

Mangan-Mn

Węglan manganawy

MnCO3

Ryby: 100 (łącznie)

Inne gatunki: 150 (łącznie)

Na czas nieograniczony

Chlorek manganu, tetrahydrat

MnCl2·4H2O

Kwaśny fosforan manganu, trihydrat

MnHPO4·3H2O

Tlenek manganawy

MnO

Tlenek manganowy

Mn2O3

Siarczan manganawy, tetrahydrat

MnSO4·4H2O

Siarczan manganawy, monohydrat

MnSO4·H2O

Aminokwasowy chelat manganowy, hydrat

Mn (x)1–3·nH2O

(x = anion któregokolwiek amino- kwasu uzyskanego z białka soi poddanego hydrolizie)

Masa cząsteczkowa nie może przekraczać 1 500

Tlenek manganu (II), tlenek manganu (III)

MnO Mn2O3

E6

Cynk-Zn

Mleczan cynku, trihydrat

Zn(C3H5O3)2·3H2O

Zwierzęta domowe: 250 (łącznie)

Ryby: 200 (łącznie)

Substytuty mleka: 200 (łącznie)

Inne gatunki: 150 (łącznie)

Na czas nieograniczony

Octan cynku, dihydrat

Zn(CH3COO)2·2H2O

Węglan cynku

ZnCO3

Chlorek cynku, monohydrat

ZnCl2·H2O

Tlenek cynku

ZnO

►M2  Maksymalna zawartość ołowiu: 600 mg/kg ◄

Siarczan cynku, heptahydrat

ZnSO4·7H2O

Siarczan cynku, monohydrat

ZnSO4·H2O

Aminokwasowy chelat cynku, hydrat

Zn (x)1–3· nH2O

(x = anion któregokolwiek amino- kwasu uzyskanego z białka soi poddanego hydrolizie)

Masa cząsteczkowa nie może przekraczać 1 500



( 1 ) Dz.U. L 270 z 14.12.1970, str. 1.

( 2 ) Dz.U. L 265 z 3.10.2002, str. 1.

( 3 ) Dz.U. L 289 z 28.10.1998, str. 4.

( 4 ) Dz.U. L 82 z 26.3.1999, str. 6.

( 5 ) Dz.U. L 284 z 6.11.1999, str. 1.

( 6 ) Dz.U. L 299 z 15.11.2001, str. 1.

( 7 ) Dz.U. L 125 z 21.5.2003, str. 3.

( 8 ) Wykaz zatwierdzonych dodatków, w tym pierwiastków śladowych, opublikowany jest w Dz.U. C 329/1 z 31.12.2002, ostatnio zmienionym rozporządzeniem (WE) nr 871/2003 (L 123 z 21.5.2003, str. 3).

Top