2001R2535 — PL — 01.07.2007 — 017.001

---

Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość

►B	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 2535/2001 z dnia 14 grudnia 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999 odnośnie do ustaleń dotyczących przywozu mleka i przetworów mlecznych i otwarcia kontyngentów taryfowych (Dz.U. L 341, 22.12.2001, p.29)

zmienione przez:

		Dziennik Urzędowy
		No	page	date
►M1	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 886/2002 z dnia 27 maja 2002 r.	L 139	30	29.5.2002
►M2	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1165/2002 z dnia 28 czerwca 2002 r.	L 170	49	29.6.2002
►M3	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1667/2002 z dnia 19 września 2002 r.	L 252	8	20.9.2002
M4	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 2302/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r.	L 348	78	21.12.2002
M5	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 2332/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r.	L 349	20	24.12.2002
►M6	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 787/2003 z dnia 8 maja 2003 r.	L 115	18	9.5.2003
►M7	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1157/2003 z dnia 30 czerwca 2003 r.	L 162	19	1.7.2003
M8	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 2012/2003 z dnia 14 listopada 2003 r.	L 297	19	15.11.2003
►M9	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 50/2004 z dnia 9 stycznia 2004 r.	L 7	9	13.1.2004
M10	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 748/2004 z dnia 22 kwietnia 2004 r.	L 118	3	23.4.2004
►M11	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 810/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r.	L 149	138	30.4.2004
►M12	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1036/2005 z dnia 1 lipca 2005 r.	L 171	19	2.7.2005
►M13	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 316/2006 z dnia 22 lutego 2006 r.	L 52	22	23.2.2006
M14	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 591/2006 z dnia 12 kwietnia 2006 r.	L 104	11	13.4.2006
M15	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 926/2006 z dnia 22 czerwca 2006 r.	L 170	8	23.6.2006
►M16	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1919/2006 z dnia 11 grudnia 2006 r.	L 380	1	28.12.2006
►M17	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1984/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r	L 387	1	29.12.2006
►M18	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 2020/2006 z dnia 22 grudnia 2006 r.	L 384	54	29.12.2006
►M19	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 487/2007 z dnia 30 kwietnia 2007 r.	L 114	8	1.5.2007
►M20	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 731/2007 z dnia 27 czerwca 2007 r.	L 166	12	28.6.2007

sprostowane przez:

►C1	Sprostowanie, Dz.U. L 034, 7.2.2007, s. 3  (1984/06)

---

▼B

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 2535/2001

z dnia 14 grudnia 2001 r.

ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999 odnośnie do ustaleń dotyczących przywozu mleka i przetworów mlecznych i otwarcia kontyngentów taryfowych

TYTUŁ 1

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Z wyjątkiem przypadków gdzie postanowiono inaczej, niniejszy tytuł stosuje się do całego przywozu do Wspólnoty każdego z produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1255/1999 (zwanych dalej „przetworami mlecznymi”), włączając towary przywożone bez ograniczeń ilościowych lub środków o skutku równoważnym oraz zwolnionych od cła i opłat o skutku równoważnym w ramach wyjątkowych środków handlowych przyznanych przez Wspólnotę niektórym państwom i terytoriom.

Artykuł 2

Bez uszczerbku dla tytułu II rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 cały przywóz przetworów mlecznych podlega okazaniu pozwolenia na przywóz.

▼C1

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 ( 30 ) stosuje się, o ile w niniejszym rozporządzeniu nie przewidziano inaczej.

▼B

Artykuł 3

1.  Zabezpieczenie określone w art. 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 wynosi 10 EUR na 100 kilogramów netto produktu.

2.  Ośmiocyfrowy kod Nomenklatury Scalonej (zwanej dalej „kodem CN”), poprzedzony przedrostkiem „ex”, gdzie zachodzi taka potrzeba, zostaje umieszczony w polu 16 zarówno we wnioskach o pozwolenie na przywóz, jak i samych pozwoleniach. Pozwolenia są ważne tylko dla produktów określonych w ten sposób.

▼M19

Jednakże w przypadku pozwoleń wydanych w ramach przywozowych kontyngentów taryfowych, określonych w rozdziale I oraz sekcji 2 rozdziału III tytułu 2, są one ważne dla wszystkich kodów CN objętych tym samym numerem kontyngentu, pod warunkiem że podlegają one identycznej celnej należności przywozowej.

▼B

3.  Pozwolenia są ważne od rzeczywistego dnia wydania w rozumieniu art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 do końca trzeciego miesiąca upływającego od daty wydania.

4.  Pozwolenia są wydawane nie później niż pierwszego dnia roboczego następującego po dniu, w którym złożono wniosek.

Artykuł 4

1.  Kod CN 0406 90 01 obejmujący sery do przetworzenia ma zastosowanie tylko wobec towarów przywożonych.

▼M2

2.  Kody CN 0406 20 10 i 0406 90 19 stosuje się tylko w odniesieniu do produktów przywożonych, pochodzących i sprowadzanych ze Szwajcarii, zgodnie z art. 20.

▼M19 —————

▼B

TYTUŁ 2

PRZEPISY SZCZEGÓLNE W SPRAWIE PRZYWOZU PO OBNIŻONEJ STAWCE CELNEJ

ROZDZIAŁ I

Towary przywożone w ramach kontyngentów przyznanych przez Wspólnotę na podstawie samego pozwolenia na przywóz

Sekcja 1

Artykuł 5

Niniejszy rozdział ma zastosowanie do przetworów mlecznych przywożonych w ramach następujących kontyngentów taryfowych:

▼M16 —————

▼M6

▼B

▼M19

▼M13 —————

▼M7

▼M19

▼B

Artykuł 6

  

Załącznik I określa kontyngenty taryfowe, cła, które mają być stosowane, maksymalne ilości, które mają być przywożone każdego roku, okresy obowiązywania przywozowych kontyngentów taryfowych oraz ich podział na dwie równe części obejmujące okresy sześciomiesięczne.

 ◄

 ◄

▼M1

Ilości określone w załączniku I części B, D i F, na każdy rok importowy są dzielone na dwie równe części na okresy sześciomiesięczne zaczynające się od dnia 1 lipca oraz od dnia 1 stycznia każdego roku.

▼B

Sekcja 2

Artykuł 7

Wnioskodawcy ubiegający się o pozwolenia na przywóz muszą zostać zatwierdzeni z wyprzedzeniem przez właściwy organ Państwa Członkowskiego, w którym prowadzą działalność gospodarczą.

Dana władza przydziela numer identyfikacyjny każdemu zatwierdzonemu importerowi.

▼M17

Artykuł 8

W drodze odstępstwa od art. 5 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1301/2006, zgoda udzielana jest wnioskodawcom, którzy przed dniem 1 kwietnia każdego roku złożą odpowiednim organom państwa członkowskiego, w którym znajduje się ich siedziba i w którym są zarejestrowani do celów VAT, wniosek z dołączonym dowodem stwierdzającym, że w ciągu każdego z dwóch poprzednich lat kalendarzowych przywozili do Wspólnoty lub z niej wywozili co najmniej 25 ton przetworów mlecznych objętych rozdziałem 04 Nomenklatury Scalonej.

▼M18

Artykuł 9

Przed dniem 1 czerwca właściwy organ powiadamia wnioskodawców o wynikach procedury zatwierdzającej i o ich numerze identyfikacyjnym w przypadku, gdy zachodzi taka potrzeba. Zatwierdzenie jest ważne przez okres jednego roku.

▼M1

Artykuł 10

1.  Przed 20 czerwca każdego roku, Państwa Członkowskie przesyłają swoje wykazy zatwierdzonych importerów, zgodnie z ust. 3, do Komisji, która odsyła je właściwym władzom pozostałych Państw Członkowskich.

Tylko importerzy, którzy znajdują się w wykazie, są upoważnieni do występowania z wnioskiem o pozwolenie w okresie od 1 lipca do dnia 30 czerwca, zgodnie z art. 11–14.

2.  Komisja, na wniosek krajów ubiegających się o członkostwo, dla których otwarty jest kontyngent przywozowy, może przesyłać wykazy zatwierdzonych importerów pod warunkiem, że na takie przekazanie uzyska zgodę importerów znajdujących się w wykazie. Państwa Członkowskie podejmują niezbędne kroki w celu ubiegania się o zgodę importerów.

3.  Państwa Członkowskie przesyłają swoje wykazy zatwierdzonych importerów zgodnie ze wzorem podanym w załączniku XIV, wskazując w części A tego Załącznika zatwierdzonych importerów, którzy wyrazili zgodę na podstawie ust. 2, a w części B tego Załącznika pozostałych zatwierdzonych importerów.

▼B

Sekcja 3

Artykuł 11

Wnioski o wydanie pozwolenia mogą być złożone tylko w Państwie Członkowskim wydającym zatwierdzenie i muszą zawierać numer identyfikacyjny importera.

▼M17 —————

▼B

Artykuł 13

1.  Wnioski o wydanie pozwolenia mogą zawierać jeden lub więcej kodów CN na ten sam kontyngent, wymienionych w załączniku I, oraz muszą wskazywać żądaną ilość przypadającą na każdy kod.

Jednakże na każdy kod wydaje się oddzielne pozwolenie.

▼M1

2.   ►M3  Wnioski o pozwolenia odnoszą się do nie więcej jak 10 % ilości dostępnej w ramach kwot dla okresu sześciomiesięcznego określonego w art. 6 oraz obejmują nie mniej niż 10 ton. ◄

▼M19

Jednakże w przypadku kontyngentów określonych w art. 5 lit. c)–f), h) oraz i) wnioski o wydanie pozwolenia odnoszą się do co najmniej 10 ton i do ilości nie większej niż ilość dostępna na każdy okres.

▼M17 —————

▼B

Artykuł 14

1.  Wnioski o wydanie pozwolenia mogą zostać złożone tylko podczas pierwszych dziesięciu dni każdego okresu sześciomiesięcznego.

2.  Zabezpieczenie określone w art. 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 wynosi 35 EUR na 100 kilogramów netto produktu.

Sekcja 4

▼M17

Artykuł 15

Piątego dnia roboczego następującego po upływie terminu składania wniosków państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wnioskach złożonych dla każdego z danych produktów. Powiadomienia zawierają ilości objęte wnioskiem dla każdego numeru kontyngentu i kodu CN. Powiadomienia dla każdego kontyngentu przedkładane są na osobnych formularzach.

▼B

Artykuł 16

▼M17

1.  Właściwe organy państw członkowskich wydają pozwolenia w ciągu pięciu dni roboczych po piątym dniu roboczym po dniu składania powiadomienia określonym w art. 15.

▼M17 —————

▼M17

(3)  Pozwolenia na przywóz są ważne do ostatniego dnia każdego okresu sześciomiesięcznego, o którym mowa w art. 14 ust. 1.

▼B

4.  Pozwolenia na przywóz wydane zgodnie z niniejszym rozdziałem mogą być przekazane tylko osobom fizycznym lub prawnym zatwierdzonym zgodnie z sekcją 2. Kiedy pozwolenia są przekazywane, osoba przekazująca powiadamia organ wydający o numerze identyfikacyjnym osoby odbierającej pozwolenie.

Artykuł 17

W drodze wyjątku od art. 8 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 ilości przywożone zgodnie z niniejszym rozdziałem nie mogą przekraczać ilości wskazanych w polach 17 i 18 pozwolenia na przywóz. W tym celu umieszcza się cyfrę „0” w polu 19 pozwolenia.

Artykuł 18

1.  Wnioski o wydanie pozwolenia oraz pozwolenia muszą zawierać:

▼M1

▼B

▼M17

▼B

2.  W pozwoleniach znajduje się zobowiązanie do przywozu z państwa wskazanego w polu 8, z wyjątkiem towarów przywożonych w ramach kontyngentów, określonych w załączniku I część A.

▼M17 —————

▼B

Artykuł 19

▼M11

1.  Obniżoną stawkę celną stosuje się tylko po okazaniu deklaracji dopuszczenia do swobodnego obrotu wraz z pozwoleniem na przywóz oraz, w przypadku towarów przywożonych, określonych poniżej, dowodem pochodzenia wydanym zgodnie z następującymi protokołami:

▼M16 —————

▼M11

▼M19

▼B

2.  Dopuszczenie do swobodnego obrotu produktów przywożonych w ramach porozumień określonych w ust. 1 lit. a) i b) podlega albo okazaniu świadectwa EUR.1 albo deklaracji eksportera zgodnie z wymienionymi protokołami.

▼M1

3.  Przy dokonywaniu formalności celnych importerzy są zobowiązani wskazać, przy przywozie sera, określonego w załączniku XIII i objętego kontyngentami określonymi w art. 5, w polu 31 deklaracji przywozowej, zawartość suchej masy ( %), zawartość tłuszczu ( %) w suchej masie oraz, w stosownym przypadku, zawartość tłuszczu w masie ( %). W przypadku gdy podane zawartości przekraczają zawartości podane w załączniku XIII, właściwe władze powiadamiają o tym Komisję w możliwie najkrótszym czasie poprzez przekazanie jej kopii deklaracji przywozowej oraz kopii odpowiedniego pozwolenia przywozowego.

▼M6

ROZDZIAŁ IA

Przywóz na podstawie kontyngentów zarządzanych zgodnie z art. 308a–308c rozporządzenia (EWG) Nr 2454/93

Artykuł 19a

▼M12

1.  W odniesieniu do kontyngentów przewidzianych rozporządzeniem Rady (WE) nr 312/2003 ( 39 ) oraz (WE) nr 747/2001 ( 40 ) i przedstawionych w załączniku VIIa do tego rozporządzenia, stosuje się art. 308a do 308c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

▼M6

2.  Bez uszczerbku dla tytułu II rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 przywóz na podstawie kontyngentów określonych w ust. 1 podlega przedstawieniu pozwolenia na przywóz.

3.  Zabezpieczenie określone w art. 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 wynosi 10 EUR na 100 kilogramów netto produktów.

Pole 16 na wniosku o wydanie świadectwa i na samym świadectwie zawiera ośmiocyfrowy kod CN. Pozwolenie jest ważne tylko dla produktów w ten sposób określonych.

Świadectwa ważne są od rzeczywistego dnia wydania w rozumieniu art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 do końca trzeciego miesiąca upływającego od daty wydania.

Świadectwa wydawane są nie później niż pierwszego dnia roboczego następującego po dniu, w którym złożono wniosek.

▼M12

4.  Zastosowanie obniżonej stawki celnej wymaga przedstawienia dowodu pochodzenia wystawionego zgodnie z załącznikiem III do Układu z Chile lub z Protokołem 4 do Układu z Izraelem.

▼B

ROZDZIAŁ II

Towary niepodlegające kontyngentom przywożone na podstawie samego pozwolenia na przywóz

Artykuł 20

1.  Niniejszy rozdział ma zastosowanie do preferencyjnych towarów przywożonych niepodlegających kontyngentom, określonych w następujących porozumieniach i aktach:

▼M6

▼B

▼M19

▼B

2.  Załącznik II do niniejszego rozporządzenia wyszczególnia produkty, o których mowa, oraz stawki stosowanego cła.

▼M19

3.  W drodze odstępstwa od art. 3 ust. 1, w odniesieniu do przywozu produktów objętych kodem CN 0406 pochodzących ze Szwajcarii zabezpieczenie wynosi 1 EUR na 100 kilogramów netto produktu.

▼B

Artykuł 21

1.  Wnioski o wydanie pozwolenia oraz pozwolenia muszą zawierać:

▼M16

▼B

2.  W pozwoleniach znajduje się zobowiązanie do przywozu z państwa wskazanego w polu 8.

▼M17 —————

▼B

Artykuł 22

Obniżoną stawkę celną stosuje się tylko po okazaniu deklaracji dopuszczenia do swobodnego obrotu wraz z pozwoleniem na przywóz oraz dowodem pochodzenia wydanym zgodnie z następującymi protokołami:

▼M1 —————

▼B

ROZDZIAŁ III

Towary przywożone w ramach pozwolenia na przywóz objęte wewnętrznym systemem kontroli świadectwa (IMA 1)

Sekcja 1

▼M18

Artykuł 24

1.  Niniejszą sekcję stosuje się do przywozu w ramach kontyngentów dla określonych krajów pochodzenia wymienionych w wykazie CXL, o którym mowa w załączniku III.B.

2.  Załącznik III.B do niniejszego rozporządzenia określa stosowane należności celne oraz ilości maksymalne, które można przywieźć w okresie obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego.

Artykuł 25

1.  Pozwolenia na przywóz produktów wymienionych w załączniku III.B ze wskazaną stawką należności celnej są wydawane tylko po okazaniu odpowiedniego świadectwa IMA 1 na całkowitą ilość netto w nim wskazaną.

Świadectwa IMA 1 muszą spełniać wymogi ustanowione w art. 29–33. Pozwolenia na przywóz muszą zawierać numer i datę wydania odpowiedniego świadectwa IMA 1.

2.  Pozwolenia na przywóz można wydać dopiero po zweryfikowaniu przez właściwy organ, czy spełniono przepisy art. 33 ust. 1 lit. e).

Organy wydające pozwolenie przesyłają Komisji kopię świadectwa IMA 1 złożonego z każdym wnioskiem o pozwolenie na przywóz nie później niż do godziny 18.00 (czasu brukselskiego) w dniu, w którym wniosek został złożony.

Organy wydające pozwolenia wydają pozwolenia na przywóz czwartego dnia roboczego po złożeniu wniosku, o ile Komisja nie podjęła żadnych szczególnych środków przed tą datą.

▼M17

Właściwy organ wydający pozwolenie na przywóz zachowuje oryginał każdego okazanego świadectwa IMA 1.

▼B

Artykuł 26

1.  Świadectwa IMA 1 są ważne od daty wydania aż do końca ósmego miesiąca z rzędu, ale w żadnym przypadku nie mogą pozostać ważne przez okres dłuższy niż odpowiednie pozwolenie na przywóz lub po 31 grudnia roku przywozowego, na który zostały wydane.

2.  Od 1 listopada każdego roku świadectwa IMA 1 ważne od 1 stycznia następnego roku mogą być wydawane dla ilości objętych kontyngentem na ten rok przywozowy. Jednakże wnioski o wydanie pozwolenia na przywóz można składać tylko od pierwszego dnia roboczego roku przywozowego.

▼M18 —————

▼B

3.  Załącznik VIII do niniejszego rozporządzenia określa okoliczności, w których świadectwa IMA 1 mogą zostać unieważnione, zmienione, zastąpione lub poprawione.

Artykuł 27

Jako wyjątek od art. 8 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 przywożona ilość nie może przekroczyć tej, która widnieje w polach 17 i 18 pozwolenia na przywóz. W tym celu umieszcza się cyfrę „0” w polu 19 pozwoleń.

Artykuł 28

1.  Wnioski o wydanie pozwolenia oraz pozwolenia muszą zawierać:

▼M16

▼B

2.  Pozwolenia muszą zawierać zobowiązanie do przywozu z kraju pochodzenia wskazanego w polu 8.

▼M17 —————

▼B

Artykuł 29

1.  Świadectwa IMA 1 są sporządzane na formularzach według wzoru w załączniku IX, z wyjątkiem gdy chodzi o masło nowozelandzkie, oraz zgodnie z wymogami ustanowionymi w niniejszym rozdziale.

2.  Nie wypełnia się pola 3 świadectwa IMA 1 odnoszącego się do nabywcy oraz pola 6 odnoszącego się do kraju przeznaczenia, z wyjątkiem gdy chodzi o ser cheddar, przewidzianego na mocy kontyngentu nr 09.4513 w załączniku III.

Artykuł 30

1.  Wymiary formularza określone w art. 29 wynoszą 210 × 297 mm. Wykorzystywany w tym celu papier ma ważyć co najmniej 40 g/m2 i ma być biały.

2.  Formularze są drukowane i wypełniane w jednym z języków urzędowych Wspólnoty. Mogą być również drukowane i wypełniane w języku urzędowym lub jednym z języków urzędowych kraju wysyłającego.

3.  Formularz wypełnia się maszynowo albo odręcznie. W przypadku wypełniania odręcznego formularz należy wypełniać drukowanymi literami.

4.  Na każdym świadectwie IMA 1 musi widnieć numer seryjny przyznany przez organ wydający.

Artykuł 31

1.  Należy sporządzić osobne świadectwo IMA 1 dla każdego typu produktu określonego w załączniku III i dla każdej formy prezentacji w nim zawartej.

2.  Świadectwa IMA 1 muszą zawierać szczegółowe dane wymienione w załączniku XI dla każdego rodzaju produktu i każdej formy prezentacji, z wyjątkiem masła nowozelandzkiego.

Artykuł 32

▼M17

1.  W momencie składania deklaracji o dopuszczeniu do swobodnego obrotu organom celnym przywożącego państwa członkowskiego okazywana jest właściwie potwierdzona kopia świadectwa IMA 1 razem z odpowiednim pozwoleniem na przywóz i produktami, do których się odnosi. Bez uszczerbku dla art. 26 ust. 1, przedstawia się ją w czasie trwania jej ważności, z wyjątkiem przypadków zaistnienia siły wyższej.

▼B

2.  Świadectwa IMA 1 są ważne tylko, jeżeli są poprawnie wypełnione i poświadczone przez organ wydający wymieniony w załączniku XII.

3.  Świadectwa IMA 1 są uznane za należycie poświadczone w przypadku, gdy widnieje na nich data i miejsce wydania, są podstemplowane przez organ wydający i znajduje się na nich podpis lub podpisy osoby lub osób upoważnionych do składania podpisów.

Artykuł 33

1.  Organy wydające mogą być wymienione w załączniku XII tylko, jeżeli:

2.  Załącznik XII zostaje poddany przeglądowi, kiedy wymóg określony w ust. 1 lit. a) nie jest już dłużej spełniony lub kiedy organ wydający nie wypełni jednego ze zobowiązań, które podjął.

Sekcja 2

▼M18

Artykuł 34

1.  Niniejszą sekcję stosuje się do przywozu masła nowozelandzkiego w ramach kontyngentów o numerach 09.4195 oraz 09.4182 określonych w załączniku III.A do niniejszego rozporządzenia.

2.  Stosuje się przepisy art. 27, 30, 31 ust. 1, art. 32 ust. 2 i 3 oraz art. 33 ust. 1 lit. a)–d).

3.  Wyrażenie „co najmniej sześciotygodniowe” w opisie kontyngentu na masło nowozelandzkie oznacza co najmniej sześciotygodniowe w dniu, kiedy organom celnym zostaje przedstawione zgłoszenie o dopuszczeniu do swobodnego obrotu.

4.  Załącznik III.A określa kontyngenty taryfowe, stosowane należności celne oraz ilości maksymalne, które można przywieźć w każdym okresie lub podokresie obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego.

Artykuł 34a

1.  Kontyngenty dzieli się na dwie części określone w załączniku III.A:

2.  Dowody na działalność handlową, o których mowa w ust. 1 lit. a) oraz lit. b) ppkt ii) oraz iii), są ważne przez obydwa półroczne okresy roku kontyngentowego.

3.  Wnioski o pozwolenie można składać tylko podczas pierwszych dziesięciu dni następujących miesięcy:

4.  Aby zostały rozpatrzone, wnioski o wydanie pozwolenia na przywóz muszą obejmować, na każdego wnioskodawcę:

Określone wyżej dowody przedstawia się w momencie składania wniosków o pozwolenie.

Z zastrzeżeniem spełnienia warunków kwalifikowalności, wnioskodawcy mogą równocześnie składać wnioski w ramach obydwu części kontyngentu.

Dla części A i dla części B należy składać odrębne wnioski o pozwolenie.

Dowód przywozu lub wywozu przedstawia się zgodnie z art. 5 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1301/2006.

5.  Wnioski o pozwolenie mogą być złożone tylko w państwie członkowskim wydającym zatwierdzenie i muszą zawierać numer identyfikacyjny importera.

Artykuł 35

Zabezpieczenie, o którym mowa w art. 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, wynosi 35 EUR na 100 kilogramów netto produktu.

Artykuł 35a

1.  Najpóźniej trzeciego dnia roboczego następującego po upływie terminu składania wniosków państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wnioskach złożonych w odniesieniu do każdego z przedmiotowych produktów.

2.  Powiadomienia obejmują ilości, o które złożono wniosek w ramach każdego numeru kontyngentu, w podziale na kod CN.

3.  W ciągu pięciu dni roboczych po terminie dokonania powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, Komisja podejmuje decyzję o zakresie, w jakim można przyjąć wnioski. Jeżeli ilości, o które złożono wnioski, nie przekraczają dostępnych ilości kontyngentu, Komisja nie podejmuje decyzji i pozwolenia wydaje się w odniesieniu do ilości, o które złożono wnioski.

Jeżeli wnioski o pozwolenie w odniesieniu do podkontyngentu przekraczają dostępne ilości w odnośnym okresie kontyngentowym, Komisja stosuje jednolity współczynnik przydziału do ilości, o które złożono wnioski. Część zabezpieczenia odpowiadająca nieprzydzielonym ilościom ulega zwolnieniu.

Jeżeli w przypadku jednego z podkontyngentów wynik zastosowania współczynnika przydziału oznaczałby przydzielenie pozwoleń na mniej niż 20 ton na wnioskodawcę, odpowiednie dostępne ilości przydziela się zainteresowanym państwom członkowskim poprzez przeprowadzenie losowania pozwoleń na 20 ton między wnioskodawcami, którym w wyniku zastosowania współczynnika przydziału przydzielono by mniej niż 20 ton.

Jeżeli w wyniku ustanowienia losowanych partii po 20 ton pozostanie ilość mniejsza niż 20 ton, ilość tę traktuje się jako jedną partię.

Zabezpieczenie dla wniosków, które nie otrzymały przydziału w drodze losowania, jest natychmiast zwalniane.

4.  Wydanie pozwoleń następuje nie później niż 5 dni roboczych po podjęciu decyzji, o której mowa w ust. 3.

5.  Pozwolenia na przywóz wydane na mocy niniejszego rozporządzenia są ważne do ostatniego dnia półrocznego okresu określonego w załączniku III.A.

6.  Pozwolenia na przywóz wydane zgodnie z niniejszą sekcją mogą zostać przekazane tylko osobom fizycznym lub prawnym zatwierdzonym zgodnie z art. 7. Wraz z wnioskiem o przekazanie pozwolenia, osoba przekazująca powiadamia organ wydający o numerze identyfikacyjnym osoby otrzymującej pozwolenie.

Artykuł 35b

Wnioski o pozwolenie oraz pozwolenia zawierają określenia ustanowione w art. 28 z wyjątkiem odniesień do świadectwa IMA 1.

Rubryka 16 wniosków o pozwolenia może zawierać jeden z kodów CN wymienionych w załączniku III.A. lub większą liczbę tych kodów.

Rubryka 20 pozwoleń zawiera okres obowiązywania podkontyngentu, na który wydano pozwolenia.

Jeśli we wniosku o pozwolenie wymieniono więcej niż jeden kod CN, wnioskodawca musi określić ilość odpowiadającą każdemu z nich, a dla każdego kodu wydaje się odrębne pozwolenie.

Artykuł 36

Jeżeli masło nowozelandzkie nie spełnia wymogów dotyczących składu, nie przyznaje się korzyści wynikających z kontyngentu dla całej ilości objętej odpowiednią deklaracją celną.

Po stwierdzeniu, że nie spełniono wymogów, jeżeli przyjęto zgłoszenie o dopuszczeniu do swobodnego obrotu, organy celne pobierają należność celną przywozową ustanowioną w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87. W tym celu wydaje się pozwolenie na przywóz przy pełnej stawce należności celnej w odniesieniu do ilości nie spełniającej wymogów.

Ilość ta nie jest przypisana do pozwolenia.

Artykuł 37

1.  Stawkę należności celnej ustanowioną w załączniku III.A stosuje się do masła nowozelandzkiego przywożonego zgodnie z niniejszą sekcją wyłącznie po przedstawieniu zgłoszenia o dopuszczeniu do swobodnego obrotu wraz z pozwoleniem na przywóz, wydanym zgodnie z przepisami art. 35a, oraz wraz ze świadectwem IMA 1 określonym w załączniku X, wydanym przez organ wydający wymieniony w załączniku XII i świadczącym o spełnieniu wymogów kwalifikowalności oraz pochodzeniu produktów objętych tym zgłoszeniem. Organy celne wpisują seryjny numer świadectwa IMA 1 na pozwoleniu na przywóz.

2.  Ilość określona na świadectwie IMA 1 jest równa ilości wskazanej na przywozowej deklaracji celnej.

3.  Świadectwa IMA 1 są ważne od daty wydania do ostatniego dnia rocznego okresu kontyngentu na przywóz.

4.  Pozwolenie na przywóz można wykorzystać dla jednej deklaracji przywozowej lub większej ich liczby.

Artykuł 38

Oprócz wymogów ustanowionych w art. 33 ust. 1 lit. a)–d), organy wydające mogą zostać wymienione w załączniku XII tylko jeżeli zobowiążą się powiadamiać Komisję o typowym odchyleniu zawartości tłuszczu w standardowych warunkach, o którym mowa w załączniku IV pkt 1 lit. e), w maśle nowozelandzkim wytwarzanym przez każdego producenta, o którym mowa w załączniku IV pkt 1 lit. a), według specyfikacji zakupu dla każdego produktu.

Artykuł 39

Państwa członkowskie powiadamiają Komisję do dnia 31 stycznia po upływie danego roku kontyngentowego o ostatecznych ilościach miesięcznych oraz o całkowitej ilości produktów na rok kontyngentowy, dla których zgłoszenia o dopuszczeniu do swobodnego obrotu zostały przyjęte w ramach kontyngentów taryfowych określonych w ust. 1 podczas poprzedniego roku kontyngentowego.

Comiesięczne powiadomienia sporządza się do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym przyjęto zgłoszenia o dopuszczeniu do swobodnego obrotu.

▼B

Artykuł 40

1.  Załącznik IV do niniejszego rozporządzenia określa zasady, według których należy postępować przy wypełnianiu świadectw IMA 1 oraz kontrolowaniu wagi i zawartości tłuszczu w maśle, jak również konsekwencje takiego kontrolowania.

Typowy proces standardowego odchylenia zawartości tłuszczu, określony w załączniku IV pkt 1 e), i, o którym powiadomiono zgodnie z art. 38 lit. a), jest zatwierdzany przez Komisję, a wykaz jest przekazywany Państwom Członkowskim razem z datą wejścia w życie, do celów wydania świadectw IMA 1.

Typowy proces standardowego odchylenia jest ważny przez okres co najmniej jednego roku, o ile wyjątkowe okoliczności poddane uwadze Komisji przez nowozelandzki organ wydający uzasadniają zmianę, którą musi zatwierdzić Komisja.

Każdy zmieniony lub dodatkowy typowy proces standardowego odchylenia zatwierdzony przez Komisję jest przekazywany Państwom Członkowskim razem z datą wejścia w życie do celów wydania świadectw IMA 1.

2.  Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję do dziesiątego dnia następnego miesiąca o wynikach kontroli przeprowadzonej za każdy kwartał w ramach załącznika IV, wykorzystując standardowy formularz wymieniony w załączniku V.

Artykuł 41

1.  Na wszystkich etapach obrotu masła nowozelandzkiego przywożonego do Wspólnoty na warunkach określonych w niniejszym rozdziale pochodzenie nowozelandzkie musi być oznaczone na opakowaniu oraz na odpowiedniej fakturze lub fakturach.

2.  W ramach odstępstwa od ust. 1 w przypadku gdy masło nowozelandzkie jest wymieszane z masłem wspólnotowym i w przypadku gdy mieszane masło jest przeznaczone do bezpośredniej konsumpcji i pakowane po 500 gramów lub mniej, pochodzenie nowozelandzkie mieszanego masła musi być oznaczone tylko na odpowiedniej fakturze.

3.  W przypadkach, określonych w ust. 1 i 2, faktury muszą również stwierdzać:

„Masło przywożone w ramach sekcji 2 rozdziału III rozporządzenia Komisji (WE) nr 2535/2001: nie przysługuje pomoc odnośnie do masła na mocy art. 1 ust. 1 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 429/90 lub na mocy art. 1 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Komisji (WE) nr 2571/97 ani dopłata wywozowa na mocy art. 31 ust. 10 i 11 rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999, poza przypadkiem przewidzianym w art. 31 ust. 12 tego rozporządzenia lub w art. 7a rozporządzenia Komisji (WE) nr 1222/94.”

Artykuł 42

Świadectwa IMA 1 są sporządzane według wzoru z załącznika X, zgodnie z wymogami ustanowionymi w niniejszej sekcji i w art. 40 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ IV

Kontrola towarów przywożonych po obniżonej stawce celnej

Artykuł 43

1.  W przypadku deklaracji dopuszczenia produktów do swobodnego obrotu urzędy celne Wspólnoty szczegółowo badają dokumenty przedłożone w celu uzyskania deklaracji dopuszczenia do swobodnego obrotu upoważniającej do obniżonej należności celnej.

Przeprowadzają również fizyczną kontrolę produktów w oparciu o wymienione dokumenty.

2.  Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki w celu utworzenia systemu przeprowadzania fizycznych kontroli w ramach ust. 1 akapit drugi bez uprzedniego ostrzeżenia, w oparciu o ocenę analizy ryzyka.

Jednakże do końca 2003 r. system ma zagwarantować, że co najmniej 3 % deklaracji dopuszczających do swobodnego obrotu przypadających na Państwo Członkowskie na rok kalendarzowy jest fizycznie skontrolowanych.

Obliczając minimalny wskaźnik kontroli fizycznych, które mają być przeprowadzone, Państwa Członkowskie mogą wybrać opcję pomijania zgłoszeń przywozowych obejmujących ilości nieprzekraczające 500 kg.

Artykuł 44

1.  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 213/2001 ( 44 ) stosuje się w związku z metodami odsyłającymi, które mają być wykorzystywane do analizy produktów, jak przewidziano w niniejszym rozporządzeniu, w celu stwierdzenia, czy ich skład jest zgodny z deklaracją dopuszczenia do swobodnego obrotu.

2.  Każdy urząd celny sporządza szczegółowe sprawozdanie kontrolne z każdej przeprowadzonej kontroli fizycznej. Sprawozdanie, w którym musi znajdować się data kontroli, musi zostać zachowany przez co najmniej trzy lata kalendarzowe.

3.   ►M16  W przypadku gdy przeprowadzono kontrolę fizyczną, pole 32 pozwoleń na przywóz lub pole na wiadomości w pozwoleniach elektronicznych zawiera jeden z zapisów wymienionych w załączniku XIX. ◄

Władze celne oceniają wyniki pierwszej analizy w ciągu 20 dni roboczych od daty, w której przeprowadzono kontrolę fizyczną. W przypadku gdy ostateczne wyniki wykażą niezgodność, niniejsze wyniki i, jeśli zachodzi taka potrzeba, pozwolenie są odsyłane właściwemu organowi wydającemu pozwolenia w terminie dziesięciu dni roboczych od daty, w której ustalono wyniki.

Bez uszczerbku dla przepisów art. 248 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 ( 45 ) w przypadku gdy przeprowadzono kontrolę fizyczną składu przed pokazaniem zatwierdzonego pozwolenia na przywóz na mocy art. 33 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, zabezpieczenie zostaje wydane.

4.  O każdym przypadku niezgodności z deklaracją dopuszczenia do swobodnego obrotu powiadamia się Komisję w terminie dziesięciu dni roboczych od momentu ustalenia takiej niezgodności przez władze celne, wyszczególniając, w jaki sposób produkty nie spełniają przepisów, oraz stawkę cła zastosowanego w wyniku wykrycia niezgodności.

Artykuł 45

1.  Do celów kontrolowania ilości w ramach kontyngentów taryfowych należy wziąć pod uwagę wszystkie ilości, dla których przyjęto deklaracje dopuszczenia do swobodnego obrotu w danym okresie kontyngentowym.

2.  Każde Państwo Członkowskie powiadamia Komisję do 15 marca za poprzedni rok kontyngentowy upływający 31 grudnia i do 15 września za rok kontyngentowy upływający 30 czerwca, osobno dla każdego kontyngentu i kraju pochodzenia, z wyjątkiem masła nowozelandzkiego, o ostatecznej całkowitej ilości na rok kontyngentowy, za który przyjęto deklaracje dopuszczenia do swobodnego obrotu.

TYTUŁ 3

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 46

Państwa Członkowskie podejmują środki niezbędne w celu sprawdzenia, że system pozwoleń i świadectw wprowadzony przez niniejsze rozporządzenie działa właściwie.

Artykuł 47

Zatwierdzenie przewidziane w art. 7 nie jest wymagane na okres od 1 stycznia do 30 czerwca 2002 r.

Wnioski o wydanie pozwolenia na kontyngenty objęte rozdziałem I tytułu 2 mogą być wnoszone na ten okres tylko w Państwie Członkowskim, w którym wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, i zostają przyjęte tylko, jeżeli zostaje przedstawiony dowód, określony w art. 8 ust. 1 lit. a), spełniający oczekiwania właściwych władz, u których wniosek jest składany.

Ograniczenia przewidziane w art. 16 ust. 4 nie dotyczą przekazywania pozwoleń na przywóz, jak określono w rozdziale I tytułu 2, wydanych w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca 2002 r.

Na okres od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca 2002 r. oraz od dnia 1 lipca do dnia 31 grudnia 2002 r. rok, określony w art. 8 ust. 1 lit. a) jest rokiem 2001 lub rokiem 2000, jeżeli dany importer potrafi udowodnić, że nie był w stanie przywozić lub wywozić wymaganych ilości mleka w roku 2001 na skutek wyjątkowych okoliczności.

Artykuł 48

Rozporządzenia (EWG) nr 2967/79, (WE) nr 2508/97, (WE) nr 1374/98 i (WE) nr 2414/98 niniejszym tracą moc.

Mają wciąż zastosowanie do pozwoleń, o które złożono wnioski przed dniem 1 stycznia 2002 r.

Odniesienia do uchylonych rozporządzeń są traktowane jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 49

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Stosuje się ono do pozwoleń na przywóz, o które złożono wnioski od dnia 1 stycznia 2002 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

---

ZAŁĄCZNIK I

▼M17

I.A

KONTYNGENTY TARYFOWE BEZ WYSZCZEGÓLNIENIA WEDŁUG KRAJU POCHODZENIA

▼M16 —————

▼M6

I. C

KONTYNGENTY TARYFOWE OKREŚLONE W ZAŁĄCZNIKU II DO ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 2286/2002

▼M17

I.D

KONTYNGENTY TARYFOWE W RAMACH PROTOKOŁU 1 DO DECYZJI NR 1/98 RADY STOWARZYSZENIA WE-TURCJA

▼B

I. E

KONTYNGENTY TARYFOWE W RAMACH ZAŁĄCZNIKA IV DO POROZUMIENIA MIĘDZY WSPÓLNOTĄ EUROPEJSKĄ A REPUBLIKĄ POŁUDNIOWEJ AFRYKI

▼M20

I TEIL F

▼M13 —————

▼M17

I.H

KONTYNGENTY TARYFOWE W RAMACH ZAŁĄCZNIKA I DO UKŁADU Z KRÓLESTWEM NORWEGII

▼M19

I.I

▼B

---

ZAŁĄCZNIK II

▼M6

II. A

KONCESJE OKREŚLONE W ZAŁĄCZNIKU I DO ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 2286/2002

▼M17

II. B

PREFERENCYJNE USTALENIA DOTYCZĄCE PRZYWOZU – TURCJA

▼B

II. C

PREFERENCYJNE USTALENIA DOTYCZCE PRZYWOZU–REPUBLIKA PO£UDNIOWEJ AFRYKI

▼M19

II.D

▼B

---

ZAŁĄCZNIK III

▼M18

III. A

KONTYNGENT TARYFOWY W RAMACH UMÓW GATT/WTO W PODZIALE NA KRAJ POCHODZENIA: MASŁO NOWOZELANDZKIE

▼M7 —————

▼M18

III. B

KONTYNGENT TARYFOWY W RAMACH UMÓW GATT/WTO W PODZIALE NA KRAJ POCHODZENIA: INNE

▼M11 —————

▼B

---

ZAŁĄCZNIK IV

SPRAWDZANIE WAGI NETTO I ZAWARTOŚCI TŁUSZCZU W MAŚLE POCHODZĄCYM Z NOWEJ ZELANDII, PRZYWOŻONYM NA MOCY ART. 2 UST. 1 LIT. a) ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 2535/2001

1.   DEFINICJE

Do celów niniejszego załącznika stosuje się definicje określone poniżej:

▼M18

▼B

▼M18

▼B

2.   WYPEŁNIANIE I SPRAWDZANIE ŚWIADECTWA IMA 1

2.1.	Świadectwo IMA 1 obejmuje masło wyprodukowane zgodnie ze specyfikacją zakupu jednego produktu w jednym zakładzie. Może obejmować więcej niż jedną cyfrę tej samej specyfikacji zakupu produktu z tego samego zakładu.

2.2.

Świadectwo IMA 1 uznaje się za należycie wypełnione w rozumieniu art. 32 ust. 2 tylko, jeżeli zawiera wszystkie następujące informacje: a) w polu 1: nazwisko (nazwę) i adres sprzedawcy; b) w polu 2: wydany numer kontyngentu identyfikujący kraj pochodzenia, uzgodnienia przywozowe, produkt, rok kontyngentowy oraz numer własny świadectwa, począwszy znowu od jednego każdego roku; c) w polu 4: numer i datę wydania faktury; d) w polu 5: „Nowa Zelandia”; e) w polu 7: — odsyłacz do wykazu identyfikacyjnego produktów (wykaz ID produktów), który musi być dołączony, — kod CN poprzedzony przedrostkiem „ex” oraz szczegółowy opis, jak wskazano w załączniku IIIA, — identyfikacja specyfikacji zakupu produktu oraz data ostatniej zmiany, — numer rejestracyjny fabryki, — data produkcji masła, i — średnia arytmetyczna wagi tary opakowania; f) w polu 8: waga brutto w kilogramach; g) w polu 9: — nominalna waga netto na karton, — całkowita waga netto w kilogramach, — liczba kartonów, — średnia arytmetyczna wagi netto kartonów oznaczona symbolem „μ”, — standardowe odchylenie wagi netto kartonów oznaczone symbolem „σ”; h) w polu 10: z mleka lub śmietany; i) w polu 13: — nie mniej niż 80 %, ale mniej niż 82 % tłuszczu, — typowy proces standardowego odchylenia zawartości tłuszczu w maśle, wykonany do specyfikacji zakupu produktu i w fabryce wskazanej w polu 7, oraz jego data wejścia w życie w celu wydania świadectwa IMA 1; j) w polu 16: „kontyngent na masło nowozelandzkie na… (rok) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr…/…”; k) w polu 17: — data, według której ostatnio wyprodukowane masło objęte świadectwem IMA 1 miało lub będzie miało sześć tygodni, — całkowity kontyngent na rok, o którym mowa, — data wydania i, gdzie zachodzi taka potrzeba, ostatni dzień ważności, — podpis i pieczęć organu wydającego; l) w polu 18: dokładny adres oraz kontakt do organu wydającego.

2.3.

Weryfikacja przez organ wydający świadectwa IMA 1 procentowej zawartości tłuszczu w polu 13 na mocy art. 23 ust. 1 lit. b) musi objąć analizę od 10 do 25 próbek na cyfrę w celu sprawdzenia średniej arytmetycznej procentowej zawartości tłuszczu stwierdzonej przez producenta. Weryfikacja musi wykazać, że średnia arytmetyczna nie przekracza (maksymalnej średniej zawartości tłuszczu w mleku w próbce), gdzie: gdzie σ oznacza typowy proces standardowego odchylenia.

3.   KONTROLA WAGI

3.1.   Kontrole wspólnotowe

Kontrole są przeprowadzane na jednej partii przez właściwe władze.

Właściwe władze pobierają losową próbkę z partii. Próbka jest określana zgodnie z następującym wzorem:

gdzie

n jest rozmiarem próbki; i

N jest liczbą kartonów w partii.

Jednakże minimalny rozmiar próbki n wynosi 10.

Właściwe władze obliczają średnią arytmetyczną i standardowe odchylenie wagi netto uzyskane z próbki.

Właściwe władze przeprowadzają odpowiednie kontrole w celu zweryfikowania informacji dotyczącej wagi tara danej na podstawie świadectwa IMA 1, co może dotyczyć również porównania z wagą plastikowych opakowań używanych we Wspólnocie, czy kontroli świadectwa producenta opakowań plastikowych wykorzystanych w partii towaru.

3.2.   Wykładnia wyników kontroli – standardowe odchylenie

Standardowe odchylenie wagi netto kartonów wyszczególnionych w świadectwie IMA 1 jest sprawdzane zgodnie z następującą procedurą.

Wskaźnik s/σ jest porównywany z minimalnym wskaźnikiem wyszczególnionym dla danego rozmiaru próbki w poniższej tabeli, gdzie s jest standardowym odchyleniem próbki, a σ jest standardowym odchyleniem wagi netto kartonów wyszczególnionych w świadectwie IMA 1.

W przypadku gdy wskaźnik jest niższy niż właściwy wskaźnik minimalny w odsyłającej tabeli danych, wówczas s jest wykorzystywane, kiedy wyniki kontroli są interpretowane zgodnie z pkt 3.3 raczej niż σ.

3.3.   Wykładnia wyników kontroli – średnia arytmetyczna

Właściwe władze porównują wyniki pobierania próbek z informacjami zawartymi w świadectwie IMA 1 przy użyciu następującego wzoru:

gdzie

w	jest średnią arytmetyczną wagi netto próbek kartonów,

W	jest średnią wagi netto na karton wyszczególnioną w świadectwie IMA 1,

σ	jest standardowym odchyleniem wagi netto na karton, wyszczególnionym w świadectwie IMA 1. Jednakże należy używać standardowego odchylenia próbki wagi netto na karton(y) zamiast σ, gdzie zachodzi taka konieczność w pkt 3.2, i

n	jest rozmiarem próbki.

W przypadku gdy w spełnia wymagania powyższego wzoru, wykorzystuje się średnią wagi netto wyszczególnioną w świadectwie IMA 1 (W) w celu określenia wagi netto partii przywożonej do Wspólnoty.

W przypadku gdy w nie spełnia wymagań powyższego wzoru, w jest wykorzystywane do określenia wagi netto partii przywożonej do Wspólnoty. Zadeklarowana waga zostaje wpisana do części 2 kolumny 29 pozwolenia na przywóz, a nadwyżka zadeklarowanej wagi jest przywożona zgodnie z art. 26 rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999.

4.   SPRAWDZANIE ZAWARTOŚCI TŁUSZCZU

4.1.   Kontrole wspólnotowe

Właściwe władze sprawdzają procentową zawartość tłuszczu w połowie kartonów, z których zostały pobrane próbki w pkt 3. Jednakże minimalny rozmiar próbki n wynosi 5.

Wykorzystywaną metodą pobierania próbek jest Standard Międzynarodowej Federacji ds. Nabiału – standard (MFN) 50C/1995.

Metodą określania zawartości tłuszczu jest metoda określona w załącznikach IX, X i XI do rozporządzenia Komisji (WE) nr 213/2001 (Dz.U. L 37 z 7.2.2001).

4.2.   Wykładnia wyników kontroli – standardowe odchylenie

Standardowe odchylenie zawartości tłuszczu w maśle wyszczególnione w świadectwie IMA 1 jest sprawdzane zgodnie z następującą procedurą.

Wskaźnik s/σ jest porównywany z maksymalnym wskaźnikiem wyszczególnionym dla danego rozmiaru próbki w poniższej tabeli, gdzie s jest standardowym odchyleniem próbki, a σ jest standardowym odchyleniem zawartości tłuszczu w maśle wyszczególnionych w świadectwie IMA 1.

W przypadku gdy wskaźnik s/σ jest wyższy niż właściwa referencyjna wartość w odsyłającej tabeli danych, wówczas s jest wykorzystywane, kiedy wyniki kontroli są interpretowane zgodnie z pkt 4.3 raczej niż σ.

4.3.   Wykładnia wyników kontroli – średnia arytmetyczna

Przyjmuje się zgodność z wymogami dotyczącymi zawartości tłuszczu, jeżeli średnia arytmetyczna wyników próbek

nie przekracza

gdzie σ oznacza typowy proces standardowego odchylenia zawartości tłuszczu wyszczególniony w świadectwie IMA 1. Jednakże wykorzystuje się standardowe odchylenie próbki zawartości tłuszczu (s) zamiast σ, gdzie zachodzi taka konieczność w pkt 4.2.

4.4.   Dalsza kontrola

W przypadku gdy średnia arytmetyczna wyników próbek przekracza wartość

określoną w pkt 4.3, wówczas należy przeprowadzić dalsze obliczenia w celu ustalenia warunków przywozu dla danej partii.W niniejszym rachunku średnia arytmetyczna wyników testu

jest porównywana z

przy użyciu następującego wzoru:

gdzie

otrzymuje się przy użyciu następującego wzoru:

gdzie σ jest typowym procesem standardowego odchylenia zawartości tłuszczu wyszczególnionym w świadectwie IMA 1.

σL	jest laboratoryjnym standardowym odchyleniem obliczanym jako:

σL

σr	jest powtarzalnym odchyleniem standardowym = 0,079 %

σR	jest namnażanym odchyleniem standardowym = 0,129 %

n	jest rozmiarem próbki.

Jeżeli

spełnia wymagania powyższego wzoru, wówczas można przywieźć partię w ramach kontyngentów określonych w załączniku IIIA z numerem kontyngentu 09.4589.Jeżeli

nie spełnia wymagań powyższego równania, wówczas ustala się niezgodność z wymogami dotyczącymi zawartości tłuszczu. W takim przypadku partia jest przywożona zgodnie z art. 36.

Właściwe władze powiadamiają Komisję bez zwłoki o każdym przypadku rozpatrywanym w niniejszym punkcie.

4.5.   Wyniki sporne

Importer może nie zgodzić się z wynikami analizy uzyskanymi w laboratorium właściwych władz w terminie siedmiu dni roboczych od otrzymania takich wyników, zobowiązując się do pokrycia kosztów testowania kopii próbek. W takim przypadku właściwe władze przesyłają zapieczętowane kopie próbek analizowanych w ich laboratorium drugiemu laboratorium. Drugie laboratorium otrzymuje upoważnienie od Państwa Członkowskiego do przeprowadzenia oficjalnych analiz oraz Państwo Członkowskie uznaje kompetencje tego laboratorium do stosowania metody określonej w pkt 4.1, polegającej na spełnieniu kryterium powtarzalności podczas analizy kopii przeznaczonych do użytku wewnętrznego i poprzez udany udział w fachowych testach.

Drugie laboratorium powiadamia bezzwłocznie właściwe władze o wynikach swojej analizy.

Procedura określona w pkt 4.6 ma zastosowanie w ocenie wyników uzyskanych w dwóch laboratoriach. Wynik tej analizy jest bezzwłocznie przekazywany importerowi przez właściwe władze.

4.6.   Procedura, którą należy zastosować, kiedy wyniki analizy są sporne:

---

ZAŁĄCZNIK V

STOSOWANIE ART. 40 UST. 2 ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 2535/2001

▼M17 —————

▼M12

---

ZAŁĄCZNIK VIIa

(1)   Pomimo zasad interpretacji Nomenklatury Scalonej, brzmienie opisu produktów należy uznać za czysto indykatywne, ponieważ system preferencyjny, do którego odnosi się niniejszy załącznik, określany jest w oparciu o zakres poszczególnych kodów CN. Tam, gdzie istnieje odniesienie do kodów ex CN, stosowalność systemu preferencyjnego określona jest w oparciu o brane razem kod CN oraz odpowiadający mu opis.

▼B

---

ZAŁĄCZNIK VIII

OKOLICZNOŚCI, W KTÓRYCH MOŻNA UNIEWAŻNIĆ, ZMIENIĆ, ZASTĄPIĆ LUB POPRAWIĆ ŚWIADECTWO IMA 1 LUB JEGO CZĘŚĆ

1.

Unieważnienie świadectwa IMA 1, kiedy należy się i jest uiszczona pełna opłata celna za niezgodność z wymogami składu. W przypadku kiedy uiszcza się pełne cło za partię, ponieważ nie spełniono wymogów maksymalnej zawartości tłuszczu, odpowiednie świadectwo IMA 1 może zostać unieważnione, a organ wydający świadectwa IMA 1 może dodać dane ilości do tych, dla których można wydać świadectwo IMA 1 na ten sam rok kontyngentowy. Władze celne zatrzymują odpowiednie pozwolenie na przywóz i odsyłają je do organu wydającego pozwolenia na przywóz, który je zmienia w celu przekształcenia na pozwolenie na przywóz podlegające pełnej opłacie celnej, opiewającej na ilość zgodną z art. 36.

2.

Produkty uszkodzone lub nienadające się do sprzedaży. Organy wydające świadectwa IMA 1 mogą unieważnić świadectwo albo jego część, jeżeli ilość, którą obejmuje, jest uszkodzona lub nie nadaje się do sprzedaży ze względu na okoliczności, na które eksporter nie ma wpływu. W przypadku gdy uszkodzona lub nienadająca się do sprzedaży jest część ilości, można wydać świadectwo zastępcze na pozostałą część. W przypadku masła nowozelandzkiego określonego w załączniku IIIA z numerem kontyngentu 09.4589 wykorzystuje się w tym celu wykaz identyfikacyjny oryginalnego produktu. Świadectwo zastępcze jest ważne tylko do tego samego dnia co oryginał. W tym wypadku pole 17 świadectwa zastępczego IMA 1 powinno zawierać wyrażenie „ważny do 00.00.0000”. W przypadku gdy jest uszkodzona lub nie nadaje się do sprzedaży ze względu na okoliczności, na które eksporter nie ma wpływu, cała lub część ilości objętej świadectwem IMA 1, organ wydający świadectwa IMA 1 może dodać te ilości do tych, dla których można wydać świadectwo IMA 1 na ten sam rok kontyngentowy.

3.

Zmiana Państwa Członkowskiego przeznaczenia. Jeżeli eksporter jest zobowiązany do zmiany Państwa Członkowskiego przeznaczenia wskazanego w świadectwie IMA 1 przed wydaniem odpowiedniego pozwolenia na przywóz, organ wydający świadectwa IMA 1 może zmienić oryginalne świadectwo IMA 1. Zmieniony oryginał świadectwa IMA 1, należycie poświadczony i właściwie oznaczony przez organ wydający, można okazać władzom wydającym pozwolenia i władzom celnym.

4.	W przypadku gdy odkryto błąd pisarski lub techniczny w świadectwie IMA 1 przed wydaniem odpowiedniego pozwolenia na przywóz, organ wydający może wprowadzić poprawki do oryginalnego świadectwa. Poprawiony oryginał świadectwa IMA 1 można okazać władzom wydającym pozwolenia oraz władzom celnym.

5.

W przypadku gdy w wyjątkowych okolicznościach niezależnych od eksportera, produkt, który ma być przywieziony w danym roku, jest niedostępny i jedynym sposobem wypełnienia kontyngentu, w świetle normalnego czasu przewozowego z kraju pochodzenia, jest zastąpienie go produktem, który początkowo miał być przywieziony w następnym roku, organ wydający może wydać nowe świadectwo IMA 1 na ilość zastępczą, szóstego dnia roboczego po przekazaniu Komisji należnego powiadomienia o szczegółach świadectwa IMA 1 lub jego części, które mają być unieważnione na dany rok, i o pierwszym świadectwie IMA 1 lub jego części wydanych na następny rok i które mają być unieważnione. Jeżeli Komisja uzna, że przepis nie ma zastosowania do okoliczności w danym przypadku, może się sprzeciwić w ciągu pięciu dni roboczych, podając powód sprzeciwu. W przypadku gdy ilość, która ma być zastąpiona, jest większa niż ta, którą obejmuje pierwsze świadectwo IMA 1 wydane na następny rok, żądaną ilość można otrzymać, unieważniając dodatkowe świadectwa IMA 1, po kolei lub ich część, jeżeli zachodzi taka konieczność. Wszystkie ilości związane ze świadectwami IMA 1 lub ich częścią, które zostały unieważnione na dany rok, zostają dodane do ilości, na które można wydać świadectwa IMA 1 na ten rok kontyngentowy. Wszystkie ilości przeniesione z następnego roku, na który świadectwo lub świadectwa IMA 1 zostały unieważnione, zostają dodane z powrotem do ilości, na które można wydać świadectwa IMA 1 na ten rok kontyngentowy.

---

ZAŁĄCZNIK IX

---

ZAŁĄCZNIK X

►(1) M18  

---

ZAŁĄCZNIK XI

ZASADY WYPEŁNIANIA ŚWIADECTW

Poza polami 1, 2, 4, 5, 9, 17 i 18 świadectwo IMA 1 należy wypełnić w sposób następujący:

▼M11 —————

▼M7 —————

▼B

---

ZAŁĄCZNIK XII

ORGANY WYDAJĄCE

▼M9

---

ZAŁĄCZNIK XIII

▼M1

---

ZAŁĄCZNIK XIV

▼M16

---

"ZAŁĄCZNIK XV

Zapisy, o których mowa w art. 18 ust. 1 lit. d)

---

ZAŁĄCZNIK XVI

Zapisy, o których mowa w art. 21 ust. 1 lit. d)

---

ZAŁĄCZNIK XVII

Zapisy, o których mowa w art. 28 ust. 1 lit. d)

---

ZAŁĄCZNIK XVIII

Zapisy, o których mowa w art. 37 akapit pierwszy

---

ZAŁĄCZNIK XIX

Zapisy, o których mowa w art. 44 ust. 3

---

( 1 ) Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 48.

( 2 ) Dz.U. L 193 z 29.7.2000, str. 10.

( 3 ) Dz.U. L 185 z 30.6.1998, str. 21.

( 4 ) Dz.U. L 88 z 28.3.2001, str. 7.

( 5 ) Dz.U. L 336 z 29.12.1979, str. 23.

( 6 ) Dz.U. L 151 z 1.7.1995, str. 10.

( 7 ) Dz.U. L 345 z 16.12.1997, str. 31.

( 8 ) Dz.U. L 332 z 28.12.2000, str. 49.

( 9 ) Dz.U. L 299 z 10.11.1998, str. 7.

( 10 ) Dz.U. L 152 z 24.6.2000, str. 1.

( 11 ) Dz.U. L 308 z 27.11.2001, str. 19.

( 12 ) Dz.U. L 257 z 13.10.1969, str. 3.

( 13 ) Dz.U. L 327 z 30.12.1995, str. 17.

( 14 ) Dz.U. L 86 z 20.3.1998, str. 1.

( 15 ) Dz.U. L 215 z 1.8.1998, str. 12.

( 16 ) Dz.U. L 311 z 4.12.1999, str. 1.

( 17 ) Dz.U. L 155 z 28.6.2000, str. 1.

( 18 ) Dz.U. L 308 z 8.12.2000, str. 7.

( 19 ) Dz.U. L 198 z 4.8.2000, str. 6.

( 20 ) Dz.U. L 262 z 17.10.2000, str. 1.

( 21 ) Dz.U. L 271 z 24.10.2000, str. 7.

( 22 ) Dz.U. L 280 z 4.11.2000, str. 1.

( 23 ) Dz.U. L 280 z 4.11.2000, str. 9.

( 24 ) Dz.U. L 280 z 4.11.2000, str. 17.

( 25 ) Dz.U. L 286 z 11.11.2000, str. 15.

( 26 ) Dz.U. L 321 z 19.12.2000, str. 8.

( 27 ) Dz.U. L 332 z 28.12.2000, str. 7.

( 28 ) Dz.U. L 133 z 21.5.1973, str. 1.

( 29 ) Dz.U. L 393 z 31.12.1987, str. 1.

( 30 ) Dz.U. L 238 z 1.9.2006, str. 13.

( 31 ) Dz.U. L 348 z 21.12.2002, str. 5.

( 32 ) Dz.U. L 114 z 30.4.2002, str. 1.

( 33 ) Dz.U. L 156 z 25.6.2003, str. 48.

( 34 ) Dz.U. L 61 z 28.2.2007, str. 28.

( 35 ) Dz.U. L 195 z 1.8.2000, str. 46.

( 36 ) Dz.U. L 86 20.3.1998, str. 1.

( 37 ) Dz.U. L 311 4.12.1999, str. 1.

( 38 ) Dz.U. L 300 31.12.1972, str. 189.

( 39 ) Dz. U. L 46 z 20.2.2003, str. 1.

( 40 ) Dz. U. L 109 z 19.4.2001, str. 2.

( 41 ) Dz.U. L 300 z 31.12.1972, str. 189.

( 42 ) Dz.U. L 51 z 21.2.2001, str. 40.

( 43 ) Patrz str. 46 Dz.U.

( 44 ) Dz.U. L 37 z 7.2.2001, str. 1.

( 45 ) Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1.

( 46 ) Pomimo zasad interpretacji Nomenklatury Scalonej, brzmienie opisu produktów należy uznać za czysto indykatywne, ponieważ system preferencyjny, do którego odnosi się niniejszy załącznik, określany jest w oparciu o zakres poszczególnych kodów CN. Tam, gdzie istnieje odniesienie do kodów ex CN, stosowalność systemu preferencyjnego określona jest w oparciu o brane razem kod CN oraz odpowiadający mu opis.