Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 02000L0036-20081211

    Consolidated text: Dyrektywa 2000/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 czerwca 2000 r. odnosząca się do wyrobów kakaowych i czekoladowych przeznaczonych do spożycia przez ludzi

    ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2000/36/2008-12-11

    2000L0036 — PL — 11.12.2008 — 002.001


    Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość

    ►B

    DYREKTYWA 2000/36/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

    z dnia 23 czerwca 2000 r.

    odnosząca się do wyrobów kakaowych i czekoladowych przeznaczonych do spożycia przez ludzi

    (Dz.U. L 197, 3.8.2000, p.19)

    zmienione przez:

     

     

    Dziennik Urzędowy

      No

    page

    date

    ►M1

    ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 1137/2008 z dnia 22 października 2008 r.

      L 311

    1

    21.11.2008


    zmienione przez:

     A1

    Akt dotyczący warunków przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej

      L 236

    33

    23.9.2003


    sprostowane przez:

    ►C1

    Sprostowanie, Dz.U. L 290, 31.10.2008, s. 29  (00/36)




    ▼B

    DYREKTYWA 2000/36/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

    z dnia 23 czerwca 2000 r.

    odnosząca się do wyrobów kakaowych i czekoladowych przeznaczonych do spożycia przez ludzi



    PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

    uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95,

    uwzględniając wniosek Komisji ( 1 ),

    uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ( 2 ),

    stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 251 Traktatu ( 3 ),

    a także mając na uwadze, co następuje:

    (1)

    Niektóre dyrektywy pionowe dotyczące środków spożywczych powinny zostać uproszczone, w celu uwzględnienia tylko podstawowych wymogów w odniesieniu do wyrobów, których dotyczą, aby umożliwić swobodny przepływ tych wyrobów w obrębie rynku wewnętrznego, zgodnie z konkluzjami Rady Europejskiej, jaka odbyła się w Edynburgu w dniach 11 i 12 grudnia 1992 r., potwierdzonymi przez Radę Europejską z Brukseli w dniach 10 i 11 grudnia 1993 r.

    (2)

    Dyrektywa Rady 73/241/EWG z dnia 24 lipca 1973 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się wyrobów kakaowych i czekoladowych przeznaczonych do spożycia przez ludzi ( 4 ) była uzasadniona faktem, że różnice między krajowymi przepisami w sprawie kilku rodzajów wyrobów kakaowych i czekoladowych mogłyby utrudniać swobodny przepływ tego wyrobu, a tym samym mają bezpośredni wpływ na ustanowienie i funkcjonowanie wspólnego rynku.

    (3)

    Wyżej wymieniona dyrektywa konsekwentnie zmierzała do ustanowienia definicji i wspólnych reguł w odniesieniu do składu, specyfikacji produkcji, pakowania i etykietowania wyrobów kakaowych i czekoladowych, w celu zapewnienia ich swobodnego przepływu we Wspólnocie.

    (4)

    Wspomniane definicje i reguły powinny zostać zmienione, w celu uwzględnienia postępu technologicznego i zmiany gustów konsumentów, oraz powinny zostać dostosowane do ogólnej legislacji wspólnotowej w sprawie środków spożywczych w szczególności do legislacji w sprawie etykietowania, środków słodzących i innych zatwierdzonych dodatków, przypraw, ekstrahentów i metod analiz.

    (5)

    W niektórych Państwach Członkowskich dozwolone jest dodawanie do wyrobów czekoladowych tłuszczów roślinnych innych niż ►C1  tłuszcz kakaowy ◄ , w maksymalnej ilości 5 %.

    (6)

    Dodawanie do wyrobów czekoladowych niektórych tłuszczów roślinnych innych niż ►C1  tłuszcz kakaowy ◄ , w maksymalnej ilości 5 %, powinno być dozwolone we wszystkich Państwach Członkowskich; przedmiotowe tłuszcze roślinne powinny stanowić odpowiednik ►C1  tłuszczu kakaowego ◄ i dlatego powinny zostać zdefiniowane zgodnie z kryteriami technicznymi i naukowymi.

    (7)

    W celu zagwarantowania specyfiki rynku wewnętrznego, wszystkie wyroby czekoladowe objęte zakresem niniejszej dyrektywy muszą być przedmiotem obrotu we Wspólnocie pod nazwami handlowymi wymienionymi w przepisach załącznika I do niniejszej dyrektywy.

    (8)

    Zgodnie z ogólnymi regułami dotyczącymi etykietowania żywności, określonymi w dyrektywie Rady 79/112/EWE z dnia 18 grudnia 1978 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do etykietowania, prezentacji i reklamowania środków spożywczych przeznaczonych na sprzedaż konsumentowi końcowemu ( 5 ), w szczególności obowiązkowe jest sporządzanie wykazów składników, zgodnie z art. 6 tej dyrektywy; niniejsza dyrektywa ustanawia zastosowanie dyrektywy 79/112/EWG w odniesieniu do wyrobów kakaowych i czekoladowych, w celu dostarczenia konsumentom prawidłowej informacji.

    (9)

    W przypadku wyrobów czekoladowych, do których dodano tłuszcze roślinne inne niż ►C1  tłuszcz kakaowy ◄ , konsumenci powinni mieć zagwarantowaną prawidłową, neutralną i obiektywną informację, w uzupełnieniu do wykazu składników.

    (10)

    Z drugiej strony, dyrektywa 79/112/EWG nie wyklucza etykietowania wyrobów czekoladowych w celu wskazania, że nie dodano do nich tłuszczów roślinnych innych niż ►C1  tłuszcz kakaowy ◄ , z zastrzeżeniem, że informacja jest prawidłowa, neutralna, obiektywna i nie wprowadza konsumenta w błąd.

    (11)

    Niektóre nazwy handlowe, które zostały zastrzeżone na mocy niniejszej dyrektywy, są w rzeczywistości używane w złożonych nazwach handlowych, uznawanych w niektórych Państwach Członkowskich dla opisu wyrobów, których nie należy mylić z tymi określonymi w niniejszej dyrektywie; dlatego też takie opisy powinny być utrzymane. Niemniej jednak, stosowanie takich nazw powinno być zgodne z przepisami dyrektywy 79/112/EWG, w szczególności z jej art. 5.

    (12)

    Rozwój rynku wewnętrznego od daty przyjęcia dyrektywy 73/241/EWG umożliwia traktowanie „czekolady twardej” na tych samych zasadach, które obowiązują w odniesieniu do „czekolady”.

    (13)

    Powinno zostać utrzymane odstępstwo przewidziane w dyrektywie 73/241/EWG umożliwiające Zjednoczonemu Królestwu i Irlandii zezwolenie na stosowanie na ich terytorium nazwy „czekolada mleczna” dla określania „czekolady mlecznej z wysoką zawartością mleka”; niemniej jednak, angielska nazwa „czekolada mleczna z wysoką zawartością mleka” powinna zostać zastąpiona nazwą „czekolada mleczna familijna”.

    (14)

    Zgodnie z zasadą proporcjonalności, niniejsza dyrektywa ogranicza się do tego, co jest konieczne dla osiągnięcia celów Traktatu, art. 5 akapit trzeci.

    (15)

    Kakao, ►C1  tłuszcz kakaowy ◄ i szereg innych tłuszczów roślinnych stosowanych w wytwarzaniu czekolady produkuje się głównie w krajach rozwijających się. W interesie ludzi żyjących w krajach rozwijających się jest, aby umowy zawierano na możliwie najdłuższy okres czasu. W związku z tym, Komisja powinna rozważyć sposób, w jaki można wesprzeć te kraje w przypadku ►C1  tłuszczu kakaowego ◄ i innych tłuszczów roślinnych (np. przez promowanie „uczciwego handlu”).

    (16)

    Środki konieczne w celu wykonania niniejszej dyrektywy powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji ( 6 ).

    (17)

    W celu uniknięcia tworzenia nowych barier w swobodnym obrocie, Państwa Członkowskie powinny powstrzymać się, w odniesieniu do przedmiotowych wyrobów, od przyjmowania przepisów prawa krajowego nieprzewidzianych przez niniejszą dyrektywę,

    PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:



    Artykuł 1

    Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do wyrobów kakaowych i czekoladowych przeznaczonych do spożycia przez ludzi, określonych w załączniku I.

    Artykuł 2

    1.  Tłuszcze roślinne inne niż ►C1  tłuszcz kakaowy ◄ określone i wymienione w załączniku II można dodawać do wyrobów czekoladowych określonych w załączniku I A ust. 3, 4, 5, 6, 8 i 9. ►C1  Dodatek ten nie może przekroczyć 5 % gotowego wyrobu, po odjęciu od całkowitej masy ◄ jakiejkolwiek innej substancji jadalnej, użytej zgodnie z załącznikiem I B, bez ograniczania minimalnej zawartości ►C1  tłuszczu kakaowego ◄ lub suchej masy kakaowej łącznie.

    2.  Wyroby czekoladowe, które na mocy ust. 1 zawierają tłuszcze roślinne inne niż ►C1  tłuszcz kakaowy ◄ , mogą być wprowadzane do obrotu we wszystkich Państwach Członkowskich, z zastrzeżeniem, że do ich etykiety, przewidzianej w art. 3, załączone zostanie wyraźne i czytelne oświadczenie: „oprócz ►C1  tłuszczu kakaowego ◄ zawiera tłuszcze roślinne”. Oświadczenie takie musi znajdować się w tym samym polu widzenia, co wykaz składników, oraz musi być wyraźnie oddzielone od tego wykazu i napisane literami przynajmniej tak dużymi jak pogrubiona w pobliżu nazwa handlowa; niezależnie od tego wymogu, nazwa handlowa może także pojawić się w innym miejscu.

    3.  Załącznik II może być zmieniany tylko zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 95 Traktatu.

    4.  Najpóźniej do dnia 3 lutego 2006 r., zgodnie z art. 95 Traktatu, Komisja przedstawi, w razie konieczności i uwzględniając wyniki stosownych badań nad wpływem niniejszej dyrektywy na gospodarki krajów produkujących kakao i tłuszcze roślinne inne niż ►C1  tłuszcz kakaowy ◄ , wniosek mający na celu zmianę wykazu w załączniku II.

    Artykuł 3

    Dyrektywę 79/112/EWG stosuje się do wyrobów określonych w załączniku I, z zastrzeżeniem następujących warunków:

    1. Nazwy handlowe wymienione w załączniku I stosuje się tylko do wyrobów określonych w tym załączniku i muszą być one stosowane w handlu do oznaczania tych wyrobów.

    Niemniej jednak, wspomniane nazwy handlowe mogą być także stosowane dodatkowo i zgodnie z przepisami oraz z przepisami celnymi obowiązującymi w Państwie Członkowskim, w którym wyrób jest sprzedawany finalnemu konsumentowi, do oznaczania innych wyrobów, których nie można mylić z tymi określonymi w załączniku I.

    2. W przypadku gdy wyroby określone w załączniku I A ust. 3, 4, 5, 6, 7 i 10 sprzedawane są w formie mieszanki, nazwy handlowe można zastąpić nazwami „czekolady mieszane” lub „czekolady nadziewane mieszane” albo podobnymi nazwami. W tym przypadku dopuszcza się załączenie jednego wykazu składników dla wszystkich wyrobów mieszanki.

    3. Na etykiecie wyrobów kakaowych i czekoladowych określonych w załączniku I A ust. 2 lit. c), ust. 2 lit. d), ust. 3, 4, 5, 8 i 9 musi zostać obowiązkowo wskazana całkowita zawartość suchej masy kakaowej, przez załączenie wyrazów: „masa kakaowa minimum… %”.

    4. W przypadku wyrobów określonych w załączniku I A ust. 2 lit. b) i ust. 2 lit. d) (druga część zdania), na etykiecie wskazuje się zawartość ►C1  tłuszczu kakaowego ◄ .

    5. Nazwy handlowe „czekolada”, „czekolada mleczna” i „czekolada couverture”, określone w załączniku I, można uzupełnić informacjami lub opisami odnoszącymi się do kryteriów jakościowych, z zastrzeżeniem, że wyroby te zawierają:

     w przypadku czekolady, nie mniej niż 43 % suchej masy kakaowej ogółem, w tym nie mniej niż 26 % ►C1  tłuszczu kakaowego ◄ ,

     w przypadku czekolady mlecznej, nie mniej niż 30 % suchej masy kakaowej ogółem i nie mniej niż 18 % suchej masy mlecznej pochodzącej z częściowo lub całkowicie odwodnionego ►C1  mleko pełnego, częściowo lub całkowicie odtłuszczonego ◄ lub śmietanki, śmietanki całkowicie lub częściowo odwodnionej, masła lub tłuszczu mlecznego, w tym nie mniej niż 4,5 % tłuszczu mlecznego,

    ▼C1

     w przypadku czekolady „couverture”, nie mniej niż 16 % beztłuszczowej suchej masy kakaowej.

    ▼B

    Artykuł 4

    Państwa Członkowskie nie mogą przyjmować, w odniesieniu do wyrobów, przepisów prawa krajowego nieprzewidzianych w niniejszej dyrektywie.

    Artykuł 5

    ▼M1

    1.  Następujące środki konieczne do wykonania niniejszej dyrektywy i mające na celu zmianę jej elementów innych niż istotne, między innymi poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 6 ust. 2:

     środki dostosowujące niniejszą dyrektywę do ogólnych przepisów prawa wspólnotowego, mających zastosowanie do środków spożywczych,

     środki dostosowujące przepisy załącznika I B ust. 2, I C oraz I D do postępu technicznego.;

    ▼B

    2.  Bez uszczerbku dla przepisów art. 2 ust. 3, najpóźniej do dnia 3 sierpnia 2003 r., Parlament Europejski i Rada zobowiązane są, na wniosek Komisji, ponownie przeanalizować ust. 1 tiret drugie niniejszego artykułu, w celu ewentualnego rozszerzenia procedury dostosowania do postępu naukowo-technicznego.

    ▼M1

    Artykuł 6

    1.  Komisja jest wspierana przez Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, powołany na mocy art. 58 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady ( 7 ).

    2.  W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust. 1-4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów jej art. 8.

    ▼B

    Artykuł 7

    Dyrektywa Rady 73/241/EWG traci moc od dnia 3 sierpnia 2003 r.

    Odniesienia do uchylonej dyrektywy należy traktować jak odniesienia do niniejszej dyrektywy.

    Artykuł 8

    1.  Do dnia 3 sierpnia 2003 r., Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

    2.  Wspomniane środki stosuje się tak, aby:

     zezwalały na obrót wyrobami określonymi w załączniku I, jeżeli wyroby te są zgodne z definicjami i regułami ustanowionymi w niniejszej dyrektywie, z mocą od dnia 3 sierpnia 2003 r.,

     zakazywały obrotu wyrobami, które nie są zgodne z niniejszą dyrektywą, z mocą od dnia 3 sierpnia 2003 r.

    Niemniej jednak, do wyczerpania zapasów, zezwala się na obrót wyrobami, które nie są zgodne z niniejszą dyrektywą, lecz zostały opatrzone etykietami przed dniem 3 sierpnia 2002 r., zgodnie z dyrektywą Rady 73/241/EWG.

    3.  Wspomniane środki zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

    Artykuł 9

    Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

    Artykuł 10

    Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

    ▼C1




    ZAŁĄCZNIK I

    NAZWY HANDLOWE, DEFINICJE I WŁAŚCIWOŚCI WYROBÓW

    A.   NAZWY HANDLOWE I DEFINICJE

    1.   Tłuszcz kakaowy

    oznacza tłuszcz otrzymywany z ziaren kakaowych lub z części ziaren kakaowych i charakteryzuje się następującymi właściwościami:

    zawartość wolnego kwasu tłuszczowego (wyrażonego jako kwas oleinowy)

    :

    nie więcej niż 1,75 %,

    substancja niezmydlająca się (oznaczana za pomocą eteru naftowego)

    :

    nie więcej niż 0,5 %, z wyjątkiem przypadku prasowanego tłuszczu kakaowego, którego nie może być więcej niż 0,35 %.

    2.

    a) Kakao w proszku, kakao

    oznacza wyrób otrzymywany przez sproszkowanie oczyszczonych, odtłuszczonych i palonych ziaren kakaowych, wcześniej oczyszczonych, wyłuskanych i palonych, zawierający nie mniej niż 20 % tłuszczu kakaowego, w przeliczeniu na suchą masę, i nie więcej niż 9 % wody;

    b) Kakao niskotłuszczowe, kakao niskotłuszczowe w proszku

    oznacza kakao w proszku zawierające mniej niż 20 % tłuszczu kakaowego, w przeliczeniu na suchą masę;

    c) Czekolada sproszkowana, czekolada w proszku

    oznacza wyrób będący mieszaniną kakao w proszku i cukrów, zawierający nie mniej niż 32 % kakao w proszku;

    d) Czekolada do picia, słodzone kakao, słodzone kakao w proszku

    oznacza wyrób będący mieszaniną kakao w proszku i cukrów, zawierający nie mniej niż 25 % kakao w proszku; w przypadku gdy wyrób posiada obniżoną zawartość tłuszczu, określoną w lit. b), powyższe nazwy uzupełnia się wyrażeniem „niskotłuszczowa” lub „niskotłuszczowe”.

    3.

    Czekolada

    a) oznacza wyrób otrzymywany z wyrobów kakaowych i cukrów, który, z zastrzeżeniem lit. b), zawiera nie mniej niż 35 % suchej masy kakaowej ogółem, w tym nie mniej niż 18 % tłuszczu kakaowego i nie mniej niż 14 % beztłuszczowej suchej masy kakaowej;

    b) jednakże kiedy w nazwie dodane są wyrazy:

     czekolada „vermicelli” lub „płatki”: wyrób prezentowany w formie granulek lub płatków musi zawierać nie mniej niż 32 % suchej masy kakaowej ogółem, w tym nie mniej niż 12 % tłuszczu kakaowego i nie mniej niż 14 % beztłuszczowej suchej masy kakaowej,

     czekolada „couverture”: wyrób musi zawierać nie mniej niż 35 % suchej masy kakaowej ogółem, w tym nie mniej niż 31 % tłuszczu kakaowego i nie mniej niż 2,5 % beztłuszczowej suchej masy kakaowej,

     czekolada „Gianduja” (lub jedna z odmian słowa „gianduja”): wyrób musi być otrzymany po pierwsze z czekolady, w której zawartość suchej masy kakaowej wynosi przynajmniej 32 %, w tym przynajmniej 8 % beztłuszczowej suchej masy kakaowej, a po drugie musi być otrzymany z drobno zmielonych orzechów laskowych, w takiej ilości, aby 100 gramów wyrobu zawierało nie mniej niż 20 gramów i nie więcej niż 40 gramów orzechów laskowych. Można dodać:

     

    a) mleko lub suchą masę mleczną, otrzymaną w procesie odparowania, w takiej proporcji, aby wyrób gotowy nie zawierał więcej niż 5 % suchej masy mlecznej;

    b) migdały, orzechy laskowe i inne odmiany orzechów, całe i kruszone, w takich ilościach, aby razem z orzechami mielonymi nie przekraczały 60 % całkowitej masy wyrobu.

    4.

    Czekolada mleczna

    a) oznacza wyrób otrzymywany z wyrobów kakaowych, cukrów i mleka lub z wyrobów mlecznych, który, z zastrzeżeniem lit. b), zawiera:

     nie mniej niż 25 % suchej masy kakaowej ogółem,

     nie mniej niż 14 % suchej masy mlecznej, otrzymanej w drodze częściowego lub całkowitego odwodnienia mleka pełnego, mleka częściowo lub całkowicie odtłuszczonego, śmietanki lub ze śmietanki całkowicie lub częściowo odwodnionej, masła lub tłuszczu mlecznego,

     nie mniej niż 2,5 % beztłuszczowej suchej masy kakaowej,

     nie mniej niż 3,5 % tłuszczu mlecznego,

     nie mniej niż 25 % całkowitej zawartości tłuszczu (tłuszcz kakaowy i tłuszcz mleczny);

    b) niemniej jednak, jeżeli nazwa ta uzupełniona jest wyrazami:

     czekolada „vermicelli” lub „płatki”: wyrób prezentowany w formie granulek lub płatków musi zawierać nie mniej niż 20 % suchej masy kakaowej ogółem, nie mniej niż 12 % suchej masy mlecznej otrzymanej w drodze częściowego lub całkowitego odwodnienia mleka pełnego, mleka częściowo lub całkowicie odtłuszczonego, śmietanki lub ze śmietanki całkowicie lub częściowo odwodnionej, masła lub tłuszczu mlecznego i nie mniej niż 12 % tłuszczu ogółem (tłuszcz kakaowy i tłuszcz mleczny),

     czekolada „couverture”: wyrób musi posiadać minimalną zawartość tłuszczu ogółem (tłuszcz kakaowy i tłuszcz mleczny) wynoszącą 31 %,

     czekolada „Gianduja” (lub jedna z odmian słowa „gianduja”): wyrób musi być otrzymany po pierwsze z czekolady mlecznej o minimalnej zawartości suchej masy mlecznej wynoszącej 10 %, otrzymanej w drodze częściowego lub całkowitego odwodnienia mleka pełnego, mleka częściowo lub całkowicie odtłuszczonego, śmietanki lub ze śmietanki całkowicie lub częściowo odwodnionej, masła lub tłuszczu mlecznego, a po drugie musi być otrzymany z drobno zmielonych orzechów laskowych w takiej ilości, aby 100 gramów wyrobu zawierało nie mniej niż 15 gramów i nie więcej niż 40 gramów orzechów laskowych. Można także dodawać migdały, orzechy laskowe i inne odmiany orzechów, całych lub kruszonych w takich ilościach, aby razem z mielonymi orzechami laskowymi nie przekraczały 60 % całkowitej masy wyrobu;

    c) w przypadku gdy w nazwie tej wyraz „mleczna” jest zastąpiony przez:

     śmietankowa”: minimalna zawartość tłuszczu mlecznego w wyrobie musi wynosić 5,5 %,

     mleczna odtłuszczona”: zawartość tłuszczu mlecznego w wyrobie nie może być większa niż 1 %;

    d) Zjednoczone Królestwo i Irlandia mogą zezwolić na stosowanie na swoim terytorium nazwy „czekolada mleczna” dla oznaczania wyrobu określonego w pkt 5, pod warunkiem że nazwie tej towarzyszyć będzie w obu przypadkach określenie wskazujące ilość suchej masy mlecznej, ustanowioną dla każdego z dwóch wyrobów, w formie „masa mleczna minimum … %”.

    5.

    Czekolada mleczna familijna

    oznacza wyrób otrzymywany z wyrobów kakaowych, cukrów, mleka lub z wyrobów mlecznych, który zawiera:

     nie mniej niż 20 % suchej masy kakaowej ogółem,

     nie mniej niż 20 % suchej masy mlecznej otrzymanej w drodze częściowego lub całkowitego odwodnienia mleka pełnego, mleka częściowo lub całkowicie odtłuszczonego, śmietanki lub ze śmietanki całkowicie lub częściowo odwodnionej, masła lub tłuszczu mlecznego,

     nie mniej niż 2,5 % beztłuszczowej suchej masy kakaowej,

     nie mniej niż 5 % tłuszczu mlecznego,

     nie mniej niż 25 % tłuszczów ogółem (tłuszcz kakaowy i tłuszcz mleczny).

    6.

    Biała czekolada

    oznacza wyrób otrzymywany z tłuszczu kakaowego, mleka lub z wyrobów mlecznych i cukru, zawierający nie mniej niż 20 % tłuszczu kakaowego i nie mniej niż 14 % suchej masy mlecznej otrzymanej w drodze częściowego lub całkowitego odwodnienia mleka pełnego, mleka częściowo lub całkowicie odtłuszczonego, śmietanki lub ze śmietanki całkowicie lub częściowo odwodnionej, masła lub tłuszczu mlecznego, w którym zawartość tłuszczu jest nie mniejsza niż 3,5 %.

    7.

    Czekolada nadziewana, czekolada z nadzieniem …, czekolada z … w środku

    oznacza wyrób nadziewany, którego zewnętrzna część zawiera jeden z wyrobów określonych w pkt 3, 4, 5 i 6. Oznaczenie to nie ma zastosowania do wyrobów, których wewnętrzna część zawiera wyroby piekarnicze, wyroby cukiernicze, herbatniki lub jadalne lody.

    Zewnętrzna czekoladowa część wyrobów, które noszą jedną z tych nazw, nie może stanowić nie mniej niż 25 % całkowitej masy wyrobu.

    8.

    Chocolate a la taza

    oznacza wyrób otrzymywany z wyrobów kakaowych, cukrów oraz mąki lub skrobi z pszenicy, ryżu lub kukurydzy, zawierający nie mniej niż 35 % suchej masy kakaowej ogółem, w tym nie mniej niż 18 % tłuszczu kakaowego i nie mniej niż 14 % suchej beztłuszczowej masy kakaowej oraz nie więcej niż 8 % mąki albo skrobi.

    9.

    Chocolate familiar a la taza

    oznacza wyrób otrzymywany z wyrobów kakaowych, cukrów oraz mąki lub skrobi z pszenicy, ryżu lub kukurydzy, zawierający nie mniej niż 30 % suchej masy kakaowej ogółem, w tym nie mniej niż 18 % tłuszczu kakaowego i nie mniej niż 12 % suchej beztłuszczowej masy kakaowej oraz nie więcej niż 18 % mąki lub skrobi.

    10.

    Czekoladka lub pralina

    oznacza wyrób o wielkości pojedynczego kęsa, składający się z:

     czekolady nadziewanej, lub

     czekolady jednego rodzaju bądź kombinacji albo mieszaniny czekolad w rozumieniu definicji podanych w pkt 3, 4, 5 i 6, oraz z innych składników spożywczych, z zastrzeżeniem, że czekolada stanowi nie mniej niż 25 % całkowitej masy wyrobu.

    B.   ZATWIERDZONE SKŁADNIKI OPCJONALNE

    Dodatki składników spożywczych

    1. Bez uszczerbku dla przepisów art. 2 i pkt B ppkt 2, do wyrobów czekoladowych określonych w pkt A ppkt 3, 4, 5, 6, 8 i 9, można dodawać inne składniki spożywcze.

    Niemniej jednak dodanie:

     tłuszczów zwierzęcych i przetworów niepochodzących wyłącznie z mleka jest zakazane,

     mąki, granulowanej lub sproszkowanej skrobi jest dozwolone tylko w przypadku, gdy dodanie takie odbywa się zgodnie z definicjami ustanowionymi w pkt A ppkt 8 i 9.

    Ilość wyżej wymienionych dodanych składników spożywczych nie może przekroczyć 40 % całkowitej masy wyrobu gotowego.

    2. Do wyrobów określonych w pkt A ppkt 2, 3, 4, 5, 6, 8 i 9 można dodawać tylko te substancje aromatyzujące, które nie imitują smaku czekolady lub tłuszczu mlecznego.

    C.   OBLICZENIE UDZIAŁÓW PROCENTOWYCH

    Minimalne zawartości wyrobów określonych w pkt A ppkt 3, 4, 5, 6, 8 i 9 oblicza się po odjęciu masy składników przewidzianych w pkt B. W przypadku wyrobów z pkt A ppkt 7 i 10, minimalne zawartości oblicza się po odjęciu masy składników przewidzianych w pkt B oraz masy nadzienia.

    Zawartości czekolady w wyrobach określonych w pkt A ppkt 7 i 10 oblicza się w stosunku do całkowitej masy wyrobu gotowego, łącznie z nadzieniem.

    D.   CUKRY

    Cukry określone w niniejszej dyrektywie nie ograniczają się tylko do cukrów objętych zakresem dyrektywy Rady 73/437/EWG z dnia 11 grudnia 1973 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do niektórych cukrów przeznaczonych do spożycia przez ludzi ( 8 ).




    ZAŁĄCZNIK II

    TŁUSZCZE ROŚLINNE OKREŚLONE W ART. 2 UST. 1

    Tłuszcze roślinne określone w art. 2 ust. 1, pojedynczo lub w mieszaninach, są odpowiednikami tłuszczu kakaowego i spełniają następujące kryteria:

    a) są one nielaurynowymi tłuszczami roślinnymi, które są bogate w symetryczne jednonienasycone trójglicerydy typu POP, POSt i StOSt ( 9 );

    b) dają się zmieszać w każdej proporcji z tłuszczem kakaowym i są zgodne z jego właściwościami fizycznymi (temperatura topnienia i temperatura krystalizacji, szybkość topnienia, konieczność temperowania);

    c) otrzymywane są wyłącznie w procesie rafinacji lub frakcjonowania, co wyklucza enzymatyczną modyfikację struktury trójglicerydów.

    Zgodnie z powyższymi kryteriami, dopuszcza się stosowanie następujących tłuszczów roślinnych, otrzymywanych z wymienionych poniżej roślin:



    Przyjęta powszechnie nazwa tłuszczu roślinnego

    Naukowa nazwa roślin, z których wymienione tłuszcze mogą być otrzymywane

    1.  Illipe, Borneo tallow lub Tengkawang

    Shorea spp.

    2.  Olej palmowy

    Elaeis guineensis Elaeis olifera

    3.  Sal

    Shorea robusta

    4.  Shea

    Butyrospermum parkii

    5.  Kokum gurgi

    Garcinia indica

    6.  Mango kernel

    Mangifera indica

    Ponadto, w drodze odstępstwa od powyższego, państwa członkowskie mogą zezwolić na stosowanie oleju z orzechów kokosowych w przypadku czekolady stosowanej do wyrobu lodów i podobnych mrożonych wyrobów.



    ( 1 ) Dz.U. C 231 z 9.8.1996, str. 1 oraz Dz.U. C 118 z 17.4.1998, str. 10.

    ( 2 ) Dz.U. C 56 z 24.2.1997, str. 20.

    ( 3 ) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 23 października 1997 r. (Dz.U. C 339 z 10.11.1997, str. 128). Wspólne stanowisko Rady z dnia 28 października 1999 r. (Dz.U. C 10 z 13.1.2000, str. 1) i decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 marca 2000 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym). Decyzja Rady z dnia 25 maja 2000 r.

    ( 4 ) Dz.U. L 228 z 16.8.1973, str. 23. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 89/344/EWG (Dz.U. L 142 z 25.5.1989, str. 19).

    ( 5 ) Dz.U. L 33 z 8.2.1979, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona przez dyrektywą 97/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 43 z 14.2.1997, str. 21).

    ( 6 ) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

    ( 7 ) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1.

    ( 8 ) Dz.U. L 356 z 27.12.1973, s. 71. Dyrektywa ostatnio zmieniona aktem przystąpienia z 1985 r.

    ( 9 ) P (kwas palmitynowy), O (kwas oleinowy), St (kwas stearynowy).

    Top