Access to European Union law
<a href="https://eur-lex.europa.eu/content/help/eurlex-content/experimental-features.html" target="_blank">More about the experimental features corner</a>
Choose the experimental features you want to try
EUR-Lex
Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

You are here
Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search

Document 01998R0974-20230101

    Consolidated text: Rozporządzenie Rady (WE) nr 974/98 z dnia 3 maja 1998 r. w sprawie wprowadzenia euro

    Access initial legal act
    (

    Legal status of the document In force

    )

    ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/1998/974/2023-01-01

    01998R0974 — PL — 01.01.2023 — 009.001

    Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

    ►B

    ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 974/98

    z dnia 3 maja 1998 r.

    w sprawie wprowadzenia euro

    (Dz.U. L 139 z 11.5.1998, s. 1)

    zmienione przez:

     

     

    Dziennik Urzędowy

      nr

    strona

    data

     M1

    ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 2596/2000 z dnia 27 listopada 2000 r.

      L 300

    2

    29.11.2000

    ►M2

    ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 2169/2005 z dnia 21 grudnia 2005 r.

      L 346

    1

    29.12.2005

    ►M3

    ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1647/2006 z dnia 7 listopada 2006 r.

      L 309

    2

    9.11.2006

    ►M4

    ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 835/2007 z dnia 10 lipca 2007 r.

      L 186

    1

    18.7.2007

    ►M5

    ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 836/2007 z dnia 10 lipca 2007 r.

      L 186

    3

    18.7.2007

    ►M6

    ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 693/2008 z dnia 8 lipca 2008 r.

      L 195

    1

    24.7.2008

    ►M7

    ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 670/2010 z dnia 13 lipca 2010 r.

      L 196

    1

    28.7.2010

    ►M8

    ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 678/2013 z dnia 9 lipca 2013 r.

      L 195

    2

    18.7.2013

    ►M9

    ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 827/2014 z dnia 23 lipca 2014 r.

      L 228

    3

    31.7.2014

    ►M10

    ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) 2022/1207 z dnia 12 lipca 2022 r.

      L 187

    16

    14.7.2022


    sprostowane przez:

    ►C1

    Sprostowanie, Dz.U. L 230, 24.8.2006, s.  11 (2169/2005)



    ▼B

    ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 974/98

    z dnia 3 maja 1998 r.

    w sprawie wprowadzenia euro



    CZĘŚĆ I

    DEFINICJE

    ▼M2

    Artykuł 1

    Do celów niniejszego rozporządzenia:

    a) 

    „uczestniczące Państwa Członkowskie” oznaczają Państwa Członkowskie wymienione w tabeli zamieszczonej w Załączniku;

    b) 

    ►C1  „instrumenty prawne” oznaczają przepisy ustawowe i wykonawcze, akty administracyjne, decyzje sądów, umowy, jednostronne czynności prawne, instrumenty płatnicze ◄ niebędące banknotami i monetami oraz inne instrumenty mające skutki prawne;

    c) 

    „kurs wymiany” oznacza nieodwołalnie ustalony kurs wymiany przyjęty przez Radę dla waluty każdego z uczestniczących Państw Członkowskich zgodnie z art. 123 ust. 4 zdanie pierwsze Traktatu lub zgodnie z ust. 5 tego artykułu;

    d) 

    „data przyjęcia euro” oznacza, w zależności od przypadku, datę, w której dane Państwo Członkowskie rozpoczęło trzeci etap na mocy art. 121 ust. 3 Traktatu albo datę, w której wchodzi w życie uchylenie na mocy art. 122 ust. 2 Traktatu derogacji obejmującej dane Państwo Członkowskie;

    e) 

    „data wymiany pieniądza gotówkowego” oznacza datę, w której banknoty i monety denominowane w euro uzyskają status prawnego środka płatniczego w danym uczestniczącym Państwie Członkowskim;

    f) 

    „jednostka euro” oznacza jednostkę waluty, określoną w art. 2 zdanie drugie;

    g) 

    „jednostka waluty krajowej” oznacza jednostki walut uczestniczącego Państwa Członkowskiego, które są określone w dniu poprzedzającym przyjęcie euro w tym Państwie Członkowskim;

    h) 

    ►C1  „okres ” oznacza maksymalnie trzyletni okres rozpoczynający się o godz. 00.00 w dacie przyjęcia ◄ euro i trwający do godz. 00.00 w dacie wymiany pieniądza gotówkowego;

    i) 

    „okres stopniowego wycofywania” oznacza okres nieprzekraczający jednego roku, rozpoczynający się w dacie przyjęcia euro, który ma zastosowanie wyłącznie w tych Państwach Członkowskich, w których data przyjęcia euro pokrywa się z datą wymiany pieniądza gotówkowego;

    j) 

    „redenominować” oznacza zmieniać jednostkę, w której wyrażony jest niespłacony dług, ►C1  z jednostki waluty krajowej na jednostkę euro, przy czym redenominacja ta nie powoduje skutku zmiany pozostałych warunków długu, ◄ co jest objęte właściwymi przepisami prawa krajowego;

    k) 

    „instytucje kredytowe” oznaczają instytucje kredytowe zdefiniowane w art. 1 ust. 1 dyrektywy 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. odnoszącej się do podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe ( 1 ). Do celów niniejszego rozporządzenia instytucje wymienione w art. 2 ust. 3 tej dyrektywy, z wyjątkiem instytucji świadczących żyro pocztowe, nie są uznawane za instytucje kredytowe.

    ▼M2

    Artykuł 1a

    Data przyjęcia euro, data wymiany pieniądza gotówkowego i okres stopniowego wycofywania, jeżeli ma zastosowanie, dla każdego uczestniczącego Państwa Członkowskiego, są określone w Załączniku.

    ▼B



    CZĘŚĆ II

    ZAMIANA WALUT UCZESTNICZĄCYCH PAŃSTW CZŁONKOWSKICH NA EURO

    ▼M2

    Artykuł 2

    Ze skutkiem od odpowiednich dat przyjęcia euro, walutą uczestniczących Państw Członkowskich jest euro. Jednostką waluty jest jedno euro. Jedno euro dzieli się na sto centów.

    ▼B

    Artykuł 3

    Euro zastępuje walutę każdego uczestniczącego Państwa Członkowskiego według kursu przeliczeniowego.

    Artykuł 4

    Euro jest jednostką obliczeniową Europejskiego Banku Centralnego (EBC) i banków centralnych uczestniczących Państw Członkowskich.



    CZĘŚĆ III

    POSTANOWIENIA PRZEJŚCIOWE

    Artykuł 5

    W okresie przejściowym stosuje się art. 6—9.

    Artykuł 6

    1.  
    Euro zostanie również podzielone na jednostki walut krajowych według kursu wymiany, z zachowaniem ich podziału na mniejsze jednostki. Zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia, prawo walutowe uczestniczących Państw Członkowskich będzie nadal stosowane.
    2.  
    Jeśli instrument prawny zawiera odniesienie do jednostki waluty krajowej, odniesienie to będzie tak samo ważne, jeśli chodziłoby o odniesienie do jednostki euro przy stosowaniu kursu wymiany.

    Artykuł 7

    Zamiana walut wszystkich uczestniczących Państw Członkowskich na euro sama w sobie nie ma wpływu na zmianę denominacji instrumentów prawnych istniejących w dniu zamiany.

    Artykuł 8

    1.  
    Czynności, które mają być przeprowadzone zgodnie z instrumentami prawnymi, przewidującymi stosowanie jednostki waluty krajowej, lub denominowane w jednostce waluty krajowej, zostają przeprowadzone w tej jednostce waluty krajowej. Czynności, które mają być przeprowadzone zgodnie z instrumentami przewidującymi stosowanie jednostki euro lub denominowane w jednostce euro, zostają przeprowadzone w tej walucie.
    2.  
    Przepisy ust. 1 podlegają wszelkim uzgodnieniom stron.
    3.  
    Bez względu na przepisy ust. 1, wszystkie kwoty określone w jednostce euro lub w jednostce waluty krajowej danego uczestniczącego Państwa Członkowskiego i płatne w tym Państwie na dobro rachunku wierzyciela, mogą być płacone przez dłużnika w jednostce euro lub w jednostce waluty krajowej danego Państwa Członkowskiego. Kwota jest wpłacona na dobro rachunku wierzyciela w walucie rachunku, przy zastosowaniem kursu przeliczeniowego w przypadku konwersji.
    4.  

    Nie naruszając przepisów ust. 1, każde uczestniczące Państwo Członkowskie może podjąć konieczne środki, aby:

    — 
    redenominować w jednostce euro niespłacone długi — wyemitowane przez rząd Państwa Członkowskiego, zgodnie z ich określeniem zawartym w Europejskim systemie rachunków zintegrowanych, denominowane w jednostce waluty krajowej tego państwa i wyemitowane według własnego prawa. Jeżeli Państwo Członkowskie podjęło taki krok, emitenci mogą redenominować w jednostce euro długi denominowane w jednostce waluty krajowej danego Państwa Członkowskiego, chyba że warunki kontraktu wyraźnie wykluczają możliwość przemianowania; niniejszy przepis stosuje się do długu wyemitowanego przez rząd Państwa Członkowskiego, jak również zabezpieczonych obligacji i innych form długu, zbywalnego na rynku kapitałowym, wyemitowanych przez innych dłużników,
    — 
    umożliwić zmianę jednostki rozrachunkowej ich procedur operacyjnych przy zastąpieniu krajowej jednostki monetarnej przez jednostkę euro:
    a) 

    rynkom, na którym regularnie prowadzona jest działalność handlowa, rozrachunek lub uregulowanie któregokolwiek z instrumentów wymienionych w części B Załącznika do dyrektywy Rady 93/22/EWG z dnia 10 maja 1993 r. w sprawie usług inwestycyjnych w zakresie papierów wartościowych ( 2 ) i towarów; oraz

    b) 

    systemom, gdzie regularnie odbywa się wymiana, rozrachunek oraz uregulowanie płatności.

    5.  
    Przepisy inne niż przewidziane w ust. 4, wprowadzające zastosowanie jednostki euro, mogą być przyjęte przez uczestniczące Państwa Członkowskie zgodnie z harmonogramem ustalonym przez prawodawstwo wspólnotowe.
    6.  
    Krajowe przepisy prawne uczestniczących Państw Członkowskich, które dopuszczają lub narzucają unettowienie, wyrównywanie wzajemnych roszczeń lub też działania o podobnych skutkach, dotyczą zobowiązań walutowych, bez względu na to, w jakiej walucie zostały określone, jeśli określono je w jednostce euro lub w jednostce waluty krajowej, przy wymianie dokonywanej według kursu wymiany.

    ▼M2

    Artykuł 9

    Banknoty i monety denominowane w jednostce waluty krajowej zachowują w swoich granicach terytorialnych status prawnego środka płatniczego posiadany w dniu poprzedzającym datę przyjęcia euro w danym uczestniczącym Państwie Członkowskim.

    ▼M2

    Artykuł 9a

    W Państwie Członkowskim korzystającym z okresu stopniowego wycofywania zastosowanie mają następujące elementy. W instrumentach prawnych powstałych w okresie stopniowego wycofywania, które mają zostać zrealizowane w tym Państwie Członkowskim, można nadal dokonywać odniesienia do jednostki waluty krajowej. Odniesienia te rozumie się jako odniesienia do jednostki euro zgodnie z odpowiednimi kursami wymiany. ►C1  Bez uszczerbku dla art. 15, czynności dokonywane na podstawie tych instrumentów prawnych ◄ są realizowane wyłącznie w jednostkach euro. Stosuje się zasady zaokrąglania sum pieniężnych przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 1103/97.

    Dane Państwo Członkowskie ogranicza stosowanie akapitu pierwszego do określonych rodzajów instrumentów prawnych lub do instrumentów prawnych przyjętych w określonych obszarach.

    Dane Państwo Członkowskie może skrócić ten okres.

    ▼B



    CZĘŚĆ IV

    BANKNOTY I MONETY EURO

    ▼M2

    Artykuł 10

    Ze skutkiem od odpowiednich dat wymiany pieniądza gotówkowego, EBC i banki centralne uczestniczących Państw Członkowskich wprowadzają do obiegu w uczestniczących Państwach Członkowskich banknoty denominowane w euro.

    Bez uszczerbku dla art. 15, te banknoty denominowane w euro są w uczestniczących Państwach Członkowskich jedynymi banknotami o statusie prawnych środków płatniczych.

    Artykuł 11

    Ze skutkiem od odpowiedniej daty wymiany pieniądza gotówkowego, ►C1  uczestniczące Państwa Członkowskie emitują monety denominowane w euro lub w centach, spełniające wymogi w zakresie nominału i specyfikacji technicznej, które ◄ Rada może ustalić zgodnie z art. 106 ust. 2 zdanie drugie Traktatu. Bez uszczerbku dla art. 15 oraz postanowień umów zawartych zgodnie z art. 111 ust. 3 Traktatu dotyczących kwestii walutowych, monety te są jedynymi monetami o statusie prawnych środków płatniczych w uczestniczących Państwach Członkowskich. Z wyjątkiem instytucji emitującej monety oraz osób wyraźnie wyznaczonych na mocy przepisów krajowych emitującego Państwa Członkowskiego, żadna ze stron nie jest zobowiązana do przyjęcia w ramach jednej płatności więcej niż 50 monet.

    ▼B

    Artykuł 12

    Uczestniczące Państwa Członkowskie zapewniają zastosowanie odpowiednich sankcji za podrabianie i fałszowanie banknotów i monet euro.



    CZĘŚĆ V

    POSTANOWIENIA KOŃCOWE

    ▼M2

    Artykuł 13

    Artykuł 10, 11, 14, 15 i 16 stosuje się w każdym uczestniczącym Państwie Członkowskim od odpowiedniej daty wymiany pieniądza gotówkowego.

    Artykuł 14

    W przypadku gdy instrumenty prawne obowiązujące w dniu poprzedzającym datę wymiany pieniądza gotówkowego zawierają odniesienia do jednostek waluty krajowej, odniesienia te są rozumiane jako odniesienia do jednostki euro według odpowiednich kursów wymiany. Stosuje się zasady zaokrąglania sum pieniężnych przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 1103/97.

    ▼B

    Artykuł 15

    1.  
    Banknoty i monety denominowane w jednostce waluty krajowej w rozumieniu art. 6 ust. 1 zachowają kurs ustawowy w obrębie swych granic terytorialnych najpóźniej przez sześć miesięcy ►M2  od odpowiedniej daty wymiany pieniądza gotówkowego ◄ ; okres ten może być skrócony przez krajowego ustawodawcę.
    2.  
    Każde uczestniczące Państwo Członkowskie może w terminie do sześciu miesięcy ►M2  od odpowiedniej daty wymiany pieniądza gotówkowego ◄ określić zasady stosowania banknotów i monet denominowanych w ich własnej jednostce waluty krajowej, zgodnie z art. 6 ust. 1 oraz podjąć wszelkie środki konieczne do ułatwienia ich wycofania.

    ▼M2

    3.  
    W okresie, o którym mowa w ust. 1, instytucje kredytowe w uczestniczących Państwach Członkowskich przyjmujących euro po dniu 1 stycznia 2002 r. wymieniają banknoty i monety denominowane w jednostce waluty krajowej tego Państwa Członkowskiego, będące w posiadaniu klientów tych banków, na banknoty i monety denominowane w euro, bez opłat, do pułapu, który może zostać ustalony w prawie krajowym. Instytucje kredytowe mogą wymagać otrzymania powiadomienia, jeżeli kwota do wymiany przekracza pułap ustalony w prawie krajowym lub, w przypadku braku takich przepisów, ustalony przez te instytucje i odpowiadający kwocie przypadającej na gospodarstwo domowe.

    Instytucje kredytowe, o których mowa w akapicie pierwszym, wymieniają banknoty i monety denominowane w jednostce waluty krajowej tego Państwa Członkowskiego osobom innym niż ich klienci, bez opłat do pułapu ustalonego w prawie krajowym lub, w przypadku braku takich przepisów, ustalonego przez te instytucje.

    Prawo krajowe może ograniczyć obowiązek wynikający z poprzednich dwóch akapitów do konkretnych rodzajów instytucji kredytowych. Prawo krajowe może również rozszerzyć ten obowiązek na inne osoby.

    ▼B

    Artykuł 16

    Zgodnie z prawem lub praktyką uczestniczących Państw Członkowskich, emitenci banknotów i monet nadal będą przyjmować, na wymianę z euro, wcześniej wyemitowane przez siebie banknoty i monety według odpowiedniego kursu wymiany.



    CZĘŚĆ VI

    WEJŚCIE W ŻYCIE

    Artykuł 17

    Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r.

    Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich, zgodnie z protokołami nr 11 i 12 i art. 109k ust. 1.

    ▼M2



    ZAŁĄCZNIK



    Państwo Członkowskie

    Data przyjęcia euro

    Data wymiany pieniądza gotówkowego

    Państwo Członkowskie korzystające z okresu stopniowego wycofywania

    Belgia

    1 stycznia 1999 r.

    1 stycznia 2002 r.

    nie dotyczy

    Niemcy

    1 stycznia 1999 r.

    1 stycznia 2002 r.

    nie dotyczy

    ▼M7

    Estonia

    1 stycznia 2011 r.

    1 stycznia 2011 r.

    Nie

    ▼M2

    Grecja

    1 stycznia 2001 r.

    1 stycznia 2002 r.

    nie dotyczy

    Hiszpania

    1 stycznia 1999 r.

    1 stycznia 2002 r.

    nie dotyczy

    Francja

    1 stycznia 1999 r.

    1 stycznia 2002 r.

    nie dotyczy

    ▼M10

    Chorwacja

    1 stycznia 2023 r.

    1 stycznia 2023 r.

    Nie

    ▼M2

    Irlandia

    1 stycznia 1999 r.

    1 stycznia 2002 r.

    nie dotyczy

    Włochy

    1 stycznia 1999 r.

    1 stycznia 2002 r.

    nie dotyczy

    ▼M4

    Cypr

    1 stycznia 2008 r.

    1 stycznia 2008 r.

    Nie

    ▼M8

    Łotwa

    1 stycznia 2014 r.

    1 stycznia 2014 r.

    Nie

    ▼M9

    Litwa

    1 stycznia 2015 r.

    1 stycznia 2015 r.

    Nie

    ▼M2

    Luksemburg

    1 stycznia 1999 r.

    1 stycznia 2002 r.

    nie dotyczy

    ▼M5

    Malta

    1 stycznia 2008 r.

    1 stycznia 2008 r.

    Nie

    ▼M2

    Niderlandy

    1 stycznia 1999 r.

    1 stycznia 2002 r.

    nie dotyczy

    Austria

    1 stycznia 1999 r.

    1 stycznia 2002 r.

    nie dotyczy

    Portugalia

    1 stycznia 1999 r.

    1 stycznia 2002 r.

    nie dotyczy

    ▼M3

    Słowenia

    1 stycznia 2007 r.

    1 stycznia 2007 r.

    Nie

    ▼M6

    Słowacja

    z dnia 1 stycznia 2009 r.

    z dnia 1 stycznia 2009 r.

    Nie

    ▼M2

    Finlandia

    1 stycznia 1999 r.

    1 stycznia 2002 r.

    nie dotyczy


    ( 1 ) Dz.U. L 126 z 26.5.2000, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2005/1/WE (Dz.U. L 79 z 24.3.2005, str. 9).

    ( 2 ) Dz.U. L 141 z 11.6.1993, str. 27. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 95/26/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 168 z 18.7.1995, str. 7).

    Top