This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 01993R2454-20060601
Commission Regulation (EEC) No 2454/93 of 2 July 1993 laying down provisions for the implementation of Council Regulation (EEC) No 2913/92 establishing the Community Customs Code
Consolidated text: Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny
Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny
1993R2454 — PL — 01.06.2006 — 009.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość
|
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (EWG) NR 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. (Dz.U. L 253, 11.10.1993, p.1) |
zmienione przez:
zmienione przez:
|
C 241 |
21 |
29.8.1994 |
||
|
L 236 |
33 |
23.9.2003 |
sprostowane przez:
|
NB: Niniejsza wersja skonsolidowana zawiera odniesienia do europejskiej jednostki rozliczeniowej i/lub ecu, które od dnia 1 stycznia 1999 r. należy rozumieć jako odniesienia do euro – rozporządzenie Rady (EWG) nr 3308/80 (Dz.U. L 345 z 20.12.1980, str. 1) i rozporządzenie Rady (WE) nr 1103/97 (Dz.U. L 162 z 19.6.1997, str. 1). |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (EWG) NR 2454/93
z dnia 2 lipca 1993 r.
ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny ( 1 ), zwany dalej „Kodeksem”, w szczególności jego art. 249,
a także mając na uwadze, co następuje:Kodeks zebrał w jednym instrumencie prawnym istniejące prawodawstwo celne; jednocześnie Kodeks wprowadził pewne zmiany do tego prawodawstwa w celu uczynienia go bardziej spójnym, uproszczenia go i wypełnienia niektórych luk; dlatego stanowi on kompletne prawodawstwo wspólnotowe w tej dziedzinie;
te same powody, które doprowadziły do przyjęcia Kodeksu, odnoszą się również do celnego prawodawstwa wykonawczego; dlatego pożądane jest zebranie w jednym rozporządzeniu celnego prawodawstwa wykonawczego, które obecnie rozproszone jest w wielu wspólnotowych rozporządzeniach i dyrektywach;
w ten sposób ustanowiony kodeks wykonawczy do Wspólnotowego Kodeksu Celnego powinien zawierać aktualnie obowiązujące celne przepisy wykonawcze; jednakże w świetle zdobytego doświadczenia należy:
— wprowadzić pewne zmiany w celu dostosowania wspomnianych przepisów do przepisów Kodeksu,
— rozszerzyć zakres niektórych przepisów stosowanych obecnie jedynie do określonego postępowania celnego w celu uwzględnienia wszechstronnego zakresu stosowania Kodeksu,
— uściślić niektóre przepisy w celu zwiększenia bezpieczeństwa prawnego przy ich stosowaniu;
wprowadzone zmiany dotyczą przede wszystkim przepisów dotyczących długu celnego;
właściwe jest ograniczenie stosowania art. 791 ust. 2 do dnia 1 stycznia 1995 r. i ponowne zbadanie przed tą datą przedmiotowego zagadnienia w świetle zdobytych doświadczeń;
środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Kodeksu Celnego,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
CZĘŚĆ I
OGÓLNE PRZEPISY WYKONAWCZE
TYTUŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
ROZDZIAŁ 1
Definicje
Artykuł 1
Do celów niniejszego rozporządzenia:
1) „Kodeks” oznacza:
rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny;
2) „Karnet ATA” oznacza:
międzynarodowy dokument celny odprawy czasowej ustanowiony na mocy Konwencji ATA lub Konwencji stambulskiej;
3) „Komitet” oznacza:
Komitet Kodeksu Celnego ustanowiony w art. 247a i 248a Kodeksu;
4) „Rada Współpracy Celnej” oznacza:
organizację powołaną przez Konwencję o utworzeniu Rady Współpracy Celnej, sporządzoną w Brukseli dnia 15 grudnia 1950 r.;
5) „dane niezbędne do ustalenia tożsamości towarów” oznaczają:
z jednej strony, dane stosowane w celu ustalenia tożsamości towarów pod względem handlowym, pozwalające organom celnym na określenie klasyfikacji taryfowej oraz, z drugiej strony, ilość towarów;
6) „towary pozbawione charakteru handlowego” oznaczają:
towary, których objęcie daną procedurą celną ma charakter sporadyczny i których rodzaj i ilość wskazują, że są przeznaczone do użytku prywatnego, osobistego lub rodzinnego ich odbiorców lub osób je przewożących, bądź też które są wyraźnie przeznaczone na upominki;
7) „środki polityki handlowej” oznaczają:
środki pozataryfowe ustanowione jako część wspólnej polityki handlowej w formie przepisów wspólnotowych dotyczących przywozu i wywozu towarów, takie jak środki dozoru lub ochrony, ograniczenia bądź limity ilościowe i zakazy przywozu lub wywozu;
8) „nomenklatura celna” oznacza:
jedną z nomenklatur określonych w art. 20 ust. 6 Kodeksu;
9) „Zharmonizowany System” oznacza:
Zharmonizowany System Oznaczania i Kodowania Towarów;
10) „Traktat” oznacza:
Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską;
11) „Konwencja stambulska” oznacza:
Konwencję dotyczącą odprawy czasowej, zawartą w Stambule dnia 26 czerwca 1990 r.
Artykuł 1a
Do celów stosowania art. 291-300 kraje Unii Gospodarczej Beneluksu uważa się za jedno Państwo Członkowskie.
ROZDZIAŁ 2
Decyzje
Artykuł 2
Jeżeli osoba składająca wniosek o wydanie decyzji nie jest w stanie dostarczyć wszystkich dokumentów i danych niezbędnych do wydania decyzji, organy celne dostarczają dokumenty i dane będące do ich dyspozycji.
Artykuł 3
Decyzja dotycząca zabezpieczeń, korzystna dla osoby, która podpisała zobowiązanie do zapłaty sumy na pierwsze pisemne żądanie organów celnych, zostaje cofnięta, gdy zobowiązanie to nie zostało spełnione.
Artykuł 4
Cofnięcie decyzji nie dotyczy towarów, które w chwili jego wejścia w życie były już objęte procedurą na podstawie cofniętego pozwolenia.
Jednakże organy celne mogą zażądać, aby towarom tym nadano, w wyznaczonym przez nie terminie, jedno z dopuszczonych przeznaczeń celnych.
ROZDZIAŁ 3
Techniki przetwarzania danych
Artykuł 4a
1. Organy celne mogą, na warunkach i w sposób, który określą, oraz z poszanowaniem zasad przewidzianych w przepisach prawa celnego, przewidzieć, aby formalności były wypełniane przy użyciu technik przetwarzania danych.
W tym celu:
— określenie „technika przetwarzania danych” oznacza:
—a) wymiana między organami celnymi znormalizowanych wiadomości EDI;
b) wprowadzenie do celnych systemów przetwarzania danych informacji niezbędnych do wypełnienia odpowiednich formalności;
— określenie „EDI (Electronic Data Interchange)” oznacza przekaz danych drogą elektroniczną w formie zgodnej z ustalonymi standardami przesyłania wiadomości między dwoma systemami komputerowymi,
— określenie „znormalizowana wiadomość” oznacza wcześniej zdefiniowaną formę uznaną do celów elektronicznego przesyłania danych.
2. Warunki ustalone dla wypełniania formalności przy użyciu technik przetwarzania danych muszą uwzględniać między innymi środki kontroli źródła, jak również zabezpieczenie danych przed niedozwolonym użyciem, utratą, zmianą lub zniszczeniem.
Artykuł 4b
Jeżeli formalności wypełniane są przy użyciu technik przetwarzania danych, organy celne określają zasady, na jakich podpis odręczny może zostać zastąpiony inną techniką mogącą opierać się na zastosowaniu kodów.
Artykuł 4c
Dla programów prób wykorzystujących techniki przetwarzania danych opracowanych dla oceny ewentualnych uproszczeń organy celne mogą, na okres bezwzględnie konieczny na wykonanie programu, odstąpić od wymogu przedstawiania następujących informacji:
a) zgłoszenia przewidzianego w art. 178 ust. 1;
b) na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 222 ust. 1, danych szczegółowych odnoszących się do niektórych pól jednolitego dokumentu administracyjnego, które nie są konieczne do ustalenia tożsamości towarów i nie są informacjami, na podstawie których stosuje się należności celne przywozowe lub wywozowe.
Jednakże informacje te muszą być udostępniane na żądanie w ramach czynności kontrolnych.
Kwota należności celnych przywozowych, która jest naliczana w okresie objętym odstępstwem udzielonym z zastosowaniem akapitu pierwszego, nie może być niższa od kwoty, która byłaby pobrana w przypadku braku odstępstwa.
Państwa Członkowskie, które chcą uczestniczyć w takich programach, przedstawiają Komisji z wyprzedzeniem wszystkie szczegóły dotyczące zaproponowanego programu prób, w tym przewidziany okres jego wykonania. Informują one również Komisję o jego rzeczywistym wykonaniu i wynikach. Komisja informuje inne Państwa Członkowskie.
TYTUŁ II
WIĄŻĄCE INFORMACJE
ROZDZIAŁ 1
Definicje
Artykuł 5
Do celów niniejszego tytułu:
1) „wiążąca informacja” oznacza:
informację taryfową lub informację o pochodzeniu wiążącą administracje wszystkich Państw Członkowskich Wspólnoty, jeżeli warunki ustanowione w art. 6 i 7 są spełnione;
2) „osoba składająca wniosek” oznacza:
— w przypadku informacji taryfowej: osobę, która zwróciła się do organów celnych z wnioskiem o udzielenie wiążącej informacji taryfowej,
— w przypadku informacji o pochodzeniu: osobę, która zwróciła się do organów celnych z wnioskiem o udzielenie wiążącej informacji o pochodzeniu i która ma ważne powody;
3) „posiadacz” oznacza:
osobę, na której nazwisko wydawana jest wiążąca informacja.
ROZDZIAŁ 2
Procedura uzyskiwania wiążącej informacji - Powiadamianie wnioskodawcy o informacji i przekazywanie jej Komisji
Artykuł 6
1. Wniosek o udzielenie wiążącej informacji składany jest na piśmie i adresowany bądź do właściwych organów celnych w Państwie Członkowskim lub Państwach Członkowskich, w którym(-ych) informacja ta ma zostać wykorzystana, bądź do właściwych organów celnych w Państwie Członkowskim, w którym osoba składająca wniosek ma swoją siedzibę.
Wnioski o udzielenie wiążącej informacji taryfowej sporządzane są z wykorzystaniem formularza zgodnego ze wzorem przedstawionym w załączniku 1B.
2. Wniosek o udzielenie wiążącej informacji taryfowej może dotyczyć tylko jednego rodzaju towarów; wniosek o udzielenie wiążącej informacji o pochodzeniu może dotyczyć tylko jednego rodzaju towarów i okoliczności nadających pochodzenie.
3.
A) Wnioski o udzielenie wiążącej informacji taryfowej zawierają następujące dane:
a) nazwisko i adres posiadacza;
b) nazwisko i adres osoby składającej wniosek w przypadku gdy nie jest ona posiadaczem;
c) nomenklaturę celną, w której ma zostać dokonana klasyfikacja. Jeżeli osoba składająca wniosek pragnie uzyskać klasyfikację towaru w jednej z nomenklatur określonych w art. 20 ust. 3 lit. b) i ust. 6 lit. b) Kodeksu, nomenklatura jest wyraźnie określona we wniosku o udzielenie wiążącej informacji taryfowej;
d) szczegółowy opis towarów pozwalający na ustalenie ich tożsamości i dokonanie klasyfikacji w nomenklaturze celnej;
e) skład towarów oraz wszelkie metody badania stosowane dla jego określenia, w przypadku gdy zależy od tego dokonanie klasyfikacji;
f) wszelkie próbki, fotografie, plany, katalogi lub inne dostępne dokumenty mogące pomóc organom celnym w dokonaniu właściwej klasyfikacji towaru w nomenklaturze celnej, dołączone w formie załączników;
g) przewidywaną klasyfikację;
h) zgodę na przedłożenie, na żądanie organów celnych, tłumaczenia wszelkich załączonych dokumentów na język urzędowy (lub jeden z języków urzędowych) zainteresowanego Państwa Członkowskiego;
i) wszelkie dane, które będą uważane za poufne;
j) podanie przez osobę składająca wniosek, o ile posiada takie informacje, wiążącej informacji taryfowej dotyczącej towarów identycznych lub podobnych, o udzielenie której już zwrócono się z wnioskiem lub która już została wydana we Wspólnocie;
k) akceptację tego, że dostarczona informacja może być przechowywana w bazie danych Komisji i że dane szczegółowe dotyczące wiążącej informacji taryfowej, włączając dowolne fotografie, rysunki, broszury itd., mogą zostać ujawnione publicznie przez internet, z wyjątkiem informacji, które wnioskodawca oznaczył jako poufne; stosuje się przy tym obowiązujące przepisy w zakresie ochrony informacji.
B) Wnioski o udzielenie wiążącej informacji o pochodzeniu zawierają następujące dane:
a) nazwisko i adres posiadacza;
b) nazwisko i adres osoby składającej wniosek w przypadku gdy nie jest ona posiadaczem;
c) mające zastosowanie podstawy prawne, do celów art. 22 i 27 Kodeksu;
d) szczegółowy opis towarów i ich klasyfikację taryfową;
e) skład towarów oraz metody badania stosowane dla jego określenia oraz ich cenę ex works, o ile zaistnieje taka potrzeba;
f) warunki, które pozwalają ustalić pochodzenie, użyte materiały i ich pochodzenie, klasyfikację taryfową, odpowiednie wartości i opis okoliczności (reguły dotyczące zmiany pozycji taryfowej, wartości dodanej, opisu obróbki lub przetworzenia, bądź inne szczególne reguły), które umożliwiły spełnienie danych warunków; w szczególności podać należy zastosowaną regułę pochodzenia, jak również przewidywane pochodzenie towarów;
g) wszelkie próbki, fotografie, plany, katalogi lub inne dostępne dokumenty dotyczące składu towarów i komponentów mogące pomóc w przedstawieniu procesu produkcyjnego lub przetwarzania, któremu zostały one poddane;
h) zgodę na przedłożenie, na żądanie organów celnych, tłumaczenia wszelkich załączonych dokumentów na język urzędowy (lub jeden z języków urzędowych) zainteresowanego Państwa Członkowskiego;
i) wszelkie dane, które będą uważane za poufne i które dotyczą społeczeństwa lub administracji;
j) podanie przez wnioskodawcę, o ile posiada takie informacje, wiążącej informacji taryfowej lub wiążącej informacji o pochodzeniu, dotyczącej towarów identycznych lub podobnych, jak określono w lit. d) lub f), o udzielenie której już zwrócono się z wnioskiem lub która została wydana we Wspólnocie;
k) potwierdzenie, że dostarczone informacje zostały zarejestrowane w bazie danych Komisji; jednakże oprócz przepisów art. 15 Kodeksu, stosuje się przepisy dotyczące ochrony informacji obowiązujące w Państwach Członkowskich
4. Jeżeli przyjmując wniosek organy celne uznają, że nie zawiera on wszystkich danych niezbędnych do zajęcia stanowiska w danej sprawie, zwracają się do wnioskodawcy o dostarczenie brakujących danych. Terminy trzech miesięcy i 150 dni określone w art. 7 biegną od chwili, z którą organy celne dysponują wszystkimi danymi niezbędnymi do podjęcia decyzji; organy celne powiadamiają na piśmie wnioskodawcę o przyjęciu wniosku, jak również o dacie, z którą termin rozpoczyna swój bieg.
5. Wykaz organów celnych, wyznaczonych przez Państwa Członkowskie do przyjmowania wniosków o udzielenie wiążącej informacji lub jej wydawania, opublikowany jest w serii C Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich.
Artykuł 7
1. Wiążąca informacja przekazywana jest wnioskodawcy na piśmie w możliwie krótkim terminie.
a) w przypadku informacji taryfowej: jeżeli po upływie terminu trzech miesięcy od dnia przyjęcia wniosku o udzielenie informacji przekazanie wiążącej informacji taryfowej wnioskodawcy nie było możliwe, organy celne informują o tym fakcie wnioskodawcę, podając powody zwłoki i przypuszczalny termin, w którym będą w stanie przekazać wiążącą informację taryfową;
b) w przypadku informacji o pochodzeniu: zostanie przekazana najpóźniej w terminie 150 dni licząc od dnia przyjęcia wniosku.
2. Informacja jest przekazywana na formularzu, którego wzór przedstawiony jest w załączniku 1 (wiążąca informacja taryfowa) lub załączniku 1a (wiążąca informacja o pochodzeniu). Powiadomienie wskazuje dane, które będą uważane za przekazane jako poufne. Zawarte jest w nim pouczenie o możliwości odwołania określonej w art. 243 Kodeksu.
Artykuł 8
1. W przypadku wiążącej informacji taryfowej organy celne Państw Członkowskich niezwłocznie przesyłają do Komisji następujące informacje:
a) egzemplarz wniosku w sprawie udzielenia wiążącej informacji taryfowej (określony w załączniku 1B);
b) egzemplarz udzielonej wiążącej informacji taryfowej (egzemplarz nr 2 przedstawiony w załączniku 1);
c) dane podawane w egzemplarzu nr 4 przedstawionym w załączniku 1.
W przypadku wiążącej informacji dotyczącej pochodzenia organy celne niezwłocznie przesyłają do Komisji stosowne dane szczegółowe o udzielonej wiążącej informacji dotyczącej pochodzenia.
Wspomniane dane przekazywane są za pomocą środków elektronicznych.
2. Na prośbę Państwa Członkowskiego Komisja przesyła niezwłocznie dane szczegółowe otrzymane zgodnie z ust. 1. Taka transmisja realizowana jest środkami elektronicznymi.
3. Przesyłane drogą elektroniczną dane wniosku o udzielenie wiążącej informacji taryfowanej, udzielonej wiążącej informacji taryfowej i dane podane na egzemplarzu nr 4 z załącznika 1 przechowywane są w centralnej bazie danych Komisji. Dane związane z wiążącą informacją taryfową, włączając dowolne fotografie, rysunki, broszury itd., mogą zostać udostępnione publicznie przez Internet, z wyjątkiem informacji poufnych zawartych w polach 3 i 8 udzielonej wiążącej informacji taryfowej.
ROZDZIAŁ 3
Przepisy stosowane w przypadkach rozbieżności w wiążących informacjach
Artykuł 9
1. W przypadku istnienia rozbieżnych wiążących informacji:
— Komisja, z własnej inicjatywy lub na wniosek przedstawiciela Państwa Członkowskiego, wpisuje tę pozycję do porządku dziennego Komitetu, do dyskusji na posiedzeniu, które odbędzie się w następnym miesiącu lub, gdy w najbliższym miesiącu posiedzenie takie się nie odbędzie, na najbliższym posiedzeniu,
— zgodnie z procedurą Komitetu Komisja przyjmuje środki zapewniające jednolite stosowanie, odpowiednio, nomenklatury lub pochodzenia, możliwie najszybciej i w ciągu sześciu miesięcy po terminie posiedzenia, o którym mowa w tiret pierwszym,
2. Do celów stosowania ust. 1, wiążące informacje o pochodzeniu uważa się za rozbieżne, jeżeli nadają różne pochodzenie towarom:
— których pozycja taryfowa jest taka sama i których pochodzenie zostało ustalone zgodnie z takimi samymi regułami pochodzenia, i
— które zostały uzyskane w takim samym procesie produkcyjnym.
ROZDZIAŁ 4
Skutki prawne wiążących informacji
Artykuł 10
1. Bez uszczerbku dla art. 5 i 64 Kodeksu, na wiążącą informację może powoływać się tylko jej posiadacz.
2.
a) W przypadku informacji taryfowej: organy celne mogą zażądać aby w chwili dokonywania formalności celnych posiadacz powiadomił organy celne, że jest w posiadaniu wiążącej informacji taryfowej dotyczącej towarów będących przedmiotem odprawy celnej.
b) W przypadku informacji dotyczącej pochodzenia: organy odpowiedzialne za kontrolę stosowania wiążącej informacji o pochodzeniu mogą zażądać, aby w chwili dokonywania formalności posiadacz powiadomił organy celne, że jest w posiadaniu wiążącej informacji o pochodzeniu dotyczącej towarów będących przedmiotem tych formalności.
3. Posiadacz wiążącej informacji taryfowej może korzystać z niej tylko w odniesieniu do określonego towaru, jeżeli wykaże:
a) w przypadku informacji taryfowej: organom celnym, że istnieje całkowita zgodność między tym towarem a towarem opisanym w przedstawionej informacji;
b) w przypadku informacji dotyczącej pochodzenia: organom, określonych w ust. 2 lit. b), że istnieje całkowita zgodność między tym towarem i okolicznościami ustalającymi ich pochodzenie, a opisanymi w przedstawionej informacji.
4. Organy celne (w odniesieniu do wiążącej informacji taryfowej) lub organy, określone w ust. 2 lit. b) (w odniesieniu do wiążącej informacji o pochodzeniu) mogą zażądać tłumaczenia tej informacji na język urzędowy lub jeden z języków urzędowych zainteresowanego Państwa Członkowskiego.
Artykuł 11
Wiążąca informacja taryfowa wydawana przez organy celne jednego z Państw Członkowskich od 1 stycznia 1991 r. staje się wiążąca w tym samym stopniu dla właściwych organów wszystkich Państw Członkowskich.
Artykuł 12
1. Od chwili przyjęcia jednego z aktów lub środków wymienionych w art. 12 ust. 5 Kodeksu, organy celne podejmują wszystkie niezbędne kroki dla zapewnienia, aby wiążące informacje były odtąd wydawane tylko zgodnie z danym aktem lub środkiem.
2.
a) W przypadku wiążącej informacji taryfowej, do celu powyższego ust. 1, uwzględnianą datą jest:
— dla rozporządzeń przewidzianych w art. 12 ust. 5 lit. a) i) Kodeksu, dotyczących zmian nomenklatury celnej, data ich stosowania,
— dla rozporządzeń przewidzianych w art. 12 ust. 5 lit. a) i) Kodeksu, określających lub wpływających na klasyfikację towarów w nomenklaturze celnej, data ich opublikowania w serii L Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich,
— dla rozporządzeń przewidzianych w art. 12 ust. 5 lit. a) ii) Kodeksu, dotyczących zmian w uwagach wyjaśniających do Nomenklatury Scalonej, data ich opublikowania w serii C Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich,
— dla orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, przewidzianych w art. 12 ust. 5 lit. a) ii) Kodeksu, data wydania orzeczenia,
— dla środków przewidzianych w art. 12 ust. 5 lit. a) ii) Kodeksu, dotyczących przyjęcia przez Światową Organizację Celną opinii na temat klasyfikacji lub zmian uwag wyjaśniających do Zharmonizowanego Systemu, data komunikatu Komisji w Serii C Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich.
b) W przypadku wiążącej informacji o pochodzeniu, do celów powyższego ust. 1, uwzględnianą datą jest:
— dla rozporządzeń przewidzianych w art. 12 ust. 5 lit. b) i) Kodeksu, dotyczących ustalania pochodzenia towarów i reguł przewidzianych w art. 12 ust. 5 lit. b) ii), data ich stosowania,
— dla środków przewidzianych w art. 12 ust. 5 lit. b) ii) Kodeksu, dotyczących zmian w uwagach wyjaśniających i opinii przyjętych na szczeblu Wspólnoty, data ich opublikowania w serii C Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich,
— dla orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, przewidzianych w art. 12 ust. 5 lit. b) ii) Kodeksu, data wydania orzeczenia,
— dla środków przewidzianych w art. 12 ust. 5 lit. b) ii) Kodeksu, dotyczących przyjęcia opinii na temat pochodzenia lub zmian uwag wyjaśniających Światowej Organizacji Handlu, data podana w komunikacie Komisji w serii C Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich,
— dla środków przewidzianych w art. 12 ust. 5 lit. a) ii) Kodeksu, dotyczących załączników do Porozumienia w sprawie reguł pochodzenia Światowej Organizacji Handlu i przyjętych w ramach umów międzynarodowych, data ich stosowania.
3. Komisja możliwie szybko powiadamia organy celne o datach przyjęcia środków i aktów określonych w niniejszym artykule.
ROZDZIAŁ 5
Przepisy stosowane w przypadku utraty ważności wiążących informacji
Artykuł 13
Jeżeli poprzez zastosowanie przepisów art. 12 ust. 4 zdanie drugie i art. 12 ust. 5 Kodeksu wiążąca informacja zostaje unieważniona lub przestaje być ważna, organ celny, który ją wydał możliwie szybko powiadamia o tym Komisję.
Artykuł 14
1. Jeżeli posiadacz wiążącej informacji, która przestała być ważna z powodów określonych w art. 12 ust. 5 Kodeksu chciałby skorzystać z możliwości powołania się na taką informację w określonym czasie zgodnie z ust. 6 wymienionego artykułu, powiadamia o tym organy celne, dostarczając wszelkie niezbędne dokumenty uzupełniające pozwalające na sprawdzenie, czy stosowne warunki zostały spełnione.
2. W wyjątkowych wypadkach, gdy Komisja zgodnie z przepisami art. 12 ust. 7 akapit drugi Kodeksu przyjmuje środek stanowiący odstępstwo od ust. 6 wymienionego artykułu, lub gdy warunki określone w ust. 1 dotyczące możliwości dalszego powoływania się na wiążącą informację nie zostały spełnione, organy celne powiadamiają o tym posiadacza informacji na piśmie.
▼M18 —————
TYTUŁ IV
POCHODZENIE TOWARÓW
ROZDZIAŁ 1
POCHODZENIE NIEPREFERENCYJNE
Sekcja 1
Obróbka lub przetworzenie nadające pochodzenie
Artykuł 35
Niniejszy rozdział określa w odniesieniu do materiałów i wyrobów włókienniczych objętych sekcją XI Nomenklatury Scalonej oraz w odniesieniu do niektórych towarów, innych niż materiały i wyroby włókiennicze, rodzaje obróbki lub przetwarzania uważane za spełniające kryteria ustanowione w art. 24 Kodeksu i pozwalające na nadanie wymienionym towarom pochodzenia państwa, w którym nastąpiła obróbka lub przetworzenie.
„Państwo” oznacza, w zależności od przypadku, państwo trzecie lub Wspólnotę.
Podsekcja 1
Materiały i wyroby włókiennicze objęte sekcją XI Nomenklatury Scalonej
Artykuł 36
W odniesieniu do materiałów i wyrobów włókienniczych objętych sekcją XI Nomenklatury Scalonej całkowite przetworzenie, jak określono w art. 37, uważane jest za obróbkę lub przetworzenie nadające pochodzenie w rozumieniu art. 24 Kodeksu.
Artykuł 37
Za całkowite przetworzenie uważana jest obróbka lub przetworzenie, w wyniku którego uzyskane produkty klasyfikuje się pod inną pozycją Nomenklatury Scalonej niż pozycja odpowiadająca użytym materiałom niepochodzącym.
Jednakże w odniesieniu do produktów wymienionych w załączniku 10 za całkowite przetworzenie uważa się jedynie szczególne sposoby przetwarzania podane obok każdego uzyskanego produktu w kolumnie 3 wymienionego załącznika, niezależnie od faktu, czy przetworzenie takie pociąga za sobą zmianę pozycji.
Zasady stosowania reguł zawartych w załączniku 10 są przedstawione w uwagach wprowadzających w załączniku 9.
Artykuł 38
Do celów poprzedniego artykułu następujące czynności są uważane za niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie dla nadania statusu produktów pochodzących, niezależnie od tego, czy powodują zmianę pozycji:
a) czynności mające na celu zachowanie produktów w dobrym stanie podczas transportu i składowania (wietrzenie, rozkładanie, suszenie, usuwanie uszkodzonych części i podobne czynności);
b) proste czynności polegające na usuwaniu kurzu, przesiewaniu lub sortowaniu, segregowaniu, dobieraniu (łącznie z kompletowaniem zestawów), myciu, rozcinaniu;
i) zmiany opakowania oraz rozdzielanie i łączenie przesyłek;
ii) zwykłe umieszczanie w workach, skrzynkach, pudełkach, mocowanie na kartach lub planszach itp. oraz wszystkie inne proste czynności związane z pakowaniem;
d) umieszczanie znaków, etykiet lub innych podobnych wyróżniających oznakowań na towarach lub na ich opakowaniach;
e) prosty montaż części dla otrzymania kompletnego wyrobu;
f) połączenie dwóch lub więcej czynności wymienionych w lit. a)-e).
Podsekcja 2
Produkty inne niż materiały i wyroby włókiennicze objęte sekcją XI Nomenklatury Scalonej
Artykuł 39
W odniesieniu do wymienionych w załączniku 11 produktów uzyskanych za obróbkę lub przetworzenie nadające pochodzenie na mocy art. 24 Kodeksu uważa się sposoby obróbki i przetworzenia wymienione w kolumnie 3 tego załącznika.
Metoda stosowania reguł zawartych w załączniku 11 jest opisana w uwagach wprowadzających w załączniku 9.
Podsekcja 3
Przepisy wspólne dla wszystkich produktów
Artykuł 40
Jeżeli wykazy w załącznikach 10 i 11 stanowią, że pochodzenie zostało nadane, jeżeli wartość użytych materiałów niepochodzących nie przekracza określonej wartości procentowej ceny ex-works uzyskanych produktów, wartość ta obliczana jest w następujący sposób:
— „wartość” oznacza wartość celną w momencie przywozu wykorzystanych materiałów niepochodzących lub, jeżeli nie jest ona znana i nie może być ustalona, pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za te materiały w państwie, w którym dokonano przetworzenia,
— „cena ex-works” oznacza cenę ex-works uzyskanego produktu po odliczeniu wszystkich podatków wewnętrznych, które są lub mogą być zwrócone po dokonaniu wywozu produktu,
— „wartość nabyta w wyniku montażu” jest sumą wartości wynikającej z samego montażu, włącznie z każdą czynnością wykończeniową lub kontrolną oraz z włączenia części pochodzących z państwa, w którym czynności te zostały dokonane, włącznie z zyskami i ogólnymi kosztami poniesionymi w tym państwie w związku z tymi czynnościami.
Sekcja 2
Przepisy wykonawcze dotyczące części zapasowych
Artykuł 41
1. Akcesoria, części zamienne i narzędzia dostarczane z jakimkolwiek sprzętem, maszyną, aparatem lub pojazdem, i będące częścią ich standardowego wyposażenia, uważa się za mające to samo pochodzenie co dany sprzęt, maszyna, aparat lub pojazd.
►M1 2. ◄ Uważa się, że podstawowe części zapasowe do użycia w jakiejkolwiek części urządzenia, maszyny, aparatury lubpojazdu, które dopuszczono do swobodnego obrotu lub uprzednio wywieziono, mają takie samo pochodzenie jak dane urządzenie, maszyna, aparatura lub pojazd, pod warunkiem że warunki przewidziane w niniejszej sekcji zostały spełnione.
Artykuł 42
Domniemanie pochodzenia, określone w poprzednim artykule, jest uznawane tylko:
— jeżeli jest to niezbędne dla dokonania przywozu do kraju przeznaczenia,
— w przypadku gdy użycie wspomnianych podstawowych części zapasowych na etapie produkcji danego urządzenia, maszyny, aparatury lub pojazdu nie przeszkodziłoby w otrzymaniu przez wymienione urządzenie, maszynę, aparaturę lub pojazd pochodzenia wspólnotowego lub pochodzenia państwa produkcji.
Artykuł 43
Do celów art. 41:
a) „urządzenia, maszyny, aparatura lub pojazd” oznaczają towary wymienione w sekcjach XVI, XVII i XVIII Nomenklatury Scalonej;
b) „podstawowe części zapasowe” oznaczają części, które:
— stanowią komponenty, bez których właściwe funkcjonowanie dopuszczonych do swobodnego obrotu lub uprzednio wywiezionych towarów, określonych w lit. a), nie może zostać zapewnione, oraz
— są charakterystyczne dla tych towarów, oraz
— są przeznaczone do ich konserwacji i zastąpienia części tego samego rodzaju, które uległy zniszczeniu lub przestały nadawać się do użytku.
Artykuł 44
Jeżeli wniosek o wystawienie świadectwa pochodzenia dla podstawowych części zapasowych, określonych w art. 41, został przedstawiony właściwym władzom lub uprawnionym organom Państw Członkowskich, wymienione świadectwo oraz dotyczący go wniosek musi zawierać w polu 6 (numer pozycji, znaki, numery, liczba i rodzaj opakowań; opis towarów) oświadczenie osoby zainteresowanej potwierdzające, że towary w nich wymienione są przeznaczone do zwykłej konserwacji urządzenia, maszyny, aparatury lub pojazdu uprzednio wywiezionego, jak również dokładne dane dotyczące danego urządzenia, maszyny, aparatury lub pojazdu.
Ponadto osoba zainteresowana podaje, o ile jest to możliwe, szczegóły dotyczące świadectwa pochodzenia (organ wystawiający, numer i datę wystawienia świadectwa), na podstawie którego zostało wywiezione urządzenie, maszyna, aparatura lub pojazd, do konserwacji którego części są przeznaczone.
Artykuł 45
Jeżeli pochodzenie podstawowych części zapasowych w rozumieniu art. 41 musi zostać potwierdzone w celudopuszczenia ich do swobodnego obrotu we Wspólnocie poprzez przedstawienie świadectwa pochodzenia, świadectwo to zawiera informacje określone w art. 44.
Artykuł 46
W celu zapewnienia właściwego stosowania reguł ustanowionych w niniejszej sekcji właściwe organy Państw Członkowskich mogą zażądać przedstawienia dodatkowego dowodu, w szczególności:
— przedłożenia faktury lub kopii faktury za urządzenie, maszynę, aparaturę lub pojazd dopuszczony do swobodnego obrotu lub uprzednio wywieziony,
— umowy lub kopii umowy albo każdego innego dokumentu potwierdzającego, że dostawa dokonywana jest w ramach zwykłej konserwacji.
Sekcja 3
Przepisy wykonawcze dotyczące świadectw pochodzenia
Podsekcja 1
Przepisy dotyczące uniwersalnych świadectw pochodzenia
Artykuł 47
Jeżeli pochodzenie towaru jest lub musi być udowodnione w przywozie poprzez przedstawienie świadectwa pochodzenia, świadectwo to spełnia następujące warunki:
a) jest wystawiane przez wiarygodny organ lub agencję, odpowiednio upoważnione w tym celu przez państwo wystawienia świadectwa;
b) zawiera wszystkie dane, niezbędne do ustalenia tożsamości towaru, którego dotyczy, w szczególności:
— liczbę opakowań, ich rodzaj oraz umieszczone na nich znaki i numery,
— rodzaj towaru,
— masę brutto i netto towaru; jednakże dane te mogą zostać zastąpione innymi, takimi jak liczba lub objętość, jeżeli towar podczas transportu zmienia swój ciężar lub gdy jego ciężar nie może zostać ustalony, bądź też gdy produkt jest zwykle identyfikowany za pomocą innych danych,
— nazwę nadawcy;
c) jednoznacznie poświadcza, że towar, którego dotyczy, pochodzi z określonego państwa.
Artykuł 48
1. Świadectwa pochodzenia wystawiane przez właściwe władze lub upoważnione organy Państw Członkowskich odpowiadają warunkom określonym w art. 47 lit. a) i b).
2. Świadectwa te, jak również wnioski ich dotyczące, są sporządzone na formularzach zgodnych ze wzorami przedstawionymi w załączniku 12.
3. Takie świadectwa pochodzenia poświadczają, że towary pochodzą ze Wspólnoty.
Jednakże gdy istnieje konieczność związana z handlem wywozowym, mogą one zaświadczać, że towary pochodzą z określonego Państwa Członkowskiego.
Jeżeli warunki art. 24 Kodeksu spełnione są jedynie w wyniku szeregu czynności lub procesów przeprowadzonych w różnych Państwach Członkowskich, towary mogą być uznane jedynie za posiadające pochodzenie wspólnotowe.
Artykuł 49
Świadectwa pochodzenia wystawiane są na pisemny wniosek osoby zainteresowanej.
Jeżeli uzasadniają to okoliczności, w szczególności gdy wnioskodawca regularnie dokonuje wywozu, Państwa Członkowskie mogą odstąpić od wymogu składania wniosku dla każdej czynności wywozowej, o ile przepisy dotyczące pochodzenia są przestrzegane.
Jeżeli wymagają tego potrzeby handlu, może zostać wystawiona jedna lub kilka dodatkowych kopii świadectwa pochodzenia.
Kopie te muszą być sporządzone na formularzach zgodnych ze wzorem przedstawionym w załączniku 12.
Artykuł 50
1. Każde świadectwo jest formatu 210 × 297 mm; tolerancja wynosząca do minus 5 mm lub plus 8 mm na długości jest dozwolona. Stosowany papier jest biały, niezawierający ścieru drzewnego, klejony do pisania i o gramaturze minimum 64g/m2 lub 25-30 g/m2, jeżeli stosowany jest papier lotniczy. Przednią stronę świadectwa pokrywa giloszowany nadruk koloru sepii pozwalający ujawnić każdego rodzaju fałszerstwo za pomocą środków mechanicznych lub chemicznych.
2. Formularz wniosku drukowany jest w języku urzędowym lub w jednym, lub kilku językach urzędowych Państwa Członkowskiego wywozu. Formularz świadectwa pochodzenia drukowany jest w jednym lub kilku językach urzędowych Wspólnoty albo, zależnie od praktyki i wymogów handlu, w innym języku.
3. Państwa Członkowskie mogą zastrzec sobie prawo do samodzielnego drukowania formularzy świadectw pochodzenia lub zlecić drukowanie zatwierdzonym przez nie drukarniom. W tym przypadku każde świadectwo pochodzenia musi zawierać odniesienie do tego zatwierdzenia. Na każdym świadectwie pochodzenia znajduje się nazwa i adres drukarni lub znak umożliwiający jej identyfikację. Świadectwo posiada również numer seryjny, w postaci nadruku bądź pieczęci, za pomocą którego może zostać zidentyfikowane.
Artykuł 51
Formularz wniosku i świadectwo pochodzenia wypełniane są na maszynie lub odręcznie pismem drukowanym, w sposób identyczny, w jednym z języków urzędowych Wspólnoty lub, zależnie od praktyki i wymogów handlu, w innym języku.
Artykuł 52
Każde świadectwo pochodzenia określone w art. 48 posiada numer seryjny umożliwiający jego identyfikację. Wniosek o wystawienie świadectwa i wszystkie kopie świadectwa mają ten sam numer.
Właściwe organy lub upoważnione agencje Państw Członkowskich mogą dodatkowo umieszczać na tych dokumentach numer wydania
Artykuł 53
Właściwe organy Państw Członkowskich określają dodatkowe dane, jakie mają zostać ewentualnie umieszczone we wniosku. Te dodatkowe dane są ograniczone do niezbędnego minimum.
Każde Państwo Członkowskie powiadamia Komisję o przepisach przyjętych na mocy powyższego akapitu. Komisja niezwłocznie przekazuje te informacje pozostałym Państwom Członkowskim.
Artykuł 54
Właściwe organy lub upoważnione agencje Państw Członkowskich, które wystawiły świadectwa pochodzenia, przechowują wnioski przez okres co najmniej dwóch lat.
Jednakże wnioski te mogą być również przechowywane w formie kopii, o ile posiadają one taką samą moc dowodową, zgodnie z prawem danego Państwa Członkowskiego.
Podsekcja 2
Przepisy szczególne dotyczące świadectw pochodzenia dla niektórych produktów rolnych objętych specjalnymi ustaleniami dotyczącymi przywozu
Artykuł 55
Artykuły 56-65 ustanawiają warunki stosowania świadectwa pochodzenia dla produktów rolnych pochodzących z państw trzecich, objętych specjalnymi niepreferencyjnymi ustaleniami dotyczącymi przywozu, o ile ustalenia te odnoszą się do następujących przepisów.
a)
Świadectwa pochodzenia
Artykuł 56
1. Świadectwa pochodzenia dla produktów rolnych pochodzących z państw trzecich, objętych specjalnymi niepreferencyjnymi ustaleniami dotyczącymi przywozu, są sporządzane na formularzach zgodnych ze wzorem znajdującym się w załączniku 13.
2. Świadectwa te wystawiane są przez właściwe organy rządowe zainteresowanych państw trzecich, zwane dalej organami wystawiającymi, jeżeli produkty, których dotyczą wymienione świadectwa, mogą być uważane za pochodzące z tych państw w rozumieniu przepisów obowiązujących we Wspólnocie.
3. Świadectwa te potwierdzają również wszystkie niezbędne informacje przewidziane w prawodawstwie wspólnotowym regulującym specjalne ustalenia dotyczące przywozu, określone w art. 55.
4. Bez uszczerbku dla przepisów szczególnych zgodnych ze specjalnymi ustaleniami dotyczącymi przywozu, określonymi w art. 55, okres ważności tych świadectw wynosi dziesięć miesięcy, licząc od dnia ich wystawienia przez organy wystawiające.
Artykuł 57
1. Świadectwa pochodzenia sporządzone zgodnie z przepisami niniejszej podsekcji mogą składać się jedynie z pojedynczego egzemplarza, opatrzonego napisem „oryginał”, umieszczonym obok tytułu dokumentu.
Jeżeli niezbędne są dodatkowe kopie, obok tytułu dokumentu umieszcza się oznaczenie „kopia”.
2. Właściwe organy we Wspólnocie uznają za ważny jedynie oryginał świadectwa pochodzenia.
Artykuł 58
1. Każde świadectwo jest formatu 210 × 297 mm; tolerancja wynosząca do minus 5 mm lub plus 8 mm na długości jest dozwolona. Stosowany papier jest koloru białego, niezawierający ścieru drzewnego, klejony do pisania i o gramaturze nie mniejszej niż 40 g/m2. Przednią stronę świadectwa pokrywa giloszowany nadruk koloru żółtego, pozwalający ujawnić każdego rodzaju fałszerstwo za pomocą środków mechanicznych lub chemicznych.
2. Formularze świadectwa są drukowane i wypełniane w jednym z języków urzędowych Wspólnoty.
Artykuł 59
1. Formularze świadectwa pochodzenia wypełniane są pismem maszynowym lub za pomocą środków mechanicznego systemu przetwarzania danych albo w podobny sposób.
2. Świadectwo nie może nosić śladów wymazań ani dopisków. Naniesione na nim zmiany muszą być dokonane poprzez wykreślenie błędnych danych i naniesienie, o ile zaistnieje taka potrzeba, danych poprawnych. Każda w ten sposób dokonana zmiana musi być parafowana przez jej autora i poświadczona przez organy wystawiające.
Artykuł 60
1. Świadectwa pochodzenia wystawione zgodnie z art. 56-59 zawierają w polu 5 wszystkie dodatkowe dane, wymagane, o ile zaistnieje taka potrzeba, w celu stosowania specjalnych ustaleń dotyczących przywozu, do których się odnoszą, jak określono w art. 56 ust. 3.
2. Niewykorzystane miejsca w polach 5, 6 i 7 przekreśla się w taki sposób, aby nie można było dokonać późniejszych uzupełnień.
Artykuł 61
Każde świadectwo pochodzenia zawiera numer seryjny, wydrukowany lub niewydrukowany, umożliwiający identyfikację świadectwa oraz jest opatrzone pieczęcią organu wystawiającego i podpisane przez osobę lub osoby do tego uprawnione.
Świadectwo pochodzenia jest wystawiane przy wywozie towarów, do których ono się odnosi, a organ wystawiający zachowuje kopię każdego wystawionego świadectwa.
Artykuł 62
W drodze wyjątku świadectwo pochodzenia, określone powyżej, może zostać wystawione po wywozie produktów, do których się odnosi, jeżeli nie zostało wystawione przy wywozie z powodu nieumyślnej pomyłki, przeoczenia lub szczególnych okoliczności.
Organy wystawiające mogą nie wystawić z mocą wsteczną świadectwa pochodzenia przewidzianego w art. 56-61 do czasu sprawdzenia, czy dane zawarte we wniosku eksportera odpowiadają danym występującym w dokumentach dotyczących wywozu.
Świadectwa wystawione z mocą wsteczną opatrzone są jednym z następujących wpisów:
— expedido a posteriori,
— udstedt efterfølgende,
— Nachträglich ausgestellt,
— Εκδοθέν εκ των υστέρων,
— Issued retrospectively,
— Délivré a posteriori,
— rilasciato a posteriori,
— afgegeven a posteriori,
— emitido a posteriori,
— annettu jälkikäteen/utfärdat i efterhand,
— utfärdat i efterhand,
— Vystaveno dodatečně,
— Välja antud tagasiulatuvalt,
— Izsniegts retrospektīvi,
— Retrospektyvusis išdavimas,
— Kiadva visszamenőleges hatállyal,
— Maħruġretrospettivament,
— Wystawione retrospektywnie,
— Izdano naknadno,
— Vyhotovené dodatočne.
umieszczonych w polu „Uwagi”
b)
Współpraca administracyjna
Artykuł 63
1. Jeżeli specjalne ustalenia dotyczące przywozu niektórych produktów rolnych przewidują wykorzystanie świadectwa pochodzenia ustanowionego w art. 56-62, to zastosowanie wymienionych ustaleń uzależnione jest od ustanowienia procedury współpracy administracyjnej, o ile dane ustalenia nie przewidują inaczej.
W tym celu zainteresowane państwa trzecie przekazują Komisji Wspólnot Europejskich:
— nazwy i adresy organów wystawiających świadectwa pochodzenia, jak również wzory odcisków stosowanych przez nie pieczęci,
— nazwy i adresy organów rządowych, do których należy kierować wnioski o weryfikację świadectw pochodzenia przewidzianą art. 64 poniżej.
Komisja przekazuje wszystkie powyższe informacje właściwym organom Państw Członkowskich.
2. Jeżeli dane państwa trzecie nie przekazują Komisji informacji wyszczególnionych w ust. 1, właściwe organy we Wspólnocie odmawiają prawa do skorzystania ze specjalnych ustaleń dotyczących przywozu.
Artykuł 64
1. Ponowna weryfikacja świadectw pochodzenia określonych w art. 56-62, dokonywana jest w sposób wyrywkowy i w każdym przypadku, gdy pojawiają się uzasadnione wątpliwości w odniesieniu do autentyczności dokumentu lub prawdziwości zawartych w nim informacji.
Weryfikacja w zakresie pochodzenia przeprowadzana jest z inicjatywy organów celnych.
Do celów stosowania przepisów rolnych weryfikacja może być przeprowadzona, gdzie stosowne, przez inne właściwe organy.
2. Do celów ust. 1 właściwe organy we Wspólnocie zwracają świadectwo pochodzenia lub jego kopię organowi rządowemu wyznaczonemu przez kraj wywozu, podając, gdzie stosowne, formalne lub materialne powody uzasadniające postępowanie. Dołączają one do zwracanego świadectwa fakturę lub jej kopię, jeżeli zostały one sporządzone, a także dostarczają wszelkich uzyskanych informacji pozwalających przypuszczać, że świadectwo zawiera niedokładne dane lub nie jest autentyczne.
Jeżeli organy celne we Wspólnocie decydują o zawieszeniu stosowania specjalnych ustaleń dotyczących przywozu w czasie oczekiwania na wyniki weryfikacji, dokonują zwolnienia towarów z zastrzeżeniem podjęcia środków zachowawczych, jakie uznają za stosowne.
Artykuł 65
1. Wyniki ponownej weryfikacji przekazywane są właściwym organom we Wspólnocie w możliwie krótkim czasie.
Wspomniane wyniki muszą pozwalać na określenie, czy świadectwa pochodzenia odesłane na warunkach określonych w powyższym art. 64 odnoszą się do towarów faktycznie wywiezionych i czy towary te mimo wszystko uzasadniają zastosowanie specjalnych ustaleń dotyczących przywozu.
2. Jeżeli w maksymalnym terminie sześciu miesięcy nie udzielono odpowiedzi na wniosek o dokonanie ponownej weryfikacji, właściwe organy we Wspólnocie nieodwołalnie odmawiają udzielenia zgody na korzystanie ze specjalnych ustaleń dotyczących przywozu.
ROZDZIAŁ 2
Preferencyjne pochodzenie
Artykuł 66
Do celów niniejszego rozdziału:
a) „wytwarzanie” oznacza każdy rodzaj obróbki lub przetworzenia, łącznie z montażem i czynnościami szczególnymi;
b) „materiał” oznacza każdy składnik, surowiec, komponent lub część itp., użyte do wytworzenia produktu;
c) „produkt” oznacza wytwarzany produkt, nawet jeżeli jest on przeznaczony do użycia w innym procesie wytwarzania;
d) „towary” oznaczają zarówno materiały, jak i produkty;
e) „wartość celna” oznacza wartość określoną zgodnie z Porozumieniem w sprawie stosowania art. VII Układu Ogólnego w Sprawie Taryf Celnych i Handlu z 1994 r. (Porozumienie WTO w sprawie ustalania wartości celnej);
f) „cena ex works” w wykazie załącznika 15 oznacza cenę zapłaconą za produkt ex works producentowi, w którego przedsiębiorstwie dokonano ostatniej obróbki lub przetworzenia, pod warunkiem że cena ta obejmuje wartość wszystkich użytych materiałów z wyłączeniem wszystkich podatków wewnętrznych, które są lub mogą zostać zwrócone, jeżeli uzyskany produkt zostanie wywieziony;
g) „wartość materiałów” w wykazie załącznika 15 oznacza wartość celną w chwili przywozu użytych materiałów niepochodzących lub, jeżeli nie jest ona znana bądź nie można jej ustalić, pierwszą dającą się ustalić cenę zapłaconą za te materiały we Wspólnocie lub w kraju korzystającym w rozumieniu art. 67 ust. 1 bądź w republice korzystającej w rozumieniu art. 98 ust. 1. W przypadku gdy należy ustalić wartość użytych materiałów pochodzących, niniejszą literę stosuje się mutatis mutandis;
h) „działy i pozycje” oznaczają działy i pozycje (czterocyfrowe kody) stosowane w nomenklaturze Systemu Zharmonizowanego;
i) „klasyfikowany” odnosi się do klasyfikacji produktu lub materiału w określonej pozycji;
j) „przesyłka” oznacza produkty, które są albo wysyłane od jednego eksportera do jednego odbiorcy lub objęte jednym dokumentem przewozowym obejmującym ich transport od eksportera do odbiorcy, albo w przypadku braku takiego dokumentu, objęte jedną fakturą.
Sekcja 1
Ogólny system preferencji taryfowych
Podsekcja 1
Definicja pojęcia produktów pochodzących
Artykuł 67
1. Do celów przepisów dotyczących ogólnych preferencji taryfowych udzielonych przez Wspólnotę produktom pochodzącym z krajów rozwijających się (zwanych dalej „krajami korzystającymi”) za produkty pochodzące z kraju korzystającego uważa się:
a) produkty całkowicie uzyskane w tym kraju w rozumieniu art. 68;
b) produkty uzyskane w tym kraju, przy wytworzeniu których użyto produktów innych niż określone w lit. a), pod warunkiem że produkty te poddano wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 69.
2. Do celów niniejszej sekcji, produkty pochodzące ze Wspólnoty, w rozumieniu ust. 3, które zostały poddane w kraju korzystającym obróbce lub przetworzeniu, które wykraczają poza zakres określony w art. 70, uważane są za pochodzące z tego kraju korzystającego.
3. Do celów ustalenia pochodzenia produktów uzyskanych we Wspólnocie ust. 1 stosuje się mutatis mutandis.
4. W przypadku gdy Norwegia i Szwajcaria udzielają ogólnych preferencji taryfowych produktom pochodzącym z krajów korzystających, określonych w ust. 1, i stosują definicję pochodzenia odpowiadającą definicji określonej w niniejszej sekcji, produkty pochodzące ze Wspólnoty, Norwegii lub Szwajcarii poddane w kraju korzystającym obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza zakres opisany w art. 70 uważa się za pochodzące z tego kraju korzystającego.
Przepisy akapitu pierwszego stosuje się tylko w odniesieniu do produktów pochodzących ze Wspólnoty, Norwegii lub Szwajcarii (zgodnie z regułami pochodzenia dotyczącymi danych preferencji taryfowych), które są wywożone bezpośrednio do kraju korzystającego.
Przepisy akapitu pierwszego nie mają zastosowania do produktów objętych działami 1-24 Zharmonizowanego Systemu.
Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich (Seria C) datę, z którą przepisy akapitu pierwszego i drugiego są stosowane.
5. Przepisy ust. 4 stosuje się pod warunkiem takiego samego traktowania przez Norwegię i Szwajcarię, na zasadzie wzajemności, produktów wspólnotowych.
Artykuł 68
1. Za całkowicie uzyskane w krajach korzystających lub we Wspólnocie uważa się:
a) produkty mineralne wydobyte w tym kraju z ziemi lub dna morskiego;
b) produkty roślinne tam zebrane;
c) żywe zwierzęta tam urodzone i wyhodowane;
d) produkty uzyskane od żywych zwierząt tam wyhodowanych;
e) produkty otrzymane przez polowanie lub rybołówstwo tam prowadzone;
f) produkty rybołówstwa morskiego i inne produkty wydobyte z morza poza ich wodami terytorialnymi przez statki tego kraju;
g) produkty wytworzone na pokładzie statków-przetwórni wyłącznie z produktów, określonych w lit. f);
h) używane przedmioty tam zebrane, nadające się tylko do odzysku surowców;
i) odpady i złom powstający w wyniku działalności wytwórczej tam przeprowadzonej;
j) produkty wydobyte z dna morskiego lub spod dna morskiego poza ich wodami terytorialnymi, pod warunkiem że posiadają wyłączne prawa exploatacji;
k) towary wytworzone tam wyłącznie z produktów wymienionych w lit. a)-j).
2. Pojęcia „statki tego kraju” i „statki-przetwórnie” użyte w ust. 1 lit. f) i g) odnoszą się tylko do statków i statków-przetwórni:
— zarejestrowanych lub zgłoszonych w kraju korzystającym lub w Państwie Członkowskim,
— pływających pod banderą kraju korzystającego lub Państwa Członkowskiego,
— które przynajmniej w 50 % należą do obywateli kraju korzystającego lub Państw Członkowskich albo spółki, która ma w tym kraju lub w jednym z Państw Członkowskich siedzibę zarządu, której dyrektor lub dyrektorzy, przewodniczący zarządu lub rady nadzorczej i większość członków zarządu lub rady jest obywatelami kraju korzystającego lub Państw Członkowskich oraz w których ponadto, w przypadku spółek, co najmniej połowa kapitału należy do kraju korzystającego lub do Państw Członkowskich, organizacji publicznych bądź do obywateli danego kraju korzystającego lub Państw Członkowskich,
— których kapitan i oficerowie są obywatelami kraju korzystającego lub Państw Członkowskich, oraz
— których załoga składa się w co najmniej w 75 % z obywateli kraju korzystającego lub Państw Członkowskich.
3. Pojęcia „kraj korzystający” i „Wspólnota” obejmują także wody terytorialne tego kraju lub Państw Członkowskich.
4. Statki działające na pełnym morzu, włącznie ze statkami przetwórniami, na których złowione ryby poddaje się obróbce lub przetwarzaniu, uważa się za część terytorium kraju korzystającego lub Państwa Członkowskiego, do którego należą, pod warunkiem że spełniają warunki wymienione w ust. 2.
Artykuł 69
Do celów art. 67 produkty, które nie zostały całkowicie uzyskane w kraju korzystającym lub we Wspólnocie, uważa się za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, jeżeli spełnione są warunki określone w wykazie załącznika 15.
Warunki te wskazują, dla wszystkich produktów objętych niniejszą sekcją, obróbkę lub przetworzenie, których należy dokonać na materiałach niepochodzących użytych przy wytwarzaniu i mają zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do takich materiałów.
Jeżeli produkt, który nabył status produktu pochodzącego, poprzez spełnienie warunków określonych w wykazie, zostaje użyty do wytworzenia innego produktu, nie mają w odniesieniu do niego zastosowania warunki mające zastosowanie do produktu, do którego zostaje włączony i nie uwzględnia się materiałów niepochodzących, które mogły zostać użyte do jego wytworzenia.
Artykuł 70
1. Bez uszczerbku dla ust. 2, następujące operacje zostają uznane jako niewystarczająca obróbka lub przetworzenie, aby nadać status produktów pochodzących, niezależnie od tego, czy wymogi art. 69 są spełnione:
a) działania konserwujące mające zapewnić, że produkty pozostaną w dobrym stanie w czasie transportu i składowania;
b) rozkładanie i składanie opakowań;
c) pranie, czyszczenie i usuwanie kurzu, pokrywanie tlenkami, olejami, farbami lub innymi substancjami;
d) prasowanie tekstyliów;
e) proste operacje związane z malowaniem i polerowaniem;
f) łuskanie, częściowe lub całkowite mielenie, polerownie i gładzenie zbóż i ryżu;
g) operacje związane z barwieniem cukru lub formowaniem kostek; częściowe lub całkowite mielenie cukru;
h) obieranie, drylowanie i łuskanie owoców, orzechów i warzyw;
i) ostrzenie, proste mielenie lub proste cięcie;
j) przesiewanie, badanie, sortowanie, klasyfikacja, łączenie (w tym tworzenie zestawów artykułów);
k) proste umieszczanie w butelkach, puszkach, torbach, pudełkach, mocowanie na kartonach, płytach oraz wszelkie inne proste operacje związane z pakowaniem;
l) umieszczanie lub drukowanie znaków, etykiet, logo i innych znaków rozpoznawczych na produktach lub ich opakowaniach;
m) proste mieszanie produktów niezależnie od tego, czy są różnego rodzaju, gdzie jeden lub więcej składników mieszanek nie spełnia warunków ustanowionych w tej sekcji, aby umożliwić im uznanie jako pochodzących z kraju beneficjenta lub ze Wspólnoty;
n) proste składanie części artykułów w celu utworzenia kompletnego artykułu lub rozkładanie produktów na części;
o) połączenie dwóch lub więcej operacji określonych w pkt a) do n);
p) ubój zwierząt.
2. Wszystkie czynności przeprowadzone w kraju korzystającym lub we Wspólnocie na danym produkcie rozpatruje się łącznie przy określaniu, czy obróbka lub przetworzenie, dokonane na produkcie, uważa się za niewystarczające w rozumieniu ust. 1.
Artykuł 70a
1. Jednostką kwalifikacyjną w celu zastosowania przepisów niniejszej sekcji jest poszczególny produkt, który jest uważany za jednostkę podstawową przy określaniu klasyfikacji z wykorzystaniem nomenklatury Zharmonizowanego Systemu.
A zatem:
a) jeżeli produkt składający się z grupy lub zestawu przewdmiotów klasyfikowany jest z zastosowaniem Zharmonizowanego Systemu w jednej pozycji, to jednostkę kwalifikacyjną stanowi całość;
b) jeżeli przesyłka składa się z kilku identycznych produktów klasyfikowanych w tej samej pozycji Zharmonizowanego Systemu, to każdy produkt musi być traktowany indywidualnie do celów stosowania przepisów niniejszej sekcji.
2. W przypadku gdy na podstawie ogólnej reguły 5 Zharmonizowanego Systemu, opakowanie jest traktowane łącznie z produktem do celów klasyfikacji, jest ono traktowane łącznie do celów określenia pochodzenia.
Artykuł 71
1. W drodze odstępstwa od przepisów art. 69 materiały niepochodzące mogą zostać użyte do wytworzenia danego produktu, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 10 % ceny ex works produktu.
Jeżeli w wykazie podana jest jedna lub kilka wartości procentowych dla maksymalnej wartości materiałów niepochodzących, stosowanie przepisów akapitu pierwszego nie może powodować przekroczenia tych wartości procentowych.
2. Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do produktów objętych działami 50-63 Zharmonizowanego Systemu.
Artykuł 72
1. W drodze odstępstwa od art. 67, w celu określenia, czy produkt wytworzony w kraju korzystającym, będącym członkiem ugrupowania regionalnego, pochodzi z tego kraju w rozumieniu tego artykułu, produkty pochodzące z jakiegokolwiek kraju z tego ugrupowania regionalnego, wykorzystane do dalszego wytwarzania w innym kraju ugrupowania, traktowane są jak pochodzące z kraju, w którym nastąpiło dalsze wytwarzanie (kumulacja regionalna).
2. Kraj pochodzenia produktu końcowego ustala się zgodnie z art. 72a.
3. Kumulacja regionalna stosuje się do trzech oddzielnych ugrupowań regionalnych krajów beneficjentów korzystających z systemu ogólnych preferencji:
a) Grupa I: Brunei-Darussalam, Kambodża, Indonezja, Laos, Malezja, Filipiny, Singapur, Tajlandia, Wietnam;
b) Grupa II: Boliwia, Kolumbia, Kostaryka, Ekwador, Salwador, Gwatemala, Honduras, Nikaragua, Panama, Peru, Wenezuela;
c) Grupa III: Bangladesz, Bhutan, Indie, Maledywy, Nepal, Pakistan, Sri Lanka.
4. Wyrażenie „ugrupowanie regionalne” oznacza Grupę I, Grupę II lub Grupę III w zależności od przypadku.
Artykuł 72a
1. Jeżeli towary, pochodzące z kraju będącego członkiem ugrupowania regionalnego, są przetwarzane lub poddane obróbce w innym kraju tego samego ugrupowania regionalnego, to krajem pochodzenia jest ten kraj ugrupowania regionalnego, w którym została dokonana ostatnia obróbka lub przetworzenie, pod warunkiem że:
a) wartość dodana w tym kraju, określona w ust. 3, jest wyższa od najwyższej wartości celnej użytych produktów pochodzących z jednego z pozostałych krajów ugrupowania regionalnego; oraz
b) obróbka lub przetworzenie dokonane w tym kraju wykracza poza zakres obróbki lub przetworzenia określony w art. 70, jak również, w przypadku wyrobów włókienniczych, czynności określone w załączniku 16.
2. Jeżeli warunki określone w ust. 1 lit. a) i b) nie są spełnione, to produkty uważa się za pochodzące z kraju ugrupowania regionalnego, z którego pochodzą produkty mające najwyższą wartość celną spośród produktów pochodzących z pozostałych krajów ugrupowania regionalnego.
3. Pojęcie „wartość dodana” oznacza cenę ex works pomniejszoną o wartość celną każdego z włączonych produktów pochodzących z innego kraju ugrupowania regionalnego.
4. Dowód pochodzenia towarów wywożonych z kraju będącego członkiem ugrupowania regionalnego do innego kraju tego samego ugrupowania regionalnego, w celu wykorzystania do dalszej obróbki lub przetworzeniu, bądź też ponownego wywiezienia, jeżeli nie ma miejsca dalsza obróbka lub przetwarzanie, stanowi świadectwo pochodzenia na formularzu A, wystawione w pierwszym kraju.
5. Dowód statusu pochodzenia, nabyty lub zachowany, zgodnie z art. 72, niniejszym artykułem i art. 72b, towarów wywożonych z jednego kraju ugrupowania regionalnego do Wspólnoty, stanowi świadectwo pochodzenia na formularzu A lub deklaracja na fakturze, wystawione w tym kraju na podstawie świadectwa pochodzenia na formularzu A wystawionym zgodnie z przepisami ust. 4.
6. Kraj pochodzenia zostaje wskazany w polu 12 świadectwa pochodzenia na formularzu A lub w deklaracji na fakturze. Krajem tym jest:
— w przypadku wywozu produktów bez poddawania ich dalszej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu ust. 4, kraj wytworzenia,
— w przypadku produktów wywożonych po poddaniu ich dalszej obróbce lub przetworzeniu, kraj pochodzenia, ustalony zgodnie z ust. 1.
Artykuł 72b
1. Przepisy art. 72 i 72a stosuje się jedynie, jeżeli:
a) przepisy regulujące handel w ramach kumulacji regionalnej, między krajami ugrupowania regionalnego, są identyczne z przepisami określonymi w niniejszej sekcji;
b) każdy kraj ugrupowania regionalnego zobowiązał się do przestrzegania lub zapewnienia zgodności z warunkami niniejszej sekcji oraz do zapewnienia współpracy administracyjnej niezbędnej Wspólnocie, jak i pozostałym krajom ugrupowania regionalnego, do zapewnienia właściwego wydawania świadectw pochodzenia na formularzu A oraz weryfikacji tych świadectw pochodzenia na formularzu A i deklaracji na fakturze.
Niniejsze zobowiązanie zostaje przesłane Komisji przez następujące Sekretariaty, w zależności od sytuacji:
i) Grupa I: Sekretariat Generalny Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN);
ii) Grupa II: Wspólnota Andyjska – Wspólny Stały Komitet ds. Pochodzenia Wspólnoty Andyjskiej – Wspólnego Rynku Ameryki Środkowej i Panamy;
iii) Grupa III: Sekretariat Południowo-Azjatyckiego Stowarzyszenia na rzecz Współpracy Regionalnej (SAARC).
2. Komisja powiadamia Państwa Członkowskie o spełnieniu warunków wymienionych w ust. 1 w przypadku każdego ugrupowania regionalnego.
3. Artykuł 78 ust. 1 lit. b) nie ma zastosowania do produktów pochodzących z jakiegokolwiek kraju ugrupowania regionalnego, jeżeli są przewożone przez terytorium jakiegokolwiek innego kraju tego ugrupowania regionalnego, nawet jeżeli dokonuje się tam dalszej obróbki lub przetworzenia.
Artykuł 73
Akcesoria, części zapasowe i narzędzia dostarczone ze sprzętem, maszyną, aparaturą lub pojazdem, które są częścią typowego wyposażenia i są wliczone w ich cenę lub nie są ujęte na oddzielnych fakturach, uważane są za stanowiące całość z tym sprzętem, maszyną, aparaturą lub pojazdem.
Artykuł 74
Zestawy, w rozumieniu ogólnej reguły 3 Zharmonizowanego Systemu, uważa się za pochodzące, pod warunkiem że wszystkie komponenty produktu są produktami pochodzącymi. Jednakże jeżeli zestaw składa się z produktów pochodzących i niepochodzących, uważany jest w całości za pochodzący, jeżeli wartość produktów niepochodzących nie przekracza 15 % ceny ex works zestawu.
Artykuł 75
W celu określenia, czy produkt jest pochodzący, nie jest niezbędne ustalenie pochodzenia następujących składników, które mogły zostać użyte przy jego wytworzeniu:
a) energia i paliwo;
b) fabryka i wyposażenie;
c) maszyny i narzędzia;
d) towary, które nie wchodzą i których wejście w końcowy skład produktu nie jest planowane.
Artykuł 76
1. Odstępstwa od przepisów niniejszej sekcji mogą zostać zastosowane wobec najmniej rozwiniętych krajów korzystających z ogólnego systemu preferencji taryfowych, jeżeli rozwój istniejących gałęzi przemysłu lub wprowadzenie nowych gałęzi to uzasadnia. Najmniej rozwinięte kraje korzystające wymienione są w rozporządzeniach Rady (WE) i decyzjach EWWiS dotyczących stosowania systemu ogólnych preferencji taryfowych. W tym celu dany kraj występuje do Wspólnoty z wnioskiem o odstępstwo od przepisów wraz z uzasadnieniem tego wniosku, zgodnie z ust. 3.
2. Przy rozpatrywaniu wniosków uwzględnia się w szczególności:
a) przypadki, w których stosowanie istniejących reguł pochodzenia miałoby znaczny wpływ na zdolność istniejącej w danym kraju gałęzi przemysłu do kontynuowania jej wywozu do Wspólnoty, ze szczególnym odniesieniem do przypadków, w których to stosowanie mogłoby doprowadzić do zaprzestania działalności;
b) szczególne przypadki, w których można jasno dowieść, iż znaczące inwestycje w przemyśle mogłyby zostać zahamowane z powodu obowiązujących reguł pochodzenia, i w których odstępstwa sprzyjające realizacji programu inwestycyjnego mogłoby umożliwić stopniowe przyjmowanie tych reguł;
c) skutki ekonomiczne i społeczne podejmowanych decyzji, w szczególności w sferze zatrudnienia w krajach korzystających i we Wspólnocie.
3. W celu ułatwienia rozpatrywania wniosków o zastosowanie odstępstwa kraj występujący z wnioskiem dostarcza na jego poparcie jak najbardziej wyczerpujące informacje, obejmujące w szczególności:
— opis produktu gotowego,
— rodzaj i ilość materiałów pochodzących z państwa trzeciego,
— proces produkcyjny,
— wartość dodaną,
— liczbę pracowników w danym przedsiębiorstwie,
— przewidywaną wielkość wywozu do Wspólnoty,
— inne możliwe źródła zaopatrzenia w surowce,
— uzasadnienie wnioskowanego okresu obowiązywania odstępstwa,
— inne uwagi.
4. Komisja przedstawia Komitetowi wniosek o odstępstwo. ►M22 Decyzja zostaje podjęta zgodnie z procedurą komitetu. ◄
5. W przypadku zastosowania odstępstwa w polu 4 świadectwa pochodzenia na formularzu A lub na deklaracji na fakturze przewidzianej w art. 90 należy umieścić następujący wpis:
Odstępstwo — rozporządzenie (WE) nr…/…
6. Przepisy ust. 1-5 stosuje się do wszelkich nr.… edłużeń.
Artykuł 77
Warunki wymienione w niniejszej sekcji, dotyczące nabywania statusu pochodzenia, muszą być zawsze spełnione w kraju korzystającym lub we Wspólnocie.
Jeżeli produkty pochodzące wywożone z kraju korzystającego lub ze Wspólnoty do innego kraju powracają tam, to muszą być uważane za niepochodzące, chyba że można wykazać, zgodnie z wymogami właściwych organów, że:
— powracające produkty są tymi samymi, które zostały wywiezione oraz
— nie podlegały żadnym czynnościom wykraczającym poza czynności niezbędne do zachowania ich w dobrym stanie, gdy znajdowały się w tym kraju lub były wywożone.
Artykuł 78
1. Za przewożone bezpośrednio z kraju korzystającego do Wspólnoty lub ze Wspólnoty do kraju korzystającego uważa się:
a) produkty, których przewóz nie odbywa się przez terytorium innego kraju, z wyjątkiem terytorium innego kraju tego samego ugrupowania regionalnego, do którego ma zastosowanie art. 72;
b) produkty stanowiące pojedynczą przesyłkę, których przewóz odbywa się przez terytorium innych krajów niż kraj korzystający lub Wspólnota, z dokonaniem, jeżeli nadarzy się okazja, przeładunku albo składowania czasowego w tych krajach, pod warunkiem że dane produkty pozostaną pod nadzorem organów celnych kraju tranzytu lub składowania i nie zostaną tam poddane innym czynnościom niż rozładunek i ponowny załadunek lub jakiejkolwiek innej czynności mającej na celu zachowanie ich w dobrym stanie;
c) produkty przewożone przez terytorium Norwegii lub Szwajcarii, a następnie, w całości albo w części, ponownie wywiezione do Wspólnoty lub kraju korzystającego, pod warunkiem że będą pozostawać pod nadzorem organów celnych kraju tranzytu lub składowania i nie zostaną tam poddane innym czynnościom niż rozładunek i ponowny załadunek lub jakiejkolwiek innej czynności mającej na celu zachowanie ich w dobrym stanie;
d) produkty, których przewóz odbywa się bez przerwy rurociągami przez terytoria inne niż terytorium eksportującego kraju korzystającego lub Wspólnoty.
2. Dowodem spełnienia warunków określonych w ust. 1 lit. b) i c) jest przedłożenie właściwym organom celnym Wspólnoty:
a) jednolitego dokumentu przewozowego obejmującego przejazd z kraju wywozu przez kraj tranzytu; lub
b) świadectwa wystawionego przez organy celne kraju tranzytu:
— podającego dokładny opis produktów,
— wskazującego daty rozładunku i ponownego załadunku produktów i w przypadku gdy ma to zastosowanie, nazwy statków lub innych użytych środków transportu, oraz
— poświadczającego warunki, na jakich produkty pozostawały w kraju tranzytu;
c) bądź, w razie braku powyższych, wszystkich dokumentów uzupełniających.
Artykuł 79
1. Produkty pochodzące wysłane z kraju korzystającego na wystawę w innym kraju i sprzedane po wystawie w celu przywozu do Wspólnoty korzystają, w przywozie, z preferencji taryfowych określonych w art. 67, o ile spełniają warunki określone w niniejszej sekcji, umożliwiające uznanie ich za pochodzące z kraju korzystającego i pod warunkiem że zgodnie z wymogami właściwych organów celnych Wspólnoty zostanie wykazane, że:
a) eksporter wysłał te produkty bezpośrednio z kraju korzystającego do kraju, w którym organizowana jest wystawa i tam je wystawił;
b) produkty te zostały sprzedane lub w inny sposób zbyte przez eksportera na rzecz osoby we Wspólnocie;
c) produkty zostały wysłane do Wspólnoty w trakcie wystawy lub bezpośrednio po niej w stanie, w jakim zostały wysłane na wystawę;
d) produkty nie były, od chwili ich wysyłki na wystawę, używane do celów innych niż prezentacja na tej wystawie.
2. Świadectwo pochodzenia na formularzu A przedkłada się na zwykłych warunkach organom celnym Wspólnoty w normalnym trybie. Musi być w nim wpisana nazwa i adres wystawy. W miarę potrzeby można zażądać dodatkowych dokumentów potwierdzających rodzaj produktów i warunki, na których były one wystawiane.
3. Ustęp 1 stosuje się do wszelkich handlowych, przemysłowych, rolnych lub rzemieślniczych wystaw, targów lub podobnych publicznych pokazów, które nie są zorganizowane do celów prywatnych w sklepach czy lokalach w celu sprzedaży produktów zagranicznych i podczas których produkty pozostają pod dozorem celnym.
Podsekcja 2
Dowód pochodzenia
Artykuł 80
Produkty pochodzące z kraju korzystającego korzystają z preferencji taryfowych, określonych w art. 67 po przedłożeniu:
a) świadectwa pochodzenia na formularzu A, którego wzór znajduje się w załączniku 17; albo
b) w przypadkach określonych w art. 89 ust. 1, deklaracji, której treść zamieszczona jest w załączniku 18, sporządzonej przez eksportera na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub każdym innym dokumencie handlowym, który opisuje dane produkty w sposób wystarczająco szczegółowy, aby można je było zidentyfikować (zwanej dalej „deklaracją na fakturze”).
a) ŚWIADECTWO POCHODZENIA NA FORMULARZU A
Artykuł 81
1. Produkty pochodzące w rozumieniu niniejszej sekcji kwalifikują się, w przywozie do Wspólnoty, do zastosowania preferencji taryfowych określonych w art. 67, pod warunkiem że były przewożone bezpośrednio w rozumieniu art. 78, po przedstawieniu świadectwa pochodzenia na formularzu A, wystawionego przez organy celne lub przez inne właściwe organy rządowe kraju korzystającego, pod warunkiem że kraj ten:
— przekazał Komisji informację wymaganą zgodnie z art. 93, oraz
— pomaga Wspólnocie, pozwalając organom celnym Państw Członkowskich na ustalenie autentyczności dokumentu lub prawdziwości informacji dotyczących rzeczywistego pochodzenia danych produktów.
2. Świadectwo pochodzenia na formularzu A wystawiane jest jedynie w przypadku, gdy może ono stanowić dokumentację dowodową wymaganą do celów preferencji taryfowych, określonych w art. 67.
3. Świadectwo pochodzenia na formularzu A wydawane jest tylko na pisemny wniosek eksportera lub jego upoważnionego przedstawiciela.
4. Eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel przedkłada z wnioskiem każdy odpowiedni dokument uzupełniający udowadniający, że produkty mające zostać wywiezione kwalifikują się do wystawienia świadectwa pochodzenia na formularzu A.
5. Świadectwo wystawiane jest przez właściwe organy rządowe kraju korzystającego, jeżeli produkty, które mają zostać wywiezione mogą być uważane za pochodzące z tego kraju w rozumieniu podsekcji 1. Świadectwo jest dostępne dla eksportera od chwili faktycznego dokonania wywozu lub zapewnienia jego dokonania.
6. W celu weryfikacji, czy warunki określone w ust. 5 zostały spełnione, właściwe organy rządowe mają prawo zażądać przedstawienia wszelkiej dokumentacji dowodowej lub przeprowadzić kontrolę, którą uważają za właściwą.
7. Odpowiedzialność za zapewnienie, że świadectwa i wnioski są należycie wypełnione ponoszą właściwe organy rządowe kraju korzystającego.
8. Wypełnienie pola 2 świadectwa pochodzenia na formularzu A jest fakultatywne. Pole 12 należycie wypełnia się, wpisując „Wspólnota Europejska” lub jedno z Państw Członkowskich.
9. Datę wystawienia świadectwa pochodzenia na formularzu A wpisuje się w polu 11. Podpis, który ma być wpisany w tym polu, przeznaczonym dla właściwych organów rządowych wydających świadectwo, jest podpisem odręcznym.
Artykuł 82
Jeżeli, na wniosek importera i na warunkach określonych przez organy celne kraju przywozu, produkty zdemontowane lub niezmontowane, w rozumieniu ogólnej reguły 2a) Zharmonizowanego Systemu, objęte sekcjami XVI i XVII lub pozycjami 7308 lub 9406 Zharmonizowanego Systemu, są przywożone partiami, jeden dowód pochodzenia dla takich produktów jest przedstawiany organom celnym przy przywozie pierwszej części przesyłki.
Artykuł 83
Ponieważ świadectwo pochodzenia na formularzu A stanowi dokumentację dowodową uzasadniającą stosowanie przepisów dotyczących preferencji taryfowych, określonych w art. 67, odpowiedzialność za podjęcie wszelkich kroków niezbędnych do weryfikacji pochodzenia produktów i kontroli pozostałych deklaracji umieszczonych na świadectwie ponoszą właściwe organy rządowe kraju wywozu.
Artykuł 84
Dowody pochodzenia przedkłada się organom celnym importującego Państwa Członkowskiego zgodnie z procedurą określoną w art. 62 Kodeksu. Organy te mogą wymagać tłumaczenia dowodu pochodzenia oraz załączenia do zgłoszenia przywozowego oświadczenia importera stwierdzającego, że produkty spełniają warunki wymagane dla stosowania przepisów niniejszej sekcji.
Artykuł 85
1. W drodze odstępstwa od przepisów art. 81 ust. 5 świadectwo pochodzenia na formularzu A może, w drodze wyjątku, zostać wystawione po wywozie produktów, do których się odnosi, jeżeli:
a) nie zostało wystawione przy wywozie z powodu pomyłki lub nieumyślnych pominięć lub szczególnych okoliczności; lub
b) właściwe organy rządowe zostały w sposób wystarczający zapewnione, że świadectwo pochodzenia na formularzu A zostało wystawione, ale nie zostało przyjęte przy przywozie z przyczyn technicznych.
2. Właściwe organy rządowe mogą wystawić świadectwo z mocą wsteczną jedynie po sprawdzeniu, czy dane zawarte we wniosku eksportera odpowiadają danym występującym w dokumentach dotyczących wywozu i że świadectwo pochodzenia na formularzu A zgodne z przepisamininiejszej sekcji nie zostało wystawione przy wywozie danych produktów.
3. Świadectwa pochodzenia na formularzu A wystawione z mocą wsteczną muszą być opatrzone, umieszczonym w polu 4, wpisem „Issued retrospectively” lub „Delivré a posteriori”.
Artykuł 86
1. W przypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia świadectwa pochodzenia na formularzu A eksporter może wystąpić do właściwych organów rządowych, które je wystawiły, o wystawienie duplikatu sporządzonego na podstawie dokumentów wywozowych będących w ich posiadaniu. Na wystawionym w ten sposób duplikacie musi być umieszczony w polu 4 wpis „Duplicate” lub „Duplicata” oraz data wystawienia i numer seryjny oryginału świadectwa.
2. Do celów art. 90b duplikat ważny jest od dnia wystawienia oryginału.
Artykuł 87
1. Jeżeli produkty pochodzące umieszczone są pod kontrolą urzędu celnego we Wspólnocie, możliwe jest zastąpienie oryginalnego dowodu pochodzenia jednym albo większą liczbą świadectw pochodzenia na formularzu A, do celów wysłania wszystkich lub niektórych z tych produktów do innego miejsca we Wspólnocie lub do Szwajcarii bądź Norwegii. Zastępcze świadectwa pochodzenia na formularzu A wystawia urząd celny, pod którego kontrolą znajdują się produkty.
2. Świadectwo zastępcze wystawione z zastosowaniem ust. 1 lub art. 88 jest uznawane za ostateczne świadectwo pochodzenia określonych w nim produktów. To świadectwo zastępcze wystawiane jest na podstawie pisemnego wniosku reeksportera.
3. Świadectwo zastępcze wskazuje, w prawym górnym polu, nazwę kraju pośredniczącego, w którym zostało wystawione.
Pole 4 zawiera jeden z następujących wpisów: „replacement certificate” lub „certificat de remplacement”, jak również datę wystawienia oryginalnego świadectwa pochodzenia i jego numer seryjny.
Nazwa/nazwisko reeksportera umieszczana jest w polu 1.
Nazwa/nazwisko ostatecznego odbiorcy może zostać umieszczona w polu 2.
Wszystkie dane dotyczące produktów ponownie wywiezionych znajdujące się w oryginalnym świadectwie przenosi się do pól 3-9.
Odniesienie do faktury reeksportera umieszcza się w polu 10.
Poświadczenie organów celnych, które wystawiły świadectwo zastępcze, umieszcza się w polu 11. Odpowiedzialność tych organów ogranicza się jedynie do wystawienia świadectwa zastępczego. Dane umieszczone w polu 12 dotyczące kraju pochodzenia i kraju przeznaczenia pochodzą z oryginalnego świadectwa. Pole to jest podpisywane przez reeksportera. Reeksporter, który podpisuje to pole w dobrej wierze nie jest odpowiedzialny za prawidłowość danych umieszczonych na oryginalnym świadectwie.
4. Urząd celny mający dokonać czynności, określonej w ust. 1, zaznacza na oryginalnym świadectwie masę, numery i rodzaj wysyłanych produktów oraz podaje numery seryjne odpowiedniego świadectwa lub świadectw zastępczych Oryginalne świadectwo jest przechowywane przez urząd celny przez okres co najmniej trzech lat.
5. Fotokopię oryginalnego świadectwa można dołączyć do świadectwa zastępczego.
6. W przypadku produktów, które korzystają z preferencji taryfowych, określonych w art. 67, na zasadzie odstępstwa przyznanego zgodnie z przepisami art. 76, procedurę przewidzianą w niniejszym artykule stosuje się tylko do produktów przeznaczonych dla Wspólnoty.
Artykuł 88
Produkty pochodzące w rozumieniu niniejszej sekcji kwalifikują się w przywozie do Wspólnoty, do zastosowania preferencji taryfowych, określonych w art. 67, po przedstawieniu zastępczego świadectwa pochodzenia na formularzu A, wystawionego przez organy celne Norwegii lub Szwajcarii, na podstawie świadectwa pochodzenia na formularzu A wystawionego przez właściwe organy rządowe kraju korzystającego, pod warunkiem że warunki określone w art. 78 zostały spełnione i z zastrzeżeniem, że Norwegia lub Szwajcaria udzielą Wspólnocie pomocy, pozwalając jej organom celnym na ustalenie autentyczności i prawidłowości wystawionych świadectw. Procedurę kontroli określoną w art. 94 stosuje się mutatis mutandis. Termin określony w art. 94 ust. 3 przedłużony jest do ośmiu miesięcy.
b) DEKLARACJA NA FAKTURZE
Artykuł 89
1. Deklaracja na fakturze może zostać sporządzona:
a) przez upoważnionego eksportera wspólnotowego w rozumieniu art. 90; lub
b) przez eksportera dla każdej przesyłki składającej się z jednej lub większej liczby paczek zawierających produkty pochodzące, których całkowita wartość nie przekracza 6 000EUR i pod warunkiem że pomoc przewidziana w art. 81 ust. 1 stosuje się do tej procedury.
2. Deklaracja na fakturze może być sporządzona, jeśli dane produkty, których dotyczy, można uznać za produkty pochodzące ze Wspólnoty lub z kraju korzystającego i jeśli spełniają pozostałe wymogi niniejszej sekcji.
3. Eksporter sporządzający deklarację na fakturze jest zobowiązany do przedłożenia w dowolnym momencie, na żądanie właściwych organów rządowych kraju wywozu, wszystkich odpowiednich dokumentów potwierdzających status pochodzenia danych produktów, a także spełnienie pozostałych wymogów niniejszej sekcji.
4. Eksporter sporządza deklarację na fakturze, w języku francuskim albo angielskim, wpisując, stemplując lub drukując na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub jakimkolwiek innym dokumencie handlowym deklarację, której treść znajduje się w załączniku 18. Jeżeli deklaracja jest sporządzona odręcznie, to należy ją napisać tuszem drukowanymi literami.
5. Deklaracje na fakturze są opatrzone odręcznym podpisem eksportera. Jednakże upoważniony eksporter w rozumieniu art. 90, nie jest zobowiązany do podpisywania tych deklaracji, pod warunkiem że przedstawi organom celnym pisemne zobowiązanie, w którym przyjmie pełną odpowiedzialność za każdą deklarację na fakturze, która identyfikuje go tak, jak gdyby była podpisana przez niego odręcznie.
6. W przypadkach określonych w ust. 1 lit. b), wykorzystanie deklaracji na fakturze podlega następującym specjalnym warunkom:
a) deklaracja na fakturze sporządzana jest dla każdej przesyłki;
b) jeżeli towary zawarte w przesyłce zostały już poddane, w kraju wywozu, weryfikacji poprzez odniesienie do pojęcia „produktów pochodzących”, eksporter może odnieść się do takiej weryfikacji w deklaracji na fakturze.
Przepisy określone w akapicie pierwszym nie zwalniają eksporterów od spełnienia pozostałych formalności wymaganych na postawie przepisów celnych lub pocztowych.
Artykuł 90
1. Organy celne Wspólnoty mogą zezwolić każdemu eksporterowi, zwanemu dalej „upoważnionym eksporterem”, który często dokonuje przesyłek produktów pochodzących ze Wspólnoty, w rozumieniu art. 67 ust. 2 i który przedstawi, zgodnie z wymogami organów celnych, wszelkie gwarancje niezbędne do weryfikacji pochodzenia produktów, jak również przestrzegania wszystkich innych wymogów niniejszej sekcji, na sporządzanie deklaracji na fakturze niezależnie od wartości danych produktów.
2. Organy celne mogą uzależnić przyznanie statusu upoważnionego eksportera od spełnienia wszelkich warunków, jakie uznają za właściwe.
3. Organy celne przyznają upoważnionemu eksporterowi numer zezwolenia celnego, który umieszcza się na deklaracji na fakturze.
4. Organy celne kontrolują sposób wykorzystania zezwolenia przez upoważnionego eksportera.
5. Organy celne mogą w każdej chwili cofnąć zezwolenie. Dokonują tego, jeżeli upoważniony eksporter nie daje już gwarancji określonych w ust. 1, nie spełnia warunków określonych w ust. 2 lub w jakikolwiek sposób robi niewłaściwy użytek z zezwolenia.
Artykuł 90a
1. Dowód pochodzenia produktów ze Wspólnoty w rozumieniu art. 67 ust. 2 dostarczany jest poprzez:
a) przedłożenie świadectwa przewozowego EUR1, którego wzór znajduje się w załączniku 21; lub
b) przedłożenie deklaracji określonej w art. 89.
2. Eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel umieszcza w polu 2 świadectwa przewozowego EUR1 wpis „GSP beneficiary countries” i „CE” lub „Pays bénéficiaires du SPG” i „CE”.
3. Przepisy niniejszej sekcji dotyczące wydawania, wykorzystania i następnie weryfikacji świadectw pochodzenia na formularzu A stosuje się mutatis mutandis do świadectw przewozowych EUR1 i, z wyjątkiem przepisów dotyczących ich wystawiania, do deklaracji na fakturze.
Artykuł 90b
1. Dowód pochodzenia jest ważny przez dziesięć miesięcy od dnia wystawienia w kraju wywozu i przedkłada się go organom celnym kraju przywozu w tym samym terminie.
2. Dowody pochodzenia przedkładane organom celnym kraju przywozu po upływie ostatecznego terminu przedłożenia, określonego w ust. 1, mogą zostać przyjęte do celów stosowania preferencji taryfowych, określonych w art. 67, jeżeli niedotrzymanie ostatecznego terminu przedłożenia tych dokumentów spowodowane jest zaistnieniem wyjątkowych okoliczności.
3. W pozostałych przypadkach przedłożenia dowodów pochodzenia z opóźnieniem, organy celne kraju przywozu mogą przyjąć dowody pochodzenia, jeżeli produkty zostały przedłożone przed upływem wymienionego ostatecznego terminu.
4. Na wniosek importera i z uwzględnieniem warunków określonych przez organy celne importującego Państwa Członkowskiego, jeden dowód pochodzenia może zostać przedłożony organom celnym przy przywozie pierwszej przesyłki, jeżeli towary:
a) przywożone są w ramach częstych i ciągłych przepływów handlowych o znaczącej wartości handlowej;
b) są przedmiotem tej samej umowy sprzedaży, a strony tej umowy mają swoje siedziby w kraju wywozu lub we Wspólnocie;
c) klasyfikowane są w ramach tego samego kodu (ośmiocyfrowego) Nomenklatury Scalonej;
d) pochodzą wyłącznie od tego samego eksportera, są przeznaczone dla tego samego importera i poddane zostają formalnościom przy wjeździe w tym samym urzędzie celnym Wspólnoty.
Procedura ta jest stosowana w odniesieniu do ilości i okresu, które określą właściwe organy celne. Okres ten nie może w żadnym wypadku przekraczać trzech miesięcy.
Artykuł 90c
1. Produkty przesyłane jako małe paczki przez osoby prywatne do osób prywatnych lub będące częścią bagażu osobistego podróżnych mogą być przywożone jako produkty pochodzące, korzystające z preferencji taryfowych, określonych w art. 67, bez wymogu przedstawiania świadectwa pochodzenia na formularzu A lub deklaracji na fakturze, pod warunkiem że takie produkty nie są przywożone w celach handlowych oraz zostały zgłoszone jako spełniające warunki wymagane dla zastosowania niniejszej sekcji i nie ma żadnych wątpliwości, co do prawdziwości tej deklaracji.
2. Przywóz, który jest okazjonalny i dotyczy wyłącznie produktów do osobistego użytku ich odbiorców albo podróżnych lub ich rodzin, nie jest uważany za przywóz w celach handlowych, jeśli rodzaj i ilość produktów nie wskazuje na przeznaczenie handlowe.
Ponadto łączna wartość tych produktów nie może przekraczać 500 EUR, w przypadku małych paczek, lub 1 200 EUR, w przypadku produktów stanowiących część bagażu osobistego podróżnych.
Artykuł 91
1. W przypadku stosowania art. 67 ust. 2, 3 lub 4, właściwe organy rządowe kraju korzystającego, wyznaczone do wystawiania świadectw pochodzenia na formularzu A dla produktów, w których wytwarzaniu używa się materiałów pochodzących ze Wspólnoty, Norwegii lub Szwajcarii, opierają się na świadectwie przewozowym EUR1 lub, w miarę potrzeby, na deklaracji na fakturze.
2. W polu 4 świadectw pochodzenia na formularzu A wystawionych w przypadkach wymienionych w ust. 1, umieszcza się wpisy „CE cumulation”, „Norway cumulation”, „Switzerland cumulation” lub „Cumul CE”, „Cumul Norvège”, „Cumul Suisse”.
Artykuł 92
Stwierdzenie drobnych niezgodności między oświadczeniami umieszczonymi na świadectwie pochodzenia na formularzu A, świadectwie przewozowym EUR1 lub deklaracji na fakturze a oświadczeniami podanymi w dokumentach przedłożonych urzędowi celnemu w celu spełnienia formalności dla przywozu produktów, nie oznacza tym samym, że świadectwo lub deklaracja jest nieważna, jeżeli zostanie należycie ustalone, że dokument ten odpowiada przedkładanym produktom.
Oczywiste błędy formalne, takie jak błędy maszynowe na świadectwie pochodzenia na formularzu A, świadectwie przewozowym EUR1 lub deklaracji na fakturze, nie powinny powodować odrzucenia dokumentu, jeżeli rodzaj tych błędów nie stwarza wątpliwości co do poprawności oświadczeń zawartych w tym dokumencie.
Podsekcja 3
Metody współpracy administracyjnej
Artykuł 93
1. Kraje korzystające przesyłają Komisji nazwy i adresy mieszczących się na ich terytorium organów rządowych upoważnionych do wydawania świadectw pochodzenia na formularzu A, wzory odcisków pieczęci używanych przez te organy, jak również nazwy i adresy odpowiednich organów rządowych odpowiedzialnych za weryfikację świadectw pochodzenia na formularzu A i deklaracji na fakturze. Pieczęcie te są ważne od dnia otrzymania przez Komisję wzorów tych pieczęci. Komisja przesyła te informacje organom celnym Państw Członkowskich. Jeżeli powiadomienia te są dokonywane w ramach zmian wcześniejszych powiadomień, Komisja podaje dzień wprowadzenia do użytku tych nowych pieczęci zgodnie z informacjami dostarczonymi przez właściwe organy rządowe krajów korzystających. Informacje te są do użytku służbowego; jednakże jeżeli towary są dopuszczane do swobodnego obrotu, dane organy celne mogą zezwolić importerom lub ich należycie upoważnionym przedstawicielom na zaznajomienie się z wzorami odcisków pieczęci, określonymi w niniejszym ustępie.
2. Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich (Seria „C”) datę, z którą nowe kraje korzystające określone w art. 97 wypełniły zobowiązania przewidziane w ust. 1.
3. Komisja przekazuje krajom korzystającym wzory odcisków pieczęci używanych przez organy celne Państw Członkowskich w celu wystawienia świadectw przewozowych EUR1.
Artykuł 93a
Do celów przepisów dotyczących preferencji taryfowych, określonych w art. 67, każdy kraj korzystający przestrzega lub zapewnia zgodność z regułami dotyczącymi pochodzenia produktów, wypełniania i wystawiania świadectw pochodzenia na formularzu A, warunków stosowania deklaracji na fakturze i metod współpracy administracyjnej.
Artykuł 94
1. Późniejsze weryfikacje świadectw pochodzenia na formularzu A i deklaracji na fakturze przeprowadza się wyrywkowo lub w każdym przypadku, gdy organy celne Wspólnoty mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności tych dokumentów, pochodzenia danych produktów lub spełniania innych wymogów niniejszej sekcji.
2. Do celów stosowania przepisów ust. 1 organy celne Wspólnoty zwracają świadectwo pochodzenia na formularzu A oraz fakturę, jeżeli została przedłożona, deklarację na fakturze lub kopię tych dokumentów właściwym organom rządowym w korzystającym kraju wywozu, podając, gdzie stosowne, powody uzasadniające przeprowadzenie takiej weryfikacji. Wszystkie dokumenty i uzyskane informacje sugerujące, że dane informacje znajdujące się na dowodzie pochodzenia są nieprawidłowe przekazuje się na poparcie wniosku o przeprowadzenie weryfikacji.
Jeżeli w oczekiwaniu na wyniki weryfikacji zainteresowane organy decydują o zawieszeniu preferencji taryfowych, określonych w art. 67, oferują importerowi zwolnienie produktów, z zastrzeżeniem środków ostrożności, uznanych za niezbędne.
3. Jeżeli z wnioskiem o późniejszą weryfikację wystąpiono zgodnie z przepisami ust. 1, taka weryfikacja jest przeprowadzana, a jej wyniki przekazywane są organom celnym we Wspólnocie w nieprzekraczalnym terminie sześciu miesięcy. Wyniki umożliwiają określenie, czy dany dowód pochodzenia stosuje się do produktów faktycznie wywiezionych i czy można uważać je za produkty pochodzące z kraju korzystającego lub ze Wspólnoty.
4. W przypadku świadectw pochodzenia na formularzu A wystawionych zgodnie z art. 91, odpowiedzi zawiera odniesienie do kopii świadectw(-a) przewozowych(-ego) EUR1 lub, w miarę potrzeby, odpowiednich(-ej) deklaracji na fakturze.
5. Jeżeli w przypadku uzasadnionych wątpliwości brak jest odpowiedzi w terminie sześciu miesięcy, określonym w ust. 3, lub jeżeli odpowiedź nie zawiera informacji wystarczających dla ustalenia autentyczności danego dokumentu lub rzeczywistego pochodzenia produktów, właściwe organy powiadamia się drugi raz. Jeżeli po drugim powiadomieniu wyniki weryfikacji nie zostaną podane w terminie czterech miesięcy do wiadomości organów, które ich zażądały, lub jeżeli wyniki te nie pozwalają na ustalenie autentyczności danego dokumentu lub rzeczywistego pochodzenia produktów, organy te, z wyjątkiem wystąpienia szczególnych okoliczności, nie wyrażają zgody na stosowanie preferencji taryfowych.
Przepisy pierwszego akapitu stosuje się między krajami tego samego ugrupowania regionalnego do celów późniejszej weryfikacji świadectw pochodzenia na formularzu A wystawionych zgodnie z niniejszą sekcją.
6. W przypadku gdy procedura weryfikacji lub każda inna posiadana informacja wydaje się wskazywać, że przepisy niniejszej sekcji są naruszane, korzystający kraj wywozu, działając z własnej inicjatywy lub na wniosek Wspólnoty, przeprowadza niezbędne dochodzenia lub zleca przeprowadzenie takich dochodzeń w trybie pilnym, w celu ich rozpoznania i zapobiegania takim naruszeniom. W tym celu Wspólnota może uczestniczyć w tych dochodzeniach.
7. Do celów późniejszej weryfikacji świadectw pochodzenia na formularzu A, kopie tych świadectw, jak również wszelkie odnoszące się do nich dokumenty wywozowe, są przechowywane, przez co najmniej trzy lata przez właściwe organy rządowe korzystającego kraju wywozu.
Artykuł 95
Przepisy art. 78 ust. 1 lit. c) i art. 88 stosuje się jedynie w takim zakresie, w ramach preferencji taryfowych udzielonych przez Norwegię i Szwajcarię, dla niektórych produktówpochodzących z krajów rozwijających się, w jakim kraje te stosują przepisy podobne do wspólnotowych.
Komisja powiadamia organy celne Państw Członkowskich o przyjęciu przez Norwegię i Szwajcarię tych przepisów i o dacie, od której stosuje się przepisy art. 78 ust. 1 lit. c) i art. 88 oraz podobnych przepisów przyjętych przez Norwegię i Szwajcarię.
Przepisy te stosuje się pod warunkiem, że Wspólnota, Norwegia i Szwajcaria zawarły umowę przewidującą, między innymi, że będą sobie udzielały wzajemnej pomocy w sprawach współpracy administracyjnej.
Podsekcja 4
Ceuta i Melilla
Artykuł 96
1. Termin „Wspólnota” używany w niniejszej sekcji nie obejmuje Ceuty i Melilli. Termin „produkty pochodzące ze Wspólnoty” nie obejmuje produktów pochodzących z Ceuty i Melilli.
2. Przepisy niniejszej sekcji stosuje się mutatis mutandis do określenia, czy produkty mogą być uważane za pochodzące z kraju wywozu korzystającego z ogólnego systemu preferencji taryfowych, jeżeli są przywożone do Ceuty i Melilli lub za pochodzące z Ceuty i Melilli.
3. Ceuta i Melilla uznawane są za jedno terytorium.
4. Przepisy niniejszej sekcji dotyczące wystawienia, wykorzystania i późniejszej weryfikacji świadectw pochodzenia na formularzu A stosuje się mutatis mutandis do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli.
5. Hiszpańskie organy celne są odpowiedzialne za stosowanie przepisów niniejszej sekcji w Ceucie i Melilli.
Podsekcja 5
Przepisy końcowe
Artykuł 97
Jeżeli kraj lub terytorium jest dopuszczone lub ponownie dopuszczone jako kraj korzystający w odniesieniu do produktów określonych w odpowiednich rozporządzeniach Rady lub decyzji EWWiS, to towary pochodzące z tego kraju lub terytorium mogą korzystać z ogólnego systemu preferencji taryfowych, pod warunkiem że zostały wywiezione z tego kraju lub terytorium korzystającego w dniu albo po dniu, określonym w art. 93 ust. 2.
Sekcja 2
Kraje lub terytoria korzystające, do których majązastosowanie preferencyjne środki taryfowe przyjętejednostronnie przez Wspólnotę w odniesieniu do niektórychkrajów lub terytoriów
Podsekcja 1
Definicja pojęcia produktów pochodzących
Artykuł 98
1. Do celów stosowania przepisów dotyczących preferencyjnych środków taryfowych przyjętych jednostronnie przez Wspólnotę w odniesieniu do niektórych krajów, grup krajów lub terytoriów (zwanych dalej „krajami lub terytoriami korzystającymi”.), z wyjątkiem określonych w sekcji 1 niniejszego rozdziału oraz krajów i terytoriów zamorskich stowarzyszonych ze Wspólnotą, następujące produkty uważa się za produkty pochodzące z krajów lub terytoriów korzystających:
a) produkty całkowicie uzyskane w ►M21 kraju lub terytorium korzystającym ◄ , w rozumieniu art. 99;
b) produkty uzyskane w tym ►M21 kraju lub terytorium korzystającym ◄ , przy których wytworzeniu użyto produktów innych niż te określone w lit. a), pod warunkiem że produkty te poddano wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 100.
2. Do celów niniejszej sekcji produkty pochodzące ze Wspólnoty, w rozumieniu ust. 3, które poddano w ►M21 kraju lub terytorium korzystającym ◄ obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza obróbkę lub przetworzenie określone w art. 101, uważa się za pochodzące z tego ►M21 kraju lub terytorium korzystającego ◄ .
3. Ustęp 1 stosuje się mutatis mutandis do celów określania pochodzenia produktów uzyskanych we Wspólnocie.
Artykuł 99
1. Za całkowicie uzyskane w ►M21 kraju lub terytorium korzystającym ◄ lub we Wspólnocie uważa się:
a) produkty mineralne wydobyte w tym kraju z ziemi lub dna morskiego;
b) produkty roślinne tam zebrane;
c) żywe zwierzęta tam urodzone i wyhodowane;
d) produkty uzyskane od żywych zwierząt tam wyhodowanych;
e) produkty uzyskane przez polowanie lub rybołówstwo tam prowadzone;
f) produkty rybołówstwa morskiego i inne produkty wydobyte z morza przez statki tego kraju poza ich wodami terytorialnymi;
g) produkty wytworzone na pokładzie statków-przetwórni wyłącznie z produktów, określonych w lit. f);
h) używane przedmioty tam zebrane, nadające się tylko do odzysku surowców;
i) odpady i złom powstający w wyniku działalności wytwórczej tam przeprowadzonej;
j) produkty wydobyte z ziemi dna morskiego lub spod ziemi dna morskiego poza ich wodami terytorialnymi, pod warunkiem że mają wyłączne prawa do użytkowania tego dna lub ziem pod dnem;
k) towary wytworzone tam wyłącznie z produktów wymienionych w lit. a)-j).
2. Pojęcia „statki tego kraju” i „statki-przetwórnie” w ust. 1 lit. f) i g) odnoszą się tylko do statków i statków-przetwórni:
— zarejestrowanych lub zgłoszonych w ►M21 kraju lub terytorium korzystającym ◄ lub w Państwie Członkowskim,
— pływających pod banderą ►M21 kraju lub terytorium korzystającego ◄ lub Państwa Członkowskiego,
— które przynajmniej w 50 % należą do obywateli ►M21 kraju lub terytoriumkorzystającego ◄ lub Państw Członkowskich albo spółki, która ma w tym ►M21 kraju lub terytorium korzystającym ◄ lub w jednym z Państw Członkowskich siedzibę zarządu, której dyrektor bądź dyrektorzy, przewodniczący zarządu lub rady nadzorczej i większość członków zarządu lub rady jest obywatelami ►M21 kraju lub terytorium korzystającego ◄ lub Państw Członkowskich oraz w których ponadto, w przypadku spółek, co najmniej połowa kapitału należy do ►M21 kraju lub terytorium korzystającego ◄ lub do Państw Członkowskich, organizacji publicznych bądź do obywateli danego ►M21 kraju lub terytorium korzystającego ◄ lub obywateli Państw Członkowskich,
— których kapitan i oficerowie są obywatelami ►M21 kraju lub terytoriumkorzystającego ◄ lub Państw Członkowskich, oraz
— których załoga składa się co najmniej w 75 % z obywateli ►M21 kraju lub terytorium korzystającego ◄ lub Państw Członkowskich.
3. Określenia „ ►M21 kraj lub terytorium korzystające ◄ ” i „Wspólnota” obejmują również wody terytorialne tego ►M21 kraju lub terytorium korzystającego ◄ lub Państw Członkowskich.
4. Statki działające na pełnym morzu, włącznie ze statkami-przetwórniami, na których złowione ryby poddaje się obróbce lub przetwarzaniu, uważa się za część terytorium ►M21 kraju lub terytorium korzystającego ◄ lub Państwa Członkowskiego, do którego należą, pod warunkiem że spełniają warunki wymienione w ust. 2.
Artykuł 100
Do celów art. 98 produkty, które nie zostały całkowicie uzyskane w ►M21 kraju lub terytorium korzystającym ◄ lub we Wspólnocie, uważa się za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, jeżeli spełnione są warunki określone w wykazie załącznika 15.
Warunki te określają, dla wszystkich produktów objętych niniejszą sekcją, obróbkę lub przetworzenie, którego należy dokonać na materiałach niepochodzących użytych do wytworzenia i mają zastosowanie wyłącznie w stosunku do takich materiałów.
Jeżeli produkt, który nabył status produktu pochodzącego, spełniając warunki określone w wykazie, zostaje użyty do wytworzenia innego produktu, nie mają w odniesieniu do niego zastosowania warunki mające zastosowanie do produktu, do którego zostaje włączony i nie uwzględnia się materiałów niepochodzących, które mogły zostać użyte do jego wytworzenia.
Artykuł 101
1. Bez uszczerbku dla ust. 2, następujące operacje zostają uznane za niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie, tak aby nadać status produktów pochodzących niezależnie od tego, czy wymogi art. 100 są spełnione:
a) operacje konserwujące mające zapewnić, że produkty pozostaną w dobrym stanie podczas transportu i składowania;
b) rozkładanie i składanie opakowań;
c) pranie, czyszczenie i usuwanie kurzu, pokrywanie tlenkami, olejami, farbami lub innymi substancjami;
d) prasowanie tekstyliów;
e) proste operacje związane z malowaniem i polerowaniem;
f) łuskanie, częściowe lub całkowite mielenie, polerownie oraz gładzenie zbóż i ryżu;
g) operacje związane z barwieniem cukru lub formowaniem kostek; częściowe lub całkowite mielenie cukru;
h) obieranie, drylowanie i łuskanie owoców, orzechów i warzyw;
i) ostrzenie, proste mielenie lub proste cięcie;
j) przesiewanie, klasyfikowanie, sortowanie, klasyfikacja, stopniowanie, dopasowanie; (łącznie z tworzeniem zestawów artykułów);
k) proste umieszczanie w butelkach, puszkach, płaskich butelkach, workach, pudełeczkach, pudełkach, umocowanie na kartonach lub deskach oraz wszelkie inne proste operacje związane z pakowaniem;
l) umieszczanie lub drukowanie znaków, etykiet, logo i innych znaków rozpoznawczych na produktach lub ich opakowaniach;
m) proste mieszanie produktów, niezależnie od tego, czy są różnego rodzaju, gdzie jeden lub więcej składników mieszanek nie spełniają warunków ustanowionych w tej sekcji, tak aby umożliwić im uznanie jako pochodzących z kraju beneficjenta lub terytorium lub ze Wspólnoty;
n) proste składanie części artykułów w celu utworzenia całego artykułu lub rozkładanie produktów na części;
o) połączenie dwóch lub więcej operacji określonych w pkt a) do n);
p) ubój zwierząt.
2. Wszystkie czynności przeprowadzone w ►M21 kraju lub terytorium korzystającym ◄ lub we Wspólnocie na danym produkcie rozpatruje się łącznie w celu ustalenia, czy obróbka lub przetworzenie, dokonane na produkcie mają być uznane za niewystarczające w rozumieniu ust.
Artykuł 101a
1. Jednostką kwalifikacyjną w celu zastosowania przepisów niniejszej sekcji jest poszczególny produkt, który jest uważany za jednostkę podstawową przy określaniu klasyfikacji z wykorzystaniem nomenklatury Zharmonizowanego Systemu.
A zatem:
a) jeżeli produkt składający się z grupy lub zestawu przedmiotów klasyfikowany jest z zastosowaniem Zharmonizowanego Systemu w jednej pozycji, to jednostkę kwalifikacyjną stanowi całość;
b) jeżeli przesyłka składa się z kilku identycznych produktów klasyfikowanych w tej samej pozycji Zharmonizowanego Systemu, to każdy produkt musi być traktowany indywidualnie do celów stosowania przepisów niniejszej sekcji.
2. W przypadku gdy na podstawie ogólnej reguły 5 Zharmonizowanego Systemu opakowanie jest traktowane łącznie z produktem do celów klasyfikacji, powinno być również traktowane łącznie do celów określenia pochodzenia.
Artykuł 102
1. Na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 100 materiały niepochodzące mogą zostać użyte do wytworzenia danego produktu, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 10 % ceny ex works produktu.
Jeżeli w wykazie podana jest jedna lub kilka wartości procentowych dla maksymalnej wartości materiałów niepochodzących, stosowanie przepisów pierwszego akapitu nie może powodować przekroczenia tych wartości procentowych.
2. Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do produktów objętych rozdziałami 50-63 Zharmonizowanego Systemu.
Artykuł 103
Akcesoria, części zapasowe i narzędzia dostarczone ze sprzętem, maszyną, aparaturą lub pojazdem, które są częścią typowego wyposażenia i są wliczone w ich cenę lub nie są ujęte na oddzielnych fakturach, uważa się za stanowiące całość z tym sprzętem, maszyną, aparaturą lub pojazdem.
Artykuł 104
Zestawy, w rozumieniu ogólnej reguły 3 Zharmonizowanego Systemu, uważa się za pochodzące, pod warunkiem że wszystkie komponenty produktu są produktami pochodzącymi. Jednakże jeżeli zestaw składa się z produktów pochodzących i niepochodzących, uważany jest w całości za pochodzący, jeżeli wartość produktów niepochodzących nie przekracza 15 % ceny ex works zestawu.
Artykuł 105
W celu określenia czy produkt jest pochodzący, nie jest niezbędne ustalenie pochodzenia następujących składników, które mogły zostać użyte przy jego wytworzeniu:
a) energia i paliwo;
b) fabryka i wyposażenie;
c) maszyny i narzędzia;
d) towary, które nie wchodzą i które nie są planowane do wejścia w końcowy skład produktu.
Artykuł 106
Warunki dotyczące nabywania wymienione w niniejszej sekcji, statusu pochodzenia muszą być zawsze wypełnione w ►M21 kraju lub terytorium korzystającym ◄ lub we Wspólnocie.
Jeżeli produkty pochodzące wywożone z ►M21 kraju lub terytorium korzystającego ◄ lub ze Wspólnoty do innego kraju powracają tam, to muszą być uważane je za niepochodzące, chyba że można wykazać zgodnie z wymogami właściwych organów, że:
— powracające produkty, są tymi samymi, które zostały wywiezione, oraz
— nie podlegały żadnym czynnościom wykraczającym poza czynności niezbędne do zachowania ich w dobrym stanie, gdy znajdowały się w tym kraju lub były wywożone.
Artykuł 107
1. Za przewożone bezpośrednio z ►M21 kraju lub terytorium korzystającego ◄ do Wspólnoty lub ze Wspólnoty do kraju korzystającego uważa się:
a) produkty, których przewóz nie odbywa się przez terytorium innego kraju;
b) produkty stanowiące pojedynczą przesyłkę, których przewóz odbywa się przez terytorium innych krajów niż ►M21 kraj lub terytorium korzystające ◄ lub Wspólnota, z dokonaniem, jeżeli nadarzy się okazja, przeładunku albo składowania czasowego w tych krajach, pod warunkiem że dane produkty pozostaną pod nadzorem organów celnych kraju tranzytu lub składowania i nie zostaną tam poddane innym czynnościom niż rozładunek i ponowny załadunek lub jakiejkolwiek innej czynnościom niż mająca na celu zachowanie ich w dobrym stanie;
c) produkty, których przewóz odbywa się bez przerwy rurociągami przez terytoria inne niż terytorium wywożącego ►M21 kraju lub terytorium korzystającego ◄ lub Wspólnoty.
2. Dowodem spełnienia warunków określonych w ust. 1 lit. b) jest przedłożenie właściwym organom celnym Wspólnoty:
a) jednolitego dokumentu przewozowego obejmującego przejazd z kraju wywozu przez kraj tranzytu; lub
b) świadectwa wystawionego przez organy celne kraju tranzytu:
— podającego dokładny opis produktów,
— wskazującego daty rozładunku i ponownego załadunku produktów i w przypadku gdy ma to zastosowanie, nazwy statków lub innych użytych środków transportu, oraz
— poświadczającego warunki, na jakich produkty pozostawały w kraju tranzytu;
c) bądź, w razie braku powyższych, wszystkich dokumentów uzupełniających.
Artykuł 108
1. Produkty pochodzące wysłane z ►M21 kraju lub terytorium korzystającego ◄ na wystawę w innym kraju i sprzedane po wystawie w celu przywozu do Wspólnoty korzystają, w przywozie, z preferencji taryfowych określonych w art. 98, o ile spełniają warunki określone w niniejszej sekcji umożliwiające uznanie ich za pochodzące z ►M21 kraju lub terytorium korzystającego ◄ i pod warunkiem że zgodnie z wymogami właściwych organów celnych Wspólnoty zostanie wykazane, że:
a) eksporter wysłał te produkty bezpośrednio z ►M21 kraju lub terytoriumkorzystającego ◄ do kraju, w którym organizowana jest wystawa i tam je wystawił;
b) produkty te zostały sprzedane lub zbyte w inny sposób przez eksportera osobie we Wspólnocie;
c) produkty zostały wysłane do Wspólnoty w trakcie wystawy lub bezpośrednio po niej w stanie, w jakim zostały wysłane na wystawę;
d) produkty nie były, od chwili ich wysyłki na wystawę, używane do celów innych niż prezentacja na tej wystawie.
2. Świadectwo przewozowe EUR1 przedkłada się organom celnym Wspólnoty w normalnym trybie. Musi być w nim podana nazwa i adres wystawy. W miarę potrzeby można zażądać dodatkowych dokumentów potwierdzających rodzaj produktów i warunki, na których były one wystawiane.
3. Ustęp 1 stosuje się do wszelkich handlowych, przemysłowych, rolnych lub rzemieślniczych wystaw, targów lub podobnych publicznych pokazów, które nie są zorganizowane do celów prywatnych w sklepach czy lokalach w celu sprzedaży produktów zagranicznych i podczas których produkty pozostają pod dozorem celnym.
Podsekcja 2
Dowód pochodzenia
Artykuł 109
Produkty pochodzące z ►M21 krajów lub terytoriów korzystających ◄ z preferencji taryfowych, określonych w art. 98 po przedłożeniu:
a) świadectwa przewozowego EUR1, którego wzór znajduje się w załączniku 21, albo
b) w przypadkach, określonych w art. 116 ust. 1, deklaracji, której treść zamieszczona jest w załączniku 22, sporządzonej przez eksportera na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub każdym innym dokumencie handlowym, który opisuje dane produkty w sposób wystarczająco szczegółowy aby można je było zidentyfikować (zwanej dalej „deklaracją na fakturze”).
a) ŚWIADECTWO PRZEWOZOWE EUR1
Artykuł 110
1. Produkty pochodzące, w rozumieniu niniejszej sekcji, z chwilą przywozu do Wspólnoty kwalifikują się do korzystania z preferencji taryfowych określonych w art. 98, pod warunkiem że zostały one bezpośrednio przetransportowane do Wspólnoty w rozumieniu art. 107, po przedłożeniu świadectwa przewozowego EUR.1, wystawionego przez organy celne lub inne właściwe organy rządowe kraju lub terytorium korzystającego, pod warunkiem 87 kraju lub terytorium korzystającego:
— przekazały Komisji informację wymaganą zgodnie z art. 121, oraz
— wspierają Wspólnotę pozwalając organom celnym Państw Członkowskich na ustalenie autentyczności dokumentu lub prawdziwości informacji dotyczących rzeczywistego pochodzenia danych produktów.
2. Świadectwo przewozowe EUR1 wystawiane jest jedynie w przypadku, gdy może ono stanowić dokumentację wymaganą do celów preferencji taryfowych określonych w art. 98.
3. Świadectwo przewozowe EUR1 wydawane jest tylko na pisemny wniosek eksportera lub jego upoważnionego przedstawiciela. Wniosek ten sporządzany jest na formularzu, którego wzór znajduje się w załączniku 21, wypełnianym zgodnie z przepisami niniejszej podsekcji.
Wnioski w sprawie świadectw przewozowych EUR1 przechowywane są przez okres co najmniej trzech lat przez właściwe organy wywożącego ►M21 kraju lub terytorium korzystającego ◄ lub eksportującego Państwa Członkowskiego.
4. Eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel przedkłada wraz z wnioskiem każdy odpowiedni dokument uzupełniający udowadniający, że produkty mające zostać wywiezione kwalifikują się do wystawienia świadectwa przewozowego EUR1.
Eksporter zobowiązuje się do przedłożenia, na żądanie właściwych organów, wszelkich dokumentów dowodowych, które mogą być wymagane w celu określenia prawidłowości statusu pochodzenia produktów spełniających warunki do zastosowania preferencji taryfowych oraz do wyrażenia zgody na przeprowadzenie jakiejkolwiek kontroli księgowości oraz wszelkich innych kontroli dokonywanych przez te organy odnośnie do warunków, w których produkty te zostały uzyskane.
5. Świadectwo przewozowe EUR1 wystawiane jest przez właściwe organy rządowe ►M21 kraju lub terytorium korzystającego ◄ lub przez organy celne eksportującego Państwa Członkowskiego, jeżeli produkty, które mają zostać wywiezione mogą być uważane za pochodzące w rozumieniu niniejszej sekcji.
6. Ponieważ świadectwo przewozowe EUR1 stanowi dokumentację dowodową do celów stosowania preferencji taryfowych określonych w art. 98, właściwe organy rządowe ►M21 kraju lub terytorium korzystającego ◄ lub organy celne eksportującego Państwa Członkowskiego są odpowiedzialne za podjęcie wszelkich kroków niezbędnych do weryfikacji pochodzenia produktów i sprawdzenia innych oświadczeń znajdujących się na świadectwie.
7. W celu weryfikacji, czy warunki określone w ust. 5 zostały spełnione, właściwe organy rządowe ►M21 kraju lub terytorium korzystającego ◄ lub organy celne eksportującego Państwa Członkowskiego mają prawo zażądać przedstawienia wszelkiej dokumentacji dowodowej lub przeprowadzić każdą kontrolę, którą uważają za właściwą.
8. Właściwe organy rządowe ►M21 kraju lub terytorium korzystającego ◄ lub organy celne eksportującego Państwa Członkowskiego są odpowiedzialne za należyte stosowanie formularzy określonych w ust. 1.
9. Datę wystawienia świadectwa przewozowego EUR1 wpisuje się w części tego świadectwa przeznaczonej dla organów celnych.
10. Świadectwo przewozowe EUR1 wystawiają właściwe organy ►M21 kraju lub terytorium korzystającego ◄ lub przez organy celne eksportującego Państwa Członkowskiego przy wywozie produktów, których ono dotyczy. Świadectwo jest dostępne dla eksportera od chwili faktycznego dokonania wywozu lub zapewnienia jego dokonania.
Artykuł 111
Jeżeli, na wniosek importera i na warunkach określonych przez organy celne kraju przywozu, produkty zdemontowane lub niezmontowane w rozumieniu ogólnej reguły 2a) Zharmonizowanego Systemu, objęte sekcjami XVI i XVII lub pozycjami 7308 i 9406 Zharmonizowanego Systemu, przywożone są partiami, jeden dowód pochodzenia dla takich produktów jest przedstawiany organom celnym przy przywozie pierwszej części przesyłki.
Artykuł 112
Dowody pochodzenia przedkłada się organom celnym importującego Państwa Członkowskiego zgodnie z procedurą określoną w art. 62 Kodeksu. Organy te mogą wymagać tłumaczenia dowodu pochodzenia oraz załączenia do zgłoszenia przywozowego oświadczenia importera stwierdzającego, że produkty spełniają warunki wymagane dla stosowania przepisów niniejszej sekcji.
Artykuł 113
1. W drodze odstępstwa od przepisów art. 110 ust. 10 świadectwo przewozowe EUR1 może, w drodze wyjątku, zostać wystawione po wywozie produktów, do których się odnosi, jeżeli:
a) nie zostało ono wystawione przy wywozie z powodu pomyłki lub nieumyślnych pominięć lub szczególnych okoliczności; lub
b) właściwe organy zostały w sposób wystarczający zapewnione, że świadectwo przewozowe EUR1 zostało wystawione, ale nie zostało przyjęte przy przywozie z przyczyn technicznych.
2. Właściwe organy mogą wystawić świadectwo przewozowe EUR1 z mocą wsteczną jedynie po sprawdzeniu, czy dane zawarte we wniosku eksportera odpowiadają danym występującym dokumentach dotyczących wywozu, i że świadectwo przewozowe EUR1 zgodne z przepisami niniejszej sekcji nie zostało wystawione przy wywozie danych produktów.
3. Świadectwa przewozowe EUR1 wystawione z mocą wsteczną opatrzone są jednym z następujących wpisów:
— „EXPEDIDO A POSTERIORI”,
— „UDSTEDT EFTERFØLGENDE”,
— „NACHTRÄGLICH AUSGESTELLT”,
— „ΕΚΔΟΘΕΝ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ”,
— „ISSUED RETROSPECTIVELY”,
— „DÉLIVRÉ A POSTERIORI”,
— „RILASCIATO A POSTERIORI”,
— „AFGEGEVEN A POSTERIORI”,
— „EMITIDO A POSTERIORI”,
— „ANNETTU JÄLKIKÄTEEN”,
— „UTFÄRDAT I EFTERHAND”,
— „VYSTAVENO DODATEČNĚ”,
— „VÄLJA ANTUD TAGASIULATUVALT”,
— „IZSNIEGTS RETROSPEKTĪVI”,
— „RETROSPEKTYVUSIS IŠDAVIMAS”,
— „KIADVA VISSZAMENŐLEGES HATÁLLYAL”,
— „MAĦRUĠ RETROSPETTIVAMENT”,
— „WYSTAWIONE RETROSPEKTYWNIE”,
— „IZDANO NAKNADNO”,
— „VYHOTOVENÉ DODATOČNE”.
4. Wyrazy, określone w ust. 3, należy umieścić w polu „Uwagi” na świadectwie przewozowym EUR1.
Artykuł 114
1. W przypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia świadectwa przewozowego EUR1 eksporter może wystąpić do właściwych organów, które je wystawiły, o wystawienie duplikatu sporządzonego na podstawie dokumentów wywozowych będących w ich posiadaniu.
2. Duplikat wystawiony w ten sposób opatrzony jest jednym z następujących wpisów:
— „DUPLICADO”,
— „DUPLIKAT”,
— „DUPLIKAT”,
— „ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ”,
— „DUPLICATE”,
— „DUPLICATA”,
— „DUPLICATO”,
— „DUPLICAAT”,
— „SEGUNDA VIA”,
— „KAKSOISKAPPALE”,
— „DUPLIKAT”,
— „DUPLIKÁT”,
— „DUPLIKAAT”,
— „DUBLIKĀTS”,
— „DUBLIKATAS”,
— „MÁSODLAT”,
— „DUPLIKAT”,
— „DUPLIKAT”,
— „DVOJNIK”,
— „DUPLIKÁT”.
3. Wpisy, określone w ust. 2, umieszcza się w polu „Uwagi” na świadectwie przewozowym EUR1.
4. Duplikat, na którym umieszcza się dzień wystawienia oryginalnego świadectwa przewozowego EUR1, ważny jest od tego dnia.
Artykuł 115
Jeżeli produkty pochodzące umieszczone są pod kontrolą urzędu celnego we Wspólnocie, możliwe jest zastąpienie oryginalnego dowodu pochodzenia jednym albo większą liczbą świadectw przewozowych EUR1, do celów przesłania wszystkich lub niektórych z tych produktów do innego miejsca we Wspólnocie. Zastępcze świadectwo(-a) przewozowe EUR1 wystawia urząd celny, pod którego kontrolą znajdują się produkty.
b) DEKLARACJA NA FAKTURZE
Artykuł 116
1. Deklaracja na fakturze może zostać sporządzona:
a) przez upoważnionego eksportera wspólnotowego, w rozumieniu art. 117; lub
b) przez każdego eksportera dla każdej przesyłki składającej się z jednej lub większej liczby paczek zawierających produkty pochodzące, których całkowita wartość nie przekracza 6 000 EUR i pod warunkiem że pomoc określona w art. 110 ust. 1 stosuje się do tej procedury.
2. Deklaracja na fakturze może być sporządzona, jeśli dane produkty, których dotyczy, można uznać za produkty pochodzące ze Wspólnoty lub ►M21 kraju lub terytorium korzystającego ◄ , i jeśli spełniają pozostałe wymogi niniejszej sekcji.
3. Eksporter sporządzający deklarację na fakturze jest zobowiązany do przedstawienia, w dowolnym momencie, na żądanie organów celnych lub innych właściwych organów rządowych kraju wywozu, wszystkich odpowiednich dokumentów potwierdzających status pochodzenia danych produktów a także spełnienie pozostałych wymogów niniejszej sekcji.
4. Eksporter sporządza deklarację na fakturze wpisując, stemplując lub drukując na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub jakimkolwiek innym dokumencie handlowym deklarację, której treść znajduje się w załączniku 22, używając jednej z wersji językowych określonych w tym załączniku, zgodnie z przepisami prawa krajowego kraju wywozu. Jeżeli deklaracja jest sporządzona odręcznie, to należy ją napisać tuszem drukowanymi literami.
5. Deklaracje na fakturze są opatrzone odręcznym podpisem eksportera. Jednakże upoważniony eksporter w rozumieniu art. 117, nie jest zobowiązany do podpisywania tych deklaracji, o ile przedstawi organom celnym pisemne zobowiązanie, w którym przyjmie pełną odpowiedzialność za każdą deklarację na fakturze, która identyfikuje go tak, jak gdyby była podpisana przez niego odręcznie.
6. W przypadkach określonych w ust. 1 lit. b) wykorzystanie deklaracji na fakturze podlega następującym specjalnym warunkom:
a) deklaracja na fakturze sporządzana jest dla każdej przesyłki;
b) jeżeli towary znajdujące się w przesyłce zostały już poddane, w kraju wywozu, weryfikacji poprzez odniesienie do pojęcia „produktów pochodzących”, eksporter może odnieść się do takiej weryfikacji w deklaracji na fakturze.
Przepisy określone w akapicie pierwszym nie zwalniają eksporterów od spełnienia pozostałych formalności przewidzianych w przepisach celnych lub pocztowych.
Artykuł 117
1. Organy celne Wspólnoty mogą zezwolić każdemu eksporterowi, zwanemu dalej „upoważnionym eksporterem”, który często dokonuje przesyłek produktów pochodzących ze Wspólnoty, w rozumieniu art. 98 ust. 2, i który przedstawi, zgodnie z wymogami organów celnych, wszelkie gwarancje niezbędne do weryfikacji pochodzenia produktów, jak również przestrzegania wszystkich innych wymogów niniejszej sekcji, na sporządzanie deklaracji na fakturze niezależnie od wartości danych produktów.
2. Organy celne mogą uzależnić przyznanie statusu upoważnionego eksportera od spełnienia wszelkich warunków, jaki uznają za właściwe.
3. Organy celne nadają upoważnionemu eksporterowi numer zezwolenia celnego, który umieszcza się na deklaracji na fakturze.
4. Organy celne kontrolują sposób wykorzystania zezwolenia przez upoważnionego eksportera.
5. Organy celne mogą w każdej chwili cofnąć zezwolenie. Dokonują tego jeżeli upoważniony eksporter nie daje już gwarancji określonych w ust. 1, nie spełnia warunków określonych w ust. 2 lub w jakikolwiek sposób robi niewłaściwy użytek z zezwolenia.
Artykuł 118
1. Dowód pochodzenia jest ważny przez cztery miesiące od dnia wystawienia w kraju wywozu i przedkłada się go organom celnym kraju przywozu w tym samym terminie.
2. Dowody pochodzenia przedkładane organom celnym kraju przywozu po upływie ostatecznego terminu przedłożenia, określonego w ust. 1, mogą zostać przyjęte do celów stosowania preferencji taryfowych, określonych w art. 98, jeżeli niedotrzymanie ostatecznego terminu przedłożenia tych dokumentów spowodowane jest zaistnieniem wyjątkowych okoliczności.
3. W pozostałych przypadkach przedłożenia dowodów pochodzenia z opóźnieniem organy celne kraju przywozu mogą przyjąć dowody pochodzenia, jeżeli produkty zostały przedłożone przed upływem wymienionego ostatecznego terminu.
4. Na wniosek importera i z uwzględnieniem warunków określonych przez organy celne Państwa Członkowskiego przywozu jeden dowód pochodzenia może zostać przedłożony organom celnym przy przywozie pierwszej przesyłki, jeżeli towary:
a) przywożone są w ramach częstych i ciągłych przepływów handlowych o znaczącej wartości handlowej;
b) są przedmiotem tej samej umowy sprzedaży, a strony tej umowy mają swoje siedziby w kraju wywozu lub we Wspólnocie;
c) klasyfikowane są w ramach tego samego kodu (ośmiocyfrowego) Nomenklatury Scalonej;
d) pochodzą wyłącznie od tego samego eksportera, są przeznaczone dla tego samego importera i poddane zostają formalnościom przy wjeździe w tym samym urzędzie celnym Wspólnoty.
Procedura ta jest stosowana w odniesieniu do ilości i okresu, które określą właściwe organy celne. Okres ten nie może w żadnym wypadku przekraczać trzech miesięcy.
Artykuł 119
1. Produkty przesyłane jako małe paczki przez osoby prywatne do osób prywatnych lub będące częścią bagażu osobistego podróżnych mogą być przywożone jako produkty pochodzące, korzystające z preferencji taryfowych, określonych w art. 98, bez wymogu przedstawiania świadectwa przewozowego EUR1 lub deklaracji na fakturze, pod warunkiem że takie produkty nie są przywożone w celach handlowych oraz zostały zgłoszone jako spełniające warunki wymagane dla zastosowania niniejszej sekcji i nie ma żadnych wątpliwości co do prawdziwości tej deklaracji.
2. Przywóz, który jest okazjonalny i dotyczy wyłącznie produktów do osobistego użytku ich odbiorców albo podróżnych, lub ich rodzin nie jest uważany za przywóz w celach handlowych, jeśli rodzaj i ilość produktów nie wskazuje na przeznaczenie handlowe.
Ponadto łączna wartość tych produktów nie może przekraczać 500 EUR, w przypadku małych paczek, lub 1 200 EUR, w przypadku produktów stanowiących część bagażu osobistego podróżnych.
Artykuł 120
Stwierdzenie drobnych niezgodności między oświadczeniami umieszczonymi na dowodzie pochodzenia a oświadczeniami podanymi w dokumentach przedłożonych urzędowi celnemu w celu spełnienia formalności dla przywozu produktów, nie oznacza tym samym, że dowód pochodzenia jest nieważny, jeżeli zostanie należycie ustalone, że dokument ten odpowiada przedkładanym produktom.
Oczywiste błędy formalne, takie jak błędy maszynowe w dowodzie pochodzenia, nie powinny powodować odrzucenia dokumentu, jeżeli rodzaj tych błędów nie stwarza wątpliwości co do poprawności oświadczeń zawartych w tym dokumencie.
Podsekcja 3
Metody współpracy administracyjnej
Artykuł 121
1. ►M21 Kraje lub terytoria korzystające ◄ przesyłają Komisji nazwy i adresy mieszczących się na ich terytorium organów rządowych upoważnionych do wydawania świadectw przewozowych EUR1, wzory odcisków pieczęci używanych przez te organy, jak również nazwy i adresy odpowiednich organów rządowych odpowiedzialnych za weryfikację świadectw przewozowych EUR1 i deklaracji na fakturze. Pieczęcie te są ważne od dnia otrzymania przez Komisję wzorów tych pieczęci. Komisja przesyła te informacje organom celnym Państw Członkowskich. Jeżeli powiadomienia te są dokonywane w ramach zmian wcześniejszych powiadomień, Komisja podaje dzień wprowadzenia do użytku tych nowych pieczęci, zgodnie z informacjami dostarczonymi przez właściwe organy rządowe ►M21 krajów lub terytoriów korzystających ◄ . Informacje te są do użytku służbowego; jednakże jeżeli towary są dopuszczane do swobodnego obrotu, dane organy celne mogą zezwolić importerom lub ich należycie upoważnionym przedstawicielom na zaznajomienie się z wzorami odcisków pieczęci określonymi w niniejszym ustępie.
2. Komisja przekazuje ►M21 krajom lub terytoriom korzystającym ◄ wzory odcisków pieczęci używanych przez organy celne Państw Członkowskich w celu wystawienia świadectw przewozowych EUR1.
Artykuł 122
1. Późniejsze weryfikacje świadectw przewozowych EUR1 i deklaracji na fakturze przeprowadza się wyrywkowo lub w każdym przypadku, gdy organy celne importującego Państwa Członkowskiego lub właściwe organy rządowe ►M21 krajów lub terytoriówkorzystających ◄ mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności tych dokumentów, pochodzenia danych produktów lub spełniania innych wymogów niniejszej sekcji.
2. Do celów stosowania przepisów ust. 1, właściwe organy importującego Państwa Członkowskiego lub ►M21 kraju lub terytorium korzystającego ◄ odsyłają świadectwo przewozowe EUR.1 oraz fakturę, jeżeli została przedłożona, deklarację na fakturze lub kopię tych dokumentów właściwym organom wywożącego ►M21 kraju lub terytorium korzystającego ◄ albo Państwa Członkowskiego, podając, gdzie stosowne, powody uzasadniające przeprowadzenie takiej weryfikacji. Wszystkie dokumenty i uzyskane informacje, sugerujące, że dane informacje znajdujące się na dowodzie pochodzenia są nieprawidłowe przekazuje się na poparcie wniosku o przeprowadzenie weryfikacji.
Jeżeli w oczekiwaniu na wyniki weryfikacji zainteresowane organy celne w importującym Państwie Członkowskimdecydują o zawieszeniu preferencji taryfowych, określonych w art. 98, oferują importerowi zwolnienie produktów, z zastrzeżeniem zastosowania środków ostrożności uznanych za niezbędne.
3. Jeżeli z wnioskiem o późniejszą weryfikację wystąpiono zgodnie z przepisami ust. 1, taka weryfikacja jest przeprowadzana, a jej wyniki przekazywane organom celnym Państwa Członkowskiego przywozu lub właściwym organom rządowym importującego ►M21 kraju lub terytorium korzystającego ◄ w nieprzekraczalnym terminie sześciu miesięcy. Wyniki umożliwiają określenie, czy dany dowód pochodzenia stosuje się do produktów faktycznie wywiezionych i czy można uważać je za produkty pochodzące z ►M21 kraju lub terytorium korzystającego ◄ czy ze Wspólnoty.
4. Jeżeli w przypadku uzasadnionych wątpliwości brak jest odpowiedzi w terminie sześciu miesięcy, określonym w ust. 3 lub jeżeli odpowiedź nie zawiera informacji wystarczających dla ustalenia autentyczności danego dokumentu lub rzeczywistego pochodzenia produktów, właściwe organy powiadamia się drugi raz. Jeżeli po drugim powiadomieniu, wyniki weryfikacji nie zostaną podane w terminie czterech miesięcy do wiadomości organów, które ich zażądały, lub jeżeli wyniki te nie pozwalają na ustalenie autentyczności danego dokumentu lub rzeczywistego pochodzenia produktów, organy te, z wyjątkiem wystąpienia szczególnych okoliczności, nie wyrażają zgody na stosowanie preferencji taryfowych.
5. W przypadku gdy procedura weryfikacji lub każda inna posiadana informacja wydaje się wskazywać, że przepisy niniejszej sekcji są naruszane, wywożący ►M21 kraj lub terytorium korzystające ◄ , działając z własnej inicjatywy lub na wniosek Wspólnoty, przeprowadza niezbędne dochodzenia lub zleca przeprowadzenie takich dochodzeń w trybie pilnym, w celu ich rozpoznania i zapobiegania takim naruszeniom. W tym celu Wspólnota może uczestniczyć w tych dochodzeniach.
6. Do celów późniejszej weryfikacji świadectw przewozowych EUR1 kopie tych świadectw, jak również wszelkie odnoszące się do nich dokumenty wywozowe, są przechowywane przez co najmniej trzy lata przez właściwe organy rządowe wywożącego ►M21 kraju lub terytorium korzystającego ◄ lub organy celne wywożącego Państwa Członkowskiego.
Podsekcja 4
Ceuta i Melilla
Artykuł 123
1. Termin „Wspólnota” używany w niniejszej sekcji nie obejmuje Ceuty i Melilli. Termin „produkty pochodzące ze Wspólnoty” nie obejmuje produktów pochodzących z Ceuty i Melilli.
2. Przepisy niniejszej sekcji stosuje się mutatis mutandis do określenia, czy produkty mogą być uważane za pochodzące z wywożącego ►M21 kraju lub terytorium korzystającego ◄ z preferencji, jeżeli są przywożone do Ceuty i Melilli, czy za pochodzące z Ceuty i Melilli.
3. Ceuta i Melilla uznawane są za jedno terytorium.
4. Przepisy niniejszej sekcji dotyczące wystawienia, wykorzystania i późniejszej weryfikacji świadectw przewozowych EUR1 stosuje się mutatis mutandis do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli.
5. Hiszpańskie organy celne są odpowiedzialne za stosowanie przepisów niniejszej sekcji w Ceucie i Melilli.
Artykuł 124
Do niniejszej sekcji stosuje się przepisy art. 73 i 74.
Artykuł 125
1. Preferencje taryfowe, określone w art. 120, stosuje się jedynie do produktów lub materiałów pochodzących, które są transportowane między terytorium danej republiki beneficjenta a Wspólnotą bez przekraczania żadnego innego terytorium. Jednakże towary pochodzące z republiki beneficjenta lub ze Wspólnoty i tworzące jedną przesyłkę mogą być transportowane przez inne terytorium niż terytorium republiki beneficjenta lub Wspólnoty, z przeładunkiem lub bez przeładunku albo z czasowym składowaniem lub bez czasowego składowania na tym terytorium, pod warunkiem że towary pozostają pod dozorem organów celnych w kraju tranzytu lub składowania i że nie zostały tam poddane innym czynnościom niż wyładunek, przeładunek lub jakimkolwiek innym czynnościom mającym zachować je w dobrym stanie.
Transport rurociągami produktów pochodzących z republiki beneficjenta lub ze Wspólnoty może odbywać się przez terytoria inne niż terytorium Wspólnoty lub republiki beneficjenta.
2. Dowód spełnienia warunków określonych w ust. 1 przedstawiany jest właściwym organom celnym w postaci:
a) jednolitego dokumentu przewozowego wystawionego w kraju lub terytorium wywozu, obejmującego przejazd przez kraj tranzytu; lub
b) świadectwa wystawionego przez organy celne kraju tranzytu:
— podającego dokładny opis towarów,
— określającego datę wyładunku lub przeładunku towarów, również ze statku lub na statek, ze wskazaniem wykorzystanych statków,
— potwierdzającego warunki, na podstawie których produkty pozostały w kraju tranzytu; lub
c) w razie ich braku – jakichkolwiek dokumentów dowodowych.
Artykuł 126
Warunki ustalone w niniejszej podsekcji dotyczące nabycia statusu towarów pochodzących są spełniane nieprzerwanie we Wspólnocie lub w republice beneficjencie.
Jeżeli produkty pochodzące, wywożone ze Wspólnoty lub z republiki beneficjenta do innego kraju, zostają zwrócone, to są one uważane za niepochodzące, chyba że można udowodnić zgodnie z wymogami organów celnych, że:
— powracające towary są tymi samymi, które zostały wywiezione, oraz
— nie zostały one poddane czynnościom wykraczającym poza te konieczne do zachowania ich w dobrym stanie w czasie, gdy znajdowały się w tym kraju.
Podsekcja 2
Dowód pochodzenia
a)
Świadectwo przewozowe EUR.1
Artykuł 127
W rozumieniu niniejszej sekcji dowodem statusu pochodzenia towarów jest świadectwo przewozowe EUR.1, którego wzór znajduje się w załączniku 21.
Artykuł 128
1. Świadectwo przewozowe EUR.1 jest wystawiane na pisemny wniosek eksportera lub, na odpowiedzialność eksportera, jego upoważnionego przedstawiciela. Wniosek taki sporządza się na formularzu, którego wzór znajduje się w załączniku 21. Jest on wypełniany zgodnie z przepisami niniejszej podsekcji.
Wnioski o wystawienie świadectw przewozowych EUR.1 muszą być przechowywane przez okres co najmniej dwóch lat przez organy celne Państwa Członkowskiego wywozu lub republiki beneficjenta.
2. Stosuje się przepisy art. 106 ust. 2.
3. Świadectwo przewozowe EUR.1 może być wystawione tylko wtedy, gdy może służyć jako materiał dowodowy wymagany do celów stosowania preferencji taryfowych, określonych w art. 120.
4. Świadectwo przewozowe EUR.1 jest wystawiane przez organy celne Państwa Członkowskiego wywozu lub republiki beneficjenta, jeżeli towary, które mają zostać wywiezione, mogą być uważane za produkty pochodzące w rozumieniu niniejszej sekcji.
5. W przypadkach, gdy towary uważane są za produkty pochodzące w rozumieniu art. 120 ust. 1 lit. b) zdanie ostatnie lub ust. 2 lit. b) zdanie ostatnie, wystawianie świadectw przewozowych EUR.1 uzależnione jest od przedstawienia dowodu pochodzenia wystawionego lub sporządzonego wcześniej. Ten dowód pochodzenia musi być przechowywany przez okres co najmniej dwóch lat przez organy celne Państwa Członkowskiego wywozu lub republiki beneficjenta.
6. Ponieważ świadectwo przewozowe EUR.1 stanowi dokumentację dowodową do celów stosowania preferencji taryfowych określonych w art. 120, organy celne Państwa Członkowskiego wywozu lub republiki beneficjenta są odpowiedzialne za podjęcie wszelkich kroków niezbędnych do weryfikacji pochodzenia towarów i sprawdzenia innych oświadczeń znajdujących się na świadectwie.
7. W celu weryfikacji, czy warunki określone w ust. 4 i 5 są spełnione, organy celne Państwa Członkowskiego wywozu lub republiki beneficjenta mają prawo zażądać wszelkiej dokumentacji dowodowej lub przeprowadzić każdą kontrolę, którą uznają za właściwą.
8. Organy celne Państwa Członkowskiego wywozu lub republiki beneficjenta są odpowiedzialne za zapewnienie prawidłowego wypełniania formularza, określonego w art. 127. W szczególności sprawdzają, czy pole przeznaczone na opis produktów zostało wypełnione w taki sposób, żeby wykluczyć jakąkolwiek możliwość wprowadzenia fałszywych informacji. W tym celu opis produktów jest podawany bez pozostawiania pustych wierszy. W przypadku gdy pole nie jest całkowicie wypełnione, należy narysować pod ostatnim wierszem opisu poziomą linię, przekreślając tym samym puste miejsce.
9. Data wystawienia świadectwa przewozowego musi być wpisana w części świadectwa przewozowego przeznaczonej dla organów celnych.
10. Świadectwo przewozowe EUR.1 jest wystawiane przez organy celne Państwa Członkowskiego wywozu lub republiki beneficjenta przy wywozie produktów, których dotyczy. Zostaje ono udostępnione eksporterowi, jak tylko wywóz zostanie faktycznie dokonany lub zapewniony.
11. W przypadku Republiki Bośni i Hercegowiny oraz terytorium Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii odniesienia do „organów celnych” w niniejszym i następnych artykułach należy rozumieć jako odniesienia do izb gospodarczych tak długo, jak izby gospodarcze w tych republikach spełniają dane funkcje.
Artykuł 129
Do niniejszej sekcji stosuje się przepisy art. 107-109.
Artykuł 130
1. Świadectwo przewozowe EUR.1 jest przedkładane w terminie pięciu miesięcy od daty jego wystawienia przez organy celne Państwa Członkowskiego wywozu lub republiki beneficjenta organom celnym Państwa Członkowskiego lub republiki beneficjenta przywozu, gdzie produkty są przedstawiane.
2. Świadectwo przewozowe EUR.1, które jest przedkładane organom celnym Państwa Członkowskiego wywozu lub republiki beneficjenta po upływie terminu przedłożenia przewidzianego w ust. 1, może być uznane do celów preferencyjnego traktowania wtedy, gdy nieprzedłożenie świadectwa jest spowodowane siłą wyższą lub zaistnieniem wyjątkowych okoliczności.
3. W innych przypadkach opóźnionego przedłożenia organy celne Państwa Członkowskiego przywozu lub republiki beneficjenta mogą przyjąć świadectwa wtedy, gdy produkty zostały im przedstawione przed upływem wymienionego terminu.
Artykuł 131
1. Produkty wysyłane ze Wspólnoty lub republiki beneficjenta z przeznaczeniem na wystawę organizowaną w innym kraju i sprzedane po wystawie w celu przywozu do Wspólnoty korzystają w przywozie z preferencji taryfowych, określonych w art. 120, pod warunkiem że produkty te spełniają warunki podsekcji 1 wymagane dla uznania ich za pochodzące ze Wspólnoty lub danej republiki beneficjenta i pod warunkiem że zgodnie z wymogami organów celnych zostanie udowodnione, że:
a) eksporter wysłał te produkty ze Wspólnoty lub republiki beneficjenta do kraju, w którym odbyła się wystawa i wystawił je tam;
b) produkty zostały sprzedane lub zbyte w inny sposób przez tego eksportera osobie we Wspólnocie lub w republice beneficjencie;
c) produkty zostały wysłane, w czasie trwania wystawy lub bezpośrednio po niej, do Wspólnoty lub republiki beneficjenta w stanie, w jakim zostały wysłane na wystawę;
d) od chwili ich wysyłki na wystawę produkty nie były używane do innych celów niż prezentacja na wystawie.
2. Stosuje się przepisy art. 111 ust. 2 i 3.
Artykuł 132
Świadectwa przewozowe EUR.1 przedkłada się organom celnym Państwa Członkowskiego przywozu lub republiki beneficjenta zgodnie z procedurami ustanowionymi w przepisach tego Państwa Członkowskiego lub tej republiki beneficjenta. Organy te mogą wymagać tłumaczenia świadectwa.
Mogą one także wymagać załączenia do zgłoszenia przywozowego oświadczenia importera stwierdzającego, że produkty spełniają warunki wymagane dla stosowania preferencji taryfowych określonych w art. 120.
Artykuł 133
Bez uszczerbku dla art. 122 ust. 3 gdy artykuł niezmontowany lub zdemontowany objęty działem 84 lub 85 Zharmonizowanego Systemu jest przywożony partiami na warunkach ustanowionych przez organy celne, na wniosek zgłaszającego towary jest uważany za jeden artykuł, a świadectwo przewozowe EUR. 1 może zostać przedłożone dla całego produktu przy przywozie pierwszej przesyłki.
Artykuł 134
Świadectwa przewozowe EUR.1 przechowywane są przez organy celne Państwa Członkowskiego przywozu lub przez organy celne republiki beneficjenta przywozu zgodnie z przepisami obowiązującymi we Wspólnocie lub tej republice beneficjencie.
b)
Formularz EUR.2
Artykuł 135
1. Niezależnie od art. 127 w przypadku przesyłek zawierających jedynie produkty pochodzące, gdy wartość przesyłki nie przekracza 3 000 ECU, dowód statusu pochodzenia produktów w rozumieniu podsekcji 1 wystawiany jest na formularzu EUR.2, którego wzór znajduje się w załączniku 22.
2. Formularz EUR.2 wypełnia i podpisuje eksporter lub na odpowiedzialność eksportera jego upoważniony przedstawiciel. Jeżeli towary znajdujące się w przesyłce zostały wcześniej zweryfikowane w wywożącym Państwie Członkowskim lub terytorium w zakresie definicji pojęcia produktów pochodzących, eksporter może umieścić stosowną adnotację w polu „Uwagi” formularza EUR.2.
3. Formularz EUR.2 jest wypełniany dla każdej przesyłki.
4. Przepisy te nie zwalniają eksporterów od spełnienia innych formalności przewidzianych przepisami celnymi lub pocztowymi.
5. Eksporter, który sporządził formularz EUR.2, przedkłada na żądanie organów celnych Państwa Członkowskiego wywozu lub republiki beneficjenta wszystkie uzupełniające dokumenty dotyczące stosowania tego formularza.
Artykuł 136
Przy przywozie do Wspólnoty lub republiki beneficjenta następującym produktom pochodzącym w rozumieniu podsekcji 1 udziela się preferencji taryfowych, określonych w art. 120, bez konieczności przedkładania dokumentów, określonych w art. 127 lub w art. 135:
a) produkty wysyłane w małych przesyłkach przez osoby fizyczne do osób fizycznych, pod warunkiem że wartość produktów nie przekracza 215 ECU;
b) produkty znajdujące się w bagażu osobistym podróżnych, pod warunkiem że wartość produktów nie przekracza 600 ECU.
Do niniejszej sekcji stosuje się przepisy art. 117 ust. 2 .
Podsekcja 3
Metody współpracy administracyjnej
Artykuł 137
Republiki beneficjenci przesyłają Komisji wzory używanych odcisków pieczęci, jak również adresy organów celnych właściwych do wystawiania świadectw przewozowych EUR.1 i przeprowadzania późniejszej weryfikacji tych świadectw oraz formularzy EUR.2. Komisja przesyła te informacje organom celnym Państw Członkowskich.
Artykuł 138
1. Późniejsze weryfikacje świadectw przewozowych EUR.1 i formularzy EUR.2 przeprowadza się wyrywkowo lub w każdym przypadku, gdy organy celne Państwa Członkowskiego przywozu lub republiki beneficjenta mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności dokumentu lub prawdziwości informacji dotyczących rzeczywistego pochodzenia danych towarów.
2. W celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszych przepisów Państwa Członkowskie i republiki beneficjenci wspierają się wzajemnie za pośrednictwem swoich organów celnych, w kontroli autentyczności świadectw przewozowych EUR.1 i formularzy EUR.2 oraz prawdziwości informacji dotyczących rzeczywistego pochodzenia danych produktów.
3. Do celów ust. 1 organy celne Państwa Członkowskiego lub republiki beneficjenta przywozu zwracają świadectwo przewozowe EUR.1, formularz EUR.2 lub kopię tego świadectwa bądź formularza organom celnym kraju wywozu, podając, gdzie stosowne, materialne lub formalne powody uzasadniające kontrolę.
Do świadectwa przewozowego EUR.1 lub formularza EUR.2 władze wnioskujące dołączają stosowne dokumenty handlowe lub ich kopie oraz dostarczają wszelkie uzyskane dokumenty i informacje sugerujące, że dane znajdujące się na tym świadectwie lub formularzu są niedokładne.
Jeżeli w oczekiwaniu na wyniki weryfikacji organy celne w Państwie Członkowskim przywozu decydują o zawieszeniu preferencji taryfowych, określonych w art. 120, zwalniają produkty z zastrzeżeniem wszelkich środków zachowawczych uznanych za niezbędne.
4. Organy celne Państwa Członkowskiego przywozu lub republiki beneficjenta są informowane o wynikach weryfikacji w nieprzekraczalnym terminie sześciu miesięcy. Wyniki te muszą umożliwiać ustalenie, czy kwestionowane świadectwo przewozowe EUR.1 lub formularz EUR.2 odnoszą się do produktów rzeczywiście wywiezionych i czy produkty te mogą rzeczywiście kwalifikować się do stosowania preferencji taryfowych, określonych w art. 120.
Jeżeli w przypadku uzasadnionych wątpliwości nie ma odpowiedzi w terminie sześciu miesięcy od daty złożenia wniosku o dokonanie weryfikacji lub jeżeli odpowiedź nie zawiera informacji wystarczających do ustalenia autentyczności danego dokumentu lub rzeczywistego pochodzenia produktów, władze wnioskujące odmawiają udzielenia preferencyjnego traktowania, z wyjątkiem przypadku siły wyższej lub wystąpienia wyjątkowych okoliczności.
5. Do celów późniejszej weryfikacji świadectw przewozowych EUR.1 organy celne kraju wywozu przez okres co najmniej dwóch lat przechowują kopie świadectw, jak również wszelkie odnoszące się do nich dokumenty wywozowe.
Podsekcja 4
Ceuta i Melilla
Artykuł 139
1. Termin „Wspólnota” używany w niniejszej sekcji nie obejmuje Ceuty lub Melilli. Termin „produkty pochodzące ze Wspólnoty” nie obejmuje produktów pochodzących z tych obszarów.
2. Z zastrzeżeniem szczególnych warunków określonych w art. 140 przepisy podsekcji 1-3 niniejszej sekcji stosuje się mutatis mutandis do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli.
Artykuł 140
1. Przepisy następujących ustępów stosuje się zamiast art. 120, a odniesienia do tego artykułu stosuje się mutatis mutandis do niniejszego artykułu.
2. Pod warunkiem, że zostały bezpośrednio przetransportowane, zgodnie z przepisami art. 125, uważa się za:
a) produkty pochodzące z Ceuty i Melilli:
i) produkty całkowicie uzyskane w Ceucie i Melilli;
ii) produkty uzyskane w Ceucie i Melilli, przy wytworzeniu których użyto produktów innych niż określone w ppkt i), pod warunkiem że produkty te poddano wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 122. Jednakże warunek ten nie ma zastosowania do produktów, które w rozumieniu podsekcji 1 pochodzą ze Wspólnoty lub republiki beneficjenta, pod warunkiem że poddano je w Ceucie i Melilli obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie, określone w art. 122 ust. 3;
b) produkty pochodzące z republiki beneficjenta:
i) produkty całkowicie uzyskane w tej republice;
ii) produkty uzyskane w tej republice, przy wytworzeniu których użyto produktów innych niż określone w ppkt i), pod warunkiem że produkty te poddano wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 122. Jednakże warunek ten nie ma zastosowania do produktów, które w rozumieniu podsekcji 1 pochodzą z Ceuty i Melilli lub ze Wspólnoty, pod warunkiem że poddano je obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie, określone w art. 122 ust. 3.
3. Ceuta i Melilla uznawane są za jedno terytorium.
4. Eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel umieszcza w polu 2 świadectwa przewozowego EUR.1 nazwę danej republiki beneficjenta oraz wpis „Ceuta i Melilla”.
Ponadto w przypadku produktów pochodzących z Ceuty i Melilli status pochodzenia podaje się w polu 4 świadectwa przewozowego EUR.1.
5. Hiszpańskie organy celne są odpowiedzialne za stosowanie przepisów niniejszej sekcji w Ceucie i Melilli.
TYTUŁ V
WARTOŚĆ CELNA
ROZDZIAŁ 1
Przepisy ogólne
Artykuł 141
1. Do celów stosowania przepisów art. 28-36 Kodeksu oraz przepisów niniejszego tytułu Państwa Członkowskie postępują zgodnie z przepisami ustanowionymi w załączniku 23.
Przepisy ustanowione w pierwszej kolumnie załącznika 23 są stosowane zgodnie z odpowiednią uwagą interpretacyjną zamieszczoną w drugiej kolumnie.
2. Przepisy załącznika 24 stosuje się, jeżeli przy określaniu wartości celnej konieczne jest odwołanie się do ogólnie przyjętych zasad rachunkowości.
Artykuł 142
1. Do celów niniejszego tytułu:
a) „Umowa” oznacza Umowę w sprawie stosowania art. VII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu, zawartą w ramach wielostronnych negocjacji handlowych prowadzonych w latach 1973-1979 i wymienioną w art. 31 ust. 1 tiret pierwsze Kodeksu;
b) „wyprodukowane towary” oznaczają towary wyhodowane, wytworzone lub wydobyte;
c) „towary identyczne” oznaczają towary wyprodukowane w tym samym kraju, takie same pod każdym względem, włączając cechy fizyczne, jakość i renomę. Niewielkie różnice w wyglądzie nie wykluczają ich uznania za towary identyczne, odpowiadające pod innymi względami definicji;
d) „towary podobne” oznaczają towary wyprodukowane w tym samym kraju, które nie będąc podobnymi pod każdym względem, posiadają podobne cechy i podobny skład materiałowy, co pozwala im pełnić te same funkcje i być towarami handlowo zamiennymi; jakość towarów, ich renoma i posiadanie znaku handlowego zaliczają się do czynników, które należy uwzględniać przy ustalaniu, czy towary są podobne;
e) „towary tego samego gatunku i rodzaju” oznaczają towary zawierające się w grupie lub asortymencie towarowym, wytwarzane przez określoną gałąź przemysłu lub branżę przemysłową i obejmujące towary identyczne lub podobne.
2. Określenia „towary identyczne” i „towary podobne” nie obejmują towarów, które, w zależności od przypadku, włączają lub odzwierciedlają prace techniczno-inżynieryjne, rozwojowe, artystyczne, projektowe oraz plany i szkice, w stosunku do których nie dokonano korekty na mocy art. 32 ust. 1 lit. b) ppkt iv) Kodeksu, ponieważ elementy te zostały wykonane we Wspólnocie.
Artykuł 143
1. ►M15 Do celów stosowania przepisów tytułu II, rozdziału 3 Kodeksu i przepisów niniejszego tytułu, osoby uważa się za powiązane tylko wtedy, gdy: ◄
a) jedna jest urzędnikiem lub dyrektorem w firmie drugiej osoby;
b) są one prawnie uznanymi wspólnikami w działalności gospodarczej;
c) są one pracodawcą i pracobiorcą;
d) jedna z osób bezpośrednio lub pośrednio dysponuje prawami głosu lub udziałem w kapitale zakładowym wynoszącym co najmniej 5 % wszystkich praw głosu lub co najmniej 5 % kapitału zakładowego drugiej osoby;
e) jedna z osób bezpośrednio lub pośrednio kontroluje drugą;
f) obie znajdują się pod bezpośrednią lub pośrednią kontrolą trzeciej osoby;
g) wspólnie kontrolują, bezpośrednio lub pośrednio, trzecią osobę;
h) są członkami rodziny. Za członków rodziny uważa się wyłącznie osoby pozostające ze sobą w którymkolwiek z wymienionych poniżej stosunków:
— mąż i żona,
— rodzice i dzieci,
— bracia i siostry (rodzeni lub przyrodni),
— dziadkowie i wnuki,
— wujek lub ciotka i bratanek lub siostrzeniec oraz bratanica lub siostrzenica,
— teściowie i zięć lub synowa,
— szwagier i szwagierka.
2. Do celów niniejszego tytułu osoby powiązane w działalności gospodarczej w tym sensie, że jedna z nich jest wyłącznym agentem, wyłącznym dystrybutorem lub wyłącznym koncesjonariuszem drugiej, uważane są za powiązane jedynie, jeżeli odpowiadają kryteriom ustalonym w ust. 1.
Artykuł 144
1. Do celów ustalania na mocy art. 29 Kodeksu wartości celnej towarów, których cena nie została faktycznie zapłacona w chwili określonej dla ustalenia wartości celnej, cena należna w ramach rozliczenia w określonym terminie stanowi, co do zasady, podstawę dla określenia wartości celnej.
2. Komisja i Państwa Członkowskie zasięgają opinii w Komitecie w sprawie stosowania ust. 1.
Artykuł 145
1. Jeżeli towary zgłoszone do procedury dopuszczenia do swobodnego obrotu stanowią część większej partii tego samego towaru zakupionego w ramach jednej transakcji, to cena faktycznie zapłacona lub należna do celów art. 29 ust. 1 Kodeksu jest ceną będącą stosunkiem całkowitej ceny zgłoszonej ilości towarów do całkowitej ilości zakupionej.
Proporcjonalny podział ceny faktycznie zapłaconej lub należnej stosuje się również w przypadku utraty części przesyłki lub szkody zaistniałej przed dopuszczeniem do swobodnego obrotu towarów, dla których ma zostać ustalona wartość celna.
2. Po dopuszczeniu towarów do swobodnego obrotu dostosowanie przez sprzedającego na korzyść nabywcy ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za towary może zostać wzięte pod uwagę przy określaniu wartości celnej zgodnie z art. 29 Kodeksu, jeżeli zostanie udowodnione w sposób przekonujący dla organów celnych, że:
a) w czasie określonym w art. 67 Kodeksu towary były wadliwe;
b) sprzedający dokonał dostosowania, wypełniając zobowiązanie gwarancyjne przewidziane w umowie sprzedaży, zawartej przed dopuszczeniem towarów do swobodnego obrotu;
c) wadliwy stan towarów nie został wcześniej uwzględniony w odnośnej umowie sprzedaży.
3. Cena faktycznie zapłacona bądź należna za towary, dostosowana zgodnie z ust. 2, może zostać uwzględniona jedynie wówczas, gdy dostosowania dokonano w okresie 12 miesięcy od daty przyjęcia zgłoszenia o dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu.
Artykuł 146
Jeżeli cena faktycznie zapłacona lub należna zawiera kwotę podatku wewnętrznego należnego od danych towarów w kraju pochodzenia lub wywozu, to do celów art. 29 ust. 1 Kodeksu kwoty tej nie uwzględnia się przy określaniu wartości celnej, pod warunkiem że wykazano, zgodnie z wymogami właściwych organów celnych, że wspomniane towary były lub będą z niego zwolnione z korzyścią dla kupującego.
Artykuł 147
1. Do celów art. 29 Kodeksu fakt, że towary będące przedmiotem sprzedaży zostały zgłoszone do swobodnego obrotu, uważa się za wystarczającą wskazówkę, że zostały one sprzedane w celu wywozu na obszar celny Wspólnoty. ►M6 W przypadku kolejnych sprzedaży dokonanych przed określeniem wartości celnej, wskazówka ta obowiązuje jedynie w odniesieniu do ostatniej sprzedaży, która doprowadziła do wprowadzenia towarów na obszar celny Wspólnoty lub sprzedaży na obszarze celnym Wspólnoty przed dopuszczeniem towarów do swobodnego obrotu.
Deklarując cenę sprzedaży, która odnosi się do ostatniej sprzedaży, na podstawie której towary zostały wprowadzone na obszar celny Wspólnoty, należy, zgodnie z wymogami organów celnych, wykazać, że taka sprzedaż towarów została dokonana w celu wywozu na ten obszar celny.
Stosuje się przepisy art. 178–181a.
◄
2. ►M6 ————— ◄ W przypadku użycia towarów w państwie trzecim między sprzedażą a wprowadzeniem do swobodnego obrotu wartość celna nie musi być wartością transakcyjną.
3. Kupujący nie musi spełniać żadnego warunku innego niż ten, że musi być stroną umowy sprzedaży.
Artykuł 148
Jeżeli stosując art. 29 ust. 1 lit. b) Kodeksu, ustalono, że sprzedaż lub cena towarów przywożonych jest uzależniona od warunku lub świadczenia, którego wartość można ustalić w odniesieniu do towarów, dla których określana jest wartość celna, to taką wartość uważa się za pośrednią płatność dokonaną przez kupującego na rzecz sprzedającego oraz część ceny zapłaconej lub należnej, pod warunkiem że dany warunek lub usługa nie odnosi się do:
a) działalności, do której stosuje się art. 29 ust. 3 lit. b) Kodeksu; lub
b) elementu, w odniesieniu do którego ma być uiszczona dopłata do ceny zapłaconej lub należnej zgodnie z przepisami art. 32 Kodeksu.
Artykuł 149
1. Do celów art. 29 ust. 3 lit. b) Kodeksu pojęcie „działalność marketingowa” oznacza wszelką działalność związaną z reklamą i promocją sprzedaży danych towarów, jak również wszelką działalność związaną z gwarancjami odnoszącymi się do tych towarów.
2. Tego rodzaju działalność prowadzona przez kupującego jest uważana za działalność prowadzoną na jego rachunek, nawet jeżeli wynika ona z obowiązku nałożonego na kupującego na podstawie umowy ze sprzedającym.
Artykuł 150
1. W celu stosowania art. 30 ust. 2 lit. a) Kodeksu (wartość transakcyjna towarów identycznych) wartość celna ustalana jest w odniesieniu do wartości transakcyjnej towarów identycznych, sprzedawanych na tym samym poziomie handlu i w zasadzie w takich samych ilościach, co towary, dla których określana jest wartość celna. W przypadku gdy nie stwierdzono tego rodzaju sprzedaży, przyjmuje się wartość transakcyjną towarów identycznych, sprzedawanych na innym poziomie handlu i/lub w innych ilościach, skorygowaną o różnice wynikające z poziomu handlu i/lub ilości, pod warunkiem że tego rodzaju korekta może być dokonana na podstawie przedłożonych dowodów, jednoznacznie potwierdzających zasadność i prawidłowość korekty, niezależnie od tego, czy taka korekta prowadzi do zwiększenia czy też zmniejszenia wartości.
2. W przypadku gdy koszty określone w art. 32 ust. 1 lit. e) Kodeksu są włączone do wartości transakcyjnej, dokonywana jest korekta w celu uwzględnienia istotnych rozbieżności w takich kosztach i opłatach między towarami przywożonymi a towarami identycznymi, wynikających z różnic w odległościach i rodzajach transportu.
3. Jeżeli, stosując przepisy niniejszego artykułu, stwierdzono istnienie dwóch lub większej liczby wartości transakcyjnych towarów identycznych, to dla ustalenia wartości celnej przywożonych towarów przyjmuje się najniższą wartość transakcyjną.
4. W celu stosowania niniejszego artykułu wartość transakcyjna towarów wytworzonych przez inną osobę jest brana pod uwagę tylko wtedy, gdy na podstawie ust. 1 nie można stwierdzić wartości transakcyjnej dla towarów identycznych wytworzonych przez tę samą osobę, która wyprodukowała towary, których wartość celna ma zostać określona.
5. Do celów niniejszego artykułu wartość transakcyjna przywożonych towarów identycznych oznacza wartość celną uprzednio określoną, zgodnie z art. 29 Kodeksu, skorygowaną zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu.
Artykuł 151
1. W celu stosowania art. 30 ust. 2 lit. b) Kodeksu (wartość transakcyjna towarów podobnych) wartość celna ustalana jest w odniesieniu do wartości transakcyjnej towarów podobnych, sprzedawanych na tym samym poziomie handlu i w zasadzie w takich samych ilościach, co towary, dla których określana jest wartość celna. W przypadku gdy nie stwierdzono tego rodzaju sprzedaży, przyjmuje się wartość transakcyjną towarów podobnych, sprzedawanych na innym poziomie handlu i/lub w innych ilościach, skorygowaną o różnice wynikające z poziomu handlu i/lub ilości, pod warunkiem że tego rodzaju korekta może być dokonana na podstawie przedłożonych dowodów, jednoznacznie potwierdzających zasadność i prawidłowość korekty, niezależnie od tego, czy taka korekta prowadzi do zwiększenia, czy też zmniejszenia wartości.
2. W przypadku gdy koszty określone w art. 32 ust. 1 lit. e) Kodeksu są włączone do wartości transakcyjnej, dokonywana jest korekta w celu uwzględnienia istotnych rozbieżności w takich kosztach i opłatach między towarami przywożonymi a towarami podobnymi, wynikających z różnic w odległościach i rodzajach transportu.
3. Jeżeli, stosując przepisy niniejszego artykułu, stwierdzono istnienie dwóch lub większej liczby wartości transakcyjnych towarów podobnych, to dla ustalenia wartości celnej przywożonych towarów przyjmuje się najniższą wartość transakcyjną.
4. W celu stosowania niniejszego artykułu wartość transakcyjna towarów wytworzonych przez inną osobę jest brana pod uwagę tylko wtedy, jeżeli na podstawie ust. 1 nie można stwierdzić wartości transakcyjnej dla towarów podobnych wytworzonych przez tę samą osobę, która wyprodukowała towary, których wartość celna ma zostać określona.
5. Do celów niniejszego artykułu wartość transakcyjna przywożonych towarów podobnych oznacza wartość celną uprzednio określoną, zgodnie z art. 29 Kodeksu, skorygowaną zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu.
Artykuł 152
1.
a) W przypadku gdy towary przywożone bądź przywożone towary identyczne lub podobne są sprzedawane we Wspólnocie w takim stanie, w jakim zostały przywiezione, to wartość celna towarów przywożonych, ustalona zgodnie z art. 30 ust. 2 lit. c) Kodeksu, jest oparta na cenie jednostkowej, po której towary przywożone bądź przywożone towary identyczne lub podobne, których wartość celna jest ustalana, są sprzedawane w największych zagregowanych ilościach, w tym samym lub przybliżonym czasie, osobom niepowiązanym z osobami, od których kupują takie towary, z uwzględnieniem potrąceń od ceny o:
i) marże, zazwyczaj płacone lub uzgodnione do zapłacenia bądź też narzuty, jakie są zazwyczaj stosowane, obejmujące zyski i wydatki (włączając koszty bezpośrednie i pośrednie obrotu danymi towarami) związane ze sprzedażą we Wspólnocie przywożonych towarów tego samego gatunku i rodzaju;
ii) zwykłe koszty transportu i ubezpieczenia oraz związane z nimi koszty ponoszone we Wspólnocie;
iii) należności celne przywozowe i inne opłaty należne we Wspólnocie z tytułu przywozu lub sprzedaży towarów.
a)a Wartość celna niektórych łatwo psujących się towarów przywożonych do konsygnacji może być bezpośrednio ustalana zgodnie z przepisami art. 30 ust. 2 lit. c) kodeksu. W tym celu państwa członkowskie powiadamiają Komisję o cenach jednostkowych, które będą przez nią rozpowszechniane poprzez TARIC zgodnie z przepisami art. 6 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 ( 2 ).
Ceny jednostkowe są określane i podawane do wiadomości Komisji w następujący sposób:
i) po dokonaniu odliczeń przewidzianych w lit. a) Komisja jest informowana o cenie jednostkowej za 100 kg wagi netto dla każdej kategorii towarów. W odniesieniu do kosztów, o których mowa w lit. a) pkt ii), państwa członkowskie mogą ustalić ryczałtowe kwoty, o których powiadamiają Komisję;
ii) cena jednostkowa może być wykorzystywana do określenia wartości celnej przywożonych towarów przez okres 14 dni; dniem tygodnia, w którym rozpoczyna się każdy z okresów, jest piątek;
iii) okresem odniesienia przy określaniu cen jednostkowych jest 14-dniowy okres, którego koniec przypada w czwartek w tygodniu poprzedzającym tydzień, w którym mają zostać ustalone nowe ceny jednostkowe;
iv) ceny jednostkowe zostają zgłoszone Komisji przez państwa członkowskie w euro nie później niż do godziny 12 w południe w poniedziałek w tygodniu, w którym zostają one rozpowszechnione przez Komisję. Jeśli dzień ten nie jest dniem roboczym, zgłoszenia dokonuje się w dniu roboczym bezpośrednio poprzedzającym ten dzień. Ceny jednostkowe mają zastosowanie, jedynie jeśli wiadomość o ich zgłoszeniu jest rozpowszechniona przez Komisję.
Towary określone w akapicie pierwszym niniejszego ustępu są wymienione w załączniku 26.
b) W przypadku gdy towary przywożone bądź przywożone towary identyczne lub podobne nie są sprzedawane w tym samym lub przybliżonym czasie, co czas przywozu towarów podlegających wycenie, wartość celna przywożonych towarów określana w niniejszym artykule, z zastrzeżeniem przepisów ust. 1 lit. a), jest ustalana na podstawie ceny jednostkowej, po której towary przywożone bądź przywożone towary podobne lub identyczne są sprzedawane we Wspólnocie możliwie szybko od dnia przywozu towarów podlegających wycenie, lecz przed upływem 90 dni od dnia przywozu i w takim samym stanie, w jakim zostały przywiezione.
2. W przypadku gdy towary przywożone bądź przywożone towary identyczne lub podobne nie są sprzedawane we Wspólnocie w takim stanie, w jakim zostały przywiezione, to na wniosek importera wartość celna jest ustalana na podstawie ceny jednostkowej towarów, po której są sprzedawane we Wspólnocie po dalszym przetworzeniu, w możliwie największych zagregowanych ilościach, osobom niepowiązanym z osobami, od których kupują takie towary, z uwzględnieniem wartości dodanej w wyniku takiego przetworzenia i po odjęciu kosztów przewidzianych w ust. 1 lit. a).
3. Do celów niniejszego artykułu cena jednostkowa, po której towary przywożone są sprzedawane w możliwie największych zagregowanych ilościach, jest ceną, po której została sprzedana największa liczba jednostek osobom niepowiązanym z osobami, od których kupują takie towary, na pierwszym poziomie handlu po przywozie właściwym tej sprzedaży.
4. Wszelka sprzedaż we Wspólnocie osobie, która dostarczyła bezpośrednio lub pośrednio, bez ponoszenia opłat lub po obniżonych kosztach, jeden z elementów wymienionych w art. 32 ust. 1 lit. b) Kodeksu, w celu użycia go w produkcji i przy sprzedaży na wywóz towarów przywożonych, nie powinna być uwzględniana przy ustalaniu ceny jednostkowej do celów niniejszego artykułu.
5. Do celów ust. 1 lit. b) pojęcie „możliwie szybko” oznacza dzień, w którym dokonuje się sprzedaży towarów przywożonych bądź przywożonych towarów identycznych lub podobnych w ilości wystarczającej dla określenia ceny jednostkowej.
Artykuł 153
1. W celu stosowania art. 30 ust. 2 lit. d) Kodeksu (wartość kalkulowana) organy celne nie mogą domagać się od osoby niezamieszkałej na stałe we Wspólnocie przedłożenia do zbadania czy też udostępnienia jakichkolwiek danych księgowych lub innych informacji potrzebnych dla ustalenia wartości. Jednakże informacje dostarczone przez producenta towarów do celów ustalenia wartości celnej na podstawie niniejszego artykułu, mogą być weryfikowane w państwie trzecim przez organy celne Państwa Członkowskiego za zgodą producenta i pod warunkiem że organy te z dostatecznym wyprzedzeniem poinformują o tym organy danego państwa, a te ostatnie nie wyrażą sprzeciwu wobec takich czynności.
2. Koszty lub wartość materiałów i produkcji, określone w art. 30 ust. 2 lit. d) tiret pierwsze Kodeksu, obejmują koszty elementów wymienionych w art. 32 ust. 1 lit. a) ppkt ii) i iii) Kodeksu.
Obejmują one także, we właściwych proporcjach, wartość każdego produktu lub usługi wymienionej w art. 32 ust. 1 lit. b) Kodeksu, bezpośrednio lub pośrednio dostarczonej przez kupującego w celu użycia w produkcji przywożonych towarów. Wartość prac wymienionych w art. 32 ust. 1 lit. b) ppkt iv) Kodeksu, wykonanych we Wspólnocie włączana jest tylko w takich proporcjach, w jakich prace te zostały wykonane na koszt producenta.
3. Jeżeli dla ustalenia wartości kalkulowanej zostały wykorzystane informacje inne niż te, które zostały dostarczone przez producenta lub w jego imieniu, organy celne powiadamiają zgłaszającego, o ile zwrócił się o to z wnioskiem, o źródle tych informacji, o danych i opartych na nich kalkulacjach, z zastrzeżeniem art. 15 Kodeksu.
4. „Koszty ogólne”, określone w art. 30 ust. 2 lit. d) tiret drugie, obejmują koszty bezpośrednie i pośrednie produkcji oraz sprzedaży towarów przeznaczonych do wywozu, które nie zostały włączone na mocy art. 30 ust. 2 lit. d) tiret pierwsze Kodeksu.
Artykuł 154
Jeżeli pojemniki określone w art. 32 ust. 1 lit. a) ppkt ii) Kodeksu mają stać się przedmiotem powtarzającego się przywozu, to koszt ich zostaje, na wniosek zgłaszającego, we właściwy sposób rozłożony na części, zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości.
Artykuł 155
Do celów art. 32 ust. 1 lit. b) ppkt iv) Kodeksu koszty badań i wstępnych szkiców projektowych nie są włączane do wartości celnej.
Artykuł 156
Artykuł 33 lit. c) Kodeksu stosuje się mutatis mutandis, jeżeli wartość celna jest ustalana z zastosowaniem innej metody niż metoda wartości transakcyjnej.
Artykuł 156a
1. Organy celne mogą, na wniosek osoby zainteresowanej, zezwolić, aby:
— w drodze odstępstwa od art. 32 ust. 2 Kodeksu, niektóre elementy wliczane do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej, których nie można oszacować w chwili powstania długu celnego,
— w drodze odstępstwa od art. 33 Kodeksu, niektóre elementy niewliczane do wartości celnej, w przypadku, gdy kwoty odnoszące się do tych elementów nie są wyodrębnione z ceny zapłaconej lub należnej w chwili powstania długu celnego,
były obliczane na podstawie uzasadnionych i szczególnych kryteriów.
W tym przypadku, zadeklarowanej wartości celnej nie uważa się w rozumieniu art. 254 tiret drugie za wartość prowizoryczną.
2. Zezwolenie może zostać udzielone tylko w oparciu o następujące warunki:
a) przeprowadzenie procedury przewidzianej w art. 259 wiąże się w tych okolicznościach z poniesieniem nieproporcjonalnych kosztów administracyjnych;
b) zastosowanie art. 30 i 31 Kodeksu okaże się nieuzasadnione w szczególnych okolicznościach;
c) istnieją uzasadnione powody by uznać, że kwota należności przywozowych do pobrania w okresie objętym pozwoleniem nie będzie niższa od kwoty, której by zażądano w przypadku braku pozwolenia;
d) nie prowadzi to do naruszenia warunków konkurencji między podmiotami gospodarczymi.;
ROZDZIAŁ 2
Przepisy dotyczące honorariów, tantiem autorskich i opłat licencyjnych
Artykuł 157
1. Do celów art. 32 ust. 1 lit. c) Kodeksu za honoraria, tantiemy autorskie i opłaty licencyjne uważa się w szczególności płatności za skorzystanie z praw odnoszących się do:
— wytworzenia przywożonych towarów (w szczególności patenty, projekty, modele i know-how dotyczącą produkcji), lub
— sprzedaży przywożonych towarów na wywóz (w szczególności znaki towarowe, zarejestrowane wzory), lub
— użycia lub odsprzedaży przywożonych towarów (w szczególności prawa autorskie, technologie traktowane łącznie z przywożonym towarem).
2. Bez uszczerbku dla art. 32 ust. 5 Kodeksu, jeżeli wartość celna przywożonego towaru jest ustalana na podstawie przepisów art. 29 Kodeksu, to honoraria, tantiemy autorskie i opłaty licencyjne dodaje się do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej jedynie w przypadku, gdy płatność ta:
— pozostaje w związku z towarami, dla których ustalana jest wartość celna, oraz
— stanowi warunek sprzedaży tych towarów.
Artykuł 158
1. Jeżeli przywożone towary stanowią jedynie składnik lub element towarów wytwarzanych we Wspólnocie, to korekty ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za te towary dokonuje się tylko, jeżeli honoraria, tantiemy autorskie lub opłaty licencyjne odnoszą się do tych towarów.
2. Przywóz towarów niezmontowanych lub poddanych przed odsprzedażą jedynie nieznacznemu przetworzeniu, takiemu jak rozcieńczenie lub pakowanie, nie stanowi przeszkody dla uznania honorariów, tantiem autorskich lub opłat licencyjnych za odnoszące się do przywożonych towarów.
3. Jeżeli honoraria, tantiemy autorskie lub opłaty licencyjne odnoszą się w części do przywożonych towarów i w części do innych składników lub elementów składowych dołączonych do towarów po ich przywozie lub świadczeń, lub usług dokonanych po przywozie, to stosownego podziału dokonuje się jedynie na podstawie obiektywnych i dających się określić danych, zgodnie z uwagą interpretacyjną dotyczącą art. 32 ust. 2 Kodeksu, zamieszczoną w załączniku 23.
Artykuł 159
Honoraria, tantiemy autorskie lub opłaty licencyjne związane z prawem stosowania znaku towarowego włączane są do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za przywożony towar, wyłącznie gdy:
— honoraria, tantiemy autorskie lub opłaty licencyjne dotyczą towarów odsprzedawanych w takim samym stanie, w jakim zostały przywiezione, lub które podlegają jedynie nieznacznemu przetworzeniu po przywozie,
— towary te są wprowadzane do obrotu, pod znakiem towarowym umieszczonym przed lub po dokonaniu przywozu, za który honoraria, tantiemy autorskie lub opłaty licencyjne są uiszczane, oraz
— kupujący nie może zaopatrywać się w takie towary od innego dostawcy niepowiązanego ze sprzedającym.
Artykuł 160
Jeżeli kupujący opłaca honoraria, tantiemy autorskie lub opłaty licencyjne osobie trzeciej, to warunki, określone w art. 157 ust. 2, uważa się za spełnione jedynie, o ile sprzedający lub osoba z nim powiązana domaga się od kupującego dokonania takiej płatności.
Artykuł 161
Jeżeli sposób obliczania kwoty honorariów, tantiem autorskich lub opłat licencyjnych uwzględnia cenę przywożonego towaru, to przyjmuje się, o ile nie zaprzeczają temu dowody, że płatność tych honorariów, tantiem autorskich lub opłat licencyjnych pozostaje w związku z towarami, których wartość celna jest ustalana.
Jednakże gdy kwota honorariów, tantiem autorskich lub opłat licencyjnych obliczana jest niezależnie od ceny przywożonych towarów, to płatność tych honorariów, tantiem autorskich lub opłat licencyjnych może pozostawać w związku z towarem, którego wartość celna jest ustalana.
Artykuł 162
W celu stosowania art. 32 ust. 1 lit. c) Kodeksu państwo zamieszkania odbiorcy honorariów, tantiem autorskich lub opłat licencyjnych nie stanowi istotnej okoliczności.
ROZDZIAŁ 3
Przepisy dotyczące miejsca wprowadzenia do Wspólnoty
Artykuł 163
1. Do celów art. 32 ust. 1 lit. e) i art. 33 lit. a) Kodeksu za miejsce wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty uważa się:
a) dla towarów przewożonych drogą morską, port wyładunku lub port przeładunku, pod warunkiem że przeładunek potwierdzony został przez organy celne tego portu;
b) dla towarów przewożonych drogą morską, a następnie wodną drogą śródlądową, pierwszy port – znajdujący się u ujścia rzeki lub kanału, lub w dalszym biegu – gdzie dokonanie wyładunku towarów było możliwe, pod warunkiem że wykazano organom celnym, że koszty frachtu do portu wyładunku towarów są wyższe od kosztów frachtu do tego pierwszego portu;
c) dla towarów przewożonych koleją, wodną drogą śródlądową lub transportem drogowym, miejsce pierwszego urzędu celnego;
d) dla towarów przewożonych w inny sposób, miejsce przekroczenia granicy lądowej obszaru celnego Wspólnoty.
2. Dla towarów wprowadzonych na obszar celny Wspólnoty i przewożonych do miejsca przeznaczenia znajdującego się w innej części tego obszaru przez terytorium Białorusi, Bułgarii, Rosji, Rumunii, Szwajcarii, Bośni i Hercegowiny, Chorwacji, Federalnej Republiki Jugosławii oraz byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii wartość celna ustalana jest biorąc pod uwagę pierwsze miejsce wprowadzenia towarów na obszar celny Wspólnoty, pod warunkiem że towary będą przewożone w sposób bezpośredni przez wymienione terytoria, przekraczając te terytoria zwykłą drogą do miejsca przeznaczenia.
3. Dla towarów wprowadzanych na obszar celny Wspólnoty i następnie przewożonych drogą morską do miejsca przeznaczenia znajdującego się w innej części wymienionego obszaru wartość celna ustalana jest w odniesieniu do pierwszego miejsca wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty, pod warunkiem że towary są przewożone do miejsca przeznaczenia bezpośrednio i zwykłą drogą.
4. Ustępy 2 oraz 3 niniejszego artykułu mają również zastosowanie w wypadku gdy towary zostały wyładowane, przeładowane lub czasowo unieruchomione na terytorium Białorusi, Bułgarii, Rosji, Rumunii, Szwajcarii, Bośni i Hercegowiny, Chorwacji, Federalnej Republiki Jugosławii oraz byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii z przyczyn związanych wyłącznie z ich przewozem.
5. Dla towarów wprowadzanych na obszar celny Wspólnoty i przewożonych bezpośrednio z jednego z francuskich departamentów zamorskich do innej części obszaru celnego Wspólnoty lub odwrotnie, za miejsce wprowadzenia przyjmuje się miejsce określone w ust. 1 i 2, znajdujące się w tej części obszaru celnego Wspólnoty, z której towary przybyły, jeżeli zostały tam wyładowane lub przeładowane, co zostało poświadczone przez organy celne.
6. Jeżeli warunki określone w ust. 2, 3 i 5 nie są spełniane, za miejsce wprowadzenia przyjmuje się miejsce określone w ust. 1 i znajdujące się w tej części obszaru celnego Wspólnoty, do której towary są wysyłane.
ROZDZIAŁ 4
Przepisy dotyczące kosztów transportu
Artykuł 164
W celu stosowania art. 32 ust. 1 lit. e) i art. 33 lit. a) Kodeksu:
a) jeżeli towary są przewożone tym samym środkiem transportu do punktu znajdującego się poza miejscem wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty, koszty transportu obliczane są proporcjonalnie do odległości przebytej poza i wewnątrz obszaru celnego Wspólnoty, chyba że przedłożone organom celnym dowody wykazują koszty, które zostały poniesione na mocy obowiązującej ogólnej taryfy stawek frachtowych w związku z transportem towarów do miejsca wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty;
b) jeżeli towary zostały zafakturowane po jednolitej cenie franco miejsce przeznaczenia, odpowiadającej cenie w miejscu wprowadzenia, to koszty transportu we Wspólnocie nie są odejmowane od ceny. Jednakże takie odliczenie jest dopuszczalne, jeżeli wykazano przed organami celnymi, że cena franco granica byłaby niższa od jednolitej ceny franco miejsce przeznaczenia;
c) jeżeli transport dokonany został bezpłatnie lub na koszt kupującego, to koszty transportu do miejsca wprowadzenia, obliczane według taryfy stawek frachtowych zwyczajowo stosowanej dla tych samych środków transportu, włączane są do wartości celnej.
Artykuł 165
1. Wszelkie opłaty pocztowe, którym podlegają towary przesyłane pocztą do miejsca przeznaczenia, są w całości włączane do wartości celnej tych towarów, z wyjątkiem jakichkolwiek dodatkowych opłat pocztowych pobieranych w kraju przywozu.
2. Jednakże opłaty te nie uzasadniają korygowania wartości zgłoszonej celem ustalenia wartości przesyłki o charakterze niekomercyjnym.
3. Ustępów 1 i 2 nie stosuje się do towarów przewożonych za pośrednictwem ekspresowych usług pocztowych, znanych jako EMS – Datapost (w Danii EMS – Jetpost, w Niemczech EMS – Kurierpostsendungen, we Włoszech CAI – Post).
Artykuł 166
Koszty transportu lotniczego wliczane do wartości celnej towarów są określane według reguł i z zastosowaniem wartości procentowych określonych w załączniku 25.
▼M21 —————
ROZDZIAŁ 6
Przepisy dotyczące kursu wymiany
Artykuł 168
Do celów art. 169-172 niniejszego rozdziału:
a) „kurs zanotowany” oznacza:
— ostatni kurs sprzedaży zanotowany dla transakcji handlowych na najbardziej reprezentatywnym rynku lub rynkach walutowych dla danego Państwa Członkowskiego, lub
— każdy inny kurs wymiany, w ten sposób zanotowany i wskazany przez to Państwo Członkowskie jako kurs zanotowany, pod warunkiem że odzwierciedla on w sposób tak efektywny, jak to możliwe, aktualną wartość tej waluty w transakcjach handlowych;
b) „opublikowany” oznacza podany do wiadomości publicznej w sposób określony przez dane Państwo Członkowskie;
c) „waluta” oznacza każdą jednostkę monetarną stosowaną jako środek rozliczeniowy między władzami monetarnymi lub na rynku międzynarodowym.
Artykuł 169
1. Jeżeli elementy służące do ustalenia wartości celnej towaru zostają określone w chwili tego ustalenia w walucie innej niż waluta Państwa Członkowskiego, w którym ustalana jest wartość celna, to kurs wymiany stosowany w celu ustalenia tej wartości, wyrażony w walucie danego Państwa Członkowskiego, jest kursem zanotowanym w przedostatnią środę miesiąca i opublikowanym w tym samym dniu lub w dniu następnym.
2. Kurs zanotowany w przedostatnią środę miesiąca stosowany jest przez następujący po nim miesiąc kalendarzowy, z wyjątkiem przypadku, gdy zostanie on zastąpiony kursem ustalonym na podstawie art. 171.
3. Jeżeli w przedostatnią środę, określoną w ust. 1, kurs wymiany nie został zanotowany lub został zanotowany, lecz nie został opublikowany w tym samym dniu lub w dniu następnym, to za kurs zanotowany tej środy uważa się ostatni zanotowany i opublikowany w ciągu czternastu poprzednich dni kurs wymiany dla tej waluty.
Artykuł 170
Jeżeli kurs wymiany nie może zostać ustalony na podstawie art. 169, to kurs wymiany, do którego stosuje się art. 35 Kodeksu, jest kursem wskazanym przez dane Państwo Członkowskie i odzwierciedlającym w sposób tak efektywny, jak to możliwe, aktualną wartość tej waluty w transakcjach handlowych w odniesieniu do waluty tego Państwa Członkowskiego.
Artykuł 171
1. Jeżeli kurs wymiany zanotowany w ostatnią środę miesiąca i opublikowany w tym dniu lub w dniu następnym różni się o 5 % lub więcej od kursu ustalonego zgodnie z art. 169, aby wejść w życie w następnym miesiącu, zastępuje on kurs ustalony zgodnie z art. 169, począwszy od pierwszej środy tego miesiąca jako kurs stosowany do celów art. 35 Kodeksu.
2. W przypadku gdy podczas okresu stosowania, określonego w poprzednich przepisach, kurs wymiany zanotowany w środę i opublikowany w tym samym dniu lub w dniu następującym po nim różni się o 5 % lub więcej od kursu stosowanego zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału, to zastępuje on ten ostatni kurs i wchodzi w życie w następną środę jako kurs, do którego stosuje się art. 35 Kodeksu. Taki kurs zastępczy obowiązuje do końca bieżącego miesiąca, pod warunkiem że kurs ten nie jest zastąpiony na mocy przepisów pierwszego zdania niniejszego ustępu.
3. Jeżeli w Państwie Członkowskim kurs wymiany nie został zanotowany w środę lub jeżeli kurs został zanotowany, lecz nie został opublikowany w tym samym dniu lub w dniu następnym, to kursem zanotowanym do celów stosowania w tym Państwie Członkowskim ust. 1 i 2 jest ostatni kurs zanotowany i opublikowany przed tą środą.
Artykuł 172
Jeżeli organy celne Państwa Członkowskiego zezwolą zgłaszającemu na późniejsze uzupełnienie lub dostarczenie danych dotyczących zgłoszenia do swobodnego obrotu towarów w formie zgłoszenia okresowego, to pozwolenie to może, na wniosek zgłaszającego, przewidywać zastosowanie jednolitego kursu przy wymianie na walutę krajową danego Państwa Członkowskiego, elementów służących do określenia wartości celnej wyrażonej w określonej walucie. W takim przypadku przyjmuje się kurs ustalony zgodnie z niniejszym rozdziałem, stosowany pierwszego dnia okresu objętego danym zgłoszeniem.
ROZDZIAŁ 7
Procedury uproszczone dotyczące niektórych łatwo psujących się towarów
▼M27 —————
ROZDZIAŁ 8
Zgłoszenie szczegółowych danych oraz wymagane dokumenty
Artykuł 178
1. Jeżeli konieczne jest ustalenie wartości celnej do celów art. 28-36 Kodeksu, to deklaracja danych odnoszących się do wartości celnej (deklaracja wartości) dołączana jest do zgłoszenia celnego przywożonych towarów. Deklaracja wartości jest sporządzana na formularzu D.W. 1, którego wzór znajduje się w załączniku 28, wraz, w zależności od przypadku, z jednym lub większą liczbą formularzy D.W. 1 bis, którego wzór znajduje się w załączniku 29.
2. Deklaracja wartości, określona w ust. 1, może jest sporządzana jedynie przez osobę mającą swoją siedzibę we Wspólnocie i dysponującą wszystkimi faktami odnoszącymi się do deklaracji.
Przepisy art. 64 ust. 2 lit. b) tiret drugie oraz art. 64 ust. 3 Kodeksu stosuje się mutatis mutandis.
3. Jeżeli wartość celna danych towarów nie może być ustalona z zastosowaniem przepisów art. 29 Kodeksu, organy celne mogą odstąpić od wymogu sporządzenia deklaracji na formularzu określonym w ust. 1. W takich przypadkach osoba określona w ust. 2 dostarcza lub powoduje dostarczenie organom celnym każdej innej informacji, która może być wymagana do celów ustalenia wartości celnej z zastosowaniem innego artykułu wymienionego Kodeksu; tego rodzaju inne informacje są dostarczane w formie i na warunkach, które mogą określić organy celne.
4. Złożenie w urzędzie celnym deklaracji wymaganej w ust. 1 jest, bez uszczerbku dla ewentualnego stosowania przepisów karnych, traktowane jako przyjęcie odpowiedzialności przez osobę, określoną w ust. 2, w odniesieniu do:
— prawidłowości i kompletności danych podanych w deklaracji,
— autentyczności dokumentów przedstawionych na poparcie tych danych, oraz
— dostarczenia każdej dodatkowej informacji lub dokumentu potrzebnego dla ustalenia wartości celnej towarów.
5. Niniejszy artykuł nie ma zastosowania w odniesieniu do towarów, których wartość celna jest ustalana według systemu procedur uproszczonych, ustanowionego zgodnie z przepisami art. 173-177.
Artykuł 179
1. O ile nie jest to niezbędne dla właściwego poboru należności celnych przywozowych, organy celne odstępują od wymogu przedstawienia całego lub części deklaracji przewidzianej w art. 178 ust. 1:
a) gdy wartość celna przywożonych towarów nie przekracza ►M21 10 000 EUR ◄ za przesyłkę, pod warunkiem że nie są to przesyłki wysyłane partiami lub wysyłane wielokrotnie przez tego samego nadawcę temu samu odbiorcy; lub
b) gdy dany przywóz pozbawiony jest jakiegokolwiek charakteru handlowego; lub
c) gdy przedstawienie odpowiednich danych nie jest konieczne dla stosowania Taryfy Celnej Wspólnot Europejskich lub gdy cła przewidziane w Taryfie nie są pobierane w związku ze stosowaniem szczególnych przepisów celnych.
2. Kwota wyrażona w ecu, określona w ust. 1 lit. a), przeliczana jest zgodnie z art. 18 Kodeksu. Organy celne mogą zaokrąglić w górę lub w dół kwotę otrzymaną po przeliczeniu.
Organy celne mogą pozostawić niezmienioną równowartość w walucie krajowej kwoty ustalonej w ecu, jeżeli przy przyjęciu kursu na okres jednego roku, przewidzianego w art. 18 Kodeksu, przeliczenie tej kwoty, przed zaokrągleniem przewidzianym w tym ustępie, prowadzi do zmiany równowartości wyrażonej w walucie krajowej o mniej niż 5 % lub jej redukcji.
3. W przypadku towarów będących przedmiotem stałego przywozu realizowanego na tych samych warunkach handlowych, pochodzących od tego samego sprzedającego i przeznaczonych dla tego samego kupującego, organy celne mogą odstąpić od wymogu dostarczenia w całości danych określonych w art. 178 ust. 1 na poparcie każdego zgłoszenia celnego, ale wymagają tych danych za każdym razem, gdy zmieniają się okoliczności i co najmniej raz na trzy lata.
4. Odstąpienie udzielone na mocy niniejszego artykułu może zostać cofnięte, a przedłożenie D.W. 1 może być wymagane, jeżeli okaże się, że warunki wymagane dla udzielenia takiego odstąpienia nie zostały spełnione lub już nie są spełniane.
Artykuł 180
W przypadku stosowania systemów skomputeryzowanych lub, gdy dane towary są przedmiotem zgłoszenia całościowego, okresowego lub podsumowującego, organy celne mogą zezwolić, aby dane wymagane dla ustalenia wartości celnej były przedkładane w różnej formie.
Artykuł 181
1. Osoba określona w art. 178 ust. 2 dostarcza organom celnym kopię faktury, na podstawie której zgłaszana jest wartość celna przywożonych towarów. Gdy wartość celna zgłaszana jest na piśmie, to kopia ta przechowywana jest przez organy celne.
2. W przypadku pisemnych deklaracji wartości celnej i, gdy faktura odnosząca się do przywożonych towarów wystawiona jest na nazwisko osoby mającej swoją siedzibę w innym Państwie Członkowskim, niż to, w którym zgłaszana jest wartość celna, zgłaszający dostarcza organom celnym dwie kopie tej faktury. Jedna jest przechowywana przez organy celne; druga, opatrzona pieczęcią danego urzędu oraz numerem ewidencyjnym zgłoszenia w tym urzędzie celnym, jest zwracana zgłaszającemu w celu przekazania jej osobie, na której nazwisko wystawiona została faktura.
3. Organy celne mogą rozszerzyć stosowanie przepisów ust. 2 na przypadki, w których osoba, na nazwisko której wystawiona jest faktura, ma swoją siedzibę w Państwie Członkowskim, w którym zgłaszana jest wartość celna.
Artykuł 181a
1. Jeżeli, zgodnie z procedurą ustanowioną w ust. 2, organy celne mają uzasadnione wątpliwości, że zadeklarowana wartość celna stanowi całkowitą faktycznie zapłaconą lub należną sumę określoną w art. 29 Kodeksu, nie muszą ustalać wartości celnej przywożonych towarów z zastosowaniem metody wartości transakcyjnej.
2. Jeżeli organy celne mają wątpliwości określone w ust. 1, mogą zażądać, zgodnie z art. 178 ust. 4, przedstawienia uzupełniających informacji. Jeżeli wątpliwości te pozostają, organy celne przed podjęciem ostatecznej decyzji powiadamiają daną osobę na piśmie, o ile się o to zwróciła, o powodach tych wątpliwości i zapewnią jej odpowiednią możliwość udzielenia odpowiedzi. Ostateczna decyzja wraz uzasadnieniem przekazywana jest zainteresowanemu na piśmie.
TYTUŁ VI
WPROWADZENIE TOWARÓW NA OBSZAR CELNY
ROZDZIAŁ 1
Badanie towarów i pobieranie próbek przez osobę zainteresowaną
Artykuł 182
1. Zgoda na badanie towarów, określone w art. 42 Kodeksu, udzielana jest osobie uprawnionej do nadania towarom przeznaczenia celnego na jej ustny wniosek, chyba że organy celne uważają, że z uwagi na okoliczności niezbędne jest złożenie wniosku na piśmie.
Pobranie próbek dozwolone jest jedynie na pisemny wniosek osoby zainteresowanej.
2. Pisemne wnioski, określone w ust. 1, są podpisywane przez osobę zainteresowaną i składane właściwym organom celnym. Wnioski zawierają następujące dane:
— nazwisko i adres osoby występującej z wnioskiem,
— miejsce, w którym znajdują się towary,
— numer deklaracji skróconej, o ile została ona już przedstawiona, z wyjątkiem przypadków, w których urząd celny sam umieszcza te dane, bądź wskazanie poprzedniej procedury celnej albo dane niezbędne do identyfikacji środka transportu, na którym znajdują się towary,
— wszystkie inne dane niezbędne do ustalenia tożsamości towarów.
Organy celne udzielają pozwolenia na wniosku okazanym przez zainteresowaną osobę. Gdy wniosek ten dotyczy pobrania próbek, wspomniane organy określają ilość towarów, która ma zostać pobrana.
3. Uprzednie badanie towarów i pobranie próbek dokonywane jest pod kontrolą organów celnych, które w zależności od przypadku ustalają procedury postępowania.
Rozpakowanie, ważenie, ponowne pakowanie i wszystkie inne czynności dokonywane są na towarach na odpowiedzialność i koszt osoby zainteresowanej. Pokrywa ona również koszty związane z analizą.
4. Pobrane próbki podlegają formalnościom w celu nadania im przeznaczenia celnego. Żaden dług celny nie powstaje, gdy w wyniku badania próbki zostały zniszczone lub nieodwracalnie utracone. Art. 182 ust. 5 Kodeksu stosuje się do odpadów i złomu.
ROZDZIAŁ 2
Deklaracja skrócona
Artykuł 183
1. Deklaracja skrócona jest podpisywana przez osobę, która ją sporządziła.
2. Deklaracja skrócona poświadczana jest przez organy celne i przechowywana przez nie w celu weryfikacji, czy towary, do których się ona odnosi, otrzymały przeznaczenie celne w terminie ustanowionym w art. 49 Kodeksu.
3. Deklaracja skrócona dla towarów, które były przewożone w ramach procedury tranzytu przed przedstawieniem ich organom celnym, przybiera formę egzemplarza dokumentu tranzytowego przeznaczonego dla urzędu celnego przeznaczenia.
4. Organy celne mogą zezwolić, aby deklaracja skrócona sporządzona została w formie elektronicznej. W takim przypadku reguły określone ►M1 w ust. 1 i 2 ◄ są odpowiednio dostosowywane.
Artykuł 184
1. Towary objęte deklaracją skróconą, które nie zostały wyładowane ze środka transportu, na którym się znajdują, są ponownie w całości przedstawiane, na każde żądanie organów celnych, przez osobę określoną w art. 183 ust. 1 do czasu, aż danym towarom zostanie nadane przeznaczenie celne.
2. Każda osoba, która po wyładunku posiada towary w celu ich przeniesienia lub składowania, staje się odpowiedzialna za wykonanie obowiązku ponownego przedstawienia towarów w całości na każde żądanie organów celnych.
ROZDZIAŁ 3
Składowanie czasowe
Artykuł 185
1. Jeżeli miejsca określone w art. 51 ust. 1 Kodeksu są na stałe zatwierdzone do czasowego składowania towarów, nazywane są „magazynami składowania czasowego”.
2. Aby zapewnić stosowanie przepisów prawa celnego, organy celne mogą, w przypadku gdy same nie prowadzą magazynów składowania czasowego, wymagać, aby:
a) magazyny składowania czasowego były zamykane na dwa klucze, z których jeden jest w posiadaniu wymienionych organów celnych;
b) osoba korzystająca z magazynu składowania czasowego prowadziła ewidencję towarową, która umożliwia śledzenie ruchu towarów.
Artykuł 186
Towary umieszczane są w magazynie składowania czasowego na podstawie deklaracji skróconej. Jednakże organy celne mogą zażądać złożenia specjalnego zgłoszenia sporządzonego na formularzu, który odpowiada ustalonemu przez te organy wzorowi.
Artykuł 187
Bez uszczerbku dla art. 56 Kodeksu lub dla przepisów mających zastosowanie do sprzedaży towarów przez organy celne osoba, która sporządziła deklarację skróconą lub, jeżeli taka deklaracja nie została jeszcze złożona, osoby określone w art. 44 ust. 2 Kodeksu, są odpowiedzialne za wprowadzenie w życie środków powziętych przez organy celne na podstawie art. 53 ust. 1 Kodeksu oraz poniesienie ich kosztów.
▼M1 —————
ROZDZIAŁ 4
Szczególne przepisy mające zastosowanie w odniesieniu do towarów przesyŁanych drogą morską lub powietrzną
Sekcja 1
Przepis ogólny
Artykuł 189
Jeżeli towary z państw trzecich wprowadzane są na obszar celny Wspólnoty drogą morską lub powietrzną i są bez przeładunku przesyłane z wykorzystaniem jednolitego dokumentu przewozowego tym samym środkiem transportu do innego portu lub portu lotniczego we Wspólnocie, to są one przedstawiane organom celnym, w rozumieniu art. 40 Kodeksu, tylko w porcie lub porcie lotniczym, w którym zostają wyładowane lub przeładowane.
Sekcja 2
Szczególne przepisy mające zastosowanie do bagażu podręcznego i zarejestrowanego bagażu podróżnych
Artykuł 190
Do celów niniejszej sekcji:
a) „port lotniczy Wspólnoty” oznacza każdy port lotniczy znajdujący się na obszarze celnym Wspólnoty;
b) „międzynarodowy port lotniczy Wspólnoty” oznacza każdy port lotniczy Wspólnoty, który na mocy pozwolenia wydanego przez właściwe organy jest upoważniony do prowadzenia ruchu lotniczego z państwami trzecimi;
c) „lot wewnątrzwspólnotowy” oznacza przemieszczenie się statku powietrznego między dwoma portami lotniczymi Wspólnoty, bez międzylądowań, które nie rozpoczyna się lub też nie kończy się w niewspólnotowym porcie lotniczym;
d) „port Wspólnoty” oznacza każdy port morski znajdujący się na obszarze celnym Wspólnoty;
e) „wewnątrzwspólnotowy rejs morski” oznacza przemieszczenie między dwoma portami Wspólnoty bez zawijania do portów pośrednich, statku regularnie kursującego między dwoma lub większą liczbą określonych portów Wspólnoty;
f) „statki wycieczkowe” oznaczają statki prywatne dokonujące podróży, których trasa wyznaczana jest przez użytkowników;
g) „turystyczne lub należące do firm statki powietrzne” oznaczają prywatne statki powietrzne odbywające rejsy, których trasa wyznaczana jest przez użytkowników;
h) „bagaż” oznacza wszystkie przedmioty przewożone, niezależnie od środków transportu, przez osobę w trakcie podróży.
Artykuł 191
Do celów niniejszej sekcji w odniesieniu do transportu lotniczego bagaż uważany jest za:
— bagaż zarejestrowany, jeżeli został zarejestrowany w porcie lotniczym wyjścia i jest niedostępny dla osoby w trakcie lotu ani w trakcie międzylądowań, określonych w art. 192 pkt 1 i 2 i w art. 194 pkt 1 i 2 niniejszego rozdziału.
— bagaż podręczny, jeżeli osoba zabiera go ze sobą do kabiny pasażerskiej statku powietrznego.
Artykuł 192
Wszelkie kontrole i wszelkie formalności mające zastosowanie do:
1) bagażu podręcznego i bagażu zarejestrowanego osób odbywających lot na pokładzie statku powietrznego lecącego z niewspólnotowego portu lotniczego, który po międzylądowaniu w porcie lotniczym Wspólnoty kontynuuje lot do innego portu Wspólnoty, są przeprowadzane w tym ostatnim porcie lotniczym, pod warunkiem że jest to międzynarodowy port lotniczy Wspólnoty; w takim przypadku bagaż podlega zasadom mającym zastosowanie w odniesieniu do bagażu osób pochodzących z państw trzecich, jeżeli osoba nie może udowodnić właściwym organom wspólnotowego statusu zawartych w bagażu towarów;
2) bagażu podręcznego i bagażu osób odbywających lot na pokładzie statku powietrznego lądującego w porcie lotniczym Wspólnoty przed kontynuowaniem lotu do niewspólnotowego portu lotniczego, są przeprowadzane w porcie lotniczym wyjścia, pod warunkiem że jest to międzynarodowy port lotniczy Wspólnoty; w takim przypadku kontrola bagażu podręcznego może zostać przeprowadzona we wspólnotowym porcie lotniczym międzylądowania w celu ustalenia, czy towary znajdujące się w tym bagażu spełniają warunki dla ich swobodnego obrotu we Wspólnocie;
3) bagażu osób korzystających z usług morskich, realizowanych przez ten sam statek i obejmujących kolejne etapy obejmujące wyjście z portu niewspólnotowego, zawijanie do portu niewspólnotowego lub kończenie rejsu w porcie niewspólnotowym przeprowadzana jest w porcie, w którym, w zależności od przypadku, bagaże zostały załadowane lub wyładowane.
Artykuł 193
Wszelkie kontrole i wszelkie formalności mające zastosowanie do bagażu osób przebywających na pokładzie:
1) statków wycieczkowych – przeprowadzane są w każdym porcie Wspólnoty, niezależnie od pochodzenia lub przeznaczenia tych statków;
2) turystycznych lub prywatnych statków powietrznych – przeprowadzane są:
— w pierwszym porcie lotniczym przybycia, który musi być międzynarodowym portem lotniczym Wspólnoty, w odniesieniu do lotów z niewspólnotowego portu lotniczego, jeżeli statek powietrzny po międzylądowaniu kontynuuje lot do innego portu lotniczego Wspólnoty,
— w ostatnim międzynarodowym porcie lotniczym Wspólnoty – w odniesieniu do lotów z portu lotniczego Wspólnoty, jeżeli statek powietrzny po międzylądowaniu kontynuuje lot do niewspólnotowego portu lotniczego.
Artykuł 194
1. W przypadku bagażu przybywającego do portu lotniczego Wspólnoty na pokładzie statku powietrznego przybywającego z niewspólnotowego portu lotniczego i przeładowywanego w tym porcie lotniczym Wspólnoty na inny statek powietrzny odbywający lot wewnątrzwspólnotowy:
— wszelkie kontrole i wszelkie formalności mające zastosowanie do bagażu zarejestrowanego przeprowadzane są w porcie lotniczym przybycia lotu wewnątrzwspólnotowego, pod warunkiem że jest to międzynarodowy port lotniczy Wspólnoty,
— wszelkie kontrole bagażu podręcznego przeprowadzane są w pierwszym międzynarodowym porcie lotniczym Wspólnoty; dodatkowe kontrole tego bagażu mogą być przeprowadzane w porcie przybycia lotu wewnątrzwspólnotowego jedynie w wyjątkowych przypadkach, jeżeli okażą się konieczne w następstwie kontroli bagażu zarejestrowanego,
— kontrole bagażu zarejestrowanego mogą być przeprowadzane w pierwszym porcie lotniczym Wspólnoty jedynie w wyjątkowych przypadkach, jeżeli okażą się konieczne w następstwie kontroli bagażu podręcznego.
2. W przypadku bagażu załadowanego w porcie lotniczym Wspólnoty na statek powietrzny odbywający lot wewnątrzwspólnotowy w celu przeładunku w innym porcie lotniczym Wspólnoty na statek powietrzny, którego miejscem przeznaczenia jest niewspólnotowy port lotniczy:
— wszelkie kontrole i wszelkie formalności mające zastosowanie do bagażu zarejestrowanego przeprowadzane są w porcie lotniczym wyjścia lotu wewnątrzwspólnotowego, pod warunkiem że jest to międzynarodowy port lotniczy Wspólnoty,
— wszelkie kontrole bagażu podręcznego przeprowadzane są w ostatnim międzynarodowym porcie lotniczym Wspólnoty; wcześniejsze kontrole tego bagażu mogą być przeprowadzane w porcie lotniczym wyjścia lotu wewnątrzwspólnotowego jedynie w wyjątkowych przypadkach, jeżeli okażą się konieczne w następstwie kontroli bagażu zarejestrowanego,
— kontrole bagażu zarejestrowanego mogą być przeprowadzane w ostatnim porcie lotniczym Wspólnoty jedynie w wyjątkowych przypadkach, jeżeli okażą się konieczne w następstwie kontroli bagażu podręcznego.
3. Wszelkie kontrole i wszelkie formalności mające zastosowanie do bagażu przybywającego do portu lotniczego Wspólnoty na pokładzie liniowego lub czarterowego statku powietrznego, przybywającego z niewspólnotowego portu lotniczego i przeładowywanego w tym porcie lotniczym Wspólnoty na turystyczny lub należący do firm statek powietrzny odbywający lot wewnątrzwspólnotowy, są przeprowadzane w porcie przybycia tego liniowego lub czarterowego statku powietrznego.
4. Wszelkie kontrole i wszelkie formalności mające zastosowanie do bagażu załadowanego w porcie lotniczym Wspólnoty na pokład turystycznego lub należącego do firm statku powietrznego, przybywającego z niewspólnotowego portu lotniczego i przeładowywanego w tym porcie lotniczym Wspólnoty na linowy lub czarterowy statek powietrzny, którego miejscem przeznaczenia jest niewspólnotowy port lotniczy, są przeprowadzane w porcie lotniczym wyjścia tego statku powietrznego.
5. Państwa Członkowskie mogą przeprowadzać w międzynarodowym porcie lotniczym Wspólnoty, w którym dokonuje się przeładunku bagażu zarejestrowanego, kontrole bagaży:
— przybywających z niewspólnotowego portu lotniczego i przeładowywanych w międzynarodowym porcie lotniczym Wspólnoty na statek powietrzny, którego miejscem przeznaczenia jest międzynarodowy port lotniczy znajdujący się na terytorium tego samego kraju,
— załadowanych na statek powietrzny w międzynarodowym porcie lotniczym w celu przeładowania ich w innym międzynarodowym porcie lotniczym znajdującym się na terytorium tego samego kraju na statek powietrzny, którego miejscem przeznaczenia jest niewspólnotowy port lotniczy.
Artykuł 195
Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zapewnienia:
— aby przy przybyciu osoby nie mogły dokonać przeniesienia towarów przed przeprowadzeniem kontroli bagażu podręcznego, nieobjętego art. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3925/91 ( 3 ),
— aby przy wyjściu osoby nie mogły dokonać przeniesienia towarów po przeprowadzeniu kontroli bagażu podręcznego, nieobjętego art. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3925/91,
— aby przy przybyciu dokonano właściwych uzgodnień w celu niedopuszczenia do jakiegokolwiek przeniesienia towarów przed przeprowadzeniem kontroli bagażu zarejestrowanego, nieobjętego art. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3925/91,
— aby przy wyjściu dokonano właściwych uzgodnień w celu niedopuszczenia do jakiegokolwiek przeniesienia towarów po przeprowadzeniu kontroli bagażu zarejestrowanego, nieobjętego art. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3925/91.
Artykuł 196
Bagaż zarejestrowany w porcie lotniczym Wspólnoty jest identyfikowany poprzez etykietę dołączoną w danym porcie lotniczym. Wzór takiej etykiety, jak również jej parametry techniczne, przedstawione są w załączniku 30.
Artykuł 197
Państwa Członkowskie przekazują Komisji wykaz portów lotniczych odpowiadających definicji „międzynarodowego portu lotniczego Wspólnoty”, podanej w art. 190 lit. b). Komisja publikuje ten wykaz w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich, seria C.
TYTUŁ VII
ZGŁOSZENIA CELNE – PROCEDURA ZWYKŁA
ROZDZIAŁ 1
Zgłoszenie celne na piśmie
Sekcja 1
Przepisy ogólne
Artykuł 198
1. Jeżeli zgłoszenie celne dotyczy dwóch lub większej liczby artykułów, dane dotyczące każdego z tych artykułów uważa się za stanowiące odrębne zgłoszenie.
2. Części składowe zakładu przemysłowego, klasyfikowanego według jednego kodu CN, uważane są za stanowiące jedną pozycję towarową.
Artykuł 199
►M1 1. ◄ Bez uszczerbku dla ewentualnego stosowania przepisów karnych złożenie w urzędzie celnym zgłoszenia podpisanego przez zgłaszającego lub jego przedstawiciela czyni go odpowiedzialnym, zgodnie z obowiązującymi przepisami, za:
— prawdziwość informacji podanych w zgłoszeniu,
— autentyczność załączonych dokumentów,
— oraz
— przestrzeganie wszelkich obowiązków odnoszących się do objęcia danych towarów odpowiednią procedurą.
2. eżeli zgłaszający, sporządzając zgłoszenia celne, korzysta z systemów przetwarzania danych, to organy celne mogą zezwolić, aby odręczny podpis został zastąpiony inną techniką identyfikacji, która może być oparta na wykorzystaniu kodów. Tego rodzaju udogodnienie może zostać dopuszczone, o ile określone przez organy celne warunki techniczne i administracyjne zostaną spełnione.
Organy celne mogą również zezwolić, aby zgłoszenia sporządzane przy użyciu celnych systemów przetwarzania danych, w miejsce ręcznego lub mechanicznego opatrywania pieczęcią urzędu celnego i podpisem upoważnionego urzędnika, były bezpośrednio poświadczane przez te systemy.
3. Organy celne mogą dopuścić, na warunkach i w sposób, który same ustalą, aby niektóre dane szczegółowe zgłoszenia na piśmie, wymienione w załączniku 37, zostały zastąpione poprzez przesłanie tych danych szczegółowych drogą elektroniczną do urzędu celnego wyznaczonego do tego celu, w miarę potrzeby w formie zakodowanej.
Artykuł 200
Organy celne przechowują dokumenty towarzyszące zgłoszeniu, chyba że wspomniane organy postanowią inaczej lub chyba że zgłaszający potrzebuje tych dokumentów do innych czynności. W tym drugim przypadku organy celne podejmują niezbędne kroki dla zapewnienia, aby dane dokumenty nie mogły być wykorzystane w późniejszym okresie, z wyjątkiem sytuacji, gdy odnoszą się one do ilości i wartości towarów, na które pozostają ważne.
Artykuł 201
1. Zgłoszenie składa się w urzędzie celnym, w którym przedstawiono towary. Może ono zostać złożone zaraz po takim przedstawieniu.
2. Organy celne mogą wyrazić zgodę, aby zgłoszenie zostało złożone, zanim zgłaszający będzie mógł przedstawić towary. W takim przypadku organy celne mogą wyznaczyć termin tego przedstawienia, określany w zależności od okoliczności. Jeżeli towary nie zostaną przedstawione w tym terminie, zgłoszenie uważa się za niezłożone.
3. Jeżeli zgłoszenie zostało złożone, zanim towary, których dotyczy, przybyły do urzędu celnego lub do innego miejsca wyznaczonego przez organy celne, może ono zostać przyjęte jedynie po przedstawieniu tych towarów organom celnym.
Artykuł 202
1. Zgłoszenie jest składane we właściwym urzędzie celnym, w wyznaczonych dniach i godzinach urzędowania tego urzędu.
Jednakże organy celne mogą, na wniosek zgłaszającego i na jego koszt, wyrazić zgodę na złożenie zgłoszenia poza wyznaczonymi dniami i godzinami urzędowania.
2. Złożenie zgłoszenia funkcjonariuszom urzędu celnego w innym miejscu wyznaczonym w tym celu, w ramach umowy między organami celnymi a zainteresowanym, jest uznawane za złożenie zgłoszenia w urzędzie celnym.
Artykuł 203
Na zgłoszeniu umieszczana jest data jego przyjęcia.
Artykuł 204
Organy celne mogą zezwolić albo zażądać, aby sprostowania określone w art. 65 Kodeksu zostały dokonane poprzez złożenie nowego zgłoszenia, mającego zastąpić zgłoszenie pierwotne. W takim przypadku datą uwzględnianą przy ustalaniu wszelkich należnych opłat oraz przy stosowaniu innych przepisów regulujących daną procedurę celną, jest data przyjęcia zgłoszenia pierwotnego.
Sekcja 2
Stosowane formularze
Artykuł 205
1. Urzędowym wzorem zgłoszenia celnego towarów dokonywanego na piśmie w ramach zwykłej procedury w celu objęcia ich procedurą celną lub ich powrotnego wywozu zgodnie z art. 182 ust. 3 Kodeksu jest jednolity dokument administracyjny.
2. Inne formularze mogą być stosowane w tym celu, o ile pozwalają na to przepisy danej procedury celnej.
3. Przepisy ust. 1 i 2 nie wykluczają:
— odstąpienia od zgłoszenia pisemnego przewidzianego w art. 225-236 dla dopuszczenia do swobodnego obrotu, wywozu lub odprawy czasowej,
— odstąpienia przez Państwa Członkowskie od formularza określonego w ust. 1, w przypadku stosowania szczególnych przepisów ustanowionych w art. 237 i 238 w odniesieniu do przesyłek listowych i paczek pocztowych,
— stosowania w szczególnych przypadkach specjalnych formularzy w celu uproszczenia zgłoszenia celnego, o ile organy celne na to zezwolą,
— odstąpienia przez Państwa Członkowskie od formularza określonego w ust. 1, w przypadku istniejących lub przyszłych umów bądź uzgodnień między władzami dwóch lub większej liczby Państw Członkowskich zawartych w celu uproszczenia formalności dla całości lub części handlu między Państwami Członkowskimi,
— stosowania przez osoby zainteresowane wykazów załadunkowych dla wypełnienia formalności tranzytu wspólnotowego w przypadku przesyłek składających się z towarów różnego rodzaju,
— drukowania zgłoszeń wywozowych, tranzytowych lub przywozowych oraz dokumentów potwierdzających wspólnotowy status towarów, które nie są przewożone w ramach wspólnotowej procedury tranzytu wewnętrznego, za pomocą publicznych lub prywatnych systemów przetwarzania danych, w razie konieczności na czystym papierze, na warunkach określonych przez Państwa Członkowskie,
— dopuszczenia przez Państwa Członkowskie, jako zgłoszenia w rozumieniu ust. 1, formularza jednolitego dokumentu administracyjnego wydrukowanego przez komputerowy system przyjmowania zgłoszeń, w przypadku zastosowania tego systemu.
▼M1 —————
5. Jeżeli prawodawstwo wspólnotowe odwołuje się do zgłoszenia wywozowego, zgłoszenia do powrotnego wywozu lub zgłoszenia przywozowego bądź też do zgłoszenia obejmującego towary inną procedurą celną, Państwa Członkowskie nie mogą wymagać przedstawienia innych dokumentów administracyjnych niż te, które są:
— wyraźnie ustanowione aktami wspólnotowymi lub przewidziane tymi aktami,
— wymagane na mocy konwencji międzynarodowych zgodnych z Traktatem,
— wymagane od podmiotów gospodarczych dla udzielania im, na ich wniosek, udogodnień lub szczególnych ułatwień,
— wymagane, w poszanowaniu przepisów Traktatu, dla wprowadzenia w życie specjalnych przepisów, które nie mogą być wprowadzone w życie jedynie z wykorzystaniem dokumentu określonego w ust. 1.
Artykuł 206
O ile zaistnieje taka potrzeba, formularz jednolitego dokumentu administracyjnego jest również stosowany w okresie przejściowym, ustanowionym w Akcie Przystąpienia Hiszpanii i Portugalii, w związku z handlem między Wspólnotą w jej składzie z dnia 31 grudnia 1985 r. a Hiszpanią lub Portugalią oraz między tymi dwoma Państwami Członkowskimi w odniesieniu do towarów, dla których cła i opłaty o skutku równoważnym są nadal należne lub towarów nadal podlegających innym środkom przewidzianym w Akcie Przystąpienia.
Do celów akapitu pierwszego egzemplarz 2 lub w zależności od przypadku egzemplarz 7 formularzy stosowanych w handlu z Hiszpanią i Portugalią lub między tymi Państwami Członkowskimi zostają zniszczone.
Formularz ten jest również stosowany w handlu towarami wspólnotowymi między częściami obszaru celnego Wspólnoty, do których stosuje się przepisy dyrektywy Rady 77/388/EWG ( 4 ) a częściami tego obszaru, do których przepisy te nie mają zastosowania, lub w handlu między częściami tego obszaru, w których przepisy te nie mają zastosowania.
Artykuł 207
Bez uszczerbku dla art. 205 ust. 3 władze celne Państw Członkowskich mogą zazwyczaj odstąpić, do celów spełniania formalności wywozowych lub przywozowych, od wymogu sporządzania jednej lub większej ilości kopii jednolitego dokumentu administracyjnego przeznaczonych do użytku organów tego Państwa Członkowskiego, pod warunkiem że zawarte tam informacje są dostępne na innych nośnikach.
Artykuł 208
1. Jednolity dokument administracyjny jest przedstawiany w formie plików zawierających liczbę egzemplarzy wymaganą dla spełnienia formalności dotyczących procedury celnej, którą towar ma zostać objęty.
2. Jeżeli wspólnotowa procedura tranzytowa lub procedura wspólnego tranzytu poprzedzana jest inną procedurą celną bądź następuje po niej inna procedura celna, może zostać przedstawiony plik zawierający liczbę egzemplarzy wymaganą dla spełnienia formalności dotyczących procedury tranzytowej lub procedury ją poprzedzającej lub po niej następującej.
3. Pliki określone w ust. 1 i 2 przyjmują formę:
— albo zestawu składającego się z ośmiu egzemplarzy, zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku 31,
— albo, szczególnie w przypadku wystawiania zgłoszeń za pomocą komputerowego systemu przyjmowania zgłoszeń, dwóch zestawów składających się z czterech następujących po sobie egzemplarzy, zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku 32.
4. Bez uszczerbku dla art. 205 ust. 3, art. 222-224 lub art. 254-289 formularze zgłoszeń mogą zostać uzupełnione, o ile zaistnieje taka potrzeba, jednym lub większą liczbą formularzy uzupełniających przedstawionych w plikach składających się z egzemplarzy zgłoszenia wymaganych dla spełnienia formalności dotyczących procedury celnej, którą mają zostać objęte towary. Egzemplarze wymagane dla spełnienia formalności dotyczących obecnej lub późniejszej procedury celnej mogą zostać załączone, w zależności od przypadku.
Uzupełniające pliki przyjmują formę:
— albo zestawu składającego się z ośmiu egzemplarzy, zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku 33,
— albo, szczególnie w przypadku wystawiania zgłoszeń za pomocą komputerowego systemu przyjmowania zgłoszeń, dwóch zestawów składających się z czterech następujących po sobie egzemplarzy, zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku 34.
Formularze uzupełniające stanowią integralną część jednolitego dokumentu administracyjnego, do którego się odnoszą.
5. Na zasadzie odstępstwa od ust. 4 organy celne mogą ustalić, że formularze uzupełniające nie mogą być stosowane w przypadku korzystania z komputerowego systemu przyjmowania zgłoszeń.
Artykuł 209
1. W przypadku stosowania art. 208 ust. 2 każdy uczestnik bierze na siebie odpowiedzialność jedynie w odniesieniu do danych dotyczących procedury, o której zastosowanie zabiegał jako zgłaszający, główny zobowiązany lub przedstawiciel jednego z nich.
2. Do celów ust. 1, jeżeli zgłaszający stosuje jednolity dokument administracyjny wystawiony w trakcie poprzedniej procedury celnej, jest on zobowiązany, przed złożeniem zgłoszenia zweryfikować prawidłowość danych zawartych w polach, za które jest odpowiedzialny, oraz ich zastosowanie do danych towarów i procedury, o którą się ubiega, oraz uzupełnić je w razie potrzeby.
W przypadkach określonych w akapicie pierwszym zgłaszający powiadamia niezwłocznie urząd celny, w którym zgłoszenie zostało złożone o każdej stwierdzonej różnicy między danymi towarami a danymi zawartymi w zgłoszeniu. W takim przypadku zgłaszający sporządza następnie zgłoszenie na nowym formularzu jednolitego dokumentu administracyjnego.
Artykuł 210
Jeżeli jednolity dokument administracyjny jest wykorzystywany dla kilku następujących po sobie procedur celnych, organy celne upewniają się co do zgodności danych umieszczonych na zgłoszeniach dotyczących poszczególnych procedur.
Artykuł 211
Zgłoszenie musi być sporządzone w jednym z języków urzędowych Wspólnoty, możliwym do przyjęcia przez organy celne Państwa Członkowskiego, w którym spełniane są formalności.
W zależności od potrzeb organy celne Państwa Członkowskiego przeznaczenia mogą zażądać od zgłaszającego lub od jego przedstawiciela w tym Państwie Członkowskim tłumaczenia zgłoszenia na język urzędowy lub jeden z języków urzędowych tego drugiego państwa. Tłumaczenie zastępuje odpowiednie dane zawarte w danym zgłoszeniu.
Na zasadzie odstępstwa od poprzedniego akapitu zgłoszenie sporządzane jest w języku urzędowym Wspólnoty możliwym do przyjęcia przez Państwo Członkowskie przeznaczenia w każdym przypadku, gdy zgłoszenie w tym drugim Państwie Członkowskim zostaje dokonane na egzemplarzach innych niż te, które zostały pierwotnie przedstawione w urzędzie celnym Państwa Członkowskiego wyjścia.
Artykuł 212
1. Jednolity dokument administracyjny musi zostać wypełniony zgodnie z uwagami wyjaśniającymi w załączniku 37 oraz z dodatkowymi przepisami ustanowionymi w innym prawodawstwie wspólnotowym.
2. Organy celne zapewniają użytkownikom łatwy dostęp do kopii uwag wyjaśniających określonych w ust. 1.
3. Władze celne każdego Państwa Członkowskiego mogą w zależności od potrzeb uzupełniać uwagi wyjaśniające.
4. Państwa Członkowskie przekażą Komisji wykaz danych szczegółowych wymaganych w przypadku każdej procedury, o której mowa w załączniku 37. Komisja opublikuje wykaz tych szczegółowych danych.
Artykuł 213
Kody stosowane przy wypełnianiu formularza określonego w art. 205 ust. 1 przedstawione są w załączniku 38.
Państwa Członkowskie przekażą Komisji wykaz kodów krajowych używanych w polach 37 (druga część pola), 44 i 47 (pierwsza część pola). Komisja opublikuje wykaz tych kodów.
Artykuł 214
W przypadku gdy przepisy wymagają sporządzenia uzupełniających egzemplarzy formularza określonego w art. 205 ust. 1, zgłaszający może wykorzystać w tym celu dodatkowe egzemplarze lub fotokopie wymienionego formularza.
Takie dodatkowe egzemplarze lub fotokopie muszą być podpisane przez zgłaszającego, przedstawione organom celnym i poświadczone przez nie na tych samych warunkach, co jednolity dokument administracyjny. Są one przyjmowane przez organy celne tak, jakby były to dokumenty oryginalne, pod warunkiem że ich jakość i czytelność organy te uznają za zadowalające.
Artykuł 215
1. Formularz określony w art. 205 ust. 1 jest drukowany na papierze klejonym do pisania, samokopiującym, o gramaturze przynajmniej 40 g/m2. Papier musi być wystarczająco nieprzezroczysty, aby informacje umieszczone na przedniej stronie nie utrudniały czytelności informacji na odwrotnej stronie oraz przy normalnym używaniu powinien być odporny na darcie i gniecenie.
Dla wszystkich egzemplarzy stosuje się biały papier. Jednakże egzemplarze odnoszące się do tranzytu wspólnotowego ►M19 (1, 4 i 5) ◄ , pola 1 (pierwsza i trzecia część pola), 2, 3, 4, 5, 6, 8, 15, 17, 18, 19, 21, 25, 27, 31, 32, 33 (pierwsza od lewej część pola), 35, 38, 40, 44, 50, 51, 52, 53, 55 i 56 mają tło zielone.
Formularze drukowane są w kolorze zielonym.
2. Wymiary pól są oparte w poziomie na jednej dziesiątej cala i w pionie na jednej szóstej cala. Wymiary podpodziałów są oparte w poziomie na jednej dziesiątej cala.
3. Oznaczenie kolorami różnych egzemplarzy jest następujące:
a) na formularzach zgodnych ze wzorami przedstawionymi w załącznikach 31 i 33:
— egzemplarze 1, 2, 3 i 5 opatrzone są na prawym brzegu paskiem ciągłym odpowiednio w kolorze czerwonym, zielonym, żółtym i niebieskim,
— egzemplarze 4, 6, 7 i 8 opatrzone są na prawym brzegu paskiem przerywanym odpowiednio w kolorze niebieskim, czerwonym, zielonym i żółtym;
b) na formularzach zgodnych ze wzorami przedstawionymi w załącznikach 32 i 34 egzemplarze 1/6, 2/7, 3/8 i 4/5 opatrzone są na prawym brzegu paskiem ciągłym i na prawo od niego paskiem przerywanym odpowiednio w kolorze czerwonym, zielonym, żółtym i niebieskim.
Paski te mają szerokość około 3 mm. Pasek przerywany składa się z ciągu czworokątów o długości 3 mm i trzymilimetrowych przerw między nimi.
4. Egzemplarze, na których dane zawarte w formularzach przedstawionych w załącznikach 31 i 33 muszą pojawiać się przez samokopiowanie, wymienione są w załączniku 35.
Egzemplarze, na których dane w formularzach przedstawionych w załącznikach 32 i 34 muszą pojawiać się przez samokopiowanie, wymienione są w załączniku 36.
5. Formularze mają format 210 × 297 mm, przy czym dopuszczalne są odchylenia w długości od –5 mm do +8 mm.
6. Władze celne Państw Członkowskich mogą wymagać, aby na formularzach umieszczona była nazwa i adres drukarni lub znak umożliwiający jej identyfikację. Mogą one poza tym uzależnić dopuszczenie do druku formularzy od uzyskania wcześniejszego zatwierdzenia technicznego.
Sekcja 3
Dane wymagane zgodnie z daną procedurą celną
Artykuł 216
Wykaz pól używanych dla zgłoszeń celnych w celu przedstawienia wniosku o objęcie towarów określoną procedurą celną przy wykorzystaniu jednolitego dokumentu administracyjnego jest przedstawiony w załączniku 37.
Artykuł 217
Dane niezbędne w przypadku stosowania jednego z formularzy określonych w art. 205 ust. 2 wynikają z danego formularza. Uzupełniane są, gdzie stosowne, przez przepisy dotyczące danej procedury celnej.
Sekcja 4
Dokumenty dołączane do zgłoszenia celnego
Artykuł 218
1. Następujące dokumenty dołączane są do zgłoszeń celnych dopuszczenia do swobodnego obrotu:
a) faktura, na podstawie której zgłaszana jest wartość celna towarów, na mocy art. 181;
b) gdy wymagane jest, na mocy art. 178, zgłoszenie danych dla określenia wartości celnej zgłaszanych towarów, sporządzone zgodnie z warunkami ustanowionymi w tym artykule;
c) dokumenty wymagane w celu zastosowania preferencyjnych uzgodnień taryfowych lub innych środków uchylających zasady prawne mające zastosowanie do zgłaszanych towarów;
d) wszelkie inne dokumenty wymagane w celu zastosowania przepisów regulujących dopuszczenie zgłaszanych towarów do swobodnego obrotu.
2. Przy składaniu zgłoszenia organy celne mogą zażądać przedłożenia dokumentów przewozowych lub, w zależności od przypadku, dokumentów odnoszących się do poprzedniej procedury celnej.
O ile pojedynczy towar jest przedstawiany w dwóch lub większej ilości opakowań, mogą one również zażądać przedstawienia wykazu opakowań lub równoważnego dokumentu określającego zawartość każdego opakowania.
3. Wobec towarów kwalifikujących się do ryczałtowych stawek celnych określonych w sekcji II D przepisów wstępnych Nomenklatury Scalonej lub kiedy towary kwalifikują się do zwolnienia z należności przywozowych, dokumenty określone w ust. 1 lit. a) b) i c) nie muszą być wymagane, chyba że organy celne uważają je za konieczne do celów stosowania przepisów dotyczących dopuszczenie tych towarów do swobodnego obrotu.
Artykuł 219
1. Do zgłoszenia tranzytowego dołączany jest dokument przewozowy. Urząd wyjścia może odstąpić od wymogu przedłożenia tego dokumentu przy spełnianiu formalności. Jednakże dokument przewozowy jest przedkładany w czasie transportu na każde żądanie urzędu celnego lub innego właściwego organu.
2. Bez uszczerbku dla wszelkich mających zastosowanie środków upraszczających dokument celny wywozu/wysyłki towarów lub powrotnego wywozu towarów poza obszar celny Wspólnoty lub jakikolwiek dokument o skutku równoważnym, jest przedstawiany w urzędzie wyjścia wraz ze zgłoszeniem tranzytowym, do którego się odnosi.
3. Organy celne mogą zażądać, gdzie stosowne, przedłożenia dokumentu odnoszącego się do poprzedniej procedury celnej.
Artykuł 220
1. Bez uszczerbku dla przepisów szczególnych, dokumentami do zgłoszenia o objęcie gospodarczą procedurą celną są:
a) w przypadku procedury składu celnego:
— typu D: dokumenty określone w art. 218 ust. 1 lit. a) i b),
— innego niż skład celny typu D: nie dołącza się żadnego dokumentu;
b) w przypadku procedury uszlachetniania czynnego:
— system ceł zwrotnych: dokumenty określone w art. 218 ust. 1,
— system zawieszeń: dokumenty określone w art. 218 ust. 1 lit. a) i b),
i, gdzie stosowne, pisemne zezwolenie na korzystanie z danej procedury celnej lub kopię wniosku o udzielenie zezwolenia, jeżeli stosuje się przepisy ►M20 art. 508 ust. 1 ◄ ;
c) w przypadku przetwarzania pod kontrolą celną: dokumenty określone w art. 218 ust. 1 lit. a) i b) i, gdzie stosowne, pisemne zezwolenie na korzystanie z danej procedury celnej ►M20 lub kopia wniosku o zezwolenie, o ile zastosowanie znajduje art. 508 ust. 1 ◄ ;
d) w przypadku procedury odprawy czasowej:
— z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych: dokumenty określone w art. 218 ust. 1,
— z całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych: dokumenty określone w art. 218 ust. 1 lit. a) i b),
i, gdzie stosowne, pisemne zezwolenie na korzystanie z danej procedury celnej ►M20 lub kopia wniosku o zezwolenie, o ile zastosowanie znajduje art. 508 ust. 1 ◄ ;
e) w przypadku procedury uszlachetniania biernego: dokumenty określone w art. 221 ust. 1 i, gdzie stosowne, pisemne zezwolenie na korzystanie z danej procedury celnej lub kopię wniosku o udzielenie zezwolenia, jeżeli stosuje się przepisy ►M20 art. 508 ust. 1 ◄ .
2. Przepisy art. 218 ust. 2 stosuje się w odniesieniu do zgłoszeń o objęcie każdą gospodarczą procedurą celną.
3. Organy celne mogą zezwolić, aby pisemne zezwolenie na korzystanie z danej procedury celnej lub kopia wniosku o udzielenie zezwolenia nie były dołączane do zgłoszenia, ale znajdowały się w posiadaniu tych organów.
Artykuł 221
1. Do zgłoszenia wywozowego lub zgłoszenia powrotnego wywozu dołączane są wszystkie dokumenty niezbędne dla właściwego stosowania należności celnych wywozowych i przepisów regulujących wywóz lub powrotny wywóz danych towarów.
2. Artykuł 218 ust. 2 stosuje się do zgłoszeń wywozowych lub zgłoszeń powrotnego wywozu.
ROZDZIAŁ 2
Zgłoszenie celne przy użyciu techniki przetwarzania danych
Artykuł 222
1. Jeżeli zgłoszenie celne dokonywane jest z wykorzystaniem techniki przetwarzania danych, to dane szczegółowe umieszczone w zgłoszeniu na piśmie, wymienione w załączniku 37, zastępuje się poprzez przesłanie danych w formie zakodowanej lub w jakiejkolwiek innej formie określonej przez organy celne odpowiadających danym szczegółowym wymaganym przy zgłoszeniu na piśmie, do urzędu celnego wyznaczonego do tego celu, aby zostały przetworzone przez komputer.
2. Zgłoszenie celne dokonane za pomocą EDI uważa się za złożone w momencie przyjęcia przez organy celne wiadomości EDI.
O przyjęciu zgłoszenia celnego dokonanego za pomocą EDI zgłaszający powiadamiany jest poprzez informację zwrotną zawierającą przynajmniej dane identyfikacyjne otrzymanej wiadomości i/lub numer, pod jakim zarejestrowane zostało zgłoszenie celne, jak również datę jego przyjęcia.
3. Jeżeli zgłoszenie celne dokonywane jest poprzez EDI, to organy celne określają zasady wykonywania przepisów określonych w art. 247.
4. Jeżeli zgłoszenie celne dokonywane jest poprzez EDI, to zgłaszający powiadamiany jest o zwolnieniu towarów. Powiadomienie musi zawierać przynajmniej dane identyfikacyjne zgłoszenia i datę zwolnienia.
5. W przypadku wprowadzenia danych szczegółowych zgłoszenia celnego do celnych systemów przetwarzania danych przepisy ust. 2, 3 i 4 stosuje się odpowiednio.
Artykuł 223
W przypadku gdy dla spełnienia pozostałych formalności wymagany jest egzemplarz zgłoszenia celnego na papierze, to na wniosek zgłaszającego zostanie on sporządzony i poświadczony przez dany urząd celny lub zgodnie z przepisami art. 199 ust. 2 akapit drugi.
Artykuł 224
Organy celne mogą, na warunkach i w sposób, który same ustalą, zezwolić, aby potrzebne dla umieszczenia towarów pod procedurą celną dokumenty były sporządzane i przekazywane drogą elektroniczną.
ROZDZIAŁ 3
Zgłoszenia ustne lub zgłoszenia w innej formie
Sekcja 1
Zgłoszenia ustne
Artykuł 225
Przedmiotem ustnego zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu mogą być następujące towary:
a) towary pozbawione charakteru handlowego:
— znajdujące się w bagażu osobistym podróżnych, lub
— przesyłane do osób fizycznych, lub
— w innych przypadkach o niewielkim znaczeniu, o ile zezwolą na to organy celne;
b) towary o charakterze handlowym, pod warunkiem że:
— ich całkowita wartość za przesyłkę i na zgłaszającego nie przekracza progu statystycznego ustanowionego obowiązującymi przepisami wspólnotowymi, oraz
— przesyłka nie jest częścią serii podobnych przesyłek, oraz
— towary nie są przewożone przez niezależnego przewoźnika jako część większego transportu;
c) towary określone w art. 229, jeżeli są one towarami korzystającymi ze zwolnień jako towary zwrócone;
d) towary określone w art. 230 lit. b) i c).
Artykuł 226
Przedmiotem ustnego zgłoszenia celnego do wywozu mogą być:
a) towary pozbawione charakteru handlowego:
— znajdujące się w bagażu osobistym podróżnych, lub
— wysyłane przez osoby fizyczne;
b) towary określone w art. 225 lit. b);
c) towary określone w art. 231 lit. b) i c);
d) inne towary, w przypadkach o niewielkim znaczeniu gospodarczym, o ile zezwolą na to organy celne.
Artykuł 227
1. Organy celne mogą odstąpić od stosowania przepisów art. 225 i 226, jeżeli osoba, która dokonuje odprawy celnej, działa na rzecz innej osoby w charakterze agenta celnego.
2. Jeżeli organy celne mają wątpliwości, czy zgłoszone dane są prawidłowe lub kompletne, mogą zażądać przedstawienia zgłoszenia na piśmie.
Artykuł 228
Jeżeli towary zgłoszone ustnie zgodnie z art. 225 i 226 podlegają należnościom celnym przywozowym lub wywozowym, organy celne wydają osobie zainteresowanej pokwitowanie za dokonaną płatność.
Pokwitowanie to powinno zawierać co najmniej następujące dane:
a) opis towarów; wystarczająco dokładny, tak by pozwalał na identyfikację towarów może obejmować pozycję taryfową;
b) wartość faktury i/lub, w zależności od przypadku, ilość towarów;
c) strukturę pobranych opłat;
d) datę, kiedy zostało wydane;
e) nazwę organu, który je wydał;
Państwa Członkowskie przekazują Komisji wzory pokwitowań wprowadzonych na mocy niniejszego artykułu. Komisja przekazuje te informacje pozostałym Państwom Członkowskim.
Artykuł 229
1. Przedmiotem ustnego zgłoszenia celnego do odprawy czasowej mogą być, zgodnie z warunkami ustanowionymi w ►M20 art. 497 ust. 3 akapit drugi ◄ , następujące towary:
— wierzęta na sezonowy wypas lub wypas albo do prowadzenia prac lub transportu oraz inne towary spełniające warunki określone w art. 567 akapit drugi, lit. a),
— opakowania określone w art. 571 lit. a), noszące trwałe, nieusuwalne oznakowanie osoby mającej siedzibę poza obszarem celnym Wspólnoty,
— sprzęt radiowy i telewizyjny do produkcji i nadawania oraz pojazdy specjalnie przystosowane do powyższych celów wraz z wyposażeniem, przywożone przez organizacje publiczne lub prywatne mające swoją siedzibę poza obszarem celnym Wspólnoty i zaakceptowane przez organy celne, które wydały pozwolenie na dokonanie odprawy czasowej takiego sprzętu i pojazdów,
— instrumenty i aparaty niezbędne dla lekarzy przy niesieniu pomocy pacjentom czekającym na organ do przeszczepu zgodnie z ►M20 art. 569 ◄ ;
b) towary określone w art. 232;
c) inne towary, o ile zezwolą na to organy celne.
2. Towary określone w ust. 1, mogą być również przedmiotem zgłoszenia ustnego do powrotnego wywozu z zakończeniem procedury odprawy czasowej.
Sekcja 2
Zgłoszenia celne w innej formie
Artykuł 230
O ile nie zostały wyraźnie zgłoszone organom celnym, za zgłoszone do procedury dopuszczenia do swobodnego obrotu w sposób określony w art. 233 uważane są:
a) towary pozbawione charakteru handlowego, znajdujące się w bagażu osobistym podróżnych i uprawnione do zwolnień bądź na mocy rozdziału I tytuł XI rozporządzenia Rady (EWG) nr 918/83 ( 5 ), bądź jako towary zwrócone;
b) towary uprawnione do zwolnień na mocy rozdziału I tytuły IX i X rozporządzenia Rady (EWG) nr 918/83;
c) środki transportu uprawnione do zwolnień jako towary zwrócone;
d) towary przywożone w ramach obrotu o niewielkim znaczeniu i zwolnione z obowiązku doprowadzenia do urzędu celnego zgodnie z art. 38 ust. 4 Kodeksu, pod warunkiem że nie podlegają należnościom celnym przywozowym.
Artykuł 231
O ile nie zostały wyraźnie zgłoszone organom celnym, za zgłoszone do wywozu w sposób określony w art. 233 lit. b) uważane są:
a) towary pozbawione charakteru handlowego niepodlegające należnościom celnym wywozowym, znajdujące się w bagażu podróżnych;
b) środki transportu zarejestrowane na obszarze celnym Wspólnoty i przeznaczone do powrotnego przywozu;
c) towary określone w rozdziale II rozporządzenia Rady (EWG) nr 918/83;
d) inne towary, w przypadkach o niewielkim znaczeniu gospodarczym, o ile zezwolą na to organy celne.
Artykuł 232
1. Następujące przedmioty, jeśli nie zostały zgłoszone organom celnym na piśmie lub ustnie, uważa się za zgłoszone do czasowego wwozu czynnością określoną w art. 233, z zastrzeżeniem art. 579:
a) rzeczy osobistego użytku i towary do celów sportowych wwożone przez podróżujących zgodnie z art. 563;
b) środki transportu określone w art. 556–561;
c) majątek marynarzy, używany na statkach biorących udział w międzynarodowym ruchu morskim na podstawie art. 564 lit. a).
2. O ile nie zostały zgłoszone pisemnie lub ustnie, towary określone w ust. 1 uważane są za zgłoszone do powrotnego wywozu z zakończeniem procedury odprawy czasowej w sposób określony w art. 233.
Artykuł 233
►M6 1. ◄ Do celów art. 230-232 czynność uważana za zgłoszenie celne może przyjąć następujące formy:
a) w przypadku doprowadzenia towarów do urzędu celnego lub do każdego innego miejsca wyznaczonego lub uznanego zgodnie z art. 38 ust. 1 lit. a) Kodeksu:
— przejście pasem zielonym lub „nic do zgłoszenia” w urzędzie celnym, w którym istnieje system dwóch pasów,
— przejście przez urząd nieposiadający dwóch kontrolowanych pasów, bez dokonywania zgłoszenia z własnej woli,
— umieszczenie naklejki samoprzylepnej lub plakietki zgłoszenia celnego „nic do zgłoszenia” na przedniej szybie samochodu osobowego, o ile taka możliwość przewidziana jest w przepisach krajowych;
b) w przypadku zwolnienia z obowiązku dostarczenia towarów do urzędu celnego zgodnie z przepisami wykonawczymi do art. 38 ust. 4 Kodeksu, w przypadku wywozu zgodnie z art. 231 i w przypadku powrotnego wywozu zgodnie z art. 232 ust. 2:
— sama czynność przekroczenia granicy obszaru celnego Wspólnoty.
2. Jeżeli towary, określone w art. 230 lit. a), art. 231 lit. a) i w art. 232 ust. 1 lit. a) lub art. 232 ust. 2, przewożone koleją w bagażu podróżnych nie towarzyszą podróżnemu i zgłaszane są organom celnym bez obecności pasażera, to dokument określony w załączniku 38a może zostać wykorzystany w granicach i na warunkach określonych w tym załączniku.
Artykuł 234
1. Jeżeli warunki art. 230-232 są spełnione, towary uważane są za przedstawione organom celnym w rozumieniu art. 63 Kodeksu, zgłoszenie uważane jest za przyjęte, a zwolnienie towarów za udzielone w chwili, z którą czynność określona w art. 233 została spełniona.
2. Jeżeli kontrola wykazuje, że czynność określona w art. 233 została spełniona, ale towary przywiezione lub wyprowadzone nie spełniają warunków art. 230-232, dane towary uważane są za przywiezione bądź wywiezione z naruszeniem przepisów.
Sekcja 3
Przepisy wspólne dla sekcji 1 i 2
Artykuł 235
Przepisy art. 225-232 nie mają zastosowania w przypadku towarów, w odniesieniu do których wnosi się o zwrot refundacji albo należności celnych, bądź które podlegają środkom zakazów lub ograniczeń, lub jakimkolwiek innym szczególnym formalnościom.
Artykuł 236
Do celów sekcji 1 i 2 pojęcie „podróżny” oznacza:
A. w przywozie:
1) każdą osobę przybywającą czasowo na obszar celny Wspólnoty, na którym nie zamieszkuje na stałe, oraz
2) każdą osobę powracającą na obszar celny Wspólnoty i zamieszkującą tam na stałe, po czasowym pobycie w państwie trzecim;
B. w wywozie:
1) każdą osobę opuszczającą czasowo obszar celny Wspólnoty, na którym zamieszkuje na stałe, jak również
2) każdą osobę, która po pobycie czasowym opuszcza obszar celny Wspólnoty, na którym nie zamieszkuje na stałe.
Sekcja 4
Obrót pocztowy
Artykuł 237
1. Za zgłoszone organom celnym w ramach obrotu pocztowego uważane są:
A. do dopuszczenia do swobodnego obrotu:
a) w chwili ich wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty:
— karty pocztowe i listy zawierające wyłącznie wiadomości o charakterze osobistym,
— listy pisane alfabetem Braille'a,
— druki niepodlegające należnościom celnym przywozowym, oraz
— wszystkie inne przesyłki wysyłane listownie lub w paczkach, zwolnione z obowiązku doprowadzenia do urzędu celnego zgodnie z przepisami przyjętymi zgodnie z art. 38 ust. 4 Kodeksu;
B. do wywozu:
a) w chwili ich przyjęcia przez władze pocztowe, w przypadku przesyłki wysyłane listownie lub w paczkach, niepodlegające należnościom celnym wywozowym;
2. Za zgłaszającego oraz, w zależności od przypadku, za dłużnika w przypadkach określonych w ust. 1 pkt A, uważany jest odbiorca, a w przypadkach określonych w ust. 1 pkt B, nadawca. Organy celne mogą ustalić, że administracja pocztowa jest uważana za zgłaszającego oraz, w zależności od przypadku, za dłużnika.
3. Do celów ust. 1 towary niepodlegające należnościom celnym uważane są za przedstawione organom celnym w rozumieniu art. 63 Kodeksu, zgłoszenie celne uważane jest za przyjęte, a zwolnienie za udzielone:
a) w przywozie – w chwili doręczenia towarów odbiorcy;
b) w wywozie – w chwili przyjęcia towarów przez organy pocztowe.
4. Jeżeli przesyłka wysyłana listownie lub w paczce, niezwolniona z obowiązku doprowadzenia do urzędu celnego zgodnie z przepisami przyjętymi zgodnie z art. 38 ust. 4 Kodeksu, jest przedstawiana bez zgłoszenia ►M18 CN22 ◄ i/lub ►M18 CN22 ◄ lub jeżeli takie zgłoszenie jest niekompletne, organy celne określają formę, w której zgłoszenie celne musi zostać sporządzone lub uzupełnione.
Artykuł 238
Nie stosuje się art. 237:
— do przesyłek zawierających towary przeznaczone do celów handlowych, których całkowita wartość przekracza próg statystyczny ustanowiony obowiązującymi przepisami wspólnotowymi; organy celne mogą ustalić wyższe progi,
— do przesyłek zawierających towary przeznaczone do celów handlowych, które są częścią serii podobnych czynności,
— jeżeli zostało dokonane zgłoszenie celne w formie pisemnej, ustnej lub z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych,
— do przesyłek zawierających towary określone w art. 235.
TYTUŁ VIII
BADANIE TOWARÓW, USTALENIA URZĘDU CELNEGO I INNE ŚRODKI PODEJMOWANE PRZEZ URZĄD CELNY
Artykuł 239
1. Badanie towarów przeprowadza się w wyznaczonych do tego przez organy celne miejscach i w ustalonych godzinach.
2. Jednakże organy celne mogą zezwolić, na wniosek zgłaszającego, na przeprowadzenie badania towarów w miejscach lub w godzinach innych niż te określone w ust. 1.
Koszty związane z badaniem ponosi zgłaszający.
Artykuł 240
1. Jeżeli organy celne podejmą decyzję o zbadaniu towarów, informują o tym zgłaszającego lub jego przedstawiciela.
2. Jeżeli organy celne podejmą decyzję o zbadaniu jedynie części towarów, informują zgłaszającego lub jego przedstawiciela, które towary chcą zbadać. Taka selekcja towarów, dokonana przez organy celne, jest ostateczna.
Artykuł 241
1. Zgłaszający lub wyznaczona przez niego osoba, która ma być obecna przy badaniu towarów, dostarcza organom celnym niezbędnej pomocy w celu ułatwienia im wykonania tego zadania. Jeżeli organy celne uważają okazaną pomoc za niezadowalającą, mogą zażądać od zgłaszającego wyznaczenia innej osoby zdolnej do udzielenia koniecznej pomocy.
2. Jeżeli zgłaszający odmawia uczestniczenia przy badaniu towarów lub wyznaczenia osoby zdolnej do udzielenia pomocy, którą organy celne uważają za niezbędną, organy te wyznaczają ostateczny termin do spełnienia tego wymogu, chyba że ocenią, iż można odstąpić od badania.
Jeżeli z końcem wyznaczonego terminu zgłaszający nie spełnił wymagań stawianych przez organy celne, przystępują one, do celów stosowania art. 75 lit. a) Kodeksu, do badania towarów, na odpowiedzialność i koszt zgłaszającego, z udziałem, o ile uważają to za niezbędne, eksperta lub jakiejkolwiek innej osoby wyznaczonej zgodnie z obowiązującymi przepisami.
3. Ustalenia organów celnych dokonane podczas badania przeprowadzonego zgodnie z warunkami określonymi w poprzednim ustępie są w takim samym stopniu wiążące, jak w przypadku badania przeprowadzonego w obecności zgłaszającego.
4. W miejsce środków ustanowionych w ust. 2 i 3 organy celne mogą uznać zgłoszenie za nieważne, gdy nie ma żadnych wątpliwości, że odmowa uczestniczenia w badaniu towarów przez zgłaszającego lub wyznaczenia osoby zdolnej do udzielenia niezbędnej pomocy, nie stanowi przeszkody lub próby przeszkodzenia w ustaleniu przez organy celne naruszenia przepisów regulujących objęcie towarów odpowiednią procedurą celną, ani nie stanowi uchylenia się albo próby uchylenia się od stosowania przepisów art. 66 ust. 1 lub art. 80 ust. 2 Kodeksu.
Artykuł 242
1. Jeżeli organy celne podejmują decyzję o pobraniu próbek, informują o tym zgłaszającego lub jego przedstawiciela.
2. Organy celne same dokonują pobrania próbek. Jednakże mogą one zażądać, aby zostało ono dokonane pod ich kontrolą przez zgłaszającego lub wyznaczoną przez niego osobę.
Pobrania próbek dokonuje się zgodnie z metodami ustanowionymi w obowiązujących przepisach.
3. Ilości, które mają zostać pobrane, nie powinny przekraczać ilości niezbędnej dla dokonania analizy lub bardziej szczegółowej kontroli, włączając w to ewentualną kontranalizę.
Artykuł 243
1. Zgłaszający lub osoba wyznaczona przez niego do uczestniczenia przy pobieraniu próbek udziela organom celnym wszelkiej niezbędnej pomocy w celu ułatwienia przeprowadzenia tej czynności.
2. Jeżeli zgłaszający odmówi uczestnictwa przy pobieraniu próbek lub wyznaczenia do tego innej osoby bądź gdy nie udzieli organom celnym wszelkiej pomocy niezbędnej do ułatwienia operacji, stosuje się przepisy art. 241 ust. 1 zdanie drugie oraz art. 241 ust. 2–4 zdanie drugie.
Artykuł 244
Jeżeli organy celne pobierają próbki w celu analizy lub bardziej szczegółowej kontroli, zwalniają dane towary, nie czekając na wyniki tej analizy lub kontroli, chyba że istnieją inne podstawy odstąpienia od tych działań i, pod warunkiem że w przypadku, gdy powstał lub może powstać dług celny, kwota określonych należności celnych została już zaksięgowana i zapłacona lub zabezpieczona.
Artykuł 245
1. Ilości pobranych przez urząd celny w charakterze próbki nie odlicza się od ilości zgłoszonej.
2. W przypadku zgłoszenia wywozowego lub zgłoszenia do uszlachetniania biernego zgłaszający, o ile pozwalają na to okoliczności, jest upoważniony do zastąpienia, w celu uzupełnienia przesyłki, towarów pobranych w charakterze próbki towarami identycznymi.
Artykuł 246
1. O ile pobrane próbki nie zostały zniszczone w związku z przeprowadzaną analizą lub bardziej szczegółową kontrolą, pobrane próbki zwracane są zgłaszającemu na jego wniosek i koszt, gdy nie ma już potrzeby przechowywania ich przez organy celne, w szczególności po wyczerpaniu przez zgłaszającego wszelkich środków odwoławczych od decyzji podjętej przez organy celne na podstawie wyników takiej analizy lub bardziej szczegółowej kontroli.
2. Próbki, których zwrotu nie zażądał zgłaszający, mogą zostać bądź zniszczone, bądź zachowane przez organy celne. Jednakże w szczególnych przypadkach organy celne mogą zażądać od zgłaszającego zabrania pozostałych próbek.
Artykuł 247
1. Jeżeli organy celne przystępują do weryfikacji zgłoszeń i załączonych do nich dokumentów lub do badania towarów, wskazują, przynajmniej na kopii zgłoszenia przeznaczonej dla organów celnych lub na załączonym do niej dokumencie, podstawę i wyniki każdej takiej weryfikacji lub badania. W przypadku częściowego badania towarów podawane są także dane dotyczące przesyłki podlegającej badaniu.
O ile zaistnieje taka potrzeba, organy celne dokonują na zgłoszeniu adnotacji o nieobecności zgłaszającego lub jego przedstawiciela.
2. Jeżeli wynik weryfikacji zgłoszenia i załączonych do niego dokumentów lub badania towarów wykazuje niezgodność z danymi podanymi w zgłoszeniu, organy celne określają, przynajmniej na przeznaczonej dla nich kopii lub na załączonym do niej dokumencie, dane, które należy wziąć pod uwagę przy naliczaniu należności za te towary oraz, w zależności od przypadku, przy naliczaniu refundacji i innych kwot wypłacanych z tytułu wywozu, oraz przy stosowaniu innych przepisów regulujących procedurę celną, którą objęte są towary.
3. Ustalenia dokonane przez organy celne określają, w odpowiednim przypadku, przyjęte środki pozwalające na ustalenie tożsamości. Ustalenia te zawierają datę i dane niezbędne do identyfikacji funkcjonariusza, który je sporządził.
4. Jeżeli organy celne nie przystępują do weryfikacji zgłoszenia lub badania towarów, mogą nie umieszczać żadnych informacji na zgłoszeniu lub na załączonym do niego dokumencie określonym w ust. 1.
Artykuł 248
1. Udzielenie zwolnienia stanowi podstawę zaksięgowania należności celnych przywozowych ustalonych na podstawie danych zawartych w zgłoszeniu. Jeżeli organy celne uważają, że kontrole, które przeprowadziły, mogą doprowadzić do ustalenia kwoty należności celnych przywozowych wyższej od kwoty ustalonej na podstawie danych zawartych w zgłoszeniu, mogą zażądać ponadto złożenia zabezpieczenia wystarczającego na pokrycie różnicy między kwotą wynikającą z danych zawartych w zgłoszeniu a ostateczną kwotą należną za towary. Jednakże zgłaszający zamiast złożenia zabezpieczenia może zażądać natychmiastowego zaksięgowania kwoty należności, której mogą w ostateczności podlegać towary.
2. Jeżeli na podstawie kontroli przeprowadzonych przez organy celne mogą one określić kwotę należności celnych przywozowych różniącą się od kwoty wynikającej z danych zawartych w zgłoszeniu, zwolnienie towarów stanowi podstawę do natychmiastowego zaksięgowania w ten sposób ustalonej kwoty.
3. Dane towary nie mogą zostać zwolnione, jeżeli organy celne mają wątpliwości co do stosowania zakazów i ograniczeń, a mogą rozstrzygnąć te wątpliwości dopiero po otrzymaniu wyników kontroli, którą przeprowadziły.
4. Bez uszczerbku dla ust. 1, organy celne mogą powstrzymać się od pobrania zabezpieczenia w odniesieniu do towarów, dla których wnioskuje się o przyznanie kontyngentu taryfowego, jeżeli ustalą one, w chwili przyjęcia zgłoszenia o dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu, że dany kontyngent taryfowy nie jest bliski wykorzystania w rozumieniu art. 308c.
Artykuł 249
1. Organy celne ustalają sposób, w jaki zwalniają towary, biorąc pod uwagę miejsce, w którym towary się znajdują i szczególne uzgodnienia dotyczące ich dozoru.
2. W przypadku zgłoszenia na piśmie, na zgłoszeniu lub, w odpowiednim przypadku, na załączonym do niego dokumencie, umieszcza się odniesienie do zwolnienia towarów i daty tego zwolnienia, a kopia jest zwracana zgłaszającemu.
Artykuł 250
1. Jeżeli z powodów określonych w art. 75 lit. a) tiret drugie i trzecie Kodeksu organy celne nie mogły zwolnić towarów, wyznaczają zgłaszającemu termin na uregulowanie sytuacji towarów.
2. Jeżeli w przypadkach określonych w art. 75 lit. a) tiret drugie Kodeksu zgłaszający przed upływem terminu określonego w ust. 1 nie przedłożył wymaganych dokumentów, dane zgłoszenie uważane jest za nieważne i organy celne unieważniają je. Stosuje się przepisy art. 66 ust. 3 Kodeksu.
3. W okolicznościach określonych w art. 75 lit. a) tiret trzecie Kodeksu i bez uszczerbku dla jakichkolwiek środków podjętych na mocy art. 66 ust. 1 akapit pierwszy lub art. 182 Kodeksu, jeżeli zgłaszający ani nie zapłacił, ani nie zabezpieczył przed upływem terminu określonego w ust. 1 kwoty należności, organy celne mogą przystąpić do wstępnych formalności mających na celu sprzedaż towarów. W takim przypadku, o ile w międzyczasie wymagane warunki nie zostaną spełnione, przystępuje się do sprzedaży towarów, w razie konieczności w formie sprzedaży przymusowej, o ile pozwala na to prawo danego Państwa Członkowskiego. Organy celne informują o tym zgłaszającego.
Organy celne mogą, na odpowiedzialność i koszt zgłaszającego, przekazać dane towary do specjalnego miejsca znajdującego się pod ich dozorem.
Artykuł 251
W drodze odstępstwa od art. 66 ust. 2 Kodeksu, zgłoszenie celne może w następujących przypadkach zostać unieważnione po zwolnieniu towarów:
1) jeżeli ustalono, że towary zostały omyłkowo zgłoszone do procedury celnej powodującej obowiązek zapłacenia należności celnych przywozowych zamiast zostać objęte inną procedurą celną, organy celne unieważniają zgłoszenie, jeżeli wniosek o unieważnienie złożony został w terminie trzech miesięcy od dnia przyjęcia zgłoszenia, pod warunkiem że:
— użycie towarów nie naruszyło warunków procedury celnej, którą powinny zostać objęte,
— w chwili zgłoszenia towary były przeznaczone do objęcia inną procedurą celną, dla której spełniały wszystkie wymagane warunki, oraz
— towary zostaną niezwłocznie objęte procedurą celną, do której były faktycznie przeznaczone.
Zgłoszenie o objęcie towarów tą ostatnią procedurą staje się skuteczne od dnia przyjęcia unieważnionego zgłoszenia.
W wyjątkowych, należycie uzasadnionych przypadkach organy celne mogą zezwolić na przekroczenie trzymiesięcznego okresu.
1a) W przypadku stwierdzenia, że towary zostały omyłkowo zamiast innych towarów zgłoszone do procedury celnej powodującej obowiązek zapłacenia należności celnych przywozowych, to organy celne unieważniają zgłoszenie, jeżeli wniosek o unieważnienie został złożony w terminie trzech miesięcy od dnia przyjęcia zgłoszenia, pod warunkiem że:
— pierwotnie zgłoszone towary:
—i) nie zostały użyte w inny sposób niż ten, na który początkowo zezwolono; i
ii) został im przywrócony ich wcześniejszy status;
— oraz że
— towary, które miały zostać zgłoszone do pierwotnie zamierzonej procedury celnej:
—i) mogły, w momencie składania początkowego zgłoszenia, zostać przedstawione w tym samym urzędzie celnym; oraz
ii) zostały zgłoszone do takiej samej procedury celnej co pierwotnie przewidywana.
W wyjątkowych należycie uzasadnionych przypadkach organy celne mogą wyrazić zgodę na przekroczenie wymienionego wyżej terminu;
1b) W przypadku zwrotu towarów zamawianych drogą pocztową, organy celne unieważnią zgłoszenie o dopuszczenie do swobodnego obrotu, jeżeli wniosek o takie unieważnienie został przedstawiony w terminie trzech miesięcy od dnia przyjęcia zgłoszenia, pod warunkiem że towary te zostały wywiezione na adres pierwotnego dostawcy lub na inny wskazany przez niego adres;
1c) Jeśli zezwolenie z mocą wsteczną przyznaje się na mocy:
— artykuł 294 na dopuszczenie do swobodnego obrotu z preferencyjnym traktowaniem taryfowym lub o zredukowanej albo zerowej stawce celnej z uwagi na ostateczne przeznaczenie towarów, lub
— artykuł 508 na gospodarczą procedurę celną;
2) jeżeli towary zostały zgłoszone do wywozu lub do procedury uszlachetnienia biernego, zgłoszenie zostaje unieważnione, pod warunkiem że:
a) w przypadku towarów, które podlegają należnościom celnym wywozowym, są przedmiotem wniosków o zwrot należności celnych przywozowych, refundacji lub innych kwot stosowanych w wywozie bądź innych specjalnych środków przy wywozie:
— zgłaszający dostarcza urzędowi celnemu wyjścia dowody, że towary nie opuściły obszaru celnego Wspólnoty,
— zgłaszający ponownie przedstawia wymienionemu urzędowi wszystkie kopie zgłoszenia celnego, wraz za wszystkimi innymi dokumentami, które zostały mu zwrócone w związku z przyjęciem zgłoszenia,
— zgłaszający dostarcza urzędowi celnemu wyjścia dowody, że wszelkie refundacje i inne kwoty należne w związku ze zgłoszeniem wywozowym dla danych towarów zostały zwrócone lub że zainteresowane służby podjęły niezbędne środki w celu zapewnienia, że nie zostały one zapłacone, oraz
— zgłaszający spełnia, zgodnie z obowiązującymi przepisami, inne obowiązki przewidziane przez urząd celny wyjścia w celu uregulowania sytuacji towarów.
Unieważnienie zgłoszenia pociąga za sobą anulowanie korekt dokonanych w pozwoleniu na wywóz lub świadectwie o wcześniejszym ustaleniu refundacji przedstawionych wraz z tym zgłoszeniem.
Jeżeli towary zgłoszone do wywozu muszą opuścić obszar celny Wspólnoty w określonym terminie, niedotrzymanie tego terminu pociąga za sobą unieważnienie zgłoszenia;
b) w przypadku innych towarów urząd celny wyjścia został poinformowany zgodnie z art. 796 o fakcie, że zgłoszone towary nie opuściły obszary celnego Wspólnoty;
3) jeżeli powrotny wywóz towarów pociąga za sobą złożenie zgłoszenia, przepisy ust. 2 stosuje się mutatis mutandis;
4) w przypadku gdy towary wspólnotowe zostały objęte procedurą składu celnego w rozumieniu art. 98 ust. 1 lit. b) Kodeksu, można zwrócić się z wnioskiem o unieważnienie zgłoszenia objęcia tą procedurą i unieważnienie może zostać dokonane, pod warunkiem że w przypadku nieprzestrzegania określonego przeznaczenia celnego zostały podjęte środki przewidziane odpowiednim prawodawstwem.
Jeżeli z upływem wyznaczonego terminu pozostawania towarów w ramach procedury składu celnego nie zwrócono się z wnioskiem o nadanie im jednego z przeznaczeń przewidzianych odpowiednim prawodawstwem, organy celne podejmują środki przewidziane takim prawodawstwem.
Artykuł 252
Jeżeli organy celne przystępują zgodnie z art. 75 lit. b) Kodeksu do sprzedaży towarów, to dokonują tego zgodnie z procedurami obowiązującymi w Państwach Członkowskich.
TYTUŁ IX
PROCEDURY UPROSZCZONE
ROZDZIAŁ 1
Przepisy ogólne
Artykuł 253
1. Procedura zgłoszenia niekompletnego pozwala organom celnym na przyjęcie, w należycie uzasadnionych przypadkach, zgłoszenia niezawierającego wszystkich wymaganych danych lub zgłoszenia, do którego nie załączono wszystkich niezbędnych dokumentów wymaganych przez daną procedurę celną.
2. Procedura zgłoszenia uproszczonego pozwala na objęcie towarów daną procedurą celną po przedstawieniu zgłoszenia uproszczonego, z późniejszym przedstawieniem zgłoszenia uzupełniającego, które w zależności od przypadku może być zgłoszeniem całościowym, okresowym lub podsumowującym.
3. Odprawa uproszczona w miejscu pozwala na objęcie towarów daną procedurą celną w pomieszczeniach osoby zainteresowanej lub w innych miejscach wyznaczonych lub uznanych przez organy celne.
Artykuł 253a
W przypadku stosowania procedury uproszczonej z wykorzystaniem systemów przetwarzania danych do wypełniania zgłoszenia celnego lub z zastosowaniem techniki przetwarzania danych przepisy art. 199 ust. 2 i 3, art. 222, 223 i 224 stosuje się odpowiednio.
ROZDZIAŁ 2
Zgłoszenie dopuszczenia do swobodnego obrotu
Sekcja 1
Zgłoszenie niekompletne
Artykuł 254
Zgłoszenie do dopuszczenia do swobodnego obrotu, które organy celne mogą przyjąć na wniosek zgłaszającego, a które nie zawiera niektórych danych określonych w załączniku 37, zawiera co najmniej dane szczegółowe wymagane w polach 1 (pierwsza i druga część pola), 14, 21 (przynależność państwowa), 31, 37, 40 i 54 jednolitego dokumentu administracyjnego, jak również:
— wystarczająco ścisłe oznaczenie towarów, które pozwala organom celnym na niezwłoczne i jednoznaczne określenie danej pozycji lub podpozycji Nomenklatury Scalonej,
— w przypadku towarów podlegających cłom ad valorem, ich wartość celną lub, gdy okaże się iż zgłaszający nie jest w stanie zgłosić takiej wartości, prowizoryczne określenie wartości, którą organy celne mogą zaakceptować, biorąc pod uwagę, w szczególności, informacje dostępne dla zgłaszającego,
— wszystkie inne dane uważane za niezbędne przez organy celne dla ustalenia tożsamości towarów, wprowadzania w życie przepisów regulujących ich dopuszczenie do swobodnego obrotu, jak również dla ustalenia kwoty zabezpieczenia, od złożenia którego może być uzależnione zwolnienie towarów.
Artykuł 255
1. Do zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu, które może być przyjęte przez organy celne na wniosek zgłaszającego, a do którego niedołączone zostały niektóre niezbędne dokumenty uzupełniające, załącza się przynajmniej te dokumenty, które muszą być okazane, zanim zgłoszone towary będą mogły być dopuszczone do swobodnego obrotu.
2. W drodze odstępstwa od ust. 1, zgłoszenie, do którego nie załączono jednego lub więcej z wymaganych dokumentów, zanim towary mogą być dopuszczone do swobodnego obrotu, może zostać przyjęte po ustaleniu, zgodnie z wymogami organów celnych, że:
a) dany dokument istnieje i jest ważny;
b) niedołączenie dokumentu do zgłoszenia spowodowane zostało okolicznościami niezależnymi od woli zgłaszającego;
c) każda zwłoka w przyjęciu zgłoszenia przeszkodzi towarom w dopuszczeniu do swobodnego obrotu lub spowoduje, że będą podlegały wyższym stawkom celnym.
Dane odnoszące się do brakujących dokumentów są we wszystkich przypadkach podawane na zgłoszeniu.
Artykuł 256
1. Termin udzielony przez organy celne zgłaszającemu na przekazanie danych lub dokumentów brakujących przy przyjmowaniu zgłoszenia nie może przekraczać miesiąca, licząc od dnia tego przyjęcia.
W przypadku dokumentu wymaganego do wniosku o zredukowaną lub zerową stawkę celną w przywozie, jeżeli władze celne mają dobry powód, by wierzyć, że towary objęte niepełnym zgłoszeniem mogą kwalifikować się do takiej zredukowanej lub zerowej stawki celnej, okres na przedłożenie dokumentu, dłuższy niż ten przewidziany w pierwszym akapicie, może zostać przyznany na wniosek zgłaszającego, jeżeli jest to uzasadnione okolicznościami. Okres ten nie może przekraczać czterech miesięcy od daty przyjęcia zgłoszenia. Nie może on być przedłużony.
W przypadku gdy brakujące dane lub dokumenty, które mają być dostarczone, dotyczą wartości celnej, organy celne mogą, o ile jest to absolutnie konieczne, wyznaczyć dłuższy termin lub przedłużyć uprzednio wyznaczony termin. Całkowity wyznaczony termin uwzględnia terminy przepisane prawem.
2. Jeżeli obniżona lub zerowa stawka celna w przywozie stosowana jest do towarów dopuszczonych do swobodnego obrotu w ramach kontyngentów taryfowych lub, pod warunkiem że nie wprowadzi się ponownie, w ramach plafonów taryfowych lub innych preferencyjnych środków taryfowych, poboru zwykłych stawek należności celnych przywozowych, to możliwość korzystania z kontyngentu taryfowego lub preferencyjnego środka taryfowego zostaje przyznana dopiero po przedstawieniu organom celnym dokumentu, od którego uzależnione jest przyznanie takiej obniżonej lub zerowej stawki celnej. W każdym przypadku, dokument ten musi zostać przedstawiony:
— przed wykorzystaniem kontyngentu taryfowego, lub
— w innych przypadkach, przed datą ponownego wprowadzenia, na podstawie środków wspólnotowych, zwykłych stawek należności celnych przywozowych.
3. Z zastrzeżeniem ust. 1 i 2 dokument, od którego uzależnione jest zastosowanie obniżonej lub zerowej stawki celnej w przywozie, może zostać przedłożony po upływie okresu, dla którego taka obniżona lub zerowa stawka została wyznaczona, pod warunkiem że zgłoszenie odnoszące się do danych towarów zostało przyjęte przed tą datą.
Artykuł 257
1. Przyjęcie przez organy celne zgłoszenia niekompletnego nie stanowi przeszkody lub nie opóźnia zwolnienia towarów tak zgłoszonych, o ile nie ma innych powodów, aby tak uczynić. Bez uszczerbku dla przepisów art. 248 zwolnienie następuje zgodnie z warunkami ustanowionymi w ust. 2-5 poniżej.
2. Jeżeli późniejsze przedłożenie danych lub dokumentu uzupełniającego, brakującego w chwili przyjmowania zgłoszenia, nie może mieć żadnego wpływu na kwotę należności celnych za towary objęte zgłoszeniem, organy celne niezwłocznie przystępują do zaksięgowania kwoty tych należności, obliczanej w zwykły sposób.
3. Jeżeli, zgodnie z art. 254, w zgłoszeniu celnym jest podana prowizoryczna wartość, organy celne:
— niezwłocznie przystępują do zaksięgowania kwoty należności celnych ustalonej na podstawie tej informacji,
— żądają, o ile zaistnieje taka potrzeba, złożenia odpowiedniego zabezpieczenia pokrywającego różnicę między tą kwotą a kwotą, którą mogą zostać ostatecznie obciążone towary.
4. Jeżeli w przypadkach innych niż te określone w ust. 3 późniejsze przedstawienie danych lub dokumentu uzupełniającego brakującego w chwili przyjmowania zgłoszenia może mieć wpływ na kwotę należności za towary objęte zgłoszeniem:
a) w przypadku gdy późniejsze dostarczenie brakujących danych lub dokumentu może prowadzić do zastosowania obniżonej stawki, organy celne:
— niezwłocznie przystępują do zaksięgowania należności celnych przywozowych naliczonych według obniżonej stawki,
— żądają złożenia zabezpieczenia pokrywającego różnicę między tą kwotą a kwotą, która wynikałaby z zastosowania w odniesieniu do danych towarów należności celnych przywozowych naliczanych według stawki zwykłej;
b) w przypadku gdy późniejsze dostarczenie brakujących danych lub dokumentu może prowadzić do zastosowania całkowitego zwolnienia towarów z należności celnych, organy celne wymagają złożenia zabezpieczenia pokrywającego kwotę, która byłaby należna w przypadku należności celnych obciążonych zwykłą stawką.
5. Bez uszczerbku dla wszelkich mogących nastąpić w późniejszym okresie zmian, w szczególności w wyniku ostatecznego ustalenia wartości celnej, zgłaszający może w miejsce złożenia zabezpieczenia zażądać natychmiastowego zaksięgowania:
— w przypadku stosowania ust. 3 tiret drugie lub ust. 4 lit. a) tiret drugie, kwoty należności celnych, której towary mogą w ostateczności podlegać, lub
— w przypadku stosowania ust. 4 lit. b), kwoty należności celnych obliczonej z zastosowaniem zwykłej stawki.
Artykuł 258
Jeżeli z upływem terminu określonego w art. 256 zgłaszający nie dostarczył elementów niezbędnych do ostatecznego ustalenia wartości celnej towarów lub nie dostarczył brakujących danych bądź dokumentów, organy celne niezwłocznie księgują, tytułem należności za dane towary, kwotę zabezpieczenia przewidzianego zgodnie z przepisami art. 257 ust. 3 tiret drugie lub art. 257 ust. 4 lit. a) tiret drugie i art. 257 ust. 4 lit. b).
Artykuł 259
Zgłoszenie niekompletne przyjęte zgodnie z warunkami określonymi w art. 254-257 może zostać uzupełnione przez zgłaszającego lub zastąpione za zgodą organów celnych innym zgłoszeniem spełniającym warunki ustanowione w art. 62 Kodeksu.
W obydwu przypadkach datą przyjmowaną do celów ustalenia wszelkich należności celnych i stosowania innych przepisów regulujących dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu jest data przyjęcia zgłoszenia niekompletnego.
Sekcja 2
Procedura zgłoszenia uproszczonego
Artykuł 260
1. Po przedstawieniu pisemnego wniosku zawierającego wszystkie wymagane informacje zgłaszający jest upoważniony, na warunkach i w sposób ustanowiony w art. 261 i 262, do dokonania zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu w formie uproszczonej, o ile towary zostały przedstawione organom celnym.
2. Takie zgłoszenie uproszczone może mieć formę:
— zgłoszenia niekompletnego na jednolitym dokumencie administracyjnym, lub
— innego dokumentu administracyjnego lub handlowego wraz z wnioskiem o dopuszczenie do swobodnego obrotu.
Zawiera ono przynajmniej dane niezbędne dla ustalenia tożsamości towarów.
3. Jeżeli pozwalają na to okoliczności, organy celne mogą zezwolić, aby wniosek o dopuszczenie do swobodnego obrotu określony w ust. 2 tiret drugie został zastąpiony wnioskiem całościowym dla czynności dopuszczenia do swobodnego obrotu, które mają zostać zrealizowane w określonym czasie. Odniesienie do pozwolenia udzielonego w związku ze złożeniem takiego całościowego wniosku jest umieszczane na przedstawionym zgodnie z ust. 1 dokumencie handlowym lub administracyjnym.
4. Do zgłoszenia uproszczonego dołączane są wszystkie dokumenty, od przedstawienia których uzależnione jest zabezpieczenie dopuszczenia do swobodnego obrotu. Stosuje się art. 255 ust. 2.
5. Niniejszy artykuł stosuje się bez uszczerbku dla art. 278.
Artykuł 261
1. Pozwolenie określone w art. 260 udzielane jest zgłaszającemu pod warunkiem zagwarantowania skutecznej kontroli przestrzegania zakazów lub ograniczeń przywozowych bądź innych przepisów regulujących dopuszczenie do swobodnego obrotu.
2. W zasadzie takiego pozwolenia nie udziela się osobie składającej wniosek, która:
— popełniła poważne naruszenie lub powtórnie naruszyła przepisy prawa celnego,
— jedynie sporadycznie zgłasza towary do dopuszczenia do swobodnego obrotu.
Pozwolenia można nie udzielić również w przypadku, gdy dana osoba działa na rzecz innej osoby, która jedynie sporadycznie zgłasza towary do dopuszczenia do swobodnego obrotu.
3. Bez uszczerbku dla art. 9 Kodeksu pozwolenie może zostać cofnięte w przypadkach określonych w ust. 2.
Artykuł 262
1. Pozwolenie określone w art. 260:
— określa urząd lub urzędy celne właściwe dla przyjmowania zgłoszeń uproszczonych,
— wyszczególnia formę i zawartość zgłoszeń uproszczonych,
— wyszczególnia towary, których dotyczy, jak również dane, które muszą zostać umieszczone w zgłoszeniu uproszczonym w celu ustalenia tożsamości towarów,
— zawiera odniesienie do zabezpieczenia, które ma złożyć osoba zainteresowana w celu zabezpieczenia mogącego powstać długu celnego.
Wyszczególnia ono również formę i zawartość zgłoszeń uzupełniających oraz wyznacza terminy, w których muszą zostać one złożone wyznaczonym w tym celu organom celnym.
2. Organy celne mogą odstąpić od wymogu przedstawienia zgłoszenia uzupełniającego, jeżeli zgłoszenie uproszczone dotyczy towarów, których wartość celna jest niższa od progu statystycznego przewidzianego w obowiązujących przepisach wspólnotowych i zawiera już wszystkie informacje niezbędne dla dopuszczenia do swobodnego obrotu.
Sekcja 3
Odprawa uproszczona w miejscu
Artykuł 263
Pozwolenie na korzystanie z odprawy uproszczonej w miejscu udzielane jest zgodnie z warunkami i w sposób ustanowiony w art. 264-266, każdej osobie, która życzy sobie, aby dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu odbywało się w jej własnych pomieszczeniach lub w innych miejscach określonych w art. 253 i która w tym celu przedstawia organom celnym pisemny wniosek zawierający wszystkie dane niezbędne do udzielenia pozwolenia:
— dla towarów podlegających procedurze wspólnotowego lub wspólnego tranzytu i w odniesieniu do których osoba określona powyżej upoważniona jest do korzystania z procedur uproszczonych przeprowadzanych w urzędzie przeznaczenia, zgodnie z ►M19 art. 406, 407 i 408 ◄ ,
— dla towarów uprzednio objętych gospodarczą procedurą celną, bez uszczerbku dla art. 278,
— dla towarów skierowanych po ich przedstawieniu organom celnym, zgodnie z art. 40 Kodeksu, do wymienionych pomieszczeń lub miejsc zgodnie z procedurą tranzytu inną niż ta określona w tiret pierwszym,
— dla towarów wprowadzonych na obszar celny Wspólnoty ze zwolnieniem z wymogu przedstawienia organom celnym, zgodnie z art. 41 lit. b) Kodeksu.
Artykuł 264
1. Pozwolenie, określone w art. 263, udzielane jest, pod warunkiem że:
— ewidencja wnioskodawcy pozwala organom celnym na przeprowadzanie skutecznych kontroli, w szczególności kontroli z mocą wsteczną,
— możliwe jest zagwarantowanie przeprowadzenia skutecznej kontroli przestrzegania zakazów lub ograniczeń przywozowych bądź innych przepisów regulujących dopuszczenie do swobodnego obrotu.
2. W zasadzie pozwolenia nie udziela się wnioskodawcy, który:
— popełnił poważne naruszenie lub powtórnie naruszył przepisy prawa celnego,
— jedynie sporadycznie zgłasza towary do dopuszczenia do swobodnego obrotu.
Artykuł 265
1. Bez uszczerbku dla art. 9 Kodeksu organy celne mogą uchylić cofnięcie pozwolenia, jeżeli:
— jego posiadacz wywiąże się z nałożonych na niego obowiązków w terminie wyznaczonym przez organy celne, lub
— niewywiązanie się z obowiązków nie powoduje żadnych istotnych konsekwencji dla właściwego działania procedury.
2. W zasadzie pozwolenie zostaje cofnięte w przypadku określonym w art. 264 ust. 2 tiret pierwsze.
3. Pozwolenie może zostać cofnięte w przypadku określonym w art. 264 ust. 2 tiret drugie.
Artykuł 266
1. W celu umożliwienia organom celnym właściwego funkcjonowania osoba posiadająca zezwolenie określone w art. 263:
a) w przypadkach określonych w art. 263 tiret pierwsze i trzecie:
i) gdy towary są dopuszczone do swobodnego obrotu po ich dostarczeniu na wyznaczone miejsce:
— bezzwłocznie zawiadamia organy celne o dostarczeniu w formie i trybie określonym przez organy celne w celu uzyskania zwolnienia towarów, oraz
— umieszcza towary w swojej ewidencji;
ii) gdy dopuszczenie do swobodnego obrotu jest poprzedzone czasowym magazynowaniem towarów w rozumieniu art. 50 Kodeksu w tym samym miejscu, przed upływem terminu, określonego w art. 49 Kodeksu:
— bezzwłocznie zawiadamia organy celne w określonej formie i trybie o zamiarze przeznaczenia towarów do obrotu w celu uzyskania zwolnienia towarów, oraz
— wprowadza towary do swojej ewidencji.
b) w przypadkach wymienionych w art. 263 tiret drugie:
— bezzwłocznie zawiadamia organy celne w określonej formie i trybie o zamiarze przeznaczenia towarów do obrotu w celu uzyskania zwolnienia towarów, oraz
— wprowadza towary do swojej ewidencji.
Notyfikacja określona w tiret drugim nie jest wymagana w przypadku, gdy, towary przeznaczone do swobodnego obrotu zostały wcześniej objęte procedurą składu celnego typu D;
c) w przypadkach określonych w art. 263 tiret czwarte odnośnie do dostarczenia towarów w miejsce przeznaczone do tego celu:
— umieszcza towary w swojej dokumentacji;
d) udostępnia organom celnym całą dokumentację, od czasu wprowadzenia do ewidencji, wymienionej w lit. a), b) i c), której prowadzenie jest wymagane przepisami o dopuszczeniu do swobodnego obrotu.
2. Pod warunkiem że nie będzie miało to wpływu na kontrole prawidłowego przebiegu czynności, organy celne mogą:
a) zezwolenie na dokonanie notyfikacji wymienionej w ust. 1 lit. a) i b) obowiązuje bezzwłocznie po dostarczeniu towarów;
b) w niektórych specjalnych okolicznościach, ze względu na rodzaj danych towarów i szybkość obrotu, zwolnić posiadacza pozwolenia z obowiązku powiadamiania właściwego urzędu celnego o każdym przybyciu towarów, pod warunkiem że dostarczy on temu urzędowi wszystkie informacje, które urząd uzna za niezbędne w celu umożliwienia wykonania prawa do zbadania towarów, jeżeli będzie to konieczne.
W takim przypadku wpis towarów do ewidencji osoby zainteresowanej jest równoznaczny z ich zwolnieniem.
Artykuł 267
Pozwolenie określone w art. 263 ustanawia szczególne zasady działania procedury i w szczególności wymienia:
— towary, których dotyczy,
— formę obowiązków określonych w art. 266, jak również odniesienia do zabezpieczenia, które ma zapewnić osoba zainteresowana,
— termin dopuszczenia towarów,
— termin, w którym zgłoszenie uzupełniające musi zostać złożone we właściwym, wyznaczonym do tego urzędzie celnym,
— warunki, na których towary mogą zostać objęte, odpowiednio, zgłoszeniem całościowym, okresowym lub podsumowującym.
ROZDZIAŁ 3
Zgłoszenia do gospodarczej procedury celnej
Sekcja 1
Objęcie gospodarczą procedurą celną
Podsekcja 1
Objęcie procedurą składu celnego
A.
Zgłoszenia niekompletne
Artykuł 268
1. Zgłoszenie o objęcie procedurą składu celnego, które urząd celny objęcia może przyjąć na wniosek zgłaszającego, a które nie zawiera niektórych danych określonych w załączniku 37, zawiera przynajmniej dane niezbędne do ustalenia tożsamości towarów, których dotyczy, włącznie z podaniem ich ilości.
2. Artykuły 255, 256 i 259 stosuje się mutatis mutandis.
3. Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do zgłoszeń o objęcie procedurą wspólnotowych produktów rolnych, określonych w ►M20 art. 524 ◄ .
B.
Procedura zgłoszenia uproszczonego
Artykuł 269
1. Po przedstawieniu wniosku osoba zainteresowana upoważniona jest, zgodnie z warunkami i w sposób ustanowiony w art. 270, do dokonania zgłoszenia o objęcie procedurą na podstawie zgłoszenia uproszczonego, jeżeli towary przedstawione są organom celnym.
Takie zgłoszenie uproszczone może mieć formę:
— zgłoszenia niekompletnego, w sposób określony w art. 268, lub
— dokumentu administracyjnego lub handlowego wraz z wnioskiem o objęcie procedurą.
Zawiera ono dane określone w art. 268 ust. 1.
2. Jeżeli procedura ta stosowana jest w składzie typu D zgłoszenie uproszczone określa również rodzaj danych towarów, w sposób wystarczający do dokonania ich natychmiastowej i jednoznacznej klasyfikacji, jak również określa ich wartość celną.
3. Procedura, określona w ust. 1, nie ma zastosowania do składów typu F, ani przy objęciu procedurą, we wszystkich typach składów, do wspólnotowych produktów rolnych określonych w ►M20 art. 524 ◄ .
4. Procedurę, o której mowa w drugim tiret ustępu 1, stosuje się do składów typu B z wyjątkiem tego, że nie jest możliwe używanie dokumentów handlowych. Jeżeli dokument administracyjny nie zawiera danych szczegółowych pokazanych w załączniku 37, tytuł 1 ustęp B, to dane te powinny zostać dostarczone na wniosku towarzyszącym.
Artykuł 270
1. Wniosek określony w art. 269 ust. 1 sporządzany jest na piśmie i zawiera wszystkie dane niezbędne do udzielenia pozwolenia.
Jeżeli pozwalają na to okoliczności, wniosek określony w art. 269 ust. 1 może zostać zastąpiony wnioskiem całościowym w odniesieniu do czynności, które mają zostać dokonane w określonym czasie.
W tym przypadku wniosek jest sporządzany na warunkach ustanowionych w ►M20 art. 497, 498 oraz 499 ◄ i przedkładany wraz z wnioskiem o pozwolenie na prowadzenie składu celnego lub o zmianę pierwotnego pozwolenia organom celnym, które wydały pozwolenie na stosowanie procedury.
2. Pozwolenie określone w art. 269 ust. 1 udzielane jest osobie zainteresowanej, pod warunkiem że nie ma to wpływu na prawidłowe przeprowadzenie czynności.
3. W zasadzie pozwolenia nie udziela się, jeżeli:
— nie przedstawiono wszystkich zabezpieczeń niezbędnych dla prawidłowego przeprowadzenia czynności,
— osoba zainteresowana jedynie sporadycznie doprowadza do objęcia towarów procedurą,
— osoba zainteresowana popełniła poważne naruszenie lub powtórnie naruszyła przepisy prawa celnego.
4. Bez uszczerbku dla art. 9 Kodeksu pozwolenie może zostać cofnięte w przypadkach określonych w ust. 3.
Artykuł 271
Pozwolenie określone w art. 269 ust. 1 ustanawia szczegółowe zasady działania procedury, w szczególności:
— urząd lub urzędy objęcia procedurą,
— formę i zawartość zgłoszenia uproszczonego.
Zgłoszenie uzupełniające nie musi być wymagane.
C.
Odprawa uproszczona w miejscu
Artykuł 272
1. Pozwolenie na stosowanie odprawy uproszczonej w miejscu udzielane jest zgodnie z warunkami i w sposób ustanowiony w ust. 2 oraz w art. 273 i 274.
2. Procedury uproszczonej w miejscu nie stosuje się w odniesieniu do składów typu B i F, jak również przy objęciu produktów rolnych określonych w ►M20 art. 524 ◄ procedurą we wszystkich typach składów wspólnotowych.
3. Artykuł 270 stosuje się mutatis mutandis.
Artykuł 273
1. Aby umożliwić organom celnym właściwe przeprowadzenie czynności, po przybyciu towarów do wyznaczonych do tego miejsc posiadacz pozwolenia jest w tym celu zobowiązany:
a) należycie powiadomić organy celne o takim przybyciu, w formie i w sposób przez nie określony;
b) dokonać wpisu do ewidencji towarowej;
c) przechowywać do dyspozycji urzędu nadzoru wszystkie dokumenty dotyczące objęcia towarów procedurą.
Wpis do ewidencji towarowej, określony w lit. b), zawiera przynajmniej niektóre dane wykorzystywane w celu ustalenia tożsamości towarów do celów handlowych, włącznie z ich ilością.
2. Stosuje się art. 266 ust. 2.
Artykuł 274
Pozwolenie określone w art. 272 ust. 1 ustanawia szczegółowe zasady działania procedury i w szczególności wymienia:
— towary, których dotyczy,
— formę obowiązków określonych w art. 273,
— termin dopuszczenia towarów.
Zgłoszenie uzupełniające nie musi być wymagane.
Podsekcja 2
Objęcie procedurą uszlachetniania czynnego, przetwarzania pod kontrolą celną lub odprawy czasowej
A.
Zgłoszenia niekompletne
Artykuł 275
1. Zgłoszenie do objęcia gospodarczą procedurą celną, inną niż procedura uszlachetniania biernego lub składu celnego, które urząd celny objęcia procedurą może przyjąć na wniosek zgłaszającego, a które nie zawiera niektórych danych określonych w załączniku 37 lub do którego nie załączono niektórych dokumentów wymienionych w art. 220, zawiera przynajmniej dane określone w polu 1 (pierwsza i druga część pola), 14, 21 (przynależność państwowa), 31, 37, 40 i 54 jednolitego dokumentu administracyjnego oraz w polu 44, odniesienie do pozwolenia lub odniesienie do wniosku w przypadku stosowania art. 508 ust. 1.
2. Artykuły 255, 256 i 259 stosuje się mutatis mutandis.
3. W przypadkach objęcia procedurą uszlachetniania czynnego z zastosowaniem procedury ceł zwrotnych art. 257 i 258 także stosuje się mutatis mutandis.
B.
Zgłoszenie uproszczone i odprawa uproszczona w miejscu
Artykuł 276
Przepisy art. 260-267 i art. 270 stosuje się mutatis mutandis w odniesieniu do towarów zgłoszonych do gospodarczych procedur celnych, określonych w niniejszej podsekcji.
Podsekcja 3
Towary zgłaszane do procedury uszlachetniania biernego
Artykuł 277
Przepisy art. 279-289 stosowane w odniesieniu do towarów zgłaszanych do wywozu stosuje się mutatis mutandis w odniesieniu do towarów zgłaszanych do wywozu w ramach procedury uszlachetniania biernego.
Podsekcja 4
Przepisy wspólne
Artykuł 277a
W przypadku gdy dwa lub więcej zezwolenia dotyczące gospodarczych procedur celnych są przyznawane tej samej osobie, a jedna procedura kończy się rozpoczynając inną procedurę z wykorzystaniem lokalnej procedury odprawy celnej, zgłoszenie nie musi być wymagane.
Sekcja 2
Zakończenie gospodarczej procedury celnej
Artykuł 278
1. W przypadku zakończenia gospodarczej procedury celnej, innej niż procedura uszlachetniania biernego i procedura składu celnego, mogą być stosowane procedury uproszczone przewidziane dla dopuszczenia do swobodnego obrotu, wywozu i powrotnego wywozu. W przypadku powrotnego wywozu przepisy art. 279-289 stosuje się mutatis mutandis.
2. Procedury uproszczone, określone w art. 254-267 mogą być stosowane w odniesieniu do dopuszczenia do swobodnego obrotu towarów korzystających z procedury uszlachetniania biernego.
3. W przypadkach zakończenia procedury składu celnego można stosować procedury uproszczone przewidziane dla dopuszczenia do swobodnego obrotu, wywozu lub powrotnego wywozu.
Jednakże:
a) dla towarów objętych procedurą w składzie typu F nie może być dopuszczone stosowanie jakiejkolwiek procedury uproszczonej;
b) dla towarów objętych procedurą w składzie typu B stosuje się jedynie zgłoszenia niekompletne lub procedurę zgłoszenia uproszczonego;
c) wydanie pozwolenia na skład typu D pociąga za sobą automatyczne stosowanie odprawy uproszczonej w miejscu dla dopuszczenia do swobodnego obrotu.
Jednakże w przypadkach, gdy osoba zainteresowana chce skorzystać ze stosowania elementów kalkulacyjnych, które nie mogą zostać sprawdzone bez bezpośredniego badania towarów, procedury tej nie można stosować. W tym przypadku mogą zostać zastosowane inne procedury związane z obowiązkiem przedstawienia towarów organom celnym;
d) żadna procedura uproszczona nie ma zastosowania do wspólnotowych towarów rolnych określonych w art. 524 i poddanych procedurze składu celnego.
ROZDZIAŁ 4
Zgłoszenie wywozowe
Artykuł 279
Formalności, jakie muszą zostać spełnione w urzędzie celnym wywozu, jak przewidziano w art. 792, mogą zostać uproszczone zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału.
Do niniejszego rozdziału stosuje się przepisy art. 793 i 796.
Sekcja 1
Zgłoszenia niekompletne
Artykuł 280
1. Zgłoszenia wywozowe, które urząd celny może przyjąć na wniosek zgłaszającego, a które nie zawierają niektórych danych określonych w załączniku 37, zawierają przynajmniej dane określone w polu 1 (pierwsza i druga część pola), 2, 14, 17a, 31, 33, 38, 44 i 54 jednolitego dokumentu administracyjnego, jak również wszelkie inne informacje uznane za niezbędne w celu identyfikacji towarów, stosowania przepisów regulujących ich wywóz lub dla określenia kwoty zabezpieczenia wymaganego przed wywozem towarów.
W przypadku gdy towary podlegają należnościom wywozowym lub jakimkolwiek innym środkom przewidzianym w ramach wspólnej polityki rolnej, te zgłoszenia wywozowe zawierają wszystkie informacje wymagane dla właściwego stosowania takich należności lub środków.
2. Organy celne mogą zwolnić zgłaszającego z obowiązku wypełniania pól 17a i 33 pod warunkiem złożenia przez niego oświadczenia, że wywóz danych towarów nie podlega zakazom lub ograniczeniom, i organy celne nie mają co do tego wątpliwości, a opis towarów pozwala na niezwłoczne i jednoznaczne ustalenie klasyfikacji w Nomenklaturze Scalonej.
3. Na egzemplarzu nr 3 umieszcza się w polu 44 jeden z następujących wpisów:
— Exportación simplificada,
— Forenklet udførsel,
— Vereinfachte Ausfuhr,
— Απλουστευμένη εξαγωγή,
— Simplified exportation,
— Exportation simplifée,
— Esportazione semplificata,
— Vereenvoudigde uitvoer,
— Exportação simplificada,
— Yksinkertaistettu vienti/Förenklad export,
— Förenklad export,
— Zjednodušený vývoz,
— Lihtsustatud väljavedu,
— Vienkāršotā izvešana,
— Supaprastintas eksportas,
— Egyszerűsített kivitel,
— Esportazzjoni simplifikata,
— Wywóz uproszczony,
— Poenostavljen izvoz,
— Zjednodušený vývoz.
4. Artykuły 255-259 stosuje się mutatis mutandis do zgłoszenia wywozowego.
Artykuł 281
W przypadku stosowania art. 789 zgłoszenie uzupełniające lub zastępcze może zostać złożone w urzędzie celnym właściwym dla siedziby eksportera. Jeżeli podwykonawca ma swoją siedzibę w Państwie Członkowskim innym niż to, w którym ma swoją siedzibę eksporter, z możliwości takiej można skorzystać jedynie w przypadku istnienia umów zawartych między władzami zainteresowanych Państw Członkowskich.
Na zgłoszeniu niekompletnym umieszcza się urząd, w którym zostanie złożone zgłoszenie uzupełniające. Urząd celny, w którym zostało złożone zgłoszenie niekompletne, przesyła egzemplarze nr 1 i 2 do urzędu celnego, w którym złożono zgłoszenie uzupełniające lub zastępcze.
Sekcja 2
Procedura zgłoszenia uproszczonego
Artykuł 282
1. Na podstawie pisemnego wniosku zawierającego wszystkie informacje niezbędne do uzyskania pozwolenia, zgłaszający zostaje upoważniony, zgodnie z warunkami i w sposób ustanowiony w art. 261 i 262, które stosuje się mutatis mutandis, do sporządzenia zgłoszenia wywozowego w formie uproszczonej, w przypadku gdy towary przedstawiane są organom celnym.
2. Bez uszczerbku dla art. 288 zgłoszenie uproszczone stanowi niekompletny jednolity dokument administracyjny, zawierający przynajmniej dane niezbędne do ustalenia tożsamości towarów. Artykuł 280 ust. 3 i 4 stosuje się mutatis mutandis.
Sekcja 3
Odprawa uproszczona w miejscu
Artykuł 283
Pozwolenie na korzystanie z odprawy uproszczonej w miejscu udzielane jest na pisemny wniosek, zgodnie z warunkami i w sposób ustanowiony w art. 284, każdej osobie, zwanej dalej „upoważnionym eksporterem”, która chce, aby formalności wywozowe dokonywane były w jej własnych pomieszczeniach lub w innych miejscach wyznaczonych lub zatwierdzonych przez organy celne.
Artykuł 284
Artykuły 264 i 265 stosuje się mutatis mutandis.
Artykuł 285
1. Aby umożliwić organom celnym właściwe przeprowadzenie czynności, upoważniony eksporter, przed wyprowadzeniem towarów z miejsc określonych w art. 283, zobowiązany jest:
a) należycie powiadomić organy celne o takim wyprowadzeniu, w formie i w sposób przez nie określony, w celu uzyskania zwolnienia towarów;
b) dokonać wpisu danych towarów do swojej ewidencji. Taki wpis może zostać zastąpiony spełnieniem innej określonej przez organy celne formalności, która daje podobne gwarancje. Wpis określa datę jego dokonania, jak również dane niezbędne dla ustalenia tożsamości towarów;
c) udostępnić organom celnym wszystkie dokumenty, których przedstawienie może być wymagane dla zastosowania przepisów regulujących wywóz.
2. W niektórych szczególnych okolicznościach, ze względu na rodzaj danych towarów i szybkość obrotu, organy celne mogą zwolnić upoważnionego eksportera z obowiązku powiadamiania właściwego urzędu celnego o każdym wyprowadzeniu towarów, pod warunkiem że dostarczy on temu urzędowi wszystkie informacje, które urząd uzna za niezbędne w celu umożliwienia wykonania prawa do zbadania towarów, jeżeli będzie to konieczne.
W takim przypadku wpis towarów do ewidencji upoważnionego eksportera jest równoznaczny z ich zwolnieniem.
Artykuł 286
1. W celu kontroli faktycznego opuszczenia obszaru celnego Wspólnoty w charakterze dokumentu potwierdzającego wyprowadzenie stosowany jest egzemplarz nr 3 jednolitego dokumentu administracyjnego.
Pozwolenie przewiduje, że egzemplarz nr 3 jednolitego dokumentu administracyjnego musi zostać uprzednio uwierzytelniony.
2. Uprzednie uwierzytelnienie może zostać dokonane w jeden z następujących sposobów:
a) poprzez wcześniejsze umieszczenie w polu A pieczęci właściwego urzędu celnego i podpisu funkcjonariusza tego urzędu;
b) poprzez umieszczenie przez upoważnionego eksportera specjalnej pieczęci, zgodnej ze wzorem przedstawionym w załączniku 62.
Odcisk pieczęci może zostać uprzednio wydrukowany na formularzach, o ile nadruk ten został dokonany w zatwierdzonej do tego celu drukarni.
3. Przed wyjściem towaru upoważniony eksporter:
— przeprowadza procedury określone w art. 285;
— umieszcza na egzemplarzu nr 3 jednolitego dokumentu administracyjnego odniesienie do wpisu do ewidencji, jak również datę jego dokonania.
4. Egzemplarz nr 3, wypełniony zgodnie z ust. 2, w polu 44 zawiera:
— numer pozwolenia, jak również nazwę urzędu celnego, który go udzielił,
— jeden z wpisów, określonych w art. 280 ust. 3.
Artykuł 287
1. Pozwolenie określone w art. 283 ustanawia szczególne zasady działania procedury i w szczególności wymienia:
— towary, których dotyczy,
— formę obowiązków określonych w art. 285,
— termin zwolnienia towarów,
— zawartość egzemplarza nr 3, jak również środki, za pomocą których ma być uprawomocniony,
— procedurę przedstawiania zgłoszenia uzupełniającego i termin, w jakim musi zostać ono złożone.
2. Pozwolenie zawiera zobowiązanie upoważnionego eksportera do podjęcia wszelkich niezbędnych środków w celu zabezpieczenia przechowywania specjalnej pieczęci lub formularzy opatrzonych nadrukiem pieczęci urzędu celnego wyjścia lub nadrukiem pieczęci specjalnej.
Sekcja 4
Przepisy wspólne dla sekcji 2 i 3
Artykuł 288
1. Państwa Członkowskie mogą zezwolić na użycie zamiast jednolitego dokumentu administracyjnego dokumentu handlowego lub administracyjnego, bądź każdego innego środka, gdy cała czynność wywozu przeprowadzana jest na obszarze jednego Państwa Członkowskiego lub w każdym przypadku, gdy możliwość taką przewidują umowy zawarte między władzami zainteresowanych Państw Członkowskich.
2. Dokument lub środek, określony w ust. 1, zawiera przynajmniej dane niezbędne do ustalenia tożsamości towarów, jak również jeden z wpisów określonych w art. 280 ust. 3, wraz z wnioskiem o udzielenie pozwolenia na dokonanie wywozu.
Jeżeli pozwalają na to okoliczności, organy celne mogą zezwolić, aby wniosek ten został zastąpiony wnioskiem całościowym dla czynności wywozu, które mają być realizowane w podanym okresie. Na tym dokumencie lub środku umieszcza się odniesienie do pozwolenia.
3. Dokument handlowy lub administracyjny, równoważny z egzemplarzem nr 3 jednolitego dokumentu administracyjnego jest dowodem potwierdzającym opuszczenie obszaru celnego Wspólnoty. W przypadku użycia innych środków sposoby potwierdzania wyprowadzenia towarów określane są, gdzie stosowne, w umowach zawartych między władzami zainteresowanych Państw Członkowskich.
Artykuł 289
Jeżeli czynność wywozu jest w całości realizowana na terytorium jednego Państwa Członkowskiego, to oprócz procedur określonych w sekcjach 2 i 3, przy zapewnieniu przestrzegania polityk Wspólnoty, dane Państwo Członkowskie może przewidzieć inne uproszczenia.
CZĘŚĆ DRUGA
PRZEZNACZENIE CELNE
TYTUŁ I
DOPUSZCZENIE DO SWOBODNEGO OBROTU
ROZDZIAŁ 1
Przepisy ogólne
Artykuł 290
1. Jeżeli towary wspólnotowe są wywożone na podstawie karnetu ATA, zgodnie z art. 797, towary te mogą zostać dopuszczone do swobodnego obrotu na podstawie karnetu ATA.
2. W tym przypadku urząd, w którym towary są dopuszczane do swobodnego obrotu, spełnia następujące formalności:
a) weryfikuje informacje znajdujące się w polach A-G odcinka powrotnego przywozu;
b) wypełnia grzbiet odcinka i pole „H” odcinka powrotnego wywozu;
c) zatrzymuje odcinek powrotnego wywozu.
3. Jeżeli formalności związane z zakończeniem czasowego wywozu towarów wspólnotowych są dokonywane w urzędzie celnym innym niż urząd, przez który towary są wprowadzane na obszar celny Wspólnoty, przemieszczenie tych towarów od tego urzędu do urzędu, w którym wymienione formalności są spełniane, nie wymaga żadnych formalności.
ROZDZIAŁ 1a
Przepisy dotyczące bananów
Artykuł 290a
Do celów niniejszego rozdziału oraz załączników 38b i 38c stosuje się następujące definicje:
a) „upoważniony podmiot dokonujący ważenia” oznacza podmiot upoważniony przez urząd celny dla celów ważenia świeżych bananów;
b) „dokumentacja wnioskodawcy” oznacza wszelkie dokumenty dotyczące ważenia świeżych bananów;
c) „waga netto świeżych bananów” oznacza wagę samych bananów bez jakichkolwiek materiałów do pakowania czy opakowań;
d) „partia świeżych bananów” oznacza partię obejmującą wszystkie świeże banany załadowane na jeden środek transportu i wysłane przez jednego eksportera do jednego lub więcej odbiorców;
e) „miejsce rozładunku” oznacza każde miejsce, w którym partia świeżych bananów może zostać rozładowana lub usunięta w ramach procedury celnej, lub w przypadku przewozu w kontenerach, miejsce, w którym kontener jest zdejmowany ze statku, samolotu lub innego podstawowego środka transportu lub w którym kontener jest rozpakowany.
Artykuł 290b
1. Każdy urząd celny po otrzymaniu wniosku przyznaje status upoważnionego podmiotu dokonującego ważenia podmiotom gospodarczym zajmującym się przywozem, przewozem, składowaniem i przeładunkiem świeżych bananów, pod warunkiem że spełnione są następujące warunki:
a) wnioskodawca oferuje wszystkie konieczne gwarancje dotyczące właściwego przeprowadzenia ważenia;
b) wnioskodawca dysponuje właściwymi urządzeniami do ważenia;
c) dokumentacja wnioskodawcy umożliwia organom celnym przeprowadzanie skutecznych kontroli.
Urząd celny nie przyznaje statusu upoważnionego podmiotu dokonującego ważenia w przypadku gdy wnioskodawca dopuścił się poważnego lub wielokrotnego naruszenia przepisów celnych.
Upoważnienie jest ograniczone do ważenia świeżych bananów przeprowadzonego na miejscu nadzorowanym przez upoważniający urząd celny.
2. Upoważniający urząd celny cofa status upoważnionego podmiotu dokonującego ważenia w przypadku gdy posiadacz tego statusu przestaje spełniać warunki określone w ust. 1.
Artykuł 290c
1. Dla celów kontroli wagi netto świeżych bananów przywożonych do Wspólnoty i objętych kodem CN 0803 00 19 do zgłoszeń o dopuszczenie do swobodnego obrotu załącza się świadectwo ważenia bananów stwierdzające wagę netto danej partii świeżych bananów, z uwzględnieniem typu opakowania i pochodzenia.
Świadectwa ważenia bananów sporządzają upoważnione podmioty dokonujące ważenia zgodnie z procedurą określoną w załączniku 38b i w formie odpowiadającej wzorowi określonemu w załączniku 38c.
Zgodnie z warunkami określonymi przez organy celne świadectwa mogą być dostarczane organom celnym w formie elektronicznej.
2. Upoważniony podmiot dokonujący ważenia dostarcza organom celnym wcześniejsze zawiadomienie dotyczące ważenia partii świeżych bananów w celu sporządzenia świadectwa ważenia bananów, zawierającego szczegółowe informacje dotyczące typu opakowania, pochodzenia, czasu i miejsca ważenia.
3. Urzędy celne sprawdzają wagę netto świeżych bananów wpisaną na świadectwach ważenia bananów, na podstawie analizy ryzyka, w odniesieniu do co najmniej 5 % łącznej liczby świadectw ważenia bananów przedstawionych w danym roku, bądź poprzez obecność przy ważeniu reprezentatywnych próbek bananów przez upoważniony podmiot dokonujący ważenia, bądź samodzielnie ważąc te próbki zgodnie z procedurą określoną w pkt 1, 2 i 3 załącznika 38b.
Artykuł 290d
Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o liście upoważnionych podmiotów dokonujących ważenia oraz o wszelkich zmianach na tej liście.
Komisja przekazuje te informacje pozostałym państwom członkowskim.
ROZDZIAŁ 2
Przeznaczenie towarów
Artykuł 291
1. Niniejszy rozdział stosuje się w przypadku, gdy towary dopuszczone do swobodnego obrotu z zastosowaniem uprzywilejowanego traktowania taryfowego lub obniżonej bądź zerowej stawki celnej ze względu na ich przeznaczenie podlegają dozorowi celnemu odnośnie do przeznaczenia.
2. Do celów niniejszego rozdziału:
a) „jednorazowe pozwolenie” oznacza zezwolenie obejmujące różne administracje celne;
b) „księgowość” oznacza dane handlowe, podatkowe lub inne dane księgowe posiadacza albo takie dane prowadzone na jego rzecz;
c) „ewidencja” oznacza dane zawierające wszystkie niezbędne informacje i szczegóły techniczne, przechowywane na jakimkolwiek nośniku, umożliwiające organom celnym sprawowanie dozoru i kontrolę czynności.
Artykuł 292
1. Przyznanie uprzywilejowanego traktowania taryfowego zgodnie z art. 21 Kodeksu, w sytuacji gdy towary podlegają dozorowi celnemu ze względu na ich przeznaczenie, uzależnione jest od wydania zezwolenia na piśmie.
Jeżeli towary są dopuszczane do swobodnego obrotu z zastosowaniem obniżonej lub zerowej stawki celnej ze względu na ich przeznaczenie i gdy obowiązujące przepisy wymagają, aby towary pozostawały pod dozorem celnym zgodnie z art. 82 Kodeksu, niezbędne jest pisemne zezwolenie do celów dozoru celnego przeznaczenia towarów.
2. Wnioski sporządza się w formie pisemnej zgodnie z wzorem określonym w załączniku 67. Organy celne mogą wyrazić zgodę, aby wniosek o przedłużenie lub zmianę zezwolenia składany był w formie prostego wniosku na piśmie.
3. W szczególnych okolicznościach organy celne mogą dopuścić, aby zgłoszenie o dopuszczeniu do swobodnego obrotu, sporządzone na piśmie lub z wykorzystaniem środków technicznych przetwarzania danych i dokonane z zastosowaniem zwykłej procedury, stanowiło wniosek o udzielenie zezwolenia, w przypadku gdy:
— wniosek dotyczy tylko jednej administracji celnej,
— osoba składająca wniosek w całości nadaje towarom określone przeznaczenie, oraz
— zabezpieczony jest prawidłowy przebieg czynności.
4. Jeżeli organy celne ocenią, że zawarte we wniosku informacje są niewystarczające, mogą zażądać dodatkowych informacji od osoby składającej wniosek.
W szczególności, w przypadkach gdy wniosek może zostać przedstawiony w formie zgłoszenia celnego, organy celne wymagają, bez uszczerbku dla art. 218, aby dołączony był do niego dokument sporządzony przez zgłaszającego zawierający przynajmniej następujące informacje, chyba że są one uznane za zbędne lub są umieszczone w zgłoszeniu celnym:
a) nazwisko lub nazwę i adres osoby składającej wniosek, zgłaszającego i podmiotu gospodarczego;
b) rodzaj przeznaczenia towaru;
c) techniczny opis towarów, produkty wynikające z przeznaczenia towarów oraz sposoby ich określania;
d) szacunkowy współczynnik produktywności lub sposób wyznaczania tego współczynnika;
e) przewidywany termin nadawania towarom ich przeznaczenia;
f) miejsce, w którym towary osiągają przeznaczenie.
5. W przypadku wnioskowania o udzielenie jednorazowego pozwolenia niezbędna jest uprzednia zgoda organów, zgodnie z opisaną poniżej procedurą.
Wniosek przedstawiany jest organom celnym właściwym dla miejsca, w którym
— znajduje się główna księgowość składającego wniosek, pozwalająca na przeprowadzenie kontroli audytowej i gdzie realizowana jest przynajmniej część czynności, które mają być objęte zezwoleniem, lub
— w przeciwnym razie – tam, gdzie utrzymywane są główne księgi rachunkowe wnioskodawcy ułatwiające dokonywanie kontroli ustaleń opartej na wynikach rewizji finansowej.
Te organy celne przekazują wniosek i projekt zezwolenia innym zainteresowanym organom celnym, które w ciągu piętnastu dni potwierdzają ich otrzymanie.
Pozostałe zainteresowane organy celne przekazują swoje zastrzeżenia w ciągu trzydziestu dni od otrzymania projektu zezwolenia. Jeżeli w terminie tym przekazano zastrzeżenia i nie osiągnięto porozumienia, to wniosek zostaje odrzucony w zakresie, w jakim podniesiono zastrzeżenia.
Organy celne mogą wydać zezwolenie, jeżeli w terminie trzydziestu dni nie otrzymały żadnych zastrzeżeń dotyczących projektu zezwolenia.
Organy celne wydające zezwolenie przesyłają jego kopię wszystkim zainteresowanym organom celnym.
6. Jeżeli kryteria i warunki udzielenia jednorazowego pozwolenia zostały ogólnie uzgodnione przez dwie lub więcej administracji celnych, to administracje te mogą również zgodzić się na zastąpienie uprzedniej konsultacji prostym powiadomieniem. Takie powiadomienie jest wystarczające we wszystkich przypadkach przedłużania lub cofania jednorazowego pozwolenia.
7. Wnioskodawca jest informowany o decyzji dotyczącej wydania zezwolenia lub o przyczynach odrzucenia wniosku w ciągu trzydziestu dni od daty złożenia wniosku lub od dnia, w którym organy celne otrzymały wszelkie żądane posiadane lub dodatkowe informacje.
Okres ten nie ma zastosowania w przypadku jednorazowego zezwolenia, chyba że zostało ono wydane na podstawie ust. 6..
Artykuł 293
1. Zezwolenie zgodne z wzorem przedstawionym w załączniku 67 udzielane jest osobom mającym swoją siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty, o ile zostaną spełnione następujące warunki:
a) przewidywana działalność będzie zgodna z określonym przeznaczeniem, jak również z przepisami stosowanymi do wysyłki towarów zgodnie z art. 296, a ponadto zabezpieczony jest prawidłowy przebieg czynności;
b) osoba składająca wniosek przedstawi wszelkie gwarancje niezbędne dla prawidłowego przeprowadzenia czynności i zobowiąże się:
— nadać części lub wszystkim towarom określone przeznaczenie lub przekazać je, oraz dostarczyć dowód tego nadania lub przekazania zgodnie z obowiązującymi przepisami,
— powstrzymać się od wszelkich działań niezgodnych z zamierzonym celem określonego przeznaczenia,
— powiadamiać właściwe organy celne o wszelkich czynnikach mogących mieć wpływ na zezwolenie;
c) zapewniony zostanie skuteczny dozór celny i ustalenia administracyjne podejmowane przez organy celne nie będą nieproporcjonalne w stosunku do istniejących potrzeb gospodarczych;
d) będzie prowadzona i przechowywana odpowiednia ewidencja;
e) o ile organy celne uznają to za niezbędne, złożone zostanie odpowiednie zabezpieczenie.
2. W przypadku wniosku złożonego na mocy art. 292 ust. 3 zezwolenie wydawane jest osobom mającym swoją siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty, przez przyjęcie zgłoszenia celnego, z zastrzeżeniem pozostałych warunków określonych w ust. 1.
3. W zezwoleniu powinny znajdować się następujące elementy, chyba że informacje takie zostaną uznane za zbędne:
a) identyfikacja osoby posiadającej zezwolenie;
b) w miarę potrzeby kody Nomenklatury Scalonej lub kody TARIC, typ i opis towarów, czynności odnoszące się do przeznaczenia towarów i przepisy dotyczące współczynnika produktywności;
c) środki i metody identyfikacji oraz dozoru celnego, w tym uzgodnienia dotyczące:
— wspólnego składowania, do którego art. 534 ust. 2 i 3 stosuje się mutatis mutandis,
— składowania w mieszaninie produktów podlegających nadzorowi przeznaczenia, objętych działami 27 i 29 Nomenklatury Scalonej lub takich produktów zawierających surowe oleje ropy naftowej oznaczonych kodem CN 2709 00;
d) termin, w którym należy nadać towarom określone przeznaczenie;
e) urzędy celne, w których towary są zgłaszane w celu dopuszczenia do swobodnego obrotu i urzędy kontroli ustaleń;
f) miejsca, w których towarom należy nadać określone przeznaczenie;
g) w miarę potrzeb, zabezpieczenie, które ma być złożone;
h) okres ważności zezwolenia;
i) gdzie ma to zastosowanie, możliwość wysyłki towarów zgodnie z art. 296 ust. 1;
j) w miarę potrzeb, uproszczone ustalenia odnoszące się do wysyłki towarów zgodnie z art. 296 ust. 2 akapit drugi i art. 296 ust. 3;
k) w miarę potrzeb, uproszczone procedury dopuszczone zgodnie z art. 76 Kodeksu;
l) sposoby przekazywania informacji.
W przypadku gdy towary określone w akapicie pierwszym lit. c) tiret drugie nie są identyczne pod względem ośmiocyfrowego kodu CN, jakości handlowej oraz parametrów technicznych i fizycznych, składowanie w mieszaninie produktów może być dozwolone jedynie wówczas, gdy cała mieszanina ma być poddana jednej z obróbek określonych w uwagach dodatkowych 4 i 5 do działu 27 Nomenklatury Scalonej.
4. Bez uszczerbku dla przepisów art. 294 zezwolenie obowiązuje od dnia jego wydania lub od każdej późniejszej daty podanej w zezwoleniu.
Okres ważności nie przekracza trzech lat od dnia, w którym zezwolenie staje się skuteczne, z wyjątkiem przypadku, gdy istnieją właściwie umotywowane przyczyny.
Artykuł 294
1. Organy celne mogą wydać zezwolenie z mocą wsteczną.
Bez uszczerbku dla przepisów ust. 2 i 3 zezwolenie z mocą wsteczną obowiązuje od dnia złożenia wniosku.
2. Jeżeli wniosek dotyczy przedłużenia zezwolenia dla takiego samego rodzaju czynności i towarów, zezwolenie może zostać udzielone z mocą wsteczną od daty wygaśnięcia tego zezwolenia.
3. W wyjątkowych okolicznościach skutek retroaktywny zezwolenia może zostać rozszerzony, ale na okres nie dłuższy niż jeden rok przed datą złożenia wniosku, o ile można potwierdzić istnienie ekonomicznej potrzeby i gdy:
a) wniosek nie wiąże się z próbą oszustwa ani z rażącym zaniedbaniem;
b) księgowość osoby składającej wniosek potwierdza, że wymogi dotyczące ustaleń można uznać za spełnione i, w miarę potrzeby, aby uniknąć zamiany, w danym okresie towary można zidentyfikować i gdy księgowość ta umożliwia przeprowadzenie kontroli ustaleń;
c) wszystkie formalności niezbędne do uregulowania sytuacji towarów mogą zostać spełnione, łącznie, w miarę potrzeby, z unieważnieniem zgłoszenia.
Artykuł 295
Wygaśnięcie zezwolenia nie ma wpływu na towary, które znalazły się w swobodnym obrocie na mocy tego zezwolenia jeszcze zanim wygasło.
Artykuł 296
1. Wysyłki towarów między różnymi miejscami wskazanymi w tym samym zezwoleniu można dokonać bez jakichkolwiek formalności celnych.
2. Jeżeli wysyłka towarów dokonywana jest między dwoma osobami posiadającymi zezwolenie, mającymi siedzibę w różnych Państwach Członkowskich i pod warunkiem że dane organy celne nie uzgodniły procedur uproszczonych zgodnie z ust. 3, przewidzianych w załączniku 63, kartę kontrolna T5 wykorzystuje się zgodnie z następującą procedurą:
a) nadawca wystawia kartę kontrolną T5 w trzech egzemplarzach (jeden oryginał i dwie kopie) ►M21 ————— ◄ ;
b) karta kontrolna T5 zawiera:
— w polu A („urząd wyjścia”), adres właściwego urzędu celnego określonego w zezwoleniu nadawcy,
— w polu 2, nazwisko lub nazwę, pełny adres i numer zezwolenia nadawcy,
— w polu 8, nazwisko lub nazwę, pełny adres i numer zezwolenia adresata,
— w polach „Ważna uwaga” i w polu B tekst należy przekreślić,
— w polach 31 i 33, odpowiednio, opis towarów w chwili wysyłki, wraz z ilością sztuk oraz właściwym dla nich kodem CN,
— w polu 38, masę netto towarów,
— w polu 103, słownie ilość towarów netto,
— w polu 104, znak w polu „Inne (wyszczególnić)” oraz drukowanymi literami jeden z następujących wpisów:
—— DESTINO ESPECIAL: MERCANCÍAS RESPECTO DE LAS CUALES, LAS OBLIGATIONES SE CEDEN AL CESIONARIO (REGLAMENTO (CEE) No 2454/93, ARTÍCULO 296)
— SÆRLIGT ANVENDELSESFORMÅL: VARER, FOR HVILKE FORPLIGTELSERNE OVERDRAGES TIL ERHVERVEREN (FORORDNING (EØF) Nr 2454/93, ARTIKEL 296)
— BESONDERE VERWENDUNG: WAREN MIT DENEN DIE PFLICHTEN AUF DEN ÜBERNEHMER ÜBERTRAGEN WERDEN (ARTIKEL 296 DER VERORDNUNG (EWG) Nr 2454/94)
— ÅÉÄÉÊÏÓ ΠÑÏÏÑÉÓÌÏÓ: ÅÌΠÏÑÅÃÌÁÔÁ ÃÉÁ ÔÁ ÏΠÏÉÁ ÏÉ ÕΠÏΧÑÅÙÓÅÉÓ ÅÊΧÙÑÏÕÍÔÁÉ ÓÔÏÍ ÅÊÄÏΧÅÁ (ÁÑÈÑÏ 296 ÊÁÍÏÍÉÓÌÏÓ (ÅÏÊ) áñéè 2454/93)
— END-USE: GOODS FOR WHICH THE OBLIGATIONS ARE TRANSFERRED TO THE TRASNFEREE (REGULATION (EWG) No 2454/93, ARTICLE 296)
— DESTINATION PARTICULIÈRE: MARCHANDISES POUR LESQUELLES LES OBLIGATIONS SONT TRANSFÉRÉES AU CESSIONNAIRE [RÈGLEMENT (CEE) No 2454/93, ARTICLE 296]
— DESTINAZIONE PARTICOLARE: MERCI PER LE QUALI GLI OBBLIGHI SONO TRASFERITI AL CESSIONARIO (REGOLAMENTO (CEE) N. 2454/93, ARTICOLO 296)
— BIJZONDERE BESTEMMING: GOEDEREN WAARVOOR DE VERPLICHTINGEN AAN DE OVERNEMER WORDEN OVERGEDRAGEN (VERORDENING (EEG) Nr 2454/93, ARTIKEL 296)
— DESTINO ESPECIAL: MERCADORIAS RELATIVAMENTE ÀS QUAIS ÀS OBRIGAÇÕES SÃO TRANSFERIDAS PARA O CESSIONÁRIO [REGULAMENTO (CEE) N.o 2454/93, ARTIGO 296.o]
— TIETTY KÄYTTÖTARKOITUS: TAVARAT, JOIHIN LIITTYVÄT VELVOITTEET SIIRRETÄÄN SIIRRONSAAJALLE (ASETUS (ETY) N:o 2454/93, 296 ARTIKLA)
— ANVÄNDNING FÖR SÄRSKILDA ÄNDAMÅL: VAROR FÖR VILKA SKYLDIGHETERNA ÖVERFÖRS TILL DEN MOTTAGANDE PARTEN (ARTIKEL 296 I FÖRORDNING (EEG) NR 2454/93)
— KONEČNÉ POUŽITÍ: ZBOŽÍ, U KTERÉHO PŘECHÁZEJÍ POVINNOSTI NA PŘÍJEMCE (ČLÁNEK 296 NAŘÍZENÍ (EHS) č. 2454/93)
— EESMÄRGIPÄRANE KASUTAMINE: KAUP, MILLE KORRAL KOHUSTUSED LÄHEVAD ÜLE KAUBA SAAJALE (MÄÄRUSE ((EMÜ) NR 2454/93 ARTIKKEL 296)
— IZMANTOŠANAS MĒR-IS: PREČU SAŅĒMĒJS ATBILDĪGS PAR PREČU IZMANTOŠANU (REGULA (EEK) NR.2454/93, 296.PANTS)
— GALUTINIS VARTOJIMAS: PREKĖS, SU KURIOMIS SUSIJUSIOS PRIEVOLĖS PERDUOTOS JŲ PERĖMĖJUI (REGLAMENTAS (EEB) NR. 2454/93, 296 STRAIPSNIS)
— MEGHATÁROZOTT CÉLRA TÖRTÉNŐ FELHASZNÁLÁS: AZ ÁRUKKAL KAPCSOLATOS KÖTELEZETTSÉGEK AZ ÁRUK ÁTVEVŐJÉRE SZÁLLTAK ÁT (A 2454/93/EGK RENDELET 296. CIKKE)
— UŻU AĦĦARI: OĠĠETTI LI GĦALIHOM L-OBBLIGI HUMA TRASFERITI LIL MIN ISIR IT-TRASFERIMENT (REGOLAMENT (KEE) 2454/93, ARTIKOLU 296)
— PRZEZNACZENIE SZCZEGÓLNE: TOWARY, W ODNIESIENIU DO KTÓRYCH ZOBOWIĄZANIA SĄ PRZENOSZONE NA OSOBĘ PRZEJMUJĄCĄ (ROZPORZĄDZENIE (EWG) NR 2454/93, ART. 296)
— POSEBEN NAMEN: BLAGO, ZA KATERO SE OBVEZNOSTI PRENESEJO NA PREJEMNIKA (UREDBA (EGS) ŠT. 2454/93, ČLEN 296)
— KONEČNÉ POUŽITIE: TOVAR, S KTORÝM PRECHÁDZAJÚ POVINNOSTI NA PRÍJEMCU (NARIADENIE (EHS) Č. 2454/93, ČLÁNOK 296)
c) nadawca przesyła adresatowi pełny komplet kart kontrolnych T5;
d) adresat dołącza do kompletu kart kontrolnych T5 oryginał dokumentu handlowego zawierający datę przyjęcia towarów, i przedkłada wszystkie dokumenty w urzędzie celnym określonym w swoim zezwoleniu. Ponadto niezwłocznie powiadamia urząd celny o nadmiarze towarów, brakach, zamianie lub innych nieprawidłowościach;
e) urząd celny określony w zezwoleniu adresata, wypełnia pole J, łącznie z datą przejęcia przez adresata, na oryginale formularza T5, po zweryfikowaniu odpowiednich dokumentów handlowych, oraz umieszcza datę i przystawia pieczęć na oryginale w polu J i na dwóch kopiach w polu E. Urząd celny zachowuje drugą kopię w swojej ewidencji i zwraca oryginał i pierwszą kopię adresatowi;
f) adresat zachowuje w swojej ewidencji pierwszą kopię T5, a oryginał przesyła nadawcy;
g) nadawca zachowuje oryginał w swojej ewidencji.
Dane organy celne mogą zgodzić się na stosowanie uproszczonych procedur zgodnie z przepisami w sprawie użycia karty kontrolnej T5.
3. Jeżeli dane organy celne uznają, że zapewniony jest prawidłowy przebieg czynności, mogą wyrazić zgodę, aby wysyłka towarów między dwoma osobami posiadającymi zezwolenie mającymi siedziby w różnych Państwach Członkowskich dokonana została bez użycia karty kontrolnej T5.
4. Jeżeli wysyłka dokonywana jest między dwoma osobami posiadającymi zezwolenie mającymi siedziby w tym samym Państwie Członkowskim, to odbywa się ona zgodnie z przepisami krajowymi.
5. Po przejęciu towarów adresat staje się osobą posiadającą zezwolenie na mocy niniejszego rozdziału w odniesieniu do wysyłanych towarów.
6. Nadawca zostaje zwolniony ze swoich obowiązków, jeżeli spełnione są następujące warunki:
— adresat otrzymał towary i został poinformowany o tym, że towary, w odniesieniu do których dokonano przeniesienia obowiązków, podlegają dozorowi celnemu w zakresie ich przeznaczenia;
— kontrola celna została dokonana przez organ celny adresata; o ile organy celne nie przewidziały innego rozwiązania, kontrola celna następuje w chwili wprowadzenia towarów do ewidencji przez adresata.
Artykuł 297
1. W przypadku transportu materiałów do celów konserwacyjnych lub naprawy statków powietrznych przeprowadzanej przez towarzystwa lotnicze międzynarodowych przewozów, w ramach umów o wymianie lub do celów własnych, zamiast karty kontrolnej T5 można wykorzystać lotniczy list przewozowy lub równoważny dokument.
2. Lotniczym list przewozowy lub równoważny dokument zawiera przynajmniej następujące dane:
a) nazwę towarzystwa lotniczego wysyłki;
b) nazwę portu lotniczego wysyłki;
c) nazwę towarzystwa lotniczego odbioru;
d) nazwa portu lotniczego przeznaczenia;
e) opis materiałów;
f) liczbę przedmiotów.
Dane określone w akapicie pierwszym można podać w zakodowanej formie lub przez odniesienie do załączonego dokumentu.
3. Pierwsza strona lotniczego listu przewozowego lub równoważnego dokumentu musi zawierać drukowanymi literami, jeden z następujących wpisów:
— DESTINO ESPECIAL
— SÆRLIGT ANVENDELSESFORMÅL
— BESONDERE VERWENDUNG
— ÅÉÄÉÊÏÓ ΠÑÏÏÑÉÓÌÏÓ
— END-USE
— DESTINATION PARTICULIÈRE
— DESTINAZIONE PARTICOLARE
— BIJZONDERE BESTEMMING
— DESTINO ESPECIAL
— TIETTY KÄYTTÖTARKOITUS
— ANVÄNDNING FÖR SÄRSKILDA ÄNDAMÅL
— KONEČNÉ POUŽITÍ
— EESMÄRGIPÄRANE KASUTAMINE
— IZMANTOŠANAS MĒRĶIS
— GALUTINIS VARTOJIMAS
— MEGHATÁROZOTT CÉLRA TÖRTÉNŐ FELHASZNÁLÁS
— UŻU AĦĦARI
— PRZEZNACZENIE SZCZEGÓLNE
— POSEBEN NAMEN
— KONEČNÉ POUŽITIE
4. Towarzystwo lotnicze wysyłki zatrzymuje egzemplarz lotniczego listu przewozowego lub równoważnego dokumentu jako część swojej ewidencji i na warunkach określonych przez organy celne Państwa Członkowskiego wysyłki, udostępnia drugi egzemplarz właściwym urzędom celnym.
Towarzystwo lotnicze odbioru zachowuje egzemplarz lotniczego listu przewozowego lub równoważnego dokumentu jako część swojej ewidencji i na warunkach określonych przez organy celne Państwa Członkowskiego przeznaczenia, udostępnia drugi egzemplarz właściwym urzędom celnym.
5. Materiały w stanie nienaruszonym oraz egzemplarze lotniczego listu przewozowego lub równoważnego dokumentu są dostarczane towarzystwu lotniczemu odbioru w miejscach określonych przez organy celne Państwa Członkowskiego, w którym ma swoją siedzibę to towarzystwo. Towarzystwo lotnicze odbioru wprowadza materiały do ewidencji.
6. Obowiązki wynikające z ust. 1-5 przechodzą z towarzystwa lotniczego wysyłki na towarzystwo lotnicze odbioru w chwili przekazania temu ostatniemu materiałów w stanie nienaruszonym oraz egzemplarzy lotniczego listu przewozowego lub równoważnego dokumentu.
Artykuł 298
1. Organy celne mogą, na określonych przez siebie warunkach, pozwolić na wywóz lub zniszczenie towarów.
2. W przypadku wywozu produktów rolnych w polu 44 Jednolitego Dokumentu Administracyjnego lub każdego innego używanego dokumentu umieszcza się, drukowanymi literami, jeden z następujących wpisów:
— ARTÍCULO 298, REGLAMENTO (CEE) No 2454/93, DESTINO ESPECIAL: MERCANCÍAS DESTINADAS A LA EXPORTACIÓN — NO SE APLICAN RESTITUCIONES AGRÍCOLAS
— ART. 298 I FORORDNING (EØF) Nr 2454/93 SÆRLIGT ANVENDELSESFORMÅL: VARER BESTEMT TIL UDFØRSEL — INGEN RESTITUTION
— ARTIKEL 298 DER VERORDNUNG (EWG) Nr 2454/94 BESONDERE VERWENDUNG: ZUR AUSFUHR VORGESEHENE WAREN — ANWENDUNG DER LANDWIRTSCHAFTLICHEN AUSFUHRERSTATTUNGEN AUSGESCHLOSSEN
— ÁÑÈÑÏ 298 ÔÏÕ ÊÁÍ. (ÅÏÊ) áñéè 2454/93 ÅÉÄÉÊÏÓ ΠÑÏÏÑÉÓÌÏÓ: ÅÌΠÏÑÅÃÌÁÔÁ ΠÑÏÏÑÉÆÏÌÅÍÁ ÃÉÁ ÅÎÁÃÙÃÇ — ÁΠÏÊËÅÉÏÍÔÁÉ ÏÉ ÃÅÙÑÃÉÊÅÓ ÅΠÉÓÔÑÏÖÅÓ
— ARTICLE 298 REGULATION (EWG) No 2454/93 END-USE: GOODS DESTINED FOR EXPORTATION — AGRICULTURAL REFUNDS NOT APPLICABLE
— ARTICLE 298, RÈGLEMENT (CEE) No 2454/93 DESTINATION PARTICULIÈRE: MARCHANDISES PRÉVUES POUR L'EXPORTATION — APPLICATION DES RESTITUTIONS AGRICOLES EXCLUE
— ARTICOLO 298 (CEE) No 2454/93 DESTINAZIONE PARTICOLARE: MERCI PREVISTE PER L'ESPORTAZIONE — APPLICAZIONE DELLE RESTITUZIONI AGRICOLE ESCLUSA
— ARTIKEL 298, VERORDENING (EEG) Nr 2454/93 BIJZONDERE BESTEMMING: VOOR UITVOER BESTEMDE GOEDEREN — LANDBOUWRESTITUTIES NIET VAN TOEPASSING
— ARTIGO 296.o REG. (CEE) N.o 2454/93 DESTINO ESPECIAL: MERCADORIAS DESTINADAS À EXPORTAÇÃO — APLICAÇÃO DE RESTITUIÇÕES AGRÍCOLAS EXCLUÍDA
— 298 ART., AS. 2454/93 TIETTY KÄYTTÖTARKOITUS: VIETÄVIKSI TARKOITETTUJA TAVAROITA — MAATALOUSTUKEA EI SOVELLETA
— ARTIKEL 298 I FÖRORDNING (EEG) nr 2454/93 AVSEENDE ANVÄNDNING FÖR SÄRSKILDA ÄNDAMÅL: VAROR AVSEDDA FÖR EXPORT — JORDBRUKSBIDRAG EJ TILLÄMPLIGA
— ČLÁNEK 298 NAŘÍZENÍ (EHS) č. 2454/93 KONEČNÉ POUŽITÍ: ZBOŽÍ URČENO K VÝVOZU - ZEMĚDĚLSKÉ NÁHRADY NELZE UPLATNIT,
— MÄÄRUSE (EMÜ) NR 2454/93 ARTIKKEL 298 „EESMÄRGIPÄRANE KASUTAMINE”: KAUBALE, MIS LÄHEB EKSPORDIKS, PÕLLUMAJANDUSTOETUSI EI RAKENDATA,
— REGULAS (EEK) NR. 2454/93, 298.PANTS: IZMANTOŠANAS MĒRĶIS: PRECES PAREDZĒTAS IZVEŠANAI - LAUKSAIMNIECĪBAS KOMPENSĀCIJU NEPIEMĒRO,
— REGLAMENTAS (EEB) NR. 2454/93, 298 STRAIPSNIS, GALUTINIS VARTOJIMAS: EKSPORTUOJAMOS PREKĖS - ŽEMĖS ŪKIO GRĄŽINAMOSIOS IŠMOKOS NETAIKOMOS,
— MEGHATÁROZOTT CÉLRA TÖRTÉNŐ FELHASZNÁLÁS A 2454/93/EGK RENDELET 298.CIKKE SZERINT: KIVITELI RENDELTETÉSŰ ÁRUK - MEZŐGAZDASÁGI VISSZATÉRÍTÉS NEM ALKALMAZHATÓ,
— ARTIKOLU 298 REGOLAMENT (KEE) 2454/93 UŻU AĦĦARI: OĠĠETTI DESTINATI GĦALL-ESPORTAZZJONI RIFUŻJONIJIET AGRIKOLI MHUX APPLIKABBLI,
— ARTYKUŁ 298 ROZPORZĄDZENIA (EWG) NR 2454/93 PRZEZNACZENIE SZCZEGÓLNE: TOWARY PRZEZNACZONE DO WYWOZU - NIE STOSUJE SIĘ DOPŁAT ROLNYCH,
— ČLEN 298 UREDBE (EGS) ŠT. 2454/93 POSEBEN NAMEN: BLAGO DEKLARIRANO ZA IZVOZ - UPORABA KMETIJSKIH IZVOZNIH NADOMESTIL IZKLJUČENA,
— ČLÁNOK 298 NARIADENIA (EHS) Č. 2454/93 KONEČNÉ POUŽITIE: TOVAR URČENÝ NA VÝVOZ - POĽNOHOSPODÁRSKE NÁHRADY NEMOŽNO UPLATNIŤ
3. Jeżeli towary są wywożone, to od chwili przyjęcia zgłoszenia wywozowego są traktowane jak towary niewspólnotowe.
4. W przypadku zniszczenia stosuje się art. 182 ust. 5 Kodeksu.
Artykuł 299
Jeżeli organy celne uznają, że użycie towarów w inny sposób, niż zostało to przewidziane w zezwoleniu, jest uzasadnione, to użycie takie, inne niż wywóz lub zniszczenie, pociąga za sobą powstanie długu celnego. Artykuł 208 Kodeksu stosuje się mutatis mutandis.
Artykuł 300
1. Towary określone w art. 291 ust. 1 pozostają pod dozorem celnym i podlegają należnościom celnym przywozowym, aż do chwili, gdy:
a) po raz pierwszy nadano im przeznaczenie;
b) zostaną wywiezione, zniszczone lub użyte w inny sposób, zgodnie z art. 298 i art. 299.
Jednakże jeżeli towary mogą zostać użyte powtórnie i gdy organy celne uznają, że jest to właściwe w celu niedopuszczenia do nadużycia, dozór celny zostaje utrzymany na okres nie dłuższy niż dwa lata, licząc od pierwszego nadania przeznaczenia.
2. Odpady i złom powstałe w wyniku procesów obróbki lub przetworzenia towarów, jak również straty spowodowane naturalnymi ubytkami uważane są za towary, którym nadano przeznaczenie.
3. Wobec odpadów i złomu powstałego w wyniku zniszczenia towarów dozór celny zostaje zakończony, gdy nadaje się im dopuszczone przeznaczenie celne.
ROZDZIAŁ 3
Zarządzanie środkami taryfowymi
Sekcja 1
Zarządzanie kontyngentami taryfowymi, które mają zostać wykorzystane zgodnie z porządkiem chronologicznym dat zgłoszeń celnych
Artykuł 308a
1. Z zastrzeżeniem odmiennych przepisów, jeżeli na podstawie przepisów wspólnotowych zostały otwarte kontyngenty taryfowe, to zarządzanie są one zgodnie z chronologicznym porządkiem dat przyjęcia zgłoszeń o dopuszczenie do swobodnego obrotu.
2. Jeżeli zgłoszenie o dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu, zawierające ważny wniosek zgłaszającego o korzystanie z kontyngentu taryfowego, zostanie przyjęte, dane Państwo Członkowskie częściowo korzysta, za pośrednictwem Komisji, z kontyngentu taryfowego w ilości odpowiadającej potrzebom tego państwa.
3. Państwa Członkowskie nie przedstawiają żadnych wniosków o częściowe wykorzystanie kontyngentu, zanim nie zostaną spełnione warunki ustanowione w art. 256 ust. 2 i 3.
4. Z zastrzeżeniem ust. 8, Komisja dokonuje przydziałów na podstawie daty przyjęcia zgłoszenia o dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu i w zakresie, na jaki pozwala saldo danego kontyngentu. Priorytet ustalany jest zgodnie z porządkiem chronologicznym wspomnianych dat.
5. Państwa Członkowskie bezzwłocznie przekażą Komisji wszystkie ważne wnioski o częściowe wykorzystanie kontyngentu, podając datę określoną w ust. 4, jak również dokładną wielkość, o którą wnioskowano w danym zgłoszeniu celnym.
6. Do celów ust. 4 i 5, Komisja przyznaje liczby porządkowe, jeżeli nie wprowadziły ich przepisy wspólnotowe otwierające dany kontyngent taryfowy.
7. Jeżeli wnioskowane wielkości, które mają być przyznane z kontyngentu taryfowego, są wyższe od pozostającego w dyspozycji salda, przydziałów dokonuje się proporcjonalnie do wnioskowanych wielkości.
8. Do celów niniejszego artykułu, zgłoszenia o dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu przyjęte przez organy celne dnia 1, 2 i 3 stycznia uważa się za przyjęte dnia 3 stycznia. Jednakże jeżeli jeden z tych dni przypada na sobotę lub niedzielę, uważa się, że zgłoszenie miało miejsce dnia 4 stycznia.
9. Jeżeli został otwarty nowy kontyngent taryfowy, Komisja nie przyzna częściowego wykorzystania tego kontyngentu przed jedenastym dniem roboczym następującym po dniu opublikowania przepisów, na podstawie których dany kontyngent taryfowy został utworzony.
10. Państwa Członkowskie niezwłocznie zwracają Komisji niewykorzystaną kwotę kontyngentu. Jednakże jeżeli nieprawidłowo przyznany kontyngent, stanowiący dług celny w wysokości równej lub niższej od 10 ECU, został ujawniony po upływie pierwszego miesiąca następującego po upływie okresu ważności danego kontyngentu taryfowego, Państwa Członkowskie nie muszą dokonywać zwrotu.
11. Jeżeli organy celne unieważnią zgłoszenie o dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu odnoszące się do towarów, które są przedmiotem wniosku o korzystanie z kontyngentu taryfowego, unieważnia się cały wniosek dotyczący tych towarów. Zainteresowane Państwa Członkowskie niezwłocznie zwrócą Komisji każdą ilość, jaka została im przyznana do częściowego wykorzystania z danego kontyngentu taryfowego.
12. Szczegóły dotyczące częściowego wykorzystania kontyngentu, o które wnioskują poszczególne Państwa Członkowskie, Komisja i pozostałe Państwa Członkowskie traktują poufnie.
Artykuł 308b
1. Komisja dokonuje przydziału każdego dnia roboczego, z wyjątkiem:
— dni wolnych od pracy w instytucjach Wspólnoty w Brukseli, lub
— w wyjątkowych okolicznościach, każdego innego dnia, pod warunkiem że właściwe władze Państw Członkowskich zostały o tym wcześniej powiadomione.
2. Z zastrzeżeniem art. 308a ust. 8, przy każdym przydziale uwzględnia się wszystkie nierozpatrzone wnioski, które odnoszą się do zgłoszeń o dopuszczenie do swobodnego obrotu przyjętych do drugiego dnia poprzedzającego wniosek o przydział włącznie, i które zostały przekazane Komisji.
Artykuł 308c
1. Kontyngent taryfowy zostaje uznany za krytyczny, jak tylko 75 % wstępnej ilości została wykorzystana lub tak zaklasyfikowana przez właściwy urząd.
2. W drodze odstępstwa od ust. 1, kontyngent taryfowy jest uznawany od dnia jego otwarcia jako krytyczny, w każdym z następujących przypadków:
a) jest otwarty na mniej niż trzy miesiące;
b) kontyngenty taryfowe obejmujące te same produkty i pochodzenie oraz ekwiwalentny okres kontyngentu, tak jak kontyngent taryfowy o którym mowa (ekwiwalentne kontyngenty taryfowe), które nie zostały otwarte w ciągu ostatnich dwóch lat;
c) ekwiwalentny kontyngent taryfowy otwarty w ostatnich dwóch latach, został wyczerpany w lub przed ostatnim dniem trzeciego miesiąca swojego okresu kontyngentu, lub miał wyższą ilość wstępną niż kontyngent taryfowy, o którym mowa.
3. Kontyngent taryfowy, którego jedynym celem jest zastosowanie, na mocy przepisów WTO, działania ochronnego lub działania odwetowego, uznany jest jako krytyczny, jak tylko 75 % ilości wstępnej zostało wykorzystane, niezależnie od tego, czy ekwiwalentne kontyngenty taryfowe zostały otwarte w ciągu ostatnich dwóch lat, czy też nie.
Sekcja 2
Nadzór towarów
Artykuł 308d
1. W przypadku gdy ma być wprowadzony nadzór przez Wspólnotę, Państwa Członkowskie dostarczają Komisji sprawozdania nadzoru, co najmniej raz na miesiąc, które zawierają dane dotyczące ilości produktów dopuszczonych do swobodnego obrotu lub wywiezionych. Jeżeli chodzi o przywóz, to na prośbę Komisji Państwa Członkowskie ograniczają te dane do przywozu korzystającego z preferencji taryfowych.
2. Sprawozdania nadzoru Państw Członkowskich wskazują całkowitą ilość towarów dopuszczonych do swobodnego obrotu lub wywiezionych, w zależności od przypadku, od pierwszego dnia rozpatrywanego okresu.
3. Państwa Członkowskie przekażą Komisji swoje miesięczne sprawozdania z nadzoru, najpóźniej 15 dnia miesiąca następującego po zakończeniu okresu będącego przedmiotem sprawozdania.
4. Informacje przekazane przez poszczególne Państwa Członkowskie są traktowane poufnie.
TYTUŁ II
STATUS CELNY TOWARÓW I TRANZYT
▼M19 —————
ROZDZIAŁ 3
Status celny towarów
Sekcja 1
Przepisy ogólne
Artykuł 313
1. Z zastrzeżeniem art. 180 Kodeksu i wyjątków wymienionych w ust. 2, wszystkie towary znajdujące się na obszarze celnym Wspólnoty uważa się za towary wspólnotowe, chyba że potwierdzono, że nie mają one statusu wspólnotowego.
2. Poniższe towary nie są uważane za towary wspólnotowe, chyba że ich status wspólnotowy został potwierdzony zgodnie z przepisami art. 314-323:
a) towary wprowadzone na obszar celny Wspólnoty zgodnie z art. 37 Kodeksu.
Jednakże zgodnie z art. 38 ust. 5 Kodeksu towary wprowadzone na obszar celny Wspólnoty uważa się za towary wspólnotowe, chyba że zostało stwierdzone, że nie posiadają one statusu wspólnotowego:
— jeżeli, w przypadku transportu drogą powietrzną, towary zostały załadowane lub przeładowane w porcie lotniczym znajdującym się na obszarze celnym Wspólnoty w celu przesyłki do innego portu lotniczego znajdującego się na obszarze celnym Wspólnoty, pod warunkiem że przewóz odbywa się z zastosowaniem jednolitego dokumentu przewozowego sporządzonego w Państwie Członkowskim, lub
— jeżeli, w przypadku transportu morskiego, towary przewożone są między portami znajdującymi się na obszarze celnym Wspólnoty regularną linią żeglugową, która została zatwierdzona zgodnie z art. 313a i art. 313b;
b) towary magazynowane czasowo lub w wolnym obszarze celnym o kontroli typu I w rozumieniu art. 799 albo w składzie wolnocłowym;
c) towary poddane postępowaniu zawieszającemu lub umieszczone w wolnym obszarze celnym o kontroli typu II w rozumieniu art. 799.
▼M19 —————
Artykuł 313a
1. Regularna linia żeglugowa oznacza regularną usługę przewożenia towarów na statkach, które pływają jedynie między portami znajdującymi się w obszarze celnym Wspólnoty i nie mogą płynąć z, płynąć do, ani zawijać do jakichkolwiek punktów poza tym obszarem lub do portu na tym obszarze będącego wolnym obszarem celnym o kontroli typu I w rozumieniu art. 799.
2. Organy celne mogą zażądać przedstawienia dowodów, że przestrzegane są przepisy dotyczące linii żeglugowych objętych zezwoleniem.
Jeśli organy celne stwierdzą, że przepisy dotyczące linii żeglugowych objętych zezwoleniem nie są przestrzegane, niezwłocznie informują o tym wszystkie zainteresowane organy celne.
Artykuł 313b
1. Jeżeli przedsiębiorstwo żeglugowe, określając zakres swoich usług, składa wniosek, organy celne Państwa Członkowskiego, na którego terytorium przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą, mogą za zgodą pozostałych zainteresowanych Państw Członkowskich, zatwierdzić utworzenie regularnej linii żeglugowej.
2. Wniosek zawiera następujące dane szczegółowe:
a) nazwy portów;
b) nazwy statków, które mają obsługiwać linie regularne; i
c) wszystkie innego rodzaju informacje wymagane przez organy celne, w szczególności rozkład rejsów.
3. Zezwolenie udzielane jest tylko przedsiębiorstwom żeglugowym, które:
a) prowadzą działalność gospodarczą na terytorium Wspólnoty i których ewidencja jest dostępna dla właściwych organów celnych;
b) nie popełniły poważnego lub powtórnego naruszenia przepisów w związku z prowadzeniem regularnej linii żeglugowej;
c) są w stanie udowodnić organom celnym, że regularna linia żeglugowa działa w sposób określony w art. 313a ust. 1; oraz
d) zobowiążą się:
— na trasach, dla których wymagane jest zezwolenie, nie zawijać do żadnego portu w państwie trzecim albo, w wolnym obszarze celnym o kontroli typu I w rozumieniu art. 799, do portu na obszarze celnym Wspólnoty oraz, że nie zostanie przeprowadzony przeładunek na pełnym morzu oraz,
— przechowywać na pokładzie statku świadectwo zezwolenia i przedstawiać je na żądanie właściwym organom celnym.
4. Po otrzymaniu wniosku organy celne Państwa Członkowskiego, które go otrzymały (organy udzielające zezwolenia) informują o tym organy celne pozostałych Państw Członkowskich, na obszarze których znajdują się porty obsługiwane przez regularne linie żeglugowe (organy opiniujące).
Organy opiniujące potwierdzają przyjęcie wniosku.
W ciągu sześćdziesięciu dni od przyjęcia wniosku organy opiniujące przekazują informację o swojej zgodzie lub odmowie. Każda odmowa musi zostać uzasadniona. W przypadku braku odpowiedzi, organy udzielające zezwolenia wydają je i jest ono uznawane przez pozostałe zainteresowane Państwa Członkowskie.
Organy udzielające zezwolenia wydają świadectwo zezwolenia w jednym lub na żądanie w większej ilości egzemplarzy, zgodne ze wzorem określonym w załączniku 42 A i informują o tym organy opiniujące pozostałych zainteresowanych Państw Członkowskich. Każde świadectwo zezwolenia oznaczone jest numerem seryjnym, który służy do jego identyfikacji. Wszystkie egzemplarze oznaczone są tym samym numerem.
5. Po otrzymaniu zezwolenia na prowadzenie regularnych linii żeglugowych dane przedsiębiorstwo żeglugowe musi z niego obligatoryjnie korzystać. Przedsiębiorstwo żeglugowe musi powiadamiać organy udzielające zezwolenia o wycofaniu regularnych linii żeglugowych objętych zezwoleniem lub wprowadzeniu zmian.
6. O cofnięciu zezwolenia lub wycofaniu regularnej linii żeglugowej organy udzielające zezwolenia muszą powiadomić organy opiniujące zainteresowanych Państw Członkowskich ►M19 ————— ◄ . ►M19 O ile ulegają zmianie dane wymagane na podstawie ust. 2 lit. a), stosuje się procedurę przewidzianą w ust. 4. ◄
7. Jeśli statek rodzaju określonego w art. 313a ust. 1 zostanie zmuszony okolicznościami wykraczającymi poza jego kontrolę do przeładunku na morzu lub do czasowego wejścia do portu w państwie trzecim lub w wolnym obszarze celnym o kontroli typu i w rozumieniu art. 799 do portu na obszarze celnym Wspólnoty, przedsiębiorstwo żeglugowe bezzwłocznie zawiadamia organy celne następnych portów zawinięcia na przewidzianej trasie statku.
Artykuł 314
1. W przypadku gdy towary nie mogą być, w rozumieniu art. 313, uznane za wspólnotowe ich status wspólnotowy może zostać potwierdzony zgodnie zgodnie ►M19 z art. 314c ust. 1 ◄ , o ile:
a) zostały przywiezione z innego Państwa Członkowskiego bez przekraczania po drodze terytorium państwa trzeciego; lub
b) zostały przywiezione z innego Państwa Członkowskiego przez terytorium państwa trzeciego, przy czym transport odbywa się na podstawie jednolitego dokumentu przewozowego wystawionego w Państwie Członkowskim; lub
c) zostały przeładowane w państwie trzecim na inny środek transportu niż ten, na który zostały pierwotnie załadowane oraz został wystawiony nowy dokument przewozowy, pod warunkiem że dołączona zostanie do niego kopia dokumentu oryginalnego wydanego na przewóz towarów z Państwa Członkowskiego wysyłki do Państwa Członkowskiego przeznaczenia. Urząd celny przeznaczenia dokonuje, zgodnie z wymogami współpracy administracyjnej Państw Członkowskich, kontroli po odprawie celnej w celu sprawdzenia prawidłowości informacji umieszczonych na kopii oryginalnego dokumentu przewozowego.
▼M19 —————
3. Dokumenty lub procedury określone ►M19 w art. 314c ust. 1 ◄ nie mogą zostać wykorzystane w przypadku towarów, dla których formalności wywozowe zostały zakończone lub towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego (z zastosowaniem systemu ceł zwrotnych).
▼M19 —————
Artykuł 314a
Administracje celne Państw Członkowskich udzielają sobie wzajemnej pomocy przy kontroli autentyczności i prawidłowości dokumentów oraz sprawdzaniu, czy procedury, zgodnie z przepisami niniejszego tytułu, stosuje się do celów potwierdzania wspólnotowego statusu towarów.
Sekcja 2
Potwierdzenie wspólnotowego statusu towarów
Artykuł 314b
Do celów niniejszej sekcji określenie „właściwy urząd” oznacza organy celne odpowiedzialne za poświadczanie wspólnotowego statusu towarów.
Artykuł 314c
1. Bez uszczerbku dla towarów umieszczonych pod procedurą wewnętrznego tranzytu wspólnotowego wspólnotowy status towarów może zostać potwierdzony tylko z wykorzystaniem jednego z następujących środków:
a) jednego z dokumentów przewidzianych w art. 315–317b;
b) zgodnie z zasadami ustanowionymi w art. 319–323;
c) dokumentu towarzyszącego, określonego w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2719/92 ( 6 )
d) zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 325:
e) etykiety przewidzianej w art. 462a ust. 2;
f) dokumentu przewidzianego w ►M21 art. 812 ◄ , który zatwierdza wspólnotowy status towarów; lub
g) egzemplarza kontrolnego T5 określonego w art. 843.
2. Jeżeli dokumenty lub reguły określone w ust. 1 są wykorzystywane dla towarów wspólnotowych, których opakowania nie posiadają statusu wspólnotowego, na dokumencie zatwierdzającym wspólnotowy status towarów umieszcza się jedną z następujących adnotacji:
— envases N
— N-emballager
— N-Umschließungen
— Συσκευασία N
— N packaging
— emballages N
— imballaggi N
— N-verpakkingen
— embalagens N
— N-pakkaus
— N förpackning.
— obal N
— N-pakendamine
— N iepakojums
— N pakuotė
— N csomagolás
— ippakkjar N
— opakowania N
— N embalaža
— N - obal.
3. Dokumenty określone w art. 315-323 mogą być wystawione z mocą wsteczną, o ile zostaną spełnione warunki wymagane dla ich wydania. W takim wypadku umieszcza się na nich, w kolorze czerwonym, jedno z następujących określeń:
— Expedido a posteriori,
— Udstedt efterfoelgende,
— Nachträglich ausgestellt,
— Εκδοθέν εκ των υστέρων,
— Issued retroactively,
— Délivré a posteriori,
— Rilasciato a posteriori,
— Achteraf afgegeven,
— Emitido a posteriori,
— Annettu jälkikäteen,
— Utfärdat i efterhand,
— Vystaveno dodatečně,
— Välja antud tagasiulatuvalt,
— Izsniegts retrospektīvi,
— Retrospektyvusis išdavimas,
— Kiadva visszamenőleges hatállyal,
— Maħruġ retrospettivament,
— Wystawione retrospektywnie,
— Izdano naknadno,
— Vyhotovené dodatočne.
Podsekcja 1
Dokument T2L
Artykuł 315
1. Potwierdzenie wspólnotowego statusu towarów dokonywane jest poprzez wystawienie dokumentu T2L. Dokument ten sporządzony jest zgodnie z ust. 3-5.
2. Potwierdzenie wspólnotowego statusu towarów wysyłanych do lub z części obszaru celnego Wspólnoty, gdzie nie stosuje się dyrektywy 77/388/EWG, dokonywane jest poprzez wystawienie dokumentu T2LF.
Do dokumentu T2LF stosuje się mutatis mutandis ust. 3-5 niniejszego artykułu oraz art. 316–324f.
3. Dokument T2L jest sporządzany na formularzu zgodnym z kartą 4 lub kartą 4/5 według wzoru w załącznikach 31 i 32.
W miarę potrzeby do formularza tego dołączany jest jeden lub większa liczba formularzy uzupełniających odpowiadających karcie 4 lub karcie 4/5 według wzorów w załącznikach 33 i 34.
Jeżeli Państwa Członkowskie nie zezwolą na użycie formularzy uzupełniających przy zastosowaniu komputerowego systemu do sporządzania deklaracji, do formularza tego należy dołączyć jeden lub kilka formularzy odpowiadających karcie 4 lub karcie 4/5 według wzorów w załącznikach 31 i 32.
4. Osoba zainteresowana wpisuje „T2L” w prawej części pola 1 formularza oraz „T2L bis” w prawej części pola 1 każdego formularza uzupełniającego.
5. Zamiast formularza uzupełniającego jako część opisową dokumentu T2L mogą być wykorzystywane listy towarowe sporządzone zgodnie ze wzorem znajdującym się w załączniku 45 i sporządzone zgodnie z załącznikiem 44a.
Artykuł 315a
Organy celne mogą zezwolić każdej osobie, która spełnia warunki określone w art. 373, na wykorzystywanie list towarowych, które nie spełniają wszystkich warunków określonych w załącznikach 44a i 45.
Przepis art. 385 ust. 1 akapit drugi pkt 2 i 3 stosuje się mutatis mutandis.
Artykuł 316
1. Z zastrzeżeniem przepisów art. 324f dokument T2L jest sporządzany w jednym oryginalnym egzemplarzu.
2. Na wniosek zainteresowanego właściwy urząd poświadcza dokumenty T2L i, w miarę potrzeby, formularze uzupełniające lub listy towarowe. Poświadczenia te zawierają następujące dane, które, w miarę potrzeb, należy wpisać w polu „C. Urząd wywozu”:
a) w przypadku dokumentów T2L, nazwę i pieczęć właściwego urzędu, podpis funkcjonariusza tego urzędu, datę poświadczenia oraz albo numer ewidencyjny, albo numer zgłoszenia do wysyłki, jeśli istnieje taki wymóg;
b) w przypadku formularzy uzupełniających lub list towarowych, numer, który podany jest na dokumencie T2L, należy umieścić za pomocą stempla z nazwą właściwego urzędu lub odręcznie; w tym drugim przypadku należy przystawić służbową pieczęć tego urzędu.
Dokumenty te zwracane są osobie zainteresowanej.
Podsekcja 2
Dokumenty handlowe
Artykuł 317
1. Dowód wspólnotowego statusu towarów jest dostarczany, zgodnie z przedstawionymi niżej warunkami, poprzez przedłożenie faktury lub dokumentu przewozowego odnoszącego się do tych towarów.
2. Na fakturze lub dokumencie przewozowym określonym w ust. 1 należy podać przynajmniej pełną nazwę i adres nadawcy lub osoby zainteresowanej, jeżeli nie jest ona nadawcą, liczbę, rodzaj, znaki towarowe i numery opakowań, opis towaru, jak również masę całkowitą w kilogramach i, w miarę potrzeby, numery kontenerów.
Osoba zainteresowana musi wyraźnie i w sposób widoczny wpisać na wyżej wymienionym dokumencie symbol „T2L” i złożyć odręczny podpis.
3. Faktura lub dokument przewozowy, należycie wypełniony i podpisany przez zainteresowaną osobę powinien zostać na jej wniosek poświadczony przez właściwy urząd. Poświadczenie to musi zawierać nazwę i pieczęć właściwego urzędu, podpis funkcjonariusza tego urzędu, datę poświadczenia oraz numer ewidencyjny lub numer zgłoszenia do wysyłki, jeżeli takie zgłoszenie jest wymagane.
4. Jeżeli całkowita wartość towarów wspólnotowych ujętych na fakturze lub dokumencie przewozowym wypełnionym i podpisanym zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu lub zgodnie z art. 224 nie przekracza 10 000 EUR, zgłaszający nie musi poświadczać tego dokumentu we właściwym urzędzie.
W tym przypadku na fakturze lub dokumencie przewozowym musi być podana, oprócz danych określonych w ust. 2, nazwa właściwego urzędu.
5. Niniejszy artykuł stosuje się jedynie, gdy faktura lub dokument przewozowy odnoszą się wyłącznie do towarów wspólnotowych.
Artykuł 317a
1. Dowód wspólnotowego statusu towarów jest dostarczany, zgodnie z przedstawionymi niżej warunkami, poprzez przedłożenie manifestu przedsiębiorstwa żeglugowego odnoszącego się do tych towarów.
2. W manifeście muszą być zawarte co najmniej następujące informacje:
a) nazwa i pełny adres przedsiębiorstwa żeglugowego;
b) nazwa statku;
c) miejsce i data załadunku towarów;
d) miejsce rozładunku towarów;
Ponadto, w manifeście muszą być podane dla każdej przesyłki:
a) numery konosamentu lub innego dokumentu handlowego;
b) liczba, rodzaj, oznaczenia i numery opakowań;
c) zwyczajowy opis handlowy towarów, zawierający dostateczne dane potrzebne do ustalenia ich tożsamości;
d) masa całkowita w kilogramach;
e) numery kontenerów tam, gdzie ma to zastosowanie; oraz
f) następujące wpisy dotyczące statusu towarów:
— symbol „C” (odpowiednik „T2L”) w przypadku towarów, których status wspólnotowy może zostać wykazany,
— symbol „F” (odpowiednik „T2LF”) w przypadku towarów, których status wspólnotowy może zostać wykazany, wysyłanych do lub pochodzących z części obszaru celnego Wspólnoty, gdzie nie stosuje się przepisów dyrektywy 77/388/EWG,
— symbol „N” w przypadku wszystkich pozostałych towarów.
3. Należycie sporządzona i podpisana przez przedsiębiorstwo żeglugowe faktura lub dokument przewozowy zostaje, na jego wniosek, poświadczony przez właściwy urząd. Poświadczenie to musi zawierać nazwę i pieczęć właściwego urzędu, podpis funkcjonariusza tego urzędu oraz datę potwierdzenia.
Artykuł 317b
W przypadku stosowania uproszczonej procedury tranzytu wspólnotowego przewidzianej ►M21 w art. 445 i 448 ◄ potwierdzenie statusu wspólnotowego towarów następuje poprzez umieszczenie na manifeście, obok odpowiednich pozycji, symbolu „C”(odpowiednik „T2L”).
Podsekcja 3
Inne potwierdzenia właściwe dla niektórych procedur
Artykuł 319
1. Jeżeli towary są przewożone przy użyciu karnetu TIR lub karnetu ATA, zgłaszający może w celu potwierdzenia wspólnotowego statusu towarów ►M19 ————— ◄ w polu przeznaczonym na opis towarów, przed przedstawieniem karnetu do poświadczenia przez urząd celny wyjścia, umieścić w sposób widoczny symbol „T2L” potwierdzony jego podpisem na wszystkich odpowiednich odcinkach wykorzystywanego karnetu. Symbol „T2L” jest uwierzytelniany, na wszystkich odcinkach, na których został umieszczony, pieczęcią urzędu wyjścia i podpisem właściwego funkcjonariusza.
2. W przypadkach gdy towary wspólnotowe i niewspólnotowe umieszczone są jednocześnie na karnecie TIR lub karnecie ATA, obydwie kategorie towarów wyszczególnia się oddzielnie, a symbol „T2L” umieszcza się w taki sposób, aby wyraźnie odnosił się tylko do towarów wspólnotowych.
Artykuł 320
Jeżeli konieczne jest potwierdzenie wspólnotowego statusu silnikowych pojazdów drogowych zarejestrowanych w Państwie Członkowskim, pojazdy takie uważane są za wspólnotowe:
a) pod warunkiem, że posiadają tablice i dowód rejestracyjny, a dane umieszczone w dowodzie rejestracyjnym i na tablicach rejestracyjnych potwierdzają w niezaprzeczalny sposób ich wspólnotowy status;
b) w pozostałych przypadkach, zgodnie z art. 315-319 i art. 321, 322 i 323.
Artykuł 321
Jeżeli konieczne jest potwierdzenie wspólnotowego statusu wagonów towarowych należących do przedsiębiorstwa kolejowego Państwa Członkowskiego, wagony takie uważane są za wspólnotowe:
a) gdy numer kodu i znak własności (litery odróżniające) na nich umieszczone potwierdzają w niezaprzeczalny sposób ich wspólnotowy status;
b) w pozostałych przypadkach, po przedstawieniu jednego z dokumentów określonych ►M19 w art. 315-317 b ◄ .
Artykuł 322
1. Jeżeli konieczne jest potwierdzenie wspólnotowego statusu opakowań stosowanych do przewozu towarów w handlu wewnątrzwspólnotowym, które mogą zostać zidentyfikowane jako należące do osoby mającej swoją siedzibę w Państwie Członkowskim i które powróciły puste po wykorzystaniu w innym Państwie Członkowskim, opakowania te uważane są za wspólnotowe:
a) gdy zostały zgłoszone jako towary wspólnotowe i nie ma żadnych wątpliwości co do prawdziwości tego zgłoszenia;
b) w pozostałych przypadkach, zgodnie z art. 315-323.
2. Ułatwienia przewidziane w ust. 1, przydzielane są dla skrzyń, opakowań, palet i innych podobnych materiałów, z wyjątkiem kontenerów ►M20 ————— ◄ .
Artykuł 323
Jeżeli konieczne jest potwierdzenie wspólnotowego statusu towarów przewożonych przez podróżnych w ich bagażu, towary te, pod warunkiem że nie są przeznaczone do celów handlowych, uważane są za wspólnotowe:
a) gdy zostały zgłoszone jako towary wspólnotowe i nie ma żadnych wątpliwości co do prawdziwości tego zgłoszenia;
b) w pozostałych przypadkach, zgodnie z art. 315-322.
▼M19 —————
Podsekcja 4
Potwierdzenie wspólnotowego statusu towarów dostarczane przez upoważnionego nadawcę
Artykuł 324a
1. Organy celne każdego Państwa Członkowskiego mogą zezwolić każdej osobie, zwanej dalej „upoważnionym nadawcą”, która spełnia warunki określone w art. 373 i chce dokonywać potwierdzenia wspólnotowego statusu towarów z wykorzystaniem dokumentu T2L zgodnie z art. 315 lub z wykorzystaniem jednego z dokumentów przewidzianych w art. 317–317b, zwanych dalej „dokumentami handlowymi”, na stosowanie tych dokumentów bez obowiązku przedstawienia ich w celu poświadczenia przez właściwy urząd.
2. Do zezwolenia określonego w ust. 1 przepisy art. 374-378 stosuje się mutatis mutandis.
Artykuł 324b
Zezwolenie określa w szczególności:
a) urząd, na którym spoczywa obowiązek uprzedniego poświadczenia formularzy stosowanych do sporządzenia danych dokumentów do celów art. 324c ust. 1 lit. a);
b) sposób potwierdzania przez upoważnionego nadawcę właściwego wykorzystania tych formularzy;
c) wyłączone kategorie lub przewozy towarów;
d) termin i sposób informowania przez upoważnionego nadawcę właściwego urzędu w celu umożliwienia mu przeprowadzenia ewentualnej kontroli przed wysyłką towarów.
Artykuł 324c
1. W zezwoleniu określa się, że na pierwszej stronie przedmiotowych dokumentów handlowych lub w polu „C. Urząd wywozu”, które znajduje się na przedniej stronie formularzy stosowanych do sporządzania dokumentu T2L i, w miarę potrzeb, formularzy uzupełniających, musi znajdować się:
a) wcześniej umieszczona pieczęć urzędu określonego w art. 324b lit. a) oraz podpis funkcjonariusza tego urzędu; lub
b) umieszczony przez upoważnionego nadawcę odcisk specjalnej metalowej pieczęci zatwierdzonej przez organy celne i zgodny ze wzorem przedstawionym w załączniku 62. Odcisk takiej pieczęci może zostać uprzednio wydrukowany na formularzu, jeżeli jego druk dokonywany jest przez upoważnioną do tego drukarnię.
Przepisy art. 401 stosuje się mutatis mutandis.
2. Najpóźniej w momencie przesyłki towarów upoważniony nadawca musi wypełnić i podpisać formularz. Musi on ponadto w polu „D. Kontrola urzędu wywozu” dokumentu T2L lub w widocznym miejscu stosowanego dokumentu handlowego wpisać nazwę właściwego urzędu, datę wystawienia dokumentu oraz jedną z następujących adnotacji:
— Expedidor autorizado
— Godkendt afsender
— Zugelassener Versender
— Εγκεκριμένος αποστολέας
— Authorised consignor
— Expéditeur agréé
— Speditore autorizzato
— Toegelaten afzender
— Expedidor autorizado
— Nyväksytty lähettäjä
— Godkänd avsändare.
— Schválený odesílatel
— Volitatud kaubasaatja
— Atzītais nosūtītājs
— Įgaliotas siuntėjas
— Engedélyezett feladó
— Awtorizzat li jibgħat
— Upoważniony nadawca
— Pooblaščeni pošiljatelj
— Schválený odosielatel.
Artykuł 324d
1. Upoważnionemu nadawcy może zostać udzielone zezwolenie, aby dokumenty T2L lub stosowane dokumenty handlowe opatrzone specjalną pieczęcią określoną w załączniku 62 i sporządzone z wykorzystaniem systemu elektronicznego lub automatycznego przetwarzania danych nie musiały być przez niego podpisywane. Takie zezwolenie może być udzielone, pod warunkiem że upoważniony nadawca zobowiąże się wcześniej na piśmie wobec tych organów do przyjęcia odpowiedzialności prawnej za wystawianie wszystkich dokumentów T2L lub wszystkich dokumentów handlowych opatrzonych specjalną pieczęcią.
2. Na dokumentach T2L lub dokumentach handlowych sporządzonych zgodnie z ust. 1 należy umieścić w miejscu przeznaczonym na podpis upoważnionego nadawcy jedną z następujących adnotacji:
— Dispensa de firma
— Fritaget for underskrift
— Freistellung von der Unterschriftsleistung
— Δεν απαιτείται υπογραφή
— Signature waived
— Dispense de signature
— Dispensa dalla firma
— Van ondertekening vrijgesteld
— Dispensada a assinatura
— Vapautettu allekirjoituksesta
— Befriad från underskrift ►A2 ————— ◄
— Podpis se nevyžaduje
— Allkirjanõudest loobutud
— Derīgs bez paraksta
— Leista nepasirašyti
— Aláírás alól mentesítve
— Firma mhux meħtieġa
— Zwolniony ze składania podpisu
— Opustitev podpisa
— Oslobodenie od podpisu.
Artykuł 324e
1. Organy celne Państw Członkowskich mogą zwolnić przedsiębiorstwa żeglugowe z obowiązku wystawiania manifestu służącego do potwierdzenia wspólnotowego statusu towarów najpóźniej do następnego dnia po wypłynięciu statku i w każdym przypadku przed przybyciem statku do portu przeznaczenia.
2. Zezwolenie określone w ust. 1 udzielane jest wyłącznie międzynarodowym przedsiębiorstwom żeglugowym, które:
a) spełniają warunki art. 373; na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 373 ust. 1 lit. a) przedsiębiorstwa żeglugowe nie muszą prowadzić działalności gospodarczej na terytorium Wspólnoty, jeżeli posiadają tam swoje regionalne biuro; i
b) do celów przekazywania informacji między portami wywozu i przeznaczenia we Wspólnocie stosują systemy elektronicznej wymiany danych; oraz
c) realizują znaczącą liczbę rejsów między Państwami Członkowskimi po uznanych trasach.
3. Po przyjęciu wniosku organy celne Państwa Członkowskiego, w którym przedsiębiorstwo żeglugowe prowadzi działalność gospodarczą, powiadamiają o tym wniosku pozostałe Państwa Członkowskie, na których obszarze znajdują się porty wywozu i zamierzone porty przeznaczenia.
Jeżeli w ciągu sześćdziesięciu dni od daty przekazania wniosku nie zostaje wniesiony sprzeciw, organy celne udzielają zgody na korzystanie z procedury uproszczonej opisanej w ust. 4.
Zezwolenie takie jest ważne w zainteresowanych Państwach Członkowskich i jest stosowane tylko w stosunku do procedur tranzytowych realizowanych między portami, do których się ono odnosi.
4. Uproszczenie stosuje się w następujący sposób:
a) z portu wywozu do portu przeznaczenia manifest przesyłany jest z wykorzystaniem systemu elektronicznej wymiany danych;
b) przedsiębiorstwo żeglugowe wpisuje do manifestu informacje określone w art. 317a ust. 2;
c) na żądanie wydruk manifestu przesyłany jest organom celnym portu wywozu za pomocą elektronicznego systemu wymiany danych najpóźniej w dniu roboczym następującym po dniu wypłynięcia statku i w każdym przypadku przed przybyciem statku do portu przeznaczenia;
d) wydruk manifestu na podstawie wymiany danych przedstawia się organom celnym w porcie przeznaczenia.
5. ►M21 Artykuł 448 ust. 5 ◄ stosuje się mutatis mutandis.
Artykuł 324f
Upoważniony nadawca sporządza kopie każdego dokumentu T2L lub każdego dokumentu handlowego wystawionego z zastosowaniem niniejszej podsekcji. Organy celne określą warunki przedstawiania wspomnianej kopii do celów kontroli i przechowują ją przynajmniej przez okres dwóch lat.
Podsekcja 5
Przepisy szczególne dotyczące produktów połowów morskich oraz innych produktów wydobytych z morza przez statki
Artykuł 325
1. ►M19 Do celów niniejszej podsekcji ◄ :
a) Wspólnotowy statek rybacki oznacza statek figurujący na wykazie i zarejestrowany na części terytorium Państwa Członkowskiego, która stanowi część obszaru celnego Wspólnoty i który pływa pod banderą Państwa Członkowskiego dokonując połowu produktów połowów morskich i w zależności od przypadku, przetwarzane są one na jego pokładzie.
b) Wspólnotowy statek przetwórnia oznacza statek figurujący w wykazie lub zarejestrowany na części terytorium Państwa Członkowskiego, która stanowi obszar celny Wspólnoty i który pływa pod banderą Państwa Członkowskiego nie dokonując połowu produktów połowów morskich, ale przetwarzane są one na jego pokładzie.
2. Formularz T2M, sporządzony zgodnie z art. 327-337, należy przedstawić w celu zatwierdzenia statusu wspólnotowego:
a) produktów połowów morskich złowionych przez wspólnotowy statek rybacki na wodach innych niż wody terytorialne państwa lub na terytorium spoza obszaru celnego Wspólnoty,
oraz
b) towarów uzyskanych z takich produktów na pokładzie takiego statku lub wspólnotowego statku przetwórni, przy których wytworzeniu zostały użyte inne produkty o statusie wspólnotowym,
które posiadają opakowania mające status wspólnotowy i mają zostać wprowadzone na obszar celny Wspólnoty w okolicznościach, określonych w art. 326.
3. Dowód posiadania wspólnotowego statusu produktów połowów morskich i innych produktów złowionych lub wydobytych w wodach innych niż wody terytorialne państwa lub obszaru spoza obszaru celnego Wspólnoty przez statki pływające pod banderą Państwa Członkowskiego i figurujące w wykazie lub zarejestrowane w części terytorium Państwa Członkowskiego stanowiącej część obszaru celnego Wspólnoty lub takich produktów wydobytych lub złowionych na wodach terytorialnych w obrębie obszaru celnego Wspólnoty przez statki państwa trzeciego, powinno zostać przedstawione w formie dziennika pokładowego lub za pomocą jakichkolwiek innych środków ustanawiających ten status.
Artykuł 326
1. Formularz T2M należy przedstawić w odniesieniu do produktów i towarów określonych w art. 325 ust. 2, które są przewożone bezpośrednio na obszar celny Wspólnoty:
a) przez wspólnotowy statek rybacki, który dokonał połowu i, gdzie stosowne, przetworzenia ich; lub
b) przez inny wspólnotowy statek rybacki lub przez wspólnotowy statek przetwórnię, na którym dokonano przetworzenia produktów w następstwie ich przeładunku ze statku określonego w lit. a); lub
c) przez każdy inny statek, na który zostały przeładowane te produkty oraz towary ze statków określonych w lit. a) i b), bez dokonywania jakichkolwiek późniejszych zmian, lub
d) przez środek transportu objęty jednolitym dokumentem przewozowym, sporządzonym w państwie lub na terytorium niestanowiącym części obszaru celnego Wspólnoty, gdzie produkty lub towary zostały wyładowane ze statków określonych w lit. a)–c)
Formularz T2M nie może być wykorzystywany w celu potwierdzania wspólnotowego statusu produktów i towarów, do których się odnosi.
2. Organy celne odpowiedzialne za port, w którym produkty i/lub towary zostają wyładowane ze statku określonego w ust. 1 lit. a), mogą odstąpić od stosowania ust. 1, w przypadku gdy nie ma jakichkolwiek wątpliwości odnośnie do pochodzenia tych produktów i/lub towarów bądź w przypadku, w którym stosuje się atestację określoną w art. 8 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2847/93 ( 7 ).
Artykuł 327
1. Formularz dokumentu tranzytowego T2M jest zgodny ze wzorem przedstawionym w załączniku 43.
2. Oryginał drukowany jest na papierze niezawierającym ścieru drzewnego, klejonym do pisania i o gramaturze przynajmniej 55 g/m2. Przednią stronę formularza pokrywa giloszowany nadruk koloru zielonego, pozwalający na ujawnienie każdego fałszerstwa za pomocą środków mechanicznych lub chemicznych.
3. Formularz T2M ma format 210 × 297 mm, przy czym dopuszczalne są odchylenia w długości od –5 mm do +8 mm.
4. Formularz drukowany jest w jednym z języków urzędowych Wspólnoty określonym przez właściwe organy Państwa Członkowskiego, do którego należy statek.
5. Do formularzy T2M dołączone są karnety składające się z 10 formularzy, z jednym odrywalnym oryginałem i jedną nieusuwalną kopią każdego formularza, uzyskaną przez samokopiowanie. Na drugiej stronie okładki karnetu znajdują się uwagi, które przedstawione są w załączniku 44.
6. Każdy formularz T2M jest oznaczony indywidualnym numerem seryjnym. Tym samym numerem oznaczony jest oryginał i kopia.
7. Państwa Członkowskie mogą zastrzec sobie prawo druku i zestawiania w karnety formularzy T2M lub mogą powierzyć to upoważnionym przez nie drukarniom. W tym ostatnim przypadku odniesienie do takiego upoważnienia musi być umieszczone na stronie 1 okładki każdego karnetu i na oryginale każdego formularza. Na stronie 1 oryginału każdego formularza musi być podana nazwa i adres drukarni lub znak umożliwiający jej identyfikację.
8. Formularz T2M wypełniany jest w jednym z języków urzędowych Wspólnoty na maszynie lub odręcznie w sposób czytelny; w tym drugim przypadku wypełnianie następuje atramentem i drukowanymi literami. Nie może nosić śladów wymazań ani dopisków. Zmiany nanoszone na formularzu wprowadza się poprzez wykreślenie błędnych danych i naniesienie, o ile zaistnieje taka potrzeba, danych poprawnych. Każda w ten sposób dokonana zmiana musi być parafowana przez osobę, która podpisała zgłoszenie zawierające zmiany.
Artykuł 328
Karnet formularzy T2M wydaje, na wniosek osoby zainteresowanej, wspólnotowy urząd celny odpowiedzialny za nadzór portu macierzystego wspólnotowego statku rybackiego, dla którego karnet ma być przeznaczony.
Karnet wydaje się jedynie w przypadku, gdy osoba zainteresowana wypełniła, w języku formularza, pola 1 i 2, oraz wypełniła i podpisała oświadczenie z pola 3, na wszystkich oryginałach i kopiach formularzy wchodzących w skład karnetu. Wydając karnet, urząd celny wypełnia pole B na wszystkich oryginałach i kopiach formularzy zawartych w karnecie.
Karnet jest ważny przez 2 lata, licząc od daty jego wydania podanej na stronie 2 jego okładki. Ponadto ważność wymienionych formularzy potwierdzona jest obecnością w polu A wszystkich oryginałów i kopii, pieczęci stosowanej przez organ odpowiedzialny za rejestrację wspólnotowego statku rybackiego, na który karnet jest wydany.
Artykuł 329
Kapitan wspólnotowego statku rybackiego wypełnia pole 4 oraz, w przypadku gdy na pokładzie dokonuje się przetwarzania produktów rybołówstwa, pole 6, jak również wypełnia i podpisuje oświadczenie z pola 9 oryginału i kopii formularzy karnetu, w każdym przypadku gdy:
a) przeładowuje on produkty na jeden ze statków określonych w art. 326 ust. 1 lit. b), na którym dokonuje się ich przetworzenia;
b) przeładowuje produkty i towary na każdy inny statek, który nie będzie ich przetwarzał, ale przewozi je bezpośrednio do portu znajdującego się na obszarze celnym Wspólnoty lub innego portu, z którego mają zostać następnie wysłane na to terytorium;
c) bez uszczerbku dla przepisów art. 326 ust. 2 wyładowuje produkty lub towary w porcie spoza obszaru celnego Wspólnoty;
d) wyładowuje produkty lub towary w porcie spoza obszaru celnego Wspólnoty, z którego następnie zostają wysłane na to terytorium.
Jakiekolwiek przetwarzanie tych produktów zostaje zarejestrowane w dzienniku pokładowym statku.
Artykuł 330
Kapitan statku określonego w art. 326 ust. 1 lit. b) wypełnia pole 6 oraz wypełnia i podpisuje oświadczenie z pola 11 oryginału formularza T2M, w każdym przypadku gdy wyładowuje towary w porcie znajdującym się na obszarze celnym Wspólnoty lub w porcie spoza tego terytorium, wysłane na to terytorium, lub w każdym przypadku gdy przeładowuje towary na inny statek w tym samym celu.
Przetwarzanie produktów przeładowywanych na statek musi zostać zarejestrowane w dzienniku pokładowym.
Artykuł 331
W przypadku kiedy produkty lub towary określone w art. 329 lit. a) lub b) są przeładowywane po raz pierwszy, należy wypełnić pole 10 oryginału i kopii formularza T2M; w przypadku gdy ma miejsce kolejny przeładunek typu określonego w art. 330, pole 12 oryginału formularza T2M należy również wypełnić. Zgłoszenie przeładunku zostaje podpisane przez obu zainteresowanych kapitanów, a oryginał formularza T2M zostaje zwrócony kapitanowi statku, na który produkty lub towary zostają przeładowane. Każdy przeładunek musi zostać wpisany do dzienników obydwu statków.
Artykuł 332
1. Jeżeli produkty i towary, do których odnosi się formularz T2M, były przewożone do państwa lub na terytorium niestanowiące części obszaru celnego Wspólnoty, formularz ten jest ważny jedynie w przypadku, gdy poświadczenie w polu 13 formularza zostało wypełnione i potwierdzone przez organy celne tego państwa lub terytorium.
2. W przypadku gdy pewne partie produktów lub towarów nie docierają do obszaru celnego Wspólnoty, wówczas nazwę, rodzaj, masę całkowitą i sposób użycia bądź przeznaczenie przypisane partiom umieszcza się w polu „Uwagi” formularza T2M.
Artykuł 333
1. Jeżeli produkty lub towary, które obejmuje formularz T2M, są przewożone do państwa lub na terytorium, które nie stanowi części obszaru celnego Wspólnoty, w celu dalszej przesyłki w partiach na to terytorium, osoba zainteresowana lub jej przedstawiciel:
a) wpisuje w polu „Uwagi” w polu pierwotnego formularza T2M liczbę i rodzaj opakowań, masę całkowitą i sposób użycia bądź przeznaczenie przypisane przesyłce oraz numer „Wyciągu” określonego w lit. b);
b) sporządza „Wyciąg” T2M, używając w tym celu oryginalnego formularza pochodzącego z karnetu formularzy T2M wydanego zgodnie z art. 328.
W każdym „Wyciągu” i jego odpowiedniej kopii, która pozostaje w karnecie T2M, podaje się numer pierwotnego formularza T2M określonego w lit. a), musi także być w nim wyraźnie wpisane jedno z następujących słów:
— Extracto,
— Udskrift,
— Auszug,
— Aπóσπασμα,
— Extract,
— Extrait,
— Estratto,
— Uitrrreksel,
— Extracto,
— Ote,
— Utdrag,
— Výpis,
— Väljavõte,
— Izraksts,
— Išrašas,
— Kivonat,
— Estratt,
— Wyciąg,
— Izpisek,
— Výpis.
„Wyciąg” T2M, który towarzyszy przesyłce w partiach do obszaru celnego Wspólnoty, zawiera w polach 4, 5, 6, 7 i 8 nazwę, rodzaj, kod CN i ilość produktów lub towarów stanowiących tę przesyłkę. Ponadto poświadczenie z pola 13 zostaje wypełnione i potwierdzone przez organy celne państwa lub terytorium, w którym produkty lub towary znajdowały się w trakcie tranzytu.
2. Jeżeli wszystkie produkty i towary objęte pierwotnym formularzem T2M, określonym w ust. 1 lit. a), zostały wysłane na obszar celny Wspólnoty, to oświadczenie w polu 13 tego formularza zostaje wypełnione i potwierdzone przez organy określone w tym ustępie. Formularz jest następnie przesyłany do urzędu celnego określonego w art. 328.
3. W przypadku gdy niektóre partie produktów lub towarów nie są przesłane na obszar celny Wspólnoty, wówczas nazwę, rodzaj, masę całkowitą i sposób użycia bądź przeznaczenie przypisane tym partiom produktów lub towarów należy podać w polu „Uwagi” pierwotnego formularza T2M.
Artykuł 334
Wszystkie formularze T2M, zarówno pierwotny, jak i „Wyciąg”, przedstawia się w urzędzie celnym w miejscu wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty produktów i towarów, do których się odnoszą. Jednakże jeżeli wprowadzenie produktów lub towarów odbywa się na podstawie procedury tranzytu zaczynającej się poza tym terytorium, formularze te, do celów tej procedury, zostają przedstawione w urzędzie celnym przeznaczenia.
Organy tego urzędu mają prawo zażądać przetłumaczenia formularza, Mogą one ponadto, w związku z kontrolą prawidłowości danych zawartych w dokumencie T2M, zażądać przedstawienia wszelkich odnośnych dokumentów, włącznie z dokumentami pokładowymi statku w miarę potrzeby. Urząd ten wypełnia pole C każdego formularza T2M, których kopie zostają przesłane do urzędu celnego określonego w art. 328.
Artykuł 335
Na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 332, 333 i 334, jeżeli produkty lub towary objęte formularzem T2M są przewożone do państwa trzeciego będącego Umawiającą się Stroną Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej dla ponownej przesyłki pełnej lub w partiach na obszar celny Wspólnoty na podstawie procedury „T2”, wówczas dane tej procedury umieszcza się w polu „Uwagi” formularza T2M.
Jeżeli wszystkie produkty lub towary objęte tym formularzem T2M zostały przesłane na obszar celny Wspólnoty, poświadczenie w polu 13 tego formularza zostaje wypełnione i potwierdzone przez organy celne. Wypełnione kopie tego formularza przesyła się do urzędu celnego określonego w art. 328.
Przepisy art. 322 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
Artykuł 336
Karnet zawierający formularze T2M przedstawia się w każdym przypadku, gdy organy celne tego wymagają.
Jeżeli statek, na który został wystawiony karnet określony w art. 327, przestaje spełniać warunki ustanowione przed wykorzystaniem wszystkich formularzy, lub gdy wszystkie formularze karnetu zostały wykorzystane, lub upłynie okres jego ważności, zostaje on niezwłocznie zwrócony do urzędu celnego, który go wydał.
▼M19 —————
ROZDZIAŁ 4
Tranzyt wspólnotowy
Sekcja 1
Przepisy ogólne
Artykuł 340a
O ile przepisy nie stanowią inaczej, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do zewnętrznego i wewnętrznego tranzytu wspólnotowego.
Towary o podwyższonym stopniu ryzyka nadużyć finansowych wymienione są w załączniku 44c. Jeżeli przepis niniejszego rozporządzenia odwołuje się do tego Załącznika, wszelkie środki dotyczące wymienionych w nim towarów stosuje się jedynie wtedy, gdy ilość tych towarów jest wyższa od odpowiedniej minimalnej ilości. Załącznik 44c poddawany jest analizie co najmniej raz w roku.
Artykuł 340b
Do celów niniejszego rozdziału stosuje się następujące definicje:
|
1. |
„urząd wywozu” : oznacza urząd celny, w którym przyjmowane są zgłoszenia o umieszczenie pod procedurą tranzytu wspólnotowego; |
|
2. |
„urząd tranzytowy” oznacza : a) urząd celny w miejscu wywozu z obszaru celnego Wspólnoty, jeżeli przesyłka opuszcza ten obszar w trakcie procedury tranzytowej przez granicę między Państwem Członkowskim a państwem trzecim nienależącym do Państwa EFTA; lub b) urząd celny w miejscu wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty, jeżeli towary w trakcie procedury tranzytowej przekraczają terytorium państwa trzeciego; |
|
3. |
„urząd przeznaczenia” : oznacza urząd celny, w którym należy przedstawić towary umieszczone pod procedurą tranzytu wspólnotowego w celu zakończenia procedury; |
|
4. |
„urząd składania gwarancji” : oznacza wyznaczony przez organy celne każdego Państwa Członkowskiego urząd, w którym składana jest gwarancja przez gwaranta. |
|
5. |
„Państwa EFTA” : oznaczają wszystkie Państwa EFTA lub wszystkie państwa, które przystąpiły do Konwencji z dnia 20 maja 1987 r. o wspólnej procedurze tranzytowej ( 8 ) |
Artykuł 340c
1. Pod procedurą wewnętrznego tranzytu wspólnotowego umieszczane są towary wspólnotowe, które są wysyłane:
a) z części obszaru celnego Wspólnoty, wobec której stosowane są przepisy dyrektywy 77/388/EWG, do innej części obszaru celnego Wspólnoty, w której wymienione przepisy nie obowiązują; lub
b) z części obszaru celnego Wspólnoty, wobec której przepisów dyrektywy 77/388/EWG nie stosuje się, do innej części obszaru celnego Wspólnoty, w której wymienione przepisy obowiązują; lub
c) z części obszaru celnego Wspólnoty, w której przepisów dyrektywy 77/388/EWG nie stosuje się, do innej części obszaru celnego Wspólnoty, w której wymienione przepisy również nie obowiązują.
2. Bez uszczerbku dla ust. 3 towary wspólnotowe, które są wysyłane z jednego miejsca na obszarze celnym Wspólnoty do drugiego miejsca na tym samym obszarze przez terytorium jednego lub kilku Państw EFTA, w zastosowaniu Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej, są umieszczone pod procedurą wewnętrznego tranzytu wspólnotowego.
Umieszczenie towarów, określonych w akapicie pierwszym, które są przewożone całkowicie drogą morską lub powietrzną, pod procedurą wewnętrznego tranzytu wspólnotowego nie jest obowiązkowe.
3. Jeżeli towary wspólnotowe są wywożone do Państwa EFTA lub jeżeli są wywożone tranzytem przez terytorium jednego lub kilku Państw EFTA, z zastosowaniem postanowień Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej, umieszczenie pod procedurą zewnętrznego tranzytu wspólnotowego odbywa się na następujących warunkach:
a) jeżeli zostały poddane formalnościom celnym przy wywozie w celu uzyskania refundacji wywozowych do państw trzecich w ramach wspólnej polityki rolnej; lub
b) jeżeli pochodzą z zapasów interwencyjnych i podlegają środkom kontroli w zakresie wykorzystania i/lub przeznaczenia i poddane zostały formalnościom celnym przy wywozie do państw trzecich w ramach wspólnej polityki rolnej; lub
c) jeżeli korzystają ze zwrotu lub umorzenia należności celnych przywozowych, pod warunkiem że dokonano ich wywozu poza obszar celny Wspólnoty; lub
d) jeżeli w formie produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie niezmienionym zostały poddane formalnościom celnym przy wywozie do państw trzecich w celu zakończenia procedury uszlachetniania czynnego lub systemowi ceł zwrotnych w celu uzyskania zwrotu lub umorzenia cła.
Artykuł 340d
Towary, do których ma zastosowanie procedura tranzytu wspólnotowego, mogą być przewożone z jednego do drugiego miejsca na obszarze celnym Wspólnoty przez terytorium państwa trzeciego niebędącego Państwem EFTA można stosować wspólnotową procedurę tranzytową pod warunkiem, że przejazd przez wymienione państwo trzecie odbywa się z zastosowaniem jednolitego dokumentu przewozowego sporządzonego w Państwie Członkowskim; w takim przypadku działanie wymienionej procedury zostaje zawieszone na obszarze państwa trzeciego.
Artykuł 340e
1. Procedura tranzytu wspólnotowego jest obowiązkowa dla towarów przewożonych drogą powietrzną wyłącznie w przypadku, gdy są one załadowane lub przeładowane w porcie lotniczym Wspólnoty.
2. Bez uszczerbku dla przepisów art. 91 ust. 1 Kodeksu procedura tranzytu wspólnotowego jest obowiązkowa dla towarów przewożonych drogą morską, jeżeli są one przewożone regularną linią żeglugową zatwierdzoną zgodnie z art. 313a i 313b.
Artykuł 341
Do innych opłat w rozumieniu art. 91 ust. 1 lit. a) Kodeksu, przepisy rozdziału 1 i 2 tytułu VII Kodeksu oraz przepisy niniejszego tytułu stosuje się mutatis mutandis.
Artykuł 342
1. Gwarancja złożona przez głównego zobowiązanego jest ważna w całej Wspólnocie.
2. Jeżeli gwarancja złożona jest przez gwaranta, gwarant musi wskazać adres do doręczeń lub wyznaczyć pełnomocnika w każdym Państwie Członkowskim.
3. Gwarancję należy składać dla procedur tranzytu wspólnotowego realizowanych przez przedsiębiorstwa kolejowe Państw Członkowskich w ramach procedury innej niż procedura uproszczona określona w art. 372 ust. 1 lit. g) i).
Artykuł 343
Każde Państwo Członkowskie przekazuje Komisji, w uzgodnionym formacie, wykaz urzędów celnych właściwych dla przeprowadzania procedur tranzytu wspólnotowego, ze wskazaniem ich odpowiednich numerów identyfikacyjnych i zakresu obowiązków, a także dni i godzin urzędowania. O każdej zmianie tych danych należy powiadomić Komisję.
Komisja przekazuje te informacje innym Państwom Członkowskim.
Artykuł 344
Szczegóły dotyczące formularzy innych niż jednolity dokument administracyjny stosowany w systemie tranzytu wspólnotowego są wymienione w załączniku 44b.
Sekcja 2
Procedura
Podsekcja 1
Gwarancja pojedyncza
Artykuł 345
1. Gwarancja pojedyncza obejmuje całą kwotę mogącego powstać długu celnego, obliczoną na podstawie najwyższych stawek stosowanych do towarów tego samego rodzaju w Państwie Członkowskim wysyłki. Do celów tego wyliczenia towary wspólnotowe przewożone zgodnie z Konwencją o wspólnej procedurze tranzytowej są traktowane jako towary niewspólnotowe.
Jednakże stawki uwzględniane przy obliczaniu gwarancji pojedynczej nie mogą być niższe od stawki minimalnej, jeżeli taka stawka podana jest w piątej kolumnie Załącznika 44c.
2. Gwarancja pojedyncza w formie depozytu gotówkowego składana jest w urzędzie wywozu. Po zakończeniu procedury gwarancja jest zwracana.
3. Gwarancja pojedyncza, składana przez gwarantującego, może polegać na wykorzystaniu karnetów gwarancji pojedynczej na kwotę 7 000 EUR, wydanych przez gwaranta osobom, które zamierzają występować w charakterze głównego zobowiązanego.
Gwarant odpowiada do wysokości 7 000 EUR z tytułu każdego karnetu.
Artykuł 346
1. Gwarancja pojedyncza składana przez gwarantującego powinna być zgodna ze wzorem przedstawionym w załączniku 49.
Jeżeli urząd wywozu nie jest urzędem składania gwarancji, zatrzymuje on kopię dokumentu stanowiącego dowód, że przyjął zobowiązanie gwaranta. Główny zobowiązany przedstawia oryginał w urzędzie wywozu, który go zatrzymuje. W miarę potrzeby urząd ten może zażądać jego tłumaczenia na język urzędowy lub jeden z języków urzędowych danego Państwa Członkowskiego.
Jednakże w przypadku gdy dane dotyczące gwarancji są wymieniane między urzędem składania gwarancji a urzędem wyjścia z wykorzystaniem technologii informatycznej i sieci komputerowej, oryginał dokumentu gwarancyjnego jest zatrzymywany w urzędzie wyjścia.
2. Jeżeli wymaga tego prawo krajowe, rozporządzenia i przepisy administracyjne lub przyjęta praktyka, każde Państwo Członkowskie może zezwolić, aby zobowiązanie określone w ust. 1, dotyczące sporządzenia w innej formie pod warunkiem że dokument ten będzie posiadał ten sam skutek prawny jak zobowiązanie określone we wzorze.
Artykuł 347
1. W przypadku określonym w art. 345 ust. 3 gwarancja pojedyncza musi być zgodna ze wzorem przedstawionym w załączniku 50.
Artykuł 346 ust. 2 stosuje się mutatis mutandis.
2. Karnet gwarancji pojedynczej wystawiany jest na formularzu zgodnym ze wzorem przedstawionym w załączniku 54. Na karnecie gwarancyjnym gwarant podaje ostatni dzień, w którym może zostać on wykorzystany i który nie może następować po upływie jednego roku, licząc od dnia jego wydania.
3. Gwarant może wystawiać karnety gwarancji pojedynczej, które nie są ważne dla procedury tranzytu wspólnotowego dotyczącej towarów wymienionych w załączniku 44c.
W tym celu gwarant umieszcza ukośnie na karnecie gwarancji pojedynczej jedno z następujących oznaczeń:
— Validez limitada
— Begrænset gyldighed
— Beschränkte Geltung
— Περιορισμένη ισχύς
— Limited validity
— Validité limitée
— Validità limitata
— Beperkte geldigheid
— Validade limitada
— Voimassa rajoitetusti
— Begränsad giltighet.
— Omezená platnost
— Piiratud kehtivus
— Ierobežots derīgums
— Galiojimas apribotas
— Korlátozott érvényű
— Validita' limitata
— Ograniczona ważność
— Omejena veljavnost
— Obmedzená platnosť.
3a. Jeżeli urząd składania gwarancji wymienia dane dotyczące gwarancji z urzędami wyjścia z wykorzystaniem technologii informatycznej i sieci komputerowych, gwarant jest zobowiązany do przekazywania do urzędu składania gwarancji wszelkich wymaganych informacji dotyczących zaświadczeń gwarancji indywidualnej, które wydał, zgodnie z zasadami przyjętymi przez właściwe organy celne.
4. Główny zobowiązany musi dostarczyć do urzędu celnego karnety gwarancji pojedynczej w ilości odpowiadającej wielokrotności 7 000 EUR wymaganej dla pokrycia całkowitej kwoty określonej w art. 345 ust. 1. Karnety te zatrzymywane są w urzędzie wywozu.
Artykuł 348
1. Urząd składania gwarancji cofa decyzję, na mocy której przyjął zobowiązanie gwaranta, jeżeli warunki ustanowione w dacie jej wystawienia nie są już spełniane.
Podobnie gwarant może w każdej chwili unieważnić swoje zobowiązanie.
2. Cofnięcie lub unieważnienie staje się skuteczne szesnastego dnia następującego po dniu, w którym gwarant lub urząd składania gwarancji został właściwie powiadomiony.
Od dnia, w którym cofnięcie lub unieważnienie decyzji staje się skuteczne, wcześniej wystawione karnety gwarancji pojedynczej nie mogą już być wykorzystywane do umieszczania towarów pod procedurą tranzytu wspólnotowego.
3. Państwo Członkowskie urzędu składania gwarancji niezwłocznie powiadamia Komisję o cofnięciu lub unieważnieniu oraz dniu, kiedy stają się skuteczne. Komisja powiadamia o tym pozostałe Państwa Członkowskie.
Podsekcja 2
Środki transportu i zgłoszenia
Artykuł 349
1. Jednym zgłoszeniem tranzytowym mogą być objęte jedynie towary, które zostały załadowane lub mają zostać załadowane na jeden środek transportu w celu przewozu z jednego urzędu wywozu do jednego urzędu przeznaczenia.
Do celów niniejszego artykułu za stanowiące jeden środek transportu, pod warunkiem że przewożone na nim towary mają być dostarczone jednocześnie, uważa się:
a) pojazd drogowy z przyczepą lub z przyczepami bądź z naczepą lub naczepami;
b) zestawy wagonów kolejowych;
c) zespół statków, które tworzą jedną całość;
d) kontenery, które zostały załadowane na jeden środek transportu w rozumieniu tego artykułu.
2. Pojedynczy środek transportu może być wykorzystywany do załadunku towarów w kilku urzędach wywozu i do rozładunku w kilku urzędach przeznaczenia.
Artykuł 350
Listy towarowe sporządzone zgodnie z załącznikiem 44a i wzorem przedstawionym w załączniku 45 mogą być wykorzystywane zamiast formularzy uzupełniających jako część opisowa zgłoszeń tranzytowych, których stanowią integralną część.
Artykuł 351
W przypadku przesyłek zawierających jednocześnie towary, które muszą zostać umieszczone pod procedurą zewnętrznego tranzytu wspólnotowego i towary, które muszą zostać umieszczone pod procedurą wewnętrznego tranzytu wspólnotowego do zgłoszenia tranzytowego oznaczonego symbolem „T” dołącza się:
a) formularze uzupełniające oznaczone odpowiednio symbolami „T1 bis”, „T2 bis” lub „T2F bis”; lub
b) listy towarowe oznaczone odpowiednio symbolami „T1”, „T2” lub „T2F”.
Artykuł 352
W przypadku gdy w prawej części pola 1 zgłoszenia tranzytowego nie umieszczono symbolu „T1”, „T2” lub „T2F” lub gdy w przypadku przesyłek zawierających jednocześnie towary umieszczone pod procedurą wewnętrznego tranzytu wspólnotowego i towary umieszczone pod procedurą zewnętrznego tranzytu wspólnotowego nie były przestrzegane przepisy art. 351, przyjmuje się, że towary umieszczone są pod procedurą zewnętrznego tranzytu wspólnotowego.
Jednakże do celów stosowania należności wywozowych lub środków obowiązujących w wywozie w ramach wspólnej polityki handlowej przyjmuje się, że towary te przemieszczają się na podstawie procedury wewnętrznego tranzytu wspólnotowego.
Artykuł 353
1. Zgłoszenia tranzytowe są zgodne ze układem oraz szczegółowym wytycznymi zawartymi w załączniku 37a i są składane w urzędzie celnym wyjścia przy wykorzystaniu techniki przetwarzania danych.
2. Organy celne w następujących przypadkach przyjmują zgłoszenie tranzytowe sporządzone ręcznie zgodnie z procedurą określoną w drodze porozumienia pomiędzy organami celnymi, na formularzu zgodnym z wzorem określonym w załączniku 31:
a) gdy nie działa skomputeryzowany system tranzytowy stosowany przez organy celne;
b) gdy nie działa aplikacja głównego zobowiązanego.
3. Złożenie sporządzonego ręcznie zgłoszenia tranzytowego zgodnie z ust. 2 lit b) wymaga zgody organu celnego.
4. W przypadku gdy towary są przewożone przez podróżnych, którzy nie mają bezpośredniego dostępu do systemu komputerowego organów celnych, a zatem nie mają możliwości złożenia w urzędzie celnym wyjścia zgłoszenia tranzytowego przy zastosowaniu techniki przetwarzania danych, organy celne zezwalają podróżnemu na złożenie zgłoszenia tranzytowego sporządzonego ręcznie na formularzu zgodnym z wzorem określonym w załączniku 31.
W takim przypadku organy celne zapewniają wymianę danych dotyczących tranzytu z organami celnymi wykorzystującymi technologie informatyczne i sieci komputerowe.
▼M25 —————
Podsekcja 3
Formalności w urzędzie wywozu
Artykuł 355
1. Towary umieszczone pod procedurą tranzytu wspólnotowego są przewożone do urzędu przeznaczenia ekonomicznie uzasadnioną trasą podróży.
2. Bez uszczerbku dla przepisów art. 387 dla towarów umieszczonych w wykazie w załączniku 44c lub, jeżeli organy celne bądź główny zobowiązany uzna to za konieczne, urząd wywozu wyznacza trasę, a w polu 44 zgłoszenia tranzytowego podaje przynajmniej nazwy Państw Członkowskich, przez które ona przebiega, uwzględniając informacje podane przez głównego zobowiązanego.
Artykuł 356
1. Urząd wywozu wyznacza termin, w którym towary muszą zostać zgłoszone w urzędzie przeznaczenia, uwzględniając trasę podróży, przepisy dotyczące przewozu i inne obowiązujące przepisy oraz, w miarę potrzeb, informacje przekazane przez głównego zobowiązanego.
2. Wyznaczony przez urząd wywozu termin jest wiążący dla organów celnych Państw Członkowskich, na których obszarze realizowana jest procedura tranzytu wspólnotowego, i nie może zostać przez te organy zmieniony.
3. Jeżeli towary są zgłaszane w urzędzie przeznaczenia po upływie terminu wyznaczonego przez urząd wywozu, a przekroczenie tego terminu spowodowane zostało okolicznościami, które zostały odpowiednio usprawiedliwione zgodnie z wymogami urzędu przeznaczenia i niezależnymi od przewoźnika lub głównego zobowiązanego, uznaje się, że ten ostatni dotrzymał wyznaczonego terminu.
Artykuł 357
1. Bez uszczerbku dla ust. 4 towary umieszczone pod procedurą tranzytu wspólnotowego nie mogą być zwolnione, dopóki są pod zamknięciem.
2. Zamknięcie dotyczy:
a) przez nałożenie zamknięć na przestrzeń ładunkową, jeżeli środek transportu został już dopuszczony na podstawie innych przepisów lub uznany przez urząd wywozu jako odpowiedni do nałożenia takich zamknięć;
b) w pozostałych wypadkach przez nałożenie zamknięć na opakowanie.
Zamknięcia muszą być zgodne z opisem zawartym w załączniku 46a.
3. Za odpowiednie do nałożenia zamknięć mogą być uznane środki transportu:
a) na które zamknięcia mogą być nałożone w sposób prosty i skuteczny;
b) które są tak zbudowane, że żadne towary nie mogą być wyjęte lub dołożone bez pozostawienia widocznych śladów wyłamania lub naruszenia zamknięć;
c) które nie zawierają żadnych schowków, gdzie mogłyby być ukryte towary;
d) których przestrzenie ładunkowe są łatwo dostępne dla kontroli właściwych organów celnych.
Każdy pojazd drogowy, przyczepa, naczepa lub kontener dopuszczony do przewozu towarów pod zamknięciami celnymi zgodnie z przepisami międzynarodowej umowy, której stroną jest Wspólnota, uważany jest za nadający się do nałożenia zamknięcia.
4. Urząd wywozu może odstąpić od nałożenia zamknięć, jeżeli tożsamość towarów może być stwierdzona przez ich opis w zgłoszeniu tranzytowym lub w załączonych dokumentach, z uwzględnieniem ewentualnych innych środków służących zapewnieniu tożsamości.
Opis towarów można uznać za umożliwiający ustalenie tożsamości towarów, jeżeli jest wystarczająco szczegółowy, aby można było łatwo zidentyfikować ilość i rodzaj towarów.
W przypadku gdy urząd wywozu wyraża zgodę na odstąpienie od nakładania zamknięć, umieszcza w polu „D. Kontrola urzędu wywozu” zgłoszenia tranzytowego, obok rubryki „Nałożone zamknięcia”, jedną z następujących adnotacji:
— Dispensa
— Fritaget
— Befreiung
— Απαλλαγή
— Waiver
— Dispense
— Dispensa
— Vrijstelling
— Dispensa
— Vapautettu
— Befrielse.
— Osvobození
— Loobumine
— Derīgs bez zīmoga
— Leista neplombuoti
— Mentesség
— Tneħħija
— Zwolnienie
— Opustitev
— Oslobodenie.
Artykuł 358
1. Jeżeli zgłoszenie tranzytowe przetwarzane jest w urzędzie wywozu w systemie komputerowym, karty 4 i 5 zgłoszenia tranzytowego zastąpione zostają tranzytowym dokumentem towarzyszącym zgodnym ze wzorem i uwagami wyjaśniającymi zawartymi w załączniku 45a.
2. W miarę potrzeby do tranzytowego dokumentu towarzyszącego załączony zostaje wykaz pozycji, zgodny ze wzorem i uwagami wyjaśniającymi zawartymi w załączniku 45c lub wykazem załadunkowym. Wykazy te stanowią integralną część tranzytowego dokumentu towarzyszącego.
3. W przypadku, określonym w ust. 1, urząd wywozu zatrzymuje zgłoszenie tranzytowe i informuje o zwolnieniu towarów, przekazując głównemu zobowiązanemu tranzytowy dokument towarzyszący.
4. Jeżeli zgoda taka została wydana, tranzytowy dokument towarzyszący może być drukowany w systemie komputerowym głównego zobowiązanego.
5. Jeżeli przepisy niniejszego tytułu odnoszą się do kart zgłoszenia, które towarzyszą przesyłce, stosuje się je mutatis mutandis do tranzytowego dokumentu towarzyszącego.
Podsekcja 4
Formalności w czasie przewozu
Artykuł 359
1. Przewóz towarów umieszczonych pod procedurą tranzytu wspólnotowego odbywa się z zastosowaniem kart 4 i 5 zgłoszenia tranzytowego zwróconych głównemu zobowiązanemu przez urząd wywozu.
Przesyłka oraz karty 4 i 5 zgłoszenia tranzytowego przedstawiane są w każdym urzędzie tranzytowym.
2. Notę tranzytową sporządzoną na formularzu zgodnym ze wzorem przedstawionym w załączniku 46, przewoźnik przedstawia w każdym urzędzie tranzytowym, gdzie jest ona zatrzymywane. Jednakże w przypadku gdy dane dotyczące tranzytu są wymieniane między urzędem wyjścia a urzędem tranzytowym z wykorzystaniem technologii informatycznej i sieci komputerowej, nota tranzytowa nie musi być przedstawiana.
3. Jeżeli przewóz towarów następuje przez inny urząd tranzytowy niż urząd wymieniony w kartach nr 4 i 5 zgłoszenia tranzytowego, urząd tranzytowy, przez który dokonano przewozu, niezwłocznie wysyła notę tranzytową do pierwotnie wskazanego urzędu tranzytowego lub powiadamia o przewozie urząd wyjścia w przypadkach i zgodnie z procedurą wzajemnie uzgodnioną przez organy celne.
Artykuł 360
1. Przewoźnik jest zobowiązany dokonać wymaganych wpisów na kartach 4 i 5 zgłoszenia tranzytowego i przedstawić je wraz z przesyłką organom celnym Państwa Członkowskiego, na którego terytorium znajduje się środek transportu:
a) w przypadku zmiany wyznaczonej trasy i jeżeli stosuje się przepisy art. 355 ust. 2;
b) w przypadku naruszenia zamknięć podczas przewozu z powodów pozostających poza kontrolą przewoźnika;
c) w przypadku przeładunku towarów na inny środek transportu; przeładunek ten musi zostać dokonany pod nadzorem organów celnych, które mogą jednakże zezwolić na dokonanie przeładunku bez ich nadzoru;
d) w przypadku nieuchronnego zagrożenia uzasadniającego konieczność natychmiastowego, częściowego lub całkowitego rozładunku środka transportu;
e) w przypadku każdego zdarzenia lub wypadku, który może mieć wpływ na przestrzeganie obowiązków przez głównego zobowiązanego lub przewoźnika.
2. Jeżeli organy celne stwierdzą, że procedura tranzytu wspólnotowego może być prowadzona w sposób normalny, podejmą wszelkie kroki, jakie mogą być niezbędne, i poświadczą wówczas karty 4 i 5 zgłoszenia tranzytowego.
Podsekcja 5
Formalności w urzędzie przeznaczenia
Artykuł 361
1. Towary oraz karty 4 i 5 zgłoszenia tranzytowego należy przedstawić w urzędzie przeznaczenia.
2. Urząd przeznaczenia dokonuje rejestracji kart 4 i 5 zgłoszenia tranzytowego, wpisuje na nich datę dostarczenia towarów oraz informacje dotyczące przeprowadzonych kontroli.
3. Na wniosek głównego zobowiązanego i dla potwierdzenia, że procedura została zakończona zgodnie z art. 365 ust. 2, urząd przeznaczenia poświadcza dodatkową kartę 5 lub kopię karty 5 zgłoszenia tranzytowego, na której umieszczone jest jedno z następujących oznaczeń:
— Prueba alternativa
— Alternativt bevis
— Alternativnachweis
— Εναλλακτική απόδειξη
— Alternative proof
— Preuve alternative
— Prova alternativa
— Alternatief bewijs
— Prova alternativa
— Vaihtoehtoinen todiste
— Alternativt bevis.
— Alternativní důkaz
— Alternatiivsed tõendid
— Alternatīvs pierādījums
— Alternatyvusis įrodymas
— Alternatív igazolás
— Prova alternattiva
— Alternatywny dowód
— Alternativno dokazilo
— Alternatívny dôkaz.
4. Procedura tranzytowa może zostać zakończona w innym urzędzie niż ten, który został wpisany w zgłoszeniu tranzytowym. Urząd ten staje się wówczas urzędem przeznaczenia.
Jeżeli nowy urząd przeznaczenia należy do innego Państwa Członkowskiego niż to, do którego należy pierwotnie wyznaczony urząd, nowy urząd przeznaczenia umieszcza je w polu „I. Kontrola urzędu przeznaczenia” karty 5 zgłoszenia tranzytowego, oprócz zwyczajowych uwag, które jest zobowiązany uczynić, jedną z następujących adnotacji:
|
Diferencias: mercancías presentadas en la oficina |
(nombre y país) |
|
Forskelle: det sted, hvor varerne blev frembudt |
(navn og land) |
|
Unstimmigkeiten: Stelle, bei der die Gestellung erfolgte |
(Name und Land) |
|
Διαφορές: εμπορεύματα προσκομισθέντα στο τελωνείο |
(Όνομα και χώρα) |
|
Differences: office where goods were presented |
(name and country) |
|
Différences: marchandises présentées au bureau |
(nom et pays) |
|
Differenze: ufficio al quale sono state presentate le merci |
(nome e paese) |
|
Verschillen: kantoor waar de goederen zijn aangebracht |
(naam en land) |
|
Diferenças: mercadorias apresentadas na estãncia |
(nome e país) |
|
Muutos: toimipaikka, jossa tavarat esitetty |
(nimi ja maa) |
|
Avvikelse: varorna uppvisade för kontor |
(namn, land) . |
|
Nesrovnalosti: úřad, kterému bylo zboží předloženo |
(název a země) |
|
Erinevused: asutus, kuhu kaup esitati |
(nimi ja riik) |
|
Atšķirības: muitas iestāde, kurā preces tika uzrādītas |
(nosaukums un valsts) |
|
Skirtumai: įstaiga, kuriai pateiktos prekės |
(pavadinimas ir valstybė) |
|
Eltérések: hivatal, ahol az áruk bemutatása megtörtént |
(név és ország) |
|
Differenzi: uffiċċju fejn l-oġġetti kienu ppreżentati |
(isem u pajjiż) |
|
Niezgodności: urząd w którym przedstawiono towar |
(nazwa i kraj) |
|
Razlike: urad, pri katerem je bilo blago predloženo |
(naziv in država) |
|
Nezrovnalosti: úrad, ktorému bol tovar dodaný |
(názov a krajina). |
Artykuł 362
1. Na wniosek osoby, która przedstawia karty 4 i 5 zgłoszenia tranzytowego, urząd przeznaczenia wystawia poświadczenie odbioru.
2. Formularz poświadczenia odbioru powinien być zgodny ze wzorem przedstawionym w załączniku 47. Alternatywnie, poświadczenie odbioru może zostać sporządzone zgodnie ze wzorem przedstawionym na odwrocie karty 5 zgłoszenia tranzytowego.
3. Poświadczenie odbioru powinno zostać uprzednio wypełnione przez zainteresowanego. Mogą zostać na nim umieszczone, obok części zastrzeżonej dla urzędu przeznaczenia, inne dane szczegółowe dotyczące przesyłki. Poświadczenie odbioru nie może być wykorzystywane jako dowód zakończenia procedury w rozumieniu art. 365 ust. 2.
Artykuł 363
Bezzwłocznie i najpóźniej w ciągu jednego miesiąca od zakończenia procedury organy celne Państwa Członkowskiego przeznaczenia odsyłają kartę 5 zgłoszenia tranzytowego organom celnym Państwa Członkowskiego wywozu.
Artykuł 364
Każde Państwo Członkowskie powiadamia Komisję o utworzeniu urzędów zajmujących się centralizacją odbioru i przesyłania dokumentów oraz rodzajach dokumentów i uprawnieniach tych urzędów. Komisja informuje inne Państwa Członkowskie.
Podsekcja 6
Kontrola zakończenia procedury
Artykuł 365
1. Jeżeli karta 5 zgłoszenia tranzytowego nie zostanie zwrócona organom celnym Państwa Członkowskiego wywozu w terminie dwóch miesięcy, licząc od dnia przyjęcia zgłoszenia tranzytowego, organy te informują o tym głównego zobowiązanego, wzywając go do dostarczenia dowodu, że procedura została zakończona.
1a. W przypadkach, gdzie stosuje się przepisy sekcji 2 podsekcja 7, a organy celne Państw Członkowskich wywozu nie otrzymały „Komunikatu o przybyciu”; w terminie, w którym towary muszą być przedstawione w urzędzie przeznaczenia, organy te powiadamiają o tym głównego zobowiązanego i wzywają do dostarczenia dowodu zakończenia procedury.
2. Dowód określony w ust. 1 może zostać dostarczony organom celnym w formie dokumentu poświadczonego przez organy celne Państwa Członkowskiego przeznaczenia, potwierdzające tożsamość danych towarów i stwierdzające, że zostały one zgłoszone w urzędzie przeznaczenia lub, w przypadku stosowania art. 406, upoważnionemu odbiorcy.
3. Procedurę tranzytu wspólnotowego uważa się za zakończoną także wtedy, gdy główny zobowiązany przedstawi, zgodnie z wymogami organów celnych, dokument celny umieszczenia pod nadzorem celnym w państwie trzecim lub jego kopię bądź fotokopię, potwierdzającą tożsamość danych towarów. Kopia lub fotokopia tego dokumentu musi zostać odpowiednio poświadczona bądź przez organ, który poświadczył oryginalny dokument, bądź przez organy danego państwa trzeciego albo organy jednego z Państw Członkowskich.
Artykuł 366
1. Jeżeli w ciągu czterech miesięcy od dnia przyjęcia zgłoszenia tranzytowego organy celne Państwa Członkowskiego wywozu nie otrzymały dowodu, że procedura została zakończona, niezwłocznie wszczynają postępowanie poszukiwawcze, aby zebrać informacje potrzebne do zakończenia procedury lub, jeżeli nie jest to możliwe, ustalenia, czy powstał dług celny, identyfikacji dłużnika i określenia organów celnych odpowiedzialnych za wpisy na rachunkach.
W przypadku gdy organy celne zostaną wcześniej powiadomione lub podejrzewają, że procedura nie została zakończona, niezwłocznie wszczynają postępowanie poszukiwawcze.
W przypadkach, gdzie stosuje się przepisy sekcji 2 podsekcja 7, organy celne również wszczynają niezwłocznie procedurę poszukiwawczą za każdym razem w sytuacji, gdy nie otrzymują „Komunikatu o przybyciu”; w terminie, w którym towary muszą być przedstawione w urzędzie przeznaczenia lub „Informacja o wynikach kontroli”; w terminie sześciu dni po otrzymaniu „Komunikatu o przybyciu”.
2. Postępowanie poszukiwawcze wszczynane jest również w przypadku, gdy w następstwie okaże się, że dowód zakończenia procedury został sfałszowany, a postępowanie poszukiwawcze jest niezbędne dla osiągnięcia celów ust. 1.
3. W celu rozpoczęcia postępowania poszukiwawczego organy celne Państwa Członkowskiego wywozu przesyłają do organów celnych Państwa Członkowskiego miejsca przeznaczenia wniosek, do którego dołączone są wszystkie potrzebne informacje.
4. Organy celne Państwa Członkowskiego przeznaczenia i, w miarę potrzeby, urzędy tranzytowe, które zostają wezwane do wzięcia udziału w postępowaniu poszukiwawczym, udzielają niezwłocznie odpowiedzi.
5. Jeżeli w wyniku postępowania poszukiwawczego zostanie ustalone, że procedura tranzytowa została prawidłowo zakończona, organy celne Państwa Członkowskiego wywozu niezwłocznie powiadamiają o tym głównego zobowiązanego oraz, w miarę potrzeb, organy celne, które mogą wszcząć procedurę odzyskania należności celnych zgodnie z art. 217-232 Kodeksu.
Podsekcja 7
Dodatkowe przepisy stosowane w przypadku wymiany między organami celnymi informacji tranzytowych przy użyciu technologii informatycznej i sieci komputerowych
Artykuł 367
1. Bez uszczerbku dla szczególnych okoliczności i przepisów dotyczących procedury tranzytu wspólnotowego, które, w miarę potrzeb, stosuje się mutatis mutandis, opisana w niniejszej podsekcji wymiana informacji między organami celnymi odbywa się z zastosowaniem technologii informacyjnych i sieci komputerowych.
2. Przepisów niniejszej podsekcji nie stosuje się do procedur uproszczonych właściwych dla rodzajów transportu określonych w art. 372 ust. 1 lit. g).
Artykuł 368
1. Poza wymogami bezpieczeństwa określonymi w art. 4a ust. 2 organy celne wprowadzają i utrzymują odpowiednie środki bezpieczeństwa dla skutecznego, niezawodnego i bezpiecznego funkcjonowania całego systemu tranzytowego.
2. W celu zapewnienia wspomnianego wyżej poziomu bezpieczeństwa każde wprowadzenie, zmiana i usunięcie danych jest rejestrowane ze wskazaniem powodów, dokładnego czasu takiego przetworzenia i identyfikacji osoby, która to przeprowadziła. Ponadto oryginalne dane lub jakiekolwiek dane, które stały się przedmiotem takiego przetworzenia, przechowuje się przez okres co najmniej trzech lat, licząc od zakończenia roku, którego dotyczą, lub przez okres dłuższy, jeżeli wymagają tego inne przepisy.
3. Organy celne systematycznie nadzorują stosowanie środków bezpieczeństwa.
4. Zainteresowane organy celne informują się wzajemnie o wszystkich podejrzeniach dotyczących naruszeń środków bezpieczeństwa.
Artykuł 368a
W przypadku gdy urząd składania gwarancji i urząd wyjścia znajdują się w różnych Państwach Członkowskich, wówczas komunikaty dotyczące wymiany danych o gwarancjach są zgodne ze strukturą i danymi określonymi w porozumieniu między poszczególnymi organami celnymi.
Artykuł 369
Urząd wyjścia z chwilą zwolnienia towarów przesyła dane na temat procedury tranzytu wspólnotowego do zadeklarowanego urzędu przeznaczenia używając „Komunikatu informującego wyprzedzająco o dostarczeniu towaru”; oraz do każdego zadeklarowanego urzędu celnego tranzytowego używając „Komunikatu informującego wyprzedzająco o przewozie towaru przez granicę”;. Komunikaty te zawierają dane wynikające ze zgłoszenia tranzytowego, po uwzględnieniu ewentualnych poprawek i uzupełnień. Komunikaty te powinny być zgodne ze strukturą i danymi określonymi w porozumieniu między poszczególnymi organami celnymi.;
Artykuł 369a
Urząd tranzytowy rejestruje przekroczenie granicy na podstawie „Komunikatu informującego wyprzedzająco o przewozie towaru przez granicę”; otrzymanego z urzędu wyjścia. Kontrole towarów przeprowadza się w urzędzie tranzytowym na podstawie „Komunikatu informującego wyprzedzająco o przewozie towaru przez granicę”;. Urząd wyjścia jest informowany o przekroczeniu granicy za pomocą komunikatu „Zawiadomienie o przekroczeniu granicy”;. Komunikat ten powinien być zgodny ze strukturą i danymi określonymi w porozumieniu między poszczególnymi organami celnymi.
Artykuł 370
1. Urząd przeznaczenia zatrzymuje tranzytowy dokument towarzyszący i w dniu jego przedstawienia w urzędzie przeznaczenia powiadamia urząd wywozu o zgłoszeniu towarów, stosując „Komunikat zawiadomienia o przybyciu”. Komunikat ten nie może być wykorzystywany jako dowód zakończenia procedury do celów art. 365 ust. 2.
2. Z wyjątkiem uzasadnionych przypadków urząd przeznaczenia przekazuje komunikat „Wyniki kontroli” do urzędu wywozu najpóźniej następnego dnia roboczego po dniu, w którym towary zostały zgłoszone w urzędzie przeznaczenia.
3. Komunikaty muszą być zgodne z układem i danymi określonymi przez organy celne w drodze wspólnych uzgodnień.
Artykuł 371
Kontrole towarów przeprowadza się, stosując komunikat otrzymany z urzędu wywozu „Rejestr przewidywanego przybycia” jako podstawę takiej kontroli.
Sekcja 3
Uproszczenia
Podsekcja 1
Przepisy ogólne dotyczące uproszczeń
Artykuł 372
1. Organy celne, na wniosek głównego zobowiązanego lub, odpowiednio, odbiorcy, mogą wyrazić zgodę na następujące uproszczenia:
a) stosowanie gwarancji generalnej lub zwolnienie z obowiązku złożenia gwarancji;
b) stosowanie specjalnych list towarowych;
c) wykorzystanie specjalnego rodzaju zamknięć celnych;
d) zwolnienie z obowiązku przewozu wyznaczoną trasą;
e) występowanie jako upoważniony nadawca;
f) występowanie jako upoważniony odbiorca;
g) stosowanie procedur uproszczonych właściwych dla przewozu towarów:
i) koleją lub z wykorzystaniem dużych kontenerów;
ii) drogą powietrzną;
iii) drogą morską;
iv) rurociągami;
h) stosowanie innych procedur uproszczonych na podstawie art. 97 ust. 2 Kodeksu.
2. O ile przepisy niniejszej sekcji lub zezwolenie nie stanowi inaczej, w przypadku udzielenia uproszczeń określonych w ust. 1 lit. a), b) i g) uproszczenia stosuje się we wszystkich Państwach Członkowskich. W przypadku udzielenia uproszczeń określonych w ust. 1 lit. c), d) i e) uproszczenia stosuje się tylko do procedur tranzytu wspólnotowego rozpoczynającej się w Państwie Członkowskim, w których udzielone zostało zezwolenie. W przypadku zgody na skorzystanie z uproszczenia, określonego w ust. 1 lit. f), uproszczenie stosuje się tylko w Państwie Członkowskim, w którym udzielone zostało zezwolenie.
Artykuł 373
1. Zezwolenie określone w art. 372 ust. 1 udzielane jest tylko osobom, które:
a) prowadzą działalność gospodarczą na terytorium Wspólnoty z zastrzeżeniem, że zezwolenie na korzystanie z gwarancji generalnej może być udzielone wyłącznie osobom, które prowadzą działalność gospodarczą w Państwie Członkowskim, gdzie gwarancja została udzielona;
b) regularnie stosują ustalenia dotyczące tranzytu wspólnotowego i o których organy celne wiedzą, że są w stanie wypełnić zobowiązania wynikające z ustaleń lub, w związku z uproszczeniami określonymi w art. 372 ust. 1 lit. f), regularnie odbierają towary umieszczone pod procedurą tranzytu wspólnotowego; i
c) nie popełniły żadnego rażącego lub wielokrotnego naruszenia przepisów celnych lub podatkowych.
2. W celu zapewnienia właściwego korzystania z uproszczeń zezwolenia udzielane są wyłącznie w przypadku, gdy:
a) organy celne mogą zapewnić nadzór i kontrolę procedury, nie podejmując wysiłków administracyjnych nieproporcjonalnych w stosunku do wymagań danych osób; i
b) osoby korzystające z uproszczeń prowadzą ewidencję umożliwiającą organom celnym przeprowadzenie skutecznej kontroli.
Artykuł 374
1. Wniosek o udzielenie zezwolenia na korzystanie z uproszczeń, zwany dalej „wnioskiem”, sporządzany jest w formie pisemnej. Wniosek musi być opatrzony datą i podpisany.
2. We wniosku muszą być podane wszystkie informacje, które umożliwią organom celnym sprawdzenie, czy przestrzegane są warunki, od których zależy udzielenie zezwolenia na korzystanie z uproszczeń.
Artykuł 375
1. Wniosek składany jest organom celnym Państwa Członkowskiego, w którym wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą.
2. Zezwolenie jest wydawane lub wniosek zostaje odrzucony w maksymalnym terminie trzech miesięcy, licząc od dnia otrzymania wniosku.
Artykuł 376
1. Opatrzony datą i podpisany oryginał zezwolenia oraz jedna lub większa liczba kopii zezwolenia wręczane są osobie, której wydawane jest zezwolenie.
2. Zezwolenie określa warunki korzystania z uproszczeń i ustanawia zasady działania i kontroli. Zezwolenie jest ważne od dnia jego wydania.
3. W przypadku uproszczeń określonych w art. 372 ust. 1 lit. c), d) i g) zezwolenie należy okazać na każde żądanie urzędu wywozu.
Artykuł 377
1. Osoba posiadająca zezwolenia ma obowiązek informować organy celne o każdym sprostowaniu, które nastąpiło po wydaniu tego zezwolenia, i może mieć wpływ na jego utrzymanie lub zakres.
2. Data uprawomocnienia się decyzji musi być podana w decyzji o cofnięciu lub zmianie zezwolenia.
Artykuł 378
1. Organy celne przechowują wnioski i załączone do nich dokumenty uzupełniające oraz kopie wydanych zezwoleń.
2. W przypadku odrzucenia wniosku lub unieważnienia bądź cofnięcia zezwolenia wniosek i w zależności od przypadku decyzja o odrzuceniu lub unieważnieniu bądź cofnięciu wniosku oraz załączone do nich dokumenty uzupełniające przechowywane są przez okres co najmniej trzech lat, licząc od zakończenia roku kalendarzowego, w którym odrzucono wniosek lub unieważniono bądź cofnięto zezwolenie.
Podsekcja 2
Gwarancja generalna i zwolnienie z obowiązku złożenia gwarancji
Artykuł 379
1. Główny zobowiązany korzysta z gwarancji generalnej lub ze zwolnienia z obowiązku złożenia gwarancji do wysokości kwoty referencyjnej.
W celu zastosowania przepisów akapitu pierwszego, dla każdej procedury tranzytowej oblicza się kwotę długu celnego, który może powstać. W wypadku braku niezbędnych danych, kwota ta określana jest w wysokości 7 000 EUR, chyba że na podstawie innych informacji dostępnych organom celnym kwotę tę można określić w innej wysokości.
2. Kwota referencyjna jest identyczna z kwotą długu celnego, który może powstać wobec towarów umieszczanych przez głównego zobowiązanego pod procedurą tranzytu wspólnotowego w okresie co najmniej jednego tygodnia.
Kwotę tę określa urząd składania gwarancji we współpracy ze stroną zainteresowaną na podstawie danych dotyczących towarów przewożonych w przeszłości i szacunku ilości zamierzonych procedur tranzytu wspólnotowego wykazywanych, między innymi, w jej dokumentacji handlowej i księgowej.
Towary wspólnotowe, przewożone lub które mają być przewożone zgodnie z Konwencją o wspólnej procedurze tranzytowej, są traktowane jak towary niewspólnotowe.
3. Urząd składania gwarancji dokonuje corocznej analizy kwoty referencyjnej, w szczególności na podstawie informacji otrzymanych z urzędu lub urzędów wywozu i, o ile zaistnieje taka potrzeba, dokonuje korekty tej kwoty.
3a. Ustępy 1, 2 i 3 mają zastosowanie, również w przypadku gdy wniosek jednoznacznie dotyczy zastosowania gwarancji generalnej zarówno w odniesieniu do towarów określonych w załączniku 44c, jak i do towarów niewymienionych w tym załączniku, w ramach tego samego świadectwa gwarancji generalnej.
4. Główny zobowiązany zapewnia, że kwoty co do których złożył zobowiązanie, z uwzględnieniem procedury, w przypadku których procedura nie została zakończona, nie są wyższe od kwoty referencyjnej.
Jeżeli kwota referencyjna okaże się niewystarczająca na pokrycie procedur tranzytu wspólnotowego, główny zobowiązany musi o tym powiadomić urząd składania gwarancji.
Artykuł 380
1. Kwota, którą ma pokryć gwarancja generalna, jest równa kwocie referencyjnej określonej w art. 379.
2. Kwota gwarancji generalnej może zostać obniżona:
a) do 50 % kwoty referencyjnej w przypadku, gdy główny zobowiązany wykaże, że jego sytuacja finansowa jest stabilna i posiada wystarczające doświadczenie w zakresie procedury tranzytu wspólnotowego;
b) do 30 % kwoty referencyjnej w przypadku, gdy główny zobowiązany wykaże, że jego sytuacja finansowa jest stabilna i że posiada wystarczające doświadczenie w zakresie procedury tranzytu wspólnotowego i bardzo ściśle współpracuje z organami celnymi.
3. Zwolnienie z obowiązku złożenia gwarancji może zostać udzielone w przypadku, gdy główny zobowiązany wykaże, że spełnia normy wiarygodności opisane w ust. 2 lit. b), opanował czynności transportowe i posiada wystarczające środki finansowe, aby wywiązać się ze swoich zobowiązań.
4. Do celów ust. 2 i 3 Państwa Członkowskie uwzględniają kryteria wymienione w załączniku 46b.
Artykuł 381
1. W przypadku rodzaju towarów określonych w załączniku 44c, aby uzyskać zezwolenie na złożenie gwarancji pełnym pokryciem, główny zobowiązany musi wykazać, że nie tylko spełnia warunki art. 373, ale również jego sytuacja finansowa jest stabilna, posiada wystarczające doświadczenie w zakresie procedury tranzytu wspólnotowego i bardzo ściśle współpracuje z organami celnymi oraz ma wpływ na dokonywane przewozy.
2. Kwota gwarancji generalnej określona w ust. 1 może zostać obniżona:
a) do 50 % kwoty referencyjnej w przypadku, gdy główny zobowiązany wykaże, że bardzo ściśle współpracuje z organami celnymi i ma wpływ na dokonywane przewozy;
b) do 30 % kwoty referencyjnej w przypadku, gdy główny zobowiązany wykaże, że bardzo ściśle współpracuje z organami celnymi, ma wpływ na dokonywane przewozy i posiada wystarczające środki finansowe, aby wywiązać się ze swoich zobowiązań.
3. Do celów stosowania ust. 1 i 2 organy celne uwzględniają kryteria wymienione w załączniku 46b.
4. Przepisy wykonawcze dotyczące czasowego zakazu korzystania z gwarancji generalnej w obniżonej kwocie lub korzystania z gwarancji generalnej, przewidziane w art. 94 ust. 6 i 7 Kodeksu, wymienione są w załączniku 47a.
Artykuł 382
Gwarancja generalna składana jest przez gwaranta.
Musi być ona przedmiotem dokumentu gwarancyjnego zgodnego ze wzorem przedstawionym w załączniku 48.
Artykuł 346 ust. 2 stosuje się mutatis mutandis.
Artykuł 383
1. Na podstawie zezwolenia organy celne wydają głównemu zobowiązanemu jedno lub większą liczbę zaświadczeń gwarancji generalnej lub zaświadczeń o zwolnieniu z obowiązku złożenia gwarancji, zwanych dalej „zaświadczeniami”, sporządzonymi na formularzu zgodnym ze wzorem przedstawionym w załączniku 51 lub załączniku 51a i uzupełnianymi zgodnie z załącznikiem 51b, aby umożliwić głównemu zobowiązanemu przedstawienie dowodu posiadania gwarancji generalnej lub zwolnienia z obowiązku złożenia gwarancji.
2. Poświadczenie należy przedstawić w urzędzie wywozu. Na zgłoszeniu tranzytowym należy umieścić dane szczegółowe poświadczenia.
Jednakże jeżeli dane dotyczące gwarancji są wymieniane między urzędem składania gwarancji i urzędem wyjścia z wykorzystaniem technologii informatycznej i sieci komputerowych, poświadczenia nie są przedstawiane w urzędzie wyjścia.
3. Okres ważności poświadczenia nie może przekraczać dwóch lat. Jednakże urząd składania gwarancji może jednorazowo okres ten przedłużyć o nie więcej niż dwa lata.
Artykuł 384
1. Do cofania i unieważniania gwarancji generalnej przepisy art. 348 ust. 1 i art. 348 ust. 2 akapit pierwszy stosuje się mutatis mutandis.
2. Od dnia uprawomocnienia się cofnięcia zezwolenia na korzystanie z gwarancji generalnej lub zwolnienia z obowiązku złożenia gwarancji przez organy celne lub cofnięcia decyzji, na mocy której urząd składania gwarancji przyjął zobowiązanie gwaranta lub unieważnienie zobowiązania przez gwaranta, wcześniej wystawione poświadczenia nie mogą być wykorzystywane w celu umieszczania towarów pod procedurą tranzytu wspólnotowego i główny zobowiązany musi je bezzwłocznie zwrócić do urzędu składania gwarancji.
3. Każde Państwo Członkowskie informuje Komisję o sposobach identyfikacji nadal ważnych, a jeszcze niezwróconych zaświadczeń. Komisja informuje o tym inne Państwa Członkowskie.
4. Ustęp 3 stosuje się również do poświadczeń, które zostały uznane za skradzione, utracone lub sfałszowane.
Podsekcja 3
Specjalne listy towarowe
Artykuł 385
1. Organy celne mogą zezwolić głównym zobowiązanym na stosowanie jako list towarowych wykazów, które nie spełniają wszystkich warunków określonych w załącznikach 44a i 45.
Stosowanie takich wykazów może być dopuszczone jedynie wówczas, gdy:
a) są wystawione przez przedsiębiorstwa, których ewidencja jest prowadzona z zastosowaniem zintegrowanego systemu elektronicznego lub automatycznego przetwarzania danych;
b) zostały sporządzone i wypełnione w taki sposób, że mogą być bez trudności wykorzystane przez organy celne;
c) dla każdej pozycji towarowej podają informacje wymagane zgodnie z załącznikiem 44a.
2. Jako listy towarowe określone w ust. 1 mogą być także stosowane wykazy opisowe, które są sporządzane do celów realizacji formalności wysyłkowych/wywozowych, nawet jeżeli wykazy te są wystawiane przez przedsiębiorstwa, których ewidencja nie jest prowadzona z zastosowaniem zintegrowanego systemu elektronicznego lub automatycznego przetwarzania danych.
3. Przedsiębiorstwa, których ewidencja jest prowadzona z zastosowaniem zintegrowanego systemu elektronicznego lub automatycznego przetwarzania danych i, które zgodnie z ust. 1 i 2, uzyskały zezwolenie na korzystanie z wykazów specjalnego rodzaju, mogą również uzyskać zezwolenie na stosowanie tych wykazów dla procedur tranzytu wspólnotowego obejmujących tylko jedną kategorię towarów, jeśli to ułatwienie jest uwarunkowane programami komputerowymi zainteresowanych przedsiębiorstw.
Podsekcja 4
Użycie specjalnych zamknięć
Artykuł 386
1. Organy celne mogą zezwolić głównym zobowiązanym na nałożenie specjalnych zamknięć na środki transportu lub opakowania pod warunkiem, że organy celne potwierdzą, iż zamknięcia te spełniają wymogi wymienione w załączniku 46a.
2. Główni zobowiązani określają w polu „D. Kontrola urzędu wywozu” zgłoszenia tranzytowego, obok rubryki „nałożone zamknięcia”, rodzaj, liczbę i oznakowanie nałożonych zamknięć.
Główni zobowiązani nakładają zamknięcia nie później niż z chwilą zwalniania towarów.
Podsekcja 5
Zwolnienie z obowiązku przewozu wyznaczoną trasą
Artykuł 387
1. Organy celne mogą zwolnić z obowiązku przewozu wyznaczoną trasą głównych zobowiązanych, którzy zapewnią organom celnym możliwość ustalenia w każdym czasie miejsca, w którym znajdują się przesyłki.
2. Osoby, którym udzielono takiego zwolnienia, zamieszczają w polu 44 zgłoszenia tranzytowego jedną z następujących adnotacji:
— Dispensa de itinerario obligatorio
— fritaget for bindende transportrute
— Befreiung von der verbindlichen Beförderungsroute
— Απαλλαγή από την υποχρέωοη τήρησης συγκεκριμένης διαδρομής
— Precribed itinerary waived
— Dispense d'itinéraire contraignant
— Dispensa dall'itinerario vincolante
— Geen verplichte route
— Dispensa de itinerário vinculativo
— Vapautettu sitovan kuljetusreitin noudattamisesta
— Befrielse från bindande färdväg
— Osvobození od stanovené trasy
— Ettenähtud marsruudist loobutud
— Atļauts novirzīties no noteiktā maršruta
— Leista nenustatyti maršruto
— Előírt útvonal alól mentesítve
— Tneħħija ta' l-itinerarju preskritt
— Zwolniony z wiążącej trasy przewozu
— Opustitev predpisane poti
— Oslobodenie od predpísanej trasy
Podsekcja 6
Status upoważnionego nadawcy
Artykuł 398
Osobom, które zamierzają realizować procedurę tranzytu wspólnotowego, nie zgłaszając w urzędzie wywozu ani towarów, ani odpowiedniego zgłoszenia tranzytowego, może zostać przyznany status upoważnionego nadawcy.
Uproszczenie to jest udzielane wyłącznie osobom, które korzystają z gwarancji generalnej lub są zwolnione z obowiązku złożenia gwarancji.
Artykuł 399
W zezwoleniu określa się w szczególności:
a) urząd lub urzędy wywozu odpowiedzialne za procedury tranzytu wspólnotowego;
b) sposób i termin powiadamiania urzędu wywozu przez upoważnionego nadawcę o procedurach tranzytu wspólnotowego w celu przeprowadzenia przez urząd niezbędnej kontroli przed wysyłką towarów;
c) środki pozwalające na stwierdzenie tożsamości towarów w przypadku, w którym organy celne mogą zażądać, aby na środki transportu lub opakowania upoważniony nadawca nałożył specjalne zamknięcia uznane przez organy celne i odpowiadające wymogom wymienionym w załączniku 46a;
d) kategorie lub przewozy towarów, które są zabronione.
Artykuł 400
1. W zezwoleniu ustala się, że pole „C. Urząd wywozu” formularzy zgłoszenia tranzytowego musi być:
a) uprzednio opatrzone pieczęcią urzędu wywozu i podpisem funkcjonariusza tego urzędu; lub
b) opatrzone przez upoważnionego nadawcę odciskiem specjalnej metalowej pieczęci dopuszczonej przez organy celne i zgodnego ze wzorem przedstawionym w załączniku 62; jeżeli druk powierzony został upoważnionej do tego drukarni, pieczęć taka może być uprzednio wydrukowana na formularzach.
Upoważniony nadawca zobowiązany jest wypełnić to pole, podając datę wysyłki towarów, a zgłoszeniu tranzytowemu nadać numer zgodnie z zasadami ustanowionymi w zezwoleniu.
2. Organy celne mogą nakazać stosowanie formularzy, jako środki pozwalające na ustalenie tożsamości, które opatrzone są znakiem wyróżniającym.
Artykuł 401
1. Upoważniony nadawca jest zobowiązany do podjęcia wszelkich niezbędnych środków dla zapewnienia bezpiecznego przechowywania specjalnej pieczęci lub formularzy opatrzonych pieczęcią urzędu wywozu lub odciskiem specjalnej pieczęci.
Informuje on organy celne o środkach bezpieczeństwa, jakie zastosował zgodnie z pierwszym akapitem.
2. W przypadku niewłaściwego wykorzystania przez kogokolwiek formularzy opatrzonych uprzednio pieczęcią urzędu wywozu lub specjalną pieczęcią upoważniony nadawca, niezależnie od tego, kto popełnił nadużycie i bez uszczerbku dla postępowania karnego, odpowiada za uiszczenie ceł i innych opłat, które były należne w określonym Państwie Członkowskim za towary przewożone z zastosowaniem tych formularzy, o ile nie udowodni on organom celnym, które udzieliły mu zezwolenia, że podjął środki określone w ust. 1.
Artykuł 402
1. Najpóźniej w chwili wysyłki towarów upoważnieni nadawcy muszą wypełnić zgłoszenie tranzytowe, podając, w miarę potrzeby, w polu 44 wyznaczoną trasę podróży zgodnie z art. 355 ust. 2 i, w polu „D. Kontrola urzędu wywozu”, termin wyznaczony zgodnie z art. 356, w którym towary muszą być zgłoszone w urzędzie przeznaczenia, środki pozwalające na stwierdzenie tożsamości towarów, jak również jedną z następujących adnotacji:
— Expedidor autorizado
— Godkendt afsender
— Zugelassener Versender
— Εγκεκριμένος αποστολέας
— Authorised consignor
— Expéditeur agréé
— Speditore autorizzato
— Toegelaten afzender
— Expedidor autorizado
— Hyväksytty lähettäjä
— Godkänd avsändare.
— Schválený odesílatel
— Volitatud kaubasaatja
— Atzītais nosūtītājs
— Įgaliotas siuntėjas
— Engedélyezett feladó
— Awtorizzat li jibgħat
— Upoważniony nadawca
— Pooblaščeni pošiljatelj
— Schválený odosielateľ.
2. Jeżeli organy celne Państwa Członkowskiego wywozu przeprowadzają kontrolę przesyłki przed wysyłką, rejestrują ten fakt w polu „D. Kontrola urzędu wywozu” zgłoszenia tranzytowego.
3. Po dokonaniu przesyłki towarów karta 1 zgłoszenia tranzytowego zostaje bezzwłocznie przesłana do urzędu wywozu. Organy celne mogą określić w zezwoleniu, że karta 1 ma zostać odesłana organom celnym Państwa Członkowskiego wywozu po wypełnieniu zgłoszenia tranzytowego. Pozostałe karty towarzyszą towarom.
Artykuł 403
1. Upoważnionemu nadawcy może zostać udzielone zezwolenie, aby zgłoszenia tranzytowe opatrzone specjalną pieczęcią określoną w załączniku 62 i sporządzone w zintegrowanym systemie elektronicznego lub automatycznego przetwarzania danych nie musiały być przez niego podpisywane. Zezwolenie takie udzielane jest pod warunkiem, że upoważniony nadawca zobowiąże się wcześniej na piśmie wobec organów celnych, że będzie występował jako główny zobowiązany we wszystkich procedurach tranzytu wspólnotowego, realizowanych z zastosowaniem zgłoszeń tranzytowych opatrzonych odciskiem specjalnej pieczęci.
2. Na zgłoszeniach tranzytowych sporządzonych zgodnie z ust. 1 musi być umieszczona, w polu przeznaczonym na podpis głównego zobowiązanego, jedna z następujących adnotacji:
— Dispensa de firma
— Fritaget for underskrift
— Freistellung von der Unterschriftsleistung
— Δεν απαιτείται υπογραφή
— Signature waived
— Dispense de signature
— Dispensa dalla firma
— Van ondertekening vrijgesteld
— Dispensada a assinatura
— Vapautettu allekirjoituksesta
— Befriad från underskrift.
— Podpis se nevyžaduje
— Allkirjanõudest loobutud
— Derīgs bez paraksta
— Leista nepasirašyti
— Aláírás alól mentesítve
— Firma mhux meħtieġa
— Zwolniony ze składania podpisu
— Opustitev podpisa
— Oslobodenie od podpisu.
Artykuł 404
1. W przypadku gdy zgłoszenia tranzytowe składane są w urzędzie wywozu, który stosuje przepisy sekcji 2 podsekcja 7, osobom może być przyznany status upoważnionego nadawcy, jeżeli spełniają one nie tylko warunki określone w art. 373-398, ale składają swoje zgłoszenia tranzytowe i komunikują się z organami celnymi, stosując techniki przetwarzania danych.
2. Przed zwolnieniem towarów upoważniony nadawca przedstawia zgłoszenie tranzytowe w urzędzie wywozu.
3. W zezwoleniu określony jest, między innymi, termin, w jakim upoważniony nadawca ma przedstawić zgłoszenie tranzytowe, aby umożliwić organom celnym, o ile zaistnieje taka potrzeba, przeprowadzenie kontroli przed zwolnieniem towarów.
Podsekcja 7
Status upoważnionego odbiorcy
Artykuł 406
1. Osobom, które zamierzają odbierać w swoich pomieszczeniach lub innych określonych miejscach towary umieszczone pod procedurą tranzytu wspólnotowego, nie przedstawiając w urzędzie przeznaczenia ani tych towarów, ani kart 4 i 5 zgłoszenia tranzytowego, może zostać przyznany status upoważnionego odbiorcy.
2. Główny zobowiązany wypełni ciążące na nim, zgodnie z przepisem art. 96 ust. 1 lit. a) Kodeksu, zobowiązania, a procedura tranzytu wspólnotowego zostanie zakończona, gdy karty 4 i 5 zgłoszenia tranzytowego towarzyszące przesyłce, jak również towary w nienaruszonym stanie zostaną przekazane w wyznaczonym terminie upoważnionemu odbiorcy do jego pomieszczeń lub miejsc określonych w zezwoleniu oraz przestrzegane będą w sposób należyty środki pozwalające na stwierdzenie tożsamości towarów.
3. Dla każdej przesyłki, która zostanie przekazana zgodnie z ust. 2, upoważniony odbiorca, na żądanie przewoźnika, wystawia poświadczenie odbioru przewidziane w art. 362, który stosuje się mutatis mutandis.
Artykuł 407
1. W zezwoleniu określa się w szczególności:
a) urząd lub urzędy przeznaczenia odpowiedzialne za towary, które odbiera upoważniony odbiorca;
b) sposób i termin powiadamiania urzędu przeznaczenia przez upoważnionego odbiorcę o przybyciu towarów w celu przeprowadzenia przez urząd niezbędnej kontroli po przybyciu towarów;
c) wyłączone kategorie lub przewozy towarów.
2. Organy celne określają w zezwoleniu, czy upoważniony odbiorca może dysponować towarem po jego przybyciu bez interwencji urzędu przeznaczenia.
Artykuł 408
1. W przypadku towarów, które przybywają do jego pomieszczeń lub miejsc określonych w zezwoleniu, upoważniony odbiorca zobowiązany jest:
a) niezwłocznie powiadomić urząd przeznaczenia zgodnie z procedurą ustanowioną w zezwoleniu o ewentualnych nadwyżkach, brakach, zamianach i innych nieprawidłowościach, takich jak naruszenie zamknięć;
b) niezwłocznie przesłać urzędowi przeznaczenia karty nr 4 i 5 deklaracji tranzytowej, która towarzyszyła przesyłce, wskazując jednocześnie datę przybycia przesyłki i stan nałożonych zamknięć. Powyższe nie ma zastosowania, jeżeli komunikacja odbywa się z wykorzystaniem technologii przetwarzania danych.
2. Urząd przeznaczenia dokonuje na kartach 4 i 5 zgłoszenia tranzytowego wpisów przewidzianych w art. 361.
Artykuł 408a
1. Jeżeli urząd przeznaczenia stosuje przepisy sekcji 2 podsekcja 7, wówczas osoby mogą uzyskać status upoważnionego odbiorcy, jeżeli poza spełnieniem warunków określonych w art. 373, używają techniki przetwarzania danych do komunikowania się z organami celnymi.
2. Upoważniony odbiorca informuje urząd przeznaczenia o przybyciu towarów przed ich rozładunkiem.
3. W zezwoleniu określa się w szczególności sposób i termin otrzymania przez upoważnionego odbiorcę od urzędu przeznaczenia danych z „Komunikatu informującego wyprzedzająco o dostarczeniu towaru” w celu odpowiedniego stosowania art. 371.
▼M19 —————
Podsekcja 8
Procedury uproszczone dla towarów przewożonych koleją lub z wykorzystaniem dużych kontenerów
A.
Przepisy ogólne odnoszące się do przewozu towarów koleją
Artykuł 412
Artykuł 359 nie stosuje się do kolejowego przewozu rzeczy.
Artykuł 413
W przypadku gdy stosuje się procedurę tranzytu wspólnotowego, formalności związane z tą procedurą mogą zostać uproszczone zgodnie z przepisami art. 414-425, 441 i 442, dla przewozów towarów dokonywanych przez przedsiębiorstwa kolejowe na podstawie „listu przewozowego CIM i przesyłek ekspresowych” zwanego dalej „listem przewozowym CIM”.
Artykuł 414
List przewozowy CIM traktowany jest jako wspólnotowe zgłoszenie tranzytowe.
Artykuł 415
Przedsiębiorstwo kolejowe każdego Państwa Członkowskiego udostępnia organom celnym swojego państwa ewidencje przechowywane w swoich biurach rachunkowych do celów kontroli.
Artykuł 416
1. Przedsiębiorstwo kolejowe, które przyjmuje towary do przewozu na podstawie listu przewozowego CIM traktowanego jako wspólnotowe zgłoszenie tranzytowe, staje się dla tej procedury głównym zobowiązanym.
2. Przedsiębiorstwo kolejowe Państwa Członkowskiego, przez którego terytorium towary wprowadzane są do Wspólnoty, staje się głównym zobowiązanym dla czynności w odniesieniu do towarów, które zostały przyjęte do transportu koleją państwa trzeciego.
Artykuł 417
Przedsiębiorstwa kolejowe zapewniają, aby przesyłki transportowane w ramach procedury tranzytu wspólnotowego były oznaczone identyfikatorami z piktogramem, którego wzór znajduje się w załączniku 58.
Identyfikatory umieszczane są na liście przewozowym CIM, jak również na wagonie kolejowym w przypadku ładunków zamkniętych lub, w pozostałych przypadkach, na opakowaniu lub opakowaniach.
Identyfikator, określony w ustępie pierwszym, może zostać zastąpiony zieloną pieczęcią zawierającą piktogram przedstawiony w załączniku 58.
Artykuł 418
Jeżeli umowa przewozu jest zmieniana w taki sposób, że:
— czynności transportu, które miały zakończyć się poza obszarem celnym Wspólnoty, kończą się na tym obszarze,
— czynności transportu, które miały zakończyć się na obszarze celnym Wspólnoty kończą się poza tym obszarem,
przedsiębiorstwa kolejowe nie mogą wykonać zmienionej umowy bez wcześniejszej zgody urzędu wyjścia.
We wszystkich innych przypadkach przedsiębiorstwa kolejowe mogą wykonać zmienioną umowę; niezwłocznie informują urząd wyjścia o dokonanej zmianie.
Artykuł 419
1. W przypadku czynności tranzytu wspólnotowego, który zaczyna się i ma się zakończyć na obszarze celnym Wspólnoty, w urzędzie wyjścia przedkłada się list przewozowy CIM.
2. Urząd wyjścia w sposób wyraźny umieszcza, w polu przeznaczonym dla organów celnych na arkuszach 1, 2 i 3 listu przewozowego CIM:
a) symbol „T1”, w przypadku gdy towary przemieszczają się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego;
b) symbol „T2”, w przypadku gdy towary przemieszczają się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu wewnętrznego, zgodnie z art. 165 Kodeksu, z wyjątkiem towarów określonych w ►M19 art. 340c ust. 1 ◄ ;
c) symbol „T2F”, w przypadku gdy towary przemieszczają się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu wewnętrznego, zgodnie z ►M19 art. 340c ust. 1 ◄ .
Symbole „T2” lub „T2F”; poświadczane są pieczęcią urzędu wyjścia.
3. Wszystkie egzemplarze listu przewozowego CIM zwracane są osobie zainteresowanej.
4. Towary określone w ►M19 art. 340c ust. 2 ◄ obejmowane są wspólnotową procedurą tranzytu wewnętrznego na całym odcinku podróży ze wspólnotowego dworca wyjścia do dworca przeznaczenia na obszarze celnym Wspólnoty, zgodnie z ustaleniami każdego Państwa Członkowskiego, bez obowiązku przedkładania w urzędzie wyjścia listu przewozowego CIM wystawionego na te towary oraz bez umieszczania identyfikatorów, określonych w art. 417. Jednakże zwolnienie to nie ma zastosowania do listów przewozowych CIM sporządzonych w odniesieniu do towarów objętych przepisami ►M18 art. 843 ◄ .
5. W odniesieniu do towarów, określonych w ust. 2, urząd celny dworca przeznaczenia przejmuje rolę urzędu przeznaczenia. Jednakże jeżeli towary dopuszczane są do swobodnego obrotu lub obejmowane inną procedurą celną na dworcu pośrednim, to urząd właściwy dla tego dworca przejmuje rolę urzędu przeznaczenia.
W odniesieniu do towarów określonych w ►M19 art. 340c ust. 2 ◄ w urzędzie przeznaczenia nie są spełniane żadne formalności.
6. Do celów kontroli określonej w art. 415 przedsiębiorstwa kolejowe w państwie przeznaczenia, w odniesieniu do czynności transportu określonych w ust. 4, udostępniają organom celnym wszystkie listy przewozowe CIM, zgodnie z przepisami wskazanymi w umowie wzajemnej z tymi organami.
7. Jeżeli dokonuje się transportu towarów wspólnotowych koleją z punktu znajdującego się w Państwie Członkowskim do punktu znajdującego się w innym Państwie Członkowskim przez terytorium państwa trzeciego nienależącego do EFTA, to stosuje się wspólnotową procedurę tranzytu wewnętrznego. W takim przypadku przepisy ust. 4, 5 akapit drugi i ust. 6 stosuje się mutatis mutandis.
Artykuł 420
Uwzględniając środki stosowane przez towarzystwa kolejowe w celu ustalenia tożsamości towarów, zasadą ogólną jest, że urząd wyjścia nie nakłada zamknięć na środki transportu lub opakowania.
Artykuł 421
1. W przypadkach określonych w art. 419 ust. 5 akapit pierwszy przedsiębiorstwo kolejowe Państwa Członkowskiego właściwe dla urzędu przeznaczenia przekazuje temu urzędowi arkusze 2 i 3 listu przewozowego CIM.
2. Urząd przeznaczenia niezwłocznie poświadcza arkusz 2 oraz zwraca go przedsiębiorstwu kolejowemu i zachowuje arkusz 3.
Artykuł 422
1. Artykuły 419 i 420 stosuje się do transportu, który zaczyna się na obszarze celnym Wspólnoty i ma się zakończyć poza tym obszarem.
2. Urząd celny właściwy dla dworca granicznego, przez który towary w tranzycie opuszczają obszar celny Wspólnoty, przejmuje zadania urzędu przeznaczenia.
3. W urzędzie przeznaczenia nie wypełnia się żadnych formalności.
Artykuł 423
1. Jeżeli transport towarów zaczyna się i ma się zakończyć poza obszarem celnym Wspólnoty, to urząd celny właściwy dla dworca granicznego, przez który towary wprowadzane są na obszar celny Wspólnoty, przejmuje rolę urzędu wyjścia.
W urzędzie wyjścia nie wypełnia się żadnych formalności.
2. Urząd celny właściwy dla miejsca przeznaczenia celnego będzie traktowany jako urząd przeznaczenia. Czynności formalne określone w art. 421 są przeprowadzane w urzędzie przeznaczenia.
3. W przypadku dopuszczenia towarów do swobodnego obrotu lub objęcia towarów innymi procedurami celnymi na stacji tranzytu urząd celny właściwy dla stacji będzie funkcjonował jako urząd przeznaczenia. Ww. urząd celny ostempluje formularze 2 i 3 oraz dodatkową kopię formularza 3 przekazaną przez firmę kolejową i umieści jedną z następujących adnotacji:
— Cleared
— Dédouané
— Verzollt
— Sdoganato
— Vrijgemaakt
— Toldbehandlet
— Εκτελωνισμένο
— Despachado de aduana
— Desalfandegado
— Tulliselvitetty
— Tullklarerat
— Propuštěno
— Lõpetatud
— Nomuitots
— Išleista
— Vámkezelve
— Mgħoddija
— Odprawiony
— Ocarinjeno
— Prepustené
Ww. urząd zwraca bezzwłocznie firmie przewozowej formularze 2 i 3 po ich ostemplowaniu oraz zatrzymuje dodatkową kopię formularza 3.
4. Procedura określona w ust. 3 nie ma zastosowania do produktów podlegających opłacie akcyzowej, określonej w art. 3 ust. 1 i art. 5 ust. 1 dyrektywy Rady 92/12/EWG ( 9 ).
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, właściwy dla urzędu przeznaczenia organ celny może zażądać późniejszej weryfikacji adnotacji na formularzach 2 i 3, dokonanych przez właściwy organ celny na stacji tranzytu.
Artykuł 424
1. Jeżeli transport towarów zaczyna się i ma się zakończyć na obszarze celnym Wspólnoty, to urzędami celnymi przejmującymi zadania urzędu wyjścia oraz urzędu przeznaczenia są urzędy określone odpowiednio w art. 423 ust. 1 i art. 422 ust. 2.
2. W urzędach wyjścia lub przeznaczenia nie wypełnia się żadnych formalności.
Artykuł 425
Towary będące przedmiotem transportu, określonego w art. 423 ust. 1 lub art. 424 ust. 1, są uznawane za towary przewożone w ramach wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego, chyba że ich status wspólnotowy został potwierdzony zgodnie z przepisami art. 313-340.
B.
Przepisy odnoszące się do przewozu towarów w dużych kontenerach
Artykuł 426
W przypadkach, w których stosowana jest wspólnotowa procedura tranzytowa, formalności związane z tą procedurą są upraszczane zgodnie z przepisami art. 427-442, dla towarów przewożonych przez przedsiębiorstwa kolejowe w dużych kontenerach za pośrednictwem przedsiębiorstw przewozowych, w oparciu o wykaz zdawczy zwany dalej „wykazem zdawczym TR”;. Czynności takie obejmują, w zależności od przypadku, przesyłki wysyłane przez przedsiębiorstwa przewozowe, przy użyciu innych środków transportu niż kolej, do najbliższego właściwego dworca punktu załadunku i z najbliższego właściwego dworca punktu wyładunku, jak również wszelkie transporty drogą morską realizowane w trakcie transportu między tymi dwoma dworcami;
Artykuł 427
Do celów art. 426-442:
1) „przedsiębiorstwo transportowe” oznacza przedsiębiorstwo założone przez przedsiębiorstwa kolejowe w formie spółki, której są one wspólnikami, w celu przewozu towarów w dużych kontenerach, na podstawie wykazów zdawczych TR;
2) „duży kontener” oznacza: kontener ►M20 ————— ◄ :
— skonstruowany w taki sposób, że można na niego w sposób skuteczny nałożyć zamknięcia, jeżeli wymaga tego stosowanie art. 435,
— takich rozmiarów, że jego powierzchnia ograniczona przez cztery dolne zewnętrzne narożniki wynosi nie mniej niż 7 m2;
3) „wykaz zdawczy TR” oznacza dokument wystawiony przy zawieraniu umowy przewozu, na mocy którego przedsiębiorstwo transportowe przewozi jeden lub kilka dużych kontenerów w transporcie międzynarodowym od jednego nadawcy do jednego odbiorcy. Wykaz zdawczy TR opatrzony jest w prawym górnym rogu numerem seryjnym umożliwiającym jego identyfikację. Numer ten składa się z ośmiu cyfr poprzedzonych literami TR.
Wykaz zdawczy TR składa się z następujących arkuszy w porządku numerycznym:
— 1: arkusz dla siedziby zarządu przedsiębiorstwa transportowego,
— 2: arkusz dla krajowego przedstawiciela przedsiębiorstwa transportowego na dworcu przeznaczenia,
— 3A: arkusz dla urzędu celnego,
— 3B: arkusz dla odbiorcy,
— 4: arkusz dla siedziby zarządu przedsiębiorstwa transportowego,
— 5: arkusz dla krajowego przedstawiciela przedsiębiorstwa transportowego na dworcu wyjścia,
— 6: arkusz dla nadawcy.
Każdy arkusz wykazu zdawczego TR, z wyjątkiem arkusza 3A, ma po prawej stronie umieszczony zielony pasek o szerokości około czterech centymetrów;
4) „wykaz dużych kontenerów”, zwany dalej „wykazem”, oznacza dokument załączony do wykazu zdawczego TR, który jest jego częścią składową i, na podstwie którego przewożonych jest kilka dużych kontenerów z jednego dworca wyjścia do jednego dworca przeznaczenia, w których spełniane są formalności celne.
Wykaz wystawiany jest w tej samej liczbie egzemplarzy co wykaz zdawczy TR, do którego się odnosi.
Ilość wykazów wpisywana jest w przeznaczonym do tego polu, w prawym górnym rogu wykazu zdawczego TR.
Ponadto numer seryjny wykazu zdawczego TR jest wpisywany w prawym górnym rogu każdego wykazu.
5. „najbliższy właściwy dworzec”; oznacza dworzec lub terminal najbliższy punktu załadunku lub wyładunku, wyposażony do przeładunku dużych kontenerów zdefiniowanych w pkt 2.
Artykuł 428
Wykaz zdawczy TR stosowany przez przedsiębiorstwa przewozowe traktowany jest jako zgłoszenie tranzytowe.
Artykuł 429
1. W każdym Państwie Członkowskim przedsiębiorstwo transportowe udostępnia organom celnym do celów kontroli, za pośrednictwem swojego krajowego przedstawiciela lub przedstawicieli, ewidencje prowadzone w biurze lub biurach rachunkowych, lub u tego przedstawiciela, bądź przedstawicieli krajowych.
2. Przedsiębiorstwo transportowe lub jego krajowy przedstawiciel, bądź przedstawiciele przekazują tak szybko, jak to możliwe organom celnym, na ich wniosek, wszystkie dokumenty, ewidencje lub informacje dotyczące już zrealizowanych lub będących w drodze przesyłek, o których organy te, ich zdaniem, powinny wiedzieć.
3. W przypadku gdy zgodnie z art. 428 wykazy zdawcze TR traktowane są jako ►M19 wspólnotowe zgłoszenia tranzytowe ◄ , przedsiębiorstwo transportowe lub jego krajowy przedstawiciel, bądź przedstawiciele:
a) informują urząd celny przeznaczenia o każdym arkuszu 1 wykazu zdawczego TR, przesłanym mu bez poświadczenia organów celnych;
b) informują urząd celny wyjścia o każdym arkuszu 1 wykazu zdawczego TR, który nie został mu zwrócony i jeżeli nie może ono ustalić, czy dana przesyłka została w sposób prawidłowy przedstawiona w urzędzie celnym przeznaczenia lub czy przesyłka została wywieziona poza obszar celny Wspólnoty do państwa trzeciego na mocy art. 437.
Artykuł 430
1. W przypadku czynności transportu, określonych w art. 426, przejętych przez przedsiębiorstwo transportowe w Państwie Członkowskim przedsiębiorstwo kolejowe tego Państwa Członkowskiego staje się głównym zobowiązanym.
2. W przypadku czynności transportu, określonych w art. 426, przejętych przez przedsiębiorstwo transportowe w państwie trzecim, głównym zobowiązanym staje się przedsiębiorstwo kolejowe Państwa Członkowskiego, przez którego obszar przesyłka wprowadzana jest na obszar celny Wspólnoty.
Artykuł 431
Jeżeli podczas przewozu dokonywanego przy wykorzystaniu innych środków niż kolej do dworca wyjścia lub z dworca przeznaczenia muszą zostać spełnione formalności celne, każdy wykaz zdawczy TR może obejmować tylko jeden duży kontener.
Artykuł 432
Przedsiębiorstwo transportowe zapewnia, aby czynności transportu dokonywane w ramach procedury tranzytu wspólnotowego były oznaczone identyfikatorami z piktogramem, którego wzór przedstawiony jest w załączniku 58. Identyfikatory umieszczane są na wykazie zdawczym TR, jak również na dużym kontenerze lub kontenerach.
Identyfikator, określony w ustępie pierwszym, może zostać zastąpiony zieloną pieczęcią zawierającą piktogram przedstawiony w załączniku 58.
Artykuł 433
Jeżeli umowa przewozu jest zmienionia w taki sposób, że:
— czynności transportu, które miały zakończyć się poza obszarem celnym Wspólnoty, kończą się na tym obszarze,
— czynności transportu, które miały zakończyć się na obszarze celnym Wspólnoty, kończą się poza tym obszarem,
przedsiębiorstwo transportowe nie może wykonać zmienionej umowy bez wcześniejszej zgody urzędu wyjścia.
We wszystkich innych przypadkach przedsiębiorstwo transportowe może wykonać zmienioną umowę; niezwłocznie informuje urząd wyjścia o dokonanej zmianie.
Artykuł 434
1. W przypadku czynności tranzytu wspólnotowego, która zaczyna się i ma się zakończyć na obszarze celnym Wspólnoty, w urzędzie wyjścia przedkłada się wykaz zdawczy TR.
2. Urząd wyjścia w sposób wyraźny umieszcza, w polu przeznaczonym dla organów celnych arkuszy 1, 2 i 3A i 3B wykazu zdawczego TR:
a) symbol „T1”, w przypadku gdy towary przemieszczają się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego;
b) symbol „T2”, w przypadku gdy towary przemieszczają się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu wewnętrznego, zgodnie z art. 165 Kodeksu, z wyjątkiem towarów określonych w ►M19 art. 340c ust. 1 ◄ ;
c) symbol „T2F”, w przypadku gdy towary przemieszczają się w ramach wspólnotowej procedury tranzytu wewnętrznego, zgodnie z ►M19 art. 340c ust. 1 ◄ .
Symbol „T2” poświadczany jest pieczęcią urzędu wyjścia.
3. Urząd wyjścia wpisuje, w polu przeznaczonym dla organów celnych na arkuszach 1, 2, 3A i 3B wykazu zdawczego TR, oddzielnie numery kontenerów zgodnie z rodzajem towarów, które zawierają oraz odpowiednio symbol „T1”, „T2” lub „T2F”, o ile wykaz zdawczy odnosi się jednocześnie do:
a) kontenerów przewożących towary w ramach wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego;
b) kontenerów przewożących towary w ramach wspólnotowej procedury tranzytu wewnętrznego, zgodnie z art. 165 Kodeksu, z wyjątkiem towarów określonych w ►M19 art. 340c ust. 1 ◄ ;
c) kontenerów przewożących towary w ramach wspólnotowej procedury tranzytu wewnętrznego, zgodnie z ►M19 art. 340c ust. 1 ◄ .
4. Jeżeli w przypadkach ujętych w ust. 3 korzysta się z wykazów wielkich kontenerów, to dla każdej ich kategorii należy sporządzić oddzielne wykazy oraz w polu przeznaczonym dla organów celnych arkuszy 1, 2, 3A i 3B wykazu zdawczego TR umieścić numery seryjne lub numery danych wykazów. Symbol „T1”, „T2” lub „T2F”, odpowiednio do kategorii wykorzystywanego kontenera, umieszcza się przy numerze lub numerach seryjnych bądź numerach wykazów.
5. Wszystkie arkusze wykazu zdawczego TR zwracane są osobie zainteresowanej.
6. Towary określone w ►M19 art. 340c ust. 2 ◄ obejmowane są wspólnotową procedurą tranzytu wewnętrznego na całym odcinku podróży, zgodnie z ustaleniami każdego Państwa Członkowskiego, bez obowiązku przedkładania w urzędzie wyjścia wykazu zdawczego TR wystawionego na te towary oraz bez umieszczania identyfikatorów, określonych w art. 432. Jednakże zwolnienie to nie ma zastosowania do wykazu zdawczego TR sporządzonego w odniesieniu do towarów objętych przepisami ►M18 art. 843 ◄ .
7. W odniesieniu do towarów określonych w ust. 2 wykaz zdawczy TR musi zostać przedłożony w urzędzie przeznaczenia, w którym towary zostają zgłoszone do dopuszczenia do swobodnego obrotu lub objęcia inną procedurą celną.
W odniesieniu do towarów, określonych w ►M19 art. 340c ust. 2 ◄ , w urzędzie celnym przeznaczenia nie są spełniane żadne formalności.
8. Do celów kontroli określonej w art. 429 przedsiębiorstwo transportowe w kraju przeznaczenia, w odniesieniu do czynności transportu określonych w ust. 6, udostępniają organom celnym wszystkie wykazy zdawcze TR, zgodnie z przepisami wskazanymi w umowie wzajemnej z tymi organami.
9. Jeżeli dokonuje się transportu towarów wspólnotowych koleją z punktu znajdującego się w Państwie Członkowskim do punktu znajdującego się w innym Państwie Członkowskim przez terytorium państwa trzeciego nienależącego do EFT-y, to stosuje się wspólnotową procedurę tranzytu wewnętrznego. W takim przypadku przepisy ust. 6, 7 akapit drugi i ust. 8 stosuje się mutatis mutandis.
Artykuł 435
Tożsamość towarów zabezpiecza się zgodnie z przepisami ►M19 art. 357 ◄ Jednakże zasadą ogólną jest, że urząd wyjścia nie nakłada zamknięć na duże kontenery, jeżeli przedsiębiorstwa kolejowe podjęły środki identyfikacyjne. Jeżeli zamknięcia zostały nałożone, to odnotowuje się ten fakt w polach przeznaczonych dla organów celnych na arkuszach 3A i 3B wykazu zdawczego TR.
Artykuł 436
1. W przypadkach określonych w art. 434 ust. 7 akapit pierwszy przedsiębiorstwo transportowe przekazuje urzędowi przeznaczenia arkusze 1, 2 i 3A wykazu zdawczego TR.
2. Urząd przeznaczenia niezwłocznie poświadcza arkusze 1 i 2 oraz zwraca je przedsiębiorstwu transportowemu i zachowuje arkusz 3A.
Artykuł 437
1. Artykuł 434 ust. 1-5 i art. 435 stosuje się do transportu, który zaczyna się na obszarze celnym Wspólnoty i ma się zakończyć poza tym obszarem.
2. Urząd celny właściwy dla dworca granicznego, przez który towary w tranzycie opuszczają obszar celny Wspólnoty, przejmuje zadania urzędu przeznaczenia.
3. W urzędzie przeznaczenia nie wypełnia się żadnych formalności.
Artykuł 438
1. Jeżeli transport towarów zaczyna się i ma się zakończyć poza obszarem celnym Wspólnoty, to urząd celny właściwy dla dworca granicznego, przez który towary wprowadzane są na obszar celny Wspólnoty, przejmuje rolę urzędu wyjścia. W urzędzie wyjścia nie wypełnia się żadnych formalności.
2. Urząd celny, w którym przedstawione zostają towary, przejmuje zadania urzędu przeznaczenia.
Formalności ustanowione w art. 436 wypełnia się w urzędzie przeznaczenia.
3. W przypadku gdy towary są dopuszczane do swobodnego obrotu lub objęte inną procedurą celną na stacji pośredniej, urząd celny właściwy dla tej stacji działa jako urząd przeznaczenia. Ten urząd celny stempluje arkusze 1, 2 i 3A przedstawionego przez przedsiębiorstwo transportowe wykazu zdawczego TR i potwierdza je poprzez umieszczenie na nich, co najmniej jednego z następujących oznaczeń:
— Despachado de aduana,
— Toldbehandet,
— Verzollt,
— Eκτελωνισμένο,
— Cleared,
— Dédouané,
— Sdoganato,
— Vrijgemaakt,
— Desalfandegado,
— Tulliselvitetty,
— Tullklaretat,
— Propuštěno,
— Lõpetatud,
— Nomuitots,
— Išleista,
— Vámkezelve,
— Mgħoddija,
— Odprawiony,
— Ocarinjeno,
— Prepustené.
Urząd ten po ostemplowaniu niezwłocznie zwraca przedsiębiorstwu transportowemu arkusze 1 i 2 i zachowuje arkusz 3A.
4. Przepisy art. 423 ust. 4 i 5 stosuje się mutatis mutandis.
Artykuł 439
1. Jeżeli transport towarów zaczyna się i ma się zakończyć na obszarze celnym Wspólnoty, to urzędami celnymi przejmującymi zadania urzędu wyjścia oraz urzędu przeznaczenia są urzędy określone odpowiednio w art. 438 ust. 1 i art. 437 ust. 2.
2. W urzędach wyjścia lub przeznaczenia nie wypełnia się żadnych formalności.
Artykuł 440
Towary będące przedmiotem transportu, określonego w art. 438 ust. 1 lub art. 439 ust. 1, są uznawane za towary przewożone w ramach wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego, chyba że ich status wspólnotowy został potwierdzony zgodnie z przepisami art. 313-340.
C.
Inne przepisy
Artykuł 441
1. ►M19 Art. 350 i 385 ◄ stosuje się do wykazów załadunkowych, które w danym przypadku są załączone do listu przewozowego CIM lub wykazu zdawczego TR. Liczbę takich wykazów wpisuje się w polu przeznaczonym na podanie danych dotyczących dokumentów towarzyszących listowi przewozowemu CIM lub wykazowi zdawczemu TR, w zależności od przypadku.
Ponadto na wykazie załadunkowym wpisuje się numer wagonu, do którego odnosi się list przewozowy CIM lub, w zależności od przypadku, numer kontenera zawierającego towary.
2. W przypadku czynności transportu rozpoczynających się na obszarze celnym Wspólnoty i obejmujących zarówno przewóz towarów w ramach wspólnotowej procedury tranzytu zewnętrznego, jak i przewóz towarów w ramach wspólnotowej procedury tranzytu wewnętrznego, sporządzane są oddzielne wykazy załadunkowe; w przypadku towarów przewożonych w dużych kontenerach na podstawie wykazu zdawczego TR sporządza się oddzielne wykazy dla każdego dużego kontenera, w którym znajdują się jednocześnie obydwie kategorie towarów.
Numery ewidencyjne wykazów załadunkowych odnoszących się do każdej z dwu kategorii towarów wpisywane są w polu przeznaczonym na opis towarów listu przewozowego CIM lub wykazu zdawczego TR, w zależności od przypadku.
3. W przypadkach określonych w ust. 1 i 2 oraz do celów procedur przewidzianych w art. 413-442 wykazy załadunkowe załączone do listu przewozowego CIM lub wykazu zdawczego TR stanowią ich integralną część i mają takie same skutki prawne.
Oryginały takich wykazów załadunkowych poświadczane są pieczęcią przez dworzec wysyłki.
D.
Zakres stosowania procedury zwykłej i uproszczonej
Artykuł 442
1. W przypadku gdy stosowana jest wspólnotowa procedura tranzytowa, przepisy art. 412-441 nie wykluczają możliwości stosowania procedur ustanowionych ►M19 w art. 344-362, art. 367-371 i art. 385 ◄ , jednakże z zastosowaniem w takim przypadku przepisów art. 415 i 417 lub art. 429 i 432.
2. W przypadkach określonych w ust. 1 przy sporządzaniu listu przewozowego CIM lub wykazu zdawczego TR w polu przeznaczonym na dane dotyczące dokumentów towarzyszących umieszcza się w sposób widoczny odniesienie do dokumentu(-ów) tranzytu wspólnotowego. Odniesienie obejmuje rodzaj dokumentu, urząd wystawienia, datę i numer rejestracyjny każdego zastosowanego dokumentu.
Ponadto arkusz 2 listu przewozowego CIM lub arkusze 1 i 2 wykazu zdawczego TR poświadczane są przez przedsiębiorstwo kolejowe odpowiedzialne za dworzec, który jako ostatni zaangażowany był w procedurę tranzytu wspólnotowego. Przedsiębiorstwo to poświadcza dokument po upewnieniu się, że transport towarów nastąpi na podstawie wymienionego dokumentu lub dokumentów tranzytu wspólnotowego.
3. Jeżeli czynność tranzytu wspólnotowego realizowana jest na podstawie wykazu zdawczego TR zgodnie z przepisami art. 426-440, to list przewozowy CIM stosowany w ramach tej czynności jest wyłączony z zakresu ust. 1 i 2 oraz art. 412-425. W liście przewozowym CIM w polu przeznaczonym na dane dotyczące dokumentów towarzyszących w sposób widoczny umieszcza się odniesienie do wykazu zdawczego TR. Odniesienie to zawiera wyrazy „Wykaz zdawczy TR”, po których następuje numer seryjny.
Artykuł 442a
1. Jeżeli niewymagane są przedstawienia w urzędzie wywozu wspólnotowego zgłoszenia tranzytowego, które ma być wysłane z zastosowaniem listu przewozowego CIM lub wykazu zdawczego TR zgodnie z przepisami art. 413-442, organy celne podejmą niezbędne środki dla zapewnienia, że na kopiach 1, 2 i 3 listu przewozowego CIM lub kartach 1, 2, 3A i 3B wykazu zdawczego zostaną umieszczone, w zależności od przypadku, symbole „T1”, „T2” lub „T2F”.
2. Jeżeli towary przewożone zgodnie z art. 413-442 są przeznaczone dla upoważnionego odbiorcy, organy celne mogą ustalić, aby na zasadzie odstępstwa od art. 406 ust. 2 i art. 408 ust. 1 lit. b) kopie 2 i 3 listu przewozowego CIM lub karty 1, 2 i 3A wykazu zdawczego TR zostały przekazane bezpośrednio przez przedsiębiorstwo kolejowe lub przedsiębiorstwo przewozowe do urzędu przeznaczenia.
Podsekcja 9
Procedury uproszczone dla transportu lotniczego
▼M19 —————
Artykuł 444
1. Przedsiębiorstwo lotnicze może uzyskać zezwolenie na wykorzystywanie jako zgłoszenia tranzytowego manifestu lotniczego, jeżeli jego treść jest zgodna ze wzorem znajdującym się w dodatku 3 do załącznika 9 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym (procedura uproszczona — poziom 1).
Dla procedur tranzytu wspólnotowego manifest, porty lotnicze wywozu oraz miejsce przeznaczenia wskazane są w zezwoleniu. Przedsiębiorstwo lotnicze przesyła odpowiednio poświadczoną kopię zezwolenia organom celnym zainteresowanych portów lotniczych.
2. Jeżeli towary, które muszą być umieszczone pod procedurą zewnętrznego tranzytu wspólnotowego, i towary, które muszą być umieszczone pod procedurą wewnętrznego tranzytu wspólnotowego przewidzianą w art. 340c ust. 1, są przewożone razem, należy je wyszczególnić na oddzielnych manifestach.
3. Każdy manifest jest opatrzony datą i podpisywany przez przedsiębiorstwo lotnicze, identyfikowany przez:
— symbol „T1” w przypadku, gdy towary są umieszczone pod procedurą zewnętrznego tranzytu wspólnotowego, lub
— symbol „T2F” w przypadku, gdy towary są umieszczone pod procedurą wewnętrznego tranzytu wspólnotowego przewidzianego w art. 340c ust. 1.
4. Ponadto manifest zawiera następujące informacje:
a) nazwę przedsiębiorstwa lotniczego, które przewozi towary;
b) numer lotu;
c) datę lotu;
d) nazwę portu lotniczego załadunku (port lotniczy wywozu) i rozładunku (port lotniczy przeznaczenia).
Powinien również wskazywać dla każdej przesyłki:
a) numer lotniczego listu przewozowego;
b) liczbę opakowań;
c) opis towarów zgodny z ich zwyczajową nazwą handlową, zawierający informacje potrzebne do ustalenia ich tożsamości;
d) masę całkowitą.
W przypadku przesyłki łączonej jej opis zastępuje się, w miarę potrzeby, wpisem „Konsolidacja”, który może zostać dokonany w formie skróconej. W takich przypadkach w lotniczych listach przewozowych odnoszących się do przesyłek objętych manifestem znajduje się opis towarów zgodny z ich zwyczajową nazwą handlową, zawierający wszystkie informacje potrzebne do ustalenia ich tożsamości.
5. Manifest należy przedstawić co najmniej w dwóch egzemplarzach organom celnym portu lotniczego wywozu, które zatrzymują jeden egzemplarz.
6. Jeden egzemplarz manifestu należy przedstawić organom celnym portu lotniczego przeznaczenia.
7. Raz w miesiącu, po uwierzytelnieniu wykazu, organy celne każdego portu lotniczego przeznaczenia przesyłają organom celnym każdego portu lotniczego wywozu sporządzony przez przedsiębiorstwo lotnicze wykaz manifestów, które zostały im przedstawione w poprzednim miesiącu.
Opis każdego manifestu w takim wykazie zawiera następujące informacje:
a) numer referencyjny manifestu;
b) symbol identyfikujący manifest jako zgłoszenie tranzytowe zgodnie z ust. 3;
c) nazwa przedsiębiorstwa lotniczego (ewentualnie jego skrót), które przewoziło towary;
d) numer lotu; oraz
e) data lotu.
Zezwolenie może również upoważnić przedsiębiorstwa lotnicze do samodzielnego przesyłania informacji określonych w akapicie pierwszym.
W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości odnośnie do informacji zawartych w manifestach umieszczonych we wspomnianym wykazie organy celne portu lotniczego przeznaczenia powiadamiają o tym organy celne portu lotniczego wywozu oraz organ, który wydał zezwolenie, wskazując w szczególności na lotnicze listy przewozowe odnoszące się do danych towarów.
Artykuł 445
1. Przedsiębiorstwo lotnicze może uzyskać zezwolenie na wykorzystywanie jako zgłoszenia tranzytowego manifestu lotniczego przesyłanego z wykorzystaniem systemu wymiany danych, jeżeli obsługuje znaczącą liczbę lotów między Państwami Członkowskimi (procedura uproszczona — poziom 2).
Na zasadzie odstępstwa od art. 373 ust. 1 lit. a) przedsiębiorstwa lotnicze nie muszą prowadzić działalności gospodarczej na terytorium Wspólnoty, jeżeli posiadają tam swoje regionalne biuro.
2. Po przyjęciu wniosku o udzielenie zezwolenia organy celne powiadamiają pozostałe Państwa Członkowskie, na których obszarze znajdują się porty lotnicze wywozu i miejsce przeznaczenia połączone systemami elektronicznej wymiany danych.
Jeżeli w ciągu sześćdziesięciu dni, licząc od daty powiadomienia, nie zostaną zgłoszone zastrzeżenia, organy celne wydają zezwolenie.
To zezwolenie jest ważne we wszystkich zainteresowanych Państwach Członkowskich i dotyczy wyłącznie procedur tranzytu wspólnotowego między portami lotniczymi, które wymienione są w tym zezwoleniu.
3. Do celów uproszczenia manifest sporządzony w porcie lotniczym wywozu przesyłany jest z wykorzystaniem systemów elektronicznej wymiany danych do portu lotniczego przeznaczenia.
Przedsiębiorstwo lotnicze umieszcza przy danych pozycjach w manifeście:
a) symbol „T1”, jeżeli towary przewożone są pod procedurą zewnętrznego tranzytu wspólnotowego;
b) symbol „TF”, jeżeli towary przewożone są pod procedurą wewnętrznego tranzytu wspólnotowego przewidzianego w art. 340c ust. 1;
c) symbol „TD” w przypadku towarów już umieszczonych pod procedurą tranzytową lub przewożonych w ramach procedury uszlachetniania czynnego, składu celnego lub procedury odprawy czasowej. W takich przypadkach przedsiębiorstwo lotnicze umieszcza również na odpowiednim lotniczym liście przewozowym symbol „TD”, jak również symbol stosowanej procedury, numer referencyjny, datę i nazwę urzędu, który wydał zgłoszenie tranzytowe lub dokument zdawczy;
d) symbol „C” (odpowiednik „T2L”) w przypadku towarów, których status wspólnotowy może być wykazany;
e) symbol „X” w przypadku towarów wspólnotowych przeznaczonych do wywozu, które nie są umieszczone pod procedurą tranzytową.
W manifeście muszą być również podane informacje przewidziane w art. 444 ust. 4.
4. Procedura tranzytu wspólnotowegojest uważana za zakończoną, jeżeli manifest przesłany z wykorzystaniem systemu elektronicznej wymiany danych jest dostępny dla organów celnych portu lotniczego przeznaczenia i towary zostały do nich zgłoszone.
W ewidencji prowadzonej przez przedsiębiorstwo lotnicze muszą znajdować się przynajmniej informacje określone w ust. 3 akapit drugi.
O ile zaistnieje taka potrzeba, organy celne portu lotniczego przeznaczenia przesyłają organom celnym portu lotniczego wywozu w celu weryfikacji szczegółowe informacje dotyczące manifestów otrzymanych z wykorzystaniem systemu elektronicznej wymiany danych.
5. Bez uszczerbku dla przepisów art. 365 i 366, art. 450a-450d oraz tytułu VII Kodeksu:
a) przedsiębiorstwo lotnicze powiadamia organy celne o wszystkich naruszeniach przepisów i nieprawidłowościach;
b) tak szybko jak jest to możliwe, organy celne portu lotniczego przeznaczenia powiadamiają organy celne portu lotniczego wywozu oraz organ, który wydał zezwolenie, o wszystkich naruszeniach przepisów lub nieprawidłowościach.
Podsekcja 10
Procedury uproszczone właściwe dla transportu drogą morską
Artykuł 446
W przypadku stosowania art. 447 i 448 nie jest konieczne składanie gwarancji.
Artykuł 447
1. Przedsiębiorstwa żeglugowe mogą uzyskać zezwolenie na wykorzystywanie jako zgłoszenia tranzytowego manifestu morskiego odnoszącego się do towarów (procedura uproszczona — poziom 1).
Forma manifestu oraz porty wywozu i przeznaczenia procedury tranzytu wspólnotowego wskazane są w zezwoleniu. Przedsiębiorstwo żeglugowe przesyła odpowiednio poświadczoną kopię zezwolenia organom celnym zainteresowanych portów.
2. Jeżeli towary, które muszą być umieszczone pod procedurą zewnętrznego tranzytu wspólnotowego, i towary, które muszą być umieszczone pod procedurą wewnętrznego tranzytu wspólnotowego zgodnie z art. 340c ust. 1, są przewożone razem, należy umieścić je na oddzielnych manifestach.
3. Na opatrzonym datą i podpisanym przez przedsiębiorstwo żeglugowe manifeście musi być umieszczone identyfikujące go potwierdzenie w postaci:
a) symbolu „T1” w przypadku, gdy towary są umieszczone pod procedurą zewnętrznego tranzytu wspólnotowego; lub
b) symbolu „T2F” w przypadku, gdy są umieszczone pod procedurą wewnętrznego tranzytu wspólnotowego zgodnie z art. 340c ust. 1.
4. Ponadto manifest zawiera następujące informacje:
a) nazwa i pełny adres przedsiębiorstwa żeglugowego, które przewozi towary;
b) oznakowanie statku;
c) miejsce załadunku;
d) miejsce rozładunku.
Podaje się w nim, dla każdej przesyłki:
a) numer konosamentu;
b) liczba, rodzaj, oznakowanie i numery opakowań;
c) opis towarów zgodny z ich zwyczajową nazwą handlową, zawierający informacje potrzebne do ustalenia ich tożsamości;
d) masa całkowita w kilogramach;
e) w zależności od przypadku, numery kontenerów.
5. Manifest należy przedstawić co najmniej w dwóch egzemplarzach organom celnym portu wywozu, które zatrzymują jeden egzemplarz.
6. Jeden egzemplarz manifestu należy przedstawić organom celnym portu przeznaczenia.
7. Raz w miesiącu, po uwierzytelnieniu wykazu, organy celne każdego portu przeznaczenia przesyłają organom celnym każdego portu wywozu sporządzony przez przedsiębiorstwa żeglugowe wykaz manifestów, które zostały im przedstawione w poprzednim miesiącu.
Przy każdym z manifestów umieszczonych w takim wykazie muszą być podane następujące informacje:
a) numer referencyjny manifestu;
b) symbol identyfikujący go jako zgłoszenie tranzytowe zgodnie z ust. 3;
c) nazwa przedsiębiorstwa żeglugowego (ewentualnie skrót nazwy), które przewoziło towary;
d) data procedury transportu morskiego.
Zezwolenie może również upoważnić przedsiębiorstwa żeglugowe do samodzielnego przesyłania informacji określonej w akapicie pierwszym.
W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości odnośnie do danych zawartych w manifestach umieszczonych we wspomnianym wykazie organy celne portu przeznaczenia powiadamiają o tym organy celne portu wywozu oraz organ, który wydał zezwolenie, odnosząc się w szczególności do konosamentów na towary, o których mowa.
Artykuł 448
1. Przedsiębiorstwo żeglugowe może uzyskać zezwolenie na wykorzystywanie jako zgłoszenia tranzytowego pojedynczego manifestu, jeżeli dokonuje znaczącej liczby rejsów między Państwami Członkowskimi (procedura uproszczona — poziom 2).
Na zasadzie odstępstwa od art. 373 ust. 1 lit. a) przedsiębiorstwa żeglugowe nie muszą prowadzić działalności gospodarczej we Wspólnocie, jeżeli posiadają tam swoje biuro regionalne.
2. Po przyjęciu wniosku o udzielenie zezwolenia organy celne powiadamiają o tym pozostałe Państwa Członkowskie, na których obszarze znajdują się porty wywozu i przeznaczenia.
Jeżeli w ciągu sześćdziesięciu dni, licząc od daty powiadomienia, nie zostanie zgłoszony sprzeciw, organy celne wydają zezwolenie.
Zezwolenie takie jest ważne we wszystkich zainteresowanych Państwach Członkowskich i dotyczy tylko procedur tranzytu wspólnotowego realizowanych między portami wymienionymi w tym zezwoleniu.
3. Do celów uproszczenia, przedsiębiorstwo żeglugowe może używać jednego manifestu dla wszystkich przewożonych towarów; jeżeli tak czyni, umieszcza przy pozycjach znajdujących się na manifeście:
a) symbol „T1” w przypadku, gdy towary umieszczone są pod procedurą zewnętrznego tranzytu wspólnotowego;
b) symbol „TF” w przypadku. gdy towary umieszczone są pod procedurą wewnętrznego tranzytu wspólnotowego zgodnie z art. 340c ust. 1;
c) symbol „TD” w przypadku towarów już umieszczonych pod procedurą tranzytu lub przewożonych w ramach procedury uszlachetniania czynnego, składu celnego lub procedury odprawy czasowej. W takich przypadkach przedsiębiorstwo żeglugowe umieszcza również na konosamencie lub jakimkolwiek innym właściwym dokumencie handlowym symbol „TD”, jak również odniesienie do zastosowanej procedury, numer referencyjny, datę i nazwę urzędu, który wydał dokument tranzytowy lub zdawczy;
d) symbol „C” (odpowiednik „T2L”) w przypadku towarów, których status wspólnotowy może być wykazany;
e) symbol „X” w przypadku towarów wspólnotowych przeznaczonych do wywozu, które nie są umieszczone pod procedurą tranzytową.
Manifest zawiera również informacje przewidziane w art. 447 ust. 4.
4. Procedura tranzytu wspólnotowego jest uważana za zakończoną po przekazaniu organom celnym w porcie przeznaczenia manifestu z wykorzystaniem elektronicznego systemu wymiany danych i zgłoszeniu towarów do tych organów.
Ewidencja prowadzona przez przedsiębiorstwo żeglugowe zgodnie z art. 373 ust. 2 lit. b) zawiera przynajmniej informacje, określone w ust. 3 akapit drugi.
W miarę potrzeby organy celne portu przeznaczenia przesyłają organom celnym portu wywozu w celu weryfikacji dane szczegółowe dotyczące manifestów.
5. Bez uszczerbku dla przepisów art. 365 i 366, art. 450a-450d oraz tytułu VII Kodeksu należy dokonać następujących notyfikacji:
a) przedsiębiorstwo żeglugowe notyfikuje organom celnym o wszystkich naruszeniach przepisów i nieprawidłowościach;
b) tak szybko, jak jest to możliwe, organy celne portu przeznaczenia notyfikują organom celnym portu wywozu oraz organowi, który wydał zezwolenie, o wszystkich naruszeniach przepisów lub nieprawidłowościach.
Podsekcja 11
Procedura uproszczona dla transportu rurociągiem
Artykuł 450
1. W przypadku gdy stosuje się procedurę tranzytu wspólnotowego, formalności odnoszące się do procedury są dostosowywane, zgodnie z przepisami ust. 2-6, do towarów transportowanych rurociągami.
2. Towary transportowane rurociągami uważa się za objęte procedurą tranzytu wspólnotowego:
— w chwili ich wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty, jeżeli towary zostały wprowadzone na ten obszar rurociągami,
— w chwili ich umieszczenia w rurociągu, jeżeli towary znajdują się już na obszarze celnym Wspólnoty.
W miarę potrzeby, wspólnotowy status towarów zostaje potwierdzony zgodnie z przepisami art. 313-340.
3. W odniesieniu do towarów określonych w ust. 2 głównym zobowiązanym jest użytkownik rurociągu, który ma swoją siedzibę w Państwie Członkowskim, przez którego terytorium towary są wprowadzane na obszar celny Wspólnoty lub użytkownik rurociągu mający swoją siedzibę w Państwie Członkowskim, w którym rozpoczął się transport.
4. Do celów art. 96 ust. 2 Kodeksu użytkownik rurociągu mający swoją siedzibę w Państwie Członkowskim, przez którego terytorium towary transportowane są rurociągiem, uważany jest za przewoźnika.
5. Czynność tranzytu wspólnotowego uważana jest za zakończoną w chwili, z którą towary transportowane rurociągami docierają do urządzeń odbiorcy lub sieci dystrybucyjnej odbiorcy i zostają wpisane do jego ewidencji.
6. Przedsiębiorstwa zajmujące się przewozem towarów muszą prowadzić ewidencję, którą udostępniają organom celnym do celów wszelkich kontroli uznanych za konieczne w ramach czynności tranzytu wspólnotowego, określonych w ust. 2-4.
Sekcja 4
Dług celny i jego odzyskiwanie
Artykuł 450a
Termin określony w art. 215 ust. 1 tiret trzecie Kodeksu wynosi dziesięć miesięcy, licząc od przyjęcia zgłoszenia tranzytowego.
Artykuł 450b
1. Jeżeli po wszczęciu postępowania mającego na celu odzyskanie innych opłat organy celne określone w art. 215 Kodeksu (zwane dalej „organami występującymi z wnioskiem”), uzyskały potwierdzenie miejsca, w którym miały miejsce fakty powodujące powstanie długu celnego, przesyłają bezzwłocznie organom celnym właściwym dla tego miejsca (zwanym dalej „organami, do których kierowany jest wniosek”) wszystkie potrzebne dokumenty, włącznie z odpowiednio poświadczoną kopią dowodu.
Organy, do których kierowany jest wniosek, potwierdzają jego przyjęcie i określają, czy są właściwe dla odzyskania długu. W przypadku nieotrzymania odpowiedzi w terminie trzech miesięcy organy występujące z wnioskiem bezzwłocznie wznawiają wszczęte postępowanie.
2. Jeżeli organy, do których kierowany jest wniosek, są właściwe, wszczynają, w miarę potrzeby, po upływie terminu trzech miesięcy określonego w ust. 1, nowe postępowanie w celu odzyskania innych opłat i bezzwłocznie powiadamiają o tym organy występujące z wnioskiem.
Każde niezakończone postępowanie mające na celu odzyskanie innych opłat, wszczęte przez organy występujące z wnioskiem zostaje zawieszone, jeżeli organy, do których skierowano wniosek, powiadomią je, że podjęły decyzję o podjęciu działań w celu odzyskania długu.
Po dostarczeniu przez organy, do których kierowany jest wniosek dowodu odzyskania długu, organy występujące z wnioskiem zwracają już pobrane kwoty lub umarzają postępowanie naprawcze.
Artykuł 450c
1. Jeżeli procedura nie została zakończona, organy celne Państwa Członkowskiego, będącego państwem wysyłki, w ciągu 12 miesięcy, licząc od dnia przyjęcia zgłoszenia tranzytowego, powiadamiają gwaranta o niezakończeniu procedury.
1a. Jeżeli procedura nie została zakończona, organy celne, określone zgodnie z art. 215 Kodeksu, w terminie trzech lat, licząc od dnia przyjęcia zgłoszenia tranzytowego, powiadamiają gwaranta, że jest lub może być zobowiązany do zapłacenia długu, za który odpowiada w odniesieniu do danej wspólnotowej procedury tranzytowej; w powiadomieniu tym podany jest numer i data zgłoszenia, nazwa urzędu wywozu, nazwisko głównego zobowiązanego i wysokość danej kwoty.
2. Gwarant zostaje zwolniony ze swoich zobowiązań, w przypadku gdy w wyznaczonych terminach nie dokonano żadnego z powiadomień określonych w ust. 1 i 1a.
3. Jeżeli nie dokonano jednego z tych powiadomień, gwarant jest powiadamiany o odzyskaniu długu celnego lub zakończeniu procedury.
Artykuł 450d
Państwa Członkowskie udzielają sobie wzajemnej pomocy w celu określenia właściwych organów dla odzyskania długu celnego.
Organy te powiadamiają urząd wywozu i urząd składania gwarancji o wszystkich przypadkach, w których dług celny powstał w związku ze wspólnotowymi zgłoszeniami tranzytowymi, które zostały przyjęte przez urząd wywozu oraz działaniach podjętych wobec dłużnika w celu odzyskania danych kwot.
ROZDZIAŁ 9
Transport w ramach procedury TIR lub ATA
Sekcja 1
Przepisy wspólne
Artykuł 451
1. Tam gdzie towary są transportowane z jednego punktu znajdującego się na obszarze celnym Wspólnoty do drugiego, w ramach procedur międzynarodowego przewozu towarów na podstawie karnetów TIR (Konwencja TIR), lub na podstawie karnetów (ATA) (Konwencja ATA ►M26 /Konwencja stambulska ◄ ), obszar celny Wspólnoty uważany jest, w odniesieniu do reguł użycia karnetów TIR lub ATA dla takiego transportu, za jeden obszar.
2. Do celów stosowania karnetów ATA jako dokumentów tranzytowych „tranzyt” oznacza przewóz towarów z jednego urzędu celnego znajdującego się na obszarze celnym Wspólnoty do drugiego urzędu celnego znajdującego się na tym samym obszarze.
Artykuł 452
Jeżeli transport towarów z jednego punktu znajdującego się na obszarze celnym Wspólnoty do drugiego odbywa się częściowo przez terytorium państwa trzeciego, to kontrole i formalności związane z procedurą TIR lub ATA dokonywane są w punktach, przez które towary czasowo opuszczają obszar celny Wspólnoty i przez które ponownie wkraczają na ten obszar.
Artykuł 453
1. Towary transportowane na podstawie karnetów TIR lub ATA w ramach obszaru celnego Wspólnoty uważa się za towary niewspólnotowe, chyba że ich status wspólnotowy zostanie należycie potwierdzony.
2. Status wspólnotowy towarów określonych w ust. 1 ustalany jest zgodnie z przepisami ►M22 artykuły od 314b do 324f ◄ lub, gdzie stosowne, z przepisami art. 325—334, w granicach ustanowionych w art. 326.
Sekcja 2
Procedura TIR
Artykuł 454
Przepisy niniejszej sekcji stosują się do transportu towarów na podstawie karnetów TIR w przypadku gdy we Wspólnocie wymagane są należności przywozowe lub inne opłaty.
Artykuł 454b
1. Z chwilą odbioru towarów w siedzibie lub w miejscu określonym w pozwoleniu określonym w art. 454a upoważniony odbiorca, zgodnie z procedurą określoną w pozwoleniu, zobowiązany jest:
a) poinformować organy celne urzędu przeznaczenia o przybyciu towarów,
b) niezwłocznie poinformować organy celne urzędu przeznaczenia o wszelkich naruszonych zamknięciach oraz o wszelkich innych nieprawidłowościach, takich jak nadwyżki, braki lub zamiany towarów;
c) niezwłocznie odnotować wyniki rozładunku w swoich rejestrach; oraz
d) niezwłocznie przedstawić organom celnym urzędu przeznaczenia powiadomienie dotyczące szczegółów i stanu wszystkich nałożonych zamknięć oraz datę zapisu w rejestrach.
2. Upoważniony odbiorca zapewnia, że karnet TIR zostaje niezwłocznie przedłożony organom celnym w urzędzie przeznaczenia.
3. Organy celne urzędu przeznaczenia dokonują niezbędnych wpisów w karnecie TIR oraz, zgodnie z procedurą określoną w pozwoleniu, zapewniają zwrot karnetu TIR posiadaczowi lub osobie działającej w jego imieniu.
4. Datą zakończenia operacji TIR jest data zapisu w rejestrze, o którym mowa w ust. 1 lit. c). Jednakże w przypadkach określonych w ust. 1 lit. b) datą zakończenia operacji TIR jest data dokonania wpisów do karnetu TIR.
5. Na żądanie posiadacza karnetu TIR upoważniony odbiorca wystawia dowód odbioru w formie odpowiadającej egzemplarzowi powiadomienia określonego w ust. 1 lit. d). Dowód odbioru nie może być wykorzystywany jako dowód zakończenia operacji TIR w rozumieniu art. 454c ust. 2.
Artykuł 454c
1. Posiadacz karnetu TIR wypełnił swoje zobowiązania wynikające z art. 1 lit. o) Konwencji TIR, jeśli karnet TIR wraz z pojazdem drogowym, zespołem pojazdów lub kontenerem i towarami zostały dostarczone w stanie nienaruszonym do upoważnionego odbiorcy w jego siedzibie lub miejscu określonym w pozwoleniu.
2. Zakończenie operacji TIR, w rozumieniu art. 1 lit. d) Konwencji TIR, następuje, gdy zostały spełnione wymogi art. 454b ust. 1 i 2.
Artykuł 455
1. Organy celne Państw Członkowskich przeznaczenia lub wyprowadzenia zwracają odpowiednią część zaświadczenia nr 2 karnetu TIR organom celnym Państwa Członkowskiego wprowadzenia lub wyjścia bezzwłocznie i najpóźniej w ciągu jednego miesiąca od daty, gdy operacja TIR została zakończona.
2. Jeżeli odpowiednia część zaświadczenia nr 2 karnetu TIR nie zostanie zwrócona organom celnym Państwa Członkowskiego wprowadzenia lub wyjścia, w ciągu dwóch miesięcy od daty przyjęcia karnetu TIR, organy te poinformują dane zrzeszenie gwarantujące, bez uszczerbku dla powiadomienia zgodnie z artykułem 11 ustęp 1 Konwencji TIR.
Poinformują one również posiadacza karnetu TIR i poproszą jego, jak również zainteresowane zrzeszenie gwarantujące o dostarczenie dowodu, że operacja TIR została zakończona.
3. Dowód określony w drugim akapicie ust. 2 może być dostarczony w celu zaspokojenia organów celnych, w formie dokumentu poświadczonego przez organy celne Państwa Członkowskiego przeznaczenia lub wyprowadzenia, określającego towary i ustanawiającego, że zostały one przedstawione w urzędzie celnym przeznaczenia lub wyprowadzenia.
4. Operacja TIR będzie również uważana za zakończoną, jeżeli posiadacz karnetu TIR/zainteresowanego zrzeszenia gwarantującego przedstawi, w celu zaspokojenia organów celnych, dokument celny wystawiony w kraju trzecim, wprowadzającym towary do przeznaczenia celnego, lub kopię, lub jego fotokopię, określającą towary. Kopie lub fotokopie muszą być poświadczone, jako będące odpisami, przez organ, który poświadczył oryginalne dokumenty, przez władze zainteresowanych państw trzecich lub przez władze jednego z Państw Członkowskich.
Artykuł 455a
1. W przypadku gdy organy celne Państwa Członkowskiego wprowadzenia lub wyjścia nie otrzymały dowodu w ciągu czterech miesięcy od daty przyjęcia karnetu TIR, że operacja TIR została zakończona, rozpoczną natychmiast procedurę dochodzeniową w celu uzyskania informacji potrzebnych do wypełnienia operacji TIR, lub, jeżeli to nie jest możliwe, do ustalenia, czy został poniesiony dług celny, określenia dłużnika i organów celnych odpowiedzialnych za wpis w rachunkach.
Jeżeli organy celne otrzymają informacje wcześniej, że operacja TIR nie została zakończona lub podejrzewają, że tak właśnie jest, rozpoczną one bezzwłocznie procedurę dochodzeniową.
2. Procedura dochodzeniowa zostaje również wszczęta, jeżeli w następstwie okaże się, że dowód zakończenia operacji TIR został sfałszowany, a procedura dochodzeniowa jest konieczna, aby osiągnąć cele ust. 1.
3. Aby wszcząć procedurę dochodzeniową, organy celne Państwa Członkowskiego wprowadzenia lub wyjścia wyślą organom celnym Państwa Członkowskiego przeznaczenia lub wyprowadzenia, odpowiednią prośbę wraz ze wszelkimi potrzebnymi informacjami.
4. Organy celne Państwa Członkowskiego przeznaczenia lub wyprowadzenia odpowiadają bezzwłocznie.
5. Jeżeli dochodzenie ustali, że operacja TIR została zakończona prawidłowo, organy celne Państwa Członkowskiego wprowadzenia lub wyjścia natychmiast poinformują zrzeszenie gwarantujące i posiadacza karnetu TIR oraz, w odpowiednim przypadku, organy celne, które właśnie rozpoczęły procedurę odzyskiwania, zgodnie z artykułami 217 do 232 Kodeksu.
▼M22 —————
Artykuł 456
1. Gdy w ramach Konwencji TIR przestępstwo lub nieprawidłowość doprowadzą do powstania długu celnego we Wspólnocie, przepisy niniejszej sekcji stosują się mutatis mutandis do innych opłat wymienionych w art. 91 ust. 1 lit. a) Kodeksu.
2. Artykuły 450a, 450b i 450d stosują się mutatis mutandis do procedury odzyskania odnoszącej się do korzystania z karnetu TIR.
Artykuł 457
1. Do celów art. 8 ust. 4 Konwencji TIR, gdy operacja TIR przeprowadzana jest na obszarze celnym Wspólnoty, każde zrzeszenie gwarantujące ustanowione we Wspólnocie może stać się odpowiedzialne za zapłatę zabezpieczonej kwoty długu celnego odnoszącego się do danych towarów w operacji TIR, do wysokości 60 000 EUR lub ekwiwalentu w walucie krajowej, za jeden karnet TIR.
2. Zrzeszenie gwarantujące ustanowione w Państwie Członkowskim właściwym dla odzyskania na mocy art. 215 Kodeksu, jest odpowiedzialne za zapłatę zabezpieczonej kwoty długu celnego.
3. Prawomocne powiadomienie o braku spłaty z operacji TIR wystawione przez organy celne jednego Państwa Członkowskiego, określone jako właściwe dla jego odzyskania na mocy art. 215 ust. 1 tiret trzecie Kodeksu, zrzeszeniu gwarantującemu upoważnionemu przez te organy, jest również prawomocne w przypadku gdy organy celne innego Państwa Członkowskiego określone jako właściwe, na mocy art. 215 ust. 1 tiret pierwsze lub drugie Kodeksu, przeprowadzają później odzyskiwanie od zrzeszenia gwarantującego upoważnionego przez te organy.
Artykuł 457a
Jeżeli organy celne Państwa Członkowskiego zdecydują o wyłączeniu jakiejś osoby z procedury TIR na mocy przepisów art. 38 Konwencji TIR, niniejszą decyzję stosuje się na całym obszarze celnym Wspólnoty.
W tym celu Państwo Członkowskie podaje do wiadomości swoją decyzję, jak również termin jej stosowania Państwom Członkowskim oraz Komisji.
Niniejsza decyzja stosuje się do wszystkich karnetów TIR przedstawionych do przyjęcia w urzędzie celnym.
Artykuł 457b
1. Jeżeli procedura TIR dotyczy tych samych towarów co określone ►M19 w załączniku 44c ◄ , lub gdy organy celne uznają to za konieczne, urząd wyjścia/urząd wejścia może wyznaczyć trasę danej przesyłki. Trasa może być zmieniona, na wniosek posiadacza karnetu TIR, jedynie przez organy celne Państwa Członkowskiego, w którym w danej chwili znajduje się przesyłka będąca na wyznaczonej trasie. Organy celne umieszczają na karnecie TIR stosowne adnotacje i niezwłocznie powiadamiają urząd wyjścia/urząd wejścia.
Państwa Członkowskie podejmują niezbędne działania w celu zwalczania naruszeń lub nieprawidłowości oraz skutecznego ich karania.
2. W przypadku siły wyższej przewoźnik może zboczyć z wyznaczonej trasy. Przesyłka i karnet TIR przedstawia się niezwłocznie najbliższym organom celnym Państwa Członkowskiego, w którym przesyłka się znajduje. Organy celne niezwłocznie powiadamiają urząd wyjścia/urząd wejścia i umieszczają na karnecie TIR stosowne adnotacje.
Sekcja 3
Procedura ATA
Artykuł 457c
1. Niniejszy artykuł stosuje się bez uszczerbku dla szczególnych postanowień Konwencji ATA ►M26 i Konwencji stambulskiej ◄ dotyczących odpowiedzialności zrzeszenia gwarantującego, gdy używany jest karnet ATA.
2. Jeżeli podczas lub w związku z operacją tranzytową dokonywaną na podstawie karnetu ATA, okaże się, że w określonym Państwie Członkowskim miało miejsce przestępstwo lub nieprawidłowość, to Państwo Członkowskie zgodnie z przepisami wspólnotowymi lub krajowymi, pobiera cła i inne opłaty, które mogą być należne, bez uszczerbku dla wszczęcia postępowania karnego.
3. Jeżeli nie można ustalić, na jakim obszarze miało miejsce przestępstwo lub nieprawidłowość, wówczas uważa się, że takie przestępstwo lub nieprawidłowość miały miejsce w Państwie Członkowskim, w którym zostały wykryte, chyba że w terminie określonym w art. 457d ust. 2, zgodnie z wymogami organów celnych, dostarczony jest dowód na prawidłowość operacji lub zostanie ustalone miejsce, w którym przestępstwo lub nieprawidłowość faktycznie miały miejsce.
Jeżeli dowód taki nie jest dostarczony i dlatego uważa się dalej, że wspomniane przestępstwo lub nieprawidłowość miały miejsce w Państwie Członkowskim, w którym zostały wykryte, cło i inne należności odnoszące się do danych towarów pobierane są przez to Państwo Członkowskie, zgodnie z przepisami wspólnotowymi lub krajowymi.
Jeżeli w okresie późniejszym zostanie ustalone Państwo Członkowskie, w którym wspomniane przestępstwo lub nieprawidłowość faktycznie miały miejsce, cła i inne opłaty (z wyjątkiem już pobranych, zgodnie z drugim akapitem, jako środki własne Wspólnoty), którym podlegają towary w tym Państwie Członkowskim, zostają mu zwrócone przez to Państwo Członkowskie, które pierwotnie je pobrało. W takim przypadku każda nadwyżka zostaje zwrócona osobie, która pierwotnie uiściła należności.
Jeżeli kwota ceł i innych opłat pierwotnie pobranych oraz zwróconych przez Państwo Członkowskie, które je pobrało jest niższa od ceł i innych opłat należnych w Państwie Członkowskim, w którym faktycznie miało miejsce przestępstwo lub nieprawidłowość, to Państwo Członkowskie pobiera różnicę zgodnie z przepisami wspólnotowymi lub krajowymi.
Władze celne Państw Członkowskich podejmują niezbędne środki, mające na celu zwalczanie wszystkich przestępstw lub nieprawidłowości i ich skuteczne karanie.
Artykuł 457d
1. Jeżeli podczas lub w związku z operacją tranzytową dokonywaną na podstawie karnetu ATA, okaże się, że miało miejsce przestępstwo lub nieprawidłowość, organy celne powiadamiają posiadacza karnetu ATA oraz zrzeszenie gwarantujące w terminie przewidzianym w art. 6 ust. 4 Konwencji ATA ►M26 lub w art. 8 ust. 4 załącznika A do Konwencji stambulskiej ◄ .
2. Dowód na prawidłowość operacji dokonanej na podstawie karnetu ATA, w rozumieniu art. 547c ust. 3 akapit pierwszy, jest dostarczany w terminie przewidzianym w art. 7 ust. 1 i 2 Konwencji ATA ►M26 lub w art. 9 ust. 1 lit. a) i b) załącznika A do Konwencji stambulskiej ◄ .
3. Dowód określony w ust. 2, jest dostarczony zgodnie z wymogami organów celnych, przy użyciu jednej z następujących metod:
a) przez przedłożenie dokumentu celnego lub handlowego poświadczonego przez organy celne, potwierdzającego, że dane towary zostały przedstawione w urzędzie przeznaczenia;
b) przez przedłożenie dokumentu celnego wskazującego przystąpienie do procedury celnej w państwie trzecim, lub jego kopii lub fotokopii, poświadczonej jako odpis przez organ, który poświadczył oryginalny dokument, lub przez organy zainteresowanego państwa trzeciego, bądź też organy jednego z Państw Członkowskich;
c) poprzez dowód określony w art. 8 Konwencji ATA ►M26 lub w art. 10 załącznika A Konwencji stambulskiej ◄ .
Dokumenty określone w pkt a) i b) akapitu pierwszego zawierają informacje umożliwiające określenie danych towarów.
Artykuł 458
1. Organy celne wyznaczają w każdym Państwie Członkowskim biuro koordynujące, mające zapewnić koordynację wszelkich działań dotyczących naruszeń i nieprawidłowości odnoszących się do karnetów ATA.
Organy te informują Komisję o wyznaczeniu biur koordynujących wraz z podaniem ich dokładnych adresów. Wykaz tych biur publikowany jest w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich, seria C.
2. Do celów ustalenia Państwa Członkowskiego odpowiedzialnego za pobieranie ceł i innych należnych opłat Państwem Członkowskim, w którym stwierdzono, w rozumieniu ►M22 artykuł 457c ust. 3 ◄ akapit drugi, naruszenie lub nieprawidłowość podczas czynności tranzytu realizowanej na podstawie karnetu ATA, jest Państwo Członkowskie, w którym odnaleziono towary, lub, jeżeli nie zostały one odnalezione, Państwo Członkowskie, którego biuro koordynujące posiada ostatni odcinek karnetu.
Artykuł 459
1. Jeżeli organy celne Państwa Członkowskiego stwierdziły powstanie długu, to roszczenia kieruje się w możliwie krótkim czasie do zrzeszenia gwarantującego tego Państwa Członkowskiego. Jeżeli powstanie długu wiąże się z faktem, że towary objęte karnetem ATA nie zostały powrotnie wywiezione lub nie otrzymały dopuszczonego przeznaczenia celnego w terminie przewidzianym w Konwencji ATA ►M26 lub Konwencji stambulskiej ◄ , roszczenie kierowane jest najwcześniej w terminie trzech miesięcy od daty wygaśnięcia ważności karnetu.
2. Biuro koordynujące, które występuje z roszczeniem, przesyła równocześnie do biura koordynującego, właściwego miejscowo dla urzędu odprawy czasowej, notę informacyjną sporządzoną na formularzu, którego wzór znajduje się w załączniku 59.
Do takiej noty informacyjnej dołącza się kopię odcinka, dla którego nie zakończono formalności, chyba że biuro koordynujące nie jest w posiadaniu takiego odcinka. Nota może również zostać użyta w każdym przypadku, gdy okaże się to konieczne.
Artykuł 460
1. Kwoty ceł i podatków wynikające z roszczenia określonego w art. 459 nalicza się za pomocą wzoru formularza naliczania należności, określonego w załączniku 60, który wypełnia się zgodnie z instrukcją załączoną do wzoru.
Formularz naliczania należności może zostać przesłany po wystąpieniu z roszczeniem w terminie nieprzekraczającym trzech miesięcy, a w żadnym przypadku sześciu miesięcy, licząc od dnia, w którym organy celne wszczęły postępowanie roszczeniowe.
2. Zgodnie z art. 461 i w sposób w nim przewidziany przesłanie tego formularza przez władzę celną do właściwego zrzeszenia gwarantującego, związanego z tą władzą celną nie zwalnia pozostałych zrzeszeń gwarantujących we Wspólnocie z obowiązku zapłacenia ceł i innych opłat w przypadku stwierdzenia, że naruszenie lub nieprawidłowość miały miejsce w innym Państwie Członkowskim niż to, w którym zostało wszczęte postępowanie.
3. Formularz naliczania należności wypełnia się, w zależności od przypadku, w dwóch lub trzech egzemplarzach. Pierwszy egzemplarz przeznaczony jest dla stowarzyszenia poręczającego związanego z organami celnymi Państwa Członkowskiego, w którym zgłoszono roszczenie. Drugi egzemplarz zachowuje biuro koordynujące, które wystawiło formularz. O ile zaistnieje taka potrzeba, wystawiające biuro koordynujące przesyła trzeci egzemplarz do biura koordynującego właściwego miejscowo dla urzędu odprawy czasowej.
Artykuł 461
1. Jeżeli stwierdzono, że naruszenie lub nieprawidłowość miało miejsce w innym Państwie Członkowskim niż to, w którym wszczęto postępowanie, to biuro koordynujące pierwszego Państwa Członkowskiego zamyka postępowanie w stopniu, w jakim go dotyczy.
2. W celu zakończenia postępowania biuro to przesyła do biura koordynującego drugiego Państwa Członkowskiego będące w jego posiadaniu akta oraz, o ile zaistnieje taka potrzeba, zwraca stowarzyszeniu poręczającemu, z którym jest związane, kwoty, które zostały już zdeponowane lub wstępnie uiszczone.
Jednakże postępowanie zostaje zakończone jedynie wtedy, gdy biuro koordynujące pierwszego Państwa Członkowskiego otrzyma oświadczenie z biura koordynującego drugiego Państwa Członkowskiego wskazujące, że postępowanie w sprawie roszczenia zostało wszczęte w tym drugim Państwie Członkowskim, zgodnie z regułami Konwencji ATA ►M26 lub Konwencji stambulskiej ◄ . Oświadczenie to sporządzane jest zgodnie ze wzorem z załącznika 61.
3. Biuro koordynujące Państwa Członkowskiego, w którym miało miejsce naruszenie lub nieprawidłowość, przejmuje postępowanie roszczeniowe i pobiera, o ile zaistnieje taka potrzeba, od stowarzyszenia poręczającego, z którym jest związane, kwoty ceł i opłat zgodne ze stawkami obowiązującymi w Państwie Członkowskim, w którym mieści się biuro.
4. Przekazanie postępowania musi nastąpić w terminie jednego roku, licząc od wygaśnięcia ważności karnetu, i pod warunkiem że płatność nie jest płatnością ostateczną na podstawie art. 7 ust. 2 lub 3 Konwencji ATA ►M26 lub art. 9 ust. 1 lit. b) i c) załącznika A do Konwencji stambulskiej ◄ . Jeżeli termin ten zostanie przekroczony, stosuje się ►M22 artykuł 457c ust. 3 ◄ akapit trzeci i czwarty.
ROZDZIAŁ 10
Transport w ramach procedury formularza 302
Artykuł 462
1. Jeżeli zgodnie z art. 91 ust. 2 lit. e) i art. 163 ust. 2 lit. e) Kodeksu towary transportowane są z jednego punktu znajdującego się na obszarze celnym Wspólnoty do drugiego na podstawie formularza 302 ustanowionego w ramach Konwencji między Państwami – stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącej statusu ich sił zbrojnych, podpisanej w Londynie dnia 16 czerwca 1951 r., to obszar celny Wspólnoty uważany jest, w odniesieniu do reguł regulujących stosowanie tego formularza do celów takiego transportu, za jedno terytorium.
2. Jeżeli transport towarów, określony w ust. 1, odbywa się częściowo przez terytorium państwa trzeciego, to kontrole i formalności związane z formularzem 302 dokonywane są w punktach, przez które towary czasowo opuszczają obszar celny Wspólnoty i przez które ponownie wkraczają na ten obszar.
3. Jeżeli okaże się, że w trakcie lub w związku z transportem dokonywanym na podstawie formularza 302 w określonym Państwie Członkowskim miało miejsce naruszenie lub nieprawidłowość, to Państwo Członkowskie zgodnie z przepisami wspólnotowymi lub krajowymi pobiera cła i inne opłaty, które mogą być należne, bez uszczerbku dla wszczęcia postępowania karnego.
4. ►M22 Artykuł 457c ust. 3 ◄ stosuje się mutatis mutandis.
ROZDZIAŁ 10a
Procedura stosowana do przesyłek pocztowych
Artykuł 462a
1. Jeżeli na mocy art. 91 ust. 2 lit. f) Kodeksu, przewóz towarów niewspólnotowych z jednego do drugiego miejsca znajdującego się na obszarze celnym Wspólnoty dokonywany jest za pośrednictwem poczty (łącznie z paczkami), organy celne Państwa Członkowskiego wysyłki zobowiązane są do umieszczenia lub doprowadzenia do umieszczenia na opakowaniach i dokumentach towarzyszących etykiety zgodnej ze wzorem przedstawionym w załączniku 42.
2. Jeżeli przewóz towaru wspólnotowego wysyłanego do lub z części obszaru celnego Wspólnoty, w których nie stosuje się dyrektywy 77/388/EWG, dokonywany jest za pośrednictwem poczty (łącznie z paczkami), organy celne Państwa Członkowskiego wysyłki zobowiązane są do umieszczenia lub doprowadzenia do umieszczenia na opakowaniach i dokumentach towarzyszących etykiety zgodnej ze wzorem przedstawionym w załączniku 42b.
▼M18 —————
TYTUŁ III
GOSPODARCZE PROCEDURY CELNE
ROZDZIAŁ 1
Przepisy podstawowe wspólne dla więcej niż jednej procedury
Sekcja 1
Definicje
Artykuł 496
Do celów niniejszego tytułu:
|
a) |
„procedura”oznacza gospodarczą procedurę celną; |
|
b) |
„zezwolenie”oznacza zezwolenie udzielone przez organy celne do zastosowania procedury; |
|
c) |
„zezwolenie pojedyncze”oznacza zezwolenie związane z różnymi administracjami celnymi obejmujące rozpoczęcie i/lub zakończenie procedur, składowanie, kolejne procesy uszlachetniania lub zastosowanie; |
|
d) |
„posiadacz”oznacza posiadacza zezwolenia; |
|
e) |
„urząd nadzorujący”oznacza urząd celny wskazany w zezwoleniu jako upoważniony do nadzorowania procedur; |
|
f) |
„urząd objęcia”oznacza urząd lub urzędy celne wskazane w zezwoleniu jako upoważnione do przyjęcia zgłoszeń poddających towary procedurze; |
|
g) |
„urząd zakończenia”oznacza urząd lub urzędy celne wskazane w zezwoleniu jako upoważnione do przyjęcia zgłoszeń przypisujących towary, po poddaniu procedurze, do nowego dozwolonego przeznaczenia celnego lub, w przypadku uszlachetnienia biernego, do przyjęcia zgłoszenia do swobodnego obrotu; |
|
h) |
„obrót trójstronny”oznacza obrót, gdzie urząd zakończenia nie jest taki sam jak urząd objęcia; |
|
i) |
„księgi rachunkowe”oznaczają handlowe, podatkowe lub inne materiały księgowe posiadacza, lub takie dane prowadzone w jego imieniu; |
|
j) |
„ewidencja”oznacza dane zawierające wszelkie niezbędne informacje i szczegóły techniczne na jakimkolwiek nośniku, umożliwiające organom celnym sprawowanie nadzoru i kontroli nad procedurą, w szczególności nad przepływem i zmiennym statusem towarów; w procedurze składu celnego, ewidencja jest nazywana ewidencją zapasów; |
|
k) |
„główne produkty kompensacyjne”oznaczają produkty kompensacyjne, dla których została zatwierdzona procedura produkcji; |
|
l) |
„uboczne produkty kompensacyjne”oznaczają produkty kompensacyjne stanowiące konieczny produkt uboczny operacji przetworzenia inne niż główne produkty kompensacyjne wskazane w zezwoleniu; |
|
m) |
„okres do zakończenia”oznacza czas, przed upływem którego produktom lub towarom musi zostać przypisane nowe dozwolone przeznaczenie celne, także, zależnie od sprawy, w celu ubiegania się o zwrot należności przywozowych po uszlachetnieniu czynnym (system ceł zwrotnych), lub w celu otrzymania całkowitego lub częściowego zwolnienia z należności przywozowych w momencie dopuszczenia do swobodnego obrotu po uszlachetnieniu biernym. |
Sekcja 2
Wniosek o zezwolenie
Artykuł 497
1. Wniosek o zezwolenie musi być sporządzony na piśmie z zastosowaniem wzoru wskazanego w załączniku 67.
2. Organy celne mogą zezwolić na złożenie wniosku o przedłużenie lub zmianę zezwolenia w drodze zwykłego podania na piśmie.
3. W przypadkach opisanych poniżej, wniosek o zezwolenie może być sporządzony za pomocą zgłoszenia celnego na piśmie lub za pomocą technik przetwarzania danych wykorzystując zwykłą procedurę:
a) dla uszlachetnienia czynnego, w przypadkach, w których zgodnie z art. 539, warunki ekonomiczne uznaje się za spełnione, z wyjątkiem wniosków obejmujących towary ekwiwalentne;
b) dla przetwarzania pod kontrolą celną, w przypadkach, w których zgodnie z art. 552 ust. 1 akapit pierwszy, warunki ekonomiczne uznaje się za spełnione;
c) dla czasowego wwozu, włączając zastosowanie karnetu ATA lub CPD;
d) dla uszlachetniania biernego, gdy procesy uszlachetniania dotyczą napraw, włączając standardowy system wymiany bez uprzedniego przywozu:
i) dla dopuszczenia do swobodnego obrotu po uszlachetnieniu biernym przy wykorzystaniu standardowego systemu wymiany z uprzednim przywozem;
ii) dla dopuszczenia do swobodnego obrotu po uszlachetnieniu biernym przy wykorzystaniu standardowego systemu wymiany bez uprzedniego przywozu, jeżeli istniejące zezwolenie nie obejmuje takiego systemu, a organy celne zezwalają na jego zmianę;
iii) dla dopuszczenia do swobodnego obrotu po uszlachetnieniu biernym, jeśli operacja przetworzenia dotyczy towarów o niehandlowym charakterze.
Wniosek o zezwolenie może zostać złożony w formie ustnego zgłoszenia celnego dla czasowego wwozu, zgodnie z art. 229, pod warunkiem przedstawienia dokumentu wystawionego zgodnie z art. 499 akapit trzeci;
Wniosek o zezwolenie może zostać złożony w formie zgłoszenia celnego dla czasowego wwozu przez jakikolwiek inny akt, zgodnie z art. 232 ust. 1.
4. Wnioski o pojedyncze zezwolenie, z wyjątkiem czasowego wwozu, są sporządzane zgodnie z ust. 1.
5. Organy celne mogą wymagać, aby wniosek o czasowy wwóz z całkowitym zwolnieniem z należności przywozowych zgodnie z art. 578 został sporządzony zgodnie z ust. 1.
Artykuł 498
Wniosek o zezwolenie na mocy art. 497, składany jest:
a) dla składu celnego: organom celnym właściwym dla miejsca, które ma być zatwierdzone jako skład celny lub gdzie prowadzone są główne księgi rachunkowe wnioskodawcy;
b) dla uszlachetniania czynnego oraz przetwarzania pod kontrolą celną: organom celnym właściwym dla miejsca, gdzie przeprowadzona ma zostać operacja przetworzenia;
c) dla czasowego wwozu: organom celnym właściwym dla miejsca, gdzie towary maja zostać użyte, bez uszczerbku dla przepisów art. 580 ust. 2 akapit drugi;
d) dla uszlachetniania biernego: organom celnym właściwym dla miejsca, gdzie znajdują się towary, które mają zostać zgłoszone do czasowego wwozu.
Artykuł 499
W przypadku gdy organy celne uznają jakąkolwiek informację podaną we wniosku za niewystarczającą, mogą zażądać od wnioskodawcy dodatkowych danych szczegółowych.
W szczególności w przypadkach gdy wniosek może zostać złożony przez sporządzenie zgłoszenia celnego, władze celne żądają, bez uszczerbku dla przepisów art. 220, aby wraz z wnioskiem złożony został dokument wystawiony przez zgłaszającego, zawierający przynajmniej następujące informacje, chyba że takie informacje zostaną uznane za zbędne lub mogą zostać wpisane do formularza użytego dla zgłoszenia pisemnego:
a) nazwisko i adres wnioskodawcy, zgłaszającego i operatora;
b) charakter przetworzenia lub zastosowania towarów;
c) opis techniczny towarów i produktów kompensacyjnych lub przetworzonych oraz sposób ich identyfikacji;
d) kody warunków ekonomicznych zgodnie z załącznikiem 70;
e) szacowany współczynnik produktywności oraz sposoby, w jaki ma on zostać określony;
f) szacowany okres do zakończenia;
g) proponowany urząd zakończenia;
h) miejsce przetworzenia lub zastosowania;
i) proponowane formalności transferowe;
j) w przypadku ustnych deklaracji celnych, wartość i ilość towarów.
W przypadku gdy dokument, określony w akapicie drugim jest przedstawiany wraz z ustnym zgłoszeniem celnym dla czasowego wwozu, jest on wystawiany w dwóch egzemplarzach, a jeden egzemplarz jest podpisywany przez organy celne i przekazywany zgłaszającemu.
Sekcja 3
Pojedyncze zezwolenie
Artykuł 500
1. W przypadku gdy wniosek dotyczy pojedynczego zezwolenia, niezbędna jest uprzednia zgoda zainteresowanych władz, zgodnie z procedurą określoną w ust. 2 i 3.
2. W przypadku czasowego wwozu wniosek składany jest organom celnym właściwym dla miejsca pierwszego zastosowania, bez uszczerbku dla przepisów art. 580 ust. 2 akapit drugi.
W innych przypadkach jest on składany organom celnym właściwym dla miejsca, gdzie prowadzone są główne rachunki księgowe wnioskodawcy, co ułatwia oparte na audycie kontrolowanie procedury oraz gdzie przeprowadzana jest przynajmniej część z operacji składowania, przetwarzania lub czasowego wywozu, które ma objąć zezwolenie.
W przypadkach gdy właściwy organ celny nie może zostać określony zgodnie z pierwszym i drugim akapitem, wniosek zostaje przedłożony organom celnym właściwym ze względu na miejsce, gdzie prowadzone są główne księgi rachunkowe wnioskodawcy, co ułatwia oparte na audycie kontrolowanie procedury.
3. Takie właściwe organy celne zgodnie z ust. 2 informują o wniosku i projekcie zezwolenia pozostałe zainteresowane organy celne, które potwierdzają datę otrzymania informacji w terminie 15 dni.
Pozostałe zainteresowane organy celne zawiadamiają w terminie 30 dni od daty otrzymania projektu zezwolenia o jakichkolwiek zastrzeżeniach. Jeśli w powyższym czasie złożone są zastrzeżenia i nie zostanie osiągnięte porozumienie, wniosek zostaje odrzucony w zakresie, którego dotyczyły zastrzeżenia.
4. Organy celne mogą wydać zezwolenie, jeśli nie otrzymały w terminie 30 dni zastrzeżeń dotyczących projektu.
Przesyłają one kopię uzgodnionego zezwolenia do wszystkich zainteresowanych organów celnych.
Artykuł 501
1. W przypadku gdy kryteria i warunki przyznania pojedynczego zezwolenia są ogólnie uzgodnione między dwoma lub większą liczbą administracji celnych, wspomniane administracje mogą również, za pomocą zwykłego powiadomienia, zmienić wcześniejsze uzgodnienia zgodnie z art. 500 ust. 1 oraz informacje, zgodnie z art. 500 ust. 4 akapit drugi.
2. Powiadomienie jest wystarczające zawsze, gdy:
a) pojedyncze zezwolenie jest przedłużane, z zastrzeżeniem zmian o mniejszym znaczeniu, anulowane lub cofnięte;
b) wniosek o pojedyncze zezwolenie dotyczy czasowego wwozu i nie zostaje sporządzony w oparciu o wzór z załącznika 67.
3. Powiadomienie nie jest wymagane, gdy:
a) jedynym elementem dotyczącym innej administracji celnej jest obrót trójstronny w procedurze uszlachetniania czynnego lub biernego, bez użycia podsumowujących arkuszy informacyjnych;
b) stosowane są karnety ATA lub CPD;
c) zezwolenie na czasowy wwóz jest przyznawane przez przyjęcie ustnego zgłoszenia lub jakikolwiek inny akt zgłoszenia.
Sekcja 4
Warunki ekonomiczne
Artykuł 502
1. Z wyjątkiem sytuacji, gdy warunki ekonomiczne uważane są za wypełnione zgodnie z rozdziałem 3, 4 lub 6, zezwolenie nie zostaje przyznane bez sprawdzenia warunków ekonomicznych przez organy celne.
2. Dla procedury uszlachetniania czynnego (rozdział 3), sprawdzenie to ustala ekonomiczną nieopłacalność zastosowania zasobów wspólnotowych ze szczególnym uwzględnieniem następujących kryteriów, które zostały opisane szczegółowo w załączniku 70 część B:
a) niedostępności towarów wyprodukowanych we Wspólnocie mających tę samą jakość i charakterystykę techniczną jak towary przewidziane do przywozu do celów planowanych procesów uszlachetniania;
b) różnic w cenie między towarami wyprodukowanymi we Wspólnocie a przewidzianymi do przywozu;
c) zobowiązań umownych.
3. Dla procedury przetwarzania pod kontrolą celną (rozdział 4), przez sprawdzenie ustala się czy zastosowanie zasobów niewspólnotowych umożliwia, aby czynności przetworzenia zaistniały lub zostały utrzymane we Wspólnocie.
4. Dla procedury uszlachetnienia biernego (rozdział 6), przez sprawdzenie ustala się czy:
a) istnieje prawdopodobieństwo, że dokonanie przetworzenia poza Wspólnotą przyniesie poważne niekorzyści wspólnotowym podmiotom dokonującym przetworzenia; lub
b) dokonanie przetworzenia we Wspólnocie jest nieopłacalne ekonomicznie lub nie jest wykonalne z powodów technicznych lub wobec zobowiązań umownych.
Artykuł 503
Sprawdzenie warunków ekonomicznych, angażujące Komisję, może mieć miejsce:
a) jeśli zainteresowane organy celne pragną przeprowadzić konsultacje przed lub po wydaniu zezwolenia;
b) jeśli inna administracja celna wyraża sprzeciw wobec wydanego zezwolenia;
c) z inicjatywy Komisji.
Artykuł 504
1. W przypadku gdy rozpoczyna się sprawdzanie zgodnie z art. 503, sprawa zostaje przesłana do Komisji. Zawiera ona wyniki już przeprowadzonego sprawdzenia.
2. Komisja wysyła potwierdzenie otrzymania sprawy lub, w przypadku podejmowania działań z własnej inicjatywy, powiadamia o tym zainteresowane organy celne. W konsultacji z nimi Komisja określa czy wymagane jest sprawdzenie warunków ekonomicznych w ramach Komitetu.
3. W przypadku gdy sprawa jest przedłożona Komitetowi, organy celne informują wnioskodawcę lub posiadacza, iż taka procedura została wszczęta oraz, jeśli wniosek jest w trakcie załatwiania, że zawieszone zostały ograniczenia czasowe ustanowione w art. 506.
4. Rozstrzygnięcie Komitetu jest brane pod uwagę przez zainteresowane organy celne oraz przez jakiekolwiek inne organy celne mające do czynienia z podobnymi zezwoleniami bądź wnioskami.
Rozstrzygnięcie może zostać opublikowane w serii C Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich.
Sekcja 5
Decyzja w sprawie zezwolenia
Artykuł 505
Zezwolenie jest przyznawana przez organy celne właściwe dla podejmowania decyzji:
a) dla wniosku na mocy art. 497 ust. 1 przy zastosowaniu wzoru ustanowionego w załączniku 67;
b) dla wniosku na mocy art. 497 ust. 3 przez przyjęcie zgłoszenia celnego;
c) dla wniosku o przedłużenie lub zmianę, przez każdy stosowny akt.
Artykuł 506
Wnioskodawca jest informowany o decyzji w sprawie wydania zezwolenia lub powodach, dla których wniosek został odrzucony, w terminie 30 dni lub 60 dni, w przypadku procedury składu celnego, od daty złożenia wniosku lub daty, w której organy celne otrzymały wszystkie wymagane uzupełnienia lub informacje dodatkowe.
Terminów tych nie stosuje się w przypadku pojedynczego zezwolenia chyba że wydane jest na mocy art. 501.
Artykuł 507
1. Bez uszczerbku dla przepisów art. 508, zezwolenie wchodzi w życie z datą wydania lub jakąkolwiek późniejszą datą podaną w zezwoleniu. W przypadku prywatnego składu celnego, organy celne mogą wyjątkowo wyrazić zgodę na zastosowanie procedury wcześniej niż będzie miało miejsce faktyczne wydanie zezwolenia.
2. Dla zezwolenia procedur składu celnego nie ustanawia się żadnych ograniczeń okresu ważności.
3. Dla uszlachetniania czynnego, przetworzenia pod kontrolą celną, uszlachetniania biernego, okres ważności nie przekracza trzech lat od daty, od której zezwolenie stało się skuteczne, z wyjątkiem przypadków o odpowiednio umotywowanych rzetelnych podstawach.
4. Na drodze odstępstwa od ust. 3, dla towarów poddanych procedurze uszlachetniania czynnego objętych częścią A załącznika 73, okres ważności nie przekracza sześciu miesięcy.
W przypadku mleka i przetworów mlecznych określonych w art. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/99 ( 10 ), okres ważności nie przekracza trzech miesięcy.
Artykuł 508
1. Z wyjątkiem procedury składu celnego, organy celne mogą wydać zezwolenie z mocą wsteczną.
Bez uszczerbku dla ust. 2 i 3, zezwolenie z mocą wsteczną ma skutek najwcześniej z datą złożenia wniosku.
2. Jeśli wniosek dotyczy przedłużenia zezwolenia dla tego samego rodzaju operacji i towarów, zezwolenie może zostać przyznane z mocą wsteczną od daty wygaśnięcia pierwotnego zezwolenia.
3. W warunkach nadzwyczajnych, moc wsteczna zezwolenia może być dalej przedłużona, lecz nie więcej niż na okres jednego roku przed datą złożenia wniosku, pod warunkiem że istnieje udowodniona potrzeba gospodarcza oraz, że:
a) wniosek nie odnosi się do próby oszustwa lub oczywistego zaniedbania;
b) okres ważności, który zostałby ustanowiony na mocy art. 507 nie zostanie przekroczony,
c) księgi rachunkowe wnioskodawcy potwierdzają, że wszelkie wymagania procedury mogą zostać uznane za wypełnione oraz, gdzie stosowne, towary mogą zostać zidentyfikowane dla okresu o którym mowa, a takie księgi pozwalają na kontrolę procedury; oraz
d) dokonane mogą zostać wszelkie formalności konieczne do uregulowania sytuacji towarów, włączając, w razie potrzeby, unieważnienie deklaracji.
Sekcja 6
Inne przepisy dotyczące funkcjonowania procedur
Podsekcja 1
Przepisy ogólne
Artykuł 509
1. Środki polityki handlowej przewidziane w aktach wspólnotowych stosuje się do poddawania procedurom towarów niewspólnotowych jedynie w zakresie, w jakim odnoszą się do przywozu towarów na obszar celny Wspólnoty.
2. W przypadku gdy produkty kompensacyjne inne niż te, określone w załączniku 75, uzyskane w procedurze uszlachetnienia czynnego, są dopuszczane do swobodnego obrotu, środki polityki handlowej, które mają być stosowane, są tymi, które stosuje się przy dopuszczaniu do swobodnego obrotu przywożonych towarów.
3. W przypadku gdy produkty przetworzone, uzyskane w procedurze przetwarzania pod kontrolą celną, są dopuszczane do swobodnego obrotu, środki polityki handlowej stosowane do tych produktów są stosowane jedynie wtedy, gdy przywożone towary podlegają takim środkom.
4. W przypadku gdy akty wspólnotowe przewidują środki polityki handlowej w momencie dopuszczenia do swobodnego obrotu, środki takie nie są stosowane do produktów kompensacyjnych dopuszczonych do swobodnego obrotu w następstwie uszlachetnienia biernego:
— które zachowały pochodzenie wspólnotowe w rozumieniu art. 23 i 24 Kodeksu;
— obejmujących naprawę, włączając standardowy system wymiany;
— w następstwie kolejnych operacji przetworzenia zgodnie z art. 123 Kodeksu.
Artykuł 510
Bez uszczerbku dla przepisów art. 161 ust. 5 Kodeksu urząd nadzorujący może zezwolić na złożenie zgłoszenia celnego w urzędzie celnym innym niż wskazany w zezwoleniu. Urząd nadzorujący ustala sposób, w jaki będzie o tym informowany.
Podsekcja 2
Transfery
Artykuł 511
Zezwolenie określa czy oraz na jakich warunkach przepływ towarów lub produktów objętych procedurą zawieszającą między różnymi miejscami albo do pomieszczeń innego posiadacza może odbywać się bez zakończenia procedury (transfer), co podlega, w przypadkach innych niż czasowy wwóz, prowadzeniu ewidencji.
Transfer nie jest możliwy, jeśli miejscem wysyłki lub przybycia towarów jest skład typu B.
Artykuł 512
1. Transfer między różnymi miejscami określonymi w jednym zezwoleniu może być przeprowadzony bez żadnych formalności celnych.
2. Transfer z urzędu wejścia do należących do posiadacza lub operatora pomieszczeń albo miejsca zastosowania, może zostać przeprowadzony na podstawie zgłoszenia dla objęcia procedurą.
3. Transfer do urzędu wyjścia w celu powrotnego wywozu może mieć miejsce w ramach procedury. W takim przypadku procedura nie ulegnie zakończeniu do momentu, kiedy towary lub produkty zgłoszone do powrotnego wywozu faktycznie opuszczą obszar celny Wspólnoty.
Artykuł 513
Transfer od jednego posiadacza do drugiego może mieć miejsce jedynie wtedy, gdy ten drugi wprowadza transferowane towary lub produkty do procedury na podstawie zezwolenia do stosowania miejscowej procedury odprawy. Powiadomienie organów celnych i wprowadzenie do ewidencji towarów lub produktów, określonych w art. 266, odbywa się w momencie ich przybycia do pomieszczeń drugiego posiadacza. Zgłoszenie uzupełniające nie jest wymagane.
W przypadku czasowego wwozu, transfer od jednego posiadacza do drugiego może także mieć miejsce, jeśli ten drugi spowoduje objęcie towarów procedurą przez złożenie zgłoszenia celnego na piśmie przy wykorzystaniu procedury standardowej.
Przeprowadzane formalności określone są w załączniku 68. Na podstawie otrzymanych towarów lub produktów, drugi posiadacz jest zobowiązany do objęcia ich procedurą.
Artykuł 514
Transfer podlegający zwiększonemu ryzyku, określony w załączniku 44 c, powinien zostać objęty gwarancją na warunkach odpowiadających warunkom przewidzianym w procedurze tranzytu.
Podsekcja 3
Ewidencja
Artykuł 515
Organy celne zobowiązują posiadacza, operatora lub określonego właściciela składu do prowadzenia ewidencji, z wyjątkiem czasowego wwozu lub sytuacji, kiedy nie uznają tego za niezbędne.
Organy celne mogą zatwierdzić jako ewidencję istniejące księgi rachunkowe zawierające właściwe dane szczegółowe.
Urząd nadzorujący może nakazać utworzenie ewidencji wszystkich lub części towarów objętych procedurą.
Artykuł 516
Ewidencja określona w art. 515 oraz jeśli jest wymagana na mocy art. 581 ust. 2 dla czasowego wwozu, zawiera następujące informacje:
a) informacje zawarte w polach minimalnego wykazu określonego w załączniku 37 dla zgłoszenia objęcia procedurą;
b) dane szczegółowe deklaracji, przez które towarom zostaje przypisane przeznaczenie celne kończące procedurę;
c) datę i właściwe dane szczegółowe innych dokumentów celnych oraz jakichkolwiek innych dokumentów odnoszących się do objęcia i zakończenia;
d) charakter procesów uszlachetniania, rodzaje traktowania lub czasowego zastosowania;
e) odpowiednio współczynnik produktywności lub sposób jego obliczania;
f) informacje umożliwiające monitorowanie towarów, włączając ich umiejscowienie i dane szczegółowe wszelkich transferów;
g) opisy handlowe lub techniczne konieczne do identyfikacji towarów;
h) dane szczegółowe umożliwiające monitorowanie przemieszczania w ramach procedury uszlachetnienia czynnego przeprowadzanej z towarami ekwiwalentnymi.
Jednakże organy celne mogą zaniechać wymogu dostarczenia niektórych z powyższych informacji, jeśli nie wpływa to w sposób oczywisty na kontrolę lub nadzór procedury dla towarów, które mają być składowane, przetworzone lub zastosowane.
Podsekcja 4
Współczynnik produktywności oraz wzór obliczeniowy
Artykuł 517
1. Jeśli ma to znaczenie dla procedur objętych rozdziałem 3, 4 i 6, współczynnik produktywności lub metoda obliczania współczynnika, obejmując współczynniki przeciętne, są ustalane w zezwoleniu lub w chwili obejmowania towaru procedurą. Taki współczynnik powinien być ustalony, o ile to możliwe, na podstawie danych dotyczących produkcji lub danych technicznych lub, jeśli nie są one dostępne, na podstawie danych odnoszących się do operacji tego samego rodzaju.
2. W szczególnych okolicznościach, organy celne mogą ustalić współczynnik produktywności po objęciu towarów procedurą, jednak nie później niż kiedy przypisuje się im nowe przeznaczenie celne.
3. Standardowe współczynniki produktywności określone dla uszlachetniania czynnego w załączniku 69 stosuje się do operacji tam określonych.
Artykuł 518
1. Proporcja towarów przywożonych/czasowo wywożonych włączonych do produktów kompensacyjnych obliczana jest w celu:
— określenia należności przywozowych, które będą naliczane,
— określenia kwoty do odliczenia, kiedy powstanie dług celny, lub
— zastosowania środków polityki handlowej.
Obliczenia te będą odpowiednio przeprowadzane zgodnie z metodą skali ilościowej, metodą skali wartości lub jakąkolwiek inną metodą dającą podobne wyniki.
Do celów tych obliczeń produkty kompensacyjne obejmować będą produkty przetworzone lub pośrednie.
2. Metoda skali ilościowej stosowana jest w przypadku, gdy:
a) tylko jeden rodzaj produktu kompensacyjnego powstaje w wyniku procesu uszlachetnienia; w takim przypadku ilość towarów przywożonych/czasowo wywożonych uznana za znajdującą się w ilości produktów kompensacyjnych dla których zaciągnięty został dług celny jest proporcjonalna do tej drugiej kategorii produktów, jako procent ogólnej ilości produktów kompensacyjnych;
b) kilka rodzajów produktów kompensacyjnych powstaje w wyniku procesu uszlachetnienia oraz wszystkie składniki towarów przywożonych/czasowo wywożonych znajdują się w każdym z tych produktów kompensacyjnych; w takim przypadku ilość towarów przywożonych/czasowo wywożonych uznana za znajdującą się w ilości danego produktu kompensacyjnego, dla którego zaciągnięty został dług celny, jest proporcjonalna do:
i) stosunku między tym konkretnym rodzajem produktu kompensacyjnego, niezależnie od faktu, czy powstał dług celny, a ilością ogólną wszystkich produktów kompensacyjnych, oraz
ii) stosunku między ilością produktów kompensacyjnych, dla których powstał dług celny a ilością ogólną produktów kompensacyjnych jednego rodzaju.
Przy podejmowaniu decyzji czy warunki zastosowania metod określonych w lit. a) lub b) zostały wypełnione, nie bierze się pod uwagę strat. Bez uszczerbku dla przepisów art. 862, straty oznaczają: proporcję towarów przywożonych/czasowo wywożonych zniszczonych i utraconych w toku czynności przetwarzania, w szczególności przez parowanie, osuszanie lub odpowietrzanie gazu lub wypłukiwanie. W procedurze uszlachetniania biernego wtórne produkty kompensacyjne, które stanowią odpady, złom, pozostałości i ścinki, są traktowane jak straty.
3. Metoda skali wartości jest stosowana, jeśli metoda skali ilościowej nie jest użyteczna.
Ilość towarów przywożonych/czasowo wywożonych uznana za obecną w ilości danego produktu kompensacyjnego powodującego dług celny jest proporcjonalna do:
a) wartości konkretnego rodzaju produktu kompensacyjnego, niezależnie od powstania długu celnego, jako procentu wartości ogólnej wszystkich produktów kompensacyjnych; oraz
b) wartości produktów kompensacyjnych, dla których powstał dług celny, jako procent wartości ogólnej produktów kompensacyjnych tego rodzaju.
Wartość każdego z różnych produktów kompensacyjnych do użycia przy zastosowaniu skali wartości jest ostatnią ceną loco zakład we Wspólnocie lub ostatnią ceną sprzedaży we Wspólnocie produktów identycznych lub podobnych, pod warunkiem że na ceny te nie miały wpływu stosunki między nabywcą a sprzedawcą.
4. Jeśli wartość nie może zostać ustalona według ust. 3, jest ona określana przy użyciu jakiejkolwiek rozsądnej metody.
Podsekcja 5
Odsetki wyrównawcze
Artykuł 519
1. W przypadku gdy dług celny powstał w stosunku do produktów kompensacyjnych lub towarów przywożonych poddanych procedurze uszlachetniania czynnego lub czasowego wwozu, odsetki wyrównawcze są należne na sumę przywozu za dany okres.
2. Stosowane są trzymiesięczne stopy procentowe rynku pieniężnego publikowane w załączniku statystycznym do biuletynu miesięcznego Europejskiego Banku Centralnego.
Stosowaną stopą jest ta stosowana na dwa miesiące przed miesiącem, w którym powstał dług celny, oraz dla Państwa Członkowskiego, w którym miała miejsce lub powinna mieć miejsce pierwsza operacja lub zastosowanie, jak określono w zezwoleniu.
3. Odsetki są nakładane na bazie miesięcznej, począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym towary przywożone, dla których powstał dług celny, zostały objęte procedurą. Okres powinien zostać zamknięty ostatniego dnia miesiąca, w którym powstał dług celny.
W przypadku gdy sprawa dotyczy uszlachetnienia czynnego (system ceł zwrotnych) i dopuszczenie do swobodnego obrotu jest wymagane na podstawie art. 128 ust. 4 Kodeksu, okres rozpoczyna się pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały spłacone lub umorzone należności przywozowe.
4. Ustępy 1, 2 i 3 nie mają zastosowania do następujących przypadków:
a) kiedy okres brany pod uwagę jest krótszy od jednego miesiąca;
b) kiedy właściwa suma odsetek wyrównawczych nie przekracza 20 EUR na powstały dług celny;
c) kiedy dług celny występuje, aby umożliwić zastosowanie preferencyjnych środków taryfowych na mocy umowy między Wspólnotą a państwem trzecim na przywóz do tego państwa;
d) kiedy odpady i złom powstające ze zniszczenia są dopuszczone do swobodnego obrotu;
e) kiedy wtórne produkty kompensacyjne określone w załączniku 75 są dopuszczane do swobodnego obrotu, o ile są proporcjonalne do ilości wywiezionych głównych produktów kompensacyjnych;
f) kiedy dług celny powstał w wyniku wniosku o dopuszczenie do swobodnego obrotu na mocy art. 128 ust. 4 Kodeksu, o ile należności przywozowe, które należy zapłacić za dane produkty, nie zostały jeszcze faktycznie zwrócone lub umorzone;
g) kiedy posiadacz wnioskuje o dopuszczenie do swobodnego obrotu i przedstawia dowód, że okoliczności szczególne niewynikające z żadnego zaniedbania lub oszustwa z jego strony uniemożliwiają lub powodują nieopłacalnym przeprowadzenie operacji powrotnego wywozu w warunkach, które przewidywał i rzetelnie uzasadnił, ubiegając się o zezwolenie;
h) kiedy dług celny powstał i w odniesieniu wniesione jest odpowiednie w tym zakresie zabezpieczenie w postaci depozytu gotówkowego do tego długu;
i) kiedy dług celny powstał zgodnie z art. 201 ust. 1 lit. b) Kodeksu lub wynika z dopuszczenia do swobodnego obrotu towarów, które zostały poddane procedurze czasowego wwozu na mocy art. 556–561, 563, 565, 568, 573 lit. b) i 576 niniejszego rozporządzenia.
5. W przypadku operacji uszlachetniania czynnego, w których liczba towarów przywożonych i/lub produktów kompensacyjnych powoduje nieopłacalnym zastosowanie przepisów ust. 2 i 3, organy celne, na wniosek zainteresowanego, mogą pozwolić, aby metody uproszczone dające podobne wyniki zostały zastosowane dla obliczenia odsetek wyrównawczych.
Podsekcja 6
Zakończenie
Artykuł 520
1. W przypadku gdy towary przywożone lub czasowo wywożone, zostały, na podstawie dwóch lub więcej deklaracji, poddane procedurze na mocy jednego zezwolenia:
— w przypadku procedur zawieszających, przypisanie towarów lub produktów do nowego przeznaczenia celnego jest uważane za zakończenie procedury dla towarów przywożonych objętych na mocy najwcześniejszej z deklaracji;
— w przypadku uszlachetnienia czynnego (system ceł zwrotnych) lub uszlachetniania biernego, produkty kompensacyjne są uważane za otrzymane odpowiednio z danych towarów przywożonych lub czasowo wywożonych, objętych na mocy najwcześniejszej z deklaracji.
Zastosowanie akapitu pierwszego nie prowadzi do powstania nieuzasadnionych korzyści związanych z należnościami przywozowymi.
Posiadacz może wnioskować o zakończenie procedury w odniesieniu do określonych towarów przywożonych lub czasowo wywożonych.
2. W przypadku gdy towary poddane procedurze są umieszczone razem z innymi towarami i następuje całkowite zniszczenie lub nieodwracalna strata, organy celne mogą przyjąć dowody przedstawione przez posiadacza, wskazujące faktyczną ilość towarów poddanych procedurze, które uległy zniszczeniu lub stracie. Jeśli posiadacz nie jest w stanie przedstawić takich dowodów, ilość towarów, które uległy zniszczeniu lub stracie, jest ustalana przez odniesienie do proporcji towarów tego typu poddanych procedurze w czasie, gdy nastąpiło zniszczenie lub strata.
Artykuł 521
1. Najpóźniej w momencie wygaśnięcia okresu zakończenia procedury, bez względu na to, czy zastosowana zostaje agregacja zgodnie z art. 118 ust. 2 akapit drugi Kodeksu:
— w przypadku uszlachetniania czynnego (system zawieszeń) lub przetwarzania pod kontrolą celną, kwit zakończenia jest dostarczany do urzędu nadzorującego w przeciągu 30 dni,
— w przypadku uszlachetniania czynnego (system ceł zwrotnych), wniosek o zwrot lub umorzenie należności przywozowych musi być złożony w urzędzie nadzorującym w terminie sześciu miesięcy.
Jeśli wymagają tego szczególne okoliczności, organy celne mogą przedłużyć ten okres, nawet jeśli już wygasł.
2. Kwit lub wniosek powinien zawierać następujące szczegóły, o ile urząd nadzorujący nie zadecyduje inaczej:
a) odpowiednie dane szczegółowe zezwolenia;
b) ilość każdego rodzaju towarów przywożonych, w stosunku do których wnioskuje się o zakończenie procedury, zwrot lub umorzenie, bądź towarów przywożonych poddanych procedurze na mocy systemu obrotu trójstronnego;
c) kod CN towarów przywożonych;
d) stawkę ceł przywozowych, której podlegają towary przywożone, oraz, odpowiednio, ich wartość celną;
e) dane szczegółowe deklaracji obejmujących procedurą towary przywożone;
f) rodzaj i ilość produktów kompensacyjnych lub przetworzonych albo towarów w niezmienionym stanie oraz przeznaczenie celne, któremu zostały one przypisane, łącznie z danymi szczegółowymi odpowiednich deklaracji, inne dokumenty celne lub wszelkie pozostałe dokumenty odnoszące się do zakończenia i okresów zakończenia;
g) wartość produktów kompensacyjnych lub przetworzonych, jeśli do celów zakończenia zastosowana jest metoda skali wartości;
h) współczynnik produktywności;
i) wysokość należności przywozowych, które mają zostać zapłacone lub zwrócone albo umorzone, oraz, stosownie, wszelkie odsetki wyrównawcze, które mają zostać zapłacone. W przypadku gdy kwota ta dotyczy wniosku z art. 546, jest ona podawana;
j) w przypadku przetworzenia pod kontrolą celną, kod CN produktów przetwarzanych i elementy konieczne dla ustalenia wartości celnej.
3. Urząd nadzorujący może sporządzić kwit zakończenia.
Sekcja 7
Współpraca administracyjna
Artykuł 522
Organy celne przekazują Komisji następujące informacje w przypadkach, w formie i w ramach czasowych określonych w załączniku 70:
a) w odniesieniu do uszlachetniania czynnego i przetwarzania pod kontrolą celną:
i) o wydanych zezwoleniach,
ii) o wnioskach odrzuconych lub zezwoleniach anulowanych lub cofniętych z powodu niespełnienia warunków ekonomicznych;
b) w odniesieniu do uszlachetnienia biernego:
i) o zezwoleniach wystawionych zgodnie z art. 147 ust. 2 Kodeksu,
ii) o wnioskach odrzuconych lub zezwoleniach anulowanych lub cofniętych z powodu niespełnienia warunków ekonomicznych.
Komisja udostępnia te dane szczegółowe administracjom celnym.
Artykuł 523
W celu udostępnienia ważnych informacji innym urzędom celnym zaangażowanym w zastosowanie procedur, na wniosek zainteresowanego lub z inicjatywy organów celnych, wystawione mogą zostać następujące arkusze informacyjne określone w załączniku 71, o ile organy celne nie uzgodnią innych sposobów wymiany informacji:
a) dla procedury składu celnego – arkusz informacyjny INF8, w celu przekazywania informacji o elementach oceny długu celnego stosowanych dla towarów przed dokonaniem zabiegów zwyczajowych;
b) dla uszlachetniania czynnego:
i) arkusz informacyjny INF1, w celu przekazywania informacji na temat wysokości opłat celnych, odsetek wyrównawczych, środków bezpieczeństwa i polityki handlowej,
ii) arkusz informacyjny INF9, w celu przekazywania informacji na temat produktów kompensacyjnych, którym ma zostać przypisane inne przeznaczenie celne lub w obrocie trójstronnym,
iii) arkusz informacyjny INF5, w celu przekazywania informacji na temat otrzymania zwolnienia na towary przywożone, informacji na temat uprzedniego wywozu w ramach obrotu trójstronnego,
iv) arkusz informacyjny INF7, w celu przekazywania informacji umożliwiających dokonanie zwrotu lub umorzenia cła w ramach systemu ceł zwrotnych;
c) dla czasowego wwozu, arkusz informacyjny INF6, w celu przekazywania informacji na temat elementów do oceny długu celnego lub wysokości ceł już nałożonych na przewożone towary;
d) dla uszlachetniania biernego – arkusz informacyjny INF2, w celu przekazywania informacji na temat czasowego wywozu towarów w obrocie trójstronnym, w celu uzyskania częściowego lub całkowitego zwolnienia dla produktów kompensacyjnych.
ROZDZIAŁ 2
Skład celny
Sekcja 1
Przepisy ogólne
Artykuł 524
Do celów niniejszego rozdziału, w odniesieni do produktów rolnych „towary wstępnie sfinansowane” oznaczają towary wspólnotowe przeznaczone do wywozu w niezmienionym stanie, które podlegają opłacie sumy równej refundacji wywozowej zanim towary te zostaną wywiezione, jeśli taka opłata jest przewidziana w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 565/80 ( 11 ).
Artykuł 525
1. W przypadku publicznego składu celnego, zastosowanie ma następująca klasyfikacja:
a) typ A, w przypadku gdy odpowiedzialność spoczywa na właściciel składu;
b) typ B, w przypadku gdy odpowiedzialność spoczywa na deponencie;
c) typ F, w przypadku gdy skład jest prowadzony przez organy celne.
2. W przypadku prywatnego składu celnego, odpowiedzialność spoczywa na właścicielu składu, który jest jednocześnie deponentem, lecz niekoniecznie właścicielem towarów, wówczas ma zastosowanie następująca klasyfikacja:
a) typ D, w przypadku gdy dopuszczenie do swobodnego obrotu odbywa się przez procedurę odprawy lokalnej i może zostać przyznane na podstawie charakteru, wartości celnej i ilości towarów branych pod uwagę w chwili objęcia ich procedurą;
b) typ E, w przypadku gdy procedura ma zastosowanie, choć towary nie muszą być składowane w miejscu zatwierdzonym jako skład celny;
c) typ C, w przypadku gdy nie ma zastosowania określona sytuacja według lit. a) i b).
3. Zezwolenie na skład celny typu E może przewidywać zastosowanie procedur ustanowionych dla typu D.
Sekcja 2
Dodatkowe warunki dotyczące przyznawania zezwolenia
Artykuł 526
1. Przyznając zezwolenia organy celne precyzują pomieszczenia lub jakakolwiek inną lokalizację zatwierdzoną jako skład celny typu A, B, C lub D. Mogą także zatwierdzić czasowe pomieszczenia i urządzenia do magazynowania jako takie typy składu lub używać ich jako składu typu F.
2. Jedna lokalizacja nie może w tym samym czasie zostać zatwierdzona jako więcej niż jeden skład celny.
3. W przypadku gdy towary stanowią niebezpieczeństwo lub istnieje prawdopodobieństwo, że spowodują zepsucie innych towarów lub z innych powodów wymagają specjalnych pomieszczeń i urządzeń do magazynowania, zezwolenia mogą precyzować, iż mogą one zostać umieszczone jedynie w pomieszczeniach specjalnie wyposażonych dla ich przyjęcia.
4. Składy typu A, C, D i E mogą zostać zatwierdzone jako magazyny żywności w rozumieniu art. 40 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/99 ( 12 ).
5. Pojedyncze zezwolenia mogą być przyznawane jedynie dla prywatnych składów celnych.
Artykuł 527
1. Zezwolenia mogą być przyznawane jedynie wtedy, gdy jakiekolwiek zamierzone zabiegi zwyczajowe, uszlachetnianie czynne lub przetwarzanie pod kontrolą celną towarów, nie dominuje nad składowaniem towarów.
a. Zezwolenia nie są przyznawane, jeśli pomieszczenia składu celnego lub urządzenia do magazynowania są wykorzystywane do celów sprzedaży detalicznej.
Jeśli towary sprzedawane są detalicznie ze zwolnieniem z należności przywozowych, zezwolenie może jednak zostać przyznane:
a) podróżującym do państw trzecich;
b) na mocy umów dyplomatycznych lub konsularnych;
c) członkom organizacji międzynarodowych lub siłom NATO.
b. Do celów art. 86 tiret drugie Kodeksu, przy sprawdzaniu czy koszty administracyjne procedury składu celnego są niewspółmierne do danych potrzeb ekonomicznych, organy celne biorą pod uwagę miedzy innymi typ składu celnego i procedurę, która może w nim zostać zastosowana.
Sekcja 3
Ewidencja zapasów
Artykuł 528
1. W składach typu A, C, D i E, osobą wyznaczoną do prowadzenia ewidencji zapasów jest właściciel składu.
2. W składach typu F, prowadzący je urząd celny prowadzi ewidencje celną w miejscu ewidencji zapasów.
3. W składach typu B, w miejsce ewidencji zapasów, urząd nadzorujący zachowuje deklaracje objęcia procedurą.
Artykuł 529
1. Ewidencja zapasów ukazuje w każdym momencie bieżący stan składu towarów, które pozostają pod działaniem procedury składu celnego. W terminach wyznaczonych przez organy celne, właściciel składu celnego przedkłada wykaz wspomnianych zapasów w urzędzie nadzorującym.
2. W przypadkach, w których stosuje się art. 112 ust. 2 Kodeksu, wartość celna towarów przed dokonaniem zabiegów zwyczajowych jest ukazywana w ewidencji zapasów.
3. Informacje na temat czasowego wyprowadzenia towarów i towarów składowanych wspólnie, zgodnie z art. 534 ust. 2, są ukazywane w ewidencji zapasów.
Artykuł 530
1. W przypadku gdy towary są obejmowane procedurą składu celnego typu E, wpis do ewidencji zapasów ma miejsce wtedy, gdy przybywają one do pomieszczeń magazynowych posiadacza.
2. W przypadku gdy skład celny służy również za pomieszczenie czasowego składowania towarów, wpis do ewidencji zapasów ma miejsce w momencie przyjęcia zgłoszenia do procedury.
3. Wpis do ewidencji towarów dotyczący zakończenia procedury ma miejsce najpóźniej, gdy towary opuszczają skład celny lub pomieszczenia magazynowe posiadacza.
Sekcja 4
Inne przepisy dotyczące prowadzenia procedury
Artykuł 531
Towary niewspólnotowe mogą przechodzić zabiegi zwyczajowe wymienione w załączniku 72.
Artykuł 532
Towary mogą być czasowo wyprowadzane na okres nieprzekraczający trzech miesięcy. W przypadkach uzasadnionych okolicznościami, okres ten może zostać przedłużony.
Artykuł 533
Wnioski o zezwolenie na dokonanie zabiegów zwyczajowych lub na czasowe wyprowadzenie towarów ze składu celnego są składane na piśmie osobno dla każdego przypadku do urzędu nadzorującego. Muszą one zawierać wszelkie dane szczegółowe konieczne dla zastosowania procedury.
Zezwolenia takie mogą zostać przyznane jako część zezwolenia na prowadzenie procedury składu celnego. W takim przypadku urząd nadzorujący, w sposób przez siebie określony, zostaje poinformowany, że takie zabiegi mają zostać dokonane lub że towary mają zostać czasowo wyprowadzone.
Artykuł 534
1. W przypadku gdy towary wspólnotowe są przechowywane w pomieszczeniach składu celnego lub pomieszczeniach magazynowych stosowanych w procedurze składu celnego, dla identyfikacji takich towarów mogą zostać ustanowione konkretne metody w celu, w szczególności, odróżnienia ich od towarów obejmowanych procedurą składu celnego.
2. Organy celne mogą zezwolić na wspólne składowanie, jeśli niemożliwa jest identyfikacja w każdym momencie statusu celnego każdego rodzaju towarów. Towary wstępnie finansowane są wyłączone z takich zezwoleń.
Towary we wspólnym składowaniu dzielą ten sam ośmiocyfrowy kod CN, tę samą jakość handlową i te same opisy techniczne.
3. Do celów deklaracji do przeznaczenia celnego, towary we wspólnym składowaniu, jak również, w szczególnych okolicznościach, towary dające się zidentyfikować, które spełniają warunki ust. 2 akapit drugi, mogą zostać uznane albo za towary wspólnotowe albo za towary niewspólnotowe.
Stosowanie akapitu pierwszego nie pociąga jednak za sobą nadania danego statusu celnego ilości towarów większej niż ilość faktycznie posiadająca ten status, która jest składowana w składzie celnym lub pomieszczeniu magazynowym w momencie wyprowadzenia towarów zgłoszonych do przeznaczenia celnego.
Artykuł 535
1. W przypadku gdy operacje uszlachetniania czynnego lub przetwarzania pod kontrolą celną są przeprowadzane w pomieszczeniach składu celnego lub pomieszczeniach magazynowych, wówczas przepisy art. 534 stosuje się odpowiednio do towarów objętych tymi procedurami.
Jednakże w przypadku gdy operacje te dotyczą uszlachetniania czynnego bez równoważności lub przetworzenia pod kontrolą celną, wówczas odniesieniu do towarów wspólnotowych nie mają zastosowania przepisy art. 534 w sprawie wspólnego składowania.
2. Wpisy do ewidencji pozwalają organom celnym na szczegółowe monitorowanie w każdym momencie sytuacji wszystkich towarów lub produktów objętych tymi procedurami.
ROZDZIAŁ 3
Uszlachetnianie czynne
Sekcja 1
Przepisy ogólne
Artykuł 536
Do celów niniejszego rozdziału:
|
a) |
„uprzedni wywóz”oznacza system, w którym produkty kompensacyjne otrzymane z towarów ekwiwalentnych mają być wywiezione zanim towary przywożone zostaną objęte procedurą przy użyciu systemu zawieszeń; |
|
b) |
„przetworzenie robocze”oznacza jakiekolwiek przetworzenie towarów przywożonych bezpośrednio lub pośrednio umieszczonych w dyspozycji posiadacza, które jest przeprowadzane zgodnie ze specyfikacjami w imieniu głównego zobowiązanego, mającego siedzibę w państwie trzecim, zazwyczaj w zamian za pokrycie jedynie kosztów przetworzenia. |
Sekcja 2
Dodatkowe warunki dotyczące wydania zezwolenia
Artykuł 537
Zezwolenie jest wydawane jedynie wtedy, gdy wnioskodawca ma zamiar dokonać powrotnego wywozu lub wywozu głównych produktów kompensacyjnych.
Artykuł 538
Zezwolenie może także zostać wydane na towary określone w art. 114 ust. 2 lit. c) tiret czwarte Kodeksu, z wyjątkiem:
a) paliw, źródeł energii innych niż potrzebne do badania produktów kompensacyjnych lub wykrywania usterek w towarach przywożonych wymagających naprawy;
b) smarów innych niż potrzebne do badania, dostosowania lub wycofania produktów kompensacyjnych;
c) wyposażenia i narzędzi.
Artykuł 539
Warunki ekonomiczne uznane są za wypełnione z wyjątkiem sytuacji, kiedy wniosek dotyczy towarów przywożonych określonych w załączniku 73.
Jednakże warunki są również uznawane za wypełnione, kiedy wniosek dotyczy towarów przywożonych określonych w załączniku 73, o ile:
a) wniosek dotyczy:
i) czynności obejmujących towary o charakterze niehandlowym,
ii) umowy o przetworzenie robocze,
iii) przetworzenia produktów kompensacyjnych już otrzymanych przez przetworzenie na mocy poprzedniego zezwolenia, przyznanie którego podlegało sprawdzeniu warunków ekonomicznych,
iv) zabiegów zwyczajowych określonych w art. 531,
v) naprawy,
vi) przetworzenia pszenicy durum, oznaczonej kodem CN 1001 10 00 w celu produkcji makaronu oznaczonego kodami CN 1902 11 00 oraz 1902 19; lub
b) połączona wartość towarów przywożonych na wnioskodawcę i na rok kalendarzowy dla ośmiocyfrowego kodu CN nie przekracza 150 000 EUR; lub
c) zgodnie z art. 11 rozporządzenia Rady (WE) nr 3448/93 ( 13 ) sprawa dotyczy towarów przywożonych określonych w części A załącznika 73 i wnioskodawca przedstawi dokument wystawiony przez właściwy organ zezwalający na objęcie tych towarów procedurą, w ramach ograniczeń ilościowych określonych na podstawie bilansu dostaw.
Artykuł 540
Zezwolenie określa środki i metody identyfikacji towarów przywożonych w produktach kompensacyjnych i ustala warunki właściwego przeprowadzenia operacji z zastosowaniem towarów ekwiwalentnych.
Takie metody identyfikacji lub warunki mogą obejmować sprawdzanie ewidencji.
Sekcja 3
Przepisy dotyczące przeprowadzenia procedury
Artykuł 541
1. Zezwolenie precyzuje czy i na jakich warunkach towary ekwiwalentne, określone w art. 114 ust. 2 lit. e) Kodeksu i dzielące ten sam ośmiocyfrowy kod CN, tę samą jakość handlową, oraz ten sam opis techniczny jak towary przywożone mogą zostać zastosowane w procesach uszlachetniania.
2. Może zostać dozwolone, aby towary ekwiwalentne były na wyższym etapie produkcji niż towary przywożone, jeśli zasadnicza część przetworzenia jest przeprowadzana w przedsiębiorstwie posiadacza lub w przedsiębiorstwie, gdzie operacja jest przeprowadzana w jego imieniu, poza sytuacjami nadzwyczajnymi.
3. Przepisy szczególne, ustanowione w załączniku 74, stosuje się do towarów określonych w tym załączniku.
Artykuł 542
1. Zezwolenie precyzuje okres zakończenia. W przypadku gdy wymagają tego okoliczności, okres ten może zostać przedłużony nawet wtedy, kiedy wygasł już okres ustalony początkowo.
2. W przypadku gdy okres rozliczenia wygasa w określonym dniu dla wszystkich towarów objętych procedurą w danym okresie, zezwolenie może przewidywać, że okres zakończenia zostanie automatycznie przedłużony dla wszystkich towarów pozostających pod procedurą w tym terminie. Jednakże organy celne mogą zażądać, aby przeznaczenie celne zostało przypisane takim towarom w okresie, który wyznaczą.
3. Niezależnie od tego, czy stosowane jest rozliczenie lub czy ma zastosowanie ust. 2, okres rozliczenia dla produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie niezmienionym nie powinien przekroczyć:
a) czterech miesięcy, w przypadku mleka i przetworów mlecznych określonych w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1255/1999;
b) dwóch miesięcy, w przypadku uboju bez tuczenia zwierząt określonego w dziale 1 CN;
c) trzech miesięcy, w przypadku tuczenia (łącznie z ubojem, gdzie jest on stosowany) zwierząt oznaczonych kodami CN 0104 oraz 0105;
d) sześciu miesięcy, w przypadku tuczenia (łącznie z ubojem, gdzie jest on stosowany) pozostałych zwierząt określonych w dziale 1 CN;
e) sześciu miesięcy, w przypadku przetwarzania mięsa;
f) sześciu miesięcy, w przypadku przetwarzania innych produktów rolnych z rodzaju uprawnionego do zaliczek na refundacje wywozowe określone w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 565/80, i przetworzonych w produkty lub towary określone w art. 2 lit. b) lub c) tego rozporządzenia.
W przypadkach, gdy przeprowadzane są kolejne procesy uszlachetniania lub, gdy wymagają tego nadzwyczajne okoliczności, okresy te mogą zostać przedłużone na wniosek, przy czym okres całkowity nie może przekroczyć dwunastu miesięcy.
Artykuł 543
1. W przypadku uprzedniego wywozu, zezwolenie określa okres, w ciągu którego towary niewspólnotowe muszą zostać zgłoszone do procedury, z uwzględnieniem czasu potrzebnego na zaopatrzenie i transport do Wspólnoty.
2. Okres określony w ust. 1 nie powinien przekroczyć:
a) trzech miesięcy, w przypadku towarów podlegających organizacji wspólnego rynku;
b) sześciu miesięcy, w przypadku wszystkich pozostałych towarów.
Jednakże okres sześciu miesięcy może zostać przedłużony, jeśli posiadacz przedstawi uzasadniony wniosek, pod warunkiem że okres całkowity nie przekroczy dwunastu miesięcy. W przypadku gdy wymagają tego okoliczności, przedłużenie może zostać dozwolone nawet po wygaśnięciu pierwotnego okresu.
Artykuł 544
Do celów zakończenia procedury lub ubiegania się o zwrot ceł przywozowych, następujące przypadki są uważane za powrotny wywóz lub wywóz:
a) dostarczenie produktów kompensacyjnych osobom, które są uprawnione do zwolnienia z należności przywozowych na mocy Konwencji wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych z dnia 18 kwietnia 1961 r., Konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych z dnia 24 kwietnia 1963 r. lub innych konwencji konsularnych albo Konwencji nowojorskiej o misjach specjalnych z dnia 16 grudnia 1969 r.;
b) dostarczenie produktów kompensacyjnych do sił zbrojnych innych państw stacjonujących na terytorium Państwa Członkowskiego, jeżeli Państwo Członkowskie udziela specjalnego zwolnienia z należności przywozowych zgodnie z art. 136 rozporządzenia (EWG) nr 918/83;
c) dostarczenie cywilnego samolotu; jednakże urząd nadzorujący zezwala na zakończenie procedury, kiedy towary przywożone zostaną zastosowane po raz pierwszy do wytworzenia, naprawy, modyfikacji lub konwersji cywilnego samolotu lub jego części, pod warunkiem że ewidencja posiadacza umożliwia zweryfikowanie, że procedura jest stosowana i prowadzona w sposób poprawny;
d) dostarczenie statku kosmicznego i jego wyposażenia; jednakże urząd nadzorujący zezwala na zakończenie procedury, kiedy towary przywożone zostaną po raz pierwszy zastosowane do wytworzenia, naprawy, modyfikacji, lub konwersji satelitów, ich pojazdów wynoszących i wyposażenia stacji naziemnych oraz ich części, które są integralną częścią systemów, pod warunkiem że ewidencja posiadacza umożliwia zweryfikowanie, że procedura jest stosowana i prowadzona w sposób poprawny;
e) usunięcie zgodnie ze stosownymi przepisami wtórnych produktów kompensacyjnych, których zniszczenie pod nadzorem celnym jest zabronione z przyczyn ekologicznych; dla tych celów, posiadacz udowadnia, że zakończenie procedury zgodnie z normalnymi zasadami jest albo niemożliwe albo nieopłacalne ekonomicznie.
Sekcja 4
Przepisy dotyczące działania systemu zawieszeń
Artykuł 545
1. Zastosowanie towarów ekwiwalentnych do procesów uszlachetniania zgodnie z art. 115 Kodeksu, nie podlega formalnościom objęcia towarów procedurą.
2. Towary ekwiwalentne i produkty kompensacyjne z nich uczynione stają się towarami niewspólnotowymi, a towary przywożone towarami wspólnotowymi w momencie zatwierdzenia deklaracji zakończenia procedury.
Jednakże tam gdzie towary przywożone są wprowadzane na rynek przed zakończeniem procedury, zmieniają status w momencie wprowadzenia na rynek. W przypadkach szczególnych, gdy oczekuje się, że towary ekwiwalentne nie będą obecne w takim momencie, organy celne mogą zezwolić, na wniosek posiadacza na przedstawienie towarów ekwiwalentnych w terminie późniejszym, ustalonym przez nie w rozsądnym okresie.
3. W przypadku uprzedniego wywozu:
— produkty kompensacyjne stają się produktami niewspólnotowymi w momencie zatwierdzenia zgłoszenia wywozowego pod warunkiem że towary, które mają zostać wywiezione są już objęte procedurą;
— towary przywożone stają się produktami wspólnotowymi w momencie objęcia ich procedurą.
Artykuł 546
Zezwolenie określa czy produkty kompensacyjne lub towary w niezmienionym stanie mogą zostać dopuszczone do swobodnego obrotu bez zgłoszenia celnego, bez uszczerbku dla środków zakazu i ograniczeń. W takim przypadku są one uważane za dopuszczone do swobodnego obrotu, jeśli nie zostało im przypisane przeznaczenie celne w momencie wygaśnięcia okresu rozliczenia.
Do celów art. 218 ust. 1 akapit pierwszy Kodeksu, zgłoszenie o dopuszczeniu towarów do swobodnego obrotu uważa się za złożone i przyjęte, a dopuszczenie za przyznane w momencie przedstawienia kwitu rozliczenia.
Produkty lub towary stają się towarami wspólnotowymi w momencie wprowadzania do obrotu.
Artykuł 547
W przypadku dopuszczenia do swobodnego obrotu produktów kompensacyjnych, pola 15, 16, 34, 41 i 42 deklaracji stosuje się do towarów przywożonych. Alternatywnie, stosowne informacje mogą być również dostarczone za pomocą arkusza informacyjnego INF1 lub jakiegokolwiek innego dokumentu towarzyszącego deklaracji.
Artykuł 547a
Należności celne przywozowe nakładane na mocy art. 121 ust. 1 Kodeksu na towary przywożone kwalifikujące się, gdy zgłoszenie o objęcie procedurą zostało przyjęte, do zastosowania preferencyjnych środków taryfowych ze względu na swe przeznaczenie, oblicza się według stawki odpowiadającej takiemu przeznaczeniu. Jest to dozwolone tylko wówczas, jeżeli mogło być wydane zezwolenie na takie przeznaczenie i jeżeli zostałyby spełnione warunki związane z zastosowaniem preferencyjnych środków taryfowych.
Artykuł 548
1. Wykaz produktów kompensacyjnych podlegających należnościom przywozowym stosownym dla nich na mocy art. 122 lit. a) tiret pierwsze Kodeksu znajduje się w załączniku 75.
2. W przypadku gdy produkty kompensacyjne inne niż wspomniane w wykazie określonym w ust. 1 zostaną zniszczone, traktowane są tak, jakby zostały powrotnie wywiezione.
Artykuł 549
1. W przypadku gdy produkty kompensacyjne lub towary w niezmienionym stanie zostają objęte jedną z procedur zawieszających lub wprowadzone do wolnego obszaru celnego o kontroli typu I w rozumieniu art. 799 lub w składzie wolnocłowym lub umieszczone w wolnym obszarze celnym o kontroli typu II w rozumieniu art. 799, umożliwiając zakończenie procedury, dokumenty lub ewidencje stosowane dla wspomnianego przeznaczenia celnego lub jakiekolwiek dokumenty je zastępujące, posiadają jedno z następujących oznaczeń:
— Mercancías PA/S,
— AF/S-varer,
— AV/S-Waren,
— Εμπορεύματα ET/A,
— IP/S goods,
— Marchandises PA/S,
— Merci PA/S,
— AV/S-goederen,
— Mercadorias AA/S,
— SJ/S-tavaroita,
— AF/S-varor ►A2 , ◄
— Zboží AZS/P,
— ST/P kaup,
— IP/ATL preces,
— LP/S prekės,
— AF/F áruk,
— Oġġetti PI/S,
— Towary UCz/Z,
— AO/O blago,
— AZS/PS tovar.
2. W przypadku gdy towary przywożone objęte procedurą podlegają konkretnym środkom polityki handlowej i takie środki nadal stosują się w momencie, kiedy towary, albo w niezmienionym stanie albo w postaci produktów kompensacyjnych, zostają objęte jedną z procedur zawieszających lub wprowadzone w wolnym obszarze celnym o kontroli typu 1 w rozumieniu art. 799 lub w składzie wolnocłowym lub umieszczane w wolnym obszarze celnym o kontroli typu II w rozumieniu art. 799, oznaczenie określone w ust. 1 jest uzupełniane jednym z następujących wyrażeń:
— Política comercial,
— Handelspolitik,
— Handelspolitik,
— Εμπορική πολιτική,
— Commercial policy,
— Politique commerciale,
— Politica commerciale,
— Handelspolitiek,
— Politica comercial,
— Kauppapolitiikka,
— Handelspolitik,
— Obchodní politika,
— Kaubanduspoliitika,
— Tirdzniecības politika,
— Prekybos politika,
— Kereskedelempolitika,
— Politika kummerċjali,
— Polityka handlowa,
— Trgovinska politika,
— Obchodná politika.
Sekcja 5
Przepisy dotyczące obsługi systemu ceł zwrotnych
Artykuł 550
W przypadku gdy towarom objętym systemem ceł zwrotnych przypisywane jest przeznaczenie celne, określone w art. 549 ust. 1, wskazania wymagane dla tych przepisów są następujące:
— Mercancías PA/R,
— AF/T-varer,
— AV/R-Waren,
— Εμπορεύματα ET/E,
— IP/D goods,
— Marchandises PA/R,
— Merci PA/R,
— AV/T-goederen,
— Mercadorias AA/D,
— SJ/T-tavaroita,
— AF/R-varor,
— Zboží AZS/N,
— ST/T kaup,
— IP/ATM preces,
— LP/D prekės,
— AF/V áruk,
— Oġġetti PI/SR,
— Towary UCz/Zw,
— AO/P blago,
— AZS/SV tovar.
ROZDZIAŁ 4
Przetwarzanie pod kontrolą celną
Artykuł 551
1. Ustalenia dotyczące przetwarzania pod kontrolą celną mają zastosowanie do towarów, których przetworzenie prowadzi do powstania produktów podlegających niższej kwocie należności przywozowych niż ta, która jest stosowana do towarów przywożonych.
Procedura jest również stosowana do towarów, które muszą zostać poddane operacjom w celu zapewnienia ich zgodności z wymogami technicznymi dla dopuszczenia do swobodnego obrotu.
2. Artykuł 542 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.
3. Do celów ustalenia wartości celnej produktów przetwarzanych zgłoszonych do swobodnego obrotu, zgłaszający może wybrać którąkolwiek z metod określonych w art. 30 ust. 2 lit a), b) lub c) Kodeksu lub wartość celną towarów przywożonych powiększoną o koszty przetworzenia. ►M22 Koszty przetworzenia oznaczają wszystkie koszty poniesione na przetworzenie produktów, łącznie z kosztami ogólnymi i wartością wszelkich użytych towarów wspólnotowych. ◄
Artykuł 552
1. Dla typów towarów i operacji innych niż wspomniane w części A załącznika 76, warunki ekonomiczne są uważane za wypełnione.
Dla pozostałych typów towarów i operacji odbywa się sprawdzanie warunków ekonomicznych.
2. Dla typów towarów i operacji wspomnianych w części B załącznika 76 i nieporuszanych w części A, sprawdzenie warunków ekonomicznych odbywa się w ramach Komitetu. Stosuje się art. 504 ust. 3 i 4.
ROZDZIAŁ 5
Czasowy wwóz
Sekcja 1
Przepisy ogólne
Artykuł 553
1. Zwierzęta, o ile nie mają znikomej wartości handlowej, urodzone ze zwierząt objętych procedurą są uważane za towary niewspólnotowe i same obejmowane są tą procedurą.
2. Organy celne zapewniają, że całkowity okres, na który towary pozostają pod procedurą dla jednego celu i pod odpowiedzialnością jednego posiadacza, nie przekracza 24 miesięcy, nawet jeśli procedura została zakończona przez objęcie inną procedurą zawieszającą i w jej następstwie dokonało się ponowne objęcie czasowym wwozem.
Jednakże na wniosek posiadacza, mogą one przedłużyć ten okres na czas, kiedy towary nie są stosowane, zgodnie z warunkami przez nie ustanowionymi.
3. Do celów art. 140 ust. 3 Kodeksu, szczególne okoliczności oznaczają jakiekolwiek wydarzenie, w wyniku którego towary muszą być używane przez dłuższy okres dla wypełnienia celów operacji czasowego wwozu.
4. Towary objęte procedurą muszą pozostać w tym samym stanie.
Dopuszczalne są naprawy i konserwacja, włączając przeglądy i regulacje lub środki mające na celu zachowanie towarów lub zapewnienie ich zgodności z wymogami technicznymi dla ich zastosowania w procedurze.
Artykuł 554
Czasowy wwóz z całkowitym zwolnieniem z należności przywozowych (zwany dalej: „całkowitym zwolnieniem z należności przywozowych”) jest przyznawany jedynie zgodnie z art. 555–578.
Czasowy wwóz z częściowym zwolnieniem z należności przywozowych nie jest przyznawany dla towarów konsumpcyjnych.
Sekcja 2
Warunki całkowitego zwolnienia z należności przywozowych
Podsekcja 1
Środki transportu
Artykuł 555
1. Do celów niniejszej podsekcji:
|
a) |
„użytkowanie w celach handlowych”oznacza użycie środków transportu do transportu osób za wynagrodzeniem lub przemysłowy lub handlowy transport towarów za wynagrodzeniem lub bez wynagrodzenia; |
◄
|
b) |
„zastosowanie do celów prywatnych”oznacza inne niż handlowe zastosowanie środków transportu; |
|
c) |
„ruch wewnętrzny”oznacza przewóz osób lub towarów zabranych lub załadowanych na obszarze celnym Wspólnoty w celu wysadzenia lub wyładunku na miejscu znajdującym się w tym obszarze. |
2. Środki transportu obejmują normalne części zapasowe, akcesoria i wyposażenie im towarzyszące.
Artykuł 556
Całkowite zwolnienie z należności przywozowych jest przyznawane paletom.
Procedura jest także zamykana, jeśli palety tego samego rodzaju i zasadniczo tej samej wartości są wywożone lub powrotnie wywożone.
Artykuł 557
1. Całkowite zwolnienie z należności przywozowych jest przyznawane kontenerom, w przypadku gdy są one oznaczone trwale oraz w miejscu stosownym i wyraźnie widocznym następującymi informacjami:
a) identyfikacja właściciela lub użytkownika może mieć miejsce bądź przez stwierdzenie jego pełnej nazwy, bądź też przez ustaloną identyfikację. Symbole takie jak emblematy lub flagi są wyłączone;
b) z wyłączeniem nadwozi zamiennych przeznaczonych do kombinowanego transportu drogowo-kolejowego, oznaczenia identyfikacyjne i numery kontenera, podane przez właściciela lub użytkownika; jego ciężar własny, włączając na stałe zamocowane kompletne wyposażenie;
c) z wyłączeniem kontenerów stosowanych w transporcie powietrznym, oznaczenie kraju przynależności kontenera, pokazane albo w pełnym brzmieniu albo przez kod kraju zgodny z ISO alfa-2 kodem kraju ustanowionym w międzynarodowych normach ISO 3166 lub 6346 albo przez rozpoznawalny akronim używany dla oznaczania kraju na rejestracjach pojazdów mechanicznych w międzynarodowym ruchu drogowym, lub w cyfrach w przypadku nadwozi zamiennych używanych w kombinowanym transporcie drogowo-kolejowym.
W przypadku gdy wniosek o zezwolenie jest wystawiany zgodnie z art. 497 ust. 3 lit. c) akapit pierwszy, kontenery są monitorowane przez osobę reprezentowaną na obszarze celnym Wspólnoty będącą w stanie udzielić w każdym momencie informacji na temat lokalizacji oraz szczegółów objęcia i zakończenia.
2. Kontenery mogą być stosowane w ruchu wewnętrznym przed powrotnym wywozem. Jednakże mogą zostać użyte jedynie raz podczas każdego pobytu w Państwie Członkowskim, dla transportu towarów załadowanych i przeznaczonych do rozładunku na obszarze tego samego Państwa Członkowskiego, jeżeli w przeciwnym wypadku miałyby odbyć drogę bez ładunku w ramach tego obszaru.
3. Zgodnie z warunkami Konwencji genewskiej o traktowaniu celnym kontenerów pool używanych w przewozie międzynarodowym (Konwencja kontenerów pool) ( 14 ); z dnia 21 stycznia 1994 r., zatwierdzonej decyzją Rady 95/137/WE, organy celne zezwalają na zakończenie procedury, jeśli kontenery tego samego rodzaju i tej samej wartości są wywożone i powrotnie wywożone.
Artykuł 558
1. Całkowite zwolnienie z należności przywozowych jest przyznawane środkom transportu drogowego, kolejowego, powietrznego, morskiego i wodnego transportu śródlądowego, w przypadku gdy:
a) są zarejestrowane poza obszarem celnym Wspólnoty na nazwisko osoby mającej siedzibę poza tym obszarem; jednakże jeśli środki takie nie są zarejestrowane, warunek ten może zostać uznany za spełniony, w przypadku gdy są one własnością osoby mającej siedzibę poza obszarem celnym Wspólnoty;
b) stosowane są przez osobę mająca swą siedzibę poza tym obszarem, bez uszczerbku dla przepisów art. 559, 560 i 561; oraz
c) w przypadku zastosowania handlowego i z wyjątkiem środków transportu kolejowego są używane wyłącznie do transportu, który zaczyna się lub kończy poza obszarem celnym Wspólnoty; jednakże mogą one być używane w ruchu wewnętrznym, gdzie stanowią tak przepisy obowiązujące w dziedzinie transportu, w szczególności dotyczące dopuszczenia i działalności.
2. W przypadku gdy środki transportu określone w ust. 1 są wynajęte przez profesjonalne przedsiębiorstwo zajmujące się wynajmem, mające swoją siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty, osobie mającej swą siedzibę poza tym obszarem, muszą zostać powrotnie wywiezione w przeciągu ośmiu dni od wejścia w życie umowy.
Artykuł 559
Osoby mające swe siedziby na obszarze celnym Wspólnoty korzystają z całkowitego zwolnienia z należności przywozowych, w przypadku gdy:
a) środki transportu są udostępnione takim osobom na zasadzie umowy, na mocy której każda sieć może używać pojazdów innych sieci jako swoich własnych;
b) przyczepa jest dołączona do środka transportu drogowego zarejestrowanego na obszarze celnym Wspólnoty;
c) środki transportu są stosowane w połączeniu z nagłą sytuacją, zaś ich użycie nie przekracza pięciu dni, lub
d) środki transportu są używane przez profesjonalne przedsiębiorstwo zajmujące się wynajmem do celów powrotnego wywozu w terminie nie dłuższym niż pięć dni.
Artykuł 560
1. Osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania na obszarze celnym Wspólnoty korzystają z całkowitego zwolnienia z należności przywozowych, w przypadku gdy używają w celach prywatnych środków transportu okazjonalnie, na zalecenie posiadacza rejestracji, który przebywa na obszarze celnym w momencie używania.
Takie osoby również korzystają z całkowitego zwolnienia jeśli używają prywatnie środki transportu wynajmowane na podstawie pisemnej umowy, okazjonalnie:
a) aby wrócić do swojego miejsca zamieszkania we Wspólnocie;
b) aby opuścić Wspólnotę; lub
c) jeśli jest to ogólnie dozwolone przez zainteresowaną administrację celną.
2. Środki transportu są powrotnie wywożone lub zwracane przedsiębiorstwu zajmującemu się wynajmem, mającemu swoją siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty w terminie:
a) pięciu dni od wejścia w życie umowy, w przypadku określonym w ust. 1 lit. a);
b) ośmiu dni od wejścia w życie umowy, w przypadku, określonym w ust. 1 lit. c).
Środki transportu są powrotnie wywożone w terminie dwóch dni od wejścia w życie umowy w przypadku określonym w ust. 1 lit. b).
Artykuł 561
1. Całkowite zwolnienie z należności przywozowych jest przyznawane, w przypadku gdy środki transportu mają zostać zarejestrowane czasowo na obszarze celnym Wspólnoty w celu powrotnego wywozu w imieniu jednej z następujących osób:
a) na nazwisko osoby mającej swą siedzibę poza obszarem celnym Wspólnoty;
b) na nazwisko osoby fizycznej mającej miejsce zamieszkania na obszarze celnym Wspólnoty, jeśli osoba taka przygotowuje się do zamiany stałego miejsca zamieszkania na miejsce poza tym obszarem.
W przypadku, określonym w lit. b) środki transportu muszą być wywiezione w terminie trzech miesięcy od daty rejestracji.
2. Całkowite zwolnienie z należności przywozowych jest przyznawane, w przypadku gdy środki transportu są używane do celów handlowych lub prywatnych przez osobę fizyczną zamieszkałą na obszarze celnym Wspólnoty i zatrudnioną przez właściciela środków transportu, mającego swą siedzibę poza tym obszarem lub w inny sposób upoważnioną przez właściciela.
Użycie do celów prywatnych musi być przewidziane w umowie o pracę.
Organy celne mogą zakazać odprawy czasowej środków transportu na podstawie niniejszego przepisu w przypadku systematycznego używania.
3. Całkowite zwolnienie z należności przywozowych w wyjątkowych przypadkach może być przyznawane, jeśli środki transportu są używane do celów handlowych w ograniczonym terminie przez osoby zamieszkałe na obszarze celnym Wspólnoty.
Artykuł 562
Bez uszczerbku dla innych przepisów szczególnych, okresy zakończenia są następujące:
a) dla środków transportu kolejowego: 12 miesięcy;
b) dla środków transportu w zastosowaniu handlowym innym niż transport kolejowy: czas konieczny do przeprowadzenia operacji przewozowych;
c) dla środków transportu drogowego używanych prywatnie:
— przez studentów: okres pobytu studenta na obszarze celnym Wspólnoty dla wyłącznego celu odbywania studiów;
— przez osoby wypełniające zadania o konkretnym okresie trwania: okres, przez jaki taka osoba przebywa na obszarze celnym Wspólnoty dla wyłącznego celu wypełnienia tych zadań;
— w innych przypadkach obejmujących zwierzęta juczne lub pociągowe oraz ciągnięte przez nie pojazdy: sześć miesięcy;
d) dla środków transportu lotniczego używanych prywatnie: sześć miesięcy;
e) dla środków transportu morskiego i wodnego śródlądowego używanych prywatnie: 18 miesięcy.
Podsekcja 2
Rzeczy osobistego użytku oraz sprzęt sportowy przywożony przez podróżnych; majątek marynarzy
Artykuł 563
Całkowite zwolnienie z należności przywozowych jest przyznawane, w przypadku gdy rzeczy osobistego użytku, w rozsądnych granicach potrzebne w podróży oraz sprzęt sportowy, są przywożone przez podróżnego, którego definicja znajduje się w art. 236 A) ust. 1.
Artykuł 564
Całkowite zwolnienie z należności przywozowych jest przyznawane dla majątku marynarzy w następujących sytuacjach:
a) w przypadku gdy jest on używany na statku zaangażowanym w międzynarodowy ruch morski;
b) w przypadku gdy jest on wyładowany z takiego statku i czasowo używany przez załogę na lądzie;
c) w przypadku gdy jest on używany przez załogę takiego statku w przedsięwzięciach kulturalnych lub społecznych kierowanych przez organizacje nienastawione na przynoszenie dochodu lub w miejscach kultu, gdzie odbywają się regularnie nabożeństwa dla marynarzy.
Podsekcja 3
Materiały do pomocy w sytuacjach katastrof; sprzęt medyczny, chirurgiczny i laboratoryjny; zwierzęta; towary do użytku w strefach przygranicznych
Artykuł 565
Całkowite zwolnienie z należności przywozowych jest przyznawane materiałom do pomocy w sytuacjach katastrof, jeżeli są one wykorzystywane w połączeniu ze środkami przedsięwziętymi w celu walki ze skutkami katastrof lub podobnych sytuacji oddziałujących na obszar celny Wspólnoty i przeznaczone dla organów państwowych lub organów zatwierdzonych przez właściwe władze.
Artykuł 566
Całkowite zwolnienie z należności przywozowych jest przyznawane w przypadku gdy sprzęt medyczny, chirurgiczny lub laboratoryjny jest wysyłany jako pożyczka na prośbę szpitala lub innej instytucji medycznej, która pilnie potrzebuje takiego sprzętu, jako uzupełnienia ich własnego niedostatecznego wyposażenia i gdy jest on przeznaczony do celów diagnostycznych lub leczniczych.
Artykuł 567
Całkowite zwolnienie z należności przywozowych jest przyznawane dla zwierząt będących własnością osoby zamieszkałej poza obszarem celnym Wspólnoty.
Takie zwolnienie jest przyznawane następującym towarom przeznaczonym do działalności w szczególnych warunkach strefy przygranicznej, która została zdefiniowana przez obowiązujące przepisy:
a) materiałom będącym własnością osoby zamieszkałej w strefie przygranicznej przylegającej do przygranicznej strefy czasowego wwozu i stosowane przez osobę zamieszkałą w przylegającej strefie przygranicznej;
b) towarom używanym do budowy, naprawy lub konserwacji infrastruktury będącej pod odpowiedzialnością władz publicznych w takiej strefie przygranicznej.
Podsekcja 4
Nośniki dźwięku, obrazu lub danych, materiały reklamowe; wyposażenie profesjonalne, materiały pedagogiczne i wyposażenie naukowe
Artykuł 568
Całkowite zwolnienie z należności przywozowych jest przyznawane towarom:
a) przenoszącym dźwięk, obraz lub informacje przetwarzania danych do celów prezentacji przed skomercjalizowaniem lub bezpłatnym lub dla nagrania ścieżki dźwiękowej, podkładu głosowego lub zrobienia kopii; lub
b) stosowanym wyłącznie do celów reklamowych.
Artykuł 569
1. Całkowite zwolnienie z należności przywozowych jest przyznawane, jeżeli wyposażenie profesjonalne jest:
a) własnością osoby mającej siedzibę poza obszarem celnym Wspólnoty;
b) przywożone albo przez osobę mającą siedzibę poza obszarem celnym Wspólnoty albo przez pracownika właściciela, przy czym pracownik ten może mieć miejsce zamieszkania na obszarze celnym Wspólnoty; oraz
c) używane przez importera lub pod jego nadzorem, poza przypadkami koprodukcji audiowizualnej.
2. Nie obejmuje ono wyposażenia, które ma być używane bądź do produkcji na skalę przemysłową, bądź do opakowania towarów albo (z wyłączeniem narzędzi ręcznych) do eksploatacji bogactw naturalnych, do budowy, naprawy lub konserwacji nieruchomości, do wykonywania prac ziemnych albo prac podobnych.
Artykuł 570
Całkowite zwolnienie z należności przywozowych jest przyznawane, jeśli materiały pedagogiczne i wyposażenie naukowe są:
a) własnością osoby mającej swoją siedzibę poza obszarem celnym Wspólnoty;
b) przywożone przez publiczne lub prywatne ośrodki naukowe, kształcące lub szkolące zawodowo oraz zasadniczo nie służą celom zarobkowym, lecz są wyłącznie używane w nauczaniu, szkoleniu zawodowym, lub badaniach naukowych na odpowiedzialność tychże ośrodków;
c) przywożone w rozsądnych ilościach, biorąc pod uwagę cel przywozu; oraz
d) nieużywane do celów czysto handlowych.
Podsekcja 5
Opakowania, formy, barwniki, bloki, rysunki, szkice, narzędzia pomiarowe, kontrolne i badawcze oraz podobne artykuły; specjalistyczne narzędzia i przyrządy; towary służące do testów lub podlegające testom; próbki, zastępcze środki produkcji
Artykuł 571
Całkowite zwolnienie z należności przywozowych jest przyznawane, w przypadku gdy opakowania:
a) przywożone z zawartością i są przeznaczone do powrotnego wywozu puste lub wypełnione;
b) przywożone puste, są przeznaczone do powrotnego wywozu z zawartością.
Opakowania nie mogą być stosowane w ruchu wewnętrznym, chyba że w celu wywozu towarów. W przypadku opakowań przywożonych z zawartością, stosuje się to jedynie od momentu opróżnienia ich zawartości.
Artykuł 572
1. Całkowite zwolnienie z należności przywozowych jest przyznawane w przypadku gdy formy, barwniki, bloki, rysunki, szkice, instrumenty pomiarowe i kontrolne oraz inne podobne artykuły są:
a) własnością osoby mającej siedzibę poza obszarem celnym Wspólnoty; oraz
b) stosowane przy produkcji przez osobę mającą siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty, a przynajmniej 75 % produkcji pochodzącej z ich zastosowania jest wywożone.
2. Całkowite zwolnienie z należności przywozowych jest przyznawane narzędziom i przyrządom specjalistycznym, jeśli towary te są:
a) własnością osoby mającej swą siedzibę poza obszarem celnym Wspólnoty; oraz
b) udostępniane bezpłatnie osobie, mającej swą siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty w celu wytwarzania towarów, które w całości są przeznaczone do wywozu.
Artykuł 573
Całkowite zwolnienie z należności przywozowych jest przyznawane następującym towarom:
a) poddawanym testom, eksperymentom lub będącym przedmiotem pokazów;
b) towarom przywożonym, podlegającym testom akceptowalnej jakości w związku z umowami sprzedaży zawierającymi przepisy o testach akceptowalnej jakości i poddawane takim testom;
c) towarom używanym do przeprowadzania testów, eksperymentów lub pokazów niestanowiącym źródła zysków finansowych.
Dla towarów, określonych w lit. b), okres zakończenia wynosi sześć miesięcy.
Artykuł 574
Całkowite zwolnienie z należności przywozowych jest przyznawane, jeśli próbki są przywożone w rozsądnych ilościach i używane jedynie w celu pokazania lub prezentacji na obszarze celnym Wspólnoty.
Artykuł 575
Całkowite zwolnienie z należności przywozowych jest przyznawane, jeśli zastępcze środki produkcji są udostępniane czasowo klientowi przez dostawcę lub przeprowadzającego naprawę, w oczekiwaniu na dostawę lub naprawę podobnych towarów.
Okres zakończenia wynosi sześć miesięcy.
Podsekcja 6
Towary przeznaczone na imprezy publiczne lub do sprzedaży
Artykuł 576
1. Całkowite zwolnienie z należności przywozowych jest przyznawane towarom, które mają być wystawione lub użyte podczas imprezy publicznej niezorganizowanej wyłącznie dla sprzedaży tych towarów lub są otrzymywane podczas takich wydarzeń z towarów objętych procedurą.
W wyjątkowych przypadkach, właściwe organy celne mogą zezwolić na procedurę w wypadku innych imprez.
2. Całkowite zwolnienie z należności przywozowych jest przyznawane towarom do zatwierdzenia, jeżeli nie mogą być przywożone jako próbki, zaś nadawca ze swej strony chce je sprzedać i odbiorca może podjąć decyzję o ich zakupie po dokonaniu sprawdzenia.
Okres zakończenia wynosi dwa miesiące.
3. Całkowite zwolnienie z należności przywozowych jest przyznawane następującym przedmiotom:
a) dziełom sztuki, przedmiotom kolekcjonerskim oraz antykom, które zostały zdefiniowane w „załączniku I” dyrektywy 77/388/EWG, przywożonym do celów wystawowych, z możliwością sprzedaży;
b) towarom innym niż nowo wyprodukowane, przywożonym w celu sprzedaży na aukcji.
Podsekcja 7
Części zamienne, sprzęt i wyposażenie; pozostałe towary
Artykuł 577
Całkowite zwolnienie z należności przywozowych jest przyznawane, jeśli części zapasowe, sprzęt i wyposażenie są stosowane do napraw i konserwacji, włączając przeglądy, regulacje i prace konserwacyjne towarów objętych procedurą.
Artykuł 578
Całkowite zwolnienie z należności przywozowych może zostać przyznane, jeśli towary inne niż wymienione w art. 556–577 lub niespełniające wymogów tych artykułów, przywożone są:
a) okazjonalnie i na okres nieprzekraczający trzech miesięcy; lub
b) w konkretnych sytuacjach niemających skutków gospodarczych.
Sekcja 3
Przepisy dotyczące prowadzenia procedury
Artykuł 579
W przypadkach, gdy rzeczy osobistego użytku, towary przywożone do celów sportowych lub środki transportu są zgłaszane ustnie albo jakimkolwiek innym aktem w celu objęcia procedurą, organy celne mogą zażądać pisemnej deklaracji, jeżeli suma należności przywozowych jest wysoka lub istnieje poważne ryzyko niespełnienia wymogów procedury.
Artykuł 580
1. Deklaracje dla objęcia procedurą przy użyciu karnetów ATA/CPD są przyjmowane, jeśli są wystawiane w państwie uczestniczącym oraz potwierdzane i gwarantowane przez stowarzyszenie tworzące część międzynarodowego łańcucha gwarancyjnego.
Jeżeli dwustronne lub wielostronne umowy nie przewidują inaczej, „państwo uczestniczące” oznacza Umawiającą się Stronę Konwencji ATA lub Konwencji stambulskiej, która przyjęła zalecenia Rady Współpracy Celnej z dnia 25 czerwca 1992 r. w sprawie przyjęcia karnetu ATA i karnetu CPD dla procedury odprawy czasowej.
2. Ustęp 1 stosuje się tylko wówczas, gdy karnety ATA/CPD:
a) odnoszą się do towarów i zastosowań objętych tymi konwencjami lub umowami;
b) są poświadczone przez organy celne w odpowiedniej sekcji na pierwszej stronie; oraz
c) są ważne na całym obszarze celnym Wspólnoty.
Karnet ATA/CPD jest przedstawiany w urzędzie wejścia na obszar celny Wspólnoty, z wyjątkiem sytuacji, kiedy taki urząd nie jest w stanie sprawdzić wypełnienia warunków procedury.
3. ►M26 Artykuły 457c, 457d ◄ oraz 458–461 stosuje się mutatis mutandis dla towarów objętych procedurą i karnetami ATA.
Artykuł 581
1. Bez uszczerbku dla specjalnego systemu gwarancji dla karnetów ATA/CPD, objęcie procedurą przez deklarację na piśmie podlega przepisom bezpieczeństwa, poza przypadkami określonymi w załączniku 77.
2. W celu ułatwienia kontroli procedury, organy celne mogą żądać prowadzenia ewidencji.
Artykuł 582
1. W przypadku gdy towary objęte procedurą zgodnie z art. 576 kończą ją przez wejście do swobodnego obrotu, kwota długu jest ustalana na podstawie elementów oceny odpowiednich dla tych towarów w momencie przyjęcia zgłoszenia do swobodnego obrotu.
W przypadku gdy towary objęte procedurą zgodnie z art. 576 są wprowadzane do obrotu, uważa się je za przedstawione organom celnym, jeśli są zgłoszone do dopuszczenia do swobodnego obrotu przed zakończeniem okresu zwolnienia.
2. Do celów zakończenia procedury w stosunku do towarów określonych w art. 576 ust. 1, ich konsumpcja, zniszczenie lub bezpłatne rozdanie wśród publiczności podczas imprezy uważa się za powrotny wywóz, o ile ich ilość odpowiada charakterowi imprezy, liczbie gości i zakresu udziału posiadacza w wydarzeniu.
Akapitu pierwszego nie stosuje się do napojów alkoholowych, wyrobów tytoniowych lub paliw.
Artykuł 583
W przypadku gdy towary objęte procedurą są obejmowane jedną z procedur zawieszających lub wprowadzone do wolnego obszaru celnego o kontroli typu I w rozumienia art. 799 lub składu wolnocłowego albo umieszczone w wolnym obszarze celnym o kontroli typu II w rozumieniu art. 799, co pozwala na rozliczenie czasowego wwozu, dokumenty inne niż karnety ATA/CPD lub ewidencja stosowana dla wspomnianego przeznaczenia celnego lub jakiekolwiek inne zastępujące je dokumenty posiadają jedno z następujących oznaczeń:
— Mercancías IT,
— MI-varer,
— VV-Waren,
— Εμπορεύματα ΠΕ,
— ΤA goods,
— Marchandises ΑΤ,
— Merci ΑΤ,
— TI-goederen,
— Mercadorias IT,
— VM-tavaroita,
— TI-varor,
— Zboží DP,
— AI kaup,
— PI preces,
— LĮ prekės,
— IB áruk,
— Oġġetti TA,
— Towary OCz,
— ZU blago,
— DP tovar.
Artykuł 584
Dla środków transportu kolejowego używanych wspólnie na mocy umowy procedura jest także zakończona, jeśli środki transportu kolejowego tego samego rodzaju lub tej samej wartości jak oddane do dyspozycji osobie, mającej swą siedzibę na obszarze celnym Wspólnoty, są wywożone lub powrotnie wywożone.
ROZDZIAŁ 6
Uszlachetnianie bierne
Sekcja 1
Dodatkowe warunki dotyczące przyznawania zezwoleń
Artykuł 585
1. Z wyjątkiem przypadków, gdy istnieją przesłanki do odmiennej oceny sytuacji, za zasadniczy interes przetwórców wspólnotowych uważa się, aby nie ponieśli oni poważnej szkody.
2. W przypadku gdy wniosek o zezwolenie sporządzany jest przez osobę, która wywozi towary czasowo wywożone bez zamiaru przeprowadzenia procesów uszlachetniania, organy celne przeprowadzają wcześniejsze sprawdzenie warunków ustanowionych w art. 147 ust. 2 Kodeksu na podstawie dokumentów towarzyszących. Artykuły 503 i 504 stosuje się mutatis mutandis.
Artykuł 586
1. Zezwolenie określa środki i metody ustalenia, czy produkty kompensacyjne powstały z przetworzenia towarów czasowo wywożonych lub weryfikacji oraz czy spełnione są warunki zastosowania standardowego systemu wymiany.
Takie środki i metody mogą obejmować użycie dokumentu informacyjnego zamieszczonego w załączniku 104 oraz badanie ewidencji.
2. W przypadku gdy charakter procesów uszlachetniania nie umożliwia ustalenia, iż produkty kompensacyjne powstały z towarów czasowo wywożonych, zezwolenie może jednak zostać przyznane w należycie uzasadnionych przypadkach pod warunkiem że wnioskodawca jest w stanie zaoferować wystarczające gwarancje, że towary zastosowane w procesach uszlachetniania mają ten sam ośmiocyfrowy kod CN, tę samą jakość handlową i te same opisy techniczne co towary czasowo wywożone. Zezwolenie określa warunki dla stosowania procedury.
Artykuł 587
W przypadku gdy celem wniosku o procedurę jest naprawa, towary czasowo wywożone muszą być zdatne do naprawy, zaś procedura nie może zostać wykorzystana do podniesienia wydajności technicznej towarów.
Sekcja 2
Przepisy dotyczące prowadzenia procedur
Artykuł 588
1. Zezwolenie określa okres rozliczenia. Jeśli wymagają tego okoliczności, okres taki może zostać przedłużony nawet po wygaśnięciu okresu ustalonego pierwotnie.
2. Artykuł 157 ust. 2 Kodeksu stosuje się nawet po wygaśnięciu pierwotnie ustalonego okresu.
Artykuł 589
1. Deklaracja obejmująca procedurą towary czasowo wywożone jest sporządzana zgodnie z przepisami ustalonymi dla wywozu.
2. W przypadku uprzedniego przywozu, dokumenty towarzyszące deklaracji dla swobodnego obrotu obejmują egzemplarz zezwolenia, chyba że wniosek o takie zezwolenie składany jest zgodnie z art. 497 ust. 3 lit. d). Artykuł 220 ust. 3 stosuje się mutatis mutandis.
Sekcja 3
Przepisy dotyczące obliczania ulgi celnej
Artykuł 590
1. Do celów obliczenia kwoty do odliczenia nie bierze się pod uwagę ceł antydumpingowych ani wyrównawczych.
Wtórne produkty kompensacyjne, które stanowią odpady, pozostałości, ścinki i resztki są uznane za włączone.
2. Przy ustalaniu wartości towarów wywożonych czasowo zgodnie z jedną z metod, określoną w art. 151 ust. 2 akapit drugi Kodeksu, koszty załadunku, transportu oraz ubezpieczenia towarów czasowo wywożonych do miejsca, gdzie odbyła się operacja przetworzenia lub ostatnia z takich operacji, nie są włączone do:
a) wartości towarów czasowo wywożonych, która jest brana pod uwagę przy ustalaniu wartości celnej produktów kompensacyjnych zgodnie z art. 32 ust. 1 lit. b) pkt i) Kodeksu; lub
b) kosztów przetworzenia, jeżeli wartość towarów czasowo wywożonych nie może być ustalona zgodnie z art. 32 ust. 1 lit. b) pkt i) Kodeksu.
Koszty załadunku, transportu, oraz ubezpieczenia produktów kompensacyjnych z miejsca, gdzie odbyła się operacja przetworzenia lub ostatnia z takich operacji do miejsca wejścia na obszar celny Wspólnoty, wlicza się do kosztów przetworzenia.
Koszty załadunku, transportu oraz ubezpieczenia obejmują:
a) prowizje i koszty pośrednictwa, poza prowizjami od zakupu;
b) koszty kontenerów niebędących integralną częścią towarów czasowo wywożonych;
c) koszty pakowania, włączając robociznę i materiały;
d) koszty obsługi powstałe w związku z transportem towarów.
Artykuł 591
Częściowe zwolnienie z należności przywozowych przez branie kosztów operacji przetworzenia za podstawę wartości cła jest przyznawane na wniosek.
Organy celne odmawiają obliczenia częściowego zwolnienia z należności celnych przywozowych na podstawie niniejszego przepisu, jeżeli przed dopuszczeniem do obrotu produktów kompensacyjnych okaże się, że jedynym celem dopuszczenia do obrotu z zastosowaniem zerowej stawki należności towarów wywożonych czasowo, które nie pochodzą ze Wspólnoty w rozumieniu tytułu II dział 2 sekcja 1 Kodeksu, było skorzystanie z częściowego zwolnienia na mocy niniejszego przepisu.
Artykuł 592
W przypadku przedsiębiorstw często przeprowadzających procesy uszlachetniania na mocy zezwolenia nieobejmującego naprawy, organy celne mogą, na wniosek posiadacza, ustalić średnią stawkę cła stosowaną do wszystkich takich operacji (połączone zakończenie).
Stawka ta jest określana dla każdego okresu nieprzekraczającego dwunastu miesięcy i stosowana jest tymczasowo dla produktów kompensacyjnych dopuszczonych do swobodnego obrotu podczas tego okresu. Pod koniec każdego okresu, organy celne dokonują końcowych obliczeń i w razie potrzeby stosują przepisy art. 220 ust. 1 lub art. 236 Kodeksu.
Artykuły 29–35 Kodeksu stosuje się mutatis mutandis do kosztów przetworzenia nieuwzględniających tymczasowego wywozu towarów.
TYTUŁ IV
PRZEPISY WYKONAWCZE DOTYCZĄCE WYWOZU
ROZDZIAŁ 1
Wywóz ostateczny
Artykuł 788
1. W rozumieniu art. 161 ust. 5 Kodeksu za eksportera uważa się osobę, na rzecz której dokonywane jest zgłoszenie i która w chwili jego przyjęcia jest właścicielem towarów lub posiada podobne prawo do dysponowania danymi towarami.
2. Jeżeli własność lub podobne prawo do dysponowania towarami posiada osoba mająca swoją siedzibę poza Wspólnotą na podstawie umowy, na podstawie której odbywa się wywóz, to za eksportera uważana jest strona umowy mająca swoją siedzibę we Wspólnocie.
Artykuł 789
W przypadku podwykonawstwa zgłoszenie wywozowe może zostać również złożone w urzędzie celnym właściwym dla miejsca siedziby podwykonawcy.
Artykuł 790
Jeżeli ze względów organizacyjnych nie można zastosować przepisów art. 161 ust. 5 zdanie pierwsze Kodeksu, to zgłoszenie może zostać złożone w każdym urzędzie celnym właściwym dla danej operacji w zainteresowanym Państwie Członkowskim.
Artykuł 791
1. Mając na uwadze odpowiednio uzasadnione powody, zgłoszenie wywozowe może zostać przyjęte:
— w urzędzie celnym innym niż określony w art. 161 ust. 5 zdanie pierwsze Kodeksu,
— lub
— w urzędzie celnym innym niż określony w art. 790.
W takim przypadku kontrole odnoszące się do stosowania zakazów i ograniczeń uwzględniają szczególny charakter tej sytuacji.
2. Jeżeli w przypadkach określonych w ust. 1 formalności wywozowe nie są dokonywane w Państwie Członkowskim, w którym eksporter ma swoją siedzibę, to urząd celny, w którym zostało złożone zgłoszenie wywozowe, przesyła kopię jednolitego dokumentu administracyjnego wyznaczonym organom Państwa Członkowskiego, w którym eksporter ma swoją siedzibę.
Artykuł 792
Bez uszczerbku dla art. 207, jeżeli zgłoszenie wywozowe sporządzane jest na podstawie jednolitego dokumentu administracyjnego, to należy wykorzystać egzemplarze 1, 2 i 3 tego dokumentu. Urząd celny, w którym złożone zostało zgłoszenie wywozowe (urząd celny wywozu), opatruje pieczęcią pole A i, w zależności od przypadku, wypełnia pole D. W przypadku udzielenia zwolnienia towarów zachowuje egzemplarz 1, przesyła egzemplarz 2 do urzędu statystycznego Państwa Członkowskiego urzędu celnego wywozu i zwraca egzemplarz 3 osobie zainteresowanej.
Artykuł 793
1. Egzemplarz 3 jednolitego dokumentu administracyjnego, jak również towary zwolnione do wywozu, przedstawiane są w urzędzie celnym wyprowadzenia.
2. „Urząd celny wyprowadzenia” oznacza:
a) w przypadku towarów wywożonych koleją, pocztą, drogą powietrzną lub drogą morską – urząd celny właściwy dla miejsca, w którym towary przejmowane są w ramach umowy przewozu w celu transportu do państwa trzeciego przez towarzystwo kolejowe, organy pocztowe, towarzystwo lotnicze bądź przedsiębiorstwo żeglugowe;
b) w przypadku towarów wywożonych rurociągami i w przypadku energii elektrycznej – urząd wyznaczony przez Państwo Członkowskie, w którym znajduje się siedziba eksportera;
c) w przypadku towarów wywożonych w inny sposób lub w okolicznościach nieobjętych lit. a) i b) – ostatni urząd celny przed opuszczeniem przez towary obszaru celnego Wspólnoty.
3. ►M5 Urząd celny wyjścia upewnia się, czy przedstawione towary są towarami zgłoszonymi oraz nadzoruje ich fizyczny wywóz. W przypadku gdy zgłaszający umieścił w polu 44 adnotację „RET-EXP”; lub też w inny sposób wyraził życzenie zwrotnego otrzymania egzemplarza 3, wspomniany urząd potwierdza fakt fizycznego wywozu towarów na odwrotnej stronie egzemplarza 3 i zwraca go osobie, która go przedstawiła lub, jeśli jest to niemożliwe, osobie pośredniczącej wymienionej w polu 50, która prowadzi działalność na obszarze właściwości danego urzędu celnego wywozu w celu zwrócenia go zgłaszającemu. Potwierdzenie przyjmuje formę pieczęć z nazwą urzędu oraz datą. ◄
W przypadku wysyłki partiami poświadczenia dokonuje się tylko dla towarów faktycznie wywiezionych. W przypadku wysyłki partiami przez kilka urzędów celnych urząd celny wyprowadzenia, w którym został przedstawiony oryginał egzemplarza 3, poświadcza, po przedstawieniu należycie uzasadnionego wniosku, kopię egzemplarza 3 dla każdej ilości danych towarów, w celu przedstawienia go w innym zainteresowanym urzędzie wyprowadzenia. Oryginał egzemplarza 3 zostaje odpowiednio odnotowany.
Jeżeli cała operacja przeprowadzana jest na obszarze jednego Państwa Członkowskiego, to Państwo Członkowskie może nie wymagać poświadczania egzemplarza 3. W takim przypadku ten egzemplarz nie jest zwracany.
4. Jeżeli urząd celny wyprowadzenia stwierdza braki, odnotowuje to na przedstawionym egzemplarzu zgłoszenia i powiadamia urząd celny wywozu.
Jeżeli urząd celny wyprowadzenia stwierdza nadwyżkę, to odmawia wyprowadzenia tych towarów do czasu spełnienia formalności wywozowych.
Jeżeli urząd celny wyprowadzenia stwierdza różnicę w rodzaju towarów, to odmawia wyprowadzenia tych towarów do czasu spełnienia formalności wywozowych i informuje urząd celny wywozu.
5. W przypadkach określonych w ust. 2 lit. a) urząd celny wyprowadzenia poświadcza egzemplarz 3 zgłoszenia wywozowego zgodnie z ust. 3, po opatrzeniu dokumentu przewozowego potwierdzeniem „Wywóz” w kolorze czerwonym i swoją pieczęcią. W przypadku regularnych linii żeglugowych, transportu bezpośredniego lub bezpośrednich lotów do państw trzecich przeznaczenia, jeżeli operatorzy są w stanie zagwarantować za pomocą innych środków prawidłowość przebiegu operacji, to umieszczenie potwierdzenia „Wywóz” nie jest wymagane.
6. Jeżeli chodzi o towary wysyłane do państw trzecich lub do urzędu celnego wyprowadzenia z zastosowaniem procedury tranzytowej, urząd wyjścia poświadcza egzemplarz 3, zgodnie z ust. 3, i zwraca go po opatrzeniu potwierdzeniem „Wywóz” w kolorze czerwonym wszystkich egzemplarzy dokumentu tranzytowego lub każdego innego zastępującego go dokumentu. Urząd celny wyprowadzenia kontroluje fizyczne wyprowadzenie towarów.
Pierwszy akapit nie ma zastosowania w przypadkach zwolnienia z określonego w art. 419 ust. 4 i 7 i art. 434 ust. 6 i 9 przedstawienia w urzędzie wyjścia.
(6a) W przypadku gdy towary, w stosunku do których zawieszony jest podatek akcyzowy, przesyłane są do państwa trzeciego z dokumentem towarzyszącym przewidzianym w rozporządzeniem (EWG) nr 2719/92, urząd celny wywozu potwierdza egzemplarz nr 3 Jednolitego Dokumentu Administracyjnego zgodnie z ust. 3 i zwraca go zgłaszającemu po umieszczeniu w kolorze czerwonym wyrazu „Export” i pieczątki określonej w ust. 3 na wszystkich egzemplarzy dokumentu towarzyszącego.
Na egzemplarzu nr 3 Jednolitego Dokumentu Administracyjnego umieszcza się dane dokumentu towarzyszącego, a na dokumencie towarzyszącym dane Jednolitego Dokumentu Administracyjnego.
Urząd celny wywozu nadzoruje fizyczny wywóz towarów i odsyła egzemplarz dokumentu towarzyszącego zgodnie z art. 19 ust. 4 dyrektywy Rady 92/12/EWG ( 15 ).
W przypadku zastosowania ust. 4, na towarzyszącym dokumencie akcyzowym umieszcza się odpowiednią adnotację.
7. Urząd celny wywozu może zażądać od eksportera dostarczenia dowodu, że towary opuściły obszar celny Wspólnoty.
Artykuł 794
1. Towary niepodlegające zakazom lub ograniczeniom i których wartość na przesyłkę i na zgłaszającego nie przekracza 3 000ECU, mogą zostać zgłoszone w urzędzie celnym wyprowadzenia.
Państwa Członkowskie mogą przewidzieć, że niniejszy przepis nie będzie stosowany, gdy osoba sporządzająca zgłoszenie wywozowe działa jako zawodowy agent celny na rzecz innych osób.
2. Zgłoszenia ustne mogą być dokonywane jedynie w urzędzie celnym wyprowadzenia.
Artykuł 795
Jeżeli towary opuszczają obszar celny Wspólnoty bez zgłoszenia wywozowego, to zgłoszenie takie składane jest z mocą wsteczną przez eksportera w urzędzie celnym właściwym dla miejsca, w którym eksporter ma swoją siedzibę. W takich okolicznościach stosuje się przepisy art. 790.
Przyjęcie takiego zgłoszenia uzależnione jest od przedstawienia przez eksportera, zgodnie z wymogami organów danego urzędu celnego, dowodu dotyczącego rodzaju i ilości danych towarów oraz okoliczności, w jakich towary te opuściły obszar celny Wspólnoty. Urząd ten poświadcza również egzemplarz 3 jednolitego dokumentu administracyjnego.
Przyjęcie zgłoszenia z mocą wsteczną nie stanowi przeszkody dla stosowania obowiązujących sankcji ani konsekwencji, które mogą wynikać w odniesieniu do wspólnej polityki rolnej.
Artykuł 796
1. Jeżeli towary zwolnione w celu wywozu nie opuściły obszaru celnego Wspólnoty, to eksporter niezwłocznie informuje urząd celny wywozu. Egzemplarz 3 zgłoszenia jest zwracany do tego urzędu.
2. Jeżeli w przypadkach określonych w art. 793 ust. 5 lub 6 zmiana umowy przewozu powoduje zakończenie na obszarze celnym Wspólnoty czynności transportu, która miała się zakończyć poza tym obszarem, to dane przedsiębiorstwa lub organy mogą przystąpić do realizacji zmienionej umowy tylko za zgodą urzędu celnego określonego w art. 793 ust. 2 lit. a) lub w przypadku czynności tranzytowej za zgodą urzędu wyjścia. W takich przypadkach egzemplarz 3 powinien zostać zwrócony.
ROZDZIAŁ 2
Wywóz czasowy z zastosowaniem karnetu ATA
Artykuł 797
1. Wywóz może zostać dokonany z zastosowaniem karnetu ATA, jeżeli spełniane są niżej wymienione warunki:
a) karnet ATA jest wydany w Państwie Członkowskim Wspólnoty i poświadczony oraz gwarantowany przez zrzeszenie mające swoją siedzibę we Wspólnocie, które wchodzi w skład międzynarodowego systemu gwarancji.
Komisja publikuje wykaz zrzeszeń;
b) karnet ATA stosuje się jedynie do towarów wspólnotowych:
— które przy wywozie poza obszar celny Wspólnoty nie podlegały wywozowym formalnościom celnym w celu zapłaty refundacji lub innych kwot wywozowych w ramach wspólnej polityki rolnej,
— w odniesieniu do których nie zostały przyznane żadne inne korzyści finansowe w ramach wspólnej polityki rolnej poza tymi, które połączone są z zobowiązaniem wywozu danych towarów,
— w odniesieniu do których nie został złożony wniosek o udzielenie zwrotu;
c) dokumenty określone w art. 221 muszą zostać przedstawione. Organy celne mogą zażądać przedłożenia dokumentu przewozowego;
d) towary muszą być przeznaczone do powrotnego wywozu.
2. Jeżeli towary umieszczone na karnecie ATA objęte są procedurą do celów powrotnego wywozu, urząd celny wywozu spełnia następujące formalności:
a) sprawdza, czy dane umieszczone w polach A-G odcinka wywozowego zgadzają się z towarami umieszczonymi na karnecie;
b) wypełnia, o ile jest to konieczne, pole „Zaświadczenie władz celnych” znajdujące się na stronie tytułowej karnetu;
c) wypełnia grzbiet odcinka i pole H odcinka wywozowego;
d) podaje swoją nazwę w polu H lit. b) odcinka powrotnego przywozu;
e) zatrzymuje odcinek wywozowy.
3. Jeżeli urząd celny wywozu nie jest urzędem wyprowadzenia, to urząd celny wywozu spełnia formalności określone w ust. 2, ale nie wypełnia pola 7 grzbietu odcinka wywozowego, które musi zostać wypełnione przez urząd celny wyprowadzenia.
4. Termin powrotnego wywozu towarów ustanowiony przez organy celne w polu H lit. b) odcinka wywozowego nie może przekraczać terminu ważności karnetu.
Artykuł 798
Jeżeli towary, które opuściły obszar celny Wspólnoty z zastosowaniem karnetu ATA, nie są już przeznaczone do powrotnego przywozu, zgłoszenie wywozowe zawierające dane określone w załączniku 37 przedstawiane jest w urzędzie celnym wywozu.
Po przedstawieniu danego karnetu urząd celny poświadcza egzemplarz 3 zgłoszenia wywozowego oraz unieważnia grzbiet odcinka i odcinek powrotnego wywozu.
TYTUŁ V
INNE DOPUSZCZONE PRZEZNACZENIA CELNE
DZIAŁ 1
STREFY WOLNOCŁOWE I SKŁADY WOLNOCŁOWE
Sekcja 1
Przepisy wspólne dla sekcji 2 i 3
Podsekcja 1
Definicje i przepisy ogólne
Artykuł 799
Do celów niniejszego działu:
|
a) |
„kontrola typu I”oznacza kontrole głównie oparte o istnienie ogrodzenia; |
|
b) |
„kontrola typu II”oznacza kontrole głównie oparte na formalnościach przeprowadzanych zgodnie z wymogami procedury składu celnego; |
|
c) |
„operator”oznacza dowolną osobę, która prowadzi działalność obejmującą składowanie, obróbkę, przetwarzanie, sprzedaż lub nabywanie towarów w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym. |
Artykuł 800
Każda osoba może zwrócić się z wnioskiem do organów celnych wyznaczonych przez Państwa Członkowskie o część obszaru celnego Wspólnoty, aby został wyznaczony wolnym obszarem celnym lub o utworzenie składu wolnocłowego.
Artykuł 801
1. Wniosek o zezwolenie na budowę w wolnym obszarze celnym składa się na piśmie.
2. Wniosek, określony w ust. 1, określa działalność, dla której budynek będzie wykorzystywany, oraz podaje wszelkie pozostałe informacje, które umożliwią organom celnym wyznaczonym przez Państwa Członkowskie dokonanie oceny podstaw dla przyznania zezwolenia.
3. Właściwe organy celne przyznają zezwolenia w przypadkach, gdy nie jest utrudnione stosowanie przepisów celnych.
4. Ustępy 1, 2 i 3 stosuje się także w przypadku dostosowywania budynku w wolnym obszarze celnym lub budynku stanowiącego skład wolnocłowy.
Artykuł 802
Organy celne Państw Członkowskich przekazują Komisji następujące informacje dotyczące:
a) stref wolnocłowych istniejących i działających we Wspólnocie zgodnie z klasyfikacją na mocy art. 799;
b) wyznaczonych organów celnych, którym musi zostać przedłożony wniosek określony w art. 804.
Komisja publikuje informacje określone w lit. a) i b) w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich, seria C.
Podsekcja 2
Zatwierdzenie ewidencji zapasów
Artykuł 803
1. Prowadzenie przez operatora działalności podlega zatwierdzeniu przez organy celne ewidencji zapasów określone:
— w art. 176 Kodeksu, w przypadku wolnego obszaru celnego o kontroli typu I lub składu wolnocłowego,
— w art. 105 Kodeksu w przypadku wolnego obszaru celnego o kontroli typu II.
2. Zatwierdzenie jest wystawiane na piśmie. Jest ono przyznawane jedynie podmiotom gospodarczym dającym wszelkie konieczne gwarancje dotyczące zastosowania przepisów dotyczących stref wolnocłowych lub składów wolnocłowych.
Artykuł 804
1. Wniosek o zatwierdzenie ewidencji zapasów powinien być złożony na piśmie organom celnym wyznaczonym przez Państwo Członkowskie, w którym znajduje się wolny obszar celny lub skład wolnocłowy.
2. Wniosek określony w ust. 1 określa, jaka działalność jest przewidziana, a informacja ta jest uważana za powiadomienie określone w art. 172 ust. 1 Kodeksu. Zawiera ono następujące elementy:
a) szczegółowy opis ewidencji zapasów prowadzonej lub takiej, która ma być prowadzona;
b) rodzaj i status celny towarów, do których odnosi się działalność;
c) tam gdzie ma zastosowanie, procedurę celną, w ramach której działalność ta ma być prowadzona;
d) jakiekolwiek inne informacje potrzebne organom celnym w celu zapewnienia właściwego stosowania danych przepisów.
Sekcja 2
Przepisy mające zastosowanie do wolnych obszarów celnych o kontroli typu I i do składów wolnocłowych
Podsekcja 1
Kontrole
Artykuł 805
Ogrodzenie otaczające strefy wolnocłowe ma za zadanie ułatwić dozór celny poza wolnym obszarem celnym i zapobiec nieprawidłowemu wyprowadzaniu towarów z tego obszaru.
Akapit pierwszy odnosi się także, mutatis mutandis, do składów wolnocłowych.
Teren bezpośrednio za ogrodzeniem ma za zadanie umożliwiać odpowiedni dozór celny. Wstęp na wspomniany teren wymaga zgody wymienionych organów.
Artykuł 806
Ewidencja zapasów prowadzona dla strefy wolnocłowej lub składu wolnocłowego zawiera w szczególności:
a) dane szczegółowe dotyczące oznaczeń, numerów identyfikacyjnych, liczby i rodzaju opakowań, ilości i zwykłego opisu handlowego towarów oraz odpowiednio oznaczenia identyfikacyjne kontenera;
b) informacje umożliwiające monitorowanie towarów w każdym momencie, w szczególności monitorowanie ich umiejscowienia, przeznaczenia celnego im przypisanego po składowaniu w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym lub ich powrotnego przywozu do innej części obszaru celnego Wspólnoty;
c) właściwe dane szczegółowe dokumentu przewozowego użytego przy wprowadzeniu i wyprowadzeniu towarów;
d) oznaczenie statusu celnego oraz odpowiednio właściwe dane szczegółowe świadectwa stwierdzającego status, określone w art. 812;
e) dane szczegółowe zabiegów zwyczajowych;
f) zależnie od sprawy, jedno z oznaczeń określonych w art. 549, 550, lub 583;
g) dane szczegółowe dotyczące towarów, które nie podlegałyby w momencie dopuszczenia do swobodnego obrotu lub czasowego wwozu należnościom przywozowym lub środkom polityki handlowej, których zastosowanie i miejsce przeznaczenie musi być sprawdzone.
Organy celne mogą zaniechać żądania części z tych informacji, jeśli nie będzie to miało wpływu na nadzór lub kontrolę strefy wolnocłowej lub składu wolnocłowego.
W przypadku gdy do celów procedury celnej musi być prowadzona ewidencja, zawarte w niej informacje nie muszą się pojawiać w ewidencji zapasów.
Artykuł 807
Procedury uszlachetniania czynnego lub przetwarzania pod kontrolą celną są kończone w stosunku do produktów kompensacyjnych, produktów przetworzonych lub produktów w niezmienionym stanie umieszczonych w strefie wolnocłowej lub w składzie wolnocłowym przez wpis do ewidencji zapasów strefy wolnocłowej lub składu wolnocłowego. Odpowiednie dane szczegółowe takiego wpisu są zapisywane w ewidencjach uszlachetniania czynnego lub przetwarzania pod kontrolą celną, zależnie od przypadku.
Podsekcja 2
Pozostałe przepisy dotyczące prowadzenia strefy wolnocłowej o kontroli typu I i składów wolnocłowych
Artykuł 808
Środki polityki handlowej przewidziane w aktach Wspólnoty stosuje się do towarów niewspólnotowych umieszczonych w strefie wolnocłowej lub składzie wolnocłowym jedynie w takim zakresie, w jakim odnoszą się one do wejścia towarów na obszar celny Wspólnoty.
Artykuł 809
W przypadkach, gdzie elementy oceny długu celnego, które mają zostać wzięte pod uwagę są tymi stosowanymi przed przejściem przez towary zabiegów zwyczajowych, określonych w załączniku 72, wystawiony może zostać arkusz informacyjny INF8 zgodnie z art. 523.
Artykuł 810
Skład towarów spożywczych może zostać ustanowiony w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym zgodnie z art. 40 rozporządzenia (WE) nr 800/1999.
Artykuł 811
W przypadku powrotnego wywozu towarów niewspólnotowych, które nie są rozładowywane lub są przeładowywane, nie wymagane jest powiadomienie określone w art. 182 ust. 3 Kodeksu.
Artykuł 812
W przypadkach, gdy organy celne poświadczają wspólnotowy lub niewspólnotowy status towarów zgodnie z art. 170 ust. 4 Kodeksu wykorzystują formularz odpowiadający wzorowi i przepisom załącznika 109.
Operator poświadcza wspólnotowy status towarów przy użyciu tego formularza, w przypadku gdy towary niewspólnotowe są zgłoszone do dopuszczenia do swobodnego obrotu zgodnie z art. 173 lit. a) Kodeksu, łącznie z sytuacją, gdy kończy procedury uszlachetniania czynnego lub przetworzenia pod kontrolą celną.
Sekcja 3
Przepisy stosowane do stref wolnocłowych o kontroli typu II
Artykuł 813
Bez uszczerbku dla zastosowania przepisów sekcji 1 oraz art. 814, przepisy ustanowione dla procedury składu celnego stosuje się do strefy wolnocłowej o kontroli typu II.
Artykuł 814
W przypadku gdy towary niewspólnotowe, które nie są rozładowywane, lub które są jedynie przeładowywane, zostają umieszczone w wolnym obszarze celnym przy zastosowaniu lokalnej procedury odprawy i później powrotnie wywożone przy zastosowaniu tej samej procedury, organy celne mogą uwolnić operatora od obowiązku informowania właściwego organu celnego o każdym przyjeździe lub odjeździe takich towarów. W takim przypadku środki kontroli uwzględniają specjalny charakter sytuacji.
Krótkoterminowe składowanie towarów w związku z takim przeładunkiem jest uważane za integralną część przeładunku.
ROZDZIAŁ 2
Powrotny wywóz, zniszczenie i zrzeczenie się towarów
Artykuł 841
Jeżeli na dokonanie powrotnego wywozu wymagane jest zgłoszenie celne, przepisy art. 788–796 stosuje się mutatis mutandis, bez uszczerbku dla szczególnych przepisów, które mogą być stosowane przy zakończeniu poprzedniej procedury celnej o znaczeniu gospodarczym.
Jeżeli używany jest karnet ATA dla powrotnego wywozu towarów w ramach czasowej odprawy, zgłoszenie celne może być złożone w urzędzie celnym innym niż ten określony w zdaniu pierwszym art. 161 ust. 5 Kodeksu.
Artykuł 842
1. Do celów art. 182 ust. 3 Kodeksu powiadomienie o zniszczeniu towarów sporządzane jest na piśmie i podpisywane przez osobę zainteresowaną. Powiadomienie musi zostać dokonane w czasie umożliwiającym organom celnym nadzorowanie zniszczenia.
2. Jeżeli dane towary są już przedmiotem zgłoszenia przyjętego przez organy celne, organy te potwierdzają fakt zniszczenia na zgłoszeniu i unieważniają zgłoszenie, zgodnie z art. 66 Kodeksu.
Organy celne obecne przy niszczeniu towaru podają na formularzu lub zgłoszeniu rodzaj towaru oraz ilość odpadów i złomu pozostałych po dokonaniu zniszczenia, w celu określenia mających do nich zastosowanie elementów kalkulacyjnych, jakie mają zostać użyte przy przyznaniu towarom innego przeznaczenia celnego.
3. Przepisy ust. 2 akapit pierwszy stosuje się mutatis mutandis do towarów będących przedmiotem zrzeczenia na rzecz Skarbu Państwa.
TYTUŁ VI
TOWARY OPUSZCZAJĄCE OBSZAR CELNY WSPÓLNOTY
Artykuł 843
1. Niniejszy tytuł określa warunki mające zastosowanie do towarów przemieszczających się między dwoma punktami znajdującymi się na obszarze celnym Wspólnoty czasowo opuszczających ten obszar, nawet z pominięciem terytorium państwa trzeciego, i których usunięcie z obszaru celnego Wspólnoty lub wywóz poza ten obszar są zakazane lub podlegają ograniczeniom, należnościom lub innym opłatom wywozowym na mocy środka wspólnotowego, o ile środek ten to przewiduje i bez uszczerbku dla przepisów szczególnych, które może zawierać.
Jednakże warunków tych nie stosuje się:
— jeżeli przy zgłoszeniu towarów do wywozu poza obszar celny Wspólnoty w urzędzie celnym, gdzie spełniane są formalności eksportowe przedstawiono dowód stwierdzający, że został podjęty środek administracyjny uwalniający te towary od ograniczeń oraz że należności, podatki lub inne należne opłaty zostały uiszczone lub, uwzględniając okoliczności, że towary te mogą opuścić obszar celny Wspólnoty bez dalszych formalności, lub
— jeżeli przewóz dokonywany jest lotem bezpośrednim bez międzylądowań poza obszarem celnym Wspólnoty lub statkiem rejsowym w rozumieniu art. 313a.
2. Jeżeli towary objęte są wspólnotową procedurą tranzytu, to główny zobowiązany umieszcza na dokumencie wykorzystywanym w charakterze zgłoszenia do wspólnotowej procedury tranzytu, w szczególności w polu 44 („Dodatkowe informacje”) Jednolitego Dokumentu Administracyjnego, jeden z następujących wpisów:
— Salida de la Comunidad sometida a restricciones o imposiciones en virtud del (de la) Reglamento/Directiva/Decisión no…
— Udpassage fra Fællesskabet undergivet restriktioner eller afgifter i henhold til forordning/direktiv/afgørelse nr…
— Ausgang aus der Gemeinschaft — gemäâ Verordnung/Richtlinie/Beschluâ Nr. Bechränkungen oder Abgaben unterworfen.
— Ç Ýîïäïò áπü ôçí Êïéíüôçôá õπïâÜëëåôáé πåñéïñéóìïýò ç óå åπéâáñýíóåéò áπü ôïí êáíïíéóìü/ôçí ïäçãéá/ôçí áπüöáóç áñéè.…
— Exit from the Community subject to restrictions or charges under Regulation/Directive/Decision No…
— Sortie de la Communauté soumise à des restrictions ou à des impositions par le règlement ou la directive/décision no…
— Uscita dalla Comunità soggetta a restrizioni o ad imposizioni a norma del (la) regolamento/direttiva/decisione n.…
— Bij uitgang uit de Gemeenschap zijn de beperkingen of heffingen van Verordening/Richtlijn/Besluit nr. van toepassing.
— Saída da Comunidade sujeita a restrições ou a imposições peloa) Regulamento/Directiva/Decisão n.o…
— Yhteisöstä vientiin sovelletaan asetuksen/direktiinvinl./päätöksen N:o… mukaisia rajoituksia tai maksuja
— Utförsel från gemenskapen omfattas i enlighet med förordning/direktiv/beslut… av restriktioner eller pålagor
— Výstup ze Společenství podléhá omezením nebo dávkám podle nařízení/směrnice/rozhodnutí č…
— Ühenduse territooriumilt väljumine on aluseks piirangutele ja maksudele vastavalt määrusele/direktiivile/otsusele nr. …
— Izvešana no Kopienas, piemērojot ierobežojumus vai maksājumus saskaņā ar Regulu/ Direktīvu/ Lēmumu Nr. …
— Išvežimui iš Bendrijos taikomi apribojimai arba mokesčiai, nustatyti Reglamentu/ Direktyva/ Sprendimu Nr. …
— A kilépés a Közösség területéről a ... rendelet/irányelv/határozat szerinti korlátozás vagy teher megfizetésének kötelezettsége alá esik
— Ħruġ mill-Komunita` suġġett għall-restrizzjonijiet jew ħlasijiet taħt Regola/Direttiva/Deċiżjoni Nru…
— Wyprowadzenie ze Wspólnoty podlega ograniczeniom lub opłatom zgodnie z rozporządzeniem / dyrektywą / decyzją nr …
— Iznos iz Skupnosti zavezan omejitvam ali obveznim plačilom na podlagi uredbe/direktive/odločbe št…
— Výstup zo spoločenstva podlieha obmedzeniam alebo platbám podľa nariadenia/smernice/rozhodnutia č…
3. Jeżeli towary:
a) objęte są procedurą celną inną niż wspólnotowa procedura tranzytu; lub
b) są przemieszczane nie będąc objętymi procedurą celną.
Kartę kontrolną T5 wystawia się zgodnie z art. 912a — 912g. W polu 104 formularza T5 należy wstawić krzyżyk w polu „Inne (wyszczególnić)” oraz dodać zdanie określone w ust. 2.
W przypadku towarów objętych lit. a) pierwszego akapitu kartę kontrolną T5 wystawia się w urzędzie celnym, w którym spełniane są formalności wymagane dla wysyłki towarów. W przypadku towarów objętych lit. b) pierwszego akapitu kartę kontrolną T5 przedstawia się wraz z towarami w urzędzie celnym właściwym dla miejsca, gdzie towary te opuszczają obszar celny Wspólnoty.
Urzędy te wyznaczają ostateczny termin, w którym towary muszą zostać przedstawione w urzędzie przeznaczenia i, w miarę potrzeby, umieszczają na dokumencie celnym, z którego wykorzystaniem towary będą przewożone, zdanie określone w ust. 2.
Do celów karty kontrolnej T5 za urząd przeznaczenia uważa się urząd przeznaczenia dla procedury celnej na mocy akapit pierwszego lit. a) lub, w przypadku gdy ma zastosowanie akapit pierwszy lit. b), urząd właściwy dla miejsca ponownego wprowadzenia towarów na obszar celny Wspólnoty.
4. Ustęp 3 stosuje się również do towarów przemieszczanych między dwoma punktami znajdującymi się na obszarze celnym Wspólnoty przez terytorium jednego lub więcej Państw EFTA określonych w art. 309 lit. f) i które w jednym z tych państw są przedmiotem powrotnej wysyłki.
5. Jeżeli środek wspólnotowy, określony w ust. 1, przewiduje złożenie gwarancji, to zostaje ona złożona zgodnie z art. 912b ust. 2.
6. Jeżeli przy przybyciu do urzędu przeznaczenia towary nie zostaną niezwłocznie uznane za towary o statusie wspólnotowym lub nie zostaną niezwłocznie poddane formalnościom celnym wymaganym dla towarów wprowadzonych do obszaru celnego Wspólnoty, urząd przeznaczenia podejmuje wszelkie przewidziane wobec nich środki.
7. W okolicznościach opisanych w ust. 3 urząd przeznaczenia po spełnieniu wszystkich formalności i umieszczeniu wymaganych adnotacji bezzwłocznie odsyła oryginał karty kontrolnej T5 na adres podany w polu B „Odesłać do…” formularza T5.
8. W przypadku gdy towary nie zostały ponownie wprowadzone na obszar celny Wspólnoty, uważa się, że nieprawidłowo opuściły obszar celny Wspólnoty z Państwa Członkowskiego, gdzie zostały objęte procedurą określoną w ust. 2 lub gdzie wystawiono kartę kontrolną T5.
CZĘŚĆ III
CZYNNOŚCI UPRZYWILEJOWANE
TYTUŁ I
TOWARY ZWRÓCONE
Artykuł 844
1. Zgodnie z art. 185 ust. 2 lit. b) Kodeksu z należności celnych przywozowych zwolnione są:
— towary uprzednio wywiezione z obszaru celnego Wspólnoty, w odniesieniu do których zostały spełnione wywozowe formalności celne wymagane dla uzyskania refundacji lub innych kwot przewidzianych w wywozie w ramach wspólnej polityki rolnej,
— lub
— towary, w odniesieniu do których udzielone zostało, w ramach wspólnej polityki rolnej, innego rodzaju ułatwienie finansowe niż wymienione refundacje lub inne kwoty nakładające obowiązek wywozu wymienionych towarów,
pod warunkiem, że stwierdzono, gdzie stosowne, że refundacje lub inne zapłacone kwoty zostały zwrócone albo że właściwe organy podjęły wszelkie niezbędne kroki, aby takie sumy zostały wstrzymane, bądź też stwierdzono, że inne udzielone korzyści finansowe zostały anulowane i że towary te:
i) nie mogły zostać wprowadzone do użytku domowego w państwie, do którego zostały wysłane z powodów związanych z prawem obowiązującym w tym państwie;
ii) zostały zwrócone przez odbiorcę ze względu na uszkodzenie lub niezgodność z warunkami dotyczącej ich umowy;
iii) zostały powrotnie przywiezione na obszar celny Wspólnoty w związku z innego rodzaju okolicznościami, na które eksporter nie miał wpływu, ze względu na które nie mogły zostać użyte zgodnie z zamierzonym celem.
2. Okoliczności określone w ust. 1 ppkt iii) obejmują:
a) towary powracające na obszar celny Wspólnoty w konsekwencji awarii, która nastąpiła przed dostarczeniem odbiorcy albo samych towarów, albo też środka transportu, na którym były przewożone;
b) towary pierwotnie wywiezione w celu konsumpcji lub sprzedaży na targach handlowych lub innej podobnej imprezie, które nie zostały tam skonsumowane lub sprzedane;
c) towary, które nie mogły zostać dostarczone odbiorcy w związku z niezdolnością fizyczną lub prawną tego odbiorcy do wywiązania się z umowy, na mocy której dokonano wywozu towarów;
d) towary, które w wyniku zakłóceń naturalnych, politycznych lub społecznych nie mogły zostać dostarczone odbiorcy lub dotarły do niego po upływie terminu dostawy przewidzianego umową, na której mocy dokonano wywozu towarów, ostatecznego terminu dostawy;
e) produkty objęte wspólną organizacją rynku owoców i warzyw wywożonych w ramach sprzedaży konsygnacyjnej i które nie zostały sprzedane na rynku państwa trzeciego przeznaczenia.
3. Towary wywiezione w ramach wspólnej polityki rolnej z wykorzystaniem pozwolenia na wywóz lub świadectwa o wcześniejszym ustaleniu refundacji nie są zwalniane z należności celnych przywozowych, chyba że zostanie stwierdzone, że właściwe przepisy wspólnotowe zostały spełnione.
4. Towary określone w ust. 1 nie mogą korzystać ze zwolnienia, chyba że zostały zgłoszone do swobodnego obrotu na obszarze celnym Wspólnoty w terminie dwunastu miesięcy od dnia spełnienia formalności celnych związanych z ich wywozem.
Jednakże jeżeli towary są zgłaszane do swobodnego obrotu po upływie terminu przewidzianego w akapicie pierwszym, organy celne Państwa Członkowskiego powrotnego przywozu mogą zezwolić na przedłużenie terminu, w przypadku gdy uzasadniają to wyjątkowe okoliczności. Jeżeli organy celne zezwolą na przedłużenie terminu, przekażą Komisji szczegółowe informacje na temat danego przypadku.
Artykuł 845
Towary powracające korzystają ze zwolnienia z należności celnych przywozowych, nawet jeżeli stanowią jedynie część towarów uprzednio wywiezionych poza obszar celny Wspólnoty.
To samo odnosi się również do przypadku, gdy towary składają się z części lub wyposażenia będącego elementami maszyn, instrumentów, aparatury lub innych produktów uprzednio wywiezionych poza obszar celny Wspólnoty.
Artykuł 846
1. W drodze odstępstwa od art. 186 Kodeksu ze zwolnienia z należności celnych przywozowych korzystają towary powracające, które znajdują się w jednej z następujących sytuacji:
a) towary, które po ich wywiezieniu poza obszar celny Wspólnoty zostały poddane jedynie zabiegom niezbędnym dla utrzymania ich w dobrym stanie lub zabiegom jedynie zmieniającym ich wygląd;
b) towary, które po ich wywiezieniu poza obszar celny Wspólnoty, zostały poddane innym zabiegom niż niezbędne dla utrzymania ich w dobrym stanie lub zabiegom innym niż zmieniające ich wygląd, ale okazały się wadliwe lub niezdatne do przewidywanego użytku, pod warunkiem że spełniony jest jeden z następujących warunków:
— towary te poddane zostały wymienionym zabiegom lub zabiegom wyłącznie w celu ich naprawy lub utrzymania ich w dobrym stanie,
— ich niezdatność do przewidywanego użytku została stwierdzona dopiero po rozpoczęciu wymienionych zabiegów.
2. Jeżeli towary powracające zostały poddane zabiegom, zgodnie z ust. 1 lit. b), a zabiegi takie wiązałyby się z pobraniem należności celnych przywozowych jak za towary objęte procedurą uszlachetniania biernego, to stosuje się obowiązujące w ramach wymienionej procedury reguły naliczania należności.
Jednakże jeżeli towary zostały poddane operacji polegającej na ich naprawie lub przywróceniu do dobrego stanu, które stały się konieczne w związku z nieprzewidzianymi okolicznościami, które zaistniały poza obszarem celnym Wspólnoty, co zostało potwierdzone zgodnie z wymogami organów celnych, towary zostają zwolnione z należności celnych przywozowych, pod warunkiem że w wyniku przeprowadzenia operacji wartość powracających towarów nie stanie się wyższa od ich wartości w chwili wywozu poza obszar celny Wspólnoty.
3. Do celów ust. 2 akapit drugi:
a) „konieczna naprawa lub przywrócenie do dobrego stanu, które stały się konieczne” oznaczają każdą czynność powodującą naprawienie wad funkcjonalnych lub szkód materialnych, które powstały, gdy towary znajdowały się poza obszarem celnym Wspólnoty, bez których wykonania towary nie mogłyby zostać użyte w normalny sposób i zgodnie z ich przeznaczeniem;
b) uważa się, że w wyniku przeprowadzenia operacji wartość powracających towarów nie stała się wyższa od ich wartości w chwili wywozu poza obszar celny Wspólnoty, jeżeli operacja ta nie wykracza poza to, co jest niezbędne do umożliwienia, aby towary te mogły być dalej używane w ten sam sposób jak w chwili wywozu.
Jeżeli naprawa lub przywrócenie towarów do dobrego stanu wymaga zamontowania części zapasowych, to zamontowanie tych części jest ograniczone wyłącznie do części niezbędnych dla umożliwienia, aby towary mogły być dalej używane w ten sam sposób jak w chwili wywozu.
Artykuł 847
Na wniosek osoby zainteresowanej po spełnianiu wywozowych formalności celnych organy celne wydają dokument zawierający informacje niezbędne dla ustalenia tożsamości towarów w przypadku powrotnego ich wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty.
Artykuł 848
1. Za towary powracające mogą zostać uznane:
— towary, do których przy zgłoszeniu dopuszczenia do swobodnego obrotu dołączono następujące dokumenty:
—a) egzemplarz zgłoszenia wywozowego zwrócony przez organy celne eksporterowi lub odpowiednio poświadczoną przez te organy kopię tego dokumentu; lub
b) dokument informacyjny, przewidziany w art. 850.
— Jeżeli dowody dostępne organom celnym w urzędzie celnym powrotnego przywozu lub dowody dostarczone im przez osobę zainteresowaną wskazują, że zgłoszone do swobodnego obrotu towary są towarami, które zostały pierwotnie wywiezione poza obszar celny Wspólnoty, i że w chwili wywozu spełniały warunki wymagane dla uznania ich za towary powracające, to dokumenty określone w lit. a) i b) nie są wymagane,
— towary objęte karnetem ATA wydanym we Wspólnocie.
— Towary te mogą zostać uznane za towary powracające w zakresie ustanowionym w art. 185 Kodeksu, nawet jeżeli termin ważności karnetu ATA został przekroczony.
— W każdym przypadku formalności ustanowione w art. 290 ust. 2 muszą zostać spełnione.
2. Ustęp 1 tiret pierwsze nie ma zastosowania do międzynarodowego przepływu opakowań, środków transportu lub niektórych towarów korzystających ze szczególnej procedury celnej, jeżeli przepisy autonomiczne lub umowne stanowią, że dokumenty celne nie są wymagane w takich okolicznościach.
Nie stosuje się ich również w przypadkach, w których towary mogą być zgłaszane do dopuszczenia do swobodnego obrotu w formie ustnej lub w jakikolwiek inny sposób.
3. Jeżeli organy celne urzędu powrotnego przywozu uznają to za konieczne, mogą zażądać, aby osoba zainteresowana dostarczyła dodatkowy dowód, w szczególności w celu umożliwienia ustalenia tożsamości powrotnie przywożonych towarów.
Artykuł 849
1. Oprócz dokumentów określonych w art. 848 przy każdym zgłoszeniu dopuszczenia do swobodnego obrotu towarów powracających, których wywóz mógł zostać dokonany po spełnieniu wywozowych formalności celnych w celu udzielenia refundacji lub innych kwot przewidzianych w wywozie w ramach wspólnej polityki rolnej, przedstawia się również zaświadczenie wydane przez organy właściwe do udzielania takich refundacji lub kwot w Państwie Członkowskim wywozu. Zaświadczenie takie zawiera wszystkie dane konieczne do umożliwienia urzędowi celnemu, któremu dane towary są zgłaszane do swobodnego obrotu, sprawdzenia, czy zaświadczenie to odnosi się do tych towarów.
2. Jeżeli wywóz towarów nie wiązał się ze spełnieniem wywozowych formalności celnych w celu udzielenia refundacji lub innych kwot przewidzianych w wywozie w ramach wspólnej polityki rolnej, to zaświadczenie zawiera jedno z następujących oznaczeń:
— Sin concesión de restituciones u otras cantidades a la exportación;
— Ingen restitutioner eller andre beløb ydet ved udførslen;
— Keine Ausfuhrerstattungen oder sonstige Ausfuhrvergünstigungen;
— Δεν έτυχαν επιδοτήσεων ή άλλων χορηγήσεων κατά την εξαγωγή;
— No refunds or other amounts granted on exportation;
— Sans octroi de restitutions ou autres montants à l'exportation;
— Senza concessione di restituzioni o altri importi all'esportazione;
— Geen restituties of andere bij de uitvoer verleende bedragen;
— Sem concessão de restituicões ou outros montantes na exportação;
— Vietäessa ei myönnetty vientitukea eikä muita määriä/Inga bidrag eller andra belopp har beviljats vid exporten;
— Inga bidrag eller andra belopp har beviljats vid exporten;
— Bez vývozních náhrad nebo jiných částek poskytovaných při vývozu;
— Ekspordil ei makstud toetusi ega muid summasid;
— Bez kompensācijas vai citām summām, kas paredzētas par preču izvešanu;
— Eksportas teisės į grąžinamąsias išmokas arba kitas pinigų sumas nesuteikia;
— Kivitel esetén visszatérítést vagy egyéb kedvezményt nem vettek igénybe;
— L-ebda rifużjoni jew ammonti oħra mogħtija fuq esportazzjoni;
— Nie przyznano dopłat lub innych kwot wynikających z wywozu;
— Brez izvoznih nadomestil ali drugih izvoznih ugodnosti;
— Pri vývoze sa neposkytujú žiadne náhrady alebo iné peňažné čiastky.
3. Jeżeli wywóz towarów wiązał się ze spełnieniem wywozowych formalności celnych w celu udzielenia refundacji lub innych kwot przewidzianych w ramach wspólnej polityki rolnej, to zaświadczenie zawiera jedno z następujących oznaczeń:
— Restituciones y otras cantidades a la exportación reintegradas por … (cantidad);
— De ved udførslen ydede restitutioner eller andre beløb er tilbagebetalt for … (mængde);
— Ausfuhrerstattungen und sonstige Ausfuhrvergünstigungen für … (Menge) zurückbezahlt;
— Επιδοτήσεις και άλλες χορηγήσεις κατά την εξαγωγή επεστράφησαν για … (ποσότης);
— Refunds and other amounts on exportation repaid for … (quantity);
— Restitutions et autres montants à l'exportation remboursés pour … (quantité);
— Restituzioni e altri importi all'esportazione rimborsati per … (quantità);
— Restituties en andere bedragen bij de uitvoer voor … (hoeveelheid) terugbetaald;
— Restituições e outros montantes na exportação reembolsados para … (quantidade);
—
—
;
— Vývozní náhrady nebo jiné částky poskytované při vývozu vyplaceny za …(množství);
— Ekspordil makstud toetused ja muud summad tagastatud… (kogus) eest;
— Kompensācijas un citas par preču izvešanu paredzētas summas atmaksātas par … (daudzums);
— Grąžinamosios išmokos ir kitos eksporto atveju mokamos pinigų sumos išmokėtos už … (kiekis);
— Kivitel esetén igénybevett visszatérítés vagy egyéb kedvezmény … (mennyiség) után visszafizetve;
— Rifużjoni jew ammonti oħra fuq esportazzjoni mogħtija lura għal … (kwantita');
— Dopłaty i inne kwoty wynikające z wywozu wypłacono za … (ilość);
— Izvozna nadomestila ali zneski drugih izvoznih ugodnosti povrnjeni za … (količina);
— Náhrady a iné peňažné čiastky pri vývoze vyplatené za … (množstvo);
lub
— Titulo de pago de restituciones u otras cantidades a la exportación anulado por … (cantidad);
— Ret til udbetaling af restitutioner eller andre beløb ved udførslen er annullerei for … (mængde);
— Auszahlungsanordnung über die Ausfuhrerstattungen und sonstigen Ausfuhrvergünstigungen für … (Menge) ungültig gemacht;
— Αποδεικτικό πληρωμής επιδοτήσεων ή άλλων χορηγήσεων κατά την εξαγωγή ακυρωμένο για … (ποσότης),
— Entitlement to payment of refunds or other amounts on exportation cancelled for … (quantity);
— Titre de paiement des restitutions ou autres montants à l'exportation annulé pour … (quantité);
— Titolo di pagamento delle restituzioni o di altri importi all'esportazione annullato per … (quantità);
— Aanspraak op restituties of andere bedragen bij uitvoer vervallen voor … (hoeveelheid);
— Titulo de pagamento de restituições ou outros montantes na exportação anulado para … (quantidade);
—
;
— Nárok na vyplacení vývozních náhrad nebo jiných částek poskytovaných při vývozu za …(množství) zanikl;
— Õigus saada toetusi või muid summasid ekspordil on … (kogus) eest kehtetuks tunnistatud;
— Tiesības izmaksāt kompensācijas vai citas summas, kas paredzētas par preču izvešanu, atceltas attiecībā uz … (daudzums);
— Teisė į grąžinamųjų išmokų arba kitų eksporto atveju mokamų pinigų sumų mokėjimą už … (kiekis) panaikinta;
— Kivitel esetén … igénybevett visszatérítésre vagy egyéb kedvezményre való jogosultság … (mennyiség) után megszűnt;
— Mhux intitolati għal ħlas ta' rifużjoni jew ammonti oħra fuq l-esportazzjoni għal … (kwantita');
— Uprawnienie do otrzymania dopłat lub innych kwot wynikających z wywozu anulowano dla … (ilość);
— Upravičenost do izplačila izvoznih nadomestil ali zneskov drugih izvoznih ugodnosti razveljavljena za … (količina);
— Nárok na vyplatenie náhrad alebo iných peňažných čiastok pri vývoze za…(množstvo) zanikol;
w zależności od tego, czy refundacje te lub inne kwoty przewidziane w wywozie zostały już czy też nie zostały wypłacone przez właściwe organy.
4. W przypadku określonym w art. 848 ust. 1 tiret pierwsze lit. b) zaświadczenie określone w ust. 1 sporządzane jest na dokumencie informacyjnym INF 3 przewidzianym w art. 850.
5. Jeżeli organy celne w urzędzie celnym, w którym towary są zgłaszane do swobodnego obrotu, dysponują środkami, za których pomocą mogą upewnić się, że nie udzielono i nie będzie można udzielić w późniejszym okresie żadnej refundacji lub innej kwoty przewidzianej w wywozie w ramach wspólnej polityki rolnej, to zaświadczenie określone w ust. 1 nie jest wymagane.
Artykuł 850
Dokument informacyjny INF 3 sporządzany jest w oryginale i dwóch kopiach na formularzu zgodnym ze wzorem znajdującym się w załączniku 110.
Artykuł 851
1. Z zastrzeżeniem ust. 3 dokument informacyjny INF 3 wydawany jest na wniosek eksportera przez organy celne w urzędzie celnym wywozu w chwili spełnienia formalności wywozowych w odniesieniu do danych towarów, jeżeli dany eksporter zgłosi, że istnieje możliwość, iż wymienione towary powrócą przez inny urząd celny niż urząd celny wywozu.
2. Dokument informacyjny INF 3 może zostać również wydany na wniosek eksportera przez organy celne w urzędzie celnym wywozu po spełnieniu wywozowych formalności celnych w odniesieniu do danych towarów, pod warunkiem że organy te mogą stwierdzić na podstawie informacji, którymi dysponują, że dane zawarte we wniosku przedstawionym przez eksportera dotyczą towarów wywiezionych.
3. W przypadku towarów określonych w art. 849 ust. 1 dokument informacyjny INF 3 może zostać wydany dopiero po spełnieniu odpowiednich wywozowych formalności celnych i z zastrzeżeniem przepisów ust. 2.
Ponadto dokument informacyjny INF 3 może zostać wydany, jedynie pod warunkiem że:
a) pole B zostało uprzednio wypełnione i poświadczone przez organy celne; oraz
b) pole A zostało uprzednio wypełnione i poświadczone przez organy celne w przypadku, gdy informacje w nim zawarte są wymagane.
Artykuł 852
1. Dokument informacyjny INF 3 zawiera wszystkie informacje wymagane przez organy celne w celu ustalenia tożsamości wywożonych towarów.
2. Jeżeli przewiduje się, że wywożone towary powrócą na obszar celny Wspólnoty przez kilka urzędów celnych innych niż urząd celny wywozu, to eksporter może wystąpić z wnioskiem o wydanie kilku dokumentów informacyjnych INF 3 dla całości wywiezionych towarów.
Podobnie eksporter może wystąpić z wnioskiem do organów celnych, które wydały dokument informacyjny INF 3, o zastąpienie go kilkoma dokumentami INF 3 dla całości towarów ujętych na pierwotnie wydanym dokumencie informacyjnym INF 3.
Eksporter może również wystąpić z wnioskiem o wydanie dokumentu informacyjnego INF 3 jedynie dla części wywożonych towarów.
Artykuł 853
Oryginał i jedna kopia dokumentu informacyjnego INF 3 zwracane są eksporterowi w celu przedstawienia ich w urzędzie celnym powrotnego przywozu. Drugą kopię zachowują w swoich urzędowych archiwach organy celne, które ją wydały.
Artykuł 854
Urząd celny powrotnego przywozu rejestruje na oryginale i kopii dokumentu informacyjnego INF 3 ilość towarów powracających zwolnionych z należności celnych przywozowych, zachowuje oryginał i przesyła organom celnym, które go wydały, kopię dokumentu opatrzoną numerem i datą zgłoszenia do swobodnego obrotu.
Wymienione organy celne porównują tę kopię z kopią znajdującą się w ich posiadaniu i zachowują ją w swoich urzędowych archiwach.
Artykuł 855
W przypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia oryginału dokumentu informacyjnego INF 3 osoba zainteresowana może wystąpić do organów celnych, które go wydały, z wnioskiem o wydanie duplikatu. Jeżeli uzasadnione jest to okolicznościami, organy przychylają się do wniosku. W ten sposób wydany duplikat zawiera jedno z następujących oznaczeń:
— DUPLICADO,
— DUPLIKAT,
— DUPLIKAT,
— ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ,
— DUPLICATE,
— DUPLICATA,
— DUPLICATO,
— DUPLICAAT,
— SEGUNDA VIA,
— KAKSOISKAPPALE/DUPLIKAT,
— DUPLIKAT,
— DUPLIKÁT,
— DUPLIKAAT,
— DUBLIKĀTS,
— DUBLIKATAS,
— MÁSODLAT,
— DUPLIKAT,
— DUPLIKAT,
— DVOJNIK,
— DUPLIKÁT.
Organy celne rejestrują wydanie duplikatu na będącej w ich posiadaniu kopii dokumentu informacyjnego INF 3.
Artykuł 856
1. Na wniosek organów celnych urzędu powrotnego wywozu organy celne urzędu wywozu przekazują tym organom wszystkie informacje, którymi dysponują, umożliwiające ustalenie, czy towary spełniają warunki wymagane dla korzystania z przepisów niniejszej części.
2. Dokument informacyjny INF 3 może zostać wykorzystany do złożenia wniosku i przekazania informacji określonych w ust. 1.
DZIAŁ II
PRODUKTY RYBOŁÓWSTWA MORSKIEGO ORAZ INNE PRODUKTY POCHODZĄCE Z POŁOWÓW NA MORZU TERYTORIALNYM PAŃSTWA TRZECIEGO DOKONYWANYCH PRZEZ STATKI RYBACKIE WSPÓLNOTY
Artykuł 856a
1. Odstąpienie od naliczania należności celnych przywozowych dla produktów określonych w art. 188 Kodeksu jest uzależnione od przedstawienia świadectwa potwierdzającego zgłoszenie o dopuszczenie tych produktów do swobodnego obrotu.
2. Dla produktów, które mają zostać dopuszczone do swobodnego obrotu we Wspólnocie, w okolicznościach określonych w art. 329 lit. a)-d), kapitan wspólnotowego statku rybackiego dokonującego połowów morskich wypełnia pola 3, 4 i 5 i w razie potrzeby 9 świadectwa. Jeżeli na pokładzie statku dokonuje się przetworzenia, kapitan wypełnia również pola 6, 7 i 8.
Artykuł 330, 331 i 332 stosuje się przy wypełnianiu odpowiednich pól na świadectwie.
Przy zgłaszaniu o dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu zgłaszający wypełnia na świadectwie pola 1 i 2.
3. Świadectwo musi być zgodne z wzorem przedstawionym w załączniku 110a i sporządzane jest zgodnie z przepisami ust. 2.
4. W przypadku ubiegania się o dopuszczenie produktów do swobodnego obrotu w porcie, w którym są rozładowywane ze wspólnotowego statku rybackiego, który dokonał połowu, odstępstwo określone w art. 326 ust. 2 stosuje się mutatis mutandis.
5. Do celów ust. 1-4 terminy „wspólnotowy statek rybacki” i „wspólnotowy statek — przetwórnia” zachowują znaczenie, jak zdefiniowano w art. 325 ust. 1, zaś pojęcie „produkty” obejmuje produkty i towary określone w art. 326-332, w przypadku gdy odwołujemy się do tych przepisów.
6. W celu zapewnienia właściwego stosowania ust. 1-5, administracje Państw Członkowskich udzielają sobie wzajemnej pomocy przy kontroli autentyczności świadectw i prawdziwości zawartych w nich danych.
CZĘŚĆ IV
DŁUG CELNY
TYTUŁ I
ZABEZPIECZENIA
Artykuł 857
1. Rodzaje zabezpieczeń inne niż zabezpieczenia w formie depozytu w gotówce lub w formie poręczenia, w rozumieniu art. 193, 194 i 195 Kodeksu, jak również depozyt w gotówce lub złożenie zabezpieczeń, które mogą zostać przyjęte przez Państwa Członkowskie bez wymogu spełnienia warunków określonych w art. 194 ust. 1, są następujące:
a) ustanowienie hipoteki, długu gruntowego, zastawu użytkowego lub innego prawa uważanego za równoważne prawu dotyczącemu nieruchomości;
b) przelew wierzytelności, ustanowienie zastawu, połączone lub niepołączone z utratą posiadania, na towarach, papierach wartościowych lub wierzytelnościach, w szczególności na bankowej książeczce oszczędnościowej, lub na wpisie do państwowego rejestru długów;
c) ustanowienie umownej solidarności dłużników przez osobę trzecią upoważnioną do tego przez organy celne, a zwłaszcza przedstawienie weksla, którego zapłata jest zagwarantowana przez osobę trzecią;
d) depozyt gotówkowy lub równoważne mu zabezpieczenie w walucie innej niż waluta Państwa Członkowskiego, w której złożone jest zabezpieczenie;
e) udział, pod warunkiem wpłaty składki, w ogólnym systemie zabezpieczeń zarządzanym przez organy celne.
2. Okoliczności i warunki, w których można korzystać z form zabezpieczenia określonych w ust. 1, ustalane są przez organy celne.
Artykuł 858
Złożenie zabezpieczenia w gotówce nie daje prawa do wypłacania przez organy celne odsetek.
TYTUŁ II
POWSTANIE DŁUGU
ROZDZIAŁ I
Uchybienia niemające znaczącego wpływu na składowanie czasowe lub procedurę celną
Artykuł 859
Za niemające znaczącego wpływu na właściwe funkcjonowanie składowania czasowego lub procedury celnej w rozumieniu art. 204 ust. 1 Kodeksu uważa się następujące uchybienia, pod warunkiem że:
— nie stanowią one próby pozaprawnego usunięcia towaru spod dozoru celnego,
— nie są spowodowane wyraźnym zaniedbaniem ze strony osoby zainteresowanej, oraz
— wszystkie formalności konieczne w celu uregulowania sytuacji towarów są następnie przeprowadzane:
—1) przekroczenie terminu, w którym towar powinien otrzymać jedno z przeznaczeń celnych przewidzianych w ramach składowania czasowego lub danej procedury celnej, jeżeli przedłużenie terminu mogło zostać udzielone, gdyby ubiegano się o nie w terminie;
2) w przypadku towarów objętych procedurą tranzytową niedopełnienie jednego z obowiązków związanych z zastosowaniem tej procedury, jeżeli zostały spełnione następujące warunki:
a) towary objęte procedurą zostały faktycznie przedstawione w stanie nienaruszonym w urzędzie przeznaczenia;
b) urząd przeznaczenia mógł zapewnić nadanie towarom przeznaczenia celnego lub zostały one poddane składowaniu czasowemu po zakończeniu procedury tranzytowej;
c) w przypadku gdy został przekroczony termin określony na podstawie art. 356 i nie ma zastosowania ust. 3 tego artykułu, a towary zostały jednak przedstawione w urzędzie przeznaczenia w odpowiednim terminie.
3) w przypadku towarów składowanych czasowo lub objętych procedurą składu celnego – zabiegi dokonane bez uprzedniego pozwolenia organów celnych, pod warunkiem że takie zabiegi byłyby dozwolone, jeżeli ubiegano by się o pozwolenie;
4) w przypadku towarów objętych procedurą odprawy czasowej – użycie towarów w sposób inny niż przewidziany w pozwoleniu, pod warunkiem że takie użycie byłyby dozwolone, gdyby ubiegano się o pozwolenie;
5) w przypadku towarów składowanych czasowo lub objętych procedurą celną – przeniesienie towarów bez pozwolenia, pod warunkiem że towary mogą zostać przedstawione na żądanie organów celnych;
6) w przypadku towaru składowanego czasowo lub objętego procedurą celną, wyprowadzenie tego towaru poza obszar celny Wspólnoty lub jego wprowadzenie do wolnego obszaru celnego o kontroli typu I w rozumieniu art. 799 bądź do składu wolnocłowego bez spełnienia niezbędnych formalności;
7) w odniesieniu do towarów lub produktów fizycznie przemieszczanych w rozumieniu art. 296, 297 lub 511 niespełnienie jednego z warunków, na mocy których odbywa się przemieszczanie, w przypadku gdy spełnione zostały następujące warunki:
a) osoba zainteresowana może udowodnić w sposób przekonujący dla organów celnych, że towary lub produkty przybyły do określonego obiektu lub na miejsce przeznaczenia oraz, w przypadkach przemieszczania na podstawie art. 296, 297, 512 ust. 2 lub art. 513, że towary lub produkty zostały należycie zarejestrowane w aktach określonego obiektu lub miejsca przeznaczenia, w przypadku gdy artykuły te wymagają zarejestrowania takiego wprowadzenia do akt;
b) w przypadku gdy nie dotrzymano terminu określonego w zezwoleniu, a towary lub produkty dotarły jednak do określonego obiektu lub na miejsce przeznaczenia w odpowiednim terminie.
8) w przypadku towarów, które kwalifikują się przy dopuszczeniu do swobodnego obrotu do zwolnienia, w całości lub w części, z należności celnych przywozowych, określonych w art. 145 Kodeksu, istnienie jednej z sytuacji określonej w art. 204 ust. 1 lit. a) i b) Kodeksu, podczas składowania czasowego danych towarów lub objęcia inną procedurą celną, przed ich dopuszczeniem do swobodnego obrotu;
9) w ramach uszlachetniania czynnego i przetwarzania pod kontrolą celną, przekroczenie limitu czasowego przeznaczonego na przedstawienie rozliczenia procedury, o ile limit zostałby przedłużony, jeśli wniosek o takie przedłużenie zostałby złożony na czas;
10) przekroczenie limitu czasowego przeznaczonego na czasowe wyprowadzenie ze składu celnego, o ile limit czasowy zostałby przedłużony, jeśli wniosek o takie przedłużenie zostałby złożony na czas.
Artykuł 860
Organy celne uważają dług celny za powstały na mocy art. 204 ust. 1 Kodeksu, chyba że osoba mogąca stać się dłużnikiem wykaże, że spełnione zostały warunki art. 859.
Artykuł 861
Fakt, że uchybienia określone w art. 859 nie powodują powstania długu celnego, nie stanowi przeszkody dla stosowania obowiązujących przepisów karnych ani przepisów pozwalających na cofanie pozwoleń wydanych w ramach danej procedury celnej.
ROZDZIAŁ 2
Naturalne straty
Artykuł 862
1. Do celów art. 206 Kodeksu organy celne, na wniosek osoby zainteresowanej, uwzględniają brakujące ilości w każdym przypadku, gdy może zostać wykazane, że stwierdzone braki wynikają wyłącznie z charakteru towaru, a nie z zaniedbania lub manipulacji ze strony tej osoby.
2. W szczególności zaniedbanie lub manipulacja oznacza każde nieprzestrzeganie reguł dotyczących transportu, składowania, poddawania zabiegom, obróbki lub przetwarzania danych towarów, wydanych przez organy celne lub wynikających ze zwyczajowej praktyki.
Artykuł 863
Organy celne mogą zwolnić osobę zainteresowaną z obowiązku wykazania, że towary zostały nieodwracalnie utracone z powodów związanych z ich charakterem, jeżeli upewniły się, że utrata ta nie może być uzasadniona w inny sposób.
Artykuł 864
Obowiązujące w Państwach Członkowskich przepisy krajowe dotyczące standardowych współczynników nieodwracalnych strat związanych z charakterem samych towarów są stosowane w przypadku niedostarczenia przez osobę zainteresowaną dowodu, że faktycznie poniesiona strata przekracza stratę wyliczoną z zastosowaniem standardowych współczynników właściwych dla danych towarów.
ROZDZIAŁ 3
Towary znajdujące się w szczególnej sytuacji
Artykuł 865
Za usunięcie towarów spod dozoru celnego w rozumieniu art. 203 ust. 1 Kodeksu uważane jest zgłoszenie celne danych towarów lub każda inna czynność mająca takie same skutki prawne, jak również przedstawienie właściwym organom celnym dokumentu w celu poświadczenia, gdy takie postępowanie spowodowało fałszywe nadanie temu towarowi statusu celnego towaru wspólnotowego.
Jednakże w przypadku towarzystw lotniczych upoważnionych do korzystania z uproszczonej procedury tranzytowej poprzez wykorzystanie manifestu sporządzanego w formie elektronicznej, towary nie są uważane za usunięte spod dozoru celnego, jeżeli, z inicjatywy lub w imieniu osoby zainteresowanej, są one uważane zgodnie z ich statusem za towary niewspólnotowe przed stwierdzeniem przez organy celne istnienia nieprawidłowości i jeżeli zachowanie osoby zainteresowanej nie wskazuje na dokonanie niezgodnych z prawem działań.
Artykuł 866
Bez uszczerbku dla ustanowionych przepisów dotyczących zakazów i ograniczeń, które mogą być stosowane w odniesieniu do danych towarów, jeżeli zgodnie z art. 202, 203, 204 lub 205 Kodeksu powstał dług celny w przywozie i gdy należności celne przywozowe zostały uiszczone, towary te uważa się za towary wspólnotowe bez konieczności zgłoszenia dopuszczenia ich do swobodnego obrotu.
Artykuł 867
Orzeczenie przepadku towaru w rozumieniu art. 233 lit. c) i d) Kodeksu nie ma wpływu na status celny danych towarów.
Artykuł 867a
1. Towary niewspólnotowe przejęte lub skonfiskowane oraz takie, odnośnie do których nastąpiło zrzeczenie na rzecz Skarbu Państwa, uważa się za towary objęte procedurą składu celnego.
2. Towary, określone w ust. 1, mogą zostać sprzedane przez organy celne jedynie pod warunkiem bezzwłocznego wypełnienia przez kupującego formalności wymaganych dla nadania im przeznaczenia celnego.
Jeżeli sprzedaż odbywa się po cenie, w której zawarta jest kwota należności celnych przywozowych, to sprzedaż taka traktowana jest jako dopuszczenie do swobodnego obrotu; organy celne same naliczają i księgują należności.
W takich przypadkach sprzedaży dokonuje się według procedur obowiązujących w Państwach Członkowskich.
3. W przypadku gdy administracja sama zadysponuje towarami, określonymi w ust. 1, w inny sposób niż dokonując ich sprzedaży, to musi bezzwłocznie wypełnić formalności w celu nadania im jednego z przeznaczeń celnych przewidzianych w art. 4 ust. 15 lit. a), b), c) i d) Kodeksu.
TYTUŁ III
POKRYCIE KWOTY DŁUGU CELNEGO
Artykuł 868
Państwa Członkowskie mogą zwalniać z obowiązku zaksięgowania kwoty należności mniejszych niż 10 ECU.
Po zwolnieniu towarów nie pokrywa się należności przywozowych lub należności celnych wywozowych, których wysokość za dokonanie określonego pokrycia po zwolnieniu towarów jest mniejsza niż 10 ECU.
Artykuł 869
Organy celne same podejmują decyzję o nieksięgowaniu niepobranych należności po zwolnieniu towarów:
a) w przypadkach, w których zastosowano preferencyjne traktowanie taryfowe w kontekście kontyngentu taryfowego, plafonu taryfowego lub innych ustaleń, gdy uprawnienie do tego rodzaju traktowania zostało zniesione w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego, bez opublikowania tego faktu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich przed dopuszczeniem danych towarów do swobodnego obrotu lub gdy nie zostało to opublikowane, podano to we właściwej formie do wiadomości publicznej w zainteresowanym Państwie Członkowskim, zobowiązany działał w dobrej wierze i przestrzegał wszystkich przepisów przewidzianych w obowiązującym prawodawstwie w odniesieniu do zgłoszenia celnego;
b) w przypadkach, w których uznają one, że warunki określone w art. 220 ust. 2 lit. b) Kodeksu zostały spełnione, z wyjątkiem tych, na których dokumentację należy przekazać Komisji zgodnie z art. 871. Jednakże tam gdzie stosuje się art. 871 ust. 2 tiret drugie, organy celne nie mogą podjąć decyzji uchylającej księgowanie przedmiotowych należności do czasu zakończenia procedury wszczętej zgodnie z art. 871–876.
▼M23 —————
W przypadku gdy złożony jest wniosek o zwrot lub umorzenie na mocy art. 236 Kodeksu, wraz z art. 220 ust. 2 lit. b) Kodeksu, lit. b) akapit pierwszy tego artykułu oraz art. 871-876 stosuje się mutatis mutandis.
Do celów stosowania powyższych przepisów Państwa Członkowskie udzielają sobie wzajemnej pomocy, w szczególności w przypadku gdy dotyczy to błędu organów celnych Państwa Członkowskiego innego niż Państwo Członkowskie odpowiedzialne za podjęcie decyzji.
Artykuł 870
1. Każde Państwo Członkowskie posiada, do dyspozycji Komisji, wykaz przypadków, w których stosowane były następujące przepisy:
— artykuł 869 lit. a),
— artykuł 236 Kodeksu wraz z art. 220 ust. 2 lit. b) Kodeksu, jeżeli na mocy ust. 2 przekazanie nie jest wymagane,
— artykuł 869 lit. b), jeżeli na mocy ust. 2 przekazanie nie jest wymagane.
2. Każde Państwo Członkowskie przekazuje Komisji wykaz przypadków, w których kwota niepobrana od zainteresowanego podmiotu w odniesieniu do jednej lub więcej operacji przywozu lub wywozu w wyniku pojedynczego błędu wynosi ponad 50 000 EUR, oraz stosowane były przepisy art. 236 Kodeksu wraz z art. 220 ust. 2 lit. b) Kodeksu lub art. 869 lit. b), podając krótkie streszczenie każdego przypadku. Przekazanie to następuje w pierwszym i trzecim kwartale każdego roku i dotyczy wszystkich przypadków, w których w poprzednim półroczu podjęto decyzję o nieksięgowaniu niepobranych należności celnych.
Artykuł 871
1. Organ celny przekazuje sprawę do rozstrzygnięcia Komisji, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 872-876, w przypadku gdy uznaje, że zostały spełnione warunki ustanowione w art. 220 ust. 2 lit. b) Kodeksu:
— uznaje, że Komisja popełniła błąd w rozumieniu art. 220 ust. 2 lit. b) Kodeksu,
— okoliczności przypadku są związane z wynikami dochodzenia Wspólnoty przeprowadzonego na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 515/97 z dnia 13 marca 1997 r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi Państw Członkowskich i współpracy między Państwami Członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego ( 16 ) lub na mocy jakichkolwiek innych przepisów prawodawstwa wspólnotowego lub umowy zawartej przez Wspólnotę z krajem lub grupą krajów, w której przewidziane jest przeprowadzenie takich dochodzeń przez Wspólnotę, lub
— kwota niepobrana od zainteresowanego podmiotu w odniesieniu do jednej lub więcej operacji przywozu lub wywozu w wyniku pojedynczego błędu wynosi 500 000 EUR lub więcej.
2. Jednakże przypadki określone w ust. 1 nie są przekazywane, jeżeli:
— Komisja już przyjęła decyzję, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 872-876, w sprawie przypadku dotyczącego kwestii porównywalnych pod względem faktycznym i prawnym,
— Komisja rozpatruje już przypadek, którego dotyczą kwestie porównywalne pod względem faktycznym i prawnym.
3. Dokumentacja przedłożona Komisji zawiera wszystkie informacje wymagane w celu pełnego rozpatrzenia. Zawiera ono szczegółowe informacje o zachowaniu zainteresowanego podmiotu gospodarczego, w szczególności o jego zawodowym doświadczeniu, dobrej wierze i staranności. Do oceny tej dołącza się wszystkie informacje, które mogą dowodzić, że podmiot działał w dobrej wierze. Dokumentacja zawiera również oświadczenie, podpisane przez wnioskodawcę, o zwrot lub umorzenie, w którym potwierdza, że zapoznał się z dokumentacją oraz stwierdza, że nie ma nic do dodania lub wymienia wszystkie informacje uzupełniające, które jego zdaniem powinny zostać zawarte w dokumentacji.
4. Z chwilą otrzymania dokumentacji Komisja odpowiednio informuje o tym dane Państwo Członkowskie.
5. Jeżeli okazuje się, że informacje dostarczone przez Państwo Członkowskie nie są wystarczające do podjęcia decyzji w sprawie danego przypadku z pełną znajomością stanu faktycznego, Komisja może zażądać dostarczenia informacji uzupełniających.
6. Jeżeli zachodzi jedna z następujących sytuacji, Komisja zwraca dokumentację organowi celnemu, a procedurę określoną w art. 872-876 uważa się za nigdy niewszczętą:
— z dokumentacji wynika, że istnieje rozbieżność między organem celnym, który przekazał dokumentację, a osobą, która podpisała oświadczenie, określone w ust. 3, dotycząca przedstawienia stanu faktycznego,
— dokumentacja jest wyraźnie niekompletna, ponieważ nie zawiera niczego, co by uzasadniało rozpatrzenie sprawy przez Komisję,
— na mocy ust. 1 i 2 dokumentacja nie powinna zostać przekazana,
— istnienie długu celnego nie zostało stwierdzone,
— w trakcie rozpatrywania dokumentacji Komisji przekazana została przez organ celny nowa informacja dotycząca dokumentacji, o charakterze mogącym znacząco zmienić stan faktyczny lub ocenę prawną.
Artykuł 872
Komisja przesyła Państwom Członkowskim kopię dokumentacji określonej w art. 871 ust. 3 w terminie 15 dni od jej otrzymania.
Rozpatrzenie przedmiotowego przypadku jest jak najszybciej włączane do porządku dziennego posiedzenia grupy ekspertów, przewidzianego w art. 873.
Artykuł 872a
W każdym momencie przebiegu procedury przewidzianej w art. 872 i art. 873, jeżeli Komisja ma zamiar podjąć decyzję niekorzystną dla osoby zainteresowanej przedstawionym przypadkiem, przekazuje ona tej osobie swoje zastrzeżenia na piśmie wraz ze wszystkimi dokumentami, na których opiera swoje zastrzeżenia. Osoba zainteresowana przypadkiem przedstawionym Komisji wyraża swoje stanowisko na piśmie w terminie 1 miesiąca od dnia przesłania zastrzeżeń. Jeżeli nie wyrazi ona swojego stanowiska w tym terminie, uważa się, że zrzekła się ona możliwości jego wyrażenia.
Artykuł 873
Po konsultacji z grupą ekspertów złożoną z przedstawicieli wszystkich Państw Członkowskich zebranych w ramach komitetu w celu rozpatrzenia danego przypadku Komisja podejmuje decyzję o tym, czy rozpatrywane okoliczności pozwalają na nieksięgowanie danych należności celnych.
Decyzja zostaje podjęta w terminie dziewięciu miesięcy od dnia otrzymania przez Komisję dokumentacji określonej w art. 871 ust. 3. Jeżeli jednak w dokumentacji brakuje oświadczenia lub szczegółowej oceny zachowania podmiotu, określonych w art. 871 ust. 3, termin dziewięciu miesięcy liczy się dopiero od dnia otrzymania tych dokumentów przez Komisję. Komisja powiadamia organ celny i odpowiednio zainteresowaną osobę.
W przypadku gdy Komisja uznaje za konieczne zwrócić się do Państwa Członkowskiego o informacje uzupełniające w celu podjęcia decyzji, termin dziewięciu miesięcy przedłuża się o okres równy okresowi, jaki upływa od dnia wysłania przez Komisję wniosku o informacje uzupełniające do dnia otrzymania tych informacji. Komisja powiadamia zainteresowaną osobę o przedłużeniu procedury.
Jeżeli Komisja sama prowadzi dochodzenie w celu podjęcia decyzji, termin dziewięciu miesięcy może zostać przedłużony o okres niezbędny do zakończenia dochodzenia. Przedłużenie terminu nie może przekroczyć dziewięciu miesięcy. Komisja powiadamia organ celny i zainteresowaną osobę o datach rozpoczęcia i zakończenia dochodzenia.
Jeżeli Komisja poinformowała zainteresowaną osobę o swoich zastrzeżeniach zgodnie z art. 872a, termin dziewięciu miesięcy zostaje przedłużony o jeden miesiąc.
Artykuł 874
Dane Państwo Członkowskie jest jak najszybciej powiadamiane o decyzji określonej w art. 873, a w każdym przypadku w terminie jednego miesiąca od upływu terminu określonego w tym artykule.
Komisja powiadamia Państwa Członkowskie o przyjętych przez siebie decyzjach, w celu pomocy organom celnym w podjęciu decyzji w przypadkach dotyczących kwestii porównywalnych pod względem faktycznym i prawnym.
Artykuł 875
Jeżeli decyzja określona w art. 873 stanowi, że rozpatrywane okoliczności nie powodują konieczności zaksięgowania danych należności, Komisja może określić warunki, na których Państwa Członkowskie mogą powstrzymać się od księgowania po odprawie celnej w przypadkach, w których występują kwestie porównywalne pod względem faktycznym i prawnym.
Artykuł 876
Jeżeli Komisja nie podejmie decyzji w terminie określonym w art. 873 lub nie przekazuje zainteresowanemu Państwu Członkowskiemu decyzji w terminie określonym w art. 874, to organy celne tego Państwa Członkowskiego nie księgują danych należności.
Artykuł 876a
1. Aż do chwili podjęcia decyzji w sprawie wniosku organy celne zawieszają obowiązek uiszczenia należności przez dłużnika, pod warunkiem że gdy towary nie znajdują się już pod dozorem celnym zostało wniesione zabezpieczenie kwoty tych należności, i że:
a) w przypadkach gdy przedstawiono wniosek o unieważnienie zgłoszenia, wniosek ten prawdopodobnie zostanie rozpatrzony;
b) w przypadkach gdy przedstawiono wniosek o umorzenie na mocy art. 236 Kodeksu w związku z art. 220 ust. 2 lit. b) Kodeksu bądź na mocy art. 238 lub 239, organy celne uznają, że warunki stosownego przepisu zostały spełnione;
c) w przypadkach innych niż określone w lit. b) przedstawiono wniosek o umorzenie na mocy art. 236 Kodeksu i warunki określone w art. 244 akapit drugi Kodeksu zostały spełnione.
Można odstąpić od wymogu złożenia zabezpieczenia w przypadku gdy taki wymóg mógłby, ze względu na sytuację dłużnika, spowodować poważne trudności natury gospodarczej lub społecznej.
2. W przypadkach, gdy towary znajdujące się w okolicznościach określonych w art. 233 lit. c) tiret drugie lub art. 233 lit. d) Kodeksu zostaną zajęte, organy celne zawieszają obowiązek uiszczenia należności przez dłużnika, jeżeli uznają, że warunki konfiskaty zostały spełnione.
3. Jeżeli jest zaciągnięty dług celny na mocy art. 203 Kodeksu, organy celne zawieszają obowiązek zapłaty cła osobie określonej w ust. 3 tiret czwarte tego artykułu, jeżeli przynajmniej jeden inny dłużnik został określony, a kwota cła została mu również przedstawiona zgodnie z art. 221 Kodeksu.
Zawieszenie może zostać przyznane tylko pod warunkiem że osoba określona w art. 203 ust. 3 tiret czwarte Kodeksu nie jest objęta przez żadne z pozostałych tiret wspomnianego ustępu i nie zaniedbała ona, w sposób oczywisty, swoich obowiązków.
Okres zawieszenia jest ograniczony do jednego roku. Okres ten może zostać jednakże przedłużony przez organy celne w wystarczająco uzasadnionych przypadkach.
Zawieszenie następuje pod warunkiem że osoba, której ono zostanie przyznane, przedłoży ważne zabezpieczenie w wysokości kwoty zawieszonego cła, z wyjątkiem sytuacji, gdy zabezpieczenie obejmujące całą kwotę zawieszonego cła już istnieje, a gwarant nie został zwolniony ze swoich zobowiązań. Zabezpieczenie takie nie musi być wymagane w przypadku gdy wymóg tego rodzaju, z powodu sytuacji dłużnika, mógłby spowodować poważne problemy gospodarcze lub społeczne.
TYTUŁ IV
ZWROT LUB UMORZENIE NALEŻNOŚCI CELNYCH PRZYWOZOWYCH LUB WYWOZOWYCH
ROZDZIAŁ I
Przepisy ogólne
Artykuł 877
1. Do celów niniejszego tytułu:
a) „urząd celny zaksięgowania” oznacza urząd celny, w którym zostały zaksięgowane należności celne przywozowe lub wywozowe, o których zwrot lub umorzenie złożony został wniosek;
b) „organ celny decyzji” oznacza organ celny Państwa Członkowskiego, w którym dokonano zaksięgowania należności celnych przywozowych lub wywozowych, o których zwrot lub umorzenie złożony został wniosek i które upoważnione są do podejmowania decyzji w sprawie tego wniosku;
c) „urząd celny nadzoru” oznacza urząd celny, właściwy w odniesieniu do towarów, które dały podstawę do zaksięgowania należności przywozowych lub wywozowych, o których zwrot lub umorzenie się wnosi; urząd ten przeprowadza niektóre kontrole niezbędne dla oceny wniosku;
d) „wykonawczy urząd celny” oznacza urząd celny, który przyjmuje środki niezbędne dla zapewnienia właściwego wykonania decyzji o udzieleniu zwrotu lub umorzeniu należności celnych przywozowych lub wywozowych.
2. Ten sam urząd celny może w całości lub w części sprawować funkcje urzędu zaksięgowania, organu celnego decyzji, urzędu celnego nadzoru i wykonawczego urzędu celnego.
ROZDZIAŁ 2
Przepisy wykonawcze odnoszące się do art. 236-239 Kodeksu
Sekcja 1
Wniosek
Artykuł 878
1. Wniosek o udzielenie zwrotu lub o umorzenie należności celnych przywozowych lub wywozowych, zwany dalej „wnioskiem o udzielenie zwrotu lub o umorzenie”, składany jest przez osobę, która uiściła te należności lub która jest zobowiązana do ich uiszczenia, bądź przez osoby, które przejęły jej prawa i obowiązki.
Wniosek o udzielenie zwrotu lub o umorzenie może zostać również złożony przez przedstawiciela osoby lub osób, określonych w pierwszym akapicie.
2. Bez uszczerbku dla art. 882 wniosek o udzielenie zwrotu lub o umorzenie zostaje sporządzony w oryginale i jednej kopii na formularzu zgodnym ze wzorem i przepisami załącznika 111.
Jednakże wniosek o udzielenie zwrotu lub o umorzenie może zostać również złożony na wniosek osoby lub osób określonych w ust. 1, na czystej kartce papieru, pod warunkiem że zawarte są na niej informacje umieszczone w wymienionym załączniku.
Artykuł 879
1. Wnioski o udzielenie zwrotu lub o umorzenie wraz z dokumentami określonymi w art. 6 ust. 1 Kodeksu muszą zostać złożone w urzędzie celnym zaksięgowania, chyba że organy celne wyznaczą w tym celu inny urząd celny; urząd ten niezwłocznie po przyjęciu wniosku przekazuje go do organu decyzji, o ile nie są to te same urzędy.
2. Urząd celny określony w ust. 1 wpisuje datę przyjęcia wniosku na oryginale i kopii wniosku. Kopia zostaje zwrócona wnioskodawcy.
W przypadku stosowania art. 878 ust. 2 akapit drugi wymieniony urząd celny na piśmie potwierdza wnioskodawcy przyjęcie wniosku.
Artykuł 880
Bez uszczerbku dla wszelkich szczególnych przepisów przyjętych w ramach wspólnej polityki rolnej, jeżeli wniosek dotyczy towarów, w odniesieniu do których przy składaniu odpowiedniego zgłoszenia celnego przedstawione zostało pozwolenie na przywóz lub pozwolenie na wywóz, albo świadectwo o wcześniejszym ustaleniu refundacji, to do wniosku musi również zostać dołączone zaświadczenie wydane przez organy odpowiedzialne za wydanie takich pozwoleń lub świadectw, potwierdzające, że zostały podjęte niezbędne kroki w celu unieważnienia skutków takiego pozwolenia lub świadectwa.
Jednakże zaświadczenie to nie jest wymagane, w przypadku gdy:
— organy celne, którym złożony został wniosek, same wydały dane pozwolenie lub świadectwo,
— podany we wniosku powód wiąże się z fizyczną pomyłką pozostającą bez jakiegokolwiek wpływu na zakres danego pozwolenia lub świadectwa.
Artykuł 881
1. Urząd celny, określony w art. 879, może przyjąć wniosek niezawierający wszystkich informacji, które powinny zostać umieszczone w formularzu określonym w art. 878 ust. 2. Jednakże wniosek musi zawierać przynajmniej informacje, które mają być umieszczone w polach 1-3 i 7.
2. W przypadku stosowania ust. 1 wspomniany urząd celny wyznacza termin na dostarczenie wszelkich brakujących danych i/lub dokumentów.
3. Jeżeli termin wyznaczony przez urząd celny, zgodnie z ust. 2, nie został dotrzymany, to wniosek uważa się za wycofany.
Wnioskodawca zostaje o tym niezwłocznie powiadomiony.
Artykuł 882
1. Dla towarów powracających, na które nałożono należności celne wywozowe przy ich wywozie poza obszar celny Wspólnoty, zwrot lub umorzenie tych należności uzależnione jest od przedstawienia organom celnym wniosku z załączonym:
a) dokumentem wydanym jako dowód wypłacenia uiszczonych sum, w przypadku gdy zostały one już pobrane;
b) oryginałem lub poświadczoną przez urząd celny powrotnego wywozu kopią zgłoszenia o dopuszczenie towarów powracających do swobodnego obrotu.
Dokument ten opatrzony jest przez urząd celny powrotnego wywozu jednym z następujących wpisów:
— Mercancías de retorno en aplicación de la letra b) del apartado 2 del artículo 185 del Código
— Returvarer i henhold til kodeksens artikel 185, stk. 2, litra b)
— Rückwaren gemäß Artikel 185 Absatz 2 Buchstabe b) des Zollkodex
— Εμπορεύματα επανεισαγόμενα κατ' εφαρμογή του άρθρου 185 παράγραφος 2 στοιχείο β) του κώδικα
— Goods admitted as returned goods under Article 185 (2) (b) of the Code
— Marchandises en retour en application de l'article 185 paragraphe 2 point b) du code
— Merci in reintroduzione in applicazione dell'arti-colo 185, parágrafo 2, lettera b) del códice
— Goederen die met toepassing van artikel 185, lid 2, onder b), van het Wetboek kunnen worden toegelaten als terugkerende goederen
— Mercadorias de retorno por aplicação da alínea b) do n.o 2 do artigo 185.o do código;
— Yhteisön tullikoodeksin 185 artiklan 2 kohdan b alakohdan mukaista palautustavaraa/Returvaror enligt artikel 185.2 b) i gemenskapens tullkodex
— Returvaror enligt artikel 185.2 (b) i gemenskapens tullkodex;
— Vrácené zboží podle čl. 185 odst. 2 písm. b) kodexu
— Seadustiku artikli 185(2)(b) alusel tagasitoodud kaubaks tunnistatud kaup
— Preces atzītas par atpakaļievestām saskaņā ar Kodeksa 185. panta 2. punkta b) apakšpunktu
— Prekės įvežtos kaip grąžintos prekės vadovaujantis Kodekso 185 straipsnio 2 dalies b punktu
— A Vámkódex 185. cikke (2) bekezdésének b) pontja értelmében tértiáruként behozott áruk
— Oġġetti mdaħħla bħala oġġetti miġjuba lura taħt Artikolu 185(2)(b) tal-Kodiċi
— Towary dopuszczone jako towary powracające zgodnie z art. 185 ust. 2 lit. b) Kodeksu
— Blago se ponovno uvaža v skladu s členom 185(2)(b) Zakonika
— Vrátený tovar podľa článku 185 ods. 2 písm. b) colného zákonníka;
c) egzemplarzem zgłoszenia wywozowego, zwróconego eksporterowi przy spełnianiu formalności wywozowych towarów lub poświadczonego przez urząd celny wywozu kopią tego zgłoszenia.
Jeżeli organ celny decyzji dysponuje już danymi znajdującymi się w jednym lub większej ilości zgłoszeń określonych w lit. a), b) lub c) powyżej, to przedstawienie tych zgłoszeń nie jest wymagane.
2. Wniosek określony w ust. 1 musi zostać złożony w urzędzie celnym, określonym w art. 879, w terminie dwunastu miesięcy, licząc od dnia przyjęcia zgłoszenia wywozowego.
Sekcja 2
Procedura udzielania zwrotów lub umorzeń
Artykuł 883
Organ celny decyzji może zezwolić na dokonanie formalności celnych, od których może być uzależnione udzielenie zwrotu lub umorzenie, przed wydaniem decyzji dotyczącej wniosku o udzielenie zwrotu lub o umorzenie. Tego rodzaju pozwolenie pozostaje całkowicie bez uszczerbku dla decyzji w sprawie tego wniosku.
Artykuł 884
Bez uszczerbku dla art. 883 i do czasu wydania decyzji w sprawie wniosku o udzielenie zwrotu lub o umorzenie towary, w odniesieniu do których wnioskuje się o udzielenie zwrotu lub o umorzenie należności, nie mogą zostać przeniesione w inne miejsce niż to, które zostało określone we wspomnianym wniosku, chyba że wnioskodawca uprzednio powiadomi urząd celny określony w art. 879, który następnie informuje o tym organ celny decyzji.
Artykuł 885
1. Jeżeli wniosek o udzielenie zwrotu lub o umorzenie dotyczy przypadku, w którym konieczne jest uzyskanie dodatkowych informacji lub przeprowadzenie badania towaru w celu upewnienia się, czy warunki korzystania ze zwrotu lub umorzenia ustanowione w Kodeksie oraz w niniejszym tytule zostały spełnione, organ celny decyzji przyjmuje w tym celu wszelkie niezbędne środki, o ile zaistnieje taka potrzeba, prosząc o pomoc urząd celny nadzoru, określając rodzaj potrzebnych informacji lub rodzaj kontroli, które należy przeprowadzić.
Urząd celny nadzoru, tak szybko jak to możliwe, spełnia ten wniosek i przekazuje organowi celnemu decyzji uzyskane informacje i wyniki przeprowadzonej kontroli.
2. Jeżeli towary będące przedmiotem wniosku znajdują się w Państwie Członkowskim innym niż to, w którym zostały zaksięgowane należności celne przywozowe lub wywozowe za te towary, stosuje się przepisy rozdziału 4 niniejszego tytułu.
Artykuł 886
1. Jeżeli organ celny decyzji jest w posiadaniu wszystkich potrzebnych danych, wydaje na piśmie decyzję w sprawie wniosku o udzielenie zwrotu lub o umorzenie, zgodnie z art. 6 ust. 2 i 3 Kodeksu.
2. Jeżeli wniosek zostaje przyjęty, decyzja musi zawierać wszystkie dane niezbędne do jej wykonania.
W zależności od okoliczności w decyzji przedstawione muszą zostać wszystkie lub część następujących danych:
a) informacje pozwalające na ustalenie tożsamości towarów, których dotyczy decyzja;
b) podstawa udzielenia zwrotu lub umorzenia należności celnych przywozowych lub wywozowych z odniesieniem do odpowiedniego artykułu Kodeksu i, w zależności od przypadku, do odpowiedniego artykułu niniejszego tytułu;
c) użycie, które musi otrzymać towar lub miejsce przeznaczenia, do którego ma zostać wysłany, w zależności od możliwości przewidzianych w szczególnym przypadku na mocy Kodeksu i, o ile jest to konieczne, na podstawie szczególnego pozwolenia organu celnego decyzji;
d) termin na spełnienie formalności, od których uzależnione jest udzielenie zwrotu lub umorzenie należności celnych przywozowych lub wywozowych;
e) oświadczenie, że zwrot lub umorzenie należności celnych przywozowych lub wywozowych zostanie udzielony dopiero po otrzymaniu przez wykonawczy urząd celny informacji od organu celnego decyzji, że formalności, od których uzależnione jest udzielenie zwrotu lub umorzenie, zostały spełnione;
f) dane dotyczące wszelkich wymogów, którym podlegają towary do czasu wykonania decyzji;
g) uwaga informująca beneficjenta, że musi on z chwilą przedstawienia towaru zwrócić oryginał decyzji do wybranego przez siebie wykonawczego urzędu celnego.
Artykuł 887
1. Wykonawczy urząd celny podejmuje kroki w celu zapewnienia, aby:
— gdzie stosowne, wymogi określone w art. 886 ust. 2 lit. f) zostały spełnione,
— w każdym przypadku towary zostały faktycznie użyte zgodnie z użyciem lub przesłane do miejsca przeznaczenia określonego w decyzji o udzieleniu zwrotu lub o umorzeniu należności celnych przywozowych lub wywozowych.
2. Jeżeli decyzja określa, że towary mogą zostać umieszczone w składzie celnym, wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym, a beneficjent korzysta z tej możliwości, to niezbędne formalności muszą zostać spełnione w wykonawczym urzędzie celnym.
3. Jeżeli decyzja o udzieleniu zwrotu lub o umorzeniu należności określa, że użycie, które musi otrzymać towar lub miejsce przeznaczenia, do którego mają zostać wysłane, może zostać ustanowione jedynie w innym Państwie Członkowskim niż państwo, w którym znajduje się wykonawczy urząd celny, to dowód zgodności dostarczany jest poprzez przedłożenie egzemplarza kontrolnego T5, wydanego i użytego zgodnie z przepisami ►M18 art. 912a–912g ◄ i niniejszym artykułem.
Na egzemplarzy kontrolnym T5 muszą być podane:
a) w polu 33 – kod towarów w Nomenklaturze Scalonej;
b) w polu 103 – słownie ilość towarów netto;
c) w polu 104 – w zależności od przypadku, wyrażenie „wyprowadzenie z obszaru celnego Wspólnoty” lub jedno z następujących oznaczeń w pozycji „pozostałe”:
— bezpłatne przekazanie do następującej instytucji charytatywnej…;
— zniszczenie pod dozorem celnym,
— objęcie następującą procedurą celną:.…,
— umieszczenie w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym;
d) w polu 106 – numery decyzji o udzieleniu zwrotu lub umorzeniu należności celnych;
e) w polu 107 – wyrażenie „art. 877-912 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93”.
4. Urząd celny nadzoru, który ustala lub na swoją odpowiedzialność zleca ustalenie, że towary zostały faktycznie przeznaczone do przewidzianego użycia lub przybyły do przeznaczonego miejsca przeznaczenia, wypełnia pole „Kontrola użycia i/lub przeznaczenia” dokumentu kontrolnego, zaznaczając krzyżykiem potwierdzenie „przyznano użycie i/lub przeznaczenie zgłoszone na pierwszej stronie”, podając właściwą datę.
5. Jeżeli wykonawczy urząd celny upewnił się, że warunki ustalone w ust. 1 zostały spełnione, to przesyła odpowiednie zaświadczenie organowi celnemu decyzji.
Artykuł 888
Jeżeli organ celny decyzji pozytywnie rozpatrzył wniosek o udzielenie zwrotu lub o umorzenie, to dokonuje on tego zwrotu lub umorzenia po otrzymaniu zaświadczenia określonego w art. 887 ust. 5.
Artykuł 889
1. Jeżeli wniosek o udzielenie zwrotu lub o umorzenie oparty jest na istnieniu, w dniu przyjęcia zgłoszenia dopuszczenia do swobodnego obrotu, obniżonej lub zerowej stawki należności celnych przywozowych, dotyczących towarów w ramach kontyngentu taryfowego, plafonu taryfowego lub innego rodzaju preferencyjnych uzgodnień taryfowych, to zwrot lub umorzenie udzielane jest, jedynie w przypadku gdy w dniu złożenia wniosku wraz z niezbędnymi dokumentami:
— w przypadku kontyngentu taryfowego – nie został on wyczerpany,
— w innych przypadkach – stawka celna normalnie należna nie została przywrócona.
Jednakże zwrotu lub umorzenia udziela się, nawet jeżeli warunki określone w poprzednim akapicie nie zostały spełnione w związku z błędem popełnionym przez same organy celne, które nie zastosowały obniżonych lub zerowych stawek należności celnych za towary, a zgłoszenie dopuszczenia do swobodnego obrotu zawierało wszystkie dane i zostały do niego załączone wszystkie dokumenty konieczne dla zastosowania obniżonej lub zerowej stawki.
2. Każde Państwo Członkowskie przechowuje do dyspozycji Komisji wykaz przypadków, w których zastosowano przepisy ust. 1 akapit drugi.
Artykuł 890
Organ celny decyzji przyznaje zwrot lub umorzenie, gdy:
a) wnioskowi towarzyszy świadectwo pochodzenia, świadectwo przewozowe, świadectwo autentyczności, dokument wspólnotowego tranzytu wewnętrznego lub jakikolwiek inny stosowny dokument poświadczający, że przywożone towary w chwili przyjęcia zgłoszenia do dopuszczenia do swobodnego obrotu były uprawnione do korzystania z traktowania wspólnotowego, preferencyjnego traktowania taryfowego, uprzywilejowanego traktowania taryfowego, z powodu charakteru towarów;
b) w ten sposób przedstawiony dokument odnosi się szczególnie do przedmiotowych towarów;
c) są spełnione wszystkie warunki odnoszące się do przyjęcia wspomnianego dokumentu;
d) są spełnione wszystkie inne warunki do przyznania traktowania wspólnotowego, preferencyjnego traktowania taryfowego lub uprzywilejowanego traktowania taryfowego, z powodu charakteru towarów.
Zwrotu lub zwolnienia dokonuje się po przedstawieniu towarów. Jeżeli towary nie mogą zostać przedstawione w wykonawczym urzędzie celnym, decyzyjny organ celny udziela zwrotu lub umorzenia jedynie wtedy, gdy z informacji, którymi dysponuje, jednoznacznie wynika, że świadectwo lub przedstawiony po odprawie celnej dokument dotyczy wymienionych towarów.
Artykuł 891
Zwrotu lub umorzenia należności nie udziela się, w przypadku gdy wraz z wnioskiem przedstawiono świadectwo o wcześniejszym ustaleniu opłat.
Artykuł 892
Zwrotu lub umorzenia należności celnych przywozowych na mocy art. 238 Kodeksu nie udziela się, w przypadku gdy:
— fakt wadliwości towarów został uwzględniony przy ustalaniu warunków umowy, w szczególności ceny, w związku z czym wymienione towary objęte zostały procedurą celną określającą obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych,
— po stwierdzeniu wadliwości lub niezgodności z warunkami umowy towary zostały sprzedane przez importera.
Artykuł 893
1. Bez uszczerbku dla art. 900 ust. 1 lit. c) organ celny decyzji wyznacza termin na spełnienie formalności celnych wymaganych dla udzielenia zwrotu lub umorzenia, który nie może przekraczać dwóch miesięcy, licząc od dnia przekazania decyzji o udzieleniu zwrotu lub o umorzeniu należności celnych przywozowych lub wywozowych.
2. Niedotrzymanie terminu określonego w ust. 1 powoduje utratę prawa do zwrotu lub umorzenia należności celnych, z wyjątkiem przypadku gdy osoba, której dotyczy decyzja, dostarczy dowód, że niedotrzymanie terminu spowodowane zostało nieprzewidzianymi okolicznościami lub działaniem siły wyższej.
Artykuł 894
Jeżeli zniszczenie towaru, na które zezwolił organ celny decyzji, spowodowało powstanie odpadów lub złomu, to po wydaniu pozytywnej decyzji w sprawie do wniosku o udzielenie zwrotu lub dokonanie umorzenia takie odpady lub złom uważane są za towary niewspólnotowe.
Artykuł 895
Jeżeli zostało udzielone pozwolenie określone w art. 238 ust. 2 akapit drugi Kodeksu, to organy celne podejmują wszystkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, że towary umieszczone w składzie celnym, wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym będą mogły zostać później uznane za towary niewspólnotowe.
Artykuł 896
1. Towary, które w ramach wspólnej polityki rolnej zostały objęte procedurą celną, określającą obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych na mocy pozwolenia na przywóz lub świadectwa o wcześniejszym ustaleniu refundacji mogą korzystać z art. 237, 238 i 239 Kodeksu jedynie wówczas, gdy wykazano, zgodnie z wymogami urzędu celnego, określonego w art. 879, że właściwe organy podjęły wszelkie niezbędne kroki w celu unieważnienia skutków w odniesieniu do świadectwa, na którego podstawie dokonano przywozu.
2. Ustęp 1 stosuje się również w przypadku powrotnego wywozu, umieszczania w składzie celnym, wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym albo zniszczenia towarów.
Artykuł 897
Jeżeli przedmiotem wywozu, powrotnego wywozu lub zniszczenia, albo każdego innego dozwolonego przeznaczenia celnego nie jest artykuł kompletny, ale jedna lub większa liczba części lub elementów tego artykułu, to kwota, jaka ma zostać zwrócona lub umorzona, jest różnicą między kwotą należności celnych przywozowych za artykuł kompletny a kwotą należności celnych przywozowych, które zastosowano by w odniesieniu do pozostałych części tego artykułu, jeżeli artykuły te zostałyby objęte w stanie niezmienionym procedurą celną zawierającą obowiązek uiszczenia tych należności w dniu, w którym nastąpiło objęcie procedurą artykułu kompletnego.
Artykuł 898
Kwotę określoną w art. 240 Kodeksu niniejszym ustala się na 10 ECU.
ROZDZIAŁ 3
Szczególne przepisy dotyczące stosowania art. 239 Kodeksu
Sekcja 1
Decyzje podejmowane przez organy celne Państw Członkowskich
Artykuł 899
1. Jeżeli organ celny podejmujący decyzję ustala, że wniosek o dokonanie zwrotu lub umorzenia złożony mu na mocy art. 239 ust. 2 Kodeksu:
— jest uzasadniany powodami odpowiadającymi jednej z okoliczności określonych w art. 900-903, oraz jeżeli nie są one wynikiem oszustwa lub oczywistego zaniedbania ze strony zainteresowanej osoby, zwraca lub umarza kwotę danych należności celnych przywozowych lub wywozowych,
— jest uzasadniony powodami odpowiadającymi jednej z okoliczności określonych w art. 904, nie zwraca ani nie umarza kwoty danych należności celnych przywozowych lub wywozowych.
2. W pozostałych przypadkach, z wyjątkiem tych, w których dokumentacja musi zostać przedłożona Komisji na podstawie art. 905, organ celny podejmujący decyzję sam decyduje o przyznaniu zwrotu lub umorzeniu należności celnych przywozowych lub wywozowych, jeżeli zachodzi szczególna sytuacja wynikająca z okoliczności, w których zainteresowanej osobie nie można przypisać oszustwa lub oczywistego zaniedbania.
W przypadkach, do których stosuje się art. 905 ust. 2 tiret drugie, organy celne mogą podjąć decyzję o zezwoleniu na zwrot lub umorzenie danych należności dopiero po zakończeniu procedury wszczętej zgodnie z art. 906-909.
3. W rozumieniu art. 239 ust. 1 Kodeksu oraz niniejszego artykułu, „zainteresowana osoba” oznacza osobę lub osoby określone w art. 878 ust. 1 lub ich przedstawicieli oraz każdą osobę biorącą udział w dopełnianiu formalności celnych w odniesieniu do danych towarów lub osobę, która udzieliła instrukcji koniecznych w celu dopełnienia tych formalności.
4. W celu stosowania ust. 1 i 2 Państwa Członkowskie udzielają sobie wzajemnej pomocy, w szczególności, gdy dotyczy to błędu organów celnych Państwa Członkowskiego innego niż Państwo Członkowskie odpowiedzialne za podjęcie decyzji.
Artykuł 900
1. Należności celne przywozowe są zwracane lub umarzane, w przypadku gdy:
a) towary niewspólnotowe objęte procedurą celną obejmującą całkowite lub częściowe zwolnienie z należności celnych przywozowych lub towary dopuszczone do swobodnego obrotu z zastosowaniem uprzywilejowanego traktowania taryfowego ze względu na ich przeznaczenie zostały skradzione, pod warunkiem że zostaną w krótkim terminie odzyskane i znajdą się z powrotem w pierwotnej sytuacji celnej, w stanie, w jakim były, gdy zostały wycofane;
b) towary niewspólnotowe zostały nieświadomie wycofane z procedury celnej z całkowitym lub częściowym zwolnieniem z danych należności celnych, którą były objęte, pod warunkiem że gdy tylko pomyłka zostanie stwierdzona, znajdą się one z powrotem w pierwotnej sytuacji celnej, w stanie, w jakim były, gdy zostały wycofane;
c) niemożliwe jest uruchomienie mechanizmu otwierającego środek transportu, na którym znajdują się towary uprzednio dopuszczone do swobodnego obrotu i w dalszej kolejności, po przybyciu do miejsca przeznaczenia, niemożliwe jest dokonanie ich rozładunku, pod warunkiem że zostaną one niezwłocznie powrotnie wywiezione;
d) towary początkowo dopuszczone do swobodnego obrotu zostają następnie zwrócone niewspólnotowemu dostawcy, na mocy procedury uszlachetniania biernego, aby umożliwić mu – z pominięciem opłat – usunięcie usterek występujących przed zwolnieniem towarów (nawet jeżeli zostały stwierdzone po zwolnieniu towarów) lub w celu doprowadzenia ich do stanu zgodnego z przepisami umowy, w wyniku której zostały dopuszczone do swobodnego obrotu, a dany dostawca decyduje się na zatrzymanie towarów na stałe, gdyż nie może usunąć usterek lub jest to dla niego nieopłacalne;
e) w chwili podjęcia przez organy celne decyzji o zaksięgowaniu należności celnych przywozowych po dokonaniu odprawy celnej, którym faktycznie podlegały towary dopuszczone do swobodnego obrotu z całkowitym zwolnieniem od tych należności, stwierdzono, że towary te zostały powrotnie wywiezione poza obszar celny Wspólnoty z pominięciem dozoru celnego, po ustaleniu, że warunki materialne ustanowione w Kodeksie dla zwrotu lub umorzenia takich należności celnych przywozowych mogłyby zostać faktycznie spełnione w chwili, gdy powrotny wywóz miał miejsce, gdyby kwota ta została pobrana przy dopuszczaniu tego towaru do swobodnego obrotu;
f) organ sądowy wydał zakaz obrotu towarem uprzednio objętym procedurą celną określającą obowiązek osoby zainteresowanej uiszczenia należności celnych przywozowych w normalnych warunkach, po czym dany towar zostaje powrotnie wywieziony poza obszar celny Wspólnoty lub zniszczony pod kontrolą organów celnych, pod warunkiem że zostało stwierdzone, że dany towar nie został w rzeczywistości użyty we Wspólnocie;
g) towary zostały objęte procedurą celną określającą obowiązek uiszczenia tych należności przez zgłaszającego uprawnionego do dokonania tej czynności z własnej inicjatywy oraz z powodów od niego niezależnych nie mogły zostać dostarczone odbiorcy;
h) towary zostały wysłane do odbiorcy w wyniku pomyłki nadawcy;
i) towary okazały się niezdatne do użytku przewidzianego przez odbiorcę z powodu oczywistej faktycznej pomyłki w jego zamówieniu;
j) towary, wobec których, po zwolnieniu do procedury celnej określającej obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych stwierdzono, że nie były, w chwili zwolnienia, zgodne z obowiązującymi regułami dotyczącymi ich użycia lub obrotu nimi i nie mogą z tego względu być używane do celów przewidzianych przez odbiorcę;
k) użycie towarów przez odbiorcę do przewidzianych celów jest niemożliwe lub w znacznym stopniu ograniczone w wyniku podjęcia przez organ lub inną instytucję posiadającą odpowiednie uprawnienia decyzyjne środków o charakterze ogólnym, po dniu, w którym zostały zwolnione do procedury celnej określającej obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych;
l) całkowite lub częściowe zwolnienie towarów z należności celnych przywozowych, o co zabiegała osoba zainteresowana zgodnie z obowiązującymi przepisami, nie może z powodów niezależnych od osoby zainteresowanej zostać udzielone przez organy celne, które odpowiednio księgują należności celne przywozowe, które stały się należne,
m) towary dotarły do odbiorcy po ostatecznym terminie dostawy, który został przewidziany w umowie, na mocy której zostały objęte procedurą celną przewidującą obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych;
n) towary nie mogły zostać sprzedane na obszarze celnym Wspólnoty i zostały bezpłatnie przekazane instytucjom charytatywnym:
— prowadzącym swoją działalność w państwach trzecich, pod warunkiem że posiadają przedstawicielstwa we Wspólnocie,
— lub
— prowadzącym swoją działalność na obszarze celnym Wspólnoty, pod warunkiem że mogą korzystać ze zwolnienia w przypadku przywozu do swobodnego obrotu podobnych towarów pochodzących z państw trzecich;
o) dług celny powstał w inny sposób niż na mocy art. 201 Kodeksu, a osoba zainteresowana może okazać świadectwo pochodzenia, świadectwo przewozowe, dokument wewnętrznego tranzytu wspólnotowego lub jakikolwiek inny odpowiedni dokument potwierdzający, że przywożone towary gdyby zostały zgłoszone do wolnego obrotu, mogłyby być traktowane jak towary wspólnotowe lub korzystać z preferencyjnych środków taryfowych, pod warunkiem spełnienia pozostałych warunków określonych w art. 890.
2. Zwrot lub umorzenie należności celnych przywozowych w przypadkach określonych w ust. 1 lit. c) i f)–n) uzależnione jest, z wyjątkiem przypadków, w których towary te zostają zniszczone na polecenie władzy publicznej lub zostają bezpłatnie przekazane instytucjom charytatywnym, prowadzącym swoją działalność we Wspólnocie, od dokonania ich powrotnego wywozu z obszaru celnego Wspólnoty pod nadzorem celnym.
Jeżeli organowi celnemu decyzji przedstawiono wniosek, to może on zezwolić, aby zamiast dokonania powrotnego wywozu towarów, zostały one zniszczone lub objęte wspólnotową procedurą tranzytu zewnętrznego, procedurą składu celnego, albo umieszczone w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym.
Aby otrzymać jedno z tych przenaczeń celnych, towary uważane są za towary niewspólnotowe.
W takim przypadku organy celne podejmują wszelkie potrzebne środki w celu zapewnienia, że towary umieszczone w składzie celnym, w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym, będą mogły zostać później uznane za towary niewspólnotowe.
▼M22 —————
4. Ponadto zgodnie z wymogami urzędu celnego nadzoru musi zostać ustalone, że towary nie zostały użyte ani sprzedane przed ich powrotnym wywozem.
Artykuł 901
1. Należności celne przywozowe są zwracane lub umarzane, w przypadku gdy:
a) towary omyłkowo zgłoszone do procedury celnej określającej obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych zostały powrotnie wywiezione poza obszar celny Wspólnoty, nie będąc uprzednio objęte procedurą celną, którą powinny zostać objęte, pod warunkiem że warunki ustanowione w art. 237 Kodeksu zostały spełnione;
b) towary zostały powrotnie wywiezione lub zniszczone, zgodnie z art. 238 ust. 2 lit. b), bez dozoru celnego, pod warunkiem że pozostałe warunki ustanowione w tym artykule zostały spełnione;
c) towary zostały powrotnie wywiezione lub zniszczone bez dozoru celnego, zgodnie z art. 900 ust. 1 lit. c) i f)-n), pod warunkiem że pozostałe warunki ustanowione w art. 900 ust. 2 i 4 zostały spełnione.
2. Udzielenie zwrotu lub umorzenie należności celnych przywozowych w przypadkach określonych w ust. 1 uzależnione jest od:
a) przedstawienia wszystkich dowodów koniecznych do umożliwienia organom celnym decyzji upewnienia się, czy towary, w odniesieniu do których wnosi się o udzielenie zwrotu lub umorzenie:
— zostały faktycznie powrotnie wywiezione poza obszar celny Wspólnoty, lub
— zostały zniszczone pod nadzorem organów lub urzędowo uprawnionych do takiego zniszczenia osób;
b) zwrotu organowi celnemu decyzji każdego dokumentu poświadczającego wspólnotowy status danych towarów, na którego podstawie wymienione towary mogły opuścić obszar celny Wspólnoty, lub przedstawienia każdego dowodu, który organ ten uważa za niezbędny dla upewnienia się, że dany dokument nie będzie mógł zostać w późniejszym okresie wykorzystany przy żadnym przywozie towarów do Wspólnoty.
Artykuł 902
1. Do celów art. 901 ust. 2:
a) jako dowody konieczne do umożliwienia organowi celnemu decyzji upewnienia się, czy towary, w odniesieniu do których wnosi się o udzielenie zwrotu lub o umorzenie, zostały faktycznie powrotnie wywiezione poza obszar celny Wspólnoty, wnioskodawca przedstawia:
— oryginał lub poświadczoną kopię zgłoszenia towarów do wywozu poza obszar celny Wspólnoty,
— oraz
— zaświadczenie urzędu celnego, przez który towary faktycznie opuściły obszar celny Wspólnoty.
Jeżeli tego rodzaju zaświadczenie nie może zostać przedstawione, dowód, że towary opuściły obszar celny Wspólnoty, może zostać przedstawiony w formie:
— zaświadczenia urzędu celnego państwa trzeciego przeznaczenia, potwierdzającego przybycie towarów, lub
— oryginału lub poświadczonej kopii zgłoszenia celnego towarów, dokonanego w państwie trzecim przeznaczenia.
Do dokumentów tych musi zostać załączona dokumentacja urzędowa i handlowa, umożliwiająca organom celnym decyzji skontrolowanie, czy towary będące przedmiotem wywozu poza obszar celny Wspólnoty są tymi samymi towarami, które zostały zgłoszone do procedury celnej przewidującej obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych, to znaczy:
— oryginał lub poświadczona kopia zgłoszenia do wymienionej procedury,
— oraz
— o ile organ celny decyzji uznaje to za konieczne, dokumenty handlowe lub urzędowe (takie jak faktury, szczegółowe wykazy, dokumenty tranzytowe lub świadectwa sanitarne), zawierające pełny opis towarów (opis handlowy, ilość, znaki i inne dane identyfikacyjne), które zostały przedstawione wraz ze zgłoszeniem do wymienionej procedury lub ze zgłoszeniem do wywozu poza obszar celny Wspólnoty, albo ze zgłoszeniem celnym sporządzonym dla towarów w państwie trzecim przeznaczenia, w zależności od przypadku;
b) jako dowody konieczne do umożliwienia organowi celnemu decyzji upewnienia się, czy towary, w odniesieniu do których wnosi się o udzielenie zwrotu lub o umorzenie, zostały faktycznie zniszczone pod nadzorem organów lub osób do tego urzędowo upoważnionych, wnioskodawca przedstawia:
— protokół lub zgłoszenie zniszczenia, sporządzone przez organy, pod których nadzorem towary zostały zniszczone, lub ich poświadczoną kopię, lub
— zaświadczenie sporządzone przez osobę upoważnioną do potwierdzenia faktu zniszczenia wraz z dowodem jej upoważnienia.
Dokumenty te muszą zawierać wystarczająco pełny opis zniszczonych towarów (opis handlowy, ilość, znaki i inne dane identyfikacyjne), aby umożliwić organom celnym upewnienie się, poprzez porównanie z danymi podanymi w zgłoszeniu do procedury celnej przewidującej obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych i w załączonych dokumentach handlowych (faktury, szczegółowe wykazy itp.), że zniszczone towary są tymi samymi towarami, które zostały zgłoszone do procedury.
2. Jeżeli dowody określone w ust. 1 okażą się niewystarczające, aby organ celny decyzji podjął decyzję w sprawie przedstawionego mu przypadku na podstawie pełnej znajomości faktów lub, gdy niektóre dowody nie mogą zostać przedstawione, dowody takie mogą zostać uzupełnione lub zastąpione przez wszelkie inne dokumenty, które dany organ uzna za konieczne.
Artykuł 903
1. W odniesieniu do towarów powracających, których wywóz poza obszar celny Wspólnoty wiązał się z poborem należności celnych wywozowych, wprowadzenie tych towarów do swobodnego obrotu daje prawo do zwrotu pobranych z tego tytułu sum.
2. Ustęp 1 stosuje się wyłącznie do towarów znajdujących się w jednej z sytuacji określonych w art. 844.
Dowód na to, że towary znajdują się w jednej z sytuacji określonych w art. 185 ust. 2 lit. b) Kodeksu, musi zostać dostarczony do urzędu celnego, w którym towary są zgłaszane do swobodnego obrotu.
3. Ustęp 1 stosuje się nawet wówczas, gdy towary stanowią jedynie część towarów uprzednio wywiezionych poza obszar celny Wspólnoty.
Artykuł 904
1. Należności celne przywozowe nie są zwracane lub umarzane, gdy w zależności od przypadku, jedynym powodem przedstawienia wniosku o udzielenie zwrotu lub o umorzenie jest:
a) powrotny wywóz poza obszar celny Wspólnoty towarów uprzednio objętych procedurą celną, określającą obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych, dokonany z powodów innych niż określone w art. 237 lub 238 Kodeksu, bądź w art. 900 lub 901, zwłaszcza niesprzedanie;
b) zniszczenie towarów zgłoszonych do procedury celnej określającej obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych po dokonaniu przez organy celne ich zwolnienia, niezależnie od tego, z jakich powodów nastąpiło, z wyjątkiem przypadków wyraźnie określonych prawodawstwem wspólnotowym;
c) przedstawienie z zamiarem uzyskania uprzywilejowanego traktowania taryfowego dla towarów zgłoszonych do swobodnego obrotu dokumentów, które okazały się później dokumentami sfałszowanymi, podrobionymi lub nieważnymi, do celów udzielenia tego rodzaju preferencji, nawet jeżeli dokumenty te przedłożono w dobrej wierze.
Artykuł 904a
1. Jeżeli na mocy ust. 2 przekazanie nie jest wymagane, każde Państwo Członkowskie posiada do dyspozycji Komisji wykaz przypadków, w których stosowane były przepisy art. 899 ust. 2.
2. Każde Państwo Członkowskie przekazuje Komisji wykaz przypadków, w których zastosowało przepisy art. 899 ust. 2 i w których zwrócona lub umorzona kwota w odniesieniu do jednej lub więcej operacji związanych z przywozem lub wywozem w wyniku jednej szczególnej sytuacji wynosiła ponad 50 000 EUR, podając krótkie streszczenie każdego przypadku. Przekazanie informacji odbywa się w pierwszym i trzecim kwartale każdego roku w odniesieniu do wszystkich przypadków, w których w ciągu poprzedniego półrocza podjęto decyzję o zwrocie lub umorzeniu należności.
Sekcja 2
Decyzje podejmowane przez Komisję
Artykuł 905
1. Jeżeli wniosek o zwrot lub umorzenie złożony na mocy art. 239 ust. 2 Kodeksu jest poparty dowodami, które mogłyby stworzyć szczególną sytuację, wynikającą z okoliczności, w których zainteresowanej osobie nie można przypisać oszustwa ani oczywistego zaniedbania, Państwo Członkowskie, do którego należy organ celny podejmujący decyzje przekazuje sprawę Komisji do rozstrzygnięcia w ramach procedury przewidzianej w art. 906-909 jeżeli:
— organ ten uważa, że szczególna sytuacja jest wynikiem uchybienia Komisji w wypełnianiu swoich obowiązków,
— okoliczności przypadku związane są z wynikami dochodzenia prowadzonego przez Wspólnotę na mocy rozporządzenia (WE) nr 515/97 lub innych przepisów wspólnotowych lub umowy zawartej przez Wspólnotę z krajami lub grupami krajów, w której znajduje się postanowienie o prowadzeniu przez Wspólnotę takich dochodzeń, lub
— kwota, która może obciążać zainteresowaną osobę w odniesieniu do jednej lub większej ilości operacji przywozu lub wywozu, w wyniku jednej szczególnej sytuacji jest równa lub wynosi powyżej 500 000 EUR
Wyrazy „zainteresowana osoba” należy interpretować w taki sam sposób jak w art. 899.
2. Jednakże do przekazania określonego w ust. 1 nie dochodzi, jeżeli:
— Komisja już przyjęła decyzję zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 906-909 w sprawie przypadku, w którym występowały kwestie porównywalne pod względem faktycznym i prawnym,
— Komisja już rozpatruje przypadek, w którym występują kwestie porównywalne pod względem faktycznym i prawnym.
3. Dokumentacja przedłożona Komisji zawiera wszystkie informacje wymagane w celu pełnego rozpatrzenia. Zawiera ona szczegółowe informacje o zachowaniu zainteresowanego podmiotu gospodarczego, w szczególności o jego zawodowym doświadczeniu, dobrej wierze i staranności. Do oceny tej dołącza się wszystkie informacje, które mogą dowodzić, że podmiot działał w dobrej wierze. Dokumentacja zawiera również oświadczenie, podpisane przez wnioskodawcę, o zwrot lub umorzenie, w którym potwierdza, że zapoznał się z dokumentacją oraz stwierdza, że nie ma nic do dodania lub wymienia wszystkie informacje uzupełniające, które jego zdaniem powinny zostać zawarte w dokumentacji.
4. Z chwilą otrzymania dokumentacji Komisja odpowiednio informuje o tym dane Państwo Członkowskie.
5. Jeżeli okazuje się, że informacje dostarczone przez Państwo Członkowskie nie są wystarczające do podjęcia decyzji w sprawie danego przypadku z pełną znajomością stanu faktycznego, Komisja może zażądać dostarczenia informacji uzupełniających.
6. Jeżeli zachodzi jedna z następujących sytuacji, Komisja zwraca dokumentację administracji celnej, a procedurę określoną w art. 906-909 uważa się za nigdy niewszczętą:
— z dokumentacji wynika, że istnieje rozbieżność między organem celnym, który przekazał dokumentację, a osobą, która podpisała oświadczenie, określone w ust. 3, dotycząca przedstawienia stanu faktycznego,
— dokumentacja jest wyraźnie niekompletna, gdyż nie zawiera niczego, co by uzasadniało rozpatrzenie sprawy przez Komisję,
— zgodnie z ust. 1 i 2 dokumentacja nie powinna zostać przekazana,
— istnienie długu celnego nie zostało stwierdzone,
— w trakcie rozpatrywania dokumentacji Komisji przekazana została przez organ celny nowa informacja dotycząca dokumentacji, o charakterze mogącym znacząco zmienić stan faktyczny lub ocenę prawną.
Artykuł 906
Komisja przesyła Państwom Członkowskim egzemplarze dokumentacji określonej w art. 905 ust. 3 w terminie 15 dni od jej otrzymania.
Rozpatrzenie danego przypadku jest jak najszybciej włączane do porządku dziennego posiedzenia grupy ekspertów określonej w art. 873.
Artykuł 906 a
W każdym momencie przebiegu procedury przewidzianej w art. 906 i 907, jeżeli Komisja ma zamiar podjąć decyzję niekorzystną dla osoby składającej wniosek o zwrot lub umorzenie, przekazuje ona tej osobie swoje zastrzeżenia na piśmie wraz ze wszystkimi dokumentami, na których opiera swoje zastrzeżenia. Osoba składająca wniosek o zwrot lub umorzenie wyraża swoje stanowisko na piśmie w terminie 1 miesiąca od dnia przesłania zastrzeżeń. Jeżeli nie wyrazi ona swojego stanowiska w tym terminie, uważa się, że zrzekła się ona możliwości jego wyrażenia.
Artykuł 907
Po konsultacji z grupą ekspertów, złożoną z przedstawicieli wszystkich Państw Członkowskich, zebranych w ramach komitetu w celu rozpatrzenia przedmiotowego przypadku, Komisja podejmuje decyzję o tym, czy rozpatrywane okoliczności uzasadniają zwrot lub umorzenie.
Decyzja zostaje podjęta w terminie dziewięciu miesięcy od dnia otrzymania przez Komisję dokumentacji określonej w art. 905 ust. 3. Jednakże jeżeli w dokumentacji brakuje oświadczenia lub szczegółowej oceny zachowania podmiotu, określonych w art. 905 ust. 3, termin dziewięciu miesięcy liczy się dopiero od dnia otrzymania tych dokumentów przez Komisję. Organ celny i zainteresowana osoba zostają odpowiednio powiadomione.
W przypadku gdy Komisja uznaje za konieczne zwrócić się do Państwa Członkowskiego o informacje uzupełniające w celu podjęcia decyzji, termin dziewięciu miesięcy przedłuża się o okres równy okresowi, jaki upływa od dnia wysłania przez Komisję wniosku o informacje uzupełniające do dnia otrzymania tych informacji. Zainteresowana osoba jest powiadamiana o przedłużeniu procedury.
W przypadku gdy Komisja sama prowadzi dochodzenie w celu podjęcia decyzji, termin dziewięciu miesięcy może zostać przedłużony o okres niezbędny do zakończenia dochodzenia. Przedłużenie terminu nie może przekroczyć dziewięciu miesięcy. Organ celny i zainteresowana osoba zostają odpowiednio powiadomione o datach rozpoczęcia i zakończenia dochodzenia.
W przypadku gdy Komisja poinformowała zainteresowaną osobę o swoich zastrzeżeniach zgodnie z art. 872a, termin dziewięciu miesięcy zostaje przedłużony o jeden miesiąc.
Artykuł 908
1. Dane Państwo Członkowskie zostaje jak najszybciej powiadomione o decyzji określonej w art. 907, w każdym przypadku w terminie jednego miesiąca od upływu terminu określonego w tym artykule.
Komisja powiadamia Państwa Członkowskie o podjętych decyzjach w celu pomocy organom celnym w podejmowaniu decyzji w sprawie przypadków, w których występują kwestie porównywalne pod względem faktycznym i prawnym.
2. Organ podejmujący decyzję decyduje o uwzględnieniu lub oddaleniu przedłożonego mu wniosku na podstawie decyzji Komisji przekazanej zgodnie z ust. 1.
3. Jeżeli decyzja określona w art. 907 stanowi, że rozpatrywane okoliczności uzasadniają dokonanie zwrotu lub umorzenia, Komisja może określić warunki, na których Państwa Członkowskie mogą dokonać zwrotu lub umorzenia należności w przypadkach, w których występują kwestie porównywalne pod względem faktycznym i prawnym.
Artykuł 909
Jeżeli Komisja nie podjęła decyzji w terminie wyznaczonym w art. 907 lub nie powiadomiła o decyzji danego Państwa Członkowskiego w terminie wyznaczonym w art. 908, organ celny decyzji uwzględnia wniosek.
ROZDZIAŁ 4
Pomoc administracyjna między organami celnymi Państw Członkowskich
Artykuł 910
W przypadkach określonych w art. 885 ust. 2 organ celny decyzji przesyła urzędowi celnemu nadzoru dwie kopie wniosku sporządzonego na piśmie na formularzu odpowiadającym wzorowi z załącznika 112. Do wniosku załącza się oryginały lub kopie wniosku o udzielenie zwrotu lub o umorzenie oraz wszystkich dokumentów koniecznych do umożliwienia urzędowi celnemu nadzoru uzyskania informacji lub przeprowadzenia wnioskowanej kontroli.
Artykuł 911
1. W terminie dwóch tygodni od dnia przyjęcia wniosku urząd celny nadzoru zbiera informacje lub przeprowadza kontrole wnioskowane przez organ celny decyzji. Wpisuje wyniki swoich działań w przeznaczonej do tego części na oryginale dokumentu, określonego w art. 910 i odsyła ten dokument organowi celnemu decyzji, wraz ze wszystkimi przekazanymi mu dokumentami.
2. Jeżeli nie jest możliwe zebranie informacji lub przeprowadzenie wnioskowanej kontroli w terminie dwóch tygodni, wyznaczonym w ust. 1, to urząd celny nadzoru potwierdza w tym terminie przyjęcie przedłożonego do tego organu wniosku, zwracając organowi celnemu decyzji kopię dokumentu określonego w art. 910, wraz z odpowiednią adnotacją.
Artykuł 912
Wykonawczy urząd celny przesyła zaświadczenie określone w art. 887 ust. 5 organowi celnemu decyzji na formularzu odpowiadającym wzorowi z załącznika 113.
CZĘŚĆ IVa
KONTROLA UŻYCIA LUB PRZEZNACZENIA TOWARÓW
Artykuł 912a
1. Do celów niniejszej części:
a) „właściwe organy” oznaczają organy celne lub inne organy Państwa Członkowskiego odpowiedzialne za stosowania niniejszej części;
b) „urząd” oznacza urząd celny lub lokalny organ odpowiedzialne za stosowanie niniejszej części;
c) „karta kontrolna T5” oznacza oryginał i kopię wystawione na karcie kontrolnej T5 zgodnej z wzorem przedstawionym w załączniku 63 wraz, w miarę potrzeby, z jednym lub więcej oryginałami lub kopiami karty kontrolnej T5 bis zgodnymi z wzorem przedstawionym w załączniku 64 bądź jednym albo więcej oryginałami lub kopiami wykazu załadunkowego T5 zgodnymi z wzorem przedstawionym w załączniku 65. Karty kontrolne powinny być wydrukowane i wypełnione zgodnie z uwagami wyjaśniającymi zawartymi w załączniku 66 i, w miarę potrzeby, z dodatkowymi wyjaśnieniami zawartymi w innych przepisach Wspólnoty.
2. Jeżeli stosowanie przepisów wspólnotowych dotyczących przywozu lub wywozu towarów albo przemieszczania towarów w obrębie obszaru celnego Wspólnoty uzależnione jest od przedstawienia dowodu, że towary zostały użyte w sposób przewidziany lub wymagany tym środkiem lub otrzymały przewidziane tym środkiem przeznaczenie, dowód ten należy przedstawić przedkładając kartę kontrolną T5, wypełnioną i użytą zgodnie z przepisami niniejszej części.
3. Wszystkie towary umieszczone na danej karcie kontrolnej T5 są ładowane na jeden środek transportu w rozumieniu ►M21 art. 349 ust. 1 ◄ akapit drugi, przeznaczone dla jednego odbiorcy i do tego samego użycia lub przeznaczenia.
Właściwe organy mogą wyrazić zgodę na zastąpienie wykazu załadunkowego T5, którego wzór przedstawiony jest w załączniku 65, wykazem załadunkowym T5 wystawionym z wykorzystaniem zintegrowanego systemu elektronicznego lub automatycznego przetwarzania danych, jak również listami opisowymi sporządzonymi do celów spełnienia formalności wysyłkowych/wywozowych, zawierających wszystkie dane znajdujące się w wykazie, którego wzór znajduje się w załączniku 65, pod warunkiem że listy te są ułożone i wypełnione w taki sposób, że dane organy mogą ich użyć bez trudności, oraz że przedstawiają wszelkie zabezpieczenia, które organy te uznały za właściwe.
4. Oprócz obowiązków określonych w szczególnych przepisach każda osoba podpisująca kartę kontrolną T5 jest zobowiązana do nadania opisanym w tym dokumencie towarom zadeklarowanego użycia i/lub wysłać te towary do zadeklarowanego miejsca przeznaczenia.
Osoba ta odpowiada za każde niewłaściwe użycie każdego egzemplarza wystawionej przez siebie karty kontrolnej T5, niezależnie od osoby, która dokonała takiego niewłaściwego użycia.
5. Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 i o ile przepisy wspólnotowe wymagające obowiązku kontroli użycia lub przeznaczenia towarów nie przewidują inaczej, każde Państwo Członkowskie ma prawo wymagać, aby dowód, iż towary zostały użyte i/lub otrzymały przeznaczenie w przewidziany lub wymagany sposób, został sporządzony zgodnie z procedurą krajową, pod warunkiem że towary nie opuszczą jego obszaru przed przewidzianym lub wymaganym użyciem lub przeznaczeniem.
Artykuł 912b
1. Karta kontrolna T5 sporządzana jest w oryginale i co najmniej jednej kopii. Każda z kart kontrolnych musi być opatrzona odręcznym podpisem osoby zainteresowanej i zawierać wszystkie dane dotyczące opisu towarów oraz wszelkie dodatkowe dane wymagane przez przepisy wspólnotowe odnoszące się do obowiązku przeprowadzenia kontroli.
2. Jeżeli przepisy wspólnotowe nakładające obowiązek przeprowadzenia kontroli przewidują złożenie gwarancji, gwarancja to składana jest:
— w urzędzie wyznaczonym przez te przepisy lub, w jego braku, w urzędzie, który wydał kartę kontrolną T5 lub w innym urzędzie wyznaczonym do tego celu przez Państwo Członkowskie, któremu ten urząd podlega, oraz
— w sposób określony w tych przepisach lub, w jego braku, w sposób określony przez organy tego Państwa Członkowskiego.
W tym przypadku w polu 106 formularza T5 umieszcza się jeden z następujących wpisów:
— Garantίa constituida por un importe de… euros
— Sikkerhed på… EURO
— Sicherheit in Höhe… EURO gelistet
— Κατατεείσα εγγύηση ποσού… ΕΥΡΩ
— Guarantee of EUR… lodged
— Garantie d'un montant de… euros déposée
— Garanzia dell'importo di… EURO depositata
— Zekerheid voor.. EUR
— Entregue garantia num montante de… EURO
— Annettu… euron suuruinen vakuus
— Säkerhet ställd till et belopp av… EUR.
— Celní dluh ve výši … EUR zajištěn
— Esitatud tagatis EUR …
— Galvojums par EUR …iesniegts
— Pateikta garantija … EUR sumai
— … EUR vámbiztosíték letétbe helyezve
— Garanzija fuq l-EUR … saret
— Złożono zabezpieczenie w wysokości … EUR
— Položeno zavarovanje v višini … EUR
— Poskytnuté zabezpečenie vo výške … EUR.
3. Jeżeli przepisy wspólnotowe nakładające obowiązek przeprowadzenia kontroli przewidują termin nadania towarom szczególnego użycia i/lub przeznaczenia, w polu 104 formularza T5 umieszcza się wpis „Termin wykonania… dni”.
4. Jeżeli towary przemieszcza się w ramach procedury celnej, kartę kontrolną T5 wystawia urząd celny, z którego dokonuje się wysyłki towarów,
W dokumencie, który ma zostać przedstawiony, umieszcza się odniesienie do wystawionej karty kontrolnej T5. Podobnie, w polu 109 formularza T5 umieszcza się odniesienie do dokumentu wykorzystanego do tej procedury.
5. Jeżeli towary nie są objęte procedurą celną, kartę kontrolną T5 wystawia urząd, z którego dokonuje się wysyłki towarów.
W polu 109 formularza T5 umieszcza się jeden z następujących wpisów:
— Mercancίas no incluidas en un régimen aduanero
— Ingen forsendelsesprocedure
— Nicht in einem Zollverfahren befinliche Waren
— Εμπορεύματα εκτός τελωνειακού καθεστώτος
— Goods not covered by a customs procedure
— Marchandises hors régime douanier
— Merci non vincolate ad un regime dogonale
— Geen douaneregeling
— Mercadorias não sujeitas a regime aduaneiro
— Tullimenettelyn ulkopuolella olevat tavarat
— Varorna omfattas inte av något tullförfarande.
— Zboží mimo celní režim
— Kaup, millele ei rakendata tolliprotseduuri
— Preces, kurām nav piemērota muitas procedūra
— Prekės, kurioms netaikoma muitinės procedūra
— Vámeljárás alá nem vont áruk
— Oġġetti mhux koperti bi proċedura tad-Dwana
— Towary nieobjęte procedurą celną
— Blago ni vključeno v carinski postopek
— Tovar nie je v colnom režime.
6. Karta kontrolna T5 potwierdzana jest przez urząd określony w ust. 4 i 5. Potwierdzenie takie obejmuje następujące elementy, które powinny znajdować się w polu A (urząd wyjścia) tych dokumentów:
a) w przypadku formularza T5, nazwę i pieczęć urzędu, podpis uprawnionej osoby, datę potwierdzenia oraz numer ewidencyjny, który może być wcześniej wydrukowany;
b) w przypadku formularza T5 bis lub wykazu załadunkowego T5, numer ewidencyjny umieszczony na formularzu T5. Numer ten nanosi się albo przy użyciu pieczęci zawierającej nazwę urzędu albo odręcznie; w tym drugim przypadku, obok numeru przystawia się urzędowa pieczęć wymienionego urzędu.
7. O ile przepisy wspólnotowe określające obowiązek kontroli użycia i/lub przeznaczenia towarów nie stanowią inaczej, ►M21 art. 357 ◄ stosuje się mutatis mutandis. Urząd, określony w ust. 4 i 5, przeprowadza kontrolę przesyłki oraz wypełnia i poświadcza pole D „Kontrola urzędu wyjścia”, które znajduje się na pierwszej stronie formularza T5.
8. Urząd, określony w ust. 4 i 5, zatrzymuje jedną kopię każdej karty kontrolnej T5. Oryginały tych dokumentów zwracane są osobie zainteresowanej, po spełnieniu wszystkich formalności administracyjnych i należytym wypełnieniu pola A (Urząd wyjścia) i pola B (Odesłać do…) na formularzu T5.
9. Artykuł 360 stosuje się mutatis mutandis.
Artykuł 912c
1. Towary i oryginały kart kontrolnych T5 należy przedstawić w urzędzie przeznaczenia.
O ile przepisy wspólnotowe określające obowiązek kontroli użycia i/lub przeznaczenia towarów nie stanowią inaczej, urząd przeznaczenia może zezwolić na bezpośrednie dostarczenie towarów do odbiorcy na warunkach określonych przez siebie, w taki sposób, aby w chwili przybycia towarów lub po ich przybyciu mógł przeprowadzić kontrolę.
Osoba, która przedstawi w urzędzie przeznaczenia kartę kontrolną T5, jak również przesyłkę, do której się odnosi, może otrzymać, o ile tego zażąda, pokwitowanie wystawione na formularzu, którego wzór znajduje się w załączniku 47. Pokwitowanie to nie może zastąpić karty kontrolnej T5.
2. Jeżeli przepisy wspólnotowe określają obowiązek kontroli przy wyprowadzeniu towarów poza obszar celny Wspólnoty:
— i towary te opuszczają ten obszar drogą morską, to urzędem przeznaczenia jest urząd właściwy dla portu, w którym towary umieszczane są na statku nie będącym statkiem rejsowych towarzystw żeglugowych w rozumieniu art. 313a,
— i towary te opuszczają ten obszar drogą powietrzną, to urzędem przeznaczenia jest urząd właściwy dla międzynarodowego wspólnotowego portu lotniczego, w rozumieniu art. 190 lit. b), w którym towary umieszczane są na samolocie udającym się do niewspólnotowego portu lotniczego,
— dla towarów wywożonych innym środkiem transportu urzędem przeznaczenia jest urząd wyjścia określony w art. 793 ust. 2.
3. Urząd przeznaczenia przeprowadza kontrole dotyczące przewidzianego lub wymaganego użycia i/lub przeznaczenia. Urząd ten musi zarejestrować dane zawarte w karcie kontrolnej T5, zachowując, o ile zaistnieje taka potrzeba, egzemplarz tego dokumentu, a także wyniki przeprowadzonych kontroli.
4. Po spełnieniu wszystkich formalności i umieszczeniu wymaganych adnotacji urząd przeznaczenia odsyła oryginał karty kontrolnej T5 na adres podany w polu B („Odesłać do…”) formularza T5.
Artykuł 912d
1. Jeżeli wystawienie karty kontrolnej T5 wiąże się, na mocy art. 912b ust. 2, ze złożeniem zabezpieczenia, stosuje się przepisy ust. 2 i 3.
2. W przypadku gdy pewne ilości towarów nie zostały w określony sposób użyte i/lub nie otrzymały określonego przeznaczenia w terminie przewidzianym zgodnie z art. 912b ust. 3, o ile znajduje to zastosowanie, właściwe organy podejmują niezbędne działania w celu umożliwienia urzędowi, określonemu w art. 912b ust. 2, pobranie, o ile zaistnieje taka potrzeba, ze złożonego zabezpieczenia, kwoty proporcjonalnej do tej ilości towarów.
Jednakże na wniosek osoby zainteresowanej organy te mogą zdecydować o pobraniu, o ile zaistnieje potrzeba, ze złożonego zabezpieczenia, kwoty uzyskanej w wyniku pomnożenia kwoty zabezpieczenia proporcjonalnej do ilości towarów, które, w określonym terminie nie zostały w określony sposób użyte i/lub nie otrzymały określonego przeznaczenia, przez wynik podziału liczby dni, o którą wyznaczony termin został przekroczony, które były potrzebne, aby ta część towarów została w przewidziany sposób użyta i/lub otrzymała przewidziane przeznaczenie, przez liczbę dni tego terminu.
Niniejszego ustępu nie stosuje się w przypadku gdy osoba zainteresowana może wykazać, że towary określone zostały utracone w wyniku działania siły wyższej.
3. Jeżeli w ciągu sześciu miesięcy od dnia wystawienia karty kontrolnej T5 lub, w miarę potrzeby, po upływie terminu podanego w polu 104 formularza T5 w polu „Termin wykonania… dni”, karta ta, należycie potwierdzona przez urząd przeznaczenia, nie zostanie zwrócona do urzędu określonego w polu B tego dokumentu, właściwe organy podejmują niezbędne działania mające umożliwić urzędowi, określonemu w art. 912b ust. 2, pobranie określonej w tym artykule kwoty zabezpieczenia.
Niniejszego ustępu nie stosuje się w przypadku, gdy przekroczenie terminu zwrotu karty kontrolnej T5 nie było spowodowane przez osobę zainteresowaną.
4. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się, o ile przepisy wspólnotowe określające obowiązek kontroli użycia i/lub przeznaczenia towarów nie stanowią inaczej, i w każdym przypadku, bez uszczerbku dla przepisów dotyczących długu celnego.
Artykuł 912e
1. O ile wspólnotowe przepisy określające obowiązek kontroli użycia i/lub przeznaczenia towarów nie stanowią inaczej, karta kontrolna T5, jak również przesyłka, której ta karta towarzyszy, mogą zostać podzielone przed zakończeniem procedury, dla której formularz został wystawiony. Przesyłki powstałe w wyniku podziału mogą być przedmiotem dalszego podziału.
2. Urząd, w którym dokonuje się podziału wystawia, zgodnie z art. 912b, wyciąg z karty kontrolnej T5 dla każdej części podzielonej przesyłki.
W każdym wyciągu zawarte są, między innymi, dodatkowe informacje umieszczone w polach 100, 104, 105, 106 i 107 oryginalnej karty kontrolnej T5 i podana jest masa oraz ilość netto towarów, do których wyciąg się odnosi. Ponadto w polu 106 formularza T5 wykorzystywanego do każdego wyciągu umieszcza się jeden z następujących wpisów:
— Extracto de ejemplar de control T5 inicial (número de registro, fecha, oficina y país de expedición):…
— Udskrift af det oprindelige kontroleksemplar T5 (registreringsnummer, dato, sted og udstedelsesland):…
— Auszug aus dem ursprünglichen Kontrollexemplar T5 (Registriernummer, Datum, ausstellende Stelle und Ausstellingsland):…
— Απόσπασμα του αρχικού αντιτύπου ελέγχου T5 (αριθμός, πρωτοκόλλου, ημερομηνία, τελωνείο και χώρα έκδοσης):…
— Extract of the initial T5 control copy (registration number, date, office and country of issue):…
— Extrait de l'exemplaire de contrôle T5 initial (numéro d'enregistrement, date, bureau et pays de délivrance):…
— Estratto dell'esemplare di controllo T5 originale (numero di registrazione, data, ufficio e paese di emissione):…
— Uittreksel van het oorspronkelijke controle-exemplaar T5 (registratienummer, datum, kantoor en land van afgifte):…
— Extracto do exemplar de controlo T5 inicial (número de registo, data, estância e país de emissão):…
— Ote alun perin annetusta T5-valvontakappaleesta (kirjaamisnumero, antamispäivämäärä, — toimipaikka jamaa):…
— Utdrag ur ursprungligt kontrollexemplar T5 (registreringsnummer, datum, utfärdande kontor och land):…
— Výpis z původního kontrolního výtisku T5 (evidenční číslo, datum, úřad a země vystavení): …
— Väljavõte esialgsest T5 kontrolleksemplarist (registreerimisnumber, kuupäev, väljaandnud asutus ja riik):…
— Izraksts no sākotnējā T5 kontroleksemplāra (reģistrācijas numurs, datums, izdevēja iestāde un valsts):…
— Išrašas iš pirminio T5 kontrolinio egzemplioriaus (registracijos numeris, data, išdavusi įstaiga ir valstybė): …
— Az eredeti T5 ellenőrző példány kivonata ( nyilvántartási szám, kiállítás dátuma, a kiállító ország és hivatal neve): …
— Estratt tal-kopja ta' kontroll tat-T5 inizjali (numru ta' reġistrazzjoni, data, uffiċċju u pajjiż fejn ġie maħruġ id-dokument): …
— Wyciąg z wyjściowej karty kontrolnej T5 (numer ewidencyjny, data, urząd i kraj wystawienia): …
— Izpisek iz prvotnega kontrolnega izvoda T5 (evidenčna številka, datum, urad in država izdaje): …
— … (počet) vyhotovených výpisov – kópie priložené.
W polu B „Odesłać do…” formularza T5 wpisuje się informacje umieszczone w tym samym polu oryginalnego formularza T5.
W polu J „Kontrola użycia i/lub przeznaczenia” oryginalnego formularza T5 umieszcza się jeden z następujących wpisów:
— … (número) extractos expedidos — copias adjuntas
— … (antal) udstedte udskrifter — kopier vedføjet
— … (Anzahl) Auszüge ausgestellt — Durchschriften liegen bei
— … (αριθμός) εκδοθέντα αποσπάσματα — συνημμένα αντίγραφα
— … (number) extracts issued — copies attached
— … (nombre) extrais délivrés — copies ci-jointes
— … (numero) estratti rilasciati — copie allegate
— … (aantal) uittreksels afgegeven — kopieën bijgevoegd
— … (número) de extractos emitidos — cópias juntas
— Annettu… (lukumäärä) otetta — jäljennökset liitteenä
— … (antal) utdrag utfärdade — kpier bifogas.
— … (počet) vystavených výpisů — kopie přiloženy
— väljavõtted … (arv) — koopiad lisatud
— Izsniegti… (skaits) izraksti — kopijas pielikumā
— Išduota … (skaičius) išrašų — kopijos pridedamos
— … (számú) kivonat kiadva — másolatok csatolva
— … (numru) estratti maħruġa kopji mehmuża
— … (ilość) wydanych wyciągów — kopie załączone
— … (število) izdani izpiski — izvodi priloženi
— … (počet) vyhotovených výpisov – kópie priložené.
Oryginalną kartę kontrolną T5 wraz z kopiami wystawionych wyciągów odsyła się niezwłocznie na adres podany w polu B „Odesłać do…” formularza T5.
Urząd, w którym dokonuje się podziału zatrzymuje kopie oryginalnej karty kontrolnej T5 i wyciągów. Oryginały wyciągów z karty kontrolnej T5 towarzyszą każdej z części podzielonej przesyłki aż do odpowiednich urzędów przeznaczenia, gdzie stosuje się przepisy określone w art. 912c.
3. W przypadku dalszego podziału przewidzianego w ust. 1 ust. 2 stosuje się mutatis mutandis.
Artykuł 912f
1. Karta kontrolna T5 może zostać wystawiona z mocą wsteczną, pod warunkiem że:
— osoba zainteresowana nie jest odpowiedzialna za niezłożenie wniosku lub niewydanie tego dokumentu w chwili wysyłki towarów, lub może on przedstawić dowód, że braki takie nie zostały spowodowane przez jej oszustwo ani też rażące zaniedbanie,
— osoba zainteresowana przedstawi dowód, że karta kontrolna T5 odnosi się do towarów, w stosunku do których wszystkie formalności zostały spełnione,
— osoba zainteresowana przedstawi dokumenty wymagane do wystawienia tej karty kontrolnej T5,
— zostanie stwierdzone zgodnie z wymogami właściwych organów, że wystawienie karty kontrolnej T5 z mocą wsteczną nie doprowadzi do uzyskania korzyści majątkowych, które nie byłyby należne w związku z realizowaną procedurą, statusem celnym towarów oraz ich użyciem i/lub przeznaczeniem.
Jeżeli karta kontrolna T5 zostaje wystawiona z mocą wsteczną, to na formularzu T5 umieszcza się, w kolorze czerwonym, jeden z następujących wpisów:
— Expedido a posteriori
— Udstedt efterfølgende
— Nachträglich ausgestellt
— Εκδοθέν εκ των υστέρων
— Issued retroactively
— Délivré a posteriori
— Rilasciato a posteriori
— achteraf afgegeven
— Emitido a posteriori
— Annettu jälkikäteen
— Utfärdat i efterhand.
— Vystaveno dodatečně
— Välja antud tagasiulatuvalt
— Izsniegts retrospektīvi
— Retrospektyvusis išdavimas
— Kiadva visszamenőleges hatállyal
— Maħruġ retrospettivament
— Wystawiona retrospektywnie
— Izdano naknadno
— Vyhotovené dodatočne
a osoba zainteresowana podaje tam dane środka transportu, na którym zostały wysłane towary, datę wyjazdu i, w zależności od przypadku, datę przedstawienia towarów w urzędzie przeznaczenia.
2. W przypadku utraty oryginałów kart kontrolnych T5 i wyciągów z kart kontrolnych T5 urząd wystawiający może, na wniosek osoby zainteresowanej, wystawić ich duplikaty. Duplikat musi być opatrzony pieczęcią urzędu i podpisem uprawnionego urzędnika, jak również musi zostać na nim umieszczony, drukowanymi czerwonymi literami, jeden z następujących wpisów:
— DUPLICADO
— DUPLIKAT
— DUPLIKAT
— ΑΝΤΙΓΡАΦΟ
— DUPLICATE
— DUPLICATA
— DUPLICATO
— DUPLICAAT
— SEGUNDA VIA
— KAKSOISKAPPALE
— DUPLIKAT.
— DUPLIKÁT
— DUPLIKAAT
— DUBLIKĀTS
— DUBLIKATAS
— MÁSODLAT
— DUPLIKAT
— DUPLIKAT
— DVOJNIK
— DUPLIKÁT.
3. Karty kontrolne T5 wystawione z mocą wsteczną, jak również duplikaty tych kart mogą zostać opatrzone adnotacjami przez urząd przeznaczenia jedynie wówczas, gdy urząd ten stwierdzi, że towarom wyszczególnionym w tym dokumencie nadano użycie i/lub przeznaczenie przewidziane lub wymagane przepisami wspólnotowymi.
Artykuł 912g
1. Właściwe organy każdego Państwa Członkowskiego mogą, w ramach swoich kompetencji, zezwolić każdej osobie, która spełnia warunki określone w ust. 4 i zamierza wysłać towary, dla których musi zostać wystawiona karta kontrolna T5 (zwanej dalej „upoważnionym eksporterem”), na nieprzedstawianie w urzędzie wyjścia towarów lub też odnoszącej się do nich karty kontrolnej T5.
2. W odniesieniu do karty kontrolnej T5 wykorzystywanej przez upoważnionego nadawcę właściwe organy mogą:
a) zarządzić, aby na formularzach umieszczany był znak wyróżniający jako środek umożliwiający identyfikację upoważnionych nadawców;
b) zezwolić, aby w polu A „Urząd wyjścia” formularzy:
— został uprzednio umieszczony odcisk pieczęci urzędu wyjścia i podpis funkcjonariusza tego urzędu; lub
— umieszczony został przez upoważnionego nadawcy odcisk specjalnej zatwierdzonej metalowej pieczęci zgodnej z wzorem przedstawionym w załączniku 62, lub
— był wcześniej wydrukowany odcisk specjalnej pieczęci zgodnej z wzorem przedstawionym w załączniku 62, jeżeli druk powierzony został upoważnionej do tego drukarni. Odcisk tej pieczęci może zostać również umieszczony z wykorzystaniem zintegrowanego elektronicznego lub automatycznego systemu przetwarzania danych;
c) zezwolić, aby upoważniony nadawca nie podpisywał formularzy opatrzonych specjalną zatwierdzoną pieczęcią, określoną w załączniku 62, i wystawionych z wykorzystaniem zintegrowanego elektronicznego lub automatycznego systemu przetwarzania danych. W tym przypadku, w polu 110 formularzy, w miejscu przeznaczonym na podpis zgłaszającego, umieszcza się jeden z następujących wpisów:
— Dispensa de la firma, artículo 912 octavo del Reglamento (CEE) no 2454/93
— Underskriftsdispensation, artikel 912g i forordning (EØF) nr 2454/93
— Freistellung von der Unterschriftsleistung, Artikel 912g der Verordnung (EWG) Nr 2454/93
— Απαλλαγή από την υπογρέωση υπογραφής άρθρο 912 ζ του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2454/93
— Signature waived — Article 912g of Regulation (EWG) No 2454/93
— Dispense de signature, article 912 octies du règlement (CEE) no 2454/93
— Dispensa dalla firma, articolo 912 octies del regolamento (CEE) n. 2454/93
— Vrijstelling vas ondertekening — artikel 912 octies van Verordening (EEG) nr 2454/03
— Dispensada a assinatura, artigo 912.o — G do Regulamento (CE) n. 2454/93
— Vapautettu allekirjoituksesta — asetuksen (ETY) N:o 2454/93 912g artikla
— Befriad från underskrift, artikel 912g i förordning (EEG) nr 2454/93.
— Podpis se nevyžaduje — článek 912g nařízení (EHS) č. 2454/93
— Allkirjanõudest loobutud — määruse (EMÜ) nr 2454/93 artikkel 912g
— Derīgs bez paraksta — Regulas (EEK) Nr.2454/93 912.g pants
— Leista nepasirašyti — Reglamentas (EEB) Nr. 2454/93, 912g straipsnis
— Aláírás alól mentesítve — a 2454/93/EGK rendelet 912g. cikke
— Firma mhux meħtieġa — Artikolu 912g tar-Regolament (KEE) 2454/93
— Zwolniony ze składania podpisu — art. 912g rozporządzenia (EWG) nr 2454/93
— Opustitev podpisa — člen 912g uredbe (EGS) št. 2454/93
— Oslobodenie od podpisu – článok 912g nariadenia (EHS) č. 2454/93.
3. Upoważniony nadawca musi wypełnić kartę kontrolną T5, podając wymagane dane, w szczególności:
— w polu A („Urząd wyjścia”) datę wysyłki towarów i numer zgłoszenia, oraz
— w polu D („Kontrola urzędu wyjścia”) karty T5, jeden z następujących wpisów:
—— Procedimiento simplificado, artículo 912 octavo del Reglamento (CEE) no 2454/93
— Forenklet fremgangsmade, artikel 912g i forordning (EØF) nr 2454/93
— Vereinfachtes Verfahren, Artikel 912g der Verordnung (EWG) Nr 2454/93
— Απλουστευμένη διαδικασία, άρθρο 912 ζ) του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2454/93
— Simplified procedure — Article 912g of Regulation (EWG) No 2454/93
— Procédure simplifiée, article 912 octies du règlement (CEE) no 2454/93
— Procedura semplificata, articolo 912 octies del regolamento (CEE) n. 2454/93
— Vereenvoudigde regeling, artikel 912 octies van Verordening (EEG) nr 2454/03
— Procedimento simplificado, artigo 912.o — G do Regulamento (CE) n.o 2454/93
— Yksinkertaistettu menettely — asetuksen (ETY) N:o 2454/93 912g artikla
— Förenklat förfarande, artikel 912g i förordning (EEG) nr 2454/93
— Zjednodušený postup-článek 912 g nařízení (EHS) č. 2454/93
— Lihtsustatud tolliprotseduur — määruse (EMÜ) nr 2454/93 artikkel 912g
— Vienkāršota procedūra — Regulas (EEK) Nr.2454/93 912.g pants
— Supaprastinta procedūra — Reglamentas (EEB) Nr. 2454/93, 912g straipsnis
— Egyszerűsített eljárás — a 2454/93/EGK rendelet 912g. cikke
— Proċedura simplifikata — Artikolu 912 g tar-Regolament (KEE) 2454/93
— Procedura uproszczona — art. 912g rozporządzenia (EWG) nr 2454/93
— Poenostavljen postopek — člen 912g uredbe (EGS) št. 2454/93
— Zjednodušený postup — článok 912 g nariadenia (EHS) č. 2454/93
— oraz, w miarę potrzeby, dane dotyczące terminu przedstawienia towarów w urzędzie przeznaczenia, zastosowanych środków identyfikacyjnych oraz odniesień do dokumentu wysyłki.
Formularz ten, należycie wypełniony i, w miarę potrzeby, podpisany przez upoważnionego nadawcy uważany jest za wystawiony przez urząd wskazany na pieczęci, określonej w ust. 2 lit. b).
Po dokonaniu wysyłki towarów upoważniony nadawca niezwłocznie przesyła do urzędu wyjścia kopię karty kontrolnej T5 wraz z wszystkimi dokumentami, na podstawie których sporządzono kartę kontrolną T5.
4. Zezwolenie, określone w ust. 1, udzielane jest jedynie osobom, które często dokonują wysyłek towarów, których ewidencja umożliwia właściwym organom kontrolę przeprowadzanych przez nie czynności, i które nie popełniły poważnego ani też wielokrotnego naruszenia obowiązujących przepisów.
W zezwoleniu określa się, w szczególności:
— urząd lub urzędy właściwe do występowania w charakterze urzędu wyjścia dla dokonywanych wysyłek;
— termin i procedurę zgodnie z którą, upoważniony nadawca ma poinformować urząd wyjścia o zamierzonych wysyłkach, aby mógł on przeprowadzić wszelkie kontrole, łącznie z kontrolami wymaganymi przez przepisy wspólnotowe, przed wyprowadzeniem towarów;
— termin, w którym towary muszą zostać przedstawione w urzędzie przeznaczenia; termin ten wyznaczany jest w zależności od warunków transportu lub zgodnie z przepisami wspólnotowymi,
— środki podjęte w celu ustalenia tożsamości towarów, które mogą polegać na wykorzystaniu specjalnych plomb zatwierdzonych przez właściwe organy i zakładanych przez upoważnionego eksportera,
— sposoby złożenia zabezpieczenia, jeżeli jest to warunkiem wystawienia karty kontrolnej T5.
5. Upoważniony nadawca podejmuje wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia ochrony specjalnej pieczęci lub formularzy opatrzonych nadrukiem pieczęci urzędu wyjścia bądź też nadrukiem pieczęci specjalnej.
Upoważniony nadawca ponosi wszelkie konsekwencje, w szczególności finansowe, jakichkolwiek błędów, opuszczeń i innych wad w sporządzonych przez niego kartach kontrolnych T5, lub zaistniałych w samym przebiegu procedur, z których korzysta na mocy zezwolenia, przewidzianego w ust. 1.
W przypadku niewłaściwego użycia przez jakąkolwiek osobę formularzy karty kontrolnej T5, które zostały uprzednio opatrzone pieczęcią urzędu wyjścia lub pieczęcią specjalną, upoważniony nadawca odpowiada, bez uszczerbku dla wszczęcia postępowania karnego, za uiszczenie ceł i innych opłat, które nie zostały uiszczone oraz za zwrot wszelkich korzyści finansowych, które zostały bezprawnie uzyskane w następstwie takiego niewłaściwego użycia, chyba że wykaże właściwym organom, od których uzyskał zezwolenie, że podjął wszelkie środki niezbędne dla zapewnienia ochrony specjalnej pieczęci lub formularzy opatrzonych nadrukiem pieczęci urzędu wyjścia bądź też nadrukiem pieczęci specjalnej.
CZĘŚĆ V
PRZEPISY KOŃCOWE
Artykuł 913
Następujące rozporządzenia i dyrektywy tracą moc:
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 37/70 z dnia 9 stycznia 1970 r. w sprawie określania pochodzenia podstawowych części zapasowych przeznaczonych dla uprzednio wysłanego sprzętu, maszyn, aparatów lub pojazdów ( 17 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2632/70 z dnia 23 grudnia 1970 r. w sprawie określania pochodzenia odbiorników radiowych i telewizyjnych ( 18 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 315/71 z dnia 12 lutego 1971 r. w sprawie określania pochodzenia win bazowych przeznaczonych do wyrobu wermutów oraz pochodzenia wermutów ( 19 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 861/71 z dnia 27 kwietnia 1971 r. w sprawie określania pochodzenia magnetofonów ( 20 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3103/73 z dnia 14 listopada 1973 r. w sprawie świadectw pochodzenia i wniosków o wydanie takich świadectw ( 21 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2945/76 z dnia 26 listopada 1976 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia (EWG) nr 754/76 w sprawie stosowania stawek celnych na towary powracające na obszar celny Wspólnoty ( 22 ), ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia Hiszpanii i Portugalii,
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 137/79 z dnia 19 grudnia 1978 r. w sprawie ustanowienia specjalnej metody współpracy administracyjnej w celu stosowania wewnątrzwspólnotowej procedury w odniesieniu do połowów dokonywanych przez statki Państw Członkowskich ( 23 ), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3399/91 ( 24 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1494/80 z dnia 11 czerwca 1980 r. w sprawie uwag interpretacyjnych i ogólnie przyjętych zasad rachunkowości w zakresie wartości celnej ( 25 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1495/80 z dnia 11 czerwca 1980 r. wprowadzające w życie niektóre przepisy rozporządzenia Rady (EWG) nr 1224/80 w sprawie wartości celnej towarów ( 26 ), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 558/91 ( 27 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1496/80 z dnia 11 czerwca 1980 r. w sprawie deklaracji szczegółowych danych dotyczących wartości celnej i w sprawie dokumentów, które należy dostarczyć ( 28 ), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 949/93 ( 29 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1574/80 z dnia 20 czerwca 1980 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania art. 16 i 17 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1430/79 w sprawie zwrotu lub umarzania należności celnych przywozowych lub wywozowych ( 30 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3177/80 z dnia 5 grudnia 1980 r. w sprawie miejsca wprowadzenia uwzględnianego w ramach stosowania art. 14 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1224/80 w sprawie wartości celnej towarów ( 31 ), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 2779/90 ( 32 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3179/80 z dnia 5 grudnia 1980 r. w sprawie opłat pocztowych uwzględnianych przy określaniu wartości celnej towarów wysyłanych pocztą ( 33 ), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 1264/90 ( 34 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 553/81 z dnia 12 lutego 1981 r. w sprawie świadectw pochodzenia i wniosków o wystawienie takich świadectw ( 35 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1577/81 z dnia 12 czerwca 1981 r. ustanawiające system procedur uproszczonych w celu określenia wartości celnej niektórych łatwo psujących się towarów ( 36 ), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3334/90 ( 37 ),
— dyrektywa Komisji 82/57/EWG z dnia 17 grudnia 1981 r. ustanawiająca niektóre przepisy wykonawcze do dyrektywy Rady 79/695/EWG w sprawie harmonizacji procedur dopuszczania towarów do obrotu ( 38 ), ostatnio zmieniona dyrektywą 83/371/EWG ( 39 ),
— dyrektywa Komisji 82/347/EWG z dnia 23 kwietnia 1982 r. ustanawiająca niektóre przepisy wykonawcze do dyrektywy Rady 81/177/EWG w sprawie harmonizacji procedur wywozu towarów wspólnotowych ( 40 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3040/83 z dnia 28 października 1983 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania art. 2 i 14 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1430/79 w sprawie zwrotu lub umarzania należności celnych przywozowych lub wywozowych ( 41 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3158/83 z dnia 9 listopada 1983 r. w sprawie wpływu honorariów autorskich i opłat licencyjnych na wartość celną ( 42 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1751/84 z dnia 13 czerwca 1984 r. ustanawiające niektóre przepisy w celu stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 3599/82 ( 43 ), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3693/92 ( 44 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3548/84 z dnia 17 grudnia 1984 r. ustanawiające przepisy w celu stosowania rozporządzenia (EWG) nr 2763/83 w sprawie procedury przetwarzania towarów pod kontrolą celną przed ich dopuszczeniem do swobodnego obrotu ( 45 ), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 2361/87 ( 46 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1766/85 z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie kursu wymiany walut stosowanego przy określeniu wartości celnej ( 47 ), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 593/91 ( 48 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3787/86 z dnia 11 grudnia 1986 r. w sprawie unieważniania lub cofania pozwoleń wydawanych w ramach niektórych gospodarczych procedur celnych ( 49 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3799/86 z dnia 12 grudnia 1986 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1430/79 w sprawie zwrotu lub umarzania należności celnych przywozowych lub wywozowych ( 50 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2458/87 z dnia 31 lipca 1987 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2473/86 w sprawie procedury uszlachetniania biernego i systemu standardowej wymiany ( 51 ), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3692/92 ( 52 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4128/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. ustanawiające warunki klasyfikacji tytoniu suszonego ogniowo-rurowo typu Virginia, suszonego powietrzem na jasny typu Burley (włączając hybrydy Burley), suszonego powietrzem na jasny typu Maryland i suszonego ogniowo, objętego podpozycjami 2401 10 10-2401 10 49 i 2401 20 10-2401 20 49 Nomenklatury Scalonej ( 53 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4129/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. określające warunki klasyfikacji niektórych żywych zwierząt z gatunku bydła domowego i niektórych gatunków wołowiny w Nomenklaturze Scalonej wymienionej w załączniku C Umowy między Wspólnotą Europejską a Jugosławią ( 54 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4130/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. ustanawiające warunki klasyfikacji świeżych winogron deserowych z odmiany Emperor (Vitis vinifera cv.) objętych podpozycją 0806 10 11 Nomenklatury Scalonej ( 55 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4131/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. określające warunki klasyfikacji win porto, madera, sherry, muszkatel setubal i wina tokaj (aszu i szamorodni), objętych podpozycjami 2204 21 41, 2204 21 51, 2204 29 41, 2204 29 45, 2204 29 51 i 2204 29 55 Nomenklatury Scalonej ( 56 ), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 2490/91 ( 57 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4132/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. określające warunki klasyfikacji whisky burbońskiej w podpozycjach 2208 30 11 i 2208 30 19 Nomenklatury Scalonej ( 58 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4133/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. określające warunki klasyfikacji wódki, objętej podpozycjami 2208 90 31 i 2208 90 59 Nomenklatury Scalonej, przywożonej do Wspólnoty na podstawie uprzywilejowanego traktowania taryfowego przewidzianego w Umowie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Finlandii w sprawie dwustronnego handlu winami i napojami spirytusowymi ( 59 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4134/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. określające warunki klasyfikacji przetworów znanych jako fondue z sera w podpozycji 2106 90 10 Nomenklatury Scalonej ( 60 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4135/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. określające warunki klasyfikacji naturalnego azotanu sodu i naturalnego azotanu sodowo-potasowego objętych odpowiednio podpozycjami 3102 50 10 i 3105 91 10 Nomenklatury Scalonej ( 61 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4136/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. określające warunki klasyfikacji koni przeznaczonych do uboju w podpozycji 0101 19 10 Nomenklatury Scalonej ( 62 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4137/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. określające warunki klasyfikacji towarów w podpozycjach 0408 11 90, 0408 19 90, 0408 91 90, 0408 99 90, 1106 20 10, 2501 00 51, 3502 10 10 i 3502 90 10 Nomenklatury Scalonej ( 63 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4138/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. określające warunki korzystania w przywozie ziemniaków, słodkiej kukurydzy, niektórych zbóż i owoców oraz nasion oleistych przeznaczonych do siewu, z uprzywilejowanego traktowania taryfowego ze względu na ich przeznaczenie ( 64 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4139/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. określające warunki korzystania w przywozie niektórych produktów naftowych z uprzywilejowanego traktowania taryfowego ze względu na ich przeznaczenie ( 65 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4140/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. określające warunki klasyfikacji gazy młynarskiej, niekonfekcjonowanej w podpozycji 5911 20 00 Nomenklatury Scalonej ( 66 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4141/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. określające warunki korzystania w przywozie przez produkty przeznaczone dla niektórych kategorii statków powietrznych i statków z uprzywilejowanego traktowania taryfowego ze względu na ich przeznaczenie ( 67 ), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 1418/91 ( 68 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4142/87 z dnia 9 grudnia 1987 r. określające warunki korzystania w przywozie przez niektóre towary z uprzywilejowanego traktowania taryfowego ze względu na ich przeznaczenie ( 69 ), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3803/92 ( 70 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 693/88 z dnia 4 marca 1988 r. w sprawie definicji pojęcia produktów pochodzących do celów stosowania przez Europejską Wspólnotę Gospodarczą preferencji taryfowych wobec niektórych produktów z krajów rozwijających się ( 71 ), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3660/92 ( 72 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 809/88 z dnia 14 marca 1988 r. w sprawie definicji pojęcia „produktów pochodzących” i metod współpracy administracyjnej stosowanych w przywozie do Wspólnoty produktów pochodzących z terytoriów okupowanych ( 73 ), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 2774/88 ( 74 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 4027/88 z dnia 21 grudnia 1988 r. ustanawiające przepisy dotyczące procedury odprawy czasowej kontenerów ( 75 ), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3348/89 ( 76 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 288/89 z dnia 3 lutego 1989 r. w sprawie określenia pochodzenia układów scalonych ( 77 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 597/89 z dnia 8 marca 1989 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2144/87 w sprawie długu celnego ( 78 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2071/89 z dnia 11 lipca 1989 r. w sprawie określenia pochodzenia fotokopiarek z systemem optycznym lub stykowych ( 79 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3850/89 z dnia 15 grudnia 1989 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 802/68 z dnia 27 czerwca 1968 r. w sprawie wspólnej definicji pochodzenia towarów w odniesieniu do niektórych produktów rolnych korzystających ze szczególnych procedur przywozowych ( 80 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2561/90 z dnia 30 lipca 1990 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2503/88 w sprawie składów celnych ( 81 ), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3001/92 ( 82 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2562/90 z dnia 30 lipca 1990 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2504/88 w sprawie wolnych obszarów celnych i składów wolnocłowych ( 83 ), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 2485/91 ( 84 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2883/90 z dnia 5 października 1990 r. w sprawie określania pochodzenia soku winogronowego ( 85 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2884/90 z dnia 5 października 1990 r. w sprawie określania pochodzenia niektórych towarów uzyskanych z jaj ( 86 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3561/90 z dnia 11 grudnia 1990 r. w sprawie określania pochodzenia niektórych wyrobów ceramicznych ( 87 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3620/90 z dnia 14 grudnia 1990 r. w sprawie określania pochodzenia świeżego, chłodzonego lub mrożonego mięsa i podrobów z niektórych gatunków zwierząt domowych ( 88 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3672/90 z dnia 18 grudnia 1990 r. w sprawie określania pochodzenia łożysk kulkowych, wałeczkowych, baryłkowych lub igiełkowych ( 89 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3716/90 z dnia 19 grudnia 1990 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 4046/89 w sprawie zabezpieczenia składanego w celu zapewnienia uiszczenia długu celnego ( 90 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3796/90 z dnia 21 grudnia 1990 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1715/90 w sprawie informacji udzielanych przez organy celne Państw Członkowskich dotyczących klasyfikacji towarów w nomenklaturze celnej ( 91 ), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 2674/92 ( 92 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1364/91 z dnia 24 maja 1991 r. określające pochodzenie materiałów i wyrobów włókienniczych objętych sekcją XI Nomenklatury Scalonej ( 93 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1365/91 z dnia 24 maja 1991 r. w sprawie określenia pochodzenia linteru bawełnianego, filcu i impregnowanych materiałów nietkanych, odzieży skórzanej, obuwia i bransoletek do zegarków z materiałów włókienniczych ( 94 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1593/91 z dnia 12 czerwca 1991 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 719/91 w sprawie stosowania we Wspólnocie karnetów TIR i karnetów ATA jako dokumentów tranzytowych ( 95 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1656/91 z dnia 13 czerwca 1991 r. ustanawiające szczególne przepisy mające zastosowanie do niektórych rodzajów procesów uszlachetniania czynnego lub przetwarzania pod kontrolą celną ( 96 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2164/91 z dnia 23 lipca 1991 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania art. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1697/79 w sprawie odzyskiwania, po dokonaniu odprawy celnej, należności celnych przywozowych lub wywozowych, które nie były wymagane od osoby odpowiedzialnej za zapłatę za towary zgłoszone do procedury celnej przewidującej obowiązek uiszczenia takich należności ( 97 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2228/91 z dnia 26 czerwca 1991 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1999/85 w sprawie procedury uszlachetniania czynnego ( 98 ), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3709/92 ( 99 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2249/91 z dnia 25 lipca 1991 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1855/89 w sprawie odprawy czasowej środków transportu ( 100 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2365/91 z dnia 31 lipca 1991 r. ustanawiające warunki stosowania na obszarze celnym Wspólnoty karnetu ATA przy odprawie czasowej towarów lub czasowym wywozie towarów poza ten obszar ( 101 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3717/91 z dnia 18 grudnia 1991 r. ustalające wykaz towarów, które mogą korzystać z procedury pozwalającej na przetwarzanie towarów pod kontrolą celną przed ich dopuszczeniem do swobodnego obrotu ( 102 ), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 209/93 ( 103 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 343/92 z dnia 22 stycznia 1992 r. w sprawie definicji pojęcia produktów pochodzących i metod współpracy administracyjnej stosowanych w przywozie do Wspólnoty produktów pochodzących z Republik Chorwacji i Słowenii oraz Jugosłowiańskich Republik Bośni-Hercegowiny i Macedonii ( 104 ), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3660/92 ( 105 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1214/92 z dnia 12 kwietnia 1992 r. w sprawie przepisów w celu wykonania procedury tranzytu wspólnotowego oraz niektórych uproszczeń tej procedury ( 106 ), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3712/92 ( 107 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1823/92 z dnia 3 lipca 1992 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 3925/91 dotyczące zniesienia kontroli i formalności stosowanych wobec bagażu podręcznego i w ładowni osób odbywających lot wewnątrzwspólnotowy oraz bagażu osób przekraczających morze wewnątrz Wspólnoty ( 108 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2453/92 z dnia 31 lipca 1992 r. wprowadzające rozporządzenie Rady (EWG) nr 717/91 dotyczące jednolitego dokumentu administracyjnego ( 109 ), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 607/93 ( 110 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2674/92 z dnia 15 września 1992 r. uzupełniające przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (EWG) nr 1715/90 w sprawie informacji udzielanych przez organy celne Państw Członkowskich dotyczących klasyfikacji towarów w nomenklaturze celnej ( 111 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2713/92 z dnia 17 września 1992 r. w sprawie przepływu towarów między niektórymi częściami obszaru celnego Wspólnoty ( 112 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3269/92 z dnia 10 listopada 1992 r. ustanawiające niektóre przepisy wykonawcze do art. 161, 182 i 183 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny w zakresie procedury wywozu, powrotnego wywozu oraz towarów opuszczających obszar celny Wspólnoty ( 113 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3566/92 z dnia 8 grudnia 1992 r. w sprawie dokumentów używanych do celu wykonania środków wspólnotowych pociągających za sobą weryfikację użycia i/lub przeznaczenia towarów ( 114 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3689/92 z dnia 21 grudnia 1992 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 719/91 w sprawie stosowania we Wspólnocie karnetów TIR i karnetów ATA jako dokumentów tranzytowych oraz rozporządzenia Rady (EWG) nr 3599/82 w sprawie procedury odprawy czasowej ( 115 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3691/92 z dnia 21 grudnia 1992 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 719/91 w sprawie stosowania we Wspólnocie karnetów TIR i karnetów ATA jako dokumentów tranzytowych oraz rozporządzenia Rady (EWG) nr 3599/82 w sprawie procedury odprawy czasowej ( 116 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3710/92 z dnia 21 grudnia 1992 r. ustanawiające procedury przeniesienia towarów lub produktów objętych procedurą uszlachetniania czynnego (system zawieszeń) ( 117 ),
— rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3903/92 z dnia 21 grudnia 1992 r. w sprawie kosztów transportu lotniczego ( 118 ).
Artykuł 914
Odniesienia do uchylonych przepisów traktuje się jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 915
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 1994 r.
Artykuł 791 ust. 2 przestaje być stosowany z dniem 1 stycznia 1996 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
PRZEPISY WYKONAWCZE DO WSPÓLNOTOWEGO KODEKSU CELNEGO
ZAŁĄCZNIKI
WYKAZ ZAŁĄCZNIKÓW
|
Numer |
Nazwa |
|
1 |
Wiążąca informacja taryfowa Formularz zgłoszeniowy |
|
2 |
Świadectwo autentyczności świeżych winogron deserowych „Emperor” |
|
3 |
Świadectwo na przetwory znane jako „fondue z sera” |
|
4 |
Świadectwo oznaczenia pochodzenia wina tokaj (aszu, szamorodni) |
|
5 |
Świadectwo autentyczności whisky burbońskiej |
|
6 |
Świadectwo autentyczności wódki fińskiej |
|
7 |
Świadectwo autentyczności tytoniu |
|
8 |
Świadectwo jakości saletry chilijskiej |
|
9 |
Uwagi wprowadzające do wykazów procesów obróbki lub przetworzenia nadających status lub nienadających statusu pochodzenia wytwarzanym produktom, gdy są one przeprowadzane na materiałach niepochodzących |
|
10 |
Wykaz procesów obróbki lub przetworzenia nadających status lub nienadających statusu pochodzenia wytwarzanym produktom, gdy są one przeprowadzane na materiałach niepochodzących. Materiały włókiennicze i wyroby z tych materiałów objęte sekcją XI |
|
11 |
Wykaz procesów obróbki lub przetworzenia nadających status lub nienadających statusu pochodzenia wytwarzanym produktom, gdy są one przeprowadzane na materiałach niepochodzących. Produkty inne niż materiały i wyroby włókiennicze objęte sekcją XI |
|
12 |
Świadectwo pochodzenia i dotyczący go wniosek |
|
13 |
Świadectwo pochodzenia na przywóz produktów rolnych do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej |
|
14 |
Uwagi wprowadzające, mające zastosowanie do trzech systemów preferencyjnych |
|
15 |
Wykaz procesów obróbki lub przetworzenia, które należy przeprowadzić na materiałach niepochodzących, aby produkt wytworzony mógł uzyskać status pochodzenia (GSP) |
|
16 |
Obróbki wyłączone z kumulacji regionalnej GSP |
|
17 |
Świadectwo pochodzenia na formularzu A |
|
18 |
Formularz APR |
|
19 |
Wykaz procesów obróbki lub przetworzenia, które należy przeprowadzić na materiałach niepochodzących, aby produkt wytworzony mógł uzyskać status pochodzenia (terytoria okupowane) |
|
20 |
Wykaz procesów obróbki lub przetworzenia, które należy przeprowadzić na materiałach niepochodzących, aby produkt wytworzony mógł uzyskać status pochodzenia (Republiki Bośni i Hercegowiny, Chorwacji, Słowenii i terytorium Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii) |
|
21 |
Świadectwo przewozowe EUR.1 i dotyczący go wniosek |
|
22 |
Formularz EUR.2 |
|
23 |
Uwagi interpretacyjne dotyczące wartości celnej |
|
24 |
Stosowanie ogólnie uznanych zasad rachunkowości przy ustalaniu wartości celnej |
|
25 |
Koszty transportu lotniczego wliczane do wartości celnej |
|
26 |
Klasyfikacja towarów, dla których określa się wartości jednostkowe |
|
27 |
Centra handlowe uwzględniane przy obliczaniu cen jednostkowych dla pozycji klasyfikacyjnych |
|
28 |
Deklaracja elementów dotyczących wartości celnej – D.W.1 – |
|
29 |
Arkusz dodatkowy – D.W.1 bis – |
|
30 |
Etykieta umieszczana na bagażu zarejestrowanym, skontrolowanym w porcie lotniczym Wspólnoty |
|
31 |
SAD – Jednolity dokument administracyjny |
|
32 |
SAD – Komputerowy system przetwarzania zgłoszeń |
|
33 |
SAD – Formularz dodatkowy |
|
34 |
SAD – Formularz dodatkowy |
|
35 |
Określenie egzemplarzy formularzy, zamieszczonych w załącznikach 31 i 33, na których dane muszą pojawić się przez samokopiowanie |
|
36 |
Określenie egzemplarzy formularzy, zamieszczonych w załącznikach 32 i 34, na których dane muszą pojawić się przez samokopiowanie |
|
37 |
SAD – Uwagi wyjaśniające |
|
38 |
Kody stosowane w formularzach |
|
39 |
Wykaz produktów naftowych, w odniesieniu do których stosuje się warunki wymagane dla korzystania z uprzywilejowanego traktowania taryfowego ze względu na ich przeznaczenie |
|
40 |
Wykaz produktów przeznaczonych dla statków powietrznych, statków i platform wiertniczych, w odniesieniu do których stosuje się warunki dla korzystania z uprzywilejowanego traktowania taryfowego ze względu na ich przeznaczenie |
|
41 |
Wykaz towarów, w odniesieniu do których, zgodnie z art. 291-304, nie mają zastosowania warunki dla korzystania z uprzywilejowanego traktowania taryfowego ze względu na ich przeznaczenie |
|
42 |
Żółta etykieta |
|
43 |
Formularz T2M |
|
44 |
Uwagi do umieszczenia na stronie 2 okładki karnetu zawierającego formularze T2M |
|
45 |
Wykaz załadunkowy |
|
46 |
TC 10 – Świadectwo przekroczenia granicy |
|
47 |
TC 11 – Poświadczenie odbioru |
|
48 |
Tranzyt wspólnotowy – Wzór gwarancji generalnej |
|
49 |
Tranzyt wspólnotowy – Wzór gwarancji pojedynczej |
|
50 |
Tranzyt wspólnotowy – Wzór gwarancji ryczałtowej |
|
51 |
TC 31 – Poświadczenie gwarancji |
|
52 |
Wykaz towarów, przy których transporcie kwota gwarancji ryczałtowej zostaje podwyższona |
|
53 |
Wykaz towarów, przy których transporcie kwota gwarancji generalnej zostaje podwyższona |
|
54 |
TC 32 – Tytuł gwarancji ryczałtowej |
|
55 |
Zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia – zobowiązanie osoby zainteresowanej |
|
56 |
Wykaz towarów o podwyższonym ryzyku, w stosunku do których zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia nie ma zastosowania |
|
57 |
TC 33 – Zaświadczenie o zwolnieniu z obowiązku złożenia zabezpieczenia |
|
58 |
Identyfikator (art. 417 i 432) |
|
59 |
Wzór noty informacyjnej określonej w art. 459 |
|
60 |
Formularz naliczania należności |
|
61 |
Wzór zwolnienia karnetu |
|
62 |
Specjalna pieczęć |
|
63 |
Wzór egzemplarza kontrolnego T5 |
|
64 |
Wzór egzemplarza kontrolnego T5 bis |
|
65 |
Wykaz załadunkowy T5 |
|
66 |
Instrukcje użycia formularzy służących do sporządzania egzemplarza kontrolnego T5 |
|
67 |
Wzory wniosków o udzielenie pozwolenia na korzystanie z gospodarczych procedur celnych |
|
68 |
Wzory pozwoleń na korzystanie z gospodarczych procedur celnych |
|
69 |
Wykaz zwyczajowych zabiegów określonych w art. 522 |
|
70 |
Dokument informacyjny INF 8 |
|
71 |
Przeniesienie towarów z jednego do drugiego składu celnego. – Procedura zwykła |
|
72 |
Przeniesienie towarów z jednego do drugiego składu celnego. – Procedura uproszczona |
|
73 |
Towary prefinansowane – Wykaz zabiegów określonych w art. 532 |
|
74 |
Wykaz towarów (akcesoria produkcyjne), określonych w art. 550 – Procedura uszlachetniania czynnego |
|
75 |
Wykaz towarów, dla których wartość określona w art. 552 ust. 1 lit. a) ppkt v) nie może przekroczyć 100 000 ECU |
|
76 |
Przykłady zestawienia miesięcznego i kwartalnego |
|
77 |
Ryczałtowe współczynniki produktywności |
|
78 |
Szczególne przepisy dotyczące kompensacji ekwiwalentnej i uprzedniego wywozu niektórych towarów |
|
79 |
Wykaz produktów kompensacyjnych, w stosunku do których należności mogą być naliczane zgodnie z art. 122 ust. 1 lit. a) |
|
80 |
Przykłady obliczania udziału przywożonych towarów w produktach kompensacyjnych |
|
81 |
Dokument informacyjny INF 5 |
|
82 |
Dokument informacyjny INF 1 |
|
83 |
Przeniesienie towarów lub produktów objętych procedurą od posiadacza jednego pozwolenia do posiadacza drugiego |
|
84 |
Dokument informacyjny INF 7 |
|
85 |
Procedura uszlachetniania czynnego – Informacje dostarczone zgodnie z art. 648 ust. 1 lit. a). (Pozwolenia wydane) |
|
86 |
Procedura uszlachetniania czynnego – Informacje dostarczone zgodnie z art. 648 ust.1 lit. b). (Wnioski odrzucone) |
|
87 |
Wykaz procesów przetworzenia, określonych w art. 650 |
|
88 |
Procedura przetwarzania pod kontrolą celną. – Informacje dostarczone zgodnie z art. 668 ust. 1 lit. a). (Pozwolenia wydane) |
|
89 |
Procedura przetwarzania pod kontrolą celną – Informacje dostarczone zgodnie z art. 668 ust. 1 lit. b). (Wnioski odrzucone) |
|
90 |
Wyposażenie zawodowe. – Wykaz opisowy |
|
91 |
Materiały pedagogiczne. – Wykaz opisowy |
|
92 |
Rzeczy osobistego użytku podróżnych i towary przywożone w celach sportowych. – Wykaz opisowy |
|
93 |
Dokumenty i materiały reklamujące turystykę. – Wykaz opisowy |
|
94 |
Materiały socjalne dla marynarzy. – Wykaz opisowy |
|
95 |
Towary, które nie mogą korzystać z częściowego zwolnienia |
|
96 |
Wykaz towarów określonych w art. 697 ust. 2, które mogą zostać odprawione czasowo z zastosowaniem karnetu ATA |
|
97 |
Przypadki określone w art. 700, w których właściwe organy celne nie wymagają złożenia zabezpieczenia |
|
98 |
Dokument informacyjny INF 6 |
|
99 |
Wykaz państw określonych w art. 722 ust. 1, mogących dopuszczać kontenery do przewozu pod zamknięciem celnym |
|
100 |
Środki mające na celu zapewnienie zgodności kontenerów zatwierdzonych do międzynarodowego transportu pod zamknięciem celnym z odpowiednimi przepisami technicznymi; cofnięcie zatwierdzenia |
|
101 |
Uwaga wyjaśniająca, dotycząca użycia w ruchu wewnętrznym kontenerów objętych procedurą odprawy czasowej |
|
102 |
Procedura odprawy czasowej – Informacje dostarczone zgodnie z art. 746 ust. 1 lit. b). (Wydane pozwolenia) |
|
103 |
Procedura odprawy czasowej. – Informacje dostarczone zgodnie z art. 746 ust. 1 lit. c). (Wydane pozwolenia) |
|
104 |
Dokument informacyjny do celów ułatwienia czasowego wywozu towarów wysłanych z jednego kraju do drugiego w celu przetworzenia, obróbki lub naprawy |
|
105 |
Metody obliczeń stosunku czasowo wywożonych towarów będących częścią produktów kompensacyjnych |
|
106 |
Dokument informacyjny INF 2 |
|
107 |
Procedura uszlachetniania biernego – Informacje dostarczone zgodnie z art. 786 (wnioski odrzucone) |
|
108 |
Wolne obszary celne istniejące i działające we Wspólnocie |
|
109 |
Poświadczenie statusu celnego |
|
110 |
Dokument informacyjny INF 3 – Towary powracające |
|
111 |
Wniosek o udzielenie zwrotu/umorzenie |
|
112 |
Wniosek o dokonanie kontroli – zwrot lub umorzenie należności |
|
113 |
Zaświadczenie do celów zwrotu lub umorzenia należności |
ZAŁĄCZNIK 1
WZÓR FORMULARZA WIĄŻĄCEJ INFORMACJI TARYFOWEJ (WIT)
ZAŁĄCZNIK 1A
ZAŁĄCZNIK 1 B
WZÓR FORMULARZA WNIOSKU O UDZIELENIE WIĄŻĄCEJ INFORMACJI TARYFOWEJ (WIT)
▼M18 —————
ZAŁĄCZNIK 6
Uchylony
ZAŁĄCZNIK 6A
Uchylony
▼M18 —————
ZAŁĄCZNIK 9
UWAGI WPROWADZAJĄCE DO WYKAZÓW PROCESÓW OBRÓBKI LUB PRZETWORZENIA NADAJĄCYCH STATUS LUB NIENADAJĄCYCH STATUSU POCHODZENIA WYTWARZANYM PRODUKTOM, GDY SĄ ONE PRZEPROWADZANE NA MATERIAŁACH NIEPOCHODZĄCYCH
UWAGI OGÓLNE
Uwaga 1
1.1. Pierwsze dwie kolumny w wykazach znajdujących się w załącznikach 10 i 11 opisują uzyskany produkt. Pierwsza kolumna podaje numer pozycji lub numer działu stosowany w Nomenklaturze Scalonej, a druga kolumna podaje opis towarów stosowany w Nomenklaturze Scalonej dla tej pozycji lub działu. Dla każdego zapisu w pierwszych dwóch kolumnach jest podana reguła w kolumnie 3. Tam, gdzie zapis w pierwszej kolumnie jest poprzedzony przez „ex”, oznacza to, że reguła w kolumnie 3 stosuje się tylko do tej części pozycji lub działu, która jest opisana w kolumnie 2.
1.2. Gdy w kolumnie 1 zebrano kilka pozycji lub gdy podano w niej numer działu, a opis produktu w kolumnie 2 sformułowano ogólnie, to odpowiednia reguła w kolumnie 3 stosuje się do wszystkich produktów, które w Nomenklaturze Scalonej są klasyfikowane w pozycjach tego działu lub w którejkolwiek z pozycji zgrupowanych w kolumnie 1.
1.3. Jeżeli wykazy obejmują różne reguły stosowane do różnych produktów z jednej pozycji, to każdy wiersz zawiera opis tej części pozycji objętej odpowiednią regułą w kolumnie 3.
Uwaga 2
2.1. Pojęcie „wytwarzanie” obejmuje każdy rodzaj obróbki lub przetworzenia, łącznie z „montażem” lub czynnościami specyficznymi.
2.2. Pojęcie „materiał” obejmuje każdy „składnik”, „surowiec”, „komponent” lub „część”, itd., używane do wytwarzania produktu.
2.3. Pojęcie „produkt” odnosi się do wytwarzanego produktu, nawet jeżeli jest on przeznaczony do późniejszego użycia w innym procesie wytwarzania.
Uwaga 3
3.1. Obróbka lub przetworzenie wymagane przez regułę w kolumnie 3 musi zostać dokonane tylko w stosunku do użytych materiałów niepochodzących. Ograniczenia zawarte w regule w kolumnie 3 także odnoszą się do użytych materiałów niepochodzących.
3.2. Jeżeli produkt wykonany z niepochodzących materiałów, które same uzyskały status pochodzących podczas wytwarzania, jest użyty jako materiał w procesie wytwarzania innego produktu, to wówczas reguła z wykazu stosowana do produktu, w który jest on włączany, nie ma w odniesieniu do niego zastosowania.
Na przykład:
Tkanina niehaftowana może uzyskać pochodzenie przez utkanie z przędzy. Jeżeli jest ona następnie użyta w produkcji bielizny pościelowej haftowanej, to określony procentowy limit wartości na użycie niehaftowanej tkaniny nie ma zastosowania w tym przypadku.
Uwaga 4
4.1. Reguły znajdujące się w wykazach określają minimalny stopień obróbki lub przetworzenia i przeprowadzenie dalszej obróbki lub przetworzenia również nadaje status pochodzenia; na odwrót, przeprowadzenie mniejszego zakresu obróbki lub przetworzenia nie nadaje statusu pochodzenia. Tym samym, jeżeli reguła stanowi, że materiał niepochodzący może być używany na pewnym etapie wytwarzania, to użycie takiego materiału jest dozwolone na wcześniejszym etapie wytwarzania, a nie jest dozwolone na etapie późniejszym.
4.2. Gdy reguła podana w wykazie określa, że produkt może być wytworzony z więcej niż jednego materiału, oznacza to, że może być używany jakikolwiek jeden lub więcej z tych materiałów. Nie jest konieczne, żeby wszystkie były użyte.
Na przykład:
Reguła dla przędzy stanowi, że mogą być użyte włókna naturalne, a wśród innych materiałów mogą być również użyte materiały chemiczne. Nie oznacza to, że oba muszą być używane; można użyć jednego lub drugiego, bądź obu.
4.3. Gdy reguła z wykazu określa, że produkt musi być wytworzony z konkretnego materiału, to warunek ten oczywiście nie wyklucza użycia innych materiałów niespełniających z powodu ich właściwości wymagań tej reguły.
Uwaga 5
Dla wszystkich produktów, które nie są wymienione w załączniku 11 (innych niż materiały włókiennicze objęte sekcją XI), pochodzenie jest ustalane dla każdego przypadku indywidualnie przez ocenianie procesu lub operacji w odniesieniu do pojęcia ostatniego istotnego przetworzenia lub obróbki, jak zdefiniowano w art. 24 Kodeksu.
Uwaga 6
6.1. Pojęcie „włókna” użyte w wykazie w załączniku 10 obejmuje włókna naturalne i „włókna chemiczne odcinkowe” objęte kodami CN 5501-5507 oraz włókna rodzaju używanego do wytwarzania papieru.
6.2. Pojęcie „włókna naturalne” jest używane w wykazie w załączniku 10 w odniesieniu do włókien innych niż włókna sztuczne lub syntetyczne i jest ograniczone do etapów poprzedzających przędzenie, włącznie z odpadami, i o ile nie jest wyszczególnione inaczej, określenie „włókna naturalne” obejmuje włókna, które były gręplowane, czesane lub inaczej przetwarzane, ale nie przędzone.
6.3. Pojęcie „włókna naturalne” obejmuje włosie końskie objęte kodem CN 0503, jedwab objęty kodem CN 5002 i 5003, jak również włókna wełniane, cienką lub grubą sierść zwierzęcą objętą kodem CN 5101-5105, włókna bawełniane objęte kodem CN 5201-5203 i pozostałe roślinne włókna objęte kodem CN 5301-5305.
6.4. Pojęcie „włókna chemiczne odcinkowe” jest używane w wykazie w załączniku 10 w odniesieniu do syntetycznych lub sztucznych kabli, włókien ciętych lub odpadów objętych kodem CN 5501-5507.
6.5. Pojęcie „pulpa włókiennicza” i „materiały chemiczne” są używane w wykazie w załączniku 10 do opisywania materiałów niewłókienniczych (nie są one klasyfikowane w działach 50-63), które mogą być używane do wytwarzania sztucznych lub syntetycznych włókien lub przędz, lub włókien rodzaju używanego do wytwarzania papieru.
6.6. Dla produktów otrzymanych z dwóch lub więcej materiałów włókienniczych, wymagania określone w kolumnie 3 mają zastosowanie do każdego z tych materiałów włókienniczych, z których złożona jest mieszanka.
Uwaga 7
7.1. Pojęcie „wstępnie bielona” użyte w wykazie w załączniku 10 charakteryzuje poziom wytworzenia, wymagany, gdy niektóre materiały niepochodzące są użyte i ma zastosowanie do niektórych przędz, tkanin oraz dzianin lub materiałów szydełkowanych, które były użyte tylko po operacji przędzenia lub tkania.
Produkty wstępnie bielone są na wcześniejszym etapie wytwarzania niż produkty bielone, które poddano kilku kąpielom w środkach bielących (środki utleniające, takie jak nadtlenek wodoru i środki redukujące).
7.2. Pojęcie „całkowite wykańczanie”, użyte w wykazie w załączniku 10, oznacza, że wszystkie operacje, które nadają kształt, następujące bezpośrednio po cięciu tkanin lub dzianin, muszą być wykonane.
Jednakże wykończenie, w którym nie są wykonane jeden lub więcej procesów wykończeniowych, niekoniecznie będą uważane za niecałkowite.
Poniżej podano wykaz takich procesów wykończeniowych:
— mocowanie guzików i/lub innych rodzajów zapięć,
— wykonywanie dziurek na guziki,
— wykańczanie nogawek spodni i rękawów oraz brzegów spódnic i sukienek,
— umieszczanie ozdób i dodatków, takich jak kieszenie, etykietki, symbole itd.,
— prasowanie i inne przygotowywanie odzieży do sprzedaży jako „wyrób gotowy”.
Uwagi dotyczące procesów wykończeniowych – specjalne przypadki
Jest możliwe, że w szczególnych procesach wytwarzania wykonanie procesu wykańczania jest tak ważne, zwłaszcza w przypadku gdy są to połączone ze sobą procesy, że takie procesy muszą być uznane za wychodzące poza proste wykończenie.
W tych szczególnych przypadkach niewykonanie procesów wykończeniowych pozbawi proces tworzenia jego kompletnego charakteru.
7.3. Pojęcie „impregnacja, powlekanie, pokrywanie lub laminowanie” nie obejmuje tych procesów wykonywanych dla połączenia tkanin.
ZAŁĄCZNIK 10
WYKAZ PROCESÓW OBRÓBKI LUB PRZETWORZENIA NADAJĄCYCH STATUS LUB NIENADAJĄCYCH STATUSU POCHODZENIA WYTWARZANYM PRODUKTOM, GDY SĄ ONE PRZEPROWADZANE NA MATERIAŁACH NIEPOCHODZĄCYCH
Materiały włókiennicze i wyroby z tych materiałów objęte sekcją XI
|
Kod CN |
Opis towaru |
Obróbka lub przetworzenie wykonane na materiałach niepochodzących, które nadaje im status produktów pochodzących |
|
(1) |
(2) |
(3) |
|
ex51 01 |
Wełna, niezgrzeblona lub czesana: |
|
|
- odtłuszczona, niekarbonizowana |
Wytwarzanie z nieodtłuszczonej wełny, włączając odpadową, której wartość nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu |
|
|
- karbonizowana |
Wytwarzanie z odtłuszczonej wełny, niekarbonizowanej, której wartość nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu |
|
|
ex51 03 |
Odpady z wełny lub cienkiej albo grubej sierści zwierzęcej, karbonizowane |
Wytwarzanie z niekarbonizowanych odpadów, których wartość nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu |
|
ex52 01 |
Bawełna, niezgrzeblona lub czesana, bielona |
Wytwarzanie z surowej bawełny, której wartość nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu |
|
5501-5507 |
Włókna chemiczne odcinkowe: |
|
|
- niezgrzeblone lub nieczesane, ani nieprzerobione w inny sposób do przędzenia |
Wytwarzanie z materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej |
|
|
- zgrzeblone lub czesane, lub inne |
Wytwarzanie z materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, lub odpadów objętych kodem CN 5505 |
|
|
ex działy 50-55 |
Przędza, włókna pojedyncze i nici, inne niż przędza papierowa |
|
|
- drukowane lub barwione |
Wytwarzanie z: — naturalnych włókien niezgrzeblonych, nieczesanych ani w inny sposób nieprzygotowanych do przędzenia, — jedwabiu surowego lub odpadów jedwabiu, — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, lub — włókien chemicznych odcinkowych, kabli lub odpadów włókien, niezgrzeblonych, nieczesanych ani w inny sposób nieprzygotowanych do przędzenia albo Drukowanie lub barwienie przędzy, lub włókien pojedynczych, niebielonych lub wstępnie bielonych (1), któremu towarzyszą operacje przygotowujące lub wykańczające, skręcanie lub teksturowanie, nieuważane za takie, wartość niepochodzących materiałów (włączając przędzę) nie przekracza 48 % ceny ex-works produktu |
|
|
- pozostałe |
Wytwarzanie z: — naturalnych włókien niezgrzeblonych, nieczesanych ani w inny sposób nieprzygotowanych do przędzenia, — jedwabiu surowego lub odpadów jedwabiu, — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, lub — włókien chemicznych odcinkowych, kabli lub odpadów włókien, niezgrzeblonych, nieczesanych ani w inny sposób nieprzygotowanych do przędzenia |
|
|
Tkaniny inne niż tkaniny z przędzy papierowej: |
||
|
- drukowane lub barwione |
Wytwarzanie z przędzy Albo Drukowanie lub barwienie niebielonych lub wstępnie bielonych tkanin, któremu towarzyszą operacje przygotowujące lub wykańczające (1) (2) |
|
|
- pozostałe |
Wytwarzanie z przędzy |
|
|
5601 |
Wata z materiałów włókienniczych i artykuły z waty; włókna tekstylne o długości nieprzekraczającej 5 mm (kosmyki), pył tekstylny oraz rozdrobnione resztki włókien |
Wytwarzanie z włókien |
|
5602 |
Filc, nawet impregnowany, powlekany, pokrywany lub laminowany: |
|
|
- drukowany lub barwiony |
Wytwarzanie z włókien albo Drukowanie lub barwienie niebielonego lub wstępnie bielonego filcu, któremu towarzyszą operacje przygotowujące lub wykańczające (1) (2) |
|
|
- impregnowany, powlekany, pokrywany lub laminowany |
Impregnacja, powlekanie, pokrywanie lub laminowanie niebielonych włóknin (3) |
|
|
- pozostały |
Wytwarzanie z włókien |
|
|
5603 |
Włókniny, nawet impregnowane, powlekane, okrywane lub laminowane |
|
|
- drukowane lub barwione |
Wytwarzanie z włókien albo Drukowanie lub barwienie niebielonych lub wstępnie bielonych włóknin, któremu towarzyszą operacje przygotowujące lub wykańczające (1) (2) |
|
|
- impregnowane, powlekane, pokrywane lub laminowane |
Impregnacja, powlekanie, pokrywanie lub laminowanie niebielonych włóknin (3) |
|
|
- pozostałe |
Wytwarzanie z włókien |
|
|
5604 |
Nić gumowa lub sznurek, pokryte materiałem włókienniczym; przędza włókiennicza oraz taśma i podobne materiały objęte kodem CN 5404 lub 5405, impregnowane, powlekane, pokrywane lub otulane gumą lub tworzywem sztucznym: |
|
|
- nić gumowa i sznurek, pokryte materiałem włókienniczym |
Wytwarzanie z nici gumowej lub sznurka, niepokrytych materiałem włókienniczym |
|
|
- pozostałe |
Impregnacja, powlekanie, pokrywanie lub otulanie przędzy włókienniczej oraz taśmy i podobnych materiałów, niebielonych |
|
|
5607 |
Szpagat, powróz, linki i liny, nawet plecione, oplatane, nawet impregnowane, powlekane, pokrywane lub otulane gumą lub tworzywem sztucznym |
Wytwarzanie z włókien, przędzy kokosowej, przędzy z włókna ciągłego syntetycznego lub przetworzonego albo włókna pojedynczego syntetycznego lub przetworzonego |
|
5609 |
Wyroby z przędzy, taśmy lub podobnych materiałów objętych kodem CN 5404 lub 5405, szpagatu, powroza, linki lub liny, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone |
Wytwarzanie z włókien, przędzy kokosowej, przędzy z włókna ciągłego syntetycznego lub przetworzonego albo włókna pojedynczego syntetycznego lub przetworzonego |
|
5704 |
Dywany i pozostałe pokrycia podłogowe włókiennicze, z filcu, nieigłowe i nieflokowane, nawet konfekcjonowane |
Wytwarzanie z włókien |
|
Dział 58 |
Tkaniny specjalne; tkaniny pluszowe; koronki; tkaniny obiciowe; pasmanteria; hafty: |
|
|
- hafty w sztukach, taśmach lub motywach (kod CN 5810) |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu |
|
|
- drukowane lub barwione |
Wytwarzanie z przędzy Lub Drukowanie lub barwienie niebielonych lub wstępnie bielonych tkanin, filcu lub włóknin, któremu towarzyszą operacje przygotowujące lub wykańczające (1) (2) |
|
|
- impregnowane, powlekane lub pokrywane |
Wytwarzanie z niebielonych tkanin, filcu lub włóknin |
|
|
- pozostałe |
Wytwarzanie z przędzy |
|
|
5901 |
Tekstylia powleczone gumą lub substancją skrobiową, w rodzaju stosowanych do opraw książek itp.; kalka techniczna płócienna; płótno zagruntowane malarskie; płótno klejone i podobne tekstylia usztywniane w rodzaju do formowania stożków kapeluszy |
Wytwarzanie z niebielonych tkanin |
|
5902 |
Tkaniny kordowe z przędzy o wysokiej wytrzymałości na rozciąganie, z nylonu lub innych poliamidów, poliestrów lub włókien wiskozowych |
Wytwarzanie z przędzy |
|
5903 |
Tekstylia impregnowane, powleczone, pokryte lub laminowane tworzywem sztucznym, inne niż te objęte kodem CN 5902 |
Wytwarzanie z niebielonych tkanin lub Drukowanie lub barwienie niebielonych lub wstępnie bielonych tkanin, któremu towarzyszą operacje przygotowujące lub wykańczające (1) (2) |
|
5904 |
Linoleum, nawet wycinane według kształtu; pokrycia podłogowe składające się z powłoki lub pokrycia nałożonego na podkładzie włókienniczym, nawet wykrojone według kształtu |
Wytwarzanie z niebielonych tkanin, filcu lub włóknin |
|
5905 |
Wykładziny ścienne włókiennicze |
Wytwarzanie z niebielonych tkanin lub Drukowanie lub barwienie niebielonych lub wstępnie bielonych tkanin, któremu towarzyszą operacje przygotowujące lub wykańczające (1) (2) |
|
5906 |
Tekstylia gumowane, inne niż objęte kodem CN 5902 |
Wytwarzanie z bielonych dzianin lub szydełkowanych tkanin, lub z innych niebielonych tkanin |
|
5907 |
Tekstylia impregnowane, powleczone lub pokryte w inny sposób; płótna pomalowane na dekoracje teatralne, tła studyjne (prospekty) i podobne |
Wytwarzanie z niebielonych tkanin lub Drukowanie lub barwienie niebielonych lub wstępnie bielonych tkanin, któremu towarzyszą operacje przygotowujące lub wykańczające (1) (2) |
|
5908 |
Knoty tkane, plecione lub dziane z materiałów włókienniczych, do lamp, kuchenek, zapalniczek, świec i wyrobów podobnych; koszulki żarowe oraz dzianiny cylindryczne do ich wyrobu, nawet impregnowane |
Wytwarzanie z przędzy |
|
5909 |
Przewody rurowe do pomp i podobne przewody, z materiałów włókienniczych, nawet z wykładziną, ze zbrojeniem, z osprzętem z innych materiałów |
Wytwarzanie z przędzy lub włóknin |
|
5910 |
Taśmy przenośnikowe lub pasy napędowe z materiałów włókienniczych, nawet wzmacniane metalem lub innym materiałem |
Wytwarzanie z przędzy lub włóknin |
|
5911 |
Tkaniny i wyroby z materiałów włókienniczych do zastosowań technicznych, wyszczególnione w uwadze 7 do działu 59 Nomenklatury Scalonej: |
|
|
- tarcze lub pierścienie polerskie inne niż z filcu |
Wytwarzanie z przędzy lub tkaniny odpadowej, lub ze szmat objętych kodem CN 6310 |
|
|
- pozostałe |
Wytwarzanie z przędzy lub włókien |
|
|
Dział 60 |
Dzianiny: |
|
|
- drukowane lub barwione |
Wytwarzanie z przędzy Lub Drukowanie lub barwienie niebielonych lub wstępnie bielonych tkanin, któremu towarzyszą operacje przygotowujące lub wykańczające (1) (2) |
|
|
- pozostałe |
Wytwarzanie z przędzy |
|
|
Dział 61 |
Odzież i dodatki odzieżowe, dziane lub szydełkowane |
|
|
otrzymywane przez zszycie lub połączenie w inny sposób dwóch lub więcej kawałków dzianin lub materiałów szydełkowanych, które zostały albo przycięte na wymiar, albo wykonane bezpośrednio do postaci |
Całkowite wykańczanie (4) |
|
|
- pozostałe |
Wytwarzanie z przędzy |
|
|
ex Dział 62 |
Odzież i dodatki odzieżowe bez dzianych, z wyjątkiem objętych kodem CN 6213 i 6214, dla których reguły są podane poniżej: |
|
|
- wykończone lub kompletne |
Całkowite wykańczanie (4) |
|
|
- niewykończone lub niekompletne |
Wytwarzanie z przędzy |
|
|
6213 i 6214 |
Chusteczki do nosa, szale, chusty, szaliki, mantyle, welony i podobne artykuły: |
|
|
- haftowane |
Wytwarzanie z przędzy lub Wytwarzanie z tkaniny niehaftowanej, pod warunkiem że wartość użytej tkaniny niehaftowanej nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu |
|
|
- pozostałe |
Wytwarzanie z przędzy |
|
|
6301ex63 06 |
Koce i pledy; bielizna pościelowa, bielizna stołowa, bielizna do celów toaletowych i kuchennych; firanki (włączając udrapowane) i wewnętrzne story; zasłony i łazienkowe lambrekiny; inne artykuły wyposażenia wnętrz (wyłączając te objęte kodem CN 9494); worki i torby stosowane do pakowania towarów; wyroby z brezentu impregnowanego, markizy i wyposażenie kempingowe |
|
|
- z filcu lub włóknin: |
||
|
- nieimpregnowane, niepowlekane, niepokrywane lub nielaminowane |
Wytwarzanie z włókien |
|
|
- impregnowane, powlekane, pokrywane lub laminowane |
Impregnowanie, powlekanie, pokrywanie lub laminowanie filcu lub włóknin, niebielonych (4) |
|
|
- pozostałe: |
||
|
- dziane |
||
|
- niehaftowane |
Całkowite wykańczanie (5) |
|
|
- haftowane |
Całkowite wykańczanie (5) lub Wytwarzanie z niehaftowanej dzianiny, pod warunkiem że wartość użytej niehaftowanej dzianiny nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu |
|
|
- niedziane |
||
|
- niehaftowane |
Wytwarzanie z przędzy |
|
|
- haftowane |
Wytwarzanie z przędzy lub Wytwarzanie z niehaftowanej tkaniny, pod warunkiem że wartość użytej niehaftowanej tkaniny nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu |
|
|
6307 |
Pozostałe artykuły konfekcjonowane, włącznie z wykrojami odzieży, z wyjątkiem przeznaczonych do wentylatorów i ręcznych osłon, niemechanicznych, ram i uchwytów oraz ich części: |
|
|
- ścierki do podłogi, ścierki do naczyń, ścierki do kurzu i podobne |
Wytwarzanie z przędzy |
|
|
- pozostałe |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu |
|
|
Zestawy tkanin i przędz6308 |
y, z dodatkami lub bez, do wykonywania kilimów, obić, haftowanej bielizny stołowej i serwetek lub podobnych artykułów włókienniczych, w opakowaniach, przeznaczone do sprzedaży detalicznej |
Włączanie do zestawu, w którym ogólna wartość wszystkich niepochodzących artykułów nie przekracza 25 % ceny ex-works zestawu |
|
6309 |
Używane ubranie i inne używane artykuły |
Zbieranie i pakowanie do wysyłki. |
|
(1) Patrz uwaga wprowadzająca 7.1 w załączniku 9. (2) Jednakże aby można było uważać, że obróbka lub przetworzenie nadały pochodzenie, drukowaniu cieplnemu musi towarzyszyć drukowanie kalkomanii. (3) Patrz uwaga wprowadzająca 7.3 w załączniku 9. (4) Patrz uwaga wprowadzająca 7.2 w załączniku 9. |
||
ZAŁĄCZNIK 11
WYKAZ PROCESÓW OBRÓBKI LUB PRZETWORZENIA NADAJĄCYCH STATUS LUB NIENADAJĄCYCH STATUSU POCHODZENIA WYTWARZANYM PRODUKTOM, GDY SĄ ONE PRZEPROWADZANE NA MATERIAŁACH NIEPOCHODZĄCYCH
Produkty inne niż materiały i wyroby włókiennicze objęte sekcją XI
|
Kod CN |
Opis towaru |
Obróbka lub przetworzenie wykonane na materiałach niepochodzących, które nadaje im status produktów pochodzących |
|
(1) |
(2) |
(3) |
|
0201 |
Mięso wołowe, świeże lub chłodzone |
Ubój, poprzedzony tuczeniem przez okres co najmniej trzech miesięcy (1) |
|
0202 |
Mięso wołowe, mrożone |
Ubój, poprzedzony tuczeniem przez okres co najmniej trzech miesięcy (1) |
|
0203 |
Mięso wieprzowe, świeże, chłodzone lub mrożone |
Ubój, poprzedzony tuczeniem przez okres co najmniej dwóch miesięcy (1) |
|
0204 |
Mięso baranie lub kozie, świeże, chłodzone lub mrożone |
Ubój, poprzedzony tuczeniem przez okres co najmniej dwóch miesięcy (1) |
|
0205 |
Mięso końskie, z osłów, mułów lub osłomułów, świeże, chłodzone lub mrożone |
Ubój, poprzedzony tuczeniem przez okres co najmniej trzech miesięcy (1) |
|
0206 |
Jadalne podroby wołowe, wieprzowe, baranie, kozie, końskie, z osłów, mułów lub osłomułów, świeże, chłodzone lub mrożone |
Ubój, poprzedzony tuczeniem przez okres co najmniej trzech miesięcy lub dwóch miesięcy w przypadku świń, owiec lub kóz (1) |
|
ex04 08 |
Jaja ptasie, bez skorupek, suszone, i żółtka jaj, suszone |
Suszenie (po stłuczeniu i oddzieleniu, gdzie jest to konieczne): — jaj ptasich, w skorupkach, świeżych lub konserwowanych, z pozycji ex04 07 — jaj ptasich, bez skorupek, innych niż suszone, z pozycji ex04 08 — białka jaj, innego niż suszonego, z pozycji ex04 08 |
|
ex14 04 |
Linter bawełny, bielony |
Wytwarzanie z surowej bawełny, której wartość nie przekracza 50 % ceny ex-works produktu |
|
Obróbka lub przetworzenie wykonane na materiałach niepochodzących, które nie nadaje statusu produktów pochodzących |
||
|
ex20 09 |
Sok winogronowy, niesfermentowany i niezawierający dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej |
Wytwarzanie z moszczu winogronowego |
|
ex22 04 |
Wino ze świeżych winogron, przeznaczone do przygotowania wermutu, zawierające dodany moszcz ze świeżych winogron, także skoncentrowany, lub alkohol |
Wytwarzanie z wina ze świeżych winogron |
|
Proces lub operacja wykonana na materiałach niepochodzących, nadające status produktów pochodzących |
||
|
ex22 05 |
Wermut |
Wytwarzanie z wina ze świeżych winogron zawierającego moszcz ze świeżych winogron, także skoncentrowanego, lub alkoholu, objętego kodem CN 2204 |
|
ex34 01 |
Filc i włókniny, impregnowane, powlekane lub pokryte mydłem lub detergentem |
Wytwarzanie z filcu lub włóknin |
|
ex34 05 |
Filc i włókniny, impregnowane, powlekane lub pokryte pastą lub kremem, do obuwia, mebli, podłóg, nadwozi, szkła lub metalu, pasty, proszki do czyszczenia oraz podobne preparaty |
Wytwarzanie z filcu lub włóknin |
|
ex35 02 |
Albumina jaja, suszona |
Suszenie (po stłuczeniu i oddzieleniu, gdzie jest to konieczne): — jaj ptasich, w skorupkach, świeżych lub konserwowanych, z pozycji ex04 07 CN — jaj ptasich, bez skorupek, innych niż suszone, z pozycji ex04 08CN lub — białka jaj, innego niż suszonego, z pozycji ex35 02CN |
|
ex42 03 |
Artykuły ozdobne ze skóry lub skóry wtórnej |
Zszywanie lub łączenie dwóch lub więcej kawałków skóry lub skóry wtórnej |
|
ex49 10 |
Ceramiczne kalendarze różnych rodzajów, drukowane, włączając bloki kalendarzowe, dekorowane |
Dekorowanie artykułów ceramicznych, pod warunkiem że rezultatem dekorowania jest zaklasyfikowanie produktu do pozycji taryfowej innej niż pozycja użytych materiałów i surowców |
|
6401-6405 |
Obuwie |
Wytwarzanie z materiałów wymienionych w jakiejkolwiek pozycji, z wyjątkiem połączeń wierzchów z wewnętrznymi podeszwami lub innymi częściami podeszwy objętymi pozycją 6406CN |
|
ex69 11-ex69 13 |
Ceramiczne zastawy stołowe, kuchenne oraz inne wyroby gospodarstwa domowego i toaletowe; statuetki i inne ozdobne wyroby ceramiczne; dekorowane |
Dekorowanie artykułów ceramicznych, pod warunkiem że rezultatem dekorowania jest zaklasyfikowanie produktu do pozycji taryfowej innej niż pozycja użytych materiałów i surowców |
|
ex71 17 |
Ceramiczna sztuczna biżuteria, dekorowana |
Dekorowanie artykułów ceramicznych, pod warunkiem że rezultatem dekorowania jest zaklasyfikowanie produktu do pozycji taryfowej innej niż pozycja użytych materiałów i surowców |
|
ex847330 10 i ex847350 10 |
Elektroniczne układy scalone znane jako pamięci dynamiczne o dostępie bezpośrednim (DRAM) |
Wytwarzanie, podczas którego wartość dodana w wyniku przetworzenia lub obróbki oraz, jeżeli ma to zastosowanie, włączenia części pochodzących z kraju wytworzenia stanowi co najmniej 45 % ceny ex-works produktu. Kiedy reguła 45 % nie jest spełniona, pamięci DRAM pochodzą z kraju, z którego pochodzi największa pod względem wartości część użytych materiałów |
|
ex84 82 |
Łożyska kulkowe, wałeczkowe lub igiełkowe, zmontowane (2) |
Montaż poprzedzony obróbką cieplną, szlifowaniem i polerowaniem wewnętrznych i zewnętrznych pierścieni |
|
ex85 20 |
Magnetofony wyposażone lub nie w urządzenia do odtwarzania dźwięku |
Wytwarzanie, podczas którego wartość dodana w wyniku montażu i, jeżeli ma to miejsce, włączenie części pochodzących z kraju montażu, stanowi co najmniej 45 % ceny ex-works produktu Jeżeli reguła 45 % nie jest spełniona, produkt jest traktowany jako pochodzący z kraju, z którego pochodzą części stanowiące więcej niż 35 % ceny ex-works produktu Jeżeli reguła 35 % jest spełniona przez dwa kraje, produkt jest traktowany jako pochodzący z kraju, z którego pochodzą części reprezentujące większy udział procentowy |
|
ex852320 90 |
Niezapisane mikrodyskietki magnetyczne 3,5’’, nawet sformatowaneoraz mające lub nie sygnał analogowy, do celówsprawdzenia jakości pokrycia dysku zapisanego na nim |
Montaż dyskietki (obejmujący wkładanie dysku magnetycznegooraz montaż pokryw) oraz wytwarzanie: bądź dysku magnetycznego (obejmujące polerowanie), bądźgórnej i dolnej pokrywy. Jeśli ani dysk ani górna i dolna pokrywa nie są wytworzonew kraju gdzie ma miejsce montaż dyskietki, dyskietki mająpochodzenie kraju, z którego pochodzą komponenty mającenajwyższy udział procentowy w cenie ex works. Montaż dyskietki(obejmujący wkładanie dysku magnetycznego oraz montażpokryw) i pakowanie nie nadają pochodzenia. |
|
ex85 27 |
Urządzenia odbiorcze dla radiotelefonii, posiadające lub nie, w tej samej obudowie, aparaturę do zapisu lub odtwarzania dźwięku lub posiadające zegar |
Wytwarzanie, podczas którego wartość dodana w wyniku montażu i, jeżeli ma to miejsce, włączenie części pochodzących z kraju montażu, stanowi co najmniej 45 % ceny ex-works produktu Jeżeli reguła 45 % nie jest spełniona, produkt jest traktowany jako pochodzący z kraju, z którego pochodzą części stanowiące więcej niż 35 % ceny ex-works produktu Jeżeli reguła 35 % jest spełniona przez dwa kraje, produkt jest traktowany jako pochodzący z kraju, z którego pochodzą części reprezentujące większy udział procentowy |
|
ex85 28 |
Urządzenia odbiorcze dla telewizji (z wyłączeniem odtwarzaczy wideo, sprzętu do projekcji telewizyjnej i monitorów wideo) połączone lub nie, w tej samej obudowie, z odbiornikami radiowymi lub aparaturą do zapisu lub odtwarzania dźwięku, ale nie z magnetowidem lub odtwarzaczami dźwięku |
Wytwarzanie, podczas którego wartość dodana w wyniku montażu i, jeżeli ma to miejsce, włączenie części pochodzących z kraju montażu, stanowi co najmniej 45 % ceny ex-works produktu Jeżeli reguła 45 % nie jest spełniona, produkt jest traktowany jako pochodzący z kraju, z którego pochodzą części stanowiące więcej niż 35 % ceny ex-works produktu Jeżeli reguła 35 % jest spełniona przez dwa kraje, produkt jest traktowany jako pochodzący z kraju, z którego pochodzą części reprezentujące większy udział procentowy |
|
ex85 42 |
Układy scalone |
Dyfuzja, w której czasie układy scalone są formowane na półprzewodniku poprzez selektywne wprowadzanie właściwych domieszek |
|
ex854890 10 |
Elektroniczne układy scalone znane jako pamięci dynamiczne o dostępie bezpośrednim (DRAM) |
Wytwarzanie, podczas którego wartość dodana w wyniku przetworzenia lub obróbki oraz, jeżeli ma to zastosowanie, włączenia części pochodzących z kraju wytworzenia, stanowi co najmniej 45 % ceny ex-works produktu. Kiedy reguła 45 % nie jest spełniona, pamięci DRAM pochodzą z kraju, z którego pochodzi największa pod względem wartości część użytych materiałów |
|
Obróbka lub przetworzenie wykonane na materiałach niepochodzących, które nie nadaje statusu produktów pochodzących |
||
|
ex90 09 |
Fotokopiarki posiadające system optyczny lub kopiarki stykowe |
Składanie fotokopiarek, któremu towarzyszy wytwarzanie zespołów przewodów, bębna, wałka, łożysk igiełkowych, śrub i nakrętek |
|
Proces lub operacja wykonane na materiałach niepochodzących, nadające status produktów pochodzących |
||
|
ex91 13 |
Paski i bransoletki do zegarków oraz ich części, tekstylne |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex-works produktu |
|
ex94 01 |
Siedzenia ceramiczne (inne niż objęte kodem CN 9402), nawet przekształcane w miejsca do spania i inne meble, oraz ich części, dekorowane |
Dekorowanie artykułów ceramicznych, pod warunkiem że rezultatem dekorowania jest zaklasyfikowanie produktu do pozycji taryfowej innej niż pozycja użytych materiałów i surowców |
|
ex94 05 iex94 03 |
Lampy ceramiczne i ceramiczne oprawy oświetleniowe, w tym także reflektory poszukiwawcze i punktowe oraz ich części, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, dekorowane; reklamy świetlne ceramiczne, podświetlane tablice i znaki informacyjne itp., ze źródłem światła zamontowanym na stałe oraz ich części, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone |
Dekorowanie artykułów ceramicznych, pod warunkiem że rezultatem dekorowania jest zaklasyfikowanie produktu do pozycji taryfowej innej niż pozycja użytych materiałów i surowców |
|
(1) Jeżeli te warunki nie są spełnione, mięso (podroby) powinno być uważane za pochodzące z kraju, gdzie zwierzęta, z których zostało uzyskane, były tuczone lub hodowane przez najdłuższy okres. (2) Pojęcie „montaż” obejmuje częściowy montaż, ale wyłącza części w stanie niezmontowanym. |
||
ZAŁĄCZNIK 12
ZAŁĄCZNIK 13
ZAŁĄCZNIK 14
UWAGI WSTĘPNE DO WYKAZU W ZAŁĄCZNIKU 15
Uwaga 1:
Wykaz określa warunki stawiane wszystkim produktom w celu uznania ich w wystarczającej mierze za obrobione lub przetworzone w rozumieniu art. 69 i 100.
Uwaga 2:
|
2.1. |
Pierwsze dwie kolumny w wykazie opisują otrzymany produkt. Pierwsza kolumna podaje numer pozycji lub numer rozdziału stosowany w Systemie Zharmonizowanym, druga kolumna podaje opis towarów używanych w systemie, dla danej pozycji lub rozdziału. Dla każdej pozycji w pierwszych dwóch kolumnach określona jest reguła w kolumnie trzeciej lub czwartej. Jeżeli w niektórych przypadkach pozycja w pierwszej kolumnie poprzedzona jest określeniem „ex”, oznacza to, że reguły z w kolumnie 3 lub 4 stosują się tylko do części tej pozycji, tak jak zostało to opisane w kolumnie 2. |
|
2.2. |
Jeżeli w kolumnie 1 zgrupowano razem kilka numerów pozycji lub podany jest numer rozdziału, a podany opis produktów w kolumnie drugiej przedstawiony jest w związku z tym na warunkach ogólnych, sąsiednie reguły w kolumnie 3 lub 4 stosują się do wszystkich produktów, które, zgodnie ze Zharmonizowanym Systemem, są klasyfikowane w pozycjach rozdziału lub w pozycjach zgrupowanych razem w kolumnie 1. |
|
2.3. |
Jeżeli w wykazie istnieją różne reguły stosujące się do różnych produktów w ramach jednej pozycji, każde tiret zawiera opis tej części pozycji objętej sąsiednimi regułami w kolumnie 3 lub 4. |
|
2.4. |
Jeżeli dla pozycji w pierwszych dwóch kolumnach, reguła określona jest zarówno w kolumnie 3, jak i 4, eksporter może zastosować regułę określoną w kolumnie 3 lub regułę określoną w kolumnie 4. Jeżeli reguła dotycząca pochodzenia nie została podana w kolumnie 4, należy zastosować regułę określoną w kolumnie 3. |
Uwaga 3:
|
3.1. |
Reguły art. 69 i 100, dotyczące produktów mających status pochodzących, które używane są do wytwarzania innych produktów, stosują się bez względu na to, czy status ten został nabyty wewnątrz fabryki, gdzie te produkty są wykorzystywane, czy też w innej fabryce w kraju beneficjenta lub Republice lub we Wspólnocie. Przykład: Silnik z pozycji 8407, dla którego reguła stanowi, że wartość materiałów niepochodzacych, które mogą być włączone, nie może przekroczyć 40 % ceny ex works, wykonany jest z „innego stopu stali wstępnie uformowanego poprzez kucie” z pozycji ex72 24. Jeżeli odkuwka ta została wykuta w kraju beneficjenta lub Republice z niepochodzącego ingot, to nabyła ona status pochodzący na mocy reguły dla pozycji ex72 24 w wykazie. Odkuwka ta może następnie być zaliczona jako pochodząca, w kalkulacji wartości silnika, niezależnie od tego, czy został on wyprodukowany w tej samej fabryce czy też w innej fabryce w kraju beneficjenta lub Republice. W związku z tym wartość niepochodzącego ingot nie jest uwzględniana przy sumowaniu wartości użytych materiałów niepochodzących. |
|
3.2. |
Reguła w wykazie ustanawia minimalny stopień wymaganej obróbki lub przetworzenia, tak więc wykonanie wyższego stopnia obróbki lub przetworzenia również nadaje status pochodzący. W związku z tym jeżeli reguła stanowi, że niepochodzący materiał na pewnym poziomie wytwarzania może być zastosowany, użycie takiego materiału na wczesnym etapie wytwarzania jest dozwolone, natomiast użycie takiego materiału na późniejszym etapie nie jest dozwolone. |
|
3.3. |
Bez uszczerbku dla uwagi 3.2, w przypadku gdy reguła używa wyrażenia „Wytwarzać z materiałów z jakiejkolwiek pozycji”, mogą wtedy być używane materiały z jakiejkolwiek pozycji lub pozycji (nawet materiały o takim samym opisie i pozycji co produkt), podlega to jednakże określonym ograniczeniom, które mogą być również zawarte w tej regule. Jednak wyrażenie „Wytwarzać z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, w tym z innych materiałów z pozycji…” lub „Wytwarzać z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, w tym innych materiałów z tej samej pozycji co produkt” oznacza, że materiały mogą być używane z jakiejkolwiek pozycji lub pozycji, z wyjątkiem tych, które mają ten sam opis co produkt, jak podano w kolumnie 2 wykazu. |
|
3.4. |
Jeżeli reguła w wykazie określa, że produkt może być wytwarzany z więcej niż jednego materiału, oznacza to, że może zostać użyty jeden lub więcej materiałów. Nie wymaga to jednak użycia wszystkich. Przykład: Reguła dla tkanin z pozycji 5208–5212 stanowi, że mogą być używane włókna naturalne oraz że mogą być również używane materiały chemiczne wraz z innymi materiałami. Nie oznacza to, że obydwa mają być użyte: możliwe jest użycie jednego lub drugiego lub obydwu. |
|
3.5. |
Jeżeli reguła w wykazie określa, że produkt musi być wytworzony z określonego materiału, to warunek ten nie uniemożliwia oczywiście użycia innych materiałów, które ze względu na swój naturalny charakter, nie są objęte wymogami reguł. (Zobacz również uwagę 6.2 poniżej w odniesieniu do tekstyliów). Przykład: Reguła dla gotowej żywności z pozycji 1904, która w szczególności wyłącza użycie zboża i jego pochodnych, nie uniemożliwia użycia soli mineralnych, środków chemicznych oraz innych dodatków, które nie są produktami zbożowymi. Jednakże nie stosuje się to do produktów, które pomimo że nie mogą być wytwarzane z określonych materiałów wyszczególnionych w wykazie, mogą być produkowane z materiałów o takim samym charakterze na wczesnym etapie wytwarzania. Przykład: W przypadku artykułu odzieżowego z rozdziału ex 62, wykonanego z materiałów nietkanych, jeżeli dozwolone jest tylko używanie niepochodzącej przędzy dla tej klasy artykułu, niemożliwe jest, aby rozpocząć od nietkanego materiału – nawet jeżeli nietkane materiały nie mogą normalnie być uzyskiwane z przędzy. W takich przypadkach początkowy materiał byłby na etapie przed przędzą, czyli na etapie włókna. |
|
3.6. |
W przypadku gdy w regule w wykazie jest podana dwu procentowa stopa dla maksymalnej wartości materiałów niepochodzących, które mogą być użyte, to ta stopa procentowa nie może być sumowana. Innymi słowy, maksymalna wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nigdy nie może przekroczyć najwyższej przewidzianej stopy procentowej. Ponadto nie mogą być przekraczane poszczególne wartości procentowe w odniesieniu do określonych materiałów, do których się stosują. |
Uwaga 4:
|
4.1. |
Termin „włókna naturalne” używany jest w wykazie w odniesieniu do włókien innych niż włókna sztuczne lub syntetyczne. Ograniczony jest on do etapów, przed przędzeniem, włączając odpady, i jeżeli nie określono inaczej, dotyczy włókien, które zostały poddane zgrzebleniu, czesaniu, lub w inny sposób przetworzeniu, ale nie przędzeniu. |
|
4.2. |
Termin „włókna naturalne” dotyczy włosia końskiego z pozycji 0503, jedwabiu z pozycji 5002 i 5003, jak również włókien wełnianych i cienkiego lub szorstkiego włosia zwierzęcego z pozycji 5101–5105, włókien bawełnianych z pozycji 5201–5203, i innych włókien roślinnych z pozycji od 5301 do 5305. |
|
4.3. |
Terminy „pulpa włókiennicza”, „materiały chemiczne”, „materiały do produkcji papieru” używane są w wykazie w celu opisania materiałów niesklasyfikowanych w rozdziałach 50–63, które mogą być używane do wytwarzania sztucznych, syntetycznych oraz papierowych włókien lub przędzy. |
|
4.4. |
Termin „sztuczne włókna staplowe” używany jest w wykazie w odniesieniu do syntetycznego lub sztucznego kabla (grupy ciągłych włókien bez określonego skrętu), sztucznych włókien staplowych lub odpadów, z pozycji 5501–5507. |
Uwaga 5:
|
5.1. |
W przypadku gdy dla danego produktu w wykazie, jest odniesienie do niniejszej uwagi, warunki przedstawione w kolumnie trzeciej nie są stosowane do żadnych podstawowych materiałów włókienniczych używanych przy wytwarzaniu tego produktu, który w sumie stanowi 10 % lub mniej całkowitej wagi wszystkich użytych podstawowych materiałów włókienniczych. (Zobacz również uwagę 5.3 i 5.4 poniżej). |
|
5.2 |
Jednakże tolerancja wymieniona w uwadze 5.1 może być stosowana tylko do mieszanek produktów, które zostały zrobione z dwóch lub więcej podstawowych materiałów włókienniczych. Poniżej przedstawiono podstawowe materiały włókiennicze: — jedwab; — wełna; — szorstkie włosie zwierzęce; — cienkie włosie zwierzęce; — włosie końskie; — bawełna; — materiały do produkcji papieru i papier; — len; — konopie prawdziwe; — juta i inne łykowe włókna tekstylne; — sizal i inne włókna tekstylne z gatunku agaw; — włókno orzecha kokosowego, manila (konopie manilskie), rami i inne roślinne włókna tekstylne; — wytworzone syntetyczne włókna ciągłe; — wytworzone sztuczne włókna ciągłe; — włókna ciągłe przewodzące prąd; — wytworzone syntetyczne włókna staplowe z polipropylenu; — wytworzone syntetyczne włókna staplowe z poliestru; — wytworzone syntetyczne włókna staplowe z poliamidu; — wytworzone syntetyczne włókna staplowe z poliakrylonitrylu; — wytworzone syntetyczne włókna staplowe z poliimidu; — wytworzone syntetyczne włókna staplowe z policzterofluoroetylenu; — wytworzone syntetyczne włókna staplowe z poli(siarczku fenylu); — wytworzone syntetyczne włókna staplowe z poli(chlorku winylu); — inne wytworzone syntetyczne włókna staplowe; — wytworzone sztuczne włókna staplowe z wiskozy; — inne wytworzone sztuczne włókna staplowe; — przędza wykonana z poliuretanu dzielona na elastyczne segmenty z polieteru, kordonkowa lub nie; — przędza wykonana z poliuretanu dzielona na elastyczne segmenty z poliestru, kordonkowa lub nie; — produkty z pozycji 5605 (przędza metalizowana) zawierające pas składający się z rdzenia z folii aluminiowej lub plastikowej pokrytej, lub nie, pyłem aluminiowym, którego szerokość nie przekracza 5 mm, i przełożony jest przeźroczystym lub kolorowym spoiwem umieszczonym pomiędzy dwoma warstwami plastikowej folii; — inne produkty z pozycji 5605. Przykład: Przędza z pozycji 5205 wykonana z włókien bawełnianych z pozycji 5203 i syntetycznych włókien staplowych jestprzędzą mieszaną. Dlatego też mogą być użyte niepochodzące syntetyczne włókna staplowe, które nie spełniają reguł o pochodzeniu (które to reguły wymagają wykonania z materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej), pod warunkiem że ich całkowita waga nie przekracza 10 % wagi przędzy. Przykład: Tkanina wełniana z pozycji 5112, wykonana z przędzy wełnianej z pozycji 5107 i przędzy syntetycznej z włókien staplowych z pozycji 5509, jest tkaniną mieszaną. Dlatego też może być użyta syntetyczna przędza, która nie spełnia reguł o pochodzeniu (które to reguły wymagają wykonania z materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej), lub przędza wełniana, która nie spełnia reguł o pochodzeniu (które to reguły wymagają wykonania z włókien naturalnych, które nie zostały poddane zgrzebleniu, czesaniu lub innemu przygotowaniu do przędzenia), lub można dokonać połączenia tych dwóch rodzajów przędzy, pod warunkiem że ich całkowita waga nie przekracza 10 % wagi tkaniny. Przykład: Pikowana tkanina włókiennicza z pozycji 5802, wykonana z przędzy bawełnianej z pozycji 5205 i tkaniny bawełnianej z pozycji 5210, jest produktem mieszanym tylko wtedy, gdy tkanina bawełniana jest sama w sobie tkaniną mieszaną wykonaną z typów przędzy zakwalifikowanych w dwóch różnych pozycjach, lub jeżeli przędze są same w sobie mieszankami. Przykład: Jeżeli dana pikowana tkanina włókiennicza byłaby wykonana z przędzy bawełnianej z pozycji 5205 i tkaniny syntetycznej z pozycji 5407, wtedy, w sposób oczywisty, użyte przędze są dwoma oddzielnymi podstawowymi materiałami włókienniczymi, a pikowana tkanina włókiennicza jest, w związku z tym, produktem mieszanym. |
|
5.3. |
W przypadku produktów zawierających „przędzę wykonaną z poliuretanu, dzieloną na elastyczne segmenty z polieteru, kordonkową lub nie”, limit ilościowy dla tej przędzy wynosi 20 %. |
|
5.4 |
W przypadku produktów zawierających „pas składający się z rdzenia z folii aluminiowej lub plastikowej pokrytej, lub nie, pyłem aluminiowym, którego szerokość nie przekracza 5 mm, i przełożony jest przeźroczystym lub kolorowym spoiwem umieszczonym pomiędzy dwoma warstwami plastikowej folii”, limit ilościowy dla tego pasa wynosi 30 %. |
Uwaga 6:
|
6.1. |
Jeżeli w wykazie istnieje odniesienie do niniejszej uwagi, to mogą być użyte materiały włókiennicze (z wyjątkiem podszewek i podszewek międzywarstwowych), które nie spełniają reguły przedstawionej w kolumnie 3 dla gotowych produktów, o których mowa, pod warunkiem że są one sklasyfikowane w pozycji innej niż ten, który dotyczy produktu, a ich wartość nie może przekraczać 8 % ceny produktu ex-works. |
|
6.2. |
Bez uszczerbku dla uwagi 6.3, materiały, które nie zostały sklasyfikowane w rozdziałach 50–63, mogą być swobodnie używane przy wytwarzaniu produktów włókienniczych, niezależnie od tego, czy zawierają one, czy też nie, materiały włókiennicze. Przykład: Jeżeli reguła stanowi, że dla danego artykułu włókienniczego (takiego jak spodnie) musi być użyta przędza, nie ogranicza to użycia elementów metalowych, takich jak guziki, ponieważ guziki nie są sklasyfikowane w rozdziałach 50–63. Z tego samego powodu nie ogranicza on użycia suwaków, mimo że suwaki normalnie zawierają materiały włókiennicze. |
|
6.3. |
W przypadku gdy stosowana jest reguła określająca procentową zawartość danego materiału, wartość materiałów, które nie są sklasyfikowane w rozdziałach 50–63, musi być uwzględniona przy obliczaniu wartości zastosowanych materiałów niepochodzących. |
Uwaga 7:
|
7.1. |
W rozumieniu pozycji ex27 07, od 2713 do 2715, ex29 01ex29 02 i ex34 03, „procesy szczególne” to: a) destylacja próżniowa; b) redestylacja poprzez proces dokładnego frakcjonowania ( 119 ); c) krakowanie; d) reformowanie; e) ekstrakcja za pomocą rozpuszczalników selektywnych; f) proces obejmujący wszystkie następujące działania: przetwarzanie przy pomocy stężonego kwasu siarkowego, bezwodnika kwasu siarkowego, neutralizacja czynnikami alkalicznymi, odbarwianie i oczyszczanie za pomocą naturalnie aktywnej ziemi, ziemi aktywowanej, aktywnego węgla drzewnego lub boksytu; g) polimeryzacja; h) alkilowanie; i) izomeryzacja. |
|
7.2. |
W rozumieniu pozycji ex27 10, 2711 i 2712, „procesy szczególne” to: a) destylacja próżniowa; b) redestylacja poprzez proces dokładnego frakcjonowania ( 120 ); c) krakowanie; d) reformowanie; e) ekstrakcja za pomocą rozpuszczalników selektywnych; f) proces obejmujący wszystkie następujące działania: przetwarzanie przy pomocy stężonego kwasu siarkowego i bezwodnika kwasu siarkowego, neutralizacja czynnikami alkalicznymi, odbarwianie i oczyszczanie za pomocą naturalnie aktywnej ziemi, ziemi aktywowanej, aktywnego węgla drzewnego lub boksytu; g) polimeryzacja; h) alkilowanie; (ij) izomeryzacja; k) w odniesieniu tylko do olei ciężkich z pozycji ex27 10, odsiarczanie wodorem, którego rezultatem jest redukcja przynajmniej 85 % zawartości siarki w przetwarzanym produkcie (Metoda ASTM D 1266–59 T); l) w odniesieniu tylko do produktów z pozycji 2710, odparafinowywanie w procesie innym niż filtrowanie; m) w odniesieniu tylko do olei ciężkich z pozycji ex27 10, obróbka wodorowa przy ciśnieniu powyżej 20 bar i temperaturze 250 °C przy użyciu katalizatora, do celów innych niż odsiarczanie, kiedy wodór stanowi element aktywny w reakcji chemicznej. Nie jest jednakże uważana za proces szczególny dalsza odróbka wodorem olei smarowych z pozycji ex27 10 (np. hydroobróbka lub odbarwianie), w szczególności, w celu poprawy koloru lub trwałości; n) w odniesieniu tylko do paliw olejowych z pozycji ex27 10, destylacja atmosferyczna, pod warunkiem że destyluje się mniej niż 30 % tych produktów, w stosunku objętościowym, wliczając straty, w temperaturze 300 °C, przy zastosowaniu metody ASTM D 86; o) w odniesieniu tylko do olei ciężkich innych niż oleje gazowe i paliwa olejowe z pozycji ex27 10, obróbka z zastosowaniem elektrycznego snopienia wysokiej częstotliwości; p) w odniesieniu tylko do produktów nieprzerobionych (surowych) (innych niż wazelina, ozokeryt, wosk montanowy lub wosk torfowy i parafina, zawierających w stosunku wagowym mniej niż 75 % oleju) z pozycji ex27 12, odolejanie przy pomocy krystalizacji frakcyjnej. |
|
7.3. |
W rozumieniu pozycji ex27 07, 2713 - 2715, ex29 01, ex29 02 i ex34 03, proste operacje takie jak czyszczenie, dekantacja, odsalanie, odwadnianie, filtrowanie, barwienie, znakowanie, uzyskiwanie zawartości siarki w wyniku mieszania produktów, o różnej zawartości siarki, lub jakiekolwiek połączenie tych operacji lub podobnych operacji nie nadają właściwości pochodzenia. |
ZAŁĄCZNIK 15
WYKAZ PROCESÓW OBRÓBKI LUB PRZETWORZENIA, WYKONYWANYCH NA MATERIAŁACH NIEPOCHODZĄCYCH, NADAJĄCYCH WYTWORZONYM PRODUKTOM STATUS POCHODZĄCY
|
Pozycja HS |
Opis produktu |
Obróbka lub przetworzenie wykonane na materiałach niepochodzących, nadające produktom status pochodzący |
|
|
(1) |
(2) |
(3) OR (4) |
|
|
Rozdział 1 |
Zwierzęta żywe |
Wszystkie wykorzystywane zwierzęta z rozdziału 1 muszą być całkowicie uzyskane |
|
|
Rozdział 2 |
Mięso i podroby jadalne |
Wytwarzanie, w którym wszystkie materiały wykorzystywane z rozdziałów 1 i 2 muszą być całkowicie uzyskane |
|
|
Rozdział 3 |
Ryby i skorupiaki, mięczaki i inne bezkręgowce wodne |
Wytwarzanie, w którym wszystkie materiały wykorzystywane z rozdziału 3 muszą być całkowicie uzyskane |
|
|
ex Rozdział 4 |
Produkty mleczarskie; jaja ptasie, miód naturalny; jadalne produkty pochodzenia zwierzęcego, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie wykorzystywane materiały z rozdziału 4 muszą być całkowicie uzyskane |
|
|
0403 |
Maślanki, mleka zsiadłego i śmietany kwaśnej, jogurtu, kefiru i innego sfermentowanego lub zakwaszonego mleka lub śmietany, nawet zagęszczonych lub zawierających dodatek cukru albo innego środka słodzącego lub aromatycznego; lub zawierających dodatek owoców, orzechów lub kakao |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały z rozdziału 4 muszą być całkowicie uzyskane, — soki owocowe (z wyjątkiem soku ananasowego, limonowego lub grejpfrutowego) z pozycji 2009 muszą być pochodzące, i — wartość użytych materiałów z rozdziału 17 nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
|
ex Rozdział 5 |
Produkty pochodzenia zwierzęcego, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z rozdziału 5 muszą być całkowicie uzyskane |
|
|
ex05 02 |
Spreparowanej szczeciny i sierści świń i dzików, |
Czyszczenie, dezynfekcja, sortowanie i prostowanie szczeciny i sierści świń i dzików |
|
|
Rozdział 6 |
Żywe drzewa i inne rośliny; bulwy, korzenie i podobne; cięte kwiaty i ozdobne liście |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały z rozdziału 6 muszą być całkowicie uzyskane, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
Rozdział 7 |
Warzywa oraz niektóre korzenie i bulwy jadalne |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z rozdziału 7 muszą być całkowicie uzyskane |
|
|
Rozdział 8 |
Owoce i orzechy jadalne; skórki owoców cytrusowych lub melonów |
ytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte owoce i orzechy muszą być całkowicie uzyskane, i — wartość wszystkich użytych materiałów z rozdziału 17 nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
|
ex Rozdział 9 |
Kawa, herbata, herbata paragwajska i przyprawy, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z rozdziału 9 muszą być całkowicie uzyskane |
|
|
0901 |
Kawy, także palonej lub bezkofeinowej; łupinek i łusek kawy; substytutów kawy zawierających kawę naturalną w każdej proporcji |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją |
|
|
0902 |
Herbaty, także aromatyzowanej |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją |
|
|
ex09 10 |
Mieszanek przypraw |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją |
|
|
Rozdział 10 |
Zboża |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z rozdziału 10 muszą być całkowicie uzyskane |
|
|
ex Rozdział 11 |
Produkty przemysłu młynarskiego; słód; skrobia; inulina; gluten pszenny; z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte zboża, warzywa jadalne, korzenie i bulwy objęte pozycją nr 0714 lub użyte owoce muszą być całkowicie uzyskane |
|
|
ex11 06 |
Mąki, grysiku i pudru z suszonych, łuskanych roślin strączkowych objętych pozycją nr 0713, |
Suszenie i mielenie roślin strączkowych objętych pozycją nr0708 |
|
|
Rozdział 12 |
Nasiona i owoce oleiste; ziarna, nasiona i owoce różne; rośliny przemysłowe i lecznicze; słoma i pasza |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z rozdziału 12 muszą być całkowicie uzyskane |
|
|
1301 |
Szelak, gumy naturalne, żywice, gumożywice i oleożywice (na przykład: balsamy) |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów objętych pozycją nr 1301 nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
1302 |
Soki i ekstrakty roślinne; substancje pektynowe, pektyniany i pektany; agar-agar i inne śluzy i zagęszczacze modyfikowane lub nie, pochodzące z produktów roślinnych: |
||
|
— Śluzy i zagęszczacze, modyfikowane, pochodzące z produktów roślinnych |
Wytwarzanie z niemodyfikowanych śluzów i zagęszczaczy |
||
|
— Pozostałe |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
||
|
Rozdział 14 |
Materiały roślinne do wyplatania; produkty pochodzenia roślinnego gdzie indziej niewymienione ani niewłączone |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z rozdziału 14 muszą być całkowicie uzyskane |
|
|
ex Rozdział 15 |
Tłuszcze i oleje pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego oraz produkty ich rozkładu; gotowe tłuszcze jadalne, woski pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały muszą być objęte inną pozycją niż produkt |
|
|
1501 |
Tłuszczu wieprzowego (łącznie ze smalcem) i tłuszczu z drobiu, innego niż tłuszcze z pozycji nr 0209 lub nr 1503: |
||
|
— Tłuszczu z kości lub odpadów |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, z wyjątkiem materiałów objętych pozycją nr 0203, 0206 lub 0207 lub kości z pozycji nr0506 |
||
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie z mięsa wieprzowego lub wieprzowych podrobów jadalnych objętych pozycją nr 0203 lub 0206 bądź mięsa lub podrobów jadalnych z drobiu objętych pozycją nr 0207 |
||
|
1502 |
Tłuszczu wołowego, owczego i koziego, innego niż tłuszcze z pozycji nr 1503: |
||
|
— Tłuszczu z kości lub odpadów |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, z wyjątkiem materiałów objętych pozycją nr 0201, 0202, 0204 lub 0206 lub z kości z pozycji nr 0506 |
||
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie w którym wszystkie użyte materiały z rozdziału 2 muszą być całkowicie uzyskane |
||
|
1504 |
Tłuszczów i olejów i ich frakcji, z ryb lub z ssaków morskich, nawet rafinowanych, ale niemodyfikowanych chemicznie: |
||
|
— Frakcje stałe |
ytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, włącznie z innymi materiałami objętymi pozycją nr1504 |
||
|
— Pozostałe |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z rozdziałów 2 i 3 muszą być całkowicie uzyskane |
||
|
ex15 05 |
Rafinowanej lanoliny |
Wytwarzanie z nieoczyszczonego tłuszczu z wełny objętego pozycją nr 1505 |
|
|
1506 |
Pozostałych tłuszczów i olejów zwierzęcych oraz ich frakcji, rafinowanych lub nie, ale niemodyfikowanych chemiczne: |
||
|
— Frakcje stałe |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, włącznie z innymi materiałami objętymi pozycją nr1506 |
||
|
— Pozostałe |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z rozdziału 2 muszą być całkowicie uzyskane |
||
|
1507–1515 |
Olejów roślinnych oraz ich frakcji: |
||
|
— Olej sojowy, arachidowy, palmowy, kokosowy, z ziaren palmowych lub babassu, olej tungowy, oleokoka i oliticica, wosk mitrowy, wosk japoński, frakcje oleju jojoba oraz oleje przeznaczone do użytku technicznego lub przemysłowego innego rodzaju niż do produkcji wyrobów przeznaczonych do spożycia przez ludzi |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały muszą być objęte inną pozycją niż produkt |
||
|
— Frakcje stałe, z wyjątkiem frakcji oleju jojoba |
Wytwarzanie z pozostałych materiałów objętych pozycjami nr 1507–1515 |
||
|
— Pozostałe |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały pochodzenia roślinnego muszą być całkowicie uzyskane |
||
|
1516 |
Tłuszczów i olejów zwierzęcych lub roślinnych i ich frakcji, częściowo lub całkowicie uwodornionych, estryfikowanych wewnętrznie, reestryfikowanych lub elaidynizowanych, rafinowanych lub nie, ale dalej nie przetworzonych |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały z rozdziału 2 muszą być całkowicie uzyskane — wszystkie użyte materiały roślinne muszą być całkowicie uzyskane. Jednak materiały objęte pozycjami nr 1507, 1508, 1511 i 1513 mogą zostać użyte |
|
|
1517 |
Margaryny; jadalnych mieszanin lub wyrobów z tłuszczów lub olejów zwierzęcych, lub roślinnych, lub z frakcji różnych tłuszczów, lub olejów z niniejszego rozdziału, innych niż jadalne tłuszcze lub oleje lub ich frakcje z pozycji nr1516 |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały z rozdziałów 2 i 4 muszą być całkowicie uzyskane, i — wszystkie użyte materiały roślinne muszą być całkowicie uzyskane. Jednakże materiały objęte pozycjami nr 1507, 1508, 1511 i 1513 mogą zostać użyte |
|
|
Rozdział 16 |
Przetwory z mięsa, ryb lub skorupiaków, mięczaków i innych bezkręgowców wodnych |
Wytwarzanie: — ze zwierząt z rozdziału 1 i/lub — w którym wszystkie używane materiały z rozdziału 3 muszą być całkowicie uzyskane |
|
|
ex Rozdział 17 |
Cukry i wyroby cukiernicze, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały muszą być objęte inną pozycją niż produkt |
|
|
ex17 01 |
Cukru trzcinowego lub buraczanego i chemicznie czystej sacharozy, w postaci stałej, zawierających dodatki środków aromatyzujących lub barwiących |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów z rozdziału 17 nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
|
1702 |
Pozostałych cukrów łącznie z chemicznie czystymi laktozą, maltozą, glukozą i fruktozą, w postaci stałej; syropów cukrowych niezawierających dodatku środków aromatyzujących lub barwiących; sztucznego miodu zmieszanego z miodem naturalnym lub nie; karmelu: |
||
|
— Maltozy lub fruktozy chemicznie czystej |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, łącznie z innymi materiałami z pozycji nr1702 |
||
|
— Pozostałych cukrów, w postaci stałej, zawierających dodatek środków aromatyzujących lub barwiących |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów z rozdziału 17 nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
||
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały muszą być pochodzące |
||
|
ex17 03 |
Melas powstałych z ekstrakcji lub rafinacji cukru, zawierających dodatek środków aromatyzujących lub barwiących |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów z rozdziału 17 nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
|
1704 |
Wyrobów cukierniczych (łącznie z białą czekoladą), niezawierających kakao |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały muszą być objęte inną pozycją niż produkt, i — wartość użytych materiałów z rozdziału 17 nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
|
Rozdział 18 |
Kakao i przetwory z kakao |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały muszą być objęte inną pozycją niż produkt, i — wartość użytych materiałów z rozdziału 17 nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
|
1901 |
Ekstrakt słodowy; przetwory spożywcze z mąki, grysiku, skrobi lub ekstraktu słodowego, niezawierające kakao lub zawierające mniej niż 40 % wagowych kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone; przetwory spożywcze z towarów objętych pozycjami od 0401 do 0404, nie zawierające kakao lub zawierające mniej niż 5 % wagowych kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej niewymienione, ani niewłączone: |
||
|
— Ekstrakt słodowy |
Wytwarzanie ze zbóż objętych rozdziałem 10 |
||
|
— Pozostałe |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały muszą być objęte inną pozycją niż produkt, i — wartość użytych materiałów z rozdziału 17 nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
||
|
1902 |
Ciasto makaronowe, również gotowane lub nadziewane (mięsem lub innymi substancjami) lub przygotowane inaczej, takie jak spaghetti, makaron, nitki, lasagne, gnocchi, ravioli, cannelloni; kuskus, przygotowany lub nie: |
||
|
— Zawierające w masie nie więcej niż 20 % mięsa, podrobów, ryb, skorupiaków lub mięczaków |
Wytwarzanie, w którym użyte zboża i ich pochodne (z wyjątkiem pszenicy durum i jej pochodnych) muszą być całkowicie uzyskane |
||
|
— Zawierające w masie powyżej 20 % mięsa, podrobów, ryb, skorupiaków lub mięczaków |
Wytwarzanie, w którym: — użyte zboża i ich pochodne (z wyjątkiem pszenicy durum i jej pochodnych) muszą być całkowicie uzyskane i wszystkie użyte materiały z rozdziałów 2 i 3 muszą być całkowicie uzyskane — wszystkie użyte materiały z rozdziałów 2 i 3 muszą być całkowicie uzyskane |
||
|
1903 |
Tapioka i jej namiastki przygotowane ze skrobi, w postaci płatków, ziaren, perełek, odsiewu lub w podobnych postaciach |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, z wyjątkiem skrobi ziemniaczanej objętej pozycją nr 1108 |
|
|
1904 |
Przetwory spożywcze otrzymane przez spęcznianie lub prażenie zbóż lub produktów zbożowych (na przykład płatki kukurydziane); zboża (inne niż kukurydza) w postaci ziarna lub w postaci płatków lub inaczej przetworzonego ziarna (z wyjątkiem mąki i grysiku), wstępnie obgotowane lub inaczej przygotowane, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone |
Wytwarzanie: — z materiałów objętych dowolną pozycją, z wyjątkiem materiałów objętych pozycją nr 1806, — w którym użyte zboża i mąka (z wyjątkiem pszenicy durum i kukurydzy Zea indurata i ich pochodnych) muszą być całkowicie uzyskane, i — w którym wartość użytych materiałów z rozdziału 17 nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
|
1905 |
Chleb, pieczywo cukiernicze, ciasta i ciastka, herbatniki i inne wyroby piekarnicze, nawet zawierające kakao; opłatki sakralne, puste kapsułki stosowane do celów farmaceutycznych, wafle wytłaczane, papier ryżowy i podobne wyroby |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, z wyjątkiem materiałów z rozdziału 11 |
|
|
ex Rozdział 20 |
Przetwory z warzyw, owoców, orzechów lub innych części roślin, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym użyte owoce, orzechy i warzywa muszą być całkowicie uzyskane |
|
|
ex20 01 |
Ignamu, słodkich ziemniaków i podobnych jadalnych części roślin, zawierających w masie 5 % lub więcej skrobi, preparowanych lub konserwowanych za pomocą octu lub kwasu octowego |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały muszą być objęte inną pozycją niż produkt |
|
|
ex20 04 i ex20 05 |
Ziemniaków w postaci mąki, grysiku lub płatków, preparowanych lub konserwowanych w inny sposób niż octem lub kwasem octowym |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały muszą być objęte inną pozycją niż produkt |
|
|
2006 |
Owoców, orzechów, skórek z owoców i innych części roślin, zakonserwowanych cukrem (odsączonych, lukrowanych lub kandyzowanych) |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów z rozdziału 17 nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
|
2007 |
Dżemów, galaretek owocowych, marmolad, przecierów i past owocowych lub orzechowych, będących przetworami gotowanymi, nawet zawierających dodatek cukru lub innej substancji słodzącej |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały muszą być objęte inną pozycją niż produkt, i — wartość użytych materiałów z rozdziału 17 nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
|
ex20 08 |
— Orzechów niezawierających dodatku cukru lub alkoholu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich pochodzących orzechów i innych nasion oleistych objętych pozycjami nr 0801, 0802 i 1202 do 1207 przekracza 60 % ceny ex works produktu |
|
|
— Masła arachidowego; mieszanek na bazie zbóż; palmowca, kukurydzy |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały muszą być objęte inną pozycją niż produkt |
||
|
— Pozostałych, z wyjątkiem owoców i orzechów gotowanych inaczej niż na parze lub w wodzie, nie zawierających dodatku cukru, mrożonych |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały muszą być objęte inną pozycją niż produkt, i — wartość użytych materiałów z rozdziału 17 nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
||
|
2009 |
Soków owocowych (łącznie z moszczem winogronowym) i soków warzywnych, nie sfermentowanych i nie zawierających dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały muszą być objęte inną pozycją niż produkt, i — wartość użytych materiałów z rozdziału 17 nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
|
ex Rozdział 21 |
Różne przetwory spożywcze z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały muszą być objęte inną pozycją niż produkt |
|
|
2101 |
Ekstraktów, esencji i koncentratów kawy, herbaty lub herbaty paragwajskiej, oraz przetworów na bazie tych produktów lub na bazie kawy, herbaty lub herbaty paragwajskiej; cykorii palonej i innych palonych namiastek kawy oraz ich ekstraktów, esencji i koncentratów |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały muszą być objęte inną pozycją niż produkt, i — wszystka użyta cykoria musi być całkowicie uzyskana |
|
|
2103 |
Sosów i przetworów z nich; zmieszanych przypraw i zmieszanych przypraw korzennych; mąki i grysiku z gorczycy oraz gotowej musztardy: |
||
|
— Sosów i przetworów z nich; zmieszanych przypraw i zmieszanych przypraw korzennych |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały muszą być objęte inną pozycją niż produkt. Jednak mąka z gorczycy lub gotowa musztarda mogą zostać użyte |
||
|
— Mąki i grysiku z gorczycy oraz gotowej musztardy: |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją |
||
|
ex21 04 |
Zup i bulionów i przetworów z nich |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją z wyjątkiem przetworzonych lub zakonserwowanych warzyw objętych pozycjami 2002 do 2005 |
|
|
2106 |
Przetworów spożywczych gdzie indziej niewymienionychani niewłączonych |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały muszą być objęte inną pozycją niż produkt, i — wartość użytych materiałów z rozdziałów 4 i 17 nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
|
ex Rozdział 22 |
Napoje bezalkoholowe, alkoholowe i ocet, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały muszą być objęte inną pozycją niż produkt, i — wszystkie winogrona lub materiały otrzymane z winogron muszą być całkowicie uzyskane |
|
|
2202 |
Wód, w tym wód mineralnych lub wód gazowanych, zawierających dodatek cukru lub innej substancji słodzącej lub aromatyzującej i pozostałych napojów bezalkoholowych, z wyjątkiem soków owocowych lub warzywnych objętych pozycją nr2009 |
Wytwarzanie w którym: — wszystkie użyte materiały muszą być objęte inną pozycją niż produkt, — wartość użytych materiałów z rozdziału 17 nie przekracza 30 % ceny ex works produktu, i — użyte soki owocowe (z wyjątkiem soku ananasowego, limonowego lub grejp-frutowego) muszą być pochodzące |
|
|
2207 |
Alkoholu etylowego nieskażonego o objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 80 % obj. lub więcej; alkoholu etylowego i pozostałych alkoholi, skażonych o dowolnej mocy |
Wytwarzanie: — z dowolnych materiałów nie objętych pozycjami nr 2207 lub 2208 — w którym winogrona lub materiały otrzymane z winogron muszą być całkowicie uzyskane lub, w którym, w przypadku gdy wszystkie pozostałe używane materiały są już pochodzące, może zostać użyty arak w proporcji nie przekraczającej 5 % objętości |
|
|
2208 |
Alkoholu etylowego nieskażonego o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80 % obj.; wódek, likierów i innych napojów alkoholowych |
Wytwarzanie: — z materiałów nie objętych pozycjami nr 2207 lub 2208 — w którym winogrona lub materiały otrzymane z winogron muszą być całkowicie uzyskane lub, w którym, w przypadku gdy wszystkie pozostałe używane materiały są już pochodzące, może zostać użyty arak w proporcji nie przekraczającej 5 % objętości |
|
|
ex Rozdział 23 |
Pozostałości i odpady przemysłu spożywczego; gotowa pasza dla zwierząt, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały muszą być objęte inną pozycją niż produkt |
|
|
ex23 01 |
Mączki z wielorybów; mąki, grysików i granulek z ryb lub ze skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych, nienadające się do spożycia przez ludzi |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z rozdziałów 2 i 3 muszą być całkowicie uzyskane |
|
|
ex23 03 |
Pozostałości z produkcji skrobi z kukurydzy (z wyjątkiem stężonych płynów z rozmiękczania), o zawartości protein, w przeliczeniu na suchy produkt, powyżej 40 % masy całości |
Wytwarzanie, w którym użyta kukurydza musi być całkowicie uzyskana |
|
|
ex23 06 |
Makuchów i innych pozostałości stałych z ekstrakcji oleju oliwkowego, zawierających powyżej 3 % masy oleju oliwkowego |
Wytwarzanie, w którym użyte oliwki muszą być całkowicie uzyskane |
|
|
2309 |
Produktów używanych do karmienia zwierząt |
Wytwarzanie, w którym: — użyte zboża, cukier lub melasa, mięso lub mleko muszą już być pochodzące, i — wszystkie użyte materiały z rozdziału 3 muszą być całkowicie uzyskane |
|
|
ex Rozdział 24 |
Tytoń i przemysłowe namiastki tytoniu; z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z rozdziału 24 muszą być całkowicie uzyskane |
|
|
2402 |
Cygar, również z obciętymi końcami, cygaretek i papierosów, z tytoniu lub namiastek tytoniu |
Wytwarzanie, w którym co najmniej 70 % masy nie przetworzonego tytoniu lub odpadów tytoniowych objętych pozycją nr 2401 musi być już pochodzące |
|
|
ex24 03 |
Tytoniu do palenia |
Wytwarzanie, w którym co najmniej 70 % masy nieprzetworzonego tytoniu lub odpadów tytoniowych objętych pozycją nr 2401 musi być już pochodzące |
|
|
ex Rozdział 25 |
Sól; siarka; ziemie i kamienie; materiały gipsowe, wapno i cement, z wyjątkiem |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały muszą być objęte inną pozycją niż produkt |
|
|
ex25 04 |
Grafitu naturalnego krystalicznego, ze zwiększoną zawartością węgla, oczyszczonego i mielonego |
Zwiększanie zawartości węgla, oczyszczanie i mielenie surowego grafitu krystalicznego |
|
|
ex25 15 |
Marmuru, tylko pociętego, przez piłowanie lub inaczej, na bloki lub płyty o kształcie prostokątnym (także kwadratowym) o grubości nie przekraczającej 25 cm |
Cięcie, przez piłowanie lub inaczej, marmuru (nawet uprzednio pociętego przez piłowanie) o grubości przekraczającej 25 cm |
|
|
ex25 16 |
Granitu, porfiru, bazaltu, piaskowca oraz innych kamieni pomnikowych lub budowlanych, tylko pociętych przez piłowanie lub inaczej na bloki lub płyty o kształcie prostokątnym (także kwadratowym), o grubości nieprzekraczającej 25 cm |
Cięcie, przez piłowanie lub inaczej, kamienia (nawet uprzednio pociętego przez piłowanie) o grubości przekraczającej 25 cm |
|
|
ex25 18 |
Dolomitu wypalanego |
Wypalanie dolomitu niewypalonego |
|
|
ex25 19 |
Tłuczonego naturalnego węglanu magnezowego (magnezytu), w hermetycznie uszczelnionych pojemnikach, i tlenku magnezu, czystego lub nie, innego niż topiona magnezja lub całkowicie wypalona (spiekana) magnezja |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały muszą być objęte inną pozycją niż produkt. Jednakże może zostać użyty naturalny węglan magnezu (magnezyt) |
|
|
ex25 20 |
Preparatów gipsowych specjalnie przygotowanych dla stomatologii |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
ex25 24 |
Naturalnych włókien azbestowych |
Wytwarzanie z koncentratu azbestowego |
|
|
ex25 25 |
Proszku miki |
Rozdrabnianie miki i odpadów miki |
|
|
ex25 30 |
Pigmentów mineralnych, wypalanych lub sproszkowanych |
Wypalanie lub mielenie pigmentów mineralnych |
|
|
Rozdział 26 |
Rudy metali, żużel i popiół |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały muszą być objęte inną pozycją niż produkt |
|
|
ex Rozdział 27 |
Paliwa mineralne, oleje mineralne i produkty ich destylacji; substancje bitumiczne; woski mineralne, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały muszą być objęte inną pozycją niż produkt |
|
|
ex27 07 |
Olejów, w których masa składników aromatycznych jest większa niż masa składników niearomatycznych, będących olejami podobnymi do olejów mineralnych otrzymywanych przez destylację w wysokiej temperaturze smoły węglowej, z której więcej niż 65 % objętości uzyskiwane jest poprzez destylację w temperaturze 250oC lub mniejszej (wraz z mieszaninami benzyny lakierniczej i benzolu), przeznaczonych do użytku jako materiały pędne lub grzewcze |
Operacje rafinacji i/lub jeden lub więcej procesów specyficznych (1) lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są klasyfikowane w innej pozycji niż produkt. Jednakże materiały klasyfikowane w tej samej pozycji co produkt mogą być użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
ex27 09 |
Olejów surowych otrzymywanych z minerałów bitumicznych |
Destylacja destrukcyjna materiałów bitumicznych |
|
|
2710 |
Olejów ropy naftowej i olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, innych niż surowe; przetwory, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierających w masie nie mniej niż 70 % olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze; olejów odpadowych |
Operacje rafinacji i/lub jeden lub więcej procesów specyficznych (2) lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są klasyfikowane w innej pozycji niż produkt. Jednakże materiały klasyfikowane w tej samej pozycji co produkt mogą być użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
2711 |
Gazów ziemnych i innych węglowodorów gazowych |
Operacje rafinacji i/lub jeden lub więcej procesów specyficznych (2) lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są klasyfikowane w innej pozycji niż produkt. Jednakże materiały klasyfikowane w tej samej pozycji co produkt mogą być użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
2712 |
Wazeliny; parafiny, wosku mikrokrystalicznego, gaczu parafinowego, ozokerytu, wosku montanowego, wosku torfowego, innych wosków mineralnych i podobnych produktów otrzymywanych w drodze syntezy lub innych procesów, nawet barwionych |
Operacje rafinacji i/lub jeden lub więcej procesów specyficznych (2) lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są klasyfikowane w innej pozycji niż produkt. Jednakże materiały klasyfikowane w tej samej pozycji co produkt mogą być użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
2713 |
Koksu naftowego, bitumów naftowych oraz innych pozostałości olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych |
Operacje rafinacji i/lub jeden lub więcej procesów specyficznych (1) lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są klasyfikowane w innej pozycji niż produkt. Jednakże materiały klasyfikowane w tej samej pozycji co produkt mogą być użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
2714 |
Bitumu i asfaltu, naturalnych; łupka bitumicznego lub naftowego i piasków bitumicznych; asfaltytów i skał asfaltowych |
Operacje rafinacji i/lub jeden lub więcej procesów specyficznych (1) lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są klasyfikowane w innej pozycji niż produkt. Jednakże materiały klasyfikowane w tej samej pozycji co produkt mogą być użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
2715 |
Mieszanek bitumicznych opartych na naturalnym asfalcie, naturalnym bitumie, na bitumie naftowym, na smole mineralnej lub na mineralnym paku smołowym (np. masy uszczelniające bitumiczne, cut-backs) |
Operacje rafinacji i/lub jeden lub więcej procesów specyficznych (1) lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są klasyfikowane w innej pozycji niż produkt. Jednakże materiały klasyfikowane w tej samej pozycji co produkt mogą być użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
ex Rozdział 28 |
Chemikalia nieorganiczne; organiczne lub nieorganiczne związki metali szlachetnych, metali ziem rzadkich oraz pierwiastków promieniotwórczych lub izotopów, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w innej pozycji niż produkt. Jednakże materiały z tej samej pozycji co produkt mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20 % ceny ex works produkt |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
ex28 05 |
„Mischmetallu” (stop metali ziem rzadkich) |
Wytwarzanie z zastosowaniem procesu elektrolitycznego lub termicznego, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
ex28 11 |
Trójtlenku siarki |
Wytwarzanie z dwutlenku siarki |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
ex28 33 |
Siarczanu glinu |
Wytwarzanie w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
ex28 40 |
Peroksoboranu sodu |
Wytwarzanie z pięciowodnego czteroboranu sodu |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
ex Rozdział 29 |
Chemikalia organiczne, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt. Jednakże materiały objęte tą samą pozycją co produkt mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
ex29 01 |
Węglowodorów alifatycznych przeznaczonych do stosowania jako paliwo zasilające lub do ogrzewania |
Operacje rafinacji i/lub jeden lub więcej procesów specyficznych (1) lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są klasyfikowane w innej pozycji niż produkt. Jednakże materiały klasyfikowane w tej samej pozycji co produkt mogą być użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
ex29 02 |
Cyklicznych związków nasyconych i nienasyconych (innych niż azuleny), benzenu, toluenu, ksylenu, przeznaczonych do stosowania jako paliwo zasilające lub do ogrzewania |
Operacje rafinacji i/lub jeden lub więcej procesów specyficznych (1) lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są klasyfikowane w innej pozycji niż produkt. Jednakże materiały klasyfikowane w tej samej pozycji co produkt mogą być użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
ex29 05 |
Alkoholanów metalu z grupy alkoholi wymienionych w tej pozycji i z etanolu |
Wytwarzanie z materiałów objętych jakąkolwiek pozycją, włączając inne materiały objęte pozycją nr 2905. Jednakże alkoholany metalu wymienione w tej pozycji mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
2915 |
Nasyconych alifatycznych kwasów jednokarboksylowych i ich bezwodników, halogenków, nadtlenków i nadtlenokwasów; ich chlorowcowanych, sulfonowanych, nitronowanych lub nitrozowanych pochodnych |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją. Jednakże wartość wszystkich użytych materiałów objętych pozycjami nr 2915 i 2916 nie może przekraczać 20 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
ex29 32 |
— Eterów wewnętrznych i ich chlorowcowanych, sulfonowanych, nitronowanych lub nitrozowanych pochodnych |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją. Jednakże wartość wszystkich użytych materiałów objętych pozycją nr 2909 nie może przekraczać 20 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
— Acetali cyklicznych i półacetali wewnętrznych i ich chlorowcowanych, sulfonowanych, nitronowanych lub nitrozowanych pochodnych |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
2933 |
Związków heterocyklicznych tylko z heteroatomem (-ami) azotuKwasów |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją. Jednakże wartość wszystkich użytych materiałów objętych pozycjami nr 2932 i 2933 nie może przekraczać 20 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
2934 |
nukleinowych i ich soli; nawet chemicznie niezdefiniowanych; innych związków heterocyklicznych |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją. Jednakże wartość wszystkich użytych materiałów objętych pozycjami nr 2932, 2933 i 2934 nie może przekraczać 20 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
ex29 39 |
Koncentraty słomy makowej zawierające wagowo nie mniej niż 50 % alkaloidów |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
ex Rozdział 30 |
Produkty farmaceutyczne, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt. Jednakże materiały objęte tą samą pozycją co produkt mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
|
|
3002 |
Krwi ludzkiej; krwi zwierzęcej preparowanej dla celów terapeutycznych, profilaktycznych lub diagnostycznych; antysurowic i innych frakcji krwi i modyfikowanych produktów immunologicznych, także otrzymywanych w procesach biotechnologicznych, szczepionek, toksyn, hodowli mikroorganizmów (poza drożdżami) oraz podobnych produktów: |
||
|
— Produktów składających się z dwóch lub więcej składników, które zostały zmieszane dla celów terapeutycznych lub profilaktycznych, lub nie zmieszanych produktów do tych samych celów, przedstawionych w odmierzonych dawkach albo w postaci lub opakowaniach przeznaczonych do sprzedaży detalicznej |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, włącznie z pozostałymi materiałami objętymi pozycją nr 3002. Jednakże wymienione obok materiały mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
||
|
— Pozostałych: |
|||
|
— — Krwi ludzkiej |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, włącznie z pozostałymi materiałami objętymi pozycją nr 3002. Jednakże wymienione obok materiały mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
||
|
— — Krwi zwierzęcej przygotowanej do stosowania terapeutycznego, profilaktycznego i diagnostycznego |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, włącznie z pozostałymi materiałami objętymi pozycją nr 3002. Jednakże wymienione obok materiały mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
||
|
— — Frakcji krwi innych niż antysurowice, hemoglobina, globulina krwi i globulina surowicy |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, włącznie z pozostałymi materiałami objętymi pozycją nr 3002. Jednakże wymienione obok materiały mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
||
|
— — Hemoglobiny, globuliny krwi i globuliny surowicy |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, włącznie z pozostałymi materiałami objętymi pozycją nr 3002. Jednakże wymienione obok materiały mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
||
|
— — Pozostałych |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, włącznie z pozostałymi materiałami objętymi pozycją nr 3002. Jednakże wymienione obok materiały mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
||
|
3003 i 3004 |
Leków (w wyjątkiem produktów z pozycji nr 3002, 3005 lub 3006): |
||
|
— Uzyskanych z amikacyny objętej pozycją nr2941 |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt. Jednakże materiały objęte pozycjami nr 3003 lub 3004 mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
||
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt. Jednakże materiały objęte pozycjami nr 3003 lub 3004 mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20 % ceny ex works produktu, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
||
|
ex30 06 |
Produktów farmaceutycznych wymienionych w uwadze 4(k) do rozdziału 30 |
Należy zachować pochodzenie produktu zgodne z oryginalną klasyfikacją |
|
|
ex Rozdział 31 |
Nawozy, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt. Jednakże materiały objęte tą samą pozycją mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
ex31 05 |
Nawozów mineralnych lub chemicznych zawierających dwa lub trzy z pierwiastków nawozowych: azot, fosfor i potas; innych nawozów; produktów niniejszego rozdziału w tabletkach lub podobnych postaciach, lub w opakowaniach o masie brutto nie przekraczającej 10 kg, z wyjątkiem: — azotanu sodowego — cyjanamidu wapniowego — siarczanu potasowego — siarczanu magnezu i potasu |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt. Jednakże materiały objęte tą samą pozycją mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20 % ceny ex works produktu, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
ex Rozdział 32 |
Ekstrakty garbników i środków barwiących; garbniki i ich pochodne; barwniki, pigmenty i inne substancje barwiące; farby i lakiery; kit i inne masy uszczelniające; atramenty, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt. Jednakże materiały objęte tą samą pozycją mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
ex32 01 |
Garbników i ich soli, eterów, estrów i innych pochodnyh |
Wytwarzanie z ekstraktów garbników pochodzenia roślinnego |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
3205 |
Laków barwnikowych; preparatów na bazie laków barwnikowych wymienionych w uwadze 3 do niniejszego rozdziału (3) |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, z wyjątkiem materiałów objętych pozycjami nr 3203, 3204 i 3205. Jednakże materiały objęte pozycją nr 3205 mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
ex Rozdział 33 |
Olejki eteryczne i rezinoidy; preparaty perfumeryjne kosmetyczne i toaletowe, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt. Jednakże materiały objęte tą samą pozycją mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
3301 |
Olejków eterycznych (nawet pozbawionych terpenów), łącznie z konkretami i absolutami; rezinoidów; koncentratów olejków eterycznych w tłuszczach, nielotnych olejkach, woskach lub podobnych substancjach otrzymanych metodą enfleurage lub maceracji; terpenowych produktów ubocznych deterpenacji olejków eterycznych; wodnych destylatów i wodnych roztworów olejków eterycznych |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, włącznie z materiałami wchodzącymi do innej „grupy” (4)niniejszej pozycji. Jednakże materiały z tej samej grupy mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
ex Rozdział 34 |
Mydło; organiczne środki powierzchniowo czynne, preparaty piorące, preparaty smarowe, woski syntetyczne, woski preparowane, preparaty do czyszczenia i szorowania, świece i artykuły podobne, pasty modelarskie, „woski dentystyczne” oraz preparaty dentystyczne produkowane na bazie gipsu, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt. Jednakże materiały objęte tą samą pozycją mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
ex34 03 |
Preparatów smarowych zawierających oleje z ropy naftowej lub oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, pod warunkiem że stanowią one mniej niż 70 % masy |
Operacje rafinacji i/lub jeden lub więcej procesów specyficznych (1) lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są klasyfikowane w innej pozycji niż produkt. Jednakże materiały klasyfikowane w tej samej pozycji co produkt mogą być użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
3404 |
Wosków sztucznych i preparowanych: |
||
|
— Na bazie parafiny, wosków naftowych lub wosków otrzymywanych z minerałów bitumicznych, gaczu parafinowego lub parafiny w łuskach |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, z wyjątkiem tego produktu. Jednakże materiały objęte tą samą pozycją co produkt mogą być użyte, pod warunkiem że ich wartość całkowita nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
||
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, z wyjątkiem: — olejów uwodornionych o charakterze wosków z pozycji nr1516 — kwasów tłuszczowych o nieokreślonym składzie chemicznym lub przemysłowych alkoholi tłuszczowych o charakterze wosków objętych pozycją nr 3823, i — materiałów objętych pozycją nr 3404 Jednakże materiały te mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
ex Rozdział 35 |
Substancje białkowe; skrobie modyfikowane; kleje; enzymy, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt. Jednakże materiały objęte tą samą pozycją mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
3505 |
Dekstryn i innych skrobi modyfikowanych (np. skrobi wstępnie żelanityzowanych lub estryfikowanych); klejów opartych na skrobiach, na dekstrynach lub innych modyfikowanych skrobiach: |
||
|
— Eterów i estrów skrobi |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, włączając inne materiały z pozycji nr3505 |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, z wyjątkiem materiałów z pozycji nr1108 |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
ex35 07 |
Preparatów enzymatycznych, gdzie indziej niewymienionych ani niewłączonych |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
Rozdział 36 |
Materiały wybuchowe; produkty pirotechniczne; zapałki; stopy piroforyczne; niektóre materiały łatwopalne |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, z wyjątkiem tego produktu. Jednakże materiały objęte tą samą pozycją co produkt mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
ex Rozdział 37 |
Materiały fotograficzne i kinematograficzne, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt. Jednakże materiały objęte tą samą pozycją co produkt mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
3701 |
Filmów i płyt fotograficznych płaskich, światłoczułych, nienaświetlonych, wykonanych z innych materiałów niż papier, karton lub tkanina; filmów płaskich do natychmiastowych odbitek, światłoczułych, nienaświetlonych, również w kasetach: |
||
|
— Filmu kolorowego do aparatów fotograficznych do natychmiastowych odbitek |
Wytwarzanie z materiałów z dowolnej pozycji, z wyjątkiem tych z pozycji nr 3701 lub 3702. Jednakże materiały objęte pozycją nr 3702 mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie z materiałów z dowolnej pozycji, z wyjątkiem tych z pozycji 3701 i 3702. Jednakże materiały objęte pozycjami nr 3701 i 3702 mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
3702 |
Filmu fotograficznego w rolkach, światłoczułego, nie naświetlonego, z dowolnego materiału innego niż papier, karton i tkanina; filmu w rolkach do natychmiastowych odbitek, światłoczułego, nienaświetlonego |
Wytwarzanie z materiałów z dowolnej pozycji, z wyjątkiem tych z pozycji nr 3701 i 3702 |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
3704 |
Płyt fotograficznych, filmu, papieru, kartonu i tkaniny, naświetlonych, lecz niewywołanych |
Wytwarzanie z materiałów z dowolnej pozycji, z wyjątkiem tych z pozycji nr 3701 do3704 |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
ex Rozdział 38 |
Produkty chemiczne różne, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie z materiałów z dowolnej pozycji, z wyjątkiem tego produktu. Jednakże materiały objęte tą samą pozycją mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
ex38 01 |
Grafitu koloidalnego w zawiesinie olejowej i grafitu półkoloidalnego; past węglowych do elektrod |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
— Grafitu w postaci pasty, będącej mieszaniną o zawartości ponad 30 % grafitu w masie i olejów mineralnych |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów objętych pozycją nr 3403 nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
ex38 03 |
Oleju talowego oczyszczonego |
Rafinowanie surowego oleju talowego |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
ex38 05 |
Terpentyny siarczanowej oczyszczonej |
Oczyszczanie przez destylację lub rafinowanie surowej terpentyny siarczanowej |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
ex38 06 |
Żywic estrowych |
Wytwarzanie z kwasów żywicznych |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
ex38 07 |
Smoły drzewnej (drzewnego paku smołowego) |
Destylacja paku smołowego |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
3808 |
Środków owadobójczych, gryzoniobójczych, grzybobójczych, chwastobójczych, opóźniających kiełkowanie, regulatorów wzrostu roślin, środków odkażających i podobnych produktów w postaciach lub opakowaniach przeznaczonych do sprzedaży detalicznej, lub w postaci preparatów i artykułów (np. taśm nasyconych siarką, knotów i świec oraz lepów na muchy) |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
3809 |
Środków wykańczalniczych, nośników barwników przyśpieszające barwienie, utrwalaczy barwników i innych preparatów (np. klejonek i zapraw) w rodzaju stosowanych w przemysłach włókienniczym, papierniczym, skórzanym i podobnych, gdzie indziej niewymienionych ani niewłączonych |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
3810 |
Preparatów do wytrawiania powierzchni metali; topników i innych preparatów pomocniczych do lutowania, lutowania twardego lub spawania; proszków i past złożonych z metalu i innych materiałów przeznaczonych do lutowania, lutowania twardego lub spawania; preparatów stosowanych jako rdzenie lub otuliny elektrod lub prętów spawalniczych |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
3811 |
Środków przeciwstukowych, inhibitorów utleniania, inhibitorów tworzenia się żywic, dodatków zwiększających lepkość, preparatów antykorozyjnych oraz innych preparatów dodawanych do olejów mineralnych (łącznie z benzyną) lub do innych cieczy stosowanych do tych samych celów co oleje mineralne |
||
|
— Dodatków do smarów zawierających oleje otrzymane z ropy naftowej lub oleje otrzymane z minerałów bitumicznych |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów objętych pozycją nr 3811 nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
||
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
||
|
3812 |
Gotowych przyspieszaczy wulkanizacji; złożonych plastyfikatorów do gumy (kauczuku) lub tworzyw sztucznych, gdzie indziej niewymienionych ani niewłączonych; środków przeciwutleniających oraz innych związków stabilizujących do gumy i tworzyw sztucznych |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
3813 |
Preparatów i ładunków do gaśnic przeciwpożarowych; granatów i bomb gaśniczych |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
3814 |
Organicznych złożonych rozpuszczalników i rozcieńczalników, gdzie indziej niewymienionychani niewłączonych; gotowych zmywaczy farb i lakierów |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
3818 |
Pierwiastków chemicznych domieszkowanych do stosowania w elektronice, w postaci krążków, płytek i form podobnych; związków chemiczne domieszkowanych do stosowania w elektronice |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
3819 |
Hydraulicznych płynów hamulcowych i innych gotowych płynów do napędów hydraulicznych, nie zawierających lub zawierających w masie mniej niż 70 % olejów otrzymanych z ropy naftowej lub olejów otrzymanych z minerałów bitumicznych |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
3820 |
Środków zapobiegających zamarzaniu i płynów przeciwoblodzeniowych |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
3822 |
Odczynników diagnostycznych lub laboratoryjnych na podłożach oraz dozowanych odczynników diagnostycznych lub laboratoryjnych, na podłożach lub nie, innych niż objęte pozycją nr 3002 lub 3006; legalizowanych substancji wzorcowych |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
3823 |
Przemysłowych monokarboksylowych kwasów tłuszczowych; kwaśnych olejów z rafinacji; przemysłowych alkoholi tłuszczowych: |
||
|
— Przemysłowych monokarboksylowych kwasów tłuszczowych; kwaśnych olejów z rafinacji |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
||
|
— Przemysłowych alkoholi tłuszczowych |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, włącznie z innymi materiałami z pozycji nr3823 |
||
|
3824 |
Gotowych spoiw do form odlewniczych lub rdzeni; produktów chemicznych i preparatów przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych (łącznie z mieszaninami produktów naturalnych), gdzie indziej niewymienionychani niewłączonych: |
||
|
— Następujących produktów objętych niniejszą pozycją: —— — Gotowych spoiw do form odlewniczych lub rdzeni, na bazie produktów z żywic naturalnych — — Kwasów naftenowych, ich soli nierozpuszczalnych w wodzie oraz ich estrów — — Sorbitu innego niż z pozycji nr 2905 — — Sulfonianów z ropy naftowej, z wyłączeniem sulfonianów metali alkalicznych, amonowych i etanoloaminowych; tiofenowanych kwasów sulfonowych z olejów otrzymanych z minerałów bitumicznych oraz ich soli — — Wymieniaczy jonowych — — Pochłaniaczy gazów do lamp próżniowych — — Alkalicznego tlenku żelaza do oczyszczania gazów — — Wody amoniakalnej i odpadkowego tlenku produkowanego w czasie oczyszczania gazu węglowego — — Kwasów sulfonaftenowych, ich soli nierozpuszczalnych w wodzie i ich estrów — — Olejów fuzlowych i oleju Dippela — — Mieszanin soli mających różne aniony — — Past kopiarskich na bazie żelatyny, również na podłożu papierowym lub tekstylnym |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt. Jednakże materiały objęte tą samą pozycją mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
||
|
3901 do 3915 |
Tworzywa sztuczne w formach podstawowych, odpady, ścinki i resztki, z tworzyw sztucznych, z wyjątkiem produktów objętych pozycjami ex39 07 i 3912, w stosunku do których zastosowanie mają poniższe reguły: |
||
|
— Produkty homopolimeryzacji addycyjnej, w których część monomeru stanowi ponad 99 % ciężaru całkowitego polimeru |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu, i — w ramach powyższych ograniczeń, wartość wszystkich materiałów z rozdziału 39 nie przekracza 20 % ceny ex works produktu (5) |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 25 % ceny ex works produktu |
|
|
— Pozostałe |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich materiałów z rozdziału 39 nie przekracza 20 % ceny ex works produktu (5) |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 25 % ceny ex works produktu |
|
|
ex39 07 |
— Kopilimery uzyskane z kopolimerów poliwęglanów i kopolimerów akrylonitrobutadienostyrenu (ABS) |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt. Jednakże materiały objęte tą samą pozycją mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50 % ceny ex works produktu (5) |
|
|
— Poliester |
Wytwarzanie, w którym wartość materiałów z rozdziału 39 nie przekracza 20 % ceny ex works produktu i/lub wytwarzanie z poliwęglanu czterobromowego (bifenol A) |
||
|
3912 |
Celuloza i jej pochodne chemiczne, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, w formach podstawowych |
Wytwarzanie, w którym wartość materiałów objętych tą samą pozycją co produkt nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
|
|
3916 do 3921 |
Półprodukty i wyroby z tworzyw sztucznych, z wyjątkiem produktów objętych pozycjami ex39 16, ex39 17, ex39 20 i ex39 21, w stosunku do których zastosowanie mają poniższe reguły: |
||
|
— Produkty płaskie, poddane dalszej obróbce, a nie tylko obróbce powierzchniowej lub pocięte na kształty inne niż prostokątne (łącznie z kwadratowymi); inne produkty, obrabiane dalej, a nie tylko powierzchniowo |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich materiałów z rozdziału 39 nie przekracza 50 % ceny ex works |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 25 % ceny ex works produktu |
|
|
— Pozostałe: |
|||
|
— — Produkty homopolimeryzacji addycyjnej, w których pojedyńczy monomer stanowi ponad 99 % ciężaru całkowitego polimeru |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu, i — w ramach limitu powyżej, wartość wszystkich użytych materiałów z rozdziału 39 nie przekracza 20 % ceny ex works produktu (5) |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 25 % ceny ex works produktu |
|
|
— — Pozostałe |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z rozdziału 39 nie przekracza 20 % ceny ex works produktu (5) |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 25 % ceny ex works produktu |
|
|
ex39 16 i ex39 17 |
Rury, przewody i węże |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu — wartość materiałów objętych tą samą pozycją co produkt nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 25 % ceny ex works produktu |
|
ex39 20 |
— Arkusze lub błony jonomerowe |
Wytwarzanie z soli częściowo termoplastycznej, która jest kopolimerem etylenu i kwasu metakrylowego częściowo zobojętnionego jonami metali, głównie cynku i sodu |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 25 % ceny ex works produktu |
|
— Arkusze z celulozy regenerowanej, poliamidu lub polietylenu |
Wytwarzanie, w którym wartość materiałów objętych tą samą pozycją co produkt nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
||
|
ex39 21 |
Pokryte metalem taśmy z tworzyw sztucznych |
Wytwarzanie z wysoce przezroczystych taśm z poliestrowych o grubości mniejszej niż 23 mikrony (6) |
Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów nie przekracza 25 % ceny ex works produktu |
|
3922 do 3926 |
Wyroby z tworzyw sztucznych |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
ex Rozdział 40 |
Kauczuk i wyroby z kauczuku, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
ex40 01 |
Laminowanych płyt krepy na podeszwy butów |
Wytwarzanie z arkuszy krepy kauczuku naturalnego |
|
|
4005 |
Kauczuku mieszanego, niewulkanizowanego w podstawowych formach lub w płytach, arkuszach lub taśmach |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów, z wyjątkiem kauczuku naturalnego, nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
4012 |
Bieżnikowanych lub używanych opon pneumatycznych z kauczuku; opon pełnych lub z poduszką powietrzną, wymiennych bieżników opon, klap opon, z kauczuku |
||
|
— Pneumatycznych i pełnych lub poduszkowych, bieżnikowanych z kauczuku |
Bieżnikowanie używanych opon |
||
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, z wyłączeniem materiałów objętych pozycjami nr 4011 lub 4012 |
||
|
ex40 17 |
Wyrobów z kauczuku utwardzonego |
Wytwarzanie z kauczuku utwardzonego |
|
|
ex Rozdział 41 |
Skóry i skórki surowe (z wyjątkiem skór futerkowych) oraz skóry wyprawione, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
ex41 02 |
Surowych skór owczych lub jagnięcych, bez wełny |
Usuwanie wełny ze skóry owiec lub jagniąt |
|
|
4104 do 4106 |
Garbowanych lub dogarbowywanych skór i skórek, bez włosia lub wełny, dwojonych lub nie, ale dalej nie preparowanych |
Dogarbowywanie wstępnie wygarbowanej skóry lub Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
4107, 4112 i 4113 |
Skóry preparowanej dalej po garbowaniu lub dogarbowywaniu, włączając skórę pergaminowaną, bez wełny lub włosia, dwojoną lub nie, inną niż skóra objęta pozycją 4114 |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, z wyłączeniem materiałów objętych pozycjami nr 4104 do 4113 |
|
|
ex41 14 |
Skóry lakierowanej i skóry lakierowanej laminowanej; skóry metalizowanej |
Wytwarzanie z materiałów objętych pozycjami 4104 do 4106, 4107, 4112 lub 4113, pod warunkiem że ich całkowita wartość nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
Rozdział 42 |
Wyroby ze skóry; wyroby siodlarskie i rymarskie; artykuły podróżne, torby ręczne i podobne pojemniki; artykuły z wnętrzności zwierzęcych (z wyjątkiem wnętrzności jedwabników) |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
ex Rozdział 43 |
Skóry futerkowe i futra sztuczne; wyroby z nich, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
ex43 02 |
Garbowanych lub wykończonych skór futerkowych, połączonych w: |
||
|
— Nakrycia, krzyże, i podobne formy |
Wybielanie lub barwienie, z cięciem i łączeniem nie-połączonych garbowanych lub wykończonych skór, |
||
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie z niepołączonych garbowanych lub wykończonych skór |
||
|
4303 |
Artykułów odzieżowych, dodatków do ubiorów i pozostałych wyrobów futrzarskich |
Wytwarzanie z niepołączonych garbowanych lub wykończonych skór objętych pozycją nr4302 |
|
|
ex Rozdział 44 |
Drewno i wyroby z drewna; węgiel drzewny, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
ex44 03 |
Drewna o zgrubnie nadanym prostokątnym kształcie |
Wytwarzanie z nie obrobionego drewna, okorowanego lub nie, lub tylko z grubsza ociosanego |
|
|
ex44 07 |
Drewna piłowanego wzdłużnie, skrawanego lub łuszczonego o grubości powyżej 6 mm, struganego, szlifowanego lub łączonego na wpust i pióro |
Struganie, szlifowanie lub łączenie na wpust i pióro |
|
|
ex44 08 |
Arkuszy forniru (włączając arkusze otrzymywane przez cięcie drewna warstwowego) i arkuszy do produkcji sklejek o grubości nie przekraczającej 6 mm, nawet złączone, i innego drewna przecieranego wzdłużnie, skrawanego lub łuszczonego o grubości nieprzekraczającej 6 mm, struganego, szlifowanego lub łączonego na wpust i pióro |
Łączenie na długości, struganie, szlifowanie lub łączenie na wpust i pióro |
|
|
ex44 09 |
Drewna kształtowanego w sposób ciągły wzdłuż dowolnej krawędzi lub powierzchni, również szlifowanego, struganego, łączonego na wpust i pióro: |
||
|
— Szlifowanego lub łączonego na wpust i pióro |
Szlifowanie lub łączenie na wpust i pióro |
||
|
— Kształtek i profili |
Wytwarzanie kształtek lub frezowanie profilowe |
||
|
ex44 10 do ex44 13 |
Kształtek i profili, włączając listwy przypodłogowe oraz inne deski profilowane |
Wytwarzanie kształtek lub frezowanie profilowane |
|
|
ex44 15 |
Skrzyni, pudeł, klatek, bębnów i podobnych opakowań drewnianych |
Wytwarzanie z desek nieciętych na wymiar |
|
|
ex44 16 |
Beczek drewnianych, baryłek, kadzi, cebrów i innych produktów bednarskich oraz ich drewnianych części |
Wytwarzanie z klepek bednarskich nie poddanych innej obróbce poza przepiłowaniem na dwóch podstawowych powierzchniach |
|
|
ex44 18 |
— Drewnianych wyrobów stolarskich i ciesielskich dla budownictwa, |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt. Jednak, komórkowe płyty drewniane, gont i drewno z wadami może być użyte. |
|
|
— Kształtek i profili |
Wytwarzanie kształtek lub frezowanie profilowane |
||
|
ex44 21 |
Drewienek na zapałki; drewnianych kołków lub szpilek do obuwia |
Wytwarzanie z drewna objętego dowolną pozycją, z wyjątkiem drewna ciągniętego objętego pozycją nr 4409 |
|
|
ex Rozdział 45 |
Korek i wyroby z korka, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
4503 |
Wyrobów z korka naturalnego |
Wytwarzanie z korka objętego pozycją nr4501 |
|
|
Rozdział 46 |
Wyroby ze słomy, z esparto i innych materiałów do wyplatania; wyroby koszykarskie oraz wyroby z wikliny |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
Rozdział 47 |
Ścier drzewny lub z innego włóknistego materiału celulozowego; odzyskany papier lub tektura (makulatura i odpady) |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
ex Rozdział 48 |
Papier i tektura; wyroby z masy papierniczej, papieru lub tektury, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
ex48 11 |
Papieru i kartonu tyko liniowanego, kreskowanego lub kratkowanego |
Wytwarzanie z materiałów papierniczych objętych rozdziałem 47 |
|
|
4816 |
Kalki maszynowej, papieru samokopiującego oraz innych papierów do kopiowania lub papierów przedrukowych (z wyjątkiem objętych pozycją nr 4809), matryc powielaczowych, płyt offsetowych wykonanych z papieru, nawet w pudełkach |
Wytwarzanie z materiałów papierniczych objętych rozdziałem 47 |
|
|
4817 |
Kopert, kart listowych, kart pocztowych i kart korespondencyjnych, z papieru lub kartonu; pudełek, portfeli i okładek z papieru lub kartonu, zawierających zestaw materiałów piśmiennych |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
ex48 18 |
Papieru toaletowego |
Wytwarzanie z materiałów papierniczych objętych rozdziałem 47 |
|
|
ex48 19 |
Kartonów, pudeł, pudełek, toreb i innych pojemników opakowaniowych z papieru, tektury, waty celulozowej lub wstęg włókien celulozowych |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
ex48 20 |
Bloków listowych |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
ex48 23 |
Pozostałego papieru, tektury, waty celulozowej i wstęg włókien celulozowych pociętych do wymiaru lub kształtu |
Wytwarzanie z materiałów papierniczych objętych rozdziałem 47 |
|
|
ex Rozdział 49 |
Książki, gazety, obrazki i inne wyroby przemysłu poligraficznego; manuskrypty, maszynopisy i plany, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
4909 |
Kart pocztowych drukowanych lub ilustrowanych; drukowanych kart z osobistymi pozdrowieniami, wiadomościami lub ogłoszeniami, nawet ilustrowanymi, nawet z kopertami lub ozdobami |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, z wyjątkiem materiałów objętych pozycją nr 4909 i 4911 |
|
|
4910 |
Kalendarzy drukowanych różnych rodzajów, również bloków kalendarzowych: |
||
|
— Kalendarzy typu „wiecznego” lub z wymiennymi blokami zamocowanych na podstawach z materiału innego niż papier i karton |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
||
|
Postałych |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, z wyjątkiem pozycji nr 4909 i 4911 |
||
|
ex Rozdział 50 |
Jedwab, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
ex50 03 |
Odpadów jedwabiu (łącznie z kokonami nie nadającymi się do motania, odpadami przędzy lub szarpanką rozwłóknioną), zgrzeblonych lub czesanych |
Zgrzeblanie lub czesanie odpadów jedwabiu |
|
|
5004 do ex50 06 |
Przędzy jedwabnej i przędzy z odpadów jedwabiu |
Wytwarzanie z (7): — surowego jedwabiu lub odpadów jedwabiu, zgrzeblonego lub czesanego bądź inaczej przygotowanego do przędzenia, — innych włókien naturalnych, nie zgrzeblonych lub czesanych lub inaczej przygotowanych do przędzenia, — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, lub — materiałów papierniczych |
|
|
5007 |
Tkanin jedwabnych lub z odpadów jedwabiu: |
||
|
— Zawierających nitkę gumową |
Wytwarzanie z pojedynczej przędzy: (7) |
||
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie z (7): — przędzy kokosowej, — włókien naturalnych, — ciętych (staplowych) włókien sztucznych, niegręplowanych lub czesanych bądź inaczej przygotowanych do przędzenia, — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, bądź — papieru lub Drukowanie połączone przynajmniej z dwoma operacjami przygotowującymi lub wykańczającymi (takimi jak czyszczenie, bielenie, marceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalandrowanie, uodparnianie na kurczliwość, trwałe wykończenie, dekatyzacja, impregnacja, poprawianie struktury i węzełkowanie), pod warunkiem że wartość użytej niezadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5 % ceny ex works produktu |
||
|
ex Rozdział 51 |
Wełna, cienka lub gruba sierść zwierzęca; przędza i tkanina z włosia końskiego, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
5106 do 5110 |
Przędzy wełnianej, cienkiej lub grubej sierści zwierzęcej lub włosia końskiego |
Wytwarzanie z (7): — surowego jedwabiu lub odpadów jedwabiu, zgrzeblonego lub czesanego bądź inaczej przygotowanego do przędzenia, — naturalnych włókien, niezgrzeblonych lub czesanych lub inaczej przygotowanych do przędzenia, — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, lub — materiałów papierniczych |
|
|
5111 do 5113 |
Tkanin z wełny, cienkiej lub grubej sierści zwierzęcej lub włosia końskiego |
||
|
— Zawierających nitkę gumową |
Wytwarzanie z pojedynczej przędzy: (7) |
||
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie z (7): — przędzy kokosowej, — włókien naturalnych, — ciętych włókien sztucznych, niegręplowanych lub czesanych bądź inaczej przygotowanych do przędzenia, — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, bądź — papieru lub Drukowanie połączone przynajmniej z dwoma operacjami przygotowującymi lub wykańczającymi (takimi jak czyszczenie, bielenie, marceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalandrowanie, uodparnianie na kurczliwość, trwałe wykończenie, dekatyzacja, impregnacja, poprawianie struktury i węzełkowanie), pod warunkiem że wartość użytej niezadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5 % ceny ex works produktu |
||
|
ex Rozdział 52 |
Bawełna, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
5204 do 5207 |
Przędzy i nici bawełnianej |
Wytwarzanie z (7): — surowego jedwabiu lub odpadów jedwabiu, zgrzeblonego lub czesanego bądź inaczej przygotowanego do przędzenia, — naturalnych włókien, niegręplowanych lub czesanych bądź inaczej przygotowanych do przędzenia, — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, lub — materiałów papierniczych |
|
|
5208 do 5212 |
Tkanin bawełnianych: |
||
|
— Zawierających nitkę gumową |
Wytwarzanie z pojedynczej przędzy: (7) |
||
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie z (7): — przędzy kokosowej, — włókien naturalnych, — ciętych włókien chemicznych niegręplowanych lub czesanych bądź inaczej przygotowanych do przędzenia, — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, bądź — papieru lub Drukowanie połączone przynajmniej z dwoma operacjami przygotowującymi lub wykańczającymi (takimi jak czyszczenie, bielenie, marceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalandrowanie, uodparnianie na kurczliwość, trwałe wykończenie, dekatyzacja, impregnacja, poprawianie struktury i węzełkowanie), gdy wartość użytej niezadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5 % ceny ex works produktu |
||
|
ex Rozdział 53 |
Pozostałe roślinne włókna przędne; przędza papierowa i tkaniny z przędzy papierowej, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
5306 do 5308 |
Przędzy z innych roślinnych włókien przędnych; przędzy papierowej |
Wytwarzanie z (7): — surowego jedwabiu lub odpadów jedwabiu, zgrzeblonego lub czesanego bądź inaczej przygotowanego do przędzenia, — włókien naturalnych, niegręplowanych lub czesanych bądź inaczej przygotowanych do przędzenia, — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, lub — materiałów papierniczych |
|
|
5309 do 5311 |
Tkanin z innych roślinnych włókien przędnych; tkanin z włókna papierowego |
||
|
— Zawierających nitkę gumową |
Wytwarzanie z pojedynczej przędzy: (7) |
||
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie z (7): — przędzy kokosowej, — włókien naturalnych, — ciętych włókien chemicznych niegręplowanych lub czesanych bądź inaczej przygotowanych do przędzenia, — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, bądź — papieru lub Drukowanie połączone przynajmniej z dwoma operacjami przygotowującymi lub wykańczającymi (takimi jak czyszczenie, bielenie, marceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalandrowanie, uodparnianie na kurczliwość, trwałe wykończenie, dekatyzacja, impregnacja, poprawianie struktury i węzełkowanie), pod warunkiem że wartość użytej niezadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5 % ceny ex works produktu |
||
|
5401 do 5406 |
Przędzy, włókna pojedynczego lub nici ze sztucznych włókien pojedynczych |
Wytwarzanie z (7): — surowego jedwabiu lub odpadów jedwabiu, zgrzeblonego lub czesanego bądź inaczej przygotowanego do przędzenia, — włókien naturalnych, niegręplowanych lub czesanych bądź inaczej przygotowanych do przędzenia, — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, lub — materiałów papierniczych |
|
|
5407 do 5408 |
Tkaniny z przędzy z włókien chemicznych: |
||
|
— Zawierającej nitkę gumową |
Wytwarzanie z pojedynczej przędzy (7) |
||
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie z (7): — przędzy kokosowej, — włókien naturalnych, — ciętych włókien chemicznych niegręplowanych lub czesanych bądź inaczej przygotowanych do przędzenia, — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, bądź — papieru lub Drukowanie połączone przynajmniej z dwoma operacjami przygotowującymi lub wykańczającymi (takimi jak czyszczenie, bielenie, marceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalandrowanie, uodparnianie na kurczliwość, trwałe wykończenie, dekatyzacja, impregnacja, poprawianie struktury i węzełkowanie), gdy wartość użytej ni0065zadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5 % ceny ex works produktu |
||
|
5501 do 5507 |
Włókien chemicznych ciętych |
Wytwarzanie z materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej |
|
|
5508 do 5511 |
Przędzy i nici do szycia z włókien chemicznych ciętych |
Wytwarzanie z (7): — surowego jedwabiu lub odpadów jedwabiu, zgrzeblonego lub czesanego bądź inaczej przygotowanego do przędzenia, — naturalnych włókien, niegręplowanych lub czesanych bądź inaczej przygotowanych do przędzenia, — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, lub — materiałów papierniczych |
|
|
5512 do 5516 |
Tkaniny z chemicznych włókien ciętych |
||
|
— Zawierające nitkę gumową |
Wytwarzanie z pojedynczej przędzy: (7) |
||
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie z (7): — przędzy kokosowej, — włókien naturalnych, — ciętych włókien chemicznych niegręplowanych lub czesanych bądź inaczej przygotowanych do przędzenia, — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, bądź — papieru lub Drukowanie połączone przynajmniej z dwoma operacjami przygotowującymi lub wykańczającymi (takimi jak czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalandrowanie, uodparnianie na kurczliwość, trwałe wykończenie, dekatyzacja, impregnacja, poprawianie struktury i węzełkowanie), gdy wartość użytej niezadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5 % ceny ex works produktu |
||
|
ex Rozdział 56 |
Wata, filc i włókniny; przędze specjalne, szpagat, powrozy, liny i linki oraz wyroby z nich, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie z (7): — przędzy kokosowej, — włókien naturalnych, — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, bądź — materiałów papierniczych |
|
|
5602 |
Filcu, impregnowanego, powlekanego, pokrywanego lub laminowanego, lub niepoddanego tego rodzaju obróbce: |
||
|
— Filcu igłowanego |
Wytwarzanie z (7): — włókien naturalnych lub — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej Jednakże: — włókno polipropylenowe objęte pozycją nr 5402 — włókno polipropylenowe objęte pozycją nr 5503 lub 5506, lub — kabel z włókna ciągłego polipropylenowego objęty pozycją nr 5501, których miano pojedynczego włókna ciągłego lub ciętego jest we wszystkich przypadkach mniejsze od 9 decytekstów, mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
||
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie z (7): — włókien naturalnych, — włókien sztucznych wykonanych z kazeiny, — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej |
||
|
5604 |
Nici gumowej lub sznurka pokrytego materiałem włókienniczym; przędzy włókienniczej oraz taśmy i podobnych materiałów z pozycji nr 5404 lub 5405, impregnowanych, powlekanych, pokrytych lub otulanych gumą lub tworzywem sztucznym: |
||
|
— Nici kauczukowej lub szpagatu pokrytego materiałem włókienniczym |
Wytwarzanie z nici gumowych lub szpagatu, nie pokrytych materiałem włókienniczym |
||
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie z (7): — włókien naturalnych nie zgrzeblonych ani czesanych lub inaczej przygotowanych do przędzenia, — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej bądź — materiałów papierniczych |
||
|
5605 |
Przędzy metalizowanej, żyłkowanej lub nie, stanowiącej przędzę włókienniczą lub taśmy lub podobnego wyrobu z pozycji nr 5404 lub 5405 połączonego z metalem w postaci nici, taśmy lub proszku, lub pokrytego metalem |
Wytwarzanie z (7): — włókien naturalnych, — ciętych włókien chemicznych niezgrzeblonych ani czesanych lub inaczej przygotowanych do przędzenia, — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej bądź — materiałów papierniczych |
|
|
5606 |
Przędzy żyłkowanej i taśmy lub podobnego materiału z pozycji nr 5404 lub 5405, żyłkowanego (z wyłączeniem materiałów z pozycji nr 5605 i żyłkowanej przędzy z włosia końskiego); przędzy szenilowej (łącznie z kosmykową przędzą szenilową); supełkowej przędzy prążkowanej |
Wytwarzanie z (7): — włókien naturalnych, — ciętych włókien chemicznych nie zgrzeblonych ani czesanych lub inaczej przygotowanych do przędzenia, — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej bądź — materiałów papierniczych |
|
|
Rozdział 57 |
Dywany i inne włókiennicze pokrycia podłogowe: |
||
|
— z filcu tkanego na krośnie igłowym |
Wytwarzanie z (7): — włókien naturalnych lub — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej Jednakże: — włókno polipropylenowe ciągłe objęte pozycją nr 5402 — włókno polipropylenowe objęte pozycją nr 5503 lub 5506, lub — kabel z włókna ciągłego polipropylenowego objęty pozycją nr 5501, którego miano pojedynczego włókna ciągłego lub ciętego jest we wszystkich przypadkach mniejsze od 9 decytekstów, mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 40 % ceny ex works produktu Tkanina z juty może zostać użyta jako podłoże |
||
|
— Z innych filców |
Wytwarzanie z (7): — włókien naturalnych nie zgrzeblonych ani czesanych lub inaczej przygotowanych do przędzenia, — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej |
||
|
— Pozostałe |
Wytwarzanie z (7): — przędzy kokosowej lub jutowej, — przędzy z syntetycznego lub sztucznego włókna ciągłego, — włókien naturalnych, lub — ciętych włókien sztucznych, nie zgrzeblonych lub czesanych, bądź inaczej przygotowanych do przędzenia Jednakże tkanina z juty może zostać użyta jako podłoże |
||
|
ex Rozdział 58 |
Tkaniny specjalne, tkaniny tuftowane (pluszowe), koronki; tkaniny obiciowe, pasmanteria, hafty, z wyjątkiem: |
||
|
— Zawierających nitkę gumową |
Wytwarzanie z pojedynczej przędzy: (7) |
||
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie z (7): — włókien naturalnych, — ciętych włókien chemicznych nie zgrzeblonych lub czesanych bądź inaczej przygotowanych do przędzenia — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, lub Drukowanie połączone przynajmniej z dwoma operacjami przygotowującymi lub wykańczającymi (takimi jak czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalandrowanie, uodparnianie na kurczliwość, trwałe wykończenie, dekatyzacja, impregnacja, poprawianie struktury i węzełkowanie), gdy wartość użytej niezadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5 % ceny ex works produktu |
||
|
5805 |
Tkanin obiciowych ręcznie tkanych typu gobelinów, Flanders, Aubusson, Beauvais i podobnych oraz tkanin obiciowych haftowanych na kanwie (np. „petit point” lub krzyżykowo), nawet konfekcjonowanych |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
5810 |
Haftów w sztukach, taśmach lub motywach |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
5901 |
Tkaniny powlekane gumą lub substancją skrobiową, używane do opraw książek itp.; techniczna kalka płócienna; płótna zagruntowane dla celów malarskich; płótno klejone i podobne tkaniny usztywniane do formowania stożków kapeluszy |
Wytwarzanie z przędzy |
|
|
5902 |
Tkaniny kordowe z przędzy o wysokiej wytrzymałości na rozciąganie, z nylonu lub innych poliamidów, poliestru lub jedwabiu wiskozowego: |
||
|
— Zawierające nie więcej niż 90 % masy materiałów włókienniczych |
Wytwarzanie z przędzy |
||
|
— Pozostałe |
Wytwarzanie z materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej |
||
|
5903 |
Tkaniny impregnowane, powlekane lub laminowane tworzywem sztucznym, z wyłączeniem tkanin z pozycji nr 5902 |
Wytwarzanie z przędzy lub Drukowanie połączone przynajmniej z dwoma operacjami przygotowującymi lub wykańczającymi (takimi jak czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalandrowanie, uodparnianie na kurczliwość, trwałe wykończenie, dekatyzacja, impregnacja, poprawianie struktury i węzełkowanie), gdy wartość użytej niezadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5 % ceny ex works produktu |
|
|
5904 |
Linoleum, także wycinane według kształtu, pokrycia podłogowe składające się z powłoki lub pokrycia nałożonego na podkładzie włókienniczym, również wykrojone według kształtu |
Wytwarzanie z przędzy (7) |
|
|
5905 |
Włókiennicze wykładziny ścienne: |
||
|
— Impregnowane, powlekane, pokryte lub laminowane gumą, tworzywami sztucznymi lub innymi materiałami |
Wytwarzanie z przędzy |
||
|
— Pozostałe |
Wytwarzanie z (7): — przędzy kokosowej, — przędzy naturalnych, — ciętych włókien chemicznych lub nie zgrzeblonych lub czesanych lub inaczej przygotowanych do przędzenia lub — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej lub Drukowanie połączone przynajmniej z dwoma operacjami przygotowującymi lub wykańczającymi (takimi jak czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalandrowanie, uodparnianie na kurczliwość, trwałe wykończenie, dekatyzacja, impregnacja, poprawianie struktury i węzełkowanie), gdy wartość użytej niezadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5 % ceny ex works produktu |
||
|
5906 |
Materiały włókiennicze gumowane, z wyłączeniem tkanin z pozycji nr 5902: |
||
|
— Tkaniny dziane lub szydełkowane: |
Wytwarzanie z (7): — włókien naturalnych, — ciętych włókien chemicznych lub niezgrzeblonych lub czesanych lub inaczej przygotowanych do przędzenie lub — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej |
||
|
— Inne tkaniny wykonane z przędzy sporządzonej z syntetycznego włókna ciągłego, zawierające w masie więcej niż 90 % materiałów włókienniczych |
Wytwarzane z materiałów chemicznych |
||
|
— Pozostałe |
Wytwarzane z przędzy |
||
|
5907 |
Inne tkaniny impregnowane lub powlekane i pokrywane w inny sposób, płótna malowane jako dekoracje teatralne, tła atelier i podobne |
Wytwarzane z przędzy lub Drukowanie połączone przynajmniej z dwoma operacjami przygotowującymi lub wykańczającymi (takimi jak czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalandrowanie, uodparnianie na kurczliwość, trwałe wykończenie, dekatyzacja, impregnacja, poprawianie struktury i węzełkowanie), gdy wartość użytej niezadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5 % ceny ex works produktu |
|
|
5908 |
Knoty tkane, plecione lub dziane z materiałów włókienniczych, do lamp, kuchenek, zapalniczek, świec i wyrobów podobnych; koszulki żarowe oraz dzianiny cylindryczne do ich wyrobu, również impregnowane: |
||
|
— Koszulki żarowe, impregnowane |
Wytwarzanie z dzianin cylindrycznych |
||
|
— Pozostałe |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
||
|
5909 do 5911 |
Wyroby z materiałów włókienniczych do zastosowań technicznych: |
||
|
— Tarcze lub pierścienie polerskie inne niż z filcu objętego pozycją nr 5911 |
Wytwarzanie z przędzy lub odpadów tkaniny lub ze szmat z pozycji nr 6310 |
||
|
— Tkaniny, rodzaju stosowanego w maszynach papierniczych lub do innych zastosowań technicznych, filcowane lub nie, nawet impregnowane lub powlekane w inny sposób, cylindryczne lub bez końca, na osnowie i/lub na wątku pojedynczym lub wielokrotnym, lub tkane na płasko, na osnowie i/lub na wątku wielokrotnym z pozycji nr 5911 |
Wytwarzanie z (7): — przędzy kokosowej, — następujących materiałów: —— — przędzy politetrafluoroetylenu (8), — — przędzy poliamidowej, powlekanej i pokrywanej w inny sposób, impregnowanej lub pokrytej żywicą fenolową, — — przędzy z poliamidu aromatycznego uzyskanej poprzez polikondensację metafenylodwuaminy i kwasu izoftalowego, — — nici z politetrafluoroetylenu (8), — — przędzy z syntetycznych włókien przędnych z poli-(tereftalamidu p-fenylenu), — — przędzy z włókna szklanego, pokrytej żywicą fenoplastową i usztywnioną przędzą akrylową (8), — — włókna kopoliestru z poliestru, żywicy kwasu tereftalowego, 1,4 cyklosześciodwuetanolu i kwasu izoftalowego, — — włókien naturalnych, — — ciętych włókien chemicznych lub nie zgrzeblonych lub czesanych lub inaczej przygotowanych do przędzenia, lub — — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej |
||
|
— Pozostałe |
Wytwarzanie z (7): — przędzy kokosowej, — włókien naturalnych, — ciętych włókien chemicznych lub niezgrzeblonych lub czesanych lub inaczej przygotowanych do przędzenia, lub — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej |
||
|
Rozdział 60 |
Dzianiny i wyroby szydełkowane |
Wytwarzanie z (7): — włókien naturalnych, — ciętych włókien chemicznych lub niezgrzeblonych lub czesanych lub inaczej przygotowanych do przędzenia, lub — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej |
|
|
Rozdział 61 |
Odzież i dodatki odzieżowe, dziane lub szydełkowane: |
||
|
— Uzyskane przez łączenie, szycie lub inaczej z dwóch lub więcej kawałków dzianiny, która została wykrojona do kształtu lub uzyskane bezpośrednio w wymaganym kształcie |
|||
|
— Pozostałe |
Wytwarzanie z (7): — włókien naturalnych, — ciętych włókien chemicznych, nie zgrzeblonych lub czesanych lub inaczej przygotowanych do przędzenia lub — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej |
||
|
ex Rozdział 62 |
Odzież i dodatki odzieżowe, niedziane lub szydełkowane, z wyjątkiem: |
||
|
ex62 02, ex62 04, ex62 06, ex62 09 i ex62 11 |
Odzieży damskiej, dziewczęcej i niemowlęcej oraz innych haftowanych dodatków odzieżowych dla niemowląt |
Wytwarzanie z przędzy (9) lub Wytwarzanie z tkanin niehaftowanych, których wartość nie przekracza 40 % ceny ex works produktu (9) |
|
|
ex62 10 i ex62 16 |
Wyposażenia ognioodpornego z materiałów powleczonych aluminiowanym poliestrem |
Wytwarzanie z przędzy (9) lub Wytwarzanie z tkanin niepowlekanych, których wartość nie przekracza 40 % ceny ex works produktu (9) |
|
|
6213 i 6214 |
Chusteczek do nosa, szali, szalików, mantyli, welonów i podobnych artykułów |
||
|
— Haftowanych |
lub Wytwarzanie z tkanin niehaftowanych, których wartość nie przekracza 40 % ceny ex works produktu (9) |
||
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie z pojedynczej surowej przędzy (7) (9) lub Wykańczanie poprzez drukowanie połączone przynajmniej z dwoma operacjami przygotowującymi lub wykańczającymi (takimi jak czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalandrowanie, uodparnianie na kurczliwość, trwałe wykończenie, dekatyzacja, impregnacja, poprawianie struktury i węzełkowanie), pod warunkiem że wartość użytych niezadrukowanych produktów objętych pozycjami nr 6213 i 6214 nie przekracza 47,5 % ceny ex works produktu |
||
|
6217 |
Innych konfekcjonowanych dodatków odzieżowych; części odzieży lub dodatków odzieżowych, z wyłączeniem objętych pozycją nr6212: |
||
|
— Haftowanych |
Wytwarzanie z przędzy (9) lub Wytwarzanie z tkanin niehaftowanych, których wartość nie przekracza 40 % ceny ex works produktu (9) |
||
|
— Wyposażenia ognioodpornego z materiałów powleczonych aluminiowanym poliestrem |
Wytwarzanie z przędzy (9) lub Wytwarzanie z tkanin niepowlekanych, których wartość nie przekracza 40 % ceny ex works produktu (9) |
||
|
— Usztywniaczy dla kołnierzy i mankietów, wykrojonych |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
||
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie z przędzy (9) |
||
|
ex Rozdział 63 |
Inne konfekcjonowane artykuły włókiennicze; zestawy; odzież używana i używane artykuły włókiennicze; szmaty, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
6301 do 6304 |
Koców, pledów, bielizny pościelowej itp., zasłon itp. oraz innych artykułów dekoracyjnych: |
||
|
— Z filcu lub włókniny |
Wytwarzanie z (7): — włókien naturalnych, lub — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej |
||
|
— Pozostałych |
|||
|
— — Haftowanych |
Wytwarzanie z niebielonej pojedynczej przędzy (9) (10) lub Wytwarzanie z niehaftowanych tkanin (innych niż dziane lub szydełkowane), których wartość nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
||
|
— Pozostałych |
|||
|
6305 |
Worków i toreb, w rodzaju stosowanych do pakowania towarów |
Wytwarzanie z (7): — włókien naturalnych, — ciętych włókien chemicznych niezgrzeblonych lub czesanych lub inaczej przygotowanych do przędzenia lub — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej |
|
|
6306 |
Wyrobów z brezentu impregnowanego, markiz i zasłon przeciwsłonecznych; namiotów; żagli do łodzi, desek windsurfingowych lub pojazdów lądowych; wyposażenia kempingowego: |
||
|
— Z materiałów nietkanych |
— włókien naturalnych lub — materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej |
||
|
— Pozostałych |
|||
|
6307 |
Pozostałych artykułów konfekcjonowanych, łącznie z wykrojami odzieży |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
6308 |
Zestawów tkanin i przędzy, z akcesoriami lub bez, do wykonywania kilimów, obić, haftowanej bielizny stołowej i serwetek lub podobnych artykułów włókienniczych, w opakowaniach, przeznaczonych do sprzedaży detalicznej |
Każda pozycja w zestawie musi odpowiadać wymogom reguły, jaka dotyczyłaby jej wtedy, gdyby nie była w zestawie. Jednakże artykuły niepochodzące mogą zostać włączone, pod warunkiem że ich łączna wartość nie przekracza 15 % ceny ex works zestawu |
|
|
ex Rozdział 64 |
Obuwie, getry i podobne artykuły, części tych artykułów; z wyjątkiem: |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, z wyjątkiem kompletów cholewek przymocowywanych do wkładek wewnętrznych lub innych części podeszwy objętych pozycją nr 6406 |
|
|
6406 |
Części obuwia; (włączając cholewki przymocowane lub nie do podeszew, innych niż podeszwy zewnętrzne); wyjmowanych wkładek (podeszew wewnętrznych), podkładek pod pięty i tym podobnych artykułów; getrów, sztylp i podobne artykułów oraz ich części |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
ex Rozdział 65 |
Nakrycia głowy i ich części, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
6503 |
Kapeluszy i innych nakryć głowy z filcu, wykonanych z korpusów, stożków lub płatów do kapeluszy z pozycji nr 6501, nawet z podszyciem i przybraniem |
Wytwarzanie z przędzy lub włókien przędnych (9) |
|
|
6505 |
Kapeluszy i innych nakryć głowy, dzianych lub szydełkowanych, lub wykonanych z koronki, filcu lub innych materiałów włókienniczych, w kawałku (ale nie z pasków), nawet z podszyciem i przybraniem; siatek na włosy z jakiegokolwiek materiału, nawet z podszyciem i przybraniem |
Wytwarzanie z przędzy lub włókien przędnych (9) |
|
|
ex Rozdział 66 |
Parasole, parasole przeciwsłoneczne, laski, laski z siodełkiem, bicze, szpicruty i ich części, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
6601 |
Parasoli i parasoli przeciwsłonecznych (włączając parasole laski, parasole ogrodowe i podobne parasole) |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
Rozdział 67 |
Preparowane pióra i puch oraz wyroby z piór lub puchu; sztuczne kwiaty; wyroby z włosów ludzkich |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
ex Rozdział 68 |
Wyroby z kamieni, gipsu, cementu, azbestu, miki i podobnych materiałów, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
ex6803 |
Wyrobów z łupków i łupków scalonych |
Wytwarzanie z łupka poddanego obróbce |
|
|
ex68 12 |
Wyrobów z azbestu lub z mieszaniny na bazie azbestu lub z mieszaniny na bazie azbestu i węglanu magnezowego |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją |
|
|
ex68 14 |
Wyrobów z miki; włącznie z miką scaloną lub regenerowaną na podłożu z papieru, tektury lub innych materiałów |
Wytwarzanie z obrobionej miki (łącznie z miką scaloną lub regenerowaną) |
|
|
Rozdział 69 |
Wyroby ceramiczne |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
ex Rozdział 70 |
Szkło i wyroby ze szkła, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
ex70 03, ex70 04 i ex70 05 |
Szkła z warstwą nieodblaskową |
Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją nr 7001 |
|
|
7006 |
Szkła z pozycji nr 7003, 7004 lub 7005, giętego, o obrobionych krawędziach, grawerowanego, wierconego, emaliowanego lub inaczej obrobionego, ale nieobramowanego lub nieoprawionego w innych materiałach |
||
|
— Podłoża z płyt szklanych, pokrytych cienką warstwą dielektryka wykonaną z półprzewodnika klasy zgodnej normą SEMII (11) |
Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją nr 7006 |
||
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją nr 7001 |
||
|
7007 |
Szkła bezpiecznego, złożonego ze szkła hartowanego (temperowanego) lub warstwowego |
Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją nr 7001 |
|
|
7008 |
Wielościennych elementów izolacyjnych ze szkła |
Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją nr 7001 |
|
|
7009 |
Luster, w ramach lub nie, łącznie z lusterkami wstecznymi |
Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją nr 7001 |
|
|
7010 |
Gąsiorów, butli, butelek, słojów, dzbanów, fiolek, ampułek i innych pojemników ze szkła, w rodzaju używanych do transportu lub pakowania produktów; słojów szklanych na przetwory; korków, przykrywek i innych zamknięć szklanych |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt lub Cięcie wyrobów szklanych pod warunkiem, że całkowita wartość użytych nieciętych wyrobów szklanych nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
7013 |
Wyrobów ze szkła w rodzaju używanych do celów stołowych, kuchennych, toaletowych, biurowych, dekoracji wnętrz lub podobnych celów (z wyjątkiem pozycji nr 7010 lub7018) |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt lub Cięcie wyrobów szklanych pod warunkiem, że całkowita wartość użytych nieciętych wyrobów szklanych nie przekracza 50 % ceny ex works produktu lub Ręczne zdobienie (z wyłączeniem sitodruku) przedmiotów szklanych ustnie dmuchanych, pod warunkiem że wartość dmuchanych przedmiotów ze szkła nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
ex70 19 |
Wyrobów (innych niż przędza) z włókien szklanych |
Wytwarzanie z: — niebarwionej taśmy, niedoprzędów, przędzy lub ciętych nici szklanych lub — wełny szklanej |
|
|
ex Rozdział 71 |
Perły naturalne lub hodowlane, kamienie szlachetne lub półszlachetne, metale szlachetne, metale platerowane metalem szlachetnym i wyroby z nich; sztuczna biżuteria; monety, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
ex71 01 |
Pereł naturalnych lub hodowlanych, sortowanych i tymczasowo nawleczonych dla ułatwienia transportu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
ex71 02, ex71 03 i ex71 04 |
Obrobionych kamieni szlachetnych lub półszlachetnych (naturalnych, syntetycznych lub odtworzonych) |
Wytwarzanie z nieobrobionych kamieni szlachetnych lub półszlachetnych (naturalnych, syntetycznych lub odtworzonych) |
|
|
7106,7108 i 7110 |
Metali szlachetnych: |
||
|
— W stanie surowym |
Wytwarzanie z materiałów nieobjętych pozycjami nr 7106, 7108 lub 7110 lub Oddzielanie elektrolityczne, termiczne lub chemiczne metali szlachetnych z pozycji nr 7106, 7108 lub 7110 lub Robienie stopów metali szlachetnych z pozycji nr 7106,7108 lub 7110 między sobą lub z metalami nieszlachetnymi |
||
|
— W stanie półproduktu lub w postaci proszku |
Wytwarzanie z metali szlachetnych w stanie surowym |
||
|
ex71 07, ex71 09 i ex71 11 |
Metali platerowanych metalem szlachetnym, półwyrobów |
Wytwarzanie z metali platerowanych metalami szlachetnymi w stanie surowym |
|
|
7116 |
Wyrobów z pereł naturalnych lub hodowlanych, kamieni szlachetnych lub półszlachetnych (naturalnych, syntetycznych lub odtworzonych) |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
7117 |
Sztucznej biżuterii |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt lub Wytwarzanie z części metali nieszlachetnych, nie pokrytych metalami szlachetnymi, pod warunkiem że wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
ex Rozdział 72 |
Żelazo i stal, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
7207 |
Półwyrobów z żelaza lub ze stali niestopowej |
Wytwarzanie z materiałów z pozycji nr 7201, 7202, 7203, 7204 lub 7205 |
|
|
7208 do 7216 |
Wyrobów walcowanych płaskich, sztab i prętów, kątowników, kształtowników i profili z żelaza lub ze stali niestopowej |
Wytwarzanie z żelaza lub stali w postaci wlewków lub innych form pierwotnych z pozycji nr 7206 |
|
|
7217 |
Drutu ze stali niestopowej |
Wytwarzanie z półwyrobów z pozycji nr 7207 |
|
|
ex72 18, 7219 do 7222 |
Półwyrobów, wyrobów walcowanych płaskich, sztab i prętów, kątowników, kształtowników i profili ze stali nierdzewnej |
Wytwarzanie z wlewków lub innych form pierwotnych z pozycji nr 7218 |
|
|
7223 |
Drutu ze stali nierdzewnej |
Wytwarzanie z półwyrobów z pozycji nr 7218 |
|
|
ex72 24, 7225 do 7228 |
Półwyrobów, wyrobów walcowanych płaskich, sztab i prętów walcowanych na gorąco, w nieregularnie nawiniętych zwojach, kątowników, kształtowników i profili z pozostałych stali stopowych, sztab i prętów do świdrów płuczkowych, ze stopowej lub niestopowej stali |
Wytwarzanie ze stali w postaci wlewków lub innych form pierwotnych z pozycji nr 7206, 7218 lub 7224 |
|
|
7229 |
Drutu z innych stali niestopowych |
Wytwarzanie z półwyrobów z pozycji nr 7224 |
|
|
ex Rozdział 73 |
Wyroby z żelaza i stali, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
ex73 01 |
Ścianek szczelnych |
Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją nr 7206 |
|
|
7302 |
Kolejowego lub tramwajowego torowego materiału konstrukcyjnego z żelaza lub stali: szyn, szyn ochronnych i szyn zębatych, iglic zwrotnicowych, skrzyżowań, cięgien sztywnych zwrotnic i innych elementów skrzyżowań, podkładów kolejowych, nakładek stykowych, siodełek szynowych, klinów siodełkowych, podkładek pod szyny, uchwytów szynowych, płyt podkładowych, wiązadeł i innych materiałów przeznaczonych do łączenia lub mocowania szyn |
Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją nr 7206 |
|
|
7304,7305 i 7306 |
Rur, przewodów rurowych i profili drążonych z żelaza (innego niż żeliwo) lub ze stali |
Wytwarzanie z materiałów objętych pozycjami nr 7206, 7207,7218 lub 7224 |
|
|
ex73 07 |
Łączników rur lub przewodów rurowych ze stali nierdzewnej (ISO n X 5 Cr NiMo 1712) składających się z kilku części |
Toczenie, wiercenie, rozwiercanie, gwintowanie, usuwanie krawędzi i piaskowanie przedkuwek, których całkowita wartość nie przekracza 35 % ceny ex works produktu |
|
|
7308 |
Konstrukcji (z wyłączeniem budynków prefabrykowanych z pozycji nr 9406) i części konstrukcji (np. mostów i części mostów, wrót śluz, wieży, masztów kratowych, dachów, szkieletów konstrukcji dachów, drzwi i okien oraz ram do nich, progów drzwiowych, okiennic, balustrad, filarów i kolumn z żelaza lub ze stali; płyt, prętów, kątowników, kształtowników, profili rur i tym podobnych, przygotowanych do użycia w konstrukcjach, z żelaza lub ze stali |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt. Jednakże spawane kątowniki, kształtowniki i profile z pozycji nr 7301 nie mogą zostać użyte |
|
|
ex73 15 |
Łańcuchów przeciwpoślizgowych |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z pozycji nr 7315 nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
ex Rozdział 74 |
Miedź i wyroby z miedzi, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
7401 |
Kamieni miedziowych; miedzi cementacyjnej (miedzi wytrąconej) |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
7402 |
Miedzi nierafinowanej; anod miedzianych do rafinacji elektrolitycznej |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
7403 |
Miedzi rafinowanej i stopów miedzi, nieobrobionych: |
||
|
— Miedzi rafinowanej |
Wytwarzanie z miedzi rafinowanej, nie obrobionej, lub z odpadów i złomu miedzi |
||
|
— Stopów miedzi i miedzi rafinowanej zawierającej inne elementy |
Wytwarzanie z miedzi rafinowanej, nie obrobionej, lub z odpadów i złomu miedzi |
||
|
7404 |
Odpadów i złomu miedzi |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
7405 |
Stopów przejściowych miedzi |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
ex Rozdział 75 |
Nikiel i wyroby z niklu, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
7501 do 7503 |
Kamieni niklowych, spieków tlenku niklu oraz innych produktów pośrednich hutnictwa niklu; niklu nie obrobionego; odpadów i złomu niklu |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
ex Rozdział 76 |
Aluminium i wyroby z aluminium, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
7601 |
Aluminium nieobrobionego |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu lub Wytwarzanie, poprzez obróbkę termiczną lub elektrolityczną, z aluminium niestopowego lub odpadów i złomu aluminium |
|
|
7602 |
Odpadów i złomu aluminium |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
ex76 16 |
Wyrobów z aluminium innych niż siatki z cienkiego drutu, tkaniny, kraty, tkaniny sieciowe, ogrodzenia z drutu metalowego, tkaniny wzmacniające i podobne materiały (łącznie z taśmami bez końca) z drutu aluminiowego, i rozciąganych siatek metalowych z aluminium |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt. Jednakże mogą zostać użyte siatki z cienkiego drutu, tkaniny, kraty, tkaniny sieciowe, ogrodzenia z drutu metalowego, tkaniny wzmacniające i podobne materiały (łącznie z taśmami bez końca) z drutu aluminiowego, lub rozciągane siatki metalowe z aluminium; i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
Rozdział 77 |
Przewidziane do ewentualnego przyszłego wykorzystania w Systemie Zharmonizowanym |
||
|
ex Rozdział 78 |
Ołów i wyroby z ołowiu, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
7801 |
Ołowiu nieobrobionego: |
||
|
— Ołowiu rafinowanego |
Wytwarzanie z ołowiu w „sztabach” lub „do obróbki” |
||
|
Pozostałych |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt. Jednakże odpady i złom z pozycji nr 7802 nie mogą zostać użyte |
||
|
7802 |
Odpadów i złomu ołowiu |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
ex Rozdział 79 |
Cynk i wyroby z cynku, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
7901 |
Cynku nieobrobionego |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt. Jednakże odpady i złom z pozycji nr 7902 nie mogą zostać użyte |
|
|
7902 |
Odpadów i złomu cynku |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
ex Rozdział 80 |
Cyna i wyroby z cyny, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
8001 |
Cyny nieobrobionej |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt. Jednakże odpady i złom z pozycji nr 8002 nie mogą zostać użyte |
|
|
8002 i 8007 |
Odpadów i złomu cyny; pozostałych artykułów z cyny |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
Rozdział 81 |
Inne metale nieszlachetne; cermetale; wyroby z tych materiałów: |
||
|
— Inne metale nieszlachetne, obrobione, wyroby z nich |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
||
|
— Pozostałe |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
||
|
ex Rozdział 82 |
Narzędzia, przybory, noże, łyżki, widelce i inne sztućce z metali nieszlachetnych; ich części z metali nieszlachetnych, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
8206 |
Narzędzi złożonych z dwóch lub więcej wyrobów wyszczególnionych w pozycjach nr 8202 do 8205, tworzących komplety do sprzedaży detalicznej |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż pozycje nr8202 do 8205. Jednakże narzędzia objęte pozycjami nr 8202 do 8205 mogą zostać włączone do kompletu, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 15 % ceny ex works kompletu |
|
|
8207 |
Narzędzi wymiennych do narzędzi ręcznych nawet napędzanych mechanicznie lub do obrabiarek (np. do prasowania, tłoczenia, kucia na prasach, przebijania, wykrawania, gwintowania, wiercenia, wytaczania, przeciągania, frezowania, toczenia lub wkręcania wkrętów), również ciągadeł, ciągowników bądź matryc do wyciskania metalu oraz narzędzi do wiercenia w kamieniu lub do wierceń ziemnych |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
8208 |
Noży i ostrzy tnących, do maszyn lub do urządzeń mechanicznych |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
ex82 11 |
Noży z ostrzami tnącymi, nawet ząbkowanymi (włączając noże ogrodnicze) innych niż z pozycji nr 8208 |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt. Jednakże ostrza i rękojeści noży z metali nieszlachetnych mogą zostać użyte |
|
|
8214 |
Pozostałych artykułów nożowniczych (np. maszynek do strzyżenia włosów, toporów rzeźniczych lub kuchennych, tasaków, noży do maszynek do mięsa, noży do papieru); zestawów i akcesoriów do manicure lub pedicure (nawet pilników do paznokci) |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt. Jednakże rękojeści z metali nieszlachetnych mogą zostać użyte |
|
|
8215 |
Łyżek, widelców, chochli, cedzideł, łopatek do podawania tortów, noży do ryb, noży do masła, szczypców do cukru i podobnych artykułów kuchennych lub stołowych |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt. Jednakże rękojeści z metali nieszlachetnych mogą zostać użyte |
|
|
ex Rozdział 83 |
Wyroby różne z metali nieszlachetnych, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
ex83 02 |
ozostałych opraw, okuć i podobnych wyrobów nadających się do budynków i automatycznych urządzeń do zamykania drzwi |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt. Jednakże inne materiały objęte pozycją 8302 mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
|
|
ex83 06 |
Statuetek i innych ozdób z metali nieszlachetnych |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt. Jednakże inne materiały objęte pozycją 8306 mogą zostać użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
|
ex Rozdział 84 |
Reaktory jądrowe, kotły, maszyny i urządzenia mechaniczne oraz ich części, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
ex84 01 |
Sekcji paliwowych |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt (12) |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
8402 |
Kotłów wytwarzających parę wodną lub inne pary (z wyjątkiem kotłów centralnego ogrzewania do gorącej wody, mogących również wytwarzać parę o niskim ciśnieniu); kotłów wodnych wysokotemperaturowych |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25 % ceny ex works produktu |
|
8403 i ex84 04 |
Kotłów centralnego ogrzewania, nie objętych pozycją nr 8402 i instalacji pomocniczych przeznaczonych do współpracy z kotłami centralnego ogrzewania |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż pozycje nr 8403 lub 8404 |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
8406 |
Turbin na parę wodną i turbin na inne rodzaje pary |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
8407 |
Silników spalinowych z zapłonem iskrowym z tłokami wykonującymi ruch posuwisto-zwrotny lub obrotowy |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
8408 |
Silników spalinowych tłokowych z zapłonem samoczynnym (wysokoprężnych i średnioprężnych) |
wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
8409 |
Części nadających się do stosowania wyłącznie lub głównie do silników z pozycji nr 8407 lub 8408 |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
8411 |
Silników turboodrzutowych, turbośmigłowych oraz innych turbin gazowych |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25 % ceny ex works produktu |
|
8412 |
Pozostałych silników i siłowników |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
ex84 13 |
Obrotowych pomp wyporowych |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25 % ceny ex works produktu |
|
ex84 14 |
Wentylatorów przemysłowych i podobnych urządzeń |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25 % ceny ex works produktu |
|
8415 |
Klimatyzatorów, zawierających wentylator napędzany silnikiem oraz elementy służące do zmiany temperatury i wilgotności, także klimatyzatorów nie posiadających możliwości oddzielnej regulacji wilgotności |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
8418 |
Chłodziarek, zamrażarek i innych urządzeń chłodzących lub zamrażających, elektrycznych lub innych; pomp cieplnych innych niż klimatyzatory z pozycji nr 8415 |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu — wartość użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości wszystkich użytych materiałów pochodzących |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25 % ceny ex works produktu |
|
ex84 19 |
Maszyn dla rozdziałów przemysłu zajmujących się przetwórstwem drewna, masy papierniczej, papieru i tektury |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — w wyżej podanych granicach, materiały objęte tą samą pozycją co produkt mogą zostać użyte tylko do wysokości 25 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
8420 |
Kalandrów lub innych maszyn do walcowania, nieprzeznaczonych do obróbki metali lub szkła, oraz walców do tych urządzeń |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — w wyżej podanych granicach, materiały objęte tą samą pozycją co produkt mogą zostać użyte tylko do wysokości 25 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
8423 |
Urządzeń do ważenia (z wyjątkiem wag o czułości 5 cg lub czulszych), także maszyn do liczenia lub kontroli uruchamianych przez ważenie; wszelkiego rodzaju odważników do wag |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25 % ceny ex works produktu |
|
8425 do 8428 |
Maszyn do podnoszenia, przenoszenia, załadunku lub wyładunku |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — w wyżej podanych granicach, materiały objęte pozycją nr 8431 mogą zostać użyte tylko do wysokości 10 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
8429 |
Spycharek czołowych, spycharek skośnych, równiarek, zgarniarek niwelujących, zgarniarek, koparek, czerparek, ładowarek, podbijarek i walców drogowych, samobieżnych |
||
|
Walców drogowych |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
||
|
Pozostałych |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — w wyżej podanych granicach, materiały objęte pozycją nr 8431 mogą zostać użyte tylko do wysokości 10 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
|
8430 |
Pozostałych maszyn do przemieszczania, równania, niwelowania, zgarniania, kopania, ubijania, zagęszczania, wybierania lub wiercenia ziemi, minerałów lub rud; urządzeń do wbijania lub wyciągania pali; pługów odśnieżających lemieszowych lub wirnikowych |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — w wyżej podanych granicach, materiały objęte pozycją nr 8431 mogą zostać użyte tylko do wysokości 10 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
ex84 31 |
Części nadających się do stosowania wyłącznie lub głównie do walców drogowych |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
8439 |
Urządzeń do wytwarzania masy włóknistego materiału celulozowego lub do wytwarzania bądź obróbki wykańczającej papieru lub tektury |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — wyżej podanych granicach materiały objęte tą samą pozycją co produkt mogą zostać użyte tylko do wysokości 25 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
8441 |
Pozostałych urządzeń do wytwarzania masy papierniczej, papieru lub tektury, także krajarek i krajalnic wszelkich typów |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — wyżej podanych granicach, materiały objęte tą samą pozycją co produkt mogą zostać użyte tylko do wysokości 25 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
8444 do 8447 |
Maszyn wymienionych w tych pozycjach przeznaczonych do wykorzystywania w przemyśle włókienniczym |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
ex84 48 |
Urządzeń pomocniczych do maszyn wyszczególnionych w pozycjach nr 8444 i 8445 |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
8452 |
Maszyn do szycia, z wyłączeniem maszyn do zszywania książek ujętych w pozycji nr 8440; mebli, podstaw i obudów specjalnie zaprojektowanych do maszyn do szycia; igieł do maszyn do szycia: |
||
|
Maszyn do szycia (tylko stebnówki) z głowicami o masie nieprzekraczającej 16 kg bez silnika lub 17 kg z silnikiem |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — wartość wszystkich niepochodzących materiałów użytych do złóżenia głowicy (bez silnika) nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących, i — osowane mechanizmy naciągu nitki, szydełkowy i zygzakowy są już pochodzące |
||
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
||
|
8456 do 8466 |
Obrabiarek i maszyn oraz części i akcesoriów do nich z pozycji od nr 8456 do 8466 |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
8469 do 8472 |
Maszyn biurowych (na przykład maszyn do pisania, kalkulatorów, maszyn cyfrowych do automatycznego przetwarzania danych, powielaczy, zszywarek) |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
8480 |
Skrzynek formierskich dla odlewni metali; płyt podmodelowych; modeli odlewniczych; form do metali (innych niż wlewnice), węglików metali, szkła, materiałów mineralnych, gumy lub tworzyw sztucznych |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
8482 |
Łożysk tocznych |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25 % ceny ex works produktu |
|
8484 |
Uszczelki i podobne przekładki z cienkiej blachy łączonej z innym materiałem lub utworzone z dwóch lub więcej warstw metalu; zestawy lub komplety uszczelek i podobnych przekładek, różniących się między sobą, umieszczone w torebkach, kopertach lub podobnych opakowaniach; uszczelnienia mechaniczne |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
8485 |
Części maszyn i urządzeń nie zawierające złączy elektrycznych, izolatorów, uzwojeń, styków lub innych części elektrycznych, niewymienione ani nieujęte gdzie indziej w niniejszym dziale |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
ex Rozdział 85 |
Maszyny elektryczne i urządzenia oraz części do nich; rejestratory i odtwarzacze dźwięku, rejestratory i odtwarzacze telewizyjnego obrazu i dźwięku oraz części i akcesoria do tych artykułów, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
8501 |
Silników elektrycznych i prądnic (z wyłączeniem zespołów prądotwórczych) |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — wyżej podanych granicach, materiały objęte pozycją nr 8503 mogą zostać użyte tylko do wysokości 10 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
8502 |
Zespołów prądotwórczych oraz przetwornic jednotwornikowych |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — wyżej podanych granicach, materiały objęte pozycjami nr 8501 lub 8503 mogą zostać użyte tylko do wysokości 10 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
ex85 04 |
Jednostek zasilających w energię elektryczną maszyny do automatycznego przetwarzania danych |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
ex85 18 |
Mikrofonów i stojaków do nich, głośników w obudowach lub bez, elektrycznych wzmacniaczy częstotliwości akustycznych; elektrycznej aparatury wzmacniającej sygnały dźwiękowe |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25 % ceny ex works produktu |
|
8519 |
Gramofonów bez wzmacniacza, gramofonów ze wzmacniaczem, odtwarzaczy kasetowych oraz innego sprzętu do odtwarzania dźwięku niezawierającego urządzenia do rejestracji dźwięku |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
8520 |
Magnetofonów i innych urządzeń do zapisu dźwięku, wyposażonych lub nie w urządzenia do odtwarzania dźwięku |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
8521 |
Urządzeń wideo do zapisu lub odtwarzania obrazu i dźwięku, wyposażonych lub nie w urządzenie do odbioru sygnałów wizyjnych i dźwiękowych (tuner wideo) |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
8522 |
Części i akcesoriów odpowiednich do użycia wyłącznie lub głównie w urządzeniach objętych pozycjami nr 8519 do 8521 |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
8523 |
Niezapisanych nośników do zapisu dźwięku lub podobnej rejestracji innych zjawisk, innych niż produkty wyszczególnione w dziale 37 |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
8524 |
Płyt gramofonowych, taśm i innych zapisanych nośników do rejestracji dźwięku lub innych sygnałów, łącznie z matrycami i negatywami płyt gramofonowych stosowanych w fonografii, jednakże z wyłączeniem wyrobów z rozdziału 37: |
||
|
—Matryc i negatywów do płyt gramofonowych stosowanych w fonografii |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
||
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — w wyżej podanych granicach materiały objęte pozycją nr 8523 mogą zostać użyte tylko do wysokości 10 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
|
8525 |
Urządzeń nadawczych dla radiotelefonii, radiotelegrafii, radiofonii lub telewizji, zawierających lub nie aparaturę odbiorczą lub zapisującą bądź odtwarzającą dźwięk; kamer telewizyjnych; kamer wideo ze stop klatką i innych rejestrujących kamer wideo, kamer cyfrowych |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25 % ceny ex works produktu |
|
8526 |
Urządzeń radarowych, radionawigacyjnych oraz zdalnego sterowania drogą radiową |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25 % ceny ex works produktu |
|
8527 |
Urządzeń odbiorczych dla radiotelefonii, radiotelegrafii lub radiofonii, posiadających lub nie, w tej samej obudowie, aparaturę do zapisu lub odtwarzania dźwięku, lub posiadających zegar |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25 % ceny ex works produktu |
|
8528 |
Urządzeń odbiorczych dla telewizji, nawet zawierających odbiorniki radiowe lub aparaturę do zapisu lub odtwarzania dźwięku lub obrazu; monitorów i projektorów wideo |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25 % ceny ex works produktu |
|
8529 |
Części nadających się wyłącznie lub głównie do aparatury z pozycji nr 8525 do 8528 |
||
|
—Nadających się do użycia wyłącznie lub głównie z aparaturą wideo do zapisu lub odtwarzania |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
||
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25 % ceny ex works produktu |
|
|
8535 i 8536 |
Urządzeń elektrycznych do przełączania i zabezpieczania obwodów elektrycznych, lub służących do wykonywania połączeń elektrycznych w obwodach elektrycznych lub do tych obwodów |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — w wyżej podanych granicach, materiały objęte pozycją nr 8538 mogą zostać użyte tylko do wysokości 10 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
8537 |
Tablic, paneli, konsoli, pulpitów, szaf i innych układów wspornikowych, wyposażonych co najmniej w dwa urządzenia objęte pozycjami nr 8535 lub 8536, służące do elektrycznego sterowania lub rozdziału energii elektrycznej, łącznie z układami zawierającymi przyrządy lub aparaturę wymienione w dziale 90, oraz aparatury sterowanej numerycznie, innej aparatury połączeniowej objętej pozycją nr 8517 |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — w wyżej podanych granicach, materiały objęte pozycją nr 8538 mogą zostać użyte tylko do wysokości 10 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
ex85 41 |
Diod, tranzystorów i innych podobnych urządzeń półprzewodnikowych, z wyjątkiem płytek materiału półprzewodnikowego jeszcze niepociętych na chipy |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25 % ceny ex works produktu |
|
8542 |
Elektronicznych układów scalonych i mikromodułów: |
||
|
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — wyżej podanych granicach materiały objęte pozycjami nr 8541 lub 8542 mogą zostać użyte tylko jeżeli ich całkowita wartość nie przekracza 10 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25 % ceny ex works produktu |
||
|
8544 |
Izolowanych (także emaliowanych lub anodyzowanych) drutów, kabli (także kabli koncentrycznych) oraz innych izolowanych przewodów elektrycznych, z łączówkami lub bez; przewodów z włókien optycznych, złożonych z indywidualnie osłoniętych włókien, także połączonych z przewodnikami prądu elektrycznego lub zaopatrzonych w końcówki (złączki) |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
8545 |
Elektrod węglowych, szczotek węglowych, węgla do lamp, węgla do baterii, oraz innych wyrobów z grafitu lub innego rodzaju węgla, z metalem lub bez, do zastosowań elektrotechnicznych |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
8546 |
Izolatorów elektrycznych z dowolnego materiału |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
8547 |
Elementów izolacyjnych dla maszyn, urządzeń i sprzętu elektrotechnicznego, wykonanych całkowicie z materiału izolacyjnego lub zawierających jedynie proste części metalowe (np. gniazda z gwintem wewnętrznym) wprowadzone podczas formowania wyłącznie dla celów montażowych, a różniące się od izolatorów z pozycji nr 8546; rurek kablowych oraz osprzętu do rurkowania, z metali nieszlachetnych pokrytych materiałem izolacyjnym |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
8548 |
Odpadów i braków ogniw galwanicznych, baterii galwanicznych i akumulatorów elektrycznych; zużytych ogniw i baterii galwanicznych oraz akumulatorów elektrycznych; elektrycznych części maszyn i urządzeń, niewymienionychlub wyszczególnionych w innych pozycjach niniejszego rozdziału |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
ex Rozdział 86 |
Lokomotywy pojazdów szynowych, tabor szynowy i jego części; osprzęt i elementy torów kolejowych i tramwajowych wraz z ich częściami; komunikacyjne urządzenia sygnalizacyjne wszelkich typów – mechaniczne (także elektromechaniczne), z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
8608 |
Osprzętu torów kolejowych i tramwajowych; mechanicznych (oraz elektromechanicznych) urządzeń sygnalizacyjnych, bezpieczeństwa i sterowania ruchem szynowym, drogowym, na wodach śródlądowych, miejscach postojowych, w portach lub na lotniskach; ich części |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
ex Rozdział 87 |
Pojazdy nieszynowe oraz ich części i akcesoria, z wyjątkiem: |
—Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
8709 |
Pojazdów mechanicznych z własnym napędem dla transportu wewnątrzzakładowego, nie wyposażonych w urządzenia podnośnikowe, przeznaczonych do użytku w zakładach produkcyjnych, magazynach, portach i lotniskach do przewozu produktów na niewielkie odległości; ciągników przeznaczonych do użytku na peronach kolejowych; części do powyższych pojazdów |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
8710 |
Czołgów oraz innych opancerzonych samobieżnych pojazdów bojowych z uzbrojeniem lub bez oraz części do tych pojazdów |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
8711 |
Motocykli (także motorowerów) oraz rowerów wyposażonych w pomocnicze silniki, z wózkiem bocznym lub bez; wózków bocznych: |
||
|
— Z silnikiem tłokowym wewnętrznego spalania o pojemności skokowej: |
|||
|
— — Nieprzekraczającej 50 cm3 |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 20 % ceny ex works produktu |
|
|
— — Przekraczającej 50 cm3 |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25 % ceny ex works produktu |
|
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
|
ex87 12 |
Rowerów bez łożysk kulkowych |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, z wyjątkiem materiałów z pozycji nr 8714 |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
8715 |
Wózków dziecinnych i ich części |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
8716 |
Przyczep i naczep; innych pojazdów bez napędu mechanicznego; ich części |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
ex Rozdział 88 |
Statki powietrzne, statki kosmiczne i ich części, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
ex88 04 |
Spadochronów wirnikowych |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, łącznie z wszystkimi materiałami z pozycji nr 8804 |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
8805 |
Maszyn i urządzeń startowych dla statków powietrznych; maszyn i urządzeń umożliwiających lądowanie na lotniskowcu oraz podobnych maszyn i urządzeń; naziemnych szkoleniowych symulatorów lotu (trenażerów); części do powyższych maszyn i urządzeń |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
Rozdział 89 |
Statki, łodzie oraz konstrukcje pływające |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt. Jednakże kadłuby z pozycji nr 8906 nie mogą zostać użyte |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
ex Rozdział 90 |
Przyrządy, narzędzia i aparaty optyczne, fotograficzne, kinematograficzne, pomiarowe, kontrolne, precyzyjne, medyczne i chirurgiczne; ich części i akcesoria, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
9001 |
Włókien optycznych oraz wiązek włókien optycznych; kabli światłowodowych innych niż z pozycji nr 8544; arkuszy i płyt substancji polaryzujących; soczewek (w tym także soczewek kontaktowych), pryzmatów, zwierciadeł i innych elementów optycznych z dowolnych materiałów, nieoprawionych, innych niż tego rodzaju elementy ze szkła nie obrobionego optycznie |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
9002 |
Soczewek, pryzmatów, zwierciadeł i innych elementów z dowolnego materiału, oprawionych, stanowiących część lub wyposażenie przyrządów lub aparatury, innych niż tego rodzaju elementy ze szkła nie obrobionego optycznie |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
9004 |
Okularów, gogli itp., okularów korekcyjnych, ochronnych lub do innych celów |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
ex90 05 |
Lornetek, lunet, innych teleskopów optycznych i ich stojaków i mocowań, z wyjątkiem astronomicznych teleskopów refrakcyjnych i ich zamocowań |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
ex90 06 |
Aparatów fotograficznych (oprócz filmowych); lamp błyskowych (fleszy) oraz żarówek błyskowych, oprócz lamp błyskowych zapalanych elektrycznie |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
9007 |
Kamer i projektorów filmowych, zawierających urządzenia do zapisu i odtwarzania dźwięku lub bez takich urządzeń |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
9011 |
Mikroskopów optycznych, w tym także mikroskopów przeznaczonych do mikrofotografii, mikrokinematografii lub mikroprojekcji |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
ex90 14 |
Pozostałych przyrządów i pomocy nawigacyjnych |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
9015 |
Przyrządów i aparatów geodezyjnych, topograficznych, mierniczych, niwelacyjnych, fotogrametrycznych, hydrograficznych, oceanograficznych, hydrologicznych, meteorologicznych, geofizycznych, z wyłączeniem kompasów i busoli; dalmierzy |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
9016 |
Wag o czułości 5 cg lub lepszej, nawet z odważnikami |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
9017 |
Przyrządów kreślarskich lub obliczeniowych (np. urządzeń kreślących, pantografów, kątomierzy, zestawów kreślarskich, suwaków logarytmicznych, tarcz rachunkowych); ręcznych przyrządów do pomiaru długości (np. prętów i taśm mierniczych, mikrometrów, suwmiarek) niewymienionychani nie uwzględnionych w innych miejscach niniejszego rozdziału |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
9018 |
Narzędzi i przyrządów lekarskich, chirurgicznych, stomatologicznych lub weterynaryjnych, w tym także aparatów scyntygraficznych i innych elektromedycznych oraz przyrządów do badania wzroku: |
||
|
Foteli dentystycznych wraz z urządzeniami dentystycznymi |
Wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, włącznie z innymi materiałami z pozycji nr 9018 |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
Pozostałych |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25 % ceny ex works produktu |
|
|
9019 |
Sprzętu do mechanoterapii; aparatów do masażu; aparatury do testów psychotechnicznych; aparatury i sprzętu do ozonoterapii, tlenoterapii, aerozoloterapii, aparatów do sztucznego oddychania i innych respiratorów leczniczych |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25 % ceny ex works produktu |
|
9020 |
Pozostałych respiratorów oraz masek gazowych, z wyjątkiem masek ochronnych, bez części mechanicznych lub wymiennych filtrów |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25 % ceny ex works produktu |
|
9024 |
Maszyn i aparatów do przeprowadzania badań twardości, wytrzymałości, ściśliwości, elastyczności i tym podobnych mechanicznych własności materiałów (np. metali, drewna, materiałów włókienniczych, papieru lub tworzyw sztucznych) |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
9025 |
Hydrometrów oraz podobnych przyrządów pływających; termometrów, pirometrów, barometrów, higrometrów, psychrometrów, zapisujących lub nie, oraz dowolnych kombinacji tych przyrządów |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
9026 |
Przyrządów i aparatów do pomiaru lub kontroli przepływu, poziomu, ciśnienia lub innych parametrów cieczy lub gazów (np. przepływomierzy, poziomowskazów, manometrów, liczników energii cieplnej) z wyjątkiem aparatów i przyrządów objętych pozycjami nr 9014, 9015, 9028 lub 9032 |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
9027 |
Przyrządów lub aparatów do analizy fizycznej lub chemicznej (np. polarymetrów, refraktometrów, spektrometrów, aparatury do analizy gazu lub dymu); przyrządów lub aparatów do pomiaru lub kontroli lepkości, porowatości, rozszerzalności, napięcia powierzchniowego itp.; przyrządów i aparatów do mierzenia i kontroli ilości ciepła, światła lub dźwięku (łącznie ze światłomierzami); mikrotomów |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
9028 |
Liczników ilości i zużycia gazu, cieczy lub energii elektrycznej, włącznie z licznikami wzorcowymi do nich: |
||
|
Części i akcesoriów |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
||
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
|
9029 |
Obrotomierzy, liczników produkcji, taksometrów, drogomierzy (liczników kilometrów), krokomierzy itp.; szybkościomierzy i tachometrów, nieobjętych pozycją nr 9014 lub 9015; stroboskopów |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
9030 |
Oscyloskopów, analizatorów widma oraz innych przyrządów i aparatów do pomiaru lub kontroli wielkości elektrycznych; z wyjątkiem mierników objętych pozycją 9028; przyrządów i aparatów do pomiaru lub wykrywania promieniowania alfa, beta, gamma lub rentgena, promieni kosmicznych lub innego rodzaju promieniowania jonizującego |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
9031 |
Przyrządów, aparatów i urządzeń kontrolno-pomiarowych, ale nie wyszczególnionych i nie uwzględnionych w innych miejscach niniejszego rozdziału; projektorów profilowych |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
9032 |
Przyrządów i aparatury do automatycznej regulacji i kontroli |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
9033 |
Części i akcesoriów (niewymienionychani nie uwzględnionych w innych miejscach niniejszego rozdziału) do maszyn, urządzeń, przyrządów lub aparatów z rozdziału 90 |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
ex Rozdział 91 |
Zegary i zegarki oraz ich części, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
9105 |
Pozostałych zegarów |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
9109 |
Mechanizmów zegarowych, kompletnych i zmontowanych |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
9110 |
Kompletnych mechanizmów zegarkowych lub zegarowych, niezmontowanych lub częściowo zmontowanych (zestawów); niekompletnych mechanizmów zegarkowych lub zegarowych, zmontowanych; wstępnie zmontowanych mechanizmów zegarowych lub zegarkowych |
Wytwarzanie, w którym: — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu, i — w wyżej podanych granicach, materiały objęte pozycją nr 9114 mogą zostać użyte tylko do wysokości 10 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
9111 |
Kopert zegarków i ich części |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
9112 |
Obudów zegarków oraz obudów podobnego typu dla innych wyrobów objętych niniejszym rozdziałem, oraz ich części |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
9113 |
Pasków i bransoletek do zegarków oraz ich części: |
||
|
— z metali nieszlachetnych, nawet złoconych lub posrebrzanych lub platerowanych metalem szlachetnym |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
||
|
— Pozostałych |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
||
|
Rozdział 92 |
Instrumenty muzyczne; części i akcesoria do tych wyrobów |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
|
Rozdział 93 |
Broń i amunicja, ich części i akcesoria |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
ex Rozdział 94 |
Meble; pościel, materace, stelaże pod materace, poduszki i temu podobne wyroby wypychane; lampy i oprawy oświetleniowe, niewymienione ani niewłączone gdzie indziej; reklamy świetlne, podświetlane tablice i znaki informacyjne itp.; budynki prefabrykowane, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
ex94 01 i ex94 03 |
Mebli z metali nieszlachetnych, zawierających materiały niewyściełane bawełną o maksymalnych ciężarze 300 g/m2 |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt lub Wytwarzanie z tkanin bawełnianych w postaci już gotowej do użycia z pozycji nr 9401 lub 9403, pod warunkiem że: — ich wartość nie przekracza 25 % ceny ex works produktu, i — wszystkie pozostałe użyte materiały są już pochodzące i objęte są inną pozycją niż nr 9401 lub 9403 |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40 % ceny ex works produktu |
|
9405 |
Lamp i opraw oświetleniowych, w tym także reflektorów poszukiwawczych i punktowych, oraz ich części, gdzie indziej niewymienionychani niewłączonych; reklam świetlnych, podświetlanych tablic i znaków informacyjnych itp., ze źródłem światła zamontowanym na stałe, oraz ich części gdzie indziej niewymienionychani niewłączonych |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
9406 |
Budynków prefabrykowanych |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
ex Rozdział 95 |
Zabawki, gry i artykuły sportowe; ich części i akcesoria, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
9503 |
Pozostałych zabawek; modeli redukcyjnych (zmniejszonych w skali) i innych podobnych modeli służących do zabawy, nawet z napędem; łamigłówek wszelkich typów |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
ex95 06 |
Kijów golfowych i części kijów golfowych |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt. Jednakże przedformy do produkcji kijów golfowych mogą zostać użyte |
|
|
ex Rozdział 96 |
Różne wyroby przemysłowe, z wyjątkiem: |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
ex96 01 i ex96 02 |
Wyrobów ze zwierzęcych, roślinnych lub mineralnych materiałów rzeźbiarskich |
Wytwarzanie z „obrobionych” materiałów rzeźbiarskich objętych tą samą pozycją |
|
|
ex96 03 |
Mioteł i szczotek (z wyjątkiem mioteł i podobnych wyrobów i szczotek wykonanych z włosia kuny leśnej lub wiewiórki), ręcznie sterowanych mechanicznych zamiatarek podłóg, bezsilnikowych, poduszek i wałków do malowania, ściągaczek do wody z szyb i mopów |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
9605 |
Zestawów podróżnych do higieny osobistej, szycia oraz czyszczenia ubrań i obuwia |
Każda pozycja w zestawie musi odpowiadać wymogom reguły, jaka dotyczyłaby jej wtedy, gdyby nie była w zestawie. Jednakże artykuły niepochodzące mogą zostać włączone, pod warunkiem że ich łączna wartość nie przekracza 15 % ceny ex works zestawu |
|
|
9606 |
Guzików, zatrzasków guzikowych, form do guzików i innych części tych artykułów; guzików w postaci półproduktów |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
9608 |
Piór kulkowych i długopisów; pisaków i piór z końcówkami filcowymi lub z tworzyw porowatych; piór wiecznych, stylografów i innych piór; rapidografów, ołówków automatycznych; obsadek do piór i ołówków itp., części (włączając skuwki i klipsy) powyższych wyrobów, nie objętych pozycją 9609 |
Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt. Jednak, końcówki (stalówki) lub końcówki punktowe objęte tą samą pozycją co produkt mogą zostać użyte |
|
|
9612 |
Taśm do maszyn do pisania i innych podobnych, nasyconych tuszem lub sporządzonych w inny sposób celem pozostawiania odbić, również na szpulkach lub w kasetach; poduszek do tuszu, także nasyconych tuszem, nawet w pudełkach |
Wytwarzanie, w którym: — wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt, i — wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50 % ceny ex works produktu |
|
|
ex96 13 |
Zapalniczek z piezoelektrycznym systemem zapalania |
Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów objętych pozycją nr 9613 nie przekracza 30 % ceny ex works produktu |
|
|
ex96 14 |
Fajek do tytoniu (w tym także cybuchów) |
Wytwarzanie ze wstępnie ukształtowanych klocków |
|
|
Rozdział 97 |
Dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki |
Wytwarzani e, w którym wszystkie użyte materiały objęte są inną pozycją niż produkt |
|
|
(1) Odnośnie specjalnych warunków odnoszących się do „procesów szczególnych” – patrz Uwagi wstępne 7.1 i 7.3. (2) Odnośnie specjalnych warunków dotyczących „procesów szczególnych” –patrz: Uwaga wstępna 7.2. (3) Uwaga 3 do rozdziału 32 mówi, że chodzi o preparaty, jakich używa się do barwienia dowolnego materiału lub jako składników do produkcji substancji barwiących, pod warunkiem że nie są one objęte inną pozycją rozdziału 32. (4) Za „grupę” uważa się dowolną część pozycji oddzieloną od reszty za pomocą średnika. (5) W przypadku produktów składających się z materiałów objętych zarówno pozycjami 3901 do 3906, jak i pozycjami 3907 do 3911, ograniczenie to odnosi się tylko do tej grupy materiałów, która dominuje ze względu na rozdział w masie produktu. (6) Za wysoce przezroczyste uważa się następujące rodzaje folii: folie, których zmętnienie optyczne – mierzone zgodnie z normą ASTM-D 1003-16 nefelometrem Gardnera (współczynnik zmętnienia) – jest mniejsze od 2 %. (7) Odnośnie do specjalnych warunków odnoszących się do produktów wykonanych z mieszanki materiałów tekstylnych – patrz: Uwaga wstępna nr 5. (8) Użycie tego materiału jest ograniczone do wytwarzania tkanin typu używanego w maszynach papierniczych. (9) Patrz: Uwaga wstępna 6. (10) W odniesieniu do artykułów dzianych lub szydełkowanych, nieelastycznych ani niegumowanych, otrzymanych poprzez zeszycie lub połączenie kawałków materiałów dzianych lub szydełkowanych (bezpośrednio wykrojonych lub dzianych zgodnie z wymaganym kształtem), patrz: Uwaga wstępna 6. (11) SEMII – Semiconductor Equipment and Materials Institute Incorporated. (12) Reguła ta będzie stosowana do dnia 31.12.2005 r. |
|||
ZAŁĄCZNIK 16
OBRÓBKI WYŁĄCZONE Z KUMULACJI REGIONALNEJ (GSP)
Obróbki takie jak:
— mocowanie guzików i/lub innych rodzajów zapięć,
— wykonywanie dziurek na guziki,
— wykańczanie nogawek spodni i rękawów lub obrębianie spodów spódnic i sukienek itd.,
— obrębianie chustek, obrusów itd.,
— umieszczanie ozdób i dodatków, takich jak: kieszenie, etykietki, symbole, itd.,
— prasowanie i inne przygotowania odzieży do sprzedaży jako „wyrób gotowy”,
— lub dowolna kombinacja wymienionych obróbek.
ZAŁĄCZNIK 17
ŚWIADECTWO POCHODZENIA NA FORMULARZU A
1. Świadectwa pochodzenia na formularzu A muszą być zgodne ze wzorem znajdującym się w niniejszym załączniku. Użycie języka angielskiego lub francuskiego przy redagowaniu uwag przestawionych na odwrotnej stronie świadectwa nie jest obowiązkowe. Świadectwo wystawiane jest w języku angielskim lub francuskim. Jeżeli jest ono wystawiane odręcznie, to należy je wypełnić tuszem, drukowanymi literami.
2. Każde świadectwo ma wymiary 210 × 297 mm; z dopuszczalną tolerancją plus 5 mm lub minus 8 mm. Stosowany papier musi być koloru białego i nie zawierająć ścieru drzewnego, musi być klejonym do pisania i o minimalnej masie 25 g/m2. Jego tło stanowi nadrukowany wzór giloszujący koloru zielonego, umożliwiający wzrokowe rozpoznanie jakichkolwiek mechanicznych lub chemicznych fałszerstw.
Jeżeli świadectwo składa się z kilku egzemplarzy, jedynie pierwszy egzemplarz, będący oryginałem, jest drukowany z wzorem giloszującym koloru zielonego w tle.
3. Każde świadectwo ma numer seryjny, nadrukowany lub w inny sposób naniesiony, dzięki któremu może być zidentyfikowane.
4. Świadectwa, których wzór znajduje się w niniejszym załączniku, są uznawane od 1 stycznia 1996 r.; jednakże świadectwa wystawiane zgodnie z wcześniejszym wzorem z 1992 r. mogą być przedstawiane do 31 grudnia 1997 r.
ZAŁĄCZNIK 18
Deklaracja na fakturze
Deklaracja na fakturze, której tekst jest podany poniżej, musi być sporządzona zgodnie z przypisami. Jednakże przypisy nie muszą być zamieszczone.
Wersja francuska
L'exportateur des produits couverts par le présent document (autorisation douanière no… ( 121 )déclare que, sauf indication claire du contraire, ces produits ont l'origine préférentielle… ( 122 )au sens des règles d'origine du Système des préférences tarifaires généralisées de la Communauté européenne.
Wersja angielska
The exporter of the products covered by this document (customs authorization No… ( 123 )declares that, except where otherwise clearly indicated, these products are of… preferential origin ( 124 )according to rules of origin of the Generalized System of Preferences of the European Community.
(miejsce i data) ( 125 )
(podpis eksportera; dodatkowo czytelnie nazwisko osoby podpisującej deklarację) ( 126 )
▼M18 —————
ZAŁĄCZNIK 21
ŚWIADECTWO PRZEWOZOWE EUR.1 I DOTYCZĄCY GO WNIOSEK
1. Świadectwo przewozowe EUR.1 jest sporządzane na formularzu, którego wzór znajduje się w niniejszym załączniku. Formularz ten jest drukowany w jednym z języków urzędowych Wspólnoty. Świadectwa są sporządzane w jednym z tych języków oraz zgodnie z przepisami prawa wewnętrznego kraju lub terytorium wywozu. Jeżeli świadectwo jest wypełniane odręcznie, to należy je wypełnić tuszem i drukowanymi literami.
2. Każde świadectwo jest formatu 210 × 297 mm; tolerancja wynosząca do minus 5 mm lub plus 8 mm na długości jest dozwolona. Stosuje się papier biały, niezawierający ścieru drzewnego, klejony do pisania i o gramaturze co najmniej 25 g/m2. Tło świadectwa pokrywa giloszowany nadruk koloru zielonego, pozwalający ujawnić każdego rodzaju fałszerstwo za pomocą środków mechanicznych lub chemicznych.
3. Właściwe organy kraju lub terytorium wywozu mogą zastrzec sobie prawo samodzielnego drukowania świadectw lub zlecić drukowanie zatwierdzonym przez nie drukarniom. W tym ostatnim przypadku każde świadectwo musi zawierać odniesienie do tego zatwierdzenia. Na każdym świadectwie znajduje się nazwa i adres drukarni lub znak umożliwiający jej identyfikację. Świadectwo posiada również numer seryjny, w postaci nadruku bądź pieczęci, za pomocą którego może zostać zidentyfikowane.
ZAŁĄCZNIK 22
Deklaracja na fakturze
Deklaracja na fakturze, której tekst jest podany poniżej, musi być sporządzona zgodnie z przypisami. Jednakże przypisy nie muszą być zamieszczone.
Wersja hiszpańska
El exportador de los productos incluidos en el presente documento (autorización aduanera no … ( 127 ))declara que, salvo indicación en sentido contrario, estos productos gozan de un origen preferencial… ( 128 ).
Wersja duńska
Eksportøren af varer, der er omfattet af nærværende dokument (toldmyndighedernes tilladelse nr.… ( 129 )),erklærer, at varerne, medmindre andet tydeligt er angivet, har præferenceoprindelse i… ( 130 ).
Wersja niemiecka
Der Ausführer (Ermächtigter Ausführer; Bewilligungs-Nr… ( 131 ))der Waren, auf die sich dieses Handelspapier bezieht, erklärt, daß diese Waren, soweit nicht anderes angegeben, präferenzbegünstigte… ( 132 )Ursprungwaren sind.
Wersja grecka
Ο εξαγωγέας των προϊόντων που καλύπτονται από το παρόν έγγραφο (άδεια τελωνείου υπ' αριθ. … ( 133 ))δηλώνει ότι, εκτός εάν δηλώνεται σαφώς άλλως, τα προϊόντα αυτά είναι προτιμησιακής καταγωγής … ( 134 ).
Wersja angielska
The exporter of the products covered by this document (customs authorization No… ( 135 ))declares that, except where otherwise clearly indicated, these products are of… ( 136 )preferential origin.
Wersja francuska
L'exportateur des produits couverts par le présent document (autorisation douanière no… ( 137 ))déclare que, sauf indication claire du contraire, ces produits ont l'origine préférentielle… ( 138 ).
Wersja włoska
L'esportatore delle merci contemplate nel presente documento (autorizzazione doganale n.… ( 139 ))dichiara che, salvo indicazione contraria, le merci sono di origine preferenziale… ( 140 ).
Wersja holenderska
De exporteur van de goederen waarop dit document van toepassing is (douanevergunning nr.… ( 141 )),verklaart dat, behoudens uitdrukkelijke andersluidende vermelding, deze goederen van preferentiële… oorsprong zijn ( 142 ).
Wersja portugalska
O abaixo assinado, exportador dos produtos cobertos pelo presente documento (autorização aduaneira n.o… ( 143 )),declara que, salvo expressamente indicado em contrário, estes produtos são de origem preferencial… ( 144 ).
Wersja fińska
Tässä asiakirjassa mainittujen tuotteiden viejä (tullin lupan:o… ( 145 ))ilmoittaa, että nämä tuotteet ovat, ellei toisin ole selvästi merkitty, etuuskohteluun oikeutettuja… alkuperätuotteita ( 146 ).
Wersja szwedzka
Exportören av de varor som omfattas av detta dokument (tullmyndighetens tillstånd nr.… ( 147 ))försäkrar att dessa varor, om inte annat tydligt markerats, har förmånsberättigande… ursprung ( 148 ).
Wersja czeska
Vývozce výrobků uvedených v tomto dokumentu (číslo povolení … ( 149 )) prohlašuje, že kromě zřetelně označených, mají tyto výrobky preferenční původ v … ( 150 ).
Wersja estońska
Käesoleva dokumendiga hõlmatud toodete eksportija (tolliameti kinnitus nr … ( 151 )) deklareerib, et need tooted on … ( 152 ) sooduspäritoluga, välja arvatud juhul kui on selgelt näidatud teisiti.
Wersja łotewska
Eksportētājs produktiem, kuri ietverti šajā dokumentā (muitas pilnvara Nr. … ( 153 )), deklarē, ka, izņemot tur, kur ir citādi skaidri noteikts, šiem produktiem ir priekšrocību izcelsme no … ( 154 ).
Wersja litewska
Šiame dokumente išvardintų prekių eksportuotojas (muitinės liudijimo Nr … ( 155 )) deklaruoja, kad, jeigu kitaip nenurodyta, tai yra … ( 156 ) preferencinės kilmės prekės.
Wersja węgierska
A jelen okmányban szereplő áruk exportőre (vámfelhatalmazási szám: … ( 157 )) kijelentem, hogy eltérő jelzés hiányában az áruk kedvezményes … ( 158 ) származásúak.
Wersja maltańska
L-esportatur tal-prodotti koperti b'dan id-dokument (awtorizzazzjoni tad-dwana nru. … ( 159 )) jiddikjara li, ħlief fejn indikat b'mod ċar li mhux hekk, dawn il-prodotti huma ta' oriġini preferenzjali … ( 160 )
Wersja polska
Eksporter produktów objętych tym dokumentem (upoważnienie władz celnych nr … ( 161 )) deklaruje, że z wyjątkiem gdzie jest to wyraźnie określone, produkty te mają … ( 162 ) preferencyjne pochodzenie.
Wersja słoweńska
Izvoznik blaga, zajetega s tem dokumentom (pooblastilo carinskih organov št …. ( 163 ) izjavlja, da, razen če ni drugače jasno navedeno, ima to blago preferencialno …. ( 164 ) poreklo.
Wersja słowacka
Vývozca výrobkov uvedených v tomto doklade (číslo povolenia … ( 165 )) vyhlasuje, že okrem zreteľne označených, majú tieto výrobky preferenčný pôvod v … ( 166 ).
…
(miejsce i data) ( 167 )
…
(podpis eksportera, dodatkowo czytelnie nazwisko osoby podpisującej deklarację ( 168 )
ZAŁĄCZNIK 23
UWAGI INTERPRETACYJNE DOTYCZĄCE WARTOŚCI CELNEJ
|
Pierwsza kolumna |
Odniesienie do przepisów Kodeksu Celnego |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Druga kolumna |
Uwagi |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Art. 29 ust. 1 |
Cena faktycznie zapłacona lub należna dotyczy ceny towarów przywożonych. Zatem przepływ dywidend lub inne płatności od kupującego do sprzedającego, które nie dotyczą przywożonych towarów, nie są częścią wartości celnej. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Art. 29 ust. 1 lit. a) tiret pierwsze |
Przykładem takiego ograniczenia byłby przypadek, gdzie sprzedawca wymaga, aby kupujący samochody nie sprzedawał ich ani nie prezentował przed ustaloną datą, od której zaczyna się rocznik modelu. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Art. 29 ust. 1 lit. b) |
Niektóre przykłady takiej sytuacji: a) sprzedający ustala cenę przywożonych towarów, pod warunkiem że kupujący zakupi również inne towary w określonych ilościach; b) cena przywożonych towarów jest uzależniona od ceny czy też cen, po których kupujący przywożone towary sprzedaje inne towary sprzedającemu przywożone towary; c) cena jest ustalona na bazie formy płatności niezwiązanej z przywożonymi towarami, na przykład gdy przywożone towary są półfabrykatami, które są dostarczane sprzedającemu, pod warunkiem że sprzedający otrzyma określoną ilość produktów gotowych. Jednakże warunki lub świadczenia dotyczące produkcji lub obrotu przywożonymi towarami nie powodują odrzucenia wartości transakcyjnej. Na przykład fakt, iż kupujący dostarcza sprzedającemu prace inżynieryjno-techniczne i plany wykonane w kraju przywozu, nie powoduje odrzucenia wartości transakcyjnej do celów art. 29 ust. 1. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Art. 29 ust. 2 |
1. Ustęp 2 lit. a) i b) przewiduje różne sposoby stwierdzania akceptowalności wartości transakcyjnej. 2. Ustęp 2 lit. a) przewiduje, że, w przypadku gdy kupujący i sprzedający są ze sobą powiązani, okoliczności związane ze sprzedażą są badane i wartość transakcyjna jest akceptowana jako wartość celna, pod warunkiem że powiązanie nie wpłynęło na cenę. Nie należy przy tym rozumieć, że okoliczności sprzedaży powinny być badane we wszystkich przypadkach, gdy kupujący i sprzedający są powiązani. Badanie takie będzie wymagane tylko wówczas, gdy są wątpliwości co do akceptowalności ceny. Jeżeli organy celne nie mają wątpliwości co do akceptowalności ceny, powinna ona zostać przyjęta bez domagania się dodatkowych informacji od zgłaszającego. Na przykład organy celne mogły już uprzednio zbadać powiązanie lub posiadać szczegółowe informacje dotyczące sprzedającego i kupującego i mogły być już usatysfakcjonowane tym badaniem lub informacjami, że powiązanie nie wpłynęło na cenę. 3. Jeżeli organy celne nie mogą zaakceptować wartości transakcyjnej bez dalszego badania sprawy, to powinny umożliwić zgłaszającemu przedłożenie wszystkich innych szczegółowych informacji, które mogą być niezbędne dla zbadania okoliczności sprzedaży. W tym kontekście organy celne powinny być przygotowane do zbadania odpowiednich aspektów transakcji, włączając w to sposób organizacji przez kupującego i sprzedającego ich stosunków handlowych i sposób, w jaki dana cena została osiągnięta, w celu ustalenia, czy powiązanie wpłynęło na cenę. Tam, gdzie można wykazać, że kupujący i sprzedający, mimo iż są powiązani w rozumieniu art. 143 niniejszego rozporządzenia, kupują i sprzedają jeden od drugiego jak gdyby nie byli ze sobą powiązani, wskazywałoby to, że powiązanie nie miało wpływu na cenę. Na przykład, jeżeli cena została ustalona w sposób zgodny z normalną praktyką cenową danej gałęzi produkcji lub w sposób, w jaki sprzedający ustala ceny dla niepowiązanych z nim kupujących, wskazywałoby to, że powiązanie nie miało wpływu na cenę. Jako dalszy przykład, jeżeli jest wykazane, że cena zapewnia zwrot wszelkich kosztów oraz zysk odpowiadający ogólnym zyskom przedsiębiorstwa, uzyskanym w reprezentatywnym okresie czasu (np. w skali rocznej), przy sprzedaży towarów tego samego gatunku lub rodzaju, wskazywałoby to, że nie miało to wpływu na cenę. 4. Ustęp 2 lit. b) zapewnia zgłaszającemu możliwość wykazania, że wartość transakcyjna jest ściśle zbliżona do wartości „testowej”, zaakceptowanej już wcześniej przez organy celne i tym samym jest możliwa do przyjęcia, zgodnie z przepisami art. 29. Jeżeli zostały spełnione wymogi testu przewidziane w ust. 2 lit. b), to nie jest konieczne badanie kwestii wpływu powiązania zgodnie z ust. 2 lit. a). Jeżeli organy celne posiadają już wystarczające informacje, na których podstawie można ustalić bez dodatkowych szczegółowych badań, że spełniony został wymóg jednego z testów przewidzianych w ust. 2 lit. b), to nie ma wówczas powodu do domagania się od zgłaszającego, by wykazał, że test może być spełniony. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Art. 29 ust. 2 lit. b) |
Aby ustalić, czy wartość jest „ściśle zbliżona” do innej wartości, musi się uwzględnić szereg czynników. Czynniki te obejmują rodzaj przywożonych towarów, sam rodzaj gałęzi przemysłu, sezon, w którym towary są przywożone, oraz fakt, czy różnica w wartości jest istotna handlowo. Z uwagi na to, że czynniki te mogą różnić się w poszczególnych przypadkach, byłoby niemożliwe stosowanie jednolitej normy, takiej jak stała wartość procentowa dla każdego przypadku. Na przykład, niewielka różnica w wartości może okazać się niedopuszczalna w przypadku pewnego rodzaju towarów, podczas gdy w przypadku innego rodzaju towarów znaczna różnica może okazać się dopuszczalna dla ustalenia, czy wartość transakcyjna jest zbliżona do wartości „testowej”, określonej w art. 29 ust. 2 lit. b). |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Art. 29 ust. 3 lit. a) |
Przykładem płatności pośredniej byłoby spłacenie przez kupującego w całości lub częściowo długu zaciągniętego przez sprzedającego. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Art. 30 ust. 2 lit. a) Art. 30 ust. 2 lit. b) |
1. Przy stosowaniu tych przepisów organy celne, wszędzie tam gdzie jest to możliwe, posługują się sprzedażą towarów identycznych lub podobnych, sprzedawanych na tym samym poziomie handlu i w zasadzie w tych samych ilościach, co towary, dla których ustalana jest wartość. Jeżeli nie stwierdzono tego rodzaju sprzedaży, można posługiwać się sprzedażą, gdzie właściwe, towarów identycznych lub podobnych, która spełnia którykolwiek z trzech następujących warunków: a) sprzedaż na tym samym poziomie handlu lecz innych ilości; b) sprzedaż na innym poziomie handlu lecz w zasadzie w tych samych ilościach; lub c) sprzedaż na innym poziomie handlu i w innych ilościach. 2. Po ustaleniu sprzedaży spełniającej jeden z trzech wymienionych warunków zostaną dokonane korekty uwzględniające, w zależności od przypadku: a) jedynie czynniki ilościowe; b) jedynie różnicę w poziomie handlu; lub c) zarówno różnicę w ilości, jak i w poziomie handlu. 3. Warunkiem dokonania korekty z tytułu różnicy w poziomie handlu lub różnych ilości jest to, aby taka korekta, niezależnie od tego, czy prowadzi do zwiększenia, czy do zmniejszenia wartości, była dokonywana jedynie na podstawie dowodów rzeczowych, które wyraźnie uzasadniają zasadność i prawidłowość takiej korekty, np. obowiązujących cenników zawierających ceny odnoszące się do różnych poziomów handlu lub różnych ilości. Na przykład, jeżeli przywóz towarów, których wartość jest ustalana, składa się z dostawy 10 jednostek, i jedynymi identycznymi lub podobnymi przywożonymi towarami, dla których istnieje ustalona cena transakcyjna, była partia 500 jednostek, przy czym ustalono, że sprzedający udziela rabatów ilościowych, korekta może zostać dokonana po uzyskaniu wglądu do cennika sprzedającego i ustaleniu ceny realizacji sprzedaży 10 jednostek. Nie jest wymagane, by sprzedaż musiała być dokonywana w partiach 10 jednostek, jeżeli tylko stwierdzono wiarygodność cennika w odniesieniu do sprzedaży w innych ilościach. Przy braku takiego obiektywnego kryterium ustalanie wartości celnej na podstawie przepisów art. 30 ust. 2 lit. a) i b) nie jest właściwe. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Art. 30 ust. 2 lit. d) |
1. Zasadą ogólną jest, że wartość celna jest ustalana na mocy niniejszych przepisów na podstawie informacji łatwo dostępnych we Wspólnocie. W celu ustalenia wartości kalkulowanej może być jednak konieczne zbadanie kosztów produkcji towarów, dla których ustalana jest wartość celna, i innych informacji, które muszą być uzyskane poza Wspólnotą. Ponadto w większości przypadków producenci towarów znajdują się poza jurysdykcją władz Państw Członkowskich. Stosowanie wartości kalkulowanej będzie ograniczone w zasadzie do przypadków, w których sprzedający i kupujący są ze sobą powiązani, a producent jest gotów do przedłożenia organom kraju przywozu niezbędnych kosztorysów i zapewnienia możliwości ich weryfikacji, która może okazać się konieczna. 2. „Koszt lub wartość”, określona w art. 30 ust. 2 lit. d) tiret pierwsze ma być ustalana na podstawie informacji związanych z produkcją towarów, dla których ustalana jest wartość celna, udostępnionych przez producenta lub w jego imieniu. Ma być ona oparta na księgowości handlowej producenta, pod warunkiem że taka księgowość prowadzona jest zgodnie z ogólnie uznanymi zasadami księgowości w kraju produkcji towarów. 3. „Kwota zysku i kosztów ogólnych” określona w art. 30 ust. 2 lit. d) tiret drugie ma być ustalana na podstawie informacji dostarczonej przez producenta lub w jego imieniu, o ile podane przez niego dane nie są niezgodne z danymi, które są zazwyczaj podawane przez producentów w kraju wywozu przy wywozie do kraju przywozu przy sprzedaży towarów tego samego gatunku lub rodzaju, co towary, dla których określana jest wartość. 4. Koszt lub wartość prac określonych w tym artykule nie jest liczona dwa razy przy ustalaniu wartości kalkulowanej. 5. W tym kontekście należy zauważyć, że „kwota zysku i kosztów ogólnych” musi być traktowana całościowo. Wynika z tego, że jeżeli w jakimkolwiek przypadku zysk wykazany przez producenta jest niski, a jego koszty ogólnie wysokie, to zysk producenta i koszty ogólne wzięte razem mogą być mimo wszystko zgodne z tymi, które normalnie występują przy sprzedaży towarów tego samego gatunku lub rodzaju. Taka sytuacja może powstać na przykład wtedy, gdy towar został wprowadzony na rynek Wspólnoty, a producent zakłada zerowy lub niski zysk, aby zrównoważyć wysokie koszty ogólne związane z wprowadzeniem towaru na ten rynek. Jeżeli producent może wykazać niski zysk przy sprzedaży towarów przywożonych z uwagi na szczególne okoliczności handlowe, faktyczne dane dotyczące zysku powinny być uwzględnione, pod warunkiem że podaje on istotne przyczyny handlowe uzasadniające te dane, a jego polityka cenowa jest zgodna ze zwyczajową polityką cenową danej branży przemysłu. Tego rodzaju sytuacja może powstać, w przypadku gdy producenci zostali zmuszeni do czasowej obniżki cen z uwagi na nieprzewidziany spadek popytu lub gdy sprzedają towary uzupełniające asortyment towarów produkowanych w kraju przywozu i zakładają niskie zyski celem utrzymania konkurencyjności. Jeżeli dane producenta dotyczące zysku i kosztów ogólnych nie są zgodne z danymi występującymi zazwyczaj przy sprzedaży towarów tego samego gatunku lub rodzaju, co towary, dla których ustalana jest wartość, dokonywanej przez producentów w kraju wywozu przy wywozie do kraju przywozu, kwota zysku i kosztów ogólnych może bazować na właściwej informacji, innej niż dostarczona przez producenta towarów lub w jego imieniu. 6. To, czy pewne towary są „tego samego gatunku lub rodzaju” co inne towary, musi być ustalone dla każdego poszczególnego przypadku, w odniesieniu do okoliczności łączących się ze sprawą. Przy ustalaniu zwyczajowych zysków i kosztów ogólnych na podstawie przepisów art. 30 ust. 2 lit. d) należy zbadać najwęższą grupę towarów sprzedawanych w celu wywozu do kraju przywozu, obejmującą towary, dla których ustalana jest wartość, dla której dostępne są niezbędne informacje. Do celów art. 30 ust. 2 lit. d) „towary tego samego gatunku lub rodzaju” muszą pochodzić z tego samego kraju, co towary podlegające wycenie. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Art. 31 ust. 1 |
1. Wartość celna ustalona na podstawie przepisów art. 31 ust. 1 powinna być w możliwie największym stopniu oparta na uprzednio ustalonych wartościach celnych. 2. Na mocy art. 31 ust. 1 powinny być stosowane metody ustanowione w art. 29 i 30 ust. 2, jednakże rozsądna elastyczność w stosowaniu takich metod będzie zgodna z celami i przepisami art. 31 ust. 1. 3. Poniżej podane są niektóre przykłady rozsądnej elastyczności: a) towary identyczne – wymóg, że towary identyczne powinny zostać wywiezione w tym samym lub przybliżonym czasie co towary, dla których ustalana jest wartość, może być interpretowany elastycznie; przywożone towary identyczne, produkowane w kraju innym niż kraj wywozu towarów, dla których ustalana jest wartość, mogą być również podstawą ustalania wartości celnej; można stosować wartości celne identycznych przywożonych towarów ustalone już na podstawie przepisów art. 30 ust. 2 lit. c) i d); b) towary podobne – wymóg, iż towary podobne powinny zostać wywiezione w tym samym lub przybliżonym czasie co towary, dla których ustalana jest wartość celna, może być interpretowany elastycznie; przywożone towary podobne, produkowane w kraju innym niż kraj wywozu towarów, dla których ustalana jest wartość celna, mogą być również podstawą ustalania wartości celnej; można stosować wartości celne podobnych przywożonych towarów ustalone już na podstawie przepisów art. 30 ust. 2 lit. c) i d); c) metoda odliczeniowa – wymóg, iż towary powinny być sprzedane „w stanie, w jakim zostały przywiezione”, ujęty w art. 152 ust. 1 lit. a) niniejszego rozporządzenia, może być interpretowany elastycznie; wymóg „90 dni” może być stosowany elastycznie. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Art. 32 ust. 1 lit. b) ppkt ii) |
1. Przy przydzielaniu elementów określonych w art. 32 ust. 1 lit. b) ppkt ii) do towarów przywożonych należy uwzględnić dwa czynniki – wartość samego elementu i sposób przydzielania tej wartości do towarów przywożonych. Przydzielanie takich elementów powinno być dokonywane w sposób rozsądny, właściwy w stosunku do okoliczności i zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości. 2. Jeżeli chodzi o wartość elementu, jeżeli kupujący nabywa ten element po danym koszcie od sprzedającego, który nie jest z nim powiązany, wartością elementu jest ten koszt. Jeżeli element został wyprodukowany przez kupującego lub osobę z nim powiązaną, wartością będzie koszt jego produkcji. Jeżeli element był uprzednio użytkowany przez kupującego, wówczas, niezależnie od tego, czy został on nabyty, czy też wyprodukowany, pierwotny koszt nabycia lub produkcji powinien zostać pomniejszony w stopniu odpowiadającym jego zużyciu, celem wyliczenia wartości tego elementu przez takiego importera. 3. Po ustaleniu wartości elementu niezbędne jest przydzielenie tej wartości od przywożonych towarów. Istnieją w tym zakresie różne możliwości. Na przykład, wartość ta może zostać w całości przydzielona do pierwszej przesyłki, jeżeli kupujący pragnie zapłacić jednorazowo cło od całej wartości. Innym przykładem może być przydzielenie tej wartości, na wniosek kupującego, do pewnej ilości jednostek wyprodukowanych do chwili pierwszej dostawy. Jako dalszy przykład, na wniosek sprzedającego, wartość taka może być przydzielona do całej przewidywanej produkcji w przypadku zakontraktowania całej tej produkcji lub udzielenia promesy jej dostarczenia. Zastosowana metoda obliczeń zależeć będzie od dokumentacji dostarczonej przez kupującego. 4. Ilustracją powyższego może być sytuacja, gdy kupujący przekazuje producentowi formę do produkcji przywożonych towarów, kontraktując nabycie 10 000 jednostek. W chwili przybycia pierwszej dostawy składającej się z 1 000 jednostek producent wyprodukował już 4 000 jednostek. Kupujący może zwrócić się do organów celnych o przydzielenie wartości formy do 1 000, 4 000 lub 10 000 jednostek. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Art. 32 ust. 1 lit. b) ppkt iv) |
1. Doliczenia za elementy wymienione w art. 32 ust. 1 lit. b) ppkt iv) powinny być oparte na obiektywnych i wymiernych danych. Dla ułatwienia zarówno zgłaszającemu, jak i organom celnym, ustalenia wartości, które należy doliczyć, powinny być w możliwie szerokim zakresie stosowane dane łatwo dostępne w systemie ewidencji handlowej kupującego. 2. W przypadku elementów dostarczonych przez kupującego, które zostały przez niego zakupione lub wydzierżawione, doliczany będzie koszt zakupu lub dzierżawy. Nie dokonuje się doliczenia za te elementy, które są dostępne jako własność publiczna, poza kosztami pozyskiwania ich kopii. 3. Łatwość obliczenia wartości, które mają zostać dodane, będzie zależała od struktury poszczególnych firm, metod zarządzania, jak również metod rachunkowości. 4. Na przykład, możliwe jest, że firma dokonująca przywozu różnych produktów z szeregu państw prowadzi ewidencję swojego ośrodka projektowego poza granicami kraju przywozu w taki sposób, że możliwe jest dokładne ustalenie kosztów odnoszących się do danego projektu. W takich przypadkach możliwa jest bezpośrednia korekta na podstawie przepisów art. 32. 5. W innym przypadku firma może wykazywać koszty ośrodka projektowego poza granicami kraju przywozu jako koszty ogólne, bez odniesienia do poszczególnych towarów. W takim przypadku stosowana korekta, zgodnie z przepisami art. 32, mogłaby zostać dokonana w odniesieniu do przywożonych towarów przez przydzielenie całości kosztów ośrodka projektowego do całej produkcji korzystającej z tego ośrodka i dodanie tak przydzielonego kosztu na bazie jednostkowej do przywozu. 6. Różne warianty wymienionych powyżej okoliczności wymagać będą oczywiście uwzględnienia różnych czynników przy ustalaniu właściwej metody przydzielania. 7. W przypadku gdy produkcja danego elementu dokonywana jest w kilku krajach i obejmuje dłuższy okres czasu, korekta powinna ograniczać się do wartości faktycznie dodanej do tego elementu poza Wspólnotą. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Art. 32 ust. 1 lit. c) |
Honoraria, tantiemy autorskie i opłaty licencyjne, określone w art. 32 ust. 1 lit. c) mogą obejmować między innymi płatności za patenty, znaki towarowe i prawa autorskie. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Art. 32 ust. 2 |
W przypadku braku obiektywnych i wymiernych danych dotyczących doliczeń wymaganych zgodnie z przepisami art. 32 wartość transakcyjna nie może być ustalana na podstawie przepisów art. 29. Ilustracją tego może być sytuacja, gdy honorarium jest płacone na podstawie ceny sprzedaży w kraju przywozu jednego litra określonego towaru, który był zakupiony w przywozie w kilogramach i następnie został rozpuszczony po przywiezieniu. Jeżeli honorarium jest częściowo oparte na towarach przywożonych, a częściowo na innych czynnikach, które nie mają nic wspólnego z przywożonymi towarami (np. gdy towary przywożone są mieszane ze składnikami krajowymi i mogą być już odrębnie zidentyfikowane, lub gdy honorarium nie może być wyodrębnione ze specjalnego uzgodnienia finansowego między kupującym a sprzedającym), wówczas niewłaściwe byłoby zabieganie o doliczenie z tytułu honorarium. Jednakże jeżeli kwota honorarium jest oparta tylko na przywożonych towarach i można ją łatwo ustalić, można dokonać doliczenia do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Art. 143 ust. 1 lit. e) |
Jedna osoba kontroluje drugą, w przypadku gdy ta pierwsza jest w stanie sprawować prawną lub faktyczną kontrolę nad czynnościami tej drugiej osoby. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Art. 150 ust. 1 Art. 151 ust. 1 |
Wyrażenie „i/lub” pozwala na elastyczny dobór sprzedaży i konieczne korekty któregokolwiek z trzech warunków opisanych w ust. 1 uwag interpretacyjnych do art. 30 ust. 2 lit. a) i b). |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Art. 152 ust. 1 lit. a) ppkt i) |
1. Wyrazy „zyski i koszty ogólne” powinny być rozumiane jako całość. Wyliczenie w celu tego odliczenia powinno zostać określone na podstawie informacji dostarczonych przez zgłaszającego, chyba że jego wyliczenia nie są zgodne z odliczeniami zwykle odpowiadającymi sprzedaży przywożonych towarów tego samego rodzaju lub gatunku w kraju przywozu. Jeżeli wyliczenia zgłaszającego nie są zgodne z tymi wyliczeniami, wysokość zysku i wydatków ogólnych może opierać się na innych stosownych informacjach niż te, które zostały dostarczone przez zgłaszającego lub w jego imieniu. 2. Przy ustalaniu marży lub zwyczajowych zysków i kosztów ogólnych, zgodnie z niniejszymi przepisami, zagadnienie, czy określone towary są tego samego gatunku lub rodzaju, co inne towary, musi być rozstrzygane w każdym przypadku z uwzględnieniem okoliczności. Należy zbadać sprzedaż w kraju przywozu możliwie najwęższej grupy przywożonych towarów tego samego gatunku lub rodzaju, która obejmuje towary, dla których ustalana jest wartość celna. Do celów niniejszego przepisu „towary tego samego gatunku lub rodzaju” obejmują zarówno towary przywożone z tego samego kraju co towary, dla których ustalana jest wartość celna, jak i towary przywożone z innych krajów. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Art. 152 ust. 2 |
1. Przy stosowaniu tej metody ustalania wartości odliczenie dotyczące wartości dodanej w procesie dalszego przetworzenia opiera się na obiektywnych i wymiernych danych dotyczących kosztów takich czynności. Podstawą kalkulacji powinny być wzory, receptury, metody konstrukcji i inne praktyki stosowane w przemyśle. 2. Ta ostatnia metoda ustalania wartości celnej nie powinna być normalnie stosowana, jeżeli przywożone towary tracą swoją tożsamość w wyniku późniejszej obróbki lub przetworzenia. Jednakże mogą występować przypadki, gdy mimo utraty tożsamości przywożonych towarów, wartość dodana w wyniku obróbki lub przetworzenia może być dokładnie określona bez większych trudności. Z drugiej strony mogą również występować sytuacje, gdy przywożone towary zachowują swoją tożsamość, ale stanowią tak znikomy element towarów sprzedawanych w kraju przywozu, że stosowanie tej metody ustalania wartości byłoby nieuzasadnione. W świetle powyższego każda tego rodzaju sytuacja musi być rozpatrywana dla każdego przypadku oddzielnie. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Art. 152 ust. 3 |
1. Przykładem tego może być sprzedaż towarów na podstawie cennika, który zapewnia uprzywilejowane ceny jednostkowe przy zakupach dokonywanych w większych ilościach.
Największa ilość jednostek sprzedanych po danej cenie wynosi 80; tym samym jednostkowa cena największej zagregowanej ilości wynosi 90. 2. W innym przykładzie występują dwie sprzedaże. W pierwszej sprzedaży 500 jednostek sprzedanych jest po cenie 95 jednostek pieniężnych za sztukę. W drugiej sprzedaży 400 jednostek sprzedawanych jest po cenie 90 jednostek pieniężnych za sztukę. W tym przykładzie największa ilość jednostek sprzedanych po danej cenie wynosi 500; tym samym cena jednostkowa największej zagregowanej ilości wynosi 95. 3. W trzecim przykładzie występują następujące sytuacje, w których różne ilości sprzedawane są po różnych cenach a) Sprzedaże
b) Łącznie
W tym przykładzie największa ilość jednostek sprzedana po danej cenie wynosi 65; tym samym cena jednostkowa największej zagregowanej ilości wynosi 90. |
ZAŁĄCZNIK 24
STOSOWANIE OGÓLNIE UZNANYCH ZASAD RACHUNKOWOŚCI PRZY USTALANIU WARTOŚCI CELNEJ
1. „Ogólnie uznane zasady rachunkowości” dotyczą urzędowo uznanej zgodności lub obowiązującej akceptacji, w danym kraju i czasie, rozumienia tego, jakie zasoby gospodarcze oraz zobowiązania powinny być zapisane jako aktywa i pasywa, jakie zmiany w aktywach i pasywach podlegają zapisom, jak takie aktywa i pasywa oraz ich zmiany mają być mierzone, jakie informacje powinny zostać ujawnione i w jakim trybie oraz jaka powinna być sprawozdawczość finansowa. Te standardy mogą mieć formę generalnych wytycznych ogólnego stosowania, jak również szczegółowych praktyk i procedur.
2. Do celów stosowania przepisów ustalania wartości celnej dana władza celna wykorzystuje informacje opracowane w sposób zgodny z ogólnie uznanymi zasadami rachunkowości w danym państwie, co jest właściwe z punktu widzenia danego artykułu. Na przykład, określenie zwyczajowych zysków i wydatków ogólnych, na podstawie przepisów art. 152 ust. 1 lit. a) ppkt i) niniejszego rozporządzenia byłoby przeprowadzone z wykorzystaniem informacji opracowanych zgodnie z ogólnie uznanymi zasadami rachunkowości w kraju przywozu. Z drugiej strony, określenie zwyczajowych zysków i kosztów ogólnych, na podstawie przepisów art. 30 ust. 2 lit. d) Kodeksu, byłoby przeprowadzone z wykorzystaniem informacji w sposób zgodny z ogólnie uznanymi zasadami rachunkowości w kraju produkcji. Jako dalszy przykład, określenie elementu, przewidzianego w art. 32 ust. 1) lit. b) ppkt ii) Kodeksu, podejmowane w kraju przywozu byłoby przeprowadzone z wykorzystaniem informacji w sposób zgodny z ogólnie uznanymi zasadami rachunkowości w tym kraju.
ZAŁĄCZNIK 25
KOSZTY TRANSPORTU LOTNICZEGO WLICZANE DO WARTOŚCI CELNEJ
|
1. |
Poniższa tabela pokazuje: a) państwa trzecie wykazane wg kontynentów i stref ( 169 ) (kolumna 1), b) stawki procentowe, które określają część kosztów transportu lotniczego z danego państwa trzeciego do WE, wliczanych do wartości celnej (kolumna 2). |
|
2. |
Jeżeli towary są wysyłane z państw lub portów lotniczych nie umieszczonych w poniższej tabeli, innych niż porty lotnicze określone w ust. 3, należy stosować stawkę procentową podaną dla najbliższego portu lotniczego wylotu. |
|
3. |
W odniesieniu do francuskich departamentów zamorskich Gwadelupy, Gujany, Martyniki i Reunion, których porty lotnicze nie są zamieszczone w tabeli, stosuje się następujące zasady: a) dla towarów wysyłanych bezpośrednio do tych departamentów z państw trzecich, całkowity koszt transportu lotniczego ma być wliczany do wartości celnej; b) dla towarów wysyłanych do Europejskiej części Wspólnoty z państw trzecich i przeładowywanych lub rozładowywanych w jednym z tych departamentów, tylko te koszty transportu lotniczego mają być wliczone się do wartości celnej, które zostałyby poniesione za przewóz towarów tylko do miejsca przeładunku lub rozładunku; c) dla towarów wysyłanych do tych departamentów z państw trzecich i przeładowywanych lub rozładowywanych w porcie lotniczym w Europejskiej części Wspólnoty, do wartości celnej wlicza się te koszty transportu lotniczego, które wynikają z zastosowania stawek procentowych podanych w poniższej tabeli, w stosunku do kosztów, które zostałyby poniesione za przewóz towarów z portu lotniczego wylotu do portu lotniczego przeładunku lub rozładunku. Przeładunek lub rozładunek jest poświadczany właściwą adnotacją przez organy celne na lotniczym liście przewozowym lub innym przewozowym dokumencie lotniczym, stemplem urzędowym danego urzędu; w przypadku braku tego poświadczenia, stosuje się przepisy art. 163 ust. 6 ostatni akapit niniejszego rozporządzenia.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ZAŁĄCZNIK 26
WYKAZ TOWARÓW OKREŚLONYCH W ART. 152 UST. 1 LIT. a)a
Uproszczona procedura ustalania wartości niektórych łatwo psujących się towarów przywożonych do konsygnacji zgodnie z art. 30 ust. 2 lit. c) kodeksu ( 170 )
|
Kod CN (Taric) |
Opis towarów |
Okres ważności |
|
0701 90 50 |
Młode ziemniaki |
1.1.–30.6. |
|
0703 10 19 |
Cebula |
1.1.–31.12. |
|
0703 20 00 |
Czosnek |
1.1.–31.12. |
|
0708 20 00 |
Fasola |
1.1.–31.12. |
|
0709200010 |
Szparagi: — zielone |
1.1.–31.12 |
|
0709200090 |
Szparagi: — pozostałe |
1.1.–31.12. |
|
0709 60 10 |
Słodka papryka |
1.1.–31.12. |
|
ex07 14 20 |
Ziemniaki słodkie, świeże lub schłodzone, całe |
1.1.–31.12. |
|
0804300090 |
Ananasy |
1.1.–31.12. |
|
0804400010 |
Awokado |
1.1.–31.12. |
|
0805 10 20 |
Pomarańcze słodkie |
1.6.–30.11. |
|
0805201005 |
Klementynki |
1.3.–31.10. |
|
0805203005 |
Monrealesy i satsumas |
1.3.–31.10. |
|
0805205007 0805205037 |
Mandarynki i wilkingi |
1.3.–31.10. |
|
0805207005 0805209005 0805209009 |
Tangeryny i pozostałe |
1.3.–31.10. |
|
0805400011 |
Grejpfruty: — białe |
1.1.–31.12. |
|
0805400019 |
Grejpfruty: — różowe |
1.1.–31.12. |
|
0805509011 0805509019 |
Limy (Citrus aurantifolia, Citrus latifolia) |
1.1.–31.12. |
|
0806 10 10 |
Winogrona stołowe |
21.11.–20.7. |
|
0807 11 00 |
Arbuzy |
1.1.–31.12. |
|
0807190010 0807190030 |
Amarillo, Cuper, Honey dew (włącznie z Cantalene), Onteniente, Piel de sapo (włącznie z Verde Liso), Rochet, Tendral, Futuro |
1.1.–31.12. |
|
0807190091 0807190099 |
Pozostałe melony |
1.1.–31.12. |
|
0808205010 |
Gruszki: — Nashi (Pyrus pyrifolia) — Ya (Pyrus bretscheideri) |
1.5.–30.6. |
|
0808205090 |
Gruszki: — pozostałe |
1.5.–30.6. |
|
0809 10 00 |
Morele |
1.1.–30.5. i 1.8.–31.12. |
|
0809 30 10 |
Nektaryny |
1.1.–10.6. i 1.10.–31.12. |
|
0809 30 90 |
Brzoskwinie |
1.1.–10.6. i 1.10.–31.12. |
|
0809 40 05 |
Śliwki |
1.10.–10.6. |
|
0810 10 00 |
Truskawki |
1.1.–31.12. |
|
0810 20 10 |
Maliny |
1.1.–31.12. |
|
0810 50 00 |
Owoce kiwi |
1.1.–31.12. |
▼M27 —————
ZAŁĄCZNIK 28
ZAŁĄCZNIK 29
ZAŁĄCZNIK 30
ETYKIETA UMIESZCZANA NA BAGAŻU ZAREJESTROWANYM, SKONTROLOWANYM W PORCIE LOTNICZYM WSPÓLNOTY
(art. 196)
1. CHARAKTERYSTYKA
Etykieta określona w art. 196 zaprojektowana jest w taki sposób, aby niemożliwe było jej ponowne użycie.
a) Etykieta ta posiada zielony pasek o szerokości co najmniej 5 mm przebiegający wzdłuż całej długości obydwu jej brzegów oraz odcinki identyfikacyjne.
Ponadto te zielone paski mogą również dochodzić do pozostałych części etykiety, z wyjątkiem obszarów przeznaczonych na kod paskowy, który musi być wydrukowany na niezaciemnionym tle. (Patrz wzór w pkt 2 lit. a))
b) W przypadku „bagażu ekspresowego” etykieta jest zgodna ze wzorem określonym w rezolucji IATA nr 743a, z umieszczonymi wzdłuż brzegów zielonymi paskami zamiast czerwonych. (Patrz wzór w pkt 2 lit. b)).
2. WZORY
a)
b)
ZAŁĄCZNIK 31 ( 171 )
WZÓR JEDNOLITEGO DOKUMENTU ADMINISTRACYJNEGO
(zestaw składający się z ośmiu egzemplarzy)
ZAŁĄCZNIK 32 ( 172 )
WZÓR JEDNOLITEGO DOKUMENTU ADMINISTRACYJNEGO DO DRUKOWANIA PRZEZ KOMPUTEROWY SYSTEM PRZETWARZANIA ZGŁOSZEŃ CELNYCH NA DWÓCH KOLEJNYCH ZESTAWACH, Z KTÓRYCH KAŻDY SKŁADA SIĘ Z CZTERECH EGZEMPLARZY
ZAŁĄCZNIK 33 ( 173 )
WZÓR FORMULARZA UZUPEŁNIAJĄCEGO JEDNOLITEGO DOKUMENTU ADMINISTRACYJNEGO
(zestaw składający się z ośmiu egzemplarzy)
ZAŁĄCZNIK 34 ( 174 )
WZÓR FORMULARZA UZUPEŁNIAJĄCEGO JEDNOLITEGO DOKUMENTU ADMINISTRACYJNEGO DO DRUKOWANIA PRZEZ KOMPUTEROWY SYSTEM PRZETWARZANIA ZGŁOSZEŃ CELNYCH NA DWÓCH KOLEJNYCH ZESTAWACH, Z KTÓRYCH KAŻDY SKŁADA SIĘ Z CZTERECH EGZEMPLARZY
ZAŁĄCZNIK 35
OKREŚLENIE EGZEMPLARZY FORMULARZY, ZAMIESZCZONYCH W ZAŁĄCZNIKACH 31 I 33, NA KTÓRYCH DANE MUSZĄ POJAWIĆ SIĘ PRZEZ SAMOKOPIOWANIE
(wliczając egzemplarz 1)
|
Numer pola |
Egzemplarz |
Numer pola |
Egzemplarz |
|
I. POLA DLA PODMIOTÓW GOSPODARCZYCH |
|||
|
1 |
1-8, |
27 |
1-5 (1) |
|
z wyjątkiem środkowej części pola: |
28 |
1-3 |
|
|
1-3 |
29 |
1-3 |
|
|
2 |
1-5 (1) |
30 |
1-3 |
|
3 |
1-8 |
31 |
1-8 |
|
4 |
1-8 |
32 |
1-8 |
|
5 |
1-8 |
33 |
pierwsza z lewej część pola: |
|
6 |
1-8 |
1-8 |
|
|
7 |
1-3 |
pozostałe części pola: 1-3 |
|
|
8 |
1-5 (1) |
34a |
1-3 |
|
9 |
1-3 |
34b |
1-3 |
|
10 |
1-3 |
35 |
1-8 |
|
11 |
1-3 |
36 |
- |
|
12 |
- |
37 |
1-3 |
|
13 |
1-3 |
38 |
1-8 |
|
14 |
1-4 |
39 40 |
1-3 1-5 (1) |
|
15 |
1-8 |
41 |
1-3 |
|
15a |
1-3 |
42 |
- |
|
15b |
1-3 |
43 |
- |
|
16 |
1, 2, 3, 6, 7 i 8 |
44 |
1-5 (1) |
|
17 |
1-8 |
45 |
- |
|
17a |
1-3 |
46 |
1-3 |
|
17b |
1-3 |
47 |
1-3 |
|
18 |
1-5 (1) |
48 |
1-3 |
|
19 |
1-5 (1) |
49 |
1-3 |
|
20 |
1-3 |
50 |
1-8 |
|
21 |
1-5 (1) |
51 |
1-8 |
|
22 |
1-3 |
52 |
1-8 |
|
23 |
1-3 |
53 |
1-8 |
|
24 |
1-3 |
54 |
1-4 |
|
25 |
1-5 (1) |
55 |
- |
|
26 |
1-3 |
56 |
- |
|
II. POLA ADMINISTRACYJNE |
|||
|
A |
1-4 (2) |
C |
1-8 (2) |
|
B |
1-3 |
D |
1-4 |
|
(1) W żadnym wypadku nie można żądać od użytkowników wypełniania tych pól na karcie 5 do celów tranzytu. (2) Pozostawia się uznaniu Państwa Członkowskiego wysyłki, czy danych tych należy wymagać w wymienionych egzemplarzach. |
|||
ZAŁĄCZNIK 36
OKREŚLENIE EGZEMPLARZY FORMULARZY, ZAMIESZCZONYCH W ZAŁĄCZNIKACH 32 I 34, NA KTÓRYCH DANE MUSZĄ POJAWIĆ SIĘ PRZEZ SAMOKOPIOWANIE
(wliczając egzemplarz 1/6)
|
Numer pola |
Egzemplarz |
Numer pola |
Egzemplarz |
|
I. POLA DLA PODMIOTÓW GOSPODARCZYCH |
|||
|
1 |
1-4, |
27 |
1-4 |
|
z wyjątkiem środkowej części pola: |
28 |
1-3 |
|
|
1-3 |
|||
|
2 |
1-4 |
29 |
1-3 |
|
3 |
1-4 |
30 |
1-3 |
|
4 |
1-4 |
31 |
1-4 |
|
5 |
1-4 |
32 |
1-4 |
|
6 |
1-4 |
33 |
pierwsza z lewej część pola: 1-4 pozostałe części pola: 1-3 |
|
7 |
1-3 |
34a |
1-3 |
|
8 |
1-4 |
34b |
1-3 |
|
9 |
1-3 |
35 |
1-3 |
|
10 |
1-3 |
36 |
1-4 |
|
11 |
1-3 |
37 |
1-3 |
|
12 |
1-3 |
38 |
1-3 |
|
13 |
1-3 |
39 |
1-4 |
|
14 |
1-4 |
40 |
1-3 |
|
15 |
1-4 |
41 |
1-4 |
|
15a |
1-3 |
42 |
1-3 |
|
15b |
1-3 |
43 |
1-3 |
|
16 |
1-3 |
44 |
1-4 |
|
17 |
1-4 |
45 |
1-3 |
|
17a |
1-3 |
46 |
1-3 |
|
17b |
1-3 |
47 |
1-3 |
|
18 |
1-4 |
48 |
1-3 |
|
19 |
1-4 |
49 |
1-3 |
|
20 |
1-3 |
50 |
1-4 |
|
21 |
1-4 |
51 |
1-4 |
|
22 |
1-3 |
52 |
1-4 |
|
23 |
1-3 |
53 |
1-4 |
|
24 |
1-3 |
54 |
1-4 |
|
25 |
1-4 |
55 |
- |
|
26 |
1-3 |
56 |
- |
|
II. POLA ADMINISTRACYJNE |
|||
|
A |
1-4 (1) |
C |
1-4 |
|
B |
1-3 |
D/J |
1-4 |
|
(1) Pozostawia się uznaniu Państwa Członkowskiego wysyłki, czy danych tych należy wymagać w wymienionych egzemplarzach. |
|||
ZAŁĄCZNIK 37
UWAGI WYJAŚNIAJĄCE DO JEDNOLITEGO DOKUMENTU ADMINISTRACYJNEGO ( 175 )
TYTUŁ I UWAGI OGÓLNE
A. OPIS OGÓLNY
Formularze oraz formularze uzupełniające mają być stosowane:
a) tam, gdzie prawodawstwo wspólnotowe odwołuje się do zgłoszenia do objęcia towarów procedurą celną lub powrotnym wywozem;
b) w miarę potrzeby w okresie przejściowym przewidzianym w Akcie Przystąpienia do Wspólnoty, w handlu pomiędzy Wspólnotą w składzie sprzed tego przystąpienia a nowymi Państwami Członkowskimi oraz pomiędzy tymi ostatnimi w odniesieniu do towarów, dla których cła i opłaty o skutku równoważnym nie zostały jeszcze całkowicie zniesione lub które w dalszym ciągu podlegają innym środkom przewidzianym w Akcie Przystąpienia;
c) kiedy reguły wspólnotowe wyraźnie przewidują ich stosowanie.
Formularze i formularze uzupełniające stosowane w tym celu zawierają egzemplarze niezbędne do dokonania formalności związanych z jedną lub większą ilością procedur celnych, dokonując wyboru z następujących 8 egzemplarzy:
— egzemplarz 1 jest przechowywany przez władze Państwa Członkowskiego, w którym realizowany jest wywóz (wysyłka) lub dokonano formalności tranzytowych Wspólnoty,
— egzemplarz 2 wykorzystywany jest do celów statystycznych przez Państwa Członkowskie wywozu. Ten egzemplarz może być wykorzystany również do celów statystycznych przez Państwo Członkowskie wysyłki w przypadku handlu pomiędzy częściami terytorium celnego Wspólnoty o różnych systemach podatkowych,
— egzemplarz 3 jest zwracany eksporterowi po podstemplowaniu przez władze celne,
— egzemplarz 4 jest przechowywany przez urząd przeznaczenia po zakończeniu procedury tranzytowej Wspólnoty lub jako dokument będący dowodem wspólnotowego statusu towarów,
— egzemplarz 5 stanowi egzemplarz zwrotny do celów procedury tranzytu wspólnotowego,
— egzemplarz 6 jest przechowywany przez władze Państwa Członkowskiego, w których dokonywane są formalności przywozowe,
— egzemplarz 7 stosowany jest dla celów statystycznych przez Państwo Członkowskie przywozu. Ten egzemplarz może być wykorzystywany również dla celów statystycznych przez Państwo Członkowskie przywozu w przypadku handlu pomiędzy częściami terytorium celnego Wspólnoty o różnych systemach podatkowych,
— egzemplarz 8 zwracany jest odbiorcy.
Możliwe są zatem różne kombinacje egzemplarzy, takie jak:
— wywóz, uszlachetnianie bierne lub powrotny wywóz: egzemplarz 1, 2 i 3,
— tranzyt wspólnotowy: egzemplarze 1, 4 i 5,
— procedury celne w przywozie: egzemplarze 6, 7 i 8.
Ponadto istnieją takie okoliczności, w których należy udowodnić wspólnotowy status omawianych towarów w miejscu przeznaczenia. W takich przypadkach należy stosować egzemplarz 4 jako dokument T2L.
Podmioty gospodarcze mogą, jeżeli tego sobie życzą, stosować prywatnie wydrukowane podzestawy łączące odpowiednie egzemplarze, pod warunkiem że są one zgodne z urzędowemu wzorowi.
Każdy podzestaw musi zostać zaprojektowany w taki sposób, aby tam, gdzie pola muszą zawierać identyczne informacje w obu zainteresowanych Państwach Członkowskich, takie informacje mógł wprowadzić bezpośrednio eksporter lub główny zobowiązany na egzemplarzu 1, i ukażą się one następnie dzięki obróbce chemicznej papieru na wszystkich egzemplarzach. Jeżeli jednak z jakiegokolwiek powodu (w szczególności w przypadku różnych danych w zależności od etapu procedury) informacja nie ma być przekazana z jednego Państwa Członkowskiego do drugiego, odbicie zostaje ograniczone do odnośnych egzemplarzy poprzez desensybilizację papieru samokopiującego.
Jeżeli zgłoszenia mają być przetwarzane komputerowo, można wykorzystać podzestawy pobrane z zestawów, w których każdy egzemplarz pełni podwójną funkcję: 1/6, 2/7, 3/8 i 4/5.
W takim przypadku w każdym podzestawie należy wykazać numerację stosowanych egzemplarzy, przy czym skreśla się numerację na marginesie egzemplarzy niezastosowanych.
Każdy taki podzestaw musi być tak zaprojektowany, aby dane, które mają się ukazać na każdym egzemplarzu, zostały powielone za pomocą pokrycia papieru środkiem chemicznym.
Kiedy, zgodnie z art. 205 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, zgłoszenie do objęcia towaru procedurą celną, powrotnym wywozem lub dokumenty poświadczające wspólnotowy status towaru nie przemieszczającego się w ramach wewnętrznej procedury tranzytu wspólnotowego sporządzane są na białym papierze przy pomocy oficjalnych lub prywatnych systemów przetwarzania danych, format omawianych zgłoszeń lub dokumentów musi odpowiadać wszelkim warunkom ustanowionym przez Kodeks Celny lub niniejsze rozporządzenie, łącznie z tymi odnoszącymi się do tylnej części formularza (w odniesieniu do egzemplarzy używanych w ramach procedury tranzytu wspólnotowego), z wyjątkiem:
— koloru stosowanego do wydruku,
— używania kursywy,
— drukowania tła dla pól dotyczących tranzytu wspólnotowego.
Jeżeli zgłoszenie tranzytowe opracowywane jest w urzędzie, z którego towar jest wysyłany przez system skomputeryzowany, należy złożyć jeden egzemplarz zgłoszenia w tym urzędzie.
B. WYMAGANE DANE
Formularze zawierają pewną ilość pól, z których jedynie niektóre będą wykorzystane, w zależności od danej procedury celnej.
Bez uszczerbku dla stosowania procedury uproszczonej pola, które mogą zostać wypełnione dla każdej procedury, podane są w następującej tabeli. Przepisy szczegółowe dotyczące każdego pola, tak jak zostały one opisane w tytule II, mają zastosowanie bez uszczerbku dla statusu pól, jak zostało to określone w tabeli.
Zwraca się uwagę na to, że status podany poniżej nie ma wpływu na fakt, że niektóre dane zbierane są jedynie wtedy, kiedy wymagają tego okoliczności. Na przykład, jednostki uzupełniające w polu 42 (status „A”) będą zbierane jedynie wtedy, kiedy będzie to wymagane przez Taric.
|
Pole nr |
A |
B |
C |
D |
E |
F |
G |
H |
I |
J |
K |
||||||||||||||||||||||||||
|
1 (1) |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
||||||||||||||||||||||||||||
|
1 (2) |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
||||||||||||||||||||||||||||
|
1 (3) |
A |
A |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
2 |
B [1] |
A |
B |
B |
B |
B |
A |
B |
B |
||||||||||||||||||||||||||||
|
2 (Nr) |
A |
A |
A |
A |
A |
B |
A |
B |
B |
||||||||||||||||||||||||||||
|
3 |
A[2][3] |
A[2][3] |
A[2][3] |
A[2][3] |
A[2][3] |
A[2][3] |
A[2][3] |
A[2][3] |
A[2][3] |
A[2][3] |
A[2][3] |
||||||||||||||||||||||||||
|
4 |
B |
B |
B |
A[4] |
A |
B |
B |
||||||||||||||||||||||||||||||
|
5 |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
||||||||||||||||||||||||||
|
6 |
B |
B |
B |
B |
B[4] |
B |
B |
||||||||||||||||||||||||||||||
|
7 |
C |
C |
C |
C |
C |
A[5] |
C |
C |
C |
C |
|||||||||||||||||||||||||||
|
8 |
B |
B |
B |
B |
B |
A[6] |
B |
B |
B |
B |
|||||||||||||||||||||||||||
|
8 (Nr) |
B |
B |
B |
B |
B |
B |
A |
A |
A |
A |
|||||||||||||||||||||||||||
|
12 |
B |
B |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
14 |
B |
B |
B |
B |
B |
B |
B |
B |
B |
B |
|||||||||||||||||||||||||||
|
14 (Nr) |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
|||||||||||||||||||||||||||
|
15 |
A[2] |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
15a |
B |
B |
B |
B |
B |
A[5] |
A |
A |
B |
B |
|||||||||||||||||||||||||||
|
17 |
A[2] |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
17a |
A |
A |
A |
B |
A |
A[5] |
B |
B |
B |
B |
|||||||||||||||||||||||||||
|
17b |
B |
B |
B |
B |
|||||||||||||||||||||||||||||||||
|
18 (Znaki) |
B[1][7] |
B[7] |
B[7] |
A[7] ►M26 [24] ◄ |
B[7] |
B[7] |
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
18 (Przynależność-państwowa) |
A[8] ►M26 [24] ◄ |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
19 |
A[9] |
A[9] |
A[9] |
A[9] |
A[9] |
B[4] |
A[9] |
A[9] |
A[9] |
A[9] |
|||||||||||||||||||||||||||
|
20 |
B[10] |
B[10] |
B[10] |
B[10] |
B[10] |
B[10] |
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
21 (Znaki) |
A[1] |
B[8] |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
21 (Przynależność-państwowa) |
A[8] |
A[8] |
A[8] |
A[8] |
A[8] |
A[8] |
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
22 (Waluta) |
B |
B |
B |
A |
A |
B |
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
22 (Kwota) |
B |
B |
B |
C |
C |
C |
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
23 |
B[11] |
B[11] |
B[11] |
B[11] |
B[11] |
||||||||||||||||||||||||||||||||
|
24 |
B |
B |
B |
B |
B |
||||||||||||||||||||||||||||||||
|
25 |
A |
B |
A |
B |
A |
B |
A |
A |
B |
B |
|||||||||||||||||||||||||||
|
26 |
A[12] |
B[12] |
A[12] |
B[12] |
A[12] |
B[12] |
A[13] |
A[13] |
B[13] |
B[13] |
|||||||||||||||||||||||||||
|
27 |
B |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
29 |
B |
B |
B |
B |
B |
B |
B |
B |
B |
||||||||||||||||||||||||||||
|
30 |
B |
B[1] |
B |
B |
B |
B[14] |
B |
B |
B |
B |
|||||||||||||||||||||||||||
|
31 |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
||||||||||||||||||||||||||
|
32 |
A[3] |
A[3] |
A[3] |
A[3] |
A[3] |
A[3] |
A[3] |
A[3] |
A[3] |
A[3] |
A[3] |
||||||||||||||||||||||||||
|
33 (1) |
A |
A |
A |
A[15] |
A |
A[16] |
A[17] |
A |
A |
B |
A |
||||||||||||||||||||||||||
|
33 (2) |
A |
A |
B |
A |
|||||||||||||||||||||||||||||||||
|
33 (3) |
A |
A |
A |
A |
B |
A |
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
33 (4) |
A |
A |
A |
A |
B |
A |
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
33 (5) |
B |
B |
B |
B |
B |
B |
B |
B |
B |
||||||||||||||||||||||||||||
|
34a |
C[1] |
A |
C |
C |
C |
A |
A |
A |
A |
||||||||||||||||||||||||||||
|
34b |
B |
B |
B |
||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
35 |
B |
A |
B |
A |
B |
A |
A |
B |
B |
A |
A |
||||||||||||||||||||||||||
|
36 |
A |
A[17] |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
37(1) |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
||||||||||||||||||||||||||||
|
37(2) |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
||||||||||||||||||||||||||||
|
38 |
A |
A |
A |
A |
A |
A[17] |
A[17] |
A[18] |
A |
A |
A |
||||||||||||||||||||||||||
|
39 |
B[19] |
B |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
40 |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
||||||||||||||||||||||||||
|
41 |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
||||||||||||||||||||||||||||
|
42 |
A |
A |
A |
||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
43 |
B |
B |
B |
||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
44 |
A |
A |
A |
A |
A |
A[4] |
A |
A |
A |
A |
A |
||||||||||||||||||||||||||
|
45 |
B |
B |
B |
||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
46 |
A |
B |
A |
B |
A |
A |
A |
B |
B |
||||||||||||||||||||||||||||
|
47 (rodzaj) |
BC[20] |
BC[20] |
BC[20] |
A[18][21][22] |
A[18][21][22] |
A[18][21][22] |
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
47 (podstawa opłaty) |
B |
B |
B |
B |
A[18][21][22] |
A[18][21][22] |
B |
A[18][21][22] |
|||||||||||||||||||||||||||||
|
47 (stawka) |
BC[20] |
BC[20] |
BC[20] |
BC[18][20][22] |
BC[20] |
||||||||||||||||||||||||||||||||
|
47 (kwota) |
BC[20] |
BC[20] |
BC[20] |
BC[18][20][22] |
BC[20] |
||||||||||||||||||||||||||||||||
|
47 (ogółem) |
BC[20] |
BC[20] |
BC[20] |
BC[18][20][22] |
BC[20] |
||||||||||||||||||||||||||||||||
|
47 (MP) |
B |
B |
B |
B[18][22] |
B |
||||||||||||||||||||||||||||||||
|
48 |
B |
B |
B |
B |
B |
||||||||||||||||||||||||||||||||
|
49 |
B[23] |
A |
B[23] |
A |
B[23] |
B[23] |
B[23] |
A |
A |
||||||||||||||||||||||||||||
|
50 |
C |
C |
C |
A |
|||||||||||||||||||||||||||||||||
|
51 |
A[4] |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
52 |
A |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
53 |
A |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
54 |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
A |
|||||||||||||||||||||||||||
|
55 |
A |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
56 |
A |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Legenda
A: Obowiązkowe: dane wymagane przez każde Państwo Członkowskie B: Fakultatywne dla Państw Członkowskich: dane, z umieszczenia których Państwo Członkowskie może zwolnić C: Fakultatywne dla operacji: dane, które podmioty gospodarcze mogą zdecydować się podać, ale których Państwa Członkowskie nie mogą od nich żądać. UWAGI:[1] Pole to jest obowiązkowe dla produktów rolnych objętych refundacją wywozową. [2] Dane te mogą być wymagane jedynie w przypadku nieskomputeryzowanych procedur. [3] Kiedy zgłoszenie obejmuje jedynie jedną pozycję towaru to Państwo Członkowskie może przewidzieć, że to pole ma pozostać puste, a cyfrę „1” należało wpisać w polu 5. [4] Pole to jest obowiązkowe dla NCTS w sposób przewidziany w załączniku 37a. [5] Dane te mogą być wymagane jedynie w przypadku skomputeryzowanych procedur. [6] Pole to jest fakultatywne dla Państw Członkowskich, kiedy odbiorca nie ma siedziby (miejsca zamieszkania) we Wspólnocie, ani w kraju EFTA [7] nie ma zastosowania w przypadku przesyłek pocztowych lub stałych instalacji przesyłowych. [8] nie ma zastosowania w przypadku przesyłek pocztowych lub stałych instalacji przesyłowych czy kolei. [9] Dane te mogą być wymagane w przypadku nieskomputeryzowanych procedur. W przypadku skomputeryzowanych procedur Państwa Członkowskie nie muszą zbierać tych danych, jeżeli wynikają one z innych informacji w zgłoszeniu, i tak przekazują je do Komisji zgodnie z postanowieniami w sprawie zbierania statystyki dotyczącej handlu zagranicznego. [10] Państwa Członkowskie mogą jedynie wtedy wymagać wypełnienia trzeciej części pola, gdy władze celne obliczają wartość celną w imieniu podmiotu gospodarczego. [11] Państwa Członkowskie mogą jedynie wtedy wymagać tej informacji, gdy przepisy dotyczące miesięcznego ustalania kursów wymiany walut ustanowione w tytule IV rozdział 6 nie mają zastosowania. [12] Tego pola nie należy wypełniać wtedy, gdy dokonuje się formalności w miejscu wyprowadzenia ze Wspólnoty. [13] Tego pola nie należy wypełniać wtedy, gdy dokonuje się formalności w miejscu wprowadzenia do Wspólnoty. [14] Pole to możne zostać wykorzystane w NCTS w sposób przewidziany w załączniku 37a. [15] Obowiązkowy w przypadku powrotnego wywozu po procedurze składu typu D. [16] Tą część pola należy wypełnić w przypadku: — gdy zgłoszenie do procedury tranzytowej jest sporządzone przez tę samą osobę i w tym samy czasie – lub po nim – co zgłoszenie celne zawierające kod towaru, — gdy zgłoszenie do procedury tranzytowej obejmuje towary wymienione w załączniku 44 c, lub — gdy tak przewiduje prawodawstwo wspólnotowe. [17] Do wypełnienia jedynie wtedy, gdy tak przewiduje prawodawstwo wspólnotowe. [18] Informacja ta nie jest wymagana w odniesieniu do towarów kwalifikujących się do zwolnienia z należności przywozowych, chyba że władze celne uznają ją za niezbędną dla stosowania postanowień rządzących dopuszczeniem przedmiotowego towaru do swobodnego obrotu. [19] Państwa Członkowskie mogą zwolnić z tego obowiązku, jeżeli ich systemy pozwalają im na wywnioskowanie tej informacji automatycznie i jednoznacznie z informacji zawartych w innym miejscu zgłoszenia. [20] Informacja ta nie będzie podana w przypadku, kiedy władze celne obliczają cło w imieniu podmiotu gospodarczego na podstawie informacji znajdującej się w innym miejscu zgłoszenia. W innym przypadku jest ona fakultatywna dla Państwa Członkowskiego. [21] Informacja ta nie będzie podawana w przypadku, kiedy władze celne obliczają cło w imieniu podmiotów gospodarczych na podstawie informacji zawartej w innym miejscu zgłoszenia. [22] Kiedy zgłoszeniu towarzyszy dokument, o którym mowa w art. 178 ust. 1, Państwo Członkowskie może zwolnić z wypełnienia tego pola. [23] Pole to ma być wypełnione wtedy, gdy zgłoszenie do objęcia towaru procedurą celną ma na celu zakończenie procedury składu celnego. [24] W przypadku gdy towary umieszczone są w kontenerach przewożonych za pomocą pojazdów kołowych, organy celne mogą zezwolić, by główny zleceniodawca pozostawił to pole puste w przypadku, gdy sytuacja logistyczna w punkcie wyjścia nie pozwala w chwili składania deklaracji tranzytowej na dostarczenie oznakowań i przynależności państwowej środka transportu, a także w przypadku, gdy organy celne mogą zagwarantować, że odpowiednia informacja na temat środka transportu zostanie w późniejszym terminie wprowadzona do pola 55. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
C. INSTRUKCJA STOSOWANIA FORMULARZA
W przypadku gdy dany podzestaw zawiera jeden lub większą ilość egzemplarzy, które mogą być zastosowane w innym Państwie Członkowskim niż to, w którym był początkowo wypełniony, formularze należy wypełniać na maszynie do pisania lub w procesie mechanograficznym lub podobnym. W celu ułatwienia wypełniania na maszynie do pisania formularz należy umieścić w maszynie w ten sposób, aby pierwsza litera danych, które mają zostać wpisane w polu 2, została umieszczona w polu pozycyjnym w lewym górnym rogu.
Jeżeli wszystkie egzemplarze podzestawu mają być zastosowane w tym samym Państwie Członkowskim, można je czytelnie wypełnić odręcznie, atramentem lub długopisem i dużymi literami, pod warunkiem że jest to dopuszczalne w tym Państwie Członkowskim. To samo odnosi się do danych, które mają być podane na egzemplarzach używanych do celów procedury tranzytu wspólnotowego.
Formularz nie może zawierać wymazań ani nadpisów. Wszelkie zmiany mogą zostać naniesione poprzez przekreślenie błędnych danych i podanie tych wymaganych. Wszelkie zmiany naniesione w ten sposób muszą być parafowane przez osobę je dokonującą i w sposób wyraźny podpisane przez odpowiednie władze. Te ostanie mogą jeżeli to konieczne zażądać złożenia nowego zgłoszenia.
Ponadto formularze mogą być wypełnione przy pomocy automatycznego procesu reprodukcji zamiast wyżej wymienionych procedur. Mogą one również być sporządzane i wypełniane tym sposobem, pod warunkiem że postanowienia dotyczące formy wzorcowych formularzy, formatu, języka, czytelności, braku wymazań i nadpisywania oraz zmian są ściśle przestrzegane.
Jedynie numerowane pola mają być wypełniane przez podmioty gospodarcze. Pozostałe pola, oznaczone dużą literą, są do użytku administracyjnego.
Bez uszczerbku dla art. 205 egzemplarze, które mają pozostać w urzędzie wywozu/wysyłki lub wyjścia muszą nosić oryginalne podpisy zainteresowanych osób.
Złożenie w urzędzie celnym zgłoszenia podpisanego przez zgłaszającego lub jego przedstawiciela wskazywało na to, że osoba zainteresowana zgłasza odnośne towary do procedury mającej zastosowanie w odniesieniu do nich i bez uszczerbku dla ewentualnego zastosowania sankcji zobowiązuje zgodnie z postanowieniami obowiązującymi w Państwach Członkowskich w odniesieniu do:
— dokładności informacji podawanej w zgłoszeniu,
— autentyczności załączonych dokumentów,
— przestrzegania wszystkich obowiązków wiążących się z objęciem odnośnych towarów daną procedurą.
Podpis głównego zobowiązanego lub, w odpowiednim przypadku, jego upoważnionego przedstawiciela zobowiązuje go w odniesieniu do wszystkich danych związanych z procedurą tranzytu w ramach Wspólnoty zgodnie z postanowieniami w sprawie tranzytu wspólnotowego ustanowionymi w Kodeksie i w tym rozporządzeniu, tak jak zostały one wymienione w części B powyżej,
W odniesieniu do formalności tranzytowych Wspólnoty oraz formalności w miejscu przeznaczenia w interesie każdej ze osoby uczestniczącej w procedurze leży sprawdzenie treści swojego zgłoszenia przed jego podpisaniem i złożeniem go w urzędzie celnym. W szczególności, wszelkie niezgodności stwierdzone przez zainteresowaną osobę pomiędzy towarem, który ma ona zgłosić, i danymi już naniesionymi na formularze muszą zostać niezwłocznie podane do wiadomości władz celnych przez tą osobę. W takim przypadku zgłoszenie należy sporządzić ponownie na nowych formularzach.
O ile tytuł III nie przewiduje inaczej, pole, które ma nie zostać użyte, należy pozostawić całkowicie puste.
TYTUŁ II DANE, KTÓRE NALEŻY UMIEŚCIĆ W POSZCZEGÓLNYCH POLACH
A. FORMALNOŚCI DOTYCZĄCE WYWOZU/WYSYŁKI, SKŁADOWANIA W SKŁADZIE CELNYM TOWARÓW OBJĘTYCH SYSTEMEM PREFINANSOWANIA I PRZEZNACZONYCH DO WYWOZU, POWROTNEGO WYWOZU, USZLACHETNIANIA BIERNEGO, TRANZYTU WSPÓLNOTOWEGO I/LUB POTWIERDZANIA WSPÓLNOTOWEGO STATUSU TOWARÓW
Pole 1: Zgłoszenie
W pierwszej części pola wpisz odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38.
W drugiej części pola wpisz rodzaj zgłoszenia stosując odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38.
W trzeciej części pola wpisz odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38.
Pole 2: Nadawca/eksporter
Podać numer identyfikacyjny przypisany przez właściwe władze zainteresowanej osobie do celów podatkowych, statystycznych lub innych. Struktura tego numeru musi odpowiadać kryteriom ustanowione w załączniku 38. Jeżeli zainteresowana strona nie ma takiego numeru, władze celne mogą przypisać jej taki numer w odniesieniu do danego zgłoszenia.
Dla celów niniejszego załącznika definicja „eksportera” jest taka, jak we wspólnotowych przepisach celnych. W tym kontekście „nadawca” oznacza podmiot gospodarczy, który działa jako eksporter w przypadkach określonych w art. 206 ust. 3.
Podać nazwisko i imię oraz adres zainteresowanej osoby.
W przypadku przesyłek zbiorczych Państwa Członkowskie mogą przewidzieć, aby w polu tym wpisać słowo „różne”, a wykaz nadawców/eksporterów ma zostać załączony do zgłoszenia.
Pole 3: Formularze
Wpisać ilość podzestawów w odniesieniu do ogólnej ilości zastosowanych formularzy i formularzy uzupełniających. Na przykład jeżeli występuje jeden formularz EX i dwa formularze EX/c, wpisać 1/3 na formularzu EX, 2/3 na formularzu EX/c oraz 3/3 na drugim formularzu EX/c.
Kiedy zgłoszenie zostało sporządzone z dwóch zestawów czterech egzemplarzy zamiast z jednego zestawu ośmiu formularzy, takie dwa zestawy będą traktowane jako jeden dla celów ustanowienia liczby formularzy.
Pole 4: Wykazy załadunkowe
Podać liczbę wszelkich załączonych wykazów załadunkowych lub handlowych list opisowych, w przypadku gdy są one dopuszczone przez właściwe władze.
Pole 5: Pozycje
Podać całkowitą liczbę pozycji zgłoszonych przez osobę zainteresowaną we wszystkich formularzach i formularzach uzupełniających (wykazach załadunkowych lub listach handlowych). Liczba pozycji musi odpowiadać liczbie pól 31, które mają być wypełnione.
Pole 6: Liczba opakowań
Wprowadzić całkowitą liczbę opakowań składających się na daną przesyłkę.
Pole 7: Numer referencyjny
Zapis ten dotyczy handlowego numeru referencyjnego przypisanego przez osobę zainteresowaną danej przesyłce. Może to przybrać formę Unikalnego Numeru Referencyjnego Przesyłki (UCR) ( 176 ).
Pole 8: Odbiorca
Wpisać imię i nazwisko oraz adres osoby/osób, którym ma być dostarczony towar. W przypadku gdy przeznaczone do wywozu towary objęte systemem prefinansowania zostają wprowadzone do składu celnego, za odbiorcę uważa się osobę odpowiedzialną za prefinansowanie lub osobę odpowiedzialną za skład celny, w którym towary są składowane.
Struktura numeru identyfikacyjnego musi odpowiadać kryteriom ustanowionym w załączniku 38.
W przypadku przesyłek zbiorczych Państwa Członkowskie mogą przewidzieć, że w tym polu ma zostać wpisane słowo „różne” i że wykaz odbiorców ma zostać załączony do zgłoszenia.
Pole 14: Zgłaszający/przedstawiciel
Wpisać numer identyfikacyjny przypisany zainteresowanej osobie przez właściwe władze do celów podatkowych, statystycznych lub innych. Struktura tego numeru musi odpowiadać kryteriom ustanowionym w załączniku 38. Jeżeli strona zainteresowana nie ma takiego numeru, to władze celne mogą przypisać go jej do celów związanych ze zgłoszeniem.
Podać imię i nazwisko oraz adres zainteresowanej osoby.
Jeżeli zgłaszający i eksporter/nadawca są tą samą osobą, podać „eksporter” lub „nadawca”.
Aby wyznaczyć zgłaszającego lub określić status przedstawiciela, zastosować odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38.
Pole 15: Kraj wysyłki/wywozu
Do celów związanych z formalnościami wywozowymi „Państwem Członkowskim faktycznego wywozu” jest Państwo Członkowskie, z którego towary zostały początkowo wysłane w celu wywozu, jeżeli eksporter nie ma siedziby (miejsca zamieszkania) w Państwie Członkowskim wywozu. Jeżeli nie jest zaangażowane żadne inne Państwo Członkowskie, Państwem Członkowskim wywozu będzie to samo Państwo Członkowskie co faktycznego wywozu.
Wpisać w polu 15a odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38 dla Państwa Członkowskiego wywozu/wysyłki towarów. W przypadku tranzytu wpisać w polu 15 Państwo Członkowskie, z którego towar jest wysyłany.
Pole 17: Kraj przeznaczenia
Stosując odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38 w polu 17 wpisać ostatni kraj przeznaczenia towarów, które mają być wywożone, jaki jest znany w czasie dokonywania wywozu.
Pole 18: Znaki i przynależność państwowa środków transportu przy wyjściu
Podać znaki środka transportu, na który towar jest bezpośrednio ładowany w chwili dokonywania formalności wywozowych lub tranzytowych, a następnie podać przynależność państwową środka transportu (lub pojazdu napędzającego pozostałe, jeżeli istnieje kilka środków transportu) w formie odpowiedniego kodu Wspólnoty z załącznika 38. Jeżeli ciągnik i przyczepa posiadają różne numery rejestracyjne, podać numery obu – ciągnika i przyczepy wraz z przynależnością państwową ciągnika,
W zależności od danego środka transportu, można podać następujące dane dotyczące jego znaki:
|
Środki transportu |
Metoda identyfikacji |
|
Transport morski i żegluga śródlądowa |
Nazwa statku |
|
Transport lotniczy |
Numer i data lotu (w przypadku braku numeru lotu wpisać numer rejestracyjny samolotu) |
|
Transport drogowy |
Numer rejestracyjny pojazdu |
|
Transport kolejowy |
Numer wagonu |
Jednakże w przypadku operacji tranzytu, gdy towary umieszczone są w kontenerach przewożonych za pomocą pojazdów kołowych, organy celne mogą zezwolić, by główny zleceniodawca pozostawił to pole puste w przypadku, gdy sytuacja logistyczna w punkcie wyjścia nie pozwala w chwili składania deklaracji tranzytowej na dostarczenie oznakowań i przynależności państwowej środka transportu, a także w przypadku, gdy organy celne mogą zagwarantować, że odpowiednia informacja na temat środka transportu zostanie w późniejszym terminie wprowadzona do pola 55.
Pole 19: Kontener (Kont.)
Pole 20: Warunki dostawy
Stosując odpowiednie kody Wspólnoty i nagłówki z załącznika 38, podać szczegóły warunków kontraktu handlowego.
Pole 21: Znaki i przynależność państwowa aktywnego środka transportu przekraczającego granicę
Stosując odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38, podać przynależność państwową aktywnego środka transportu przekraczającego zewnętrzną granicę Wspólnoty, jaka jest znana w chwili wypełniania formalności.
W przypadku kombinowanego transportu towarów lub w przypadku zastosowania kilku środków transportu aktywnym środkiem transportu jest ten, który napędza cały zestaw. Na przykład w przypadku ciężarówki na statku płynącym po morzu aktywnym środkiem transportu jest statek. W przypadku traktora i przyczepy aktywnym środkiem transportu jest traktor.
W zależności od danego środka transportu można podać następujące szczegóły dotyczące jego znaków:
|
Środek transportu |
Metoda identyfikacji |
|
Transport morski i żegluga śródlądowa |
Nazwa statku |
|
Transport lotniczy |
Numer i data lotu (w przypadku braku numeru lotu wpisać numer rejestracyjny samolotu) |
|
Transport drogowy |
Numer rejestracyjny pojazdu |
|
Transport kolejowy |
Numer wagonu |
Pole 22: Waluta i ogólna wartość faktury
Stosując odpowiedni kod z załącznika 38, w pierwszej części pola podać walutę, w której sporządzono fakturę handlową.
Wpisać w drugiej części pola cenę ujętą w fakturze dla całości zgłoszonych towarów.
Pole 23: Kurs waluty
Pole to zawiera kurs waluty obowiązujący pomiędzy walutą faktury i walutą zainteresowanego Państwa Członkowskiego.
Pole 24: Rodzaj transakcji
Stosując odpowiednie kody Wspólnoty i nagłówki z załącznika 38, podać rodzaj danej transakcji.
Pole 25: Rodzaj transportu na granicy
Stosując odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38, podać rodzaj transportu odpowiadający aktywnemu środkowi transportu, który według oczekiwań będzie użyty przy wyprowadzeniu z obszaru celnego Wspólnoty.
Pole 26: Rodzaj transportu wewnętrznego
Stosując odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38, podać rodzaj transportu przy wyjściu.
Pole 27: Miejsce załadunku
Stosując kod w odpowiednim przypadku, podać miejsce, jakie znane jest w chwili zakończenia formalności, w którym towar ma być załadowany na aktywny środek transportu, którym ma on przekroczyć granicę Wspólnoty.
Pole 29: Urząd wyprowadzenia
Stosując odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38, podać urząd celny przez który dane towary powinny opuścić obszar celny Wspólnoty.
Pole 30: Lokalizacja towaru
Podać dokładną lokalizację, w której towary mogą zostać poddane badaniu.
Pole 31: Opakowania i opis towaru; znaki i numery – numery kontenera (ów) - liczba i rodzaj
Podać znaki, numery, liczbę i rodzaj opakowań lub – w przypadku towarów niezapakowanych – podać ilość takich towarów objętych zgłoszeniem, łącznie z danymi niezbędnymi do ich identyfikacji. Opis towarów oznacza zwykły opis handlowy. Jeżeli ma być wypełnione pole 33, opis musi być na tyle dokładny, aby umożliwił klasyfikację towarów. Pole to musi także zawierać dane wymagane przez przepisy szczegółowe. Stosując odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38, podać rodzaj opakowań.
Jeżeli stosowane są kontenery, w tym polu należy wpisać także ich znaki identyfikacyjne.
Pole 32: Numer pozycji
Podać numer danej pozycji w odniesieniu do całkowitej liczby pozycji zgłoszonych w formularzu i formularzu uzupełniającym, jak opisano to w uwadze do pola 5.
Pole 33: Kod towaru
Podać numer kodu odpowiadający danej pozycji, jak opisano w załączniku 38.
Pole 34: Kod kraju pochodzenia
Podmioty gospodarcze wypełniające pole 34a powinny zastosować odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38 w celu podania kraju pochodzenia, jak zostało to określone w tytule II Kodeksu.
Podać region wysyłki lub produkcji danego towaru w polu 34b.
Pole 35: Masa brutto w kilogramach
Podać masę, wyrażoną w kilogramach, towarów opisanych w odpowiednim polu 33. Masa brutto stanowi zagregowaną masę towarów z całkowitym opakowaniem, z wyjątkiem kontenerów lub innego materiału transportowego.
W przypadku objęcia przez zgłoszenie tranzytowe kilku rodzajów towaru należy podać jedynie całkowitą masę brutto w pierwszym polu 35, a pozostałe pola 35 pozostawić puste. Państwa Członkowskie mogą rozszerzyć tę zasadę na wszystkie procedury, o których mowa w kolumnach A do E oraz G tabeli w tytule I, B.
Kiedy masa brutto przekraczająca 1 kg zawiera część jednostki (kg) może ona być zaokrąglona w następujący sposób:
— od 0 001 do 0 499 – zaokrąglenie w dół do najbliższego kg,
— od 0.5 do 0 999 – zaokrąglenie w górę do najbliższego kg.
Masę brutto poniżej 1 kg należy wpisać jako 0.xyz (np. 0 654 dla przesyłki o wadze 654 g).
Pole 37: Procedura
Stosując odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38, wprowadzić procedurę, do której zgłoszone są towary.
Pole 38: Masa netto w kilogramach
Podać masę netto, wyrażoną w kilogramach, towarów opisanych w odpowiednim polu 33. Masę netto stanowi masa towaru bez jakiegokolwiek opakowania.
Pole 40: Deklaracja skrócona/poprzedni dokument
Stosując odpowiednie kody Wspólnoty z załącznika 38, podać odnośne dane z dokumentów poprzedzających wywóz do państwa trzeciego lub wysyłkę do Państwa Członkowskiego.
W przypadku gdy zgłoszenie dotyczy towarów powrotnie wywożonych po zakończeniu procedury składu celnego w składzie celnym typu B, podać odnośne dane dotyczące zgłoszenia do objęcia towarów tą procedurą.
W przypadku zgłoszenia do objęcia towarów procedurą tranzytu wspólnotowego podać odniesienie do poprzedniego przeznaczenia celnego lub stosownych dokumentów celnych. Kiedy, jak w przypadku nieskomputeryzowanych procedur tranzytowych, należy podać więcej niż jedno odniesienie, Państwo Członkowskie może przewidzieć, że w tym polu należy wpisać słowo „różne” i podać wykaz stosownych odniesień towarzyszących zgłoszeniu tranzytowemu.
Pole 41: Uzupełniająca jednostka miary
Kiedy jest to konieczne, podać ilość danej pozycji wyrażoną w jednostkach ustanowionych w nomenklaturze towarów.
Pole 44: Dodatkowe informacje/załączone dokumenty/świadectwa i pozwolenia
Stosując odpowiednie kody Wspólnoty z załącznika 38, podać szczegóły wymagane przez przepisy szczegółowe, mające zastosowanie, wraz z odnośnymi danymi dotyczącymi dokumentów złożonych na poparcie zgłoszenia, łącznie z numerami seryjnymi kart kontrolnych T5.
Część pola „A.I kod” (kod informacji dodatkowej) nie musi być wypełniany.
W przypadku dokonania zgłoszenia do powrotnego wywozu po zakończeniu procedury składu celnego w urzędzie celnym innym niż urząd kontrolny podać nazwę i pełen adres urzędu kontrolnego.
Zgłoszenia dokonywane w Państwach Członkowskich, które w okresie przejściowym do wprowadzania EUR stwarzają podmiotom gospodarczym możliwość wyboru jednostki EUR w celu sporządzenia zgłoszenia celnego, muszą zawierać w tym polu, najlepiej w części pola w prawym dolnym rogu, wskaźnik jednostki waluty, jednostki krajowej lub jednostki EUR.
Państwa Członkowskie mogą przewidzieć, że wskaźnik ten ma być wpisany jedynie w polu 44 dla pierwszej pozycji towaru w zgłoszeniu. W takim przypadku informacja zostanie uznana za ważną dla wszystkich pozycji towaru w zgłoszeniu.
Wskaźnik ten zostanie ustanowiony przez kod waluty iso - alpha - 3 (ISO 4217).
Pole 46: Wartość statystyczna
Podać wartość statystyczną wyrażoną kodem jednostki walutowej, który może ukazać się w polu 44, lub – w przypadku braku takiego kodu – w polu 44, w walucie Państwa Członkowskiego, w którym dokonywane są formalności wywozowe, zgodnie z obowiązującymi przepisami Wspólnoty.
Pole 47: Obliczanie opłat
Wpisać mającą zastosowanie podstawę opłaty (wartość, waga lub inne). Stosując – tam, gdzie to konieczne – odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38, w każdym wierszu należy podać następujące dane:
— rodzaj opłaty (np. podatek akcyzowy),
— podstawę opłaty,
— zastosowaną stawkę opłaty,
— kwotę należnej opłaty,
— wybraną metodę płatności (MP).
Kwoty w tym polu muszą być wyrażone w jednostce walutowej, dla której należy podać kod w polu 44 lub – w przypadku braku takiego kodu – w polu 44, w walucie Państwa Członkowskiego, w którym dokonywane są formalności wywozowe.
Pole 48: Płatność odroczona
Wpisać, w odpowiednim przypadku, odnośne dane omawianego pozwolenia: odroczenie terminu płatności w tym przypadku odnosi się zarówno do odroczonego terminu płatności ceł jak i ulgi podatkowej.
Pole 49: Oznaczenie składu
Stosując odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38 wpisać dane odnoszące się do składu.
Pole 50: Główny zobowiązany
Wpisać nazwisko i imię (osoby) lub nazwę (spółki) oraz adres głównego zobowiązanego, wraz z numerem identyfikacyjnym, jeżeli taki występuje, przypisanym przez właściwe władze. Tam, gdzie jest to stosowne, wpisać nazwisko i imię lub nazwę spółki upoważnionego przedstawiciela, składającego podpis w imieniu głównego zobowiązanego.
W zależności od szczegółowych postanowień, które mają być przyjęte w odniesieniu do zastosowania systemów skomputeryzowanych, oryginał ręcznego podpisu zainteresowanej osoby należy złożyć na egzemplarzu, który ma pozostać w urzędzie wyprowadzenia. Kiedy główny zobowiązany jest osobą prawną, sygnatariusz powinien podać swoje stanowisko w firmie po złożeniu podpisu i opatrzeniu do imieniem i nazwiskiem.
Przy operacjach wywozowych zgłaszający lub jego przedstawiciel mogą wpisać nazwisko i adres osoby mającej siedzibę w okręgu urzędu wyjścia, której można przekazać egzemplarz 3 zgłoszenia podpisanego przez omawiany urząd.
Pole 51: Przewidywane urzędy tranzytowe (i kraj)
Wpisać kod przewidywanego urzędu wprowadzenia dla każdego kraju EFTA, przez który przejdzie towar i urząd wprowadzenia, przez który towary zostaną powrotnie wprowadzone na obszar celny Wspólnoty po przekroczeniu terytorium kraju EFTA lub – w przypadku, kiedy przesyłka ma przekroczyć terytorium inne niż terytorium Wspólnoty lub kraju EFTA – urząd wyprowadzenia, poprzez który transport opuści Wspólnotę oraz urząd wprowadzenia, poprzez który towar zostanie powrotnie wprowadzony na terytorium Wspólnoty.
Stosując odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38, podać odnośne urzędy celne.
Pole 52: Gwarancja
Stosując odpowiednie kody Wspólnoty z załącznika 38, podać rodzaj gwarancji lub zwolnienie z obowiązku złożenia gwarancji zastosowane dla operacji, jak również, w odpowiednim przypadku, numer poświadczenia gwarancji generalnej, poświadczenia zwolnienia z obowiązku złożenia gwarancji lub karnet gwarancji pojedynczej i urząd składania gwarancji.
W przypadku gdy gwarancja generalna, zwolnienie z obowiązku złożenia gwarancji lub gwarancja pojedyncza nie jest ważna we wszystkich krajach EFTA, podać po „nieważna na” odnośne kraje EFTA poprzez wpisanie właściwego kodu z załącznika 38.
Pole 53: Urząd przeznaczenia (i kraj)
Stosując odpowiedni kod z załącznika 38, wpisać urząd, w którym towary mają zostać przedstawione celem zakończenia procedury tranzytu wspólnotowego.
Pole 54: Miejsce i data, podpis i nazwisko zgłaszającego lub jego przedstawiciela
Wpisać miejsce oraz datę wypełnienia zgłoszenia.
Z zastrzeżeniem przepisów szczególnych, które mają być przyjęte w odniesieniu do zastosowania systemu skomputeryzowanego, oryginał odręcznego podpisu zainteresowanej osoby należy złożyć na egzemplarzu, który ma pozostać w urzędzie wywozu/wysyłki, z następującym po nim imieniem i nazwiskiem tej osoby. W przypadku gdy osoba ta jest osobą prawną, sygnatariusz powinien podać swoje stanowisko w firmie po złożeniu podpisu i opatrzeniu go imieniem i nazwiskiem.
B. FORMALNOŚCI PODCZAS TRANSPORTU
Pomiędzy czasem, w którym towar opuszcza urząd wywozowy i/lub urząd wyjścia, a czasem, kiedy przybywa on do urzędu przeznaczenia, należy podać niektóre dane na egzemplarzach jednolitego dokumentu administracyjnego (SAD), towarzyszącego towarowi. Dane te dotyczą operacji transportowych i mają być podane na dokumencie w toku operacji przez przewoźnika odpowiedzialnego za środek transportu, na który towar jest bezpośrednio ładowany. Dane mogą być dodane w sposób czytelny odręcznie w tym przypadku, formularz należy wypełnić atramentem dużymi literami.
Dane te, które ukazują się jedynie na egzemplarzach 4 i 5 dotyczą następujących pól:
— przeładunek: skorzystaj z pola 55.
Pole 55. Przeładunki
W pierwszych trzech wierszach tego pola przewoźnik ma wpisać w czasie omawianej operacji towar przeładowywany z jednego środka transportu na drugi lub z jednego kontenera do drugiego.
Przewoźnik nie może dokonywać przeładunku towaru bez uprzedniego pozwolenia władz celnych Państwa Członkowskiego, na terytorium którego ma być dokonany przeładunek.
W przypadku gdy władze te uznają, że operacja tranzytowa może być kontynuowana w normalnym trybie, po podjęciu odpowiednich działań dokonują one stosownych adnotacji na egzemplarzach 4 i 5 zgłoszenia tranzytowego.
— Inne zdarzenia – należy skorzystać z pola 56.
Pole 56. Inne zdarzenia podczas przewozu
Pole ma być wypełnione zgodnie z istniejącymi zobowiązaniami w ramach procedury tranzytu wspólnotowego.
Dodatkowo, gdy towar został załadowany na naczepę i w czasie podróży zmieniany jest tylko ciągnik (bez operowania lub przeładunku towaru), w tym polu należy wpisać numer rejestracyjny nowego ciągnika. W takich przypadkach złożenie podpisów przez właściwe władze nie jest konieczne.
C. FORMALNOŚCI DOTYCZĄCE DOPUSZCZENIA DO SWOBODNEGO OBROTU, USZLACHETNIANIA CZYNNEGO, ODPRAWY CZASOWEJ, PRZETWARZANIA POD KONTROLĄ CELNĄ, SKŁADOWANIA W SKŁADZIE CELNYM ORAZ WPROWADZENIA TOWARÓW DO WOLNEGO OBSZARU CELNEGO OBJĘTEGO KONTROLĄ TYPU II
Pole 1. Zgłoszenie
W pierwszej części pola podać odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38.
W drugiej części pola podać rodzaj zgłoszenia stosując odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38.
Pole 2. Nadawca/eksporter
Podać pełną nazwę oraz adres ostatniego sprzedającego towaru przed ich przywozem na terytorium Wspólnoty.
W przypadku wymogu podania numeru identyfikacyjnego Państwa Członkowskie mogą uchylić przepis dotyczący podania nazwiska i imienia oraz adresu danej osoby.
Struktura każdego numeru identyfikacyjnego musi odpowiadać kryteriom ustanowionym w załączniku 38.
W przypadku przesyłek zbiorczych Państwa Członkowskie mogą postanowić o wprowadzeniu słowa „różne” w tym polu oraz załączeniu wykazu nadawców/eksporterów do zgłoszenia.
Pole 3. Formularze
Podać ilość podzestawów w odniesieniu do całkowitej liczby zastosowanych podzestawów formularzy i formularzy uzupełniających. Na przykład jeżeli występuje jeden formularz EX i dwa formularze EX/c, wpisać „1/3” na formularzu EX, „2/3” na formularzu EX/c oraz „3/3” na drugim formularzu EX/c.
Pole 4. Wykazy załadunkowe
Podać liczbę załączonych wykazów załadunkowych lub handlowych list opisowych, w przypadku gdy są one dopuszczone przez właściwe władze.
Pole 5. Pozycje
Podać całkowitą liczbę pozycji zgłoszonych przez osobę zainteresowaną we wszystkich zastosowanych formularzach i formularzach uzupełniających (wykazach załadunkowych lub listach handlowych). Liczba pozycji musi odpowiadać liczbie pól 31, które mają być wypełnione.
Pole 6. Liczba opakowań
Podać całkowitą liczbę opakowań składających się na daną przesyłkę.
Pole 7. Numer referencyjny
Zapis ten dotyczy handlowego numeru referencyjnego przypisanego przez osobę zainteresowaną danej przesyłce. Może to przybrać formę Unikalnego Numeru Referencyjnego Przesyłki (UCR) ( 177 ).
Pole 8. Nadawca
Podać numer identyfikacyjny przypisany przez właściwe władze danej osobie do celów podatkowych, statystycznych lub innych. Struktura tego numeru musi odpowiadać kryteriom podanym w załączniku 38. W przypadku gdy zainteresowana strona nie posiada takiego numeru, władze celne mogą jej go przypisać dla danego zgłoszenia.
Podać imię i nazwisko oraz adres zainteresowanej osoby.
W przypadku zgłoszenia towaru do procedury składu celnego w magazynie prywatnym (typu C, D lub E) podać imię i nazwisko oraz adres korzystającego ze składu, w przypadku gdy nie jest on zgłaszającym.
W przypadku przesyłek zbiorczych Państwa Członkowskie mogą postanowić, że w tym polu należy wpisać słowo „różne”, a do zgłoszenia załączyć wykaz odbiorców.
Pole 12. Szczegóły na temat wartości
W tym polu wpisać informację o wartości, np. odniesienie do pozwolenia, kiedy władze celne uchylają wymóg przedłożenia formularza DV1 na poparcie każdego zgłoszenia lub szczegółów dokonanych korekt.
Pole 14. Zgłaszający/przedstawiciel
Podać numer identyfikacyjny przypisany zainteresowanej osobie przez właściwe władze do celów podatkowych, statystycznych lub innych. Struktura tego numeru musi odpowiadać kryteriom ustanowionym w załączniku 38. Kiedy zainteresowana strona nie posiada takiego numeru, władze celne mogą jej go przypisać dla danego zgłoszenia.
Podać imię i nazwisko oraz adres zainteresowanej osoby.
Jeżeli zgłaszający i eksporter/nadawca są tą samą osobą, prosimy wpisać słowo odbiorca.
Aby wyznaczyć zgłaszającego lub określić status przedstawiciela, należy zastosować odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38.
Pole 15. Kraj wysyłki/wywozu
Jeżeli w kraju pośrednim nie doszło do zatrzymania lub postępowania sądowego niezwiązanego z transportem, w polu 15a podać odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38 dla kraju, z którego towary były początkowo wysłane do Państwa Członkowskiego przywozu. Jeżeli takie zatrzymania lub postępowania miały miejsce, za kraj wysyłki/wywozu należy uznać ostatni kraj, w którym takie zatrzymania lub postępowania sądowe miały miejsce.
Pole 17. Kraj przeznaczenia
Podać w polu 17a kod z załącznika 38 dla Państwa Członkowskiego miejsca przeznaczenia towarów, jakie jest znane w momencie dokonywania przywozu.
Podać w polu 17 region przeznaczenia towarów.
Pole 18. Znaki i przynależność państwowa środka transportu przy przybyciu
Podać znaki środka transportu, na który towar jest bezpośrednio załadowany w momencie przedstawienia w urzędzie celnym, w którym dokonywane są formalności. Jeżeli używany jest ciągnik z przyczepą o różnych numerach rejestracyjnych, podać numer rejestracyjny zarówno ciągnika jak i przyczepy.
W zależności od danego środka transportu można podać następujące szczegóły dotyczące znaków:
|
Środek transportu |
Metoda identyfikacji |
|
Transport morski i transport śródlądowy drogą wodną |
Nazwa statku |
|
Transport lotniczy |
Numer i data lotu (w przypadku braku numeru lotu podać numer rejestracyjny samolotu) |
|
Transport drogowy |
Numer rejestracyjny pojazdu |
|
Transport kolejowy |
Numer wagonu |
Pole 19. Kontener (Kont.)
Stosując odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38, podać sytuację w chwili przekraczania zewnętrznej granicy Wspólnoty.
Pole 20. Warunki dostawy
Stosując odpowiednie kody Wspólnoty oraz nagłówki z załącznika 38, podać szczegóły warunków kontraktu handlowego.
Pole 21. Znaki i przynależność państwowa aktywnego środka transportu przekraczającego granicę
Stosując odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38, podać przynależność państwową aktywnego środka transportu przekraczającego zewnętrzną granicę Wspólnoty.
W przypadku kombinowanego transportu towarów lub w przypadku zastosowania kilku środków transportu aktywnym środkiem transportu jest ten, który napędza cały zestaw. Na przykład w przypadku ciężarówki na statku płynącym po morzu aktywnym środkiem transportu jest statek. W przypadku traktora i przyczepy aktywnym środkiem transportu jest traktor.
Pole 22. Waluta i ogólna wartość faktury
Stosując odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38, w pierwszej części pola podać walutę, w której sporządzono fakturę handlową.
W drugiej części pola podać cenę ujętą w fakturze dla całości zgłoszonych towarów.
Pole 23. Kurs waluty
Pole to zawiera kurs waluty obowiązujący pomiędzy walutą faktury i walutą zainteresowanego Państwa Członkowskiego.
Pole 24. Rodzaj transakcji
Stosując odpowiednie kody Wspólnoty i nagłówki z załącznika 38, podać rodzaj danej transakcji.
Pole 25. Sposób transportu na granicy
Stosując odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38, podać rodzaj transportu odpowiadający aktywnemu środkowi transportu za pomocą, którego towary wjechały na obszar celny Wspólnoty.
Pole 26. Rodzaj transportu wewnętrznego
Stosując odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38, podać rodzaj transportu w chwili przybycia.
Pole 29. Urząd wprowadzenia
Stosując odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38, podać urząd celny, przez który towary zostały wprowadzone na obszar celny Wspólnoty.
Pole 30 Lokalizacja towaru
Podać dokładną lokalizację, w której towary mogą zostać poddane badaniu.
Pole 31. Opakowania i opis towaru; znaki i numery – numery kontenera (ów) - liczba i rodzaj
Podać znaki, numery, liczbę i rodzaj opakowań, lub – w przypadku towarów niezapakowanych – wpisać ilość takich towarów objętych zgłoszeniem, łącznie z danymi niezbędnymi do ich identyfikacji. Opis towarów oznacza zwykły opis handlowy. Z wyjątkiem towarów niewspólnotowych objętych procedurą składu celnego w rodzaju składu A, B, C, E lub F, opis ten musi być wystarczająco dokładny, aby umożliwić niezwłoczną i jednoznaczną identyfikację i klasyfikację. Pole to musi również zawierać dane wymagane przez wszelkie przepisy szczególne (np. podatek VAT, podatki akcyzowe). Stosując odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38, podać rodzaj opakowań.
Jeżeli stosowane są kontenery, w polu należy wpisać także ich znaki identyfikacyjne.
Pole 32. Numer pozycji
Podać numer danej pozycji w odniesieniu do całkowitej liczby pozycji zgłoszonych w zastosowanym formularzu i formularzu uzupełniającym, jak opisano to w uwadze do pola 5.
Pole 33. Kod towaru
Podać numer kodu odpowiadający danej pozycji, jak opisano w załączniku 38. Państwa Członkowskie mogą postanowić o konieczności wprowadzenia szczególnej nomenklatury dotyczącej podatków akcyzowych w piątej części pola.
Pole 34. Kod kraju pochodzenia
Podać w polu 34a odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38 dla kraju pochodzenia, jak zdefiniowano w tytule II Kodeksu.
Pole 35. Masa brutto w kilogramach
Podać masę brutto wyrażoną w kilogramach, towarów opisanych w odpowiednim polu 31. Masa brutto stanowi zagregowaną masę towarów z całkowitym opakowaniem, z wyjątkiem kontenerów lub innego materiału transportowego.
W przypadku objęcia przez zgłoszenie kilku rodzajów towaru Państwa Członkowskie mogą postanowić, że dla procedur, o których mowa w kolumnach K-H tabeli w tytule I, B, całkowita masa brutto jest podawana jedynie w pierwszym polu 35, a pozostałe pola 35 należy pozostawić puste.
Jeżeli masa brutto przekraczająca 1 kg zawiera część jednostki (kg) to może ona być zaokrąglona w następujący sposób:
— od 0 001 do 0 499 – zaokrąglenie w dół do najbliższego kg
— od 0.5 do 0 999 – zaokrąglenie w górę do najbliższego kg
— masę brutto poniżej 1 kg należy wpisać jako 0.xyz (np. 0 654 dla przesyłki o wadze 654 g)
Pole 36. Preferencje
Pole to zawiera informacje o taryfowym traktowaniu towarów. W przypadku gdy jego zastosowanie przewidziane zostało w tabeli w tytule I, sekcja B, musi ono zostać wypełnione, nawet jeżeli nie wnioskowano o preferencje taryfowe. Jednakże z pola tego nie wolno korzystać w kontekście handlu pomiędzy częściami obszarów celnych Wspólnoty, w których mają zastosowanie przepisy dyrektywy 77/388/EWG, oraz częściami tego obszaru, na którym te postanowienia nie mają zastosowania, lub w kontekście handlu pomiędzy częściami tego obszaru, na którym te postanowienia nie mają zastosowania. Podać odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38.
Komisja będzie publikować w regularnych odstępach czasu w serii C Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich wykaz kombinacji stosowanych kodów razem z przykładami i uwagami wyjaśniającymi.
Pole 37. Procedura
Stosując odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38, podać procedurę, do której zgłaszane są towary.
Pole 38. Masa netto (kg)
Podać masę netto, wyrażoną w kg, towarów opisanych w odpowiednim polu 33. Masę netto stanowi masa towaru bez jakiegokolwiek opakowania.
Pole 39. Kontyngent
Podać numer porządkowy kontyngentu taryfowego, o który ubiega się zgłaszający.
Pole 40. Deklaracja skrócona/poprzedni dokument
Stosując odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38, podać odnośne dane dotyczące wszelkich deklaracji skróconych stosowanych w Państwie Członkowskim przywozu lub wszelkich poprzednich dokumentów.
Pole 41. Uzupełniająca jednostka miary
Kiedy jest to konieczne, podać ilość danej pozycji wyrażoną w jednostkach ustanowionych w nomenklaturze towaru.
Pole 42. Wartość pozycji
Podać cenę danej pozycji.
Pole 43. Metoda wartościowania
Stosując odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38, podać zastosowaną metodę wartościowania.
Pole 44. Dodatkowe informacje/załączone dokumenty/świadectwa i pozwolenia
Stosując odpowiednie kody Wspólnoty z załącznika 38, podać szczegóły wymagane przez przepisy szczegółowe mające zastosowanie, wraz z odnośnymi danymi dotyczącymi dokumentów złożonych na poparcie zgłoszenia, łącznie z numerami seryjnymi kart kontrolnych T5.
Część pola „A.I kod” nie musi być wypełniany.
W przypadku składania zgłoszenia towarów do procedury składu celnego w urzędzie celnym innym niż urząd kontrolny, podać nazwę i adres urzędu kontrolnego.
Zgłoszenia sporządzane w Państwach Członkowskich, które w okresie przejściowym wprowadzania EUR stwarzają podmiotom gospodarczym możliwość wyboru jednostki EUR w celu sporządzenia zgłoszenia celnego, muszą podawać w tym polu, najlepiej w części pola w prawym dolnym rogu, stosowany wskaźnik jednostki pieniężnej, jednostki krajowej lub jednostki EUR.
Państwa Członkowskie mogą postanowić, że wskaźnik ten będzie wpisany jedynie w polu 44 dla pierwszej pozycji towaru w zgłoszeniu. W takim przypadku informacja zostanie uznana za ważną dla wszystkich pozycji towarowych zgłoszenia.
Wskaźnik ten zostanie ustanowiony przez kod waluty iso-alpha-3 (ISO 4217).
Pole 45. Korekta
Pole to zawiera informacje o wszelkich korektach, gdy nie złożono formularza DV1 na poparcie zgłoszenia. Wszelkie kwoty, które maja być wpisane w tym polu, mają być wyrażone w jednostce walutowej, w której może się ukazać kod w polu 44 lub – w przypadku braku takiego kodu – w polu 44, w walucie Państwa Członkowskiego, w którym dokonywane są formalności przywozowe.
Pole 46. Wartość statystyczna
Podać wartość statystyczną wyrażoną w jednostce walutowej, w której kod może ukazać się w polu 44 lub – w przypadku braku takiego kodu – w polu 44, w walucie Państwa Członkowskiego, w którym dokonywane są formalności przywozowe, zgodnie z obowiązującymi przepisami Wspólnoty.
Pole 47. Obliczanie opłat
Podać mającą zastosowanie podstawę opłaty (wartość, waga lub inne). Stosując – tam, gdzie to konieczne – odpowiednie kody Wspólnoty z załącznika 38, w każdym wierszu należy podać następujące dane:
— rodzaj opłaty (np. należności przywozowe, VAT),
— podstawę opłaty,
— zastosowaną stawka opłaty,
— kwotę należnej opłaty,
— wybraną metodę płatności (MP).
Kwoty w tym polu muszą być wyrażone w jednostce walutowej, dla której można podać kod w polu 44 lub – w przypadku braku takiego kodu – w polu 44, w walucie Państwa Członkowskiego, w którym dokonywane są formalności przywozowe.
Pole 48. Płatność odroczona
Wpisać, w odpowiednim przypadku, odnośne dane omawianego pozwolenia: odroczenie terminu płatności w tym przypadku odnosi się zarówno do odroczonego terminu płatności ceł, jak i ulgi podatkowej.
Pole 49. Oznaczenie składu
Stosując odpowiedni kod Wspólnoty z załącznika 38, podać odnośne dane na temat skladu.
Pole 54. Miejsce i data, podpis i nazwisko zgłaszającego lub jego przedstawiciela
Podać miejsce i datę wypełnienia zgłoszenia.
Zgodnie z przepisami szczegółowymi, które mają zostać przyjęte w odniesieniu do korzystania z systemów skomputeryzowanych na egzemplarzu, który ma pozostać w urzędzie przywozu, musi znajdować się odręczny podpis z następującym po nim imieniem i nazwiskiem tej osoby. Kiedy osoba taka jest osobą prawną, sygnatariusz powinien dodać swoje umocowania po złożeniu podpisu i opatrzeniu go swoim imieniem i nazwiskiem.
TYTUŁ III UWAGI DOTYCZĄCE FORMULARZY UZUPEŁNIAJĄCYCH
|
A. |
Formularze uzupełniające powinny być stosowane jedynie w przypadku, gdy zgłoszenie obejmuje więcej niż jedną pozycję (pole 5). Muszą one być przedstawione łącznie z formularzami IM, EN, EU lub CO. |
|
B. |
Instrukcje zawarte w tytułach I i II mają zastosowanie także do formularzy uzupełniających. Jednakże: — symbole „IM/c”, „EX/c” lub „EU/c” (lub „CO/c” w odpowiednim przypadku) należy wpisać w pierwszej części pola 1, pozostawiając tą część pola pustą jedynie wtedy, gdy: — formularz jest stosowany jedynie dla tranzytu wspólnotowego, w którym to przypadku, zależnie od procedury tranzytu wspólnotowego mającej zastosowanie do danych towarów, w trzeciej części pola 1 zostanie podane „T1bis”, „T2bis”, „T2Fbis” lub „T2SMbis”, — formularz ten stosowany jest jedynie w celu dostarczenia dowodu na wspólnotowy status towaru, w którym to przypadku, zależnie od statusu danych towarów, w trzeciej części pola zostanie podane „T1bis”, „T2bis”, „T2Fbis” lub „T2SMbis”, — pole 2/8 jest do zastosowania fakultatywnego przez Państwa Członkowskie i należy w nim podać jedynie nazwisko i imię oraz numer identyfikacyjny, jeżeli taki będzie istniał, danej osoby, — część „podsumowująca” pola 47 dotyczy końcowego podsumowania wszystkich pozycji objętych zastosowanymi formularzami IM i IM/c, EX i EX/c, EU i EU/c, lub CO i CO/c. Dlatego też powinna ona być zastosowana jedynie w ostatnich formularzach IM/c, EX/c, EU/c lub CO/c załączonych do dokumentu IM, EX, EU lub CO w celu wykazania całkowitych należności według rodzaju opłaty. |
|
C. |
Jeżeli stosowane są formularze uzupełniające: — każde pole 31 (opakowania i opis towaru), które nie zostało wykorzystane, należy przekreślić w celu uniknięcia jego późniejszego wykorzystania. — kiedy punkt trzeci pola 1 zawiera symbol T, pola 32 (numer pozycji), 33 (kod towaru), 35 (masa brutto (kg)), 38 (masa netto (kg)), 40 (deklaracja skrócona/poprzedni dokument) oraz 44 (dodatkowe informacje, złożone dokumenty, świadectwa i upoważnienia) pierwszej pozycji towarów zastosowanego zgłoszenia tranzytowego muszą być zakreślone, a pierwsze pole 31 (opakowania i opis towaru) tego dokumentu nie może być zastosowane w celu wprowadzenia oznakowań, numerów, ilości oraz rodzaju opakowań lub opisu towarów. W pierwszym polu 31 tego dokumentu należy powołać się, w odpowiednim przypadku, na ilość formularzy uzupełniających noszących odpowiednio symbole T1bis, T2bis lub T2Fbis. |
ZAŁĄCZNIK 37a
UWAGI WYJAŚNIAJĄCE DOTYCZĄCE STOSOWANIA ZGŁOSZEŃ TRANZYTOWYCH Z ZASTOSOWANIEM ELEKTRONICZNEJ WYMIANY STANDARDOWYCH KOMUNIKATÓW
(ZGŁOSZENIE TRANZYTOWE EDI)
TYTUŁ I
Przepisy ogólne
Zgłoszenie tranzytowe EDI sporządzane jest na podstawie danych umieszczonych w różnych polach jednolitego dokumentu administracyjnego (SAD), które zostały określone w załącznikach 37 i 38 wraz z kodem lub zastąpionych przez kod, jeżeli zachodzi taka potrzeba.
W niniejszym załączniku określone są wyłącznie szczególne wymogi podstawowe, które obowiązują w przypadku, gdy formalności dokonywane są w drodze wymiany standardowych komunikatów EDI. Ponadto wykorzystuje się dodatkowe kody przedstawione w załączniku 37c. O ile przepisy niniejszego załącznika lub załącznika 37c nie stanowią inaczej, załączniki 37 i 38 stosuje się do zgłoszenia tranzytowego EDI.
Szczegółowy układ i treść zgłoszenia tranzytowego EDI są zgodne z warunkami technicznymi, które właściwe organy podają do wiadomości głównego zobowiązanego dla zapewnienia sprawnego funkcjonowania systemu. Warunki te oparte są na wymaganiach, które określone są w niniejszym załączniku.
W niniejszym załączniku opisany jest układ wymiany informacji. Zgłoszenie tranzytowe jest ujmowane w grupach danych, które zawierają atrybuty danych. Atrybuty grupowane są w taki sposób, aby tworzyć logiczną i spójną całość w ramach komunikatu. Sporządzenie grupy danych wskazuje, że grupa danych zależy od grupy danych niższego tiret.
Podawany jest, o ile istnieje, numer właściwego pola na formularzu SAD.
Termin „liczba” w wyjaśnieniu odnoszącym się do grupy danych wskazuje, ile razy grupa ta może być stosowana w zgłoszeniu tranzytowym.
Termin „rodzaj/zakres” w objaśnieniu odnoszącym się do atrybutu określa wymogi dotyczące rodzaju i zakresu danych. Kody rodzajów danych są następujące:
|
a |
alfabetyczny |
|
n |
numeryczny |
|
an |
alfanumeryczny |
Podana po kodzie liczba określa dopuszczalną długość danych. Stosuje się, co następuje.
Dwie dowolne kropki, które mogą poprzedzać określenie długości, oznaczają, że dane nie mają ustalonej długości, ale mogą zawierać ilość cyfr określoną wskaźnikiem długości. Przecinek w danych długości oznacza, że atrybut może zawierać liczby dziesiętne, a cyfra po przecinku oznacza maksymalną liczbę cyfr dziesiętnych po przecinku.
TYTUŁ II
Układ zgłoszenia tranzytowego w formie EDI
A. Zestawienie grup danych
PROCEDURA TRANZYTOWA
PODMIOT GOSPODARCZY nadawca
PODMIOT GOSPODARCZY odbiorca
POZYCJA TOWAROWA
— PODMIOT GOSPODARCZY nadawca
— PODMIOT GOSPODARCZY odbiorca
— KONTENERY
— KODY PRODUKTÓW WRAŻLIWYCH
— OPAKOWANIA
— POPRZEDNIE DOKUMENTY ADMINISTRACYJNE
— SPORZĄDZONE DOKUMENTY/ŚWIADECTWA
— UWAGI SPECJALNE
URZĄD CELNY wywozu
PODMIOT GOSPODARCZY główny zobowiązany
PRZEDSTAWICIEL
URZĄD CELNY tranzytowy
URZĄD CELNY przeznaczenia
PODMIOT GOSPODARCZY upoważniony odbiorca
WYNIK KONTROLI
INFORMACJA O ZAMKNIĘCIACH
— ZNAKI ZAMKNIĘĆ
GWARANCJA
— NUMER GWARANCJI
— OGRANICZENIE WAŻNOŚCI (WE)
— OGRANICZENIE WAŻNOŚCI (poza WE)
B. Dane umieszczone na zgłoszeniu tranzytowym
PROCEDURA TRANZYTOWA
Numer 1
Stosuje się grupę danych.
LOKALNY NUMER EWIDENCYJNY PROCEDURY TRANZYTOWEJ (LNR)
Typ/Długość: an..22
Stosuje się lokalny numer ewidencyjny procedury tranzytowej (LNR). Jest on określony na poziomie krajowym i nadany przez użytkownika w porozumieniu z właściwymi organami w celu identyfikacji każdego pojedynczego zgłoszenia.
Typ zgłoszenia
(pole 1)
Typ/Długość: an..5
Stosuje się ten atrybut.
▼M22 —————
Całkowita liczba pozycji
(pole 5)
Typ/Długość: an..5
Stosuje się ten atrybut.
Całkowita liczba opakowań
(pole 6)
Typ/długość: n ..7
Użycie atrybutu jest dowolne. Całkowita liczba opakowań jest równa sumie całej „Liczby opakowań”, całej „Liczby sztuk” i wartości „1” dla każdego zadeklarowanego „towaru masowego”.
Państwo wysyłające
(pole 15a)
Typ/Długość: an..2
Ten atrybut stosuje się, jeżeli zadeklarowano jedno państwo wysyłające. Należy stosować kody kraju znajdujące się w załączniku 37c. W tym przypadku atrybut „Kraj wysyłki” grupy danych „POZYCJA TOWAROWA” nie może być stosowany. Jeżeli zadeklarowano kilka krajów wysyłki, ten atrybut grupy danych „PROCEDURA TRANZYTOWA” nie może być stosowany. W tym wypadku stosuje się atrybut „Kraj wysyłki” grupy danych „POZYCJA TOWAROWA”.
Kraj przeznaczenia
(pole 17a)
Typ/Długość: a2
Atrybut ten stosuje się, jeżeli zadeklarowano jeden kraj przeznaczenia. Należy stosować kody kraju znajdujące się w załączniku 37c. W tym wypadku atrybut „Kraj przeznaczenia” grupy danych „POZYCJA TOWAROWA” nie może być stosowany. Jeżeli zadeklarowano kilka krajów przeznaczenia, ten atrybut grupy danych „PROCEDURA TRANZYTOWA” nie może być stosowany. W tym wypadku stosuje się atrybut „Kraj przeznaczenia” grupy danych „POZYCJA TOWAROWA”.
Tożsamość przy wyjściu
(pole 18)
Typ/Długość: an..27
Atrybut ten stosuje się zgodnie z załącznikiem 37.
Tożsamość LNG przy wyjściu
Typ/Długość: a2
Podany w załączniku 37c kod języka używany jest w celu określenia języka (LNG) w przypadku gdy wykorzystywane jest odpowiednie wolne pole.
Przynależność państwowa przy wyjściu
(pole 18)
Typ/Długość: a2
Podany w załączniku 37c kod kraju stosuje się zgodnie z załącznikiem 37.
Kontenery
(pole 19)
Typ/Długość: n1
Stosuje się następujące kody
0 : nie
1 : tak.
Przynależność państwowa przy przekraczaniu granicy
(pole 21)
Typ/Długość: a2
Podany w załączniku 37c kod kraju stosuje się zgodnie z załącznikiem 37.
Tożsamość przy przekraczaniu granicy
(pole 21)
Typ/Długość: an..27
Zgodnie z załącznikiem 37 stosowanie tego atrybutu przez Państwa Członkowskie nie jest obowiązkowe.
Tożsamość przy przekraczaniu granicy — kod języka (LNG)
Typ/Długość: a2
Podany w załączniku 37c kod języka stosuje się w celu określenia języka (LNG) w przypadku, gdy wykorzystywane jest odpowiednie wolne pole.
Rodzaj transportu przy przekraczaniu granicy
(pole 21)
Typ/Długość: n..2
Zgodnie z załącznikiem 37 stosowanie tego atrybutu przez Państwa Członkowskie nie jest obowiązkowe.
Rodzaj transportu na granicy
(pole 25)
Typ/Długość: n..2
Zgodnie z załącznikiem 37 stosowanie tego atrybutu przez Państwa Członkowskie nie jest obowiązkowe.
Rodzaj transportu wewnętrznego
(pole 26)
Typ/Długość: n..2
Stosowanie tego atrybutu nie jest obowiązkowe dla Państw Członkowskich. Stosowanie jest zgodne z uwagą wyjaśniającą dotyczącą pola 25 zamieszczoną w załączniku 38.
Miejsce załadunku
(pole 27)
Typ/Długość: an..17
Stosowanie tego atrybutu jest fakultatywne dla Państw Członkowskich.
Kod miejsca uzgodnionego
(pole 30)
Typ/Długość: an..17
Atrybut ten stosuje się, jeżeli wykorzystywana jest grupa danych „WYNIK KONTROLI”. W przeciwnym wypadku użycie tego atrybutu jest fakultatywne. Jeżeli ten atrybut jest stosowany, należy dokładnie, w formie zakodowanej, określić miejsce, w którym mogą zostać zbadane towary. Nie można jednocześnie stosować atrybutów Uzgodnione miejsce towarów/„Kod miejsca uzgodnionego”, „Uzgodnione miejsce towarów” i „Miejsce odpraw celnych”.
Uzgodnione miejsce towarów
(pole 30)
Typ/Długość: an..35
Atrybutu tego nie stosuje się, jeżeli wykorzystywana jest grupa danych „WYNIK KONTROLI”. W przeciwnym wypadku użycie tego atrybutu jest fakultatywne. Jeżeli ten atrybut jest stosowany, należy dokładnie określić miejsce, w którym mogą zostać zbadane towary. Nie można jednocześnie stosować atrybutów „Uzgodnione miejsce towarów”/„Kod uzgodnionego miejsca”, „Uzgodnione miejsce towarów” i „Miejsce odpraw celnych”.
Uzgodnione miejsce towarów — kod języka (LNG)
Typ/Długość: a2
Podany w załączniku 37c kod języka stosuje się w celu określenia języka (LNG) w przypadku, gdy wykorzystywane jest odpowiednie wolne pole.
Miejsce towarów wynikające z upoważnienia
(pole 30)
Typ/Długość: an..17
Atrybutu tego nie stosuje się, jeżeli wykorzystywana jest grupa danych „WYNIK KONTROLI”. W przeciwnym wypadku użycie tego atrybutu jest fakultatywne. Jeżeli ten atrybut jest stosowany, należy dokładnie określić miejsce, w którym mogą zostać zbadane towary. Atrybutu nie można również używać w przypadku, gdy nie jest wykorzystywana grupa danych „WYNIK KONTROLI”. Nie można jednocześnie stosować atrybutów „Uzgodnione miejsce towarów”/„Kod uzgodnionego miejsca”, „Miejsce towarów wynikające z upoważnienia” i „Miejsce odpraw celnych”.
Miejsce odpraw celnych
(pole 30)
Typ/Długość: an..17
Atrybutu tego nie stosuje się, jeżeli wykorzystywana jest grupa danych „WYNIK KONTROLI”. W przeciwnym wypadku użycie tego atrybutu jest fakultatywne. Jeżeli atrybut ten jest stosowany, należy dokładnie określić miejsce, w którym mogą zostać zbadane towary. Nie można jednocześnie stosować atrybutów „Uzgodnione miejsce towarów”/„Kod uzgodnionego miejsca”, „Miejsce towarów wynikające z upoważnienia” i „Miejsce odpraw celnych”.
Masa całkowita
(pole 35)
Typ/Długość: n..11,3
Stosuje się ten atrybut.
Kod języka dokumentu towarzyszącego NSTI
Typ/Długość: a2
Podany w załączniku 37c kod języka stosuje się w celu określenia języka tranzytowego dokumentu towarzyszącego (dokument towarzyszący NSTI).
Wskaźnik języka dialogu przy wyjściu
Typ/Długość: a2
Użycie podanego w załączniku 37c kodu języka jest fakultatywne. Jeżeli atrybut ten nie jest stosowany, system zastosuje język urzędu wywozu.
Data dokonania zgłoszenia
(pole 50)
Typ/Długość: n8
Stosuje się ten atrybut.
Miejsce dokonania zgłoszenia
(pole 50)
Typ/Długość: an..35
Stosuje się ten atrybut.
Miejsca dokonania zgłoszenia — kod języka (LNG)
Typ/Długość: a2
Podany w załączniku 37c kod języka stosuje się w celu określenia języka (LNG) w przypadku, gdy wykorzystywane jest odpowiednie wolne pole.
PODMIOTGOSPODARCZY nadawca
Numer: 1
Tę grupę danych stosuje się, jeżeli zgłoszony został jeden nadawca. W tym przypadku nie można stosować grupy danych „PODMIOT GOSPODARCZY nadawca” grupy danych „POZYCJA TOWAROWA”.
Nazwa
(pole 2)
Typ/Długość: an..35
Stosuje się ten atrybut.
Ulica i numer
(pole 2)
Typ/Długość: an..35
Stosuje się ten atrybut.
Państwo
(pole 2)
Typ/Długość: a2
Stosuje się kod kraju podany w załączniku 37c.
Kod pocztowy
(pole 2)
Typ/Długość: an..9
Stosuje się ten atrybut.
Miasto
(pole 2)
Typ/Długość: an..35
Stosuje się ten atrybut.
KOD JĘZYKA NAD LNG
Typ/Długość: a2
Podany w załączniku 37c kod języka stosuje się w celu określenia języka nazwy i adresu (NAD LNG).
Numer identyfikacyjny (TIN)
(pole 2)
Typ/Długość: an..17
Stosowanie tego atrybutu dla wprowadzenia numeru identyfikacyjnego podmiotu gospodarczego (TIN) jest fakultatywne dla Państw Członkowskich.
PODMIOT GOSPODARCZY odbiorca
(pole 8)
Numer 1:
Tę grupę danych stosuje się, jeżeli zgłoszony został jeden odbiorca i atrybut „Kraj przeznaczenia” grupy danych „PROCEDURA TRANZYTOWA” zawiera Państwo Członkowskie lub Państwo EFTA. W tym przypadku nie można stosować grup danych „PODMIOT GOSPODARCZY odbiorca” grupy „POZYCJA TOWAROWA”.
Nazwa
(pole 8)
Typ/Długość: an..35
Stosuje się ten atrybut.
Ulica i numer
(pole 8)
Typ/Długość: an..35
Stosuje się ten atrybut.
Państwo
(pole 8)
Typ/Długość: a2
Stosuje się kod kraju podany w załączniku 37c.
Kod pocztowy
(pole 8)
Typ/Długość: an..9
Stosuje się ten atrybut.
Miasto
(pole 8)
Typ/Długość: an..35
Stosuje się ten atrybut.
KOD JĘZYKA (NAD LNG)
Typ/Długość: a2
Podany w załączniku 37c kod języka stosuje się w celu określenia języka nazwy i adresu (NAD LNG).
Numer identyfikacyjny (TIN)
(pole 8)
Typ/Długość: an..17
Stosowanie tego atrybutu dla wprowadzenia numeru identyfikacyjnego (TIN) podmiotu gospodarczego jest fakultatywne dla Państw Członkowskich.
POZYCJA TOWAROWA
Numer: 999
Używa się grupy danych.
Typ zgłoszenia
(ex pole 1)
Typ/Długość: an..5
Atrybut ten stosuje się, jeżeli wykorzystywany jest kod „T-” dla atrybutu „Typ zgłoszenia” grupy danych „PROCEDURA TRANZYTOWA”. W pozostałych przypadkach nie stosuje się tego atrybutu.
Kraj wysyłki
(ex pole 15a)
Typ/Długość: a2
Ten atrybut stosuje się, jeżeli zadeklarowano więcej niż jeden kraj wysyłki. Należy stosować kody krajów podanych w załączniku 37c. Atrybut „Kraj wysyłki” grupy danych „PROCEDURA TRANZYTOWA” nie może być stosowany. Jeżeli zadeklarowano jeden kraj przeznaczenia, stosuje się odpowiedni atrybut grupy danych „PROCEDURA TRANZYTOWA”.
Kraj przeznaczenia
(ex pole 17a)
Typ/Długość: a2
Ten atrybut stosuje się, jeżeli zadeklarowano więcej niż jeden kraj przeznaczenia. Należy stosować kody krajów podanych w załączniku 37c. Atrybut „Kraj przeznaczenia” grupy danych „PROCEDURA TRANZYTOWA” nie może być stosowany. Jeżeli zadeklarowano jeden kraj przeznaczenia, stosuje się odpowiedni atrybut grupy danych „PROCEDURA TRANZYTOWA”.
Opis tekstowy
(pole 31)
Typ/Długość: an..140
Stosuje się ten atrybut.
Opis tekstowy — kod języka (LNG)
Typ/Długość: a2
Podany w załączniku 37c kod języka stosuje się w celu określenia języka (LNG) w przypadku, gdy wykorzystywane jest odpowiednie wolne pole.
Numer pozycji
(pole 32)
Typ/Długość: n..5
Atrybut ten stosuje się nawet, jeżeli dla atrybutu „Całkowita liczba pozycji” grupy danych „PROCEDURA TRANZYTOWA” wykorzystano liczbę „1”. W tym przypadku liczbę „1” stosuje się również dla tego atrybutu. Każdy numer pozycji jest taki sam dla całego zgłoszenia.
Kod towaru
(pole 33)
Typ/Długość: n..8
Stosuje się atrybut składający się co najmniej z czterech do maksimum ośmiu cyfr zgodnie z załącznikiem 37.
Masa całkowita
(pole 35)
Typ/Długość: n..11,3
Atrybut ten jest fakultatywny w przypadku, gdy różnego rodzaju towary objęte jednym zgłoszeniem pakowane są razem w sposób uniemożliwiający ustalenie masy całkowitej każdego rodzaju towarów.
Masa netto
(pole 38)
Typ/Długość: n..11,3
Zgodnie z załącznikiem 37 stosowanie tego atrybutu jest fakultatywne.
PODMIOT GOSPODARCZY nadawca
(ex pole 2)
Numer: 1
Tę grupę danych „PODMIOT GOSPODARCZY nadawca” nie stosuje się, jeżeli zgłoszony został jeden nadawca. W tym przypadku stosuje się grupę danych „PODMIOT GOSPODARCZY nadawca” na poziomie „PROCEDURA TRANZYTOWA”.
Typ/Długość: an..35
Stosuje się ten atrybut.
Typ/Długość: an..35
Stosuje się ten atrybut.
Typ/Długość: a2
Stosuje się kod kraju podany w załączniku 37c.
Typ/Długość: an..9
Stosuje się ten atrybut.
Typ/Długość: an..35
Stosuje się ten atrybut.
Typ/Długość: a2
Podany w załączniku 37c kod języka stosuje się w celu określenia języka nazwy i adresu (NAD LNG).
Typ/Długość: an..17
Stosowanie tego atrybutu dla wprowadzenia numeru identyfikacyjnego (TIN) podmiotu gospodarczego jest fakultatywne dla Państw Członkowskich.
PODMIOT GOSPODARCZY odbiorca
(ex pole 8)
Numer: 1
Tę grupę danych stosuje się, jeżeli zgłoszony został więcej niż jeden odbiorca i atrybut „Kraj przeznaczenia” grupy danych „POZYCJA TOWAROWA” zawiera Państwo Członkowskie lub Państwo EFTA. Jeżeli zgłoszony został jeden odbiorca, nie stosuje się grupy danych „PODMIOT GOSPODARCZY odbiorca” grup danych „POZYCJA TOWAROWA”.
Typ/Długość: an..35
Stosuje się ten atrybut.
Typ/Długość: an..35
Stosuje się ten atrybut.
Typ/Długość: a2
Stosuje się kod kraju podany w załączniku 37c.
Typ/Długość: an..9
Stosuje się ten atrybut.
Typ/Długość: an..35
Stosuje się ten atrybut.
Typ/Długość: a2
Podany w załączniku 37c kod języka stosuje się w celu określenia języka nazwy i adresu (NAD LNG).
Typ/Długość: an..17
Stosowanie tego atrybutu dla wprowadzenia numeru identyfikacyjnego (TIN) podmiotu gospodarczego jest fakultatywne dla Państw Członkowskich.
KONTENERY
(pole 31)
Numer: 99
Tę grupę danych stosuje się, jeżeli atrybut „Kontenery” grupy danych „PROCEDURA TRANZYTOWA” zawiera kod „1”.
Typ/Długość: an..11
Stosuje się ten atrybut.
KODY PRODUKTÓW WRAŻLIWYCH (SGI)
(pole 31)
Numer: 9
Tę grupę danych stosuje się do wprowadzenia identyfikacji wrażliwych towarów, jeżeli zgłoszenie tranzytowe dotyczy towarów wymienionych w załączniku 44c.
Typ/Długość: n..2
Podany w załączniku 37c kod stosuje się w przypadku, gdy kod towarów nie jest wystarczający dla jednoznacznej identyfikacji towarów wymienionych w załączniku 44c.
Typ/Długość: n..11,3
Ten atrybut stosuje się, jeżeli zgłoszenie tranzytowe dotyczy towarów wymienionych w załączniku 44c.
OPAKOWANIA
(pole 31)
Numer: 99
Stosuje się grupę danych.
Typ/Długość: an..42
Ten atrybut stosuje się, jeżeli atrybut „Rodzaj opakowań” zawiera kody podane w załączniku 37c inne niż używane w odniesieniu do towarów „Luzem” (VQ, VG, VL, VY, VR lub VO) lub „Towarów niezapakowanych” (NE). Jeżeli atrybut „Rodzaj opakowań” zawiera wyżej wymienione kody, jego stosowanie jest fakultatywne.
Typ/Długość: a2
Podany w załączniku 37c kod języka stosuje się w celu określenia języka (LNG) w przypadku, gdy wykorzystywane jest odpowiednie wolne pole.
Typ/Długość: a2
Stosuje się kod opakowań podany w załączniku 37c.
Typ/długość: an ..2
Stosuje się kody przewidziane na liście „kody opakowań” w załączniku 38 dla pola 31.
Typ/Długość: n..5
Ten atrybut stosuje się, jeżeli atrybut „Rodzaj opakowań” zawiera kod podany w załączniku 37c dla „Towary niezapakowane” (NE). W pozostałych przypadkach nie stosuje tego atrybutu.
POPRZEDNIE DOKUMENTY ADMINISTRACYJNE
(pole 40)
Numer: 9
Tę grupę danych stosuje się zgodnie z załącznikiem 37.
Typ/Długość: an..6
Jeżeli stosuje się grupę danych, należy podać przynajmniej jeden rodzaj poprzedniego dokumentu.
Typ/Długość: an..20
Stosuje się numer poprzedniego dokumentu.
Typ/Długość: a2
Podany w załączniku 37c kod języka stosuje się w celu określenia języka (LNG) w przypadku, gdy wykorzystywane jest odpowiednie wolne pole.
Typ/Długość: an..26
Stosowanie tego atrybutu jest fakultatywne dla Państw Członkowskich.
Typ/Długość: a2
Podany w załączniku 37c kod języka stosuje się w celu określenia języka (LNG) w przypadku, gdy wykorzystywane jest odpowiednie wolne pole.
PRZEDSTAWIONE DOKUMENTY/ŚWIADECTWA
(pole 44)
Numer: 99
Tę grupę danych stosuje się zgodnie z załącznikiem 37. Jeżeli stosuje się grupę danych, należy wykorzystać przynajmniej jeden z następujących atrybutów.
Typ/Długość: an..3
Stosuje się kod podany w załączniku 37c.
Typ/Długość: an..20
Typ/Długość: a2
Podany w załączniku 37c kod języka stosuje się w celu określenia języka (LNG) w przypadku gdy wykorzystywane jest odpowiednie wolne pole.
Typ/Długość: an..26
Typ/Długość: a2
Podany w załączniku 37c kod języka stosuje się w celu określenia języka (LNG) w przypadku, gdy wykorzystywane jest odpowiednie wolne pole.
INFORMACJE UZUPEŁNIAJĄCE
(pole 44)
Numer: 99
Tę grupę danych stosuje się zgodnie z załącznikiem 37. Jeżeli stosuje się grupę danych, należy wykorzystać albo atrybut „Kod dodatkowa informacja” lub „Tekst”.
Typ/Długość: an..3
Stosuje się kod podany w załączniku 37c do wprowadzenia identyfikacji (id) dodatkowej informacji.
Typ/Długość: n1
Jeżeli atrybut „Kod dodatkowych informacji” zawiera kod „DG0” lub „DG1”, należy stosować atrybut „Wywóz z WE” lub „Wywóz z kraju”. Obydwa atrybuty nie mogą być stosowane jednocześnie. W pozostałych przypadkach atrybut ten nie może być zastosowany. Jeżeli stosuje się ten atrybut, należy stosować następujące kody:
0 = nie
1 = tak.
Typ/Długość: a2
Jeżeli atrybut „Kod dodatkowych informacji” zawiera kod „DG0” lub „DG1”, należy stosować atrybut „Wywóz z WE” lub „Wywóz z kraju”. Obydwa atrybuty nie mogą być stosowane jednocześnie. W pozostałych przypadkach atrybut nie może być zastosowany. Jeżeli stosuje się ten atrybut, należy stosować kod kraju podany w załączniku 37c.
Typ/Długość: an..70
Typ/Długość: a2
Podany w załączniku 37c kod języka stosuje się w celu określenia języka (LNG) w przypadku, gdy wykorzystywane jest odpowiednie wolne pole.
URZĄD CELNY wywozu
(pole C)
Numer: 1
Stosuje się grupę danych.
Numer odniesienia
(pole C)
Typ/Długość: an8
Stosuje się kod podany w załączniku 37c.
PODMIOT GOSPODARCZY główny zobowiązany
(pole 50)
Numer: 1
Stosuje się grupę danych.
Numer identyfikacyjny (TIN)
(pole 50)
Typ/długość: an ..17
To odesłanie używane jest, jeśli informacje dotyczące „KONTROLI REZULTATÓW” zawierają kod A3 lub jeśli odesłanie „NRG” jest zastosowane.
Nazwa
(pole 50)
Typ/Długość: an..35
Atrybut ten stosuje się w przypadku stosowania atrybutu „Numer identyfikacyjny” i gdy system nie zna jeszcze innych atrybutów tej grupy danych.
Ulica i numer
(pole 50)
Typ/Długość: an..35
Atrybut ten stosuje się w przypadku stosowania atrybutu „Numer identyfikacyjny” i gdy system nie zna jeszcze innych atrybutów tej grupy danych.
Państwo
(pole 50)
Typ/Długość: a2
Podany w załączniku 37c kod kraju stosuje się w przypadku stosowania atrybutu „Numer identyfikacyjny” i gdy system nie zna jeszcze innych atrybutów tej grupy danych.
Kod pocztowy
(pole 50)
Typ/Długość: an..9
Atrybut ten stosuje się w przypadku wykorzystywania atrybutu „Numer identyfikacyjny” i gdy system nie zna jeszcze innych atrybutów tej grupy danych.
Miasto
(pole 50)
Typ/Długość: an..35
Atrybut ten stosuje się w przypadku wykorzystywania atrybutu „Numer identyfikacyjny” i gdy system nie zna jeszcze innych atrybutów tej grupy danych.
KOD JĘZYKA (NAD LNG)
Typ/Długość: a2
Podany w załączniku 37c kod języka stosuje się w celu określenia języka nazwy i adresu (NAD LNG) w przypadku, gdy wykorzystywane jest odpowiednie wolne pole.
PRZEDSTAWICIEL
(pole 50)
Numer: 1
Te grupę danych stosuje się w przypadku, gdy główny zobowiązany korzysta z upoważnionego przedstawiciela.
Nazwa
(pole 50)
Typ/Długość: an..35
Stosuje się ten atrybut.
Pełnomocnictwa
(pole 50)
Typ/Długość: an..35
Stosowanie tego atrybutu jest fakultatywne.
Pełnomocnictwa — kod języka (LNG)
Typ/Długość: a2
Podany w załączniku 37c kod języka stosuje się w celu określenia języka (LNG) w przypadku, gdy wykorzystywane jest odpowiednie wolne pole.
URZĄD CELNY tranzytowy
(pole 51)
Numer: 9
Tę grupę danych stosuje się zgodnie z załącznikiem 37.
Numer odniesienia
(pole 51)
Typ/Długość: an8
Stosuje się kod podany w załączniku 37c.
URZĄD CELNY przeznaczenia
(pole 53)
Numer: 1
Stosuje się grupę danych.
Numer referencyjny
(pole 53)
Typ/Długość: an8
Stosuje się kod podany w załączniku 37c.
UPOWAŻNIONY PODMIOT GOSPODARCZY odbiorca
(pole 53)
Numer: 1
Tę grupę danych stosuje się w celu określenia, że towary zostaną dostarczone do upoważnionego odbiorcy.
Numer identyfikacyjny (TIN) upoważnionego odbiorcy
(pole 53)
Typ/Długość: an..17
Stosuje się ten atrybut dla wprowadzenia numeru identyfikacyjnego (TIN) podmiotu gospodarczego.
WYNIKI KONTROLI
(pole D)
Numer: 1
Tę grupę danych stosuje się, jeżeli zgłoszenie składa upoważniony nadawca.
Kod wyników kontroli
(pole D)
Typ/Długość: an2
Stosuje się kod A3.
Termin
(pole D)
Typ/Długość: n8
Stosuje się ten atrybut.
INFORMACJA O ZAMKNIĘCIACH
(pole D)
Numer: 1
Tę grupę danych stosuje się w przypadku, gdy upoważniony nadawca, dla którego zezwolenie określa obowiązek nałożenia zamknięć, składa zgłoszenie lub gdy główny zobowiązany uzyskał zezwolenie na zastosowanie specjalnych zamknięć.
Liczba zamknięć
(pole D)
Typ/Długość: n..4
Stosuje się ten atrybut.
ZNAKI ZAMKNIĘĆ
(pole D)
Numer: 99
Stosuje się grupę danych dla identyfikacji zamknięć.
Typ/Długość: an..20
Stosuje się ten atrybut.
Typ/Długość: a2
Stosuje się kod języka (LNG) podany w załączniku 37c.
GWARANCJA
Numer: 9
Stosuje się grupę danych.
Typ gwarancji
(pole 52)
►M26 Typ/długość: an ..1 ◄
Stosuje się kod podany w załączniku 38.
NUMER GWARANCJI
(pole 52)
Numer: 99
Grupa danych powinien być używany, jeżeli atrybut „typ gwarancji” zawiera kod „0”, „1”, „2”, „4” lub „9”.
►M26 Typ/długość: an ..24 ◄
Atrybut ten powinien być używany do umieszczenia numeru odniesienia gwarancji (GRN), jeżeli akapit „typ gwarancji” zawiera kod „0”, „1”, „2”, „4” lub „9”. W przypadku atrybutu „inne odniesienia gwarancji” nie może być używany.
|
Pole |
Zawartość |
Typ pola |
Przykłady |
|
1 |
Dwie ostatnie cyfry roku, w którym gwarancja została przyjęta (RR) |
Numeryczny 2 |
97 |
|
2 |
Identyfikator kraju, w którym gwarancja została wniesiona (ISO alfa 2 kod kraju) |
Alfabetyczny 2 |
IT |
|
3 |
Jednostkowy identyfikator dopuszczenia, nadany przez urząd gwarancyjny, według roku i kraju |
Alfanumeryczny 12 |
1234AB788966 |
|
4 |
Cyfra kontrolna |
Alfanumeryczny 1 |
8 |
|
5 |
Identyfikator gwarancji indywidualnej według sposobu zabezpieczenia (1 litera + 6 cyfr) lub NULL dla innych typów gwarancji |
Alfanumeryczny 7 |
A001017 |
Pole 1 i 2, jak jest to wyjaśnione powyżej.
Pole 3 musi zawierać jednostkowy identyfikator dopuszczenia gwarancji według roku i kraju, nadany przez urząd gwarancyjny. Administracje krajowe, które chcą posiadać urząd gwarancyjny numeru referencyjnego urzędu celnego, włączonego do GRN, mogą używać pierwszych 6 znaków w celu włączenia krajowego numeru urzędu gwarancyjnego.
Pole 4 musi zawierać wartość, która jest numerem kontrolnym pól 1–3 GRN. To pole pozwala wykryć błąd, w momencie wychwycenia pierwszych czterech pól GRN.
Pole 5 jest używane tylko wówczas, gdy GRN jest powiązany z gwarancją indywidualną według sposobu zabezpieczenia, zarejestrowanego przez skomputeryzowany system przekazywania danych. W takim przypadku to pole musi być wypełnione przez identyfikator zabezpieczenia.
Typ/długość: an..35
Ten atrybut powinien być używany, jeżeli akapit „typ gwarancji” zawiera kody inne niż „0”, „1”, „2”, „4” lub „9”. W przypadku atrybutu „GRN”, nie może być używany.
Typ/długość: an4
Atrybut ten powinien być używany, jeżeli stosuje się atrybut „GRN”, w przeciwnym przypadku, atrybut jest dobrowolny dla Państwa Członkowskiego. W zależności od typu, gwarancja jest wydana przez urząd gwarancyjny, poręczyciela lub zleceniodawcę i używana do ochrony poszczególnych gwarancji.
OGRANICZENIE WAŻNOŚCI (WE)
Numer: 1
Typ/Długość: n1
Kod 0 = nie stosuje się dla tranzytu wspólnotowego.
OGRANICZENIE WAŻNOŚCI (POZA WE)
Numer: 99
Typ/Długość: a2
Podany w załączniku 37c kod kraju stosuje się w celu określenia danego Państwa EFTA.
ZAŁĄCZNIK 37c
DODATKOWE KODY DLA KOMPUTEROWEGO SYSTEMU TRANZYTOWEGO
1. Kody krajów (CNT)
|
Pole |
Zawartość |
Rodzaj pola |
Przykład |
|
1 |
Kod kraju ISO alpha2 |
Alfabetyczne 2 |
IT |
Stosuje się kod kraju ISO alpha 2 (patrz załącznik 38).
2. Kod języka
Kodyfikacja IS0 alpha 2 zgodnie z ISO-639: stosuje się wydanie z 1988 r.
3. Kod towarów (COM)
|
Pole |
Zawartość |
Rodzaj pola |
Przykłady |
|
1 |
Sześciocyfrowy kod Systemu Zharmonizowanego (HS6) |
Numeryczne 6 (umieszczone z lewej strony) |
010290 |
Należy wprowadzić sześć cyfr Systemu Zharmonizowanego (HS6). Kod towaru może na użytek krajowy zostać rozszerzony do ośmiu cyfr.
4. Kod towarów wrażliwych
|
Pole |
Zawartość |
Rodzaj pola |
Przykłady |
|
1 |
Dodatkowy identyfikator towarów wrażliwych |
Numeryczne 2 |
2 |
Jak określono w załączniku 44c, kod ten używany jest jako rozszerzenie kodu HS6 w przypadku, gdy identyfikacja towaru wrażliwego z zastosowaniem tego kodu nie jest wystarczająca.
▼M26 —————
6. Kody przedstawianych dokumentów/świadectw
|
Certyfikat zgodności |
2 |
|
Atest jakości |
3 |
|
Świadectwo przewozowe A. TR.1 |
18 |
|
Wykaz kontenerów |
235 |
|
Wykaz opakowań |
271 |
|
Faktura pro forma |
325 |
|
Faktura handlowa |
380 |
|
Spedytorski list przewozowy |
703 |
|
Konosament kapitański |
704 |
|
Konosament |
705 |
|
Konosament spedytorski |
714 |
|
List drogowy SMGS |
722 |
|
Drogowy list przewozowy |
730 |
|
Lotniczy list przewozowy |
740 |
|
Kapitański lotniczy list przewozowy |
741 |
|
Kwit wysyłkowy (paczki pocztowe) |
750 |
|
Dokument transportu kombinowanego (nazwa ogólna) |
760 |
|
Manifest cargo |
785 |
|
Ceduła przewozowa |
787 |
|
Wzór zgłoszenia tranzytowego T |
820 |
|
Wzór zgłoszenia tranzytowego T1 |
821 |
|
Wzór zgłoszenia tranzytowego T2 |
822 |
|
Dokument kontrolny T5 |
823 |
|
Wzór zgłoszenia tranzytowego T2L |
825 |
|
Zgłoszenie towaru do wywozu |
830 |
|
Świadectwo fitosanitarne |
851 |
|
Świadectwo sanitarne |
852 |
|
Świadectwo weterynaryjne |
853 |
|
Świadectwo pochodzenia |
861 |
|
Deklaracja pochodzenia |
862 |
|
Preferencyjne świadectwo pochodzenia |
864 |
|
Świadectwo pochodzenia w formie GSP |
865 |
|
Pozwolenie na przywóz |
911 |
|
Zgłoszenie cargo (przywóz) |
933 |
|
Pozwolenie w ramach embarga |
941 |
|
Formularz TIF |
951 |
|
Karnet TIR |
952 |
|
Świadectwo pochodzenia EUR 1 |
954 |
|
Karnet ATA |
955 |
|
Pozostałe |
zzz |
7. Dodatkowa informacja/Specjalne oznaczenia kodowe
Stosuje się następujące kody:
DG0 = Wywóz z Państwa EFTA podlegający ograniczeniom lub wywóz z WE podlegający ograniczeniom.
DG1 = Wywóz z Państwa EFTA podlegający cłu lub wywóz z WE podlegający cłu.
DG2 = Wywóz.
Dodatkowe specjalne oznaczenia kodowe można również określić na szczeblu krajowym.
8. Numer referencyjny urzędu celnego (COR)
|
Pole |
Zawartość |
Rodzaj pola |
Przykład |
|
1 |
Identyfikator kraju, do którego należy urząd celny (patrz CNT) |
Alfabetyczne 2 |
IT |
|
2 |
Krajowy numer urzędu celnego |
Alfanumeryczne 6 |
0830AB |
Pole 1 wypełnia się w sposób określony powyżej.
W polu 2 należy wpisać kod alfanumeryczny składający się z sześciu znaków. Te sześć znaków pozwala administracji krajowej, w miarę potrzeb, na określenie hierarchii urzędów celnych.
ZAŁĄCZNIK 38
KODY, KTÓRE MAJĄ BYĆ STOSOWANE W FORMULARZACH ( 178 ) ( 179 )
TYTUŁ 1 UWAGI OGÓLNE
Niniejszy załącznik zawiera jedynie podstawowe, szczególne wymogi stosowane przy wykorzystaniu formularzy papierowych. Kiedy formalności dotyczące tranzytu są zakończone w ramach wymiany wiadomości w systemie EDI, stosuje się instrukcje zawarte w niniejszym załączniku, chyba że załączniki 37a lub 37c stanowią inaczej.
W niektórych wypadkach są określone wymogi dotyczące typu i długości zapisów. Kody dla różnych typów danych są:
|
a |
alfabetyczne |
|
n |
numeryczne |
|
an |
alfabetyczno-numeryczne |
Liczba występująca po kodzie wskazuje na dozwoloną długość zapisów. Dwie kropki przed wskazaniem długości oznaczają, że zapis danych nie ma określonej długości, ale że może zawierać szereg znaków w ilości do wskazanej liczby.
TYTUŁ II KODY
Pole 1: Zgłoszenie
Pierwsza część pola
Obowiązujące kody (a2) podane są poniżej:
|
EX |
: |
Dla wymiany handlowej z krajami i terytoriami znajdującymi się poza obszarem celnym Wspólnoty, innymi niż kraje EFTA Dla towarów podlegających procedurze celnej, o której mowa w kolumnach A i E tabeli w załączniku 37, tytuł I, B W celu nadania towarom przeznaczenia celnego, o którym mowa w kolumnach C i D tabeli w załączniku 37, tytuł I, B Dla wysyłki towarów niewspólnotowych, w kontekście wymiany handlowej między Państwami Członkowskimi |
|
IM |
: |
Dla wymiany handlowej z krajami i terytoriami znajdującymi się poza obszarem celnym Wspólnoty, innymi niż EFTA Dla towarów podlegających procedurze celnej, o której mowa w kolumnach H - K tabeli w załączniku 37, tytuł I, B Dla towarów niewspólnotowych podlegających procedurze celnej w kontekście wymiany handlowej między Państwami Członkowskimi |
|
EU |
: |
W kontekście wymiany handlowej z krajami EFTA Dla towarów podlegających procedurze celnej, o której mowa w kolumnach A, E oraz H - K tabeli w załączniku 37, tytuł I, B W celu nadania towarom przeznaczenia celnego, o którym mowa w kolumnach C i D tabeli w załączniku 37, tytuł I, B |
|
CO |
: |
W odniesieniu do towarów wspólnotowych, podlegającym szczególnym środkom w okresie przejściowym następującym po przystąpieniu nowych Krajów Członkowskich Umieszczenie towarów prefinansowanych w składach celnych lub na wolnych obszarach celnych W odniesieniu do towarów wspólnotowych w kontekście wymiany handlowej między częściami terytoriów celnych Wspólnoty, co do których obowiązują przepisy dyrektywy 77/388/EWG, a częściami tego terytorium, do których te przepisy się nie stosują, lub w kontekście wymiany handlowej pomiędzy częściami tego terytorium, do którego te przepisy się nie stosują. |
Druga część pola
Stosowane kody (a1) podane są poniżej:
|
A |
dla zgłoszenia zwykłego (procedura standardowa na mocy art. 62 Kodeksu) |
|
B |
dla zgłoszenia niekompletnego (procedura uproszczona na mocy art. 76 ust. 1 lit. a) Kodeksu) |
|
C |
dla zgłoszenia uproszczonego (procedura uproszczona na mocy art. 76 ust. 1 lit. b) Kodeksu) |
|
D |
dla zgłoszenia zwykłego (takiego, do którego odnosi się kod A), zanim zgłaszający jest w stanie przedstawić towary. |
|
E |
dla zgłoszenia niekompletnego (takiego, do którego odnosi się kod B), zanim zgłaszający jest w stanie przedstawić towary. |
|
F |
dla zgłoszenia uproszczonego (takiego, do którego odnosi się kod C), zanim zgłaszający jest w stanie przedstawić towary. |
|
X |
dla zgłoszenia uzupełniającego w ramach procedury uproszczonej ujętej w B. |
|
Y |
dla zgłoszenia uzupełniającego w ramach procedury uproszczonej ujętej w C. |
|
Z |
dla zgłoszenia uzupełniającego w ramach procedury uproszczonej na mocy art. 76 ust. 1 lit. c) Kodeksu (wprowadzanie towarów do rejestrów). Kody D, E i F mogą być stosowane jedynie w ramach procedury przewidzianej w art. 201 ust. 2, kiedy władze celne zezwalają na składanie zgłoszenia zanim zgłaszający jest w stanie przedstawić towary. |
Trzecia część pola
Stosowane kody (an..5) podane są poniżej:
|
T1 |
: |
Towary, których przemieszczanie objęte jest wymogiem procedury zewnętrznego tranzytu wspólnotowego |
|
T2 |
: |
Towary, których przemieszczanie objęte jest wymogiem procedury wewnętrznego tranzytu wspólnotowego, zgodnie z art. 163 lub 165 Kodeksu, chyba że ma zastosowanie art. 340c ust. 2 |
|
T2F |
: |
Towary, których przemieszczanie objęte jest wymogiem procedury wewnętrznego tranzytu wspólnotowego, zgodnie art. 340c ust. 1 |
|
T2SM |
: |
Towary podlegające procedurze wewnętrznego tranzytu wspólnotowego, z zastosowaniem art. 2 decyzji 4/92 Komitetu Współpracy EWG-San Marino z dnia 22 grudnia 1992 r. |
|
T |
: |
Przesyłki mieszane objęte art. 351, w którym to przypadku, miejsce następujące po „T” musi być przekreślone |
|
T2L |
: |
Formularz stosowany dla potwierdzenia wspólnotowego statusu towarów. |
|
T2LF |
: |
Formularz stosowany dla potwierdzenia wspólnotowego statusu towarów przesyłanych do lub z tej części obszaru celnego Wspólnoty, na której przepisy Dyrektywy 77/388/EWG nie mają zastosowania |
|
T2LSM |
: |
Formularz stosowany dla potwierdzenia statusu towarów przeznaczonych do San Marino, z zastosowaniem art. 2 decyzji 4/92 Komitetu Współpracy EWG-San Marino z dnia 22 grudnia 1992 r. |
Pole 2: Nadawca/eksporter
Kiedy zastosowane są numery identyfikacyjne, kod przybiera następującą postać:
W przypadku przywozu: kod kraju (a2); kod UN/EDIFACT 3055 (an..3); kod identyfikacji eksportera (an..13)
W przypadku wywozu: kod kraju (a2); kod identyfikacji eksportera (an..16)
Kod kraju: alfabetyczne kody Wspólnoty dla krajów i terytoriów oparte są na bieżącym ISO alfa 2 (a2), o ile są zgodne z wymogami prawa wspólnotowego. Podstawą prawną dla tych kodów jest rozporządzenie (WE) nr 1172/95 z dnia 22 maja 1995 r. w sprawie danych statystycznych związanych z wymianą towarową Wspólnoty i jej Państw Członkowskich z krajami niebędącymi członkami Unii Europejskiej (Dz.U. 118, 25.5.1995). Komisja regularnie publikuje rozporządzenia uaktualniające wykaz kodów krajów.
UN/EDIFACT 3055: w odniesieniu do kodowania podmiotów gospodarczych w krajach trzecich wspomnianych w polach 2 i 8, Państwa Członkowskie stosują wykaz wydany i uaktualniony przez agencję lub inną instytucję, która definiuje kody zainteresowanych stron. Wybrana agencja zostanie określona z wykazu agencji publikowanego przez Narody Zjednoczone pod pozycją UN/EDIFACT 3055 (Elektroniczna Wymiana Danych dla Administracji, Handlu i Transportu), która zawiera listę agencji odpowiedzialnych za tworzenie takich wykazów podmiotów gospodarczych.
Przykład:
„JP1511234567890” dla eksportera japońskiego (kod kraju: JP), którego numer identyfikacyjny japońskich służb celnych (kod agencji 151 w wykazie kodów dla elementu danych UN/EDIFACT 3055) jest 1234567890.
Pole 8: Odbiorca
Kiedy zastosowane są numery identyfikacyjne, kod przybiera następującą postać:
W przypadku przywozu: kod kraju (a2); kod identyfikacji odbiorcy (an..16)
W przypadku wywozu: kod kraju (a2); kod EDIFACT 3055 (an..3); kod identyfikacji importera (an..13).
Zastosować kody kraju wprowadzone w polu 2.
Przykład:
„JP1511234567890” dla importera japońskiego (kod kraju: JP), którego numer identyfikacyjny japońskich służb celnych (kod agencji 151 na liście kod dla elementu danych UN/EDIFACT 3055) jest 1234567890.
Pole 14: Zgłaszający/przedstawiciel
a) Wprowadzić jeden z następujących kodów (n1) przed imieniem i nazwiskiem oraz adresem, aby wyznaczyć zgłaszającego lub status przedstawiciela:
1. Zgłaszający
2. Przedstawiciel (bezpośrednie przedstawicielstwo w znaczeniu pierwszego tiret art. 5 ust. 2 Kodeksu)
3. Przedstawiciel (przedstawicielstwo pośrednie w znaczeniu drugiego tiret art. 5 ust. 2 Kodeksu)
W przypadku gdy element danych zostanie wydrukowany na dokumencie papierowym, będzie znajdował się w nawiasach kwadratowych (np. [1], [2] lub [3])
b) W przypadku użycia numerów indentyfikacyjnych, kod ma następującą postać: kod kraju (a2); kod identyfikacji zgłaszającego/przedstawiciela (an..16).
Wykorzystać kody krajów wprowadzone w polu 2.
Pole 15a: Kod kraju wysyłki/wywozu
Wykorzystać kody krajów wprowadzone w polu 2.
Pole 17a: Kod kraju przeznaczenia
Wykorzystać kody krajów wprowadzone w polu 2.
Pole 17b: Kod regionu przeznaczenia
Wykorzystać kody przyjęte przez Państwa Członkowskie.
Pole 18: Przynależność państwowa środków transportu przy wyjściu
Wykorzystać kody krajów wprowadzone w polu 2.
Pole 19: Kontener (Kont.)
Odpowiednie kody (n1) są podane poniżej:
|
0 |
Towary nie transportowane w kontenerach |
|
1 |
Towary transportowane w kontenerach. |
Pole 20: Warunki dostawy
Kody i informacje, które mają zostać umieszczone – w odpowiednim przypadku – w pierwszych dwóch częściach niniejszego pola, są następujące:
|
Pierwsza część pola |
Znaczenie |
Druga część pola |
|
Kod incoterm |
Incoterms – ICC/ECE |
Miejsce do wyszczególnienia |
|
EXW |
Z zakładu |
Oznaczone miejsce |
|
FCA |
Franco przewoźnik |
Oznaczone miejsce |
|
FAS |
Franco wzdłuż burty statku |
Oznaczony port załadunku |
|
FOB |
Franco statek |
Oznaczony port załadunku |
|
CFR |
Koszt i fracht |
Oznaczony port przeznaczenia |
|
CIF |
Koszt, ubezpieczenie i fracht |
Oznaczony port przeznaczenia |
|
CPT |
Przewoźne opłacone do |
Oznaczone miejsce przeznaczenia |
|
CIP |
Przewoźne i ubezpieczenie opłacone do |
Oznaczone miejsce przeznaczenia |
|
DAF |
Dostarczone na granicę |
Oznaczone miejsce |
|
DES |
Dostarczone na statek |
Oznaczony port przeznaczenia |
|
DEQ |
Dostarczone na nabrzeże |
Oznaczony port przeznaczenia |
|
DDU |
Dostarczone, cło nieopłacone |
Oznaczone miejse przeznaczenia |
|
DDP |
Dostarczone, cło opłacone |
Oznaczone miejsce przeznaczenia |
|
XXX |
Warunki dostawy inne niż te wymienione powyżej |
Narracyjny opis warunków dostawy podanych w umowie |
Państwa Członkowskie mogą wymagać następujących kodowanych szczegółów (n1) w trzeciej części pola.
|
1 |
: |
Miejsce znajdujące się na terytorium danego Państwa Członkowskiego |
|
2 |
: |
Miejsce znajdujące się na terytorium innego Państwa Członkowskiego |
|
3 |
: |
Inne (miejsce znajdujące się poza Wspólnotą). |
Pole 21: Przynależność państwowa aktywnego środka transportu przekraczającego granicę
Stosować kody krajów wprowadzone w polu 2.
Pole 22: Waluta faktury
Waluta faktury ma być wprowadzona przy pomocy kodu waluty ISO alfa-3 (Kody ISO 4217 dla walut i środków pieniężnych).
Pole 24: Rodzaj transakcji
Państwa członkowskie, które wymagają tej informacji, muszą używać jednocyfrowych kodów wymienionych w kolumnie A tabeli, o której mowa w art. 13 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1917/2000 ( 180 ) (z wyjątkiem kodu 9, w odpowiednim przypadku). Kod ten należy wpisywać w lewej części pola. Mogą one przewidzieć również dodanie w prawej części pola drugiej cyfry z wykazu w kolumnie B tej tabeli.
|
Kolumna A |
Kolumna B |
|
1. Transakcje obejmujące faktyczne lub zamierzone przeniesienie prawa własności za płatność lub inne świadczenie (z wyjątkiem transakcji wymienionych w 2, 7 i 8 (1) (2) (3) |
1. Finalne kupno/sprzedaż (2) 2. Towary wysłane do obejrzenia, próbki do testowania, towary wysłane w prawem zwrotu i transakcje komisowe 3. Transakcje obejmujące płatność w naturze 4. Sprzedaż zagranicznym podróżnym do ich osobistego użytku 5. Leasing finansowy (3) |
|
2. Zwrot towarów uprzednio zarejestrowanych pod kodem 1 (4); zastąpienie towarów wolnych od opłat (4) |
1. Zwrot towarów 2. Zastąpienie dla towarów zwróconych 3. Zastąpienie (np.: na warunkach gwarancji) dla towarów niezwróconych |
|
3. Transakcje (nie na czas oznaczony) wiążące się z przeniesieniem prawa własności ale bez świadczenia (finansowego lub innego) |
1. Dostawy towarów w ramach programów pomocy całkowicie lub częściowo finansowanych przez Wspólnotę Europejską 2. Inne dostawy w ramach pomocy publicznej 3. Inne dostawy w ramach pomocy (osób fizycznych i organizacji pozarządowych) 4. Inne |
|
4. Dostawy towarów w celu uszlachtenienia (5) lub naprawy (6) (z wyjątkiem transakcji wymienionych pod kodem 7) |
1. Uszlachetnianie 2. Naprawa i konserwacja za zapłatą 3. Naprawa i konserwacja bez zapłaty |
|
5. Dostawy towarów po uszlachetnieniu (5) lub naprawie (6) (z wyjątkiem transakcji wymienionych pod kodem 7) |
1. Uszlachetnianie 2. Naprawa i konserwacja za zapłatą 3. Naprawa i konserwacja bez zapłaty |
|
6. Transakcje niepowodujące przeniesienia własności, np. dzierżawa, pożyczka, leasing operacyjny (7) oraz inne formy czasowego użytkowania (8), z wyjątkiem uszlachetniania lub naprawy (dostawa i zwrot) |
1. Dzierżawa, pożyczka, leasing operacyjny 2. Inne formy czasowego użytkowania |
|
7. Transakcje w ramach wspólnych programów obronnych lub innych międzyrządowych programów produkcyjnych (np. Airbus) |
|
|
8. Dostawa materiałów budowlanych, wyposażenia i sprzętu budowlanego w ramach robót budowlanych lub inżynieryjnych stanowiąca część umowy generalnej (9) |
|
|
9. Pozostałe transakcje |
|
|
(1) Ta pozycja obejmuje większość wywozu i przywozu, to jest transakcje w ramach których: — prawo własności zostaje przeniesione z osób mających miejsce zamieszkania na danym terytorium na osoby nie mające miejsca zamieszkania na danym terytorium lub odwrotnie — następuje lub nastąpi płatność lub inne świadczenie (płatność w naturze) (2) Łącznie z dostawą części zamiennych oraz towarów rekompensacyjnych za zapłatą. (3) Łącznie z leasingiem finansowym: płatności leasingowe są liczone w taki sposób, żeby pokryć całkowitą lub prawie całkowitą wartość towarów. Korzyści i ryzyko wynikające z prawa własności przechodzą na leasingobiorcę. Wraz z zakończeniem umowy leasingobiorca staje się prawnym właścicielem. (4) Wysyłki zwrotne i dostawy rekompensacyjne towarów pierwotnie zarejestrowane w pozycjach od 3 do 9 kolumny A należy ująć pod odpowiednim kodem. (5) Pod kodami 4 i 5 kolumny A ujmowany jest obrót uszlachetniający pod lub bez dozoru celnego Pod tym kodem nie należy ujmować uszlachetniania dokonywanego przez uszlachetniającego na rachunek własny, który należy ująć pod kodem 1 kolumny A. (6) Naprawa prowadzi do przywrócenia towarom ich pierwotnej funkcji. Może z nią być związana pewna przebudowa lub ulepszenie. (7) Leasing operacyjny: wszystkie umowy leasingowe, które nie są leasingiem finansowym (patrz uwaga 3). (8) Pozycja ta obejmuje wszystkie wysyłki/przywozy towarów, w przypadku których istnieje zamiar późniejszego powrotnego przywozu lub powrotnego wywozu bez żadnej zmiany prawa własności. (9) W pozycji 8 kolumny A należy ujmować jedynie takie transakcje, w przypadku których faktura nie jest wystawiana na poszczególne dostawy, lecz jedna faktura obejmuje łączną wartość prac. Jeżeli tak nie jest, należy transakcje te ująć pod kodem 1. |
|
Pole 25: Sposób transportu na granicy
Obowiązujące kody (n1) podane są poniżej
|
Kod |
Opis |
|
1 |
Transport morski |
|
2 |
Transport kolejowy |
|
3 |
Transport drogowy |
|
4 |
Transport powietrzny |
|
5 |
Wysyłka pocztowa |
|
7 |
Stałe instalacje przesyłowe |
|
8 |
Żegluga śródlądowa |
|
9 |
Własny napęd |
Pole 26: Rodzaj transportu wewnętrznego
Obowiązujące są kody wymienione w dla pola 25.
Pole 29: Urząd wyprowadzenia/wprowadzenia
Zastosować kody (an8) skonstruowane w następujący sposób:
— pierwsze dwa znaki (a2) służą do określenia kraju za pomocą kodu kraju wprowadzonego do pola 2,
— następne sześć znaków (an6) oznaczają dany urząd w tym kraju. Zaleca się przyjęcie następującego porządku:
—Pierwsze trzy znaki (a3) byłyby przyjęte przez UN/LOCODE, a ostatnie trzy przez krajowy podpodział alfabetyczny (an3). Jeśli ten podpodział nie jest zastosowany, należy wprowadzić znaki „000”.
Przykład:
BEBRU000: BE = ISO 3166 dla Belgii, BRU – UN/LOCODE dla miasta Brukseli, 000 dla niewykorzystanego podpodziału.
Pole 31: Opakowania i opis towarów; znaki i numery – numery kontenera(-ów) – liczba i rodzaj
Rodzaj opakowań
Należy używać następujących kodów.
(Zalecenie NZ/EKG nr 21/wersja 4, maj 2002 r.)
KODY OPAKOWAŃ
|
Aerozol |
AE |
|
Ampuła niezabezpieczona |
AM |
|
Ampuła zabezpieczona |
AP |
|
Arkusz metalu |
SM |
|
Arkusz w opakowaniu ze sztucznego tworzywa |
SP |
|
Arkusz/cienka blacha |
ST |
|
Arkusze w wiązkach/pękach |
SZ |
|
Balon niezabezpieczony |
BF |
|
Balon zabezpieczony |
BP |
|
Bańka |
CC |
|
Baryłeczka (ok. 9 galonów) |
FI |
|
Beczka |
BA |
|
Beczka |
CK |
|
Beczka (216 galonów piwa, 262 galony wina) |
TO |
|
Beczka (tierce) |
TI |
|
Beczka (ok. 240 l) |
HG |
|
Beczka drewniana |
2C |
|
Beczka drewniana z wyjmowaną pokrywą |
QJ |
|
Beczka drewniana ze szpuntem |
QH |
|
Beczka/antał |
BU |
|
Beczka/bęben |
DR |
|
Beczka/bęben aluminiowy |
1B |
|
Beczka/bęben aluminiowy, bez wyjmowanej pokrywy |
QC |
|
Beczka/bęben aluminiowy, z wyjmowaną pokrywą |
QD |
|
Beczka/bęben drewniany |
1W |
|
Beczka/bęben stalowy |
1A |
|
Beczka/bęben stalowy, z niewyjmowaną pokrywą |
QA |
|
Beczka/bęben stalowy, z wyjmowaną pokrywą |
QB |
|
Beczka/bęben z płyty pilśniowej |
1G |
|
Beczka/bęben ze sklejki |
1D |
|
Beczka/bęben ze sztucznego tworzywa |
IH |
|
Beczka/bęben ze sztucznego tworzywa, bez wyjmowanej pokrywą |
QF |
|
Beczka/bęben ze sztucznego tworzywa, z wyjmowaną pokrywą |
QG |
|
Beczka/bęben żelazny |
DI |
|
Beczułka |
KG |
|
Bela niesprasowana |
BN |
|
Bela sprasowana |
BL |
|
Belka |
GI |
|
Belki w wiązkach/pękach |
GZ |
|
Bez klatki |
UC |
|
Brezent, płótno |
CZ |
|
Butla do gazu |
GB |
|
Butla niezabezpieczona, bulwiasta |
BS |
|
Butla niezabezpieczona, cylindryczna |
BO |
|
Butla z wikliny |
WB |
|
Butla zabezpieczona, bulwiasta |
BV |
|
Butla zabezpieczona, cylindryczna |
BQ |
|
Butla/cylinder |
CY |
|
Deska |
BD |
|
Deska |
PN |
|
Deski w wiązkach/pękach |
BY |
|
Deski w wiązkach/pękach |
PZ |
|
Dozownik |
DN |
|
Dzban |
JG |
|
Dzban |
PH |
|
Dzban/garnek |
PT |
|
Fiolka/buteleczka |
VI |
|
Gąsior/butla (o pojemności 0,5–1 galon) niezabezpieczony |
DJ |
|
Gąsior/butla (o pojemności 0,5–1 galon) zabezpieczony |
DP |
|
Gąsior/butla niezabezpieczona |
CO |
|
Gąsior/butla zabezpieczona |
CP |
|
Kadź |
VA |
|
Kanister |
CI |
|
Kanister cylindryczny |
JY |
|
Kanister prostokątny |
JC |
|
Kanister stalowy |
3A |
|
Kanister stalowy |
QK |
|
Kanister stalowy z niewyjmowaną pokrywą |
QL |
|
Kanister ze sztucznego tworzywa |
3H |
|
Kanister ze sztucznego tworzywa z niewyjmowaną pokrywą |
QM |
|
Kanister ze sztucznego tworzywa z wyjmowaną pokrywą |
QN |
|
Kapsułka |
AV |
|
Karton |
CT |
|
Klatka |
CG |
|
Klatka na kółkach |
CW |
|
Klatka typu Commonwealth Handling Equipment Pool (CHEP) |
DG |
|
Klatka/skrzynka |
CR |
|
Klatka/skrzynka do przewozu piwa |
CB |
|
Klatka/skrzynka na butelki |
BC |
|
Kłoda drewniana |
LG |
|
Kłody drewniane w pękach/wiązkach |
LZ |
|
Kontener |
TB |
|
Kontener z pokrywą |
TL |
|
Koperta |
EN |
|
Koperta stalowa |
SV |
|
Kosz na ryby |
CE |
|
Kosz z uchwytem, drewniany |
HB |
|
Kosz z uchwytem, z tektury lub z kartonu |
HC |
|
Kosz z uchwytem, ze sztucznego tworzywa |
HA |
|
Kosz/koszyk |
BK |
|
Kosz/pojemnik |
BI |
|
Koszyk z pokrywą |
HR |
|
Kufer |
TR |
|
Luźne przykrycie z miękkiej tkaniny |
SL |
|
Łubianka |
PJ |
|
Mata |
MT |
|
Misa/miska |
BM |
|
Nabój |
CQ |
|
Niedostępne |
NA |
|
Niezapakowane lub bez opakowania |
NE |
|
Niezapakowane lub bez opakowania, pojedyncza sztuka |
NF |
|
Niezapakowane lub bez opakowania, wiele sztuk |
NG |
|
Opakowane próżniowo |
VP |
|
Opakowane próżniowo (sprasowane) |
SW |
|
Opakowanie stożkowe |
AJ |
|
Opakowanie typu clamshell |
AI |
|
Opakowanie typu vanpack |
VK |
|
Opakowanie z kliszy filmowej |
FP |
|
Opakowanie złożone, pojemnik szklany |
6P |
|
Opakowanie złożone, pojemnik szklany w bębnie aluminiowym |
YQ |
|
Opakowanie złożone, pojemnik szklany w bębnie stalowym |
YN |
|
Opakowanie złożone, pojemnik szklany w bębnie z płyty pilśniowej |
YW |
|
Opakowanie złożone, pojemnik szklany w bębnie ze sklejki |
YT |
|
Opakowanie złożone, pojemnik szklany w koszyku wiklinowym |
YV |
|
Opakowanie złożone, pojemnik szklany w opakowaniu z elastycznego plastiku |
YY |
|
Opakowanie złożone, pojemnik szklany w opakowaniu z twardego plastiku |
YZ |
|
Opakowanie złożone, pojemnik szklany w pudełku drewnianym |
YS |
|
Opakowanie złożone, pojemnik szklany w pudełku z płyty pilśniowej |
YX |
|
Opakowanie złożone, pojemnik szklany w skrzynce aluminiowej |
YR |
|
Opakowanie złożone, pojemnik szklany w skrzynce stalowej |
YP |
|
Opakowanie złożone, pojemnik z tworzywa sztucznego |
6H |
|
Opakowanie złożone, pojemnik z tworzywa sztucznego w bębnie aluminiowym |
YC |
|
Opakowanie złożone, pojemnik z tworzywa sztucznego w bębnie stalowym |
YA |
|
Opakowanie złożone, pojemnik z tworzywa sztucznego w bębnie z płyty pilśniowej |
YJ |
|
Opakowanie złożone, pojemnik z tworzywa sztucznego w bębnie ze sklejki |
YG |
|
Opakowanie złożone, pojemnik z tworzywa sztucznego w plastikowym bębnie |
YL |
|
Opakowanie złożone, pojemnik z tworzywa sztucznego w pudełku drewnianym |
YF |
|
Opakowanie złożone, pojemnik z tworzywa sztucznego w pudełku z twardego plastiku |
YM |
|
Opakowanie złożone, pojemnik z tworzywa sztucznego w pudełku ze sklejki |
YK |
|
Opakowanie złożone, pojemnik z tworzywa sztucznego w pudełku ze sklejki |
YH |
|
Opakowanie złożone, pojemnik z tworzywa sztucznego w skrzynce aluminiowej |
YD |
|
Opakowanie złożone, pojemnik z tworzywa sztucznego w skrzynce stalowej |
YB |
|
Oprawa/rama |
FR |
|
Paczka |
PC |
|
Paczka/opakowanie |
PA |
|
Paczka/pakiet w opakowaniu papierowym |
IG |
|
Paczka/pakiet wystawowy |
IE |
|
Paczka/pakiet/opakowanie |
PK |
|
Paczka/pakiet/opakowanie przepływowe |
IF |
|
Paczka/pakiet/opakowanie wystawowe, z drewna |
IA |
|
Paczka/pakiet/opakowanie wystawowe, z metalu |
ID |
|
Paczka/pakiet/opakowanie wystawowe, z tektury |
IB |
|
Paczka/pakiet/opakowanie wystawowe, ze sztucznego tworzywa |
IC |
|
Paczka/pakiet/opakowanie z tektury, z otworami na butelki |
IK |
|
Paleta |
PX |
|
Paleta 100 cm na 110 cm |
AH |
|
Paleta modułowa, z nadstawkami o wymiarach 80 cm na 60 cm |
AF |
|
Paleta modułowa, z nadstawkami o wymiarach 80 cm na 100 cm |
PD |
|
Paleta modułowa, z nadstawkami wymiarach 80 cm na 120 cm |
PE |
|
Paleta skrzyniowa |
PB |
|
Paleta z funkcją obkurczającą |
AG |
|
Plik |
BE |
|
Płaska butelka/termos |
FL |
|
Płyta |
PG |
|
Płyta (slab) |
SB |
|
Płyty w wiązkach/pękach |
PY |
|
Podstawka przesuwna (skid) |
SI |
|
Pojemnik do ładunków masowych stałych, średniej wielkości, konstrukcja stała |
ZD |
|
Pojemnik do ładunków masowych stałych, średniej wielkości, z kompozytu, z pojemnikiem wewnętrznym z elastycznego plastiku |
ZM |
|
Pojemnik do ładunków masowych stałych, średniej wielkości, z twardego plastiku, przenośny |
ZF |
|
Pojemnik do ładunków masowych w postaci płynnej, średniej wielkości, aluminiowy |
WL |
|
Pojemnik do ładunków masowych w postaci płynnej, średniej wielkości, z kompozytu, z pojemnikiem wewnętrznym z elastycznego plastiku |
ZR |
|
Pojemnik do ładunków masowych w postaci płynnej, średniej wielkości, z kompozytu, z pojemnikiem wewnętrznym z twardego plastiku |
ZQ |
|
Pojemnik do ładunków masowych w postaci płynnej, średniej wielkości, z kompozytu, z pojemnikiem wewnętrznym z twardego plastiku |
ZL |
|
Pojemnik do ładunków masowych w postaci płynnej, średniej wielkości, metalowy |
WM |
|
Pojemnik do ładunków masowych w postaci płynnej, średniej wielkości, z twardego plastiku, przenośny |
ZK |
|
Pojemnik do ładunków masowych w postaci płynnej, średniej wielkości, z twardego plastiku, konstrukcja stała |
ZJ |
|
Pojemnik do ładunków masowych w postaci płynnej, średniej wielkości, stalowy |
WK |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości |
WA |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, aluminiowy |
WD |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, aluminiowy, załadunek lub wyładunek przy ciśnieniu ponad 10 kPa (0,1 bar) |
WH |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, elastyczny |
ZU |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, metalowy |
WF |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, metalowy, do załadunku i wyładunku pod ciśnieniem ponad 10 kPa (0,1 bar) |
WJ |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, papierowy, wielowarstwowy |
ZA |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, papierowy, wielowarstwowy, wodoodporny |
ZC |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, stalowy |
WC |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, stalowy, do załadunku i wyładunku pod ciśnieniem ponad 10 kPa (0,1 ba) |
WG |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, tkany z włókien sztucznych powlekany |
WP |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, tkany z włókien sztucznych, powlekany, z wkładką uszczelniającą |
WR |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, tkany z włókien sztucznych, z wkładką uszczelniającą |
WQ |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, tkany z włókien sztucznych, niepowlekany, bez wkładki uszczelniającej |
WN |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, z folii |
WS |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, z kompozytu |
ZS |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, z kompozytu, z pojemnikiem wewnętrznym z elastycznego plastiku, do załadunku i wyładunku pod ciśnieniem |
ZP |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, z kompozytu, z pojemnikiem wewnętrznym z twardego plastiku, do wyładunku i załadunku pod ciśnieniem |
ZN |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, z materiału, niepowlekany |
WT |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, z materiału, powlekany |
WV |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, z materiału, powlekany, z wkładką uszczelniającą |
WX |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, z materiału, z wkładką uszczelniającą |
WW |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, z metalu innego niż stal |
ZV |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, z naturalnego drewna |
ZW |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, z naturalnego drewna, z wkładką uszczelniającą |
WU |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, z płyty pilśniowej |
ZT |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, z przerobionego drewna |
ZY |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, z przerobionego drewna z wkładką uszczelniającą |
WZ |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, z twardego plastiku |
AA |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, z twardego plastiku, przenośny, do wyładunku i załadunku pod ciśnieniem |
ZH |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, z twardego plastiku, konstrukcja stała, do załadunku i wyładunku pod ciśnieniem |
ZG |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, ze sklejki |
ZX |
|
Pojemnik do ładunków masowych, średniej wielkości, ze sklejki, z wkładką uszczelniającą |
WY |
|
Pojemnik drewniany |
AD |
|
Pojemnik metalowy |
MR |
|
Pojemnik na żywność (foodtainer) |
FT |
|
Pojemnik nieokreślony gdzie indziej jako przeznaczony do transportu |
CN |
|
Pojemnik papierowy |
AC |
|
Pojemnik szklany |
GR |
|
Pojemnik w obudowie z tworzywa sztucznego |
MW |
|
Pojemnik z włókien drzewnych |
AB |
|
Pojemnik ze sztucznego tworzywa |
PR |
|
Pokrowiec/pokrywa |
CV |
|
Pręt |
RD |
|
Pręty w wiązkach/pękach |
RZ |
|
Przenośny wieszak na ubrania |
RJ |
|
Puchar/misa |
CU |
|
Pudełeczko |
MX |
|
Pudełko |
BX |
|
Pudełko aluminiowe |
4B |
|
Pudełko drewniane, z naturalnego drewna, z nieprzepuszczalnymi ściankami |
|
|
Pudełko drewniane, z naturalnego drewna, zwykłe |
QP |
|
Pudełko na ciecze |
BW |
|
Pudełko stalowe |
4A |
|
Pudełko typu CHEP (Commonwealth Handling Equipment Pool), Eurobox |
DH |
|
Pudełko z drewna przerobionego |
4F |
|
Pudełko z elastycznego plastiku |
QR |
|
Pudełko z naturalnego drewna |
4C |
|
Pudełko z płyty pilśniowej |
4G |
|
Pudełko z twardego plastiku |
QS |
|
Pudełko z tworzywa sztucznego |
4H |
|
Pudełko ze sklejki |
4D |
|
Pudło używane do przeprowadzki (liftvan) |
LV |
|
Puszka cylindryczna |
CX |
|
Puszka prostokątna |
CA |
|
Puszka z uchwytem i dzióbkiem |
CD |
|
Puszka/kanister |
TN |
|
Rolka |
RO |
|
Rozpylacz |
AT |
|
Rura |
PI |
|
Rura/tuba |
TU |
|
Rury w wiązkach/pękach |
PV |
|
Sakwa/torba |
PO |
|
Siatka |
NT |
|
Siatka |
RG |
|
Siatka materiałowa |
NV |
|
Siatka ze sztucznego tworzywa |
NU |
|
Siatka, sieć |
RT |
|
Składana tuba |
TD |
|
Skrzynia |
CS |
|
Skrzynia do herbaty |
TC |
|
Skrzynia izotermiczna |
EI |
|
Skrzynia stalowa |
SS |
|
Skrzynia wodna |
SE |
|
Skrzynia/kaseta |
CF |
|
Skrzynia/kufer |
CH |
|
Skrzynia/szkielet |
SK |
|
Skrzyniopaleta |
ED |
|
Skrzyniopaleta z drewna |
EE |
|
Skrzyniopaleta z metalu |
EH |
|
Skrzyniopaleta z tektury |
EF |
|
Skrzyniopaleta ze sztucznego tworzywa |
EG |
|
Skrzynka do ładunków masowych drewniana |
DM |
|
Skrzynka do ładunków masowych z tektury |
DK |
|
Skrzynka do ładunków masowych z tworzywa sztucznego |
DL |
|
Skrzynka na mleko |
MC |
|
Skrzynka na owoce |
FC |
|
Skrzynka płaska |
SC |
|
Skrzynka wielowarstwowa drewniana |
DB |
|
Skrzynka wielowarstwowa z tektury |
DC |
|
Skrzynka wielowarstwowa ze sztucznego tworzywa |
DA |
|
Skrzynka ze sztywnych ramek |
FD |
|
Skrzynka, dla zwierząt (lot) |
LT |
|
Słój |
JR |
|
Szafka |
FO |
|
Szpula |
BB |
|
Szpula |
SD |
|
Szpula (ang. spool) |
SO |
|
Szpula, rolka |
RL |
|
Sztaba |
BR |
|
Sztaba |
IN |
|
Sztaby w wiązkach/pęczkach |
BZ |
|
Sztaby w wiązkach/pękach |
IŻ |
|
Taca |
PU |
|
Taca dwuwarstwowa bez przykrycia, drewniana |
DX |
|
Taca dwuwarstwowa z tworzywa sztucznego |
DS |
|
Taca dwuwarstwowa, bez przykrycia, tekturowa |
DY |
|
Taca dwuwarstwowa, bez przykrycia, z polistyrenu |
DU |
|
Taca dwuwarstwowa, bez przykrycia, z tworzywa sztucznego |
DW |
|
Taca jednowarstwowa, bez przykrycia, drewniana |
DT |
|
Taca jednowarstwowa, bez przykrycia, tekturowa |
DV |
|
Tektura/papier tekturowy |
CM |
|
Torebka |
SH |
|
Towar masowy, gaz (o 1 031 mbar i 15 °C) |
VG |
|
Towar masowy, gaz płynny (o nietypowej temperaturze/ciśnieniu) |
VQ |
|
Towar masowy, płynny |
VL |
|
Towar masowy, stałe, duże cząsteczki (»guzki«) |
VO |
|
Towar masowy, stałe, granulowane cząsteczki (»ziarno«) |
VR |
|
Towar masowy, stałe, niezanieczyszczone cząsteczki (»puder«) |
VY |
|
Trumna |
CJ |
|
Tuba z wylotem |
TV |
|
Tuby w wiązkach/pękach |
TZ |
|
Tuleja |
SY |
|
Uzgodniono wspólnie |
ZZ |
|
Waliza |
SU |
|
Wiadro |
BJ |
|
Wiadro |
PL |
|
Wiązka |
BT |
|
Wiązka |
BH |
|
Wiązka |
TS |
|
Wieszak ramowy (ang. rack) |
RK |
|
Worek (ang. sack) |
SA |
|
Wór/torba (ang. bag) |
BG |
|
Worek do ładunków masowych |
43 |
|
Worek foliowy |
XD |
|
Worek papierowy |
5M |
|
Worek papierowy, wielościenny |
XJ |
|
Worek papierowy, wielościenny, wodoodporny |
XK |
|
Worek tkany włókien sztucznych, nieprzepuszczalny |
XB |
|
Worek tkany z włókien sztucznych |
5H |
|
Worek tkany z włókien sztucznych, bez wewnętrznego powleczenia, bez podszewki |
XA |
|
Worek tkany z włókien sztucznych, wodoodporny |
XC |
|
Worek wielościenny (ang. multiwall sack) |
MS |
|
Worek wielowarstwowy |
MB |
|
Worek z materiału |
5L |
|
Worek z materiału nieprzepuszczalnego |
XG |
|
Worek z materiału, bez wewnętrznego powleczenia, bez podszewki |
XF |
|
Worek z materiału, wodoodporny |
XH |
|
Worek ze sztucznego tworzywa |
EC |
|
Worek, duży |
ZB |
|
Worek, torba elastyczna |
FX |
|
Wór jutowy |
JT |
|
Zagroda do transportu |
PF |
|
Zbiornik/cysterna cylindryczna |
TY |
|
Zbiornik/cysterna prostokątna |
TK |
|
Zestaw |
SX |
|
Zestaw pudełek wchodzących jedno w drugie |
NS |
|
Zwój |
CL |
Pole 33: Kod towaru
Pierwsza część pola (8 cyfr)
Należy wypełniać stosując pozycje Nomenklatury Scalonej (CN)
Jeśli formularz jest wykorzystywany do celów procedury tranzytu wspólnotowego, w tej części pola wprowadzony zostaje kod towaru Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów, złożony z przynajmniej sześciu cyfr. Niemniej jednak, jeżeli prawodawstwo wspólnotowe tego wymaga, to zastosowana jest pozycja Nomenklatury Scalonej.
Druga część pola (dwa znaki)
Należy uzupełnić zgodnie z kodem Taric (dwa znaki dla zastosowania szczególnych środków wspólnotowych w odniesieniu do formalności, które należy spełnić w miejscu przeznaczenia).
Trzecia część pola (cztery znaki)
Należy wypełnić zgodnie z kodem Taric (pierwszy dodatkowy kod).
Czwarta część pola (cztery znaki)
Należy wypełnić zgodnie z kodem Taric (drugi dodatkowy kod).
Piąta część pola (cztery znaki)
Kody mają przyjąć zainteresowane Państwa Członkowskie.
Pole 34a: Kod kraju pochodzenia
Zastosować kody krajów wprowadzone w polu 2.
Pole 34b: Kod regionu pochodzenia/produkcji
Kody mają przyjąć Państwa Członkowskie.
Pole 36: Preferencje
To pole jest dla kodów trzycyfrowych, zawierających jednocyfrowy składnik z 1) oraz dwucyfrowy składnik z 2).
Odpowiednie kody podane są poniżej:
1.
Pierwsza cyfra kodu
|
1. |
Środki taryfowe erga omnes |
|
2. |
System ogólnych preferencji taryfowych (GSP) |
|
3. |
Preferencje taryfowe inne niż te wymienione pod kodem 2 |
|
4. |
Brak ceł na mocy postanowień porozumień o unii celnej zawartych przez Wspólnotę. |
2.
Następne dwie cyfry
|
00 |
Żadnen z poniższych |
|
10 |
Zawieszenie taryfowe |
|
15 |
Zawieszenie taryfowe ze szczególnym przeznaczeniem |
|
18 |
Zawieszenie taryfowe ze świadectwem potwierdzającym szczególny charakter produktu |
|
19 |
Zawieszenie czasowe dla produktów przywożonych ze świadectwem zdatności do lotu |
|
20 |
Kontyngent taryfowy ( 181 ) |
|
23 |
Kontyngent taryfowy ze szczególnym przeznaczeniem ( 182 ) |
|
25 |
Kontyngent taryfowy ze świadectwem potwierdzającym szczególny charakter produktu ( 183 ) |
|
28 |
Kontyngent taryfowy po uszlachetnieniu biernym ( 184 ) |
|
40 |
Szczególne przeznaczenie wynikające ze Wspólnej Taryfy Celnej |
|
50 |
Świadectwo potwierdzające szczególny charakter produktu |
Pole 37: Procedura
A. Pierwsza część pola
Kody, które należy wprowadzić w tej części pola, są kodami czterocyfrowymi, składającymi się z dwucyfrowego kodu reprezentującego daną procedurę, po którym następuje drugi, dwucyfrowy kod reprezentujący poprzednią procedurę. Wykaz kodów dwucyfrowych podany jest poniżej.
„Poprzednia procedura” oznacza procedurę, którą towary zostały objęte, zanim zostały objęte wnioskowaną procedurą.
Należy zauważyć, że w przypadku gdy poprzednią procedurą jest procedura składu lub czasowa odprawa lub gdy towary pochodzą z wolnego obszaru celnego, odpowiedni kod powinien był zastosowany jedynie, jeśli towary nie zostały objęte gospodarczą procedurą celną (uszlachetnianie czynne, uszlachetnianie bierne lub przetwarzanie pod kontrolą celną).
Na przykład powrotny wywóz towarów przywiezionych w ramach procedury celnej uszlachetniania czynnego (system zawieszeń) i następnie objętych procedurą składu celnego = 3151 (a nie 3171). (Pierwsza operacja = 5100; druga operacja = 7151; powrotny wywóz = 3151).
Podobnie, jeśli dokonuje się powrotnego przywozu towarów uprzednio wywiezionych czasowo, objęcie jedną z powyżej wymienionych procedur zawieszających uznaje się za prosty przywóz pod tą procedurą. Odniesienie do aspektu „powrotnego przywozu” jest podawane jedynie wówczas, gdy towary są dopuszczone do swobodnego obrotu.
Na przykład: wprowadzenie do obrotu krajowego z jednoczesnym dopuszczeniem do swobodnego obrotu towarów wywiezionych w ramach procedury celnej uszlachetniania biernego i objętych procedurą składu celnego przy powrotnym przywozie = 6121 (nie 6171). (Pierwsza operacja: wywóz czasowy na uszlachetnianie bierne = 2100; druga operacja: wprowadzenie do składu celnego = 7121; trzecia operacja: wprowadzenie do obrotu krajowego + dopuszczenie do swobodnego obrotu = 6121)
Kody oznaczone na poniższym wykazie literą a) nie mogą być wykorzystane jako pierwsze dwie cyfry kodu procedury, ale jedynie po to, by wskazać poprzednią procedurę.
Na przykład: 4054 = dopuszczenie do swobodnego obrotu i wprowadzenie do obrotu krajowego towarów uprzednio objętych uszlachetnianiem czynnym w systemie zawieszeń w innym Państwie Członkowskim.
Wykaz kodów procedur
Dwa z tych podstawowych elementów muszą zostać połączone aby stworzyć kod czterocyfrowy.
|
00 |
Ten kod stosuje się, aby wskazać, że nie ma poprzedniej procedury a) |
|
01 |
Dopuszczenie do swobodnego obrotu towarów z jednoczesną ponowną wysyłką w ramach wymiany handlowej między częściami obszaru celnego Wspólnoty, w których stosuje się przepisy dyrektywy 77/388/EWG oraz między częściami tego obszaru, gdzie tych przepisów się nie stosuje. Dopuszczenie do swobodnego obrotu towarów z jednoczesną ponowną wysyłką w ramach wymiany handlowej między Wspólnotą a krajami, z którymi stworzyła ona unię celną. Przykład: Towary przybywające z państwa trzeciego, dopuszczone są do swobodnego obrotu we Francji i wysłane na Wyspy Normandzkie. |
|
02 |
Dopuszczenie do swobodnego obrotu towarów w celu zastosowania procedury uszlachetnienia czynnego (system ceł zwrotnych). Wyjaśnienie: Uszlachetnianie czynne (system ceł zwrotnych) zgodnie z art. 114 ust. 1 lit. b) Kodeksu. |
|
07 |
Dopuszczenie do swobodnego obrotu z jednoczesnym objęciem towarów procedurą składu, inną niż procedura składu celnego. Wyjaśnienie: Ten kod należy stosować, kiedy towary zostają dopuszczone do swobodnego obrotu, ale podatek VAT i ewentualnie podatek akcyzowy nie zostały zapłacone. Przykłady: Przywożone maszyny są dopuszczone do swobodnego obrotu, ale podatek VAT nie został zapłacony. Podczas gdy towary są składowane w składzie podatkowym lub innym miejscu pod nadzorem podatkowym, płatność podatku VAT zostaje zawieszona. Przywożone papierosy są dopuszczone do swobodnego obrotu, ale podatek VAT i podatek akcyzowy nie zostały zapłacone. Podczas gdy towary zostały umieszczone w składzie podatkowym lub innym miejscu pod nadzorem podatkowym, płatność podatku VAT i podatku akcyzowego zostaje zawieszona. |
|
10 |
Wywóz ostateczny Przykład: Normalny wywóz towarów Wspólnoty do państwa trzeciego, ale również wywóz towarów Wspólnoty do części obszaru celnego Wspólnoty, do których przepisy dyrektywy Rady 77/388/EWG nie stosują się (Dz.U. L 145, 13.6.1977, str. 1). |
|
11. |
Wywóz produktów kompensacyjnych otrzymanych z towarów ekwiwalentnych, w ramach procedury uszlachetniania czynnego (system zawieszeń) przed objęciem towarów przywożonych procedurą. Wyjaśnienie: Uprzedni wywóz (EX–IM) zgodnie z art. 115 ust. 1 lit. b) Kodeksu. Przykład: Wywóz papierosów wyprodukowanych z liści tytoniu Wspólnoty przed objęciem liści tytoniu z państwa trzeciego procedurą uszlachetniania czynnego. |
|
21 |
Wywóz czasowy w ramach procedury uszlachetniania biernego. Wyjaśnienie: Procedura uszlachetniania biernego na mocy art. 145–160 Kodeksu. Zobacz również kod 22. |
|
22 |
Wywóz czasowy inny niż ten, do którego odnosi się kod 21. Przykład: Jednoczesne objęcie wyrobów włókienniczych procedurą uszlachetniania biernego i gospodarczej procedury uszlachetniania biernego (rozporządzenie Rady (WE) nr 3036/94). |
|
23 |
Wywóz czasowy w celu powrotu w niezmienionym stanie. Przykład: Wywóz czasowy na wystawy artykułów takich jak próbki, wyposażenie zawodowe itp. |
|
31 |
Powrotny wywóz Wyjaśnienie: Powrotny wywóz towarów niewspólnotowych następujący po zastosowaniu zawieszającej procedury gospodarczej. Przykład: Towary są obejmowane procedurą składu celnego a następnie zgłaszane do wywozu. |
|
40 |
Jednoczesne dopuszczenie do swobodnego obrotu i wprowadzenie do obrotu krajowego towarów, których dostawa nie podlega zwolnieniu z podatku VAT. Przykład: Towary pochodzące z państwa trzeciego z płatnością ceł i podatku VAT. |
|
41 |
Jednoczesne dopuszczenie do swobodnego obrotu i wprowadzenie do obrotu krajowego towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego (system ceł zwrotnych). Przykład: Procedura uszlachetniania czynnego z płatnością ceł i krajowych podatków od przywozu. |
|
42 |
Jednoczesne dopuszczenie do swobodnego obrotu i wprowadzenie do obrotu krajowego towarów, które podlegają dostawie zwolnionej z podatku VAT do innego Państwa Członkowskiego. Przykład: Przywóz towarów podlegający zwolnieniu z podatku VAT przez przedstawiciela podatkowego. |
|
43 |
Jednoczesne dopuszczenie do swobodnego obrotu i wprowadzenie do obrotu krajowego towarów podlegających szczególnym środkom związanym ze pobieraniem kwoty w okresie przejściowym po przystąpieniu nowych Państw Członkowskich. Przykład: Dopuszczenie do swobodnego obrotu produktów rolnych podlegających w specjalnym okresie przejściowym po przystąpieniu nowych Krajów Członkowskich, specjalnej procedurze celnej lub szczególnym środkom obowiązującym między nowymi Państwami Członkowskimi a pozostałą częścią Wspólnoty, tego samego rodzaju co obowiązywały w swoim czasie w stosunku do Hiszpanii i Portugalii. |
|
45 |
Dopuszczenie do swobodnego obrotu i wprowadzenie do obrotu krajowego albo za podatek VAT albo za podatek akcyzowy i objęcie ich procedurą składu podatkowego. Wyjaśnienie: Zwolnienie z podatku VAT lub akcyzy poprzez objęcie towarów procedurą składu podatkowego. Przykłady: Papierosy przywiezione z państwa trzeciego są dopuszczone do swobodnego obrotu i podatek VAT został zapłacony. Podczas gdy towary znajdują się w składzie podatkowym lub innym miejscu pod nadzorem podatkowym, płatność podatku akcyzowego zostaje zawieszona. Papierosy przywiezione z państwa trzeciego są dopuszczone do swobodnego obrotu i podatek akcyzowy został zapłacony. Podczas gdy towary są w składzie podatkowym lub innym miejscu pod nadzorem podatkowym, płatność podatku VAT zostaje zawieszona. |
|
48 |
Wprowadzenie do obrotu krajowego z jednoczesnym dopuszczeniem do swobodnego obrotu towarów ekwiwalentnych w ramach procedury uszlachetniania biernego przed wywozem towarów będących przemiotem wywozu czasowego. Wyjaśnienie: Standardowy system wymiany (IM-EX), uprzedni przywóz zgodnie z art. 154 ust. 4 Kodeksu. |
|
49 |
Wprowadzenie do obrotu krajowego towarów wspólnotowych w ramach wymiany handlowej pomiędzy częściami obszaru celnego Wspólnoty, w których stosuje się przepisy dyrektywy 77/388/EWG, a częściami tego obszaru, do których przepisy te nie mają zastosowania, lub w ramach wymiany handlowej pomiędzy częściami tego obszaru, do których tych przepisów się nie stosuje. Wprowadzenie do obrotu krajowego towarów w ramach wymiany handlowej między Wspólnotą a krajami, z którymi stworzyła ona unię celną. Wyjaśnienie: Przywóz z wprowadzeniem do obrotu krajowego towarów z części Wspólnoty, do których nie stosuje się szósta dyrektywa VAT (77/388/EWG). Wykorzystanie dokumentu SAD zostało ustanowione w art. 206. Przykłady: Towary pochodzące z Martyniki i wprowadzone do obrotu krajowego w Belgii Towary pochodzące z Turcji i wprowadzone do obrotu krajowego w Niemczech. |
|
51 |
Procedura uszlachetniania czynnego (system zawieszeń). Wyjaśnienie: Uszlachetnianie czynne (system zawieszeń) zgodnie z art. 114 ust. 1 lit. a) i ust. 2 lit. a) Kodeksu. |
|
53 |
Przywóz w ramach procedury odprawy czasowej. Przykład: Czasowa odprawa towarów, np. na wystawę. |
|
54 |
Uszlachetnianie czynne (system zawieszeń) w innym Państwie Członkowskim (bez dopuszczenia do swobodnego obrotu w tym Państwie Członkowskim). (a) Wyjaśnienie: Kod ten jest stosowany do zarejestrowania operacji do celów statystycznych w odniesieniu do handlu wewnątrzwspólnotowego. Przykład: Towary z państwa trzeciego objęte są procedurą uszlachetniania czynnego w Belgii (5100). Po poddaniu uszlachetnianiu czynnemu, zostają one wysłane do Niemiec w celu dopuszczenia ich tam do swobodnego obrotu (4054) lub dalszego uszlachetnienia (5154). |
|
61 |
Powrotny przywóz z jednoczesnym dopuszczeniem do swobodnego obrotu i wprowadzeniem do obrotu krajowego towarów, które nie podlegają dostawom zwolnionym z podatku VAT. |
|
63 |
Powrotny przywóz z jednoczesnym dopuszczeniem do swobodnego obrotu i wprowadzeniem do obrotu krajowego towarów, które podlegają dostawom zwolnionym z podatku VAT do innego Państwa Członkowskiego. Przykład: Powrotny przywóz po uszlachetnianiu biernym lub wywozie czasowym, z ewentualnym pobraniem długu z tytułu podatku VAT w stosunku do przedstawiciela podatkowego. |
|
68 |
Powrotny przywóz z częściowym wprowadzeniem do obrotu krajowego i jednoczesne dopuszczenie do swobodnego obrotu i objęcie towarów procedurą składu inną niż procedura składu celnego. Przykład: Przetworzone napoje alkoholowe są powrotnie przywożone i wprowadzane do składu akcyzowego. |
|
71 |
Objęcie towarów procedurą składu celnego. Wyjaśnienie: Objęcie towarów procedurą składu celnego. To w żadnym wypadku nie wyklucza jednoczesnego umieszczenia towarów powiedzmy w składzie akcyzowym lub podatku VAT. |
|
76 |
Objęcie towarów procedurą składu celnego lub wprowadzenie do wolnego obszaru celnego z zaliczką na poczet refundacji wywozowych produktów lub towarów przeznaczonych do wywozu bez dalszego przetwarzania. Przykład: Składowanie towarów przeznaczonych do wywozu z zaliczkami na poczet refundacji wywozowych. (art. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 565/80 z dnia 4 marca 1980 r. w sprawie zaliczek na poczet refundacji wywozowych produktów rolnych (Dz.U. L 62, 7.3.1980, str. 5)). |
|
77 |
Umieszczenie w składzie celnym, wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym z zaliczką na poczet refundacji wywozowych produktów przetworzonych lub towarów przeznaczonych do wywozu po przetworzeniu. Przykład: Składowanie produktów przetworzonych i towarów uzyskanych z produktów podstawowych przeznaczonych do wywozu, z zaliczką na poczet refundacji wywozowych. (art. 4 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 565/80). |
|
78 |
Wprowadzenie towarów do wolnego obszaru celnego o typie kontroli II. |
|
91 |
Objęcie towarów procedurą przetwarzania pod kontrolą celną. |
|
92 |
Przetwarzanie pod kontrolą celną w innym Państwie Członkowskim (bez dopuszczenia do swobodnego obrotu w tym Państwie Członkowskim).(a) Wyjaśnienie: Ten kod jest stosowany do rejestrowania operacji do celów statystycznych w odniesieniu do handlu wewnątrzwspólnotowego. Przykład: Towary z państwa trzeciego są przetwarzane pod kontrolą celną w Belgii (9100). Po poddaniu przetwarzaniu są one wysłane do Niemiec celem dopuszczenia ich tam do swobodnego obrotu (4092) lub dalszego przetwarzania (9192). |
B. Druga część pola
1. W przypadku gdy pole to jest wykorzystywane do określenia procedury wspólnotowej, musi być zastosowany kod składający się z jednej litery po której następują dwa znaki alfanumeryczne, z których pierwsza litera oznacza kategorię środków w następujący sposób:
|
Uszlachetnianie czynne |
Axx |
|
Uszlachetnianie bierne |
Bxx |
|
Zwolnienie celne |
Cxx |
|
Odprawa czasowa |
Dxx |
|
Produkty rolne |
Exx |
|
Inne |
Fxx |
Uszlachetnianie czynne (IP)
(Artykuł 114 Kodeksu)
|
Procedura |
Kod |
|
Przywóz |
|
|
Towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego (system zawieszeń) po uprzednim wywozie produktów kompensacyjnych otrzymanych z mleka lub przetworów mlecznych |
A01 |
|
Towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego (system zawieszeń) i przeznaczone do wykorzystania wojskowego za granicą |
A02 |
|
Towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego (system zawieszeń) i przeznaczone do powrotnego wywozu na szelf kontynentalny |
A03 |
|
Towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego (system zawieszeń) (jedynie VAT) |
A04 |
|
Towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego (system zawieszeń) (jedynie VAT) i przeznaczone do powrotnego wywozu na szelf kontynentalny |
A05 |
|
Towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego (system ceł zwrotnych) i przeznaczone do wykorzystania wojskowego za granicą |
A06 |
|
Towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego (system ceł zwrotnych) i przeznaczone do powrotnego wywozu na szelf kontynentalny |
A07 |
|
Towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego (system zawieszeń) bez zawieszenia podatku akcyzowego. |
A08 |
|
Wywóz |
|
|
Produkty kompensacyjne otrzymywane z mleka i przetworów mlecznych |
A51 |
|
Produkty kompensacyjne objęte procedurą uszlachetniania czynnego (system zawieszeń)(jedynie VAT) |
A52 |
|
Produkty kompensacyjne objęte procedurą uszlachetniania czynnego i przeznaczone do wykorzystania wojskowego za granicą |
A53 |
Uszlachetnianie bierne (OP)
(Artykuł 145 Kodeksu)
|
Procedura |
Kod |
|
Przywóz |
|
|
Produkty kompensacyjne powracające do Państwa Członkowskiego, w którym należności zostały zapłacone |
B01 |
|
Produkty kompensacyjne powracające po naprawie w ramach gwarancji |
B02 |
|
Produkty kompensacyjne powracające po zamianie w ramach gwarancji |
B03 |
|
Produkty kompensacyjne powracające po uszlachetnianiu biernym i zawieszenie podatku VAT w przypadku szczególnego przeznaczenia |
B04 |
|
Produkty kompensacyjne powracające z częściowym zwolnieniem z należności przywozowych w przypadku gdy koszty procesu uszlachetniania przyjęto za podstawę obliczania należności (art. 591) |
B05 |
|
Wywóz |
|
|
Towary przywożone w celu uszlachetniania czynnego, wywożone do naprawy w ramach uszlachetniania biernego |
B51 |
|
Towary przywożone w celu uszlachetniania czynnego, wywożone w celu zamiany w ramach gwarancji |
B52 |
|
Uszlachetnianie bierne w ramach porozumień z państwami trzecimi, w odpowiednim przypadku połączone z procedurą uszlachetniania biernego dla VAT |
B53 |
|
Uszlachetnianie bierne wyłącznie dla VAT |
B54 |
Zwolnienia celne
(Rozporządzenie (EWG) nr 918/83)
|
Nr art. |
Kod |
|
|
Zwolnienie z należności przywozowych |
||
|
Mienie osobiste należące do osób fizycznych, przenoszących swoje zwyczajowe miejsce zamieszkania z państwa trzeciego do Wspólnoty |
2 |
C01 |
|
Towary przywożone w związku z zawarciem związku małżeńskiego (wyprawa ślubna i majątek ruchomy gospodarstwa domowego) |
11.1 |
C02 |
|
Towary przywożone z okazji zawarcia związku małżeńskiego (prezenty zwyczajowo ofiarowane z okazji zawarcia ślubu) |
11.2 |
C03 |
|
Mienie osobiste nabyte w drodze dziedziczenia |
16 |
C04 |
|
Majątek ruchomy gospodarstwa domowego przeznaczony do wyposażenia dodatkowego mieszkania |
20 |
C05 |
|
Wyposażenie ucznia, materiały szkolne i inne artykuły szkolne gospodarstwa domowego |
25 |
C06 |
|
Przesyłki o niewielkiej wartości |
27 |
C07 |
|
Przesyłki wysyłane osobom fizycznym przez inne osoby fizyczne |
29 |
C08 |
|
Dobra inwestycyjne i inne urządzenia przywożone w związku z przeniesieniem działalności z państwa trzeciego do Wspólnoty |
32 |
C09 |
|
Dobra inwestycyjne i inne urządzenia należące do osób zatrudnionych w wolnym zawodzie oraz do osób prawnych zajmujących się działalnością niezarobkową |
38 |
C10 |
|
Materiały dydaktyczne, naukowe i kulturalne; przyrządy i aparatura naukowa wymieniona w załączniku I |
50 |
C11 |
|
Materiały dydaktyczne, naukowe i kulturalne; przyrządy i aparatura naukowa wymieniona w załączniku II |
51 |
C12 |
|
Materiały dydaktyczne, naukowe i kulturalne; przyrządy i aparatura naukowa (części zapasowe, komponenty, akcesoria i narzędzia) |
53 |
C13 |
|
Wyposażenie przywożone do celów niehandlowych przez lub na rzecz instytucji naukowo-badawczej lub organizacji z siedzibą poza Wspólnotą |
59a |
C14 |
|
Zwierzęta laboratoryjne oraz substancje biologiczne lub chemiczne przeznaczone do badań |
60 |
C15 |
|
Substancje lecznicze pochodzenia ludzkiego oraz odczynniki służące do określania grup krwi i typów tkanek |
61 |
C16 |
|
Przyrządy i aparatura przeznaczona do badań medycznych, diagnozowania lub leczenia |
63a |
C17 |
|
Substancje przeznaczone do kontroli jakości produktów leczniczych |
63c |
C18 |
|
Środki farmaceutyczne wykorzystywane na międzynarodowych imprezach sportowych |
64 |
C19 |
|
Towary przeznaczone dla organizacji charytatywnych lub dobroczynnych |
65 |
C20 |
|
Artykuły wymienione w załączniku III przeznaczone dla osób niewidomych |
70 |
C21 |
|
Artykuły wymienione w załączniku IV przeznaczone dla osób niewidomych, przywożone przez same osoby niewidome na własny użytek |
71. pierwsze tiret |
C22 |
|
Artykuły wymienione w załączniku IV przeznaczone dla osób niewidomych, przywożone przez niektóre organizacje i instytucje |
72. drugie tiret |
C23 |
|
Artykuły przeznaczone dla innych osób niepełnosprawnych (innych niż osoby niewidome), przywożone przez same osoby niepełnosprawne na własny użytek |
72; 74 |
C24 |
|
Artykuły przeznaczone dla innych osób niepełnosprawnych (innych niż osoby niewidome), przywożone przez niektóre instytucje i organizacje |
72; 74 |
C25 |
|
Towary przywożone na rzecz ofiar katastrof |
79 |
C26 |
|
Odznaczenia honorowe lub nagrody |
86 |
C27 |
|
Podarunki otrzymane w ramach stosunków międzynarodowych |
87 |
C28 |
|
Towary przeznaczone do użytku monarchów lub głów państw |
90 |
C29 |
|
Wzory i próbki towarów przywożonych do celów promocji handlowej |
91 |
C30 |
|
Druki i materiały reklamowe do celów promocji handlowej |
92 |
C31 |
|
Produkty używane lub konsumowane na targach handlowych lub podobnych imprezach |
95 |
C32 |
|
Towary przywożone do celów badawczych, analitycznych lub prób |
100 |
C33 |
|
Przesyłki wysyłane do organizacji zajmujących się ochroną praw autorskich lub przemysłowych i praw patentowych |
107 |
C34 |
|
Turystyczne materiały informacyjne |
108 |
C35 |
|
Różnego rodzaju dokumenty i artykuły |
109 |
C36 |
|
Materiały pomocnicze do mocowania i zabezpieczania towarów w czasie transportu |
110 |
C37 |
|
Ściółka, pasza i karma dla zwierząt w czasie transportu |
111 |
C38 |
|
Paliwa i smary w drogowych pojazdach silnikowych |
112 |
C39 |
|
Materiały przeznaczone do budowy, utrzymania i ozdoby pomników lub cmentarzy ofiar wojennych |
117 |
C40 |
|
Trumny, urny pogrzebowe i ozdobne artykuły pogrzebowe |
118 |
C41 |
|
Zwolnienie z należności wywozowych |
||
|
Zwierzęta domowe wywożone w związku z przeniesieniem działalności rolniczej ze Wspólnoty do państwa trzeciego |
120 |
C51 |
|
Pasza i karma przeznaczona dla zwierząt w czasie wywozu |
126 |
C52 |
Odprawa czasowa
(Kodeks i niniejsze rozporządzenie)
|
Procedura |
Artykuł niniejszego rozporządzenia |
Kod |
|
Palety |
556 |
D01 |
|
Kontenery |
557 |
D02 |
|
Środki transportu |
558 |
D03 |
|
Rzeczy osobistego użytku oraz sprzęt sportowy przywożone przez podróżnych |
563 |
D04 |
|
Materiały o charakterze socjalnym dla marynarzy |
564 |
D05 |
|
Sprzęt przeznaczony do zwalczania skutków katastrof |
565 |
D06 |
|
Sprzęt medyczny, chirurgiczny i laboratoryjny |
566 |
D07 |
|
Zwierzęta |
567 |
D08 |
|
Towary przeznaczone do działalności w szczególnych warunkach strefy przygranicznej |
567 |
D09 |
|
Nośniki dźwięku, obrazu i danych |
568 |
D10 |
|
Materiały reklamowe |
568 |
D11 |
|
Wyposażenie zawodowe |
569 |
D12 |
|
Materiały pedagogiczne i wyposażenie naukowe |
570 |
D13 |
|
Opakowania, z zawartością |
571 |
D14 |
|
Opakowania, puste |
571 |
D15 |
|
Formy, matryce, klisze drukarskie, rysunki, szkice, przyrządy do pomiarów, kontroli i testowania i inne podobne artykuły |
572 |
D16 |
|
Specjalne narzędzia i przyrządy |
572 |
D17 |
|
Towary, które mają zostać poddane testom |
573a) |
D18 |
|
Towary przywożone, podlegające testom akceptowalnej jakości w związku z umowami sprzedaży |
573b) |
D19 |
|
Towary używane do przeprowadzania testów |
573c) |
D20 |
|
Próbki |
574 |
D21 |
|
Zastępcze środki produkcji |
575 |
D22 |
|
Towary, które mają być wystawione lub użyte podczas imprezy publicznej |
576(1) |
D23 |
|
Towary do zatwierdzenia (dwa miesiące) |
576(2) |
D24 |
|
Dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki |
576(3a) |
D25 |
|
Towary przywożone w celu sprzedaży na aukcji |
576(3b) |
D26 |
|
Części zamienne, akcesoria i wyposażenie |
577 |
D27 |
|
Towary przywożone w konkretnych sytuacjach nie mających skutków gospodarczych |
578b) |
D28 |
|
Towary przywożone okazjonalnie i na okres nie przekraczający trzech miesięcy |
578a) |
D29 |
|
Artykuł Kodeksu |
Kod |
|
|
Odprawa czasowa z częściowym zwolnieniem z należności przywozowych |
142 |
D51 |
Produkty rolne
|
Procedura |
Kod |
|
Przywóz |
|
|
Zastosować wartości jednostkowe dla określenia wartości celnej dla niektórych łatwo psujących się towarów (art. 173–177) |
E01 |
|
Standardowe wartości przywozowe (np. rozporządzenia (WE) nr 3223/94) |
E02 |
|
Wywóz |
|
|
Produkty rolne, dla których złożono wniosek o refundację, z obowiązkiem świadectwa wywozowego (towary załącznika I) |
E51 |
|
Produkty rolne, dla których złożono wniosek o refundację, niewymagające świadectwa wywozowego (towary załącznika I) |
E52 |
|
Produkty rolne, dla których złożono wniosek o refundację, wywożone w małych ilościach, niewymagające świadectwa wywozowego (towary załącznika I) |
E53 |
|
Produkty rolne, dla których złożono wniosek o refundację, z obowiązkiem zaświadczenia o refundacji (towary spoza załącznika I) |
E61 |
|
Produkty rolne, dla których złożono wniosek o refundację, niewymagające zaświadczenia o refundacji (towary spoza załącznika I) |
E62 |
|
Produkty rolne, dla których złożono wniosek o refundację, wywożone w małych ilościach, bez zaświadczenia o refundacji (towary spoza załącznika I) |
E63 |
|
Produkty na rolne, dla których złożono wniosek o refundację, wywożone w małych ilościach, nie brane pod uwagę przy obliczaniu minimalnych poziomów kontroli |
E71 |
Pozostałe
|
Procedura |
Kod |
|
Przywóz |
|
|
Zwolnienie z należności przywozowych towarów powracających (art. 185 Kodeksu) |
F01 |
|
Zwolnienie z należności przywozowych towarów powracających (okoliczności szczególne przewidziane w art. 844, 1: towary rolne) |
F02 |
|
Zwolnienie z należności przywozowych towarów powracających (okoliczności szczególne przewidziane w art. 846, 2: naprawa lub przywrócenie do dobrego stanu) |
F03 |
|
Produkty kompensacyjne powracające do Wspólnoty uprzednim wywozie albo powrotnym wywozie (art. 187 Kodeksu) |
F04 |
|
Przetwarzanie pod kontrolą celną w przypadku gdy warunki ekonomiczne są uważa się za spełnione (art. 552, 1, akapit pierwszy) |
F11 |
|
Zwolnienie z należności przywozowych produktów rybołówstwa morskiego i innych produktów wydobytych z morza terytorialnego kraju trzeciego statkiem zarejestrowanym lub dopuszczonym w Państwie Członkowskim i pływającym pod banderą tego kraju |
F21 |
|
Zwolnienie z należności przywozowych produktów uzyskanych z produktów rybołówstwa morskiego i innych produktów wydobytych z morza terytorialnego kraju trzeciego na pokładzie statku-przetwórni zarejestrowanym lub dopuszczonym w Państwie Członkowskim i pływającym pod banderą tego kraju |
F22 |
|
Towary, które po przejściu przez procedurę uszlachetniania biernego objęte są procedurą składu bez zawieszenia podatku akcyzowego |
F31 |
|
Towary, które po przejściu przez procedurę uszlachetniania czynnego objęte są procedurą składu bez zawieszenia podatku akcyzowego |
F32 |
|
Towary, które po przejściu przez wolny obszar celny podlegający kontrolom typu II objęte są procedurą składu bez zawieszenia podatku akcyzowego |
F33 |
|
Towary, które po przejściu przetwarzania pod kontrolą celną objęte są procedurą składu bez zawieszenia podatku akcyzowego |
F34 |
|
Dopuszczenie do swobodnego obrotu towarów przeznaczonych na imprezy lub sprzedaż objęte odprawą czasową, stosując elementy obliczenia obowiązujące w chwili przyjęcia zgłoszenia do dopuszczenia do swobodnego obrotu |
F41 |
|
Dopuszczenie do swobodnego obrotu produktów kompensacyjnych, podlegających właściwym dla nich należnościom przywozowym (art. 122 lit. a) Kodeksu) |
F42 |
|
Dopuszczenie do swobodnego obrotu towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego lub dopuszczenie do swobodnego obrotu produktów kompensacyjnych bez odsetek kompensacyjnych (art. 519 ust. 4) |
F43 |
|
Wywóz |
|
|
Wywóz celem wykorzystania wojskowego |
F51 |
|
Aprowizacja |
F61 |
|
Aprowizacja w towary kwalifikujące się do refundacji |
F62 |
|
Wprowadzenie do magazynu żywności (art. 40–43 rozporządzenia (EWG) nr 800/99) |
F63 |
|
Wyprowadzenie z magazynu żywności towarów przeznaczonych na aprowizację |
F64 |
2. Kody do użytku wyłącznie krajowego muszą składać się ze znaku numerycznego, po którym następują dwa alfanumeryczne znaki, zgodnie z własną nomenklaturą tego Państwa Członkowskiego.
Pole 40: Deklaracja skrócona/poprzedni dokument
Pole to jest przeznaczone dla kodów alfanumerycznych (an…26).
Każdy kod ma trzy elementy, które są oddzielone myślnikami (-). Pierwszy element (a1) składa się z trzech różnych liter i jest stosowany do rozróżniania pomiędzy trzema kategoriami wspomnianymi poniżej. Drugi element (an..3), który składa się z kombinacji cyfr i/lub liter, służy do identyfikacji rodzaju dokumentu. Trzeci element (an..20) reprezentuje dane potrzebne do rozpoznania dokumentu, albo jego numer identyfikacyjny albo inne rozpoznawalne odniesienie.
1. Pierwszy element (a1):
X - deklaracja skrócona
Y - zgłoszenie pierwotne
Z - poprzedni dokument
2. Drugi element (an..3):
Wybrać skrót dla dokumentu z „listy skrótów dla dokumentów”.
Lista ta uwzględnia kod „CLE”, który oznacza „datę i oznaczenie wpisu towarów do rejestru”. (art. 76 ust. 1 lit. c) Kodeksu). Data wpisywana jest w następujący sposób: rrrrmmdd.
3. Trzeci element (an..20):
Numer identyfikacyjny lub inny rozpoznawalny punkt odniesienia dokumentu wprowadzony jest tutaj.
Przykłady:
— Poprzedni dokument jest dokumentem tranzytowym TI do którego urząd przeznaczenia przypisał numer „238544”. Kod będzie zatem „Z-821–238544”. („Z” dla poprzedniego dokumentu, „821” dla procedury tranzytowej oraz „238544” dla numeru rejestracji dokumentu (lub MRN dla operacji NCTS)).
— Manifest cargo noszący numer „2222” jest wykorzystywany jako deklaracja skrócona. Kod będzie „X-785–2222”. („X” dla deklaracji skróconej, „785” dla manifestu cargo i „2222” dla numeru identyfikacyjnego manifestu).
— Towary zostały wpisane do rejestru w dniu 14 lutego 2002 r. Kod będzie więc „Y-CLE-20020214–5” („Y” aby wykazać, że było zgłoszenie pierwotne, „CLE” dla „wpisane do rejestru”, „20020214” dla daty wpisania, „2002” jest rokiem, „02” miesiącem, „14” dniem i „5” jako oznaczenie wpisu do rejestru).
Lista skrótów do dokumentów
|
Wykaz kontenerów |
235 |
|
Wykaz załadunkowy (nota dostawy) |
270 |
|
Wykaz opakowań |
271 |
|
Faktura pro forma |
325 |
|
Faktura handlowa |
380 |
|
Spedytorski list przewozowy |
703 |
|
Konosament kapitański |
704 |
|
Konosament |
705 |
|
List przewozowy CIM (kolej) |
720 |
|
List kolejowy SMGS |
722 |
|
Drogowy list przewozowy |
730 |
|
Lotniczy list przewozowy |
740 |
|
Kapitański lotniczy list przewozowy |
741 |
|
Kwit wysyłkowy (paczki pocztowe) |
750 |
|
Dokument transportu multimodalnego/kombinowanego |
760 |
|
Manifest cargo |
785 |
|
Ceduła przewozowa |
787 |
|
Wspólnotowe zgłoszenie tranzytowe – przesyłki mieszane (T) |
820 |
|
Zgłoszenie zewnętrznego tranzytu wspólnotowego (T1) |
821 |
|
Zgłoszenie wewnętrznego tranzytu wspólnotowego (T2) |
822 |
|
Karta kontrolna T5 |
823 |
|
Karnet TIR |
952 |
|
Karnet ATA |
955 |
|
Numer referencyjny/data wpisu towarów do rejestru |
CLE |
|
Formularz informacyjny INF3 |
IF3 |
|
Formularz informacyjny INF8 |
IF8 |
|
Manifest cargo – procedura uproszczona |
MNS |
|
Zgłoszenie wewnętrznego tranzytu wspólnotowego – art. 340c ust. 1 |
T2F |
|
T2M |
T2M |
|
Inne |
ZZZ |
Jeśli powyższy dokument jest sporządzony przy wykorzystaniu dokumentu SAD, skrót będzie zawierał kody określone dla pierwszej części pola 1. (IM, EX, CO i EU)
Pole 43: Kod metody wartościowania
Przepisy stosowane do określenia wartości celnej przywożonych towarów mają być zakodowane w następujący sposób:
|
Kod |
Odpowiedni artykuł Kodeksu |
Metoda |
|
1 |
29(1) |
Wartość transakcyjna przywożonych towarów |
|
2 |
30(2)a) |
Wartość transakcyjna identycznych towarów |
|
3 |
30(2)b) |
Wartość transakcyjna podobnych towarów |
|
4 |
30(2)c) |
Wartość dedukowana |
|
5 |
30(2)d) |
Wartość kalkulowana |
|
6 |
31 |
Wartość ustalana na podstawie dostępnych danych we Wspólnocie („fall-back” – metoda ostatniej szansy) |
Pole 44: Dodatkowe informacje/załączone dokumenty/świadectwa i pozwolenia
1. Dodatkowe informacje
Kod pięciocyfrowy jest stosowany do kodowania dodatkowych informacji o charakterze celnym. Kod ten następuje po dodatkowej informacji chyba że prawodawstwo wspólnotowe przewiduje kod, który ma być zastosowany zamiast tekstu.
Przykład:
W uproszczonej procedurze wywozowej, egzemplarz 3 musi zawierać informację „uproszczona procedura wywozowa” (art. 280 ust. 3).„Uproszczony wywóz – 30100” powinno się więc w wpisać w polu 44.
Prawodawstwo wspólnotowe przewiduje możliwość wprowadzania niektórych dodatkowych informacji w polach innych niż 44. Niemniej jednak takie dodatkowe informacje powinny być kodowane zgodnie z tymi samymi zasadami co informacje, które mają być szczególnie wprowadzone w polu 44. Ponadto, tam gdzie prawodawstwo wspólnotowe nie określa pola, w którym informacje mają być wprowadzone, informacje te mają zostać wpisane w polu 44.
Wszelkiego rodzaju dodatkowe informacje są wymienione na końcu niniejszego załącznika.
Państwa Członkowskie mogą przewidzieć wykorzystanie dodatkowych informacji krajowych pod warunkiem że ich kodyfikacja przedstawia strukturę odmienną od kodów dla dodatkowych informacji wspólnotowych.
2. Załączone dokumenty, świadectwa i pozwolenia
a) Dokumenty, świadectwa oraz wspólnotowe i międzynarodowe pozwolenia złożone na poparcie zgłoszenia muszą zostać wprowadzone w postaci kodu składającego się z 4 znaków alfanumerycznych, po których następuje albo numer identyfikacyjny albo inny rozpoznawalny punkt odniesienia. Listę dokumentów, świadectw i pozwoleń oraz ich odpowiednich kodów można znaleźć w bazie danych Taric.
b) Krajowe dokumenty, świadectwa i pozwolenia złożone na poparcie zgłoszenia muszą być wprowadzone w postaci kodu składającego się ze znaku numerycznego, po którym następują 3 alfanumeryczne znaki (np.: 2123, 34d5) i po którym może następować albo numer identyfikacyjny albo inny rozpoznawalny punkt odniesienia. Cztery znaki przedstawiają kody oparte na własnej nomenklaturze Państwa Członkowskiego.
Pole 47: Obliczanie opłat
Pierwsza kolumna: Rodzaj opłaty
a) Obowiązujące kody podane są poniżej:
|
Cła od produktów przemysłowych |
A00 |
|
Cła od produktów rolnych |
A10 |
|
Cłą dodatkowe |
A20 |
|
Ostateczne cła antydumpingowe |
A30 |
|
Tymczasowe cła antydumpingowe |
A35 |
|
Ostateczne cła wyrównawcze |
A40 |
|
Tymczasowe cła wyrównawcze |
A45 |
|
Podatek VAT |
B00 |
|
Odsetki wyrównawcze (podatek VAT) |
B10 |
|
Odsetki za zwłokę (podatek VAT) |
B20 |
|
Należności wywozowe |
C00 |
|
Należności wywozowe od produktów rolnych |
C10 |
|
Odsetki za zwłokę |
D00 |
|
Odsetki wyrównawcze (tj. uszlachetnianie czynne) |
D10 |
|
Należności pobierane w imieniu innych krajów |
E00 |
b) Kody wyłącznie na użytek krajowy muszą składać się z znaku numerycznego, po którym następują dwa znaki alfanumeryczne, zgodnie z własną nomenklaturą danego Państwa Członkowskiego.
Ostatnia kolumna: Metoda płatności
Następujące kody mogą być stosowane przez Państwa Członkowskie:
|
A |
: |
Płatność gotówką |
|
B |
: |
Płatność kartą kredytową |
|
C |
: |
Płatność czekiem |
|
D |
: |
Inne (np. bezpośrednie obciążenie rachunku agenta celnego) |
|
E |
: |
Płatność odroczona lub z przesuniętym terminem |
|
F |
: |
Płatność odroczona – system celny |
|
G |
: |
Płatność z przesuniętym terminem – system podatku VAT (art. 23 szóstej dyrektywy VAT,) |
|
H |
: |
Elektroniczny przelew bankowy |
|
J |
: |
Płatność poprzez administrację urzędów pocztowych (przesyłki pocztowe) lub za pośrednictwem innego organu rządowego bądź sektora publicznego |
|
K |
: |
Kredyt akcyzowy lub obniżenie kwoty akcyzy |
|
M |
: |
Zabezpieczenie, włącznie z depozytem gotówkowym |
|
P |
: |
Z konta gotówkowego agenta celnego |
|
R |
: |
Gwarancja |
|
S |
: |
Gwarancja pojedyncza |
|
T |
: |
Płatność z konta gwarancyjnego agenta celnego |
|
U |
: |
Płatność z gwarancji na podstawie stałego upoważnienia agenta |
|
V |
: |
Płatność z gwarancji na podstawie jednorazowego upoważnienia agenta |
|
O |
: |
Gwarancja złożona przez agencję interwencyjną. |
Pole 49: Oznaczenie składu
Kod, który ma być wprowadzony ma następującą trzyczęściową strukturę:
— litera identyfikująca typ składu w zgodnie z zasadami określonymi w art. 525 (a1). Dla składów innych niż te wymienione w art. 525 należy zastosować następujące kody:
—
|
Y |
dla składu innego niż celny |
|
Z |
dla wolnych obszarów celnych lub składu wolnocłowego |
— numer identyfikacyjny przyznany przez Państwo Członkowskie przy wydawaniu pozwolenia (an..14)
— kod kraju dla Państwa Członkowskiego wydającego pozwolenie, zgodnie z definicją w polu 2 (a2).
Pole 51: Przewidywane urzędy tranzytowe (i kraj)
Zastosować kody podane w polu 29.
Pole 52: Gwarancja
Kody gwarancji
Obowiązujące kody podane zostały poniżej (n1):
|
Rodzaj |
Kod |
Inne informacje |
|
Zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia (art. 94 ust. 4 Kodeksu i art. 380 ust. 3 niniejszego rozporządzenia) |
0 |
— numer poświadczenia o zwolnieniu z obowiązku złożenia zabezpieczenia |
|
Gwarancja generalna |
1 |
— numer poświadczenia dla gwarancji generalnej — urząd składania gwarancji |
|
Gwarancja pojedyncza składana przez gwaranta |
2 |
— referencje zobowiązania z tytułu gwarancji — urząd składania gwarancji |
|
Gwarancja pojedyncza gotówką |
3 |
|
|
Gwarancja ryczałtowa |
4 |
— numer gwarancji ryczałtowej |
|
Zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia, jeśli zabezpieczona kwota nie przekracza 500 EUR (art. 189 ust. 5 Kodeksu) |
5 |
|
|
Zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia (art. 95 Kodeksu) |
6 |
|
|
Zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia dla niektórych instytucji publicznych |
8 |
|
|
Gwarancja pojedyncza (załącznik 47a pkt 3) |
9 |
— referencje zobowiązania z tytułu gwarancji — urząd składania gwarancji |
Podanie krajów pod nagłówkiem „nieważna na”:
Zastosować kody krajów podane w polu 2.
Pole 53: Urząd przeznaczenia (i kraj)
Zastosować kody podane w polu 29.
Dodatkowe informacje – kod XXXXX
Kategoria ogólna – Kod 0xxxx
|
Podstawa prawna |
Temat |
Dodatkowe informacje |
Pole |
Kod |
|
Artykuł 497 § 3 |
Wniosek o pozwolenie na korzystanie z gospodarczej procedury celnej sporządzony na zgłoszeniu celnym |
„Pozwolenie uproszczone” |
44 |
00100 |
|
załącznik 37 |
Kilku eksporterów, odbiorców lub uprzednie dokumenty |
„Inne” |
2,8 i 40 |
00200 |
|
załącznik 37 |
Ten sam zgłaszający i nadawca |
Nadawca |
14 |
00300 |
|
załącznik 37 |
Ten sam zgłaszający i eksporter |
„Eksporter” |
14 |
00400 |
|
załącznik 37 |
Ten sam zgłaszający i odbiorca |
„Odbiorca” |
14 |
00500 |
Przy przywozie: Kod 1xxxx
|
Artykuł |
Przedmiot |
Dodatkowe informacje |
Pole |
Kod |
|
2 ust. 1 rozporządzenia nr 1147/2002 |
Czasowe zawieszenie autonomicznych opłat celnych |
„Przywóz ze świadectwem zdatności do lotu” |
44 |
10100 |
|
549 ust. 1 |
Zakończonie procedury uszlachetniania czynnego (system zawieszeń) |
Towary UCz/Z |
44 |
10200 |
|
549 ust. 2 |
Zakończonie procedury uszlachetniania czynnego (system zawieszeń) (szczególne środki polityki handlowej) |
Towary UCz/Z, Polityka handlowa |
44 |
10300 |
|
550 |
Zakończonie procedury uszlachetniania czynnego (system ceł zwrotnych) |
Towary UCz/Zw |
44 |
10400 |
|
583 |
Odprawa czasowa |
Towary Ocz |
44 |
10500 |
Przy wywozie: Kod 3xxxx
|
Artykuł |
Przedmiot |
Dodatkowe informacje |
Pole |
Kod |
|
280 ust. 3 |
Niekompletne zgłoszenie wywozowe |
„Wywóz uproszczony” |
44 |
30100 |
|
286 ust. 4 |
Odprawa uproszczona w miejscu |
„Wywóz uproszczony” z numerem pozwolenia i nazwą urzędu celnego wydania |
44 egzem-plarza 3 |
30200 |
|
298 |
Wywóz towarów rolnych podlegających szczególnemu przeznaczeniu |
artykuł 298 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 szczególne przeznaczenie: towary przeznaczone do wywozu – zwroty rolne nie mają zastosowania |
44 |
30300 |
|
793 ust. 3 |
Wniosek o zwrot egzemplarza 3 |
„RET-EXP” |
44 |
30400 |
ZAŁĄCZNIK 38a
DEKLARACJA CELNA DLA ZAREJESTROWANEGO BAGAŻU
ZAŁĄCZNIK 38b
Procedury, o których mowa w art. 290c ust. 1
Do celów artykułu 290c waga netto każdej partii świeżych bananów jest określana przez upoważnione podmioty dokonujące ważenia w jakimkolwiek miejscu rozładunku zgodnie z następującą procedurą:
1) Należy pobrać po jednej próbce z każdej jednostki opakowań bananów z każdego typu opakowania i z każdego miejsca pochodzenia. Próbka jednostek pakowanych bananów, które są przeznaczone do zważenia, stanowi reprezentatywną partię świeżych bananów. Jest to próbka, która zawiera co najmniej podane poniżej ilości:
|
Liczba jednostek pakowanych bananów (ze względu na typ opakowania i pochodzenie) |
Liczba jednostek pakowanych bananów przeznaczonych do kontroli |
|
— do 400 |
5 |
|
— od 401 do 700 |
7 |
|
— od 701 do 1 000 |
10 |
|
— od 1 001 do 2 000 |
13 |
|
— od 2 001 do 4 000 |
15 |
|
— od 4 001 do 6 000 |
18 |
|
— powyżej 6 000 |
21 |
2) Wagę netto ustala się w następujący sposób:
a) poprzez ważenie każdej jednostki pakowanych bananów przeznaczonych do kontroli (waga brutto);
b) poprzez otworzenie przynajmniej jednej jednostki pakowanych bananów, a następnie obliczenie wagi opakowania;
c) wagę tego opakowania przyjmuje się dla wszystkich opakowań tego samego typu i pochodzenia i odejmuje się od wagi wszystkich zważonych jednostek pakowanych bananów;
d) przyjmuje się średnią wagę netto na jednostkę pakowanych bananów w ten sposób ustaloną dla każdego typu opakowania i pochodzenia, w oparciu o wagę skontrolowanych próbek, jako podstawę do określenia wagi netto partii świeżych bananów.
3) W przypadku gdy organy celne nie kontrolują równocześnie świadectw ważenia bananów, zgłaszana na świadectwie waga netto jest dopuszczana przez organy celne, pod warunkiem że różnica nie przekracza ani nie jest niższa niż 1 % zgłoszonej wagi netto i średniej wagi netto ustalonej przez organy celne.
4) Świadectwo ważenia bananów jest przedstawiane urzędowi celnemu, w którym złożone zostało zgłoszenie o dopuszczenie do swobodnego obrotu. Organy celne stosują wyniki kontroli wyrywkowej, zaznaczone na świadectwie ważenia bananów, w odniesieniu do całej partii świeżych bananów, których dotyczy świadectwo.
ZAŁĄCZNIK 38c
▼M18 —————
ZAŁĄCZNIK 42
ŻÓŁTA ETYKIETA
Kolor:
czarne litery na żółtym tle.
ZAŁĄCZNIK 42 A
ZAŁĄCZNIK 42 B
ŻÓŁTA ETYKIETA
Kolor:
czarne litery na żółtym tle.
ZAŁĄCZNIK 43
FORMULARZ T2M
ZAŁĄCZNIK 44
UWAGI
(dołączyć do karnetu zawierającego formularze T2M)
I. Uwagi ogólne
1. Celem stosowania formularzy T2M jest potwierdzenie, w chwili wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty, wspólnotowego statusu produktów połowów morskich złowionych poza wodami terytorialnym państwa lub obszaru niestanowiącego części obszaru celnego Wspólnoty oraz towarów uzyskanych z wymienionych produktów w wyniku ich przetworzenia na pokładzie tego statku, innego wspólnotowego statku rybackiego lub wspólnotowego statku przetwórni.
2. Wspólnotowy statek rybacki jest statkiem zarejestrowanym w części obszaru Państwa Członkowskiego stanowiącego część obszaru celnego Wspólnoty i pływającym pod banderą Państwa Członkowskiego, który dokonuje połowu wymienionych produktów i, w zależności od przypadku, ich przetworzenia na pokładzie. Wspólnotowy statek przetwórnia jest statkiem zarejestrowanym na tych samych warunkach, dokonującym wyłącznie przetworzenia przeładowanych produktów.
3. Niniejszy karnet składa się z dziesięciu formularzy, z których każdy zawiera jeden oryginał i jedną kopię. Kopie nie powinny być oderwane od karnetu.
4. Karnet należy przedstawić na każde żądanie organów celnych.
5. Karnet należy zwrócić organom celnym, które go wydały w przypadku gdy statek, którego dotyczy, nie spełnia już przewidzianych warunków, jeżeli jego wszystkie formularze zostały wykorzystane lub upłynął termin jego ważności.
II. Uwierzytelnianie formularzy T2M
6. Formularze należy wypełniać na maszynie lub w sposób czytelny odręcznie; w tym drugim przypadku, należy je wypełniać tuszem, literami drukowanymi. Nie mogą one nosić śladów zdrapań ani dopisków. Zmiany nanoszone na formularzu muszą zostać dokonane poprzez wykreślenie błędnych danych i dopisanie, o ile zaistnieje taka potrzeba, pożądanych. Każda w ten sposób dokonana poprawka, musi zostać potwierdzona przez osobę, która podpisała zgłoszenie zawierające poprawkę.
7. Pola 1–3 formularza powinny zostać wypełnione przez osobę zainteresowaną w języku, w którym wydrukowany został formularz. Pola 4–12 należy wypełnić w jednym z języków urzędowych Wspólnoty.
8. Ważność formularzy T2M karnetu zapewnia umieszczenie w polu A oryginału i kopii potwierdzenia organu właściwego dla rejestracji wspólnotowego statku rybackiego, dla którego przeznaczony jest karnet, i na okres dwóch lat, licząc od daty umieszczonej na stronie 2 okładki karnetu
III. Wykorzystanie formularzy T2M
9. Kapitan wspólnotowego statku rybackiego wypełnia pola 4, 5 i/lub 6, 7, 8 oraz wypełnia i podpisuje oświadczenie z pola 9 oryginału i kopii, w każdym przypadku:
— wyładunku produktów rybołówstwa i/lub towarów uzyskanych w wyniku przetworzenia wymienionych produktów na pokładzie w porcie znajdującym się na obszarze celnym Wspólnoty lub w innym porcie, z którego wypłynął w kierunku tego obszaru,
— przeładunek wymienionych produktów i/lub towarów na inny wspólnotowy statek rybacki lub wspólnotowy statek przetwórnię — na pokładzie którego produkty poddane zostają przetworzeniu — lub na każdy inny statek — bez dokonywania jakiegokolwiek przetworzenia — który dokonuje ich przewozu, bądź bezpośrednio do portu znajdującego się na obszarze celnym Wspólnoty, bądź do innego portu, z którego wypłyną w kierunku tego obszaru. W tym przypadku kapitan ten i kapitan statku, na który przeładowuje się towar, wypełnia i podpisuje pole 10 oryginału i kopii.
10. O ile zaistnieje taka potrzeba, kapitan statku określonego powyżej, na który przeładowane zostały produkty ze wspólnotowego statku rybackiego w celu ich przetworzenia na pokładzie, wypełnia pola 6, 7 i 8 oraz wypełnia i podpisuje oświadczenie z pola 11 oryginału, przy:
— wyładunku towarów uzyskanych w wyniku przetworzenia dokonanego na pokładzie w porcie znajdującym się na obszarze celnym Wspólnoty lub innym porcie, z którego wypłyną w kierunku tego obszaru,
— przeładunku wymienionych towarów na każdy inny statek, który przewozi je bez dokonywania jakiegokolwiek przetworzenia, bądź bezpośrednio do portu znajdującego się na obszarze celnym Wspólnoty, bądź do innego portu, z którego wypłyną w kierunku tego obszaru. W tym przypadku, kapitan ten i kapitan statku, na który dokonywany jest przeładunek wypełnia i podpisuje pole 12 oryginału.
11. Jeżeli produkty lub towary zostały przewiezione do państwa lub obszaru niestanowiącego części obszaru celnego Wspólnoty przed wysłaniem ich na ten obszar, organy celne tego państwa lub terytorium muszą wypełnić i podpisać pole 13 formularza. W przypadku gdy niektóre partie produktów lub towarów nie zostają wysyłane na obszar celny Wspólnoty, w polu „Uwagi” formularza należy podąć nazwę, rodzaj, masę całkowita i przeznaczenie przypisane partiom tych produktów lub towarów.
12. Oryginał formularza T2M towarzyszy produktom i/lub towarom przy przeładunku i wysyłce na obszar celny Wspólnoty.
IV. Stosowanie „wyciągów” z formularzy T2M
Jeżeli produkty i/lub towary przewiezione zostały do państwa lub na terytorium niestanowiące części obszaru celnego Wspólnoty, w celu ich późniejszej przesyłki w partiach na ten obszar:
13. Liczba formularzy oryginałów T2M odpowiadająca liczbie wymienionych przesyłek, zostaje wyrwana z karnetu statku rybackiego, z którego pochodzą wymienione produkty i/lub towary i opatrzona wyraźnym napisem „Wyciąg” oraz odniesieniem do pierwotnego formularza T2M. Na kopiach „wyciągów” pozostałych w karnecie umieszcza się również takie potwierdzenia.
14. W przypadku każdej przesyłki partiami:
— pola 4, 5 i/lub 6, 7, 8 formularza „Wyciąg” T2M należy wypełnić podając ilości produktów i/lub towarów będących przedmiotem przesyłki,
— pole 13 oryginału formularza „Wyciąg” musi być wypełnione, poświadczone i podpisane przez organy celne wymienionego państwa lub terytorium,
— w polu „Uwagi” pierwotnego formularza T2M należy podąć liczbę i rodzaj opakowań, masę całkowitą, miejsce przeznaczenia przesyłki oraz numer wyciągu,
— formularz „Wyciąg” towarzyszy przesyłce produktów i/lub towarów.
15. Z chwilą, gdy wszystkie produkty i/lub towary będące przedmiotem pierwotnego formularza T2M zostają wysłane na obszar celny Wspólnoty, pole 13 tego formularza zostaje wypełnione, poświadczone i podpisane przez organy celne tego państwa lub terytorium. Formularz ten zostaje odesłany do urzędu celnego, który wydał karnet T2M. W przypadku gdy niektóre partie produktów lub towarów nie zostają wysłane na obszar celny Wspólnoty, liczbę, nazwę, masę całkowitą i przeznaczenie przypisane wymienionym produktom lub towarom należy podąć w polu „Uwagi” formularza.
V. Zamknięcie formularzy T2M
16. Każdy pierwotny formularz T2M lub jego „Wyciąg” należy przedstawić w urzędzie wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty produktów i towarów, na które jest wystawiony. Niezależnie od tego, jeżeli wprowadzenie dokonywane jest w ramach procedury tranzytu, który rozpoczął się poza tym obszarem, formularz należy przedstawić w urzędzie celnym przeznaczenia tej procedury.
ZAŁĄCZNIK 44a
UWAGI WYJAŚNIAJĄCE DOTYCZĄCE LIST TOWAROWYCH
TYTUŁ I
Uwagi ogólne
1. Definicja
Lista towarowa oznacza dokument posiadający cechy charakterystyczne opisane w niniejszym załączniku.
2. Formularz listy towarowej
|
2.1. |
Jako listę towarową można wykorzystywać tylko pierwszą stronę formularza. |
|
2.2. |
Cechy szczególne listy towarowej: a) nagłówek „Lista towarowa”; b) ramka o wymiarach 70 x 55 milimetrów podzielona na część górną o wymiarach 70 x 15 milimetrów i część dolną o wymiarach 70 x 40 milimetrów; c) w podanej poniżej kolejności następująco zatytułowane kolumny: — numer seryjny, — znaki, numery, liczba i rodzaj opakowań, opis towarów, — kraj wysyłki/wywozu, — masa całkowita w kilogramach, — wpisy urzędowe. Użytkownicy mogą dostosować szerokość kolumny do swoich potrzeb. Jednakże szerokość kolumny zatytułowana „wpisy urzędowe” nie może mieć mniej niż 30 milimetrów. Użytkownicy mogą ponadto dowolnie wykorzystać miejsca inne niż określone w lit. a), b) i c). |
|
2.3. |
Bezpośrednio pod ostatnim wpisem należy poprowadzić poziomą linię, a niewykorzystaną powierzchnię należy tak przekreślić, aby uniemożliwić późniejsze uzupełnienia. |
TYTUŁ II
Uwagi do poszczególnych pozycji
1. Pole
1.1. Część górna
Jeżeli lista towarowa jest załączona do zgłoszenia tranzytowego, główny zobowiązany musi umieścić w górnej części pola „T1”, „T2” lub „T2F”.
Jeżeli lista towarowa jest załączona do dokumentu tranzytowego T2L, osoba zainteresowana musi umieścić w górnej części pola „T2L” lub „T2LF”.
1.2. Część dolna
W tej części pola umieszcza się dane szczegółowe wymienione w tytule III ust. 4.
2. Kolumny
2.1. Numer seryjny
Przed każdą pozycją podaną na liście towarowej musi być umieszczony numer seryjny.
2.2. Znaki, numery, liczba i rodzaj opakowań; opis towarów
Wymagane dane szczegółowe należy podać zgodnie z załącznikami 37 i 38.
Jeżeli wykaz załadunkowy jest załączony do zgłoszenia tranzytowego, wykaz ten musi zawierać dane szczegółowe umieszczone w polach 31 (opakowania i opis towarów), 40 (deklaracja skrócona/poprzedni dokument), 44 (dodatkowe informacje, przedstawione dokumenty, świadectwa i zezwolenia) oraz, w miarę potrzeb, 33 (kod towarowy) i 38 (masa netto (kg)) zgłoszenia tranzytowego.
2.3. Kraj wysyłki/wywozu
Wpisać nazwę Państwa Członkowskiego, z którego wysyłane lub wywożone są towary.
Kolumny tej nie należy stosować w przypadku, gdy lista towarowa załączona jest do dokumentu T2L.
2.4. Masa całkowita (kg)
Wpisać informacje umieszczone w polu 35 dokumentu SAD (patrz załącznik 37).
TYTUŁ III
Stosowanie list towarowych
|
1. |
Do zgłoszenia tranzytowego nie mogą być jednocześnie załączone jedna lista towarowa i jeden lub większa ilość załączonych do niego formularzy uzupełniających. |
|
2. |
►M21 W przypadku użycia wykazu załadunkowego przekreśla się pola 15 (kraj wysyłki/wywozu), 32 (numer pozycji), 33 (kod towarowy), 35 (masa całkowita (kg)), 38 (masa netto (kg)), 40 (deklaracja skrócona/poprzedni dokument) i, w miarę potrzeb, 44 (dodatkowe informacje, przedstawione dokumenty, świadectwa i zezwolenia) formularza zgłoszenia tranzytowego, a w polu 31 (opakowania i opis towarów) nie wolno wprowadzać znaków, numerów, ilości i rodzaju opakowań lub opisu towarów. ◄ W polu 31(Opakowania i opis towaru) stosowanego formularza zgłoszenia tranzytowego należy podać numer seryjny i symbol różnych list towarowych. |
|
3. |
Listę towarową należy przedstawić w takiej samej liczbie egzemplarzy jak formularz, którego ona dotyczy. ▼M22 ————— |
|
4. |
Przy rejestracji zgłoszenia tranzytowego lista towarowa musi otrzymać ten sam numer co formularz, do którego się odnosi. Numer taki zostaje umieszczony z wykorzystaniem stempla z nazwą urzędu wywozu lub też odręcznie. W tym drugim przypadku musi to być potwierdzone pieczęcią urzędową urzędu wywozu. Podpis funkcjonariusza urzędu wywozu na formularzach nie jest obowiązkowy. |
|
5. |
Jeżeli do tego samego formularza stosowanego do celów tranzytu wspólnotowego jest załączonych kilka list towarowych, to muszą być one oznaczone numerem, który nadaje główny zobowiązany, a numer załączonych list towarowych należy podać w polu 4 (Listy towarowe) wspomnianego formularza. |
|
6. |
W przypadku gdy lista towarowa jest załączona do dokumentu tranzytowego T2L lub T2LF, stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1-5. |
ZAŁĄCZNIK 44b
PRZEPISY DOTYCZĄCE FORMULARZY STOSOWANYCH W TRANZYCIE WSPÓLNOTOWYM
W niniejszym załączniku określono charakterystyczne cechy formularzy, niebędących jednolitym dokumentem administracyjnym, stosowanym w tranzycie wspólnotowym.
1. Listy towarowe
|
1.1. |
Formularze drukowane są na papierze białym do pisania o minimalnej gramaturze 40 g/m2 i wystarczająco mocnym, aby przy normalnym użyciu nie rwał się i nie gniótł. Wybór koloru papieru pozostawiony jest osobom zainteresowanym. |
|
1.2. |
Rozmiar formularza wynosi 210 × 297 milimetrów, z dopuszczalną tolerancją długości minus 5 milimetrów lub plus 8 milimetrów. |
2. Świadectwo przekroczenia granicy
|
2.1. |
Formularze drukowane są na papierze białym do pisania, o minimalnej gramaturze 40 g/m2 i wystarczająco mocnym, aby przy normalnym użyciu nie rwał się i nie gniótł. |
|
2.2. |
Rozmiar formularza wynosi 210 × 148 milimetrów. |
3. Poświadczenie odbioru
|
3.1. |
Formularze drukowane są na papierze białym do pisania, o minimalnej gramaturze 40 g/m2 i wystarczająco mocnym, aby przy normalnym użyciu nie rwał się i nie gniótł. |
|
3.2. |
Rozmiar formularza wynosi 148 × 105 milimetrów. |
4. Gwarancja pojedyncza
|
4.1. |
Formularze drukowane są na papierze białym do pisania, niezawierającym masy ściernej i o minimalnej gramaturze 55 g/m2. Ma być on pokryty giloszowanym ornamentem koloru czerwonego, pozwalającym ujawnić każdego rodzaju fałszerstwo za pomocą środków mechanicznych lub chemicznych. |
|
4.2. |
Rozmiar formularza wynosi 148 × 105 milimetrów. |
|
4.3. |
Na formularzu ma być podana nazwa i adres drukarni lub znak pozwalający na jej identyfikację oraz seryjny numer identyfikacyjny. |
5. Gwarancja generalna lub zaświadczenie o zwolnieniu z obowiązku złożenia gwarancji
|
5.1. |
Formularze gwarancji generalnej lub zaświadczenia o zwolnieniu z obowiązku złożenia gwarancji, zwane dalej „zaświadczeniami”, drukowane są na papierze białym, niezawierającym masy ściernej i o minimalnej gramaturze 100 g/m2. Na jego obydwu stronach ma być umieszczony giloszowany ornament, pozwalający na ujawnienie każdego rodzaju fałszerstwa za pomocą środków mechanicznych lub chemicznych. Nadruk ma być: — koloru zielonego w przypadku certyfikatów gwarancji, — koloru jasnoniebieskiego w przypadku zaświadczeń o zwolnieniu z obowiązku złożenia gwarancji. |
|
5.2. |
Rozmiar formularza wynosi 210 × 148 milimetrów. |
|
5.3. |
Państwa Członkowskie są odpowiedzialne za druk lub powierzenie druku formularzy. Każde zaświadczenie musi posiadać seryjny numer identyfikacyjny. |
6. Przepisy wspólne dla całego tytułu II
|
6.1. |
Formularz musi zostać wypełniony na maszynie do pisania lub metodą mechaniczno-graficzną bądź podobną. Formularze listy towarowej, świadectwa przekroczenia granicy i poświadczenia odbioru można również wypełniać w sposób czytelny odręcznie; w tym ostatnim przypadku należy je wypełnić tuszem i literami drukowanymi. |
|
6.2. |
Formularz musi być sporządzony w jednym z języków urzędowych Państw Członkowskich dopuszczonym przez organy celne Państwa Członkowskiego wywozu. Przepisu tego nie stosuje się do karnetów gwarancji ryczałtowej. |
|
6.3. |
W zależności od potrzeb organy celne Państwa Członkowskiego, w którym formularz musi zostać przedstawiony, mogą zażądać przedstawienia tłumaczenia na język urzędowy lub jeden z języków urzędowych tego Państwa Członkowskiego. |
|
6.4. |
W przypadku zaświadczenia gwarancji generalnej lub zaświadczenia o zwolnieniu z obowiązku złożenia gwarancji język, w którym mają zostać wystawione, określają organy celne Państwa Członkowskiego urzędu składania gwarancji. |
|
6.5. |
Formularz nie może nosić śladów zadrapań ani dopisków. Wszelkie zmiany wprowadza się, skreślając nieprawidłowe dane i, gdzie stosowne, dodając wymagane dane. Każda taka zmiana musi zostać parafowana przez osobę, która wypełnia świadectwo, i potwierdzona przez organy celne. |
ZAŁĄCZNIK 44c
WYKAZ TOWARÓW O PODWYŻSZONYM STOPNIU RYZYKA
|
Kod HS |
Wyszczególnienie towarów |
Minimalna ilość |
Kod towarów wrażliwych (1) |
Minimalna stawka gwarancji pojedynczej |
||
|
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
||
|
ex010290 |
Bydło żywe, pozostałe gatunki domowe |
4 000 kg |
1 |
1 500 EUR/t |
||
|
0201 10 0201 20 0201 30 |
Mięso wołowe świeże i chłodzone |
3 000 kg |
2 700 EUR/t 2 900 EUR/t 5 200 EUR/t |
|||
|
0202 10 0202 20 0202 30 |
Mięso wołowe mrożone |
3 000 kg |
2 700 EUR/t 2 900 EUR/t 3 900 EUR/t |
|||
|
0402 10 0402 21 0402 29 0402 91 0402 99 |
Mleko i śmietana, zagęszczone lub zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego |
2 500 kg |
1 600 EUR/t 1 900 EUR/t 2 500 EUR/t 1 400 EUR/t 1 600 EUR/t |
|||
|
0405 10 0405 90 |
Masło i inne tłuszcze i oleje otrzymane z mleka |
3 000 kg |
2 600 EUR/t 2 800 EUR/t |
|||
|
ex080300 |
Banany świeże z wyłączeniem plantanów |
8 000 kg |
1 |
800 EUR/t |
||
|
1701 11 1701 12 1701 91 1701 99 |
Cukier trzcinowy lub buraczany i chemicznie czysta sacharoza, w postaci stałej |
7 000 kg |
– – – – |
|||
|
220710 |
Alkohol etylowy nieskażony o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 80 % obj. lub więcej |
3 hl |
2 500 EUR/hl czystego alkoholu |
|||
|
2208 20 2208 30 2208 40 2208 50 2208 60 2208 70 ex22 08 90 |
Wyroby spirytusowe, likiery i inne napoje alkoholowe |
5 hl |
l |
|
||
|
240220 |
Papierosy zawierające tytoń |
35 000 sztuk |
120 EUR/1 000 sztuk |
|||
|
(1) Jeżeli stosowane są przepisy tytułu II część II rozdział 4 sekcja 2 podsekcja 7, a kod HS nie pozwala na jednoznaczną identyfikację towarów wrażliwych, które wymienione są w drugiej kolumnie, należy stosować obydwa kody: kod towarów wrażliwych z czwartej kolumny i kod HS z pierwszej kolumny. |
||||||
ZAŁĄCZNIK 45
ZAŁĄCZNIK 45a
TRANZYTOWY DOKUMENT TOWARZYSZĄCY
Rozdział I
Wzór tranzytowego dokumentu towarzyszącego
Rozdział II
Uwagi wyjaśniające i dane szczegółowe zawarte w tranzytowym dokumencie towarzyszącym
A. Uwagi wyjaśniające dotyczące wypełniania tranzytowego dokumentu towarzyszącego
Tranzytowy dokument towarzyszący drukowany jest na podstawie danych dostarczonych w zgłoszeniu tranzytowym i, o ile zaistnieje taka potrzeba, zmienionych przez głównego zobowiązanego i/lub zweryfikowanych przez urząd celny wywozu oraz uzupełnionych o:
1. MRN (Numer Ewidencyjny Procedury Tranzytowej)
|
Pole |
Zawartość |
Rodzaj pola |
Przykłady |
|
1 |
Dwie ostatnie cyfry roku formalnego przyjęcia procedury tranzytowej (YY) |
Numeryczny 2 |
97 |
|
2 |
Określenie kraju, w którym rozpoczęła się procedura tranzytowa (kod kraju ISO alpha 2) |
Alfabetyczny 2 |
IT |
|
3 |
Jeden identyfikator procedury tranzytowej dla roku i kraju |
Alfanumeryczny 13 |
9876AB8890123 |
|
4 |
Znak kontrolny |
Alfanumeryczny 1 |
5 |
Pola 1 i 2, jak wyjaśniono powyżej.
W polu 3 należy podać identyfikator procedury tranzytowej. Sposób wypełniania pola zależy od administracji krajowych, ale każda procedura tranzytowa realizowana w ciągu jednego roku w określonym kraju musi być oznaczona jednym numerem. Administracje krajowe, które chcą wprowadzić numer właściwych organów do MRN, mogą wykorzystać nie więcej niż sześć pierwszych znaków.
W polu 4 należy podać wartość znaku kontrolnego dla pełnego MRN. Pole to umożliwia wykrycie błędu przy wprowadzaniu pełnego numeru MRN.
„MRN” jest również drukowane jako kod paskowy z wykorzystaniem normy „kodu 128”, zestaw znaku „B”.
2. W polu 3:
— w pierwszej części pola: numer seryjny aktualnego arkusza wydruku,
— w drugiej części pola: ogólna liczba arkuszy wydruku (włącznie z listami towarowymi),
— nie musi być wykorzystywane w przypadku, gdy występuje jedna pozycja.
3. W miejscu znajdującym się po prawej stronie pola 8:
Nazwa i adres urzędu celnego, do którego należy zwrócić egzemplarz tranzytowego dokumentu towarzyszącego.
4. W polu C:
— nazwa urzędu wywozu,
— numer referencyjny urzędu wywozu,
— data przyjęcia zgłoszenia tranzytowego,
— nazwa i numer zezwolenia upoważnionego nadawcy (jeżeli występuje).
5. W polu D:
— wyniki kontroli,
— wskazanie, w miarę potrzeb, „Wyznaczona trasa”.
Tranzytowy dokument towarzyszący nie może być zmieniany, nie mogą być na nim umieszczane dodatkowe informacje albo dokonywane skreślenia, chyba że niniejsze rozporządzenie stanowi inaczej.
B. Uwagi wyjaśniające dla drukowania
Istnieją następujące możliwości dla drukowania tranzytowego dokumentu towarzyszącego:
1. Zgłoszony urząd przeznaczenia jest podłączony do komputerowego systemu tranzytowego:
— drukuj jedynie egzemplarz A (Dokument Towarzyszący).
2. Zgłoszony urząd przeznaczenia nie jest podłączony do komputerowego systemu tranzytowego:
— drukuj egzemplarz A (Dokument Towarzyszący), i
— drukuj egzemplarz B (Egzemplarz Zwrotny).
C. Uwagi wyjaśniające do zwrotu wyników kontroli przeprowadzonej przez urząd przeznaczenia
Istnieją następujące możliwości do zwrotu wyników kontroli przeprowadzonej przez urząd przeznaczenia:
1. Rzeczywisty urząd przeznaczenia jest zgłoszony i podłączony do komputerowego systemu tranzytowego:
— wyniki kontroli są przesyłane do urzędu wyjścia drogą elektroniczną.
2. Rzeczywisty urząd przeznaczenia jest zgłoszony i nie jest podłączony do komputerowego systemu tranzytowego:
— wyniki kontroli są przesyłane do urzędu wyjścia używając fotokopii tranzytowego dokumentu towarzyszącego, egzemplarz A (łącznie z wykazem pozycji, jeżeli istnieje).
3. Zgłoszony urząd przeznaczenia jest podłączony do komputerowego systemu tranzytowego, ale rzeczywisty urząd przeznaczenia nie jest podłączony do komputerowego systemu tranzytowego (zmiana urzędu przeznaczenia):
— wyniki kontroli są przesyłane do urzędu wyjścia, używając fotokopii tranzytowego dokumentu towarzyszącego, egzemplarz A (łącznie z wykazem pozycji, jeżeli istnieje).
4. Zgłoszony urząd przeznaczenia nie jest podłączony do komputerowego systemu tranzytowego, ale rzeczywisty urząd przeznaczenia jest podłączony do komputerowego systemu tranzytowego (zmiana urzędu przeznaczenia):
— wyniki kontroli są przesyłane do urzędu wyjścia drogą elektroniczną.
▼M22 —————
ZAŁĄCZNIK 45b
WYKAZ POZYCJI
Rozdział I
Wzór wykazu pozycji
Rodział II
Uwagi wyjaśniające i dane szczegółowe dotyczące wykazu pozycji
Jeżeli przedmiotem procedury jest więcej niż jedna pozycja, karta A wykazu pozycji jest zawsze drukowana w systemie komputerowym i dołączana do kopii A towarzyszącego dokumentu tranzytowego.
Jeżeli tranzytowy dokument towarzyszący jest drukowany w dwóch kopiach, A i B, wówczas karta B wykazu pozycji jest również drukowana i załączana do kopii B tranzytowego dokumentu towarzyszącego.
Pola wykazu pozycji mogą zostać pionowo rozszerzone.
Dane szczegółowe drukuje się w sposób następujący:
1. W polu identyfikacyjnym (w lewym górnym rogu):
a) wykaz pozycji;
b) karta A/B;
c) numer seryjny aktualnej karty i całkowita liczba kart (łącznie z tranzytowym dokumentem towarzyszącym).
2. UrzWyw — nazwa urzędu wywozu.
3. Data — data przyjęcia zgłoszenia tranzytowego.
4. MRN — numer ewidencyjny procedury tranzytowej określony w załączniku 45a.
5. Dane szczegółowe w różnych polach na poziomie pozycji muszą być drukowane w następujący sposób:
a) pozycja nr — numer seryjny aktualnej pozycji;
b) procedura — jeżeli status towarów objętych całym zgłoszeniem jest jednolity, nie stosuje się tego pola;
c) w przypadku przesyłki mieszanej drukuje się rzeczywisty status T1, T2 lub T2F;
d) pozostałe pola wypełnia się stosownie do potrzeb w formie zakodowanej w sposób określony w załączniku 37.
ZAŁĄCZNIK 46
ZAŁĄCZNIK 46a
CHARAKTERYSTYKA ZAMKNIĘĆ
Zamknięcia określone w art. 357 spełniają następujące wymogi i odpowiadają następującym warunkom technicznym:
a) Podstawowe wymogi:
Zamknięcia są:
1) odporne na zwykłe zużycie;
2) łatwo dostępne do kontroli i rozpoznania;
3) wykonane w taki sposób, aby każda próba ich naruszenia lub usunięcia pozostawiała widoczne ślady;
4) przeznaczone do jednokrotnego wykorzystania lub, jeżeli mają być wielokrotnie wykorzystane, wykonane w taki sposób, że można nanieść indywidualny znak indentyfikacyjny przy każdym stosowaniu;
5) zaopatrzone w znaki identyfikacyjne.
b) Warunki techniczne:
1) forma i wymiary zamknięć mogą się różnić w zależności od rodzaju zastosowanego zamknięcia, jednakże wymiary umożliwiają łatwe odczytanie znaków identyfikacyjnych;
2) znaki identyfikacyjne zamknięć powinny być takiego rodzaju, aby niemożliwe było ich fałszowanie i utrudnione ich podrabianie;
3) użyty materiał powinien być odporny na przypadkowe naruszenie i jednocześnie uniemożliwiał ich niezauważalne podrobienie lub ponowne wykorzystanie.
ZAŁĄCZNIK 46b
KRYTERIA OKREŚLONE W ART. 380 I 381
|
Kryteria |
Uwagi |
|
1. Wystarczające doświadczenie |
Wystarczające doświadczenie jest potwierdzone prawidłowym korzystaniem z procedury tranzytu wspólnotowego, w charakterze głównego zobowiązanego, w jednym z następujących okresów przed złożeniem wniosku o obniżkę: — jednego roku, do celów stosowania art. 380 ust. 2 lit. a) i art. 381 ust. 1, — dwóch lat, do celów stosowania art. 380 ust. 2 lit. b) i art. 381 ust. 2 lit. a), — trzech lat, do celów stosowania art. 380 ust. 3 i art. 381 ust. 2 lit. b). Okresy te ogranicza się do jednego roku dla ubiegających się, którzy stosują metody przetwarzania danych przy składaniu zgłoszeń tranzytowych. |
|
2. Wysoki poziom współpracy z organami celnymi |
Główny zobowiązany osiągnął wysoki poziom współpracy z organami celnymi, wprowadzając do zarządzania swoimi procedurami szczególne środki dające organom celnym większe możliwości kontroli i ochrony interesów. Środki te zakładając, że są zgodne z wymogami organów celnych, mogą dotyczyć między innymi: — szczególnych metod wypełniania zgłoszeń tranzytowych (w szczególności poprzez wykorzystanie metod przetwarzania danych), lub — treści takich zgłoszeń nawet w przypadku, gdy główny zobowiązany przekazuje dodatkowe informacje, których podanie nie jest obowiązkowe, lub — metod dopełniania formalności umieszczania towarów pod procedurą (np. główny zobowiązany zawsze składa swoje zgłoszenia w tym samym urzędzie celnym). |
|
3. Posiada wpływ na dokonywane przewozy |
Główny zobowiązany wykazuje, że ma wpływ na dokonywane przewozy, między innymi: a) sam realizuje przewozy i stosuje wysokie normy bezpieczeństwa; lub b) korzysta z przewoźnika związanego długotrwałymi umowami, który świadczy usługi spełniające wysokie normy bezpieczeństwa; lub c) korzysta z pośrednika związanego umową z przewoźnikiem, który świadczy usługi spełniające wysokie normy bezpieczeństwa. |
|
4. Wystarczające środki finansowe na pokrycie zobowiązań |
Główny zobowiązany wykazuje, że posiada wystarczające środki finansowe, aby wywiązać się ze swoich zobowiązań, przedstawiając organom celnym dowody na to, że posiada środki pozwalające mu na zapłacenie kwoty długu celnego, jaki może powstać w odniesieniu do danych towarów. |
ZAŁĄCZNIK 47
ZAŁĄCZNIK 47a
ZASADY STOSOWANIA ART. 94 UST. 6 I 7 KODEKSU
Czasowy zakaz korzystania z gwarancji generalnej w obniżonej kwocie lub z gwarancji generalnej
1. Sytuacje, w których korzystanie z gwarancji generalnej w obniżonej kwocie lub z gwarancji generalnej może zostać czasowo zabronione
1.1. Czasowy zakaz korzystania z gwarancji generalnej w obniżonej kwocie
W rozumieniu art. 94 ust. 6 Kodeksu „szczególne okoliczności” oznaczają sytuację, w której w znacznej liczbie przypadków, gdzie występuje więcej niż jeden główny zobowiązany i stwarzających zagrożenie dla prawidłowego działania procedury, stwierdzono, że mimo stosowania art. 384 i art. 9 Kodeksu gwarancja generalna w obniżonej kwocie określonej w art. 94 ust. 4 Kodeksu nie jest wystarczająca do zapłaty w przewidzianym terminie długów celnych powstałych w wyniku usunięcia z procedury tranzytu wspólnotowego towarów wymienionych w załączniku 44c.
1.2. Czasowy zakaz korzystania z gwarancji generalnej
W rozumieniu art. 94 ust. 7 Kodeksu „nadużycia na wysoką skalę” oznaczają sytuację, w której stwierdzono, że mimo stosowania art. 384 i art. 9 Kodeksu, i w zależności od przypadku, art. 94 ust. 6 Kodeksu, gwarancja generalna określona w art. 94 ust. 2 lit. b) Kodeksu nie jest już wystarczająca do zapłaty w przewidzianym terminie długu celnego powstałego w wyniku usunięcia z procedury tranzytu wspólnotowego towarów wymienionych w załączniku 44c. W tym wypadku należy uwzględnić ilość towarów usuniętych oraz okoliczności ich usunięcia, w szczególności, jeżeli ma to związek z międzynarodową przestępczością zorganizowaną.
2. Skutki decyzji
|
2.1. |
Skutki decyzji wprowadzającej czasowy zakaz korzystania z gwarancji generalnej w obniżonej kwocie lub czasowy zakaz korzystania z gwarancji generalnej ograniczone są do okresu dwunastu miesięcy, chyba że zgodnie z procedurą komitetu Komisja podejmie decyzję o przedłużeniu lub uchyleniu zakazu. |
|
2.2. |
W przypadku procedur tranzytowych odnoszących się do towarów, których dotyczy decyzja wprowadzająca zakaz stosowania gwarancji generalnej, stosuje się następujące środki: — na kartach zgłoszenia tranzytowego umieszcza się po przekątnej, drukowanymi literami w kolorze czerwonym, jedną z następujących adnotacji w formacie 100 x 10 mm: —— GARANTÍA GLOBAL PROHIBIDA — FORBUD MOD SAMLET KAUTION — GESAMTBÜRGSCHAFT UNTERSAGT — ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΓΓΥΗΣΗ — COMPREHENSIVE GUARANTEE PROHIBITED — GARANTIE GLOBALE INTERDITE — GARANZIA GLOBALE VIETATA — DOORLOPENDE ZEKERHEID VERBODEN — GARANTIA GLOBAL PROIBIDA — YLEISVAKUUDEN KÄYTTÖ KIELLETTY — SAMLAD SÄKERHET FÖRBJUDEN — ZÁKAZ GLOBÁLNÍ ZÁRUKY — ÜLDTAGATISE KASUTAMINE KEELATUD — VISPĀRĒJS GALVOJUMS AIZLIEGTS — NAUDOTI BENDRĄJĄ GARANTIJĄ UŽDRAUSTA — ÖSSZKEZESSÉG TILALMA — MHUX PERMESSA GARANZIJA KOMPRENSIVA — ZAKAZ KORZYSTANIA Z GWARANCJI GENERALNEJ — PREPOVEDANO SKUPNO ZAVAROVANJE — ZÁKAZ CELKOVEJ ZÁRUKY — na zasadzie odstępstwa od art. 363 urząd przeznaczenia zwraca opatrzoną takim wpisem kartę 5 zgłoszenia tranzytowego nie później niż w dniu roboczym następującym po dniu, w którym przesyłka i wymagane karty zgłoszenia przedstawione zostały w urzędzie przeznaczenia. Jeżeli przesyłka ta przedstawiana jest upoważnionemu odbiorcy w rozumieniu art. 406, przesyła on kartę 5 do swojego właściwego urzędu przeznaczenia nie później niż w dniu roboczym następującym po dniu, w którym otrzymał tę przesyłkę. |
3. Środki mające na celu złagodzenie skutków finansowych zakazu korzystania z gwarancji generalnej
W przypadku czasowego zakazu korzystania z gwarancji generalnej dla towarów wymienionych w załączniku 44c osoba posiadająca zezwolenie na korzystanie z gwarancji może, po wystąpieniu z wnioskiem, korzystać z gwarancji pojedynczej. Jednakże, stosuje się następujące warunki szczególne:
— gwarancja pojedyncza wystawiana jest w szczególnej formie dokumentu gwarancyjnego, który zawiera odniesienie do niniejszego załącznika i obejmuje wyłącznie towary wymienione w decyzji,
— z wyłączeniem przypadków, gdy dane dotyczące gwarancji są wymieniane między urzędem składania gwarancji a urzędem wyjścia z wykorzystaniem technologii informatycznej i sieci komputerowej, ta gwarancja indywidualna może być wykorzystywana wyłącznie w urzędzie wyjścia zidentyfikowanym w dokumencie gwarancyjnym,
— może być ona wykorzystywana do większej liczby równoległych lub następujących po sobie procedur pod warunkiem, że całkowita kwota odnosząca się do aktualnych procedur, w przypadku których procedura nie została zakończona, nie jest wyższa od kwoty gwarancji pojedynczej,
— za każdym razem gdy zostaje zakończona procedura tranzytu wspólnotowego objęta gwarancją pojedynczą, kwota właściwa dla danej procedury zostaje zwolniona i może zostać, do maksymalnej kwoty gwarancji, ponownie wykorzystana dla innej procedury.
4. Odstępstwa od decyzji o czasowym zakazie korzystania z gwarancji generalnej w obniżonej kwocie lub z gwarancji generalnej
|
4.1. |
Główni zobowiązani mogą uzyskać zezwolenie na korzystanie z gwarancji generalnej w obniżonej kwocie lub z gwarancji generalnej w celu umieszczenia pod procedurą tranzytu wspólnotowego towary, do których stosuje się decyzję wprowadzającą czasowy zakaz, jeżeli wykażą, że w związku z procedurą tranzytu wspólnotowego, którą rozpoczęli w ciągu dwóch lat poprzedzających decyzję wobec przedmiotowych towarów nie powstał żaden dług celny lub w przypadku, gdy w okresie tym powstały długi celne, jeżeli wykażą, że zostały one w wyznaczonym terminie w całości uiszczone przez dłużnika lub gwaranta. Aby uzyskać zezwolenie na wykorzystanie gwarancji generalnej z czasowym zakazem, główny zobowiązany musi ponadto spełnić warunki określone w art. 381 ust. 2 lit. b). |
|
4.2. |
Do wniosków i zezwoleń na odstępstwa określone w ppkt. 4.1 przepisy art. 374-378 stosuje się mutatis mutandis. |
|
4.3. |
Jeżeli organy celne zezwalają na odstępstwo, w polu 8 zaświadczenia gwarancji generalnej muszą umieścić jedno z następujących określeń: — UTILIZACIÓN NO LIMITADA — UBEGRÆNSET ANVENDELSE — UNBESCHRÄNKTE VERWENDUNG — ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗ ΧΡΗΣΗ — UNRESTRICTED USE — UTILISATION NON LIMITEE — UTILIZZAZIONE NON LIMITATA — GEBRUIK ONBEPERKT — UTILIZAÇÃO ILIMITADA — KÄYTTÖÄ EI RAJOITETTU — OBEGRÄNSAD ANVÄNDNING. — NEOMEZENÉ POUŽITÍ — PIIRAMATU KASUTAMINE — NEIEROBEŽOTS IZMANTOJUMS — NEAPRIBOTAS NAUDOJIMAS — KORLÁTOZÁS ALÁ NEM ESŐ HASZNÁLAT — UŻU MHUX RISTRETT — NIEOGRANICZONE KORZYSTANIE — NEOMEJENA UPORABA — NEOBMEDZENÉ POUŽITIE |
ZAŁĄCZNIK 48
WSPÓLNA/WSPÓLNOTOWA PROCEDURA TRANZYTOWA
GWARANCJA GENERALNA
I. Zobowiązanie gwaranta
1. Niżej podpisany ( 185 )…
zamieszkały (z siedzibą) w ( 186 )…
składa solidarnie gwarancję w urzędzie składania gwarancji w…
do maksymalnej kwoty…,
stanowiącej 100 %/50 %/30 % ( 187 ) kwoty referencyjnej,
►A2 na rzecz Wspólnoty Europejskiej obejmującej Królestwo Belgii, Republikę Czeską, Królestwo Danii, Federalną Republikę Niemiec, Republikę Estońską, Republikę Grecką, Królestwo Hiszpanii, Republikę Francuską, Irlandię, Republikę Włoską, Republikę Cypryjską, Republikę Łotewską, Republikę Litewską, Wielkie Księstwo Luksemburga, Republikę Węgierską, Republikę Malty, Królestwo Niderlandów, Republikę Austrii, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Portugalską, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką, Republikę Finlandii, Królestwo Szwecji, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, oraz Republiki Islandii, Królestwa Norwegii, Konfederacji Szwajcarskiej, Księstwa Andory oraz Republiki San Marino ( 188 ) ◄ na kwoty wynikające ze zobowiązania głównego, innych zobowiązań i zobowiązań ubocznych z wyjątkiem kar pieniężnych, których główny zobowiązany ( 189 ),
…
może być winny wymienionym państwom z tytułu długu w postaci należności celnych i innych opłat dotyczących towarów umieszczonych pod wspólnotową lub wspólną procedurą tranzytową.
2. Niżej podpisany zobowiązuje się, w terminie 30 dni po pierwszym pisemnym wezwaniu właściwych władz państw wymienionych w pkt. 1, bezzwłocznie uiścić żądane kwoty do wysokości wymienionej kwoty maksymalnej, o ile on(ona) lub inna zainteresowana osoba nie udowodni właściwym władzom przed upływem tego terminu, że proces danej procedury tranzytowej został zakończony.
Właściwe organy mogą, z uzasadnionych powodów, na wniosek podpisanego, przedłużyć termin 30 dni, w którym niżej podpisany musi uiścić żądane kwoty. Koszty wynikające z udzielenia dodatkowego terminu, w szczególności odsetki, należy tak wyliczyć, aby odpowiadały one kwocie, pobieranej z tego tytułu w podobnych okolicznościach na rynku kapitałowym lub pieniężnym danego państwa.
Kwota ta może być pomniejszona o kwoty, które na mocy niniejszego zobowiązania zostały już zapłacone, gdy niżej podpisany został wezwany do zapłacenia długu powstałego w wyniku wspólnotowej lub wspólnej procedury tranzytowej, która zaczęła się przed nadejściem poprzedzającego żądania zapłaty lub w ciągu następnych 30 dni.
3. Niniejsze zobowiązanie jest wiążące z dniem jego przyjęcia przez urząd składania gwarancji. Niżej podpisany(-a) pozostaje odpowiedzialny za zapłacenie długu powstałego w wyniku wspólnotowej lub wspólnej procedury tranzytowej, która jest objęta niniejszym zobowiązaniem, o ile procedury rozpoczęły się, zanim odwołanie lub cofnięcie gwarancji stało się skuteczne, nawet jeżeli żądanie zapłaty zostało złożone po tej dacie.
4. Do celów niniejszego zobowiązania niżej podpisany(-a) podaje adresy do doręczeń we wszystkich państwach określonych w pkt. 1
( 190 )
:
|
Państwo |
Imiona i nazwisko lub nazwa oraz pełny adres |
|
… |
… |
|
… |
… |
|
… |
… |
|
… |
… |
|
… |
… |
Niżej podpisany(-a) uznaje, że wszystkie formalności lub środki proceduralne, odnoszące się do niniejszego zobowiązania zostały pisemnie złożone pod jednym z jego adresów do doręczeń, w szczególności korespondencja i przesyłki pocztowe, są dla niego wiążące.
Niżej podpisany uznaje jurysdykcje sądów w miejscach, gdzie posiada on(ona) swój adres do doręczeń.
Niżej podpisany(-a) zobowiązuje się utrzymać swoje adresy do doręczeń, ewentualna zmiana jednego lub kilku z nich może nastąpić tylko po wcześniejszym poinformowaniu urzędu składania gwarancji.
Sporządzono w…, dnia…
…
(Podpis) ( 191 )
II. Przyjęcie przez urząd składania gwarancji
Urząd składania gwarancji…
Zobowiązanie gwaranta przyjęte w dniu…
…
(Pieczęć i podpis)
ZAŁĄCZNIK 49
WSPÓLNA/WSPÓLNOTOWA PROCEDURA TRANZYTOWA
Gwarancja pojedyncza
I. Zobowiązanie gwaranta
1. Niżej podpisany ( 192 )…
zamieszkały w ( 193 )…
składa solidarnie gwarancję w urzędzie składania gwarancji…
do maksymalnej kwoty…
►A2 na rzecz Wspólnoty Europejskiej obejmującej Królestwo Belgii, Republikę Czeską, Królestwo Danii, Federalną Republikę Niemiec, Republikę Estońską, Republikę Grecką, Królestwo Hiszpanii, Republikę Francuską, Irlandię, Republikę Włoską, Republikę Cypryjską, Republikę Łotewską, Republikę Litewską, Wielkie Księstwo Luksemburga, Republikę Węgier, Republikę Malty, Królestwo Niderlandów, Republikę Austrii, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Portugalską, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką, Republikę Finlandii, Królestwo Szwecji, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, oraz Republiki Islandii, Królestwa Norwegii, Konfederacji Szwajcarskiej, Księstwa Andory oraz Republiki San Marino ( 194 ) ◄ na kwoty wynikające ze zobowiązania głównego, innych zobowiązań i zobowiązań ubocznych z wyjątkiem kar pieniężnych, których główny zobowiązany ( 195 ),
…
może być winny wymienionym państwom z tytułu długu w postaci należności celnych i innych opłat dotyczących towarów umieszczonych pod wspólnotową lub wspólną procedurą tranzytową w urzędzie wywozu w…
do urzędu przeznaczenia …
Opis towarów: …
…
2. Niżej podpisany zobowiązuje się, w terminie 30 dni po pierwszym pisemnym wezwaniu właściwych organów państw określonych w pkt. 1, bezzwłocznie uiścić żądane kwoty, o ile on(ona) lub inna zainteresowana osoba nie udowodni właściwym organom przed upływem tego terminu, że procedura została zakończona.
Właściwe organy mogą, z uzasadnionych powodów, na wniosek podpisanego, przedłużyć termin 30 dni, od dnia wezwania do zapłaty, w którym niżej podpisany powinien uiścić żądane kwoty. Koszty wynikające z udzielenia dodatkowego terminu, w szczególności odsetki, należy tak wyliczyć, aby odpowiadały one kwocie, pobieranej z tego tytułu w podobnych okolicznościach na rynku pieniężnym lub finansowym danego państwa.
3. Niniejsze zobowiązanie jest wiążące z dniem jego przyjęcia przez urząd składania gwarancji. Niżej podpisany pozostaje odpowiedzialny za zapłacenie długu powstałego w wyniku wspólnotowej lub wspólnej procedury tranzytowej, która jest objęta niniejszym zobowiązaniem, o ile procedury rozpoczęły się, zanim odwołanie lub cofnięcie gwarancji stało się skuteczne, nawet jeżeli wniosek o zapłatę został złożony po tej dacie.
4. Do celów niniejszego zobowiązania niżej podpisany ustanawia adresy do doręczeń we wszystkich państwach określonych w pkt 1 ( 196 ):
|
Państwo |
Imiona i nazwisko lub nazwa oraz pełny adres |
|
… |
… |
|
… |
… |
|
… |
… |
|
… |
… |
|
… |
… |
Niżej podpisany uznaje, że wszystkie formalności lub środki proceduralne, które dotyczą niniejszego zobowiązania, zostały pisemnie złożone pod jeden z jego adresów do doręczeń, w szczególności korespondencja i przesyłki pocztowe, zostają przez niego/nią potwierdzone jako należycie dostarczone.
Niżej podpisany uznaje jurysdykcje sądów w miejscach, gdzie posiada swoje adresy do doręczeń.
Niżej podpisany zobowiązuje się utrzymać adresy do doręczeń, ewentualna zmiana jednego lub kilku z nich może nastąpić tylko po wcześniejszym poinformowaniu urzędu składania gwarancji.
Sporządzono w …, dnia …
…
(Podpis) ( 197 )
II. Przyjęcie przez urząd składania gwarancji
Urząd składania gwarancji …
Zobowiązanie gwaranta przyjęte w dniu … dla pokrycia wspólnotowej/wspólnej procedury tranzytowej realizowanej w ramach zgłoszenia tranzytowego nr … wystawionego dnia … ( 198 )
…
(Pieczęć i podpis)
ZAŁĄCZNIK 50
WSPÓLNA/WSPÓLNOTOWA PROCEDURA TRANZYTOWA
Gwarancja pojedyncza w formie karnetów gwarancyjnych
I. Zobowiązanie gwaranta
1. Niżej podpisany ( 199 ) …
zamieszkały (z siedzibą) w ( 200 ) …
składa solidarnie gwarancję w urzędzie składania gwarancji …
►A2 na rzecz Wspólnoty Europejskiej obejmującej Królestwo Belgii, Republikę Czeską, Królestwo Danii, Federalną Republikę Niemiec, Republikę Estońską, Republikę Grecką, Królestwo Hiszpanii, Republikę Francuską, Irlandię, Republikę Włoską, Republikę Cypryjską, Republikę Łotewską, Republikę Litewską, Wielkie Księstwo Luksemburga, Republikę Węgierską, Republikę Malty, Królestwo Niderlandów, Republikę Austrii, Rzeczpospolitą Polską, Republikę Portugalską, Republikę Słowenii, Republikę Słowacką, Republikę Finlandii, Królestwo Szwecji, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, oraz Republiki Islandii, Królestwa Norwegii, Konfederacji Szwajcarskiej, Księstwa Andory oraz Republiki San Marino ( 201 ) ◄ , na kwoty wynikające ze zobowiązania głównego, innych zobowiązań i zobowiązań ubocznych z wyjątkiem kar pieniężnych, które główny zobowiązany może być winny wymienionym państwom z tytułu długu w postaci należności celnych i innych opłat dotyczących towarów umieszczonych pod wspólnotową lub wspólną procedurą tranzytową, za które niżej podpisany przejął zobowiązanie poprzez wystawienie karnetów gwarancji pojedynczej do maksymalnej kwoty 7 000 EUR na każdy karnet gwarancyjny.
2. Niżej podpisany zobowiązuje się, w terminie 30 dni po pierwszym pisemnym wezwaniu właściwych organów państw wymienionych w pkt. 1, bezzwłocznie uiścić żądane kwoty do wysokości maksymalnej kwoty 7 000 EUR na każdy karnet gwarancji pojedynczej, o ile on(ona) lub inna zainteresowana osoba nie udowodni właściwym organom przed upływem tego terminu, że procedura została prawidłowo zakończona.
Właściwe organy mogą, z uzasadnionych powodów na wniosek podpisanego, przedłużyć termin 30 dni, w którym on(ona) musi uiścić żądane kwoty. Koszty wynikające z udzielenia dodatkowego terminu, w szczególności odsetki, należy tak wyliczyć, aby odpowiadały one kwocie, pobieranej z tego tytułu w podobnych okolicznościach na rynku pieniężnym lub finansowym danego państwa.
3. Niniejsze zobowiązanie jest wiążące z dniem jego przyjęcia przez urząd składania gwarancji. Niżej podpisany pozostaje odpowiedzialny za zapłacenie długu powstałego w wyniku wspólnotowych lub wspólnych procedur tranzytowych, które są objęte niniejszym zobowiązaniem, o ile procedury rozpoczęły się, zanim odwołanie lub cofnięcie gwarancji stało się skuteczne, nawet jeżeli wniosek o zapłatę został złożony po tej dacie.
4. Do celów niniejszego zobowiązania niżej podpisany podaje adresy do doręczeń ( 202 ) we wszystkich państwach określonych w pkt 1:
|
Państwo |
Imiona i nazwisko lub nazwa oraz pełny adres |
|
… |
… |
|
… |
… |
|
… |
… |
|
… |
… |
|
… |
… |
Niżej podpisany uznaje, że wszystkie formalności lub środki proceduralne, które dotyczą niniejszego zobowiązania, zostały pisemnie złożone w jednej z jego siedzib, w szczególności korespondencja i przesyłki pocztowe, są dla niego wiążące.
Niżej podpisany uznaje jurysdykcje sądów w miejscach, gdzie posiada swój adres do doręczeń.
Niżej podpisany zobowiązuje się utrzymać adresy do doręczeń, ewentualna zmiana jednego lub kilku z nich może nastąpić tylko po wcześniejszym poinformowaniu urzędu składania gwarancji.
Sporządzono w …, dnia …
…
(Podpis) ( 203 )
II. Przyjęcie przez urząd składania gwarancji
Urząd składania gwarancji …
Zobowiązanie gwaranta przyjęte w dniu …
…
(Pieczęć i podpis)
ZAŁĄCZNIK 51
ZAŁĄCZNIK 51 A
ZAŁĄCZNIK 51b
NOTA WYJAŚNIAJĄCA DOTYCZĄCA ZAŚWIADCZEŃ GWARANCJI I ZAŚWIADCZEŃ O ZWOLNIENIU ZE ZŁOŻENIA GWARANCJI
1. Wpisy umieszczane na przedniej stronie zaświadczeń
Po wydaniu zaświadczenia nie można na nim dokonywać jakichkolwiek zmian, dopisków lub skreśleń wpisów dokonanych w polach 1-8 zaświadczenia gwarancji generalnej oraz polach 1-7 zaświadczenia o zwolnieniu z obowiązku złożenia gwarancji.
1.1. Kod waluty
Państwa Członkowskie umieszczają w polu 6 zaświadczenia gwarancji generalnej i polu 5 zaświadczenia o zwolnieniu z obowiązku złożenia gwarancji kod ISO ALPHA 3 (ISO 4217) stosowanej waluty.
1.2. Adnotacje
|
1.2.1. |
W przypadku gdy dla towarów wymienionych w załączniku 44C nie można wykorzystać gwarancji generalnej, w polu 8 zaświadczenia należy umieścić jedną z następujących adnotacji: — Validez limitada — Begrænset gyldighed — Beschränkte Geltung — Περιορισμένη ισχύς — Limited validity — Validité limitée — Validità limitata — Beperkte geldigheid — Validade limitada — Voimassa rajoitetusti — Begränsad giltighet. — Omezená platnost — Piiratud kehtivus — Ierobežots derīgums — Galiojimas apribotas — Korlátozott érvényű — Validita' limitata — Ograniczona ważność — Omejena veljavnost — Obmedzená platnosť |
|
1.2.2. |
Jeżeli główny zobowiązany zobowiązał się, że będzie składać zgłoszenie tranzytowe tylko w jednym urzędzie wywozu, nazwę tego urzędu należy wpisać drukowanymi literami w polu 8 zaświadczenia gwarancji generalnej lub polu 7 zaświadczenia o zwolnieniu z obowiązku złożenia gwarancji. |
1.3. Potwierdzenie zaświadczeń w przypadku przedłużenia terminu ważności
W przypadku przedłużenia terminu ważności zaświadczenia urząd składania gwarancji dokonuje odpowiedniej adnotacji w polu 9 zaświadczenia gwarancji generalnej lub polu 8 zaświadczenia o zwolnieniu z obowiązku złożenia gwarancji.
2. Wpisy umieszczane na odwrotnej stronie zaświadczeń. Osoby upoważnione do podpisywania zgłoszeń tranzytowych
|
2.1. |
W chwili wydawania zaświadczenia lub w każdej innej chwili w okresie ważności tego zaświadczenia główny zobowiązany musi wpisać na odwrotnej stronie imiona i nazwiska osób, które upoważnił do podpisywania w jego imieniu zgłoszeń tranzytowych. Każdy taki wpis musi zawierać imię i nazwisko upoważnionej osoby oraz wzór jej podpisu i musi być poświadczony podpisem głównego zobowiązanego. Główny zobowiązany może przekreślić pola, których nie będzie wykorzystywał. |
|
2.2. |
Główny zobowiązany może w każdej chwili cofnąć takie upoważnienie. |
|
2.3. |
Każda osoba, której nazwisko zostało wpisane na odwrotnej stronie zaświadczenia przedstawianego w urzędzie wywozu, jest upoważnionym przedstawicielem głównego zobowiązanego. |
3. Wykorzystywanie zaświadczeń w przypadku zakazu korzystania z gwarancji generalnej
Szczegółowe zasady są przedstawione w pkt 4 załącznika 47A.
▼M19 —————
▼M5 —————
ZAŁĄCZNIK 54
▼M19 —————
▼M13 —————
▼M19 —————
ZAŁĄCZNIK 58
IDENTYFIKATOR (art. 417 i 432)
Kolor:
czarny na zielonym tle.
ZAŁĄCZNIK 59
WZÓR NOTY INFORMACYJNEJ, O KTÓREJ MOWA W ART. 459
Nagłówek biura koordynującego, które wystąpiło z roszczeniem
Adresat: biuro koordynujące, któremu podlega urząd odprawy czasowej lub inne biuro koordynujące
PRZEDMIOT: KARNET ATA – PRZEDŁOŻENIE ROSZCZENIA
Informujemy, iż zgodnie z Konwencją ATA/Konwencją stambulską ( 204 ) w dniu ( 205 ) … wystąpiliśmy do stowarzyszenia poręczającego, z którym jesteśmy związani, z roszczeniem o uiszczenie ceł i podatków, w odniesieniu do:
1) Karnetu ATA nr:
2) Wystawionego przez izbę handlową:
Miasto:
Kraj:
3) W imieniu:
Posiadacz karnetu:
Adres:
4) Data wygaśnięcia ważności karnetu:
5) Wyznaczona data powrotnego wywozu ( 206 ):
6) Numer odcinka tranzytowego/przywozowego ( 207 ):
7) Data poświadczenia odcinka:
Podpis i pieczęć wydającego biura koordynującego.
ZAŁĄCZNIK 60
FORMULARZ NALICZANIA NALEŻNOŚCI
nr … z dnia …
Poniższe dane należy podać z zachowaniem kolejności:
1. Karnet ATA nr: …
2. NUMER ODCINKA TRANZYTU/PRZYWOZU ( 208 ): …
3. Data potwierdzenia odcinka: …
4. Posiadacz karnetu oraz jego adres: …
5. Izba handlowa: …
6. Kraj pochodzenia: …
7. Data wygaśnięcia ważności karnetu: …
8. Wyznaczona data powrotnego wywozu: …
9. Urząd celny wprowadzenia: …
10. Urząd celny odprawy czasowej: …
11. Opis handlowy towarów: …
12. Kod CN: …
13. Ilość sztuk: …
14. Masa lub objętość: …
15. Wartość: …
16. Naliczenie ceł i podatków: …
|
Typ |
Podstawa naliczenia |
Stawka |
Kwota |
Kurs wymiany |
|
Suma: |
(Suma słownie: …)
17. Urząd celny: …
Miejsce i data: …
|
podpis |
Pieczęć |
FORMULARZ NALICZANIA NALEŻNOŚCI BIS
nr … z dnia …
11. Opis handlowy towarów: …
12. Kod CN: …
13. Ilość sztuk: …
14. Ciężar lub objętość: …
15. Wartość: …
16. Naliczenie ceł i podatków: …
|
Typ |
Podstawa naliczenia |
Stawka |
Kwota |
Kurs wymiany |
|
Suma: |
(Suma słownie: …)
11. Opis handlowy towarów: …
12. Kod CN: …
13. Ilość sztuk: …
14. Masa lub objętość: …
15. Wartość: …
16. Naliczenie ceł i podatków: …
|
Typ |
Podstawa naliczenia |
Stawka |
Kwota |
Kurs wymiany |
|
Suma: |
(Suma słownie: …)
Podsumowanie
|
Typ |
Kwota |
Sposób zapłaty |
Kurs wymiany |
|
Suma: |
(Suma słownie: …)
PRZEPISY DOTYCZĄCE INFORMACJI, KTÓRE NALEŻY UMIEŚCIĆ NA FORMULARZU NALICZANIA NALEŻNOŚCI
I. Uwagi ogólne
Na formularzu naliczania należności umieszczone są następujące litery określające Państwo Członkowskie wystawienia formularza:
|
AT |
= |
Austria |
|
BE |
= |
Belgia |
|
DK |
= |
Dania |
|
DE |
= |
Niemcy |
|
EL |
= |
Grecja |
|
ES |
= |
Hiszpania |
|
FI |
= |
Finlandia |
|
FR |
= |
Francja |
|
IE |
= |
Irlandia |
|
IT |
= |
Włochy |
|
LU |
= |
Luksemburg |
|
NL |
= |
Niderlandy |
|
PT |
= |
Portugalia |
|
SE |
= |
Szwecja |
|
UK |
= |
Zjednoczone Królestwo |
|
CZ |
= |
Republika Czeska |
|
EE |
= |
Estonia |
|
CY |
= |
Cypr |
|
LV |
= |
Łotwa |
|
LT |
= |
Litwa |
|
HU |
= |
Węgry |
|
MT |
= |
Malta |
|
PL |
= |
Polska |
|
SI |
= |
Słowenia |
|
SK |
= |
Słowacja |
Na formularzu naliczania należności muszą zostać umieszczone w odpowiednich polach niżej określone informacje. Formularz musi zostać wypełniony czytelnie przez biuro koordynujące, określone w art. 458 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.
Pola 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 11, 13 i 14: podać te same informacje, które umieszczone są na odcinku tranzytu lub odcinku przywozu, odpowiednio w dolnej części odcinka, w dolnej części pola przeznaczonego dla organów celnych, w polach A, G lit. a), odwrotnej stronie kolumny 6, G lit. c), H lit. b), odwrotnej stronie kolumny 1, odwrotnej stronie kolumny 2, odwrotnej stronie kolumny 3 i odwrotnej stronie kolumny 4. Jeżeli biuro koordynujące nie posiada odcinka, wpisuje informacje zgodnie ze swoją wiedzą. Jeżeli na formularzu należy umieścić informacje dotyczące więcej niż jednego rodzaju towaru, wpisuje się je na formularzu naliczania należności A, którego pozycje mają zostać wypełnione zgodnie z niniejszymi instrukcjami.
Pole 9: Podać nazwę urzędu celnego, określonego w polu H lit. a)-e) odcinka tranzytu, lub, w zależności od przypadku, polu H odcinka przywozu. W przypadku braku tej informacji biuro koordynujące wpisuje urząd odprawy czasowej, zgodnie z informacjami, jakie posiada.
Pole 10: Podać nazwę urzędu celnego, określonego w polu H lit. e) odcinka tranzytu, lub, w zależności od przypadku, polu H odcinka przywozu. W przypadku braku tej informacji biuro koordynujące wpisuje urząd odprawy czasowej, zgodnie z informacjami, jakie posiada.
Pole 15: Podać wartość celną, wyrażoną w walucie określonej przez Państwo Członkowskie, w którym przedstawiono roszczenie.
Pole 16: Na formularzu naliczania należności podać kwotę ceł i innych opłat będących przedmiotem roszczenia. Kwoty wskazać w taki sposób, aby cła i opłaty (za pomocą kodów wspólnotowych, przeznaczonych do tego celu) i podwyższone opłaty, określone w art. 6 Konwencji ATA ►M26 /art. 8 załącznika A do Konwencji stambulskiej ◄ , były wyraźnie podane zarówno cyframi, jak i słownie. Kwoty muszą zostać zapłacone w walucie Państwa Członkowskiego, w którym wystawiono formularz i którego kod umieszczony jest w górnej części drugiej kolumny:
|
BEF |
= |
franki belgijskie |
|
DEM |
= |
marki niemieckie |
|
ESP |
= |
pesety hiszpańskie |
|
IEP |
= |
funty irlandzkie |
|
LUF |
= |
franki luksemburskie |
|
PTE |
= |
escudo portugalskie |
|
DKK |
= |
korony duńskie |
|
GRD |
= |
drachmy greckie |
|
FRF |
= |
franki francuskie |
|
ITL |
= |
liry włoskie |
|
NLG |
= |
guldeny holenderskie |
|
GBP |
= |
funty szterlingi |
|
ATS |
= |
szyling austriacki |
|
FIM |
= |
fińska marka |
|
SEK |
= |
szwedzka korona |
|
CZK |
= |
korona czeska |
|
EEK |
= |
korona estońska |
|
CYP |
= |
funt cypryjski |
|
LVL |
= |
łat łotewski |
|
LTL |
= |
lit litewski |
|
HUF |
= |
forint węgierski |
|
MTL |
= |
lir maltański |
|
PLN |
= |
złoty polski |
|
SIT |
= |
tolar słoweński |
|
SKK |
= |
korona słowacka |
Pole 17: Podać w odpowiednich miejscach nazwę biura koordynującego i datę wypełnienia formularza; umieścić pieczęć biura koordynującego oraz podpis upoważnionego funkcjonariusza.
II. Uwagi dotyczące formularza A
A. Formularz A wykorzystywany jest tylko w przypadku naliczania należności dla większej liczby pozycji. Należy przedstawić go wraz z formularzem głównym. Sumę opłat itp. z formularza głównego oraz formularza A należy wpisać w polu „Podsumowanie”.
B. Uwagi ogólne określone w pkt I stosują się również do formularza A.
ZAŁĄCZNIK 61
WZÓR ZWOLNIENIA KARNETU
Nagłówek biura koordynującego drugiego Państwa Członkowskiego, które wystąpiło z roszczeniem
Adresat: biuro koordynujące pierwszego Państwa Członkowskiego, które wystąpiło z oryginalnym roszczeniem
PRZEDMIOT: KARNET ATA – ZWOLNIENIE KARNETU
Informujemy, iż zgodnie z Konwencją ATA/Konwencją stambulską ( 209 ) w dniu ( 210 ) … wystąpiliśmy do stowarzyszenia poręczającego, z którym jesteśmy związani, z roszczeniem o uiszczenie ceł i podatków w odniesieniu do:
1) Karnetu ATA nr:
2) Wystawionego przez izbę handlową:
Miasto:
Kraj:
3) W imieniu:
Posiadacz karnetu:
Adres:
4) Data wygaśnięcia ważności karnetu:
5) Wyznaczona data powrotnego wywozu ( 211 ):
6) Numer odcinka tranzytowego/przywozowego ( 212 ):
7) Data poświadczenia odcinka:
Niniejsze oświadczenie jest traktowane jako zwolnienie dotyczących Państwa dokumentów
Podpis i pieczęć wydającego biura koordynującego.
ZAŁĄCZNIK 62
SPECJALNA PIECZĘĆ
1. Godło lub inny symbol, bądź litery określające Państwo Członkowskie
2. Urząd celny ( 213 )
3. Numer dokumentu
4. Data
5. Upoważniony nadawca ( 214 )
6. Pozwolenie
ZAŁĄCZNIK 63
ZAŁĄCZNIK 64
ZAŁĄCZNIK 65
ZAŁĄCZNIK 66
UWAGI DOTYCZĄCE UŻYCIA FORMULARZY SŁUŻĄCYCH DO SPORZĄDZANIA KARTY KONTROLNEJ T5
A. Uwagi ogólne
|
1. |
Kartą kontrolną T5 jest dokument sporządzony na formularzu T5, wraz z załączonymi do niego, gdzie stosowne, jedną lub większą liczbą kart T5bis lub jedną lub większą liczbą wykazów załadunkowych T5. |
|
2. |
Karta kontrolna T5 ma służyć za dowód, że towary na które została wystawiona były używane lub osiągnęły przeznaczenie przewidziane szczególnymi przepisami wspólnotowymi regulującymi ich użycie, a właściwy urząd przeznaczenia jest odpowiedzialny za zapewnienie, bezpośrednio lub poprzez osoby działające w jego imieniu, użycia i/lub przeznaczenia danych towarów. Ponadto, w niektórych przypadkach, karta kontrolna T5 jest również wykorzystywana do informowania właściwych organów przeznaczenia, że towary, które są na niej wymienione podlegają specjalnym środkom. W ten sposób ustanowiona procedura jest procedurą ramową, która będzie stosowana jedynie w przypadku, gdy szczególne prawodawstwo wspólnotowe wyraźnie to określa. Można ją również stosować nawet wówczas, gdy towary nie przemieszczają się w ramach procedury celnej. |
|
3. |
Karta kontrolna T5 musi być sporządzona w jednym oryginale i co najmniej jednej kopii, z których każda musi być opatrzona oryginalnym podpisem. Jeżeli towary transportowane są w ramach procedury celnej, oryginał oraz kopia lub kopie karty kontrolnej T5 muszą zostać przedstawione łącznie w urzędzie wyjścia lub wysyłki, który zachowuje jedną kopię, podczas gdy oryginał towarzyszy towarom. Oryginał należy przedstawić wraz z towarami w urzędzie przeznaczenia. Jeżeli towary nie są objęte procedurą celną, karta kontrolna T5 wystawia urząd wysyłki, który zachowuje kopię. W polu 109 karty T5 umieszcza się wpis „towary nieobjęte procedurą celną”. Oryginał karty kontrolnej T5 musi zostać przedstawiony wraz z towarami we właściwym urzędzie przeznaczenia. |
|
4. |
Jeżeli wykorzystywane są formularze T5bis, należy wypełnić formularz T5 i T5bis. Jeżeli wykorzystywane są wykazy załadunkowe T5, należy wypełnić formularz T5, ale przekreślić pola 31, 32, 33, 35, 38, 100, 103 i 105, a odpowiednie informacje należy umieścić wyłącznie na wykazie lub wykazach załadunkowych T5. |
|
5. |
Do formularza T5 nie mogą być załączone jednocześnie formularz T5bis i wykazy załadunkowe T5. |
|
6. |
Formularze drukowane są na papierze koloru jasnoniebieskiego, nadającym się do pisania i ważącym przynajmniej 40 g/m2. Papier ten musi być wystarczająco nieprzezroczysty, aby dane umieszczone na jednej ze stron nie miały wpływu na czytelność danych umieszczonych na drugiej stronie i musi być tak mocny, aby przy normalnym użyciu nie rwał się łatwo i nie gniótł. Rozmiar formularza wynosi 210 x 297 mm dla formularzy T5 i T5bis, i 297 x 420 mm dla wykazów załadunkowych T5, z dopuszczalną tolerancją od –5 mm lub +8 mm w odniesieniu do długości. Adres zwrotny i ważna uwaga na pierwszej stronie formularza mogą zostać wydrukowane w kolorze czerwonym. Właściwe organy Państw Członkowskich mogą zażądać, aby na formularzu T5 podana była nazwa i adres drukarni lub znak pozwalający na jej identyfikację. |
|
7. |
Karta kontrolna T5 musi zostać wypełniona w jednym z języków urzędowych Wspólnoty, który został przyjęty przez właściwe organy Państwa Członkowskiego wyjścia. W zależności od potrzeb, właściwe organy drugiego Państwa Członkowskiego, w którym dokument ten jest przedkładany, mogą zażądać przedstawienia tłumaczenia na język urzędowy, lub jeden z języków urzędowych, tego Państwa Członkowskiego. |
|
8. |
Formularze T5 oraz T5bis lub wykazy załadunkowe T5 należy wypełniać na maszynie do pisania lub w sposób mechanograficzny bądź podobny. Można je również wypełniać w sposób czytelny odręcznie, atramentem, drukowanymi literami. W celu ułatwienia wypełniania formularza T5 na maszynie do pisania należy umieścić formularz w maszynie do pisania w taki sposób, aby pierwsza litera wprowadzana w polu 2, znajdowała się w małym polu umieszczonym w lewym górnym rogu. Formularze nie mogą zawierać wymazań ani dopisków. Zmiany powinny być dokonywane poprzez wykreślenie błędnych danych i naniesienie danych poprawnych. Każda w ten sposób dokonana zmiana musi być parafowana przez osobę ją wprowadzającą i potwierdzona przez właściwe organy, które mogą zażądać złożenia nowego formularza. Ponadto formularze można wypełniać dokonując automatycznej reprodukcji zamiast stosowania metod wymienionych powyżej. Można je również wystawiać i wypełniać w ten sposób, pod warunkiem że ściśle będą przestrzegane reguły dotyczące wzorów, papieru, formatu formularzy, języka, którego należy stosować, czytelności, zakazu wymazywania i nadpisywania oraz dokonywania poprawek. |
B. Przepisy dotyczące formularza T5
Jedynie pola oznaczone numerem porządkowym muszą zostać odpowiednio wypełnione. Pozostałe pola, oznaczone wielkimi literami, przeznaczone są wyłącznie dla urzędowego stosowania, z wyjątkiem przypadków przewidzianych przepisami szczególnymi lub przepisami dotyczącymi „upoważnionych nadawców”.
|
POLE 2 |
: |
NADAWCA / EKSPORTER Podać pełne imię i nazwisko (nazwę) oraz pełny adres danej osoby lub przedsiębiorstwa. Państwa Członkowskie mogą dodać uwagi dotyczące numeru identyfikacyjnego (numer identyfikacyjny przydzielony zainteresowanej osobie przez właściwe organy do celów podatkowych, statystycznych lub innych). |
|
POLE 3 |
: |
FORMULARZE Podać numer formularzy w odniesieniu do całkowitej liczby używanych formularzy T5 i T5 bis. Na przykład, jeżeli przedstawiany jest jeden formularz T5 i dwa formularze T5bis, wpisać „1/3” na formularzu T5, „2/3” na pierwszym formularzu T5bis, a „3/3” na drugim formularzu T5bis. Jeżeli przesyłka składa się tylko z jednej pozycji (tzn. jeżeli należy wypełnić tylko jedno pole „Opis towarów”) nic nie wpisywać w polu 3, lecz w polu 5 wpisać cyfrę 1. |
|
POLE 4 |
: |
WYKAZY ZAŁADUNKOWE Wpisać cyframi liczbę wszystkich załączonych wykazów załadunkowych T5. |
|
POLE 5 |
: |
POZYCJE Wpisać cyframi całkowitą liczbę pozycji zgłoszonych przez osobę zainteresowaną na formularzu T5 i na wszystkich używanych formularzach T5bis lub wykazach załadunkowych T5. W przypadku gdy wykorzystywany jest tylko formularz T5 liczba pozycji musi wynosić 1 lub musi być zgodna z całkowitą liczbą towarów wskazanych w polu 31 formularzy T5bis lub na wykazach załadunkowych T5. |
|
POLE 6 |
: |
LICZBA OPAKOWAŃ Podać liczbę opakowań wchodzących w skład danej przesyłki. |
|
POLE 7 |
: |
NUMER REFERENCYJNY Fakultatywny wpis dla użytkowników wskazujący numer referencyjny przydzielony przez zainteresowaną osobę dla danej przesyłki. |
|
POLE 8 |
: |
ODBIORCA Podać pełne imię i nazwisko (nazwę) oraz pełny adres osoby(osób) lub przedsiębiorstw(-a), którym mają zostać dostarczone towary. |
|
POLE 14 |
: |
ZGŁASZAJĄCY / PRZEDSTAWICIEL Podać pełne imię i nazwisko (nazwę) lub pełny adres zainteresowanej osoby lub przedsiębiorstwa, zgodnie z obowiązującymi przepisami. W przypadku gdy zgłaszający i nadawca/eksporter są tą samą osobą, wpisać „nadawca/eksporter”. Państwa Członkowskie mogą dodać uwagi dotyczące numeru identyfikacyjnego (numer identyfikacyjny przydzielony zainteresowanej osobie przez właściwe organy do celów podatkowych, statystycznych lub innych). |
|
POLE 15 |
: |
KRAJ WYSYŁKI / WYWOZU Podać nazwę kraju, z którego wysyłane/wywożone są towary. |
|
POLE 17 |
: |
KRAJ PRZEZNACZENIA Podać nazwę danego kraju. |
|
POLE 18 |
: |
IDENTYFIKACJA I PRZYNALEŻNOŚĆ PAŃSTWOWA ŚRODKÓW TRANSPORTU PRZY WYJŚCIU Wpisać tożsamość, np. numer(-y) rejestracyjne bądź nazwę środków transportu (samochód ciężarowy, statek, wagon kolejowy, statek powietrzny), na który towary są bezpośrednio ładowane lub zostały załadowane przy spełnianiu formalności związanych z wysyłką oraz (z wyjątkiem przypadku gdy transport odbywa się koleją) przynależność państwową środka transportu (lub przynależność państwową środka zapewniającego napęd całości, jeżeli jest kilka środków transportu) podając odpowiednie kody wspólnotowe. |
|
POLE 19 |
: |
POJEMNIK (Poj.) Wskazać sytuację przy wyjściu, podając odpowiednie kody wspólnotowe („0” — Towary nie przewożone w pojemnikach lub „1” — „Towary przewożone w pojemnikach”). |
|
POLE 31 |
: |
OPAKOWANIA I OPIS TOWARÓW — ZNAKI I NUMERY — NUMERY POJEMNIKA(-ÓW) –LICZBA I RODZAJ Podać znaki, numery, liczbę i rodzaj opakowań lub towarów, w przypadku towarów niezapakowanych, ilość takich towarów będących przedmiotem zgłoszenia lub wyraz „luzem”, jak również dane potrzebne do ustalenia tożsamości towarów. Przez „opis towarów” rozumie się ich zwyczajową nazwę handlową określoną wystarczająco jasno, aby umożliwić ustalenie ich tożsamości i klasyfikację. Jeżeli przepisy wspólnotowe stosowane w odniesieniu do danych towarów przewidują w tym zakresie szczególne procedury, opis towarów musi być zgodny z tymi przepisami. W polu tym należy umieścić wszystkie dodatkowe informacje, wymagane tymi przepisami. Opis produktów rolnych musi być zgodny z przepisami wspólnotowymi obowiązującymi w sektorze rolnym. W przypadku użycia pojemników, w polu tym należy wpisać również ich znaki identyfikacyjne. Niewykorzystane miejsce należy przekreślić. |
|
POLE 32 |
: |
NUMER POZYCJI Na używanych formularzach T5 i T5bis podać numer danej pozycji w odniesieniu do całkowitej liczby zgłoszonych artykułów, jak określono w uwadze do pola 5. Jeżeli przesyłka składa się tylko z jednej pozycji (pojedynczy formularz T5), nic nie wpisywać w tym polu, lecz w polu 5 wpisać cyfrę 1. |
|
POLE 33 |
: |
KOD TOWARU Wpisać numer kodu danego towaru; w miarę potrzeby wpisać numer kodu nomenklatury dla refundacji wywozowych. |
|
POLE 35 |
: |
MASA BRUTTO Podać wyrażoną w kilogramach masę brutto towarów opisanych w polu 31. Masa brutto jest sumą masy towarów i wszystkich ich opakowań, z wyjątkiem pojemników i innego sprzętu transportowego. |
|
POLE 38 |
: |
MASA NETTO O ile przewidują to przepisy wspólnotowe, podać wyrażoną w kilogramach masę netto towarów opisanych w polu 31. Masa netto jest masą towarów bez opakowań. |
|
POLE 40 |
: |
POPRZEDNI DOKUMENT Jest do pole do fakultatywnego wypełnienia przez Państwa Członkowskie (numery dokumentów właściwych procedury administracyjnej poprzedzającej wysyłkę/wywóz). |
|
POLE 41 |
: |
UZUPEŁNIAJĄCE JEDNOSTKI MIARY Należy wypełniać w zależności od potrzeb, zgodnie z nomenklaturą towarową (dla danej artykułu podać ilość wyrażoną w jednostkach określonych w nomenklaturze towarowej). |
|
POLE 100 |
: |
UŻYCIE W KRAJU Należy wypełniać zgodnie z wewnętrznymi przepisami Państwa Członkowskiego wysyłki/wywozu. |
|
POLE 103 |
: |
ILOŚĆ NETTO (kg, litry lub inne jednostki) SŁOWNIE Należy wypełnić zgodnie z przepisami wspólnotowymi. |
|
POLE 104 |
: |
UŻYCIE I/LUB PRZEZNACZENIE Należy podać, umieszczając w odpowiednim polu znak X, przewidziane bądź wymagane użycie i/lub przeznaczenie, które mają otrzymać towary, lub też umieścić znak X w polu „Inne” i określić dane użycie i/lub przeznaczenie. Jeżeli przepisy wspólnotowe określają termin nadania użycia i/lub przeznaczenia towarów, uzupełnić wpis „Termin wykonania… dni” podając liczbę dni. |
|
POLE 105 |
: |
ZEZWOLENIA Należy wypełnić zgodnie z przepisami wspólnotowymi. Należy podać rodzaj, numer seryjny, datę wydania i nazwę organu wydającego. |
|
POLE 106 |
: |
INNE INFORMACJE Należy wypełnić zgodnie z przepisami wspólnotowymi i przepisami w sprawie stosowania art. 912b ust. 9. |
|
POLE 107 |
: |
STOSOWANE PRZEPISY Podać numery rozporządzenia, dyrektywy lub decyzji Wspólnoty dotyczącej środka przewidującego lub nakazującego kontrolę użycia i/lub przeznaczenia towarów. |
|
POLE 108 |
: |
ZAŁĄCZNIKI Należy wymienić dokumenty towarzyszące załączone do karty kontrolnej T5, które towarzyszą jej do miejsca przeznaczenia. |
|
POLE 109 |
: |
DOKUMENT ADMINISTRACYJNY LUB CELNY Należy podać rodzaj, numer, datę rejestracji i nazwę urzędu wystawienia dokumentu odnoszącego się do procedury stosowanej przy wysyłce towarów lub, w miarę potrzeby, umieścić wpis „Towary nie objęte procedurą celną”. |
|
POLE 110 |
: |
MIEJSCE I DATA; PODPIS I NAZWISKO ZGŁASZAJĄCEGO / PRZEDSTAWICIELA Z zastrzeżeniem szczególnych przepisów przyjętych w odniesieniu do zastosowania systemów informatycznych, oryginał odręcznego podpisu osoby zainteresowanej musi znajdować się zarówno na oryginale jak i na kopii(-ach) formularza T5. Jeżeli osoba zainteresowana jest osobą prawną, oprócz podpisu należy podać imię, nazwisko i stanowisko osoby podpisującej. |
C. Przepisy dotyczące użycia formularzy T5bis
Patrz uwagi umieszczone w sekcji B.
Z zastrzeżeniem szczególnych przepisów przyjętych w odniesieniu do zastosowania technik automatycznego przetwarzania danych, oryginał podpisu osoby podpisującej formularz kontrolny T5 musi znajdować się zarówno na oryginale jak i na kopii lub kopiach formularza T5bis.
Nie wykorzystane pola „Opakowania i opis towarów” należy przekreślić w celu uniemożliwienia naniesienia późniejszych wpisów.
D. Przepisy dotyczące użycia wykazu załadunkowego T5
Wszystkie kolumny wykazu załadunkowego, z wyjątkiem kolumn przeznaczonych do użytku urzędowego, mogą być wykorzystane.
W polu przeznaczonym na informacje dotyczące rejestracji wykazu załadunkowego T5 należy podać numer rejestracji karty kontrolnej T5.
Towary wymienione na wykazie załadunkowym T5 muszą być w kolumnie „Lp.” kolejno ponumerowane (patrz numer pozycji, pole 32), w taki sposób, aby ostatni z nich był sumą podaną w polu 5 formularza T5.
Informacje normalnie umieszczane w polach 31, 33, 35, 38, 100, 103 i 105 formularza T5 muszą znajdować się na wykazie załadunkowym T5.
Informacje odnoszące się do pola 100 („Użycie w kraju”) i 105 („Zezwolenia”) należy umieścić w kolumnie przeznaczonej na opis towarów, bezpośrednio po informacjach dotyczących towarów, do których te dane się odnoszą.
Pod ostatnim wpisem należy umieścić poziomą linię, a nie wykorzystane miejsce należy przekreślić w sposób uniemożliwiający dokonanie późniejszych wpisów.
W dolnej części odpowiedniej kolumny należy wpisać całkowitą liczbą opakowań zawierających towary wymienione na liście, jak również całkowitą masę brutto i masę netto tych towarów.
Z zastrzeżeniem szczególnych przepisów przyjętych w odniesieniu do zastosowania systemów informatycznych, oryginał podpisu osoby podpisującej formularz T5 musi znajdować się zarówno na oryginale jak i na kopii lub kopiach wykazu załadunkowego T5.
ZAŁĄCZNIK 67
FORMULARZE WNIOSKU I ZEZWOLENIA
(art. 292, 293, 497 i 505)
UWAGI OGÓLNE
1. Układ wzorów nie jest wiążący; oznacza to, że na przykład zamiast kratek, Państwa Członkowskie mogą zastosować formularze o strukturze liniowej albo, w razie potrzeby, powierzchnia pól może być powiększona.
Jednakże numery porządkowe oraz stosowny tekst są obowiązkowe.
2. Państwa Członkowskie mogą zastosować pola lub linie do celów krajowych. Pola te bądź linie zostają oznaczone numerem porządkowym oraz wielką literą (np. 5A).
3. W zasadzie pola oznaczone wytłuszczonym numerem porządkowym muszą zostać wypełnione. Wyjątki oznaczone są przypisem wyjaśniającym. Administracje celne mogą oznaczyć wypełnienie pola 5 jako obowiązkowe jedynie w przypadku, kiedy wniosek dotyczy pojedynczego zezwolenia.
4. Dodatek do uwag zawiera kody warunków ekonomicznych IPR procedury uszlachetniania czynnego, zgodnie z załącznikiem 70.
Dodatek
(kody warunków ekonomicznych uszlachetniania czynnego zgodnie z załącznikiem 70)
ZAŁĄCZNIK 67/A
WZORY WNIOSKÓW O UDZIELENIE POZWOLENIA NA KORZYSTANIE Z GOSPODARCZYCH PROCEDUR CELNYCH
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 67/B
WZORY WNIOSKÓW O UDZIELENIE POZWOLENIA NA KORZYSTANIE Z GOSPODARCZYCH PROCEDUR CELNYCH
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 67/C
WZORY WNIOSKÓW O UDZIELENIE POZWOLENIA NA KORZYSTANIE Z GOSPODARCZYCH PROCEDUR CELNYCH
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 67/D
WZORY WNIOSKÓW O UDZIELENIE POZWOLENIA NA KORZYSTANIE Z GOSPODARCZYCH PROCEDUR CELNYCH
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 67/E
WZORY WNIOSKÓW O UDZIELENIE POZWOLENIA NA KORZYSTANIE Z GOSPODARCZYCH PROCEDUR CELNYCH
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 68
TRANSFERY TOWARÓW LUB PRODUKTÓW OBJĘTYCH PROCEDURĄ OD JEDNEGO POSIADACZA DO DRUGIEGO
(Artykuł 513)
A. Procedura zwyczajna (trzy kopie SAD)
1. W przypadku gdy towary lub produkty są transferowane od jednego posiadacza do drugiego bez zakończenia procedury, wówczas formularz odpowiadający wzorowi sporządzonemu zgodnie z art. 205–215 należy wypełnić na kopiach 1, 4 oraz dodatkowym identycznym dokumencie do kopii 1.
2. Zanim transfer zostanie dokonany, urząd nadzorujący obsługujący pierwszego posiadacza jest powiadamiany o proponowanym transferze, w sposób ustalony przez ten urząd, w celu umożliwienia mu przeprowadzenia wszelkich działań sprawdzających, jakie uzna za konieczne.
3. Dodatkowa kopia 1 jest zachowywana przez pierwszego posiadacza (wysyłającego towary lub produkty), zaś kopia 1 jest przekazywana do urzędu nadzorującego.
4. Kopia 4 towarzyszy towarom lub produktom i jest zachowywana przez drugiego posiadacza.
5. Urząd nadzorujący pierwszego posiadacza przekazuje kopię 1 do urzędu nadzorującego drugiego posiadacza.
6. Drugi posiadacz wystawia pierwszemu posiadaczowi potwierdzenie odbioru na transferowane towary lub produkty, określając datę wprowadzenia do ewidencji (potwierdzenie pisemnej deklaracji celnej w przypadku czasowego wwozu), które pierwszy posiadacz zachowuje.
B. Procedury uproszczone:
I. Użycie dwóch kopii SAD:
1. W przypadku gdy towary lub produkty są transferowane od jednego posiadacza do drugiego bez zakończenia procedury, wówczas wypełniane są jedynie kopie 1 i 4 dokumentu określonego w ust. 1 części A.
2. Przed transferem towarów lub produktów urzędy nadzorujące informowane są o zamierzonym transferze w sposób, który same określą, w celu umożliwienia im przeprowadzenia każdej kontroli, którą uznają za konieczną.
3. Pierwszy posiadacz (wysyłający towary lub produkty) zachowuje kopię 1.
4. Kopia 4 może zostać wysłana z towarami lub produktami i zachowana przez drugiego posiadacza.
5. Ustęp 6 części A ma zastosowanie.
II. Użycie innych metod zamiast dokumentu SAD, jeśli dostarczone zostały konieczne informacje:
— przetwarzanie danych,
— dokumenty handlowe lub administracyjne, lub
— każdy inny dokument.
Dodatek
W przypadku gdy używane są kopie SAD, wskazane pola muszą zawierać następujące informacje:
2. Nadawca: należy podać nazwę (imię i nazwisko) i adres pierwszego posiadacza, nazwę i adres jego urzędu nadzoru, po których następuje numerze i wystawiające organy celne.
3. Formularze: wskazać numer porządkowy zestawu formularzy spośród całkowitej ilości użytych zestawów.
W przypadku gdy deklaracja odnosi się do pojedynczego przedmiotu (tj., jeśli musi zostać wypełnione tylko jedno pole „Wyszczególnienie”), należy pozostawić pole 3 niewypełnione i wpisać cyfrę 1 w polu 5.
5. Sztuki: wskazać całkowitą ilość przedmiotów zadeklarowanych we wszystkich formularzach lub formularzach dodatkowych. Ilość sztuk równa jest ilości pól „Wyszczególnienie”, które muszą zostać wypełnione.
8. Odbiorca: należy podać nazwę drugiego posiadacza, nazwę i adres jego urzędu nadzoru oraz adres, pod którym towary lub produkty mają być magazynowane, wykorzystywane lub przetwarzane, po czym należy wpisać numer zezwolenia i wystawiające organy celne.
15. Kraj wysyłający: wskazać Państwo Członkowskie, z którego towary są wysyłane.
31. Opakowania i Wyszczególnienie; oznaczenia i numery – numery kontenera – liczba i rodzaj: należy wpisać oznaczenia, numery (identyfikacyjne), ilość i rodzaj opakowań lub, w przypadku towarów nieopakowanych, ilość towarów objętych deklaracją lub określenie „luzem”, gdzie to stosowne, a także dane szczegółowe potrzebne do ich identyfikacji.
Towary powinny zostać opisane przy użyciu ich zwykłej nazwy handlowej, wystarczająco szczegółowo, aby umożliwić identyfikację towarów. Jeśli używany jest kontener, jego oznaczenia identyfikacyjne także powinny być ukazane w tym polu.
32. Nr pozycji: należy podać numer porządkowy danego przedmiotu pośród całkowitej liczby przedmiotów zadeklarowanych w użytych formularzach lub formularzach pomocniczych, jak zdefiniowane dla pola 5.
W przypadku gdy deklaracja odnosi się do pojedynczego przedmiotu, organy celne mogą zadecydować, iż niczego nie trzeba wpisywać w to pole.
33. Kod towarowy: podać kod CN dla danego przedmiotu ( 215 ).
35. Masa całkowita: gdzie to konieczne, należy wpisać masę całkowitą w kilogramach towarów opisanych w odpowiednim polu 31. Masa całkowita to połączona masa towarów ze wszelkimi ich opakowaniami, poza kontenerami i pozostałym wyposażeniem do transportu.
38. Masa netto: należy podać masę w kilogramach towarów opisanych w odpowiednim polu 31. Masa netto jest masą towarów pozbawionych wszelkich opakowań.
41. Jednostki uzupełniające: gdzie to konieczne, wskazać ilość w jednostkach ustanowionych w Nomenklaturze Scalonej.
44. Informacje dodatkowe; przedstawione dokumenty, świadectwa i zezwolenia: wprowadzić datę pierwszego poddania procedurze i wyraz „Transfer” drukowanymi literami, po którym następuje, stosownie:
— „CW” –
— „IP/S” –
— „PCC” –
— „TI” –.
Jeżeli towary przywożone podlegają określonym środkom polityki handlowej oraz jeżeli te środki mają nadal być stosowane w momencie transferu, wyrażenie „polityka handlowa” powinno zostać dodane do tego wpisu.
47. Naliczanie podatków: podać podstawę opodatkowania (wartość, wagę lub inne).
54. Miejsce i data; podpis i nazwa składającego deklarację lub jego przedstawiciela: wpisać oryginalny odręczny podpis osoby wskazanej w polu 2, po nim zaś jej nazwisko. W przypadku gdy osoba, o której mowa, jest osobą prawną, wówczas osoba składająca podpis musi podać swoją funkcję po podpisie i nazwisku.
ZAŁĄCZNIK 69
RYCZAŁTOWE WSPÓŁCZYNNIKI PRODUKTYWNOŚCI
(art. 517 ust. 3)
Uwaga ogólna:
Ryczałtowe współczynniki produktywności stosuje się jedynie do towarów przywożonych o dobrej, oryginalnej i handlowej jakości, które odpowiadają wszelkim normom ustanowionym w legislacji wspólnotowej i pod warunkiem że produkty kompensacyjne nie są otrzymywane przy zastosowaniu specjalnych metod przetwarzania w celu spełnienia określonych wymagań jakościowych.
|
Towary przywożone |
Liczba porządkowa |
Produkty kompensacyjne |
Ilość produktów kompensacyjnych na każde 100 kg towarów przywożonych (kg) (3) |
||
|
Kod CN |
Wyszczególnienie |
Kod (2) |
Wyszczególnienie |
||
|
(1) |
(1) |
(2) |
(3) |
(4) |
(5) |
|
0407 00 30 |
Jaja w skorupkach |
1 |
ex040899 80 |
a) Jaja bez skorupek, ciekłe lub mrożone |
86,00 |
|
ex051199 80 |
b) Skorupki |
12,00 |
|||
|
2 |
0408 19 81 ex040819 89 |
a) Żółtka jaj, ciekłe lub mrożone |
33,00 |
||
|
ex350219 90 |
b) Alumina jaj, ciekła lub mrożona |
53,00 |
|||
|
ex051199 80 |
c) Skorupki |
12,00 |
|||
|
3 |
0408 91 80 |
a) Jaja bez skorupek, suszone |
22,10 |
||
|
Ex.0511 99 80 |
b) Skorupki |
12,00 |
|||
|
4 |
0408 11 80 |
a) Żółtka jaj, suszone |
15,40 |
||
|
Ex.3502 11 90 |
b) Alumina jaj, suszona (w kryształkach) |
7,40 |
|||
|
ex051199 80 |
c) Skorupki |
12,00 |
|||
|
5 |
0408 11 80 |
a) Żółtka jaj, suszone |
15,40 |
||
|
ex350211 90 |
b) Alumina jaja, suszona (w innej formie) |
6,50 |
|||
|
ex051199 80 |
c) Skorupki |
12,00 |
|||
|
ex040899 80 |
Jaja bez skorupek, ciekłe lub mrożone |
6 |
0408 91 80 |
Jaja bez skorupek, suszone |
25,70 |
|
0408 19 81 i ex040819 89 |
Żółtka jaj, ciekłe lub mrożone |
7 |
0408 11 80 |
Żółtka jaj, suszone |
46,60 |
|
ex100190 99 |
Pszenica zwyczajna |
8 |
ex110100 15 (100) |
a) Mąka pszenna z pszenicy zwyczajnej mająca w wadze suchego produktu zawartość popiołu nieprzekraczającą 0,60 % |
|
|
ex230230 10 |
b) Otręby |
22,50 |
|||
|
ex230230 90 |
c) Śruta |
2,50 |
|||
|
9 |
ex110100 15 (130) |
a) Mąka pszenna z pszenicy zwyczajnej mająca w wadze suchego produktu zawartość popiołu przekraczającą 0,60 %, ale nieprzekraczającą 0,90 % |
|||
|
ex230230 10 |
b) Otręby |
20,00 |
|||
|
10 |
1101 00 15 (150) |
a) Mąka pszenna z pszenicy zwyczajnej mająca w wadze suchego produktu zawartość popiołu przekraczającą 0,90 %, lecz nie przekraczającą 1,10 % |
|||
|
ex230230 10 |
b) Otręby |
13,25 |
|||
|
11 |
1101 00 15 (170) |
a) Mąka pszenna z pszenicy zwyczajnej mająca w wadze suchego produktu zawartość popiołu przekraczającą 1,10 %, lecz nie przekraczającą 1,65 % |
|||
|
ex230230 10 |
b) Otręby |
6,25 |
|||
|
12 |
1101 00 15 (180) |
Mąka pszenna z pszenicy zwyczajnej mająca w wadze suchego produktu zawartość popiołu przekraczającą 1,65 %, lecz nie przekraczającą 1,90 % |
98,03 |
||
|
13 |
1104 29 11 |
Pszenica łuszczona (łuskana lub obierana), także krojona lub śrutowana (3) |
|||
|
14 |
1107 10 11 |
a) Słód, niepalony, z pszenicy, w formie mąki |
56,18 |
||
|
ex100190 99 |
b) Niekiełkowana pszenica zwyczajna |
1,00 |
|||
|
ex230230 10 |
c) Otręby |
19,00 |
|||
|
►M21 ◄ ex230390 00 |
d) Kiełki |
3,50 |
|||
|
15 |
1107 10 19 |
a) Słód, niepalony, otrzymany z pszenicy w postaci innej niż mąka |
|||
|
ex100190 99 |
b) Niekiełkowana pszenica zwyczajna |
0,95 |
|||
|
►M21 ◄ ex230330 00 |
c) Kiełki |
3,33 |
|||
|
16 |
1108 11 00 |
a) Skrobia pszenna |
45,46 |
||
|
1109 00 00 |
b) Gluten pszenny |
7,50 |
|||
|
ex230230 10 |
c) Otręby |
25,50 |
|||
|
ex230310 90 |
d) Pozostałości wytwarzania skrobi |
12,00 |
|||
|
1001 10 00 |
Pszenica durum |
17 |
ex110311 10 |
a) Mączki zbożowe „kuskus” (5) |
50,00 |
|
1103 11 10 |
b) Kasze i mączki zbożowe z zawartością popiołu w stosunku do substancji suchej, 0,95 % lub większą, ale nie większą niż 1,30 % wagowo. |
17,00 |
|||
|
1101 00 11 |
c) Mąka |
8,00 |
|||
|
ex230230 10 |
d) Otręby |
20,00 |
|||
|
18 |
ex110311 10 |
a) Kasze i mączki zbożowe z zawartością popiołu w stosunku do substancji suchej mniejszą niż 0,95 % wagowo |
60,00 |
||
|
1101 00 11 |
b) Mąka |
15,00 |
|||
|
ex230230 10 |
c) Otręby |
20,00 |
|||
|
19 |
ex110311 10 |
a) Kasze i mączki zbożowe z zawartością popiołu w stosunku do substancji suchej, 0,95 % lub większą, ale nie większą niż 1,30 % wagowo |
67,00 |
||
|
1101 00 11 |
b) Mąka |
8,00 |
|||
|
ex230230 10 |
c) Otręby |
20,00 |
|||
|
20 |
ex110311 10 |
a) Kasze i mączki zbożowe z zawartością popiołu w stosunku do substancji suchej większą niż 1,30 % wagowo |
75,00 |
||
|
ex230230 10 |
b) Otręby |
20,00 |
|||
|
21 |
ex190219 10 |
a) Ciasto makaronowe niezawierające jaj ani mąki lub mączki z pszenicy zwyczajnej, z zawartością popiołu w substancji suchej nie przekraczającą 0,95 % wagowo |
62,50 |
||
|
1101 00 11 |
b) Mąka |
13,70 |
|||
|
ex230230 10 |
c) Otręby |
18,70 |
|||
|
22 |
ex190219 10 |
a) Ciasto makaronowe, nie zawierające jaj ani mąki lub grysiku z pszenicy zwyczajnej, z zawartością popiołu w substancji suchej większą niż 0,95 %, ale nie przekraczającą 1,10 % wagowo |
66,67 |
||
|
1101 00 11 |
b) Mąka |
8,00 |
|||
|
ex230230 10 |
c) Otręby |
20,00 |
|||
|
23 |
ex190219 10 |
a) Ciasto makaronowe, niezawierające jaj ani mąki lub mączki z pszenicy zwyczajnej, z zawartością popiołu w substancji suchej większą niż 1,10 %, ale nie przekraczającą 1,30 % wagowo |
71,43 |
||
|
1101 00 11 |
b) Mąka |
3,92 |
|||
|
ex230230 10 |
c) Otręby |
19,64 |
|||
|
24 |
ex190219 10 |
a) Ciasto makaronowe, niezawierające jaj ani mąki lub mączki z pszenicy zwyczajnej, z zawartością popiołu w substancji suchej przekraczającą 1,30 % wagowo |
79,36 |
||
|
ex230230 10 |
b) Otręby |
15,00 |
|||
|
25 |
ex190211 00 |
a) Ciasto makaronowe, zawierające jaja, ale niezawierające mąki lub mączki z pszenicy zwyczajnej, z zawartością popiołu w substancji suchej nieprzekraczającą 0,95 % wagowo (6) |
|||
|
1101 00 11 |
b) Mąka |
13,70 |
|||
|
ex230230 10 |
c) Otręby |
18,70 |
|||
|
26 |
ex190211 00 |
a) Ciasto makaronowe, zawierające jaja, ale niezawierające mąki lub mączki z pszenicy zwyczajnej, z zawartością popiołu w substancji suchej większą niż 0,95 %, ale nie przekraczającą 1,10 % wagowo (6) |
|||
|
1101 00 11 |
b) Mąka |
8,00 |
|||
|
ex230230 10 |
c) Otręby |
20,00 |
|||
|
27 |
ex190211 00 |
a) Ciasto makaronowe, zawierające jaja, ale niezawierające mąki lub mączki z pszenicy zwyczajnej, z zawartością popiołu w substancji suchej większą niż 1,10 %, ale nie przekraczającą 1,30 % wagowo (6) |
|||
|
1101 00 11 |
b) Mąka |
3,92 |
|||
|
ex230230 10 |
c) Otręby |
19,64 |
|||
|
28 |
ex190211 00 |
a) Ciasto makaronowe, zawierające jaja, ale niezawierające mąki lub mączki z pszenicy zwyczajnej, z zawartością popiołu w substancji suchej przekraczającą 1,30 % wagowo (6) |
|||
|
ex230230 10 |
b) Otręby |
15,00 |
|||
|
1003 00 90 |
Jęczmień |
29 |
ex110290 10 (100) |
a) Mąka jęczmienna z zawartością popiołu w stosunku do substancji suchej nieprzekraczającą 0,9 % wagowo oraz zawartością czystych włókien w stosunku do substancji suchej, nie przekraczającą 0,9 % wagowo |
66,67 |
|
ex230240 10 |
b) Otręby |
10,00 |
|||
|
ex230240 90 |
c) Śruta |
21,50 |
|||
|
30 |
ex110319 30 (100) |
a) Kasze i mączki jęczmienne, o zawartości popiołu w stosunku do substancji suchej nie przekraczającej 1 % wagowo i o zawartości czystego włókna w stosunku do substancji suchej, nie przekraczającej 0,9 % wagowo |
|||
|
1102 90 10 |
b) Mąka jęczmienna |
2,00 |
|||
|
ex230240 10 |
c) Otręby |
10,00 |
|||
|
ex230240 90 |
d) Śruta |
21,50 |
|||
|
31 |
ex110421 10 (100) |
a) Łuszczony (łuskany lub obierany) jęczmień, o zawartości popiołu w stosunku do substancji suchej nieprzekraczającej 1 % wagowo i o zawartości czystego włókna w stosunku do substancji suchej, nie przekraczającej 0,9 % wagowo. (4) |
|||
|
ex230240 10 |
b) Otręby |
10,00 |
|||
|
ex230240 90 |
c) Śruta |
21,50 |
|||
|
32 |
ex110421 30 (100) |
a) Łuszczony oraz krojony lub śrutowany jęczmień, o zawartości popiołu w stosunku do substancji suchej nieprzekraczającej wagowo 1 % i o zawartości czystego włókna w stosunku do substancji suchej, nieprzekraczającej wagowo 0,9 % („Grütze” lub „Grutten”) (4) |
|||
|
ex230240 10 |
b) Otręby |
10,00 |
|||
|
ex230240 90 |
c) Śruta |
21,50 |
|||
|
33 |
ex110421 50 (100) |
a) Kasza perłowa (7), o zawartości popiołu w stosunku do substancji suchej nieprzekraczającej wagowo 1 % (poza talkiem) – kategoria pierwsza |
50,00 |
||
|
ex230240 10 |
b) Otręby |
20,00 |
|||
|
ex230240 90 |
c) Śruta |
27,50 |
|||
|
34 |
ex110421 50 (300) |
a) Kasza perłowa (7), o zawartości popiołu w stosunku do substancji suchej nieprzekraczającej wagowo 1 % (poza talkiem) - kategoria druga |
|||
|
ex230240 10 |
b) Otręby |
20,00 |
|||
|
ex230240 90 |
c) Śruta |
15,00 |
|||
|
35 |
ex110411 90 |
a) Płatki jęczmienne, o zawartości popiołu w stosunku do substancji suchej nieprzekraczającej wagowo 1 % i zawartości czystego włókna w stosunku do substancji suchej nie przekraczającej wagowo 0,9 % |
66,67 |
||
|
ex230240 10 |
b) Otręby |
10,00 |
|||
|
ex230240 90 |
c) Śruta |
21,33 |
|||
|
36 |
ex110710 91 |
a) Słód jęczmienny niepalony, w formie mąki |
|||
|
ex100300 90 |
b) Jęczmień, niekiełkowany |
1,00 |
|||
|
ex230240 10 |
c) Otręby |
19,00 |
|||
|
►M21 ◄ ex230330 00 |
d) Kiełki |
3,50 |
|||
|
37 |
ex110710 99 |
a) Słód jęczmienny, niepalony |
|||
|
ex100300 90 |
b) Jęczmień, niekiełkowany |
0,98 |
|||
|
►M21 ◄ ex23 03 30 00 |
c) Kiełki |
3,42 |
|||
|
38 |
ex110720 00 |
a) Słód, palony |
|||
|
ex100300 90 |
b) Jęczmień, niekiełkowany |
0,96 |
|||
|
►M21 ◄ ex230330 00 |
c) Kiełki |
3,36 |
|||
|
1004 00 00 |
Owies |
39 |
ex110290 30 (100) |
a) Mąka owsiana, o zawartości popiołu w stosunku do substancji suchej nieprzekraczającej wagowo 2,3 %, o zawartości czystego włókna w stosunku do substancji suchej nieprzekraczającej wagowo 1,8 %, o zawartości wilgoci nieprzekraczającej wagowo 11 % oraz której peroksydaza jest praktycznie nieaktywowana |
55,56 |
|
ex230240 10 |
b) Otręby |
33,00 |
|||
|
ex230240 90 |
c) Śruta |
7,50 |
|||
|
40 |
ex110312 00 (100) |
a) Kasze i mączki owsiane, o zawartości popiołu w stosunku do substancji suchej nieprzekraczającej 2,3 % wagowo, o zawartości tegumentu nieprzekraczającej wagowo 0,1 %, o zawartości wilgoci nieprzekraczającej wagowo 11 % oraz których peroksydaza jest praktycznie nieaktywowana |
|||
|
ex110290 30 |
b) Mąka |
2,00 |
|||
|
ex230240 10 |
c) Otręby |
33,00 |
|||
|
ex230240 90 |
d) Śruta |
7,50 |
|||
|
41 |
ex110422 98 |
Owies miażdżony |
98,04 |
||
|
42 |
ex110422 20 (100) |
a) Łuszczony (łuskany lub obierany) owies, o zawartości popiołu w stosunku do substancji suchej nieprzekraczającej wagowo 2,3 %, o zawartości tegumentu nieprzekraczającej wagowo 0,5 %, o zawartości wilgoci nieprzekraczającej wagowo 11 % i którego peroksydaza jest praktycznie nieaktywowana (4) |
|||
|
ex230240 10 |
b) Otręby |
33,00 |
|||
|
43 |
ex110422 30 (100) |
a) Łuszczony lub krojony owies, o zawartości popiołu w stosunku do substancji suchej nieprzekraczającej 2,3 % wagowo, o zawartości tegumentu nieprzekraczającej wagowo 0,1 %, o zawartości wilgoci nieprzekraczającej wagowo 11 % i którego peroksydaza jest praktycznie nieaktywowana („Grütze” lub „grutten”) (4) |
|||
|
ex230240 10 |
b) Otręby |
33,00 |
|||
|
ex230240 90 |
c) Śruta |
3,50 |
|||
|
44 |
ex110412 90 (100) |
a) Płatki owsiane, o zawartości popiołu w stosunku do substancji suchej nieprzekraczającej 2,3 % wagowo, o zawartości tegumentu nieprzekraczającej 0,1 % wagowo, o zawartości wilgoci nieprzekraczającej 12 % wagowo i którego peroksydaza jest praktycznie nieaktywowana |
50,00 |
||
|
ex230240 10 |
b) Otręby |
33,00 |
|||
|
ex230240 90 |
c) Śruta |
13,00 |
|||
|
45 |
ex110412 90 (300) |
a) Płatki owsiane, o zawartości popiołu w stosunku do substancji suchej nieprzekraczającej 2,3 % wagowo, o zawartości tegumentu przekraczającej wagowo 0,1 % lecz nieprzekraczającej 1,5 %, o zawartości wilgoci nieprzekraczającej wagowo 12 % i którego peroksydaza jest praktycznie nieaktywowana |
62,50 |
||
|
ex230240 10 |
b) Otręby |
33,00 |
|||
|
1005 90 00 |
Kukurydza, pozostałe |
46 |
ex110220 10 (100) |
a) Mąka kukurydziana o zawartości tłuszczu w substancji suchej nieprzekraczającej wagowo 1,3 % i zawartości czystych włókien w stosunku do substancji suchej nieprzekraczającej wagowo 0,8 % |
71,43 |
|
ex110430 90 |
b) Zarodki kukurydziane |
12,00 |
|||
|
ex230210 10 |
c) Otręby |
14,00 |
|||
|
47 |
ex110220 10 (200) |
a) Mąka kukurydziana o zawartości tłuszczu w substancji suchej przekraczającej wagowo 1,3 %, lecz nieprzekraczającej 1,5 % i zawartości czystych włókien w stosunku do substancji suchej nieprzekraczającej wagowo 0,8 % |
|||
|
ex110430 90 |
b) Zarodki kukurydziane |
8,00 |
|||
|
ex230210 10 |
c) Otręby |
6,50 |
|||
|
48 |
ex110220 90 (100) |
a) Mąka kukurydziana o zawartości tłuszczu w substancji suchej przekraczającej 1,5 %, lecz nieprzekraczającej wagowo 1,7 % i zawartości czystych włókien w stosunku do substancji suchej nieprzekraczającej wagowo 1 % |
83,33 |
||
|
ex110430 90 |
b) Zarodki kukurydziane |
8,00 |
|||
|
ex230210 10 |
c) Otręby |
6,50 |
|||
|
49 |
ex110313 10 (100) |
a) Kasze i mączki kukurydziane o zawartości tłuszczu nieprzekraczającej wagowo 0,9 % i zawartości czystego włókna w stosunku do substancji suchej nieprzekraczającej wagowo 0,6 % (8) |
55,56 |
||
|
1102 20 10 lub 1102 20 90 |
b) Mąka kukurydziana |
16,00 |
|||
|
ex110430 90 |
c) Zarodki kukurydziane |
12,00 |
|||
|
ex230210 10 |
d) Otręby |
14,00 |
|||
|
50 |
ex110313 10 (100) |
a) Kasze i grysiki kukurydziane o zawartości tłuszczu nieprzekraczającej wagowo 1,3 % i zawartości czystego włókna w stosunku do substancji suchej nieprzekraczającej wagowo 0,8 % (8) |
71,43 |
||
|
ex110430 90 |
c) Zarodki kukurydziane |
12,00 |
|||
|
ex230210 10 |
d) Otręby |
14,00 |
|||
|
51 |
ex110313 10 (500) |
a) Kasze i grysiki kukurydziane o zawartości tłuszczu przekraczającej wagowo 1,3 %, lecz nieprzekraczającej 1,5 % i zawartości czystego włókna w stosunku do substancji suchej nieprzekraczającej 1 % wagowo (8) |
|||
|
ex110430 90 |
c) Zarodki kukurydziane |
8,00 |
|||
|
ex230210 10 |
d) Otręby |
6,50 |
|||
|
52 |
ex110313 90 (100) |
a) Kasze i mączki kukurydziane o zawartości tłuszczu przekraczającej wagowo 1,5 %, lecz nieprzekraczającej 1,7 % i zawartości czystego włókna w stosunku do substancji suchej nieprzekraczającej wagowo 1 % (8) |
|||
|
ex110430 90 |
c) Zarodki kukurydziane |
8,00 |
|||
|
ex230210 10 |
d) Otręby |
6,50 |
|||
|
53 |
ex110419 50 (110) |
a) Płatki kukurydziane o zawartości tłuszczu w stosunku do substancji suchej nieprzekraczającej wagowo 0,9 % i zawartości czystego włókna w stosunku do substancji suchej, nieprzekraczającej wagowo 0,7 % |
62,50 |
||
|
ex230210 10 |
b) Otręby |
35,50 |
|||
|
54 |
ex110419 50 (130) |
a) Płatki kukurydziane o zawartości tłuszczu w stosunku do substancji suchej nieprzekraczającej 1,3 % wagowo i zawartości czystego włókna w stosunku do substancji suchej, nieprzekraczającej 0,8 % wagowo |
76,92 |
||
|
ex230210 10 |
b) Otręby |
21,08 |
|||
|
55 |
ex110419 50 (150) |
a) Płatki kukurydziane o zawartości tłuszczu w stosunku do substancji suchej przekraczającej 1,3 % lecz nieprzekraczającej wagowo 1,7 % i zawartości czystego włókna w stosunku do substancji suchej, nieprzekraczającej wagowo 1 % |
90,91 |
||
|
ex230210 10 |
b) Otręby |
7,09 |
|||
|
56 |
1108 12 00 |
a) Skrobia kukurydziana |
|||
|
b) Produkty przedstawione w liczbie porządkowej nr 62 |
29,91 |
||||
|
57 |
ex170230 51 lub ex170230 91 |
a) Glukoza w formie białego krystalicznego proszku, niezależnie od tego, czy aglomerowany (9) |
|||
|
b) Produkty przedstawione w liczbie porządkowej nr 62 |
29,91 |
||||
|
ex170230 99 |
c) Odpady z glukozy |
9,95 |
|||
|
58 |
ex170230 59 lub ex170230 99 |
a) Glukoza, inna niż glukoza w formie białego krystalicznego proszku, także aglomerowana (10) |
|||
|
b) Produkty przedstawione w liczbie porządkowej nr 62 |
29,91 |
||||
|
59 |
ex290544 11 lub ex38 24 60 11 |
a) D-sorbit (sorbitol) w roztworze wodnym zawierający 2 % wagowo lub mniej D-mannitu, obliczonego na zawartości D-sorbitu (11) |
59,17 |
||
|
b) Produkty przedstawione w liczbie porządkowej nr 63 |
29,10 |
||||
|
60 |
ex290544 19 lub ex382460 19 |
a) D-sorbit (sorbitol) w roztworze wodnym zawierający więcej niż 2 % wagowo D-mannitu, obliczonego na zawartości D-sorbitu (12) |
67,56 |
||
|
b) Produkty przedstawione w liczbie porządkowej nr 63 |
29,10 |
||||
|
61 |
ex290544 91 lub ex290544 99 lub ex382460 91 lub ex382460 99 |
a) D-sorbit (sorbitol), w stosunku do 100 kg substancji suchej |
41,32 |
||
|
b) Produkty przedstawione w liczbie porządkowej nr 63 |
29,10 |
||||
|
Towary przywożone |
Liczba porządkowa |
Produkty kompensacyjne |
(3)Ilość produktów kompensacyjnych na każde 100 kg przywożonych towarów (kg) |
|||||||
|
Kod CN |
Wyszczególnienie |
Kod (2) |
Wyszczególnienie |
a) |
b) |
c) |
d) |
e) |
f) |
|
|
(1) |
(2) |
(3) |
(4) |
(5) |
||||||
|
1005 90 00 |
62 |
Produkty komplementarne produktów kompensacyjnych znajdujące się w liczbach porządkowych nr 56 do 58 (13) |
||||||||
|
ex110430 90 |
Zarodki kukurydziane |
6,06 |
►M21 6,06 ◄ |
|||||||
|
ex15 15 |
Oleje kukurydziane |
►M21 2,88 ◄ |
►M21 2,88 ◄ |
►M21 2,88 ◄ |
►M21 2,88 ◄ |
|||||
|
ex230310 11 |
Gluten kukurydziany |
►M21 4,47 ◄ |
►M21 4,47 ◄ |
►M21 4,47 ◄ |
||||||
|
ex230310 19 lub ex230990 20 |
Kukurydziana pożywka glutenowa Pożywka glutenowa zawierająca pozostałości oleju kukurydzianego |
23,85 |
►M21 19,38 ◄ |
►M21 23,85 ◄ |
►M21 19,38 ◄ |
►M21 22,56 ◄ |
►M21 27,03 ◄ |
|||
|
ex230670 00 |
Makuchy kukurydziane |
►M21 3,18 ◄ |
►M21 3,18 ◄ |
|||||||
|
29,91 |
►M21 29,91 ◄ |
►M21 29,91 ◄ |
►M21 29,91 ◄ |
►M21 29,91 ◄ |
►M21 29,91 ◄ |
|||||
|
63 |
Produkty komplementarne produktów kompensacyjnych znajdujące się w liczbach porządkowych nr 59–61 (13) |
|||||||||
|
ex110430 90 |
Zarodki kukurydziane |
6,10 |
6,10 |
|||||||
|
ex15 15 |
Oleje kukurydziane |
2,90 |
2,90 |
2,90 |
2,90 |
|||||
|
ex230310 11 |
Gluten kukurydziany |
4,50 |
4,50 |
4,50 |
||||||
|
ex230310 19 lub ex230990 20 |
Kukurydziana pożywka glutenowa Pożywka glutenowa zawierająca pozostałości oleju kukurydzianego |
23,00 |
18,50 |
23,00 |
18,50 |
21,70 |
26,20 |
|||
|
ex230670 00 |
Makuchy kukurydziane |
3,20 |
3,20 |
|||||||
|
29,10 |
29,10 |
29,10 |
29,10 |
29,10 |
29,10 |
|||||
|
Towary przywożone |
Liczba porządkowa |
Produkty kompensacyjne |
Ilość produktów kompensacyjnych na każde 100 kg towarów przywożonych (kg) (3) |
||
|
Kod CN |
Wyszczególnienie |
Kod (1) |
Wyszczególnienie |
||
|
(1) |
(2) |
(3) |
(4) |
(5) |
|
|
1006 10 21 |
Ryż niełuskany, parzony, okrągłoziarnisty |
64 |
1006 20 11 |
a) Ryż łuskany, parzony (brązowy), okrągłoziarnisty |
80,00 |
|
ex121300 00 |
b) Łuski |
20,00 |
|||
|
65 |
1006 30 21 |
a) Ryż półbielony, także polerowany lub glazurowany, parzony, okrągłoziarnisty |
71,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
6,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
3,00 |
|||
|
ex121300 00 |
d) Łuski |
20,00 |
|||
|
66 |
1006 30 61 |
a) Ryż bielony również polerowany lub glazurowany, parzony, okrągłoziarnisty |
65,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
8,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
7,00 |
|||
|
ex121300 00 |
d) Łuski |
20,00 |
|||
|
1006 10 23 |
Ryż niełuskany, parzony średnioziarnisty |
67 |
1006 20 13 |
a) Ryż łuskany (brązowy), parzony, średnioziarnisty |
80,00 |
|
ex121300 00 |
b) Łuski |
20,00 |
|||
|
68 |
1006 30 23 |
a) Ryż półbielony, także polerowany lub glazurowany, parzony, średnioziarnisty |
71,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
6,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
3,00 |
|||
|
ex121300 00 |
d) Łuski |
20,00 |
|||
|
69 |
1006 30 63 |
a) Ryż bielony, także polerowany lub glazurowany, parzony średnioziarnisty |
65,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
8,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
7,00 |
|||
|
ex121300 00 |
d) Łuski |
20,00 |
|||
|
1006 10 25 |
Ryż niełuskany, parzony, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości większej niż 2, lecz mniejszej niż 3 |
70 |
1006 20 15 |
a) Ryż łuskany (brązowy), parzony, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości większym niż 2, lecz mniejszym niż 3 |
80,00 |
|
ex121300 00 |
b) Łuski |
20,00 |
|||
|
71 |
1006 30 25 |
a) Ryż półbielony również polerowany lub glazurowany, parzony, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości większym niż 2, lecz mniejszym niż 3 |
71,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
6,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
3,00 |
|||
|
ex121300 00 |
d) Łuski |
20,00 |
|||
|
72 |
1006 30 65 |
a) Ryż bielony, również polerowany lub glazurowany, parzony, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości większym niż 2, lecz mniejszym niż 3 |
65,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
8,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
7,00 |
|||
|
ex121300 00 |
d) Łuski |
20,00 |
|||
|
1006 10 27 |
Ryż niełuskany, parzony, długoziarnisty o stosunku długości do szerokości równym lub większym od 3 |
73 |
1006 20 17 |
a) Ryż łuskany (brązowy), parzony, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości równym lub większym od 3 |
80,00 |
|
ex121300 00 |
b) Łuski |
20,00 |
|||
|
74 |
1006 30 27 |
a) Ryż półbielony również polerowany lub glazurowany, parzony, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości równym lub większym od 3 |
68,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
6,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
6,00 |
|||
|
ex121300 00 |
d) Łuski |
20,00 |
|||
|
75 |
1006 30 67 |
a) Ryż bielony również polerowany lub glazurowany, parzony, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości równym lub większym od 3 |
62,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
8,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
10,00 |
|||
|
ex121300 00 |
d) Łuski |
20,00 |
|||
|
1006 10 92 |
Ryż niełuskany okrągłoziarnisty |
76 |
1006 20 11 |
a) Ryż łuskany (brązowy), parzony, okrągłoziarnisty |
80,00 |
|
ex121300 00 |
b) Łuski |
20,00 |
|||
|
77 |
1006 20 92 |
a) Ryż łuskany (brązowy), okrągłoziarnisty |
80,00 |
||
|
ex121300 00 |
b) Łuski |
20,00 |
|||
|
78 |
1006 30 21 |
a) Ryż półbielony, także polerowany lub glazurowany, parzony, okrągłoziarnisty |
71,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
6,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
3,00 |
|||
|
ex121300 00 |
d) Łuski |
20,00 |
|||
|
79 |
1006 30 42 |
a) Ryż półbielony, także polerowany lub glazurowany, okrągłoziarnisty |
65,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
5,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
10,00 |
|||
|
ex121300 00 |
d) Łuski |
20,00 |
|||
|
80 |
1006 30 61 |
a) Ryż bielony, także polerowany lub glazurowany, parzony, okrągłoziarnisty |
65,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
8,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
7,00 |
|||
|
ex121300 00 |
d) Łuski |
20,00 |
|||
|
81 |
1006 30 92 |
a) Ryż bielony, także polerowany lub glazurowany, okrągłoziarnisty |
60,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
8,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
12,00 |
|||
|
ex121300 00 |
d) Łuski |
20,00 |
|||
|
1006 10 94 |
Ryż niełuskany średnioziarnisty |
82 |
1006 20 13 |
a) Ryż łuskany (brązowy), parzony, średnioziarnisty |
80,00 |
|
ex121300 00 |
b) Łuski |
20,00 |
|||
|
83 |
1006 20 94 |
a) Ryż łuskany (brązowy), średnioziarnisty |
80,00 |
||
|
ex121300 00 |
b) Łuski |
20,00 |
|||
|
84 |
1006 30 23 |
a) Ryż półbielony, także polerowany lub glazurowany, parzony, średnioziarnisty |
71,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
6,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
3,00 |
|||
|
ex121300 00 |
d) Łuski |
20,00 |
|||
|
85 |
1006 30 44 |
a) Ryż półbielony, także polerowany lub glazurowany, średnioziarnisty |
65,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
5,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
10,00 |
|||
|
ex121300 00 |
d) Łuski |
20,00 |
|||
|
86 |
1006 30 63 |
a) Ryż bielony, także polerowany lub glazurowany, parzony, średnioziarnisty |
65,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
8,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
7,00 |
|||
|
ex121300 00 |
d) Łuski |
20,00 |
|||
|
87 |
1006 30 94 |
a) Ryż bielony, także polerowany lub glazurowany, parzony, średnioziarnisty |
60,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
8,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
12,00 |
|||
|
ex121300 00 |
d) Łuski |
20,00 |
|||
|
1006 10 96 |
Ryż niełuskany długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości większym niż 2 lecz mniejszym niż 3 |
88 |
1006 20 15 |
a) Ryż łuskany (brązowy), parzony, długoziarnisty o stosunku długości do szerokości większym niż 2, a mniejszym niż 3 |
80,00 |
|
ex121300 00 |
b) Łuski |
20,00 |
|||
|
89 |
1006 20 96 |
a) Ryż łuskany (brązowy), długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości większym niż 2, a mniejszym niż 3 |
80,00 |
||
|
ex121300 00 |
b) Łuski |
20,00 |
|||
|
90 |
1006 30 25 |
a) Ryż półbielony, także polerowany lub glazurowany, parzony, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości większym niż 2, lecz mniejszym niż 3 |
71,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
6,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
3,00 |
|||
|
ex121300 00 |
d) Łuski |
20,00 |
|||
|
91 |
1006 30 46 |
a) Ryż półbielony, także polerowany lub glazurowany, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości większym niż 2, lecz mniejszym niż 3 |
65,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
5,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
10,00 |
|||
|
ex121300 00 |
d) Łuski |
20,00 |
|||
|
92 |
1006 30 65 |
a) Ryż bielony, także polerowany lub glazurowany, parzony, długoziarnisty o stosunku długości do szerokości większym niż 2, lecz mniejszym niż 3 |
65,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
8,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
7,00 |
|||
|
ex121300 00 |
d) Łuski |
20,00 |
|||
|
93 |
1006 30 96 |
a) Ryż bielony, także polerowany lub glazurowany, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości większym niż 2, lecz mniejszym niż 3 |
60,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
8,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
12,00 |
|||
|
ex121300 00 |
d) Łuski |
20,00 |
|||
|
1006 10 98 |
Ryż niełuskany długoziarnisty o stosunku długości do szerokości równym lub większym niż 3 |
94 |
1006 20 17 |
a) Ryż łuskany (brązowy), parzony, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości równym lub większym niż 3 |
80,00 |
|
ex121300 00 |
b) Łuski |
20,00 |
|||
|
95 |
1006 20 98 |
a) Ryż łuskany (brązowy), długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości równym lub większym niż 3 |
80,00 |
||
|
ex121300 00 |
b) Łuski |
20,00 |
|||
|
96 |
1006 30 27 |
a) Ryż półbielony, także polerowany lub glazurowany, parzony, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości równym lub większym niż 3 |
68,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
6,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
6,00 |
|||
|
ex121300 00 |
d) Łuski |
20,00 |
|||
|
97 |
1006 30 48 |
a) Ryż półbielony, także polerowany lub glazurowany, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości równym lub większym niż 3 |
58,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
7,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
15,00 |
|||
|
ex121300 00 |
d) Łuski |
20,00 |
|||
|
98 |
1006 30 67 |
a) Ryż bielony, także polerowany lub glazurowany, parzony, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości równym lub większym niż 3 |
62,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
8,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
10,00 |
|||
|
ex121300 00 |
d) Łuski |
20,00 |
|||
|
99 |
1006 30 98 |
a) Ryż bielony, także polerowany lub glazurowany, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości równym lub większym niż 3 |
55,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
9,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
16,00 |
|||
|
ex121300 00 |
d) Łuski |
20,00 |
|||
|
1006 20 11 |
Ryż łuskany (brązowy), parzony, okrągłoziarnisty |
100 |
1006 30 21 |
a) Ryż półbielony, także polerowany lub glazurowany, parzony, okrągłoziarnisty |
93,00 |
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
5,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
2,00 |
|||
|
101 |
1006 30 61 |
a) Ryż bielony, także polerowany lub glazurowany, parzony, okrągłoziarnisty |
88,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
10,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
2,00 |
|||
|
1006 20 13 |
Ryż łuskany (brązowy), parzony, średnioziarnisty |
102 |
1006 30 23 |
a) Ryż półbielony, także polerowany lub glazurowany, parzony, średnioziarnisty |
93,00 |
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
5,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
2,00 |
|||
|
103 |
1006 30 63 |
a) Ryż bielony, także polerowany lub glazurowany, parzony, średnioziarnisty |
88,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
10,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
2,00 |
|||
|
1006 20 15 |
Ryż łuskany (brązowy), parzony, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości większym niż 2, lecz mniejszym niż 3 |
104 |
1006 30 25 |
a) Ryż półbielony, także polerowany lub glazurowany, parzony, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości większym niż 2, lecz mniejszym niż 3 |
93,00 |
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
5,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
2,00 |
|||
|
105 |
1006 30 65 |
a) Ryż bielony, także polerowany lub glazurowany, parzony, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości większym niż 2, lecz mniejszym niż 3 |
88,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
10,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
2,00 |
|||
|
1006 20 17 |
Ryż łuskany (brązowy), parzony, długoziarnisty o stosunku długości do szerokości większym lub równym 3 |
106 |
1006 30 27 |
a) Ryż półbielony, także polerowany lub glazurowany, parzony, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości równym lub większym niż 3 |
93,00 |
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
5,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
2,00 |
|||
|
107 |
1006 30 67 |
a) Ryż bielony, także polerowany lub glazurowany, parzony, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości równym lub większym niż 3 |
88,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
10,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
2,00 |
|||
|
1006 20 92 |
Ryż łuskany (brązowy), okrągłoziarnisty |
108 |
1006 30 42 |
a) Ryż półbielony, także polerowany lub glazurowany, okrągłoziarnisty |
84,00 |
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
6,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
10,00 |
|||
|
109 |
1006 30 92 |
a) Ryż bielony, także polerowany lub glazurowany, okrągłoziarnisty |
77,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
12,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
11,00 |
|||
|
1006 20 94 |
Ryż łuskany (brązowy), średnioziarnisty |
110 |
1006 30 44 |
a) Ryż półbielony, także polerowany lub glazurowany, średnioziarnisty |
84,00 |
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
6,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
10,00 |
|||
|
111 |
1006 30 94 |
a) Ryż bielony, także polerowany lub glazurowany, średnioziarnisty |
77,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
12,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
11,00 |
|||
|
1006 20 96 |
Ryż łuskany (brązowy), długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości większym niż 2, lecz mniejszym niż 3 |
112 |
1006 30 46 |
a) Ryż półbielony, także polerowany lub glazurowany, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości większym niż 2, lecz mniejszym niż 3 |
84,00 |
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
6,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
10,00 |
|||
|
113 |
1006 30 96 |
a) Ryż bielony, także polerowany lub glazurowany, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości większym niż 2, lecz mniejszym niż 3 |
77,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
12,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
10,00 |
|||
|
1006 20 98 |
Ryż łuskany (brązowy), długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości równym lub większym niż 3 |
114 |
1006 30 48 |
a) Ryż półbielony, także polerowany lub glazurowany, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości równym lub większym niż 3 |
78,00 |
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
10,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
12,00 |
|||
|
115 |
1006 30 98 |
a) Ryż bielony, także polerowany lub glazurowany, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości równym lub większym niż 3 |
73,00 |
||
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
12,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
15,00 |
|||
|
1006 30 21 |
Ryż półbielony, także polerowany lub glazurowany, parzony, okrągłoziarnisty |
116 |
1006 30 61 |
a) Ryż bielony, także polerowany lub glazurowany, parzony, okrągłoziarnisty |
96,00 |
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
2,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
2,00 |
|||
|
1006 30 23 |
Ryż półbielony, także polerowany lub glazurowany, parzony, średnioziarnisty |
117 |
1006 30 63 |
a) Ryż bielony, także polerowany lub glazurowany, parzony średnioziarnisty |
96,00 |
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
2,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
2,00 |
|||
|
1006 30 25 |
Ryż półbielony, także polerowany lub glazurowany, parzony, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości większym niż 2, lecz mniejszym niż 3 |
118 |
1006 30 65 |
a) Ryż bielony, także polerowany lub glazurowany, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości większym niż 2, lecz mniejszym niż 3 |
96,00 |
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90] |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
2,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
2,00 |
|||
|
1006 30 27 |
Ryż półbielony, także polerowany lub glazurowany, parzony, długoziarnisty o stosunku długości do szerokości równym lub większym niż 3 |
119 |
1006 30 67 |
a) Ryż bielony, także polerowany lub glazurowany, parzony długoziarnisty o stosunku długości do szerokości równym lub większym niż 3 |
96,00 |
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
2,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
2,00 |
|||
|
1006 30 42 |
Ryż półbielony, także polerowany lub glazurowany, okrągłoziarnisty |
120 |
1006 30 92 |
a) Ryż bielony, także polerowany lub glazurowany, okrągłoziarnisty |
94,00 |
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
2,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
4,00 |
|||
|
1006 30 44 |
Ryż półbielony, także polerowany lub glazurowany, średnioziarnisty |
121 |
1006 30 94 |
a) Ryż bielony, także polerowany lub glazurowany, średnioziarnisty |
94,00 |
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
2,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
4,00 |
|||
|
1006 30 46 |
Ryż półbielony, także polerowany lub glazurowany, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości większym niż 2 lecz mniejszym niż 3 |
122 |
1006 30 96 |
a) Ryż bielony, także polerowany lub glazurowany, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości większym niż 2 lecz mniejszym niż 3 |
94,00 |
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
2,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
4,00 |
|||
|
1006 30 48 |
Ryż półbielony, także polerowany lub glazurowany, długoziarnisty o stosunku długości do szerokości równym lub większym niż 3 |
123 |
1006 30 98 |
a) Ryż bielony, także polerowany lub glazurowany, długoziarnisty, o stosunku długości do szerokości równym lub większym niż 3 |
93,00 |
|
1102 30 00 lub ex230220 10 lub ex230220 90 |
b) Mąka lub otręby ryżowe |
2,00 |
|||
|
1006 40 00 |
c) Ryż łamany |
5,00 |
|||
|
1006 30 61 do 1006 30 98 |
Ryż bielony |
124 |
ex100630 61 do ex100630 98 |
Ryż bielony, polerowany, glazurowany lub wstępnie opakowany (14) |
100,00 |
|
1006 30 92 1006 30 94 1006 30 96 1006 30 98 |
Ryż bielony, inny |
125 |
ex190410 30 |
Ryż dmuchany |
60,61 |
|
1006 30 61 1006 30 63 1006 30 65 1006 30 67 |
Ryż bielony, parzony |
126 |
ex190490 10 |
Ryż wstępnie obgotowany (15) |
80,00 |
|
1006 30 92 1006 30 94 1006 30 96 1006 30 98 |
Ryż bielony, inny |
127 |
ex190490 10 |
Ryż wstępnie obgotowany (15) |
70,00 60,00 60,00 50,00 |
|
1006 40 00 |
Ryż łamany |
128 |
1102 30 00 |
Mąka ryżowa |
|
|
129 |
1103 14 00 |
Kasze i mączkiryżowe |
|||
|
130 |
1104 19 91 |
Ryż, płatki |
|||
|
1509 10 10 |
Oliwa lampante z pierwszego tłoczenia |
131 |
ex150990 00 |
a) Oliwa z oliwek, rafinowana lub oliwa |
98,00 |
|
ex382319 90 |
b) Kwaśne oleje z rafinacji (16) |
||||
|
ex151000 10 |
Nierafinowana oliwa z wytłoczyn |
132 |
ex151000 90 |
a) Oliwa z wytłoczyn, rafinowana, lub oliwa z wytłoczyn |
95,00 |
|
ex152200 39 |
b) Stearyna |
3,00 |
|||
|
ex382319 90 |
c) Kwaśne oleje z rafinacji () |
||||
|
ex180100 00 |
Ziarna kakaowe, całe lub łamane, surowe |
133 |
ex180100 00 |
a) Ziarna kakaowe, całe lub łamane, łuskane i palone |
76,3 |
|
1802 00 00 |
b) Kakaowe łuski, łupiny, osłonki i inne odpady z kakao |
16,7 |
|||
|
1801 00 00 |
Ziarna kakaowe, całe lub łamane, surowe lub palone |
134 |
1803 |
a) Pasta kakaowa |
76,3 |
|
1802 00 00 |
b) Kakaowe łuski, łupiny, osłonki i inne odpady z kakao |
16,7 |
|||
|
135 |
ex180320 00 |
a) Pasta kakaowa zawierająca nie więcej niż 14 % tłuszczów |
40,3 |
||
|
ex180400 00 |
b) Masło kakaowe |
36,0 |
|||
|
1802 00 00 |
c) Kakaowe łuski, łupiny, osłonki i inne odpady z kakao |
16,7 |
|||
|
136 |
ex180320 00 |
a) Pasta kakaowa zawierająca więcej niż 14 %, ale nie więcej niż 18 % tłuszczów |
42,7 |
||
|
ex180400 00 |
b) Masło kakaowe |
33,6 |
|||
|
1802 00 00 |
c) Kakaowe łuski, łupiny, osłonki i inne odpady z kakao |
16,7 |
|||
|
137 |
ex180320 00 |
a) Pasta kakaowa zawierająca więcej niż 18 % tłuszczów |
44,8 |
||
|
ex180400 00 |
b) Masło kakaowe |
31,5 |
|||
|
1802 00 00 |
c) Kakaowe łuski, łupiny, osłonki i inne odpady z kakao |
16,7 |
|||
|
138 |
ex180400 00 |
a) Masło kakaowe |
36,0 |
||
|
ex180500 00 |
b) Proszek kakaowy zawierający nie więcej niż 14 % tłuszczów (18) |
40,3 |
|||
|
1802 00 00 |
c) Kakaowe łuski, łupiny, osłonki i inne odpady z kakao |
16,7 |
|||
|
139 |
ex180400 00 |
a) Masło kakaowe |
33,6 |
||
|
ex180500 00 |
b) Proszek kakaowy zawierający więcej niż 14 % lecz nie więcej niż 18 % tłuszczów (18) |
42,7 |
|||
|
1802 00 00 |
c) Kakaowe łuski, łupiny, osłonki i inne odpady z kakao |
16,7 |
|||
|
140 |
ex180400 00 |
a) Masło kakaowe |
31,5 |
||
|
ex180500 00 |
b) Proszek kakaowy zawierający więcej niż 18 % tłuszczów (18) |
44,8 |
|||
|
1802 00 00 |
c) Kakaowe łuski, łupiny, osłonki i inne odpady z kakao |
16,7 |
|||
|
1803 10 00 |
Pasta kakaowa nieodtłuszczona |
141 |
ex180400 00 |
a) Masło kakaowe |
46,7 |
|
ex180320 00 |
b) Pasta kakaowa, zawierająca nie więcej niż 14 % tłuszczów |
52,2 |
|||
|
142 |
ex180400 00 |
a) Masło kakaowe |
43,6 |
||
|
ex180320 00 |
b) Pasta kakaowa, zawierająca więcej niż 14 %, lecz nie więcej niż 18 % tłuszczów |
55,3 |
|||
|
143 |
ex180400 00 |
a) Masło kakaowe |
40,8 |
||
|
ex180320 00 |
b) Pasta kakaowa, zawierająca więcej niż 18 % tłuszczów |
58,1 |
|||
|
144 |
ex180400 00 |
a) Masło kakaowe |
46,7 |
||
|
ex180500 00 |
b) Proszek kakaowy, zawierający nie więcej niż 14 % tłuszczów (18) |
52,2 |
|||
|
145 |
ex180400 00 |
a) Masło kakaowe |
43,6 |
||
|
ex180500 00 |
b) Proszek kakaowy, zawierający więcej niż 14 %, ale nie więcej niż 18 % tłuszczów (18) |
55,3 |
|||
|
146 |
ex180400 00 |
a) Masło kakaowe |
40,8 |
||
|
ex180500 00 |
b) Pasta kakaowa, zawierająca więcej niż 18 % tłuszczów (18) |
58,1 |
|||
|
1803 20 00 |
Odtłuszczona pasta kakaowa |
147 |
1805 00 00 |
Proszek kakaowy (18) |
99,0 |
|
1701 99 10 |
Cukier biały |
148 |
2905 44 19 lub 2905 44 91 |
a) D-sorbit (sorbitol) w stosunku do 100 kg substancji suchej |
73,53 |
|
2905 44 99 3824 60 19 3824 60 91 3824 60 99 2905 43 00 |
b) D-mannit (mannitol) |
24,51 |
|||
|
1703 |
Melasy |
149 |
2102 10 31 |
Suszone drożdże piekarnicze (19) |
23,53 |
|
150 |
2102 10 39 |
Pozostałe drożdże piekarnicze (20) |
80,00 |
||
(1) Standardowy współczynnik produktywności obliczany jest na podstawie odpowiedniego współczynnika przetworzenia wymienionego w załączniku E do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1520/2000 (Dz.U. L 177 z 15.7.2000, str. 1).
(2) Podpozycje w tej kolumnie odpowiadają tym w Nomenklaturze Scalonej. Tam, gdzie dalszy podpodział był konieczny, ukazane to jest w nawiasach (). Podpodziały te odpowiadają podziałom wykorzystanym w przepisach regulujących refundacje wywozowe.
(3) Straty są obliczane przez odjęcie od 100 kwoty ilości ukazanych w kolumnie.
(4) Ziarna łuskane są to ziarna odpowiadające definicji podanej w załączniku do rozporządzenia Komisji (EWG) nr 821/68 (Dz.U. L 149 z 29.6.1968, str. 46).
(5) Mąka zbożowa z zawartością popiołu, w stosunku do substancji, mniejszą niż 0,95 % wagowo i stopniem przenikania przez sito o średnicy otworu 0,25 mm mniejszym niż 10 % wagowo.
(6) Standardowy współczynnik produktywności, który powinien zostać zastosowany oparty jest na ilości jaj zużytych na kilogram wyprodukowanego makaronu, przy wykorzystaniu następującego wzoru:
— Liczba porządkowa 25:
—
— Liczba porządkowa 26:
—
— Liczba porządkowa 27:
—
— Liczba porządkowa 28:
—
X odpowiada liczbie jaj w skorupkach (lub połowie ich wagi wyrażonej w gramach ich odpowiedników w innych produktach z jaj) na kilogram wyprodukowanego makaronu, z wynikiem podawanym z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku.
(7) Ziarna perłowane są to ziarna odpowiadające definicji podanej w załączniku do rozporządzenia (EWG) nr 821/68.
(8) Odnosi się to do kasz i mąk kukurydzianych:
— których procent nie przekracza 30 % wagowo przenika przez sito o średnicy otworu 315 mikrometrów, lub
— których procent nie przekracza 5 % wagowo przenika przez sito o średnicy otworu 150 mikrometrów.
(9) Dla glukozy w formie białego pudru krystalicznego, o stężeniu innym niż 92 %, ilość do wskazania wynosi 43,81 kilograma anhydratu D-sorbitu na 100 kg kukurydzy.
(10) Dla glukozy innej niż w formie białego pudru krystalicznego, o stężeniu innym niż 82 %, ilość do wskazania wynosi 50,93 kg anhydratu D-sorbitu na 100 kg kukurydzy.
(11) Dla D-sorbitu o stężeniu innym niż 70 %, ilość do wskazania wynosi 41,4 kg anhydratu D-sorbitu na 100 kg kukurydzy.
(12) Dla D-sorbitu o stężeniu innym niż 70 %, ilość do wskazania wynosi 47,3 kg anhydratu D-sorbitu na 100 kg kukurydzy.
(13) Do celów zastosowania opcji a) do f), muszą zostać wzięte pod uwagę rzeczywiste wyniki operacji.
(14) Do celów zakończenia procedur, otrzymana ilość ryżu łamanego odpowiada ilości ryżu łamanego ustalonego w czasie przywozu dla przetworzenia ryżu o kodach CN 1006 30 61–1006 30 98. W przypadku polerowania, ilość ta zostaje powiększona o 2 % przywożonego ryżu z wyłączeniem łamanego ryżu jak ustalone w czasie przywozu.
(15) Ryż wstępnie gotowany składa się z ryżu bielonego w ziarnach przechodzącego gotowanie wstępne i częściową dehydrację mającą na celu ułatwienie ostatecznego gotowania.
(16) Dwukrotny procent wyrażony jako kwas olejowy oliwy z oliwek lampante z pierwszego tłoczenia powinien zostać odjęty od ilości ukazanej w kolumnie 5 dla rafinowanej oliwy/oliwy z oliwek i stanowić ilość kwaśnej oliwy z rafinowania.
(17) Dwukrotny procent wyrażony jako kwas olejowy nierafinowanej oliwy z wytłoków oliwek powinien zostać odjęty od ilości ukazanej w kolumnie 5 dla rafinowanej oliwy z wytłoczyn z oliwek/oliwy z wytłoczyn z oliwek i stanowić ilość kwaśnej oliwy z rafinowania.
(18) W przypadku kakao rozpuszczalnego, dodać 1,5 % alkaliny do ilości ukazanej w kolumnie 5.
(19) Produktywność ustalona dla drożdży piekarniczych, o zawartości w substancji suchej 95 %, otrzymanych z melas buraczanych o poziomie ogólnym cukru 48 %, lub z melas trzcinowych o poziomie ogólnym cukru 52 %. Dla drożdży piekarniczych z innym poziomem zawartości w substancji suchej, ukazana ilość wynosi 22,4 kg anhydratu drożdżowego na 100 kg melas buraczanych o poziomie ogólnym cukru 48 % lub melas trzcinowych o poziomie ogólnym cukru 52 %.
(20) Produktywność ustalona dla drożdży piekarniczych, o zawartości w substancji suchej 28 %, otrzymanych z melas buraczanych o poziomie ogólnym cukru 48 %, lub z melas trzcinowych o poziomie ogólnym cukru 52 %. Dla drożdży piekarniczych z innym poziomem zawartości w substancji suchej, ukazana ilość wynosi 22,4 kg anhydratu drożdżowego na 100 kg melas buraczanych o poziomie ogólnym cukru 48 % lub melas trzcinowych o poziomie ogólnym cukru 52 %.
ZAŁĄCZNIK 70
WARUNKI EKONOMICZNE I WSPÓŁPRACA ADMINISTRACYJNA
(Artykuł 502 i 522)
A. PRZEPISY OGÓLNE
Niniejszy załącznik dotyczy z jednej strony szczegółowych kryteriów dla warunków ekonomicznych stosowanych do procedury uszlachetniania czynnego, a z drugiej strony informacji, które będą wymieniane w ramach współpracy administracyjnej.
Przypadki, sposób i terminy, w jakich informacje muszą zostać dostarczone zgodnie z art. 522, wskazane są dla każdej z właściwych procedur. Informacje muszą także zostać przekazane w przypadkach, kiedy dane dotyczące przyznanych zezwoleń ulegają modyfikacjom.
B. SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA DLA WARUNKÓW EKONOMICZNYCH STOSOWANYCH DO PROCEDURY USZLACHETNIANIA CZYNNEGO
Kody i szczegółowe kryteria
01 : Jeżeli chodzi o towary przywożone niewymienione w załączniku 73 i gdy Kod 30 nie ma zastosowania.
11 :
Choć dostępne, towary porównywalne nie mogą zostać wykorzystane, ponieważ ich cena uczyniłaby proponowaną operację handlową ekonomicznie nieopłacalną.
Przy podejmowaniu decyzji czy cena towarów porównywalnych produkowanych we Wspólnocie uczyniłyby proponowaną operacje handlową ekonomicznie nieopłacalną, konieczne jest, między innymi, wzięcie pod uwagę wpływu, jaki użycie towarów wyprodukowanych we Wspólnocie miałoby na cenę nabycia netto produktów kompensacyjnych i tym samym, na zbycie produktu na rynku państwa trzeciego, uwzględniając:
— cenę przed ocleniem towarów przeznaczonych na przetworzenie oraz cenę produktów porównywalnych wyprodukowanych we Wspólnocie pomniejszoną o podatki krajowe zrefundowane lub refundowane podczas wywozu, biorąc pod uwagę warunki sprzedaży i wszelkie refundacje lub inne sumy stosowane na mocy wspólnej polityki rolnej,
— cenę, która może zostać otrzymana za produkty kompensacyjne na rynku państwa trzeciego, ocenioną na podstawie korespondencji handlowej lub innych informacji.
12 : Towary porównywalne, które nie odpowiadają wyraźnie wyrażonym wymaganiom nabywcy produktów kompensacyjnych w państwie trzecim, lub produkty kompensacyjne muszą zostać otrzymane z towarów przywożonych w celu uzyskania zgodności z przepisami dotyczącymi ochrony praw własności przemysłowej lub handlowej (zobowiązania umowne).
30 :
Pod uwagę brane są następujące elementy:
1. operacje obejmujące towary przywożone o charakterze niehandlowym;
2. operacje przeprowadzane na mocy umowy o przetworzenie robocze;
3. zabiegi zwyczajowe, określone w art. 531;
4. naprawa;
5. procesy uszlachetniania na produktach kompensacyjnych otrzymanych w wyniku uprzedniego zezwolenia na uszlachetnianie czynne, którego przyznanie podlegało badaniom warunków ekonomicznych;
6. przetwarzanie pszenicy durum określanej kodem CN 1001 10 00 w celu wytworzenia makaronu określanego kodami CN 1902 11 00 oraz 1902 19;
7. operacje, w których wartość ( 236 )towarów przywożonych, wg ośmiocyfrowego kodu CN, nie przekracza 150 000 EUR dla towarów wymienionych w załączniku 73 lub 500 000 EUR dla pozostałych towarów, na wnioskodawcę i na rok kalendarzowy (wartość de minimis); ►M22 lub ◄
8. budowa, modyfikacja lub zmiana uzbrojenia samolotu cywilnego lub satelitów, bądź ich części.
▼M22 —————
31 : Jeżeli, zgodnie z art. 11 rozporządzenia Rady (WE) nr 3448/93, dotyczy towarów przywożonych określonych w części A załącznika 73 i wnioskujący przedstawia dokument wydany przez właściwe władze, zezwalające wprowadzenie uzgodnień dla tych towarów, w granicach ilościowych określonych za pomocą bilansu dostaw.
99 : Wnioskodawca uważa warunki ekonomiczne za spełnione z powodów innych niż odpowiadające poprzednim kodom. Wspomniane powody są wskazane we wniosku.
Uwaga:
Kody 10, 11, 12, 31 lub 99 mogą być używane tylko wtedy, gdy chodzi o towary wymienione w Załączniku 73.
C. INFORMACJE, KTÓRE MAJĄ BYĆ PRZEDSTAWIANE KOMISJI DLA KAŻDEJ STOSOWNEJ PROCEDURY
Informacje, które zostaną przedstawione Komisji odpowiadają polom formularza, którego wzór znajduje się w Załączniku.
C.1. Uszlachetnianie czynne
Informacje dotyczące warunków ekonomicznych są przedstawione przy użyciu jednego lub więcej spośród kodów zawartych w części B.
Powód odrzucenia wniosku lub unieważnienia, bądź cofnięcia zezwolenia z powodu nieprzestrzegania warunków ekonomicznych, jest przedstawiany przy użyciu kodu(-ów). Wykorzystywane są te same kody, jak te użyte dla określenia warunków ekonomicznych, poprzedzone znakiem negacji (np. – 10).
Przypadki, w których informacja jest obowiązkowa
W przypadku gdy warunki ekonomiczne określane są kodami 10, 11 lub 99.
Dla mleka i przetworów mlecznych określonych w art. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999, informacja jest również obowiązkowa, gdy kod 30 jest stosowany w odniesieniu do sytuacji określonych w podpodziałach 2, 3, 5, 7 oraz 8 tego kodu.
Przekazywanie informacji
W przypadku gdy warunki ekonomiczne określane są kodami 01,10, 11 31 lub 99.
Dla mleka i przetworów mlecznych określonych w art. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999, informacja jest również obowiązkowa, gdy kod 30 jest stosowany w odniesieniu do sytuacji określonych w podpodziałach 2, 5 i 7 tego kodu.
Terminy przekazywania informacji
Informacja jest przekazywana tak szybko jak to możliwe. Jeśli używany jest formularz zamieszczony w Załączniku, wówczas informacja jest przekazywana terminie na nim określonym.
C.2. Przetwarzanie pod kontrolą celną
Informacja jest przekazywana, jeśli dotyczy rodzaju towarów i operacji innych niż te wymienione w części A załącznika 76.
Informacja jest przekazywana przy pomocy formularza zamieszczonego w Załączniku, w terminie na nim wskazanym.
C.3. Uszlachetnianie bierne
Kolumny 8 i 9 „Zezwolenia przyznane” mają być wypełnione jedynie wtedy, gdy zezwolenie jest przyznawane zgodnie z art. 147 ust. 2 Kodeksu.
W kolumnie (10) „Powód”, wskazuje się również, że odrzucenie wniosku, anulowanie lub cofnięcie zezwolenia dotyczy złożonego wniosku lub zezwolenia przyznanego zgodnie z art. 147 ust. 2 Kodeksu.
Informacja jest przekazywana przy pomocy formularza zamieszczonego w Załączniku, w terminie na nim wskazanym.
Dodatek do załącznika 70
ZAŁĄCZNIK 71
ARKUSZE INFORMACYJNE
(Artykuł 523)
Dodatek
1. UWAGI OGÓLNE
|
1.1. |
Arkusze informacyjne powinny być zgodne ze wzorem wymienionym w niniejszym załączniku oraz być wydrukowane na białym papierze bez papki mechanicznej, przystosowanym do celów pisarskich i ważącym między 40 a 65 g/m2. |
|
1.2. |
Wymiary formularza powinny wynosić 210 × 297 mm. |
|
1.3. |
Administracja celna odpowiedzialna jest za druk formularzy. Każdy z formularzy powinien nosić symbol literowy wystawiającego Państwa Członkowskiego zgodnie z normą ISO Alpha-2, po którym następuje indywidualny numer seryjny. |
|
1.4. |
Formularz jest drukowany i wszystkie pola są wypełniane w jednym z języków urzędowych Wspólnoty. Urząd celny, do którego adresowany jest wniosek o udzielenie informacji lub o ich wykorzystanie, może poprosić o tłumaczenie informacji zawartych na przedstawionym mu formularzu na język urzędowy lub jeden z języków urzędowych administracji celnej. |
2. KORZYSTANIE Z ARKUSZY INFORMACYJNYCH
2.1. Przepisy ogólne
a) W przypadku gdy urząd celny wystawiający arkusz informacyjny uważa, że wymagane są dodatkowe informacje do tych zawartych już w arkuszu, wpisuje takie dane szczegółowe. Jeśli nie pozostaje wystarczająco dużo miejsca, załączany jest dodatkowy arkusz. Zostaje to zaznaczone na oryginale.
b) Urząd celny, który potwierdził arkusz informacyjny, może zostać poproszony o przeprowadzenie następczej kontroli autentyczności arkusza i dokładności danych szczegółowych, które zawiera.
c) W przypadku kolejnych przesyłek, wymagany numer arkuszy informacyjnych może zostać wystawiony dla całej ilości towarów lub produktów objętych procedurą. Pierwotny arkusz informacyjny może również być zastąpiony następnymi arkuszami informacyjnymi lub, w przypadku używany jest tylko jeden arkusz informacyjny, urząd celny, który potwierdził arkusz, może zanotować na oryginale ilości towarów lub produktów. Jeśli nie pozostało wystarczająco dużo miejsca, załącza się dodatkowy arkusz, co jest zaznaczone na oryginale.
d) Organy celne mogą zezwolić na użycie podsumowujących arkuszy informacyjnych dla trójstronnego obrotu handlowego obejmującego dużą ilość operacji. Arkusze te pokrywają całkowitą ilość towarów przywożonych/wywożonych na przestrzeni określonego czasu.
e) W wyjątkowych okolicznościach, arkusze informacyjne mogą być wystawiane a posteriori, lecz nie później niż po ustaniu okresu wymaganego dla przechowywania dokumentów.
f) W przypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia arkusza informacyjnego, podmiot gospodarczy może wystąpić do organu celnego, który taki arkusz potwierdził, o wystawienie duplikatu.
Oryginał i kopie arkusza informacyjnego wystawionego w taki sposób posiadają jedno spośród następujących oznaczeń:
— DUPLICADO,
— DUPLIKAT,
— DUPLIKAT,
— ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ,
— DUPLICATE,
— DUPLICATA,
— DUPLICATO,
— DUPLICAAT,
— SEGUNDA VIA,
— KAKSOISKAPPALE,
— DUPLIKAT,
— DUPLIKÁT,
— DUPLIKAAT,
— DUBLIKĀTS,
— DUBLIKATAS,
— MÁSODLAT,
— DUPLIKAT,
— DUPLIKAT,
— DVOJNIK,
— DUPLIKÁT.
2.2. Przepisy szczegółowe
2.2.1 Arkusz informacyjny INF 8 (skład celny)
a) Arkusz informacyjny INF 8 (zwany dalej INF 8) może być używany w przypadku gdy towary są zgłaszane do odprawy celnej lub zużycia, w celu ustalenia elementów oceny długu celnego zanim zabiegi zwyczajowe będą miały miejsce.
b) INF 8 jest sporządzany w oryginale i jednej kopii.
c) Urząd nadzorujący dostarcza informacje określone w polach 11, 12, i 13 oraz zatwierdza pole 15 i zwraca oryginał INF 8 zgłaszającemu.
2.2.2. Arkusz informacyjny INF 1 (uszlachetnianie czynne)
a) Arkusz informacyjny INF 1 (dalej zwany INF 1) może zostać użyty przy przekazywaniu informacji dotyczących:
— kwot należności i odsetek wyrównawczych,
— zastosowania środków polityki handlowej,
— kwoty zabezpieczenia.
b) INF 1 sporządzany jest w oryginale i z dwiema kopiami.
Oryginał i jedna z kopii INF 1wysyłane są do urzędu nadzorującego, zaś druga kopia zostaje zatrzymana przez urząd celny, który potwierdził INF 1.
Urząd nadzorujący dostarcza informacji wymaganych w polach 8, 9 i 11 INF 1, zatwierdza je, zatrzymuje kopie i zwraca oryginał.
c) W przypadku gdy wnioskowane jest dopuszczenie do swobodnego obrotu kompensacyjnych produktów lub towarów w stanie niezmienionym w urzędzie celnym innym niż urząd wejścia, urząd ten zatwierdza INF 1 prosi urząd nadzorujący o wskazanie:
— w polu 9a), kwoty należności celnych przywozowych należnych zgodnie z art. 121 ust. 1 lub 128 ust. 4 Kodeksu,
— w polu 9b), kwoty odsetek wyrównawczych zgodnie z art. 519,
— ilości, kodu CN i pochodzenia towarów przywożonych, które zostały użyte przy wytwarzaniu produktów kompensacyjnych dopuszczanych do swobodnego obrotu.
d) W przypadku gdy produkty kompensacyjne otrzymane przez uszlachetnienie czynne (system ceł zwrotnych) są wysyłane do innego przeznaczenia celnego umożliwiając zwrócenie lub umorzenie należności przywozowych oraz podlegają nowemu wnioskowi o wydania zezwolenia na procedury uszlachetniania czynnego, organy celne wystawiające te zezwolenie mogą użyć INF 1 do ustalenia kwoty należności przywozowych, które mają zostać nałożone lub kwoty długu celnego podlegającego zaciągnięciu.
e) W przypadku gdy zgłoszenie o dopuszczenie do swobodnego obrotu dotyczy produktów kompensacyjnych otrzymywanych z towarów przywożonych lub towarów w stanie niezmienionym, które podlegały konkretnym środkom polityki handlowej w momencie objęcia procedurą (system zawieszeń), a takie środki nadal są stosowane, urząd celny przyjmujący zgłoszenie i zatwierdzający INF 1 prosi urząd nadzoru o wskazanie danych szczegółowych koniecznych dla zastosowania środków polityki handlowej.
f) W przypadku gdy dopuszczenie do swobodnego obrotu jest wnioskowane w przypadku wystawienia INF 1 do celów ustalenia kwoty zabezpieczenia, można użyć tego samego INF 1, pod warunkiem że zawiera:
— w polu 9a) kwotę należności przywozowych do uiszczenia towary przywożone na podstawie art. 121 ust. 1 lub 128 ust. 4 Kodeksu, i
— w polu 11, datę, w której dane towary przywożone zostały po raz pierwszy objęte procedurą lub datę, w której należności celne przywozowe zostały zwrócone lub umorzone zgodnie z art. 128 ust. 1 Kodeksu.
2.2.3. Arkusz informacyjny INF 9 (uszlachetnianie czynne)
a) Arkusz informacyjny INF 9 (w dalszej części INF 9) może zostać użyty w przypadku gdy produktom kompensacyjnym przypisane jest inne przeznaczenie celne zgodnie z obrotem trójstronnym (IM/EX).
b) INF 9 sporządzany jest w oryginale i trzech kopiach dla ilości towarów przywożonych objętych procedurą.
c) Urząd objęcia zatwierdza pole 11 INF 9 i wskazuje które środki ustalania tożsamości towarów lub sposoby kontroli użycia towarów ekwiwalentnych są zastosowane (takie jak: wzory użycia, ilustracje lub opisy techniczne, przeprowadzanie analiz).
Urząd objęcia wysyła kopię 3 do urzędu nadzoru i zwraca oryginał oraz pozostałe kopie do zgłaszającego.
d) Zgłoszenie kończące procedurę składane jest razem z oryginałem i kopiami 1 i 2 INF 9.
Urząd zakończenia wskazuje ilość produktów kompensacyjnych i datę akceptacji. Wysyła też kopię 2 do urzędu nadzorującego, zwraca oryginał zgłaszającemu i zachowuje kopię 1.
2.2.4. Arkusz informacyjny INF 5 (uszlachetnianie czynne)
a) Arkusz informacyjny INF 5 (zwany dalej INF 5) może zostać użyty kiedy produkty kompensacyjne otrzymane z towarów ekwiwalentnych są wywożone w ramach obrotu trójstronnego z uprzednim wywozem (EX/IM).
b) INF5 jest sporządzany w oryginale i trzech kopiach w odniesieniu do ilości towarów przywożonych odpowiadającej ilości wywożonych produktów kompensacyjnych.
c) Urząd celny przyjmujący zgłoszenie wywozowe potwierdza pole 9 INF 5 i zwraca oryginał i trzy kopie zgłaszającemu.
d) Urząd celny wyjścia wypełnia pole 10, wysyła kopię 3 do urzędu nadzoru i zwraca oryginał i pozostałe kopie zgłaszającemu.
e) W przypadku gdy pszenica durum odpowiadająca kodowi CN 1001 10 00 jest przetwarzana na makaron odpowiadający kodom CN 1902 11 00 i 1902 19, nazwa importera upoważnionego do objęcia towarów przywożonych procedurą, którą należy podać w polu 2 INF 5, może zostać wpisana po tym, jak INF 5 zostanie przedstawiony urzędowi celnemu, gdzie złożone zostało zgłoszenie przywozowe. Należy podać informacje na temat oryginału i kopii 1 i 2 INF5 zanim zgłoszenie o objęciu towarów przywożonych procedurą zostanie złożone.
f) Do zgłoszenia objęcia procedurą musi być dołączony oryginał i kopie 1 i 2 INF 5.
Urząd celny, w którym przedstawiane jest zgłoszenie wejścia, notuje na oryginale i kopiach 1 i 2 INF5 ilość towarów przywożonych objętych procedurą oraz datę przyjęcia zgłoszenia. Wysyła on kopię 2 do urzędu nadzoru, zwracając oryginał zgłaszającemu i zachowując kopię 1.
2.2.5. Arkusz informacyjny INF 7 (uszlachetnienie czynne)
a) Arkusz informacyjny INF 7 (dalej zwany INF 7) może zostać użyty w przypadku gdy produktom kompensacyjnym lub towarom w stanie niezmienionym w ramach systemu ceł zwrotnych zostanie przypisane jedno z przeznaczeń celnych pozwalające na spłatę lub umorzenie zgodnie z art. 128 ust. 1 Kodeksu bez składania wniosku o zwrot.
W przypadku gdy posiadacz wyraził zgodę na przekazanie roszczenia o zwrot innej osobie zgodnie z art. 90 Kodeksu, taka informacja pojawia się na INF 7.
b) INF 7 wystawiany jest w oryginale i dwóch kopiach.
c) Urząd celny przyjmujący zgłoszenie zakończenia zatwierdza INF 7, zwraca oryginał i jedną kopię do posiadacza i zachowuje drugą kopię.
d) Jeśli złożony został wniosek o zwrot, dołącza się do niego należycie zatwierdzony oryginał INF 7.
2.2.6. Arkusz informacyjny INF 6 (czasowy wwóz)
a) Arkusz informacyjny INF 6 (dalej zwany INF6) może zostać użyty do przekazania elementów oceny długu celnego lub kwot należności już nałożonych, w przypadku gdy towary przywożone są przemieszczane w obrębie obszaru celnego Wspólnoty.
b) INF 6 obejmuje wszelkie informacje potrzebne do przedstawienia organom celnym:
— datę, kiedy towary przywożone zostały objęte procedurą czasowego wwozu,
— elementy oceny długu celnego stwierdzonego w tym dniu,
— kwotę wszelkich należności przywozowych już nałożonych w ramach systemu częściowych zwolnień i okres rozważany dla tego celu.
c) INF 6 jest wystawiany w oryginale i dwóch kopiach.
d) INF 6 jest zatwierdzany albo kiedy towary zostają objęte procedurą tranzytu zewnętrznego, albo na początku operacji przekazania albo we wcześniejszym momencie.
e) Jedną kopię zachowuje urząd celny, który ją zatwierdził. Oryginał i druga kopia są zwracane zainteresowanej osobie przez oddanie tej kopii do urzędu zakończenia. Po zatwierdzeniu, kopia ta jest zwracana przez zainteresowana osobę do urzędu celnego, który ją pierwotnie zatwierdził.
2.2.7. Arkusz informacyjny INF 2 (uszlachetnianie bierne)
a) Arkusz informacyjny INF2 (zwany dalej INF 2) może zostać użyty, w przypadku gdy produkty kompensacyjne lub zastępcze są przywożone w ramach obrotu trójstronnego.
b) INF 2 jest wystawiany w oryginale i jednej kopii dla całości towarów objętych procedurą.
c) Wniosek o wystawienie INF 2 stanowi zgodę posiadacza na przekazanie praw do całkowitego lub częściowego zwolnienia z należności przywozowych innej osobie przywożącej produkty kompensacyjne lub zastępcze w ramach ruchu trójstronnego.
d) Urząd objęcia zatwierdza oryginał i kopię INF 2. Zachowuje kopię a oryginał zwraca zgłaszającemu.
Urząd objęcia oznacza w polu 16 środki użyte do stwierdzenia tożsamości towarów czasowo wywożonych.
W przypadku gdy pobierane są próbki albo używane są ilustracje lub opisy techniczne, urząd ten potwierdza autentyczność takich próbek, ilustracji lub opisów technicznych przez nałożenie pieczęci urzędu celnego albo na towary, jeśli pozwala na to ich natura, albo na opakowania, w taki sposób aby uniemożliwić ich fałszowanie.
Etykieta nosząca pieczęć urzędu i właściwe dane szczegółowe zgłoszenia wywozowego dołączane są do próbek, ilustracji lub opisów technicznych w sposób, który wyklucza zamianę.
Próbki, ilustracje i opisy techniczne, z potwierdzoną autentycznością i opieczętowane, są zwracane eksporterowi, który przedstawia je z nienaruszonymi pieczęciami w momencie powrotnego przywozu produktów kompensacyjnych lub zastępczych.
W przypadku gdy wymagana jest analiza, a wyniki nie będą znane przed zatwierdzeniem przez urząd objęcia INF 2, dokument zawierający wyniki analizy jest przekazywany eksporterowi w zapieczętowanej kopercie zabezpieczonej przed sfałszowaniem
e) Urząd wyjścia poświadcza na oryginale, że towary opuściły obszar celny Wspólnoty i zwraca go osobie go okazującej.
f) Importer produktów kompensacyjnych lub zastępczych przedstawia oryginał INF 2 i, gdzie stosowne, środki pozwalające na ustalenie tożsamości urzędowi zakończenia.
ZAŁĄCZNIK 72
WYKAZ ZWYCZAJOWO STOSOWANYCH RODZAJÓW ZABIEGÓW OKREŚLONYCH W ART. 531 ORAZ ART. 809
Jeśli nie jest wskazane inaczej, żaden z poniższych zabiegów nie daje podstawy do zmiany ośmiocyfrowego kodu CN.
Zwyczajowe stosowane rodzaje zabiegów wymienione poniżej nie są przyznawane, jeżeli w opinii organów celnych istnieje prawdopodobieństwo zwiększenia ryzyka nadużycia finansowego przez daną operację:
1. przewietrzanie, rozpościeranie, suszenie, usuwanie kurzu, proste operacje oczyszczania, naprawa opakowań, podstawowe naprawy szkód powstałych w czasie transportu lub składowania o ile są to proste operacje, nakładanie lub zdejmowanie powłok ochronnych do celów transportu;
2. rekonstrukcja towarów po transporcie;
3. inwentaryzacja, pobieranie próbek, sortowanie, przegląd, mechaniczne filtrowanie i ważenie towarów;
4. usuwanie uszkodzonych lub zakażonych komponentów;
5. konserwacja przez pasteryzację, sterylizację, irradiację, lub dodanie konserwantów;
6. usuwanie pasożytów;
7. odrdzewianie;
8. przerób:
— przez proste podwyższenie temperatury, bez dalszej obróbki niezależnie od tego czy obejmującej proces fizycznej separacji; lub
— przez proste obniżenie temperatury;
nawet jeśli skutkiem tego jest inny ośmiocyfrowy kod CN;
9. obróbka elektrostatyczna, wyrównywanie fałd lub prasowanie wyrobów włókienniczych;
10. obróbka polegająca na:
— pozbawianiu owoców rdzeni i drylowaniu ich, rozcinaniu i kruszeniu suszonych owoców i warzyw, rehydracji owoców, lub
— dehydracji owoców, nawet jeśli skutkiem tego jest inny ośmiocyfrowy kod CN;
11. odsalanie, czyszczenie i trzepanie skór;
12. dodawanie towarów lub dodawanie, bądź zastępowanie składników akcesoriów o ile takie dodawanie lub zastępowanie jest stosunkowo ograniczone lub jest przeznaczone do celów zapewnienia zgodności ze normami technicznymi oraz nie zmienia natury i nie polepsza wydajności oryginalnych towarów, nawet jeśli skutkiem tych zabiegów jest inny ośmiocyfrowy kod CN dla towarów dodanych lub zastępczych;
13. rozcieńczanie lub stężanie płynów, bez dalszej obróbki, niezależnie od tego czy obejmuje ona dalszą obróbkę lub destylację, nawet jeśli skutkiem tych zabiegów jest inny ośmiocyfrowy kod CN;
14. mieszanie ze sobą towarów tego samego rodzaju o różnej jakości w celu otrzymania stałej jakości lub jakości wymaganej przez klienta, bez zmiany natury towarów;
15. dzielenie lub przycinanie towarów, jeśli obejmuje to jedynie proste operacje;
16. pakowanie, rozpakowywanie, zmiana opakowań, przelewanie i proste przenoszenie do kontenerów, nawet jeśli skutkiem jest inny ośmiocyfrowy kod CN; dodawanie, usuwanie lub zmiana oznaczeń, pieczęci, etykiet, metek z ceną lub innych podobnych oznakowań wyróżniających;
17. testowanie, dostosowanie, regulowanie i przysposabianie do pracy maszyn, urządzeń i pojazdów, w szczególności w celu kontroli ich zgodności ze normami technicznymi, jeśli obejmuje to jedynie proste operacje;
18. matowienie kształtek rurowych w celu przygotowania towarów na niektóre rynki.
19. Jakiekolwiek zwyczajowe zabiegi, inne niż powyżej wymienione, mające na celu poprawienie wyglądu lub jakości handlowej towarów przywożonych lub przygotowanie ich do dystrybucji lub odsprzedaży pod warunkiem, że operacje te nie zmieniają rodzaju lub nie poprawiają wykonania oryginalnych towarów. Jeżeli koszty zwyczajowych zabiegów zostały poniesione, koszty takie lub wzrost wartości nie są brane pod uwagę do obliczenia należności celnych przywozowych w przypadku, gdy odpowiedni dowód powyższych kosztów zostanie dostarczony przez zgłaszającego. Jednakże wartość celna, rodzaj i pochodzenie niewspólnotowych towarów użytych w powyższych operacjach są uwzględniane dla obliczenia należności celnych przywozowych.
ZAŁĄCZNIK 73
TOWARY PRZYWOŻONE, DLA KTÓRYCH WARUNKI EKONOMICZNE NIE MUSZĄ ZOSTAĆ WYPEŁNIONE NA MOCY ART. 539 AKAPIT PIERWSZY
Część A: Produkty rolne objęte załącznikiem I Traktatu
1. Następujące produkty podlegające jednej z następujących organizacji wspólnego rynku:
sektor zbożowy: produkty określone w art. 1 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 ( 237 ),
sektor ryżowy: produkty określone w art. 1 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 3072/95 ( 238 ),
sektor cukrowniczy: produkty określone w art. 1 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 2038/99 ( 239 ),
sektor oliwy z oliwek: produkty określone w art. 1 ust. 2 lit. c) rozporządzenia Rady nr 136/66/EWG ( 240 ),
sektor mleka i przetworów mlecznych: produkty określone w art. 1 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999,
sektor wina: produkty określone w art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 ( 241 ) i objęte następującymi kodami CN:
0806 10 90
2009 60
2204 21 (z wyłączaniem wina o wysokiej jakości)
2204 29 (z wyłączeniem wina o wysokiej jakości)
2204 30
2. Następujące produkty objęte kodami CN:
0204 10–0204 43
2207 10
2207 20
2208 90 91
2208 90 99
3. Produkty inne niż wymienione w pkt 1 i 2, dla których zostały ustalone równe lub większe od zera rolne refundacje wywozowe.
Część B: Towary nieobjęte załącznikiem I do Traktatu, uzyskane w wyniku przetwarzania produktów rolnych
Towary uzyskane w wyniku przetwarzania produktów rolnych i wymienione w następujących załącznikach rozporządzeń w sprawie wspólnych organizacji rynków w sektorze rolnym lub dotyczące zwrotów produkcyjnych:
— załącznik B do rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 (sektor zbożowy),
— załącznik B do rozporządzenia Rady (WE) nr 3072/95 (sektor ryżowy),
— załącznik I do rozporządzenia Rady (WE) nr 2038/99 (sektor cukru),
— załącznik II do rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/99 (sektor mleka i przetworów mlecznych),
— załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2771/75 ( 242 ) (sektor jaj),
— załącznik do rozporządzenia Rady (EWG) nr 1010/86 ( 243 ) (refundacje produkcyjne na niektóre produkty cukrownicze wykorzystywane w przemyśle chemicznym) oraz
— załącznik I do rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1722/93 ( 244 ) (zwroty produkcyjne w sektorze zboża i ryżu).
Sekcja C: Produkty rybołówstwa
Produkty rybołówstwa wymienione w wykazie stanowiącym załącznik I, II i V do rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 ( 245 ) w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury oraz produkty wymienione w załączniku stanowiącym załącznik VI do tego rozporządzenia podlegające częściowemu autonomicznemu zawieszeniu.
Wszelkie produkty rybołówstwa podlegające kontyngentom autonomicznym.
ZAŁĄCZNIK 74
PRZEPISY SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE TOWARÓW EKWIWALENTNYCH
(art. 541)
1. Ryż
Ryż sklasyfikowany kodem CN 1006 nie jest uznawany za ekwiwalentny, chyba że będzie zawarty w tym samym ośmiocyfrowym kodzie CN Nomenklatury Scalonej. Jednakże dla ryżu o długości nieprzekraczającej 6,0 mm i stosunku długości do szerokości równym lub większym niż 3 oraz dla ryżu o długości równej lub mniejszej 5,2 mm i stosunku długości do szerokości równym lub większym 2, ekwiwalencja będzie ustalana wyłącznie na podstawie stosunku długości do szerokości. Pomiar ziaren jest dokonywany zgodnie z załącznikiem A pkt 2 lit d) do rozporządzenia Rady (WE) nr 3072/95 w sprawie wspólnej organizacji rynku ryżu.
Stosowanie towarów ekwiwalentnych jest zakazane w przypadku gdy procesy uszlachetniania czynnego obejmują „zabiegi zwyczajowe” wymienione w załączniku 72 do niniejszego rozporządzenia.
2. Pszenica
Towary ekwiwalentne mogą być stosowane jedynie między pszenicą zebraną w państwie trzecim i już dopuszczoną do swobodnego obrotu a pszenicą niewspólnotową o tym samym 8-cyfrowym kodzie, mającą tą samą jakość handlową i te same właściwości techniczne.
Jednakże:
— odstępstwa od zakazu stosowania towarów ekwiwalentnych mogą zostać przyjęte w stosunku do pszenicy na podstawie komunikatu Komisji do Państw Członkowskich, po zbadaniu przez Komitet.
— stosowanie towarów ekwiwalentnych jest dozwolone między wspólnotową pszenicą durum a pszenicą durum pochodzącą z państwa trzeciego, pod warunkiem że jest ona przeznaczona do produkcji ciasta makaronowego określanego kodami CN 1902 11 00 i 1902 19.
3. Cukier
Skorzystanie ze stosowania towarów ekwiwalentnych jest dozwolone między surowym cukrem trzcinowym określanym kodem CN 1701 11 90 oraz surowym cukrem buraczanym, określanym 1701 12 90 kodem CN pod warunkiem że otrzymane są produkty kompensacyjne objęte kodem 1701 99 10 (cukier biały).
4. Żywe zwierzęta i mięso
Towary ekwiwalentne nie mogą być używane do procesów uszlachetniania czynnego na żywych zwierzętach ani mięsie.
Odstępstwa od zakazu stosowania towarów ekwiwalentnych mogą zostać uczynione dla mięsa, co podlega komunikatowi Komisji do Państw Członkowskich, po zbadaniu przez Komitet Kodeksu Celnego, jeśli wnioskodawca może udowodnić, że ekwiwalencja jest niezbędna ekonomicznie oraz jeśli organ celny przekaże projekt procedur przewidzianych dla kontroli tej operacji.
5. Kukurydza
Skorzystanie ze stosowania towarów ekwiwalentnych między kukurydzą wspólnotową a niewspólnotową jest możliwe jedynie w następujących przypadkach i podlega następującym warunkom:
1. W przypadku kukurydzy do użycia w żywieniu zwierząt, stosowanie towarów ekwiwalentnych jest możliwe, pod warunkiem że zostanie ustanowiony system kontroli celnej w celu zapewnienia, że niewspólnotowa kukurydza jest rzeczywiście użyta do przetworzenia na paszę zwierzęcą.
2. W przypadku kukurydzy używanej do wytwarzania skrobi i produktów ze skrobi, stosowanie towarów ekwiwalentnych jest możliwe między wszelkimi odmianami z wyjątkiem kukurydzy bogatej w amylopektynę (kukurydza podobna do woskowej oraz kukurydza „woskowa”), które są ekwiwalentne jedynie między sobą.
3. W przypadku kukurydzy używanej do wytwarzania produktów mącznych, stosowanie towarów ekwiwalentnych jest możliwe między wszelkimi odmianami z wyjątkiem kukurydzy typu oleistego (kukurydza „plata” typu „duro”, kukurydza „flint”), które są ekwiwalentne jedynie między sobą.
6. Oliwa z oliwek
A. Skorzystanie ze stosowania towarów ekwiwalentnych jest dozwolone jedynie w następujących przypadkach i na następujących warunkach:
1) oliwa z oliwek z pierwszego tłoczenia
a) między wspólnotową oliwą z oliwek ekstra z pierwszego tłoczenia określaną kodem CN 1509 10 90, która odpowiada opisowi w pkt 1 lit a) Załącznika do rozporządzenia nr 136/66/EWG oraz niewspólnotową oliwą z oliwek określaną tym samym kodem CN, pod warunkiem że wynikiem operacji przetworzenia jest oliwa z oliwek ekstra z pierwszego tłoczenia, określana tym samym kodem CN i odpowiadająca wymogom wspomnianego pkt 1 lit a);
b) między wspólnotową oliwą z oliwek z pierwszego tłoczenia określanąkodem CN 1509 10 90 , która odpowiada opisowi w pkt 1 lit b) Załącznika do rozporządzenia 136/66/EWG oraz niewspólnotową oliwą z oliwek z pierwszego tłoczenia tego samego kodu CN, pod warunkiem że wynikiem operacji przetworzenia jest oliwa z oliwek z pierwszego tłoczenia określana tym samym kodem CN i odpowiadająca wymogom wspomnianego pkt 1 lit b);
c) między wspólnotową zwyczajną oliwą z oliwek z pierwszego tłoczenia określaną kodem CN 1509 10 90, która odpowiada opisowi w pkt 1 lit c) Załącznika do rozporządzenia nr 136/66/EWG oraz niewspólnotową zwyczajną oliwą z oliwek z pierwszego tłoczenia o tym samym kodzie CN, pod warunkiem że produktem kompensacyjnym jest:
— rafinowana oliwa z oliwek określana kodem CN 1509 90 00, która odpowiada opisowi w pkt 2 wspomnianego powyżej Załącznika,
— oliwa z oliwek określana kodem CN 1509 90 00, która odpowiada opisowi w pkt 3 wspomnianego Załącznika i jest otrzymywana przez mieszanie ze wspólnotową oliwą z pierwszego tłoczenia określaną kodem CN 1509 10 90;
d) między wspólnotową oliwą z oliwek lampante z pierwszego tłoczenia określaną kodem CN 1509 10 10, która odpowiada opisowi w pkt 1 lit d) Załącznika do rozporządzenia nr 136/66/EWG oraz niewspólnotową oliwą z oliwek lampante z pierwszego tłoczenia o tym samym kodzie CN, pod warunkiem że produktem kompensacyjnym jest:
— rafinowana oliwa z oliwek określana kodem CN 1509 90 00, która odpowiada opisowi w pkt 2 tego Załącznika, lub
— oliwa z oliwek określana kodem CN 1509 90 00, która odpowiada opisowi w pkt 3 wspomnianego Załącznika oraz jest otrzymywana przez mieszanie ze wspólnotową oliwą z pierwszego tłoczenia określanym kodem CN 1509 10 90;
2) olej wytłoczony z resztek oliwek
między wspólnotowym nierafinowanym olejem wytłoczonym z resztek oliwek określanym kodem CN 1510 00 10, który odpowiada opisowi w pkt 4 Załącznika do rozporządzenia nr 136/66/EWG oraz niewspólnotowym nierafinowanym olejem z wytłoczyn o tym samym kodzie CN, pod warunkiem że olej wytłoczonym z resztek oliwek – produkt kompensacyjny, określany kodem CN 1510 00 90 i odpowiadający opisowi w pkt 6 wspomnianego Załącznika jest otrzymywany przez mieszanie ze wspólnotową oliwą z oliwek z pierwszego tłoczenia określaną kodem CN 1509 10 90.
B. Mieszanie, określone w pkt A.1 lit. c) tiret drugie i lit. d) tiret drugie oraz pkt A.2, z niewspólnotową oliwą z oliwek z pierwszego tłoczenia, użyte w sposób identyczny, jest dozwolone jedynie w przypadku gdy ustalenia dotyczące dozoru procedury są zorganizowane w sposób umożliwiający identyfikację proporcji niewspólnotowej oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia w całkowitej ilości wywożonego oleju mieszanego.
C. Produkty kompensacyjne muszą zostać umieszczone w bezpośrednie opakowania po 220 litrów lub mniej. W drodze odstępstwa, w przypadku uzgodnionych pojemników o maksimum 20 tonach, organy celne mogą zezwolić na wywóz olei, określonych w poprzednich punktach, pod warunkiem że istnieje systematyczna kontrola jakości i ilości wywożonego produktu.
D. Ekwiwalencja jest sprawdzana przy użyciu ewidencji handlowych dla weryfikacji ilości oleju użytego do mieszania oraz, dla celu weryfikacji właściwej jakości, przez porównanie opisów technicznych próbek oleju niewspólnotowego, pobranych, kiedy został objęty procedurą, z opisami technicznymi próbek użytego oleju wspólnotowego pobranych, kiedy właściwy produkt kompensacyjny był przetwarzany, na tle opisów technicznych próbek pobranych w czasie faktycznego wywozu produktu kompensacyjnego w punkcie wyjścia. Próbki pobiera się zgodnie ze standardami międzynarodowymi EN ISO 5555 (pobieranie próbek) oraz EN ISO 661 (przesyłanie próbek do laboratoriów i przygotowanie próbek do testów). Analizę przeprowadza się w związku z parametrami w załączniku I do rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2568/91 ( 246 ).
7. Mleko i przetwory mleczne
Zastosowanie towarów ekwiwalentnych jest dozwolone pod poniższymi warunkami:
Waga każdego składnika suchej masy mleka, tłustej masy mleka i białka mleka, towarów przywożonych nie przekracza wagi każdego z tych składników w towarach ekwiwalentnych. Niemniej jednak, tam gdzie wartość ekonomiczna towarów przywożonych określana jest przez tylko jeden lub dwa z wyżej wymienionych składników, waga może być obliczana na podstawie tego składnika lub tych składników. Pozwolenie podaje szczegóły, mianowicie okres odniesienia, dla którego całkowita waga ma być obliczona. Okres odniesienia nie przekracza 4 miesięcy.
Waga odpowiedniego składnika lub odpowiednich składników towarów przywożonych oraz towarów ekwiwalentnych jest podana w zgłoszeniach celnych i w każdym formularzu informacyjnym INF9 lub INF5 aby umożliwić organom celnym kontrolowanie ekwiwalentu na podstawie tych elementów.
Kontrole fizyczne są przeprowadzane dla przynajmniej 5 % zgłoszeń o objęcie towarów przywożonych procedurą jak i zgłoszeń wywozowych (IM/EX) oraz obejmują towary przywożone jak również odpowiednie towary ekwiwalentne.
Kontrole fizyczne są przeprowadzane dla przynajmniej 5 % uprzednich zgłoszeń wywozowych i zgłoszeń o objęcie procedurą EX/IM. Kontrole te obejmują towary ekwiwalentne, które są sprawdzane przed rozpoczęciem procesów uszlachetniania, jak również odnośne towary przywożone w chwili kiedy są obejmowane procedurą.
Kontrole fizyczne obejmują weryfikację zgłoszenia oraz dokumentów do niego załączonych, a próbki reprezentacyjne są pobierane do analizy składników przez właściwe laboratorium.
Jeśli Państwo Członkowski stosuje system analizy ryzyka, dopuszczalny może być niższy procent kontroli fizycznych.
Każda z kontroli fizycznych powinna być przedmiotem szczegółowego sprawozdania sporządzonego przez urzędnika, który przeprowadził tą kontrolę. Sprawozdania te są scentralizowane przez organy celne wyznaczone w każdym Państwie Członkowskim.
ZAŁĄCZNIK 75
Wykaz produktów kompensacyjnych podlegających właściwym im należnościom przywozowym
(art. 548 ust. 1)
|
Opis wtórnych produktów kompensacyjnych |
Procesy uszlachetniania, z których one powstają |
|
(1) |
(2) |
|
Odpady, złom, resztki, ścinki i pozostałości |
Jakakolwiek obróbka lub przetworzenie |
ZAŁĄCZNIK 76
WARUNKI EKONOMICZNE W RAMACH PROCEDURY PRZETWARZANIA POD KONTROLĄ CELNĄ
(Artykuł 552)
CZĘŚĆ A
|
Kolumna 1 |
Kolumna 2 |
|
|
Nr porządkowy |
Towary |
Przetworzenie |
|
1 |
Towary jakiegokolwiek rodzaju |
Przetwarzanie w próbki przedstawione jako takie, lub połączone w zestawach |
|
2 |
Towary jakiegokolwiek rodzaju |
Redukcja do odpadów i złomu lub zniszczenie |
|
3 |
Towary jakiegokolwiek rodzaju |
Dodawanie znaczników |
|
4 |
Towary jakiegokolwiek rodzaju |
Odzyskiwanie części lub komponentów |
|
5 |
Towary jakiegokolwiek rodzaju |
Oddzielenie i/lub zniszczenie części uszkodzonych |
|
6 |
Towary jakiegokolwiek rodzaju |
Przetwarzanie w celu likwidacji efektów szkody |
|
7 |
Towary jakiegokolwiek rodzaju |
Zabiegi zwyczajowe dozwolone w składach celnych lub strefach wolnocłowych |
|
8 |
Towary jakiegokolwiek rodzaju |
Przetwarzanie do produktu, który może stać się częścią lub zostać zastosowany do cywilnego samolotu, dla którego przez spółkę upoważnioną do tego rodzaju działalności przez europejskie organy lotnicze lub organy lotnicze państwa trzeciego wystawiane jest świadectwo przydatności lotniczej. |
|
8a |
Towary jakiegokolwiek rodzaju |
Przetwarzanie na produkty, które mogą korzystać z autonomicznego zawieszenia należności celnych przywozowych na pewne rodzaje broni i sprzętu wojskowego |
|
9 |
Towary objęte art. 551 ust. 1, drugie tiret |
Jakakolwiek forma przetwarzania |
|
10 |
Towary jakiegokolwiek rodzaju niepodlegające żadnemu środkowi polityki rolnej lub handlowej, bądź przejściowemu lub definitywnemu cłu antydumpingowemu lub wyrównawczemu |
Jakakolwiek forma przetwarzania, kiedy nadwyżka należności przywozowych wynikająca z zastosowania procedury nie przekracza wartości 50 000 EUR na wnioskodawcę i na rok kalendarzowy. |
|
11 |
Jakikolwiek elektroniczny rodzaj elementów, części, zespołów (włączając podzespoły), lub materiały (niezależnie od tego czy elektroniczne), które mają zasadnicze znaczenie dla wydajności działania elektroniki produktu przetwarzanego. |
Przetwarzanie w produkty technologii informatycznej: 1. objęte porozumieniem w sprawie handlu produktami technologii informatycznej, które zostało zatwierdzone decyzją Rady 97/359/WE (Dz.U. L 155 z 12.6.97 str. 1), gdzie zwolnienie z obowiązku celnego funkcjonuje w dniu wystawienia zezwolenia; lub 2. określane kodem CN przewidzianym w art. 1, 2 lub 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 2216/97 (Dz.U. L 305 z 8.11.97, str. 1), gdzie zwolnienie z obowiązku celnego funkcjonuje w dniu wystawienia zezwolenia |
|
12 |
Frakcje stałe olei palmowych określane kodem CN 1511 90 19 lub frakcje płynne olei palmowych określane kodem CN 1511 90 91 lub olej kokosowy określany kodem CN 1513 11 10 lub frakcje płynne oleju kokosowego określane kodem CN ex151319 30 lub olej z ziaren palmowych określany kodem CN 1513 21 11 lub frakcje płynne oleju z ziaren palmowych określane kodem CN ex151329 30 lub olej babassu określany kodem CN 1513 21 19. |
Przetwarzanie w: — mieszanki kwasów tłuszczowych określane kodami CN 3823 11 00, 3823 12 00, ex382319 10, ex382319 30 i ex382319 90 — kwasy tłuszczowe określane kodami CN 2915 70 15, 2915 70 25, 2915 90 10, ex291590 80, ex291615 00 i ex291619 80 — mieszankę estrów metylowych kwasów tłuszczowych określaną kodem CN ex382490 95 — estry metylowe kwasów tłuszczowych określane kodami CN ex291570 20, ex291570 80, ex291590 80, ex291615 00 i ex291619 80 — mieszankę alkoholi tłuszczowych określaną kodem CN 3823 70 00 — alkohole tłuszczowe określane kodami CN 2905 16 80, 2905 17 00 i 2905 19 00 — glicerol określany kodem CN 1520 00 00 |
|
13 |
Olej rycynowy określany kodem CN 1515 30 90 |
Przetwarzanie w: — uwodorniony olej rycynowy („wosk opalowy”) o kodzie CN 1516 20 10 — kwas 12-stearynowodorowy (czystość mniejsza niż 90 %) z kodu CN ex382319 10 — kwas 12-stearynowodorowy (czystość 90 % lub więcej) z kodu CN 2918 19 99 — glicerol z kodu CN 2905 45 00 |
|
14 |
Tytonie objęte działem 24 Nomenklatury Scalonej |
Przetwarzanie w tytoń „homogenizowany” lub „odtworzony” określany kodem CN 2403 91 00 i/lub proszek tytoniowy określany kodem CN ex240399 90 |
|
15 |
Surowy lub nieprzetworzony tytoń określany kodem CN 2401 10 Surowy lub nieprzetworzony tytoń częściowo odżyłowany określany kodem CN ex24 01 20 |
Przetwarzanie w tytoń częściowo lub całkowicie odżyłowany określany kodem CN 2401 20 oraz w odpady tytoniowe określane kodem CN 2401 30 00 |
|
16 |
Produkty określane kodami CN: 2707 10, 2707 20, 2707 30, 2707 50, 2707 91 00, 2707 99 30, 2707 99 91, 2707 99 99 i 2710 00 |
Przetwarzanie w produkty określane kodami CN: 2710 00 71 lub 2710 00 72 |
|
17 |
Surowe oleje określane kodem CN 2707 99 11 |
Przetwarzanie w produkty określane kodami 2707 10 90, 2707 20 90, 2707 30 90, 2707 50 90, 2707 99 30, 2707 99 99, 2902 20 90, 2902 30 90, 2902 41 00, 2902 42 00, 2902 43 00, 2902 44 90 , |
|
18 |
Oleje napedowe o zawartości siarki w masie wagowo przekraczającej 0,2 % określane kodem CN 2710 00 68, kerosyna określana kodem CN 2710 00 55, biały spirytus określany kodem CN 2710 00 21 |
Mieszanie towarów z kolumny 1 lub mieszanie jednego i/lub innego z produktów z kolumny 1 z olejem napędowym o zawartości siarki w masie nieprzekraczającej 0,2 % wagowo określanym kodem CN 2710 00 66 lub 2710 00 67 w celu otrzymania oleju napędowego o zawartości siarki nieprzekraczającej wagowo 0,2 % określanego kodem CN 2710 00 66 lub 2710 00 67 |
|
19 |
Materiał PCW określany kodem CN 3921 90 60 |
Przetwarzanie w ekrany projekcyjne określane kodem CN 9010 60 00 |
|
20 |
Obuwie łyżwiarskie bez przytwierdzonych łyżew z kodu CN 6402 19 00 Obuwie łyżwiarskie bez przytwierdzonych łyżew z kodu CN 6403 19 00 |
Przetwarzanie w: łyżwy z kodu CN 9506 70 10 wrotki z kodu CN 9506 70 30 |
|
21 |
Podwozie samochodowe z kabiną, z kodu CN 8704 21 31 |
Przetwarzanie w pojazdy strażackie wyposażone w integralny sprzęt do zwalczania ognia i/lub ratowania życia, z kodu CN 8705 30 00 |
CZĘŚĆ B
|
Kolumna 1 |
Kolumna 2 |
|
|
Towary |
Przetworzenie |
|
|
Wszystkie towary podległe środkowi rolnemu lub tymczasowemu lub definitywnemu cłu antydumpingowemu lub tymczasowemu lub definitywnemu cłu wyrównawczemu |
Jakakolwiek forma przetworzenia |
JAKAKOLWIEK FORMA PRZETWORZENIAZAŁĄCZNIK 77
(Artykuł 581)
Przypadki, w których objęcie towarów procedurą czasowego wwozu na mocy pisemnej deklaracji nie jest przedmiotem przepisów o bezpieczeństwie:
1. Materiały przynależące do linii lotniczej, spółek żeglugi morskiej lub kolejowych albo operatorów pocztowych i stosowane przez nie w ruchu międzynarodowym, podlegające konieczności noszenia wyraźnych oznaczeń.
2. Opakowania przywożone jako puste, noszące nieścieralne i nieusuwalne oznaczenia.
3. Materiały pomocy w razie katastrof przeznaczone dla państwa lub zatwierdzonych organów.
4. Sprzęt medyczne chirurgiczny lub laboratoryjny przeznaczony dla szpitala lub instytucji medycznej, potrzebującej pilnie takiego wyposażenia.
5. Objęcie czasowym wwozem towarów transferowanych w rozumieniu art. 513, w przypadku gdy poprzedni posiadacz objął towary czasowym wwozem zgodnie z art. 229 lub 232.
ZAŁĄCZNIK 78
SZCZEGÓLNE PRZEPISY DOTYCZĄCE KOMPENSACJI EKWIWALENTNEJ I UPRZEDNIEGO WYWOZU NIEKTÓRYCH TOWARÓW
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 79
WYKAZ PRODUKTÓW KOMPENSACYJNYCH, W STOSUNKU DO KTÓRYCH NALEŻNOŚCI MOGĄ BYĆ NALICZANE ZGODNIE Z ART. 122 UST. 1 LIT. A)
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 80
PRZYKŁADY OBLICZANIA UDZIAŁU PRZYWOŻONYCH TOWARÓW W PRODUKTACH KOMPENSACYJNYCH
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 81
DOKUMENT INFORMACYJNY INF 5
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 82
DOKUMENT INFORMACYJNY INF 1
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 83
PRZENIESIENIE TOWARÓW LUB PRODUKTÓW OBJĘTYCH PROCEDURĄ OD POSIADACZA JEDNEGO POZWOLENIA DO POSIADACZA DRUGIEGO
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 84
DOKUMENT INFORMACYJNY INF 7
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 85
PROCEDURA USZLACHETNIANIA CZYNNEGO – INFORMACJE DOSTARCZONE ZGODNIE Z ART. 648 UST. 1 LIT. A). (POZWOLENIA WYDANE)
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 86
PROCEDURA USZLACHETNIANIA CZYNNEGO – INFORMACJE DOSTARCZONE ZGODNIE Z ART. 648 UST.1 LIT. B). (WNIOSKI ODRZUCONE)
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 87
WYKAZ PROCESÓW PRZETWORZENIA, OKREŚLONYCH W ART. 650
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 88
PROCEDURA PRZETWARZANIA POD KONTROLĄ CELNĄ – INFORMACJE DOSTARCZONE ZGODNIE Z ART. 668 UST. 1 LIT. A). (POZWOLENIA WYDANE)
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 89
PROCEDURA PRZETWARZANIA POD KONTROLĄ CELNĄ – INFORMACJE DOSTARCZONE ZGODNIE Z ART. 668 UST. 1 LIT. B). (WNIOSKI ODRZUCONE)
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 90
WYPOSAŻENIE ZAWODOWE
WYKAZ OPISOWY
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 91
MATERIAŁY PEDAGOGICZNE. – WYKAZ OPISOWY
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 92
RZECZY OSOBISTEGO UŻYTKU PODRÓŻNYCH I TOWARY PRZYWOŻONE W CELACH SPORTOWYCH
WYKAZ OPISOWY
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 93
DOKUMENTY I MATERIAŁY REKLAMUJĄCE TURYSTYKĘ – WYKAZ OPISOWY
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 94
MATERIAŁY SOCJALNE DLA MARYNARZY
WYKAZ OPISOWY
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 95
TOWARY, KTÓRE NIE MOGĄ KORZYSTAĆ Z CZĘŚCIOWEGO ZWOLNIENIA
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 96
WYKAZ TOWARÓW OKREŚLONYCH W ART. 697 UST. 2, KTÓRE MOGĄ ZOSTAĆ ODPRAWIONE CZASOWO Z ZASTOSOWANIEM KARNETU ATA
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 97
PRZYPADKI OKREŚLONE W ART. 700, W KTÓRYCH WŁAŚCIWE ORGANY CELNE NIE WYMAGAJĄ ZŁOŻENIA ZABEZPIECZENIA
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 98
DOKUMENT INFORMACYJNY INF 6
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 99
WYKAZ PAŃSTW OKREŚLONYCH W ART. 722 UST. 1, MOGĄCYCH DOPUSZCZAĆ KONTENERY DO PRZEWOZU POD ZAMKNIĘCIEM CELNYM
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 100
ŚRODKI MAJĄCE NA CELU ZAPEWNIENIE ZGODNOŚCI KONTENERÓW ZATWIERDZONYCH DO MIĘDZYNARODOWEGO TRANSPORTU POD ZAMKNIĘCIEM CELNYM Z ODPOWIEDNIMI PRZEPISAMI TECHNICZNYMI; COFNIĘCIE ZATWIERDZENIA
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 101
UWAGA WYJAŚNIAJĄCA, DOTYCZĄCA UŻYCIA W RUCHU WEWNĘTRZNYM KONTENERÓW OBJĘTYCH PROCEDURĄ ODPRAWY CZASOWEJ
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 102
PROCEDURA ODPRAWY CZASOWEJ – INFORMACJE DOSTARCZONE ZGODNIE Z ART. 746 UST. 1 LIT. B). (WYDANE POZWOLENIA)
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 103
PROCEDURA ODPRAWY CZASOWEJ. – INFORMACJE DOSTARCZONE ZGODNIE Z ART. 746 UST. 1 LIT. C) (WYDANE POZWOLENIA)
Zob.: rozporządzenie Komisji (WE) nr 993/2001, Dz.U. L 330 z 28.5.2001, str. 1-128.
ZAŁĄCZNIK 104
▼M20 —————
▼M12 —————
ZAŁĄCZNIK 109
PRZEPISY DOTYCZĄCE POŚWIADCZANIA STATUSU CELNEGO TOWARÓW UMIESZCZONYCH W WOLNYM OBSZARZE CELNYM LUB SKŁADZIE WOLNOCŁOWYM
1. Formularz, na którym wystawiane jest poświadczenie statusu celnego towarów umieszczonych w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym, drukowany jest na papierze koloru białego, niezawierającym ścieru drzewnego, klejonym do pisania i o gramaturze między 40 a 65 g/m2.
2. Formularz jest formatu 210 × 297 mm.
3. Państwa Członkowskie są odpowiedzialne za druk formularza. Każdy formularz posiada numer seryjny.
4. Formularz drukowany jest w jednym z języków urzędowych Wspólnoty określonym przez organy celne Państwa Członkowskiego, w którym wydawane jest poświadczenie. Pola wypełnia się w języku urzędowym Wspólnoty, określonym przez organy celne Państwa Członkowskiego, w którym wydawane jest poświadczenie.
5. Formularz nie może nosić śladów wymazań ani dopisków. Zmiany nanoszone na formularzu wprowadza się poprzez wykreślenie błędnych danych i naniesienie, o ile zaistnieje taka potrzeba, danych poprawnych. Każda w ten sposób dokonana zmiana musi być poświadczona przez osobę, która sporządziła poświadczenie i przez organy celne.
6. Pozycje podane w poświadczeniu muszą być wymieniane po sobie bez odstępów i każda pozycja musi być poprzedzona numerem porządkowym. Pod ostatnim wpisem należy umieścić poziomą linię, a niewykorzystane miejsce należy przekreślić w sposób uniemożliwiający dokonanie późniejszych wpisów.
7. Należycie wypełnione oryginał i kopia formularza składane są we właściwym urzędzie celnym przy wprowadzaniu towarów do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego lub, w zależności od przypadku, przy składaniu zgłoszenia celnego.
Organy celne poświadczają formularz i zachowują kopię poświadczenia.
8. W przypadku gdy poświadczenie wystawiane jest przez podmiot gospodarczy zgodnie z art. 819 ust. 2, w polu 5 może być:
— uprzednio opatrzone pieczęcią przez urzędu celnego oraz podpisem funkcjonariusza tego urzędu, lub
— uprzednio opatrzone przez podmiot gospodarczy specjalną metalową pieczęcią zatwierdzoną przez organy celne.
Podmiot gospodarczy przechowuje kopię poświadczenia w swojej ewidencji towarowej.
ZAŁĄCZNIK 110
UWAGA DOTYCZĄCA DOKUMENTU INFORMACYJNEGO INF 3
1. Formularze drukowane są na papierze koloru białego, niezawierającym ścieru drzewnego, klejonym do pisania i o gramaturze co najmniej 40 g/m2.
2. Formularz jest formatu 210 × 297 mm; maksymalna tolerancja wynosząca do minus 5 mm lub plus 8 mm na długości jest dozwolona; układ formularza musi być ściśle przestrzegany, z wyjątkiem szerokości pól 6 i 7.
3. Państwa Członkowskie są odpowiedzialne za druk formularza. Każdy formularz posiada numer seryjny.
4. Formularze drukowane są w jednym z języków urzędowych Wspólnoty, określonym przez właściwe organy Państwa Członkowskiego wywozu. Formularze wypełniane są w języku, w którym zostały wydrukowane. O ile zaistnieje taka potrzeba, właściwe organy urzędu celnego powrotnego wywozu, w którym ma zostać przedstawiony dokument INF 3, mogą zażądać jego tłumaczenia na język urzędowy lub jeden z języków urzędowych tego Państwa Członkowskiego.
ZAŁĄCZNIK 110 A
ZAŁĄCZNIK 111
ZAŁĄCZNIK 112
ZAŁĄCZNIK 113
( 1 ) Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1.
( 2 ) Dz.U. L 256 z 7.9.1987, str. 1.
( 3 ) Dz.U. L 374 z 31.12.1991, str. 4.
( 4 ) Dz.U. L 145 z 13.6.1977, str. 1.
( 5 ) Dz.U. L 105 z 23.4.1983, str. 1.
( 6 ) Dz.U. L 276 z 19.9.1992, str. 1.
( 7 ) Dz.U. L 261 z 20.10.1993, str. 1.
( 8 ) Dz.U. L 226 z 13.8.1987, str. 2.
( 9 ) Dz.U. L 76 z 23.3.1992, str. 1.
( 10 ) Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 48.
( 11 ) Dz.U. L 62 z 7.3.1980, str. 5.
( 12 ) Dz.U. L 102 z 17.4.1999, str. 11.
( 13 ) Dz.U. L 318 z 20.12.1993, str. 18.
( 14 ) Dz.U. L 91 z 22.4.1995, str. 45.
( 15 ) Dz.U. L 76 z 26.3.1992, str. 1.
( 16 ) Dz.U. L 82 z 22.3.1997, str. 1.
( 17 ) Dz.U. L 7 z 10.1.1970, str. 6.
( 18 ) Dz.U. L 279 z 24.12.1970, str. 35.
( 19 ) Dz.U. L 36 z 13.2.1971, str. 10.
( 20 ) Dz.U. L 95 z 28.4.1971, str. 11.
( 21 ) Dz.U. L 315 z 16.11.1973, str. 34.
( 22 ) Dz.U. L 335 z 4.12.1976, str. 1.
( 23 ) Dz.U. L 20 z 27.1.1979, str. 1.
( 24 ) Dz.U. L 320 z 22.11.1991, str. 19.
( 25 ) Dz.U. L 154 z 21.6.1980, str. 3.
( 26 ) Dz.U. L 154 z 21.6.1980, str. 14.
( 27 ) Dz.U. L 62 z 8.3.1991, str. 24.
( 28 ) Dz.U. L 154 z 21.6.1980, str. 16.
( 29 ) Dz.U. L 101 z 27.4.1993, str. 7.
( 30 ) Dz.U. L 161 z 26.6.1980, str. 3.
( 31 ) Dz.U. L 335 z 12.12.1980, str. 1.
( 32 ) Dz.U. L 267 z 29.9.1990, str. 36.
( 33 ) Dz.U. L 335 z 12.12.1990, str. 62.
( 34 ) Dz.U. L 124 z 15.5.1990, str. 32.
( 35 ) Dz.U. L 59 z 5.3.1981, str. 1.
( 36 ) Dz.U. L 154 z 13.6.1981, str. 26.
( 37 ) Dz.U. L 321 z 21.11.1990, str. 6.
( 38 ) Dz.U. L 28 z 5.2.1982, str. 38.
( 39 ) Dz.U. L 204 z 28.7.1983, str. 63.
( 40 ) Dz.U. L 156 z 7.6.1982, str. 1.
( 41 ) Dz.U. L 297 z 29.10.1983, str. 13.
( 42 ) Dz.U. L 309 z 10.11.1983, str. 19.
( 43 ) Dz.U. L 171 z 29.6.1984, str. 1.
( 44 ) Dz.U. L 374 z 22.12.1992, str. 28.
( 45 ) Dz.U. L 331 z 19.12.1984, str. 5.
( 46 ) Dz.U. L 215 z 5.8.1987, str. 9.
( 47 ) Dz.U. L 168 z 28.6.1985, str. 21.
( 48 ) Dz.U. L 66 z 13.3.1991, str. 14.
( 49 ) Dz.U. L 350 z 12.12.1986, str. 14.
( 50 ) Dz.U. L 352 z 13.12.1986, str. 19.
( 51 ) Dz.U. L 230 z 17.8.1987, str. 1.
( 52 ) Dz.U. L 374 z 22.12.1992, str. 26.
( 53 ) Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 1.
( 54 ) Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 9.
( 55 ) Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 16.
( 56 ) Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 22.
( 57 ) Dz.U. L 231 z 20.8.1991, str. 1.
( 58 ) Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 36.
( 59 ) Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 42.
( 60 ) Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 48.
( 61 ) Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 54.
( 62 ) Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 60.
( 63 ) Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 63.
( 64 ) Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 67.
( 65 ) Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 70.
( 66 ) Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 74.
( 67 ) Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 76.
( 68 ) Dz.U. L 135 z 30.5.1991, str. 28.
( 69 ) Dz.U. L 387 z 31.12.1987, str. 82.
( 70 ) Dz.U. L 384 z 30.12.1992, str. 15.
( 71 ) Dz.U. L 77 z 22.3.1988, str. 77.
( 72 ) Dz.U. L 370 z 19.12.1992, str. 11.
( 73 ) Dz.U. L 86 z 30.3.1988, str. 1.
( 74 ) Dz.U. L 249 z 8.9.1988 str. 5.
( 75 ) Dz.U. L 355 z 23.12.1988, str. 22.
( 76 ) Dz.U. L 323 z 8.11.1989, str. 17.
( 77 ) Dz.U. L 33 z 4.2.1989, str. 23.
( 78 ) Dz.U. L 65 z 9.3.1989, str. 11.
( 79 ) Dz.U. L 196 z 12.7.1989, str. 24.
( 80 ) Dz.U. L 374 z 22.12.1989, str. 8.
( 81 ) Dz.U. L 246 z 10.9.1990, str. 1.
( 82 ) Dz.U. L 301 z 17.10.1992, str. 16.
( 83 ) Dz.U. L 246 z 10.9.1990, str. 33.
( 84 ) Dz.U. L 228 z 17.8.1991, str. 34.
( 85 ) Dz.U. L 276 z 6.10.1990, str. 13.
( 86 ) Dz.U. L 276 z 6.10.1990, str. 14.
( 87 ) Dz.U. L 347 z 12.12.1990, str. 10.
( 88 ) Dz.U. L 351 z 15.12.1990, str. 25.
( 89 ) Dz.U. L 356 z 19.12.1990, str. 30.
( 90 ) Dz.U. L 358 z 21.12.1990, str. 48.
( 91 ) Dz.U. L 365 z 28.12.1990, str. 17.
( 92 ) Dz.U. L 271 z 16.9.1992, str. 5.
( 93 ) Dz.U. L 130 z 25.5.1991, str. 18.
( 94 ) Dz.U. L 130 z 25.5.1991, str. 28.
( 95 ) Dz.U. L 148 z 13.6.1991, str. 11.
( 96 ) Dz.U. L 151 z 15.6.1991, str. 39.
( 97 ) Dz.U. L 201 z 24.7.1991, str. 16.
( 98 ) Dz.U. L 210 z 31.7.1991, str. 1.
( 99 ) Dz.U. L 378 z 23.12.1992, str. 6.
( 100 ) Dz.U. L 204 z 27.7.1991, str. 31.
( 101 ) Dz.U. L 216 z 3.8.1991, str. 24.
( 102 ) Dz.U. L 351 z 20.12.1991, str. 23.
( 103 ) Dz.U. L 25 z 2.2.1993, str. 18.
( 104 ) Dz.U. L 38 z 14.2.1992, str. 1.
( 105 ) Dz.U. L 370 z 19.12.1992, str. 11.
( 106 ) Dz.U. L 132 z 16.5.1992, str. 1.
( 107 ) Dz.U. L 378 z 23.12.1992, str. 15.
( 108 ) Dz.U. L 185 z 4.7.1992, str. 8.
( 109 ) Dz.U. L 249 z 28.8.1992, str. 1.
( 110 ) Dz.U. L 65 z 17.3.1993, str. 5.
( 111 ) Dz.U. L 271 z 16.9.1992, str. 1.
( 112 ) Dz.U. L 275 z 18.9.1992, str. 11.
( 113 ) Dz.U. L 326 z 12.11.1992, str. 11.
( 114 ) Dz.U. L 362 z 11.12.1992, str. 11.
( 115 ) Dz.U. L 374 z 22.12.1992, str. 14.
( 116 ) Dz.U. L 374 z 22.12.1992, str. 25.
( 117 ) Dz.U. L 378 z 23.12.1992, str. 9.
( 118 ) Dz.U. L 393 z 31.12.1992, str. 1.
( 119 ) Zobacz dodatkową uwagę wyjaśniającą 4b) do rozdziału 27 Nomenklatury Scalonej.
( 120 ) Zobacz dodatkową uwagę wyjaśniającą 4b) do rozdziału 27 Nomenklatury Scalonej.
( 121 ) Jeśli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera w rozumieniu art. 90a, numer zezwolenia tego upoważnionego eksportera musi być wpisany w tym miejscu. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzana przez upoważnionego eksportera, wyrazy w nawiasach opuszcza się lub miejsce pozostawia się niewypełnione.
( 122 ) Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeśli deklaracja na fakturze odnosi się, w całości lub w części, do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 96, eksporter musi je wyraźnie wskazać w dokumencie, na którym sporządzono deklarację, poprzez umieszczenie symbolu „CM”.
( 123 ) Jeśli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera w rozumieniu art. 90a, numer zezwolenia tego upoważnionego eksportera musi być wpisany w tym miejscu. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzana przez upoważnionego eksportera, wyrazy w nawiasach opuszcza się lub miejsce pozostawia się niewypełnione.
( 124 ) Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeśli deklaracja na fakturze odnosi się, w całości lub w części, do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 96, eksporter musi je wyraźnie wskazać w dokumencie, na którym sporządzono deklarację, poprzez umieszczenie symbolu „CM”.
( 125 ) Te oznaczenia mogą być opuszczone, jeśli informacja na ten temat jest zawarta w dokumencie.
( 126 ) Patrz art. 90 ust. 5. W przypadkach gdy nie jest wymagany podpis eksportera, zwolnienie z obowiązku złożenia podpisu powoduje również zwolnienie z obowiązku podania nazwiska osoby podpisującej.
( 127 ) Jeśli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, numer zezwolenia tego eksportera musi być wpisany w tym miejscu. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrazy w nawiasach opuszcza się lub miejsce pozostawia się niewypełnione.
( 128 ) Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeśli deklaracja na fakturze odnosi się, w całości lub w części, do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi je wyraźnie wskazać w dokumencie, na którym sporządzono deklarację poprzez umieszczenie symbolu „CM”.
( 129 ) Jeśli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, numer zezwolenia tego eksportera musi być wpisany w tym miejscu. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrazy w nawiasach opuszcza się lub miejsce pozostawia się niewypełnione.
( 130 ) Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeśli deklaracja na fakturze odnosi się, w całości lub w części, do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi je wyraźnie wskazać w dokumencie, na którym sporządzono deklarację poprzez umieszczenie symbolu „CM”.
( 131 ) Jeśli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, numer zezwolenia tego eksportera musi być wpisany w tym miejscu. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrazy w nawiasach opuszcza się lub miejsce pozostawia się niewypełnione.
( 132 ) Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeśli deklaracja na fakturze odnosi się, w całości lub w części, do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi je wyraźnie wskazać w dokumencie, na którym sporządzono deklarację poprzez umieszczenie symbolu „CM”.
( 133 ) Jeśli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, numer zezwolenia tego eksportera musi być wpisany w tym miejscu. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrazy w nawiasach opuszcza się lub miejsce pozostawia się niewypełnione.
( 134 ) Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeśli deklaracja na fakturze odnosi się, w całości lub w części, do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi je wyraźnie wskazać w dokumencie, na którym sporządzono deklarację poprzez umieszczenie symbolu „CM”.
( 135 ) Jeśli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, numer zezwolenia tego eksportera musi być wpisany w tym miejscu. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrazy w nawiasach opuszcza się lub miejsce pozostawia się niewypełnione.
( 136 ) Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeśli deklaracja na fakturze odnosi się, w całości lub w części, do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi je wyraźnie wskazać w dokumencie, na którym sporządzono deklarację poprzez umieszczenie symbolu „CM”.
( 137 ) Jeśli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, numer zezwolenia tego eksportera musi być wpisany w tym miejscu. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrazy w nawiasach opuszcza się lub miejsce pozostawia się niewypełnione.
( 138 ) Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeśli deklaracja na fakturze odnosi się, w całości lub w części, do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi je wyraźnie wskazać w dokumencie, na którym sporządzono deklarację poprzez umieszczenie symbolu „CM”.
( 139 ) Jeśli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, numer zezwolenia tego eksportera musi być wpisany w tym miejscu. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrazy w nawiasach opuszcza się lub miejsce pozostawia się niewypełnione.
( 140 ) Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeśli deklaracja na fakturze odnosi się, w całości lub w części, do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi je wyraźnie wskazać w dokumencie, na którym sporządzono deklarację poprzez umieszczenie symbolu „CM”.
( 141 ) Jeśli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, numer zezwolenia tego eksportera musi być wpisany w tym miejscu. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrazy w nawiasach opuszcza się lub miejsce pozostawia się niewypełnione.
( 142 ) Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeśli deklaracja na fakturze odnosi się, w całości lub w części, do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi je wyraźnie wskazać w dokumencie, na którym sporządzono deklarację poprzez umieszczenie symbolu „CM”.
( 143 ) Jeśli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, numer zezwolenia tego eksportera musi być wpisany w tym miejscu. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrazy w nawiasach opuszcza się lub miejsce pozostawia się niewypełnione.
( 144 ) Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeśli deklaracja na fakturze odnosi się, w całości lub w części, do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi je wyraźnie wskazać w dokumencie, na którym sporządzono deklarację poprzez umieszczenie symbolu „CM”.
( 145 ) Jeśli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, numer zezwolenia tego eksportera musi być wpisany w tym miejscu. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrazy w nawiasach opuszcza się lub miejsce pozostawia się niewypełnione.
( 146 ) Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeśli deklaracja na fakturze odnosi się, w całości lub w części, do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi je wyraźnie wskazać w dokumencie, na którym sporządzono deklarację poprzez umieszczenie symbolu „CM”.
( 147 ) Jeśli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, numer zezwolenia tego eksportera musi być wpisany w tym miejscu. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrazy w nawiasach opuszcza się lub miejsce pozostawia się niewypełnione.
( 148 ) Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeśli deklaracja na fakturze odnosi się, w całości lub w części, do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi je wyraźnie wskazać w dokumencie, na którym sporządzono deklarację poprzez umieszczenie symbolu „CM”.
( 149 ) Jeśli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, numer zezwolenia tego eksportera musi być wpisany w tym miejscu. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrazy w nawiasach opuszcza się lub miejsce pozostawia się niewypełnione.
( 150 ) Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeśli deklaracja na fakturze odnosi się, w całości lub w części, do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi je wyraźnie wskazać w dokumencie, na którym sporządzono deklarację poprzez umieszczenie symbolu „CM”.
( 151 ) Jeśli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, numer zezwolenia tego eksportera musi być wpisany w tym miejscu. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrazy w nawiasach opuszcza się lub miejsce pozostawia się niewypełnione.
( 152 ) Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeśli deklaracja na fakturze odnosi się, w całości lub w części, do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi je wyraźnie wskazać w dokumencie, na którym sporządzono deklarację poprzez umieszczenie symbolu „CM”.
( 153 ) Jeśli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, numer zezwolenia tego eksportera musi być wpisany w tym miejscu. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrazy w nawiasach opuszcza się lub miejsce pozostawia się niewypełnione.
( 154 ) Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeśli deklaracja na fakturze odnosi się, w całości lub w części, do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi je wyraźnie wskazać w dokumencie, na którym sporządzono deklarację poprzez umieszczenie symbolu „CM”.
( 155 ) Jeśli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, numer zezwolenia tego eksportera musi być wpisany w tym miejscu. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrazy w nawiasach opuszcza się lub miejsce pozostawia się niewypełnione.
( 156 ) Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeśli deklaracja na fakturze odnosi się, w całości lub w części, do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi je wyraźnie wskazać w dokumencie, na którym sporządzono deklarację poprzez umieszczenie symbolu „CM”.
( 157 ) Jeśli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, numer zezwolenia tego eksportera musi być wpisany w tym miejscu. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrazy w nawiasach opuszcza się lub miejsce pozostawia się niewypełnione.
( 158 ) Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeśli deklaracja na fakturze odnosi się, w całości lub w części, do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi je wyraźnie wskazać w dokumencie, na którym sporządzono deklarację poprzez umieszczenie symbolu „CM”.
( 159 ) Jeśli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, numer zezwolenia tego eksportera musi być wpisany w tym miejscu. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrazy w nawiasach opuszcza się lub miejsce pozostawia się niewypełnione.
( 160 ) Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeśli deklaracja na fakturze odnosi się, w całości lub w części, do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi je wyraźnie wskazać w dokumencie, na którym sporządzono deklarację poprzez umieszczenie symbolu „CM”.
( 161 ) Jeśli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, numer zezwolenia tego eksportera musi być wpisany w tym miejscu. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrazy w nawiasach opuszcza się lub miejsce pozostawia się niewypełnione.
( 162 ) Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeśli deklaracja na fakturze odnosi się, w całości lub w części, do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi je wyraźnie wskazać w dokumencie, na którym sporządzono deklarację poprzez umieszczenie symbolu „CM”.
( 163 ) Jeśli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, numer zezwolenia tego eksportera musi być wpisany w tym miejscu. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrazy w nawiasach opuszcza się lub miejsce pozostawia się niewypełnione.
( 164 ) Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeśli deklaracja na fakturze odnosi się, w całości lub w części, do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi je wyraźnie wskazać w dokumencie, na którym sporządzono deklarację poprzez umieszczenie symbolu „CM”.
( 165 ) Jeśli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, numer zezwolenia tego eksportera musi być wpisany w tym miejscu. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrazy w nawiasach opuszcza się lub miejsce pozostawia się niewypełnione.
( 166 ) Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeśli deklaracja na fakturze odnosi się, w całości lub w części, do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi je wyraźnie wskazać w dokumencie, na którym sporządzono deklarację poprzez umieszczenie symbolu „CM”.
( 167 ) Te oznaczenia mogą być opuszczone jeśli informacja na ten temat jest zawarta w dokumencie.
( 168 ) Patrz art. 117 ust. 5. W przypadkach gdy nie jest wymagany podpis eksportera, zwolnienie z obowiązku złożenia podpisu powoduje również zwolnienie z obowiązku podania nazwiska osoby podpisującej.
( 169 ) Stawki procentowe obowiązują dla wszystkich portów lotniczych w danym państwie, jeżeli nie są wskazane żadne szczególne porty lotnicze wylotu.
( 170 ) Nie naruszając reguł interpretacji Nomenklatury Scalonej, uznaje się, że brzmienie opisu towarów ma charakter wyłącznie orientacyjny, a wykaz towarów jest określony, w kontekście niniejszego Załącznika, przez zakres kodów CN i TARIC w formie, w jakiej funkcjonują one w chwili przyjęcia niniejszego rozporządzenia. W przypadku gdy kody ex są wskazane stosuje się łącznie kody oraz odpowiedni opis.
( 171 ) Przepisy techniczne dotyczące formularzy, a zwłaszcza ich wymiarów i kolorów, zostały omówione szczegółowo w art. 215.
( 172 ) Przepisy techniczne dotyczące formularzy, a zwłaszcza ich wymiarów i kolorów, zostały omówione szczegółowo w art. 215.
( 173 ) Przepisy techniczne dotyczące formularzy, a zwłaszcza ich wymiarów i kolorów, zostały omówione szczegółowo w art. 215.
( 174 ) Przepisy techniczne dotyczące formularzy, a zwłaszcza ich wymiarów i kolorów, zostały omówione szczegółowo w art. 215.
( 175 ) Termin EFTA w niniejszym załączniku odnosi się nie tylko do państw EFTA, ale do innych państw będących stronami umawiającymi się Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej i uproszczeniu formalności w handlu towarami z wyjątkiem Wspólnoty.
( 176 ) Zalecenie Rady Współpracy Celnej dotyczące Unikalnego Numeru Referencyjnego Przesyłki (UCR) do celów związanych z cłem (dnia 30 czerwca 2001 r.).
( 177 ) Zalecenie Rady Współpracy Celnej dotyczące Unikalnego Numeru Referencyjnego Przesyłki (UCR) do celów związanych z cłem (dnia 30 czerwca 2001 r.).
( 178 ) Zastosowanie w niniejszym załączniku słów: wywóz, powrotny wywóz, przywóz oraz powrotny przywóz obejmuje w równym stopniu wysyłkę, powrotną wysyłkę, wprowadzenie i ponowne wprowadzenie.
( 179 ) Pojęcie „EFTA” w niniejszym załączniku odnosi się nie tylko do krajów EFTA, ale również do innych umawiających się stron trzecich do Konwencji w sprawie wspólnej procedury tranzytowej oraz uproszczenia formalności w wymianie towarowej.
( 180 ) Dz.U. L 229 z 9.9.2000, str. 14.
( 181 ) W przypadku gdy wymagany kontyngent taryfowy zostanie wyczerpany, Państwa Członkowskie mogą zezwolić, aby wniosek był ważny dla każdej innej istniejącej preferencji.
( 182 ) W przypadku gdy wymagany kontyngent taryfowy zostanie wyczerpany, Państwa Członkowskie mogą zezwolić, aby wniosek był ważny dla każdej innej istniejącej preferencji.
( 183 ) W przypadku gdy wymagany kontyngent taryfowy zostanie wyczerpany, Państwa Członkowskie mogą zezwolić, aby wniosek był ważny dla każdej innej istniejącej preferencji.
( 184 ) W przypadku gdy wymagany kontyngent taryfowy zostanie wyczerpany, Państwa Członkowskie mogą zezwolić, aby wniosek był ważny dla każdej innej istniejącej preferencji.
( 185 ) Imiona i nazwisko lub nazwa.
( 186 ) Pełny adres.
( 187 ) Niepotrzebne skreślić.
( 188 ) Wykreślić nazwę Umawiającej się Strony lub Stron bądź państw (Andora i San Marino), przez obszar których nie będą przewożone towary. Odniesienia do Księstwa Andory i Republiki San Marino dotyczą tylko procedur tranzytu wspólnotowego.
( 189 ) Imiona i nazwisko lub nazwa spółki oraz pełny adres głównego zobowiązanego.
( 190 ) Jeżeli przepisy prawne danego państwa nie przewidują ustanowienia adresu do doręczeń, gwarant musi wyznaczyć w każdym z tych państw upoważnionego do odbioru wszystkich przeznaczonych dla niego informacji. Zobowiązania wynikające z ust. 4 akapit drugi i czwarty muszą być odpowiednio zgodne. Dla decyzji w kwestiach spornych wynikających z tej gwarancji właściwe są sądy w miejscu zamieszkania (siedzibie) gwaranta lub jego pełnomocników.
( 191 ) Podpisujący musi przed złożeniem podpisu wpisać odręcznie „Gwarancja na kwotę.”, wpisując słownie kwotę.
( 192 ) Imiona i nazwisko lub nazwa.
( 193 ) Pełny adres.
( 194 ) Wykreślić nazwę Umawiającej się Strony lub Stron bądź państw (Andora i San Marino), przez obszar których nie będą przewożone towary. Odniesienia do Księstwa Andory i Republiki San Marino dotyczą tylko procedur tranzytu wspólnotowego.
( 195 ) Imiona i nazwisko lub nazwa oraz pełny adres głównego zobowiązanego.
( 196 ) Jeżeli przepisy prawne danego państwa nie przewidują ustanowienia adresu do doręczeń, gwarant musi wyznaczyć w każdym z tych państw upoważnionego do odbioru wszystkich przeznaczonych dla niego informacji. Zobowiązania wynikające z ust. 4 akapit drugi i czwarty muszą być odpowiednio zgodne. Dla decyzji w kwestiach spornych wynikających z tej gwarancji właściwe są sądy w miejscu zamieszkania (siedzibie) gwaranta lub jego pełnomocników.
( 197 ) Podpisujący musi przed złożeniem podpisu wpisać odręcznie „Gwarancja na kwotę.”, wpisując słownie kwotę.
( 198 ) Wypełnia urząd wywozu.
( 199 ) Imiona i nazwisko lub nazwa.
( 200 ) Pełny adres.
( 201 ) Wyłącznie procedury tranzytu wspólnotowego.
( 202 ) Jeżeli przepisy prawne danego państwa nie przewidują ustanowienia adresu do doręczeń, gwarant musi wyznaczyć w każdym z tych państw upoważnionego do odbioru wszystkich przeznaczonych dla niego komunikatów. Zobowiązania wynikające z ust. 4 akapit drugi i czwarty muszą być odpowiednio zgodne. Dla decyzji w kwestiach spornych wynikających z tej gwarancji właściwe są sądy w miejscu, w którym gwarant lub jego pełnomocnik posiada adres do doręczeń.
( 203 ) Podpisujący powinien przed złożeniem podpisu wpisać odręcznie: „Ważny jako karnet gwarancyjny.”
( 204 ) Artykuł 7 Konwencji ATA, Bruksela, dnia 6 grudnia 1961 r./art. 9 załącznika A do Konwencji stambulskiej z dnia 26 czerwca 1990 r.
( 205 ) Wpisać datę wysłania wniosku.
( 206 ) Dane otrzymane na podstawie odcinka niezakończonego tranzytu lub odprawy czasowej lub, w przypadku braku odcinka, na podstawie informacji dostępnych dla wydającego biura koordynującego.
( 207 ) Niepotrzebne skreślić.
( 208 ) Niepotrzebne skreślić.
( 209 ) Artykuł 7 Konwencji ATA, Bruksela, dnia 6 grudnia 1961 r./art. 9 załącznika A do Konwencji Stambulskiej z dnia 26 czerwca 1990 r.
( 210 ) Wpisać datę wysłania wniosku.
( 211 ) Dane otrzymane na podstawie odcinka niezakończonego tranzytu lub odprawy czasowej lub, w przypadku braku odcinka, na podstawie informacji dostępnych dla wydającego biura koordynującego.
( 212 ) Niepotrzebne skreślić.
( 213 ) Jeżeli pieczęć wykorzystywana jest w ramach ►M18 art. 912g ◄ niniejszego rozporządzenia, dotyczy urzędu wyjścia.
( 214 ) Jeżeli pieczęć wykorzystywana jest w ramach art. 286 niniejszego rozporządzenia, dotyczy upoważnionego eksportera.
( 215 ) Pole nieobowiązkowe w przypadku procedury składu celnego.
( 216 ) Standardowy współczynnik produktywności obliczany jest na podstawie odpowiedniego współczynnika przetworzenia wymienionego w załączniku E do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1520/2000 (Dz.U. L 177 z 15.7.2000, str. 1).
( 217 ) Podpozycje w tej kolumnie odpowiadają tym w Nomenklaturze Scalonej. Tam, gdzie dalszy podpodział był konieczny, ukazane to jest w nawiasach (). Podpodziały te odpowiadają podziałom wykorzystanym w przepisach regulujących refundacje wywozowe.
( 218 ) Straty są obliczane przez odjęcie od 100 kwoty ilości ukazanych w kolumnie.
( 219 ) Ziarna łuskane są to ziarna odpowiadające definicji podanej w załączniku do rozporządzenia Komisji (EWG) nr 821/68 (Dz.U. L 149 z 29.6.1968, str. 46).
( 220 ) Mąka zbożowa z zawartością popiołu, w stosunku do substancji, mniejszą niż 0,95 % wagowo i stopniem przenikania przez sito o średnicy otworu 0,25 mm mniejszym niż 10 % wagowo.
( 221 ) Standardowy współczynnik produktywności, który powinien zostać zastosowany oparty jest na ilości jaj zużytych na kilogram wyprodukowanego makaronu, przy wykorzystaniu następującego wzoru:
— Liczba porządkowa 25:
—
— Liczba porządkowa 26:
—
— Liczba porządkowa 27:
—
— Liczba porządkowa 28:
—
X odpowiada liczbie jaj w skorupkach (lub połowie ich wagi wyrażonej w gramach ich odpowiedników w innych produktach z jaj) na kilogram wyprodukowanego makaronu, z wynikiem podawanym z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku.
( 222 ) Ziarna perłowane są to ziarna odpowiadające definicji podanej w załączniku do rozporządzenia (EWG) nr 821/68.
( 223 ) Odnosi się to do kasz i mąk kukurydzianych:
— których procent nie przekracza 30 % wagowo przenika przez sito o średnicy otworu 315 mikrometrów, lub
— których procent nie przekracza 5 % wagowo przenika przez sito o średnicy otworu 150 mikrometrów.
( 224 ) Dla glukozy w formie białego pudru krystalicznego, o stężeniu innym niż 92 %, ilość do wskazania wynosi 43,81 kilograma anhydratu D-sorbitu na 100 kg kukurydzy.
( 225 ) Dla glukozy innej niż w formie białego pudru krystalicznego, o stężeniu innym niż 82 %, ilość do wskazania wynosi 50,93 kg anhydratu D-sorbitu na 100 kg kukurydzy.
( 226 ) Dla D-sorbitu o stężeniu innym niż 70 %, ilość do wskazania wynosi 41,4 kg anhydratu D-sorbitu na 100 kg kukurydzy.
( 227 ) Dla D-sorbitu o stężeniu innym niż 70 %, ilość do wskazania wynosi 47,3 kg anhydratu D-sorbitu na 100 kg kukurydzy.
( 228 ) Do celów zastosowania opcji a) do f), muszą zostać wzięte pod uwagę rzeczywiste wyniki operacji.
( 229 ) Do celów zakończenia procedur, otrzymana ilość ryżu łamanego odpowiada ilości ryżu łamanego ustalonego w czasie przywozu dla przetworzenia ryżu o kodach CN 1006 30 61–1006 30 98. W przypadku polerowania, ilość ta zostaje powiększona o 2 % przywożonego ryżu z wyłączeniem łamanego ryżu jak ustalone w czasie przywozu.
( 230 ) Ryż wstępnie gotowany składa się z ryżu bielonego w ziarnach przechodzącego gotowanie wstępne i częściową dehydrację mającą na celu ułatwienie ostatecznego gotowania.
( 231 ) Dwukrotny procent wyrażony jako kwas olejowy oliwy z oliwek lampante z pierwszego tłoczenia powinien zostać odjęty od ilości ukazanej w kolumnie 5 dla rafinowanej oliwy/oliwy z oliwek i stanowić ilość kwaśnej oliwy z rafinowania.
( 232 ) Dwukrotny procent wyrażony jako kwas olejowy nierafinowanej oliwy z wytłoków oliwek powinien zostać odjęty od ilości ukazanej w kolumnie 5 dla rafinowanej oliwy z wytłoczyn z oliwek/oliwy z wytłoczyn z oliwek i stanowić ilość kwaśnej oliwy z rafinowania.
( 233 ) W przypadku kakao rozpuszczalnego, dodać 1,5 % alkaliny do ilości ukazanej w kolumnie 5.
( 234 ) Produktywność ustalona dla drożdży piekarniczych, o zawartości w substancji suchej 95 %, otrzymanych z melas buraczanych o poziomie ogólnym cukru 48 %, lub z melas trzcinowych o poziomie ogólnym cukru 52 %. Dla drożdży piekarniczych z innym poziomem zawartości w substancji suchej, ukazana ilość wynosi 22,4 kg anhydratu drożdżowego na 100 kg melas buraczanych o poziomie ogólnym cukru 48 % lub melas trzcinowych o poziomie ogólnym cukru 52 %.
( 235 ) Produktywność ustalona dla drożdży piekarniczych, o zawartości w substancji suchej 28 %, otrzymanych z melas buraczanych o poziomie ogólnym cukru 48 %, lub z melas trzcinowych o poziomie ogólnym cukru 52 %. Dla drożdży piekarniczych z innym poziomem zawartości w substancji suchej, ukazana ilość wynosi 22,4 kg anhydratu drożdżowego na 100 kg melas buraczanych o poziomie ogólnym cukru 48 % lub melas trzcinowych o poziomie ogólnym cukru 52 %.
( 236 ) Wartość jest to wartość towarów dla celów celnych, określona na podstawie znanych danych szczegółowych oraz na podstawie dokumentów przedłożonych w czasie składania wniosku.
( 237 ) Dz.U. L 181 z 1.7.1992, str. 21.
( 238 ) Dz.U. L 329 z 30.12.1995, str. 18.
( 239 ) Dz.U. L 252 z 25.9.1999, str. 1.
( 240 ) Dz.U. L 172 z 30.9.1966, str. 3025/66.
( 241 ) Dz.U. L 179 z 14.7.1999, str. 1.
( 242 ) Dz.U. L 282 z 1.11.1975, str. 49.
( 243 ) Dz.U. L 94 z 9.4.1986, str. 9.
( 244 ) Dz.U. L 159 z 1.7.1993, str. 112.
( 245 ) Dz.U. L 17 z 21.1.2000, str. 22.
( 246 ) Dz.U. L 248 z 5.9.1991, str. 1.