EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 01962R0031-20090101
Regulation No 31 (EEC), 11 (EAEC), laying down the Staff Regulations of Officials and the Conditions of Employment of Other Servants of the European Economic Community and the European Atomic Energy Community
Consolidated text: Regulation No 31 (EEC), 11 (EAEC), laying down the Staff Regulations of Officials and the Conditions of Employment of Other Servants of the European Economic Community and the European Atomic Energy Community
Regulation No 31 (EEC), 11 (EAEC), laying down the Staff Regulations of Officials and the Conditions of Employment of Other Servants of the European Economic Community and the European Atomic Energy Community
1962R0031 — PL — 01.01.2009 — 007.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość
|
REGULATION No 31 (EEC), 11 (EAEC), (Dz.U. P 045, 14.6.1962, p.1385) |
zmienione przez:
|
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
|
No |
page |
date |
||
|
P 35 |
524 |
6.3.1963 |
||
|
P 35 |
526 |
6.3.1963 |
||
|
P 35 |
528 |
6.3.1963 |
||
|
REGULATION No 18/63/EEC OF THE COUNCIL of 26 February 1963 (*) |
P 35 |
529 |
6.3.1963 |
|
|
REGULATION No 5/64/Euratom OF THE COUNCIL of 10 November 1964 (*) |
P 190 |
2971 |
21.11.1964 |
|
|
REGULATION No 182/64/EEC OF THE COUNCIL of 10 November 1964 (*) |
P 190 |
2971 |
21.11.1964 |
|
|
P 18 |
242 |
4.2.1965 |
||
|
P 18 |
242 |
4.2.1965 |
||
|
REGULATION No 4/65/Euratom OF THE COUNCIL of 16 March 1965 (*) |
P 47 |
701 |
24.3.1965 |
|
|
P 47 |
701 |
24.3.1965 |
||
|
P 31 |
461 |
19.2.1966 |
||
|
P 31 |
461 |
19.2.1966 |
||
|
RÈGLEMENTNo 10/66/Euratom DU CONSEIL du 24 novembre 1966 (*) |
P 225 |
3814 |
6.12.1966 |
|
|
P 225 |
3814 |
6.12.1966 |
||
|
ROZPORZĄDZENIE (EWG, Euratom, EWWiS) NR 259/68 z dnia 29 lutego 1968 r. |
L 56 |
1 |
4.3.1968 |
|
|
L 289 |
1 |
17.11.1969 |
||
|
L 15 |
1 |
21.1.1970 |
||
|
L 15 |
4 |
21.1.1970 |
||
|
L 5 |
1 |
7.1.1971 |
||
|
L 276 |
1 |
16.12.1971 |
||
|
L 276 |
6 |
16.12.1971 |
||
|
L 149 |
1 |
1.7.1972 |
||
|
L 160 |
1 |
16.7.1972 |
||
|
L 283 |
1 |
20.12.1972 |
||
|
L 55 |
1 |
28.2.1973 |
||
|
L 223 |
1 |
11.8.1973 |
||
|
L 2 |
1 |
3.1.1974 |
||
|
L 341 |
1 |
20.12.1974 |
||
|
L 71 |
1 |
20.3.1975 |
||
|
L 98 |
1 |
19.4.1975 |
||
|
L 164 |
1 |
27.6.1975 |
||
|
L 263 |
1 |
11.10.1975 |
||
|
L 299 |
1 |
29.10.1976 |
||
|
L 359 |
1 |
30.12.1976 |
||
|
L 359 |
9 |
30.12.1976 |
||
|
L 157 |
1 |
28.6.1977 |
||
|
L 314 |
1 |
8.12.1977 |
||
|
L 330 |
1 |
23.12.1977 |
||
|
L 119 |
1 |
3.5.1978 |
||
|
L 119 |
8 |
3.5.1978 |
||
|
L 328 |
1 |
23.11.1978 |
||
|
L 369 |
1 |
29.12.1978 |
||
|
L 369 |
6 |
29.12.1978 |
||
|
L 336 |
1 |
29.12.1979 |
||
|
L 20 |
1 |
26.1.1980 |
||
|
L 20 |
5 |
26.1.1980 |
||
|
L 21 |
18 |
24.1.1981 |
||
|
L 46 |
1 |
19.2.1981 |
||
|
L 271 |
1 |
26.9.1981 |
||
|
L 386 |
1 |
31.12.1981 |
||
|
L 47 |
8 |
19.2.1982 |
||
|
L 47 |
13 |
19.2.1982 |
||
|
L 331 |
1 |
26.11.1982 |
||
|
L 53 |
1 |
26.2.1983 |
||
|
L 180 |
1 |
5.7.1983 |
||
|
L 203 |
1 |
27.7.1983 |
||
|
L 361 |
1 |
24.12.1983 |
||
|
L 51 |
1 |
21.2.1985 |
||
|
L 51 |
6 |
21.2.1985 |
||
|
L 154 |
1 |
13.6.1985 |
||
|
L 180 |
3 |
12.7.1985 |
||
|
L 265 |
1 |
8.10.1985 |
||
|
L 343 |
1 |
20.12.1985 |
||
|
L 359 |
1 |
19.12.1986 |
||
|
L 359 |
5 |
19.12.1986 |
||
|
L 79 |
1 |
21.3.1987 |
||
|
L 286 |
3 |
9.10.1987 |
||
|
L 307 |
1 |
29.10.1987 |
||
|
L 356 |
1 |
18.12.1987 |
||
|
L 204 |
1 |
29.7.1988 |
||
|
L 204 |
5 |
29.7.1988 |
||
|
L 354 |
1 |
22.12.1988 |
||
|
L 209 |
1 |
21.7.1989 |
||
|
L 364 |
1 |
14.12.1989 |
||
|
L 204 |
1 |
2.8.1990 |
||
|
L 360 |
1 |
22.12.1990 |
||
|
L 204 |
1 |
27.7.1991 |
||
|
L 361 |
1 |
31.12.1991 |
||
|
L 361 |
7 |
31.12.1991 |
||
|
L 361 |
9 |
31.12.1991 |
||
|
L 361 |
10 |
31.12.1991 |
||
|
L 361 |
13 |
31.12.1991 |
||
|
L 62 |
1 |
7.3.1992 |
||
|
L 383 |
1 |
29.12.1992 |
||
|
L 404 |
1 |
31.12.1992 |
||
|
L 328 |
1 |
29.12.1993 |
||
|
L 335 |
1 |
23.12.1994 |
||
|
L 310 |
1 |
22.12.1995 |
||
|
L 175 |
1 |
13.7.1996 |
||
|
L 338 |
1 |
28.12.1996 |
||
|
L 301 |
5 |
5.11.1997 |
||
|
L 351 |
1 |
23.12.1997 |
||
|
L 113 |
4 |
15.4.1998 |
||
|
L 307 |
1 |
17.11.1998 |
||
|
L 325 |
1 |
3.12.1998 |
||
|
L 346 |
1 |
22.12.1998 |
||
|
C 60 |
11 |
2.3.1999 |
||
|
L 78 |
1 |
24.3.1999 |
||
|
L 150 |
1 |
17.6.1999 |
||
|
L 327 |
1 |
21.12.1999 |
||
|
L 24 |
1 |
29.1.2000 |
||
|
L 76 |
1 |
25.3.2000 |
||
|
L 326 |
3 |
22.12.2000 |
||
|
L 326 |
7 |
22.12.2000 |
||
|
L 271 |
1 |
12.10.2001 |
||
|
L 345 |
1 |
29.12.2001 |
||
|
L 77 |
1 |
20.3.2002 |
||
|
L 347 |
1 |
20.12.2002 |
||
|
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE, Euratom) NR 2148/2003 z dnia 5 grudnia 2003 r. |
L 323 |
1 |
10.12.2003 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE, Euratom) NR 2181/2003 z dnia 8 grudnia 2003 r. |
L 327 |
1 |
16.12.2003 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE, Euratom) NR 2182/2003 z dnia 8 grudnia 2003 r. |
L 327 |
3 |
16.12.2003 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE, Euratom) NR 723/2004 z dnia 22 marca 2004 r. |
L 124 |
1 |
27.4.2004 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE, Euratom) NR 23/2005 z dnia 20 grudnia 2004 r. |
L 6 |
1 |
8.1.2005 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE, Euratom) NR 31/2005 z dnia 20 grudnia 2004 r. |
L 8 |
1 |
12.1.2005 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE, Euratom) NR 1972/2005 z dnia 29 listopada 2005 r. |
L 317 |
1 |
3.12.2005 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE, Euratom) NR 2104/2005 z dnia 20 grudnia 2005 r. |
L 337 |
7 |
22.12.2005 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE, Euratom) NR 1066/2006 z dnia 27 czerwca 2006 r. |
L 194 |
1 |
14.7.2006 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE, Euratom) NR 1895/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. |
L 397 |
6 |
30.12.2006 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE, Euratom) NR 337/2007 z dnia 27 marca 2007 r. |
L 90 |
1 |
30.3.2007 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE, Euratom) NR 1558/2007 z dnia 17 grudnia 2007 r. |
L 340 |
1 |
22.12.2007 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE, Euratom) NR 420/2008 z dnia 14 maja 2008 r. |
L 127 |
1 |
15.5.2008 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE, EURATOM) NR 1323/2008 z dnia 18 grudnia 2008 r. |
L 345 |
10 |
23.12.2008 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE, EURATOM) NR 1324/2008 z dnia 18 grudnia 2008 r. |
L 345 |
17 |
23.12.2008 |
|
sprostowane przez:
|
(*) |
Akt ten nie został nigdy opublikowany w języku polskim. |
REGULATION No 31 (EEC), 11 (EAEC),
laying down the Staff Regulations of Officials and the Conditions of Employment of Other Servants of the European Economic Community and the European Atomic Energy Community
THE COUNCIL OF THE EUROPEAN ECONOMIC COMMUNITY,
THE COUNCIL OF THE EUROPEAN ATOMIC ENERGY COMMUNITY,
Having regard to the Treaty establishing the European Economic Community, and in particular Articles 179, 212 and 215 thereof;
Having regard to the Treaty establishing the European Atomic Energy Community, and in particular Articles 152, 186 and 188 thereof;
Having regard to the Protocol on the Privileges and Immunities of the European Economic Community, and in particular Articles 6 and 14 thereof;
Having regard to the Protocol on the Privileges and Immunities of the European Atomic Energy Community, and in particular Articles 6 and 14 thereof;
Having regard to the proposals submitted by the Commissions in accordance with Article 14 of the Protocols on the Privileges and Immunities of the European Economic Community and of the European Atomic Energy Community;
Having regard to the Opinion of the European Parliament;
Having regard to the Opinion of the Court of Justice of the European Communities;
Whereas it is for the Councils, acting unanimously, in co-operation with the Commissions and after consulting the other institutions concerned, to lay down the Staff Regulations of officials and the Conditions of Employment of other servants of the European Economic Community and the European Atomic Energy Community;
Whereas those Staff Regulations and Conditions of Employment should be such as to secure for the Communities the services of staff of the highest standard of independence, ability, efficiency and integrity, recruited on the broadest possible geographical basis from among nations of Member States of the Communities, and at the same time to enable such staff to discharge their duties in conditions which will ensure maximum efficiency;
HAS ADOPTED THIS REGULATION:
Sole Article
The Staff Regulations of officials and the Conditions of Employment of other servants of the European Economic Community and the European Atomic Energy Community are laid down in the Annex, which forms an integral part of this Regulation.
This Regulation shall enter into force on 1 January 1962.
This Regulation shall be binding in its entirety and directly applicable in all Member States.
REGULAMIN PRACOWNICZY URZĘDNIKÓW WSPÓLNOT EUROPEJSKICH
|
SPIS TREŚCI |
|
|
TYTUŁ I: |
Przepisy ogólne 1 – 10c |
|
TYTUŁ II: |
Prawa i obowiązki urzędników 11 – 26a |
|
TYTUŁ III: |
Kariera zawodowa urzędnika |
|
Rozdział 1: |
Zatrudnienie 27 – 34 |
|
Rozdział 2: |
Status służbowy 35 |
|
Sekcja 1: |
Aktywne zatrudnienie 36 |
|
Sekcja 2: |
Oddelegowanie 37 – 39 |
|
Sekcja 3: |
Urlop z przyczyn osobistych 40 |
|
Sekcja 4: |
Tymczasowy stan spoczynku 41 |
|
Sekcja 5: |
Urlop na czas odbywania służby wojskowej 42 |
|
Sekcja 6: |
Urlop wychowawczy lub ze względów rodzinnych 42a – 42b |
|
Rozdział 3: |
Oceny przeniesienie na wyższy stopień oraz awans 43 – 46 |
|
Rozdział 4: |
Zakończenie służby 47 |
|
Sekcja 1: |
Rezygnacja 48 |
|
Sekcja 2: |
Zwolnienie z urzędu 49 |
|
Sekcja 3: |
Odwołanie ze stanowiska w interesie służby 50 |
|
Sekcja 4: |
Procedura w przypadku nienależytego wykonywania obowiązków 51 |
|
Sekcja 5: |
Przeniesienie w stan spoczynku 52 – 53 |
|
Sekcja 6: |
Stanowisko honorowe 54 |
|
TYTUŁ IV: |
Warunki pracy urzędników |
|
Rozdział 1: |
Czas pracy 55 – 56c |
|
Rozdział 2: |
Urlop 57 – 60 |
|
Rozdział 3: |
Dni świąteczne 61 |
|
TYTUŁ V: |
Wynagrodzenie oraz świadczenia z tytułu zabezpieczenia społecznego urzędników |
|
Rozdział 1: |
Wynagrodzenie i zwrot kosztów |
|
Sekcja 1: |
Wynagrodzenie 62 – 70 |
|
Sekcja 2: |
Zwrot kosztów 71 |
|
Rozdział 2: |
Świadczenia z tytułu zabezpieczenia społecznego 72 – 76a |
|
Rozdział 3: |
Emerytury i renty inwalidzkie 77 – 84 |
|
Rozdział 4: |
Zwrot nadpłaconych kwot 85 |
|
Rozdział 5: |
Wstąpienie przez Wspólnoty w prawa wierzyciela 85a |
|
TYTUŁ VI: |
Środki dyscyplinarne 86 |
|
TYTUŁ VII: |
Środki prawne 90 – 91a |
|
TYTUŁ VIII: |
Przepisy szczególne dotyczące urzędników służb naukowych lub technicznych Wspólnot 92 – 94 |
|
TYTUŁ VIIIA: |
Przepisy szczególne dotyczące urzędników pełniących służbę w państwach trzecich 101a |
|
TYTUŁ IX: |
Przepisy przejściowe i końcowe |
|
Rozdział 1: |
Przepisy przejściowe 107a |
|
Rozdział 2: |
Przepisy końcowe 110 |
|
ZAŁĄCZNIK I: |
A. Rodzaje stanowisk w każdej grupie funkcyjnej przewidzianej w art. 5 ust. 3 |
|
B. Mnożniki odniesienia równorzędności średniego okresu służby |
|
|
ZAŁĄCZNIK II: |
Skład oraz procedura działania organów przewidzianych w art. 9 regulaminu pracowniczego |
|
ZAŁĄCZNIK III |
Konkursy |
|
ZAŁĄCZNIK IV |
Świadczenia przewidziane w art. 41 i 50 regulaminu pracowniczego |
|
ZAŁĄCZNIK IVa |
Praca w niepełnym wymiarze czasu pracy |
|
ZAŁĄCZNIK V |
Urlop |
|
ZAŁĄCZNIK VI |
Rekompensata oraz wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych |
|
ZAŁĄCZNIK VII |
Wynagrodzenie oraz zwrot kosztów |
|
ZAŁĄCZNIK VIII |
System emerytalno-rentowy |
|
ZAŁĄCZNIK IX |
Postępowanie dyscyplinarne |
|
ZAŁĄCZNIK X |
Przepisy szczególne mające zastosowanie do urzędników pełniących służbę w państwie trzecim |
|
ZAŁĄCZNIK XI |
Zasady stosowania art. 64 i 65 regulaminu pracowniczego |
|
ZAŁĄCZNIK XII |
Zasady wykonywania art. 83a regulaminu pracowniczego |
|
ZAŁĄCZNIK XIII |
Środki przejściowe mające zastosowanie do urzędników wspólnotowych (art. 107a Regulaminu pracowniczego) |
|
ZAŁĄCZNIK XIII.1 |
Rodzaje stanowisk w okresie przejściowym |
TYTUŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
Artykuł 1
Niniejszy regulamin pracowniczy stosuje się do urzędników Wspólnot.
Artykuł 1a
1. Do celów niniejszego Regulaminu pracowniczego „urzędnik Wspólnot”; oznacza osobę, która została powołana, zgodnie z przepisami niniejszego Regulaminu pracowniczego, na stanowisko urzędnicze w jednej z instytucji Wspólnot na podstawie aktu wydanego przez organ powołujący tej instytucji.
2. Definicję podaną w ust. 1 stosuje się także do osób powołanych przez organy wspólnotowe, do których ma zastosowanie niniejszy Regulamin pracowniczy na podstawie aktów wspólnotowych ustanawiających te organy (zwane dalej „agencjami”;). Wszelkie odniesienia dokonane w niniejszym regulaminie pracowniczym mają zastosowanie do agencji, chyba że niniejszy regulamin pracowniczy stanowi inaczej.
Artykuł 1b
Z zastrzeżeniem odmiennych przepisów niniejszego Regulaminu pracowniczego, dla potrzeb niniejszego Regulaminu pracowniczego
(a) Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny,
(b) Komitet Regionów,
(c) Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, oraz
(d) Europejskiego Pełnomocnika ds. Ochrony Danych
traktuje się jak instytucje Wspólnot.
Artykuł 1c
Wszelkie odniesienia dokonane w niniejszym Regulaminie pracowniczym do osoby płci męskiej uważa się jednocześnie za stanowiące odniesienie do osoby płci żeńskiej i odwrotnie, o ile z kontekstu w sposób niebudzący wątpliwości nie wynika inaczej.
Artykuł ►M112 1d ◄
1. W stosowaniu niniejszego Regulaminu pracowniczego zakazuje się wszelkich przejawów dyskryminacji ze względu na płeć, rasę, kolor skóry, pochodzenie etniczne lub społeczne, cechy genetyczne, język, religię lub przekonania, poglądy polityczne i inne, przynależność do mniejszości narodowej, status majątkowy, urodzenie, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną.
Dla potrzeb niniejszego Regulaminu pracowniczego osoby pozostające w konkubinacie uznaje się za pozostające w związku małżeńskim, pod warunkiem że spełnione są warunki wymienione w art. 1 ust. 2 lit. c) załącznika VII.
2. W celu rzeczywistego zapewnienia pełnej równości mężczyzn i kobiet w zatrudnieniu, ►M112 co stanowi zasadniczy element wymagający uwzględnienia w stosowaniu niniejszego Regulaminu pracowniczego, ◄ zasada równego traktowania nie stanowi przeszkody dla instytucji Wspólnot Europejskich w utrzymywaniu lub ustanawianiu szczególnych korzyści, w celu ułatwienia działalności zawodowej osobom płci niedostatecznie reprezentowanej, bądź w celu zapobiegania niekorzystnym sytuacjom w karierze zawodowej lub w celu kompensowania następstw takich sytuacji.
3. Instytucje, po zasięgnięciu opinii Komitetu ds. Regulaminu Pracowniczego, określają, w drodze porozumienia, środki i działania mające na celu wspieranie równych szans mężczyzn i kobiet w dziedzinach objętych regulaminem pracowniczym oraz przyjmują odpowiednie przepisy, w szczególności w celu wyrównania istniejących w praktyce nierówności, które ograniczają szanse kobiet w tych dziedzinach.
4. Do celów ust. 1 niniejszego artykułu osoba jest uznawana za niepełnosprawną, jeżeli jej upośledzenie fizyczne lub umysłowe ma lub istnieje dużo prawdopodobieństwo, że może mieć, trwały charakter. Istnienie upośledzenia ustala się zgodnie z procedurą określoną w art. 33.
Osoba niepełnosprawna spełnia warunki określone w art. 36 ust. 2 lit. d), jeżeli może wykonywać istotne zadania związane z danym stanowiskiem, po dokonaniu odpowiednich przystosowań.
„Odpowiednie przystosowania”;, w odniesieniu do istotnych zadań związanych z danym stanowiskiem, oznacza zastosowanie w razie potrzeby odpowiednich środków, które umożliwiają osobie niepełnosprawnej dostęp do pracy oraz wykonywanie zawodu, awans lub udział w szkoleniach, o ile środki takie nie stanowią nieproporcjonalnego obciążenia dla pracodawcy.
5. Jeżeli osoby objęte niniejszym regulaminem pracowniczym, które uważają się za pokrzywdzone na skutek naruszenia określonej powyżej zasady równego traktowania przedstawią okoliczności wskazujące na ich bezpośrednią lub pośrednią dyskryminację, obowiązek udowodnienia, że nie nastąpiło naruszenie zasady równego traktowania spoczywa na instytucji. Niniejszy przepis nie ma zastosowania w postępowaniu dyscyplinarnym.
6. Przy stosowaniu zasady niedyskryminacji oraz zasady proporcjonalności należy zapewnić, by wszelkie ograniczenia tych zasad opierały się na obiektywnych i uzasadnionych podstawach oraz służyły osiągnięciu zgodnych z prawem celów w ramach ogólnego interesu polityki kadrowej. Cele te mogą w szczególności uzasadniać ustalanie wieku przymusowego przejścia w stan spoczynku oraz wieku minimalnego do uzyskania świadczeń emerytalnych za wysługę lat.
Artykuł 1e
1. Urzędnik ma w okresie aktywnego zatrudnienia dostęp do środków o charakterze socjalnym przyjętych przez organy opieki socjalnej oraz do świadczeń zapewnianych przez Komitet Pracowniczy. Byli członkowie personelu tymczasowego mogą mieć dostęp do ograniczonej liczby określonych środków o charakterze socjalnym.
2. Urzędnikom w okresie aktywnego zatrudnienia zapewnia się warunki pracy zgodne z odpowiednimi normami bezpieczeństwa i higieny pracy, co najmniej na poziomie minimalnych wymagań mających zastosowanie na mocy środków przyjętych w tych dziedzinach zgodnie z Traktatami.
3. Każda instytucja wdraża środki o charakterze socjalnym przyjęte zgodnie z niniejszym artykułem w ścisłej współpracy z komitetem pracowniczym w oparciu o wieloletni plan działania. Plany działania corocznie przekazuje się władzom budżetowym w ramach procedury budżetowej.
Artykuł 2
►M112 1. ◄ Każda instytucja ustala, kto w jej ramach wykonuje uprawnienia przyznane przez niniejszy regulamin pracowniczy organowi powołującemu.
▼M112 —————
2. Jednakże jedna lub więcej instytucji może zlecić wykonanie niektórych lub wszystkich uprawnień powierzonych organowi powołującemu, innych niż podejmowanie decyzji odnoszących się do powołań, awansów czy przenoszenia urzędników, innej instytucji lub organowi międzyinstytucjonalnemu.
Artykuł 3
Akt powołania urzędnika wskazuje datę, z którą powołanie staje się skuteczne; data ta nie może przypadać wcześniej niż data rozpoczęcia wykonywania obowiązków przez urzędnika.
Artykuł 4
Powołanie lub awans dokonywane są jedynie w celu obsadzenia wolnego stanowiska zgodnie z przepisami niniejszego regulaminu pracowniczego.
Pracownicy instytucji są powiadamiani o każdym wolnym stanowisku w tej instytucji, jeśli organ powołujący podejmuje decyzję, iż stanowisko to należy obsadzić.
Jeżeli wakującego stanowiska nie udaje się obsadzić w wyniku przeniesienia, nadania wyższego stopnia zgodnie z art. 45a lub awansu, należy o tym powiadomić pracowników innych instytucji i/lub zorganizować wewnętrzny konkurs.
Artykuł 5
1. Stanowiska objęte Regulaminem pracowniczym klasyfikuje się zgodnie z charakterem i ważnością zadań, które się z nimi wiążą, do grupy funkcyjnej administratorów (zwanej dalej „D”) oraz grupy funkcyjnej asystentów (zwanej dalej „AST”).
2. Grupa funkcyjna AD obejmuje dwanaście grup zaszeregowania personelu odpowiedzialnego za zadania w zakresie zarządzania, prac koncepcyjnych i studyjnych, językowych lub naukowych. Grupa funkcyjna AST obejmuje jedenaście grup zaszeregowania personelu odpowiedzialnego za zadania wykonawcze, techniczne i biurowe.
3. Powołanie wymaga przynajmniej:
(a) dla grupy funkcyjnej AST:
(i) wykształcenia pomaturalnego potwierdzonego dyplomem; lub
(ii) wykształcenia średniego potwierdzonego świadectwem dającym dostęp do studiów wyższych oraz odpowiedniego co najmniej trzyletniego doświadczenia zawodowego; lub
(iii) jeżeli jest to uzasadnione interesem służby, wyszkolenia lub doświadczenia zawodowego równorzędnego szczebla.
(b) dla grupy funkcyjnej AD w grupach zaszeregowania 5 i 6:
(i) poziomu wykształcenia odpowiadającego ukończonym studiom uniwersyteckim trwającym co najmniej trzy lata, potwierdzonym dyplomem; lub
(ii) jeżeli jest to uzasadnione w interesie służby, wyszkolenia zawodowego równorzędnego szczebla.
(c) dla grupy funkcyjnej AD w grupach zaszeregowania 7–16:
(i) poziomu wykształcenia odpowiadającego ukończonym, trwającym normalnie cztery lata lub dłużej, studiom uniwersyteckim, potwierdzonym dyplomem; lub
(ii) wykształcenia, które odpowiada ukończeniu studiów wyższych potwierdzonych dyplomem oraz przynajmniej rocznego, właściwego doświadczenia zawodowego w przypadku gdy normalny okres trwania studiów wyższych wynosi przynajmniej trzy lata; lub
(iii) jeżeli jest to uzasadnione w interesie służby, wyszkolenia zawodowego równorzędnego szczebla.
4. Tabela zawierająca rodzaje stanowisk znajduje się w załączniku I, pkt A. Na podstawie tej tabeli, każda instytucja, po konsultacji z komitetem pracowniczym, określa obowiązki i uprawnienia związane z każdym rodzajem stanowiska.
5. Identyczne warunki naboru i pełnienia służby mają zastosowanie do wszystkich urzędników należących do tej samej grupy funkcyjnej.
Artykuł 6
1. Wykaz stanowisk, załączony do części budżetu dotyczącej każdej instytucji, wskazuje liczbę stanowisk każdej grupy zaszeregowania i grupy funkcyjnej.
2. Aby zapewnić równorzędność struktury przeciętnego czasu trwania zatrudnienia przed 1 maja 2004 r. (zwanej dalej „starą strukturą zatrudnienia”) oraz od dnia 1 maja 2004 r. (zwaną dalej „nową strukturą zatrudnienia”) i bez uszczerbku dla zasady awansowania opartej na przesłankach ustanowionych w art. 45 Regulaminu pracowniczego, wykaz stanowisk zapewnia, że dla każdej instytucji liczba stanowisk wakujących na każdym szczeblu systemu zatrudnienia z dnia 1 stycznia każdego roku odpowiada liczbie urzędników zatrudnionych na stanowiskach niższego szczebla z 1 stycznia roku poprzedzającego, pomnożonej przez wskaźniki określone dla tego szczebla w załączniku I punkt B. Wskaźniki te mają zastosowanie, począwszy od dnia 1 maja 2004 r. przeciętnie w okresie pięcioletnim.
3. W oparciu o metodologię określoną w ust. 5, Komisja każdego roku przedkłada władzom budżetowym sprawozdanie w sprawie zmian przeciętnego czasu trwania zatrudnienia w obu grupach zaszeregowania we wszystkich instytucjach, które wskazuje, czy przestrzegana jest zasada równorzędności oraz, jeśli nie, w jakim stopniu została naruszona. Jeżeli zasada ta nie jest przestrzegana, władze budżetowe mogą podjąć naprawcze środki ochronne właściwe do celów przywrócenia równorzędności.
4. Aby zapewnić, że system ten jest zgodny z wykazem stanowisk, zasadą równorzędności między starą i nową strukturą zatrudnienia oraz dyscypliną budżetową, pod koniec pięcioletniego okresu rozpoczynającego się w dniu 1 maja 20004 r. oraz w oparciu o sprawozdanie przedłożone Radzie przez Komisję i wnioski Komisji, dokonuje się weryfikacji wskaźników ustanowionych w załączniku I punkt B.
Rada podejmuje decyzję zgodnie z art. 283 Traktatu WE.
5. Równorzędność ocenia się, na podstawie awansu i stażu pracy w pewnym okresie odniesienia, przy założeniu, że liczba stanowisk pozostaje niezmieniona, przez porównanie przebiegu przeciętnego zatrudnienia przed 1 maja 2004 r. i przebiegu przeciętnej kariery zawodowej po tej dacie.
Artykuł 7
1. Organ powołujący, działając wyłącznie w interesie służby oraz bez względu na obywatelstwo, przydziela każdemu urzędnikowi stanowisko w drodze powołania lub przeniesienia w ramach jego grupy zaszeregowania.
Urzędnik może złożyć wniosek o dokonanie przeniesienia w ramach instytucji.
2. Urzędnikowi może zostać czasowo powierzone stanowisko w jego grupie zaszeregowania i grupie funkcyjnej, wyższe niż jego grupa zaszeregowania. Począwszy od czwartego miesiąca po objęciu takiego stanowiska, otrzymuje on dodatek wyrównawczy odpowiadający różnicy między wynagrodzeniem należnym mu z tytułu jego grupy zaszeregowania i stopnia a wynagrodzeniem, który otrzymywałby z tytułu zaszeregowania na tym stopniu, na którym byłby zaszeregowany, gdyby przyznano mu grupę zaszeregowania odpowiadającą jego stanowisku, które zostało mu czasowo powierzone.
Okres czasowego powierzenia innego stanowiska nie przekracza jednego roku, z wyjątkiem przypadków, w których dokonano takiego powierzenia, bezpośrednio lub pośrednio, w celu zastąpienia urzędnika, którego oddelegowano, w interesie służby, na inne stanowisko, powołano do służby wojskowej lub który jest nieobecny z powodu przedłużającego się zwolnienia chorobowego.
Artykuł 8
Urzędnik oddelegowany do innej instytucji Wspólnot Europejskich może, po okresie sześciu miesięcy, wnioskować o przeniesienie do pracy w tej instytucji.
Jeśli instytucja macierzysta urzędnika oraz instytucja, do której został on oddelegowany, wyrażają zgodę na przeniesienie, przyjmuje się, iż urzędnik pełnił całą swoją służbę we Wspólnotach w tej ostatniej instytucji. W przypadku takiego przeniesienia nie mają zastosowania przepisy niniejszego regulaminu dotyczące świadczeń finansowych przysługujących w razie zakończenia służby w jednej z instytucji Wspólnot.
Jeśli decyzja uwzględniająca taki wniosek obejmuje zatrudnienie urzędnika w wyższej grupie zaszeregowania niż ta, do której był przydzielony w instytucji macierzystej, decyzję tę uznaje się za awans i może ona zostać podjęta jedynie zgodnie z warunkami określonymi w art. 45.
Artykuł 9
1. Powołuje się:
a) w każdej instytucji:
— Komitet Pracowniczy, który może być w miarę potrzeb podzielony na sekcje według różnych miejsc zatrudnienia,
— Wspólny Komitet lub odpowiednio do ilości urzędników w miejscach zatrudnienia, kilka Wspólnych Komitetów,
— Komisję Dyscyplinarną lub, odpowiednio do ilości urzędników w miejscach zatrudnienia, kilka Komisji Dyscyplinarnych,
— jeden lub więcej Wspólnych Komitetów doradczych ds. braku kwalifikacji zawodowych, odpowiednio do liczby zatrudnionych urzędników,
— w miarę potrzeb, Komitet ds. Ocen;
b) w odniesieniu do Wspólnot:
— Komitet ds. Inwalidztwa;
które wykonują funkcje powierzone im w niniejszym regulaminie pracowniczym.
1a. W celu stosowania niektórych przepisów niniejszego regulaminu pracowniczego, dla dwóch lub większej liczby instytucji może być ustanowiony połączony Wspólny Komitet.
2. Skład oraz szczegóły dotyczące działalności tych organów ustalane są przez każdą z instytucji zgodnie z przepisami załącznika II.
Pracowników instytucji powiadamia się o wykazie członków tych organów.
3. Komitet Pracowniczy reprezentuje interesy pracowników wobec ich instytucji oraz zapewnia stały kontakt między instytucją a pracownikami. Przyczynia się do prawidłowego funkcjonowania służby, zapewniając możliwość wyrażania opinii przez pracowników.
Zwraca on uwagę właściwych organów danej instytucji na wszelkie problemy mające ogólne znaczenie dla wykładni oraz stosowania niniejszego regulaminu pracowniczego. Można zwracać się do niego we wszelkich tego rodzaju sprawach.
Komitet Pracowniczy przedkłada właściwym organom instytucji propozycje dotyczące organizacji oraz działania służby oraz propozycje dotyczące poprawy warunków pracy oraz ogólnych warunków bytowych pracowników.
Komitet Pracowniczy uczestniczy w zarządzaniu oraz nadzorowaniu placówek o charakterze socjalnym utworzonych przez instytucję w interesie pracowników. Może on, za zgodą instytucji, powoływać takie placówki socjalne.
4. Oprócz funkcji powierzonych im w niniejszym regulaminie pracowniczym, Wspólne Komitety mogą wykonywać również funkcje doradcze w sprawach ogólnych przedkładanych przez organ powołujący lub przez Komitet Pracowniczy.
5. Należy zasięgnąć opinii komitetu sprawozdawczego:
(a) w sprawie działań po zakończeniu okresu próbnego; oraz
(b) w sprawie doboru pracowników, których dotyczy redukcja zatrudnienia.
Organ powołujący może wydać wytyczne w celu zapewnienia, że sprawozdania okresowe w sprawie urzędników są sporządzane w instytucji w jednolity sposób.
6. W odniesieniu do stosowania art. 51, należy zasięgać opinii wspólnego komitetu doradczego ds. braku kwalifikacji zawodowych.
Artykuł 10
Komitet ds. Regulaminu Pracowniczego składa się z przedstawicieli instytucji wspólnotowych i równej liczby przedstawicieli komitetów pracowniczych tych instytucji. Decyzję w sprawie procedury odnoszącej się do powołania członków Komitetu ds. Regulaminu Pracowniczego podejmuje się na mocy wspólnego porozumienia instytucji. Agencje są wspólnie reprezentowane zgodnie z regułami ustalonymi na mocy porozumienia między nimi i Komisją.
Komisja zasięga opinii Komitetu w sprawie wniosku o dokonanie przeglądu Regulaminu pracowniczego, który wydaje swoją opinię w terminie ustalonym przez Komisję. Oprócz funkcji powierzonych Komitetowi na mocy niniejszego Regulaminu pracowniczego, może on przedkładać wnioski dotyczące przeglądu Regulaminu pracowniczego. Komitet zbiera się na wniosek swojego przewodniczącego, jednej z instytucji, lub komitetu pracowniczego jednej z instytucji.
Porządek obrad komitetu przekazuje się właściwym organom.
Artykuł 10a
Instytucja określa terminy, w których Komitet Pracowniczy, Wspólny Komitet lub Komitet ds. Regulaminu Pracowniczego powinny wyrazić wymagane opinie; terminy te nie mogą być krótsze niż 15 dni roboczych. Jeśli w wyznaczonym terminie nie zostanie wydana opinia, instytucja podejmuje swoją decyzję.
Artykuł 10b
Związki zawodowe i stowarzyszenia pracownicze określone w art. 24b stanowią w interesie ogólnym pracowników, bez uszczerbku dla uprawnień statutowych komitetów pracowniczych.
Wnioski Komisji określone w art. 10 mogą być przedmiotem konsultacji prowadzonych przez przedstawicieli związków zawodowych i stowarzyszeń pracowniczych.
Artykuł 10c
Każda instytucja może zawierać umowy dotyczące jej pracowników z przedstawicielami związków zawodowych i stowarzyszeń pracowniczych. Umowy te nie mogą pociągać za sobą zmiany Regulaminu pracowniczego lub wszelkiego rodzaju zobowiązań budżetowych, nie mogą również wpływać na funkcjonowanie danej instytucji. Przedstawiciele związków zawodowych i zrzeszeń pracowniczych będący sygnatariuszami działają w każdej z instytucji w poszanowaniu uprawnień statutowych komitetu pracowniczego.
TYTUŁ II
PRAWA I OBOWIĄZKI URZĘDNIKÓW
Artykuł 11
Urzędnik przy wykonywaniu swoich obowiązków i w swoim postępowaniu kieruje się wyłącznie interesem Wspólnot; nie może on zwracać się o instrukcje ani ich przyjmować od jakiegokolwiek rządu, organu, organizacji lub osoby spoza jego instytucji. ►M112 Pełni powierzone mu obowiązki w sposób obiektywny, bezstronny oraz w poszanowaniu obowiązku zachowania lojalności wobec Wspólnot. ◄
Urzędnik bez pozwolenia organu powołującego nie przyjmuje od jakiegokolwiek rządu lub z jakiegokolwiek źródła spoza instytucji, do której należy, jakichkolwiek tytułów, odznaczeń, wyróżnień, przywilejów, prezentów lub jakiegokolwiek rodzaju wynagrodzeń, z wyjątkiem przysługujących mu za prace wykonywane przed jego powołaniem albo w trakcie urlopu okolicznościowego w celu odbycia służby wojskowej lub innego rodzaju służby państwowej, o ile pozostają one w związku z tymi pracami.
Artykuł 11a
1. Z zastrzeżeniem ust. 2 urzędnik, wykonując swoje obowiązki, nie może zajmować się, bezpośrednio lub pośrednio, sprawami, które dotyczą go osobiście, w szczególności ze względów rodzinnych lub finansowych, co mogłoby wpłynąć na jego niezależność.
2. Każdy urzędnik, któremu podczas wykonywania swoich obowiązków zostanie powierzona sprawa określona w ust. 1, niezwłocznie informuje organ powołujący. Organ powołujący podejmuje właściwe środki, w szczególności może zwolnić urzędnika z odpowiedzialności za tę sprawę.
3. Urzędnik nie może posiadać ani nabywać, bezpośrednio lub pośrednio, udziału w przedsiębiorstwach podlegających instytucji, do której przynależy lub które pozostają w związku z tą instytucją, gdy udział ten jest takiego rodzaju lub ma taki zakres, iż mógłby ograniczyć jego niezależność przy wykonywaniu obowiązków.
Artykuł 12
Urzędnik powstrzymuje się od jakichkolwiek działań lub zachowań, które mogłyby szkodzić powadze jego stanowiska.
Artykuł 12a
1. Urzędnicy powstrzymują się od jakichkolwiek form nękania psychicznego oraz molestowania seksualnego.
2. Fakt nękania psychicznego lub molestowania seksualnego nie może powodować dla urzędnika, który padł jego ofiarą, jakichkolwiek negatywnych skutków ze strony instytucji. Urzędnika, który przedstawił dowody nękania psychicznego lub molestowania seksualnego, nie mogą spotkać ze strony instytucji żadne negatywne skutki, pod warunkiem że działa on w dobrej wierze.
3. „Nękanie psychiczne”; oznacza niewłaściwe zachowanie, które ma miejsce na przestrzeni pewnego okresu, powtarza się lub ma charakter ciągły i obejmuje sposób zachowania, wypowiedzi ustne i pisemne, gesty lub inne działania podejmowane umyślnie, które mogą godzić w osobowość, godność lub integralność fizyczną lub psychiczną danej osoby.
4. „Molestowanie seksualne”; oznacza zachowania dotyczące płci, które są niepożądane przez osobę, do której są adresowane, a ich celem lub skutkiem jest obraza osoby lub tworzenie atmosfery zastraszenia, wrogości, upokorzenia lub niepokoju w środowisku pracy. Molestowanie seksualne jest traktowane jako dyskryminacja ze względu na płeć.
Artykuł 12b
1. Z zastrzeżeniem art. 15, urzędnik mający zamiar podjąć dodatkową działalność, zarobkową lub niezarobkową, lub wykonywać zadania poza Wspólnotami, musi uzyskać uprzednio pozwolenie organu powołującego. Pozwolenia nie udziela się wyłącznie w przypadkach gdy działalność lub zadanie, o którym mowa, ma taki charakter, że może utrudniać wykonywanie obowiązków urzędnika lub jest niezgodne z interesem instytucji.
2. Urzędnik powiadamia organ powołujący o wszelkich zmianach działalności lub zadania wykonywanego poza Wspólnotą, zaistniałych po uzyskaniu przez niego pozwolenia organu powołującego na mocy ust. 1. Pozwolenie może zostać cofnięte, jeżeli działalność lub zadanie przestały spełniać warunki, o których mowa w ostatnim zdaniu ust. 1.
Artykuł 13
Jeśli małżonek urzędnika prowadzi zawodowo działalność zarobkową, urzędnik powiadamia o tym organ powołujący. W przypadku gdy taka działalność okaże się być nie do pogodzenia z funkcją urzędnika oraz jeśli urzędnik nie jest w stanie zobowiązać się, że działalność ta zostanie zakończona w określonym czasie, organ powołujący, po zasięgnięciu opinii Wspólnego Komitetu, decyduje, czy urzędnik ten powinien ►M112 nadal zajmuje swoje stanowisko lub zostaje przeniesiony na inne stanowisko ◄ .
▼M112 —————
Artykuł 15
1. Urzędnik, który zamierza ubiegać się o urząd publiczny, powiadamia organ powołujący. Organ powołujący podejmuje decyzję, w interesie służby, czy dany urzędnik:
(a) powinien złożyć wniosek o urlop z przyczyn osobistych; lub
(b) powinien uzyskać urlop coroczny; lub
(c) może uzyskać zezwolenie na pracę w niepełnym wymiarze godzin; lub
(d) may continue to discharge his duties as before.
2. Urzędnik wybrany lub powołany na urząd publiczny niezwłocznie powiadamia organ powołujący. Organ powołujący, uwzględniając interes służby, powagę urzędu, obowiązki z nim związane oraz wynagrodzenie i zwrot kosztów poniesionych z tytułu pełnienia tych obowiązków, podejmuje jedną z decyzji określonych w ust. 1. Jeżeli od urzędnika wymaga się wykorzystania urlopu z przyczyn osobistych lub jeśli pozwala mu się na pracę w niepełnym wymiarze godzin, czas trwania takiego urlopu lub pracy w niepełnym wymiarze godzin odpowiada okresowi sprawowania urzędu publicznego.
Artykuł 16
Po zakończeniu służby urzędnik jest nadal zobowiązany do godziwego i rozważnego zachowania w odniesieniu do przyjmowania niektórych stanowisk lub pewnych korzyści.
Urzędnicy zamierzający podjąć działalność zawodową, zarobkową lub niezarobkową w okresie dwóch lat od zakończenia służby informują o tym instytucję. Jeżeli taka działalność jest związana z pracą, którą urzędnik wykonywał w ciągu ostatnich trzech lat służby i może prowadzić do konfliktu z uzasadnionymi interesami instytucji, organ powołujący, uwzględniając interes służby, może albo zabronić mu podjęcia tej działalności lub wydać pozwolenie na warunkach, jakie uzna za odpowiednie. Instytucja, po konsultacji ze Wspólnym Komitetem zawiadamia o swojej decyzji w ciągu 30 dni roboczych po otrzymaniu stosownej informacji. Jeżeli w powyższym terminie nie zawiadomiono o decyzji, uznaje się to za udzielenie pozwolenia.
Artykuł 17
1. Każdy urzędnik nie może, bez uzyskania odpowiedniej zgody, ujawniać informacji, które uzyskał w trakcie pełnienia obowiązków, o ile takie informacje nie zostały już podane do publicznej wiadomości lub nie są publicznie dostępne.
2. Po opuszczeniu służby urzędnik jest nadal związany tym zobowiązaniem.
Artykuł 17a
1. Urzędnik korzysta z wolności wypowiedzi z poszanowaniem zasad lojalności i bezstronności.
2. Bez uszczerbku dla przepisów art. 12 i 17, urzędnik, który zamierza podać do publicznej wiadomości jakiekolwiek treści dotyczące prac Wspólnot lub przyczynić się do tego, samodzielnie lub wraz z innymi osobami, powiadamia o tym uprzednio organ powołujący.
Jeżeli organ powołujący jest w stanie wykazać, że może to w istotny sposób zaszkodzić interesom Wspólnot, organ powołujący powiadamia urzędnika o swojej decyzji pisemnie w terminie 30 dni roboczych od dnia otrzymania informacji. Jeżeli decyzja taka nie zostanie przekazana w ustalonym terminie, uważa się, że organ powołujący nie wyraża sprzeciwu.
Artykuł 18
1. Wszelkie prawa do pisemnych i innych prac dokonanych przez urzędników w ramach pełnienia obowiązków przysługują tej Wspólnocie, której prac pisemnych lub innych dotyczą. Wspólnoty mają prawo żądania przeniesienia praw autorskich do takich prac.
2. Każdy wynalazek dokonany przez urzędnika w ramach lub w związku z pełnieniem obowiązków stanowi bezsporną własność Wspólnot. Instytucja może, na własny koszt i w imieniu Wspólnot, wystąpić z wnioskiem i uzyskać odpowiednie patenty we wszystkich państwach. Każdy wynalazek odnoszący się do działalności Wspólnot, dokonany przez urzędnika w rok po zakończeniu służby, o ile nie ustalono inaczej, uważa się za dokonany w ramach lub w związku z wykonywaniem przez niego obowiązków. Jeżeli wynalazki podlegają opatentowaniu, należy podać nazwisko wynalazcy lub wynalazców.
3. W odpowiednich przypadkach instytucja może przyznać urzędnikowi będącemu autorem opatentowanego wynalazku, nagrodę, której kwotę ustala instytucja.
Artykuł 19
Urzędnik nie może bez pozwolenia organu powołującego ujawnić w ramach postępowania sądowego informacji uzyskanych przy wykonywaniu swoich obowiązków. Udzielenia pozwolenia odmawia się jedynie w przypadku, gdy wymagają tego interesy Wspólnot, a odmowa nie może pociągać za sobą odpowiedzialności karnej urzędnika. Zobowiązanie to istnieje także po zakończeniu służby.
Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania wobec urzędnika lub byłego urzędnika składającego zeznania przed Trybunałem Sprawiedliwości lub Komisją Dyscyplinarną instytucji w sprawie dotyczącej pracownika lub byłego pracownika jednej z trzech Wspólnot Europejskich.
Artykuł 20
Urzędnik ma miejsce zamieszkania w miejscowości, w której jest zatrudniony, lub w takiej odległości od niej, by nie utrudniało to wykonywania jego obowiązków. ►M112 Urzędnik powiadamia organ powołujący o swoim adresie oraz niezwłocznie powiadamia o jego wszelkich zmianach. ◄
Artykuł 21
Urzędnik, niezależnie od swojej rangi służbowej, wspiera i służy radą swoim przełożonym; odpowiada za wykonywanie powierzonych mu obowiązków.
Urzędnik kierujący określonym działem służby jest odpowiedzialny wobec swoich przełożonych za wykonywanie powierzonych mu uprawnień oraz wydanych przez niego poleceń. Odpowiedzialność jego podwładnych nie zwalnia go z jego własnej odpowiedzialności.
▼M112 —————
Artykuł 21a
1. Urzędnik otrzymujący polecenia, które uważa za niewłaściwe lub mogące mieć poważne niekorzystne skutki, informuje niezwłocznie swojego bezpośredniego przełożonego, który, jeśli informacja została przedłożona w formie pisemnej, odpowiada na piśmie. Na warunkach ust. 2, jeżeli bezpośredni przełożony potwierdza polecenia, a urzędnik jest przekonany, że tego rodzaju potwierdzenie nie stanowi właściwej odpowiedzi na jego powiadomienie, urzędnik zwraca się z pisemnym zapytaniem do przełożonego znajdującego się bezpośrednio wyżej w hierarchii. Jeżeli osoba ta potwierdzi polecenie na piśmie, urzędnik wykonuje je, o ile nie są one w sposób oczywisty sprzeczne z prawem lub nie stanowią naruszenia właściwych norm bezpieczeństwa.
2. Jeżeli bezpośredni przełożony uznaje, że polecenia wymagają niezwłocznego wykonania, urzędnik wykonuje je, o ile nie są one w sposób oczywisty sprzeczne z prawem lub nie stanowią naruszenia właściwych norm bezpieczeństwa. Na wniosek urzędnika bezpośredni przełożony jest zobowiązany do wydania tych poleceń na piśmie.
Artykuł 22
Urzędnik może zostać zobowiązany do wyrównania, w całości bądź w części, szkody poniesionej przez Wspólnoty w wyniku jego poważnego uchybienia przy wykonywaniu lub w związku z wykonywaniem swoich obowiązków służbowych.
Organ powołujący wydaje decyzję zawierającą uzasadnienie zgodnie z procedurą obowiązującą w sprawach dyscyplinarnych.
Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich przy rozstrzyganiu sporów powstałych w związku z tym przepisem jest uprawniony do nieograniczonej kontroli prawidłowości decyzji oraz ma możliwość uchylenia lub zmiany zaskarżonej decyzji.
Artykuł 22a
1. Każdy urzędnik, który w trakcie lub w związku z wykonywanymi przez niego obowiązkami dowiaduje się o faktach, które mogą wzbudzić podejrzenie co do nielegalnej działalności, w tym nadużyć finansowych lub korupcji, szkodzącym interesom Wspólnot, lub o postępowaniu związanym z wykonywaniem obowiązków służbowych, które może stanowić poważne zaniedbanie w wypełnianiu zobowiązań urzędników wspólnotowych, niezwłocznie powiadamia swojego bezpośredniego przełożonego lub dyrektora generalnego lub, jeżeli uznaje to za właściwe, Sekretarza Generalnego, albo osoby zajmujące równorzędne stanowiska lub Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF).
Wszystkie informacje, o których mowa w akapicie pierwszym, składa się na piśmie.
Niniejszy ustęp ma zastosowanie również w przypadku poważnego zaniedbania wypełniania podobnego zobowiązania ze strony Członka instytucji lub innej osoby pełniącej służbę lub wykonującej pracę na rzecz instytucji.
2. Każdy urzędnik uzyskujący informacje określone w ust. 1 niezwłocznie przekazuje OLAF-owi wszelkie posiadane dowody, które mogą stanowić podstawę domniemania o naruszeniach określonych w ust. 1.
3. Urzędnik nie ponosi żadnych negatywnych skutków ze strony instytucji wynikających z przekazania informacji określonych w ust. 1 i 2, pod warunkiem że działał w dobrej wierze.
4. Ustępy 1–3 nie mają zastosowania do dokumentów, pism, sprawozdań, notatek lub informacji w dowolnej formie przechowywanych, sporządzonych lub ujawnionych urzędnikowi do celów lub w toku toczącego się lub zakończonego postępowania sądowego.
Artykuł 22b
1. Urzędnik, który ujawnia informacje określone w art. 22a Przewodniczącemu Komisji lub Trybunałowi Obrachunkowemu albo Przewodniczącemu Rady lub Przewodniczącemu Parlamentu Europejskiego albo Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich, nie ponosi konsekwencji ze strony instytucji, do której przynależy, pod warunkiem że spełnione są dwa poniższe warunki:
(a) urzędnik żywi szczere i uzasadnione przekonanie, że ujawniona informacja oraz zarzuty w niej zawarte są zasadniczo prawdziwe; oraz
(b) urzędnik wcześniej udostępnił te informacje OLAF-owi lub własnej instytucji oraz umożliwił OLAF-owi lub tej instytucji w czasie wyznaczonym przez Urząd lub instytucję, z uwzględnieniem stopnia złożoności sprawy, podjęcie odpowiednich działań. Urzędnika w należyty sposób powiadamia się o tym okresie w terminie 60 dni.
2. Okresu, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się, jeżeli urzędnik może wykazać, że jest to nieuzasadnione uwzględniając wszystkie okoliczności sprawy.
3. Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania do dokumentów pism, sprawozdań, notatek lub informacji w dowolnej formie przechowywanych, sporządzonych lub ujawnionych w dowolny sposób urzędnikowi dla celów, lub w toku toczącego się, lub zakończonego postępowania sądowego.
Artykuł 23
Przywileje i immunitety przysługujące urzędnikom, przyznawane są wyłącznie w interesie Wspólnot. O ile ►M15 Protokół w ◄ sprawie przywilejów i immunitetów nie stanowi inaczej, urzędnicy nie są zwolnieni z wypełniania swoich osobistych zobowiązań ani z obowiązku przestrzegania obowiązujących przepisów ustawowych i porządkowych.
W przypadku naruszenia przywilejów i immunitetów, zainteresowany urzędnik niezwłocznie powiadamia o tym organ powołujący.
Laissez-passer przewidziane ►M15 w Protokole ◄ dotyczącym przywilejów i immunitetów wydawane są urzędnikom ►M112 grupa zaszeregowania AD 12 do AD 16 ◄ oraz równoważnych grup zaszeregowania. ►M39 W przypadku gdy wymaga tego interes służby, laissez-passer może zostać przyznane, na mocy specjalnej decyzji organu powołującego, urzędnikom innych grup zaszeregowania, których miejsce zatrudnienia znajduje się poza terytorium Państw Członkowskich. ◄
Artykuł 24
►M15 Wspólnoty wspomagają każdego urzędnika ◄ , w szczególności w postępowaniach przeciwko osobom dopuszczającym się gróźb, zniewag, zniesławień lub ataków na osobę lub mienie, na jakie on lub członkowie jego rodziny są narażeni ze względu na zajmowane przez niego stanowisko lub pełnione obowiązki.
►M15 Wspólnoty solidarnie rekompensują ◄ urzędnikowi szkody poniesione przez niego w takich przypadkach, o ile urzędnik nie spowodował szkody umyślnie lub przez rażące niedbalstwo i nie był w stanie uzyskać odszkodowania od osoby, która szkodę wyrządziła.
Artykuł 24a
►M112 Wspólnoty ◄ ułatwiają dalsze kształcenie zawodowe, w zakresie, w jakim jest to zgodne ze niezakłóconym funkcjonowaniem służby oraz z ich własnymi interesami.
Dalsze kształcenie zawodowe jest brane pod uwagę przy awansowaniu w ramach kariery zawodowej.
Artykuł ►M112 24b ◄
Urzędnikom przysługuje prawo do zrzeszania się; mogą oni w szczególności należeć do związków zawodowych lub stowarzyszeń pracowniczych urzędników europejskich.
Artykuł 25
Urzędnicy mogą składać wnioski dotyczące zagadnień objętych niniejszym Regulaminem pracowniczym do organu powołującego ich instytucji.
Każda decyzja indywidualna, która jest podejmowana na podstawie przepisów niniejszego regulaminu pracowniczego, jest niezwłocznie przekazywana na piśmie zainteresowanemu urzędnikowi. Jakakolwiek decyzja powodująca negatywne skutki dla urzędnika powinna zawierać uzasadnienie.
Decyzje szczególne dotyczące powołania, zatrudniania, awansowania, przenoszenia, ustalania statusu kadrowego oraz zaprzestania służby urzędnika publikuje instytucja, do której urzędnik należy. Publikacje udostępnia się wszystkim pracownikom w odpowiednim czasie.
Artykuł 26
Akta osobowe urzędnika zawierają:
a) wszelkie dokumenty dotyczące jego stosunku pracy oraz wszelkie oceny jego kwalifikacji, wydajności i zachowania;
b) wszelkie uwagi urzędnika dotyczące powyższych dokumentów.
Dokumenty są rejestrowane, numerowane oraz włączane do akt według numerów porządkowych; dokumenty określone w lit. a) mogą być wykorzystane lub użyte przez instytucję przeciwko urzędnikowi tylko w przypadku, gdy zostały mu one przedstawione przed ich włączeniem do akt.
Przedstawienie każdego dokumentu jest dokumentowane podpisem urzędnika lub, jeśli nie jest to możliwe, poprzez wysłanie listu poleconego ►M112 na ostatni adres wskazany przez urzędnika ◄ .
Akta osobowe urzędnika nie zawierają odniesienia do jego działalności i poglądów politycznych, związkowych, filozoficznych lub religijnych ani do jego pochodzenia rasowego lub etnicznego czy orientacji seksualnej.
Jednakże poprzedni akapit nie zabrania dodawania do akt aktów administracyjnych oraz dokumentów znanych urzędnikowi, które są konieczne dla potrzeb zastosowania niniejszego Regulaminu pracowniczego.
Dla każdego urzędnika prowadzi się tylko jedne akta osobowe.
Urzędnik jest uprawniony, nawet po zakończeniu służby, do zapoznania się ze wszystkim dokumentami, które znajdują się w jego aktach ►M112 oraz umieścić ich kopie ◄ osobowych.
Akta osobowe mają charakter poufny i mogą być przeglądane tylko w pomieszczeniach biurowych administracji ►M112 lub na zabezpieczonym nośniku elektronicznym ◄ . W przypadku wszczęcia postępowania sądowego dotyczącego urzędnika przed Trybunałem Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich akta mogą być ►M112 ————— ◄ .
Artykuł 26a
Urzędnicy mają prawo do zapoznania się ze swoją dokumentacją medyczną na zasadach określonych przez każdą instytucję.
TYTUŁ III
KARIERA ZAWODOWA URZĘDNIKA
ROZDZIAŁ I
Zatrudnienie
Artykuł 27
Przy zatrudnianiu dąży się do pozyskania do służby urzędników spełniających najwyższe wymogi w zakresie kwalifikacji, wydajności i uczciwości, rekrutowanych spośród obywateli Państw Członkowskich Wspólnot z uwzględnieniem możliwie szerokiego zasięgu geograficznego.
▼M112 —————
Żadne stanowiska nie mogą być rezerwowane dla obywateli określonego Państwa Członkowskiego.
Artykuł 28
Na urzędnika może zostać powołany jedynie ten, kto:
a) jest obywatelem jednego z Państw Członkowskich Wspólnot i korzysta z pełni praw obywatelskich; organ powołujący może odstąpić od wymogu posiadania takiego obywatelstwa;
b) wypełnił wszelkie swoje zobowiązania wynikające z przepisów dotyczących pełnienia służby wojskowej;
c) posiada odpowiednie cechy charakteru dla wykonywania swoich obowiązków;
d) z zastrzeżeniem przepisów art. 29 ust. 2, spełnił wymogi konkursu przeprowadzanego w oparciu o świadectwa posiadanych kwalifikacji albo testy, lub zarówno świadectwa kwalifikacji jak i testy, zgodnie z przepisami załącznika III;
e) jest odpowiednio sprawny fizycznie, aby wykonywać swoje obowiązki; oraz
f) wykazuje gruntowną znajomość jednego z języków Wspólnot oraz zadowalającą znajomość innego języka Wspólnoty w zakresie niezbędnym dla wykonywania swoich obowiązków.
Artykuł 29
1. Przed obsadzeniem wakującego stanowiska w instytucji organ powołujący najpierw rozważa, czy:
(a) stanowisko może zostać obsadzone przez:
(i) przeniesienie; lub
(ii) powołanie zgodne z art. 45a; lub
(iii) awans
w ramach instytucji;
(b) wniosek o przeniesienie otrzymano od urzędników z tej samej grupy zaszeregowania innych instytucji i/lub, czy prowadzono w instytucji wewnętrzny konkurs otwarty wyłącznie dla urzędników oraz personelu tymczasowego, określonych w art. 2 Warunków zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich;
a zatem zastosowano procedurę konkursową w oparciu o świadectwa posiadanych kwalifikacji albo testy, lub zarówno w oparciu o świadectwa kwalifikacji, jak i testy. Załącznik III ustala procedurę konkursową.
Konkurs może być przeprowadzony także w celów stworzenia rezerwy dla późniejszego naboru.
2. Organ powołujący może zastosować procedurę odmienną od procedury konkursowej w odniesieniu do naboru urzędników wyższego szczebla (dyrektorów generalnych lub ich odpowiedników w grupie zaszeregowania AD 16 lub AD 15 oraz dyrektorów lub ich odpowiedników w grupie zaszeregowania AD 15 lub AD 14) oraz, w przypadkach wyjątkowych, również w odniesieniu do naboru na stanowiska wymagające szczególnych kwalifikacji.
3. Instytucje mogą organizować wewnętrzne konkursy dla każdej grupy zaszeregowania w oparciu o kwalifikacje oraz testy danej instytucji, dla grupy zaszeregowania szczebla AST 6 lub wyższego oraz grupy zaszeregowania szczebla AD 9 lub wyższego.
Konkursy te otwiera się wyłącznie dla pracowników tymczasowych instytucji, zatrudnionych zgodnie z art. 2 lit. c) Warunków zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich. Od uczestników tych konkursów instytucje wymagają jako kwalifikacji minimalnych przynajmniej dziesięcioletniego okresu świadczenia pracy przez pracownika tymczasowego oraz zatrudnienia pracownika tymczasowego w oparciu o procedurę naboru zapewniającą stosowanie tych samych norm, które dotyczą naboru urzędników zgodnie z art. 12 ust. 4 Warunków zatrudnienia innych pracowników. W drodze odstępstwa od ust. 1 lit. a) tego artykułu, organ powołujący instytucji, która zatrudniła pracownika tymczasowego, przed obsadzeniem wakującego stanowiska w tej instytucji, rozważa przeniesienie urzędników w instytucji równolegle do rozpatrywania kandydatur wyłonionych w drodze wewnętrznych konkursów.
4. Raz na pięć lat Parlament Europejski organizuje wewnętrzny konkurs w oparciu o świadectwa kwalifikacji i testy dla każdej grupy funkcyjnej, które odnoszą się do grupy zaszeregowania AST 6 lub wyższej oraz grupy zaszeregowania AD 9 lub wyższej, zgodnie z warunkami określonymi w drugim akapicie ust. 3.
Artykuł 30
W odniesieniu do każdego konkursu organ powołujący powołuje komisję konkursową. Komisja ta sporządza listę odpowiednich kandydatów.
Organ powołujący podejmuje decyzję, których z tych kandydatów powołać na wakujące stanowiska.
Artykuł 31
1. Wybrani kandydaci są powoływani na urzędników do grupy zaszeregowania grupy funkcyjnej wymienionej w ogłoszeniu o konkursie, który przeszli.
2. Bez uszczerbku dla przepisów art. 29 ust. 2, nabór urzędników prowadzi się wyłącznie dla grup zaszeregowania AST 1–AST 4 lub AD 5–AD 8. Grupę zaszeregowania dla konkursu ustala instytucja według poniższych kryteriów:
(a) cel naboru urzędników posiadających możliwie najwyższe kwalifikacje określone w art. 27;
(b) jakość wymaganego doświadczenia zawodowego.
Dla potrzeb ustalenia szczególnych potrzeb instytucji podczas naboru urzędników można również uwzględnić warunki rynku pracy przeważające we Wspólnocie.
3. W drodze odstępstwa od ust. 2, w miarę potrzeb instytucja może wydać pozwolenie na zorganizowanie konkursu w grupie zaszeregowania AD 9, AD 10, AD 11 lub, w przypadkach wyjątkowych, w grupie zaszeregowania AD 12. Ogólna liczba kandydatów powołanych na wakujące stanowiska tych grup zaszeregowania nie przekracza 20 % ogólnej liczby powołanych do grupy funkcyjnej AD rocznie, zgodnie z art. 30 akapit drugi.
Artykuł 32
Zatrudnianemu urzędnikowi przyznaje pierwszy stopień w jego grupie zaszeregowania.
Organ powołujący może uwzględniając doświadczenie zawodowe przyznać wyższy stopień odpowiadający nie więcej niż 24 miesiącom. Każda instytucja przyjmuje ogólne przepisy wykonawcze w celu wprowadzenia w życie przepisów niniejszego artykułu.
Pracownik zatrudniony na czas określony, zaszeregowany zgodnie z przyjętymi przez instytucję kryteriami zaszeregowania, w przypadku powołania go na urzędnika w tej samej grupie zaszeregowania bezpośrednio po ustaniu jego dotychczasowego stosunku pracy, zachowuje stopień uzyskany w ramach zatrudnienia na czas określony.
Artykuł 33
Przed powołaniem, wybrany kandydat poddawany jest badaniom lekarskim przeprowadzanym przez jednego z lekarzy instytucji, w celu stwierdzenia, czy spełnia on wymóg określony w art. 28 lit. e).
W przypadku gdy w wyniku badania lekarskiego, o którym mowa w akapicie pierwszym, wydana zostanie negatywna opinia lekarska, kandydat może, w ciągu 20 dni od powiadomienia go przez instytucję o tej opinii, zażądać rozpatrzenia jego przypadku przez komisję lekarską składającą się z trzech lekarzy wybranych przez organ powołujący spośród personelu lekarskiego Wspólnoty. Komisja ta wysłuchuje lekarza, który wydał pierwotną, negatywną opinię. Kandydat może przedstawić komisji lekarskiej opinię wybranego przez siebie lekarza. W przypadku gdy opinia komisji lekarskiej potwierdzi wnioski badania lekarskiego, o którym mowa w akapicie pierwszym, kandydat pokrywa połowę związanych z jej sporządzeniem opłat i kosztów dodatkowych.
Artykuł 34
1. ►M112 Przed powołaniem urzędnicy odbywają dziewięciomiesięczny okres próbny. ◄
W przypadku gdy w okresie próbnym urzędnik nieprzerwanie przez okres przynajmniej jednego miesiąca nie może wykonywać obowiązków z powodu choroby, urlopu macierzyńskiego w rozumieniu art. 58 lub z powodu wypadku, organ powołujący może odpowiednio przedłużyć jego okres próbny.
2. Jeżeli urzędnik w okresie próbnym w sposób oczywisty nie spełnia swoich obowiązków należycie, możliwe jest w każdym momencie okresu próbnego sporządzenie odpowiedniego sprawozdania.
Sprawozdanie to jest przekazywane osobie zainteresowanej, która w ciągu ośmiu dni ma prawo przedłożyć swoje uwagi na piśmie. Sprawozdanie wraz z uwagami jest niezwłocznie przekazywane przez przełożonego urzędnika w okresie próbnym organowi powołującemu, który w okresie trzech tygodni uzyskuje opinię Wspólnego Komitetu ds. Ocen w sprawie działań, które mają zostać podjęte. Organ powołujący może podjąć decyzję o zwolnieniu urzędnika w okresie próbnym przed zakończeniem tego okresu, z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia; okres zatrudnienia nie może jednak przekraczać normalnego wymiaru okresu próbnego.
Jednakże w wyjątkowych przypadkach organ powołujący może zezwolić na kontynuację okresu próbnego w innej jednostce. Okres próbny w innej jednostce trwa, w granicach określonych w ust. 4, sześć miesięcy.
3. Najpóźniej na miesiąc przed końcem okresu próbnego, sporządzane jest sprawozdanie w sprawie przydatności urzędnika w okresie próbnym do wykonywania obowiązków związanych z powierzonym mu stanowiskiem oraz odnośnie do jego wydajności i zachowania w ramach służby. Sprawozdanie to jest przekazywane zainteresowanemu, który w ciągu ośmiu dni ma prawo przedstawić na piśmie swoje uwagi.
W przypadku gdy sprawozdanie zaleca zwolnienie lub, w wyjątkowych przypadkach, przedłużenie okresu próbnego, jest ono wraz z uwagami urzędnika w okresie próbnym niezwłocznie przekazywane przez jego przełożonego organowi powołującemu, który w ciągu trzech tygodni zasięga opinii Wspólnego Komitetu ds. Ocen w odniesieniu do działań, które mają zostać podjęte.
Urzędnik w okresie próbnym, którego kwalifikacje zawodowe nie okazały się wystarczające do powołania go na urzędnika na czas nieokreślony, zostaje zwolniony. Jednakże w wyjątkowych przypadkach organ powołujący może przedłużyć okres próbny maksymalnie o sześć miesięcy i w razie potrzeby przydzielić urzędnika w okresie próbnym do innej jednostki.
4. Łączna długość okresu próbnego nie może przekraczać 15 miesięcy.
5. Urzędnik w okresie próbnym, którego stosunek pracy zakończył się, otrzymuje rekompensatę w wysokości trzech miesięcznych wynagrodzeń podstawowych, jeżeli był zatrudniony przez okres dłuższy niż rok, dwóch miesięcznych wynagrodzeń podstawowych, jeżeli był zatrudniony przez przynajmniej przez sześć miesięcy, oraz jednego miesięcznego wynagrodzenia podstawowego, jeżeli był zatrudniony przez okres krótszy niż sześć miesięcy; przepis ten nie ma zastosowania w przypadku, gdy urzędnik ten może niezwłocznie podjąć inną działalność zawodową.
6. Przepisy ust. 2–5 nie mają zastosowania do urzędników, którzy złożą wniosek o rozwiązanie stosunku pracy przed zakończeniem okresu próbnego.
ROZDZIAŁ 2
Status służbowy
Artykuł 35
Urzędnik może mieć jeden z następujących statusów służbowych:
a) aktywne zatrudnienie;
b) oddelegowanie;
c) urlop z przyczyn osobistych;
d) tymczasowy stan spoczynku;
e) urlop na czas odbywania służby wojskowej;
f) urlop rodzicielski lub ze względów rodzinnych.
Sekcja 1
AKTYWNE ZATRUDNIENIE
Artykuł 36
Aktywnie zatrudniony urzędnik wykonuje obowiązki związane ze stanowiskiem, na które został powołany lub które tymczasowo mu przydzielono zgodnie z przepisami tytułu IV.
Sekcja 2
ODDELEGOWANIE
Artykuł 37
Oddelegowanym urzędnikiem jest urzędnik ►M56 powołany na czas nieokreślony ◄ , który decyzją organu powołującego:
a) został skierowany w interesie służby:
— w celu tymczasowego pełnienia służby poza swoją instytucją; lub
— w celu udzielenia tymczasowej pomocy osobie zajmującej stanowisko przewidziane w Traktatach lub wybranemu przewodniczącemu jednej z instytucji lub jednego z organów wspólnotowych, lub wybranemu przewodniczącemu jednej z frakcji politycznych zasiadających w Parlamencie Europejskim lub Komitecie Regionów albo frakcji zasiadających w Europejskim Komitecie Ekonomiczno-Społecznym;
— w celu tymczasowego objęcia stanowiska znajdującego się w wykazie stanowisk finansowanych ze środków przeznaczonych na badania i inwestycje oraz które zostało zaliczone przez organ budżetowy do stanowisk na czas określony;
b) na swój wniosek:
— został postawiony do dyspozycji innej instytucji Wspólnot Europejskich; lub
— został postawiony do dyspozycji organizacji zajmującej się wspieraniem interesów Wspólnoty i wymienionej w wykazie sporządzanym na podstawie porozumienia między instytucjami Wspólnot, po zasięgnięciu opinii Komitetu ds. Regulaminu Pracowniczego.
Oddelegowanemu urzędnikowi nadal przysługują wszystkie uprawnienia zgodnie z przepisami art. 38 oraz 39 oraz ciążą na nim wszystkie obowiązki, wynikające z jego przynależności do instytucji macierzystej. ►M23 Jednakże z zastrzeżeniem przepisów art. 77 akapit trzeci dotyczących emerytury, do urzędnika oddelegowanego, o którym mowa w akapicie pierwszym tiret drugie lit. a), mają zastosowanie przepisy obowiązujące w stosunku do urzędników grupy zaszeregowania, do której został on zakwalifikowany na stanowisku, na które został oddelegowany. ◄
Każdy urzędnik czynnie zatrudniony lub przebywający na urlopie z przyczyn osobistych może zwrócić się z wnioskiem lub otrzymać wniosek zastąpienia w interesie służby. W momencie zastąpienia urzędnika dobiega końca urlop z przyczyn osobistych.
Artykuł 38
Do oddelegowania w interesie służby mają zastosowanie następujące przepisy:
a) decyzję w sprawie oddelegowania podejmuje organ powołujący po wysłuchaniu zainteresowanego urzędnika;
b) czas trwania oddelegowania jest określany przez organ powołujący;
c) po upływie każdego sześciomiesięcznego okresu zainteresowany urzędnik może wnioskować o zakończenie oddelegowania;
d) urzędnik oddelegowany na podstawie art. 37 lit. a) tiret pierwsze jest uprawniony do dodatku wyrównawczego, w przypadku gdy łączne wynagrodzenie otrzymywane na stanowisku, na które został oddelegowany, jest niższe niż przewidziane dla jego grupy zaszeregowania oraz stopnia w instytucji macierzystej; uprawniony jest również do uzyskania zwrotu wszystkich dodatkowych wydatków spowodowanych oddelegowaniem;
e) urzędnik oddelegowany na podstawie art. 37 lit. a) tiret pierwsze nadal opłaca składkę emerytalną obliczaną na podstawie wynagrodzenia odpowiadającego jego grupie zaszeregowania i stopniowi w instytucji macierzystej;
f) oddelegowany urzędnik zachowuje swoje stanowisko, prawo do przeniesienia na wyższy stopień oraz prawo do awansu;
g) po zakończeniu oddelegowania, urzędnik jest niezwłocznie przywracany na poprzednio zajmowane stanowisko.
Artykuł 39
Do oddelegowania urzędnika na jego wniosek mają zastosowanie następujące przepisy:
a) decyzję w sprawie oddelegowania podejmuje organ powołujący, który określa czas trwania oddelegowania;
b) w ciągu sześciu miesięcy od objęcia nowych obowiązków urzędnik może wnioskować o zakończenie oddelegowania; w takim przypadku jest natychmiast przywracany na poprzednio zajmowane stanowisko;
c) po upływie tego sześciomiesięcznego okresu na jego stanowisko może zostać powołana inna osoba;
d) w trakcie okresu oddelegowania, składki na system emerytalno-rentowy oraz uprawnienia emerytalne obliczane są na podstawie wynagrodzenia odpowiadającego jego grupie zaszeregowania i stopniowi w instytucji macierzystej. ►M56 Urzędnik oddelegowany może nabywać uprawnienia emerytalne w instytucji, do której został oddelegowany na podstawie art. 37 ust. 1 lit. b) tiret drugie. Przestaje on jednak podlegać w okresie oddelegowania systemowi emerytalno-rentowemu instytucji, w której pierwotnie był zatrudniony.
Przepisy niniejszego regulaminu pracowniczego dotyczące renty ►M112 zasiłek z tytułu inwalidztwa lub renta rodzinna ◄ mają zastosowanie wobec urzędników, którzy w okresie oddelegowania na podstawie art. 37 ust. 1 lit. b) tiret drugie stali się niezdolni do pełnienia służby oraz wobec osób uprawnionych po śmierci urzędnika zmarłego w okresie oddelegowania; świadczenia te są pomniejszane o kwoty wypłacone z tych samych powodów i za ten sam okres przez jednostkę, do której urzędnik został oddelegowany.
Przepis ten nie może skutkować uzyskaniem przez urzędnika lub przez osoby uprawnione po śmierci urzędnika renty w wysokości przewyższającej maksymalną wysokość renty, jaka przysługiwałaby na podstawie niniejszego regulaminu pracowniczego; ◄
e) w terminie zastępstwa urzędnik zachowuje prawo do przeniesienia na wyższy stopień;
►M112 f) ◄ po zakończeniu oddelegowania urzędnikowi jest przydzielane pierwsze wolne stanowisko w ramach jego ►M112 grupa funkcyjna ◄ odpowiadające jego grupie zaszeregowania z zastrzeżeniem, że spełnia on wymagania związane z objęciem tego stanowiska. W przypadku nieprzyjęcia zaproponowanego stanowiska, utrzymuje on prawo do przeniesienia na kolejne wolne stanowisko w jego ►M112 grupa funkcyjna ◄ odpowiadające jego grupie zaszeregowania, gdy spełnia on wymagania związane z objęciem tego stanowiska; jeśli urzędnik nie przyjmie stanowiska po raz kolejny, po konsultacji ze Wspólnym Komitetem, może zostać zwolniony z urzędu. Do momentu objęcia nowego stanowiska pozostaje on urzędnikiem oddelegowanym bez prawa do wynagrodzenia.
Sekcja 3
URLOP Z PRZYCZYN OSOBISTYCH
Artykuł 40
1. Urzędnikowi ►M56 powołanemu na czas nieokreślony ◄ może w wyjątkowych okolicznościach zostać udzielony na jego wniosek bezpłatny urlop z przyczyn osobistych.
2. Bez uszczerbku dla przepisów art. 15, okres takiego urlopu nie przekracza jednego roku. Urlop może zostać przedłużony na dalszy okres.
Przedłużenia nie mogą przekraczać jednego roku. Całkowita długość urlopu z przyczyn osobistych nie może przekraczać 15 lat w toku całego zatrudnienia.
Jednakże jeżeli urzędnik ubiega się o taki urlop w celu umożliwienia mu:
(i) wychowywania dziecka pozostającego na jego utrzymaniu w rozumieniu art. 2 ust. 2 załącznika VII oraz które cierpi z powodu poważnego upośledzenia umysłowego lub fizycznego potwierdzonego przez lekarza urzędowego instytucji, oraz które wymaga stałej opieki lub nadzoru; lub
(ii) dołączenia do małżonka, który również jest urzędnikiem lub innego rodzaju pracownikiem Wspólnot, od którego w toku pełnienia obowiązków wymagano ustanowienia miejsca stałego zamieszkania w takiej odległości od miejsca zatrudnienia urzędnika składającego wniosek, że ustanowienie w tym miejscu ich wspólnego gospodarstwa domowego wiąże się z niedogodnościami w wypełnianiu obowiązków przez urzędnika składającego wniosek,
urlop może zostać przedłużony bez ograniczeń, pod warunkiem że z chwilą przedłużenia nadal spełnione są warunki, które uzasadniały udzielenie urlopu.
3. W trakcie urlopu urzędnik nie jest uprawniony do przeniesienia na wyższy stopień ani do awansu do wyższej grupy zaszeregowania; jego członkostwo w systemie zabezpieczenia społecznego przewidzianym w art. 72 i 73 oraz wynikające z tego ubezpieczenie od ryzyka jest zawieszone.
►M112 Jednakże urzędnik, który nie prowadzi działalności zarobkowej, najpóźniej w terminie jednego miesiąca od miesiąca, w którym rozpoczyna się urlop z przyczyn osobistych, może ubiegać się o dalsze objęcie go przepisami tych artykułów, pod warunkiem że ponosi połowę kosztów składek wymaganych na pokrycie ryzyka określonego w art. 72 ust. 1 i ust. 73 ust. 1 przez pierwszy rok urlopu z przyczyn osobistych oraz ich pełny koszt w dalszym okresie pozostawania na takim urlopie. Ochrona zgodna z art. 73 jest dostępna wyłącznie wtedy, gdy została uzyskana zgodnie z art. 72. Składki wylicza się przez odniesienie do ostatniego wynagrodzenia podstawowego urzędnika. ◄ Ponadto urzędnik, który wykaże, iż nie może uzyskać uprawnień emerytalnych z innego systemu emerytalno-rentowego, może na wniosek kontynuować uzyskiwanie uprawnień emerytalnych przez okres nie dłuższy niż rok, pod warunkiem że ponosi on składki równe trzykrotności stawki określonej ►M56 w art. 83 ust. 2; składki obliczane są na podstawie wynagrodzenia podstawowego urzędnika odpowiadającego jego grupie zaszeregowania i stopniowi ◄ .
4. Do urlopu z przyczyn osobistych mają zastosowanie następujące przepisy:
a) jest on udzielany przez organ powołujący na wniosek zainteresowanego urzędnika;
b) wniosek o przedłużenie urlopu składany jest na dwa miesiące przed końcem urlopu;
c) na stanowisko zajmowane przez urzędnika może zostać powołana inna osoba;
d) po zakończeniu urlopu z przyczyn osobistych urzędnikowi jest przydzielane pierwsze wolne stanowisko ►M112 w grupie funkcyjnej ◄ pod warunkiem że spełnia on wymagania związane z objęciem tego stanowiska. W przypadku nieprzyjęcia zaproponowanego stanowiska, utrzymuje on prawo do przeniesienia na kolejne wolne stanowisko ►M112 w grupie funkcyjnej ◄ , gdy spełnia on wymagania związane z objęciem tego stanowiska; jeśli urzędnik nie przyjmie stanowiska po raz kolejny, po konsultacji ze Wspólnym Komitetem, może zostać zwolniony z urzędu. Do momentu objęcia nowego stanowiska ►M112 ub podlega zastąpieniu ◄ pozostaje on urzędnikiem urlopowanym z przyczyn osobistych bez prawa do wynagrodzenia.
Sekcja 4
TYMCZASOWY STAN SPOCZYNKU
Artykuł 41
1. Tymczasowy stan spoczynku stanowi status służbowy urzędnika objętego redukcją liczby stanowisk w jego instytucji.
2. Decyzja w sprawie redukcji liczby stanowisk w danej grupie zaszeregowania podejmowana jest przez uprawniony organ budżetowy w ramach procedury budżetowej.
Organ powołujący, po zasięgnięciu opinii Wspólnego Komitetu, podejmuje decyzję, jakich rodzajów stanowisk dotyczyć ma redukcja.
Organ powołujący po zasięgnięciu opinii Wspólnego Komitetu opracowuje listę urzędników objętych redukcją liczby stanowisk, biorąc pod uwagę ich kwalifikacje, wydajność, zachowanie w ramach służby, sytuację rodzinną oraz długość służby. Każdy urzędnik, zajmujący jedno ze stanowisk, o których mowa w akapicie drugim, który wyraża chęć przejścia w tymczasowy stan spoczynku, jest z urzędu wpisywany na listę.
Urzędnicy wymienieni na liście są przenoszeni decyzją organu powołującego w tymczasowy stan spoczynku.
3. Uzyskując ten status, urzędnik przestaje wykonywać swoje obowiązki oraz traci prawo do wynagrodzenia oraz przeniesienia na wyższy stopień, lecz nadal, przez okres nieprzekraczający pięciu lat, uzyskuje uprawnienia emerytalne obliczane w oparciu o wysokość wynagrodzenia odpowiadającego jego grupie zaszeregowania oraz stopniowi.
Przez okres dwóch lat od przeniesienia w tymczasowy stan spoczynku urzędnikowi przysługuje pierwszeństwo przywrócenia do pracy na zwolnionym lub nowoutworzonym stanowisku ►M112 w grupie funkcyjnej ◄ , pod warunkiem iż posiada niezbędne kwalifikacje do jego objęcia.
Urzędnik, który został przeniesiony w tymczasowy stan spoczynku, otrzymuje świadczenie z tego tytułu obliczane zgodnie z przepisami załącznika IV.
Kwota dochodów uzyskiwanych przez urzędnika z tytułu nowego zatrudnienia w trakcie tego okresu jest odejmowana od świadczenia przewidzianego w akapicie trzecim, jeśli dochody te oraz to świadczenie łącznie przekraczają ostatnią kwotę całkowitego wynagrodzenia otrzymywanego przez urzędnika, obliczoną na podstawie tabeli płac obowiązującej pierwszego dnia miesiąca, za który wypłacane jest świadczenie.
Urzędnik dostarcza na piśmie wymagane dowody oraz powiadamia instytucję o wszelkich okolicznościach mogących mieć wpływ na wysokość tego świadczenia.
Do świadczenia nie stosuje się współczynnika korygującego.
Jednakże jak określono w czwartym akapicie tego artykułu, świadczenie oraz ogólne, ostatnio otrzymane wynagrodzenie ►C1 podlega wyważeniu wskazanemu w pierwszym akapicie art. 3 ust. 5 lit. a) załącznika XI ◄ według stawki ustalonej w odniesieniu do Państwa Członkowskiego, jeżeli osoba otrzymująca udowodni, że posiada miejsce stałego zamieszkania, pod warunkiem że Państwo Członkowskie było dla osoby otrzymującej ostatnim miejscem zatrudnienia. W takich przypadkach, jeżeli walutą Państwa Członkowskiego nie jest euro, świadczenie wylicza się na podstawie kursu wymiany przewidzianego w art. 63 niniejszego Regulaminu pracowniczego.
4. Po upływie okresu, w którym urzędnik jest uprawniony do świadczenia z tytułu przeniesienia w tymczasowy stan spoczynku, zostaje on zwolniony z urzędu. W odpowiednich przypadkach otrzymuje on emeryturę przewidzianą w ramach systemu emerytalno-rentowego.
5. Urzędnik, któremu przed upływem dwuletniego okresu określonego w ust. 3 zaproponowano objęcie stanowiska odpowiadającego jego grupie zaszeregowania, który odmówił jego objęcia bez należytego uzasadnienia, może zostać, po zasięgnięciu opinii Wspólnego Komitetu, pozbawiony uprawnień wynikających z powyższych przepisów oraz zwolniony z urzędu.
Sekcja 5
URLOP NA CZAS ODBYWANIA SŁUŻBY WOJSKOWEJ
Artykuł 42
Urzędnik powołany do odbycia przewidzianej ustawowo służby wojskowej lub na szkolenia dla rezerwistów lub powołany do innego rodzaju służby w siłach zbrojnych otrzymuje specjalny status „urlopowanego na czas odbywania służby wojskowej”.
Urzędnikowi powołanemu do odbycia służby wojskowej przestaje przysługiwać wynagrodzenie, ale zachowuje on uprawnienia do przeniesienia na wyższy stopień oraz do awansu zgodnie z przepisami niniejszego regulaminu pracowniczego. Zachowuje on także uprawnienia emerytalne, jeśli, po zakończeniu służby wojskowej, opłaci swoje składki na system emerytalno-rentowy z mocą wsteczną.
Urzędnik wezwany na szkolenie dla rezerwistów, lub powołany do innego rodzaju służby w siłach zbrojnych, otrzymuje w tym okresie wynagrodzenie po potrąceniu kwoty stanowiącej równowartość otrzymywanego żołdu.
Sekcja 6
URLOP WYCHOWAWCZY LUB ZE WZGLĘDÓW RODZINNYCH
Artykuł 42a
Na każde dziecko urzędnikowi przysługuje do sześciu miesięcy urlopu wychowawczego bez prawa do wynagrodzenia podstawowego, który może być wykorzystany podczas pierwszych dwunastu lat po urodzeniu się lub przysposobieniu dziecka. Wymiar urlopu może być podwojony w przypadku rodziców samotnie wychowujących dziecko, zgodnie z przyjętymi przez każdą instytucję ogólnymi przepisami wykonawczymi. Urlop powinien trwać każdorazowo przynajmniej miesiąc.
Podczas urlopu wychowawczego urzędnik nadal uczestniczy w systemie zabezpieczenia społecznego; utrzymane jest prawo do świadczeń emerytalnych, dodatek na dziecko pozostające na utrzymaniu oraz dodatek edukacyjny. Urzędnik zachowuje swoje stanowisko i prawo do przeniesienia na wyższy stopień lub do wyższej grupy zaszeregowania. Urlop ten może być wykorzystany w pełnym wymiarze czasu pracy lub częściowym, poprzez pracę na pół etatu. W przypadku gdy urlop wychowawczy wykorzystywany jest w częściowym wymiarze czasu pracy, maksymalny okres określony w akapicie pierwszym ulega podwojeniu. Podczas urlopu wychowawczego urzędnikowi przysługuje dodatek w wysokości ►M122 878,32 EUR ◄ miesięcznie lub 50 % tej kwoty w przypadku urlopu w częściowym wymiarze czasu pracy, jednakże urzędnik nie może podejmować żadnej innej pracy zarobkowej. Pełna składka na system zabezpieczenia społecznego przewidziana w art. 67 i 68 opłacana jest przez instytucję i wyliczana na podstawie wynagrodzenia podstawowego urzędnika. Jednakże w przypadku urlopu w częściowym wymiarze czasu pracy przepis ten stosuje się jedynie do różnicy między pełnym wynagrodzeniem podstawowym a wynagrodzeniem podstawowym proporcjonalnie pomniejszonym. Odnośnie do części wynagrodzenia podstawowego faktycznie otrzymywanego składka urzędnika wyliczana jest w taki sam sposób, jak w przypadku gdyby był on zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy.
W przypadku rodziców samotnie wychowujących dziecko, o których mowa w akapicie pierwszym oraz podczas pierwszych trzech miesięcy urlopu wychowawczego, gdy z takiego urlopu korzysta ojciec podczas urlopu macierzyńskiego lub którekolwiek z rodziców bezpośrednio po urlopie macierzyńskim lub w trakcie lub bezpośrednio po urlopie z tytułu przysposobienia, dodatek wynosi ►M122 1 171,09 EUR ◄ miesięcznie lub 50 % tej kwoty, jeżeli urzędnik korzysta z urlopu w częściowym wymiarze czasu pracy. Kwoty, o których mowa w niniejszym artykule, są odpowiednio dostosowywane wraz z dostosowaniem wysokości wynagrodzenia.
Artykuł 42b
W przypadku poświadczonej przez lekarza poważnej choroby lub niepełnosprawności małżonka, wstępnego, zstępnego, brata lub siostry urzędnika, przysługuje mu urlop rodzinny bez prawa do wynagrodzenia podstawowego. Całkowity okres trwania takiego urlopu nie przekracza dziewięciu miesięcy w ciągu całego okresu zatrudnienia urzędnika.
Stosuje się art. 42a akapit drugi.
ROZDZIAŁ 3
Oceny przeniesienie na wyższy stopień oraz awans
Artykuł 43
Kwalifikacje, wydajność oraz zachowanie w ramach służby każdego urzędnika są przedmiotem okresowej oceny sporządzanej co najmniej raz na dwa lata, zgodnie z warunkami określonymi przez każdą z instytucji na podstawie art. 110. Każda instytucja przyjmuje przepisy regulujące prawo złożenia odwołania w ramach procedury oceny, które należy złożyć przed wniesieniem skargi, o której mowa w art. 90 ust. 2.
Począwszy od grupy zaszeregowania 4, dla urzędników w grupie funkcyjnej AST ocena może zawierać opinię wydawaną na podstawie wykonywanych obowiązków służbowych, odnośnie do zdolności pełnienia funkcji administratora przez danego urzędnika.
Sprawozdanie przekazuje się urzędnikowi. Urzędnik ma prawo do przedstawienia uwag, które uznaje za istotne.
Artykuł 44
Urzędnik pozostający dwa lata na tym samym stopniu w ramach jego grupy zaszeregowania jest automatycznie przenoszony na kolejny stopień tej grupy zaszeregowania.
Jeżeli urzędnika powołuje się na stanowisko kierownicze, dyrektora lub dyrektora generalnego tej samej grupy zaszeregowania oraz pod warunkiem że w trakcie pierwszych dziewięciu miesięcy wypełniał nowe obowiązki w sposób zadowalający, korzysta z prawa do przeniesienia na wyższy stopień w grupie zaszeregowania z mocą wsteczną od dnia powołania. Przeniesienie na wyższy stopień prowadzi do zwiększenia miesięcznego wynagrodzenia podstawowego odpowiadającego wartości procentowej między początkowym a kolejnym stopniem każdej grupy zaszeregowania. Jeżeli podwyżka jest mniejsza lub jeżeli w tym czasie urzędnik osiągnął ostatni stopień w danej grupie zaszeregowania, otrzymuje zwiększenie wynagrodzenia podstawowego odzwierciedlające różnicę między wynagrodzeniem na początkowym i kolejnym stopniu do chwili przeniesienia na kolejny, wyższy stopień.
Artykuł 45
1. Awans następuje na podstawie decyzji organu powołującego z uwzględnieniem art. 6 ust. 2. Skutkuje on przyznaniem urzędnikowi wyższej grupy zaszeregowania w ramach grupy funkcyjnej, w której jest zatrudniony. Awansem obejmuje się osoby wybrane spośród urzędników, którzy posiadają przynajmniej dwuletni staż pracy w swojej grupie zaszeregowania, po porównaniu zasług urzędników mających prawo do ubiegania się o awans. Przy porównaniu zasług urzędników organ powołujący w szczególności uwzględnia sprawozdania dotyczące urzędników, znajomość języków obcych innych niż języki, dla których urzędnicy zadeklarowali biegłą znajomość zgodnie z art. 28 lit. f) i posługiwanie się nimi w wykonywaniu obowiązków oraz, w stosownych przypadkach, poziom wykonywanych przez nich obowiązków.
2. Urzędnik przed pierwszym awansem od momentu zatrudnienia musi wykazać się znajomością trzeciego języka spośród języków określonych w art. 314 Traktatu WE. Na mocy porozumienia instytucje przyjmują wspólne zasady dotyczące wykonania niniejszego ustępu. Zasady te wymagają zapewnienia urzędnikom dostępu do szkolenia w zakresie trzeciego języka oraz przewidują szczegółowe ustalenia dotyczące oceny umiejętności posługiwania się trzecim językiem, zgodnie z art. 7 ust. 2 lit. d) załącznika III.
Artykuł 45a
1. W drodze odstępstwa od przepisów art. 5 ust. 3 lit. b) i c), urzędnik grupy funkcyjnej AST w grupie zaszeregowania 5 może zostać powołany na stanowisko w grupie funkcyjnej AD, pod warunkiem że:
(a) zgodnie z procedurą ustanowioną w ust. 2 tego artykułu został wytypowany do wzięcia udziału w obowiązkowym programie szkolenia określonym w lit. b) tego ustępu;
(b) ukończył program szkolenia określony przez organ powołujący obejmujący zestaw obowiązkowych modułów szkoleniowych; oraz
(c) figuruje na sporządzonej przez organ powołujący liście kandydatów, którzy pomyślnie zdali egzamin ustny i pisemny, wykazując, iż pomyślnie odbyli program szkolenia, o którym mowa w lit. b) niniejszego ustępu. Zakres egzaminu ustala się zgodnie z art. 7 ust. 2 lit. c) załącznika III.
2. Organ powołujący opracowuje wstępną listę urzędników AST wytypowanych do wzięcia udziału w programie szkolenia wspomnianym powyżej w oparciu o dotyczące ich sprawozdania okresowe określone w art. 43 oraz poziom wykształcenia i wyszkolenia oraz uwzględniając potrzeby służb. Wstępną listę przedkłada się wspólnemu komitetowi w celu wydania opinii.
Komitet może przesłuchać urzędników, którzy ubiegają się o wzięcie udziału w programie szkolenia, o którym mowa powyżej, oraz przedstawicieli organu powołującego. Komitet większością głosów wydaje uzasadnioną opinię w sprawie wstępnej listy wnioskowanej przez organ powołujący. Organ powołujący przyjmuje listę urzędników uprawnionych do wzięcia udziału w programie szkolenia, o którym mowa powyżej.
3. Powołanie na stanowisko w grupie funkcyjnej AD nie ma wpływu na grupę zaszeregowania oraz stopień przyznane urzędnikowi w chwili powołania.
4. Zgodnie z art. 30 akapit drugi liczba powołań na stanowiska w grupie funkcyjnej AD ustanowiona w ust. 1–3 tego artykułu nie przekracza 20 % ogólnej liczby powołań rocznie.
5. Instytucje przyjmują przepisy ogólne dotyczące wykonywania niniejszego artykułu zgodnie z art. 110.
Artykuł 46
Urzędnikowi powołanemu do wyższej grupy zaszeregowania zgodnie z art. 45 nadaje się początkowy stopień tej grupy zaszeregowania. Jednakże urzędnikom w grupie zaszeregowania AD 9–AD 13 pełniącym obowiązki szefa zespołu, których powołuje się do wyższej grupy zaszeregowania zgodnie z art. 45, nadaje się drugi stopień nowej grupy zaszeregowania. To samo uzgodnienie ma zastosowanie do każdego urzędnika:
(a) którego z chwilą awansu powołuje się na stanowisko dyrektora lub dyrektora generalnego; lub
(b) który jest dyrektorem lub dyrektorem generalnym oraz do którego zastosowanie ma art. 44 akapit drugi zdanie ostatnie.
ROZDZIAŁ 4
Zakończenie służby
Artykuł 47
Zakończenie służby następuje na skutek:
a) rezygnacji;
b) zwolnienia z urzędu;
c) odwołania ze stanowiska w interesie służby;
d) zwolnienia z powodu nienależytego wykonywania obowiązków;
e) wydalenia ze służby;
f) przeniesienia w stan spoczynku; lub
g) śmierci.
Sekcja 1
REZYGNACJA
Artykuł 48
Złożenie rezygnacji przez urzędnika wymaga jednoznacznego oznajmienia przez niego na piśmie o woli ostatecznego zakończenia służby w danej instytucji.
Organ powołujący wydaje decyzję potwierdzającą rezygnację w terminie miesiąca od dnia otrzymania rezygnacji. ►M23 Organ powołujący może odmówić przyjęcia rezygnacji, jeśli w dniu otrzymania rezygnacji toczy się postępowanie dyscyplinarne przeciwko urzędnikowi lub jeśli takie postępowanie zostało wszczęte w okresie 30 dni od otrzymania rezygnacji. ◄
Rezygnacja staje się skuteczna w dniu określonym przez organ powołujący; data ta nie powinna przekraczać terminu trzech miesięcy od złożenia rezygnacji przez urzędnika w przypadku urzędników grupy funkcyjnej AD oraz jednego miesiąca w przypadku urzędników grupy funkcyjnej AST.
Sekcja 2
ZWOLNIENIE Z URZĘDU
Artykuł 49
Urzędnik może zostać zwolniony z urzędu jedynie w przypadku, gdy przestaje spełniać warunki określone w art. 28 lit. a) lub ►M23 w przypadkach przewidzianych w art. ►M112 ————— ◄ 39, 40 i w art. 41 ust. 4 i 5 oraz w art. 14 akapit drugi załącznika VIII. ◄
Decyzja zawierająca uzasadnienie jest wydawana przez organ powołujący po zasięgnięciu opinii Wspólnego Komitetu oraz po wysłuchaniu zainteresowanego urzędnika.
Sekcja 3
ODWOŁANIE ZE STANOWISKA W INTERESIE SŁUŻBY
Artykuł 50
►M112 Urzędnik wyższy określony w art. 29 ust. 2 ◄ może zostać odwołany ze stanowiska w interesie służby na mocy decyzji organu powołującego.
Takie odwołanie ze stanowiska nie stanowi środka dyscyplinarnego.
Urzędnik odwołany w ten sposób ze stanowiska, któremu nie wyznaczono innego stanowiska ►M112 ————— ◄ , otrzymuje świadczenie, którego wysokość obliczana jest zgodnie z załącznikiem IV.
Kwota dochodów uzyskiwanych przez urzędnika z tytułu nowego zatrudnienia w trakcie tego okresu jest odejmowana od świadczenia przewidzianego w akapicie trzecim, jeśli dochody te oraz to świadczenie łącznie przekraczają ostatnią kwotę całkowitego wynagrodzenia otrzymywanego przez urzędnika obliczoną na podstawie tabeli płac obowiązującej pierwszego dnia miesiąca, za który wypłacane jest świadczenie.
Osoby, którym należą się świadczenia w ramach tego systemu emerytalnego, przedstawiają zaświadczenia, które mogą być wymagane i informują instytucję o wszystkich faktach, które mogą mieć wpływ na ich uprawnienia.
Do świadczenia nie stosuje się współczynnika korygującego.
Artykuł 45 akapity trzeci, czwarty i piąty załącznika VIII stosuje się odpowiednio.
Po upływie okresu, w którym urzędnik jest uprawniony do świadczenia z tytułu odwołania ze stanowiska w interesie służby, pod warunkiem że osiągnął on wiek 55 lat, jest on uprawniony do uzyskania emerytury, bez dokonywania obniżek przewidzianych w art. 9 załącznika VIII.
Sekcja 4
PROCEDURA W PRZYPADKU NIENALEŻYTEGO WYKONYWANIA OBOWIĄZKÓW
Artykuł 51
1. Każda instytucja określa procedury ustalania, rozstrzygania oraz zaradzania przypadkom nienależytego wykonywania obowiązków we właściwym terminie i w odpowiedni sposób. Po wyczerpaniu tej procedury urzędnik, który w oparciu o kolejne sprawozdania okresowe określone w art. 43 nadal nienależycie wykonuje obowiązki, może zostać zwolniony, zdegradowany lub przeniesiony do niższej grupy funkcyjnej tego samego lub niższego stopnia zaszeregowania.
2. Wniosek o zwolnienie, degradację lub przeniesienie do niższej grupy funkcyjnej określa przyczyny, którymi jest ono podyktowane i jest przekazywany zainteresowanemu urzędnikowi. Wniosek organu powołującego przekazuje się Wspólnemu Komitetowi Doradczemu określonemu w art. 9 ust. 6.
3. Urzędnik ma prawo do uzyskania pełnych akt osobowych oraz sporządzenia kopii wszystkich dokumentów dotyczących procedury. Urzędnik ma na przygotowanie obrony piętnaście dni od daty otrzymania wniosku. Urzędnika może wspomagać wybrana przez niego osoba. Urzędnik może przedłożyć uwagi na piśmie. Urzędnik jest wysłuchiwany przez Wspólny Komitet Doradczy. Urzędnik może również powołać świadków.
4. Przed Wspólnym Komitetem Doradczym instytucję reprezentuje urzędnik wyznaczony w tym celu przez organ powołujący. Urzędnik ten dysponuje tymi samymi prawami, co urzędnik zainteresowany.
5. W świetle wniosku złożonego na mocy ust. 2 oraz wszelkich pisemnych lub ustnych oświadczeń złożonych przez danego urzędnika lub świadków, Wspólny Komitet Doradczy wydaje większością głosów uzasadnioną opinię określającą środek, który uznaje za właściwy w świetle stanu faktycznego ustalonego na jego wniosek. Komitet przesyła opinię organowi powołującemu oraz zainteresowanemu urzędnikowi w terminie dwóch miesięcy od daty, w której skierowano do niego sprawę. Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu w sprawie decyzji Wspólnego Komitetu Doradczego, z wyjątkiem spraw proceduralnych w przypadku gdy głosowanie nie doprowadziło do rozstrzygnięcia.
Organ powołujący podejmuje decyzję w terminie dwóch miesięcy od otrzymania opinii Wspólnego Komitetu Doradczego, po wysłuchaniu urzędnika. Decyzja jest uzasadniana. W decyzji należy podać datę jej wejścia w życie.
6. Urzędnik zwolniony ze stanowiska z powodu nienależytego wykonywania obowiązków jest uprawniony do świadczenia z tytułu odwołania ze stanowiska równego miesięcznemu wynagrodzeniu podstawowemu urzędnika grupy zaszeregowania 1, stopnia pierwszego w okresie ustalonym w ust. 7. Urzędnik w tym samym okresie jest również uprawniony do otrzymywania dodatków rodzinnych przewidzianych w art. 67. Zgodnie z art. 1 załącznika VII dodatek na gospodarstwo domowe wylicza się w oparciu o podstawowe wynagrodzenie miesięczne urzędnika w grupie zaszeregowania 1.
Dodatku nie wypłaca się, jeżeli urzędnik składa rezygnację po rozpoczęciu procedury określonej w ust. 1–3 albo jeśli jest on uprawniony do natychmiastowej wypłaty pełnego świadczenia. Jeżeli na podstawie krajowego systemu zwalczania bezrobocia urzędnik jest uprawniony do otrzymywania zasiłku dla bezrobotnych, kwotę tego świadczenia należy odliczyć od powyższego dodatku.
7. Okres, w którym dokonuje się wypłat określonych w ust. 6, wynosi:
(a) trzy miesiące, jeśli urzędnik zakończył krótszy niż pięcioletni okres pełnienia służby z datą, z którą podjęto decyzję o zwolnieniu;
(b) sześć miesięcy, jeśli urzędnik zakończył przynajmniej pięcioletni okres pełnienia służby, ale okres ten wynosi mniej niż dziesięć lat;
(c) dziewięć miesięcy, jeśli urzędnik zakończył przynajmniej dziesięcioletni okres pełnienia służby, ale nie przekroczył dwudziestu lat służby;
(d) dwanaście miesięcy, jeśli urzędnik zakończył ponaddwudziestoletni okres pełnienia służby.
8. Urzędnicy zdegradowani lub przeniesieni do niższej grupy zaszeregowania wskutek nienależytego wykonywania obowiązków mogą po upływie sześciu lat ubiegać się o wykreślenie z ich akt osobowych wszelkich odniesień do tego środka.
9. Urzędnicy są uprawnieni do zwrotu kwalifikowanych kosztów poniesionych w toku procedury, w tym honorarium należnego obrońcy nienależącemu do instytucji, jeśli procedura przewidziana w niniejszym artykule nie zakończyła się decyzją o zwolnieniu, zdegradowaniu lub przeniesieniu urzędnika do niższej grupy zaszeregowania.
Sekcja 5
PRZENIESIENIE W STAN SPOCZYNKU
Artykuł 52
Bez uszczerbku dla przepisów art. 50, urzędnik jest przenoszony w stan spoczynku:
(a) automatycznie ostatniego dnia miesiąca, w którym kończy 65 lat; lub
(b) na własną prośbę ostatniego dnia miesiąca, w którym wniosek został złożony, jeśli pracownik ma co najmniej 63 lata lub jeżeli jest w wieku pomiędzy 55 i 63 rokiem życia i spełnia wymogi dotyczące natychmiastowego uzyskania emerytury zgodnie z art. 9 załącznika VIII. Artykuł 48 akapit drugi zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
Jednakże w przypadkach wyjątkowych urzędnik może na własną prośbę oraz wyłącznie wtedy gdy organ powołujący uznaje to za uzasadnione w interesie służby, wykonywać pracę do ukończenia 67 lat, w którym to przypadku urzędnik automatycznie przechodzi w stan spoczynku ostatniego dnia miesiąca, w którym osiąga ten wiek.
Artykuł 53
Urzędnik, wobec którego zgodnie z orzeczeniem Komitetu ds. Inwalidztwa stosuje się przepisy art. 78, ►M62 jest z urzędu przenoszony w stan spoczynku ostatniego dnia miesiąca, w którym organ powołujący uznał jego trwałą i pełną niezdolność do pełnienia służby. ◄
Sekcja 6
STANOWISKO HONOROWE
Artykuł 54
Po zakończeniu służby, na mocy decyzji organu powołującego, urzędnik może zostać powołany na stanowisko honorowe na zajmowanym ►M112 grupa zaszeregowania lub następna, wyższa grupa zaszeregowania ◄ .
Nie wiążą się z tym żadne korzyści finansowe.
TYTUŁ IV
WARUNKI PRACY URZĘDNIKÓW
ROZDZIAŁ 1
Czas pracy
Artykuł 55
Urzędnicy aktywnie zatrudnieni pozostają zawsze w dyspozycji swojej instytucji.
Normalny tygodniowy czas pracy nie przekracza ►M23 42 ◄ godzin, zaś dzienny czas pracy ustalany jest przez organ powołujący. W tych samych granicach, organ powołujący po konsultacji z Komitetem Pracowniczym może ustalić godziny pracy określonych grup urzędników wykonujących obowiązki o szczególnym charakterze.
W sytuacjach spowodowanych nagłą potrzebą służby lub z powodów wynikających z przepisów bezpieczeństwa urzędnik ►M31 ————— ◄ może być zobowiązany do pozostawania w gotowości w miejscu pracy lub w miejscu zamieszkania poza normalnymi godzinami pracy. Instytucja określa szczegółowe zasady stosowania niniejszego ustępu po konsultacji z Komitetem Pracowniczym.
Artykuł 55a
1. Urzędnik może ubiegać się o zezwolenie na pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy.
Organ powołujący może udzielić takiego zezwolenia, jeśli jest to zgodne z interesem służby.
2. Zezwolenie takie przysługuje urzędnikowi w następujących przypadkach:
(a) w celu opieki nad dzieckiem poniżej 9 roku życia;
(b) w celu opieki nad dzieckiem w wieku od 9 do 12 lat, jeśli skrócenie czasu pracy nie przekracza 20 % podstawowego wymiaru czasu pracy;
(c) w celu opieki nad poważnie chorym lub niepełnosprawnym małżonkiem, wstępnym lub zstępnym, bratem lub siostrą;
(d) w celu udziału w dalszym kształceniu zawodowym; lub
(e) po ukończeniu 55 lat podczas ostatnich pięciu lat przed odejściem na emeryturę.
Jeśli wniosek o zezwolenie na pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy składa się w celu udziału w kształceniu zawodowym lub z uwagi na ukończenie 55 lat, organ powołujący może odmówić zezwolenia lub udzielić go w późniejszym terminie jedynie w okolicznościach wyjątkowych i z powodów nadrzędnych związanych ze służbą.
Jeśli z prawa do pracy w niepełnym wymiarze korzysta się w celu opieki nad poważnie chorym lub niepełnosprawnym małżonkiem, wstępnym, zstępnym, bratem lub siostrą lub w celu udziału w dalszym kształceniu zawodowym, całkowita długość okresu zatrudnienia w niepełnym wymiarze nie może przekroczyć pięciu lat w ciągu całego okresu zatrudnienia urzędnika.
3. Organ powołujący odpowiada na wniosek urzędnika w terminie 60 dni.
4. Przepisy dotyczące pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy oraz procedury udzielania zezwolenia ustanowiono w załączniku IVa.
Artykuł 55b
Urzędnik może złożyć wniosek o zezwolenie na pracę na pół etatu w formie dzielenia etatu na stanowisku uznanym przez organ powołujący za właściwe do tego celu. Zezwolenie na pracę na pół etatu poprzez dzielenie etatu nie jest ograniczone czasowo. Może ono jednak być cofnięte w interesie służby przez organ powołujący z zachowaniem sześciomiesięcznego okresu wyprzedzenia. Podobnie na wniosek danego urzędnika organ powołujący, z zachowaniem sześciomiesięcznego okresu wypowiedzenia, może wycofać zezwolenie. W takim przypadku urzędnik może zostać przeniesiony na inne stanowisko.
Stosuje się art. 59a oraz art. 3 załącznika IVa, z pominięciem ust. 2 zdanie trzecie.
Organ powołujący może określić szczegółowe zasady stosowania tego artykułu.
Artykuł 56
Urzędnik może być zobowiązany do pracy w godzinach nadliczbowych jedynie w przypadkach nagłych lub w razie wyjątkowego zwiększenia ilości pracy. Praca w nocy oraz praca w niedziele i w dni świąteczne może być dopuszczona jedynie zgodnie z procedurą określoną przez organ powołujący. ►M23 Całkowity czas pracy w godzinach nadliczbowych, do której może zostać zobowiązany urzędnik, nie może w okresie sześciu miesięcy przekraczać 150 godzin. ◄
Urzędnikom należącym do ►M112 grupy funkcyjnej AD oraz grupy funkcyjnej AST grupa zaszeregowania 5–11 ◄ nie przysługuje za pracę w godzinach nadliczbowych prawo do rekompensaty w postaci czasu wolnego od pracy ani wynagrodzenie.
Urzędnikom należącym do ►M112 grupy zaszeregowania AST 1 do AST 4 ◄ przysługuje, zgodnie z przepisami załącznika VI, prawo do uzyskana za pracę w godzinach nadliczbowych rekompensaty w postaci czasu wolnego od pracy lub wynagrodzenia, w przypadku gdy wymagania służby nie zezwalają na rekompensatę w postaci czasu wolnego od pracy w przeciągu miesiąca następującego po miesiącu, w którym godziny nadliczbowe zostały przepracowane.
Artykuł 56a
Urzędnikowi, ►M30 ————— ◄ od którego regularnie wymaga się pracy w nocy, w soboty, niedziele lub w dni świąteczne może zostać przyznany dodatek za pracę w systemie zmianowym wymaganą przez instytucję w związku z potrzebami służby lub z powodów wynikających z przepisów bezpieczeństwa i traktowaną przez nią jako normalny i stały element pracy tego urzędnika.
Stanowiąc na wniosek Komisji, przedłożony po zasięgnięciu opinii Komitetu ds. Regulaminu Pracowniczego, Rada określa kategorie urzędników uprawnionych do takich dodatków, warunki ich przyznawania oraz stawki.
Normalny czas pracy urzędnika wykonującego pracę w systemie zmianowym nie może przekraczać normalnego całkowitego rocznego czasu pracy.
Artykuł 56b
Urzędnikowi ►M31 ————— ◄ zobowiązanemu na podstawie decyzji organu powołującego do regularnego pozostawania w gotowości w miejscu pracy lub w miejscu zamieszkania poza jego normalnymi godzinami pracy ze względu na potrzeby służby lub przepisy bezpieczeństwa, mogą zostać przyznane dodatki.
Rada, stanowiąc na wniosek Komisji, przedłożony po zasięgnięciu opinii Komitetu ds. Regulaminu Pracowniczego, ustala kategorie urzędników uprawnionych do takich dodatków, warunki ich przyznawania oraz stawki.
Artykuł 56c
Dodatki specjalne można przyznać niektórym urzędnikom w celu rekompensaty za szczególnie uciążliwe warunki pracy.
Rada, stanowiąc na wniosek Komisji przedłożony po konsultacji z Komitetem ds. Regulaminu Pracowniczego, określa kategorie urzędników uprawnionych do takich dodatków, warunki ich przyznawania oraz stawki.
ROZDZIAŁ 2
Urlop
Artykuł 57
Urzędnicy uprawnieni są do urlopu corocznego w wymiarze nie mniejszym niż 24 dni robocze oraz nie większym niż 30 dni roboczych w każdym roku kalendarzowym, zgodnie z przepisami przyjętymi w drodze wspólnego porozumienia instytucji Wspólnot, po zasięgnięciu opinii Komitetu ds. Regulaminu Pracowniczego.
Poza corocznym urlopem urzędnikowi można, w sytuacjach wyjątkowych i na jego wniosek, udzielić urlopu okolicznościowego. Warunki udzielenia takiego urlopu określone są w załączniku III.
Artykuł 58
Oprócz urlopu przewidzianego w art. 57, kobietom w ciąży przysługuje dwadzieścia tygodni urlopu po przedstawieniu zaświadczenia lekarskiego. Urlop ten zaczyna się nie wcześniej niż sześć tygodni przed przewidywaną datą porodu wskazaną w zaświadczeniu i kończy nie wcześniej niż 14 tygodni po porodzie. W przypadku ciąży mnogiej lub porodu przedwczesnego lub narodzin dziecka niepełnosprawnego okres urlopu ulega wydłużeniu do 24 tygodni. Dla celów niniejszego przepisu za poród przedwczesny uważa się poród mający miejsce przed końcem trzydziestego czwartego tygodnia ciąży.
Artykuł 59
1. Urzędnikowi, który wykaże, iż jest niezdolny do wykonywania obowiązków z powodu choroby lub wypadku, przysługuje zwolnienie chorobowe.
Powinien on niezwłocznie powiadomić instytucję, w której jest zatrudniony, o swojej niezdolności do wykonywania obowiązków oraz wskazać swoje miejsce pobytu. Jeśli jest nieobecny przez okres dłuższy niż trzy dni, zobowiązany jest przedstawić zaświadczenie lekarskie. Zwolnienie to należy przesłać najpóźniej piątego dnia nieobecności, decyduje data stempla pocztowego. Jeżeli niewysłanie zaświadczenia nie jest spowodowane przyczynami od niego niezależnymi, nieobecność urzędnika uważana jest za nieusprawiedliwioną.
Urzędnik może każdorazowo zostać zobowiązany do poddania się badaniom lekarskim. Jeżeli badania lekarskiego nie można przeprowadzić z przyczyn zależnych od urzędnika, jego nieobecność uznaje się za nieusprawiedliwioną od dnia, w którym badanie to ma mieć miejsce.
Jeżeli w wyniku badania stwierdza się, że urzędnik jest zdolny do wykonywania swoich obowiązków, jego nieobecność, z zastrzeżeniem następnego akapitu, uważana jest za nieusprawiedliwioną od dnia badania.
Jeśli urzędnik uważa wynik badania lekarskiego zorganizowanego przez organ powołujący za nieuzasadniony z punktu widzenia sztuki lekarskiej, w ciągu dwóch dni może on lub lekarz działający w jego imieniu przedłożyć instytucji wniosek o skierowanie sprawy do niezależnego lekarza w celu uzyskania jego opinii.
Instytucja niezwłocznie przekazuje wniosek innemu lekarzowi wyznaczonemu w drodze porozumienia z lekarzem urzędnika oraz lekarzem urzędowym instytucji. Niedopełnienie tego uzgodnienia w terminie pięciu dni od daty złożenia wniosku powoduje, że instytucja wybiera daną osobę z listy niezależnych lekarzy, sporządzaną do tego celu każdego roku w oparciu o obopólną zgodę organu powołującego oraz Komitetu Pracowniczego. W terminie dwóch dni roboczych urzędnik może zgłosić sprzeciw wobec wyboru dokonanego przez instytucję, a w takim przypadku instytucja wybiera z listy inną osobę, której wybór ma charakter ostateczny.
Opinia lekarza niezależnego, wydana po konsultacji z lekarzem urzędnika oraz lekarzem urzędowym instytucji, ma charakter wiążący. Jeżeli opinia lekarza niezależnego potwierdza ustalenia badania zorganizowanego przez instytucję, nieobecność uznaje się za nieusprawiedliwioną od daty takiego badania. Jeżeli opinia lekarza niezależnego nie potwierdza ustaleń z takiego badania, dla wszystkich celów nieobecność uznaje się za usprawiedliwioną.
2. Jeśli w okresie 12 miesięcy urzędnik był z powodu choroby kilkakrotnie nieobecny w pracy przez okresy do trzech dni, które łącznie wynosiły ponad 12 dni, to ma obowiązek przedstawienia zaświadczenia lekarskiego za każdą następną nieobecność spowodowaną chorobą. Jego nieobecność uznaje się za nieusprawiedliwioną, począwszy od trzynastego dnia nieobecności spowodowanej chorobą niepopartej zaświadczeniem lekarskim.
3. Bez uszczerbku dla stosowania zasad postępowania dyscyplinarnego, w miarę potrzeb każdą nieobecność uznawaną za nieusprawiedliwioną na mocy ust. 1 i 2 odlicza się od wymiaru urlopu corocznego danego urzędnika. W przypadku gdy urzędnikowi nie przysługuje prawo do urlopu, traci prawo do wynagrodzenia za odnośny okres.
4. Organ powołujący może skierować do komisji ds. inwalidztwa sprawę każdego urzędnika, który przebywał na zwolnieniu chorobowym dłużej niż 12 miesięcy w dowolnym okresie trzyletnim.
5. Urzędnik może zostać poproszony o wzięcie urlopu po przeprowadzeniu badania lekarskiego przez lekarza urzędowego instytucji, o ile jego stan zdrowia tego wymaga lub jeśli członek jego rodziny z nim zamieszkujący cierpi na chorobę zakaźną.
W przypadku sporów zastosowanie ma procedura przewidziana w akapitach pięć do siedem ust. 1.
6. Każdego roku urzędnicy są poddawani okresowym badaniom lekarskim, przeprowadzanym przez lekarza urzędowego instytucji lub wybranego przez nich lekarza.
W drugim przypadku honorarium lekarza jest pokrywane przez instytucję do wysokości maksymalnej kwoty ustalonej na okres nieprzekraczający trzech lat przez organ powołujący po konsultacji z Komitetem ds. Regulaminu Pracowniczego.
Artykuł 59a
Coroczny urlop urzędnika, który jest uprawniony do wykonywania swojej pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy, jest proporcjonalnie zmniejszany w okresie świadczenia pracy w takim wymiarze.
Artykuł 60
Z wyjątkiem przypadków choroby lub wypadku, urzędnik nie może być nieobecny w pracy bez uprzedniego zezwolenia przełożonego. Bez uszczerbku dla środków dyscyplinarnych, które mogą mieć zastosowanie w tym przypadku, jakakolwiek nieusprawiedliwiona nieobecność, która zostanie należycie stwierdzona, jest odliczana od corocznego urlopu tego urzędnika. Jeśli wykorzystał on już swój coroczny urlop, traci on prawo do wynagrodzenia za okres nieobecności.
Jeśli urzędnik zamierza przebywać na zwolnieniu chorobowym w miejscu innym niż miejsce zatrudnienia, musi uzyskać uprzednie zezwolenie organu powołującego.
ROZDZIAŁ 3
Dni świąteczne
Artykuł 61
Wykaz dni świątecznych określany jest w drodze porozumienia między instytucjami Wspólnot po zasięgnięciu opinii Komitetu ds. Regulaminu Pracowniczego.
TYTUŁ V
WYNAGRODZENIE ORAZ ŚWIADCZENIA Z TYTUŁU ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO URZĘDNIKÓW
ROZDZIAŁ 1
Wynagrodzenie i zwrot kosztów
Sekcja 1
WYNAGRODZENIE
Artykuł 62
Urzędnik jest uprawniony na podstawie powołania do wynagrodzenia odpowiadającego jego grupie zaszeregowania i stopniowi, zgodnie z przepisami załącznika VII i o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej.
Urzędnik nie może zrzec się prawa do wynagrodzenia.
Wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie podstawowe, dodatki rodzinne oraz inne dodatki.
Artykuł 63
Wysokość wynagrodzenia jest wyrażona w ►M94 euro ◄ . Wynagrodzenie jest wypłacane w walucie kraju, w którym urzędnik wykonuje swoje obowiązki.
Wynagrodzenie wypłacane w walucie innej niż ►M94 euro ◄ obliczone jest na podstawie kursów wymiany stosowanych przy wykonywaniu budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich dnia ►M122 1 lipca 2008 r. ◄
Data ta jest zmieniana przy corocznym przeglądzie wysokości wynagrodzeń przewidzianym w art. 65; Rada stanowi w tej sprawie większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, zgodnie z w art. 148 ust. 2 akapit drugi tiret pierwsze Traktatu EWG oraz art. 118 ust. 2 Traktatu Euratom.
Bez uszczerbku dla stosowania art. 64 i 65, współczynniki określone zgodnie z tymi artykułami są dostosowywane przez Radę w każdym przypadku, gdy zmieniana jest powyższa data; Rada, działając zgodnie z procedurą określoną w akapicie trzecim, koryguje przy tym skutki zmiany kursu ►M94 euro ◄ w stosunku do kursów, o których mowa w akapicie drugim.
Artykuł 64
Wysokość wynagrodzenia urzędnika wyrażona w ►M94 euro ◄ , po dokonaniu obowiązkowych potrąceń określonych w niniejszym regulaminie pracowniczym lub w przepisach wykonawczych do niego, jest korygowana według współczynnika, który, w zależności od warunków życia w różnych miejscach zatrudnienia, jest wyższy, niższy lub równy 100 %.
Współczynniki korygujące są określane przez ►M15 Radę ◄ , stanowiącą większością kwalifikowaną ►M15 na wniosek Komisji ◄ , zgodnie z art. 148 ust. 2 akapit drugi tiret pierwsze Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą oraz art. 118 ust. 2 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej. Na dzień 1 stycznia 1962 r. współczynnik korygujący mający zastosowanie do wynagrodzeń urzędników zatrudnionych w tymczasowych siedzibach Wspólnot jest równy 100 %.
Artykuł 65
1. ►M15 Rada ◄ corocznie dokonuje przeglądu wysokości wynagrodzeń urzędników oraz innych pracowników Wspólnot. Przeglądu tego dokonuje we wrześniu na podstawie wspólnego sprawozdania ►M15 Komisji ◄ sporządzonego w oparciu o wspólny współczynnik określony przez Urząd Statystyczny Wspólnot Europejskich w porozumieniu z krajowymi urzędami statystycznymi Państw Członkowskich; współczynnik odzwierciedla sytuację na dzień 1 lipca w każdym z państw Wspólnot.
W trakcie tego przeglądu ►M15 Rada analizuje ◄ , czy w ramach polityki gospodarczej oraz społecznej Wspólnot wysokość wynagrodzeń powinna zostać dostosowana. W szczególności uwzględnia się wszelkie podwyżki wynagrodzeń w służbach publicznych oraz potrzeby pozyskania personelu.
2. W przypadku istotnej zmiany wysokości kosztów utrzymania ►M15 Rada podejmuje w przeciągu dwóch miesięcy decyzję ◄ w sprawie dostosowania wysokości współczynników korygujących oraz, stosownie do potrzeb, o ich zastosowaniu z mocą wsteczną.
3. Przy stosowaniu przepisów niniejszego artykułu ►M15 Rada ◄ stanowi kwalifikowaną większością ►M15 na wniosek Komisji ◄ , zgodnie z art. 148 ust. 2 akapit drugi tiret pierwsze Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą oraz w art. 118 ust. 2 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej.
Artykuł 65a
Zasady stosowania art. 64 oraz 65 są określone w załączniku XI.
Artykuł 66
Wysokość miesięcznych wynagrodzeń podstawowych określana jest dla każdej grupy zaszeregowania oraz stopnia zgodnie z następującą tabelą:
|
1.7.2008 |
STOPIEŃ |
||||
|
GRUPA ZASZEREGOWANIA |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
|
16 |
16 299,08 |
16 983,99 |
17 697,68 |
||
|
15 |
14 405,66 |
15 011,01 |
15 641,79 |
16 076,97 |
16 299,08 |
|
14 |
12 732,20 |
13 267,22 |
13 824,73 |
14 209,36 |
14 405,66 |
|
13 |
11 253,14 |
11 726,01 |
12 218,75 |
12 558,70 |
12 732,20 |
|
12 |
9 945,89 |
10 363,83 |
10 799,33 |
11 099,79 |
11 253,14 |
|
11 |
8 790,51 |
9 159,90 |
9 544,81 |
9 810,36 |
9 945,89 |
|
10 |
7 769,34 |
8 095,82 |
8 436,01 |
8 670,72 |
8 790,51 |
|
9 |
6 866,80 |
7 155,35 |
7 456,03 |
7 663,46 |
7 769,34 |
|
8 |
6 069,10 |
6 324,13 |
6 589,88 |
6 773,22 |
6 866,80 |
|
7 |
5 364,07 |
5 589,48 |
5 824,35 |
5 986,40 |
6 069,10 |
|
6 |
4 740,94 |
4 940,16 |
5 147,76 |
5 290,97 |
5 364,07 |
|
5 |
4 190,20 |
4 366,28 |
4 549,76 |
4 676,34 |
4 740,94 |
|
4 |
3 703,44 |
3 859,06 |
4 021,22 |
4 133,10 |
4 190,20 |
|
3 |
3 273,22 |
3 410,76 |
3 554,09 |
3 652,97 |
3 703,44 |
|
2 |
2 892,98 |
3 014,55 |
3 141,22 |
3 228,61 |
3 273,22 |
|
1 |
2 556,91 |
2 664,35 |
2 776,31 |
2 853,56 |
2 892,98 |
Artykuł 66a
1. W drodze odstępstwa od art. 3 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich ( 1 ), od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. stosuje się środek dotyczący wynagrodzenia wypłacanego przez Wspólnoty pracownikom aktywnie zatrudnionym, zwany „składką tymczasową”;.
2. Stawka tej składki tymczasowej stosowanej w odniesieniu do podstawy określonej w ust. 3, jest następująca:
|
from 1.5.2004 to 31.12.2004 |
2,50 % |
|
from 1.1.2005 to 31.12.2005 |
2,93 % |
|
from 1.1.2006 to 31.12.2006 |
3,36 % |
|
from 1.1.2007 to 31.12.2007 |
3,79 % |
|
from 1.1.2008 to 31.12.2008 |
4,21 % |
|
from 1.1.2009 to 31.12.2009 |
4,64 % |
|
from 1.1.2010 to 31.12.2010 |
5,07 % |
|
from 1.1.2011 to 31.12.2012 |
5,50 %. |
3.
(a) Podstawą specjalnej składki tymczasowej jest wynagrodzenie podstawowe przyjmowane do wyliczania wynagrodzenia pomniejszone o:
(i) składki na ubezpieczenie i system emerytalno-rentowy oraz podatek płacony przed potrąceniem składki tymczasowej przez urzędnika o tym samym stopniu i grupie zaszeregowania, nieposiadającego nikogo na utrzymaniu, w rozumieniu art. 2 załącznika VII; oraz
(ii) kwotę równą wynagrodzeniu podstawowemu urzędnika z grupy zaszeregowania 1, stopień 1.
(b) Składniki na podstawie których oblicza się wysokość składki tymczasowej wyrażone są w euro; stosuje się do nich współczynnik korygujący 100.
4. Składki tymczasowe potrącane są co miesiąc u źródła; uzyskiwane kwoty stanowią dochód budżetu ogólnego Unii Europejskiej.
Artykuł 67
1. Dodatki rodzinne obejmują:
a) dodatek na gospodarstwo domowe;
b) dodatek na dziecko pozostające na utrzymaniu;
c) dodatek edukacyjny.
2. Urzędnicy pobierający dodatki rodzinne przewidziane w niniejszym artykule zgłaszają dodatki podobnego rodzaju wypłacane im z innych źródeł; kwotę takich dodatków odlicza się od kwoty dodatków wypłacanych na podstawie art. 1, 2 i 3 załącznika VII.
3. Wysokość dodatku na dziecko pozostające na utrzymaniu urzędnika może zostać podwojona na mocy szczególnej decyzji organu powołującego zawierającej uzasadnienie wydanej na podstawie dokumentacji medycznej stwierdzającej, że dziecko jest upośledzone umysłowo lub fizycznie, co pociąga za sobą znaczne wydatki ponoszone przez urzędnika.
4. ►M95 W przypadku gdy na podstawie art. 1, 2 i 3 załącznika VII dodatki rodzinne wypłaca się osobie innej niż urzędnik, są one wypłacane w walucie państwa, w którym osoba ta zamieszkuje, po ich przeliczeniu, w razie potrzeby, według kursów określonych w art. 63 akapit drugi. Stosuje się do nich współczynnik korygujący dla danego państwa, jeżeli znajduje się ono we Wspólnotach, lub współczynnik korygujący wynoszący 100, jeżeli państwo miejsca zamieszkania znajduje się poza Wspólnotami. ◄
W przypadku gdy dodatki rodzinne wypłacane są osobie, o której mowa powyżej, stosuje się do niej przepisy ust. 2 i 3.
Artykuł 68
Dodatki rodzinne określone w art. 67 ust. 1 są wypłacane także w przypadku, gdy urzędnik jest uprawniony do otrzymywania świadczenia przewidzianego w art. 41 i 50 niniejszego regulaminu pracowniczego lub w art. 34 i 42 dawnego regulaminu pracowniczego Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali.
Zainteresowana osoba składa oświadczenie o dodatkach podobnego rodzaju pochodzących z innych źródeł pobieranych na to samo dziecko; kwota takich dodatki jest potrącana z kwoty dodatków wypłacanych na podstawie art. 1, 2 i 3 załącznika VII.
Artykuł 68a
Urzędnik uprawniony do pracy na pół etatu uprawniony jest do wynagrodzenia obliczanego w sposób określony w załączniku IVa.
Artykuł 69
Dodatek zagraniczny równy jest 16 % sumy wynagrodzenia podstawowego, ►M25 dodatku na gospodarstwo domowe ◄ oraz dodatku na dziecko pozostające na utrzymaniu, do których uprawniony jest urzędnik. Dodatek zagraniczny wynosi nie mniej niż ►M122 486,88 EUR ◄ miesięcznie.
Artykuł 70
W przypadku śmierci urzędnika jego żyjący małżonek oraz pozostające na jego utrzymaniu dzieci otrzymują pełne wynagrodzenie zmarłego urzędnika do końca trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła śmierć.
W przypadku śmierci osoby, która nabyła prawa do emerytury lub renty inwalidzkiej, powyższe przepisy stosują się w odniesieniu do dodatku, który pobierał zmarły.
▼M112 —————
Sekcja 2
ZWROT KOSZTÓW
Artykuł 71
Urzędnik jest uprawniony, zgodnie z przepisami załącznika VII, do zwrotu poniesionych przez niego kosztów w związku z podjęciem służby, przeniesieniem lub zakończeniem służby, a także do zwrotu kosztów poniesionych przez niego w trakcie wykonywania obowiązków lub w związku z ich wykonywaniem.
ROZDZIAŁ 2
Świadczenia z tytułu zabezpieczenia społecznego
Artykuł 72
1. Urzędnik, jego małżonek, o ile nie jest on uprawniony do świadczeń tego samego rodzaju oraz w tej samej wysokości na podstawie innych przepisów ustawowych lub wykonawczych, jego dzieci oraz inne osoby pozostające na jego utrzymaniu w rozumieniu art. 2 załącznika VII, są ubezpieczeni na wypadek choroby do wysokości 80 % poniesionych wydatków, zgodnie z przepisami przyjętymi w drodze porozumienia między instytucjami Wspólnot po zasięgnięciu opinii Komitetu ds. Regulaminu Pracowniczego. Stawka ta jest podwyższona do 85 % w następujących przypadkach: konsultacji i wizyt lekarskich, zabiegów chirurgicznych, hospitalizacji, lekarstw, badań radiologicznych, analiz, badań laboratoryjnych i protez przepisanych przez lekarza, z wyjątkiem protez dentystycznych. W przypadku gruźlicy, choroby Heinego-Medina, choroby nowotworowej, choroby umysłowej i innych schorzeń uznanych przez organ powołujący za równie poważne oraz w przypadku wczesnych badań przesiewowych mających na celu wykrycie ewentualnej choroby, oraz w przypadku porodu stawka ta jest podwyższona do 100 %. Jednakże stawka zwrotu kosztów w wysokości 100 % nie ma zastosowania, gdy w przypadku choroby zawodowej lub wypadku zastosowanie znajduje art. 73.
Osobę pozostającą w konkubinacie z urzędnikiem traktuje się jak małżonka według systemu ubezpieczenia chorobowego, jeśli wypełnione są pierwsze trzy warunki art. 1 ust. 2 lit. c) załącznika VII.
Na podstawie zasad wskazanych w akapicie pierwszym instytucje mogą przyznać jednej z nich wykonywanie uprawnień dotyczących ustanawiania zasad rządzących zwrotem kosztów, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 110.
Jedna trzecia składki wymaganej w celu pokrycia kosztów tego ubezpieczenia ponoszona jest przez urzędnika, przy czym kwota obciążenia nie może przekraczać 2 % jego wynagrodzenia podstawowego.
1a. Urzędnik kończący służbę, który wykaże, że ►M112 nie wykonuje pracy zarobkowej ◄ może, nie później niż w przeciągu miesiąca następującego po miesiącu, w którym zakończył służbę, zwrócić się o przedłużenie swojego ubezpieczenia na wypadek choroby, przewidzianego w ust. 1, maksymalnie na okres 6 miesięcy po zakończeniu służby. Składka określona w ust. 1 jest obliczana na podstawie wysokości ostatniego wynagrodzenia podstawowego otrzymywanego przez tego urzędnika, przy czym pokrywa on połowę tej składki.
Na mocy decyzji organu powołującego, podjętej po konsultacji z lekarzem instytucji, nie stosuje się zarówno terminu jednego miesiąca na złożenie wniosku, jak i przewidzianego w akapicie pierwszym okresu sześciu miesięcy, w przypadku gdy dana osoba cierpi na poważną lub przewlekłą chorobę, na którą zapadła przed zakończeniem służby i o której poinformowała instytucję przed upływem sześciomiesięcznego okresu określonego w akapicie pierwszym, pod warunkiem że osoba ta podda się badaniu lekarskiemu zorganizowanemu przez instytucję.
1b. W przypadku gdy były małżonek urzędnika, dziecko, które przestało być na jego utrzymaniu, lub osoba, która przestała być traktowana jak osoba pozostająca na utrzymaniu urzędnika w rozumieniu art. 2 załącznika VII do regulaminu pracowniczego, wykaże, że ►M112 nie wykonuje pracy zarobkowej ◄ , może być nadal maksymalnie przez okres roku ubezpieczony(-a) na wypadek choroby zgodnie z ust. 1 jako osoba objęta ochroną ubezpieczeniową w ramach ubezpieczenia tego urzędnika. Ochrona taka nie wymaga opłacania składek. Powyższy okres jednego roku rozpoczyna się w dniu uprawomocnienia się orzeczenia o rozwodzie albo utraty statusu dziecka pozostającego na utrzymaniu lub statusu osoby traktowanej na równi z dzieckiem pozostającym na utrzymaniu urzędnika.
2. Przepisy ust. 1 mają zastosowanie do urzędnika także po zakończeniu jego służby, jeżeli kontynuował on służbę we Wspólnotach do ukończenia 63 roku życia lub pobiera rentę inwalidzką. Wysokość składki obliczana jest na podstawie kwoty emerytury lub renty.
Takie same zasady mają zastosowanie wobec osób, które są uprawnione do otrzymywania renty rodzinnej z tytułu śmierci urzędnika, który był aktywnie zatrudniony lub pozostawał w służbie do ukończenia 63 roku życia lub z tytułu śmierci osoby uprawnionej do renty inwalidzkiej. Wysokość składki obliczana jest na podstawie kwoty renty rodzinnej.
2a. Przepisy ust. 1 mają także zastosowanie wobec następujących osób, o ile nie wykonują pracy zarobkowej:
(i) byłych urzędników pobierających emeryturę za wysługę lat, którzy zakończyli służbę we Wspólnotach przed ukończeniem 63 lat,
(ii) osób uprawnionych do otrzymywania renty rodzinnej z tytułu śmierci urzędnika, który zakończył służbę przed ukończeniem 63 lat.
Wysokość składki określonej w ust. 1 obliczana jest na podstawie emerytury urzędnika przed zastosowaniem, w miarę potrzeb, współczynnika redukcji przewidzianego w art. 9 załącznika VIII Regulaminu pracowniczego.
Osoby uprawnione do otrzymywania renty sierocej otrzymują świadczenia przewidziane w ust. 1 na wniosek. Składkę oblicza się, biorąc za podstawę rentę sierocą.
2b. W przypadku osób uprawnionych do otrzymywania emerytury za wysługę lat lub renty rodzinnej składka określona w ust. 2 i 2a nie może być niższa niż wyliczona na podstawie wynagrodzenia podstawowego odpowiadającego początkowemu stopniowi w grupie zaszeregowania 1.
2c. Urzędnicy zwolnieni zgodnie z art. 51 i nieuprawnieni do otrzymywania emerytury za wysługę lat są uprawnieni do otrzymywania świadczeń przewidzianych w ust. 1, pod warunkiem że nie wykonują pracy zarobkowej i ponoszą koszty połowy składki wyliczonej na podstawie ostatniego wynagrodzenia podstawowego.
3. W przypadku gdy łączna kwota niezwróconych kosztów za okres 12 miesięcy przekracza połowę miesięcznego wynagrodzenia podstawowego urzędnika lub połowę jego emerytury, organ powołujący zezwala na zwrot specjalny powyższych kosztów, uwzględniając sytuację rodzinną zainteresowanej osoby, w sposób przewidziany w przepisach ust. 1.
4. ►M56 Osoby uprawnione do powyższych świadczeń zgłaszają kwoty wszystkich zwróconych kosztów, lub o których zwrot mogą się one ubiegać dla siebie lub dla osób objętych ich ubezpieczeniem w ramach jakiegokolwiek innego ustawowego systemu ubezpieczeń chorobowych. ◄
Jeżeli łączna kwota możliwego do uzyskania zwrotu kosztów jest większa niż suma zwrotów przewidzianych w ust. 1, nadwyżkę tę odlicza się od kwoty podlegającej zwrotowi zgodnie z ust. 1, z wyjątkiem zwrotów otrzymanych w ramach prywatnego, dodatkowego systemu ubezpieczenia chorobowego, który obejmuje część wydatków, która nie podlega zwrotowi w ramach systemu ubezpieczenia chorobowego Wspólnot.
Artykuł 73
1. Urzędnik jest ubezpieczony, począwszy od dnia rozpoczęcia służby, od ryzyka choroby zawodowej oraz wypadków, zgodnie z przepisami przyjętymi w drodze wspólnego porozumienia instytucji Wspólnot po zasięgnięciu opinii Komitetu ds. Regulaminu Pracowniczego. Jego składka na ubezpieczenie od ryzyka chorób innych niż zawodowe i wypadków poza służbą wynosi 0,1 % jego wynagrodzenia podstawowego.
Ryzyka nie objęte powyższym ubezpieczeniem są określane we wspomnianych przepisach.
2. Zapewniane są następujące świadczenia:
a) w przypadku śmierci:
wypłata na rzecz osób wymienionych poniżej kwoty równej pięciokrotnej wysokości rocznego wynagrodzenia podstawowego zmarłego, obliczonej na podstawie miesięcznych kwot wynagrodzenia otrzymywanego w okresie 12 miesięcy przed wypadkiem:
— na rzecz małżonka i dzieci zmarłego urzędnika zgodnie z prawem spadkowym mającym zastosowanie do spadku po nim; jednakże kwota przypadająca małżonkowi wynosi nie mniej niż 25 % kwoty łącznej,
— w przypadku braku osób z powyższej kategorii, na rzecz innych zstępnych zgodnie z prawem spadkowym mającym zastosowanie do spadku po tym urzędniku,
— w przypadku braku osób z którejkolwiek z powyższych kategorii, na rzecz wstępnych zgodnie z prawem spadkowym mającym zastosowanie do spadku po tym urzędniku,
— w przypadku braku osób z którejkolwiek z powyższych trzech kategorii, na rzecz instytucji;
b) w przypadku całkowitej, trwałej niezdolności do pracy:
wypłata urzędnikowi kwoty równej ośmiokrotnej wysokości rocznego wynagrodzenia podstawowego, obliczonej na podstawie miesięcznych kwot wynagrodzenia otrzymywanego w okresie 12 miesięcy przed wypadkiem;
c) w przypadku częściowej, trwałej niezdolności do pracy:
wypłata urzędnikowi części kwoty określonej w lit. b), obliczonej zgodnie z tabelą zawartą w przepisach, o których mowa w ust. 1.
Zgodnie z tymi przepisami, wypłaty określone powyżej mogą zostać zastąpione rentą.
Świadczenia określone w niniejszym ustępie mogą być wypłacane równolegle ze świadczeniami przewidzianymi w rozdziale 3.
3. Zwrotowi na warunkach określonych w przepisach, o których mowa w ust. 1, podlegają również następujące koszty: zabiegów lekarskich, lekarstw, hospitalizacji, operacji chirurgicznych, protez, badań radiologicznych, masaży, zabiegów ortopedycznych i klinicznych, transportu medycznego oraz wszelkie podobne koszty poniesione w związku z wypadkiem lub chorobą zawodową.
Zwrotu tego dokonuje się dopiero po skorzystaniu z prawa do zwrotu przewidzianego w art. 72 i tylko w zakresie, w jakim kwota wypłacona urzędnikowi na tej podstawie nie pokrywa poniesionych kosztów.
▼M62 —————
Artykuł 74
1. W przypadku narodzin dziecka urzędnika, osoba sprawująca opiekę nad dzieckiem otrzymuje świadczenie w wysokości ►M97 198,31 EUR ◄ .
Takie samo świadczenie wypłaca się urzędnikowi, który przysposabia dziecko w wieku do lat pięciu, pozostające na jego utrzymaniu w rozumieniu art. 2 ust. 2 załącznika VII.
2. Świadczenie to wypłacane jest również w przypadku rozwiązania ciąży trwającej nie krócej niż siedem miesięcy.
3. Osoba otrzymująca świadczenie porodowe zgłasza wszelkie inne świadczenia tego samego rodzaju uzyskane z innych źródeł na to samo dziecko; kwota takich świadczeń jest potrącana od świadczenia przewidzianego w niniejszym artykule. W przypadku gdy oboje rodzice są urzędnikami Wspólnot, świadczenie jest wypłacane tylko jeden raz.
Artykuł 75
W przypadku śmierci urzędnika, jego małżonka, dziecka pozostającego na jego utrzymaniu lub innej osoby będącej członkiem gospodarstwa domowego urzędnika i pozostającej na jego utrzymaniu w rozumieniu art. 2 załącznika VII, instytucja zwraca koszty transportu zwłok z miejsca zatrudnienia urzędnika do jego miejsca pochodzenia.
Jednakże w przypadku śmierci urzędnika w trakcie podróży służbowej, instytucja pokrywa koszty transportu zwłok z miejsca, w którym nastąpił zgon pracownika do jego miejsca pochodzenia.
Artykuł 76
Urzędnikom, byłym urzędnikom lub spadkobiercom zmarłego urzędnika, którzy na skutek poważnej lub przewlekłej choroby ►M112 , niepełnosprawności ◄ lub ze względu na sytuację rodzinną znajdują się w szczególnie trudnej sytuacji, mogą zostać przyznane zapomogi, pożyczki lub zaliczki.
Artykuł 76a
Żyjący małżonek, który cierpi z powodu poważnej lub przewlekłej choroby lub który jest niepełnosprawny, może otrzymać dodatkową pomoc finansową przyznaną przez instytucję w trakcie trwania choroby w oparciu o przeanalizowanie sytuacji socjalnej i medycznej danej osoby. Zasady wykonywania niniejszego artykułu ustala się na mocy wspólnego porozumienia między instytucjami, po konsultacji z Komitetem ds. Regulaminu Pracowniczego.
ROZDZIAŁ 3
Emerytury i renty inwalidzkie
Artykuł 77
Urzędnik po odbyciu dziesięciu lat służby nabywa uprawnienia emerytalne. Niezależnie od czasu trwania służby urzędnik jest uprawniony do emerytury, jeśli ukończył ►M112 63 lata ◄ lub jeśli niemożliwe było przywrócenie go do pracy w trakcie tymczasowego stanu spoczynku lub w przypadku odwołania go ze stanowiska w interesie służby.
Emerytura stanowi nie więcej niż 70 % ostatniego wynagrodzenia podstawowego, odpowiadającego grupie zaszeregowania, do której urzędnik należał przez okres co najmniej roku. ►M112 1,90 % ostatniego wynagrodzenia podstawowego wypłaca się na rzecz urzędnika każdego roku służby, zgodnie z art. 3 załącznika VIII. ◄
Jednakże w przypadku urzędników skierowanych do pomocy osobom zajmującym stanowisko przewidziane w Traktatach ustanawiających Wspólnoty Europejskie lub w Traktacie ustanawiającym jedną Radę i jedną Komisję Wspólnot Europejskich, lub wybranemu przewodniczącemu jednej z instytucji lub jednego z organów Wspólnot, lub wybranemu przewodniczącemu jednej z frakcji politycznych w Parlamencie Europejskim, uprawnienie do emerytury odpowiadające liczbie przepracowanych w tym charakterze lat uprawniających do emerytury obliczane jest na podstawie ostatniego wynagrodzenia podstawowego otrzymanego w tym czasie, jeśli jest ono wyższe od wynagrodzenia uwzględnionego zgodnie z akapitem drugim.
Emerytura nie może być niższa niż 4 % kwoty minimum socjalnego za każdy rok służby.
Prawo do emerytury nabywa się z ukończeniem ►M112 63 ◄ roku życia.
Artykuł 78
Urzędnik uprawniony jest, na warunkach przewidzianych w art. 13–16 załącznika VIII, do renty inwalidzkiej w przypadku całkowitej i trwałej niezdolności do pełnienia służby, uniemożliwiającej mu wykonywanie obowiązków związanych ze stanowiskiem w jego grupie zaszeregowania.
Artykuł 52 stosuje się odpowiednio do osób otrzymujących renty inwalidzkie. Jeżeli osoba otrzymująca rentę inwalidzką przechodzi w stan spoczynku przed osiągnięciem wieku 65 lat, nie osiągając maksymalnych uprawnień emerytalnych, stosuje się ogólne zasady dotyczące emerytur za wysługę lat. Kwotę emerytury za wysługę lat wylicza się na podstawie wynagrodzenia dla grupy zaszeregowania oraz posiadanego przez urzędnika stopnia w momencie wystąpienia inwalidztwa.
Renta inwalidzka jest równa 70 % ostatniego wynagrodzenia podstawowego urzędnika. Jednakże nie może być niższa niż wysokość minimum socjalnego.
Renta inwalidzka podlega odprowadzaniu składek na system emerytalny, wyliczonych na podstawie renty.
W przypadku gdy inwalidztwo zostało spowodowane w wyniku wypadku w trakcie lub w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych urzędnika, na skutek choroby zawodowej lub w wyniku aktu poświęcenia dokonanego w interesie publicznym lub narażenia swojego życia dla ratowania innej osoby, renta inwalidzka wynosi nie mniej niż 120 % minimum socjalnego. Ponadto w takich przypadkach składki na fundusz emerytalny są w całości wypłacane z budżetu instytucji lub organu określonego w art. 1b.
Artykuł 79
►M112 Żyjący małżonek ◄ po urzędniku lub byłym urzędniku jest uprawniona do renty wdowiej zgodnie z przepisami rozdziału 4 załącznika VIII, równej ►M5 60 % ◄ ►M112 emerytura za wysługę lat lub renta inwalidzka ◄ , która wypłacana była ►M112 małżonek zmarłego ◄ lub która byłaby mu wypłacana, gdyby niezależnie od czasu pełnienia służby ►M62 lub wieku ◄ uzyskał uprawnienie do niej w chwili śmierci.
Wysokość renty wdowiej przysługującej ►M112 żyjący małżonek ◄ po urzędniku, który zmarł posiadając jeden ze statusów służbowych określonych w art. 35, ►M62 ————— ◄ nie jest niższa od kwoty minimum socjalnego ani od ►M23 35 % ◄ ostatniego wynagrodzenia podstawowego otrzymywanego przez urzędnika.
Kwota ta, w przypadku gdy śmierć spowodowana została okolicznościami określonymi w ►M112 art. 78 akapit piąty ◄ , wynosi co najmniej 42 % ostatniego wynagrodzenia podstawowego otrzymywanego przez urzędnika.
▼M112 —————
Artykuł 80
Jeżeli urzędnik lub osoba uprawniona do otrzymywania emerytury za wysługę lat lub renty inwalidzkiej umiera, nie pozostawiając małżonka uprawnionego do otrzymywania renty rodzinnej w momencie śmierci tej osoby, dzieciom będącym na utrzymaniu zmarłego w chwili śmierci w rozumieniu art. 2 załącznika VII przysługuje renta sieroca zgodnie z art. 21 załącznika VIII.
Uprawnienie to przysługuje także dzieciom spełniającym powyższe warunki w przypadku śmierci lub ponownego zawarcia małżeństwa przez owdowiałego ►M62 małżonka ◄ otrzymującego rentę rodzinną.
W przypadku gdy urzędnik lub osoba uprawniona do ►M112 emerytura za wysługę lat lub renta inwalidzka ◄ umiera, lecz nie są spełnione warunki określone w akapicie pierwszym, dzieci pozostające na utrzymaniu w rozumieniu art. 2 załącznika VII są uprawnione do renty sierocej zgodnie z przepisami art. 21 załącznika VIII; jednakże wysokość renty sierocej wynosi połowę kwoty wynikającej z przepisów tego artykułu.
W stosunku do osób traktowanych jako dzieci pozostające na utrzymaniu w rozumieniu art. 2 ust. 4 załącznika VII, renta sieroca nie może przekraczać kwoty równej dwukrotnej wysokości dodatku na dziecko pozostające na utrzymaniu.
Jeśli dziecko zostało przysposobione, śmierć rodzica biologicznego zastępowanego przez rodzica adopcyjnego nie skutkuje wypłaceniem renty sierocej.
Uprawnienia przewidziane w akapicie pierwszym, drugim i trzecim przysługują w przypadku śmierci byłego urzędnika uprawnionego do świadczenia, o którym mowa w art. 50 regulaminu pracowniczego lub art. 5 rozporządzenia (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68, lub art. 3 rozporządzenia (Euratom, EWWiS, EWG) nr 2530/72, lub art. 3 rozporządzenia (EWWiS, EWG, Euratom) nr 1543/73, ►M62 jak również w przypadku śmierci byłego urzędnika, który zakończył służbę przed osiągnięciem ►M112 63 ◄ roku życia oraz złożył wniosek, aby wypłata jego emerytury została odroczona do pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym ukończy on ►M112 63 ◄ rok życia. ◄
Osoby otrzymujące rentę sierocą nie mogą otrzymać od Wspólnoty więcej niż jednej takiej renty. Jeżeli żyjące dziecko jest uprawnione do więcej niż jednej renty wspólnotowej, otrzymuje najwyższą z przysługujących rent.
Artykuł 81
Na warunkach określonych w załączniku VII osoba uprawniona do otrzymywania emerytury za wysługę lat lub renty inwalidzkiej, lub renty rodzinnej jest uprawniona do otrzymywania dodatków rodzinnych określonych w art. 67; dodatek na gospodarstwo domowe wylicza się na podstawie emerytury lub renty osoby otrzymującej. Dodatki te wypłaca się na rzecz osób otrzymujących rentę rodzinną wyłącznie w odniesieniu do dzieci pozostających na utrzymaniu zmarłego lub byłego urzędnika w momencie jego śmierci.
Jednakże kwota dodatku na dziecko pozostające na utrzymaniu, przysługującego osobie uprawnionej do renty rodzinnej, wynosi dwukrotność kwoty dodatku przewidzianego w art. 67 ust. 1 lit. b).
Artykuł 81a
1. Niezależnie od wszystkich innych przepisów, w szczególności dotyczących minimalnych kwot należnych osobom uprawnionym do renty rodzinnej, całkowita kwota wypłacana wdowie lub innej uprawnionej osobie z tytułu renty rodzinnej, powiększona o dodatki rodzinne i pomniejszona o należny podatek oraz inne obowiązkowe obciążenia, nie może przekroczyć następujących kwot:
a) w przypadku śmierci urzędnika posiadającego jeden ze statusów służbowych określonych w art. 35 – kwoty wynagrodzenia, którą urzędnik otrzymywałby w tej samej grupie zaszeregowania oraz na tym samym stopniu, gdyby nadal był zatrudniony, powiększonej o wszelkie otrzymywane przez niego dodatki rodzinne i pomniejszonej o należny podatek oraz inne obowiązkowe obciążenia;
b) w okresie od dnia, w którym urzędnik, o którym mowa w lit. a), ukończyłby 65 rok życia – kwoty emerytury, odpowiadającej jego grupie zaszeregowania i stopniowi osiągniętym przed śmiercią, do której byłby uprawniony po tym dniu, gdyby żył, powiększonej o dodatki rodzinne, jakie otrzymywałby i pomniejszonej o należny podatek oraz inne obowiązkowe obciążenia;
c) w przypadku śmierci byłego urzędnika uprawnionego do emerytury lub ►M112 renty inwalidzkiej ◄ – kwoty emerytury lub renty, do której byłby on uprawniony, gdyby żył, z uwzględnieniem dodatków oraz potrąceń określonych w lit. b);
d) w przypadku śmierci byłego urzędnika, który zakończył służbę przed ukończeniem ►M112 63 ◄ roku życia i zażądał, aby wypłata jego emerytury została odroczona do pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym ukończył ►M112 63 ◄ rok życia – kwoty emerytury, do której byłby uprawniony, gdyby żył, z uwzględnieniem dodatków oraz potrąceń określonych w lit. b);
e) w przypadku śmierci urzędnika lub byłego urzędnika uprawnionego przed śmiercią do świadczenia zgodnie z art. 41 lub 50 niniejszego regulaminu pracowniczego lub art. 5 rozporządzenia (EEC, Euratom, ECSC) nr 259/68, lub art. 3 rozporządzenia (Euratom, EWWiS, EWG) nr 2530/72, lub art. 3 rozporządzenia (EWWiS, EWG, Euratom) nr 1543/73, lub art. 2 rozporządzenia (EWWiS, EWG, Euratom) nr 2150/82, lub art. 3 rozporządzenia (EWWiS, EWG, Euratom) nr 1679/85 – kwoty świadczenia do którego byłby uprawniony gdyby żył, z uwzględnieniem dodatków oraz potrąceń określonych w lit. b);
f) w odniesieniu do okresu następującego po dniu, w którym były urzędnik określony w lit. e) przestałby być uprawniony do świadczenia – kwoty emerytury, do której byłby uprawniony, gdyby żył oraz spełniał wymóg dotyczący minimalnego wieku wymaganego do uzyskania emerytury, z uwzględnieniem dodatków oraz potrąceń określonych w lit. b).
2. Do celów ust. 1 nie uwzględnia się współczynników korygujących, które mogłyby mieć zastosowanie w odniesieniu do powyższych kwot.
3. Kwoty maksymalne określone w lit. a)–d) są dzielone pomiędzy osoby uprawnione do renty proporcjonalnie do uprawnień, które przysługiwałyby im bez uwzględnienia przepisów ust. 1.
Do kwot podzielonych w ten sposób stosuje się przepisy art. 82 ust. 1 akapit drugi, ►M112 oraz trzeci ◄ .
Artykuł 82
1. Wysokość emerytury przewidzianej powyżej jest obliczana na podstawie tabeli płac obowiązującej pierwszego dnia miesiąca, w którym nabyte zostało uprawnienie.
Do emerytur nie stosuje się współczynnika korygującego.
Emerytury wyrażone w euro wypłaca się w jednej z walut określonych w art. 45 załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego.
2. Jeżeli zgodnie z art. 65 ust. 1 Rada podejmuje decyzję o waloryzacji wynagrodzeń, taka sama waloryzacja ma zastosowanie do emerytur.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się analogicznie do osób otrzymujących rentę inwalidzką.
Artykuł 83
1. Świadczenia emerytalne i rentowe pokrywane są z budżetu Wspólnot. Państwa Członkowskie wspólnie gwarantują wypłacenie takich świadczeń zgodnie ze skalą ustanowioną w odniesieniu do finansowania tych wydatków.
Rada, stanowiąc kwalifikowaną większością głosów, na wniosek Komisji, po zasięgnięciu opinii Komitetu ds. Regulaminu Pracowniczego podejmuje decyzję w sprawie wykorzystania środków zgromadzonych w funduszu emerytalno-rentowym określonym w art. 83 ust. 1 byłego regulaminu pracowniczego urzędników Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali.
2. Urzędnicy ponoszą jedną trzecią kosztów finansowania tego systemu emerytalno-rentowego. Składki wynoszą ►M123 10,9 % ◄ wynagrodzenia podstawowego urzędnika, bez uwzględniania współczynników korygujących przewidzianych w art. 64. Potrącane są one co miesiąc z wynagrodzenia urzędnika. ►M112 Składkę waloryzuje się zgodnie z zasadami ustanowionymi w załączniku XII. ◄
3. Sposób obliczania rent i emerytur urzędników, którzy odbywali służbę częściowo w Europejskiej Wspólnocie Węgla i Stali lub którzy zatrudnieni byli we wspólnych instytucjach lub organach Wspólnot, oraz podział kosztów wynikających z wypłaty takich rent i emerytur pomiędzy fundusz emerytalno-rentowy Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali oraz budżety Europejskiej wspólnoty Gospodarczej oraz Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej określane są w rozporządzeniu przyjmowanym w drodze porozumienia między Radami oraz Komitetem Przewodniczących Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali, po zasięgnięciu opinii Komitetu ds. Regulaminu Pracowniczego.
▼M112 —————
Artykuł 83a
1. Równowagę systemu zapewnia się zgodnie z zasadami szczegółowymi określonymi w załączniku XII.
2. Agencje, które nie otrzymują dotacji z ogólnego budżetu Unii Europejskiej, wpłacają do budżetu pełną kwotę składek niezbędnych do sfinansowania systemu.
3. W momencie dokonywania przypadającego co pięć lat oszacowania akturialnego przeprowadzanego zgodnie z załącznikiem XII oraz w celu zapewnienia równowagi systemu, Rada podejmuje decyzję w sprawie stawek składki oraz wszelkich zmian wieku emerytalnego.
4. Każdego roku Komisja przedstawia Radzie oszacowanie aktuarialne kwoty ubezpieczenia, zgodnie z art. 1 ust. 2 załącznika XII. Jeżeli oszacowanie wykazuje występowanie luki rzędu przynajmniej 0,25 punktu między stawką składki aktualnie stosowanej a stawką wymaganą do utrzymania równowagi, Rada rozważa, czy należy waloryzować stawkę zgodnie z zasadami określonymi w załączniku XII.
5. Do celów ust. 3 i 4 tego artykułu Rada stanowi większością kwalifikowaną na wniosek Komisji zgodnie z art. 205 ust. 2 tiret pierwsze Traktatu WE. Do celów ust. 3 Komisja przedkłada wniosek po konsultacji z Komitetem ds. Regulaminu Pracowniczego.
Artykuł 84
Szczegółowe przepisy dotyczące systemu emerytalno-rentowego zawarte są w załączniku VIII.
ROZDZIAŁ 4
Zwrot nadpłaconych kwot
Artykuł 85
Każda kwota wypłacona bez podstawy prawnej podlega zwrotowi, jeśli osoba, która ją otrzymała, była świadoma braku podstawy prawnej wypłaty lub jeżeli jej brak był na tyle oczywisty, że osoba ta musiała być go świadoma.
Żądanie zwrotu musi być przedłożone nie później niż pięć lat od dnia, w którym kwota została wypłacona. W przypadkach, w których organ powołujący jest w stanie ustalić, że odbiorca umyślnie wprowadził w błąd administrację w celu uzyskania danej kwoty, żądanie zwrotu jest możliwe także po upływie tego okresu.
ROZDZIAŁ 5
Wstąpienie przez Wspólnoty w prawa wierzyciela
Artykuł 85a
1. W przypadku gdy śmierć, wypadek lub choroba osoby objętej niniejszym regulaminem pracowniczym zostały spowodowane przez osobę trzecią, Wspólnoty wstępują z mocy prawa, w zakresie zobowiązań ciążących na nich w związku ze śmiercią, wypadkiem lub chorobą, w prawa poszkodowanego lub jego następców prawnych wobec tej osoby trzeciej oraz w ich uprawnienia do dochodzenia roszczeń przeciwko osobie trzeciej odpowiedzialnej za szkodę.
2. Wstąpienie w prawa wierzyciela zgodnie z ust. 1 dotyczy w szczególności:
— wynagrodzenia wypłacanego urzędnikowi zgodnie z art. 59 w okresie, w którym pozostaje on czasowo niezdolny do pełnienia służby,
— płatności dokonywanych zgodnie z art. 70 po śmierci urzędnika lub byłego urzędnika uprawnionego do emerytury,
— świadczeń należnych zgodnie z art. 72 i 73 oraz przepisami wykonawczymi do tych artykułów dotyczącymi zabezpieczenia w przypadku choroby lub wypadku,
— zwrotu kosztów transportu zwłok, o którym mowa w art. 75,
— podwyższonych dodatków rodzinnych, należnych zgodnie z art. 67 ust. 3 oraz art. 2 ust. 3 i 5 załącznika VII w przypadku ciężkiej choroby, niepełnosprawności umysłowej lub fizycznej dziecka pozostającego na utrzymaniu,
— ►M112 renty inwalidzkiej ◄ należnej w przypadku całkowitej i trwałej niezdolności do pełnienia służby przez urzędnika spowodowanej wypadkiem lub chorobą,
— renty rodzinnej należnej w przypadku śmierci urzędnika lub byłego urzędnika, lub śmierci niebędącego urzędnikiem ani członkiem personelu tymczasowego małżonka urzędnika lub byłego urzędnika uprawnionego do emerytury lub renty,
— renty sierocej przysługującej dziecku urzędnika lub byłego urzędnika, które z powodu ciężkiej choroby, niepełnosprawności umysłowej lub fizycznej, niezależnie od wieku, nie może samo utrzymywać się po śmierci osoby, na której utrzymaniu pozostawało.
3. Wspólnoty nie wstępują w prawa do rekompensaty z tytułu szkód wyłącznie osobistych, takich jak szkody niematerialne, zadośćuczynienie za ból i cierpienie oraz w prawa do odszkodowania za zniekształcenie ciała oraz utratę sprawności w części przewyższającej kwotę należną zgodnie z art. 73.
4. Przepisy ust. 1, 2 i 3 nie stanowią przeszkody do wniesienia przez Wspólnoty powództwa na podstawie ich własnych roszczeń.
TYTUŁ VI
ŚRODKI DYSCYPLINARNE
Artykuł 86
1. W przypadku umyślnego lub spowodowanego zaniedbaniem naruszenia przez urzędnika lub byłego urzędnika obowiązków wynikających z niniejszego regulaminu pracowniczego, może zostać zastosowana wobec niego kara dyscyplinarna.
2. Jeżeli organ powołujący lub OLAF posiadają dowody na zaniedbanie w rozumieniu ust. 1, mogą rozpocząć postępowanie administracyjne mające na celu zweryfikowanie, czy nastąpiło takie zaniedbanie.
3. Reguły, procedury oraz środki dyscyplinarne obejmujące postępowanie administracyjne określono w załączniku IX.
▼M112 —————
TYTUŁ VII
ŚRODKI PRAWNE
Artykuł 90
1. Każda osoba, wobec której zastosowanie znajduje niniejszy regulamin pracowniczy, może złożyć organowi powołującemu wniosek o wydanie decyzji w jej sprawie. Organ powiadamia zainteresowaną osobę o wydanej decyzji wraz z uzasadnieniem w okresie czterech miesięcy od złożenia wniosku. Jeśli w tym terminie decyzja nie zostanie wydana, uznaje się to za dorozumianą decyzję odmowną, przeciwko której można złożyć zażalenie zgodnie z ust. 2.
2. Każda osoba, wobec której zastosowanie znajduje niniejszy regulamin pracowniczy, może złożyć organowi powołującemu zażalenie przeciwko aktowi, z którym wiążą się niekorzystne dla niej skutki; dotyczy to zarówno przypadku wydania decyzji przez organ powołujący, jak i niezastosowania środka przewidzianego przez niniejszy regulamin pracowniczy. Zażalenie powinno zostać złożone w terminie trzech miesięcy. Bieg terminu rozpoczyna się:
— w dniu opublikowania tego aktu, jeżeli jest to środek o charakterze ogólnym,
— w dniu powiadomienia zainteresowanej osoby o decyzji, lecz nie później niż w dniu, w którym osoba ta dowiedziała się o decyzji, jeżeli jest to akt o charakterze indywidualnym; jednakże w przypadku aktu o charakterze indywidualnym, który może być niekorzystny dla osoby trzeciej, bieg terminu dla tej osoby trzeciej rozpoczyna się w dniu, w którym dowiedziała się ona o tym akcie, lecz nie później niż w dniu jego ogłoszenia,
— w dniu, w którym upływa termin wydania decyzji, jeśli zażalenie dotyczy dorozumianej decyzji odmownej, o której mowa w ust. 1.
Organ powiadamia zainteresowaną osobę o swojej decyzji wraz z uzasadnieniem w terminie czterech miesięcy od dnia złożenia zażalenia. Jeżeli w tym terminie nie zostanie w odpowiedzi na zażalenie wydana decyzja, uznaje się to za dorozumianą decyzję odmowną, przeciwko której można złożyć skargę zgodnie z art. 91.
▼M112 —————
Artykuł 90a
Każda osoba, do której ma zastosowanie niniejszy Regulamin pracowniczy, może przedłożyć dyrektorowi OLAF-u wniosek w rozumieniu art. 90 ust. 1, z prośbą skierowaną do dyrektora o podjęcie decyzji dotyczącej tej osoby w związku z postępowaniem prowadzonym przez OLAF. Osoba ta może również złożyć do dyrektora OLAF-u zażalenie, w rozumieniu art. 90 ust. 2, na działanie mające dla niej skutki negatywne w związku z postępowaniem prowadzonym przez OLAF.
Artykuł 90b
Każda osoba, do której stosuje się niniejszy Regulamin pracowniczy, może złożyć do Europejskiego Pełnomocnika ds. Ochrony Danych wniosek lub zażalenie, w rozumieniu art. 90 ust. 1 i 2, w ramach jego kompetencji.
Artykuł 90c
Wnioski i zażalenia dotyczące dziedzin, które reguluje art. 2 ust. 2, składa się do organu powołującego, któremu powierzono wykonywanie tych uprawnień.
Artykuł 91
1. Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich jest właściwy w zakresie rozstrzygania wszelkich sporów pomiędzy Wspólnotami a osobami, wobec których stosuje się niniejszy regulamin pracowniczy, w zakresie zgodności z prawem aktu, z którym wiążą się niekorzystne skutki dla danej osoby w rozumieniu art. 90 ust. 2. Trybunał Sprawiedliwości jest uprawniony do nieograniczonej kontroli prawidłowości decyzji oraz ma możliwość uchylenia lub zmiany zaskarżonej decyzji w sporach o charakterze majątkowym.
2. Skarga do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich jest dopuszczalna jedynie w przypadkach gdy:
— do organu powołującego złożono wcześniej zażalenie zgodnie z art. 90 ust. 2 z zachowaniem terminu tam przewidzianego, oraz
— zażalenie zostało rozstrzygnięte odmownie w drodze wyraźnej lub dorozumianej decyzji.
3. Skargę na podstawie ust. 2 wnosi się w terminie trzech miesięcy. Bieg terminu rozpoczyna się:
— w dniu powiadomienia o decyzji podjętej w odpowiedzi na zażalenie,
— w dniu, w którym upływa termin wydania decyzji w odpowiedzi na zażalenie, jeśli skarga dotyczy dorozumianej decyzji rozstrzygającej odmownie zażalenie złożone zgodnie z art. 90 ust. 2; niemniej jednak, jeśli po dorozumianym odmownym rozstrzygnięciu zażalenia, przed upływem terminu do wniesienia skargi, zostanie wydana wyraźna decyzja o jego odmownym rozstrzygnięciu, termin wniesienia skargi zaczyna biec od początku.
4. W drodze odstępstwa od ust. 2, po złożeniu organowi powołującemu zażalenia zgodnie z art. 90 ust. 2, zainteresowana osoba może niezwłocznie wnieść skargę do Trybunału Sprawiedliwości, jeżeli do skargi dołączony jest wniosek albo o wstrzymanie wykonania zakwestionowanego aktu, albo o przyjęcie środków tymczasowych. Postępowanie przed Trybunałem Sprawiedliwości w sprawie głównej zostaje wówczas zawieszone do czasu, gdy zostanie wydana wyraźna lub dorozumiana decyzja o odmownym rozstrzygnięciu zażalenia.
5. Skargi składane na podstawie niniejszego artykułu podlegają badaniu i rozpoznaniu zgodnie z Regulaminem Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich.
Artykuł 91a
Wnioski i zażalenia dotyczące dziedzin, do których zastosowanie ma art. 2 ust. 2, składane są przeciwko tej instytucji, której podlega ten organ powołujący.
TYTUŁ VIII
PRZEPISY SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE URZĘDNIKÓW SŁUŻB NAUKOWYCH LUB TECHNICZNYCH ►M9 ————— ◄ ►M15 WSPÓLNOT ◄
Artykuł 92
Niniejszy tytuł ustanawia przepisy szczególne mające zastosowanie wobec urzędników Wspólnot, którzy są opłacani ze środków budżetowych na badania i inwestycje, i których zakwalifikowano zgodnie z załącznikiem I, pkt A.
Artykuł 93
Dodatki specjalne można przyznać niektórym urzędnikom objętym art. 92 w celu kompensacji szczególnie uciążliwych warunków pracy.
Na wniosek Komisji, Rada ustala stawki oraz warunki takich dodatków specjalnych oraz pracowników, którzy je otrzymują.
Artykuł 94
W drodze odstępstwa od art. 56a akapit drugi i art. 56b akapit drugi oraz wyłącznie w przypadkach wyjątkowych uzasadnionych wymogami służby, przepisami bezpieczeństwa oraz zobowiązaniami krajowymi lub międzynarodowymi, organ powołujący wyznacza urzędników określonych w art. 92, którzy są uprawnieni do korzystania z przepisów tych artykułów.
▼M112 —————
TYTUŁ VIII A
PRZEPISY SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE URZĘDNIKÓW PEŁNIĄCYCH SŁUŻBĘ W PAŃSTWACH TRZECICH
Artykuł 101a
Z zastrzeżeniem innych przepisów regulaminu pracowniczego, załącznik X określa przepisy szczególne mające zastosowanie do urzędników pełniących służbę w państwie trzecim.
TYTUŁ IX
PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE
ROZDZIAŁ 1
Przepisy przejściowe
▼M112 —————
▼M23 —————
▼M62 —————
▼M112 —————
Artykuł 107a
Przepisy przejściowe ustala załącznik XIII.
▼M23 —————
ROZDZIAŁ 2
Przepisy końcowe
Artykuł 110
1. Każda instytucja, po konsultacji z Komitetem Pracowniczym oraz Komitetem ds. Regulaminu Pracowniczego, przyjmuje ogólne przepisy wykonawcze do niniejszego Regulaminu pracowniczego. Agencje przyjmują właściwe przepisy wykonawcze do niniejszego Regulaminu pracowniczego, po konsultacji z właściwym Komitetem Pracowniczym oraz w porozumieniu z Komisją.
2. Do celów przyjęcia przepisów przyjętych w drodze porozumienia między instytucjami, agencji nie traktuje się jak instytucje. Jednakże Komisja zasięga opinii agencji przed przyjęciem tych przepisów.
3. Wszystkie tego rodzaju przepisy wykonawcze oraz przepisy przyjęte w drodze porozumienia między instytucjami są podawane do wiadomości personelu.
4. Działy instytucji odpowiedzialne za sprawy administracyjne regularnie przeprowadzają wzajemne konsultacje dotyczące stosowania niniejszego Regulaminu pracowniczego. Agencje są wspólnie reprezentowane w tych konsultacjach, zgodnie z zasadami ustalonymi na mocy porozumienia między nimi.
ZAŁĄCZNIK I
A. Rodzaje stanowisk w każdej grupie funkcyjnej przewidzianej w art. 5 ust. 3
|
Grupa funkcyjna AD |
Grupa funkcyjna AST |
||
|
Dyrektor generalny |
AD 16 |
||
|
Dyrektor generalny/dyrektor |
AD 15 |
||
|
Stanowiska kadrowe, takie jak: Dyrektor Kierownik wydziału Radca Specjalista językoznawca Specjalista ekonomista Specjalista prawnik Specjalista lekarz Specjalista lekarz weterynarii Specjalista naukowy Specjalista analityk Specjalista finansista Specjalista audytor |
AD 14 |
||
|
Stanowiska kadrowe, takie jak: Kierownik wydziału Radca Specjalista językoznawca Specjalista ekonomista Specjalista prawnik Specjalista lekarz Specjalista lekarz weterynarii Specjalista naukowy Specjalista analityk Specjalista finansista Specjalista audytor |
AD 13 |
||
|
Stanowiska kadrowe, takie jak: Kierownik wydziału Główny tłumacz tekstów Główny tłumacz ustny Główny ekonomista Główny prawnik Główny lekarz urzędowy Główny inspektor weterynaryjny Główny naukowiec Główny analityk Główny finansista urzędowy Główny audytor urzędowy |
AD 12 |
||
|
Stanowiska kadrowe, takie jak: Kierownik zespołu Główny tłumacz Główny tłumacz ustny Główny ekonomista Główny prawnik Główny lekarz urzędowy Główny inspektor weterynaryjny Główny naukowiec Główny analityk Główny finansista urzędowy Główny audytor urzędowy |
AD 11 |
AST 11 |
Stanowiska asystenckie, takie jak: Osobisty asystent, urzędnik, urzędnik ds. technicznych, urzędnik ds. technologii informacji |
|
Stanowiska kadrowe, takie jak: Kierownik zespołu Starszy tłumacz Starszy tłumacz ustny Starszy ekonomista Starszy prawnik Starszy lekarz Starszy inspektor weterynaryjny Starszy naukowiec Starszy analityk Starszy finansista urzędowy Starszy audytor urzędowy |
AD 10 |
AST 10 |
Stanowiska asystenckie, takie jak: Osobisty asystent, urzędnik, urzędnik ds. technicznych, urzędnik ds. technologii informacji |
|
Stanowiska kadrowe, takie jak: Kierownik zespołu Starszy tłumacz Starszy tłumacz ustny Starszy ekonomista Starszy prawnik Starszy lekarz urzędowy Starszy inspektor weterynaryjny Starszy naukowiec Starszy analityk Starszy finansista urzędowy Starszy audytor urzędowy |
AD 9 |
AST 9 |
Stanowiska asystenckie, takie jak: Osobisty asystent, urzędnik, urzędnik ds. technicznych, urzędnik ds. technologii informacji |
|
Stanowiska kadrowe, takie jak: Tłumacz Tłumacz ustny Ekonomista Prawnik Lekarz Inspektor weterynaryjny Naukowiec Analityk Finansista Audytor |
AD 8 |
AST 8 |
Stanowiska asystenckie, takie jak: starszy urzędnik, starszy archiwista, starszy technik, starszy operator ds. technologii informacji |
|
Stanowiska kadrowe, takie jak: Tłumacz Tłumacz ustny Ekonomista Prawnik Lekarz Inspektor weterynaryjny Naukowiec Analityk Finansista Audytor |
AD 7 |
AST 7 |
Stanowiska asystenckie, takie jak: starszy urzędnik, starszy archiwista, starszy technik, starszy operator ds. technologii informacji |
|
Stanowiska kadrowe, takie jak: Młodszy tłumacz Młodszy tłumacz ustny Młodszy ekonomista Młodszy prawnik Młodszy lekarz Młodszy inspektor weterynaryjny Młodszy naukowiec Młodszy analityk Młodszy finansista Młodszy audytor |
AD 6 |
AST 6 |
Stanowiska asystenckie, takie jak: urzędnik, archiwista, operator ds. technologii informacji |
|
Stanowiska administracyjne, takie jak: Młodszy tłumacz Młodszy tłumacz ustny Młodszy ekonomista Młodszy prawnik Młodszy lekarz Młodszy inspektor weterynaryjny Młodszy naukowiec Młodszy analityk Młodszy finansista Młodszy audytor |
AD 5 |
AST 5 |
Stanowiska asystenckie, takie jak: urzędnik, archiwista, operator ds. technologii informacji |
|
AST 4 |
Stanowiska asystenckie, takie jak: młodszy urzędnik, młodszy archiwista, młodszy technik, młodszy operator ds. technologii informacji |
||
|
AST 3 |
Stanowiska asystenckie, takie jak: młodszy urzędnik, młodszy archiwista, młodszy technik, młodszy operator ds. technologii informacji, woźny w Parlamencie (1) |
||
|
AST 2 |
Stanowiska asystenckie, takie jak: pomocnik urzędnika, pomocnik technika, pomocnik operatora ds. technologii informacji, woźny w Parlamencie (1) |
||
|
AST1 |
Stanowiska asystenckie takie, jak: pomocnik urzędnika, pomocnik technika, pomocnik operatora ds. technologii informacji, woźny w Parlamencie (1) |
||
|
(1) Liczba stanowisk woźnych w Parlamencie Europejskim nie przekracza 85. |
|||
B. Mnożniki odniesienia równorzędności średniego okresu służby
|
Grupa zaszeregowania |
Asystenci |
Stanowiska kadrowe |
|
13 |
- |
20 % |
|
12 |
- |
25 % |
|
11 |
- |
25 % |
|
10 |
20 % |
25 % |
|
9 |
20 % |
25 % |
|
8 |
25 % |
33 % |
|
7 |
25 % |
33 % |
|
6 |
25 % |
33 % |
|
5 |
25 % |
33 % |
|
4 |
33 % |
- |
|
3 |
33 % |
- |
|
2 |
33 % |
- |
|
1 |
33 % |
- |
ZAŁĄCZNIK II
Skład oraz procedura działania organów przewidzianych w art. 9 regulaminu pracowniczego
|
SPIS TREŚCI |
|
|
Sekcja 1: |
Komitet pracowniczy Artykuł 1 |
|
Sekcja 2: |
Wspólny komitet 2 – 3a |
|
Sekcja 3: |
Komitet ds. inwalidztwa 7 – 9 |
|
Sekcja 4: |
Komitet ds. ocen 10 – 11 |
|
Sekcja 5: |
Wspólny komitet doradczy ds. nienależytego wykonywania obowiązków 12 |
Sekcja 1
KOMITET PRACOWNICZY
Artykuł 1
Komitet Pracowniczy składa się z członków oraz ewentualnie z ich zastępców, których kadencja wynosi trzy lata. Instytucja może przyjąć krótszą kadencję, która nie może trwać krócej niż jeden rok. Wszystkim urzędnikom danej instytucji przysługuje czynne i bierne prawo wyborcze.
Procedura wyborów do Komitetu Pracowniczego, jeśli nie jest on podzielony na sekcje lokalne, lub do sekcji lokalnych, jeśli Komitet Pracowniczy jest podzielony na sekcje lokalne, jest określana przez zgromadzenie urzędników instytucji, pracujących w danym miejscu zatrudnienia. ►M112 Jednakże instytucja może podjąć decyzję, że warunki wyboru należy ustalić zgodnie z preferencjami pracowników instytucji wyrażonymi w referendum. ◄ Wybory są tajne.
Jeśli Komitet Pracowniczy jest podzielony na sekcje lokalne sposób, w jaki wyznaczani są członkowie centralnego Komitetu Pracowniczego w każdym miejscu zatrudnienia, jest ustalany przez zgromadzenie urzędników pracujących w danym miejscu zatrudnienia. Jedynie członkowie sekcji lokalnej mogą być wyznaczani na członków centralnego Komitetu Pracowniczego.
Skład Komitetu Pracowniczego, który nie jest podzielony na sekcje lokalne, lub skład sekcji lokalnych, jeśli Komitet Pracowniczy jest podzielony na sekcje lokalne, zapewnia reprezentację ►M112 obie grupy funkcyjne ◄ przewidzianych w art. 5 regulaminu pracowniczego, a także pracowników określonych w art. 7 akapicie pierwszym warunków zatrudnienia innych pracowników Wspólnot. Centralny Komitet Pracowniczy, Komitetu podzielonego na sekcje lokalne uznaje się za powołany w sposób ważny po wyznaczeniu większości jego członków.
Wybory do Komitetu Pracowniczego, który nie jest podzielony na sekcje lokalne, lub wybory do sekcji lokalnych, jeśli Komitet jest podzielony na sekcje lokalne, są ważne, jeśli w głosowaniu brało udział dwie trzecie uprawnionych urzędników. Jeżeli nie uzyskano takiej frekwencji, druga tura głosowania jest ważna w przypadku, gdy bierze w niej udział większość uprawnionych do głosowania.
Obowiązki wykonywane przez członków Komitetu Pracowniczego oraz przez urzędników wyznaczonych przez Komitet do placówek ustanowionych na podstawie regulaminu pracowniczego lub przez instytucje, uważa się za część ich normalnej służby w instytucji. Pełnienie tych obowiązków nie może mieć ujemnych skutków dla osoby zainteresowanej.
Sekcja 2
WSPÓLNY KOMITET
Artykuł 2
Wspólny Komitet lub Komitety instytucji składają się z:
— przewodniczącego, mianowanego corocznie przez organ powołujący,
— członków i ich zastępców, wyznaczanych jednocześnie, w takiej samej liczbie, przez organ powołujący oraz przez Komitet Pracowniczy.
Wspólny Komitet utworzony dla dwóch lub więcej instytucji składa się z:
— przewodniczącego, mianowanego przez organ powołujący, określony w art. 2 akapit trzeci regulaminu pracowniczego,
— członków i ich zastępców, wyznaczanych w takiej samej liczbie przez organy powołujące instytucji reprezentowanych we Wspólnym Komitecie oraz przez Komitety Pracownicze.
Sposób powoływania Wspólnego Komitetu jest określany w drodze porozumienia pomiędzy instytucjami reprezentowanymi we Wspólnym Komitecie, po konsultacjach z ich Komitetami Pracowniczymi.
Zastępca członka bierze udział w głosowaniu jedynie w przypadku nieobecności członka.
Artykuł 3
Wspólny Komitet zbiera się w razie zwołania przez organ powołujący lub na wniosek Komitetu Pracowniczego.
Uchwały Komitetu są ważne, jeżeli przy ich podejmowaniu obecni są wszyscy członkowie lub w przypadku ich nieobecności, ich zastępcy.
Przewodniczący Komitetu nie bierze udziału w głosowaniu z wyjątkiem głosowania w kwestiach proceduralnych.
▼M23 —————
►M23 Opinia Komitetu ◄ jest przekazywana na piśmie organowi powołującemu oraz Komitetowi Pracowniczemu w terminie pięciu dni od jej przyjęcia.
Każdy członek Komitetu może zażądać, aby jego stanowisko zostało odnotowane w opinii Komitetu.
Artykuł 3a
Wspólny Komitet powołany dla kilku instytucji odbywa posiedzenia albo na wniosek organu powołującego, określonego w ►M112 art. 2 ust. 2 ◄ regulaminu pracowniczego, albo na wniosek organu powołującego lub Komitetu Pracowniczego jednej z instytucji reprezentowanych w tym Wspólnym Komitecie.
Uchwały Wspólnego Komitetu są ważne, jeżeli przy ich podejmowaniu obecni są wszyscy członkowie lub ich zastępcy.
Przewodniczący Komitetu nie bierze udziału w głosowaniu z wyjątkiem głosowania w kwestiach proceduralnych.
Opinia Wspólnego Komitetu przekazywana jest na piśmie organowi powołującemu w rozumieniu ►M112 art. 2 ust. 2 ◄ regulaminu pracowniczego oraz pozostałym organom powołującym i Komitetom Pracowniczym.
Każdy członek Wspólnego Komitetu może zażądać, aby jego stanowisko zostało odnotowane w opinii Wspólnego Komitetu.
Sekcja 3
KOMITET DS. INWALIDZTWA
Artykuł 7
Komitet ds. Inwalidztwa składa się z trzech lekarzy:
— jednego wyznaczonego przez instytucję, w której dany urzędnik jest zatrudniony,
— jednego wyznaczonego przez zainteresowanego urzędnika, oraz
— jednego wyznaczonego w drodze porozumienia przez tych dwóch lekarzy.
Jeżeli zainteresowany urzędnik nie wyznaczy lekarza, wyznacza go wówczas Przewodniczący Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich.
W przypadku braku możliwości osiągnięcia porozumienia w sprawie wyznaczenia trzeciego lekarza w terminie dwóch miesięcy od wyznaczenia drugiego lekarza, trzeci lekarz zostaje wyznaczony przez Przewodniczącego Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich na wniosek jednej z zainteresowanych stron.
Artykuł 8
Koszty powstałe w związku z postępowaniem prowadzonym przez Komitet ds. Inwalidztwa ponosi instytucja, w której zatrudniony jest zainteresowany urzędnik.
W przypadku gdy lekarz wyznaczony przez zainteresowanego urzędnika ma miejsce zamieszkania w innym miejscu niż miejsce zatrudnienia tego urzędnika, urzędnik ten ponosi dodatkowe koszty, jakie pociąga za sobą wyznaczenie tego lekarza, z wyjątkiem wydatków na podróż pierwszą klasą, które są pokrywane przez instytucję.
Artykuł 9
Urzędnik może przedłożyć Komitetowi ds. Inwalidztwa wszelkie opinie i świadectwa otrzymane od lekarza prowadzącego leczenie lub od innych lekarzy, u których zasięgał porady.
Wnioski Komitetu ds. Inwalidztwa przekazywane są organowi powołującemu oraz zainteresowanemu urzędnikowi.
Prace Komitetu są tajne.
Sekcja 4
KOMITET DS. OCEN
Artykuł 10
Członkowie Komitetu ds. Ocen mianowani są każdego roku przez organ powołujący oraz Komitet Pracowniczy, z których każdy mianuje taką samą liczbę urzędników grupy funkcyjnej AD. Komitet wybiera swojego przewodniczącego. Członkowie wspólnej komisji nie są członkami Komitetu ds. Ocen.
Jeżeli komitet zbiera się w celu wydania zalecenia dotyczącego urzędnika, którego bezpośrednim przełożonym jest członek komitetu, członek ten nie uczestniczy w rozpatrywaniu sprawy.
Artykuł 11
Prace Komitetu ds. Ocen są tajne.
Sekcja 5
WSPÓLNY KOMITET DORADCZY DS. NIENALEŻYTEGO WYKONYWANIA OBOWIĄZKÓW
Artykuł 12
Wspólny Komitet Doradczy ds. Nienależytego Wykonywania Obowiązków składa się z przewodniczącego i przynajmniej dwóch członków, którzy są urzędnikami grupy zaszeregowania nie niższej niż AD14. Przewodniczącego i członków mianuje się na okres trzech lat. Połowę członków wyznacza Komitet Pracowniczy, a połowę organ powołujący. Przewodniczącego mianuje organ powołujący z listy kandydatów sporządzonej w porozumieniu z Komitetem Pracowniczym.
Jeśli sprawa dotyczy urzędnika z grupy zaszeregowania AD14 lub niższej, Wspólny Komitet Doradczy składa się z dwóch, dodatkowych członków z tej samej grupy funkcyjnej i grupy zaszeregowania, co dany członek, wyznaczonych w taki sam sposób co członkowie stali.
Jeżeli Wspólny Komitet Doradczy zbiera się w celu zbadania sprawy urzędnika wyższego szczebla, w rozumieniu art. 29 ust. 2 Regulaminu pracowniczego, ustanawia się Specjalny Komitet Doradczy ad hoc, składający się z dwóch członków mianowanych przez Komitet Pracowniczy oraz dwóch członków mianowanych przez organ powołujący, grupy zaszeregowania przynajmniej równorzędnej do grupy zaszeregowania danego urzędnika.
Organ powołujący oraz Komitet Pracowniczy ustalają procedurę ad hoc dotyczącą powoływania dodatkowych członków określonych w akapicie drugim, którzy zasiadają w przypadku rozpatrywania spraw odnoszących się do urzędników piastujących stanowisko w państwie trzecim, lub członka personelu kontraktowego.
ZAŁĄCZNIK III
Konkursy
Artykuł 1
1. ►M23 Ogłoszenia o konkursach sporządzane są przez organ powołujący po konsultacji ze Wspólnym Komitetem. ◄
Muszą one określać:
a) charakter konkursu (konkurs o charakterze wewnętrznym dla jednej instytucji, konkurs o charakterze wewnętrznym dla kilku instytucji, konkurs otwarty, ►M85 w odpowiednich przypadkach, wspólny dla dwóch lub większej liczby instytucji ◄ );
b) rodzaj konkursu (przeprowadzany albo w oparciu o świadectwa posiadanych kwalifikacji, albo o testy, albo zarówno w oparciu o świadectwa posiadanych kwalifikacji, jak i testy);
c) rodzaj obowiązków oraz zakres zadań związanych ze stanowiskiem, które podlega obsadzeniu ►M112 oraz wnioskowanej grupie funkcyjnej i grupie zaszeregowania ◄ ;
d) ►M112 uwzględniając art. 5 ust. 3 Regulaminu pracowniczego ◄ dyplomy oraz inne dokumenty potwierdzające posiadane kwalifikacje lub doświadczenie wymagane w odniesieniu do stanowiska, które podlega obsadzeniu;
e) w przypadku gdy konkurs jest przeprowadzony w oparciu o testy, należy określić rodzaj testów i sposób ich oceniania;
f) w odpowiednich przypadkach, znajomość języków wymagana w związku ze szczególnym charakterem podlegających obsadzeniu stanowisk;
g) w odpowiednich przypadkach, maksymalny wiek oraz podwyższony wiek maksymalny w przypadku pracowników Wspólnot, pełniących służbę przynajmniej od roku;
h) końcowa data zgłaszania kandydatur;
i) w odpowiednich przypadkach, wyjątki przewidziane na podstawie art. 28 lit. a) regulaminu pracowniczego.
Ogłoszenie o otwartym konkursie wspólnym dla dwóch lub większej liczby instytucji sporządzane jest po konsultacji ze Wspólnym Komitetem przez organ powołujący, określony w ►M112 art. 2 ust. 2 ◄ regulaminu pracowniczego.
2. Ogłoszenie o konkursie otwartym zostaje opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich przynajmniej na miesiąc przed końcową datą zgłaszania kandydatur oraz, w odpowiednich przypadkach, przynajmniej na dwa miesiące przed przeprowadzeniem testów.
3. Wszystkie konkursy są podawane do publicznej wiadomości w instytucjach trzech Wspólnot Europejskich, przy zachowaniu tych samych terminów.
Artykuł 2
Kandydaci wypełniają formularz opracowany przez organ powołujący.
Mogą być oni zobowiązani do przedstawienia dodatkowych dokumentów lub informacji.
Artykuł 3
Komisja Konkursowa składa się z przewodniczącego wyznaczonego przez organ powołujący oraz członków wyznaczonych przez organ powołujący i Komitet Pracowniczy, z których każdy powołuje taką samą ich liczbę.
W przypadku konkursów otwartych wspólnych dla dwóch lub większej liczby instytucji, Komisja Konkursowa składa się z przewodniczącego wyznaczanego przez organ powołujący, określony w ►M112 art. 2 ust. 2 ◄ regulaminu pracowniczego, oraz członków wyznaczonych na wniosek tych instytucji przez organ powołujący, określony w ►M112 art. 2 ust. 2 ◄ regulaminu pracowniczego, jak również członków powoływanych w drodze porozumienia między Komitetami Pracowniczymi tych instytucji, w taki sposób, aby zapewnić ich równą reprezentację.
Komisja Konkursowa może być, w odniesieniu do niektórych testów, wspierana przez jednego lub większą liczbę egzaminatorów pełniących funkcje doradcze.
Członkowie Komisji Konkursowej wybierani są spośród urzędników, których ►M112 grupa funkcyjna i ◄ grupa zaszeregowania jest co najmniej równa grupie zaszeregowania przewidzianej dla stanowiska, które podlega obsadzeniu.
Jeżeli Komisja Konkursowa składa się z więcej niż czterech członków, wśród nich znajduje się przynajmniej dwóch członków obu płci.
Artykuł 4
Organ powołujący sporządza listę kandydatów, którzy spełniają warunki określone w art. 28 lit. a), b) i c) regulaminu pracowniczego, oraz przekazuje ją, łącznie z aktami kandydatów, przewodniczącemu Komisji Konkursowej.
Artykuł 5
Po zbadaniu tych akt Komisja Konkursowa sporządza listę kandydatów, którzy spełniają wymogi określone w ogłoszeniu o konkursie.
W przypadku konkursu przeprowadzanego w oparciu o test wszyscy kandydaci wpisani na listę są dopuszczani do testów.
W przypadku konkursu przeprowadzanego w oparciu o świadectwa posiadanych kwalifikacji, Komisja Konkursowa po określeniu, w jaki sposób mają być oceniane kwalifikacje kandydatów, bierze pod uwagę świadectwa posiadanych kwalifikacji kandydatów wpisanych na listę, o której mowa w akapicie pierwszym.
W przypadku gdy konkurs przeprowadzany jest zarówno w oparciu o świadectwa posiadanych kwalifikacji i testy, Komisja Konkursowa określa, którzy spośród kandydatów są dopuszczeni do testów.
Komisja Konkursowa po zakończeniu prac sporządza listę odpowiednich kandydatów, przewidzianą w art. 30 regulaminu pracowniczego; lista, w każdym przypadku, gdy jest to możliwe, obejmuje przynajmniej dwa razy większą liczbę osób niż liczba podlegających obsadzeniu stanowisk.
Komisja Konkursowa przesyła listę organowi powołującemu łącznie z uzasadnionym sprawozdaniem Komisji Konkursowej zawierającym ewentualne uwagi jej członków.
Artykuł 6
Prace Komisji Konkursowej są tajne.
Artykuł 7
1. Po konsultacji z Komitetem ds. Regulaminu Pracowniczego instytucje mogą ustanowić Urząd Doboru Kadr Wspólnot Europejskich (zwany dalej „Urzędem”;) odpowiedzialny za przyjmowanie środków niezbędnych do zapewnienia stosowania jednolitych zasad w procedurach naboru urzędników wspólnotowych oraz oceniania i egzaminowania określonych w art. 45 i 45a Regulaminu pracowniczego.
2. Zadaniem Urzędu jest:
(a) organizowanie, na wniosek poszczególnych instytucji, otwartych konkursów;
(b) zapewnianie, na wniosek poszczególnych instytucji, wsparcia technicznego dotyczącego wewnętrznych konkursów przez nie organizowanych;
(c) ustalanie treści wszystkich egzaminów organizowanych przez instytucje w celu zapewnienia jednolitego i spójnego stosowania wymogów art. 45a ust. 1 lit. c) Regulaminu pracowniczego;
(d) przyjmowanie ogólnej odpowiedzialności za określanie i ocenianie umiejętności językowych w celu zapewnienia jednolitego i spójnego stosowania wymogów art. 45 ust. 2 Regulaminu pracowniczego.
3. Na wniosek poszczególnych instytucji Urząd może wykonywać inne zadania związane z naborem urzędników.
4. Na ich wniosek Urząd zapewnia poszczególnym instytucjom pomoc w związku z naborem personelu tymczasowego oraz personelu kontraktowego, w szczególności w drodze określenia treści testów oraz ustalenia procedur naboru w ramach art. 12 i 82 Warunków zatrudnienia innych pracowników.
ZAŁĄCZNIK IV
Świadczenia przewidziane w art. 41 i 50 regulaminu pracowniczego
Artykuł
1. Urzędnik, wobec którego zastosowano przepisy art. 41 lub 50 regulaminu pracowniczego jest uprawniony:
a) przez okres trzech miesięcy do comiesięcznego świadczenia równego wysokości jego wynagrodzenia podstawowego;
b) przez okres zróżnicowany w zależności od wieku oraz długości służby zgodnie z tabelą zawartą w ust. 3, do comiesięcznego świadczenia w wysokości:
— 85 % jego wynagrodzenia podstawowego w okresie od czwartego do szóstego miesiąca,
— 70 % wysokości jego wynagrodzenia podstawowego przez okres następnych pięciu lat,
— 60 % wysokości jego wynagrodzenia podstawowego w okresie późniejszym.
Uprawnienie do świadczenia wygasa w dniu, w którym urzędnik kończy ►M112 63 ◄ rok życia.
Urzędnikowi po ukończeniu ►M112 63 ◄ roku życia może jednak zostać przyznane to świadczenie nie dłużej niż do ukończenia 65 roku życia i do momentu uzyskania przez niego maksymalnej wysokości emerytury.
Do celów niniejszego artykułu, wynagrodzenie podstawowe określa się na podstawie tabeli zawartej w art. 66 regulaminu pracowniczego, obowiązującej pierwszego dnia miesiąca, za który wypłacane jest świadczenie.
2. Przepisy niniejszego załącznika zostaną poddane przeglądowi po upływie dziesięciu lat od wejścia w życie regulaminu pracowniczego.
3. Okres, w którym urzędnikowi przysługuje świadczenie przewidziane w art. 41 lub 50 regulaminu pracowniczego, stanowi iloczyn długości służby oraz właściwego współczynnika określonego w poniższej tabeli, odpowiadającego jego wiekowi; okres ten, w miarę konieczności, zaokrąglany jest do miesiąca w dół.
|
Wiek |
% |
|
20 |
18 |
|
21 |
19,5 |
|
22 |
21 |
|
23 |
22,5 |
|
24 |
24 |
|
25 |
25,5 |
|
26 |
27 |
|
27 |
28,5 |
|
28 |
30 |
|
29 |
31,5 |
|
30 |
33 |
|
31 |
34,5 |
|
32 |
36 |
|
33 |
37,5 |
|
34 |
39 |
|
35 |
40,5 |
|
36 |
42 |
|
37 |
43,5 |
|
38 |
45 |
|
39 |
46,5 |
|
40 |
48 |
|
41 |
49,5 |
|
42 |
51 |
|
43 |
52,5 |
|
44 |
54 |
|
45 |
55,5 |
|
46 |
57 |
|
47 |
58,5 |
|
48 |
60 |
|
49 |
61,5 |
|
50 |
63 |
|
51 |
64,5 |
|
52 |
66 |
|
53 |
67,5 |
|
54 |
69 |
|
55 |
70,5 |
|
56 |
72 |
|
57 |
73,5 |
|
58 |
75 |
|
►M23 59 do 64 ◄ |
►M23 76,5 ◄ |
4. W okresie uprawnienia do świadczenia oraz przez sześć miesięcy później urzędnik, o którym mowa w art. 41 i 50 Regulaminu pracowniczego, oraz osoby objęte jego ubezpieczeniem są uprawnieni do świadczeń wynikających z systemu ubezpieczenia chorobowego przewidzianego w art. 72 Regulaminu pracowniczego, pod warunkiem że urzędnik wpłaca właściwe składki wyliczone na podstawie, w zależności od przypadku, jego wynagrodzenia podstawowego lub jego wartości procentowej określonej w ust. 1 tego artykułu, oraz jeśli nie wykonuje pracy zarobkowej.
Po upływie okresu wskazanego w akapicie pierwszym oraz na warunkach w nim określonych, zainteresowany urzędnik może, na wniosek, nadal otrzymywać świadczenia z tytułu wspomnianego systemu ubezpieczenia chorobowego, pod warunkiem że uiszcza w całości składkę określoną w art. 72 ust. 1 regulaminu pracowniczego.
Jeśli uprawnienie urzędnika do otrzymywania świadczenia wygasa, jego składka obliczana jest na podstawie wysokości ostatniego otrzymanego miesięcznego świadczenia.
W przypadku gdy urzędnik rozpoczął pobieranie emerytury w ramach systemu emerytalnego przewidzianego w regulaminie pracowniczym, jest on traktowany do celów art. 72 regulaminu pracowniczego w taki sam sposób jak urzędnik, który pozostawał w służbie do ukończenia ►M112 63 ◄ roku życia.
ZAŁĄCZNIK IVA
Praca w niepełnym wymiarze czasu pracy
Artykuł 1
Wniosek o wydanie zezwolenia na pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy składa urzędnik za pośrednictwem swojego bezpośredniego przełożonego przynajmniej na dwa miesiące przed datą wniosku, z wyjątkiem właściwie uzasadnionych, pilnych przypadków.
Zezwolenie można przyznać na okres nie krótszy niż jeden miesiąc, nie dłuższy niż trzy lata, bez uszczerbku dla przypadków określonych w art. 15 i art. 55a ust. 2 lit. e).
Zezwolenie może zostać przedłużone na tych samych warunkach. Zainteresowany urzędnik składa wniosek o przedłużenie przynajmniej na dwa miesiące przed upływem okresu, na który zostało udzielone zezwolenie. Praca w niepełnym wymiarze czasu pracy nie może trwać krócej niż połowę normalnego czasu pracy.
Okres pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy rozpoczyna się pierwszego dnia miesiąca, z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków.
Artykuł 2
Organ powołujący, na wniosek danego urzędnika, może cofnąć pozwolenie przed upływem okresu, na który je przyznano. Data wycofania nie może przekraczać dwóch miesięcy od daty wnioskowanej przez urzędnika lub czterech miesięcy od tej daty, jeśli zezwolenie na pracę w niepełnym wymiarze czasu zostało wydane na okres powyżej jednego roku.
Organ powołujący, w wyjątkowych przypadkach i w interesie służby, może cofnąć zezwolenie przed upływem okresu, na który je przyznano, powiadamiając urzędnika o dwumiesięcznym okresie wypowiedzenia.
Artykuł 3
Urzędnik jest uprawniony w trakcie okresu objętego zezwoleniem na pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy do części swojego wynagrodzenia odpowiadającej wartości procentowej normalnego czasu pracy. Jednakże wartości procentowej nie stosuje się do dodatku na dziecko pozostające na utrzymaniu, podstawowej kwoty dodatku na gospodarstwo domowe lub dodatku edukacyjnego.
Składki na system ubezpieczenia chorobowego obliczane są na podstawie pełnego wynagrodzenia podstawowego urzędnika pracującego w pełnym wymiarze czasu pracy. Składki na system emerytalny obliczane są na podstawie pełnego wynagrodzenia podstawowego urzędnika pracującego w niepełnym wymiarze czasu pracy. Urzędnik może również zgłosić wniosek, aby składki na system emerytalny obliczane były na podstawie pełnego wynagrodzenia podstawowego urzędnika pracującego w pełnym wymiarze czasu pracy, zgodnie z art. 83 Regulaminu pracowniczego. Dla potrzeb art. 2, 3 i 5 załącznika VIII nabyte uprawnienia do świadczeń emerytalnych wylicza się proporcjonalnie do wartości procentowej wpłaconych składek.
W okresie pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy urzędnik nie może pracować w godzinach nadliczbowych ani podejmować działalności zarobkowej innej niż określona w art. 15 Regulaminu pracowniczego.
Artykuł 4
W drodze odstępstwa od art. 3 akapit pierwszy zdanie pierwsze, urzędnicy w wieku powyżej 55 lat, którzy uzyskali pozwolenie na pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy w oczekiwaniu na przejście w stan spoczynku, otrzymują obniżone wynagrodzenie podstawowe równe wyższej z dwóch kwot uzyskanych przez zastosowanie podanej poniżej wartości procentowej wynagrodzenia podstawowego za pracę w pełnym wymiarze czasu pracy:
a) 60 %;
b) lub wartość procentowa odpowiadająca latom służby w rozumieniu art. 2, 3, 4, 5, 9 i 9a załącznika VIII na początku okresu pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy, plus 10 %.
Urzędnicy, którzy korzystają z przepisów niniejszego artykułu, z chwilą zaprzestania pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy proszeni są o przejście w stan spoczynku lub spłacenie kwoty przekraczającej 50 % wynagrodzenia podstawowego otrzymanego w okresie pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy.
Artykuł 5
Organ powołujący może ustanawiać szczegółowe zasady stosowania tych przepisów.
ZAŁĄCZNIK V
Urlop
|
SPIS TREŚCI |
|
|
Sekcja 1: |
Urlop coroczny 1 – 5 |
|
Sekcja 2: |
Urlop okolicznościowy 6 |
|
Sekcja 3: |
Czas podróży 7 |
Sekcja 1
URLOP COROCZNY
Artykuł 1
W roku, w którym pracownik rozpoczyna lub kończy służbę, uprawniony jest do dwóch i pół dni roboczych urlopu za każdy pełny miesiąc służby i do dwóch dni roboczych za część miesiąca, w którym przepracował ponad 15 dni, oraz do jednego dnia za część miesiąca, w którym przepracował nie więcej niż 15 dni.
Artykuł 2
Urlop coroczny może zostać wykorzystany jednorazowo lub w częściach, zgodnie z życzeniem urzędnika oraz przy uwzględnieniu wymagań służby. Urlop musi jednak obejmować przynajmniej jeden nieprzerwany okres dwóch kolejnych tygodni. Pracownicy rozpoczynający służbę nabywają prawo do urlopu corocznego po przepracowaniu trzech miesięcy; w wyjątkowych przypadkach, z uzasadnionych powodów, urlop może zostać udzielony wcześniej.
Artykuł 3
W przypadku zachorowania przez urzędnika podczas urlopu corocznego, które uniemożliwiłoby mu wykonywanie obowiązków, gdyby nie przebywał na urlopie, jego urlop coroczny zostaje przedłużony o czas trwania okresu niezdolności do pracy pod warunkiem przedstawienia zaświadczenia lekarskiego.
Artykuł 4
W przypadku gdy urzędnik z przyczyn innych niż wymagania służby nie wykorzystał całego urlopu corocznego przed końcem danego roku kalendarzowego, długość urlopu który może zostać przeniesiony na kolejny rok nie może przekraczać 12 dni.
W przypadku gdy urzędnik w chwili zakończenia służby nie wykorzystał całego urlopu corocznego, ma prawo do ekwiwalentu w wymiarze jednej trzydziestej jego miesięcznego wynagrodzenia w momencie zakończenia służby za każdy dzień urlopu, jaki pozostał mu do wykorzystania.
Kwota obliczona w sposób przewidziany w akapicie drugim potrącana jest z płatności na rzecz urzędnika, który w chwili zakończenia służby przekroczył długość przysługującego mu wtedy urlopu corocznego.
Artykuł 5
W przypadku gdy podczas urlopu corocznego urzędnik zostaje wezwany do pracy lub udzielone mu pozwolenie na urlop zostaje odwołane ze względu na obowiązki służbowe, zwraca się mu wszelkie poniesione i odpowiednio udowodnione koszty oraz przyznaje mu się ponownie czas podróży.
Sekcja 2
URLOP OKOLICZNOŚCIOWY
Artykuł 6
Oprócz urlopu corocznego urzędnikowi przysługuje urlop okolicznościowy przyznawany na jego wniosek. Urlop okolicznościowy przyznaje się, w szczególności, w poniższych przypadkach i w następującym wymiarze:
— zawarcie małżeństwa przez urzędnika: cztery dni,
— zmiana miejsca zamieszkania urzędnika: do dwóch dni,
— poważna choroba współmałżonka: do trzech dni,
— śmierć współmałżonka: cztery dni,
— poważna choroba wstępnego: do dwóch dni,
— śmierć wstępnego: dwa dni,
— ►M112 ————— ◄ zawarcie małżeństwa przez dziecko: dwa dni,
— narodziny dziecka: 10 dni, do wykorzystania w ciągu czternastu tygodni od narodzin,
— śmierć żony podczas urlopu macierzyńskiego: liczba dni odpowiadająca pozostałej części urlopu macierzyńskiego; jeśli zmarła żona nie jest urzędnikiem, przez analogię pozostałą część urlopu macierzyńskiego ustala się z zastosowaniem przepisów art. 58 Regulamin pracowniczego,
— poważna choroba dziecka: do dwóch dni,
— bardzo poważna choroba dziecka, poświadczona przez lekarza, lub hospitalizacja dziecka w wieku 12 lat lub mniej: do pięciu dni,
— śmierć dziecka: cztery dni,
— przysposobienie dziecka: 20 tygodni, do 24 tygodni w przypadku przysposobienia dziecka niepełnosprawnego:
— Na każde przysposobione dziecko przyznaje się prawo wyłącznie do jednego okresu urlopu okolicznościowego, który może zostać podzielony między rodziców adopcyjnych, jeśli oboje są urzędnikami. Przyznaje się go wyłącznie wtedy, gdy małżonek urzędnika podejmuje działalność zarobkową, przynajmniej w niepełnym wymiarze czasu pracy. Jeśli małżonek pracuje poza instytucjami Wspólnot i korzysta z porównywalnego urlopu, właściwą liczbę dni odlicza się od uprawnień urzędnika.
— Organ powołujący, w razie konieczności, może przyznać dodatkowy urlop okolicznościowy w przypadkach gdy ustawodawstwo krajowe państwa, w którym ma miejsce procedura adopcyjna, wymaga pozostania jednego lub obojga rodziców adopcyjnych,
— urlop okolicznościowy w wymiarze 10 dni przyznaje się, jeśli urzędnik nie ma prawa do pełnego wymiaru urlopu okolicznościowego 20 lub 24 tygodni z przyczyn podanych w pierwszym zdaniu tego tiret; ten dodatkowy urlop okolicznościowy przyznaje się wyłącznie raz na każde przysposobione dziecko.
Instytucja może przyznać również urlop okolicznościowy w przypadku dalszego kształcenia zawodowego, w granicach określonych w programie dalszego kształcenia zawodowego opracowanym przez instytucję zgodnie z ►M112 art. 24a Regulaminu pracowniczego ◄ .
Do celów niniejszego artykułu konkubenta urzędnika traktuje się jak małżonka, jeśli wypełnione są pierwsze trzy warunki art. 1 ust. 2 lit. c) załącznika VII.
Sekcja 3
CZAS PODRÓŻY
Artykuł 7
Długość urlopu określona w przepisach sekcji 1 jest uzupełniana o czas podróży obliczany na podstawie odległości, którą urzędnik ma do pokonania koleją między miejscem spędzania urlopu a miejscem zatrudnienia, w następujący sposób:
— od 50 do 250 km: jeden dzień na podróż tam i z powrotem,
— od 251 do 600 km: dwa dni na podróż tam i z powrotem,
— od 601 do 900 km: trzy dni na podróż tam i z powrotem,
— od 901 do 1 400 km: cztery dni na podróż tam i z powrotem,
— od 1 401 do 2 000 km: pięć dni na podróż tam i z powrotem,
— ponad 2 000 km: sześć dni na podróż tam i z powrotem.
▼M112 —————
Do celów niniejszego artykułu, miejscem spędzania urlopu w odniesieniu do urlopu corocznego jest miejsce pochodzenia.
Przepisy poprzedzające stosuje się do urzędników, których miejsce zatrudnienia znajduje się na terytoriach Państw Członkowskich. W przypadku gdy miejsce zatrudnienia znajduje się poza tymi terytoriami, czas podróży ustala się na mocy specjalnej decyzji, uwzględniającej szczególne potrzeby.
W przypadku gdy udzielany jest urlop okolicznościowy zgodnie z przepisami sekcji 2, czas podróży jest określany w drodze szczególnej decyzji, z uwzględnieniem odpowiednich potrzeb.
ZAŁĄCZNIK VI
Rekompensata oraz wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych
Artykuł 1
Urzędnikom ►M112 rupa zaszeregowania AST1–AST4 ◄ przysługuje, w granicach określonych w art. 56 regulaminu pracowniczego, za pracę w godzinach nadliczbowych rekompensata w postaci czasu wolnego od pracy lub wynagrodzenie w następującym wymiarze:
a) Za każdą godzinę nadliczbową przysługuje ►M39 półtorej godziny czasu wolnego ◄ w ramach rekompensaty; jeżeli godziny nadliczbowe zostały przepracowane w godzinach od 22.00 do 7.00, w niedzielę lub w święto, przysługuje rekompensata w wymiarze ►M39 dwóch godzin czasu wolnego ◄ za każdą godzinę nadliczbową; przyznając czas wolny za pracę w godzinach nadliczbowych, bierze się pod uwagę wymagania związane ze służbą oraz preferencje zainteresowanego urzędnika.
b) W przypadku gdy wymagania służby nie pozwalają na wykorzystanie czasu wolnego za pracę w godzinach nadliczbowych w trakcie miesiąca, który następuje po miesiącu, w którym godziny nadliczbowe zostały przepracowane, organ powołujący przyznaje wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, które nie zostały zrekompensowane, w wymiarze ►M39 0,56 % ◄ miesięcznego wynagrodzenia podstawowego za każdą godzinę pracy w godzinach nadliczbowych zgodnie z zasadami określonymi w lit. a).
c) Do nabycia prawa do rekompensaty w postaci czasu wolnego od pracy lub wynagrodzenia za jedną godzinę przepracowaną w godzinach nadliczbowych wymagane jest przepracowanie przynajmniej 30 minut ponad normalny czas pracy.
Artykuł 2
Do celów niniejszego załącznika czas przejazdu w ramach podróży służbowej nie jest traktowany jako godziny nadliczbowe. W odniesieniu do godzin przepracowanych w miejscu oddelegowania wykraczających poza normalną liczbę godzin pracy, może zostać przyznany czas wolny lub wynagrodzenie na mocy decyzji organu powołującego.
Artykuł 3
W ramach odstępstwa od przepisów art. 1 i 2 niniejszego załącznika, wynagrodzenie za godziny nadliczbowe przepracowane w szczególnych warunkach przez niektóre grupy urzędników w ►M112 rupa zaszeregowania AST1–AST4 ◄ może zostać wypłacone w formie zryczałtowanego dodatku, którego wysokość oraz warunki uzyskania są ustalane przez organ powołujący po zasięgnięciu opinii Wspólnego Komitetu.
ZAŁĄCZNIK VII
Wynagrodzenie oraz zwrot kosztów
|
SPIS TREŚCI |
|
|
Sekcja 1: |
Dodatki rodzinne 1 – 3 |
|
Sekcja 2: |
Dodatek zagraniczny 4 |
|
Sekcja 3: |
Zwrot kosztów |
|
A — |
Dodatek na zagospodarowanie 5 |
|
B — |
Dodatek na ponowne zagospodarowanie 6 |
|
C — |
Koszty podróży 7 - 8 |
|
D — |
Koszty przeprowadzki 9 |
|
E — |
Dieta dzienna 10 |
|
F — |
Koszty podróży służbowej 11 – 13a |
|
G — |
Ryczałtowy zwrot kosztów 14 - 15 |
|
Sekcja 4: |
Płatność należności 16 - 17 |
Sekcja 1
DODATKI RODZINNE
Artykuł 1
1. Dodatek na gospodarstwo domowe ustala się w oparciu o kwotę zasadniczą ►M122 164,27 EUR ◄ , plus 2 % wynagrodzenia podstawowego urzędnika.
2. Dodatek na gospodarstwo domowe przysługuje:
a) urzędnikowi, który pozostaje w związku małżeńskim;
b) urzędnikowi, który owdowiał, jest rozwiedziony, pozostaje w separacji lub jest stanu wolnego, który posiada jedno lub więcej dzieci pozostających na utrzymaniu w rozumieniu art. 2 ust. 2 i 3;
c) urzędnik, który jest uznany za pozostającego w konkubinacie, pod warunkiem że:
(i) para przedstawia dokument prawny wydany w Państwie Członkowskim lub przez właściwe władze Państwa Członkowskiego, potwierdzający status konkubinatu;
(ii) żadna z osób pozostających w konkubinacie nie pozostaje w związku małżeńskim ani w innym wolnym związku;
(iii) między tymi osobami nie zachodzi następujące pokrewieństwo: rodzic, dziecko, dziadek/babcia, wnuczek/wnuczka, brat, siostra, ciotka, wuj, siostrzeniec, siostrzenica, bratanek, bratanica, pasierb, pasierbica;
(iv) soby te nie mogą zawrzeć cywilnego związku małżeńskiego w Państwie Członkowskim; dla potrzeb tego punktu uważa się, że osoby takie mają możliwość wejścia w cywilny związek małżeński wyłącznie wtedy, gdy spełniają wszystkie warunki przewidziane w ustawodawstwie Państwa Członkowskiego zezwalające na zawarcie związku małżeńskiego;
►M112 d) ◄ na podstawie szczególnej decyzji organu powołującego, zawierającej uzasadnienie i opartej na dodatkowych dokumentach, urzędnikowi, który, mimo że nie spełnia warunków określonych ►M112 w lit. a), b) i c) ◄ , faktycznie ponosi ciężar utrzymywania rodziny.
3. Jeśli małżonek urzędnika wykonuje pracę zarobkową, z której przychody przed potrąceniem podatku przekraczają ►M39 podstawowe roczne wynagrodzenie urzędnika na ►M112 drugi stopień grupy zaszeregowania 3 ◄ , ustalonego przy zastosowaniu współczynnika korygującego dla państwa ◄ , w którym małżonek wykonuje swoją działalność zawodową, urzędnikowi nie przysługuje dodatek na gospodarstwo domowe, chyba że organ powołujący postanowi inaczej na mocy szczególnej decyzji. Urzędnik jest jednak uprawniony do dodatku, w przypadku gdy posiada jedno lub kilkoro dzieci pozostających na jego utrzymaniu.
4. W przypadkach gdy, na podstawie powyższych przepisów, oboje małżonkowie pełniący służbę we Wspólnotach są uprawnieni do dodatku na gospodarstwo domowe, dodatek przysługuje jedynie temu małżonkowi, którego wynagrodzenie podstawowe jest wyższe.
5. Jeżeli urzędnik uprawniony jest do dodatku na gospodarstwo domowe jedynie na mocy ust. 2 lit. b) i z mocy prawa, na podstawie wyroku sądowego lub decyzji właściwego organu administracyjnego opiekę nad dziećmi pozostającymi na jego utrzymaniu w rozumieniu art. 2 ust. 2 i 3 powierzono osobie innej niż urzędnik, dodatek na gospodarstwo domowe jest wypłacany tej osobie w imieniu i na rachunek urzędnika. Warunek ten uważa się za spełniony w przypadku dzieci pozostających na utrzymaniu, które osiągnęły pełnoletniość, jeżeli normalnie zamieszkują one z drugim rodzicem.
Jeżeli dzieci urzędnika pozostają pod opieką kilku osób, dodatek na gospodarstwo domowe dzieli się między te osoby, uwzględniając liczbę dzieci pozostających pod opieką danej osoby.
Jeżeli osoba, której zgodnie z powyższym przepisem wypłaca się dodatek na gospodarstwo domowe przysługujący urzędnikowi, sama posiada jako urzędnik lub inny pracownik Wspólnot prawo do takiego dodatku, osoba ta otrzymuje tylko dodatek w wyższej kwocie.
Artykuł 2
1. Urzędnik otrzymuje na każde dziecko, pozostające na jego utrzymaniu zgodnie z ust. 2 i 3 poniżej, dodatek w wysokości ►M122 358,96 EUR ◄ miesięcznie.
2. Za dziecko pozostające na utrzymaniu uznaje się dziecko urzędnika lub jego małżonka pochodzące z małżeństwa, niepochodzące z małżeństwa lub przysposobione, na którego utrzymanie rzeczywiście łoży urzędnik.
Powyższy przepis ma również zastosowanie wobec dziecka, w odniesieniu do którego został złożony wniosek o przysposobienie oraz została rozpoczęta procedura przysposobienia.
Każde dziecko, względem którego na mocy decyzji organu sądowego, opartej na ustawodawstwie Państwa Członkowskiego w sprawie ochrony nieletnich, urzędnik ma obowiązek alimentacyjny, traktuje się jak dziecko pozostające na utrzymaniu.
3. Dodatek jest przyznawany:
a) automatycznie, na dzieci poniżej 18 roku życia;
b) na uzasadniony wniosek urzędnika, na dzieci w wieku od 18 do 26 lat, które są w trakcie kształcenia lub szkolenia zawodowego.
4. Osoba, do której utrzymania urzędnik jest zobowiązany z mocy prawa i której utrzymanie wiąże się z wysokimi wydatkami, może, na mocy szczególnej decyzji organu powołującego zawierającej uzasadnienie i opartej na odpowiednich dowodach, w drodze wyjątku, być traktowana tak jak dziecko pozostające na jego utrzymaniu.
5. Dodatek jest dalej wypłacany niezależnie od wieku dziecka, w przypadku gdy dziecko ze względu na ciężką chorobę lub inwalidztwo nie jest w stanie samodzielnie się utrzymywać, przez cały okres choroby lub inwalidztwa.
6. Na jedno dziecko pozostające na utrzymaniu w rozumieniu niniejszego artykułu wypłaca się tylko jeden dodatek, nawet w przypadku gdy rodzice zatrudnieni są w dwóch różnych instytucjach trzech Wspólnot Europejskich.
7. Jeżeli opieka nad dzieckiem pozostającym na utrzymaniu, w rozumieniu ust. 2 i 3 powierzona została z mocy prawa, na podstawie wyroku sądu lub decyzji właściwego organu administracyjnego innej osobie, dodatek na dziecko pozostające na utrzymaniu wypłacany jest tej osobie w imieniu i na rachunek urzędnika.
Artykuł 3
1. Z zastrzeżeniem warunków określonych w ogólnych przepisach wykonawczych, urzędnik otrzymuje dodatek edukacyjny w wysokości poniesionych przez niego rzeczywistych wydatków na edukację, maksymalnie do kwoty w wysokości ►M122 243,55 EUR ◄ miesięcznie na każde dziecko pozostające na jego utrzymaniu, w rozumieniu art. 2 ust. 2 niniejszego załącznika, o ile dziecko skończyło pięć lat i regularnie uczęszcza w pełnym wymiarze godzin do płatnej szkoły podstawowej lub średniej bądź uczelni wyższej. Wymóg uczęszczania do płatnej szkoły nie ma zastosowania przy zwrocie kosztów za transport szkolny.
Uprawnienie do tego dodatku uzyskuje się pierwszego dnia miesiąca, w którym dziecko rozpoczyna naukę w szkole podstawowej, a wygasa ono wraz z końcem miesiąca, w którym dziecko kończy 26 rok życia.
Należny dodatek ulega podwyższeniu do kwoty nie wyższej niż podwójna kwota maksymalna przewidziana w akapicie pierwszym w odniesieniu do
— urzędnika, którego miejsce zatrudnienia znajduje się w odległości przynajmniej 50 km od szkoły europejskiej, albo
—od instytucji edukacyjnej nauczającej w jego języku ojczystym, do której dziecko uczęszcza ze względu na należycie udokumentowaną niezbędną potrzebę związaną z jego nauką,
— urzędnika, którego miejsce zatrudnienia znajduje się w odległości co najmniej 50 km od szkoły wyższej w państwie, którego jest on obywatelem, nauczającej w jego języku, pod warunkiem że dziecko rzeczywiście uczęszcza do szkoły wyższej położonej w odległości co najmniej 50 km od miejsca zatrudnienia, a urzędnikowi przysługuje dodatek zagraniczny; ten ostatni warunek nie ma zastosowania, jeżeli w państwie, którego obywatelem jest urzędnik, nie ma takiej szkoły wyższej ►M112 , lub jeśli dziecko uczęszcza do uczelni wyższej w państwie innym niż państwo miejsca zatrudnienia urzędnika ◄ ,
— osób uprawnionych do dodatku, które nie pozostają w czynnej służbie, ale spełniają warunki określone w tiret pierwszym i drugim, przy uwzględnieniu miejsca ich zamieszkania zamiast miejsca zatrudnienia.
Wymóg uczęszczania do szkoły płatnej nie ma zastosowania do wypłat określonych w akapicie trzecim.
Jeżeli opiekę nad dzieckiem, na które wypłaca się dodatek edukacyjny, powierzono z mocy prawa, na podstawie wyroku sądowego lub decyzji właściwego organu administracyjnego, innej osobie, dodatek edukacyjny wypłacany jest tej osobie w imieniu i na rachunek urzędnika. W takim przypadku odległość co najmniej 50 km, o której mowa w akapicie trzecim, oblicza się od miejsca zamieszkania osoby sprawującej opiekę nad dzieckiem.
2. Dla każdego dziecka, pozostającego na utrzymaniu w rozumieniu art. 2 ust. 2, które ma mniej niż pięć lat i jeszcze nie uczęszcza regularnie i w pełnym wymiarze godzin do szkoły podstawowej lub średniej, wysokość tego dodatku ustala się na ►M122 87,69 EUR ◄ miesięcznie. Zastosowanie ma zdanie pierwsze ostatniego akapitu ust. 1.
Sekcja 2
DODATEK ZAGRANICZNY
Artykuł 4
Dodatek zagraniczny w wysokości równej 16 % całkowitej kwoty wynagrodzenia podstawowego powiększonej o ►M25 dodatek na gospodarstwo domowe ◄ oraz dodatek na dziecko pozostające na utrzymaniu ►M25 wypłacany na rzecz urzędnika ◄ jest przyznawany:
◄
a) urzędnikom:
— którzy nie są oraz nigdy nie byli obywatelami państwa ►M39 ————— ◄ , na terytorium którego znajduje się ich miejsce zatrudnienia, oraz
— którzy w okresie pięciu lat, kończącym się sześć miesięcy przed wstąpieniem do służby, nie prowadzili swojej głównej działalności zawodowej ani nie posiadali stałego miejsca zamieszkania na europejskim terytorium tego państwa. Do celów niniejszego przepisu nie są brane pod uwagę sytuacje wynikające z pracy wykonywanej dla innego państwa lub dla organizacji międzynarodowej;
b) urzędnikom, którzy są lub byli obywatelami państwa, na którego terytorium znajduje się ich miejsce zatrudnienia, którzy jednak przez okres 10 lat kończący się w dniu wstąpienia przez nich służby posiadali stałe miejsce zamieszkania poza europejskim terytorium tego państwa z przyczyn innych niż wykonywanie obowiązków w służbie państwowej lub na rzecz organizacji międzynarodowej.
Dodatek zagraniczny jest nie niższy niż ►M122 486,88 EUR ◄ miesięcznie.
▼M25 —————
2. Urzędnikowi, który nie jest i nigdy nie był obywatelem państwa, na którego terytorium jest zatrudniony, i który nie spełnia warunków określonych w ust. 1, przysługuje dodatek z tytułu zamieszkiwania zagranicą w wysokości jednej czwartej kwoty dodatku zagranicznego.
3. Do celów ust. 1 oraz 2, urzędnik, który po zawarciu związku małżeńskiego uzyskał automatycznie obywatelstwo państwa, na którego terytorium znajduje się jego miejsce zatrudnienia bez możliwości zrzeczenia się go, traktowany jest na równi z urzędnikiem, o którym mowa w ust. 1 lit. a) tiret pierwsze.
▼M112 —————
Sekcja 3
ZWROT KOSZTÓW
A.
Dodatek na zagospodarowanie
Artykuł 5
1. Dodatek na zagospodarowanie w wysokości dwumiesięcznego wynagrodzenia podstawowego w przypadku urzędnika, który jest uprawniony do dodatku na gospodarstwo domowe, a w innych przypadkach w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia podstawowego, wypłaca się zatrudnionemu urzędnikowi, który przedstawił dowody, że w celu spełnienia wymogów określonych art. 20 Regulaminu pracowniczego zaistniała konieczność zmiany miejsca zamieszkania.
W przypadkach gdy oboje małżonkowie będący urzędnikami ►M112 lub inny personel ◄ Wspólnot Europejskich są uprawnieni do dodatku na zagospodarowanie się, wypłacany jest on jedynie na rzecz osoby, której wynagrodzenie podstawowe jest wyższe.
Do dodatku na zagospodarowanie stosuje się współczynnik korygujący obowiązujący dla miejsca zatrudnienia urzędnika.
2. Urzędnikowi, który ze względu na przeniesienie na nowe miejsce zatrudnienia jest zmuszony do zmiany swojego miejsca zamieszkania w celu spełnienia wymogów art. 20 regulaminu pracowniczego wypłacany jest dodatek na zagospodarowanie w tej samej wysokości.
3. Dodatek na zagospodarowanie jest obliczany na podstawie stanu cywilnego urzędnika oraz wysokości jego wynagrodzenia podstawowego w dniu powołania go na urzędnika na czas nieokreślony albo w dniu jego przeniesienia na nowe miejsce zatrudnienia.
Dodatek na zagospodarowanie wypłacany jest po przedstawieniu dokumentów potwierdzających, że urzędnik, a jeśli jest on ►M25 uprawniony do dodatku na gospodarstwo domowe ◄ także jego rodzina, osiedlił się w miejscu, gdzie został zatrudniony.
4. Urzędnikowi ►M25 uprawnionemu do dodatku na gospodarstwo domowe ◄ , który osiedla się w miejscu, gdzie został zatrudniony bez swojej rodziny, przysługuje połowa dodatku, do którego byłby uprawniony. Druga połowa jest wypłacana, gdy jego rodzina zamieszka w miejscu, gdzie jest on zatrudniony, pod warunkiem że nastąpi to w terminie określonym w art. 9 ust. 3. W przypadku gdy urzędnik przenoszony jest do miejsca, gdzie zamieszkuje jego rodzina, przy czym jego rodzina zamieszkiwała w tym miejscu przed przeniesieniem urzędnika, nie przysługuje mu z tego tytułu dodatek na zagospodarowanie.
5. Urzędnik powołany na czas nieokreślony, który otrzymał dodatek na zagospodarowanie oraz który na własne życzenie kończy służbę we Wspólnotach w okresie dwóch lat od wstąpienia do służby, jest zobowiązany do zwrotu w momencie zakończenia służby części otrzymanego dodatku proporcjonalnie do nieprzepracowanej części tego dwuletniego okresu.
6. Urzędnik otrzymujący dodatek na zagospodarowanie zgłasza wszelkie świadczenia podobnego rodzaju, które otrzymuje z innych źródeł; dodatek przewidziany w niniejszym artykule jest pomniejszany o kwoty tych świadczeń.
B.
Dodatek na ponowne zagospodarowanie
Artykuł 6
1. Urzędnik powołany na czas nieokreślony, który ►M112 przedstawia dowody zmiany miejsca zamieszkania ◄ , jest uprawniony po zakończeniu służby do dodatku na ponowne zagospodarowanie, w wysokości dwukrotności miesięcznego wynagrodzenia podstawowego w przypadku urzędnika, ►M25 który jest uprawniony do dodatku na gospodarstwo domowe ◄ lub w wysokości jednego miesięcznego wynagrodzenia podstawowego w przypadku urzędnika, który nie jest uprawniony do tego dodatku, pod warunkiem że odbył on cztery lata służby oraz nie otrzymuje podobnego dodatku w nowym miejscu zatrudnienia. ►M25 W przypadku gdy oboje małżonkowie będący urzędnikami ►M112 lub inny pracownicy ◄ Wspólnot są uprawnieni do dodatku na ponowne zagospodarowanie, wypłacany jest on jedynie na rzecz osoby, której wynagrodzenie podstawowe jest wyższe. ◄
Do celów obliczania czasu służby bierze się pod uwagę lata, w których urzędnikowi przysługiwał jeden ze statusów służbowych wymienionych w art. 35 regulaminu pracowniczego, inny niż urlop z przyczyn osobistych.
Wymóg minimalnego czasu służby nie ma zastosowania w przypadku odwołania ze stanowiska w interesie służby.
Do dodatku na ponowne zagospodarowanie stosuje się współczynnik korygujący obowiązujący dla ostatniego miejsca zatrudnienia urzędnika.
2. W przypadku śmierci urzędnika powołanego na czas nieokreślony dodatek na ponowne zagospodarowanie wypłacany jest jego współmałżonkowi lub, w przypadku gdy nie ma takiej osoby, osobom pozostającym na jego utrzymaniu, w rozumieniu art. 2, także w przypadku gdy wymóg minimalnego czasu służby, określony w ust. 1, nie został spełniony.
3. Dodatek na ponowne zagospodarowanie jest obliczany na podstawie stanu cywilnego oraz wysokości wynagrodzenia podstawowego w dniu zakończenia służby.
4. Dodatek na ponowne zagospodarowanie wypłacany jest w oparciu o dowody potwierdzające, iż urzędnik oraz jego rodzina lub, w przypadku gdy urzędnik zmarł, wyłącznie jego rodzina, osiedlili się w miejscu położonym w odległości nie mniejszej niż 70 km od miejsca zatrudnienia urzędnika.
Przesiedlenie urzędnika lub rodziny zmarłego urzędnika musi nastąpić w terminie trzech lat od dnia zakończenia służby.
Termin ten nie ma zastosowania do osób uprawnionych, które są w stanie wykazać, że nie były świadome powyższych przepisów.
C.
Koszty podróży
Artykuł 7
1. Urzędnik uprawniony jest do otrzymania zwrotu kosztów podróży dla siebie, swojego małżonka oraz osób pozostających na jego utrzymaniu, które faktycznie zamieszkują z nim w jednym gospodarstwie domowym:
a) przy rozpoczęciu służby: z miejsca naboru do miejsca zatrudnienia;
b) przy zakończeniu służby zgodnie z art. 47 regulaminu pracowniczego: z miejsca zatrudnienia do miejsca jego pochodzenia, zgodnie z ust. 3;
c) w przypadku przeniesienia związanego ze zmianą miejsca zatrudnienia.
W przypadku śmierci urzędnika, współmałżonek oraz osoby pozostające na jego utrzymaniu uprawnione są do zwrotu kosztów podróży na tych samych warunkach.
Koszty podróży obejmują również koszt rezerwacji miejsc, transportu bagażu oraz w odpowiednich przypadkach, poniesione koszty koniecznego noclegu w hotelu.
2. Podstawą wyliczenia kwoty do zwrotu jest cena biletu kolejowego w pierwszej klasie na najkrótszej, najtańszej i najczęściej uczęszczanej trasie pomiędzy miejscem zatrudnienia a miejscem naboru bądź pochodzenia.
Jeżeli trasa, o której mowa w pierwszym akapicie, przekracza 500 km, a także wtedy gdy normalny sposób pokonania tej trasy wiąże się z koniecznością odbycia podróży drogą morską, zainteresowany członek personelu jest uprawniony, na podstawie okazanych biletów, do otrzymania zwrotu kosztów podróży drogą powietrzną w klasie biznes lub jej odpowiedniku. Kwota do zwrotu zostanie obliczona na podstawie kosztu biletu kolejowego z wyłączeniem miejsc sypialnych. W przypadku gdy wyliczenie na tej podstawie nie jest możliwe, zwrot kosztów następuje na mocy szczególnej decyzji organu powołującego.
3. Miejsce pochodzenia urzędnika jest określane w momencie rozpoczęcia służby, przy uwzględnieniu miejsca jego naboru lub miejsca stanowiącego centrum jego interesów życiowych. Miejsce pochodzenia określone w ten sposób może zostać zmienione w drodze szczególnej decyzji organu powołującego w czasie, gdy urzędnik pozostaje w służbie lub przy zakończeniu przez niego służby. Podczas pozostawania w służbie, decyzja taka podejmowana jest jedynie wyjątkowo po przedstawieniu przez urzędnika odpowiednich dokumentów na poparcie wniosku.
Zmiana ta nie może prowadzić do uznania za centrum interesów życiowych urzędnika miejsca znajdującego się poza terytorium Państw Członkowskich Wspólnot Europejskich lub państw i terytoriów wymienionych w załączniku IV do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą.
Artykuł 8
1. W każdym roku kalendarzowym urzędnicy są uprawnieni do otrzymania kwoty odpowiadającej kosztom odbytej przez nich podróży z miejsca zatrudnienia do miejsca pochodzenia określonego w art. 7, a jeżeli mają prawo do dodatku na gospodarstwo domowe, także kosztom podróży małżonka i osób pozostających na utrzymaniu w rozumieniu art. 2.
Jeżeli zarówno mąż, jak i żona są urzędnikami wspólnotowymi, każde z nich ma prawo w odniesieniu do siebie, jak i do osób pozostających na ich utrzymaniu do zryczałtowanego świadczenia na pokrycie kosztów podróży, zgodnie z powyższymi warunkami; każda osoba pozostająca na utrzymaniu ma prawo wyłącznie do jednorazowego świadczenia. Świadczenie przyznawane ze względu na dzieci pozostające na utrzymaniu przyznaje się na wniosek męża lub żony na podstawie miejsca pochodzenia jednego z nich.
W przypadku gdy w danym roku urzędnik zawiera związek małżeński i tym samym nabywa prawa do dodatku na gospodarstwo domowe, koszty podróży należne ze względu na małżonka oblicza się proporcjonalnie do okresu od daty ślubu do końca danego roku.
Wszelkie zmiany w zakresie podstawy obliczeń, mogące powstać na skutek zaistniałych zmian w sytuacji rodzinnej urzędnika po dniu wypłaty określonych kwot, nie nakłada na zainteresowanego urzędnika obowiązku zwrotu otrzymanych świadczeń.
Koszty podróży dla dzieci w wieku od dwóch do dziesięciu lat oblicza się na podstawie połowy dodatku zależnego od ilości kilometrów i połowy zryczałtowanego dodatku, przy czym obliczenia te stosuje się do dzieci, które miały w dniu 1 stycznia bieżącego roku ukończony drugi lub dziesiąty rok życia.
2. Wysokość zryczałtowanego świadczenia ustala się na podstawie odległości pomiędzy miejscem zatrudnienia urzędnika a miejscem naboru lub pochodzenia wyrażonej w kilometrach; przy czym odległość oblicza się zgodnie z metodą określoną w art. 7 ust. 2 akapit pierwszy.
Dodatek za przebyte kilometry wynosi:
0 EUR/kilometr za odcinek od 0 do 200 km
0,3651 EUR/kilometr za odcinek od 201 do 1 000 km
0,6085 EUR/kilometr za odcinek od 1 001 do 2 000 km
0,3651 EUR/kilometr za odcinek od 2 001 do 3 000 km
0,1216 EUR/kilometr za odcinek od 3 001 do 4 000 km
0,0586 EUR/kilometr za odcinek od 4 001 do 10 000 km
0 EUR/kilometr za odcinek dłuższy niż 10 000 km.
Do dodatku za przebyte kilometry dodaje się poniższą dodatkową zryczałtowaną kwotę:
— 182,54 EUR, jeżeli odległość koleją między miejscem zatrudnienia a miejscem pochodzenia zawiera się w przedziale 725–1 450 km,
— 365,04 EUR, jeżeli odległość koleją między miejscem zatrudnienia a miejscem pochodzenia jest równa lub większa niż 1 450 km.
Wysokość powyższych stawek kilometrowych oraz dodatków ryczałtowych waloryzuje się każdego roku o tę samą wartość procentową, co wynagrodzenie.
3. Urzędnikowi, którego służba kończy się w ciągu roku kalendarzowego z jakichkolwiek przyczyn innych niż śmierć lub który przebywa na urlopie z przyczyn osobistych przez część roku, przysługuje, o ile był aktywnie zatrudniony w służbie instytucji Wspólnot Europejskich przez okres krótszy niż dziewięć miesięcy danego roku, jedynie część świadczenia przewidzianego w ust. 1, w wysokości proporcjonalnej do okresu aktywnego zatrudnienia.
4. Wspomniane przepisy mają zastosowanie do urzędników, których miejsce pracy znajduje się na terytoriach Państw Członkowskich. W każdym roku kalendarzowym urzędnicy, których miejsce zatrudnienia znajduje się poza terytorium Państw Członkowskich, są uprawnieni do otrzymania zwrotu kosztów podróży do ich miejsca pochodzenia lub zwrotu kosztów podróży do innego miejsca, w wysokości nieprzekraczającej kosztów podróży do miejsca pochodzenia, za siebie, a w wypadku przysługiwania im prawa do dodatku na gospodarstwo domowe, za małżonka i inne osoby pozostające na ich utrzymaniu w rozumieniu art. 2. Jednakże jeżeli małżonek oraz inne osoby pozostające na utrzymaniu, o których mowa w art. 2 ust. 2, nie mieszkają razem z urzędnikiem w miejscu jego zatrudnienia, mają prawo w każdym roku kalendarzowym do otrzymania zwrotu kosztów podróży z miejsca pochodzenia do miejsca zatrudnienia lub do otrzymania zwrotu kosztów podróży do innego miejsca, nieprzekraczających kosztów wspomnianej wyżej podróży.
Przedmiotowe koszty podróży są zwracane w formie zryczałtowanej kwoty obliczonej na podstawie kosztu biletu lotniczego w klasie o jeden stopień wyższej niż klasa ekonomiczna.
D.
Koszty przeprowadzki
Artykuł 9
1. Urzędnikowi zwracane są koszty związane z przeprowadzką jego mienia osobistego, włącznie z kosztami ubezpieczenia od zwykłych ryzyk (zniszczenie, kradzież, pożar), w przypadku gdy musi on zmienić miejsce zamieszkania w celu spełnienia wymogu art. 20 regulaminu pracowniczego i nie uzyskał zwrotu tych samych kosztów z innego źródła. Koszty są zwracane w wysokości nieprzekraczającej wcześniej zatwierdzonego kosztorysu. Właściwym departamentom instytucji przedkłada się co najmniej dwa kosztorysy; jeśli uznają one kosztorysy za zbyt wygórowane, mogą zaproponować inną firmę przewozową. Kwota zwrotu kosztów może w takim przypadku zostać ograniczona do kwoty określonej w kosztorysie tej firmy.
2. W razie zakończenia służby lub śmierci urzędnika, zwracane są wydatki poniesione w związku z przeprowadzką z miejsca zatrudnienia do miejsca pochodzenia.
W przypadku gdy zmarły urzędnik był stanu wolnego wydatki zwracane są jego następcom prawnym.
3. Przeprowadzka urzędnika powołanego na czas nieokreślony musi nastąpić w terminie jednego roku od zakończenia przez urzędnika okresu próbnego.
Po zakończeniu służby przeprowadzka następuje w okresie trzech lat, zgodnie z art. 6 ust. 4 akapit drugi.
Wydatki związane z przeprowadzką powstałe po upływie terminu określonego powyżej zwracane są jedynie w wyjątkowych okolicznościach oraz na mocy szczególnej decyzji organu powołującego.
E.
Dieta dzienna
Artykuł 10
1. Jeżeli urzędnik przedstawia dowody, że zmiana miejsca zamieszkania jest wymagana w celu spełnienia wymogów określonych art. 20 Regulaminu pracowniczego, urzędnik jest uprawniony przez okres przewidziany w ust. 2 niniejszego artykułu do dodatku dziennego za każdy dzień kalendarzowy w wysokości:
— 37,73 EUR dla urzędnika mającego prawo do dodatku na gospodarstwo domowe,
— 30,42 EUR dla urzędnika niemającego prawa do dodatku na gospodarstwo domowe.
Powyższe kwoty podlegają przeglądowi za każdym razem przy okazji przeglądu wynagrodzeń zgodnie z art. 65 Regulaminu pracowniczego.
2. Okres, w którym przyznaje się dietę dzienną, wynosi:
a) w przypadku urzędnika, ►M25 który nie jest uprawniony do dodatku na gospodarstwo domowe ◄ : 120 dni,
b) w przypadku urzędnika, ►M25 który jest uprawniony do dodatku na gospodarstwo domowe ◄ : 180 dni lub, jeśli urzędnik jest zatrudniony na okres próbny, przez okres próbny i jeden miesiąc po jego zakończeniu.
W przypadku gdy oboje małżonkowie będący urzędnikami ►M112 lub inni pracownicy ◄ Wspólnot Europejskich są uprawnieni do diety dziennej, okres jej przysługiwania określony w lit. b) stosuje się do małżonka, którego wynagrodzenie podstawowe jest wyższe. Okres ustanowiony w lit. a) stosuje się do drugiego małżonka.
Dieta dzienna w żadnym przypadku nie przysługuje po dniu, w którym urzędnik przeprowadza się w celu w celu spełnienia wymogu art. 20 regulaminu pracowniczego.
▼M112 —————
F.
Koszty podróży służbowej
Artykuł 11
1. Urzędnik odbywający podróż służbową na podstawie polecenia wyjazdu uprawniony jest do zwrotu kosztów podróży oraz do diety dziennej zgodnie z poniższymi przepisami.
▼M112 —————
2. ►M112 Polecenie wyjazdu określa przewidywany czas trwania delegacji, w oparciu o który wylicza się zaliczkę, którą urzędnik może otrzymać w stosunku do dziennej diety na utrzymanie i koszty podróży. ◄ Poza przypadkami określonymi w szczególnej decyzji, zaliczki nie są wypłacane w przypadku, gdy podróż służbowa trwa nie dłużej niż 24 godziny i odbywa się w kraju, gdzie obowiązuje taka sama waluta, jak w miejscu zatrudnienia urzędnika.
3. Poza wyjątkowymi przypadkami, określanymi w szczególnej decyzji, do których zalicza się w szczególności odwołanie urzędnika z urlopu, zwrot kosztów podróży służbowej jest ograniczony do najbardziej ekonomicznych kosztów podróży na trasie pomiędzy miejscem zatrudnienia a miejscem delegacji, o ile nie wiąże się to z koniecznością znaczącego przedłużenia pobytu.
Artykuł 12
1. Podróż koleją
Koszty przejazdu w podróży służbowej, w wypadku gdy odbywa się ona koleją, są zwracane po przedstawieniu stosownych dokumentów na podstawie kosztu przejazdu w pierwszej klasie najkrótszą trasą między miejscem zatrudnienia a miejscem delegacji.
2. Podróż lotnicza
Urzędnicy są uprawnieni do podróży lotniczej, jeżeli odległość drogą kolejową tam i z powrotem wynosiłaby przynajmniej 800 kilometrów.
3. Podróż drogą morską
Organ powołujący w każdym przypadku w oparciu o analizę długości podróży i jej kosztów wydaje stosowne pozwolenie co do wyboru klasy oraz możliwości zwrotu dopłat za kajutę.
4. Podróż samochodem
Koszty podróży zwraca się w formie kwoty ryczałtowej wyliczonej na podstawie kosztu biletu kolejowego, zgodnie z ust. 1; nie wypłaca się żadnych innych dodatków.
Jednakże w przypadku urzędnika wyjeżdżającego w delegację w szczególnych okolicznościach, organ powołujący może podjąć decyzję o przyznaniu temu urzędnikowi dodatku według stawki kilometrowej w miejsce zwrotu kosztów podróży, o którym mowa wyżej, jeżeli korzystanie z transportu publicznego jest w sposób oczywisty niekorzystne.
Artykuł 13
1. Dzienna dieta służbowa za czas podróży służbowej obejmuje kwotę ryczałtową obejmującą wszystkie koszty poniesione przez osobę oddelegowaną: śniadania, dwóch posiłków oraz koszty dodatkowe, w tym koszty podróży lokalnych. Koszty zakwaterowania, w tym podatki lokalne, podlegają zwrotowi do wysokości kwoty maksymalnej ustalonej dla każdego państwa, na podstawie stosownych dokumentów.
2.
(a) Tabela wysokości diet dziennych przy podróżach służbowych na terenie Państw Członkowskich:
|
(w EUR) |
||
|
Miejsce przeznaczenia |
Górny pułap kosztów zakwaterowania (hotel) |
Dzienna dieta |
|
Belgia |
140 |
92 |
|
Bułgaria |
169 |
58 |
|
Republika Czeska |
155 |
75 |
|
Dania |
150 |
120 |
|
Niemcy |
115 |
93 |
|
Estonia |
110 |
71 |
|
Grecja |
140 |
82 |
|
Hiszpania |
125 |
87 |
|
Francja |
150 |
95 |
|
Irlandia |
150 |
104 |
|
Włochy |
135 |
95 |
|
Cypr |
145 |
93 |
|
Łotwa |
145 |
66 |
|
Litwa |
115 |
68 |
|
Luksemburg |
145 |
92 |
|
Węgry |
150 |
72 |
|
Malta |
115 |
90 |
|
Niderlandy |
170 |
93 |
|
Austria |
130 |
95 |
|
Polska |
145 |
72 |
|
Portugalia |
120 |
84 |
|
Rumunia |
170 |
52 |
|
Słowenia |
110 |
70 |
|
Słowacja |
125 |
80 |
|
Finlandia |
140 |
104 |
|
Szwecja |
160 |
97 |
|
Zjednoczone Królestwo |
175 |
101 |
Jeżeli oddelegowany urzędnik ma zapewniony darmowy posiłek lub zakwaterowanie, lub gdy poniesione w związku z tym koszty zostały mu zwrócone przez jedną z instytucji wspólnotowych, administrację bądź organ zewnętrzny, fakt ten należy zgłosić. Dokonuje się wówczas stosownego odliczenia.
(b) Wysokość diet dziennych w przypadku podróży służbowych poza europejskie terytoria Państw Członkowskich UE jest ustalana i korygowana okresowo przez organ powołujący.
3. Rada dokonuje przeglądu stawek wymienionych w ust. 2 lit. a) co dwa lata. Przegląd ten ma miejsce w świetle sprawozdania Komisji w sprawie cen hotelowych, restauracyjnych oraz usług wyżywieniowych, uwzględniając indeksy w sprawie wzrostu takich cen. Dla potrzeb takiego przeglądu Rada, na podstawie wniosku Komisji, stanowi większością kwalifikowaną przewidzianą w art. 205 ust. 2 akapit drugi tiret pierwsze Traktatu WE.
Artykuł 13a
Każda instytucja przyjmuje ogólne przepisy wykonawcze do art. 11, 12 i 13 niniejszego Załącznika.
G.
Ryczałtowy zwrot kosztów
Artykuł 14
1. Urzędnikom, którzy ze względu na swoje obowiązki ponoszą regularnie koszty reprezentacyjne, organ powołujący może przyznać dodatek ryczałtowy i ustalić jego wysokość.
W szczególnych przypadkach, organ powołujący może ponadto podjąć decyzję o przejęciu części kosztów mieszkania danego urzędnika przez instytucję.
2. W przypadku urzędników, którzy na podstawie szczególnych instrukcji okazjonalnie ponoszą koszty reprezentacyjne w celach służbowych, kwotę zwrotu powyższych kosztów określa się w każdym konkretnym przypadku na podstawie przedłożonych rachunków, na warunkach określonych przez organ powołujący.
▼M112 —————
Artykuł 15
W drodze decyzji organu powołującego, ►M112 personel wyższego szczebla w rozumieniu art. 29 ust. 2 Regulaminu pracowniczego ◄ , którzy nie mają do swojej dyspozycji służbowego samochodu, mogą otrzymywać dodatek ryczałtowy, w wysokości nieprzekraczającej ►M97 892,42 EUR ◄ na rok na pokrycie kosztów przejazdów w granicach miasta, gdzie są oni zatrudnieni.
Dodatek może zostać przyznany, w drodze decyzji organu powołującego zawierającej uzasadnienie, także urzędnikowi, którego obowiązki stale wymagają przejazdów, do których może on na podstawie szczególnej decyzji wykorzystywać własny samochód.
Sekcja 4
PŁATNOŚĆ NALEŻNOŚCI
Artykuł 16
1. Wynagrodzenia są wypłacane urzędnikom piętnastego dnia każdego miesiąca za bieżący miesiąc. Kwota wynagrodzenia zaokrąglana jest w górę do pełnego ►M94 centa ◄ .
2. W przypadku gdy wynagrodzenie przysługuje nie za cały miesiąc, kwota wynagrodzenia zostaje podzielona na części trzydzieste i liczba należnych trzydziestych części odpowiada:
a) w przypadku gdy faktyczna liczba dni za które wynagrodzenie ma zostać wypłacone wynosi 15 lub mniej – liczbie dni, za które przysługuje wynagrodzenie;
b) w przypadku gdy faktyczna liczba dni, za które wynagrodzenie ma zostać wypłacone, wynosi więcej niż 15 dni – różnicy między trzydziestoma a faktyczną liczbą dni, za które wynagrodzenie nie przysługuje.
3. W przypadku nabycia uprawnienia do dodatku rodzinnego oraz dodatku zagranicznego po dacie wstąpienia do służby, urzędnik otrzymuje je od pierwszego dnia miesiąca, w którym uzyskał tego rodzaju uprawnienie. Po ustaniu tego uprawnienia urzędnik otrzymuje należną kwotę aż do ostatniego dnia miesiąca, w którym uprawnienie ustało.
Artykuł 17
1. Wypłaty dokonuje się na rzecz każdego urzędnika w miejscu oraz w walucie państwa, w którym wykonuje on swoje obowiązki.
2. Na warunkach ustanowionych w przepisach ustalonych w drodze porozumienia między instytucjami, po konsultacji z Komitetem ds. Regulaminu Pracowniczego, część wynagrodzenia urzędnika może być regularnie przelewana do innego Państwa Członkowskiego przez instytucję, do której przynależy urzędnik.
Przelewane mogą być, osobno lub łącznie, następujące świadczenia:
(a) świadectwa na rzecz dzieci uczęszczających do placówki oświatowej w innym Państwie Członkowskim, maksymalna kwota na dziecko w wysokości dodatku edukacyjnego faktycznie pobieranego na to dziecko;
(b) po przedstawieniu ważnych dokumentów to potwierdzających, regularne wypłaty na rzecz innych osób mieszkających w danym Państwie Członkowskim, wobec których urzędnik ma udokumentowane zobowiązania na mocy orzeczeń sądu lub decyzji właściwego organu administracyjnego.
Przelewy, o których mowa w lit. b), nie mogą przekraczać 5 % wynagrodzenia podstawowego urzędnika.
3. Przelewy przewidziane w ust. 2 niniejszego artykułu są dokonywane według kursów wymiany walut, o których mowa w art. 63 akapit drugi Regulaminu pracowniczego WE. Przelewane kwoty mnoży się przez współczynnik stanowiący różnicę pomiędzy współczynnikiem korygującym wyznaczonym dla kraju, do którego dokonuje się przelewu, zgodnie z przepisami art. 3 ust. 5 lit. b) załącznika XI do Regulaminu pracowniczego, a współczynnikiem korygującym stosowanym w odniesieniu do wynagrodzenia urzędnika, o którym mowa w art. 3 ust. 5 lit. a) załącznika XI do Regulaminu pracowniczego.
4. Oprócz przelewów, o których mowa w ust. 1–3, urzędnik może wystąpić z wnioskiem o regularne przelewanie określonej kwoty do innego Państwa Członkowskiego na podstawie miesięcznego kursu wymiany walut, bez stosowania współczynników. Wysokość kwoty przelewu nie może przekraczać 25 % wynagrodzenia podstawowego urzędnika.
ZAŁĄCZNIK VIII
System emerytalno-rentowy
|
SPIS TREŚCI |
|
|
Rozdział 1: |
Przepisy ogólne 1 |
|
Rozdział 2: |
Emerytura oraz odprawa |
|
Sekcja 1: |
Emerytura 2 – 11 |
|
Sekcja 2: |
Odprawa 12 |
|
Rozdział 3: |
Renta inwalidzka 13 – 15 |
|
Rozdział 4: |
Renta rodzinna 17 – 29 |
|
Rozdział 5: |
Renty tymczasowe 30 – 33 |
|
Rozdział 6: |
Podwyżki rent w odniesieniu do dzieci pozostających na utrzymaniu 34 – 35 |
|
Rozdział 7: |
|
|
Sekcja 1: |
Finansowanie systemu emerytalno-rentowego 36 – 38 |
|
Sekcja 2: |
Obliczanie rent i emerytur 40 – 44 |
|
Sekcja 3: |
Wypłata świadczeń 45 – 46 |
|
Rozdział 8: |
Przepisy przejściowe 48 – 51 |
ROZDZIAŁ 1
Przepisy ogólne
Artykuł 1
1. W przypadku gdy badania lekarskie przeprowadzane przed podjęciem przez urzędnika jego obowiązków wskazują, iż cierpi on na chorobę lub jest niepełnosprawny, organ powołujący, w zakresie, w jakim dotyczy to ryzyka wynikającego z takiej choroby lub niepełnosprawności, może podjąć decyzję o uprawnieniu tego urzędnika do otrzymywania świadczeń gwarantowanych w przypadku niezdolności do pracy lub śmierci dopiero po upływie okresu pięciu lat od dnia wstąpienia przez niego do służby we Wspólnotach.
Urzędnik może odwołać się od takiej decyzji do Komitetu ds. Inwalidztwa.
2. Urzędnik przebywający na urlopie w celu odbycia służby wojskowej traci prawo do świadczeń z tytułu inwalidztwa lub śmierci spowodowanych bezpośrednio wypadkiem lub chorobą wynikającymi z pełnienia służby wojskowej. Powyższe przepisy nie mają wpływu na uprawnienia do emerytury nabyte przez urzędnika w dniu rozpoczęcia służby wojskowej, przysługujące osobom uprawnionym po jego śmierci.
ROZDZIAŁ 2
Emerytura oraz odprawa
Sekcja 1
EMERYTURA
Artykuł 2
Emerytura wypłacana jest na podstawie całkowitej liczby lat pełnienia służby przez danego urzędnika uprawniających go do otrzymania emerytury. Każdy rok pracy uwzględniony zgodnie z przepisami art. 3 zalicza się jako jeden rok służby uprawniający do emerytury, a każdy pełny miesiąc do zaliczenia jednej dwunastej roku służby uprawniającego do otrzymania emerytury.
Przy obliczaniu emerytury uwzględnia się nie więcej niż ►M112 lat niezbędnych do uzyskania maksymalnej kwoty emerytury w rozumieniu art. 77 akapit drugi Regulaminu pracowniczego ◄ lat służby uprawniających do emerytury.
Artykuł 3
Z zastrzeżeniem, że dani pracownicy wpłacili swoją część składek na system emerytalny, w celu obliczenia liczby lat służby uprawniających do emerytury w rozumieniu art. 2, uwzględnia się co następuje:
(a) okres służby w charakterze urzędnika jednej z instytucji w ramach jednego ze statusów służbowych określonych w art. 35 lit. a), b), c), e) i f) Regulaminu pracowniczego. Jednakże urzędnicy objęci art. 40 Regulaminu pracowniczego podlegają warunkom ustanowionym w ust. 3 akapit drugi zdanie ostatnie tego artykułu;
(b) okresy trwania uprawnień do świadczeń na mocy art. 41 i 50 Regulaminu pracowniczego, maksymalnie do pięciu lat;
(c) okresy trwania uprawnień do renty inwalidzkiej;
(d) okres służby w jakimkolwiek innym charakterze zgodnie z zasadami określonymi w Warunkach zatrudnienia innych pracowników Wspólnot. Jednakże gdy w rozumieniu tego systemu emerytalnego członkowie personelu kontraktowego zostają urzędnikami, lata służby w charakterze członków personelu kontraktowego uprawniają ich do ustalenia liczby lat służby uprawniających do emerytury jako urzędników wyliczanych na podstawie stosunku ostatniego wynagrodzenia podstawowego otrzymanego w charakterze członków personelu kontraktowego i pierwszego wynagrodzenia podstawowego otrzymanego w charakterze urzędników. Jeżeli występują nadwyżki składek odpowiadające różnicy między wyliczoną liczbą lat służby a różnicą między liczbą lat służby uprawniających do emerytury, podlegają one zwrotowi na rzecz danej osoby na podstawie ostatniego wynagrodzenie podstawowego otrzymanego jako członek personelu kontraktowego. Przepis ten stosuje się mutatis mutandis, gdy urzędnicy zostają członkami personelu kontraktowego.
Artykuł 4
1. Urzędnik, który zakończył okres pełnienia służby w jednej z instytucji w charakterze urzędnika, członka personelu tymczasowego lub członka personelu kontraktowego i który zostaje zatrudniony w jednej z instytucji Wspólnot, nabywa nowe uprawnienia emerytalne. Może on zażądać, zgodnie z art. 3 tego Załącznika, aby do celów obliczenia jego uprawnień emerytalnych uwzględniony został cały okres służby w charakterze urzędnika, członka personelu tymczasowego lub członka personelu kontraktowego, za który wpłacono składki, pod warunkiem:
(a) spłaty odprawy wypłaconej na mocy art. 12 powiększonej o odsetki składane według stawki wynoszącej ►M123 3,1 % ◄ w skali roku. W przypadku gdy w odniesieniu do danego urzędnika zastosowano art. 42 lub art. 112 Warunków zatrudnienia innych pracowników, od urzędnika wymaga się również spłaty kwoty wypłaconej na mocy tego artykułu powiększonej o odsetki składane według tej samej stawki;
(b) zastrzeżenia w tym celu, przed obliczeniem liczby lat służby uprawniających do emerytury przewidzianych w art. 11 ust. 2 oraz przyjmując, że urzędnik złożył wniosek i uzyskał prawo do stosowania tego artykułu po wypełnieniu służby, części kwoty przekazanej na system emerytalny Wspólnoty, która odpowiada ekwiwalentowi aktuarialnemu wyliczonemu i przekazanemu na ten system w państwie pochodzenia zgodnie z art. 11 ust. 1 lub art. 12 ust. 1 lit. b), powiększonej o odsetki składane według stawki wynoszącej ►M123 3,1 % ◄ w skali roku.
W przypadku gdy w odniesieniu do danego urzędnika zastosowano art. 42 lub 112 Warunków zatrudnienia innych pracowników, wyliczenie zastrzeżonej kwoty uwzględnia również kwotę wypłaconą na mocy tych artykułów, powiększoną o odsetki składane według stawki wynoszącej ►M123 3,1 % ◄ w skali roku.
W przypadku gdy kwota przekazana na system wspólnotowy jest niewystarczająca do nabycia uprawnień do świadczeń emerytalnych obejmujących w pełni poprzedni okres zatrudnienia, urzędnik może zażądać uzupełnienia kwoty do wysokości określonej w lit. b) akapit pierwszy.
2. Wysokość odsetek ustalona w ust. 1 może podlegać przeglądowi zgodnie z zasadami ustanowionymi w art. 10 załącznika XII.
Artykuł 5
Nie naruszając przepisów art. 2 niniejszego Załącznika, urzędnicy, którzy pełnią służbę po osiągnięciu wieku 63 lat, mają prawo do zwiększenia uprawnień emerytalnych o 2 % wynagrodzenia podstawowego uwzględnionego do wyliczenia należnej im emerytury za każdy rok służby po osiągnięciu tego wieku, z zastrzeżeniem, że jego emerytura nie może jednak przekraczać 70 % ostatniego wynagrodzenia podstawowego, zgodnie z art. 77 akapit drugi lub trzeci Regulaminu pracowniczego.
Taka podwyżka przysługuje również w przypadku śmierci urzędnika, który był nadal zatrudniony po ukończeniu ►M112 63 ◄ roku życia.
Artykuł 6
Kwota minimum socjalnego do celów obliczenia wysokości świadczeń emerytalnych jest równa wysokości wynagrodzenia podstawowego urzędnika na pierwszym ►M112 początkowy stopień grupy zaszeregowania 1 ◄ .
▼M112 —————
Artykuł 8
Za ekwiwalent aktuarialny emerytury za wysługę lat uważa się wartość kapitałową świadczenia przysługującego urzędnikowi, obliczoną według ostatnich tabel dotyczących śmiertelności opracowanych przez organ budżetowy zgodnie z przepisami art. 9 załącznika XII, przy zastosowaniu stopy oprocentowania wynoszącej ►M123 3,1 % ◄ rocznie, która może zostać zmieniona zgodnie z zasadami ustanowionymi w art. 10 załącznika XII.
Artykuł 9
1. Urzędnik, kończąc służbę przed ukończeniem 63 roku życia, może złożyć wniosek, aby wypłata jego emerytury za wysługę lat:
(a) została odroczona do pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego, po upływie którego osiągnie on wiek 63 lat, lub
(b) rozpoczęła się niezwłocznie, pod warunkiem że ukończył on 55 rok życia. W tym przypadku, wysokość emerytury za wysługę lat ulega zmniejszeniu o kwotę wyliczoną przez odniesienie do wieku tego urzędnika w momencie pobierania przez niego emerytury.
Emerytura zostaje zmniejszona o 3,5 % za każdy rok przed rokiem, w którym urzędnicy uzyskują uprawnienia do emerytury za wysługę lat w rozumieniu art. 77 Regulaminu pracowniczego. Jeżeli różnica między wiekiem, w którym nabywa się uprawnienie do emerytury za wysługę lat w rozumieniu art. 77 Regulaminu pracowniczego, a wiekiem danej osoby w tym momencie przekracza ustaloną liczbę lat, do obniżki dodaje się jeden dodatkowy rok.
2. W interesie służby i w oparciu o obiektywne kryteria oraz przejrzyste procedury wprowadzone przez ogólne przepisy wykonawcze, organ powołujący może podjąć decyzję o niestosowaniu powyższej obniżki w odniesieniu do zainteresowanych urzędników. Ogólna liczba urzędników oraz członków personelu tymczasowego, którzy przechodzą w stan spoczynku bez obniżenia wysokości emerytury za każdy rok, nie powinna być wyższa niż 10 % urzędników we wszystkich instytucjach, którzy przeszli w stan spoczynku w roku poprzednim. Roczna wartość procentowa nie może odbiegać od 8 % do 12 %, z zastrzeżeniem 20 % w ciągu dwóch lat oraz zasady neutralności budżetowej. Przed upływem pięciu lat Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie roczne sprawozdanie w sprawie wykonywania tego środka. W miarę potrzeb Komisja składa po upływie pięciu lat wniosek o ustalenie maksymalnej, rocznej wartości procentowej między 5 % i 10 % wszystkich urzędników we wszystkich instytucjach, którzy przeszli w stan spoczynku w roku poprzednim, w oparciu o art. 283 Traktatu WE.
Artykuł 9a
Dla potrzeb ustalenia obniżonej emerytury urzędników, którzy nabyli uprawnienia do świadczeń emerytalnych przekraczających ekwiwalent 70 % ich ostatecznego wynagrodzenia podstawowego oraz którzy złożyli wniosek o natychmiastowe wypłacenie emerytury za wysługę lat zgodnie z art. 9, obniżenie zgodne z art. 9 stosuje się raczej do liczby krajowej odpowiadającej latom służby objętych systemem emerytalnym niż do ustalonej kwoty 70 % ostatecznego wynagrodzenia podstawowego. Jednakże w żadnym wypadku emerytura obniżona w ten sposób nie może przekraczać 70 % ostatniego wynagrodzenia podstawowego w rozumieniu art. 77 Regulaminu pracowniczego.
Artykuł 10
Prawo do otrzymywania emerytury przysługuje od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym dany urzędnik, automatycznie lub na swój wniosek jest przenoszony w stan spoczynku; do momentu pierwszej wypłaty emerytury urzędnik nadal otrzymuje wynagrodzenie.
Artykuł 11
1. Urzędnik, który kończy służbę we Wspólnotach, w celu:
— podjęcia służby w administracji albo w organizacji krajowej lub międzynarodowej, która zawarła umowę ze Wspólnotami,
— wykonywania działalności zawodowej na podstawie zatrudnienia lub na własny rachunek, z tytułu której nabywa uprawnienia emerytalne w ramach systemu, którego organy administracji zawarły umowę ze Wspólnotami,
uprawniony jest do przekazania ekwiwalentu aktuarialnego swoich praw do emerytury ►M112 uaktualnione do rzeczywistej daty przekazania ◄ we Wspólnotach do funduszu emerytalnego tej administracji lub organizacji albo do funduszu emerytalnego, w ramach którego nabywa uprawnienia emerytalne z tytułu zatrudnienia lub prowadzenia działalności na własny rachunek.
2. W odniesieniu do urzędnika, który podejmuje służbę we Wspólnotach po:
— zakończeniu służby w administracji rządowej albo w organizacji krajowej lub międzynarodowej, lub
— wykonywaniu działalności zawodowej na podstawie zatrudnienia lub na własny rachunek,
po powołaniu, ale przed nabyciem uprawnień do wypłaty emerytury za wysługę lat w rozumieniu art. 77 Regulaminu pracowniczego, do wpłacenia na rzecz Wspólnot wartości kapitałowej uaktualnionej z datą faktycznego przekazania praw nabytych do emerytury za wysługę lat z tytułu takiej służby lub działalności.
W takim przypadku instytucja, w której urzędnik pełni służbę, uwzględniając wynagrodzenie podstawowe urzędnika, wiek oraz kurs wymiany walut z datą zastosowania przekazania, ustala na mocy ogólnych przepisów wykonawczych liczbę lat służby uprawniających do emerytury za wysługę lat, które podlegają zaliczeniu na podstawie systemu emerytalnego Wspólnot w odniesieniu do poprzedniego okresu pracy, w oparciu o przekazany kapitał po odliczeniu kwoty stanowiącej aprecjację kapitału między datą zastosowania transferu a datą rzeczywistego transferu.
Urzędnicy mogą korzystać z tego uzgodnienia wyłącznie raz w stosunku do każdego Państwa Członkowskiego oraz danego systemu emerytalnego.
3. Ustęp 2 stosuje się również wobec urzędnika, który jest przywracany na stanowisko po okresie oddelegowania na podstawie art. 37 akapit pierwszy lit. a) tiret drugie regulaminu pracowniczego oraz urzędnikowi, który jest przywracany na stanowisko po upływie okresu urlopu z przyczyn osobistych zgodnie z art. 40 regulaminu pracowniczego.
Sekcja 2
ODPRAWA
Artykuł 12
1. Urzędnik kończący służbę z innych powodów niż śmierć lub inwalidztwo przed ukończeniem 63 roku życia oraz który jest uprawniony do natychmiastowego lub opóźnionego wypłacenia emerytury za wysługę lat, z chwilą opuszczenia służby jest uprawniony:
(a) jeśli zakończył mniej niż jeden rok służby i nie skorzystał z art. 11 ust. 2, jest uprawniony do wypłaty odprawy równej trzykrotności kwot odprowadzanych od jego wynagrodzenia zasadniczego z tytułu płatności składek na system emerytalny za wysługę lat, po odliczeniu wszelkich kwot zapłaconych na mocy art. 42 i 112 Warunków zatrudnienia innych pracowników;
(b) w innych przypadkach do świadczenia przewidzianego na mocy art. 11 ust. 1 lub do wypłaty ekwiwalentu aktuarialnego takiego świadczenia na rzecz wybranego prywatnego zakładu ubezpieczeń lub funduszu emerytalnego, pod warunkiem że taki zakład lub fundusz gwarantuje, że:
(i) kapitał nie podlega zwrotowi;
(ii) miesięczny zysk zostanie wypłacony najwcześniej po osiągnięciu wieku 60 lat i nie później niż po osiągnięciu wieku 65 lat;
(iii) ustalono przepisy dotyczące rewersji lub rent rodzinnych;
(iv) pozwolenie na przejście do innego zakładu ubezpieczeń lub innego funduszu jest wydawane wyłącznie wtedy, gdy fundusz taki spełnia warunki ustanowione w ppkt i), ii) i iii).
2. W drodze odstępstwa od ust. 1 lit b), urzędnicy w wieku poniżej 63 lat, którzy do chwili objęcia obowiązków, dla potrzeb ustanowienia lub utrzymania uprawnień do świadczeń emerytalnych, wpłacali składki na krajowy system emerytalny, prywatny system ubezpieczenia lub wybrany fundusz emerytalny, które spełniają warunki określone w ust. 1 oraz którzy kończą służbę z innych powodów niż śmierć lub inwalidztwo, z chwilą odejścia ze służby są uprawnieni do odprawy równej ekwiwalentowi aktuarialnemu praw nabytych do emerytury za wysługę lat w okresie pełnienia służby w instytucjach. W takich przypadkach wpłaty dokonane dla potrzeb ustanowienia lub utrzymania uprawnień do świadczeń emerytalnych na podstawie krajowego systemu emerytalnego w stosowaniu art. 42 lub 112 Warunków zatrudnienia innych pracowników odlicza się od odprawy.
3. W przypadku gdy okres pełnienia służby przez urzędnika kończy się w wyniku zwolnienia go ze stanowiska, wypłacany zasiłek z tytułu przejścia w stan spoczynku lub, w miarę potrzeb, przekazywany ekwiwalent ubezpieczeniowy ustala się przez odniesienie do decyzji podjętej zgodnie z art. 9 ust. 1 lit. h) załącznika IX.
▼M112 —————
ROZDZIAŁ 3
Renta inwalidzka
Artykuł 13
►M112 1. ◄ Urzędnikowi, z zastrzeżeniem przepisów art. 1 ust. 1, przysługuje w okresie niezdolności ►M23 do pełnienia służby ►M112 renta inwalidzka ◄ zgodnie z art. 78 regulaminu pracowniczego ◄ , w przypadku gdy Komitet ds. Inwalidztwa stwierdzi, że urzędnik, który nie ukończył 65 roku życia w okresie, w którym nabywał uprawnienia emerytalne, stał się całkowicie i trwale niezdolny do pełnienia służby ►M15 we Wspólnocie ◄ , co uniemożliwia mu wykonywanie obowiązków związanych ze stanowiskiem w jego kategorii i w związku z tym musi on zakończyć służbę.
2. Osoby otrzymujące rentę inwalidzką nie mogą angażować się w działalność zarobkową bez uprzedniego uzyskania pozwolenia organu powołującego. Każdy zysk z takiej działalności zarobkowej, w połączeniu z rentą inwalidzką, przekraczające ostateczne wynagrodzenie ogólne otrzymywane w okresie pełnienia służby, ustalone w oparciu o skalę płac obowiązującą pierwszego dnia miesiąca, w którym wypłaca się rentę, odlicza się od wysokości renty inwalidzkiej.
Od osoby otrzymującej rentę inwalidzką wymaga się przedstawienia, na wniosek, jakiegokolwiek pisemnego dowodu oraz powiadomienia instytucji o czynnikach, które mogą negatywnie wpływać na uprawnienia do pobierania renty.
Artykuł 14
Uprawnienie do ►M112 renty inwalidzkiej ◄ powstaje pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po przeniesieniu danego urzędnika w stan spoczynku na podstawie art. 53 regulaminu pracowniczego.
W przypadku gdy ►M62 były urzędnik ◄ przestaje spełniać wymogi otrzymywania ►M112 renty inwalidzkiej ◄ , jest on przywracany na pierwsze wakujące stanowisko w swojej kategorii lub kategorii specjalnej, odpowiadające jego szczeblowi kariery, pod warunkiem że urzędnik ten posiada kwalifikacyjne niezbędne do objęcia tego stanowiska. Jeżeli urzędnik odmawia objęcia zaproponowanego mu stanowiska, utrzymuje swoje uprawnienia do przywrócenia na kolejne wakujące stanowisko w swojej kategorii lub kategorii specjalnej, odpowiadające jego szczeblowi kariery, o ile posiada on niezbędne kwalifikacje do jego objęcia; jeżeli urzędnik odmawia przyjęcia stanowiska po raz drugi, może zostać zwolniony z urzędu ►M112 ————— ◄ .
W przypadku śmierci ►M62 byłego urzędnika ◄ otrzymującego ►M112 rentę inwalidzką ◄ , uprawnienia do ►M112 dodatek ◄ wygasają z końcem miesiąca kalendarzowego, w którym nastąpiła śmierć.
Artykuł 15
Do czasu ukończenia przez ►M62 byłego urzędnika ◄ pobierającego ►M112 dodatek ◄ inwalidzką ►M112 63 ◄ roku życia, instytucja może kierować go na okresowe badania lekarskie w celu upewnienia się, że spełnia on nadal wymogi otrzymywania renty inwalidzkiej.
▼M112 —————
ROZDZIAŁ 4
Renta rodzinna
Artykuł 17
►M23 W przypadku śmierci urzędnika posiadającego jeden ze statusów służbowych określonych w art. 35 regulaminu pracowniczego, ►M112 żyjący małżonek ◄ uprawniona ◄ jest do ►M112 renta rodzinna ◄ w wysokości równej ►M5 60 % ◄ emerytury, która wypłacana byłaby urzędnikowi, gdyby był do niej uprawniony w momencie śmierci, niezależnie od minimalnego czasu służby ►M62 oraz wieku ◄ , ►M112 pod warunkiem że weszli w związek małżeński ◄ trwało przynajmniej rok oraz z zastrzeżeniem przepisów art. 1 ust. 1 oraz art. 22.
Czas trwania małżeństwa nie jest brany pod uwagę, jeżeli z małżeństwa zawartego przez urzędnika lub z jego poprzedniego małżeństwa pochodzi jedno lub więcej dzieci, a ►M112 żyjący małżonek ◄ utrzymuje lub utrzymywała te dzieci albo jeżeli śmierć urzędnika została spowodowana przez jego niepełnosprawność lub chorobę, które powstały w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych lub w związku z wypadkiem.
Artykuł 17a
Z zastrzeżeniem art. 1 ust. 1 i art. 22, ►M112 żyjący małżonek ◄ po byłym urzędniku, który został odwołany ze stanowiska lub wobec którego zastosowany został środek dotyczący zakończenia służby na podstawie rozporządzeń (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68, (Euratom, EWWiS, EWG) nr 2530/72 lub (EWWiS, EWG, Euratom) nr 1543/73, oraz który zmarł w trakcie otrzymywania miesięcznego świadczenia z tytułu odwołania ze stanowiska w interesie służby zgodnie z art. 50 regulaminu pracowniczego lub na podstawie wyżej wspomnianych rozporządzeń, uprawniona jest do ►M112 renta rodzinna ◄ w wysokości równej 60 % emerytury, która byłaby wypłacana na rzecz urzędnika, gdyby był do niej uprawniony w momencie śmierci, niezależnie od minimalnego czasu służby oraz wieku, ►M112 pod warunkiem że przed odejściem urzędnika ze służby w instytucji urzędnik pozostawał w związku małżeńskim, który trwał przynajmniej jeden rok ◄ .
Kwota ►M112 renta rodzinna ◄ przewidzianej w akapicie pierwszym nie może być niższa od kwot określonych w art. 79 akapit drugi regulaminu pracowniczego. Kwota ►M112 renta rodzinna ◄ nie może jednak przekraczać kwoty pierwszej emerytury, do której były urzędnik byłby uprawniony, gdyby pozostał przy życiu i gdyby została mu przyznana emerytura po wykorzystaniu prawa do jednego z powyższych świadczeń.
Czas trwania małżeństwa określony w akapicie pierwszym nie jest brany pod uwagę, jeśli z małżeństwa, które urzędnik zawarł przed zakończeniem służby pochodzi jedno lub więcej dzieci, a ►M112 żyjący małżonek ◄ utrzymuje lub utrzymywała te dzieci pozostające na utrzymaniu w rozumieniu art. 2 ust. 2 załącznika VII.
Nie bierze się również pod uwagę czasu trwania małżeństwa, jeśli śmierć byłego urzędnika nastąpiła w związku z jedną z okoliczności określonych w art. 17 akapit drugi in fine.
Artykuł 18
Jeżeli były urzędnik otrzymywał emeryturę za wysługę lat, jego żyjący małżonek jest uprawniony do renty rodzinnej w wysokości 60 % emerytury za wysługę lat, jaką urzędnik otrzymywał w chwili śmierci, pod warunkiem że pozostawali w związku małżeńskim, zanim urzędnik odszedł ze służby w instytucji, oraz że związek małżeński trwał przynajmniej jeden rok, a także z zastrzeżeniem przepisów art. 22. Minimalna renta rodzinna wynosi 35 % ostatniego wynagrodzenia podstawowego; jednakże wysokość renty rodzinnej nie może w żadnym przypadku przekroczyć kwoty emerytury za wysługę lat, którą małżonek otrzymywał w chwili śmierci.
Czasu trwania małżeństwa nie uwzględnia się, jeżeli ze związku małżeńskiego zawartego przez urzędnika zanim odszedł on ze służby pochodzi jedno lub więcej dzieci, pod warunkiem że żyjący małżonek utrzymuje lub utrzymywał te dzieci.
Artykuł 18a
►M112 Żyjący małżonek ◄ po byłym urzędniku, który zakończył służbę przed ukończeniem ►M112 63 ◄ roku życia oraz wniósł o wstrzymanie wypłaty emerytury do pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym ukończy ►M112 63 ◄ rok życia, jest uprawniona, ►M112 pod warunkiem że przed odejściem urzędnika ze służby w instytucji urzędnik pozostawał w związku małżeńskim, który trwał przynajmniej jeden rok ◄ oraz z zastrzeżeniem przepisów art. 22, do ►M112 renta rodzinna ◄ w wysokości 60 % emerytury, która podlegałaby wypłacie na rzecz urzędnika po ukończeniu przez niego ►M112 63 ◄ roku życia. Kwota ►M112 renta rodzinna ◄ wynosi co najmniej 35 % ostatniego wynagrodzenia podstawowego, nie może jednak przekraczać kwoty emerytury, która byłaby wypłacana urzędnikowi po ukończeniu przez niego ►M112 63 ◄ roku życia.
Czas trwania małżeństwa nie jest brany pod uwagę, jeżeli z małżeństwa zawartego przez ►M62 byłego urzędnika ◄ przed zakończeniem służby pochodzi jedno lub więcej dzieci, pod warunkiem że ►M112 żyjący małżonek ◄ utrzymuje lub utrzymywała te dzieci.
Artykuł 19
W przypadku gdy były urzędnik otrzymywał rentę inwalidzką, żyjący małżonek jest uprawniony do otrzymywania renty wdowiej w wysokości 60 % kwoty renty inwalidzkiej, którą otrzymywał urzędnik w chwili śmierci, z zastrzeżeniem przepisów art. 22, pod warunkiem że związek małżeński trwał, gdy urzędnik uzyskał uprawnienia do renty.
Minimalna renta rodzinna wynosi 35 % ostatniego wynagrodzenia zasadniczego; jednakże wysokość renty rodzinnej nie może w żadnym przypadku przekroczyć kwoty renty inwalidzkiej, którą małżonek otrzymywał w chwili śmierci.
Artykuł 20
Do celów ►M62 art. 17a, 18, 18a oraz 19 ◄ czas trwania małżeństwa nie jest brany pod uwagę w przypadku, gdy małżeństwo, mimo iż zostało zawarte po zakończeniu służby przez urzędnika, trwało co najmniej pięć lat.
Artykuł 21
1. Renta sieroca przewidziana w art. 80 ►M62 akapit pierwszy, drugi i trzeci ◄ regulaminu pracowniczego dla pierwszej sieroty równa jest ośmiu dziesiątym kwoty renty wdowiej, do której uprawniona byłaby ►M112 żyjący małżonek ◄ po urzędniku lub byłym urzędniku, któremu ►M112 emerytura za wysługę lat lub renta inwalidzka ◄ , bez uwzględniania obniżek określonych w art. 25.
Renta sieroca nie może być niższa od kwoty minimum socjalnego, z zastrzeżeniem przepisów art. 22.
2. Renta sieroca dla każdego następnego dziecka pozostającego na utrzymaniu podwyższana jest o kwotę stanowiącą równowartość dwukrotnego dodatku na dziecko.
Sieroty uprawnione są do dodatku edukacyjnego w przypadkach, gdy spełnione są warunki określone w art. 3 załącznika VII.
3. Łączna kwota renty sierocej i dodatku na dziecko dzielona jest w równych częściach między uprawnione sieroty.
Artykuł 22
W przypadku gdy urzędnik pozostawia ►M112 żyjący małżonek ◄ oraz sieroty z poprzedniego małżeństwa lub innych następców prawnych, łączna kwota rent jest obliczana tak, jakby ►M112 żyjący małżonek ◄ posiadała wszystkie powyższe osoby na swoim utrzymaniu i rozdzielana między te grupy osób proporcjonalnie w stosunku do rent, które zostałyby przyznane każdemu uprawnionemu traktowanemu w oddzielny sposób.
W przypadku gdy urzędnik pozostawia sieroty pochodzące z różnych małżeństw, łączna kwota rent jest obliczana tak, jakby wszystkie dzieci pochodziły z tego samego małżeństwa i rozdzielana między te grupy osób proporcjonalnie w stosunku do rent, które zostałyby przyznane każdemu uprawnionemu, traktowanemu w oddzielny sposób.
Do celów obliczenia powyższego podziału, dzieci pochodzące z poprzedniego małżeństwa jednego z małżonków, które zostały uznane za pozostające na utrzymaniu w rozumieniu art. 2 załącznika VII, zostają włączone do kategorii dzieci pochodzących z małżeństwa urzędnika lub byłego urzędnika, któremu ►M112 przysługiwała emerytura lub renta inwalidzka ◄ .
W przypadku określonym w akapicie drugim, wstępni uznani za osoby pozostające na utrzymaniu w rozumieniu art. 2 załącznika VII, traktowani są w ten sam sposób jak dzieci pozostające na utrzymaniu oraz, do celów obliczenia powyższego rozdziału, zostają włączeni do kategorii zstępnych.
▼M62 —————
Artykuł 24
Prawo do renty rodzinnej powstaje pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego, następującego po miesiącu, w którym nastąpiła śmierć urzędnika ►M62 lub byłego urzędnika ◄ , któremu ►M112 przysługiwała emerytura lub renta inwalidzka ◄ . ►M23 Jednakże w przypadku gdy po śmierci urzędnika lub osoby uprawnionej do ►M112 emerytura za wysługę lat lub renta inwalidzka ◄ wypłaty przewidzianej w art. 70 regulaminu pracowniczego, prawo to powstaje dopiero pierwszego dnia czwartego miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła śmierć. ◄
Prawo do renty rodzinnej wygasa wraz z końcem miesiąca kalendarzowego, w którym otrzymujący rentę zmarł lub przestał spełniać wymogi otrzymywania renty. ►M112 Podobnie prawo do renty sierocej wygasa, jeżeli osoba otrzymująca przestaje być dzieckiem pozostającym na utrzymaniu w rozumieniu art. 2 załącznika VII. ◄
Artykuł 25
W przypadku gdy różnica wieku między zmarłym urzędnikiem ►M62 lub byłym urzędnikiem ◄ , któremu ►M112 przysługiwała emerytura lub renta inwalidzka ◄ , a jego małżonkiem, pomniejszona o czas trwania ich związku małżeńskiego wynosi ponad 10 lat, renta rodzinna, obliczona zgodnie z poprzednimi przepisami, podlega w następujący sposób obniżce za każdy pełny rok różnicy:
— o 1 % za lata od 10 do 20,
— o 2 % za lata od 20 do 25, ale bez 25 roku,
— o 3 % za lata od 25 do 30 lat, ale bez 30 roku,
— o 4 % za lata od 30 do 35 lat, ale bez 35 roku,
— o 5 % za lata od 35.
Artykuł 26
Prawo do otrzymywania renty wdowiej wygasa w przypadku ponownego zawarcia związku małżeńskiego. ►M112 Yjący małżonek ◄ ►M112 małżonek jest uprawniony ◄ do niezwłocznej wypłaty kwoty stanowiącej równowartość dwukrotnej wysokości rocznej kwoty przysługującej jej renty wdowiej, pod warunkiem że nie ma zastosowania art. 80 akapit drugi regulaminu pracowniczego.
Artykuł 27
Rozwiedziony małżonek urzędnika lub byłego urzędnika jest uprawniony do otrzymania renty rodzinnej, jak określono w niniejszym rozdziale, pod warunkiem że z chwilą śmierci byłego małżonka przysługiwało mu prawo do otrzymywania od niego środków utrzymania na mocy wyroku sądowego lub w wyniku ugody zawartej między nim a byłym małżonkiem.
Wysokość renty rodzinnej nie może jednakże przekraczać kwoty alimentów wypłacanych w chwili śmierci byłego małżonka, po dostosowaniu tej kwoty zgodnie z przepisami art. 82 Regulaminu pracowniczego.
Uprawnienie byłego małżonka wygasa w przypadku zawarcia kolejnego związku małżeńskiego przed śmiercią byłego małżonka. Artykuł 26 stosuje się w przypadku zawarcia kolejnego związku małżeńskiego po śmierci byłego małżonka.
Artykuł 28
Jeżeli zmarły urzędnik pozostawia więcej niż jedną ►M112 rozwiedziony małżonek ◄ uprawnioną do renty rodzinnej albo jedną lub więcej ►M112 ozwiedzeni małżonkowie ◄ oraz ►M112 żyjący małżonek ◄ uprawnione do renty rodzinnej, renta jest dzielona proporcjonalnie w stosunku do czasu trwania poszczególnych małżeństw. Zastosowanie mają przepisy art. 27 akapit drugi i trzeci.
Jeżeli jedna z osób uprawnionych do renty umiera lub zrzeka się swojego ►M112 jego część ◄ w rencie wdowiej, udział tej osoby powiększa udziały pozostałych osób, z wyjątkiem przypadków, gdy uprawnienie to przechodzi na sieroty na mocy art. 80 akapit drugi regulaminu pracowniczego.
Obniżki z tytułu różnicy wieku, zgodnie z art. 25, są dokonywane oddzielnie w odniesieniu do rent podzielonych zgodnie z przepisami niniejszego artykułu.
Artykuł 29
W przypadku gdy na mocy art. 42 ►M112 rozwiedzeni małżonkowie ◄ traci prawo do renty, całkowita kwota renty wypłacana jest na rzecz ►M112 żyjący małżonek ◄ , pod warunkiem że nie ma zastosowania art. 80 regulaminu pracowniczego.
ROZDZIAŁ 5
Renty tymczasowe
Artykuł 30
Małżonek urzędnika ►M62 posiadającego jeden ze statusów wymienionych w art. 35 regulaminu pracowniczego ◄ , którego miejsce pobytu pozostaje nieznane przez okres dłuższy niż rok, lub osoby uznane za pozostające na jego utrzymaniu otrzymują tymczasowo rentę rodzinną, do której byliby uprawnieni na podstawie przepisów niniejszego załącznika.
Artykuł 31
Małżonek lub osoby uznane za pozostające na utrzymaniu ►M62 ————— ◄ ►M112 otrzymującego emeryturę lub rentę inwalidzką ◄ , ►M62 ————— ◄ którego miejsce pobytu jest nieznane przez okres dłuższy niż rok, mogą tymczasowo otrzymywać rentę rodzinną, do której byliby uprawnieni na podstawie przepisów niniejszego załącznika.
Artykuł 31a
Małżonek lub osoby uznane za pozostające na utrzymaniu byłego urzędnika w rozumieniu art. 18a załącznika VIII lub byłego urzędnika uprawnionego do świadczenia z tytułu odwołania ze stanowiska w interesie służby na mocy art. 50 regulaminu pracowniczego ►M112 lub na mocy rozporządzenia (EWG) nr 1857/89 ( 2 ), rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1746/2002 ( 3 ), rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1747/2002 ( 4 ) lub rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1748/2002 ( 5 ) ◄ , jeśli miejsce pobytu byłego urzędnika pozostaje nieznane prze okres dłuższy niż rok, otrzymywać rentę rodzinną, do której byliby uprawnieni na podstawie przepisów niniejszego załącznika.
Artykuł 32
Przepisy art. 31 stosuje się do osób uznanych za pozostające na utrzymaniu osoby otrzymującej lub uprawnionej do otrzymywania renty rodzinnej, której miejsce pobytu pozostaje nieznane ►M62 ————— ◄ przez okres dłuższy niż rok.
Artykuł 33
Tymczasowe renty rodzinne na podstawie art. 30, 31 ►M62 , 31a ◄ i 32 przekształca się w zwykłe renty rodzinne, jeśli śmierć urzędnika ►M62 lub byłego urzędnika ◄ została należycie potwierdzona lub został on prawomocnym wyrokiem sądu uznany za zmarłego.
ROZDZIAŁ 6
Podwyżki rent w odniesieniu do dzieci pozostających na utrzymaniu
Artykuł 34
Przepisy art. 81 akapit drugi regulaminu pracowniczego stosuje się także wobec osób otrzymujących rentę tymczasową.
Przepisy art. 80 i 81 Regulaminu pracowniczego mają zastosowanie również w stosunku do dzieci urodzonych wcześniej niż 300 dni po śmierci urzędnika lub byłego urzędnika otrzymującego emeryturę za wysługę lat lub rentę inwalidzką.
▼M23 —————
Artykuł 35
Przyznanie ►M112 emerytury, renty inwalidzkiej, renty rodzinnej ◄ lub renty tymczasowej nie uprawnia do otrzymywania dodatku zagranicznego.
ROZDZIAŁ 7
Sekcja 1
FINANSOWANIE SYSTEMU EMERYTALNO-RENTOWEGO
Artykuł 36
Od wynagrodzenia ►M112 lub renta inwalidzka ◄ potrąca się składki na system emerytalno-rentowy przewidziany w art. 77 do 84 regulaminu pracowniczego.
Artykuł 37
Oddelegowany urzędnik nadal opłaca składki określone w art. 36, obliczane na podstawie wynagrodzenia podstawowego odpowiadającego jego stopniowi oraz grupie zaszeregowania. Stosuje się to również do urzędników, którzy otrzymują świadczenie w związku z przeniesieniem w tymczasowy stanu spoczynku lub odwołaniem ze stanowiska w interesie służby ►M39 , oraz urzędników przebywających na urlopie z przyczyn osobistych, którzy nadal uzyskują uprawnienia emerytalne na warunkach określonych w art. 40 ust. 3 regulaminu pracowniczego ◄ , maksymalnie przez okres do pięciu lat, zgodnie z art. 3.
Wszelkie świadczenia, do których może być uprawniony urzędnik lub jego następcy prawni na podstawie przepisów dotyczących systemu emerytalno-rentowego obliczane są na podstawie tego wynagrodzenia podstawowego.
Artykuł 38
Nie można żądać zwrotu właściwie potrąconych składek. Nienależnie potrącone składki nie uprawniają do otrzymania świadczeń emerytalno-rentowych; składki te podlegają zwrotowi bez odsetek na wniosek urzędnika lub jego następców prawnych.
▼M112 —————
Sekcja 2
OBLICZANIE RENT I EMERYTUR
Artykuł 40
Instytucja zatrudniająca urzędnika w momencie zakończenia jego zatrudnienia, odpowiedzialna jest za obliczanie kwoty ►M112 emerytura za wysługę lat lub renta rodzinna, lub tymczasowa, albo renta inwalidzka ◄ . Szczegółowe zestawienie obliczonych świadczeń przekazywane jest urzędnikowi lub jego następcom prawnym oraz Komisji Wspólnot Europejskich, która wypłaca świadczenia emerytalno-rentowe, równocześnie z decyzją o przyznaniu emerytury lub renty.
Emerytury za wysługę lat lub renty inwalidzkiej nie wypłaca się równolegle do pensji wypłacanej z ogólnego budżetu Unii Europejskiej lub jednej z agencji, ani z dodatkiem wypłacanym na mocy art. 41 i 50 Regulaminu pracowniczego. Podobnie ich wypłacanie jest sprzeczne z wypłacaniem wynagrodzenia uzyskanego w wyniku pełnienia służby na stanowisku w jednej z instytucji lub agencji.
Artykuł 41
Kwotę renty lub emerytury można w dowolnym momencie obliczyć ponownie, w przypadku gdy popełniono błąd lub doszło do jakiegokolwiek pominięcia.
Renty lub emerytury podlegają zmianie wysokości lub cofnięciu, w przypadku gdy przyznanie danego świadczenia było sprzeczne z przepisami regulaminu pracowniczego lub niniejszego załącznika.
Artykuł 42
W przypadku śmierci urzędnika ►M62 lub byłego urzędnika, któremu ►M112 przysługiwała emerytura lub renta inwalidzka ◄ ◄ , gdy jego następcy prawni nie złożyli ►M112 lub rentę ◄ w ciągu roku od jego śmierci wniosku o przyznanie przysługujących im świadczeń, tracą oni swoje uprawnienia, chyba że wykażą, iż nie mogli złożyć wniosku w terminie z powodu siły wyższej.
Artykuł 43
►M62 Były urzędnik ◄ oraz jego następcy prawni, którym przysługują świadczenia w ramach systemu emerytalno-rentowego zobowiązani są do przedstawienia na piśmie dowodów, jakie mogą być od nich wymagane oraz powiadamiają instytucję określoną art. 45 akapit drugi o wszelkich okolicznościach mogących mieć wpływ na ich uprawnienia.
Artykuł 44
W przypadku gdy urzędnik został, w części lub całkowicie, ►M112 tymczasowo ◄ pozbawiony swoich uprawnień do emerytury ►M112 na mocy art. 9 załącznika IX ◄ , jest on uprawniony do żądania zwrotu opłaconych przez niego składek proporcjonalnie do kwoty, o jaką została zmniejszona emerytura.
Sekcja 3
WYPŁATA ŚWIADCZEŃ
Artykuł 45
Świadczenia w ramach systemu emerytalno-rentowego wypłacane są co miesiąc z dołu.
Świadczenia wypłacane są ►M15 w imieniu Wspólnoty ◄ przez instytucję wyznaczoną przez organy budżetowe; żadna inna instytucja nie może, obojętnie pod jaką nazwą, wypłacać z własnych funduszy, świadczeń przewidzianych w ramach niniejszego systemu emerytalno-rentowego.
Emerytom zamieszkującym w Unii Europejskiej świadczenia wypłaca się w euro na konto bankowe w Państwie Członkowskim stałego miejsca zamieszkania.
Emerytom zamieszkującym poza Unią Europejską emerytury wypłaca się w euro na konto bankowe w państwie zamieszkania. W wyjątkowych przypadkach emerytura może zostać wypłacona w euro na konto bankowe w państwie, w którym instytucja posiada swoją siedzibę, lub w walucie obcej państwa zamieszkania emeryta, przeliczonej po najbardziej aktualnym kursie wymiany walut stosowanym w celu wykonania ogólnego budżetu Unii Europejskiej.
Artykuł ten stosuje się przez analogię do osób otrzymujących rentę inwalidzką.
▼M62 —————
Artykuł 46
Kwoty należne ►M15 Wspólnotom ◄ od urzędnika ►M62 lub byłego urzędnika ►M112 otrzymującego emeryturę lub rentę inwalidzką ◄ ◄ w dniu płatności danego świadczenia w ramach niniejszego systemu emerytalno-rentowego, są potrącane z kwoty jego świadczenia lub świadczeń przysługujących jego następcom prawnym. Potrącenie to może być rozłożone na kilka miesięcy.
▼M62 —————
ROZDZIAŁ 8
Przepisy przejściowe
Artykuł 48
Urzędnikowi, który uzyskał na podstawie przepisów przejściowych uprawnienia wynikające z regulaminu pracowniczego, przysługują uprawnienia do świadczeń emerytalnych obliczanych od dnia przystąpienia do tymczasowego wspólnego systemu emerytalno-rentowego instytucji Wspólnot.
Na wniosek urzędnika jego uprawnienia do świadczeń emerytalnych, bez względu na jakiekolwiek sprzeczne z tym przepisy regulaminu pracowniczego, obliczane są od dnia, w którym wstąpił on do służby instytucji jednej z trzech Wspólnot Europejskich w jakimkolwiek charakterze. W przypadku gdy w trakcie całej lub części poprzedniej służby nie opłacał on składek w ramach systemu emerytalno-rentowego, może nabyć uprawnienia emerytalne za okres, w którym nie mógł opłacać składek, poprzez wpłatę odpowiedniej kwoty w ratach. Składki wniesione przez urzędnika, wraz z odpowiednimi kwotami wniesionymi przez instytucję, uważa się za zapisane na rachunku urzędnika w ramach tymczasowego systemu emerytalno-rentowego w dniu wejścia w życie regulaminu pracowniczego.
Artykuł 49
W przypadku gdy urzędnik wykorzystał przysługującą mu możliwość wycofania ze swojego rachunku w tymczasowym wspólnym systemie emerytalno-rentowym instytucji Wspólnot kwot, do których opłacenia był zobowiązany w swoim państwie pochodzenia w celu zachowania tam swoich uprawnień do świadczeń emerytalnych, jego uprawnienia emerytalne za okres, w którym należał do tymczasowego wspólnego systemu emerytalno-rentowego, są zmniejszane proporcjonalnie do wysokości kwot wycofanych z tego rachunku.
Akapit pierwszy nie ma zastosowania w przypadku, gdy urzędnik zwrócił się z wnioskiem, w terminie trzech miesięcy od zastosowania wobec niego regulaminu pracowniczego, o umożliwienie mu zwrotu tych kwot wraz z odsetkami składanymi według stawki 3,5 % w skali roku.
Artykuł 50
Urzędnik, który uzyskał na podstawie przepisów przejściowych uprawnienia wynikające z regulaminu pracowniczego, jest uprawniony, w przypadku zakończenia służby w wieku 65 lat bez ukończenia wymaganych zgodnie z art. 77 akapit pierwszy regulaminu pracowniczego 10 lat służby, do wyboru wypłaty świadczenia obliczonego zgodnie z przepisami art. 12 lub emerytury w proporcjonalnej wysokości zgodnie z art. 77 akapit drugi regulaminu pracowniczego.
Artykuł 51
Niniejszy system emerytalno-rentowy ma zastosowanie do wdów oraz następców prawnych pracowników Wspólnot, którzy zmarli w czasie aktywnego zatrudnienia przed wejściem w życie regulaminu pracowniczego oraz do wszelkich pracowników Wspólnot, którzy przed wejściem w życie regulaminu pracowniczego stali się całkowicie i trwale niezdolni do pełnienia służby w rozumieniu art. 78 regulaminu pracowniczego, z zastrzeżeniem przeniesienia ►M15 na Wspólnoty ◄ kwot z rachunku danej osoby w ramach tymczasowego wspólnego systemu emerytalno-rentowego instytucji Wspólnot. ►M15 Wspólnoty ponoszą odpowiedzialność ◄ za wypłatę świadczeń przewidzianych w ramach tego systemu emerytalno-rentowego.
ZAŁĄCZNIK IX
Postępowanie dyscyplinarne
Sekcja 1
Przepisy ogólne
Artykuł 1
1. W każdym przypadku gdy dochodzenie prowadzone przez OLAF ujawnia możliwość osobistego zaangażowania się urzędnika lub byłego urzędnika instytucji, osobę tę należy niezwłocznie powiadomić o tym fakcie, pod warunkiem że nie zagraża to prowadzonemu dochodzeniu. W żadnym wypadku nie można przyjąć ustaleń dotyczących urzędnika wskazanego z imienia i nazwiska po zakończeniu dochodzenia bez umożliwienia temu urzędnikowi zgłoszenia uwag co do dotyczących go faktów. W ustaleniach należy odnieść się do tych uwag.
2. W sprawach wymagających całkowitej poufności dla potrzeb dochodzenia oraz wymagających zastosowania procedur dochodzeniowych, które należą do właściwości krajowych organów sądowych, wezwanie urzędnika do zgłoszenia uwag może zostać odroczone w porozumieniu z organem uprawnionym powołującym. W takich przypadkach nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego zanim urzędnik nie będzie miał możliwości zgłoszenia uwag.
3. Jeśli w następstwie dochodzenia OLAF-u nie można utrzymać zarzutów stawianych urzędnikowi, przedmiotowe dochodzenie zostaje umorzone bez podejmowania dalszych działań na podstawie decyzji dyrektora OLAF-u, który informuje o tym urzędnika i instytucję na piśmie. Urzędnik może złożyć wniosek o umieszczenie tej decyzji w jego aktach osobowych.
Artykuł 2
1. Zasady określone w art. 1 niniejszego Załącznika stosuje się, mutatis mutandis, do innego rodzaju dochodzeń administracyjnych prowadzonych przez organ powołujący.
2. Organ powołujący powiadamia zainteresowaną osobę o zakończeniu dochodzenia oraz przedstawia jej wnioski ze sprawozdania z dochodzenia oraz, na jej wniosek i z zastrzeżeniem ochrony uzasadnionych interesów osób trzecich, wszystkie dokumenty bezpośrednio związane z zarzutami, które pojawiły się wobec niej.
3. Każda instytucja przyjmuje ogólne przepisy wykonawcze do niniejszego artykułu, zgodnie z art. 110 Regulaminu pracowniczego.
Artykuł 3
1. Na podstawie sprawozdania z dochodzenia, po powiadomieniu danego urzędnika o wszystkich dowodach znajdujących się w jego aktach oraz po wysłuchaniu urzędnika, organ powołujący może:
a) zdecydować, że nie można wnieść sprawy przeciwko urzędnikowi, o czym urzędnik zostaje w takim wypadku pisemnie poinformowany; lub
b) zdecydować, nawet jeśli niedopełnienie obowiązków miało miejsce lub wydaje się, że miało miejsce, o niepodjęciu żadnych środków dyscyplinarnych oraz, jeśli to właściwe, skierować upomnienie do urzędnika; lub
c) w przypadku niedopełnienia obowiązku w rozumieniu art. 86 Regulaminu pracowniczego:
i) zdecydować o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego, o którym mowa w sekcji 4 niniejszego Załącznika, lub
ii) zdecydować o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego przed komisją dyscyplinarną.
Artykuł 4
Urzędnik, który z przyczyn obiektywnych nie może zostać wysłuchany zgodnie z przepisami niniejszego Załącznika, może zostać poproszony o zgłoszenie swoich uwag na piśmie lub może być reprezentowany przez wybraną przez siebie osobę.
Sekcja 2
Komisja dyscyplinarna
Artykuł 5
1. Komisję dyscyplinarną, zwaną dalej „komisją”, powołuje się w każdej instytucji. Komisja składa się przynajmniej z jednego członka, który może być przewodniczącym, wybranego spoza instytucji.
2. Komisja składa się z przewodniczącego i czterech członków zwykłych, którzy mogą być zastępowani, a w sprawach dotyczących urzędnika szczebla grupy zaszeregowania do AD13 w posiedzeniu bierze dwóch dodatkowych członków z tej samej grupy funkcyjnej i tej samej grupy zaszeregowania, co urzędnik, przeciwko któremu wszczęto postępowanie dyscyplinarne.
3. W odniesieniu do wszystkich spraw innych niż dotyczące urzędników grupy zaszeregowania AD16 lub AD15 członków oraz zastępców członków komisji mianuje się spośród czynnie zatrudnionych urzędników grupy zaszeregowania AD14 lub wyższej.
4. W odniesieniu do spraw dotyczących urzędników grupy zaszeregowania AD16 lub AD15 członków lub zastępców członków komisji mianuje się spośród czynnie zatrudnionych urzędników grupy zaszeregowania AD16.
5. Organ powołujący oraz Komitet Pracowniczy uzgadniają procedurę ad hoc dla potrzeb powołania dodatkowych członków, o których mowa w ust. 2, którzy zasiadają w komisji dla potrzeb spraw dotyczących urzędników piastujących stanowisko w państwie trzecim.
Artykuł 6
1. Organ powołujący oraz Komitet Pracowniczy mianują równocześnie po dwóch członków zwykłych i dwóch zastępców.
2. Przewodniczący i zastępca przewodniczącego mianowani są przez organ powołujący.
3. Przewodniczący, członkowie i ich zastępcy są mianowani na okres trzech lat. Jednakże instytucje mogą określić krótszą kadencję członków i zastępców, z zastrzeżeniem, że ma ona wynosić co najmniej jeden rok.
4. Dwóch członków komisji w rozszerzonym składzie, zgodnie z art. 5 ust. 2 tego Załącznika, mianuje się w sposób następujący:
a) organ powołujący opracowuje listę zawierającą, w miarę potrzeb, nazwiska dwóch urzędników każdej grupy zaszeregowania w każdej grupie funkcyjnej. Jednocześnie Komitet Pracowniczy przesyła do organu powołującego listę sporządzoną na tej samej zasadzie;
b) w ciągu dziesięciu dni od powiadomienia o sprawozdaniu, na podstawie którego podjęta zostaje decyzja o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego przewidzianego w art. 22 Regulaminu pracowniczego, przewodniczący komisji, w obecności zainteresowanej osoby, przeprowadza w drodze losowania wybór członków komisji, po jednym z każdej listy, o których mowa powyżej. Przewodniczący może podjąć decyzje, że w tej procedurze zastępuje go sekretarz. Przewodniczący powiadamia zainteresowanego urzędnika oraz poszczególnych członków komisji o jej pełnym składzie.
5. Zainteresowany urzędnik ma prawo do odrzucenia jednego z członków komisji w terminie pięciu dni od ustanowienia komisji. Instytucja także ma prawo do odrzucenia jednego z członków komisji.
W tym samym terminie członkowie komisji mogą złożyć wniosek o zwolnienie ich z obowiązków członka komisji z uzasadnionych przyczyn oraz wycofać się z niej, jeżeli występuje sprzeczność interesów.
W miarę potrzeb przewodniczący komisji ponownie przeprowadza wybór w drodze losowania, w celu zastąpienia członków wybranych zgodnie z ust. 4.
Artykuł 7
Komisję wspomaga sekretarz mianowany przez organ powołujący.
Artykuł 8
1. Przewodniczący oraz członkowie komisji dyscyplinarnej są w pełni niezależni w wykonywaniu swych obowiązków.
2. Treść obrad oraz prace komisji są tajne.
Sekcja 3
Środki dyscyplinarne
Artykuł 9
1. Organ powołujący może nałożyć jedną z wymienionych kar:
a) pisemne upomnienie;
b) karę nagany;
c) odroczenie awansu na wyższy stopień na okres od jednego do 23 miesięcy;
d) przeniesienie na niższy stopień;
e) czasowe przeniesienie na niższy stopień na okres od 15 dni do jednego roku;
f) przeniesienie na niższy stopień w ramach tej samej grupy funkcyjnej;
g) zakwalifikowanie do niższej grupy funkcyjnej bez lub z przeniesienie na niższy stopień;
h) usunięcie ze stanowiska oraz, w miarę potrzeb, pro termpore obniżenie lub wstrzymanie na określony czas wypłacania emerytury, renty inwalidzkiej; skutki tego środka nie obejmują osób pozostających na utrzymaniu urzędnika. Jednakże w przypadku takiej obniżki dochód byłego urzędnika nie może być niższy niż minimum socjalne ustanowione w art. 6 załącznika VIII, po dodaniu wypłacanych dodatków rodzinnych dowolnego rodzaju.
2. W przypadku gdy urzędnik otrzymuje emeryturę za wysługę lat lub rentę inwalidzką, organ powołujący może podjąć decyzję o wstrzymaniu wypłaty tej emerytury lub renty inwalidzkiej na dany okres; skutki tego środka nie obejmują osób pozostających na utrzymaniu urzędnika. Jednakże dochód urzędnika nie może być niższy niż minimum socjalne ustanowione w art. 6 załącznika VIII, po dodaniu wypłacanych dodatków rodzinnych dowolnego rodzaju.
3. Pojedyncze przewinienie służbowe nie powoduje zastosowania więcej niż jednej kary dyscyplinarnej.
Artykuł 10
Surowość nakładanych kar dyscyplinarnych powinna być współmierna do wagi przewinienia służbowego. Aby ustalić wagę przewinienia oraz podjąć decyzję o nałożonej karze dyscyplinarnej, należy uwzględnić:
a) charakter przewinienia oraz okoliczności, w jakich nastąpiło;
b) stopień, w jakim przewinienie służbowe niekorzystnie wpływa na integralność, reputację lub interesy instytucji;
c) stopień, w jakim przewinienie obejmuje działania celowe lub niedbalstwo;
d) motywy, jakimi kierował się urzędnik, popełniając przewinienie służbowe;
e) staż pracy oraz grupę zaszeregowania urzędnika;
f) zakres osobistej odpowiedzialności urzędnika;
g) zakres zadań i odpowiedzialności urzędnika;
h) czy przewinienie służbowe było wynikiem powtarzających się działań lub zachowań;
i) zachowanie urzędnika w toku kariery zawodowej.
Sekcja 4
Postępowanie dyscyplinarne bez udziału komisji dyscyplinarnej
Artykuł 11
Organ powołujący może zdecydować o nałożeniu kary pisemnego upomnienia lub nagany bez zasięgania opinii komisji dyscyplinarnej. Zanim organ powołujący podejmie decyzję w tej sprawie, wysłuchuje się zainteresowanego urzędnika.
Sekcja 5
Postępowanie dyscyplinarne przed komisją dyscyplinarną
Artykuł 12
1. Organ powołujący składa sprawozdanie komisji dyscyplinarnej, w którym jasno przedstawia stan faktyczny danej sprawy oraz, o ile sytuacja tego wymaga, okoliczności zaistnienia wszystkich faktów, w tym wszelkie okoliczności obciążające lub łagodzące.
2. Sprawozdanie przekazuje się zainteresowanemu urzędnikowi i przewodniczącemu komisji dyscyplinarnej, który powiadamia o nim członków komisji.
Artykuł 13
1. Po otrzymaniu sprawozdania zainteresowany urzędnik ma prawo do otrzymania swoich pełnych akt osobowych oraz sporządzenia kopii wszelkich dokumentów istotnych dla tego postępowania, włączając w to dowody uwalniające od zarzutów.
2. Zainteresowanemu urzędnikowi przysługuje nie mniej niż 15 dni od dnia otrzymania sprawozdania wszczynającego postępowanie dyscyplinarne na przygotowanie swojej obrony.
3. Zainteresowanego urzędnika może wspomagać wybrana przez niego osoba.
Artykuł 14
Jeżeli w obecności przewodniczącego komisji dany urzędnik przyznaje się do popełnienia przewinienia służbowego i przyjmuje bez zastrzeżeń sprawozdanie, o którym mowa wart. 12 niniejszego Załącznika, organ powołujący może, z zachowaniem zasady proporcjonalności pomiędzy rodzajem przewinienia służbowego a rozważaną karą, wycofać sprawę z komisji dyscyplinarnej. Jeśli sprawa zostaje wycofana z komisji dyscyplinarnej, przewodniczący wydaje opinię o proponowanej karze.
Na mocy tej procedury organ powołujący, w drodze odstępstwa od przepisów art. 11 niniejszego Załącznika, może nałożyć jedną z kar przewidzianych w art. 9 ust. 1 lit. a)–d) niniejszego Załącznika.
Zainteresowany urzędnik przed przyznaniem się do przewinienia służbowego zostaje poinformowany o możliwych skutkach takiego przyznania się.
Artykuł 15
Przed pierwszym posiedzeniem komisji przewodniczący powierza jednemu z członków zadanie przygotowania ogólnego sprawozdania ze sprawy i powiadamia odpowiednio pozostałych członków komisji.
Artykuł 16
1. Komisja dyscyplinarna wysłuchuje zainteresowanego urzędnika; może on przy tym, osobiście lub przez przedstawiciela, przedstawić uwagi, ustnie lub na piśmie. Może powołać świadków.
2. Instytucję reprezentuje przed komisją urzędnik upoważniony do tego przez organ powołujący, któremu przysługują prawa równorzędne do praw zainteresowanego urzędnika.
3. Komisja może przesłuchać urzędników OLAF-u prowadzących dochodzenie w sprawach, w których dochodzenie wszczął Urząd.
Artykuł 17
1. W przypadku gdy komisja uznaje, że nie posiada wystarczająco jasnych informacji odnośnie do faktów objętych skargą lub okoliczności ich zaistnienia, może zarządzić dochodzenie, podczas którego każda ze stron może przedstawić swoje stanowisko oraz ustosunkować się do stanowiska przedstawionego przez drugą stronę.
2. Przewodniczący lub członek komisji prowadzą dochodzenie w imieniu komisji dyscyplinarnej. Dla potrzeb dochodzenia komisja może zażądać dostarczenia wszelkich dokumentów dotyczących rozpatrywanej przez nią sprawy. Instytucja stosuje się do wszelkich takich wniosków we wskazanym terminie, o ile komisja dyscyplinarna go określiła. Jeżeli takie żądanie kieruje się do urzędnika, każda odmowa zastosowania się do takiego wniosku jest odnotowywana.
Artykuł 18
Po zbadaniu przedłożonych dokumentów oraz uwzględniając wszelkie oświadczenia złożone ustnie lub na piśmie i wyniki podjętego dochodzenia, komisja dyscyplinarna, większością głosów, wydaje opinię zawierającą uzasadnienie, czy ustalono zaistnienie faktów, które były przedmiotem skargi oraz określającą karę odpowiadającą ustalonym faktom. Opinia ta jest podpisywana przez wszystkich członków komisji dyscyplinarnej. Każdy z członków może dołączyć do opinii zdanie odrębne. Komisja dyscyplinarna przekazuje opinię organowi powołującemu oraz zainteresowanemu urzędnikowi w terminie dwóch miesięcy od daty otrzymania sprawozdania od organu powołującego, pod warunkiem że ten termin jest współmierny do stopnia złożoności sprawy. Jeśli dochodzenie było prowadzone z inicjatywy komisji dyscyplinarnej, termin wynosi cztery miesiące, o ile jest to okres współmierny do stopnia złożoności sprawy.
Artykuł 19
1. Przewodniczący komisji nie bierze udziału w głosowaniu w sprawach przez nią rozpatrywanych, z wyjątkiem spraw proceduralnych lub braku rozstrzygnięcia.
2. Przewodniczący zapewnia wykonanie decyzji komisji oraz przekazuje wszelkie informacje i dokumenty związane ze sprawą do wiadomości każdego z jej członków.
Artykuł 20
Sekretarz sporządza protokół z przebiegu posiedzeń komisji dyscyplinarnej. Świadkowie podpisują protokół zawierający ich zeznania.
Artykuł 21
1. Koszty poniesione z inicjatywy urzędnika w toku postępowania dyscyplinarnego, w szczególności honorarium zapłacone osobie wybranej do pomocy urzędnikowi lub do jego obrony, ponosi urzędnik w przypadku gdy postępowanie dyscyplinarne skutkuje obciążeniem go jedną z kar przewidzianych w art. 9 niniejszego Załącznika.
2. Jednakże organ powołujący może podjąć odmienną decyzję w szczególnych przypadkach, kiedy obciążenie finansowe nałożone na urzędnika byłoby krzywdzące.
Artykuł 22
1. Po przesłuchaniu urzędnika organ powołujący podejmuje decyzję przewidzianą w art. 9 i 10 niniejszego Załącznika w terminie dwóch miesięcy od otrzymania opinii komisji. Decyzja zawiera uzasadnienie.
2. Jeżeli organ powołujący podejmuje decyzję o zamknięciu sprawy bez nakładania kary dyscyplinarnej, niezwłocznie powiadamia o powyższym zainteresowanego urzędnika na piśmie. Zainteresowany urzędnik może zwrócić się z wnioskiem, aby taką decyzję umieścić w jego aktach osobowych.
Sekcja 6
Zawieszenie
Artykuł 23
1. Jeżeli organ powołujący zarzuca urzędnikowi poważne przewinienie służbowe, dotyczące niewykonania obowiązków służbowych lub naruszenia prawa, organ może niezwłocznie zawiesić osobę, której zarzuca się przewinienie służbowe, na czas określony lub nieokreślony w pełnieniu obowiązków.
2. Organ powołujący podejmuje niniejszą decyzję po wysłuchaniu zainteresowanego urzędnika, o ile nie wystąpiły wyjątkowe okoliczności.
Artykuł 24
1. Decyzja o zawieszeniu urzędnika określa, czy ma on nadal otrzymywać pełne wynagrodzenie w okresie zawieszenia lub jaka część tego wynagrodzenia zostaje wstrzymana. W żadnym przypadku kwota wypłacana na rzecz urzędnika nie może być niższa niż minimum socjalne ustanowione w art. 6 załącznika VIII do niniejszego Regulaminu pracowniczego, po dodaniu wypłacanych wszelkiego rodzaju dodatków rodzinnych.
2. Sytuacja zawieszonego urzędnika musi zostać ostatecznie rozstrzygnięta w ciągu sześciu miesięcy od daty zawieszenia. Jeżeli w ciągu sześciu miesięcy nie podjęto takiej decyzji, zainteresowany urzędnik ponownie ma prawo do otrzymywania pełnego wynagrodzenia, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. Wypłatę części wynagrodzenia można nadal wstrzymać po upływie nieprzekraczalnego terminu sześciu miesięcy określonego w ust. 2, jeśli w związku z tymi samymi czynami wobec zainteresowanego urzędnika toczy się postępowanie karne oraz jeśli w wyniku tego postępowania urzędnik został pozbawiony wolności. W takich przypadkach urzędnik nie otrzymuje pełnego wynagrodzenia do czasu, aż właściwy sąd nakaże jego zwolnienie.
4. Kwoty wstrzymane na mocy ust. 1 zwraca się urzędnikowi, jeżeli decyzja ostateczna nakłada na niego karę dyscyplinarną nie wyższą niż pisemne upomnienie, kara nagany lub odroczenie przeniesienia na wyższy stopień lub jeśli nie zostaje nałożona kara dyscyplinarna; w takim przypadku kwota zwrotu jest powiększana o odsetki w wysokości określonej w art. 12 załącznika XII.
Sekcja 7
Równoległe postępowanie karne
Artykuł 25
Jednakże w przypadku gdy wobec urzędnika toczy się postępowanie karne w związku z tymi samymi czynami, ostateczną decyzję podejmuje się po uprawomocnieniu się orzeczenia sądu w tej sprawie.
Sekcja 8
Przepisy końcowe
Artykuł 26
Decyzje określone w art. 11, 14, 22 i 23 niniejszego Załącznika przesyła się do wiadomości OLAF-u w przypadkach, w który dochodzenie zostało wszczęte przez Urząd.
Artykuł 27
Urzędnik, wobec którego orzeczono karę dyscyplinarną inną niż usunięcie ze stanowiska, po trzech latach w przypadku pisemnego upomnienia lub nagany lub po sześciu latach w przypadku innej kary może złożyć wniosek o wykreślenie z jego akt osobowych wszelkich wzmianek o takim środku. Organ powołujący podejmuje decyzję o pozytywnym rozpatrzeniu wniosku.
Artykuł 28
Jeżeli zostają ujawnione nowe fakty poparte odpowiednimi dowodami, postępowanie dyscyplinarne może zostać wznowione przez organ powołujący z własnej inicjatywy lub na wniosek zainteresowanego urzędnika.
Artykuł 29
Jeżeli zgodnie z art. 1 ust. 3 i art. 22 ust. 2 niniejszego Załącznika umorzono postępowanie przeciwko urzędnikowi, urzędnik ma prawo do żądania naprawienia wyrządzonych szkód przez odpowiednie ogłoszenie decyzji organu powołującego.
Artykuł 30
Bez uszczerbku dla przepisów art. 2 ust. 3, po konsultacji ze swoim Komitetem Pracowniczym, gdy to konieczne, każda instytucja przyjmuje zasady wykonawcze do niniejszego Załącznika.
ZAŁĄCZNIK X
Przepisy szczególne mające zastosowanie do urzędników pełniących służbę w państwie trzecim
ROZDZIAŁ 1
PRZEPISY OGÓLNE
Artykuł 1
Niniejszy załącznik ustanawia przepisy szczególne mające zastosowanie do urzędników Wspólnot Europejskich pełniących służbę w państwie trzecim.
Jedynie obywatele Państw Członkowskich Wspólnot mogą wstąpić do służby w takim państwie, a organ powołujący nie może stosować wyjątku przewidzianego w art. 28 lit. a) regulaminu pracowniczego.
Ogólne przepisy wykonawcze przyjmowane są zgodnie z przepisami art. 110 regulaminu pracowniczego.
Artykuł 2
W drodze decyzji organu powołującego, urzędnicy są okresowo przenoszeni w interesie służby, w razie potrzeby bez względu na to, czy istnieją wakujące stanowiska pracy.
Organ powołujący dokonuje takich przeniesień na mocy szczególnej procedury określanej, jako „procedura mobilności”;, dla której ustanawia szczegółowe przepisy wykonawcze, po konsultacji z Komitetem Pracowniczym.
Artykuł 3
►M112 Na mocy procedury mobilności urzędnik pełniący obowiązki w państwie trzecim, na mocy decyzji organu powołującego, może ponownie zostać tymczasowo skierowany na stanowisko w siedzibie instytucji lub w innym miejscu zatrudnienia we Wspólnocie; takie skierowanie, które nie jest poprzedzone ogłoszeniem o wakującym stanowisku, nie może trwać dłużej niż cztery lata. ◄ W drodze odstępstwa od art. 1 akapit pierwszy, organ powołujący może podjąć decyzję na podstawie ogólnych przepisów wykonawczych, iż urzędnik w okresie tego tymczasowego powierzenia stanowiska nadal podlega niektórym przepisom niniejszego załącznika, z wyłączeniem art. 5, 10 i 12.
ROZDZIAŁ 2
OBOWIĄZKI
Artykuł 4
Urzędnik wykonuje swoje obowiązki w miejscu, które zostało mu wyznaczone przy jego powołaniu lub przeniesieniu w interesie służby w ramach procedury mobilności.
Artykuł 5
1. Jeżeli instytucja zapewnia urzędnikowi zakwaterowanie, które odpowiada zakresowi jego obowiązków oraz liczbie członków jego rodziny pozostających na utrzymaniu urzędnika, urzędnik zamieszkuje w nim na stałe.
2. Szczegółowe zasady stosowania ust. 1 ustanawia organ powołujący, po konsultacji z Komitetem Pracowniczym. Organ powołujący podejmuje również decyzję w sprawie dotacji do umeblowania oraz innego rodzaju wyposażenia miejsca zakwaterowania, zgodnie z warunkami mającymi zastosowanie do każdego miejsca zatrudnienia.
ROZDZIAŁ 3
WARUNKI PRACY
Artykuł 6
Urzędnik jest uprawniony do corocznego urlopu w wymiarze ►M112 trzy i pół dnia roboczego ◄ za każdy miesiąc służby w roku kalendarzowym.
Artykuł 7
W roku, w którym urzędnik rozpoczyna lub kończy pełnienie służby w państwie trzecim, uprawniony jest do ►M112 trzy i pół dnia roboczego ◄ urlopu w odniesieniu do każdego pełnego miesiąca służby, do ►M112 trzy i pół dnia roboczego ◄ za niepełny miesiąc służby obejmujący ponad 15 dni oraz do ►M112 dwa dni robocze ◄ za każdy niepełny miesiąc służby obejmujący 15 dni lub mniej.
W przypadku gdy urzędnik, z przyczyn innych niż wymagania służbowe, nie wykorzystał całego swojego urlopu corocznego przed końcem danego roku kalendarzowego, czas urlopu, który może zostać przeniesiony na kolejny rok, nie może być dłuższy niż ►M112 14 dni roboczych ◄ .
Artykuł 8
Organ powołujący może w wyjątkowych przypadkach, w drodze szczególnej decyzji zawierającej uzasadnienie, przyznać urzędnikowi urlop wypoczynkowy, biorąc pod uwagę szczególnie trudne warunki życia w miejscu pełnienia przez niego służby. Dla każdego takiego miejsca, organ powołujący określa miasto lub miasta, gdzie można skorzystać z urlopu wypoczynkowego.
Artykuł 9
1. Urlop coroczny może zostać wykorzystany w całości lub może zostać podzielony na kilka okresów zgodnie z życzeniem urzędnika przy uwzględnieniu wymogów służby. Jednakże musi on obejmować przynajmniej jeden okres ►M112 14 dni roboczych ◄ .
2. Urlop wypoczynkowy określony w art. 8 nie może przekraczać okresu 15 ►M112 dni roboczych ◄ w każdym roku pełnienia służby. ►M112 ————— ◄
Okres urlopu wypoczynkowego jest przedłużany o czas podróży, zgodnie z przepisami art. 7 załącznika V do regulaminu pracowniczego.
ROZDZIAŁ 4
WYNAGRODZENIE ORAZ ŚWIADCZENIA Z TYTUŁU ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO
Sekcja 1
WYNAGRODZENIE ORAZ DODATKI RODZINNE
Artykuł 10
1. Dodatek ze względu na warunki życia jest ustalany, zgodnie z miejscem zatrudnienia urzędnika, jako odsetek kwoty referencyjnej. Kwota referencyjna obejmuje całkowite wynagrodzenie podstawowe łącznie z dodatkiem zagranicznym, dodatkiem na gospodarstwo domowe oraz dodatkiem na dzieci pozostające na utrzymaniu, pomniejszone o potrącenia określone w regulaminie pracowniczym lub w rozporządzeniach wykonawczych do niego.
W przypadku gdy urzędnik jest zatrudniony w państwie, w którym warunki życia mogą być uznane za równoważne z warunkami normalnie występującymi we Wspólnocie, nie wypłaca się takiego dodatku.
W przypadku innych miejsc zatrudnienia, dodatek ze względu na warunki życia ustalany jest w sposób określony poniżej.
Czynniki brane pod uwagę przy ustalaniu dodatku ze względu na warunki życia są następujące:
— warunki zdrowotne oraz warunki opieki szpitalnej,
— kwestie bezpieczeństwa,
— warunki klimatyczne,
do których to trzech czynników stosuje się współczynnik wynoszący 1:
— stopień odizolowania,
— inne warunki lokalne,
do których stosuje się współczynnik wynoszący 0,5.
Każdy z czynników posiada następującą wartość:
0: w przypadku gdy warunki są normalne, ale nie równoważne z warunkami normalnie spotykanymi we Wspólnocie,
2: w przypadku gdy warunki są trudne w porównaniu z warunkami normalnie spotykanymi we Wspólnocie,
4: w przypadku gdy warunki są bardzo trudne w porównaniu z warunkami normalnie spotykanymi we Wspólnocie.
Dodatek ustala się jako odsetek kwoty referencyjnej wskazanej w akapicie pierwszym, zgodnie z następująca skalą:
— 10 %, w przypadku gdy wartość jest równa 0,
— 15 %, w przypadku gdy wartość jest wyższa niż 0 ale nie wyższa niż 2,
— 20 %, w przypadku gdy wartość jest wyższa niż 2 ale nie wyższa niż 5,
— 25 %, w przypadku gdy wartość jest wyższa niż 5 ale nie wyższa niż ►M112 7 ◄ ,
— 30 %, jeśli wartość jest wyższa niż 7, ale nie wyższa niż 9,
— 35 %, w przypadku gdy wartość jest wyższa niż ►M112 9, ale nie wyższa niż 11 ◄ ,
— 40 %, jeśli wartość jest wyższa niż 11.
Dodatki ze względu na warunki życia ustalone dla każdego miejsca zatrudnienia są poddawane przeglądowi oraz w razie potrzeby dostosowywane przez organ powołujący po uzyskaniu opinii Komitetu Pracowniczego.
Urzędnicy, którzy w toku kariery zawodowej zostali skierowani do miejsca uznanego za trudne lub bardzo trudne oraz w przypadku gdy dodatek ze względu na warunki życia odpowiada 30 %, 35 % lub 40 % albo którzy przyjmują przeniesienie w inne miejsce, gdzie dodatek ten odpowiada 30 %, 35 % lub 40 %, otrzymują oprócz dodatku ze względu na warunki życia w nowym miejscu zatrudnienia, dodatek w wysokości 5 % kwoty referencyjnej, o której mowa w akapicie pierwszym.
Dodatek ten przyznaje się łącznie przy każdym skierowaniu urzędnika do miejsca zatrudnienia uznanego za trudne lub bardzo trudne; jednakże kwota dodatku ze względu na warunki życia oraz drugiego dodatku nie może przekroczyć 45 % kwoty referencyjnej, o której mowa w pierwszym akapicie.
2. Jeśli warunki życia w miejscu zatrudnienia powodują osobiste zagrożenie dla urzędnika, na podstawie szczególnej decyzji organu powołującego zawierającej uzasadnienie, wypłacany jest mu dodatkowy dodatek tymczasowy. Dodatek ten ustalany jest jako odsetek kwoty referencyjnej określonej w ust. 1 akapit pierwszy:
— w wysokości 5 %, w przypadku gdy organ nie zaleca swojemu personelowi osiedlania się w danym miejscu zatrudnienia ze swoimi rodzinami;
— w wysokości 10 %, w przypadku gdy organ podejmuje decyzję o tymczasowym zmniejszeniu liczby personelu pełniącego służbę w danym miejscu zatrudnienia.
Artykuł 11
Wynagrodzenie, jak również dodatki określone w art. 10, wypłacane są w ►M94 euro ◄ w Belgii. Stosuje się do nich taki sam współczynnik korygujący, jak mający zastosowanie do wynagrodzeń urzędników zatrudnionych w Belgii.
Artykuł 12
Na żądanie urzędnika, organ powołujący może podjąć decyzję o wypłaceniu całości lub części jego wynagrodzenia w walucie państwa zatrudnienia. W takim przypadku do wynagrodzenia stosuje się współczynnik korygujący obowiązujący dla miejsca zatrudnienia i przelicza się je według odpowiedniego kursu walutowego.
W wyjątkowych, właściwie uzasadnionych przypadkach organ powołujący może wypłacać całość lub część wynagrodzenia w walucie innej niż waluta państwa zatrudnienia w taki sposób, aby zachowana została jego siła nabywcza.
Artykuł 13
Rada ►M112 raz w roku ◄ ustala współczynniki korygujące określone w art. 12 w celu zapewnienia w możliwie najszerszym zakresie, by urzędnicy korzystali z równej siły nabywczej, bez względu na ich miejsce zamieszkania. Rada, wykorzystując procedurę pisemną, w terminie miesiąca, na wniosek Komisji podejmuje decyzję większością kwalifikowaną przewidzianą w art. 148 ust. 2 akapit drugi tiret pierwsze Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą oraz art. 118 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej. Jeżeli Państwo Członkowskie żąda zbadania propozycji Komisji pod względem formalnym, Rada podejmuje decyzję w terminie dwóch miesięcy.
W przypadku gdy zmiany kosztów utrzymania mierzonych na podstawie współczynnika korygującego oraz odpowiedniego kursu walutowego przekroczyły dla danego państwa 5 % od czasu ostatniego dostosowania, Komisja podejmuje decyzję w sprawie zastosowania środków tymczasowych w celu dostosowania współczynnika korygującego oraz powiadamia o tym Radę w możliwie jak najkrótszym czasie.
Artykuł 14
Komisja przedkłada Radzie roczne sprawozdanie w sprawie stosowania niniejszego załącznika, w szczególności w sprawie ustalania stawki dodatku ze względu na warunki życia zgodnie z art. 10.
Artykuł 15
Na warunkach określonych przez organ powołujący, urzędnik otrzymuje dodatek edukacyjny w celu pokrycia rzeczywiście ponoszonych kosztów kształcenia, który jest wypłacany po przedstawieniu przez urzędnika rachunków. Z wyjątkiem przypadków uznanych za wyjątkowe przez organ powołujący, dodatek ten nie przekracza wysokości trzykrotności podwojonej kwoty maksymalnego dodatku edukacyjnego.
Artykuł 16
Należny urzędnikowi zwrot kosztów wypłacany jest albo w ►M112 euro, w walucie kraju zatrudnienia albo w walucie, w której ponoszone są koszty ◄ .
Urzędnicy mogą wybrać płatność dodatku na zagospodarowanie lub dodatku na ponowne zagospodarowanie w ►M94 euro ◄ albo w walucie nowego miejsca zamieszkania; w tym ostatnim przypadku do kwoty dodatku stosuje się współczynnik korygujący obowiązujący dla danego miejsca oraz przelicza się ją według odpowiedniego kursu walutowego.
Sekcja 2
PRZEPISY DOTYCZĄCE ZWROTU KOSZTÓW
Artykuł 17
Urzędnik, któremu instytucja nie zapewnia umeblowanego mieszkania i który z powodów od niego niezależnych, zobowiązany jest do zmiany ►M112 miejsce zakwaterowania zapewnione na mocy art. 5 lub 23 niniejszego Załącznika oraz ◄ , w drodze szczególnej decyzji organu powołującego zawierającej uzasadnienie otrzymuje po przedstawieniu rachunków zwrot kosztów poniesionych w związku z przeprowadzką, zgodnie z przepisami dotyczącymi przeprowadzek.
W takim przypadku otrzymuje on, po przedstawieniu rachunków, zwrot ►M112 koszty poniesione w związku ze zmianą miejsca zamieszkania ◄ w wysokości nieprzekraczającej połowy dodatku na zagospodarowanie.
Artykuł 18
Urzędnik, który w miejscu swojego zatrudnienia zamieszkuje w hotelu ze względu na to, że nie zostało mu jeszcze przyznane zakwaterowanie przewidziane w art. 5 lub nie jest ono już zapewniane, albo który z powodów od siebie niezależnych nie był w stanie zamieszkać w swoim mieszkaniu, otrzymuje zwrot kosztów hotelu dla siebie oraz swojej rodziny po przedstawieniu rachunków hotelowych, za uprzednią zgodą organu powołującego.
Urzędnik otrzymuje również dietę dzienną przewidzianą w art. 10 załącznika VII pomniejszoną o 50 %, z wyjątkiem przypadku siły wyższej, którego oceny dokonuje organ powołujący.
W przypadku gdy nie może zostać zapewnione zakwaterowanie w hotelu, urzędnik uprawniony jest do zwrotu rzeczywistych kosztów najmu tymczasowego mieszkania, za uprzednią zgodą organu powołującego.
Artykuł 19
Urzędnik, któremu nie oddano do dyspozycji samochodu służbowego na potrzeby przejazdów służbowych na obszarze jego działalności, otrzymuje za korzystanie z własnego samochodu ryczałt kilometrowy, którego wysokość jest ustalana przez organ powołujący.
Artykuł 20
Urzędnikowi przysługuje zwrot kosztów podróży w związku z urlopem wypoczynkowym ze swojego miejsca zatrudnienia do objętego zezwoleniem miejsca spędzania urlopu dla siebie oraz, jeśli jest on uprawniony do dodatku na gospodarstwo domowe, dla jego małżonka oraz osób pozostających na jego utrzymaniu, jeśli razem z nim zamieszkują.
W przypadku gdy podróż koleją jest niemożliwa lub niewykonalna, zwrot dokonywany jest na podstawie szczególnej decyzji po okazaniu biletów lotniczych, niezależnie od odległości.
Artykuł 21
Urzędnik, który zobowiązany jest do zmiany miejsca zamieszkania w celu spełnienia wymogów art. 20 Regulaminu pracowniczego, z chwilą przyjęcia skierowania lub przeniesienia, z zastrzeżeniem warunków przewidzianych przez organ powołujący oraz w zależności od rodzaju miejsca zakwaterowania, które może zostać zapewnione urzędnikowi w miejscu zatrudnienia, uprawniony jest do zwrotu kosztów:
(a) przeprowadzki części lub wszystkich mebli oraz rzeczy osobistych urzędnika z miejsca, w którym się znajdują w danym momencie, do miejsca zatrudnienia w przypadku gdy zapewnia się nieumeblowane miejsce zakwaterowania;
b) przewozu rzeczy osobistych urzędnika i składowania mebli i rzeczy osobistych w przypadku gdy zapewnia się umeblowane miejsce zakwaterowania.
W przypadku zakończenia służby przez urzędnika lub jego śmierci, instytucja, z zastrzeżeniem warunków określonych przez organ powołujący, ponosi rzeczywiste koszty przeprowadzki całości lub części jego majątku osobistego z miejsca, w którym rzeczywiście się on znajduje, do miejsca pochodzenia lub koszty transportu jego rzeczy osobistego użytku z miejsca zatrudnienia do jego miejsca pochodzenia. Zwrot może obejmować niektóre lub wszystkie wymienione rodzaje kosztów.
W przypadku śmierci urzędnika stanu wolnego, zwrotu dokonuje się na rzecz jego następców prawnych.
Artykuł 22
Urzędnikowi w okresie próbnym wypłacany jest zaliczkowo tymczasowy dodatek na zakwaterowanie oraz zwrot kosztów przewozu rzeczy osobistego użytku jego małżonka oraz osób pozostających na utrzymaniu.
Jeżeli urzędnik w okresie próbnym nie zostaje powołany na czas nieokreślony po zakończeniu swojego okresu próbnego, instytucja może w wyjątkowych przypadkach, na warunkach określonych przez organ powołujący, zażądać zwrotu tych kwot do połowy ich wysokości.
Artykuł 23
W przypadku gdy instytucja nie zapewnia urzędnikowi zakwaterowania, opłacany przez niego czynsz jest zwracany, pod warunkiem że zakwaterowanie odpowiada ►M112 pełnionych obowiązków ◄ oraz składowi osobowemu rodziny pozostającej na jego utrzymaniu.
Sekcja 3
ŚWIADCZENIA Z TYTUŁU ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO
Artykuł 24
Urzędnik, jego małżonek, dzieci oraz inne osoby pozostające na jego utrzymaniu objęci są dodatkowym ubezpieczeniem chorobowym w odniesieniu do różnicy między wydatkami faktycznie poniesionymi oraz płatnościami w ramach ubezpieczenia chorobowego zgodnie z art. 72 regulaminu pracowniczego; nie dokonuje się zwrotów na podstawie art. 72 ust. 3.
Połowę składki na to ubezpieczenie pokrywa urzędnik; wysokość składki urzędnika nie może jednak przekraczać 0,6 % jego wynagrodzenia podstawowego; pozostała część składki jest pokrywana przez instytucję.
Urzędnik, jego małżonek, dzieci oraz inne osoby pozostające na jego utrzymaniu ubezpieczone są w zakresie kosztów przeniesienia się z przyczyn zdrowotnych w sytuacjach zagrożenia, lub w sytuacjach wyjątkowego zagrożenia; składka ubezpieczeniowa opłacana jest w całości przez instytucję.
Artykuł 25
Małżonek, dzieci oraz inne osoby pozostające na utrzymaniu urzędnika ubezpieczeni są od następstw wypadków mających miejsce poza Wspólnotą, w państwach znajdujących się w wykazie sporządzonym przez organ powołujący.
Połowę składki ubezpieczeniowej opłaca urzędnik, drugą połowę instytucja.
▼M112 —————
ZAŁĄCZNIK XI
Zasady stosowania art. 64 i 65 regulaminu pracowniczego
ROZDZIAŁ 1
COROCZNY PRZEGLĄD WYNAGRODZEŃ PRZEWIDZIANY W ART. 65 UST. 1 REGULAMINU PRACOWNICZEGO
Sekcja 1
Czynniki determinujące coroczne waloryzacje
Artykuł 1
1. Sprawozdanie Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich (Eurostatu)
Dla potrzeb przeglądu przewidzianego w art. 65 ust. 1 Regulaminu pracowniczego Eurostat opracowuje corocznie, przed końcem października, sprawozdanie w sprawie zmian w kosztach utrzymania w Brukseli, parytetów siły nabywczej między Brukselą a innymi miejscami zatrudnienia w Państwach Członkowskich oraz zmian siły nabywczej wynagrodzeń w krajowej administracji centralnej.
2. Zmiany w kosztach utrzymania w odniesieniu do Brukseli (Brukselski Współczynnik Międzynarodowy)
Eurostat opracowuje współczynnik, na podstawie danych przedstawionych przez władze belgijskie, mierzenia zmian w kosztach utrzymania urzędników Wspólnot zamieszkujących w Brukseli. Współczynnik ten (zwany dalej „Brukselskim Współczynnikiem Międzynarodowym”) uwzględnia zmiany między czerwcem poprzedniego roku a czerwcem bieżącego roku i opiera się na metodzie statystycznej określonej przez grupę roboczą w sprawie art. 64 Regulaminu pracowniczego, o której mowa w art. 13.
3. Zmiany w kosztach utrzymania poza Brukselą (parytety gospodarcze oraz domyślne wskaźniki)
a) Eurostat, w porozumieniu z krajowymi instytutami statystycznymi lub innymi właściwymi instytucjami Państw Członkowskich, oblicza parytety siły nabywczej, które określają równoważność siły nabywczej:
i) wynagrodzeń urzędników wspólnotowych pełniących służbę w stolicach Państw Członkowskich, z wyjątkiem Niderlandów, gdzie zamiast Amsterdamu stosuje się Hagę, oraz w pewnych innych miejscach zatrudnienia, w odniesieniu do Brukseli,
ii) emerytur za wysługę lat wypłacanych w Państwach Członkowskich, w odniesieniu do Belgii.
b) Parytety gospodarcze odnoszą się do czerwca każdego roku.
c) Parytety siły nabywczej obliczane są w taki sposób, iż każdy wskaźnik podstawowy jest weryfikowany w drodze bezpośredniego badania przynajmniej raz na pięć lat. Eurostat uaktualnia parytety gospodarcze z wykorzystaniem najbardziej właściwych wskaźników określanych przez grupę roboczą w sprawie art. 64 Regulaminu pracowniczego, o której mowa w art. 13.
d) Poza Belgią i Luksemburgiem zmiany kosztów utrzymania w okresie odniesienia mierzy się na mocy domyślnych wskaźników. Wskaźniki te wylicza się przez pomnożenie Brukselskiego Współczynnika Międzynarodowego przez zmianę w parytecie gospodarczym.
4. Zmiany w sile nabywczej wynagrodzeń krajowych urzędników administracji centralnej (wskaźniki szczególne)
a) Do celów zmierzenia wartości procentowej zmiany, w górę lub w dół, w sile nabywczej wynagrodzeń w krajowej służbie cywilnej, Eurostat na podstawie informacji przedstawionych przed końcem września przez odnośne organy krajowe, wylicza szczególne wskaźniki odzwierciedlające zmiany w realnym wynagrodzeniu urzędnika administracji cywilnej, między lipcem poprzedniego roku a lipcem bieżącego roku. Wskaźniki obejmują jedną dwunastą elementów składowych wypłacanych corocznie.
Wskaźniki szczególne dzielą się na:
i) jeden wskaźnik dla każdej grupy funkcyjnej, określonej w Regulaminie pracowniczym,
ii) średni wskaźnik skorygowany w sposób odzwierciedlający liczbę urzędników krajowych odpowiadającej każdej grupie funkcyjnej.
Każdy z tych wskaźników określany jest w stawce brutto oraz netto. W odniesieniu do przejścia z wartości brutto do netto należy uwzględnić ustawowe potrącenia oraz ogólne współczynniki podatkowe.
W celu określenia wskaźników brutto i netto dla całego terytorium Unii Europejskiej, Eurostat wykorzystuje próbę obejmującą następujące Państwa Członkowskie: Belgia, Niemcy, Hiszpania, Francja, Włochy, Luksemburg, Niderlandy i Zjednoczone Królestwo. Rada, na wniosek Komisji na mocy art. 65 ust. 3 Regulaminu pracowniczego, może przyjąć nową próbę stanowiącą przynajmniej 75 % PKB Unii Europejskiej, którą stosuje się od roku następującego po roku jej przyjęcia. Wyniki krajowe są korygowane w stosunku do PKB mierzonego z wykorzystaniem parytetów siły nabywczej pokazanych w najbardziej aktualnych danych statystycznych publikowanych zgodnie z definicjami rachunków narodowych zawartymi w aktualnie obowiązującym Europejskim Systemie Rachunków.
b) Na wniosek Eurostatu właściwe organy krajowe dostarczają dodatkowych informacji uznanych za niezbędne w celu opracowania szczególnego wskaźnika mierzącego dokładnie zmiany w sile nabywczej wynagrodzeń krajowej administracji centralnej.
W przypadku gdy po dalszych konsultacjach z właściwymi organami krajowymi Eurostat znajduje nieprawidłowości statystyczne w uzyskanych informacjach lub uważa za niemożliwe opracowanie wskaźników, które dokonują pomiarów zmiany w rzeczywistym dochodzie urzędników w danym Państwie Członkowskim z dokładnością statystyczną, składa sprawozdanie w tej sprawie Komisji oraz dostarcza jej wszystkich materiałów potrzebnych do przeprowadzenia oceny.
c) Oprócz wskaźników szczególnych, Eurostat przedkłada wskaźniki kontrolne w formie danych w sprawie rzeczywistego wynagrodzenia przypadającego na głowę w administracji publicznej oraz w administracji centralnej, opracowanych zgodnie z definicjami rachunków narodowych zawartymi w aktualnie obowiązującym Europejskim Systemie Rachunków.
Do sprawozdania Eurostat w sprawie wskaźników szczególnych należy załączyć uwagi dotyczące różnic między tymi wskaźnikami oraz wspomniane powyżej wskaźniki kontrolne.
Artykuł 2
Co trzy lata, Komisja sporządza szczegółowe sprawozdanie w sprawie wymogów dotyczących naboru do instytucji oraz przekazuje je Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. Na podstawie tego sprawozdania Komisja, w razie potrzeby, po konsultacji z innymi instytucjami w ramach przepisów Regulaminu pracowniczego, przedstawia Radzie wnioski w oparciu o wszystkie odpowiednie elementy.
Sekcja 2
Zasady rocznego dostosowania wysokości wynagrodzeń i emerytur
Artykuł 3
1. Rada, stanowiąc na wniosek Komisji, podejmuje na podstawie art. 65 ust. 3 Regulaminu pracowniczego, w oparciu o kryteria określone w przepisach sekcji 1, decyzje dotyczącą dostosowania wysokości wynagrodzeń i emerytur przed końcem każdego roku ze skutkiem od dnia 1 lipca.
2. Kwota dostosowania wysokości wynagrodzeń stanowi iloczyn Brukselskiego Współczynnika Międzynarodowego i wskaźnika szczególnego. Dostosowania dokonuje się w stawkach netto oraz może być ono wyrażone jako jednolity ogólny odsetek.
3. Zatem kwotę waloryzacji umieszcza się, zgodnie z podaną poniżej metodą, w tabelach wynagrodzenia zasadniczego podanych w art. 66 Regulaminu pracowniczego oraz w załączniku XIII do Regulaminu pracowniczego, a także w art. 20, 63 i 93 Warunków zatrudnienia innych pracowników:
a) wynagrodzenie netto oraz emeryturę netto bez współczynnika korygującego zwiększa się lub obniża na mocy rocznego dostosowania określonego powyżej;
b) nowa tabela wynagrodzeń podstawowych sporządzana jest przez wyliczenie kwoty brutto, która po potrąceniu podatku z uwzględnieniem ust. 4 oraz obowiązkowych składek na system zabezpieczenia społecznego oraz emerytalno-rentowych, odpowiada kwocie netto;
c) konwersja kwot netto na kwoty brutto dokonywana jest w oparciu o sytuację urzędnika stanu wolnego, który nie otrzymuje dodatków przewidzianych w regulaminie pracowniczym.
4. Do celów stosowania rozporządzenia Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki oraz procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich, kwoty określone w art. 4 tego rozporządzenia podlegają przemnożeniu przez czynnik składający się z:
a) czynnika wynikającego z poprzedniego dostosowania; i/lub
b) kwoty dostosowania wynagrodzenia określonej w ust. 2.
5. Współczynników korygujących nie stosuje się w Belgii i Luksemburgu. Współczynniki korygujące stosowane do:
a) wynagrodzeń urzędników wspólnotowych pełniących służbę w innych Państwach Członkowskich oraz pewnych innych miejscach zatrudnienia;
b) w drodze odstępstwa od przepisów art. 82 ust. 1 Regulaminu pracowniczego, wspólnotowych emerytury za wysługę lat wypłacanych w innych Państwach Członkowskich w części odpowiadającej prawom nabytym przed 1 maja 2004 r.,
ustala się na podstawie stosunku między parytetami siły nabywczej określonymi w art. 1 a kursem wymiany walut określonym w art. 63 Regulaminu pracowniczego dla właściwych państw.
Stosuje się procedury ustanowione w art. 8 niniejszego Załącznika dotyczące zastosowania współczynników korygujących z mocą wsteczną w miejscach zatrudnienia o wysokiej stopie inflacji.
6. Instytucje dokonują dodatniego i ujemnego dostosowania wynagrodzeń i emerytur za wysługę lat urzędników, byłych urzędników oraz innych osób ze skutkiem wstecznym na okres od daty wejścia w życie decyzji w sprawie kolejnego dostosowania.
W przypadku gdy dostosowanie z mocą wsteczną wymaga zwrotu nadpłaconych sum, może on zostać rozłożony na okres nie dłuższy niż dwanaście miesięcy od daty wejścia w życie decyzji w sprawie kolejnego rocznego dostosowania.
ROZDZIAŁ 2
TYMCZASOWE DOSTOSOWANIE WYNAGRODZEŃ ORAZ EMERYTUR ZA WYSŁUGĘ LAT (ART. 65 UST. 2 REGULAMINU PRACOWNICZEGO)
Artykuł 4
1. Tymczasowe dostosowanie wynagrodzeń oraz emerytur za wysługę lat na mocy art. 65 ust. 2 Regulaminu pracowniczego, wchodzące w życie z 1 stycznia, są dokonywane w przypadku znacznej zmiany kosztów utrzymania między czerwcem a grudniem (przez odniesienie do progu wrażliwości ustalonego w art. 6 ust. 1 niniejszego Załącznika) oraz z należytym uwzględnieniem prognoz zmian siły nabywczej w trakcie aktualnego rocznego okresu odniesienia.
2. Wniosek Komisji przesyła się Radzie najpóźniej w drugiej połowie kwietnia.
3. Tymczasowe dostosowanie uwzględnia się w rocznej waloryzacji płac.
Artykuł 5
1. W marcu każdego roku Eurostat przygotowuje prognozę zmian w sile nabywczej w danym okresie w oparciu o informacje dostarczone na posiedzeniu przewidzianym w art. 12 niniejszego Załącznika.
Jeśli z prognozy tej wynika ujemna wartość procentowa, przy obliczaniu wysokości dostosowania brana jest pod uwagę połowa tej wartości.
2. Zmiany w kosztach utrzymania w Brukseli są określane przy wykorzystaniu Brukselskiego Współczynnika Międzynarodowego dla okresu odniesienia od czerwca do grudnia poprzedniego roku kalendarzowego.
3. W przypadku każdego miejsca, dla którego nie ustalono współczynnika korygującego (innego niż Belgia i Luksemburg), wylicza się na grudzień prognozę parytetów gospodarczych, o których mowa w art. 1 ust. 3. Zmianę kosztów utrzymania wylicza się zgodnie z zasadami określonymi w art. 1 ust. 3.
Artykuł 6
1. Próg wrażliwości na okres sześciu miesięcy wymieniony w art. 5 ust. 2 niniejszego Załącznika jest wartością procentową odpowiadającą 7 % za okres 12 miesięcy.
2. Ustanowiony w ten sposób próg stosowany jest, z zastrzeżeniem stosowania przepisów art. 5 ust. 1 akapit drugi niniejszego Załącznika:
a) jeżeli w Brukseli próg wrażliwości zostaje osiągnięty lub przekroczony (mierzony zgodnie z Brukselskim Współczynnikiem Międzynarodowym między czerwcem a grudniem), wynagrodzenia dla wszystkich miejsc dostosowywane są zgodnie z procedurą dostosowania rocznego;
b) jeżeli w Brukseli nie zostaje osiągnięty próg wrażliwości, dostosowywane są jedynie współczynniki korygujące dla miejsc, gdzie zmiana kosztów utrzymania (mierzona na mocy wskaźników domyślnych między czerwcem a grudniem) przekroczyła próg.
Artykuł 7
Do celów art. 6 niniejszego Załącznika:
Wartość dostosowania odpowiada Brukselskiemu Współczynnikowi Międzynarodowemu pomnożonemu w razie potrzeby przez połowę przewidywanego szczególnego wskaźnika, jeśli prognoza ta ma wartość ujemną.
Współczynniki korygujące stanowią iloczyn właściwego parytetu siły nabywczej oraz kursu wymiany walut przewidzianego w art. 63 Regulaminu pracowniczego, pomnożonych przez wartość dostosowania, w przypadku gdy próg dostosowania nie został osiągnięty w Brukseli.
ROZDZIAŁ 3
DATA WEJŚCIA W ŻYCIE WSPÓŁCZYNNIKA KORYGUJĄCEGO (MIEJSCA ZATRUDNIENIA O WYŻSZEJ STAWCE PODWYŻKI KOSZTÓW UTRZYMANIA)
Artykuł 8
1. W przypadku miejsc o wyższej stawce podwyżki kosztów utrzymania (mierzonej zmianą wskaźników domyślnych) współczynnik korygujący wchodzi w życie przed 1 stycznia w przypadku dostosowania tymczasowego lub 1 lipca w przypadku dostosowania rocznego. Dzieje się tak, aby dostosować stratę siły nabywczej z tym, co ustalono w miejscu zatrudnienia w przypadku gdy zmiana w kosztach utrzymania odpowiada progowi wrażliwości.
2. Ustala się następujące daty wejścia w życie dostosowań rocznych:
a) 16 maja dla miejsc zatrudnienia o wskaźniku domyślnym wyższym niż 6,3 %; oraz
b) 1 maja dla miejsc zatrudnienia o wskaźniku domyślnym wyższym niż 12,6 %.
3. Ustala się następujące daty wejścia w życie dostosowań tymczasowych:
a) 16 listopada dla miejsc zatrudnienia o wskaźniku domyślnym wyższym niż 6,3 %; oraz
b) 1 listopada dla miejsc zatrudnienia o wskaźniku domyślnym wyższym niż 12,6 %.
ROZDZIAŁ 4
OKREŚLANIE I WYCOFYWANIE WSPÓŁCZYNNIKÓW KORYGUJĄCYCH (ART. 64 REGULAMINU PRACOWNICZEGO)
Artykuł 9
1. Właściwe organy Państw Członkowskich, organy administracyjne instytucji Wspólnot lub przedstawiciele urzędników Wspólnot w danym miejscu zatrudnienia mogą złożyć wniosek o ustalenie współczynnika korygującego dla tego miejsca.
Wniosek należy poprzeć obiektywnymi czynnikami ujawniającymi dostrzegalną różnicę za poprzednie lata w kosztach utrzymania między tym miejscem zatrudnienia a stolicą danego Państwa Członkowskiego (z wyjątkiem Niderlandów, gdzie zamiast Amsterdamu stosuje się Hagę). Jeśli Eurostat potwierdza, że różnica jest dostrzegalna (ponad 5 %) oraz trwała, Komisja przedstawia wniosek o ustalenie współczynnika korygującego dla tego miejsca.
2. Podobnie Rada, na wniosek Komisji, podejmuje decyzję o wycofaniu stosowania współczynnika Rada szczególnego dla danego miejsca. W takim przypadku wniosek opiera się na jednej z wymienionych przesłanek:
a) wniosku właściwych organów Państwa Członkowskiego, organów administracyjnych instytucji Wspólnot lub przedstawicieli urzędników Wspólnot w danym miejscu zatrudnienia, wskazującego, że koszty utrzymania w tym miejscu nie są już znacząco odmienne (mniej niż 2 %) niż w innych stolicach danych Państw Członkowskich. Zbliżanie wartości jest trwałe i potwierdzone przez Eurostat;
b) fakcie, że urzędnicy oraz personel tymczasowy Wspólnot nie są już zatrudnieni w tym miejscu.
3. Rada podejmuje decyzję w sprawie wniosku zgodnie z art. 64 akapit drugi Regulaminu pracowniczego.
ROZDZIAŁ 5
KLAUZULA WYJĄTKOWA
Artykuł 10
W przypadku poważnego i nagłego pogorszenia się sytuacji gospodarczej oraz społecznej we Wspólnocie, stwierdzonego na podstawie danych przedłożonych przez Komisję, Komisja przedstawia właściwe wnioski, w odniesieniu do których Rada stanowi zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 283 Traktatu WE.
ROZDZIAŁ 6
FUNKCJA EUROSTATU ORAZ RELACJE Z INNYMI WŁAŚCIWYMI ORGANAMI PAŃSTW CZŁONKOWSKICH
Artykuł 11
Zadaniem Eurostatu jest monitorowanie podstawowych danych oraz metod statystycznych wykorzystywanych do wypracowania czynników uwzględnianych przy dostosowywaniu wysokości wynagrodzeń. Przeprowadza on w szczególności wszelkie oceny lub badania wymagane w odniesieniu do takiego monitorowania.
Artykuł 12
W marcu każdego roku Eurostat powołuje grupę roboczą składającą się z biegłych właściwych organów Państw Członkowskich, zwaną „grupą roboczą ds. art. 65 Regulaminu pracowniczego”.
Na posiedzeniu badana jest metoda statystyczna oraz sposoby jej wykonywania w odniesieniu do wskaźników szczególnych i kontrolnych.
Informacje niezbędne do przeprowadzenia prognozy zmiany w sile nabywczej dla potrzeb dostosowania tymczasowego wynagrodzeń przedstawia się wraz z danymi w sprawie godzin urzędowania departamentów administracji centralnej.
Artykuł 13
Przynajmniej raz w roku oraz najpóźniej do września Eurostat powołuje grupę roboczą składającą się z biegłych właściwych organów Państw Członkowskich, zwaną dalej „grupą roboczą ds. art. 65 Regulaminu pracowniczego”.
Na posiedzeniu badana jest metodologia statystyczna oraz sposoby jej wykonania dotyczące ustanowienia Brukselskiego Współczynnika Międzynarodowego oraz parytetów gospodarczych.
Artykuł 14
Na wniosek Eurostatu Państwa Członkowskie powiadamiają Eurostat o wszelkich czynnikach mających bezpośredni lub pośredni wpływ na skład oraz zmiany wynagrodzeń urzędników administracji centralnej.
ROZDZIAŁ 7
PRZEPISY KOŃCOWE ORAZ KLAUZULA PRZEGLĄDOWA
Artykuł 15
1. Przepisy niniejszego Załącznika stosuje się od dnia 1 lipca 2004 r. do dnia 31 grudnia 2012 r.
2. Podlegają one przeglądowi pod koniec czwartego roku, w szczególności w świetle ich skutków budżetowych. W związku z tym Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie oraz w miarę potrzeb wniosek w sprawie zmian do niniejszego Załącznika zgodnie z art. 283 Traktatu WE.
ZAŁĄCZNIK XII
Zasady wykonywania art. 83a regulaminu pracowniczego
ROZDZIAŁ 1
ZASADY OGÓLNE
Artykuł 1
1. Aby ustalić wysokość składek wpłacanych przez urzędników na system emerytalny określonych w art. 83 ust. 2 Regulaminu pracowniczego, co pięć lat, począwszy od 2004 r., Komisja przeprowadza bieżące oszacowanie równowagi systemu emerytalnego określonego w art. 83a ust. 3 Regulaminu pracowniczego. Oszacowanie ta zawiera wskazania, czy składki wpłacane przez urzędników są wystarczające do pokrycia jednej trzeciej kosztów systemu emerytalnego.
2. Do celów oceny określonej w art. 83a ust. 4 Regulaminu pracowniczego Komisja corocznie uaktualnia oszacowanie aktuarialne, uwzględniając zmiany w liczbie ludności ustalone w art. 9 niniejszego Załącznika, wysokości odsetek określonej w art. 10 niniejszego Załącznika oraz stawce zmiany rocznej w tabeli wynagrodzeń urzędników wspólnotowych, o której mowa w art. 11 niniejszego Załącznika.
3. Oszacowanie oraz uaktualnienia przeprowadza się w każdym roku n, w oparciu o liczbę członków systemu emerytalnego na dzień 31 grudnia poprzedniego roku (n-1).
Artykuł 2
1. Dostosowanie stawki składki następuje w dniu 1 lipca, równocześnie z dostosowaniem rocznym wynagrodzeń na mocy art. 65 Regulaminu pracowniczego. Jakiekolwiek dostosowanie nie prowadzi do zwiększenia składki o więcej niż jeden punkt procentowy powyżej lub poniżej stawki obowiązującej za rok poprzedni.
2. Dostosowanie wchodzące w życie w dniu 1 lipca 2004 r. nie prowadzi do zwiększenia stawki o więcej niż 9,75 %. Dostosowanie wchodzące w życie w dniu 1 lipca 2005 r. nie prowadzi do zwiększenia składki o więcej niż 10,25 %.
3. Różnica powstała między dostosowaniem stawki składki, które wynika z bieżącego wyliczenia aktuarialnego a dostosowaniem wynikającym z odchylenia określonego w ust. 2, nie podlega zwrotowi, a zatem jest uwzględniana w kolejnych wyliczeniach aktuarialnych. Stawkę składki wynikającą z bieżącego wyliczenia aktuarialnego podaje się w sprawozdaniu z oszacowania w art. 1 tego Załącznika.
ROZDZIAŁ 2
OSZACOWANIE RÓWNOWAGI AKTUARIALNEJ
Artykuł 3
Pięcioletnie oszacowania aktuarialne określają warunki równowagi, uwzględniając podobnie jak wpłaty na system, emeryturę za wysługę lat określoną w art. 77 Regulaminu pracowniczego, rentę inwalidzką określoną w art. 78 Regulaminu pracowniczego, rentę rodzinną określoną w art. 79 i 80 Regulaminu pracowniczego.
Artykuł 4
1. Równowagę aktuarialną szacuje się w oparciu o metodę wyliczania przedstawioną w niniejszym rozdziale.
2. Zgodnie z tą metodą „wartość aktuarialna” uprawnień do świadczeń emerytalnych nabytych przed datą wyliczenia stanowi zobowiązanie za okres służby pełnionej w przeszłości, natomiast z datą wyliczenia wartość aktuarialna uprawnień do świadczeń emerytalnych nabytych w roku rozpoczęcia służby stanowi „koszty służby”.
3. Przyjmuje się, że wszystkie dodatki (z wyjątkiem renty inwalidzkiej) są wypłacane z chwilą osiągnięcia wieku średniego (r). Średni wiek emerytalny uaktualnia się wyłącznie z chwilą dokonywania pięcioletniego oszacowania aktuarialnego określonego w art. 1 niniejszego Załącznika oraz może być różny dla różnych kategorii pracowników.
4. Ustalając wartości aktuarialną:
a) uwzględnia się przyszłe zmiany w wynagrodzeniu podstawowym każdego z urzędników między datą wyliczenia, a datą osiągnięcia ustalonego wieku emerytalnego;
b) nie uwzględnia się uprawnień do świadczeń emerytalnych nabytych przed datą wyliczenia (zobowiązanie ze służby pełnionej w przeszłości).
5. Wszystkie właściwe przepisy przewidziane w niniejszym Regulaminie pracowniczym (w szczególności w załącznikach VIII i XIII) uwzględnia się w bieżącym oszacowaniu kosztów służby.
6. Do ustalania realnej stopy dyskonta oraz stawki zmiany rocznej tabeli wynagrodzeń urzędników Wspólnot stosuje się jednolity proces. Ujednolicenie uzyskuje się przez uzyskanie średniej stopy procentowej oraz wzrostu tabeli wynagrodzeń w okresie 12 miesięcy.
Artykuł 5
1. Wzór wyliczania składki opiera się na równaniu:
2. Składki wpłacane przez urzędników na koszty finansowania systemu emerytalnego wylicza się jako jedną trzecią stosunku między kosztami służby za rok bieżący (n) dla wszystkich urzędników, którzy są czynnymi członkami systemu emerytalnego i całkowitymi podstawowymi wynagrodzeniami rocznymi dla tej samej grupy systemu emerytalnego z 31 grudnia za rok poprzedni (n-1).
3. Koszty służby są sumą:
a) kosztów emerytury za wysługę lat (szczegółowo omówionych w art. 6 niniejszego Załącznika), tzn. wartości aktuarialnej uprawnień do świadczeń emerytalnych, które nabywa się w roku n, w tym wartość części tego świadczenia, które wypłaca się na rzecz żyjącego małżonka i/lub dzieci pozostających na utrzymaniu z chwilą śmierci urzędnika, który odszedł ze służby (rewersja);
b) kosztów renty inwalidzkiej (szczegółowo omówionych w art. 7 niniejszego Załącznika), tzn. wartości aktuarialnej uprawnień do świadczeń, które mogą być wypłacane na rzecz czynnych urzędników, którzy w roku n mogą zostać inwalidami;
c) kosztów renty rodzinnej (szczegółowo omówionych w art. 8 niniejszego Załącznika), tzn. wartości aktuarialnej uprawnień do świadczeń, które wypłaca się w imieniu czynnych urzędników, którzy w roku n umrą.
4. Oszacowanie kosztów służby opiera się na uprawnieniach do świadczeń emerytalnych oraz właściwych płatności rocznych, jak określono w art. 6–8 niniejszego Załącznika.
Te płatności roczne dają wartość aktuarialną 1 EUR rocznie, uwzględniając wysokość odsetek, stawkę rocznej zmiany w tabeli wynagrodzeń oraz prawdopodobieństwo przeżycia z chwilą osiągnięcia wieku emerytalnego.
5. Uwzględnia się minimum socjalne, o którym mowa w rozdziale 2 tytułu V Regulaminu pracowniczego oraz załączniku VIII.
Artykuł 6
1. W celu wyliczenia wartości emerytury za wysługę lat, uprawnienia do świadczeń emerytalnych nabyte w roku n wylicza się dla każdego czynnego urzędnika przez pomnożenie prognozowanego wynagrodzenia podstawowego z chwilą przejścia w stan spoczynku przez mający zastosowanie współczynnik przyrostu.
Jeżeli łączne uprawnienia do świadczeń emerytalnych (prawa wynikające z naboru, w tym przeniesień) przyznane urzędnikowi w dniu 31 grudnia roku n-1 wynoszą przynajmniej 70 %, uważa się, że urzędnik nie nabył uprawnień do świadczeń emerytalnych w roku n.
2. Prognozowane wynagrodzenie podstawowe (PS) z chwilą przejścia w stan spoczynku wylicza się, począwszy od wynagrodzenia podstawowego z dnia 31 grudnia roku poprzedniego oraz uwzględniając stawkę wzrostu rocznego w tabeli wynagrodzeń oraz oszacowaną roczną stopę wzrostu w związku z zasadą starszeństwa zawodowego oraz awansu, w sposób następujący:
gdzie:
SAL = aktualne wynagrodzenie,
GSG = szacowana roczna stopa wzrostu wynagrodzeń ogólnych (stopa rocznej zmiany tabeli wynagrodzeń),
ISP = szacowana roczna stopa wzrostu związana z zasadą starszeństwa zawodowego oraz awansu,
m = różnica między przyjętym wiekiem emerytalnym (r) oraz aktualnym wiekiem urzędnika (x).
Ponieważ wyliczenia dokonuje się w wartości realnej, stawka inflacji netto, stawka zmiany rocznej w skali płac oraz roczna stawka podwyżki w związku z zasadą starszeństwa zawodowego oraz awansu są stawkami podwyżki inflacji netto.
3. W oparciu o wyliczenia uprawnień do świadczeń emerytalnych nabytych przez danego urzędnika wartość aktuarialną tych uprawnień do świadczeń emerytalnych (oraz świadczeń rewersyjnych ich dotyczących) wylicza się przez pomnożenie rocznych uprawnień do świadczeń emerytalnych określonych powyżej przez kwotę:
a) natychmiastowo wypłacanej, odroczonej renty rocznej w wieku x, odroczonej o liczbę lat m:
gdzie:
x = wiek urzędnika na dzień 31 grudnia roku n-1,
τ = wysokość odsetek,
kPx = prawdopodobieństwo, że osoba w wieku x nadal przeżyje liczbę lat k,
m = różnica między przyjętym wiekiem emerytalnym (r) a aktualnym wiekiem urzędnika (x),
GSG = szacowana roczna stopa wzrostu wynagrodzeń ogólnych (stopa rocznej zmiany tabeli wynagrodzeń),
ω = pułap w tabeli umieralności;
oraz
b) natychmiastowo wypłacanej rocznej renty rewersyjnej w wieku x i y, gdzie y jest przyjętym wiekiem małżonka. Rentę roczną mnoży się przez prawdopodobieństwo, że urzędnik pozostaje w związku małżeńskim oraz przez zastosowanie stawki rewersji ustanowionej zgodnie z załącznikiem VIII:
gdzie:
x = wiek urzędnika na dzień 31 grudnia roku n-1,
y = wiek małżonka urzędnika na dzień 31 grudnia roku n-1,
τ = wysokość odsetek,
kPx = prawdopodobieństwo, że urzędnik w wieku x przeżyje liczbę lat k,
kPy = prawdopodobieństwo, że osoba w wieku y (małżonek urzędnika w wieku x) przeżyje liczbę lat k,
m = różnica między przyjętym wiekiem emerytalnym (r) a aktualnym wiekiem urzędnika (x),
GSG = szacowana roczna stopa wzrostu wynagrodzeń ogólnych (stopa rocznej zmiany tabeli wynagrodzeń),
ω = pułap w tabeli umieralności.
4. W wyliczaniu kosztów służby w odniesieniu do świadczeń uwzględnia się:
a) indeksy przyrostu dla urzędników dalej pełniących służbę po osiągnięciu wieku emerytalnego;
b) współczynnik redukcji dla urzędników odchodzących ze służby przed osiągnięciem wieku emerytalnego.
Artykuł 7
1. W celu wyliczenia wartości renty inwalidzkiej, liczbę wypłat tego rodzaju renty inwalidzkiej w roku n mierzy się przez zastosowanie w odniesieniu do każdego czynnego urzędnika prawdopodobieństwa, że urzędnik staje się w tym roku inwalidą. Następnie prawdopodobieństwo to mnoży się przez roczną kwotę renty inwalidzkiej, do której urzędnik nabywa uprawnienia.
2. Do wyliczenia wartości ubezpieczenia początkowej wypłaty renty inwalidzkiej w roku n wykorzystuje się wymienione poniżej płatności roczne:
a) natychmiastowo wypłacaną rentę tymczasową w wieku x,
gdzie:
x = wiek urzędnika na dzień 31 grudnia roku n-1,
τ = wysokość odsetek,
kPx = prawdopodobieństwo, że urzędnik w wieku x przeżyje liczbę lat k,
m = różnica między przyjętym wiekiem emerytalnym (r) a aktualnym wiekiem urzędnika (x),
GSG = szacowana roczna stopa wzrostu wynagrodzeń ogólnych (stopa rocznej zmiany tabeli wynagrodzeń);
oraz
b) natychmiastowo wypłacaną roczną rentę rewersyjną. Rentę tę mnoży się przez prawdopodobieństwo, że urzędnik pozostaje w związku małżeńskim oraz stosowaną stawkę rewersyjną:
gdzie:
x = wiek urzędnika na dzień 31 grudnia roku n-1,
y = wiek małżonka urzędnika na dzień 31 grudnia roku n-1,
τ = wysokość odsetek,
kPx = prawdopodobieństwo, że osoba w wieku x przeżyje liczbę lat k,
m = różnica między przyjętym wiekiem emerytalnym (r) oraz aktualnym wiekiem urzędnika (x),
kPy = prawdopodobieństwo, że osoba w wieku y (małżonek osoby w wieku x) nadal przeżywa liczbę lat k,
GSG = szacowana roczna stopa wzrostu wynagrodzeń ogólnych (stopa rocznej zmiany tabeli wynagrodzeń).
Artykuł 8
1. Wartość uprawnień do świadczeń emerytalnych wypłacanych na rzecz żyjących małżonków w roku n mierzy się przez zastosowanie do każdego czynnego urzędnika prawdopodobieństwa, że urzędnik może umrzeć w tym roku. Następnie prawdopodobieństwo to mnoży się przez roczną kwotę renty rodzinnej wypłacanej w roku bieżącym. Wyliczenie uwzględnia ewentualne renty sieroce, które mogą zostać wypłacone.
2. Do wyliczenia wartości aktuarialnej uprawnień do świadczeń emerytalnych, które należy wypłacić na rzecz żyjących małżonków w roku n, wykorzystuje się natychmiastowo wypłacaną rentę roczną. Rentę tę mnoży się przez prawdopodobieństwo, że urzędnik pozostaje w związku małżeńskim:
gdzie:
y = wiek małżonka urzędnika na dzień 31 grudnia roku n-1,
τ = wysokość odsetek,
kPy = prawdopodobieństwo, że osoba w wieku y (małżonek urzędnika w wieku x) przeżywa liczbę lat k,
GSG = szacowana roczna stopa wzrostu wynagrodzeń ogólnych (stopa rocznej zmiany tabeli wynagrodzeń),
ω = pułap w tabeli umieralności;
ROZDZIAŁ 3
SYSTEM WYLICZANIA
Artykuł 9
1. Parametry demograficzne uwzględniane dla potrzeb oszacowania aktuarialnego opierają się na obserwacji liczebności członków systemu obejmującej pracowników czynnej służby oraz emerytów. Informacje te Komisja gromadzi corocznie w oparciu o wykorzystywanie informacji uzyskanych od poszczególnych instytucji i agencji, których pracownicy są członkami systemu.
Z obserwacji liczebności tej grupy dedukuje się w szczególności strukturę populacji, średni wiek osób pobierających emeryturę za wysługę lat oraz rentę inwalidzką według siatki.
2. Tabela umieralności dotyczy populacji, której właściwości są możliwie najbardziej zbliżone do populacji członków systemu. Uaktualnia się ją wyłącznie w momencie przeprowadzania pięcioletniego oszacowania aktuarialnego określonego w art. 1 niniejszego Załącznika.
Artykuł 10
1. Wysokość odsetek uwzględnianych do wyliczenia wartości bieżącej, opiera się na obserwowanych średnich wartościach odsetek dotyczących długoterminowego długu publicznego Państw Członkowskich publikowanych przez Komisję. Do wyliczenia właściwej stopy procentowej netto inflacji niezbędnej do wyliczenia wartości bieżącej stosuje się właściwy indeks cen towarów konsumpcyjnych.
2. Efektywna roczna wysokość odsetek uwzględniana do wyliczenia wartości aktuarialnej jest średnią rzeczywistej średniej wysokości odsetek za 12 lat poprzedzających bieżący rok.
Artykuł 11
1. Roczna zmiana w tabeli wynagrodzeń urzędników uwzględniana dla potrzeb wyliczenia wartości bieżących opiera się na szczególnych wskaźnikach określonych w art. 1 ust. 4 załącznika XI.
2. Efektywna roczna wysokość odsetek uwzględniana dla potrzeb wyliczenia wartości aktuarialnej jest średnią netto szczególnych wskaźników dla Unii Europejskiej za 12 lat poprzedzających bieżący rok.
Artykuł 12
Wysokość odsetek podana w art. 4 i 8 załącznika VIII dla wyliczenia odsetek złożonych jest efektywną wysokości odsetek określoną w art. 10 tego Załącznika oraz, w miarę potrzeb, podlega przeglądowi w momencie przeprowadzania pięcioletniego oszacowania aktuarialnego.
ROZDZIAŁ 4
WYKONYWANIE
Artykuł 13
1. Eurostat jest organem odpowiedzialnym za wykonywanie techniczne niniejszego Załącznika.
2. Eurostat jest wspomagany przez jednego lub większą liczbę biegłych w wykonywaniu oszacowania aktuarialnego określonego w art. 1 niniejszego Załącznika. Eurostat dostarcza biegłym niezbędnych danych, w szczególności parametry określone w art. 9–11 niniejszego Załącznika.
3. Dnia 1 września każdego roku Eurostat przedstawia sprawozdanie w sprawie oszacowania oraz uaktualnień określonych w art. 1 niniejszego Załącznika.
4. Wszelkie zagadnienia dotyczące metodologii wynikające z wykonywania niniejszego Załącznika rozstrzyga Eurostat we współpracy z krajowymi biegłymi z właściwych służb Państw Członkowskich oraz kwalifikowanych niezależnych biegłych. Eurostat zwołuje posiedzenie tej grupy przynajmniej raz w roku. Jednakże w miarę potrzeb, Eurostat może zwoływać posiedzenia częściej.
ROZDZIAŁ 5
KLAUZULA PRZEGLĄDOWA
Artykuł 14
1. Artykuł 2 ust. 1 zdanie drugie oraz art. 2 ust. 3, art. 9, 10, 11 i 12 niniejszego Załącznika stosuje się od dnia 1 lipca 2004 r. do dnia 30 czerwca 2013 r.
2. W momencie przeprowadzania pięcioletniego oszacowania aktuarialnego Rada może ponownie rozważyć przepisy niniejszego Załącznika, w szczególności w świetle jego skutków budżetowych i równowagi aktuarialnej na podstawie sprawozdania sporządzonego, w miarę potrzeb, na wniosek Komisji po uzyskaniu opinii Komitetu ds. Regulaminu Pracowniczego. Rada stanowi w sprawie wniosku większością kwalifikowaną przewidzianą w art. 205 ust. 2 tiret pierwsze Traktatu WE.
3. W drodze odstępstwa od przepisów art. 83a Regulaminu pracowniczego oraz ust. 2 tego artykułu, drugie oszacowanie, sprawozdanie oraz, w miarę potrzeb, wniosek Komisji składa się Radzie do końca 2008 r.
ZAŁĄCZNIK XIII
Środki przejściowe mające zastosowanie do urzędników wspólnotowych (art. 107a Regulaminu pracowniczego)
Sekcja 1
Artykuł 1
1. Na okres od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 30 kwietnia 2006 r. art. 5 ust. 1 i 2 Regulaminu pracowniczego otrzymuje brzmienie:
„1. Stanowiska objęte Regulaminem pracowniczym kwalifikuje się, zgodnie z charakterem i znaczeniem obowiązków, których dotyczą, do czterech kategorii A*, B*, C* i D*, w kolejności malejącej.
2. Kategoria A* obejmuje dwanaście grup zaszeregowania, kategoria B* obejmuje dziewięć grup zaszeregowania, kategoria C* obejmuje siedem grup zaszeregowania, a kategoria D* obejmuje pięć grup zaszeregowania.”
.
2. Wszelkie odniesienie do daty naboru dotyczy daty rozpoczęcia służby.
Artykuł 2
1. Z dniem 1 maja 2004 r. oraz z zastrzeżeniem art. 8 niniejszego Załącznika grupy zaszeregowania urzędnika o jednym ze statusów administracyjnych określonych w art. 35 Regulaminu pracowniczego otrzymują brzmienie:
|
Poprzednia grupa zaszeregowania |
Nowa (pośrednia) grupa zaszeregowania |
Poprzednia grupa zaszeregowania |
Nowa (pośrednia) grupa zaszeregowania |
Poprzednia grupa zaszeregowania |
Nowa (pośrednia) grupa zaszeregowania |
Poprzednia grupa zaszeregowania |
Nowa (pośrednia) grupa zaszeregowania |
|
A1 |
A*16 |
||||||
|
A2 |
A*15 |
||||||
|
A3/LA3 |
A*14 |
||||||
|
A4/LA4 |
A*12 |
||||||
|
A5/LA5 |
A*11 |
||||||
|
A6/LA6 |
A*10 |
B1 |
B*10 |
||||
|
A7/LA7 |
A*8 |
B2 |
B*8 |
||||
|
A8/LA8 |
A*7 |
B3 |
B*7 |
C1 |
C*6 |
||
|
B4 |
B*6 |
C2 |
C*5 |
||||
|
B5 |
B*5 |
C3 |
C*4 |
D1 |
D*4 |
||
|
C4 |
C*3 |
D2 |
D*3 |
||||
|
C5 |
C*2 |
D3 |
D*2 |
||||
|
D4 |
D*1 |
2. Z zastrzeżeniem przepisów art. 7 niniejszego Załącznika podstawowe wynagrodzenie miesięczne ustala się dla każdej grupy zaszeregowania oraz stopnia według poniższej tabeli (w euro):
|
Poprzednia grupa zaszeregowania |
Nowa (pośrednia) grupa zaszeregowania |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
|
A1 |
A*16 |
14 822,86 |
15 445,74 |
16 094,79 |
16 094,79 |
16 094,79 |
16 094,79 |
||
|
12 717,09 |
13 392,63 |
14 068,17 |
14 743,71 |
15 419,25 |
16 094,79 |
||||
|
0,8579377 |
0,8670760 |
0,8740822 |
0,9160548 |
0,9580274 |
1,0 |
||||
|
A2 |
A*15 |
13 100,93 |
13 651,45 |
14 225,11 |
14 620,87 |
14 822,86 |
15 445,74 |
||
|
11 285,38 |
11 930,01 |
12 574,64 |
13 219,27 |
13 863,90 |
14 508,53 |
||||
|
0,8614182 |
0,8739006 |
0,8839749 |
0,9041370 |
0,9353053 |
0,9393224 |
||||
|
A3 |
A*14 |
11 579,04 |
12 065,60 |
12 572,62 |
12 922,41 |
13 100,93 |
13 651,45 |
12 922,41 |
14 822,86 |
|
9 346,34 |
9 910,20 |
10 474,06 |
11 037,92 |
11 601,78 |
12 165,64 |
12 729,50 |
13 293,36 |
||
|
0,8071775 |
0,8213599 |
0,8330849 |
0,8541688 |
0,8855692 |
0,8911610 |
0,8948613 |
0,8968148 |
||
|
A*13 |
10 233,93 |
10 663,98 |
11 112,09 |
11 421,25 |
11 579,04 |
||||
|
A4 |
A*12 |
9 045,09 |
9 425,17 |
9 821,23 |
10 094,47 |
10 233,93 |
10 663,98 |
11 112,09 |
11 579,04 |
|
7 851,92 |
8 292,03 |
8 732,14 |
9 172,25 |
9 612,36 |
10 052,47 |
10 492,58 |
10 932,69 |
||
|
0,8680864 |
0,8797751 |
0,8891086 |
0,9086411 |
0,9392638 |
0,9426565 |
0,9442490 |
0,9441793 |
||
|
A5 |
A*11 |
7 994,35 |
8 330,28 |
8 680,33 |
8 921,83 |
9 045,09 |
9 425,17 |
9 821,23 |
10 233,93 |
|
6 473,51 |
6 857,02 |
7 240,53 |
7 624,04 |
8 007,55 |
8 391,06 |
8 774,57 |
9 158,08 |
||
|
0,8097606 |
0,8231440 |
0,8341307 |
0,8545377 |
0,8852925 |
0,8902821 |
0,8934288 |
0,8948742 |
||
|
A6 |
A*10 |
7 065,67 |
7 362,57 |
7 671,96 |
7 885,41 |
7 994,35 |
8 330,28 |
8 680,33 |
9 045,09 |
|
5 594,32 |
5 899,56 |
6 204,80 |
6 510,04 |
6 815,28 |
7 120,52 |
7 425,76 |
7 731,00 |
||
|
0,7917607 |
0,8012909 |
0,8087633 |
0,8255804 |
0,8525121 |
0,8547756 |
0,8554698 |
0,8547179 |
||
|
A*9 |
6 244,87 |
6 507,29 |
6 780,73 |
6 969,38 |
7 065,67 |
||||
|
A7 |
A*8 |
5 519,42 |
5 751,35 |
5 993,03 |
6 159,77 |
6 244,87 |
6 507,29 |
||
|
4 815,59 |
5 055,21 |
5 294,83 |
5 534,45 |
5 774,07 |
6 013,69 |
||||
|
0,8724812 |
0,8789606 |
0,8834980 |
0,8984832 |
0,9246101 |
0,9241466 |
||||
|
A8 |
A*7 |
4 878,24 |
5 083,24 |
5 296,84 |
5 444,21 |
5 519,42 |
|||
|
4 258,95 |
4 430,71 |
||||||||
|
0,8730505 |
0,8716311 |
||||||||
|
A*6 |
4 311,55 |
4 492,73 |
4 681,52 |
4 811,77 |
4 878,24 |
||||
|
A*5 |
3 810,69 |
3 970,82 |
437,68 |
4 252,80 |
4 311,55 |
||||
|
(1) Liczby pisane kursywą w tabeli dotyczą poprzednich wynagrodzeń określonych w art. 66 Regulaminu pracowniczego przed 1 maja 2004 r. Włączono je do tabeli wyłącznie dla potrzeb wyjaśnienia i nie mają skutków prawnych. (2) Liczby w trzecim wierszu odpowiadające każdej grupie zaszeregowania są współczynnikiem stanowiącym stosunek między wynagrodzeniem podstawowym przed i po dniu 1 maja 2004 r. |
|||||||||
|
Poprzednia grupa zaszeregowania |
Nowa (pośrednia) grupa |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
|
B*11 |
7 994,35 |
8 330,28 |
8 680,33 |
8 921,83 |
9 045,09 |
||||
|
B1 |
B*10 |
7 065,67 |
7 362,57 |
7 671,96 |
7 885,41 |
7 994,35 |
8 330,28 |
8 680,33 |
9 045,09 |
|
5 594,12 |
5 899,56 |
6 204,80 |
6 510,04 |
6 815,28 |
7 120,52 |
7 425,76 |
7 731,00 |
||
|
0,7917607 |
0,8012909 |
0,8087633 |
0,8255804 |
0,8525121 |
0,8547756 |
0,8554698 |
0,8547179 |
||
|
B*9 |
6 244,87 |
6 507,29 |
6 780,73 |
6 969,38 |
7 065,67 |
||||
|
B2 |
B*8 |
5 519,42 |
5 751,35 |
5 993,03 |
6 159,77 |
6 244,87 |
6 507,29 |
6 780,73 |
7 065,67 |
|
4 847,05 |
5 074,29 |
5 301,53 |
5 528,77 |
5 756,01 |
5 983,25 |
6 210,49 |
6 437,73 |
||
|
0,8781810 |
0,8822781 |
0,8846160 |
0,8975611 |
0,9217181 |
0,9194688 |
0,9159029 |
0,9111280 |
||
|
B3 |
B*7 |
4 878,24 |
5 083,24 |
5 296,84 |
5 444,21 |
5 519,42 |
5 751,35 |
5 993,03 |
6 244,87 |
|
4 065,67 |
4 254,62 |
4 443,57 |
4 632,52 |
4 821,47 |
5 010,42 |
5 199,37 |
5 388,32 |
||
|
0,8334297 |
0,8369898 |
0,8389096 |
0,8509077 |
0,8735465 |
0,8711729 |
0,8675695 |
0,8628394 |
||
|
B4 |
B*6 |
4 311,55 |
4 492,73 |
4 681,52 |
4 811,77 |
4 878,24 |
5 083,24 |
5 296,84 |
5 519,42 |
|
3 516,44 |
3 680,31 |
3 844,18 |
4 008,05 |
4 171,92 |
4 335,79 |
4 499,66 |
4 663,53 |
||
|
0,8155860 |
0,8191701 |
0,8211393 |
0,8329679 |
0,85521 |
0,8529580 |
0,8494989 |
0,8449312 |
||
|
B5 |
B*5 |
3 810,69 |
3 970,82 |
4 137,68 |
4 252,80 |
4 311,55 |
4 492,73 |
4 681,52 |
4 878,24 |
|
3 143,24 |
3 275,85 |
3 408,46 |
3 541,07 |
3 673,68 |
3 806,29 |
3 938,90 |
4 071,51 |
||
|
0,8248480 |
0,8249807 |
0,8237611 |
0,8326444 |
0,8520555 |
0,8472109 |
0,8413720 |
0,8346268 |
||
|
B*4 |
3 368,02 |
3 509,54 |
3 657,02 |
3 758,76 |
3 810,69 |
||||
|
B*3 |
2 976,76 |
3 101,85 |
3 232,19 |
3 322,12 |
3 368,02 |
||||
|
(1) Liczby pisane kursywą w tabeli dotyczą poprzednich wynagrodzeń określonych w art. 66 Regulaminu pracowniczego przed 1 maja 2004 r. Włączono je do tabeli wyłącznie dla potrzeb wyjaśnienia i nie mają skutków prawnych. (2) Liczby w trzecim wierszu odpowiadające każdej grupie zaszeregowania są współczynnikiem stanowiącym stosunek między wynagrodzeniem podstawowym przed i po dniu 1 maja 2004 r. |
|||||||||
|
Poprzednia grupa zaszeregowania |
Nowa (pośrednia) grupa zaszeregowania |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
|
C*7 |
4 878,24 |
5 083,24 |
5 296,84 |
5 444,21 |
5 519,42 |
||||
|
C1 |
C*6 |
4 311,55 |
4 492,73 |
4 681,52 |
4 811,77 |
4 878,24 |
5 083,24 |
5 296,84 |
5 519,42 |
|
3 586,63 |
3 731,26 |
3 875,89 |
4 020,52 |
4 165,15 |
4 309,78 |
4 454,41 |
4 599,04 |
||
|
0,8318656 |
0,8305106 |
0,8279127 |
0,8355595 |
0,8538223 |
0,8478411 |
0,8409561 |
0,8332470 |
||
|
C2 |
C*5 |
3 810,69 |
3 970,82 |
4 137,68 |
4 252,80 |
4 311,55 |
4 492,73 |
4 681,52 |
4 878,24 |
|
3 119,61 |
3 252,15 |
3 384,69 |
3 517,23 |
3 649,77 |
3 782,31 |
3 914,85 |
4 047,39 |
||
|
0,8186470 |
0,8190122 |
0,8180164 |
0,8270387 |
0,8465100 |
0,8418734 |
0,8362348 |
0,8296824 |
||
|
C3 |
C*4 |
3 368,02 |
3 509,54 |
3 657,02 |
3 758,76 |
3 810,69 |
3 970,82 |
4 137,68 |
4 311,55 |
|
2 910,01 |
3 704,86 |
3 137,11 |
3 250,66 |
3 364,21 |
3 477,76 |
3 591,31 |
3 704,86 |
||
|
0,8640121 |
0,8615260 |
0,8578323 |
0,8648224 |
0,8828349 |
0,8758292 |
0,8679526 |
0,8592873 |
||
|
C4 |
C*3 |
2 976,76 |
3 101,85 |
3 232,19 |
3 322,12 |
3 368,02 |
3 509,54 |
3 657,02 |
3 810,69 |
|
2 629,42 |
2 735,93 |
2 842,44 |
2 948,95 |
3 055,46 |
3 161,97 |
3 268,48 |
3 374,99 |
||
|
0,8833161 |
0,8820317 |
0,8794161 |
0,8876711 |
0,907197 |
0,9009642 |
0,8937550 |
0,8856638 |
||
|
C5 |
C*2 |
2 630,96 |
2 741,52 |
2 856,72 |
2 936,20 |
2 976,76 |
|||
|
2 424,48 |
2 523,83 |
2 623,18 |
2 722,53 |
||||||
|
0,9215191 |
0,9205951 |
0,9182489 |
0,9272291 |
||||||
|
C*1 |
2 325,33 |
2 423,04 |
2 524,86 |
2 595,11 |
2 630,96 |
||||
|
(1) Liczby pisane kursywą w tabeli dotyczą poprzednich wynagrodzeń określonych w art. 66 Regulaminu pracowniczego przed 1 maja 2004 r. Włączono je do tabeli wyłącznie dla potrzeb wyjaśnienia i nie mają skutków prawnych. (2) Liczby w trzecim wierszu odpowiadające każdej grupie zaszeregowania są współczynnikiem stanowiącym stosunek między wynagrodzeniem podstawowym przed i po dniu 1 maja 2004 r. |
|||||||||
|
Poprzednia grupa zaszeregowania |
Nowa (pośrednia) grupa zaszeregowania |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
|
D*5 |
3 810,69 |
3 970,82 |
4 137,68 |
4 252,8 |
4 311,55 |
||||
|
D1 |
D*4 |
3 368,02 |
3 509,54 |
3 657,02 |
3 758,76 |
3 810,69 |
3 970,82 |
4 137,68 |
4 311,55 |
|
2 740,03 |
2 859,83 |
2 979,63 |
3 099,43 |
3 219,23 |
3 339,03 |
3 458,83 |
3 578,63 |
||
|
0,8135433 |
0,8148732 |
0,8147699 |
0,8245884 |
0,8447893 |
0,8408918 |
0,8359346 |
0,8300101 |
||
|
D2 |
D*3 |
2 976,76 |
3 101,85 |
3 232,19 |
3 322,12 |
3 368,02 |
3 509,54 |
3 657,02 |
3 810,69 |
|
2 498,38 |
2 604,79 |
2 711,20 |
2 817,61 |
2 711,202 |
3 030,43 |
3 136,84 |
3 243,25 |
||
|
0,8392951 |
0,8397537 |
0,8388121 |
0,8481361 |
0,8681718 |
0,8634835 |
0,8577585 |
0,8510926 |
||
|
D3 |
D*2 |
2 630,96 |
2 741,52 |
2 936,202 |
2 936,20 |
2 976,76 |
3 101,85 |
3 232,19 |
3 368,02 |
|
2 325,33 |
2 424,85 |
2 524,37 |
2 623,89 |
2 723,41 |
2 822,93 |
2 922,45 |
3 021,97 |
||
|
0,8838333 |
0,8844911 |
0,8836603 |
0,8936346 |
0,9148907 |
0,9100795 |
0,9041702 |
0,8972542 |
||
|
D4 |
D*1 |
2 325,33 |
2 423,04 |
2 524,86 |
2 595,11 |
2 630,96 |
|||
|
2 192,47 |
2 282,38 |
2 372,29 |
2 462,20 |
||||||
|
0,9428640 |
0,9419476 |
0,9395718 |
0,9487849 |
||||||
|
(1) Liczby pisane kursywą w tabeli dotyczą poprzednich wynagrodzeń określonych w art. 66 Regulaminu pracowniczego przed 1 maja 2004 r. Włączono je do tabeli wyłącznie dla potrzeb wyjaśnienia i nie mają skutków prawnych. (2) Liczby w trzecim wierszu odpowiadające każdej grupie zaszeregowania są współczynnikiem stanowiącym stosunek między wynagrodzeniem podstawowym przed i po dniu 1 maja 2004 r. |
|||||||||
3. Wynagrodzenia dla nowych szczebli przejściowych wykorzystuje się jako kwoty mające zastosowanie w rozumieniu art. 7 niniejszego Załącznika.
Artykuł 3
Procedura określona w art. 2 ust. 1 niniejszego Załącznika nie ma negatywnego wpływu na stopień zajmowany przez urzędnika oraz zasadę starszeństwa zawodowego. Wynagrodzenie ustala się zgodnie z art. 7 niniejszego Załącznika.
Artykuł 4
Do celów stosowania Regulaminu oraz niniejszego Załącznika na okres określony w zdaniu wstępnym art. 1 niniejszego Załącznika:
a) wyrażenie „grupa funkcyjna” otrzymuje brzmienie „kategoria”:
i) w Regulaminie pracowniczym w:
— artykule 5 ust. 5,
— artykule 6 ust. 1,
— artykule 7 ust. 2,
— artykule 31 ust. 1,
— artykule 32 akapit trzeci,
— artykule 39 lit. f),
— artykule 40 ust. 4,
— artykule 41 ust. 3,
— artykule 51 ust. 1, 2, 8 i 9,
— artykule 78 akapit pierwszy;
ii) w załączniku II do Regulaminu pracowniczego w art. 1 akapit czwarty;
iii) w załączniku III do Regulaminu pracowniczego, w:
— artykule 1 ust. 1 lit. c),
— artykule 3 akapit trzeci;
iv) w załączniku IX do Regulaminu pracowniczego, w:
— artykule 5;
— artykule 9 ust. 1 lit. f) i g);
b) wyrażenie „grupa funkcyjna AD” otrzymuje brzmienie „kategoria A*”:
i) w Regulaminie pracowniczym, w:
— artykule 5 ust. 3 w lit. c),
— artykule 48 akapit trzeci,
— artykule 56 akapit drugi;
ii) w załączniku II do Regulaminu pracowniczego w art. 10 ust. 1;
c) wyrażenie „grupa funkcyjna AST” otrzymuje brzmienie „kategoria B*, C* i D*”:
i) w Regulaminie pracowniczym, w:
— artykule 43 akapit drugi,
— artykule 48 akapit trzeci;
ii) w załączniku VI do Regulaminu pracowniczego w art. 1 i 3;
d) wyrażenie „grupa zaszeregowania AST1–AST4” otrzymuje brzmienie „kategorie C* i D* stopnie 1–4” w Regulaminie pracowniczym art. 56 akapit trzeci;
e) w art. 5 ust. 3 lit. a) Regulaminu pracowniczego wyrażenie „grupa funkcyjna AST” otrzymuje brzmienie „kategorie B* i C*”;
f) artykuł 29 ust. 4 Regulaminu pracowniczego otrzymuje brzmienie:„Parlament Europejski organizuje przynajmniej jeden konkurs dla kategorii C*, B* i A* przed 1 maja 2006 r.”;
g) w art. 43 akapit drugi Regulaminu pracowniczego wyrażenie „funkcja administracyjna” otrzymuje brzmienie „funkcja w kolejnej wyższej kategorii”;
h) w art. 45a ust. 1 Regulaminu pracowniczego wyrażenie „grupa funkcyjna AST może” oraz wyrażenie „grupa funkcyjna AD” otrzymuje brzmienie „stanowisko w kategorii A*”;
i) w art. 46 Regulaminu pracowniczego wyrażenie „AD9–AD14” otrzymuje brzmienie „A*9–A*14”;
j) w art. 29 ust. 2 Regulaminu pracowniczego wyrażenie „grupa zaszeregowania AD16 lub AD15” otrzymuje brzmienie „grupa zaszeregowania A*16 lub A*15”, a wyrażenie „grupa zaszeregowania AD15 lub 14” otrzymuje brzmienie „grupa zaszeregowania A*15 lub A*14”;
k) w art. 12 akapit pierwszy załącznika II do Regulaminu pracowniczego wyrażenie „AD 14” otrzymuje brzmienie „A*14”;
l) w art. 5 załącznika IX do Regulaminu pracowniczego:
i) w ust. 2 wyrażenie „AD13” otrzymuje brzmienie „A*13”;
ii) w ust. 3 wyrażenie „AD14” otrzymuje brzmienie „A*14 lub wyższy”, a wyrażenie „AD16 lub AD15” otrzymuje brzmienie „A*16 lub A*15”;
iii) w ust. 4 wyrażenie „AD 16” otrzymuje brzmienie „A*16”, a wyrażenie „AD15” otrzymuje brzmienie „A*15”;
m) w art. 43 akapit drugi Regulaminu pracowniczego skreśla się wyrażenie „od grupy zaszeregowania 4”;
n) w art. 5 ust. 4 Regulaminu pracowniczego odniesienie do „załącznika I, punkt A” otrzymuje brzmienie odniesienia do „załącznika XIII.1”;
o) w przypadku odniesienia w Regulaminie pracowniczym do podstawowych wynagrodzeń miesięcznych urzędnika grupy zaszeregowania AST1 odniesienie to otrzymuje brzmienie odniesienia do podstawowych wynagrodzeń miesięcznych urzędnika grupy zaszeregowania D*1.
Artykuł 5
1. Nie naruszając przepisów art. 45 Regulaminu pracowniczego, urzędnicy uprawnieni do awansu w dniu 1 maja 2004 r. są nadal do niego uprawnieni, nawet jeżeli nie ukończyli przynajmniej dwóch lat służby w ich grupie zaszeregowania.
2. Urzędnicy, których nazwiska pojawiają się przed 1 maja 2006 r. na liście kandydatów do przeniesienia z jednej kategorii do innej, jeśli przeniesienie ma miejsce, począwszy od dnia 1 maja 2004 r., są umieszczani w tej samej grupie zaszeregowania i tym samym stopniu, jaki zajmowali w poprzedniej kategorii lub, jeżeli to nie wystarczy, na pierwszym stopniu podstawowej grupy zaszeregowania nowej kategorii.
3. Artykuły 1–11 niniejszego Załącznika stosuje się do personelu tymczasowego zatrudnionego przed 1 maja 2004 r., który jest następnie zatrudniany w charakterze urzędników, zgodnie z ust. 4.
4. Członkowie personelu tymczasowego, których nazwiska pojawiają się przed 1 maja 2006 r. na liście kandydatów do przeniesienia z jednej kategorii do innej lub są umieszczeni na liście kandydatów pomyślnie zakwalifikowanych do konkursu wewnętrznego, jeśli nabór ma miejsce, począwszy od dnia 1 maja 2004 r., są w tej samej grupie zaszeregowania i tym samym stopniu, jaki zajmowali pełniąc służbę w charakterze personelu tymczasowego lub, jeżeli to nie wystarczy, na pierwszym stopniu podstawowej grupy zaszeregowania nowej kategorii.
5. Urzędnik grupy zaszeregowania A3, z 30 kwietnia 2004 r., z chwilą powołania po tej dacie na stanowisko dyrektora, uzyskuje awans do następnej grupy zaszeregowania, zgodnie z art. 7 ust. 5 niniejszego Załącznika. Nie stosuje się art. 46 zdanie ostatnie Regulaminu pracowniczego.
Artykuł 6
Bez uszczerbku dla przepisów art. 9 i 10 niniejszego Załącznika, dla początkowego awansu urzędników z naboru przed 1 maja 2004 r. wartość procentową określoną w art. 6 ust. 2 Regulaminu pracowniczego oraz w załączniku I pkt B do Regulaminu pracowniczego dostosowuje się tak, aby była zgodna z zasadami obowiązującymi w każdej instytucji przed tą datą.
Jeżeli awans urzędnika ma miejsce przed 1 maja 2004 r., stosuje się przepisy Regulaminu pracowniczego obowiązujące w dniu awansu.
Artykuł 7
Miesięczne wynagrodzenie podstawowe urzędników z naboru przeprowadzonego przed 1 maja 2004 r. ustala się zgodnie z następującymi zasadami:
1. Zmiana nazw grup zaszeregowania na mocy art. 2 ust. 1 niniejszego Załącznika nie prowadzi do żadnych zmian w miesięcznych wynagrodzeniach podstawowych wypłacanych na rzecz każdego z urzędników.
2. Dla każdego urzędnika mnożnik wylicza się z dnia 1 maja 2004 r. Ten mnożnik jest równy stosunkowi między miesięcznym wynagrodzeniem podstawowym wypłacanym na rzecz urzędnika przed 1 maja 2004 r., a mającą zastosowanie kwotą określoną w art. 2 ust. 2 niniejszego Załącznika.
Miesięczne wynagrodzenie podstawowe z dnia 1 maja 2004 r. jest równe sumie kwoty stosowanej oraz mnożnika.
Mnożnik stosuje się w celu ustalenia miesięcznego wynagrodzenia podstawowego urzędnika po przeniesieniu na wyższy stopień lub dostosowaniu wynagrodzeń.
3. Nie naruszając powyższych przepisów, począwszy od dnia 1 maja 2004 r., miesięczne wynagrodzenie podstawowe urzędnika jest nie mniejsze niż miesięczne wynagrodzenie podstawowe urzędnika, które otrzymywałby na podstawie systemu obowiązującego przed tą datą w przypadku przeniesienia z urzędu na wyższy stopień w grupie zaszeregowania niż wcześniej zajmowany. Dla każdej grupy zaszeregowania i każdego stopnia, poprzednie, uwzględniane wynagrodzenie podstawowe jest równe kwocie mającej zastosowanie po dniu 1 maja 2004 r. pomnożonej przez współczynnik określony w art. 2 ust. 2 niniejszego Załącznika.
4. Urzędnicy grup zaszeregowania A*10–A*16 oraz AD10–16, którzy w dniu 30 kwietnia 2004 r. pełnili funkcję kierownika zespołu, dyrektora lub dyrektora generalnego, lub następnie są mianowani na stanowisko kierownika zespołu, dyrektora lub dyrektora generalnego i w okresie pierwszych dziewięciu miesięcy pomyślnie wypełniali powierzone im obowiązki, są uprawnieni do podwyżki miesięcznego wynagrodzenia podstawowego odpowiadającej wartości procentowej między początkowym a drugim stopniem każdej grupy zaszeregowania, jak określono w tabelach w art. 2 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 niniejszego Załącznika.
5. Bez uszczerbku dla ust. 3, w przypadku każdego urzędnika pierwszy awans po dniu 1 maja 2004 r., w zależności od kategorii zajmowanej przed 1 maja 2004 r. oraz stopnia zajmowanego w momencie awansu, prowadzi do podwyżki miesięcznego wynagrodzenia podstawowego ustalanej w oparciu o poniższą tabelę:
|
Stopień |
||||||||
|
Grupa zaszeregowania |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
|
A |
13,1 % |
11,0 % |
6,8 % |
5,7 % |
5,5 % |
5,2 % |
5,2 % |
4,9 % |
|
B |
11,9 % |
10,5 % |
6,4 % |
4,9 % |
4,8 % |
4,7 % |
4,5 % |
4,3 % |
|
C |
8,5 % |
6,3 % |
4,6 % |
4,0 % |
3,9 % |
3,7 % |
3,6 % |
3,5 % |
|
D |
6,1 % |
4,6 % |
4,3 % |
4,1 % |
4,0 % |
3,9 % |
3,7 % |
3,6 % |
Dla potrzeb określenia wartości procentowej mającej zastosowanie każda grupa zaszeregowania podzielona jest na stopnie teoretycznie odpowiadające dwóm miesiącom służby oraz wartości procentowej obniżonej o jedną dwunastą różnicy między wartością procentową dla danego stopnia oraz dla kolejnego, wyższego stopnia do każdego stopnia teoretycznego.
Dla potrzeb wyliczenia wynagrodzenia przed awansem urzędnika, który nie zajmuje ostatniego stopnia szczebla w swojej grupie zaszeregowania, uwzględnia się wartość stopnia teoretycznego. Dla potrzeb stosowania niniejszego przepisu każda grupa zaszeregowania podzielona jest także na teoretyczne wynagrodzenia podwyższone o jedną dwunastą dwuletniego przyrostu dla danego szczebla w grupach zaszeregowania.
6. Nowy mnożnik ustala się z chwilą pierwszego awansu. Mnożnik ten jest równy stosunkowi między nowymi wynagrodzeniami podstawowymi wynikającymi ze stosowania ust. 5 oraz mającą zastosowanie kwotą podaną w art. 2 ust. 2 niniejszego Załącznika. Z zastrzeżeniem ust. 7, mnożnik stosuje się do wynagrodzenia po przeniesieniu na wyższy stopień oraz dostosowania wynagrodzeń.
7. Jeżeli po awansie mnożnik jest niższy niż 1, w drodze odstępstwa od przepisów art. 44 Regulaminu pracowniczego urzędnik pozostaje na początkowym stopniu nowej grupy zaszeregowania, do momentu osiągnięcia przez mnożnik wartości 1. Nowy mnożnik wylicza się w celu uwzględnienia wartości przeniesienia na wyższy stopień, do którego urzędnik jest uprawniony na mocy niniejszego artykułu. W przypadku gdy mnożnik osiąga wartość 1, urzędnikowi nadaje się wyższy stopień zgodnie z art. 44 Regulaminu pracowniczego. Jeżeli mnożnik jest wyższy od 1, różnicę przelicza się zgodnie z zasadą starszeństwa zawodowego dla danego stopnia.
8. Mnożnik stosuje się do następnych awansów.
Artykuł 8
1. Z mocą od 1 maja 2006 r. grupy zaszeregowania wprowadzone na mocy art. 2 ust. 1 otrzymują następujące brzmienie:
|
Poprzednia grupa zaszeregowania |
Nowa grupa zaszeregowania |
Poprzednia grupa zaszeregowania |
Nowa grupa zaszeregowania |
|
A*16 |
AD 16 |
||
|
A*15 |
AD 15 |
||
|
A*14 |
AD 14 |
||
|
A*13 |
AD 13 |
||
|
A*12 |
AD 12 |
||
|
A* 11 |
AD 11 |
B*11 |
AST 11 |
|
A*10 |
AD 10 |
B*10 |
AST 10 |
|
A*9 |
AD 9 |
B*9 |
AST 9 |
|
A*8 |
AD 8 |
B*8 |
AST 8 |
|
A*7 |
AD 7 |
B*7/C*7 |
AST 7 |
|
A*6 |
AD 6 |
B*6/C*6 |
AST 6 |
|
A*5 |
AD 5 |
B*5/C*5/D*5 |
AST 5 |
|
B*4/C*4/D*4 |
AST 4 |
||
|
B*3/C*3/D*3 |
AST 3 |
||
|
C*2/D*2 |
AST 2 |
||
|
C*1/D*1 |
AST 1 |
2. Bez uszczerbku dla przepisów art. 7 niniejszego Załącznika, miesięczne wynagrodzenie podstawowe ustala się dla każdej grupy zaszeregowania i każdego stopnia w oparciu o tabelę w art. 66 Regulaminu pracowniczego. W przypadku urzędników z naboru przeprowadzonego przed 1 maja 2004 r. oraz awansowanych po tej dacie stosuje się następującą tabelę:
|
1.7.2008 |
STOPIEŃ |
|||||||
|
GRUPA ZASZEREGOWANIA |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
|
16 |
16 299,08 |
16 983,99 |
17 697,68 |
17 697,68 |
17 697,68 |
17 697,68 |
||
|
15 |
14 405,66 |
15 011,01 |
15 641,79 |
16 076,97 |
16 299,08 |
16 983,99 |
||
|
14 |
12 732,20 |
13 267,22 |
13 824,73 |
14 209,36 |
14 405,66 |
15 011,01 |
15 641,79 |
16 299,08 |
|
13 |
11 253,14 |
11 726,01 |
12 218,75 |
12 558,70 |
12 732,20 |
|||
|
12 |
9 945,89 |
10 363,83 |
10 799,33 |
11 099,79 |
11 253,14 |
11 726,01 |
12 218,75 |
12 732,20 |
|
11 |
8 790,51 |
9 159,90 |
9 544,81 |
9 810,36 |
9 945,89 |
10 363,83 |
10 799,33 |
11 253,14 |
|
10 |
7 769,34 |
8 095,82 |
8 436,01 |
8 670,72 |
8 790,51 |
9 159,90 |
9 544,81 |
9 945,89 |
|
9 |
6 866,80 |
7 155,35 |
7 456,03 |
7 663,46 |
7 769,34 |
|||
|
8 |
6 069,10 |
6 324,13 |
6 589,88 |
6 773,22 |
6 866,80 |
7 155,35 |
7 456,03 |
7 769,34 |
|
7 |
5 364,07 |
5 589,48 |
5 824,35 |
5 986,40 |
6 069,10 |
6 324,13 |
6 589,88 |
6 866,80 |
|
6 |
4 740,94 |
4 940,16 |
5 147,76 |
5 290,97 |
5 364,07 |
5 589,48 |
5 824,35 |
6 069,10 |
|
5 |
4 190,20 |
4 366,28 |
4 549,76 |
4 676,34 |
4 740,94 |
4 940,16 |
5 147,76 |
5 364,07 |
|
4 |
3 703,44 |
3 859,06 |
4 021,22 |
4 133,10 |
4 190,20 |
4 366,28 |
4 549,76 |
4 740,94 |
|
3 |
3 273,22 |
3 410,76 |
3 554,09 |
3 652,97 |
3 703,44 |
3 859,06 |
4 021,22 |
4 190,20 |
|
2 |
2 892,98 |
3 014,55 |
3 141,22 |
3 228,61 |
3 273,22 |
3 410,76 |
3 554,09 |
3 703,44 |
|
1 |
2 556,91 |
2 664,35 |
2 776,31 |
2 853,56 |
2 892,98 |
|||
Artykuł 9
Od 1 maja 2004 r. do 30 kwietnia 2011 r., w drodze odstępstwa od załącznika I sekcja B do Regulaminu pracowniczego, w odniesieniu do urzędników grup zaszeregowania AD12 i 13 oraz AST10, wartości procentowe określone w art. 6 ust. 2 Regulaminu pracowniczego, ustala się następująco:
|
Grupa zaszeregowanial |
Od dnia 1 maja 2004 r. do |
||||||
|
30.4.2005 |
30.4.2006 |
30.4.2007 |
30.4.2008 |
30.4.2009 |
30.4.2010 |
30.4.2011 |
|
|
A*/AD 13 |
- |
- |
5 % |
10 % |
15 % |
20 % |
20 % |
|
A*/AD 12 |
5 % |
5 % |
5 % |
10 % |
15 % |
20 % |
25 % |
|
B*/AST 10 |
5 % |
5 % |
5 % |
10 % |
15 % |
20 % |
20 % |
Artykuł 10
1. Urzędnicy pełniący służbę przed 1 maja 2004 r. w kategorii C lub D są kierowani z 1 maja 2006 r. na ścieżkę kariery umożliwiającą awans:
a) z byłej kategorii C do grupy zaszeregowania AST 7;
b) z byłej kategorii D do grupy zaszeregowania AST 5.
2. W przypadku tych urzędników, począwszy od 1 maja 2004 r. oraz w drodze odstępstwa od załącznika I sekcja B do Regulaminu pracowniczego, wartości procentowe określone w art. 6 ust. 2 Regulaminu pracowniczego ustala się następująco:
|
Ścieżka kariery C |
|||||||
|
Grupa zaszeregowania |
Od dnia 1 maja 2004 r do |
Po |
|||||
|
30.4.2010 |
30.4.2005 |
30.4.2006 |
30.4.2007 |
30.4.2008 |
30.4.2009 |
30.4.2010 |
|
|
C*/AST 7 |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
|
C*/AST 6 |
5 % |
5 % |
5 % |
10 % |
15 % |
20 % |
20 % |
|
C*/AST 5 |
22 % |
22 % |
22 % |
22 % |
22 % |
22 % |
22 % |
|
C*/AST 4 |
22 % |
22 % |
22 % |
22 % |
22 % |
22 % |
22 % |
|
C*/AST 3 |
25 % |
25 % |
25 % |
25 % |
25 % |
25 % |
25 % |
|
C*/AST 2 |
25 % |
25 % |
25 % |
25 % |
25 % |
25 % |
25 % |
|
C*/AST 1 |
25 % |
25 % |
25 % |
25 % |
25 % |
25 % |
25 % |
|
Ścieżka kariery D |
|||||||
|
Grupa zaszeregowania |
Od dnia 1 maja 2004 r. do |
Po |
|||||
|
30.4.2010 |
30.4.2005 |
30.4.2006 |
30.4.2007 |
30.4.2008 |
30.4.2009 |
30.4.2010 |
|
|
D*/AST 5 |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
|
D*/AST 4 |
5 % |
5 % |
5 % |
10 % |
10 % |
10 % |
10 % |
|
D*/AST 3 |
22 % |
22 % |
22 % |
22 % |
22 % |
22 % |
22 % |
|
D*/AST 2 |
22 % |
22 % |
22 % |
22 % |
22 % |
22 % |
22 % |
|
D*/AST 1 |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
3. Urzędnicy, do których stosuje się ust. 1, są członkami asystenckiej grupy funkcyjnej bez ograniczeń, jeżeli pomyślnie przejdą otwarty konkurs lub zostaną do niej zaliczeni w wyniku procedury akredytacji. Procedura akredytacji jest oparta o zasadę uwzględniania stażu pracy, doświadczenia, zasług oraz poziomu wykształcenia urzędników, a także dostępność stanowisk w grupie funkcyjnej AST. Wspólny komitet rozpatruje kandydatury urzędników ubiegających się o akredytację. Instytucje przyjmują przepisy wykonawcze dla tej procedury przed 1 maja 2004 r. W miarę potrzeb instytucje wprowadzają przepisy szczegółowe mające na celu uwzględnienie zmiany prowadzącej do zmiany w mających zastosowanie wskaźnikach awansu.
4. W oparciu o sprawozdanie przedstawione przez Komisję na mocy art. 6 ust. 3 Regulaminu pracowniczego Komisja przekazuje informacje w sprawie następstw finansowych wartości awansu przewidzianych w niniejszym Załączniku oraz włączania urzędników pełniących służbę przed 1 maja 2004 r. do nowej ścieżki kariery, w tym stosowania procedury akredytacji.
5. Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do urzędników, którzy zmienili kategorię po 1 maja 2004 r.
Artykuł 11
Artykuł 45 ust. 2 nie ma zastosowania do awansów realizowanych przed 1 maja 2006 r.
Sekcja 2
Artykuł 12
1. Między 1 maja 2004 r. a 30 kwietnia 3006 r. odniesienie do grup zaszeregowania w grupach funkcyjnych AST i AD w ust. 2 i 3 art. 31 Regulaminu pracowniczego są następujące:
— AST1–AST4: C*1–C*2 i B*3–B*4,
— AD5–AD8: A*5–A*8,
— AD9, AD10, AD11, AD12: A*9, A*10, A*11, A*12.
2. W przypadku urzędników z naboru przeprowadzonego w oparciu o listy właściwych kandydatów wynikających z konkursów, opublikowanych przed 1 maja 2004 r., art. 5 ust. 3 Regulaminu pracowniczego nie ma zastosowania.
3. Urzędnicy, których umieszczono na liście właściwych kandydatów przed 1 maja 2006 r., oraz z naboru przeprowadzonego między 1 maja 2004 r. a 30 kwietnia 2006 r.:
— jeśli listę sporządzono dla kategorii A*, B* lub C*, przenosi się do grup zaszeregowania przewidzianych w ogłoszeniu o konkursie,
— jeśli listę sporządzono dla kategorii A, LA, B lub C, przenosi się zgodnie z poniższą tabelą:
—
|
Grupa zaszeregowania konkursu |
Grupa zaszeregowania naboru |
|
A8/LA8 |
A*5 |
|
A7/LA7 i A6/LA6 |
A*6 |
|
A5/LA5 i A4/LA4 |
A*9 |
|
A3/LA3 |
A*12 |
|
A2 |
A*14 |
|
A1 |
A*15 |
|
B5 i B4 |
B*3 |
|
B3 i B2 |
B*4 |
|
C5 i C4 |
C*1 |
|
C3 i C2 |
C*2 |
Artykuł 13
1. Urzędnicy, których wpisano na listę właściwych kandydatów przed 1 maja 2006 r., oraz z naboru przeprowadzonego po tej dacie, kieruje się na szczebel zgodny z poniższą tabelą:
|
Grupa zaszeregowania konkursu |
Grupa zaszeregowania naboru |
|
|
A8/LA8 |
A*5 |
AD 5 |
|
A7/LA7 i A6/LA6 |
A*6 |
AD 6 |
|
A*7 |
AD 7 |
|
|
A*8 |
AD 8 |
|
|
A5/LA5 i A4/LA4 |
A*9 |
AD 9 |
|
A*10 |
AD 10 |
|
|
A*11 |
AD 11 |
|
|
A3/LA3 |
A*12 |
AD 12 |
|
A2 |
A*14 |
AD 14 |
|
A1 |
A*15 |
AD 15 |
|
B5 i B4 |
B*3 |
AST 3 |
|
B3 i B2 |
B*4 |
AST 4 |
|
C5 i C4 |
C*1 |
AST 1 |
|
C3 i C2 |
C*2 |
AST 2 |
2. W drodze odstępstwa od przepisów art. 12 ust. 3 i ust. 1 niniejszego artykułu instytucje mogą przeprowadzić nabór urzędników, którym powierza się odpowiednio obowiązki prawników-lingwistów grup zaszeregowania A*7 lub AD 7, których wpisano na listę właściwych kandydatów sporządzoną w wyniku konkursu na poziomie LA 7 i LA 6 lub A*7 przed 1 maja 2006 r. Jednakże organ powołujący, uwzględniając wykształcenie oraz doświadczenie danej osoby na danym stanowisku, może wydać pozwolenie na stosowanie dodatkowej zasady starszeństwa zawodowego na danym szczeblu; nie może ona przekraczać 48 miesięcy.
Sekcja 3
Artykuł 14
W drodze odstępstwa od art. 2 ust. 1 załącznika VII do Regulaminu pracowniczego wysokość dodatku na dziecko pozostające na utrzymaniu ustala się następująco:
|
1.7.2008–31.12.2008 |
344,55 |
Wysokość kwot jest corocznie dostosowywana o tę samą wartość procentową, co wartość dostosowania rocznego określona w załączniku XI do Regulaminu pracowniczego.
Artykuł 15
W drodze odstępstwa od art. 3 ust. 2 załącznika VII do Regulaminu pracowniczego wysokość dodatku na każde dziecko pozostające na utrzymaniu, będące w wieku poniżej pięciu lat lub które nie uczęszcza jeszcze do szkoły podstawowej lub średniej w pełnym wymiarze godzin, ustala się następująco:
|
1.7.2008–31.8.2008 |
70,14 |
Wysokość kwot jest corocznie dostosowywana o tę samą wartość procentową, co wartość dostosowania rocznego określona w załączniku XI do Regulaminu pracowniczego.
Artykuł 16
W drodze odstępstwa od art. 3 załącznika VII do Regulaminu pracowniczego urzędnik otrzymujący ryczałtową płatność dodatku edukacyjnego nadal otrzymuje taki dodatek, dopóki wypełniane są warunki jego przyznania oraz najpóźniej do 31 sierpnia 2008 r. Jednakże kwoty płatności ryczałtowych obniża się do 80 % ich wartości z 30 kwietnia 2004 r., począwszy od 1 września 2004 r., do 60 %, począwszy od 1 września 2005 r., do 40 %, począwszy od 1 września 2006 r., oraz do 20 %, począwszy od 1 września 2007 r.
Artykuł 17
Od 1 maja 2004 r. do 31 grudnia 2008 r. w drodze odstępstwa od art. 17 ust. 2 załącznika VII do Regulaminu pracowniczego urzędnik może przekazać dodatkowe kwoty z zastrzeżeniem poniższych warunków:
a) kwotę tę należało przekazywać regularnie przed 1 maja 2004 r. i nadal należy wypełniać warunki wymagane do udzielenia pozwolenia na ich przekazywanie;
b) kwota dodatkowa nie może powodować zwiększenia kwot przekazywanych poza następujące wartości wyrażone jako wartości procentowe kwot całkowitych przekazywanych każdego miesiąca przed 1 maja 2004 r.:
|
1 maja – 31 grudnia 2004 r.: |
100 % |
|
1 stycznia – 31 grudnia 2005 r.: |
80 % |
|
1 stycznia – 31 grudnia 2006 r.: |
60 % |
|
1 stycznia – 31 grudnia 2007 r.: |
40 % |
|
1 stycznia – 31 grudnia 2008 r.: |
20 %. |
Artykuł 18
1. Beneficjenci uprawnieni do dodatku ryczałtowego, o którym mowa w art. 4a załącznika VII do Regulaminu pracowniczego obowiązującego przed 1 maja 2004 r., którzy pobierali go w miesiącu poprzedzającym 1 maja 2004 r., zachowują to uprawnienie ad personam do grupy zaszeregowania 6. Wysokość kwot jest corocznie dostosowywana o tę samą wartość procentową, co wartość dostosowania rocznego wynagrodzeń określona w załączniku XI do Regulaminu pracowniczego. W przypadku gdy wynagrodzenie netto urzędnika, którego awansowano do grupy zaszeregowania 7, w następstwie zniesienia dodatku ryczałtowego, jest niższe niż otrzymywane wynagrodzenie netto, wszystkie pozostałe warunki pozostają bez zmian, w ostatnim miesiącu przed awansem urzędnik ten jest uprawniony do dodatku wyrównawczego, równego różnicy przeniesienia na wyższy stopień danego szczebla.
2. Urzędnicy kategorii C i D przed 1 maja 2004 r., którzy nie stali się członkami asystenckiej grupy funkcyjnej AST bez ograniczeń, zgodnie z art. 10 ust. 3 niniejszego Załącznika, są nadal uprawnieni do urlopu wyrównawczego lub do wynagrodzenia, jeżeli wymogi pełnienia służby nie umożliwiają wykorzystania urlopu wyrównawczego w okresie miesiąca następującego po miesiącu, w którym urzędnicy pracowali w godzinach nadliczbowych, jak przewidziano w załączniku VI.
Artykuł 19
Jeżeli w okresie przejściowym od 1 maja 2004 r. do 31 grudnia 2008 r. miesięczne wynagrodzenie urzędnika netto przed zastosowaniem współczynnika korygującego jest niższe niż wynagrodzenie netto otrzymywane na podstawie tych samych warunków w miesiącu poprzedzającym dzień 1 maja 2004 r., urzędnik ten jest uprawniony do dodatku wyrównawczego odpowiadającego różnicy między kwotami obu wynagrodzeń. Wyrównanie to jest nienależne, jeżeli obniżka wynagrodzenia netto wynika z rocznego dostosowania wynagrodzeń określonego w załączniku XI do Regulaminu pracowniczego. Niniejsza gwarancja zysku netto nie obejmuje pokrycia szczególnego wyrównania, zmiany stawki składki emerytalnej lub zmiany w uzgodnieniach dotyczących przekazywanej części płacy.
Sekcja 4
Artykuł 20
1. Emerytury za wysługę lat urzędników, którzy przeszli w stan spoczynku przed 1 maja 2004 r. podlegają zastosowaniu współczynnika korygującego określonego w art. 3 ust. 5 lit. b) załącznika XI do Regulaminu pracowniczego w odniesieniu do Państw Członkowskich, w których zamieszkują oni na stałe.
Minimalna stawka mającego zastosowanie współczynnika korygującego wynosi 100.
Jeżeli urzędnicy ci zamieszkują na stałe w państwie trzecim, mający zastosowanie współczynnik korygujący wynosi 100.
W drodze odstępstwa od przepisów art. 45 załącznika VIII emerytury za wysługę lat beneficjentów zamieszkujących na stałe w Państwie Członkowskim wypłaca się w walucie Państwa Członkowskiego stałego miejsca zamieszkania na warunkach określonych w art. 63 akapit drugi Regulaminu pracowniczego.
2. W drodze odstępstwa od ust. 1, od 1 maja 2004 r. do 1 maja 2009 r. emerytury za wysługę lat ustalone przed 1 maja 2004 r. waloryzuje się przez zastosowanie średniej współczynnika korygującego określonego w art. 3 ust. 5 lit. a) i b) załącznika XI do Regulaminu pracowniczego, wykorzystywanego w Państwie Członkowskim, w którym osoba otrzymująca emeryturę za wysługę lat zamieszkuje na stałe. Średnią tę określa się na podstawie wartości współczynnika korygującego określonego w poniższej tabeli:
|
Od |
1.5.2004 |
1.5.2005 |
1.5.2006 |
1.5.2007 |
1.5.2008 |
|
% |
80 % lit. a) 20 % lit. b) |
60 % lit. a) 40 % lit. b) |
40 % lit. a) 60 % lit. b) |
20 % lit. a) 80 % lit. b) |
100 % lit. b) |
Jeżeli przynajmniej jeden ze współczynników korygujących w art. 3 ust. 5 załącznika XI ulega zmianie, zmianie ulega również jego średnia wartość z mocą od tej samej daty.
3. W przypadku urzędników z naboru przeprowadzonego przed 1 maja 2004 r. nieotrzymujących emerytury za wysługę lat, począwszy od dnia 1 maja 2004 r., metodę wyliczania poprzednich ustępów stosuje się w momencie ustalenia uprawnień do świadczeń emerytalnych:
a) za lata pełnionej służby w rozumieniu art. 3 załącznik VIII w odniesieniu do uprawnień do świadczeń emerytalnych nabytych przed 1 maja 2004 r.; oraz
b) za lata pełnionej służby wynikające z przeniesienia na mocy art. 11 załącznika VIII w odniesieniu do praw do świadczeń emerytalnych nabytych na podstawie systemu państwa pochodzenia przed 1 maja 2004 r. przez urzędnika pełniącego służbę przed 1 maja 2004 r.
Emerytury za wysługę lat tych urzędników podlegają zastosowaniu współczynnika korygującego wyłącznie w przypadku gdy urzędnik zamieszkuje w swoim państwie pochodzenia w rozumieniu art. 7 ust. 3 załącznika VII. Jednakże z przyczyn rodzinnych lub medycznych urzędnicy otrzymujący emeryturę na wysługę lat mogą w wyjątkowych przypadkach składać do organu uprawnionego do mianowania wniosek o zmianę miejsca pochodzenia. Niniejszą decyzję podejmuje się w momencie przedstawienia przez danego urzędnika właściwych dowodów.
W drodze odstępstwa od przepisów art. 45 załącznika VIII emerytury za wysługę lat wypłacane na rzecz beneficjentów, którzy zamieszkują na stałe w Państwie Członkowskim, są wypłacane w walucie Państwa Członkowskiego stałego miejsca zamieszkania na warunkach określonych w drugim ustępie art. 63 Regulaminu pracowniczego.
4. Niniejszy artykuł stosuje się odpowiednio do rent inwalidzkich oraz dodatków na mocy art. 41 i 50 Regulaminu pracowniczego oraz rozporządzeń: (EWG) nr 1857/89, (WE, Euratom, EWWiS) 2688/95 ( 6 ), (WE Euratom, EWWiS) 2689/95 ( 7 ), (WE, Euratom) nr 1746/2002, (WE, Euratom) nr 1747/2002 lub (WE, Euratom) nr 1748/2002. Jednakże niniejszy artykuł nie ma zastosowania do beneficjentów otrzymujących dodatek określony w art. 41 Regulaminu pracowniczego, którzy zamieszkują na stałe w państwie ostatniego miejsca zatrudnienia.
Artykuł 21
W drodze odstępstwa od art. 77 akapit drugi zdanie drugie urzędnicy, którzy rozpoczęli pełnienie służby przed 1 maja 2004 r., są uprawnieni do 2 % płacy określonej w tym artykule za każdy rok służby dającej prawo do świadczeń emerytalnych, wyliczonych zgodnie z art. 3 załącznika VIII.
Artykuł 22
1. Urzędnicy w wieku 50 lat lub starsi, którzy w dniu 1 maja 2004 r. przepracowali w służbie 20 lat lub więcej, są uprawnieni do emerytury za wysługę lat z chwilą osiągnięcia wieku 60 lat.
Urzędnicy w wieku między 30 a 49 rokiem życia w dniu 1 maja 2004 r. są uprawnieni do emerytury za wysługę lat z chwilą osiągnięcia wieku ustalonego w poniższej tabeli:
|
Wiek na dzień 1 maja 2004 r. |
Wiek emerytalny |
|
49 lat |
60 lat 2 miesiące |
|
48 lat |
60 lat 4 miesiące |
|
47 lat |
60 lat 6 miesięcy |
|
46 lat |
60 lat 8 miesięcy |
|
45 lat |
60 lat 10 miesięcy |
|
44 lata |
61 lat 0 miesięcy |
|
43 lata |
61 lat 2 miesiące |
|
42 lata |
61 lat 4 miesiące |
|
41 lat |
61 lat 6 miesięcy |
|
40 lat |
61 lat 8 miesięcy |
|
39 lat |
61 lat 10 miesięcy |
|
38 lat |
61 lat 11 miesięcy |
|
37 lat |
62 lata 0 miesięcy |
|
36 lat |
62 lata 1 miesiąc |
|
35 lat |
62 lata 2 miesiące |
|
34 lata |
62 lata 4 miesiące |
|
33 lata |
62lata 5 miesięcy |
|
32 lata |
62 lata 6 miesięcy |
|
31 lat |
62 lata 7 miesięcy |
|
30 lat |
62 lata 8 miesięcy |
Urzędnicy w wieku poniżej 30 lat w dniu 1 maja 2004 r. są uprawnieni do emerytury za wysługę lat w wieku 63 lat.
W przypadku urzędników pełniących służbę przed 1 maja 2004 r. uwzględniany wiek emerytalny dla potrzeb wszelkich odniesień do wieku emerytalnego zawartych w niniejszym regulaminie pracowniczym ustala się zgodnie z powyższymi przepisami, z zastrzeżeniem odmiennych przepisów zawartych w niniejszym regulaminie pracowniczym.
2. Nie naruszając przepisów art. 2 załącznika VIII urzędnicy, którzy zaczęli pełnić służbę przed 1 maja 2004 r. oraz pełniący służbę po osiągnięciu wieku uprawniającego do emerytury za wysługę lat, są uprawnieni do podwyżki wartości procentowej emerytury za wysługę lat za każdy rok przepracowany po osiągnięciu tego wieku, pod warunkiem że ogólna kwota emerytury za wysługę lat nie przekracza 70 % ostatniego wynagrodzenia podstawowego w rozumieniu art. 77 akapit drugi lub trzeci Regulaminu pracowniczego, w zależności od przypadku.
Podwyżkę przyznaje się także w przypadku śmierci, jeżeli urzędnik pełnił służbę po osiągnięciu wieku uprawniającego do emerytury za wysługę lat.
Jeżeli na mocy załącznika IVa urzędnik, który rozpoczyna pełnienie służby przed 1 maja 2004 r. oraz pracuje w niepełnym wymiarze godzin, wpłaca składki na system emerytalny proporcjonalnie do przepracowanego czasu, podwyżkę kwoty świadczeń emerytalnych przewidzianą w niniejszym artykule stosuje się wyłącznie w tej samej wartości procentowej.
W przypadku urzędników w wieku 50 lat lub starszych, lub którzy przepracowali w służbie 20 lat lub więcej, podwyżka emerytury za wysługę lat przewidziana w poprzedzającym akapicie jest równa 5 % kwoty uprawnień do świadczeń emerytalnych nabytych w wieku 60 lat. W przypadku urzędników w wieku od 40 do 49 lat maksymalna podwyższa emerytury za wysługę lat wynosi 3,0 % wynagrodzenia uwzględnianego do wyliczenia emerytury za wysługę lat, ale nie przekracza 4,5 % uprawnień do emerytury za wysługę lat nabytych przez tych urzędników w wieku 60 lat. W przypadku urzędników w wieku od 35 do 39 lat, maksymalna podwyżka emerytury za wysługę lat wynosi 2,75 % wynagrodzenia uwzględnianego dla wyliczenia emerytury za wysługę lat, ale nie przekracza 4,0 % uprawnień do emerytury za wysługę lat nabytych przez tych urzędników w wieku 60 lat. W przypadku urzędników w wieku od 30 do 34 lat maksymalny dodatek do emerytury za wysługę lat wynosi 2,5 % wynagrodzenia uwzględnianego do wyliczenia emerytury za wysługę lat, ale nie przekracza 3,5 % uprawnień do emerytury za wysługę lat nabytych przez tych urzędników w wieku 60 lat. W przypadku urzędników w wieku poniżej 30 lat maksymalna podwyżka emerytury za wysługę lat wynosi 2,0 % wynagrodzenia uwzględnianego do wyliczenia emerytury za wysługę lat.
3. Jeżeli w poszczególnych przypadkach wyjątkowych wprowadzenie nowych przepisów emerytalnych prowadzi do nierówności w dziedzinie uprawnień do świadczeń emerytalnych pewnych urzędników w takim zakresie, że w sposób znaczący odbiegają one od średnich stawek obniżki, Komisja składa do Rady wniosek w sprawie właściwych środków wyrównawczych. Rada stanowi w sprawie wniosku większością kwalifikowaną przewidzianą w art. 205 ust. 2 tiret pierwsze Traktatu WE.
4. Urzędnicy, którzy rozpoczęli służbę przed 1 maja 2004 r. oraz którzy po zastosowaniu do nich art. 2, 3 i 11 załącznika VIII nie mogą osiągnąć w wieku 65 lat uprawnień do maksymalnego wymiaru emerytury za wysługę lat przewidzianego w art. 77 Regulaminu pracowniczego, mogą nabyć dodatkowe uprawnienia do świadczeń emerytalnych podlegające maksymalnemu limitowi.
Składki wpłacane przez danych urzędników są równorzędne do ogólnej kwoty składek wpłacanych przez tych urzędników oraz ich pracodawców na mocy art. 83 ust. 2 Regulaminu pracowniczego. Na mocy ogólnych przepisów wykonawczych Komisja ustanawia metodę wyliczenia składek wpłacanych przez danych urzędników w taki sposób, zapewniającą równowagę aktuarialną bez odwoływania się do subwencji pieniężnych z systemu emerytalnego instytucji europejskich. Komisja przyjmuje te ogólne przepisy wykonawcze przed 1 stycznia 2005 r.
Zainteresowani urzędnicy mogą korzystać z tego środka w ciągu pięciu lat po dacie 1 maja 2004 r., z zastrzeżeniem maksymalnego okresu wpłacania składek w wymiarze: trzech miesięcy w przypadku urzędników w wieku od 45 do 49 lat z 1 maja 2004 r.; dziewięciu miesięcy w przypadku urzędników w wieku od 38 do 44 lat w tej dacie; piętnastu miesięcy w przypadku urzędników w wieku od 30 do 37 lat w tej dacie oraz dwóch lat w przypadku urzędników w wieku poniżej 30 lat w tej dacie.
Artykuł 23
1. W drodze odstępstwa od art. 52 Regulaminu pracowniczego urzędnicy, którzy rozpoczęli służbę przed 1 maja 2004 r., a odeszli ze służby przed osiągnięciem wieku, w którym nabyli uprawnienia do emerytury za wysługę lat zgodnie z art. 22 tego Załącznika, mogą złożyć wniosek o stosowanie art. 9 tiret drugie załącznika VIII:
a) od wieku 50 lat w przypadku urzędników w wieku przynajmniej 45 lat lub którzy przepracowali 20 lat służby lub więcej na dzień 1 maja 2004 r.;
b) od wieku ustalonego zgodnie z poniższą tabelą, w przypadku urzędników w wieku do 45 lat na dzień 1 maja 2004 r.:
|
Wiek na dzień 1 maja 2004 r. |
Wiek natychmiastowego wypłacenia emerytury za wysługę lat |
|
45 lat lub więcej |
50 lat 0 miesięcy |
|
44 lata |
50 lat 6 miesięcy |
|
43 lata |
51 lat 0 miesięcy |
|
42 lata |
51 lat 6 miesięcy |
|
41 lat |
52 lat 0 miesięcy |
|
40 lat |
52 lata 6 miesięcy |
|
39 lat |
53 lata 0 miesięcy |
|
38 lat |
53 lata 6 miesięcy |
|
37 lat |
54 lata 0 miesięcy |
|
36 lat |
54 lata 6 miesięcy |
|
35 lat i mniej |
55 lat 0 miesięcy |
2. W takich przypadkach, oprócz obniżki w uprawnieniach do emerytury za wysługę lat określonych w art. 9 załącznika VIII w przypadku urzędników, którzy odchodzą ze służby w wieku przynajmniej 55 lat, nabyte uprawnienia do emerytury za wysługę lat obniża się o kolejne 4,483 %, jeżeli otrzymanie emerytury za wysługę lat zbiega się z osiągnięciem wieku 54 lat; o 8,573 %, jeśli otrzymanie emerytury za wysługę lat zbiega się z osiągnięciem wieku 53 lat; o 12,316 %, jeśli otrzymanie emerytury za wysługę lat zbiega się z osiągnięciem wieku 52 lat; o 15,778 %, jeśli otrzymanie emerytury za wysługę lat zbiega się z osiągnięciem wieku 51 lat; oraz o 18,934 %, jeśli otrzymanie emerytury za wysługę lat zbiega się z osiągnięciem wieku 50 lat.
Artykuł 24
1. W przypadku ustalenia emerytury za wysługę lat przed 1 maja 2004 r., nadal ustala się uprawnienia do świadczeń emerytalnych danych osób po tej dacie zgodnie z regułami stosowanymi w momencie wstępnego ustalania uprawnień. To samo dotyczy objęcia wspólnym systemem ubezpieczenia chorobowego. Jednakże reguły dotyczące dodatków rodzinnych oraz współczynnika korygującego, obowiązujące od dnia 1 maja 2004 r., stosuje się niezwłocznie bez uszczerbku dla stosowania art. 20 niniejszego Załącznika.
Nie naruszając akapitu pierwszego, osoby otrzymujące rentę inwalidzką lub rodzinną mogą złożyć wniosek o objęcie ich przepisami mającymi zastosowanie, począwszy od dnia 1 maja 2004 r.
2. W przypadku wejścia w życie niniejszych przepisów, gwarantowana jest kwota nominalna netto emerytury za wysługę lat otrzymywanej przed 1 maja 2004 r. Jednakże ta kwota gwarantowana jest dostosowywana, jeżeli ulega zmianie sytuacja rodzinna osoby otrzymującej emeryturę za wysługę lat lub gdy zmienia się państwo zamieszkania tej osoby. W przypadku osób, które przechodzą w stan spoczynku między 1 maja 2004 r. a 31 grudnia 2007 r., kwota nominalna netto emerytury za wysługę lat jest gwarantowana przez odniesienie do przepisów Regulaminu pracowniczego obowiązujących w dniu przejścia tych osób w stan spoczynku.
Dla potrzeb stosowania akapitu pierwszego, jeżeli emerytura za wysługę lat wyliczona na mocy obowiązujących przepisów jest niższa niż nominalna kwota emerytury za wysługę lat określona poniżej, przyznaje się wyrównanie różnicy.
W przypadku osób otrzymujących emeryturę za wysługę lat przed 1 maja 2004 r. kwota nominalna emerytury za wysługę lat jest wyliczana każdego miesiąca z uwzględnieniem sytuacji rodzinnej oraz państwa zamieszkania tych osób na dzień wyliczenia oraz przepisów Regulaminu pracowniczego obowiązujących w dacie poprzedzającej dzień 1 maja 2004 r.
W przypadku urzędników, którzy odchodzą w stan spoczynku w terminie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2007 r., nominalną kwotę emerytury za wysługę lat wylicza się każdego miesiąca z uwzględnieniem sytuacji rodzinnej oraz państwa zamieszkania w momencie wyliczenia, oraz przepisów Regulaminu pracowniczego obowiązujących w dacie, w której osoby te odchodzą w stan spoczynku.
W przypadku śmierci osoby otrzymującej emeryturę za wysługę lat ustaloną przed tą datą, po 1 maja 2004 r., rentę rodzinną ustala się, uwzględniając gwarantowaną, nominalną emeryturę za wysługę lat, którą otrzymywała osoba zmarła.
3. Osoby otrzymujące rentę inwalidzką, które nie złożyły wniosku o objęcie ich przepisami mającymi zastosowanie od dnia 1 maja 2004 r., oraz nie zostały uznane za zdolne do ponownego podjęcia obowiązków, zachowują prawo do renty inwalidzkiej, traktowanej jako emerytura za wysługę lat z chwilą osiągnięcia przez te osoby wieku 65 lat.
4. Ustępy 1 i 2 mają zastosowanie również do osób otrzymujących jeden z wymienionych dodatków na mocy art. 41 lub 50 Regulaminu pracowniczego, lub na mocy rozporządzenia (EWG) nr 1857/89, rozporządzenia (WE, Euratom, EWWiS) nr 2688/1995, rozporządzenia (WE Euratom, EWWiS) nr 2689/1995, rozporządzenia (WE, Euratom, EWWiS) nr 1746/2002, rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1747/2002 lub rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1748/2002. Jednakże emerytury za wysługę lat dla tych osób ustala się zgodnie z przepisami obowiązującymi w dacie, w której rozpoczyna się ich wypłacanie.
Artykuł 25
1. W przypadku emerytur za wysługę lat ustalonych przed 1 maja 2004 r., grupę zaszeregowania wykorzystywaną dla potrzeb wyliczenia emerytury za wysługę lat ustala się zgodnie z tabelą w art. 2 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 niniejszego Załącznika.
Wynagrodzenie podstawowe uwzględniane dla potrzeb wyliczenia emerytury za wysługę lat należnej osobie ją otrzymującej jest równorzędne do wynagrodzenia podanego w tabeli art. 66 Regulaminu pracowniczego dla nowej grupy zaszeregowania w niej określonej, tego samego stopnia, skorygowanej wartością procentową równorzędną stosunkowi wynagrodzenia podstawowego w oparciu o starą skalę do wynagrodzenia podstawowego w oparciu o skalę podaną w art. 66 Regulaminu pracowniczego dla tego samego stopnia.
W przypadku stopni opartych na starej skali, które nie mają odpowiednika w skali z art. 66 Regulaminu pracowniczego, jako odniesienie dla potrzeb wyliczenia wartości procentowej określonej w akapicie drugim wykorzystuje się ostatni stopień tej samej grupy zaszeregowania.
W przypadku stopni grupy zaszeregowania D4 w starej skali jako odniesienie dla potrzeb wyliczenia wartości procentowej określonej w akapicie drugim wykorzystuje się początkowy stopień w grupie podstawowej.
2. Na zasadach przejściowych wynagrodzenie podstawowe w rozumieniu art. 77 i 78 Regulaminu pracowniczego oraz załącznika VIII ustala się przez zastosowanie właściwego mnożnika ustanowionego w art. 7 dla wynagrodzenia odpowiadającego zaszeregowaniu osoby otrzymującej wynagrodzenie uwzględnianego dla potrzeb określenia uprawnień do emerytury za wysługę lat lub rent inwalidzkich, zgodnie z tabelą w art. 66 Regulaminu pracowniczego.
W przypadku stopni starej skali, które nie mają odpowiednika w skali z art. 66 Regulaminu pracowniczego, jako odniesienie dla potrzeb wyliczenia mnożnika, wykorzystuje się ostatni stopień tej samej grupy.
W przypadku emerytur za wysługę lat oraz rent inwalidzkich ustalonych w terminie między 1 maja 2004 r. a 30 kwietnia 2006 r. zastosowanie ma art. 8 ust. 1.
3. W przypadku osób otrzymujących rentę rodzinną ust. 1 i 2 niniejszego artykułu stosuje się przez odniesienie do zmarłego lub byłego urzędnika.
4. Ustępy 1 i 2 niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio do osób otrzymujących jeden z dodatków wypłacanych na mocy art. 41 lub 50 Regulaminu pracowniczego lub na mocy rozporządzenia (EWG) nr 1857/89, rozporządzenia (WE, Euratom, EWWiS) nr 2688/1995, rozporządzenia (WE Euratom, EWWiS) nr 2689/1995, rozporządzenia (WE, Euratom, EWWiS) nr 1746/2002, rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1747/2002 lub rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1748/2002.
Artykuł 26
1. Wnioski o przyznanie możliwości przeniesienia uprawnień do świadczeń emerytalnych na mocy art. 11 ust. 2 załącznika VIII złożone przed 1 maja 2004 r. rozpatruje się zgodnie z przepisami obowiązującymi w momencie ich złożenia.
2. Na tyle, na ile nie został jeszcze przekroczony termin określony w art. 11 ust. 2 załącznika VIII w dniu 1 maja 2004 r., zainteresowani urzędnicy, którzy nie złożyli takiego wniosku w terminie poprzednio ustalonym lub których wnioski odrzucono jako złożone po tym terminie, nadal mogą składać lub ponownie złożyć wniosek o przeniesienie na mocy art. 11 ust. 2 załącznika VIII.
3. Urzędnicy, którzy w terminie złożyli wniosek, ale odrzucili ofertę, którą im złożono, którzy nie złożyli wniosku w terminie ustalonym poprzednio lub, których wniosek odrzucono, jako złożony po terminie, mogą nadal składać lub ponownie złożyć taki wniosek najpóźniej do dnia 31 października 2004 r.
4. W przypadkach przewidzianych w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu, instytucja, w której urzędnik pracuje, ustala liczbę lat podlegających świadczeniom emerytalnym uwzględnianych dla potrzeb systemu emerytalnego tej instytucji na mocy ogólnych przepisów wykonawczych przyjętych w odniesieniu do art. 11 ust. 2 załącznika VIII, które uwzględniają przepisy niniejszego Załącznika. Jednakże dla potrzeb stosowania ust. 3 niniejszego artykułu uwzględniany wiek oraz grupę zaszeregowania urzędnika stanowi grupa oraz wiek w momencie ustanawiania uprawnień do świadczeń emerytalnych.
5. Urzędnicy, którzy wyrazili zgodę na przeniesienie swoich uprawnień do świadczeń emerytalnych na mocy art. 11 ust. 2 załącznika VIII przed 1 maja 2004 r., mogą złożyć wniosek o ponowne wyliczenie dodatku już uzyskanego na podstawie systemu emerytalnego instytucji wspólnotowych, w oparciu o ten artykuł. Ponowne wyliczenie opiera się na parametrach obowiązujących w momencie uzyskania dodatku, waloryzowanego zgodnie z art. 22 tego Załącznika.
6. Urzędnicy, którzy uzyskali dodatek na mocy ust. 1, od momentu powiadomienia ich o przyznaniu dodatku na podstawie systemu emerytalnego instytucji wspólnotowych, mogą złożyć wniosek o stosowanie ust. 5.
Artykuł 27
1. W przypadku ekwiwalentu aktuarialnego, określonego w art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 1 lit. b) załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego, wylicza się go, w przypadku objęcia nim urzędników oraz personelu tymczasowego, dla części ich uprawnień odnoszących się do okresów pełnienia służby przed 1 maja 2004 r., na mocy przepisów określonych poniżej.
Ekwiwalent aktuarialny emerytury za wysługę lat nie może być niższy, niż:
a) suma kwot odliczonych od wynagrodzenia podstawowego w charakterze składek na system emerytalny, powiększona o złożone odsetki w wysokości 3,5 % rocznie;
b) odprawa proporcjonalna do faktycznie wypełnionego stażu pracy, wyliczona w oparciu o półtoramiesięcznego ostatecznego wynagrodzenia podstawowego podlegającego obniżce za każdy rok służby;
c) ogólna suma wypłacona na rzecz Wspólnot zgodnie z art. 11 ust. 2 załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego, powiększona o złożone odsetki w wysokości 3,5 % rocznie.
2. Jednakże jeżeli urzędnicy lub personel tymczasowy, odchodzą ze służby z powodu odwołania lub rozwiązania umowy, dodatek z tytułu przejścia w stan spoczynku wypłaca się lub przekazywany ekwiwalent aktuarialny ustala się w świetle decyzji podjętej w oparciu o art. 9 ust. 1 lit. h) załącznika IX do Regulaminu pracowniczego.
3. Jeżeli urzędnicy lub personel tymczasowy, nie korzystali z przepisów art. 11 ust. 2 lub 3 załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego, urzędnicy pełniący służbę w dniu 1 maja 2004 r. oraz którzy z tytułu braku możliwości przekazania na mocy art. 11 ust. 1, są uprawnienia do wypłacenia odprawy zgodnie z przepisami Regulaminu pracowniczego obowiązującymi przed 1 maja 2004 r., zachowują prawo do wypłaty odprawy wyliczonej zgodnie z przepisami Regulaminu pracowniczego obowiązującymi przed tą datą.
Artykuł 28
Pracownicy określeni w art. 2 Warunków zatrudnienia innych pracowników, którzy mają umowę w dniu 1 maja 2004 r. i którzy są mianowani, jako urzędnicy po tej dacie są uprawnieni, z chwilą przejścia w stan spoczynku, jako personel tymczasowy, do dostosowania aktuarialnego ich praw do emerytury, które nabyli jako pracownicy tymczasowi, które uwzględnia zmianę ich wieku emerytalnego w rozumieniu art. 77 Regulaminu pracowniczego.
Artykuł 29
W przypadku personelu tymczasowego zatrudnionego przed 1 maja 2004 r., zgodnie z art. 2 lit. c) Warunków zatrudnienia innych pracowników, do celów wspomagania grupy politycznej zasiadającej w Parlamencie Europejskim, wymóg ustanowiony w art. 29 ust. 3 i 4 Regulaminu pracowniczego stanowiący, że pracownik pomyślnie przeszedł procedurę naboru zgodnie z art. 12 ust. 4 Warunków zatrudnienia, nie ma zastosowania.
ZAŁĄCZNIK XIII.1
Rodzaje stanowisk w okresie przejściowym
Rodzaje stanowisk w każdej kategorii, jak przewidziano w art. 4 lit n) niniejszego Załącznika.
|
Kategoria A |
Kategoria C |
||
|
A*5 |
Kierownik/ |
C*1 |
Sekretarz/pracownik biurowy |
|
Kierownik ds. analiz/ |
C*2 |
Sekretarz/pracownik biurowy |
|
|
Kierownik ds. lingwistycznych |
C*3 |
Sekretarz/pracownik biurowy |
|
|
A*6 |
Kierownik/ |
C*4 |
Sekretarz/pracownik biurowy |
|
Kierownik ds. analiz/ |
C*5 |
Sekretarz/pracownik biurowy |
|
|
Kierownik ds. lingwistycznych |
C*6 |
Sekretarz/pracownik biurowy |
|
|
A*7 |
Kierownik/ |
C*7 |
Sekretarz/pracownik biurowy |
|
Kierownik ds. analiz/ |
|||
|
Kierownik ds. lingwistycznych |
|||
|
A*8 |
Kierownik/ |
||
|
Kierownik ds. analiz/ |
|||
|
Kierownik ds. lingwistycznych |
|||
|
A*9 |
Szef zespołu |
||
|
Kierownik/ |
|||
|
Kierownik ds. analiz/ |
|||
|
Kierownik ds. lingwistycznych |
|||
|
A*10 |
Szef zespołu |
||
|
Kierownik/ |
|||
|
Kierownik ds. analiz/ |
|||
|
Kierownik ds. lingwistycznych |
|||
|
A*11 |
Szef zespołu |
||
|
Kierownik/ |
|||
|
Kierownik ds. analiz/ |
|||
|
Kierownik ds. lingwistycznych |
|||
|
A*12 |
Szef zespołu |
||
|
Kierownik/ |
|||
|
Kierownik ds. analiz/ |
|||
|
Kierownik ds. lingwistycznych |
|||
|
A*13 |
Szef zespołu |
||
|
Kierownik/ |
|||
|
Kierownik ds. analiz/ |
|||
|
Kierownik ds. lingwistycznych |
|||
|
A*14 |
Kierownik ds. analiz/ |
||
|
Kierownik ds. lingwistycznych |
|||
|
Kierownik/ Szef zespołu |
|||
|
Dyrektor |
|||
|
A*15 |
Dyrektor/Dyrektor Generalny |
||
|
A*16 |
Dyrektor/Dyrektor Generalny |
||
|
Kategoria B |
Kategoria D |
||
|
B*3 |
Asystent/Asystent ds. analiz |
D*1 |
Pracownik |
|
B*4 |
Asystent/Asystent ds. analiz |
D*2 |
Pracownik |
|
B*5 |
Asystent/Asystent ds. analiz |
D*3 |
Pracownik |
|
B*6 |
Asystent/Asystent ds. analiz |
D*4 |
Pracownik |
|
B*7 |
Asystent/Asystent ds. analiz |
D*5 |
Pracownik |
|
B*8 |
Asystent/Asystent ds. analiz |
||
|
B*9 |
Asystent/Asystent ds. analiz |
||
|
B*10 |
Asystent/Asystent ds. analiz |
||
|
B*11 |
Asystent/Asystent ds. analiz |
||
WARUNKI ZATRUDNIENIA INNYCH PRACOWNIKÓW WSPÓLNOT EUROPEJSKICH
|
SPIS TREŚCI |
|
|
TYTUŁ I: |
Przepisy ogólne 1 – 7a |
|
TYTUŁ II: |
Personel tymczasowy |
|
Rozdział 1: |
Przepisy ogólne 8 – 10 |
|
Rozdział 2: |
Prawa i obowiązki 11 |
|
Rozdział 3: |
Warunki zatrudnienia 12 – 15 |
|
Rozdział 4: |
Warunki pracy 16 – 18 |
|
Rozdział 5: |
Wynagrodzenie i zwrot kosztów 19 – 27 |
|
Rozdział 6: |
Świadczenia z tytułu zabezpieczenia społecznego |
|
Sekcja A: |
Ubezpieczenie z tytułu choroby i wypadku, świadczenia z tytułu zabezpieczenia społecznego 28 – 30 |
|
Sekcja B: |
Ubezpieczenie na wypadek inwalidztwa i śmierci 31 – 38a |
|
Sekcja C: |
Emerytura za wysługę lat i odprawa 39 – 40 |
|
Sekcja D: |
Finansowanie systemu ubezpieczenia na wypadek inwalidztwa i ubezpieczenia na życie oraz systemu emerytalnego 41 – 42 |
|
Sekcja E: |
Rozpatrywanie roszczeń personelu tymczasowego 43 |
|
Sekcja F: |
Wypłata świadczeń 44 |
|
Sekcja G: |
Wstąpienie przez Wspólnoty w prawa wierzyciela 44a |
|
Rozdział 7: |
Zwrot nadpłaconych kwot 45 |
|
Rozdział 8: |
Środki prawne 46 |
|
Rozdział 9: |
Rozwiązanie stosunku pracy 47 – 50a |
|
TYTUŁ III: |
Personel pomocniczy |
|
Rozdział 1: |
Przepisy ogólne 51 – 53 |
|
Rozdział 2: |
Prawa i obowiązki 54 |
|
Rozdział 3: |
Warunki zatrudnienia 55 – 56 |
|
Rozdział 4: |
Warunki pracy 57 – 60 |
|
Rozdział 5: |
Wynagrodzenie i zwrot kosztów 61 – 69 |
|
Rozdział 6: |
Świadczenia z tytułu zabezpieczenia społecznego 70 – 71 |
|
Rozdział 7: |
Zwrot nadpłaconych kwot 72 |
|
Rozdział 8: |
Środki prawne 73 |
|
Rozdział 9: |
Rozwiązanie stosunku pracy 74 – 78 |
|
TYTUŁ IV: |
Personel kontraktowy |
|
Rozdział 1: |
Przepisy ogólne 79 – 80 |
|
Rozdział 2: |
Prawa i obowiązki 81 |
|
Rozdział 3: |
Warunki zatrudnienia 82 – 84 |
|
Rozdział 4: |
Przepisy szczególne dla członków personelu kontraktowego określonych w art. 3a 85 – 87 |
|
Rozdział 5: |
Przepisy szczególne dla członków personelu kontraktowego określonych w art. 3b 88 – 90 |
|
Rozdział 6: |
Warunki pracy 91 |
|
Rozdział 7: |
Wynagrodzenie i zwrot kosztów 92 – 94 |
|
Rozdział 8: |
Świadczenia zabezpieczenia społecznego |
|
Sekcja A: |
Ubezpieczenie chorobowe i wypadkowe, świadczenia zabezpieczenia społecznego 95 – 98 |
|
Sekcja B: |
Ubezpieczenie na wypadek inwalidztwa i śmierci 99 – 108 |
|
Sekcja C: |
Emerytura za wysługę lat i odprawa 109 – 110 |
|
Sekcja D: |
Finansowanie systemu ubezpieczeń na wypadek inwalidztwa i ubezpieczenia na życie oraz systemu emerytalnego 111 – 112 |
|
Sekcja E: |
Rozpatrywanie roszczeń personelu kontraktowego 113 |
|
Sekcja F: |
Wypłata świadczeń 114 |
|
Sekcja G: |
Nabycie praw na rzecz Wspólnot 115 |
|
Rozdział 9: |
Zwrot nienależnych świadczeń 116 |
|
Rozdział 10: |
Środki prawne 117 |
|
Rozdział 11: |
Szczególne i wyjątkowe przepisy stosowane wobec członków personelu kontraktowego odbywającego służbę w państwach trzecich 118 |
|
Rozdział 12: |
Rozwiązanie stosunku pracy 119 |
|
TYTUŁ V: |
Personel miejscowy 120 – 122 |
|
TYTUŁ VI: |
Specjalni doradcy 123 – 124 |
|
TYTUŁ VII: |
Przepisy przejściowe 125 |
|
TYTUŁ VIII: |
Przepisy końcowe 126 – 127 |
|
ZAŁĄCZNIK |
Przepisy przejściowe stosowane wobec personelu określonego w warunkach zatrudnienia innych pracowników |
TYTUŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
Artykuł 1
Warunki zatrudnienia odnoszą się do pracowników zatrudnionych przez ►M15 Wspólnoty ◄ na podstawie umowy.
Do pracowników tych zalicza się:
— personel tymczasowy,
— personel pomocniczy ►M112 do daty ustanowionej w art. 52 ◄ ,
— personel kontraktowy,
— personel miejscowy,
— specjalnych doradców.
▼M33 —————
Wszelkie odniesienia do osoby płci męskiej występujące w niniejszych warunkach traktuje się jako odnoszące się również do osoby płci żeńskiej i odwrotnie, chyba że z kontekstu wyraźnie wynika inaczej.
Artykuł 2
Do celów niniejszych warunków zatrudnienia przez „personel tymczasowy” rozumie się:
a) personel zatrudniony na stanowisku, które znajduje się na liście stanowisk załączonej do sekcji budżetu odnoszącej się do każdej instytucji i które władze budżetowe zaklasyfikowały jako stanowisko tymczasowe;
b) personel zatrudniony tymczasowo na stałym stanowisku znajdującym się na liście stanowisk załączonej do sekcji budżetu właściwej dla każdej instytucji;
c) personel, z wyłączeniem urzędników Wspólnot, zatrudniony do pomocy osobie pełniącej urząd przewidziany w Traktatach ustanawiających Wspólnoty ►M15 lub Traktacie ustanawiającym jedną Radę i jedną Komisję Wspólnot Europejskich ◄ , ►M112 lub wyłonionym w drodze wyborów przewodniczącym jednej z instytucji lub organów Wspólnot lub przewodniczącym jednej z frakcji politycznych w Parlamencie Europejskim, Komitetu Regionów lub Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ◄ ;
d) personel zatrudniony tymczasowo na stałym stanowisku opłacanym ze środków na badania i inwestycje, znajdującym się na liście stanowisk załączonej do budżetu właściwej dla danej instytucji.
Artykuł 3
Do celów niniejszych warunków zatrudnienia przez „personel pomocniczy” rozumie się:
a) personel zatrudniony, w ramach limitów określonych w art. 52, na pełny etat lub na część etatu w instytucji, lecz któremu nie powierzono stanowiska znajdującego się na liście stanowisk załączonej do sekcji budżetu właściwej dla tej instytucji;
b) personel zatrudniony, po zbadaniu możliwości tymczasowego wyznaczenia na to stanowisko urzędników danej instytucji, w celu zastąpienia niektórych osób, które nie są w stanie w danej chwili pełnić swoich obowiązków, a mianowicie:
— urzędników lub personel tymczasowy ►M112 asystenci grupy funkcyjnej (AST) ◄ ,
— w drodze wyjątku urzędników lub personel tymczasowy ►M112 grupa funkcyjna administratorów (AD), inna niż pracownicy wyższego szczebla (dyrektorzy generalni lub pracownicy posiadający stopień AD 16 lub 15 oraz dyrektorzy lub pracownicy posiadający stopień AD 15 lub 14) ◄ , zajmujących wysoce wyspecjalizowane stanowiska;
tacy pracownicy są opłacani ze środków ogólnych przeznaczonych na ten cel w ramach sekcji budżetu odnoszącej się do instytucji.
Artykuł 3a
1. Do celów niniejszych Warunków zatrudnienia przez „personel kontraktowy”; rozumie się personel nieprzydzielony na stanowisko określone na liście stanowisk załączonej do sekcji budżetu odnoszącej się do danej instytucji i zatrudniony w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy:
a) w instytucji w celu wykonywania pomocniczych prac fizycznych i administracyjnych;
b) w agencjach, o których mowa w art. 1a ust. 2 Regulaminu pracowniczego;
c) w innych jednostkach utworzonych w Unii Europejskiej po konsultacji z Komitetem ds. Regulaminu Pracowniczego, na mocy szczególnego aktu prawnego wydanego przez jedną lub więcej instytucji, zezwalającego na zatrudnienie wspomnianego wyżej personelu;
d) w Przedstawicielstwach i Delegacjach instytucji Wspólnoty;
e) w innych jednostkach znajdujących się poza Unią Europejską.
2. Każdego roku, na podstawie informacji dostarczonych przez wszystkie instytucje, Komisja przedkłada organowi budżetowemu sprawozdanie na temat zatrudnienia pracowników kontraktowych, w którym określa, czy ich liczba nie przekracza 75 % wszystkich pracowników zatrudnionych w agencjach, w innych jednostkach wewnątrz Unii Europejskiej, w Przedstawicielstwach i Delegacjach instytucji Wspólnoty i odpowiednio w innych instytucjach znajdujących się poza Unią Europejską. W przypadku gdy powyższy odsetek został przekroczony, Komisja występuje do agencji, innych jednostek wewnątrz Unii Europejskiej, do Przedstawicielstw i Delegacji instytucji Wspólnoty i odpowiednio do innych instytucji znajdujących się poza Unią Europejską z propozycją zastosowania wskaźników korygujących.
Artykuł 3b
Do celów niniejszych Warunków zatrudnienia przez „personel kontraktowy do zadań pomocniczych”; uważa się personel zatrudniony w danej instytucji w wymiarze czasu pracy ►C1 określonym w art. 88 w jednej z grup funkcyjnych, o których mowa w art. 89 w celu: ◄
a) wykonywania obowiązków wynikających z pełnego lub niepełnego wymiaru czasu pracy, innych niż te, o których mowa w art. 3a ust. 1 lit. a), bez przydzielenia na stanowisko określone na liście stanowisk załączonej do sekcji budżetu odnoszącej się do danej instytucji;
b) zastąpienia osób czasowo niezdolnych do wykonywania swoich obowiązków, po rozważeniu możliwości tymczasowego oddelegowania urzędników w ramach danej instytucji, a mianowicie:
i) urzędników i pracowników tymczasowych w grupie funkcyjnej AST;
ii) w drodze wyjątku, urzędników i pracowników tymczasowych w grupie funkcyjnej AD zajmujących wysoko wyspecjalizowane stanowiska, z wyjątkiem szefów zespołu, dyrektorów, dyrektorów generalnych i osób pełniących równoważne funkcje.
W przypadku gdy zastosowanie ma art. 3a, zatrudnienie pracowników kontraktowych do zadań pomocniczych należy wykluczyć.
Artykuł 4
Do celów niniejszych Warunków zatrudnienia przez „personel miejscowy”; rozumie się personel zatrudniony w placówkach znajdujących się poza Unią Europejską zatrudniony zgodnie z miejscową praktyką do prac fizycznych lub świadczenia usług, któremu powierzono stanowisko nieznajdujące się na liście stanowisk dołączonej do sekcji budżetu odnoszącej się do każdej instytucji i opłacany ze środków ogólnych przeznaczonych na ten cel. Personel miejscowy to również personel zatrudniony poza Unią Europejską w celu wykonywania czynności innych niż powyższe, czyli takich, które w interesie służby nie mogą zostać przydzielone innemu urzędnikowi lub pracownikowi określonemu w art. 1.
Artykuł 5
Do celów niniejszych warunków zatrudnienia przez „specjalnego doradcę” rozumie się osobę, która z tytułu szczególnych kwalifikacji, pomimo wykonywania pracy zarobkowej w innym charakterze, zaangażowana jest do pomocy ►M15 jednej z instytucji Wspólnot ◄ regularnie lub na czas określony i która opłacana jest ze środków ogólnych przeznaczonych na ten cel zgodnie z sekcją budżetu odnoszącą się do instytucji, dla której świadczy usługi.
Artykuł 6
Każda instytucja określa, kto jest upoważniony do zawarcia umów, o których mowa w art. 1.
►M112 Art.1a ust. 2, art. 1b ◄ i ►M112 art. 2 ust. 2 ◄ regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii.
Artykuł 7
Pracownik zatrudniony na dłużej niż jeden rok lub na czas nieokreślony jest uprawniony do głosowania w wyborach i stawania do wyborów komitetu pracowniczego przewidzianego w art. 9 regulaminu pracowniczego.
Pracownik, zatrudniony na mniej niż jeden rok, jest także uprawniony do głosowania, jeżeli był zatrudniony co najmniej sześć miesięcy.
Dana instytucja lub komitet pracowniczy mogą przeprowadzać konsultacje ze Wspólnym Komitetem przewidzianym w art. 9 regulaminu pracowniczego w kwestiach natury ogólnej odnoszących się do pracowników, wobec których stosuje się art. 1.
Artykuł 7a
Artykuł ►M112 24b ◄ regulaminu pracowniczego stosuje się wobec pracowników, o których mowa w art. 1.
TYTUŁ II
PERSONEL TYMCZASOWY
ROZDZIAŁ I
Przepisy ogólne
Artykuł 8
Personel tymczasowy, wobec którego stosuje się art. 2 lit. a), może być zatrudniony na czas określony lub nieokreślony. Umowy na czas określony z takim pracownikiem tymczasowym mogą zostać przedłużone na czas określony tylko jeden raz. Każde następne przedłużenie umowy następuje na czas nieokreślony.
Pracowników personelu tymczasowego, wobec których stosuje się art. 2 lit. b) lub d), nie zatrudnia się na dłużej niż cztery lata, przy czym pracownik może również zostać zatrudniony na krótszy okres. Ich umowa może być przedłużona tylko jeden raz, na maksymalny okres dwóch lat, jeśli możliwość przedłużenia została przewidziana w umowie początkowej i wzięto pod uwagę ramy czasowe właściwe dla kolejnej umowy. Z końcem tego okresu przestają być zatrudnieni jako personel tymczasowy. Po wygaśnięciu umowy tacy pracownicy mogą być wyznaczeni na stałe stanowiska pracy w instytucjach tylko w przypadku, jeśli są mianowani na urzędników zgodnie z Regulaminem pracowniczym.
Pracownicy personelu tymczasowego, wobec których stosuje się art. 2 lit. c), zatrudniani są na czas nieokreślony.
Artykuł 9
Pracowników personelu tymczasowego zatrudnia się jedynie w celu obsadzania, zgodnie z niniejszym tytułem, wakujących stanowisk znajdujących się na liście stanowisk załączonej do sekcji budżetu właściwej dla każdej instytucji.
Artykuł 9a
Komisja przedkłada roczne sprawozdanie na temat zatrudnienia personelu tymczasowego wraz z liczbą takich pracowników, rodzajem obejmowanych przez nich stanowisk, rozmieszczeniem geograficznym i środkami dostępnymi z budżetu dla danej grupy funkcyjnej.
Artykuł 10
Artykuł 1d i e, art. 5 ust. 1, 2, 3, i 4 i art. 7 Regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii.
Grupa zaszeregowania i stopień, na które zatrudniany jest pracownik personelu tymczasowego, określone są w umowie.
Przydzielanie pracowników personelu tymczasowego na stanowisko wyższe niż to, na którym byli zatrudnieni, musi zostać zapisane w załączniku do umowy.
Tytuł VIII Regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii wobec pracowników personelu tymczasowego, którzy otrzymują wynagrodzenia ze środków budżetu ogólnego Unii Europejskiej na badania naukowe i inwestycje. Tytuł VIIIa Regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii wobec pracowników personelu tymczasowego zatrudnionych w krajach trzecich.
ROZDZIAŁ 2
Prawa i obowiązki
Artykuł 11
Przepisy art. 11–26 regulaminu pracowniczego, dotyczące praw i obowiązków urzędników, stosuje się na zasadzie analogii. Jednakże w przypadku gdy członek personelu tymczasowego zawiera umowę na czas określony, okres urlopu z przyczyn osobistych, o którym mowa w art. 15 akapit drugi, nie przekracza okresu pozostałego do końca umowy.
Wszelkie decyzje wymagające naprawienia szkód poniesionych przez Wspólnoty na skutek niewłaściwego postępowania, zgodnie z art. 22 regulaminu pracowniczego, podejmują organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, po spełnieniu formalności przewidzianych na wypadek zwolnienia z powodu ciężkiego uchybienia służbowego.
Decyzje odnoszące się do poszczególnych członków personelu tymczasowego ogłasza się zgodnie z art. 25 akapit drugi regulaminu pracowniczego.
ROZDZIAŁ 3
Warunki zatrudnienia
Artykuł 12
1. Zatrudnienie personelu tymczasowego ma na celu zapewnienie instytucji usług osób o najwyższych umiejętnościach, wydajności i integralności, rekrutowanych spomiędzy obywateli Państw Członkowskich Wspólnot z uwzględnieniem możliwie szerokiego zakresu geograficznego.
Personel tymczasowy wybiera się bez względu na rasę, poglądy polityczne, filozoficzne lub religijne, płeć lub orientację seksualną i bez odniesienia do stanu cywilnego i sytuacji rodzinnej.
2. Członek personelu tymczasowego może zostać zatrudniony tylko pod warunkiem, że:
a) jest obywatelem jednego z Państw Członkowskich Wspólnot, poza wyjątkiem zatwierdzonym przez organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, i posiada pełne prawa obywatelskie;
b) spełnił wszelkie nałożone prawem obowiązki dotyczące służby wojskowej;
c) przedstawi odpowiednie referencje potwierdzające posiadanie odpowiednich cech charakteru do wykonywania obowiązków;
d) jest wystarczająco sprawny fizycznie, aby wykonywać swoje obowiązki;
e) przedstawi dowód dogłębnej znajomości jednego z języków Wspólnot i dostatecznej znajomości innego języka Wspólnot w zakresie koniecznym do pełnienia obowiązków.
3. Biuro Doboru Kadr Wspólnot Europejskich (zwane dalej „Biurem”;) wspiera na wniosek różnych instytucji działania w zakresie selekcji pracowników tymczasowych, w szczególności poprzez określenie treści testów i organizację procedur selekcyjnych. Biuro zapewnia przejrzystość procedur selekcyjnych stosowanych przy naborze pracowników tymczasowych zgodnie z przepisami art. 2 lit. a), b) i d).
4. Na wniosek instytucji Biuro zapewni zastosowanie tych samych standardów w organizacji procedur selekcyjnych przy zatrudnieniu pracowników tymczasowych i urzędników.
5. Każda instytucja przyjmuje, w razie potrzeby, ogólne warunki dotyczące procedur naboru pracowników tymczasowych zgodnie z art. 110 Regulaminu pracowniczego.
Artykuł 13
Przed zatrudnieniem członek personelu tymczasowego poddany zostaje badaniom medycznym wykonanym przez lekarza danej instytucji w celu stwierdzenia, że spełnia wymogi art. 12 ust. 2 lit. d).
Artykuł 33 regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii.
Artykuł 14
Członek personelu tymczasowego może zostać zobowiązany do odbycia okresu próbnego nieprzekraczającego sześciu miesięcy.
Jeśli w trakcie okresu próbnego członek personelu tymczasowego nie może wypełniać obowiązków z powodu choroby lub wypadku przez okres co najmniej jednego miesiąca, organ upoważniony do zawarcia umowy może odpowiednio przedłużyć okres próbny o okres odpowiadającemu okresowi niemożności wypełniania obowiązków.
Nie później niż na jeden miesiąc przed zakończeniem okresu próbnego sporządza się sprawozdanie dotyczące umiejętności wypełniania przez członka personelu tymczasowego obowiązków związanych ze stanowiskiem, a także jego zachowania i wydajności. Takie sprawozdanie przedstawia się osobie zainteresowanej, która ma prawo złożyć uwagi na piśmie. Zwalnia się członka personelu tymczasowego, którego praca nie okazała się na tyle odpowiednia, aby uzasadnić jego pozostanie na stanowisku. Jednakże w sytuacjach wyjątkowych organ określony w art. 6 ust. 1 może przedłużyć okres próbny na czas nie dłuższy niż 6 miesięcy, jak również przenieść pracownika tymczasowego do innego departamentu.
Sprawozdanie dotyczące członka personelu tymczasowego w okresie próbnym może być sporządzone w dowolnym czasie podczas okresu próbnego, jeśli jego praca w oczywisty sposób nie spełnia wymagań. Sprawozdanie przedstawia się osobie zainteresowanej, która ma prawo do złożenia uwag na piśmie. Na podstawie sprawozdania organ uprawniony do zawierania umów może podjąć decyzję o zwolnieniu członka personelu tymczasowego przed upływem okresu próbnego z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia ►M112 ————— ◄ .
Zwolniony członek personelu tymczasowego uprawniony jest do rekompensaty równej jednej trzeciej wynagrodzenia zasadniczego za przepracowany miesiąc okresu próbnego.
Artykuł 15
►M62 1. ◄ Personel tymczasowy wstępnie dzieli się na grupy zaszeregowania zgodnie z art. 32 regulaminu pracowniczego.
Jeśli członek personelu tymczasowego przydzielony jest na stanowisko odpowiadające wyższej grupie zaszeregowania, jak przewidziano w art. 10 akapit trzeci, to jego grupę zaszeregowania określa się zgodnie z art. 46 regulaminu pracowniczego.
2. Przepisy art. 43 regulaminu pracowniczego dotyczące sprawozdań stosuje się na zasadzie analogii ►M112 ————— ◄ .
ROZDZIAŁ 4
WARUNKI PRACY
Artykuł 16
Artykuły 42a, 42b i 55–61 Regulaminu pracowniczego dotyczące urlopu, czasu pracy, pracy w godzinach nadliczbowych, pracy zmianowej, gotowości do pracy w miejscu pracy lub w domu, dni wolnych od pracy stosuje się na zasadzie analogii. Urlopy: okolicznościowy, macierzyński i rodzicielski nie mogą przekraczać okresu obowiązywania umowy.
Płatne zwolnienie chorobowe przewidziane w art. 59 regulaminu pracowniczego nie przekracza jednak trzech miesięcy lub czasu przepracowanego przez członka personelu tymczasowego, jeśli jest dłuższy. Zwolnienie to nie wykracza poza termin, do którego miała trwać umowa.
Po upływie tych terminów, pracownika, którego umowa nie ulega rozwiązaniu, mimo że nie jest on w stanie podjąć swoich obowiązków, przenosi się na urlop bezpłatny.
Jeśli jednak pracownik zachoruje na chorobę zawodową lub ulegnie wypadkowi przy pełnieniu obowiązków, otrzymuje pełne wynagrodzenie przez okres niezdolności do pracy do czasu przyznania renty inwalidzkiej na mocy art. 33.
Artykuł 17
W wyjątkowych przypadkach członek personelu tymczasowego może na własną prośbę otrzymać bezpłatny urlop z ważnych powodów osobistych. ►M60 Organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, określa długość takiego urlopu, który nie może przekroczyć jednej czwartej okresu dotychczas przepracowanego przez pracownika lub:
— trzech miesięcy, jeśli staż pracy pracownika wynosi mniej niż cztery lata,
— ►M112 dwunastu ◄ miesięcy we wszystkich innych przypadkach. ◄
Długość urlopu przyznanego zgodnie z powyższym ustępem nie liczy się do celów stosowania art. 20 akapit trzeci.
Zawiesza się członkostwo w systemie zabezpieczenia społecznego przewidzianym w art. 28 członkowi personelu tymczasowego, który przebywa na urlopie bezpłatnym.
Jednakże członek personelu tymczasowego, ►M112 pracownik niezatrudniony w celach zarobkowych ◄ , może, nie później niż w terminie miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął się urlop bezpłatny, wystąpić o dalsze objęcie systemem zabezpieczenia ►M112 od ryzyka określonego w art. 28 ◄ , pod warunkiem że ponosi on połowę kosztów składek ►M112 określonych w tym artykule ◄ , na czas trwania urlopu; składki pracownika są obliczane w odniesieniu do jego ostatniego wynagrodzenia zasadniczego.
Ponadto członek personelu tymczasowego, wobec którego stosuje się art. 2 lit. c) lub d), który udowodni, że nie może nabywać uprawnień do świadczeń emerytalnych w ramach żadnego innego systemu emerytalnego, może wnieść o kontynuację nabywania uprawnień do świadczeń emerytalnych w czasie bezpłatnego urlopu, pod warunkiem że ponosi koszty związane z udziałem własnym równym trzykrotnej składce ustanowionej w art. 41; składki te są obliczane na podstawie wynagrodzenia podstawowego właściwego dla jego grupy zaszeregowania i stopnia.
Artykuł 18
Członkowi personelu tymczasowego powołanemu do odbycia służby wojskowej, służby zastępczej, ćwiczeń rezerwy lub ponownie powołanemu do pełnienia służby w siłach zbrojnych, przyznaje się urlop na czas pełnienia tej służby; dla personelu tymczasowego zatrudnionego na czas określony taki urlop w żadnym przypadku nie może przekroczyć czasu trwania umowy.
Członek personelu tymczasowego powołany do pełnienia służby wojskowej lub służby zastępczej nie otrzymuje wynagrodzenia, ale na mocy niniejszych warunków zatrudnienia zachowuje prawo do awansu do wyższej grupy zarachowania. Zachowuje także prawo do emerytury za wysługę lat, jeśli po odbyciu służby wojskowej lub służby zastępczej opłaci wstecznie swoje składki emerytalne.
Członek personelu pomocniczego, powołany na ćwiczenia rezerwy lub ponownie powołany do pełnienia służby w siłach zbrojnych, otrzymuje w okresie ćwiczeń lub ponownego pełnienia służby wynagrodzenie pomniejszone o sumę równą wartości otrzymywanego żołdu.
ROZDZIAŁ 5
Wynagrodzenie i zwrot kosztów
Artykuł 19
Wynagrodzenie personelu tymczasowego składa się z wynagrodzenia podstawowego, dodatku rodzinnego i innych dodatków.
Artykuł 20
1. Artykuły 63, 64, 65 i 65a Regulaminu pracowniczego dotyczące waluty, w której wyraża się wynagrodzenie oraz dostosowanie tego wynagrodzenia, stosuje się na zasadzie analogii.
2. Artykuły 66, 67, 70 Regulaminu pracowniczego dotyczące wynagrodzenia podstawowego, dodatku rodzinnego, dodatku zagranicznego za rozłąkę i odszkodowania w przypadku śmierci stosuje się na zasadzie analogii.
3. Przepisy art. 66a Regulaminu pracowniczego o specjalnej opłacie stosuje się na zasadzie analogii do personelu tymczasowego.
4. Członek personelu tymczasowego, który przepracował na jednym stopniu w swojej grupie zaszeregowania dwa lata, zostaje automatycznie przeniesiony na następny stopień tej grupy zaszeregowania.
Artykuł 21
Artykuły 1, 2, ►M112 3 i 4 ◄ załącznika VII do regulaminu pracowniczego odnoszące się do wypłaty ►M112 dodatki rodzinne i dodatki zagraniczne za rozłąkę ◄ stosuje się na zasadzie analogii.
Artykuł 22
Z zastrzeżeniem art. 23–26, członek personelu tymczasowego uprawiony jest, zgodnie z art. 5–15 załącznika VII do regulaminu pracowniczego, do zwrotu kosztów poniesionych z tytułu podjęcia zatrudnienia, przeniesienia lub odejścia ze służby, a także zwrotu kosztów poniesionych w trakcie lub w związku z wykonywaniem obowiązków.
Artykuł 23
Członek personelu tymczasowego zatrudniony na czas określony nie krótszy niż 12 miesięcy lub uznany przez organy, o których mowa w art. 6 akapit pierwszy, za zatrudnionego na taki okres, jeśli jego umowa opiewa na czas nieokreślony, uprawniony jest, zgodnie z art. 9 załącznika VII do regulaminu pracowniczego, do zwrotu kosztów poniesionych z tytułu przeprowadzki.
Artykuł 24
1. Członek personelu tymczasowego zatrudniony na czas określony nie krótszy niż jeden rok lub uznany przez organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, za zatrudnionego na taki sam okres, jeśli jego umowa opiewa na czas nieokreślony, otrzymuje dodatek na zagospodarowanie przewidziany w art. 5 załącznika VII do regulaminu pracowniczego, wynoszący za przewidywany okres służby:
|
— lecz krótszy niż dwa lata |
|
stawki ustanowionej w art. 5 załącznika VII do regulaminu pracowniczego, |
||
|
— nie krótszy niż dwa lata, |
|
|||
|
trzy lata lub dłużej– |
|
2. Dodatek z tytułu przeprowadzki przewidziany w art. 6 załącznika VII do regulaminu pracowniczego przyznaje się pracownikowi personelu tymczasowego, który przepracował cztery lata. Pracownik, który przepracował więcej niż jeden rok, ale mniej niż cztery lata, otrzymuje dodatek z tytułu przeprowadzki proporcjonalny do długości okresu służby bez uwzględniania niepełnych lat.
3. Jednakże dodatek na zagospodarowanie przewidziany w ust. 1 i dodatek z tytułu przesiedlenia przewidziany w ust. 2 wynoszą nie mniej niż:
— 1 074,14 EUR dla pracownika uprawnionego do dodatku na gospodarstwo domowe,
— 638,68 EUR dla pracownika niemającego prawa do dodatku na gospodarstwo domowe.
W przypadkach gdy małżonkowie są urzędnikami lub innymi pracownikami Wspólnot i obojgu przysługuje prawo do otrzymywania dodatku na zagospodarowanie lub dodatku z tytułu przesiedlenia, dodatek ten jest wypłacany małżonkowi, którego wynagrodzenie podstawowe jest wyższe.
Artykuł 25
Stosuje się art. 10 załącznika VII do regulaminu pracowniczego dotyczący dziennych diet służbowych. ►M60 Jednakże kiedy członek personelu tymczasowego zatrudniony na czas określony krótszy niż 12 miesięcy, lub gdy władze określone w art. 6 uznały go za zatrudnionego na okres równoważny, posiada umowę na czas nieokreślony i przedstawi dowody, że nie może nadal mieszkać w swoim miejscu zamieszkania, jest uprawniony do otrzymywania dziennej diety służbowej na czas trwania umowy lub okres nie dłuższy niż jeden rok. ◄
Artykuł 26
Artykuł 8 załącznika VII do regulaminu pracowniczego dotyczący rocznej wypłaty zwrotu kosztów poniesionych z tytułu podróży z miejsca zatrudnienia do miejsca pochodzenia stosuje się jedynie wobec pracownika personelu tymczasowego, który odbył nie mniej niż dziewięć miesięcy służby.
Artykuł 27
Artykuły 16 i 17 załącznika VII do regulaminu pracowniczego dotyczące wypłaty należnych kwot stosuje się na zasadzie analogii.
ROZDZIAŁ 6
Świadczenia z tytułu zabezpieczenia społecznego
Sekcja A
UBEZPIECZENIE Z TYTUŁU CHOROBY I WYPADKU, ŚWIADCZENIA Z TYTUŁU ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO
Artykuł 28
►M60 Artykuły 72 i 73 regulaminu pracowniczego odnoszące się do ochrony na wypadek choroby i wypadku stosuje się na zasadzie analogii do personelu tymczasowego w okresie zatrudnienia, zwolnienia lekarskiego i okresów urlopów bezpłatnych określonych w art. 11 i 17 zgodnie z warunkami w nich ustanowionymi; art. 72 regulaminu pracowniczego odnoszący się ubezpieczenia chorobowego stosuje się na zasadzie analogii wobec pracowników personelu tymczasowego otrzymujących ►M112 rentę inwalidzką ◄ i pracowników otrzymujących rentę rodzinną. ◄ ►M33 Artykuł 72 stosuje się również wobec pracowników otrzymujących emeryturę za wysługę lat, o których mowa w art. 39 ust. 2. ◄
Jeżeli jednak badanie lekarskie przewidziane w art. 13 wykaże, że pracownik cierpi na chorobę lub inwalidztwo, organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, może podjąć decyzję o wyłączeniu kosztów poniesionych z tytułu takiej choroby lub inwalidztwa ze zwrotu kosztów przewidzianych w art. 72 regulaminu pracowniczego.
Jeśli członek personelu tymczasowego udowodni, że nie może zostać objęty ochroną w ramach innego ubezpieczenia chorobowego przewidzianego prawem lub regulaminem, może on, na wniosek złożony najpóźniej w ciągu miesiąca następującego po rozwiązaniu umowy, kontynuować ubezpieczenie z tytułu choroby przewidziane w ust. 1, przez okres nie dłuższy niż sześć miesięcy po rozwiązaniu umowy. Składki przewidziane w art. 72 ust. 1 regulaminu pracowniczego oblicza się w oparciu o ostatnie wynagrodzenie podstawowe pracownika, który pokrywa połowę składek.
Organ powołujący może, po konsultacji z urzędnikiem medycznym instytucji, zdecydować, że termin jednego miesiąca, w ciągu którego należy złożyć wniosek i sześciomiesięczny limit przewidziany w akapicie powyżej, nie mają zastosowania, jeżeli pracownik cierpi na poważną lub przewlekłą chorobę nabytą w trakcie zatrudnienia, którą zgłosił instytucji przed upływem sześciomiesięcznego okresu przewidzianego w akapicie powyżej, pod warunkiem że podda się badaniu lekarskiemu zorganizowanemu przez instytucję.
Artykuł 28a
1. Były członek personelu tymczasowego, który staje się bezrobotnym w momencie zakończenia służby w instytucji Wspólnot Europejskich:
— który nie otrzymuje emerytury za wysługę lat lub renty inwalidzkiej od Wspólnot Europejskich,
— którego służba nie zakończyła się w wyniku rezygnacji lub unieważnienia umowy z powodów dyscyplinarnych,
— który przepracował co najmniej sześć miesięcy,
— i który jest mieszkańcem jednego z Państw Członkowskich Wspólnot,
jest uprawniony do miesięcznego zasiłku dla bezrobotnych zgodnie z warunkami ustanowionymi poniżej.
W przypadku gdy powyższemu pracownikowi przysługuje zasiłek dla bezrobotnych z krajowego systemu ubezpieczeniowego, ma on obowiązek powiadomić o tym byłego pracodawcę, który z kolei przekazuje tę informację dalej do Komisji. W takiej sytuacji z zasiłku dla bezrobotnych wypłacanego na mocy ust. 3 potrąca się odpowiednią kwotę.
2. Prawo do otrzymywania zasiłku dla bezrobotnych uzależnione jest od tego, czy były członek personelu tymczasowego:
a) na własny wniosek zostaje zarejestrowany jako bezrobotny w urzędzie pracy Państwa Członkowskiego, w którym zamieszkuje;
b) spełnia wymogi ustanowione w oparciu o prawo Państwa Członkowskiego odnośnie do osób otrzymujących zasiłek;
c) każdego miesiąca przedstawia byłemu pracodawcy zaświadczenie z właściwego urzędu pracy w danym kraju, będące dowodem na to, że spełnia wymogi i warunki określone w lit. a) i b), a były pracodawca niezwłocznie przekazuje takie zaświadczenie Komisji.
Wspólnota przyznaje lub utrzymuje zasiłek, nawet jeśli zobowiązania na szczeblu krajowym, o których mowa w lit. b), nie zostały spełnione, w przypadku choroby, wypadku, macierzyństwa, inwalidztwa lub sytuacji uznanej za podobną, lub w przypadku kiedy władze krajowe, właściwe dla spełnienia tych zobowiązań, zwolniły z ich spełnienia.
Komisja, po otrzymaniu opinii komitetu ekspertów, ustanawia wedle własnego uznania przepisy niezbędne do stosowania tego artykułu.
3. Zasiłek dla bezrobotnych ustala się na podstawie wynagrodzenia podstawowego osiągniętego przez byłego członka personelu tymczasowego w chwili zakończenia służby. Zasiłek ten ustala się na:
a) 60 % wynagrodzenia podstawowego na początkowy okres 12 miesięcy,
b) 45 % wynagrodzenia podstawowego na okres od 13 do 24 miesiąca,
c) 30 % wynagrodzenia podstawowego na okres od 25 do 36 miesiąca.
Z wyjątkiem początkowego okresu sześciu miesięcy, w którym stosuje się określoną poniżej dolną granicę, podczas gdy górna granica nie ma zastosowania, tak określone kwoty zasiłku muszą mieścić się w przedziale od ►M122 1 288,19 EUR ◄ do ►M122 2 576,39 EUR ◄ . Granice takie określa się na tej samej podstawie, co siatkę wynagrodzeń ustaloną w art. 66 Regulaminu pracowniczego, zgodnie z art. 65 Regulaminu pracowniczego.
4. Okres, w którym byłemu członkowi personelu tymczasowego przysługuje prawo do pobierania zasiłku dla bezrobotnych, nie może być dłuższy niż 36 miesięcy od momentu zakończenia służby i w żadnym wypadku nie może przekraczać 1/3 przepracowanego okresu. Wypłata zasiłku zostanie wstrzymana jeśli w ciągu tego okresu były członek personelu tymczasowego przestanie spełniać warunki przewidziane w ust. 1 i 2. Wypłata zasiłku zostanie wznowiona jeśli przed końcem tego okresu były członek personelu tymczasowego ponownie zacznie spełniać wspomniane warunki, przy czym nie ma on prawa do pobierania państwowego zasiłku dla bezrobotnych.
5. Były członek personelu tymczasowego, który jest uprawniony do zasiłku dla bezrobotnych, może również ubiegać się o dodatki rodzinne określone w art. 67 regulaminu pracowniczego. Dodatek na gospodarstwo domowe oblicza się na podstawie zasiłku dla bezrobotnych zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 1 załącznika VII do regulaminu pracowniczego.
Były członek personelu tymczasowego ma obowiązek złożyć deklarację o wszelkich zasiłkach tego samego rodzaju wypłacanych z innych źródeł jemu samemu lub małżonkowi; zasiłki te odlicza się od zasiłków wypłacanych na podstawie niniejszego artykułu.
Były członek personelu tymczasowego, któremu zgodnie z art. 72 regulaminu pracowniczego przysługuje zasiłek dla bezrobotnych, może również ubiegać się o ubezpieczenie chorobowe, przy czym nie jest on zobowiązany do płacenia składek.
6. Zasiłek dla bezrobotnych i dodatek rodzinny wypłacane są w euro przez Komisję. Nie stosuje się żadnego wskaźnika korygującego.
7. Członkowie personelu tymczasowego pokrywają 1/3 składki na ubezpieczenie od bezrobocia. Składka ta wynosi 0,81 % wynagrodzenia podstawowego osoby zainteresowanej po uprzednim potrąceniu od niej ryczałtu w wysokości ►M122 1 171,09 EUR ◄ , nie biorąc pod uwagę wskaźników korygujących przewidzianych w art. 64 Regulaminu pracowniczego. Składka ta będzie potrącana każdego miesiąca z wynagrodzenia osoby zainteresowanej i wraz z pozostałą częścią (2/3) obciążającą zakład pracy wpłacana na Specjalny Fundusz dla Bezrobotnych. Fundusz ten jest wspólny dla instytucji, które co miesiąc wpłacają składki do Komisji w terminie nie późniejszym niż osiem dni po wypłacie wynagrodzeń. Wszelkie wydatki wynikające z zastosowania tego artykułu zatwierdza i pokrywa Komisja zgodnie z przepisami Regulaminu finansowego stosowanego do budżetu ogólnego Unii Europejskiej.
8. Zasiłki dla bezrobotnych wypłacane byłemu członkowi personelu tymczasowego, który jest bezrobotny, podlegają rozporządzeniu (EWG, Euratom, EWWiS) nr 260/68 ustanawiającemu warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich.
9. Służby krajowe odpowiedzialne za zatrudnienie i bezrobocie, działając zgodnie z ustawodawstwem krajowym, aktywnie współpracują z Komisją w celu zapewnienia właściwego stosowania niniejszego artykułu.
10. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu podlegają zasadom ustanowionym przez wspólne porozumienie pomiędzy instytucjami Wspólnot, po otrzymaniu opinii Komitetu ds. Regulaminu Pracowniczego, bez uszczerbku dla przepisów ostatniego akapitu ust. 2.
11. Rok po wprowadzeniu ubezpieczenia od bezrobocia Komisja przedkłada Radzie pierwsze sprawozdanie z sytuacji finansowej systemu ubezpieczeniowego, a następne w dwuletnich odstępach czasowych. Jeśli jest to konieczne dla finansowej równowagi systemu, Komisja, niezależnie od powyższego sprawozdania, przedstawia Radzie propozycje dostosowania składek ustalonych w ust. 7. Rada rozpatruje propozycje zgodnie z ust. 3.
Artykuł 29
Artykuł 74 regulaminu pracowniczego dotyczący świadczenia porodowe i art. 75 regulaminu pracowniczego dotyczący przejęcia odpowiedzialności przez instytucję za koszty, o których mowa w tym przepisie, stosuje się na zasadzie analogii.
Artykuł 30
Artykuł 76 regulaminu pracowniczego dotyczący zapomóg, pożyczek lub zaliczek stosuje się na zasadzie analogii do personelu tymczasowego przez okres obowiązywania umowy o pracę lub po jej wygaśnięciu, jeśli, w wyniku poważnej przewlekłej choroby nabytej ►M112 niezdolności do pracy ◄ lub wypadku w okresie zatrudnienia, pracownik nie jest zdolny do pracy i udowodni, że taka choroba lub wypadek nie podlega ubezpieczeniu w ramach innego systemu.
Sekcja B
UBEZPIECZENIE NA WYPADEK INWALIDZTWA I ŚMIERCI
Artykuł 31
Zgodnie z poniższymi przepisami członkowie personelu tymczasowego są ubezpieczeni na wypadek śmierci lub inwalidztwa powstałego w czasie zatrudnienia.
Wstrzymuje się płatności i świadczenia przewidziane w niniejszej, jeśli wynagrodzenie otrzymywane przez członka personelu z tytułu wykonywania pracy jest zawieszone na mocy niniejszych warunków zatrudnienia.
Artykuł 32
Jeśli badanie lekarskie przeprowadzone przed zatrudnieniem pracownika wykaże, że cierpi on z powodu choroby lub inwalidztwa, organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, może, w odniesieniu do ryzyka wynikającego z takiej choroby lub inwalidztwa, podjąć decyzję o przyznaniu takiemu pracownikowi gwarantowanych świadczeń z tytułu inwalidztwa lub śmierci jedynie po upływie pięciu lat od daty przystąpienia do służby w danej instytucji.
Pracownikowi przysługuje prawo odwołania się od powyższej decyzji do Komitetu ds. Inwalidztwa przewidzianego w art. 4 ust. 1 regulaminu pracowniczego.
Artykuł 33
1. Urzędnikowi, który z powodu całkowitej niezdolności do pracy zmuszony jest zawiesić stosunek pracy nawiązany z daną instytucją, przysługuje w tym okresie renta inwalidzka, której wysokość określa się następująco.
Artykuł 52 Regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii wobec osób pobierających rentę inwalidzką. W przypadku gdy osoba pobierająca rentę inwalidzką przechodzi na emeryturę przed ukończeniem 65 roku życia, nie osiągając tym samym pełnego prawa do emerytury, stosuje się przepisy ogólne w sprawie emerytur. Wysokość emerytury ustala się na podstawie grupy zaszeregowania i stopnia, na którym zatrudniony jest pracownik w ramach danej grupy zaszeregowania przed utratą zdolności do pracy.
Renta inwalidzka wynosi 70 % ostatniego wynagrodzenia podstawowego członka personelu tymczasowego. Nie powinna ona być jednak niższa od kwoty minimum socjalnego określonego w art. 6 załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego. Renta inwalidzka uzależniona jest od składek na ubezpieczenie, na podstawie których określa się jej wysokość.
Jeśli niezdolność pracownika do pracy powstała na skutek wypadku mającego miejsce w trakcie lub w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych, na skutek choroby zawodowej czy w wyniku aktu poświęcenia dokonanego w interesie publicznym lub narażenia swojego życia dla ratowania innej osoby, renta inwalidzka wynosi co najmniej 120 % kwoty minimum socjalnego. W powyższym wypadku składki na ubezpieczenie pokrywa były pracodawca.
W przypadku niezdolności do pracy umyślnie spowodowanej przez urzędnika, organ określony w art. 6 ust. 1, może zdecydować o przyznaniu pracownikowi jedynie świadczenia przewidzianego w art. 39.
Osoby uprawnione do pobierania renty inwalidzkiej mają również prawo do otrzymywania dodatków rodzinnych przewidzianych w art. 67 Regulaminu pracowniczego zgodnie z załącznikiem VII do Regulaminu pracowniczego; dodatek na gospodarstwo domowe nalicza się na podstawie renty.
2. Niezdolność do pracy stwierdza Komitet ds. Inwalidztwa określony w art. 9 Regulaminu pracowniczego.
3. Instytucja, o której mowa w art. 40 załącznika VIII Regulaminu pracowniczego, można żądać badania okresowego osoby uprawnionej do renty inwalidzkiej w celu sprawdzenia, czy nadal spełnia ona warunki konieczne do otrzymywania takiej renty. W przypadku gdy Komitet ds. Inwalidztwa stwierdzi, że warunki te nie są już spełniane, pracownik ponownie podejmuje pracę w danej instytucji, o ile jego umowa jeszcze nie wygasła.
W przypadku gdy ponowne zatrudnienie wyżej wspomnianego pracownika w służbach Wspólnot okaże się niemożliwe, możliwe jest rozwiązanie umowy z zastrzeżeniem wypłaty kwoty odpowiadającej wynagrodzeniu, które zostało by wypłacone w okresie wypowiedzenia i, w stosownym przypadku, o odszkodowania z tytułu rozwiązania umowy przewidzianego w art. 47. Ponadto stosuje się art. 39.
Artykuł 34
Osobom wywodzącym swe prawa od zmarłego pracownika, określonym w rozdziale 4 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego, przysługuje renta rodzinna przewidziana w art. 35–38. ►M62 ————— ◄
▼M62 —————
W przypadku śmierci byłego pracownika, ►M62 który otrzymywał ►M112 rentę inwalidzką ◄ , lub byłego pracownika ◄ w rozumieniu art. 2 ►M62 lit. a, c) lub d) ◄ , otrzymującego emeryturę za wysługę lat, lub który opuścił służbę przed ukończeniem ►M112 63 ◄ roku życia i zwrócił się z wnioskiem o odroczenie wypłaty emerytury za wysługę lat do pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnąłby wymagany wiek, osoby wywodzące swe prawa od zmarłego pracownika, określone w rozdziale 4 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego, mają prawo do renty rodzinnej jak przewidziano w tym Załączniku.
Jeśli dłużej niż jeden rok nieznane jest miejsce pobytu członka personelu tymczasowego lub byłego członka personelu tymczasowego pobierającego ►M112 rentę inwalidzką ◄ lub emeryturę za wysługę lat, lub byłego członka personelu tymczasowego, który opuścił służbę przed ukończeniem ►M112 63 ◄ roku życia i zwrócił się z wnioskiem o wstrzymanie wypłaty emerytury za wysługę lat do pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po tym, w którym osiągnąłby wymagany wiek, przepisy rozdziałów 5 i 6 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego odnoszące się do tymczasowych świadczeń stosuje się na zasadzie analogii do małżonka i osób uznanych za pozostające na jego utrzymaniu.
Artykuł 35
Prawo do otrzymania renty przysługuje od pierwszego dnia miesiąca następującego po tym, w którym nastąpiła śmierć lub, w danym przypadku, pierwszego dnia miesiąca następującego po okresie, w którym ►M112 żyjący małżonek ◄ , sieroty lub osoby pozostające na utrzymaniu zmarłego otrzymają jego uposażenie na mocy art. 70 regulaminu pracowniczego.
Artykuł 36
►M112 Żyjącemu małżonkowi ◄ małżonkowi pracownika przysługuje ►M112 renta rodzinna ◄ zgodnie z rozdziałem 4 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego. Renta ta nie powinna wynosić mniej niż 35 % ostatniego miesięcznego wynagrodzenia podstawowego otrzymywanego przez pracownika i nie mniej niż kwota minimum socjalnego określonego w art. 6 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego. W przypadku śmierci pracownika w rozumieniu art. 2 lit. a), c) lub d) wysokość ►M112 renta rodzinna ◄ zwiększa się do 60 % emerytury za wysługę lat, którą otrzymywałby pracownik, gdyby, niezależnie od stażu pracy lub wieku, spełniał warunki do otrzymywania tejże emerytury w chwili śmierci.
Osoba pobierająca ►M112 rentę rodzinną ◄ jest uprawniona, na mocy warunków ustanowionych w załączniku VII do regulaminu pracowniczego, do dodatków rodzinnych określonych w art. 67 regulaminu pracowniczego. Jednakże dodatek na dziecko pozostające na utrzymaniu równy jest podwójnej kwocie dodatku przewidzianego w art. 67 ust. 1 lit. b) regulaminu pracowniczego.
▼M62 —————
Artykuł 37
Jeśli urzędnik lub osoba uprawniona do emerytury za wysługę lat lub renty inwalidzkiej umiera, nie pozostawiając małżonka uprawnionego do otrzymywania renty rodzinnej, dzieciom będącym na utrzymaniu zmarłego przysługuje renta sieroca zgodnie z art. 80 Regulaminu pracowniczego.
To samo prawo przysługuje dzieciom, które spełniają powyższe warunki, w przypadku śmierci lub ponownego małżeństwa małżonka uprawnionego do renty rodzinnej.
Jeśli urzędnik lub osoba uprawniona do emerytury lub renty inwalidzkiej umiera, a warunki określone w ust. 1 nie zostały spełnione, stosuje się art. 80 akapit trzeci Regulaminu pracowniczego.
W przypadku śmierci byłego członka personelu tymczasowego określonego w art. 2 lit. a), c) lub d), który wystąpił ze służby przed ukończeniem 63 lat i złożył wniosek o zawieszenie emerytury za wysługę lat do pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym osiągnąłby wymagany wiek, dzieci uznane za pozostające na jego utrzymaniu zgodnie z art. 2 załącznika VII do Regulaminu pracowniczego mają prawo do renty sierocej pobieranej na tych samych warunkach jak te, które określone są powyższych akapitach.
Renta sieroca pobierana przez osobę uznaną za dziecko będące na utrzymaniu w rozumieniu w art. 2 ust. 4 załącznika VII do Regulaminu pracowniczego nie może przekraczać dwukrotnej wartości dodatku na dziecko pozostające na utrzymaniu.
Renta sieroca nie przysługuje w przypadku kiedy rodzic naturalny, który został zastąpiony przez rodzica przybranego, umiera.
Sieroty mogą się ubiegać o dodatek edukacyjny zgodnie z art. 3 załącznika VII do Regulaminu pracowniczego.
Artykuł 38
W przypadku rozwodu lub występowania więcej niż jednej kategorii osób pozostałych po zmarłym pracowniku kwalifikujących się do renty rodzinnej, powyższą rentę dzieli się w sposób przewidziany w rozdziale 4 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego.
Artykuł 38a
Zasady odnoszące się do pułapu i podziału określone w art. 81a regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii.
Sekcja C
EMERYTURA ZA WYSŁUGĘ LAT I ODPRAWA
Artykuł 39
1. Kończąc służbę, pracownik określony w art. 2 ma prawo do emerytury za wysługę lat, przeniesienia ekwiwalentu ubezpieczeniowego lub odprawy zgodnie z rozdziałem 3 tytułem V załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego. W przypadku gdy pracownikowi przysługuje emerytura za wysługę lat, jego prawa emerytalne zmniejsza się proporcjonalnie do kwot wypłacanych zgodnie z art. 42.
W warunkach określonych poniżej zastosowanie ma art. 9 ust. 2 załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego:
Organ powołujący może, w interesie służby i na podstawie obiektywnych kryteriów oraz przejrzystych procedur ustalonych na podstawie ogólnych warunków ich wdrażania, podjąć decyzję o niestosowaniu potrąceń z wynagrodzeń najwyżej ośmiu pracowników tymczasowych przechodzących na emeryturę we wszystkich instytucjach w ciągu roku. Liczba ta może ulegać zmianom w zależności od tego, czy średnio w ciągu każdych dwóch lat przekroczyła 10, a ponadto uwarunkowana jest zasadą zachowania neutralności budżetowej. Przed upływem pięciu lat Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z oceny wdrażania wspomnianych procedur i kryteriów. Po upływie pięciu lat, w danym przypadku, na podstawie art. 283 Traktatu WE, Komisja może zaproponować zmianę liczby pracowników zwolnionych od potrąceń w ciągu roku.
2. Artykuł 11 ust. 2 i 3 załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii w odniesieniu do pracowników określonych w art. 2 niniejszych warunków zatrudnienia.
3. Osobie przechodzącej na emeryturę przysługują dodatki rodzinne przewidziane w art. 67 Regulaminu pracowniczego. Procentową cześć dodatku na gospodarstwo domowe oblicza się na podstawie wysokości emerytury.
Artykuł 40
Jeśli pracownik zostaje mianowany na urzędnika ►M15 Wspólnot ◄ , nie otrzymuje odprawy przewidzianej w art. 39 ust. 1.
Każdy okres służby w personelu tymczasowym jednej z trzech ►M15 Wspólnot ◄ Europejskich uwzględnia się przy obliczaniu lat wysługi do emerytury zgodnie z załącznikiem VIII do regulaminu pracowniczego.
Jeśli pracownik wykorzystuje opcję przewidzianą w art. 42, jego prawa do emerytury za wysługę lat zostaną ograniczone proporcjonalnie do okresu odpowiadającemu potrąceniom.
Powyższy akapit nie stosuje się wobec pracownika, który trzy miesiące po objęciu go przepisami Regulaminu pracowniczego zwrócił się z prośbą o wypłatę tych kwot wraz z odsetkami naliczonymi w wysokości ►M113 3,9 % ◄ rocznie. Powyższa stawka może ulec zmianie zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 12 załącznika XII do Regulaminu pracowniczego.
Sekcja D
FINANSOWANIE SYSTEMU UBEZPIECZENIA NA WYPADEK INWALIDZTWA I UBEZPIECZENIA NA ŻYCIE ORAZ SYSTEMU EMERYTALNEGO
Artykuł 41
W odniesieniu do finansowania systemu zabezpieczenia społecznego przewidzianego w sekcjach B i C stosuje się na zasadzie analogii przepisy art. 83 ►M112 i art. 83a ◄ regulaminu pracowniczego i art. 36 i 38 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego.
Artykuł 42
Zgodnie z warunkami ustalonymi przez instytucję, pracownik może zwrócić się do instytucji o dokonanie wszelkich płatności, które zobowiązany jest wnieść w celu uzyskania lub utrzymania uprawnień emerytalnych w kraju pochodzenia.
Takie płatności nie przekraczają ►M112 podwójna stawka określona w art. 83 ust. 2 Regulaminu pracowniczego ◄ pracownika i ponoszone są przez ►M15 budżet Wspólnot ◄ .
Sekcja E
ROZPATRYWANIE ROSZCZEŃ PERSONELU TYMCZASOWEGO
Artykuł 43
Artykuły 40–44 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii.
Sekcja F
WYPŁATA ŚWIADCZEŃ
Artykuł 44
Artykuły 81a i 82 regulaminu pracowniczego i art. 45 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego dotyczące wypłaty świadczeń stosuje się na zasadzie analogii.
Wszelkie kwoty należne Wspólnotom ze strony członka personelu tymczasowego na mocy niniejszego systemu ubezpieczeń przypadające do zapłaty w terminie płatności świadczeń, odlicza się od kwoty jego świadczenia lub od kwoty świadczeń wypłacanych osobom wywodzącym od niego swe uprawnienia w sposób określony przez instytucję, o której mowa w art. 45 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego. Odliczenie może być rozłożone na kilka miesięcy.
Sekcja G
WSTĄPIENIE PRZEZ WSPÓLNOTY W PRAWA WIERZYCIELA
Artykuł 44a
Przepisy art. 85a regulaminu pracowniczego odnoszące się do wstąpienia przez Wspólnoty w prawa wierzyciela stosuje się na zasadzie analogii.
ROZDZIAŁ 7
Zwrot nadpłaconych kwot
Artykuł 45
Stosuje się art. 85 regulaminu pracowniczego dotyczący zwrotu nadpłaconych kwot.
ROZDZIAŁ 8
Środki prawne
Artykuł 46
Tytuł VII regulaminu pracowniczego dotyczący środków prawnych stosuje się na zasadzie analogii.
ROZDZIAŁ 9
Rozwiązanie stosunku pracy
Artykuł 47
Z wyjątkiem zgonu, stosunek pracy nawiązany z pracownikiem personelu tymczasowego ulega rozwiązaniu:
a) z końcem miesiąca, w którym pracownik kończy 65 lat; lub
b) jeśli umowa została zawarta na czas określony:
i) w dniu przewidzianym w umowie;
ii) z chwilą upłynięcia okresu wypowiedzenia przewidzianego w umowie z zastrzeżeniem możliwości wcześniejszego rozwiązania umowy zarówno przez pracownika, jak i instytucję. Okres wypowiedzenia trwa nie krócej niż miesiąc za każdy przepracowany rok służby i mieści się w granicach od 1 do 3 miesięcy. W przypadku pracowników personelu tymczasowego, których umowy zostały przedłużone, okres wypowiedzenie nie może trwać dłużej niż 6 miesięcy. Okres ten nie może jednakże rozpocząć się w czasie, gdy pracownik przebywa na urlopie macierzyńskim lub chorobowym, z zastrzeżeniem, że urlop chorobowy nie trwa dłużej niż trzy miesiące. Ponadto okres wypowiedzenia podczas urlopu macierzyńskiego lub chorobowego wstrzymuje się w granicach czasowych określonych powyżej. Jeśli umowę rozwiązuje instytucja, pracownikowi przysługuje odszkodowanie w wysokości 1/3 jego wynagrodzenia podstawowego za okres pomiędzy datą zakończenia pracy a datą wygaśnięcia umowy;
iii) jeśli pracownik nie spełnia warunków przewidzianych w art. 12 ust. 2 pkt a), z zastrzeżeniem możliwości wzięcia pod uwagę sytuacji wyjątkowej przewidzianej w tym artykule. Jeśli sytuacja ta nie zostanie rozpatrzona pozytywnie, należy stosować okres wypowiedzenia, o którym mowa w lit. b) ppkt ii); lub
c) jeśli umowa zawarta jest na czas nieokreślony:
i) z chwilą upłynięcia okresu wypowiedzenia przewidzianego w umowie; okres wypowiedzenia trwa nie krócej niż miesiąc za każdy przepracowany rok służby i mieści się w granicach od 3 do 9 miesięcy. Jednakże okres wypowiedzenia nie może rozpocząć się w czasie, gdy pracownik przebywa na urlopie macierzyńskim lub chorobowym, z zastrzeżeniem, że urlop chorobowy nie trwa dłużej niż trzy miesiące. Ponadto okres wypowiedzenia podczas urlopu macierzyńskiego lub chorobowego zostaje wstrzymany w granicach czasowych określonych powyżej; lub
ii) jeśli pracownik nie spełnia warunków przewidzianych w art. 12 ust. 2 pkt a), z zastrzeżeniem możliwości wzięcia pod uwagę sytuacji wyjątkowej przewidzianej w tym artykule. Jeśli sytuacja ta nie zostanie rozpatrzona pozytywnie, należy stosować okres wypowiedzenia, o którym mowa w lit. c) ppkt i).
Artykuł 48
Stosunek pracy, zarówno na czas określony, jak i na czas nieokreślony, może być rozwiązany przez instytucję bez wypowiedzenia:
a) w trakcie lub z końcem okresu próbnego zgodnie z art. 14;
▼M112 —————
►M112 b) ◄ jeśli pracownik nie jest w stanie podjąć swoich obowiązków z końcem okresu płatnego zwolnienia lekarskiego przewidzianego w art. 16. W takim przypadku pracownik otrzymuje dodatek w wysokości wynagrodzenia podstawowego wraz z dodatkiem rodzinnym w stosunku dwóch dni za każdy przepracowany miesiąc.
Artykuł 49
1. Po przeprowadzeniu procedury dyscyplinarnej przewidzianej w załączniku IX do regulaminu pracowniczego, którą stosuje się na zasadzie analogii, stosunek pracy może zostać rozwiązany bez okresu wypowiedzenia z powodów dyscyplinarnych w poważnych przypadkach celowego lub wynikającego z niedbałości niedopełnienia obowiązków. Decyzję z uzasadnieniem wydaje organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, zapewniając uprzednio zainteresowanemu pracownikowi możliwość obrony.
Przed rozwiązaniem stosunku pracy członek personelu tymczasowego może zostać zawieszony zgodnie z ►M112 art. 23 i 24 załącznika IX do ◄ regulaminu pracowniczego, który stosuje się na zasadzie analogii.
2. ►M62 Jeśli stosunek pracy zostaje rozwiązany zgodnie z ust. 1, organ, ◄ o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, może podjąć decyzję o:
a) ograniczeniu odprawy przewidzianej w art. 39 do zwrotu składek przewidzianej w art. 83 regulaminu pracowniczego wraz z odsetkami składanymi w stosunku 3,5 % rocznie.
b) wstrzymaniu w całości lub części dodatku z tytułu przeprowadzki przewidzianego w art. 24 ust. 2.
Artykuł 50
1. Rozwiązanie przez instytucję stosunku pracy z członkiem personelu tymczasowego bez wypowiedzenia następuje w przypadku gdy organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy ustali, że:
a) w okresie zatrudnienia pracownik świadomie dostarczył fałszywych informacji co do swoich kwalifikacji lub wymagań przewidzianych w art. 12 ust. 2; i
b) fałszywe informacje przyczyniły się do jego zatrudnienia.
2. W takich przypadkach organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, po wysłuchaniu zainteresowanego pracownika i przeprowadzeniu procedury dyscyplinarnej przewidzianej w załączniku IX do regulaminu pracowniczego, który stosuje się na zasadzie analogii, ogłasza rozwiązanie stosunku pracy.
Przed rozwiązaniem stosunku pracy członek personelu tymczasowego może zostać zawieszony zgodnie z ►M112 art. 23 i 24 załącznika IX do ◄ regulaminu pracowniczego, który stosuje się na zasadzie analogii.
Stosuje się przepisy art. 49 ust. 2.
Artykuł 50a
Bez uszczerbku dla art. 49 i 50, celowe lub wynikające z zaniedbania niedopełnienie przez członka personelu tymczasowego lub byłego członka personelu tymczasowego obowiązków wynikających z niniejszych warunków zatrudnienia podlega postępowaniu dyscyplinarnemu zgodnie z tytułem VI regulaminu pracowniczego i, gdzie ma zastosowanie, załącznikiem IX do regulaminu pracowniczego, którego przepisy stosuje się na zasadzie analogii.
TYTUŁ III
PERSONEL POMOCNICZY
ROZDZIAŁ 1
Przepisy ogólne
Artykuł 51
Umowy z personelem pomocniczym zawiera się na czas określony; istnieje możliwość ich przedłużenia.
Artykuł 52
Rzeczywisty okres zatrudnienia personelu pomocniczego wraz z okresem przedłużenia umowy nie powinien przekroczyć trzech lat lub daty 31 grudnia 2007 r. W terminie po 31 grudnia 2006 r. nie można zatrudniać nowego personelu pomocniczego.
Artykuł 53
Personel pomocniczy dzieli się na cztery kategorie, podzielone na grupy odpowiadające wykonywanym obowiązkom.
W ramach każdej grupy personel pomocniczy dzieli się na cztery klasy. Podział ten uwzględnia kwalifikacje i doświadczenie pracowników.
Podstawowe stanowiska i odpowiadające im grupy ukazane są w poniższej tabeli.
|
kategoria |
grupa |
stanowisko |
|
A |
I |
Badacz z dużym doświadczeniem w więcej niż jednej dziedzinie; Doświadczony weryfikator tłumaczeń; Tłumacz ustny ze szczególnym doświadczeniem; |
|
II |
Badacz z pewnym doświadczeniem; Weryfikator tłumaczeń; Doświadczony tłumacz pisemny lub ustny; |
|
|
III |
Badacz; Tłumacz pisemny lub ustny; |
|
|
B |
IV |
Personel wykonujący trudną pracę (opracowywanie projektów, korekta, księgowość lub prace natury technicznej); |
|
V |
Personel wykonujący prostą pracę (opracowywanie projektów, księgowość lub prace natury technicznej); |
|
|
C |
VI |
Doświadczony sekretarz; Doświadczony pracownik biurowy; |
|
VII |
Sekretarz, maszynistka, telefonistka; Pracownik biurowy; |
|
|
D |
VIII |
Wykwalifikowany robotnik; Portier lub szofer; |
|
IX |
Niewykwalifikowany robotnik; Posłaniec. |
Artykuł ►M112 1d ◄ regulaminu pracowniczego dotyczący równego traktowania urzędników stosuje się na zasadzie analogii.
ROZDZIAŁ 2
Prawa i obowiązki
Artykuł 54
Artykuły 11–25 regulaminu pracowniczego dotyczące praw i obowiązków urzędników stosuje się na zasadzie analogii, za wyjątkiem art. 13 odnoszącego się do pracy zarobkowej małżonka, art. 15 dotyczącego urzędników ubiegających się o obieralny urząd publiczny, art. 23 ust. 3 odnoszącego się do laissez-passer i art. 25 akapit drugi odnoszącego się do publikacji decyzji indywidualnych.
Decyzja wymagająca zadośćuczynienia szkodzie poniesionej przez Wspólnoty w wyniku poważnego uchybienia zgodnie z art. 22 regulaminu pracowniczego, podejmowana jest przez organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, po dopełnieniu formalności przewidzianych w przypadkach zwolnienia z powodu poważnego uchybienia.
ROZDZIAŁ 3
Warunki zatrudnienia
Artykuł 55
1. Członek personelu pomocniczego może zostać zatrudniony tylko pod warunkiem, że:
a) jest obywatelem jednego z Państw Członkowskich Wspólnot, poza wyjątkiem zatwierdzonym przez organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, i posiada pełne prawa obywatelskie;
b) spełnił wszelkie nałożone prawem obowiązki dotyczące służby wojskowej;
c) przedstawi odpowiednie referencje potwierdzające posiadanie odpowiednich cech charakteru do wykonywania obowiązków oraz
d) jest wystarczająco sprawny fizycznie, aby wykonywać swoje obowiązki.
2. Organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, może uchylić wymagania dotyczące przedstawienia dokumentów dowodowych, że osoba zainteresowana spełnia powyższe warunki, w przypadku kiedy jest przyjęta do pracy na okres nie dłuższy niż trzy miesiące.
Artykuł 56
Umowa członka personelu pomocniczego określa w szczególności:
a) długość umowy o pracę;
b) datę rozpoczęcia zatrudnienia;
c) charakter pracy;
d) grupę zaszeregowania;
e) miejsce pracy.
ROZDZIAŁ 4
Warunki pracy
Artykuł 57
Artykuły 55–56b regulaminu pracowniczego ►M112 z wyjątkiem art. 55a ust. 2 lit. d) i e) ◄ , odnoszące się do czasu pracy, nadgodzin, pracy zmianowej, gotowości do pracy w miejscu pracy i w domu stosuje się na zasadzie analogii.
Artykuł 58
Personel pomocniczy jest uprawniony do płatnego urlopu w stosunku dwóch dni roboczych na miesiąc służby; okres pracy nieprzekraczający 15 dni lub połowy miesiąca nie uprawnia do urlopu.
Jeśli z powodu wymagań służby członek personelu pomocniczego nie może otrzymać urlopu przewidzianego w akapicie powyżej podczas zatrudnienia, za każdy niewykorzystany dzień urlopu otrzymuje kwotę jak za dni dodatkowo przepracowane.
Ponadto członek personelu pomocniczego może w wyjątkowych okolicznościach i na własną prośbę otrzymać specjalny urlop zgodnie z zasadami ustanowionymi przez instytucję na podstawie zasad określonych w art. 57 regulaminu pracowniczego i w art. 6 załącznika V do regulaminu pracowniczego.
Artykuł 59
Artykuł 16 dotyczący zwolnienia lekarskiego stosuje się wobec personelu pomocniczego. ►M62 Płatne zwolnienie lekarskie nie może jednak przekraczać jednego miesiąca lub czasu przepracowanego przez członka personelu pomocniczego, jeśli ostatni z wymienionych jest dłuższy. ◄ Artykuł 58 regulaminu pracowniczego dotyczący urlopu macierzyńskiego stosuje się na zasadzie analogii.
Artykuł 60
Artykuły 60 i 61 regulaminu pracowniczego odnoszące się do nieusprawiedliwionej nieobecności i świąt państwowych stosuje się na zasadzie analogii.
ROZDZIAŁ 5
Wynagrodzenie i zwrot kosztów
Artykuł 61
Wynagrodzenie personelu pomocniczego składa się z wynagrodzenia podstawowego, dodatków rodzinnych i innych dodatków.
Pracownicy personelu pomocniczego zachowują przez cały czas trwania umowy o pracę tę samą grupę uposażenia określoną w umowie.
Artykuł 62
Personel pomocniczy otrzymuje wynagrodzenie dziennie lub miesięcznie.
W przypadku personelu pomocniczego opłacanego dziennie, wypłaca się wynagrodzenie jedynie za dni rzeczywiście przepracowane.
Artykuł 63
Zakres wynagrodzenia podstwowego przewidziany jest w poniższej tabeli:
|
1.7.2008 |
STOPIEŃ |
||||
|
KATEGORIA |
GRUPA |
1 |
2 |
3 |
4 |
|
A |
I |
6 565,32 |
7 378,56 |
8 191,80 |
9 005,04 |
|
II |
4 765,00 |
5 229,31 |
5 693,62 |
6 157,93 |
|
|
III |
4 004,25 |
4 182,62 |
4 360,99 |
4 539,36 |
|
|
B |
IV |
3 846,60 |
4 223,18 |
4 599,76 |
4 976,34 |
|
V |
3 021,43 |
3 220,60 |
3 419,77 |
3 618,94 |
|
|
C |
VI |
2 873,61 |
3 042,79 |
3 211,97 |
3 381,15 |
|
VII |
2 571,98 |
2 659,49 |
2 747,00 |
2 834,51 |
|
|
D |
VIII |
2 324,67 |
2 461,59 |
2 598,51 |
2 735,43 |
|
IX |
2 238,75 |
2 269,94 |
2 301,13 |
2 332,32 |
|
Artykuł 63a
Przepisy art. 66a regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii.
Artykuł 64
Artykuły 63, 64 i 65 regulaminu pracowniczego odnoszące się do waluty, w której wypłacane jest wynagrodzenie i dostosowanie wynagrodzenia, stosuje się na zasadzie analogii.
Artykuł 65
Artykuł 67, z wyjątkiem ust. 1 lit. c), art. 69 Regulaminu pracowniczego oraz artykuły 1, 2 i 4 załącznika VII do Regulaminu pracowniczego dotyczące wypłaty dodatku rodzinnego, dodatku zagranicznego za rozłąkę stosuje się na zasadzie analogii.
Artykuł 66
W przypadku gdy pracownik za każdy przepracowany dzień otrzymuje dzienną stawkę wynagrodzenia, nie może ona być większa niż jedna dwudziesta część wynagrodzenia miesięcznego. Wypłata wynagrodzenia następuje pod koniec przepracowanego tygodnia.
Artykuł 67
Artykuły 7, 11, 12, 13 i 13a załącznika VII do Regulaminu pracowniczego dotyczące zwrotu kosztów podróży i wydatków związanych z wykonaniem powierzonych zadań oraz przyznania dodatków na zakwaterowanie i transport stosuje się na zasadzie analogii.
Artykuł 68
W przypadku pracownika personelu pomocniczego opłacanego miesięcznie, wynagrodzenie wypłacane jest nie później niż ostatniego dnia roboczego danego miesiąca.
W przypadku gdy należne wynagrodzenie dotyczy okresu krótszego niż miesiąc, kwota ta zostaje podzielona na trzydzieści części, i:
a) w wypadku gdy faktyczna liczba przepracowanych dni wynosi 15 lub mniej, liczba należnych części trzydziestych równa się faktycznej liczbie przepracowanych dni;
b) w wypadku gdy faktyczna liczba przepracowanych dni wynosi więcej niż 15, liczba należnych części trzydziestych równa się różnicy trzydziestu i faktycznej liczby nieprzepracowanych dni.
W wypadku gdy uprawnienie do dodatków rodzinnych i dodatków zagranicznych rozpoczyna się po dacie wstąpienia do służby, członek personelu otrzymuje je, licząc od pierwszego dnia miesiąca, w którym nabył to uprawnienie. Z chwilą utraty tego uprawnienia członek personelu otrzymuje należną kwotę do ostatniego dnia miesiąca, w którym utracił to uprawnienie.
Artykuł 69
Członek personelu pomocniczego, który przedstawi dowód, że nie może przebywać w dotychczasowym miejscu zamieszkania, uprawniony jest do pobierania dziennych diet służbowych przewidzianych w art. 10 załącznika VII do regulaminu pracowniczego przez okres nie dłuższy niż jeden rok.
ROZDZIAŁ 6
Świadczenia z tytułu zabezpieczenia społecznego
Artykuł 70
1. W celu objęcia ubezpieczeniem z tytułu choroby, wypadku, inwalidztwa ►M112 bezrobocia ◄ i śmierci i umożliwienia nabycia praw do emerytury za wysługę lat, pracownicy personelu pomocniczego muszą być objęci obowiązkowym systemem zabezpieczenia społecznego; najlepiej, jeśli jest to system kraju, w którym ostatnio byli członkami systemu zabezpieczenia społecznegolub system ich kraju pochodzenia.
Instytucja ponosi odpowiedzialność za składki pracownika wymagane obowiązującym prawem, jeśli pracownik jest objęty obowiązkowym systemem zabezpieczenia społecznego ►M112 ubezpieczenia na wypadek bezrobocia ◄ lub za dwie trzecie składek pracownika, jeśli pozostaje on objęty systemem dobrowolnego zabezpieczenia społecznego, którego był członkiem przed podjęciem służby we ►M15 Wspólnotach ◄ , lub jeśli dobrowolnie przystępuje do krajowego systemu zabezpieczenia społecznego.
2. Jeśli niemożliwe jest zastosowanie przepisów ust. 1, personel pomocniczy objęty jest ubezpieczeniem z tytułu choroby, wypadku, inwalidztwa i śmierci, a także ubezpieczeniem emerytalnym, na koszt instytucji, w której jest zatrudniony, za ekwiwalent dwóch trzecich udziału określonego w ust. 1. Przepisy dotyczące zastosowania powyższego ustanawia się w porozumieniu między instytucjami po konsultacji z Komitetem ds. Regulaminu Pracowniczego przewidzianym w art. 10 regulaminu pracowniczego.
Artykuł 71
Artykuł 76 regulaminu pracowniczego dotyczący zapomóg, pożyczek lub zaliczek stosuje się na zasadzie analogii wobec personelu pomocniczego w czasie trwania umowy.
ROZDZIAŁ 7
Zwrot nadpłaconych kwot
Artykuł 72
Stosuje się art. 85 regulaminu pracowniczego dotyczący zwrotu nadpłaconych kwot.
ROZDZIAŁ 8
Środki prawne
Artykuł 73
Tytuł VII regulaminu pracowniczego dotyczący środków prawnych stosuje się na zasadzie analogii.
ROZDZIAŁ 9
Rozwiązanie stosunku pracy
Artykuł 74
Z wyjątkiem wygaśnięcia na skutek śmierci, stosunek pracy nawiązany z pracownikiem personelu pomocniczego ulega rozwiązaniu:
a) w dniu przewidzianym w umowie;
b) z końcem miesiąca, w którym pracownik kończy 65 lat;
c) z chwilą upłynięcia okresu wypowiedzenia przewidzianego w umowie, z zastrzeżeniem możliwości wcześniejszego rozwiązania umowy zarówno przez pracownika, jak i instytucję. Okres wypowiedzenia nie powinien trwać krócej niż miesiąc za każdy przepracowany rok służby i powinien mieścić się w granicach od 1 do 3 miesięcy i nie może rozpocząć się w czasie, gdy pracownik przebywa na urlopie macierzyńskim lub chorobowym, z zastrzeżeniem, że urlop chorobowy nie trwa dłużej niż trzy miesiące. Ponadto okres wypowiedzenia podczas urlopu macierzyńskiego lub chorobowego zostaje wstrzymany w granicach czasowych określonych powyżej. Jeśli umowę rozwiązuje instytucja, pracownikowi przysługuje odszkodowanie w wysokości 1/3 jego wynagrodzenia podstawowego za okres pomiędzy datą zakończenia pracy a datą wygaśnięcia umowy;
d) w przypadku gdy pracownik nie spełnia warunków przewidzianych w art. 55 ust. 1 lit. a), z zastrzeżeniem możliwości wzięcia pod uwagę odstępstwa przewidzianego w tym artykule. Jeśli odstępstwo to nie zostaje przyznane, należy stosować okres wypowiedzenia, o którym mowa w lit. c) niniejszego artykułu.
Artykuł 75
Stosunek pracy personelu pomocniczego ►M112 ————— ◄ :
1) zostaje rozwiązany przez instytucję bez okresu wypowiedzenia, jeśli pracownik otrzymuje wezwanie do odbycia służby wojskowej;
2) może zostać rozwiązany przez instytucję bez wypowiedzenia:
a) jeśli pracownik jest powołany do ponownej służby wojskowej i jego obowiązki na mocy umowy nie umożliwiają ponownego zatrudnienia po zakończeniu służby wojskowej zgodnego z poprzednim zakresem obowiązków. W takim przypadku pracownik otrzymuje dodatek w wysokości wynagrodzenia podstawowego wraz z dodatkiem rodzinnym w stosunku dwóch dni za każdy przepracowany miesiąc;
b) jeśli pracownik został wybrany na urząd publiczny i organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, uzna pełnienie takiego urzędu za niezgodne z ►M15 wypełnianiem ◄ jego normalnych obowiązków;
c) jeśli pracownik przestaje spełniać warunki przewidziane w art. 55 ust. 1 lit. d). Jednakże jego umowę można rozwiązać tylko wtedy, gdy jest on uprawniony do otrzymywania renty inwalidzkiej;
d) jeśli pracownik nie jest w stanie podjąć obowiązków z końcem okresu płatnego zwolnienia lekarskiego przewidzianego w art. 59. W takim przypadku pracownik otrzymuje dodatek w wysokości wynagrodzenia podstawowego wraz z dodatkiem rodzinnym w stosunku dwóch dni za każdy przepracowany miesiąc.
Artykuł 76
Stosunek pracy z członkiem personelu pomocniczego może zostać rozwiązany bez okresu wypowiedzenia z powodów dyscyplinarnych w poważnych przypadkach celowego lub wynikającego z niedbałości niedopełnienia obowiązków. Decyzję z uzasadnieniem wydaje organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, zapewniając uprzednio zainteresowanemu pracownikowi możliwość obrony.
Artykuł 77
Rozwiązanie przez instytucję stosunku pracy z członkiem personelu pomocniczego bez wypowiedzenia następuje w przypadku, jeśli organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, ustali, że:
a) w okresie zatrudnienia pracownik świadomie dostarczył fałszywych informacji co do swoich kwalifikacji lub wymagań przewidzianych w art. 55 ust. 1; oraz
b) fałszywe informacje przyczyniły się do jego zatrudnienia.
W takich przypadkach organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, po wysłuchaniu zainteresowanego pracownika, ogłasza rozwiązanie stosunku pracy.
Artykuł 78
W drodze odstępstwa od przepisów niniejszego tytułu personel pomocniczy zatrudniony przez Parlament Europejski na czas trwania sesji podlega warunkom naboru i wynagrodzenia ustanowionym w porozumieniu pomiędzy Parlamentem, Radą Europy i Zgromadzeniem Unii Zachodnioeuropejskiej w zakresie zatrudniania takiego personelu.
Właściwe organy budżetowe otrzymują informację o postanowieniach tego porozumienia i wprowadzonych poprawkach na miesiąc przed jego wejściem w życie.
Takie same warunki naboru i wynagrodzenia mające zastosowanie wobec tłumaczy konferencyjnych zatrudnionych przez Parlament Europejski stosuje się wobec pracowników personelu pomocniczego zatrudnionych w charakterze tłumaczy konferencyjnych w imieniu instytucji i organów Wspólnoty.
Przepisy niniejszego artykułu stosuje się do dnia 31 grudnia 2006 r., po której to dacie odnośni pracownicy podlegają warunkom ustanowionym zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 90.
TYTUŁ IV
PERSONEL KONTRAKTOWY
ROZDZIAŁ 1
PRZEPISY OGÓLNE
Artykuł 79
1. Personel kontraktowy jest opłacany ze środków ogólnych przeznaczonych na ten cel w ramach sekcji budżetu odnoszącej się do danej instytucji.
2. Każda instytucja przyjmuje, w miarę konieczności, ogólne przepisy regulujące zatrudnienie personelu kontraktowego zgodnie z art. 110 Regulaminu pracowniczego.
3. Komisja przedstawia roczne sprawozdanie z zatrudnienia personelu kontraktowego uwzględniając liczbę pracowników, obejmowane przez nich stanowiska, rozmieszczenie geograficzne i środki dostępne z budżetu dla danej grupy funkcyjnej.
4. Instytucje, agencje i inne jednostki zatrudniające personel kontraktowy przedstawiają roczne prognozy zatrudnienia personelu kontraktowego w danej grupie funkcyjnej uwzględniając procedury budżetowe.
Artykuł 80
1. Personel kontraktowy dzieli się na cztery grupy funkcyjne odpowiadające wykonywanym obowiązkom. Każda grupa funkcyjna dzieli się na grupy zaszeregowania i stopnie.
2. Rodzaje obowiązków i odpowiednie grupy funkcyjne ujęto w poniższej tabeli:
|
Grupa funkcyjna |
Grupy zaszeregowania |
Zadania |
|
IV |
13 do 18 |
Zadania administracyjne, doradcze, językowe oraz równoważne zadania techniczne, wykonywane pod nadzorem urzędników lub personelu tymczasowego. |
|
III |
8 do 12 |
Zadania wykonawcze, redakcyjne, księgowe oraz inne równoważne zadania techniczne, wykonywane pod nadzorem urzędników lub personelu tymczasowego. |
|
II |
4 do 7 |
Zadania biurowe i prace sekretarskie, prowadzenie biura oraz inne równoważne zadania, wykonywane pod nadzorem urzędników lub personelu tymczasowego. |
|
I |
1 do 3 |
Praca fizyczna i pomoc w zadaniach administracyjnych, wykonywane pod nadzorem urzędników lub personelu tymczasowego. |
3. W oparciu o powyższą tabelę każda instytucja lub jednostka, o której mowa w art. 3a, po konsultacji z Komitetem ds. Regulaminu Pracowniczego, określa uprawnienia związane z każdym rodzajem obowiązków.
4. Artykuł 1e Regulaminu pracowniczego odnośnie do warunków pracy o charakterze socjalnym w pracy stosuje się na zasadzie analogii.
ROZDZIAŁ 2
PRAWA I OBOWIĄZKI
Artykuł 81
Artykuł 11 stosuje się na zasadzie analogii.
ROZDZIAŁ 3
WARUNKI ZATRUDNIENIA
Artykuł 82
1. Personel kontraktowy jest wybierany z uwzględnieniem możliwie najszerszej bazy geograficznej, spośród obywateli Państw Członkowskich oraz bez względu na rasę czy pochodzenie etniczne, poglądy polityczne, filozoficzne lub religijne, wiek, niepełnosprawność, płeć lub orientację seksualną oraz bez względu na stan cywilny lub sytuację rodzinną.
2. Do zatrudnienia członka personelu kontraktowego wymagane jest co najmniej:
a) w grupie funkcyjnej I ukończenie edukacji w zakresie obowiązkowym;
b) w grupie funkcyjnej II i III:
i) wykształcenie na poziomie pomaturalnym potwierdzone dyplomem; lub
ii) wykształcenie średnie potwierdzone świadectwem dające dostęp do studiów wyższych oraz odpowiednie co najmniej trzyletnie doświadczenie zawodowe; lub
iii) gdy jest to uzasadnione interesem służby, wykształcenie zawodowe lub doświadczenia zawodowe na równoważnym poziomie;
c) w grupie funkcyjnej IV:
i) poziom wykształcenia odpowiadający ukończonym studiom uniwersyteckim trwającym co najmniej trzy lata, potwierdzony dyplomem; lub
ii) gdy jest to uzasadnione interesem służby, wykształcenie zawodowe na równoważnym poziomie.
3. Członek personelu kontraktowego może być zatrudniony wyłącznie pod warunkiem że:
a) jest obywatelem jednego z Państw Członkowskich, chyba że jednostka określona w art. 6 ust. 1 zezwoli na odstępstwo od tego warunku oraz w pełni korzysta z praw obywatelskich;
b) wypełnił wszelkie zobowiązania nałożone na niego na podstawie przepisów dotyczących pełnienia służby wojskowej;
c) wykaże odpowiednie cechy charakteru stwierdzające przydatność do wykonywania swoich obowiązków;
d) jest odpowiednio sprawny fizycznie, aby wykonywać swoje obowiązki; i
e) wykazał gruntowną znajomość jednego z języków Unii Europejskiej oraz zadawalającą znajomość innego języka Unii Europejskiej w zakresie niezbędnym do wykonywania swoich obowiązków.
4. W pierwszej umowie organ zatrudniający może uchylić wymóg dotyczący przedstawienia przez zainteresowaną osobę dokumentów potwierdzających, że spełnia ona warunki określone w ust. 2 lit. a), b) i c) i ust. 3 w przypadku gdy jej zatrudnienie nie przekracza okresu trzech miesięcy.
5. Biuro Doboru Kadr Wspólnot Europejskich wspomaga na wniosek różnych instytucji działania w zakresie wyboru pracowników kontraktowych, w szczególności poprzez określenie treści testów i organizację procedur selekcyjnych. Biuro zapewnia przejrzystość procedur selekcyjnych stosowanych przy naborze pracowników kontraktowych.
6. Każda instytucja powinna, w razie potrzeby, przyjąć ogólne warunki dotyczące procedur naboru personelu kontraktowego zgodnie z art. 110 Regulaminu pracowniczego.
Artykuł 83
Przed zatrudnieniem członek personelu kontraktowego jest poddany badaniom medycznym przez lekarza danej instytucji w celu stwierdzenia, że spełnia on wymogania art. 82 ust. 3 lit. d).
Artykuł 33 Regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii.
Artykuł 84
1. Członek personelu kontraktowego, którego umowa jest zawarta na okres co najmniej jednego roku, odbywa okres próbny przez pierwszych sześć miesięcy okresu zatrudnienia, jeżeli należy do grupy funkcyjnej I lub przez pierwszych dziewięć miesięcy, jeżeli należy do innej grupy funkcyjnej.
2. W przypadku gdy podczas okresu próbnego członek personelu kontraktowego nie może wykonywać swoich obowiązków z powodu choroby lub wypadku przez okres co najmniej jednego miesiąca, organ zatrudniający może odpowiednio przedłużyć jego okres próbny.
3. Najpóźniej na miesiąc przed zakończeniem okresu próbnego sporządza się sprawozdanie dotyczące zdolności wypełniania przez członka personelu kontraktowego obowiązków związanych ze stanowiskiem, a także jego postawy i wydajności w pracy. Sprawozdanie to jest przekazywane zainteresowanej osobie, która ma prawo przedłożyć swoje uwagi na piśmie. Członek personelu kontraktowego, którego praca nie okazała się odpowiednia dla pozostawienia go na danym stanowisku, zostaje zwolniony. Jednakże w wyjątkowych przypadkach organ zatrudniający może przedłużyć okres próbny o maksymalnie sześć miesięcy oraz ewentualnie przydzielić członka personelu kontraktowego do innego departamentu.
4. Sprawozdanie dotyczące członka personelu kontraktowego w okresie próbnym może być sporządzone w dowolnym momencie okresu próbnego, jeżeli jego praca w oczywisty sposób nie spełnia wymagań. Sprawozdanie takie przedstawia się osobie zainteresowanej, która ma prawo przedstawić na piśmie swoje uwagi. Na podstawie tego sprawozdania organ zatrudniający może podjąć decyzję o zwolnieniu członka personelu kontraktowego przed upływem okresu próbnego z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia.
5. Zwolniony członek personelu kontraktowego uprawniony jest do rekompensaty równej jednej trzeciej wynagrodzenia podstawowego za każdy przepracowany miesiąc okresu próbnego.
ROZDZIAŁ 4
PRZEPISY SZCZEGÓLNE DLA CZŁONKÓW PERSONELU KONTRAKTOWEGO OKREŚLONYCH W ART. 3A
Artykuł 85
1. Umowy z pracownikami kontraktowymi określonymi w art. 3a zawiera się na czas określony mieszczący się w granicach od 3 miesięcy do 5 lat. Umowy na czas określony nieprzekraczające pięciu lat mogą zostać przedłużone jednokrotnie. Całkowity okres trwania umowy pierwotnej i pierwszej umowy przedłużonej nie może być krótszy niż sześć miesięcy dla grupy funkcyjnej I i dziewięć miesięcy dla innych grup funkcyjnych. Następną umowę zawiera się na czas nieokreślony.
Do celów rozwiązania lub przedłużenia umowy przewidzianej w niniejszym artykule nie należy brać pod uwagę okresów pracy w ramach umowy na stanowisku pracownika kontraktowego określonego w art. 3b.
2. W drodze odstępstwa od ust. 1 akapit pierwszy zdanie ostatnie, organ powołujący może orzec, że tylko czwarte przedłużenie umowy z pracownikiem grupy funkcyjnej I będzie miało formę umowy na czas nieokreślony, pod warunkiem że całkowity czas jego zatrudnienia na czas określony nie przekroczył dziesięciu lat.
3. W przypadku przedłużenia stosunku pracy w formie umowy na czas nieokreślony z pracownikiem kontraktowym grupy funkcyjnej IV musi on wykazać się umiejętnością pracy w trzech językach przewidzianych w art. 314 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. Ogólne przepisy regulujące dostęp do szkoleń i sposoby oceniania określone w art. 45 ust. 2 Regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii.
4. Przed przedłużeniem umowy na czas nieokreślony pracownik kontraktowy musi zostać zatrudniony na okres próbny zgodnie z przepisami art. 84.
Artykuł 86
1. Pracownik kontraktowy określony w art. 3a może być zatrudniony tylko:
i) w grupach zaszeregowania 13, 14 lub 16 w grupie funkcyjnej IV;
ii) w grupach zaszeregowania 8, 9 lub 10 w grupie funkcyjnej III;
iii) w grupach zaszeregowania 4 lub 5 w grupie funkcyjnej II;
iv) w grupie zaszeregowania 1 w grupie funkcyjnej I.
Określając grupę zaszeregowania takiego pracownika kontraktowego, należy brać pod uwagę jego kwalifikacje i doświadczenie. Szczególne zapotrzebowania personalne danej instytucji można uzyskać, przeprowadzając analizę sytuacji na rynku pracy Wspólnoty. Tacy pracownicy kontraktowi zostają zatrudnieni na pierwszym stopniu w ramach danej grupy zaszeregowania.
2. W przypadku gdy członek personelu kontraktowego określony w art. 3a przenosi się na inne stanowisko w ramach grupy funkcyjnej, nie klasyfikuje się go w niższej grupie zaszeregowania ani na niższym stopniu niż ten obowiązujący na jego poprzednim stanowisku.
W przypadku gdy członek personelu kontraktowego przenosi się do wyższej grupy funkcyjnej, klasyfikuje się go w takiej grupie zaszeregowania i na takim stopniu, na którym jego wynagrodzenie jest co najmniej równe temu, które mu przysługiwało na podstawie poprzedniej umowy.
Te same przepisy stosuje się w przypadku gdy pracownik kontraktowy zawiera nową umowę z instytucją lub jednostką bezpośrednio po zawarciu wcześniejszej umowy z inną instytucją lub jednostką.
Artykuł 87
1. Wobec personelu kontraktowego określonego w art. 3a i zatrudnionego na okres nie krótszy niż jeden rok na zasadzie analogii stosuje się art. 43 ust. 1 Regulaminu pracowniczego dotyczący sprawozdań.
2. Członek personelu kontraktowego określony w art. 3a, który przepracował na danym stopniu w swojej grupie zaszeregowania dwa lata, zostaje automatycznie przeniesiony na następny stopień tej grupy zaszeregowania.
3. W przypadku personelu kontraktowego określonego w art. 3a przydzielenie do kolejnej wyższej grupy zaszeregowania w tej samej grupie funkcyjnej odbywa się na mocy organu przewidzianego w art. 6 ust. 1. Dokonuje się jej poprzez zaszeregowanie takiego personelu kontraktowego na pierwszym stopniu kolejnej wyższej grupy zaszeregowania. Awans taki otrzymuje pracownik wybrany spośród pracowników kontraktowych określonych w art. 3a, którzy zawarli umowę na okres co najmniej trzech lat i przepracowali w swojej grupie zaszeregowania co najmniej dwa lata, po rozważeniu porównywalnych osiągnięć członków personelu kontraktowego, spełniających warunki przeniesienia do wyższej grupy oraz sprawozdań na ich temat. Na zasadzie analogii stosuje się ostatnie zdanie art. 45 ust. 1 Regulaminu pracowniczego.
4. Członek personelu kontraktowego określony w art. 3a może przejść do wyższej grupy funkcyjnej tylko poprzez udział w ogólnej procedurze selekcyjnej
ROZDZIAŁ 5
PRZEPISY SZCZEGÓLNE DLA CZŁONKÓW PERSONELU KONTRAKTOWEGO OKREŚLONYCH W ART. 3B
Artykuł 88
W przypadku zatrudnienia personelu kontraktowego określonego w art. 3b:
a) umowy zawierane są na czas określony: istnieje możliwość przedłużenia umowy;
b) rzeczywisty okres zatrudnienia w danej instytucji wraz z wszelkimi przedłużeniami umowy nie może być dłuższy niż trzy lata.
Do celów rozwiązania lub przedłużenia umowy przewidzianej w niniejszym artykule nie należy brać pod uwagę okresów pracy w ramach umowy na stanowisku pracownika kontraktowego określonego w art. 3a.
Artykuł 89
1. Biorąc pod uwagę kwalifikacje i doświadczenie pracowników kontraktowych określonych w art. 3b, dopuszcza się przeniesienie ich do każdej grupy zaszeregowania w obrębie grup funkcyjnych II, III i IV zgodnie z przepisami art. 80. Szczególne zapotrzebowania personalne danej instytucji można ustalić, przeprowadzając analizę sytuacji na rynku pracy Wspólnoty. Tacy pracownicy kontraktowi zostają zatrudnieni na pierwszym stopniu w obrębie danej grupy zaszeregowania.
2. Członek personelu kontraktowego określony w art. 3b, który przepracował na danym stopniu w swojej grupie zaszeregowania dwa lata, zostaje automatycznie przeniesiony na następny stopień tej grupy zaszeregowania.
Artykuł 90
W drodze odstępstwa od przepisów niniejszego tytułu, tłumacze konferencyjni zatrudnieni przez Parlament Europejski lub przez Komisję w imieniu instytucji i organów Wspólnoty podlegają warunkom przewidzianym w Porozumieniu z dnia 28 lipca 1999 r. między Parlamentem Europejskim, Komisją i Trybunałem Sprawiedliwości w imieniu instytucji, z jednej strony, i stowarzyszeń reprezentujących grupy zawodowe, z drugiej strony.
Zmiany w powyższym Porozumieniu spowodowane wejściem w życie rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 723/2004 ( 8 ) zostaną przyjęte przed dniem 31 grudnia 2006 r. zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 78. Po upływie tej daty zmiany do Porozumienia dokonuje się w drodze porozumienia między instytucjami.
ROZDZIAŁ 6
WARUNKI PRACY
Artykuł 91
Artykuły 16–18 stosuje się na zasadzie analogii.
ROZDZIAŁ 7
WYNAGRODZENIE I ZWROT KOSZTÓW
Artykuł 92
Artykuły 19–27 stosuje się odpowiednio z uwzględnieniem zmian określonych w art. 93 i 94.
Artykuł 93
Stawki wynagrodzenia podstawowego przedstawia tabela poniżej:
|
GRUPA FUNKCJI |
1.7.2008 |
STOPIEŃ |
||||||
|
GRUPA ZASZEREGOWANIA |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
|
|
IV |
18 |
5 618,70 |
5 735,55 |
5 854,82 |
5 976,58 |
6 100,87 |
6 227,74 |
6 357,25 |
|
17 |
4 965,96 |
5 069,23 |
5 174,64 |
5 282,26 |
5 392,10 |
5 504,24 |
5 618,70 |
|
|
16 |
4 389,04 |
4 480,31 |
4 573,49 |
4 668,59 |
4 765,68 |
4 864,79 |
4 965,96 |
|
|
15 |
3 879,15 |
3 959,82 |
4 042,17 |
4 126,23 |
4 212,03 |
4 299,63 |
4 389,04 |
|
|
14 |
3 428,49 |
3 499,79 |
3 572,57 |
3 646,87 |
3 722,70 |
3 800,12 |
3 879,15 |
|
|
13 |
3 030,19 |
3 093,21 |
3 157,53 |
3 223,19 |
3 290,22 |
3 358,65 |
3 428,49 |
|
|
III |
12 |
3 879,08 |
3 959,75 |
4 042,09 |
4 126,14 |
4 211,95 |
4 299,53 |
4 388,94 |
|
11 |
3 428,46 |
3 499,75 |
3 572,53 |
3 646,82 |
3 722,65 |
3 800,06 |
3 879,08 |
|
|
10 |
3 030,18 |
3 093,19 |
3 157,51 |
3 223,17 |
3 290,20 |
3 358,62 |
3 428,46 |
|
|
9 |
2 678,17 |
2 733,86 |
2 790,71 |
2 848,74 |
2 907,98 |
2 968,45 |
3 030,18 |
|
|
8 |
2 367,05 |
2 416,27 |
2 466,52 |
2 517,81 |
2 570,17 |
2 623,61 |
2 678,17 |
|
|
II |
7 |
2 678,11 |
2 733,81 |
2 790,67 |
2 848,71 |
2 907,97 |
2 968,45 |
3 030,19 |
|
6 |
2 366,93 |
2 416,16 |
2 466,42 |
2 517,72 |
2 570,08 |
2 623,54 |
2 678,11 |
|
|
5 |
2 091,91 |
2 135,42 |
2 179,84 |
2 225,18 |
2 271,46 |
2 318,70 |
2 366,93 |
|
|
4 |
1 848,85 |
1 887,30 |
1 926,56 |
1 966,63 |
2 007,53 |
2 049,29 |
2 091,91 |
|
|
I |
3 |
2 277,64 |
2 324,91 |
2 373,16 |
2 422,41 |
2 472,69 |
2 524,01 |
2 576,39 |
|
2 |
2 013,53 |
2 055,32 |
2 097,98 |
2 141,52 |
2 185,96 |
2 231,33 |
2 277,64 |
|
|
1 |
1 780,05 |
1 816,99 |
1 854,70 |
1 893,20 |
1 932,49 |
1 972,59 |
2 013,53 |
|
Artykuł 94
W drodze odstępstwa od art. 24 ust. 3, kwota dodatku na zagospodarowanie ustalonego w ust. 1 i dodatku z tytułu przesiedlenia ustalonego w ust. 2 niniejszego art. nie może wynosić mniej niż:
— 807,93 EUR dla pracownika uprawnionego do dodatku na gospodarstwo domowe,
— 479,00 EUR dla pracownika niemającego prawa do dodatku na gospodarstwo domowe.
ROZDZIAŁ 8
ŚWIADCZENIA ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO
Sekcja A
Ubezpieczenie chorobowe i wypadkowe, świadczenia zabezpieczenia społecznego
Artykuł 95
Na zasadzie analogii stosuje się art. 28. Jednakże art. 72 ust. 2 i 2a Regulaminu pracowniczego nie mają zastosowania wobec członka personelu kontraktowego, który pozostaje w służbie Wspólnoty do 63 roku życia, z zastrzeżeniem, że został on zatrudniony jako członek personelu kontraktowego na okres dłuższy niż trzy lata.
Artykuł 96
1. Były członek personelu kontraktowego, który pozostaje bez pracy po zakończeniu służby w instytucji Wspólnoty, i:
a) który nie otrzymuje emerytury za wysługę lat lub renty inwalidzkiej od Wspólnoty;
b) którego służba nie zakończyła się w wyniku złożenia rezygnacji lub rozwiązania umowy z powodów dyscyplinarnych;
c) który pozostawał w służbie przez co najmniej sześć miesięcy;
d) który zamieszkuje w Państwie Członkowskim;
jest uprawniony do miesięcznego zasiłku dla bezrobotnych zgodnie z warunkami ustanowionymi poniżej.
Jeżeli jest on uprawniony do zasiłku dla bezrobotnych w ramach systemu krajowego, jest zobowiązany powiadomić o tym instytucję, dla której pracował, która z kolei niezwłocznie powiadamia o tym Komisję. W takich przypadkach kwotę takiego świadczenia odejmuje się od zasiłku wypłacanego na mocy ust. 3.
2. W celu nabycia uprawnień do zasiłku dla bezrobotnych były członek personelu kontraktowego:
a) rejestruje się na własną prośbę jako poszukujący pracy w organie właściwym do spraw zatrudnienia w Państwie Członkowskim UE, w którym zamieszkuje;
b) wypełnia obowiązki ustanowione prawem tego Państwa Członkowskiego UE dla osób otrzymujących świadczenia dla bezrobotnych na mocy tego prawa;
c) co miesiąc przekazuje instytucji, dla której pracował, która z kolei niezwłocznie przekazuje je Komisji, zaświadczenie wystawione przez krajowy organ właściwy do spraw zatrudnienia, stwierdzające, czy spełnia on zobowiązania i warunki wymienione w lit a) i b).
Wspólnota przyznaje lub utrzymuje zasiłek, nawet jeśli zobowiązania krajowe, o których mowa w lit. b), nie zostały spełnione, w przypadku choroby, wypadku, macierzyństwa, inwalidztwa lub sytuacji uznanej za podobną, lub w przypadku, kiedy właściwe organy krajowe zwolniły daną osobę z tych zobowiązań.
Komisja po otrzymaniu opinii komitetu ekspertów ustanawia przepisy, które uzna za niezbędne do stosowania niniejszego artykułu.
3. Wysokość zasiłku dla bezrobotnych ustala się na podstawie wynagrodzenia podstawowego otrzymywanego przez byłego członka personelu tymczasowego w momencie zakończenia służby. Zasiłek ten ustala się w wysokości:
a) 60 % wynagrodzenia podstawowego w okresie pierwszych 12 miesięcy;
b) 45 % wynagrodzenia podstawowego w okresie od 13 miesiąca do 24 miesiąca;
c) 30 % wynagrodzenia podstawowego w okresie od 25 miesiąca do 36 miesiąca.
Poza okresem pierwszych sześciu miesięcy, kiedy obowiązuje określona poniżej wysokość minimalna, lecz nie obowiązuje wysokość maksymalna, kwoty obliczone w ten sposób nie mogą być niższe niż ►M122 966,15 EUR ◄ ani przekraczać ►M122 1 932,29 EUR ◄ . Wysokość minimalna i maksymalna są dostosowywane na takich samych zasadach, jak określone w art. 66 Regulaminu pracowniczego, zgodnie z art. 65 Regulaminu pracowniczego.
4. Okres, w którym byłemu członkowi personelu kontraktowego przysługuje zasiłek dla bezrobotnych, nie może przekraczać 36 miesięcy od dnia zakończenia służby i w żadnym wypadku nie jest dłuższy niż jedna trzecia okresu pełnienia służby. Wypłata zasiłku jest wstrzymywana, jeśli w tym okresie były członek personelu kontraktowego przestanie spełniać warunki określone w ust. 1 i 2. Wypłata zasiłku jest wznawiana, jeśli przed końcem tego okresu były członek personelu kontraktowego ponownie zacznie spełniać wspomniane warunki, bez uzyskania prawa do pobierania krajowego zasiłku dla bezrobotnych.
5. Były członek personelu kontraktowego, który jest uprawniony do zasiłku dla bezrobotnych ma prawo do dodatków rodzinnych na tych samych zasadach, jak określono w art. 67 Regulaminu pracowniczego. Dodatek na gospodarstwo domowe oblicza się na podstawie zasiłku dla bezrobotnych zgodnie z warunkami określonymi w art. 1 załącznika VII do Regulaminu pracowniczego.
Osoba zainteresowana ma obowiązek złożyć deklarację o wszelkich wypłatach tego samego rodzaju otrzymywanych przez nią lub jej małżonka z innych źródeł; dodatki wypłacane na podstawie tego artykułu są pomniejszane o kwoty tych wypłat.
Były członek personelu tymczasowego, który jest uprawniony do zasiłku dla bezrobotnych, jest zgodnie z art. 72 objęty ubezpieczeniem chorobowym bez konieczności opłacenia składek.
6. Zasiłek dla bezrobotnych i dodatki rodzinne są wypłacane w euro przez Komisję. Nie stosuje się współczynników korygujących.
7. Członek personelu tymczasowego pokrywa jedną trzecią kosztów ubezpieczenia od bezrobocia. Składka ta wynosi 0,81 % wynagrodzenia podstawowego osoby zainteresowanej po odliczeniu kwoty wolnej w wysokości ►M122 878,32 EUR ◄ , przy czym nie uwzględnia się współczynników korygujących przewidzianych w art. 64 Regulaminu pracowniczego. Składkę potrąca się co miesiąc z wynagrodzenia osoby zainteresowanej i wraz z pozostałymi dwiema trzecimi kwoty ponoszonymi przez instytucję wpłaca się na Specjalny Fundusz dla Bezrobotnych. Ten fundusz jest wspólny dla instytucji, które co miesiąc wpłacają składki do Komisji, w terminie nie późniejszym niż osiem dni po wypłacie wynagrodzeń. Wszelkie wydatki wynikające z zastosowania tego artykułu zatwierdza i pokrywa Komisja zgodnie z przepisami Regulaminu finansowego rozporządzającego budżetem ogólnym Unii Europejskiej.
8. Zasiłki dla bezrobotnych wypłacane byłemu członkowi personelu kontraktowego, który jest bezrobotny, podlegają tym samym zasadom, jak określone w rozporządzeniu Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 260/68.
9. Służby krajowe odpowiedzialne za zatrudnienie i bezrobocie, działając zgodnie z ustawodawstwem krajowym, aktywnie współpracują z Komisją w celu zapewnienia właściwego stosowania niniejszego artykułu.
10. Szczegółowe zasady stosowania przyjęte na podstawie art. 28a ust. 10 odnoszą się do niniejszego artykułu bez uszczerbku dla przepisów trzeciego akapitu ust. 2 niniejszego artykułu.
11. Rok po wprowadzeniu ubezpieczenia od bezrobocia Komisja przedkłada Radzie pierwsze sprawozdanie z sytuacji finansowej systemu ubezpieczeniowego, a następne w dwuletnich odstępach czasowych. Jeśli jest to konieczne dla finansowej równowagi systemu. Komisja, niezależnie od powyższego sprawozdania, przedstawia Radzie propozycje dostosowania składek ustalonych w ust. 7. Rada rozpatruje propozycje zgodnie z ust. 3.
Artykuł 97
Artykuł 74 Regulaminu pracowniczego dotyczący zasiłku macierzyńskiego i art. 75 Regulaminu pracowniczego dotyczący przejęcia odpowiedzialności przez instytucję za koszty, o których mowa w tym przepisie, stosuje się na zasadzie analogii.
Artykuł 98
Artykuł 76 Regulaminu pracowniczego dotyczący zapomóg, pożyczek i zaliczek stosuje się na zasadzie analogii wobec personelu kontraktowego przez okres obowiązywania umowy o pracę lub po jej wygaśnięciu, jeśli w wyniku poważnej przewlekłej choroby nabytej lub inwalidztwa lub wypadku w okresie zatrudnienia członek personelu kontraktowego nie jest zdolny do pracy i udowodni, że taka choroba lub wypadek nie podlega ubezpieczeniu w ramach innego systemu.
Sekcja B
Ubezpieczenie na wypadek inwalidztwa i śmierci
Artykuł 99
Członkowie personelu tymczasowego są ubezpieczeni zgodnie z poniższymi przepisami na wypadek śmierci lub inwalidztwa powstałego w okresie zatrudnienia.
Płatności i świadczenia przewidziane w niniejszej sekcji zawiesza się, jeśli wynagrodzenie otrzymywane przez członka personelu tymczasowego z tytułu wykonywania pracy jest zawieszone na mocy niniejszych warunków zatrudnienia.
Artykuł 100
Jeśli badanie lekarskie przeprowadzone przed zatrudnieniem członka personelu tymczasowego wykaże, że cierpi on na chorobę lub jest inwalidą, organ, o którym mowa w art. 6 ust. 1, może w odniesieniu do ryzyka wynikającego z takiej choroby lub inwalidztwa dopuścić taką osobę do gwarantowanych świadczeń na wypadek inwalidztwa lub śmierci dopiero po upływie pięciu lat od rozpoczęcia służby w danej instytucji.
Członek personelu kontraktowego może odwołać się od takiej decyzji do Komitetu ds. Inwalidztwa przewidzianego w art. 9 ust. 1 lit. b) Regulaminu pracowniczego.
Artykuł 101
1. Członkowi personelu tymczasowego, który z powodu całkowitego inwalidztwa zmuszony jest zawiesić stosunek pracy nawiązany z instytucją, przysługuje w tym okresie renta inwalidzka, której wysokość określa się zgodnie z poniższymi postanowieniami.
Artykuł 52 Regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii wobec osób pobierających rentę inwalidzką. W przypadku gdy osoba pobierająca zasiłek z tytułu inwalidztwa przechodzi na emeryturę przed ukończeniem 65 roku życia, nie osiągając tym samym pełnego prawa do emerytury, stosuje się przepisy ogólne w sprawie emerytur. Wysokość emerytury za wysługę lat obliczana jest na podstawie grupy zaszeregowania i stopnia zajmowanego przez członka personelu kontraktowego w chwili wystąpienia inwalidztwa.
2. Renta inwalidzka wynosi 70 % ostatniego wynagrodzenia podstawowego członka personelu tymczasowego. Jednakże nie może ona być niższa niż wysokość minimum socjalnego, tj. wynagrodzenia podstawowego członka personelu kontraktowego na pierwszym stopniu grupy zaszeregowania 1. Z renty inwalidzkiej potrąca się składki na fundusz emerytalny, obliczane na podstawie wysokości renty.
3. Jeśli inwalidztwo członka personelu tymczasowego jest spowodowane wypadkiem mającym miejsce w trakcie lub w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych, na skutek choroby zawodowej lub w wyniku aktu poświęcenia dokonanego w interesie publicznym, lub narażenia swojego życia dla ratowania innej osoby, renta inwalidzka wynosi nie mniej niż 120 % minimum socjalnego. W takich przypadkach składki na fundusz emerytalny wpłacane są przez byłego pracodawcę.
4. W przypadku inwalidztwa spowodowanego umyślnie przez członka personelu tymczasowego, organ, o którym mowa w art. 6 ust. 1, może postanowić, iż będzie on otrzymywał jedynie świadczenie przewidziane w art. 109.
5. Osoby uprawnione do renty inwalidzkiej są także uprawnione do dodatków rodzinnych ustalonych zgodnie z art. 67 Regulaminu pracowniczego zgodnie z załącznikiem VII do Regulaminu pracowniczego; dodatek na gospodarstwo domowe ustala się na podstawie renty osoby uprawnionej.
Artykuł 102
1. Niezdolność do pracy stwierdza Komitet ds. Inwalidztwa określony w art. 9 ust. 1 lit. b) Regulaminu pracowniczego.
2. Prawo do pobierania renty inwalidzkiej przysługuje od dnia następującego po dniu zakończenia zatrudnienia członka personelu kontraktowego na mocy art. 47 i 48, które stosuje się na zasadzie analogii.
3. Instytucja, o której mowa w art. 40 załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego, może wymagać poddania się przez beneficjenta renty inwalidzkiej okresowym badaniom w celu ustalenia, czy nadal spełnia on warunki otrzymywania renty. Jeżeli Komitet ds. Inwalidztwa stwierdzi, że warunki te nie są spełnone, członek personelu tymczasowego wraca do pracy, o ile jego umowa nie wygasła.
Jednakże jeśli zatrudnienie danej osoby w służbach Wspólnot okaże się niemożliwe, umowę można rozwiązać z zastrzeżeniem wypłaty kwoty odpowiadającej wynagrodzeniu przypadającemu za okres wypowiedzenia i, w odpowiednich przypadkach, odszkodowania za rozwiązanie umowy przewidzianemu w art. 47. Stosuje się także art. 109.
Artykuł 103
1. Osobom uprawnionym, po śmierci członka personelu tymczasowego, określonym zgodnie z postanowieniami rozdziału 4 załącznika VIII, przysługuje prawo do renty rodzinnej przewidzianej w art. 104–107.
2. W przypadku śmierci byłego członka personelu kontraktowego otrzymującego rentę inwalidzką lub emeryturę za wysługę lat, który opuścił służbę przed ukończeniem 63 roku życia i zwrócił się z wnioskiem o odroczenie wypłaty emerytury za wysługę lat do pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnąłby wymagany wiek, osobom uprawnionym po śmierci członka personelu kontraktowego, określonym w rozdziale 4 załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego, przysługuje prawo do renty rodzinnej przewidzianej w tym załączniku.
3. Jeśli przez okres dłuższy niż rok nieznane jest miejsce pobytu członka personelu kontraktowego lub byłego członka personelu kontraktowego pobierającego rentę inwalidzką lub emeryturę za wysługę lat, lub byłego członka personelu kontraktowego, który opuścił służbę przed ukończeniem 63 roku życia i zwrócił się z wnioskiem o wstrzymanie wypłaty emerytury za wysługę lat do pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po tym, w którym osiągnąłby wymagany wiek, przepisy rozdziałów 5 i 6 załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego odnoszące się do tymczasowych świadczeń stosuje się na zasadzie analogii do małżonka i osób uznanych za pozostające na jego utrzymaniu.
Artykuł 104
Prawo do otrzymania renty przysługuje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła śmierć lub, odpowiednio, pierwszego dnia miesiąca następującego po okresie, za który pozostający przy życiu małżonek, sieroty lub osoby pozostające na utrzymaniu zmarłego otrzymają jego uposażenie na mocy art. 70 Regulaminu pracowniczego.
Artykuł 105
Pozostały przy życiu małżonek członka personelu kontraktowego uprawniony jest do renty pośmiertnej zgodnie z rozdziałem 4 załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego. Renta wynosi nie mniej niż 35 % ostatniego miesięcznego wynagrodzenia podstawowego pobieranego przez członka personelu kontraktowego i nie mniej niż miesięczne wynagrodzenie podstawowe członka personelu kontraktowego w grupie funkcyjnej I, grupie zaszeregowania 1 na stopniu pierwszym. W przypadku śmierci członka personelu kontraktowego wysokość renty rodzinnej zwiększa się do 60 % emerytury za wysługę lat, którą otrzymywałby członek personelu kontraktowego, gdyby, niezależnie od stażu pracy lub wieku, spełniał warunki do otrzymywania tej emerytury w chwili śmierci.
Osoba pobierająca rentę pośmiertną jest uprawniona, na warunkach ustalonych w załączniku VII do Regulaminu pracowniczego, do dodatków rodzinnych określonych w art. 67 Regulaminu pracowniczego. Wysokość dodatku na dziecko pozostające na jej utrzymaniu jest równa podwójnej kwocie dodatku przewidzianego w art. 67 ust. 1 lit. b).
Artykuł 106
1. W przypadku gdy członek lub były członek personelu kontraktowego uprawniony do renty inwalidzkiej umiera, nie pozostawiając małżonka uprawnionego do otrzymywania renty rodzinnej, pośmiertnej, dzieciom będącym na utrzymaniu zmarłego w chwili śmierci przysługuje renta sieroca zgodnie z art. 80 Regulaminu pracowniczego.
2. Uprawnienie do renty przysługuje też dzieciom, które spełniają powyższe warunki, w przypadku śmierci lub ponownego małżeństwa małżonka pobierającego rentę pośmiertną.
3. W przypadku śmierci członka personelu kontraktowego lub byłego członka personelu kontraktowego pobierającego rentę inwalidzką, gdy nie są spełnione warunki określone w ust. 1, stosuje się przepisy trzeciego akapitu art. 80.
4. W przypadku śmierci byłego członek personelu kontraktowego, który wystąpił ze służby przed ukończeniem 63 roku życia i złożył wniosek o zawieszenie emerytury za wysługę lat do pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym osiągnąłby wymagany wiek, dzieci uznane za pozostające na jego utrzymaniu zgodnie z art. 2 załącznika VII do Regulaminu pracowniczego mają prawo do renty sierocej na tych samych warunkach jak te, które określone są w powyższych ustępach.
5. W stosunku do osób traktowanych jako dzieci pozostające na utrzymaniu w rozumieniu w art. 2 ust. 4 załącznika VII do Regulaminu pracowniczego, renta sieroca nie może przekraczać dwukrotnej wysokości dodatku na dziecko pozostające na utrzymaniu. Jednakże prawo do renty wygasa, jeżeli za utrzymanie jest odpowiedzialna trzecia strona zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami krajowymi.
6. Renta sieroca nie przysługuje, jeżeli umiera rodzic naturalny, którego zastąpił rodzic przysposabiający.
7. Sieroty mają prawo do dodatku edukacyjnego zgodnie z przepisami art. 3 załącznika VII do Regulaminu pracowniczego.
Artykuł 107
W przypadku rozwodu lub występowania więcej niż jednej kategorii osób pozostałych po zmarłym członku personelu kwalifikujących się do otrzymania renty rodzinnej, renta ta dzielona jest w sposób określony w rozdziale 4 załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego.
Artykuł 108
Zasady odnoszące się do pułapu i podziału określone w art. 81a Regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii.
Sekcja C
Emerytura za wysługę lat i odprawa
Artykuł 109
1. Kończąc służbę członek personelu kontraktowego jest uprawniony do otrzymania emerytury za wysługę lat, przeniesienia aktuarialnie obliczonej równowartości prawa do emerytury lub odprawy zgodnie z rozdziałem 3, tytułem V załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego. W przypadku gdy pracownikowi przysługuje emerytura za wysługę lat, jego roszczenia nie pokrywają okresów dotyczących składek wpłacanych zgodnie z art. 112 niniejszych warunków zatrudnienia.
2. Artykuł 11 ust. 2 i 3 załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii wobec personelu kontraktowego.
3. Osoba, która uzyskała uprawnienia do emerytury za wysługę lat, uprawniona jest do dodatków rodzinnych przewidzianych w art. 67 Regulaminu pracowniczego, pod warunkiem że była zatrudniona jako członek personelu kontraktowego przez okres dłuższy niż trzy lata; dodatek na gospodarstwo domowe oblicza się na podstawie emerytury osoby go pobierającej.
Artykuł 110
1. Jeśli członek personelu kontraktowego zostaje mianowany na urzędnika lub pracownika tymczasowego Wspólnot, nie otrzymuje odprawy przewidzianej w art. 109 ust. 1.
Każdy okres służby w personelu tymczasowym jednej ze Wspólnot uwzględnia się przy obliczaniu lat wysługi do emerytury zgodnie z załącznikiem VIII do Regulaminu pracowniczego.
2. Jeśli instytucja wykorzystuje opcję przewidzianą w art. 112, jego prawa członka personelu kontraktowego do emerytury za wysługę lat zostaną ograniczone proporcjonalnie do okresu odpowiadającemu potrąceniom.
3. Powyższy ustęp nie stosuje się wobec członka personelu kontraktowego, który trzy miesiące po objęciu go przepisami Regulaminu pracowniczego zwrócił się z prośbą o wypłatę tych kwot wraz z odsetkami naliczonymi w wysokości ►M113 3,9 % ◄ rocznie. Powyższy odsetek może ulec zmianie zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 12 załącznika XII do Regulaminu pracowniczego.
Sekcja D
Finansowanie systemu ubezpieczeń na wypadek inwalidztwa i ubezpieczenia na życie oraz systemu emerytalnego
Artykuł 111
W odniesieniu do finansowania systemu zabezpieczenia społecznego przewidzianego w sekcjach B i C stosuje się na zasadzie analogii przepisy art. 83 i 83a Regulaminu pracowniczego i art. 36 i 38 załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego.
Artykuł 112
Zgodnie z warunkami ustalonymi przez instytucję, członek personelu kontraktowego może zwrócić się do instytucji o dokonanie wszelkich płatności, które zobowiązany jest wnieść w celu uzyskania lub utrzymania uprawnień emerytalnych, ubezpieczenia od bezrobocia, ubezpieczenia na wypadek inwalidztwa, ubezpieczenia na życie i ubezpieczenia chorobowego w państwie, w którym ostatnio był objęty takimi ubezpieczeniami. W okresie, w którym wnoszone są te składki, członek personelu kontraktowego nie korzysta z ubezpieczenia chorobowego Wspólnoty. Ponadto przez okres wnoszenia tych składek, członek personelu kontraktowego nie jest objęty ze strony Wspólnot ubezpieczeniem na życie i systemem rent inwalidzkich i nie nabywa praw w ramach ubezpieczenia od bezrobocia i ubezpieczenia emerytalnego Wspólnot.
Rzeczywisty okres takich płatności na rzecz każdego członka personelu kontraktowego nie przekracza sześciu miesięcy. Jednakże instytucja może podjąć decyzję o przedłużeniu tego okresu do jednego roku. Płatności są ponoszone przez budżet Wspólnot. Płatności w celu uzyskania lub utrzymania uprawnień emerytalnych nie przekraczają dwukrotnej wysokości stawki określonej w art. 83 ust. 2 Regulaminu pracowniczego.
Sekcja E
Rozpatrywanie roszczeń personelu kontraktowego
Artykuł 113
Artykuły 40–44 Załącznika do Regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii.
Sekcja F
Wypłata świadczeń
Artykuł 114
1. Artykuły 81a i 82 Regulaminu pracowniczego i art. 45 załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego dotyczące wypłaty świadczeń stosuje się na zasadzie analogii.
2. Wszelkie kwoty należne Wspólnotom ze strony członka personelu kontraktowego na mocy niniejszego systemu ubezpieczeń przypadające do zapłaty w terminie płatności świadczeń, odlicza się od kwoty jego świadczenia lub od kwoty świadczeń wypłacanych osobom wywodzącym od niego swe uprawnienia w sposób określony przez instytucję, o której mowa w art. 45 załącznika do Regulaminu pracowniczego. Odliczenie może być rozłożone na kilka miesięcy.
Sekcja G
Nabycie praw na rzecz Wspólnot
Artykuł 115
Przepisy art. 85a Regulaminu pracowniczego odnoszące się do nabycia praw na rzecz Wspólnot stosuje się na zasadzie analogii.
ROZDZIAŁ 9
ZWROT NIENALEŻNYCH ŚWIADCZEŃ
Artykuł 116
Stosuje się art. 85 Regulaminu pracowniczego dotyczący zwrotu nienależnych świadczeń.
ROZDZIAŁ 10
ŚRODKI PRAWNE
Artykuł 117
Tytuł VII Regulaminu pracowniczego dotyczący środków prawnych stosuje się na zasadzie analogii.
ROZDZIAŁ 11
SZCZEGÓLNE I WYJĄTKOWE PRZEPISY STOSOWANE WOBEC CZŁONKÓW PERSONELU KONTRAKTOWEGO ODBYWAJĄCEGO SŁUŻBĘ W PAŃSTWACH TRZECICH
Artykuł 118
Wobec pracowników kontraktowych odbywających służbę w państwach trzecich na zasadzie analogii stosuje się przepisy art. 6–16 i 19–25 załącznika do Regulaminu pracowniczego. Artykuł 21 powyższego załącznika stosuje się tylko wówczas gdy umowa o pracę zawarta została przynajmniej na okres jednego roku.
ROZDZIAŁ 12
ROZWIĄZANIE STOSUNKU PRACY
Artykuł 119
Wobec personelu kontraktowego na zasadzie analogii stosuje się przepisy art. 47–50a.
W przypadku postępowania dyscyplinarnego przeciwko członkowi personelu kontraktowego organ dyscyplinarny określony w załączniku IX do Regulaminu pracowniczego i w art. 49 niniejszych Warunków zatrudnienia odbywa spotkanie z dwoma dodatkowymi pracownikami z tej samej grupy funkcyjnej i grupy zaszeregowania, co zainteresowany członek personelu kontraktowego. Dwóch dodatkowych członków wybiera się według procedury ad hoc uzgodnionej przez organ, o którym mowa w art. 6 ust. 3 niniejszych Warunków zatrudnienia i Komitet Pracowniczy.
TYTUŁ ►M112 V ◄
PERSONEL MIEJSCOWY
Artykuł ►M112 120 ◄
Z zastrzeżeniem przepisów niniejszego tytułu, warunki zatrudnienia personelu miejscowego, a w szczególności:
a) sposób zatrudniania i rozwiązania umowy;
b) urlopy; oraz
c) wynagrodzenie;
określa każda instytucja zgodnie z aktualnymi zasadami i praktyką w miejscu pełnienia obowiązków.
Artykuł ►M112 121 ◄
W odniesieniu do zabezpieczenia społecznego instytucja ponosi odpowiedzialność za finansowaną przez pracodawcę część składek na zabezpieczenie społeczne na mocy przepisów w miejscu pełnienia obowiązków przez pracownika.
Artykuł 122
Wszelkie spory pomiędzy instytucją i członkiem personelu miejscowego pełniącego służbę w państwie trzecim rozstrzyga sąd arbitrażowy według przepisów określonych w klauzuli arbitrażowej zawartej w umowie członka personelu miejscowego.;
TYTUŁ ►M112 VI ◄
SPECJALNI DORADCY
Artykuł ►M112 123 ◄
1. Wynagrodzenie doradców specjalnych określa bezpośrednie porozumienie pomiędzy zainteresowanym doradcą i organem, o który mowa w art. 6 akapit pierwszy. Umowa ze specjalnym doradcą zawierana jest na okres nieprzekraczający dwóch lat i podlega przedłużeniu.
2. Instytucja, która zamierza zatrudnić specjalnego doradcę lub przedłużyć jego umowę, powiadamia właściwy organ budżetowy, określając rozważaną wysokość jego wynagrodzenia.
Przed zawarciem umowy właściwy organ budżetowy przedstawia swój pogląd na temat proponowanego wynagrodzenia, jeśli w ciągu jednego miesiąca od daty powiadomienia przedstawiciel tego organu lub zainteresowanej instytucji wystąpi z takim wnioskiem.
Artykuł 124
Na zasadzie analogii stosuje się art. 1c i 1d, 11, 11a, 12 i 12a, art. 16 ust. 1, art. 17, 17a, 19, 22, 22a i 22b, art. 23 ust. 1 i 2, art. 25 ust. 2 Regulaminu pracowniczego dotyczące praw i obowiązków urzędników i art. 90 i 91 Regulaminu pracowniczego dotyczące odwołań.
▼M112 —————
TYTUŁ VII
PRZEPISY PRZEJŚCIOWE
▼M112 —————
Artykuł 125
Bez uszczerbku dla innych przepisów zawartych w warunkach zatrudnienia, załącznik do nich ustanawia przepisy przejściowe stosowane wobec personelu zatrudnionego na mocy umowy przewidzianej w niniejszych warunkach zatrudnienia.
TYTUŁ VIII
PRZEPISY KOŃCOWE
Artykuł ►M112 126 ◄
Każda instytucja po konsultacji ze swoim Komitetem Pracowniczym i Komitetem ds. Regulaminu Pracowniczego, o których mowa w art. 10 regulaminu pracowniczego, przyjmuje ogólne przepisy wykonawcze do niniejszych warunków zatrudnienia, z zastrzeżeniem ►M112 art. 127 ◄ .
Administracja poszczególnych instytucji Wspólnot naradza się w celu zapewnienia jednolitego stosowania niniejszych warunków zatrudnienia.
Artykuł ►M112 127 ◄
Przepisy ogólne wprowadzające w życie regulamin pracowniczy, o których mowa w art. 110 tego regulaminu, stosuje się wobec pracowników objętych niniejszymi warunkami zatrudnienia, jeśli na mocy tych warunków zatrudnienia przepisy tego regulaminu stosuje się wobec tych pracowników.
ZAŁĄCZNIK
Przepisy przejściowe stosowane wobec personelu określonego w warunkach zatrudnienia innych pracowników
Artykuł 1
1. Przepisy załącznika XIII do Regulaminu pracowniczego wobec innych pracowników zatrudnionych z dniem 30 kwietnia 2004 r. stosuje się na zasadzie analogii.
2. Odnośnie do okresu od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 30 kwietnia 2006 r. w warunkach zatrudnienia innych pracowników wprowadza się następujące zmiany:
a) artykuł 3 lit. b) pierwsze tiret wyrazy „grupa funkcyjna asystentów (AST)” zastępuje się wyrazami „kategorie B i C”;
b) artykuł 3 lit. b) tiret drugie wyrazy „grupa funkcyjna administratorów” (AD) zastępuje się wyrazami „kategorie A”, a wyrazy „AD 16 lub 15” wyrazami „A*16 lub A*15”, natomiast wyrazy „AD 15 lub AD 14” wyrazami „A*15 lub A*14”.
Artykuł 2
1. Zgodnie z warunkami zatrudnienia innych pracowników organ, o którym mowa w art. 6 ust. 1 niniejszych Warunków, proponuje zatrudnienie w charakterze członka personelu kontraktowego na czas nieokreślony każdej osobie zatrudnionej w instytucjach Wspólnot dnia 1 maja 2004 r. na mocy umowy na czas nieokreślony jako członek personelu miejscowego w Unii Europejskiej lub w jednej z agencji lub jednostek określonych w art. 3a ust. 1 lit. b) i c) niniejszych Warunków zatrudnienia na mocy ustawodawstwa krajowego. Zatrudnienie proponuje się na podstawie oceny zadań wykonywanych przez członka personelu kontraktowego. Wspomniana wyżej umowa zaczyna obowiązywać najpóźniej dnia 1 maja 2005 r., przy czym nie stosuje się art. 84 zawartego w Warunkach zatrudnienia.
2. W przypadku gdy zaszeregowanie członka personelu przyjmującego powyższą ofertę pracy prowadzi do zmniejszenia jego wynagrodzenia, instytucja może wypłacić dodatkową sumę, biorąc pod uwagę obecne różnice w prawie podatkowym, socjalnym i prawa do otrzymywania emerytur występujące w Państwie Członkowskim, w którym zatrudniony jest członek personelu kontraktowego.
3. W razie potrzeby każda instytucja przyjmuje ogólne przepisy wprowadzenia w życie ust. 1 i 2 zgodnie z art. 110 Regulaminu pracowniczego.
4. Członek personelu nieprzyjmujący oferty przewidzianej w ust. 1 ma prawo utrzymać określony w umowie stosunek pracy z daną instytucją.
Artykuł 3
Przez okres pięciu lat po dniu 1 maja 2004 r. członkowie personelu miejscowego lub kontraktowego Sekretariatu Generalnego Rady zatrudnieni jako personel miejscowy Sekretariatu przed 1 maja 2004 r. mogą brać udział w wewnętrznych konkursach organizowanych przez Radę na tych samych warunkach, co urzędnicy i personel tymczasowy instytucji.
Artykuł 4
Umowy zawierane z personelem tymczasowym na czas określony przewidziane w art. 2 lit. d) Warunków zatrudnienia, obowiązujące w dniu 1 maja 2004 r., mogą zostać przedłużone. W przypadku gdy umowa była już raz przedłużona, następną zawiera się na czas nieokreślony. Obecnie obowiązujące umowy na czas nieokreślony zawarte z personelem tymczasowym określone w art. 2 lit. d) Warunków zatrudnienia pozostają nienaruszone.
Artykuł 5
1. Byli członkowie personelu tymczasowego, którzy w dniu 1 maja 2004 r. stają się bezrobotni i podlegają przepisom art. 28a niniejszych Warunków zatrudnienia stosowanych przed dniem 1 maja 2004 r., podlegają tym przepisom przez cały okres bezrobocia.
2. Członkom personelu tymczasowego, których umowy obowiązują w dniu 1 maja 2004 r., przysługuje prawo złożenia wniosku o zastosowanie wobec nich art. 28a niniejszych Warunków zatrudnienia obowiązujących przed dniem 1 maja 2004 r. Wniosek taki należy przedłożyć najpóźniej 30 dni kalendarzowych od daty wygaśnięcia umowy o pracę.
( 1 ) Dz.U. L 56 z 4.3.1968, str. 8Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 1750/2002.(Dz.U. L 264 z 2.10.2002, str. 15).
( 2 ) Dz.U. L 181 z 28.6.1989, str. 2. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE, EWWiS, Euratom) nr 2458/98 (Dz.U. L 307, z 17.11.1998, str. 1).
( 3 ) Dz.U. L 264 z 2.10.2002, str. 1.
( 4 ) Dz.U. L 264 z 2.10.2002, str. 5.
( 5 ) Dz.U. L 264 z 2.10.2002, str. 9.
( 6 ) Dz.U. L 280 z 23.11.1995, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE, EWWiS, Euratom) nr 2458/98 (Dz.U. L 307 z 17.11.1998, str. 1).
( 7 ) Dz.U. L 280 z 23.11.1995, str. 4. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE, EWWiS, Euratom) nr 2458/98.
( 8 ) OJ L 124, z 27.4.2004, str. 1.