Sprawy połączone C‑138/17 P i C‑146/17 P

Unia Europejska

przeciwko

Gascogne Sack Deutschland GmbH
i
Gascogne SA

Odwołanie – Skarga o odszkodowanie – Artykuł 340 akapit drugi TFUE – Przewlekłość postępowania w dwóch sprawach rozpatrywanych przez Sąd Unii Europejskiej – Naprawienie szkody, jaką skarżące miały ponieść – Szkoda majątkowa – Koszty gwarancji bankowej – Związek przyczynowy – Odsetki za opóźnienie – Szkoda niemajątkowa

Streszczenie – wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 13 grudnia 2018 r.

1. Odpowiedzialność pozaumowna – Przesłanki – Związek przyczynowy – Ciężar dowodu

   (art. 340 akapit drugi TFUE)

2. Odpowiedzialność pozaumowna – Przesłanki – Związek przyczynowy – Pojęcie – Koszty gwarancji bankowej wynikającej z decyzji przedsiębiorstwa, by nie płacić grzywny nałożonej przez Komisję – Naruszenie przez sąd Unii rozsądnego terminu na wydanie orzeczenia w związku ze skargą tego przedsiębiorstwa – Brak bezpośredniego związku przyczynowego

   (art. 340 akapit drugi TFUE)

3. Postępowanie sądowe – Czas trwania postępowania przed Sądem – Rozsądny termin – Kryteria oceny

   (Karta praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 47 akapit drugi)

4. Odwołanie – Zarzuty – Zarzut skierowany przeciwko podstawie uzupełniającej – Zarzut bezskuteczny – Oddalenie

   (art. 256 ust. 1 TFUE; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 53 akapit pierwszy)

5. Odwołanie – Zarzuty – Niewystarczające uzasadnienie – Kryteria uwzględniane przez Sąd w celu określenia wysokości odszkodowania przyznanego tytułem naprawienia szkody – Kontrola przez Trybunał

6. Odpowiedzialność pozaumowna – Przesłanki – Niezgodność z prawem – Szkoda – Związek przyczynowy – Niespełnienie jednej z przesłanek – Oddalenie skargi o odszkodowanie w całości

   (art. 340 akapit drugi TFUE)

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (zob. pkt 22)

2.  Okoliczność, że sąd Unii naruszył rozsądny termin na wydanie orzeczenia w sprawach dotyczących zgodności z prawem grzywny nałożonej przez Komisję, nie jest decydującą przyczyną szkody poniesionej przez przedsiębiorstwo, które wniosło skargę w wyniku zapłaty kosztów gwarancji bankowej w okresie odpowiadającym przekroczeniu tego terminu. Byłoby tak bowiem jedynie w przypadku, gdyby utrzymanie gwarancji bankowej miało charakter obowiązkowy, tak że przedsiębiorstwo, które wniosło skargę na decyzję Komisji nakładającą na nie grzywnę i które postanowiło ustanowić gwarancję bankową, aby nie wykonywać niezwłocznie tej decyzji, nie miało prawa, przed datą wydania wyroku w ramach postępowania wszczętego na podstawie tej skargi, zapłacić rzeczonej grzywny i wycofać ustanowionej przez nie gwarancji bankowej.

   Tymczasem utrzymanie gwarancji bankowej, podobnie jak jej ustanowienie, podlega swobodnej ocenie danego przedsiębiorstwa z punktu widzenia jego interesów finansowych. W istocie żaden przepis prawa Unii nie uniemożliwia temu przedsiębiorstwu wycofania w każdej chwili ustanowionej przez nie gwarancji bankowej oraz zapłaty nałożonej grzywny, jeżeli ze względu na zmianę okoliczności w porównaniu z okolicznościami istniejącymi w dniu ustanowienia tej gwarancji rzeczone przedsiębiorstwo uważa, że rozwiązanie to jest dla niego bardziej korzystne. Może tak być w szczególności wówczas, gdy przebieg postępowania przed sądem Unii skłania dane przedsiębiorstwo do wniosku, że wyrok zostanie wydany w terminie późniejszym niż termin przewidywany przez nie pierwotnie i że w związku z tym koszty gwarancji bankowej będą wyższe niż koszty, które owo przedsiębiorstwo pierwotnie przewidywało w chwili ustanowienia tej gwarancji.

   (zob. pkt 28, 29, 31)

3.  Żądanie naprawienia szkody spowodowanej nieprzestrzeganiem przez Sąd rozsądnego terminu do wydania orzeczenia należy złożyć do samego Sądu. Do Sądu należy dokonanie oceny – podczas badania dostarczonych w tym celu dowodów – zarówno materialnego charakteru podnoszonej szkody, jak i związku przyczynowego między szkodą a przewlekłością spornego postępowania sądowego.

   (zob. pkt 35)

4.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (zob. pkt 45)

5.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (zob. pkt 59, 60)

6.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (zob. pkt 67, 68)