Sprawa C-452/16 PPU

postępowanie dotyczące wykonania europejskiego nakazu aresztowania wydanego przeciwko Krzysztofowi Markowi Poltorakowi

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez rechtbank Amsterdam)

Odesłanie prejudycjalne – Pilny tryb prejudycjalny – Współpraca policyjna i wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych – Europejski nakaz aresztowania – Decyzja ramowa 2002/584/WSiSW – Artykuł 1 ust. 1 – Pojęcie „orzeczenia sądowego” – Artykuł 6 ust. 1 – Pojęcie „wydającego nakaz organu sądowego” – Europejski nakaz aresztowania wydany przez Rikspolisstyrelsen (krajowy zarząd policji, Szwecja) w celu wykonania kary pozbawienia wolności)

Streszczenie – Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 10 listopada 2016 r.

1. Współpraca policyjna i wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych–Decyzja ramowa w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi–Pojęcie „wydającego nakaz organu sądowego” w rozumieniu art. 6 ust. 1 decyzji ramowej–Służba policji państwa członkowskiego–Wyłączenie–Pojęcie „orzeczenia sądowego” w rozumieniu art. 1 ust. 1 decyzji ramowej–Europejski nakaz aresztowania wydany przez tę służbę policji–Wyłączenie

   (decyzja ramowa Rady 2002/584, zmieniona decyzją ramową Rady 2009/299, art. 1 ust. 1, art. 6 ust. 1)

2. Pytania prejudycjalne–Wykładnia–Skutki w czasie wyroków dokonujących wykładni–Skutek wsteczny–Granice–Konsekwencje wyroku–Konsekwencje nieuzasadniające ograniczenia w czasie skutków wyroku

   (art. 267 TFUE)

1.  Pojęcie „organu sądowego”, o którym mowa w art. 6 ust. 1 decyzji ramowej 2002/584 w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi, zmienionej decyzją ramową 2009/299, jest pojęciem autonomicznym prawa Unii i ów art. 6 ust. 1 należy interpretować w ten sposób, że służba policji nie jest objęta zakresem pojęcia „wydającego nakaz organu sądowego” w rozumieniu tego przepisu. Tym samym europejskiego nakazu aresztowania wydanego przez tę służbę w celu wykonania wyroku orzekającego karę pozbawienia wolności nie można uznać za „orzeczenie sądowe” w rozumieniu art. 1 ust. 1 decyzji ramowej 2002/584, zmienionej decyzją ramową 2009/299.

   Zasada wzajemnego uznawania ujęta w art. 1 ust. 2 decyzji ramowej, zgodnie z którą wykonujący nakaz organ sądowy jest zobowiązany do wykonania europejskiego nakazu aresztowania wydanego przez wydający nakaz organ sądowy, opiera się bowiem na przesłance, zgodnie z którą wcześniej, przed wykonaniem europejskiego nakazu aresztowania, organ sądowy przeprowadził kontrolę sądową. Tymczasem wydanie europejskiego nakazu aresztowania przez organ niesądowy, taki jak służby policji, nie daje wykonującemu organowi sądowemu pewności, że europejski nakaz aresztowania podlegał tego rodzaju kontroli sądowej, a zatem nie może wystarczyć do uzasadnienia wysokiego stopnia zaufania między państwami członkowskimi, które stanowi fundament decyzji ramowej. W tym względzie nie ma znaczenia konkretny sposób organizacji służb policji w obrębie władzy wykonawczej ani stopień ich ewentualnej autonomii.

   (zob. pkt 44-45, 52; sentencja)

2.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (zob. pkt 55-58)