Sprawa C‑567/13

Nóra Baczó

i

János István Vizsnyiczai

przeciwko

Raiffeisen Bank Zrt

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Fővárosi Törvényszék)

„Odesłanie prejudycjalne — Ochrona konsumentów — Dyrektywa 93/13/EWG — Artykuł 7 — Umowa kredytu na zakup nieruchomości — Klauzula arbitrażowa — Nieuczciwy charakter — Powództwo wytoczone przez konsumenta — Krajowy przepis proceduralny — Brak właściwości sądu, przed który wytoczono powództwo o unieważnienie umowy adhezyjnej (standardowej), do rozpoznania żądania stwierdzenia nieuczciwego charakteru warunków umownych zawartych w tej umowie”

Streszczenie – Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 12 lutego 2015 r.

1. Pytania prejudycjalne – Właściwość Trybunału – Wykładnia prawa krajowego – Wykluczenie

   (art. 267 TFUE)

2. Ochrona konsumentów – Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich – Dyrektywa 93/13 – Stwierdzenie nieuczciwego charakteru warunku – Zakres – Obowiązek zastosowania przez sąd krajowy krajowych przepisów proceduralnych w taki sposób, aby wyciągnąć wszystkie konsekwencje wynikające z tego stwierdzenia

   (dyrektywa Rady 93/13)

3. Prawo Unii – Bezpośrednia skuteczność – Prawa podmiotowe – Zapewnienie przez sądy krajowe – Skarga do sądu – Zasada autonomii proceduralnej – Określenie zarówno sądów właściwych do rozpoznania skarg opartych na prawie Unii, jak i zasad postępowania stosujących się do tych skarg – Granice – Poszanowanie zasad równoważności i skuteczności – Badanie przez sąd krajowy

   (dyrektywa Rady 93/13)

4. Ochrona konsumentów – Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich – Dyrektywa 93/13 – Stwierdzenie nieuczciwego charakteru warunku – Zakres – Uregulowanie krajowe przewidujące brak właściwości sądu, przed który wytoczono powództwo o unieważnienie umowy adhezyjnej, do rozpoznania żądania stwierdzenia nieuczciwego charakteru warunków umownych zawartych w tej umowie – Dopuszczalność – Przestrzeganie zasady skuteczności – Badanie przez sąd krajowy

   (dyrektywa Rady 93/13, art. 7 ust. 1)

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 32)

2.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 37)

3.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 41, 42, 44, 49–52, 54–58)

4.  Artykuł 7 ust. 1 dyrektywy 93/13 w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich powinien być interpretowany w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie krajowemu przepisowi proceduralnemu, na mocy którego sąd rejonowy właściwy do orzeczenia w przedmiocie wytoczonego przez konsumenta powództwa o unieważnienie umowy adhezyjnej (standardowej) nie jest właściwy, aby rozpoznać żądanie tego konsumenta dotyczące stwierdzenia nieuczciwego charakteru warunków umownych zawartych w tej samej umowie, chyba że stwierdzenie przez sąd rejonowy braku swojej właściwości pociąga za sobą niedogodności proceduralne mogące nadmiernie utrudnić wykonywanie praw przyznanych konsumentowi przez prawo Unii Europejskiej. Do sądu krajowego należy dokonanie niezbędnych ustaleń w tym zakresie.

   (por. pkt 59; sentencja)

Sprawa C‑567/13

Nóra Baczó

i

János István Vizsnyiczai

przeciwko

Raiffeisen Bank Zrt

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Fővárosi Törvényszék)

„Odesłanie prejudycjalne — Ochrona konsumentów — Dyrektywa 93/13/EWG — Artykuł 7 — Umowa kredytu na zakup nieruchomości — Klauzula arbitrażowa — Nieuczciwy charakter — Powództwo wytoczone przez konsumenta — Krajowy przepis proceduralny — Brak właściwości sądu, przed który wytoczono powództwo o unieważnienie umowy adhezyjnej (standardowej), do rozpoznania żądania stwierdzenia nieuczciwego charakteru warunków umownych zawartych w tej umowie”

Streszczenie – Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 12 lutego 2015 r.

1. Pytania prejudycjalne — Właściwość Trybunału — Wykładnia prawa krajowego — Wykluczenie

   (art. 267 TFUE)

2. Ochrona konsumentów — Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich — Dyrektywa 93/13 — Stwierdzenie nieuczciwego charakteru warunku — Zakres — Obowiązek zastosowania przez sąd krajowy krajowych przepisów proceduralnych w taki sposób, aby wyciągnąć wszystkie konsekwencje wynikające z tego stwierdzenia

   (dyrektywa Rady 93/13)

3. Prawo Unii — Bezpośrednia skuteczność — Prawa podmiotowe — Zapewnienie przez sądy krajowe — Skarga do sądu — Zasada autonomii proceduralnej — Określenie zarówno sądów właściwych do rozpoznania skarg opartych na prawie Unii, jak i zasad postępowania stosujących się do tych skarg — Granice — Poszanowanie zasad równoważności i skuteczności — Badanie przez sąd krajowy

   (dyrektywa Rady 93/13)

4. Ochrona konsumentów — Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich — Dyrektywa 93/13 — Stwierdzenie nieuczciwego charakteru warunku — Zakres — Uregulowanie krajowe przewidujące brak właściwości sądu, przed który wytoczono powództwo o unieważnienie umowy adhezyjnej, do rozpoznania żądania stwierdzenia nieuczciwego charakteru warunków umownych zawartych w tej umowie — Dopuszczalność — Przestrzeganie zasady skuteczności — Badanie przez sąd krajowy

   (dyrektywa Rady 93/13, art. 7 ust. 1)

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 32)

2.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 37)

3.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 41, 42, 44, 49–52, 54–58)

4.  Artykuł 7 ust. 1 dyrektywy 93/13 w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich powinien być interpretowany w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie krajowemu przepisowi proceduralnemu, na mocy którego sąd rejonowy właściwy do orzeczenia w przedmiocie wytoczonego przez konsumenta powództwa o unieważnienie umowy adhezyjnej (standardowej) nie jest właściwy, aby rozpoznać żądanie tego konsumenta dotyczące stwierdzenia nieuczciwego charakteru warunków umownych zawartych w tej samej umowie, chyba że stwierdzenie przez sąd rejonowy braku swojej właściwości pociąga za sobą niedogodności proceduralne mogące nadmiernie utrudnić wykonywanie praw przyznanych konsumentowi przez prawo Unii Europejskiej. Do sądu krajowego należy dokonanie niezbędnych ustaleń w tym zakresie.

   (por. pkt 59; sentencja)